ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA dotyczące wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych (przekształcenie)

31.3.2009 - (11788/1/2008 – C6‑0014/2009 – 2007/0099(COD)) - ***II

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Mathieu Grosch

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych (przekształcenie)

(11788/1/2008 – C6‑0014/2009 – 2007/0099(COD))

(Procedura współdecyzji: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wspólne stanowisko Rady (11788/1/2008 – C6-0014/2009),

–   uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu[1] dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0265),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 traktatu WE,

–   uwzględniając art. 62 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Transportu i Turystyki (A6-0211/2009),

1.  zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.  zobowiązuje przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Poprawka  1 Wspólne stanowisko Rady Punkt 5a preambuły (nowy)
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
	(5a) Stopniowa integracja jednolitego rynku europejskiego powinna prowadzić do zniesienia ograniczeń w dostępie do rynku wewnętrznego państw członkowskich. Należy jednak wziąć przy tym pod uwagę skuteczność kontroli oraz rozwój warunków zatrudnienia w tym zawodzie, a także harmonizację przepisów między innymi w dziedzinie wdrażania, opłat nakładanych na użytkowników dróg, jak i przepisów dotyczących kwestii socjalnych i bezpieczeństwa. Komisja powinna dokładnie monitorować sytuację rynkową oraz przebieg wspomnianej wyżej harmonizacji, a także – jeżeli będzie to właściwe – proponować dalsze otwarcie krajowych rynków transportu drogowego, w tym przewozów kabotażowych.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  2 Wspólne stanowisko Rady Punkt 8a preambuły (nowy)
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
	(8a) Kontrole drogowe powinny być przeprowadzane w sposób pozbawiony bezpośredniej lub pośredniej dyskryminacji ze względu na narodowość przewoźnika drogowego lub ze względu na kraj, w którym ma on swoją siedzibę lub w którym zarejestrowany jest pojazd.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  3 Wspólne stanowisko Rady Punkt 11 preambuły
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
(11) Przewoźnicy, którzy posiadają licencje wspólnotowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu oraz przewoźnicy upoważnieni do wykonywania niektórych kategorii międzynarodowych przewozów rzeczy, powinni zostać uprawnieni do wykonywania krajowych przewozów na terytorium danego państwa członkowskiego tymczasowo, bez konieczności posiadania w tym państwie siedziby statutowej lub oddziału. W przypadku gdy wykonywane są takie przewozy kabotażowe, powinny one podlegać prawodawstwu wspólnotowemu, jak na przykład rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz przepisom krajowym z określonych dziedzin obowiązującym w przyjmującym państwie członkowskim.	(11) Przewoźnicy, którzy posiadają licencje wspólnotowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu oraz przewoźnicy upoważnieni do wykonywania niektórych kategorii międzynarodowych przewozów rzeczy, powinni zostać zgodnie z niniejszym rozporządzeniem uprawnieni do wykonywania krajowych przewozów na terytorium danego państwa członkowskiego tymczasowo, bez konieczności posiadania w tym państwie siedziby statutowej lub oddziału. W przypadku gdy wykonywane są takie przewozy kabotażowe, powinny one podlegać prawodawstwu wspólnotowemu, jak na przykład rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz przepisom krajowym z określonych dziedzin obowiązującym w przyjmującym państwie członkowskim.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  4 Wspólne stanowisko Rady Punkt 13 preambuły
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
(13) Nie naruszając postanowień Traktatu dotyczących prawa przedsiębiorczości przewozy kabotażowe stanowią świadczenie usług przez przewoźników w państwie członkowskim, w którym nie mają siedziby i nie powinny być zabronione, jeżeli nie są wykonywane w sposób oznaczający prowadzenie stałej i ciągłej działalności w tym państwie członkowskim. Aby łatwiej wyegzekwować ten wymóg, należy ograniczyć częstotliwość przewozów kabotażowych i okres, w którym mogą być wykonywane. W przeszłości takie krajowe przewozy były tymczasowo dozwolone. W praktyce było trudno stwierdzić, na które przewozy wydano zezwolenie. Niezbędne są zatem jasne i łatwe do wyegzekwowania przepisy.	(13) Nie naruszając postanowień Traktatu dotyczących prawa przedsiębiorczości przewozy kabotażowe stanowią świadczenie usług przez przewoźników w państwie członkowskim, w którym nie mają siedziby i nie powinny być zabronione, jeżeli nie są wykonywane w sposób oznaczający prowadzenie stałej i ciągłej działalności w tym państwie członkowskim. Aby łatwiej wyegzekwować ten wymóg, należy jaśniej zdefiniować częstotliwość przewozów kabotażowych i okres, w którym mogą być wykonywane. W przeszłości takie krajowe przewozy były tymczasowo dozwolone. W praktyce było trudno stwierdzić, na które przewozy wydano zezwolenie. Niezbędne są zatem jasne i łatwe do wyegzekwowania przepisy.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  5 Wspólne stanowisko Rady Punkt 13a preambuły (nowy)
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
	(13a) Niniejsze rozporządzenie nie narusza przepisów dotyczących drogowego przywozu lub wywozu towarów jako jednego z etapów transportu kombinowanego, określonych w dyrektywie Rady 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych przepisów dla niektórych rodzajów transportu kombinowanego towarów pomiędzy państwami członkowskimi1. Krajowe przewozy drogowe na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego, które nie są elementem transportu kombinowanego zgodnie z dyrektywą Rady 92/106/EWG, wchodzą w zakres definicji kabotażu i dlatego powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia.
	_________________ 1 Dz.U. L 368 z 17.12.1992, s. 38.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  6 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 1 – ustęp 5 – wprowadzenie
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
5. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do następujących rodzajów przewozu i przejazdów bez ładunku dokonywanych w powiązaniu z takim przewozem:	5. W przypadku następujących rodzajów przewozu i przejazdów bez ładunku dokonywanych w powiązaniu z takim przewozem nie wymaga się licencji wspólnotowej oraz dokonuje się zwolnienia z wszelkich zezwoleń przewozowych:
Uzasadnienie
Nowe sformułowanie przepisu o zwolnieniu jest istotne w celu wyjaśnienia, tak aby zapewnić zgodność z art. 8 ust. 4 przedmiotowego tekstu.
Poprawka  7 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 2 – punkt 6
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
„przewóz kabotażowy” oznacza krajowy zarobkowy przewóz wykonywany tymczasowo w przyjmującym państwie członkowskim;	„przewóz kabotażowy” oznacza krajowy zarobkowy przewóz wykonywany tymczasowo w przyjmującym państwie członkowskim zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  8 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit pierwszy
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
3. Krajowe przewozy drogowe wykonywane w przyjmującym państwie członkowskim przez przewoźnika niemającego siedziby w tym państwie uznaje się za zgodne z niniejszym rozporządzeniem, jeśli przewoźnik może przedstawić wyraźny dowód potwierdzający przewóz międzynarodowy, w ramach którego przyjechał do przyjmującego państwa członkowskiego, oraz każdy kolejny wykonany tam przewóz kabotażowy.	3. Krajowe przewozy drogowe wykonywane w przyjmującym państwie członkowskim przez przewoźnika niemającego siedziby w tym państwie uznaje się za zgodne z niniejszym rozporządzeniem, jeśli przewoźnik może przedstawić wyraźny dowód potwierdzający przewóz w przychodzącym ruchu międzynarodowym oraz każdy kolejny wykonany przewóz kabotażowy.
Uzasadnienie
Niezbędna zmiana sformułowania w celu dostosowania tekstu do sytuacji kabotażu tranzytowego.
Poprawka  9 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 8 – ustęp 3a (nowy)
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
	3a. W celu udowodnienia, że warunki określone w niniejszym artykule zostały spełnione, nie wymaga się żadnych dodatkowych dokumentów.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  10 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit pierwszy – wprowadzenie
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
1. W przypadku poważnego naruszenia przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego popełnionego lub stwierdzonego w jakimkolwiek państwie członkowskim właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, który dopuścił się takich naruszeń, podejmują odpowiednie dla danego przypadku działania, które mogą, między innymi, prowadzić do nałożenia następujących sankcji administracyjnych:	1. W przypadku poważnego naruszenia przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego popełnionego lub stwierdzonego w jakimkolwiek państwie członkowskim właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, który dopuścił się takich naruszeń, podejmują odpowiednie dla danego przypadku działania – w tym wystosowują ostrzeżenie, o ile przewiduje to prawo krajowe – które mogą, między innymi, prowadzić do nałożenia następujących sankcji administracyjnych:
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  11 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 12 – ustęp 3 – akapit pierwszy
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
3. Właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika , tak szybko jak to możliwe, a najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy po podjęciu ostatecznej decyzji w sprawie, informują właściwe organy państwa członkowskiego, w którym stwierdzono naruszenia, czy nałożono sankcje zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu i jakie to są sankcje.	3. Właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, tak szybko jak to możliwe, a najpóźniej w ciągu sześciu tygodni po podjęciu ostatecznej decyzji w sprawie, informują właściwe organy państwa członkowskiego, w którym stwierdzono naruszenia, czy nałożono sankcje zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu i jakie to są sankcje.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  12 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 13 – ustęp 1 – akapit pierwszy – wprowadzenie
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
1. W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego uzyskały informację o poważnym naruszeniu niniejszego rozporządzenia lub przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego przez przewoźnika niemającego tam siedziby, państwo członkowskie, na którego terytorium naruszenie zostało stwierdzone, przekazuje możliwie jak najszybciej, lecz nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od ostatecznej decyzji w tej sprawie właściwym organom państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, następujące informacje:	1. W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego uzyskały informację o poważnym naruszeniu niniejszego rozporządzenia lub przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego przez przewoźnika niemającego tam siedziby, państwo członkowskie, na którego terytorium naruszenie zostało stwierdzone, przekazuje możliwie jak najszybciej, lecz nie później niż w ciągu sześciu tygodni od ostatecznej decyzji w tej sprawie właściwym organom państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, następujące informacje:
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  13 Wspólne stanowisko Rady Artykuł 19 – ustęp 2
Wspólne stanowisko Rady	Poprawka
Rozporządzenie stosuje się od dnia …*	Rozporządzenie stosuje się od dnia …* z wyjątkiem art. 8 i 9, które wchodzą w życie sześć miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Poprawka gwarantuje przyjęcie niniejszego wniosku z uwzględnieniem najważniejszych uwag Parlamentu Europejskiego.

• [1]  Teksty przyjęte, 21.5.2008, P6_TA(2008)0218.

UZASADNIENIE

Wprowadzenie

Wniosek Komisji dotyczy przekształcenia rozporządzenia, które zastąpi rozporządzenia nr 881/92 i nr 3118/93. Uchylona zostałaby również dyrektywa 2006/94/WE. Rozporządzenie nr 881/92 ustanawia swobodę w zakresie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy dla przedsiębiorstw posiadających licencję wspólnotową. Na mocy rozporządzenia nr 3118/93 przedsiębiorstwom posiadającym licencję wspólnotową wydaną przez państwo członkowskie zezwala się na świadczenie usług przewozu drogowego na terytorium innego państwa członkowskiego, o ile odbywa się to tymczasowo. Dyrektywa 2006/94/WE zobowiązuje państwa członkowskie do liberalizacji niektórych rodzajów przewozów, takich jak przewóz przesyłek pocztowych stanowiący usługę powszechną czy przewóz pojazdów o ciężarze nieprzekraczającym 3,5 tony.

Komisja zaproponowała przekształcenie rozporządzenia w celu poprawy przejrzystości prawnej, czytelności i wykonalności. Celem Komisji było również określenie warunków, na jakich dopuszcza się kabotaż, wprowadzenie uproszczonych i ujednoliconych wzorów licencji wspólnotowej i zaświadczenia dla kierowcy oraz zaostrzenie sankcji za naruszenie wspólnotowych przepisów w zakresie transportu drogowego, którego to naruszenia dopuszczono się w państwie członkowskim innym niż państwo siedziby przewoźnika. Zasadniczym celem było ustalenie prostej, jednoznacznej i wykonalnej definicji kabotażu. Komisja liczyła na poprawę skuteczności wewnętrznego rynku przewozów drogowych poprzez zwiększenie pewności prawnej, ograniczenie kosztów administracyjnych i zapewnienie uczciwej konkurencji.

Pierwsze czytanie w Parlamencie

Parlament z zadowoleniem odniósł się do wniosku Komisji, jednak poszedł dalej odnośnie do definicji kabotażu. Zezwolił na stopniowe zwiększanie liczby dozwolonych przewozów kabotażowych w tygodniu z trzech do siedmiu. Zwrócił się o zniesienie wszelkich ograniczeń do końca 2013 r. Załadunek i rozładunek powinny być dozwolone w państwie członkowskim tranzytu, a rozporządzenie nie powinno w jakikolwiek sposób uniemożliwiać państwu członkowskiemu zezwolenia przewoźnikom z innego państwa członkowskiego na wykonywanie nieograniczonej liczby przewozów kabotażowych. Drogowy przywóz lub wywóz towarów jako jeden z etapów transportu kombinowanego nie powinien wchodzić w zakres przepisów rozporządzenia.

W przypadku przewozu „cross trade” (przewozu na terytorium dwóch przyjmujących państw członkowskich wykonywanego przez przewoźnika niemającego siedziby w żadnym z tych państw) jedno z przyjmujących państw może domagać się stosowania warunków pracy i zatrudnienia obowiązujących przewoźników z tego państwa. Ponadto w rozporządzeniu należy uwzględnić przepisy dyrektywy 96/71/WE w sprawie delegowania pracowników.

Należy ograniczyć biurokrację poprzez uznanie ujednoliconego listu przewozowego za wystarczający dowód pisemny dla celów kontroli. Państwom członkowskim nie należy zezwolić na ograniczanie kabotażu poprzez wymaganie dodatkowych dokumentów poza tymi określonymi w rozporządzeniu. Podobnie jak w przypadku rozporządzenia w sprawie dostępu do zawodu, przepisy o drobnych naruszeniach należy usunąć z wniosku dotyczącego kabotażu.

Parlament zwrócił się także o ustanowienie przepisu, na mocy którego w przypadku poważnych zakłóceń na krajowym rynku transportowym środki ochronne można podjąć na szczeblu państwa członkowskiego.

Wspólne stanowisko Rady

Rozważania Rady nad przekształceniem rozporządzenia toczyły się wokół kwestii kabotażu. Definicja kabotażu podana w art. 8 wspólnego stanowiska Rady dla niektórych państw członkowskich ma wymiar minimalny, dla innych zaś – maksymalny. Zezwala się mianowicie na trzy przewozy w przyjmującym państwie członkowskim, przy czym ostatni rozładunek rzeczy przed wyjazdem z przyjmującego państwa członkowskiego odbywa się najpóźniej w terminie siedmiu dni od ostatniego rozładunku w ramach dostawy rzeczy w ruchu przychodzącym. W okresie tym przewoźnicy mogą wykonywać dozwolone przewozy kabotażowe w którymkolwiek państwie członkowskim, pod warunkiem, że są one ograniczone do jednego przewozu kabotażowego na państwo członkowskie w ciągu trzech dni od wjazdu bez ładunku na terytorium tego państwa członkowskiego.

Ogółem Rada częściowo lub w całości przyjęła 13 z 48 poprawek Parlamentu. Obszary, w których nadal występuje różnica zdań, poza definicją kabotażu, obejmują dalsze otwarcie rynku przewozów kabotażowych, częściowy rozładunek, definicję przewozów kabotażowych, delegowanie pracowników, regulację przewozów „cross trade”, bardziej przejrzyste stosowanie pojęcia „tymczasowy”, transport kombinowany i termin rozpoczęcia stosowania przedmiotowego rozporządzenia, który Rada chce przesunąć na 24 miesiące od dnia jego wejścia w życie.

Propozycje sprawozdawcy

Nie ulega wątpliwości, iż odnośnie do szeregu kwestii technicznych stanowiska Parlamentu i Rady nie odbiegają od siebie znacząco. Zdaniem sprawozdawcy należy zatem skupić się na głównych dziedzinach, w których wciąż istnieją rozbieżności. Definicja kabotażu ustalona przez Radę, przynajmniej w odniesieniu do wyznaczonego czasu i liczby przewozów, bliska jest definicji ustalonej przez Parlament. Postulat uściślenia definicji przewozów kabotażowych został przyjęty przez Radę. Wyjaśnienia wciąż wymaga kwestia całkowitego rozładunku. Rada nie przyjęła natomiast stopniowego znoszenia ograniczeń. W opinii sprawozdawcy owe powiązane ze sobą zagadnienia to obszar, w którym można by poczynić postęp. Należy również podjąć kwestię transportu kombinowanego. Przekaz informacji pomiędzy zainteresowanymi państwami członkowskimi powinien przebiegać bez jakichkolwiek niepotrzebnych opóźnień. Należy umożliwić zawieranie umów dotyczących zwiększenia dostępu do kabotażu pomiędzy sąsiednimi państwami członkowskimi.

W związku z powyższym na tym etapie, gdy możliwe wydaje się osiągnięcie zadowalającego kompromisu, sprawozdawca przedkłada poprawki zmierzające do realizacji tego celu. Sprawozdawca gotów jest nadal współpracować z Radą i Komisją oraz oczywiście ze sprawozdawcami umownymi, by wyjaśnić niektóre kwestie i zachęcić Radę do pójścia dalej w kierunku stanowiska Parlamentu przed głosowaniem w komisji nad projektem zalecenia do drugiego czytania.

PROCEDURA

Tytuł	Dostęp do rynku międzynarodowych przewozów towarów drogami Wspólnoty (przeredagowanie)
Odsyłacze	11788/1/2008 – C6-0014/2009 – 2007/0099(COD)
Data pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim - Numer P	21.5.2008                     T6-0218/2008
Wniosek Komisji	COM(2007)0265 - C6-0146/2007
Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia wspólnego stanowiska	15.1.2009
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	TRAN 15.1.2009
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Mathieu Grosch 19.1.2009
Rozpatrzenie w komisji	16.2.2009		16.3.2009
Data przyjęcia	31.3.2009
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	25 6 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Gabriele Albertini, Paolo Costa, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Arūnas Degutis, Petr Duchoň, Saïd El Khadraoui, Robert Evans, Emanuel Jardim Fernandes, Francesco Ferrari, Mathieu Grosch, Georg Jarzembowski, Stanisław Jałowiecki, Timothy Kirkhope, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Sepp Kusstatscher, Jörg Leichtfried, Eva Lichtenberger, Marian-Jean Marinescu, Erik Meijer, Seán Ó Neachtain, Reinhard Rack, Ulrike Rodust, Gilles Savary, Brian Simpson, Dirk Sterckx, Ulrich Stockmann, Michel Teychenné, Silvia-Adriana Ţicău, Armando Veneto
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Philip Bradbourn, Jeanine Hennis-Plasschaert, Anne E. Jensen
Data złożenia	2.4.2009