ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 του Συμβουλίου σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών
15.12.2008 - (COM(2007)0619 – C6‑0359/2007 – 2007/0216(COD)) - ***I
Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Carlos Coelho
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 του Συμβουλίου σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών
(COM(2007)0619 – C6‑0359/2007 – 2007/0216(COD))
(Διαδικασία συναπόφασης: πρώτη ανάγνωση)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2007)0619),
– έχοντας υπόψη τo άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 62, παράγραφος 2, στοιχείο α, της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C6‑0359/2007),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A6‑0500/2008),
1. εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·
2. εγκρίνει τη συνημμένη δήλωση·
3. ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·
4. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ [1]*
στην πρόταση της Επιτροπής για
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 του Συμβουλίου σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 2 στοιχείο α),
Έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής ║,
Ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της Συνθήκης[2],
Εκτιμώντας τα εξής:
(1) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης επιβεβαίωσε ότι απαιτείται συνεκτική προσέγγιση στην ΕΕ όσον αφορά τα βιομετρικά αναγνωριστικά στοιχεία ή τα βιομετρικά δεδομένα για τα έγγραφα των υπηκόων τρίτων χωρών, τα διαβατήρια των πολιτών της ΕΕ και τα συστήματα πληροφοριών (VIS και SIS II).
(2) Στο πλαίσιο αυτό, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2252/2004, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών[3] ως ένα σημαντικό βήμα προς τη χρήση νέων στοιχείων, με τα οποία αυξάνεται η ασφάλεια των ταξιδιωτικών εγγράφων και καθιερώνεται μια πιο αξιόπιστη αντιστοιχία μεταξύ του κατόχου και του διαβατηρίου ή του ταξιδιωτικού εγγράφου, που συμβάλλει σημαντικά στη μέριμνα για την προστασία από δόλια χρήση του.
(3) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 προβλέπει γενική υποχρέωση παροχής δακτυλικών αποτυπωμάτων, τα οποία αποθηκεύονται σε ανεπαφικό πλινθίο του διαβατηρίου. Παρόλα αυτά, η πείρα που έχει αποκομισθεί από σχετικές δοκιμές έχει καταδείξει την αναγκαιότητα εξαιρέσεων. Κατά τη διάρκεια πιλοτικών σχεδίων που υλοποίησαν μερικά κράτη μέλη προέκυψαν ενδείξεις για το ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα ανηλίκων που δεν έχουν συμπληρώσει το έκτο έτος της ηλικίας δεν πληρούσαν τις ποιοτικές προδιαγραφές που διασφαλίζουν εξακρίβωση της ταυτότητας με απόλυτη ταύτιση. Πέραν αυτού, υπόκεινται σε σημαντικές μεταβολές, που καθιστούν δυσχερή τον έλεγχό τους καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος του διαβατηρίου.
(4) Η εναρμόνιση των εξαιρέσεων στην υποχρέωση παροχής δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι επιβεβλημένη για τη διατήρηση κοινών προτύπων ασφαλείας και ενόψει της απλούστευσης των συνοριακών ελέγχων. Τόσο για νομικούς λόγους όσο και για λόγους ασφαλείας, είναι σκόπιμο να μην αφεθεί ανοικτός προς ρύθμιση από την εθνική νομοθεσία ο καθορισμός των εξαιρέσεων στην υποχρέωση παροχής δακτυλικών αποτυπωμάτων για διαβατήρια και άλλου είδους ταξιδιωτικά έγγραφα που εκδίδονται από τα κράτη μέλη.
(4α) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 απαιτεί τη συλλογή και αποθήκευση βιομετρικών στοιχείων στο μέσο αποθήκευσης των διαβατηρίων και των ταξιδιωτικών εγγράφων με στόχο την έκδοση τέτοιων εγγράφων. Τούτο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη οιασδήποτε άλλης χρήσης ή αποθήκευσης των δεδομένων αυτών σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία των κρατών μελών. Ο κανονισμός δεν προβλέπει νομική βάση για τη δημιουργία ή διατήρηση βάσεων δεδομένων για την αποθήκευση των δεδομένων αυτών στα κράτη μέλη, θέμα το οποίο υπάγεται αποκλειστικά στην εθνική νομοθεσία.
(5) Εξάλλου, ως πρόσθετο μέτρο ασφαλείας και προκειμένου να παρέχεται αυξημένη ασφάλεια για τους ανηλίκους, είναι σκόπιμο να καθιερωθεί η αρχή «ένα άτομο-ένα διαβατήριο». Η αρχή αυτή συνιστάται επίσης από τη Διεθνή Οργάνωση Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και διασφαλίζει ότι το εκάστοτε διαβατήριο και τα βιομετρικά χαρακτηριστικά συνδέονται αποκλειστικά και μόνο προς τον κάτοχο του διαβατηρίου. Είναι πιο ασφαλές κάθε φυσικό πρόσωπο να έχει το δικό του διαβατήριο.
(5α) Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη θα είναι υποχρεωμένα να εκδίδουν ξεχωριστά διαβατήρια για τους ανηλίκους και ότι θα υπάρξουν ενδεχομένως σημαντικές διαφορές στις νομοθεσίες των κρατών μελών όσον αφορά τα παιδιά που διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών, η Επιτροπή οφείλει να εξετάσει την ανάγκη λήψης μέτρων προκειμένου να εξασφαλισθεί μια κοινή προσέγγιση σχετικά με τους κανόνες για την προστασία των παιδιών που διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών.
(6) Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται, συνεπώς, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.
(7) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. ▌Επειδή ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην περαιτέρω ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν δυνάμει των διατάξεων του τίτλου IV του τρίτου μέρους της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ρηθέντος πρωτοκόλλου, πρέπει να αποφασίσει εντός εξαμήνου από την έκδοση του κανονισμού από το Συμβούλιο εάν θα τον μεταφέρει στην εθνική της νομοθεσία.
(8) Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στις οποίες δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/EΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, σχετικά με το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν[4]· ως εκ τούτου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοσή του και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.
(9) Ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002 σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετέχει σε ορισμένες από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν[5]. Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοσή του και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.
(10) Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω ▌ χωρών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν [6], οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα που μνημονεύεται από το άρθρο 1, στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες διευθετήσεις της εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας[7].
(11) Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που συνήφθη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες εμπίπτουν στον τομέα του άρθρου 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 των αποφάσεων του Συμβουλίου 2008/146/ΕΚ[8] και 2008/149/ΔΕΥ[9].
(11α) Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί εξέλιξη των διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν, κατά την έννοια του Πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν[10], οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/261/ΕΚ του Συμβουλίου[11].
(12) Κατά συνέπεια, ενδείκνυται να τροποποιηθεί καταλλήλως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2252/2004,
ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:
Άρθρο 1
▌Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 τροποποιείται ως εξής:
(1) Στο άρθρο 1, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«1. Τα διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα που εκδίδουν τα κράτη μέλη πληρούν τα ελάχιστα πρότυπα ασφαλείας που παρατίθενται στο παράρτημα.
Τα εν λόγω έγγραφα εκδίδονται ως ατομικά έγγραφα.
Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις απαιτήσεις για τα παιδιά που ταξιδεύουν μόνα ή συνοδευόμενα, και διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών το αργότερο στις ....* και προτείνει, εάν είναι αναγκαίο, τις κατάλληλες πρωτοβουλίες προκειμένου να εξασφαλισθεί μια κοινή προσέγγιση σχετικά με τους κανόνες για την προστασία των παιδιών που διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών .»
(1α) Στο άρθρο 1, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«2. Τα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα περιλαμβάνουν μέσο αποθήκευσης υψηλής ασφαλείας το οποίο περιέχει εικόνα του προσώπου. Τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν επίσης την ενσωμάτωση δύο επίπεδων δακτυλικών αποτυπωμάτων υπό μορφή που εξασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα. Τα δεδομένα ενσωματώνονται κατά τρόπο ασφαλή και το μέσο αποθήκευσης διαθέτει επαρκή χωρητικότητα και ικανότητα προκειμένου να διασφαλίζεται η ακεραιότητα, η αυθεντικότητα και η εμπιστευτικότητα των δεδομένων.»
(2) Στο άρθρο 1 προστίθεται η παράγραφος 2α ▌:
"2α. Τα ακόλουθα πρόσωπα απαλλάσσονται από την υποχρέωση παροχής δακτυλικών αποτυπωμάτων:
(α) ανήλικοι που δεν έχουν συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας·
Το όριο ηλικίας των 12 ετών είναι προσωρινό. Η έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 5α περιλαμβάνει επανεξέταση του ορίου ηλικίας, συνοδευόμενη, εάν είναι απαραίτητο, από πρόταση τροποποίησης του ορίου ηλικίας.
Με την επιφύλαξη των συνεπειών της εφαρμογής του άρθρου 5α, τα κράτη μέλη, των οποίων η εθνική νομοθεσία, που έχει θεσπιστεί πριν από ...[12]*, προβλέπει όριο ηλικίας κάτω των 12 ετών, μπορούν να εφαρμόζουν το όριο αυτό κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου έως και 4 έτη μετά από ....*. Ωστόσο, κατά τη μεταβατική περίοδο το όριο ηλικίας δεν μπορεί να είναι κατώτερο των 6 ετών·
(β) πρόσωπα από τα οποία η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι για πρακτικούς λόγους αδύνατη.»
(2α) Στο άρθρο 1 προστίθεται η παράγραφος 2β:
«2β. Όποτε είναι προσωρινώς αδύνατη η λήψη των δακτυλικών αποτυπωμάτων των ορισθέντων δακτύλων, τα κράτη μέλη επιτρέπουν τη λήψη αποτυπωμάτων των άλλων δακτύλων. Όποτε είναι προσωρινώς αδύνατη η λήψη των δακτυλικών αποτυπωμάτων και των λοιπών δακτύλων, εκδίδουν προσωρινό διαβατήριο ισχύος έως 12 μηνών.»
(2β) Προστίθεται το άρθρο 1α:
«Άρθρο 1α
1. Τα βιομετρικά αναγνωριστικά στοιχεία λαμβάνονται από κατάλληλο και δεόντως εξουσιοδοτημένο προσωπικό των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την έκδοση διαβατηρίων και ταξιδιωτικών εγγράφων.
2. Τα κράτη μέλη συλλέγουν τα βιομετρικά αναγνωριστικά στοιχεία από τον αιτούντα με σεβασμό των δικαιωμάτων που θεσπίζει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι έχουν ληφθεί τα δέοντα μέτρα για την εγγύηση της αξιοπρέπειας του ενδιαφερομένου σε περίπτωση δυσχερειών κατά την καταγραφή.»
(2γ) Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Πρόσθετες τεχνικές προδιαγραφές, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των συστάσεων του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας, για τα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα οι οποίες αφορούν τα παρακάτω θέματα θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2:
(α) πρόσθετα χαρακτηριστικά και απαιτήσεις ασφαλείας, περιλαμβανομένων ενισχυμένων προτύπων για την καταπολέμηση της πλαστογράφησης, απομίμησης και παραποίησης,
(β) τεχνικές προδιαγραφές σχετικές με το μέσο αποθήκευσης των βιομετρικών πληροφοριών και την ασφάλειά του, περιλαμβανομένης της πρόληψης της πρόσβασης χωρίς άδεια,
(γ) απαιτήσεις σχετικές με την ποιότητα και τα κοινά πρότυπα όσον αφορά την εικόνα του προσώπου και τα δακτυλικά αποτυπώματα.»
(2δ) Στο άρθρο 4, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
"3. Τα βιομετρικά στοιχεία συλλέγονται και αποθηκεύονται στο μέσο αποθήκευσης των διαβατηρίων και των ταξιδιωτικών εγγράφων με στόχο την έκδοση τέτοιων εγγράφων. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, τα βιομετρικά χαρακτηριστικά στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την εξακρίβωση:
(α) της γνησιότητας του εγγράφου·
(β) της ταυτότητας του κατόχου μέσω άμεσα διαθέσιμων συγκρίσιμων χαρακτηριστικών στις περιπτώσεις που είναι υποχρεωτική δια νόμου η επίδειξη διαβατηρίου ή άλλων ταξιδιωτικών εγγράφων.
Ο έλεγχος των πρόσθετων χαρακτηριστικών ασφαλείας διενεργείται με την επιφύλαξη του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006 (Κώδικας συνόρων του Σένγκεν). Η έλλειψη αντιστοιχίας από μόνη της δεν επηρεάζει την εγκυρότητα του διαβατηρίου για τους σκοπούς της διέλευσης των εξωτερικών συνόρων.»
(2ε) Προστίθεται το άρθρο 5α:
«Άρθρο 5α
Εντός προθεσμίας … [13]*, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση που βασίζεται σε ευρεία και ενδελεχή μελέτη ανεξάρτητης αρχής, υπό την επίβλεψη της Επιτροπής, η οποία εξετάζει την αξιοπιστία και την τεχνική σκοπιμότητα και αξιολογεί την ακρίβεια των συστημάτων υπό πραγματικές συνθήκες για τη χρησιμοποίηση δακτυλικών αποτυπωμάτων παιδιών κάτω των 12 ετών για σκοπούς ταυτοποίησης και εξακρίβωσης, συμπεριλαμβανομένης σύγκρισης των ποσοστών εσφαλμένων απορρίψεων σε κάθε κράτος μέλος και – βάσει των αποτελεσμάτων της μελέτης αυτής–- ανάλυση της ανάγκης για κοινούς κανόνες όσον αφορά τη διαδικασία ταιριάσματος. Εάν χρειαστεί, η έκθεση συνοδεύεται από προτάσεις προσαρμογής του παρόντος κανονισμού.»
(2στ) Στο άρθρο 6, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
"Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή τον παρόντα κανονισμό το αργότερο
(α) 18 μήνες, όσον αφορά την εικόνα του προσώπου·
(β) 36 μήνες, όσον αφορά τα δακτυλικά αποτυπώματα,
από τη θέσπιση των μέτρων του άρθρου 2. Εντούτοις, δεν θίγεται η ισχύς των ήδη εκδοθέντων διαβατηρίων και ταξιδιωτικών εγγράφων.
Όσον αφορά τη δεύτερη πρόταση του άρθρου 1, παράγραφος 1, εφαρμόζεται το αργότερο ...*. Εντούτοις, δεν θίγεται η αρχική ισχύς για τον κάτοχο."
Άρθρο 2
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Βρυξέλλες,
Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος
Κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ανάγκη αύξησης της ασφάλειας των διαβατηρίων και εγγράφων ταξιδίου μέσω της χρήσης ασφαλών δικαιολογητικών εγγράφων (breeder documents δηλ. εγγράφων που παράγουν άλλα έγγραφα)
Με την επιφύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών να εκδίδουν διαβατήρια και άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο υπογραμμίζουν ότι ο στόχος της ενίσχυσης της ασφάλειας των διαβατηρίων μπορεί να υπονομευθεί εάν τα διαβατήρια εκδίδονται βάσει αναξιόπιστων δικαιολογητικών εγγράφων.
Το διαβατήριο από μόνο του αποτελεί ένα μόνο κρίκο της αλυσίδας ασφάλειας, αρχής γενομένης από την υποβολή των δικαιολογητικών εγγράφων, έως την καταγραφή των βιομετρικών δεδομένων και, τέλος, την σύγκριση στα σημεία διέλευσης των συνόρων. Αυτή η αλυσίδα διαδικασιών καθορίζεται από την ασφάλεια του πιο αδύναμου κρίκου της.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο επισημαίνουν ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές καταστάσεις και διαδικασίες στα κράτη μέλη σχετικά με το ποια δικαιολογητικά έγγραφα πρέπει να προσκομισθούν προκειμένου να ζητηθεί η έκδοση διαβατηρίου και ότι κανονικά αυτά τα έγγραφα έχουν λιγότερα χαρακτηριστικά ασφάλειας από ότι το ίδιο το διαβατήριο, και ότι είναι πιο πιθανό να αποτελέσουν αντικείμενο παραποιήσεων και πλαστογραφήσεων.
Το Συμβούλιο πρέπει συνεπώς να προετοιμάσει ένα ερωτηματολόγιο για τα κράτη μέλη ούτως ώστε να μπορεί να συγκρίνει τις διαδικασίες και το ποια έγγραφα είναι απαραίτητα σε κάθε κράτος μέλος για την έκδοση διαβατηρίου ή ταξιδιωτικού εγγράφου. Αυτή η ανάλυση θα πρέπει να αξιολογήσει την πιθανή ανάγκη για τη δημιουργία κοινών αρχών ή κατευθυντηρίων αρχών για την καλύτερη πρακτική στον τομέα αυτό.
Κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη μελέτη που αναφέρεται στο άρθρο 5α
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σημειώνουν ότι η Επιτροπή θα διεξαγάγει μία μόνον μελέτη για τους σκοπούς του άρθρου 5α του παρόντος κανονισμού και του άρθρου 2 του [σχεδίου] κανονισμού για την τροποποίηση της κοινής προξενικής εγκυκλίου.
- [1] * Πολιτικές τροπολογίες: το νέο κείμενο και η αντικατάσταση κειμένου σημειώνονται με έντονους πλάγιους χαρακτήρες και η διαγραφή με το σύμβολο ▌Τεχνικές διορθώσεις και προσαρμογές εκ μέρους των υπηρεσιών: το νέο κείμενο και η αντικατάσταση κειμένου σημειώνονται με πλάγιους χαρακτήρες και η διαγραφή με το σύμβολο ║.
- [2] ΕΕ C … της …, σ. .
- [3] ΕΕ L 385 της 29.12.2004, σ. 1.
- [4] ΕΕ L 131 της 1.6.2000, σ. 43.
- [5] ΕΕ L 64 της 7.3.2002, σ. 20.
- [6] ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 36.
- [7] ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 31.
- [8] ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 1.
- [9] ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 50.
- [10] Έγγραφο του Συμβουλίου αριθ. 16462/06 ευρίσκεται στην ιστοσελίδα στο http://register.consilium.europa.eu
- [11] ΕΕ L 83 της 26.3.2008, σ. 3.
- [12] * Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
- [13] * τριών ετών μετά τη θέση σε ισχύ του παρόντος κανονισμού.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Ιστορικό
Το Συμβούλιο ενέκρινε στις 13 Δεκεμβρίου 2004 τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 όσον αφορά τα πρότυπα για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα που εκδίδουν τα κράτη μέλη.
Το Κοινοβούλιο είχε τότε γνωμοδοτήσει[1] (προτείνοντας διάφορες τροπολογίες, οι περισσότερες εκ των οποίων δεν έγιναν δεκτές) υποστηρίζοντας την ιδέα της εναρμόνισης αυτών των προδιαγραφών ασφαλείας και ταυτόχρονα τη θέσπιση βιομετρικών χαρακτηριστικών (εικόνα προσώπου και δακτυλικά αποτυπώματα). Η εναρμόνιση αυτή είχε ως στόχο να γίνουν τα διαβατήρια ασφαλέστερα και η σχέση μεταξύ του εγγράφου και του πραγματικού κατόχου του πιο αξιόπιστη, καθιστώντας έτσι δυνατή την καταπολέμηση της πλαστογράφησης εγγράφων και βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών καταπολέμησης του εγκλήματος, της τρομοκρατίας και της λαθρομετανάστευσης.
Όμως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προειδοποιούσε επίσης ότι η χρήση αυτών των νέων τεχνολογιών δεν είχε ακόμη δοκιμασθεί και υποστήριζε ότι, πριν από την έκδοση βιομετρικών διαβατηρίων, θα έπρεπε να είναι λειτουργικές οι αντίστοιχες τεχνικές προδιαγραφές και να εκπληρώνουν τα κράτη μέλη διάφορες προϋποθέσεις όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών.
Ο εισηγητής χαιρετίζει την εκ μέρους της επιτροπής του άρθρου 29 αναγνώριση του γεγονότος ότι, γενικώς, η εφαρμογή του κανονισμού γίνεται με απόλυτο σεβασμό των σχετικών κανόνων και τηρεί τις τεχνικές προδιαγραφές που ενέκρινε εν συνεχεία η Επιτροπή.
Πάντως, κατά τη διάρκεια πιλοτικών σχεδίων που διεξήχθησαν σε μερικά κράτη μέλη διαπιστώθηκε ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα ανηλίκων ηλικίας κάτω των 6 ετών δεν είναι επαρκούς ποιότητας για την αξιόπιστη επαλήθευση της ταυτότητας ‘ένας προς ένα’.
Η Επιτροπή αποφάσισε επομένως να υποβάλει αυτή τη νέα πρόταση με στόχο την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 και να θεσπίσει:
- δύο παρεκκλίσεις από την υποχρέωση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων: για τους ανηλίκους κάτω των 6 ετών και για όλα τα άτομα τα οποία για πρακτικούς λόγους αδυνατούν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα·
- την αρχή «ένα άτομο - ένα διαβατήριο».
Η θέση του εισηγητή
Ο εισηγητής θεωρεί ότι, συνολικά, τα μέτρα που προτείνει η Επιτροπή είναι θετικά και απαραίτητα, αλλά επιθυμεί να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να εισαγάγει περαιτέρω βελτιώσεις.
1. Η χρησιμοποίηση των παιδικών διαβατηρίων ως μέσο για την καταπολέμηση της απαγωγής και εμπορίας παιδιών
Ο εισηγητής θεωρεί ότι υπήρχε ένα κενό στον κανονισμό δεδομένου ότι δεν περιείχε αναφορά στην ειδική περίπτωση των ανηλίκων ούτε όριο ηλικίας για την λήψη των δακτυλικών αποτυπωμάτων τους. Το αυτό ισχύει στην περίπτωση των ατόμων που για πρακτικούς λόγους αδυνατούν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα και χρειάζονται ειδική αντιμετώπιση υπό μορφή εναλλακτικών διαδικασιών.
Ο κανονισμός αφήνει στη διακριτική ευχέρεια των εθνικών νομοθετών την απόφαση για το εάν θα θεσπιστούν τυχόν εξαιρέσεις από την υποχρέωση παροχής δακτυλικών αποτυπωμάτων για τα διαβατήρια και άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα που εκδίδουν τα κράτη μέλη.
Η εναρμόνιση είναι ζωτική στον τομέα αυτό και, δεδομένου ότι στη χώρα του εισηγητή - την Πορτογαλία - όλα τα παιδιά που αρχίζουν δημοτικό σχολείο από την ηλικία των 6 ετών πρέπει να κατέχουν ταυτότητα που περιέχει τα δακτυλικά τους αποτυπώματα, ο εισηγητής δεν έχει καμία δυσκολία για να δεχτεί καταρχήν αυτή την ηλικία-όριο.
Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η έκδοση διαβατηρίων για παιδιά δεν είναι υποχρεωτική με τον ίδιο τρόπο που είναι η έκδοση ταυτοτήτων. Το διαβατήριο είναι ένα ταξιδιωτικό έγγραφο που απαιτείται μόνο όταν τα άτομα προτίθενται να ταξιδέψουν εκτός της περιοχής του Σένγκεν. Κατά συνέπεια, δεν φαίνεται να συνιστά υπερβολική επιβάρυνση των γονέων, οι οποίοι σίγουρα επιθυμούν τη θέσπιση των καταλληλότερων μηχανισμών για την προστασία των παιδιών τους.
Η θέση του Κοινοβουλίου ήταν να οριστούν τα 12 έτη ως όριο για τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων των ανηλίκων για σκοπούς διαπίστωσης της ταυτότητας (τα αποτυπώματα αποθηκεύονται σε ευρωπαϊκή βάση δεδομένων)· αυτό το όριο ηλικίας υπόκειται σε ρήτρα τριετούς αναθεώρησης.
Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων τόνισε στη γνωμοδότησή του ότι, εάν χρησιμοποιούνται αυτά τα βιομετρικά στοιχεία αποκλειστικά για σκοπούς επαλήθευσης (σύγκριση ένας προς ένα), ο κίνδυνος σφάλματος είναι πολύ μικρότερος και το όριο ηλικίας μπορεί να είναι χαμηλότερο.
Ο εισηγητής θεωρεί επομένως ότι η ελάχιστη ηλικία των 6 ετών για τον αποκλειστικό σκοπό της επαλήθευσης της ταυτότητας είναι αποδεκτή και έχει προτείνει διάφορες τροπολογίες με στόχο να διαφυλαχθεί άνευ όρων ο στόχος αυτός. Προτείνει επίσης περαιτέρω ειδικά μέτρα, όπως την εισαγωγή ειδικού πεδίου στα διαβατήρια στο οποίο θα αναγράφεται το όνομα ή τα ονόματα του προσώπου ή των προσώπων που έχουν τη γονική μέριμνα του παιδιού.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ακόμα μεγάλη εμπειρία όσον αφορά τη χρήση αυτών των νέων τεχνολογιών, ο εισηγητής πιστεύει ότι είναι σημαντική η ύπαρξη συγκεκριμένων και αξιόπιστων στοιχείων, ούτως ώστε να μπορούμε να λαμβάνουμε τις ορθές αποφάσεις. Προτείνει επομένως την εισαγωγή ρήτρας τριετούς αναθεώρησης, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αναμείνουμε τα αποτελέσματα ευρείας και ενδελεχούς μελέτης (την οποία ήδη ζητούσε η έκθεση για τα βιομετρικά στοιχεία της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων[2] και πρότεινε η επιτροπή του άρθρου 29 και ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων) προκειμένου να προσδιοριστεί η αξιοπιστία και η χρησιμότητα των δακτυλικών αποτυπωμάτων που λαμβάνονται από παιδιά και ηλικιωμένους. Δεδομένου ότι προς το παρόν έχουμε μόνο τα αποτελέσματα ορισμένων πιλοτικών σχεδίων που διεξήχθησαν σε μερικά κράτη μέλη (τα οποία επιβεβαιώνουν ότι είναι δυνατή η χρησιμοποίηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων ανηλίκων για λόγους επαλήθευσης από την ηλικία των 6 ετών), μπορούμε να λάβουμε προσωρινή μόνο απόφαση μέχρις ότου ολοκληρωθεί αυτή η ανεξάρτητη μελέτη, προσφέροντάς μας τα απαραίτητα στοιχεία για την λήψη απόφασης σε πιο σίγουρη βάση.
2. Η εισαγωγή της αρχής « ένα πρόσωπο - ένα διαβατήριο»
Ο εισηγητής υποστηρίζει αυτή την πρόταση της Επιτροπής, η οποία έχει ως στόχο να υλοποιήσει τη σύσταση που διατύπωσε η ICAO (Διεθνής Οργάνωση Πολιτικής Αεροπορίας) και την οποία ήδη ακολουθεί η πλειοψηφία των κρατών μελών, επιτρέποντας να τερματιστούν οι περιπτώσεις στις οποίες είναι ακόμη δυνατή η έκδοση διαβατηρίου που περιλαμβάνει τα τέκνα του κατόχου, αναφέροντας τα ονόματά τους αλλά περιέχοντας βιομετρικά στοιχεία μόνο για το γονέα και κάτοχο του διαβατηρίου. Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να διευκολύνουν την εμπορία παιδιών, δεδομένου ότι είναι δυσχερής η διεξαγωγή αξιόπιστων ελέγχων όσον αφορά την ταυτότητα του παιδιού. Κάθε άτομο πρέπει να έχει το δικό του διαβατήριο που θα περιέχει τα δικά του βιομετρικά στοιχεία.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Childfocus, το μεγαλύτερο κίνδυνο εμπορίας και απαγωγής αντιμετωπίζουν τα παιδιά που ταξιδεύουν μόνα. Δυνάμει των κανόνων της IATA, τα παιδιά μπορούν να ταξιδεύουν μόνα τους μόνο από την ηλικία των 6 ετών. Το γεγονός ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας θα πρέπει να έχουν τα δικά τους ταξιδιωτικά έγγραφα με τα αντίστοιχα βιομετρικά στοιχεία προσφέρει αναμφίβολα πρόσθετη προστασία στα πλαίσια της καταπολέμησης της εμπορίας των παιδιών (ως αναγνωρίζει στη γνωμοδότησή του και ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας των Δεδομένων).
Ο εισηγητής δεν επιθυμεί να αμφισβητήσει την ισχύουσα νομοθεσία, ιδίως τις διατάξεις του Κώδικα των Συνόρων που αποσκοπούν στην προστασία ανηλίκων και οι οποίες υποχρεώνουν τους συνοροφύλακες να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσοχή στους ανήλικους, είτε ταξιδεύουν ασυνόδευτοι είτε συνοδεία ενηλίκων, και δηλώνει ότι οι ανήλικοι πρέπει να αποτελούν το αντικείμενο των ίδιων ελέγχων με τους ενηλίκους κατά τη διέλευση εξωτερικών συνόρων. Επομένως, εάν ένας από τους διενεργούμενους επί των ενηλίκων ελέγχους βασίζεται στο διαβατήριό τους, θα πρέπει να ισχύει το ίδιο και για τα παιδιά, τα οποία θα πρέπει να διαθέτουν το δικό τους διαβατήριο. Στην περίπτωση συνοδευόμενων ανηλίκων, δεδομένου ότι ο συνοροφύλακας οφείλει να ελέγξει το γεγονός ότι τα άτομα που συνοδεύουν τους ανήλικους έχουν τη γονική μέριμνα αυτών, θα απλουστευόταν πολύ το έργο των συνοροφυλάκων εάν οι ανήλικοι είχαν διαβατήριο που να περιέχει τα προσωπικά τους δεδομένα και ένδειξη του ονόματος του ατόμου ή των ατόμων, συνήθως των γονέων, που έχουν τη γονική μέριμνα αυτών.
3. Η ανάγκη εμπιστοσύνης υψηλού επιπέδου στη διαδικασία συλλογής των βιομετρικών στοιχείων
Εάν θέλουμε ασφαλή διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα, είναι ζωτική η ύπαρξη μεγάλης εμπιστοσύνης στη διαδικασία συλλογής των βιομετρικών στοιχείων που θα ενσωματώνονται στα έγγραφα αυτά· θα ήταν επομένως επιθυμητή η ύπαρξη κοινών ελάχιστων προδιαγραφών για τη συλλογή των στοιχείων αυτών, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια και αξιοπιστία τους.
Η επεξεργασία βιομετρικών στοιχείων συνεπάγεται πραγματικούς κινδύνους για τα άτομα των οποίων συλλέγονται τα στοιχεία, δεδομένου ότι, σε περίπτωση εσφαλμένης συλλογής, θα μπορούσαν τα στοιχεία τους να παραπέσουν ή να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς άλλους πλην εκείνων για οποίους συνελέγησαν.
Έχουν επομένως προταθεί τροπολογίες με στόχο την εναρμόνιση των διαδικασιών συλλογής των στοιχείων και δημιουργίας εκτάκτων διαδικασιών για τις περιπτώσεις στις οποίες ανακύπτουν δυσχέρειες όσον αφορά τη διαδικασία λήψης των δακτυλικών αποτυπωμάτων.
4. Συμμετοχή των αρχών προστασίας δεδομένων
Εις απάντηση επιστολής του κ. Cavada προς την επιτροπή του άρθρου 29 όσον αφορά τη δράση που έχει αναληφθεί προς εφαρμογή του κανονισμού σε κάθε κράτος μέλος, λάβαμε απάντηση στις 10 Δεκεμβρίου 2007 στην οποία αναφερόταν ότι (αντίθετα προς την τότε σύσταση του Κοινοβουλίου) οι εθνικές αρχές προστασίας δεδομένων δεν συμμετείχαν πάντα στη διαδικασία εκτέλεσης.
Ο εισηγητής υποστηρίζει επίσης τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν τήρησε, κατά την εκπόνηση της παρούσας νομοθετικής πρότασης, τη νομική υποχρέωση διαβούλευσής του που απορρέει από το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001.
Ο εισηγητής υποβάλει επομένως ορισμένες προτάσεις με στόχο την ενίσχυση της συμμετοχής των αρχών προστασίας δεδομένων στη διαδικασία αυτή.
5. Δυνατότητα καθιέρωσης ευρωπαϊκού συστήματος για τη διαδικασία ταιριάσματος δακτυλικών αποτυπωμάτων
Διαφέρει μεταξύ των κρατών μελών ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιείται το ταίριασμα των δακτυλικών αποτυπωμάτων (επιτόπιο ταίριασμα - επιτόπιος έλεγχος των βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων του κατόχου του διαβατηρίου με τη σύγκρισή τους προς τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα στο πλινθίο (τσιπ) του διαβατηρίου), γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σφάλματα όσον αφορά την επαλήθευση της ταυτότητας. Θα πρέπει να αναλυθούν οι πιθανές αδυναμίες των συστημάτων επαλήθευσης της ταυτότητας και των ποσοστών σφάλματος που παρατηρείται στα διάφορα κράτη μέλη ούτως ώστε να σταθμιστεί η ανάγκη θέσπισης ευρωπαϊκού συστήματος ταιριάσματος. Όποιο σύστημα και αν χρησιμοποιηθεί, θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι ασφαλές και να έχει πολύ χαμηλό ποσοστό εσφαλμένης απόρριψης, δεδομένου ότι τέτοιες καταστάσεις μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες για τους νόμιμους κατόχους των εγγράφων.
Προτείνεται επομένως να εισαχθεί ρήτρα τριετούς αναθεώρησης, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αναμείνουμε τα αποτελέσματα μελέτης για τη σύγκριση των ποσοστών σφαλμάτων που καταγράφονται σε κάθε κράτος μέλος, προκειμένου να αναλύσουμε την ανάγκη κοινών κανόνων όσον αφορά τη διαδικασία ταιριάσματος.
6. Δυνατότητα θέσπισης κοινών κανόνων όσον αφορά τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την έκδοση διαβατηρίων - τα αποκαλούμενα έγγραφα που παράγουν άλλα (breeder documents)
Υπάρχουν επίσης μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τα έγγραφα που πρέπει να υποβάλλονται (όπως πιστοποιητικά γέννησης, άδειες οδήγησης, κάρτες προσωπικών δεδομένων, γονική εξουσιοδότηση, κ.λπ.) και τον τρόπο με τον οποίο εκδίδονται τα έγγραφα αυτά. Δεδομένου ότι κατά κανόνα το επίπεδο ασφάλειας που χρησιμοποιείται για τα έγγραφα αυτά είναι χαμηλότερο από το χρησιμοποιούμενο για την έκδοση διαβατηρίων που περιέχουν βιομετρικά στοιχεία που προστατεύονται από αυστηρότερα συστήματα (συστήματα PKI), υπάρχει κίνδυνος ευκολότερης πλαστογράφησης και παραποίησης τους.
Προτείνεται επομένως να ετοιμαστεί ανάλυση, στο πλαίσιο της έκθεσης που θα υποβάλει η Επιτροπή εντός τριετίας, όσον αφορά την ανάγκη θέσπισης κοινών κανόνων και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, να υποβληθούν οι απαραίτητες νομοθετικές προτάσεις στο Κοινοβούλιο.
Ολοκληρώνοντας, πρέπει να τονίσουμε ότι η ασφάλεια των διαβατηρίων δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το διαβατήριο. Είναι εξίσου σημαντική ολόκληρη η αλληλουχία, αρχίζοντας από την υποβολή των δικαιολογητικών έκδοσης διαβατηρίου, συνεχίζοντας με τη συλλογή των βιομετρικών στοιχείων και τελειώνοντας με την επαλήθευση και το ταίριασμα στα σημεία ελέγχου των συνόρων. Δεν έχει νόημα να ενισχυθεί το επίπεδο ασφάλειας όσον αφορά τα διαβατήρια εάν δεν αντιμετωπιστούν και οι ασθενείς κρίκοι της υπόλοιπης αλυσίδας.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Χαρακτηριστικά ασφαλείας και χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα |
|||||||
|
Έγγραφα αναφοράς |
COM(2007)0619 – C6-0359/2007 – 2007/0216(COD) |
|||||||
|
Ημερομηνία υποβολής στο ΕΚ |
18.10.2007 |
|||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια |
LIBE 25.10.2007 |
|||||||
|
Εισηγητής(ές) Ημερομηνία ορισμού |
Carlos Coelho 31.1.2008 |
|
|
|||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
27.2.2008 |
26.3.2008 |
28.5.2008 |
14.7.2008 |
||||
|
|
2.12.2008 |
8.12.2008 |
|
|
||||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
8.12.2008 |
|
|
|
||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
19 0 0 |
||||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Alexander Alvaro, Maddalena Calia, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Bárbara Dührkop Dührkop, Armando França, Jeanine Hennis-Plasschaert, Ewa Klamt, Claude Moraes, Rareş-Lucian Niculescu, Inger Segelström |
|||||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Edit Bauer, Simon Busuttil, Elisabetta Gardini, Genowefa Grabowska, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Antonio Masip Hidalgo, Bill Newton Dunn, Eva-Britt Svensson |
|||||||
|
Ημερομηνία κατάθεσης |
15.12.2008 |
|||||||