ΣΥΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έκδοσης της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα και για την κατάργηση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ
6.5.2010 - (17279/3/2009 – C7‑0075/2010 – 2008/0192(COD)) - ***II
Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων
Εισηγήτρια: Astrid Lulling
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έκδοσης της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα και για την κατάργηση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ
(17279/3/2009 – C7‑0075/2010 – 2008/0192(COD))
(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: δεύτερη ανάγνωση)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση (17279/3/2009 – C7‑0075/2010),
– έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2008)0636),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 141, παράγραφος 3, της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C6-0341/2008),
– έχοντας υπόψη τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση[1],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο "Συνέπειες της έναρξης ισχύος της συνθήκης της Λισαβόνας στις τρέχουσες διοργανικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων" (COM(2009)0665),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 294, παράγραφος 7, και το άρθρο 157, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 66 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη τη σύσταση για δεύτερη ανάγνωση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7‑0146/2010),
1. εγκρίνει τη θέση σε δεύτερη ανάγνωση που εκτίθεται κατωτέρω·
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.
Τροπολογία 1 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 4 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(4) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει επανειλημμένα από την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία 86/613/ΕΟΚ, ιδίως να προωθήσει την προστασία της μητρότητας των αυτοαπασχολούμενων γυναικών και να βελτιώσει την κατάσταση των συζύγων των μη μισθωτών εργαζομένων στη γεωργία. |
(4) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει επανειλημμένα από την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία 86/613/ΕΟΚ, ιδίως να προωθήσει την προστασία της μητρότητας των αυτοαπασχολούμενων γυναικών και να βελτιώσει την κατάσταση των συζύγων των μη μισθωτών εργαζομένων. |
Αιτιολόγηση | |
Δεν υπάρχει λόγος να περιοριστεί το πεδίο εφαρμογής αποκλειστικά στον τομέα της γεωργίας. Η τροπολογία αυτή επαναφέρει το κεντρικό νόημα της τροπολογίας 1 από την πρώτη ανάγνωση, που εγκρίθηκε στις 6 Μαΐου 2009. | |
Τροπολογία 2 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 4 α (νέα) | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
|
(4α) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ήδη καθορίσει τη θέση του ως προς τα ζητήματα αυτά στο ψήφισμά του της 21ης Φεβρουαρίου 1997 για την κατάσταση των συμμετεχουσών συζύγων των προσώπων που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα1. |
|
____________ |
|
1 EE C 85, 17.3.1997, σελ. 186. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή επαναλαμβάνει κατ’ ουσίαν την τροπολογία 2 από την πρώτη ανάγνωση, που εγκρίθηκε στις 6 Μαΐου 2009. | |
Τροπολογία 3 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 16 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(16) Ενόψει της συνεισφοράς τους στις δραστηριότητες της οικογενειακής επιχείρησης, οι σύζυγοι ή, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, οι σύντροφοι συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων που έχουν πρόσβαση σε σύστημα κοινωνικής προστασίας, θα πρέπει επίσης να δικαιούνται να επωφεληθούν κοινωνικής προστασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κληθούν να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να οργανώσουν αυτή την κοινωνική προστασία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Ειδικότερα, εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν κατά πόσον αυτή η κοινωνική προστασία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε υποχρεωτική ή εθελοντική βάση. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι αυτή η κοινωνική προστασία μπορεί να είναι ανάλογη της συμμετοχής στις δραστηριότητες του αυτοαπασχολούμενου εργαζομένου και/ή του επιπέδου συνεισφοράς. Με την επιφύλαξη της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν εθνικές διατάξεις που θα περιορίζουν την πρόσβαση σε συγκεκριμένα συστήματα κοινωνικής προστασίας ή σε συγκεκριμένο επίπεδο προστασίας, μεταξύ άλλων με ειδικούς όρους χρηματοδότησης, για ορισμένες ομάδες αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων ή επαγγελματιών, υπό την προϋπόθεση ότι υφίσταται διαθέσιμη πρόσβαση σε γενικό καθεστώς. |
(16) Ενόψει της συνεισφοράς τους στις δραστηριότητες της οικογενειακής επιχείρησης, οι σύζυγοι ή, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, οι σύντροφοι συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων που έχουν πρόσβαση σε σύστημα κοινωνικής προστασίας, θα πρέπει επίσης να δικαιούνται να επωφεληθούν κοινωνικής προστασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κληθούν να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να οργανώσουν αυτή την κοινωνική προστασία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Ειδικότερα, εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν κατά πόσον αυτή η κοινωνική προστασία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε υποχρεωτική ή εθελοντική βάση. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι αυτή η κοινωνική προστασία μπορεί να είναι ανάλογη της συμμετοχής στις δραστηριότητες του αυτοαπασχολούμενου εργαζομένου και/ή του επιπέδου συνεισφοράς. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή αποσκοπεί στο να μη θεσπιστούν διατάξεις που θα επέτρεπαν τον περιορισμό της πρόσβασης στην κοινωνική προστασία. | |
Τροπολογία 4 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 17 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(17) Η οικονομική και φυσική ευπάθεια των εγκύων αυτοαπασχολούμενων γυναικών και των εγκύων συζύγων και, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, των συντρόφων συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, καθιστά αναγκαίο να τους χορηγηθεί το δικαίωμα παροχών μητρότητας. Τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι αρμόδια για τον καθορισμό των παροχών, μεταξύ άλλων για τον ορισμό του επιπέδου των εισφορών και όλων των ρυθμίσεων σχετικά με τις παροχές και τις πληρωμές, με την προϋπόθεση ότι συμμορφώνονται με τις ελάχιστες προϋποθέσεις της παρούσας οδηγίας. Ειδικότερα, μπορούν να καθορίζουν ποια περίοδο πριν και/ή μετά τον τοκετό, χορηγείται το δικαίωμα παροχών μητρότητας. Περαιτέρω, η οικονομική κατάσταση του προσώπου ή της οικογένειας περί των οποίων πρόκειται, μπορεί να λαμβάνεται υπόψη όταν καθορίζονται οι συνεισφορές και/ή παροχές. |
(17) Η οικονομική και φυσική ευπάθεια των εγκύων αυτοαπασχολούμενων γυναικών και των εγκύων συζύγων και, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, των συντρόφων συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, καθιστά αναγκαίο να τους χορηγηθεί το δικαίωμα παροχών μητρότητας. Τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι αρμόδια για τον καθορισμό των παροχών, μεταξύ άλλων για τον ορισμό του επιπέδου των εισφορών και όλων των ρυθμίσεων σχετικά με τις παροχές και τις πληρωμές, με την προϋπόθεση ότι συμμορφώνονται με τις ελάχιστες προϋποθέσεις της παρούσας οδηγίας. Ειδικότερα, μπορούν να καθορίζουν ποια περίοδο πριν και/ή μετά τον τοκετό, χορηγείται το δικαίωμα παροχών μητρότητας. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή αποσκοπεί στο να μη θεσπιστεί ένα υπέρμετρα ευρύ κριτήριο, όπως το κριτήριο της οικονομικής κατάστασης του προσώπου ή της οικογένειας, το οποίο δεν χαρακτηρίζει τη νομοθεσία του κοινωνικού τομέα. | |
Τροπολογία 5 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 17 α (νέα) | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
|
(17α) Η διάρκεια της περιόδου κατά την οποία χορηγούνται παροχές μητρότητας στις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες και τις συζύγους και, όταν αυτές αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, στις συντρόφους συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, είναι ίση με τη διάρκεια της άδειας μητρότητας των εργαζομένων που ισχύει σήμερα σε επίπεδο ΕΕ. Στην περίπτωση κατά την οποία η διάρκεια της άδειας μητρότητας που προβλέπεται για τις εργαζόμενες τροποποιηθεί σε επίπεδο ΕΕ, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, στην οποία θα αξιολογεί κατά πόσον η διάρκεια των παροχών μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες και τις συζύγους και τις συντρόφους συμβίωσης που αναφέρονται στο άρθρο 2, θα πρέπει να τροποποιηθεί επίσης. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή επιδιώκει να λάβει υπόψη τις εξελίξεις στον τομέα της προστασίας της μητρότητας για τις μισθωτές εργαζόμενες και να επιτρέψει την τροποποίηση της διάρκειας των παροχών μητρότητας που χορηγούνται στις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες και τις συζύγους ή συντρόφους συμβίωσης, εάν η έκθεση της Επιτροπής για την αξιολόγηση της κατάστασης προτείνει τροποποίηση προς την κατεύθυνση αυτή. | |
Τροπολογία 6 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 18 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(18) Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των δραστηριοτήτων των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων γυναικών και των γυναικών συζύγων ή, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, των γυναικών συντρόφων συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, θα πρέπει να δίδεται πρόσβαση, στο μέτρο του δυνατού, σε οιαδήποτε υπάρχουσες υπηρεσίες παροχής προσωρινής αντικατάστασης που καθιστά δυνατή τη διακοπή στις επαγγελματικές δραστηριότητες που αφορούν εγκυμοσύνη ή μητρότητα ή σε οιαδήποτε υφιστάμενη εθνική κοινωνική υπηρεσία. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες αυτές μπορεί να συνιστά εναλλακτική λύση ή μέρος του επιδόματος μητρότητας. |
(18) Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των δραστηριοτήτων των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων γυναικών και των γυναικών συζύγων ή, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, των γυναικών συντρόφων συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, θα πρέπει να δίδεται πρόσβαση σε οιαδήποτε υπάρχουσα υπηρεσία παροχής προσωρινής αντικατάστασης που καθιστά δυνατή τη διακοπή στις επαγγελματικές δραστηριότητες που αφορούν εγκυμοσύνη ή μητρότητα ή σε οιαδήποτε υφιστάμενη εθνική κοινωνική υπηρεσία. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες αυτές μπορεί να συνιστά εναλλακτική λύση ή μέρος του επιδόματος μητρότητας. |
Αιτιολόγηση | |
Η πρόσβαση σε υπάρχουσες υπηρεσίες προσωρινής αντικατάστασης ή σε υφιστάμενες εθνικές κοινωνικές υπηρεσίες δεν πρέπει να περιορίζεται από ένα κριτήριο που δεν είναι σαφές ή εύκολα προσδιορίσιμο. | |
Τροπολογία 7 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 19 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(19) Η βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των συστημάτων πρόνοιας, κυρίως μέσω της παροχής καλύτερων κινήτρων, της καλύτερης διαχείρισης και αξιολόγησης και του καθορισμού προτεραιοτήτων των προγραμμάτων δαπανών, έχει καταστεί σημαντική για την εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης οικονομικής βιωσιμότητας των ευρωπαϊκών κοινωνικών προτύπων. Κατά τον προγραμματισμό των μέτρων που χρειάζονται για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δίδουν ιδιαίτερη προσοχή στη βελτίωση και στην εξασφάλιση της ποιότητας και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των συστημάτων τους κοινωνικής προστασίας. |
διαγράφεται |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή επαναφέρει εν μέρει την τροπολογία 8 από την πρώτη ανάγνωση, που εγκρίθηκε στις 6 Μαΐου 2009. Πρόκειται για κείμενο γενικού χαρακτήρα που δεν απαντάται στα λοιπά νομοθετικά κείμενα του τομέα αυτού. | |
Τροπολογία 8 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 20 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(20) Τα πρόσωπα που έχουν υποστεί διακριτική μεταχείριση λόγω φύλου θα πρέπει να διαθέτουν κατάλληλα μέσα έννομης προστασίας. Προκειμένου να υπάρξει πιο αποτελεσματική προστασία, οι ενώσεις, οι οργανώσεις και οι άλλες νομικές οντότητες θα πρέπει επίσης να δύνανται να κινούν διαδικασίες, όπως τις ορίζουν τα κράτη μέλη, είτε εξ ονόματος του θύματος είτε προς υπεράσπισή του, με την επιφύλαξη των εθνικών δικονομικών κανόνων όσον αφορά την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση ενώπιον των δικαστηρίων. |
(20) Τα πρόσωπα που έχουν υποστεί διακριτική μεταχείριση λόγω φύλου θα πρέπει να διαθέτουν πρόσφορα μέσα έννομης προστασίας. Προκειμένου να υπάρξει πιο αποτελεσματική προστασία, οι ενώσεις, οι οργανώσεις και οι άλλες νομικές οντότητες θα πρέπει επίσης να δύνανται να κινούν διαδικασίες, όπως τις ορίζουν τα κράτη μέλη, είτε εξ ονόματος του θύματος είτε προς υπεράσπισή του, με την επιφύλαξη των εθνικών δικονομικών κανόνων όσον αφορά την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση ενώπιον των δικαστηρίων. |
Τροπολογία 9 Θέση του Συμβουλίου Αιτιολογική σκέψη 21 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
(21) Η προστασία των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων και των συζύγων αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων και, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, των συντρόφων διαβίωσης αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, από τις διακρίσεις λόγω φύλου, θα πρέπει να ενισχυθεί με την ίδρυση φορέα ή φορέων σε κάθε κράτος μέλος, ο οποίος θα είναι αρμόδιος για την ανάλυση των σχετικών προβλημάτων, τη μελέτη δυνατών λύσεων και την παροχή συγκεκριμένης υποστήριξης προς τα θύματα. Ο φορέας ή οι φορείς μπορούν να είναι οι ίδιοι με αυτούς που είναι υπεύθυνοι, σε εθνικό επίπεδο, για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου ή για τη διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων ή την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης. |
(21) Η προστασία των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων και των συζύγων αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων και, όταν και στο βαθμό που αυτοί αναγνωρίζονται από το εθνικό δίκαιο, των συντρόφων διαβίωσης αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, από τις διακρίσεις λόγω φύλου, θα πρέπει να ενισχυθεί με την ίδρυση φορέα ή φορέων σε κάθε κράτος μέλος, ο οποίος θα είναι αρμόδιος για την ανάλυση των σχετικών προβλημάτων, τη μελέτη δυνατών λύσεων και την παροχή συγκεκριμένης υποστήριξης προς τα θύματα. Ο φορέας ή οι φορείς μπορούν να είναι οι ίδιοι με αυτούς που είναι υπεύθυνοι, σε εθνικό επίπεδο, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή κατ’ ουσίαν επαναφέρει εν μέρει την τροπολογία 9 από την πρώτη ανάγνωση, που εγκρίθηκε στις 6 Μαΐου 2009, διότι δεν είναι σκόπιμη η ανάμιξη των θεμάτων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την ισότητα μεταχείρισης ανδρών και γυναικών. | |
Τροπολογία 10 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 5 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
Προκειμένου να διασφαλίζεται εμπράκτως η πλήρης ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, στον εργασιακό βίο, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να θεσπίζουν μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 157, παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως, παραδείγματος χάριν, εκείνα με στόχο την προώθηση της επιχειρηματικότητας μεταξύ γυναικών. |
Προκειμένου να διασφαλίζεται εμπράκτως η πλήρης ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, στον εργασιακό βίο, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να θεσπίζουν μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 157, παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως, παραδείγματος χάριν, εκείνα με στόχο την προώθηση πρωτοβουλιών επιχειρηματικότητας μεταξύ γυναικών. |
Τροπολογία 11 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 7 – παράγραφος 2 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν εάν η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 κοινωνική προστασία εφαρμόζεται σε υποχρεωτική ή προαιρετική βάση. Αντιστοίχως, μπορούν να προβλέπουν ότι αυτή η κοινωνική προστασία χορηγείται μόνον κατόπιν αιτήματος συζύγων ή συντρόφων συμβίωσης κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 2, στοιχείο β). |
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν εάν η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 κοινωνική προστασία εφαρμόζεται σε υποχρεωτική ή προαιρετική βάση. |
Τροπολογία 12 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 8 – παράγραφος 1 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι στις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες γυναίκες, τις γυναίκες συζύγους και τις συντρόφους συμβίωσης, που αναφέρονται στο άρθρο 2, μπορεί να χορηγείται, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, επαρκές επίδομα μητρότητας, το οποίο επιτρέπει τη διακοπή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας για τουλάχιστον 14 εβδομάδες. |
1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι στις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες γυναίκες, τις γυναίκες συζύγους και τις συντρόφους συμβίωσης, που αναφέρονται στο άρθρο 2, μπορεί να χορηγείται, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ικανό επίδομα μητρότητας, το οποίο επιτρέπει τη διακοπή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας για τουλάχιστον 14 εβδομάδες. |
Αιτιολόγηση | |
Το "επαρκές" επίδομα συνεπάγεται μια υποκειμενική κρίση, ενώ το "ικανό" σημαίνει ότι το κράτος μέλος έχει εκτιμήσει το μέσο οικονομικό κόστος της μητρότητας και των διακοπών της επαγγελματικής δραστηριότητας και προσφέρει ένα επίδομα που καλύπτει αυτό το κόστος. | |
Τροπολογία 13 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 8 – παράγραφος 2 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν εάν το αναφερόμενο στην παράγραφο 1 επίδομα μητρότητας χορηγείται σε υποχρεωτική ή προαιρετική βάση. Αντιστοίχως, μπορούν να προβλέπουν ότι το επίδομα αυτό χορηγείται μόνον κατόπιν αιτήματος αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων γυναικών, γυναικών συζύγων και συντρόφων συμβίωσης, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 2. |
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν εάν το αναφερόμενο στην παράγραφο 1 επίδομα μητρότητας χορηγείται σε υποχρεωτική ή προαιρετική βάση. |
Τροπολογία 14 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 8 – παράγραφος 3 – εισαγωγή | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
3. Το επίδομα που αναφέρεται στην παράγραφο 1, κρίνεται επαρκές εάν εξασφαλίζει εισόδημα τουλάχιστον ίσο προς: |
3. Το επίδομα που αναφέρεται στην παράγραφο 1, κρίνεται ικανό εάν εξασφαλίζει εισόδημα τουλάχιστον ίσο προς: |
Αιτιολόγηση | |
Το "επαρκές" επίδομα συνεπάγεται μια υποκειμενική κρίση, ενώ το "ικανό" σημαίνει ότι το κράτος μέλος έχει εκτιμήσει το μέσο οικονομικό κόστος της μητρότητας και των διακοπών της επαγγελματικής δραστηριότητας και προσφέρει ένα επίδομα που καλύπτει αυτό το κόστος. | |
Τροπολογία 15 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 8 – παράγραφος 4 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι οι αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες γυναίκες και οι γυναίκες σύζυγοι ή σύντροφοι συμβίωσης, που αναφέρονται στο άρθρο 2, έχουν πρόσβαση, κατά το δυνατόν, στις όποιες υπάρχουσες υπηρεσίες παροχής προσωρινής αντικατάστασης ή στις όποιες υφιστάμενες εθνικές κοινωνικές υπηρεσίες. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι η πρόσβαση στις εν λόγω υπηρεσίες αποτελεί μία εναλλακτική λύση για το επίδομα ή μέρος αυτού, κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. |
4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι οι αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες γυναίκες και οι γυναίκες σύζυγοι ή σύντροφοι συμβίωσης, που αναφέρονται στο άρθρο 2, έχουν πρόσβαση στις όποιες υπάρχουσες υπηρεσίες παροχής προσωρινής αντικατάστασης ή στις όποιες υφιστάμενες εθνικές κοινωνικές υπηρεσίες. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι η πρόσβαση στις εν λόγω υπηρεσίες αποτελεί μία εναλλακτική λύση για το επίδομα ή μέρος αυτού, κατά τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. |
Αιτιολόγηση | |
Η πρόσβαση σε υπάρχουσες υπηρεσίες προσωρινής αντικατάστασης ή σε υφιστάμενες εθνικές κοινωνικές υπηρεσίες δεν πρέπει να περιορίζεται από ένα κριτήριο που δεν είναι σαφές ή προσδιορίσιμο. | |
Τροπολογία 16 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 11 – παράγραφος 1 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
1. Τα κράτη μέλη ορίζουν και λαμβάνουν τις αναγκαίες διευθετήσεις για έναν ή περισσότερους φορείς για την προώθηση, την ανάλυση, την παρακολούθηση και την υποστήριξη της ίσης μεταχείρισης όλων των προσώπων, χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου. Οι εν λόγω φορείς μπορούν να αποτελούν τμήμα οργανισμών επιφορτισμένων, σε εθνικό επίπεδο, με την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου ή με τη διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων ή με την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης. |
1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι ο φορέας ή οι φορείς που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 20 της οδηγίας 2006/54/ΕΚ είναι επίσης αρμόδιοι για την προώθηση, την ανάλυση, την παρακολούθηση και την υποστήριξη της ίσης μεταχείρισης όλων των προσώπων που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή κατ' ουσίαν επαναλαμβάνει εν μέρει την τροπολογία 9 από την πρώτη ανάγνωση, που εγκρίθηκε στις 6 Μαΐου 2009, και παραπέμπει στο άρθρο 20 της οδηγίας 2006/54/ΕΚ που προβλέπει τη θέσπιση φορέων για την ίση μεταχείριση. | |
Τροπολογία 17 Θέση του Συμβουλίου Άρθρο 15 – παράγραφος 1 | |
Θέση του Συμβουλίου |
Τροπολογία |
1. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν κάθε διαθέσιμη πληροφορία σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στην Επιτροπή μέχρι τις …*. |
1. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν κάθε διαθέσιμη πληροφορία σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στην Επιτροπή μέχρι τις …*. |
Η Επιτροπή εκπονεί συνοπτική έκθεση προς υποβολή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το αργότερο έως …** Οσάκις ενδείκνυται, η εν λόγω έκθεση συνοδεύεται από προτάσεις τροποποίησης της παρούσας οδηγίας. |
Η Επιτροπή εκπονεί συνοπτική έκθεση προς υποβολή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο το αργότερο έως …**. Η έκθεση αυτή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη κάθε τροποποίηση νομικής φύσεως που αφορά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας για τις μισθωτές εργαζόμενες. Οσάκις ενδείκνυται, η εν λόγω έκθεση συνοδεύεται από προτάσεις τροποποίησης της παρούσας οδηγίας. |
___________ |
___________ |
* ΕΕ: Παρεμβάλλεται η ημερομηνία 6 έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας. |
* ΕΕ: Παρεμβάλλεται η ημερομηνία 5 έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας. |
** ΕΕ: Παρεμβάλλεται η ημερομηνία 7 έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας. |
** ΕΕ: Παρεμβάλλεται η ημερομηνία 6 έτη μετά την έκδοση της παρούσας οδηγίας. |
Αιτιολόγηση | |
Η τροπολογία αυτή βασίζεται στους ίδιους λόγους στους οποίους βασιζόταν η τροπολογία 25 από την πρώτη ανάγνωση που εγκρίθηκε στις 6 Μαΐου 2009· το διάστημα των 6 και 7 ετών αντιστοίχως θεωρείται υπερβολικά μεγάλο. |
- [1] Εγκριθέντα κείμενα, 6.5.2009, P7_TA(2009)0364.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Εισαγωγή
Η οδηγία της 11ης Δεκεμβρίου 1986[1] δεν πέτυχε τους στόχους της επειδή ήταν άτολμη. Σε ψηφίσματα και εκθέσεις που εγκρίθηκαν στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διεκδίκησε κατ’ επανάληψη τη βελτίωση αυτής της οδηγίας.
Παρόλο που το Κοινοβούλιο υπενθύμισε πολλές φορές τις πολύ συγκεκριμένες προτάσεις του, προκειμένου να διασφαλίσει την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των συμβοηθούντων συζύγων τους, η Επιτροπή περίμενε μέχρι τον Οκτώβριο του 2008 για να προτείνει την κατάργηση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ και για να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο μια πρόταση οδηγίας[2] της οποίας η ειδική νομική βάση είναι το άρθρο 141 της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρο 157 της ΣΛΕΕ). Δεν καλύπτει παρά μόνο τις πτυχές που δεν καλύπτονται από άλλες οδηγίες οι οποίες εγκρίθηκαν στο μεταξύ και οι οποίες θέτουν σε εφαρμογή την αρχή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών[3].
Η πρόταση οδηγίας περιλάμβανε σημαντικά βήματα για την εξασφάλιση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των συμβοηθούντων συζύγων τους, όπως η πρόταση για την άρση των εμποδίων στην πρόσβαση των γυναικών σε ανεξάρτητη δραστηριότητα, μεταξύ άλλων, μέσω της πρόβλεψης θετικών δράσεων ή ειδικών μέτρων με στόχο τη διευκόλυνση της άσκησης ανεξάρτητης δραστηριότητας από το υποεκπροσωπούμενο φύλο· η πρόταση σχετικά με τη δημιουργία εταιρείας, που προβλέπει μέτρα αναγκαστικής εφαρμογής προκειμένου να μην απαγορεύεται πλέον στο εθνικό δίκαιο η δημιουργία εταιρείας μεταξύ συζύγων ή συντρόφων συμβίωσης, η προστασία της μητρότητας για τις γυναίκες που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, καθώς και για τις συμβοηθούσες συζύγους ή τις αναγνωρισμένες συντρόφους συμβίωσης (δικαίωμα για ίδια περίοδο άδειας μητρότητας με την προβλεπόμενη στη οδηγία 92/85/ΕΟΚ, αποζημίωση τουλάχιστον ίση με την αποζημίωση σε περίπτωση ασθενείας, εάν προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες προσωρινής αντικατάστασης ως εναλλακτική λύση στην αποζημίωση)· επίπεδο κοινωνικής προστασίας για τις συμβοηθούσες συζύγους τουλάχιστον το ίδιο με το επίπεδο των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, υπό τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους τελευταίους, διατηρώντας πάντως το σύστημα ένταξης των συζύγων των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων σε εθελούσια και ανταποδοτική βάση.
Η πρώτη ανάγνωση του Κοινοβουλίου
Κατά την πρώτη ανάγνωση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόταση οδηγίας υποβάλλοντας αρκετές τροπολογίες με στόχο την ενίσχυση της πρότασης της Επιτροπής προς την κατεύθυνση μιας περισσότερο δεσμευτικής νομοθεσίας που θα καθορίζει ένα πλαίσιο ελάχιστων εγγυήσεων για τις συμβοηθούσες συζύγους.
Όσον αφορά την εφαρμογή της παρούσας πρότασης οδηγίας, αντίστοιχα τις συμβοηθούσες συζύγους ή τις αναγνωρισμένες συντρόφους των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, λαμβάνοντας υπόψη τον ανομοιογενή χαρακτήρα της απασχόλησης, το Κοινοβούλιο επέμεινε να μην περιοριστεί η εφαρμογή μόνο στα πρόσωπα που ασκούν κερδοσκοπική δραστηριότητα για δικό τους λογαριασμό στον τομέα της γεωργίας, διότι παρόλο που αυτό το είδος απασχόλησης συναντάται κατά κύριο λόγο στη γεωργία, ανάλογη κατάσταση υπάρχει επίσης στη βιοτεχνία και το εμπόριο, τις ΜΜΕ ή τα επαγγέλματα (τροπ. 1 και 10 του ΕΚ). Σε ό,τι αφορά τα ειδικά μέτρα ή πλεονεκτήματα με στόχο τη διευκόλυνση της άσκησης ανεξάρτητης δραστηριότητας από το υποεκπροσωπούμενο φύλο, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής αλλά θεωρεί ότι αυτή πρέπει να ενισχυθεί ως θετική δράση (τροπ. 4 του ΕΚ, αιτιολογική σκέψη 10 και άρθρο 4 της πρότασης οδηγίας).
Όσον αφορά το καθεστώς των συμβοηθουσών συζύγων, λαμβάνοντας υπόψη ότι στα περισσότερα κράτη μέλη εξακολουθούν να στερούνται αυτοτελούς καθεστώτος, η εργασία τους δεν αναγνωρίζεται και δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση ανεξάρτητα από το σύζυγο, αλλά μέσω παράγωγων δικαιωμάτων, το Κοινοβούλιο υποστήριξε την ανάγκη αναγνώρισης ενός σαφώς προσδιορισμένου επαγγελματικού καθεστώτος και καθορισμού των δικαιωμάτων τους και για το σκοπό αυτό προέβη σε σύσταση προς τα κράτη μέλη (τροπ. 3 και 18 του ΕΚ). Σε στενή σύνδεση με την αναγνώριση της εργασίας τους, το Κοινοβούλιο υποστήριξε την ανάλογη τροποποίηση της αιτιολογικής σκέψης 13και του άρθρου 6 της πρότασης οδηγίας (τροπ. 14 και 40 του ΕΚ), προκειμένου να διασφαλιστεί καταρχάς η δυνατότητα υπαγωγής στο καθεστώς του αυτοαπασχολούμενου εργαζομένου, να μην επιτρέπεται εξαίρεση, να υπάρχει δηλαδή υποχρεωτική ασφάλιση, υπό τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους αυτοαπασχολούμενους εργαζομένους, εν ανάγκη προβλέποντας τη δυνατότητα να υπολογίζονται οι εισφορές τους κατ' αποκοπήν, και να ορίζεται επίσης ότι οι κοινωνικές αυτές εισφορές θα εκπίπτουν από το φόρο, θεωρούμενες, για παράδειγμα, ως δαπάνες εκμετάλλευσης. Όσον αφορά την άδεια μητρότητας, το Κοινοβούλιο υποστήριξε την προσαρμογή της στην ειδική κατάσταση των συμβοηθουσών συζύγων, δηλαδή η διάρκειά της να μη μπορεί να υπερβεί την προβλεπόμενη από την οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου (τροπ.15 του ΕΚ).
Κατά την πρώτη ανάγνωση το Κοινοβούλιο θεώρησε ότι οι προτάσεις της Επιτροπής (άρθρο 10), που αναμειγνύουν τις αρμοδιότητες σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τις διακρίσεις λόγω φύλου, δύσκολα μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών αφορά ολόκληρο τον πληθυσμό και όχι μειονότητες που υφίστανται διακρίσεις για άλλους λόγους, όπως π.χ. λόγω φυλετικής καταγωγής, θρησκείας, κ.λπ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο οργανισμός που μεριμνά για την ορθή εφαρμογή αυτής της οδηγίας θα πρέπει να είναι ο ίδιος με εκείνον που είναι αρμόδιος για τις οδηγίες σχετικά με την ίση μεταχείριση μισθωτών ανδρών και γυναικών, όχι όμως ένας οργανισμός προστασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου (τροπ. 9 του ΕΚ).
Θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση
Η θέση του Συμβουλίου επαναλαμβάνει εν μέρει τη θέση του Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση, ενίοτε με νέα διατύπωση ή νέα δομή, δεδομένου ότι δέκα τροπολογίες του ΕΚ σε πρώτη ανάγνωση έγιναν δεκτές από το Συμβούλιο (οι τροπολογίες 4, 9 (εν μέρει), 12, 13 και 39, 18, 22, 23, 27 και 28).
Οι τροπολογίες αυτές αφορούν συγκεκριμένα τα θέματα που συνδέονται με τα ειδικά μέτρα ή πλεονεκτήματα που έχουν ως στόχο να διευκολύνουν την άσκηση ανεξάρτητης δραστηριότητας από το υποεκπροσωπούμενο φύλο και να ενισχύσουν, ως θετική δράση, την προώθηση της επιχειρηματικότητας των γυναικών, δεδομένου ότι η πρόταση επιδιώκει να μην περιορίζεται η σύσταση εταιρειών μεταξύ συζύγων ή μεταξύ εταίρων, την προσθήκη νέας διάταξης σχετικά με την ένταξη στις διάφορες πολιτικές των ζητημάτων ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών κ.λπ.. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η σύσταση να αναγνωρίζεται η εργασία των συζύγων ή των αναγνωρισμένων συντρόφων αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων διατηρείται με άλλη διατύπωση στην αιτιολογική σκέψη 8 της θέσης του Συμβουλίου.
Η θέση του Συμβουλίου διαφέρει από αυτήν που εγκρίθηκε σε πρώτη ανάγνωση, κυρίως σε ό,τι αφορά την κοινωνική προστασία των συζύγων ή των αναγνωρισμένων συντρόφων συμβίωσης αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων. Το Συμβούλιο θεωρεί ότι η εφαρμογή της εν λόγω κοινωνικής προστασίας μπορεί να γίνει σε υποχρεωτική ή εθελοντική βάση από τα κράτη μέλη (νέο άρθρο 7 της θέσης του Συμβουλίου). Επίσης, η πρόταση της Επιτροπής που επανέλαβε το Κοινοβούλιο στην πρώτη του ανάγνωση και αποσκοπεί σε ένα επίπεδο προστασίας "τουλάχιστον το ίδιο" για τις συζύγους ή τις συντρόφους συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων δεν έγινε δεκτή από το Συμβούλιο. Κατά την άποψη του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να οργανώνουν αυτή την κοινωνική προστασία σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο και, ειδικότερα, να αποφασίζουν ότι η εν λόγω κοινωνική προστασία μπορεί να είναι ανάλογη της συμμετοχής στις δραστηριότητες του αυτοαπασχολούμενου εργαζομένου και/ή του επιπέδου συνεισφοράς (αιτιολογική σκέψη 16 της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση).
Σε ό,τι αφορά την άδεια μητρότητας, η θέση του Συμβουλίου προτείνει τη δυνατότητα, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες καθώς και οι γυναίκες σύζυγοι και οι αναγνωρισμένες σύντροφοι συμβίωσης, να έχουν δικαίωμα σε επίδομα μητρότητας το οποίο θα τους επιτρέπει τη διακοπή της επαγγελματικής τους δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας για τουλάχιστον 14 εβδομάδες. Η πρόταση να τεθεί ένα ανώτατο όριο, όπως προβλέπεται στη θέση του Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση (διάρκεια που δεν θα υπερβαίνει την προβλεπόμενη στην οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου), δεν έγινε δεκτή, διότι η οδηγία θεσπίζει ελάχιστες προδιαγραφές. Η θέση του Συμβουλίου (άρθρο 8) κάνει δεκτή επίσης την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τη δυνατότητα παροχής πρόσβασης σε υπηρεσίες αντικατάστασης, ως εναλλακτική λύση στο επίδομα μητρότητας.
Επίσης, το Συμβούλιο κάνει δεκτή την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τους οργανισμούς που μεριμνούν για την ορθή εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, σύμφωνα με την οποία οι εν λόγω οργανισμοί μπορούν να είναι ίδιοι με εκείνους που είναι αρμόδιοι για τα δικαιώματα του ανθρώπου (αιτιολογική σκέψη 21 και το άρθρο 10 της θέσης του Συμβουλίου).
Πρόταση της εισηγήτριας
Η εισηγήτρια επισημαίνει τη βούληση του Συμβουλίου να προχωρήσει στη βελτίωση της κοινωνικής προστασίας που παρέχεται στους αυτοαπασχολούμενους εργαζομένους και, επίσης, της προστασίας των "συμβοηθουσών συζύγων", για την εξάλειψη των εμποδίων στη γυναικεία επιχειρηματικότητα.
Ορισμένα σημεία που προτείνει το Συμβούλιο στη θέση του μπορεί να γίνουν δεκτά, όπως η άρνηση του Συμβουλίου να αλλάξει η σημερινή διατύπωση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ σχετικά με τη "διαχείριση" της εταιρείας ως κατάστασης στην οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης (αιτιολογική σκέψη13 και άρθρο 4, παράγραφος 1, της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση) ή η άποψη του Συμβουλίου ότι το κείμενο θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις ισχύουσες διατάξεις των οδηγιών 2006/54/ΕΚ και 2004/113/ΕΚ σχετικά με τη μη προσθήκη του όρου "αποτελεσματικά" (άρθρο 9, παράγραφος 1, της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση) ή η αναφορά "στον οργανισμό ή τους οργανισμούς", ώστε να καταστεί σαφές ότι οι οργανισμοί πρέπει να είναι οι ίδιοι με εκείνους που αναφέρονται στις οδηγίες 2004/113/ΕΚ και 2006/54/ΕΚ (άρθρο 11, παράγραφος 2, της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση) κ.λπ..
Η εισηγήτρια επισημαίνει ότι όσον αφορά την κοινωνική προστασία των συζύγων των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων η θέση του Συμβουλίου διαφέρει σε σχέση με τη θέση του ΕΚ σε πρώτη ανάγνωση, διότι μολονότι το Συμβούλιο κρίνει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να υποχρεούνται να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να οργανώνουν την εν λόγω κοινωνική προστασία σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, η εφαρμογή τους ανήκει στα κράτη μέλη, που μπορούν να αποφασίζουν αν αυτό γίνεται σε υποχρεωτική ή προαιρετική βάση και αν η εν λόγω προστασία θα πρέπει να παρέχεται μόνο μετά από αίτηση των συζύγων και των συντρόφων συμβίωσης.
Ακόμη, ως προς την προστασία της μητρότητας των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων και, κατ' αναλογίαν, των συμβοηθουσών συζύγων και συντρόφων συμβίωσης των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, η εισηγήτρια λαμβάνει υπόψη τα βήματα προόδου που πραγματοποίησε το Συμβούλιο όσον αφορά την αναγνώριση του γεγονότος ότι είναι απαραίτητο να τους χορηγείται αποζημίωση που θα τους επιτρέπει να διακόπτουν τη δραστηριότητά τους για επαρκές χρονικό διάστημα ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή πορεία μιας κανονικής εγκυμοσύνης και η φυσική αποκατάσταση της μητέρας μετά από ένα κανονικό τοκετό. Η θέση του Συμβουλίου ότι οι εν λόγω γυναίκες πρέπει, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, να δικαιούνται επίδομα μητρότητας που θα τους επιτρέπει να διακόπτουν τη δραστηριότητά τους λόγω εγκυμοσύνης ή άδειας μητρότητας για 14 τουλάχιστον εβδομάδες, μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά πρόοδο σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση, τονίζοντας ότι αυτή η περίοδος των 14 εβδομάδων είναι ένα ελάχιστο που μπορεί να παρατείνεται από τα κράτη μέλη, λαμβανομένων υπόψη των διαφορετικών καθεστώτων τους και των ιδιαίτερων αναγκών τους.
Η εισηγήτρια δεν θεωρεί σκόπιμο να κάνει δεκτό τον περιορισμό σχετικά με την ανάγκη βελτίωσης της κατάστασης των συμβοηθουσών συζύγων μόνο στο γεωργικό τομέα (αιτιολογική σκέψη 4 της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση) ή την αναφορά στην ποιότητα και στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας (αιτιολογική σκέψη 19 της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση), επειδή η βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας δεν συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των στόχων της παρούσας οδηγίας.
Η εισηγήτρια εκφράζει επίσης επιφυλάξεις σχετικά με τη διάταξη που προβλέπει τη δυνατότητα για τα κράτη μέλη να διατηρούν εθνικές διατάξεις που περιορίζουν την πρόσβαση σε ειδικά καθεστώτα κοινωνικής προστασίας, ή σε ένα ορισμένο επίπεδο προστασίας (αιτιολογική σκέψη 16 της θέσης του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση) ή τη διάταξη σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν αν η οικονομική κατάσταση του ενδιαφερόμενου προσώπου ή της ενδιαφερόμενης οικογένειας θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό των συνεισφορών και/ή των παροχών (αιτιολογική σκέψη 17 του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση).
Επίσης, η εισηγήτρια δεν μπορεί να δεχθεί ότι οι οργανισμοί που εποπτεύουν για την ορθή εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα είναι οι ίδιοι με εκείνους που είναι αρμόδιοι για τα δικαιώματα του ανθρώπου (αιτιολογική σκέψη 21 και άρθρο 10 της θέσης του Συμβουλίου), και προτείνει την κατ’ ουσίαν μερική επαναφορά της τροπολογίας 9 της πρώτης ανάγνωσης του ΕΚ, διότι δεν είναι σκόπιμο να αναμειγνύονται τα ζητήματα των δικαιωμάτων του ανθρώπου με την ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Η εισηγήτρια εκφράζει την εμπιστοσύνη της για τη δυνατότητα εξεύρεσης των κατάλληλων κοινών λύσεων που θα λαμβάνουν υπόψη τις υφιστάμενες ειδικές ανάγκες, προκειμένου να επιτευχθεί ένα νομοθετικό κείμενο που θα φέρει πραγματική βελτίωση για τις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες και τις συζύγους ή αναγνωρισμένες συντρόφους συμβίωσης, ιδίως όσον αφορά τη δική τους κοινωνική προστασία, ανεξάρτητα από το σύζυγο και το σύντροφο.
- [1] Οδηγία 86/613/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 1986, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της γεωργικής, καθώς και για την προστασία της μητρότητας (ΕΕ L 359 της 19.12.1986, σελ. 56)
- [2] COM(2008)0636 τελικό.
- [3] 79/7/ΕΟΚ, 2004/113/ΕΚ, 2006/54/ΕΚ.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Τίτλος |
Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα |
|||||||
Έγγραφα αναφοράς |
17279/3/2009 – C7-0075/2010 – 2008/0192(COD) |
|||||||
Ημερομ. 1ης ανάγνωσης του ΕΚ – Αριθ. P |
6.5.2009 T6-0364/2009 |
|||||||
Πρόταση της Επιτροπής |
COM(2008)0636 - C6-0341/2008 |
|||||||
Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια της παραλαβής της κοινής θέσης |
25.3.2010 |
|||||||
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια |
FEMM 25.3.2010 |
|||||||
Εισηγητής(ές) Ημερομηνία ορισμού |
Astrid Lulling 19.11.2008 |
|
|
|||||
Ημερομηνία έγκρισης |
4.5.2010 |
|
|
|
||||
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
29 1 1 |
||||||
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Regina Bastos, Edit Bauer, Andrea Češková, Marije Cornelissen, Silvia Costa, Tadeusz Cymański, Ilda Figueiredo, Iratxe García Pérez, Zita Gurmai, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Philippe Juvin, Astrid Lulling, Barbara Matera, Angelika Niebler, Siiri Oviir, Antonyia Parvanova, Raül Romeva i Rueda, Joanna Katarzyna Skrzydlewska, Eva-Britt Svensson, Marc Tarabella, Marina Yannakoudakis |
|||||||
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Nicole Kiil-Nielsen, Elisabeth Morin-Chartier, Norica Nicolai, Chrysoula Paliadeli, Rovana Plumb, Joanna Senyszyn, Corien Wortmann-Kool |
|||||||
Ημερομηνία κατάθεσης |
Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Ana Gomes, Alajos Mészáros |
|||||||