SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych

5.12.2008 - (COM(2008)0213 – C6‑0181/2008 – 2008/0082(COD)) - ***I

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Piia-Noora Kauppi

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych

(COM(2008)0213 – C6‑0181/2008 – 2008/0082(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0213),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6‑0181/2008),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Prawnej (A6‑0480/2008),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt -1 (nowy) Dyrektywa 98/26/WE Punkt 8 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (-1) Punkt 8 preambuły został skreślony.

Uzasadnienie

Dyrektywa z 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń wyraźnie zezwalała państwom członkowskim na zgłaszanie systemów obsługujących towarowe instrumenty pochodne. Taki jednoznaczny zapis był konieczny, ponieważ towarowe systemy pochodne nie wchodziły w zakres dyrektywy z 1993 r. w sprawie usług inwestycyjnych. Od tamtej pory dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych zastąpiła dyrektywę w sprawie usług inwestycyjnych i w pełni uwzględnia towarowe instrumenty pochodne. Wobec tego punkt 8 preambuły w dyrektywie w sprawie zamknięcia rozliczeń stracił swoje znaczenie i zostaje skreślony.

Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt -1a (nowy) Dyrektywa 98/26/WE Punkt 14a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (-1a) Dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:   „(14a) mając na uwadze, że w przypadku systemów interoperacyjnych brak koordynacji w odniesieniu do zasad mających zastosowanie w momencie wprowadzenia do systemu/nieodwołalności może narażać uczestników jednego systemu lub nawet samego operatora systemu na skutki uboczne błędu powstałego w drugim systemie; aby ograniczyć ryzyko systemowe, należy zadbać o to, aby operatorzy systemów interoperacyjnych uzgadniali ze sobą zasady dotyczące momentu wprowadzenia do systemu/nieodwołalności w systemach, którymi zarządzają;”

Uzasadnienie

Koordynowanie momentu wprowadzenia do systemu/nieodwołalności jest niezbędne w celu ograniczenia ryzyka systemowego i uniknięcia późniejszych sporów prawnych.

Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt -1b (nowy) Dyrektywa 98/26/WE Punkt 14b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (-1) Dodaje się punkt preambuły w brzmieniu:   „14b) mając na uwadze, że krajowe organy nadzoru, zanim zatwierdzą ustanowienie systemu interoperacyjnego, powinny zadbać o to, aby operatorzy systemów ustanawiający system interoperacyjny uzgodnili w jak największej mierze wspólne zasady dotyczące momentu wprowadzenia do systemu interoperacyjnego; krajowe organy nadzoru powinny zawczasu zadbać o to, aby zasady dotyczące momentu wprowadzenia do systemu interoperacyjnego były w miarę możliwości i potrzeby skoordynowane w celu uniknięcia wątpliwości prawnych w przypadku błędu systemu składowego”.

Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera –a) (nowa) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera a) – tiret trzecie

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -a) W lit. a) akapit 3 otrzymuje brzmienie:   nienaruszające innych, bardziej restrykcyjnych, powszechnie obowiązujących warunków ustanowionych przez prawo krajowe, wskazane jako system i zgłoszone Komisji przez państwo członkowskie, którego prawo ma zastosowanie, po zaakceptowaniu przez to państwo członkowskie zasad funkcjonowania tego systemu. Europejski Bank Centralny (EBC) wskaże (i zgłosi Komisji) system ustanowiony aktem prawnym EBC i podlegający przepisom państwa członkowskiego.

Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera –aa) (nowa) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera a) – ustęp 3a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -aa) W lit. a) został dodany akapit w brzmieniu:   „Uzgodnienie między systemami interoperacyjnymi nie stanowi systemu”.

Uzasadnienie

Poprawka wyjaśnia znaczenie „systemu” i „systemu interoperacyjnego” w kontekście dyrektywy.

Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera b) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera f) – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) w lit. f) wyrażenie: b) w lit. f) pierwszy ustęp otrzymuje brzmienie: „termin »uczestnik« oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową.”   otrzymuje brzmienie:   „termin »uczestnik« oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub system.” „termin »uczestnik« oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub operatora systemu.”;

Uzasadnienie

Poprawka wyjaśnia, że to nie system, lecz operatora systemu będącego osobą prawną uważa się za uczestnika.

Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera c) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera g)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka g) termin »uczestnik pośredni« oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub system, które posiadają stosunki umowne z instytucją uczestniczącą w systemie i realizującą zlecenia transferu, co umożliwia uczestnikowi pośredniemu przekazywanie zleceń transferu przez system; g) termin »uczestnik pośredni« oznacza instytucję, partnera centralnego, agenta rozrachunkowego, izbę rozliczeniową lub operatora systemu, które to podmioty posiadają stosunki umowne z instytucją uczestniczącą w systemie i realizującą zlecenia transferu, co umożliwia uczestnikowi pośredniemu przekazywanie zleceń transferu przez system, pod warunkiem że operator systemu wie, kto jest uczestnikiem pośrednim;

Uzasadnienie

Poprawka wyjaśnia, że to nie system, lecz operatora systemu będącego osobą prawną uważa się za uczestnika. Zdanie dodane na końcu wyjaśnia sytuację operatora systemu, który musi wiedzieć, przed kim ponosi odpowiedzialność.

Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera ca) (nowa) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera g) – ustęp 1a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ca) W lit. g) został dodany akapit w brzmieniu:   „Jeżeli uczestnika pośredniego uważa się za uczestnika ze względu na ryzyko systemowe, nie ogranicza to odpowiedzialności uczestnika, przez którego uczestnik pośredni przekazuje zlecenia transferu do systemu”.

Uzasadnienie

Poprawka wyjaśnia definicję zakresu odpowiedzialności uczestnika bezpośredniego i pośredniego.

Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera e) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera m)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka m) termin »zabezpieczenie« oznacza wszystkie zbywalne aktywa, włączając wierzytelności kredytowe kwalifikujące się jako zabezpieczenie operacji kredytowych banku centralnego, dostarczone w ramach zastawu (w tym pieniądze dostarczone jako zastaw), umowy odkupu lub podobnej umowy, lub w innej formie, w celu zabezpieczenia praw i zobowiązań, które potencjalnie mogą powstać w związku z systemem lub zostały dostarczone bankom centralnym państw członkowskich lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu; m) termin »zabezpieczenie« oznacza wszystkie zbywalne aktywa, w tym, bez ograniczeń, zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 1 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, ustanowione w formie zastawu (w tym pieniądze dostarczone jako zastaw), umowy odkupu lub podobnej umowy, lub w innej formie, w celu zabezpieczenia praw i zobowiązań, które potencjalnie mogą powstać w związku z systemem, lub ustanowione na rzecz banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego;   * Dz.U. L 168 z 27.06.02, s. 43.

Uzasadnienie

Poprawka gwarantuje podobne traktowanie wszystkich zabezpieczeń akceptowanych jako takie w ramach dyrektywy 2002/47/WE również dla celów niniejszej dyrektywy, dzięki czemu obie dyrektywy stają się wzajemnie spójne.

Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera ea) (nowa) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera ma) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ea) dodaje się literę w brzmieniu:   „(ma) »dzień roboczy« obejmuje zarówno rozliczenia dzienne, jak i nocne, a także wszystkie wydarzenia mające miejsce podczas cyklu roboczego systemu”.

Uzasadnienie

Uzupełnienie definicji mające na celu objęcie dyrektywą rozliczeń nocnych, zgodnie z projektem Komisji Europejskiej.

Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera f) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera n)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka n) termin »system interoperacyjny« oznacza system, który zawiera umowę z jednym systemem lub z wieloma systemami, co pociąga za sobą ustanowienie wspólnych rozwiązań, a nie samo przyłączenie do istniejących rozwiązań w zakresie usług standardowych; n) termin »ustalenia interoperacyjne« oznacza ustalenia przyjęte przez dwóch lub wielu operatorów systemów, co pociąga za sobą ustanowienie wspólnych rozwiązań obejmujących międzysystemową realizację zleceń transferu;

Uzasadnienie

W definicji „systemów interoperacyjnych” należy zastąpić termin „system” terminem „ustalenia” przyjęte przez dwóch lub wiele systemów w celu uniknięcia zamieszania między interoperacyjnością i systemem jako takim co stwarza wrażenie, że powstaje nowy rodzaj systemu. EBC także zaproponował taką poprawkę w opinii wydanej dnia 7 sierpnia 2008 r.

Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera f) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera o)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka o) termin »operator systemu« oznacza podmiot odpowiedzialny za codzienną eksploatację systemu. Operator systemu może również prowadzić działalność jako agent rozrachunkowy, partner centralny lub izba rozliczeniowa. o) termin »operator systemu« oznacza podmiot lub podmioty prawnie odpowiedzialne za eksploatację systemu. Operator systemu może również prowadzić działalność jako agent rozrachunkowy, partner centralny lub izba rozliczeniowa.

Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 – litera a) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 3 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Zlecenia transferu i kompensowanie są prawnie wymagalne i nawet w przypadku postępowania upadłościowego wobec uczestnika lub systemu interoperacyjnego są wiążące dla osób trzecich pod warunkiem, że zlecenia transferu zostały wprowadzone do systemu przed momentem otwarcia postępowania upadłościowego, jak zdefiniowano w art. 6 ust. 1. 1. Zlecenia transferu i kompensowanie są prawnie wymagalne i wiążące w odniesieniu do osób trzecich nawet w przypadku postępowania upadłościowego wobec uczestnika, pod warunkiem że zlecenia transferu zostały wprowadzone do danego systemu przed momentem otwarcia takiego postępowania upadłościowego zdefiniowanego w art. 6 ust. 1. Ma to zastosowanie również w przypadku postępowania upadłościowego wobec uczestnika (w danym systemie lub w systemie interoperacyjnym) lub operatora systemu interoperacyjnego, który nie jest uczestnikiem. Gdy, wyjątkowo, zlecenia transferu są wprowadzone do systemu po otwarciu postępowania upadłościowego i są zrealizowane w ciągu dnia roboczego zdefiniowanego w zasadach funkcjonowania systemu, podczas którego nastąpi otwarcie takiego postępowania, będą one prawnie wymagalne i wiążące dla osób trzecich jedynie wtedy, gdy po terminie rozrachunku operator systemu udowodni, że nie wiedział ani nie powinien był wiedzieć o otwarciu takiego postępowania. Jeżeli zlecenia transferu są wprowadzone do systemu po otwarciu postępowania upadłościowego i są zrealizowane w ciągu dnia roboczego, zdefiniowanego w zasadach funkcjonowania systemu, są one prawnie wymagalne i wiążące dla osób trzecich jedynie wtedy, jeżeli operator systemu udowodni, że w momencie, kiedy takie zlecenia transferu stają się nieodwołalne, nie wiedział ani nie powinien był wiedzieć o otwarciu takiego postępowania.

Uzasadnienie

Poprawka precyzuje sformułowania i gwarantuje spójność ze zmianami w definicjach zawartych w art. 2 lit. f), g) i n).

Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 – litera b) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. W przypadku systemów interoperacyjnych, każdy system ustala własne zasady dotyczące momentu odwołania w tym systemie. Na zasady jednego systemu dotyczące momentu odwołania nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system. 4. W przypadku ustaleń interoperacyjnych, każdy system ustala własne zasady dotyczące momentu wprowadzenia do tego systemu, w celu zagwarantowania możliwie jak największego stopnia koordynacji zasad wszystkich systemów będących częścią ustaleń interoperacyjnych. O ile wyraźnie nie przewidziano inaczej w zasadach wszystkich odnośnych ustaleń interoperacyjnych, na zasady jednego systemu dotyczące momentu wprowadzenia nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system.

Uzasadnienie

W definicji „systemów interoperacyjnych” należy zastąpić termin „system” terminem „ustalenia” przyjęte przez dwóch lub wiele systemów w celu uniknięcia zamieszania między interoperacyjnością i systemem jako takim co stwarza wrażenie, że powstaje nowy rodzaj systemu. EBC także zaproponował taką poprawkę w opinii wydanej dnia 7 sierpnia 2008 r.

Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3a (nowy) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 4

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (3a) Artykuł 4 otrzymuje brzmienie:   „Artykuł 4   Państwa członkowskie mogą postanowić, że otwarcie postępowania upadłościowego wobec uczestnika lub operatora systemu interoperacyjnego nie uniemożliwia wykorzystania środków finansowych lub papierów wartościowych dostępnych na rachunku rozliczeniowym tego uczestnika w celu wypełnienia jego zobowiązań w systemie w dniu roboczym zdefiniowanym w zasadach funkcjonowania systemu, w którym następuje otwarcie postępowania upadłościowego. Ponadto państwa członkowskie mogą również postanowić, że instrument kredytowy takiego uczestnika związanego z systemem można wykorzystać na poczet dostępnego, istniejącego zabezpieczenia do wypełnienia zobowiązań tego uczestnika w systemie lub w systemie interoperacyjnym”.

Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 5 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka W przypadku systemów interoperacyjnych, każdy system ustala własne zasady dotyczące momentu odwołania w tym systemie. Na zasady jednego systemu dotyczące momentu odwołania nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system. W przypadku ustaleń interoperacyjnych, każdy system ustala własne zasady dotyczące nieodwołalności, w celu zagwarantowania możliwie jak największego stopnia koordynacji zasad wszystkich systemów będących częścią ustaleń interoperacyjnych. O ile wyraźnie nie przewidziano inaczej w zasadach wszystkich systemów uczestniczących w ustaleniach interoperacyjnych, na zasady jednego systemu dotyczące nieodwołalności nie mają wpływu zasady innych systemów, z którymi współdziała dany system.”.

Uzasadnienie

W definicji „systemów interoperacyjnych” należy zastąpić termin „system” terminem „ustalenia” przyjęte przez dwóch lub wiele systemów w celu uniknięcia zamieszania między interoperacyjnością i systemem jako takim co stwarza wrażenie, że powstaje nowy rodzaj systemu. EBC także zaproponował taką poprawkę w opinii wydanej dnia 7 sierpnia 2008 r.

Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4a (nowy) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (4a) Artykuł 7 otrzymuje brzmienie:   „Artykuł 7   Postępowanie upadłościowe nie wpływa na prawa i obowiązki uczestnika wynikające z jego uczestnictwa lub w związku z uczestnictwem w systemie i nie ma mocy wstecznej w tym zakresie w stosunku do momentu otwarcia takiego postępowania, jak zdefiniowano w art. 6 ust. 1. Ma to zastosowanie nawet w przypadku praw i obowiązków uczestnika w systemie interoperacyjnym lub operatora systemu interoperacyjnego, który nie jest uczestnikiem”.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka aktualizuje przedmiotowy artykuł, aby obejmował on systemy interoperacyjne.

Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 9 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Prawa systemu lub uczestnika do zabezpieczenia przekazanego mu w związku z systemem oraz prawa banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego do przekazanego im zabezpieczenia nie są naruszane przez postępowanie upadłościowe wobec uczestnika lub kontrahenta banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego, który dostarczył zabezpieczenie. Takie zabezpieczenie może być zrealizowane w celu zaspokojenia tych praw. 1. Prawa operatora systemu lub uczestnika do zabezpieczenia ustanowionego na jego rzecz w związku z systemem lub systemem interoperacyjnym ani prawa banków centralnych państw członkowskich lub prawa Europejskiego Banku Centralnego do ustanowionego na ich rzecz zabezpieczenia nie są naruszane przez postępowanie upadłościowe wobec:   a) uczestnika (w danym systemie lub w systemie interoperacyjnym);   b) operatora systemu interoperacyjnego niebędacego uczestnikiem;   c) odpowiednika banków centralnych państw członkowskich lub Europejskiego Banku Centralnego, lub   d) osoby trzeciej, która ustanowiła zabezpieczenie.   Takie zabezpieczenie może być zrealizowane w celu zaspokojenia tych praw.

Uzasadnienie

Poprawka dokładniej określa zakres artykułu i aktualizuje go, uwzględniając pojęcie systemów interoperacyjnych.

Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5a (nowy) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 9 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (5a) Artykuł 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:   „2. Jeżeli zabezpieczeniem na rzecz uczestników, operatorów systemów lub banków centralnych państw członkowskich, lub […] Europejskiego Banku Centralnego są, jak to opisano w ust. 1, papiery wartościowe (w tym prawa z papierów wartościowych), a prawa tych podmiotów (lub prawa innego powiernika, agenta lub osoby trzeciej działającej w ich imieniu) w odniesieniu do tych papierów wartościowych są zgodnie z prawem zapisane w rejestrze, na rachunku lub w centralnym systemie depozytowym zlokalizowanym w państwie członkowskim, to prawa takich podmiotów jako posiadaczy zabezpieczenia w stosunku do tych papierów wartościowych są określone przez prawo tego państwa członkowskiego”.

Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Państwa członkowskie określają systemy oraz odpowiednich operatorów systemów, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, zgłaszają dane systemy i operatorów Komisji oraz informują Komisję o władzach wyznaczonych zgodnie z art. 6 ust. 2. 1. Państwa członkowskie lub EBC, w przypadku gdy system jest ustanowiony aktem prawnym EBC, określają systemy oraz odpowiednich operatorów systemów, a także uczestników tych systemów, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, zgłaszają dane systemy i operatorów Komisji oraz informują Komisję o władzach wyznaczonych zgodnie z art. 6 ust. 2. Operator systemu wskazuje państwu członkowskiemu, którego prawo stosuje, uczestników tego systemu, w tym uczestników pośrednich, jeżeli tacy są, jak również każdą zmianę w tym zakresie. Operator systemu wskazuje państwu członkowskiemu, którego prawo stosuje, uczestników tego systemu, w tym uczestników pośrednich, jeżeli tacy występują, jak również informuje o każdej zmianie w tym zakresie.   Państwa członkowskie określają stronę, na której spoczywa ciężar dowodu w razie otwarcia postępowania upadłościowego i określają postanowienia dotyczące ograniczenia ryzyka systemowego w przypadku błędu operatora systemu uczestniczącego w systemie interoperacyjnym.   Dodatkowo poza wskazaniem, o którym mowa w akapicie drugim, państwa członkowskie mogą nałożyć na systemy działające pod ich jurysdykcją wymogi w zakresie nadzoru lub autoryzacji.   Każdy, kto ma uzasadniony prawnie interes, może zażądać od instytucji informacji o systemach, których jest ona uczestnikiem, a także przekazania informacji o głównych zasadach określających działanie tych systemów.   2. System określony przed wejściem w życie przepisów krajowych wdrażających dyrektywę .../.../WE* pozostaje określony dla celów niniejszej dyrektywy.   Zlecenie transferu, które trafia do systemu przed wejściem w życie przepisów wykonawczych do dyrektywy .../.../WE*, lecz zostaje rozliczone później, uznaje się za zlecenie transferu dla celów niniejszej dyrektywy.   *Dz.U.: należy wstawić numer dyrektywy zmieniającej.

Uzasadnienie

Poprawka przyczynia się do przejrzystości systemów oraz zawiera niezbędne uściślenia dotyczące warunków przejściowych przy wejściu w życie niniejszej dyrektywy.

Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 10 – ustęp 2a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2a. Państwa członkowskie mogą nałożyć na systemy działające pod ich jurysdykcją wymagania w zakresie nadzoru lub autoryzacji.

Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 10 – ustęp 2b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2b. Każdy, kto ma uzasadniony prawnie interes, może zażądać od instytucji informacji o systemach, których jest uczestnikiem, i przekazania informacji o głównych zasadach rządzących działaniem tych systemów.

Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt -1 (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Punkt 9 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (-1) Punkt 9 preambuły otrzymuje następujące brzmienie:   „(9) W celu ograniczenia obciążenia administracyjnego stron korzystających z zabezpieczeń finansowych w ramach niniejszej dyrektywy jedyny wymóg dotyczący usprawnienia, jaki krajowe przepisy mogą nakładać odnośnie do zabezpieczeń finansowych, powinien dotyczyć ustanawiania, przenoszenia, posiadania, rejestrowania lub przypisywania w inny sposób, aby zabezpieczenie finansowe było w posiadaniu lub pod kontrolą przyjmującego zabezpieczenie lub osoby działającej w jego imieniu nie wykluczając jednocześnie zabezpieczeń technicznych, w których dający zabezpieczenie może je zastąpić lub cofnąć, jeśli przekracza wymagane zabezpieczenie. Niniejsza dyrektywa nie powinna zakazywać państwom członkowskim żądania, aby wierzytelności kredytowe były ustanawiane poprzez umieszczenie ich w wykazie wierzytelności”.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka precyzuje, że umieszczenie w wykazie może między stronami spełniać także funkcję dostarczenia wierzytelności kredytowej. W rezultacie w tekście dyrektywy nie mogą się znaleźć żadne surowsze formalności dotyczące dostarczania.

Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 1 – litera c) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 1 – ustęp 4 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) Ustanowienie zabezpieczenia finansowego wymaga, aby składało się ono z gotówki, instrumentów finansowych lub wierzytelności kredytowych kwalifikujących się jako zabezpieczenie operacji kredytowych banku centralnego. a) Ustanowienie zabezpieczenia finansowego wymaga, aby składało się ono z gotówki, instrumentów finansowych lub wierzytelności kredytowych;

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka obejmuje również pożyczki międzybankowe jako odpowiednie zabezpieczenia.

Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 1 – litera ca) (nowa) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 1 – ustęp 4 – litera ba) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ca) W ust. 4 dodaje się literę w następującym brzmieniu:   „(c) państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu niniejszej dyrektywy wierzytelności kredytowe, jeżeli dłużnik jest konsumentem w rozumieniu art. 3 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki* lub małym przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 1 i art. 2 ust. 2 załącznika do zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw**, z wyjątkiem sytuacji, kiedy przyjmujący zabezpieczenie lub dający zabezpieczenie takich wierzytelności kredytowych jest jedną z instytucji, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b) niniejszej dyrektywy”.   * Dz.U. L 133 z 22.5.2008, s. 66. **Dz.U. L 124 z 20.5.2003, str. 36.

Uzasadnienie

Pożądane jest wyłączenie z zakresu niniejszej dyrektywy kredytów konsumenckich oraz kredytów dla małych przedsiębiorstw, ponieważ kwota ich wierzytelności kredytowych jest niska.

Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 1 – litera d) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 1 – ustęp 5 – akapit drugi – ostatnie zdanie

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka W przypadku wierzytelności kredytowych umieszczenie ich w wykazie wierzytelności dostarczonej na piśmie lub w równoważny, prawnie wiążący sposób, w tym za pomocą środków elektronicznych, przyjmującemu zabezpieczenie jest wystarczające do udowodnienia faktu wykorzystania i identyfikacji wierzytelności dostarczonej jako zabezpieczenie. W przypadku wierzytelności kredytowych umieszczenie ich w wykazie wierzytelności dostarczonej na piśmie lub w równoważny, prawnie wiążący sposób, w tym za pomocą środków elektronicznych, przyjmującemu zabezpieczenie jest wystarczające do udowodnienia faktu wykorzystania i identyfikacji wierzytelności dostarczonej jako zabezpieczenie finansowe między stronami.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka wyjaśnia, że umieszczenie w wykazie uzgodnionym między stronami wystarczy do identyfikacji wierzytelności jako zabezpieczenia. Dodatkowe wymagania zwiększyłyby stopień skomplikowania, nie przynosząc dodatkowych korzyści i utrudniając skuteczną harmonizację wykorzystania wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia.

Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 1 – litera da) (nowa) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 1 – ustęp 5 – akapit drugi a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   da) w ust. 5 dodaje się akapit w brzmieniu:   „Bez uszczerbku dla akapitu drugiego państwa członkowskie mogą postanowić, że umieszczenie w wykazie wierzytelności jest również wystarczające do identyfikacji wierzytelności kredytowej oraz udowodnienia wykorzystania wierzytelności dostarczonej jako zabezpieczenie finansowe wobec dłużnika lub stron trzecich”.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka wyjaśnia, że umieszczenie w wykazie uzgodnionym między stronami wystarczy do identyfikacji wierzytelności jako zabezpieczenia. Dodatkowe wymagania zwiększyłyby stopień skomplikowania, nie przynosząc dodatkowych korzyści i utrudniając skuteczną harmonizację wykorzystania wierzytelności kredytowych jako zabezpieczenia.

Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 2 – litera a) – punkt (i) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) »uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych polegające na przeniesieniu tytułu« oznacza uzgodnienie, włączając umowę odkupu, na podstawie którego dający zabezpieczenie przenosi pełne prawo własności zabezpieczeń finansowych lub dokonuje cesji zabezpieczeń finansowych na przyjmującego zabezpieczenie w celu zagwarantowania lub zabezpieczenia w inny sposób wykonania odpowiednich zobowiązań finansowych; b) »uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych polegające na przeniesieniu tytułu« oznacza uzgodnienie, włączając umowę odkupu, na podstawie którego dający zabezpieczenie przenosi pełne prawo własności zabezpieczeń finansowych lub dokonuje cesji wierzytelności kredytowych, zabezpieczeń finansowych na przyjmującego zabezpieczenie w celu zagwarantowania lub zabezpieczenia w inny sposób wykonania odpowiednich zobowiązań finansowych;”

Uzasadnienie

Dodany tekst wyjaśnia, że w przypadku wierzytelności kredytowych dokonanie cesji jest wystarczające, ponieważ własność jako taka nie może zostać przeniesiona.

Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 2 – litera a) – punkt ia) (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 2 – ustęp 1 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ia) Litera c) otrzymuje brzmienie:   „c) „uzgodnienie dotyczące zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji” oznacza uzgodnienie, na podstawie którego dający zabezpieczenie ustanawia finansowe zabezpieczenie w drodze gwarancji na rzecz przyjmującego zabezpieczenie lub dla przyjmującego zabezpieczenie oraz w przypadku gdy pełne lub ograniczone prawo własności zabezpieczenia finansowego lub cesja zabezpieczenia finansowego pozostaje przy dającym zabezpieczenie, w chwili ustanowienia prawa do gwarancji”.

Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 3 – litera a) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) w ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy wierzytelności kredytowe są dostarczane jako zabezpieczenie finansowe, państwa członkowskie nie wymagają, aby ustanowienie, ważność lub dopuszczalność jako dowód zabezpieczenia finansowego dostarczonego w postaci wierzytelności kredytowych na podstawie uzgodnienia dotyczącego zabezpieczeń finansowych, były uzależnione od wykonania jakiejkolwiek czynności formalnej, takiej jak rejestracja lub powiadomienie dłużnika o wierzytelności kredytowej dostarczonej jako zabezpieczenie. „1. Bez uszczerbku dla art. 1 ust. 5, w przypadku gdy zabezpieczenie finansowe stanowią wierzytelności kredytowe, państwa członkowskie nie wymagają, aby jego ustanowienie, usprawnianie, ważność, dopuszczalność jako dowód lub wykonalność były uzależnione od wykonania jakiejkolwiek czynności formalnej, takiej jak rejestracja lub powiadomienie dłużnika o wierzytelności kredytowej ustanowionej jako zabezpieczenie. Państwa członkowskie jednak mogą wymagać wykonania czynności formalnej, takiej jak rejestracja lub powiadomienie, do celów usprawniania, pierwszeństwa, wykonalności lub dopuszczalności jako dowodu względem dłużnika lub osób trzecich”.

Uzasadnienie

The exception to the rule in the first sentence of subparagraph 2 recognises that credit claims are different to other forms of financial collateral. There are circumstances where the enforceability of a credit claim against a debtor is subject to formal requirements (for example, for the protection of a debtor). The need for these provisions does not change because the credit claim is used as collateral. Though Member States should not be able to impose requirements on the provision of a credit claim as financial collateral (save as provided in the directive), their ability to require formalities in relation for the purposes of perfection, priority, or enforceability needs to be retained, and should not be removed after a transitional period.

Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 3 – litera b) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 3 – ustępy 3 i 4

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: b) dodaje się ustęp w następującym brzmieniu: “3. Państwa członkowskie zapewniają, że dłużnicy wierzytelności kredytowych mogą skutecznie zrzec się, na piśmie lub w równoważny, prawnie wiążący sposób: „3. Bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich* oraz przepisów krajowych dotyczących nieuczciwych warunków umownych, państwa członkowskie dbają o to, by dłużnicy wierzytelności kredytowych mogli skutecznie zrzec się, na piśmie lub w równoważny, prawnie wiążący sposób: (i) praw do kompensaty, jakie przysługują im wobec wierzycieli wierzytelności kredytowych i wobec osób, na rzecz których wierzyciel przeniósł lub zastawił wierzytelność kredytową lub w inny sposób wykorzystał ją jako zabezpieczenie, oraz (i) praw do kompensaty, jakie przysługują im wobec wierzycieli wierzytelności kredytowych i wobec osób, na rzecz których wierzyciel przeniósł lub zastawił wierzytelność kredytową, lub w inny sposób wykorzystał jako zabezpieczenie; oraz (ii) praw związanych z tajemnicą bankową, która w przeciwnym razie uniemożliwiałaby wierzycielowi wierzytelności kredytowej pozyskanie informacji na temat wierzytelności kredytowej lub dłużnika lub ograniczałaby możliwość pozyskania takich informacji - do celów wykorzystania wierzytelności kredytowej jako zabezpieczenia. (ii) praw związanych z tajemnicą bankową, która w przeciwnym razie uniemożliwiałaby wierzycielowi wierzytelności kredytowej pozyskanie informacji na temat wierzytelności kredytowej lub dłużnika lub ograniczałaby możliwość pozyskania takich informacji - do celów wykorzystania wierzytelności kredytowej jako zabezpieczenia”. [4. Przepisy ust. 1–3 nie naruszają przepisów dyrektywy w sprawie kredytu konsumenckiego …/xxx/WE.]     * Dz.U. 95 z 21.4.1993, str. 29.

Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 3 a (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 4 – ustęp 1 – litera ba) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   3a) w art. 4 ust. 1 dodaje się punkt w brzmieniu: „f)   „ba) wierzytelności kredytowe przez sprzedaż lub przejęcie własności i przez dokonanie potrąceń ich wartości względem odpowiedniego zobowiązania finansowego lub zastosowanie ich wartości jako podstawy spełnienia takich odpowiednich zobowiązań finansowych”.

Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 3b (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 4 – ustęp 2 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (3b) Art. 4 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:   „b) strony postanowiły w uzgodnieniu dotyczącym zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji na temat wyceny instrumentów finansowych i wierzytelności kredytowych”.

Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – punkt 4a (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 5 – ustęp 5a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (4a) W artykule 5 dodaje się następujący ustęp:   „5a. Art. 5 nie ma zastosowania do wierzytelności kredytowych”.

Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 - punkt 4b (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Artykuł 9a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (4b) Po art. 9 dodaje się artykuł w brzmieniu:   „Artykuł 9a   Przepisy niniejszej dyrektywy stosowane są bez uszczerbku dla decyzji 2008/48/WE”.

UZASADNIENIE

Cele wniosku Komisji

Głównym celem wniosku Komisji jest dostosowanie dyrektywy w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych („dyrektywa SFD”) oraz dyrektywy w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (dyrektywa FCD) do najnowszych zmian na rynku i w zakresie regulacji.

Pierwsze analizy dotyczące wdrożenia dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych (dyrektywa MiFID, czyli dyrektywa 2004/39/WE) oraz europejski kodeks postępowania w sprawie rozrachunków i rozliczeń wykazują większą liczbę powiązań i wyższy stopień interoperacyjności, z czego wynika potrzeba rozszerzenia ochrony, jaką zapewnia dyrektywa SFD, na rozliczenia nocne i rozliczenia między systemami połączonymi.

W celu uznania niektórych praktyk stosowanych już przez wiele państw członkowskich Komisja Europejska rozszerzyła zakres ochrony gwarantowanej przez obydwie dyrektywy, obejmując nią nowe rodzaje aktywów (tzn. wierzytelności kredytowe), aby ułatwić korzystanie z nich w całej Wspólnocie.

Komisja Europejska wykorzystała niniejszą przekształconą wersję wniosku w celu wprowadzenia uproszczeń i uściśleń ułatwiających stosowanie dyrektywy FCD i SFD.

Ostatnie zawirowania na rynkach finansowych, które jeszcze się nie zakończyły i wymagają wzmocnienia narzędzi służących do opanowywania niestabilnych sytuacji i do zapobiegania zawirowaniom na rynkach finansowych, stanowią również silny argument na korzyść niniejszego wniosku.

Zapewnienie właściwego funkcjonowania systemów rozrachunku na szybko zmieniających się rynkach jest rzeczywiście konieczne ze względu na stabilność rynków finansowych, zwłaszcza w okresach zawirowań rynkowych. Ponadto ustanowienie zharmonizowanych ram prawnych w zakresie stosowania wierzytelności kredytowych jako zabezpieczeń w transakcjach transgranicznych pomogłoby zwiększyć płynność rynku, która w ostatnich miesiącach poważnie ucierpiała.

Kontekst ogólny

W ostatnich latach wzrosło także znaczenie takich nowych klas aktywów jak pożyczki bankowe czy „wierzytelności kredytowe”, które są wykorzystywane na rynkach finansowych do celów coraz powszechniejszych transakcji związanych z zabezpieczeniami. W sierpniu 2004 r. Rada Prezesów Europejskiego Banku Centralnego zdecydowała o wprowadzeniu z dniem 1 stycznia 2007 r. wierzytelności kredytowych jako nowego typu zabezpieczeń kwalifikowanych, które mogą służyć do zabezpieczania operacji kredytowych Eurosystemu. Jednakże niektóre państwa członkowskie, tj. Francja, Niemcy, Hiszpania, Austria i Holandia, zaakceptowały wierzytelności kredytowe już wcześniej, chociaż funkcjonowały one w ramach różnych porządków prawnych. Aby stworzyć jednakowe warunki dla banków centralnych i pomóc w transgranicznym stosowaniu zabezpieczeń, konieczna jest harmonizacja odpowiednich ram prawnych.

Kolejnym ważnym zjawiskiem jest rosnąca liczba powiązań między systemami na rynkach finansowych. Przewiduje się, że tendencja ta utrzyma się, a nawet ulegnie przyśpieszeniu ze względu na wprowadzenie kodeksu przyjętego w dniu 7 listopada 2006 r. przez dostawców usług związanych z centralną infrastrukturą rynku. Kodeks ma na celu poprawę efektywności europejskich systemów rozrachunku i rozliczeń poprzez zadbanie o to, aby możliwości wyboru przysługujące użytkownikowi, zapisane w art. 34 i 46 dyrektywy dotyczącej rynków instrumentów finansowych, stanowiły rzeczywistą, a nie jedynie teoretyczną opcję. Zasady ogólne znajdujące się w rozdziale IV kodeksu oraz przepisy szczegółowe zawarte w wytycznych dotyczących dostępu i interoperacyjności, które zostały przedstawione w czerwcu 2007 r. przez dostawców usług związanych z infrastrukturą, umożliwiają użytkownikom wybór dostawcy usług, ułatwiając powstawanie powiązań między systemami, tj. uzyskiwanie dostępu do systemów na rynkach zagranicznych i doprowadzanie do ich interoperacyjności. Aby w tej nowej sytuacji zapewnić utrzymanie celów dyrektywy SFD, wniosek dostosowuje tę dyrektywę do nowych warunków rynkowych, które cechuje większa liczba powiązań.

Dwie powyższe dyrektywy, w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, stanowią główne instrumenty wspólnotowe w obszarze zabezpieczeń finansowych, rozrachunków i rozliczeń. Sprawozdawca jest zdania, że zaproponowane zmiany są zgodne z duchem i literą dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz z przepisami szczegółowymi odnoszącymi się do wskaźników wypłacalności w dyrektywach dotyczących wymogów kapitałowych. Niektóre przepisy dyrektywy 2001/24/WE w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych oraz rozporządzenia nr 1346/2000 o postępowaniu upadłościowym mają również związek z uzgodnieniami dotyczącymi zabezpieczeń.

Dostrzegając, że brak unijnych ram dotyczących oprocentowania papierów wartościowych przechowywanych przez instytucje pośredniczące może stanowić ryzyko natury prawnej w transakcjach transgranicznych, Komisja Europejska powołała w styczniu 2005 r. grupę ds. pewności prawnej, która ma przedstawić zalecenia na temat odpowiednich ram prawnych. Sprawozdanie końcowe tej grupy ma być gotowe do końca 2008 r. i powinno stanowić uzupełnienie do dyrektywy w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych i dyrektywy w sprawie zamknięcia rozliczeń, a także do zmian przewidzianych w niniejszym wniosku. Jednocześnie na szczeblu międzynarodowym UNIDROIT (Międzynarodowy Instytut Unifikacji Prawa Prywatnego) zamierza zwołać we wrześniu 2008 r. konferencję dyplomatyczną, której celem ma być uzgodnienie treści konwencji o stosowaniu przepisów prawa materialnego do papierów wartościowych przechowywanych przez instytucje pośredniczące. Postanowienia zawarte w projekcie konwencji są częściowo wzorowane na dyrektywie w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych oraz na dyrektywie w sprawie zamknięcia rozliczeń i nie powinny spowodować problemów wynikających z rozbieżności.

Ponadto przepisy dotyczące wierzytelności kredytowych są zgodne z nowymi przepisami dyrektywy w sprawie kredytu konsumenckiego. Sprawozdanie popiera wyłączenie z zakresu wniosku pożyczek konsumenckich w rozumieniu dyrektywy w sprawie kredytu konsumenckiego, jak również pożyczek udzielanych małym przedsiębiorstwom.

Sprawozdawca jest również zdania, że wniosek wprowadza do obu dyrektyw kilka pożytecznych elementów służących uproszczeniu i wyjaśnieniu. We wniosku tym uwzględniono na przykład rozwiązania, które mają ułatwić stosowanie wierzytelności kredytowych jako zabezpieczeń: proponuje się złagodzone zasady dotyczące przedstawiania dowodów dostarczenia zabezpieczenia w formie wierzytelności kredytowych w miejsce długotrwałej (i co za tym idzie kosztownej) procedury, która wymaga udokumentowania każdej poszczególnej wierzytelności kredytowej. We wniosku proponuje się również skreślenie niestosowanego przepisu dotyczącego opcyjnego wyłączenia przeniesienia własności, zawartego w art. 4 ust. 3 dyrektywy FCD, oraz usunięcie nieaktualnych odniesień występujących w obydwu dyrektywach. W przypadku dyrektywy SFD wyjaśnienie przepisów uprości jej stosowanie. We wniosku uściślono na przykład krąg podmiotów objętych zakresem stosowania dyrektywy SFD poprzez wyraźne uwzględnienie w art. 2 instytucji pieniądza elektronicznego.

Główne zmiany wprowadzone przez sprawozdanie

Sprawozdawca jest zdania, że wniosek Komisji dotyczący przekształcenia obu dyrektyw jest dobrze przygotowany i spójny z istniejącym prawodawstwem UE.

Niemniej jednak sprawozdawca proponuje kilka znaczących oraz szereg drobnych wyjaśnień. Jeżeli chodzi o dyrektywę w sprawie zamknięcia rozliczeń, wprowadza się kilka poprawek do wniosku Komisji celem wyjaśnienia definicji systemów interoperacyjnych, aby zwiększyć pewność prawną w stosowaniu tej dyrektywy do takich systemów.

Jeżeli chodzi o dyrektywę w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, sprawozdawca proponuje trzy znaczące zmiany. Po pierwsze, kredyty konsumenckie oraz kredyty dla małych przedsiębiorstw są wyłączone z zakresu tej dyrektywy. Wprowadza się definicję małego przedsiębiorstwa, aby nie wyłączyć z zakresu dyrektywy niepotrzebnie dużej części pożyczek dla przedsiębiorstw. Po drugie, niektóre państwa członkowskie posiadają obecnie wymogi formalnego powiadomienia lub rejestracji wierzytelności kredytowych wykorzystywanych jako zabezpieczenie. Obecna propozycja kompromisowa Rady umożliwia ich utrzymanie. Niemniej jednak doświadczenia z państw członkowskich, w których wierzytelności kredytowe już są szeroko wykorzystywane jako zabezpieczenie nie pokazują, że wymogi takie są konieczne ze względu na jakikolwiek cel praktyczny. Sprawozdawca jest zdania, że wymóg formalnego powiadomienia należy stopniowo zlikwidować, dlatego wprowadza klauzulę wygaśnięcia w okresie pięciu lat od daty wejścia w życie tej dyrektywy w odniesieniu do prawa państw członkowskich do wymagania powiadomienia lub rejestracji. Po trzecie, sprawozdawca chciałby, aby zakres tej dyrektywy był możliwie jak najszerszy i proponuje, aby dyrektywa obejmowała również pożyczki międzybankowe jako możliwe zabezpieczenie, a nie tylko pożyczki banków centralnych, jak się proponuje w pierwotnym wniosku. Pożyczki takie akceptuje się już w kilku państwach członkowskich i ich wyłączenie stanowi niepotrzebne ograniczenie, jeżeli wziąć pod uwagę korzyści płynące z większego zbioru zabezpieczeń.

OPINIA Komisji Prawnej (5.11.2008)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych
(COM(2008)0213 – C6‑0181/2008 – 2008/0082(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Aloyzas Sakalas

POPRAWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie do swojego sprawozdania następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt -1 (nowy) Dyrektywa 2002/47/WE Punkt 9a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -1) Dodaje się punkt 9a preambuły w brzmieniu:   „9a) W celu ograniczenia obciążenia administracyjnego stron korzystających z zabezpieczeń finansowych objętych zakresem niniejszej dyrektywy jedyny wymóg dotyczący usprawnienia, jaki krajowe przepisy mogą nakładać odnośnie do zabezpieczeń finansowych, powinien dotyczyć ustanawiania, przenoszenia, posiadania, rejestrowania lub przypisywania w inny sposób, aby zabezpieczenie finansowe było w posiadaniu lub pod kontrolą przyjmującego zabezpieczenie lub osoby działającej w jego imieniu nie wykluczając jednocześnie zabezpieczeń technicznych, w których dający zabezpieczenie może je zastąpić lub cofnąć, jeśli przekracza wymagane zabezpieczenie. Niniejsza dyrektywa nie zakazuje państwom członkowskim żądania, aby wierzytelności kredytowe były ustanawiane poprzez umieszczenie ich w wykazie wierzytelności”.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka precyzuje, że umieszczenie w wykazie może między stronami spełniać także funkcję dostarczenia wierzytelności kredytowej. W rezultacie w tekście dyrektywy nie mogą się znaleźć żadne surowsze formalności dotyczące dostarczania.

Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera -a (nowa) Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 2 – litera a) – tiret trzecie

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -a) lit. a) tiret trzecie otrzymuje następujące brzmienie:   nienaruszające innych, bardziej restrykcyjnych, powszechnie obowiązujących warunków ustanowionych przez prawo krajowe, wskazane jako system i zgłoszone Komisji przez państwo członkowskie, którego prawo ma zastosowanie, po zaakceptowaniu przez to państwo członkowskie zasad funkcjonowania tego systemu. EBC wskaże (i zgłosi Komisji) system ustanowiony aktem prawnym EBC i podlegający przepisom państwa członkowskiego.

Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 98/26/WE Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Państwa członkowskie określają systemy oraz odpowiednich operatorów systemów, do których ma mieć zastosowanie niniejsza dyrektywa, zgłaszają dane systemy i operatorów Komisji oraz informują Komisję o władzach wyznaczonych zgodnie z art. 6 ust. 2. Państwa członkowskie lub EBC, w przypadku gdy system jest ustanowiony aktem prawnym EBC, określają systemy oraz odpowiednich operatorów systemów, do których ma zastosowanie niniejsza dyrektywa, zgłaszają dane systemy i operatorów Komisji oraz informują Komisję o władzach wyznaczonych zgodnie z art. 6 ust. 2.

PROCEDURA

Tytul	Transakcje na papierach wartościowych i uzgodnienia dotyczące zabezpieczeń finansowych
Odsyłacze	COM(2008)0213 – C6-0181/2008 – 2008/0082(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ECON
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 8.5.2008
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Aloyzas Sakalas 25.6.2008
Rozpatrzenie w komisji	13.10.2008
Data przyjęcia	4.11.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	25 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Carlo Casini, Titus Corlăţean, Bert Doorn, Monica Frassoni, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Neena Gill, Othmar Karas, Klaus-Heiner Lehne, Katalin Lévai, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Hans-Peter Mayer, Manuel Medina Ortega, Aloyzas Sakalas, Francesco Enrico Speroni, Diana Wallis, Jaroslav Zvěřina, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sharon Bowles, Eva Lichtenberger, Rareş-Lucian Niculescu, Georgios Papastamkos, Gabriele Stauner, József Szájer, Jacques Toubon, Renate Weber

PROCEDURA

Tytuł	Transakcje na papierach wartościowych i uzgodnienia dotyczące zabezpieczeń finansowych
Odsyłacze	COM(2008)0213 – C6-0181/2008 – 2008/0082(COD)
Data przedstawienia w PE	23.4.2008
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 8.5.2008
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 8.5.2008
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Piia-Noora Kauppi 20.5.2008
Rozpatrzenie w komisji	9.9.2008		5.11.2008
Data przyjęcia	2.12.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	28 0 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Mariela Velichkova Baeva, Paolo Bartolozzi, Zsolt László Becsey, Sebastian Valentin Bodu, Sharon Bowles, Udo Bullmann, David Casa, Christian Ehler, Jonathan Evans, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Robert Goebbels, Donata Gottardi, Louis Grech, Gunnar Hökmark, Othmar Karas, Wolf Klinz, Andrea Losco, Astrid Lulling, Gay Mitchell, Sirpa Pietikäinen, John Purvis, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Ivo Strejček, Cornelis Visser, Sahra Wagenknecht
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Harald Ettl, Alain Lipietz