SPRAWOZDANIE w sprawie inicjatywy zgłoszonej przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką oraz Królestwo Szwecji na rzecz przyjęcia decyzji ramowej Rady 2009/.../WSiSW w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu karnym i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów

1.10.2009 - (8535/2009 – C7‑0205/2009 – 2009/0802(CNS)) - *

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawczyni: Renate Weber


Procedura : 2009/0802(CNS)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0011/2009

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie inicjatywy zgłoszonej przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką oraz Królestwo Szwecji na rzecz przyjęcia decyzji ramowej Rady 2009/.../WSiSW w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu karnym i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów

(8535/2009 – C7‑0205/2009 – 2009/0802(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając inicjatywę Republiki Czeskiej, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej oraz Królestwa Szwecji (8535/2009),

–   uwzględniając art. 39 ust. 1 oraz art. 34 ust. 2 litera b) traktatu UE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0205/2009),

–   uwzględniając art. 100 oraz art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7-0011/2009),

1.  zatwierdza po poprawkach inicjatywę Republiki Czeskiej, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej oraz Królestwa Szwecji;

2.  zwraca się do Rady o odpowiednią zmianę tekstu;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do inicjatywy Republiki Czeskiej, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej oraz Królestwa Szwecji;

5.  wzywa Radę, aby zaczekała z oficjalnym przyjęciem inicjatywy do czasu wejścia w życie traktatu lizbońskiego, tak aby pozwolić na sfinalizowanie końcowego aktu, gwarantując pełną rolę i uprawnienia kontrolne Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Komisji i Parlamentu (Protokół do traktatu lizbońskiego w sprawie postanowień przejściowych); w takiej sytuacji zobowiązuje się do rozpatrzenia wszelkich dalszych wniosków w trybie pilnym.

6.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom Republiki Czeskiej, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej oraz Królestwa Szwecji.

Poprawka  1

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 4 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(4) W celu osiągnięcia porozumienia co do skutecznego rozwiązania, które pozwoli uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań oraz zbędnych nakładów czasu i zasobów stosownych właściwych organów, powinny mieć miejsce bezpośrednie konsultacje pomiędzy tymi organami. Takie skuteczne rozwiązanie może polegać przede wszystkim na skoncentrowaniu postępowania karnego w jednym państwie członkowskim na przykład w wyniku przeniesienia postępowania. Może też polegać na jakimkolwiek innym rozwiązaniu, w tym w zakresie jego umiejscowienia w czasie, pozwalającym na skuteczne i rozsądne prowadzenie takiego postępowania, na przykład poprzez przekazanie sprawy Eurojustowi, jeżeli właściwe organy nie są w stanie osiągnąć porozumienia. W tym kontekście szczególną uwagę należy zwrócić na kwestię gromadzenia dowodów, na którą może wpłynąć prowadzenie równoległych postępowań.

(4) W celu osiągnięcia porozumienia co do skutecznego rozwiązania, które pozwoli uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań oraz zbędnych nakładów czasu i zasobów stosownych właściwych organów, powinny mieć miejsce bezpośrednie konsultacje pomiędzy tymi organami. Takie skuteczne rozwiązanie może polegać przede wszystkim na skoncentrowaniu postępowania karnego w jednym państwie członkowskim na przykład w wyniku przeniesienia postępowania. Może też polegać na jakimkolwiek innym rozwiązaniu, w tym w zakresie jego umiejscowienia w czasie, pozwalającym na skuteczne i rozsądne prowadzenie takiego postępowania. W tym kontekście szczególną uwagę należy zwrócić na kwestię gromadzenia dowodów, na którą może wpłynąć prowadzenie równoległych postępowań.

Uzasadnienie

Odesłanie sprawy do Eurojustu nie powinno być kwestią wyboru ani rozwiązaniem ostatecznym.

Poprawka  2

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 7 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(7) Na właściwym organie, z którym nawiązał kontakt właściwy organ innego państwa członkowskiego, powinien spoczywać ogólny obowiązek udzielenia odpowiedzi na wystosowany wniosek. Zachęca się organ nawiązujący kontakt, by wyznaczył organowi, z którym nawiązuje kontakt, termin, w którym należy – jeżeli to możliwe – udzielić odpowiedzi. Podczas nawiązywania kontaktu właściwe organy powinny w pełni uwzględnić szczególną sytuację osoby, wobec której zastosowano środek zapobiegawczy polegający na pozbawieniu wolności.

(7) Właściwy organ, z którym nawiązał kontakt właściwy organ innego państwa członkowskiego, powinien udzielić odpowiedzi na wystosowany wniosek w wyznaczonym terminie. Podczas nawiązywania kontaktu właściwe organy powinny w pełni uwzględnić szczególną sytuację osoby, wobec której zastosowano środek zapobiegawczy polegający na pozbawieniu wolności.

Uzasadnienie

Odpowiedź właściwego organu, z którym nawiązano kontakt, nie powinna mieć charakteru „ogólnego obowiązku”, lecz być powinnością. W decyzji ramowej musi być w tym celu podany ostateczny termin.

Poprawka  3

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 8 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(8) Główną zasadą współpracy ustanowionej na mocy niniejszej decyzji ramowej powinna być zasada bezpośredniego kontaktu między właściwymi organami. Państwa członkowskie powinny móc decydować, które organy są właściwe do podejmowania działań przewidzianych w niniejszej decyzji ramowej – zgodnie z zasadą krajowej autonomii proceduralnej, pod warunkiem że organy te mają kompetencje do podejmowania działań i decyzji przewidzianych w niniejszych przepisach.

(8) Główną zasadą współpracy ustanowionej na mocy niniejszej decyzji ramowej powinna być zasada bezpośredniego kontaktu między właściwymi organami oraz włączenie Eurojustu.

Uzasadnienie

Eurojust powinien mieć rolę wiodącą, odzwierciedlającą jego pozycję nakreśloną w decyzji Rady 2009/426/WSiSW. Ze względu na znaczenie kwestii dotyczących właściwości sądu, o które chodzi w tym kontekście, za właściwe organy należy uważać jedynie organy sądowe.

Poprawka  4

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 9 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(9) Starając się wypracować porozumienie co do skutecznego rozwiązania pozwalającego uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań toczących się w co najmniej dwóch państwach członkowskich, właściwe organy powinny mieć na względzie, że każda sprawa jest szczególna i wymaga uwzględnienia wszystkich jej istotnych cech. Aby wypracować porozumienie, właściwe organy powinny rozważyć odpowiednie kryteria, w tym ewentualnie kryteria zawarte w wytycznych opublikowanych w rocznym sprawozdaniu Eurojustu z 2003 roku i sporządzonych na potrzeby praktyków, i wziąć pod uwagę na przykład miejsce, w którym doszło do większej części czynu zabronionego;miejsce, w którym poniesiono większość strat;miejsce pobytu podejrzanego lub oskarżonego oraz możliwość jego wydania lub ekstradycji do innych jurysdykcji;obywatelstwo lub miejsce pobytu podejrzanego lub oskarżonego;istotne interesy podejrzanego lub oskarżonego;istotne interesy ofiar i świadków;dopuszczalność dowodów lub możliwe opóźnienia.

(9) Starając się wypracować porozumienie co do skutecznego rozwiązania pozwalającego uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań toczących się w co najmniej dwóch państwach członkowskich, właściwe organy powinny mieć na względzie, że każda sprawa jest szczególna i wymaga uwzględnienia wszystkich jej istotnych cech.

Uzasadnienie

Należy jasno określić kryteria dotyczące jurysdykcji, umieszczając je w tekście decyzji ramowej, a nie w punkcie preambuły.

Poprawka  5

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 16 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(16) Niniejsza decyzja ramowa nie powinna prowadzić do zbędnych obciążeń administracyjnych, jeżeli problemy, do których się odnosi, można rozwiązać w inny dostępny już sposób. A zatem jeżeli państwa członkowskie posługują się wobec siebie bardziej elastycznymi instrumentami lub uzgodnieniami, powinny one mieć pierwszeństwo wobec niniejszej decyzji ramowej.

(16) Niniejsza decyzja ramowa nie powinna prowadzić do zbędnych obciążeń administracyjnych, jeżeli problemy, do których się odnosi, można rozwiązać w inny dostępny już sposób. A zatem jeżeli państwa członkowskie posługują się wobec siebie bardziej elastycznymi instrumentami lub uzgodnieniami, powinny one przeważać nad niniejszą decyzją ramową, pod warunkiem że nie zmniejszają ochrony zapewnionej podejrzanemu lub oskarżonemu.

Uzasadnienie

Sprawozdawca uważa, że należy poświęcić jak największą uwagę ochronie podejrzanego i oskarżonego.

Poprawka  6

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 18 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(18) Do przetwarzania danych osobowych wymienianych na mocy niniejszej decyzji ramowej powinna mieć zastosowanie decyzja ramowa Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r.w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.

(18) Do przetwarzania danych osobowych wymienianych na mocy niniejszej decyzji ramowej powinna mieć zastosowanie decyzja ramowa Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r.w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.

przekazywanie informacji dotyczących tzw. pochodzenia „rasowego” lub etnicznego, religii, wyznania i orientacji seksualnej jest wyraźnie zabronione;

Poprawka  7

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Punkt 20 preambuły

Projekt Rady

Poprawka

(20) Niniejsza decyzja ramowa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w art.6 Traktatu o Unii Europejskiej i odzwierciedlonymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej,

(20) Niniejsza decyzja ramowa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w art.6 Traktatu o Unii Europejskiej i odzwierciedlonymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 50.

Uzasadnienie

Ostatecznym celem zapobiegania konfliktom jurysdykcji i rozstrzygania ich jest zapobieżenie sytuacji, w której osoby są sądzone dwukrotnie za te same czyny, a tym samym zapobieżenie przypadkom ne bis in idem.

Poprawka  8

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera b)

Projekt Rady

Poprawka

b) „właściwy organ” oznacza organ sądowy lub inny, który na mocy ustawodawstwa odnośnego państwa członkowskiego jest właściwy do wykonywania działań przewidzianych w art.2 ust. 1 niniejszej decyzji ramowej;

b) „właściwy organ” oznacza sędziego, sędziego śledczego, prokuratora lub inny organ sądowy, który na mocy ustawodawstwa odnośnego państwa członkowskiego jest właściwy do wykonywania działań przewidzianych w art.2 ust. 1 niniejszej decyzji ramowej;

Uzasadnienie

Wszystkie sprawy dotyczące jurysdykcji powinny być prowadzone przez władze sądowe, czyli sędziego, sędziego śledczego lub prokuratora.

Poprawka  9

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 5 – ustęp 3 a (nowy)

Projekt Rady

Poprawka

 

3a. Stosownie do decyzji w sprawie Eurojustu organ nawiązujący kontakt informuje jednocześnie Eurojust.

Uzasadnienie

Ze względu na rolę koordynacyjną Eurojust powinno się włączyć na najwcześniejszym etapie.

Poprawka  10

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 6 – ustęp 1

Projekt Rady

Poprawka

1. Organ, z którym nawiązano kontakt, udziela odpowiedzi na wniosek wystosowany zgodnie z art.5 ust.1 w rozsądnym terminie wskazanym przez organ nawiązujący kontakt, a jeżeli nie wskazano rozsądnego terminu – odpowiada bez nieuzasadnionej zwłoki, i informuje organ nawiązujący kontakt, czy w danym państwie członkowskim toczy się równoległe postępowanie. Jeżeli organ nawiązujący kontakt poinformuje właściwy organ, z którym nawiązano kontakt, że wobec podejrzanego lub oskarżonego zastosowano tymczasowy środek zapobiegawczy polegający na pozbawieniu wolności, drugi z organów traktuje wniosek jako pilny.

1. Organ, z którym nawiązano kontakt, udziela odpowiedzi na wniosek wystosowany zgodnie z art.5 ust.1 w rozsądnym terminie wskazanym przez organ nawiązujący kontakt, a jeżeli nie wskazano rozsądnego terminu – odpowiada w ciągu 30 dni i informuje organ nawiązujący kontakt, czy w danym państwie członkowskim toczy się równoległe postępowanie. Jeżeli organ nawiązujący kontakt poinformuje właściwy organ, z którym nawiązano kontakt, że wobec podejrzanego lub oskarżonego zastosowano tymczasowy środek zapobiegawczy polegający na pozbawieniu wolności, drugi z organów traktuje wniosek jako pilny.

Poprawka  11

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 8 - ustęp 1 – litera c)

Projekt Rady

Poprawka kompromisowa

c) wszystkie stosowne dane o tożsamości podejrzanego lub oskarżonego, a w odpowiednich przypadkach – ofiar;

 

 

c) nazwisko, narodowość, data urodzenia i adres zamieszkania podejrzanego lub oskarżonego, a w odpowiednich przypadkach – ofiar, oraz inne stosowne dane, jeśli istnieje podejrzenie, że podejrzany lub oskarżony posługuje się fałszywą tożsamością;

Poprawka  12

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 10 – ustęp 1

Projekt Rady

Poprawka

1. Jeżeli zostanie ustalone, że toczy się równoległe postępowanie, właściwe organy danych państw członkowskich podejmują bezpośrednie konsultacje, by wypracować porozumienie co do skutecznego rozwiązania, które pozwoli uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań; rozwiązanie to może – w stosownych przypadkach – prowadzić do skoncentrowania postępowania karnego w jednym państwie członkowskim.

1. Jeżeli zostanie ustalone, że toczy się równoległe postępowanie, właściwe organy danych państw członkowskich podejmują bez nieuzasadnionej zwłoki bezpośrednie konsultacje, by wypracować porozumienie co do skutecznego rozwiązania, które pozwoli uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań; rozwiązanie to może – w stosownych przypadkach – prowadzić do skoncentrowania postępowania karnego w jednym państwie członkowskim. Jeżeli podejrzanego lub oskarżonego przetrzymuje się w ośrodku zatrzymania tymczasowego lub w areszcie, celem konsultacji jest pilne osiągnięcie konsensusu.

Uzasadnienie

Nie przewiduje się ram czasowych w związku z obowiązkiem przeprowadzenia konsultacji, zgodnie z art. 10. Opóźnienie mogłoby mieć negatywny wpływ na strony postępowania, zwłaszcza na podejrzanych, jeżeli przetrzymuje się ich w ośrodku zatrzymania.

Poprawka  13

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 11

Projekt Rady

Poprawka

Jeżeli właściwe organy państw członkowskich podejmują – zgodnie z art.10 – bezpośrednie konsultacje na temat określonej sprawy z zamiarem wypracowania porozumienia, rozważają istotne cechy tej sprawy oraz wszystkie czynniki, które uznają za istotne.

Jeżeli właściwe organy państw członkowskich podejmują – zgodnie z art.10 – bezpośrednie konsultacje na temat określonej sprawy z zamiarem wypracowania porozumienia, rozważają istotne cechy tej sprawy oraz czynniki takie jak:

 

- miejsce popełnienia najważniejszych czynów stanowiących przestępstwo;

 

- miejsce, w którym doszło do największych strat;

 

- miejsce przebywania podejrzanego lub oskarżonego oraz możliwości doprowadzenia do jego poddania się lub do ekstradycji na obszar podlegający innej jurysdykcji;

 

- narodowość lub miejsce zamieszkania podejrzanego lub oskarżonego;

 

- wszelkie istotne interesy podejrzanego lub oskarżonego;

 

- wszelkie istotne interesy ofiar i świadków;

 

- dopuszczalność materiału dowodowego lub

 

- wszelkie ewentualne opóźnienia.

Uzasadnienie

Należy jasno określić kryteria dotyczące jurysdykcji, umieszczając je w tekście decyzji ramowej, a nie w punkcie preambuły.

Poprawka  14

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 11 a (nowy)

Projekt Rady

Poprawka

 

Artykuł 11a

Gwarancje proceduralne

 

Osoba wobec której postawiono oficjalne zarzuty na etapie procesu:

 

-jest informowana o wymianie informacji i konsultacjach między organami państw członkowskich oraz między organami państwa członkowskiego a Eurojustem, jak również o wybranych rozwiązaniach lub braku porozumienia zgodnie z niniejszą decyzją ramową, a także o zaangażowanych stronach, treści sprawy i powodach;

 

-ma prawo do zaproponowania najodpowiedniejszej jurysdykcji przed wyborem rozwiązania;

 

- ma prawo odwołać się od decyzji podjętej zgodnie z art. 10 ust. 1, a w przypadku braku porozumienia – do jej ponownego rozpatrzenia.

Państwa członkowskie gwarantują odpowiednie tłumaczenie pisemne, ustne lub pomoc prawną.

Poprawka  15

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 11 b (nowy)

Projekt Rady

Poprawka

 

Artykuł 11b

Prawa podstawowe

 

Wszelki konsensus osiągnięty w oparciu o art. 10 ust. 1 musi być wyrazem uczciwości, niezależności i obiektywizmu oraz musi być rezultatem zastosowania zasad zapisanych w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej, w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej i w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, aby zagwarantować ochronę praw człowieka osób podejrzanych lub oskarżonych.

Uzasadnienie

W żadnym wypadku nie można zapominać o poszanowaniu praw podstawowych.

Poprawka  16

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 12 – ustęp 1 a (nowy)

Projekt Rady

Poprawka

 

1a. Na każdym etapie procedury krajowej każdy organ krajowy może zwrócić się do Eurojustu o poradę i przekazać Eurojustowi konkretne sprawy, w związku z którymi pojawia się kwestia najodpowiedniejszej jurysdykcji.

Uzasadnienie

Ze względu na rolę koordynatora Eurojust jest w niezwykle uprzywilejowanej pozycji, jeżeli chodzi o pomoc organom krajowym w rozwiązywaniu tego rodzaju problemów, wobec czego należy to podkreślić.

Poprawka  17

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy)

Projekt Rady

Poprawka

 

2a. Jeżeli państwa członkowskie postanowią nie stosować się do opinii Eurojustu, informują Eurojust o swojej decyzji na piśmie, zgodnie z art. 7 decyzji w sprawie Eurojustu.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka uzupełnia poprzednią poprawkę.

Poprawka  18

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowacką, Republikę Słowenii i Królestwo Szwecji

Artykuł 15 – ustęp 1 – wprowadzenie

Projekt Rady

Poprawka

1. O ile inne akty prawne lub uzgodnienia pozwalają rozszerzyć cele niniejszej decyzji ramowej lub pomagają uprościć lub ułatwić procedurę stosowaną przez organy krajowe, by wymieniać się informacjami o postępowaniach karnych, podejmować bezpośrednie konsultacje i dążyć do wypracowania porozumienia co do skutecznego rozwiązania, które pozwala uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań, państwa członkowskie mogą:

1. O ile inne akty prawne lub uzgodnienia pozwalają rozszerzyć cele niniejszej decyzji ramowej lub pomagają uprościć lub ułatwić procedurę stosowaną przez organy krajowe, by wymieniać się informacjami o postępowaniach karnych, podejmować bezpośrednie konsultacje i dążyć do wypracowania porozumienia co do skutecznego rozwiązania, które pozwala uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań oraz pod warunkiem że nie zmniejsza się ochrony zapewnionej podejrzanemu lub oskarżonemu, państwa członkowskie mogą:

Uzasadnienie

Sprawozdawca uważa, że należy poświęcić jak największą uwagę ochronie podejrzanego i oskarżonego.

Poprawka  19

Inicjatywa zgłoszona przez Republikę Czeską, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką i Królestwo Szwecji

Artykuł 15 a (nowy)

Projekt Rady

Poprawka

 

Artykuł 15a

Włączenie sprawozdania rocznego

 

Sprawy przekazywane Eurojustowi, w przypadku których państwom członkowskim nie udało się osiągnąć porozumienia, zostają włączone do sprawozdania rocznego eurojustu.

UZASADNIENIE

Program haski na rzecz wzmocnienia wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w UE zajmuje się problemem konfliktu jurysdykcji, podkreślając, że w wielostronnych sprawach transgranicznych należy zwrócić szczególną uwagę na możliwości skoncentrowania postępowania w jednym państwie członkowskim oraz że należy zwrócić dalszą uwagę na wnioski dotyczące konfliktu jurysdykcji i zasadę ne bis in idem w celu uzupełnienia kompleksowego programu środków mających wprowadzić w życie zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych w sprawach karnych.

Kwestia ta jest ściśle powiązana z zasadami określonymi w art. 54–58 konwencji wykonawczej do układu z Schengen (CISA).

Wniosek dotyczący decyzji ramowej Rady w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji w postępowaniu karnym i w sprawie rozstrzygania takich konfliktów został złożony z inicjatywy Republiki Czeskiej, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Słowenii i Królestwa Szwecji i ma na celu zapobieganie konfliktom jurysdykcji w postępowaniu karnym i rozstrzyganie takich konfliktów.

Celem omawianej inicjatywy legislacyjnej było stworzenie:

· ram proceduralnych dla obowiązkowej wymiany informacji między władzami krajowymi na temat toczących się postępowań karnych w sprawie określonych czynów, by stwierdzić, czy w sprawie tych samych czynów nie toczą się równoległe postępowania w innym państwie lub w innych państwach członkowskich;

· procedur, zgodnie z którymi władze krajowe osiągną porozumienie w sprawie jurysdykcji dla prowadzenia postępowania karnego w sprawie określonych czynów podlegających jurysdykcji co najmniej dwóch państw członkowskich;

· zasad i wspólnych kryteriów, które organy krajowe muszą brać pod uwagę, kiedy starają się porozumieć co do jurysdykcji dla prowadzenia postępowania karnego w sprawie określonych czynów.

Zgodnie z art. 39 TUE zwrócono się do Parlamentu Europejskiego o wydanie opinii w sprawie wspomnianej wyżej inicjatywy legislacyjnej.

Na posiedzeniu komisji LIBE w dniu 19 marca 2009 r. sprawozdawczyni komisji opiniodawczej Renate Weber przedstawiła projekt sprawozdania.

Podkreśliła jednocześnie, że zgodnie z nieoficjalnymi informacjami Rada wprowadziła istotne zmiany do wniosku legislacyjnego. Uważając zajmowanie się nieaktualnym tekstem za niecelowe, wezwała do przeprowadzenie ponownych konsultacji z Parlamentem Europejskim w oparciu o aktualną treść wniosku.

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej otrzymała poparcie z komisji, a przedstawiciel Czech sprawujących przewodnictwo w Radzie, będąc tego samego zdania co Parlament, ogłosił ponowne konsultacje w oparciu o ostateczną wersję decyzji ramowej. W oczekiwaniu na ponowne konsultacje w Radzie przewodniczący komisji LIBE odroczył procedurę.

6 kwietnia 2009 r. państwa członkowskie osiągnęły ogólne porozumienie w sprawie tekstu, który znacznie się różni od pierwotnej inicjatywy.

Niniejsza opinia odnosi się do tekstu uzgodnionego z Radą. Termin wydania opinii zgodnie z art. 39 TUE, wyznaczony przez Radę, upływa 23 października 2009 r.

Projekt decyzji ramowej dotyczy sytuacji, kiedy wobec tej samej osoby lub tych samych osób prowadzi się równolegle postępowanie karne w różnych państwach członkowskich w związku z popełnieniem tych samych czynów, co może prowadzić do naruszenia zasady ne bis in idem.

Projekt decyzji ramowej obejmuje następujące środki:

· procedurę stosowaną przez właściwe organy państw członkowskich, by nawiązać kontakt i stwierdzić, że toczy się równoległe postępowanie karne wobec tej samej osoby lub tych samych osób w sprawie tych samych czynów;

· zasady wymiany informacji w drodze bezpośrednich konsultacji między właściwymi organami co najmniej dwóch państw członkowskich prowadzących równoległe postępowania karne w celu wypracowania porozumienia co do skutecznego rozwiązania, które pozwoli uniknąć negatywnych skutków równoległych postępowań.

Nie ustalono terminu udzielenia odpowiedzi przez organ, do którego zwrócono się o informacje.

Nie wskazano kryterium pozwalającego ustalić, który organ sądowy jest najwłaściwszy.

Do projektu decyzji ramowej nie załączono żadnych wskazówek dla właściwych organów (znajdowały się one w tekście pierwotnym).

Mimo obowiązku nawiązania kontaktu z właściwymi organami innych państw członkowskich nie przewidziano podobnego obowiązku w związku z informowaniem Eurojustu.

Rola Eurojustu w rozwiązywaniu ewentualnych konfliktów jest słaba i dalece niezadowalająca.

PROCEDURA

Tytuł

Zapobieganie konfliktom jurysdykcji w postępowaniu karnym i rozstrzyganie takich konfliktów

Odsyłacze

05208/2009 – C6-0036/2009 – 2009/0802(CNS)

Data konsultacji z PE

23.1.2009

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

3.2.2009

Sprawozdawca(y)

       Data powołania

Renate Weber

22.7.2009

 

 

Rozpatrzenie w komisji

3.9.2009

30.9.2009

 

 

Data przyjęcia

30.9.2009

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

45

4

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Jan Philipp Albrecht, Sonia Alfano, Vilija Blinkevičiūtė, Louis Bontes, Simon Busuttil, Philip Claeys, Cornelis de Jong, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Tanja Fajon, Monika Flašíková Beňová, Hélène Flautre, Kinga Gál, Kinga Göncz, Sylvie Guillaume, Ágnes Hankiss, Anna Hedh, Jeanine Hennis-Plasschaert, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Lívia Járóka, Juan Fernando López Aguilar, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Clemente Mastella, Véronique Mathieu, Claude Moraes, Antigoni Papadopoulou, Jacek Protasiewicz, Carmen Romero López, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Renate Sommer, Rui Tavares, Wim van de Camp, Axel Voss, Tatjana Ždanoka

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Magdi Cristiano Allam, Anna Maria Corazza Bildt, Nadja Hirsch, Stanimir Ilchev, Ramon Jauregui Atondo, Mariya Nedelcheva, Joanna Senyszyn, Ernst Strasser, Michèle Striffler, Kyriacos Triantaphyllides, Cecilia Wikström

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Rosa Estaras Ferragut, Ashley Fox, Judith A. Merkies