ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την ακεραιότητα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση

17.2.2009 - (2008/2215(INI))

Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών
Εισηγήτρια: Christel Schaldemose

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την ακεραιότητα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση

(2008/2215(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–    έχοντας υπόψη το άρθρο 49 της συνθήκης ΕΚ,

–    έχοντας υπόψη το πρωτόκολλο σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας που προσαρτάται στη συνθήκη ΕΚ,

–    έχοντας υπόψη τη νομολογία που έχει αναπτύξει το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων[1],

–    έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά[2], (οδηγία για τις υπηρεσίες),

–    έχοντας υπόψη την οδηγία 2007/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, για την τροποποίηση της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων[3] (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας),

–    έχοντας υπόψη την οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο)[4],

–    έχοντας υπόψη την οδηγία 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας[5],

–    έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Μαΐου 2008 σχετικά με τη Λευκή Βίβλο για τον αθλητισμό[6],

–    έχοντας υπόψη την προφορική ερώτηση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών προς την Επιτροπή, της 16ης Οκτωβρίου 2006, σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια και αθλητικά στοιχήματα στην εσωτερική αγορά[7] και τη συζήτηση που ακολούθησε στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών στις 14 Νοεμβρίου 2006, καθώς και την απάντηση που έδωσε ο Επίτροπος,

–    έχοντας υπόψη το ενημερωτικό έγγραφο για τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, με έμφαση στην ακεραιότητα και στην κατάρτιση ενός κώδικα συμπεριφοράς για τα τυχερά παιχνίδια, το οποίο εκπόνησε για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η Europe Economics Research Ltd,

–   έχοντας υπόψη τη μελέτη για τις υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών στην εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ημερομηνία 14 Ιουνίου 2006, την οποία εκπόνησε για λογαριασμό της Επιτροπής η Swiss Institute of Comparative Law (SICL),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (A6‑0064/2009),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σήμερα, τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, τα ακαθάριστα έσοδα από τα οποία ανήλθαν το 2004 σε 2-3 δισεκατομμύρια ευρώ, αντιστοιχούν περίπου στο 5% της συνολική αγοράς τυχερών παιχνιδιών στην ΕΕ, όπως αναφέρεται στην προαναφερθείσα μελέτη του SICL, και θεωρείται αναπόφευκτη η ταχεία ανάπτυξή τους,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα έσοδα που προέρχονται από κρατικά ή εγκεκριμένα από το κράτος τυχερά παιγνίδια είναι η μακράν πιο σημαντική πηγή εσόδων των αθλητικών οργανώσεων σε πολλά κράτη μέλη,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες τυχερών παιχνιδιών, συμπεριλαμβανομένων των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, υπόκεινται παραδοσιακά σε αυστηρούς κανονισμούς σε όλα τα κράτη μέλη βάσει της αρχής της επικουρικότητας, προκειμένου να προστατευθούν οι καταναλωτές από τον εθισμό και τις απάτες, να προληφθεί η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, καθώς και από τα στημένα παιχνίδια, και να προστατευθεί η δημόσια τάξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποδέχεται περιορισμούς της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών υπό το πρίσμα τέτοιου είδους στόχων γενικού ενδιαφέροντος, εάν είναι αναλογικοί και δεν συνιστούν διακρίσεις,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα τα κράτη μέλη έχουν διαφοροποιήσει αυτούς τους περιορισμούς σύμφωνα με το είδος της εκάστοτε υπηρεσίας τυχερών παιχνιδιών, όπως παιχνίδια καζίνο, αθλητικά στοιχήματα, λαχεία ή στοιχήματα σε ιπποδρομίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα περισσότερα κράτη μέλη απαγορεύουν τη λειτουργία –μεταξύ άλλων και από τοπικούς φορείς εκμετάλλευσης- παιχνιδιών καζίνο σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, και πολλά από αυτά απαγορεύουν κατά τον ίδιο τρόπο τη λειτουργία αθλητικών στοιχημάτων και λαχείων σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες τυχερών παιχνιδιών εξαιρέθηκαν από το πεδίο εφαρμογής των οδηγιών 2006/123/ΕΚ (οδηγία για τις υπηρεσίες), 2007/65/ΕΚ (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας) και 2000/31/ΕΚ (οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο), και το Κοινοβούλιο εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο απορρύθμισης της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών στο ψήφισμά του της 8ης Μαΐου 2008 σχετικά με τη Λευκή Βίβλο για τον αθλητισμό,

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη ρυθμίζουν τις παραδοσιακές αγορές τους των τυχερών παιχνιδιών, προκειμένου να προστατευθούν οι καταναλωτές από τον εθισμό, τις απάτες, τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τα στημένα παιχνίδια· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω στόχοι πολιτικής είναι δυσκολότερο να επιτευχθούν στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έχει κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά δέκα κρατών μελών προκειμένου να διαπιστωθεί εάν τα εθνικά μέτρα που περιορίζουν τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, κυρίως αθλητικών στοιχημάτων, είναι συμβατά με το κοινοτικό δίκαιο· λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως επισήμανε η Επιτροπή, οι διαδικασίες αυτές δεν άπτονται της ύπαρξης μονοπωλίων ή εθνικών λαχείων αυτών καθαυτών, ούτε έχουν επιπτώσεις στην ελευθέρωση των αγορών των τυχερών παιχνιδιών γενικότερα,

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι ολοένα και περισσότερα προδικαστικά ερωτήματα σχετικά με υποθέσεις που αφορούν τα τυχερά παιχνίδια παραπέμπονται στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι οποίες καταδεικνύουν την έλλειψη σαφήνειας στον τρόπο ερμηνείας και εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου όσον αφορά τα τυχερά παιχνίδια,

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ακεραιότητα στο πλαίσιο του παρόντος ψηφίσματος για τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση σημαίνει δέσμευση για την πρόληψη όχι μόνο της απάτης και της παρανομίας αλλά και του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια καθώς και της ενασχόλησης των ανηλίκων με αυτά με συμμόρφωση με τη νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών και το ποινικό δίκαιο και με την προστασία των αθλητικών αγώνων από οιαδήποτε αδικαιολόγητη επιρροή που συνδέεται με αθλητικά στοιχήματα,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση συνδυάζουν διαφόρους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια, όπως μεταξύ άλλων, η εύκολη πρόσβαση σε αυτά, η διαθεσιμότητα μιας ποικιλίας παιχνιδιών και η ύπαρξη λιγότερων κοινωνικών φραγμών[8],

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες αθλητικών στοιχημάτων και άλλα παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση έχουν αναπτυχθεί ταχέως και ανεξέλεγκτα (ιδίως σε διασυνοριακό επίπεδο μέσω του Διαδικτύου) και ότι η μόνιμη απειλή των στημένων παιχνιδιών και το φαινόμενο των «lay bets» (στοίχημα ότι κάτι δεν θα συμβεί) για συγκεκριμένες πιθανές εξελίξεις σε αθλητικούς αγώνες καθιστά τον αθλητισμό ιδιαίτερα ευάλωτο στα παράνομα στοιχήματα,

Ένας διαφανής τομέας που εγγυάται τα συμφέροντα του κοινού και του καταναλωτή

1.  υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τα κράτη μέλη έχουν συμφέρον και δικαίωμα να ρυθμίζουν και να ελέγχουν τις αγορές των τυχερών παιχνιδιών στις επικράτειές τους, σύμφωνα με τις παραδόσεις τους και την κουλτούρα τους προκειμένου να προστατεύσουν τους καταναλωτές από τον εθισμό, την απάτη, τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τα στημένα παιχνίδια στους αθλητικούς αγώνες, καθώς και να προστατεύσουν τις χρηματοδοτικές δομές που έχουν αναπτυχθεί βάσει της κουλτούρας τους για τη χρηματοδότηση αθλητικών δραστηριοτήτων και άλλων κοινωνικών σκοπών στα κράτη μέλη· τονίζει ότι όλοι οι λοιποί ενδιαφερόμενοι φορείς έχουν επίσης συμφέρον σε μια δεόντως παρακολουθούμενη και ελεγχόμενη αγορά τυχερών παιχνιδιών· υπογραμμίζει ότι οι φορείς εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση πρέπει να συμμορφώνονται με τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο παρέχουν τις υπηρεσίες τους και στο οποίο διαμένει ο καταναλωτής·

2.  τονίζει ότι οι υπηρεσίες των τυχερών παιχνιδιών πρέπει να θεωρούνται οικονομική δραστηριότητα πολύ ιδιαίτερου χαρακτήρα λόγω των κοινωνικών πτυχών, καθώς και των πτυχών που αφορούν τη δημόσια τάξη και την υγεία, και συνδέονται με αυτήν, στην οποία ο ανταγωνισμός δεν θα οδηγήσει σε καλύτερη κατανομή των πόρων, γι’ αυτόν τον λόγο τα τυχερά παιχνίδια απαιτούν μια πολυ-πυλωνική προσέγγιση· επισημαίνει ότι μια προσέγγιση αποκλειστικά στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς δεν είναι κατάλληλη σε αυτόν τον πολύ ευαίσθητο τομέα και ζητεί από την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στις απόψεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σχετικά με αυτό το ζήτημα·

3.  επιδοκιμάζει το έργο που έχει ξεκινήσει στο Συμβούλιο υπό την Γαλλική Προεδρία για την αντιμετώπιση ζητημάτων στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών και των στοιχημάτων σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και με παραδοσιακό τρόπο· καλεί το Συμβούλιο να συνεχίσει την πραγματοποίηση επίσημων συζητήσεων για μια πιθανή πολιτική λύση σχετικά με τον τρόπο που θα προσδιοριστούν και θα αντιμετωπιστούν προβλήματα που προκύπτουν από τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει αυτή τη διαδικασία και να διεξαγάγει μελέτες και να υποβάλει τις κατάλληλες προτάσεις που θεωρούνται επιθυμητές από το Συμβούλιο για την επίτευξη κοινών στόχων στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση·

4.  καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν στενά προκειμένου να επιλύσουν τα προβλήματα κοινωνικού χαρακτήρα και δημόσιας τάξης που προκύπτουν από διασυνοριακές υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, όπως ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια και η παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων ή πιστωτικών καρτών· καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να συνεργαστούν στενά με τα κράτη μέλη στην καταπολέμηση όλων των χωρίς άδεια ή παράνομων υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και να προστατεύσουν τους καταναλωτές και να αποτρέψουν τις απάτες· τονίζει την ανάγκη μιας κοινής θέσης σχετικά με τον τρόπο υλοποίησης αυτών·

5.  τονίζει ότι οι ρυθμιστικές αρχές και οι φορείς εκμετάλλευσης πρέπει να συνεργάζονται στενά με όσους δραστηριοποιούνται στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, π.χ. φορείς εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών, ρυθμιστικές αρχές, οργανώσεις καταναλωτών, αθλητικές οργανώσεις, ενώσεις του κλάδου και μέσα ενημέρωσης, που έχουν κοινή ευθύνη για την ακεραιότητα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και για την ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση·

Πάταξη της απάτης και άλλων παράνομων συμπεριφορών

6.  σημειώνει ότι εγκληματικές δραστηριότητες, όπως η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, και η μαύρη οικονομία μπορούν να συνδέονται με δραστηριότητες τυχερών παιχνιδιών και να έχουν επιπτώσεις στην ακεραιότητα των αθλητικών αγώνων· θεωρεί ότι η απειλή για την ακεραιότητα του αθλητισμού και των αθλητικών αγώνων έχει σημαντικές επιπτώσεις στη συμμετοχή του κοινού, που συμβάλλει σημαντικά στη δημόσια υγεία και την κοινωνική ένταξη· είναι της γνώμης ότι εάν ένα άθλημα θεωρηθεί ότι αποτελεί αντικείμενο χειραγώγησης για το οικονομικό όφελος των παικτών, των παραγόντων ή τρίτων αντί να παίζεται σύμφωνα με τις αξίες και τους κανόνες του και προς τέρψη των φιλάθλων του, θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εμπιστοσύνης του κοινού·

7.  φρονεί ότι η αύξηση των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση παρέχει περισσότερες ευκαιρίες για παράνομες πρακτικές, όπως απάτες, στημένα παιχνίδια, παράνομα καρτέλ στοιχημάτων και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αφενός επειδή τα παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση μπορούν να οργανωθούν και να διαλυθούν πολύ γρήγορα, και αφετέρου ως αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού των υπεράκτιων φορέων εκμετάλλευσης· καλεί την Επιτροπή, την Europol και άλλους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς να παρακολουθούν στενά και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τα πορίσματα στον τομέα αυτόν·

8.  θεωρεί ότι η προστασία της ακεραιότητας των αθλητικών οργανώσεων και των αγώνων απαιτεί συνεργασία μεταξύ των κατόχων αθλητικών δικαιωμάτων, των φορέων εκμετάλλευσης των στοιχημάτων σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και των δημοσίων αρχών σε εθνικό καθώς και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο·

9.  καλεί τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι διοργανωτές αθλητικών αγώνων, οι φορείς εκμετάλλευσης στοιχημάτων και οι ρυθμιστικές αρχές συνεργάζονται όσον αφορά τα μέτρα για την αντιμετώπιση των κινδύνων που σχετίζονται με τα παράνομα στοιχήματα και τη νόθευση αποτελεσμάτων στον αθλητισμό, και να εξετάσουν τη θέσπιση ενός λειτουργικού, δίκαιου και βιώσιμου ρυθμιστικού πλαισίου για την ακεραιότητα του αθλητισμού·

10.  τονίζει ότι τα αθλητικά στοιχήματα αποτελούν μια μορφή εμπορικής εκμετάλλευσης των αθλητικών αγώνων και συνιστά τα κράτη μέλη να προστατεύσουν τους αθλητικούς αγώνες από οιαδήποτε εμπορική χρήση χωρίς άδεια, κυρίως με την αναγνώριση του δικαιώματος ενός διοργανωτή αθλητικού αγώνα, και να θέσουν σε εφαρμογή ρυθμίσεις που θα εξασφαλίζουν δίκαια οικονομικά έσοδα προς όφελος όλων των επιπέδων του επαγγελματικού και ερασιτεχνικού αθλητισμού· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει κατά πόσον είναι δυνατό να δοθεί στους διοργανωτές αγώνων ένα δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας (ένα είδος δικαιώματος "πορτρέτου") για τους αγώνες τους·

Πρόληψη των αρνητικών επιπτώσεων στους καταναλωτές

11.  θεωρεί ότι η δυνατότητα της πανταχού παρούσας ευκαιρίας που παρέχεται από το Διαδίκτυο για κατ' ιδίαν τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, με άμεσα αποτελέσματα και με την πιθανότητα διεξαγωγής τυχερού παιχνιδιού για μεγάλα ποσά χρημάτων, δημιουργεί νέες δυνατότητες για εθισμό στα τυχερά παιχνίδια· σημειώνει ωστόσο, ότι ο πλήρης αντίκτυπος για τους καταναλωτές των συγκεκριμένων μορφών τυχερών παιχνιδιών που παρέχονται σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση δεν είναι γνωστός ακόμη και θα πρέπει να διερευνηθεί λεπτομερέστερα·

12.  εφιστά την προσοχή στον αυξανόμενο προβληματισμό σχετικά με την ικανότητα των νέων να έχουν πρόσβαση σε τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, νόμιμα και παράνομα, και τονίζει την ανάγκη να υπάρχουν περισσότερο αποτελεσματικοί έλεγχοι όσον αφορά την ηλικία και να μην επιτρέπεται στους ανηλίκους που ασχολούνται με τα τυχερά παιχνίδια να παίζουν δωρεάν παιχνίδια επίδειξης σε διαδικτυακούς τόπους·

13.  επισημαίνει ότι ειδικά οι νέοι ενδέχεται να δυσκολεύονται να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ των εξής εννοιών: τύχη, πεπρωμένο, ευκαιρία και πιθανότητα· προτρέπει τα κράτη μέλη να ασχοληθούν με τους βασικούς παράγοντες κινδύνου που μπορεί να αυξάνουν την πιθανότητα για ένα (νεαρό) άτομο να εθιστεί στα τυχερά παιχνίδια και να εξεύρουν τα μέσα για την αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων·

14.  εκφράζει ανησυχία για την αυξανόμενη συνέργια της διαδραστικής τηλεόρασης, των κινητών τηλεφώνων και των διαδικτυακών τόπων στην παροχή τυχερών παιχνιδιών εξ αποστάσεως ή σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, ιδίως αυτά που απευθύνονται σε ανήλικους· θεωρεί ότι αυτή η εξέλιξη θα θέσει νέες ρυθμιστικές προκλήσεις καθώς και προκλήσεις κοινωνικής προστασίας·

15.  φρονεί ότι τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση μπορούν να προκαλέσουν κινδύνους για τους καταναλωτές και ότι τα κράτη μέλη νομιμοποιούνται, για τον λόγο αυτό, να περιορίζουν την ελευθερία της παροχής υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση με σκοπό την προστασία των καταναλωτών·

16.  τονίζει ότι οι γονείς έχουν ευθύνη για την πρόληψη της ενασχόλησης των ανηλίκων με τυχερά παιχνίδια, καθώς και για τον εθισμό των ανηλίκων σε αυτά·

17.  καλεί, συγχρόνως, τα κράτη μέλη να διαθέσουν επαρκή χρηματοδότηση για την έρευνα αλλά και την πρόληψη και τη θεραπεία προβλημάτων που σχετίζονται με τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση·

18.  θεωρεί ότι τα κέρδη που προκύπτουν από τα τυχερά παιχνίδια θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε κοινωφελείς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της συνεχούς χρηματοδότησης της παιδείας, της υγείας, του επαγγελματικού και του ερασιτεχνικού αθλητισμού και του πολιτισμού·

19.  στηρίζει την ανάπτυξη προτύπων για τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση όσον αφορά τα όρια ηλικίας, την απαγόρευση πίστωσης και τα προγράμματα επιβράβευσης για την προστασία ευάλωτων παικτών, τις πληροφορίες για τις πιθανές επιπτώσεις της ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια, τις πληροφορίες για τους φορείς στους οποίους μπορεί να απευθύνεται κάποιος για βοήθεια σε περίπτωση εθισμού, τον δυνητικό εθιστικό χαρακτήρα ορισμένων παιχνιδιών κ.ο.κ.·

20.  καλεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να εξετάσουν τους κινδύνους του κοινωνικού αποκλεισμού που προκαλεί ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση·

21.  θεωρεί ότι η αυτορρύθμιση όσον αφορά τη διαφήμιση, την προώθηση και την παροχή παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση δεν είναι επαρκώς αποτελεσματική και, για τον λόγο αυτό, τονίζει την ανάγκη αφενός ρύθμισης και αφετέρου συνεργασίας μεταξύ του κλάδου και των αρχών·

22.  προτρέπει τα κράτη μέλη να συνεργαστούν σε επίπεδο ΕΕ προκειμένου να ληφθούν μέτρα κατά οιασδήποτε επιθετικής διαφήμισης ή εμπορίας από οιονδήποτε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών δωρεάν επίδειξης, ιδίως για την προστασία παικτών και ευάλωτων καταναλωτών, όπως τα παιδιά και οι νέοι·

23.  προτείνει να εξετασθεί η δυνατότητα να καθοριστεί ένα μέγιστο ποσό που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί για δραστηριότητες τυχερών παιχνιδιών ανά μήνα ή να υποχρεούνται οι φορείς εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση να δέχονται σχετικές προπληρωμένες κάρτες που θα πωλούνται στα καταστήματα·

Κώδικας συμπεριφοράς

24.  σημειώνει ότι ένας κώδικας συμπεριφοράς θα μπορούσε ακόμη να αποτελέσει ένα χρήσιμο συμπληρωματικό εργαλείο για την επίτευξη ορισμένων δημόσιων (και ιδιωτικών) στόχων και να λάβει υπόψη τις τεχνολογικές εξελίξεις, τις αλλαγές των προτιμήσεων των καταναλωτών ή τις εξελίξεις στις δομές της αγοράς·

25.  τονίζει ότι ο κώδικας συμπεριφοράς αποτελεί, σε τελική ανάλυση, μια οριζόμενη από τον ίδιο τον κλάδο αυτορρυθμιστική προσέγγιση και, ως εκ τούτου, μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ως συμπλήρωμα της νομοθεσίας και όχι ως υποκατάστατό της·

26.  τονίζει επίσης ότι η αποτελεσματικότητα ενός ενδεχόμενου κώδικα συμπεριφοράς θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από την αναγνώρισή του από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές και τους καταναλωτές, καθώς και από την επιβολή του·

Παρακολούθηση και έρευνα

27.  καλεί τα κράτη μέλη να καταγράψουν την έκταση και την ανάπτυξη των αγορών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση στις επικράτειές τους, καθώς και τις προκλήσεις που προκύπτουν από τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση·

28.  καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει έρευνα για τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και για τον κίνδυνο ανάπτυξης εθισμού στα παιχνίδια αυτά, για παράδειγμα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο η διαφήμιση επηρεάζει τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια, τις δυνατότητες δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής ταξινόμησης των παιχνιδιών σύμφωνα με τον βαθμό στον οποίο είναι εθιστικά, και την ενδεχόμενη θέσπιση μέτρων πρόληψης και θεραπείας·

29.  καλεί την Επιτροπή να εξετάσει συγκεκριμένα τον ρόλο της διαφήμισης και της εμπορίας (συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών δωρεάν επίδειξης σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση) στην άμεση ή έμμεση ενθάρρυνση ανηλίκων, προκειμένου να ενασχοληθούν με τυχερά παιχνίδια·

30.  καλεί την Επιτροπή, την Europol και τις εθνικές αρχές να συλλέξουν και να ανταλλάξουν πληροφορίες σχετικά με την έκταση της απάτης και άλλων μορφών εγκληματικής συμπεριφοράς στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, π.χ. μεταξύ όσων δραστηριοποιούνται στον τομέα·

31.  καλεί την Επιτροπή να μελετήσει, σε στενή συνεργασία με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, τις οικονομικές και μη οικονομικές συνέπειες της παροχής διασυνοριακών υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών όσον αφορά την ακεραιότητα, την κοινωνική ευθύνη, την προστασία των καταναλωτών και τη φορολογία·

32.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να μπορεί το κράτος μέλος διαμονής του καταναλωτή να ελέγχει αποτελεσματικά, να περιορίζει και να εποπτεύει τις υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών που παρέχονται στην επικράτειά του·

33.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασαφηνίσουν το φορολογικό πλαίσιο των δραστηριοτήτων τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση·

°

° °

34.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

• [1]  Schindler 1994 (C-275/92), Läärä 1999 (C-124/97), Zenatti 1999 (C-67/98), Anomar 2003 (C-6/01), Gambelli 2003 (C-243/01), Lindman 2003 (C-42/02), Placanica 2007 (C-338/04), Unibet 2007 (C- 432/05), UNIRE 2007 (C– 260/04).
• [2]  ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σελ. 36.
• [3]  ΕΕ L 332 της 18.12.2007, σελ. 27.
• [4]  ΕΕ L 178 της 17.7.2000, σελ. 1.
• [5]  ΕΕ L 309 της 25.11.2005, σελ. 15.
• [6]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2008)0198.
• [7]  O-0118/2006.
• [8]  Γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα Bot, της 14ης Οκτωβρίου 2008, στην υπόθεση C-42/07· βλ. επίσης την προαναφερόμενη μελέτη του SICL, σελ. 1450· καθηγητής Gill Valentine, Literature review of children and young people's gampling (ανατεθείσα από την Επιτροπή Τυχερών Παιχνιδιών του ΗΒ), Σεπτέμβριος 2008.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

I. Εισαγωγή

Οι δραστηριότητες τυχερών παιχνιδιών περιλαμβάνουν τη διακύβευση χρηματικού ποσού σε τυχερά παιχνίδια, περιλαμβανομένων των κληρώσεων και των στοιχημάτων.

Τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας σύνδεση υπάρχουν από το 1996, όταν άρχισε να λειτουργεί το πρώτο παιχνίδι αυτού του είδους στη Φινλανδία. Έκτοτε, η αγορά των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση έχει αναπτυχθεί σημαντικά. Το 2003, υπολογίστηκε ότι η αγορά εμπορικών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση στην ΕΕ-25 παρήγαγε ακαθάριστα έσοδα από παιχνίδια (κέρδη φορέων εκμετάλλευσης μείον την καταβολή των κερδών των παικτών) ύψους 51,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σήμερα, τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας σύνδεση μέσω Διαδικτύου, κινητών τηλεφώνων ή διαδραστικής τηλεόρασης αντιστοιχούν στο 5 % περίπου της συνολικής αγοράς τυχερών παιχνιδιών στην ΕΕ, με τα ακαθάριστα έσοδα από τα παιχνίδια να αγγίζουν τα 2-3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004. Η ευρωπαϊκή αγορά τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση αναμένεται ότι θα αναπτύσσεται με ρυθμό από 8,4% ετησίως (στην Αυστρία και στην Ουγγαρία) έως και 17,6% (στην Ιταλία)[1].

Τα κράτη μέλη είναι συνεπώς αναγκασμένα να προσαρμόζουν τους κανόνες και να αναπτύσσουν ρυθμιστικές διατάξεις, ώστε να παρακολουθούν τις προτιμήσεις των καταναλωτών και τις υπηρεσίες των παρόχων. Η ιδιαίτερη φύση των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση προκαλεί ορισμένες δυσκολίες για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στα κράτη μέλη. Πρώτον, τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση έχουν μια διασυνοριακή πτυχή, η οποία καθιστά δυνατή για τους φορείς εκμετάλλευσης των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση την παροχή των υπηρεσιών τους σε καταναλωτές που βρίσκονται σε διαφορετικό κράτος μέλος εκείνου στο οποίο έχουν την έδρα τους. Οι καταναλωτές ενδέχεται, συνεπώς, να μην γνωρίζουν σε ποια χώρα έχει την έδρα ο πάροχος των υπηρεσιών που λαμβάνουν. Δεύτερον, στα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος οι πάροχοι των υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση να μην είναι σε θέση να εξακριβώσουν την ταυτότητα του καταναλωτή, καθώς το άτομο μπορεί να χρησιμοποιεί πιστωτική κάρτα του οποίου δεν είναι νόμιμος κάτοχος. Τρίτον, μπορεί κανείς να δημιουργήσει γρήγορα ιστότοπους τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και, ως εκ τούτου, οι ανέντιμοι φορείς εκμετάλλευσης μπορούν να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται εντός σύντομου χρονικού διαστήματος. Τέταρτον, είναι δύσκολο για τους φορείς εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση να επιβλέπουν τους καταναλωτές τους, σε αντίθεση με τα συμβατικά τυχερά παιχνίδια, όπου είναι δυνατόν να δει κανείς εάν ο πελάτης είναι ανήλικος, εάν είναι μεθυσμένος ή υπό την επήρεια άλλης ουσίας, ή εάν συμπεριφέρεται ύποπτα. Εξάλλου, καθώς η πρόσβαση στις υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση είναι εύκολη και η συμμετοχή σε αυτά μπορεί να λαμβάνει χώρα σε απομόνωση, δεν υπάρχουν οι κοινωνικοί φραγμοί και περιορισμοί που ενδεχομένως ασκούνται από την παρουσία τρίτων.

II. Ρύθμιση

Οι ευρωπαϊκές αγορές τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση ρυθμίζονται σε εθνικό επίπεδο σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Για τον λόγο αυτό, τα ρυθμιστικά πλαίσια για τη (συμβατική και σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση) αγορά τυχερών παιχνιδιών στην ΕΕ είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ανομοιογενή. Σε είκοσι κράτη μέλη της ΕΕ επιτρέπονται τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, ενώ επτά κράτη μέλη τα έχουν απαγορεύσει. Δεκατρία κράτη μέλη έχουν απελευθερωμένη αγορά, ενώ έξι έχουν κρατικό μονοπώλιο και ένα μέλος έχει εγκρίνει ιδιωτικό μονοπώλιο[2].

Τα κράτη μέλη που έχουν απαγορεύσει πλήρως τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση ή τα επιτρέπουν μόνο υπό μονοπωλιακές συνθήκες ισχυρίζονται ότι αυτοί οι περιορισμοί είναι δικαιολογημένοι για λόγους κοινωνικής και δημόσιας τάξης. Ωστόσο, έχουν υπάρξει σοβαρές διαφωνίες όσον αφορά τα αποκαλούμενα εθνικά μονοπώλια τυχερών παιχνιδιών. Πολυάριθμες είναι οι καταγγελίες που έχουν υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από εταιρείες τυχερών παιχνιδιών, ιδιώτες και μέσα ενημέρωσης, που ισχυρίζονται ότι ορισμένα κράτη μέλη προστατεύουν παρανόμως τις αγορές τυχερών παιχνιδιών στην επικράτειά τους και τα έσοδα που προκύπτουν από τα μονοπώλιά τους. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή έχει κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά δέκα κρατών μελών, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν τα εθνικά μέτρα που περιορίζουν τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση είναι σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο[3].

Το ζήτημα της ρύθμισης των αγορών τυχερών παιχνιδιών στην ΕΕ, είτε συμβατικών είτε σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, είναι πολύ ευαίσθητο. Ωστόσο, είναι σαφής η ανάγκη για διασάφηση του κανονιστικού περιβάλλοντος όσον αφορά τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση. Σήμερα, αρκετές υποθέσεις που εκκρεμούν στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αφορούν τα τυχερά παιχνίδια. Η κατάσταση είναι δυσάρεστη τόσο για Δικαστήριο όσο και για τα κράτη μέλη, τους καταναλωτές και τους παρόχους υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση.

Αρκετές είναι οι υποθέσεις περί τυχερών παιχνιδιών που έχουν παραπεμφθεί στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων· ορισμένες εξ αυτών έχουν ήδη διευθετηθεί (βλ. νομολογία κατωτέρω) και πολλές εξ αυτών εξακολουθούν να εκκρεμούν. Η νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποτελείται από τις ακόλουθες υποθέσεις: Schindler 1994 (C-275/92), Läärä 1999 (C-124/97), Zenatti 1999 (C-67/98), Anomar 2003 (C-6/01), Gambelli 2003 (C-243/01), Lindman 2003 (C-42/02), Placanica 2007 (C-338/04), Unibet 2007 (C – 432/05) και UNIRE 2007 (C – 260/04).

Στις υποθέσεις αυτές, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έχει αποφανθεί ότι η ελεύθερη κυκλοφορία (άρθρο 49 της συνθήκης ΕΚ) ισχύει και για τις υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών. Ωστόσο, το Δικαστήριο έχει επίσης αποφανθεί ότι τα τυχερά παιχνίδια έχουν ορισμένες ηθικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές πτυχές, ενέχουν υψηλό κίνδυνο παρανομίας ή απάτης και μπορούν να έχουν βλαπτικές συνέπειες στο άτομο και στην κοινωνία[4].

Οι περιορισμοί μπορούν, συνεπώς, να δικαιολογηθούν εάν είναι απαραίτητοι για την προστασία των καταναλωτών, για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης (πρόληψη της απάτης και της παρανομίας), τη διατήρηση της κοινωνικής τάξης (πολιτιστικά χαρακτηριστική ή ηθική) και για την αποφυγή της μετατροπής των τυχερών παιχνιδιών σε πηγή ατομικού οφέλους[5]. Ωστόσο, οι περιορισμοί αυτοί πρέπει να χρησιμεύουν στον περιορισμό των δραστηριοτήτων στοιχημάτων κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό, πρέπει να εφαρμόζονται με τρόπο που δεν προκαλεί διακρίσεις και δεν πρέπει να βαίνουν πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη του σκοπού αυτού[6].

Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι στις 14 Νοεμβρίου 2006, ο Επίτροπος McCreevy απάντησε στην προφορική ερώτηση σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια που είχε υποβάλει η κ. Arlene McCarthy, πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, κατά τη διάρκεια της ολομέλειας του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Στην απάντησή του, ο Επίτροπος ανέφερε ότι προς το παρόν δεν είναι πιθανή η πανευρωπαϊκή εναρμόνιση της νομοθεσίας περί τυχερών παιχνιδιών.

III. Ακεραιότητα

Στόχος της παρούσας έκθεσης είναι η επικέντρωση στην ακεραιότητα των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση. Ως ακεραιότητα νοείται καταρχάς μια σειρά αξιών που στόχο έχουν την πρόληψη της απάτης που διαπράττεται είτε από τους φορείς εκμετάλλευσης των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση κατά των καταναλωτών, είτε από τους καταναλωτές κατά των φορέων εκμετάλλευσης των

τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, είτε από τους καταναλωτές κατά άλλων καταναλωτών. Η ακεραιότητα υπό την έννοια αυτή περιλαμβάνει επίσης όλα τα μέσα για την αποφυγή παράνομων δραστηριοτήτων, όπως η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Στην παρούσα έκθεση, η ακεραιότητα αφορά και τη συμπεριφορά των φορέων εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση. Για τον λόγο αυτό, η έκθεση καλύπτει επίσης τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια και την ενασχόληση των ανηλίκων με αυτά.

Οι περισσότερες καταναλωτές είναι σε θέση να συμμετέχουν σε τυχερά παιχνίδια χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο ψυχολογικού εθισμού, ωστόσο, ένας μικρός αλλά σημαντικός αριθμός ατόμων κινδυνεύει να εθιστεί. Η ΠΟΥ ορίζει τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια ως υπερβολική ενασχόληση με αυτά που οδηγεί σε οικονομικές, κοινωνικές ή/και ψυχολογικές διαταραχές[7]. Τον κίνδυνο του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια αυξάνει συνήθως η μόνιμη διαθεσιμότητα ευκαιριών συμμετοχής σε αυτά, η συχνότητα των νικών, η δελεαστική ή ελκυστική φύση των παιχνιδιών, η δυνατότητα να στοιχηματίζει κανείς μεγάλα ποσά, η διαθεσιμότητα πίστωσης για τη συμμετοχή στο παιχνίδι, η παρουσία παιχνιδιών σε χώρους όπου οι άνθρωποι ενδέχεται να παίξουν βάσει παρόρμησης και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ενημερωτικές εκστρατείες σχετικά με τους κινδύνους της ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια.[8]

Τα τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση συνδυάζουν διαφόρους από τους εν λόγω παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια. Επί παραδείγματι, οι φορείς εκμετάλλευσης είναι σε θέση να προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών (στοιχήματα, ρουλέτα, πόκερ, κερματοδέκτες κ.λπ.) και να εισάγουν νέα παιχνίδια σε τακτά χρονικά διαστήματα, χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές μάρκετινγκ και στόχευσης, οι οποίες αξιοποιούν την τελευταία τεχνολογία έρευνας δεδομένων για τη συμπεριφορά των καταναλωτών (δαπάνες), κρατώντας έτσι τους καταναλωτές «κολλημένους» στην οθόνη. Μια ανησυχητική πτυχή είναι η αυξανόμενη συνέργια μεταξύ των υπηρεσιών πολυμέσων, όπως η τηλεόραση, οι τηλεφωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες SMS και οι διαδικτυακοί τόποι, για την προσφορά παιχνιδιών εξ αποστάσεως ή σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, καθιστώντας έτσι εύκολη και κοινωνικά αποδεκτή τη συμμετοχή σε τέτοιου είδους παιχνίδια, ιδίως για τα νεότερα άτομα.

• [1]  Global Entertainment and Media Outlook: 2008-2012 (Προβλέψεις για την παγκόσμια ψυχαγωγία και τα μέσα επικοινωνίας: 2008-2012), της PricewaterhouseCoopers, σελ. 623. Η ανάπτυξη υπολογίζεται ως η αθροιστική αύξηση των ετήσιων εσόδων από τα τυχερά παιχνίδια.
• [2]  Online Gambling, a briefing paper for the European Parliament (Τυχερά παιχνίδια σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, ενημερωτικό έγγραφο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), Europe Economics, XX Οκτωβρίου 2008
• [3]  http://ec.europa.eu/internal_market/services/gambling_en.htm
• [4]  ΔΕΚ στην απόφαση Schindler, C-275/92
• [5]  SICL (2006), σελ. xxvi
• [6]  Απόφαση Gambelli C-243/01
• [7]  ΠΟΥ (1992) The ICD-10 Classification of mental and behavioural disorders, Γενεύη (Ταξινόμηση ICD-10 των ψυχικών και συμπεριφορικών διαταραχών). Άλλοι ευρέως χρησιμοποιούμενοι όροι είναι παθολογική, ψυχαναγκαστική, διαταραγμένη, υπερβολική και εθιστική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια.
• [8]  Γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα Bot στο ΔΕΚ, 14 Οκτωβρίου 2008, υπόθεση C-42/07· βλ. επίσης SICL (2006), σελ. 1450

ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

σύμφωνα με το άρθρο 48, παράγραφος 3, του Κανονισμού

Malcolm Harbour, Colm Burke, Charlotte Cederschiöld, Giles Chichester, Bill Newton Dunn, Małgorzata Handzlik, Christopher Heaton-Harris, Zita Pleštinská, Salvador Domingo Sanz Palacio, Andreas Schwab, Marian Zlotea.

Εκφράζουμε ανησυχία διότι το περιεχόμενο της έκθεσης υπερβαίνει τα πλαίσια της πρωτοβουλίας η οποία στόχευε να δοθεί βαρύτητα στη διαφάνεια της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση, στην ακεραιότητα των φορέων εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας σύνδεση και στις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις για τους καταναλωτές που προκαλούνται από τη βιομηχανία τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση.

Θεωρούμε ότι η έκθεση υπονομεύει ορισμένες από τις αρχές της ενιαίας αγοράς, ότι ενδεχομένως να γίνει παρανόηση ορισμένων κύριων πτυχών της αγοράς τυχερών παιχνιδιών σε απευθείας ηλεκτρονική σύνδεση και ότι η έκθεση δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς την κατάσταση σε όλα τα κράτη μέλη. Ορθά λειτουργούσες και ορθά ρυθμισμένες αγορές ήδη υπάρχουν σε ορισμένα κράτη μέλη οι οποίες επιτρέπουν στους καταναλωτές να ασχολούνται με τυχερά παιχνίδια σε ένα ασφαλές και προστατευμένο ηλεκτρονικό περιβάλλον.

Δεχόμαστε ότι η έλευση του Διαδικτύου θέτει προκλήσεις όσον αφορά την προστασία των καταναλωτών μακροπρόθεσμα αλλά αυτές μπορούν να ρυθμιστούν αποτελεσματικά χωρίς απαγόρευση· σημειώνουμε το έργο που έχει ήδη γίνει από υπεύθυνους ευρωπαϊκούς φορείς εκμετάλλευσης για τη βελτίωση των προτύπων και την εγγύηση της ασφάλειας των καταναλωτών.

Θα θέλαμε να τονίσουμε τις προόδους που έχουν ήδη σημειωθεί από κάποιες νομολογίες στην ανάπτυξη ρυθμιστικών καθεστώτων και τα ενδεχόμενα οφέλη από περισσότερο ανοικτές αλλά αποτελεσματικά ρυθμισμένες αγορές· σημειώνουμε επίσης τους πρακτικούς και νομικούς περιορισμούς των προτεινόμενων μεθόδων για την παρεμπόδιση της παροχής ηλεκτρονικών υπηρεσιών.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	11.2.2009
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	32 10 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Mogens Camre, Charlotte Cederschiöld, Gabriela Creţu, Janelly Fourtou, Evelyne Gebhardt, Martí Grau i Segú, Małgorzata Handzlik, Malcolm Harbour, Anna Hedh, Edit Herczog, Pierre Jonckheer, Kurt Lechner, Lasse Lehtinen, Toine Manders, Catiuscia Marini, Arlene McCarthy, Catherine Neris, Bill Newton Dunn, Zita Pleštinská, Karin Riis-Jørgensen, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Leopold Józef Rutowicz, Salvador Domingo Sanz Palacio, Christel Schaldemose, Eva-Britt Svensson, Jacques Toubon, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler, Николай Младенов
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Εμμανουήλ Αγγελάκας, André Brie, Colm Burke, Giles Chichester, Joel Hasse Ferreira, Filip Kaczmarek, Andrea Losco, Manuel Medina Ortega, José Ribeiro e Castro
Αναπληρωτές (άρθρο 178, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Daniel Hannan, Alexandru Nazare, Giovanni Rivera