SPRAWOZDANIE w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza nieletnich, w zakresie używania gier wideo

16.2.2009 - (2008/2173(INI))

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
Sprawozdawca: Toine Manders

Procedura : 2008/2173(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0051/2009
Teksty złożone :
A6-0051/2009
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza nieletnich, w zakresie używania gier wideo

(2008/2173(INI))

Parlament Europejski,

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 kwietnia 2008 r. w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza nieletnich, w zakresie używania gier wideo (COM(2008)0207),

 uwzględniając rezolucję Rady z dnia 1 marca 2002 r. w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza młodzieży, poprzez oznaczanie niektórych gier wideo i gier komputerowych z podziałem na grupy wiekowe[1],

 uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie ochrony nieletnich, godności ludzkiej oraz prawa do odpowiedzi w odniesieniu do konkurencyjności europejskiego przemysłu audiowizualnego oraz internetowych usług informacyjnych[2],

 uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 grudnia 2007 r. pt. „Europejskie podejście do umiejętności korzystania z mediów w środowisku cyfrowym” (COM(2007)0833),

 uwzględniając art. 45 Regulaminu,

 uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie Komisji Kultury i Edukacji, a także Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0051/2009),

A. mając na uwadze, że gry wideo są szeroko rozpowszechnione i coraz bardziej popularne w Europie, a ich rynek szybko się rozwija,

B. mając na uwadze, że większość gier komputerowych nie zawiera przemocy oraz dostarcza użytkownikom rozrywki, która często przyczynia się do rozwoju różnych umiejętności i wiedzy,

C. mając na uwadze, że w przeszłości gry wideo były przede wszystkim skierowane do nieletnich, lecz obecnie powstaje coraz więcej gier z przeznaczeniem dla dorosłych,

D. mając na uwadze, że rynek gier wideo jest rynkiem globalnym,

E. mając na uwadze, że decyzja o przyjęciu środków ograniczających sprzedaż gier wideo lub zakazujących jej należy do kompetencji państw członkowskich,

F. mając na uwadze, że ochrona zdrowia psychicznego dzieci wymaga zerowej tolerancji dla naruszania przepisów z zakresu ochrony dzieci związanych z grami wideo, a także podjęcia stanowczych działań przeciwko tym naruszeniom,

1.   z zadowoleniem przyjmuje wyżej wspomniany komunikat Komisji w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza nieletnich, w zakresie używania gier wideo;

2.   podkreśla wkład sektora gier wideo w realizację celów strategii lizbońskiej i zwraca uwagę na wielokulturowe aspekty wielu gier;

3.   podkreśla, że gry wideo są silnym bodźcem, który obok rozrywki może również służyć celom edukacyjnym; uważa, że szkoły powinny zwracać uwagę na gry wideo oraz informować dzieci i rodziców o ich potencjalnych korzyściach i wadach;

4.   podkreśla, że gry wideo są jedną z ulubionych form wypoczynku obywateli w każdym wieku i o każdym pochodzeniu społecznym; uznaje wartość edukacyjną gier wideo, w tym ich przydatność w zakresie zapoznawania nieletnich z nowymi technologiami; podziela jednak obawy Komisji dotyczące potencjalnych zagrożeń związanych z niewłaściwym używaniem gier wideo przez nieletnich;

5.   uważa, że gry wideo mogą zachęcać do poznawania faktów i nabywania umiejętności, takich jak myślenie strategiczne, kreatywność, współpraca i nowatorskie myślenie, które są ważnymi umiejętnościami w dobie społeczeństwa informacyjnego;

6.   podkreśla korzyści wynikające z gier wideo dla medycyny, w szczególności jeżeli chodzi o tzw. „terapię grami wideo”, której skuteczność udowodniono w rehabilitacji pacjentów po udarach, u osób z urazami mózgu i z dolegliwościami mięśniowymi oraz u dzieci autystycznych;

7.   uważa, że zharmonizowane przepisy dotyczące oznaczania gier wideo gwarantują poprawę stanu wiedzy na temat systemów znakowania i jednocześnie wspierają skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego; przyjmuje zatem z zadowoleniem wysiłki Rady i Komisji na rzecz wspierania obowiązujących w całej UE zasad znakowania gier wideo oraz utworzenia opartego na dobrowolności kodeksu postępowania w zakresie gier interaktywnych skierowanych do dzieci;

8.   zauważa, że warunki rynkowe znacznie się zmieniły – w przeszłości gry wideo sprzedawano głównie w sklepach i używano na komputerze lub konsoli, a obecnie gry mogą zostać kupione w Internecie i pobrane z Internetu;

9.   zauważa, że w gry wideo można grać z użyciem różnych platform, takich jak konsole i komputery osobiste, lecz również coraz częściej przy pomocy urządzeń przenośnych, takich jak telefony komórkowe;

10. przypomina, że gry wideo stają się coraz bardziej interaktywne lub mają nawet dynamiczną zawartość pozwalającą użytkownikom na samodzielne ułożenie części gry; zauważa, że użytkownicy w coraz większym stopniu mogą brać udział w dyskusjach na forum, w czatach tekstowych lub głosowych oraz w społecznościach zintegrowanych z niektórymi grami komputerowymi; przypomina o zróżnicowaniu rynku, gdzie grupą docelową coraz większej liczby gier są dorośli;

11. uważa, że panujące ostatnio trendy podkreślają znaczenie zagwarantowania odpowiedniej ochrony nieletnich, między innymi poprzez dopilnowanie, aby nie mieli oni dostępu do szkodliwych treści;

12. przypomina, że kontrola rodzicielska jest coraz bardziej utrudniona, ponieważ gry wideo dostępne online nie mają fizycznych opakowań z jasną i zrozumiałą etykietą oraz ze względu na fakt, że dzieci mogą bez wiedzy bądź zgody rodziców pobierać nieodpowiednie dla ich wieku gry wideo;

13.  zwraca uwagę, że chociaż przemoc w grach wideo nie prowadzi automatycznie do agresywnych zachowań, niektórzy eksperci są zdania, że długoterminowe narażenie na kontakt z brutalnymi scenami w grach wideo może negatywnie wpływać na osoby grające w te gry, prowadząc do agresywnego zachowania; w związku z tym zauważa, że należy przyjąć ostrożne podejście, analizując wpływ gier na zachowanie, w szczególności małych dzieci;

14. podkreśla, że w przypadku niektórych graczy pojawia się problem uzależnienia; wzywa producentów, sprzedawców, rodziców i inne zainteresowane strony do podjęcia działań zapobiegających wszelkim negatywnym skutkom;

15. podkreśla, że obecny rozwój zwiększa potrzebę skutecznych systemów weryfikacji wieku w odniesieniu do gier, a w szczególności gier online;

16. uważa, że należy rozważyć różne podejścia do zwiększenia kontroli nad grami wideo, pamiętając jednocześnie, że najprawdopodobniej żaden z tych systemów nie da całkowitej pewności, że dzieci nie będą miały dostępu do nieodpowiednich gier wideo;

17. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby we współpracy z sektorem gier zbadały zalety opracowania tzw. „czerwonego guzika”, który można umieścić w (przenośnych) konsolach lub urządzeniach do gier oraz w komputerach i który blokuje pewne gry lub kontroluje dostęp do gry w określonych godzinach lub dostęp do pewnych części gry;

18. wzywa do dodatkowych starań w tej dziedzinie, w tym możliwości włączenia ostrzeżeń dźwiękowych do ogólnoeuropejskiego systemu klasyfikacji gier (PEGI) z podziałem na grupy wiekowe, i oczekuje, że profesjonalny sektor gier będzie systematycznie włączał modele dostępu do gier online w celu zagwarantowania, że nieletni nie są narażeni na szkodliwe treści online;

19. podkreśla znaczenie odpowiednich środków kontrolnych w odniesieniu do nabywania gier wideo w Internecie, w tym zakupów z użyciem kart kredytowych lub bonów;

20. uważa, że rozwój sytuacji w sektorze gier wideo, a w szczególności gier wideo online wymaga zwiększenia świadomości społecznej na temat zawartości gier wideo, kontroli rodzicielskiej oraz takich instrumentów, jak system PEGI; z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez sektor gier wideo na rzecz wdrażania samoregulacji;

21.  z zadowoleniem przyjmuje system PEGI online, będący logicznym rozwinięciem systemu PEGI i związany z grami wideo udostępnianymi w Internecie, takimi jak gry do pobierania z sieci lub gry online; popiera jego dalsze współfinansowanie przez Komisję w ramach programu „Bezpieczniejszy Internet”, który ma się zajmować kwestiami bezpiecznego korzystania z Internetu przez dzieci oraz nowymi technologiami online; wzywa Komisję, aby w ramach programu „Bezpieczniejszy Internet” wspierała systematyczne badania wpływu gier wideo na nieletnich;

22. z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez Radę Europy, mające na celu opracowanie wytycznych dotyczących gier wideo oraz ogólniej promowanie wiedzy wśród dzieci na temat bezpieczeństwa w Internecie;

23.  uważa, że należy organizować krajowe kampanie informacyjne i uświadamiające skierowane do konsumentów, zwłaszcza rodziców, by pomagać im wybierać gry wideo odpowiednie dla wieku i potrzeb poznawczych ich dzieci oraz unikać produktów, które nie są odpowiednio oznakowane; zachęca państwa członkowskie do wymiany najlepszych praktyk w tym zakresie;

24. uważa, że system PEGI z podziałem gier na grupy wiekowe jest istotnym narzędziem, które wpłynęło na poprawę przejrzystości dla konsumentów, w szczególności rodziców, umożliwiając im dokonanie przemyślanego wyboru gier odpowiednich dla dzieci; ubolewa jednak, że wielu konsumentów, a w szczególności rodziców, wydaje się nie posiadać dostatecznej wiedzy na temat gier wideo oraz ich możliwego wpływu na dzieci;

25.  wzywa Komisję do zaproponowania działań przyczyniających się do bezpieczniejszego środowiska gier wideo online, w tym innowacyjnych metod uniemożliwiania nieletnim dostępu do gier video online o nieodpowiedniej dla nich treści;

26. wzywa państwa członkowskie do dalszej ścisłej współpracy na rzecz promowania ochrony nieletnich; wzywa producentów gier wideo i konsol do dalszego ulepszania systemów PEGI i PEGI online, a w szczególności do regularnego aktualizowania kryteriów wiekowych i oznakowania wiekowego, do aktywniejszego reklamowania systemu PEGI oraz do wydłużenia listy sygnatariuszy; wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania, że wszelkie krajowe systemy oznaczania grup wiekowych nie doprowadzą do fragmentacji rynku;

27. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby we współpracy z organizacjami konsumenckimi i innymi zainteresowanymi stronami podnosiły poprzez kampanie informacyjne świadomość konsumentów, szczególnie młodych konsumentów i ich rodziców, na temat obowiązujących systemów klasyfikacji, a szczególnie systemu PEGI; podkreśla znaczenie rozpowszechniania tych informacji w szkołach;

28. wzywa państwa członkowskie do przeprowadzenia kampanii informacyjnych dla rodziców i nauczycieli szkolnych, mających na celu zlikwidowanie przepaści technologicznej między pokoleniami oraz promowanie systemów PEGI i PEGI online, a także promowanie bezpieczniejszego i bardziej świadomego wykorzystywania nowych technologii, w tym gier wideo;

29. wzywa Komisję do jak najszybszego ułatwienia wymiany najlepszych praktyk między właściwymi krajowymi władzami edukacyjnymi, tak aby umiejętność korzystania z gier znalazła się wśród celów edukacyjnych w szkołach podstawowych i średnich; wzywa do regularnej wymiany doświadczeń i informacji między wszystkimi zainteresowanymi stronami z myślą o opracowaniu najlepszych praktyk w dziedzinie gier wideo;

30. podkreśla, że obecnie nie wszystkie państwa członkowskie posiadają przepisy zezwalające sprzedawcom detalicznym na sprzedaż gier zawierających elementy przemocy wyłącznie osobom dorosłym, i wzywa właścicieli kafejek internetowych, aby w swoich kafejkach uniemożliwili dzieciom granie w gry przeznaczone dla użytkowników w wyższym przedziale wiekowym; zwraca uwagę, że zgodnie z wynikami badania Eurobarometru „Bezpieczniejszy Internet dla dzieci w UE z perspektywy rodziców”[3] opublikowanego dnia 9 grudnia 2008 r. 3,2% dzieci w wieku od 6 do 17 lat korzysta z Internetu w kafejkach internetowych bez nadzoru dorosłych; jest zdania, że konieczne jest zastosowanie wspólnego podejścia do surowych sankcji nakładanych na sprzedawców detalicznych i właścicieli kafejek internetowych; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiednich środków uniemożliwiających dzieciom zakup gier przeznaczonych dla użytkowników w wyższym przedziale wiekowym i granie w takie gry, przykładowo poprzez sprawdzanie tożsamości; popiera wniosek Komisji, aby wprowadzić ogólnoeuropejski kodeks postępowania dla sprzedawców detalicznych i producentów gier wideo w celu uniemożliwienia sprzedaży nieletnim gier zawierających elementy przemocy i szkodliwe treści;

31. zachęca państwa członkowskie do opracowania określonych przepisów cywilnych i karnych, dotyczących sprzedaży detalicznej gier wideo oraz gier telewizyjnych i komputerowych zawierających elementy przemocy; jest zdania, że należy zwrócić szczególną uwagę na gry online przeznaczone przede wszystkim dla dzieci i młodzieży, których celem jest przynoszenie zysków;

32. wzywa Komisję, by poprzez określone środki legislacyjne zapobiegała wykorzystywaniu gier online do nieuczciwych działań handlowych, takich jak nieuczciwe nakłanianie niepełnoletnich użytkowników do podejmowania zobowiązań prawnych (np. poprzez automatyczną subskrypcję lub złośliwe programy do łączenia się z Internetem, które wybierają bardzo drogie numery dostępowe) czy wysyłanie antykonkurencyjnego przekazu reklamowego (np. lokowanie produktu czy inne techniki z zakresu marketingu szeptanego);

33. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby we współpracy z władzami w innych częściach świata zachęcały do przyjmowania międzynarodowych wytycznych, systemów oznakowania oraz kodeksów postępowania w celu promowania globalnych systemów klasyfikacji gier wideo oraz gier online;

34. jest zdania, że należy zachęcać branżę do dalszego rozwijania i ulepszania systemów samoregulacji oraz że obecnie nie ma potrzeby wprowadzania prawodawstwa na szczeblu unijnym w tej dziedzinie;

35.  przypomina o znaczeniu mediów w podnoszeniu odpowiedzialności rodziców i ograniczeniu reklamowania gier wideo dla dorosłych w telewizji do godzin, w których zmniejsza się oglądalność dzieci;

36.  wyraża pogląd, że organy publiczne odpowiedzialne za objęcie zakazem pewnych gier wideo powinny informować odpowiadające im organy w innych państwach członkowskich i publikować zakaz za pośrednictwem systemu PEGI poprzez wysłanie automatycznej wiadomości z ostrzeżeniem;

37. wzywa Komisję do wsparcia w ramach programu MEDIA i mechanizmów krajowych ulg podatkowych nowych inicjatyw w tym szybko rozwijającym się sektorze gospodarki opartej na wiedzy twórczej, w szczególności poprzez promowanie elementów edukacyjnych, multimedialnych i kulturowych w grach wideo oraz przez odpowiednie możliwości kształcenia i kierunki studiów;

38. wzywa Komisję do opracowania wytycznych mających na celu zapobieżenie potencjalnym konfliktom interesów w odniesieniu do instytucji dokonujących oceny oraz do zapewnienia niezależności takich organizacji od grup interesów związanych z branżą;

39. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

UZASADNIENIE

Celem sprawozdania z inicjatywy własnej jest przedstawienie poglądów Parlamentu Europejskiego na temat komunikatu Komisji dotyczącego ochrony konsumentów, w szczególności nieletnich, korzystających z gier wideo.

Gry wideo cieszą się rosnącą popularnością wśród różnych grup wiekowych w Europie. Szacuje się, że w 2008 r. całkowity dochód branży gier wideo przekroczy 7,3 mld euro. Jednocześnie zmiany technologiczne oraz fakt, że coraz więcej gier jest przeznaczonych dla dorosłych, powodują koniczność debaty politycznej na temat ram regulacyjnych dla takich gier.

Sprawozdawca uważa, że w większości gry wideo nie są szkodliwe i nie zawierają elementów przemocy. Ponadto gry wideo mogą być wykorzystywane do celów edukacyjnych i przyczyniają się do rozwoju wiedzy i różnych umiejętności ważnych w XXI wieku. Jednocześnie coraz częściej gry wideo dla dorosłych zawierają elementy przemocy, które mogą być szkodliwe dla dzieci. Dlatego należy zwrócić uwagę na ochronę konsumentów, a w szczególności dzieci. Taka ochrona powinna zapewnić konsumentom dostęp do odpowiednich informacji dotyczących kupowanego produktu oraz zapobiegać kupowaniu przez dzieci gier, które nie są przeznaczone dla ich wieku.

Zmiany technologiczne i rynkowe prowadzą do powstawania nowych wyzwań. Wcześniej gry wideo były kupowane w sklepach i uruchamiane na urządzeniach stacjonarnych, takich jak komputer lub konsola do gry, a obecnie można w nie grać na urządzeniach przenośnych, takich jak telefon komórkowy. Jednocześnie gry wideo stały się bardziej interaktywne i dynamiczne. Pozwala to użytkownikom na częściowo samodzielne tworzenie gry lub udział w dyskusjach na forum i w społecznościach stanowiących integralny element niektórych gier wideo.

Zmiany te podkreślają znaczenie zapewnienia odpowiedniej ochrony dzieci, między innymi przeciwdziałając ich dostępowi do potencjalnie szkodliwych treści skierowanych do innych grup wiekowych. Jednocześnie zapewnienie kontroli rodziców jest coraz trudniejsze, gdyż gry wideo nie są już rozpowszechniane w formie konkretnego towaru opatrzonego czytelną i jasną etykietą, ale można je kupować i pobierać z Internetu, a dzieci mogą bez wiedzy i zgody rodziców pobierać gry wideo, które nie są odpowiednie dla ich wieku, lub uczestniczyć w interaktywnych i dynamicznych grach.

Choć w większości gry nie są szkodliwe, dostępne są jednak również gry z elementami przemocy, a niektóre z państw członkowskich wprowadziły w przeszłości zakaz obejmujący niektóre gry. Tak więc, mimo że dotychczas nie udowodniono, że kontakt z przemocą w grach powoduje agresywne zachowanie, ważne jest, aby producenci, sprzedawcy detaliczni i rodzice podjęli kroki zapobiegające ewentualnym negatywnym konsekwencjom.

Sprawozdawca pragnie podkreślić znaczenie jednoczesnego realizowania kilku możliwości politycznych w tym kontekście. Zasadnicze znaczenie ma tutaj dalszy rozwój skutecznej weryfikacji wieku użytkowników gier online. Ponadto Komisja i państwa członkowskie, powinny zbadać we współpracy z sektorem gier zalety opracowania tzw. czerwonego guzika, który można umieścić w (przenośnych) konsolach lub urządzeniach do gry i w komputerach, który blokuje pewne gry lub kontroluje dostęp do pewnych części gry w określonych godzinach. Ważne jest również zapewnienie odpowiednich środków kontrolnych w odniesieniu do kupowania gier wideo w Internecie, w tym zakupów z użyciem karty kredytowej lub bonów.

Zharmonizowane przepisy dotyczące oznaczania gier wideo zagwarantowałyby poprawę stanu wiedzy na temat systemów znakowania i jednocześnie wspierałyby skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez sektor gier wideo na rzecz wdrażania samoregulacji, jak również popiera inicjatywy Komisji Europejskiej i Rady na rzecz przyjęcia obowiązujących w całej UE zasad znakowania gier wideo oraz utworzenia opartego na dobrowolności kodeksu postępowania w zakresie gier interaktywnych skierowanych do dzieci. Sprawozdawca przyjmuje również z zadowoleniem działania podjęte przez Radę Europy mające na celu sporządzenie wytycznych dotyczących gier wideo oraz ogólne promowanie wiedzy wśród dzieci na temat bezpieczeństwa w Internecie.

Wprowadzenie ogólnoeuropejskiego systemu klasyfikacji gier (PEGI) jest istotnym narzędziem, które wpłynęło na poprawę przejrzystości dla rodziców i innych konsumentów przy zakupie gier dla dzieci. Wydaje się jednak, że kupujący nie posiadają dostatecznej wiedzy na temat gier wideo oraz ich możliwego wpływu na dzieci. Komisja i państwa członkowskie powinny podejmować działania we współpracy z organizacjami konsumenckimi i innymi zainteresowanymi stronami zmierzające do podnoszenia świadomości konsumentów, szczególnie młodych konsumentów, jeżeli chodzi o obowiązujące systemy klasyfikacji, a szczególnie system PEGI.

Ponadto ważne jest, aby państwa członkowskie w dalszym ciągu prowadziły ścisłą współpracę na rzecz promowania ochrony nieletnich oraz wspierania sektora gier wideo w opracowaniu systemów temu służących. Zachęca się państwa członkowskie do włączenia systemu PEGI do ich ustawodawstwa krajowego oraz do zagwarantowania, że wszelkie krajowe systemy oznaczania grup wiekowych nie osłabią systemu PEGI, ani nie spowodują fragmentacji rynku.

Sprawozdawca zauważa także, że nie wszystkie państwa członkowskie posiadają przepisy zezwalające na sprzedaż gier zawierających elementy przemocy wyłącznie dorosłym. Jest on zdania, że korzystne byłoby zastosowanie wspólnego podejścia do sankcji nakładanych na sprzedawców detalicznych. W związku z tym wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiednich środków uniemożliwiających dzieciom zakup gier przeznaczonych dla użytkowników w starszym wieku.

Sprawozdawca jest zdania, że należy zachęcać branżę do dalszego rozwijania systemów samoregulacji, ale że wprowadzanie obecnie prawodawstwa na szczeblu unijnym nie jest konieczne.

OPINIA Komisji Kultury i Edukacji (9.12.2008)

dla Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów

w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza nieletnich, w zakresie używania gier wideo
(2008/2173(INI))

Sprawozdawca: Ivo Belet

WSKAZÓWKI

Komisja Kultury i Edukacji zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

-     uwzględniając rezolucję w sprawie umiejętności korzystania z mediów w środowisku cyfrowym,

A.  mając na uwadze, że ochrona zdrowia psychicznego dzieci wymaga zerowej tolerancji dla naruszania przepisów z zakresu ochrony dzieci związanych z grami wideo, a także podjęcia stanowczych działań przeciwko tym naruszeniom,

1.   podkreśla, że w gry wideo grają dzieci z coraz bardziej zróżnicowanych grup wiekowych i że gry te mogą nieść za sobą znaczące korzyści edukacyjne i pozytywnie wpływać na rozwój językowy, umiejętności strategiczne i kreatywność oraz zdolności umysłowe;

2.   podkreśla wkład sektora gier wideo w realizację celów strategii lizbońskiej i zwraca uwagę na (wielo)kulturowe aspekty wielu gier;

3.   zwraca jednak uwagę na potencjalne zagrożenia związane z nieprawidłowym wykorzystaniem gier wideo, zwłaszcza w odniesieniu do niepełnoletnich;

4.   zdaje sobie sprawę ze znaczenia prostego i jasnego systemu kategorii wiekowych/oceny treści, który będzie stanowić punkt odniesienia i zwiększy wiedzę, w szczególności rodziców i wychowawców, na temat potencjalnie szkodliwego wpływu niektórych treści na osoby niepełnoletnie;

5.   wzywa Komisję do kontynuowania promowania i rozwoju wspólnego, samoregulującego wspólnotowego systemu kryteriów oceny, zwłaszcza ogólnoeuropejskiego systemu klasyfikacji gier (Pan European Game Information PEGI), który dostarcza informacji na temat treści potencjalnie szkodliwych dla niepełnoletnich, a także do zagwarantowania koordynacji między państwami członkowskimi, tak aby na rynku sprzedaży gier otrzymać system klasyfikacji oparty wyłącznie na PEGI;

6.   z zadowoleniem przyjmuje system PEGI online, będący logicznym rozwinięciem systemu PEGI i związany z grami wideo udostępnianymi w Internecie, takimi jak gry do pobierania z sieci lub gry online; popiera jego dalsze współfinansowanie przez Komisję w ramach programu „Bezpieczniejszy Internet”, który ma się zajmować kwestiami bezpiecznego korzystania z Internetu przez dzieci oraz nowymi technologiami online;

7.   wzywa do dodatkowych starań w tej dziedzinie, w tym możliwości włączenia w system PEGI ostrzeżeń dźwiękowych, i oczekuje, że profesjonalny sektor gier będzie systematycznie włączał modele dostępu do gier online w celu zagwarantowania, że nieletni nie są narażeni na szkodliwe treści online;

8.   wzywa Komisję, w ramach programu „Bezpieczniejszy Internet”, do wspierania systematycznych badań nad wpływem gier wideo na niepełnoletnich oraz do zaproponowania działań przyczyniających się do bezpieczniejszego środowiska gier wideo online, w tym innowacyjnych metod zapobiegania dostępowi niepełnoletnich do gier video online o nieodpowiedniej dla nich treści;

9.   wzywa producentów oprogramowania do dalszego inwestowania w filtry i systemy kontroli rodzicielskiej, które umożliwiają rodzicom ochronę dzieci przed nieodpowiednimi treściami;

10. popiera wniosek Komisji, aby wprowadzić ogólnoeuropejski kodeks postępowania dla detalicznych sprzedawców gier wideo, w celu zapobiegania sprzedaży gier zawierających treści szkodliwe dla nieletnich; podkreśla, że w procesie tym winni uczestniczyć również producenci;

11. uważa, że należy organizować krajowe kampanie informacyjne i uświadamiające skierowane do konsumentów, zwłaszcza rodziców, by pomagać im wybierać gry wideo odpowiednie dla wieku i potrzeb poznawczych ich dzieci i unikać produktów, które nie są odpowiednio oznakowane; zachęca państwa członkowskie do wymiany najlepszych praktyk w tym zakresie;

12. podkreśla znaczenie wiedzy w zakresie środków przekazu i podstawową rolę rodziców i nauczycieli w rozwoju podejścia nieletnich do gier wideo oraz wzywa Komisję do opracowania i rozpowszechniania, we współpracy z sektorem, informacji przeznaczonych dla rodziców i nauczycieli dotyczących wszystkich aspektów gier wideo;

13. wzywa do poprawy umiejętności korzystania z mediów przez młodzież dzięki edukacji w przedszkolach, placówkach edukacyjnych i szkołach oraz w programach opieki nad młodzieżą, tak aby wprowadzić szczególnie młodych ludzi w świat wolnej, krytycznej i przemyślanej konsumpcji mediów oraz uczyć ich konstruktywnych sposobów korzystania z gier wideo;

14. wzywa Komisję do jak najszybszego ułatwienia wymiany najlepszych praktyk między właściwymi krajowymi władzami edukacyjnymi, tak aby umiejętność korzystania z gier znalazła się wśród celów edukacyjnych w szkołach podstawowych i średnich;

15. wzywa Komisję do wsparcia w ramach programu MEDIA i mechanizmów krajowych ulg podatkowych nowych inicjatyw w tym szybko rozwijającym się sektorze gospodarki opartej na wiedzy twórczej, w szczególności poprzez promowanie elementów edukacyjnych, multimedialnych i kulturowych w grach wideo oraz przez odpowiednie możliwości kształcenia i kierunki studiów.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

2.12.2008

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

19

2

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Maria Badia i Cutchet, Katerina Batzeli, Ivo Belet, Guy Bono, Marie-Hélène Descamps, Věra Flasarová, Milan Gaľa, Vasco Graça Moura, Christopher Heaton-Harris, Luis Herrero-Tejedor, Ruth Hieronymi, Manolis Mavrommatis, Doris Pack, Zdzisław Zbigniew Podkański, Christa Prets, Helga Trüpel, Thomas Wise

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Nina Škottová, László Tőkés, Ewa Tomaszewska, Cornelis Visser

OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (21.1.2009)

dla Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów

w sprawie ochrony konsumentów, zwłaszcza nieletnich, w zakresie używania gier wideo
(2008/2173(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Roberta Angelilli

WSKAZÓWKI

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

1.   podkreśla, że gry wideo są jedną z ulubionych form wypoczynku obywateli w każdym wieku i o każdym pochodzeniu społecznym; uznaje wartość edukacyjną gier wideo, w tym ich przydatność w zakresie zapoznawania osób niepełnoletnich z nowymi technologiami; podziela jednak obawy Komisji dotyczące potencjalnych zagrożeń związanych z niewłaściwym używaniem gier wideo przez osoby niepełnoletnie;

2.   wzywa wszystkie państwa członkowskie i podmioty do promowania dystrybucji i używania fakultatywnego europejskiego systemu informacji na temat gier PEGI (Pan European Game Information) oraz systemu PEGI online, już będących w wykorzystaniu w większości państw członkowskich i wprowadzających klasyfikację gier zależnie od wieku oraz oznaczenia jakości w odniesieniu do stron internetowych z grami online, aby uniemożliwić niepełnoletnim korzystanie z nieodpowiednich dla nich gier;

3.   wzywa państwa członkowskie do zapewnienia, by krajowe systemy oceny nie były opracowywane w sposób osłabiający działanie systemu PEGI;

4.   zachęca państwa członkowskie i podmioty do wspierania upraszczania symboliki systemów PEGI i PEGI Online celem uczynienia ich jaśniejszymi i bardziej zrozumiałymi, szczególnie dla rodziców, zarówno w odniesieniu do wieku, jak i treści;

5.   zachęca państwa członkowskie do popierania upowszechniania systemów PEGI i PEGI Online wśród producentów konsol i detalistów oraz do podejmowania dotyczących ich stosowania działań informacyjnych dla rodzin i wychowawców;

6.   zachęca państwa członkowskie do opracowania przepisów ad hoc, cywilnych i karnych, dotyczących sprzedaży detalicznej zawierających przemoc gier wideo oraz gier telewizyjnych i komputerowych; jest zdania, że należy zwrócić szczególną uwagę na gry online przeznaczone przede wszystkim dla dzieci i młodzieży, których celem jest przynoszenie zysków;

7.   wzywa państwa członkowskie do poprawy systemów filtrowania treści, z których mogą korzystać rodziny w odniesieniu do gier wideo online oraz do promowania systemu PEGI Online ze szczególnym uwzględnieniem ryzyka dotyczącego używania Internetu oraz czatów związanych z tego typu grami;

8.   wzywa państwa członkowskie do współpracy z zainteresowanymi stronami w celu stworzenia skutecznego paneuropejskiego systemu klasyfikacji wiekowej (opartego na samoregulacji lub współregulacji) do stosowania przez wszystkie platformy, uwzględniającego specyfikę każdego środka komunikacji trudnego do zaklasyfikowania, takiego jak Internet;

9.   wzywa państwa członkowskie do współpracy z przedstawicielami branży, organami klasyfikacyjnymi i innymi zainteresowanymi stronami w celu osiągnięcia innowacyjnych rozwiązań w zakresie skutecznej weryfikacji wieku;

10. wzywa państwa członkowskie do opracowania paneuropejskiego kodeksu postępowania dla detalicznych sprzedawców gier telewizyjnych, wideo i komputerowych dla osób niepełnoletnich, a w szczególności dzieci w wieku od 5 do 12 lat, co zostało uzgodnione przez wszystkie podmioty, celem uczynienia odpowiedzialnymi także sprzedawców;

11. wzywa Komisję do opracowania wytycznych mających na celu zapobieżenie potencjalnym konfliktom interesów w odniesieniu do instytucji dokonujących oceny oraz do zapewnienia niezależności takich organizacji od grup interesów związanych z branżą;

12. wzywa państwa członkowskie do podjęcia kampanii informacyjnych dla rodziców i nauczycieli szkolnych nakierowanych na zlikwidowanie przepaści technologicznej między pokoleniami oraz na promowanie systemów PEGI i PEGI online, a także promowanie bezpieczniejszego i bardziej świadomego wykorzystywania nowych technologii, w tym gier wideo;

13. zachęca Komisję i państwa członkowskie do wspierania wraz ze stowarzyszeniami praw osób niepełnoletnich, praw rodziny i konsumentów oraz z rodzicami, nauczycielami, dostawcami usług internetowych, jak również producentami i sprzedawcami gier wideo, działań mających na celu informowanie i zwiększanie świadomości oraz kampanii mających na celu upowszechnianie wykorzystywania systemów PEGI i PEGI online wśród obywateli;

14. wzywa państwa członkowskie, by zaangażowały osoby niepełnoletnie w działania mające na celu zwalczanie rozpowszechniania gier wideo zawierających przemoc lub o szkodliwej treści, a w szczególności jest zdania, że należy zaangażować osoby niepełnoletnie w inicjatywy mające na celu informowanie oraz zwiększanie poczucia odpowiedzialności, które mogą dostarczyć im podstawowych narzędzi służących do rozpoznania treści zawierających przemoc bądź treści szkodliwych i do obrony przed nimi;

15. wzywa Komisję, by zapobiegała, poprzez określone środki legislacyjne, wykorzystywaniu gier online do nieuczciwych działań handlowych, takich jak nieuczciwe nakłanianie niepełnoletnich użytkowników do podejmowania zobowiązań prawnych (np. poprzez automatyczną subskrypcję lub złośliwe programy do łączenia się z Internetem, które wybierają bardzo drogie numery dostępowe) czy wysyłanie antykonkurencyjnego przekazu reklamowego (np. lokowanie produktu czy inne techniki z zakresu marketingu szeptanego);

16. wzywa Komisję i państwa członkowskie do włączenia gier wideo oraz gier telewizyjnych i komputerowych do programu „Bezpieczniejszy Internet”.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

21.1.2009

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

53

0

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Alexander Alvaro, Roberta Angelilli, Mario Borghezio, Catherine Boursier, Emine Bozkurt, Philip Bradbourn, Mihael Brejc, Kathalijne Maria Buitenweg, Maddalena Calia, Michael Cashman, Giusto Catania, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Elly de Groen-Kouwenhoven, Panayiotis Demetriou, Gérard Deprez, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Bárbara Dührkop Dührkop, Claudio Fava, Urszula Gacek, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Jeanine Hennis-Plasschaert, Ewa Klamt, Magda Kósáné Kovács, Stavros Lambrinidis, Henrik Lax, Roselyne Lefrançois, Baroness Sarah Ludford, Viktória Mohácsi, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Rareş-Lucian Niculescu, Martine Roure, Sebastiano Sanzarello, Inger Segelström, Csaba Sógor, Vladimir Urutchev, Ioannis Varvitsiotis, Manfred Weber, Tatjana Ždanoka

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Edit Bauer, Simon Busuttil, Iratxe García Pérez, Elisabetta Gardini, Genowefa Grabowska, Ona Juknevičienė, Antonio Masip Hidalgo, Nicolae Vlad Popa, Luca Romagnoli, Eva-Britt Svensson, Stefano Zappalà

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

11.2.2009

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

35

0

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Mogens Camre, Charlotte Cederschiöld, Gabriela Creţu, Janelly Fourtou, Evelyne Gebhardt, Martí Grau i Segú, Małgorzata Handzlik, Malcolm Harbour, Anna Hedh, Edit Herczog, Pierre Jonckheer, Kurt Lechner, Lasse Lehtinen, Toine Manders, Catiuscia Marini, Arlene McCarthy, Nickolay Mladenov, Catherine Neris, Bill Newton Dunn, Zita Pleštinská, Giovanni Rivera, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Leopold Józef Rutowicz, Christel Schaldemose, Eva-Britt Svensson, Jacques Toubon, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Emmanouil Angelakas, André Brie, Colm Burke, Giles Chichester, Magor Imre Csibi, Joel Hasse Ferreira, Filip Kaczmarek, Andrea Losco, Manuel Medina Ortega, José Ribeiro e Castro