SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych
3.6.2010 - (COM(2009)0502 – C7‑0168/2009 – 2009/0143(COD)) - ***I
Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Peter Skinner
PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych
(COM(2009)0502 – C7‑0168/2009 – 2009/0143(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi i Radzie (COM(2009)0502),
– uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0168/2009),
– uwzględniając komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych” (COM(2009)0665),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z 21 stycznia 2010 r.,
– uwzględniając art. 55 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Budżetowej, Komisji Prawnej i Komisji Spraw Konstytucyjnych (A7–0170/2010),
1. przyjmuje w pierwszym czytaniu stanowisko określone poniżej;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;
3. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania jego stanowiska Radzie, Komisji i parlamentom państw członkowskich.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające Europejski Organ Nadzoru (ubezpieczenia i pracownicze programy emerytalne) |
|
|
(Ta poprawka odnosi się do całego tekstu.) |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) Kryzys finansowy, który wystąpił na przełomie 2007 i 2008 r., ujawnił istotne braki w nadzorze finansowym, zarówno w poszczególnych przypadkach, jak i w podejściu do systemu finansowego jako całości. Nadzór oparty na modelach krajowych nie nadąża za rzeczywistością, w której europejskie rynki finansowe są zintegrowane i połączone, a liczne przedsiębiorstwa finansowe działają na szczeblu transgranicznym. Kryzys ujawnił niedociągnięcia w zakresie współpracy, koordynacji, spójnego stosowania przepisów wspólnotowych i zaufania pomiędzy krajowymi organami nadzoru. |
(1) Kryzys finansowy, który wystąpił na przełomie 2007 i 2008 r., ujawnił istotne braki w nadzorze finansowym, zarówno w poszczególnych przypadkach, jak i w podejściu do systemu finansowego jako całości. Nadzór oparty na modelach krajowych nie nadąża za rzeczywistością, w której europejskie rynki finansowe są zintegrowane i połączone, a liczne przedsiębiorstwa finansowe działają na szczeblu transgranicznym. Kryzys ujawnił niedociągnięcia w zakresie współpracy, koordynacji, spójnego stosowania przepisów UE i zaufania pomiędzy krajowymi organami nadzoru. |
|
|
(Ta poprawka odnosi się do całego tekstu.) |
Uzasadnienie | |
Dostosowanie do Traktatu z Lizbony. | |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(1a) Na długo przed pojawieniem się kryzysu finansowego Parlament Europejski systematycznie apelował już o rzeczywiste wyrównanie szans dla wszystkich podmiotów na szczeblu unijnym, wskazując jednocześnie na istotne braki w nadzorze Unii nad coraz bardziej zintegrowanymi rynkami finansowymi (w swoich rezolucjach z dnia 13 kwietnia 2000 r. w sprawie komunikatu Komisji dotyczącego wprowadzania ram dla rynków finansowych: plan działania1, z dnia 25 listopada 2002 r. w sprawie zasad nadzoru ostrożnościowego w Unii Europejskiej2, z dnia 11 lipca 20007 r. w sprawie polityki usług finansowych (2005-2010) – białej księgi3, z dnia 23 września 2008 r. z zaleceniami dla Komisji w sprawie funduszy hedgingowych i niepublicznego rynku kapitałowego4, z dnia 9 października 2008 r. z zaleceniami dla Komisji w sprawie działań następczych w związku z metodą Lamfalussy’ego: przyszła struktura nadzoru5, z dnia 22 kwietnia 2009 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej ubezpieczeń na życie w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Solvency II)6 oraz z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie agencji ratingowych7). |
|
|
________________________________ 1 Dz.U. C 40 z 7.2.2001, s. 453. 2 Dz.U. C 25 E, z 29.1.2004, s. 394. 3 Dz.U. C 175 E z 10.7.2008, s. xx. 4 Dz.U. C 8 E, z 14.1.2010, s. 26. 5 Dz.U. C 9 E, z 15.1.2010, s. 48. 6 Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0251. 7 Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0279. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 2 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(2) W opublikowanym dnia 25 lutego 2009 r. raporcie utworzonej na wniosek Komisji grupy wysokiego szczebla pod przewodnictwem pana Jacques’a de Larosière’a stwierdzono, że należy wzmocnić ramy nadzorcze, aby zmniejszyć groźbę wystąpienia w przyszłości kryzysów finansowych i ograniczyć ich skutki. Zalecono daleko idące reformy struktury nadzoru sektora finansowego we Wspólnocie. Grupa ekspertów wyraziła również stanowisko, że należy stworzyć Europejski System Organów Nadzoru Finansowego (ESFS) złożony z trzech europejskich organów nadzoru odpowiedzialnych, odpowiednio, za sektor ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych, sektor bankowości, oraz sektor papierów wartościowych, a także że należy powołać Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego. |
(2) W opublikowanym dnia 25 lutego 2009 r. raporcie utworzonej na wniosek Komisji grupy wysokiego szczebla pod przewodnictwem pana Jacques’a de Larosière’a (raport de Larosière'a) stwierdzono, że należy wzmocnić ramy nadzorcze, aby zmniejszyć groźbę wystąpienia w przyszłości kryzysów finansowych i ograniczyć ich skutki. Zalecono reformy struktury nadzoru sektora finansowego w Unii. Grupa ekspertów wyraziła również stanowisko, że należy stworzyć Europejski System Organów Nadzoru Finansowego (ESFS) złożony z trzech europejskich organów nadzoru odpowiedzialnych, odpowiednio, za sektor ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych, sektor bankowości, oraz sektor papierów wartościowych, a także że należy powołać Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego. Zawarte w sprawozdaniu zalecenia dotyczyły minimalnego poziomu zmian, który eksperci ocenili jako konieczny, żeby uniknąć wystąpienia podobnego kryzysu w przyszłości. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 3 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3) W swoim komunikacie z dnia 4 marca 2009 r. zatytułowanym „Realizacja europejskiego planu naprawy” Komisja zaproponowała przedłożenie projektu legislacyjnego w sprawie utworzenia Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego i Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, natomiast w komunikacie z dnia 27 maja 2009 r. zatytułowanym „Europejski nadzór finansowy” przedstawiła więcej szczegółów na temat możliwej struktury takich nowych ram nadzorczych. |
(3) W swoim komunikacie z dnia 4 marca 2009 r. zatytułowanym „Realizacja europejskiego planu naprawy” Komisja zaproponowała przedłożenie projektu legislacyjnego w sprawie utworzenia Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego i Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, natomiast w komunikacie z dnia 27 maja 2009 r. zatytułowanym „Europejski nadzór finansowy” przedstawiła więcej szczegółów na temat możliwej struktury takich nowych ram nadzorczych, ale nie uwzględniła wszystkich zaleceń sformułowanych w sprawozdaniu Larosière'a. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(4a) W dniu 2 kwietnia 2009 r. przywódcy grupy G-20 w swoim oświadczeniu „Globalny plan naprawy gospodarczej i reform” zadeklarowali wolę „podjęcia działania na rzecz opracowania silniejszego i bardziej spójnego na szczeblu globalnym systemu regulacji i nadzoru dla przyszłego sektora finansowego, który będzie wspierać zrównoważony światowy wzrost i zaspokajać potrzeby przedsiębiorstw i obywateli”. Na szczycie w Pittsburghu w 2009 r. przywódcy G-20 zwrócili się do MFW o przygotowanie „sprawozdania w sprawie sposobu umożliwiającego sektorowi finansowemu wniesienie uczciwego i znaczącego wkładu poprzez opłacanie wszelkich kosztów związanych z interwencjami rządów w celu naprawy systemu bankowego”. W sprawozdaniu okresowym z dnia 16 kwietnia 2010 r. zatytułowanym „Uczciwy i znaczący wkład sektora finansowego”, sporządzonym w odpowiedzi na wspomniany wniosek, stwierdzono między innymi, że „bezpośredni koszt budżetowy kryzysu sektora finansowego powinien zostać objęty i pokryty przez Wkład Finansowy na rzecz Stabliności (ang. Financial Stability Contribution – FSC) pozwiązany z realnym i skutecznym mechanizmem naprawczym. FSC zapewniałby pomoc sektora w pokryciu kosztów wszelkich ewentualnych działań naprawczych i ograniczyłby ryzyko systemowe. Odpowiednio zdefiniowane mechanizmy naprawcze sprawią, że w przyszłości rządy nie będą zmuszone do wykupywania instytucji zbyt dużych lub zbyt powiązanych, by upaść”. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 b preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(4b) W komunikacie z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowanym „Europa 2020” Komisja stwierdziła, że podstawowym priorytetem w perspektywie krótkoterminowej jest „uruchomienie ambitnej strategii, która w przyszłości pozwoli nam lepiej zapobiegać i – jeśli zajdzie taka potrzeba – radzić sobie z ewentualnymi kryzysami finansowymi i która rozważy możliwość odpowiedniego udziału sektora finansowego, z uwzględnieniem szczególnej odpowiedzialności sektora finansowego w trakcie obecnego kryzysu.” Na posiedzeniu w dniach 25 i 26 marca 2010 r. Rada Europejska uzgodniła, że „szczególnie potrzebne są postępy w kwestiach takich jak […] instytucje systemowe, instrumenty finansowe stosowane w zarządzaniu w sytuacji kryzysowej; zwiększenie przejrzystości rynków instrumentów pochodnych i rozważenie szczególnych środków w odniesieniu do swapów ryzyka kredytowego na długi rządowe.” |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 6 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6) UE wyczerpała możliwości działań w ramach obecnej formuły komitetów europejskich organów nadzoru, które pozostają organami doradczymi Komisji. Wspólnota nie może trwać w sytuacji, w której: brakuje mechanizmów zapewniających podejmowanie przez krajowe organy nadzoru najlepszych możliwych decyzji nadzorczych dotyczących instytucji transgranicznych; nie ma wystarczającej współpracy ani wymiany informacji pomiędzy krajowymi organami nadzoru; wspólne działanie podejmowane przez krajowe organy wymaga skomplikowanych ustaleń, aby uwzględnić mozaikę wymogów regulacyjnych i nadzorczych; krajowe rozwiązania są najczęściej jedynym wykonalnym wariantem odpowiedzi na problemy europejskie; istnieje wiele różnych interpretacji tych samych tekstów prawnych. Europejski System Organów Nadzoru Finansowego powinien zostać zaprojektowany w taki sposób, aby zaradzić tym brakom i stworzyć system zgodny z celem, jakim jest stabilny i jednolity wspólnotowy rynek usług finansowych łączący krajowe organy nadzoru w silną sieć wspólnotową. |
(6) Unia wyczerpała możliwości działań w ramach obecnej formuły komitetów europejskich organów nadzoru, które pozostają organami doradczymi Komisji. Unia nie może trwać w sytuacji, w której: brakuje mechanizmów zapewniających podejmowanie przez krajowe organy nadzoru najlepszych możliwych decyzji nadzorczych dotyczących instytucji transgranicznych; nie ma wystarczającej współpracy ani wymiany informacji pomiędzy krajowymi organami nadzoru; wspólne działanie podejmowane przez krajowe organy wymaga skomplikowanych ustaleń, aby uwzględnić mozaikę wymogów regulacyjnych i nadzorczych; krajowe rozwiązania są najczęściej jedynym wykonalnym wariantem odpowiedzi na problemy europejskie; istnieje wiele różnych interpretacji tych samych tekstów prawnych. Europejski System Organów Nadzoru Finansowego, który należy przemianować na Europejski System Nadzoru Finansowego (ESFS), powinien zostać zaprojektowany w taki sposób, aby zaradzić tym brakom i stworzyć system zgodny z celem, jakim jest stabilny i jednolity rynek usług finansowych w Unii łączący krajowe organy nadzoru w silną unijną sieć. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 7 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) Europejski System Organów Nadzoru Finansowego powinien stanowić sieć krajowych i wspólnotowych organów nadzoru finansowego, w ramach której bieżący nadzór nad instytucjami finansowymi sprawowany jest na poziomie krajowym, natomiast centralną rolę w zakresie nadzoru nad grupami transgranicznymi powierza się kolegiom organów nadzorczych. Należy również osiągnąć większą harmonizację i spójne stosowanie przepisów dotyczących instytucji i rynków finansowych w całej Wspólnocie. Należy powołać Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, a także Europejski Organ Nadzoru Bankowego i Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (europejskie organy nadzoru). |
(7) ESFS powinien stanowić zintegrowaną sieć krajowych i unijnych organów nadzoru finansowego, w ramach której bieżący nadzór nad instytucjami finansowymi sprawowany jest na poziomie krajowym. Nadzorem instytucji finansowych powinny się zająć kolegia organów nadzoru. Europejski Organ Nadzoru (ubezpieczenia i pracownicze programy emerytalne) (dalej EIOPA) powinien przejąć nadzór nad instytucjami finansowymi spełniającymi kryteria ryzyka systemowego w zakresie, w jakim zagrażają one stabilności systemu finansowego Unii, w przypadkach gdy krajowemu organowi nadzoru nie udało się wykonać swoich uprawnień. Należy również osiągnąć większą harmonizację i spójne stosowanie przepisów dotyczących instytucji i rynków finansowych w całej Unii. Oprócz EIOPA należy powołać Europejski Organ Nadzoru (giełdy i papiery wartościowe) i Europejski Organ Nadzoru (bankowość), a także Europejski Organ Nadzoru (Wspólny Komitet). Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego powinna być częścią Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego (ESFS). |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 8 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(8) Europejskie organy nadzoru powinny zastąpić Komitet Europejskich Organów Nadzoru Bankowego ustanowiony decyzją Komisji 2009/78/WE, Komitet Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych ustanowiony decyzją Komisji 2009/79/WE oraz Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych ustanowiony decyzją Komisji 2009/77/WE i przejąć wszystkie zadania i kompetencje tych komitetów. Należy jasno określić zakres działań poszczególnych europejskich organów nadzoru. Komisja powinna również uczestniczyć w sieci działań nadzorczych, jeżeli wymagają tego względy instytucjonalne i obowiązki wynikające z Traktatu. |
(8) EIOPA powinien zastąpić Komitet Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych ustanowiony decyzją Komisji 2009/79/WE i przejąć wszystkie jego zadania i kompetencje. Należy jasno określić zakres działań poszczególnych europejskich organów nadzoru. Komisja powinna również uczestniczyć w sieci działań nadzorczych, jeżeli wymagają tego względy instytucjonalne i obowiązki wynikające z Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(9) Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (zwany dalej „EIOPA”) powinien działać, mając na uwadze polepszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego, w tym zwłaszcza poprzez osiągnięcie wysokiego poziomu, skuteczności i spójności regulacji i nadzoru, uwzględniając zróżnicowane interesy poszczególnych państw członkowskich; tak by chronić ubezpieczających i innych uposażonych; zapewnić integralność, efektywność i prawidłowe funkcjonowanie rynków finansowych; zabezpieczyć stabilność systemu finansowego i wzmocnić międzynarodową koordynację nadzoru finansowego, z korzyścią dla całej gospodarki, w tym dla instytucji finansowych i innych zainteresowanych stron, konsumentów i pracowników. Aby zrealizować te cele konieczne i właściwe jest, by EIOPA był organem wspólnotowym posiadającym osobowość prawną oraz autonomię prawną, administracyjną i finansową. |
(9) EIOPA powinien działać, mając na uwadze polepszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego, w tym zwłaszcza poprzez osiągnięcie wysokiego poziomu, skuteczności i spójności regulacji i nadzoru, uwzględniając zróżnicowane interesy poszczególnych państw członkowskich i różny charakter instytucji finansowych. EIOPA powinien chronić wartości społeczne takie jak stabilność systemu finansowego, wypłacalność i płynność finansowa instytucji finansowych, przejrzystość rynków i produktów finansowych, oraz chronić deponentów i inwestorów. EIOPA powinien również zapobiegać arbitrażowi regulacyjnemu i gwarantować równe warunki konkurencji, a także wzmocnić międzynarodową koordynację nadzoru finansowego, z korzyścią dla całej gospodarki, w tym dla uczestników rynków finansowych i innych zainteresowanych stron, konsumentów i pracowników, biorąc pod uwagę potrzebę zwiększenia konkurencji i innowacji na rynku wewnętrznym, a także zapewnienia światowej konkurencyjności. Jego zadania powinny także obejmować wspieranie spójności nadzoru i doradzanie instytucjom UE w dziedzinach nadzoru i regulacji rynków finansowych, zdolności kredytowej, rozliczeń oraz pokrewnych kwestii ładu korporacyjnego, audytów i sprawozdawczości finansowej. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(9a) Aby zrealizować te cele, konieczne i właściwe jest, by EIOPA był organem UE posiadającym osobowość prawną oraz autonomię prawną, administracyjną i finansową. Jak sugerował Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, EIOPA powinien posiadać „uprawnienia umożliwiające zapewnienie przestrzegania praw, jak również podejmowanie kwestii dotyczących bezpieczeństwa i kondycji finansowej”, w szczególności tych związanych z ryzykiem systemowym i ryzykiem transgranicznym. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 b preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(9b) W dniu 28 października 2009 r. Rada Stabilności Finansowej, Bank Rozrachunków Międzynarodowych, Międzynarodowy Fundusz Walutowy i G-20 zdefiniowały ryzyko systemowe jako „ryzyko zakłócenia usług finansowych (i) spowodowane upośledzeniem całego lub części systemu finansowego i (ii) mogące spowodować poważne negatywne konsekwencje dla realnej gospodarki. Wszystkie rodzaje pośredników finansowych, rynków i infrastruktury potencjalnie mogą w pewnym stopniu mieć znaczenie systemowe”. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 c preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(9c) Zdaniem tych instytucji „ryzyko transgraniczne” obejmuje ryzyko spowodowane przez nierównowagę gospodarczą lub niepowodzenia finansowe w całej Unii lub w jej części, które może mieć poważne negatywne skutki dla transakcji między podmiotami gospodarczymi dwóch lub więcej państw członkowskich, dla funkcjonowania rynku wewnętrznego lub finansów publicznych Unii lub któregokolwiek z jej państw członkowskich; |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w swoim wyroku z dnia 2 maja 2006 r. w sprawie C-217/04 (Zjednoczone Królestwo przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej) potwierdził, że art. 95 Traktatu odnoszący się do przyjmowania środków dotyczących zbliżenia prawodawstwa w celu ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego stanowi odpowiednią podstawę prawną dla powołania „organu wspólnotowego mającego za zadanie przyczynianie się do realizacji procesu harmonizacji”, w przypadku gdy zadania powierzone takiemu organowi są ściśle związane z dziedzinami będącymi przedmiotem aktów dokonujących zbliżenia prawodawstw krajowych. Cele i zadania EIOPA polegające na udzielaniu krajowym organom nadzoru pomocy w zakresie spójnej interpretacji i stosowania przepisów wspólnotowych oraz przyczynianiu się do stabilności finansowej koniecznej do integracji finansowej są ściśle związane z celami określonymi w dorobku prawnym Wspólnoty dotyczącym rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych. Należy zatem ustanowić Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych na mocy art. 95 Traktatu. |
(10) Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w swoim wyroku z dnia 2 maja 2006 r. w sprawie C-217/04 (Zjednoczone Królestwo przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej) stwierdził, że: „[…] brzmienie art. 95 TWE [obecnie art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej] nie pozwala na wniosek, iż przepisy przyjęte przez prawodawcę wspólnotowego na podstawie tego artykułu powinny zostać ograniczone, jeśli chodzi o ich adresatów, wyłącznie do państw członkowskich. W rzeczywistości bowiem może okazać się konieczne, według oceny tego prawodawcy, przewidzenie możliwości ustanowienia organu wspólnotowego mającego za zadanie przyczynianie się do realizacji procesu harmonizacji, w sytuacjach gdy stosowne wydaje się przyjęcie niewiążących środków towarzyszących lub o charakterze ramowym dla ułatwienia jednolitego wykonania i stosowania aktów opartych na tym postanowieniu”1, a zadania powierzone takiemu organowi będą ściśle związane z dziedzinami będącymi przedmiotem aktów dokonujących zbliżenia prawodawstw krajowych. Cele i zadania EIOPA polegające na udzielaniu właściwym krajowym organom nadzoru pomocy w zakresie spójnej interpretacji i stosowania przepisów unijnych oraz przyczynianiu się do stabilności finansowej koniecznej do integracji finansowej są ściśle związane z celami określonymi w dorobku prawnym Unii dotyczącym rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych. Należy zatem ustanowić Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych na mocy art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
|
|
__________________ 1 Wyrok z dnia 2 maja 2006 r., pkt 44. |
Uzasadnienie | |
Orzecznictwo dotyczące środków odnoszących się do instytucji UE lub organów wspólnotowych. | |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 12 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(12) Istniejące prawodawstwo wspólnotowe regulujące dziedziny, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, obejmuje również dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego[1], dyrektywę 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu[2] oraz dyrektywę 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotyczącą sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość[3].
|
(12) Istniejące prawodawstwo Unii regulujące dziedziny, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, obejmuje również dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego, rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym1, dyrektywę 2009/110/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością2 oraz w stosownych fragmentach dyrektywę 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu oraz dyrektywę 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotyczącą sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość. |
|
|
_______________ 1 Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1. 2 Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 13 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(13) Istnieje potrzeba wprowadzenia skutecznego instrumentu ustanawiającego zharmonizowane standardy techniczne w zakresie usług finansowych, tak by zapewnić, również poprzez jednolity zbiór przepisów, równe szanse i odpowiednią ochronę ubezpieczających innych uposażonych i konsumentów w całej Europie. Ponieważ EIOPA charakteryzuje wysoki poziom wiedzy specjalistycznej, efektywne i właściwe jest powierzenie mu, w dziedzinach określonych prawem wspólnotowym, opracowania projektów standardów technicznych, które nie wymagają podejmowania decyzji politycznych. Komisja powinna zatwierdzić te projekty standardów zgodnie z prawem wspólnotowym w celu nadania im wiążącej mocy prawnej. Komisja musi przyjąć projekty standardów technicznych. Podlegałyby one zmianom, jeżeli przykładowo projekty standardów technicznych byłyby niezgodne z prawem wspólnotowym bądź byłyby sprzeczne z zasadą proporcjonalności lub z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych określonymi w dorobku prawnym Wspólnoty dotyczącym usług finansowych. Aby zapewnić sprawną i przyspieszoną procedurę przyjmowania tych standardów, należy ustalić określony termin, w którym Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie ich zatwierdzenia. |
(13) Pożądane jest, by EIOPA wspierał spójne podejście w dziedzinie systemów rekompensat z tytułu ubezpieczenia celem zapewnienia równych szans w przypadku rekompensat z tytułu ubezpieczenia i równorzędnego ich traktowania w całej Unii. Ponieważ systemy gwarancji ubezpieczeniowych podlegają raczej nadzorowi w państwach członkowskich, a nie nadzorowi regulacyjnemu, właściwe jest, by EIOPA mógł wykonywać swoje uprawnienia na mocy niniejszego rozporządzenia w stosunku do harmonizacji systemów rekompensat z tytułu ubezpieczenia, samego systemu gwarancji depozytowych oraz do jego operatora. Rola EIOPA zostanie poddana przeglądowi po utworzeniu europejskiego funduszu gwarancji depozytów. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 14 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(14) Procedura opracowywania standardów technicznych określona w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie przyjmowania z własnej inicjatywy środków wykonawczych w drodze procedury komitetowej na poziomie 2 procedury Lamfalussy’ego, zgodnie z odpowiednim prawodawstwem wspólnotowym. Kwestie dotyczące standardów technicznych nie wymagają decyzji politycznych, a ich treść jest określona przez wspólnotowe akty prawne przyjęte na poziomie 1. Opracowanie projektów standardów przez EIOPA gwarantuje pełne wykorzystanie specjalistycznej wiedzy specjalistycznej krajowych organów nadzoru. |
(14) Komisja powinna zatwierdzić te projekty standardów regulacyjnych w celu nadania im wiążącej mocy prawnej. Należy przewidzieć możliwości ich zmiany gdyby przykładowo były niezgodne z prawem Unii, były sprzeczne z zasadą proporcjonalności lub z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych określonymi w prawie Unii dotyczącym usług finansowych. Aby zapewnić sprawną i przyspieszoną procedurę przyjmowania tych standardów, należy ustalić określony termin, w którym Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie ich zatwierdzenia. |
Uzasadnienie | |
Zatwierdzenie przez Komisję standardów technicznych w celu nadania im wiążącej mocy prawnej powinno być ograniczone, aby główną rolę powierzyć EIOPA. Komisja może ich nie zatwierdzić w bardzo szczegółowo określonych przypadkach. | |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 15 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15) W dziedzinach nieobjętych standardami technicznymi EIOPA powinien mieć uprawnienia do wydawania niewiążących wytycznych i zaleceń w sprawie stosowania prawodawstwa wspólnotowego. W celu zapewnienia przejrzystości i zwiększenia przestrzegania przez krajowe organy nadzoru tych wytycznych i zaleceń, krajowe organy nadzoru powinny być zobowiązane do przedstawienia powodów niezastosowania się do tych wytycznych i zaleceń. |
(15) W dziedzinach nieobjętych standardami regulacyjnymi EIOPA powinien mieć uprawnienia do wydawania wytycznych i zaleceń w sprawie stosowania prawodawstwa Unii. W celu zapewnienia przejrzystości i zwiększenia przestrzegania przez krajowe organy nadzoru tych wytycznych i zaleceń, krajowe organy nadzoru powinny być zobowiązane do opublikowania powodów niezastosowania się do tych wytycznych i zaleceń, żeby zachować pełną przejrzystość wobec uczestników rynku. W obszarach nieobjętych standardami technicznymi EIOPA powinien wypracowywać i upowszechniać najlepsze wzorce. |
Uzasadnienie | |
Orientacyjne zalecenia powinny być znane uczestnikom rynku i opinii publicznej, aby nadać im jak najbardziej wiążącą moc. | |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 16 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) Zapewnianie właściwego i pełnego stosowania prawa wspólnotowego jest podstawowym warunkiem wstępnym dla integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych, stabilności systemu finansowego i równych warunków konkurencji dla instytucji finansowych we Wspólnocie. Należy zatem wprowadzić odpowiedni mechanizm obowiązujący w sytuacjach, w których EIOPA stwierdzi przypadki nieprawidłowego lub niewystarczającego stosowania przepisów prawa wspólnotowego. Mechanizm ten powinien obowiązywać w dziedzinach, w których prawodawstwo wspólnotowe określa jasne i bezwarunkowe obowiązki. |
(16) Zapewnianie właściwego i pełnego stosowania prawa Unii jest podstawowym warunkiem wstępnym dla integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych, stabilności systemu finansowego i równych warunków konkurencji dla instytucji finansowych w Unii. Należy zatem wprowadzić odpowiedni mechanizm obowiązujący w sytuacjach, w których EIOPA stwierdzi przypadki niestosowania przepisów prawa unijnego. Mechanizm ten powinien obowiązywać w dziedzinach, w których prawodawstwo Unii określa jasne i bezwarunkowe obowiązki. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 18 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(18) Jeżeli organ krajowy nie zastosuje się do zalecenia, Komisja – w celu zapewniania przestrzegania prawa wspólnotowego – powinna być uprawniona do skierowania do danego krajowego organu nadzoru decyzji o bezpośrednich skutkach prawnych, na którą można się powoływać przed sądami i organami i która może być egzekwowana na mocy art. 226 Traktatu. |
(18) Jeżeli organ krajowy nie zastosuje się do zalecenia w terminie wyznaczonym przez EIOPA, EIOPA – w celu zapewniania przestrzegania prawa Unii – powinien niezwłocznie skierować do danego krajowego organu nadzoru decyzję o bezpośrednich skutkach prawnych, na którą można się powoływać przed sądami i organami i która może być egzekwowana na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Uzasadnienie | |
Dostosowanie do Traktatu z Lizbony. | |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 19 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(19) W wyjątkowych sytuacjach uporczywej bezczynności właściwego organu EIOPA powinien posiadać uprawnienia do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych do poszczególnych instytucji finansowych. Uprawnienie to powinno być ograniczone do wyjątkowych przypadków, w których właściwy organ nie zastosuje się do decyzji do niego skierowanych oraz w których prawo wspólnotowe obowiązuje bezpośrednio instytucje finansowe na mocy istniejących lub przyszłych rozporządzeń. |
(19) W wyjątkowych sytuacjach uporczywej bezczynności właściwego organu EIOPA powinien posiadać uprawnienia do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych do poszczególnych instytucji finansowych. Takie decyzje powinny móc dotyczyć kwestii np. wymogów kapitałowych lub płynności instytucji finansowej. Uprawnienie to powinno być ograniczone do wyjątkowych przypadków, w których właściwy organ nie zastosuje się do decyzji do niego skierowanych oraz w których prawo unijne obowiązuje bezpośrednio instytucje finansowe na mocy istniejących lub przyszłych rozporządzeń Unii. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(21) W celu zapewnienia efektywnego i skutecznego nadzoru oraz zrównoważonego uwzględnienia stanowisk krajowych organów nadzoru w poszczególnych państwach członkowskich EIOPA powinien móc rozstrzygać spory między tymi organami ze skutkiem wiążącym, w tym w ramach kolegiów nadzorczych. Należy wprowadzić postępowanie pojednawcze, podczas którego krajowe organy nadzoru mogą dojść do porozumienia. Uprawnienia EIOPA powinny obejmować spory dotyczące obowiązków proceduralnych w ramach współpracy, a także interpretacji i stosowania prawa wspólnotowego w decyzjach nadzorczych. Konieczne jest przestrzeganie istniejących mechanizmów pojednawczych przewidzianych w prawodawstwie sektorowym. W przypadku niepodejmowania działań przez dany krajowy organ nadzoru EIOPA powinien być uprawniony do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych bezpośrednio do instytucji finansowych w obszarach prawa wspólnotowego bezpośrednio je obowiązującego.
|
(21) W celu zapewnienia efektywnego i skutecznego nadzoru oraz zrównoważonego uwzględnienia stanowisk właściwych organów w poszczególnych państwach członkowskich EIOPA powinien móc rozstrzygać spory między tymi właściwymi organami ze skutkiem wiążącym, w tym w ramach kolegiów nadzorczych. Należy wprowadzić postępowanie pojednawcze, podczas którego właściwe organy mogą dojść do porozumienia. Uprawnienia EIOPA powinny obejmować spory dotyczące obowiązków proceduralnych w ramach współpracy, a także interpretacji i stosowania prawa unijnego w decyzjach nadzorczych. Konieczne jest przestrzeganie istniejących mechanizmów pojednawczych przewidzianych w prawodawstwie sektorowym. W przypadku niepodejmowania działań przez dany właściwy organ EIOPA powinien być uprawniony do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych bezpośrednio do instytucji finansowych w obszarach prawa Unii Europejskiej bezpośrednio je obowiązującego. Ma to także zastosowanie do sporów w kolegiach organów nadzorczych. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 a preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21a) Kryzys pokazał główne słabe punkty w istniejących podejściach do nadzoru transgranicznych instytucji finansowych, w szczególności największych i najbardziej złożonych instytucji, których bankructwo może spowodować szkody systemowe. Te słabości mają swoje źródło w różnych obszarach działalności instytucji finansowych oraz w organach nadzoru. Instytucje finansowe działają na rynku bez granic, organy nadzoru dokonują bieżących weryfikacji, podczas gdy uprawnienia sądowe kończą się na granicach krajowych. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Recital 21 b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21b) Mechanizm współpracy wykorzystywany w celu rozwiązania problemu tej asymetrii okazał się wyraźnie niewystarczający. Jak wskazano w sprawozdaniu Turnera z marca 2009 r., „obecne uregulowania łączące branżowe prawa paszportowe, nadzór kraju pochodzenia i czysto krajowe ubezpieczenie depozytu nie stanowią odpowiedniej podstawy przyszłej regulacji i nadzoru europejskich, transgranicznych banków detalicznych”1. |
|
|
_____________ 1 s. 101. |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 c preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21c) Możliwe są dwa rozwiązania tego problemu: albo przyznanie większych uprawnień organom nadzoru kraju przyjmującego (rozwiązanie krajowe), albo utworzenie odpowiedniego, alternatywnego organu o zasięgu europejskim (rozwiązanie unijne). Jak stwierdza się ponadto w sprawozdaniu Turnera, „należyte uregulowania wymagają albo zwiększenia uprawnień krajowych, co oznacza mniejsze otwarcie rynku wewnętrznego albo większy stopień integracji europejskiej”. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 d preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21d) Rozwiązanie krajowe wiąże się z tym, że państwo przyjmujące mogłoby odmówić miejscowym filiom prawa do działalności, żeby zobowiązać instytucje zagraniczne do działania wyłącznie za pośrednictwem podwykonawców, a nie filii, oraz żeby mieć nadzór nad kapitałem i płynnością banków działających w danym kraju, co doprowadziłoby do większego protekcjonizmu. |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 e preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21e) Rozwiązanie unijne zakłada, że kolegia organów nadzoru monitorujących instytucje transgraniczne powinny być wzmocnione, a uprawnienia nadzorcze dotyczące instytucji spełniających kryteria ryzyka systemowego powinny być stopniowo przekazywane organowi Unii. Te ramy nadzoru powinny obejmować instytucje transgraniczne lub instytucje działające na szczeblu krajowym, których bankructwo zagroziłoby stabilności wspólnego rynku finansowego Unii. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 f preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21f) Kolegia organów nadzorczych powinny mieć uprawnienia w zakresie opracowywania przepisów nadzorczych służących spójnemu stosowaniu prawa Unii. EIOPA powinien mieć pełne prawa uczestnictwa w kolegiach organów nadzorczych w celu usprawniania funkcjonowania procesu wymiany informacji oraz celem promowania konwergencji i spójności stosowania prawa Unii przez kolegia. EIOPA powinien przejąć wiodącą rolę w nadzorowaniu transgranicznych instytucji finansowych działających w Unii. Na EIOPA powinien także spoczywać obowiązek mediacyjny z myślą o rozwiązywaniu konfliktów pomiędzy krajowymi organami nadzoru. |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 g preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21g) Kolegia organów nadzorczych powinny odgrywać istotną rolę w efektywnym, skutecznym i spójnym nadzorze transgranicznych instytucji finansowych, które nie wchodzą w zakres uprawnień EIOPA, lecz w których daje się wciąż zauważyć różnice między normami i praktykami w poszczególnych krajach. Konsolidowanie podstawowych rozporządzeń finansowych nie wystarczy, jeżeli praktyki w dziedzinie nadzoru nie będą spójne. Jak zauważono w sprawozdaniu de Larosière’a, „należy unikać arbitrażu regulacyjnego i zakłóceń konkurencji wynikających z różnych praktyk nadzorczych, gdyż mogą one naruszyć stabilność finansową – między innymi poprzez zachęcanie do przenoszenia działalności finansowej do krajów o bardziej łagodnym systemie nadzoru. System nadzoru musi być postrzegany jako uczciwy i zrównoważony.” |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(22) Kolegia organów nadzorczych odgrywają istotną rolę w efektywnym, skutecznym i spójnym nadzorze instytucji finansowych działających na szczeblu transgranicznym. EIOPA powinien mieć pełne prawa do uczestniczenia w kolegiach organów nadzorczych w celu usprawniania funkcjonowania kolegiów i procesu wymiany informacji w kolegiach oraz celem promowania konwergencji i spójności stosowania prawa wspólnotowego przez kolegia. |
skreślony |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(22a) Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami finansowymi o wymiarze unijnym należy powierzyć EIOPA. Właściwe organy nadzoru powinny zatem działać jako upoważnione przez EIOPA, a kontrolując transgraniczne instytucje o wymiarze unijnym powinny trzymać się jego zaleceń. |
Uzasadnienie | |
Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami o wymiarze unijnym należy powierzyć EIOPA (działającemu za pośrednictwem krajowych organów nadzoru). | |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 b preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(22b) Należy zidentyfikować instytucje finansowe spełniające kryteria ryzyka systemowego przy uwzględnieniu norm międzynarodowych. |
Uzasadnienie | |
Identyfikacja instytucji finansowej o wymiarze unijnym. | |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 c preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(22c) Należy utworzyć Europejski Ubezpieczeniowy Program Gwarancyjny (zwany dalej „Programem”) w celu ochrony ubezpieczających, uposażonych i instytucji zmagających się z trudnościami, których konsekwencje mogłyby stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej jednolitego rynku finansowego Unii. Program powinien być finansowany ze składek tych instytucji, z instrumentów dłużnych emitowanych przez Program lub w wyjątkowych okolicznościach ze składek państw członkowskich, których sytuacja dotyczy, zgodnie z uprzednio ustalonymi kryteriami w zmienionym protokole ustaleń. Składki na Program powinny zastąpić składki przekazywane na rzecz krajowych ubezpieczeniowych programów gwarancyjnych. |
Uzasadnienie | |
Należy stworzyć program europejski, aby zminimalizować ryzyko podatników. To rozwiązanie stosowane jest równolegle z rozwiązanym przewidzianym w rozporządzeniu dotyczącym sektora bankowego. | |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Narzędziem przydatnym w funkcjonowaniu sieci organów nadzoru może być przekazywanie zadań i obowiązków, tak by ograniczyć powielanie zadań organów nadzoru, wspierać współpracę, a tym samym usprawnić proces nadzoru oraz zmniejszyć obciążenia spoczywające na instytucjach finansowych. Rozporządzenie powinno zatem zapewniać jasne podstawy prawne dla takiego przekazywania zadań i obowiązków. Przekazywanie zadań oznacza, że zadania są wykonywane przez inny organ nadzoru, a nie przez właściwy organ nadzoru, podczas gdy odpowiedzialność za podejmowanie decyzji nadzorczych nadal spoczywa na organie przekazującym. Dzięki przekazywaniu obowiązków pojedynczy krajowy organ nadzoru, któremu przekazano obowiązki, może w swoim imieniu decydować o pewnych kwestiach dotyczących nadzoru zamiast innego krajowego organu nadzoru. Przekazywanie zadań i obowiązków powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Przekazywanie obowiązków może być odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na ekonomię skali lub zakresu, spójność w ramach nadzoru grupy oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej między organami nadzoru. Odpowiednie prawodawstwo wspólnotowe może bliżej określać zasady przekazywania obowiązków w ramach umowy. EIOPA powinien ułatwiać zawieranie umów dotyczących przekazywania zadań i obowiązków między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków. EIOPA powinien być informowany z wyprzedzeniem o zamierzonym zawarciu umowy w sprawie przekazania, tak by móc wyrazić swoją opinię w stosownych przypadkach. Powinien on scentralizować publikację takich umów, aby zapewnić terminowe, przejrzyste i łatwo dostępne informacje na temat umowy dla wszystkich zainteresowanych stron. |
(23) Narzędziem przydatnym w funkcjonowaniu sieci organów nadzoru może być przekazywanie zadań i obowiązków, tak by ograniczyć powielanie zadań organów nadzoru, wspierać współpracę, a tym samym usprawnić proces nadzoru oraz zmniejszyć obciążenia spoczywające na instytucjach finansowych. Rozporządzenie powinno zatem zapewniać jasne podstawy prawne dla takiego przekazywania zadań i obowiązków. Przekazywanie zadań oznacza, że zadania są wykonywane przez inny organ nadzoru, a nie przez właściwy organ nadzoru, podczas gdy odpowiedzialność za podejmowanie decyzji nadzorczych nadal spoczywa na organie przekazującym. Dzięki przekazywaniu obowiązków właściwy organ, któremu przekazano obowiązki, powinien móc w swoim imieniu decydować o pewnych kwestiach dotyczących nadzoru zamiast EIOPA lub zamiast innego właściwego organu. Przekazywanie zadań i obowiązków powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Przekazywanie obowiązków może być odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na ekonomię skali lub zakresu, spójność w ramach nadzoru grupy oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej między organami nadzoru. Odpowiednie prawodawstwo unijne może bliżej określać zasady przekazywania obowiązków w ramach umowy. EIOPA powinien ułatwiać i monitorować zawieranie umów dotyczących przekazywania zadań i obowiązków między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków. EIOPA powinien być informowany z wyprzedzeniem o zamierzonym zawarciu umowy w sprawie przekazania, tak by móc wyrazić swoją opinię w stosownych przypadkach. Powinien on scentralizować publikację takich umów, aby zapewnić terminowe, przejrzyste i łatwo dostępne informacje na temat umowy dla wszystkich zainteresowanych stron. EIOPA powinien rozpoznawać i upowszechniać najlepsze wzorce dotyczące przekazywania zadań i obowiązków oraz umów o przekazaniu. |
Uzasadnienie | |
Należy stworzyć program europejski, aby zminimalizować ryzyko podatników. To rozwiązanie stosowane jest równolegle z rozwiązanym przewidzianym w rozporządzeniu dotyczącym sektora bankowego. | |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(23a) Nadzór ostrożnościowy instytucji finansowych spełniających kryteria ryzyka systemowego powinien być powierzony organowi, w przypadkach gdy krajowym organom nadzoru nie udało się wykonać swoich uprawnień w sposób terminowy i uporządkowany. Krajowe organy nadzoru stosują instrukcje EIOPA dotyczące instytucji spełniających kryteria ryzyka systemowego. EIOPA powinien działać za pośrednictwem krajowych organów nadzoru. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 b preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(23b). Należy ustanowić nowe ramy zarządzania kryzysem finansowym, ponieważ obecny mechanizm zapewniania stabilności systemu finansowego nie sprawdził się. Kluczowe elementy zarządzania kryzysowego to wspólny zestaw zasad i mechanizmy naprawy finansów (egzekucja i finansowanie, tak aby poradzić sobie z kryzysem dużych, transgranicznych i/lub wzajemnie połączonych instytucji). |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 c preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(23c) Należy zidentyfikować ryzyko systemowe przy uwzględnieniu norm międzynarodowych, w szczególności tych ustanowionych przez Radę Stabilności Finansowej, Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz Międzynarodowe Stowarzyszenie Organów Nadzoru Ubezpieczeniowego i G-20. Wzajemne powiązania, substytucyjność i terminowość to zwyczajowo wykorzystywane kryteria identyfikacji ryzyka systemowego. W zależności od tego, w jakim zakresie instytucje finansowe spełniają kryteria ryzyka systemowego, powinny one podlegać jurysdykcji EIOPA oraz obowiązkowi wniesienia wkładu do Europejskiego Ubezpieczeniowego Programu Gwarancyjnego i Funduszu Stabilności Pracowniczych Programów Emerytalnych. |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 d preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(23d) W celu zapewnienia współodpowiedzialności transgranicznych instytucji ubezpieczeniowych, ochrony interesów europejskich ubezpieczających oraz ograniczenia kosztów systemowego kryzysu finansowego obciążających podatników należy ustanowić Europejski Ubezpieczeniowy Program Gwarancyjny (zwany dalej „Programem Gwarancyjnym”). Należy ustanowić Program Gwarancyjny celem sfinansowania działań interwencyjnych z zakresu rehabilitacji lub właściwego rozwiązania działalności w transgranicznych instytucjach finansowych, które przechodzą trudności mogące stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej jednolitego rynku finansowego Unii, oraz celem internalizacji kosztów takich interwencji, w przypadku gdyby ich wkład do krajowych Ubezpieczeniowych Programów Gwarancyjnych nie był wystarczający. Program Gwarancyjny powinien być finansowany ze składek tych instytucji, z instrumentów dłużnych emitowanych przez Program lub w wyjątkowych okolicznościach ze składek państw członkowskich, których dana sytuacja dotyczy, zgodnie z uprzednio ustalonymi kryteriami w zmienionym protokole ustaleń. Składki na Program Gwarancyjny powinny zastąpić składki przekazywane na rzecz krajowych ubezpieczeniowych programów gwarancyjnych. |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 e preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(23e) Należy ustanowić Fundusz Stabilności Pracowniczych Programów Emerytalnych (Fundusz Stabilności) w celu sfinansowania działań interwencyjnych z zakresu właściwego rozwiązania działalności i działań ratunkowych instytucji finansowych, które przechodzą trudności mogące stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej jednolitego rynku finansowego Unii. Fundusz Stabilności powinien być finansowany z odpowiednich składek z sektora ubezpieczeń i emerytur pracowniczych. Składki do Funduszu Stabilności powinny zastąpić te, które przekazywano do krajowych funduszy o podobnym charakterze. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Narzędziem przydatnym w funkcjonowaniu sieci organów nadzoru może być przekazywanie zadań i obowiązków, tak by ograniczyć powielanie zadań organów nadzoru, wspierać współpracę, a tym samym usprawnić proces nadzoru oraz zmniejszyć obciążenia spoczywające na instytucjach finansowych. Rozporządzenie powinno zatem zapewniać jasne podstawy prawne dla takiego przekazywania zadań i obowiązków. Przekazywanie zadań oznacza, że zadania są wykonywane przez inny organ nadzoru, a nie przez właściwy organ nadzoru, podczas gdy odpowiedzialność za podejmowanie decyzji nadzorczych nadal spoczywa na organie przekazującym. Dzięki przekazywaniu obowiązków pojedynczy krajowy organ nadzoru, któremu przekazano obowiązki, może w swoim imieniu decydować o pewnych kwestiach dotyczących nadzoru zamiast innego krajowego organu nadzoru. Przekazywanie zadań i obowiązków powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Przekazywanie obowiązków może być odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na ekonomię skali lub zakresu, spójność w ramach nadzoru grupy oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej między organami nadzoru. Odpowiednie prawodawstwo wspólnotowe może bliżej określać zasady przekazywania obowiązków w ramach umowy. EIOPA powinien ułatwiać zawieranie umów dotyczących przekazywania zadań i obowiązków między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków. EIOPA powinien być informowany z wyprzedzeniem o zamierzonym zawarciu umowy w sprawie przekazania, tak by móc wyrazić swoją opinię w stosownych przypadkach. Powinien on scentralizować publikację takich umów, aby zapewnić terminowe, przejrzyste i łatwo dostępne informacje na temat umowy dla wszystkich zainteresowanych stron. |
(23) Narzędziem przydatnym w funkcjonowaniu sieci organów nadzoru może być przekazywanie zadań i obowiązków, tak by ograniczyć powielanie zadań organów nadzoru, wspierać współpracę, a tym samym usprawnić proces nadzoru oraz zmniejszyć obciążenia spoczywające na instytucjach finansowych. Rozporządzenie powinno zatem zapewniać jasne podstawy prawne dla takiego przekazywania zadań i obowiązków. Przekazywanie zadań oznacza, że zadania są wykonywane przez inny organ nadzoru, a nie przez właściwy organ nadzoru, podczas gdy odpowiedzialność za podejmowanie decyzji nadzorczych nadal spoczywa na organie przekazującym. Dzięki przekazywaniu obowiązków pojedynczy krajowy organ nadzoru, któremu przekazano obowiązki, powinien móc w swoim imieniu decydować o pewnych kwestiach dotyczących nadzoru zamiast EIOPA lub zamiast innego krajowego organu nadzoru. Przekazywanie zadań i obowiązków powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Przekazywanie obowiązków może być odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na ekonomię skali lub zakresu, spójność w ramach nadzoru grupy oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej z zakresu regulacji między organami nadzoru. Odpowiednie prawodawstwo unijne może bliżej określać zasady przekazywania obowiązków w ramach umowy. EIOPA powinien ułatwiać i monitorować zawieranie umów dotyczących przekazywania zadań i obowiązków między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków. EIOPA powinien być informowany z wyprzedzeniem o zamierzonym zawarciu umowy w sprawie przekazania, tak by móc wyrazić swoją opinię w stosownych przypadkach. Powinien on scentralizować publikację takich umów, aby zapewnić terminowe, przejrzyste i łatwo dostępne informacje na temat umowy dla wszystkich zainteresowanych stron. EIOPA powinien ustalać i upowszechniać dobre praktyki dotyczące przekazywania zadań i obowiązków oraz umów w sprawie przekazania. |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 25 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25) Wzajemne oceny stanowią efektywne i skuteczne narządzie zwiększające spójność w ramach sieci organów nadzoru. EIOPA powinien zatem opracować ramy metodyczne dla takich wzajemnych ocen i regularnie je przeprowadzać. Oceny te powinny koncentrować się nie tylko na konwergencji praktyk nadzorczych, ale również na zdolności organów nadzoru do osiągania wysokiej jakości wyników w zakresie nadzoru oraz niezależności krajowych organów nadzoru. |
(25) Wzajemne oceny stanowią efektywne i skuteczne narządzie zwiększające spójność w ramach sieci organów nadzoru. EIOPA powinien zatem opracować ramy metodyczne dla takich wzajemnych ocen i regularnie je przeprowadzać. Oceny te powinny koncentrować się nie tylko na konwergencji praktyk nadzorczych, ale również na zdolności organów nadzoru do osiągania wysokiej jakości wyników w zakresie nadzoru oraz niezależności krajowych organów nadzoru. Należy upubliczniać wyniki wzajemnych ocen oraz rozpoznawać najlepsze wzorce, a następnie również je upubliczniać. |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 26 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(26) EIOPA powinien aktywnie wspierać skoordynowaną reakcję Wspólnoty w zakresie nadzoru, w szczególności w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, która może potencjalnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu i integralności rynków finansowych bądź stabilności systemu finansowego we Wspólnocie. Oprócz uprawnień do podejmowania działania w sytuacjach nadzwyczajnych EIOPA powinno zatem zostać powierzone zadanie ogólnej koordynacji w ramach Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego. Niezakłócony przepływ wszystkich istotnych informacji pomiędzy właściwymi organami powinien stać się centralnym punktem działań Organu. |
(26) EIOPA powinien aktywnie wspierać skoordynowaną reakcję Unii w zakresie nadzoru, w szczególności w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych bądź stabilności systemu finansowego w Unii. Oprócz uprawnień do podejmowania działania w sytuacjach nadzwyczajnych EIOPA powinno zatem zostać powierzone zadanie ogólnej koordynacji w ramach ESFS. Niezakłócony przepływ wszystkich istotnych informacji pomiędzy właściwymi organami powinien stać się centralnym punktem działań Organu. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka lepiej odzwierciedla zadania organów w zakresie koordynacji, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynków finansowych. | |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 27 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(27) Aby utrzymać stabilność systemu finansowego, należy określić na wczesnym etapie tendencje, potencjalne zagrożenia i słabości płynące z poziomu mikroostrożnościowego, na szczeblu transgranicznym i międzysektorowym. EIOPA powinien, regularnie lub w razie konieczności doraźnie, monitorować i oceniać takie zmiany w obszarze podlegającym jego kompetencjom oraz, w stosownych przypadkach, informować Parlament Europejski, Radę, Komisję, inne europejskie organy nadzoru oraz Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego. EIOPA powinien również koordynować ogólnowspólnotowe testy skrajnych warunków w celu oceny odporności instytucji finansowych na niekorzystne zmiany na rynku, dopilnowując przy tym, by na poziomie krajowym stosowano przy takich testach jak najbardziej spójną metodykę. |
(27) Aby utrzymać stabilność systemu finansowego, należy określić na wczesnym etapie tendencje, potencjalne zagrożenia i słabości płynące z poziomu mikroostrożnościowego, na szczeblu transgranicznym i międzysektorowym. EIOPA powinien, regularnie lub w razie konieczności doraźnie, monitorować i oceniać takie zmiany w obszarze podlegającym jego kompetencjom oraz, w stosownych przypadkach, informować Parlament Europejski, Radę, Komisję, inne europejskie organy nadzoru oraz Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego. EIOPA powinien również uruchamiać i koordynować ogólnounijne testy skrajnych warunków w celu oceny odporności instytucji finansowych na niekorzystne zmiany na rynku, dopilnowując przy tym, by na poziomie krajowym stosowano przy takich testach jak najbardziej spójną metodykę. W celu informowania organu udzielającego absolutorium o swoich zadaniach EIOPA powinien przeprowadzić analizy ekonomiczne rynków oraz wpływu, jaki miałyby ewentualne zmiany na rynku. |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 28 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28) Biorąc pod uwagę globalizację usług finansowych oraz rosnące znaczenie międzynarodowych standardów, EIOPA powinien wspierać dialog i współpracę z organami nadzoru spoza Wspólnoty. Powinien w pełni respektować obecne funkcje i kompetencje instytucji europejskich w stosunkach z organami spoza Wspólnoty i na forach międzynarodowych. |
(28) Biorąc pod uwagę globalizację usług finansowych oraz rosnące znaczenie międzynarodowych standardów, EIOPA powinien brać udział w reprezentacji Unii Europejskiej w zakresie dialogu i współpracy z organami nadzoru w krajach trzecich. |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 30 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(30) Aby skutecznie wykonywać swoje obowiązki EIOPA powinien mieć prawo do zwracania się o wszelkie konieczne informacje. Aby uniknąć powielania obowiązków sprawozdawczych instytucji finansowych, takie informacje powinny być normalnie dostarczane przez krajowe organy nadzoru znajdujące się najbliżej rynków i instytucji finansowych. EIOPA powinien być jednak uprawniony do zwracania się o informacje bezpośrednio do instytucji finansowych i innych stron, jeżeli krajowy organ nadzoru nie udostępnia lub nie może udostępnić takich informacji w odpowiednim czasie. Organy państw członkowskich powinny być zobowiązane do udzielenia pomocy EIOPA w zakresie realizacji jego wniosków o informacje. |
(30) Aby skutecznie wykonywać swoje obowiązki EIOPA powinien mieć prawo do zwracania się o wszelkie konieczne informacje. Aby uniknąć powielania obowiązków sprawozdawczych uczestników rynków finansowych, takie informacje powinny być normalnie dostarczane przez krajowe organy nadzoru znajdujące się najbliżej rynków finansowych i uczestników rynków, z zastrzeżeniem że poufne informacje nie mogą być udostępniane podmiotom lub organom, które nie są uprawnione do ich uzyskiwania. EIOPA powinien być jednak uprawniony do zwracania się o informacje bezpośrednio do uczestników rynków finansowych i innych stron, jeżeli właściwy krajowy organ nie udostępnia lub nie może udostępnić takich informacji w odpowiednim czasie. Organy państw członkowskich powinny być zobowiązane do udzielenia pomocy EIOPA w zakresie realizacji jego wniosków o informacje. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 31 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Ścisła współpraca między EIOPA a Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego ma podstawowe znaczenie dla pełnej efektywności funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego oraz dla podejmowania działań następczych w związku z jej ostrzeżeniami i zaleceniami. EIOPA powinien dzielić się wszelkimi istotnymi informacjami z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego. Dane dotyczące poszczególnych przedsiębiorstw należy dostarczać tylko po otrzymaniu uzasadnionego wniosku. Po otrzymaniu ostrzeżeń lub zaleceń skierowanych przez ESRB do EIOPA lub krajowego organu nadzoru, EIOPA powinien zapewnić podjęcie działań następczych. |
(31) Ścisła współpraca między EIOPA a Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego ma podstawowe znaczenie dla pełnej efektywności funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego oraz dla podejmowania działań następczych w związku z jej ostrzeżeniami i zaleceniami. Organ i Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego powinny dzielić się wszelkimi istotnymi informacjami. Dane dotyczące poszczególnych przedsiębiorstw należy dostarczać tylko po otrzymaniu uzasadnionego wniosku. Po otrzymaniu ostrzeżeń lub zaleceń skierowanych przez ESRB do EIOPA lub krajowego organu nadzoru, EIOPA powinien w stosownych przypadkach zapewnić podjęcie działań następczych. |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 32 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32) W stosownych przypadkach EIOPA powinien konsultować z zainteresowanymi stronami standardy techniczne, wytyczne i zalecenia oraz stwarzać im odpowiednią możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków. W celu zapewnienia efektywności należy ustanowić Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych, reprezentującą w zrównoważonych proporcjach wspólnotowe zakłady ubezpieczeń i reasekuracji oraz pracownicze programy emerytalne (w tym w stosownych przypadkach inwestorów instytucjonalnych i inne instytucje finansowe, które same korzystają z usług finansowych), ich pracowników, konsumentów oraz inne podmioty detaliczne korzystające z usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych oraz z pracowniczych programów emerytalnych, w tym MŚP. Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych powinna aktywnie służyć jako platforma kontaktowa z innymi grupami użytkowników z obszaru usług finansowych ustanowionymi przez Komisję lub na mocy ustawodawstwa wspólnotowego. |
(32) EIOPA powinien konsultować z zainteresowanymi stronami standardy regulacyjne, wytyczne i zalecenia oraz stwarzać im odpowiednią możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków. Przed przyjęciem projektów standardów regulacyjnych, wytycznych i zaleceń EIOPA powinien dokonać oceny skutków. W celu zapewnienia efektywności należy ustanowić Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych, reprezentującą w zrównoważonych proporcjach unijne zakłady ubezpieczeń finansowych i reasekuracji finansowej oraz pracownicze programy emerytalne (w tym w stosownych przypadkach inwestorów instytucjonalnych i inne instytucje finansowe, które same korzystają z usług finansowych), związki zawodowe, pracowników naukowych i konsumentów oraz inne podmioty detaliczne korzystające z usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych oraz z pracowniczych programów emerytalnych, w tym MŚP. Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych powinna aktywnie służyć jako platforma kontaktowa z innymi grupami użytkowników z obszaru usług finansowych ustanowionymi przez Komisję lub na mocy ustawodawstwa unijnego. |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 33 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(33a) Z zastrzeżeniem poszczególnych kompetencji państw członkowskich w sytuacjach kryzysowych, jeżeli państwo członkowskie zdecyduje się powołać na środek ochronny, oprócz EIOPA, Rady i Komisji powinno jednocześnie powiadomić Parlament Europejski. Ponadto państwo członkowskie powinno wyjaśnić przyczyny, dla których powołało się na środek ochronny. EIOPA powinien ustalić we współpracy z Komisją, jakie kolejne kroki należy podjąć. |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 33 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(33a) Organizacje nienastawione na zysk – w przeciwieństwie do dobrze finansowanych i dobrze powiązanych przedstawicieli sektora – są marginalizowane w dyskusji nad przyszłością usług finansowych oraz w odnośnym procesie podejmowania decyzji. Tę niekorzystną sytuację należy zrekompensować przez odpowiednie finansowanie ich przedstawicieli w Grupie Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych. |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 35 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(35) Głównym organem decyzyjnym EIOPA powinna być Rada Organów Nadzoru złożona z przewodniczących krajowych organów nadzoru w poszczególnych państwach członkowskich, na czele z przewodniczącym EIOPA. W Radzie Organów Nadzoru zasiadać powinni w charakterze obserwatorów przedstawiciele Komisji, Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego oraz pozostałych dwóch europejskich organów nadzoru. Członkowie Rady Organów Nadzoru powinni działać niezależnie i wyłącznie w interesie Wspólnoty. W odniesieniu do aktów prawnych natury ogólnej, w tym dotyczących przyjmowania standardów technicznych, wytycznych i zaleceń, a także kwestii budżetowych, właściwe jest stosowanie zasad kwalifikowanej większości głosów zgodnie z Traktatem, natomiast wszystkie inne decyzje powinny być przyjmowane zwykłą większością głosów. Sprawy dotyczące rozstrzygania sporów między krajowymi organami nadzoru powinny być rozpatrywane przez określony panel. |
(35) Głównym organem decyzyjnym EIOPA powinna być Rada Organów Nadzoru złożona z przewodniczących krajowych organów nadzoru w poszczególnych państwach członkowskich, na czele z przewodniczącym EIOPA. W Radzie Organów Nadzoru zasiadać powinni w charakterze obserwatorów przedstawiciele Komisji, Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, Europejskiego Organu Nadzoru (bankowość) oraz Europejskiego Organu Nadzoru (giełdy i papiery wartościowe). Członkowie Rady Organów Nadzoru powinni działać niezależnie i wyłącznie w interesie Unii. W odniesieniu do aktów prawnych natury ogólnej, w tym dotyczących przyjmowania standardów regulacyjnych, wytycznych i zaleceń, a także kwestii budżetowych, właściwe jest stosowanie zasad kwalifikowanej większości głosów zgodnie z art. 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, natomiast wszystkie inne decyzje powinny być przyjmowane zwykłą większością głosów. Sprawy dotyczące rozstrzygania sporów między krajowymi organami nadzoru powinny być rozpatrywane przez określony panel. |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 37 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(37) EIOPA powinien reprezentować zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy przewodniczący wybrany przez Radę Organów Nadzoru w drodze otwartego konkursu. Zarządzanie EIOPA powinno zostać powierzone dyrektorowi wykonawczemu, który powinien mieć prawo do uczestniczenia bez prawa głosu w obradach Rady Organów Nadzoru i Zarządu. |
(37) EIOPA powinien reprezentować zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy przewodniczący wybrany przez Parlament Europejski w wyniku otwartego konkursu prowadzonego przez Komisję i po sporządzeniu przez nią krótkiej listy. Zarządzanie EIOPA powinno zostać powierzone dyrektorowi wykonawczemu, który powinien mieć prawo do uczestniczenia bez prawa głosu w obradach Rady Organów Nadzoru i Zarządu. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 40 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(40) W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności EIOPA powinien posiadać własny budżet, który byłby finansowany głównie z obowiązkowych składek krajowych organów nadzoru i z budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W odniesieniu do wkładu wspólnotowego powinna mieć zastosowanie procedura budżetowa Wspólnoty. Księgi rachunkowe powinny być badane przez Trybunał Obrachunkowy. |
(40) W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności EIOPA powinien posiadać własny budżet, który byłby finansowany z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, a także z wszelkich wpłat uiszczanych na rzecz EIOPA w przypadkach określonych w odpowiednich instrumentach prawa Unii Europejskiej. W odniesieniu do wkładu Unii powinna mieć zastosowanie unijna procedura budżetowa. Księgi rachunkowe powinny być badane przez Trybunał Obrachunkowy. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (zwany dalej „EIOPA”). |
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia Europejski Organ Nadzoru (ubezpieczenia i pracownicze programy emerytalne) (zwany dalej „EIOPA”). |
|
2. EIOPA działa w zakresie przepisów dyrektywy 64/225/EWG, dyrektywy 73/239/EWG, dyrektywy 73/240/EWG, dyrektywy 76/580/EWG, dyrektywy 78/473/EWG, dyrektywy 84/641/EWG, dyrektywy 87/344/EWG, dyrektywy 88/357/EWG, dyrektywy 92/49/EWG, dyrektywy 98/78/WE, dyrektywy 2001/17/WE, dyrektywy 2002/83/WE, dyrektywy 2002/92/WE, dyrektywy 2003/41/WE, dyrektywy 2002/87/WE, dyrektywy 2005/68/WE, dyrektywy 2007/44/WE, dyrektywy 2005/60/WE, dyrektywy 2002/65/WE, w tym wszystkich dyrektyw, rozporządzeń i decyzji wydanych w oparciu o te dyrektywy oraz wszelkich przyszłych aktów wspólnotowych powierzających zadania EIOPA. |
2. EIOPA działa w zakresie przepisów niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy 64/225/EWG, dyrektywy 73/239/EWG, dyrektywy 73/240/EWG, dyrektywy 76/580/EWG, dyrektywy 78/473/EWG, dyrektywy 84/641/EWG, dyrektywy 87/344/EWG, dyrektywy 88/357/EWG, dyrektywy 92/49/EWG, dyrektywy 98/78/WE, dyrektywy 2001/17/WE, dyrektywy 2002/83/WE, dyrektywy 2002/92/WE, dyrektywy 2003/41/WE, dyrektywy 2002/87/WE, dyrektywy 2005/68/WE, dyrektywy 2007/44/WE, dyrektywy 2005/60/WE, dyrektywy 2002/65/WE, w tym wszystkich dyrektyw, rozporządzeń i decyzji wydanych w oparciu o te dyrektywy oraz wszelkich przyszłych aktów ustawodawczych Unii powierzających zadania EIOPA. |
|
|
2a. EIOPA jest również właściwy dla zakresu działalności objętego prawodawstwem, o którym mowa w ust. 2, w tym kwestii praw udziałowców, ładu korporacyjnego, audytu i sprawozdawczości finansowej, aby zapewnić skuteczne i spójne stosowanie aktów ustawodawczych, o których mowa w ust. 2. EIOPA podejmuje również odpowiednie działania w związku z ofertami przejęcia, kwestiami rozliczenia i rozrachunku, sekurytyzacji, krótkiej sprzedaży oraz instrumentów pochodnych, w tym standaryzacji. |
|
3. Przepisy niniejszego rozporządzenia pozostają bez uszczerbku dla uprawnień Komisji, w szczególności na mocy art. 226 Traktatu, dotyczących zapewniania przestrzegania prawa wspólnotowego. |
3. Przepisy niniejszego rozporządzenia pozostają bez uszczerbku dla uprawnień Komisji, w szczególności na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dotyczących zapewniania przestrzegania prawa UE. |
|
4. Do celów EIOPA należy przyczynianie się do: (i) polepszenia funkcjonowania rynku wewnętrznego, w tym do wysokiego poziomu, skuteczności i spójności regulacji i nadzoru; (ii) ochrony ubezpieczających i innych uposażonych; (iii) zapewniania integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych; (iv) zabezpieczania stabilności systemu finansowego i (v) wzmocnienia międzynarodowej koordynacji nadzoru finansowego. W tym celu EIOPA przyczynia się do zapewnienia spójnego, efektywnego i skutecznego stosowania prawa wspólnotowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 powyżej, wspiera konwergencję nadzorczą i przedstawia opinie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji. |
4. Do celów EIOPA należy ochrona wartości społecznych takich jak stabilność systemu finansowego w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej, wypłacalność i płynność finansowa instytucji finansowych, przejrzystość rynków i produktów finansowych, oraz ochrona deponentów i inwestorów. EIOPA przyczynia się do: (i) polepszenia funkcjonowania i konkurencyjności rynku wewnętrznego, w tym do wysokiego poziomu, skuteczności i spójności regulacji i nadzoru; (ii) zwiększania konkurencji i innowacyjności na rynku wewnętrznym oraz zwiększania konkurencji na świecie; (iia) promowania integracji finansowej; (iii) zapewniania integralności, przejrzystości, efektywności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych; (iv) wzmocnienia międzynarodowej koordynacji nadzoru finansowego; (v) wspierania nowej strategii Unii na rzecz tworzenia miejsc pracy i wzrostu; (vi) zapobiegania arbitrażowi regulacyjnemu i zapewniania równych szans; (vii) uniemożliwienia powstawania w przyszłości baniek kredytowych związanych z europejskimi instytucjami finansowymi oraz (viii) opracowywania wspólnej metodyki oceny wpływu charakterystyki produktu i procesu dystrybucji na sytuację finansową instytucji. Z tych względów EIOPA przyczynia się do zapewnienia spójnego, efektywnego i skutecznego stosowania aktów ustawodawczych Unii, o których mowa w art. 1 ust. 2, wspiera konwergencję nadzorczą i przedstawia opinie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji oraz dokonuje analiz ekonomicznych rynków, dążąc do osiągnięcia swojego celu. |
|
|
4a. Wykonując zadania powierzone mu na mocy niniejszego rozporządzenia, EIOPA zwraca szczególną uwagę na instytucje systemowe, których upadek lub nieprawidłowe funkcjonowanie mogłyby zagrozić działaniu systemu finansowego lub realnej gospodarki. |
|
5. EIOPA wchodzi w skład Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego, zwanego dalej „ESFS”, który funkcjonuje jako sieć organów nadzoru, zgodnie z art. 39. |
5. Wykonując zadania powierzone na mocy niniejszego rozporządzenia, EIOPA działa niezależnie i obiektywnie, mając na względzie wyłącznie interes Unii Europejskiej. |
|
6. Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych współpracuje z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, zwaną dalej „ESRB”, zgodnie z art. 21 niniejszego rozporządzenia. |
|
Poprawka 55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 1a |
|
|
Europejski System Nadzoru Finansowego |
|
|
1. EIOPA wchodzi w skład Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESFS). Głównym celem ESFS jest zapewnienie właściwego wdrożenia przepisów dotyczących sektora finansów, tak aby zachować stabilność finansową, a tym samym zapewnić zaufanie do całego systemu finansowego i odpowiednią ochronę konsumentów usług finansowych. |
|
|
2. W skład ESFS wchodzą: (a) Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego; |
|
|
(b) EIOPA, |
|
|
(b) Europejski Organ Nadzoru (bankowość) ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) nr …/2010 [EBA]; |
|
|
d) Europejski Organ Nadzoru (giełda i papiery wartościowe) ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) nr …/2010 [ESMA]; |
|
|
e) Europejski Organ Nadzoru (Wspólny Komitet) przewidziany w art. 40 (Wspólny Komitet); |
|
|
f) organy państw członkowskich określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr …/2010 [ESMA], rozporządzenia (UE) nr …/2010 [EIOPA] oraz rozporządzenia (UE) nr …/2010 [EBA]; |
|
|
(g) Komisja, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 7 i 9; |
|
|
Organy wchodzące w skład ESFS, w tym właściwe władze państw członkowskich, są odpowiedzialne wobec Parlamentu Europejskiego bez uszczerbku dla odpowiedzialności właściwych władz państw członkowskich wobec parlamentów krajowych. |
|
|
3. EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac i wypracowuje wspólne stanowiska w dziedzinie nadzoru konglomeratów finansowych oraz w innych międzysektorowych kwestiach z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, a także z Europejskim Organem Nadzoru (bankowość) i Europejskim Organem Nadzoru (giełdy i papiery wartościowe) za pośrednictwem Wspólnego Komitetu. |
|
|
4. Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy w świetle art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, strony ESFS współpracują we wzajemnym zaufaniu i szacunku, w szczególności zapewniając odpowiedni i rzetelny przepływ informacji między sobą. |
|
|
5. Jedynie organy nadzoru objęte ESFS są uprawnione do nadzorowania instytucji finansowych działających w Unii Europejskiej. |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) „instytucje finansowe” oznaczają „zakłady ubezpieczeń” określone w dyrektywie 98/78/WE, „zakłady reasekuracji” określone w dyrektywie 2005/68/WE, instytucje pracowniczych programów emerytalnych objęte dyrektywą 2003/41/WE oraz „konglomeraty finansowe” określone w dyrektywie 2002/87/WE; |
(1) „instytucje finansowe” oznaczają „zakłady ubezpieczeń” określone w dyrektywie 98/78/WE, „zakłady reasekuracji” określone w dyrektywie 2005/68/WE, instytucje pracowniczych programów emerytalnych objęte dyrektywą 2003/41/WE oraz „konglomeraty finansowe” określone w dyrektywie 2002/87/WE oraz wszelkie przedsiębiorstwa lub podmioty działające w Unii Europejskiej, których działalność ma podobny charakter, nawet jeśli nie mają one bezpośredniego kontaktu z ogółem społeczeństwa; |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Zadania EIOPA obejmują: |
1. Zadania EIOPA obejmują: |
|
(a) przyczynianie się do ustanowienia wysokiej jakości wspólnych standardów i praktyk regulacyjnych i nadzorczych, w szczególności poprzez przedstawianie opinii instytucjom wspólnotowym oraz poprzez opracowywanie wytycznych, zaleceń i projektów standardów technicznych, które powinny opierać się na prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2. |
(a) przyczynianie się do ustanowienia wysokiej jakości wspólnych standardów i praktyk regulacyjnych i nadzorczych, w szczególności poprzez przedstawianie opinii instytucjom Unii oraz poprzez opracowywanie wytycznych, zaleceń i projektów standardów regulacyjnych i wykonawczych, które powinny opierać się na aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2. |
|
(b) przyczynianie się do spójnego stosowania prawa wspólnotowego, w szczególności poprzez wkład do wspólnej kultury nadzoru, zapewnianie spójnego, efektywnego i skutecznego stosowania prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, zapobieganie arbitrażowi regulacyjnemu, mediacja i rozstrzyganie sporów między krajowymi organami nadzoru, wspieranie spójności działań kolegiów organów nadzorczych oraz podejmowanie działań w sytuacjach nadzwyczajnych; |
(b) przyczynianie się do spójnego stosowania aktów ustawodawczych Unii, w szczególności poprzez wkład do wspólnej praktyki nadzoru, zapewnianie spójnego, efektywnego i skutecznego stosowania aktów ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2, zapobieganie arbitrażowi regulacyjnemu, mediacja i rozstrzyganie sporów między właściwymi organami, zapewnianie skutecznego i spójnego nadzoru oraz spójności działań kolegiów organów nadzorczych oraz podejmowanie działań m.in. w sytuacjach nadzwyczajnych; |
|
(c)ułatwianie przekazywania zadań i obowiązków pomiędzy właściwymi organami; |
(c) wspieranie i ułatwianie przekazywania zadań i obowiązków pomiędzy właściwymi organami; |
|
(d) ścisłą współpracę z ESRB, w szczególności poprzez dostarczanie jej wszelkich informacji koniecznych do realizacji jej zadań oraz poprzez zapewnianie podejmowania odpowiednich działań następczych w związku z jej ostrzeżeniami i zaleceniami; |
(d) ścisłą współpracę z ESRB, w szczególności poprzez dostarczanie jej wszelkich informacji koniecznych do realizacji jej zadań oraz poprzez zapewnianie podejmowania odpowiednich działań następczych w związku z jej ostrzeżeniami i zaleceniami; |
|
(e) przeprowadzanie analiz wzajemnych ocen krajowych organów nadzoru, tak by wzmocnić spójność wyników w zakresie nadzoru; |
(e) organizowanie i przeprowadzanie analiz wzajemnych ocen właściwych organów, tak by wzmocnić spójność wyników w zakresie nadzoru; |
|
(f) monitorowanie i ocenę zmian na rynku podlegającym kompetencjom EIOPA; |
(f) monitorowanie i ocenę zmian na rynku podlegającym kompetencjom EIOPA; |
|
|
(fa) przeprowadzanie analiz ekonomicznych rynków w celu informowania organu udzielającego absolutorium o swoich zadaniach; |
|
|
(fb) sprzyjanie ochronie deponentów i inwestorów; |
|
|
(fc) ocenianie dostępności i jakości produktów i usług z zakresu ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych dla osób fizycznych i przedsiębiorstw w całej Unii Europejskiej; |
|
|
(g) występowanie jako właściwy organ ds. zarządzania kryzysowego w podmiotach transgranicznych, w razie gdy kryzys może spowodować ryzyko systemowe, o którym mowa w art. 12b, prowadząc wszelkie wczesne interwencje i dokonując postępowania naprawczego lub upadłościowego dla takich podmiotów za pośrednictwem Działu Awaryjno-Naprawczego, o którym mowa w art. 12c; |
|
(g) realizację wszelkich konkretnych zadań określonych w niniejszym rozporządzeniu lub w prawodawstwie Wspólnoty, o którym mowa w art. 1 ust. 2. |
(h) realizację wszelkich konkretnych zadań określonych w niniejszym rozporządzeniu lub w aktach ustawodawczych Unii, o których mowa w art. 1 ust. 2; |
|
|
(ha) dostarczanie bazy danych zarejestrowanych instytucji finansowych w obszarze jego kompetencji oraz, o ile zostało to określone w aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2, na szczeblu centralnym. |
|
2. Aby zrealizować zadania określone w ust. 1, Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych posiada uprawnienia określone w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności uprawnienia do podejmowania następujących działań: |
2. Aby zrealizować zadania określone w ust. 1, Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych posiada uprawnienia określone w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności uprawnienia do podejmowania następujących działań: |
|
(a) opracowywanie projektów standardów technicznych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 7; |
(a) opracowywanie projektów standardów regulacyjnych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 7; |
|
|
(aa) opracowywanie projektów standardów wykonawczych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 7e; |
|
(b) wydawanie wytycznych i zaleceń, zgodnie z art. 8; |
(b) wydawanie wytycznych i zaleceń, zgodnie z art. 8; |
|
(c) wydawanie zaleceń w określonych przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 3; |
(c) wydawanie zaleceń w określonych przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 3; |
|
(d) podejmowanie indywidualnych decyzji skierowanych do krajowych organów nadzoru w określonych przypadkach, o których mowa w art. 10 i art. 11; |
(d) podejmowanie indywidualnych decyzji skierowanych do właściwych organów w określonych przypadkach, o których mowa w art. 10 i 11; |
|
(e) podejmowanie indywidualnych decyzji skierowanych do instytucji finansowych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 6, art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 4; |
(e) podejmowanie indywidualnych decyzji skierowanych do instytucji finansowych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 6, art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 4; |
|
(f) wydawanie opinii dla Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji, zgodnie z art. 19; |
(f) wydawanie opinii dla Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji, zgodnie z art. 19. |
|
|
(fa) bezpośrednie gromadzenie niezbędnych informacji o instytucjach finansowych; |
|
|
(fb) opracowanie standardu regulacyjnego określającego minimalne informacje na temat transakcji i uczestników rynku, które są udostępniane EIOPA, oraz określającego sposób koordynacji zbierania danych oraz sposób powiązania obecnych krajowych baz danych, tak aby EIOPA zawsze mógł mieć dostęp do istotnych i koniecznych informacji na temat transakcji i uczestników rynku w ramach swoich uprawnień zgodnie z aktami ustawodawczymi, o których mowa w art. 1 ust. 2; |
|
3. EIOPA wykonuje wyłączne uprawnienia nadzorcze dotyczące jednostek posiadających zasięg ogólnowspólnotowy lub działalności gospodarczej o zasięgu ogólnowspólnotowym, powierzone mu w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2. |
3. EIOPA wykonuje wyłączne uprawnienia nadzorcze dotyczące jednostek posiadających zasięg ogólnounijny lub działalności gospodarczej o zasięgu ogólnounijnym, powierzone mu w aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2. |
|
W tym celu EIOPA posiada odpowiednie uprawnienia do przeprowadzania dochodzeń i egzekwowania, jak określono w odpowiednim prawodawstwie, a także posiada możliwość nakładania opłat. |
W celu wykonywania wyłącznych uprawnień nadzorczych na mocy ust. 3 EIOPA posiada odpowiednie uprawnienia do przeprowadzania dochodzeń i egzekwowania, jak określono w odpowiednim prawodawstwie, a także posiada możliwość nakładania opłat. EIOPA ściśle współpracuje z właściwymi organami i opiera się na ich wiedzy fachowej, infrastrukturze i uprawnieniach przy wykonywaniu wyłącznych uprawnień nadzorczych i realizowania swoich zadań. |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 6a |
|
|
Uprawnienia właściwych organów będących członkami EIOPA |
|
|
W celu realizacji założeń EIOPA należy nadać właściwym organom będącym członkami EIOPA uprawnienia do przyjmowania środków zapobiegawczych i naprawczych z zakresu nadzoru, w tym uprawnienia odnoszące się do instytucji finansowych i wykonywane w sposób proporcjonalny obejmujące możliwość: |
|
|
(a) żądania i otrzymywania odpowiednich informacji; |
|
|
(b) nakładania wymogów w zakresie sprawozdawczości i ujawniania; |
|
|
(c) przeprowadzania kontroli na miejscu; |
|
|
(d) podejmowania środków ostrożnościowych (w tym środków wpływających na strategie z zakresu konfliktu interesów, dobrego sprawowania władzy, przepisów, dywidend i wynagrodzenia); |
|
|
(e) oddzielania bankowości detalicznej od obrotu i innych działań niestanowiących użyteczności publicznej w przypadku wystąpienia odnośnego ryzyka ocenionego na podstawie wspólnych kryteriów; |
|
|
(f) nakładania ograniczeń lub tymczasowych zakazów w odniesieniu do niektórych produktów lub rodzajów transakcji, które mogą bezpośrednio lub pośrednio spowodować nadmierną niestabilność na rynkach lub zakłócenia w całym systemie finansowym Unii lub jego części, finansach publicznych lub realnej gospodarce; |
|
|
(g) nakazywania instytucjom finansowym działania za pośrednictwem jednostki zależnej w przypadku wystąpienia odpowiedniego ryzyka wewnętrznego ocenionego według wspólnych kryteriów; |
|
|
(h) nakładania odstraszających kar; |
|
|
(i) odwoływania kierowników i dyrektorów z ich funkcji; |
|
|
(j) zwalniania dyrektorów wykonawczych lub członków zarządu; |
|
|
(k) podejmowania tymczasowych interwencji w instytucjach finansowych; |
|
|
(l) odbierania przywileju ograniczonej odpowiedzialności znaczącym udziałowcom instytucji finansowych, jeżeli nie bronią aktywnie interesów korporacyjnych w takich przypadkach jak brak przejrzystości, nieskrępowane pożyczanie lub poważne bądź systematyczne naruszenia; |
|
|
(m) rozszerzania zakresu odpowiedzialności finansowej na kierowników, dyrektorów lub instytucje finansowe, którzy lub które powodują poważne i systematyczne naruszenia lub przyczyniają się do ich powstania, bądź też posiadają niewłaściwy system zachęt do ich usług; |
|
|
(n) wymagania w stosownych przypadkach deklaracji kierowników i dyrektorów dotyczących udziałów, działań i majątku; |
|
|
(o) żądania sporządzania szczegółowych i regularnie aktualizowanych planów naprawczych, obejmujących ustrukturyzowany mechanizm podejmowania wczesnej interwencji, szybkie działania naprawcze i plan na wypadek upadłości; |
|
|
(p) unieważniania licencji i paszportów; oraz |
|
|
(q) uzgadniania protokołów w celu jak najsprawniejszego i najsystematyczniejszego wypracowania wspólnej reakcji na szczeblu Unii, aby zapobiegać niestabilności rynku lub ją korygować. |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Standardy techniczne |
Standardy regulacyjne |
|
1. EIOPA może opracowywać standardy techniczne w dziedzinach szczegółowo określonych w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2. EIOPA przedstawia Komisji projekty standardów do zatwierdzenia. |
1. EIOPA może opracowywać standardy regulacyjne w celu zakończenia, uaktualnienia lub zmiany elementów, które nie mają kluczowego znaczenia w aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2. Standardy regulacyjne nie oznaczają decyzji strategicznych, a ich treść jest określana aktami ustawodawczymi, na których się opierają. |
|
Przed ich przedstawieniem Komisji EIOPA przeprowadza, w stosownych przypadkach, otwarte konsultacje społeczne na temat standardów technicznych oraz dokonuje analizy ewentualnych kosztów i korzyści z nimi związanych. |
|
|
|
2. EIOPA prowadzi otwarte konsultacje społeczne w sprawie standardów regulacyjnych i analizuje ich potencjalne koszty i korzyści przed przyjęciem projektu standardów regulacyjnych. EIOPA zasięga również opinii lub porady Grup Zainteresowanych Stron, o których mowa w art. 22. |
|
|
3. EIOPA przedstawia Komisji projekty standardów regulacyjnych do zatwierdzenia, a jednocześnie przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
|
W terminie trzech miesięcy od otrzymania projektów standardów Komisja podejmuje decyzję w sprawie ich zatwierdzenia. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. Jeżeli leży to w interesie Komisji, może ona zatwierdzić projekty standardów tylko częściowo lub ze zmianami. |
4. W terminie trzech miesięcy od otrzymania projektów standardów regulacyjnych Komisja podejmuje decyzję w sprawie ich zatwierdzenia, odrzucenia lub zmiany. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. Komisja powiadamia Parlament Europejski i Radę o swojej decyzji i podaje jej uzasadnienie. |
|
W przypadku gdy Komisja nie zatwierdzi standardów albo zatwierdzi je częściowo lub ze zmianami, informuje ona EIOPA o powodach podjętej decyzji. |
|
|
2. Komisja przyjmuje standardy w drodze rozporządzeń lub decyzji oraz publikuje je w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
|
|
|
5. Komisja może zmienić projekt standardów regulacyjnych, jeżeli są niezgodne z prawem Unii, sprzeczne z zasadą proporcjonalności lub z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych określonymi w dorobku prawnym Unii dotyczącym usług finansowych. |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7a |
|
|
Wykonywanie przekazanych uprawnień |
|
|
1. Uprawnienia do przyjmowania standardów regulacyjnych, o których mowa w art. 7, przyznaje się Komisji na czas nieokreślony. |
|
|
2. Projekt standardów regulacyjnych jest przyjmowany przez Komisję w formie rozporządzeń lub decyzji. |
|
|
3. Niezwłocznie po przyjęciu standardu regulacyjnego Komisja powiadamia o tym jednocześnie Parlament Europejski i Radę. |
|
|
4. Przyznane Komisji uprawnienie do przyjmowania standardów regulacyjnych podlega warunkom określonym w art. 7b−7d. |
|
|
5. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, przewodniczący EIOPA powiadamia Parlament Europejski i Radę o standardach regulacyjnych, które zostały zatwierdzone, a których władze krajowe nie przestrzegały. |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7b |
|
|
Sprzeciw wobec standardów regulacyjnych |
|
|
1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec standardu regulacyjnego w ciągu czterech miesięcy od dnia powiadomienia. Na wniosek Parlamentu Europejskiego lub Rady okres ten jest przedłużany o dwa miesiące. |
|
|
2. W przypadku braku sprzeciwu do końca tego terminu wobec standardu regulacyjnego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady, standard regulacyjny publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym. |
|
|
3. Przed upływem ww. terminu oraz w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach Parlament Europejski i Rada mogą powiadomić Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu wobec standardu regulacyjnego. W takich przypadkach standard regulacyjny publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym. |
|
|
4. Jeżeli Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się standardowi regulacyjnemu, standard ten nie wchodzi w życie. Instytucja, która wyraziła sprzeciw, wskazuje powody swego sprzeciwu wobec standardu regulacyjnego. |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7c |
|
|
Niezatwierdzenie lub zmiana projektu standardów regulacyjnych |
|
|
1. Jeżeli Komisja nie zatwierdzi projektu standardów regulacyjnych lub dokona w nim zmian, powiadamia EIOPA, Parlament Europejski i Radę, przedstawiając uzasadnienie. |
|
|
2. Parlament Europejski lub Rada mogą wezwać w terminie jednego miesiąca właściwego komisarza i przewodniczącego EIOPA na posiedzenie ad hoc właściwej komisji Parlamentu Europejskiego lub Rady, żeby przedstawili i wyjaśnili zaistniałe rozbieżności. |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 d (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7d |
|
|
Odwołanie przekazanych uprawnień |
|
|
1. Przekazanie uprawnień określonych w art. 7 może zostać odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. |
|
|
2. Decyzja o odwołaniu określa jego powody i kładzie kres delegacji uprawnień. |
|
|
3. Instytucja, która wszczęła procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu oddelegowanych uprawnień, podejmuje kroki w celu powiadomienia drugiej instytucji i Komisji w rozsądnym terminie przed podjęciem ostatecznej decyzji, określając, które standardy regulacyjne mogą zostać odwołane, i wskazując ewentualne przyczyny takiego odwołania. |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 e (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7e |
|
|
Standardy wykonawcze |
|
|
1. EIOPA może opracować projekty standardów w celu wprowadzenia w życie prawnie wiążących aktów Unii w dziedzinach szczegółowo określonych w niniejszym rozporządzeniu i aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2. |
|
|
2. EIOPA prowadzi otwarte konsultacje społeczne w sprawie standardów wykonawczych i analizuje ich potencjalne koszty i korzyści przed przyjęciem projektu standardów wykonawczych. EIOPA zasięga również opinii lub porady Grup Zainteresowanych Stron, o których mowa w art. 22. |
|
|
3. EIOPA przedkłada projekt standardów wykonawczych do zatwierdzenia Komisji zgodnie z art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także jednocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
|
|
4. W terminie trzech miesięcy od otrzymania projektów standardów wykonawczych Komisja podejmuje decyzję w sprawie ich zatwierdzenia, odrzucenia lub zmiany. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. Komisja powiadamia Parlament Europejski i Radę o swojej decyzji i podaje jej uzasadnienie. |
|
|
5. Komisja może zmienić projekt standardów wykonawczych jeżeli są niezgodne z prawem Unii, sprzeczne z zasadą proporcjonalności lub z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych. |
|
|
6. Jeżeli Komisja nie zatwierdzi projektu standardów wykonawczych lub dokona w nim zmian, powiadamia EIOPA, Parlament Europejski i Radę, przedstawiając uzasadnienie. |
|
|
7. Po zakończeniu należytej procedury standardy są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
Poprawka 65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W celu ustanowienia spójnych, efektywnych i skutecznych praktyk nadzorczych w ramach ESFS oraz zapewnienia wspólnego, jednolitego i spójnego stosowania prawa wspólnotowego, EIOPA wydaje wytyczne i zalecenia skierowane do krajowych organów nadzoru lub instytucji finansowych. |
1. W celu ustanowienia spójnych, efektywnych i skutecznych praktyk nadzorczych w ramach ESFS oraz zapewnienia wspólnego, jednolitego i spójnego stosowania prawa Unii, EIOPA wydaje wytyczne i zalecenia skierowane do właściwych organów lub instytucji finansowych. |
|
|
1a. EIOPA przeprowadza powszechne konsultacje publiczne w sprawie tych wytycznych i zaleceń, a także analizuje ewentualne koszty i korzyści z nimi związane. EIOPA zasięga również opinii lub porady Grupy Zainteresowanych, o której mowa w art. 22. Te konsultacje, analizy, opinie i rady są proporcjonalne do zasięgu, charakteru i wpływu wytycznej lub zalecenia. |
|
Krajowe organy nadzoru dokładają wszelkich starań, aby zastosować się do tych wytycznych i zaleceń. |
2. W ciągu dwóch miesięcy od wydania wytycznej lub zalecenia, każdy właściwy organ decyduje, czy zamierza zastosować się do tej wytycznej czy zalecenia. Właściwe organy i instytucje finansowe dokładają wszelkich starań, aby zastosować się do tych wytycznych i zaleceń. Jeżeli właściwe władze nie zamierzają się do nich zastosować powiadamiają o tym EIOPA, podając uzasadnienie. EIOPA publikuje te przyczyny. |
|
|
2b. Co roku instytucje finansowe jasno i szczegółowo informują, czy zamierzają zastosować się do tej wytycznej lub zalecenia. |
|
W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje tych wytycznych lub zaleceń, informuje EIOPA o powodach takiego postępowania. |
3. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, przewodniczący EIOPA informuje Parlament Europejski, Radę i Komisję o wydanych wytycznych i zaleceniach, wymienia właściwe władze, które się do nich nie zastosowały i określa, jak zamierza zagwarantować, że będą one stosować się do jego zaleceń i wytycznych w przyszłości. |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje we właściwy sposób prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w szczególności nie zapewniając spełnienia przez instytucje finansowe wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie, EIOPA posiada uprawnienia określone w ust. 2, 3 i 6 niniejszego artykułu. |
1. W przypadku gdy właściwy organ nie stosuje we właściwy sposób aktów ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2, w tym standardów regulacyjnych i wykonawczych określonych zgodnie z art. 7 i 7e, w szczególności nie zapewniając spełnienia przez instytucje finansowe wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie, EIOPA posiada uprawnienia określone w ust. 2, 3 i 6 niniejszego artykułu. |
|
2. Na wniosek jednego bądź większej liczby krajowych organów nadzoru, Komisji lub z własnej inicjatywy i po poinformowaniu krajowego organu nadzoru, którego to dotyczy, EIOPA może przeprowadzać dochodzenia w sprawie domniemanego niewłaściwego stosowania prawa wspólnotowego. |
2. Na wniosek jednego bądź większej liczby właściwych organów, Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji lub Grup Zainteresowanych Stron, z własnej inicjatywy i po poinformowaniu właściwego organu, którego to dotyczy, EIOPA może przeprowadzać dochodzenia w sprawie domniemanego niewłaściwego stosowania prawa Unii Europejskiej. |
|
Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 20 krajowy organ nadzoru przekazuje EIOPA wszelkie informacje uznane przez ten EIOPA za niezbędne dla prowadzonego przez niego dochodzenia. |
3. Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 20 właściwy organ przekazuje EIOPA wszelkie informacje uznane przez ten EIOPA za niezbędne dla prowadzonego przez niego dochodzenia. |
|
3. Najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia, EIOPA może skierować do krajowego organu nadzoru, którego to dotyczy, zalecenie określające działania konieczne do zapewnienia przestrzegania prawa wspólnotowego. |
4. Najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia, EIOPA może skierować do właściwego organu, którego to dotyczy, zalecenie określające działania konieczne do zapewnienia przestrzegania prawa Unii Europejskiej. EIOPA dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
|
W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania zalecenia, krajowy organ nadzoru informuje EIOPA o działaniach jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby zapewnić przestrzeganie prawa wspólnotowego. |
5. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania zalecenia, właściwy organ informuje EIOPA o działaniach jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby zapewnić przestrzeganie prawa Unii. |
|
4. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie zapewnił przestrzegania prawa wspólnotowego w ciągu miesiąca od otrzymania zalecenia od EIOPA, Komisja może, po uzyskaniu informacji od EIOPA lub z własnej inicjatywy, przyjąć decyzję nakładającą na krajowy organ nadzoru obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa wspólnotowego. |
6. W przypadku gdy właściwy organ nie zapewnił przestrzegania prawa Unii w ciągu 10 dni roboczych, o których mowa w ust. 3, od otrzymania zalecenia od EIOPA, EIOPA przyjmuje decyzję nakładającą na właściwy organ obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa Unii. |
|
Komisja podejmuje taką decyzję najpóźniej w terminie trzech miesięcy od przyjęcia zalecenia. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. |
EIOPA podejmuje taką decyzję najpóźniej w terminie jednego miesiąca od przyjęcia zalecenia. |
|
Komisja dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
|
|
EIOPA i krajowe organy nadzoru przekazują Komisji wszelkie niezbędne informacje. |
|
|
5. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, krajowy organ nadzoru informuje Komisję i EIOPA o działaniach, jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby wykonać decyzję Komisji. |
7. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, właściwy organ informuje Komisję i EIOPA o działaniach, jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby wykonać decyzję EIOPA. |
|
6. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w okresie w niej przewidzianym, oraz w przypadku gdy konieczne jest terminowe zaradzenie nieprzestrzeganiu przepisów przez krajowy organ nadzoru, w celu utrzymania bądź przywrócenia równych warunków konkurencji na rynku lub zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego i jego stabilności, oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do instytucji finansowych, EIOPA może przyjąć decyzję indywidualną, skierowaną do instytucji finansowej, zobowiązującą ją do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
8. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku gdy właściwy organ nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, w okresie w niej przewidzianym, oraz w przypadku gdy konieczne jest terminowe zaradzenie nieprzestrzeganiu przepisów przez właściwy organ, w celu utrzymania bądź przywrócenia równych warunków konkurencji na rynku lub zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego i jego stabilności, EIOPA podejmuje, w oparciu o akty ustawodawcze, o których mowa w art. 1 ust. 2, decyzję indywidualną, skierowaną do instytucji finansowej, zobowiązującą ją do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa Unii, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
|
Decyzja EIOPA jest zgodna z decyzją przyjętą przez Komisję na mocy ust. 4. |
Decyzja EIOPA jest zgodna z decyzją przyjętą na mocy ust. 4. Wszelkie koszty prawne lub sądowe nałożone na EIOPA wskutek zastosowania niniejszego artykułu ponosi Komisja. |
|
7. Decyzje przyjęte na mocy ust. 6 zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez krajowe organy nadzoru w tej samej sprawie. |
9. Decyzje przyjęte na mocy ust. 8 mają zastosowanie do wszystkich odnośnych instytucji finansowych, które działają w ramach niedostosowanej jurysdykcji i zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez właściwe organy w tej samej sprawie. |
|
Wszelkie działania podjęte przez krajowe organy nadzoru w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 4 lub 6, są zgodne z tymi decyzjami. |
Wszelkie działania podjęte przez właściwe organy w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 5 lub 8, są zgodne z tymi decyzjami. |
|
|
9a. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, przewodniczący wymienia właściwe organy i instytucje finansowe, które nie zastosowały się do decyzji, o których mowa w ust. 4 i 6. |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, które może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego we Wspólnocie lub jego części, Komisja, z własnej inicjatywy lub na wniosek EIOPA, Rady lub ESRB, może przyjąć skierowaną do EIOPA decyzję w sprawie istnienia sytuacji nadzwyczajnej dla celów niniejszego rozporządzenia. |
1. W przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, co może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego w Unii lub jego części, ESRB, z własnej inicjatywy lub na wniosek EIOPA, Rady lub Komisji, może wydać ostrzeżenie informujące o istnieniu sytuacji nadzwyczajnej w celu umożliwienia EIOPA przyjęcia indywidualnych decyzji, o których mowa w ust. 3 bez dodatkowych wymogów. |
|
|
1a. Po wydaniu ostrzeżenia ESRB informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski, Radę, Komisję i EIOPA. |
|
|
Jak najszybciej po powiadomieniu, przewodniczący ERSB i właściwy komisarz powinni wziąć udział w przesłuchaniu przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego z zachowaniem zasad poufności w przypadku, gdyby decyzja podjęta przez ESRB nie została upubliczniona. |
|
|
1b. Po wydaniu ostrzeżenia EIOPA aktywnie ułatwia i w razie potrzeby koordynuje działania odnośnych właściwych organów. |
|
2. Jeżeli Komisja przyjmie decyzję na mocy ust. 1, EIOPA może przyjąć indywidualne decyzje zobowiązujące krajowe organy nadzoru do podjęcia niezbędnych działań zgodnych z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w celu likwidacji zagrożeń, które mogą zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego we Wspólnocie lub jego części, poprzez zapewnienie spełniania przez instytucje finansowe i krajowe organy nadzoru wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie. |
2. Jeżeli ESRB przyjmie decyzję na mocy ust. 1, EIOPA przyjmuje indywidualne decyzje, aby zapewnić, że właściwe organy podejmą niezbędne działania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w celu likwidacji zagrożeń, które mogą zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego we Wspólnocie lub jego części, poprzez zapewnienie spełniania przez instytucje finansowe i właściwe organy wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie. |
|
3. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 2, w okresie w niej przewidzianym oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do instytucji finansowych, EIOPA może przyjąć skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z tego prawodawstwa, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
3. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku gdy właściwy organ nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 2, w okresie w niej przewidzianym EIOPA, zgodnie z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, przyjmuje skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z tego prawodawstwa, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
|
|
3a. W przypadku gdy adresat decyzji odmawia zastosowania się do prawa Unii lub szczególnej decyzji podjętej przez EIOPA, EIOPA może wnieść sprawę do sądów krajowych, w tym złożyć wniosek o zastosowanie tymczasowych środków zaradczych. |
|
4. Decyzje przyjęte na mocy ust. 3 zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez krajowe organy nadzoru w tej samej sprawie. |
4. Decyzje przyjęte na mocy ust. 3 zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez właściwe organy w tej samej sprawie. |
|
Wszelkie działania podjęte przez krajowe organy nadzoru w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 2 lub 3, są zgodne z tymi decyzjami. |
Wszelkie działania podjęte przez właściwe organy w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 2 lub 3, są zgodne z tymi decyzjami. |
|
|
4a. ESRB dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1 z własnej inicjatywy lub na wniosek Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji lub EIOPA i ogłasza, że sytuacja nadzwyczajna już nie występuje, jeśli jest to uzasadnione. |
|
|
4b. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, przewodniczący określa indywidualne decyzje skierowane do właściwych organów i instytucji finansowych zgodnie z ust. 3 i 4. |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 9, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie wyraża zgody na stosowanie procedury, na podjęte działanie lub jego niepodjęcie przez inny krajowy organ nadzoru w dziedzinach, w których zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wymagana jest współpraca, koordynacja lub wspólny proces decyzyjny ze strony krajowych organów nadzoru więcej niż jednego państwa członkowskiego, na wniosek jednego lub więcej krajowych organów nadzoru, których to dotyczy, EIOPA może pomóc w rozstrzygnięciu sporu zgodnie z procedurą określoną w ust. 2. |
1. Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 9, w przypadku gdy właściwy organ nie wyraża zgody na stosowanie procedury, na podjęte działanie lub jego niepodjęcie przez inny krajowy organ nadzoru w dziedzinach, w których zgodnie z aktami ustawodawczymi, o których mowa w art. 1 ust. 2, wymagana jest współpraca, koordynacja lub wspólny proces decyzyjny ze strony właściwych organów więcej niż jednego państwa członkowskiego z jego własnej inicjatywy lub na wniosek jednego lub więcej krajowych organów nadzoru, których to dotyczy, EIOPA obejmuje główną rolę we wspieraniu organów przy rozstrzyganiu sporu zgodnie z procedurą określoną w ust. 2 do 4. |
|
2. Uwzględniając odpowiednie terminy określone w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 oraz stopień złożoności i pilności sprawy, EIOPA wyznacza termin zakończenia postępowania pojednawczego między krajowymi organami nadzoru. |
2. Uwzględniając odpowiednie terminy określone w aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2 oraz stopień złożoności i nagłości sprawy, EIOPA wyznacza termin zakończenia postępowania pojednawczego między właściwymi organami. Na tym etapie EIOPA występuje w roli mediatora. |
|
3. Jeśli do momentu zakończenia postępowania pojednawczego krajowe organy nadzoru nie rozstrzygną sporu, EIOPA może podjąć decyzję zobowiązującą te organy do podjęcia konkretnych działań lub powstrzymania się od działań w celu rozstrzygnięcia sporu zgodnie z prawem wspólnotowym. |
3. Jeśli do momentu zakończenia postępowania pojednawczego zainteresowane właściwe organy nie rozstrzygną sporu, EIOPA – zgodnie z procedurą określoną w art. 29 ust. 1 akapit drugi – podejmuje decyzję rozstrzygającą spór i zobowiązującą te organy do podjęcia konkretnych działań, zgodnie z prawem Unii Europejskiej, ze skutkiem wiążącym dla zainteresowanych właściwych organów. |
|
4. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji EIOPA, a w ten sposób nie zapewnia spełniania przez instytucję finansową wymogów mających do niej bezpośrednie zastosowanie na mocy prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA może przyjąć skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną, zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
4. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku gdy właściwy organ nie stosuje się do decyzji EIOPA, a w ten sposób nie zapewnia spełniania przez instytucję finansową wymogów mających do niej bezpośrednie zastosowanie na mocy aktów ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA przyjmuje skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną, zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa unijnego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
|
|
4a. Decyzje przyjęte na mocy ust. 4 zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez właściwe organy w tej samej sprawie. Wszelkie działania podjęte przez właściwe organy w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 3 lub 4, są zgodne z tymi decyzjami. |
|
|
4b. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, przewodniczący EIOPA wymienia spory między właściwymi organami, osiągnięte porozumienia oraz decyzję przyjętą w celu rozstrzygnięcia takich sporów. |
Poprawka 69 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 11a |
|
|
Rozstrzyganie sporów między właściwymi organami na szczeblu międzysektorowym |
|
|
Zgodnie z procedurą określoną w art. 11 Wspólny Komitet rozstrzyga spory, które mogą wynikać między właściwymi organami działającymi w trybie art. 42. |
Poprawka 70 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA przyczynia się do promowania skutecznego i spójnego funkcjonowania kolegiów organów nadzorczych, a także wspiera spójność stosowania prawa wspólnotowego w tych kolegiach. |
1. EIOPA przyczynia się do promowania i monitorowania skutecznego, efektywnego i spójnego funkcjonowania kolegiów organów nadzorczych, o których mowa w dyrektywie 2006/48/WE, a także wspiera spójność stosowania prawa unijnego w tych kolegiach. Personel EIOPA może uczestniczyć we wszystkich działaniach, w tym w kontrolach w siedzibach, prowadzonych wspólnie przez dwa właściwe organy lub większą ich liczbę. |
|
2. EIOPA uczestniczy w obradach kolegiów organów nadzorczych w charakterze obserwatora, jeśli uzna to za stosowne. Do celów uczestnictwa w obradach tych kolegiów EIOPA uznaje się za „krajowy organ nadzoru” w rozumieniu odpowiednich przepisów, a na swój wniosek EIOPA otrzymuje wszelkie odpowiednie informacje udostępniane wszystkim członkom kolegium. |
2. EIOPA przewodzi obradom kolegiów organów nadzorczych, jeśli uzna to za stosowne. W tym celu EIOPA uznawany jest za „właściwy organ” w rozumieniu odpowiednich przepisów. EIOPA: |
|
|
a) gromadzi i wymienia wszelkie istotne informacje w normalnych i nadzwyczajnych sytuacjach w celu ułatwienia pracy kolegiom organów nadzorczych i utworzenia centralnego systemu i zarządzania nim celem udostępnienia tych informacji właściwym organom w kolegiach organów nadzorczych; |
|
|
b) uruchamia i koordynuje w całej Unii Europejskiej testy skrajnych warunków w celu oceny odporności instytucji finansowych, zwłaszcza tych wymienionych w art. 12b, na niekorzystne zmiany na rynku, dopilnowując przy tym, by na poziomie krajowym stosowano przy takich testach jak najbardziej spójną metodykę; |
|
|
c) planuje i prowadzi działalność nadzorczą w normalnych i nadzwyczajnych sytuacjach, w tym oceniając zagrożenia, na jakie są lub mogą być wystawione instytucje finansowe; oraz |
|
|
d) nadzoruje zadania wykonywane przez właściwe organy. |
|
3. We współpracy z organami nadzoru działającymi w kolegiach organów nadzorczych EIOPA identyfikuje i gromadzi, w stosownych przypadkach, wszelkie istotne informacje przekazywane przez krajowe organy nadzoru, w celu ułatwienia prac tych kolegiów. |
3. EIOPA może określać standardy regulacyjne i wykonawcze oraz wydawać wytyczne i zalecenia przyjęte zgodnie z art. 7, 7e i 8 w celu ujednolicenia funkcjonowania nadzoru i najlepszych praktyk przyjętych przez kolegia organów nadzorczych. Organy zatwierdzają pisemne uzgodnienia dotyczące funkcjonowania każdego z kolegiów w celu zagwarantowania harmonijnego funkcjonowania pomiędzy nimi. |
|
|
3a. Prawnie wiążąca rola mediatora powinna umożliwić EIOPA rozwiązywanie sporów między właściwymi organami zgodnie z procedurą określoną w art. 11. W razie braku porozumienia w ramach odnośnego kolegium organów nadzorczych EIOPA może podejmować decyzje nadzorcze mające bezpośrednie zastosowanie do danego podmiotu. |
|
EIOPA tworzy centralny system, za pomocą którego informacje te udostępniane są krajowym organom nadzoru w kolegiach organów nadzorczych i zarządza tym systemem. |
|
Poprawka 71 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 12a |
|
|
Przepisy ogólne |
|
|
1. EIOPA zwraca szczególną uwagę na i zajmuje się ryzykiem zakłócenia usług finansowych (i) spowodowanym upośledzeniem całego lub części systemu finansowego i (ii) mogącym spowodować poważne negatywne konsekwencje na rynku wewnętrznym i w realnej gospodarce (ryzyko systemowe). Wszystkie rodzaje pośredników finansowych, rynków i infrastruktury potencjalnie mogą w pewnym stopniu mieć znaczenie systemowe. |
|
|
2. EIOPA opracowuje we współpracy z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego wspólny zestaw wskaźników jakościowych i ilościowych („deska rozdzielcza ryzyka”), który posłuży jako podstawa do wystawienia oceny przez organy nadzoru podmiotom transgranicznym określonym w art. 12b, które mogą stwarzać potencjalne ryzyko systemowe. Te oceny są regularnie weryfikowane w celu uwzględnienia istotnych zmian profilu ryzyka instytucji. Ocena organów nadzoru jest decydującym elementem przy podejmowaniu decyzji o bezpośrednim nadzorze lub interwencji w znajdującym się w trudnej sytuacji podmiocie. |
|
|
3. Niezależnie od aktów ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA proponuje, w razie potrzeby, dodatkowe standardy regulacyjne lub wykonawcze, a także wytyczne i zalecenia dla instytucji określonych w art. 12b. |
|
|
4. EIOPA nadzoruje podmioty transgraniczne, które mogą stwarzać ryzyko systemowe w rozumieniu art. 12b. W takim przypadku EIOPA działa za pośrednictwem właściwych organów krajowych. |
|
|
5. EIOPA powołuje Dział Awaryjno-Naprawczy uprawiony do wprowadzania w życie jasno określonych sposobów działania i metod zarządzania w zakresie zarządzania kryzysowego od procedur wczesnej interwencji po postępowanie naprawcze i upadłościowe i ich prowadzenia. |
|
|
6. Wszystkie podmioty finansowe określone w art. 12b muszą uczestniczyć w europejskim systemie gwarancji, a także w europejskim funduszu stabilności ustanowionym na mocy art. 12d i 12e. Instytucje finansowe działające w jednym państwie członkowskim mogą przyłączyć się do europejskiego systemu gwarancji lub europejskiego funduszu stabilności. Wkłady do europejskich funduszy zastępują wkłady na rzecz funduszy krajowych o podobnym charakterze. |
Poprawka 72 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 12b |
|
|
Identyfikacja podmiotów transgranicznych, które mogą stwarzać potencjalne ryzyko systemowe |
|
|
1. Rada Organów Nadzoru, po konsultacji z ESRB, może, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 29 ust. 1, zidentyfikować podmioty transgraniczne które – z uwagi na ryzyko systemowe, jakie mogą stwarzać – powinny podlegać bezpośredniemu nadzorowi EIOPA lub Działu Awaryjno-Naprawczego, o którym mowa w art. 12c. |
|
|
2. Kryteria identyfikowania takich podmiotów finansowych są spójne z kryteriami ustalonymi przez Radę Stabilności Finansowej (FSB), Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF) oraz Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS). |
Poprawka 73 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 12c |
|
|
Dział Awaryjno-Naprawczy |
|
|
1. Dział Awaryjno-Naprawczy chroni stabilność finansową i minimalizuje efekt epidemii, jaki znajdujące się w trudnej sytuacji podmioty wskazane w art. 12b powodują w pozostałej części systemu i w gospodarce ogółem i ogranicza koszty ponoszone przez podatników, respektując zasadę proporcjonalności, hierarchię wierzycieli i gwarantując jednakowe traktowanie we wszystkich krajach. |
|
|
2. Dział Awaryjno-Naprawczy ma uprawnienia do realizowania zadań określonych ust. 1 w celu uzdrowienia znajdujących się w trudnej sytuacji podmiotów lub podjęcia decyzji o likwidacji niewydolnych podmiotów (podstawowy warunek zapobieżenia pokusie nadużyć). Dział ten może między innymi zażądać dokonania modyfikacji wysokości kapitału lub płynności, rodzaju prowadzonej działalności, poprawy procedur, wyznaczenia lub zastąpienia zarządu, może zalecać uzyskanie wsparcia w postaci poręczenia, pożyczki lub wsparcia płynnościowego, zalecać całkowitą lub częściową sprzedaż, zamianę długów na akcje (przy zastosowaniu odpowiednich redukcji wartości) lub częściowo dany podmiot upaństwowić. |
|
|
3. Dział Awaryjno-Naprawczy składa się z ekspertów wyznaczonych przez Radę Organów Nadzoru EIOPA posiadających wiedzę i doświadczenie w zakresie restrukturyzacji, transformacji i likwidacji podmiotów finansowych. |
Poprawka 74 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 d (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 12d |
|
|
Europejskie ramy ubezpieczeniowych programów gwarancyjnych |
|
|
1. Należy ustanowić odpowiedni poziom harmonizacji krajowych ubezpieczeniowych programów gwarancyjnych we wszystkich państwach członkowskich, aby zapewnić ochronę konsumentów w całej Unii. |
|
|
Europejski Ubezpieczeniowy Program Gwarancyjny („Program”) zostaje powołany w celu zagwarantowania współodpowiedzialności podmiotów finansowych za ochronę interesów europejskich ubezpieczających i zminimalizowania kosztów ponoszonych przez podatników. |
|
|
2. Program jest finansowany ze składek wszystkich podmiotów finansowych wymienionych w art. 12b. Wkład do Programu jest ustalany, między innymi, na podstawie poziomu ryzyka, na jakie narażony jest dany podmiot finansowy. |
|
|
3. Programem Gwarancyjnym administruje zarząd powoływany przez EIOPA na okres pięciu lat. Członkowie zarządu są wybierani spośród krajowych władz odpowiedzialnych za krajowe programy gwarancyjne. Program powołuje również radę konsultacyjną złożoną z przedstawicieli instytucji finansowych uczestniczących w Funduszu. |
|
|
4. W przypadku gdy skumulowane środki ze składek instytucji finansowych nie są wystarczające, aby chronić interesy europejskich ubezpieczających, Program ma możliwość zwiększenia swoich środków dzięki emisji instrumentów dłużnych lub za pomocą innych instrumentów finansowych. |
Poprawka 75 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 e (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 12e |
|
|
Europejski Fundusz Stabilności Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
|
|
1. Europejski Fundusz Stabilności Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych („Fundusz Stabilnonści”) zostaje powołany w celu zwiększenia internalizacji kosztów systemu finansowego, w tym pełnego odzyskiwania kosztów budżetowych, i udzielania pomocy w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych w zmagających się z trudnościami transgranicznych instytucjach finansowych. Instytucje finansowe działające w tylko jednym państwie członkowskim mogą przyłączyć się do funduszu. Fundusz Stabilności przyjmuje odpowiednie środki w celu uniknięcia sytuacji, w której dostępność pomocy powoduje pokusę nadużyć. |
|
|
2. Fundusz Stabilności jest finansowany ze składek wszystkich podmiotów finansowych wymienionych w art. 12b. Składki te są proporcjonalne do poziomu ryzyka i udziału w ryzyku systemowym, które każdy z nich stwarza oraz wahań czynnika ryzyka ogólnego w czasie, zgodnie z ich „deską rozdzielczą ryzyka”. Wymagane poziomy składek uwzględniają szerzej pojęte warunki gospodarcze i konieczność utrzymania przez instytucje finansowe kapitału na inne zobowiązania regulacyjne i operacyjne. |
|
|
3. Funduszem Stabilności administruje zarząd powoływany przez EIOPA na okres pięciu lat. Członkowie zarządu są wybierani spośród kandydatów zaproponowanych przez władze krajowe. Fundusz Stabilności powołuje również radę konsultacyjną złożoną z nieposiadających prawa głosu przedstawicieli instytucji finansowych uczestniczących w Funduszu Stabilności. Zarząd Funduszu Stabilności może zaproponować, aby EIOPA zleciła na zewnątrz zarządzanie płynnością Funduszu Stabilności renomowanym instytucjom (takim jak EBI). Fundusze te są inwestowane w bezpieczne i płynne instrumenty. |
|
|
5. W przypadku gdy skumulowane środki ze składek instytucje finansowe nie są wystarczające do stawienia czoła trudnościom, Fundusz Stabilności może zwiększyć swoje środki dzięki emisji instrumentów dłużnych lub za pomocą innych instrumentów finansowych. |
Poprawka 76 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Na mocy dwustronnej umowy krajowe organy nadzoru mogą przekazywać swoje zadania i obowiązki innym krajowym organom nadzoru. |
Na mocy dwustronnej umowy właściwe organy mogą przekazywać swoje zadania i obowiązki EIOPA lub innym właściwym organom. |
|
2. EIOPA ułatwia przekazywanie zadań i obowiązków pomiędzy krajowymi organami nadzoru poprzez identyfikowanie zadań i obowiązków, które mogą zostać przekazane lub być wspólnie wykonywane, oraz poprzez promowanie najlepszych praktyk. |
2. EIOPA zachęca do przekazywania zadań i obowiązków pomiędzy właściwymi organami i ułatwia je poprzez identyfikowanie zadań i obowiązków, które mogą zostać przekazane lub być wspólnie wykonywane, oraz poprzez promowanie najlepszych praktyk. |
|
|
2a. Przekazanie obowiązków skutkuje ponownym podziałem kompetencji określonych w aktach ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2. Prawo organu, któremu przekazano obowiązki, reguluje procedurę, egzekwowanie oraz administracyjny i sądowy przegląd dotyczący przekazanych obowiązków. |
|
3. Krajowe organy nadzoru informują EIOPA o porozumieniach w sprawie przekazania zadań i obowiązków, które zamierzają zawrzeć. Porozumienia te powinny być zawierane nie wcześniej niż po upływie jednego miesiąca od poinformowania EIOPA o zamiarze ich zawarcia. |
3. Właściwe organy informują EIOPA o porozumieniach w sprawie przekazania zadań i obowiązków, które zamierzają zawrzeć. Porozumienia te powinny być zawierane nie wcześniej niż po upływie jednego miesiąca od poinformowania EIOPA o zamiarze ich zawarcia. |
|
EIOPA może wydać opinię w sprawie zamierzonego porozumienia w ciągu miesiąca od uzyskania informacji o zamiarze jego zawarcia. |
EIOPA może wydać opinię w sprawie zamierzonego porozumienia w ciągu miesiąca od uzyskania informacji o zamiarze jego zawarcia. |
|
EIOPA publikuje w odpowiedni sposób zawarte przez krajowe organy nadzoru porozumienia w sprawie przekazania zadań i obowiązków, tak aby wszystkie zainteresowane strony były należycie poinformowane. |
EIOPA publikuje w odpowiedni sposób zawarte przez właściwe organy porozumienia w sprawie przekazania zadań i obowiązków, tak aby wszystkie zainteresowane strony były należycie poinformowane. |
|
|
3a. Nie zawiera się porozumień dwustronnych dotyczących przekazania zadań i obowiązków instytucjom zidentyfikowanym w art. 12b. |
Poprawka 77 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA odgrywa aktywną rolę w tworzeniu wspólnej europejskiej kultury nadzoru i spójnych praktyk nadzorczych, a także w zapewnianiu jednolitych procedur i spójnych podejść na terytorium Wspólnoty oraz wykonuje przynajmniej następujące działania: |
1. EIOPA odgrywa aktywną rolę w tworzeniu wspólnej europejskiej kultury nadzoru i spójnych praktyk nadzorczych, a także w zapewnianiu jednolitych procedur i spójnych podejść na terytorium Unii oraz wykonuje przynajmniej następujące działania: |
|
a) wydawanie opinii dla krajowych organów nadzoru; |
a) wydawanie opinii dla właściwych organów; |
|
b) promowanie skutecznej dwustronnej i wielostronnej wymiany informacji pomiędzy krajowymi organami nadzoru, z pełnym poszanowaniem obowiązujących przepisów w zakresie poufności i ochrony danych przewidzianych w odpowiednim prawodawstwie wspólnotowym; |
b) promowanie skutecznej dwustronnej i wielostronnej wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami, z pełnym poszanowaniem obowiązujących przepisów w zakresie poufności i ochrony danych przewidzianych w odpowiednim prawodawstwie unijnym; |
|
c) przyczynianie się do tworzenia wysokiej jakości jednolitych standardów nadzorczych, w tym w zakresie standardów sprawozdawczości; |
c) przyczynianie się do tworzenia wysokiej jakości jednolitych standardów nadzorczych, w tym w zakresie globalnych standardów sprawozdawczości i rachunkowości; |
|
d) dokonywanie przeglądu stosowania odpowiednich standardów technicznych przyjmowanych przez Komisję, wytycznych i zaleceń wydawanych przez EIOPA, oraz, w stosownych przypadkach, proponowanie zmian; |
d) dokonywanie przeglądu stosowania odpowiednich standardów regulacyjnych i wykonawczych przyjmowanych przez Komisję, wytycznych i zaleceń wydawanych przez EIOPA, oraz, w stosownych przypadkach, proponowanie zmian; |
|
e) ustanawianie sektorowych i międzysektorowych programów szkoleń, ułatwianie wymian personelu oraz zachęcanie krajowych organów nadzoru do częstszego korzystania z programów oddelegowania pracowników oraz innych narzędzi. |
e) ustanawianie sektorowych i międzysektorowych programów szkoleń, ułatwianie wymian personelu oraz zachęcanie właściwych organów do częstszego korzystania z programów oddelegowania pracowników oraz innych narzędzi. |
Poprawka 78 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W celu dalszego wspierania spójności wyników w zakresie nadzoru EIOPA przeprowadza okresowo analizy wzajemnych ocen wszystkich bądź części działań realizowanych przez krajowe organy nadzoru. W tym celu EIOPA opracowuje metody umożliwiające obiektywną ocenę i porównanie analizowanych organów. |
1. W celu dalszego wspierania spójności wyników w zakresie nadzoru EIOPA organizuje i przeprowadza okresowo analizy wzajemnych ocen wszystkich bądź części działań realizowanych przez właściwe organy. W tym celu EIOPA opracowuje metody umożliwiające obiektywną ocenę i porównanie analizowanych organów. |
|
2. Wzajemna ocena obejmuje ocenę między innymi następujących aspektów: |
2. Wzajemna ocena obejmuje ocenę między innymi następujących aspektów: |
|
a) adekwatności ustaleń instytucjonalnych, zasobów i specjalistycznej wiedzy pracowników krajowego organu nadzoru, przy szczególnym uwzględnieniu skutecznego stosowania prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, oraz zdolności reagowania na zmiany na rynku; |
a) adekwatności ustaleń instytucjonalnych, zasobów i specjalistycznej wiedzy pracowników właściwego organu, przy szczególnym uwzględnieniu skutecznego stosowania standardów regulacyjnych i wykonawczych, o których mowa w art. 7 i 7e oraz w aktach ustawodawczych wymienionych w art. 1 ust. 2, oraz zdolności reagowania na zmiany na rynku; |
|
b) uzyskanego poziomu konwergencji w stosowaniu prawa wspólnotowego i w praktykach nadzorczych, w tym standardach technicznych, wytycznych i zaleceniach przyjętych na mocy art. 7 i 8, oraz stopnia, w którym praktyki nadzorcze osiągają cele wyznaczone w prawie wspólnotowym; |
b) uzyskanego poziomu konwergencji w stosowaniu prawa unijnego i w praktykach nadzorczych, w tym standardach regulacyjnych i wykonawczych, wytycznych i zaleceniach przyjętych na mocy art. 7, 7e i 8, oraz stopnia, w którym praktyki nadzorcze osiągają cele wyznaczone w prawie unijnym; |
|
c) dobrych praktyk opracowanych przez poszczególne krajowe organy nadzoru, których przyjęcie przez inne krajowe organy nadzoru byłoby korzystne. |
c) dobrych praktyk opracowanych przez poszczególne właściwe organy, których przyjęcie przez inne właściwe organy byłoby korzystne. |
|
3. Na podstawie wzajemnej oceny EIOPA może wydawać zalecenia skierowane do zainteresowanych krajowych organów nadzoru. |
3. Na podstawie wzajemnej oceny EIOPA może przyjmować projekty standardów regulacyjnych lub wykonawczych zgodnie z art. 7−7e, wydawać wytyczne i zalecenia zgodnie z art. 8. |
|
|
3a. EIOPA podaje do publicznej informacji wyniki wzajemnych ocen oraz najlepsze wzorce, jakie można wskazać na podstawie wspomnianych wzajemnych ocen. |
Poprawka 79 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
EIOPA pełni rolę ogólnego koordynatora pomiędzy krajowymi organami nadzoru, w tym w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, która może potencjalnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu i stabilności rynków finansowych, bądź też stabilności systemu finansowego we Wspólnocie. |
1. EIOPA pełni rolę ogólnego koordynatora pomiędzy właściwymi organami, w tym w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, która może potencjalnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu i stabilności rynków finansowych, bądź też stabilności systemu finansowego w Unii. |
|
EIOPA wspiera skoordynowaną reakcję na poziomie Wspólnoty, między innymi poprzez: |
2. EIOPA wspiera skoordynowaną i skonsolidowaną reakcję na poziomie Unii, między innymi poprzez: |
|
(1) ułatwianie wymiany informacji między krajowymi organami nadzoru; |
(1) ułatwianie wymiany informacji między właściwymi organami; |
|
(2) określanie zakresu i sprawdzanie wiarygodności informacji, które powinny być udostępnione wszystkim zainteresowanym krajowym organom nadzoru; |
(2) określanie zakresu i sprawdzanie wiarygodności informacji, które powinny być udostępnione wszystkim zainteresowanym właściwym organom; |
|
(3) nie naruszając przepisów art. 11, występowanie w roli mediatora na wniosek krajowych organów nadzoru lub z własnej inicjatywy; |
(3) nie naruszając przepisów art. 11, występowanie w roli mediatora na wniosek właściwych organów lub z własnej inicjatywy; |
|
(4) niezwłoczne powiadamianie ESRB o wszelkich potencjalnych sytuacjach nadzwyczajnych. |
(4) niezwłoczne powiadamianie ESRB o wszelkich potencjalnych sytuacjach nadzwyczajnych. |
|
|
(4a) podejmowanie wszelkich stosownych działań objętych zakresem uprawnień EIOPA w celu zagwarantowania koordynacji właściwych organów w przypadku rozwoju wydarzeń, który może zagrozić funkcjonowaniu rynków finansowych. |
|
|
(4b) działając jako główny odbiorca sprawozdawczości dla instytucji czynnej w więcej niż jednym państwie członkowskim. |
|
|
Właściwe organy przekazują EIOPA wszelkie dane dotyczące sprawozdań regulacyjnych przekazywane przez takie instytucje. Po otrzymaniu sprawozdań EIOPA udostępnia uzyskane informacje właściwym organom. |
Poprawka 80 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA monitoruje i ocenia zmiany zachodzące na rynku podlegającym jego kompetencjom oraz, w stosownych przypadkach, informuje Europejski Organ Nadzoru Bankowego, Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, ESRB oraz Parlament Europejski, Radę i Komisję o tendencjach w zakresie nadzoru mikroostrożnościowego, potencjalnych zagrożeniach i słabościach. |
1. EIOPA monitoruje i ocenia zmiany zachodzące na rynku podlegającym jego kompetencjom oraz, w stosownych przypadkach, informuje Europejski Organ Nadzoru Bankowego, Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, ESRB oraz Parlament Europejski, Radę i Komisję o tendencjach w zakresie nadzoru mikroostrożnościowego, potencjalnych zagrożeniach i słabościach. W swoją ocenę EIOPA włącza analizę ekonomiczną rynków instytucji finansowych oraz ocenę skutków, jakie ewentualne zmiany rynkowe mogą mieć dla tych rynków. |
|
W szczególności, EIOPA uruchamia i koordynuje, we współpracy z ESRB, ogólnowspólnotowe oceny odporności instytucji finansowych na niekorzystne zmiany na rynku. W tym celu EIOPA opracowuje, na potrzeby stosowania przez krajowe organy nadzoru: |
2. W szczególności EIOPA uruchamia i koordynuje, we współpracy z ESRB, ogólnounijne oceny odporności instytucji finansowych na niekorzystne zmiany na rynku. W tym celu EIOPA opracowuje, na potrzeby stosowania przez właściwe organy: |
|
a) wspólną metodykę oceny wpływu scenariuszy gospodarczych na sytuację finansową instytucji; |
a) wspólną metodykę oceny wpływu scenariuszy gospodarczych na sytuację finansową instytucji; |
|
b) wspólne podejścia w zakresie informowania o wynikach tych ocen odporności instytucji finansowych. |
b) wspólne podejścia w zakresie informowania o wynikach tych ocen odporności instytucji finansowych; |
|
|
c) wspólną metodykę oceny wpływu poszczególnych produktów lub procesów dystrybucji na sytuację finansową instytucji, na deponentów, inwestorów i informację dla klientów; |
|
2. Bez uszczerbku dla zadań ESRB określonych w rozporządzeniu (WE) nr …/… [ESRB], co najmniej raz w roku, a w razie potrzeby częściej, EIOPA przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i ESRB oceny tendencji, potencjalnych zagrożeń i słabości w obszarze podlegającym jej kompetencjom. |
3. Bez uszczerbku dla zadań ESRB określonych w rozporządzeniu (UE) nr …/2010 [ESRB], co najmniej raz w roku, a w razie potrzeby częściej, EIOPA przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i ESRB oceny tendencji, potencjalnych zagrożeń i słabości w obszarze podlegającym jej kompetencjom. |
|
W ocenach tych EIOPA zamieszcza klasyfikację głównych zagrożeń i słabości, a także, w stosownych przypadkach, zaleca działania zapobiegawcze bądź zaradcze. |
W ocenach tych EIOPA zamieszcza klasyfikację głównych zagrożeń i słabości, a także, w stosownych przypadkach, zaleca działania zapobiegawcze bądź zaradcze. |
|
3. EIOPA w odpowiedni sposób uwzględnia rozwój sytuacji oraz zagrożenia i słabości na poziomie międzysektorowym, współpracując przy tym ściśle z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. |
4. EIOPA w odpowiedni sposób uwzględnia rozwój sytuacji oraz zagrożenia i słabości na poziomie międzysektorowym, współpracując przy tym ściśle z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za pośrednictwem Wspólnego Komitetu. |
Poprawka 81 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Bez uszczerbku dla kompetencji instytucji wspólnotowych EIOPA może nawiązywać kontakty z organami nadzoru z krajów trzecich. EIOPA może zawierać porozumienia administracyjne z organizacjami międzynarodowymi oraz z administracjami krajów trzecich. |
1. Bez uszczerbku dla kompetencji instytucji unijnych i właściwych organów, EIOPA reprezentuje Unię na wszystkich forach międzynarodowych dotyczących regulacji i nadzoru instytucji objętych aktami ustawodawczymi, o których mowa w art. 1 ust. 2. |
|
|
1b. EIOPA nawiązuje kontakty z organami nadzoru z krajów trzecich. EIOPA może zawierać porozumienia administracyjne z organizacjami międzynarodowymi oraz z administracjami krajów trzecich. Porozumienia te nie uniemożliwiają państwom członkowskim i właściwym organom zawierania dwustronnych lub wielostronnych porozumień z krajami trzecimi. |
|
EIOPA zapewnia pomoc w przygotowywaniu decyzji w sprawie równoważności systemów nadzoru w krajach trzecich zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2. |
2. EIOPA zapewnia pomoc w przygotowywaniu decyzji w sprawie równoważności systemów nadzoru w krajach trzecich zgodnie z aktami ustawodawczymi, o których mowa w art. 1 ust. 2. Komisja przyjmuje standardy regulacyjne zgodnie z art. 7a−7d w celu dokonywania ocen równoważności ocen, o których mowa w niniejszym artykule. |
|
|
3. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2, przewodniczący EIOPA określa ustalenia administracyjne i odpowiadające im decyzje uzgodnione z organizacjami międzynarodowymi, organami administracji lub krajami trzecimi. |
Poprawka 82 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustępy 2 i 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. W zakresie ostrożnościowych ocen połączeń i przejęć objętych dyrektywą 2007/44/WE EIOPA może, z własnej inicjatywy lub na wniosek krajowych organów nadzoru, wydawać i publikować opinie w sprawie oceny ostrożnościowej, której ma dokonać organ państwa członkowskiego. Zastosowanie ma art. 20. |
2. W zakresie ostrożnościowych ocen połączeń i przejęć objętych dyrektywą 2007/44/WE EIOPA może, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych organów, wydawać i publikować opinie w sprawie oceny ostrożnościowej, której ma dokonać organ państwa członkowskiego. Zastosowanie ma art. 20. |
|
|
2a. W oparciu o wspólne wytyczne EIOPA może dokonać zmiany procedury kontrolnej na mocy dyrektywy 2007/44/WE. Po otrzymaniu powiadomienia EIOPA koordynuje działania z właściwymi organami. |
Poprawka 83 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 20 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1.Na wniosek EIOPA krajowe organy nadzoru i inne organy władzy publicznej państwa członkowskiego przekazują EIOPA wszelkie informacje niezbędne do wykonywania obowiązków nałożonych na EIOPA na mocy niniejszego rozporządzenia. |
1. Na wniosek EIOPA właściwe organy i inne organy władzy publicznej gromadzące lub posiadające informacje dotyczące instytucji lub produktów rynków finansowych przekazują EIOPA wszelkie informacje niezbędne do wykonywania obowiązków nałożonych na EIOPA na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że adresat ma zgodny z prawem dostęp do stosownych danych oraz pod warunkiem, że wniosek o informacje jest proporcjonalny w stosunku do danego rodzaju obowiązku. |
|
EIOPA może również zwrócić się o przekazywanie informacji w regularnych odstępach czasu. |
1a. EIOPA może również zwrócić się o przekazywanie informacji w regularnych odstępach czasu. Gdzie to właściwe, we wnioskach tych wykorzystywane są wspólne formaty sprawozdawcze na ujednoliconym poziomie. |
|
|
1b. Jeśli właściwe organy nie mają obowiązku gromadzenia wymaganych informacji, EIOPA może zmienić standardy wykonawcze lub regulacyjne odnoszące się do wymogów z zakresu sprawozdawczości. |
|
|
1c. Na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego EIOPA może dostarczyć wszelkich informacji niezbędnych do tego, by właściwy organ mógł wykonywać swoje obowiązki, pod warunkiem, że dany właściwy organ wprowadził odpowiednie rozwiązania dotyczące poufności. |
|
|
1d. Aby uniknąć powielania obowiązków sprawozdawczych, EIOPA uwzględnia istniejące statystyki przygotowywane, rozpowszechniane i rozwijane w ramach europejskiego systemu statystycznego i Europejskiego Systemu Banków Centralnych. |
|
2.W przypadku gdy informacje nie są dostępne lub nie są terminowo udostępniane przez krajowe organy nadzoru i inne organy władzy publicznej państw członkowskich, EIOPA może wystąpić z wnioskiem o przekazanie danych bezpośrednio do odpowiednich instytucji finansowych i innych stron, podając uzasadnienie. EIOPA informuje krajowe organy nadzoru, których to dotyczy, o wystosowanych wnioskach. |
|
|
Na wniosek EIOPA krajowe organy nadzoru i inne organy władzy publicznej państwa członkowskiego wspierają EIOPA w gromadzeniu tych informacji. |
|
|
3.EIOPA może wykorzystywać informacje poufne otrzymane od krajowych organów nadzoru i innych organów władzy publicznej lub od instytucji finansowych i innych stron wyłącznie na potrzeby wykonywania obowiązków nałożonych na EIOPA na mocy niniejszego rozporządzenia. |
|
Poprawka 84 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych współpracuje z ESRB. |
1. EIOPA ściśle i regularnie współpracuje z ESRB. |
Poprawka 85 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Współpraca z ESRB powinna mieć ścisły charakter. EIOPA regularnie przekazuje ESRB aktualne informacje niezbędne do realizacji zadań powierzonych ESRB. Dane niezbędne do realizacji zadań ESRB, a niebędące w postaci skróconej lub zbiorczej, są jej udostępniane na uzasadniony wniosek, zgodnie z art. [15] rozporządzenia (WE) nr …/…[ESRB]. |
2. EIOPA regularnie przekazuje ESRB aktualne informacje niezbędne do realizacji zadań powierzonych ESRB. Dane niezbędne do realizacji zadań ESRB, a niebędące w postaci skróconej lub zbiorczej, są jej udostępniane na uzasadniony wniosek, zgodnie z art. [15] rozporządzenia (UE) nr …/2010 [ESRB]. EIOPA opracowuje odpowiedni protokół ujawniania poufnych informacji dotyczących poszczególnych instytucji finansowych. |
Poprawka 86 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Po otrzymaniu ostrzeżenia lub zalecenia skierowanego przez ESRB do krajowego organu nadzoru, EIOPA korzysta w stosownych przypadkach z uprawnień przyznanych na mocy niniejszego rozporządzenia, tak aby zapewnić terminowe podjęcie działań następczych. |
5. Po otrzymaniu ostrzeżenia lub zalecenia skierowanego przez ESRB do właściwego krajowego organu nadzoru, EIOPA korzysta w stosownych przypadkach z uprawnień przyznanych na mocy niniejszego rozporządzenia, tak aby zapewnić terminowe podjęcie działań następczych. |
|
W przypadku gdy adresat zalecenia ESRB nie zamierza się do niego zastosować, informuje o tym Radę Organów Nadzoru i omawia z nią powody niepodjęcia działania. |
W przypadku gdy adresat zalecenia ESRB nie zamierza się do niego zastosować, informuje o tym Radę Organów Nadzoru i omawia z nią powody niepodjęcia działania. |
|
Krajowy organ nadzoru należycie uwzględnia poglądy Rady Organów Nadzoru, informując ESRB zgodnie z art. [17] rozporządzenia (WE) nr …/… [ESRB]. |
Właściwy organ należycie uwzględnia poglądy Rady Organów Nadzoru, informując ESRB zgodnie z art. [17] rozporządzenia (UE) nr …/… [ESRB]. |
Poprawka 87 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Grupa Pracowniczych Programów Emerytalnych |
|
1. Do celów prowadzenia konsultacji z zainteresowanymi stronami w dziedzinach związanych z zadaniami EIOPA, powołuje się Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych. |
1. W celu ułatwienia konsultacji z zainteresowanymi stronami w dziedzinach związanych z zadaniami EIOPA, powołuje się Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń i Reasekuracji oraz Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Pracowniczych Programów Emerytalnych („Grupy Zainteresowanych Stron”). Odnośnie do wszystkich istotnych decyzji i działań podejmowanych przez EIOPA zasięga się opinii Grup Zainteresowanych Stron. Jeśli trzeba pilnie podjąć działania, a konsultacje stają się niemożliwe, informuje się jak najszybciej Grupy Zainteresowanych Stron. |
|
|
Grupy Zainteresowanych Stron zbierają się co najmniej cztery razy w roku. |
|
2. W skład Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych wchodzi 30 członków, reprezentujących w stosunku gwarantującym równowagę zakłady ubezpieczeń, zakłady reasekuracji oraz instytucje pracowniczych programów emerytalnych, ich pracowników, a także konsumentów i osoby korzystające z usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych oraz z pracowniczych programów emerytalnych. |
2. W skład Grup Zainteresowanych Stron wchodzi 30 członków reprezentujących w stosunku gwarantującym równowagę pełną różnorodność unijnych instytucji finansowych, ich pracowników, a także konsumentów, inwestorów i osoby korzystające z usług finansowych. Co najmniej 5 członków to niezależni, pierwszoplanowi naukowcy. Liczba członków reprezentujących uczestników rynku nie przekracza 10. |
|
Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych zbiera się co najmniej dwa razy w roku. |
|
|
3. Członków Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych wyznacza Rada Organów Nadzoru EIOPA na wniosek odpowiednich zainteresowanych stron. |
3. Członków Grup Zainteresowanych Stron wyznacza Rada Organów Nadzoru EIOPA na wniosek odpowiednich zainteresowanych stron. |
|
W podejmowanej w tej sprawie decyzji Rada Organów Nadzoru zapewnia, w miarę możliwości, odpowiednią równowagę geograficzną i reprezentację zainteresowanych stron z całej Wspólnoty. |
W podejmowanej w tej sprawie decyzji Rada Organów Nadzoru zapewnia, że wszyscy członkowie niebędący przedstawicielami zawodowych uczestników rynku lub ich pracowników ujawniają wszelki potencjalny konflikt interesów. |
|
Na potrzeby Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych EIOPA zapewnia odpowiednią pomoc sekretariatu. |
4. EIOPA zapewnia Grupom Zainteresowanych Stron odpowiednią pomoc sekretariatu i dostarcza jej wszystkie niezbędne informacje. Dla członków Grup Zainteresowanych Stron reprezentujących organizacje non-profit określa się odpowiednią rekompensatę. Grupy Zainteresowanych Stron mogą powoływać grupy robocze zajmujące się kwestiami technicznymi, do których mogą także zostać włączeni dodatkowi eksperci, aby zagwarantować niezbędną specjalistyczną wiedzę techniczną. |
|
4. Kadencja członków Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych wynosi dwa i pół roku, po tym okresie wybierani są nowi członkowie |
Kadencja członków Grup Zainteresowanych Stron wynosi pięć lat, po tym okresie wybierani są nowi członkowie. |
|
Członkowie grupy mogą pełnić swoje funkcje przez dwie kolejne kadencje. |
|
|
5. Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych może przedstawiać EIOPA swoje opinie i doradzać mu we wszelkich kwestiach związanych z zadaniami EIOPA określonymi w art. 7 i 8. |
5. Grupy Zainteresowanych Stron przedstawiają EIOPA swoje opinie i doradzają we wszelkich kwestiach związanych z zadaniami EIOPA, w tym w odniesieniu do wypracowania wspólnego stanowiska z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego i Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z postanowieniami art. 42, ze szczególnym uwzględnieniem zadań określonych w art. 7–7e, 8, 10, 14, 15 i 17. Grupy Zainteresowanych Stron mogą mieć wpływ na porządek dzienny posiedzeń EIOPA. Wszyscy przedstawiciele grup mogą wnosić wkład w ich prace. Ostateczna decyzja dotycząca proponowanego porządku dziennego jest podejmowana przez Grupę Zainteresowanych Stron, a poszczególne podgrupy zainteresowanych stron mają prawo włączyć do porządku dziennego zaproponowane przez siebie punkty. Każda podgrupa zainteresowanych stron może kierować do EIOPA opinie i doradzać mu. Opinie i porady nie muszą odzwierciedlać opinii i porad większości Grup Zainteresowanych Stron. |
|
6. Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych uchwala swój regulamin wewnętrzny. |
6. Grupy Zainteresowanych Stron uchwala swój regulamin wewnętrzny na podstawie porozumienia osiągniętego większością dwóch trzecich głosów członków. |
|
7. EIOPA podaje do wiadomości publicznej opinie i porady Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz wyniki prowadzonych konsultacji. |
7. EIOPA podaje do wiadomości publicznej opinie i porady Grup Zainteresowanych Stron oraz wyniki prowadzonych konsultacji. |
Poprawka 88 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA dopilnowuje, by decyzje podejmowane na mocy art. 10 lub 11 nie wpływały w jakikolwiek sposób na obowiązki budżetowe państw członkowskich. |
|
|
2. W przypadku gdy dane państwo członkowskie uzna, że decyzja podjęta na mocy art. 11 wpływa na jego obowiązki budżetowe, w ciągu miesiąca od przekazania decyzji EIOPA krajowemu organowi nadzoru, państwo to może powiadomić EIOPA i Komisję o tym, że krajowy organ nadzoru nie wykona przedmiotowej decyzji. |
1. W przypadku gdy dane państwo członkowskie uzna, że decyzja podjęta na mocy art. 10 ust. 2 lub art. 11 wpływa bezpośrednio i w znacznym stopniu na jego obowiązki budżetowe, w ciągu dziesięciu dni roboczych od przekazania decyzji EIOPA właściwemu organowi państwo to powiadamia EIOPA, Komisję i Parlament Europejski, czy zamierza dostosować się do tej decyzji czy też nie. |
|
W powiadomieniu tym państwo członkowskie uzasadnia, dlaczego wspomniana decyzja wpływa na jego obowiązki budżetowe i wyraźnie wskazuje, w jaki sposób wpływa ona na te obowiązki. |
W powiadomieniu tym państwo członkowskie uzasadnia, dlaczego przedmiotowa decyzja wpływa na jego obowiązki budżetowe, i dostarcza ocenę skutków dotyczącą skali tego wpływu. |
|
W takim przypadku zawiesza się decyzję EIOPA. |
|
|
W terminie jednego miesiąca od powiadomienia EIOPA i Komisji przez państwo członkowskie, EIOPA informuje to państwo członkowskie, czy utrzymuje swoją decyzję, czy też ją zmienia bądź unieważnia. |
2. W terminie jednego miesiąca od powiadomienia EIOPA i Komisji przez państwo członkowskie, EIOPA informuje to państwo członkowskie, czy utrzymuje swoją decyzję, czy też ją zmienia bądź unieważnia. |
|
W przypadku gdy EIOPA utrzymuje swoją decyzję, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną zdefiniowaną w art. 205 Traktatu, podejmuje w terminie dwóch miesięcy decyzję w sprawie utrzymania lub unieważnienia decyzji EIOPA. |
3. W przypadku gdy EIOPA utrzymuje lub zmienia swoją decyzję, Rada podejmuje decyzję w sprawie utrzymania lub unieważnienia decyzji EIOPA. Decyzja o utrzymaniu decyzji EIOPA podejmowana jest zwykłą większością głosów. Decyzja o unieważnieniu decyzji EIOPA podejmowana jest kwalifikowaną większości głosów. Ani w jednym ani w drugim przypadku nie bierze się pod uwagę głosów oddanych przez członków, których dotyczy ta decyzja. Większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 55% członków Rady, nie licząc państwa członkowskiego, którego dotyczy decyzja, obejmujących co najmniej 65% ludności Unii, nie licząc ludności państwa członkowskiego, którego dotyczy decyzja. |
|
W przypadku gdy Rada podejmuje decyzję o utrzymaniu decyzji EIOPA, lub w przypadku gdy nie podejmuje decyzji w terminie dwóch miesięcy, niezwłocznie cofa się zawieszenie decyzji EIOPA. |
4. W przypadku gdy Rada nie podejmie decyzji w ciągu dziesięciu dni roboczych w przypadku art. 10 oraz w ciągu jednego miesiąca w przypadku art. 11, decyzja EIOPA uznaje się za utrzymaną. |
|
3. W przypadku gdy dane państwo członkowskie uzna, że decyzja podjęta na mocy art. 10 ust. 2 wpływa na jego obowiązki budżetowe, w ciągu trzech dni roboczych od przekazania decyzji EIOPA krajowemu organowi nadzoru, państwo to może powiadomić EIOPA, Komisję i Radę o tym, że krajowy organ nadzoru nie wykona przedmiotowej decyzji. |
|
|
W powiadomieniu tym państwo członkowskie uzasadnia, dlaczego wspomniana decyzja wpływa na jego obowiązki budżetowe i wyraźnie wskazuje, w jaki sposób wpływa ona na te obowiązki. |
|
|
W terminie dziesięciu dni roboczych Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną zdefiniowaną w art. 205 Traktatu, podejmuje decyzję w sprawie utrzymania lub unieważnienia decyzji EIOPA. |
|
|
W przypadku gdy Rada nie podejmie decyzji w terminie dziesięciu dni roboczych decyzję EIOPA uznaje się za utrzymaną. |
|
|
|
5. Jeżeli decyzja przyjęta na mocy art. 10 pociąga za sobą wykorzystanie funduszy, o których mowa w art. 12d i 12e, państwa członkowskie nie zwracają się do Rady o utrzymanie lub unieważnienie decyzji podjętej przez EIOPA. |
Poprawka 89 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 24 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Przed podjęciem decyzji przewidzianych w art. 9 ust. 6, art. 10 ust. 2 i 3 oraz art. 11 ust. 3 i 4, EIOPA informuje adresata danej decyzji o zamiarze jej podjęcia, wyznaczając termin, w którym adresat ten może wyrazić swoją opinię w tej sprawie, w pełni uwzględniając jej pilny charakter. |
1. Przed podjęciem decyzji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, EIOPA informuje adresata danej decyzji o zamiarze jej podjęcia, wyznaczając termin, w którym adresat ten może wyrazić swoją opinię w tej sprawie, w pełni uwzględniając jej pilny charakter, złożoność i potencjalne skutki. Słowo „adresat” oznacza zarówno organy, jak i instytucje finansowe. |
|
2. W decyzjach EIOPA przedstawione są powody, dla których zostały one przyjęte. |
2. W decyzjach EIOPA przedstawione są powody, dla których zostały one przyjęte. |
|
3. Adresaci decyzji EIOPA są informowani o środkach odwoławczych przysługujących im na mocy niniejszego rozporządzenia. |
3. Adresaci decyzji EIOPA są informowani o środkach odwoławczych przysługujących im na mocy niniejszego rozporządzenia. |
|
4. W przypadku gdy EIOPA podjął decyzję na mocy art. 10 ust. 2 lub 3, w odpowiednich odstępach czasu dokonuje jej przeglądu. |
4. W przypadku gdy EIOPA podjął decyzję na mocy art. 10 ust. 2 lub 3, w odpowiednich odstępach czasu dokonuje jej przeglądu. |
|
5. Decyzje podejmowane na mocy art. 9, 10 i 11 podaje się do wiadomości publicznej, określając krajowy organ nadzoru lub instytucję finansową, którego lub której dotyczą, oraz główną treść tych decyzji, uwzględniając interes prawny instytucji finansowej w zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa. |
5. Decyzje podejmowane na mocy art. 9, 10 i 11 podaje się do wiadomości publicznej, określając właściwy organ lub instytucję finansową, którego lub której dotyczą, oraz główną treść tych decyzji, chyba że ich opublikowanie jest sprzeczne z interesem prawnym instytucji finansowej w zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa lub może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego w Unii Europejskiej lub jego części. |
Poprawka 90 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W skład Rady Organów Nadzoru wchodzą: |
1. W skład Rady Organów Nadzoru wchodzą: |
|
a) przewodniczący, któremu nie przysługuje prawo głosu; |
a) przewodniczący, któremu nie przysługuje prawo głosu; |
|
b) przewodniczący odpowiedniego krajowego organu nadzoru właściwego w zakresie nadzoru nad instytucjami finansowymi w poszczególnych państwach członkowskich. Jeśli w danym państwie członkowskim istnieje więcej niż jeden właściwy organ, organy te podejmują decyzję o wyborze jednego z przewodniczących na przedstawiciela w Radzie Organów Nadzoru; |
b) przewodniczący krajowego organu władzy publicznej właściwego w zakresie nadzoru nad instytucjami ubezpieczeniowymi, reasekuracyjnymi i emerytalnymi w poszczególnych państwach członkowskich. Jeżeli w danym państwie członkowskim istnieje więcej niż jeden właściwy organ odpowiedzialny za stosowanie prawa unijnego, organy te ustalają między sobą sposób wspólnego sprawowania tej reprezentacji, w tym podział głosów na mocy art. 29; |
|
c) jeden przedstawiciel Komisji, któremu nie przysługuje prawo głosu; |
c) jeden przedstawiciel Komisji, któremu nie przysługuje prawo głosu; |
|
|
d) jeden przedstawiciel Europejskiego Banku Centralnego, któremu nie przysługuje prawo głosu; |
|
d) jeden przedstawiciel Europejskiego Banku Centralnego, któremu nie przysługuje prawo głosu; e) |
e) jeden przedstawiciel ESRB, któremu nie przysługuje prawo głosu; |
|
e) po jednym przedstawicielu z dwóch pozostałych europejskich organów nadzoru, którym nie przysługuje prawo głosu. |
f) po jednym przedstawicielu z dwóch pozostałych europejskich organów nadzoru, którym nie przysługuje prawo głosu. |
|
2. Każdy krajowy organ nadzoru i w przypadku, natomiast jeżeli istnieje więcej niż jeden właściwy krajowy organ nadzoru, organy te wspólnie są odpowiedzialne za powołanie spośród swojego personelu zastępcy wysokiego szczebla, który może zastąpić członka Rady Organów Nadzoru, o którym mowa w ust. 1 lit. b), w przypadku gdy osoba ta nie może uczestniczyć w posiedzeniach Rady. |
2. Każdy właściwy organ jest odpowiedzialny za powołanie spośród swojego personelu zastępcy wysokiego szczebla, który może zastąpić członka Rady Organów Nadzoru, o którym mowa w ust. 1 lit. b), w przypadku gdy osoba ta nie może uczestniczyć w posiedzeniach Rady. |
|
3. Rada Organów Nadzoru może podjąć decyzję o dopuszczeniu obserwatorów. |
|
|
Dyrektor wykonawczy może uczestniczyć w posiedzeniach Rady Organów Nadzoru bez prawa głosu. |
|
Poprawka 91 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Do celów art. 11 Rada Organów Nadzoru zwołuje na potrzeby rozstrzygania sporów panel, w skład którego wchodzą przewodniczący i dwóch członków Rady, którzy nie mogą reprezentować krajowych organów nadzoru będących stroną sporu. |
2. Do celów art. 11 Rada Organów Nadzoru zwołuje na potrzeby bezstronnego rozstrzygania sporów niezależny panel, w skład którego wchodzą przewodniczący i dwóch członków Rady, którzy nie mogą reprezentować właściwych organów będących stroną sporu ani nie mają żadnego interesu w konflikcie. |
|
Decyzje na mocy art. 11 podejmowane są przez Radę Organów Nadzoru na wniosek panelu. |
|
Poprawka 92 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 27 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Podczas wykonywania zadań powierzonych Radzie Organów Nadzoru na mocy niniejszego rozporządzenia, przewodniczący i członkowie Rady Organów Nadzoru posiadający prawo głosu działają niezależnie i obiektywnie w interesie Wspólnoty, oraz nie zwracają się o instrukcje do instytucji lub organów wspólnotowych, rządu żadnego z państw członkowskich, lub do innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmują takich instrukcji. |
1. Podczas wykonywania zadań powierzonych Radzie Organów Nadzoru na mocy niniejszego rozporządzenia, przewodniczący i członkowie Rady Organów Nadzoru posiadający prawo głosu działają niezależnie i obiektywnie w wyłącznym interesie Unii jako całości, oraz nie zwracają się o instrukcje do instytucji lub organów unijnych, rządu żadnego z państw członkowskich lub do innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmują takich instrukcji. |
|
|
2. Państwa członkowskie, instytucje Unii ani żadne inne podmioty publiczne bądź prywatne nie dążą do wywierania wpływu na członków Rady Organów Nadzoru w wykonywaniu przez nich zadań związanych z EIOPA. |
Poprawka 93 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 28 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Rada Organów Nadzoru na podstawie wniosku Zarządu przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności EIOPA na podstawie projektu rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 38 ust. 7, i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu do dnia 15 czerwca każdego roku. Sprawozdanie to podawane jest do wiadomości publicznej. |
Poprawka 94 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 29 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 29 Proces decyzyjny |
Artykuł 29 Proces decyzyjny |
|
1. W przypadku aktów określonych w art. 7 i 8 oraz wszystkich środków i decyzji podejmowanych na mocy przepisów rozdziału VI Rada Organów Nadzoru stanowi większością kwalifikowaną swoich członków, jak określono w art. 205 Traktatu. |
1. Rada Organów Nadzoru stanowi zwykłą większością swoich członków. |
|
Wszelkie inne decyzje Rady Organów Nadzoru podejmowane są zwykłą większością głosów członków. |
1a. Wszelkie inne decyzje Rady Organów Nadzoru podejmowane są zwykłą większością głosów członków, zgodnie z regułą mówiącą, że każdemu członkowi przysługuje jeden głos. W przypadku aktów określonych w art. 7 i 8 oraz wszystkich środków i decyzji podejmowanych na mocy przepisów rozdziału VI Rada Organów Nadzoru stanowi większością kwalifikowaną swoich członków, jak określono w art. 16 Traktatu o Unii Europejskiej. |
|
|
|
Poprawka 95 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 1 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Zarząd składa się z przewodniczącego, przedstawiciela Komisji oraz czterech członków wybranych przez Radę Organów Nadzoru spośród jej członków. |
1. Zarząd składa się z pięciu członków: przewodniczącego oraz czterech członków wybranych przez Radę Organów Nadzoru spośród jej członków posiadających prawo głosu. |
Poprawka 96 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 1 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Każdy członek (poza przewodniczącym) ma zastępcę, który może zastąpić członka Zarządu, gdy osoba ta nie może uczestniczyć w posiedzeniach. |
skreślony |
Poprawka 97 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 2 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Zarząd podejmuje decyzje większością głosów obecnych członków. Każdy członek ma jeden głos. |
skreślony |
Poprawka 98 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 3 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Zarząd zbiera się co najmniej dwa razy w roku na sesji zwyczajnej. |
Zarząd zbiera się co najmniej przed każdym posiedzeniem Rady Organów Nadzoru i tak często, jak uzna to za konieczne. |
Poprawka 99 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 31 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Członkowie Zarządu działają niezależnie i obiektywnie w interesie Wspólnoty, oraz nie zwracają się o instrukcje do instytucji lub organów wspólnotowych, rządu żadnego z państw członkowskich, lub do innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmują takich instrukcji. |
Członkowie Zarządu działają niezależnie i obiektywnie w wyłącznym interesie Unii jako całości, oraz nie zwracają się o instrukcje do instytucji lub organów unijnych, rządu żadnego z państw członkowskich, lub do innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmują takich instrukcji. |
Poprawka 100 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 32 – ustęp 6 i ustęp 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Po konsultacji z Radą Organów Nadzoru oraz na podstawie projektu rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 38 ust. 7, Zarząd przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności EIOPA i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu do dnia 15 czerwca. Sprawozdanie to podawane jest do wiadomości publicznej. |
6. Po konsultacji z Radą Organów Nadzoru Zarząd przyjmuje kwartalne sprawozdania, które przewodniczący EIOPA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu zgodnie z art. 35 ust. 2. |
|
|
6a. Zarząd przyjmuje również roczne sprawozdanie, a przewodniczący EIOPA przedkłada je Parlamentowi Europejskiemu. |
Poprawka 101 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Po przeprowadzeniu otwartej procedury kwalifikacyjnej przewodniczący powoływany jest przez Radę Organów Nadzoru na podstawie osiągnięć, umiejętności, wiedzy na temat instytucji finansowych i rynków oraz doświadczenia w zakresie regulacji rynków finansowych i nadzoru finansowego. |
2. Po przeprowadzeniu otwartej procedury kwalifikacyjnej, organizowanej i zarządzanej przez Komisję, przewodniczący powoływany jest przez Parlament Europejski na podstawie osiągnięć, umiejętności, wiedzy na temat uczestników rynków finansowych i rynków oraz doświadczenia w zakresie regulacji rynków finansowych i nadzoru finansowego. |
|
Przed swoim powołaniem, kandydat wybrany przez Radę Organów Nadzoru jest zatwierdzany przez Parlament Europejski. |
Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu krótką listę trzech kandydatów. Po przeprowadzeniu przesłuchań tych kandydatów Parlament Europejski wybiera jednego z nich. Wybrany w ten sposób kandydat zostaje wyznaczony przez Radę Organów Nadzoru. |
|
Rada Organów Nadzoru wybiera również spośród swoich członków zastępcę, który pełni obowiązki przewodniczącego w razie jego nieobecności. |
Komisja przedstawia krótką listę trzech kandydatów Parlamentowi Europejskiemu. Po przeprowadzeniu przesłuchań tych kandydatów Parlament Europejski wybiera jednego z nich. Wybrany w ten sposób kandydat zostaje wyznaczony przez Radę Organów Nadzoru. Rada Organów Nadzoru wybiera również spośród swoich członków zastępcę, który pełni obowiązki przewodniczącego w razie jego nieobecności. Zastępca ten nie jest członkiem Zarządu. |
Poprawka 102 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 5 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Przewodniczący może zostać odwołany ze stanowiska wyłącznie na mocy decyzji Rady Organów Nadzoru po zatwierdzeniu przez Parlament Europejski. |
5. Przewodniczący może zostać odwołany ze stanowiska wyłącznie przez Parlament Europejski na mocy decyzji Rady Organów Nadzoru. |
Poprawka 103 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 34 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Państwa członkowskie, instytucje Unii oraz wszelkie inne podmioty publiczne bądź prywatne nie dążą do wywierania wpływu na przewodniczącego w wykonywaniu swoich zadań. |
Poprawka 104 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 34 – ustęp 1 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Zgodnie z regulaminem pracowniczym, o którym mowa w art. 54, po zakończeniu służby przewodniczący jest nadal zobowiązany do zachowania uczciwości i dyskrecji w odniesieniu do przyjmowaniu pewnych stanowisk lub korzyści. |
Poprawka 105 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Parlament Europejski może wezwać przewodniczącego lub jego zastępcę, przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu ich niezależności, do regularnego składania oświadczeń przed swoją właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji. |
1. Co najmniej raz na kwartał przewodniczący lub jego zastępca składa oświadczenie przed Parlamentem Europejskim i udziela odpowiedzi na wszelkie pytania posłów. |
|
2. Parlament Europejski może również wezwać przewodniczącego do przedłożenia sprawozdania z wykonania jego obowiązków. |
2. Przewodniczący przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na żądanie i co najmniej 15 dni przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, sprawozdanie z działalności EIOPA. |
|
|
3. Poza informacjami, o których mowa w art. 7a–7e, 8, 9, 10, 11a i 18, sprawozdanie zawiera informacje na temat dostępności, wysokości i kosztów ubezpieczeń dla gospodarstw domowych i MŚP oraz odpowiedzi udzielonych na opinię wydaną przez Grupy Zainteresowanych Stron. Sprawozdanie zawiera również wszelkie odpowiednie informacje, o które doraźnie wnosi Parlament Europejski. |
|
|
4. Przewodniczący przedkłada również Parlamentowi Europejskiemu roczne sprawozdanie z wykonywania swoich obowiązków. |
Poprawka 106 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 39 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 39 |
skreślony |
|
Skład |
|
|
1. EIOPA wchodzi w skład ESFS, który funkcjonuje jako sieć organów nadzoru. |
|
|
2. W skład ESFS wchodzą: |
|
|
(a) organy państw członkowskich określone w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr .../… [EBA] oraz art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr …/… [ESMA]; |
|
|
(b) EIOPA, |
|
|
(c) Europejski Organ Nadzoru Bankowego ustanowiony na mocy art. 1 rozporządzenia (WE) nr …/… [EBA]; |
|
|
(d) Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy art. 1 rozporządzenia (WE) nr …/… [ESMA]; |
|
|
(e) Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru przewidziany w art. 40; |
|
|
(f) Komisja, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 7, 9 i 10. |
|
|
3. EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac i wypracowuje wspólne stanowiska w dziedzinie nadzoru konglomeratów finansowych oraz w innych międzysektorowych kwestiach z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za pośrednictwem Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru powołanego na mocy art. 40. |
|
Poprawka 107 Wniosek dotyczący rozporządzenia Rozdział IV – sekcja 2 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Niniejsza poprawka ma zastosowanie do całego tekstu. | |
|
WSPÓLNY KOMITET EUROPEJSKICH ORGANÓW NADZORU |
EUROPEJSKI ORGAN NADZORU (WSPÓLNY KOMITET) |
Uzasadnienie | |
Ważne jest ustalenie, że Wspólny Komitet jest też organem konsultacyjnym wewnątrz Europejskiego Organu Nadzoru oraz pomiędzy europejskimi organami nadzoru a ESRB. | |
Poprawka 108 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Niniejszym ustanawia się Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru. |
1. Niniejszym ustanawia się Europejski Organ Nadzoru (Wspólny Komitet) z siedzibą we Frankfurcie. |
|
2. Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru stanowi forum, w ramach którego EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. |
2. Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru stanowi forum, w ramach którego EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac z innymi europejskimi organami nadzoru, w szczególności w zakresie: |
|
|
– konglomeratów finansowych; |
|
|
– księgowości i audytu; |
|
|
– analiz mikroostrożnościowych pod kątem rozwoju sytuacji, zagrożeń i słabości związanych ze stabilnością finansową; |
|
|
– detalicznych produktów inwestycyjnych; |
|
|
– środków przeciwdziałania praniu pieniędzy; oraz |
|
|
– wymiany informacji z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego oraz rozwoju stosunków między Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego a Europejskimi Organami Nadzoru. |
|
3. EIOPA wnosi odpowiednie środki na potrzeby wsparcia administracyjnego Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru. Środki te obejmują koszty personelu, koszty administracyjne, koszty infrastruktury oraz koszty operacyjne. |
3. Wspólny Komitet posiada stały sekretariat, zatrudniający pracowników oddelegowanych z trzech europejskich organów nadzoru. EIOPA wnosi odpowiednie środki na potrzeby wydatków administracyjnych, kosztów infrastruktury oraz kosztów operacyjnych. |
Poprawka 109 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
W przypadku gdy instytucja, o której mowa w art. 12b ust. 1 działa w różnych sektory, Wspólny Komitet decyduje, który europejski organ nadzoru występuje w roli czołowego właściwego organu i/lub przyjmuje wiążące decyzje w celu rozwiązania problemów między europejskimi organami nadzoru. |
Uzasadnienie | |
Poprawka 110 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 41 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W skład Wspólnego Komitetu wchodzi jego przewodniczący oraz przewodniczący Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, a także, w stosownych przypadkach, przewodniczący Podkomitetu powołanego na mocy art. 43. |
1. Wspólny Komitet ma zarząd, w którego skład wchodzą przewodniczący Europejskich Organów Nadzoru, a także, w stosownych przypadkach, przewodniczący Podkomitetu powołanego na mocy art. 43. |
|
2. Dyrektor wykonawczy, Komisja i ESRB są zapraszani do uczestniczenia w charakterze obserwatorów w posiedzeniach Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru oraz Podkomitetów, o których mowa w art. 43. |
2. Dyrektor wykonawczy, przedstawiciel Komisji i ESRB są zapraszani do uczestniczenia w charakterze obserwatorów w posiedzeniach Rady Wspólnego Komitetu oraz Podkomitetów, o których mowa w art. 43. |
|
3. Przewodniczący Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru wybierany jest co roku na zasadzie rotacji spośród przewodniczących Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Organu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. |
3. Przewodniczący Wspólnego Komitetu wybierany jest co roku na zasadzie rotacji spośród przewodniczących Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz EIOPA. Przewodniczącym Wspólnego Komitetu jest wiceprzewodniczący Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego. |
|
4. Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru uchwala i publikuje swój regulamin wewnętrzny. W regulaminie mogą zostać wskazani dalsi uczestnicy posiedzeń Wspólnego Komitetu. |
4. Wspólny Komitet uchwala i publikuje swój regulamin wewnętrzny. W regulaminie mogą zostać wskazani dalsi uczestnicy posiedzeń Wspólnego Komitetu. |
|
Posiedzenia Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru odbywają się co najmniej raz na dwa miesiące. |
Posiedzenia Rady Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru odbywają się co najmniej raz na dwa miesiące. |
Poprawka 111 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 43 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Do celów art. 42 w ramach Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru ustanawia się Podkomitet ds. Konglomeratów Finansowych. |
Do celów art. 42 w ramach Wspólnego Komitetu ustanawia się Podkomitet ds. Konglomeratów Finansowych. |
|
W skład tego podkomitetu wchodzą osoby określone w art. 41 ust. 1 oraz po jednym przedstawicielu wysokiego szczebla z aktualnego personelu krajowego organu nadzoru z każdego państwa członkowskiego. |
W skład tego podkomitetu wchodzą osoby określone w art. 41 ust. 1 oraz po jednym przedstawicielu wysokiego szczebla z aktualnego personelu właściwego organu z każdego państwa członkowskiego.
|
|
Podkomitet wybiera spośród swoich członków przewodniczącego, który staje się również członkiem Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru. |
Podkomitet wybiera spośród swoich członków przewodniczącego, który staje się również członkiem Wspólnego Komitetu. |
|
Wspólny Komitet może powoływać inne podkomitety. |
Wspólny Komitet może powoływać inne podkomitety. |
Poprawka 112 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 44 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Komisja Odwoławcza jest wspólnym organem Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Organu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. |
1. Komisja Odwoławcza jest wspólnym organem trzech europejskich organów nadzoru. |
|
2. W skład Komisji Odwoławczej wchodzi sześciu członków i sześciu zastępców posiadających odpowiednią wiedzę i doświadczenie, z wyłączeniem aktualnego personelu krajowych organów nadzoru lub innych krajowych czy wspólnotowych instytucji zaangażowanych w działalność EIOPA. |
2. W skład Komisji Odwoławczej wchodzi sześciu członków i sześciu zastępców dysponujących odpowiednią specjalistyczną wiedzą w zakresie prawa, aby udzielać fachowych porad prawnych dotyczących legalności wykonywania uprawnień EIOPA. |
|
Komisja Odwoławcza wyznacza przewodniczącego. |
Komisja Odwoławcza wyznacza przewodniczącego. |
|
Decyzje Komisji Odwoławczej przyjmowane są większością głosów co najmniej czterech z sześciu jej członków. |
Decyzje Komisji Odwoławczej przyjmowane są większością głosów co najmniej czterech z sześciu jej członków. |
|
Komisja Odwoławcza zwoływana jest przez przewodniczącego stosownie do potrzeb. |
Komisja Odwoławcza zwoływana jest przez przewodniczącego stosownie do potrzeb. |
|
3. Dwóch członków Komisji Odwoławczej i dwóch zastępców wyznacza Zarząd EIOPA z listy wstępnie wyłonionych kandydatów zaproponowanej przez Komisję po opublikowaniu zaproszenia do wyrażenia zainteresowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz po konsultacji z Radą Organów Nadzoru. |
3. Członków Komisji Odwoławczej i ich zastępców wyznacza Parlament Europejski z listy wstępnie wyłonionych kandydatów zaproponowanej przez Komisję po opublikowaniu zaproszenia do wyrażenia zainteresowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz po konsultacji z Radą Organów Nadzoru. |
|
Pozostali członkowie wyznaczani są zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr …/… [EBA] oraz rozporządzeniem (WE) nr …/… [ESMA]. |
|
|
4. Kadencja członków Komisji Odwoławczej wynosi pięć lat. Kadencja może zostać odnowiona jednokrotnie. |
|
|
5. Członka Komisji Odwoławczej wyznaczonego przez Zarząd EIOPA nie można odwołać ze stanowiska w czasie trwania kadencji, chyba że został uznany za winnego poważnego uchybienia, a Zarząd, po konsultacji z Radą Organów Nadzoru, podejmie decyzję o jego odwołaniu. |
|
|
6. EIOPA, Europejski Organ Nadzoru Bankowego oraz Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zapewniają Komisji Odwoławczej wsparcie operacyjne i pomoc sekretariatu. |
6. EIOPA, Europejski Organ Nadzoru Bankowego oraz Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zapewniają Komisji Odwoławczej za pośrednictwem Wspólnego Komitetu odpowiednie wsparcie operacyjne i pomoc sekretariatu. |
Poprawka 113 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 45 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Członkowie Komisji Odwoławczej podejmują decyzje w sposób niezależny. Nie są związani żadnymi instrukcjami. Nie mogą oni pełnić żadnych innych funkcji w EIOPA, w Zarządzie ani w Radzie Organów Nadzoru. |
1. Członkowie Komisji Odwoławczej podejmują decyzje w sposób niezależny. Nie są związani żadnymi instrukcjami. Nie mogą pełnić żadnych funkcji w EIOPA, Zarządzie ani Radzie Organów Nadzoru, ani nie mogą być aktualnie zatrudnionymi pracownikami instytucji unijnych ani organów krajowych. |
Poprawka 114 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 46 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Każda osoba fizyczna lub prawna, w tym krajowe organy nadzoru, może odwołać się od decyzji EIOPA, o której mowa w art. 9, 10 i 11, oraz od każdej innej decyzji podjętej przez EIOPA zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, która jest do niej skierowana, oraz od decyzji, która dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie, mimo że została przyjęta w postaci decyzji skierowanej do innej osoby. |
1. Każda osoba fizyczna lub prawna, w tym krajowe organy nadzoru, może zaskarżyć legalność decyzji EIOPA, o której mowa w art. 9, 10 i 11, oraz każdej innej decyzji podjętej przez EIOPA zgodnie ze skierowanymi do niej aktami prawodawczymi, o których mowa w art. 1 ust. 2, oraz od decyzji, która dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie, mimo że została przyjęta w postaci decyzji skierowanej do innej osoby. |
Poprawka 115 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 47 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Skargi do Sądu Pierwszej Instancji i Trybunału Sprawiedliwości |
Skargi do Sądu i Trybunału Sprawiedliwości |
|
|
(Ta poprawka odnosi się do całego tekstu.) |
Poprawka 116 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 47 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Od decyzji podjętej przez Komisję Odwoławczą lub – w przypadku gdy nie przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej – od decyzji EIOPA może zostać wniesiona skarga do Sądu Pierwszej Instancji lub Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z art. 230 Traktatu. |
1. Decyzję podjętą przez Komisję Odwoławczą lub – w przypadku gdy nie przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej – decyzję EIOPA można zaskarżyć do Sądu Pierwszej Instancji lub Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Poprawka 117 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 47 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Państwa członkowskie i instytucje unijne, jak i wszelkie osoby fizyczne i prawne mogą zaskarżyć bezpośrednio do Trybunału Sprawiedliwości decyzje podejmowane przez EIOPA, zgodnie z art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Poprawka 118 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 47 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. W przypadku gdy EIOPA jest zobowiązany do działania, ale zaniechał wydania decyzji, może zostać wszczęte postępowanie z tytułu zaniechania działania zgodnie z art. 232 Traktatu przed Sądem Pierwszej Instancji lub Trybunałem Sprawiedliwości. |
2. W przypadku gdy EIOPA jest zobowiązany do działania, ale zaniechał wydania decyzji, może zostać wszczęte postępowanie z tytułu zaniechania działania zgodnie z art. 265 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przed Sądem Pierwszej Instancji lub Trybunałem Sprawiedliwości. |
Poprawka 119 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 48 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Dochody EIOPA obejmują w szczególności: |
1. Dochody EIOPA obejmują w szczególności: |
|
a) obowiązkowe składki uiszczane przez krajowe organy władzy publicznej właściwe w zakresie nadzoru nad instytucjami finansowymi; |
|
|
b) dotację wspólnotową zapisaną w budżecie ogólnym Unii Europejskiej (sekcja „Komisja”); |
a) dotację unijną, określoną w oddzielnej pozycji budżetowej w Rozdziale [XII] budżetu ogólnego Unii Europejskiej; |
|
c) opłaty uiszczane na rzecz EIOPA w przypadkach określonych w odpowiednich instrumentach prawa wspólnotowego. |
b) opłaty uiszczane na rzecz EIOPA w przypadkach określonych w odpowiednich instrumentach prawa unijnego. |
Poprawka 120 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 49 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Do dnia 15 lutego każdego roku dyrektor wykonawczy sporządza projekt preliminarza dochodów i wydatków na następny rok budżetowy i przekazuje go Zarządowi wraz z planem zatrudnienia. Każdego roku Zarząd, na podstawie wstępnego projektu sporządzonego przez dyrektora wykonawczego, przygotowuje preliminarz dochodów i wydatków EIOPA na następny rok budżetowy. Do dnia 31 marca Zarząd przekazuje Komisji preliminarz, w tym projekt planu zatrudnienia. Przed przyjęciem preliminarza projekt przygotowany przez dyrektora wykonawczego jest zatwierdzany przez Radę Organów Nadzoru. |
1. Po pierwszym roku działalności EIOPA, który kończy się w dniu 31 grudnia 2011 r., do dnia 15 lutego każdego roku dyrektor wykonawczy sporządza projekt preliminarza dochodów i wydatków na następny rok budżetowy i przekazuje go Zarządowi i Radzie Organów Nadzoru wraz z planem zatrudnienia. Każdego roku Rada Organów Nadzoru, na podstawie wstępnego projektu sporządzonego przez dyrektora wykonawczego i zatwierdzonego przez Zarząd, przygotowuje preliminarz dochodów i wydatków EIOPA na następny rok budżetowy. Do dnia 31 marca Rada Organów Nadzoru przekazuje Komisji preliminarz, w tym projekt planu zatrudnienia. Przed przyjęciem preliminarza projekt przygotowany przez dyrektora wykonawczego jest zatwierdzany przez Zarząd. |
Uzasadnienie | |
Proponuje się, aby w pierwszym roku działalności europejskich organów nadzoru, kończącym się w dniu 31 grudnia 2011 r. ich budżety były przyjęte przez członków odpowiednich komitetów poziomu 3. po konsultacji z Komisją, a następnie przekazane Radzie i Parlamentowi do zatwierdzenia. Ma to fundamentalne znaczenie dla zapewnienia niezależności operacyjnej europejskich organów nadzoru, tak aby rozpoczęły działalność w oparciu o solidną podstawę finansową. Niezależność tę równoważy odpowiedzialność przed instytucjami politycznymi UE. | |
Poprawka 121 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 49 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej prognozy, które uważa za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia, oraz kwotę dotacji obciążającej budżet ogólny Unii Europejskiej, zgodnie z art. 272 Traktatu. |
3. Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej prognozy, które uważa za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia, oraz kwotę dotacji obciążającej budżet ogólny Unii Europejskiej, zgodnie z art. 313 i 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Poprawka 122 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 49 – ustęp 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
6a. W odniesieniu do pierwszego roku działalności EIOPA, który kończy się w dniu 31 grudnia 2011 r., budżet zostanie zatwierdzony przez członków komitetu poziomu 3. po konsultacji z Komisją, a następnie przekazany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do zatwierdzenia. |
Uzasadnienie | |
Proponuje się, aby w pierwszym roku działalności europejskich organów nadzoru, kończącym się w dniu 31 grudnia 2011 r. ich budżety były przyjęte przez członków odpowiednich komitetów poziomu 3. po konsultacji z Komisją, a następnie przekazane Radzie i Parlamentowi do zatwierdzenia. Ma to fundamentalne znaczenie dla zapewnienia niezależności operacyjnej europejskich organów nadzoru, tak aby rozpoczęły działalność w oparciu o solidną podstawę finansową. Niezależność tę równoważy odpowiedzialność przed instytucjami politycznymi UE. | |
Poprawka 123 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 54 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Do pracowników EIOPA, w tym do dyrektora wykonawczego, stosują się regulamin pracowniczy, warunki zatrudnienia innych pracowników oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Wspólnot Europejskich do celów stosowania regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia. |
1. Do pracowników EIOPA, w tym do dyrektora wykonawczego i oprócz przewodniczącego, stosuje się regulamin pracowniczy, warunki zatrudnienia innych pracowników oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje unijne do celów stosowania regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia. |
Uzasadnienie | |
Przewodniczący nie powinien podlegać regulaminowi pracowniczemu UE. Zasady i warunki zatrudnienia przewodniczącego powinna określić Rada Organów Nadzoru, jak ma to już miejsce w przypadku prezesa i członków zarządu Europejskiego Banku Centralnego. Z uwagi na fakt, że przewodniczący będą należeć do ESRB i jej komitetu sterującego, właściwe jest podejście spójne z podejściem dotyczącym EBC. | |
Poprawka 124 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 55 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej EIOPA naprawia szkody wyrządzone przez EIOPA lub przez jego pracowników przy wykonywaniu swoich obowiązków zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących naprawy takich szkód. |
1. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej EIOPA naprawia niedające się uzasadnić szkody wyrządzone przez EIOPA lub przez jego pracowników przy wykonywaniu swoich obowiązków zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących naprawy takich szkód. |
Poprawka 125 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 56 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Członkowie Rady Organów Nadzoru i Zarządu, dyrektor wykonawczy, a także personel EIOPA, w tym urzędnicy oddelegowani czasowo przez państwa członkowskie, podlegają – również po zaprzestaniu pełnienia swoich funkcji – wymogom dotyczącym tajemnicy służbowej określonym w art. 287 Traktatu oraz w odpowiednich przepisach prawa wspólnotowego w tym zakresie. |
1. Członkowie Rady Organów Nadzoru i Zarządu, dyrektor wykonawczy, a także personel EIOPA, w tym urzędnicy oddelegowani czasowo przez państwa członkowskie, podlegają – również po zaprzestaniu pełnienia swoich funkcji – wymogom dotyczącym tajemnicy służbowej określonym w art. 339 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w odpowiednich przepisach prawa unijnego w tym zakresie. |
Poprawka 126 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 61 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Udział w pracach EIOPA jest otwarty dla krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, które zawarły ze Wspólnotą umowy przewidujące przyjęcie i stosowanie przez nie prawa wspólnotowego w obszarze podlegającym kompetencjom EIOPA, jak określono w art. 1 ust. 2. |
1. Udział w pracach EIOPA jest otwarty dla krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, które zawarły z Unią umowy przewidujące przyjęcie i stosowanie przez nie prawa unijnego w obszarze podlegającym kompetencjom EIOPA, jak określono w art. 1 ust. 2. |
Poprawka 127 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 61 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Udział w pracach EIOPA jest otwarty także dla krajów trzecich, które są nimi bezpośrednio zainteresowane i stosują prawodawstwo uznane za równoważne w obszarach kompetencji EIOPA, o których mowa w art. 1 ust. 2, pod warunkiem zawarcia porozumień z Unią. |
Poprawka 128 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 62 – ustępy 1 a i 1 b (nowe) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W tym celu do czasu objęcia obowiązków przez dyrektora wykonawczego po jego mianowaniu przez Radę Organów Nadzoru zgodnie z art. 36 Komisja może tymczasowo wyznaczyć jednego urzędnika do pełnienia obowiązków dyrektora wykonawczego. |
1a. W okresie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia i przed ustanowieniem EIOPA komitet poziomu 3. działa w ścisłej współpracy z Komisją w celu przygotowania zastąpienia komitetu poziomu 3. przez EIOPA. Komitet poziomu 3. może podjąć wszelkie przydatne działania przygotowawcze podlegające ostatecznej decyzji odpowiednich organów EIOPA. |
|
|
1b. W okresie od wejścia niniejszego rozporządzenia w życie do dnia wyznaczenia przewodniczącego i członków zarządu oraz mianowania dyrektora wykonawczego, tymczasowym przewodniczącym EIOPA jest przewodniczący istniejącego komitetu poziomu 3. W tym czasie EIOPA jest zarządzane przez sekretarza generalnego tego komitetu. |
Poprawka 129 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 62 – ustęp 3a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. EIOPA uważa się za prawnego następcę Komitetu Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych. Do dnia ustanowienia EIOPA wszystkie aktywa i zobowiązania oraz wszystkie bieżące operacje Komitetu Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych zostaną automatycznie przekazane EIOPA. Komitet Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych sporządza sprawozdanie, w którym wykazuje swoją końcową sytuację po stronie aktywów i zobowiązań z dniem tego przekazania. Sprawozdanie to jest badane i zatwierdzane przez jego członków i Komisję. |
Poprawka 130 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 66 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1. Do dnia …* Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie niezbędne wnioski w celu zapewnienia płynnego przejścia do sprawowania przez EIOPA nadzoru nad instytucjami określonymi w art. 12b oraz ustanowienia nowych ram zarządzania kryzysem finansowym. |
|
1. W ciągu trzech lat od daty określonej w art. 67 akapit drugi, a następnie co trzy lata Komisja publikuje ogólne sprawozdanie dotyczące doświadczeń zgromadzonych w związku z działalnością EIOPA oraz stosowaniem procedur ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. |
2. Do dnia …*, a następnie co trzy lata Komisja publikuje ogólne sprawozdanie dotyczące doświadczeń zgromadzonych w związku z działalnością EIOPA oraz stosowaniem procedur ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Sprawozdanie to ocenia między innymi: |
|
|
a) konwergencję w zakresie standardowych praktyk nadzorczych osiągniętą przez właściwe organy; |
|
|
b) funkcjonowanie kolegiów organów nadzoru; |
|
|
c) rolę EIOPA w nadzorze instytucji, które mogą stwarzać ryzyko systemowe; |
|
|
d) zastosowanie klauzuli ochronnej ustanowionej w art. 23. oraz |
|
|
e) poziom ujednolicenia krajowych ubezpieczeniowych programach gwarancyjnych. |
|
Sprawozdanie to zawiera również ocenę postępów dokonanych w kierunku konwergencji w zakresie regulacji i nadzoru w dziedzinach objętych zarządzaniem w sytuacjach kryzysowych i ich rozwiązywaniem we Wspólnocie. Ocena zostanie przygotowana na podstawie szeroko zakrojonych konsultacji, w tym z Grupą Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych. |
3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust.1, stwierdza, czy: |
|
|
a) należy kontynuować oddzielny nadzór nad bankami, ubezpieczeniami, emeryturami pracowniczymi, papierami wartościowymi i rynkami finansowymi, czy należy je objąć jednym nadzorem; |
|
|
b) ostrożnościowy nadzór i nadzór nad prowadzeniem działalności powinny być połączone czy oddzielne; |
|
|
c) należy uprościć i wzmocnić strukturę ESFS w celu zwiększenia spójności między poziomami makro i mikro oraz między europejskimi organami nadzoru; |
|
|
d) należy zwiększyć uprawnienia regulacyjne europejskich organów nadzoru; |
|
|
e) ewolucja ESFS jest spójna z ewolucją w skali globalnej; |
|
|
f) w ramach ESFS istnieje wystarczająca różnorodność i wysoka jakość; |
|
|
g) istnieje właściwa odpowiedzialność i przejrzystość w odniesieniu do wymogów dotyczących publikowania. |
|
2. Sprawozdanie to jest przekazywane wraz z towarzyszącymi mu wnioskami (w stosownych przypadkach) Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
4. Sprawozdanie to jest przekazywane wraz z towarzyszącymi mu wnioskami (w stosownych przypadkach) Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
|
|
___________________ * Dz.U.: proszę wstawić datę: sześć miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. ** Dz.U.: proszę wstawić datę: trzy lata od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. |
UZASADNIENIE
Kontekst
Od chwili rozpoczęcia realizacji planu działania branży usług finansowych Parlament Europejski odgrywa kluczową rolę w procesie tworzenia jednolitego rynku usług finansowych, polegającą na propagowaniu harmonizacji, przejrzystości oraz uczciwej konkurencji z jednoczesnym zapewnieniem ochrony inwestorów i konsumentów.
Długo przed kryzysem finansowym Parlament Europejski regularnie wzywał do wzmocnienia prawdziwie równych warunków konkurencji dla wszystkich podmiotów działających na szczeblu europejskim, a jednocześnie wskazywał znaczące uchybienia w zakresie europejskiego nadzoru nad jeszcze bardziej zintegrowanymi rynkami finansowymi (zobacz sprawozdanie José Manuela Garcíi-Margallo y Marfila dotyczące komunikatu Komisji w sprawie wprowadzania w życie ram dla rynków finansowych: plan działania (2000 r.)[1], sprawozdanie Ieke van den Burg w sprawie zasad nadzoru ostrożnościowego w Unii Europejskiej (2002 r.)[2], sprawozdanie Ieke van den Burg w sprawie Białej księgi na temat polityki w dziedzinie usług finansowych na lata 2005-2010 (2007 r.)[3] oraz sprawozdanie Ieke van den Burg i Daniela Daianu zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie działań następczych w związku z metodą Lamfalussy’ego – przyszła struktura nadzoru (2008 r.)[4]. Ponadto w niektórych aktach prawnych określono podstawowe zasady lub wskazano ogólny kierunek rozwoju przyszłej struktury nadzoru w UE (sprawozdanie Petera Skinnera w sprawie Solvency II (2009 r.) i sprawozdanie Jeana-Paula Gauzèsa w sprawie rozporządzenia w sprawie agencji ratingowych (2009 r.)).).
We wszystkich swoich sprawozdaniach Parlament Europejski wzywał Komisję do przeanalizowania sposobów osiągnięcia postępów w zakresie tworzenia bardziej zintegrowanej struktury nadzoru z jednoczesnym podejmowaniem starań na rzecz stworzenia zintegrowanego jednolitego rynku usług finansowych. Parlament zwracał również uwagę na konieczność skutecznego nadzoru nad ryzykiem systemowym i nadzoru ostrożnościowego nad czołowymi podmiotami rynkowymi. Do działań mających na celu zapewnienie stabilności finansowej powinny należeć analiza makroostrożnościowa i zarządzanie kryzysowe. Parlament Europejski popiera w perspektywie średnioterminowej rozwój nadzoru nad instytucjami transgranicznymi na szczeblu unijnym oraz stworzenie europejskiego mechanizmu mającego na celu przezwyciężenie kryzysów, które mogą im zagrozić.
Komisja Europejska postanowiła powołać grupę ekspertów wysokiego szczebla, której zadaniem było przedstawienie propozycji dotyczących wzmocnienia europejskich rozwiązań nadzorczych. Grupa Jacques’a de Larosière’a przedstawiła swoje sprawozdanie w lutym 2009 r., a dnia 23 września 2009 r. Komisja przedstawiła konkretne wnioski legislacyjne mające na celu:
– Utworzenie sieci krajowych organów nadzoru finansowego współpracujących z nowym Europejskim Organem Nadzoru (ESA). Organ ten opiera się na trzech filarach. Podstawą każdego filaru są komitety europejskich organów nadzoru[5], czego wynikiem jest filar nadzoru bankowego (ESA (bankowość)), filar nadzoru ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych (ESA (ubezpieczenia i pracownicze programy emerytalne)) oraz filar organu nadzoru giełd i papierów wartościowych (ESA (giełdy i papiery wartościowe)), przy czym „Wspólny Komitet Europejskiego Organu Nadzoru” będzie zapewniał odpowiednią skonsolidowaną regulację i nadzór europejskich rynków finansowych.
– Utworzenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) monitorującej i oceniającej potencjalne zagrożenia dla stabilności finansowej wynikające z rozwoju sytuacji makroekonomicznej oraz sytuacji w ramach całego systemu finansowego. W tym celu ESRB wydawałaby wczesne ostrzeżenia w sprawie zagrożeń ogólnosystemowych, które mogą narastać, oraz, w stosownych przypadkach, zalecenia w sprawie działań mających na celu przeciwdziałanie tym zagrożeniom[6].
Według Trybunału Sprawiedliwości[7] art. 95 Traktatu (obecny art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) odnoszący się do przyjmowania środków dotyczących zbliżenia prawodawstwa w celu ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego stanowi odpowiednią podstawę prawną dla powołania „organu wspólnotowego mającego za zadanie przyczynianie się do realizacji procesu harmonizacji”, w przypadku gdy zadania powierzone takiemu organowi są ściśle związane z dziedzinami będącymi przedmiotem aktów dokonujących zbliżenia prawodawstw krajowych.
Skutkiem tych propozycji legislacyjnych była pierwsza dyrektywa o ogólnym zasięgu z dnia 26 października 2009 r. zmieniająca 11 dyrektyw w taki sposób, by precyzyjniej określić zadania proponowanych organów nadzoru. W ciągu następnych kilku miesięcy ukaże się druga dyrektywa o ogólnym zasięgu, która zakończy ten proces.
- [1] Dz.U. C 40 z 7.2.2001, s. 453.
- [2] Dz.U. C 25E z 29.1.2004, s. 394.
- [3] Nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.
- [4] Dz.U. C 9E z 15.1.2010, s. 48.
- [5] Komitet Europejskich Organów Nadzoru Bankowego (CEBS), Komitet Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (CEIOPS), Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych (CESR).
- [6] Należy zauważyć, że niniejsze uzasadnienie koncentruje się na wnioskach w sprawie utworzenia ESFS w drodze przekształcenia obecnych komitetów europejskich organów nadzoru finansowego w europejskie organy nadzoru. Wniosek w sprawie utworzenia ESRB jest omawiany w oddzielnym uzasadnieniu.
- [7] Zob. TSWE, sprawa C-217/04, pkt 44.
OPINIA Komisji Budżetowej (29.4.2010)
dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych
(COM(2009)0502 – C7‑0168/2009 – 2009/0143(COD))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Jutta Haug
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
1. Aby naprawić niedociągnięcia europejskiego systemu nadzoru finansowego uwidocznione podczas niedawnego kryzysu finansowego Komisja przedstawiła pakiet propozycji mających na celu stworzenie bardziej skutecznego, zintegrowanego i trwałego systemu nadzoru finansowego w UE. Będzie on oparty na Europejskim Systemie Organów Nadzoru Finansowego (ESFS) składającym się z sieci krajowych organów nadzoru finansowego współpracujących z nowymi europejskimi organami nadzoru (ESA) utworzonymi w drodze przekształcenia istniejących europejskich komitetów nadzoru[1] w europejskie organy nadzoru (ESA) z prawdziwego zdarzenia. W tym celu Komisja proponuje utworzenie trzech nowych agencji zdecentralizowanych Unii Europejskiej:
· Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego (EBA),
· Europejskiego Organu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA);
· Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).
2. Przekształcenie istniejących europejskich komitetów nadzoru w prawdziwe, skuteczne europejskie organy nadzoru, tzn. agencje europejskie, wymagać będzie zwiększonych zasobów, zarówno kadrowych, jak i budżetowych. Jeżeli chodzi o wpływ utworzenia tych trzech agencji na budżet europejski, będzie on rzędu 59.699 mln euro i będzie się przedstawiał następująco:
|
Agencja |
2011 |
2012 |
2013 |
Razem |
|
|
EBA |
5.206 |
7.355 |
8.965 |
21.527 |
|
|
EIOPA |
4.235 |
5.950 |
6.799 |
16.984 |
|
|
ESMA |
5.465 |
7.202 |
8.491 |
21.158 |
|
w mln EUR
3. Fundusze te pochodzić będą z działu 1a, jednak marginesy w tym dziale zostały już poważnie zredukowane: w ostatnim programowaniu finansowym Komisji (styczeń 2010 r.), w którym uwzględniono już kwoty dla trzech agencji (wśród pozostałych zmian), zwraca się uwagę na bardzo ograniczone marginesy do końca obowiązywania aktualnych wieloletnich ram finansowych (w nawiasach marginesy przewidziane w programowaniu finansowym ze stycznia 2009 r.):
- 37.041 mln euro na rok 2011 (111.590 mln)
- 34.003 mln euro na rok 2012 (123.879 mln)
- 49.153 mln euro na rok 2013 (214.875 mln).
Biorąc pod uwagę, że w programowaniu finansowym z lutego 2009 r. Komisja przewidywała dla działu 1a margines w wysokości 111,8 mln euro na 2010 r., a okazało się, że będzie on wynosił jedynie 147.000 euro, jasne jest, że sytuacja jest bardzo delikatna. Dlatego też należy wziąć pod uwagę potrzebę dokonania ewentualnego przeglądu pułapów, aby umożliwić finansowanie trzech nowych agencji.
4. W rzeczywistości realne koszty agencji będą dużo niższe i wyniosą ok. 149,17 mln euro, zaś państwa członkowskie przekażą w ramach współfinansowania ok. 89.497 mln euro, co stanowić będzie 60% ogólnych kosztów funkcjonowania agencji do końca obowiązujących wieloletnich ram finansowych:
|
Agencja |
2011 |
2012 |
2013 |
RAZEM |
|
|
EBA PC+UE=Ogółem |
7.809+5.206 =13.015 |
11.033+7.355 =18.388 |
13.448+8.965 =22.413 |
32.290+21.527 =53.816 |
|
|
EIOPA PC+UE=Ogółem |
8.197+4,235 =13.662 |
10.803+5.950 =18.005 |
12.737+6.799 =21.228 |
31.737+16.984 =52.895 |
|
|
ESMA PC+UE=Ogółem |
6.352+5.465 =10.587 |
8.925+7.202 =14.874 |
10.199+8.491 =16.998 |
25.476+21.158 =42.459 |
|
w mln EUR
5. Jeżeli chodzi o personel, trzy nowe agencje zatrudnią do 2014 r. ponad 269 osób (224 AD i 45 AST):
|
Agencja |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
|
|
pracownicy EBA (AD/AST) |
40(36/4) |
62(53/9) |
80(69/11) |
90(73/17) |
|
|
pracownicy EIOPA (AD/AST) |
40 (32/8) |
62(50/12) |
73 (60/13) |
90 (77/13) |
|
|
pracownicy ESMA (AD/AST) |
43 (35/8) |
60 (50/10) |
76 (64/12) |
89 (74/15) |
|
6. Komisja proponuje, aby trzy nowe agencje miały siedziby w obecnych miejscach pracy europejskich komitetów nadzoru (w przypadku EIOPA jest to Frankfurt), co wydaje się być bardzo rozsądnym rozwiązaniem zarówno z punktu widzenia praktycznego, jak i finansowego, jako że ułatwi to natychmiastową operacyjność agencji i pozwoli uniknąć niepotrzebnych kosztów związanych z nowymi instalacjami, przenoszeniem personelu itp.
POPRAWKI
Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:
Poprawka 1 Projekt rezolucji legislacyjnej Ustęp 1 a (nowy) | |
|
Projekt rezolucji legislacyjnej |
Poprawka |
|
|
1a. jest zdania, że kwota referencyjna wskazana we wniosku legislacyjnym jest zgodna z pułapem podpozycji 1a wieloletnich ram finansowych na lata 2007-2013, lecz margines w dziale 1a na lata 2011-2013 jest bardzo ograniczony oraz że finansowanie nowych działań nie może zagrażać finansowaniu innych priorytetów w ramach podpozycji 1a; ponawia zatem wezwanie o przegląd wieloletnich ram finansowych, któremu towarzyszyć będą konkretne wnioski w sprawie ich dostosowania i zmiany przed końcem pierwszego semestru 2010 r. za pomocą wszystkich mechanizmów dostępnych w ramach porozumienia międzyinstytucjonalnego z 17 maja 2006 r. (PMI), a w szczególności tych wymienionych w punktach 21-23 tego porozumienia w celu zagwarantowania finansowania Europejskiego Organu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (Organ) bez zagrażania finansowania pozostałych priorytetów, a także przy zapewnieniu pozostawienia wystarczającego marginesu w podpozycji 1a; |
Poprawka 2 Projekt rezolucji legislacyjnej Ustęp 1 b (nowy) | |
|
Projekt rezolucji legislacyjnej |
Poprawka |
|
|
1b. podkreśla, że tworzenie Organu odbywać się będzie w oparciu o postanowienia punktu 47 PMI; podkreśla, że jeżeli władza ustawodawcza podejmie decyzję o utworzeniu tego Organu, Parlament przystąpi do negocjacji z drugim organem władzy budżetowej w celu terminowego wypracowania porozumienia w sprawie finansowania tego Organu zgodnie z odpowiednimi postanowieniami PMI; |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 40 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(40) W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności EIOPA powinien posiadać własny budżet, który byłby finansowany głównie z obowiązkowych składek krajowych organów nadzoru i z budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W odniesieniu do wkładu wspólnotowego powinna mieć zastosowanie procedura budżetowa Wspólnoty. Kontrola sprawozdań finansowych powinna być przeprowadzona przez Trybunał Obrachunkowy. |
(40) W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności EIOPA powinien posiadać własny budżet, który byłby finansowany głównie z obowiązkowych składek krajowych organów nadzoru i z budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Finansowanie Organu przez Unię Europejską odbywa się na podstawie porozumienia osiągniętego przez władzę budżetową zgodnie z pkt 47 porozumienia międzyinstytucjonalnego z 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami1 (PMI). Powinna mieć zastosowanie unijna procedura budżetowa. Kontrola sprawozdań finansowych powinna być przeprowadzona przez Trybunał Obrachunkowy. Budżet ogólny podlega procedurze udzielania absolutorium. |
|
|
1 Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1. |
Uzasadnienie | |
Organ tworzony jest jako agencja zdecentralizowana Unii Europejskiej i będzie finansowany zgodnie z PMI. Należy to odzwierciedlić w podstawie prawnej. | |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 48 – ustęp 1 – litera a) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(a) obowiązkowe składki uiszczane przez krajowe organy władzy publicznej właściwe w zakresie nadzoru nad instytucjami finansowymi; |
(a) a) obowiązkowe składki uiszczane przez krajowe organy władzy publicznej właściwe w zakresie nadzoru nad instytucjami finansowymi zgodnie z zasadą ważenia głosów określoną w art. 3 ust. 3 Protokołu (nr 36) w sprawie postanowień przejściowych załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 48 – ustęp 1 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(b) dotację wspólnotową zapisaną w budżecie ogólnym Unii Europejskiej (sekcja „Komisja”); |
(b) dotację unijną zapisaną w budżecie ogólnym Unii Europejskiej (sekcja „Komisja”), w oparciu o porozumienie zawarte przez władzę budżetową zgodnie z punktem 47 PMI; |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 48 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Obowiązkowe składki uiszczane przez krajowe organy władzy publicznej oraz dotacje z Unii w ramach ust. 1 lit. a) i b) będą dostępne na początku każdego roku budżetowego. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 50 – ustęp 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
9. Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, przed dniem 15 maja roku N + 2, udziela EBA absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy N. |
9. Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, przed dniem 15 maja roku N + 2, udziela EIOPA absolutorium z wykonania budżetu obejmującego składki z ogólnego budżetu Unii Europejskiej i krajowych organów nadzoru za rok budżetowy N. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 54 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Zarząd, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje niezbędne środki wykonawcze, zgodnie z ustaleniami przewidzianymi w art. 110 regulaminu pracowniczego. |
2. Zarząd, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje niezbędne środki wykonawcze, zgodnie z ustaleniami przewidzianymi w art. 110 regulaminu pracowniczego. Środki wykonawcze pozwolą na uzasadnione odstępstwa w celu zagwarantowania najskuteczniejszej realizacji zadań przewidzianych dla Organu. |
PROCEDURA
|
Tytuł |
Europejskim Organem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
|||||||
|
Odsyłacze |
COM(2009)0502 – C7-0168/2009 – 2009/0143(COD) |
|||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa |
ECON |
|||||||
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
BUDG 7.10.2009 |
|
|
|
||||
|
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania |
Jutta Haug 21.10.2009 |
|
|
|||||
|
Data przyjęcia |
28.4.2010 |
|
|
|
||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
38 0 0 |
||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Damien Abad, Alexander Alvaro, Marta Andreasen, Francesca Balzani, Reimer Böge, Giovanni Collino, Jean-Luc Dehaene, Isabelle Durant, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Ivars Godmanis, Estelle Grelier, Carl Haglund, Jutta Haug, Jiří Havel, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Anne E. Jensen, Ivailo Kalfin, Sergej Kozlík, Jan Kozłowski, Alain Lamassoure, Vladimír Maňka, Barbara Matera, Claudio Morganti, Nadezhda Neynsky, Miguel Portas, Dominique Riquet, Sergio Paolo Francesco Silvestris, László Surján, Helga Trüpel, Daniël van der Stoep, Derek Vaughan, Angelika Werthmann |
|||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Franziska Katharina Brantner, Giovanni La Via, Peter Šťastný |
|||||||
- [1] Komitet Europejskich Organów Nadzoru Bankowego (CEBS), Komitet Europejskich Organów Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (CEIOPS), Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych (CESR).
OPINIA Komisji Prawnej (19.5.2010)
dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych
(COM(2009)0502 – C7‑0168/2009 – 2009/0143(COD))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Françoise Castex
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
I. Kontekst
W oparciu o zalecenia zawarte w sprawozdaniu De Larosière’a Komisja przedstawiła propozycje nowej struktury europejskiego nadzoru finansowego. Opublikowane przez Komisję w dniu 23 września 2009 r. wnioski legislacyjne mają na celu utworzenie:
- Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego (ESFS) mającego zapewnić nadzór nad poszczególnymi instytucjami finansowymi („nadzór mikroostrożnościowy”), złożonego z sieci krajowych organów nadzoru finansowego współpracujących z nowymi europejskimi organami nadzoru (ESA[1]), łącząc w ten sposób zalety nadrzędnych europejskich ram nadzoru finansowego ze specjalistyczną wiedzą lokalnych i mikroostrożnościowych organów nadzoru;
- Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) monitorującej i oceniającej zagrożenia stabilności systemu finansowego jako całości („nadzór makroostrożnościowy”).
ESA będą organami Wspólnoty posiadającymi osobowość prawną, a ich celem ma być przyczynienie się do: (i) poprawy poziomu uregulowania i nadzoru na rynku wewnętrznym, (ii) zapewnienia spójności rynków finansowych oraz ich prawidłowego działania/funkcjonowania oraz (iii) zagwarantowania stabilności systemu finansowego przy jednoczesnym wzmocnieniu koordynacji nadzoru na poziomie europejskim i międzynarodowym.
II. Stanowisko sprawozdawczyni
Sprawozdawczyni w dużej mierze popiera wniosek Komisji w sprawie rozporządzenia ustanawiającego nową strukturę nadzoru finansowego oraz jego założenie, którym jest zagwarantowanie skuteczniejszego nadzoru w celu lepszej identyfikacji ryzyka w systemie finansowym. Kryzys finansowy ujawnił potrzebę przeprowadzenia reformy w tym zakresie, tak aby zwiększyć konkurencję poprzez zagwarantowanie równych szans i spójności ustaleń i regulacji.
1. Artykuł 7 – Standardy techniczne
Artykuł 7 wniosku, który przedłożono przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony, zawiera odniesienie do obszarów dyrektyw wyszczególnionych w art. 1 ust. 2, zgodnie z którym EIOPA może opracować projekt standardów technicznych, zatwierdzanych, zgodnie z wnioskiem, przez Komisję i przyjmowanych przez nią w drodze rozporządzeń lub decyzji. Nowy system aktów delegowanych i wykonawczych wprowadzony Traktatem z Lizbony różni się od „starej” procedury komitologii, która nie ma już podstawy w traktatach. Należy zatem wyjaśnić, że Komisja działa za pomocą aktu delegowanego zgodnie z art. 290 TFUE, a Parlament uczestniczy w procedurze na mocy tego samego artykułu. Trzeba również zaznaczyć, że opracowany przez EIOPA projekt standardów technicznych nie jest wiążący dla Komisji.
2. Artykuł 9 – Spójne stosowanie przepisów wspólnotowych
Artykuł 10 – Działania podejmowane w sytuacjach nadzwyczajnych oraz
Artykuł 11 – Rozstrzyganie sporów między krajowymi organami nadzoru
a) Przyznanie uprawnień
W projekcie rozporządzenia nowemu organowi przyznano specjalne uprawnienia. Zgodnie z orzecznictwem ETS instytucje Unii Europejskiej dysponują ograniczoną możliwością przekazywania uprawnień niezależnym organom wykonawczym lub regulacyjnym, o ile przekazaniu podlegają wyłącznie jasno określone uprawnienia wykonawcze i, w szczególności, jeżeli wybranemu organowi nie przyznaje się żadnych uprawnień związanych z podejmowaniem decyzji o charakterze politycznym. Ponadto w związku z tym, że Unia może wykonywać wyłącznie uprawnienia przyznane jej w traktacie i zgodnie z procedurami określonymi w traktacie, instytucje nie mogą przyznawać większych uprawnień niż te udzielone na mocy traktatu (zob. ETS, sprawa Meroni, 9/56 i 10/57, Zb. Orz. [1958] s. 133 i 157).
b) Bezpośrednie działania EIOPA
W art. 9 ust. 6, art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 4 proponowanego rozporządzenia przekazano EIOPA prawo do podejmowania indywidualnych decyzji, które są bezpośrednio wiążące dla instytucji finansowych w państwach członkowskich, „bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 TWE” (nowy art. 258 TFUE) oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do instytucji finansowych”. Sprawozdawczyni proponuje ograniczenie możliwości podejmowania przez EIOPA wiążących decyzji mających bezpośrednie zastosowanie do uczestnika rynku do nadzwyczajnych sytuacji kryzysowych, o których mowa w art. 10. Artykuł 10 jest wyrazem politycznej woli szybkiego i skutecznego reagowania w przypadku kryzysu celem zapewnienia funkcjonowania i integralności rynku i systemu finansowego, natomiast art. 9 i 11 mają zastosowanie do codziennych sytuacji.
W oparciu o cieszący się szerokim poparciem kompromis Komisja Prawna przyjęła poprawki dotyczące uprawnień organów do kierowania do uczestników rynku indywidualnych decyzji w codziennych sytuacjach (art. 9 ust. 6 i art. 11 ust. 4) oraz zaproponowała procedurę, w której uczestniczyłby dany organ i Komisja, w celu lepszej harmonizacji uprawnień organów i uprawnień, jakie nakłada na Komisję art. 17 ust. 1 TUE i art. 258 TFUE.
POPRAWKI
Komisja Prawna zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 16 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) Zapewnianie właściwego i pełnego stosowania prawa wspólnotowego jest podstawowym warunkiem wstępnym dla integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych, stabilności systemu finansowego i równych warunków konkurencji dla instytucji finansowych we Wspólnocie. Należy zatem wprowadzić odpowiedni mechanizm obowiązujący w sytuacjach, w których EIOPA stwierdzi przypadki nieprawidłowego lub niewystarczającego stosowania przepisów prawa wspólnotowego. Mechanizm ten powinien obowiązywać w dziedzinach, w których prawodawstwo wspólnotowe określa jasne i bezwarunkowe obowiązki. |
(16) Zapewnianie właściwego i pełnego stosowania prawa Unii jest podstawowym warunkiem wstępnym dla integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych, stabilności systemu finansowego i równych warunków konkurencji dla uczestników rynków finansowych w Unii. Należy zatem wprowadzić odpowiedni mechanizm obowiązujący w sytuacjach, w których EIOPA stwierdzi przypadki niestosowania przepisów prawa Unii. Mechanizm ten powinien obowiązywać w dziedzinach, w których prawodawstwo Unii określa jasne i bezwarunkowe obowiązki. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 30 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(30) Aby skutecznie wykonywać swoje obowiązki EIOPA powinien mieć prawo do zwracania się o wszelkie konieczne informacje. Aby uniknąć powielania obowiązków sprawozdawczych instytucji finansowych, takie informacje powinny być normalnie dostarczane przez krajowe organy nadzoru znajdujące się najbliżej rynków i instytucji finansowych. EIOPA powinien być jednak uprawniony do zwracania się o informacje bezpośrednio do instytucji finansowych i innych stron, jeżeli krajowy organ nadzoru nie udostępnia lub nie może udostępnić takich informacji w odpowiednim czasie. Organy państw członkowskich powinny być zobowiązane do udzielenia pomocy EIOPA w zakresie realizacji jego wniosków o informacje. |
(30) Aby skutecznie wykonywać swoje obowiązki EIOPA powinien mieć prawo do zwracania się o wszelkie konieczne informacje. Aby uniknąć powielania obowiązków sprawozdawczych uczestników rynków finansowych, takie informacje powinny być normalnie dostarczane przez właściwe organy znajdujące się najbliżej rynków finansowych i uczestników rynków, z zastrzeżeniem że poufne informacje nie mogą być udostępniane podmiotom lub organom, które nie są uprawnione do ich uzyskiwania. EIOPA powinien być jednak uprawniony do zwracania się o informacje bezpośrednio do uczestników rynków finansowych i innych stron, jeżeli właściwy organ nie udostępnia lub nie może udostępnić takich informacji w odpowiednim czasie. Organy państw członkowskich powinny być zobowiązane do udzielenia pomocy EIOPA w zakresie realizacji jego wniosków o informacje. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 31 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Ścisła współpraca między EIOPA a Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego ma podstawowe znaczenie dla pełnej efektywności funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego oraz dla podejmowania działań następczych w związku z jej ostrzeżeniami i zaleceniami. EIOPA powinien dzielić się wszelkimi istotnymi informacjami z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego. Dane dotyczące poszczególnych przedsiębiorstw należy dostarczać tylko po otrzymaniu uzasadnionego wniosku. Po otrzymaniu ostrzeżeń lub zaleceń skierowanych przez ESRB do EIOPA lub krajowego organu nadzoru, EIOPA powinien zapewnić podjęcie działań następczych. |
(31) Ścisła współpraca między EIOPA a Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego ma podstawowe znaczenie dla pełnej efektywności funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego oraz dla podejmowania działań następczych w związku z jej ostrzeżeniami i zaleceniami. EIOPA powinien dzielić się wszelkimi istotnymi informacjami z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego. Dane dotyczące poszczególnych przedsiębiorstw należy dostarczać tylko po otrzymaniu uzasadnionego wniosku i należy je chronić w sposób konsekwentny i zgodnie z prawem Unii. Po otrzymaniu ostrzeżeń lub zaleceń skierowanych przez ESRB do EIOPA lub właściwego organu, EIOPA powinien podjąć natychmiastowe działanie i zapewnić podjęcie działań następczych. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 33 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(33) Państwa członkowskie są głównie odpowiedzialne za utrzymanie stabilności finansowej w ramach zarządzania w sytuacjach kryzysowych, w szczególności w odniesieniu do stabilizowania poszczególnych instytucji finansowych znajdujących się w trudnej sytuacji i rozwiązywania ich problemów. Środki podejmowane przez EIOPA w sytuacjach nadzwyczajnych lub rozwiązywania sporów, wpływających na stabilność instytucji finansowych nie powinny wpływać na obowiązki budżetowe państw członkowskich. Należy ustanowić mechanizm umożliwiający państwom członkowskim powoływanie się na ten środek ochronny i – w ostateczności – przekazanie sprawy do decyzji Rady. Należy przyznać Radzie uprawnienia w tej dziedzinie, biorąc po uwagę szczególne obowiązki państw członkowskich w tym zakresie. |
(33) Państwa członkowskie są głównie odpowiedzialne za utrzymanie stabilności finansowej w sytuacjach kryzysowych, w szczególności w odniesieniu do stabilizowania poszczególnych instytucji finansowych znajdujących się w trudnej sytuacji i rozwiązywania ich problemów. Środki podejmowane przez EIOPA w sytuacjach nadzwyczajnych lub rozwiązywania sporów, wpływających na stabilność instytucji finansowych nie powinny wpływać na obowiązki budżetowe państw członkowskich. Należy ustanowić mechanizm umożliwiający państwom członkowskim wnioskowanie o ponowne rozważenie decyzji EIOPA. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2 – litera e) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(e) podejmowanie indywidualnych decyzji skierowanych do instytucji finansowych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 6, art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 4; |
(e) podejmowanie indywidualnych decyzji skierowanych do instytucji finansowych w określonych przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 6, art. 10 ust. 3 i art. 11 ust. 4, i które dotyczą prawa Unii mającego bezpośrednie zastosowanie; |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Standardy techniczne |
Standardy techniczne – akty delegowane |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Komisja przyjmuje standardy w drodze rozporządzeń lub decyzji oraz publikuje je w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
2. Komisja przyjmuje standardy w drodze rozporządzeń lub decyzji jako akty delegowane zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W celu ustanowienia spójnych, efektywnych i skutecznych praktyk nadzorczych w ramach ESFS oraz zapewnienia wspólnego, jednolitego i spójnego stosowania prawa wspólnotowego, EIOPA wydaje wytyczne i zalecenia skierowane do krajowych organów nadzoru lub instytucji finansowych. |
W celu ustanowienia spójnych, efektywnych i skutecznych praktyk nadzorczych w ramach ESFS oraz zapewnienia wspólnego, jednolitego i spójnego stosowania prawa Unii, EIOPA wydaje wytyczne i zalecenia skierowane do właściwych organów lub instytucji finansowych. EIOPA przeprowadza powszechne konsultacje publiczne w sprawie tych wytycznych i zaleceń, a także analizuje ewentualne koszty i korzyści z nimi związane. Wytyczne publikowane są na stronach internetowych EIOPA. |
|
Krajowe organy nadzoru dokładają wszelkich starań, aby zastosować się do tych wytycznych i zaleceń. |
Właściwe organy dokładają wszelkich starań, aby zastosować się do tych wytycznych i zaleceń. |
|
W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje tych wytycznych lub zaleceń, informuje EIOPA o powodach takiego postępowania. |
W przypadku gdy właściwy organ nie stosuje tych wytycznych lub zaleceń, informuje EIOPA o powodach takiego postępowania. EIOPA publikuje te powody, uprzednio informując właściwy organ o takim zamiarze. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Spójne stosowanie przepisów wspólnotowych |
Niestosowanie prawa Unii Europejskiej |
|
1. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje we właściwy sposób prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w szczególności nie zapewniając spełnienia przez instytucje finansowe wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie, EIOPA posiada uprawnienia określone w ust. 2, 3 i 6 niniejszego artykułu. |
1. W przypadku gdy właściwy organ nie stosuje prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w szczególności nie zapewniając spełnienia przez uczestników rynków finansowych wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie, EIOPA posiada uprawnienia określone w ust. 2, 3 i 6 niniejszego artykułu. |
|
2. Na wniosek jednego bądź większej liczby krajowych organów nadzoru, Komisji lub z własnej inicjatywy i po poinformowaniu krajowego organu nadzoru, którego to dotyczy, EIOPA może przeprowadzać dochodzenia w sprawie domniemanego niewłaściwego stosowania prawa wspólnotowego. |
2. Na wniosek jednego bądź większej liczby właściwych organów, Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji, lub z własnej inicjatywy i po poinformowaniu właściwego organu, którego to dotyczy, EIOPA może przeprowadzać dochodzenia w sprawie domniemanego niestosowania prawa Unii. |
|
Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 20 krajowy organ nadzoru przekazuje EIOPA wszelkie informacje uznane przez ten EIOPA za niezbędne dla prowadzonego przez niego dochodzenia. |
Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 20 właściwy organ przekazuje EIOPA wszelkie informacje uznane przez ten EIOPA za niezbędne dla prowadzonego przez niego dochodzenia. |
|
3. Najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia, EIOPA może skierować do krajowego organu nadzoru, którego to dotyczy, zalecenie określające działania konieczne do zapewnienia przestrzegania prawa wspólnotowego. |
3. Najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od rozpoczęcia dochodzenia, EIOPA może skierować do właściwego organu, którego to dotyczy, zalecenie określające działania konieczne do zapewnienia przestrzegania prawa Unii. |
|
W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania zalecenia, krajowy organ nadzoru informuje EIOPA o działaniach jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby zapewnić przestrzeganie prawa wspólnotowego. |
W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania zalecenia, właściwy organ informuje EIOPA o działaniach jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby zapewnić przestrzeganie prawa Unii. |
|
4. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie zapewnił przestrzegania prawa wspólnotowego w ciągu miesiąca od otrzymania zalecenia od EIOPA, Komisja może, po uzyskaniu informacji od EIOPA lub z własnej inicjatywy, przyjąć decyzję nakładającą na krajowy organ nadzoru obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa wspólnotowego. |
4. W przypadku gdy właściwy organ nie zapewnił przestrzegania prawa Unii w ciągu miesiąca od otrzymania zalecenia od EIOPA, Komisja może, po uzyskaniu informacji od EIOPA lub z własnej inicjatywy, przyjąć decyzję nakładającą na właściwy organ obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa Unii. |
|
Komisja podejmuje taką decyzję najpóźniej w terminie trzech miesięcy od przyjęcia zalecenia. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. |
Komisja podejmuje taką decyzję najpóźniej w terminie trzech miesięcy od przyjęcia zalecenia. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. |
|
Komisja dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
Komisja dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
|
EIOPA i krajowe organy nadzoru przekazują Komisji wszelkie niezbędne informacje. |
EIOPA i właściwe organy przekazują Komisji wszelkie niezbędne informacje. |
|
5. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, krajowy organ nadzoru informuje Komisję i EIOPA o działaniach, jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby wykonać decyzję Komisji. |
5. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, właściwy organ nadzoru informuje Komisję i EIOPA o działaniach, jakie podjął lub zamierza podjąć, aby wykonać decyzję Komisji. |
|
6. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w okresie w niej przewidzianym, oraz w przypadku gdy konieczne jest terminowe zaradzenie nieprzestrzeganiu przepisów przez krajowy organ nadzoru, w celu utrzymania bądź przywrócenia równych warunków konkurencji na rynku lub zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego i jego stabilności, oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do instytucji finansowych, EIOPA może przyjąć decyzję indywidualną, skierowaną do instytucji finansowej, zobowiązującą ją do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
6. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku gdy właściwy organ nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w okresie w niej przewidzianym, oraz w przypadku gdy konieczne jest terminowe zaradzenie nieprzestrzeganiu przepisów przez właściwy organ, w celu utrzymania bądź przywrócenia równych warunków konkurencji na rynku wewnętrznym lub zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego i jego stabilności w działalności transgranicznej, oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do uczestników rynków finansowych, EIOPA może przyjąć decyzję indywidualną, skierowaną do uczestnika rynków finansowych, zobowiązującą go do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jego obowiązków wynikających z prawa Unii, w tym do zaprzestania określonych praktyk. Przed podjęciem indywidualnej decyzji EIOPA informuje on o tym fakcie Komisję. |
|
|
Komisja dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
|
|
EIOPA i właściwe organy przekazują Komisji wszelkie niezbędne informacje. |
|
|
W terminie dwóch tygodni od otrzymania projektu decyzji EIOPA Komisja podejmuje decyzję w sprawie jej zatwierdzenia. Komisja nie może przedłużyć tego okresu. Jeżeli leży to w interesie Unii, Komisja może zatwierdzić projekt decyzji tylko częściowo lub ze zmianami. |
|
|
Jeżeli Komisja nie zatwierdzi projektu decyzji albo zatwierdzi go częściowo lub ze zmianami, niezwłocznie przekazuje ona EIOPA informację o tym fakcie w postaci formalnej opinii. |
|
|
W terminie jednego tygodnia od otrzymania tej formalnej opinii EIOPA dokonuje przeglądu swojej decyzji i dostosowuje ją do formalnej opinii Komisji oraz niezwłocznie przekazuje ją Komisji. |
|
|
W terminie jednego tygodnia od otrzymania zmienionej decyzji EIOPA Komisja podejmuje decyzję w sprawie jej zatwierdzenia lub odrzucenia. |
|
|
Jeżeli Komisja odrzuci zmienioną decyzję, decyzję uznaje się za nieprzyjętą. |
|
Decyzja EIOPA jest zgodna z decyzją przyjętą przez Komisję na mocy ust. 4. |
Decyzja EIOPA jest zgodna z decyzją przyjętą przez Komisję na mocy ust. 4. |
|
7. Decyzje przyjęte na mocy ust. 6 zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez krajowe organy nadzoru w tej samej sprawie. |
|
|
Wszelkie działania podjęte przez krajowe organy nadzoru w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 4 lub 6, są zgodne z tymi decyzjami. |
Wszelkie działania podjęte przez właściwe organy w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 4 lub 6, są zgodne z tymi decyzjami. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Rozstrzyganie sporów między krajowymi organami nadzoru |
Rozstrzyganie transgranicznych sporów między właściwymi organami |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji EIOPA, a w ten sposób nie zapewnia spełniania przez instytucję finansową wymogów mających do niej bezpośrednie zastosowanie na mocy prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA może przyjąć skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną, zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
4. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w przypadku gdy właściwy organ nie stosuje się do decyzji EIOPA, a w ten sposób nie zapewnia spełniania przez uczestnika rynków finansowych wymogów mających do niego bezpośrednie zastosowanie na mocy prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA, zgodnie z procedurą określoną w art. 9 ust. 6, może przyjąć skierowaną do uczestnika rynków finansowych decyzję indywidualną, zobowiązującą go do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jego obowiązków wynikających z prawa Unii, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Bez uszczerbku dla kompetencji instytucji wspólnotowych EIOPA może nawiązywać kontakty z organami nadzoru z krajów trzecich. EIOPA może zawierać porozumienia administracyjne z organizacjami międzynarodowymi oraz z administracjami krajów trzecich. |
Bez uszczerbku dla kompetencji instytucji Unii EIOPA może nawiązywać kontakty z organami nadzoru, organizacjami międzynarodowymi i organami administracyjnymi z krajów trzecich. Ustalenia te nie nakładają zobowiązań prawnych na Unię i jej państwa członkowskie. |
|
EIOPA zapewnia pomoc w przygotowywaniu decyzji w sprawie równoważności systemów nadzoru w krajach trzecich zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2. |
|
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 20 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Na wniosek EIOPA krajowe organy nadzoru i inne organy władzy publicznej państwa członkowskiego przekazują EIOPA wszelkie informacje niezbędne do wykonywania obowiązków nałożonych na EIOPA na mocy niniejszego rozporządzenia. |
1. Na wniosek EIOPA właściwe organy państwa członkowskiego przekazują EIOPA wszelkie informacje niezbędne do wykonywania obowiązków nałożonych na EIOPA na mocy niniejszego rozporządzenia z pełnym poszanowaniem obowiązujących przepisów w zakresie poufności i ochrony danych przewidzianych w odpowiednim prawodawstwie Unii. |
|
EIOPA może również zwrócić się o przekazywanie informacji w regularnych odstępach czasu. |
EIOPA może również zwrócić się o przekazywanie informacji w regularnych odstępach czasu. W miarę możliwości do złożenia każdego takiego wniosku wykorzystuje się wspólne formaty sprawozdań. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA dopilnowuje, by decyzje podejmowane na mocy art. 10 lub 11 nie wpływały w jakikolwiek sposób na obowiązki budżetowe państw członkowskich. |
1. EIOPA dopilnowuje, by decyzje podejmowane na mocy art. 10 lub 11 nie wpływały bezpośrednio na obowiązki budżetowe państw członkowskich. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. W przypadku gdy dane państwo członkowskie uzna, że decyzja podjęta na mocy art. 11 wpływa na jego obowiązki budżetowe, w ciągu miesiąca od przekazania decyzji EIOPA krajowemu organowi nadzoru, państwo to może powiadomić EIOPA i Komisję o tym, że krajowy organ nadzoru nie wykona przedmiotowej decyzji. |
2. W przypadku gdy dane państwo członkowskie uzna, że decyzja podjęta na mocy art. 11 wpływa na jego obowiązki budżetowe, w ciągu trzech dni roboczych od przekazania decyzji EIOPA właściwemu organowi państwo to może powiadomić EIOPA, Radę i Komisję. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 2 – akapit czwarty | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W terminie jednego miesiąca od powiadomienia EIOPA i Komisji przez państwo członkowskie, EIOPA informuje to państwo członkowskie, czy utrzymuje swoją decyzję, czy też ją zmienia bądź unieważnia. |
W terminie jednego tygodnia od powiadomienia EIOPA i Komisji przez państwo członkowskie, EIOPA informuje to państwo członkowskie, czy utrzymuje swoją decyzję, czy też ją zmienia bądź unieważnia. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 2 – akapit piąty | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W przypadku gdy EIOPA utrzymuje swoją decyzję, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną zdefiniowaną w art. 205 Traktatu, podejmuje w terminie dwóch miesięcy decyzję w sprawie utrzymania lub unieważnienia decyzji EIOPA. |
W przypadku gdy EIOPA utrzymuje swoją decyzję, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną zdefiniowaną w art. 238 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, podejmuje w terminie jednego miesiąca decyzję w sprawie utrzymania lub unieważnienia decyzji EIOPA. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 44 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W skład Komisji Odwoławczej wchodzi sześciu członków i sześciu zastępców posiadających odpowiednią wiedzę i doświadczenie, z wyłączeniem aktualnego personelu krajowych organów nadzoru lub innych krajowych czy wspólnotowych instytucji zaangażowanych w działalność EIOPA. |
W skład Komisji Odwoławczej wchodzi sześciu członków i sześciu zastępców cieszących się dobrą reputacją, posiadających udokumentowaną odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe, w tym doświadczenie w zakresie nadzoru na odpowiednio wysokim poziomie w dziedzinie bankowości, ubezpieczeń, rynków papierów wartościowych i innych usług finansowych oraz z wyłączeniem aktualnego personelu właściwych organów lub innych krajowych instytucji czy instytucji Unii zaangażowanych w działalność EIOPA. |
PROCEDURA
|
Tytuł |
Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
|||||||
|
Odsyłacze |
COM(2009)0502 – C7-0168/2009 – 2009/0143(COD) |
|||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa |
ECON |
|||||||
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
JURI 7.10.2009 |
|
|
|
||||
|
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania |
Françoise Castex 5.10.2009 |
|
|
|||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
27.1.2010 |
|
|
|
||||
|
Data przyjęcia |
28.4.2010 |
|
|
|
||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
23 0 0 |
||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Daniel Hannan, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Alexandra Thein, Diana Wallis, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka |
|||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Piotr Borys, Sergio Gaetano Cofferati, Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, József Szájer |
|||||||
|
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Kay Swinburne |
|||||||
- [1] Należą do nich: Europejski Organ Nadzoru Bankowego (EBA), Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) oraz Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).
OPINIA Komisji Spraw Konstytucyjnych (28.4.2010)
dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych
(COM(2009)0502 – C7‑0168/2009 – 2009/0143(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Íñigo Méndez de Vigo
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Podczas kryzysu gospodarczego i finansowego, który dotknął Europę w 2008 r., a którego skutki odczuwalne są do dzisiaj, wyraźnie dały o sobie znać brak odpowiednich przepisów finansowych na szczeblu europejskim i nieskuteczne mechanizmy nadzoru rynkowego. Komisja sporządziła cztery wnioski – za których przejście odpowiada w Parlamencie Komisja Gospodarcza i Monetarna – w oparciu o sprawozdanie grupy ekspertów, której przewodniczył Jacques de Larosière.
W procesie przygotowania swojej opinii Komisja Spraw Konstytucyjnych starała się starannie przeanalizować najlepsze sposoby włączenia nowych, utworzonych na mocy tych wniosków organów – Europejskiego Organu Nadzoru i Europejskiej Rady Ryzyka Systemowego – do systemu instytucyjnego. Komisja skoncentrowała się także na ustanowieniu jednolitych standardów technicznych w odniesieniu do świadczących usługi finansowe, tak aby ich działania były spójne i zapewniały depozytariuszom, inwestorom i konsumentom w Unii Europejskiej odpowiednią ochronę. W opinii tej wyjątkowo starannie przeanalizowano stosunki z instytucjami z sektora prywatnego, a także relacje między Europejskim Organem Nadzoru a krajowymi organami nadzoru. Na koniec, zwrócono uwagę na problemy związane z nadzorem nad instytucjami transgranicznymi.
Kryzys finansowy z 2008 r. ukazał konieczność europejskiej reakcji na europejskie problemy. Dzięki nowym uprawnieniom przyznanym na mocy Traktatu z Lizbony Parlament musi odgrywać kluczową rolę we wszystkich tych kwestiach.
POPRAWKI
Komisja Spraw Konstytucyjnych zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające Europejski Organ Nadzoru (ubezpieczenia i pracownicze programy emerytalne) |
|
|
(Ta poprawka odnosi się do całego tekstu.) |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(1) Kryzys finansowy, który wystąpił na przełomie 2007 i 2008 r., ujawnił istotne braki w nadzorze finansowym, zarówno w poszczególnych przypadkach, jak i w podejściu do systemu finansowego jako całości. Nadzór oparty na modelach krajowych nie nadąża za rzeczywistością, w której europejskie rynki finansowe są zintegrowane i połączone, a liczne przedsiębiorstwa finansowe działają na szczeblu transgranicznym. Kryzys ujawnił niedociągnięcia w zakresie współpracy, koordynacji, spójnego stosowania przepisów wspólnotowych i zaufania pomiędzy krajowymi organami nadzoru. |
(1) Kryzys finansowy, który wystąpił na przełomie 2007 i 2008 r., ujawnił istotne braki w nadzorze finansowym, zarówno w poszczególnych przypadkach, jak i w podejściu do systemu finansowego jako całości. Nadzór oparty na modelach krajowych nie nadąża za rzeczywistością, w której europejskie rynki finansowe są zintegrowane i połączone, a liczne przedsiębiorstwa finansowe działają na szczeblu transgranicznym. Kryzys ujawnił niedociągnięcia w zakresie współpracy, koordynacji, spójnego stosowania przepisów unijnych i zaufania pomiędzy krajowymi organami nadzoru. |
|
|
(Ta poprawka odnosi się do całego tekstu.) |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 7 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) Europejski System Organów Nadzoru Finansowego powinien stanowić sieć krajowych i wspólnotowych organów nadzoru finansowego, w ramach której bieżący nadzór nad instytucjami finansowymi sprawowany jest na poziomie krajowym, natomiast centralną rolę w zakresie nadzoru nad grupami transgranicznymi powierza się kolegiom organów nadzorczych. Należy również osiągnąć większą harmonizację i spójne stosowanie przepisów dotyczących instytucji i rynków finansowych w całej Wspólnocie. Należy powołać Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, a także Europejski Organ Nadzoru Bankowego i Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (europejskie organy nadzoru). |
(7) Europejski System Organów Nadzoru Finansowego powinien stanowić sieć krajowych i unijnych organów nadzoru finansowego, w ramach której bieżący nadzór nad instytucjami finansowymi, które nie mają wymiaru unijnego, sprawowany jest na poziomie krajowym. Kolegia organów nadzorczych powinny sprawować nadzór nad podmiotami transgranicznymi niemającymi wymiaru unijnego. Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (zwany dalej „EIOPA”) powinien stopniowo przejmować nadzór nad podmiotami o wymiarze unijnym. Należy również osiągnąć większą harmonizację i spójne stosowanie przepisów dotyczących instytucji i rynków finansowych w całej Unii. Oprócz EIOPA należy powołać Europejski Organ Nadzoru (bankowość) i Europejski Organ Nadzoru (giełdy i papiery wartościowe), a także Europejski Organ Nadzoru (Wspólny Komitet). Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego wchodzi w skład Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego. |
|
|
(Zmiany nazw organów należy uwzględnić w całym tekście). |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(10a) W sprawie C-217/04 Zjednoczone Królestwo przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej Trybunał Sprawiedliwości orzekł, co następuje: „[…] brzmienie art. 95 TWE nie pozwala na wniosek, iż przepisy przyjęte przez prawodawcę wspólnotowego na podstawie tego artykułu powinny zostać ograniczone, jeśli chodzi o ich adresatów, wyłącznie do państw członkowskich. W rzeczywistości bowiem może okazać się konieczne, według oceny tego prawodawcy, przewidzenie możliwości ustanowienia organu wspólnotowego mającego za zadanie przyczynianie się do realizacji procesu harmonizacji, w sytuacjach gdy stosowne wydaje się przyjęcie niewiążących środków towarzyszących lub o charakterze ramowym dla ułatwienia jednolitego wykonania i stosowania aktów opartych na tym postanowieniu1”. Akty przyjęte na podstawie art. 95 traktatu WE (obecnie, po wejściu w życie Traktatu z Lizbony, art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) mogą mieć formę dyrektyw lub rozporządzeń. Przykładowo: Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji powołano rozporządzeniem (WE) nr 460/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady2 i również EIOPA zostanie ustanowiony na mocy rozporządzenia. |
|
|
1 Wyrok z dnia 2 maja 2006 r., Zb.Orz. 2006, s. I-3771, punkt 44. |
|
|
2 Dz.U. L 77 z 13.3.2004, s. 1. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 13 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(13) Istnieje potrzeba wprowadzenia skutecznego instrumentu ustanawiającego zharmonizowane standardy techniczne w zakresie usług finansowych, tak by zapewnić, również poprzez jednolity zbiór przepisów, równe szanse i odpowiednią ochronę ubezpieczających innych uposażonych i konsumentów w całej Europie. Ponieważ EIOPA charakteryzuje wysoki poziom wiedzy specjalistycznej, efektywne i właściwe jest powierzenie mu, w dziedzinach określonych prawem wspólnotowym, opracowania projektów standardów technicznych, które nie wymagają podejmowania decyzji politycznych. Komisja powinna zatwierdzić te projekty standardów zgodnie z prawem wspólnotowym w celu nadania im wiążącej mocy prawnej. Komisja musi przyjąć projekty standardów technicznych. Podlegałyby one zmianom, jeżeli przykładowo projekty standardów technicznych byłyby niezgodne z prawem wspólnotowym bądź byłyby sprzeczne z zasadą proporcjonalności lub z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych określonymi w dorobku prawnym Wspólnoty dotyczącym usług finansowych. Aby zapewnić sprawną i przyspieszoną procedurę przyjmowania tych standardów, należy ustalić określony termin, w którym Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie ich zatwierdzenia. |
(13) Istnieje potrzeba wprowadzenia skutecznego instrumentu ustanawiającego zharmonizowane standardy techniczne w zakresie usług finansowych, tak by zapewnić, również poprzez jednolity zbiór przepisów, równe szanse i odpowiednią ochronę ubezpieczających innych uposażonych i konsumentów w całej Unii. Ponieważ EIOPA charakteryzuje wysoki poziom wiedzy specjalistycznej, efektywne i właściwe jest powierzenie mu, w dziedzinach określonych prawem unijnym, opracowania projektów standardów technicznych, które nie wymagają podejmowania decyzji politycznych. Komisja powinna mieć uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących standardów technicznych w usługach finansowych, zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 14 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(14) Procedura opracowywania standardów technicznych określona w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie przyjmowania z własnej inicjatywy środków wykonawczych w drodze procedury komitetowej na poziomie 2 procedury Lamfalussy’ego, zgodnie z odpowiednim prawodawstwem wspólnotowym. Kwestie dotyczące standardów technicznych nie wymagają decyzji politycznych, a ich treść jest określona przez wspólnotowe akty prawne przyjęte na poziomie 1. Opracowanie projektów standardów przez EIOPA gwarantuje pełne wykorzystanie specjalistycznej wiedzy specjalistycznej krajowych organów nadzoru. |
(14) Komisja powinna zatwierdzić te projekty standardów w celu nadania im wiążącej mocy prawnej. Będą one podlegały zmianom, jeżeli przykładowo będą niezgodne z prawem Unii, będą sprzeczne z zasadą proporcjonalności lub z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych określonymi w dorobku prawnym Unii Europejskiej dotyczącym usług finansowych. Aby zapewnić sprawną i szybką procedurę przyjmowania tych standardów, należy ustalić określony termin, w którym Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie ich zatwierdzenia. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 15 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15) W dziedzinach nieobjętych standardami technicznymi EIOPA powinien mieć uprawnienia do wydawania niewiążących wytycznych i zaleceń w sprawie stosowania prawodawstwa wspólnotowego. W celu zapewnienia przejrzystości i zwiększenia przestrzegania przez krajowe organy nadzoru tych wytycznych i zaleceń, krajowe organy nadzoru powinny być zobowiązane do przedstawienia powodów niezastosowania się do tych wytycznych i zaleceń. |
(15) W dziedzinach nieobjętych standardami technicznymi EIOPA powinien mieć uprawnienia do wydawania wytycznych i zaleceń w sprawie stosowania prawodawstwa unijnego. W celu zapewnienia przejrzystości i zwiększenia przestrzegania przez krajowe organy nadzoru tych wytycznych i zaleceń, krajowe organy nadzoru powinny być zobowiązane do publicznego przedstawienia powodów niezastosowania się do tych wytycznych i zaleceń, żeby zachować pełną przejrzystość wobec uczestników rynku. W obszarach nieobjętych standardami technicznymi EIOPA powinien wypracowywać i upowszechniać najlepsze wzorce. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 18 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(18) Jeżeli organ krajowy nie zastosuje się do zalecenia, Komisja – w celu zapewniania przestrzegania prawa wspólnotowego – powinna być uprawniona do skierowania do danego krajowego organu nadzoru decyzji o bezpośrednich skutkach prawnych, na którą można się powoływać przed sądami i organami i która może być egzekwowana na mocy art. 226 Traktatu. |
(18) Jeżeli organ krajowy nie zastosuje się do zalecenia w terminie wyznaczonym przez EIOPA, EIOPA – w celu zapewniania przestrzegania prawa unijnego – powinien niezwłocznie skierować do danego krajowego organu nadzoru decyzję o bezpośrednich skutkach prawnych, na którą można się powoływać przed sądami i organami i która może być egzekwowana na mocy art. 258 Traktatu. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 20 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(20) Poważne zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności systemu finansowego we Wspólnocie wymagają szybkiej i skoordynowanej odpowiedzi na szczeblu Wspólnoty. EIOPA powinien zatem móc zobowiązywać krajowe organy nadzoru do podejmowania konkretnych działań w celu zapobiegania sytuacjom nadzwyczajnym. Decydowanie o transgranicznej sytuacji nadzwyczajnej wiąże się z dużym stopniem uznaniowości, a zatem powinno zostać powierzone Komisji Europejskiej. Aby zapewnić skuteczną reakcję na sytuację nadzwyczajną w przypadku niepodejmowania działań przez krajowy organ nadzoru, EIOPA powinien posiadać uprawnienia do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych bezpośrednio do instytucji finansowych w obszarach prawa wspólnotowego bezpośrednio obowiązującego instytucje finansowe celem ograniczenia skutków kryzysu i przywrócenia zaufania do rynków. |
(20) Poważne zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności systemu finansowego w Unii wymagają szybkiej i skoordynowanej odpowiedzi na szczeblu Unii. EIOPA powinien zatem móc zobowiązywać krajowe organy nadzoru do podejmowania konkretnych działań w celu zapobiegania sytuacjom nadzwyczajnym. Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego powinna ustalić, kiedy występuje sytuacja nadzwyczajna. Aby zapewnić skuteczną reakcję na sytuację nadzwyczajną w przypadku niepodejmowania działań przez krajowy organ nadzoru, EIOPA powinien posiadać uprawnienia do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych bezpośrednio do instytucji finansowych w obszarach prawa unijnego bezpośrednio obowiązującego instytucje finansowe celem ograniczenia skutków kryzysu i przywrócenia zaufania do rynków. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(21) W celu zapewnienia efektywnego i skutecznego nadzoru oraz zrównoważonego uwzględnienia stanowisk krajowych organów nadzoru w poszczególnych państwach członkowskich EIOPA powinien móc rozstrzygać spory między tymi organami ze skutkiem wiążącym, w tym w ramach kolegiów nadzorczych. Należy wprowadzić postępowanie pojednawcze, podczas którego krajowe organy nadzoru mogą dojść do porozumienia. Uprawnienia EIOPA powinny obejmować spory dotyczące obowiązków proceduralnych w ramach współpracy, a także interpretacji i stosowania prawa wspólnotowego w decyzjach nadzorczych. Konieczne jest przestrzeganie istniejących mechanizmów pojednawczych przewidzianych w prawodawstwie sektorowym. W przypadku niepodejmowania działań przez dany krajowy organ nadzoru EIOPA powinien być uprawniony do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych bezpośrednio do instytucji finansowych w obszarach prawa wspólnotowego bezpośrednio je obowiązującego. |
(21) W celu zapewnienia efektywnego i skutecznego nadzoru oraz zrównoważonego uwzględnienia stanowisk krajowych organów nadzoru w poszczególnych państwach członkowskich EIOPA powinien móc rozstrzygać spory między tymi organami ze skutkiem wiążącym, w tym w ramach kolegiów nadzorczych. Należy wprowadzić postępowanie pojednawcze, podczas którego krajowe organy nadzoru mogą dojść do porozumienia. Uprawnienia EIOPA powinny obejmować spory dotyczące obowiązków proceduralnych w ramach współpracy, a także interpretacji i stosowania prawa unijnego w decyzjach nadzorczych. Konieczne jest przestrzeganie istniejących mechanizmów pojednawczych przewidzianych w prawodawstwie sektorowym. W przypadku niepodejmowania działań przez dany krajowy organ nadzoru EIOPA powinien być uprawniony do przyjęcia w ostateczności decyzji skierowanych bezpośrednio do instytucji finansowych w obszarach prawa unijnego bezpośrednio je obowiązującego. Ma to także zastosowanie do sporów w kolegiach organów nadzorczych. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21a) Kryzys pokazał główne słabe punkty w istniejących podejściach do nadzoru transgranicznych instytucji finansowych, w szczególności największych i najbardziej złożonych instytucji, których bankructwo może spowodować szkody systemowe. Te słabości mają swoje źródło w różnych obszarach działalności instytucji finansowych oraz w organach nadzoru. Instytucje finansowe działają na rynku bez granic, organy nadzoru dokonują bieżących weryfikacji, podczas gdy uprawnienia sądowe kończą się na granicach krajowych. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 b preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21b) Mechanizm współpracy wykorzystywany w celu rozwiązania problemu tej asymetrii okazał się wyraźnie niewystarczający. Jak wskazano w sprawozdaniu Turnera z marca 2009 r., „obecne uregulowania łączące branżowe prawa paszportowe, nadzór kraju pochodzenia i czysto krajowe ubezpieczenie depozytu nie stanowią odpowiedniej podstawy przyszłej regulacji i nadzoru europejskich, transgranicznych banków detalicznych”1. |
|
|
_____________ 1 s. 101. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 c preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21c) Możliwe są tylko dwa rozwiązania tego problemu: przyznanie większych uprawnień organom nadzoru kraju przyjmującego, albo utworzenie odpowiedniego, alternatywnego organu o zasięgu europejskim. Jak stwierdza się ponadto w sprawozdaniu Turnera, „należyte uregulowania wymagają albo zwiększenia uprawnień krajowych, co oznacza mniejsze otwarcie rynku wewnętrznego albo większy stopień integracji europejskiej”. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 d preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21d) Rozwiązanie krajowe wiąże się z tym, że państwo przyjmujące mogłoby odmówić miejscowym filiom prawa do działalności, żeby zobowiązać instytucje zagraniczne do działania wyłącznie za pośrednictwem podwykonawców, a nie filii, oraz żeby mieć nadzór nad kapitałem i płynnością banków działających w danym kraju, co doprowadziłoby do większego protekcjonizmu. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 e preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21e) Rozwiązanie europejskie wymaga wzmocnienia roli kolegiów organów nadzorczych w zakresie nadzoru transgranicznych instytucji finansowych oraz stopniowego przenoszenia uprawnień nadzorczych w odniesieniu do instytucji finansowych o wymiarze unijnym na organ europejski. Instytucje finansowe o wymiarze unijnym obejmują instytucje, które działają w wymiarze transgranicznym, jak również instytucje działające na terytoriach krajowych, o ile ich upadek mógłby stanowić zagrożenie dla stabilności jednolitego rynku finansowego Unii. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 f preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21f) Kolegia organów nadzorczych powinny mieć uprawnienia w zakresie opracowywania przepisów nadzorczych służących spójnemu stosowaniu prawa Unii. EIOPA powinien mieć pełne prawa do uczestniczenia w kolegiach organów nadzorczych w celu usprawniania funkcjonowania procesu wymiany informacji oraz celem promowania konwergencji i spójności stosowania prawa unijnego przez kolegia. EIOPA powinien odgrywać wiodącą rolę w nadzorowaniu transgranicznych instytucji finansowych działających w Unii. Na EIOPA powinien także spoczywać obowiązek mediacyjny z myślą o rozwiązywaniu konfliktów pomiędzy krajowymi organami nadzoru. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 g preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(21g) Kolegia organów nadzorczych powinny odgrywać istotną rolę w efektywnym, skutecznym i spójnym nadzorze transgranicznych instytucji finansowych niemających wymiaru unijnego, jednak w większości przypadków daje się wciąż zauważyć różnice między normami i praktykami w poszczególnych krajach. Nie warto konsolidować podstawowych rozporządzeń finansowych, jeżeli praktyki w dziedzinie nadzoru nie są spójne. Jak zauważono w sprawozdaniu Larosière’a, „należy unikać zakłóceń konkurencji i arbitrażu regulacyjnego wynikających z różnych praktyk nadzorczych, gdyż mogą one naruszyć stabilność finansową – między innymi poprzez zachęcanie do przenoszenia działalności finansowej do krajów o bardziej łagodnym systemie nadzoru. System nadzoru musi być postrzegany jako uczciwy i zrównoważony.” |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(22a) Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami o wymiarze unijnym należy powierzyć EIOPA. Krajowe organy nadzoru powinny zatem działać jako upoważnione przez EIOPA, a kontrolując transgraniczne instytucje finansowe o wymiarze unijnym, powinny trzymać się zaleceń EIOPA. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 b preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(22b) Należy wskazać instytucje finansowe o wymiarze unijnym, przy uwzględnieniu norm międzynarodowych. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Narzędziem przydatnym w funkcjonowaniu sieci organów nadzoru może być przekazywanie zadań i obowiązków, tak by ograniczyć powielanie zadań organów nadzoru, wspierać współpracę, a tym samym usprawnić proces nadzoru oraz zmniejszyć obciążenia spoczywające na instytucjach finansowych. Rozporządzenie powinno zatem zapewniać jasne podstawy prawne dla takiego przekazywania zadań i obowiązków. Przekazywanie zadań oznacza, że zadania są wykonywane przez inny organ nadzoru, a nie przez właściwy organ nadzoru, podczas gdy odpowiedzialność za podejmowanie decyzji nadzorczych nadal spoczywa na organie przekazującym. Dzięki przekazywaniu obowiązków pojedynczy krajowy organ nadzoru, któremu przekazano obowiązki, może w swoim imieniu decydować o pewnych kwestiach dotyczących nadzoru zamiast innego krajowego organu nadzoru. Przekazywanie zadań i obowiązków powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Przekazywanie obowiązków może być odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na ekonomię skali lub zakresu, spójność w ramach nadzoru grupy oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej między organami nadzoru. Odpowiednie prawodawstwo wspólnotowe może bliżej określać zasady przekazywania obowiązków w ramach umowy. EIOPA powinien ułatwiać zawieranie umów dotyczących przekazywania zadań i obowiązków między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków. EIOPA powinien być informowany z wyprzedzeniem o zamierzonym zawarciu umowy w sprawie przekazania, tak by móc wyrazić swoją opinię w stosownych przypadkach. Powinien on scentralizować publikację takich umów, aby zapewnić terminowe, przejrzyste i łatwo dostępne informacje na temat umowy dla wszystkich zainteresowanych stron. |
(23) Narzędziem przydatnym w funkcjonowaniu sieci organów nadzoru może być przekazywanie zadań i obowiązków, tak by ograniczyć powielanie zadań organów nadzoru, wspierać współpracę, a tym samym usprawnić proces nadzoru oraz zmniejszyć obciążenia spoczywające na instytucjach finansowych. Rozporządzenie powinno zatem zapewniać jasne podstawy prawne dla takiego przekazywania zadań i obowiązków. Przekazywanie zadań oznacza, że zadania są wykonywane przez inny organ nadzoru, a nie przez właściwy organ nadzoru, podczas gdy odpowiedzialność za podejmowanie decyzji nadzorczych nadal spoczywa na organie przekazującym. Dzięki przekazywaniu obowiązków pojedynczy krajowy organ nadzoru, któremu przekazano obowiązki, może w swoim imieniu decydować o pewnych kwestiach dotyczących nadzoru zamiast EIOPA lub zamiast innego krajowego organu nadzoru. Przekazywanie zadań i obowiązków powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Przekazywanie obowiązków może być odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na ekonomię skali lub zakresu, spójność w ramach nadzoru grupy oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej między organami nadzoru. Odpowiednie prawodawstwo unijne może bliżej określać zasady przekazywania obowiązków w ramach umowy. EIOPA powinien ułatwiać i monitorować zawieranie umów dotyczących przekazywania zadań i obowiązków między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków. EIOPA powinien być informowany z wyprzedzeniem o zamierzonym zawarciu umowy w sprawie przekazania, tak by móc wyrazić swoją opinię w stosownych przypadkach. Powinien on scentralizować publikację takich umów, aby zapewnić terminowe, przejrzyste i łatwo dostępne informacje na temat umowy dla wszystkich zainteresowanych stron. EIOPA powinien ustalać i upowszechniać najlepsze wzorce dotyczące przekazywania zadań i obowiązków oraz umów o przekazaniu. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 25 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(25) Wzajemne oceny stanowią efektywne i skuteczne narządzie zwiększające spójność w ramach sieci organów nadzoru. EIOPA powinien zatem opracować ramy metodyczne dla takich wzajemnych ocen i regularnie je przeprowadzać. Oceny te powinny koncentrować się nie tylko na konwergencji praktyk nadzorczych, ale również na zdolności organów nadzoru do osiągania wysokiej jakości wyników w zakresie nadzoru oraz niezależności krajowych organów nadzoru. |
(25) Wzajemne oceny stanowią efektywne i skuteczne narządzie zwiększające spójność w ramach sieci organów nadzoru. EIOPA powinien zatem opracować ramy metodyczne dla takich wzajemnych ocen i regularnie je przeprowadzać. Oceny te powinny koncentrować się nie tylko na konwergencji praktyk nadzorczych, ale również na zdolności organów nadzoru do osiągania wysokiej jakości wyników w zakresie nadzoru oraz niezależności krajowych organów nadzoru. Należy upubliczniać wyniki wzajemnych ocen oraz rozpoznawać najlepsze wzorce, a następnie je upubliczniać. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 28 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(28) Biorąc pod uwagę globalizację usług finansowych oraz rosnące znaczenie międzynarodowych standardów, EIOPA powinien wspierać dialog i współpracę z organami nadzoru spoza Wspólnoty. Powinien w pełni respektować obecne funkcje i kompetencje instytucji europejskich w stosunkach z organami spoza Wspólnoty i na forach międzynarodowych. |
(28) Biorąc pod uwagę globalizację usług finansowych oraz rosnące znaczenie międzynarodowych standardów, EIOPA powinien reprezentować Unię w dialogu i współpracy z organami nadzoru spoza Unii. |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 32 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(32) W stosownych przypadkach EIOPA powinien konsultować z zainteresowanymi stronami standardy techniczne, wytyczne i zalecenia oraz stwarzać im odpowiednią możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków. W celu zapewnienia efektywności należy ustanowić Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych, reprezentującą w zrównoważonych proporcjach wspólnotowe zakłady ubezpieczeń i reasekuracji oraz pracownicze programy emerytalne (w tym w stosownych przypadkach inwestorów instytucjonalnych i inne instytucje finansowe, które same korzystają z usług finansowych), ich pracowników, konsumentów oraz inne podmioty detaliczne korzystające z usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych oraz z pracowniczych programów emerytalnych, w tym MŚP. Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych powinna aktywnie służyć jako platforma kontaktowa z innymi grupami użytkowników z obszaru usług finansowych ustanowionymi przez Komisję lub na mocy ustawodawstwa wspólnotowego. |
(32) EIOPA powinien konsultować z zainteresowanymi stronami standardy techniczne, wytyczne i zalecenia oraz stwarzać im odpowiednią możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków. Przed przyjęciem takiego projektu standardów technicznych, wytycznych i zaleceń EIOPA powinien dokonać oceny skutków. W celu zapewnienia efektywności należy ustanowić Grupę Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych, reprezentującą w zrównoważonych proporcjach unijne zakłady ubezpieczeń i reasekuracji oraz pracownicze programy emerytalne (w tym w stosownych przypadkach inwestorów instytucjonalnych i inne instytucje finansowe, które same korzystają z usług finansowych), ich pracowników, środowisko akademickie i konsumentów oraz inne podmioty detaliczne korzystające z usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych oraz z pracowniczych programów emerytalnych, w tym MŚP. Grupa Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych powinna aktywnie służyć jako platforma kontaktowa z innymi grupami użytkowników z obszaru usług finansowych ustanowionymi przez Komisję lub na mocy ustawodawstwa unijnego. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 33 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(33a) Z zastrzeżeniem poszczególnych kompetencji państw członkowskich w sytuacjach kryzysowych jest oczywiste, że jeżeli państwo członkowskie zdecyduje się powołać na środek ochronny, poza EIOPA, Radą i Komisją powinno jednocześnie powiadomić Parlament Europejski. Ponadto państwo członkowskie powinno wyjaśnić przyczyny, dla których powołało się na środek ochronny. EIOPA powinien ustalić we współpracy z Komisją, jakie kolejne kroki należy podjąć. |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 37 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(37) EIOPA powinien reprezentować zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy przewodniczący wybrany przez Radę Organów Nadzoru w drodze otwartego konkursu. Zarządzanie EIOPA powinno zostać powierzone dyrektorowi wykonawczemu, który powinien mieć prawo do uczestniczenia bez prawa głosu w obradach Rady Organów Nadzoru i Zarządu. |
(37) EIOPA powinien reprezentować zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy przewodniczący wybrany przez Parlament Europejski z listy finalistów opracowanej przez Komisję w wyniku przeprowadzonego przez nią otwartego konkursu. Zarządzanie EIOPA powinno zostać powierzone dyrektorowi wykonawczemu, który powinien mieć prawo do uczestniczenia bez prawa głosu w obradach Rady Organów Nadzoru i Zarządu. |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 38 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(38) Aby zapewnić międzysektorową spójność prac europejskich organów nadzoru, powinny one ściśle ze sobą współpracować w ramach Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru i w stosownych przypadkach wypracowywać wspólne stanowiska. Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru powinien przejąć wszystkie funkcje Wspólnego Komitetu ds. Konglomeratów Finansowych. W stosownych przypadkach akty prawne również objęte kompetencjami Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego lub Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych powinny być przyjmowane równolegle przez odnośne europejskie organu nadzoru. |
(38) Aby zapewnić międzysektorową spójność prac europejskich organów nadzoru, powinny one ściśle ze sobą współpracować poprzez Wspólny Komitet i w stosownych przypadkach wypracowywać wspólne stanowiska. Wspólny Komitet powinien koordynować funkcje trzech europejskich organów nadzoru związane z konglomeratami finansowymi. W stosownych przypadkach akty prawne również objęte kompetencjami Europejskiego Organu Nadzoru (bankowość) lub Europejskiego Organu Nadzoru (giełdy i papiery wartościowe) powinny być przyjmowane równolegle przez odnośne europejskie organy nadzoru. Pracami Wspólnego Komitetu powinni kierować na zasadzie rotacji co 12 miesięcy przewodniczący trzech europejskich organów nadzoru. Przewodniczącym Wspólnego Komitetu powinien być wiceprzewodniczący Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego. Wspólny Komitet powinien posiadać stały sekretariat, zatrudniający pracowników oddelegowanych z trzech europejskich organów nadzoru, co pozwoli na nieformalną wymianę informacji oraz na wypracowanie wspólnego podejścia kulturowego między trzema europejskimi organami nadzoru. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. EIOPA działa w zakresie przepisów dyrektywy 64/225/EWG, dyrektywy 73/239/EWG, dyrektywy 73/240/EWG, dyrektywy 76/580/EWG, dyrektywy 78/473/EWG, dyrektywy 84/641/EWG, dyrektywy 87/344/EWG, dyrektywy 88/357/EWG, dyrektywy 92/49/EWG, dyrektywy 98/78/WE, dyrektywy 2001/17/WE, dyrektywy 2002/83/WE, dyrektywy 2002/92/WE, dyrektywy 2003/41/WE, dyrektywy 2002/87/WE, dyrektywy 2005/68/WE, dyrektywy 2007/44/WE, dyrektywy 2005/60/WE, dyrektywy 2002/65/WE, w tym wszystkich dyrektyw, rozporządzeń i decyzji wydanych w oparciu o te dyrektywy oraz wszelkich przyszłych aktów wspólnotowych powierzających zadania EIOPA. |
2. EIOPA działa w zakresie przepisów niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy 64/225/EWG, dyrektywy 73/239/EWG, dyrektywy 73/240/EWG, dyrektywy 76/580/EWG, dyrektywy 78/473/EWG, dyrektywy 84/641/EWG, dyrektywy 87/344/EWG, dyrektywy 88/357/EWG, dyrektywy 92/49/EWG, dyrektywy 98/78/WE, dyrektywy 2001/17/WE, dyrektywy 2002/83/WE, dyrektywy 2002/92/WE, dyrektywy 2003/41/WE, dyrektywy 2002/87/WE, dyrektywy 2005/68/WE, dyrektywy 2007/44/WE, dyrektywy 2005/60/WE, dyrektywy 2002/65/WE, w tym wszystkich dyrektyw, rozporządzeń i decyzji wydanych w oparciu o te dyrektywy oraz wszelkich przyszłych aktów unijnych powierzających zadania EIOPA |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. EIOPA wchodzi w skład Europejskiego Systemu Organów Nadzoru Finansowego, zwanego dalej „ESFS”, który funkcjonuje jako sieć organów nadzoru, zgodnie z art. 39. |
skreślony |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych współpracuje z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, zwaną dalej „ESRB”, zgodnie z art. 21 niniejszego rozporządzenia. |
skreślony |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 1a |
|
|
Europejski System Nadzoru Finansowego |
|
|
1. EIOPA wchodzi w skład Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESFS), który funkcjonuje jako zintegrowana sieć organów nadzoru, łącząca wszystkie organy Unii i państw członkowskich, które posiadają kompetencje w dziedzinie nadzoru finansowego, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i odnośnymi przepisami unijnymi. Głównym celem ESFS jest zapewnienie solidnego i spójnego nadzoru unijnego nad instytucjami finansowymi, tak aby zapewnić zaufanie do systemu finansowego, wesprzeć zrównoważony rozwój Unii oraz służyć potrzebom przedsiębiorstw i obywateli. |
|
|
2. W skład ESFS wchodzą: |
|
|
a) Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego ustanowiona rozporządzeniem (UE) nr …/… [ESRB]; |
|
|
b) Europejski Organ Nadzoru (giełdy i papiery wartościowe) ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr …/… [ESMA]; |
|
|
c) Europejski Organ Nadzoru (bankowość) ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) nr …/…[EBA]; |
|
|
d) EIOPA, |
|
|
e) Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru (JCESA) przewidziany w art. 40; |
|
|
f) organy państw członkowskich określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr …/… [ESMA], rozporządzenia (UE) nr …/2009 [EIOPA] oraz rozporządzenia (UE) nr …/… [EBA]; |
|
|
g) Komisja – w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 7 i 9. |
|
|
3. Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy zgodnie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej wszystkie strony ESFS ściśle ze sobą współpracują w duchu zaufania i pełnego wzajemnego szacunku. |
|
|
4. Wszystkie instytucje finansowe podlegają wiążącym aktom prawnym Unii, a także nadzorowi właściwych organów wchodzących w skład ESFS. |
|
|
5. ESFS nie uniemożliwia właściwym organom wykonywania krajowych uprawnień nadzorczych zgodnie z aktami prawnymi Unii oraz z międzynarodowymi zasadami nadzoru ostrożnościowego w obszarze bankowości. |
|
|
6. Jedynie organy nadzoru objęte Europejskim Systemem Nadzoru Finansowego są uprawnione do nadzorowania instytucji finansowych w Unii. |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) przyczynianie się do spójnego stosowania prawa wspólnotowego, w szczególności poprzez wkład do wspólnej kultury nadzoru, zapewnianie spójnego, efektywnego i skutecznego stosowania prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, zapobieganie arbitrażowi regulacyjnemu, mediacja i rozstrzyganie sporów między krajowymi organami nadzoru, wspieranie spójności działań kolegiów organów nadzorczych oraz podejmowanie działań w sytuacjach nadzwyczajnych; |
b) przyczynianie się do spójnego stosowania standardów i prawa, w szczególności poprzez wkład do wspólnej kultury nadzoru, zapewnianie spójnego, efektywnego i skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia oraz prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, zapobieganie arbitrażowi regulacyjnemu, mediacja i rozstrzyganie sporów między właściwymi organami, zapewnianie skutecznego i spójnego nadzoru instytucji finansowych o wymiarze unijnym oraz spójności działań kolegiów organów nadzorczych oraz podejmowanie działań m.in. w sytuacjach nadzwyczajnych; |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA może opracowywać standardy techniczne w dziedzinach szczegółowo określonych w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2. EIOPA przedstawia Komisji projekty standardów do zatwierdzenia. |
1. EIOPA może opracowywać standardy techniczne w celu uzupełniania, aktualizowania i zmiany innych niż istotne elementów aktów ustawodawczych, o których mowa w art. 1 ust. 2. Standardy techniczne nie obejmują decyzji strategicznych, a ich treść określają akty legislacyjne będące ich podstawą. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Przed ich przedstawieniem Komisji EIOPA przeprowadza, w stosownych przypadkach, otwarte konsultacje społeczne na temat standardów technicznych oraz dokonuje analizy ewentualnych kosztów i korzyści z nimi związanych. |
Przed przyjęciem projektów standardów technicznych EIOPA przeprowadza otwarte konsultacje społeczne na ich temat oraz dokonuje analizy ewentualnych kosztów i korzyści z nimi związanych. EIOPA zasięga również opinii lub porady Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit drugi a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
EIOPA przedstawia Komisji projekty standardów technicznych do zatwierdzenia, a jednocześnie przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit trzeci | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W terminie trzech miesięcy od otrzymania projektów standardów Komisja podejmuje decyzję w sprawie ich zatwierdzenia. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. Jeżeli leży to w interesie Komisji, może ona zatwierdzić projekty standardów tylko częściowo lub ze zmianami. |
W terminie trzech miesięcy od otrzymania projektów standardów technicznych Komisja podejmuje decyzję w sprawie ich zatwierdzenia, odrzucenia lub zmiany. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. Komisja powiadamia Parlament Europejski i Radę o swojej decyzji i podaje jej uzasadnienie. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – akapit czwarty | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W przypadku gdy Komisja nie zatwierdzi standardów albo zatwierdzi je częściowo lub ze zmianami, informuje ona EIOPA o powodach podjętej decyzji. |
skreślony |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Komisja przyjmuje standardy w drodze rozporządzeń lub decyzji oraz publikuje je w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
2. Komisja przyjmuje standardy techniczne zgodnie z art. 7a do 7d w drodze rozporządzeń lub decyzji. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7a |
|
|
Wykonywanie przekazanych uprawnień do przyjmowania standardów technicznych |
|
|
1. Uprawnienia do przyjmowania standardów technicznych w formie aktów delegowanych, o których mowa w art. 7, przyznaje się Komisji na czas nieokreślony. |
|
|
2. Niezwłocznie po przyjęciu standardu technicznego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę. |
|
|
3. Udzielone Komisji uprawnienie do przyjmowania standardów technicznych podlega warunkom określonym w art. 7b i 7d. |
|
|
4. W sprawozdaniu przewodniczącego, o którym mowa w art. 35, EIOPA informuje Parlament Europejski i Radę o zatwierdzonych standardach technicznych i o krajowych organach, które się do nich nie zastosowały. |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7b |
|
|
Odwoływanie przekazanych uprawnień do przyjmowania standardów technicznych |
|
|
1. Przekazanie uprawnień do przyjmowania standardów technicznych, o którym mowa w art. 7, może zostać odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. |
|
|
2. Instytucja, która wszczęła procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu oddelegowanych uprawnień, podejmuje starania, żeby powiadomić drugą instytucję i Komisję w rozsądnym czasie przed podjęciem ostatecznej decyzji, określając, który standard techniczny mógłby zostać odwołany i wskazując ewentualne przyczyny takiego odwołania. |
|
|
3. Decyzja o odwołaniu określa jego powody i kładzie kres delegacji uprawnień w niej wymienionych. Wchodzi ona w życie bezzwłocznie lub z dniem w niej określonym. Pozostaje bez wpływu na ważność standardów technicznych, które już weszły w życie. Decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 c (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7c |
|
|
Sprzeciw wobec standardów technicznych |
|
|
1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec standardu technicznego w ciągu czterech miesięcy od dnia powiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten można wydłużyć o dwa miesiące. |
|
|
2. Jeżeli przed upływem tego okresu ani Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec standardu technicznego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym. |
|
|
Przed upływem ww. terminu oraz w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach Parlament Europejski i Rada mogą powiadomić Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu wobec standardu technicznego. W takich przypadkach standard techniczny publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym. |
|
|
3. Standard techniczny, wobec którego sprzeciw wyrazi Parlament Europejski lub Rada nie wchodzi w życie. Instytucja wyrażająca sprzeciw wobec standardu technicznego określa jego powody. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 d (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 7d |
|
|
Niezatwierdzenie lub zmiana standardów technicznych |
|
|
1. Jeżeli Komisja nie zatwierdzi danego standardu technicznego lub dokona w nim zmian, powiadamia EIOPA, Parlament Europejski i Radę, przedstawiając uzasadnienie. |
|
|
2. Parlament Europejski lub Rada może wezwać w terminie jednego miesiąca właściwego komisarza i przewodniczącego EIOPA na posiedzenie ad hoc, żeby przedstawili swoje rozbieżności. |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit pierwszy a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
EIOPA przeprowadza powszechne konsultacje społeczne w sprawie tych wytycznych i zaleceń, a także analizuje ewentualne koszty i korzyści z nimi związane. EIOPA zasięga również opinii lub porady Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych. |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Krajowe organy nadzoru dokładają wszelkich starań, aby zastosować się do tych wytycznych i zaleceń. |
W ciągu dwóch miesięcy od wydania wytycznej lub zalecenia, każdy krajowy organ nadzoru decyduje, czy zamierza zastosować się do tej wytycznej lub tego zalecenia. W przypadku, gdy nie zamierza się zastosować, informuje o tym EIOPA, podając przyczyny. EIOPA publikuje te przyczyny. |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit drugi a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
W sprawozdaniu w sprawie działalności, o którym mowa w art. 32 ust. 6 EIOPA informuje Parlament Europejski, Radę i Komisję o wytycznych i zaleceniach, które wydał, wymieniając organy krajowe, które się do nich nie zastosowały oraz informując, jak EIOPA zamierza zagwarantować, że będą one stosować się do jego zaleceń i wytycznych w przyszłości. |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – akapit trzeci | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje tych wytycznych lub zaleceń, informuje EIOPA o powodach takiego postępowania. |
skreślony |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje we właściwy sposób prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w szczególności nie zapewniając spełnienia przez instytucje finansowe wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie, EIOPA posiada uprawnienia określone w ust. 2, 3 i 6 niniejszego artykułu. |
1. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje we właściwy sposób prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w tym standardów technicznych ustalonych zgodnie z art. 7, w szczególności nie zapewniając spełnienia przez instytucje finansowe wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie, EIOPA posiada uprawnienia określone w ust. 2, 3 i 6 niniejszego artykułu. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Na wniosek jednego bądź większej liczby krajowych organów nadzoru, Komisji lub z własnej inicjatywy i po poinformowaniu krajowego organu nadzoru, którego to dotyczy, EIOPA może przeprowadzać dochodzenia w sprawie domniemanego niewłaściwego stosowania prawa wspólnotowego. |
2. Na wniosek jednego bądź większej liczby krajowych organów nadzoru, Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji lub Grupy Zainteresowanych Stron z Sektora Ubezpieczeń, Reasekuracji i Pracowniczych Programów Emerytalnych, lub też z własnej inicjatywy i po poinformowaniu krajowego organu nadzoru, którego to dotyczy, EIOPA może przeprowadzać dochodzenia w sprawie domniemanego niewłaściwego stosowania prawa Unii. |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie zapewnił przestrzegania prawa wspólnotowego w ciągu miesiąca od otrzymania zalecenia od EIOPA, Komisja może, po uzyskaniu informacji od EIOPA lub z własnej inicjatywy, przyjąć decyzję nakładającą na krajowy organ nadzoru obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa wspólnotowego. |
4. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie zapewnił przestrzegania prawa unijnego w ciągu dziesięciu dni roboczych zgodnie z drugim akapitem ust. 3, EIOPA przyjmuje decyzję nakładającą na krajowy organ nadzoru obowiązek podjęcia działań niezbędnych do przestrzegania prawa unijnego. |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja podejmuje taką decyzję najpóźniej w terminie trzech miesięcy od przyjęcia zalecenia. Komisja może przedłużyć ten okres o jeden miesiąc. |
EIOPA podejmuje taką decyzję najpóźniej w terminie jednego miesiąca od przyjęcia zalecenia. |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 – akapit trzeci | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
EIOPA dba o poszanowanie prawa adresatów decyzji do złożenia wyjaśnień. |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 – akapit czwarty | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
EIOPA i krajowe organy nadzoru przekazują Komisji wszelkie niezbędne informacje. |
Krajowe organy nadzoru przekazują EIOPA wszelkie niezbędne informacje. |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, krajowy organ nadzoru informuje Komisję i EIOPA o działaniach, jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby wykonać decyzję Komisji. |
5. W terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania decyzji, o której mowa w ust. 4, krajowy organ nadzoru informuje Komisję i EIOPA o działaniach, jakie podjął, lub zamierza podjąć, aby wykonać decyzję EIOPA. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w okresie w niej przewidzianym, oraz w przypadku gdy konieczne jest terminowe zaradzenie nieprzestrzeganiu przepisów przez krajowy organ nadzoru, w celu utrzymania bądź przywrócenia równych warunków konkurencji na rynku lub zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego i jego stabilności, oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do instytucji finansowych, EIOPA może przyjąć decyzję indywidualną, skierowaną do instytucji finansowej, zobowiązującą ją do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
6. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w okresie w niej przewidzianym, oraz w przypadku gdy konieczne jest terminowe zaradzenie nieprzestrzeganiu przepisów przez krajowy organ nadzoru, w celu utrzymania bądź przywrócenia równych warunków konkurencji na rynku lub zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu finansowego i jego stabilności, EIOPA, zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2 przyjmuje decyzję indywidualną, skierowaną do instytucji finansowej, zobowiązującą ją do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa unijnego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Decyzja EIOPA jest zgodna z decyzją przyjętą przez Komisję na mocy ust. 4. |
Decyzja EIOPA jest zgodna z decyzją przyjętą na mocy ust. 4. |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 7 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
7a. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 32 ust. 6, EIOPA wymienia organy krajowe i instytucje finansowe, które nie zastosowały się do decyzji, o których mowa w ust. 4 i 6. |
Poprawka 56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, które może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego we Wspólnocie lub jego części, Komisja, z własnej inicjatywy lub na wniosek EIOPA, Rady lub ESRB, może przyjąć skierowaną do EIOPA decyzję w sprawie istnienia sytuacji nadzwyczajnej dla celów niniejszego rozporządzenia. |
1. W przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, co może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego w Unii lub jego części, ESRB, z własnej inicjatywy lub na wniosek EIOPA, Rady, Parlamentu Europejskiego lub Komisji, może wydać ostrzeżenie informujące o istnieniu sytuacji nadzwyczajnej w celu umożliwienia EIOPA przyjęcia indywidualnych decyzji, o których mowa w ust. 3, bez dodatkowych wymogów. |
Poprawka 57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Natychmiast po wydaniu ostrzeżenia ESRB informuje o tym jednocześnie Parlament Europejski, Radę, Komisję i EIOPA. |
Poprawka 58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Jeżeli Komisja przyjmie decyzję na mocy ust. 1, EIOPA może przyjąć indywidualne decyzje zobowiązujące krajowe organy nadzoru do podjęcia niezbędnych działań zgodnych z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w celu likwidacji zagrożeń, które mogą zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego we Wspólnocie lub jego części, poprzez zapewnienie spełniania przez instytucje finansowe i krajowe organy nadzoru wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie. |
2. W przypadku ogłoszenia sytuacji nadzwyczajnej na mocy ust. 1, EIOPA przyjmuje indywidualne decyzje konieczne do zagwarantowania, że krajowe organy nadzoru podejmą niezbędne działania zgodne z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, w celu likwidacji zagrożeń, które mogą zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich stabilności, bądź też stabilności całego systemu finansowego lub jego części, poprzez zapewnienie spełniania przez instytucje finansowe i krajowe organy nadzoru wymogów ustanowionych w tym prawodawstwie. |
Poprawka 59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 2, w okresie w niej przewidzianym oraz w przypadku gdy odpowiednie wymogi przewidziane w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, mają bezpośrednie zastosowanie w odniesieniu do instytucji finansowych, EIOPA może przyjąć skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z tego prawodawstwa, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
3. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 2, w okresie w niej przewidzianym EIOPA, zgodnie z odpowiednimi wymogami przewidzianymi w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2, przyjmuje skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z tego prawodawstwa, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
Poprawka 60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. ESRB dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, z własnej inicjatywy lub na wniosek EIOPA, Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji. |
Poprawka 61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4b. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 32 ust. 6, EIOPA określa indywidualne decyzje skierowane do organów krajowych i instytucji finansowych zgodnie z ust. 3 i 4. |
Poprawka 62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 9, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie wyraża zgody na stosowanie procedury, na podjęte działanie lub jego niepodjęcie przez inny krajowy organ nadzoru w dziedzinach, w których zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wymagana jest współpraca, koordynacja lub wspólny proces decyzyjny ze strony krajowych organów nadzoru więcej niż jednego państwa członkowskiego, na wniosek jednego lub więcej krajowych organów nadzoru, których to dotyczy, EIOPA może pomóc w rozstrzygnięciu sporu zgodnie z procedurą określoną w ust. 2. |
1. Bez uszczerbku dla uprawnień ustanowionych w art. 9, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie wyraża zgody na stosowanie procedury, na podjęte działanie lub jego niepodjęcie przez inny krajowy organ nadzoru w dziedzinach, w których zgodnie z prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, wymagana jest współpraca, koordynacja lub wspólny proces decyzyjny ze strony krajowych organów nadzoru więcej niż jednego państwa członkowskiego, z własnej inicjatywy lub na wniosek jednego lub więcej krajowych organów nadzoru, których to dotyczy, EIOPA obejmuje główną rolę we wsparciu organów w rozstrzygnięciu sporu zgodnie z procedurą określoną w ust. 2-4. |
Poprawka 63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Uwzględniając odpowiednie terminy określone w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 oraz stopień złożoności i pilności sprawy, EIOPA wyznacza termin zakończenia postępowania pojednawczego między krajowymi organami nadzoru. |
2. Uwzględniając odpowiednie terminy określone w prawodawstwie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 oraz stopień złożoności i pilności sprawy, EIOPA wyznacza termin zakończenia postępowania pojednawczego między krajowymi organami nadzoru. Na tym etapie EIOPA występuje w roli mediatora. |
Poprawka 64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Jeśli do momentu zakończenia postępowania pojednawczego krajowe organy nadzoru nie rozstrzygną sporu, EIOPA może podjąć decyzję zobowiązującą te organy do podjęcia konkretnych działań lub powstrzymania się od działań w celu rozstrzygnięcia sporu zgodnie z prawem wspólnotowym. |
3. Jeśli do momentu zakończenia postępowania pojednawczego krajowe organy nadzoru nie rozstrzygną sporu, EIOPA – zgodnie z procedurą określoną w art. 29 ust. 1 akapit drugi – podejmuje decyzję rozstrzygającą spór i zobowiązującą te organy do podjęcia konkretnych działań, zgodnie z prawem unijnym, ze skutkiem wiążącym dla zainteresowanych krajowych organów nadzoru. |
Poprawka 65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 226 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji EIOPA, a w ten sposób nie zapewnia spełniania przez instytucję finansową wymogów mających do niej bezpośrednie zastosowanie na mocy prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA może przyjąć skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną, zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
4. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji na mocy art. 258 Traktatu, w przypadku gdy krajowy organ nadzoru nie stosuje się do decyzji EIOPA, a w ten sposób nie zapewnia spełniania przez instytucję finansową wymogów mających do niej bezpośrednie zastosowanie na mocy prawodawstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 2, EIOPA przyjmuje skierowaną do instytucji finansowej decyzję indywidualną, zobowiązującą tę instytucję do podjęcia działań niezbędnych do wypełnienia jej obowiązków wynikających z prawa unijnego, w tym do zaprzestania określonych praktyk. |
Poprawka 66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Decyzje przyjęte na mocy ust. 4 zastępują wszelkie decyzje przyjęte wcześniej przez krajowe organy nadzoru w tej samej sprawie. |
|
|
Wszelkie działania podjęte przez krajowe organy nadzoru w związku z sytuacją faktyczną, będącą przedmiotem decyzji na mocy ust. 3 lub 4, są zgodne z tymi decyzjami. |
Poprawka 67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 4 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4b. W sprawozdaniu, o którym mowa w art. 32 ust. 6, EIOPA wymienia spory między krajowymi organami nadzoru, osiągnięte porozumienia oraz decyzję przyjętą w celu rozstrzygnięcia takich sporów. |
Poprawka 68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 11a |
|
|
Rozstrzyganie sporów między krajowymi organami nadzoru na szczeblu międzysektorowym |
|
|
Zgodnie z procedurą określoną w art. 11 Wspólny Komitet rozstrzyga spory, które mogą wynikać między krajowymi organami nadzoru działającymi w trybie art. 42. |
Poprawka 69 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA przyczynia się do promowania skutecznego i spójnego funkcjonowania kolegiów organów nadzorczych, a także wspiera spójność stosowania prawa wspólnotowego w tych kolegiach. |
1. EIOPA przyczynia się do promowania i monitorowania skutecznego, efektywnego i spójnego funkcjonowania kolegiów organów nadzorczych, a także wspiera spójność stosowania prawa unijnego w tych kolegiach. |
Poprawka 70 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. EIOPA uczestniczy w obradach kolegiów organów nadzorczych w charakterze obserwatora, jeśli uzna to za stosowne. Do celów uczestnictwa w obradach tych kolegiów EIOPA uznaje się za „krajowy organ nadzoru” w rozumieniu odpowiednich przepisów, a na swój wniosek EIOPA otrzymuje wszelkie odpowiednie informacje udostępniane wszystkim członkom kolegium. |
2. EIOPA uczestniczy w obradach kolegiów organów nadzorczych, jeśli uzna to za stosowne. Do celów uczestnictwa w obradach tych kolegiów EIOPA uznaje się za „krajowy organ nadzoru” w rozumieniu odpowiednich przepisów, a na swój wniosek EIOPA otrzymuje wszelkie odpowiednie informacje udostępniane wszystkim członkom kolegium. |
Poprawka 71 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. EIOPA może określić normy techniczne, wydać wytyczne i zalecenia przyjęte zgodnie z art. 7 i 8 w celu harmonizacji funkcjonowania nadzoru i najlepszych praktyk przyjętych przez kolegia organów nadzorczych. |
Poprawka 72 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 3 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3b. Prawnie wiążąca rola mediatora powinna umożliwić nowym organom rozwiązywanie sporów między krajowymi organami nadzorczymi zgodnie z procedurą określoną w art. 11. W przypadku niemożności osiągnięcia porozumienia między organami nadzorczymi instytucji transgranicznych, EIOPA powinien być uprawniony do podejmowania decyzji nadzorczych stosowanych bezpośrednio do odnośnych instytucji. |
Poprawka 73 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 12a |
|
|
Nadzór nad instytucjami finansowymi o wymiarze unijnym |
|
|
1. Organy krajowe prowadzą nadzór ostrożnościowy instytucji finansowych o wymiarze unijnym, występując w charakterze przedstawiciela EIOPA i przestrzegając wydanych przez niego instrukcji, w celu zagwarantowania, że w całej UE stosowane są takie same zasady nadzoru. |
|
|
2. EIOPA przekazuje projekty przepisów nadzorczych jednocześnie Komisji, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Komisja zatwierdza projekty przepisów nadzorczych zgodnie z procedurą określoną w art. 7 lub 8. |
|
|
3. Decyzja podjęta przez Radę Organów Nadzoru zgodnie z procedurą określoną w art. 29 ust. 1 określa istotne instytucje ubezpieczeniowe o wymiarze unijnym. Kryteria identyfikowania takich instytucji finansowych uwzględniają kryteria ustalone przez Radę Stabilności Finansowej, Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz Bank Rozrachunków Międzynarodowych. |
|
|
4. EIOPA, we współpracy z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, opracowuje wzorzec informacyjny dla istotnych instytucji ubezpieczeniowych w celu zagwarantowania należytego zarządzania ich ryzykiem systemowym. |
|
|
5. W celu zapewnienia współodpowiedzialności instytucji ubezpieczeniowych o wymiarze unijnym, ochrony interesów ubezpieczających i uposażonych w Unii oraz ograniczenia kosztów systemowego kryzysu finansowego obciążających podatników ustanawia się Europejski Ubezpieczeniowy Program Gwarancyjny (zwany dalej Programem Gwarancyjnym). Rolą Programu Gwarancyjnego jest również wspieranie instytucji finansowych UE w przezwyciężaniu trudności, w przypadku, gdy trudności te mogą stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej jednolitego rynku finansowego UE. Program Gwarancyjny jest finansowany ze składek od tych instytucji finansowych. Składki te zastępują składki dokonywane na rzecz krajowych ubezpieczeniowych programów gwarancyjnych o podobnym charakterze. |
|
|
6. W przypadku, gdy skumulowane środki ze składek instytucji ubezpieczeniowych nie są wystarczające do rozwiązania kryzysu, środki Programu Gwarancyjnego mogą zostać zwiększone poprzez emisję instrumentów dłużnych. Państwa członkowskie mogą w wyjątkowych okolicznościach ułatwić emisję instrumentów dłużnych przez Program Gwarancyjny poprzez gwarancje w zamian za opłatę odpowiednio odzwierciedlającą poniesione ryzyko. Państwa członkowskie mają udział w tych gwarancjach zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 7. |
|
|
7. W przypadku gdy w skrajnych, wyjątkowych okolicznościach i w kontekście kryzysu systemowego następuje upadłość jednej lub kilku instytucji, a dostępne środki są niewystarczające, dotknięte tą sytuacją państwa członkowskie radzą sobie z tym obciążeniem, stosując zasady określone w zmienionym, aktualnym protokole ustaleń. |
|
|
8. W przypadku instytucji finansowych UE uczestniczących w Programie Gwarancyjnym członkostwo w tym programie zastępuje członkostwo w istniejących krajowych ubezpieczeniowych programach gwarancyjnych. Programem Gwarancyjnym administruje Zarząd powoływany przez EIOPA na okres pięciu lat. Członkowie Zarządu są wybierani spośród pracowników organów krajowych. Ustanawia się Radę Konsultacyjną złożoną z instytucji ubezpieczeniowych uczestniczących w Programie Gwarancyjnym. |
Poprawka 74 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. EIOPA przekazuje organom w państwach członkowskich zadania i obowiązki nadzorcze w odniesieniu do nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami finansowymi o wymiarze unijnym, o którym mowa w art. 12a. |
Poprawka 75 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp -1 (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
EIOPA reprezentuje Unię Europejską na wszystkich forach międzynarodowych dotyczących regulacji i nadzoru instytucji objętych prawodawstwem, o którym mowa w art. 1 ust. 2. |
Poprawka 76 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Bez uszczerbku dla kompetencji instytucji wspólnotowych EIOPA może nawiązywać kontakty z organami nadzoru z krajów trzecich. EIOPA może zawierać porozumienia administracyjne z organizacjami międzynarodowymi oraz z administracjami krajów trzecich. |
EIOPA nawiązuje kontakty z organami nadzoru z krajów trzecich. EIOPA może zawierać porozumienia administracyjne z organizacjami międzynarodowymi oraz z administracjami krajów trzecich. |
Poprawka 77 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Współpraca z ESRB powinna mieć ścisły charakter. EIOPA regularnie przekazuje ESRB aktualne informacje niezbędne do realizacji zadań powierzonych ESRB. Dane niezbędne do realizacji zadań ESRB, a niebędące w postaci skróconej lub zbiorczej, są jej udostępniane na uzasadniony wniosek, zgodnie z art. [15] rozporządzenia (WE) nr …/…[ESRB]. |
2. Współpraca z ESRB powinna mieć ścisły charakter. EIOPA regularnie przekazuje ESRB aktualne informacje niezbędne do realizacji zadań powierzonych ESRB. Dane niezbędne do realizacji zadań ESRB, a niebędące w postaci skróconej lub zbiorczej, są jej udostępniane na uzasadniony wniosek, zgodnie z art. [15] rozporządzenia (WE) nr …/…[ESRB]. EIOPA opracowuje odpowiedni protokół ujawniania poufnych informacji dotyczących poszczególnych instytucji finansowych. |
Poprawka 78 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. EIOPA dopilnowuje, by decyzje podejmowane na mocy art. 10 lub 11 nie wpływały w jakikolwiek sposób na obowiązki budżetowe państw członkowskich. |
1. EIOPA dopilnowuje, by decyzje podejmowane na mocy art. 10 lub 11 nie wpływały bezpośrednio i w istotny sposób na obowiązki budżetowe państw członkowskich. |
Poprawka 79 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 2 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W powiadomieniu tym państwo członkowskie uzasadnia, dlaczego wspomniana decyzja wpływa na jego obowiązki budżetowe i wyraźnie wskazuje, w jaki sposób wpływa ona na te obowiązki. |
W powiadomieniu tym państwo członkowskie uzasadnia, dlaczego wspomniana decyzja wpływa na jego obowiązki budżetowe i dostarcza ocenę skutków dotyczącą skali tego wpływu. |
Poprawka 80 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 2 – akapit pierwszy | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Po przeprowadzeniu otwartej procedury kwalifikacyjnej przewodniczący powoływany jest przez Radę Organów Nadzoru na podstawie osiągnięć, umiejętności, wiedzy na temat instytucji finansowych i rynków oraz doświadczenia w zakresie regulacji rynków finansowych i nadzoru finansowego. |
2. Po przeprowadzeniu otwartej procedury kwalifikacyjnej, organizowanej i zarządzanej przez Komisję, przewodniczący powoływany jest przez Radę Organów Nadzoru na podstawie osiągnięć, umiejętności, wiedzy na temat instytucji finansowych i rynków oraz doświadczenia w zakresie regulacji rynków finansowych i nadzoru finansowego. |
Poprawka 81 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 2 – akapit pierwszy a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu listę finalistów zawierającą nazwiska trzech kandydatów. Po przeprowadzeniu przesłuchań tych kandydatów Parlament Europejski wybiera jednego z nich. Wybrany w ten sposób kandydat zostaje wyznaczony przez Radę Organów Nadzoru. |
Poprawka 82 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 2 – akapit pierwszy b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
W przypadkach gdy Parlament Europejski jest zdania, że żaden z kandydatów znajdujących się na liście finalistów nie posiada wystarczających kwalifikacji określonych w akapicie pierwszym, otwarta procedura kwalifikacyjna zostaje ponownie rozpoczęta. |
Poprawka 83 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 2 – akapit drugi | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Przed swoim powołaniem, kandydat wybrany przez Radę Organów Nadzoru jest zatwierdzany przez Parlament Europejski. |
skreślony |
Poprawka 84 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Parlament Europejski może wezwać przewodniczącego lub jego zastępcę, przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu ich niezależności, do regularnego składania oświadczeń przed swoją właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji. |
1. Co najmniej raz na kwartał przewodniczący składa oświadczenie przed Parlamentem Europejskim i udziela odpowiedzi na wszelkie pytania posłów. |
Poprawka 85 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Parlament Europejski może również wezwać przewodniczącego do przedłożenia sprawozdania z wykonania jego obowiązków. |
2. Przewodniczący przedkłada Parlamentowi Europejskiemu sprawozdania z wykonania jego obowiązków na żądanie i co najmniej na 15 dni przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. |
Poprawka 86 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 36 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Po przeprowadzeniu otwartej procedury kwalifikacyjnej dyrektor wykonawczy powoływany jest przez Radę Organów Nadzoru na podstawie osiągnięć, umiejętności, wiedzy na temat instytucji finansowych i rynków, doświadczenia w zakresie regulacji rynków finansowych i nadzoru finansowego oraz doświadczenia na stanowisku kierowniczym. |
2. Po przeprowadzeniu otwartej procedury kwalifikacyjnej, organizowanej i zarządzanej przez Komisję, oraz po zatwierdzeniu przez Parlament Europejski dyrektor wykonawczy powoływany jest przez Radę Organów Nadzoru na podstawie osiągnięć, umiejętności, wiedzy na temat instytucji finansowych i rynków, doświadczenia w zakresie regulacji rynków finansowych i nadzoru finansowego oraz doświadczenia na stanowisku kierowniczym. |
Poprawka 87 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 39 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 39 |
skreślony |
|
Skład |
|
|
1. EIOPA wchodzi w skład ESFS, który funkcjonuje jako sieć organów nadzoru. |
|
|
2. W skład ESFS wchodzą: |
|
|
(a) organy państw członkowskich określone w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr .../… [EBA] oraz art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr …/… [ESMA]; |
|
|
(b) EBA, |
|
|
(c) Europejski Organ Nadzoru Bankowego ustanowiony na mocy art. 1 rozporządzenia (WE) nr …/… [EBA]; |
|
|
(d) Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy art. 1 rozporządzenia (WE) nr …/… [ESMA]; |
|
|
(e) Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru przewidziany w art. 40; |
|
|
(f) Komisja, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 7, 9 i 10. |
|
|
3. EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac i wypracowuje wspólne stanowiska w dziedzinie nadzoru konglomeratów finansowych oraz w innych międzysektorowych kwestiach z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za pośrednictwem Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru powołanego na mocy art. 40. |
|
Poprawka 88 Wniosek dotyczący rozporządzenia Rozdział IV –sekcja 2 – tytuł | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
WSPÓLNY KOMITET EUROPEJSKICH ORGANÓW NADZORU |
WSPÓLNY KOMITET |
Poprawka 89 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru stanowi forum, w ramach którego EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. |
2. Wspólny Komitet Europejskich Organów Nadzoru stanowi forum, w ramach którego EIOPA prowadzi regularną i ścisłą współpracę oraz zapewnia międzysektorową spójność prac i korzystanie z wzajemnych doświadczeń z Europejskim Organem Nadzoru Bankowego oraz Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, w szczególności w dziedzinie:. |
|
|
– konglomeratów finansowych; |
|
|
– księgowości i audytu; |
|
|
– analiz mikroostrożnościowych pod kątem stabilności finansowej; |
|
|
– detalicznych produktów inwestycyjnych; |
|
|
– środków przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz |
|
|
– wymiany informacji z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego i rozwoju stosunków między Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego i europejskimi organami nadzoru. |
Poprawka 90 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. EIOPA wnosi odpowiednie środki na potrzeby wsparcia administracyjnego Wspólnego Komitetu Europejskich Organów Nadzoru. Środki te obejmują koszty personelu, koszty administracyjne, koszty infrastruktury oraz koszty operacyjne. |
3. Wspólny Komitet posiada stały sekretariat, zatrudniający pracowników oddelegowanych z trzech europejskich organów nadzoru. EIOPA ponosi sprawiedliwy udział w wydatkach administracyjnych, kosztach infrastruktury oraz kosztach operacyjnych. |
Poprawka 91 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 – ustęp 3 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
3a. Jedynie organy nadzoru objęte Europejskim Systemem Organów Nadzoru Finansowego są uprawnione do prowadzenia nadzoru instytucji finansowych działających w Unii. |
Poprawka 92 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 40a |
|
|
Nadzór |
|
|
W przypadku, gdy duża transgraniczna instytucja finansowa obejmuje różne sektory, Wspólny Komitet decyduje, który Europejski Organ Nadzoru występuje w roli głównego właściwego organu i/lub przyjmuje wiążące decyzje w celu rozwiązania problemów między europejskimi organami nadzoru. |
Poprawka 93 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 55 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej EIOPA naprawia szkody wyrządzone przez EIOPA lub przez jego pracowników przy wykonywaniu swoich obowiązków zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących naprawy takich szkód. |
1. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej EIOPA naprawia wszelkie nieuzasadnione szkody wyrządzone przez EIOPA lub przez jego pracowników przy wykonywaniu swoich obowiązków zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących naprawy takich szkód. |
Poprawka 94 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 66 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Sprawozdanie Komisji poddaje ocenie między innymi: poziom konwergencji w zakresie standardowych praktyk nadzorczych osiągnięty przez organy krajowe; funkcjonowanie kolegiów organów nadzorczych; mechanizm nadzoru instytucji transgranicznych, w szczególności instytucji o wymiarze unijnym; stosowanie art. 23 w odniesieniu do zabezpieczeń i organów regulacyjnych; konwergencję nadzorczą w zakresie zarządzania w sytuacjach kryzysowych i ich rozwiązywania w Unii oraz kwestię, czy działania ostrożnościowe i prowadzenie działalności powinny być połączone czy oddzielne. Sprawozdanie zawiera wnioski dotyczące sposobów dalszego rozwoju roli EIOPA i ESFS z myślą o utworzeniu zintegrowanej europejskiej struktury nadzoru. |
PROCEDURA
|
Tytuł |
Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
|||||||
|
Odsyłacze |
COM(2009)0502 – C7-0168/2009 – 2009/0143(COD) |
|||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa |
ECON |
|||||||
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
AFCO 7.10.2009 |
|
|
|
||||
|
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania |
Íñigo Méndez de Vigo 24.11.2009 |
|
|
|||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
25.1.2010 |
6.4.2010 |
|
|
||||
|
Data przyjęcia |
7.4.2010 |
|
|
|
||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
19 0 1 |
||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Carlo Casini, Andrew Duff, Ashley Fox, Matthias Groote, Roberto Gualtieri, Gerald Häfner, Ramón Jáuregui Atondo, Constance Le Grip, David Martin, Jaime Mayor Oreja, Morten Messerschmidt, Paulo Rangel, Algirdas Saudargas, György Schöpflin, Guy Verhofstadt |
|||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Jean-Luc Dehaene, Enrique Guerrero Salom, Anneli Jäätteenmäki, Íñigo Méndez de Vigo, Tadeusz Zwiefka |
|||||||
PROCEDURA
|
Tytuł |
Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych |
|||||||
|
Odsyłacze |
COM(2009)0502 – C7-0168/2009 – 2009/0143(COD) |
|||||||
|
Data przedstawienia w PE |
23.9.2009 |
|||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ECON 7.10.2009 |
|||||||
|
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
BUDG 7.10.2009 |
EMPL 7.10.2009 |
JURI 7.10.2009 |
AFCO 7.10.2009 |
||||
|
Opinia niewydana Data decyzji |
EMPL 22.10.2009 |
|
|
|
||||
|
Sprawozdawca(y) Data powołania |
Peter Skinner 20.10.2009 |
|
|
|||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
23.11.2009 |
23.2.2010 |
23.3.2010 |
27.4.2010 |
||||
|
Data przyjęcia |
10.5.2010 |
|
|
|
||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
29 0 5 |
||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Burkhard Balz, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Pascal Canfin, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Diogo Feio, Markus Ferber, Vicky Ford, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Othmar Karas, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Astrid Lulling, Arlene McCarthy, Sławomir Witold Nitras, Ivari Padar, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Edward Scicluna, Peter Simon, Peter Skinner, Theodor Dumitru Stolojan, Ramon Tremosa i Balcells |
|||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Pervenche Berès, Carl Haglund, Syed Kamall, Philippe Lamberts, Catherine Stihler, Pablo Zalba Bidegain |
|||||||
|
Data złożenia |
26.5.2010 |
|||||||