VERSLAG over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg

3.4.2009 - (COM(2008)0414 – C6‑0257/2008 – 2008/0142(COD)) - ***I

Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid
Rapporteur: John Bowis
Rapporteurs voor advies (*):
Iles Braghetto, Commissie werkgelegenheid en sociale zaken
Bernadette Vergnaud, Commissie interne markt en consumentenbescherming
(*) Procedure met medeverantwoordelijke commissies – artikel 47 van het Reglement

ONTWERPWETGEVINGSRESOLUTIE VAN HET EUROPEES PARLEMENT

over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg

(COM(2008)0414 – C6‑0257/2008 – 2008/0142(COD))

(Medebeslissingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–   gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2008)0414),

–   gelet op artikel 251, lid 2 en artikel 95 van het EG­Verdrag, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C6-0257/2008),

–   gelet op het advies van de Commissie juridische zaken over de voorgestelde rechtsgrondslag,

–   gelet op de artikelen 51 en 35 van zijn Reglement,

–   gezien het verslag van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid en de adviezen van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken, de Commissie interne markt en consumentenbescherming, Commissie economische en monetaire zaken, Commissie industrie, onderzoek en energie, de Commissie juridische zaken en de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid (A6-0233/2009),

1.  hecht zijn goedkeuring aan het Commissievoorstel, als geamendeerd door het Parlement;

2.  verzoekt om hernieuwde voorlegging indien de Commissie voornemens is ingrijpende wijzigingen in dit voorstel aan te brengen of dit door een nieuwe tekst te vervangen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

Amendement  1 Voorstel voor een richtlijn Overweging 2
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
(2) Omdat aan de voorwaarden voor de toepassing van artikel 95 van het Verdrag als rechtsgrondslag wordt voldaan, moet de Gemeenschapswetgever die rechtsgrondslag zelfs gebruiken wanneer de bescherming van de volksgezondheid een doorslaggevende factor is voor de gemaakte keuzen; artikel 95, lid 3, van het Verdrag verlangt in dit verband expliciet dat bij harmonisering wordt uitgegaan van een hoog niveau van bescherming van de volksgezondheid, daarbij in het bijzonder rekening houdend met alle nieuwe ontwikkelingen die op wetenschappelijke gegevens zijn gebaseerd.	(2) Omdat aan de voorwaarden voor de toepassing van artikel 95 van het Verdrag als rechtsgrondslag wordt voldaan, moet de Gemeenschapswetgever die rechtsgrondslag zelfs gebruiken wanneer de bescherming van de volksgezondheid een doorslaggevende factor is voor de gemaakte keuzen; artikel 95, lid 3, van het Verdrag verlangt in dit verband expliciet dat wordt uitgegaan van een hoog niveau van bescherming van de volksgezondheid, daarbij in het bijzonder rekening houdend met alle nieuwe ontwikkelingen die op wetenschappelijke gegevens zijn gebaseerd.
Motivering
Deze richtlijn heeft tot doel de rechten van de patiënten te verduidelijken en niet de organisatie van de gezondheidszorg te harmoniseren. Dat valt onder de exclusieve bevoegdheid van de lidstaten.
Amendement  2 Voorstel voor een richtlijn Overweging 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(2 bis) Op 9 juni 2005 heeft het Europees Parlement met 554 stemmen tegen 12 een resolutie over de mobiliteit van patiënten en ontwikkelingen in de gezondheidszorg in de Europese Unie1 aangenomen waarin het verzoekt om rechtszekerheid en duidelijkheid over rechten en procedures voor patiënten, gezondheidswerkers en lidstaten.
	1 PB L 124 E van 25.5.2006, blz. 543.
Amendement  3 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(4) De gezondheidsstelsels van de Gemeenschap vormen een belangrijk onderdeel van het hoge niveau van sociale bescherming in Europa en dragen bij tot sociale samenhang en sociale rechtvaardigheid, alsook tot duurzame ontwikkeling. Bovendien maken zij deel uit van het bredere kader van diensten van algemeen belang.	(4) De gezondheidsstelsels van de Gemeenschap vormen een belangrijk onderdeel van het hoge niveau van sociale bescherming in Europa en dragen bij tot sociale samenhang en sociale rechtvaardigheid, alsook tot duurzame ontwikkeling.
Amendement  4 Voorstel voor een richtlijn Overweging 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(5 bis) Deze richtlijn eerbiedigt de vrijheid van elke lidstaat om te beslissen welke soort gezondheidszorg hij passend acht en laat deze vrijheid onverlet. Geen van de bepalingen van deze richtlijn mag op dergelijke wijze worden uitgelegd dat de fundamentele ethische keuzes van de lidstaten worden ondermijnd.
Motivering
Concerns have been raised that ethically controversial medical “services” like euthanasia, DNA-testing or IVF maybe have to be financed by the Member States even if the relevant service is not allowed, or at least not financed, in the relevant Member States. For services which are clearly illegal, like euthanasia, there should be no doubt, but it may be helpful to clarify this point. In other areas, like DNA-testing, the situation is more complicated because it is not banned in any Member State but the conditions are quite different, for example obligation to do counselling before testing is necessary in one Member State and not in the other.
Amendement  5 Voorstel voor een richtlijn Overweging 6
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(6) Over bepaalde vraagstukken in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, zoals de vergoeding van de kosten van gezondheidszorg die wordt verstrekt in een andere lidstaat dan die waar de ontvanger van de zorg woonachtig is, heeft het Hof van Justitie zich al uitgesproken. Omdat de gezondheidszorg van het toepassingsgebied van Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt is uitgesloten, is het belangrijk deze vraagstukken in een specifiek communautair rechtsinstrument te behandelen met het oog op een algemenere en doeltreffendere toepassing van de door het Hof van Justitie in afzonderlijke zaken ontwikkelde beginselen.	(6) Over bepaalde vraagstukken in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, zoals de vergoeding van de kosten van gezondheidszorg die wordt verstrekt in een andere lidstaat dan die waar de ontvanger van de zorg woonachtig is, heeft het Hof van Justitie zich al uitgesproken. Het is belangrijk deze vraagstukken in een specifiek communautair rechtsinstrument te behandelen met het oog op een algemenere en doeltreffendere toepassing van de door het Hof van Justitie in afzonderlijke zaken ontwikkelde beginselen.
Amendement  6 Voorstel voor een richtlijn Overweging 8
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen en patiëntenmobiliteit en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen, alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid, te waarborgen, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.	(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen met betrekking tot patiëntenmobiliteit alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.
Motivering
De voorgestelde richtlijn is alleen van toepassing op patiëntenmobiliteit, niet op het vrije verkeer van dienstverleners.
Amendement  7 Voorstel voor een richtlijn Overweging 9
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(9) Deze richtlijn betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg is van toepassing op alle soorten gezondheidszorg. Zoals het Hof van Justitie heeft bevestigd, wordt de gezondheidszorg noch door de bijzondere aard ervan, noch door de wijze waarop zij wordt georganiseerd of gefinancierd, aan het grondbeginsel van vrij verkeer onttrokken. De richtlijn is niet van toepassing op bijstand en ondersteuning van gezinnen of individuen met een bepaalde langdurige zorgbehoefte. Zij is bijvoorbeeld niet van toepassing op verzorgingshuizen of huisvesting of op ondersteuning van ouderen of kinderen door sociaal werkers, vrijwilligers of andere professionele dienstverleners dan gezondheidswerkers.	(9) Deze richtlijn betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg is van toepassing op alle soorten gezondheidszorg. Zoals het Hof van Justitie heeft bevestigd, wordt de gezondheidszorg noch door de bijzondere aard ervan, noch door de wijze waarop zij wordt georganiseerd of gefinancierd, aan het grondbeginsel van vrij verkeer onttrokken. De richtlijn is niet van toepassing op bijstand en ondersteuning van gezinnen en individuen met een bepaalde langdurige zorg- , ondersteunings- , verzorgings- of hulpbehoefte, voor zover het gaat om specifieke behandeling of hulp in het kader van een sociaalzekerheidsstelsel. Dit zijn vooral diensten op het gebied van langdurige zorg die noodzakelijk worden geacht om de hulpbehoevende een zo volwaardig en onafhankelijk mogelijk leven te bieden. Deze richtlijn is bijvoorbeeld niet van toepassing op verzorgingshuizen of huisvesting of op ondersteuning van ouderen of kinderen door sociaal werkers, vrijwilligers of andere professionele dienstverleners dan gezondheidswerkers.
Motivering
Dit amendement moet duidelijk maken dat diensten op het gebied van maatschappelijke bijstand of zorg, revalidatie met het oog op herintegratie in het beroepsleven en langdurige zorg niet onder het toepassingsgebied van deze richtlijn vallen.
Amendement  8 Voorstel voor een richtlijn Overweging 9 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(9 bis) Deze richtlijn is niet van toepassing op orgaantransplantaties. Wegens hun specifieke karakter zullen deze worden geregeld bij een afzonderlijke richtlijn.
Amendement  9 Voorstel voor een richtlijn Overweging 10
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(10) Voor de toepassing van deze richtlijn worden onder “grensoverschrijdende gezondheidszorg” de volgende wijzen van verlening van gezondheidszorg verstaan:	(10) Voor de toepassing van deze richtlijn wordt onder “grensoverschrijdende gezondheidszorg” alleen het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat dan degene waar de patiënt verzekerd is, verstaan. Deze situatie wordt bedoeld met “mobiliteit van patiënten”.
– gebruik van gezondheidszorg in het buitenland (de patiënt gaat naar een zorgaanbieder in een andere lidstaat om behandeld te worden); deze situatie wordt bedoeld met “mobiliteit van patiënten”;
– grensoverschrijdende verstrekking van gezondheidszorg (vanuit het grondgebied van een lidstaat worden diensten op het grondgebied van een andere lidstaat verricht), zoals telegeneeskunde, diagnose en receptverstrekking op afstand, laboratoriumdiensten;
– permanente aanwezigheid van een zorgaanbieder (een zorgaanbieder heeft zich in een andere lidstaat gevestigd); en
– tijdelijke aanwezigheid van personen (mobiliteit van gezondheidswerkers, die bijvoorbeeld tijdelijk naar de lidstaat van de patiënt gaan om diensten te verlenen).
Amendement  10 Voorstel voor een richtlijn Overweging 11
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(11) Zoals de lidstaten in de conclusies van de Raad betreffende de gemeenschappelijke waarden en beginselen van de gezondheidsstelsels van de Europese Unie erkend hebben, is er een reeks operationele beginselen die door de gezondheidsstelsels in de hele Gemeenschap worden gedeeld. Tot deze operationele beginselen behoren kwaliteit, veiligheid, zorg die gebaseerd is op feiten en ethiek, betrokkenheid van de patiënt, verhaal, het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens, en vertrouwelijkheid. Patiënten, gezondheidswerkers en autoriteiten die voor de zorgstelsels verantwoordelijk zijn, moeten erop kunnen vertrouwen dat in de hele Gemeenschap deze gedeelde beginselen worden nageleefd en wordt gezorgd voor de daarvoor benodigde structuren. Daarom is het passend dat de autoriteiten van de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, verantwoordelijk worden voor het waarborgen van de naleving van deze operationele beginselen. Dit is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat patiënten vertrouwen krijgen in grensoverschrijdende gezondheidszorg, hetgeen onontbeerlijk is om op de interne markt patiëntenmobiliteit en vrij verkeer van gezondheidzorgverlening, alsmede een hoog niveau van gezondheidsbescherming tot stand te brengen.	(11) Zoals de lidstaten in de conclusies van de Raad betreffende de gemeenschappelijke waarden en beginselen van de gezondheidsstelsels van de Europese Unie erkend hebben, is er een reeks operationele beginselen die door de gezondheidsstelsels in de hele Gemeenschap worden gedeeld. Tot deze operationele beginselen behoren kwaliteit, veiligheid, zorg die gebaseerd is op feiten en ethiek, betrokkenheid van de patiënt, verhaal, het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens, en vertrouwelijkheid. Patiënten, gezondheidswerkers en autoriteiten die voor de zorgstelsels verantwoordelijk zijn, moeten erop kunnen vertrouwen dat in de hele Gemeenschap deze gedeelde beginselen worden nageleefd en wordt gezorgd voor de daarvoor benodigde structuren. Daarom is het passend dat de autoriteiten van de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, verantwoordelijk worden voor het waarborgen van de naleving van deze operationele beginselen. Dit is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat patiënten vertrouwen krijgen in grensoverschrijdende gezondheidszorg, hetgeen onontbeerlijk is om patiëntenmobiliteit en een hoog niveau van gezondheidsbescherming tot stand te brengen. Met het oog op deze gemeenschappelijke waarden wordt niettemin aanvaard dat lidstaten om ethische redenen verschillende beslissingen nemen over de beschikbaarheid van bepaalde behandelingen en de concrete voorwaarden voor toegang daartoe. Deze richtlijn laat ethische diversiteit onverlet.
Amendement  11 Voorstel voor een richtlijn Overweging 12
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(12) Omdat van tevoren niet bekend is of een bepaalde zorgaanbieder gezondheidszorg aan een patiënt uit een andere lidstaat of aan een patiënt uit zijn eigen lidstaat zal verlenen, moeten de voorschriften waarmee gewaarborgd wordt dat gezondheidszorg volgens gemeenschappelijke beginselen en duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen wordt verleend, op alle soorten gezondheidszorg van toepassing zijn teneinde de vrijheid om grensoverschrijdende gezondheidszorg te verlenen en te ontvangen te verzekeren, hetgeen de doelstelling van deze richtlijn is. De autoriteiten van de lidstaten moeten de gemeenschappelijke overkoepelende waarden universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit in acht nemen, die reeds door de instellingen van de Gemeenschap en de lidstaten algemeen zijn omarmd als reeks waarden die door de gezondheidsstelsels in heel Europa worden gedeeld. De lidstaten moeten tevens waarborgen dat deze waarden jegens patiënten en burgers uit andere lidstaten in acht worden genomen en dat alle patiënten een rechtvaardige behandeling krijgen op basis hun zorgbehoefte, en niet op basis van de lidstaat waar zij bij het socialezekerheidsstelsel zijn aangesloten. Daarbij moeten de lidstaten de beginselen van het vrije verkeer op de interne markt, non-discriminatie op grond van onder meer nationaliteit (of, voor rechtspersonen, op grond van lidstaat van vestiging), en de noodzakelijkheid en evenredigheid van eventuele beperkingen op het vrije verkeer naleven. Deze richtlijn verplicht zorgaanbieders echter geenszins patiënten uit andere lidstaten voor geplande behandelingen te aanvaarden of voorrang te geven ten koste van andere patiënten met soortgelijke zorgbehoeften, die hierdoor bijvoorbeeld langer op een behandeling zouden moeten wachten.	(12) Omdat van tevoren niet bekend is of een bepaalde zorgaanbieder gezondheidszorg aan een patiënt uit een andere lidstaat of aan een patiënt uit zijn eigen lidstaat zal verlenen, moeten de voorschriften waarmee gewaarborgd wordt dat gezondheidszorg volgens gemeenschappelijke beginselen en duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen wordt verleend, op alle soorten gezondheidszorg van toepassing zijn teneinde de vrijheid om grensoverschrijdende gezondheidszorg te verlenen en te ontvangen te verzekeren, hetgeen de doelstelling van deze richtlijn is. De autoriteiten van de lidstaten moeten de gemeenschappelijke overkoepelende waarden universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit in acht nemen, die reeds door de instellingen van de Gemeenschap en de lidstaten algemeen zijn omarmd als reeks waarden die door de gezondheidsstelsels in heel Europa worden gedeeld. De lidstaten moeten tevens waarborgen dat deze waarden jegens patiënten en burgers uit andere lidstaten in acht worden genomen en dat alle patiënten een rechtvaardige behandeling krijgen op basis hun zorgbehoefte, en niet op basis van de lidstaat waar zij bij het socialezekerheidsstelsel zijn aangesloten. Daarbij moeten de lidstaten de beginselen van het vrije verkeer van personen op de interne markt, non-discriminatie op grond van onder meer nationaliteit, en de noodzakelijkheid en evenredigheid van eventuele beperkingen op het vrije verkeer naleven. Deze richtlijn verplicht zorgaanbieders echter geenszins patiënten uit andere lidstaten voor geplande behandelingen te aanvaarden of voorrang te geven ten koste van andere patiënten met soortgelijke zorgbehoeften, die hierdoor bijvoorbeeld langer op een behandeling zouden moeten wachten. Om patiënten in staat te stellen een weloverwogen keuze te maken wanneer zij in een andere lidstaat gezondheidszorg wensen te ontvangen, moeten de lidstaten ervoor zorgen dat patiënten de nodige informatie krijgen over de gezondheids- en kwaliteitsnormen die gelden in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, alsook over de kenmerken van de gezondheidszorg die door een bepaalde zorgaanbieder wordt verstrekt. Deze informatie moet ook beschikbaar worden gesteld in vormen die toegankelijk zijn voor mensen met een handicap.
Amendement  12 Voorstel voor een richtlijn Overweging 13 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(13 bis) De lidstaten moeten ervoor zorgen dat patiënten er bij de toepassing van deze richtlijn niet tegen hun wil toe worden aangezet om te worden behandeld buiten hun lidstaat van aansluiting.
Amendement  13 Voorstel voor een richtlijn Overweging 13 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(13 ter) Er moeten maatregelen worden genomen om vrouwen een gelijkwaardige toegang tot de gezondheidszorg, en tot specifieke zorg voor vrouwen te garanderen, met name gynaecologische en verloskundige zorg.
Amendement  14 Voorstel voor een richtlijn Overweging 14 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	14 bis) Er moet stelselmatig en permanent worden gewerkt aan verbetering van de kwaliteits- en veiligheidsnormen overeenkomstig de conclusies van de Raad van 1-2 juni 2006 betreffende de gemeenschappelijke waarden en beginselen van de gezondheidsstelsels van de Europese Unie, met inachtneming van de vooruitgang van de internationale medische wetenschap en de algemeen erkende goede medische praktijken, alsmede nieuwe medische technologie;
Motivering
De zorgstelsels in de Europese Unie moeten aan de door de Europese Raad geformuleerde gemeenschappelijke waarden en beginselen beantwoorden en moeten de ontwikkelingen in de medische wetenschap, technologie en praktijk volgen.
Amendement  15 Voorstel voor een richtlijn Overweging 15
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(15) Onderzoek wijst erop dat gezondheidszorg in 10% van de gevallen schade oplevert. De invoering van duidelijke gemeenschappelijke verplichtingen voor de omgang met schade als gevolg van gezondheidszorg is dan ook essentieel om te voorkomen dat een gebrek aan vertrouwen in deze mechanismen een belemmering voor de verbreiding van grensoverschrijdende gezondheidszorg vormt. De dekking van schade en de vergoeding door de stelsels van het land waar de behandeling plaatsvindt, mag de lidstaten niet beletten de dekking van hun binnenlandse stelsels uit te breiden tot patiënten uit hun land die zich in het buitenland willen laten behandelen wanneer dit in het belang van de patiënt is, in het bijzonder voor patiënten voor wie het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat noodzakelijk is.	(15) Onderzoek wijst erop dat gezondheidszorg in 10% van de gevallen schade oplevert. Ervoor zorgen dat de lidstaten waar de behandeling plaatsvindt, beschikken over een systeem (met inbegrip van de verlening van nazorg) voor de omgang met veronderstelde schade als gevolg van gezondheidszorg, zoals gedefinieerd door de lidstaat van aansluiting, is dan ook essentieel om te voorkomen dat een gebrek aan vertrouwen in deze mechanismen een belemmering voor de verbreiding van grensoverschrijdende gezondheidszorg vormt. De dekking van schade en de vergoeding door de stelsels van het land waar de behandeling plaatsvindt, mag de lidstaten niet beletten de dekking van hun binnenlandse stelsels uit te breiden tot patiënten uit hun land die zich in het buitenland willen laten behandelen wanneer dit in het belang van de patiënt is, in het bijzonder voor patiënten voor wie het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat noodzakelijk is.
Amendement  16 Voorstel voor een richtlijn Overweging 17
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(17) Het recht op bescherming van persoonsgegevens is een grondrecht dat is vastgelegd in artikel 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Om de continuïteit van grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen waarborgen, moeten persoonsgegevens over de gezondheid van patiënten worden doorgegeven. Deze persoonsgegevens moeten vrij van de ene naar de andere lidstaat kunnen worden doorgegeven, maar tegelijkertijd moeten de grondrechten van personen worden gewaarborgd. Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens geeft personen recht op toegang tot de persoonsgegevens die hun gezondheid betreffen, bijvoorbeeld tot medische patiëntendossiers waarin onder meer informatie over diagnosen, onderzoeksresultaten, beoordelingen door behandeld artsen en verrichte behandelingen en ingrepen wordt opgenomen. Deze bepalingen zijn ook van toepassing in het kader van de grensoverschrijdende gezondheidszorg waarop deze richtlijn betrekking heeft.	(17) Het recht op bescherming van persoonsgegevens is een grondrecht dat is vastgelegd in artikel 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Om de continuïteit van grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen waarborgen, moeten persoonsgegevens over de gezondheid van patiënten worden doorgegeven. Deze persoonsgegevens moeten vrij van de ene naar de andere lidstaat kunnen worden doorgegeven, maar tegelijkertijd moeten de grondrechten van personen worden gewaarborgd. Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens geeft personen recht op toegang tot de persoonsgegevens die hun gezondheid betreffen, bijvoorbeeld tot medische patiëntendossiers waarin onder meer informatie over diagnosen, onderzoeksresultaten, beoordelingen door behandeld artsen en verrichte behandelingen en ingrepen wordt opgenomen. Deze bepalingen zijn ook van toepassing in het kader van de grensoverschrijdende gezondheidszorg waarop deze richtlijn betrekking heeft. De patiënt moet de vrijgave van zijn persoonsgegevens om het even wanneer kunnen herroepen en moet bevestiging krijgen dat zijn gegevens gewist zijn.
Amendement  17 Voorstel voor een richtlijn Overweging 18
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(18) Het recht op vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg door het wettelijk socialezekerheidsstelsel waarbij patiënten verzekerd zijn, is door het Hof van Justitie in diverse arresten erkend. Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat de Verdragsbepalingen betreffende de vrijheid van dienstverrichting de vrijheid impliceren van ontvangers van gezondheidszorg, waaronder zij die geneeskundige behandeling behoeven, om zich met het oog daarop naar een andere lidstaat te begeven. Hetzelfde geldt voor ontvangers van gezondheidszorg die op een andere wijze, bijvoorbeeld via diensten op het gebied van e-gezondheidszorg, gezondheidszorg willen ontvangen die in een andere lidstaat wordt verleend. Hoewel het Gemeenschapsrecht de bevoegdheid van de lidstaten om hun stelsels van gezondheidszorg en sociale zekerheid in te richten onverlet laat, moeten zij bij de uitoefening van die bevoegdheid het Gemeenschapsrecht, en in het bijzonder de Verdragsbepalingen betreffende het vrij verrichten van diensten, naleven. Volgens die bepalingen mogen de lidstaten geen ongerechtvaardigde beperkingen op de uitoefening van die vrijheid in de gezondheidszorgsector invoeren of handhaven.	(18) Het recht op vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg door het wettelijk socialezekerheidsstelsel waarbij patiënten verzekerd zijn, is door het Hof van Justitie in diverse arresten erkend. Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat de Verdragsbepalingen de vrijheid impliceren van ontvangers van gezondheidszorg, waaronder zij die geneeskundige behandeling behoeven, om zich met het oog daarop naar een andere lidstaat te begeven. Het Gemeenschapsrecht laat de bevoegdheid van de lidstaten om hun stelsels van gezondheidszorg en sociale zekerheid in te richten onverlet.
Amendement  18 Voorstel voor een richtlijn Overweging 21
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(21) Het is passend te bepalen dat ook patiënten die zich in andere omstandigheden dan die waarop de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van toepassing is, voor gezondheidszorg naar een andere lidstaat begeven, van de beginselen van het vrije verkeer van diensten overeenkomstig het Verdrag en de bepalingen van deze richtlijn moeten kunnen profiteren. Patiënten moeten erop kunnen rekenen dat de kosten van die gezondheidszorg ten minste tot hetzelfde niveau worden vergoed als wanneer dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend. Hiermee wordt niets afgedaan aan de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de hoogte van de ziektekostendekking van hun burgers vast te stellen en worden grote gevolgen voor de financiering van de nationale gezondheidszorgstelsels voorkomen. Indien dit gunstiger is voor de patiënt, mogen de lidstaten in hun nationale wetgeving bepalen dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het tarief dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend.	(21) Patiënten moeten erop kunnen rekenen dat de kosten van in een andere lidstaat verstrekte gezondheidszorg en met gezondheidszorg verband houdende goederen ten minste tot hetzelfde niveau worden vergoed als wanneer dezelfde of een even efficiënte behandeling in de lidstaat van aansluiting zou zijn toegediend of gekocht. Hiermee wordt niets afgedaan aan de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de hoogte van de ziektekostendekking van hun burgers vast te stellen en worden grote gevolgen voor de financiering van de nationale gezondheidszorgstelsels voorkomen. Indien dit gunstiger is voor de patiënt, mogen de lidstaten in hun nationale wetgeving bepalen dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het tarief dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend.
Motivering
Deel van het amendement opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement.
Amendement  19 Voorstel voor een richtlijn Overweging 24
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(24) De patiënt mag in geen geval financieel voordeel hebben van de in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg en de vergoeding van de kosten moet bijgevolg beperkt zijn tot de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	(24) De patiënt mag in geen geval financieel voordeel hebben van de in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg of aangekochte goederen. Bijgevolg moet de vergoeding van de kosten beperkt zijn tot de feitelijke kosten. De lidstaten kunnen beslissen om andere, daarmee samenhangende kosten, zoals therapeutische behandeling, te vergoeden, mits de totale kosten het bedrag dat in lidstaat van aansluiting zou worden vergoed, niet overschrijden.
Motivering
Deel van het amendement opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement. De richtlijn heeft niet alleen betrekking op dienstverlening maar ook op de aankoop van goederen in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Verder wordt deze overweging beter geformuleerd.
Amendement  20 Voorstel voor een richtlijn Overweging 25
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(25) Deze richtlijn heeft evenmin tot doel patiënten recht te geven op vergoeding van de kosten van behandeling in een andere lidstaat wanneer de wetgeving van de lidstaat van aansluiting van de patiënt niet in een dergelijke behandeling voorziet. Ook belet deze richtlijn de lidstaten niet hun regeling voor verstrekkingen overeenkomstig de bepalingen ervan uit te breiden tot in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg.	(25) Deze richtlijn heeft evenmin tot doel patiënten recht te geven op vergoeding van de kosten van behandeling of aankoop van een goed in een andere lidstaat wanneer de wetgeving van de lidstaat van aansluiting van de patiënt niet in een dergelijke behandeling of dergelijk goed voorziet. Ook belet deze richtlijn de lidstaten niet hun regeling voor verstrekkingen en goederen overeenkomstig de bepalingen ervan uit te breiden tot in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg of goed. In deze richtlijn wordt erkend dat het recht op behandeling niet altijd op nationaal niveau door de lidstaten wordt vastgesteld en dat lidstaten hun eigen stelsels van gezondheidszorg en sociale zekerheid zodanig mogen inrichten dat het recht op behandeling op het regionale of lokale niveau wordt bepaald.
Motivering
Deel van het amendement opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement. De richtlijn heeft niet alleen betrekking op dienstverlening maar ook op de aankoop van goederen in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Verder wordt deze overweging beter geformuleerd.
Amendement  21 Voorstel voor een richtlijn Overweging 25 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(25 bis) Indien er verschillende methoden beschikbaar zijn om een bepaalde ziekte of een bepaald letsel te behandelen, heeft de patiënt recht op vergoeding van alle behandelingsmethoden die voldoende door de internationale medische wetenschap beproefd zijn, zelfs indien deze niet voorhanden zijn in de lidstaat van aansluiting van de patiënt.
Amendement  22 Voorstel voor een richtlijn Overweging 27
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(27) Uit hoofde van deze richtlijn hebben patiënten recht op alle geneesmiddelen waarvoor in de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend een vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, ook als in de lidstaat van aansluiting voor dat geneesmiddel geen vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, aangezien dit een onmisbaar aspect is om in een andere lidstaat een doeltreffende behandeling te kunnen krijgen.	(27) Uit hoofde van deze richtlijn hebben patiënten in de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, recht op alle geneesmiddelen of medische hulpmiddelen waarvoor in die lidstaat een vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, ook als in de lidstaat van aansluiting voor dat geneesmiddel of dat medische hulpmiddel geen vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, aangezien dit een onmisbaar aspect is om in een andere lidstaat een specifieke doeltreffende behandeling voor de patiënt te kunnen krijgen.
Motivering
Opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement. Omwille van de rechtszekerheid en de praktische gevolgen van de verstrekking van geneesmiddelen mag deze richtlijn niet afwijken van het in artikel 6 van richtlijn 2001/83/EG vastgelegde beginsel dat uitsluitend geneesmiddelen op de markt mogen worden gebracht die in de betrokken lidstaat zijn toegelaten.
Amendement  23 Voorstel voor een richtlijn Overweging 30
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(30) Er is geen voor alle gezondheidsstelsels van de Gemeenschap geldende definitie van “intramurale zorg”, en de uiteenlopende interpretaties van dit begrip kunnen dan ook een hinderpaal vormen voor de vrijheid van patiënten om gezondheidszorg te ontvangen. Om die hinderpaal weg te nemen moet een communautaire definitie van intramurale zorg worden vastgesteld. Intramurale zorg is over het algemeen zorg waarbij de patiënt overnachtingsaccommodatie moet worden geboden. Het kan echter passend zijn bepaalde andere soorten gezondheidszorg ook onder de regeling voor intramurale zorg te laten vallen, indien voor die gezondheidszorg zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is (bv. technologisch geavanceerde scanners voor diagnostiek) of indien aan de behandeling een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is (bv. behandeling van ernstige infectieziekten). De Commissie moet via de comitéprocedure een specifieke lijst van dergelijke behandelingen vaststellen, die regelmatig wordt bijgewerkt.	(30) Er is geen voor alle gezondheidsstelsels van de Gemeenschap geldende definitie van “intramurale zorg”, en de uiteenlopende interpretaties van dit begrip kunnen dan ook een hinderpaal vormen voor de vrijheid van patiënten om gezondheidszorg te ontvangen. Om die hinderpaal weg te nemen moet een communautaire definitie van intramurale zorg worden vastgesteld. Intramurale zorg is over het algemeen zorg waarbij de patiënt overnachtingsaccommodatie moet worden geboden. Het kan echter passend zijn bepaalde andere soorten gezondheidszorg ook onder de regeling voor intramurale zorg te laten vallen, indien voor die gezondheidszorg zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is (bv. technologisch geavanceerde scanners voor diagnostiek) of indien aan de behandeling een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is (bv. behandeling van ernstige infectieziekten).
Motivering
Het feit dat er verschillen in rechten en klinische praktijken bestaan tussen de lidstaten betekent dat het bestaan van één enkele communautaire lijst van behandelingen waarvoor vooraf toestemming vereist kan worden, voor de patiënten alleen maar verwarrend werkt.
Amendement  24 Voorstel voor een richtlijn Overweging 32
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(32) Als een lidstaat besluit overeenkomstig deze richtlijn een systeem van voorafgaande toestemming voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale of gespecialiseerde zorg in te voeren, moeten de kosten van dergelijke in een andere lidstaat verleende zorg door de lidstaat van aansluiting in ieder geval worden vergoed tot ten minste het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag mag echter niet hoger zijn dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. Als aan de voorwaarden in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, moet deze toestemming echter worden verleend en moeten de prestaties overeenkomstig die verordening worden verstrekt. Dit geldt in het bijzonder wanneer de toestemming is verleend nadat het verzoek administratief of rechterlijk is getoetst en de betrokken persoon de behandeling in een andere lidstaat heeft ontvangen. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing. Dit is in overeenstemming met de rechtspraak van het Hof van Justitie waarin geoordeeld is dat patiënten aan wie, naar later is gebleken, ten onrechte toestemming is geweigerd, recht hebben op volledige vergoeding van de kosten van de in een andere lidstaat ondergane behandeling overeenkomstig de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling heeft plaatsgevonden.	(32) Als een lidstaat besluit overeenkomstig deze richtlijn een systeem van voorafgaande toestemming voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale of gespecialiseerde zorg in te voeren, moeten de kosten van dergelijke in een andere lidstaat verleende zorg door de lidstaat van aansluiting in ieder geval worden vergoed tot ten minste het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of een voor de patiënt even doeltreffende behandeling in de lidstaat van aansluiting zou zijn uitgevoerd; het vergoede bedrag mag echter niet hoger zijn dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. Als aan de voorwaarden in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, moet deze toestemming echter worden verleend en moeten de prestaties overeenkomstig die verordening worden verstrekt. Dit geldt in het bijzonder wanneer de toestemming is verleend nadat het verzoek administratief of rechterlijk is getoetst en de betrokken persoon de behandeling in een andere lidstaat heeft ontvangen. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing. Dit is in overeenstemming met de rechtspraak van het Hof van Justitie waarin geoordeeld is dat patiënten aan wie, naar later is gebleken, ten onrechte toestemming is geweigerd, recht hebben op volledige vergoeding van de kosten van de in een andere lidstaat ondergane behandeling overeenkomstig de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling heeft plaatsgevonden.
Motivering
In de jurisprudentie van het Hof van Justitie wordt geen gewag gemaakt van "of soortgelijke gezondheidszorg". Om redenen van rechtszekerheid en coherentie met de voorschriften inzake de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels moet de bewoording "of soortgelijke" worden vervangen door "of een voor de patiënt even doeltreffende". Dit sluit aan bij de uitlegging van het begrip "behandeling" in artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 (nieuw artikel 20 van Verordening 883/2004) door het Hof (zie bv. C-372/04, Watts, punt 61).
Amendement  25 Voorstel voor een richtlijn Overweging 32 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(32 bis) De voorafgaande toestemming kan slechts worden geweigerd in het kader van een eerlijke en transparante procedure. De door de lidstaten ingestelde regels voor het indienen van een aanvraag om toestemming en de mogelijke gronden voor weigering worden op voorhand bekendgemaakt. Weigeringen moeten beperkt blijven tot het strikt noodzakelijke en moeten in verhouding zijn met de doelstellingen die aan de invoering van het systeem van voorafgaande toestemming ten grondslag hebben gelegen.
Amendement  26 Voorstel voor een richtlijn Overweging 33
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(33) De procedures voor grensoverschrijdende gezondheidszorg die de lidstaten vaststellen moeten de patiënten zodanige garanties in verband met objectiviteit, non-discriminatie en transparantie bieden dat gewaarborgd wordt dat de beslissingen van de nationale autoriteiten tijdig, zorgvuldig en met inachtneming van die algemene beginselen en de individuele omstandigheden van elk geval worden genomen. Dit geldt ook voor de feitelijke terugbetaling van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten na terugkeer van de patiënt. Patiënten moeten gewoonlijk binnen vijftien kalenderdagen over een beslissing over grensoverschrijdende gezondheidszorg kunnen beschikken. Die termijn moet echter korter zijn wanneer het spoedeisende karakter van de behandeling dit vereist. Deze algemene voorschriften moeten de erkenningsprocedures en voorschriften voor de verlening van diensten in Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties in elk geval onverlet laten.	(33) De procedures voor grensoverschrijdende gezondheidszorg die de lidstaten vaststellen moeten de patiënten zodanige garanties in verband met objectiviteit, non-discriminatie en transparantie bieden dat gewaarborgd wordt dat de beslissingen van de nationale autoriteiten tijdig, zorgvuldig en met inachtneming van die algemene beginselen en de individuele omstandigheden van elk geval worden genomen. Dit geldt ook voor de feitelijke terugbetaling van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten na terugkeer van de patiënt. Patiënten moeten gewoonlijk binnen vijftien kalenderdagen over een beslissing over grensoverschrijdende gezondheidszorg kunnen beschikken. Die termijn moet echter korter zijn wanneer het spoedeisende karakter van de behandeling dit vereist. Deze algemene voorschriften moeten de erkenningsprocedures en voorschriften voor de verlening van diensten in Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties in elk geval onverlet laten.
Motivering
Er is een kleine maar zeker niet verwaarloosbare groep mensen die in meer dan één lidstaat leven. Deze mensen moeten recht hebben op extramurale zorg zoals reconvalescentie, thuiszorg, enz., mits zij in hun lidstaat van aansluiting voor hetzelfde zorgpakket verzekerd zijn.
Amendement  27 Voorstel voor een richtlijn Overweging 34
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(34) Passende voorlichting over alle essentiële aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg is nodig om patiënten in staat te stellen hun rechten op grensoverschrijdende gezondheidszorg in de praktijk uit te oefenen. De meest efficiënte manier om dergelijke voorlichting voor grensoverschrijdende gezondheidszorg te geven, is de instelling van centrale contactpunten voor patiënten in elke lidstaat, die voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg kunnen geven met aandacht voor de context van het nationale gezondheidsstelsel. Omdat voor vragen over aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg overleg tussen de autoriteiten in verschillende lidstaten nodig is, moeten deze centrale contactpunten ook een netwerk vormen om dergelijke vragen op de meest efficiënte wijze te beantwoorden. De contactpunten moeten met elkaar samenwerken en patiënten in staat stellen met kennis van zaken beslissingen over grensoverschrijdende gezondheidszorg te nemen. Ook moeten zij informatie verstrekken over de mogelijkheden om problemen met grensoverschrijdende gezondheidszorg op te lossen, in het bijzonder over buitengerechtelijke regelingen voor de beslechting van grensoverschrijdende geschillen.	(34) Passende voorlichting over alle essentiële aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg is nodig om patiënten in staat te stellen hun rechten op grensoverschrijdende gezondheidszorg in de praktijk uit te oefenen. De meest efficiënte manier om dergelijke voorlichting voor grensoverschrijdende gezondheidszorg te geven, is de instelling van centrale contactpunten voor patiënten in elke lidstaat, die voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg kunnen geven met aandacht voor de context van het nationale gezondheidsstelsel. Omdat voor vragen over aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg overleg tussen de autoriteiten in verschillende lidstaten nodig is, moeten deze centrale contactpunten ook een netwerk vormen om dergelijke vragen op de meest efficiënte wijze te beantwoorden. De contactpunten moeten met elkaar samenwerken en patiënten in staat stellen met kennis van zaken beslissingen over grensoverschrijdende gezondheidszorg te nemen. Ook moeten zij informatie verstrekken over de mogelijkheden om problemen met grensoverschrijdende gezondheidszorg op te lossen, in het bijzonder over buitengerechtelijke regelingen voor de beslechting van grensoverschrijdende geschillen. Wanneer zij regelingen voor voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg treffen, moeten de lidstaten er rekening mee houden dat er ten behoeve van kwetsbare patiënten, mensen met een handicap en mensen met complexe behoeften voorlichting in toegankelijke vormen moet worden gegeven en mogelijke bronnen van extra bijstand moeten worden vermeld.
Motivering
Het is van essentieel belang dat voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg in toegankelijke vormen beschikbaar is.
Amendement  28 Voorstel voor een richtlijn Overweging 35
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(35) Wanneer een patiënt gezondheidszorg ontvangt in een lidstaat die niet het land is waar hij verzekerd is, is het cruciaal dat hij van tevoren van de geldende voorschriften op de hoogte is. Een soortgelijke duidelijkheid is vereist wanneer zorgverleners tijdelijk naar een andere lidstaat gaan om hun medische diensten daar te verlenen of wanneer grensoverschrijdende gezondheidszorg wordt verleend. In die gevallen is volgens de algemene beginselen in artikel 5 de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt van toepassing, aangezien de lidstaten uit hoofde van artikel 152, lid 5, van het Verdrag verantwoordelijk zijn voor de organisatie en verstrekking van gezondheidsdiensten en geneeskundige verzorging. Dit zal de patiënt helpen met kennis van zaken beslissingen te nemen en zal misverstanden en misvattingen voorkomen. Bovendien zal hierdoor veel vertrouwen tussen de patiënt en de zorgverlener ontstaan.	(35) Wanneer een patiënt gezondheidszorg ontvangt in een lidstaat die niet het land is waar hij verzekerd is, is het cruciaal dat hij van tevoren van de geldende voorschriften op de hoogte is. Een soortgelijke duidelijkheid is vereist wanneer grensoverschrijdende gezondheidszorg, zoals telegeneeskunde, wordt verleend. In die gevallen is volgens de algemene beginselen in artikel 5 de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt van toepassing, aangezien de lidstaten uit hoofde van artikel 152, lid 5, van het Verdrag verantwoordelijk zijn voor de organisatie en verstrekking van gezondheidsdiensten en geneeskundige verzorging. Dit zal de patiënt helpen met kennis van zaken beslissingen te nemen en zal misverstanden en misvattingen voorkomen. Bovendien zal hierdoor veel vertrouwen tussen de patiënt en de zorgverlener ontstaan.
Amendement  29 Voorstel voor een richtlijn Overweging 32
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(36) De lidstaten moeten beslissen over de vorm van deze nationale contactpunten, evenals over hun aantal. De nationale contactpunten mogen ook in bestaande informatiecentra worden opgenomen of op de activiteiten daarvan voortbouwen, mits duidelijk wordt aangegeven dat zij tevens nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg zijn. De nationale contactpunten moeten over de nodige middelen beschikken om informatie over de belangrijkste aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen geven en patiënten zo nodig praktische hulp te kunnen bieden. De Commissie moet samen met de lidstaten de samenwerking betreffende de nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg bevorderen, en onder meer relevante informatie op Gemeenschapsniveau beschikbaar stellen, bijvoorbeeld via het Europese Gezondheidsportaal. Het bestaan van nationale contactpunten mag de lidstaten niet beletten overeenkomstig de specifieke inrichting van hun gezondheidszorgstelsel op regionaal of plaatselijk niveau andere met elkaar verbonden contactpunten op te richten.	(36) De lidstaten moeten beslissen over de vorm van deze nationale contactpunten, evenals over hun aantal. De nationale contactpunten mogen ook in bestaande informatiecentra worden opgenomen of op de activiteiten daarvan voortbouwen, mits duidelijk wordt aangegeven dat zij tevens nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg zijn. De nationale contactpunten moeten over de nodige middelen beschikken om informatie over de belangrijkste aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen geven en patiënten zo nodig praktische hulp te kunnen bieden. De lidstaten moeten ervoor zorgen dat organen die de gezondheidswerkers vertegenwoordigen aan deze activiteiten deelnemen. Het bestaan van nationale contactpunten mag de lidstaten niet beletten overeenkomstig de specifieke inrichting van hun gezondheidszorgstelsel op regionaal of plaatselijk niveau andere met elkaar verbonden contactpunten op te richten. De nationale contactpunten moeten in staat zijn de patiënten relevante informatie over grensoverschrijdende gezondheidszorg te verstrekken en hun hulp te bieden. Dit mag geen rechtshulp omvatten.
Amendement  30 Voorstel voor een richtlijn Overweging 37
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(37) Om het potentieel van de interne markt voor grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen benutten, is samenwerking tussen de zorgaanbieders, zorginkopers en regelgevers van verschillende lidstaten op nationaal, regionaal of lokaal niveau nodig, zodat veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende zorg kan worden gewaarborgd. Dit geldt in het bijzonder voor grensregio’s, waar grensoverschrijdende dienstverlening de meest efficiënte wijze kan zijn om de gezondheidsdiensten voor de plaatselijke bevolking te organiseren, maar waar samenwerking tussen de gezondheidsstelsels van verschillende lidstaten nodig is om dergelijke grensoverschrijdende gezondheidsdiensten blijvend tot stand te kunnen brengen. Deze samenwerking kan bestaan in gezamenlijke planning, wederzijdse erkenning of aanpassing van procedures of normen, interoperabiliteit van de nationale informatie- en communicatietechnologiesystemen, praktische mechanismen om de continuïteit van de zorg te waarborgen of praktische bevordering van tijdelijke of incidentele verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg door gezondheidswerkers. In Richtlijn 2005/36/EG betreffende de erkenning van beroepskwalificaties is bepaald dat het vrij verrichten van tijdelijke of incidentele diensten in een andere lidstaat, waaronder diensten van gezondheidswerkers, behoudens specifieke bepalingen van het communautaire recht, niet om redenen van beroepskwalificatie mag worden beperkt. Deze richtlijn moet die bepalingen van Richtlijn 2005/36/EG onverlet laten.	(37) Er is samenwerking tussen de zorgaanbieders, zorginkopers en regelgevers van verschillende lidstaten op nationaal, regionaal of lokaal niveau nodig, zodat veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende zorg kan worden gewaarborgd. Dit geldt in het bijzonder voor grensregio’s, waar grensoverschrijdende gezondheidszorg de meest efficiënte wijze kan zijn om de gezondheidszorg voor de plaatselijke bevolking te organiseren, maar waar samenwerking tussen de gezondheidsstelsels van verschillende lidstaten nodig is om dergelijke grensoverschrijdende gezondheidsdiensten blijvend tot stand te kunnen brengen. Deze samenwerking kan bestaan in gezamenlijke planning, wederzijdse erkenning of aanpassing van procedures of normen, interoperabiliteit van de nationale informatie- en communicatietechnologiesystemen, praktische mechanismen om de continuïteit van de zorg te waarborgen of praktische bevordering van tijdelijke of incidentele verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg door gezondheidswerkers.
Motivering
Daar deze richtlijn betrekking heeft op alle vormen van zorg, is vermelding van de interne markt voor grensoverschrijdende gezondheidszorg zinloos.
Dit gedeelte wordt verplaatst naar een nieuwe overweging 37 bis, waar het exacter geformuleerd wordt.
Amendement  31 Voorstel voor een richtlijn Overweging 39
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(39) Wanneer geneesmiddelen in de lidstaat van de patiënt overeenkomstig Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik zijn toegelaten en in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn voorgeschreven, moet een dergelijk recept in principe in de eigen lidstaat van de patiënt medisch erkend en gebruikt kunnen worden. De opheffing van de wettelijke en bestuursrechtelijke belemmeringen voor een dergelijke erkenning doet niet af aan de noodzaak van passende instemming door de behandelend arts of apotheker van de patiënt in elk afzonderlijk geval indien dit uit hoofde van de bescherming van de menselijke gezondheid gerechtvaardigd is, noodzakelijk is en evenredig is met die doelstelling. Een dergelijke medische erkenning moet bovendien de beslissing van de lidstaat van aansluiting over de opname van dergelijke geneesmiddelen in het vergoedingenpakket van het socialezekerheidsstelsel waarbij de patiënt is aangesloten, onverlet laten. De toepassing van het erkenningsbeginsel zal worden bevorderd door de nodige maatregelen goed te keuren om de veiligheid van de patiënt te waarborgen en misbruik van of verwarring over geneesmiddelen te voorkomen.	(39) Wanneer geneesmiddelen in de lidstaat van de patiënt overeenkomstig Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik zijn toegelaten, inclusief de toekomstige wetgeving over vervalste geneesmiddelen (Richtlijn XXXX/XX/EG) en geneesmiddelenbewaking (Richtlijn ZZZZ/ZZ/EG), en in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn voorgeschreven, moet een dergelijk recept in principe in de eigen lidstaat van de patiënt medisch of in apotheken erkend en gebruikt kunnen worden. De opheffing van de wettelijke en bestuursrechtelijke belemmeringen voor een dergelijke erkenning doet niet af aan de noodzaak van passende instemming door de behandelend arts of apotheker van de patiënt in elk afzonderlijk geval indien dit uit hoofde van de bescherming van de menselijke gezondheid gerechtvaardigd is, noodzakelijk is en evenredig is met die doelstelling. Een dergelijke medische erkenning moet bovendien de beslissing van de lidstaat van aansluiting over de opname van dergelijke geneesmiddelen in het vergoedingenpakket van het socialezekerheidsstelsel waarbij de patiënt is aangesloten, onverlet laten. De toepassing van het erkenningsbeginsel zal worden bevorderd door de nodige maatregelen goed te keuren om de veiligheid van de patiënt te waarborgen en misbruik van of verwarring over geneesmiddelen te voorkomen.
Amendement  32 Voorstel voor een richtlijn Overweging 41 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(41 bis) De interoperabiliteit van e-gezondheidszorgoplossingen moet worden bereikt met naleving van het nationale recht inzake gezondheidsdiensten dat is aangenomen om de patiënt te beschermen, met inbegrip van wetgeving inzake internetapotheken, in het bijzonder nationale verboden op de verzending per post van receptplichtige geneesmiddelen overeenkomstig de jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie en Richtlijn 97/7/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 1997 betreffende de bescherming van de consument bij op afstand gesloten overeenkomsten1. 1 PB L 144 van 4.6.1997, blz. 19.
Motivering
Overeenkomstig de jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie (arrest van 11 december 2003, C-322/01, Deutscher Apothekerverband) en artikel 14 van Richtlijn 97/7/EG betreffende de bescherming van de consument bij op afstand gesloten overeenkomsten, moet duidelijk worden gemaakt dat deze richtlijn geen afbreuk doet aan de toelaatbaarheid van verboden op de verzending per post van receptplichtige geneesmiddelen op grond van gevaren voor de volksgezondheid.
Amendement  33 Voorstel voor een richtlijn Overweging 43
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(43) De voortdurende ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën biedt de gezondheidsstelsels van de lidstaten kansen, maar stelt deze ook voor zware opgaven. Samenwerking bij de evaluatie van nieuwe gezondheidstechnologieën kan de lidstaten helpen doordat schaalvoordelen worden behaald en dubbel werk wordt voorkomen, en een betere kennisbasis opleveren voor een optimaal gebruik van nieuwe technologieën teneinde te waarborgen dat veilige, hoogwaardige en efficiënte gezondheidszorg wordt verleend. Dit zal ook bijdragen tot de werking van de interne markt, doordat innovaties op het gebied van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën sneller en op ruimere schaal worden verspreid. Voor een dergelijke samenwerking zijn duurzame structuren nodig, waaraan alle relevante autoriteiten van de lidstaten deelnemen en die op de bestaande proefprojecten moeten voortbouwen.	(43) De voortdurende ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën biedt de gezondheidsstelsels van de lidstaten kansen, maar stelt deze ook voor zware opgaven. De evaluatie van gezondheidstechnologieën en de mogelijke beperking van de toegang tot nieuwe technologieën als gevolg van bepaalde besluiten van bestuursorganen werpen echter een aantal fundamentele sociale vragen op, die de deelneming van een groot aantal belanghebbenden en de totstandbrenging van een levensvatbaar bestuursmodel vereisen. Daarom is niet alleen de medewerking gewenst van de bevoegde instanties van alle lidstaten, maar ook van alle andere betrokkenen, met inbegrip van de gezondheidswerkers en vertegenwoordigers van de patiënten en de industrie. Bovendien moet de samenwerking berusten op uitvoerbare beginselen van goed bestuur, zoals transparantie, openheid, objectiviteit en onpartijdigheid van de procedures.
Motivering
Uitwisseling van informatie tussen instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologieën veronderstelt en vereist de toepassing van goede praktijken (bijvoorbeeld goed bestuur, transparantie en deelneming van de belanghebbenden) bij de door de lidstaten uitgevoerde evaluaties. De evaluaties van gezondheidstechnologieën moeten dan ook beantwoorden aan criteria van openheid en objectiviteit, en moeten gebaseerd zijn op de dialoog en de medewerking van de betrokken actoren, met inbegrip van de patiënten en de industrie.
Amendement  34 Voorstel voor een richtlijn Overweging 45
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(45) In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten; een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan Europese referentienetwerken moeten voldoen; de procedure voor de oprichting van Europese referentienetwerken. Aangezien het gaat om maatregelen van algemene strekking tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn of tot aanvulling van deze richtlijn met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten deze maatregelen worden vastgesteld volgens de regelgevingsprocedure met toetsing van artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG.	Schrappen
Motivering
Dit amendement komt overeen met het amendement van dezelfde indiener op artikel 8 en artikel 15.
Amendement  35 Voorstel voor een richtlijn Overweging 46 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(46 bis) De lidstaat van aansluiting en de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt moeten er via voorafgaande bilaterale samenwerking en in overleg met de patiënt voor zorgen dat in elke lidstaat passende nazorg en ondersteuning na de toegestane geneeskundige behandeling aanwezig is en dat de patiënten duidelijk worden voorgelicht over nazorgopties en kosten. Hiertoe moeten de lidstaten maatregelen nemen om te zorgen dat:
	a) de nodige medische en sociale zorggegevens van de patiënt worden doorgegeven met inachtneming van de vertrouwelijkheid ervan; en
	b) medische en sociale zorgverleners in de twee landen elkaar kunnen raadplegen om te zorgen voor de hoogste kwaliteit van behandeling en nazorg (met inbegrip van sociale ondersteuning) voor de patiënt.
Amendement  36 Voorstel voor een richtlijn Overweging 46 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(46 ter) Doordat deze richtlijn het vrij verkeer van patiënten binnen de Europese Unie vergemakkelijkt, zal waarschijnlijk concurrentie ontstaan tussen de zorgaanbieders. Dergelijke concurrentie zal waarschijnlijk bijdragen tot een verbetering van de kwaliteit van de gezondheidszorg in het algemeen en tot de oprichting van expertisecentra.
Motivering
Indien de richtlijn dit tot gevolg zou hebben, zou dat positief zijn voor de gezondheidszorgstelsels in de lidstaten, maar de impact van de richtlijn moet goed in het oog gehouden worden.
Amendement  37 Voorstel voor een richtlijn Artikel 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn brengt een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand.	Deze richtlijn bepaalt regels voor toegang tot veilige en hoogwaardige gezondheidszorg in een andere lidstaat en stelt samenwerkingsmechanismen tussen de lidstaten op het gebied van gezondheidszorg vast, waarbij de nationale bevoegdheden op het gebied van organisatie en verstrekking van gezondheidszorg ten volle worden geëerbiedigd. Bij de toepassing van deze richtlijn eerbiedigen de lidstaten de principes van hoogwaardige zorg en billijkheid.
Amendement  38 Voorstel voor een richtlijn Artikel 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft.	Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft. Zij laat het bestaande kader voor de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels dat is ingesteld bij Verordening (EEG) nr. 1408/71 en de opvolger hiervan, Verordening (EG) nr. 883/2004, onverlet. Deze richtlijn is niet van toepassing op gezondheidsdiensten waarbij vooral wordt gefocust op langetermijnverzorging, inclusief diensten die worden verleend over een lange tijdsspanne, met als doel hulpbehoevenden te ondersteunen bij de uitvoering van routinematige taken van elke dag. Deze richtlijn is evenmin van toepassing op orgaantransplantaties.
Amendement  39 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letters -a bis en -a ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	-a bis) Richtlijn 2005/36/EG betreffende de erkenning van beroepskwalificaties;
	-a ter) Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2000 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt.
Amendement  40 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	g bis) Richtlijn 2002/98/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 januari 2003 tot vaststelling van kwaliteits- en veiligheidsnormen voor het inzamelen, testen, bewerken, opslaan en distribueren van bloed en bloedbestanddelen van menselijke oorsprong en tot wijziging van Richtlijn 2001/83/EG van de Raad;
Amendement  41 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	g ter) Richtlijn 2004/23/EG van het Europees Parlement en de Raad van 31 maart 2004 tot vaststelling van kwaliteits- en veiligheidsnormen voor het doneren, verkrijgen, testen, bewerken, bewaren en distribueren van menselijke weefsels en cellen;
Amendement  42 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g quater (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	g quater) Richtlijn 92/49/EEG van de Raad van 18 juni 1992 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, voor wat betreft de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden;
Amendement  43 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, zijn de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.	2. Wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, zijn de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, inclusief wanneer aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in Verordening (EEG) nr. 1408/71 en, vanaf de datum van inwerkingtreding ervan, Verordening (EG) 883/2004 wordt voldaan, maar de toestemming niet wordt verleend, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing.
Amendement  44 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. Wanneer de bepalingen van deze richtlijn strijdig zijn met een bepaling van een ander communautair besluit dat betrekking heeft op specifieke aspecten van de gezondheidszorg, heeft de bepaling van het andere communautaire besluit voorrang en is die op die specifieke situaties van toepassing. Deze communautaire besluiten omvatten:	Schrappen
(a) Richtlijn 2005/36/EG betreffende de erkenning van beroepskwalificaties;
(b) Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2000 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt.
Amendement  45 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) “gezondheidszorg”: een gezondheidsdienst die in het kader van de uitoefening van zijn beroep door of onder toezicht van een gezondheidswerker wordt verleend, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering op nationaal niveau, en onafhankelijk van de vraag of het een publieke of private dienst betreft;	a) “gezondheidszorg”: gezondheidsdiensten of goederen, zoals geneesmiddelen en medische apparaten, die door gezondheidswerkers aan patiënten worden verstrekt of voorgeschreven om de gezondheidstoestand van deze laatsten te beoordelen, te behouden of te herstellen of om te voorkomen dat deze laatsten ziek worden, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering op nationaal niveau, en onafhankelijk van de vraag of het een publieke of private verzorging betreft;
Amendement  46 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) "grensoverschrijdende gezondheidszorg": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is, of gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de zorgaanbieder woonachtig, ingeschreven of gevestigd is;	b) "grensoverschrijdende gezondheidszorg": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is;
Amendement  47 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter c
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
c) "gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is;	Schrappen
Amendement  48 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter d
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
d) "gezondheidswerker": een arts, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger (verpleegkundige), beoefenaar der tandheelkunde (tandarts), verloskundige of apotheker in de zin van Richtlijn 2005/36/EG of een andere beroepsbeoefenaar die werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht die behoren tot een gereglementeerd beroep, als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, onder a), van Richtlijn 2005/36/EG;	d) “gezondheidswerker”: een beoefenaar der geneeskunde (arts), verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger (verpleegkundige), beoefenaar der tandheelkunde (tandarts), verloskundige of apotheker in de zin van Richtlijn 2005/36/EG of een andere beroepsbeoefenaar die werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht die behoren tot een gereglementeerd beroep, als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, onder a), van Richtlijn 2005/36/EG, of een persoon die in de lidstaat van behandeling rechtmatig werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht;
Motivering
Om voor de hand liggende redenen lijkt "beoefenaar der geneeskunde" een betere term, want gezondheidswerkers hoeven niet noodzakelijkerwijze over een doctorstitel te beschikken om werkzaamheden in de gezondheidszorg te kunnen verrichten.
Amendement  49 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter e
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
e) "zorgaanbieder": een natuurlijk of rechtspersoon die op het grondgebied van een lidstaat rechtmatig gezondheidszorg verstrekt;	e) “zorgaanbieder”: een gezondheidswerker, zoals gedefinieerd onder d), of rechtspersoon die op het grondgebied van een lidstaat rechtmatig gezondheidszorg verstrekt;
Amendement  50 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter f
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
f) "patiënt": een natuurlijk persoon die in een lidstaat gezondheidszorg ontvangt of wenst te ontvangen;	f) "patiënt": een natuurlijk persoon die in een lidstaat gezondheidszorg ontvangt of tracht te ontvangen;
Amendement  51 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter g
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
g) "verzekerde":	g) "verzekerde": een verzekerde als gedefinieerd in artikel 1, letter c), van Verordening (EG) nr. 883/2004 of als gedefinieerd in de polisvoorwaarden van particuliere ziektekostenverzekeringen;
i) tot de datum waarop Verordening (EG) nr. 883/2004 van toepassing wordt: een persoon die overeenkomstig de artikelen 1, 2 en 4 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 verzekerd is,
ii) vanaf de datum waarop Verordening (EG) nr. 883/2004 van toepassing wordt: een verzekerde als gedefinieerd in artikel 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 883/2004;
Motivering
Verordening (EG) nr. 883/2004 treedt op 1 januari 2009 in werking.
Amendement  52 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter h
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
h) "lidstaat van aansluiting": de lidstaat waar de patiënt verzekerd is;	h) "lidstaat van aansluiting": de lidstaat waar de patiënt verzekerd is of de lidstaat waar de patiënt woont als dit een andere lidstaat is;
Motivering
Sluit aan bij de bepalingen van Verordening 883/2004.
Amendement  53 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter h bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(h bis) indien de ziektekostenverzekeringsinstantie van de lidstaat waar de patiënt woont, in toepassing van Verordening (EEG) nr. 1408/71, respectievelijk Verordening (EG) nr. 883/2004 verantwoordelijk is voor het verlenen van prestaties overeenkomstig de wetgeving van die lidstaat, wordt die lidstaat voor de toepassing van deze richtlijn beschouwd als de lidstaat van aansluiting.
Amendement  54 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter i bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	i bis) "medisch hulpmiddel": een medisch hulpmiddel als gedefinieerd in Richtlijn 93/42/EEG, Richtlijn 90/385/EEG of Richtlijn 98/79/EG;
Motivering
Het aankopen van goederen, die kaderen in de gezondheidszorg (zoals bv. medische hulpmiddelen) was het voorwerp van het arrest Decker (in casu een bril) en moet dus ook opgenomen worden in een richtlijn, die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  55 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter i ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	i ter) "goed dat kadert in de gezondheidszorg": goed dat aangewend wordt met het oog op het behoud of het verbeteren van iemands gezondheidstoestand, zoals onder meer medische hulpmiddelen en geneesmiddelen;
Motivering
Het aankopen van goederen, die kaderen in de gezondheidszorg (zoals bv. medische hulpmiddelen) was het voorwerp van het arrest Decker (in casu een bril) en moet dus ook opgenomen worden in een richtlijn, die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  56 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter k bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	k bis) "gezondheidstechnologie": een geneesmiddel of een medisch hulpmiddel of medische en chirurgische procedures alsmede maatregelen voor ziektepreventie, diagnose of behandeling waarvan in de gezondheidszorg gebruik wordt gemaakt;
Motivering
Deze extra definitie is nodig, omdat in de artikelen 5 en 17 sprake is van gezondheidstechnologie.
Amendement  57 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter l
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
l) "schade": nadelige resultaten of verwondingen als gevolg van de verlening van gezondheidszorg.	l) "schade" wordt in grensoverschrijdende gezondheidszorg gedefinieerd onder verwijzing naar het bestaande rechtskader in de lidstaat van behandeling, waarbij het per lidstaat kan verschillen wat onder schade wordt verstaan.
Amendement  58 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter l bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	l bis) "medisch dossier van de patiënt": alle documenten met gegevens, beoordelingen en informatie van enigerlei aard over de situatie en klinische ontwikkeling van een patiënt gedurende het zorgproces.
Motivering
Deze term wordt in het voorstel voor een richtlijn diverse keren gebruikt en het wordt daarom nodig geacht een definitie op te nemen.
Amendement  59 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 en 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:	1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteitsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, zorgt ervoor dat de bestaande EU-wetgeving over veiligheidsnormen worden nageleefd en waarborgt dat:
a) mechanismen zijn ingesteld om ervoor te zorgen dat de zorgaanbieders aan die normen kunnen voldoen, met inachtneming van de internationale medische wetenschap en de algemeen erkende goede medische praktijken;	a) wanneer gezondheidszorg wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is, de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, van toepassing is;
b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;	b) de onder a) bedoelde gezondheidszorg wordt verstrekt volgens kwaliteitsnormen en ‑richtsnoeren die door de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, zijn vastgesteld;
	b bis) patiënten en zorgaanbieders uit andere lidstaten door het nationale contactpunt van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, onder meer met elektronische middelen informatie wordt verstrekt over de kwaliteitsnormen en -richtsnoeren, inclusief de bepalingen over toezicht en over beschikbaarheid, kwaliteit en veiligheid, behandelingsopties, prijzen, resultaten van de verleende gezondheidszorg, toegankelijkheid voor personen met een handicap en de gegevens betreffende de registratiestatus en verzekeringsdekking van de zorgaanbieder of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;
c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de beschikbaarheid, de prijzen en de resultaten van de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;	c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen;
d) de patiënten over klachtenprocedures en rechtsmiddelen beschikken en schadeloosgesteld kunnen worden ingeval zij schade ondervinden als gevolg van de ontvangen gezondheidszorg;	d) de patiënten over klachtenprocedures beschikken en over het recht schadeloosstelling te vragen ingeval zij schade ondervinden als gevolg van de ontvangen gezondheidszorg, en dat er mechanismen bestaan om verhaal te garanderen;
e) er voor de behandeling die op hun grondgebied plaatsvindt op de aard en omvang van het risico afgestemde systemen van beroepsaansprakelijkheidsverzekering zijn ingesteld, dan wel een waarborg of een soortgelijke regeling die gelijkwaardig is of met betrekking tot het doel in wezen vergelijkbaar is;	e) er voor de behandeling die op hun grondgebied plaatsvindt op de aard en omvang van het risico afgestemde systemen van beroepsaansprakelijkheidsverzekering zijn ingesteld, dan wel een waarborg of een soortgelijke regeling ;
f) het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, wordt beschermd;	f) het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, wordt beschermd;
g) patiënten uit andere lidstaten gelijk worden behandeld als onderdanen van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt en overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt tegen discriminatie worden beschermd.	g) patiënten uit andere lidstaten gelijk worden behandeld als onderdanen van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt en overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt tegen discriminatie worden beschermd. Deze richtlijn verplicht zorgaanbieders in een lidstaat evenwel niet om gezondheidszorg te verlenen aan een verzekerd persoon uit een andere lidstaat of om de verlening van gezondheidszorg aan een verzekerd persoon uit een andere lidstaat prioriteit te geven in het nadeel van een persoon met soortgelijke gezondheidsbehoeften die verzekerd is in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt;
	g bis) patiënten die een behandeling hebben ondergaan, recht hebben op een schriftelijk of elektronisch dossier over die behandeling en eventueel medisch advies, met het oog op de continuïteit van de zorg.
	1 bis. De autoriteiten van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, houden aan de hand van de overeenkomstig artikel 18 van deze richtlijn verzamelde gegevens regelmatig toezicht op de toegankelijkheid, kwaliteit en financiële situatie van hun gezondheidszorgstelsels.
Amendement  60 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 - lid 1 ter en 1 quater (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 ter. Om de veiligheid van de patiënten zo goed mogelijk te waarborgen zien de lidstaten van behandeling en van aansluiting erop toe dat:
	a) patiënten klachten kunnen richten, met name aan een Europese ombudsman, die kennis neemt van de klachten van patiënten met betrekking tot voorafgaande toestemming, de kwaliteit van de behandeling,en betaling, en genoegdoening en schadevergoeding verkrijgen wanneer zij door een ontvangen gezondheidsbehandeling schade ondervinden;
	b) de kwaliteits- en veiligheidsnormen van de lidstaat van behandeling bekend worden gemaakt in een voor de burgers begrijpelijke en toegankelijke vorm ;
	c) er een recht is op continuïteit van zorg via doorgifte van relevante medische gegevens met betrekking tot de patiënt, met inachtneming van het bepaalde in lid 1 - punt (e) en overeenkomstig artikel 13, en patiënten na de ontvangen behandeling recht hebben op een schriftelijk of elektronisch bijgehouden dossier van die behandeling en van eventueel medisch advies, met het oog op de continuïteit van de zorg;
	d) de lidstaat van aansluiting, in het geval van complicaties als gevolg van een in het buitenland verstrekte medische behandeling, of indien een bijzondere medische nabehandeling nodig blijkt, een vergoeding waarborgt die even hoog is als voor een op zijn grondgebied verstrekte medische behandeling is geregeld.
	e) de lidstaten elkaar onmiddellijk en op proactieve wijze informatie verstrekken over zorgaanbieders of gezondheidswerkers, indien reguleringsmaatregelen zijn getroffen tegen hun registratie of tegen hun recht van dienstverlening.
	1 quater. Overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 19, lid 2, stelt de Commissie de nodige maatregelen vast voor totstandbrenging van een gemeenschappelijk beveiligingsniveau voor medische gegevens, rekening houdend met bestaande technische normen op dit gebied.
	PB C 146 van 22.6.2006, blz. 1.
Amendement  61 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De maatregelen die de lidstaten nemen om dit artikel toe te passen, zijn in overeenstemming met Richtlijn 2005/36/EG betreffende de erkenning van beroepskwalificaties en Richtlijn 2000/31/EG betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt.	Schrappen
Motivering
Deze verwijzingen zijn verplaatst naar artikel 3.
Amendement  62 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. Voor zover dit nodig is om de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg te bevorderen, ontwikkelt de Commissie samen met de lidstaten richtsnoeren om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken; daarbij wordt uitgegaan van een hoog beschermingsniveau voor de gezondheid.	3. Voor zover dit nodig is om de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg te bevorderen, kan de Commissie samen met de lidstaten richtsnoeren ontwikkelen om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken; daarbij wordt uitgegaan van een hoog beschermingsniveau voor de gezondheid.
Motivering
De vaststelling van kwaliteits- en veiligheidsnormen moet louter als een kwestie van toepasselijke wetgeving worden behandeld. Daardoor zal het voorstel meer in overeenstemming zijn met het subsidiariteitsbeginsel en het evenredigheidsbeginsel en de bevoegdheid van de lidstaten inzake gezondheidszorg beter eerbiedigen. De lidstaten moeten patiënten en zorgaanbieders wel informatie verstrekken over hun kwaliteits- en veiligheidsnormen en -richtsnoeren.
Amendement  63 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. Voor de toepassing van dit artikel beschikken de lidstaten over een transparant mechanisme voor de berekening van de kosten die voor de verleende gezondheidszorg moeten worden aangerekend. Dit berekeningsmechanisme is gebaseerd op objectieve, niet-discriminerende criteria die vooraf bekend zijn en wordt op het passende administratieve niveau toegepast in gevallen waar de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, over een gedecentraliseerde gezondheidszorg beschikt.
Amendement  64 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. Gezien het grote belang dat de waarborging van kwaliteit en veiligheid van de grensoverschrijdende zorg heeft voor met name de patiënt, worden bij het ontwerpen van normen en richtsnoeren als bedoeld in lid 1 en 3 in ieder geval de (grensoverschrijdende) patiëntenorganisaties betrokken.
Amendement  65 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Artikel 6	Artikel 6
In een andere lidstaat verleende gezondheidszorg	Verantwoordelijkheden van de autoriteiten van de lidstaat van aansluiting
Motivering
Afstemming van de opschriften van artikel 5 en 6. In het gehele voorstel komen kopjes voor die de lading niet dekken. De kopjes moeten daarom allemaal opnieuw bezien worden.
Amendement  66 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.	1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving, administratieve regels, richtsnoeren en gedragsodes van de medische beroepen van de lidstaat van aansluiting recht heeft. Onverminderd Verordening (EEG) nr. 1408/71 en, vanaf de datum van inwerkingtreding ervan, Verordening (EG) 883/2004 vergoedt de lidstaat van aansluiting de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt of de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien even doeltreffende gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. Als een lidstaat van aansluiting weigert de behandeling te vergoeden, moet deze lidstaat een medische verantwoording voor dit besluit verstrekken. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.
	Patiënten met een zeldzame ziekte moeten het recht hebben een beroep op de gezondheidszorg in een andere lidstaat te doen en vergoeding te krijgen, zelfs wanneer de behandeling in kwestie niet behoort tot de prestaties waarin in de wetgeving van de lidstaat van aansluiting is voorzien.
Amendement  67 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. Onderdanen van een lidstaat kunnen bij een ziektekostenverzekeringsstelsel in een andere lidstaat dan de woonstaat aangesloten zijn door bijdragen aan dat stelsel te betalen.
Motivering
Behartiging van de belangen van burgers die zich in een andere lidstaat dan de woonstaat bevinden betekent dat zij toegang moeten krijgen tot een ziektekostenverzekeringsstelsel van een andere lidstaat dan de woonstaat.
Amendement  68 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – leden 2 en 2 bis
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed of rechtstreeks betaald tot het bedrag dat vergoed zou worden voor dezelfde ziekte, onder dezelfde voorwaarden als bepaald in lid 1, in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. De lidstaten kunnen beslissen om andere, daarmee samenhangende kosten, zoals therapeutische behandeling en verblijfs- en reiskosten, te vergoeden.
	2 bis. De extra kosten die personen met een handicap wellicht moeten maken bij behandeling in een andere lidstaat als gevolg van een of meer handicaps worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig de nationale wetgeving vergoed, mits de extra uitgaven voldoende met bewijzen gestaafd zijn.
Amendement  69 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 6 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaat van aansluiting kan aan een patiënt die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wil ontvangen, dezelfde voorwaarden, behandelingscriteria en wettelijke en administratieve formele eisen stellen om de gezondheidszorg te kunnen ontvangen en de kosten daarvan vergoed te krijgen als hij zou stellen indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, mits deze niet discriminerend zijn en geen belemmering voor het vrije verkeer van personen vormen.	3. De lidstaat van aansluiting kan aan een patiënt die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wil ontvangen, dezelfde voorwaarden, behandelingscriteria en wettelijke en administratieve formele, op lokaal, nationaal of regionaal niveau vastgestelde eisen stellen om de gezondheidszorg te kunnen ontvangen en de kosten daarvan vergoed te krijgen als hij zou stellen indien deze gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, mits deze niet discriminerend zijn, geen belemmering vormen voor het vrije verkeer van patiënten en goederen, zoals geneesmiddelen en medische apparaten en vooraf bekend zijn. Daarbij mag worden vereist dat de verzekerde met het oog op de toepassing van deze voorwaarden, criteria of formele eisen wordt onderzocht door een gezondheidswerker of ambtenaar die diensten verricht voor het wettelijke socialezekerheidsstelsel van de lidstaat van aansluiting, voor zover een dergelijk onderzoek ook vereist zou zijn om toegang tot gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting te krijgen.
Amendement  70 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 6 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.	4. Voor de toepassing van dit artikel beschikken de lidstaten over een transparant mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel of andere wettelijke publieke stelsels vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien deze gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend. Het mechanisme wordt op het passende administratieve niveau toegepast in gevallen waar de lidstaat van aansluiting over een gedecentraliseerde gezondheidszorg beschikt.
Amendement  71 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. Patiënten die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers.	5. Patiënten die zich in een andere lidstaat dan hun lidstaat van aansluiting bevinden of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers. Indien de medische dossiers in elektronische vorm worden bijgehouden, moeten de patiënten gegarandeerd recht hebben op een kopie van deze dossiers of op afstand toegang krijgen tot deze dossiers. Gegevens worden alleen met uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de patiënt of de familieleden van de patiënt overgedragen.
Motivering
Deel van het amendement opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement.
Amendement  72 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. De bepalingen van dit hoofdstuk laten de sluiting van grensoverschrijdende contractuele regelingen voor geplande gezondheidszorg onverlet.
Motivering
Het is van belang dat wordt verduidelijkt dat deze bepalingen de sluiting van grensoverschrijdende contractuele regelingen voor geplande gezondheidszorg onverlet laten. In dat geval beslissen de contractsluitende partijen hetzij de regels van de coördinatie van de sociale zekerheid te volgen, hetzij specifieke, onderling afgesproken regels en tarieven toe te passen.
Amendement  73 Voorstel voor een richtlijn Artikel 7
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De lidstaat van aansluiting stelt de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende extramurale zorg niet afhankelijk van voorafgaande toestemming als de kosten van die zorg door zijn socialezekerheidsstelsel vergoed zouden worden indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend.	De lidstaat van aansluiting stelt de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende extramurale zorg of de aankoop van een in een andere lidstaat aangekocht goed dat kadert in de gezondheidszorg niet afhankelijk van voorafgaande toestemming als de kosten van die zorg of dat goed door zijn socialezekerheidsstelsel vergoed zouden worden indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend of het goed op zijn grondgebied zou zijn aangekocht.
Motivering
Het aankopen van goederen die kaderen in de gezondheidszorg (zoals bv. medische hulpmiddelen) was het voorwerp van het arrest Decker (in casu een bril) en moet dus ook opgenomen worden in een richtlijn die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  74 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Intramurale en gespecialiseerde zorg	Intramurale zorg
Amendement  75 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – leden 1 en 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Met het oog op de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg overeenkomstig deze richtlijn wordt onder “intramurale zorg” verstaan:	1. Met het oog op de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg overeenkomstig deze richtlijn is de definitie van “intramurale zorg”, die door de lidstaat van aansluiting wordt gehanteerd, beperkt tot:
a) gezondheidszorg waarvoor ten minste voor één nacht overnachtingsaccommodatie voor de patiënt nodig is;	a) gezondheidszorg waarvoor ten minste voor één nacht overnachtingsaccommodatie voor de patiënt nodig is; of
b) op een specifieke lijst opgenomen gezondheidszorg waarvoor geen overnachtingsaccommodatie voor de patiënt voor ten minste één nacht nodig is. De lijst wordt beperkt tot:
- gezondheidszorg waarvoor zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is; of	b) gezondheidszorg die zeer gespecialiseerd is en/of waarvoor zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is; of
- gezondheidszorg die behandelingen omvat waaraan een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is.	b bis) gezondheidszorg die behandelingen omvat waaraan een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is.
2. De Commissie stelt deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken. Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.
Amendement  76 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaat van aansluiting mag voor de vergoeding door zijn socialezekerheidsstelsel van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale zorg een systeem van voorafgaande toestemming hanteren als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:	3. De lidstaat van aansluiting mag voor de vergoeding door zijn socialezekerheidsstelsel van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale zorg een systeem van voorafgaande toestemming hanteren als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
(a) als de gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, zou zij door het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat zijn vergoed; en tevens	(a) als de gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, zou zij door het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat zijn vergoed; en tevens
(b) het systeem is bedoeld om de uitstroom van patiënten als gevolg van de toepassing van dit artikel aan te pakken en te voorkomen dat deze leidt, of waarschijnlijk zal leiden, tot ernstige aantasting van:	(b) ontbreken van voorafgaande toestemming kan leiden of zal waarschijnlijk leiden tot ernstige aantasting van:
(i) het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of	(i) het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of
(ii) de planning en rationalisering die in de ziekenhuissector plaatsvinden om overcapaciteit van ziekenhuizen, ongelijkheden bij de verlening van intramurale zorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op het grondgebied van de lidstaat.	(ii) de planning en rationalisering die in de ziekenhuissector plaatsvinden om overcapaciteit van ziekenhuizen, ongelijkheden bij de verlening van intramurale zorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op het grondgebied van de lidstaat.
	Dit systeem laat Verordening (EEG) nr. 1408/71 en, vanaf de datum van inwerkingtreding ervan, Verordening (EG) 883/2004 onverlet.
Amendement  77 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. Het systeem van voorafgaande toestemming is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om dergelijke gevolgen te voorkomen, en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie.	4. Het systeem van voorafgaande toestemming is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is, is gebaseerd op duidelijke en transparante criteria en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie of belemmering voor het vrije verkeer van personen.
Amendement  78 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Wanneer voorafgaande toestemming is gevraagd en gegeven, zorgt de lidstaat van aansluiting ervoor dat de patiënt alleen kosten vooraf hoeft te betalen die ook vooraf te betalen geweest waren als de zorg in het gezondheidsstelsel van zijn lidstaat van aansluiting zou zijn verstrekt. Voor eventuele andere kosten moeten de lidstaten ernaar streven het geld rechtstreeks te laten overmaken tussen de zorgfinanciers en de zorgaanbieders.
Motivering
Opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement.
Amendement  79 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 ter. Er moeten systemen voor het aanvragen van voorafgaande toestemming beschikbaar worden gesteld op lokaal/regionaal niveau en deze moeten toegankelijk en transparant zijn voor de patiënten. De voorschriften voor het aanvragen en weigeren van voorafgaande toestemming moeten vóór het indienen van een aanvraag beschikbaar zijn, zodat de aanvraag op eerlijke en transparante wijze kan worden gedaan.
Motivering
Opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement.
Amendement  80 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 quater (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 quater. Patiënten die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wensen te ontvangen, wordt het recht gegarandeerd om in hun lidstaat van aansluiting om voorafgaande toestemming te vragen.
Motivering
Opgenomen in het verslag zonder stemming, op basis van artikel 47 van het Reglement. Om iedereen recht te geven op grensoverschrijdende gezondheidszorg en patiënten de mogelijkheid te bieden om zeker te weten of zij al dan niet zullen worden vergoed, is het belangrijk patiënten het recht te geven om in hun lidstaat van aansluiting om voorafgaande toestemming te vragen. Een systeem zonder dit recht om een aanvraag in te dienen, zou tot grote economische onzekerheid leiden. Door deze onzekerheid zou het recht op grensoverschrijdende gezondheidzorg minder aantrekkelijk zijn voor mensen met een laag inkomen, en dus niet in gelijke mate gelden voor iedereen.
Amendement  81 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. De lidstaat stelt alle relevante informatie over de krachtens lid 3 ingevoerde systemen van voorafgaande toestemming ter beschikking van het publiek.	5. De lidstaat stelt alle relevante informatie over de krachtens lid 3 ingevoerde systemen van voorafgaande toestemming, met inbegrip van de beroepsprocedures in geval van weigering van toestemming, ter beschikking van het publiek.
Amendement  82 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. Bij een verzoek om toestemming van een verzekerde om gezondheidszorg in een andere lidstaat te verkrijgen gaat de lidstaat van aansluiting na of is voldaan aan de voorwaarden van Verordening (EG) nr.883/2004 en verleent, indien dit zo is, de voorafgaande toestemming overeenkomstig deze verordening.
Motivering
Nieuw lid 5, in overeenstemming met het amendement dat lid 2 van dit artikel schrapt. Het voorstel voor een richtlijn is in strijd met de bestaande verordening over de coördinatie van socialezekerheidssystemen. De overlapping van de richtlijn en verordeningen leidt tot invoering van twee parallelle systemen voor grensoverschrijdende gezondheidszorg, waarvan de patiënt er naar believen een kan uitkiezen. Daarmee creëert het voorstel rechtsonzekerheid.
Amendement  83 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 ter. Patiënten met zeldzame ziekten hebben geen voorafgaande toestemming nodig.
Motivering
In een context van schaarse kennis en deskundigheid op nationaal niveau moeten patiënten met een zeldzame ziekte, gediagnosticeerd of niet, het recht hebben om zonder voorafgaande toestemming grensoverschrijdende zorg te verkrijgen. Zij moeten ook het recht krijgen op volledige en rechtstreekse betaling van hun zorg, die vaak erg kostbaar is, door het land van herkomst aan het land van behandeling (zonder betalingen vooraf), zelfs en juist als de zorg die zij nodig hebben niet bestaat in hun land van aansluiting, daar dit vaak de reden is dat zij naar het buitenland gaan.
Amendement  84 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Dergelijke procedures zijn gemakkelijk toegankelijk en kunnen waarborgen dat de ingediende verzoeken binnen vooraf door de lidstaten vastgestelde en bekendgemaakte termijnen objectief en onpartijdig behandeld worden.	2. Dergelijke procedures zijn gemakkelijk toegankelijk en kunnen waarborgen dat de ingediende verzoeken binnen vooraf door de lidstaten vastgestelde en bekendgemaakte redelijke termijnen objectief en onpartijdig behandeld worden.
Amendement  85 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De criteria voor weigering van de in artikel 8, lid 3, bedoelde voorafgaande toestemming worden door de lidstaten van tevoren en op transparante wijze vastgesteld.	Schrappen
Amendement  86 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. De lidstaat van aansluiting zorgt ervoor dat patiënten die voorafgaande toestemming hebben verkregen voor zorg in het buitenland, alleen voorafgaande of bijkomende betalingen aan het zorgstelsel en /of de zorgaanbieders in de lidstaat van behandeling hoeven te betalen voor zover betalingen deze in de lidstaat van aansluiting ook vereist zijn.
Motivering
De lidstaten zijn verplicht mobiliteit van de patiënt te bevorderen in passende gevallen en te zorgen voor gelijke toegang tot zorg in het buitenland. Daarom moeten zij ook praktische barrières slechten die patiënten belemmeren zorg in het buitenland te gebruiken, zoals betalingen vooraf of bijbetalingen die moeten worden gedaan aan de zorgstelsels of zorgaanbieders in de lidstaat van behandeling.
Amendement  87 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten houden bij de vaststelling van de termijnen waarbinnen verzoeken om gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat moeten worden behandeld rekening met:	4. De lidstaten houden bij de vaststelling van de termijnen waarbinnen verzoeken om gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat moeten worden behandeld en bij de behandeling van deze verzoeken rekening met:
a) de specifieke ziekte,	a) de specifieke ziekte,
	a bis) individuele omstandigheden
(b) de hoeveelheid pijn die de patiënt heeft,	(b) de hoeveelheid pijn die de patiënt heeft,
c) de aard van zijn handicap, en	c) de aard van zijn handicap, en
d) de vraag of hij beroepswerkzaamheden kan verrichten.	d) de vraag of hij beroepswerkzaamheden kan verrichten.
Amendement  88 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Systemen voor het aanvragen van voorafgaande toestemming zijn beschikbaar op het adequate niveau voor de uitvoering van de gezondheidszorg van de lidstaat en zijn toegankelijk en transparant voor de patiënt. De voorschriften voor het aanvragen en weigeren van voorafgaande toestemming moeten vóór het indienen van een aanvraag beschikbaar zijn, zodat de aanvraag op eerlijke en transparante wijze kan worden gedaan.
Motivering
De toegankelijkheid van systemen voor voorafgaande toestemming moet worden gewaarborgd.
Amendement  89 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. De lidstaten waarborgen dat alle administratieve beslissingen over het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat bestuursrechtelijk getoetst kunnen worden en tevens in rechte kunnen worden betwist, waarbij ook tijdelijke maatregelen kunnen worden genomen.	5. De lidstaten waarborgen dat alle administratieve of medische beslissingen over het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat per geval medisch of bestuursrechtelijk getoetst kunnen worden, en tevens in rechte kunnen worden betwist, waarbij ook tijdelijke maatregelen kunnen worden genomen.
Amendement  90 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. De Commissie verricht binnen twee jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn een haalbaarheidsstudie naar de oprichting van een clearinginstelling om de vergoeding van kosten in het kader van deze richtlijn tussen verschillende landen, gezondheidszorgstelsels en muntzones te vergemakkelijken, brengt daarover verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad en dient zo nodig een wetgevingsvoorstel in.
Amendement  91 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 9 bis
	De lidstaten kunnen de patiënten een vrijwillig systeem van voorafgaande toestemming aanbieden waarbij de patiënt, in ruil voor deze toestemming, een schriftelijke bevestiging krijgt waarop het maximumbedrag vermeld staat dat zal worden betaald. De patiënt kan deze schriftelijke bevestiging dan meenemen naar het ziekenhuis waar hij wordt behandeld en de kosten worden dan rechtstreeks door de lidstaat van aansluiting aan dit ziekenhuis vergoed.
Amendement  92 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 9 ter
	Europese Ombudsman voor patiënten
	De Commissie dient binnen achttien maanden na de inwerkingtreding van deze richtlijn een wetgevingsvoorstel in om een Europese Ombudsman voor patiënten in te stellen. De Europese Ombudsman voor patiënten behandelt en, indien nodig, bemiddelt in zaken waar patiënten een klacht indienen met betrekking tot voorafgaande toestemming, terugbetaling van kosten of schade. Op de Europese Ombudsman voor patiënten wordt pas een beroep gedaan, wanneer alle klachtenmogelijkheden binnen de lidstaat in kwestie zijn uitgeput.
Amendement  93 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – leden 1 en 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg.	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat er, onder meer met elektronische middelen, gemakkelijk toegankelijke mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek snel informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, alsook over de rechten van patiënten, de procedures voor de toegang tot die rechten en de beroeps- en verhaalmiddelen waarover de patiënt beschikt als dergelijke rechten hem worden onthouden, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg. Deze informatie wordt zo gepubliceerd dat zij toegankelijk is voor personen met een handicap. De lidstaten raadplegen de belanghebbenden, onder andere patiëntenorganisaties, om te garanderen dat de informatie duidelijk en toegankelijk is. In de informatie over grensoverschrijdende gezondheidszorg wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen rechten die patiënten hebben op grond van deze richtlijn en rechten die voortvloeien uit de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f).
2. De in lid 1 bedoelde informatie wordt, ook met elektronische middelen, gemakkelijk toegankelijk gemaakt en betreft onder meer de rechten van patiënten, de procedures voor de toegang tot die rechten en de rechtsmiddelen waarover de patiënt beschikt als dergelijke rechten hem worden onthouden.
Amendement  94 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. Naast de in lid 1 genoemde informatie wordt ook informatie over gezondheidswerkers en zorgaanbieders met elektronische middelen gemakkelijk toegankelijk gemaakt door de lidstaten waar de gezondheidswerkers en zorgaanbieders geregistreerd zijn; deze informatie omvat naam, registratienummer en praktijkadres van de gezondheidswerkers en eventuele beperkingen die hun in de uitoefening van hun beroep zijn opgelegd;
Motivering
In the interests of patients availing of cross-border services, there is also a need for greater transparency of health professional and health service regulation. Public registers of health professionals and health service providers should be available in Member states so that patients can easily identify prescribers, professionals and other treatment providers and if necessary to verify and validate the professional standing of the health professionals providing care. The international evidence illustrates that the most practical way for patients to have access to information on their current or prospective healthcare providers is via the publication of public registers of such practitioners. Such registers should now be available via the Internet and should allow the patient to access the relevant data by searching either via the name or via the registration number of the healthcare provider (or indeed by searching via geographical area). The relevant data that should be in the public domain should be, at a minimum, the name, registration number and practice address of the healthcare professional, the date of their first registration on that register, the expiry date of their current registration, and any conditions or restrictions on their practice or suspensions should this be the case. Healthcare professionals, who are not registered, be it for voluntary reasons or if struck off for whatever reason, should not appear on such register.
Amendement  95 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De Commissie kan volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure een communautaire standaardindeling voor de in lid 1 bedoelde voorafgaande informatie ontwikkelen.	Schrappen
Motivering
Informatie over grensoverschrijdende gezondheidszorg moet rekening houden met de verschillen in beheer en organisatie van zorgstelsels in de verschillende lidstaten. Een standaardvorm voor de hele Gemeenschap kan derhalve contraproductief werken.
Amendement  96 Voorstel voor een richtlijn Artikel 11 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Wanneer gezondheidszorg wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is, of in een andere lidstaat dan die waar de zorgaanbieder woonachtig, ingeschreven of gevestigd is, is overeenkomstig artikel 5 de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt van toepassing.	1. Wanneer gezondheidszorg wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is, is overeenkomstig artikel 5 de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt van toepassing.
Motivering
Het voorstel voor een richtlijn wordt alleen van toepassing geacht te zijn op grensoverschrijdende samenwerking en gevallen van patiëntenmobiliteit, dat wil zeggen op het gebruik van buitenlandse gezondheidszorg door individuele patiënten. De verwijzing naar andere manieren om gezondheidszorg te verstrekken moet derhalve worden geschrapt.
Amendement  97 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – paragraaf 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan.	1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan. De lidstaten waarborgen dat patiëntenorganisaties, ziekenfondsen en zorgaanbieders bij de nationale contactpunten betrokken worden. De nationale contactpunten moeten op een efficiënte en transparante wijze worden ingericht.
	In alle lidstaten moet informatie worden verspreid over het bestaan van de nationale contactpunten, zodat patiënten gemakkelijk toegang krijgen tot informatie.
Amendement  98 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. De nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg mogen ook in bestaande informatiecentra in de lidstaten worden ondergebracht.
Motivering
In overweging 36 staat duidelijk dat de nationale contactpunten ook in bestaande structuren in de lidstaten mogen worden ondergebracht. Dit moet ook duidelijk in de bepalingen van de richtlijn staan. Zo wordt voorkomen dat de toepassing van de richtlijn extra administratieve lasten voor de lidstaten met zich brengt.
Amendement  99 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Het nationale contactpunt in de lidstaat van aansluiting verricht, in nauwe samenwerking met de andere bevoegde nationale autoriteiten, de nationale contactpunten in andere lidstaten, in het bijzonder die waar de behandeling plaatsvindt, en de Commissie, de volgende taken:	2. Het nationale contactpunt in de lidstaat van aansluiting verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten en gezondheidswerkers, indien nodig op een website, over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en over de voorwaarden die van toepassing zijn, in het bijzonder over de in artikel 6 bepaalde rechten van patiënten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg. Het nationale contactpunt helpt patiënten bij de bescherming van hun rechten en bij het eisen van een passende schadevergoeding in geval van schade als gevolg van het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat.
a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;
b) het helpt patiënten bij de bescherming van hun rechten en bij het eisen van een passende schadevergoeding in geval van schade als gevolg van het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat; in het bijzonder informeert het nationale contactpunt patiënten over de beschikbare mogelijkheden om geschillen te beslechten, helpt het bij het vaststellen welke buitengerechtelijke geschillenbeslechtingsregeling in een specifiek geval kan worden gebruikt en helpt het patiënten zo nodig bij het volgen van hun geschil;	2 bis. Het nationale contactpunt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, indien nodig op een website, over de in artikel 5, lid 1, onder b bis), bedoelde kwesties en over de bescherming van persoonsgegevens, de toegankelijkheid van gezondheidsvoorzieningen voor personen met een handicap, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Het informeert patiënten en gezondheidswerkers, indien nodig, in het bijzonder over de instrumenten waarmee gezondheidswerkers en dienstverleners zijn gereguleerd en de instrumenten waarmee administratieve actie kan worden ondernomen en over de beschikbare mogelijkheden om geschillen te beslechten en helpt het bij het vaststellen welke buitengerechtelijke geschillenbeslechtingsregeling in een specifiek geval kan worden gebruikt.
c) het verzamelt gedetailleerde informatie over de nationale instanties die actief zijn op het gebied van buitengerechtelijke geschillenbeslechting en bevordert de samenwerking met die instanties;
d) het bevordert de ontwikkeling van internationale buitengerechtelijke regelingen voor het beslechten van geschillen als gevolg van grensoverschrijdende gezondheidszorg.
	2 ter. Het nationale contactpunt in een lidstaat werkt nauw samen met andere bevoegde autoriteiten, met de nationale contactpunten in de andere lidstaten, met patiëntenorganisaties en met de Commissie.
	2 quater. De nationale contactpunten verstrekken de in lid 2 en 2 bis bedoelde informatie zo dat zij gemakkelijk toegankelijk is voor personen met een handicap.
Amendement  100 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is.	1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is.
2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking	2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking
	2 bis. De lidstaten, met name buurlanden, kunnen met elkaar akkoorden over de voortzetting of eventuele verdere ontwikkeling van samenwerkingsovereenkomsten sluiten. 2 ter. De lidstaten garanderen dat registers waarin gezondheidswerkers zijn opgenomen, door bevoegde autoriteiten van andere lidstaten kunnen worden geraadpleegd. 2 quater. De lidstaten wisselen informatie over tucht- en strafrechtelijke vaststellingen ten laste van gezondheidswerkers uit.
Amendement  101 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten	Erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten
1. Wanneer overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2001/83/EG een vergunning is verleend om een geneesmiddel op hun grondgebied in de handel te brengen, waarborgen de lidstaten dat recepten die door een gemachtigde persoon in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn verstrekt, op hun grondgebied kunnen worden gebruikt en dat eventuele beperkingen op de erkenning van individuele recepten verboden zijn, tenzij deze:	1. Wanneer overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2001/83/EG een vergunning is verleend om een geneesmiddel op hun grondgebied in de handel te brengen, waarborgen de lidstaten dat recepten voor dat geneesmiddel die door een gemachtigde persoon in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn verstrekt, op hun grondgebied kunnen worden gebruikt en dat eventuele beperkingen op de erkenning van individuele recepten verboden zijn, tenzij deze:
a) beperkt zijn tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om de menselijke gezondheid te beschermen en zij niet discriminerend zijn, of	a) beperkt zijn tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om de menselijke gezondheid te beschermen en zij niet discriminerend zijn, of
b) op gegronde en gerechtvaardigde twijfel omtrent de echtheid of de inhoud van een individueel recept berusten.	b) op gegronde en gerechtvaardigde twijfel omtrent de echtheid of de inhoud van een individueel recept of de status van de voorschrijver berusten.
	De erkenning van een recept als hierboven bedoeld laat het volgende onverlet: i) de nationale regels betreffende voorschrijving en verstrekking, met inbegrip van generieke vervanging; ii) de nationale regels betreffende de terugbetaling van communautaire grensoverschrijdende recepten; iii) welke beroeps- of ethische plicht ook op grond waarvan de apotheker moet weigeren het middel te verstrekken, als het recept zou zijn verstrekt in de lidstaat van aansluiting.
2. Om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken stelt de Commissie het volgende vast:	2. Om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken stelt de Commissie het volgende vast:
a) maatregelen die een apotheker of andere gezondheidswerker in staat stellen te controleren of een recept echt is en in een andere lidstaat door een gemachtigde persoon is verstrekt, door de ontwikkeling van een communautair model voor recepten en de bevordering van de interoperabiliteit van elektronische recepten;	a) maatregelen die een apotheker of andere gezondheidswerker in staat stellen te controleren of een recept echt is en in een andere lidstaat door een gemachtigde persoon is verstrekt, door de ontwikkeling van een communautair model voor recepten en de bevordering van de interoperabiliteit van elektronische recepten;
b) maatregelen waarmee wordt gewaarborgd dat geneesmiddelen die in de ene lidstaat worden voorgeschreven en in de andere worden verstrekt, correct geïdentificeerd worden en dat de patiënteninformatie over geneesmiddelen begrijpelijk is;	b) maatregelen waarmee wordt gewaarborgd dat geneesmiddelen die in de ene lidstaat worden voorgeschreven en in de andere worden verstrekt, correct geïdentificeerd worden en dat de patiënteninformatie over geneesmiddelen begrijpelijk is, inclusief duidelijkheid met betrekking tot verschillende namen die worden gebruikt voor hetzelfde geneesmiddel;
	b bis) maatregelen waarmee, indien nodig, contact wordt gewaarborgd tussen de partij die het geneesmiddel voorschrijft en de partij die het verstrekt, om een volledig begrip van de behandeling te garanderen, met eerbiediging van het vertrouwelijke karakter van de patiëntgegevens.
c) maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen van de in dit artikel bedoelde erkenning van recepten uit te sluiten wanneer dit nodig is om de volksgezondheid te beschermen.
	2 bis. Als in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, een recept wordt verstrekt voor geneesmiddelen die in de lidstaat van aansluiting normaal niet tegen recept verkrijgbaar zijn, behoort het deze laatste toe te besluiten of hij uitzonderlijk toestemming verleent dan wel een alternatief geneesmiddel verstrekt dat even doeltreffend wordt geacht.
3. De in lid 2, onder a) en b), bedoelde maatregelen worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde regelgevingsprocedure. De in lid 2, onder c), bedoelde maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.	3. De in lid 2, onder a), b) en b bis), bedoelde maatregelen worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde regelgevingsprocedure.
Amendement  102 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 - lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten bevorderen de ontwikkeling van Europese referentienetwerken van zorgaanbieders. Die netwerken staan voortdurend open voor nieuwe orgaanbieders die eraan willen deelnemen, mits deze zorgaanbieders aan alle vereiste voorwaarden en criteria voldoen.	1. De lidstaten bevorderen de ontwikkeling van Europese referentienetwerken van zorgaanbieders, met name op het gebied van zeldzame ziekten, waarbij zij de ervaringen benutten die de Europese groeperingen voor territoriale samenwerking (EGTS) hebben opgedaan op het gebied van samenwerking op het gebied van gezondheid. Die netwerken staan voortdurend open voor nieuwe orgaanbieders die eraan willen deelnemen, mits deze zorgaanbieders aan alle vereiste voorwaarden en criteria voldoen.
Motivering
De EGTS bestaan pas sinds kort en zijn met Verordening nr. 1082/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 5 juli 2006 erkend. Het is belangrijk hiernaar te verwijzen op macroregionaal niveau.
Amendement  103 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 - paragraaf 2 - punt b a (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	b bis) bijdragen aan de bundeling van kennis op het gebied van ziektegerelateerde preventie en behandeling van belangrijke en veel voorkomende ziekten;
Motivering
De samenwerking in Europese referentiecentra moet niet beperkt blijven tot zeldzame ziekten.
Amendement  104 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 - lid 2 - letter f bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	f bis) invoeren van instrumenten waarmee in geval van ernstige ongelukken de bestaande middelen op het gebied van gezondheidszorg beter kunnen worden gebruikt, met name in grensoverschrijdende gebieden.
Motivering
De Europese referentienetwerken moeten zich ook bezig houden met ernstige ongelukken waarvoor medische spoedhulp vereist is.
Amendement  105 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 - lid 3 - inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De Commissie stelt het volgende vast:	3. De Commissie stelt in samenwerking met deskundigen en belanghebbenden het volgende vast:
Motivering
Het is van essentieel belang dat bij de oprichting van Europese referentienetwerken de belanghebbenden worden geraadpleegd over de opstelling van een lijst met degelijke en geschikte criteria voor een goede werking.
Amendement  106 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 - lid 3 - letter a - inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan de Europese referentienetwerken moeten voldoen, waaronder de voorwaarden en criteria voor zorgaanbieders die aan de Europese referentienetwerken willen deelnemen, teneinde in het bijzonder te waarborgen dat de Europese referentienetwerken:	a) een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan de Europese referentienetwerken moeten voldoen, waaronder ook een lijst van op te nemen zeldzame ziekteterreinen en de voorwaarden en criteria voor zorgaanbieders die aan de Europese referentienetwerken willen deelnemen, teneinde in het bijzonder te waarborgen dat de Europese referentienetwerken:
Amendement  107 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 3 – letter a – punt ix bis) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	ix bis) passende en effectieve betrekkingen met technologieleveranciers hebben.
Amendement  108 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 a (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 15 bis Proefgebieden
	De Commissie kan in samenwerking met de lidstaten grensregio´s aanwijzen als proefgebieden waar innovatieve initiatieven met betrekking tot grensoverschrijdende zorg getest, geanalyseerd en geëvalueerd kunnen worden.
Amendement  109 Voorstel voor een richtlijn Artikel 16
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige specifieke maatregelen vast om informatie- en communicatietechnologiesystemen op het gebied van de gezondheidszorg interoperabel te maken; die maatregelen zijn van toepassing wanneer lidstaten besluiten deze systemen in te voeren. De maatregelen sluiten aan bij de ontwikkelingen van de gezondheidstechnologieën en de medische wetenschap en eerbiedigen het grondrecht op bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig de toepasselijke wetgeving. In het bijzonder worden de nodige normen en begrippen voor de interoperabiliteit van de desbetreffende informatie- en communicatietechnologiesystemen gespecificeerd om een veilige, hoogwaardige en efficiënte verlening van grensoverschrijdende gezondheidsdiensten te waarborgen.	De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige specifieke maatregelen vast om informatie- en communicatietechnologiesystemen op het gebied van de gezondheidszorg interoperabel te maken; die maatregelen zijn van toepassing wanneer lidstaten besluiten deze systemen in te voeren. De maatregelen voldoen aan de toepasselijke gegevensbeschermingswetgeving in elke lidstaat en sluiten ook aan bij de ontwikkelingen van de gezondheidstechnologieën en de medische wetenschap, met inbegrip van telegeneeskunde en telepsychiatrie, en eerbiedigen het grondrecht op bescherming van persoonsgegevens. In het bijzonder worden de nodige normen en begrippen voor de interoperabiliteit van de desbetreffende informatie- en communicatietechnologiesystemen gespecificeerd om een veilige, hoogwaardige en efficiënte verlening van grensoverschrijdende gezondheidsdiensten te waarborgen.
Amendement  110 Voorstel voor een richtlijn Artikel 16 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	De lidstaten verzekeren dat het gebruik van e-Gezondheid en andere telemedische diensten:
	a) beantwoordt aan dezelfde professionele medische kwaliteits- en veiligheidsnormen als die gelden voor niet-elektronische verstrekking van gezondheidzorg;
	b) patiënten adequate bescherming biedt met name via de invoering van gepaste regelgevingsvereisten overeenkomstig hetgeen geldt voor niet-elektronische gezondheidszorg.
Motivering
Deze nieuwe technologie maakt weliswaar vooruitgang mogelijk maar kan ook leiden tot misbruik van informatie en communicatietechnologie in de gezondheidszorg en tot eventuele, daarmee gepaard gaande risico’s voor patiënten. Daarom moet voor deze diensten hetzelfde kwaliteits- en veiligheidsniveau worden gegarandeerd als voor ‘normale’ medische verrichtingen.
Amendement  111 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Samenwerking op het gebied van het beheer van nieuwe gezondheidstechnologieën	Samenwerking op het gebied van het beheer van gezondheidstechnologieën
1. De lidstaten bevorderen de ontwikkeling en werking van een netwerk waarin de nationale autoriteiten of instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologie met elkaar worden verbonden.	1. De Commissie bevordert in overleg met het Europees Parlement de totstandbrenging van een netwerk waarin de nationale autoriteiten of instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologie met elkaar worden verbonden. Dit netwerk stoelt op de beginselen van governance, met name transparantie, objectiviteit, eerlijke procedures en volledige participatie van alle betrokken groepen, tenzij de nationale wet de participatie van een of meer van deze groepen uitsluit.
2. Het netwerk voor de evaluatie van gezondheidstechnologie heeft de volgende doelstellingen:	2. Het netwerk voor de evaluatie van gezondheidstechnologie heeft de volgende doelstellingen:
a) ondersteunen van de samenwerking tussen de nationale autoriteiten of instanties;	a) ondersteunen van de samenwerking tussen de nationale autoriteiten of instanties;
	a bis) vinden van duurzame manieren om de doelstellingen van toegang tot geneesmiddelen, beloning van innovatie en beheer van de budgetten voor gezondheidszorg te laten samengaan;
b) ondersteunen van de verstrekking van objectieve, betrouwbare, tijdige, transparante en overdraagbare informatie over de doeltreffendheid van gezondheidstechnologieën op korte en lange termijn en een effectieve uitwisseling van deze informatie tussen de nationale autoriteiten of instanties mogelijk maken.	b) ondersteunen van de verstrekking van objectieve, betrouwbare, tijdige, transparante en overdraagbare informatie over de doeltreffendheid van gezondheidstechnologieën op korte en lange termijn en een effectieve uitwisseling van deze informatie tussen de nationale autoriteiten of instanties mogelijk maken.
	b bis) analyseren van de aard en het type van de informatie die kan worden uitgewisseld;
3. De lidstaten wijzen de autoriteiten of instanties aan die aan het in lid 1 bedoelde netwerk deelnemen en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens van die autoriteiten of instanties.	3. De lidstaten wijzen de autoriteiten of instanties aan die aan het in lid 1 bedoelde netwerk deelnemen en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens van die autoriteiten of instanties.
4. De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige maatregelen voor de oprichting en het beheer van dit netwerk vast, waarbij ook de aard en het type van de uit te wisselen informatie wordt gespecificeerd.	4. De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige maatregelen voor de oprichting, het beheer en de transparante werking van dit netwerk vast.
Amendement  112 Voorstel voor een richtlijn Artikel 18 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verzamelen voor toezichtsdoeleinden benodigde statistische gegevens en overige aanvullende gegevens over de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, de verleende zorg, de betrokken zorgaanbieders en patiënten, de kosten en de resultaten. Deze gegevens verzamelen zij, overeenkomstig de nationale en communautaire wetgeving inzake de productie van statistieken en de bescherming van persoonsgegevens, in het kader van hun algemene systemen voor het verzamelen van gegevens over de gezondheidszorg.	1. De lidstaten verzamelen voor toezichtsdoeleinden benodigde statistische gegevens over de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, de verleende zorg, de betrokken zorgaanbieders en patiënten, de kosten en de resultaten. Deze gegevens verzamelen zij, overeenkomstig de nationale en communautaire wetgeving inzake de productie van statistieken en de bescherming van persoonsgegevens, en met name artikel 8, lid 4, van Richtlijn 95/46/EG, in het kader van hun algemene systemen voor het verzamelen van gegevens over de gezondheidszorg.
Motivering
Artikel 8, lid 4, van Richtlijn 95/46/EG bevat specifieke voorschriften voor het latere gebruik van gezondheidsgegevens.
Amendement  113 Voorstel voor een richtlijn Artikel 19 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De Commissie wordt bijgestaan door een comité van vertegenwoordigers van de lidstaten, voorgezeten door de vertegenwoordiger van de Commissie.	1. De Commissie wordt bijgestaan door een comité van vertegenwoordigers van de lidstaten, voorgezeten door de vertegenwoordiger van de Commissie. Zij verzekert daarbij dat de deskundigen van de relevante patiënten- en beroepsgroepen op gepaste manier worden geraadpleegd, met name bij de implementatie van onderhavige richtlijn, en stelt een met redenen omkleed verslag op over deze raadpleging.
Motivering
De implementatie van onderhavige richtlijn is alleen mogelijk indien alle betrokken partijen hieraan deelnemen. Daarom moet ter ondersteuning van dit “grensoverschrijdend comité voor de gezondheidszorg” een geschikt raadplegingsmechanisme worden opgesteld.
Amendement  114 Voorstel voor een richtlijn Artikel 19 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit. De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde termijn wordt vastgesteld op drie maanden.	2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit. De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde termijn wordt vastgesteld op drie maanden. Wanneer uitvoeringsmaatregelen betreffende de verwerking van persoonsgegevens worden vastgesteld, wordt de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming geraadpleegd.
Motivering
Overeenkomstig het advies van de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming is het belangrijk dat hij over deze kwesties wordt geraadpleegd.
Amendement  115 Voorstel voor een richtlijn Artikel 20 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Binnen vijf jaar na de in artikel 22, lid 1, genoemde termijn stelt de Commissie een verslag over de werking van deze richtlijn op en dient dit bij het Europees Parlement en de Raad in.	Binnen vijf jaar na de in artikel 22, lid 1, genoemde termijn stelt de Commissie een verslag over de werking van deze richtlijn op, met statistieken over de patiëntenuitstromen en -instromen die deze richtlijn tot gevolg heeft, en dient dit bij het Europees Parlement en de Raad in.

TOELICHTING

“Geen dichter heeft ooit de natuur zo vrij weergegeven als de jurist de werkelijkheid.” (Jean Giraudoux)

Gezond verstand en tact

Juristen of politici. De afgelopen tien jaar, sinds de arresten-Kohll en -Dekker van het Hof van Justitie, hebben juristen over het beleid inzake patiëntenmobiliteit in Europa beslist, omdat de politici daar niet toe in staat waren. Als we niets doen, zal het Hof de Verdragen verder uitleggen wat rechten inzake patiëntenmobiliteit betreft. Waar wij politici geen duidelijkheid hebben kunnen scheppen, zal het Hof dat doen. Als we er genoegen mee nemen om de beleidsvorming aan juristen over te laten, hoeven we niets te doen, behalve natuurlijk de onvoorspelbare rekeningen betalen die daaruit resulteren. Als wij daarentegen geloven dat wij als verkozen politici tot taak hebben rechtszekerheid te scheppen en een rechtlijnig beleid te voeren, dan moeten wij dat onverwijld doen. Onze kiezers vinden patiëntenmobiliteit een interessante mogelijkheid, maar zij verwachten dat die mogelijkheid naar behoren beheerd wordt en willen degelijk advies over het beleid en de procedures.

Het langverwachte Commissievoorstel, dat volgt op het met een overweldigende meerderheid aangenomen verslag over de mobiliteit van patiënten van 2005 (A6-0129/2005), is welkom, met name de vindingrijke bepalingen over Europese referentienetwerken voor zeldzamere ziekten, die verder gaan dan de arresten van het Hof. Op sommige punten laat het voorstel echter nog enige onzekerheid bestaan; daaraan wil dit verslag verhelpen.

Een kans voor de patiënt. We mogen er geen enkele twijfel over laten bestaan dat dit een kans is voor de patiënten. In het voorstel staat de patiënt centraal; vraagstukken in verband met de mobiliteit van gezondheidswerkers en gezondheidsdiensten zijn voor later. Dat geldt helaas ook voor het dringend noodzakelijke voorstel over de veiligheid van patiënten. In het voorstel staat ook duidelijk dat het de socialezekerheidsroute niet wijzigt; daaraan wordt niet geraakt, hoewel er misschien meer duidelijkheid moet komen over wanneer elk van beide van toepassing is. Toch moeten we duidelijk maken dat dit voor de patiënten een kans is, waarbij niet wordt uitgegaan van de middelen, maar van de behoeften, en die geen verplichting vormt, maar wel een gefundeerde keuze.

Arresten van het Hof. Het is eveneens duidelijk dat we niet met een wit blad beginnen. De Verdragen hebben het Hof van Justitie een rechtsgrond voor zijn arresten verschaft en het Hof heeft op basis daarvan een beleid uitgestippeld. Daarmee heeft het Hof een proces op gang gebracht dat de patiënten meer zeggenschap kan geven en de gezondheid van de Europese burger kan helpen verbeteren. Naar de oorspronkelijke geest van de arresten van het Hof betekent dit dat patiënten die al te lang op een behandeling moeten wachten, het recht hebben om zich in een andere lidstaat te laten behandelen en de factuur door de ziektekostenverzekering van hun thuisland te laten betalen, op twee voorwaarden: de behandeling moet normaliter in het thuisland beschikbaar zijn en de kosten moeten vergelijkbaar zijn. In een reeks arresten heeft het Hof geoordeeld dat patiënten geen voorafgaande toestemming hoeven te vragen voor extramurale zorg of andere verstrekkingen zoals brillen en orthodontie. Enige vorm van voorafgaande toestemming of kennisgeving mag eventueel wel vereist worden als het om intramurale zorg gaat en als het thuisland (“de lidstaat van aansluiting”) kan aantonen dat deze vereiste nodig is om geen nadeel te berokkenen aan het beheer van de gezondheidszorg voor andere patiënten. De arresten gingen niet zozeer over de toestemmingsprocedure, maar over het gebruik daarvan om patiënten op onredelijke wijze het recht te ontzeggen om voor een behandeling naar het buitenland te gaan, of om dat te bemoeilijken. Daarom beogen wij een systeem van voorafgaande toestemming in te stellen dat een zachte aanpak jegens de patiënt inhoudt, maar gezondheidszorgbeheerders wel op voorhand waarschuwt voor uitzonderlijke kosten.

Niet de middelen, maar de behoeften. Het beleid moet gericht zijn op patiënten met behoeften, niet op patiënten met middelen. Dat wil zeggen dat het niet de bedoeling is dat patiënten op reis moeten met een hoop cash of een kredietkaart om hun vaak dure intramurale zorg meteen te kunnen betalen. We moeten een systeem instellen waarbij het ziekenhuis rechtstreeks wordt betaald door de ziektekostenverzekering van het thuisland, hetzij via een clearinginstelling die problemen met verschillende landen, munteenheden en stelsels (Beveridge/Bismark) oplost, hetzij via een systeem met een vrijwillige voorafgaande toestemming die gevolgd wordt door een schriftelijke bevestiging van het maximumbedrag dat zal worden betaald. De patiënt kan deze schriftelijke bevestiging dan meenemen naar het ziekenhuis waar hij wordt behandeld en de kosten worden dan rechtstreeks door de lidstaat van aansluiting aan dit ziekenhuis vergoed.

Pakketten. De vraag rijst of het arrest van het Hof over de kosten inhoudt dat de lidstaat van aansluiting alleen hoeft in te staan voor de daadwerkelijke kosten van de behandeling. Het is mogelijk dat er een behandelingspakket, met extra zorg zoals reconvalescentie of fysiotherapie, wordt aangeboden voor een totale prijs die lager is dan die van de behandeling alleen in het thuisland. Als zo’n pakket de gezondheid van de patiënt extra ten goede komt, bijvoorbeeld door te helpen voorkomen dat hij opnieuw ziek wordt, dan moet dat positief worden onthaald, zolang het hele pakket niet meer kost dan wat de behandeling in het thuisland zou hebben gekost. De lidstaten moeten zich op dit punt zo flexibel mogelijk opstellen.

“Gezondheidsmakelaars”. Waarschijnlijk zullen er steeds meer “gezondheidsmakelaars” komen die patiënten onafhankelijk advies over behandelings- en zorgpakketten geven en net als verzekeringsmakelaars op zoek gaan naar de oplossingen die het best aan de behoeften van hun klanten beantwoorden. Het is aan elke lidstaat om zijn beleid ter zake te bepalen. Elke lidstaat zal te zijner tijd ook moeten beslissen of er een of andere vorm van regelgeving of zelfregulering nodig is om de rol en de scholing van gezondheidsmakelaars te regelen.

Bijbetalen. In sommige landen zal de optie om naar het buitenland te gaan waarschijnlijk slechts mogelijk zijn als de patiënt bereid is om het verschil met het door zijn thuisland vergoede bedrag bij te passen. Daar is in wezen niets mis mee. Het is hetzelfde als ziekenhuispatiënten die bijbetalen voor een eenpersoonskamer of ouders die de school extra betalen voor bijscholing. Het moet echter een optie blijven. De patiënt mag echter niet onder druk worden gezet om meer te betalen, en ziekenhuizen mogen buitenlandse patiënten voor dezelfde behandeling niet méér vragen dan binnenlandse patiënten.

Aantallen. Het valt niet te verwachten dat een groot aantal patiënten van deze mogelijkheid gebruik zal maken. De meeste mensen worden immers het liefst dicht bij huis behandeld, waar familie en vrienden hen kunnen bezoeken. Zo nodig gaan ze naar een ander ziekenhuis in eigen land, niet in het minst vanwege de taal. Als ze dan toch beslissen naar het buitenland te gaan, zullen ze waarschijnlijk kiezen voor bestaande bilaterale of trilaterale regelingen tussen lidstaten, regio’s of steden. Als ze echter meer flexibiliteit willen – bijvoorbeeld omdat ze familie of vrienden in een ander EU-land hebben bij wie ze na hun behandeling kunnen herstellen, of omdat ze veel goeds hebben gehoord over een bepaald ziekenhuisteam of een andere zorgaanbieder, dan kunnen ze kiezen voor deze mogelijkheid van grensoverschrijdende gezondheidszorg.

Als een lidstaat wil voorkomen dat zijn burgers van deze nieuwe mogelijkheid – en de daarmee gepaard gaande uitstroom van middelen – gebruik maken, zal hij natuurlijk aan betere gezondheidszorg en kortere wachttijden moeten werken, zodat niemand het nodig vindt om naar het buitenland te gaan. Als een lidstaat patiënten uit het buitenland aantrekt – bijvoorbeeld doordat zorg en behandeling er goedkoper zijn, trekt dat ook middelen aan, die dan geherinvesteerd kunnen worden in gezondheidszorg in het belang van alle patiënten. Na vijf jaar moeten we de ervaring met uit- en instromen evalueren om na te gaan welke de effecten zijn en of het beleid versoepeld, dan wel verstrakt moet worden.

Voorlichting. Voorlichting is van groot belang. Elke lidstaat zal voorlichtingscentra (nationale contactpunten) moeten oprichten waar patiënten en hun medisch adviseurs kunnen nagaan wat er beschikbaar is, welke criteria worden toegepast, welke procedures moeten worden gevolgd, welke klachten- en beroepsprocedures van toepassing zijn, en of reiskosten eventueel worden vergoed. Ook de gevoelige kwestie van gezondheidsnormen is in dit verband van belang. Als een lidstaat zijn burgers hetzij uitdrukkelijk, hetzij impliciet (door de arresten van het Hof te aanvaarden) toestaat om zich in het buitenland te laten behandelen, is hij natuurlijk ook verplicht voor hen zorg te dragen. De lidstaten zullen ongetwijfeld wederzijdse garanties inzake de veiligheid van patiënten vragen. Een mogelijk risico voor de veiligheid van de patiënt is gezondheidszorg van slechte kwaliteit. De lidstaten zijn verantwoordelijk voor hun eigen gezondheidszorg en niemand stelt voor dat de EU daarvoor normen moet voorschrijven. Wel kan en moet de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt ervoor zorgen dat dergelijke normen beschreven zijn en door iedereen kunnen worden geraadpleegd. De lidstaat van aansluiting moet ervoor zorgen dat zijn burgers toegang tot informatie hebben, zodat patiënten en hun medisch adviseurs weten welke normen ze in een ander land kunnen verwachten. Niet meer en niet minder.

Voorschriften. In het voorstel komt de kwestie van de wederzijdse erkenning van voorschriften aan bod. Uiteraard is het wenselijk dat apotheken in het thuisland voorschriften van artsen in een ander land erkennen en het voorgeschreven geneesmiddel verstrekken. Daartoe moeten zij toegang krijgen tot een register van gekwalificeerde artsen die bevoegd zijn om voorschriften af te geven. Het probleem zit echter dieper. Er wordt algemeen erkend dat het aan de lidstaten is om te beslissen welke geneesmiddelen op voorschrift verkrijgbaar zijn. Als een patiënt naar het buitenland gaat en daar geneesmiddelen voorgeschreven krijgt die in zijn thuisland niet verkrijgbaar zijn, moet hij hetzij genoegen nemen met geneesmiddelen die er wel verkrijgbaar zijn, hetzij teruggaan naar het land waar de behandeling plaatsvindt, hetzij de geneesmiddelen via het internet kopen, wat echter riskant is. Daarom verdient het de voorkeur dat de lidstaten, als onderdeel van een aanvullende lijst van geneesmiddelen die op voorschrift verkrijgbaar zijn, geneesmiddelen zouden aanvaarden die worden voorgeschreven in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Het is aan de lidstaten om hierover te beslissen, maar als zij dit niet met tact en gezond verstand doen, zou dit een bron van geschillen voor het Hof van Justitie kunnen worden.

Gezond verstand en tact. Kort samengevat is dat waar het in dit verslag om gaat: gezond verstand en tact; een nieuwe mogelijkheid voor patiënten, waarmee de EU kan tonen wat zij voor de burger doet; duidelijkheid en rechtszekerheid; geen kant-en-klare oplossing voor de verschillen in de gezondheidszorg tussen of binnen de lidstaten – daarvoor zijn de ministers van de desbetreffende lidstaten bevoegd – maar billijke en gelijke kansen; flexibiliteit in plaats van bureaucratie; en de bereidheid om te focussen op hoe iets zou kunnen in plaats van op waarom iets niet zou kunnen. Een ding is alvast duidelijk: steeds meer van onze burgers worden zich ervan bewust dat deze mogelijkheid er weldra komt. Zij willen die mogelijkheid hebben, ook al zullen ze er misschien uiteindelijk geen gebruik van maken. De uitdaging voor alle drie de instellingen bestaat erin zo spoedig mogelijk in die mogelijkheid te voorzien.

ADVIES van de Commissie juridische zaken OVER DE RECHTSGRONDSLAG (13.2.2009)

13.2.2009

De heer Miroslav Ouzký

Voorzitter

Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid

BRUSSEL

Betreft:            Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg (COM(2008)414)

Geachte voorzitter,

Bij schrijven van 29 januari 2009 heeft u, overeenkomstig artikel 35, lid 2 van het Reglement, de Commissie juridische zaken verzocht de geldigheid van de rechtsgrondslag van bovengenoemd Commissievoorstel na te gaan.

De commissie behandelde dit punt op haar vergadering van 12 februari 2009.

De Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid heeft amendementen ingediend om de rechtsgrondslag te wijzigen van artikel 95 van het EG-Verdrag in artikel 152; artikelen 16 en 152; artikelen 42, 152 en 308; artikelen 137 en 152, of artikelen 95 en 152.

Uitgaande van de principes als vastgelegd in de jurisprudentie van het Hof van Justitie kan de vraag naar de juiste rechtsgrondslag als volgt worden geanalyseerd.

Zoals bekend moet elk communautair wetgevingsbesluit gebaseerd zijn op een rechtsgrondslag dat de bevoegdheden specificeert die zijn toegekend aan de Gemeenschap, het soort besluit dat kan worden genomen en de procedure die hiervoor moet worden gevolgd.

In Advies nr. 2/00 van 6 december 2001[1] over de keuze van de rechtsgrondslag voor de sluiting van een internationale overeenkomst (hier het Protocol van Cartagna), heeft het Hof van Justitie zich hierover duidelijk uitgesproken:

"De keuze van de juiste rechtsgrondslag [is] van constitutioneel belang (…). Daar de Gemeenschap slechts beschikt over bevoegdheden die haar uitdrukkelijk zijn toegekend (beginsel van de „compétences d'attribution”), moet zij het protocol baseren op een bepaling van het Verdrag die haar machtigt tot het goedkeuren van een dergelijke handeling. De keuze van een onjuiste rechtsgrondslag maakt derhalve de handeling tot sluiting van het akkoord zelf ongeldig en daarmee ook de instemming van de Gemeenschap om door het door haar gesloten akkoord te worden gebonden. Dit is met name het geval, wanneer het Verdrag de Gemeenschap onvoldoende bevoegdheid toekent om het akkoord in zijn geheel te ratificeren, hetgeen betekent dat de verdeling van de bevoegdheden tussen de Gemeenschap en de lidstaten om het beoogde akkoord met derde landen te sluiten moet worden onderzocht, of wanneer de juiste rechtsgrondslag van de handeling tot sluiting van het akkoord een andere wetgevingsprocedure voorschrijft dan die welke in concreto door de gemeenschapsinstellingen is gevolgd." (onderstreping van de auteur)

Enerzijds wijst het Hof op het 'constitutioneel belang' van de keuze van de rechtsgrondslag,

gegeven het feit de Gemeenschap geen rechtsorde is met algemene doeleinden, maar functioneert volgens het principe van toegekende bevoegdheden. Anderzijds wijst het Hof uitdrukkelijk op het probleem dat zich voordoet wanneer er geen rechtsgrondslag voorhanden is die een maatregel van de Gemeenschap kan dekken (waar er geen 'voldoende bevoegdheid' is) of wanneer een verandering van rechtsgrondslag een andere procedure voor de goedkeuring van de maatregel met zich meebrengt. Een welsprekend voorbeeld hiervan is te vinden in de Conclusie van de advocaat generaal Jacobs van 15 november 2001 in Zaak C-314/99 Nederland v. Commissie[2], waar de verandering van rechtsgrondslag zou betekenen dat het besluit volgens een andere procedure goedgekeurd had moeten worden dan de feitelijk gevolgde procedure.

In dat geval is een fout met betrekking tot de keuze van de rechtsgrondslag, zoals de Juridische Dienst van het Parlement ook heeft aangevoerd in de British American Tobacco Zaak[3], meer dan een louter formele tekortkoming. De verkeerd gekozen rechtsgrondslag leidt immers tot een onregelmatigheid in de procedure die van toepassing is op de goedkeuring van het rechtsbesluit, en kan resulteren in de vernietiging van het besluit, daar de procedure deel is van de inhoud van het besluit, en daardoor maakt dat het besluit onwettig is.

Volgens het Hof van Justitie is de keuze van de rechtsgrondslag geen subjectieve keuze, maar moet "berusten op objectieve gegevens die voor rechterlijke toetsing vatbaar zijn"[4], zoals het doel en de inhoud van de betreffende maatregel[5]. Voorts moet keuze van de rechtsgrondslag bepaald worden door het hoofddoel van de maatregel.[6]

Volgens de Jurisprudentie van het Hof van Justitie vormt een algemeen Verdragsartikel een voldoende rechtsgrondslag, zelfs als de betreffende maatregel ook een ondergeschikt doel nastreeft dat in een specifiek Verdragsartikel wordt genoemd[7].

Echter als wordt gemeend dat de twee doelen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, en het ene doel niet ondergeschikt is of indirect ten opzichte van het andere, kan de overweging gelden dat twee rechtsgrondslagen moet worden gebruikt[8].

Uiteindelijk komen deze uitspraken erop neer dat de voorkeur van het Hof uitgaat naar één rechtsgrondslag, behalve in gevallen waarin een bepaald instrument twee gelijkwaardige doelen nastreeft.

In het onderhavige geval heeft de Commissie artikel 95 van het EG-Verdrag als rechtsgrondslag gekozen[9].

De Commissie motiveert haar keuze van de rechtsgrondslag in een uitvoerige bespreking van de algemene juridische aspecten van het voorstel. Doel is een algemeen rechtskader voor grensoverschrijdende gezondheidszorg vast te stellen dat bestaat uit (a) gemeenschappelijke beginselen voor alle gezondheidsstelsels van de EU, (b) een specifiek kader voor grensoverschrijdende gezondheidszorg, en (3) vormen van Europese samenwerking op het gebied van gezondheidszorg. Uiteindelijk is de richtlijn bedoeld om "een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen en patiëntenmobiliteit en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen, alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid, te waarborgen, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging (...)".

Er zijn verschillende amendementen ingediend op de voorgestelde rechtsgrondslag. Deze worden nu besproken.

In de eerste en belangrijkste plaats wordt artikel 152 bekeken, dat òf alleen òf samen met andere artikelen is voorgesteld.

(a) Artikel 152[10] als enige rechtsgrondslag:

Dit artikel betreft weliswaar de volksgezondheid, maar de reikwijdte van besluiten die op basis van dit artikel kunnen worden genomen is beperkt. Lid 1 verleent de Gemeenschap de bevoegdheid om maatregelen te nemen "gericht op verbetering van de volksgezondheid, preventie van ziekten en aandoeningen bij de mens en het wegnemen van bronnen van gevaar voor de menselijke gezondheid", maar tegelijk is uitdrukkelijk bepaald dat dit optreden een aanvulling vormt op het nationale beleid. Voorts wordt deze bevoegdheid gespecificeerd in de volgende bewoordingen: "Dit optreden omvat de bestrijding van grote bedreigingen van de gezondheid, door het bevorderen van onderzoek naar de oorzaken, de overdracht en de preventie daarvan, alsmede door het bevorderen van gezondheidsvoorlichting en gezondheidsonderwijs. De Gemeenschap vult het optreden van de lidstaten aan ter vermindering van de schade aan de gezondheid door drugsgebruik, met inbegrip van voorlichting en preventie." Artikel 152, lid 2 verwijst naar samenwerking tussen de lidstaten op deze terreinen, en eventuele steun van de Gemeenschap voor hun optreden, alsmede de coördinatie van het beleid en de programma's van de lidstaten, terwijl artikel 152, lid 3 betrekking heeft op de bevordering van de samenwerking met derde landen en met internationale organisaties voor volksgezondheid.

De enige wetgevingsbevoegdheid die gepaard gaat met de medebeslissingsprocedure is de bepaling van artikel 152, lid 4, volgens welke, om bij te dragen aan de verwezenlijking van de genoemde doelstellingen, maatregelen kunnen worden aangenomen ter invoering van hoge kwaliteits- en veiligheidseisen aan organen en stoffen van menselijke oorsprong, bloed en bloedderivaten, alsmede maatregelen op veterinair en fytosanitair gebied die rechtstreeks gericht zijn op de bescherming van de volksgezondheid en stimuleringsmaatregelen die gericht zijn op de bescherming en de verbetering van de menselijke gezondheid, met uitsluiting van harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten. Verder is bepaald dat de Raad aanbevelingen kan aannemen.

Typische maatregelen die de afgelopen jaren op basis van artikel 152 als rechtsgrondslag zijn genomen betreffen de vaststelling van gezondheidsvoorschriften inzake niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten (COD/2008/0110); het in de handel brengen en het gebruik van diervoeders (COD/2008/0050); de instelling van een verbod op het gebruik, in de veehouderij, van bepaalde stoffen met hormonale werking en van bepaalde stoffen met thyreostatische werking, alsmede van β-agonisten (COD/2007/012), en vaststelling van communautaire procedures voor het vaststellen van grenswaarden voor residuen van farmacologisch werkzame stoffen in levensmiddelen van dierlijke oorsprong (COD/2007/0064), om maar een paar typische voorbeelden te noemen.

Het doel van de voorgestelde richtlijn over patiëntenrechten is de invoering van een algemeen rechtskader voor grensoverschrijdende gezondheidszorg, en heeft weinig of niets te maken met de verbetering van de volksgezondheid, preventie van ziekten en aandoeningen bij de mens en het wegnemen van bronnen van gevaar voor de menselijke gezondheid. De richtlijn betreft namelijk de organisatie en werking van de grensoverschrijdende gezondheidszorg. Daarom is het onmogelijk artikel 152 als enige rechtsgrondslag te gebruiken. De onverenigbaarheid van de doelstellingen van de voorgestelde richtlijn met artikel 152 blijkt verder uit het feit dat dat artikel nog eens expliciet een harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten uitsluit waar het gaat om stimuleringsmaatregelen gericht op de bescherming en verbetering van de menselijke gezondheid, het enige aspect van artikel 152 dat in de verte verband houdt met het doel van het voorstel van de Commissie.

De vraag rijst of de aanneming van amendementen in de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid tot gevolg kan hebben dat het zwaartepunt van de voorgestelde richtlijn zo ver verschuift dat de keuze van artikel 152 als andere en enige rechtsgrondslag gerechtvaardigd is. Uiteraard is het niet te voorspellen welke van de meer dan 700 amendementen die zijn ingediend in de commissie worden goedgekeurd, maar aangenomen kan worden dat geen van deze amendementen genoemd effect zou hebben.

Artikel 152 kan derhalve worden uitgesloten als enige rechtsgrondslag.

(b) Gecombineerde rechtsgrondslagen

Artikel 95 met artikel 152

Aangezien er slecht een zeer zijdelings verband is gevonden tussen het voorstel voor een richtlijn en de wetgevingsbevoegdheid die is toegekend krachtens artikel 152 (optreden "gericht op verbetering van de volksgezondheid, preventie van ziekten en aandoeningen bij de mens en het wegnemen van bronnen van gevaar voor de menselijke gezondheid"), kan niet worden geconcludeerd dat het voorgestelde instrument twee doelen heeft die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn waarbij het ene doel niet ondergeschikt is of indirect ten opzichte van het andere. Deze conclusie is echter gebaseerd op het voorstel van de Commissie. Een verdere analyse is misschien nodig als er amendementen in de commissie worden goedgekeurd die het doel en de inhoud van het voorstel substantieel veranderen.

Derhalve wordt geconcludeerd dat de gecombineerde rechtsgrondslag van artikel 95 met artikel 152 kan worden uitgesloten.

Artikel 152 met artikel 16[11]

Artikel 16 legt geen enkele bevoegdheid vast en behelst louter een toelichtende verklaring. Wanneer, zoals al is aangevoerd, artikel 152 niet kan dienen als rechtsgrondslag, kan de toevoeging van artikel 16 deze optie niet redden.

De gecombineerde rechtsgrondslag van artikel 152 met artikel 16 kan derhalve worden uitgesloten.

Artikelen 42, 152 en 308

Met betrekking tot artikel 42[12], bestaat er een vaak herhaalde jurisprudentie volgens welke de keuze van de rechtsgrondslag bepaald moet worden door objectieve gegevens die voor rechterlijke toetsing vatbaar zijn[13], zoals het doel en de inhoud van de betreffende maatregel[14]. Voorts moet keuze van de rechtsgrondslag bepaald worden door het hoofddoel van de maatregel[15].

Het is evident dat het zwaartepunt van het voorstel niet de sociale zekerheid van migrerende werknemers is en de toelichting zegt klip en klaar dat de voorgestelde bepalingen alternatieve mechanismen voor de regelingen voor migrerende werknemers in Verordening (EEG) nr. 1408/71[16] zijn. Patiënten die grensoverschrijdende zorg ontvangen krachtens de voorgestelde richtlijn de vergoeding van de kosten van hun nationale zorgbestel, en betalen eventuele verschillen zelf. Migrerende werknemers zullen misschien profiterenvan het system dat wordt ingevoerd door de richtlijn, maar het is niet voor hen bedoeld. Het toepassingsgebied van de richtlijn is veel algemener ("patiënt" is gedefinieerd in artikel 4, sub f) als “een natuurlijk persoon die in een lidstaat gezondheidszorg ontvangt of wenst te ontvangen").

Zoals aangetoond, komt artikel 152 niet in aanmerking als rechtsgrondslag.

Met betrekking tot artikel 308[17] heeft het Hof van Justitie verklaard dat artikel 308 van het EG-Verdrag alleen een geëigende rechtsgrondslag is als er geen ander artikel in het Verdrag de Gemeenschap de nodige bevoegdheden geeft[18]. Als de communautaire wetgever deze bepaling als rechtsgrondslag wil gebruiken moet hij dus eerst vaststellen dat er geen andere verdragsbepalingen zijn die de Gemeenschap de noodzakelijke bevoegdheden voor de voorgestelde maatregel toekennen. Dit is hier duidelijk niet het geval. Bovendien is het moeilijk een hypothetisch geval te bedenken waarin artikel 308 samen met andere artikelen van het Verdrag als rechtsgrondslag gebruikt zou kunnen worden.

Tot slot zij opgemerkt dat de drie rechtsgrondslagen (artikelen 42, 152 en 308) niet met elkaar verenigbaar zijn om dat zij voorzien in wederzijds onverenigbare procedures en stemvereisten voor goedkeuring door de Raad.

Het idee van een gecombineerde rechtsgrondslag van artikelen 42, 152 en 308 moet daarom worden verworpen.

Artikelen 137 en 152

Artikel 137[19] moet worden gelezen in samenhang met artikel 136, dat luidt als volgt:

“De Gemeenschap en de lidstaten stellen zich, indachtig sociale grondrechten zoals vastgelegd in het op 18 oktober 1961 te Turijn ondertekend Europees Sociaal Handvest en in het Gemeenschapshandvest van de sociale grondrechten van de werkenden van 1989, ten doel de bevordering van de werkgelegenheid, de gestage verbetering van de levensomstandigheden en de arbeidsvoorwaarden, zodat de onderlinge aanpassing daarvan op de weg van de vooruitgang wordt mogelijk gemaakt, alsmede een adequate sociale bescherming, de sociale dialoog, de ontwikkeling van de menselijke hulpbronnen om een duurzaam hoog werkgelegenheidsniveau mogelijk te maken, en de bestrijding van uitsluiting.

Te dien einde leggen de Gemeenschap en de lidstaten maatregelen ten uitvoer waarin rekening wordt gehouden met de verscheidenheid van de nationale gebruiken, met name op het gebied van contractuele betrekkingen, alsmede met de noodzaak om het concurrentievermogen van de economie van de Gemeenschap te handhaven.

Zij zijn van mening dat een dergelijke ontwikkeling zal voortvloeien zowel uit de werking van de gemeenschappelijke markt waardoor de harmonisatie der sociale stelsels zal worden bevorderd, als uit de in dit Verdrag bepaalde procedures en het nader tot elkaar brengen van wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen.”

Gezien het feit dat de voorgestelde richtlijn betrekking heeft op ‘patiëntenrechten’ en patiënten niet per se ‘werkenden’ zijn (in artikel 4, sub f van het voorstel voor een richtlijn is "patiënt" gedefinieerd als “een natuurlijk persoon die in een lidstaat gezondheidszorg ontvangt of wenst te ontvangen") en dat volgens de preambule de voorgestelde richtlijn van toepassing zal zijn op de “volgende wijzen van verlening van gezondheidszorg: – gebruik van gezondheidszorg in het buitenland (de patiënt gaat naar een zorgaanbieder in een andere lidstaat om behandeld te worden); deze situatie wordt bedoeld met “mobiliteit van patiënten”; – grensoverschrijdende verstrekking van gezondheidszorg (vanuit het grondgebied van een lidstaat worden diensten op het grondgebied van een andere lidstaat verricht), zoals telegeneeskunde, diagnose en receptverstrekking op afstand, laboratoriumdiensten; – permanente aanwezigheid van een zorgaanbieder (een zorgaanbieder heeft zich in een andere lidstaat gevestigd); en - tijdelijke aanwezigheid van personen (mobiliteit van gezondheidswerkers, die bijvoorbeeld tijdelijk naar de lidstaat van de patiënt gaan om diensten te verlenen)”, valt het doel van de richtlijn niet binnen het toepassingsgebied van artikel 136, dat betrekking heeft op de bevordering van de werkgelegenheid, de gestage verbetering van de levensomstandigheden en de arbeidsvoorwaarden, zodat de onderlinge aanpassing daarvan op de weg van de vooruitgang wordt mogelijk gemaakt, alsmede een adequate sociale bescherming, de sociale dialoog, de ontwikkeling van de menselijke hulpbronnen om een duurzaam hoog werkgelegenheidsniveau mogelijk te maken, en de bestrijding van uitsluiting.

Aangezien artikel 152 al is verworpen als rechtsgrondslag, kan dit artikel niet worden gebruikt in samenhang met artikel 137, dat op zichzelf niet geschikt is als rechtsgrondslag voor het voorstel voor een richtlijn.

Conclusie

De enige mogelijke rechtsgrondslag is artikel 95 zonder andere artikelen. Er zij echter op gewezen dat deze conclusie is gebaseerd op het voorstel van de Commissie. Een verdere analyse is misschien nodig als er amendementen in de commissie worden goedgekeurd die het doel en de inhoud van het voorstel substantieel veranderen.

Op haar vergadering van 12 februari 2009 besloot de Commissie juridische zaken met 8 stemmen voor en 5 tegen bij 1 onthouding[20] u aan te bevelen dat het voorstel voor een richtlijn gebaseerd moet worden op artikel 95 van het EG-Verdrag.

Hoogachtend,

Giuseppe Gargani

• [1] [2001] Jurisprudentie I-9713.
  Online: http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=nl&newform=newform&jurcdj=jurcdj&docav=docav&alldocnorec=alldocnorec&docnoj=docnoj&docnoor=docnoor&typeord=ALL&docnodecision=docnodecision&allcommjo=allcommjo&affint=affint&affclose=affclose&numaff=2%2F00&ddatefs=&mdatefs=&ydatefs=&ddatefe=&mdatefe=&ydatefe=&nomusuel=&domaine=&mots=&resmax=100&Submit=Submit
• [2]  [2002] Jurisprudentie I-05521.
  online: http://eur-lex.europa.eu/Notice.do?val=353903:cs&lang=nl&list=449394:cs,335881:cs,250906:cs,353903:cs,250621:cs,250591:cs,250603:cs,242077:cs,242014:cs,234659:cs,&pos=4&page=1&nbl=26&pgs=10&hwords=base%20giuridica~&checktexte=checkbox&visu=#texte
• [3]  Zaak C-491/2001 The Queen v Secretary of State for Health, ex parte British American Tobacco (Investments) Ltd and Imperial Tobacco Ltd [2002] Jurisprudentie I-11453.
  Online:
  http://eur-lex.europa.eu/Notice.do?val=264374:cs&lang=nl&list=405672:cs,287495:cs,264374:cs,132861:cs,&pos=3&page=1&nbl=4&pgs=10&hwords=british%20american%20tobacco~&checktexte=checkbox&visu=#texte
• [4]  Zaak 45/86, Commissie v. Raad [1987] Jurisprudentie 1439, par. 5.
• [5]  Zaak C-300/89, Commissie v. Raad [1991] JurisprudentieI-287, para. 10.
• [6]  Zaak C-377/98, Nederland v. Europees Parlement en de Raad [2001] JurisprudentieI-7079, par. 27.
• [7]  Zaak C-377/98 Nederland v. Europees Parlement en de Raad [2001] JurisprudentieI-7079, par. 27-28; Zaak C-491/01 British American Tobacco (Investments) and Imperial Tobacco [2002] JurisprudentieI-11453, par. 93-94.
• [8]  Zaak C-165/87 Commissie v. Raad [1988] Jurisprudentie 5545, par. 11.
• [9]  Artikel 95
  1. In afwijking van artikel 94 en tenzij in dit Verdrag anders is bepaald, zijn de volgende bepalingen van toepassing voor de verwezenlijking van de doeleinden van artikel 14. De Raad stelt volgens de procedure van artikel 251 en na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité de maatregelen vast inzake de onderlinge aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten die de instelling en de werking van de interne markt betreffen.
  2. Lid 1 is niet van toepassing op de fiscale bepalingen, op de bepalingen inzake het vrije verkeer van personen en op de bepalingen inzake de rechten en belangen van werknemers.
  3. De Commissie zal bij haar in lid 1 bedoelde voorstellen op het gebied van de volksgezondheid, de veiligheid, de milieubescherming en de consumentenbescherming uitgaan van een hoog beschermingsniveau, daarbij in het bijzonder rekening houdend met alle nieuwe ontwikkelingen die op wetenschappelijke gegevens zijn gebaseerd. Ook het Europees Parlement en de Raad zullen binnen hun respectieve bevoegdheden deze doelstelling trachten te verwezenlijken
  4. Wanneer een lidstaat het, nadat de Raad of de Commissie een harmonisatiemaatregel heeftgenomen, noodzakelijk acht nationale bepalingen te handhaven die hun rechtvaardiging vinden in gewichtige eisen als bedoeld in artikel 30 of verband houdend met de bescherming van het milieu of het arbeidsmilieu, geeft hij zowel van die bepalingen als van de redenen voor het handhaven ervan, kennis aan de Commissie.
  5. Wanneer een lidstaat het na het nemen van een harmonisatiemaatregel door de Raad of de Commissie noodzakelijk acht, nationale bepalingen te treffen die gebaseerd zijn op nieuwe wetenschappelijke gegevens die verband houden met de bescherming van het milieu of het arbeidsmilieu vanwege een specifiek probleem dat zich in die lidstaat heeft aangediend nadat de harmonisatiemaatregel is genomen, stelt hij de Commissie voorts, onverminderd lid 4, in kennis van de voorgenomen bepalingen en de redenen voor het vaststellen ervan.
  6. Binnen zes maanden na de in de leden 4 en 5 bedoelde kennisgevingen keurt de Commissie de betrokken nationale bepalingen goed of wijst die af, nadat zij heeft nagegaan of zij al dan niet een middel tot willekeurige discriminatie, een verkapte beperking van de handel tussen de lidstaten, of een hinderpaal voor de werking van de interne markt vormen. Indien de Commissie binnen deze termijn geen besluit neemt, worden de in lid 4 en lid 5 bedoelde nationale bepalingen geacht te zijn goedgekeurd. Indien het complexe karakter van de aangelegenheid zulks rechtvaardigt en er geen gevaar bestaat voor de gezondheid van de mens, kan de Commissie de betrokken lidstaat ervan in kennis stellen dat de in dit lid bedoelde termijn met ten hoogste zes maanden kan worden verlengd.
  7. Indien een lidstaat krachtens lid 6 gemachtigd is om nationale bepalingen te handhaven of te treffen die afwijken van een harmonisatiemaatregel, onderzoekt de Commissie onverwijld of er een aanpassing van die maatregel moet worden voorgesteld
  8. Indien een lidstaat een specifiek probleem in verband met volksgezondheid aan de orde stelt op een gebied waarop eerder harmonisatiemaatregelen zijn genomen, brengt hij dit ter kennis van de Commissie die onverwijld onderzoekt of zij passende maatregelen aan de Raad moet voorstellen.
  9. In afwijking van de procedure van de artikelen 226 en 227 kan de Commissie of een lidstaat zich rechtstreeks tot het Hof van Justitie wenden indien zij/hij meent dat een andere lidstaat misbruik maakt van de in dit artikel bedoelde bevoegdheden.
  10. Bovenbedoelde harmonisatiemaatregelen omvatten, in passende gevallen, een vrijwaringsclausule die de lidstaten machtigt om, op grond van één of meer van de in artikel 30 bedoelde niet-economische redenen, voorlopige maatregelen te treffen die aan een communautaire toetsingsprocedure worden onderworpen. (onderstreping van de auteur)
• [10]  Artikel 152 luidt als volgt:
  1. Bij de bepaling en de uitvoering van elk beleid en elk optreden van de Gemeenschap wordt een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid verzekerd.
  Het optreden van de Gemeenschap, dat een aanvulling vormt op het nationale beleid, is gericht op verbetering van de volksgezondheid, preventie van ziekten en aandoeningen bij de mens en het wegnemen van bronnen van gevaar voor de menselijke gezondheid. Dit optreden omvat de bestrijding van grote bedreigingen van de gezondheid, door het bevorderen van onderzoek naar de oorzaken, de overdracht en de preventie daarvan, alsmede door het bevorderen van gezondheidsvoorlichting en gezondheidsonderwijs.
  De Gemeenschap vult het optreden van de lidstaten aan ter vermindering van de schade aan de gezondheid door drugsgebruik, met inbegrip van voorlichting en preventie.
  2. De Gemeenschap moedigt samenwerking tussen de lidstaten op de in dit artikel bedoelde gebieden aan en steunt zo nodig hun optreden.
  De lidstaten coördineren onderling, in verbinding met de Commissie, hun beleid en programma's op de in lid 1 bedoelde gebieden. De Commissie kan, in nauw contact met de lidstaten, alle dienstige initiatieven nemen om deze coördinatie te bevorderen.
  3. De Gemeenschap en de lidstaten bevorderen de samenwerking met derde landen en met de inzake volksgezondheid bevoegde internationale organisaties.
  4. De Raad draagt volgens de procedure van artikel 251, na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's, bij tot de verwezenlijking van de doelstellingen van dit artikel door:
  a) maatregelen aan te nemen waarbij hoge kwaliteits- en veiligheidseisen worden gesteld aan organen en stoffen van menselijke oorsprong, bloed en bloedderivaten; deze maatregelen beletten niet dat een lidstaat maatregelen voor een hogere graad van bescherming handhaaft of treft;
  b) in afwijking van artikel 37, maatregelen op veterinair en fytosanitair gebied aan te nemen die rechtstreeks gericht zijn op de bescherming van de volksgezondheid;
  c) stimuleringsmaatregelen aan te nemen die gericht zijn op de bescherming en de verbetering van de menselijke gezondheid, met uitsluiting van harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten.
  De Raad kan met gekwalificeerde meerderheid van stemmen, op voorstel van de Commissie, ook aanbevelingen aannemen met het oog op de doelstellingen van dit artikel.
  5. Bij het optreden van de Gemeenschap op het gebied van de volksgezondheid worden de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de organisatie en verstrekking van gezondheidsdiensten en geneeskundige verzorging volledig geëerbiedigd. Met name doen de in lid 4, onder a), bedoelde maatregelen geen afbreuk aan de nationale voorschriften inzake donatie en geneeskundig gebruik van organen en bloed.
• [11]  Artikel 16 van het EG-Verdrag luidt als volgt:
  Artikel 16
  Onverminderd de artikelen 73, 86 en 87 en gezien de plaats die de diensten van algemeen economisch belang in de gemeenschappelijke waarden van de Unie innemen, alsook de rol die zij vervullen bij het bevorderen van sociale en territoriale samenhang, dragen de Gemeenschap en de lidstaten er, in het kader van hun onderscheiden bevoegdheden en binnen het toepassingsgebied van dit Verdrag zorg voor dat deze diensten functioneren op basis van beginselen en voorwaarden die hen in staat stellen hun taken te vervullen.
• [12]  Artikel 42
  De Raad stelt volgens de procedure van artikel 251 de maatregelen vast welke op het gebied van de sociale zekerheid noodzakelijk zijn voor de totstandkoming van het vrije verkeer van werknemers met name door een stelsel in te voeren waardoor het mogelijk is voor migrerende werknemers en hun rechthebbenden te waarborgen:
  a) dat, met het oog op het verkrijgen en het behoud van het recht op uitkeringen alsmede voor de berekening daarvan, al die tijdvakken worden bijeengeteld welke door de verschillende nationale wetgevingen in aanmerking worden genomen;
  b) dat de uitkeringen aan personen die op het grondgebied van de lidstaten verblijven, zullen worden betaald.
  De Raad besluit tijdens de gehele procedure van artikel 251 met eenparigheid van stemmen.
• [13]  Zaak 45/86, Commissie v. Raad [1987] Jurisprudentie1439, par. 5.
• [14]  Zaak C-300/89, Commissie v. Raad [1991] JurisprudentieI-287, par. 10, en Zaak C-42/97, Europees Parlement v. Raad [1999] Jurisprudentie I-869, par. 36.
• [15]  Zaak C-377/98, Nederland v. Europees Parlement en Raad [2001] Jurisprudentie I-7079, par. 27.
• [16]  PB 149, 05.07.1971.
• [17]  Artikel 308
  Indien een optreden van de Gemeenschap noodzakelijk blijkt om, in het kader van de gemeenschappelijke markt, een der doelstellingen van de Gemeenschap te verwezenlijken zonder dat dit Verdrag in de daartoe vereiste bevoegdheden voorziet, neemt de Raad met eenparigheid van stemmen op voorstel van de Commissie en na raadpleging van het Europees Parlement de passende maatregelen..
• [18]  Zaak C-45/86, Commissie v. Raad [1987] Jurisprudentie 1493, par. 13.
• [19]  Artikel 137
  1. Ter verwezenlijking van de doelstellingen van artikel 136 wordt het optreden van de lidstaten op de volgende gebieden door de Gemeenschap ondersteund en aangevuld:
  a) de verbetering van met name het arbeidsmilieu, om de veiligheid en de gezondheid van de werknemers te beschermen;
  b) de arbeidsvoorwaarden;
  c) de sociale zekerheid en de sociale bescherming van de werknemers;
  d) de bescherming van de werknemers bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst;
  e) de informatie en de raadpleging van de werknemers;
  f) de vertegenwoordiging en collectieve verdediging van de belangen van werknemers en werkgevers,
  met inbegrip van de medezeggenschap, onder voorbehoud van lid 5;
  g) de werkgelegenheidsvoorwaarden voor onderdanen van derde landen die op wettige wijze op het grondgebied van de Gemeenschap verblijven;
  h) de integratie van personen die van de arbeidsmarkt zijn uitgesloten, onverminderd artikel 150;
  i) de gelijkheid van mannen en vrouwen wat hun kansen op de arbeidsmarkt en de behandeling op het werk betreft;
  j) de bestrijding van sociale uitsluiting;
  k) de modernisering van de stelsels voor sociale bescherming, onverminderd punt c).
  2. Te dien einde kan de Raad:
  a) maatregelen aannemen die erop gericht zijn de samenwerking tussen de lidstaten aan te moedigen door middel van initiatieven ter verbetering van de kennis, ontwikkeling van de uitwisseling van informatie en optimale praktijken, bevordering van innoverende benaderingswijzen en evaluatie van ervaringen, met uitsluiting van harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten
  b) op de in lid 1, onder a) tot en met i), bedoelde gebieden door middel van richtlijnen minimumvoorschriften vaststellen die geleidelijk van toepassing zullen worden, met inachtneming van de in elk van de lidstaten bestaande omstandigheden en technische voorschriften. In deze richtlijnen wordt vermeden zodanige administratieve, financiële en juridische verplichtingen op te leggen dat de oprichting en ontwikkeling van kleine en middelgrote ondernemingen daardoor zou kunnen worden belemmerd.
  De Raad besluit volgens de procedure van artikel 251 na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's, behoudens op de in lid 1, onder c), d), f) en g), van dit artikel bedoelde gebieden, waar hij op voorstel van de Commissie en na raadpleging van het Europees Parlement en de voornoemde comités met eenparigheid van stemmen besluit. De Raad kan op voorstel van de Commissie en na raadpleging van het Europees Parlement met eenparigheid van stemmen besluiten dat de procedure van artikel 251 van toepassing is op lid 1, punten d), f) en g), van dit artikel.
  3. Een lidstaat kan de sociale partners, indien zij gezamenlijk daarom verzoeken, belasten met de uitvoering van de krachtens lid 2 vastgestelde richtlijnen.
  In dat geval verzekert de lidstaat zich ervan dat de sociale partners, uiterlijk op de datum waarop een richtlijn overeenkomstig artikel 249 moet zijn omgezet, de nodige maatregelen bij overeenkomst hebben ingevoerd; de betrokken lidstaat moet zelf alle maatregelen treffen om de in de betrokken richtlijn voorgeschreven resultaten te allen tijde te kunnen waarborgen.
  4. De krachtens dit artikel vastgestelde bepalingen:
  — laten het recht van de lidstaten om de fundamentele beginselen van hun socialezekerheidsstelsel vast te stellen onverlet en mogen geen aanmerkelijke gevolgen hebben voor het financiële evenwicht van dat stelsel;
  — beletten niet dat een lidstaat maatregelen met een hogere graad van bescherming handhaaft of invoert welke met dit Verdrag verenigbaar zijn.
  5. Dit artikel is niet van toepassing op de beloning, het recht van vereniging, het stakingsrecht of het recht tot uitsluiting.
• [20]  Bij de eindstemming waren aanwezig: Alin Lucian Antochi (fungerend voorzitter), Rainer Wieland (ondervoorzitter), Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (ondervoorzitter), Francesco Enrico Speroni (ondervoorzitter), Monica Frassoni (rapporteur voor advies), Sharon Bowles, Brian Crowley, Kurt Lechner, Klaus-Heiner Lehne, Alain Lipietz, Manuel Medina Ortega, Georgios Papastamkos, Aloyzas Sakalas, Jaroslav Zvěřina.

ADVIES van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken (*) (4.3.2009)

aan de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid

inzake het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg
(COM(2008)0414 – C6‑0257/2008 – 2008/0142(COD))

Rapporteur voor advies (*): Iles Braghetto

(*) Medeadviserende commissies - Artikel 47 van het Reglement

BEKNOPTE MOTIVERING

Op basis van artikel 95 van het Verdrag stelt de richtlijn voor een communautair kader op te zetten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg, met inbegrip van wettelijke definities en algemene bepalingen. De richtlijn beschrijft ook de samenhang met andere communautaire beleidsvlakken. De voorgestelde richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering.

Algemeen gezien steunt de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken het doel van het voorstel voor een richtlijn. Opdat de burger een bewuste keuze zou kunnen maken, benadrukt de commissie echter dat het van het grootste belang is voor duidelijke informatie te zorgen en voor een transparant kader voor grensoverschrijdende gezondheidszorg binnen de EU. Bovendien moet de verleende zorg veilig en hoogwaardig zijn. Aangezien patiënten in eerste instantie zelf moeten betalen voor de behandeling, moeten de procedures voor de terugbetaling van de kosten duidelijk en transparant zijn.

De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken heeft in overeenstemming met haar taken bijzondere aandacht besteed aan de volgende punten:

Verordeningen betreffende de coördinatie van socialezekerheidsregelingen

De richtlijn heeft niet tot doel het bestaande kader voor de coördinatie van socialezekerheidsregelingen te wijzigen; dit kader blijft van kracht met alle algemene principes waarop de verordeningen betreffende de coördinatie van socialezekerheidsregelingen gebaseerd zijn. De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken gaat hiermee akkoord maar vindt het vreemd dat voor de terugbetaling van de kosten andere regels worden voorgesteld dan de regels die zijn opgenomen in de verordening betreffende de coördinatie van socialezekerheidsregelingen. De belangrijkste reden voor ongerustheid is volgens de commissie dat een nieuw administratief systeem zal nodig zijn, wat tot een onnodige en ongewenste toename van bureaucratie en onduidelijke regels zal leiden. Daarom stelt de commissie voor om dezelfde, in de verordening vastgelegde regels voor de terugbetaling van kosten toe te passen.

Kader voor de wederzijdse erkenning van beroepskwalificaties

Het voorstel laat bovendien het bestaande kader voor de wederzijdse erkenning van beroepskwalificaties van Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties onverlet. De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken steunt dit ten volle.

Raciale gelijkheid

De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken benadrukt dat gelijke toegang tot gezondheidszorg voor iedereen één van de hoofddoelstellingen van de richtlijn moet zijn.

Voorlichting

Onderhavig advies onderstreept het algemene belang van de verstrekking van nuttige en duidelijke informatie aan patiënten over de kwaliteit van de zorg (informatie over ziekenhuizen inbegrepen). Het is eveneens belangrijk te weten wat voor specialisaties de zorgaanbieders hebben en wat hun resultaten zijn; op die manier kan bewust worden beslist welk ziekenhuis het beste zou zijn voor een specifieke patiënt en kan een lijst worden opgesteld van expertisecentra binnen Europa.

Evaluatieprocedure

Voor wat gegevensverzameling en toezicht betreft (artikel 18), wordt er benadrukt dat de inzameling van gegevens moet helpen om te evalueren of de richtlijn erin slaagt de kwaliteit van de gezondheidszorg in het algemeen te verbeteren en in het bijzonder of hij het principe van toegang voor iedereen bevordert. In de in artikel 20 vermelde verslagen moet dit één van de belangrijkste aandachtspunten vormen.

Definities

De definities van 'gezondheidszorg' en 'gezondheidswerkers' zijn onduidelijk en leiden tot tegenstrijdigheden en/of ambiguïteit. Daarom wordt in overeenstemming met verordening 883/04 een definitie van 'verstrekkingen' voorgesteld.

Betreffende de definities vraagt de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken in de overwegingen dat de Commissie en de lidstaten overwegen de positieve invloed van thermale kuren op de genezing van mensen en het behoud van hun gezondheid te erkennen.

In de overwegingen is verder ook aandacht besteed aan de gelijkheid van toegang tot 'Europese referentiecentra'.

Algemene opmerkingen

· De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken wijst met nadruk op de essentiële rol van gezondheids- en sociale diensten van algemeen belang in het Europees sociaal model; verzoekt de Commissie en de lidstaten daarom deze rol te onderkennen bij de toepassing van het interne markt- en mededingingsrecht op deze diensten; onderstreept dat er voor deze diensten onvoldoende financiële middelen ter beschikking worden gesteld, hetgeen vooral in sommige Oost-Europese lidstaten een schrijnend probleem is.

· De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken is van mening dat de liberalisering van gezondheidsdiensten kan leiden tot grotere ongelijkheid bij het verkrijgen van toegang tot kwalitatief hoogwaardige gezondheidszorg.

· De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken is van mening dat de ontwikkeling van een hoogkwalitatieve, in de gemeenschap gewortelde gezondheidszorg in samenwerking met gebruikers en patiënten een belangrijke rol kan spelen bij de bestrijding van armoede en sociale uitsluiting.

· De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken merkt op dat de behaalde resultaten op het gebied van de volksgezondheid zowel binnen de afzonderlijke lidstaten als tussen de lidstaten nog steeds onderling sterk uiteenlopen en dringt er bij de lidstaten op aan deze verschillen op te heffen, in het bijzonder door ervoor te zorgen dat eenieder daadwerkelijk toegang heeft tot medische zorg.

AMENDEMENTEN

De Commissie werkgelegenheid en sociale zaken verzoekt de ten principale bevoegde Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid onderstaande amendementen in haar verslag op te nemen:

Amendement  1 Voorstel voor een richtlijn Overweging 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(3 bis) In haar mededeling van 26 februari 2007 met als titel 'Balans van de sociale realiteit - Interimverslag aan de Europese Voorjaarsraad 2007'1 stelt de Commissie vast dat er nieuwe patronen verschijnen van armoede en ongelijkheid met negatieve gevolgen voor de gezondheid van mensen, zoals de toename van obesitas en geestelijke gezondheidsproblemen, ondanks het feit dat de EU-lidstaten tot de rijkste landen ter wereld behoren.
	__________ 1 COM (2007) 63.
Motivering
In de gemeenschap gewortelde gezondheidszorg en sociale zorg kunnen een belangrijke rol spelen bij de bestrijding van armoede en sociale uitsluiting.
Amendement  2 Voorstel voor een richtlijn Overweging 3 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(3 ter) Het bestaande spanningsveld tussen de doelstellingen van het gezondheidsbeleid en de doelstellingen van de interne dienstenmarkt maakt het nodig om in een conflictgeval altijd voorrang te geven aan de doelstellingen van het gezondheidsbeleid om dwingende redenen van algemeen belang (namelijk volksgezondheid, sociale beleidsdoelstellingen, behoud van het financieel evenwicht van het sociale zekerheidsstelsel enz.).
Motivering
Dit waarborgt onder meer dat doelstellingen van het gezondheidsbeleid voorrang krijgen en dat de doelstelling van de Commissie om de gezondheidszorg te verbeteren, kan worden verwezenlijkt.
Amendement  3 Voorstel voor een richtlijn Overweging 3 quater(nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(3 quater) Het Witboek van de Commissie van 23 oktober 2007 'Samen werken aan gezondheid: een EU-strategie voor 2008-20131' bevat een eerste EG-gezondheidsstrategie voor communautaire activiteiten op het gebied van gezondheid.
	_______ 1 COM(2007)0630.
Motivering
De mededeling is gebaseerd op het engagement van de lidstaten en de Gemeenschap om de gemeenschappelijke waarden en beginselen op het vlak van gezondheidsbeleid te eerbiedigen. De resolutie van het Parlement benadrukt dat gezondheid een van de grote sociale en politieke kwesties vormt met een beslissende invloed op de toekomst van de Europese Unie.
Amendement  4 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(4 bis) Gezondheidsdiensten en algemene sociale diensten spelen een essentiële rol in het Europese sociaal model maar voor deze diensten worden in sommige lidstaten onvoldoende financiële middelen ter beschikking gesteld. De Commissie en de lidstaten moeten deze essentiële rol onderkennen bij de toepassing van het interne markt- en mededingingsrecht op deze diensten.
Motivering
Herbevestigt het algemeen uitgangspunt voor de discussie over het gezondheidsstelsel.
Amendement  5 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(4 bis) Gezondheidsdiensten en algemene sociale diensten spelen een essentiële rol in het Europese sociale model maar krijgen in sommige lidstaten onvoldoende financiële middelen. De lidstaten en de Commissie moeten in alle wetgeving beter rekening houden met de fundamentele rol van de gezondheidsdiensten.
Amendement  6 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(4 bis) Liberalisering van gezondheidsdiensten kan aanleiding tot grotere ongelijkheid in de toegang tot gezondheidszorg van goede kwaliteit geven en is dan ook niet het oogmerk van deze richtlijn.
Amendement  7 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4 quinquies (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(4 quinquies) Hoogkwalitatieve, in de gemeenschap gewortelde gezondheidszorg, zo mogelijk ontwikkeld in samenspraak met gebruikers en patiënten, kan een belangrijke rol spelen bij de bestrijding van armoede en sociale uitsluiting.
Motivering
Dit is één van de centrale ideeën van de in overweging 1 genoemde resolutie.
Amendement  8 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4 sexies (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(4 sexies) De behaalde resultaten op het gebied van de volksgezondheid lopen nog steeds sterk uiteen, zowel binnen de afzonderlijke lidstaten als tussen de lidstaten onderling. De lidstaten moeten deze verschillen opheffen, in het bijzonder door ervoor te zorgen dat iedereen daadwerkelijk toegang heeft tot medische zorg.
Motivering
Het verzekeren van toegang tot gezondheidszorg voor iedereen zou één van de hoekstenen moeten vormen van alle beleidsmaatregelen op het vlak van gezondheidszorg.
Amendement  9 Voorstel voor een richtlijn Overweging 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(5) Hoewel het Hof van Justitie de bijzondere aard van gezondheidsdiensten heeft erkend, heeft zij ook bij herhaling bevestigd dat alle gezondheidsdiensten onder het toepassingsgebied van het Verdrag vallen.	(5) Hoewel het Hof van Justitie de bijzondere aard van medische diensten heeft erkend, heeft het ook bij herhaling bevestigd dat tegen vergoeding verleende medische diensten binnen de werkingssfeer van de bepalingen van het EG-Verdrag betreffende het vrij verrichten van diensten vallen.
Motivering
Aangezien de richtlijn specifiek over het vrije verkeer van diensten gaat, is het van belang te verwijzen naar de desbetreffende bepalingen van het EG-Verdrag. In het amendement wordt ook gespecificeerd dat tegen vergoeding verleende medische diensten volgens vaste rechtspraak van het Hof van Justitie binnen de werkingssfeer van deze bepalingen van het EG-Verdrag vallen (zie bv. C-372/04, Watts, punt 86).
Amendement  10 Voorstel voor een richtlijn Overweging 8
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen en patiëntenmobiliteit en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen, alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid, te waarborgen, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.	(8) Deze richtlijn is bedoeld om voorschriften vast te stellen voor de toegang tot veilige en hoogwaardige gezondheidszorg in een andere lidstaat en te voorzien in mechanismen voor samenwerking op het gebied van gezondheidszorg tussen de lidstaten, met volledige eerbiediging van de nationale bevoegdheid voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg, overeenkomstig de beginselen van universele toegang, solidariteit, betaalbaarheid, gelijke toegankelijkheid op het hele grondgebied en democratische controle. Zij eerbiedigt ten volle de verantwoordelijkheden van de lidstaten inzake gezondheidszorg overeenkomstig het Verdrag, waaronder de verantwoordelijkheid voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.
Amendement  11 Voorstel voor een richtlijn Overweging 8
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen en patiëntenmobiliteit en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen, alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid, te waarborgen, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.	(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen en patiëntenmobiliteit, een beter evenwicht tussen de individuele rechten van patiënten inzake mobiliteit en het behoud van de nationale regelgevingsbevoegdheden, ten behoeve van iedereen, en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen, alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid, te waarborgen, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.
Amendement  12 Voorstel voor een richtlijn Overweging 9 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(9 bis) Bij het omschrijven van gezondheidszorg moeten de Commissie en de lidstaten overwegen om de positieve invloed van thermale kuren op het genezingsproces en het behoud van de gezondheid te erkennen.
Motivering
Dit amendement houdt verband met amendement 2. Thermale kuren kunnen een belangrijke rol spelen bij het voorkomen én bij het oplossen van gezondheidsproblemen. De lidstaten, de Commissie en de ziekteverzekeringsmaatschappijen moeten de toegevoegde waarde van dit soort verstrekkingen onderzoeken.
Amendement  13 Voorstel voor een richtlijn Overweging 14 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(14 bis) De lidstaten moeten bij de tenuitvoerlegging van deze richtlijn rekening houden met de resolutie van het Europees Parlement van 29 mei 1997 over de status van niet-conventionele geneeskunde1.
	___________________ 1 PB C 182 van 16.6.1997, blz. 67.
Motivering
Aangezien een aantal mensen in de lidstaten gebruikmaakt van dit soort geneesmiddelen en behandelingswijzen, wordt de Commissie in de resolutie verzocht te beginnen met de erkenning van de niet-conventionele geneeskunde.
Amendement  14 Voorstel voor een richtlijn Overweging 14 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(14 ter) Om te voorkomen dat er nieuwe obstakels voor het vrije verkeer van gezondheidswerkers worden opgeworpen en om de patiëntenveiligheid te garanderen, moeten er voor gezondheidswerkers gelijke normen voor de veiligheid op het werk worden vastgesteld, met name ter voorkoming van risico's van infecties door ongelukken op het werk zoals prikaccidenten, die tot mogelijk dodelijke infecties, waaronder hepatitis B en C en hiv, kunnen leiden, als vermeld in de resolutie van het Europees Parlement van 6 juli 2006 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende de bescherming van werknemers in de gezondheidszorg in Europa tegen door bloed overgedragen infecties als gevolg van prikaccidenten1. ________________
	1 PB C 303 E van 13.12.2006, blz.754.
Motivering
De uiteenlopende normen voor de veiligheid van gezondheidswerkers op het werk kunnen een belangrijk obstakel vormen voor het vrije verkeer van gezondheidswerkers. Er moet bijzondere aandacht worden besteed aan de bescherming van gezondheidswerkers tegen prikaccidenten, aangezien er in de EU op dit punt grote en belangrijke verschillen bestaan tussen de normen voor de veiligheid op het werk.
Amendement  15 Voorstel voor een richtlijn Overweging 16 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(16 bis) De lidstaten moeten er met name voor zorgen dat patiënten, personeel en andere mensen die in gezondheidszorginstellingen komen, goed beschermd worden tegen zorggerelateerde infecties, aangezien deze een belangrijke bedreiging voor de volksgezondheid vormen, met name rekening houdend met grensoverschrijdende gezondheidszorg. Alle nodige preventieve maatregelen, waaronder hygiënenormen en procedures voor diagnostische screening, moeten worden genomen om het risico van zorggerelateerde infecties te voorkomen of tot een minimum te beperken.
Motivering
De Europese Commissie zal haar mededeling over patiëntveiligheid en zorggerelateerde infecties waarschijnlijk in de loop van 2008 publiceren. Ook de Raad heeft zich ertoe verbonden om in de nabije toekomst tot een gemeenschappelijke tekst te komen. Het Europees Parlement moet er daarom voor zorgen dat dit onderwerp opgenomen wordt, aangezien zorginfecties niet door geografische grenzen worden tegengehouden en dus niet mogen ontbreken in een wettekst over grensoverschrijdende gezondheidszorg.
Amendement  16 Voorstel voor een richtlijn Overweging 21
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(21) Het is passend te bepalen dat ook patiënten die zich in andere omstandigheden dan die waarop de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van toepassing is, voor gezondheidszorg naar een andere lidstaat begeven, van de beginselen van het vrije verkeer van diensten overeenkomstig het Verdrag en de bepalingen van deze richtlijn moeten kunnen profiteren. Patiënten moeten erop kunnen rekenen dat de kosten van die gezondheidszorg ten minste tot hetzelfde niveau worden vergoed als wanneer dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend. Hiermee wordt niets afgedaan aan de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de hoogte van de ziektekostendekking van hun burgers vast te stellen en worden grote gevolgen voor de financiering van de nationale gezondheidszorgstelsels voorkomen. Indien dit gunstiger is voor de patiënt, mogen de lidstaten in hun nationale wetgeving bepalen dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het tarief dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend.	(21) Het is passend te bepalen dat ook patiënten die zich in andere omstandigheden dan die waarop de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van toepassing is, voor gezondheidszorg naar een andere lidstaat begeven, van de beginselen van het vrije verkeer van diensten overeenkomstig het Verdrag en de bepalingen van deze richtlijn moeten kunnen profiteren. Patiënten moeten erop kunnen rekenen dat de kosten van die gezondheidszorg ten minste tot hetzelfde niveau worden vergoed als wanneer dezelfde of een voor de patiënt even doeltreffende behandeling in de lidstaat van aansluiting zou zijn uitgevoerd. Hiermee wordt niets afgedaan aan de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de hoogte van de ziektekostendekking van hun burgers vast te stellen en worden grote gevolgen voor de financiering van de nationale gezondheidszorgstelsels voorkomen. Indien dit gunstiger is voor de patiënt, mogen de lidstaten in hun nationale wetgeving bepalen dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het tarief dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend.
Motivering
In de jurisprudentie van het Hof van Justitie wordt geen gewag gemaakt van "of soortgelijke gezondheidszorg". Om redenen van rechtszekerheid en coherentie met de voorschriften inzake de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels moet de bewoording "of soortgelijke" worden vervangen door "of een voor de patiënt even doeltreffende". Dit sluit aan bij de uitlegging van het begrip "behandeling" in artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 (nieuw artikel 20 van Verordening 883/2004) door het Hof (zie bv. C-372/04, Watts, punt 61).
Amendement  17 Voorstel voor een richtlijn Overweging 24 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(24 bis) In deze richtlijn wordt erkend dat het recht op behandeling niet altijd op nationaal niveau door de lidstaten wordt vastgesteld en dat niet alle lidstaten beschikken over een vastgestelde lijst van de diensten die zij al dan niet verlenen. De lidstaten moeten het recht behouden om hun eigen gezondheidszorgstelsel en socialezekerheidsstelsel op dergelijke wijze te organiseren dat de beschikbaarheid van en het recht op behandelingen op regionaal of lokaal niveau kan worden vastgesteld.
Motivering
In een aantal gezondheidszorgstelsels bestaan er geen nationale criteria voor toegang tot bepaalde behandelingen en geen "zorgpakket" waarop alle aangesloten personen recht hebben. In deze richtlijn moet ten volle worden erkend dat de planning en financiering van het gezondheidszorgstelsel in sommige lidstaten volgens subnationale besluitvormingsregelingen verlopen.
Amendement  18 Voorstel voor een richtlijn Overweging 30
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(30) Er is geen voor alle gezondheidsstelsels van de Gemeenschap geldende definitie van "intramurale zorg", en de uiteenlopende interpretaties van dit begrip kunnen dan ook een hinderpaal vormen voor de vrijheid van patiënten om gezondheidszorg te ontvangen. Om die hinderpaal weg te nemen moet een communautaire definitie van intramurale zorg worden vastgesteld. Intramurale zorg is over het algemeen zorg waarbij de patiënt overnachtingsaccommodatie moet worden geboden. Het kan echter passend zijn bepaalde andere soorten gezondheidszorg ook onder de regeling voor intramurale zorg te laten vallen, indien voor die gezondheidszorg zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is (bv. technologisch geavanceerde scanners voor diagnostistiek) of indien aan de behandeling een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is (bv. behandeling van ernstige infectieziekten). De Commissie moet via de comitéprocedure een specifieke lijst van dergelijke behandelingen vaststellen, die regelmatig wordt bijgewerkt.	(30) Er is geen voor alle gezondheidsstelsels van de Gemeenschap geldende definitie van "intramurale zorg", en de uiteenlopende interpretaties van dit begrip kunnen dan ook een hinderpaal vormen voor de vrijheid van patiënten om gezondheidszorg te ontvangen. Om die hinderpaal weg te nemen moet een communautaire definitie van intramurale zorg worden vastgesteld. Intramurale zorg is over het algemeen zorg waarbij de patiënt overnachtingsaccommodatie moet worden geboden. Het kan echter passend zijn bepaalde andere soorten gezondheidszorg ook onder de regeling voor intramurale zorg te laten vallen, indien voor die gezondheidszorg zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is (bv. technologisch geavanceerde scanners voor diagnose) of indien de behandeling een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking inhoudt (bv. behandeling van ernstige infectieziekten) en planning vereist om een evenwichtige geografische verdeling van de gezondheidszorg te behouden, de kosten te beheersen en aanzienlijke verspilling van financiële, technische en menselijke middelen te voorkomen. De bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten een specifieke lijst van dergelijke behandelingen vaststellen, die regelmatig wordt bijgewerkt.
Motivering
Overeenkomstig de jurisprudentie van het Hof van Justitie maakt dit amendement duidelijk dat intramurale zorg onvermijdelijk planning vereist opdat er permanent voldoende toegang wordt geboden tot een evenwichtig scala aan hoogwaardige intramurale zorg terwijl de kosten onder controle blijven en de houdbaarheid van het socialezekerheidsstelsel verzekerd wordt. Aangezien de lidstaat van aansluiting verantwoordelijk is voor de vergoeding van de kosten, is het aan die lidstaat om de lijst van soorten intramurale behandelingen op te stellen.
Amendement  19 Voorstel voor een richtlijn Overweging 31
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(31) De beschikbare gegevens wijzen erop dat de toepassing van de beginselen van het vrije verkeer op het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat binnen de grenzen van de door de wettelijke ziektekostenverzekeringsregeling van de lidstaat van aansluiting gewaarborgde dekking, de gezondheidsstelsels van de lidstaten en de betaalbaarheid van hun socialezekerheidsstelsels niet zal aantasten. Het Hof van Justitie heeft echter erkend dat niet uitgesloten kan worden dat een ernstige aantasting van het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel en de doelstelling een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen in stand te houden, dwingende redenen van algemeen belang kunnen vormen waardoor een belemmering van het beginsel van het vrij verrichten van diensten gerechtvaardigd kan zijn. Het Hof van Justitie heeft ook erkend dat het aantal ziekenhuizen, hun geografische spreiding, hun inrichting en de uitrusting waarover zij beschikken, en zelfs de aard van de medische diensten die zij kunnen aanbieden, aspecten zijn die moeten kunnen worden gepland. Deze richtlijn moet voorzien in een systeem van voorafgaande toestemming voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat ontvangen intramurale zorg wanneer aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: de kosten zouden door zijn socialezekerheidsstelsel zijn vergoed indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend en het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel wordt door de uitstroom van patiënten als gevolg van de toepassing van deze richtlijn ernstig aangetast of zal daardoor waarschijnlijk ernstig worden aangetast en/of de planning en rationalisering die in de ziekenhuissector plaatsvinden om overcapaciteit van ziekenhuizen, ongelijkheden bij de verlening van intramurale zorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op zijn grondgebied, worden door deze uitstroom van patiënten ernstig aangetast of zullen daardoor waarschijnlijk ernstig worden aangetast. Omdat ingewikkelde aannamen en berekeningen nodig zijn om de gevolgen van een verwachte uitstroom van patiënten nauwkeurig in te schatten, mag volgens deze richtlijn een systeem van voorafgaande toestemming worden toegepast wanneer er voldoende redenen zijn om te verwachten dat het socialezekerheidsstelsel ernstig zal worden aangetast. Ook de reeds bestaande systemen van voorafgaande toestemming die aan de voorwaarden in artikel 8 voldoen, moeten hieronder vallen.	(31) Het Hof van Justitie heeft erkend dat het risico van een ernstige aantasting van het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel en de doelstelling een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen in stand te houden, dwingende redenen van algemeen belang kunnen vormen waardoor een belemmering van het beginsel van het vrij verrichten van diensten gerechtvaardigd kan zijn. Het Hof van Justitie heeft ook erkend dat het aantal ziekenhuizen, hun geografische spreiding, hun inrichting en de uitrusting waarover zij beschikken, en zelfs de aard van de medische diensten die zij kunnen aanbieden, aspecten zijn die moeten kunnen worden gepland. Deze richtlijn moet voorzien in een systeem van voorafgaande toestemming voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg. Voorafgaande toestemming is essentieel voor alle intramurale en gespecialiseerde zorg, omdat patiënten daardoor de garantie krijgen dat zij zullen worden behandeld en dat de behandeling door hun socialezekerheidsstelsel zal worden vergoed.
Amendement  20 Voorstel voor een richtlijn Overweging 32
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(32) Als een lidstaat besluit overeenkomstig deze richtlijn een systeem van voorafgaande toestemming voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale of gespecialiseerde zorg in te voeren, moeten de kosten van dergelijke in een andere lidstaat verleende zorg door de lidstaat van aansluiting in ieder geval worden vergoed tot ten minste het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag mag echter niet hoger zijn dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. Als aan de voorwaarden in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, moet deze toestemming echter worden verleend en moeten de prestaties overeenkomstig die verordening worden verstrekt. Dit geldt in het bijzonder wanneer de toestemming is verleend nadat het verzoek administratief of rechterlijk is getoetst en de betrokken persoon de behandeling in een andere lidstaat heeft ontvangen. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing. Dit is in overeenstemming met de rechtspraak van het Hof van Justitie waarin geoordeeld is dat patiënten aan wie, naar later is gebleken, ten onrechte toestemming is geweigerd, recht hebben op volledige vergoeding van de kosten van de in een andere lidstaat ondergane behandeling overeenkomstig de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling heeft plaatsgevonden.	(32) Als een lidstaat besluit overeenkomstig deze richtlijn een systeem van voorafgaande toestemming voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale of gespecialiseerde zorg in te voeren, moeten de kosten van dergelijke in een andere lidstaat verleende zorg door de lidstaat van aansluiting in ieder geval worden vergoed tot ten minste het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of een voor de patiënt even doeltreffende behandeling in de lidstaat van aansluiting zou zijn uitgevoerd; het vergoede bedrag mag echter niet hoger zijn dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. Als aan de voorwaarden in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, moet deze toestemming echter worden verleend en moeten de prestaties overeenkomstig die verordening worden verstrekt. Dit geldt in het bijzonder wanneer de toestemming is verleend nadat het verzoek administratief of rechterlijk is getoetst en de betrokken persoon de behandeling in een andere lidstaat heeft ontvangen. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing. Dit is in overeenstemming met de rechtspraak van het Hof van Justitie waarin geoordeeld is dat patiënten aan wie, naar later is gebleken, ten onrechte toestemming is geweigerd, recht hebben op volledige vergoeding van de kosten van de in een andere lidstaat ondergane behandeling overeenkomstig de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling heeft plaatsgevonden.
Motivering
In de jurisprudentie van het Hof van Justitie wordt geen gewag gemaakt van "of soortgelijke gezondheidszorg". Om redenen van rechtszekerheid en coherentie met de voorschriften inzake de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels moet de bewoording "of soortgelijke" worden vervangen door "of een voor de patiënt even doeltreffende". Dit sluit aan bij de uitlegging van het begrip "behandeling" in artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 (nieuw artikel 20 van Verordening 883/2004) door het Hof (zie bv. C-372/04, Watts, punt 61).
Amendement  21 Voorstel voor een richtlijn Overweging 33 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(33 bis) Voorafgaande toestemming kan niet worden geweigerd alleen omdat er wachtlijsten zijn waarmee het aanbod aan intramurale zorg wordt gepland en beheerd op basis van vooraf in algemene termen vastgestelde klinische prioriteiten, zonder dat er in elk individueel geval een objectief medisch oordeel is gevormd over de gezondheidstoestand van de patiënt, voorgeschiedenis en te verwachten verloop van de ziekte, de omvang van de pijn die de patiënt lijdt en/of de aard van de handicap op het tijdstip waarop het verzoek om toestemming is ingediend of opnieuw is ingediend.
Motivering
Het amendement verduidelijkt onder welke voorwaarden voorafgaande toestemming kan worden geweigerd (zie 372/04, Watts).
Amendement  22 Voorstel voor een richtlijn Overweging 34
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(34) Passende voorlichting over alle essentiële aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg is nodig om patiënten in staat te stellen hun rechten op grensoverschrijdende gezondheidszorg in de praktijk uit te oefenen. De meest efficiënte manier om dergelijke voorlichting voor grensoverschrijdende gezondheidszorg te geven, is de instelling van centrale contactpunten voor patiënten in elke lidstaat, die voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg kunnen geven met aandacht voor de context van het nationale gezondheidsstelsel. Omdat voor vragen over aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg overleg tussen de autoriteiten in verschillende lidstaten nodig is, moeten deze centrale contactpunten ook een netwerk vormen om dergelijke vragen op de meest efficiënte wijze te beantwoorden. De contactpunten moeten met elkaar samenwerken en patiënten in staat stellen met kennis van zaken beslissingen over grensoverschrijdende gezondheidszorg te nemen. Ook moeten zij informatie verstrekken over de mogelijkheden om problemen met grensoverschrijdende gezondheidszorg op te lossen, in het bijzonder over buitengerechtelijke regelingen voor de beslechting van grensoverschrijdende geschillen.	(34) Passende voorlichting over alle essentiële aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg is nodig om patiënten in staat te stellen hun rechten op grensoverschrijdende gezondheidszorg in de praktijk uit te oefenen. De meest efficiënte manier om dergelijke voorlichting voor grensoverschrijdende gezondheidszorg te geven, is de instelling van centrale contactpunten voor patiënten in elke lidstaat, die voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg kunnen geven met aandacht voor de context van het nationale gezondheidsstelsel. Omdat voor vragen over aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg overleg tussen de autoriteiten in verschillende lidstaten nodig is, moeten deze centrale contactpunten ook een netwerk vormen om dergelijke vragen op de meest efficiënte wijze te beantwoorden. De contactpunten moeten met elkaar samenwerken en patiënten in staat stellen met kennis van zaken beslissingen over grensoverschrijdende gezondheidszorg te nemen. Ook moeten zij informatie verstrekken over de mogelijkheden om problemen met grensoverschrijdende gezondheidszorg op te lossen, in het bijzonder over buitengerechtelijke regelingen voor de beslechting van grensoverschrijdende geschillen. Wanneer zij regelingen voor voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg treffen, moeten de lidstaten er rekening mee houden dat er ten behoeve van kwetsbare patiënten, mensen met een handicap en mensen met complexe behoeften voorlichting in toegankelijke vormen moet worden gegeven en mogelijke bronnen van extra bijstand moeten worden vermeld.
Motivering
Het is van essentieel belang dat voorlichting over grensoverschrijdende gezondheidszorg in toegankelijke vormen beschikbaar is.
Amendement  23 Voorstel voor een richtlijn Overweging 45
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(45) In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten; een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan Europese referentienetwerken moeten voldoen; de procedure voor de oprichting van Europese referentienetwerken. Aangezien het gaat om maatregelen van algemene strekking tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn of tot aanvulling van deze richtlijn met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten deze maatregelen worden vastgesteld volgens de regelgevingsprocedure met toetsing van artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG.	(45) In het bijzonder moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten.
Amendement  24 Voorstel voor een richtlijn Overweging 45
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(45) In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten; een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan Europese referentienetwerken moeten voldoen; de procedure voor de oprichting van Europese referentienetwerken. Aangezien het gaat om maatregelen van algemene strekking tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn of tot aanvulling van deze richtlijn met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten deze maatregelen worden vastgesteld volgens de regelgevingsprocedure met toetsing van artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG.	(45) In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; de lijst van behandelingen die onder de rubrieken telegeneeskunde, laboratoriumdiensten en diagnose en receptverstrekking op afstand vallen; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten; een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan Europese referentienetwerken moeten voldoen; de procedure voor de oprichting van Europese referentienetwerken. Aangezien het gaat om maatregelen van algemene strekking tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn of tot aanvulling van deze richtlijn met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten deze maatregelen worden vastgesteld volgens de regelgevingsprocedure met toetsing van artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG van de Raad.
Motivering
Het is belangrijk om ook te verduidelijken welke diensten als telegeneeskunde, laboratoriumdiensten en diagnose en receptverstrekking op afstand worden beschouwd. Zo wordt de richtlijn duidelijker en vollediger, en dus doeltreffender.
Amendement  25 Voorstel voor een richtlijn Overweging 46 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(46 bis) Doordat deze richtlijn het vrij verkeer van patiënten binnen de Europese Unie vergemakkelijkt, zal waarschijnlijk concurrentie ontstaan tussen de zorgaanbieders. Dergelijke concurrentie zal waarschijnlijk bijdragen tot een verbetering van de kwaliteit van de gezondheidszorg in het algemeen en tot de oprichting van expertisecentra.
Motivering
Indien de richtlijn dit tot gevolg zou hebben, zou dat positief zijn voor de gezondheidszorgstelsels in de lidstaten, maar de impact van de richtlijn moet goed in het oog gehouden worden.
Amendement  26 Voorstel voor een richtlijn Overweging 46 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(46 ter) Iedereen moet toegang hebben tot een Europees referentiecentrum (ERC).
Motivering
De discussie over de Europese referentiecentra is nog altijd aan de gang. Er moeten echter conclusies worden getrokken, waarbij het belangrijk is te beklemtonen dat het de bedoeling is dat de centra in gelijke mate toegankelijk zijn voor iedereen. De terugbetaling van kosten moet daarom worden opgenomen in de verordening voor de coördinatie van socialezekerheidsregelingen.
Amendement  27 Voorstel voor een richtlijn Artikel 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn brengt een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand.	Deze richtlijn legt gemeenschappelijke regels voor de mobiliteit van de patiënt vast, en zijn/haar toegang tot veilige, hoogwaardige, duurzame, effectieve en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg, met volledige inachtneming van de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de sociale zekerheidsuitkeringen te omschrijven die in verband met de gezondheid en de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en medische behandeling staan, volgens de princiepen van algemene toegang, solidariteit, beschikbaarheid van zorgverstrekking van goede kwaliteit, rechtvaardigheid, financiële haalbaarheid, gelijke bereikbaarheid uit territoriaal oogpunt en demokratisch toezicht.
Motivering
Om te vermijden dat burgers naar een andere lidstaat moeten verhuizen voor een gezondheidsbehandeling, moet het systeem effectief zijn.
Amendement  28 Voorstel voor een richtlijn Artikel 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft.	Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft. Ze is van toepassing op wettelijke, particuliere en gecombineerde ziektekostenverzekeringen.
Amendement  29 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter f
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(f) de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen, in het bijzonder artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen en Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels;	(f) de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen, in het bijzonder artikel 19, 20, 22 en 25 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, en artikel 17, 18, 19, 20, 27 en 28 van Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels;
Amendement  30 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(g bis) Richtlijn 92/49/EEG van de Raad van 18 juni 1992 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, en houdende wijziging van de Richtlijnen 73/239/EEG en 88/357/EEG (derde richtlijn schadeverzekering)1 . ________________ PB L 228 van 11 augustus 1992, blz. 1
Amendement  31 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, zijn de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.	2. Tot de datum van toepassing van Verordening (EG) nr. 883/2004, geldt de regel dat wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing zijn. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.
Amendement  32 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. Vanaf de datum van toepassing van Verordening (EG) nr. 883/2004, geldt de regel dat wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 20 van Verordening (EG) nr. 883/2004 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, de bepalingen van die verordening van toepassing zijn; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 20 van Verordening (EG )nr. 883/2004 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 20, lid 2, van Verordening (EG) nr. 883/2004 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn artikel 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.
Amendement  33 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(a) "gezondheidszorg": een gezondheidsdienst die in het kader van de uitoefening van zijn beroep door of onder toezicht van een gezondheidswerker wordt verleend, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering op nationaal niveau, en onafhankelijk van de vraag of het een publieke of private dienst betreft;	(a) "gezondheidszorg": een gezondheidsdienst die aan patiënten wordt verleend om hun gezondheid te beoordelen, te bewaren of te herstellen. Voor de toepassing van artikel 6, 7, 8, 9, 10 en 11 van deze richtlijn wordt onder "gezondheidszorg" verstaan: behandelingen die deel uitmaken van de gezondheidszorgprestaties waarin de wetgeving van de lidstaat van aansluiting voorziet;
Amendement  34 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(b) "grensoverschrijdende gezondheidszorg": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is, of gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de zorgaanbieder woonachtig, ingeschreven of gevestigd is;	(b) "grensoverschrijdende gezondheidszorg": gezondheidszorg die door een patiënt wordt ontvangen in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is;
Amendement  35 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter c
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(c) "gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is;	(c) "gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat": gezondheidszorg die wordt ontvangen in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is;
Amendement  36 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter g – punt ii bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(ii bis) een verzekerde als gedefinieerd in de polisvoorwaarden van particuliere ziektekostenverzekeringen;
Amendement  37 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter h bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(h bis) indien de ziektekostenverzekeringsinstantie van de lidstaat waar de patiënt woont, in toepassing van Verordening (EEG) nr. 1408/71, respectievelijk Verordening (EG) nr. 883/2004 verantwoordelijk is voor het verlenen van prestaties overeenkomstig de wetgeving van die lidstaat, wordt die lidstaat voor de toepassing van deze richtlijn beschouwd als de lidstaat van aansluiting.
Amendement  38 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter l
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(l) "schade": nadelige resultaten of verwondingen als gevolg van de verlening van gezondheidszorg.	(l) "ongewenst voorval": een onopzettelijk letsel of onbedoelde complicatie die normaliter niet het resultaat zou zijn van de behandelde ziekte of van de vereiste verlening van gezondheidszorg.
Motivering
The definition of "harm" as "adverse outcomes or injuries stemming from the provision of healthcare" in the Commission's proposal is far too broad as all surgery carries some risk of harm (no matter how small) even if it is performed to the highest standard. A reasonable element of risk of harm must be recognised by the Directive as a natural aspect of the treatment process. The wording in this section of the text should only address exceptional adverse events where serious injury or complication occurs far beyond any minor ailments which may ordinarily result from treatment. It seems therefore more appropriate to replace the word "harm" with "adverse event".
Amendement  39 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:	1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en houdt er rekening mee dat:
Motivering
Als de lidstaten bepaalde dingen moeten "waarborgen", gaat dat in tegen hun verantwoordelijkheid om hun eigen kwaliteits- en veiligheidsnormen vast te stellen. Overeenkomstig artikel 152 van het Verdrag zijn de lidstaten verantwoordelijk voor de organisatie, financiering en verlening van gezondheidszorg aan hun burgers. Daarom lijkt het wenselijker om "houdt er rekening mee" te gebruiken in plaats van "waarborgt".
Amendement  40 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:	1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt, met inachtneming van de beginselen van algemeen belang, universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, en de daaruit voortvloeiende openbaredienstopdrachten die aan de zorgaanbieders zijn toegewezen, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:
Motivering
Er moet worden verduidelijkt dat gezondheidsdiensten diensten van openbaar belang zijn en niet gelijkgesteld kunnen worden met gewone diensten, waarop de algemene bepalingen betreffende de interne markt van toepassing zijn, overeenkomstig Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt.
Amendement  41 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – punt 1 – letter a bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(a bis) dergelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen worden openbaar gemaakt in een voor de burgers duidelijke en toegankelijke vorm;
Amendement  42 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;	b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders, met regelmatige evaluaties, en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;
Motivering
De evaluatie van de resultaten van de controles is belangrijk om te kunnen aantonen waarop corrigerende maatregelen gebaseerd zijn. Bovendien kunnen de beoordelingsresultaten gebruikt worden om in de komende jaren een netwerk van erkende zorgaanbieders op te richten.
Amendement  43 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter b)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;	(b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en de bekwaamheid van de gezondheidswerkers, en zo nodig corrigerende maatregelen worden genomen om degelijke kwaliteit te bevorderen en ervoor te zorgen dat de toepasselijke normen worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;
Motivering
Voor de patiëntveiligheid is het essentieel dat gezondheidswerkers bekwaam zijn om hun beroep uit te oefenen.
Amendement  44 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter c
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de beschikbaarheid, de prijzen en de resultaten van de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;	c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de kwaliteit, beschikbaarheid, de prijzen en de resultaten van de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid, en met betrekking tot de terugbetaling van andere kosten waarvoor de patiënt moet betalen, zoals reis- en overnachtingskosten voor ouders die hun kinderen begeleiden;
Motivering
Dit om ervoor te zorgen dat patiënten op de hoogte zijn van de regels inzake terugbetaling die op hen van toepassing zijn.
Amendement  45 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter c
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de beschikbaarheid, de prijzen en de resultaten van de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;	(c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de beschikbaarheid, kwaliteit, veiligheid, de prijzen en de resultaten van de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;
Amendement  46 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter d
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(d) de patiënten over klachtenprocedures en rechtsmiddelen beschikken en schadeloosgesteld kunnen worden ingeval zij schade ondervinden als gevolg van de ontvangen gezondheidszorg;	(d) de patiënten, de gezondheidswerkers en het publiek over klachtenprocedures beschikken en gegarandeerd toegang krijgen tot passende rechtsmiddelen en schadeloosgesteld kunnen worden ingeval zij schade ondervinden of zich bewust worden van schade als gevolg van grensoverschrijdende gezondheidszorg, in de context van een doeltreffend gezondheidsstelsel en beroepsregulering.
Amendement  47 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter g
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(g) patiënten uit andere lidstaten gelijk worden behandeld als onderdanen van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt en overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt tegen discriminatie worden beschermd.	(g) patiënten uit andere lidstaten gelijk worden behandeld als onderdanen van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt en overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt tegen discriminatie worden beschermd. Deze richtlijn verplicht zorgaanbieders echter geenszins patiënten uit andere lidstaten voor geplande behandelingen te aanvaarden of voorrang te geven ten koste van andere patiënten met soortgelijke zorgbehoeften, die hierdoor bijvoorbeeld langer op een behandeling zouden moeten wachten.
Motivering
Voor de duidelijkheid en de samenhang lijkt het nuttig om, overeenkomstig overweging 12, in de bepalingen van de richtlijn te vermelden dat zorgaanbieders niet verplicht zijn om patiënten uit andere lidstaten voor geplande behandelingen te aanvaarden of voorrang te geven ten koste van andere patiënten.
Amendement  48 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – punt 1 – letter g ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(g ter) De lidstaten stellen overeenkomstig het Europees Handvest van de grondrechten duidelijk vast welke rechten patiënten en mensen hebben met betrekking tot gezondheidszorg.
Amendement  49 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. Gezien het grote belang dat de waarborging van kwaliteit en veiligheid van de grensoverschrijdende zorg heeft voor met name de patiënt, worden bij het ontwerpen van normen en richtsnoeren als bedoeld in lid 1 en 3 in ieder geval de (grensoverschrijdende) patiëntenorganisaties betrokken.
Amendement  50 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.	1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die doelbewust naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg (geplande zorg) te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg (geplande zorg) willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De bevoegde instellingen van de lidstaat van aansluiting (zonder afbreuk te doen aan verordening (EEG) nr. 1408/71, en vanaf de datum van haar toepassing, verordening nr. 883/2004) vergoeden de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of een even afdoende behandeling op zijn grondgebied uitgevoerd zou zijn. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.
Motivering
Het is wenselijk om uitdrukkelijk te vermelden dat dit artikel van toepassing is op mensen die naar het buitenland reizen met het oog op geplande zorg.
Amendement  51 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de sociale zekerheid of bevoegde instelling van de lidstaat van aansluiting (zonder afbreuk te doen aan verordening (EEG) nr. 1408/71, en vanaf de datum van haar toepassing, verordening nr. 883/2004) overeenkomstig deze richtlijn vergoed of betaald tot het bedrag dat aangenomen zou worden indien dezelfde of een even afdoende behandeling in de lidstaat van aansluiting uitgevoerd zou zijn ; het aangenomen bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. De lidstaten kunnen besluiten om andere verwante kosten te dekken, zoals reis- en verblijfskosten.
Motivering
Verduidelijking dat niet de lidstaat, maar de desbetreffende socialezekerheidsinstantie(s) de kosten moet(en) vergoeden.
Amendement  52 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaat van aansluiting kan aan een patiënt die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wil ontvangen, dezelfde voorwaarden, behandelingscriteria en wettelijke en administratieve formele eisen stellen om de gezondheidszorg te kunnen ontvangen en de kosten daarvan vergoed te krijgen als hij zou stellen indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, mits deze niet discriminerend zijn en geen belemmering voor het vrije verkeer van personen vormen.	3. De lidstaat van aansluiting kan aan een patiënt die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wil ontvangen, dezelfde voorwaarden, behandelingscriteria en wettelijke en administratieve formele eisen stellen om de gezondheidszorg te kunnen ontvangen en de kosten daarvan vergoed te krijgen als hij zou stellen indien dezelfde of een even doeltreffende behandeling op zijn grondgebied zou zijn uitgevoerd, mits deze niet discriminerend zijn en geen belemmering voor het vrije verkeer van personen vormen.
Motivering
In de jurisprudentie van het Hof van Justitie wordt geen gewag gemaakt van "of soortgelijke gezondheidszorg". Om redenen van rechtszekerheid en coherentie met de voorschriften inzake de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels moet de bewoording "of soortgelijke" worden vervangen door "of een voor de patiënt even doeltreffende". Dit sluit aan bij de uitlegging van het begrip "behandeling" in artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 (nieuw artikel 20 van Verordening 883/2004) door het Hof (zie bv. C-372/04, Watts, punt 61).
Amendement  53 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.	4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of een even doeltreffende behandeling op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn uitgevoerd.
Motivering
In de jurisprudentie van het Hof van Justitie wordt geen gewag gemaakt van "of soortgelijke gezondheidszorg". Om redenen van rechtszekerheid en coherentie met de voorschriften inzake de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels moet de bewoording "of soortgelijke" worden vervangen door "of een voor de patiënt even doeltreffende". Dit sluit aan bij de uitlegging van het begrip "behandeling" in artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 (nieuw artikel 20 van Verordening 883/2004) door het Hof (zie bv. C-372/04, Watts, punt 61).
Amendement  54 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.	4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel voor de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.
Motivering
De gelijke toegang tot zorg in het buitenland kan op de helling komen te staan als de patiënt vooraf uit eigen zak moet betalen en slechts daarna om terugbetaling kan vragen. De lidstaat van aansluiting en de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt kunnen (ten minste voor minderbedeelde patiënten, zo niet voor iedereen) een onderlinge regeling voor snelle vergoeding treffen. Als wordt bepaald dat de kosten aan de verzekerde worden vergoed, wordt deze mogelijkheid uitgesloten.
Amendement  55 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. Patiënten die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers.	5. Patiënten die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers. Indien de medische dossiers in elektronische vorm worden bijgehouden, moeten de patiënten gegarandeerd recht hebben op een kopie van deze dossiers of op afstand toegang krijgen tot deze dossiers.
Amendement  56 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. Patiënten die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers.	5. Patiënten die gezondheidszorg ontvangen in een andere lidstaat dan hun lidstaat van aansluiting of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers.
Motivering
The Commission proposal on the reimbursement of health care costs might discriminate in practice against the principle of "equal access for all" to cross-border health services and the principles of equity and equal treatment regardless of patients' income and treatment costs. People with lower incomes would be unlikely to be able to take advantage of the Commission's much-vaunted "internal market freedom" in view of upfront payments to be made, the costs of travel and accommodation, and because language barriers and uncertainty over the legal situation in other EU countries would make the risks of seeking treatment in another Member States too daunting. And for insured persons from poorer Member States such as e.g. Romania or Bulgaria it is hardly likely that they can obtain treatment in richer Member States such as e.g. Sweden or France on this basis, as their own health insurance scheme would pay only a small fraction of the costs of any such treatment. In order to strengthen patients' rights in cross-border health care, therefore, the already existing framework of the coordination of social protection schemes exclusively should be used.
Amendement  57 Voorstel voor een richtlijn Artikel 7
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De lidstaat van aansluiting stelt de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende extramurale zorg niet afhankelijk van voorafgaande toestemming als de kosten van die zorg door zijn socialezekerheidsstelsel vergoed zouden worden indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend.	De lidstaat van aansluiting stelt de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende extramurale zorg niet afhankelijk van voorafgaande toestemming als de kosten van die zorg door zijn wettelijk socialezekerheidsstelsel vergoed zouden worden indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend.
Motivering
De beginselen van de vergoeding van de kosten van gezondheidszorg gelden voor zover de kosten door het wettelijke socialezekerheidsstelsel van de lidstaat van aansluiting vergoed zouden worden als de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. Dit sluit aan bij de term in artikel 6 van de richtlijn.
Amendement  58 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 1 – inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Met het oog op de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg overeenkomstig deze richtlijn wordt onder "intramurale zorg" verstaan:	1. Met het oog op de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg overeenkomstig deze richtlijn wordt onder intramurale en gespecialiseerde zorg gezondheidszorg verstaan die als zodanig door de lidstaat van aansluiting gedefinieerd wordt en de volgende kenmerken vertoont :
Amendement  59 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 1 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(a) gezondheidszorg waarvoor ten minste voor één nacht overnachtingsaccommodatie voor de patiënt nodig is;	(a) dat er ten minste voor één nacht overnachtingsaccommodatie voor de patiënt nodig is, of
Motivering
De definitie van de Commissie komt niet overeen met de realiteit van de diensten die in de lidstaten worden verleend. Zo wordt bijvoorbeeld geen rekening gehouden met ambulante chirurgie.
Om beter aan te sluiten bij de realiteit van de in de praktijk verleende diensten, moet in de definitie worden verwezen naar de definitie die in de lidstaat van aansluiting van de patiënt van toepassing is.
Amendement  60 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 1 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(b) op een specifieke lijst opgenomen gezondheidszorg waarvoor geen overnachtingsaccommodatie voor de patiënt voor ten minste één nacht nodig is. De lijst wordt beperkt tot:
- gezondheidszorg waarvoor zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is; of	(b) dat er zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is; of
- gezondheidszorg die behandelingen omvat waaraan een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is.	dat ze behandelingen omvat waaraan een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is.
Amendement  61 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De Commissie stelt deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken. Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.	Schrappen
Motivering
Met dit amendement wordt erkend dat systemen van voorafgaande toestemming nuttig zijn voor de patiënt omdat zij hem duidelijkheid verschaffen over kwesties zoals de kostenvergoeding waarop zij recht hebben, de kosten die zij zelf zullen moeten betalen, de regelingen voor de nodige nazorg en wat er gebeurt als er iets misgaat. Deze overwegingen gelden zowel voor intramurale als voor intramurale zorg, net als kwesties in verband met de noodzaak voor de beheerders van gezondheidsstelsels om de diensten te plannen en de financiële middelen te beheren.
Amendement  62 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaat van aansluiting mag voor de vergoeding door zijn socialezekerheidsstelsel van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale zorg een systeem van voorafgaande toestemming hanteren als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:	3. De lidstaat van aansluiting mag voor de vergoeding door zijn socialezekerheidsstelsel van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale zorg een systeem van voorafgaande toestemming hanteren als ze belangrijke aspecten van zijn systeem van gezondheidszorg in gevaar kan brengen, o.a. de draagwijdte, kosten of financiële struktuur. De regeling doet geen afbreuk aan verordening (EEG) nr. 1408/71 vanaf de datum van inwerkingtreding, en verordening (EG) nr. 883/2004.
(a) als de gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, zou zij door het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat zijn vergoed; en tevens
(b) het systeem is bedoeld om de uitstroom van patiënten als gevolg van de toepassing van dit artikel aan te pakken en te voorkomen dat deze leidt, of waarschijnlijk zal leiden, tot ernstige aantasting van:
(i) het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of
(ii) de planning en rationalisering die in de ziekenhuissector plaatsvinden om overcapaciteit van ziekenhuizen, ongelijkheden bij de verlening van intramurale zorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op het grondgebied van de lidstaat.
Motivering
This amendment recognises that prior authorisation systems are valuable to patients in terms of providing them with clarity on matters such as what reimbursement they will be eligible for and what costs they will have to meet themselves, arrangements for any after-care needed and what will happen if anything goes wrong. Member States should be able to decide the circumstances in which prior authorisation systems are mandatory for patients seeking healthcare abroad, provided these systems meet criteria such as transparency and proportionality, are simple and straightforward, and provide timely responses to requests.
Amendement  63 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. Het systeem van voorafgaande toestemming is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om dergelijke gevolgen te voorkomen, en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie.	4. Het systeem van voorafgaande toestemming geldt onverminderd artikel 3, lid 2 en is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om dergelijke gevolgen te voorkomen, en vormt geen middel tot willekeurig discriminatie.
Amendement  64 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Er moeten systemen voor het aanvragen van voorafgaande toestemming beschikbaar worden gesteld op lokaal/regionaal niveau en deze moeten toegankelijk en transparant zijn voor de patiënten. De voorschriften voor het aanvragen en weigeren van voorafgaande toestemming moeten vóór het indienen van een aanvraag beschikbaar zijn, zodat de aanvraag op eerlijke en transparante wijze kan worden gedaan.
Amendement  65 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Wanneer voorafgaande toestemming is gevraagd en gegeven, zorgt de lidstaat van aansluiting ervoor dat de patiënt alleen kosten vooraf hoeft te betalen die ook vooraf te betalen geweest waren als de zorg in het gezondheidsstelsel van het eigen land zou zijn verstrekt. Voor eventuele andere kosten moeten de lidstaten ernaar streven het geld rechtstreeks te laten overmaken tussen de zorgfinanciers en de zorgaanbieders.
Amendement  66 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Patiënten die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wensen te ontvangen, wordt het recht gegarandeerd om in hun lidstaat van aansluiting om voorafgaande toestemming te vragen.
Motivering
Om iedereen recht te geven op grensoverschrijdende gezondheidszorg en patiënten de mogelijkheid te bieden om zeker te weten of zij al dan niet zullen worden vergoed, is het belangrijk patiënten het recht te geven om in hun lidstaat van aansluiting om voorafgaande toestemming te vragen. Een systeem zonder dit recht om een aanvraag in te dienen, zou tot grote economische onzekerheid leiden. Door deze onzekerheid zou het recht op grensoverschrijdende gezondheidzorg minder aantrekkelijk zijn voor mensen met een laag inkomen, en dus niet in gelijke mate gelden voor iedereen.
Amendement  67 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 6 (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	6. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, mag de nodige maatregelen treffen om de toevloed van patiënten te regelen en te voorkomen dat hij het eigen stelsel van gezondheidszorg ondermijnt. De lidstaat in kwestie onthoudt zich van discriminatie volgens nationaliteit en ziet erop toe dat maatregelen die het vrij verkeer aan banden leggen, beperkt blijven tot wat noodzakelijk en redelijk is.
Amendement  68 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat de administratieve procedures voor het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat waarvoor voorafgaande toestemming vereist is als bedoeld in artikel 8, lid 3, voor de vergoeding van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten, en de overige voorwaarden en formele eisen als bedoeld in artikel 6, lid 3, berusten op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekendgemaakte criteria, die noodzakelijk zijn en evenredig zijn met de beoogde doelstelling. Wanneer aan de voorwaarden in artikel 22, lid 1, onder c), en lid 2 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt een verzekerde altijd toestemming verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f).	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat de administratieve procedures voor het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat waarvoor voorafgaande toestemming vereist is als bedoeld in artikel 8, lid 3, voor de vergoeding van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten, en de overige voorwaarden en formele eisen als bedoeld in artikel 6, lid 3, berusten op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekendgemaakte criteria, die noodzakelijk zijn en evenredig zijn met de beoogde doelstelling. Tot de datum van toepassing van Verordening (EG) nr. 883/2004 geldt dat wanneer aan de voorwaarden in artikel 22, lid 1, onder c), en lid 2 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, een verzekerde altijd toestemming wordt verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f). Vanaf de datum van toepassing van Verordening (EG) nr. 883/2004 geldt dat wanneer aan de voorwaarden in artikel 20 van Verordening (EG) nr. 883/2004 wordt voldaan, een verzekerde altijd toestemming wordt verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f.
Amendement  69 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4 – inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten houden bij de vaststelling van de termijnen waarbinnen verzoeken om gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat moeten worden behandeld rekening met:	4. De lidstaten houden bij de vaststelling van de termijnen waarbinnen verzoeken om gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat moeten worden behandeld rekening met het volgende, en stellen daartoe beoordelingscriteria op:
Amendement  70 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4 – letter b bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(b bis) de urgentie van de behandeling of de medische procedure in kwestie;
Motivering
Veel aandoeningen zijn misschien niet pijnlijk, maar vereisen wel dringend behandeling of een ingreep volgens specifieke medische procedures.
Amendement  71 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4 – letter d bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	d bis) erkenning van de zorgaanbieders in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt.
Motivering
Erkenning is een belangrijk element bij de beoordeling van de kwaliteit van de zorgaanbieders in andere lidstaten.
Amendement  72 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4 – letter d bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(d bis) de medische voorgeschiedenis van de patiënt.
Motivering
Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat, teneinde te beoordelen of in de lidstaat waar de patiënt woont, tijdig een voor hem even doeltreffende behandeling kan worden verkregen, het bevoegde orgaan ook rekening moet houden met de medische voorgeschiedenis van de patiënt (zie C-372/04, Watts, punt 62).
Amendement 73 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg.	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek onpartijdige, vergelijkende en volledige informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg.   1bis. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, zorgt ervoor dat er regelingen bestaan om onpartijdige, vergelijkende en volledige informatie openbaar beschikbaar te stellen, ook informatie over de mogelijkheden om medische verzorging te ontvangen en over de erkende beroepskrachten en zorgaanbieders op zijn grondgebied, de geldende kwaliteits- en veiligheidsnormen, de bestaande regelgeving, en de mogelijkheden om klacht in te dienen in geval van letsel als gevolg van gezondheidszorg die op zijn grondgebied toegediend is.   1ter. Informatie over verzorgingsmogelijkheden in een ander land maakt een duidelijk onderscheid tussen de rechten waar patiënten op grond van deze richtlijn aanspraak op kunnen maken, en rechten die uit verordeningen tot coördinatie van de sociale zekerheidstelsels voortkomen, in de zin van artikel 3 §1 letter f.
Motivering
De in het amendement genoemde informatie is noodzakelijk om op weloverwogen wijze een ziekenhuis te kunnen kiezen.
Amendement  74 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De in lid 1 bedoelde informatie wordt, ook met elektronische middelen, gemakkelijk toegankelijk gemaakt en betreft onder meer de rechten van patiënten, de procedures voor de toegang tot die rechten en de rechtsmiddelen waarover de patiënt beschikt als dergelijke rechten hem worden onthouden.	2. De in lid 1 bedoelde informatie wordt, ook met elektronische middelen, gemakkelijk toegankelijk gemaakt, in vormen die zonder meerkosten gemakkelijk toegankelijk zijn voor mensen met een handicap, en betreft onder meer de rechten van patiënten, de procedures voor de toegang tot die rechten en de rechtsmiddelen waarover de patiënt beschikt als dergelijke rechten hem worden onthouden.
Amendement  75 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. Naast de in lid 1 genoemde informatie wordt ook informatie over gezondheidswerkers en zorgaanbieders met elektronische middelen gemakkelijk toegankelijk gemaakt door de lidstaten waar de gezondheidswerkers en zorgaanbieders geregistreerd zijn; deze informatie omvat naam, registratienummer en praktijkadres van de gezondheidswerkers en eventuele beperkingen die hun in de uitoefening van hun beroep zijn opgelegd;
Motivering
In the interests of patients availing of cross-border services, there is also a need for greater transparency of health professional and health service regulation. Public registers of health professionals and health service providers should be available in Member states so that patients can easily identify prescribers, professionals and other treatment providers and if necessary to verify and validate the professional standing of the health professionals providing care. The international evidence illustrates that the most practical way for patients to have access to information on their current or prospective healthcare providers is via the publication of public registers of such practitioners. Such registers should now be available via the Internet and should allow the patient to access the relevant data by searching either via the name or via the registration number of the healthcare provider (or indeed by searching via geographical area). The relevant data that should be in the public domain should be, at a minimum, the name, registration number and practice address of the healthcare professional, the date of their first registration on that register, the expiry date of their current registration, and any conditions or restrictions on their practice or suspensions should this be the case. Healthcare professionals, who are not registered, be it for voluntary reasons or if struck off for whatever reason, should not appear on such register.
Amendement  76 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 10 De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, zorgt ervoor dat:
	a. patiënten op verzoek informatie ontvangen over de waarborgen met betrekking tot de kwaliteit en de veiligheid van de verstrekte gezondheidszorg;
	b. de zorgaanbieders in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, informatie verstrekken over de beschikbaarheid, prijs en resultaten van de verleende gezondheidszorg, met inbegrip van de beschikbare klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor de verstrekte gezondheidszorg.
Motivering
Patiënten moeten de best bruikbare en nuttigste informatie krijgen. Daarom is het aan de lidstaat om informatie over zijn eigen gezondheidszorgstelsel te verschaffen. Indien elke afzonderlijke lidstaat informatie moest verschaffen over de 26 andere lidstaten, zou het risico bestaan dat de informatie niet relevant is en dat het informatiesysteem onbetrouwbaar zou zijn.
Amendement  77 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan.	1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan. De lidstaten waarborgen dat patiëntenorganisaties, ziekenfondsen en zorgaanbieders bij de nationale contactpunten betrokken worden.
Amendement  78 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan.	1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan. Ze kunnen ook gevraagd worden om voor de belanghebbenden nationale lijsten van centrums voor intramurale en gespecialiseerde zorg op te stellen.
Amendement  79 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;	a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden, evenals over de expertisecentra of gezondheidscentra die gespecialiseerd zijn in bepaalde aandoeningen;
Motivering
De patiënt heeft recht op informatie, en ook op informatie over expertisecentra en gespecialiseerde gezondheidscentra om een goed doordachte keuze te kunnen maken.
Amendement  80 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;	a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidsnormen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures, de wijze waarop gezondheidswerkers en zorgaanbieders gereglementeerd zijn en de wijze waarop regulerende maatregelen kunnen worden genomen, de rechtsmiddelen voor in de bewuste lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;
Amendement  81 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;	(a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten en gezondheidswerkers, in het bijzonder over patiëntenrechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;
Motivering
Gezondheidswerkers zijn het eerste contactpunt van de patiënten en hebben behoefte aan informatie over de patiëntenrechten om deze te kunnen naleven en patiënten te kunnen doorverwijzen naar de hulp die zij nodig hebben.
Amendement  82 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. Het nationaal contactpunt in de lidstaat van aansluiting registreert alle activiteiten op grond van de artikelen 6, 7, 8, 9 en 15 in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, en geeft daarvan kennis aan de bevoegde autoriteiten van die lidstaat. De zorgaanbieders verstrekken het nationale contactpunt van hun lidstaat de vereiste informatie zodra zij daarover beschikken.
Motivering
Om de procedure zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Amendement  83 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is.	1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand ter bevordering van de kwaliteit en de veiligheid van de gezondheidszorg die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is.
Amendement  84 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is.	1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is en leggen hierover afspraken vast.
Amendement  85 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking.	2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking, en leggen hun afspraken daarover vast.
Amendement  86 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad hoc-verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking.	2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau en de communicatie tussen zorgaanbieders in het buitenland en het thuisland om betere nazorg te verzekeren, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad hoc-verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking.
Motivering
De continuïteit van de zorg is essentieel voor de veiligheid van de patiënt. Daartoe moeten de medische teams uit het thuisland van de patiënt nauw samenwerken met de medische en specialistenteams in het land waar de behandeling plaatsvindt.
Amendement  87 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. Lidstaten, met name buurlanden, kunnen onderling afspraken maken, zoals bedoeld in lid 1 en lid 2, onder andere over zinvolle samenwerkingsverbanden die zouden moeten blijven bestaan of meer ontwikkelingsruimte zouden moeten krijgen, de in- en uitstroom van patiënten tussen de lidstaten, en planningsmechanismen en bepaalde vormen van intramurale zorg.
Motivering
De verplichting tot samenwerking van artikel 13 is niet voldoende uitgewerkt, waardoor instellingen in grensgebieden in hun plannen te zeer afhankelijk blijven van de toevallige patiëntenbewegingen en de willekeur van verzekeraars/lidstaten om e.e.a. toe te laten. Voor structurele samenwerking en investeringen daarin hebben instellingen nu eenmaal enige zekerheid nodig, dat het ook zal gaan lopen en ook gefinancierd gaat worden. Door deze toevoeging kunnen instellingen, verzekeraars en patiënten terugvallen op afspraken die zijn toegesneden op bestaande problematiek en mogelijkheden in de grensregio's. Deze samenwerkingsovereenkomsten kunnen per lidstaat meer of minder vergaand zijn.
Amendement  88 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. De lidstaten stellen elkaar onmiddellijk en proactief in kennis van zorgaanbieders en gezondheidswerkers tegen wie regulerende maatregelen zijn genomen met betrekking tot hun registratie of hun recht om diensten te verlenen.
Amendement  89 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 1 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(a) beperkt zijn tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om de menselijke gezondheid te beschermen en zij niet discriminerend zijn, of	(a) niet beperkt zijn tot hetgeen noodzakelijk is, niet evenredig zijn om de menselijke gezondheid te beschermen en discriminerend zijn, of
Motivering
De zin is onjuist in de versie van de Commissie. In punt a worden de uitzonderingsgevallen opgesomd waarin de lidstaten zich niet aan de algemene regel moeten houden: een verbod op beperkingen van de erkenning van afzonderlijke recepten is aanvaardbaar indien het recept niet beperkt is tot hetgeen noodzakelijk is, niet evenredig zijn om de menselijke gezondheid te beschermen, of discriminerend is.
Amendement  90 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. Erkenning van medische voorschriften uit een andere lidstaat houdt geen wijziging van het recht van de lidstaten in om vast te stellen welke prestaties zij zelf besluiten toe te kennen.
Motivering
De richtlijn beoogt niet in te gaan tegen het subsidiariteitsbeginsel, dat het aan de lidstaten overlaat om te beslissen welke prestaties zij toekennen.
Amendement  91 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 1 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 ter. Afzonderlijke voorschriften worden enkel volgens de desbetreffende bepalingen van de lidstaat van aansluiting vergoed.
Motivering
De kwestie van de wederzijdse erkenning van recepten moet worden verduidelijkt in samenhang met de kwestie van de vergoeding. Het is van belang dat alleen geneesmiddelen die deel uitmaken van het zorgpakket in de lidstaat van aansluiting, kunnen worden vergoed.
Amendement  92 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 1 quater (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 quater. De lidstaat van aansluiting is alleen verplicht tot vergoeding van de kosten van geneesmiddelen waarvoor in een andere lidstaat een recept is verstrekt, indien de kosten ook in de lidstaat van aansluiting (bijvoorbeeld op basis van een vergoedingscodex of een positieve lijst) worden vergoed.
Motivering
Anders staat de tekst haaks op artikel 11.
Amendement  93 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(a) maatregelen die een apotheker of andere gezondheidswerker in staat stellen te controleren of een recept echt is en in een andere lidstaat door een gemachtigde persoon is verstrekt, door de ontwikkeling van een communautair model voor recepten en de bevordering van de interoperabiliteit van elektronische recepten;	(a) maatregelen die een apotheker of andere gezondheidswerker in staat stellen te controleren of een recept echt is en in een andere lidstaat door een gemachtigde persoon is verstrekt, door de ontwikkeling van een gestandaardiseerd communautair model voor recepten en de bevordering van de interoperabiliteit van elektronische recepten;
Motivering
Door trends en patronen in ongewenste voorvallen en systeemfouten in de grensoverschrijdende gezondheidszorg, zullen de lidstaten en de Commissie een aantal problemen met de uitvoering van deze richtlijn kunnen opsporen.
Amendement  94 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(b) maatregelen waarmee wordt gewaarborgd dat geneesmiddelen die in de ene lidstaat worden voorgeschreven en in de andere worden verstrekt, correct geïdentificeerd worden en dat de patiënteninformatie over geneesmiddelen begrijpelijk is;	(b) maatregelen waarmee wordt gewaarborgd dat geneesmiddelen die in de ene lidstaat worden voorgeschreven en in de andere worden verstrekt, correct geïdentificeerd worden en dat de patiënteninformatie over geneesmiddelen begrijpelijk is; in recepten die met behulp van het communautair formulier worden verstrekt, moet de internationale algemene benaming (INN) worden gebruikt;
Motivering
Om overal in Europa begrijpelijk te zijn, moet in recepten op basis van het communautair formulier een gemeenschappelijke taal worden gebruikt, namelijk de internationale algemene benaming (INN), waarin geneesmiddelen door de molecule worden geïdentificeerd in plaats van door de merknaam, die kan verschillen naar gelang van het land.
Amendement  95 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – letter c
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(c) maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen van de in dit artikel bedoelde erkenning van recepten uit te sluiten wanneer dit nodig is om de volksgezondheid te beschermen.	(c) maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen van de in dit artikel bedoelde erkenning van recepten uit te sluiten onder de voorwaarden van lid 1 of wanneer dit nodig is om de volksgezondheid te beschermen.
Motivering
Voor meer duidelijkheid is het wenselijk te herhalen onder welke voorwaarden de lidstaten mogen afwijken van het verbod op beperkingen van de erkenning van afzonderlijke recepten.
Amendement  96 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – letter c bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(c bis) maatregelen om ervoor te zorgen dat de verstrekte recepten en de informatie die over de voorgeschreven geneesmiddelen wordt gegeven, toegankelijk zijn voor mensen met een handicap.
Amendement  97 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 15 bis Proefgebieden
	Om in de toekomst tot een zo effectief mogelijk zorgbeleid te komen stelt de Commissie grensregio´s in als proefgebieden waar innovatieve initiatieven met betrekking tot grensoverschrijdende zorg uitvoerig getest, geanalyseerd en geëvalueerd kunnen worden.
Amendement  98 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten bevorderen de ontwikkeling van Europese referentienetwerken van zorgaanbieders. Die netwerken staan voortdurend open voor nieuwe zorgaanbieders die eraan willen deelnemen, mits deze zorgaanbieders aan alle vereiste voorwaarden en criteria voldoen.	1. De lidstaten bevorderen de ontwikkeling van Europese referentienetwerken van zorgaanbieders en verruimen de ervaring inzake samenwerking op het vlak van gezondheidszorg aan de hand van Europese groeperingen voor grensoverschrijdende samenwerking. Die netwerken staan voortdurend open voor nieuwe zorgaanbieders die eraan willen deelnemen, mits deze zorgaanbieders aan alle vereiste voorwaarden en criteria voldoen.
Motivering
De Europese groepering voor grensoverschrijdende samenwerking vormt een belangrijk en reeds bestaand hulpmiddel op het vlak van grensoverschrijdende samenwerking op het vlak van gezondheid. Beste praktijken afkomstig van deze groepering zouden kunnen worden gebruikt voor verdere ontwikkelingen in het toepassingsgebied van deze richtlijn.
Amendement  99 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 2 – letter f bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	f bis) ervoor helpen zorgen dat iedereen effectief toegang heeft tot gezondheidszorg, in het bijzonder met het oog op het tegengaan van verschillen in de resultaten op het gebied van de gezondheidszorg, zowel binnen de afzonderlijke lidstaten als tussen de lidstaten onderling;
Motivering
Dit is een van de centrale elementen van het gezondheidsbeleid.
Amendement  100 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 2 – letter f ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	f ter) een gegevensbestand van alle zorgaanbieders en informatie over de specifieke specialisaties opstellen met als doel om een lijst van expertisecentra op te maken ;
Motivering
Dit kan patiënten helpen de juiste keuze te maken voor een bepaald ziekenhuis.
Amendement  101 Voorstel voor een richtlijn Artikel 16 – alinea 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Lidstaten die e‑gezondheidsdiensten van zorgaanbieders en gezondheidswerkers in andere lidstaten aanschaffen, zien erop toe dat de bewuste zorgaanbieders en gezondheidswerkers wel degelijk aan de regelgeving voldoen en gekwalificeerd zijn en bij de bevoegde overheden aangetoond hebben dat zij geschikt zijn om hun beroep uit te oefenen en e‑gezondheidsdiensten te verlenen.
Amendement  102 Voorstel voor een richtlijn Artikel 18 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verzamelen voor toezichtsdoeleinden benodigde statistische gegevens en overige aanvullende gegevens over de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, de verleende zorg, de betrokken zorgaanbieders en patiënten, de kosten en de resultaten. Deze gegevens verzamelen zij, overeenkomstig de nationale en communautaire wetgeving inzake de productie van statistieken en de bescherming van persoonsgegevens, in het kader van hun algemene systemen voor het verzamelen van gegevens over de gezondheidszorg.	1. De lidstaten verzamelen voor toezichtsdoeleinden benodigde statistische gegevens en overige aanvullende gegevens over de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, de verleende zorg, de betrokken zorgaanbieders en patiënten, de kosten en de resultaten. Ze houden ook de trends en patronen in ongewenste voorvallen en systeemfouten in de grensoverschrijdende gezondheidszorg in het oog. Deze gegevens verzamelen zij, overeenkomstig de nationale en communautaire wetgeving inzake de productie van statistieken en de bescherming van persoonsgegevens, in het kader van hun algemene systemen voor het verzamelen van gegevens over de gezondheidszorg.
Motivering
Door trends en patronen in ongewenste voorvallen en systeemfouten in de grensoverschrijdende gezondheidszorg, zullen de lidstaten en de Commissie een aantal problemen met de uitvoering van deze richtlijn kunnen opsporen.
Amendement  103 Voorstel voor een richtlijn Artikel 18 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. Het verzamelen van deze gegevens is bedoeld om na te gaan of deze richtlijn bijdraagt tot de mobiliteit van de patiënten, de kwaliteit van de gezondheidszorg in het algemeen en het principe van toegang voor iedereen.
Motivering
De verzamelde gegevens moeten helpen nagaan of de richtlijn haar doel bereikt. Ook in het verslag van artikel 20 moet dat een van de hoofdpunten vormen.
Amendement  104 Voorstel voor een richtlijn Artikel 18 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. De gegevensverzameling volgens dit artikel vindt in nauwe samenwerking met de gegevensverzameling van de Commissie voor de sociale zekerheid van migrerende werknemers plaats.
Motivering
Door nauwe samenwerking tussen de gegevensverzameling in het kader van dit artikel en de gegevensverzameling overeenkomstig de voorschriften betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels zal een vollediger beeld worden geschetst van de grensoverschrijdende stromen in de gezondheidszorg.
Amendement  105 Voorstel voor een richtlijn Artikel 20 – alinea 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. De Commissie draagt er zorg voor dat de nodige informatie verzameld wordt om grensoverschrijdende stromen van patiënten en beroepsbeoefenaren in kaart te brengen om zodoende eventuele negatieve effecten tijdig te kunnen bijstellen en positieve effecten verder te stimuleren. De Commissie neemt de informatie in het verslag van lid 1 op.

PROCEDURE

Titel	rechten van patiënten in grensoverschrijdende gezondheidszorg
Document- en procedurenummers	COM(2008)0414 – C6-0257/2008 – 2008/0142(COD)
Commissie ten principale	ENVI
Advies uitgebracht door        Datum bekendmaking	EMPL 2.9.2008
Medeverantwoordelijke commissie(s) - datum bekendmaking	23.9.2008
Rapporteur voor advies        Datum benoeming	Iles Braghetto 9.9.2008
Behandeling in de commissie	26.1.2009		10.2.2009
Datum goedkeuring	2.3.2009
Uitslag eindstemming	+: –: 0:	35 2 4
Bij de eindstemming aanwezige leden	Jan Andersson, Edit Bauer, Iles Braghetto, Philip Bushill-Matthews, Milan Cabrnoch, Alejandro Cercas, Luigi Cocilovo, Jean Louis Cottigny, Jan Cremers, Richard Falbr, Joel Hasse Ferreira, Roger Helmer, Karin Jöns, Jean Lambert, Bernard Lehideux, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Siiri Oviir, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Rovana Plumb, Bilyana Ilieva Raeva, Elisabeth Schroedter, Gabriele Stauner, Ewa Tomaszewska, Anne Van Lancker, Gabriele Zimmer
Bij de eindstemming aanwezige vaste plaatsvervanger(s)	Françoise Castex, Gabriela Creţu, Donata Gottardi, Anna Ibrisagic, Rumiana Jeleva, Sepp Kusstatscher, Jamila Madeira, Viktória Mohácsi, Georgios Toussas
Bij de eindstemming aanwezige plaatsvervanger(s) (art. 178, lid 2)	Glenn Bedingfield, Herbert Bösch, Maddalena Calia, Ljudmila Novak, Gianluca Susta, Silvia-Adriana Ţicău

ADVIES van de Commissie interne markt en consumentenbescherming (10.3.2009)

aan de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid

over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg
(COM(2008)0414 – C6‑0257/2008 – 2008/0142(COD))

Rapporteur voor advies(*): Bernadette Vergnaud

(*) Procedure met medeverantwoordelijke commissies – Artikel 47 van het Reglement.

BEKNOPTE MOTIVERING

Gezondheidsdiensten zijn indertijd van de dienstenrichtlijn uitgesloten, omdat het taken betreft van algemeen belang, die specifieke wetgeving behoeven zodat de absolute naleving van de beginselen van gelijke toegang, universaliteit, kwaliteit, veiligheid en solidariteit kan worden gewaarborgd.

De gezondheidszorg kan niet worden gelijkgesteld met een gewoon product dat op de interne markt circuleert, omdat gezondheidsdiensten een krachtige bijdrage leveren aan de economische, sociale en territoriale samenhang van de Europese Unie.

Een richtlijn over de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg mag niet tot een instrument worden dat het 'medisch toerisme' bevordert, want dat zou pas werkelijk leiden tot ongelijke toegang tot zorg, en een twee-snelheden gezondheidszorg opleveren waar alleen de beter onderlegde en bemiddelde patiënten baat bij zouden hebben

In overeenstemming met de Verdragen die elementaire verkeersvrijheden waarborgen, en met inachtneming van het subsidiariteitsbeginsel, dat elke lidstaat verzekert van de bevoegdheid zijn eigen gezondheidszorg- en sociale zekerheidsstelsels te beheren en te financieren, kan de Europese Unie op het punt van patiëntenmobiliteit een essentiële toegevoegde waarde bieden. De complexiteit, onderlinge variëteit en specifieke kenmerken van gezondheidszorgstelsels, nopen tot een optimale samenwerking tussen landen op het gebied van research en medische en administratieve informatie, en tot diep nadenken over de vraag hoe die specifieke kenmerken in een zodanige structuur samen te brengen zijn dat er rechtszekerheid bestaat, voor de patiënten evengoed als voor de gezondheidswerkers en zorgaanbieders.

Het commissievoorstel beantwoordt slechts zeer ten dele aan deze opgave, want het beperkt zich tot codificatie van de rechtspraak van het Hof van Justitie die nu juist voortvloeit uit een geconstateerd juridisch vacuum.

Of het nu gaat om definities van hoofdbegrippen (intra- en extramurale behandeling, zorgverlening, redelijke wachttijden, schade, enz.), om de nadere bepalingen omtrent de wijze waarop de richtlijn zich verhoudt tot bestaande verordeningen (1408/71 en 883/2004), om vergoeding van voortgezette zorg en de verantwoordelijkheid voor eventuele postoperatieve complicaties, of om de wederzijdse erkenning van recepten: de tekst schiet volledig tekort en maakt de rechtsonzekerheid alleen maar groter in plaats van deze weg te nemen.

Het is belangrijk dat er duidelijker regels komen omtrent de tarieven en vergoedingen, en omtrent de voorwaarden rond het systeem van voorafgaande toestemming van de lidstaten, zodat de vergoeding van medische zorg kan worden gewaarborgd en er geen ongelijkheden tussen de patiënten ontstaan.

De voorafgaande toestemming zou meer moeten worden gezien als gelegenheid voor de patiënt zich beter te laten informeren en adviseren omtrent de meest geschikte behandeling, overeenkomstig het beginsel van non-discriminatie, en niet zozeer als een belemmering van zijn mobiliteit.

Bovendien wordt hiermee bereikt dat de essentiële functies van de openbare gezondheidsdiensten bewaard blijven: sociale en territoriale samenhang en financieel evenwicht in de nationale sociale zekerheidsstelsels, d.w.z. al hetgeen een echt solidariteitsbeleid voor de gezondheidszorg moet waarborgen.

Wanneer voor behandeling geen voorafgaande toestemming wordt verlangd, biedt een voorafgaande verklaring de mogelijkheid na te gaan of de patiënt voor vertrek alle nodige informatie heeft gekregen.

Tegen de achtergrond van de vergrijzing onder de bevolking, die onderscheid tussen het medische en het sociale aspect bemoeilijkt, moet ook invulling worden gegeven aan het begrip langdurige zorg, omdat veel lidstaten met dit probleem te maken hebben.

Het is absoluut nodig dat de mobiliteit van de patiënt en de problematiek rond de gezondheidswerkers in hun samenhang worden behandeld, gezien de sterke band die tussen deze beide partijen bestaat, om de kwaliteit en veiligheid van de gezondheidszorg te verzekeren en ervoor te zorgen dat in de medische demografie van sommige lidstaten geen onevenwichtigheden optreden. Dat niet tegelijkertijd over de situatie van de gezondheidswerkers is nagedacht, over hun opleiding en over de erkenning van hun kwalificaties, is een gemis waaronder de patiënten zelf te lijden hebben, want de richtlijn van 2005 over de erkenning van beroepskwalificaties is geen geschikt instrument gebleken voor de sector van de gezondheidszorg.

De volksgezondheid is een cruciaal element voor de economische ontwikkeling. De burger in staat te stellen zich beter te laten informeren en betere zorg te zoeken, zonder consumentisme of medisch toerisme in de hand te werken, vanuit een visie die meer van wederzijdse steun getuigt en meer aansluit bij de rechten van de patiënt, zonder dat de sociale en geografische ongelijkheden worden vergroot, en daarbij een zekere mate van rechtszekerheid te bieden aan zowel de patiënt als de gezondheidswerker, met behoud van ons sociale zekerheidsstelsel, en een optimale research waarvan de resultaten worden gedeeld: ziedaar de opgaven die de EU heeft te vervullen op een terrein dat zo fundamenteel is voor het Europese sociale model, in de hoop dat de burger Europa in zijn dagelijks bestaan zal gaan ervaren als oplossing in plaats van als een probleem.

AMENDEMENTEN

De Commissie interne markt en consumentenbescherming verzoekt de ten principale bevoegde Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid onderstaande amendementen in haar verslag op te nemen:

Amendement 1 Voorstel voor een richtlijn Overweging 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(3) Deze richtlijn eerbiedigt de grondrechten en gaat met name uit van de algemene rechtsbeginselen die zijn vastgelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Het recht op toegang tot gezondheidszorg en het recht op medische verzorging onder de door de nationale wetgevingen en praktijken gestelde voorwaarden, zijn krachtens artikel 35 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie erkend. De tenuitvoerlegging en toepassing van deze richtlijn moeten in het bijzonder geschieden met inachtneming van het recht op eerbiediging van het privéleven en het familie- en gezinsleven, het recht op bescherming van persoonsgegevens, de gelijkheid voor de wet, het beginsel van non-discriminatie en het recht op een doeltreffende voorziening in rechte en op een onpartijdig gerecht overeenkomstig de algemene rechtsbeginselen die zijn neergelegd in de artikelen 7, 8, 20, 21 en 47 van het Handvest.	(3) Deze richtlijn eerbiedigt de grondrechten en gaat met name uit van de algemene rechtsbeginselen die zijn vastgelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Het recht op toegang tot gezondheidszorg en het recht op medische verzorging onder de door de nationale wetgevingen en praktijken gestelde voorwaarden, zijn krachtens artikel 35 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie erkend. De tenuitvoerlegging en toepassing van deze richtlijn moeten in het bijzonder geschieden met inachtneming van het recht op eerbiediging van het privéleven en het familie- en gezinsleven, het recht op bescherming van persoonsgegevens, de gelijkheid voor de wet, het beginsel van non-discriminatie, de fundamentele ethische keuzes van de lidstaten en het recht op een doeltreffende voorziening in rechte en op een onpartijdig gerecht overeenkomstig de algemene rechtsbeginselen die zijn neergelegd in de artikelen 7, 8, 20, 21 en 47 van het Handvest.
Motivering
Als bezwaar is ingebracht dat ethisch omstreden medische "dienten" als euthanasie, DNA-tests of IVF wellicht door de lidstaten zouden moeten worden gefinancierd ook al is de bewuste dienst in bepaalde lidtaten niet toegestaan of wordt daar althans niet gefinancierd. Voor diensten die duidelijk illegaal zijn zoals euthanasie, kan er geen twijfel bestaan, maar het kan toch dienstig zijn dit punt te verduidelijken. Op ander terrein, zoals DNA-tests, is de situatie gecompliceerder, omdat dit niet in enige lidstaat verboden is, maar er overal verschillende voorwaarden gelden (bijvoorbeeld de verplichting zich voor de tests te laten adviseren).
Amendement  2 Voorstel voor een richtlijn Overweging 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(5 bis) Deze richtlijn eerbiedigt de vrijheid van elke lidstaat om te beslissen welke soort gezondheidszorg hij passend acht en laat deze vrijheid onverlet. Geen van de bepalingen van deze richtlijn mag op dusdanige manier worden uitgelegd dat de fundamentele ethische keuzes van de lidstaten, in het bijzonder voor wat de bescherming van het recht op leven van elke mens betreft, worden ondermijnd.
Motivering
Als bezwaar is ingebracht dat ethisch omstreden medische "dienten" als euthanasie, DNA-tests of IVF wellicht door de lidstaten zouden moeten worden gefinancierd ook al is de bewuste dienst in bepaalde lidtaten niet toegestaan of wordt daar althans niet gefinancierd. Voor diensten die duidelijk illegaal zijn zoals euthanasie, mag geen twijfel bestaan, maar het kan toch dienstig zijn dit punt te verduidelijken. In andere gebieden zoals DNA-tests, is de situatie gecompliceerder, omdat dit niet in enige lidstaat verboden is, maar er overal verschillende voorwaarden gelden (bijvoorbeeld de verplichting zich voor de tests te laten adviseren).
Amendement  3 Voorstel voor een richtlijn Overweging 5 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(5 ter) Overeenkomstig de jurisprudentie van het Europees Hof van Justitie hebben patiënten en zorgverleners het recht om voor medische hulp en medische hulpverlening naar ongeacht welke lidstaat te gaan. Derhalve is het van het grootste belang dat grensoverschrijdend patiëntenverkeer en grensoverschrijdende gezondheidsdiensten zo min mogelijk belemmeringen ondervinden binnen de Europese Unie.
Motivering
De gemeenschappelijke standaarden van de interne markt dienen te allen tijde voorop te staan. Hoewel de zorgstelsels onder de bevoegdheid van de lidstaten vallen, is het verkeer van patiënten en zorgwerkers grensoverschrijdend, zodat de Europese Unie op deze gebieden actief moet zijn. Tegelijkertijd dient dit verkeer van patiënten en zorgwerkers zo min mogelijk belemmerd te worden door beperkingen om het vrije verkeer van personen in de Europese Unie te kunnen waarborgen.
Amendement  4 Voorstel voor een richtlijn Overweging 8
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen en patiëntenmobiliteit en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid te waarborgen, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.	(8) Deze richtlijn is bedoeld om een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg in de Gemeenschap tot stand te brengen, patiëntenmobiliteit en de vrijheid om gezondheidszorg te verlenen alsmede een hoog niveau van bescherming van de gezondheid te waarborgen, en de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg te vergemakkelijken, met volledige eerbiediging van de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de vaststelling van de socialezekerheidsvoorzieningen in verband met gezondheid en voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg en geneeskundige verzorging, alsmede socialezekerheidsvoorzieningen, in het bijzonder in verband met ziekte.
Motivering
In een wettekst die betrekking heeft op de toepassing van de rechten van patiënten op grensoverschrijdende gezondheidszorg, moet duidelijk worden erkend dat grensoverschrijdende gezondheidszorg in bepaalde gevallen voordelen biedt. Dat is in het bijzonder zo in het geval van zeldzame ziekten, waarvoor binnen de grenzen van een bepaalde lidstaat soms geen hoogwaardige behandeling beschikbaar is.
Amendement  5 Voorstel voor een richtlijn Overweging 10
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(10) Voor de toepassing van deze richtlijn worden onder “grensoverschrijdende gezondheidszorg” de volgende wijzen van verlening van gezondheidszorg verstaan:	(10) Voor de toepassing van deze richtlijn houdt “grensoverschrijdende gezondheidszorg” in:
- gebruik van gezondheidszorg in het buitenland (de patiënt gaat naar een zorgaanbieder in een andere lidstaat om behandeld te worden); deze situatie wordt bedoeld met “mobiliteit van patiënten”;	- de patiënt begeeft zich fysiek naar een zorgaanbieder in een andere lidstaat dan waar hij is aangesloten bij de sociale zekerheid, met de bedoeling aldaar gezondheidsdiensten te ontvangen; deze situatie wordt bedoeld met “mobiliteit van patiënten”;
- grensoverschrijdende verstrekking van gezondheidszorg (vanuit het grondgebied van een lidstaat worden diensten op het grondgebied van een andere lidstaat verricht), zoals telegeneeskunde, diagnose en receptverstrekking op afstand, laboratoriumdiensten;	- de gezondheidsdienst zelf begeeft zich al dan niet virtueel over de grenzen: de patiënt begeeft zich niet fysiek naar een andere lidstaat maar krijgt niettemin gezondheidszorgdiensten vanuit het grondgebied van een andere lidstaat dan waar hij is aangesloten bij de sociale zekerheid, zoals telechirurgie, medisch consult, receptverstrekking en laboratoriumdiensten op afstand; deze situatie wordt bedoeld met “telegeneeskunde”;
- permanente aanwezigheid van een zorgaanbieder (een zorgaanbieder heeft zich in een andere lidstaat gevestigd); en	- permanente aanwezigheid van een zorgaanbieder (een zorgaanbieder heeft zich in een andere lidstaat gevestigd); en
- tijdelijke aanwezigheid van personen (mobiliteit van gezondheidswerkers, die bijvoorbeeld tijdelijk naar de lidstaat van de patiënt gaan om diensten te verlenen).	- tijdelijke aanwezigheid van personen (mobiliteit van gezondheidswerkers, die bijvoorbeeld tijdelijk naar de lidstaat van de patiënt gaan om diensten te verlenen);
	- het aankopen van goederen die kaderen in de gezondheidszorg, zoals medische hulpmiddelen en geneesmiddelen in een andere lidstaat dan waar men is aangesloten bij de sociale zekerheid; dit kan maar hoeft niet noodzakelijk gepaard te gaan met een fysieke verplaatsing van de patiënt naar laatstbedoelde lidstaat.
Motivering
Het eerste deel van het amendement beoogt een betere formulering. Het tweede deel betreft het aankopen van goederen die kaderen in de gezondheidszorg, die o.a. het voorwerp uitmaakten van het arrest Decker, dat opgenomen dient te worden in een richtlijn die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  6 Voorstel voor een richtlijn Overweging 11
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(11) Zoals de lidstaten in de conclusies van de Raad betreffende de gemeenschappelijke waarden en beginselen van de gezondheidsstelsels van de Europese Unie erkend hebben, is er een reeks operationele beginselen die door de gezondheidsstelsels in de hele Gemeenschap worden gedeeld. Tot deze operationele beginselen behoren kwaliteit, veiligheid, zorg die gebaseerd is op feiten en ethiek, betrokkenheid van de patiënt, verhaal, het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens, en vertrouwelijkheid. Patiënten, gezondheidswerkers en autoriteiten die voor de zorgstelsels verantwoordelijk zijn, moeten erop kunnen vertrouwen dat in de hele Gemeenschap deze gedeelde beginselen worden nageleefd en wordt gezorgd voor de daarvoor benodigde structuren. Daarom is het passend dat de autoriteiten van de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, verantwoordelijk worden voor het waarborgen van de naleving van deze operationele beginselen. Dit is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat patiënten vertrouwen krijgen in grensoverschrijdende gezondheidszorg, hetgeen onontbeerlijk is om op de interne markt patiëntenmobiliteit en vrij verkeer van gezondheidzorgverlening, alsmede een hoog niveau van gezondheidsbescherming tot stand te brengen.	(11) Zoals de lidstaten in de conclusies van de Raad betreffende de gemeenschappelijke waarden en beginselen van de gezondheidsstelsels van de Europese Unie erkend hebben, is er een reeks operationele beginselen die door de gezondheidsstelsels in de hele Gemeenschap worden gedeeld. Tot deze operationele beginselen behoren kwaliteit, veiligheid, zorg die gebaseerd is op feiten en ethiek, betrokkenheid van de patiënt, verhaal, het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens, en vertrouwelijkheid. Patiënten, gezondheidswerkers en autoriteiten die voor de zorgstelsels verantwoordelijk zijn, moeten erop kunnen vertrouwen dat in de hele Gemeenschap deze gedeelde beginselen worden nageleefd en wordt gezorgd voor de daarvoor benodigde structuren. Daarom is het passend dat de autoriteiten van de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, verantwoordelijk worden voor het waarborgen van de naleving van deze operationele beginselen. Dit is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat patiënten vertrouwen krijgen in grensoverschrijdende gezondheidszorg, hetgeen onontbeerlijk is om op de interne markt patiëntenmobiliteit en vrij verkeer van gezondheidzorgverlening, alsmede een hoog niveau van gezondheidsbescherming tot stand te brengen. Met het oog op deze gemeenschappelijke waarden wordt niettemin aanvaard dat lidstaten om ethische redenen verschillende beslissingen nemen over de beschikbaarheid van bepaalde behandelingen en de concrete voorwaarden voor toegang daartoe. Deze richtlijn laat de ethische diversiteit onverlet. Zij verplicht de lidstaten niet om behandelingen en diensten die overeenkomstig de nationale wetgeving, regelgeving en gedragscodes voor medische beroepen niet toegestaan zijn, op hun grondgebied beschikbaar te stellen of de kosten van deze (in een andere lidstaat ontvangen) behandelingen terug te betalen.
Motivering
Als bezwaar is ingebracht dat ethisch omstreden medische "dienten" als euthanasie, DNA-tests of IVF wellicht door de lidstaten zouden moeten worden gefinancierd ook al is de bewuste dienst in bepaalde lidtaten niet toegestaan of wordt daar althans niet gefinancierd. Voor diensten die duidelijk illegaal zijn zoals euthanasie, mag geen twijfel bestaan, maar het kan toch dienstig zijn dit punt te verduidelijken. In andere gebieden zoals DNA-tests, is de situatie gecompliceerder, omdat dit niet in enige lidstaat verboden is, maar er overal verschillende voorwaarden gelden (bijvoorbeeld de verplichting zich voor de tests te laten adviseren).
Amendement  7 Voorstel voor een richtlijn Overweging 18
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(18) Het recht op vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg door het wettelijk socialezekerheidsstelsel waarbij patiënten verzekerd zijn, is door het Hof van Justitie in diverse arresten erkend. Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat de Verdragsbepalingen betreffende de vrijheid van dienstverrichting de vrijheid impliceren van ontvangers van gezondheidszorg, waaronder zij die geneeskundige behandeling behoeven, om zich met het oog daarop naar een andere lidstaat te begeven. Hetzelfde geldt voor ontvangers van gezondheidszorg die op een andere wijze, bijvoorbeeld via diensten op het gebied van e-gezondheidszorg, gezondheidszorg willen ontvangen die in een andere lidstaat wordt verleend. Hoewel het Gemeenschapsrecht de bevoegdheid van de lidstaten om hun stelsels van gezondheidszorg en sociale zekerheid in te richten onverlet laat, moeten zij bij de uitoefening van die bevoegdheid het Gemeenschapsrecht, en in het bijzonder de Verdragsbepalingen betreffende het vrij verrichten van diensten, naleven. Volgens die bepalingen mogen de lidstaten geen ongerechtvaardigde beperkingen op de uitoefening van die vrijheid in de gezondheidszorgsector invoeren of handhaven.	(18) Het recht op vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg of aangekochte goederen die kaderen in gezondheidszorg door het wettelijk socialezekerheidsstelsel waarbij patiënten aangesloten zijn, is door het Hof van Justitie in diverse arresten erkend. Het Hof van Justitie heeft geoordeeld dat de Verdragsbepalingen betreffende de vrijheid van diensten en goederen de vrijheid impliceren van patiënten om gezondheidszorgdiensten bewust te ontvangen en om goederen in het kader van gezondheidszorg bewust te kopen in een andere lidstaat. Hetzelfde geldt voor ontvangers van gezondheidszorg die via telegeneeskunde gezondheidszorgdiensten willen ontvangen vanuit een andere lidstaat dan deze waar zij sociaal verzekerd zijn. Hoewel het Gemeenschapsrecht de bevoegdheid van de lidstaten om hun stelsels van gezondheidszorg en sociale zekerheid in te richten onverlet laat, moeten zij bij de uitoefening van die bevoegdheid het Gemeenschapsrecht, en in het bijzonder de Verdragsbepalingen betreffende het vrij verrichten van diensten en goederen, naleven. Volgens die bepalingen mogen de lidstaten geen ongerechtvaardigde beperkingen op deze vrijheden invoeren of handhaven.
Motivering
Deze overweging heeft niet alleen betrekking op dienstverlening maar ook op de aankoop van goederen in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Verder wordt deze overweging beter geformuleerd.
Amendement  8 Voorstel voor een richtlijn Overweging 21
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(21) Het is passend te bepalen dat ook patiënten die zich in andere omstandigheden dan die waarop de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van toepassing is, voor gezondheidszorg naar een andere lidstaat begeven, van de beginselen van het vrije verkeer van diensten overeenkomstig het Verdrag en de bepalingen van deze richtlijn moeten kunnen profiteren. Patiënten moeten erop kunnen rekenen dat de kosten van die gezondheidszorg ten minste tot hetzelfde niveau worden vergoed als wanneer dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend. Hiermee wordt niets afgedaan aan de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de hoogte van de ziektekostendekking van hun burgers vast te stellen en worden grote gevolgen voor de financiering van de nationale gezondheidszorgstelsels voorkomen. Indien dit gunstiger is voor de patiënt, mogen de lidstaten in hun nationale wetgeving bepalen dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het tarief dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend.	(21) Het is passend te bepalen dat ook patiënten die zich in andere omstandigheden dan die waarop de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van toepassing is, voor gezondheidszorg naar een andere lidstaat begeven, van de beginselen van het vrije verkeer van diensten en goederen overeenkomstig het Verdrag en de bepalingen van deze richtlijn moeten kunnen profiteren. Patiënten moeten erop kunnen rekenen dat de kosten van die gezondheidszorg en goederen ten minste tot hetzelfde niveau worden vergoed als wanneer dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg of goed in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend of aangekocht. Hiermee wordt niets afgedaan aan de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de hoogte van de ziektekostendekking van hun burgers vast te stellen en worden grote gevolgen voor de financiering van de nationale gezondheidszorgstelsels voorkomen. Indien dit gunstiger is voor de patiënt, mogen de lidstaten in hun nationale wetgeving bepalen dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het tarief dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend.
Motivering
De richtlijn heeft niet alleen betrekking op dienstverlening maar ook op de aankoop van goederen in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Verder wordt deze overweging beter geformuleerd.
.
Amendement  9 Voorstel voor een richtlijn Overweging 24
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(24) De patiënt mag in geen geval financieel voordeel hebben van de in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg en de vergoeding van de kosten moet bijgevolg beperkt zijn tot de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	(24) De patiënt mag in geen geval financieel voordeel hebben van de in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg of aangekochte goederen. Bijgevolg moet de vergoeding van de kosten beperkt zijn tot de feitelijke kosten.
Motivering
De richtlijn heeft niet alleen betrekking op dienstverlening maar ook op de aankoop van goederen in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Verder wordt deze overweging beter geformuleerd.
Amendement  10 Voorstel voor een richtlijn Overweging 25
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(25) Deze richtlijn heeft evenmin tot doel patiënten recht te geven op vergoeding van de kosten van behandeling in een andere lidstaat wanneer de wetgeving van de lidstaat van aansluiting van de patiënt niet in een dergelijke behandeling voorziet. Ook belet deze richtlijn de lidstaten niet hun regeling voor verstrekkingen overeenkomstig de bepalingen ervan uit te breiden tot in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg.	(25) Deze richtlijn heeft evenmin tot doel patiënten recht te geven op vergoeding van de kosten van behandeling of aankoop van een goed in een andere lidstaat wanneer de wetgeving van de lidstaat van aansluiting van de patiënt niet in een dergelijke behandeling of dergelijk goed voorziet. Ook belet deze richtlijn de lidstaten niet hun regeling voor verstrekkingen en goederen overeenkomstig de bepalingen ervan uit te breiden tot in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg of goed.
Motivering
De richtlijn heeft niet alleen betrekking op dienstverlening maar ook op de aankoop van goederen in het kader van grensoverschrijdende gezondheidszorg. Verder wordt deze overweging beter geformuleerd.
Amendement  11 Voorstel voor een richtlijn Overweging 27
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(27) Uit hoofde van deze richtlijn hebben patiënten recht op alle geneesmiddelen waarvoor in de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend een vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, ook als in de lidstaat van aansluiting voor dat geneesmiddel geen vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, aangezien dit een onmisbaar aspect is om in een andere lidstaat een doeltreffende behandeling te kunnen krijgen.	(27) Uit hoofde van deze richtlijn hebben patiënten in de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, recht op alle geneesmiddelen of medische hulpmiddelen waarvoor in die lidstaat een vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, ook als in de lidstaat van aansluiting voor dat geneesmiddel of dat medische hulpmiddel geen vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, aangezien dit een onmisbaar aspect is om in een andere lidstaat een specifieke doeltreffende behandeling voor de patiënt te kunnen krijgen.
Motivering
Omwille van de rechtszekerheid en de praktische gevolgen van de verstrekking van geneesmiddelen mag deze richtlijn niet afwijken van het in artikel 6 van richtlijn 2001/83/EG vastgelegde beginsel dat uitsluitend geneesmiddelen op de markt mogen worden gebracht die in de betrokken lidstaat zijn toegelaten.
Amendement  12 Voorstel voor een richtlijn Overweging 29
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(29) Alle soorten gezondheidszorg die overeenkomstig deze richtlijn niet als intramurale zorg worden beschouwd, moeten als extramurale zorg worden beschouwd. Gezien de rechtspraak van het Hof van Justitie inzake het vrije verkeer van diensten is het passend dat geen voorafgaande toestemming wordt verlangd voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verstrekte extramurale zorg door het wettelijk socialezekerheidsstelsel van een lidstaat van aansluiting. Voor zover de vergoeding van deze zorg binnen de grenzen van de dekking van de ziektekostenregeling in de lidstaat van aansluiting blijft, zal het ontbreken van een eis van voorafgaande toestemming het financiële evenwicht van de socialezekerheidsregelingen niet aantasten.	(29) Alle soorten gezondheidszorg die overeenkomstig deze richtlijn en de wetgeving van de lidstaat van aansluiting niet als intramurale zorg worden beschouwd, moeten als extramurale zorg worden beschouwd. Gezien de rechtspraak van het Hof van Justitie inzake het vrije verkeer van diensten is het passend dat geen voorafgaande toestemming wordt verlangd voor de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verstrekte extramurale zorg door het wettelijk socialezekerheidsstelsel van een lidstaat van aansluiting. Invoering van een systeem van voorafgaande verklaring voor extramurale zorg geeft de mogelijkheid na te gaan of de patiënt vóór zijn vertrek alle nodige informatie heeft gekregen. Een dergelijk systeem mag evenwel niet afdoen aan het beginsel van automatische toestemming voor extramurale zorg.
Motivering
Naast het stelsel van voorafgaande toestemming dat de lidstaten van aansluiting kunnen invoeren voor intramurale en gespecialiseerde zorg, dient er ook een stelsel van voorafgaande verklaring te kunnen worden ingevoerd. De vergoeding kan door de lidstaat van aansluiting in het kader van deze procedure, die enkel zeker moet stellen dat de patiënt alle informatie heeft gekregen die hij nodig heeft, niet worden geweigerd.
Amendement  13 Voorstel voor een richtlijn Overweging 32 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(32 bis) De voorafgaande toestemming kan slechts worden geweigerd in het kader van een eerlijke en transparante procedure. De door de lidstaten ingestelde regels voor het indienen van een aanvraag om toestemming en de mogelijke gronden voor weigering worden op voorhand bekendgemaakt. Weigeringen moeten beperkt blijven tot het strikt noodzakelijke en moeten in verhouding zijn met de doelstellingen die aan de invoering van het systeem van voorafgaande toestemming ten grondslag hebben gelegen.
Amendement  14 Voorstel voor een richtlijn Overweging 36
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(36) De lidstaten moeten beslissen over de vorm van deze nationale contactpunten, evenals over hun aantal. De nationale contactpunten mogen ook in bestaande informatiecentra worden opgenomen of op de activiteiten daarvan voortbouwen, mits duidelijk wordt aangegeven dat zij tevens nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg zijn. De nationale contactpunten moeten over de nodige middelen beschikken om informatie over de belangrijkste aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen geven en patiënten zo nodig praktische hulp te kunnen bieden. De Commissie moet samen met de lidstaten de samenwerking betreffende de nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg bevorderen, en onder meer relevante informatie op Gemeenschapsniveau beschikbaar stellen, bijvoorbeeld via het Europese Gezondheidsportaal. Het bestaan van nationale contactpunten mag de lidstaten niet beletten overeenkomstig de specifieke inrichting van hun gezondheidszorgstelsel op regionaal of plaatselijk niveau andere met elkaar verbonden contactpunten op te richten.	(36) De lidstaten moeten beslissen over de vorm van deze nationale contactpunten, evenals over hun aantal. De nationale contactpunten mogen ook in bestaande informatiecentra worden opgenomen of op de activiteiten daarvan voortbouwen, mits duidelijk wordt aangegeven dat zij tevens nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg zijn. De nationale contactpunten moeten over de nodige middelen beschikken om informatie over de belangrijkste aspecten van grensoverschrijdende gezondheidszorg te kunnen geven en patiënten zo nodig praktische hulp te kunnen bieden. Het contactpunt mag geen juridisch advies verstrekken voor wat individuele gevallen betreft. De Commissie moet samen met de lidstaten de samenwerking betreffende de nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg bevorderen, en onder meer relevante informatie op Gemeenschapsniveau beschikbaar stellen, bijvoorbeeld via het Europese Gezondheidsportaal. Het bestaan van nationale contactpunten mag de lidstaten niet beletten overeenkomstig de specifieke inrichting van hun gezondheidszorgstelsel op regionaal of plaatselijk niveau andere met elkaar verbonden contactpunten op te richten. Bijgevolg kunnen de contactpunten worden gevestigd binnen de bevoegde beroepsorganisaties die door de lidstaten met deze taak zijn belast, alsook binnen de administratieve autoriteiten.
Motivering
De betrokkenheid van de relevante beroepsorganisaties zou het gevaar van dubbel werk en de daarmee gepaard gaande kosten vermijden, aangezien een aantal van deze organisaties al vertrouwd is met de taak van informatieverstrekking. Op deze manier zouden de contactpunten bovendien voordeel kunnen halen uit de expertise van de beroepsorganisaties in kwesties. Juridisch advies in individuele gevallen behoort niet tot de opdracht van de contactpunten en kan vragen doen rijzen met betrekking tot hun betrouwbaarheid.
Amendement  15 Voorstel voor een richtlijn Overweging 38 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(38 bis) De Commissie moet de wederzijdse verlening van steun tussen nationale organen die instaan voor kwaliteitscontrole, vrijwillige certificering van activiteiten, kwaliteitscertificeringen en samenwerking van beroepsorganisaties bevorderen en moet de ontwikkeling van gedragscodes voor verleners van gezondheidszorg ondersteunen.
Amendement  16 Voorstel voor een richtlijn Overweging 39
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(39) Wanneer geneesmiddelen in de lidstaat van de patiënt overeenkomstig Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik zijn toegelaten en in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn voorgeschreven, moet een dergelijk recept in principe in de eigen lidstaat van de patiënt medisch erkend en gebruikt kunnen worden. De opheffing van de wettelijke en bestuursrechtelijke belemmeringen voor een dergelijke erkenning doet niet af aan de noodzaak van passende instemming door de behandelend arts of apotheker van de patiënt in elk afzonderlijk geval indien dit uit hoofde van de bescherming van de menselijke gezondheid gerechtvaardigd is, noodzakelijk is en evenredig is met die doelstelling. Een dergelijke medische erkenning moet bovendien de beslissing van de lidstaat van aansluiting over de opname van dergelijke geneesmiddelen in het vergoedingenpakket van het socialezekerheidsstelsel waarbij de patiënt is aangesloten, onverlet laten. De toepassing van het erkenningsbeginsel zal worden bevorderd door de nodige maatregelen goed te keuren om de veiligheid van de patiënt te waarborgen en misbruik van of verwarring over geneesmiddelen te voorkomen.	(39) Wanneer geneesmiddelen in de lidstaat van de patiënt overeenkomstig Richtlijn 2001/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 november 2001 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik zijn toegelaten en in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn voorgeschreven, moet een dergelijk recept in principe in de eigen lidstaat van de patiënt medisch erkend kunnen worden en gebruikt kunnen worden in apotheken. De opheffing van de wettelijke en bestuursrechtelijke belemmeringen voor een dergelijke erkenning doet niet af aan de noodzaak van passende instemming door de behandelend arts of apotheker van de patiënt in elk afzonderlijk geval indien dit uit hoofde van de bescherming van de menselijke gezondheid gerechtvaardigd is, noodzakelijk is en evenredig is met die doelstelling. Een dergelijke erkenning moet bovendien de beslissing van de lidstaat van aansluiting over de opname van dergelijke geneesmiddelen in het vergoedingenpakket van het socialezekerheidsstelsel waarbij de patiënt is aangesloten, en de geldigheid van nationale bepalingen inzake prijzen en bijbetaling onverlet laten. De toepassing van het erkenningsbeginsel zal worden bevorderd door de nodige maatregelen goed te keuren om de veiligheid van de patiënt te waarborgen en misbruik van of verwarring over geneesmiddelen te voorkomen.
Motivering
Bij de erkenning van recepten gaat het niet alleen om medische erkenning door de arts, maar om erkenning bij de verstrekking van geneesmiddelen door de apotheker.
Amendement  17 Voorstel voor een richtlijn Overweging 39 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	(39 bis) De Europese Commissie moet een haalbaarheidsstudie over een gemeenschappelijk benchmarksysteem van de EU voor de kwaliteit van de gezondheidszorg opstellen.
Amendement  18 Voorstel voor een richtlijn Overweging 40
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(40) Aan alle patiënten met aandoeningen waarvoor een bijzondere concentratie van middelen of deskundigheid vereist is, moet gezondheidszorg worden verleend door de Europese referentienetwerken, zodat betaalbare, hoogwaardige en kosteneffectieve zorg wordt geboden; deze netwerken kunnen tevens een centrale rol spelen op het gebied van medische opleiding, onderzoek en uitwisseling en beoordeling van informatie. Er moet een mechanisme voor de identificatie en ontwikkeling van de Europese referentienetwerken worden ingesteld om op Europees niveau de gelijke toegang tot hoogwaardige, gedeelde expertise op een bepaald medisch gebied voor alle patiënten en voor gezondheidswerkers te organiseren.	(40) Aan alle patiënten met aandoeningen waarvoor een bijzondere concentratie van middelen of deskundigheid vereist is, moet gezondheidszorg worden verleend door de Europese referentienetwerken, zodat betaalbare, hoogwaardige en kosteneffectieve zorg wordt geboden; deze netwerken kunnen tevens een centrale rol spelen op het gebied van medische opleiding, onderzoek en uitwisseling en beoordeling van informatie. Er moet een mechanisme voor de identificatie en ontwikkeling van de Europese referentienetwerken worden ingesteld om op Europees niveau de gelijke toegang tot hoogwaardige, gedeelde expertise op een bepaald medisch gebied voor alle patiënten en voor gezondheidswerkers te organiseren. Er kunnen aanzienlijke synergieën worden bereikt door het institutionele kader voor referentienetwerken te combineren met de centrale contactpunten in de lidstaten, bedoeld in overweging 34.
Motivering
Er kunnen dubbele voordelen voor de patiënt worden bereikt door de coördinerende infrastructuur voor grensoverschrijdende contactpunten voor gezondheidszorg en referentienetwerken te combineren binnen een enkele instelling in elke lidstaat.
Amendement  19 Voorstel voor een richtlijn Overweging 43
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(43) De voortdurende ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën biedt de gezondheidsstelsels van de lidstaten kansen, maar stelt deze ook voor zware opgaven. Samenwerking bij de evaluatie van nieuwe gezondheidstechnologieën kan de lidstaten helpen doordat schaalvoordelen worden behaald en dubbel werk wordt voorkomen, en een betere kennisbasis opleveren voor een optimaal gebruik van nieuwe technologieën teneinde te waarborgen dat veilige, hoogwaardige en efficiënte gezondheidszorg wordt verleend. Dit zal ook bijdragen tot de werking van de interne markt, doordat innovaties op het gebied van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën sneller en op ruimere schaal worden verspreid. Voor een dergelijke samenwerking zijn duurzame structuren nodig, waaraan alle relevante autoriteiten van de lidstaten deelnemen en die op de bestaande proefprojecten moeten voortbouwen.	(43) De voortdurende ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën biedt de gezondheidsstelsels van de lidstaten kansen, maar stelt deze ook voor zware opgaven. Samenwerking bij de evaluatie van nieuwe gezondheidstechnologieën kan de lidstaten helpen doordat schaalvoordelen worden behaald en dubbel werk wordt voorkomen, en een betere kennisbasis opleveren voor een optimaal gebruik van nieuwe technologieën teneinde te waarborgen dat veilige, hoogwaardige en efficiënte gezondheidszorg wordt verleend. Dit kan ook bijdragen tot de werking van de interne markt, doordat innovaties op het gebied van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën sneller en op ruimere schaal worden verspreid. Voor een dergelijke samenwerking zijn duurzame structuren nodig, waaraan alle relevante belanghebbenden, onder meer gezondheidswerkers, vertegenwoordigers van de patiënten, onderzoekers, producenten en autoriteiten van de lidstaten deelnemen en die op de bestaande proefprojecten moeten voortbouwen.
	Bovendien moet de samenwerking berusten op solide beginselen van goed bestuur, zoals transparantie, openheid, inclusiviteit, objectiviteit en redelijkheid van de procedures, die beantwoorden aan de behoeften, voorkeuren en verwachtingen van de patiënten. De Commissie moet ervoor zorgen dat instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologieën, alleen tot het netwerk mogen toetreden als zij deze beginselen onderschrijven.
Motivering
Gezondheidszorgstelsels en de beoordeling van gezondheidstechnologie ( Health Technology Assessment - HTA) moeten open en inclusief zijn. Bij de beoordeling moet ook rekening worden gehouden met de standpunten, ervaringen en deskundigheid van de patiënten, zodat een betere afweging kan worden gemaakt van de baten, kosten en risico's. Artsen, gezondheidswerkers, onderzoekers en de industrie moeten hier eveneens bij worden betrokken. De standpunten van de belanghebbenden moeten in de besluitvormingsfase van het HTA-proces in aanmerking worden genomen. Dit amendement hangt samen met een amendement op artikel 17.
Amendement  20 Voorstel voor een richtlijn Artikel 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn brengt een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand.	Deze richtlijn brengt een algemeen kader voor de toegang van de burgers van de EU tot veilige, hoogwaardige, efficiënte en rechtvaardige gezondheidszorg tot stand en creëert mechanismen voor samenwerking tussen de lidstaten op het vlak van gezondheidszorg, met inachtneming van de verantwoordelijkheid van elke lidstaat voor de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg, en beoogt de toegankelijkheid, kwaliteit en efficiëntie van de gezondheidszorgsystemen in de lidstaten te verbeteren. Ook biedt de richtlijn de burger meer rechtszekerheid waar het gaat om vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verstrekte gezondheidszorg.
Motivering
Het huidige voorstel, dat gericht is op de mobiliteit van patiënten, kan als gunstig worden beschouwd voor burgers met een bepaald profiel (welgesteld, goed ingelicht en vertrouwd met vreemde talen), maar deze burgers vormen een minderheid.
Het voorstel mag niet uitsluitend aandacht besteden aan de patiëntenmobiliteit (die slechts een minderheid van de burgers aangaat) maar moet gericht zijn op het verbeteren van de kwaliteit en veiligheid van de gezondheidszorg en op het bevorderen van samenwerking tussen de lidstaten, waar alle burgers baat bij hebben.
Amendement  21 Voorstel voor een richtlijn Artikel 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft.	Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verblijft of verzekerd is, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft. De richtlijn heeft tot doel de toegang tot grensoverschrijdende gezondheidszorg te verruimen.
Amendement  22 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, zijn de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.	2. In overeenstemming met de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen en wanneer voldaan is aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, zijn de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.
Motivering
Er moet uitdrukkelijk worden vermeld dat de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen voorrang heeft in gevallen waarin verordening nr. 1408/71 (richtlijn 883/2004) niet in overeenstemming is met deze jurisprudentie. Alle richtlijnen betreffende de terugbetaling van en voorwaarden voor gezondheidszorg, de toelating en controle van geneesmiddelen, de bescherming van persoonsgegevens en andere richtlijnen hebben voorrang op deze richtlijn, op voorwaarde dat ze niet afwijken van de jurisprudentie van het Hof van Justitie, zoals uitdrukkelijk wordt vermeld in lid 2.
Amendement  23 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) “gezondheidszorg”: een gezondheidsdienst die in het kader van de uitoefening van zijn beroep door of onder toezicht van een gezondheidswerker wordt verleend, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering op nationaal niveau, en onafhankelijk van de vraag of het een publieke of private dienst betreft;	a) “gezondheidszorg”: gezondheidsdiensten en -goederen, met name medische of farmaceutische diensten en geneesmiddelen of medische hulpmiddelen, die in het kader van de uitoefening van zijn beroep door of onder toezicht van een gezondheidswerker worden verleend of voorgeschreven, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering van de zorg op nationaal niveau, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft;
Motivering
De levering van geneesmiddelen valt onder het vrije verkeer van goederen. Apothekers doen echter veel meer dan geneesmiddelen verstrekken: zij geven hun patiënten raad en zijn bekommerd om hun welzijn. Bovendien vormen de geneesmiddelen die zij verstrekken, een aanvulling op doktersbehandelingen en bijgevolg een sleutelelement van de gezondheidszorg. Hun werkzaamheden moeten daarom volledig binnen het toepassingsgebied van deze richtlijn vallen.
Amendement  24 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter a bis) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	a bis) “medische gegevens”: informatie over de fysieke of mentale medische toestand van een persoon, of over de verlening van een medische dienst aan een persoon, waaronder: a) informatie over de registratie van de betrokken persoon voor de verlening van medische diensten; b) informatie over betalingen of voorwaarden voor medische zorg met betrekking tot de betrokken persoon; c) een aan een persoon toegekend cijfer, symbool of kenmerk dat als unieke identificatie geldt voor medische doeleinden van die persoon; d) informatie over de betrokken persoon die tijdens de verstrekking van medische zorg aan de persoon is verzameld; e) informatie die uit het testen of onderzoeken van een lichaamsdeel of lichaamseigen stof voortkomt; en f) de identificatie van een persoon (gezondheidswerker) als verstrekker van gezondheidszorg aan de persoon;
Motivering
Overeenkomstig het advies van de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming moet de definitie van gezondheidsgegevens zo ruim mogelijk zijn. Dit is de definitie ISO 27799.
Amendement  25 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter d
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
d) “gezondheidswerker”: een arts, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger (verpleegkundige), beoefenaar der tandheelkunde (tandarts), verloskundige of apotheker in de zin van Richtlijn 2005/36/EG of een andere beroepsbeoefenaar die werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht die behoren tot een gereglementeerd beroep, als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, onder a), van Richtlijn 2005/36/EG;	d) “gezondheidswerker”: een arts, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger (verpleegkundige), beoefenaar der tandheelkunde (tandarts), verloskundige of apotheker in de zin van Richtlijn 2005/36/EG of een andere beroepsbeoefenaar die werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht die behoren tot een gereglementeerd beroep, als gedefinieerd in artikel 3, lid 1, onder a), van Richtlijn 2005/36/EG; of een persoon die in de lidstaat van behandeling rechtmatig werkzaamheden in de gezondheidszorg verricht;
Motivering
Amendement in overeenstemming met het toepassingsgebied van de richtlijn (gezondheidsdiensten en -producten).
Amendement  26 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter h
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
h) “lidstaat van aansluiting”: de lidstaat waar de patiënt verzekerd is;	h) “lidstaat van aansluiting”: de lidstaat waar de patiënt aangesloten is bij de sociale zekerheid conform de coördinatieregels van Verordening (EEG) nr. 1408/71;
Amendement  27 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter i
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
i) “lidstaat waar de behandeling plaatsvindt”: de lidstaat op het grondgebied waarvan de grensoverschrijdende gezondheidszorg feitelijk wordt verleend;	i) “lidstaat waar de behandeling plaatsvindt”: de lidstaat op het grondgebied waarvan of van waaruit de grensoverschrijdende gezondheidszorg feitelijk wordt verleend;
Motivering
- definitie “lidstaat waar de behandeling plaatsvindt”: “of van waaruit” moet verduidelijken dat ook telegeneeskunde in de definitie vervat zit.
Amendement  28 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter i bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	i bis) “medisch hulpmiddel”: een medisch hulpmiddel als gedefinieerd in Richtlijn 93/42, Richtlijn 90/385 of Richtlijn 98/7;
Motivering
Het aankopen van goederen, die kaderen in de gezondheidszorg (zoals bv. medische hulpmiddelen) was het voorwerp van het arrest Decker (in casu een bril) en moet dus ook opgenomen worden in een richtlijn, die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  29 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter i ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	i ter) “goed dat kadert in de gezondheidszorg”: goed dat aangewend wordt met het oog op het behoud of het verbeteren van iemands gezondheidstoestand zoals onder meer medische hulpmiddelen en geneesmiddelen;
Motivering
Het aankopen van goederen, die kaderen in de gezondheidszorg (zoals bv. medische hulpmiddelen) was het voorwerp van het arrest Decker (in casu een bril) en moet dus ook opgenomen worden in een richtlijn, die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  30 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – titel en lid 1 en letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Verantwoordelijkheden van de autoriteiten van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt	Verplichtingen van de autoriteiten van de lidstaten
1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:	1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, op basis van de beginselen van universaliteit, geografische en financiële toegang tot hoogwaardige zorg, efficiëntie, doelmatigheid, continuïteit, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:
a) mechanismen zijn ingesteld om ervoor te zorgen dat de zorgaanbieders aan die normen kunnen voldoen, met inachtneming van de internationale medische wetenschap en de algemeen erkende goede medische praktijken;	a) mechanismen voor systematisch onderricht en scholing van hoge kwaliteit voor gezondheidswerkers zijn ingesteld om ervoor te zorgen dat de zorgaanbieders aan die normen kunnen voldoen, met inachtneming van de internationale medische wetenschap en de algemeen erkende goede medische praktijken;
Amendement  31 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;	b) de in lid 1, onder a), bedoelde gezondheidszorg wordt verstrekt volgens kwaliteits- en veiligheidsnormen en ‑richtsnoeren die door de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt zijn vastgesteld en die waarborgen dat:
	(i) patiënten en zorgaanbieders uit andere lidstaten onder meer met elektronische middelen informatie over deze normen en richtsnoeren, met inbegrip van de bepalingen betreffende toezicht, krijgen;
	ii) patiënten en zorgaanbieders uit andere lidstaten informatie over aangeboden behandelingen, beschikbaarheid, gemiddelde of, indien toepasselijk, verplichte prijzen van de gezondheidszorg, alsmede nadere gegevens over de regels omtrent de verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid van de zorgaanbieder kunnen krijgen;
Motivering
Het bepaalde in artikel 11 moet worden overgenomen in artikel 5 omdat het om dezelfde materie gaat. Schrapping van artikel 11 valt te overwegen.
Om redenen van subsidiariteit en proportionaliteit dient de definitie van kwaliteits- en veiligheidsnormen uitsluitend te worden behandeld als aangelegenheid van het toepasselijke recht.
Patiënten en aanbieders moeten op de hoogte worden gebracht van de kwaliteits- en veiligheidsnormen van de lidstaten. De patiënten moeten echter ook worden geïnformeerd omtrent de therapeutische opties die er zijn om een keuze te kunnen maken.
Amendement  32 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter c
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de beschikbaarheid, de prijzen en de resultaten van de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;	c) de zorgaanbieders alle relevante informatie verstrekken om patiënten in staat te stellen met kennis van zaken beslissingen te nemen, in het bijzonder over de behandelingsopties, de beschikbaarheid, de prijzen en de kwaliteitcertificaten, en de risico's die inherent zijn aan de verleende gezondheidszorg, en de gegevens betreffende hun eventuele verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid;
Motivering
De patiënten moeten echter ook worden geïnformeerd omtrent de therapeutische opties die er zijn om een overwogen keuze te kunnen maken.
Amendement  33 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter d
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(d) de patiënten over klachtenprocedures en rechtsmiddelen beschikken en schadeloosgesteld kunnen worden ingeval zij schade ondervinden als gevolg van de ontvangen gezondheidszorg;	Schrappen
Amendement  34 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter e
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
e) er voor de behandeling die op hun grondgebied plaatsvindt op de aard en omvang van het risico afgestemde systemen van beroepsaansprakelijkheidsverzekering zijn ingesteld, dan wel een waarborg of een soortgelijke regeling die gelijkwaardig is of met betrekking tot het doel in wezen vergelijkbaar is;	e) er voor de behandeling die op het grondgebied plaatsvindt, op de aard en omvang van het risico afgestemde systemen van beroepsaansprakelijkheidsverzekering zijn ingesteld, dan wel een waarborg of een soortgelijke regeling die gelijkwaardig is of met betrekking tot het doel in wezen vergelijkbaar is;
Amendement  35 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 - titel en lid 1 – letter f en g en leden 1 bis en 1 ter
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
f) het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, wordt beschermd;	f) er een recht is op continuïteit van zorg via doorgifte van relevante medische gegevens met betrekking tot de patiënt. Hierbij moet het grondrecht op privacy ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, worden beschermd;
g) patiënten uit andere lidstaten gelijk worden behandeld als onderdanen van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt en overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt tegen discriminatie worden beschermd.	g) patiënten uit andere lidstaten gelijk worden behandeld als onderdanen van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt en overeenkomstig het Gemeenschapsrecht en de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt tegen discriminatie worden beschermd.
	g bis) er stelselmatige en continue inspanningen worden geleverd om te zorgen dat die normen worden verbeterd, overeenkomstig de conclusies van de Raad betreffende de gemeenschappelijke waarden en beginselen van de gezondheidsstelsels van de Europese Unie*, en rekening houdende met de vooruitgang van de internationale medische wetenschap, de algemeen aanvaarde beste praktijken en de nieuwe technologieën in de gezondheidszorg;
	g ter) de overheidsautoriteiten van de lidstaat van behandeling regelmatig de toegankelijkheid, de kwaliteit en de financiële toestand van hun gezondheidsstelsel controleren aan de hand van de ingevolge artikel 18 ingezamelde gegevens; zij nemen regelmatig de nodige maatregelen om het niveau van de volksgezondheid en de financiële betaalbaarheid van hun sociale zekerheidsstelsel te behouden;
	g quater) ingevolge deze richtlijn niet van de gezondheidswerkers wordt verlangd dat zij akkoord gaan met een geprogrammeerde behandeling of voorrang geven aan patiënten uit andere lidstaten ten nadele van andere patiënten die dezelfde behandeling behoeven, onder meer door vergroting van de wachttijd.
	(g quinquies) het recht op een schriftelijk of elektronisch bijgehouden dossier, met het oog op de zorgcontinuïteit, wordt gewaarborgd;
	(g sexties) de berekening van de kosten van de zorg voor patiënten uit andere lidstaten overeenkomt met de werkelijke gemiddelde kosten die aan patiënten in de lidstaten van behandeling of hun verzekeraar in rekening worden gebracht;
	1 bis. Om de veiligheid van de patiënten zo goed mogelijk te waarborgen zien de lidstaten van behandeling en van aansluiting erop toe dat:
	a) patiënten klachten kunnen richten aan een Europese Ombudsman die kennis neemt van de klachten van patiënten met betrekking tot voorafgaande toestemming, de kwaliteit van de behandeling,en betaling, en genoegdoening en schadevergoeding verkrijgen wanneer zij door een ontvangen gezondheidsbehandeling schade ondervinden;
	b) de kwaliteits- en veiligheidsnormen van de lidstaat van behandeling bekend worden gemaakt in een voor de burgers begrijpelijke en toegankelijke vorm ;
	c) er een recht is op continuïteit van zorg via doorgifte van relevante medische gegevens met betrekking tot de patiënt, met inachtneming van het bepaalde in lid 1 - punt (e) en overeenkomstig artikel 13, en patiënten na de ontvangen behandeling recht hebben op een schriftelijk of elektronisch bijgehouden dossier van die behandeling en van eventueel medisch advies, met het oog op de continuïteit van de zorg;
	d) de lidstaat van aansluiting, in het geval van complicaties als gevolg van een in het buitenland verstrekte medische behandeling, of indien een bijzondere medische nabehandeling nodig blijkt, een vergoeding waarborgt die even hoog is als voor een op zijn grondgebied verstrekte medische behandeling is geregeld.
	e) de lidstaten elkaar onmiddellijk en op proactieve wijze informatie verstrekken over zorgaanbieders of gezondheidswerkers, indien reguleringsmaatregelen zijn getroffen tegen hun registratie of tegen hun recht van dienstverlening.
	1 ter. Overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 19, lid 2, stelt de Commissie de nodige maatregelen vast voor totstandbrenging van een gemeenschappelijk beveiligingsniveau voor medische gegevens, rekening houdend met bestaande technische normen op dit gebied.
	PB C 146 van 22.6.2006, blz. 1.
Amendement  36 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. Voor zover dit nodig is om de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg te bevorderen, ontwikkelt de Commissie samen met de lidstaten richtsnoeren om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken; daarbij wordt uitgegaan van een hoog beschermingsniveau voor de gezondheid.	3. Voor zover dit nodig is om de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg te bevorderen, ontwikkelt de Commissie samen met de lidstaten voorstellen om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken; daarbij wordt uitgegaan van een hoog beschermingsniveau voor de gezondheid. Die richtsnoeren moeten de lidstaten helpen bij het formuleren van duidelijke kwaliteits- en veiligheidscriteria voor de op hun grondgebied verstrekte gezondheidszorg;.
Motivering
De Commissie is alleen voor de totstandbrenging van grensoverschrijdende gezondheidszorg verantwoordelijk. Uitwerking van richtlijnen zou duidelijk inbreuk maken op de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor hun gezondheidszorgstelsel. Ingevolge het subsidiariteitsbeginsel zijn de lidstaten verantwoordelijk voor de organisatie van hun gezondheidsdiensten.
Amendement  37 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 6 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
In een andere lidstaat verleende gezondheidszorg	In of vanuit een andere lidstaat verleende gezondheidszorg
Amendement  38 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 6 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.	1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die vanuit een andere lidstaat gezondheidszorg willen ontvangen, zonder zich fysiek te begeven naar die lidstaat of die er goederen die kaderen in de gezondheidszorg willen aankopen, niet belet worden deze gezondheidszorg of goederen te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling of het desbetreffende goed deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend of hetzelfde of soortgelijk goed op zijn grondgebied zou zijn aangekocht. Deze richtlijn belet niet dat de lidstaten een gunstiger regeling opnemen, bijvoorbeeld dat de kosten van de behandeling worden vergoed volgens het (hogere) niveau dat geldt in de lidstaat waar de behandeling plaatsvond of waar het goed aangekocht is. Dit kan in het bijzonder het geval zijn voor behandelingen die via de in artikel 15 van deze richtlijn genoemde Europese referentienetwerken worden verleend. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorgdiensten en goederen worden vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend of aangekocht.
Motivering
Het voorstel voorziet enkel in een mechanisme voor de lidstaten om de uitstroom van patiënten te beperken. Ook het omgekeerde mechanisme, om de instroom van patiënten te beperken, moet voorzien worden. Zowel de uit- als de instroom van patiënten kan immers een bedreiging vormen van de financiële balans van de sociale zekerheid en/of de capaciteit en de toegankelijkheid van zorgen.
Amendement  39 Voorstel voor een richtlijn Article 6 - paragraphe 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden voor zover zij behoren tot de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde , voor de patiënt even doeltreffende behandeling in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. De lidstaten vergoeden andere daarmee verband houdende kosten, bijvoorbeeld voor therapeutische behandeling, mits de totale kosten het bedrag dat in de lidstaat van aansluiting zou worden vergoed, niet overschrijden.
Amendement  40 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 6 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaat van aansluiting kan aan een patiënt die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg wil ontvangen, dezelfde voorwaarden, behandelingscriteria en wettelijke en administratieve formele eisen stellen om de gezondheidszorg te kunnen ontvangen en de kosten daarvan vergoed te krijgen als hij zou stellen indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend, mits deze niet discriminerend zijn en geen belemmering voor het vrije verkeer van personen vormen.	3. De lidstaat van aansluiting kan aan een patiënt die in een andere lidstaat gezondheidszorgdiensten of goederen die kaderen in de gezondheidszorg wil ontvangen, dezelfde voorwaarden, behandelingscriteria en wettelijke en administratieve formele eisen, zoals gedragscodes voor de medische beroepen, stellen als hij zou stellen indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorgdienst op zijn grondgebied zou zijn verleend of indien hetzelfde of soortgelijke goed op zijn grondgebied zou zijn aangekocht, mits deze niet discriminerend zijn en geen belemmering voor het vrije verkeer van diensten en goederen vormen.
Motivering
Niet het vrij verkeer van personen is hier relevant (dit beginsel ligt aan de oorpsrong van Verordening 1408/71). Het is het daarentegen wel het vrij verkeer van diensten en goederen dat hier relevant is.
Amendement  41 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 6 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.	4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend. Deze kosten omvatten ook reiskosten, indien zich extreem lange wachttijden voordoen of indien in het geval van zeldzame ziekten geen behandeling beschikbaar is, onverlet het geval van behandelingen die in de lidstaat van aansluiting uitdrukkelijk zijn verboden.
Motivering
Wanneer een verzekerde zich gedwongen ziet om voor behandeling naar een nadere lidstaat te reizen, wegens te lange wachttijden of niet-beschikbaarheid van behandeling , wat zich in het bijzonder bij zeldzame ziekten kan voordoen, moeten reiskosten ook tot de kosten worden gerekend die in aanmerking komen voor vergoeding door de zorgaanbieder in de lidstaat van aansluiting. Dit geldt echter niet wanneer een behandeling in de lidstaat van aansluiting uitdrukkelijk is verboden .
Amendement  42 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 7
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De lidstaat van aansluiting stelt de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende extramurale zorg niet afhankelijk van voorafgaande toestemming als de kosten van die zorg door zijn socialezekerheidsstelsel vergoed zouden worden indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend.	De lidstaat van aansluiting stelt de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende extramurale zorg of de aankoop van een in een andere lidstaat aangekocht goed dat kadert in de gezondheidszorg niet afhankelijk van voorafgaande toestemming als de kosten van die zorg of goed door zijn socialezekerheidsstelsel vergoed zouden worden indien de zorg op zijn grondgebied zou zijn verleend of het goed op zijn grondgebied zou zijn aangekocht.
Motivering
Het aankopen van goederen, die kaderen in de gezondheidszorg (zoals bv. medische hulpmiddelen) was het voorwerp van het arrest Decker (in casu een bril) en moet dus ook opgenomen worden in een richtlijn, die de codificatie van de arresten Kohll en Decker beoogt.
Amendement  43 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Intramurale en gespecialiseerde zorg	Intramurale zorg
Amendement  44 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De Commissie stelt deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken. Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.	2. De Commissie stelt in samenwerking en overleg met de gezondheidsautoriteiten van de lidstaten deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.
Motivering
Het getuigt van goede praktijk als samenwerking en overleg met de gezondheidsautoriteiten van de lidstaten plaatsvindt bij het opstellen van deze specifieke lijst, aangezien ziekten en behandelingen daarvan niet in alle lidstaten dezelfde zijn.
Amendement  45 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 1 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De lidstaat van aansluiting mag voor de vergoeding door zijn socialezekerheidsstelsel van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale zorg een systeem van voorafgaande toestemming hanteren als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: a) gezondheidszorg waarvoor ten minste voor één nacht overnachtingsaccommodatie voor de patiënt nodig is;	In de volgende gevallen mag de lidstaat van aansluiting, bij wijze van uitzondering, voor de vergoeding door zijn socialezekerheidsstelsel van de kosten van in een andere lidstaat verleende intramurale zorg een systeem van voorafgaande toestemming hanteren: a) gezondheidszorg die alleen binnen een medische infrastructuur kan worden geboden en waarvoor doorgaans accommodatie voor de patiënt nodig is.
het systeem is bedoeld om de uitstroom van patiënten als gevolg van de toepassing van dit artikel aan te pakken en te voorkomen dat deze leidt, of waarschijnlijk zal leiden, tot ernstige aantasting van:	het systeem is bedoeld om de uitstroom van patiënten als gevolg van de toepassing van dit artikel aan te pakken en te voorkomen dat deze leidt, of waarschijnlijk zal leiden, tot ernstige aantasting van:
i)         het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of	i)         het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of
ii)        de planning en rationalisering die in de ziekenhuissector plaatsvinden om overcapaciteit van ziekenhuizen, ongelijkheden bij de verlening van intramurale zorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op het grondgebied van de lidstaat.	ii)        de doelstellingen van de lidstaat inzake planning en rationalisering in de ziekenhuissector waarmee wordt beoogd om op het grondgebied van de lidstaat een toereikende en permanente toegang tot een evenwichtig aanbod van hoogwaardige intramurale zorg te waarborgen en verspilling van financiële, technische en menselijke middelen te voorkoment.
Amendement  46 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Wanneer voorafgaande toestemming is gevraagd en verleend, zorgt de lidstaat van aansluiting ervoor dat de patiënt alleen die kosten vooraf hoeft te betalen die vooraf betaald hadden moeten worden als de zorg was verstrekt binnen het zorgstelsel van de lidstaat van aansluiting. Voor alle andere kosten streven de lidstaten naar rechtstreekse overmaking van betalingen tussen verzekeraars en zorgaanbieders.
Amendement  47 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. Patiënten die in hun lidstaat van aansluiting op een wachtlijst staan, hoeven geen voorafgaande toestemming te vragen indien de termijn die nodig is om toestemming te krijgen, nadelig zou zijn voor hun gezondheidstoestand of voor het ondergaan van de geneeskundige behandeling of indien de betrokkene de behandeling in kwestie niet kan krijgen in zijn lidstaat van aansluiting, afgezien van procedures die uitdrukkelijk door de wetgeving van de lidstaat van aansluiting verboden zijn.
Motivering
Patiënten die met die al te lang op een behandeling moeten wachten, hoeven geen voorafgaande toestemming te vragen. Dat geldt ook voor patiënten die geen behandeling kunnen krijgen omdat die in hun lidstaat van aansluiting niet beschikbaar is. Dit mag echter niet worden geïnterpreteerd als het faciliteren van de verstrekking en financiering van behandelingen die uitdrukkelijk door de wetgeving van de lidstaat van aansluiting verboden zijn.
Amendement  48 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 ter. Patiënten die op een wachtlijst staan voor medische behandeling in hun eigen land en dringend behandeling nodig hebben, hoeven geen voorafgaande toestemming te vragen.
Motivering
Patiënten die in hun eigen land op een wachtlijst staan en dringend behandeling nodig hebben, moeten de mogelijkheid hebben om tijdige behandeling te verkrijgen in een andere lidstaat zonder dat zij voorafgaande toestemming hoeven te vragen. Zij moeten ook het recht hebben op volledige en rechtstreekse betaling van hun zorg, die vaak erg duur is, door het land van herkomst aan het land van behandeling (zonder dat zij vooraf hoeven te betalen).
Amendement  49 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 quater(nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 quater. Patiënten met zeldzame ziekten hebben geen voorafgaande toestemming nodig.
Motivering
In een context van schaarse kennis en deskundigheid op nationaal niveau moeten patiënten met een zeldzame ziekte, gediagnosticeerd of niet, het recht hebben om zonder voorafgaande toestemming grensoverschrijdende zorg te verkrijgen. Zij moeten ook het recht krijgen op volledige en rechtstreekse betaling van hun zorg, die vaak erg duur is, door het land van herkomst aan het land waar de behandeling plaatsvindt (zonder dat zij vooraf hoeven te betalen), zelfs en juist als de zorg die zij nodig hebben niet bestaat in hun land van aansluiting, omdat dit vaak de reden is dat zij naar het buitenland gaan.
Amendement  50 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 9 – lid -1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	-1 bis. De toestemmingsregelingen zijn gebaseerd op criteria die beletten dat de bevoegde instanties hun beoordelingsbevoegdheid willekeurig of naar eigen inzicht uitoefenen.
Amendement  51 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 9 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. Wanneer voorafgaande toestemming is verleend, probeert de lidstaat van aansluiting eventuele verdere kosten rechtstreeks door de zorginkoper te laten vergoeden aan de zorgaanbieder.
Motivering
De lidstaten moeten de rechtstreekse betaling van de kosten door de verzekeraar in de lidstaat van aansluiting aan de dienstverlener in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, bevorderen. Zo hoeven patiënten niet meer vooraf te betalen, wat een obstakel voor de toegang tot behandeling zou kunnen vormen.
Amendement  52 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 9 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. Een Europese ombudsman behandelt de klachten van patiënten over voorafgaande toestemming, de kwaliteit van de behandeling en betalingen.
Motivering
Patiënten moeten het recht hebben op communautair niveau te worden gehoord als zij klachten hebben over belangrijke kwesties zoals voorafgaande toestemming, de kwaliteit van de behandeling en betalingen.
Amendement  53 Voorstel voor een richtlijn – wijzigingsbesluit Artikel 9 – lid 5 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 ter. De Commissie verricht binnen twee jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn een haalbaarheidsstudie naar de oprichting van een clearinginstelling om de vergoeding van kosten in het kader van deze richtlijn tussen verschillende landen, gezondheidszorgstelsels en muntzones te vergemakkelijken, brengt daarover verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad en dient zo nodig een wetgevingsvoorstel in.
Motivering
De lidstaten moeten de vergoeding van kosten tussen de lidstaten op dergelijke wijze faciliteren dat de kosten zo objectief en onpartijdig mogelijk kunnen worden gemeten. Dit kan een onderdeel vormen van een doeltreffende oplossing om deze doelstelling te verwezenlijken.
Amendement  54 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg.	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg. Patiëntenorganisaties moeten betrokken worden bij de samenwerking met de bevoegde nationale instanties bij het verstrekken en verspreiden van informatie ten behoeve van patiënten.
Motivering
Patiëntenorganisaties zijn erg nuttig voor het ondersteunen van de nationale bevoegde instanties bij het verstrekken en verspreiden van informatie ten behoeve van patiënten.
Amendement  55 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. In elke lidstaat is er een onafhankelijk adviescentrum dat de patiënten adviseert over de verschillende behandelingen in de lidstaten. Op basis van de informatie die het adviescentrum verstrekt, beslissen de patiënten welke behandeling zij verkiezen.
Amendement  56 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan.	1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan. Deze nationale contactpunten worden op een efficiënte en transparante wijze ingesteld. In alle lidstaten wordt de informatie over het bestaan ervan naar behoren verspreid, zodat patiënten gemakkelijk toegang hebben tot de informatie.
Amendement  57 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. De nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg mogen ook in bestaande informatiecentra in de lidstaten worden ondergebracht.
Motivering
In overweging 36 staat duidelijk dat de nationale contactpunten ook in bestaande structuren in de lidstaten mogen worden ondergebracht. Dit moet ook duidelijk in de bepalingen van de richtlijn staan. Zo wordt voorkomen dat de toepassing van de richtlijn extra administratieve lasten voor de lidstaten met zich brengt.
Amendement  58 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Het nationale contactpunt in de lidstaat van aansluiting verricht, in nauwe samenwerking met de andere bevoegde nationale autoriteiten, de nationale contactpunten in andere lidstaten, in het bijzonder die waar de behandeling plaatsvindt, en de Commissie, de volgende taken:	2. Het nationale contactpunt in de lidstaat van aansluiting verricht, in nauwe samenwerking met de andere bevoegde nationale autoriteiten, maar onafhankelijk daarvan, de nationale contactpunten in andere lidstaten, in het bijzonder die waar de behandeling plaatsvindt, de patiëntenorganisaties en de Commissie, de volgende taken:
Motivering
De nationale contactpunten en de andere bevoegde nationale autoriteiten, zoals nationale gezondheidsdiensten, moeten functioneel onafhankelijk van elkaar zijn, aangezien laatstgenoemde geneigd zouden kunnen zijn om de contactpunten niet in het belang van de patiënt, maar in hun eigen belang te beheren.
Amendement  59 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter a)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;	a) het verstrekt en verspreidt informatie ten behoeve van patiënten, in het bijzonder over hun rechten in verband met grensoverschrijdende gezondheidszorg, kwaliteits- en veiligheidswaarborgen, bescherming van persoonsgegevens, de openbare of particuliere rechtsvorm van de zorgaanbieder, de terugbetalingsprocedure en -tarieven, klachtenprocedures en rechtsmiddelen voor in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg, en de toepasselijke voorwaarden;
Amendement  60 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter d)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
d) het bevordert de ontwikkeling van internationale buitengerechtelijke regelingen voor het beslechten van geschillen als gevolg van grensoverschrijdende gezondheidszorg.	d) het bevordert in samenwerking met de ombudsman de ontwikkeling van internationale buitengerechtelijke regelingen voor het beslechten van geschillen als gevolg van grensoverschrijdende gezondheidszorg.
Motivering
De ombudsman is een onafhankelijke instantie die in alle lidstaten actief is en voornamelijk onderzoeken verricht naar administratieve werkwijzen, nalatigheden of belangrijke maatregelen van overheidsdiensten een inbreuk vormen op de rechten van natuurlijke of rechtspersonen of hun rechtmatige belangen schaden. In dit specifieke geval kan de ombudsman geschillen helpen regelen.
Amendement  61 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter e bis) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	e bis) aanbieders van eerstelijnszorg informeren de patiënten over de beschikbaarheid en de taak van de nationale contactpunten in hun lidstaat van aansluiting.
Motivering
Aanbieders van eerstelijnszorg, zoals huisartsen, zijn meestal het eerste contactpunt tussen de patiënt en de gezondheidsdienst. Opdat patiënten op de hoogte zouden zijn van hun recht op grensoverschrijdende gezondheidszorg, moeten aanbieders van eerstelijnszorg verplicht worden om patiënten door te verwijzen naar de nationale contactpunten, die hun de meest volledige informatie over de mogelijke behandelingen kunnen geven.
Amendement 62 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 - leden 2 bis, 2 ter en 2 quater (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	2 bis. De lidstaten zorgen voor samenwerking tussen hun verschillende bevoegde instanties zodat de betrouwbaarheid van de informatie die overeenkomstig artikel 10 aan de patiënten wordt verstrekt, gewaarborgd blijft.
	2 ter. De lidstaten werken met elkaar samen ter waarborging van de medische nabehandeling en/of de behandeling van eventuele complicaties als gevolg van een in het buitenland ondergane medische behandeling. De lidstaat van behandeling waarborgt de lidstaat van aansluiting die verantwoordelijk is voor de vergoeding van die nabehandeling en/of die behandeling, dat er beroepsmogelijkheden zullen zijn in geval van schade, en dat toegang tot het medisch dossier kan worden verkregen. 2 quater Er komt een Europees register van geneeskundigen die in een van de EU-lidstaten uit het medisch register zijn geschrapt of tegen wie door de betrokken autoriteiten in een van de lidstaten van de EU beperkingen of tuchtmaatregelen zijn ingesteld.
Motivering
De samenwerkingsplicht moet zich uitstrekken tot de nieuwe bepalingen van de artikelen 5 en 10.
Amendement  63 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 1 – inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Wanneer overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2001/83/EG een vergunning is verleend om een geneesmiddel op hun grondgebied in de handel te brengen, waarborgen de lidstaten dat recepten die door een gemachtigde persoon in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn verstrekt, op hun grondgebied kunnen worden gebruikt en dat eventuele beperkingen op de erkenning van individuele recepten verboden zijn, tenzij deze:	1. Wanneer overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Richtlijn 2001/83/EG een vergunning is verleend om een geneesmiddel op hun grondgebied in de handel te brengen, waarborgen de lidstaten dat recepten voor dat geneesmiddel die door een gemachtigde persoon in een andere lidstaat voor een bepaalde patiënt zijn verstrekt, op hun grondgebied kunnen worden gebruikt en dat eventuele beperkingen op de erkenning van individuele recepten verboden zijn, tenzij deze:
Motivering
Artikel 6 der Richtlinie 2001/83/EG sieht vor, dass nur im jeweiligen Mitgliedstaat zugelassene Arzneimittel in den Verkehr gebracht werden dürfen. Diese nationalen Zulassungen machen auch heute noch den weit überwiegenden Marktanteil der Arzneimittel gegenüber zentralen europäischen Zulassungen auf der Grundlage der Verordnung (EG) 726/2004 aus. Auch bei an sich unzweifelhaft authentischen Verschreibungen können im konkreten Einzelfall legitime und begründete Zweifel an der Befugnis der verschreibenden Person zur Verschreibung des fraglichen Arzneimittels bestehen, z.B. bei einer möglichen Überschreitung berufsrechtlicher Grenzen der Approbation. Diesen möglichen Zweifeln wird durch die Änderung in Buchstabe b) Rechnung getragen.
Amendement  64 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 1 – letter b)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) op gegronde en gerechtvaardigde twijfel omtrent de echtheid of de inhoud van een individueel recept berusten.	b) op gegronde en gerechtvaardigde twijfel omtrent de echtheid of de inhoud van een individueel recept of omtrent de voorschrijfbevoegdheid van de voorschrijver berusten.
Motivering
Artikel 6 der Richtlinie 2001/83/EG sieht vor, dass nur im jeweiligen Mitgliedstaat zugelassene Arzneimittel in den Verkehr gebracht werden dürfen. Diese nationalen Zulassungen machen auch heute noch den weit überwiegenden Marktanteil der Arzneimittel gegenüber zentralen europäischen Zulassungen auf der Grundlage der Verordnung (EG) 726/2004 aus. Auch bei an sich unzweifelhaft authentischen Verschreibungen können im konkreten Einzelfall legitime und begründete Zweifel an der Befugnis der verschreibenden Person zur Verschreibung des fraglichen Arzneimittels bestehen, z.B. bei einer möglichen Überschreitung berufsrechtlicher Grenzen der Approbation. Diesen möglichen Zweifeln wird durch die Änderung in Buchstabe b) Rechnung getragen.
Amendement  65 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – inleidende formule
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken stelt de Commissie het volgende vast:	2. Om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken stelt de Commissie het volgende voor:
Motivering
De genoemde maatregelen zullen onvermijdelijk een weerslag hebben op de activiteiten van de gezondheidswerkers en de bescherming van de volksgezondheid. De lidstaten moeten hun bevoegdheid op deze gebieden kunnen behouden.
Amendement  66 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – letter a)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) maatregelen die een apotheker of andere gezondheidswerker in staat stellen te controleren of een recept echt is en in een andere lidstaat door een gemachtigde persoon is verstrekt, door de ontwikkeling van een communautair model voor recepten en de bevordering van de interoperabiliteit van elektronische recepten;	a) maatregelen die een apotheker of andere gezondheidswerker in staat stellen te controleren of een recept echt is en in een andere lidstaat door een gemachtigde persoon is verstrekt, door de ontwikkeling van een communautair model voor recepten en de bevordering van de interoperabiliteit van elektronische recepten. Garanties inzake gegevensbescherming worden in aanmerking genomen en vanaf de beginfase van dit ontwikkelingsproces geïntegreerd.
Motivering
Overeenkomstig het advies van de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming is dit belangrijk om voor een hoog niveau van gegevensbescherming te zorgen.
Amendement  67 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 2 – letter b bis) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	b bis) maatregelen die het voor de voorschrijver en de afleveraar gemakkelijker maken met elkaar contact op te nemen om onzekerheid omtrent een recept weg te nemen;
Motivering
Een systeem voor erkenning van Europese recepten moet rechtstreekse contacten tussen artsen en apothekers mogelijk maken. Dergelijke rechtstreekse contacten zijn een essentiële voorwaarde voor het wegnemen van twijfels over de geneesmiddelenbehandeling en zijn nu al gangbare praktijk in de lidstaten.
Amendement  68 Voorstel voor een richtlijn Artikel 14 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Artikel 14 is ook van toepassing op recepten voor de levering van medische hulpmiddelen die overeenkomstig de wetgeving van de desbetreffende lidstaat toegestaan zijn.
Amendement  69 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 3 – inleiding en letter a)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De Commissie stelt het volgende vast:	De Commissie stelt het volgende voor:
a) een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan de Europese referentienetwerken moeten voldoen, waaronder de voorwaarden en criteria voor zorgaanbieders die aan de Europese referentienetwerken willen deelnemen, teneinde in het bijzonder te waarborgen dat de Europese referentienetwerken:	a) een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan de Europese referentienetwerken moeten voldoen, waaronder een lijst van zeldzame ziekten waarmee rekening moet worden gehouden, alsook de voorwaarden en criteria voor zorgaanbieders die aan de Europese referentienetwerken willen deelnemen, teneinde in het bijzonder te waarborgen dat de Europese referentienetwerken:
Motivering
Zoals vermeld in de toelichting bij het Commissievoorstel (punt 8.3) heeft het Europese referentienetwerk vooral tot doel gezondheidszorg te verlenen aan patiënten met aandoeningen waarvoor een bijzondere concentratie van middelen of deskundigheid vereist is, zodat betaalbare, hoogwaardige en kosteneffectieve zorg wordt geboden. Dit moet in het desbetreffende artikel van de richtlijn worden overgenomen.
Amendement  70 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 3 – letter b bis) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	b bis) maatregelen met het oog op de financiële en geografische toegankelijkheid van de Europese referentienetwerken.
Motivering
Als bepaalde gespecialiseerde zorg op Europees niveau wordt georganiseerd, moeten er garanties blijven dat deze toegankelijk blijft.
Amendement  71 Voorstel voor een richtlijn Artikel 16 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 16 bis Telegeneeskunde
	Beoefenaars van telegeneeskunde die gezondheidszorg aan patiënten in de EU verstrekken, moeten geregistreerd zijn bij de medische toezichthouder van de lidstaat van waaruit de telegeneeskundige behandeling wordt verstrekt.
Motivering
De medische toezichthouders in de EU-lidstaten moeten alle artsen reglementeren die in hun lidstaat gezondheidszorg verstrekken, ongeacht waar de arts deze behandeling verstrekt.
Amendement  72 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Samenwerking op het gebied van het beheer van nieuwe gezondheidstechnologieën	Samenwerking op het gebied van het beheer van gezondheidstechnologieën
Motivering
Het voorgestelde netwerk moet functioneren volgens de beginselen van goed bestuur, zoals ook is vermeld in het witboek van de Commissie over Europese governance (2001), met name als het gaat om openheid, rekenschap en verantwoording, effectiviteit en coherentie. Samenwerking bij de evaluatie van de gezondheidstechnologie is bedoeld om transparante, objectieve, inclusieve en tijdige procedures te bevorderen. De Commissie mag daarom alleen autoriteiten voor de evaluatie van gezondheidstechnologie toelaten die aan deze normen voldoen. Dit amendement gaat samen met een amendement op overweging 43.
Amendement  73 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. De Commissie stelt in overleg met het Europees Parlement een operationeel kader voor het netwerk op dat is gebaseerd op de beginselen van goed bestuur, waaronder transparantie, objectiviteit, eerlijke procedures en op een brede en volledige participatie van de belanghebbenden van alle betrokken maatschappelijke groepen, met inbegrip van gezondheidswerkers, patiënten, onderzoekers en het bedrijfsleven.
Motivering
Het voorgestelde netwerk moet functioneren volgens de beginselen van goed bestuur, zoals ook is vermeld in het witboek van de Commissie over Europese governance (2001), met name als het gaat om openheid, rekenschap en verantwoording, effectiviteit en coherentie. Samenwerking bij de evaluatie van de gezondheidstechnologie is bedoeld om transparante, objectieve, inclusieve en tijdige procedures te bevorderen. De Commissie mag daarom alleen autoriteiten voor de evaluatie van gezondheidstechnologie toelaten die aan deze normen voldoen. Dit amendement gaat samen met een amendement op overweging 43.
Amendement  74 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 2 – letters a bis), a ter) en a quater) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	a bis) vinden van duurzame manieren om een evenwicht te bewerkstelligen tussen de doelstellingen van toegang tot geneesmiddelen, beloning voor innovatie en beheer van de gezondheidszorgbegroting;
	a ter) ontwikkelen van transparante, objectieve, inclusieve en tijdige procedures en methoden om een evenwicht te bereiken tussen alle doelstellingen;
	a quater) verzekeren van volledige participatie van alle betrokken maatschappelijke groepen, met name patiënten, medische gemeenschap, onderzoekers en bedrijfsleven;
Motivering
Het voorgestelde netwerk moet functioneren volgens de beginselen van goed bestuur, zoals ook is vermeld in het witboek van de Commissie over Europese governance (2001), met name als het gaat om openheid, rekenschap en verantwoording, effectiviteit en coherentie. Samenwerking bij de evaluatie van de gezondheidstechnologie is bedoeld om transparante, objectieve, inclusieve en tijdige procedures te bevorderen. De Commissie mag daarom alleen autoriteiten voor de evaluatie van gezondheidstechnologie toelaten die aan deze normen voldoen. Dit amendement gaat samen met een amendement op overweging 43.
Amendement  75 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 2 – letter b)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) ondersteunen van de verstrekking van objectieve, betrouwbare, tijdige, transparante en overdraagbare informatie over de doeltreffendheid van gezondheidstechnologieën op korte en lange termijn en een effectieve uitwisseling van deze informatie tussen de nationale autoriteiten of instanties mogelijk maken.	b) ondersteunen van de verstrekking van objectieve, betrouwbare, tijdige, transparante en overdraagbare informatie over de doeltreffendheid van gezondheidstechnologieën op korte en lange termijn, evenals over mogelijke neveneffecten en effecten daarvan op de samenleving, en een effectieve uitwisseling van deze informatie tussen de nationale autoriteiten of instanties mogelijk maken.
Motivering
Dit artikel voorziet in samenwerking tussen de instanties die verantwoordelijk zijn voor de effectbeoordeling van technologie in de gezondheidssector. Deze instanties beschikken over informatie over zowel de doeltreffendheid van technologieën als eventuele neveneffecten en effecten op de samenleving. Daarom moet ook over deze vraagstukken informatie worden uitgewisseld.
Amendement  76 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaten wijzen de autoriteiten of instanties aan die aan het in lid 1 bedoelde netwerk deelnemen en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens van die autoriteiten of instanties.	3. De lidstaten wijzen de autoriteiten of instanties aan die aan het in lid 1 bedoelde netwerk deelnemen. De Commissie staat enkel autoriteiten die aan de beginselen van goed bestuur voldoen toe om zich bij het netwerk aan te sluiten.
Motivering
Het voorgestelde netwerk moet functioneren volgens de beginselen van goed bestuur, zoals ook is vermeld in het witboek van de Commissie over Europese governance (2001), met name als het gaat om openheid, rekenschap en verantwoording, effectiviteit en coherentie. Samenwerking bij de evaluatie van de gezondheidstechnologie is bedoeld om transparante, objectieve, inclusieve en tijdige procedures te bevorderen. De Commissie mag daarom alleen autoriteiten voor de evaluatie van gezondheidstechnologie toelaten die aan deze normen voldoen. Dit amendement gaat samen met een amendement op overweging 43.
Amendement  77 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige maatregelen voor de oprichting en het beheer van dit netwerk vast, waarbij ook de aard en het type van de uit te wisselen informatie wordt gespecificeerd.	4. De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige maatregelen voor de oprichting en het beheer van dit netwerk vast overeenkomstig voornoemde doelstellingen, waarbij ook de aard en het type van de uit te wisselen informatie wordt gespecificeerd.
Motivering
Het voorgestelde netwerk moet functioneren volgens de beginselen van goed bestuur, zoals ook is vermeld in het witboek van de Commissie over Europese governance (2001), met name als het gaat om openheid, rekenschap en verantwoording, effectiviteit en coherentie. Samenwerking bij de evaluatie van de gezondheidstechnologie is bedoeld om transparante, objectieve, inclusieve en tijdige procedures te bevorderen. De Commissie mag daarom alleen autoriteiten voor de evaluatie van gezondheidstechnologie toelaten die aan deze normen voldoen. Dit amendement gaat samen met een amendement op overweging 43.
Amendement  78 Voorstel voor een richtlijn Artikel 18 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verzamelen voor toezichtsdoeleinden benodigde statistische gegevens en overige aanvullende gegevens over de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, de verleende zorg, de betrokken zorgaanbieders en patiënten, de kosten en de resultaten. Deze gegevens verzamelen zij, overeenkomstig de nationale en communautaire wetgeving inzake de productie van statistieken en de bescherming van persoonsgegevens, in het kader van hun algemene systemen voor het verzamelen van gegevens over de gezondheidszorg.	1. De lidstaten verzamelen voor toezichtsdoeleinden benodigde statistische gegevens over de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, de verleende zorg, de betrokken zorgaanbieders en patiënten, de kosten en de resultaten. Deze gegevens verzamelen zij, overeenkomstig de nationale en communautaire wetgeving inzake de productie van statistieken en de bescherming van persoonsgegevens, en met name artikel 8, lid 4, van Richtlijn 95/46/EG, in het kader van hun algemene systemen voor het verzamelen van gegevens over de gezondheidszorg.
Motivering
Artikel 8, lid 4, van Richtlijn 95/46/EG bevat specifieke voorschriften voor het latere gebruik van gezondheidsgegevens.
Amendement  79 Voorstel voor een richtlijn Artikel 18 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De lidstaten zenden de in lid 1 bedoelde gegevens ten minste jaarlijks naar de Commissie, met uitzondering van de gegevens die al krachtens Richtlijn 2005/36/EG worden verzameld.	2. De lidstaten zenden de in lid 1 bedoelde gegevens zo nodig naar de Commissie, met uitzondering van de gegevens die al krachtens Richtlijn 2005/36/EG worden verzameld. De noodzakelijk van zulke toezending voor wettige doeleinden wordt tevoren naar behoren toegelicht.
Motivering
De gegevens moeten niet per definitie jaarlijks aan de Commissie worden toegezonden, maar slechts indien dat noodzakelijk wordt geacht.
Amendement  80 Voorstel voor een richtlijn Artikel 19 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit. De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde termijn wordt vastgesteld op drie maanden.	2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit. De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde termijn wordt vastgesteld op drie maanden. Wanneer uitvoeringsmaatregelen betreffende de verwerking van persoonsgegevens worden vastgesteld, wordt de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming geraadpleegd.
Motivering
Overeenkomstig het advies van de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming is het belangrijk dat hij over deze kwesties wordt geraadpleegd.
Amendement  81 Voorstel voor een richtlijn Artikel 20
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Binnen vijf jaar na de in artikel 22, lid 1, genoemde termijn stelt de Commissie een verslag over de werking van deze richtlijn op en dient dit bij het Europees Parlement en de Raad in.	Binnen drie jaar na de in artikel 22, lid 1, genoemde termijn stelt de Commissie een verslag over de werking van deze richtlijn op en dient dit bij het Europees Parlement en de Raad in. In dit rapport wordt bijzondere aandacht besteed aan de toepassing van deze richtlijn op de mobiliteit van patiënten en die van alle actoren in de gezondheidsstelsels van de lidstaten. Zonodig doet de Commissie het verslag vergezeld gaan van voorstellen voor wijzigingswetgeving.
Daartoe stellen de lidstaten de Commissie, onverminderd artikel 22, in kennis van alle maatregelen die zij in verband met de toepassing van de procedures in de artikelen 8 en 9 invoeren, wijzigen of handhaven.	Daartoe stellen de lidstaten de Commissie, onverminderd artikel 22, in kennis van alle maatregelen die zij toepassen voor de uitvoering van de richtlijn.
Motivering
Nadere precisering van een aantal aspecten die aan de orde moeten komen in het evaluatieverslag, dat bovendien al na drie jaar moet worden uitgebracht.

PROCEDURE

Titel	rechten van patiënten in grensoverschrijdende gezondheidszorg
Document- en procedurenummers	COM(2008)0414 – C6-0257/2008 – 2008/0142(COD)
Commissie ten principale	ENVI
Advies uitgebracht door        Datum bekendmaking	IMCO 2.9.2008
Medeverantwoordelijke commissie(s) - datum bekendmaking	23.9.2008
Rapporteur voor advies        Datum benoeming	Bernadette Vergnaud 10.9.2008
Behandeling in de commissie	6.11.2008		22.1.2009		11.2.2009
Datum goedkeuring	9.3.2009
Uitslag eindstemming	+: –: 0:	19 16 2
Bij de eindstemming aanwezige leden	Mogens Camre, Gabriela Creţu, Janelly Fourtou, Evelyne Gebhardt, Martí Grau i Segú, Ioan Lucian Hămbăşan, Malcolm Harbour, Pierre Jonckheer, Eija-Riitta Korhola, Kurt Lechner, Lasse Lehtinen, Catiuscia Marini, Nickolay Mladenov, Catherine Neris, Bill Newton Dunn, Zita Pleštinská, Karin Riis-Jørgensen, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Leopold Józef Rutowicz, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Eva-Britt Svensson, Jacques Toubon, Bernadette Vergnaud
Bij de eindstemming aanwezige vaste plaatsvervanger(s)	Emmanouil Angelakas, Wolfgang Bulfon, Colm Burke, Jan Cremers, Magor Imre Csibi, Brigitte Fouré, Benoît Hamon, Othmar Karas, José Ribeiro e Castro, Olle Schmidt, Søren Bo Søndergaard, Anja Weisgerber, Stefano Zappalà
Bij de eindstemming aanwezige plaatsvervanger(s) (art. 178, lid 2)	Alfredo Antoniozzi, Thijs Berman, Christofer Fjellner, Jim Higgins, Maria Grazia Pagano

ADVIES van de Commissie economische en monetaire zaken (10.3.2009)

aan de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid

over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg
(COM(2008)0414 – C6-0257/2008 – 2008/0142(COD))

Rapporteur: Harald Ettl

BEKNOPTE MOTIVERING

Het voorstel van de Commissie voor een richtlijn betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg wordt door de rapporteur voor advies toegejuicht, omdat het gericht is op meer transparantie en meer rechtszekerheid voor de patiënt. Aangezien medische inrichtingen kwalitatief steeds betere behandelingen aanbieden en de patiënten beter worden geïnformeerd, is de conclusie gewettigd dat de mobiliteit van de patiënten zal toenemen. De meerwaarde die voor het gezondheidsbeleid kan worden verkregen door behandelcentra in Europa onderling beter te koppelen, moet in het middelpunt van de inspanningen staan. Tegelijkertijd moet worden voorkomen dat de voorgestelde richtlijn leidt tot eenzijdige kostenverhogingen voor bepaalde lidstaten en dat de nationale gezondheidszorg resp. het nationale zorgpakket in het gedrang komt bij een meer dan proportionele vraag naar gezondheidsdiensten.

Gezondheidsdiensten zijn buiten de werkingssfeer van de dienstenrichtlijn gehouden, omdat zij een hoger goed zijn en door middel van eigen voorschriften op Europees vlak geregeld dienen te worden. Tegen deze achtergrond heeft het Europees Parlement de Commissie in mei 2008 in een initiatiefverslag verzocht een nieuw Europees regelingskader voor de grensoverschrijdende gezondheidszorg op te stellen. In het kader van het sociale pakket heeft de Commissie in juli 2008 het onderhavige voorstel gepubliceerd, waarmee voornamelijk de jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie inzake grensoverschrijdende gezondheidszorg is gecodificeerd.

De rapporteur voor advies steunt het voorstel van de Commissie om de grensoverschrijdende mobiliteit van patiënten te vergemakkelijken en de patiëntenrechten in afgeleid recht te verduidelijken. Ten behoeve van de patiënt moeten in elk geval alle synergieën op medisch gebied worden benut. Dit vereist economische, verzekeringstechnische en organisatorische maatregelen, bijvoorbeeld ten aanzien van de bedden- en financieringscapaciteit van de lidstaten. Om knelpunten in de zorgvertrekking aan de eigen bevolking als gevolg van een instroom van patiënten uit andere lidstaten te vermijden, moeten de patiënten - rekening houdend met de capaciteiten van elke lidstaat en de financiële mogelijkheden - toegang krijgen tot Europese instellingen.

Op grond van artikel 35 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en artikel 152, lid 1, EG-Verdrag moeten de lidstaten een hoog niveau van bescherming van de gezondheid verzekeren. Momenteel varieert het aanbod aan gezondheidsdiensten sterk per lidstaat. Het moet verder worden ontwikkeld en op een kwalitatief hoog niveau blijven. De gezondheidszorg als goed van hogere waarde moet ondersteund worden door een contractbeleid, kwaliteitsborging en een ombudsmanregeling. De mogelijkheid van grensoverschrijdende gezondheidszorg mag voor de lidstaten geen reden vormen hun zorgvoorzieningen niet verder te verbeteren en behandelingen in het buitenland te stimuleren.

De rapporteur voor advies is het ermee eens dat de lidstaten in staat worden gesteld een voorafgaande goedkeuring van de vergoeding in te voeren als het financiële evenwicht van het zorgstelsel en/of de verstrekking van intramurale zorg in een lidstaat ernstig wordt verstoord. In dit verband moet er ook op worden gewezen dat lidstaten de mogelijkheid moeten hebben om de daadwerkelijke kosten van de dienstverlening volledig in rekening te brengen van de stelsels waarbij de patiënten zijn aangesloten. In sommige lidstaten worden ziekenhuisbehandelingen voor een deel uit sociale premies en voor een deel uit belastinggelden gefinancierd. Als de gastpatiënten uitsluitend de socialezekerheidstarieven in rekening zouden worden gebracht, zouden lidstaten waar patiënten zich wellicht door het ontoereikende dienstenaanbod genoopt zien zich in een andere lidstaat te laten behandelen, ten onrechte door de belastingbetaler in het doelland worden ontlast.

AMENDEMENTEN

De Commissie economische en monetaire zaken verzoekt de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid onderstaande amendementen in haar verslag op te nemen:

Amendement  1 Voorstel voor een richtlijn Overweging 2
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
(2) Omdat aan de voorwaarden voor de toepassing van artikel 95 van het Verdrag als rechtsgrondslag wordt voldaan, moet de Gemeenschapswetgever die rechtsgrondslag zelfs gebruiken wanneer de bescherming van de volksgezondheid een doorslaggevende factor is voor de gemaakte keuzen; artikel 95, lid 3, van het Verdrag verlangt in dit verband expliciet dat bij harmonisering wordt uitgegaan van een hoog niveau van bescherming van de volksgezondheid, daarbij in het bijzonder rekening houdend met alle nieuwe ontwikkelingen die op wetenschappelijke gegevens zijn gebaseerd.	(2) Omdat aan de voorwaarden voor de toepassing van artikel 95 van het Verdrag als rechtsgrondslag wordt voldaan, moet de Gemeenschapswetgever die rechtsgrondslag zelfs gebruiken wanneer de bescherming van de volksgezondheid een doorslaggevende factor is voor de gemaakte keuzen; artikel 95, lid 3, van het Verdrag verlangt in dit verband expliciet dat wordt uitgegaan van een hoog niveau van bescherming van de volksgezondheid, daarbij in het bijzonder rekening houdend met alle nieuwe ontwikkelingen die op wetenschappelijke gegevens zijn gebaseerd.
Motivering
Deze richtlijn heeft tot doel de rechten van de patiënten te verduidelijken en niet de organisatie van de gezondheidszorg te harmoniseren. Dat valt onder de exclusieve bevoegdheid van de lidstaten.
Amendement  2 Voorstel voor een richtlijn Overweging 4
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
(4) De gezondheidsstelsels van de Gemeenschap vormen een belangrijk onderdeel van het hoge niveau van sociale bescherming in Europa en dragen bij tot sociale samenhang en sociale rechtvaardigheid, alsook tot duurzame ontwikkeling. Bovendien maken zij deel uit van het bredere kader van diensten van algemeen belang.	(4) De gezondheidsstelsels van de Gemeenschap vormen een belangrijk onderdeel van het hoge niveau van sociale bescherming in Europa en dragen bij tot sociale samenhang en sociale rechtvaardigheid, alsook tot duurzame ontwikkeling. Bovendien maken zij deel uit van het bredere kader van diensten van algemeen belang. Onder de diensten van algemeen belang genieten zij een bijzondere status op grond van hun prioritaire doelstellingen, namelijk waarborging van de patiëntenveiligheid en verzekering van een openbare gezondheidszorg.
Motivering
Weliswaar bevat deze richtlijn een zelfstandige regeling voor de gezondheidsdiensten, die buiten de dienstenrichtlijn zijn gehouden, maar het thema gezondheid wordt op soortgelijke wijze behandeld als eerder in het kader van de dienstenrichtlijn de bedoeling was. Er mag geen twijfel over bestaan dat het bij gezondheidsdiensten om een hoger goed gaat dan bij andere diensten.
Amendement  3 Voorstel voor een richtlijn Overweging 15
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(15) Onderzoek wijst erop dat gezondheidszorg in 10% van de gevallen schade oplevert. De invoering van duidelijke gemeenschappelijke verplichtingen voor de omgang met schade als gevolg van gezondheidszorg is dan ook essentieel om te voorkomen dat een gebrek aan vertrouwen in deze mechanismen een belemmering voor de verbreiding van grensoverschrijdende gezondheidszorg vormt. De dekking van schade en de vergoeding door de stelsels van het land waar de behandeling plaatsvindt, mag de lidstaten niet beletten de dekking van hun binnenlandse stelsels uit te breiden tot patiënten uit hun land die zich in het buitenland willen laten behandelen wanneer dit in het belang van de patiënt is, in het bijzonder voor patiënten voor wie het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat noodzakelijk is.	(15) Onderzoek wijst erop dat gezondheidszorg in 10% van de gevallen lichamelijke schade oplevert. De invoering van duidelijke gemeenschappelijke verplichtingen voor de omgang met schade als gevolg van gezondheidszorg is dan ook essentieel om te voorkomen dat een gebrek aan vertrouwen in deze mechanismen een belemmering voor de verbreiding van grensoverschrijdende gezondheidszorg vormt. De dekking van schade en de vergoeding door de stelsels van het land waar de behandeling plaatsvindt, mag de lidstaten niet beletten de dekking van hun binnenlandse stelsels uit te breiden tot patiënten uit hun land die zich in het buitenland willen laten behandelen wanneer dit in het belang van de patiënt is, in het bijzonder voor patiënten voor wie het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat noodzakelijk is.
Amendement  4 Voorstel voor een richtlijn Overweging 24
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
(24) De patiënt mag in geen geval financieel voordeel hebben van de in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg en de vergoeding van de kosten moet bijgevolg beperkt zijn tot de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	(24) De patiënt mag in geen geval financieel voordeel hebben van de in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg en de vergoeding van de kosten moet bijgevolg beperkt zijn tot de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg. De lidstaat van aansluiting dient ook andere, daarmee samenhangende kosten, zoals therapiekosten, te vergoeden.
Motivering
Weliswaar bevat deze richtlijn een zelfstandige regeling voor de gezondheidsdiensten, die buiten de dienstenrichtlijn zijn gehouden, maar het thema gezondheid wordt op soortgelijke wijze behandeld als eerder in het kader van de dienstenrichtlijn de bedoeling was. Er mag geen twijfel over bestaan dat het bij gezondheidsdiensten om een hoger goed gaat dan bij andere diensten.
Amendement  5 Voorstel voor een richtlijn Artikel 2
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft.	Deze richtlijn is van toepassing op de grensoverschrijdende verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft. Deze richtlijn is van toepassing op wettelijke, particuliere en gecombineerde ziektekostenverzekeringen.
Motivering
Het woord "grensoverschrijdend" moet worden toegevoegd, omdat de tekst anders niet verenigbaar is met artikel 152 EG-Verdrag (aanvullend optreden van de Gemeenschap).
Amendement  6 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter f
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
f) de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen, in het bijzonder artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen en Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels;	f) de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen, in het bijzonder de artikelen 19, 20, 22 en 25 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen en de artikelen 17, 18, 19, 20, 27 en 28 van Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels;
Amendement  7 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g bis (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	g bis) Richtlijn 2002/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 november 2002 betreffende levensverzekering1;
	1 PB L 345 van 19.12.2002, blz. 1.
Amendement  8 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g ter (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	g ter) Eerste Richtlijn 73/239/EEG van de Raad van 24 juli 1973 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche, en de uitoefening daarvan1;
	1 PB L 228 van 16.8.1973, blz. 3.
Amendement  9 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 1 – letter g quater (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	g quater) Richtlijn 92/49/EEG van de Raad van 18 juni 1992 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche (derde richtlijn schadeverzekering)1.
	1 PB L 228 van 11.8.1992, blz. 1.
Amendement  10 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 2
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
Wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, zijn de bepalingen van die verordening van toepassing; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.	Tot de datum van inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 883/2004 geldt dat, wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 22 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, de bepalingen van die verordening van toepassing zijn; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 22, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.
Motivering
Met de te schrappen zin wordt de mogelijkheid van "opt-in" gecreëerd met een overstap van Verordening 1408/71 naar de onderhavige richtlijn; de gevolgen en administreerbaarheid zijn onduidelijk en het ondergraven van genoemde verordening moet worden afgewezen.
Amendement  11 Voorstel voor een richtlijn Artikel 3 – lid 2 – alinea 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Vanaf de datum van inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 883/2004 geldt dat, wanneer voldaan wordt aan de voorwaarden waaronder krachtens artikel 20 van Verordening (EG) nr. 883/2004 toestemming moet worden verleend om zich naar een andere lidstaat te begeven teneinde een passende behandeling te ondergaan, de bepalingen van die verordening van toepassing zijn; de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn zijn dan niet van toepassing. Wanneer een verzekerde zich daarentegen in andere omstandigheden in een andere lidstaat wil laten behandelen, zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn wel van toepassing; artikel 20 van Verordening (EG) nr. 883/2004 is dan niet van toepassing. Wanneer echter aan de voorwaarden voor de verlening van toestemming in artikel 20, lid 2, van Verordening (EG) nr. 883/2004 wordt voldaan, wordt deze toestemming altijd verleend en worden de prestaties overeenkomstig die verordening verstrekt. In dat geval zijn de artikelen 6, 7, 8 en 9 van deze richtlijn niet van toepassing.
Amendement  12 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter g) – punt ii bis) (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	ii bis) een verzekerde als gedefinieerd in de polisvoorwaarden van de relevante particuliere ziektekostenverzekeringen;
Amendement  13 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 bis (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	1 bis. Overeenkomstig artikel 152 van het Verdrag rust de verantwoordelijkheid voor de organisatie van het gezondheidsstelsel en voor de verstrekte medische zorg volledig op de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt.
Motivering
De "ontvangende kant" wordt niet genoemd; daarom hier een verwijzing naar het EG-Verdrag.
Amendement  14 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 ter (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	1 ter. Overeenkomstig artikel 12, lid 2, letter d bis, zijn de autoriteiten van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, verantwoordelijk voor een doorlopende controle aan de hand van de daar verzamelde gegevens. Op grond van de resultaten van die controle nemen de autoriteiten zo nodig snel maatregelen om de volksgezondheid en het financiële evenwicht van het stelsel van sociale zekerheid te waarborgen.
Motivering
Aangezien de gegevens toch al worden vergaard, moeten zij meteen ook door de lidstaten gebruikt kunnen worden om hun nationale gezondheidsbeleid gestalte te geven ("ageren in plaats van reageren").
Amendement  15 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	3 bis. Gezien het grote belang dat de waarborging van kwaliteit en veiligheid van de grensoverschrijdende zorg heeft voor met name de patiënt, worden bij het ontwerpen van normen en richtsnoeren als bedoeld in de leden 1 en 3 in ieder geval patiëntenorganisaties betrokken, met name patiëntenorganisaties met een grensoverschrijdend mandaat .
Amendement  16 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 1
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.	1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen. De bevoegde instantie in de lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de daadwerkelijke kosten van de behandeling. Als er diverse methoden beschikbaar zijn voor de behandeling van een bepaalde aandoening of verwonding, heeft de patiënt recht op vergoeding van de kosten van alle behandelmethoden die door de internationale medische wetenschap voldoende beproefd zijn en in de lidstaat van aansluiting niet beschikbaar zijn. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.
Motivering
Verduidelijking dat niet de lidstaat, maar de relevante socialezekerheidsinstantie(s) de kosten moet(en) vergoeden. Verduidelijking dat niet alleen de kosten die de wettelijk geregelde sociale zekerheid zou maken, maar ook de kosten die de door de overheid gefinancierde gezondheidssystemen zouden maken, moeten worden vergoed.
Amendement  17 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 2
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de bevoegde instantie in de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.
Motivering
Verduidelijking dat niet de lidstaat, maar de relevante socialezekerheidsinstantie(s) de kosten moet(en) vergoeden.
Amendement  18 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 4
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het wettelijk socialezekerheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.	4. De lidstaten beschikken over een mechanisme voor de berekening van de door het betrokken wettelijk gezondheidsstelsel aan de verzekerde vergoede kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg. Dit mechanisme berust op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekende criteria en de volgens dit mechanisme vergoede kosten zijn niet lager dan die welke vergoed zouden worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op het grondgebied van de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend.
Motivering
Hiermee wordt duidelijk gemaakt dat niet alleen de kosten die de wettelijk geregelde sociale zekerheid zou maken, maar ook de kosten die de door de overheid gefinancierde gezondheidssystemen of gemengde systemen zouden maken, moeten worden vergoed.
Amendement  19 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De Commissie stelt deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken. Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.	2. De Commissie stelt deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken. Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing. De Commissie houdt bij het opstellen van deze lijst rekening met de speciale positie van Europese referentienetwerken als bedoeld in artikel 15.
Amendement  20 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. Het systeem van voorafgaande toestemming is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om dergelijke gevolgen te voorkomen, en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie.	4. Het systeem van voorafgaande toestemming geldt onverminderd artikel 3, lid 2, en is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om dergelijke gevolgen te voorkomen, en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie.
Amendement  21 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 bis (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	Artikel 8 bis
	Weigering van intramurale en gespecialiseerde zorg
	8 bis. Een lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, kan een zorgaanbieder het recht toekennen om patiënten uit een andere lidstaat die zich in die lidstaat willen laten behandelen, intramurale of gespecialiseerde zorg te weigeren, als dat ten koste zou gaan van andere patiënten met soortgelijke zorgbehoeften, die hierdoor bijvoorbeeld langer op een behandeling zouden moeten wachten.
Motivering
Opneming van de laatste zin uit overweging 12. Deze essentiële zin uit de overwegingen ontbreekt in de tekst van de richtlijn; uit een oogpunt van rechtszekerheid en betere leesbaarheid is het goed deze zin hier op te nemen. De doelstelling dat patiënten zo dicht mogelijk bij hun woonplaats of werk medische zorg kunnen krijgen, mag niet in gevaar worden gebracht door een onbeperkte toegang van patiënten uit andere lidstaten.
Amendement  22 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat de administratieve procedures voor het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat waarvoor voorafgaande toestemming vereist is als bedoeld in artikel 8, lid 3, voor de vergoeding van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten, en de overige voorwaarden en formele eisen als bedoeld in artikel 6, lid 3, berusten op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekendgemaakte criteria, die noodzakelijk zijn en evenredig zijn met de beoogde doelstelling. Wanneer aan de voorwaarden in artikel 22, lid 1, onder c), en lid 2 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt een verzekerde altijd toestemming verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f).	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat de administratieve procedures voor het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat waarvoor voorafgaande toestemming vereist is als bedoeld in artikel 8, lid 3, voor de vergoeding van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten, en de overige voorwaarden en formele eisen als bedoeld in artikel 6, lid 3, berusten op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekendgemaakte criteria, die noodzakelijk zijn en evenredig zijn met de beoogde doelstelling. Tot de datum van inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 883/2004 wordt overeenkomstig artikel 22, lid 1, onder c), en lid 2 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 aan een verzekerde toestemming verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f). Vanaf de datum van inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 883/2004 wordt overeenkomstig artikel 20 van Verordening (EG) nr. 883/2004 aan een verzekerde toestemming verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f).
Amendement  23 Voorstel voor een richtlijn Artikel 10 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg.	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat mechanismen zijn ingesteld om patiënten op verzoek informatie te geven over het ontvangen van gezondheidszorg in een andere lidstaat en de voorwaarden die daarop van toepassing zijn, onder meer in geval van schade als gevolg van in een andere lidstaat ontvangen gezondheidszorg. In de voorlichting over grensoverschrijdende zorg wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen de rechten die patiënten hebben op grond van deze richtlijn en de rechten op grond van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f).
Amendement  24 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan.	1. De lidstaten wijzen nationale contactpunten voor grensoverschrijdende gezondheidszorg aan en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens daarvan. De lidstaten waarborgen dat patiëntenorganisaties, ziekenfondsen en zorgaanbieders betrokken worden bij het werk van deze nationale contactpunten.
Amendement  25 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter d bis) (nieuw)
Voorstel voor een richtlijn	Amendement
	d bis) het registreert alle activiteiten op grond van de artikelen 6, 7, 8, 9 en 15 in de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt, en geeft hiervan kennis aan de bevoegde instanties van die lidstaat, waarbij de zorgaanbieders de vereiste informatie doorgeven, zodra zij daarover beschikken.
Motivering
Om de procedure zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Amendement  26 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is.	1. De lidstaten verlenen de wederzijdse bijstand die voor de toepassing van deze richtlijn nodig is en leggen hierover afspraken vast.
Amendement  27 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking.	2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op nationaal, regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie en tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg, en leggen hierover afspraken vast.
Amendement  28 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Artikel 15 bis Grensregio’s
	Om in de toekomst tot een zo effectief mogelijk zorgbeleid te komen, wijst de Commissie grensregio´s aan als proefgebieden waar innovatieve initiatieven met betrekking tot grensoverschrijdende zorg uitvoerig getest, geanalyseerd en geëvalueerd kunnen worden.
Amendement  29 Voorstel voor een richtlijn Artikel 20 – alinea 2 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	De Commissie is verantwoordelijk voor de verzameling van de benodigde informatie om grensoverschrijdende stromen van patiënten en professionals in kaart te brengen om zodoende eventuele negatieve effecten tijdig te kunnen bijstellen en positieve effecten verder te stimuleren. De Commissie neemt deze informatie op in het in lid 1 bedoelde verslag.

PROCEDURE

Titel	Rechten van patiënten in grensoverschrijdende gezondheidszorg
Document- en procedurenummers	COM(2008)0414 – C6-0257/2008 – 2008/0142(COD)
Commissie ten principale	ENVI
Advies uitgebracht door        Datum bekendmaking	ECON 2.9.2008
Rapporteur voor advies        Datum benoeming	Harald Ettl 22.10.2008
Behandeling in de commissie	11.12.2008		20.1.2009
Datum goedkeuring	9.3.2009
Uitslag eindstemming	+: –: 0:	24 0 7
Bij de eindstemming aanwezige leden	Zsolt László Becsey, Pervenche Berès, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Jonathan Evans, Elisa Ferreira, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Donata Gottardi, Benoît Hamon, Gunnar Hökmark, Sophia in ‘t Veld, Othmar Karas, Wolf Klinz, Kurt Joachim Lauk, Hans-Peter Martin, Gay Mitchell, Sirpa Pietikäinen, John Purvis, Bernhard Rapkay, Eoin Ryan, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Ivo Strejček, Ieke van den Burg, Cornelis Visser
Bij de eindstemming aanwezige vaste plaatsvervanger(s)	Harald Ettl, Margaritis Schinas, Eva-Riitta Siitonen

ADVIES van de Commissie industrie, onderzoek en energie (17.2.2009)

aan de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid

inzake het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg
(COM(2008)0414 – C6‑0257/2008 – 2008/0142(COD))

Rapporteur: Françoise Grossetête

BEKNOPTE MOTIVERING

1) Context

Het is in de allereerste plaats van belang dat de werkingssfeer van dit voorstel voor een richtlijn klaar en duidelijk wordt afgebakend om iedere verwarring of vereenzelviging te vermijden. De richtlijn heeft uitsluitend betrekking op patiënten. Zij heeft geen betrekking op de mobiliteit van de gezondheidswerkers. Het gaat er bijgevolg niet om de "Dienstenrichtlijn" toe te passen op de gezondheidssector.

De patiënten wensen over het algemeen toegang tot kwalitatief hoogstaande medische verzorging, dicht bij huis en zo spoedig mogelijk. In sommige gevallen vinden zij echter alleen in een andere lidstaat betere verzorging. De richtlijn maakt het mogelijk dat de patiënten naar het buitenland kunnen gaan als zij daar betere, snellere of goedkopere gezondheidsdiensten kunnen ontvangen.

Vooraleer toegang te hebben tot gezondheidszorg, moet de patiënt over de nodige informatie beschikken om te weten of de verschillende diensten van goede kwaliteit, beschikbaar en adequaat zijn. Ook moet de te volgen administratieve procedure klaar en duidelijk zijn. En wanneer de patiënten effectief beslissen zich in het buitenland te laten behandelen, moeten er garanties worden geboden voor een passende bescherming van hun welzijn en hun veiligheid.

Kenmerkend voor de huidige situatie is de toenemende onderlinge afhankelijkheid van de gezondheidsstelsels en -beleidslijnen in de hele Europese Unie.

Diverse factoren liggen aan deze situatie ten grondslag: de toegenomen mobiliteit van patiënten en gezondheidswerkers in de EU (in de hand gewerkt door de arresten van het Hof van Justitie van de EU), de gemeenschappelijke verwachtingen van de bevolking in de hele Unie, de verspreiding van de nieuwe medische technologie en technieken dank zij de informatietechnologie, enz.

2) Zwakte van het bestaande stelsel ten nadele van de patiënten

Er heerst een gebrek aan rechtszekerheid. De jurisprudentie van het Hof van Justitie is namelijk op sommige punten tegenstrijdig en wordt bovendien niet in alle lidstaten op dezelfde manier uitgevoerd.

Daarom moet de jurisprudentie in bepaalde arresten van het Hof worden toegelicht:

- alle extramurale zorg waar een burger in zijn lidstaat aanspraak op kan maken, kan hem ook zonder voorafgaande toestemming in om het even welke andere lidstaat worden verstrekt. De kosten ervan worden hem vergoed tot het bedrag dat zou zijn terugbetaald uit hoofde van het stelsel van zijn eigen land. Wat de intramurale zorg betreft, is een voorafgaande toestemming nodig van het stelsel waar de patiënt onder valt. Deze toestemming moet worden verleend wanneer het stelsel van de patiënt hem niet kan garanderen dat hij binnen een medisch aanvaardbare termijn de behandeling kan krijgen die hij nodig heeft rekening houdend met zijn gezondheidstoestand. Ook in dat geval zal de betrokkene worden vergoed tot het bedrag dat zou worden terugbetaald door het stelsel waar hij onder valt.

- het Hof bekrachtigt de nationale bevoegdheid voor vraagstukken in verband met de organisatie van de gezondheidszorg en de sociale zekerheid.

- het bevestigt het behoud van de voorafgaande toestemming voor intramurale zorg die ingrijpender en kostbaarder is, en bijgevolg de bevoegdheid van de lidstaten voor regulering en planning.

Het is niet de bedoeling de zorgstelsels of de sociale zekerheid van de lidstaten te harmoniseren, maar wel de rechtszekerheid van de patiënten en de situatie in de lidstaten te verbeteren.

Het is echter de vraag of de richtlijn voldoende aandacht besteedt aan de concrete gevallen die elke dag weer het leven van onze burgers bemoeilijken. De complexiteit van de situatie doet sommige direct betrokkenen ervan afzien hun rechten te doen gelden. Er moet alles aan worden gedaan om de patiënten te informeren, in het bijzonder over de Europese referentienetwerken als bedoeld in artikel 15 van de richtlijn betreffende de procedures.

3) De noodzaak om op te treden

Door de jurisprudentie van het Hof van Justitie van randvoorwaarden te voorzien en ze te codificeren, zorgt de richtlijn voor meer coherentie en meer duidelijkheid over de concrete rechten van de patiënt. De mobiliteit van de patiënten mag onder geen enkel beding leiden tot "dumping" tussen de zorgstelsels, noch de zekerheid van de zorgstelsels op losse schroeven zetten.

In het belang van de patiënten moeten er garanties komen voor de rechtszekerheid en de samenwerking tussen de nationale zorgstelsels moet worden bevorderd. Daarom is het van belang de bepalingen betreffende de gewaarborgde toegang van de patiënten tot de informatie enerzijds en de deugdelijkheid van de informatiebronnen betreffende het aanbod van gezondheidszorg, geneesmiddelen en medische behandelingen anderzijds te verbeteren.

De Commissie stelt overigens de oprichting voor van een netwerk waaraan alle nationale autoriteiten of instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologie (HTA) deelnemen, met als doel optimaal gebruik te maken van de nieuwe technologieën en te zorgen voor een zekere, doeltreffende en kwalitatief hoogstaande gezondheidszorg. De idee op zich verdient alle aandacht; de wijze waarop het netwerk geacht wordt te functioneren zou nog moeten worden vervolledigd.

Het lijkt eveneens van wezenlijk belang te zorgen voor een betere samenwerking tussen de medische spoeddiensten om de onderlinge coördinatie te versterken. Dit geldt vooral voor de grensoverschrijdende gebieden.

Afgezien van de problematiek van de grensoverschrijdende gezondheidszorg moet dit initiatief ook mogelijk maken zich een duidelijk beeld te vormen van de uitdagingen en de onontbeerlijke hervormingen van de gezondheidszorg.

AMENDEMENTEN

De Commissie industrie, onderzoek en energie verzoekt de ten principale bevoegde Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid onderstaande amendementen in haar verslag op te nemen:

Amendement              1 Voorstel voor een richtlijn Titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg	Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten op de toegang tot veilige, hoogwaardige, efficiënte en rechtvaardige gezondheidszorg
Motivering
Voorgesteld wordt dat het voorstel voor een richtlijn zich niet richt op de mobiliteit van patiënten, maar op de drie pijlers waarop de Commissie zich zegt te baseren, te weten de gemeenschappelijke beginselen van alle gezondheidsstelsels van de EU, de Europese samenwerking op het gebied van de gezondheidszorg en het specifieke kader voor grensoverschrijdende gezondheidszorg.
Amendement  2 Voorstel voor een richtlijn Overweging 9
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(9) Deze richtlijn betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg is van toepassing op alle soorten gezondheidszorg. Zoals het Hof van Justitie heeft bevestigd, wordt de gezondheidszorg noch door de bijzondere aard ervan, noch door de wijze waarop zij wordt georganiseerd of gefinancierd, aan het grondbeginsel van vrij verkeer onttrokken. De richtlijn is niet van toepassing op bijstand en ondersteuning van gezinnen of individuen met een bepaalde langdurige zorgbehoefte. Zij is bijvoorbeeld niet van toepassing op verzorgingshuizen of huisvesting of op ondersteuning van ouderen of kinderen door sociaal werkers, vrijwilligers of andere professionele dienstverleners dan gezondheidswerkers.	(9) Deze richtlijn betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg is van toepassing op alle soorten gezondheidszorg. Zoals het Hof van Justitie heeft bevestigd, wordt de gezondheidszorg noch door de bijzondere aard ervan, noch door de wijze waarop zij wordt georganiseerd of gefinancierd, aan het grondbeginsel van vrij verkeer onttrokken. De richtlijn is niet van toepassing op bijstand en ondersteuning van gezinnen en individuen met een bepaalde langdurige zorg- , ondersteunings- , verzorgings- of hulpbehoefte, voor zover het gaat om specifieke behandeling of hulp in het kader van een sociaalzekerheidsstelsel. Dit zijn vooral diensten op het gebied van langdurige zorg die noodzakelijk worden geacht om de hulpbehoevende een zo volwaardig en onafhankelijk mogelijk leven te bieden. Deze richtlijn is bijvoorbeeld niet van toepassing op verzorgingshuizen of huisvesting of op ondersteuning van ouderen of kinderen door sociaal werkers, vrijwilligers of andere professionele dienstverleners dan gezondheidswerkers.
Motivering
Dit amendement moet duidelijk maken dat diensten op het gebied van maatschappelijke bijstand of zorg, revalidatie met het oog op herintegratie in het beroepsleven en langdurige zorg niet onder het toepassingsgebied van deze richtlijn vallen.
Amendement  3 Voorstel voor een richtlijn Overweging 25
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(25) Deze richtlijn heeft evenmin tot doel patiënten recht te geven op vergoeding van de kosten van behandeling in een andere lidstaat wanneer de wetgeving van de lidstaat van aansluiting van de patiënt niet in een dergelijke behandeling voorziet. Ook belet deze richtlijn de lidstaten niet hun regeling voor verstrekkingen overeenkomstig de bepalingen ervan uit te breiden tot in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg.	(25) Deze richtlijn heeft evenmin tot doel patiënten recht te geven op vergoeding van de kosten van behandeling in een andere lidstaat wanneer de wetgeving van de lidstaat van aansluiting van de patiënt niet in een dergelijke behandeling voorziet of de voorwaarden voor een dergelijk recht te wijzigen wanneer daarin wordt voorzien in de wetgeving van de lidstaat van aansluiting. Ook belet deze richtlijn de lidstaten niet hun regeling voor verstrekkingen overeenkomstig de bepalingen ervan uit te breiden tot in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg.
Motivering
De bevoegdheden wat betreft de organisatie van de gezondheidszorg zijn overeenkomstig artikel 152 van het EG-Verdrag aan de lidstaten voorbehouden.
Amendement  4 Voorstel voor een richtlijn Overweging 27
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(27) Uit hoofde van deze richtlijn hebben patiënten recht op alle geneesmiddelen waarvoor in de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend een vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, ook als in de lidstaat van aansluiting voor dat geneesmiddel geen vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven, aangezien dit een onmisbaar aspect is om in een andere lidstaat een doeltreffende behandeling te kunnen krijgen.	(27) Uit hoofde van deze richtlijn hebben patiënten recht op alle geneesmiddelen waarvoor een vergunning voor het in de handel brengen is afgegeven of gezondheidsdiensten in de lidstaat waar de gezondheidszorg wordt verleend, ook als het geneesmiddel of de gezondheidsdiensten in de lidstaat van aansluiting niet beschikbaar zijn, aangezien dit een onmisbaar aspect is om in een andere lidstaat een doeltreffende behandeling te kunnen krijgen.
Motivering
Het is van groot belang dat een patiënt in een andere lidstaat dan de woonstaat in aanmerking kan komen voor gezondheidsdiensten en geneesmiddelen, ook als deze in de lidstaat van aansluiting niet beschikbaar zijn.
Amendement  5 Voorstel voor een richtlijn Overweging 43
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(43) De voortdurende ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën biedt de gezondheidsstelsels van de lidstaten kansen, maar stelt deze ook voor zware opgaven. Samenwerking bij de evaluatie van nieuwe gezondheidstechnologieën kan de lidstaten helpen doordat schaalvoordelen worden behaald en dubbel werk wordt voorkomen, en een betere kennisbasis opleveren voor een optimaal gebruik van nieuwe technologieën teneinde te waarborgen dat veilige, hoogwaardige en efficiënte gezondheidszorg wordt verleend. Dit zal ook bijdragen tot de werking van de interne markt, doordat innovaties op het gebied van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën sneller en op ruimere schaal worden verspreid. Voor een dergelijke samenwerking zijn duurzame structuren nodig, waaraan alle relevante autoriteiten van de lidstaten deelnemen en die op de bestaande proefprojecten moeten voortbouwen.	(43) De voortdurende ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologieën biedt de gezondheidsstelsels van de lidstaten kansen, maar stelt deze ook voor zware opgaven. De evaluatie van gezondheidstechnologieën en de mogelijke beperking van de toegang tot nieuwe gezondheidstechnologieën als gevolg van bepaalde besluiten van bestuursorganen doen een aantal fundamentele samenlevingsvraagstukken rijzen die vereisen dat een debat tot stand komt waaraan wordt deelgenomen door een groot aantal betrokkenen, en de totstandbrenging van een levensvatbaar bestuursmodel. Bijgevolg is niet alleen de medewerking gewenst van de bevoegde instanties van alle lidstaten, maar ook van alle betrokken actoren, met inbegrip van de gezondheidswerkers, de patiëntenvertegenwoordigers en de industrie. Bovendien moet de samenwerking berusten op uitvoerbare beginselen van goed bestuur, zoals transparantie, openheid, objectiviteit en onpartijdigheid van de procedures. De Commissie zou ervoor moeten zorgen dat alleen de instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologieën die deze beginselen onderschrijven tot het netwerk mogen toetreden.
Motivering
Uitwisseling van informatie tussen instanties die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologieën veronderstelt en vereist de naleving van goede praktijken (goed bestuur, transparantie en deelneming van de betrokken actoren) bij de door de lidstaten uitgevoerde evaluaties. De evaluaties van gezondheidstechnologieën moeten dan ook beantwoorden aan criteria van openheid en objectiviteit, en moeten gebaseerd zijn op de dialoog en de medewerking van de betrokken actoren, met inbegrip van de patiënten en de industrie.
Amendement  6 Voorstel voor een richtlijn Overweging 45
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
(45) In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten; een lijst van specifieke criteria en voorwaarden waaraan Europese referentienetwerken moeten voldoen; de procedure voor de oprichting van Europese referentienetwerken. Aangezien het gaat om maatregelen van algemene strekking tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn of tot aanvulling van deze richtlijn met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten deze maatregelen worden vastgesteld volgens de regelgevingsprocedure met toetsing van artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG.	(45) In het bijzonder moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten de bevoegdheid krijgen de volgende maatregelen vast te stellen: een lijst van behandelingen die onder dezelfde regeling als intramurale zorg moeten vallen, maar waarvoor geen overnachtingsaccommodatie nodig is; begeleidende maatregelen om specifieke categorieën geneesmiddelen of stoffen van de in deze richtlijn bedoelde erkenning van in een andere lidstaat verstrekte recepten uit te sluiten;
Amendement  7 Voorstel voor een richtlijn Artikel 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn brengt een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand.	Deze richtlijn brengt een algemeen kader voor de verlening van veilige, hoogwaardige en efficiënte grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand en garandeert de burgers van de Unie een gelijke toegang tot deze zorg, met inachtneming van de nationale bevoegdheden wat betreft de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg.
Amendement  8 Voorstel voor een richtlijn Artikel 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering, en onafhankelijk van de vraag of het publieke of private zorg betreft.	Deze richtlijn is van toepassing op de verlening van gezondheidszorg, gedefinieerd in artikel 4, die niet wordt gewaarborgd door Verordening (EG) 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels1. ____________ 1 PB L 166 van 30.4.2004, blz. 1.
Motivering
Als de richtlijn en verordeningen elkaar zouden overlappen, zou het mogelijk zijn twee parallelle systemen voor grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand te brengen: krachtens de verordeningen betreffende de coördinatie van de sociale zekerheid en krachtens deze nieuwe richtlijn, hetgeen tot rechtsonzekerheid zou leiden. De grens tussen het toepassingsgebied van verordening 883/2004 en deze richtlijn moet goed worden afgebakend.
Amendement  9 Voorstel voor een richtlijn Artikel 2 – alinea 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	Deze richtlijn is niet van toepassing op diensten die hoofdzakelijk zijn gericht op langdurige zorg. Daartoe behoren met name gedurende een langere periode verleende diensten die mensen bij de algemene organisatie van hun dagelijkse leven moeten helpen.
Motivering
Dit amendement moet duidelijk maken dat diensten op het gebied van maatschappelijke bijstand of zorg, revalidatie met het oog op herintegratie in het beroepsleven en langdurige zorg niet onder het toepassingsgebied van deze richtlijn vallen.
Amendement  10 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) "gezondheidszorg": een gezondheidsdienst die in het kader van de uitoefening van zijn beroep door of onder toezicht van een gezondheidswerker wordt verleend, ongeacht de wijze van organisatie, verstrekking of financiering op nationaal niveau, en onafhankelijk van de vraag of het een publieke of private dienst betreft;	a) "gezondheidszorg": een gezondheidsdienst die aan patiënten wordt verleend om hun gezondheid te beoordelen, te bewaren of te herstellen. Voor de toepassing van de artikelen 6 tot en met 11 wordt onder "gezondheidszorg" verstaan: behandelingen die deel uitmaken van de gezondheidszorgprestaties waarin de wetgeving van de lidstaat van aansluiting voorziet;
Amendement  11 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) "grensoverschrijdende gezondheidszorg": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is, of gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de zorgaanbieder woonachtig, ingeschreven of gevestigd is;	b) "grensoverschrijdende gezondheidszorg": gezondheidszorg die wordt verleend in een andere lidstaat dan die waar de patiënt verzekerd is;
Motivering
Evenals bij overweging 10 omvat het concept grensoverschrijdende gezondheidszorg zowel de patiëntenmobiliteit in strikte zin alsook de mobiliteit van gezondheidsdiensten die op afstand kunnen worden verleend; het is niet passend hier te verwijzen naar zorgaanbieders.
Amendement  12 Voorstel voor een richtlijn Artikel 4 – letter g
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
g) "verzekerde":	g) "verzekerde": een persoon die verzekerd is overeenkomstig de definitie van artikel 1, letter c) van verordening (EG) nr. 883/2004;
(i) tot de datum waarop Verordening (EG) nr. 883/2004 van toepassing wordt: een persoon die overeenkomstig de artikelen 1, 2 en 4 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 verzekerd is,
(ii) vanaf de datum waarop Verordening (EG) nr. 883/2004 van toepassing wordt: een verzekerde als gedefinieerd in artikel 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 883/2004;
Motivering
Verordening (EG) nr.883/2004 treedt op 1 januari 2009 in werking.
Amendement  13 Voorstel voor een richtlijn Hoofdstuk II – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
AUTORITEITEN VAN DE LIDSTATEN DIE VERANTWOORDELIJK ZIJN VOOR DE NALEVING VAN DE GEMEENSCHAPPELIJKE BEGINSELEN VOOR DE GEZONDHEIDSZORG	LIDSTATEN DIE VERANTWOORDELIJK ZIJN VOOR DE NALEVING VAN DE GEMEENSCHAPPELIJKE BEGINSELEN VOOR DE GEZONDHEIDSZORG
Motivering
Als de term "autoriteiten" wordt gebruikt, moet deze worden gedefinieerd.
Amendement  14 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Verantwoordelijkheden van de autoriteiten van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt	Verantwoordelijkheden van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt
Motivering
Schrapping in samenhang met de wijziging van de titel van hoofdstuk II.
Amendement  15 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – inleidende zin
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat waar de behandeling plaatsvindt is verantwoordelijk voor de organisatie en verstrekking van de gezondheidszorg. Deze lidstaat stelt in dit verband, rekening houdend met de beginselen van universaliteit, toegang tot hoogwaardige zorg, rechtvaardigheid en solidariteit, duidelijke kwaliteits- en veiligheidsnormen voor de op zijn grondgebied verleende gezondheidszorg vast, en waarborgt dat:	1. Wanneer gezondheidszorg wordt verleend in een andere lidstaat dan de lidstaat van aansluiting, vindt de behandeling plaats in overeenstemming met de wetgeving van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Gezondheidszorg wordt verleend in overeenstemming met de normen en richtsnoeren inzake kwaliteit en veiligheid die zijn vastgesteld door de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt. Die lidstaat zorgt ervoor dat:
Motivering
Deze herformulering versterkt het beginsel dat de organisatie en de verstrekking van gezondheidszorg onder de nationale bevoegdheid van de lidstaten vallen. De beginselen van universaliteit, kwaliteit, rechtvaardigheid en solidariteit op het gebied van gezondheidszorg moeten worden opgenomen in artikel 1 betreffende de doelstellingen van de richtlijn.
Amendement  16 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter a
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
a) mechanismen zijn ingesteld om ervoor te zorgen dat de zorgaanbieders aan die normen kunnen voldoen, met inachtneming van de internationale medische wetenschap en de algemeen erkende goede medische praktijken;	a) mechanismen zijn ingesteld om ervoor te zorgen dat de zorgaanbieders en de medische spoedhulp aan die normen kunnen voldoen, met inachtneming van de ontwikkelingen van de internationale medische wetenschap en de algemeen erkende goede medische praktijken;
Motivering
Het is van belang dat de kwaliteitsnormen ook gelden voor de medische spoedhulp.
Amendement  17 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 1 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) regelmatig toezicht wordt gehouden op de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;	b) regelmatig toezicht wordt gehouden op en evaluaties worden uitgevoerd van de praktische toepassing van die normen door de zorgaanbieders en de medische spoedhulp, en corrigerende maatregelen worden genomen wanneer de toepasselijke normen niet worden nageleefd, waarbij rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van de medische wetenschap en de gezondheidstechnologie;
Motivering
Het is van belang dat de kwaliteitsnormen ook gelden voor de medische spoedhulp.
Amendement  18 Voorstel voor een richtlijn Artikel 5 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. Voor zover dit nodig is om de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg te bevorderen, ontwikkelt de Commissie samen met de lidstaten richtsnoeren om de toepassing van lid 1 te vergemakkelijken; daarbij wordt uitgegaan van een hoog beschermingsniveau voor de gezondheid.	Schrappen
Motivering
Het is beter om dit lid te schrappen, aangezien het opstellen van richtsnoeren door de Commissie rechtstreeks in strijd is met de exclusieve bevoegdheden van de lidstaten wat betreft de organisatie en verstrekking van gezondheidszorg.
Amendement  19 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. In alle gevallen bepaalt de lidstaat van aansluiting welke gezondheidszorg wordt vergoed, ongeacht waar deze wordt verleend.	1. Behoudens de bepalingen in deze richtlijn, in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 9, waarborgt de lidstaat van aansluiting dat verzekerden die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, niet belet worden in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg te ontvangen wanneer de desbetreffende behandeling deel uitmaakt van de prestaties waarop de verzekerde uit hoofde van de wetgeving van de lidstaat van aansluiting recht heeft. De lidstaat van aansluiting vergoedt de verzekerde de kosten die door zijn wettelijke socialezekerheidsstelsel zouden zijn vergoed indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg op zijn grondgebied zou zijn verleend. Patiënten hebben recht op vergoeding van de kosten van behandelmethoden, zelfs als de kosten van deze methoden in hun eigen lidstaat niet worden vergoed, mits dit het geval is in de gastlidstaat en de methode door de internationale medische wetenschap wordt erkend.
Motivering
Lidstaten moeten het recht hebben om hun eigen socialezekerheidsstelsels op te zetten. De toegepaste behandelmethode is echter vaak een kwestie van praktijk binnen de medische professie en gebaseerd op opleiding en specialisatie. Dit dient geen leidend beginsel te zijn bij de vaststelling van de vergoeding, maar dient afhankelijk te zijn van het voor de patiënt bereikte resultaat. Dit doet geen afbreuk aan de hoogte van de vergoeding, maar geeft de patiënt eenvoudigweg meer keuzevrijheid, wat van bijzonder belang is voor patiënten met nieuwe of zeldzame ziekten.
Amendement  20 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. Onderdanen van een lidstaat kunnen bij een ziektekostenverzekeringsstelsel in een andere lidstaat dan de woonstaat aangesloten zijn door bijdragen aan dat stelsel te betalen.
Motivering
Behartiging van de belangen van burgers die zich in een andere lidstaat dan de woonstaat bevinden betekent dat zij toegang moeten krijgen tot een ziektekostenverzekeringsstelsel van een andere lidstaat dan de woonstaat.
Amendement  21 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden indien dezelfde of soortgelijke gezondheidszorg in de lidstaat van aansluiting zou zijn verleend; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.	2. De kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg worden door de lidstaat van aansluiting overeenkomstig deze richtlijn vergoed tot het bedrag dat vergoed zou worden met betrekking tot dezelfde ziekte in de lidstaat van aansluiting; het vergoede bedrag is echter niet hoger dan de feitelijke kosten van de ontvangen gezondheidszorg.
Motivering
Lidstaten moeten het recht hebben om hun eigen socialezekerheidsstelsels op te zetten. De toegepaste behandelmethode is echter vaak een kwestie van praktijk binnen de medische professie en gebaseerd op opleiding en specialisatie. Dit dient geen leidend beginsel te zijn bij de vaststelling van de vergoeding, maar dient afhankelijk te zijn van het voor de patiënt bereikte resultaat. Dit doet geen afbreuk aan de hoogte van de vergoeding, maar geeft de patiënt eenvoudigweg meer keuzevrijheid, wat van bijzonder belang is voor patiënten met nieuwe of zeldzame ziekten.
Amendement  22 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. Patiënten die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers.	5. Patiënten die naar een andere lidstaat reizen om daar tijdens hun verblijf gezondheidszorg te ontvangen of die in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg willen ontvangen, wordt overeenkomstig de nationale omzettingsmaatregelen voor de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens, in het bijzonder de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG, toegang gegeven tot hun medische dossiers. Gegevens worden alleen met uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de patiënt of de familieleden van de patiënt overgedragen.
Motivering
Het is van groot belang ervoor te zorgen dat gegevens alleen met uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de patiënt of de familieleden van de patiënt worden overgedragen.
Amendement  23 Voorstel voor een richtlijn Artikel 6 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. De nodige maatregelen worden genomen zodat EU-burgers die in andere lidstaten het slachtoffer worden van een ongeluk of andere medische noodsituatie hoogwaardige medische spoedhulp kunnen krijgen.
Motivering
De samenwerking moet niet worden beperkt tot ongevallen, maar moet ook gelden voor andere medische noodsituaties.
Amendement  24 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. Met het oog op de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg overeenkomstig deze richtlijn wordt onder "intramurale zorg" verstaan: a) gezondheidszorg waarvoor ten minste voor één nacht overnachtingsaccommodatie voor de patiënt nodig is; b) op een specifieke lijst opgenomen gezondheidszorg waarvoor geen overnachtingsaccommodatie voor de patiënt voor ten minste één nacht nodig is. De lijst wordt beperkt tot:	1. Met het oog op de vergoeding van de kosten van in een andere lidstaat verleende gezondheidszorg overeenkomstig deze richtlijn wordt onder "intramurale en gespecialiseerde zorg" verstaan, overeenkomstig de definitie in de wetgeving van de lidstaat van aansluiting: gezondheidszorg waarvoor gespecialiseerde en kostenintensieve infrastructuur of apparatuur vereist is, of gezondheidszorg die behandelingen omvat waaraan een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is.
- gezondheidszorg waarvoor zeer gespecialiseerde en kostenintensieve medische infrastructuur of apparatuur vereist is; of
- gezondheidszorg die behandelingen omvat waaraan een bijzonder risico voor de patiënt of voor de bevolking verbonden is.
Amendement  25 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De Commissie stelt deze lijst op en kan haar regelmatig bijwerken. Die maatregelen, die niet-essentiële onderdelen van deze richtlijn beogen te wijzigen door haar aan te vullen, worden vastgesteld volgens de in artikel 19, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing.	2. Deze lijst wordt opgesteld en kan regelmatig worden bijgewerkt door elke lidstaat of de bevoegde autoriteiten daarvan, afhankelijk van hoe dit in die lidstaat is geregeld.
Amendement  26 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 3 – letter b
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
b) het systeem is bedoeld om de uitstroom van patiënten als gevolg van de toepassing van dit artikel aan te pakken en te voorkomen dat deze leidt, of waarschijnlijk zal leiden, tot ernstige aantasting van:	b) het systeem is bedoeld om een aanzienlijke patiëntenstroom als gevolg van de toepassing van dit artikel aan te pakken en te voorkomen dat deze leidt, of waarschijnlijk zal leiden, tot aantasting van:
(i) het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of	(i) het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat; en/of
(ii) de planning en rationalisering die in de ziekenhuissector plaatsvinden om overcapaciteit van ziekenhuizen, ongelijkheden bij de verlening van intramurale zorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op het grondgebied van de lidstaat.	(ii) de planning en rationalisering die in de gezondheidssector plaatsvinden om overcapaciteit, ongelijkheden bij de verlening van gezondheidszorg en logistieke en financiële verspilling te voorkomen, de instandhouding van een evenwichtige en voor eenieder toegankelijke verzorging door artsen en ziekenhuizen of de instandhouding van behandelingscapaciteit of medische deskundigheid op het grondgebied van de lidstaat.
Amendement  27 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 3 – letter b bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	b bis) De bevoegde autoriteiten van de lidstaat van aansluiting stellen criteria vast om te kunnen bepalen wanneer het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel van de lidstaat of de planning en rationalisering in de ziekenhuissector worden aangetast of waarschijnlijk zullen worden aangetast.
Amendement  28 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. Het systeem van voorafgaande toestemming is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is om dergelijke gevolgen te voorkomen, en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie.	4. Het systeem van voorafgaande toestemming is beperkt tot hetgeen noodzakelijk en evenredig is en vormt geen middel tot willekeurige discriminatie.
Motivering
Overeenstemming met het vorige amendement.
Amendement  29 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
5. De lidstaat stelt alle relevante informatie over de krachtens lid 3 ingevoerde systemen van voorafgaande toestemming ter beschikking van het publiek.	5. De lidstaat van aansluiting stelt de lijst van ziekenhuizen en gespecialiseerde gezondheidsdiensten alsmede alle relevante informatie over de krachtens lid 3 ingevoerde systemen van voorafgaande toestemming ter beschikking van het publiek.
Amendement  30 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 bis. Het systeem van voorafgaande toestemming is niet van toepassing op acute ziekten en noodsituaties waar onmiddellijk moet worden opgetreden. Daarnaast geldt het vereiste van voorafgaande toestemming evenmin voor de overbrenging van patiënten van het ene ziekenhuis naar een ander ziekenhuis in een andere lidstaat.
Motivering
In acute gevallen werkt voorafgaande toestemming niet. Noodsituaties moeten apart worden behandeld, omdat in deze gevallen geen voorafgaande toestemming kan worden verkregen. Ook bij patiënten die in een ziekenhuis zijn opgenomen kan als regel niet worden gewacht tot de bekostiging rond is.
Amendement  31 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 ter (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 ter. In geval van verzoeken om toestemming van een verzekerde om gezondheidszorg in een andere lidstaat te verkrijgen gaat de lidstaat van aansluiting na of is voldaan aan de voorwaarden van Verordening (EG) nr.883/2004 en verleent, indien dit het geval is, de voorafgaande toestemming overeenkomstig deze verordening.
Motivering
Het voorstel voor een richtlijn is in strijd met de bestaande regelgeving inzake de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels. Als de richtlijn en verordeningen elkaar zouden overlappen, zou het mogelijk zijn twee parallelle systemen voor grensoverschrijdende gezondheidszorg tot stand te brengen. In feite wordt een duaal systeem gecreëerd, aangezien het voorstel niet alleen niet de gebieden identificeert die niet onder de verordening vallen, maar zich ook voornamelijk richt op de gebieden die daar reeds onder vallen.
Amendement  32 Voorstel voor een richtlijn Artikel 8 – lid 5 quater (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	5 quater. De lidstaat kan in ieder geval voorafgaande toestemming weigeren indien dezelfde behandeling op zijn grondgebied kan worden verstrekt binnen een termijn die medisch verantwoord is, rekening houdend met de gezondheidstoestand van de patiënt van dat moment en het te verwachten ziekteverloop.
Motivering
Voorgesteld wordt dat de nationale gezondheidsautoriteiten (via voorafgaande toestemming) verantwoordelijk zijn en ervoor moeten zorgen dat aan de burgers gezondheidszorg wordt verstrekt door gezondheidswerkers en in gezondheidscentra met een voldoende kwaliteits - en veiligheidsniveau.
Amendement  33 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 1
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat de administratieve procedures voor het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat waarvoor voorafgaande toestemming vereist is als bedoeld in artikel 8, lid 3, voor de vergoeding van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten, en de overige voorwaarden en formele eisen als bedoeld in artikel 6, lid 3, berusten op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekendgemaakte criteria, die noodzakelijk zijn en evenredig zijn met de beoogde doelstelling. Wanneer aan de voorwaarden in artikel 22, lid 1, onder c), en lid 2 van Verordening (EEG) nr. 1408/71 wordt voldaan, wordt een verzekerde altijd toestemming verleend uit hoofde van de verordeningen betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder f).	1. De lidstaat van aansluiting waarborgt dat de administratieve procedures voor het gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat waarvoor voorafgaande toestemming vereist is als bedoeld in artikel 8 en voor de vergoeding van de in een andere lidstaat gemaakte gezondheidszorgkosten, berusten op objectieve, niet-discriminerende en vooraf bekendgemaakte criteria, die noodzakelijk zijn en evenredig zijn met de beoogde doelstelling.
Motivering
Met het oog op juridische duidelijkheid wat betreft richtlijn en verordening.
Amendement  34 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Dergelijke procedures zijn gemakkelijk toegankelijk en kunnen waarborgen dat de ingediende verzoeken binnen vooraf door de lidstaten vastgestelde en bekendgemaakte termijnen objectief en onpartijdig behandeld worden.	2. Dergelijke procedures zijn gemakkelijk toegankelijk en kunnen waarborgen dat de ingediende verzoeken binnen vooraf door de lidstaten vastgestelde en bekendgemaakte maximumtermijnen objectief en onpartijdig behandeld worden. Bij de behandeling van deze verzoeken wordt rekening gehouden met de urgentie van het geval en de individuele omstandigheden.
Motivering
Het is van fundamenteel belang dat de huidige situatie wordt gehandhaafd waarin gezondheidswerkers van de publieke sector (met name de eerstelijnszorg die fungeert als gate-keeper van het systeem) beslissen over de noodzaak om gezondheidszorg te verstrekken aan patiënten in andere lidstaten ten einde situaties te voorkomen waarin onnodig zorg wordt verstrekt.
Voorafgaande toestemming kan door burgers worden beschouwd als een beperking van hun rechten op grensoverschrijdende mobiliteit, hoewel het in werkelijkheid een garantie is voor de burger die zich verplaatst om een behandeling te ondergaan.
Amendement  35 Voorstel voor een richtlijn Artikel 9 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De lidstaten houden bij de vaststelling van de termijnen waarbinnen verzoeken om gebruik van gezondheidszorg in een andere lidstaat moeten worden behandeld rekening met:	Schrappen
a) de specifieke ziekte,
b) de hoeveelheid pijn die de patiënt heeft,
c) de aard van zijn handicap, en
d) de vraag of hij beroepswerkzaamheden kan verrichten.
Motivering
Overeenstemming met het amendement op artikel 9, lid 2.
Amendement  36 Voorstel voor een richtlijn Artikel 12 – lid 2 – letter d bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	d bis) het bevordert de toegang van de patiënten tot de in artikel 15 bedoelde Europese referentienetwerken.
Motivering
Deelneming aan de Europese referentienetwerken is onderworpen aan de voorwaarden die zijn vastgesteld in artikel 15 van de richtlijn. Op grond van deze voorwaarden is het mogelijk dat sommige lidstaten niet mogen deelnemen, wat nadelig is voor de patiënten uit deze landen die lijden aan aandoeningen die in de referentienetwerken worden behandeld.
Amendement  37 Voorstel voor een richtlijn Artikel 13 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking.	2. De lidstaten bevorderen de samenwerking bij de verlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg op regionaal en lokaal niveau, alsmede door middel van informatie- en communicatietechnologie, tijdelijke of ad-hocverlening van grensoverschrijdende gezondheidszorg en andere vormen van grensoverschrijdende samenwerking. Dit geldt speciaal voor gevallen van medische spoedhulp, met name met het oog op het soepel functioneren van ambulance - en reddingsdiensten.
Motivering
Met name bij ongevallen of andere medische noodsituaties moet de grensoverschrijdende samenwerking, vooral bij de reddingsdiensten, vlot verlopen zodat er geen vertraging ontstaat door bureaucratische belemmeringen.
Amendement  38 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 2 – letter f bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	f bis) de instrumenten in het leven roepen aan de hand waarvan de medische hulpmiddelen zo goed mogelijk kunnen worden ingezet bij ongevallen, vooral in grensoverschrijdende gebieden.
Motivering
De Europese referentienetwerken moeten rekening houden met de ernstige ongevallen die de inzet van medische spoedhulp vereisen.
Amendement  39 Voorstel voor een richtlijn Artikel 15 – lid 3 – letter a – punt ix bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	ix bis) adequate en efficiënte relaties onderhouden met de leveranciers van technologieën;
Motivering
Doel van de referentiecentra is de verspreiding van de innoverende gezondheidstechnologieën te bespoedigen, maar in de tekst staat niets over de relaties met de leveranciers van technologieën, die een belangrijke bron van innovatie zijn.
Amendement  40 Voorstel voor een richtlijn Artikel 16
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige specifieke maatregelen vast om informatie- en communicatietechnologiesystemen op het gebied van de gezondheidszorg interoperabel te maken; die maatregelen zijn van toepassing wanneer lidstaten besluiten deze systemen in te voeren. De maatregelen sluiten aan bij de ontwikkelingen van de gezondheidstechnologieën en de medische wetenschap en eerbiedigen het grondrecht op bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig de toepasselijke wetgeving. In het bijzonder worden de nodige normen en begrippen voor de interoperabiliteit van de desbetreffende informatie- en communicatietechnologiesystemen gespecificeerd om een veilige, hoogwaardige en efficiënte verlening van grensoverschrijdende gezondheidsdiensten te waarborgen.	Schrappen
Motivering
Politiek beheer van gezondheidszorg is geen kwestie van hoe bijvoorbeeld operaties moeten worden uitgevoerd. Het moet een kwestie zijn van het vaststellen van richtlijnen, het uitvoeren van efficiencybeoordelingen, begeleiding bij financiële aangelegenheden en nagaan of de kwaliteit bevredigend is en in overeenstemming met het ambitieniveau van het gezondheidsbeleid. De lidstaten hebben hun gezondheidszorg op een veilige en betrouwbare wijze georganiseerd. De gezondheidszorg, inclusief de evaluatie van nieuwe producten en methoden, moet evenals voorheen op nationaal niveau worden beheerd, anders dreigt meer bureaucratie te ontstaan.
Amendement  41 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – titel
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
Samenwerking op het gebied van het beheer van nieuwe gezondheidstechnologieën	Samenwerking op het gebied van het beheer van gezondheidstechnologieën
Motivering
De evaluaties moeten betrekking hebben op alle gezondheidstechnologieën, de bestaande inbegrepen. Dit kan ertoe bijdragen de toewijzing van middelen door de gezondheidsstelsels van de lidstaten te verbeteren. Op die manier zou het mogelijk zijn dat, in sommige gevallen, de financiering van bestaande technologie wordt "herbestemd" voor nieuwe technologieën.
Amendement  42 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 1 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	1 bis. De Commissie stelt in overeenstemming met het Europees Parlement voor het in lid 1 bedoelde netwerk een operationeel kader vast dat berust op de beginselen van goed beheer, objectieve en onpartijdige procedures, alsook op de deelneming van de actoren van alle betrokken maatschappelijke groeperingen, met inbegrip van de artsen, de patiënten en de industrie.
Motivering
Om ervoor te zorgen dat de institutionele samenwerking tussen de nationale instanties of organen die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologie uitmondt in een evenwichtige, bewuste en transparante besluitvorming, moeten de netwerken open staan voor deelneming van de betrokken actoren.
Amendement  43 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 2
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
2. Het netwerk voor de evaluatie van gezondheidstechnologie heeft de volgende doelstellingen:	2. Het netwerk voor de evaluatie van gezondheidstechnologie heeft de volgende doelstellingen:
a) ondersteunen van de samenwerking tussen de nationale autoriteiten of instanties;	a) vinden van duurzame oplossingen om een evenwicht te creëren tussen de doelstellingen van de volksgezondheid en toegang tot geneesmiddelen, beloning van innovatie en beheer van de gezondheidsbudgetten;
	a bis) ontwikkelen van transparante procedures en methoden om deze drie doelstellingen na te streven;
	a ter) zorgen voor betrokkenheid van alle betrokken partijen, met name patiënten, de medische gemeenschap en het bedrijfsleven, bij keuzes die invloed kunnen hebben op de volksgezondheid, de innovatie en het concurrentievermogen van Europa op middellange en lange termijn;
b) ondersteunen van de verstrekking van objectieve, betrouwbare, tijdige, transparante en overdraagbare informatie over de doeltreffendheid van gezondheidstechnologieën op korte en lange termijn en een effectieve uitwisseling van deze informatie tussen de nationale autoriteiten of instanties mogelijk maken.	b) ondersteunen van de verstrekking van objectieve, betrouwbare, tijdige, transparante en overdraagbare informatie over de doeltreffendheid van gezondheidstechnologieën op korte en lange termijn en een effectieve uitwisseling van deze informatie tussen de nationale autoriteiten of instanties mogelijk maken.
	b bis) nadenken over de aard van en het soort informatie dat kan worden uitgewisseld.
Amendement  44 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 3
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
3. De lidstaten wijzen de autoriteiten of instanties aan die aan het in lid 1 bedoelde netwerk deelnemen en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens van die autoriteiten of instanties.	3. Rekening houdend met de evaluatie van de relatieve doeltreffendheid van de gezondheidstechnologieën wijzen de lidstaten de autoriteiten of instanties aan die aan het in lid 1 bedoelde netwerk deelnemen en stellen de Commissie in kennis van de naam en contactgegevens van die autoriteiten of instanties.
Motivering
De Commissie ziet erop toe dat het netwerk zich houdt aan de beginselen van goed beheer. Op die manier kunnen alle actoren die bij de evaluatie van gezondheidstechnologie betrokken zijn de genomen besluiten ondersteunen.
Amendement  45 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 4
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
4. De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige maatregelen voor de oprichting en het beheer van dit netwerk vast, waarbij ook de aard en het type van de uit te wisselen informatie wordt gespecificeerd.	4. De Commissie stelt volgens de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure de nodige maatregelen voor de oprichting, het beheer en de transparantie van dit netwerk vast.
Motivering
Het netwerk moet op een transparante manier functioneren, zodat de besluiten die na uitwisseling van informatie worden genomen geloofwaardig zijn. Het netwerk moet vaststellen welke soort informatie uitgewisseld wordt. Alle deelnemers aan het netwerk moeten worden betrokken bij deze beraadslaging, die een van de eerste agendapunten van het netwerk moet zijn.
Amendement  46 Voorstel voor een richtlijn Artikel 17 – lid 4 bis (nieuw)
Door de Commissie voorgestelde tekst	Amendement
	4 bis. Het in lid 1 bedoelde netwerk raadpleegt de vertegenwoordigers van de industrie, de patiëntengroeperingen en de medische gemeenschap, en zorgt ervoor dat deze zich actief inzetten.
Motivering
Om ervoor te zorgen dat de institutionele samenwerking tussen de nationale instanties of organen die verantwoordelijk zijn voor de evaluatie van gezondheidstechnologie uitmondt in een evenwichtige, bewuste en transparante besluitvorming, moeten de netwerken open staan voor deelneming van de betrokken actoren.

PROCEDURE

Titel	rechten van patiënten in grensoverschrijdende gezondheidszorg
Document- en procedurenummers	COM(2008)0414 – C6-0257/2008 – 2008/0142(COD)
Commissie ten principale	ENVI
Advies uitgebracht door        Datum bekendmaking	ITRE 2.9.2008
Rapporteur voor advies        Datum benoeming	Françoise Grossetête 25.9.2008
Behandeling in de commissie	5.11.2008		2.12.2008		20.1.2009
Datum goedkeuring	17.2.2009
Uitslag eindstemming	+: –: 0:	25 9 1
Bij de eindstemming aanwezige leden	Jorgo Chatzimarkakis, Giles Chichester, Dragoş Florin David, Pilar del Castillo Vera, Den Dover, Lena Ek, Nicole Fontaine, Adam Gierek, Norbert Glante, Fiona Hall, David Hammerstein, Rebecca Harms, Erna Hennicot-Schoepges, Mary Honeyball, Werner Langen, Pia Elda Locatelli, Angelika Niebler, Reino Paasilinna, Atanas Paparizov, Miloslav Ransdorf, Paul Rübig, Patrizia Toia, Nikolaos Vakalis, Alejo Vidal-Quadras, Dominique Vlasto
Bij de eindstemming aanwezige vaste plaatsvervanger(s)	Alexander Alvaro, Ivo Belet, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Neena Gill, Robert Goebbels, Françoise Grossetête, Gunnar Hökmark, Pierre Pribetich, John Purvis, Silvia-Adriana Ţicău

ADVIES van de Commissie juridische zaken (13.2.2009)

aan de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid

inzake het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg
(COM(2008)0414 – C6‑0257/2008 – 2008/0142(COD))

Rapporteur: Diana Wallis

BEKNOPTE MOTIVERING

De rapporteur is ermee ingenomen dat de arresten van het Hof van Justitie inzake het recht van patiënten op gezondheidszorg in een andere lidstaat tot meer rechtszekerheid hebben geleid. Zij onderstreept dat dit van groot belang is voor het dagelijks leven en welzijn van veel EU-burgers, vooral met het oog op de vergrijzing.

De rapporteur stemt in met de gekozen rechtsgrondslag en acht het voorstel voor een richtlijn in overeenstemming met het subsidiariteitsbeginsel. Daarmee zijn de nationale gezondheidsstelsels beschermd en is de onrust over de gevolgen van het voorstel voor de toekomstige financiering van de stelsels weggenomen.

Voorts benadrukt de rapporteur dat de wisselwerking tussen de richtlijn en Verordening nr. 1408/71[1] van belang is en dat de eerste de laatste aanvult. Zij wil er dan ook op wijzen dat het voorstel niet dient ter vervanging van het bestaande kader voor grensoverschrijdende gezondheidszorg uit de verordening. Verordening nr. 1408/71 coördineert namelijk de nationale socialezekerheidsregelingen, terwijl de bepalingen betreffende rechten uit dit voorstel voor een richtlijn en de bepalingen uit de verordening alternatieve mechanismen vormen voor de vergoeding van de kosten van grensoverschrijdende gezondheidszorg. De patiënt heeft dientengevolge een keuze: een verzekerde kan gebruik maken van het mechanisme uit