SPRAWOZDANIE w sprawie prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w 2008 r.

20.2.2009 - (2008/2303(INI))

Komisja Rozwoju
Sprawozdawca: Thierry Cornillet

Procedura : 2008/2303(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0081/2009
Teksty złożone :
A6-0081/2009
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie prac Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w 2008 r. (2008/2303(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r.[1] (umowę z Kotonu),

–   uwzględniając Regulamin Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE (WZP), przyjęty w dniu 3 kwietnia 2003 r.[2], zmieniony ostatnio w Port Moresby (Papua-Nowa Gwinea) w dniu 28 listopada 2008 r.,

–   uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju[3],

–   uwzględniając deklarację z Kigali (Ruanda) przyjętą przez WZP w dniu 22 listopada 2007 r. w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym (EPA) sprzyjających rozwojowi[4],

–   uwzględniając deklarację z Port Moresby przyjętą przez WZP w dniu 28 listopada 2008 r. w sprawie światowego kryzysu finansowego i żywnościowego,

- uwzględniając rezolucje przyjęte przez WZP w 2008 r. w sprawie:

· społecznych i środowiskowych skutków programów dostosowania strukturalnego[5],

· doświadczeń z europejskiego procesu integracji regionalnej istotnych dla państw AKP[6],

· kwestii bezpieczeństwa żywnościowego w państwach AKP i roli współpracy AKP-UE[7],

· sytuacji w Kenii[8],

· ochrony cywilów w ramach operacji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych i organizacji regionalnych[9],

· skuteczności pomocy i definicji oficjalnej pomocy rozwojowej[10],

· społecznych skutków pracy dzieci i strategii na rzecz zwalczania pracy dzieci[11],

· sytuacji w Mauretanii[12],

· sytuacji w Zimbabwe[13],

–    uwzględniając komunikat z Windhuku (Namibia) z dnia 29 kwietnia 2008 r.[14],

–    uwzględniając komunikat z Port Vila (Vanuatu) z dnia 1 grudnia 2008 r.[15],

–    uwzględniając oświadczenie Prezydium WZP z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie francuskiej prezydencji UE[16],

–    uwzględniając europejski konsensus w sprawie pomocy humanitarnej, który podpisano w dniu 18 grudnia 2007 r.[17],

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A6-0081/2009),

A.  mając na uwadze podpisanie EPA z niektórymi regionami i państwami AKP w 2008 r. oraz debaty, które miały miejsce w ramach WZP w marcu 2008 r. w Lublanie (Słowenia) i w listopadzie 2008 r. w Port Moresby, na temat postępu w negocjacjach w sprawie EPA,

B.   mając na uwadze przyjęcie przez Parlament i Radę rozporządzenia (WE) nr 1905/2006, które przewiduje programy tematyczne mające zastosowanie również do państw AKP, a także program środków towarzyszących na rzecz państw AKP, które podpisały protokół w sprawie cukru,

C.  mając na uwadze zobowiązanie podjęte na sesji WZP w czerwcu 2007 r. w Wiesbaden przez komisarza odpowiedzialnego za rozwój i pomoc humanitarną do poddania krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych dotyczących państw AKP (lata 2008-2013) demokratycznej kontroli w parlamentach oraz z zadowoleniem przyjmując wypełnienie tego zobowiązania,

D.  mając na uwadze fakt, że nowy przegląd umowy z Kotonu, przewidziany na 2010 r., stanowi ważną okazję do wzmocnienia wymiaru regionalnego WZP i kontroli w parlamentach na szczeblu regionów AKP, ale także roli i działalności instytucji WZP jako takiej,

E.   mając na uwadze dwa w znacznej mierze udane posiedzenia regionalne WZP z 2008 r. w Namibii i Vanuatu, w wyniku których przyjęto komunikaty z Windhuku i Port Vila, o których mowa powyżej,

F.   mając na uwadze sytuację w Zimbabwe, która w 2008 r. uległa dalszemu pogorszeniu, pomimo wyborów przeprowadzonych w lipcu 2008 r., z zadowoleniem przyjmując jednak uzyskanie zgody na przyjęcie rezolucji w sprawie Zimbabwe na 16. sesji WZP w Port Moresby,

G.  mając na uwadze utrzymujący się konflikt w Demokratycznej Republice Konga oraz poważne i powtarzające się przypadki naruszania praw człowieka mające tam miejsce, oraz przypominając o konieczności skutecznej pomocy humanitarnej oraz zwiększonego zaangażowania społeczności międzynarodowej,

H.  mając na uwadze prace Parlamentu Panafrykańskiego i sformalizowanie stosunków pomiędzy Parlamentem Europejskim a Parlamentem Panafrykańskim oraz zamiar ustanowienia delegacji międzyparlamentarnej na nadchodzącą kadencję, wyrażony przez przewodniczącego Parlamentu Europejskiego podczas wystąpienia na 10. sesji Parlamentu Panafrykańskiego w dniu 28 października 2008 r.,

I.    mając na uwadze niemal jednoczesne przeprowadzenie 16. sesji WZP w Port Moresby oraz międzynarodowej konferencji w sprawie finansowania pomocy na rzecz rozwoju w Ad-Dausze, co zmusiło wielu naszych kolegów do trudnego wyboru,

J.    mając na uwadze znaczący wkład prezydencji UE (Słowenia) i rządu Papui-Nowej Gwinei w sesje WZP w Lublanie i Port Moresby, o których mowa powyżej,

K.  mając na uwadze misje studyjne Prezydium WZP, które odbyły się w 2008 r.:

- na Seszelach oraz

- w Surinamie, Saint Vincent i Grenadynach oraz Saint Lucia,

1.   z zadowoleniem przyjmuje dalsze zapewnianie ze strony WZP w 2008 r. ram dla otwartego, demokratycznego i pogłębionego dialogu na temat negocjacji EPA pomiędzy UE a państwami AKP;

2.   podkreśla obawy wyrażone przez WZP, dotyczące szeregu elementów negocjacji, zarówno formalnych, jak i merytorycznych; przypomina, że po przyjęciu EPA z państwami Cariforum i umów tymczasowych z niektórymi państwami innych regionów nadal toczy się debata;

3.  z zadowoleniem przyjmuje pozytywną reakcję nowego komisarza ds. handlu na wniosek niektórych krajów i regionów AKP o ponowne zajęcie się kontrowersyjnymi kwestiami, zgodnie z oświadczeniami przewodniczącego Komisji;

4.  zwraca uwagę na potrzebę ścisłej kontroli parlamentarnej w czasie negocjacji i wdrażania umów o partnerstwie gospodarczym; ubolewa z powodu zagrożenia prac i roli WZP przez planowane utworzenie nowego organu, jakim jest komisja parlamentarna, w ramach EPA, bez uściślenia charakteru związku pomiędzy tym organem a WZP; wzywa, aby powyższa komisja parlamentarna działała jako element WZP, by uniknąć kosztownego i skomplikowanego mnożenia posiedzeń dzięki wykorzystaniu systemu posiedzeń regionalnych WZP, a także by skorzystać z doświadczenia WZP i wspierać synergię wszystkich regionów objętych umową o partnerstwie gospodarczym; podkreśla, że pożądane jest, by komisja ta działała elastycznie i by była zdolna wykorzystać fachową wiedzę posłów do Parlamentu Europejskiego zaangażowanych w analizę umowy o partnerstwie gospodarczym w komisjach parlamentarnych, zarówno w dziedzinie handlu, jak i w rozwoju;

5.  podkreśla w szczególności rolę parlamentów państw AKP, podmiotów prywatnych i władz lokalnych w monitorowaniu i zarządzaniu EPA i zwraca się do Komisji o zapewnienie ich udziału w bieżącym procesie negocjacji, do czego niezbędny jest przejrzysty harmonogram negocjacji, zatwierdzony przez państwa AKP i Unię Europejską i oparty na zasadzie uczestnictwa;

6.  podkreśla zaniepokojenie WZP w związku z reperkusjami aktualnego kryzysu finansowego i przyjmuje z zadowoleniem przyjęcie przez WZP deklaracji z Port Moresby w sprawie światowego kryzysu finansowego i żywnościowego; zachęca WZP do regularnej debaty na ten temat;

7.   z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie podjęte przez komisarza odpowiedzialnego za rozwój i pomoc humanitarną, na wspomnianym posiedzeniu WZP w Kigali, do poddania krajowych i regionalnych dokumentów strategicznych dotyczących państw AKP (lata 2008-2013) demokratycznej kontroli w parlamentach oraz wyraża zadowolenie z pracy wykonanej dotychczas przez parlamenty niektórych państw AKP w zakresie analizy tych dokumentów;

8.   przypomina w związku z tym o potrzebie ścisłego włączenia parlamentów do procesu demokratycznego i krajowych strategii rozwoju; podkreśla ich zasadniczą rolę we wprowadzaniu, kontynuowaniu i kontrolowaniu strategii politycznych w zakresie rozwoju;

9.   wzywa parlamenty państw AKP do tego, by wymogły na rządach państw AKP i Komisji włączenie ich do procesu przygotowującego i wdrażającego krajowe i regionalne dokumenty strategiczne dotyczące współpracy pomiędzy Unią a państwami AKP (lata 2008-2013);

10. wzywa Komisję do dostarczania wszelkich dostępnych informacji parlamentom państw AKP oraz do wspomagania ich w działalności związanej z demokratyczną kontrolą, w szczególności poprzez wspieranie ich kompetencji;

11. jest przychylny włączeniu Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) do budżetu UE w celu zwiększenia spójności, przejrzystości i skuteczności polityki współpracy na rzecz rozwoju oraz zagwarantowania demokratycznej kontroli; zwraca uwagę, że włączenie EFR do budżetu UE stanowi również właściwą odpowiedź na trudności z wykonaniem i ratyfikacją kolejnych EFR;

12. wzywa parlamenty do sprawowania ścisłej kontroli parlamentarnej w zakresie EFR; podkreśla uprzywilejowaną pozycję WZP w tej debacie i wzywa WZP oraz parlamenty państw AKP do aktywnego w niej uczestniczenia, zwłaszcza w ramach przeglądu umowy z Kotonu przewidzianego na 2010 r.; kładzie nacisk na udział WZP w całym procesie negocjacji tego przeglądu;

13. z zadowoleniem zauważa coraz bardziej parlamentarny i tym samym polityczny charakter WZP, a także wzrost zaangażowania jego członków i jakości debat, co wnosi decydujący wkład w partnerstwo AKP-UE;

14. uważa, że wspomniane rezolucje WZP w sprawie sytuacji w Kenii i Zimbabwe są znaczącymi przykładami owego wzmocnionego dialogu;

15. wzywa Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne do dalszych działań w kwestii sytuacji w Sudanie, w szczególności w Darfurze, głównie poprzez ocenę stanowiska Unii i państw AKP w sprawie nakazów aresztowania wydanych przez Międzynarodowy Trybunał Karny;

16. wzywa Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne do dalszych działań w kwestii sytuacji w Somalii, która stanowi zagrożenie dla życia narodu somalijskiego, zagraża bezpieczeństwu w regionie i jest źródłem destabilizacji sytuacji na świecie z powodu coraz częstszych przypadków bezprawia, ekstremizmu i piractwa;

17. wzywa WZP do kontynuowania debaty na temat niepokojącej sytuacji w Zimbabwe, gdzie lipcowe wybory z 2008 r. nie doprowadziły do przywrócenia demokracji i gdzie sytuacja gospodarcza stanowi prawdziwe zagrożenie dla zdrowia i życia milionów obywateli, a także dla stabilności regionu;

18. wzywa WZP do dalszego przyłączania się do wysiłków na rzecz informowania wspólnoty międzynarodowej o konfliktach toczących się na wschodzie Demokratycznej Republiki Konga oraz do wspierania negocjacji w sprawie politycznego rozwiązania kryzysu i wszelkich działań zaproponowanych w ramach wynegocjowanego rozwiązania;

19. wzywa WZP do kontynuowania i pogłębiania dialogu z Parlamentem Panafrykańskim i z parlamentami organizacji regionalnych ze względu na znaczenie integracji regionalnej dla pokoju i rozwoju państw AKP;

20. wyraża ubolewanie, że podczas opracowywania wspólnej strategii UE-Afryka nie zasięgnięto w sposób wystarczający opinii WZP, oraz ma nadzieję, że WZP będzie aktywnie uczestniczyć w procesie wdrażania tej strategii;

21. z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż począwszy od 2008 r. miały miejsce posiedzenia regionalne, przewidziane w umowie z Kotonu i Regulaminie WZP; uważa, że posiedzenia te umożliwiają rzeczywistą wymianę poglądów na temat wyzwań regionalnych, w tym zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania, oraz że europejskie strategie polityczne przyczyniają się do wzmocnienia spójności regionalnej; podkreśla, że posiedzenia te odbywają się w szczególnie stosownej chwili w procesie negocjowania, zawierania i wdrażania EPA oraz że muszą być priorytetem; wyraża uznanie dla organizatorów dwóch bardzo udanych posiedzeń w Namibii i Vanuatu oraz popiera organizację następnych posiedzeń w regionie Karaibów i Afryki Zachodniej w 2009 r.;

22. zachęca WZP do wzmocnienia roli Komisji Spraw Politycznych, tak aby uczynić z niej prawdziwe forum dla zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania, w ramach partnerstwa AKP-UE, oraz do upowszechniania w tym celu debat w sprawie sytuacji wymagających pilnych działań w poszczególnych krajach; wyraża zadowolenie z pracy wykonanej w dziedzinie ochrony cywilów w ramach operacji pokojowych oraz z zamiaru usprawniania rządów w państwach AKP;

23. ponadto z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Komisji Politycznej w sprawie doświadczeń z europejskiego procesu integracji regionalnej istotnych dla państw AKP, przyjęte w Lublanie, które podkreśla kluczowe korzyści płynące z integracji, takie jak pokój i bezpieczeństwo, zapobieganie przekształcaniu się ewentualnych sytuacji kryzysowych w konflikty zbrojne, dobrobyt, demokracja i poszanowanie praw człowieka;

24 z zadowoleniem odnotowuje wyrażony przez Komisję Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu WZP zamiar rozpoczęcia analizy regionalnych dokumentów strategicznych dotyczących regionów AKP;

25. podkreśla rolę odgrywaną przez Komisję ds. Społecznych i Ochrony Środowiska Naturalnego WZP w dziedzinie pracy dzieci oraz jej zamiar kontynuowania analizy sytuacji społecznej osób młodych w państwach AKP;

26. ponadto z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Komisji ds. Społecznych i Ochrony Środowiska Naturalnego w sprawie społecznych i środowiskowych skutków programów dostosowania strukturalnego, przyjęte w Lublanie, w którym stwierdzono, że praktyka podporządkowywania pożyczek Banku Światowego i MFW wymogom polityki gospodarczej miała katastrofalne skutki społeczne i środowiskowe w krajach AKP i powinna zostać zastąpiona polityką pożyczek dostosowaną do sytuacji w danym kraju, mającą na celu zmniejszenie skali ubóstwa;

27. wzywa WZP do podjęcia usilnych starań, by ściśle uczestniczyć w procesie przeglądu umowy z Kotonu, który zostanie zapoczątkowany w 2009 r., w celu dopilnowania, by w przyszłości rola i działalność WZP zostały wzmocnione;

28. z satysfakcją odnotowuje rosnący udział podmiotów niepaństwowych w sesjach WZP, uwypuklony podczas debaty, która doprowadziła do wyżej wymienionej deklaracji z Port Moresby w sprawie aktualnego kryzysu światowego, oraz za sprawą sprawozdania partnerów gospodarczych i społecznych w sprawie EPA, które przedstawiono podczas WZP, które odbyło się w Lublanie;

29. pragnie, aby Sekretariat państw AKP i Parlament Europejski w uzupełnieniu dorocznego sprawozdania w sprawie działalności WZP AKP przygotowały wspólnie uwagi na temat sposobu pracy WZP, w tym głosowania odrębnymi grupami, równego traktowania posłów oraz wspólnych misji badawczych i obserwacji wyborów;

30. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Radzie AKP, Prezydium WZP, jak również rządom i parlamentom Słowenii i Papui-Nowej Gwinei.

  • [1]  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.
  • [2]  Dz.U. C 231 z 26.9.2003, s. 68.
  • [3]  Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 41. .
  • [4]  Dz.U. C 58 z 1.03.2008, s. 44.
  • [5]  Dz.U. C 271 z 25.10.2008, s. 20.
  • [6]  Dz.U. C 271 z 25.10.2008, s. 27.
  • [7]  Dz.U. C 271 z 25.10.2008, s. 32.
  • [8]  Dz.U. C 271 z 25.10.2008, s. 37.
  • [9]  ACP-EU/100.291/08/fin.
  • [10]  ACP-EU/100 300/08/fin.
  • [11]  ACP-EU/100 247/08/fin.
  • [12]  ACP-EU/100 440/08/fin.
  • [13]  ACP-EU/100 439/08/fin.
  • [14]  APP 100.288.
  • [15]  APP 100 452.
  • [16]  APP 100 448.
  • [17]  IP/07/1957

UZASADNIENIE

Wstęp

W 2008 r. odbyły się dwie sesje Zgromadzenia. sesja miała miejsce w Lublanie (Słowenia) w dniach 25-28 czerwca, zaś 16. sesja odbyła się w Port Moresby (Papua-Nowa Gwinea) w dniach 26-29 listopada. Przyjęto dziewięć rezolucji, a także deklarację z Port Moresby w sprawie światowego kryzysu finansowego i żywnościowego. W 2008 r. odbyły się dwie wspólne delegacje.

Zgromadzenie w trakcie swoich prac gościło komisarza odpowiedzialnego za rozwój i pomoc humanitarną, jak również kolejnych współprzewodniczących Rady AKP-UE. Niemniej na 16. sesji francuskiej prezydencji w UE nie reprezentował minister, ale Pierre-André Wiltzer, były minister, co było przedmiotem ubolewania ze strony Prezydium, wyrażonego we wspomnianym oświadczeniu z dnia 25 listopada.

W pracach Zgromadzenia uczestniczyli France Cukjati, przewodniczący słoweńskiego parlamentu, Janez Janša, premier Słowenii, Puka Temu, wicepremier Papui-Nowej Gwinei i Hans-Gert Pöttering, przewodniczący Parlamentu Europejskiego (za pośrednictwem łącza wideo).

Komisje stałe

Komisje stałe zebrały się czterokrotnie: dwa razy przy okazji sesji (w Lublanie i Port Moresby) i dwa razy pomiędzy sesjami (w Brukseli). Działalność komisji polega przede wszystkim na sporządzaniu sprawozdań, przyjmowanych następnie na sesjach plenarnych (ogółem sześć sprawozdań rocznie).

Ponadto komisje odpowiadają za nadawanie dalszego biegu rezolucjom poprzez przesłuchiwanie urzędników Komisji odpowiedzialnych za dane dziedziny. Stwarza to okazję do pogłębionego dialogu na temat działań podejmowanych w związku z przyjętymi rezolucjami, na co przeznaczana jest dostateczna ilość czasu. Niegdyś kwestia nadawania dalszego biegu rozpatrywana była na sesjach plenarnych i ograniczała się do działań formalnych.

W ramach wdrażania umowy o partnerstwie komisje podjęły ponadto ważne dla obu stron kwestie i tym samym zapewniają płaszczyznę dialogu pomiędzy posłami do PE a posłami z państw AKP.

15. sesja w Lublanie (Słowenia)

15. sesja Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego miała miejsce w dniach 17-20 marca 2008 r. w Lublanie, w Słowenii, państwie sprawującym prezydencję Rady UE.

Oprócz sprawozdań komisji stałych na sesji przyjęto rezolucję w sprawie sytuacji w Kenii. Odbyła się bardzo konstruktywna debata w trybie pilnym na temat sytuacji w Czadzie, ale w tej sprawie nie przyjęto żadnej rezolucji. Warsztaty poświęcone osobom niepełnosprawnym, turystyce wiejskiej i prawom mniejszości w Słowenii zgromadziły znaczną liczbę uczestników i wzbudziły żywe zainteresowanie.

16. sesja w Port Moresby (Papua-Nowa Gwinea)

16. sesja Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego odbyła się w dniach 26-29 listopada 2008 r. w Port Moresby (Papua-Nowa Gwinea).

Zgromadzenie przyjęło trzy rezolucje zawarte w sprawozdaniach komisji stałych, jak również dwie rezolucje w trybie pilnym w sprawie sytuacji w Zimbabwe i sytuacji w Mauretanii. Ponadto w następstwie deklaracji z Kapsztadu z 2002 r. w sprawie EPA i deklaracji z Kigali w sprawie EPA sprzyjających rozwojowi WZP przyjęło deklarację w sprawie światowego kryzysu finansowego i żywnościowego.

Warsztaty umożliwiły dyskusje na rozmaite tematy, takie jak rybołówstwo, sytuacja na Wyspie Bougainville’a i choroby. Pomimo starań władz lokalnych liczba uczestników warsztatów była niezadowalająca i Prezydium WZP powinno ustanowić normy, by przyszłe warsztaty odbywały się z większym powodzeniem.

Misje informacyjno-studyjne (art. 27 Regulaminu)

W 2008 r. WZP odbyło dwie misje informacyjno-studyjne. Celem pierwszej z nich, która miała miejsce w dniach 24-27 kwietnia na Seszelach, było zbadanie sektora rybołówstwa i jego znaczenia dla państw AKP. Celem drugiej misji, która miała miejsce w Surinamie, Saint Vincent i Grenadynach oraz Saint Lucia w dniach 29 maja – 3 czerwca, było zbadanie sektora cukru i bananów.

Perspektywy rozwoju

Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne, z racji jakości swoich prac, zdołało zdobyć pozycję niezastąpionego podmiotu we współpracy pomiędzy Północą a Południem.

Wzmocnienie wymiaru parlamentarnego we współpracy jest niezbędne do właściwego wykorzystywania środków oraz przeznaczania ich na spełnianie potrzeb ludności i realizowanie milenijnych celów rozwoju w zakresie zdrowia i edukacji. Komisja Europejska poddaje obecnie krajowe i regionalne dokumenty strategiczne kontroli parlamentarnej, zarówno w Parlamencie Europejskim, jak i w parlamentach krajowych państw AKP. Komisja Rozwoju i WZP powinny monitorować sytuację w tym zakresie, by upewnić się co do właściwego funkcjonowania narzędzia kontroli parlamentarnej.

Zgromadzenie odegrało i wciąż odgrywa znaczącą rolę w monitorowaniu negocjacji umów o partnerstwie gospodarczym (EPA). Przesłuchania głównych negocjatorów obu stron, spotkania z podmiotami gospodarczymi i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego – zarówno w ramach formalnych posiedzeń, jak i wydarzeń towarzyszących – oraz dialog pomiędzy posłami do PE a posłami z krajów Południa sprzyjały przejrzystości procesu i skuteczniejszemu uwzględnianiu rzeczywistej sytuacji. Bez względu na wynik negocjacji działalność Zgromadzenia miała niewątpliwy wpływ na ten proces.

W 2009 r. Komisja Europejska i państwa AKP rozpoczną negocjacje w sprawie drugiego przeglądu umowy z Kotonu, a zważywszy na proces regionalizacji, który ma miejsce w państwach AKP dzięki EPA, WZP powinno uważnie śledzić bieg wydarzeń, by zapewnić sobie rozwój i przyszłość.

Utworzenie Unii Afrykańskiej i wzrost znaczenia Parlamentu Panafrykańskiego bez wątpienia stanowią wyzwanie dla współpracy AKP-UE i tym samym dla Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE. Współpraca pomiędzy Parlamentem Europejskim a Parlamentem Panafrykańskim rozpoczęła się w 2007 r. i stosunki te należy uwzględnić w pracach WZP.

Trzecie posiedzenie regionalne WZP odbędzie się w lutym 2009 r. w Gujanie z udziałem członków WZP z państw Cariforum. Powodzenie tego posiedzenia w istotny sposób wpłynie na ewentualne utworzenie regionalnych zgromadzeń parlamentarnych w kontekście EPA. Wskazane jest, by zgromadzenia te pozostały pod kontrolą WZP. WZP będzie musiało z dużą uwagą śledzić bieg wydarzeń.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

17.2.2009

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

24

0

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Alessandro Battilocchio, Thijs Berman, Thierry Cornillet, Corina Creţu, Alexandra Dobolyi, Fernando Fernández Martín, Alain Hutchinson, Romana Jordan Cizelj, Filip Kaczmarek, Glenys Kinnock, Maria Martens, Emilio Menéndez del Valle, Gay Mitchell, Luisa Morgantini, José Javier Pomés Ruiz, José Ribeiro e Castro, Toomas Savi, Frithjof Schmidt, Jürgen Schröder, Feleknas Uca

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Miguel Angel Martínez Martínez, Manolis Mavrommatis, Renate Weber, Gabriele Zimmer