SPRAWOZDANIE w sprawie wpływu ekstensywnej urbanizacji w Hiszpanii na indywidualne prawa obywateli europejskich, środowisko i stosowanie prawa UE w oparciu o otrzymane petycje

20.2.2009 - (2008/2248(INI))

Komisja Petycji
Sprawozdawczyni: Margrete Auken

Procedura : 2008/2248(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0082/2009
Teksty złożone :
A6-0082/2009
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wpływu ekstensywnej urbanizacji w Hiszpanii na indywidualne prawa obywateli europejskich, środowisko i stosowanie prawa UE w oparciu o otrzymane petycje

(2008/2248(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając petycje zawarte w załączniku, w szczególności petycje 0609/03,

–   uwzględniając prawo kierowania petycji zagwarantowane w art. 194 traktatu WE,

–   uwzględniając art. 192 ust. 1 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji oraz opinię Komisji Prawnej (A6-0082/2009),

A.  mając na uwadze, że proces składania petycji zapewnia obywatelom i mieszkańcom europejskim sposób uzyskania zadośćuczynienia za szkody na drodze pozasądowej, jeżeli są one związane z aspektami działalności Unii Europejskiej,

B.   mając na uwadze, że art. 6 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej stanowi, że „Unia opiera się na zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz państwa prawnego, które są wspólne dla Państw Członkowskich”,

C.  mając na uwadze, że w art. 6 ust. 2 traktatu UE Unia sama zobowiązuje się do szanowania praw podstawowych zagwarantowanych w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,

D. mając na uwadze, że każdy obywatel lub mieszkaniec kraju, który podpisał EKPC, twierdzący, że zostały złamane w jego przypadku prawa człowieka, powinien zwrócić się do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, biorąc pod uwagę fakt, iż przed przedstawieniem jakiejkolwiek sprawy przed Trybunałem powinien wyczerpać wszystkie dostępne środki wewnętrzne, zgodnie z art. 35 EKPC,

E.   mając na uwadze, że art. 7 traktatu UE przewiduje procedurę umożliwiającą Unii reagowanie na przypadki naruszania zasad wymienionych w art. 6 ust. 1 oraz poszukiwanie rozwiązań,

F.   mając na uwadze, że art. 7 przyznaje również Parlamentowi prawo do skierowania do Rady uzasadnionego wniosku o stwierdzenie, czy istnieje wyraźne ryzyko poważnego naruszenia przez państwo członkowskie wartości, na których opiera się Unia,

G.  mając na uwadze, że art. 7 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej gwarantuje ochronę prywatności i życia rodzinnego, w tym prywatnego domu obywateli, oraz że art. 8 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności przyznaje te same prawa i precyzuje, że „[n]iedopuszczalna jest ingerencja władzy publicznej w korzystanie z tego prawa, z wyjątkiem przypadków przewidzianych przez ustawę i koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo publiczne lub dobrobyt gospodarczy kraju, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób”; mając na uwadze, że Parlament, Rada i Komisja zobowiązały się do przestrzegania postanowień Karty we wszystkich swoich działaniach,

H.  mając na uwadze, że prawo własności prywatnej jest uznane za podstawowe prawo obywateli europejskich w art. 17 karty praw podstawowych, który przewiduje, że „[k]ażdy ma prawo do władania, używania, rozporządzania i przekazania w drodze spadku mienia nabytego zgodnie z prawem” i „[n]ikt nie może być pozbawiony swojej własności, chyba że w interesie publicznym, w przypadkach i na warunkach przewidzianych w ustawie, za słusznym odszkodowaniem za jej utratę wypłaconym we właściwym terminie” oraz że „[k]orzystanie z mienia może podlegać regulacji ustawowej w zakresie, w jakim jest to konieczne ze względu na interes ogólny”,

I.    mając na uwadze art. 18 traktatu WE, który przewiduje, że „[k]ażdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw Członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w niniejszym Traktacie i środkach przyjętych w celu jego wykonania”,

J.    mając na uwadze, że zgodnie z art. 295 traktat WE „nie przesądza w niczym zasad prawa własności w państwach członkowskich”; mając na uwadze, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości zapis ten stanowi jedynie potwierdzenie posiadania przez państwa członkowskie uprawnień w zakresie określania zasad prawa własności; oraz że orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości potwierdziło, iż państwa członkowskie mają bezwzględny obowiązek wykonywania swoich kompetencji w tym zakresie zgodnie z podstawowymi zasadami prawa wspólnotowego, takimi jak swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału (patrz wyrok z dnia 22 czerwca 1976 r. w sprawie C-119/75 Terrapin przeciwko Terranova [1976], Zb. Orz. 1039),

K. mając jednak na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości konsekwentnie orzeka, iż chociaż prawo własności jest częścią ogólnych zasad prawa wspólnotowego, nie jest ono prawem absolutnym i należy postrzegać je w odniesieniu do jego funkcji społecznej, a także mając w związku z tym na uwadze, że jego wykonywanie może zostać ograniczone, o ile ograniczenia takie w istocie odpowiadają celom realizowanym w interesie ogólnym przez Wspólnotę oraz nie stanowią nieproporcjonalnego i nieakceptowanego zakłócenia naruszającego meritum zagwarantowanych praw (wyrok w sprawie C-491/01 British American Tobacco (Investments) i Imperial Tobacco [2002], Zb. Orz. s. I-11453),

L.  mając na uwadze, niezależnie od tego orzecznictwa, że Trybunał Sprawiedliwości konsekwentnie orzeka, iż jeśli przepisy krajowe wykraczają poza zakres prawa wspólnotowego, Wspólnota nie posiada jurysdykcji w zakresie oceny zgodności tych przepisów z prawami podstawowymi, o których przestrzeganie dba Trybunał (patrz np. postanowienie z dnia 6 października 2005 r. w sprawie C-328/04 Vajnai [2005], Zb. Orz. s. I-8577, ust. 12 i 13),

M. mając na uwadze, że akapit pierwszy art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności stanowi, że „[k]ażda osoba fizyczna i prawna ma prawo do poszanowania swego mienia” oraz że „[n]ikt nie może być pozbawiony swojej własności, chyba że w interesie publicznym i na warunkach przewidzianych przez ustawę oraz zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego”; mając na uwadze, że w akapicie drugim tego artykułu stwierdza się, że „[p]owyższe postanowienia nie będą jednak w żaden sposób naruszać prawa państwa do stosowania takich ustaw, jakie uzna za konieczne do uregulowania sposobu korzystania z własności zgodnie z interesem powszechnym lub w celu zabezpieczenia uiszczania podatków bądź innych należności lub kar pieniężnych”; a także mając na uwadze, że w chwili ratyfikacji wspomnianego protokołu Hiszpania zgłosiła zastrzeżenie co do art. 1 w świetle art. 33 hiszpańskiej konstytucji, w którym stwierdza się, że: „uznaje się prawo do własności prywatnej i dziedziczenia. 2. Zakres tych praw określa ich funkcja społeczna, zgodnie z przepisami prawa. 3. Nikt nie może być pozbawiony swojej własności lub swoich praw, chyba że w sprawie uznanej za leżącą w interesie publicznym lub w interesie społeczeństwa oraz w zamian za odpowiednie odszkodowanie przewidziane przepisami prawa.”,

N.  mając na uwadze, że według Parlamentu obowiązek zrzeczenia się praw do legalnie nabytych nieruchomości bez uczciwego procesu i należnego odszkodowania, połączony z obowiązkiem pokrycia arbitralnych kosztów za niepożądaną i często niepotrzebną rozbudowę infrastruktury stanowi pogwałcenie podstawowych praw jednostki zawartych w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (patrz np. sprawa Aka przeciwko Turcji[1]),

O. mając na uwadze, że w 2008 roku hiszpańskie władze wydały wytyczne dotyczące stosowania przepisów ustawy z 1988 r. o strefie przybrzeżnej, która była lekceważona przez wiele lat, w czasie których wyrządzono ogromne szkody w środowisku naturalnym obszarów przybrzeżnych w Hiszpanii; mając na uwadze, że nawet obowiązujące wytyczne nie wskazują jednoznacznych przepisów wykonawczych dla odnośnych władz lokalnych i regionalnych oraz mając również na uwadze, że wiele z ostatnio złożonych petycji dotyczy wstecznego działania wytycznych oraz arbitralnego niszczenia i burzenia legalnie nabytych nieruchomości osób prywatnych, ich praw do takich nieruchomości oraz ich zdolności do przenoszenia swoich praw w drodze dziedziczenia,

P.  mając na uwadze, że z uwagi na faktyczny przebieg linii demarkacyjnej poszkodowani umocnili się w przekonaniu, że jest ona określana w sposób dowolny ze stratą dla zagranicznych właścicieli, na przykład na wyspie Formentera,

Q. mając na uwadze, że wspomniana ustawa o strefie przybrzeżnej ma niewspółmierne skutki dla właścicieli nieruchomości, których prawa powinny być w pełni przestrzegane, a jednocześnie w sposób niewystarczający wpływa na rzeczywistych sprawców zniszczeń w strefie przybrzeżnej, którzy w wielu przypadkach odpowiedzialni są za nadmierną urbanizację wybrzeży, łącznie z budową ośrodków wczasowych, i którzy niezmiennie działali z pełną świadomością, iż łamią przepisy wspomnianej ustawy,

R.   mając na uwadze, że podczas obecnej kadencji parlamentarnej Komisja Petycji, działając w odpowiedzi na bardzo dużą liczbę otrzymanych petycji, przeprowadziła szczegółowe badania, przedstawiła trzy sprawozdania w sprawie skali naruszania przysługujących obywatelom UE praw do legalnie nabytych nieruchomości w Hiszpanii oraz szczegółowo przedstawiła obawy odnoszące się do naruszania zasad zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska naturalnego, zaopatrzenia w wodę i jej jakości, a także do procedur dotyczących zamówień publicznych związanych z urbanizacją oraz niewystarczającej kontroli procedur dotyczących urbanizacji sprawowanej przez wiele władz lokalnych i regionalnych w Hiszpanii[2], które aktualnie są przedmiotem postępowania sądowego, tak w Hiszpanii, jak i przed Trybunałem Sprawiedliwości,

S.  mając na uwadze, że istnieją liczne przykłady przypadków, w których wszystkie władze administracyjne – centralna, okręgów autonomicznych oraz lokalne – ponoszą odpowiedzialność za wcielenie w życie niezrównoważonego modelu rozwoju, niosącego za sobą poważne konsekwencje środowiskowe, a także społeczne i gospodarcze,

T.  mając na uwadze, że Parlament Europejski otrzymał wiele petycji od osób fizycznych i różnych stowarzyszeń reprezentujących obywateli UE, w których przedstawiają skargi na temat różnych aspektów działalności urbanistycznej, stwierdzając, że w przypadku wielu problemów przedstawionych w petycjach dotyczących ekspansji urbanistycznej nie zauważa się łamania prawa wspólnotowego – punktem odniesienia są tu komunikaty wystosowywane do państw członkowskich, a w związku z tym powinny one zostać rozwiązane na drodze prawnej w kraju członkowskim, którego dotyczy dana sprawa,

U.  mając na uwadze coraz większą liczbę dowodów świadczących o tym, że władze sądowe w Hiszpanii podjęły już działania w odpowiedzi na wyzwanie wynikające z nadmiernej urbanizacji na wielu obszarach przybrzeżnych, polegające w szczególności na wszczęciu dochodzeń i wniesieniu oskarżeń przeciwko niektórym nieuczciwym urzędnikom lokalnym, którzy swoim działaniem ułatwili bezprecedensowy i nieuregulowany rozwój infrastruktury urbanistycznej z uszczerbkiem dla praw obywateli UE, wskutek czego doszło do nieodwracalnego zniszczenia różnorodności biologicznej i integralności środowiska naturalnego w wielu regionach w Hiszpanii; mając na uwadze, że, jak zauważył Parlament w odpowiedzi na tego rodzaju oskarżenia, procedury są oburzająco powolne, a wyroki wydane w wielu tych sprawach nie mogą zostać wykonane w sposób zadowalający dla poszkodowanych, i z tego względu wielu poszkodowanych obywateli UE spoza Hiszpanii umocniło się w przekonaniu o bezczynności i/lub stronniczości hiszpańskiego wymiaru sprawiedliwości; a także mając na uwadze, że po wyczerpaniu krajowych środków odwoławczych właściwa ścieżka apelacji prowadzi do Trybunału Praw Człowieka,

V.  mając na uwadze, że prowadzona na tak szeroką skalę działalność, wspierana przez nieodpowiedzialne władze lokalne i regionalne za pomocą nieodpowiedniego, a czasami nieuzasadnionego ustawodawstwa, które w wielu przypadkach pozostaje w sprzeczności z celami kilku europejskich aktów prawnych, w najwyższym stopniu szkodzi wizerunkowi Hiszpanii i jej szerszym gospodarczym i politycznym interesom w Europie, jak zaszkodziło mu nieodpowiednie wykorzystanie obowiązującego ustawodawstwa urbanistycznego i dotyczącego środowiska naturalnego w hiszpańskich wspólnotach autonomicznych w przypadku niektórych działań urbanistycznych, jak również wykrycie kilku poważnych przypadków korupcji spowodowanych przez takie nadużycia,

W. mając na uwadze, że regionalni rzecznicy praw obywatelskich często w bardzo trudnych okolicznościach podejmowali działania na rzecz obrony interesów obywateli UE w przypadkach związanych z nadużyciami dotyczącymi urbanizacji, pomimo że władze regionalne w niektórych regionach autonomicznych mogły zignorować ich wysiłki,

X.  mając na uwadze, że art. 33 konstytucji hiszpańskiej odnosi się do indywidualnych praw własności oraz że dostępne są odmienne wykładnie tego artykułu, co w szczególności dotyczy własności przeznaczonej na użytek społeczny w odróżnieniu od praw osób fizycznych do legalnie nabytych domów i mieszkań; mając na uwadze, że nie wydane zostało orzeczenie o stosowaniu prawa gruntowego w regionie Walencji,

Y. mając na uwadze, że art. 47 konstytucji hiszpańskiej określa, że wszyscy Hiszpanie mają prawo do godnego i odpowiedniego miejsca zamieszkania i gwarantuje, że rolą władz publicznych jest promowanie niezbędnych warunków oraz ustalenie odpowiednich norm, aby prawo to było realizowane, regulując wykorzystanie gruntów zgodnie z interesem ogólnym w celu uniemożliwienia spekulacji,

Z.   mając na uwadze, że rząd krajowy w Hiszpanii ma obowiązek stosowania traktatu WE oraz występowania w obronie i zapewnienia stosowania całego prawa europejskiego na jej terytorium, niezależnie od wewnętrznej organizacji władz politycznych ustanowionej konstytucją Królestwa Hiszpanii,

Aa. mając na uwadze, że Komisja, działając zgodnie z uprawnieniami przyznanymi jej na mocy art. 226 traktatu WE, wszczęła przeciwko Hiszpanii postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości w sprawie dotyczącej nadużyć związanych z nadmierną urbanizacją mających miejsce w Hiszpanii, która to sprawa bezpośrednio dotyczy stosowania przez władze walencjańskie dyrektywy w sprawie zamówień publicznych[3],

Ab. mając na uwadze, że Komisja, na wniosek Komisji Petycji, wszczęła dochodzenie w sprawie ponad 250 projektów urbanistycznych, które uzyskały negatywną opinię właściwych organów ds. inżynierii wodnej i organów zajmujących się dorzeczami i które mogą w związku z tym zostać zaklasyfikowane jako naruszające dyrektywę w dziedzinie polityki wodnej[4], szczególnie w Andaluzji, Kastylii-La Manchy, Murcji i Walencji,

Ac. mając na uwadze, że wiele z tych projektów urbanizacyjnych jest odseparowanych od skonsolidowanych obszarów miejskich, które wymagały ogromnych wydatków na podstawowe usługi, takie jak energia elektryczna i woda oraz na infrastrukturę drogową; mając na uwadze, że inwestycje na takie projekty często obejmują dofinansowanie z UE,

Ad. mając na uwadze, że w wielu udokumentowanych przypadkach nadużyć związanych z urbanizacją w Hiszpanii Komisja nie podejmowała wystarczająco przekonujących działań, nie tylko jeśli chodzi o egzekwowanie przestrzegania zasady ostrożności przewidzianej w przepisach dotyczących środowiska naturalnego, lecz także z powodu swobodnego interpretowania przez nią aktów uchwalonych przez władze lokalne lub regionalne i mających obowiązującą moc prawną, takich jak „tymczasowe zatwierdzenie” zintegrowanego planu rozwoju obszarów miejskich przez władzę lokalną,

Ae. mając na uwadze, że celem dyrektywy w sprawie strategicznej oceny wpływu na środowisko[5], której art. 3 jednoznacznie dotyczy turystyki i urbanizacji, jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego i przyczynienie się do uwzględniania aspektów środowiskowych w przygotowywaniu i przyjmowaniu planów i programów w celu wspierania stałego rozwoju, oraz mając na uwadze, że zgodnie z ramową dyrektywą wodną państwa członkowskie winny zapobiegać pogarszaniu się stanu swoich wód i propagować zrównoważone korzystanie z zasobów słodkiej wody,

Af. mając na uwadze, że kolejne wizyty rozpoznawcze Komisji Petycji wykazały, iż niektóre z władz lokalnych i regionalnych (nie tylko w regionach przybrzeżnych) często wydają się błędnie pojmować te cele przy proponowaniu programów ekstensywnej urbanizacji lub udzielaniu na nie zgody; mając na uwadze, że większość planów urbanistycznych zakwestionowanych w petycjach dotyczy zmiany klasyfikacji obszarów wiejskich na tereny przeznaczone do urbanizacji – ze znaczną korzyścią ekonomiczną dla firm budowlanych i deweloperów; mając również na uwadze wiele przypadków usuwania z wykazów lub przeklasyfikowywania terenów chronionych lub terenów, które powinny być chronione, ponieważ są wrażliwe pod względem różnorodności biologicznej, oraz wiele przypadków braku uwzględnienia tych terenów w wykazie, czego celem jest właśnie umożliwienie urbanizacji danego obszaru,

Ag. mając na uwadze, że sytuacja taka zwiększa nadużycia o skutkach odczuwanych przez tysiące obywateli UE, którzy na skutek planów firm budowlanych nie tylko utracili legalnie nabyte nieruchomości, lecz także zostali zmuszeni do pokrycia arbitralnych kosztów niechcianych, często niepotrzebnych i nieuzasadnionych projektów dotyczących infrastruktury mających bezpośredni wpływ na ich prawa własności, co ostatecznie doprowadziło do finansowej i emocjonalnej katastrofy wielu rodzin,

Ah. mając na uwadze, że wiele tysięcy obywateli europejskich w różnych okolicznościach zakupiło nieruchomości w Hiszpanii, czego dokonało w dobrej wierze, przy pomocy lokalnych prawników, urbanistów i architektów, jedynie z takim skutkiem, że obywatele ci stali się następnie ofiarami nadużyć związanych z urbanizacją, których dopuściły się pozbawione skrupułów władze lokalne, wskutek czego ich nieruchomości zostały przeznaczone do rozbiórki, ponieważ stwierdzono, że ich domy zostały wybudowane nielegalnie, a zatem są bezwartościowe i nie mogą zostać sprzedane,

Ai.  mając na uwadze, że pośrednicy nieruchomości w państwach członkowskich, takich jak Wielka Brytania, a także inne podmioty świadczące usługi związane z rynkiem nieruchomości w Hiszpanii, nadal sprzedają nieruchomości w ramach nowych projektów urbanizacyjnych, pomimo iż muszą oni być świadomi tego, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż dany projekt nie zostanie ukończony lub wybudowany,

Aj. mając na uwadze, że naturalne wyspy śródziemnomorskie i obszary przybrzeżne w Hiszpanii uległy w ostatnim dziesięcioleciu rozległym zniszczeniom spowodowanym stosowaniem na dużą skalę cementu i betonu w tych regionach w sposób, który wywarł skutki nie tylko na delikatne środowisko przybrzeżne – którego znaczna część nominalnie podlega ochronie na mocy dyrektywy siedliskowej[6]/Natura 2000 i dyrektywy ptasiej[7], jak obszary w Cabo de Gata (Almeria) i w Murcji – lecz także na działalność społeczną i kulturalną na wielu obszarach, co jest tragiczną i niepowetowaną stratą z punktu widzenia ich tożsamości kulturowej i dziedzictwa kulturowego oraz integralności środowiska naturalnego, a doszło do tego z powodu chciwości i spekulacji niektórych władz lokalnych i przedstawicieli przemysłu budowlanego, którym udało się odnieść ogromne korzyści z działalności prowadzonej w tym zakresie, przy czym większość tych korzyści przypadła w udziale innym krajom[8],

Ak. mając na uwadze, że ten model wzrostu ma negatywny wpływ również na sektor turystyczny, gdyż jest to model niszczący turystykę wysokiej jakości, ponieważ niszczy walory środowiskowe i przyczynia się do nadmiernej ekspansji urbanistycznej,

Al.  mając na uwadze, że chodzi o model wyniszczający dobra kulturowe, niszczący wartości i wyznaczniki tożsamości fundamentalne w hiszpańskiej różnorodności kulturowej, strefy badań archeologicznych, budynki i miejsca o wartości kulturowej, jak również otoczenie naturalne i pejzaż,

Am. mając na uwadze, że przemysł budowlany, który osiągnął znaczne zyski w ciągu ostatnich lat szybkiego rozwoju gospodarczego, stał się główną ofiarą obecnego załamania się rynków finansowych, wywołanego częściowo przez ryzykowne przedsięwzięcia o charakterze spekulacyjnym w sektorze budownictwa mieszkaniowego, oraz mając na uwadze, że sytuacja ta ma skutki nie tylko dla samych przedsiębiorstw, które stoją obecnie w obliczu upadłości, lecz także dla dziesiątków tysięcy pracowników przemysłu budowlanego, którzy stoją obecnie w obliczu bezrobocia na skutek prowadzenia niezrównoważonych strategii dotyczących urbanizacji i którzy także obecnie są ofiarami tych strategii,

1.   wzywa rząd Hiszpanii oraz rządy regionów, których ta sprawa dotyczy, do przeprowadzenia gruntownego przeglądu i nowelizacji wszystkich przepisów prawnych mających wpływ na prawa indywidualnych właścicieli nieruchomości w następstwie masowej urbanizacji w celu ukrócenia praktyk naruszania praw i obowiązków przewidzianych w traktacie WE, w Karcie praw podstawowych i europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz w odpowiednich dyrektywach UE, a także w innych konwencjach, których UE jest stroną;

2.  wzywa władze hiszpańskie do zniesienia wszystkich przepisów i organów prawnych, które ułatwiają spekulacje, takich jak urzędnik ds. urbanizacji („agente urbanizador”);

3.   uważa, że właściwe władze regionalne powinny zawiesić i znowelizować wszystkie nowe plany urbanistyczne, które nie spełniają ścisłych kryteriów trwałości środowiska naturalnego i odpowiedzialności społecznej i które nie gwarantują poszanowania praw własności do legalnie nabytych nieruchomości, oraz wstrzymać i anulować wszystkie obecne prace, w przypadku których nie były przestrzegane lub stosowane kryteria określone w prawie UE, co w szczególności dotyczy udzielania zamówień dotyczących urbanizacji i zgodności z przepisami odnoszącymi się do wód i środowiska naturalnego;

4.  zwraca się do hiszpańskich władz o zagwarantowanie, że żaden akt administracyjny, który nakładałby na obywatela obowiązek zrzeczenia się nabytej zgodnie z prawem własności prywatnej, nie znajdzie podstawy prawnej w przepisach, które zostały przyjęte po dacie wybudowania rzeczonej nieruchomości, gdyż byłoby to sprzeczne z zasadą, iż akty administracyjne nie działają wstecz, która jest zasadą ogólną prawa wspólnotowego (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 29 stycznia 1985 r. w sprawie 234/83 Gesamthochschule Duisburg, [1985] Zb. Orz. s. 333) i podważyłoby daną obywatelom gwarancję pewności prawnej, zaufania i uzasadnionych oczekiwań względem ochrony zapewnianej przez prawo UE;

5.  wzywa władze hiszpańskie do rozwinięcia kultury przejrzystości ukierunkowanej na informowanie obywateli na temat zarządzania gruntami i dawanie w ten sposób impulsu rzeczywistym mechanizmom informacji i uczestnictwa obywateli w tym procesie;

6.  wzywa rząd hiszpański do zorganizowania debaty publicznej z udziałem wszystkich organów administracyjnych, która miałaby na celu przygotowanie dogłębnej analizy tematu poprzez utworzenie komisji roboczej do spraw rozwoju urbanistycznego Hiszpanii umożliwiającej podjęcie kroków prawnych przeciwko spekulacjom i niezrównoważonemu rozwojowi;

7.  wzywa właściwe władze krajowe i regionalne do ustanowienia działających mechanizmów sądowych i administracyjnych, z udziałem regionalnych rzeczników praw obywatelskich, posiadających kompetencje umożliwiające usprawnienie procesu odwoławczego i przyznawania odszkodowania ofiarom nadużyć związanych z urbanizacją z powodu błędnego zastosowania przepisów obowiązującego ustawodawstwa;

8.   zwraca się do właściwych organów finansowych i handlowych zajmujących się przemysłem budowlanym i urbanizacyjnym o udział wraz z władzami politycznymi w poszukiwaniu rozwiązań problemów, wynikłych z urbanizacji na szeroką skalę, która dotknęła wielu obywateli UE, którzy zdecydowali się wykorzystać możliwości zapewnione postanowieniami traktatu UE i zgodnie z art. 44 skorzystali z prawa przedsiębiorczości w państwie członkowskim niebędącym krajem ich pochodzenia;

9.  apeluje do właściwych władz krajowych, regionalnych i lokalnych o zagwarantowanie sprawiedliwego rozstrzygnięcia wielu toczących się spraw wniesionych przez obywateli UE, którzy ucierpieli w wyniku nieukończenia budowy swoich domów z powodu nieudolnego planowania i koordynacji między instytucjami i przedsiębiorstwami budowlanymi;

10. zauważa, że jeśli poszkodowane osoby nie uzyskają zadośćuczynienia w hiszpańskich sądach, będą zmuszone odwołać się do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, biorąc pod uwagę fakt, że domniemane naruszenia podstawowego prawa do własności nie wchodzą w zakres jurysdykcji Trybunału Sprawiedliwości;

11. wzywa instytucje UE do udzielenia władzom hiszpańskim porady i pomocy, jeśli o takowe się zwrócą, aby umożliwić im skuteczne przezwyciężenie katastrofalnych skutków, które prowadzona na szeroką skalę urbanizacja wywiera na życie obywateli, w odpowiednio krótkim, lecz rozsądnym terminie;

12. wzywa jednocześnie Komisję do zapewnienia ścisłego przestrzegania prawa wspólnotowego oraz poszanowania celów określonych w dyrektywach wymienionych w niniejszej rezolucji, tak aby były one przestrzegane;

13. wyraża głębokie zaniepokojenie w związku z faktem, że organy wymiaru sprawiedliwości i organy sądownicze w Hiszpanii napotkały trudności w radzeniu sobie ze skutkami, jakie miała dla życia ludzi prowadzona na szeroką skalę urbanizacja, o czym świadczą tysiące zażaleń w tej sprawie, otrzymane przez Parlament i właściwą komisję parlamentarną;

14. za niepokojący uważa fakt, że wśród składających petycje powszechny wydaje się brak zaufania do hiszpańskiego systemu wymiaru sprawiedliwości jako skutecznego narzędzia w dochodzeniu odszkodowania i sprawiedliwości;

15. wyraża zaniepokojenie brakiem należytej transpozycji dyrektyw w sprawie prania pieniędzy[9], co obecnie jest przedmiotem postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom traktatowym państwa członkowskiego i co ograniczyło przejrzystość i ściganie prawne nielegalnego obrotu kapitałem finansowym, w tym inwestycji w niektóre duże projekty urbanizacyjne;

16. jest zdania, że osoby, które działając w dobrej wierze zakupiły w Hiszpanii nieruchomość i których transakcja została uznana za nielegalną, powinny mieć prawo do uzyskania odpowiedniego odszkodowania za pośrednictwem hiszpańskich sądów,

17. uważa, że osoby prywatne, które nabyły nieruchomość w Hiszpanii i były świadome prawdopodobnej nielegalności danej transakcji, mogą zostać zobowiązane do poniesienia kosztów podjętego przez siebie ryzyka, co powinno tym bardziej stosować się a fortiori przez analogię do podmiotów pracujących zawodowo w tym sektorze; uważa w zwiazku z tym, że deweloperzy, którzy zawierając umowy powinni być świadomi ich niezgodności z prawem, nie powinni być uprawnieni do otrzymania odszkodowania z tytułu odstąpienia od realizacji planów urbanistycznych z powodu braku zgodności z przepisami prawa krajowego i wspólnotowego, ani nie powinno im przysługiwać automatyczne prawo do zwrotu już poniesionych kosztów na rzecz władz miejskich, jeśli zostały one poniesione ze świadomością, iż zawarta umowa jest prawdopodobnie niezgodna z przepisami prawa;

18. uważa jednak, że podstawową przyczyną wielu problemów związanych z urbanizacją są brak jasności, precyzji i pewności w zakresie indywidualnych praw własności określonych w obowiązujących przepisach prawnych oraz brak właściwego i konsekwentnego stosowania prawa dotyczącego środowiska naturalnego, co z kolei, w połączeniu z pewną swobodą procesu sądowego, nie tylko spotęgowało problem, lecz także doprowadziło do powszechnej korupcji, której ofiarami ponownie padli głównie obywatele UE i która przyniosła również znaczne straty państwu hiszpańskiemu;

19. popiera wnioski regionalnej rzeczniczki praw obywatelskich (Síndica de Greuges”) regionu Walencji, instytucji o uznanym prestiżu, jeśli chodzi o ochronę praw podstawowych obywateli, która głosi, że prawa właścicieli mogły zostać naruszone poprzez zaniżanie wartości nieruchomości przez urzędnika ds. urbanizacji, bądź w związku z przymusem poniesienia obciążeń urbanistycznych przez niego nałożonych i nierzadko nadmiernych;

20. uważa, że dostęp do informacji i udział obywateli w procesie urbanistycznym musi być zagwarantowany już na samym początku poprzez dostarczanie obywatelom informacji na temat środowiska naturalnego w sposób jasny, prosty i zrozumiały;

21. uważa jednocześnie, że ani w aktualnie obowiązującym prawie ani poprzez odpowiednie władze nie została wskazana definicja „interesu ogólnego”, w związku z czym definicja ta objęła projekty nieprzyczyniające się do zrównoważonego rozwoju z punktu widzenia środowiska naturalnego, ignorując w niektórych przypadkach negatywne oceny wpływu na środowisko naturalne i sprawozdania konfederacji hydrograficznej;

22. uznaje i popiera starania władz hiszpańskich mające na celu ochronę środowiska naturalnego w strefie przybrzeżnej oraz, tam gdzie to możliwe, jego odbudowę w sposób, który umożliwia bioróżnorodność i przywrócenie naturalnie występujących gatunków fauny i flory; w tym szczególnym kontekście apeluje do władz hiszpańskich, aby bezzwłocznie dokonały przeglądu i w razie konieczności zmieniły ustawę o strefie przybrzeżnej w celu ochrony praw prawowitych właścicieli domów i tych, którzy posiadają małe działki w obszarach przybrzeżnych, które nie wywierają negatywnego wpływu na środowisko w strefie przybrzeżnej; podkreśla, że taka ochrona nie powinna dotyczyć przedsięwzięć o charakterze spekulacyjnym, które nie sprzyjają przestrzeganiu przepisów unijnych dyrektyw środowiskowych; zobowiązuje się dokonać przeglądu petycji, które zostały złożone w związku z tą kwestią, w świetle odpowiedzi otrzymanych od właściwych władz hiszpańskich;

23. wyraża zaniepokojenie w związku z planami zagospodarowania przestrzennego w okręgu miejskim Marbella w Andaluzji, gdzie dziesiątki tysięcy domów wybudowanych nielegalnie i prawdopodobnie niezgodnie z prawodawstwem UE w zakresie ochrony środowiska i udziału społeczeństwa, polityki wodnej i zamówień publicznych, ma zostać wkrótce zalegalizowanych przez nowy powszechny plan zagospodarowania przestrzennego miasta, czego rezultatem będzie brak pewności prawnej i środków zabezpieczających dla nabywców domów, właścicieli nieruchomości i wszystkich obywateli;

24. składa wyrazy uznania regionalnym rzecznikom praw obywatelskich („síndics de greuges”) i ich pracownikom, a także bardziej gorliwym prokuratorom („fiscales”), którzy ostatnio podjęli ogromne wysiłki w celu przywrócenia stosowania przez instytucje dotknięte tym problemem właściwych procedur dotyczących tych kwestii, oraz całkowicie popiera ich działania;

25. pochwala również działania osób, które złożyły petycje, ich stowarzyszeń i stowarzyszeń lokalnych społeczności, zrzeszających dziesiątki tysięcy obywateli hiszpańskich i obywateli innych krajów, którzy zwrócili uwagę Parlamentu na te kwestie i pomogli w ochronie podstawowych praw swoich sąsiadów oraz wszystkich osób odczuwających skutki tego złożonego problemu;

26. przypomina, że dyrektywa w sprawie oceny skutków wywieranych na środowisko naturalne[10] i dyrektywa w sprawie strategicznej oceny wpływu na środowisko[11] nakładają obowiązek skonsultowania się ze społecznością, której dotyczą przedsięwzięcia, na etapie ustanawiania i sporządzania planów, a nie – jak często miało miejsce w przypadkach, na które zwrócono uwagę Komisji Petycji – po faktycznym uzgodnieniu planów przez władzę lokalną; w tym samym kontekście przypomina, że również wszelkie znaczące zmiany istniejących planów winny następować zgodnie z tą procedurą oraz że plany muszą również być aktualne, a nie – jak się powszechnie zdarza – niedokładne lub zdezaktualizowane;

27. przypomina również, że art. 91 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006[12] uprawnia Komisję do wstrzymania biegu terminu płatności funduszy strukturalnych, a art. 92 uprawnia ją do zawieszenia płatności dla danego państwa członkowskiego lub regionu oraz do dokonania korekt dotyczących finansowanych projektów, które uznano za nie w pełni zgodne z przepisami dotyczącymi stosowania odpowiednich aktów prawnych UE;

28. przypomina również, że Parlament, jako władza budżetowa, może także zadecydować o umieszczeniu funduszy przeznaczonych na polityki spójności w rezerwie do czasu rozwiązania problemu, jeśli uzna to za konieczne do przekonania państwa członkowskiego do położenia kresu poważnemu naruszaniu przepisów i zasad, których państwo to winno przestrzegać zgodnie z traktatem lub na skutek stosowania prawa UE;

29. zgodnie z wnioskami zawartymi w poprzednich rezolucjach ponownie kwestionuje metody wyboru firm budowlanych oraz często nadmierne uprawnienia nadawane urbanistom i deweloperom przez niektóre władze lokalne, kosztem lokalnych społeczności oraz obywateli, którzy mieszkają w danym miejscu;

30. ponownie wzywa lokalne władze do konsultowania się z obywatelami i do angażowania ich w projekty urbanistyczne w celu wspierania sprawiedliwej, przejrzystej i zrównoważonej urbanizacji tam, gdzie jest to konieczne, w interesie lokalnych społeczności, a nie tylko deweloperów, agentów nieruchomości i innych zainteresowanych podmiotów;

31. wzywa władze odpowiadające za kwestie urbanistyczne, aby rozszerzyły procedury konsultacji urbanistycznej na właścicieli nieruchomości powiadamianych za potwierdzeniem odbioru o wszelkich zmianach dotyczących klasyfikacji własności oraz aby proponowały organom lokalnym wysyłanie bezpośrednich i osobistych zaproszeń podczas przeprowadzania procedury apelacyjnej w odniesieniu do planów zagospodarowania lub przekształceń;

32. zdecydowanie potępia nielegalne praktyki niektórych deweloperów polegające na podstępnym podważaniu prawa własności nieruchomości, przysługującego obywatelom UE, poprzez ingerowanie w ewidencję gruntów i katastry oraz wzywa lokalne władze do ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń prawnych w celu przeciwdziałania tego rodzaju praktykom;

33. potwierdza, że w przypadkach, gdy należne jest odszkodowanie za utratę własności, powinno ono być odpowiednio wysokie, zgodnie z prawem oraz z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka;

34. przypomina, że dyrektywa dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych[13] zobowiązuje wszystkie państwa członkowskie do zapewnienia konsumentom, którzy stali się ofiarami takich praktyk, odpowiednich środków umożliwiających skorzystanie z prawnego zadośćuczynienia i innych środków prawnych oraz do zagwarantowania, że w odniesieniu do takich praktyk stosowane są odpowiednie sankcje;

35. ponownie wzywa Komisję do zainicjowania kampanii informacyjnej skierowanej do obywateli UE nabywających nieruchomości w państwie członkowskim innym niż ich własne;

36. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji oraz Radzie, jak również rządowi i parlamentowi Królestwa Hiszpanii, władzom wspólnot autonomicznych i ich regionalnym zgromadzeniom , krajowym i regionalnym rzecznikom praw obywatelskich oraz osobom, które złożyły petycje.

  • [1]  Wyrok z dnia 23 września 1998 r.; zob. również rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie rezultatów wizyty rozpoznawczej w regionach Andaluzji, Walencji i Madrytu, przeprowadzonej w imieniu Komisji Petycji (Dz.U. C 146 E z 12.6.2008, s. 340).
  • [2]  Zob. wyżej wymienioną rezolucję z dnia 21 czerwca 2007 r. oraz rezolucję z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie domniemanych nadużyć przy stosowaniu walencjańskiej ustawy o działalności urbanistycznej (LRAU) oraz jej oddziaływania na obywateli europejskich (petycje 609/2003, 732/2003, 985/2002, 1112/2002, 107/2004 i inne) (Dz.U. C 286 E z 23.11.2006, s. 225).
  • [3]  Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134 z 30.04.2004, s. 114).
  • [4]  Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).
  • [5]  Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U. L 197 z 21.07.2001, s. 30).
  • [6]  Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).
  • [7]  Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 103 z 25.4.1979, s. 1).
  • [8]  Patrz ostatnie sprawozdania wydane przez Bank Hiszpanii, Greenpeace i Transparency International.
  • [9]  Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz. U. L 309 z 25.11.2005, s. 15). Dyrektywa Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne , jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 29).
  • [10]  Dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175 z 5.7.1985, s. 40).
  • [11]  Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U. L 197 z 21.07.2001, s. 30).
  • [12]  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności (Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 25).
  • [13]  Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym (Dziennik Urzędowy L 149 z 11.6.2005, str. 22).

UZASADNIENIE

Projekt rezolucji, przedstawiany obecnie pod obrady Parlamentu Europejskiego, jest konieczny w celu zagwarantowania, że wynikające z traktatu prawa wielu tysięcy obywateli UE są przestrzegane.

Komisja Petycji podjęła się trudnego zadania, które wymagało odbycia trzech wizyt rozpoznawczych w trakcie kadencji. Sam Parlament przyjął dwie rezolucje w tej sprawie, podpisując się tym samym pod stwierdzeniami komisji, pierwszą w roku 2005 i kolejną w czerwcu 2007 r.[1]. Przegłosowane wtedy stanowisko Parlamentu zawarte jest w punkcie N preambuły niniejszego projektu rezolucji. Gdyby cokolwiek wymiernego zostało zrobione przez odnośne władze na szczeblach krajowym lub lokalnym w celu zareagowania na wcześniej wyrażone przez Parlament zaniepokojenie, wątpliwe jest, czy niniejsza rezolucja byłaby konieczna. Ponieważ nic takiego nie nastąpiło, rezolucja jest niezbędna.

Obecnie tysiące obywateli UE są nadal ofiarami masowej urbanizacji, która zdaniem Komisji Petycji w wielu wypadkach zdeptała ich legalne prawa własności i która jednocześnie zniszczyła kruche ekosystemy oraz środowisko naturalne wybrzeża śródziemnomorskiego w wielu częściach wybrzeża i lądu Hiszpanii. Autorzy petycji wielokrotnie przedstawiali swoje problemy do analizy na cieszących się dużą frekwencją posiedzeniach Komisji Petycji, a władze - szczególnie z autonomicznego okręgu Walencji i w mniejszym stopniu z Andaluzji - skorzystały z zaoferowanej im możliwości obrony swoich działań. W międzyczasie Komisja Europejska wszczęła przeciwko Hiszpanii postępowanie w sprawie naruszenia, bezpośrednio związane z urbanizacją w regionie Walencji oraz ze stosowaniem dyrektyw w sprawie zamówień publicznych, a obecnie jest w trakcie prowadzenia dochodzenia dotyczącego innych zarzutów niestosowania prawa UE w dziedzinach związanych ze środowiskiem naturalnym i wodą. Zasadniczym elementem jest stwierdzenie, czy wobec braku sprawozdania w sprawie wody ze strony właściwych władz skumulowane skutki realizacji tak szeroko zakrojonej urbanizacji uczyniły niemożliwym stosowanie dyrektywy ramowej w sprawie wody, nie dostarczając jej do spożycia i dla rolnictwa.

Wielu obywateli UE wybrało Hiszpanię na miejsce zamieszkania z powodu wszystkich korzyści, jakie kraj ten i jego mieszkańcy mają do zaoferowania, wykonując w ten sposób prawa, które są przyznane wszystkim obywatelom UE na mocy traktatów. Problemy omówione w niniejszym sprawozdaniu dotyczą jednakże również samych Hiszpanów, którzy złożyli przynajmniej taką samą liczbę petycji w tej sprawie.

W związku z tym twierdzenie przez niektóre władze polityczne oraz liderów partyjnych, że problemy te są podnoszone jedynie przez cudzoziemców, którzy oczywiście nie rozumieją praw hiszpańskich, jest niedopuszczalne, tak samo jak twierdzenie, że ofiarom pozostaje tylko zwrócenie się do najbliższego sądu o wyjaśnienie i znalezienie rozwiązania dla ich sytuacji. Wielu autorów petycji istotnie spróbowało tej drogi, jednakże bezskutecznie; inni nie mają na to pieniędzy. Większość jest oszołomiona sprzecznymi radami udzielanymi przez władze lokalne i prawników, do których zwrócono się o poradę, lecz którzy pomogli niewiele. (Nie wspominając o wielu przypadkach, w których władze miejskie i sami prawnicy byli nieodłączną częścią problemu). Większość autorów petycji i wielu prawników jest zdezorientowanych brakiem pewności prawnej i zamętem wynikającym z nieprecyzyjnego lub nadmiernie skomplikowanego ustawodawstwa związanego z rozwojem urbanizacyjnym i jego skutkami, co wprowadza jeszcze większe zamieszanie w środkach wykonawczych. Wskrzeszona ostatnio ustawa o strefie przybrzeżnej z roku 1988 stanowi dodatkowy tego przykład.

Komisja Petycji przyznaje, że planowanie urbanistyczne należy do kompetencji regionów autonomicznych i władz miejskich w Hiszpanii; przyznaje także, że władze krajowe również mają kompetencje w dziedzinach takich jak ramy ogólne dotyczące prawa gruntowego czy kwestie środowiskowe takie jak zaopatrzenie w wodę czy ochrona wyszczególnionych gatunków. Komisja Petycji nie posiada mylnej koncepcji zakresu i stosowania prawa krajowego i nie zrozumiała niewłaściwie żadnego z autorów petycji w tych punktach. Przeciwnie, zasięgnęliśmy opinii regionalnego rzecznika praw obywatelskich, Sindic de Greuges, wiele razy.

Ustawy stosowane w tych obszarach muszą jednakże być zgodne z ogólnymi przepisami traktatów UE oraz z unijnymi aktami legislacyjnymi i do rządów krajowych należy upewnienie się, że tak się dzieje. Komisja Petycji podjęła działanie w oparciu o tego rodzaju podstawę prawną oraz o petycje wystosowane zgodnie z art. 194 traktatu WE[2].

Działa, gdyż obywatele UE mają przysługujące im na mocy traktatów prawa; przestrzega zasady pomocniczości.

Podjęła działanie, ponieważ obywatele UE zwrócili się do Komisji Petycji o pomoc w rozwiązaniu ich indywidualnych i zbiorowych dramatów osobistych, a bezpośrednio wybrani posłowie do Parlamentu Europejskiego zareagowali, aby bronić praw swojego elektoratu.

Komisja Petycji podjęła działanie, ponieważ wierzy, że państwa członkowskie mają polityczny, prawny i moralny obowiązek funkcjonowania zgodnie z podstawowymi zasadami zawartymi w traktatach, łącznie z Kartą praw podstawowych podpisaną przez przewodniczących trzech głównych instytucji UE. Obywatele UE oczekują od swoich polityków poszanowania tego, co sami podpisali i niepróbowania unikania odpowiedzialności.

Oczywiście światowy kryzys finansowy j jego skutki ogromnie dotknęły hiszpański przemysł budowlany i stanowi to tragedię dla siły roboczej, lecz nawet przed wypadkami z jesieni 2008 r. przemysł ten zmierzał do wstrząsu. Lata masowej urbanizacji i niszczenia wybrzeża, które przyniosły znaczące zyski przemysłowi i doprowadziły do zbyt gęstej zabudowy - obecnie na nabywców oczekuje półtora miliona nowych mieszkań i nie wiadomo ile nowych pól golfowych - opartej na zachłannych hipotezach deweloperów i urbanistów, spowodowały teraz w Hiszpanii katastrofalną recesję.

Władze hiszpańskie, w szczególności w regionach, wciąż zaprzeczają; a tymczasem ofiary można liczyć w tysiącach. W najlepszym przypadku miało miejsce przymykanie oczu w kwestiach związanych z prawami własności, w najgorszym jawne lekceważenie.

Szkody krajobrazowe zostały poczynione - o czym zaświadcza wiele autorytatywnych sprawozdań[3] - a tymczasem zaległe plany urbanizacyjne wciąż wiszą jak miecze Damoklesa nad wieloma społecznościami wiejskimi i wybrzeżowymi. Z tego powodu rezolucja wzywa władze lokalne do zawieszenia i dokonania przeglądu wszystkich istniejących planów i do ich realizacji jedynie wtedy, gdy dowiedzione zostanie ich zrównoważenie, a wybór dokonany z udziałem społeczności lokalnych, a także zagwarantowane będą kwestie ochrony środowiska. Legalne prawa do własności muszą być utrzymane.

W sprawozdaniu z pierwszej wizyty rozpoznawczej w Hiszpanii w roku 2004 opisano już szczegółowo, co się dzieje i jakie są tego skutki. Podczas drugiej wizyty niektórzy politycy i deweloperzy, zasiadając ramię w ramię w tej samej sali posiedzeń jakby dla podkreślenia swego silnego poparcia, posunęli się nawet do stwierdzenia, że zaistniała sytuacja jest winą Komisji Petycji, która ponosi odpowiedzialność za spadek inwestycji w regionie Walencji, i w bardzo bezpośredni sposób wyrazili to członkom delegacji komisji. Podczas trzeciej wizyty w Walencji w roku 2007 arogancja sięgnęła szczytu, bowiem członkowie delegacji usłyszeli, że otrzymane petycje były wytworem zbiorowej imaginacji Komisji Petycji. W styczniu miałam okazję otwarcie przedyskutować tę kwestię z właściwym ministrem regionu Walencji, lecz na szczeblu krajowym było to niemożliwe.

Prawdopodobnie nieprzypadkowo równolegle z prowadzonymi przez Komisję Petycji dochodzeniami hiszpańskie władze sądownicze i wykonawcze prowadziły również swoje. W ich wyniku, jak wszyscy wiemy, nastąpiły niekończące się aresztowania lokalnych polityków i urzędników Hiszpanii kontynentalnej i wyspiarskiej pod zarzutem korupcji w odniesieniu do umów dotyczących masowej urbanizacji, zawartych w ostatnim okresie. Dobrze znany stał się fakt, że do wybudowania domów w Hiszpanii w ostatnim dziesięcioleciu zużyto więcej cementu i betonu, niż we Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii razem wziętych.

Tragedia ta oczywiście przysłoniła celną uwagę wygłaszaną przez ludzi krytykujących prace komisji: faktem jest przecież, że nie wszystkie władze lokalne są skorumpowane, nie wszyscy wpadli w pułapkę łatwych zarobków. Wielu działało odpowiedzialnie, większości lokalnych burmistrzów na sercu leży jedynie interes ich społeczności; smutną prawdą jest jednakże, że oni także stali się ofiarami masowej urbanizacji.

Wielu członków przemysłu budowlanego, z którymi sprawozdawczymi odbyła spotkania, jest również ofiarami pędu do bogactwa i władzy politycznej większych podmiotów. Nie ulega wątpliwości, że to raczej mniejsze przedsiębiorstwa budowlane, działające w sposób zrównoważony, z poszanowaniem wymogów lokalnych i skromniejszych, lecz środowiskowo rozsądnych celów pojawią się ostatecznie, aby odnowić przemysł, kiedy już zapanuje porządek i wprowadzone i przestrzegane będą mechanizmy regulacyjne.

Komisja Petycji posiada setki analiz przypadków indywidualnych, zawartych w dokumentach przedstawionych przez autorów petycji. Obejmują one dużą różnorodność specyficznych sytuacji i można je zobaczyć w tabeli dołączonej do niniejszego sprawozdania. Większość petycji została złożona przez pojedyncze osoby w imieniu członków konkretnej społeczności; inni mają szersze poparcie, niektórzy należą do bardzo wrażliwej grupy osób starszych, przerażonych, że oszczędności ich życia, zainwestowane w ich dom opieki, są pochłaniane przez pozbawionych skrupułów, nieodpowiedzialnych lokalnych handlowców.

Komisja Petycji spróbowała podzielić petycje na kategorie w celu uczynienia problemów napotykanych przez obywateli UE łatwiejszymi do zidentyfikowania dla tych, którzy mogą dostarczyć rozwiązania, prawnego czy politycznego. Zaproponowała ona w rezolucji pewne drogi, które można rozważyć w celu zagwarantowania, że obywatele UE otrzymają należyte odszkodowanie za straty poniesione w wyniku zagarnięć ziemi, jakie były praktykowane. Wezwała do ustanowienia środków zapobiegawczych. Zasada ostrożności musi przyświecać ocenie wpływu na środowisko wszystkich programów.

Ponad wszystko zaś komisja wzywa do większej pewności prawnej i większego poszanowania dla legalnych właścicieli i ich praw. Należy odbudować zaufanie do hiszpańskiego systemu sądowniczego, zwłaszcza w kontekście oświadczeń poczynionych przez prominentnych członków palestry Walencji, stwierdzających jasno, że nie istnieje prawne zadośćuczynienie dla ofiar masowej urbanizacji. Jest to zarówno w interesie obywateli, jak i władz miejskich.

Komisja Petycji wzywa do udostępniania bardziej precyzyjnych informacji oraz do polepszenia przejrzystości projektów oraz do uczynienia skutków dla właścicieli nieruchomości bardziej zrozumiałymi. Ponoszone koszty muszą być uzasadnione i rozsądne, nie zaś arbitralne, co zbyt często ma miejsce obecnie. Nikt nie może być pozbawiony swojej ziemi czy domu bez należytego postępowania sądowego i odpowiedniego odszkodowania zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, którego wszystkie państwa członkowskie muszą przestrzegać na mocy art. 6 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej.

Komisja Petycji wzywa właściwe władze hiszpańskie do ponownego rozpatrzenia i do przeprowadzenia w razie konieczności ewentualnych zmian przepisów celem zagwarantowania zawartych w traktacie praw dla właścicieli nieruchomości, a także do anulowania wszystkich przedsięwzięć, w których prawo UE nie jest przestrzegane lub stosowane[4]. Nowe plany urbanizacyjne, w których nie przestrzega się zrównoważenia środowiskowego, odpowiedzialności społecznej ani praw do legalnej własności, powinny być zawieszone i zmienione. Rola podmiotów realizujących projekty urbanizacyjne oraz warunki, na jakich władze lokalne przyznają im zamówienia, były tematem wielu petycji, a obecnie są przedmiotem postępowań w sprawie naruszenia przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości. Z tego powodu sprawozdawczyni nie przedstawi dalszych komentarzy poza tym, że Komisja Petycji całkowicie poparła Komisję Europejską w jej działaniach, podobnie jak uczyniło to wielu autorów petycji.

Komisja Petycji rozumie i popiera władze Hiszpanii w podejmowaniu prób zmierzających do ochrony i w miarę możliwości odnowy środowiska wybrzeża. Natomiast nie udaje jej się zrozumieć, dlaczego na tym etapie i w tym czasie wskrzeszona została ustawa z roku 1988 o strefie przybrzeżnej, będąca praktycznie w zawieszeniu przez trzydzieści lat, kiedy to miała miejsce tak ogromna dewastacja. Dlaczego jej stosowanie było tak arbitralne, że umożliwiło burzenie tradycyjnego budownictwa przybrzeżnego i tolerowanie powstawania nowoczesnych mieszkań? Dlaczego przez ostatnie trzydzieści lat ludzie mogli kupować takie nieruchomości, spełniając wszystkie stawiane im wymogi prawne tylko po to, aby dziś stanąć w obliczu ustawy z mocą wsteczną odmawiającej im praw towarzyszących legalnej własności? Ukaranie spekulantów i deweloperów, którzy mieli prawne możliwości zdobycia informacji, jest słuszne; nie jest natomiast słuszne, żeby ludzie, którzy kupili nieruchomości w dobrej wierze i spełniając wszystkie stawiane im wymogi, tracili swe prawa oraz prawa swoich rodzin i potomków do tych domów.

Komisja Europejska może wykorzystywać postępowanie w sprawie naruszenia celem zagwarantowania wypełniania przez państwo członkowskie jego zobowiązań wynikających z traktatów lub przepisów dyrektyw UE. Parlament Europejski, nie posiadając takiej broni do swojej dyspozycji, może w należycie uzasadnionych przypadkach wykorzystywać uprawnienia budżetowe w celu osiągnięcia podobnych celów, o ile podejmie taką decyzję. Wystarczy na obecnym etapie wspomnieć, że liczne są przypadki, w których projekty masowej urbanizacji uwzględniały w planach ogólnych finansowanie z UE przeznaczone na nową infrastrukturę i że stwarza to Parlamentowi i jego Komisji Kontroli Budżetowej możliwość bliższego przyjrzenia się tym przypadkom, jeżeli nie zostanie dokonany postęp na drodze rozwiązywania problemów przedstawionych przez autorów petycji wraz z Parlamentem Europejskim. Jako sprawozdawczyni mam oczywiście ogromną nadzieję, że nie okaże się to konieczne.

PetitionNumber

Title

Petitioner

Organisation

0001-97

*Fait des reclamations contre les agissements discriminatoires de la Municipalite de l'urbanisation de "Rosa Flor Park" en Alicante - Espagne

GAILDRAUD ARLETTE null

 

0964-01

Negative impact of urban development on the environment in Spain.

SALA JORRO ANA null

Associacio Cultural Ecologista de Calp

1112-02

Urbanisation laws and their abuse in Javea, Alicante, Spain.

RANGER ROGER null

Grupo Accion de Pinomar

0609-03

LRAU Abusive urbanisation projects in Valencia and impact on fundamental rights, environment, public procurement law, water.

SVOBODA CHARLES null

Asociacion Valenciana en Defensa de los Derechos Humanos, Me dioambientales y en contra de los Abusos Urbanisticos

1129-03

*sur les pratiques abusives des lois d'urbanisme (LRAU) de la communaute de Valence en Espagne

PERRET LUNDBERG ULLA BRITT null

Agrupacion de Interes Urbanistico "Los Almendros"

0107-04

*sur la loi regissant la construction et l'urbanisme dans la province autonome de Valence (Espagne)

SCHUCKALL KLAUS null

Grupo Aleman

0310-04

Property confiscation in Andalucia - Marbella, Spain.

CORSGREEN PATRICIA ANN null

 

0566-04

*sur le pretendu lotissement illegal d'une zone du quartier de Boria, a San Vicente de la Barquera, en Espagne

PENIL GONZALES EMETERIO null

 

0822-04

*projets de construction d'appartements sur des parcelles destinees a des villas de style local dans la region

OESS ATTILA null

Los residentes de La Lagunas

0926-04

*fonds europeens en Espagne dans le cadre de la loi sur le developpement urbain promulguee par le gouver. Valence LRAU

STODDART VALERIE null

 

0250-05

*Petition concernant le parc naturel de "Las Lagunas de la Mata y Torrevieja"

SANMARTIN GARCIA JOSE null

 

0470-05

*Abus urbanistique a Benicassim (Castellon - Comunidad Valenciana)

JUAN JOSE SALVADOR TENA null

Asociacion Ciudadanos de Benicàssim

0535-05

*Investigation of a large property development project in a village in Alicante

Oltra Ann

Informal Association of Affected Local People

0875-05

*Contre le projet d'urbanisation "EL MANISERO" à Betera (Valencia)

Sánchez Quilis Nieves

 

0877-05

*Respect de la législation en vigueur concernant un projet d'urbanisation presenté dans la région de Valence

Garcia i Sevilla Bernat

Plataforma Salvem Porxinos

0169-06

*Projet d'urbanisation illégale à l'intérieur du Parque Natural de Cabo de Gara-Nìjar, Almeria, Espagne

CALLEJON DE LA SAL Maria Eugenia

 

0254-06

*Un projet d'urbanisation dans la vallée d'Aguas Vivas

Gonzalez Perez Angel

 

0256-06

*Plainte contre la transation et utilisaiton future de terrains municipaux

Marín Segovia Antonio

"Cercle obert" de Benicalap iniciativas sociales y culturales de futuro

0258-06

*Plainte contre le plan general d'amenagement urbain de Galapagar

- -

Plataforma de Vecinos contra el Nuevo PGOU de Galapagar

0259-06

*La procedure d'infraction de la Commission europeenne au sujet de legislation sur l'urbanisation de la "Generalitat Valenciana"

Campos Guinot Victor

Generalitat Valenciana

0260-06

*Non respect des directives européennes en ce qui concerne l'industrie de la construction - Parcent

Cotterill Jacqueline Claire

 

0262-06

*Abus dans le secteur de l'urbanisme a Torreblanca

O'Carroll Brian

 

0300-06

*Construction d'un bloc de residences sur la plage de "Playa del Esparto"

Martinez Gonzalez Maria Jose

 

0368-06

*L'expropriation d'un terrain en Espagne

Cutillas Gimeno Salvador

 

0443-06

*Albanature Project, Albatera, Alicanate, Spain - Land Grab under LRAU Law

Marsh Michael

 

0611-06

*Dénonciation de projets urbanistiques dans la ville de Monserrat (Espagne)

Badia Molina Antonio

 

0651-06

*Expropriation de terrains privés et construction d'un centre commercial et d'un stade de football dans un quartier périférique de Valencia

MARIN SEGOVIA Antonio

Associacion de Veins i Cultural "Cercle Obert" de Benicalap

0656-06

*Demande d'investigation du "Plan territorial parcial de ordenacion caboblanco Buzanada" à Teneriffe

REVERON GONZALEZ José Antonio

Grupo Socialista (PSOE) - Ayuntamiento de Arona - Tenerife

0728-06

*Violation of Environmental Assessment European Law

Moya Garcia Nicolás Antonio

 

0732-06

*Their problems in Spain concerning granting of illegal building licences by the Zurgena Council

Tinmurth Steve

 

0734-06

*The appropriation of land by the regional government of Andalusia

Wheatley Antony

 

0773-06

*Manquement aux directives 79/409/CE et 85/337/CE concernant un projet urbanistique des municipalités de Torrelodones, Rascafria, Moralzarzal, Las Rozas de Madrid y Galapagar situées au nord et nordest de la Commune de Madrid

SIMANCAS SIMANCAS Rafael

Grupo Parlamentario Socialista

0906-06

*Protection de l'environnement dans la Commune de Valencia

Schmit Leonardo

 

0907-06

*Irrégularités concernant le projet d'urbanisation de la zone du "Coto de Catalá"

Edo Vázquez José Vicente

Agrupación de Interés Urbanístico "Paraje Tos Pelat"

0926-06

*La conversion d'un terrain en terrain a Batir

Arribas Ugarte Carlos

Ecologistas en Acción del País Valenciano

0964-06

*Contre "El Proyecto de Actuación Integrada (PAI) Nou Mil lenni " à Catarroja (Espagne)

Royo Alfonso Juan Carlos

Plataforma "Salvem Catarroja"

0993-06

*Abus urbanistiques et environnementaux de la part de certaines institutions locales sur le littoral de Benidorm

GONZALEZ GONZALEZ Enrique

 

0995-06

*Demande d'arrêt du projet de construction Pai Abadia dans la localité de Canet de Berenguer (Valencia) et possibilité de mettre sur pied un referendum sur ce projet considéré comme une abérration urbanistique

SALVA SOLER Francisco

Vecinos de Canet

0997-06

*Dénonciation d'un projet d'urbanisation touristique à l'intérieur d'un espace naturel protégé situé à El Gordo y Berrocalejo (Caceres, Estremadura)

VALIENTE Jesus

ADENEX

1017-06

*Projet urbanistique dans la région autonome d'Aragon et ses impactes néfastes sur l'environnement

BARRENA SALCES ADOLFO

Izquierda Unida de Aragon

0001-07

by W.S. (Spanish), on behalf of the Asociación Vecinos de Monchells, on infringement of the EC environmental legislation by a construction project launched in Las Atalayas (Peníscola, Castellón, Spain)

SPIESS Wolfgang

 

0002-07

by Ingrid Schramm-Knoch (German), on her problems associated with purchase of property in Spain

SCHRAMM KNOCH Ingrid

 

0013-07

by Mr D. Wheeler (British), on problems related to buying a property in Catral (Alicante, Spain)

WHEELER D.

 

0016-07

by Ms Sophia Vilchez Lopez (Spanish), on behalf of Asociacion de Vecinos Coproprietarios, on unreasonable urban development planning in Tibi (Alicante)

VILCHEZ LOPEZ Sofia

Asociacion de vecinos copropietarios

0017-07

by Mr Manuel Gómez Costa (Spanish), on behalf of Asociacion de vecinos 'San Miguel Arcangel', on the detrimental impact of the implementation of the urban development plan for San Miguel de Salinas

Gomez Costa Manuel

Asociación de Vecinos "San Miguel Arcángel"

0018-07

by Ms Isabel Fernandez Sanchez (Spanish), on behalf of Amigos de la Canadas, on the negative impact of a project concerning the regeneration of the northern beach in Peníscola (Castelón, Valencia) on Marjal o Prat, a Natura 2000 protected area

FERNANDEZ SANCHEZ Isabel

Amigos de las Canadas (Proyecto 2000)

0056-07

by Jesús Pons Vidal (Spanish), on behalf of Associació per a la protecció mediambiental de l’Atzúbia GELIBRE, on unreasonable urbanization in Adsubia (Alicante) and potential detrimental impact on the protected area Marjal Pego -Oliva

Pons Vidal Jesús

Associació per a la protecció mediambiental de l'Atzubia - GELIBRE

0059-07

by Olegario Álvarez Suarez (Spanish), on behalf of the ‘San Felix’ Residents’ Association, on alleged infringement of directives on the assessment of the effects of certain public and private projects on the environment resulting from the modification of an urban development master plan

Álvarez Suárez Olegario

Asociación de Vecinos "San Felix"

0070-07

by Asociacion de Vecinos de Hondón de las Nieves (Spanish), on excessive urbanisation and potential detrimental impact on the environment in Hondón de las Nieves (Alicante)

03688- -

Asociacion de vecinos de Hondon de la Nieves

0113-07

, by Mr Stephen Kimsey (British), on excessive charges asked for new infrastructure developments by the owner of Estepona Golf course (Malaga, Spain)

Kimsey Stephen

Benamara Golf Urbanisation

0120-07

, by D. M. (British), on violation of property rights and abusive development in Ronda (Andalucía)

Milnes David

 

0124-07

, by Stewart Muir and Joyce Robson (British), on excessive urbanisation in Monóvar (Alicante) and alleged infringements of EC legislation on public access to information and public procurement

Muir Stewart

 

0163-07

by Gertrud Vera Wöbse (German), on the new urban development law in Valencia (LUV)

WÖBSE Gertrud Vera

 

0164-07

by Enrique Clement (Spanish) and Hubert Vockensperger (German), on behalf of "Abusos Urbanisticos No”, on violation of EU legislation in connection with urban development programmes in Spain

CLIMENT Enrique

Valencianischer Verein für die Wahrung der Menschenrechte, Umweltschutz und gegen städtebaulichen Missbrauch - "Abusos Urbanis

0174-07

by Ms Sonia Ortiga (Spanish), on behalf of Los Verde Europa, on excessive urbanization causing damage to the bed of Rio Adra (Almeria) - a community protected area

ORTIGA Sonia

Los Verdes Europa

0212-07

by Unai Fuente Gómez (Spanish), on excessive urbanization and alleged breaches of the EIA Directive in connection with the approval of the urban development plan for Navalcarnero (Madrid)

FUENTE GOMEZ Unai

 

0216-07

by Mr. Federico Arrizabalaga Moreno (Spanish), on behalf of Residentes Montañeta S.Jose - Oropesa, on alleged abuses by local authorities in connection with the urban development plans in Montañeta S.Jose - Oropesa

ARRIZABALAGA MORENO Federico

As. Residentes Mont. S. Jose-Oropesa

0217-07

by Mr. Javier Sanchis Marco (Spanish), on lack of measures for the protection of the environment in Masalaves (Valencia) in connection with the activity of a local brick factory

SANCHIS MARCO Javier

 

0237-07

by Marcos Bollesteros Galera (Spanish), on alleged breaches of EC Birds Directive (79/409/EEC) and Habitats Directive (92/43/EEC) by local authorities in Andalucia

Ballesteros Galera Marcos

 

0254-07

by Ms Jean Dudley and Mr Tony Dudley (British), on problems related to the acquisition of property in Catral (Spain)

Dudley Tony

 

0255-07

by Mr Keith Partridge (British) on problems related to the acquisition of property in Catral (Spain)

Partridge Keith

 

0259-07

by Mr Keith Baker (British), on unreasonable charges due for house-owners in Estepena-Malaga Province (Spain) for new unwanted infrastructure-related costs

Baker Keith

 

0285-07

by Mr. José Morales Roselló (Spanish), on his personal experience with one of the well-known developers in Valencia (Spain)

Morales Roselló José

 

0293-07

by Mr. Diego de Ramón Hernández (Spanish), on behalf of Unión Democrática Región de Murcia, on the need to control excessive urbanization plans in Murcia

De Ramon Hernández Diego

Unión Democrática Región de Murcia

0308-07

by Mr Enrique Lluch Broseta (Spanish), on Valencian authorities' disregard of the recommendations of the Fourtou Report

LLUCH BROSETA Enrique

 

0309-07

by Mr José Enrique Sanz Salvador (Spanish), on behalf of Arca Ibérica, on concerns in respect to the provisions of the draft Land Law prepared by the Spanish government

SANZ SALVADOR José Enrique

Arca Iberica

0310-07

by Mr Miguel Costa Gomez (Spanish), on behalf of Asocoacion de Vecinos de San Miguel de Arcangel, on the allegedly illegal construction of a golf camp in the protected area of Sierra de Escalona y Dehesa de Campoamor (San Miguel de Salinas - Alicante, Spain)

Gomez Costa Manuel

Asociación de Vecinos "San Miguel Arcángel"

0388-07

by Mr Brent Gardner (British), on problems with his property in Catral (Alicante, Spain)

Gardner Brent

 

0389-07

by Mr P.J. Hall (British) on problems with his property in Catral (Alicante, Spain)

Hall GJW

 

0391-07

by Ms Elaine Comet (British) on a dispute with the Valencian Planning Authorities in connection with a possible seizure of a part of her property

Comet Elaine

 

0392-07

by Ms Brenda Marshall (Spanish) on excessive charges to cover infrastructure costs related to growing urbanisation in Cadiz (Spain)

Marshall Brenda

Urbanisation Invespania, San Roque

0397-07

by Ms Cristina Gil Collada (Spanish), on alleged abuses against the interests of the residents of Puig-i-lis (Lliria, Valencia) in connection with the urbanisation plans of the local authorities

Gil Collado Cristina

 

0451-07

by Mr. Allan Gulliver (British), on behalf of Valle Romano, on unjust charges for new infrastructure in Estepona (Spain)

Gulliver Alan

Valle Romano

0460-07

by Mr Pedro Torres Tortosa (Spanish), on alleged abuses of the legislation on expropriation on grounds of public interest

Torres Tortosa Pedro

 

0475-07

by Ronald Brichall (British), on excessive infrastructure charges

Birchall Ronald

 

0476-07

by Michael Izatt (British), on excessive charges for new infrastructure

Izatt Michael

 

0478-07

by David Clarke (British), on excessive costs for new infrastructure

Clarke David

 

0513-07

Petition 0513/2007 by Mr. José-Domingo López Manchón (Spanish), on behalf of Grup Ecologista Maigmó (GREMA), on the incorporation of a public property road in the urbanization project "Valle de Sabinar" (Alicante, Spain)

LOPES MANCHON José Domingo

Grup Ecologista Maigmo (GREMA) - Ecologistes en Accio

0515-07

Petition 0515/2007 by Ms. Odorinda Tena Llorens (Spanish), bearing 4 signatures, on problems related to the approval of the Marina d'Or-Golf project (Castellon, Spain)

TENA LLORENS Odorinda

 

0516-07

Petition 0516/2007 by Ms. Liliane Rocher (Spanish), on behalf of Asociación de Vecinos Partida Pitchell, on detrimental environmental effects of the Revised Urban Development Plan of Peniscola (Castellón) on the Serra d'Irta protected area

ROCHER Liliane

Asociacion de Vecinos Partida Pitchell (Sector 14)

0538-07

*Protest against infrastructure costs to provide new housing development

Wilson Gillian

 

0541-07

*Projet d'urbanisme à Parcent, Espagne

Ripoll Vidal Fernando

Arenal Parcent S.L.

0542-07

*Construction d'un stade de footbal`l

Sanmartin y Gonzalez Agustin

 

0543-07

*Projets d'urbanisme dans le region de Valence

Amoros Samper Francisco

Asociación Nueva Cultura del Territorio

0544-07

*Projets d'urbanisme a Oropesa del Mar et Cabanes

Votron Brigitte

Asociación de Vecinos Defensores del Poblado El Borseral

0545-07

*Projet d'urbanisme a Villalonga

Pavia Ferrando Josefa

 

0546-07

*Projet de construction de logements dans la zone "Mestrets Borriolenc"

Bentran Serulla Vicent

Asociación de Vecinos y Afectados Mestrets-Borriolenc"

0547-07

*Le developpement des quartiers de la ville Madrid

Cuellar Martin Eloy Gregorio

Foro por Orcasitas

0557-07

*Streit mit den Behörden über ein Grundstück in Valencia

Eichenberger Ulrich

 

0558-07

*Urban development in Tormos

Bob Johnson

 

0559-07

*Construction de logement dans une zone de protection ecologique a Javea

Ruiz Cruanes Salvador

 

0573-07

*Dysfonctionnements dans les travaux d'aménagement de la Communauté valencienne

FERNANDEZ LLAMAS Honorio

AECU-Asociacion Europa de Consumidores y Usuarios en general y especialmente de Urbanismo

0575-07

*Plusieurs projets d'urbanisme dans la région d'Almeria et Murcia

DEL VAL Jaime

Asociacion Salvemos Mojacar y el Levante Almeriense

0580-07

*Malversations immobilières en Espagne dont est victime une famille française

BARDY Jean-Paul

 

0600-07

*Unregelmässigkeiten von Seiten des Baupromoters beim Kauf eines Hauses mit Grundstück in San Miguel de Salinas

VON DER BRUGGEN Annelie

 

0608-07

*Tender launched by the Orba (Spain) townhall causing the owners to pay a total infrastructure contribution of about 70.000 Euros

SANDERSON Eric

 

0609-07

*Latest urbanization project in Fleix (Vall de Laguart, Alicante) causing the owner of a property to loose 284 m2 of land and a compensation charge of 48.000 Euro

SPARKS David & Rosita

 

0610-07

*Building projects in Benissa's neighbourhood Pedramala 2 ignoring fundamental environmental laws and concerns of those living nearby

ROPOHL Eckhard

Pedramala 2, S.L.

0611-07

*Property owners affected by fraudulent dealings, involving the Lliber council (Spain), a promoter and a property developer

ARTHURS D.R.

La Cuta Owners' Association

0612-07

*Total ignorance of building regulations in the area Colonia Escandinavia situated in Alfaz

LOMM Bengt

 

0615-07

*Permis de construction irréguliers octroyés par les autorités municipales de la ville de El Campello (Espagne)

De Jeronimo Gonzalez Jaime

 

0616-07

*Protection du parc naturel "de la Albufera de Valencia"

BLANCO PEREZ Manuel

Defensores del parque natural de la Albufera de Valencia

0617-07

*Irrégularités constatées dans le plan de construction du projet "Dels Tarongers Golf Resort"

SANFELIU BUENO José Miguel

Asociacion afectados del PAI "Dels Tarongers Golf Resort" Albalat dels Tarongers

0619-07

*Projet d'urbanisme à Castellon de la Plana, Valencia (Espagne)

ROGER DOLS José

Asociacion de vecinos Sant Joan del Riu Sec

0620-07

*Projet de construction "Benicassim Golf" à Benicassim, Espagne

JUAN JOSE SALVADOR TENA null

Asociacion Ciudadanos de Benicàssim

0621-07

*Application dans la région valencienne de la loi espagnole "Plan general de ordenacion urbana"

LLORET VALENZUELA Gaspar

Grupo Municipal Socialista en el Ayuntamiento de Villa joyosa

0622-07

*Modalités d'application par les autorités municipales de Tormos (Espagne) de la législation espagnole "Plan general de ordenacion urbana"

FERRANDIZ GONZALEZ Antonio

 

0625-07

*Les nouveaux projets d'urbanisme à Cullera, Espagne

MORALES Manuel

Agrupaciones Afectados por los PAIs de Cullera (Marenyet y Brosquill)

0627-07

*Projet d'urbanisme dans la municipalité de Alboraya (Valencia)

SANZ GARCIA Julio

 

0628-07

*Demande d'investigation sur les irrégularités urbanistiques commises dans la Communauté valencienne

BALLESTER José Carlos

Asociacion de vecinos C/ Eugenia Vines

0629-07

*Plainte des habitants de la zone d'urbanisme Los Lagos (Valencia)

MORENO GORRIZ José Enrique

 

0684-07

Petition 0684/2007 by David Wilkins (British), on problems with his property in Alicante (Spain)

Wilkins David

 

0695-07

by J.M (British), on excessive urbanisation and deforestation in Costa del Sol (Malaga)

McCann Juliet

 

0750-07

by Francisco Pellicer Alcayna (Spanish), on behalf of La Coordinadora Ciudadana para la defensa de los Bosques Metropolitanos de la Ribera del río Turia, and Vincente Perez Gil (Spanish), on behalf of Asociacion de Veins Amics d'Entrepins, on the detrimental environmental impact of an urban development project to be implemented in Eliana (Valencia)

PELLICER ALCAYNA Francisco

Coordinadora Ciudadana para la defensa de los Bosques Metropolitanos de la Ribera del Rio Turia

0752-07

by Amparo Palazón Martínez (Spanish), on behalf of Plataforma Cívica Monovera ‘Por Monóvar No a este PGOU’, on alleged infringements of EC legislation in connection with the approval of the General Urbanisation Plan (PGOU) for Monóvar (Alicante)

PALAZÓN MARTÍNEZ Amparo

Plataforma Cívica Monovera "Por Monóvar no a Este Pgou"

0799-07

by José Antonio Moreno de Frutos (Spanish) on assessment of the potential increase of urbanization pressure in connection with a project to build a water desalination plant in Cabanes (Castellón)

Moreno de Frutos José Antonio

 

0805-07

by Robert Alan Barlow and Margaretha Elizabeth Martinette Easton (British), on behalf of Lamayuru S.L., on alleged violations of EC legislation on protected areas in connection with the provisional approval of an urban development plan in Bédar (Almeria)

Barlow Robert Alan

Lamayuru SL

0821-07

by Honorio Fernandez Llamas (Spanish), on behalf of Asociacion Europea de Consumidores, Usuarios y Urbanismo (AECU), on illegal urbanisation projects in San Miguel de Salinas (Alicante) and improper implementation of the legislation in force

FERNANDEZ LLAMAS Honorio

AECU-Asociacion Europa de Consumidores y Usuarios en general y especialmente de Urbanismo

0824-07

by Ms Margarita Gonzáles Gómez (Spanish), on alleged breaches of EC legislation in connection with the urban projects in Moralzarzal, Torrelodones, Rascafria, Las Rozas and Galapagar (Madrid)

GONZALEZ GOMEZ Margarita

 

0878-07

by Mr. Pedro Garcia Moreno (Spanish), on behalf of Asociación de Naturalistas del Sureste (ANSE), on alleged breaches of EC environmental legislation by regional and local authorities in the Autonomous Community of Murcia (Spain)

GARCIA MORENO Pedro

ANSE

0898-07

by Mr. Jose Rodriguez Hernandez and Ms. María Belmonte Núnez (Spanish) on expropriation and illegal demolition of their house as result of the approval of an urban development plan in Calpe (Alicante)

Rodriguez Hernández José

 

1051-07

by Mr. David Chervin (French), on urban abuses resulting in the expropriation of his land in Polop de la Marina (Alicante, Spain)

CHERVIN David

 

1058-07

by Ms. Francisca Talens Sapina (Spanish), on breaches of her property rights and of EC public procurement legislation in connection with the implementation of the urban development plan of Cullera (Valencia) adopted on the basis of the LRAU (Ley Reguladora de Actividades Urbanisticas)

TALENS SAPINA Francisca

 

1183-07

by Ms Mary Wall (Irish), on breach of her property rights in Spain

Wall Mary

 

1230-07

by C.G.C. (French), on possible breaches of her property rights in connection with the application of article 193 of the Valencian Urban Law (Ley Urbanística Valenciana)

Gil Collado Cristina

 

1386-07

by Mr Román Alonso Santos (Spanish), on behalf of Izquierda Unida de Vigo, on the environmental impact of the Vigo General Urban Development Plan (PGOU)

Santos Roman Alfonso

Esquerda Unida - Izquierda Unida

0008-08

by Ms. Jennifer Harvey (British), on problems with her property in Spain

Harvey Jennifer

 

0085-08

by Mrs. Esther Morales Valero (French), on alleged urban abuse resulting from the implementation of the General Urban Development Plan (PGOU) 2005 of Santa Pola

Morales Valero Esther

 

0113-08

by José Mouriz Cruz (Spanish), on behalf of the Asociación de Vecinos 'San Vicenzo', bearing one other signature, on a protest against the adoption of the general development plan for the municipality of Rábade in Galicia

Mouriz Cruz José

Asociación de vecinos "San Vicenzo"

0174-08

by Mr. Jose Ortega (Spanish), on the alleged abusive application of the Spanish law of the coasts in relation to property rights

Ortega Ortega José

 

0179-08

by Mr. Alberto Mayor Barajona (Spanish), on behalf of Ecologistas en Acción (Guadalajara), on alleged breaches of EC environmental legislation in connection with the approval of an urban development project concerning Vega del Henares area (Castilla-La Mancha)

Mayor Barahona Alberto

Ecologistas en acción

0242-08

by Geert Jongsma (Dutch), on infringement of his property rights in Spain

Jongsma Geert

 

0278-08

by N.N.S. (Spanish), concerning alleged irregularities regarding development plans for La Marina (Elche - Alicante)

Navarro Soler Noelia

 

0482-08

by Maria-Pilar Malon Azpilicueta (Spanish), on behalf of the Asociacion Abusos Urbanisticos in Navarra, concerning the harmful impact of an urban development project on Estella-Lizarra (Navarra)

Malón Azpilicueta María-Pilar

Asociación "Abusos Urbanísticos en Navarra: No"

0496-08

by Maria Teresa Salvador Alarcón (Spanish), on opposition to the urban renewal project for El Cabanal district (Valencia)

Salvador Alarcón María Teresa

 

0521-08

by Peter Jozef Mathilda Van Kerckhoven and Marie Françoise Georgette Schorreels (Belgian), on alleged irregularities in connection with the adoption of the integrated action program for the urbanisation of 'La Serreta' sector in Nucía (Valencia)

Van Kerckhoven Peter Jozef Mathilda

 

0631-08

by Konrad Ringler (German), on mass expropriations in Catalonia, Spain

Ringler Konrad

 

0645-08

by Ms. E. W.(British), on problems with the house she purchased in Murcia (Spain)

Wheatley Elizabeth

 

0716-08

by Luis Cerillo Escudero (Spanish) on behalf of Ecologistas en Accion de Valencia, on alleged breaches of EC Directive 85/337 on environmental impact assessment in connection with a Formula One-track project in Valencia.

Cerrillo Escudero Luis

Ecologistas en acción de Valencia

0774-08

by María Jesus Peréx Agorreta (Spanish), on behalf of the 'Departamento de Historia Antigua-UNED' (Department of Ancient History at the UNED), on protection of the natural and cultural environment in Soria and Numancia in Castilla y León in northern Spain

Peréx Agorreta Maria Jesús

Departamento de Historia Antigua - UNED - Madrid

0867-08

by Ms. Karin Koberling (German), on alleged abusive application of the law of the coast by the Spanish authorities

Koberling Karin

Asociación de Vecinos de Puerto de la Cruz

0983-08

by Clara Gonzalez Jiménez (Spanish), on the alleged detrimental environmental impact of an urban development project in Candeleda (Castilla y Leon)

González Jiménez Clara

 

1038-08

*Illegal activities in the Santa Maria Green Hills Development in Elivira, Marbella, Spain

Pabla Jasbir

 

1057-08

*Illegal builds in Spain

Burns Michael

 

1146-08

*La contribution financiere au projet urbanistique d'une construction des centaines de bungalows demandee aux habitants d'un immeuble, situe a une proximite directe, par l'administration locale

Fernandez Arias Leal Carmen

 

1265-08

*Illegal permission/licence of house building

Dorrell David

 

1485-08

*The Spanish Rules of Coast concerning a property in the Marina of Empuriabrava

Hazelhurst Alan

 

1552-08

*Urbanization in Spain and illegal building

Perez Garreta Maria Dolores

EUC Zona Ranchos-Pueblo Azahar

  • [1]  Sprawozdanie z pierwszej wizyty rozpoznawczej w Hiszpanii, lipiec 2004 r., PE 346.773.
    Sprawozdanie p. Janelly Fourtou dla Parlamentu Europejskiego, zawierające szczegóły drugiej wizyty rozpoznawczej, czerwiec 2005 r. A6-0382/2005
    Sprawozdanie z trzeciej wizyty rozpoznawczej w Hiszpanii, kwiecień 2007 r., PE 386.549.
    Rezolucja przyjęta przez Parlament Europejski, 21 czerwca 2008 r. B6-0251/2007
  • [2]  Patrz w szczególności: La Gestión Urbanística en el Derecho de la Unión Europea, del Estado Espanol y de la Communidad Valenciana, by Pr. José Antonio Tardio Pato. Thomson - Editorial Aranzadi, 2007.
  • [3]  Greenpeace - Hiszpania: Destrucción a Toda Costa.
    Ministerio de Medio Ambiente & Observatorio de la Sostenibilidad en Espana: Cambios de ocupación del suelo en Espana; Implicaciones para la sostenibilidad. 2006.
  • [4]  Art. 33 kostytucji hiszpańskiej jest cytowany w rezolucji; trybunał konstytucyjny nie wypowiedział się jeszcze jasno na temat stosowania jego postanowień do projektów masowej urbanizacji.

OPINIA KOMISJI PRAWNEJ W SPRAWIE PODSTAWY PRAWNEJ

P. Marcin LIBICKI

Przewodniczący

Komisja Petycji

ASP 04F158

Bruksela

Przedmiot:     Opinia w formie listu dotycząca projektu sprawozdania w sprawie wpływu ekstensywnej urbanizacji w Hiszpanii na indywidualne prawa obywateli europejskich, środowisko i stosowanie prawa UE w oparciu o otrzymane petycje (petycje 00/00 i 00/00) (2008/2248(INI))

Szanowny Panie,

Komisja Prawna ma następujące uwagi odnośnie do niektórych czysto prawnych aspektów wspomnianego wyżej projektu sprawozdania.

Projekt sprawozdania sporządzony przez sprawozdawczynię Komisji Petycji zawiera pewne błędne wyobrażenia co do zakresu i stosowania prawa krajowego, które mogą doprowadzić czytelników do przeceniania możliwości działania Unii Europejskiej w przypadkach, w których państwa członkowskie lub władze krajowe rzekomo naruszyły prawa podstawowe określone w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

Aby instytucje wspólnotowe (Komisja, Trybunał Sprawiedliwości) mogły wystąpić w takich okolicznościach przeciwko państwu członkowskiemu, pogwałcenie praw podstawowych musi odnosić się do wykonywania uprawnień Wspólnoty. Sam fakt, że niektóre osoby, które rzekomo poniosły szkody w wyniku domniemanego naruszenia praw podstawowych przewidzianych w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, skorzystały ze wspólnotowego prawa do swobodnego przemieszczania się i przedsiębiorczości, nie wystarcza do wniesienia sprawy do sądu wspólnotowego.

W odniesieniu do rzekomego naruszenia prawa własności (art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności) projekt sprawozdania nie wykazuje jakiegokolwiek powiązania z prawem wspólnotowym.

Ponadto oświadczenie zawarte w punkcie I preambuły projektu sprawozdania, zgodnie z którym sprawa dotycząca właściwości Wspólnoty w odniesieniu do praw własności intelektualnej w związku z art. 295 traktatu[1] (sprawa 119/75 Terrapin v. Terranova [1976] Zb. Orz. 1039) wykazuje, że „państwa członkowskie mają bezwzględny obowiązek wykonywania swoich kompetencji w tym zakresie zgodnie z podstawowymi zasadami prawa wspólnotowego, takimi jak swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału” wskazuje na podstawowy brak zrozumienia orzecznictwa dotyczącego art. 295. To orzecznictwo ma zastosowanie w prprzypadkach, gdyspólnota, podczas wykonywania swoich uprawnień (w zakresie swobodnego przepływu towarów itp.), jakoby w pewien sposób wpływała na wykonywanie praw własności lub je ograniczała lub kontrolowała, ponieważ zezwala na to art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. W istocie, jak konsekwentnie orzeka Trybunał Sprawiedliwości, „chociaż prawo własności jest częścią ogólnych zasad prawa wspólnotowego, nie jest ono prawem absolutnym i należy postrzegać je w odniesieniu do jego funkcji społecznej, a także mając w związku z tym na uwadze, że jego wykonywanie może zostać ograniczone, o ile ograniczenia takie w istocie odpowiadają celom realizowanym w interesie ogólnym przez Wspólnotę oraz nie stanowią nieproporcjonalnego i nieakceptowanego zakłócenia naruszającego meritum zagwarantowanych praw (wyrok w sprawie C-491/01 British American Tobacco (Investments) i Imperial Tobacco [2002], Zb. Orz. s. I-11453),

Trybunał zajął nad wyraz jasne stanowisko, na przykład w orzeczeniu z dnia 6 października 2005 r. w sprawie C-328/04 Vajnai [2005] I-8577 i we wcześniejszym wyroku dotyczącym wywłaszczenia z majątku nieruchomego w sprawie C-309/96 Annibaldi v. Sindaco del Comune di Guidonia i Presidente Regione Lazio [1997] Zb. Orz. I-7493, ust. 22-25: jeśli przepisy krajowe wykraczają poza zakres prawa wspólnotowego, Wspólnota nie posiada jurysdykcji w zakresie oceny zgodności tych przepisów z prawami podstawowymi, o których przestrzeganie dba Trybunał.

W każdym razie zakup nieruchomości w Hiszpanii jest przeprowadzany zgodnie z prawem krajowym I wszelkie domniemane naruszenia tego prawa muszą zostać rozwiązane przed właściwymi hiszpańskimi organami sądowniczymi (zob. sprawa C-182/83 Fearon v. Irish Land Commission [1984] Zb. Orz. 3677).

Jedynie w ostateczności, po wyczerpaniu wszystkich krajowych możliwości zadośćuczynienia możliwe jest wniesienie sprawy do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Krótko mówiąc przeprowadzając wywłaszczenia, władze hiszpańskie działają zgodnie z konstytucją hiszpańską i prawami przyjętymi zgodnie z odpowiednimi postanowieniami konstytucji. Fakt, że niektóre z osób dotkniętych tymi działaniami to obywatele Unii, którzy skorzystali z jednej ze swobód gwarantowanych na mocy traktatu nie ma tu znaczenia. Właściwym sposobem poszukiwania zadośćuczynienia jest zwrócenie się do sądów hiszpańskich, a ostatecznie, po wyczerpaniu wszystkich krajowych środków odwoławczych, do Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.

Na koniec projekt sprawozdania odnosi się do procedur wszczętych przez Komisję przeciwko Hiszpanii z powodu rzekomych naruszeń dyrektywy o zamówieniach publicznych. Istnieją jednak wątpliwości związane z występowaniem wystarczającego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy domniemanym niewłaściwym wdrożeniem tej dyrektywy a szkodami rzekomo poniesionymi przez składających petycje,

Podsumowując, po rozpatrzeniu sprawy na posiedzeniu w dniu 12 lutego 2009 r., Komisja Prawna zaleca, 13 głosami za[2] i bez głosów wstrzymujących się, by Pańska komisja będąca komisją przedmiotowo właściwą przystąpiła do rozpatrywania rzeczonego wniosku zgodnie z przedstawionymi sugestiami.

Z poważaniem,

Giuseppe GARGANI

  • [1]  Niniejszy traktat nie przesądza w niczym zasad prawa własności w państwach członkowskich.
  • [2]  Obecni byli następujący posłowie: Alin Lucian Antochi (przewodniczący), Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (wiceprzewodnicząca), Francesco Enrico Speroni (wiceprzewodniczący), Monica Frassoni (sprawozdawczyni), Sharon Bowles, Brian Crowley, Jean-Paul Gauzès, Klaus-Heiner Lehne, Alain Lipietz, Manuel Medina Ortega, Georgios Papastamkos, Aloyzas Sakalas, Jaroslav Zvěřina.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

11.2.2009

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

24

11

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Sir Robert Atkins, Margrete Auken, Alessandro Battilocchio, Victor Boştinaru, Simon Busuttil, Michael Cashman, Alexandra Dobolyi, Glyn Ford, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Cristina Gutiérrez-Cortines, David Hammerstein, Carlos José Iturgaiz Angulo, Marcin Libicki, David Martin, Miguel Angel Martínez Martínez, Manolis Mavrommatis, Mairead McGuinness, Willy Meyer Pleite, Gay Mitchell, José Javier Pomés Ruiz, Nicolae Vlad Popa, Andreas Schwab, Richard Seeber, Kathy Sinnott, Rainer Wieland

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Alexander Alvaro, Thijs Berman, Roger Helmer, Mieczysław Edmund Janowski, Henrik Lax, Juan Andrés Naranjo Escobar, María Sornosa Martínez

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Vicente Miguel Garcés Ramón, Jules Maaten, Teresa Riera Madurell, Frédérique Ries