SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmieniającej dyrektywy 2004/39/WE i 2009/…/WE

11.6.2010 - (COM(2009)0207 – C7‑0040/2009 – 2009/0064(COD)) - ***I

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Jean-Paul Gauzès
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*):
Evelyn Regner, Komisja Prawna
(*) Procedura obejmująca zaangażowane komisje – art. 50 Regulaminu
PR_COD_COD_1am/PR_COD_COD_1consolidated

Poprawki

• 001-001 (PDF - 551 KB)
• 001-001 (DOC - 457 KB)
• 002-011 (PDF - 151 KB)
• 002-011 (DOC - 306 KB)
• 012-021 (PDF - 137 KB)
• 012-021 (DOC - 292 KB)
• 022-022 (PDF - 1049 KB)
• 022-022 (DOC - 914 KB)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmieniającej dyrektywy 2004/39/WE i 2009/…/WE

(COM(2009)0207 – C7‑0040/2009 – 2009/0064(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi i Radzie (COM(2009) 207),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 47 ust. 2 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C7-0040/2009),

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych” (COM(2009) 665),

-   uwzględniając art. 294 ust. 3 i art. 53 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Prawnej (A7-0171/2010),

1.  przyjmuje w pierwszym czytaniu stanowisko określone poniżej;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom narodowym.

STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGOW PIERWSZYM CZYTANIU

^[1]*

---------------------------------------------------------

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmieniająca dyrektywy 2003/6/WE, 2004/39/WE, 2006/48/WE i 2009/65/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 53 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[2],

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego[3],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą[4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI) odpowiadają w Europie za zarządzanie znaczną kwotą zainwestowanych aktywów, dokonują na rynkach instrumentów finansowych transakcji o istotnej wartości i mogą wywierać znaczący wpływ na rynki i przedsiębiorstwa, w które inwestują.

(2)       Wpływ ZAFI na rynki, na których działają, jest znaczący, ale niedawne zawirowania finansowe wykazały, że działalność ZAFI może również przyczyniać się do rozprzestrzeniania lub zwiększania ryzyka w obrębie systemu finansowego, szczególnie poprzez odpowiadających im brokerów ubezpieczeniowych, i gospodarki. Brak koordynacji pomiędzy działaniami krajów podejmowanymi w odpowiedzi na tego typu zagrożenia utrudnia skuteczne zarządzanie nimi. Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe[5] i dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych[6] muszą zatem uwzględniać potencjalne ryzyko systemowe wynikające z ekspozycji wobec alternatywnych funduszy inwestycyjnych (AFI). ▌ Celem niniejszej dyrektywy jest określenie wspólnych wymogów dotyczących wydawania zezwoleń ZAFI i nadzoru nad nimi, w celu stworzenia wspólnego podejścia w zakresie ryzyka związanego z ZAFI i wpływu tego ryzyka na inwestorów i rynki w Unii. Zasadniczo powinny istnieć regulacje mające na celu długofalowy, zrównoważony wzrost i wspieranie spójności społecznej. Powinny one uwzględniać ochronę konsumentów i inwestorów, rzetelność i stabilność rynku, a także zapobiegać ryzyku systemowemu oraz rozwiązywać kwestię społecznych efektów zewnętrznych.

(3)       Niedawne zawirowania na rynkach finansowych uwidoczniły podatność strategii wielu ZAFI na szereg istotnych zagrożeń dotyczących inwestorów, innych uczestników rynku i samych rynków. Aby opracować wspólne, kompleksowe zasady nadzoru konieczne jest stworzenie ram, które będą w stanie zapobiegać tym zagrożeniom i będą uwzględniać szeroki asortyment strategii inwestycyjnych i technik stosowanych przez ZAFI. W związku z tym niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do ZAFI zarządzających wszelkimi typami funduszy, które nie są objęte dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (wersja przekształcona)[7], i wprowadzających do obrotu takie fundusze, niezależnie od prawnej lub umownej podstawy powierzenia ZAFI tych zadań. Zezwolenie wydane na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinno upoważniać ZAFI do zarządzania UCITS w rozumieniu dyrektywy 2009/65/WE.

(3a)     Celem niniejszej dyrektywy powinno być też stworzenie zachęt umożliwiających przenoszenie funduszy typu offshore do Unii, co będzie korzystne nie tylko z punktu widzenia ochrony regulacyjnej i ochrony inwestorów, lecz umożliwi również właściwe opodatkowanie dochodów na szczeblu zarządzających, funduszy i inwestorów.

(3b)     Niniejsza dyrektywa jest efektem porozumienia osiągniętego we wrześniu 2009 r. podczas szczytu G-20 w Pittsburghu, zgodnie z którym należy wprowadzić odpowiednie regulacje obejmujące wszystkie podmioty, rynki i produkty.

(4)       W niniejszej dyrektywie określono wymogi dotyczące sposobu zarządzania przez ZAFI AFI, za które odpowiadają. W niektórych przypadkach wymogi te mogą mieć pośredni wpływ na AFI.

(4a)     Niniejsza dyrektywa powinna przewidywać jednego ZAFI dla każdego zarządzanego w jej ramach AFI, który to ZAFI powinien odpowiadać za zgodność z wymogami niniejszej dyrektywy. ZAFI powinien być zewnętrznym zarządzającym, to jest osobą prawną wyznaczoną przez AFI lub działającą w imieniu AFI. Ewentualnie, AFI sam pełni funkcję ZAFI, jeżeli jest funduszem wewnętrznie zarządzanym, tzn. decyzje dotyczące zarządzania są podejmowane przez organ zarządzający AFI i zadania tego nie powierzono podmiotowi zewnętrznemu. W drugim przypadku AFI powinien zatem spełniać wszystkie wymogi wobec ZAFI zgodnie z niniejszą dyrektywą oraz posiadać odnośne zezwolenie. Ponadto wewnętrznie zarządzany AFI nie powinien posiadać zezwolenia jako zewnętrzny zarządzający więcej niż jednym innym AFI.

(5)       Zakres niniejszej dyrektywy powinien ograniczać się do zarządzania przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które pozyskują kapitał od wielu inwestorów, aby inwestować go zgodnie z określoną lub uznaniową polityką inwestycyjną na rachunek tych inwestorów. Niniejsza dyrektywa powinna obejmować zarządzających wszystkimi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które nie wymagają zezwolenia na prowadzenie działalności jako UCITS. Istnieją jednak ZAFI, których nie należy zobowiązywać do przestrzegania przepisów nieodpowiednich w stosunku do niektórych AFI z uwagi na szczególny charakter i specyfikę takich AFI. Ponadto zasada proporcjonalności wymaga, by ZAFI zarządzający określonymi AFI podlegali wyłącznie szczegółowym przepisom niniejszej dyrektywy lub wymogom zmienionym odpowiednio w celu uzyskania proporcjonalności. Przypadki obejmujące, na przykład, sztuczne rozdzielenie funduszy, którymi zarządzają ci sami ZAFI, nie powinny prowadzić do obchodzenia przepisów dyrektywy. Aby uwzględnić rozwój rynków finansowych, Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) nr …/2010[8] powinien okresowo dokonywać przeglądu kryteriów, które należy spełnić, aby móc korzystać z tego uproszczonego systemu. Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do zarządzających inwestycjami bez możliwości łączenia aktywów, takimi jak fundacje, państwowe fundusze majątkowe, banki centralne czy instytucje kredytowe, instytucje pracowniczych programów emerytalnych lub instytucje jedynie zarządzające funduszami pracowniczych programów emerytalnych, zakłady ubezpieczeń lub zakłady reasekuracji przechowujące aktywa na własny rachunek lub przedsiębiorstwo, które zasadniczo działa jako jednostka holdingowa dla grupy spółek zależnych i które posiada udziały strategiczne w przedsiębiorstwach raczej z zamiarem długoterminowego przechowywania niż w celu generowania zysków poprzez zbywanie w określonym czasie, uznawane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania. Przedsiębiorstwa inwestycyjne uprawnione na podstawie dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych i instytucje kredytowe uprawnione na podstawie dyrektywy 2006/48/WE nie powinny potrzebować zezwolenia na podstawie niniejszej dyrektywy, aby móc świadczyć usługi inwestycyjne związane z AFI. Przedsiębiorstwa inwestycyjne i instytucje kredytowe uprawnione do tego na mocy dyrektywy 2006/48/WE powinny jednak mieć możliwość świadczenia wyłącznie usług inwestycyjnych związanych z AFI, gdy jednostki uczestnictwa lub udziały w takich AFI mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z niniejszą dyrektywą i tylko w przewidzianym w niej zakresie.

(6)       Aby zapobiec nakładaniu nadmiernych lub nieproporcjonalnych wymogów, w niniejszej dyrektywie przewidziano różne zwolnienia z wymogów w stosunku do określonych ZAFI ▌. Nie jest prawdopodobne, aby działalność takich ZAFI miała istotne konsekwencje dla stabilności finansowej lub sprawnego funkcjonowania rynku. ▌ZAFI, którzy są wyłączeni spod przepisów niniejszej dyrektywy, powinni w dalszym ciągu podlegać odpowiednim przepisom krajowym. Powinna jednak istnieć możliwość, aby byli traktowani jak ZAFI, jeżeli dokonają takiego dobrowolnego wyboru zgodnie z procedurą przewidzianą w niniejszej dyrektywie.

(7)       Celem niniejszej dyrektywy jest ustanowienie zharmonizowanych i rygorystycznych ram regulacyjnych i nadzorczych dla działalności ZAFI. Zezwolenie wydane na podstawie niniejszej dyrektywy powinno obejmować usługi zarządzania i administrowania AFI na terenie całej Unii. Uprawnieni ZAFI powinni oprócz tego mieć prawo do wprowadzania AFI z siedzibą w Unii do obrotu na terenie całej Unii wśród inwestorów branżowych, z zastrzeżeniem procedury notyfikacyjnej.

(8)       Niniejsza dyrektywa nie zawiera uregulowań dotyczących AFI, w związku z tym dopuszcza przyjęcie lub utrzymanie przez państwa członkowskie dodatkowych wymogów dotyczących AFI mających siedzibę na ich terytorium. Możliwość nakładania przez państwo członkowskie dodatkowych wymogów na AFI mające siedzibę na jego terytorium nie powinna jednak pozbawiać ZAFI posiadającego zezwolenie wydane zgodnie z niniejszą dyrektywą, ale uzyskane w innym państwie członkowskim, prawa do wprowadzania do obrotu wśród inwestorów branżowych AFI, które mają siedzibę w innym państwie niż państwo członkowskie nakładające dodatkowe wymogi i w związku z tym nie podlegają takim dodatkowym wymogom i nie mają obowiązku ich spełnić.

(9)       Bez uszczerbku dla innych stosujących się instrumentów prawa unijnego, państwa członkowskie mogą nałożyć na ZAFI bardziej rygorystyczne wymogi w każdym przypadku, gdy ZAFI wprowadza AFI do obrotu wyłącznie wśród inwestorów detalicznych lub gdy ZAFI wprowadza ten sam AFI do obrotu zarówno wśród inwestorów branżowych, jak i detalicznych, niezależnie od tego, czy jednostki uczestnictwa lub udziały w tym AFI są wprowadzane do obrotu krajowego lub transgranicznego. Dwa powyższe wyjątki umożliwiają państwom członkowskim wprowadzanie dodatkowych zabezpieczeń, które państwa te uznają za konieczne z punktu widzenia ochrony inwestorów detalicznych. Rozwiązanie to jest związane z faktem, że AFI często nie mają płynności finansowej i są poważnie zagrożone utratą dużej części kapitału. Strategie inwestycyjne dotyczące AFI z reguły nie są dostosowane do profilu inwestycyjnego i potrzeb inwestorów detalicznych. Są one bardziej odpowiednie dla inwestorów branżowych i inwestorów posiadających duży portfel inwestycyjny, który amortyzuje wysokie ryzyko straty związane z tego typu inwestycjami. Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na wprowadzanie do obrotu ▌niektórych typów AFI zarządzanych przez ZAFI wśród inwestorów detalicznych na swoim terytorium, wyłączając fundusze funduszy posiadające ponad 30% inwestycji bazowych w AFI i nieobjęte europejskim paszportem umożliwiającym wprowadzanie do obrotu na mocy niniejszej dyrektywy. Instytucje unijne, a w szczególności Komisja, powinny jednak rozważyć, czy należy zaproponować szczególne unijne ramy określające wspólne zasady dystrybucji AFI wśród inwestorów detalicznych w Unii. W świetle art. 19 ust. 4 i 5 dyrektywy 2004/39/WE państwa członkowskie zezwalające na wprowadzanie AFI do obrotu wśród inwestorów detalicznych powinny w dalszym ciągu dbać o tworzenie odpowiednich zabezpieczeń. Przedsiębiorstwa inwestycyjne uprawnione zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, które świadczą usługi inwestycyjne na rzecz klientów detalicznych, muszą uwzględniać te dodatkowe zabezpieczenia oceniając, czy dany AFI jest odpowiedni dla danego klienta detalicznego. Jeżeli państwo członkowskie zezwala na wprowadzanie AFI do obrotu wśród inwestorów detalicznych na swoim terytorium, możliwość wprowadzania AFI do obrotu powinna być niezależna od tego, w którym państwie członkowskim mieści się siedziba ZAFI, a stosowanie ewentualnych przepisów dodatkowych powinno być zgodne z zasadą niedyskryminacji.

(9a)     Dyrektywa ta nie powinna powstrzymywać inwestorów przed zbywaniem jednostek uczestnictwa bądź udziałów, które mają w AFI na rynku kapitałowym, ani nie ograniczać ich w tym zakresie. Włączanie do oferty publicznej bądź plasowanie takich jednostek uczestnictwa lub udziałów stanowiące inicjatywę ZAFI zarządzających takim AFI należy traktować dla celów niniejszej dyrektywy jako wprowadzanie przez takich ZAFI do obrotu.

(10)     W celu zapewnienia wysokiego stopnia ochrony klientom przedsiębiorstw inwestycyjnych w rozumieniu dyrektywy 2004/39/WE, AFI nie powinny być uznawane za niekompleksowe instrumenty finansowe dla celów tej dyrektywy. W związku z tym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2004/39/WE.

(10a)   Zgodnie z zasadą proporcjonalności i z uwagi na znaczne pokrywanie się wymogów dotyczących zezwoleń, określonych w dyrektywie 2009/65/WE, oraz wymogów określonych w niniejszej dyrektywie, zarządzający posiadający zezwolenie na mocy jednej z tych dyrektyw powinni być również uprawnieni na mocy drugiej z nich, pod wyłącznym warunkiem spełnienia wszelkich odnośnych wymogów dodatkowych dotyczących nowego zezwolenia. W związku z tym możliwe powinny być wzajemne odesłania dotyczące dokumentów, o ile zawarte w nich informacje pozostają niezmienione. Pod kątem tego samego celu należy zatem zmienić dyrektywę 2009/65/WE.

(11)     Konieczne jest dodanie przepisów przewidujących stosowanie minimalnych wymogów kapitałowych, aby zagwarantować ciągłość i stałość usług zarządzania świadczonych przez ZAFI. Wymogi dotyczące kapitału bieżącego powinny pokrywać potencjalną ekspozycję ZAFI związaną z odpowiedzialnością zawodową w zakresie całej działalności ZAFI, w tym w zakresie usług zarządzania świadczonych w ramach powierzenia zadań lub na podstawie upoważnienia. Wymóg dotyczący funduszy własnych powinien zatem podlegać takim samym pułapom jak te określone w dyrektywie 2009/65/WE. Ponadto fundusze własne powinny być zainwestowane w aktywa płynne lub łatwo wymienialne na środki pieniężne w krótkim terminie oraz nie powinny zawierać pozycji spekulacyjnych.

(12)     Konieczne jest zagwarantowanie, że działalność ZAFI będzie poddana solidnej kontroli w zakresie zarządzania. Sposób zarządzania i organizacji ZAFI powinien ograniczać do minimum konflikty interesów. Niedawne wydarzenia uwidaczniają krytyczną potrzebę oddzielenia funkcji przechowywania aktywów i funkcji zarządczej oraz oddzielenia aktywów inwestorów od aktywów zarządzającego. W tym celu konieczne jest, aby ZAFI wyznaczał lub dbał o wyznaczenie depozytariusza, który nie jest częścią ZAFI, i powierzał mu zadania księgowania środków pieniężnych inwestorów na odrębnym rachunku, przechowywania instrumentów finansowych oraz kontrolowania, czy AFI lub ZAFI działający w imieniu AFI uzyskał własność wszystkich pozostałych aktywów. Aby ułatwić szybki i skuteczny zwrot aktywów inwestorów, depozytariusz powinien odpowiadać przed ZAFI, AFI i zbiorowo przed inwestorami AFI, z wyjątkiem przypadków gdy takie straty są wynikiem działania „siły wyższej”. W tym kontekście „siła wyższa” oznacza nieprzewidziane zdarzenia zewnętrzne powodujące straty, na które depozytariusz nie ma wpływu i których konsekwencji nie można było uniknąć pomimo przestrzegania wymogów należytej staranności określonych w niniejszej dyrektywie.

(12-a) Na odpowiedzialność depozytariusza nie powinno mieć wpływu jej przeniesienie na uprawnioną stronę trzecią. Jednak w przypadku gdy depozytariusz jest pozbawiony możliwości wykonywania swoich funkcji na mocy prawa kraju trzeciego lub w wyniku nieprzewidywalnego zdarzenia zewnętrznego, powinien mieć możliwość uwolnienia się od odpowiedzialności po uzyskaniu zgody właściwego organu danego państwa członkowskiego. Takie uwolnienie się od odpowiedzialności powinno być możliwe tylko raz.

(12a)   W oświadczeniu przywódców państw wydanym po szczycie G-20 w Pittsburghu we wrześniu 2009 r. przedstawiono międzynarodowe porozumienie w sprawie wynagrodzenia pracowników banków i innych przedsiębiorstw o znaczeniu systemowym oferujących usługi finansowe. W celu zapobieżenia ewentualnemu niekorzystnemu wpływowi źle zaprojektowanych struktur wynagrodzeń na prawidłowość zarządzania ryzykiem i kontrolę podejmowania ryzyka przez osoby fizyczne należy wyraźnie zobowiązać ZAFI, aby w odniesieniu do kategorii pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na ich profil ryzyka lub profil ryzyka AFI, którymi zarządzają, ustanowiły i stosowały politykę i praktyki w zakresie wynagrodzeń, które są zgodne ze skutecznym zarządzaniem ryzykiem. Owe kategorie pracowników powinny obejmować co najmniej pracowników wyższego szczebla kierowniczego, osoby podejmujące ryzyko działalności i osoby sprawujące kontrolę. Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do określania wytycznych w sprawie prawidłowej polityki wynagrodzeń po konsultacjach z ESMA. Ważne jest, aby zapewnić odpowiednią spójność przepisów dotyczących prawidłowego wynagrodzenia adresowanych do ZAFI z przepisami dla instytucji kredytowych i przedsiębiorstw inwestycyjnych. Takie wiążące wytyczne powinny zatem gwarantować zgodność z przepisami dotyczącymi wynagrodzeń określonymi w dyrektywach 2006/48/WE i 2006/49/WE.

(12b)   Aby uniknąć podejmowania nadmiernego ryzyka oraz zapewnić większą zbieżność interesów, ZAFI powinni zaangażować część własnych środków pieniężnych w AFI, którymi zarządzają, pod warunkiem że specyfika tych AFI nie uniemożliwia takiego zobowiązania.

(12c)   Komisja powinna przedstawić odpowiedni horyzontalny wniosek ustawodawczy precyzujący obowiązki i odpowiedzialność depozytariusza i regulujący prawo depozytariusza z jednego państwa członkowskiego do świadczenia usług w innym państwie członkowskim (paszport). Ten wniosek ustawodawczy powinien zastąpić odnośne wymogi związane z pełnieniem funkcji depozytariusza określone w niniejszej dyrektywie.

(12d)   Komisja powinna zagwarantować, że wymogi dotyczące depozytariuszy określone w niniejszej dyrektywie będą miały zastosowanie do depozytariuszy UCITS, i powinna w tym celu dokonać odpowiedniego przeglądu dyrektywy 2009/65/WE do dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

(13)     Z punktu widzenia ochrony interesów inwestorów niezwykle istotna jest rzetelna i obiektywna wycena aktywów. Na potrzeby wyceny aktywów ZAFI stosują różnorodne metodyki i systemy, w zależności od aktywów i rynków, w które głównie inwestują. Różnice te należy brać pod uwagę. Proces wyceny aktywów i obliczania wartości netto aktywów powinien być funkcjonalnie niezależny od funkcji zarządczych ZAFI. W odpowiednich przypadkach ZAFI powinni mieć możliwość powierzenia wyceny i obliczania wartości netto aktywów podmiotowi trzeciemu.

(14)     ZAFI może powierzyć innemu podmiotowi wykonywanie niektórych swoich funkcji zgodnie z niniejszą dyrektywą. ZAFI powinni pozostawać odpowiedzialni za właściwe wykonywanie swoich funkcji i za przestrzeganie przepisów niniejszej dyrektywy.

(15)     Ponieważ ZAFI stosujący w swoich strategiach finansowych ▌dźwignie finansowe mogą w szczególnych okolicznościach przyczynić się do narastania ryzyka systemowego lub zakłóceń na rynkach, należy nałożyć szczególne wymogi na ZAFI stosujących specjalne techniki, z którymi wiążą się określone zagrożenia. Państwa członkowskie nie gromadzą systematycznie informacji niezbędnych do wykrywania i monitorowania takich zagrożeń oraz reagowania na nie i nie dzielą się nimi, co pomogłoby państwom członkowskim identyfikować potencjalne źródła zagrożeń dla stabilności rynków finansowych w Unii. W celu naprawienia tej sytuacji ZAFI, którzy stale stosują duże dźwignie finansowe w swoich strategiach inwestycyjnych, powinni podlegać specjalnym wymogom. ZAFI ci powinni być zobowiązani do określania pułapów dźwigni finansowej w odniesieniu do każdego AFI, którym zarządzają, oraz do ujawniania informacji o stosowaniu przez nie dźwigni finansowej i o jej źródłach. Ujawnione dane należy przesyłać ESMA i przekazywać je innym organom w Unii, aby ułatwić zbiorczą analizę wpływu dźwigni finansowej stosowanej przez ZAFI na unijny system finansowy oraz przygotowanie wspólnych działań zaradczych. Właściwe organy powinny też przekazywać te dane Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego, ustanowionej na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr .../2010 z …^[9]* (rozporządzenie w sprawie ESRB), celem ich wykorzystania przy wykonywaniu powierzonych jej obowiązków. Uważa się za konieczne, by na podstawie tych danych i po uwzględnieniu wskazówek ESRB zapewnić ESMA możliwość określania, czy dźwignia wykorzystana przez ZAFI stanowi poważne ryzyko dla stabilności i rzetelności systemu finansowego, oraz ustalania środków zapobiegawczych, które należy podjąć (w tym pułapów ograniczających poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI). ESMA powinien niezwłocznie informować o wszelkich tego typu ustaleniach Komisję i właściwe organy. Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego każdego ZAFI, który podlega takim ustaleniom, powinien wdrożyć decyzje ESMA.

(15a)   Biorąc pod uwagę ogólny cel stabilności finansowej i ograniczania ryzyka systemowego, szczególną uwagę należy zwrócić na instytucje finansowe, takie jak kredytodawcy i brokerzy ubezpieczeniowi, które są kluczowymi partnerami AFI i uczestniczą aktywnie w procesach tworzenia ryzyka. Oprócz dostosowania się do wymogów w zakresie ujawniania informacji właściwym organom, instytucje te powinny też podlegać specjalnym wymogom kapitałowym, biorąc pod uwagę podejmowane przez nie ryzyko, w zależności od ich powiązań z AFI. Ponadto brokerzy ubezpieczeniowi i inni kredytodawcy ZAFI i AFI powinni przestrzegać wszystkich obowiązujących przepisów, a zwłaszcza dyrektyw 2006/48/WE i 2006/49/WE, w przypadku regulacji ostrożnościowej. Ponadto w odpowiednich tekstach legislacyjnych należy pilnie poruszyć kwestię konfliktu interesów, do którego dochodzi w przypadku, gdy instytucje te same zarządzają AFI równolegle do świadczenia usług swoim klientom. W związku z tym konieczne jest ustanowienie specjalnej koordynacji pomiędzy ESMA a Europejskim Organem Nadzoru Bankowego ustanowionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2010 z ...^[10]* (rozporządzenie w sprawie EBA) w celu kontrolowania poziomu finansowania przyznanego takim ZAFI przez instytucje finansowe zaangażowane w te działania.

▌

(16a)   Krótka sprzedaż jest powszechną praktyką rynkową, szeroko stosowaną przez ZAFI i innych uczestników rynku. Chociaż może ona czasami odgrywać przydatną rolę w utrzymaniu płynności rynków, powoduje również ich większą zmienność i przyczynia się do ich destabilizacji z powodu swojego skutku procyklicznego. Krótka sprzedaż może przyczyniać się do zakłóceń na rynkach zwłaszcza w skrajnych warunkach rynkowych. Rola krótkiej sprzedaży w przyspieszaniu pogarszania się sytuacji na rynku wychodzi od na jaw za każdym razem, gdy dochodzi do kryzysu rynków finansowych. Ponadto krótka sprzedaż może przyczyniać się do rozpowszechniania fałszywych pogłosek w celu czerpania korzyści ze spadków na rynku. Jako że właściwe funkcjonowanie i integralność rynków mają kluczowe znaczenie dla przywrócenia zaufania inwestorów długoterminowych, którzy są niezwykle ważni dla finansowania gospodarki, i ponieważ integracja rynków finansowych wymaga stosowania wspólnych praktyk w całej Unii, aby zapobiec wybieraniu sądu ze względu na możliwość korzystniejszego rozstrzygnięcia sprawy, krótka sprzedaż powinna odbywać się w zharmonizowanych ramach prawnych, tak aby ograniczyć jej potencjalne destabilizujące oddziaływanie. W tym celu Komisja powinna zaproponować środek horyzontalny na poziomie unijnym, który zapewniałby równe szanse dla ZAFI i innych podmiotów stosujących krótką sprzedaż i zakazywałby w Unii stosowania niezabezpieczonej krótkiej sprzedaży. W związku z tym dyrektywa 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)[11] powinna zostać zmieniona i powinna zakazywać niezabezpieczonej krótkiej sprzedaży.

(17)     Należy zadbać o to, aby ZAFI dostarczał wszystkim przedsiębiorstwom, wobec których jest podmiotem kontrolującym lub dominującym, informacje niezbędne danemu przedsiębiorstwu do oceny skutków, jakie będzie miał ten stosunek kontroli w krótkim lub średnim okresie na jego sytuację ekonomiczno-socjalną. Jeżeli ZAFI zarządzają AFI, które mogą sprawować kontrolę nad emitentem, którego akcje są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, informacje są ujawniane zgodnie z dyrektywą 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia[12] oraz dyrektywą 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym[13]. Zatem dla zagwarantowania równych warunków dla emitentów i przedsiębiorstw nienotowanych na rynku regulowanym, w które inwestują ZAFI, wymogi niniejszej dyrektywy powinny mieć zastosowanie do ZAFI zarządzających AFI, które mogą sprawować kontrolę nad emitentem, którego akcje są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, tylko w takim zakresie, w jakim wykraczają one poza już istniejące przepisy prawa UE mające zastosowanie do emitentów. W tym celu ZAFI zarządzający AFI, który może kontrolować przedsiębiorstwa nienotowane na rynku regulowanym, powinni podlegać szczególnym wymogom, w szczególności wymogowi zgłaszania takiego stosunku kontroli oraz ujawniania przedsiębiorstwu i wszystkim pozostałym wspólnikom lub akcjonariuszom informacji na temat planów ZAFI dotyczących przyszłego rozwoju przedsiębiorstwa i innych planowanych zmian w kontrolowanym przedsiębiorstwie. W celu zagwarantowania przejrzystości kontrolowanego przedsiębiorstwa należy wprowadzić zaostrzone wymogi sprawozdawcze. Sprawozdania roczne odpowiedniego AFI powinny być uzupełniane o informacje dotyczące charakteru inwestycji i kontrolowanego przedsiębiorstwa.

(17a)   Należy dopilnować, aby spółki portfelowe nie podlegały bardziej restrykcyjnym wymogom niż inni emitenci lub inne przedsiębiorstwa nienotowane na rynku regulowanym przyjmujące inną prywatną inwestycję aniżeli inwestycja ze strony AFI. Przepisy w zakresie przedsiębiorczości winny opierać się na zasadzie przejrzystości, zaś wszelkie formy dyskryminacji polegające np. na nakładaniu obowiązku ujawniania szczegółowych informacji dotyczących portfela, strategii spółki i planu jej rozwoju w oparciu o strukturę własności tego podmiotu zakłócałyby uczciwą konkurencję oraz zagrażałyby finansowaniu innowacji w Unii Europejskiej. Wpływałoby to również na prawa pozostałych udziałowców. W tym celu Komisja powinna przeprowadzić przegląd wszystkich odnośnych przepisów w sprawie prawa spółek, jak również odnośnych dyrektyw w sprawie sektora finansowego najpóźniej do dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy oraz powinna wprowadzić konieczne zmiany w formie wniosku ustawodawczego, w tym poprzez wprowadzenie wszelkich odpowiednich poprawek w niniejszej dyrektywie. Sprawozdanie Komisji oraz powiązany z nim wniosek winny gwarantować te same warunki funkcjonowania spółek portfelowych i innych. W swoim sprawozdaniu i wniosku Komisja powinna uwzględnić ochronę praw udziałowców, jak również potrzebę takich samych reguł funkcjonowania na całym świecie oraz konkurencyjności na poziomie europejskim w zakresie finansowania innowacji i rozwoju technologii.

(17b)   Aby uniknąć potencjalnej wyprzedaży aktywów, aktywa netto przedsiębiorstwa docelowego kontrolowanego przez AFI powinny być zgodne z przepisami systemu adekwatności kapitałowej określonymi w drugiej dyrektywie w sprawie prawa spółek[14].

(18)     Obecnie wielu ZAFI zarządza AFI mającymi siedzibę w kraju trzecim. Uprawnieni ZAFI powinni mieć prawo zarządzać AFI mającymi siedzibę w kraju trzecim, z zastrzeżeniem odpowiednich ustaleń gwarantujących odpowiednie administrowanie tymi AFI i efektywne przechowywanie aktywów inwestowanych przez unijnych inwestorów.

(19)     ZAFI powinni mieć także możliwość wprowadzania AFI mających siedzibę w kraju trzecim do obrotu wśród inwestorów branżowych zarówno w rodzimym państwie członkowskim ZAFI, jak i w innych państwach członkowskich. Prawo to powinno podlegać warunkom w postaci dopełnienia procedur notyfikacyjnych oraz spełnienia wymogów określonych dla kraju trzeciego. W przypadku gdy ZAFI ma też siedzibę w kraju trzecim, należy go zobowiązać do przestrzegania niniejszej dyrektywy, tak aby podlegał tym samym zobowiązaniom co ZAFI z siedzibą w Unii Europejskiej, jednocześnie korzystając z tych samych praw przyznanych na mocy niniejszej dyrektywy.

(20)     W odniesieniu do aktywów znajdujących się w kraju trzecim oraz w szczególnych okolicznościach ZAFI powinni mieć prawo powierzania zadań administracyjnych podmiotowi mającemu siedzibę w kraju trzecim, pod warunkiem istnienia koniecznych zabezpieczeń. Na podobnej zasadzie depozytariusz może powierzać wykonanie niektórych swoich obowiązków wobec AFI mającego siedzibę w kraju trzecim depozytariuszowi mającemu siedzibę w tym samym kraju trzecim, pod warunkiem że prawodawstwo tego kraju gwarantuje inwestorowi poziom ochrony interesów równoważny poziomowi ochrony w Unii. Ponadto ZAFI powinien mieć możliwość dokonywania wyboru, wyznaczania i okresowej oceny takiej osoby trzeciej oraz ustaleń dotyczących powierzonych jej spraw z należytą dbałością, starannością i rzetelnością. ▌ZAFI powinni mieć również możliwość wyznaczania niezależnego pod względem prawnym lub funkcjonalnym taksatora, który ma siedzibę w kraju trzecim.

(21)     Podstawowa zasada niniejszej dyrektywy powinna brzmieć, że ZAFI mający siedzibę w kraju trzecim korzysta z praw przyznanych na mocy niniejszej dyrektywy (takich jak prawo wprowadzania do obrotu jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI w całej Unii pod warunkiem posiadania wizy) tylko, jeżeli podlegają obowiązkom określonym w niniejszej dyrektywie. Powinno to zagwarantować równe warunki konkurencji z ZAFI mającymi siedzibę w Unii (kwestia równych szans). W związku z tym w niniejszej dyrektywie należy wprowadzić środki umożliwiające ZAFI z siedzibą w kraju trzecim uzyskiwanie zezwolenia na mocy jej przepisów. W celu uwzględnienia obaw dotyczących kwestii praktycznych i związanych z suwerennością państwową niniejsza dyrektywa powinna zobowiązywać ZAFI mających siedzibę w kraju trzecim do dobrowolnego przestrzegania jej przepisów. Aby to zagwarantować, w niniejszej dyrektywie należy ustanowić środki, za pośrednictwem których organ nadzoru właściwy dla danego ZAFI, wspólnie z ESMA i właściwymi organami unijnymi, egzekwuje przestrzeganie niniejszej dyrektywy.

(21a)   Komisja powinna rozważyć opcję utworzenia unijnego systemu prywatnego plasowania.

(21b)   Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać negatywnie na obecną sytuację, w której inwestor branżowy mający siedzibę w Unii może inwestować w AFI z siedzibą w Unii z własnej inicjatywy niezależnie od tego, gdzie ZAFI ma swoją siedzibę.

(22)     Niezbędne jest dokładniejsze określenie uprawnień i obowiązków właściwych organów odpowiedzialnych za wdrażanie niniejszej dyrektywy oraz wzmocnienie mechanizmów potrzebnych do zagwarantowania koniecznego poziomu transgranicznej współpracy nadzorczej. Niniejsza dyrektywa powinna przyznać ESMA rolę koordynacyjną i prawo wydawania wytycznych skierowanych do właściwych organów nadzoru i prawo egzekwowania przepisów niniejszej dyrektywy.

(22a)   Chcąc zachować spójność z proponowanym dla Unii nowym systemem nadzoru, niniejsza dyrektywa powinna przyznawać ESMA bezpośrednie uprawnienia w zakresie nadzoru, a także prawo interweniowania na rynkach w pewnych okolicznościach, określania w pewnych okolicznościach poziomów dźwigni finansowej oraz rozwiązywania sporów pomiędzy właściwymi organami.

(23)     Prowadzenie przez ZAFI na niektórych rynkach finansowych działalności na dosyć dużą skalę może w niektórych okolicznościach utrudniać sprawne funkcjonowanie tych rynków, zwłaszcza w przypadku gdy AFI zarządzane przez ZAFI nie posiadają znaczących udziałów w produktach lub instrumentach bazowych wykorzystywanych przez te rynki. Działalność ZAFI może na przykład spowodować nadmierną zmienność rynków lub niekorzystnie wpłynąć na prawidłowość wycen instrumentów, które znajdują się w obrocie na tych rynkach. W związku z tym uważa się za konieczne zagwarantowanie właściwym organom i ESMA uprawnień niezbędnych do monitorowania działalności ZAFI na tych rynkach oraz do interweniowania, gdy jest to wymagane, aby chronić prawidłowe funkcjonowanie tych rynków.

(24)     Państwa członkowskie powinny określić zasady stosowania sankcji w przypadku naruszenia przepisów niniejszej dyrektywy, zgodne z wytycznymi ustanowionymi przez ESMA, oraz zapewnić ich wdrożenie. Sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(25)     Wymiana lub przekazywanie informacji pomiędzy ESMA, ESRB, właściwymi organami, innymi organami, instytucjami lub osobami powinny się odbywać zgodnie z zasadami przekazywania danych osobowych określonymi w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[15].

▌

(27)     Komisji należy ▌przyznać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu, szczególnie tych niezbędnych do wdrożenia niniejszej dyrektywy. ▌

▌

(29)     Z uwagi na fakt, iż cel niniejszej dyrektywy, to znaczy zagwarantowanie wysokiego poziomu ochrony konsumentów i inwestorów poprzez ustanowienie wspólnych ram wydawania zezwoleń dla ZAFI i nadzoru nad nimi, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, czego dowodzą braki w obowiązujących regulacjach krajowych i nadzorze nad tymi podmiotami w państwach członkowskich, w związku z czym możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie unijnym, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Rozdział I

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące zezwoleń, bieżącej działalności i przejrzystości w odniesieniu do zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI).

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.        Niniejsza dyrektywa stosuje się do ▌ ZAFI mających siedzibę w Unii, którzy świadczą usługi zarządzania na rzecz co najmniej jednego alternatywnego funduszu inwestycyjnego (AFI), niezależnie od:

a)        umiejscowienia siedziby AFI w Unii czy też ▌w kraju trzecim;

b)        świadczenia usług przez ZAFI bezpośrednio czy też w ramach powierzenia zadań;

c)        otwartego czy też zamkniętego charakteru AFI;

ca)      utworzenia AFI na mocy prawa zobowiązaniowego lub powierniczego, prawa statutowego lub jakiejkolwiek innej podstawy prawnej;

d)        formy prawnej ▌ZAFI.

1a.      W przypadkach gdy prawo regulujące organizację AFI wymaga ustanowienia rady nadzorczej lub innego organu zarządzającego, a AFI nie wyznacza ZAFI, dla celów niniejszej dyrektywy AFI sam pełni funkcję ZAFI.

1b.      Niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia ani nie zakazuje inwestorom zbywania posiadanych jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI na rynku kapitałowym. Włączanie do oferty publicznej bądź plasowanie takich jednostek uczestnictwa lub udziałów stanowiące inicjatywę ZAFI zarządzających takim AFI należy traktować dla celów niniejszej dyrektywy jako wprowadzanie przez takich ZAFI do obrotu.

2.        ZAFI posiadający zezwolenie wydane zgodnie z niniejszą dyrektywą, które uprawnia ich do świadczenia usług zarządzania na rzecz jednego AFI lub większej ich liczby, mogą również wprowadzać do obrotu jednostki uczestnictwa lub udziały w AFI wśród inwestorów branżowych w Unii, na warunkach określonych w rozdziale VI i, we właściwych przypadkach, w art. 35.

3.        Państwa członkowskie zapewniają ZAFI, którzy korzystają z wyłączeń określonych w art. 2-a i 2a, prawo do traktowania jak ZAFI objęci zakresem niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2-a

Wyłączenia

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

a)        UCITS lub ich spółek zarządzających lub inwestycyjnych uprawnionych zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE, o ile te spółki zarządzające lub inwestycyjne nie zarządzają AFI;

b)        instytucji kredytowych, instytucji pracowniczych programów emerytalnych, instytucji jedynie zarządzających funduszami pracowniczych programów emerytalnych, zakładów ubezpieczeń i reasekuracji lub wszelkich innych regulowanych instytucji, o ile inwestują one wyłącznie na własny rachunek;

c)        pozakrajowych instytucji, takich jak Bank Światowy, MFW, EBC, EBI, EFI, innych instytucji ponadnarodowych oraz podobnych organizacji międzynarodowych – gdy takie instytucje lub organizacje zarządzają AFI lub większą ich liczbą, o ile AFI te działają w interesie publicznym;

d)        banków centralnych;

e)        ZAFI, którzy są firmami holdingowymi obracającymi swoimi udziałami na regulowanym rynku unijnym i którzy nie dają swoim akcjonariuszom żadnych praw do umorzeń ani odkupu.

Artykuł 2a

Szczególne lub częściowe wyłączenia

1.        ZAFI, którzy spełniają poniższe kryteria, muszą przestrzegać jedynie postanowień Rozdziału II (zezwolenie), art. 9 (zasady ogólne – etyka) oraz art. 21, 24 i 25 (obowiązki sprawozdawcze wobec właściwych organów):

a)        ZAFI świadczący usługi zarządzania wyłącznie na rzecz swoich przedsiębiorstw dominujących, swoich przedsiębiorstw zależnych lub innych przedsiębiorstw zależnych ich przedsiębiorstw dominujących;

b)        ZAFI w odniesieniu do AFI z maksymalnie trzema inwestorami branżowymi, którzy sami nie są innymi AFI lub UCITS;

c)        ZAFI w formie rządów krajowych, władz regionalnych i lokalnych oraz organów bądź instytucji, które zarządzają funduszami wspierającymi systemy zabezpieczenia społecznego i systemy emerytalne;

d)        ZAFI w formie zarządzanych wewnętrznie AFI, które posiadają osobowość prawną, nie przyznają swoim akcjonariuszom praw umorzenia lub odkupu, inwestują przede wszystkim w zbywalne papiery wartościowe i których akcje wprowadzane są do obrotu na regulowanym rynku unijnym;

e)        ZAFI zarządzający programami uczestnictwa pracowników.

ZAFI objęty zakresem niniejszego ustępu nie stosuje procedury określonej w art. 33 do wprowadzania do obrotu jednostek uczestnictwa lub udziałów w zarządzanym przez siebie AFI wśród inwestorów branżowych w innym państwie członkowskim.

2.        Do ZAFI bez znaczenia systemowego zastosowanie mają wyłącznie Rozdział II (zezwolenie), art. 9 i 10 (etyka i zapobieganie konfliktom interesów), art. 19-20 (wymogi dotyczące przejrzystości), art. 21, 24 i 25 (obowiązki sprawozdawcze wobec właściwych organów), art. 11 (zarządzanie ryzykiem), art. 14 (kapitał) i Rozdział VIII (nadzór) niniejszej dyrektywy.

3.        W przypadku gdy dany AFI jest funduszem inwestującym na rynku nieruchomości w związku z art. 16, okresowa wycena jest opcjonalna. Częstotliwość wykonywania wyceny jest zgodna z przepisami dotyczącymi AFI. Art. 17 (depozytariusz) nie ma zastosowania do takiego AFI.

4.        ZAFI powinni zachować zgodność z niniejszą dyrektywą w odniesieniu do każdego zarządzanego przez siebie AFI typu private equity, jak następuje:

a)        zastosowanie mają Rozdział II (zezwolenie), art. 9 i 10 (etyka i zapobieganie konfliktom interesów), art. 18 (powierzanie funkcji), art. 19-20 (sprawozdanie roczne i ujawnianie informacji inwestorom), Rozdział V (obowiązki ZAFI zarządzających szczególnymi typami AFI), Rozdział VII (kraje trzecie) i Rozdział VIII (nadzór);

b)        na zasadzie odstępstwa od art. 16 wycena okresowa jest opcjonalna, jednak jej częstotliwość jest zgodna z przepisami dotyczącymi AFI i w każdym przypadku jest wykonywana za każdym razem, gdy udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI typu private equity są emitowane lub umarzane;

c)        art. 17 nie stosuje się;

Ustępy 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do ZAFI zarządzających AFI typu private equity.

5.        Rozdział V ma zastosowanie do ZAFI objętych zakresem niniejszego artykułu.

6.        Właściwe organy państw członkowskich tworzą wykaz ZAFI objętych niniejszym artykułem. Wykaz ten jest przekazywany Komisji Europejskiej i ESMA.

7.        ESMA dokonuje okresowego przeglądu w celu ustalenia, czy właściwe organy gwarantują, że ZAFI objęty zakresem niniejszego artykułu jest na bieżąco objęty tym zakresem.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a)        „alternatywny fundusz inwestycyjny” lub AFI oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania (w tym jego subfundusze), którego celem jest zbiorowe inwestowanie w aktywa i w rachunki zarządzane na zasadzie dźwigni finansowej i które nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności zgodnie z art. 5 dyrektywy 2009/65/WE;

b)        „zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi” lub ZAFI oznacza osobę prawną lub fizyczną, której działalność polega na zarządzaniu AFI lub większą ich liczbą, która jest odpowiedzialna za zgodność z wymogami niniejszej dyrektywy i która, w zależności od formy prawnej danego AFI, może sama stanowić AFI lub jednostkę zewnętrzną;

c)        „taksator” oznacza osobę prawną lub niezależną pod względem funkcjonalnym służbę ZAFI, posiadającą zezwolenie właściwego organu i przezeń nadzorowaną, która dokonuje wyceny aktywów lub określa wartość udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI;

d)        „usługi zarządzania” oznaczają funkcje określone w załączniku Ia;

e)        „wprowadzanie do obrotu” oznacza publiczną ofertę lub plasowanie – z inicjatywy ZAFI lub pośrednika odpowiedzialnego za dystrybucję – jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI, którymi zarządza ZAFI i których adresatem są inwestorzy mający siedzibę w Unii;

f)         „inwestor branżowy” oznacza inwestora w rozumieniu załącznika II do dyrektywy 2004/39/WE;

g)        „inwestor detaliczny” oznacza inwestora niebędącego inwestorem branżowym;

h)        „rodzime państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, w którym ZAFI otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności, o którym mowa w art. 6;

i)         „przyjmujące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, inne niż rodzime państwo członkowskie, w którym ZAFI świadczy usługi zarządzania na rzecz AFI lub wprowadza do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI;

j)         „właściwe organy” oznaczają organy krajowe, które na mocy przepisów ustawowych lub wykonawczych są uprawnione do nadzorowania ZAFI;

k)        „instrument finansowy” oznacza instrument wskazany w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE;

l)         „dźwignia finansowa” oznacza metodę, za pomocą której ZAFI zwiększa zaangażowanie zarządzanego przez siebie AFI w określone inwestycje, poprzez pożyczanie środków pieniężnych lub papierów wartościowych lub dźwignię finansową związaną z instrumentami pochodnymi, lub w inny sposób, w tym dźwignię finansową wykorzystywaną w przypadku funduszy lub innych jednostek prawnych kontrolowanych przez AFI samodzielnie lub wspólnie z innym AFI i przez co rosną wierzytelności finansowe wspierane przez AFI;

m)       „znaczny pakiet akcji” oznacza każdy posiadany bezpośrednio lub pośrednio pakiet akcji lub udział w ZAFI, który reprezentuje co najmniej 10% kapitału lub praw głosu bądź też taki, który umożliwia wywieranie istotnego wpływu na zarządzanie ZAFI, w którym ten pakiet akcji lub udział występuje. Na potrzeby tej definicji uwzględnia się prawa głosu, o których mowa w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE ▌;

n)        „emitent” oznacza emitenta akcji mającego siedzibę w Unii, w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2004/109/WE;

o)        „przedstawiciele pracowników” oznaczają przedstawicieli pracowników zdefiniowanych w art. 2 lit e) dyrektywy 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiającej ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej[16];

oa)      „przechowywanie” oznacza kontrolę nad odnośnymi aktywami lub ich posiadanie – w charakterze powiernika lub depozytariusza – w imieniu właściciela;

ob)      „depozytariusz” oznacza instytucję, której powierza się obowiązki określone w art. 17;

oc)      „fundusze własne” oznaczają fundusze własne, o których mowa w tytule V rozdział 2 sekcja 1 dyrektywy 2006/48/WE;

od)      „broker ubezpieczeniowy” oznacza bank lub regulowaną firmę handlującą papierami wartościowymi, oferującą usługi obejmujące maklerstwo, finansowanie, rozliczenia i rozrachunki transakcji, usługi powiernicze, zarządzanie ryzykiem i zaplecze wsparcia operacyjnego, usługi konsultingowe i badania;

oe)      „sprzedaż krótka” oznacza sprzedaż papieru wartościowego, którego właścicielem nie jest sprzedający, oraz każdą sprzedaż, którą kończy dostarczenie papieru wartościowego pożyczonego przez sprzedającego lub na jego rzecz;

of)       „niezabezpieczona sprzedaż krótka” oznacza sprzedaż krótką papieru wartościowego, w której przed złożeniem zlecenia sprzedaży krótkiej lub w momencie składania takiego zlecenia sprzedający nie pożyczył papieru wartościowego, który ma dostarczyć kupującemu, ani nie zawarł umowy dotyczącej pożyczki tego papieru wartościowego;

og)      „ZAFI bez znaczenia systemowego” oznacza ZAFI bezpośrednio lub za pośrednictwem przedsiębiorstwa, z którym ZAFI są powiązane poprzez wspólne zarządzanie lub kontrolę albo poprzez znaczny, posiadany bezpośrednio lub pośrednio pakiet akcji, zarządzające portfelami AFI, które nie stosują dźwigni finansowej i w których przypadku wartość poszczególnych zarządzanych aktywów nie przekracza 100 mln EUR, a łącznie - progu w wysokości 250 mln EUR i w których prawa do umorzeń nie mogą być wykonywane przez okres 5 lat od daty utworzenia każdego AFI;

oh)      „branżowa firma holdingowa” oznacza spółkę posiadającą udziały w jednej lub wielu innych spółkach, której celem działalności biznesowej jest realizacja branżowej strategii biznesowej poprzez swe spółki zależne lub spółki powiązane i której głównym celem utworzenia nie jest generowanie przychodów dla inwestorów lub spółek powiązanych poprzez zbycie;

oi)       „przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym” oznacza każde przedsiębiorstwo mające siedzibę w Unii, którego akcje nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE;

oj)       „AFI zarządzający nieruchomościami” oznacza AFI, którego strategia inwestycyjna polega na inwestowaniu w nieruchomości lub aktywa związane z nieruchomościami;

ok)      „AFI typu private equity” oznacza AFI, w tym fundusze zamknięte i fundusze funduszy, których strategia polega na inwestowaniu w kapitałowe i związane z kapitałem papiery wartościowe głównie spółek i przedsiębiorstw prywatnych w celu finansowania kapitału venture, plany wzrostu i wykupy;

ol)       „przedsiębiorstwo docelowe” oznacza emitenta lub spółkę nienotowaną, będące celem przejęcia przez inwestora przejmującego kontrolę;

om)     „rachunek zarządzany na zasadzie dźwigni finansowej” oznacza rachunek inwestycyjny, który jest zarządzany przez stronę trzecią uprawnioną do zawierania transakcji bez uprzedniego zatwierdzenia przez posiadacza, i w odniesieniu do którego wykorzystywana jest dźwignia finansowa w związku z takimi transakcjami;

on)        „grupa” oznacza, w odniesieniu do każdej osoby lub podmiotu, każdą osobę kontrolującą taką osobę lub podmiot, kontrolowaną przez nie lub znajdującą się pod ich wspólną kontrolą.

Rozdział II

Zezwolenie na prowadzenie działalności przez ZAFI

Artykuł 4

Wymogi dotyczące wydawania zezwoleń

1.        Państwa członkowskie dopilnowują, aby ZAFI objęci niniejszą dyrektywą nie świadczyli usług zarządzania na rzecz AFI ani nie wprowadzali do obrotu udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI, o ile nie uzyskali wcześniej zezwolenia.

Państwa członkowskie wymagają, aby ZAFI uprawnieni na jego terytorium w każdym momencie wypełniali określone w niniejszej dyrektywie warunki dotyczące wydawania pierwszego zezwolenia.

Podmiotom, które nie są uprawnione zgodnie z niniejszą dyrektywą ani – w przypadku ZAFI nieobjętych niniejszą dyrektywą – zgodnie z prawodawstwem krajowym państwa członkowskiego, nie wolno świadczyć usług zarządzania na rzecz AFI ani wprowadzać jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI do obrotu w Unii.

2.        ZAFI mogą otrzymać zezwolenie na świadczenie usług zarządzania na rzecz wszystkich AFI lub tylko ich niektórych typów.

W zależności od formy prawnej AFI mogą być zarządzane wewnętrznie lub mogą powołać zewnętrznego zarządzającego jako ZAFI. Jeżeli AFI są osobami prawnymi i nie wyznaczyli zewnętrznego zarządzającego jako ZAFI, sam AFI pełni funkcję ZAFI.

Jeżeli ZAFI posiada zezwolenie zgodnie z niniejszą dyrektywą lub jeżeli spółka zarządzająca lub inwestycyjna posiada zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE, właściwe organy udzielają zezwolenia temu ZAFI zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE albo spółce zarządzającej lub inwestycyjnej zgodnie z niniejszą dyrektywą pod warunkiem spełnienia odnośnych dodatkowych wymogów dotyczących zezwolenia. W tym celu właściwe organy występują jedynie o informacje, które nie zostały przekazane dla celu pierwotnego zezwolenia, o ile takie informacje nie uległy zmianie.

ZAFI może jednocześnie mieć zezwolenie zgodnie z niniejszą dyrektywą oraz zezwolenie na prowadzenie działalności jako spółka zarządzająca lub inwestycyjna zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE.

3.        Oprócz usług zarządzania państwa członkowskie mogą zezwolić ZAFI na wykonywanie następujących usług:

a)        zarządzanie portfelami inwestycyjnymi, w tym należącymi do funduszy emerytalnych i pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami[17], na podstawie uprawnień przekazanych przez inwestorów w ramach własnego uznania indywidualnie dla każdego klienta;

b)         doradztwo inwestycyjne lub zabezpieczanie i zarządzanie w odniesieniu do jednostek uczestnictwa w AFI jako usługi dodatkowe.

ZAFI nie są uprawnione na mocy niniejszej dyrektywy do świadczenia jedynie usług, o których mowa w niniejszym ustępie, ani do wykonywania wyłącznie czynności, o których mowa w pkt 2 i 3 załącznika Ia. Działania te stanowią niewielką część obrotów ZAFI.

Artykuł 2 ust. 2 oraz art. 12, 13 i 19 dyrektywy 2004/39/WE stosuje się do świadczenia przez ZAFI usług, o których mowa w niniejszym ustępie.

Artykuł 5Procedura wydawania zezwoleń

1.        Państwa członkowskie wymagają, aby ZAFI występujący o zezwolenie przedkładał właściwym organom państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego siedziba statutowa, następujące informacje i dokumenty:

-a)       informacje na temat osób faktycznie prowadzących działalność danego ZAFI;

a)        dane identyfikujące bezpośrednich lub pośrednich wspólników, akcjonariuszy lub członków ZAFI, będących osobami fizycznymi lub prawnymi i posiadających znaczne pakiety akcji, oraz informacje o wartości takich posiadanych pakietów akcji;

aa)      jeżeli o zezwolenie występuje wewnętrznie zarządzany AFI, nazwiska dyrektorów lub członków organu zarządzającego danego AFI ze szczegółami dotyczącymi ich wykształcenia i doświadczenia w zakresie prowadzenia działalności tego AFI;

b)        plan działalności podający strukturę organizacyjną ZAFI, w tym informacje o tym, w jaki sposób ZAFI zamierza wywiązać się z obowiązków przewidzianych w rozdziałach III i IV oraz, w stosownych przypadkach, rozdziałach V, VI i VII;

c)        ▌informacje na temat strategii inwestycyjnych, w tym polityki ZAFI w zakresie korzystania z dźwigni finansowej, a także profili ryzyka i innych cech AFI, którymi ZAFI zarządza lub planuje zarządzać, w tym informacje o państwach członkowskich lub krajach trzecich, w których posiadają one lub mają mieć siedziby;

ca)      informacje na temat siedziby funduszy bazowych, jeżeli AFI jest funduszem funduszy;

cb)      informacje na temat siedziby funduszu podstawowego;

d)        regulamin funduszu lub dokumenty założycielskie każdego AFI, którym ZAFI planuje zarządzać;

e)        informacje na temat ustaleń dotyczących powierzania osobom trzecim zadań w zakresie usług zarządzania, zgodnie z art. 18 oraz, w stosownych przypadkach, art. 35;

f)         informacje na temat ustaleń dotyczących przechowywania aktywów AFI, w tym, w stosownych przypadkach, ustaleń dokonanych na podstawie art. 38.

g)        ewentualne informacje dodatkowe, o których mowa w art. 20 ust. 1, dla każdego AFI, którym zarządza lub zamierza zarządzać dany ZAFI.

▌ZAFI posiada siedzibę zarządu w tym samym państwie członkowskim, w którym mieści się jego siedziba statutowa.

Artykuł 5a

Centralny rejestr

ESMA prowadzi centralny rejestr publiczny określający właściwy organ nadzorczy dla każdego ZAFI. Rejestr jest udostępniony w formie elektronicznej.

Artykuł 6

Warunki wydawania zezwoleń

1.        Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego wydają zezwolenie tylko wówczas, gdy są przekonane, że ZAFI będzie w stanie spełnić warunki określone w niniejszej dyrektywie.

Właściwy organ nie wydaje zezwolenia zarządzanemu wewnętrznie AFI, chyba że dyrektorzy lub członkowie organu zarządzającego danego AFI cieszą się wystarczająco dobrą opinią i posiadają odpowiednie doświadczenie w zakresie rodzaju działalności prowadzonej przez ten AFI, aby zapewnić przestrzeganie wymogów niniejszej dyrektywy.

Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mogą konsultować się z ESMA w przypadku trudności.

Zezwolenie jest ważne we wszystkich państwach członkowskich.

2.        Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego odmawiają wydania zezwolenia, gdy nie mogą skutecznie sprawować funkcji nadzorczych w związku z:

a)        przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi kraju trzeciego dotyczącymi co najmniej jednej osoby fizycznej lub prawnej, z którą ZAFI ma bliskie powiązania w rozumieniu art. 4 ust. 31 dyrektywy 2004/39/WE;

b)        trudnościami związanymi z egzekwowaniem takich przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych.

3.        Zezwolenie obejmuje ewentualne ustalenia dotyczące powierzania zadań, które zostały zawarte przez ZAFI i zgłoszone we wniosku o wydanie zezwolenia.

Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mogą ograniczyć zakres zezwolenia, w szczególności jeżeli chodzi o typ AFI, którym może zarządzać ZAFI, oraz ustalenia dotyczące powierzania zadań.

Szczególną uwagę należy zwrócić na klasyfikację ryzyka AFI, którym dany ZAFI jest uprawniony zarządzać.

4.        Właściwe organy powiadamiają wnioskodawcę na piśmie o wydaniu lub odmowie wydania zezwolenia w terminie trzech miesięcy od złożenia kompletnego wniosku. Jeżeli właściwe organy nie poinformują wnioskodawcy na piśmie, uznaje się, że odmówiono wydania zezwolenia bez podania uzasadnienia.

5.        Po wydaniu zezwolenia ZAFI może podjąć świadczenie usług zarządzania w rodzimym państwie członkowskim.

5a.      Bez uszczerbku dla art. 18 państwa członkowskie dopilnowują, aby każdy AFI objęty zakresem niniejszej dyrektywy miał jednego ZAFI odpowiedzialnego za zgodność z wymogami niniejszej dyrektywy.

5b.      Właściwe organy informują ESMA – w odstępach kwartalnych i w formie skonsolidowanej – o udzielonych i nieudzielonych zezwoleniach i, w odniesieniu do wszelkich okoliczności, o zmianach zakresu i cofnięciu zezwoleń zgodnie z niniejszym artykułem oraz z art. 7 i 8.

Artykuł 7Zmiany zakresu zezwolenia

ZAFI informuje właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego o wszelkich istotnych zmianach ▌warunków, na których wydano pierwsze zezwolenie – w szczególności o istotnych zmianach planu działalności danego ZAFI, strategii inwestycyjnej i polityki zarządzanego przez niego AFI, zmianach regulaminu lub dokumentów założycielskich takiego AFI lub o kolejnym AFI, którym ZAFI planuje zarządzać.

W terminie jednego miesiąca od otrzymania notyfikacji ZAFI właściwe organy zatwierdzają zmiany albo nakładają pewne ograniczenia, albo odrzucają zmiany.

Artykuł 8Cofnięcie zezwolenia

Właściwe organy mogą cofnąć zezwolenie wydane ZAFI, jeżeli ZAFI:

(1)       uzyskał zezwolenie składając fałszywe oświadczenia lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;

(2)       nie spełnia już warunków, na podstawie których zezwolenie zostało wydane;

(3)       poważnie lub systematycznie narusza przepisy transponujące niniejszą dyrektywę.

Rozdział III

Warunki dotyczące prowadzenia działalności przez ZAFI

SEKCJA 1: PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI

Artykuł 9

Zasady ogólne

-1.       ZAFI gwarantuje, że strategie dotyczące wynagrodzenia są zgodne z zasadami mającymi zastosowanie do instytucji kredytowych i przedsiębiorstw inwestycyjnych.

Państwa członkowskie wymagają od ZAFI ustanowienia i wdrażania strategii i praktyk w dziedzinie wynagrodzeń, które są zgodne z wymogami określonymi w załączniku 1b, spójne z prawidłowym i skutecznym zarządzaniem ryzykiem i je propagują, nie zachęcają do podejmowania ryzyka, przeciwdziałają nastawieniu na krótkoterminowy zysk, są zgodne z profilami ryzyka, regulaminem funduszu czy dokumentami założycielskimi zarządzanych przezeń AFI, a także odpowiadają celom działalności i długoterminowym interesom ZAFI i inwestorów.

Ta strategia i praktyki są kompleksowe i proporcjonalne do charakteru, skali i złożoności działalności ZAFI oraz zarządzanych przezeń AFI.

ZAFI informuje odpowiednie właściwe organy o cechach swojej strategii i praktyk w dziedzinie wynagrodzeń.

Właściwe organy mogą przyjmować odpowiednie środki zaradcze w celu skompensowania ryzyka, które może prowadzić do niepowodzenia we wdrażaniu przez ZAFI prawidłowych strategii i praktyk w dziedzinie wynagrodzeń.

1.        Państwa członkowskie dopilnowują, aby ▌świadczenie przez ZAFI usług zarządzania w Unii było uzależnione od stałego stosowania przez nich przepisów niniejszej dyrektywy.

ZAFI ma obowiązek:

a)        prowadzić działalność w sposób uczciwy, z należytą fachowością, dbałością, starannością i rzetelnością;

b)        działać w najlepszym interesie zarządzanego przez niego AFI, inwestorów tego AFI oraz w interesie rzetelności rynku; oraz

c)        zapewniać uczciwe traktowanie wszystkich inwestorów AFI.

Żaden z inwestorów nie może być traktowany preferencyjnie, chyba że takie preferencyjne traktowanie jest przewidziane w regulaminie lub dokumentach założycielskich AFI.

2.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające kryteria, którymi powinny się kierować właściwe organy, aby ustalić, czy ZAFI wywiązuje się ze swoich obowiązków na podstawie ust. 1.

▌

2a.      Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające szczegółowo zasady opisane w załączniku Ib i określa wytyczne dotyczące prawidłowej polityki wynagrodzeń po skonsultowaniu się z ESMA. Wytyczne uwzględniają również zasady prawidłowej polityki wynagrodzeń określone w zaleceniu Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie polityki wynagrodzeń w sektorze usług finansowych oraz biorąc pod uwagę wielkość ZAFI i wielkość zarządzanego przezeń AFI, ich wewnętrzną organizację i charakter, a także zakres i złożoność prowadzonej działalności.

Artykuł 10Konflikty interesów

1.        Państwa członkowskie wymagają, aby ZAFI podejmowali wszelkie odpowiednie kroki w celu wykrycia konfliktów interesów występujących w toku zarządzania AFI lub większą liczbą AFI pomiędzy ZAFI (w tym między personelem kierowniczym, pracownikami lub innymi osobami bezpośrednio lub pośrednio powiązanymi z ZAFI za pomocą stosunku kontroli) a inwestorami dokonującymi inwestycji w AFI zarządzane przez ZAFI lub pomiędzy dwoma inwestorami.

ZAFI posiadają i stosują skuteczne ustalenia organizacyjno-administracyjne, aby móc podejmować wszelkie odpowiednie działania zapobiegające niekorzystnemu wpływowi konfliktów interesów na interesy AFI i jego inwestorów.

W ramach własnej działalności ZAFI rozdzielają zadania i obowiązki, które mogą zostać uznane za niemożliwe do wykonywania łącznie. ZAFI bada, czy jego warunki prowadzenia działalności mogą wiązać się z innymi istotnymi konfliktami interesów i informuje o takich konfliktach inwestorów AFI.

2.        Jeżeli ustalenia organizacyjne wprowadzone przez ZAFI w celu zarządzania konfliktami interesów nie są wystarczające, by z należytą pewnością zagwarantować wyeliminowanie ryzyka naruszenia interesów inwestorów, przed zawarciem transakcji w imieniu inwestora ZAFI ma obowiązek poinformować go wyraźnie o ogólnym charakterze lub źródłach konfliktów interesów oraz opracować stosowne zasady i procedury.

3.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane:

a)        określające bardziej szczegółowo poszczególne rodzaje konfliktów interesów, o których mowa w ust. 1;

b)        określające odpowiednie działania, które ZAFI powinni podjąć w ramach procedur wewnętrznych i organizacyjnych w celu wykrywania konfliktów interesów, zapobiegania im, zarządzania konfliktami interesów i ich ujawniania.

▌

Artykuł 11

Zarządzanie ryzykiem

1         ZAFI gwarantują rozdział funkcji zarządzania ryzykiem i funkcji zarządzania portfelem i pilnuje, aby te dwie funkcje podlegały odrębnym kontrolom.

2.        ZAFI wdrażają systemy zarządzania ryzykiem w celu odpowiedniego monitorowania i pomiarów wszelkich typów ryzyka oraz zarządzania typami ryzyka związanych z poszczególnymi strategiami inwestycyjnymi AFI oraz ryzyka, na które jest lub może być narażony każdy AFI.

▌

2a.      Jeżeli ZAFI korzystają z usług brokera ubezpieczeniowego, odnośne warunki należy określić w umowie pisemnej. W szczególności w umowie doprecyzowana zostaje możliwość przeniesienia i ponownego wykorzystania aktywów AFI i jest ona zgodna z regulaminem AFI. Umowa przewiduje informowanie depozytariusza o istnieniu tej umowy. Przed dokonaniem inwestycji w AFI inwestorzy są informowani o takim zapisie w umowie i o tożsamości brokera ubezpieczeniowego.

W szczególności inwestorzy są informowani o przeniesieniu ewentualnej odpowiedzialności na brokera ubezpieczeniowego, również w przypadku utraty instrumentów finansowych. W takim przypadku termin zwrotu aktywów jest zgodny z warunkami umowy między ZAFI i brokerem ubezpieczeniowym.

ZAFI z należytą wprawą, uwagą i starannością wybierają i wyznaczają brokerów ubezpieczeniowych, z którymi ma zostać zawarta umowa.

▌

4.        W przypadku ZAFI posługujących się techniką krótkiej sprzedaży w inwestycjach dokonywanych w imieniu AFI lub większej ich liczby, państwa członkowskie zapewniają:

-a)       że ZAFI jest w posiadaniu odnośnych papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych lub zawarł umowę dotyczącą ich pożyczki w momencie składania zlecenia sprzedaży krótkiej;

a)        stosowanie przez ZAFI procedur, zgodnie z którymi powinien on mieć faktyczny dostęp do papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych w dniu, w którym zobowiązał się je dostarczyć;

b)        wdrażanie przez ZAFI metod zarządzania ryzykiem pozwalających ZAFI odpowiednio zarządzać ryzykiem związanym z dostawą papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych będących przedmiotem krótkiej sprzedaży;

c)        regularne ujawnianie przez ZAFI informacji o znaczących pozycjach krótkich właściwym organom. W wyjątkowych okolicznościach właściwy organ krajowy może zażądać od ZAFI zgłaszania wszystkich pozycji krótkich i pożyczonych papierów wartościowych.

4a.      Poszczególne właściwe organy regularnie przekazują ESMA informacje dostarczone im zgodnie z ust. 4 lit. c). W wyjątkowych okolicznościach lub w celu zapewnienia stabilności i rzetelności systemu finansowego ESMA może na podstawie tych informacji lub innych istotnych informacji ograniczyć praktyki krótkiej sprzedaży.

5.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające bardziej szczegółowo:

a)        wymogi dotyczące zarządzania ryzykiem, które powinien stosować ZAFI w zależności od ryzyka, które podejmuje w imieniu zarządzanego przez niego AFI;

b)        wszelkie ustalenia konieczne, aby ZAFI mógł zarządzać określonymi typami ryzyka związanymi z transakcjami krótkiej sprzedaży, w tym odpowiednie ograniczenia, które mogą być konieczne, aby chronić AFI przed niepotrzebną ekspozycją na ryzyko;

c)        szczególne cechy systemu sprawozdawczości, o którym mowa w ust. 4a.

▌

Artykuł 12

Zarządzanie płynnością

1.        W przypadku każdego AFI, którym zarządza, ZAFI stosuje odpowiedni system zarządzania płynnością i przyjmuje procedury gwarantujące zgodność profilu płynności inwestycji AFI z obowiązującymi go wymogami.

ZAFI przeprowadza regularnie testy skrajnych warunków, zarówno w warunkach normalnej płynności, jak i w nadzwyczajnych okolicznościach, oraz odpowiednio monitoruje ryzyko utraty płynności przez AFI. Wyniki tych testów skrajnych warunków muszą być przekazywane właściwym organom.

2.        ZAFI zapewnia spójność strategii inwestycyjnej, profilu płynności i polityki dotyczącej umorzeń w przypadku każdego zarządzanego przez niego AFI.

3.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające bardziej szczegółowo ▌ wymogi dotyczące zarządzania płynnością, o których mowa w ust. 1 ▌.

▌

Artykuł 13

Inwestycje w pozycje sekurytyzowane

W celu zagwarantowania spójności międzysektorowej oraz uniknięcia rozbieżności interesów przedsiębiorstw, które opakowują pożyczki w formę zbywalnych papierów wartościowych, i inicjatorów w rozumieniu art. 4 ust. 41 dyrektywy 2006/48/WE oraz ZAFI, którzy inwestują w te papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe w imieniu AFI lub większej ich liczby, Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające szczegółowo:

a)        wymogi, które powinien spełnić inicjator, aby ZAFI wolno było inwestować w papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe tego typu emitowane po dniu 1 stycznia 2011 r. w imieniu jednego AFI lub większej ich liczby, w tym wymogi gwarantujące utrzymanie przez inicjatora udziału gospodarczego netto w wysokości co najmniej 5%;

b)        wymogi jakościowe, które powinien spełnić ZAFI inwestujący w takie papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe w imieniu jednego AFI lub większej ich liczby.

▌

SEKCJA 2: WYMOGI KAPITAŁOWE I UBEZPIECZENIE OD ODPOWIEDZIALNOŚCI

Artykuł 14Kapitał założycielski i bieżący

-1.       Kapitał założycielski zarządzanego wewnętrznie AFI wynosi co najmniej 300 000 EUR.

1.        Z zastrzeżeniem ust. 2-4, jeżeli ZAFI jest powołany jako zewnętrzny zarządzający jednego lub więcej AFI, ZAFI ten posiada kapitał założycielski w wysokości co najmniej 125 000 EUR.

2.        Jeżeli wartość portfeli AFI zarządzanych przez ZAFI przekracza 250 mln EUR, ZAFI podwyższa wysokość funduszy własnych o dodatkową kwotę równą 0,02 % różnicy pomiędzy wartością portfeli ZAFI a kwotą 250 mln EUR, jednak wymagana łączna wartość kapitału założycielskiego i kwoty dodatkowej nie może przekroczyć 10 mln EUR.

3.        Niezależnie od wymaganej wysokości funduszy określonej w ust. -1, 1 i 2, wysokość funduszy własnych ZAFI nie może być nigdy niższa od kwoty wymaganej w art. 21 dyrektywy 2006/49/WE ▌.

4.        Na potrzeby ust. -1-3 portfele ZAFI oznaczają następujące portfele:

a)        portfele AFI zarządzane przez ZAFI, w tym portfele AFI, w przypadku których ZAFI powierzył wykonywanie jednej lub więcej funkcji innemu podmiotowi zgodnie z art. 18, jednak z wyłączeniem portfeli, którymi ZAFI zarządza w ramach powierzenia zadań;

b)        inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania koordynowane lub niekoordynowane na szczeblu unijnym, zarządzane przez ZAFI, w tym te, którym powierzono co najmniej jedną funkcję, jednak z wyłączeniem przedsiębiorstw, którymi ZAFI zarządza w ramach powierzenia zadań.

5.           Państwo członkowskie może zezwolić ZAFI na to, aby nie uzupełniał funduszy do wysokości nieprzekraczającej 50% dodatkowej kwoty funduszy własnych, o której mowa w ust. 2, jeżeli ZAFI korzysta z gwarancji tej kwoty udzielonej przez instytucję kredytową lub zakład ubezpieczeń ze statutową siedzibą w państwie członkowskim lub w kraju trzecim, przy założeniu, że podmioty te są zobowiązane do przestrzegania zasad ostrożnościowych uznawanych przez właściwe organy za równoważne zasadom ustanowionym w prawie unijnym.

6.        ZAFI posiada ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w zakresie wykonywania zawodu wynikającej z zaniedbań zawodowych. Dostosowania kwot ubezpieczenia tego rodzaju powinny uwzględniać dostosowania wprowadzone w ramach dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego[18].

7.        Wysokość kwoty zainwestowanej przez ZAFI w każdym zarządzanym przezeń AFI jest taka, aby w skali rocznej ZAFI miało ekspozycję ekonomiczną netto nie niższą niż określony ułamek procentowy całkowitej kwoty zainwestowanej w danym AFI przez wszystkich inwestorów pod warunkiem, że specyfika tego AFI nie uniemożliwia takiej inwestycji.

8.        Fundusze własne są inwestowane w aktywa płynne lub łatwo wymienialne na środki pieniężne w krótkim terminie i nie zawierają pozycji spekulacyjnych.

9.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające bardziej szczegółowo określony ułamek procentowy, o którym mowa w ust. 7.

SEKCJA 3: WYMOGI ORGANIZACYJNE

Artykuł 15

Zasady ogólne

ZAFI stale korzystają z odpowiednich zasobów, które są niezbędne do właściwego wykonywania przez nich czynności zarządczych.

ZAFI dysponują aktualizowanymi systemami i udokumentowanymi procedurami wewnętrznymi oraz przeprowadzają regularne kontrole swojej działalności, aby ograniczyć ryzyko związane ze swoją działalnością i zarządzać tym ryzykiem.

Artykuł 16Wycena

1.        ZAFI dopilnowuje, aby dla każdego zarządzanego przez niego AFI został wyznaczony taksator, który jest niezależny od ZAFI pod względem prawnym lub funkcjonalnym i którego zadaniem jest ustalanie wartości aktywów nabytych przez AFI oraz wartości udziałów i jednostek uczestnictwa w AFI.

ZAFI dba o to, aby aktywa, udziały i jednostki uczestnictwa w AFI były wyceniane co najmniej raz w roku. ZAFI zapewnia również możliwość wyceniania udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI w dowolnym momencie, kiedy jest to potrzebne do umorzenia lub emisji.

ZAFI dopilnowuje w odniesieniu do każdego AFI, aby przyjętą procedurę wyceny aktywów i obliczania wartości netto aktywów AFI cechowała niezależność w tym w przypadku, gdy ZAFI sam dokonuje wyceny, gdy istnieją odpowiednie zabezpieczenia zapobiegające konfliktom interesów i wywieraniu niepożądanego wpływu na pracowników dokonujących wyceny.

1a.      ZAFI ponoszą odpowiedzialność za właściwą wycenę aktywów AFI, jak również za obliczenie wartości netto aktywów AFI oraz publikację tej wartości. Depozytariusz ponosi odpowiedzialność za kontrolę warunków, na jakich dokonano wyceny, obliczenia i publikacji. Odpowiedzialności ZAFI nie zmienia fakt powierzenia przez niego stronie trzeciej któregokolwiek z zadań związanych z wyceną AFI. Wszystkie wyceny, czy to dokonywane przez ZAFI, czy też przez podmiot zewnętrzny, podlegają nadzorowi i kontroli depozytariusza AFI.

W przypadku wykorzystania zewnętrznego podmiotu wyceniającego ZAFI muszą wykazać, że taka osoba trzecia posiada kwalifikacje i zdolność do wykonywania odnośnych funkcji, że została wybrana przy zachowaniu należytej staranności i że ZAFI mogą skutecznie kontrolować w dowolnym czasie działalność tego zewnętrznego podmiotu wyceniającego. Wykorzystanie zewnętrznego podmiotu wyceniającego nie uniemożliwia ZAFI skutecznego nadzoru, a w szczególności nie uniemożliwia działania ZAFI lub zarządzania AFI w sposób najkorzystniejszy dla inwestorów. Jeżeli zewnętrzny taksator nie jest wykorzystywany, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mogą nałożyć na ZAFI wymóg weryfikacji jego procedur wyceny przez zewnętrznego taksatora lub w odpowiednich przypadkach przez audytora.

2.        ZAFI dopilnowuje, aby taksator dysponował odpowiednimi, spójnymi procedurami do celów wyceny aktywów AFI, które są zgodne z obowiązującymi standardami i zasadami wyceny i pozwalają ustalić wartość aktywów netto przypadającą na udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI.

ZAFI regularnie publikują informacje dotyczące metodologii wykorzystywanej do wyceny aktywów niepłynnych, niezależnie od tego, czy wyceny dokonuje ZAFI czy też osoba trzecia.

3.        Zasady wyceny aktywów oraz obliczania wartości netto aktywów przypadającej na pojedyncze jednostki uczestnictwa lub udziały w AFI są określone w prawodawstwie kraju, w którym mieści się siedziba AFI, lub w regulaminie, albo w dokumentach założycielskich AFI.

4.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające bardziej szczegółowo, które należycie uprawnione i nadzorowane podmioty mogą być wyznaczone jako taksatorzy zgodnie z niniejszą dyrektywą. Te akty delegowane określają szczegółowe, skuteczne ustalenia organizacyjne i administracyjne w celu zapobiegania wszelkim niekorzystnym wpływom konfliktów interesów na interesy klientów.

Komisja może też przyjmować zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające bardziej szczegółowo kryteria decydujące o funkcjonalnej niezależności taksatora w rozumieniu ust. 1.

▌

Artykuł 17

Depozytariusz

1.        ZAFI dopilnowuje, aby dla każdego AFI, którym zarządza, został wyznaczony jeden depozytariusz, który wykonuje w stosownych przypadkach następujące funkcje:

a)        otrzymuje wszystkie płatności dokonywane przez inwestorów nabywających jednostki uczestnictwa lub udziały w AFI zarządzanych przez ZAFI i księguje je w imieniu ZAFI na odrębnym rachunku;

b)        przechowuje instrumenty finansowe należące do AFI, a mianowicie:

(i)     przechowuje wszystkie instrumenty finansowe, które mogą być przechowywane w centralnym depozycie papierów wartościowych, które mogą zostać zapisane w rachunkach papierów wartościowych i które zostały fizycznie dostarczone depozytariuszowi; w tym celu depozytariusz wyznaczony przez ZAFI zapewnia rozdział aktywów poprzez otwarcie odrębnych rachunków w swoich księgach w imieniu AFI; niezależnie od tej zasady państwa członkowskie mogą zezwolić na rozdział w ramach tzw. rachunków wspólnych, pod warunkiem, że w każdej chwili można wyraźnie przyporządkować aktywa każdego funduszu do konkretnego AFI;

(ii)    prowadzi rejestr służący sprawdzeniu własności instrumentów finansowych, które nie mogą być przechowywane, w oparciu o informacje dostarczone przez ZAFI, w tym zewnętrzne dowody istnienia transakcji;

ba)      dba o to, aby instrumenty finansowe, o których mowa w lit. b), nie mogły być ponownie wykorzystane bez uprzedniej zgody ZAFI;

c)        kontroluje, czy AFI lub ZAFI działający w imieniu AFI uzyskał własność wszystkich pozostałych aktywów, w które inwestuje AFI;

ca)      prowadzi rejestr poświadczający własność innych aktywów AFI niż te, o których mowa w lit. a) i b).

1a.      Oprócz funkcji, o których mowa w ust. 1, depozytariusz:

a)        dopilnowuje, by sprzedaż, emisja, odkup, umorzenie i unieważnienie udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI były realizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi i regulaminem AFI lub dokumentami założycielskimi;

b)        dopilnowuje, by wartość udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI była obliczana zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi i regulaminem AFI lub dokumentami założycielskimi;

c)        realizuje instrukcje ZAFI, chyba że stoją one w sprzeczności z obowiązującymi przepisami krajowymi lub regulaminem AFI, albo instrumentami założycielskimi;

d)        dopilnowuje, by w transakcjach związanych z aktywami AFI wszystkie płatności były mu przekazywane w zwyczajowo ustalonych terminach;

e)        dopilnowuje, by dochody AFI były przeznaczane na cele zgodne z obowiązującymi przepisami prawa krajowego i z regulaminem AFI lub instrumentami założycielskimi.

2.        ZAFI nie może działać w charakterze depozytariusza.

Depozytariusz działa niezależnie i w interesie inwestorów AFI.

Wyznaczenie depozytariusza przez ZAFI potwierdza pisemna umowa. Umowa ta reguluje przepływ informacji uznawanych za niezbędne do umożliwienia depozytariuszowi wykonywania funkcji określonych w niniejszym artykule i innych przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, które odnoszą się do depozytariuszy w rodzimym państwie członkowskim AFI.

3.        Depozytariusz jest jednym z następujących podmiotów:

a)        instytucją kredytową, która ma siedzibę statutową w Unii i posiada zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE ▌; lub

b)        przedsiębiorstwem inwestycyjnym posiadającym zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE; lub

c)        osobą prawną, która otrzymała od właściwych organów rodzimego państwa członkowskiego ZAFI zezwolenie na działanie w charakterze depozytariusza, która podlega regulacji ostrożnościowej i stałemu nadzorowi o takiej samej jakości jak w przypadku regulacji i nadzoru określonych w dyrektywie 2006/48/WE, i która może dostarczyć wystarczających gwarancji finansowych i zawodowych umożliwiających jej skuteczne wykonywanie zadań depozytariusza i wypełnianie zobowiązań związanych z tą funkcją;

3a.      W przypadku gdy AFI zarządzany przez uprawnionego ZAFI ma siedzibę w Unii, statutowa siedziba depozytariusza znajduje się w państwie członkowskim, w którym AFI ma siedzibę.

W przypadku gdy AFI zarządzany przez uprawnionego ZAFI ma siedzibę w kraju trzecim, statutowa siedziba depozytariusza znajduje się w Unii, chyba że spełnione są następujące warunki:

a)        właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI oraz właściwe organy kraju trzeciego, w którym AFI ma siedzibę, podpisały umowy o współpracy i wymianie informacji;

b)        w stosunku do kraju trzeciego, w którym AFI ma siedzibę, została wydana decyzja zgodnie z ust. 3c, w której stwierdzono, że depozytariusze mający siedzibę w tym kraju podlegają skutecznym regulacjom (w tym minimalnym wymogom kapitałowym) i nadzorowi ostrożnościowemu, które są równoważne z przepisami prawa unijnego;

ba)      na mocy umowy depozytariusz odpowiada wobec ZAFI i inwestorów AFI zgodnie z ust. 5 i 5a oraz wyraża zgodę na przestrzeganie ust. 4 i 4a;

c)        w stosunku do kraju trzeciego, w którym AFI ma siedzibę, została wydana decyzja zgodnie z ust. 3c, w której stwierdzono, że standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne z wymogami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu[19];

d)        rodzime państwo członkowskie ZAFI podpisało z krajem trzecim, w którym AFI ma siedzibę, umowę w pełni zgodną ze standardami określonymi w art. 26 wzorcowej konwencji OECD o podatkach i gwarantuje skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych;

e)        depozytariusz jest bankiem lub podmiotem o takim samym charakterze jak podmioty, o których mowa w ust. 3, spełniającym warunki określone w lit. c) tego ustępu.

3b.      Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające:

a)        ogólne kryteria pozwalające ocenić, czy obowiązujące w kraju trzecim standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, o których mowa w ust. 3a lit. c), są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne ze standardami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE;

b)        ogólnymi kryteriami pozwalającymi ocenić, czy regulacje i nadzór ostrożnościowy w kraju trzecim, o których mowa w ust. 3a lit. b) są równoważne z przepisami prawa unijnego i są skutecznie egzekwowane.

3c.      Na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 3b, Komisja zgodnie z art. 49a, 49b i 49c przyjmuje akty delegowane stwierdzające, że:

a)        obowiązujące w kraju trzecim standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne ze standardami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE;

b)        regulacje i nadzór ostrożnościowy w kraju trzecim są równoważne z przepisami prawa unijnego i są skutecznie egzekwowane;

4.        Depozytariusz może powierzać swoje zadania, z wyjątkiem obowiązków związanych z wyborem, monitorowaniem i nadzorem nad poddepozytariuszami oraz podpowiernikami. Depozytariusz nie powierza swoich zadań w stopniu, który powodowałby, że stanie się on podmiotem-skrzynką pocztową.

4a.      Depozytariusz z należytą fachowością, starannością i dbałością wybiera, wyznacza, dokonuje okresowych przeglądów i stale nadzoruje stronę trzecią, której powierzył część swoich zadań i ustaleń dotyczących powierzonych jej spraw.

5.        Depozytariusz odpowiada wobec ZAFI i inwestorów AFI za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku zamierzonego lub wynikającego z niedbałości niewykonania swoich obowiązków na podstawie niniejszej dyrektywy lub niewłaściwego ich wykonania, z wyjątkiem przypadków gdy taka strata jest wynikiem działania siły wyższej. W przypadku utraty instrumentów finansowych przechowywanych przez depozytariusza, depozytariusz może zostać zwolniony z odpowiedzialności tylko wówczas, gdy jest w stanie udowodnić, że strata została spowodowana wydarzeniem zewnętrznym, którego nie można było przewidzieć, a depozytariusz nie był w stanie zapobiec tej utracie.

Fakt pojedynczego powierzenia przez depozytariusza części zadań uprawnionemu podmiotowi trzeciemu, np. poddepozytariuszowi lub podpowiernikowi, nie wpływa w żadnym wypadku na odpowiedzialność depozytariusza wobec ZAFI. Zatem w przypadku utraty instrumentów finansowych przechowywanych przez depozytariusza w ramach podstawowych obowiązków depozytariusz zwraca bez zbędnej zwłoki aktywa AFI bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego. Wymóg ten ma zastosowanie z zastrzeżeniem postępowania prawnego.

Odpowiedzialność wobec inwestorów AFI można egzekwować bezpośrednio albo pośrednio, przez ZAFI. ▌

▌

5a.      W drodze wyjątku od ust. 5, jeżeli depozytariusz jest na mocy prawa kraju, w którym ZAFI inwestują w imieniu AFI, pozbawiony możliwości wykonywania swoich funkcji lub nie jest w stanie wykonywać funkcji w wyniku nieprzewidywalnego zdarzenia zewnętrznego, depozytariusz może uwolnić się od odpowiedzialności, w tym za stratę instrumentów finansowych, jeżeli może udowodnić, że wypełnił zobowiązania w zakresie należytej staranności, o których mowa w ust. 4a. Takie uwolnienie się od odpowiedzialności jest możliwe tylko raz: nie dopuszcza się łańcucha odpowiedzialności.

Odpowiedzialność wobec ZAFI i inwestorów może zostać przekazana uprawnionemu podmiotowi trzeciemu, któremu powierzono realizację zadań powierniczych w drodze umowy pisemnej pomiędzy depozytariuszem i podmiotem trzecim.

Umowa pomiędzy ZAFI i depozytariuszem gwarantuje, że ZAFI są informowani o każdej umowie pomiędzy depozytariuszem i podmiotem trzecim przed jej wejściem w życie. Inwestorzy, zanim zainwestują w AFI, są powiadamiani o takiej umowie oraz o dzielonej odpowiedzialności pomiędzy zaangażowanymi stronami.

Jeżeli przedmiotem decyzji podjętej zgodnie z ust. 3c jest depozytariusz w kraju trzecim, umowa, w świetle ust. 2, nie jest wymagana.

5b.      W drodze wyjątku od ust. 5, jeżeli umowa między depozytariuszem a brokerem ubezpieczeniowym lub podpowiernikiem zezwala na przeniesienie i ponowne wykorzystanie aktywów zgodnie z uregulowaniami AFI, depozytariusz może uwolnić się od odpowiedzialności, jeżeli może udowodnić, że wypełnił zobowiązania w zakresie należytej staranności, o których mowa w ust. 4a.

Umowa między ZAFI a depozytariuszem wymaga, aby ZAFI byli informowani o wszelkich postanowieniach umownych zezwalających na przeniesienie i ponowne wykorzystanie aktywów zgodnie z uregulowaniami AFI przed realizacją umowy.

Przed zainwestowaniem w AFI inwestorzy są informowani o tej klauzuli i dostają aktualne informacje na temat tożsamości trzeciej strony. W szczególności inwestorzy są informowani o każdym przeniesieniu odpowiedzialności na stronę trzecią, również w przypadku utraty instrumentów finansowych. W takim przypadku termin zwrotu aktywów jest zgodny z warunkami umowy między depozytariuszem a stroną trzecią.

5c.      Depozytariusz udostępnia właściwym organom jego rodzimego państwa członkowskiego na ich żądanie wszelkie informacje, które otrzymał w trakcie pełnienia swoich obowiązków oraz które mogą być konieczne do sprawowania przez właściwe organy nadzoru nad ZAFI. Jeżeli rodzime państwo członkowskie ZAFI jest różne od rodzimego państwa członkowskiego depozytariusza, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego depozytariusza bezzwłocznie dzielą się otrzymanymi informacjami z właściwymi organami rodzimego państwa członkowskiego ZAFI.

5d.      Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c określające bardziej szczegółowo obowiązki i zakres odpowiedzialności depozytariuszy i warunki, zgodnie z którymi depozytariusz AFI może przekazać część swoich funkcji stronie trzeciej.

SEKCJA 4: POWIERZANIE FUNKCJI ZAFI

Artykuł 18Powierzanie funkcji

1.        ZAFI, którzy zamierzają powierzyć osobom trzecim wykonywanie w ich imieniu jednej lub więcej spośród swoich funkcji, informują z wyprzedzeniem właściwe organy w rodzimym państwie członkowskim o każdym takim powierzeniu funkcji. Właściwe organy mogą w terminie jednego miesiąca odrzucić taki wniosek.

Konieczne jest spełnienie następujących warunków:

a)        osoba trzecia ma zdolność kredytową, a osoby faktycznie prowadzące działalność cieszą się odpowiednio nieposzlakowaną opinią i posiadają odpowiednie doświadczenie;

b)        jeżeli ZAFI chcą powierzyć zadanie zarządzania portfelem lub zarządzania ryzykiem lub też zarządzania płynnością, osoba trzecia powinna oprócz tego posiadać zezwolenie na prowadzenie działalności ZAFI, uprawniające ją do zarządzania danym typem AFI;

c)        powierzenie funkcji nie może uniemożliwiać skutecznego nadzoru nad ZAFI, w szczególności nie może uniemożliwiać ZAFI działania, a AFI bycia zarządzanym, w sposób najkorzystniejszy dla inwestorów;

d)        ZAFI muszą być w stanie wykazać, że osoba trzecia ma odpowiednie kwalifikacje i jest zdolna do przejęcia danych funkcji, że jej wyboru dokonano z należytą starannością i że ZAFI są w stanie monitorować, w sposób ciągły i skuteczny, wykonywanie powierzonej działalności, udzielać w dowolnym czasie dodatkowych instrukcji osobie trzeciej oraz cofnąć jej upoważnienie ze skutkiem natychmiastowym, jeśli leży to w interesie inwestorów;

da)      ZAFI winni poinformować inwestorów o tym, które ich funkcje zostały powierzone i komu;

ZAFI mogą w każdym momencie przekazać dalsze instrukcje przedsiębiorstwu, któremu funkcje zostały powierzone, a także mogą cofnąć upoważnienie ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli leży to w najlepszym interesie inwestorów.

Funkcje ZAFI nie mogą być powierzane depozytariuszowi, taksatorowi ani innemu przedsiębiorstwu, którego interesy mogą być sprzeczne z interesami AFI lub jego inwestorów.

ZAFI kontrolują na bieżąco usługi świadczone przez każdą osobę trzecią.

2.        Fakt powierzenia funkcji osobie trzeciej przez ZAFI nie wpływa ▌na odpowiedzialność ZAFI, a ZAFI nie wolno powierzać funkcji w takim zakresie, że w praktyce nie może być już uznawany za zarządzającego AFI oraz w stopniu, który powodowałby, że stanie się on podmiotem-skrzynką pocztową.

3.        Funkcje powierzone osobie trzeciej nie mogą być przez nią dalej przekazywane.

▌

Rozdział IV

Wymogi dotyczące przejrzystości

Artykuł 19

Sprawozdanie roczne

1.        ZAFI ma obowiązek udostępniać sprawozdanie roczne za każdy rok obrotowy dla każdego zarządzanego przez siebie AFI. Sprawozdanie roczne jest inwestorom przekazywane i właściwym organom nie później niż cztery miesiące po upływie roku obrotowego lub w sytuacjach, gdy konieczne są informacje od osób trzecich, takie jak badanie wszelkich inwestycji bazowych danego AFI, nie później niż sześć miesięcy po zakończeniu roku obrotowego.

2.        Sprawozdanie roczne zawiera co najmniej następujące elementy:

a)        bilans lub zestawienie aktywów i pasywów;

b)        rachunek przepływów pieniężnych za dany rok obrotowy;

c)        sprawozdanie z działalności za dany rok obrotowy;

ca)      informacje wymienione w art. 20, o ile uległy zmianie podczas roku obrotowego, którego dotyczy sprawozdanie;

cb)      kwoty wynagrodzenia w podziale na wynagrodzenie stałe i zmienne, wypłacane przez ZAFI oraz, w danym przypadku, przez AFI.

3.        Informacje księgowe podawane w sprawozdaniu rocznym przygotowuje się zgodnie ze standardami i zasadami rachunkowości wymaganymi przez mający zastosowanie regulamin AFI lub dokumenty założycielskie lub dokumenty dotyczące utworzenia i są one badane przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa do przeprowadzania badań sprawozdań finansowych zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Sprawozdanie biegłego rewidenta zostaje przedrukowane w całości, włącznie ze wszystkimi uwagami, w sprawozdaniu rocznym.

4.        Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c, określające bardziej szczegółowo treść i formę sprawozdania rocznego. Akty te muszą być właściwe i proporcjonalne oraz dostosowane do typu ZAFI, do których mają zastosowanie oraz AFI, których dotyczy dane sprawozdanie.

▌

Artykuł 20Ujawnianie informacji inwestorom

1.        ZAFI dopilnowują, aby przed dokonaniem inwestycji w AFI inwestorzy AFI otrzymali następujące informacje oraz ewentualne zmiany tych informacji:

a)        opis strategii inwestycyjnej i celów AFI, typu aktywów, w które AFI może inwestować, oraz technik, które może stosować, a także opis wszystkich rodzajów ryzyka związanego z inwestycją, wszelkich ustaleń dotyczących ponownego użycia i przekazywania aktywów oraz, w stosownych przypadkach, ewentualnych ograniczeń inwestycyjnych, okoliczności, w których AFI może korzystać z dźwigni finansowej, dozwolone rodzaje i źródła dźwigni finansowej, maksymalny poziom dźwigni oraz ryzyko i ewentualne ograniczenia związane z jej stosowaniem, a także całkowita wysokość dźwigni w ujęciu okresowym;

aa)      informacje na temat siedziby funduszy bazowych, jeżeli AFI jest funduszem funduszy;

ab)      informacje na temat siedziby funduszu podstawowego;

b)        opis procedur, na podstawie których AFI może zmienić swoją strategię inwestycyjną i/lub politykę inwestycyjną;

c)        opis skutków prawnych wynikających ze stosunku umownego, który jest nawiązywany w związku z inwestycją, w tym informacje dotyczące jurysdykcji, prawa właściwego oraz istnienia lub nieistnienia instrumentów prawnych, na mocy których wyroki sądowe wydane w miejscu siedziby funduszu są uznawane i wykonywane;

d)        tożsamość depozytariusza, taksatora, biegłego rewidenta i innych podmiotów świadczących usługi na rzecz AFI oraz opis ich obowiązków, a także praw przysługujących inwestorom w przypadku niewywiązania się przez te podmioty z obowiązków;

e)        opis powierzonych funkcji zarządcy lub wyceny lub zadań depozytariusza oraz tożsamość osoby trzeciej, której funkcje te lub zadania zostały powierzone, włączając podpowierników i brokerów ubezpieczeniowych AFI, opis ich obowiązków i zakresu odpowiedzialności, opis ryzyka resztkowego, na które inwestorzy mogą być narażeni w sytuacjach wyjątkowych związanych z nieprzewidywalnymi wydarzeniami pozostającymi poza kontrolą depozytariusza i ZAFI;

f)         opis procedury wyceny AFI oraz w stosownych przypadkach opis modeli wyceny na potrzeby wyceny aktywów, w tym metody stosowane przy wycenie aktywów, których wartość jest trudna do ustalenia;

g)        opis zarządzania przez AFI ryzykiem utraty płynności, w tym w zakresie praw umarzania w normalnych warunkach i w nadzwyczajnych okolicznościach oraz obowiązujących ustaleń z inwestorami dotyczących umarzania, a także informacje o tym, w jaki sposób ZAFI gwarantują uczciwe traktowanie inwestorów;

h)        opis wszystkich opłat i kosztów ponoszonych bezpośrednio lub pośrednio przez inwestorów oraz maksymalna wysokość takich opłat i kosztów;

i)         w każdym przypadku gdy inwestor jest traktowany w sposób preferencyjny lub uzyska prawo do preferencyjnego traktowania – informacja o tożsamości takiego inwestora i opis tego preferencyjnego traktowania oraz informacje o ewentualnych powiązaniach między ZAFI a tym inwestorem;

j)         najnowsze sprawozdanie roczne;

ja)       opis wyników osiągniętych w przeszłości przez AFI od momentu jego powstania do najnowszej oceny działania;

jb)       informacja o współzależności stosowanego podejścia do inwestycji z tradycyjnymi strategiami inwestowania (takimi jak akcje i obligacje);

jc)       wszelkie zmiany w systemie odpowiedzialności, o którym mowa w art. 17 ust. 5, wprowadzone w wyniku ustaleń umownych między ZAFI i depozytariuszem;

jd)       szczegółowy opis źródła, zapadalności i kwoty funduszy zebranych przez AFI, w tym bezpośredni lub pośredni udział ZAFI zarządzających AFI oraz ich przedstawicieli, dyrektorów i pracowników.

2.        ZAFI okresowo ujawnia inwestorom następujące informacje w odniesieniu do każdego zarządzanego przez siebie AFI:

a)        procent aktywów AFI, które są przedmiotem specjalnych ustaleń w związku z ich niepłynnością;

b)        wszelkie nowe ustalenia dotyczące zarządzania płynnością AFI;

c)        aktualny profil ryzyka AFI oraz systemy stosowane przez ZAFI w celu zarządzania ryzykiem.

3.        Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c określające bardziej szczegółowo obowiązki ZAFI w zakresie ujawniania informacji oraz wymaganą częstotliwość ujawnień informacji, o których mowa w ust. 2. Te akty delegowane muszą być dostosowane do typu ZAFI, których dotyczą.

▌

Artykuł 21Obowiązki sprawozdawcze wobec właściwych organów

1.        ZAFI regularnie przekazują właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego sprawozdania dotyczące głównych rynków i instrumentów, w które inwestuje w imieniu każdego zarządzanego przez nie AFI.

ZAFI dostarczają informacje na temat głównych instrumentów, którymi obraca, rynków, których jest uczestnikiem lub na których dokonuje czynnych transakcji, oraz informacje na temat głównych ekspozycji każdego zarządzanego przez siebie AFI i najważniejszych koncentracji takich ekspozycji.

2.        ZAFI regularnie przekazują właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego następujące informacje, w odniesieniu do każdego zarządzanego przez nie AFI:

a)        procent aktywów AFI, które są przedmiotem specjalnych ustaleń w związku z ich niepłynnością;

b)        wszelkie nowe ustalenia dotyczące zarządzania płynnością AFI;

c)        aktualny profil ryzyka AFI oraz narzędzia stosowane przez ZAFI w celu zarządzania ryzykiem;

ca)      całkowity poziom dźwigni finansowej stosowanej przez każdy zarządzany przez nie AFI, rozbicie na dwa źródła dźwigni finansowej: pożyczki środków pieniężnych lub papierów wartościowych oraz pochodne instrumenty finansowe, a także, jeżeli dane te są dostępne, zakres ponownego wykorzystania aktywów na podstawie porozumienia dotyczącego dźwigni finansowej. W informacjach tych należy wskazać, dla każdego AFI zarządzanego przez ZAFI, pięć największych źródeł pożyczek środków pieniężnych lub papierów wartościowych oraz wysokość wsparcia w postaci dźwigni finansowej uzyskanego od każdego z tych podmiotów;

d)        główne kategorie aktywów, w które zainwestował AFI;

e)        w odpowiednich przypadkach – informację o stosowaniu w okresie sprawozdawczym techniki krótkiej sprzedaży;

ea)      strukturę opłat i kosztów uiszczanych do ZAFI;

eb)      dane dotyczące wyników AFI, w tym wyceny aktywów.

2a.      Zgodnie z zasadą proporcjonalności właściwe organy mogą zwrócić się do ZAFI o dodatkowe informacje, które ich zdaniem mogą stanowić ryzyko systemowe.

2b.      W wyjątkowych okolicznościach i gdy wymaga tego zapewnienie stabilności i integralności systemu finansowego, lub w celu wspierania długotrwałego zrównoważonego rozwoju gospodarczego, ESMA może wprowadzić dodatkowe wymogi w zakresie sprawozdawczości.

3.        ZAFI przekazuje właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego następujące dokumenty dotyczące każdego zarządzanego przez siebie AFI:

a)        sprawozdanie roczne każdego zarządzanego przez siebie AFI za każdy rok obrotowy – w terminie czterech miesięcy od końca okresu sprawozdawczego, do którego się odnosi, lub w sytuacjach, gdy informacje te wymagane są od osób trzecich (takich jak badanie wszelkich inwestycji bazowych danego AFI) – nie później niż sześć miesięcy po tym okresie.

b)        szczegółowy wykaz wszystkich AFI zarządzanych przez ZAFI – na koniec każdego kwartału.

3a.      Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego przekazują Europejskiemu Organowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) oraz Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) wszelkie istotne informacje niezbędne do nadzoru ryzyka systemowego, w tym podsumowanie informacji, o których mowa w ust. 2 i 3.

4.        Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c określające bardziej szczegółowo obowiązki sprawozdawcze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, oraz wymaganą częstotliwość składania takich sprawozdań.

▌

Rozdział V

Obowiązki ZAFI zarządzających szczególnymi typami AFI

SEKCJA 1: OBOWIĄZKI ZAFI ZARZĄDZAJĄCYCH AFI STOSUJĄCYM DŹWIGNIĘ FINANSOWĄ

Artykuł 22

Zakres stosowania

Niniejsza sekcja ma zastosowanie wyłącznie do ZAFI zarządzających co najmniej jednym AFI, który ▌ stosuje ▌dźwignię finansową.

▌

Artykuł 23

Ujawnianie informacji inwestorom

ZAFI zarządzający co najmniej jednym AFI ▌stosującym ▌dźwignię finansową ma obowiązek ujawniać inwestorom następujące informacje dotyczące każdego takiego AFI:

a)        maksymalny poziom dźwigni finansowej, który ZAFI może stosować w imieniu AFI, oraz ewentualne prawo do ponownego wykorzystania zabezpieczeń lub gwarancji udzielonych na podstawie porozumienia dotyczącego dźwigni finansowej;

b)        co kwartał – łączną wysokość dźwigni finansowej stosowanej przez każdy AFI w poprzednim kwartale.

Artykuł 24

Sprawozdania składane właściwym organom

▌        ZAFI zarządzający co najmniej jednym AFI stosującym ▌ dźwignię finansową mają obowiązek regularnie przedkładać właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego informacje dotyczące całkowitego poziomu dźwigni finansowej stosowanej przez każdy zarządzany przez nie AFI oraz te same dane w rozbiciu na dwa źródła dźwigni finansowej: pożyczki środków pieniężnych lub papierów wartościowych oraz pochodne instrumenty finansowe.

W informacjach tych należy wskazać, dla każdego AFI zarządzanego przez ZAFI, pięć największych źródeł pożyczek środków pieniężnych lub papierów wartościowych oraz wysokość wsparcia w postaci dźwigni finansowej uzyskanego od każdego z tych podmiotów.

▌

Artykuł 25

Wykorzystanie informacji przez właściwe organy, współpraca nadzorcza i ograniczenia dźwigni finansowej

1.        Państwa członkowskie dopilnowują, aby właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego wykorzystywały informacje, które powinny być zgłaszane na podstawie art. 24, do celów określania stopnia, w którym stosowanie dźwigni finansowej przyczynia się do narastania ryzyka systemowego w systemie finansowym, zakłóceń na rynkach lub zagrożeń dla rozwoju gospodarki w perspektywie długoterminowej.

2.        Rodzime państwa członkowskie dopilnowują, aby wszystkie informacje otrzymane na podstawie art. 24, opracowane w formacie zbiorczym dla wszystkich nadzorowanych ZAFI, były udostępniane innym właściwym organom i ESMA w ramach procedury określonej w art. 46 ▌. Są one ponadto zobowiązane do niezwłocznego przekazania odpowiednich informacji w ramach powyższej procedury (oraz bilateralnie – innym państwom członkowskim, które są bezpośrednio zainteresowane), jeżeli ZAFI znajdujący się pod nadzorem danego państwa może potencjalnie stać się źródłem poważnego ryzyka kontrahenta dla instytucji kredytowej lub innej instytucji o znaczeniu systemowym w innych państwach członkowskich.

2a.      Państwa członkowskie zapewniają określenie przez ZAFI pułapów dźwigni finansowej każdego AFI, którym ZAFI zarządzają, przy uwzględnieniu między innymi:

a)        rodzaju AFI;

b)        strategii AFI;

c)        źródeł dźwigni finansowej;

d)        wzajemnych powiązań lub istotnego związku z innymi instytucjami świadczącymi usługi finansowe, które mogą stanowić ryzyko systemowe;

e)        potrzeby ograniczenia ekspozycji wobec każdego konkretnego kontrahenta;

f)         stopnia, w którym dźwignia finansowa jest zabezpieczona;

g)        skali niezgodności jakichkolwiek aktywów / płynności;

h)        skali, charakteru i zakresu działalności ZAFI na danych rynkach.

2b.      Poszczególne właściwe organy zapewniają ponadto, że pułapy dźwigni określone przez danego ZAFI są odpowiednie i że zachowuje on cały czas zgodność z pułapami, które określił. Poszczególne właściwe organy regularnie przekazują ESMA informacje przedłożone im zgodnie z art. 24. Na podstawie tych informacji, oraz po uwzględnieniu opinii ESRB, ESMA może stwierdzić, że dźwignia wykorzystana przez ZAFI lub grupę ZAFI stwarza ryzyko systemowe dla stabilności i integralności systemu finansowego i może określić środki zaradcze, które należy podjąć (w tym pułapy ograniczające poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI lub grupa ZAFI). ESMA niezwłocznie informuje o wszelkich tego typu ustaleniach Komisję i właściwe organy.

Celem zapewnienia, że określone przez ZAFI pułapy ograniczające poziom dźwigni finansowej są właściwe, każde państwo członkowskie dopilnowuje, aby właściwe organy danego państwa uwzględniły poniższe kryteria:

a)        zakres, w jakim takie pułapy nie zwiększają ryzyka systemowego;

b)        ekspozycję kontrahentów;

c)        prawdopodobny wpływ na rynki, na których dany ZAFI prowadzi działalność;

d)        pułapy przyjęte w innych państwach członkowskich dla podobnych typów funduszy;

e)        ogólny wpływ dozwolonej dźwigni finansowej na gospodarkę;

f)         w przypadku gdy AFI jest funduszem private equity i w przypadku przejęcia kontroli zgodnie z art. 26, stosunek wierzytelności finansowych z tytułu przejęcia do zysków przed oprocentowaniem, opodatkowaniem, deprecjacją i amortyzacją.

ESMA przyjmuje wytyczne dotyczące minimalnych wymogów, jakie właściwe organy powinny uwzględniać podczas oceny tych kryteriów.

2c.      W przypadku wydania przez ESMA oświadczenia zgodnie z ust. 2b właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI będącego przedmiotem takiego oświadczenia wykonują decyzje ESMA.

3.        W celu zagwarantowania stabilności i rzetelności systemu finansowego oraz wspierania długotrwałego i zrównoważonego wzrostu gospodarczego Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające parametry, według których ESMA może wydać oświadczenie w świetle ust. 2b.

4.        ▌Środki podejmowane przez ESMA i właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego zgodnie z niniejszym artykułem ▌są tymczasowe i zgodne z aktami delegowanymi przyjętymi przez Komisję zgodnie z ust. 3.

Sekcja 2: OBOWIĄZKI ZAFI ZARZĄDZAJACYCH AFI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY ZNACZĄCY WPŁYW NA PRZEDSIĘBIORSTWO LUB PRZEJĘŁY NAD NIM KONTROLĘ

Artykuł 26Zakres stosowania

1.        Niniejsza sekcja ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a)        ZAFI zarządzający co najmniej jednym AFI, który indywidualnie lub działając wspólnie z innymi podmiotami przejął kontrolę, np. uzyskując 10 %, 20 %, 30 % lub 50 % lub więcej praw głosu, nad emitentem lub nad przedsiębiorstwem, którego papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym (przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym), mającym siedzibę w Unii;

b)        ZAFI zawarł porozumienie z innym ZAFI lub większą ich liczbą, które pozwala AFI zarządzanemu przez ten ZAFI przejąć kontrolę, np. uzyskując 10 %, 20 %, 30 % lub 50 % lub więcej praw głosu, nad emitentem lub nad przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym.

1a.      Przedsiębiorstwa nienotowane na rynku regulowanym, kontrolowane przez ZAFI, przestrzegają odpowiedniego prawa UE i krajowego prawa spółek w zakresie obowiązku udzielania informacji.

2.        Niniejsza sekcja nie ma zastosowania, w przypadku gdy dane przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym – włączając spółki zależne – zatrudnia mniej niż 50 osób ▌.

3.        Sekcję tę stosuje się zgodnie z art.6 dyrektywy 2002/14/WE.

Artykuł 27Powiadomienie o

uzyskaniu znaczącego wpływu na przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym i przejęciu nad nim kontroli

1.        Państwa członkowskie dopilnowują, aby ZAFI, który jest w stanie przejąć kontrolę nad przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym, przekazał takiemu przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym oraz wszystkim pozostałym wspólnikom lub akcjonariuszom informacje określone w ust. 2.

Państwa członkowskie dopilnowują, aby w przypadku gdy ZAFI, który działając samodzielnie lub w porozumieniu, uzyskuje za pośrednictwem jednego lub kilku AFI, którymi zarządza, 10 %, 20 %, 30 % lub 50 % praw głosu w emitencie lub w przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym, przekazał, stosownie do przypadku, temu emitentowi lub przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym, przedstawicielom pracowników lub, gdzie nie ma takich przedstawicieli, samym pracownikom, właściwemu organowi ZAFI oraz właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym emitent lub przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym ma swoją siedzibę, informacje określone w ust. 2.

Powiadomień tych należy dokonać jak najszybciej, ale nie później niż w terminie pięciu dni roboczych, licząc od dnia, w którym ZAFI osiągnął odnośny próg.

2.        Powiadomienie wymagane na podstawie ust. 1 zawiera następujące informacje:

a)        nowy rozkład praw głosu;

b)        okoliczności, w których osiągnięto odnośny próg praw głosu, w tym pełne informacje na temat tożsamości ZAFI, AFI i zaangażowanych wspólników lub akcjonariuszy oraz osób działających w porozumieniu z nimi, wszystkich osób fizycznych i podmiotów prawnych upoważnionych do wykonywania praw głosu w ich imieniu oraz, w stosownym przypadku, sieci przedsiębiorstw, za pośrednictwem której efektywnie wykonywane są prawa głosu;

c)        dzień osiągnięcia lub przekroczenia tego odnośnego progu.

Artykuł 27a

Adekwatność kapitałowa w przedsiębiorstwach docelowych

W celu uniknięcia możliwej wyprzedaży aktywów aktywa netto przedsiębiorstwa docelowego kontrolowanego przez AFI są zgodne z przepisami systemu adekwatności kapitałowej określonego w drugiej dyrektywie w sprawie prawa spółek.

Artykuł 28Ujawnienie informacji w przypadku przejęcia kontroli nad emitentem lub przedsiębiorstwem nienotowanymi na rynku regulowanym

1.        W uzupełnieniu obowiązków określonych w art. 27, państwa członkowskie dopilnowują, aby w przypadku, gdy ZAFI, działając samodzielnie lub w porozumieniu z innym ZAFI, przejmuje kontrolę nad emitentem lub przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym z wyjątkiem funduszy zamkniętych, ZAFI przekazywał jak najszybciej informacje określone w akapicie drugim i trzecim właściwym organom, którym podlega ZAFI i właściwym organom państwa członkowskiego, w których znajduje się siedziba emitenta lub przedsiębiorstwa nienotowanego na rynku regulowanym, danemu emitentowi lub przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników lub – jeżeli tacy przedstawiciele nie istnieją – bezpośrednio pracownikom.

W przypadku emitentów ZAFI udostępnia danemu emitentowi, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników informacje, o których mowa w art. 6 ust. 3 dyrektywy 2004/25/WE.

W przypadku emitentów i przedsiębiorstw nienotowanych na rynku regulowanym ZAFI udostępnia:

a)        planowane znaczne zbycie aktywów;

b)        zasady zapobiegania konfliktom interesów, w szczególności pomiędzy ZAFI a emitentem, oraz zarządzania takimi konfliktami;

c)        zasady dotyczące komunikacji zewnętrznej i wewnętrznej emitenta, w szczególności w odniesieniu do pracowników;

▌

d)        tożsamość ZAFI, który – samodzielnie lub działając w porozumieniu z innymi ZAFI – przejął kontrolę;

▌

f)         zasady zapobiegania konfliktom interesów, w szczególności pomiędzy ZAFI a przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym, oraz zarządzania takimi konfliktami;

g)        nazwisko osoby lub nazwiska osób uprawnionych do zawierania prawnie wiążących porozumień w zakresie strategii przedsiębiorstwa i polityki zatrudnienia .

▌2a.   W przypadku gdy AFI lub ZAFI – działając samodzielnie lub w porozumieniu – uzyska możliwość sprawowania kontroli, przedsiębiorstwo docelowe wyczerpująco i w stosownym czasie informuje przedstawicieli pracowników lub, gdzie nie ma takich przedstawicieli, samych pracowników o przejęciu poprzez przedstawienie w stosowny sposób wszelkich istotnych dokumentów, o których mowa w art. 9 ust. 5 dyrektywy 2004/25/WE, jeżeli i w zakresie, w jakim nie zagraża to prowadzeniu działalności.

Artykuł 29

Przepisy szczegółowe dotyczące sprawozdania rocznego AFI sprawującego kontrolę nad emitentem lub przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym

1.        Państwa członkowskie dopilnowują, aby sprawozdanie roczne, o którym to mowa w art. 19, składane przez ZAFI dla każdego zarządzanego przez niego AFI, zawierało dodatkowe informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

2.        Sprawozdanie roczne AFI zawiera następujące informacje dodatkowe dotyczące każdego emitenta i przedsiębiorstwa nienotowanego na rynku regulowanym, w którym AFI sprawuje kontrolę:

a)        w odniesieniu do sytuacji finansowej – strukturę kapitałową, w tym przychody i zyski przedstawione w rozbiciu na poszczególne segmenty działalności, sprawozdanie z działalności przedsiębiorstwa i sytuacji finansowej, prognozę na temat rozwoju działalności i sytuacji finansowej, sprawozdanie dotyczące ważnych okoliczności, które wystąpiły w danym roku obrotowym, działania w zakresie badań i rozwoju;

b)        w odniesieniu do ryzyka finansowego i innych typów ryzyka – co najmniej informacje na temat ryzyka finansowego związanego ze strukturą kapitałową;

c)        w odniesieniu do spraw pracowniczych – fluktuację kadr, zwolnienia, rekrutację, politykę wynagrodzeń oraz inne warunki zatrudnienia;

d)        sprawozdanie w sprawie dużych zbyć aktywów;

da)      każdą politykę ochrony środowiska;

db)      każdy pakiet wynagrodzeń kadry zarządzającej;

dc)      w przypadku sprzedaży, cenę odsprzedaży i wartość zysku;

dd)      wszelkie istotne zmiany lokalizacji prowadzenia działalności emitenta lub przedsiębiorstwa prywatnego, po tym jak zmiana ta już nastąpi.

2a. Oprócz tego roczne sprawozdanie AFI dla każdego emitenta, nad którym ZAFI sprawuje kontrolę w rozumieniu art. 28, powinno zawierać:

a)        skład osobowy i sposób funkcjonowania jednostek administracyjnych, zarządu i rady nadzorczej oraz ich komitetów;

b)        szczegółowe informacje na temat posiadaczy wszelkich papierów wartościowych, które dają specjalne uprawnienia kontrolne, wraz z opisem tych uprawnień;

c)        określenie, czy akcje mają charakter imienny czy na okaziciela, jeżeli prawo krajowe przewiduje oba rodzaje, oraz wszelkie uregulowania odnoszące się do zamiany tych akcji, chyba że prawo wyraźnie określa postępowanie w takich wypadkach;

d)        kwotę kapitału subskrybowanego wpłaconego w chwili utworzenia spółki lub w chwili uzyskania przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności.

3.        W przypadku każdego AFI, którym zarządza i który jest objęty przepisami niniejszej sekcji, ZAFI ma obowiązek przedstawiać informacje, o których mowa w ust. 2 ▌ wszystkim przedstawicielom pracowników przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 26 ust. 1, właściwemu organowi, któremu podlega ZAFI, oraz właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym emitent lub przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym mają swoją siedzibę, w terminie określonym w art. 19 ust. 1.

▌

Artykuł 30Przepisy szczegółowe dotyczące przedsiębiorstw, których akcje przestały być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym

Jeżeli po przejęciu kontroli lub uzyskaniu znaczącego wpływu nad emitentem akcje tego emitenta przestały być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, przedsiębiorstwo to jest w dalszym ciągu zobowiązane do przestrzegania obowiązków wynikających z dyrektywy 2004/109/WE przez okres jednego roku od daty wycofania z rynku regulowanego.

Rozdział VI

Świadczenie przez ZAFI usług zarządzania i usług w zakresie wprowadzania do obrotu

Artykuł 31Wprowadzanie do obrotu udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI w rodzimym państwie członkowskim

1.        Uprawniony ZAFI może rozpocząć wprowadzanie do obrotu udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI wśród inwestorów branżowych w rodzimym państwie członkowskim natychmiast po spełnieniu wymogów określonych w niniejszym artykule.

2.        ZAFI przedkłada właściwym organom swojego rodzimego państwa członkowskiego notyfikację dotyczącą każdego AFI, który zamierza wprowadzać do obrotu.

Notyfikacja ta powinna zawierać następujące informacje:

a)        dane identyfikujące AFI, który ZAFI zamierza wprowadzać do obrotu, oraz miejsce siedziby AFI;

b)        regulamin lub dokumenty założycielskie AFI;

ba)      tożsamość depozytariusza AFI;

c)        opis AFI lub informacje na temat AFI, które są dostępne inwestorom;

d)        informacje na temat ustaleń dokonanych w celu zapobiegania wprowadzaniu do obrotu jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI wśród inwestorów detalicznych, m.in. w przypadku gdy ZAFI korzysta z usług niezależnych podmiotów, aby świadczyć usługi inwestycyjne na rzecz swojego AFI.3.

3.        Nie później niż dwadzieścia dni roboczych po otrzymaniu kompletnej notyfikacji zgodnie z ust. 2, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego informują ZAFI o tym, czy może rozpocząć wprowadzanie do obrotu AFI będącego przedmiotem notyfikacji, o której mowa w ust. 2.

Z zastrzeżeniem aktów delegowanych, o których mowa w akapicie trzecim, właściwe organy mogą nałożyć ograniczenia lub dodatkowe warunki w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu zgodnie z niniejszym artykułem.

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c, podając typy ograniczeń lub warunki, które można nałożyć w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu. ▌

4.        Nie naruszając przepisów art. 32 ust. 1 państwa członkowskie dopilnują, aby AFI zarządzane przez ZAFI były wprowadzane do obrotu tylko wśród inwestorów branżowych.

5.        Zgodnie z postanowieniami rozdziału VII artykuł ten stosuje się bez względu na to czy siedziba AFI znajduje się w Unii Europejskiej czy w kraju trzecim.

Artykuł 32Możliwość dopuszczenia przez państwa członkowskie wprowadzania AFI do obrotu wśród inwestorów detalicznych

1.        Państwa członkowskie mogą dopuścić wprowadzanie AFI do obrotu wśród inwestorów detalicznych na swoim terytorium.

W tym celu państwa członkowskie mogą nałożyć bardziej rygorystyczne wymogi na ZAFI lub na AFI. ESMA opracowuje w tym celu wytyczne.

1a.      Państwa członkowskie nie zezwalają na wprowadzanie AFI do obrotu na terytorium danego państwa wśród inwestorów detalicznych, w przypadku gdy AFI inwestuje więcej niż 30 % w inne AFI, które nie są objęte paszportem europejskim umożliwiającym wprowadzanie do obrotu.

2.        Państwa członkowskie, które zezwalają na wprowadzanie AFI do obrotu wśród inwestorów detalicznych na swoim terytorium, przekazują Komisji i ESMA, w terminie jednego roku od daty, o której mowa w art. 54 ust. 1, następujące informacje:

a)        typy AFI, które ZAFI mogą wprowadzać do obrotu wśród inwestorów detalicznych na swoim terytorium;

b)        ewentualne dodatkowe wymogi nałożone przez państwo członkowskie w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu wśród inwestorów detalicznych na swoim terytorium zgodnie wytycznymi ESMA, o których mowa w ust. 1.

Państwa członkowskie informują ponadto Komisję i ESMA o późniejszych zmianach dotyczących przepisów akapitu pierwszego.

Artykuł 33Warunki dotyczące wprowadzania do obrotu w innych państwach członkowskich

1.        W przypadku gdy uprawniony ZAFI zamierza wprowadzać jednostki uczestnictwa lub udziały w zarządzanym przez siebie AFI do obrotu w innym państwie członkowskim, powinien przedstawić właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego następujące dokumenty:

a)        notyfikację zawierającą plan działań, w której powinny się znaleźć dane identyfikujące AFI, który zamierza wprowadzać do obrotu ZAFI, oraz informacja o miejscu siedziby AFI;

b)        regulamin lub dokumenty założycielskie AFI;

ba)      tożsamość depozytariusza AFI;

c)        opis AFI lub informacje na temat AFI, które są dostępne inwestorom;

d)        nazwę państwa członkowskiego, w którym ZAFI zamierza wprowadzać do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa w zarządzanym przez siebie AFI wśród inwestorów branżowych;

e)        ustalenia dotyczące wprowadzania do obrotu AFI oraz, w stosownych przypadkach, informacje na temat ustaleń dokonanych, aby zapobiegać wprowadzaniu do obrotu jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI wśród inwestorów detalicznych. 2.

2.        Nie później niż dwadzieścia dni roboczych od dnia otrzymania pełnej dokumentacji właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego przekazują pełną dokumentację, o której mowa w ust. 1, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym AFI będzie wprowadzany do obrotu. Do dokumentacji tej załączane jest zaświadczenie o posiadaniu zezwolenia przez dany ZAFI.

3.        Po przekazaniu dokumentacji właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamiają ZAFI o tym fakcie. ZAFI może zacząć wprowadzać AFI do obrotu w przyjmującym państwie członkowskim z dniem otrzymania tego powiadomienia.

4.        Ustalenia, o których mowa w ust. 1 lit. e), podlegają prawodawstwu i nadzorowi przyjmującego państwa członkowskiego.

5.        Państwa członkowskie zapewniają przedstawienie notyfikacji, o której mowa w ust. 1, i zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2, w języku zwyczajowo używanym w sferze finansów międzynarodowych.

Państwa członkowskie dopilnowują, aby ich właściwe organy akceptowały elektroniczną formę przekazywania i składania dokumentów, o których mowa w ust. 2.

6.        W przypadku zmiany jakichkolwiek danych przekazanych zgodnie z ust. 2, ZAFI zawiadamia o takiej zmianie właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego w formie pisemnej, z wyprzedzeniem co najmniej jednego miesiąca przed wprowadzeniem takiej zmiany.

Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego niezwłocznie informują o takich zmianach właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego.

7.        Zgodnie z art. 49a, 49b i 49c Komisja przyjmuje akty delegowane, podając co następuje:

a)        formę i treść standardowego wzoru notyfikacji;

b)        formę i treść standardowego wzoru zaświadczenia;

8.        Zgodnie z postanowieniami rozdziału VII artykuł ten stosuje się bez względu na to czy siedziba AFI znajduje się w Unii Europejskiej czy w kraju trzecim.

Artykuł 34

Warunki dotyczące świadczenia usług zarządzania w innych państwach członkowskich

1.        Państwa członkowskie gwarantują uprawnionemu ZAFI możliwość świadczenia usług zarządzania na rzecz AFI mającego siedzibę w innym państwie członkowskim, w sposób bezpośredni lub za pośrednictwem nowoutworzonego oddziału, pod warunkiem, że dany ZAFI jest uprawniony do zarządzania danym typem AFI.

2.        ZAFI, który zamierza świadczyć po raz pierwszy usługi zarządzania na rzecz AFI mającego siedzibę w innym państwie członkowskim, przekazuje właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego następujące informacje:

a)        nazwę państwa członkowskiego, w którym zamierza świadczyć usługi zarządzania bezpośrednio lub po utworzeniu oddziału;

b)        program działania, w którym określone są w szczególności usługi, które ZAFI zamierza świadczyć, oraz AFI, którym zamierza zarządzać.

3.        Jeżeli ZAFI zamierza założyć oddział, oprócz dokumentacji wskazanej w ust. 2 powinien przekazać następujące informacje:

a)        strukturę organizacyjną oddziału;

b)        adres w rodzimym państwie członkowskim, pod którym można otrzymać dokumenty;

c)        nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie oddziałem.

4.        W terminie miesiąca od dnia otrzymania pełnej dokumentacji właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego przekazują właściwym organom państwa członkowskiego, w którym będą świadczone usługi zarządzania, pełną dokumentację, o której mowa w ust. 2 oraz – w stosownych przypadkach – ust. 3, a także zaświadczenie o wydaniu zezwolenia danemu ZAFI. Organy te niezwłocznie powiadamiają ZAFI o fakcie przekazania dokumentacji.

Po otrzymaniu powiadomienia o przekazaniu dokumentacji ZAFI może rozpocząć świadczenie usług w przyjmującym państwie członkowskim.

5.        Przyjmujące państwa członkowskie nie nakładają na taki ZAFI żadnych dodatkowych wymagań dotyczących kwestii objętych niniejszą dyrektywą.

6.        W przypadku zmiany jakichkolwiek danych przekazanych zgodnie z ust. 2 oraz – w stosownych przypadkach – ust. 3, ZAFI zawiadamia o takiej zmianie właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego w formie pisemnej, z wyprzedzeniem co najmniej jednego miesiąca przed wprowadzeniem takiej zmiany.

Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego informują o takich zmianach właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego.

6a.      Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI są odpowiedzialne za nadzorowanie prawidłowości ustaleń i organizacji ZAFI, tak aby ZAFI był w stanie stosować się do obowiązków i przepisów związanych z założeniem i funkcjonowaniem wszystkich AFI, którymi zarządza.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym będą świadczone usługi zarządzania, są odpowiedzialne za kontrolę przestrzegania przez ZAFI przepisów tego państwa członkowskiego dotyczących założenia i funkcjonowania AFI, w tym ustaleń dotyczących zasad sprzedaży.

Aby zapobiec naruszeniu przepisów w ich obszarze odpowiedzialności, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym świadczone będą usługi zarządzania, powinny móc oprzeć się na współpracy z właściwymi organami rodzimego państwa członkowskiego ZAFI. W ostateczności, jeżeli to konieczne oraz po poinformowaniu właściwych organów rodzimego państwa członkowskiego ZAFI, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym świadczone będą usługi zarządzania, mogą podjąć bezpośrednie działania przeciw ZAFI.

Rozdział VIIPrzepisy szczegółowe dotyczące krajów trzecich

Artykuł 35

Warunki dotyczące wprowadzania do obrotu w Unii AFI posiadających siedzibę w kraju trzecim

1.        ZAFI uprawniony w Unii lub – zgodnie z ust. 2 – ZAFI z siedzibą w kraju trzecim może wprowadzać do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI mającym siedzibę w kraju trzecim wśród inwestorów branżowych mających siedzibę w Unii tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

a)        istnieje umowa o współpracy pomiędzy właściwymi organami danego państwa członkowskiego a organem nadzoru właściwym dla AFI, która zapewnia skuteczną wymianę wszelkich informacji mających znaczenie dla monitorowania ewentualnych skutków działalności AFI;

b)        w stosunku do kraju trzeciego Komisja wydała decyzję, w której stwierdzono, że standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne ze standardami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE;

c)        kraj trzeci podpisał umowę z państwem członkowskim, w którym występuje o wydanie zezwolenia, oraz z każdym innym państwem członkowskim, w którym chce wprowadzić te udziały i jednostki do obrotu, która to umowa jest w pełni zgodna ze standardami określonymi w art. 26 wzorcowej konwencji OECD o podatkach i gwarantuje skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych; oraz

d)        w stosunku do kraju trzeciego Komisja wydała decyzję, w której stwierdzono, że kraj ten przyznaje ZAFI z siedzibą w Unii skuteczny dostęp do rynku porównywalny z dostępem przyznawanym przez Unię ZAFI z tego kraju trzeciego.

2.        ZAFI z siedzibą w kraju trzecim może wprowadzać do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI z siedzibą w kraju trzecim zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu jedynie wówczas, gdy spełnia on wymogi art. 39a.

2a.      Bez uszczerbku dla innych mających zastosowanie zasad powiadamiania o przypadkach prania pieniędzy, sprawozdania o podejrzanych transakcjach przygotowywane zgodnie z dyrektywą nr 5002/60/WE w związku z bezpośrednimi lub pośrednimi inwestycjami w AFI z siedzibą w krajach trzecich przez inwestorów z siedzibą w Unii przedstawiane są w państwie członkowskim, w którym inwestor jest zarejestrowany.

3.        Komisja przyjmuje zgodnie z art. 49a, 49b i 49c akty delegowane określające:

a)        ogólne kryteria pozwalające ocenić, czy obowiązujące w kraju trzecim standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, o których mowa w ust. 1, są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne ze standardami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE;

b)        ogólne kryteria pozwalające ocenić, czy kraje trzecie przyznają unijnym ZAFI skuteczny dostęp do rynku porównywalny z dostępem przyznawanym przez Unię ZAFI z tych krajów trzecich.  

4.         Na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 3, Komisja zgodnie z art. 49a, 49b i 49c przyjmuje akty delegowane stwierdzające, że:

a)        obowiązujące w kraju trzecim standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są zgodne z wymogami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i równoważne ze standardami określonymi w dyrektywie 2005/60/WE;

b)        kraj trzeci przyznaje unijnym ZAFI skuteczny dostęp do rynku co najmniej porównywalny z dostępem przyznawanym przez Unię ZAFI z tego kraju trzeciego.

Artykuł 35a

Warunki inwestowania w AFI z siedzibą w kraju trzecim

1.        Inwestor branżowy z siedzibą w Unii może inwestować w udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI z siedzibą w kraju trzecim tylko wówczas, gdy wszystkie warunki określone w art. 35 zostały spełnione w odniesieniu do tego kraju trzeciego.

2.        Inwestor branżowy z siedzibą w Unii nie może inwestować w udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI z siedzibą w kraju trzecim, jeżeli którykolwiek z warunków określonych w art. 35 nie został spełniony w odniesieniu do tego kraju trzeciego.

Wszelkie przepisy dotyczące środków i sankcji przyjęte w świetle art. 43 stosuje się do naruszeń tych przepisów przez inwestorów.

3.        Po konsultacji z ESMA Komisja ocenia, które kraje trzecie spełniają warunki określone w ust. 1.

Artykuł 36Powierzanie przez ZAFI zadań administracyjnych podmiotowi mającemu siedzibę w kraju trzecim

Państwa członkowskie zezwalają ZAFI na powierzenie usług administracyjnych podmiotom mającym siedzibę w kraju trzecim tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

-a)       odnośne aktywa znajdują się w kraju trzecim;

a)        spełnione są wymogi określone w art. 18;

b)        podmiot jest uprawniony do świadczenia usług administracyjnych lub jest zarejestrowany w kraju trzecim, w którym posiada siedzibę i podlega nadzorowi ostrożnościowemu;

c)        istnieje odpowiednia umowa o współpracy między właściwym organem, któremu podlega ZAFI, a organem nadzorczym danego podmiotu.

Artykuł 37Taksator posiadający siedzibę w kraju trzecim

1.        Państwa członkowskie zezwalają na wyznaczenie taksatora mającego siedzibę w kraju trzecim tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

-a)       odnośne aktywa znajdują się w kraju trzecim;

a)        spełnione są wymogi określone w art. 16;

b)        w stosunku do kraju trzeciego została wydana decyzja zgodnie z ust. 3, w której stwierdzono, że standardy i zasady wyceny stosowane przez taksatorów mających siedzibę na terytorium tego kraju trzeciego są równoważne ze standardami i zasadami obowiązującymi w Unii.

2.        Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c, określające kryteria służące do oceny równoważności standardów i zasad wyceny obowiązujących w krajach trzecich, zgodnie z ust. 1 lit. b).

▌

3.        Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 2 Komisja przyjmuje, zgodnie z art. 49a, 49b i 49c, akty delegowane stwierdzające równoważność standardów i zasad wyceny przewidzianych w prawodawstwie kraju trzeciego ze standardami i zasadami obowiązującymi w Unii.

Komisja gwarantuje wejście tych aktów w życie do ...[20]*.

▌

Artykuł 39a

ZAFI z siedzibą w kraju trzecim

1.        Państwa członkowskie dopilnowują, by ZAFI mający siedzibę w kraju trzecim mógł wprowadzać do obrotu jednostki uczestnictwa lub udziały w AFI, którymi zarządza, wśród inwestorów branżowych na ich terytorium, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)        warunki określone w art. 35 zostały spełnione w odniesieniu do kraju trzeciego, w którym siedzibę ma ZAFI;

b)        ZAFI uzgadnia z ESMA zasady zgodności z niniejszą dyrektywą, przy wprowadzeniu koniecznych zmian ze względu na to, że siedziba ZAFI znajduje się w kraju trzecim;

c)        istnieje umowa pomiędzy ESMA i właściwym organem kraju trzeciego, zgodnie z ust. 3; oraz

d)        jeżeli ZAFI pragnie wprowadzić do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa AFI z siedzibą w innym kraju trzecim, wtedy warunki określone w art. 35 muszą zostać spełnione w odniesieniu do kraju trzeciego AFI.

2.        Państwa członkowskie gwarantują uprawnionemu ZAFI możliwość świadczenia usług zarządzania na ich terytorium, jeżeli wszystkie poniższe warunki zostały spełnione:

a)        warunki określone w art. 35 zostały spełnione w odniesieniu do kraju trzeciego, w którym siedzibę ma ZAFI;

b)        ZAFI uzgodnił z ESMA zasady zgodności z niniejszą dyrektywą, po wprowadzeniu koniecznych zmian wynikających z faktu, że siedziba ZAFI znajduje się w kraju trzecim;

c)        istnieje umowa pomiędzy ESMA i właściwym organem kraju trzeciego, zgodnie z ust. 3.

3.        Umowy, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają:

a)        powierzenie przez ESMA uprawnień wynikających z niniejszej dyrektywy w związku z ZAFI właściwemu organowi kraju trzeciego;

b)        zgodę właściwego organu kraju trzeciego na wykonywanie uprawnień ESMA w odniesieniu do ZAFI; oraz

c)        zgodę ZAFI na poddanie się jurysdykcji sądów w Unii w odniesieniu do wszelkich kwestii wynikających z tej dyrektywy.

4.        ESMA rejestruje każdą umowę zawartą w świetle niniejszego artykułu i może ją unieważnić w przypadku, gdyby ZAFI nie zachował zgodności z niniejszą dyrektywą lub gdyby właściwy organ nie wypełnił swoich obowiązków. ESMA powiadania właściwy organ kraju trzeciego o każdym przypadku unieważnienia.

5.        Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 49a, 49b i 49c, określające bardziej treść umów, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł 39b

Stosowanie i przegląd porozumień

Komisja przyjmuje standardy mające zastosowanie do umów podpisanych z krajami trzecimi zgodnie z niniejszym rozdziałem oraz dokonuje regularnego przeglądu tych standardów.

Komisja wraz z państwami członkowskimi dokonują okresowego przeglądu umów podpisanych z krajami trzecimi zgodnie z niniejszym rozdziałem w celu sprawdzenia, czy te kraje trzecie faktycznie przestrzegają tych porozumień. Komisja przekazuje sprawozdanie na temat wyniku przeglądów państwom członkowskim, które uwzględniają je przy ocenianiu, czy wydane pozwolenia lub pozwolenia, które mają zostać wydane na mocy niniejszej dyrektywy, powinny zostać udzielone, zawieszone, czy wycofane.

Zgodnie z art. 49a, 49b i 49c Komisja przyjmuje akty delegowane określające obowiązującą procedurę w odniesieniu do przyjmowania i przeglądu standardów, kontroli zgodności oraz warunków gwarantujących skuteczną współpracę, a także wpływu sprawozdań na zezwolenia.

Komisja przedstawia z tego sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, do którego załącza, w stosownych przypadkach, propozycje przeglądu tego rozdziału.

Rozdział VIIIWłaściwe organy

Sekcja 1: Wyznaczanie organów, ich uprawnienia, procedury odwoławcze

Artykuł 40

Wyznaczanie właściwych organów

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, które wykonują funkcje przewidziane w niniejszej dyrektywie.

Właściwe organy są organami publicznymi lub podmiotami wyznaczonymi przez organy publiczne.

Każde państwo członkowskie wymaga od właściwych organów w swoim państwie określenia odpowiednich metod monitorowania zgodności ZAFI z ich obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy na podstawie wytycznych określonych przez ESMA.

W przypadku wyznaczenia przez państwo członkowskie większej liczby właściwych organów, państwo to powiadamia o tym fakcie Komisję oraz ESMA, informując jednocześnie, jak ustalony został podział funkcji.

Artykuł 41

Uprawnienia właściwych organów

1.        Właściwym organom przyznaje się wszelkie uprawnienia w zakresie nadzoru i prowadzenia postępowań, które są niezbędne do wykonywania ich zadań. Uprawnienia mogą być wykonywane:

a)        bezpośrednio;

b)        we współpracy z innymi organami;

c)        w drodze powierzenia zadań, przy czym organy zachowują odpowiedzialność za wykonanie zadań powierzonych innym podmiotom;

d)        poprzez składanie wniosków do właściwych organów sądowych.

2.        Właściwym organom przysługują co najmniej następujące uprawnienia ▌, które można wykonywać w dowolnym czasie:

a)        dostęp do wszelkiego rodzaju dokumentów w dowolnej formie i otrzymywania ich kopii;

b)        możliwość żądania informacji od dowolnej osoby, a w razie konieczności prawo wezwania i przesłuchania danej osoby w celu uzyskania informacji;

c)        przeprowadzanie zapowiedzianych lub niezapowiedzianych kontroli na miejscu;

d)        możliwość żądania istniejących rejestrów połączeń telefonicznych i transmisji danych;

da)      wydanie czasowego zakazu prowadzenia działalności zawodowej;

db)      przyjęcie odpowiednich środków w celu zapewnienia dalszego przestrzegania przez ZAFI i depozytariuszy odpowiednich przepisów prawa;

dc)      przekazywanie spraw do właściwych organów wymiaru sprawiedliwości w celu wszczęcia postępowania karnego;

dd)      nałożenie obowiązku zaprzestania każdej praktyki niezgodnej z przepisami przyjętymi w ramach wykonywania niniejszej dyrektywy;

de)      żądanie zamrożenia lub konfiskaty aktywów;

df)       żądanie udzielenia informacji przez ZAFI, depozytariuszy lub audytorów;

dg)      żądanie zawieszenia emisji, odkupu lub umorzenia jednostek w interesie posiadaczy jednostek lub w interesie publicznym;

dh)      wycofanie zezwolenia wydanego ZAFI lub depozytariuszowi.

Artykuł 42Kompetencje

ESMA

ESMA określa wytyczne dla właściwych organów państw członkowskich dotyczące wykonywania ich uprawnień w zakresie udzielania zezwoleń oraz nałożonych przez niniejszą dyrektywę obowiązków sprawozdawczych, a także dokonuje regularnego przeglądu tych wytycznych.

ESMA posiada uprawnienia, w tym te określone w art. 41 ust. 2, konieczne do podjęcia wszystkich środków niezbędnych w celu zagwarantowania prawidłowego funkcjonowania rynków, gdy działalność jednego AFI lub większej ich liczby na rynku określonego instrumentu finansowego mogłaby zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu tego rynku.

Artykuł 43

Sankcje administracyjne

-1.       Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące środków i sankcji nakładanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie środki konieczne do wyegzekwowania tych przepisów.

1.        Bez uszczerbku dla procedur cofnięcia zezwolenia lub prawa państw członkowskich do nakładania sankcji karnych, państwa członkowskie zapewniają, zgodnie z wytycznymi ESMA i ze swoim prawem krajowym, możliwość podjęcia właściwych środków administracyjnych lub nałożenia sankcji administracyjnych na osoby odpowiedzialne za niestosowanie się do przepisów przyjętych w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie dopilnowują, aby środki te były skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.        Państwa członkowskie ustanawiają przepisy, zgodnie z którymi właściwe organy mogą podać do publicznej wiadomości środki lub sankcje nałożone w związku z naruszeniem przepisów wdrażających niniejszą dyrektywę, chyba że takie ujawnienie może poważnie zagrozić rynkom finansowym lub wyrządzić nieproporcjonalną szkodę zainteresowanym stronom.

Artykuł 44

Prawo odwołania się

Państwa członkowskie dopilnowują, aby każda decyzja podjęta zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi przyjętymi zgodnie z niniejszą dyrektywą była należycie uzasadniona, została przekazana adresatowi oraz aby istniała możliwość odwołania się od niej na drodze sądowej.

Prawo do odwołania się na drodze sądowej ma zastosowanie także w przypadku niepodjęcia decyzji w terminie dwóch miesięcy od złożenia wniosku o wydanie zezwolenia, który zawierał wszystkie wymagane informacje.

SEKCJA 2

WSPÓŁPRACA WŁAŚCIWYCH ORGANÓW

Artykuł 45

Obowiązek współpracy

1.        Właściwe organy państw członkowskich współpracują ze sobą oraz z ESMA i ESRB zawsze, gdy jest to konieczne w celu wykonywania obowiązków przewidzianych w niniejszej dyrektywie lub w celu wykonywania ich uprawnień wynikających z niniejszej dyrektywy lub prawa krajowego.

2.        Państwa członkowskie ułatwiają współpracę, o której mowa w niniejszej sekcji.

3.        Właściwe organy wykonują swoje uprawnienia do celów współpracy nawet w przypadkach, gdy działanie będące przedmiotem postępowania nie stanowi naruszenia przepisów obowiązujących w tym państwie członkowskim.

4.        Właściwe organy państw członkowskich bezzwłocznie wymieniają się informacjami niezbędnymi do wykonywania obowiązków przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

5.        Zgodnie z art. 49a, 49b i 49c Komisja przyjmuje akty delegowane dotyczące procedur wymiany informacji między właściwymi organami.

Komisja gwarantuje wejście tych aktów w życie do ...*.

Artykuł 46

Wymiana informacji dotyczących ewentualnych systemowych skutków działalności ZAFI

1.        Właściwe organy odpowiedzialne za wydawanie zezwoleń i nadzór nad ZAFI na podstawie niniejszej dyrektywy mają obowiązek przekazywać informacje właściwym organom pozostałych państw członkowskich, gdy informacje te mają znaczenie dla monitorowania ewentualnych skutków działalności poszczególnych ZAFI lub całego sektora ZAFI z punktu widzenia stabilności instytucji finansowych o znaczeniu systemowym i prawidłowego funkcjonowania rynków, na których ZAFI działają, oraz dla przeciwdziałania takim skutkom. Należy informować również ESMA i ESRB, które przekazują otrzymywane informacje właściwym organom w pozostałych państwach członkowskich.

2.        Właściwe organy przekazują co kwartał zbiorcze informacje dotyczące działalności podlegających im ZAFI Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu ustanowionemu na mocy art. 134 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

3.        Zgodnie z art. 49a, 49b i 49c Komisja przyjmuje akty delegowane określające sposób przekazywania, częstotliwość i treść informacji, które mają być wymieniane zgodnie z ust. 1.

Komisja gwarantuje wejście tych aktów w życie do ...^[21]*.

Artykuł 47

Współpraca nadzorcza

1.        W ramach uprawnień przysługujących im na podstawie niniejszej dyrektywy właściwe organy państwa członkowskiego mogą zwrócić się o współpracę do właściwych organów innego państwa członkowskiego w zakresie działalności nadzorczej lub w odniesieniu do kontroli na miejscu lub postępowania na terytorium tego drugiego państwa członkowskiego, informując bezzwłocznie o tym fakcie ESMA.

W przypadku otrzymania wniosku dotyczącego kontroli na miejscu lub postępowania, właściwy organ podejmuje jedno z następujących działań:

a)        samodzielnie przeprowadza kontrolę lub postępowanie;

b)        umożliwia organowi, który zwrócił się z wnioskiem, przeprowadzenie weryfikacji lub postępowania; lub

c)        umożliwia biegłym rewidentom lub ekspertom przeprowadzenie kontroli lub postępowania.

Prowadząc kontrolę lub postępowanie, o których mowa w niniejszym ustępie, właściwe organy biorą pod uwagę wszelkie uwagi przekazane przez ESMA w tym zakresie.

2.        W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. a), właściwy organ państwa członkowskiego, które zwróciło się o współpracę, może zażądać, by jego pracownicy towarzyszyli osobom przeprowadzającym kontrolę lub postępowanie. Całościowy nadzór nad kontrolami lub postępowaniem należy do kompetencji państwa członkowskiego, na terytorium którego są one przeprowadzane.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. b), właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium jest przeprowadzana kontrola lub postępowanie, może zażądać, by jego pracownicy towarzyszyli osobom przeprowadzającym kontrolę lub postępowanie.

3.        Właściwe organy mogą odmówić wymiany informacji lub podjęcia działań na podstawie wniosku o współpracę dotyczącą prowadzenia postępowania lub kontroli na miejscu tylko wówczas gdy:

a)        postępowanie, kontrola na miejscu lub wymiana informacji mogą negatywnie wpłynąć na suwerenność, bezpieczeństwo lub porządek publiczny państwa członkowskiego, do którego zwrócono się o współpracę;

b)        zostało już wszczęte postępowanie sądowe w sprawie tych samych działań i przeciwko tym samym osobom przed organami państwa członkowskiego, do którego zwrócono się o współpracę;

c)        w państwie członkowskim, do którego zwrócono się o współpracę, wydano już prawomocny wyrok w odniesieniu do tych samych osób i tych samych działań.

Właściwe organy powiadamiają właściwe organy, które zwróciły się z wnioskiem, o decyzjach podjętych na podstawie akapitu pierwszego, wraz z uzasadnieniem.

4.        Komisja może zgodnie z art. 49a, 49b i 49c przyjąć akty delegowane dotyczące procedur w zakresie kontroli na miejscu i postępowań.

▌

Artykuł 48

Rozstrzyganie sporów

1.        ESMA ustanawia procedurę mediacji.

2.        W przypadku sporu pomiędzy właściwymi organami dotyczącego oceny, działania lub zaniechania jednego z właściwych organów, który działa na podstawie niniejszej dyrektywy, właściwe organy zwracają się o rozstrzygnięcie do ESMA, na forum którego sporna kwestia jest następnie dyskutowana w celu jej szybkiego i skutecznego rozwiązania.

3.        Jeżeli spór utrzymuje się, ESMA może narzucić rozwiązanie zainteresowanym właściwym organom.

Rozdział IXPrzepisy przejściowe i końcowe

Artykuł 49Komitet

Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych powołany decyzją Komisji 2001/528/WE z dnia 6 czerwca 2001 r. ustanawiającą Europejski Komitet Papierów Wartościowych[22].

▌

Artykuł 49a

Wykonanie przekazania uprawnień

1.        Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych, o którym mowa w art. 2 ust. 4, Art. 9 ust. 2, Art. 10 ust. 3, art. 11 ust. 5, art. 12 ust. 3, art. 13, art. 16 ust. 4, art. 18 ust. 4, art. 19 ust. 4, art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 4, art. 24 ust. 2, art. 25 ust. 3, art. 28 ust. 2, art. 29 ust. 4, art. 31 ust. 3, art. 33 ust. 7, art. 37 ust. 2, art. 37 ust. 3, art. 38 ust. 3, art. 38 ust. 4, art. 39a ust. 2, art. 39a ust. 3, art. 45 ust. 5, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 4 i art. 53 przyznaje się Komisji na okres 5 lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące odnowienia przekazanych uprawnień co najmniej 12 miesięcy przed upływem tego pięcioletniego okresu, do którego w odpowiednich przypadkach załącza wniosek legislacyjny dotyczący przedłużenia okresu przekazania uprawnień. Sprawozdanie musi wyszczególniać okres i artykuły, w odniesieniu do których wnosi się o przedłużenie aktów delegowanych.

2.        Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o nim jednocześnie Parlament Europejski i Radę.

3.        Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych przekazywane jest Komisji na warunkach określonych w art. 49b i 49c.

Artykuł 49b

Odwołanie przekazania uprawnień

1.        Przekazane uprawnienia, o których mowa w art. 2 ust. 4, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 3, art. 11 ust. 5, art. 12 ust. 3, art. 13, art. 16 ust. 4, art. 18 ust. 4, art. 19 ust. 4, art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 4, art. 24 ust. 2, art. 25 ust. 3, art. 28 ust. 2, art. 29 ust. 4, art. 31 ust. 3, art. 33 ust. 7, art. 37 ust. 2, art. 37 ust. 3, art. 38 ust. 3, art. 38 ust. 4, art. 39a ust. 2, art. 39a ust. 3, art. 45 ust. 5, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 4 i art. 53 mogą zostać odwołane przez Parlament Europejski lub Radę.

2.        Instytucja, która wszczęła procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu oddelegowanych uprawnień, podejmuje starania, żeby powiadomić drugą instytucję i Komisję, określając, które oddelegowane uprawnienia mogłyby zostać odwołane.

3.        Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Wchodzi ona w życie bezzwłocznie lub z dniem w niej określonym. Nie narusza ona ważności już obowiązujących aktów delegowanych. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 49c

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1.        Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w ciągu czterech miesięcy od dnia powiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten wydłuża się o dwa miesiące. Komisja nie przyjmuje aktów delegowanych w okresie wakacji parlamentarnych lub w okresie dwóch tygodni przed tymi wakacjami.

2.        W przypadku braku, do końca tego terminu, zastrzeżenia do aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady, akt delegowany publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.

3.        W przypadku sprzeciwu wobec aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady akt delegowany nie wchodzi w życie.

Artykuł 50Przegląd

Dwa lata po dacie wskazanej w art. 54 ust. 1 Komisja, w oparciu o konsultacje społeczne oraz konsultacje z właściwymi organami, dokona przeglądu stosowania i zakresu niniejszej dyrektywy. W przeglądzie tym zostaną także należycie uwzględnione sytuacja na szczeblu międzynarodowym oraz konsultacje z krajami trzecimi i instytucjami międzynarodowymi.

Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oraz odpowiednie wnioski.

Przed dokonaniem przeglądu stosowania i zakresu niniejszej dyrektywy Komisja przedstawia wnioski dotyczące zmian dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE, aby zagwarantować odpowiedni poziom wymogów kapitałowych dla instytucji finansowych dokonujących inwestycji w AFI, biorąc pod uwagę ponoszone ryzyko, stabilność finansową ogółem i potencjalne konflikty interesów.

Artykuł 51Przepisy przejściowe

ZAFI prowadzące działalność w Unii przed ...* przyjmują wszystkie środki niezbędne do spełnienia wymogów niniejszej dyrektywy i składają wniosek o wydanie zezwolenia w terminie do ..^[23]*.

Artykuł 51a

AFI sektora mikrofinansowego

Aby stworzyć wygodne ramy regulacyjne dla klasy aktywów funduszy inwestycyjnych sektora mikrofinansowego, zgodnie z zasadą proporcjonalności, Komisja proponuje specjalne ramy regulacyjne dla funduszy inwestycyjnych sektora mikrofinansowego, w tym poprzez zmianę dyrektywy 2009/65/WE.

Artykuł 51b

Zmiany w dyrektywie 2003/6/WE

W dyrektywie 2003/6/WE wprowadza się następujące zmiany:

(1)       W art. 1 akapit pierwszy dodaje się następujące ustępy:

„7a.       „Sprzedaż krótka” oznacza sprzedaż papieru wartościowego, którego właścicielem nie jest sprzedający, oraz każdą sprzedaż, którą kończy dostarczenie papieru wartościowego pożyczonego przez sprzedającego lub na jego rzecz.

7b.         „Niezabezpieczona sprzedaż krótka” oznacza sprzedaż krótką papieru wartościowego, w której przed złożeniem zlecenia sprzedaży krótkiej lub w momencie składania takiego zlecenia sprzedający nie pożyczył papieru wartościowego, który ma dostarczyć kupującemu, ani nie zawarł umowy dotyczącej pożyczki tego papieru wartościowego.”.

(2)       Dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 5a

Aby uregulować sprzedaż krótką i zakazać niezabezpieczonej sprzedaży krótkiej kapitałowych papierów wartościowych, w tym papierów wartościowych dających dostęp do udziałów emitenta, Komisja przyjmuje akty delegowane, określające wymogi w następujących obszarach:

a)        obowiązkowe przekazywanie informacji o pozycji krótkiej netto, w tym o instrumentach pochodnych, przez którąkolwiek osobę organom państwa członkowskiego, informacji o najbardziej odpowiednim rynku pod względem płynności i państwa członkowskiego, w którym emitent jest zarejestrowany, w przypadku przekroczenia określonych progów, i publiczne ujawnienie takich informacji w przypadku przekroczenia określonych innych progów;

b)        oznaczanie zleceń przez pośredników finansowych, aby odróżnić sprzedaż krótką od innych rodzajów sprzedaży;

c)        przygotowywanie przez uczestników rynku dokumentacji wykazującej, że przed dokonaniem sprzedaży krótkiej lub zobowiązaniem się do takiej sprzedaży pożyczyli udziały lub zawarli w tym celu umowę;

d)        dostarczenie przez uczestników rynku sprzedanych udziałów nie później niż trzy dni po dacie transakcji oraz odkupienie sprzedanych akcji w przypadku niedostarczenia ich w wyznaczonym okresie;

e)        wyposażenie właściwych organów w odpowiednie uprawnienia w celu nakładania sankcji za niespełnienie wymogów określonych w lit. a)-d);

f)         wyposażenie właściwych organów w odpowiednie uprawnienia, aby w wyjątkowych przypadkach mogły one ograniczyć zajęcie lub zwiększenie pozycji krótkiej netto względem kapitałowego papieru wartościowego, którego cena znacznie spadła, lub tego zakazać oraz ograniczyć sprzedaż kapitałowego papieru wartościowego, którego cena znacznie spadła, lub jej zakazać;

g)        konsultowanie właściwych organów za pośrednictwem Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, ustanowionego na mocy rozporządzenia (UE) nr …/2010, przed wprowadzeniem wyjątkowego ograniczenia lub zakazu zajęcia pozycji krótkiej lub zwiększenia pozycji krótkiej netto względem papierów wartościowych lub sprzedaży papierów wartościowych w danym segmencie rynku lub na wszystkich rynkach w przypadku poważnego pogorszenia się sytuacji rynkowej.”.

Artykuł 52Zmiany w dyrektywie 2004/39/WE

W dyrektywie 2004/39/WE wprowadza się następujące zmiany:

W art. 19 ust. 6 ▌dodaje się tiret w brzmieniu:

„- usługa nie dotyczy AFI w rozumieniu art. 3 lit. a) [dyrektywy 2010/…/UE]”.

Artykuł 52a

Zmiany w dyrektywie 2006/48/WE

W dyrektywie 2006/48/WE wprowadza się następujące zmiany:

W załączniku XI dodaje się punkt w brzmieniu:

„3a.    Do celów ustalenia, jakiego należy dokonać na mocy art. 124 ust. 3, w zależności od przypadku, właściwe organy monitorują w szczególności ekspozycje instytucji kredytowej, które stanowią dźwignię dla alternatywnych funduszy inwestycyjnych zgodnie z dyrektywą 2010/.../UE [w sprawie organów zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi].”

Artykuł 53Zmiany w dyrektywie

2009/65/WE

W dyrektywie 2009/65/WE wprowadza się następujące zmiany:

Dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 50a

W celu zagwarantowania spójności międzysektorowej oraz uniknięcia rozbieżności interesów przedsiębiorstw, które „opakowują” pożyczki w formę zbywalnych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych («inicjatorzy»), oraz UCITS, którzy inwestują w te papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe, Komisja przyjmuje ▌ wymogi w następujących obszarach za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:

a)        wymogi, które powinien spełnić inicjator, aby UCITS wolno było inwestować w papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe tego typu emitowane po dniu 1 stycznia 2011 r., w tym wymogi gwarantujące utrzymanie przez inicjatora udziału gospodarczego netto w wysokości co najmniej 5 %;

b)        wymogi jakościowe, które powinien spełnić UCITS inwestujący w takie papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe.”.

Aby Komisja mogła zapewnić zastosowanie wymogów dotyczących depozytariuszy określonych w niniejszej dyrektywie do depozytariuszy w rozumieniu dyrektywy 2009/65/WE, art. 22 do 26 oraz art. 32 do 36 dyrektywy 2009/65/WE ulegają odpowiedniej zmianie.

Artykuł 54Transpozycja

1.        Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia [...] r. ▌ Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy wdrażające rozdział VII będą jednak stosowane przez państwa członkowskie po upływie trzech lat od daty wskazanej w ustępie pierwszym.

Przyjęte przez państwa członkowskie przepisy, o których mowa w ustępie pierwszym, zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji.

2.        Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 55Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 56Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego              W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK Ia

Zadania wchodzące w zakres działalności w ramach zarządzania zbiorowym portfelem:

1.        Zarządzanie inwestycjami.

2.        Administracja:

a)        obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b)        zapytania klientów;

c)        wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d)        monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e)        utrzymanie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f)         podział dochodu;

g)        emisja i umorzenie jednostek uczestnictwa;

h)        ustalenia umowne (w tym wysłanie świadectwa);

i)         przechowywanie ksiąg.

3.        Wprowadzanie do obrotu.

ZAŁĄCZNIK Ib

POLITYKA WYNAGRODZEŃ

1.        Ustanawiając i stosując politykę wynagrodzeń dla kategorii pracowników (w tym kierownictwa wyższego szczebla), których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka ZAFI lub profile ryzyka zarządzanych przez nich AFI, ZAFI przestrzegają następujących zasad:

a)        polityka wynagrodzeń musi być spójna z prawidłowym i skutecznym zarządzaniem ryzykiem i wspierać takie zarządzanie oraz nie zachęcać do podejmowania ryzyka niezgodnego z profilami ryzyka, regulaminem funduszu czy z dokumentami założycielskimi zarządzanych przezeń AFI;

b)        polityka wynagrodzeń musi być zgodna ze strategią biznesową, celami, wartościami i interesami ZAFI i zarządzanych przez niego AFI lub inwestorów AFI i musi obejmować środki służące uniknięciu konfliktów interesów;

c)        organ zarządzający, pełniący funkcję nadzorczą ZAFI, musi przyjąć ogólne zasady polityki wynagrodzeń, dokonywać ich okresowego przeglądu i jest odpowiedzialny za jej wdrożenie;

d)        stan wdrożenia polityki wynagrodzeń musi podlegać co najmniej raz do roku centralnemu i niezależnemu przeglądowi wewnętrznemu pod kątem zgodności z zasadami i procedurami dotyczącymi wynagrodzeń, które zostały przyjęte przez organ zarządzający pełniący funkcję nadzorczą;

e)        pracownicy działający w obszarze zarządzania ryzykiem winni być wynagradzani w zależności od osiągnięcia celów związanych z ich funkcjami, niezależnie od wyników kontrolowanych przez nich obszarów działalności;

f)         w przypadku wynagrodzeń zależnych od wyników podstawą do określenia całkowitej wysokości wynagrodzenia musi być rozsądna ocena wyników danego pracownika i danej jednostki organizacyjnej lub danego AFI oraz ogólne wyniki ZAFI, a oceniając wyniki danego pracownika, należy wziąć pod uwagę zarówno kryteria finansowe, jak i niefinansowe;

g)        oceny wyników należy dokonać na przestrzeni kilku lat, odpowiednio do okresu inwestycyjnego AFI zarządzanych przez ZAFI, aby zagwarantować, że procedura oceny opiera się na wynikach z dłuższego okresu i że faktyczna wypłata składników wynagrodzenia zależnych od wyników jest rozłożona na okres uwzględniający politykę w zakresie umorzeń zarządzanych przez niego AFI oraz ich ryzyka inwestycyjne;

h)        gwarantowane wynagrodzenie zmienne winno mieć charakter wyjątkowy, być związane jedynie z rekrutacją nowych pracowników i ograniczać się do pierwszego roku;

i)         proporcja stałych i zmiennych składników łącznego wynagrodzenia musi być odpowiednio wyważona; stałe składniki stanowią na tyle dużą część całkowitego wynagrodzenia, aby możliwe było prowadzenie całkowicie elastycznej polityki dotyczącej zmiennych składników wynagrodzenia, obejmującej również możliwość niewypłacania zmiennych składników wynagrodzenia;

j)         płatności z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy muszą odzwierciedlać wyniki osiągnięte w dłuższym okresie, a zasady dotyczące tych płatności winny zostać określone w taki sposób, aby nie wynagradzać złych wyników;

k)        ocena wyników w celu obliczenia zmiennych składników wynagrodzenia lub grup zmiennych składników wynagrodzenia musi obejmować kompleksowy mechanizm dostosowawczy służący uwzględnieniu wszystkich odnośnych rodzajów obecnego i przyszłego ryzyka;

l)         w przypadku ujawnienia ryzyka, które – gdyby było znane w momencie wypłacenia zmiennego wynagrodzenia – zostałoby uwzględnione przy określaniu tego wynagrodzenia, ZAFI musi być w stanie odzyskać (poprzez wniosek o zwrot) część zmiennego wynagrodzenia, stanowiącą co najmniej 20% tego wynagrodzenia w celach dostosowawczych, jednak wyłącznie w zakresie, w którym mechanizm określony w lit. m) nie wystarcza do dokonania takiego dostosowania; ten mechanizm odzyskania musi mieć zastosowanie przez okres odpowiedni z punktu widzenia ryzyk uwzględnianych w momencie wypłacania wynagrodzenia, ale jest nie krótszy niż cztery lata;

m)       znaczna część (co najmniej 50%) zmiennego składnika wynagrodzenia musi zostać odroczona na okres odpowiedni z punktu widzenia okresu inwestycyjnego danego AFI oraz jego polityki w zakresie umorzeń, który musi być także prawidłowo dostosowany do charakteru ryzyka danego AFI i nie może być krótszy niż cztery lata; prawa do wynagrodzenia wypłacanego zgodnie z ustaleniami dotyczącymi odroczenia nie można nabyć szybciej niż w stosunku proporcjonalnym; w przypadku zmiennego składnika wynagrodzenia stanowiącego szczególnie wysoką kwotę odroczeniu musi podlegać co najmniej 60% tej kwoty;

n)        wynagrodzenie zmienne, w tym również jego odroczona część, jest wypłacane lub nabywa się do niego uprawnienia tylko wówczas, jeżeli ma ono zrównoważony charakter w stosunku do sytuacji finansowej całego ZAFI oraz jest uzasadnione wynikami danej jednostki organizacyjnej, AFI i zainteresowanego pracownika; całkowita kwota zmiennego wynagrodzenia musi być generalnie znacznie zmniejszona w przypadku wystąpienia ograniczonych lub negatywnych wyników finansowych ZAFI lub danego AFI;

o)        od pracowników wymaga się zobowiązania do niekorzystania z osobistych strategii hedgingowych lub ubezpieczeń związanych z wynagrodzeniem lub zakresem odpowiedzialności w celu obejścia skutków podziału ryzyka wynikających z ustaleń dotyczących wynagrodzenia.

2.        Zasady określone w ust. 1 stosuje się zarówno do wynagrodzenia wypłacanego przez ZAFI, jak i do wynagrodzenia dodatkowego wypłacanego przez sam AFI, w tym prowizji („carried interest”).

Ust. 1 stosuje się do zwrotów, jakie pracownicy osiągają ze swoich inwestycji w AFI zarządzane przez ZAFI oraz do wynagrodzenia wypłacanego w związku z likwidacją AFI. Ust. 1 lit. m) nie ma zastosowania do wynagrodzenia zmiennego powiązanego bezpośrednio z opłatami pobranymi przez ZAFI, które nie mogą zostać odzyskane.

3.        ZAFI, które mają duże znaczenie z uwagi na swoją wielkość lub wielkość zarządzanych przez nich AFI, ich wewnętrzną organizację oraz charakter, zakres i złożoność ich działalności, ustanawiają komitet ds. wynagrodzeń. Komitet ds. wynagrodzeń powołuje się w sposób umożliwiający mu wydawanie kompetentnej i niezależnej opinii na temat polityki wynagrodzeń oraz praktyk i zachęt wprowadzanych z myślą o zarządzaniu ryzykiem.

Komitet ds. wynagrodzeń odpowiada za przygotowanie decyzji dotyczących wynagrodzeń, w tym również takich, które mają wpływ na ryzyko i zarządzanie ryzykiem danego ZAFI lub AFI oraz mają zostać podjęte przez organ zarządzający pełniący funkcję nadzorczą. Przewodniczącym komitetu ds. wynagrodzeń jest członek organu zarządczego, który nie sprawuje żadnych funkcji wykonawczych w danym ZAFI.

• [1] ^*              Zmiany: nowe lub zmienione fragmenty tekstu zaznaczono wytłuszczonym drukiem i kursywą; skreślenia zaznaczono symbolem ▌.
• [2]               Opinia z dnia 29.4.2010 r.(dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
• [3]               Dz.U. L 272 z 13.11.2009, s. 1.
• [4]               Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia …
• [5]               Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.
• [6]               Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 201.
• [7]               Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.
• [8]               Dz.U. L …
• [9] ^*              Dz.U.: Proszę wstawić numer rozporządzenia w COM(2009) 499.
• [10] ^*              Dz.U.: Proszę wstawić numer rozporządzenia w COM(2009) 501.
• [11]               Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16.
• [12]               Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12.
• [13]             Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.
• [14]             Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 1).
• [15]             Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
• [16]             Dz.U. L 80 z 23.3.2002, s. 29.
• [17]             Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10.
• [18]             Dz.U. L 9 z 15.1.2003, s. 3.
• [19]             Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15.
• [20]             Dz.U.: proszę wstawić datę: rok od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
• [21] ^*          Dz.U.: proszę wstawić datę: rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.
• [22]             Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.
• [23] ^*              Dz.U. wstawić datę transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego.

UZASADNIENIE

Wstęp

Zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI), których aktywa opiewają na niemal 1 miliard dolarów[1] (dla porównania – 2 miliardy w połowie 2008 r.), odgrywają istotną rolę w finansowaniu europejskiej gospodarki. Sektor ten obejmuje bardzo liczne podmioty i produkty: fundusze hedgingowe, fundusze private equity, fundusze inwestujące na rynku nieruchomości lub surowców itd. Planowane uregulowania muszą jednakże uwzględniać szczególną sytuację z punktu widzenia ryzyka systemowego, zwłaszcza jeżeli chodzi o fundusze private equity.

Nawet jeżeli fundusze te nie odpowiadają bezpośrednio za kryzys finansowy, zarządzanie nimi nie powinno być zwolnione z uregulowań, którym podlegają wszystkie podmioty zaangażowane w usługi finansowe.

Kryzys finansowy pokazuje, że wadliwe działanie światowego systemu finansowego jest spowodowane z jednej strony nadmierną ekspozycją na ryzyko podmiotów o znaczeniu systemowym, a z drugiej – słabością systemów zarządzania tym ryzykiem.

W tym kontekście w dniu 30 kwietnia 2009 r. Komisja Europejska opublikowała wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, mający na celu utworzenie ram dla wszystkich alternatywnych funduszy inwestycyjnych (AFI) nieobjętych uregulowaniami dyrektywy w sprawie UCITS.

Wniosek ten jest następstwem prac Parlamentu Europejskiego dotyczących zarządzania aktywami: sprawozdania z inicjatywy własnej w sprawie funduszy inwestycyjnych (2001), zarządzania aktywami I (2006), zarządzania aktywami II (2007), funduszy zabezpieczających i niepublicznego rynku kapitałowego (2008) oraz przejrzystości inwestorów instytucjonalnych (2008).

Wniosek mający na celu zastąpienie krajowych uregulowań dotyczących AFI i ZAFI przez przepisy europejskie dąży do zwiększenia stabilności systemu finansowego, poprawy ochrony inwestorów i utworzenia europejskiego rynku wewnętrznego alternatywnych funduszy inwestycyjnych.

Przy realizacji tych celów – które popieramy – należy zachować równowagę pomiędzy specyfiką, żywotnością i kreatywnością tego sektora finansowego z jednej strony a koniecznością skutecznej regulacji i odpowiedniego nadzoru z drugiej.

1.   Zakres stosowania dyrektywy i wydawanie zezwoleń zarządzającym

Sprawozdawca popiera wniosek, który przewiduje, że wszyscy zarządzający funduszami alternatywnymi mający siedzibę i prowadzący działalność w Unii – poza należycie wyszczególnionymi wyjątkami – którzy zarządzają funduszami alternatywnymi niezależnie od ich siedziby, muszą posiadać zezwolenie i podlegać nadzorowi. Konieczne jest w istocie określenie wymogów dotyczących środków finansowych, technicznych i ludzkich, organizacji i reguł prowadzenia działalności w celu dostarczenia ram dla zarządzających i innych zainteresowanych podmiotów, takich jak depozytariusz i taksator.

W celu zachowania równych warunków dla poszczególnych podmiotów zarządzających funduszami alternatywnymi i uniknięcia obchodzenia wymogów dyrektywy – zwłaszcza w przypadku produktów strukturyzowanych (ang. wrappers) – sprawozdawca proponuje ograniczenie wyłączeń ze stosowania dyrektywy.

Proponuje się zatem usunięcie pułapów umożliwiających wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy i zastąpienie ich zasadą proporcjonalności. Ważne jest zapewnienie, że powszechne zastosowanie wprowadzonych zasad umożliwia zwiększenie przejrzystości w odniesieniu do zarządzania samymi funduszami.

Aby uzyskać zezwolenie, zarządzający musi dysponować minimalnym poziomem funduszy własnych w postaci aktywów płynnych lub dostępnych w krótkim terminie. Sprawozdawca proponuje dostosowanie tych kwot do tych określonych w dyrektywie UCITS.

2.   Wprowadzenie funduszy do obrotu i stosunki z krajami trzecimi

Po uzyskaniu zezwolenia ZAFI powinni być w stanie zarządzać funduszami z siedzibą w Unii i wprowadzać je do obrotu wśród inwestorów branżowych na terenie całej Unii. Taki paszport europejski powinien umożliwić wprowadzanie do obrotu we wszystkich państwach członkowskich każdego funduszu mającego siedzibę w Unii i zarządzanego przez podmiot zarządzający uprawniony w jego rodzimym państwie członkowskim, z zastrzeżeniem zwykłej procedury notyfikacji. W ten sposób fundusze mające siedzibę w Unii dysponowałyby oznakowaniem europejskim oddzielnym od jakiegokolwiek oznakowania UCITS.

Nie oznacza to, że sprawozdawca opowiada się za zamknięciem drzwi przed ZAFI i funduszami z krajów trzecich. ZAFI z siedzibą w kraju trzecim może świadczyć usługi zarządzania na terytorium państwa członkowskiego pod warunkiem, że pewne warunki (normy przeciwdziałania praniu pieniędzy, umowa w zakresie skutecznej wymiany informacji dla celów podatkowych z tym państwem członkowskim, wzajemność dostępu do rynku) są spełnione przez kraj trzeci, w którym znajduje się siedziba ZAFI, oraz przez ZAFI i mający nad nim nadzór właściwy organ (umowy pomiędzy ZAFI i Europejskim Organem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) oraz pomiędzy właściwym organem mającym nadzór nad ZAFI i ESMA).

Ponadto ZAFI uprawniony w Unii lub – zgodnie z warunkami określonymi powyżej – z siedzibą w kraju trzecim może wprowadzać do obrotu jednostki uczestnictwa i udziały w AFI z siedzibą w kraju trzecim wśród inwestorów branżowych na terytorium państwa członkowskiego, pod warunkiem, że pewne warunki (normy przeciwdziałania praniu pieniędzy, umowa w zakresie skutecznej wymiany informacji dla celów podatkowych z tym państwem członkowskim, wzajemność dostępu do rynku) są spełnione przez kraj trzeci, w którym znajduje się siedziba ZAFI, oraz przez organ nadzoru AFI (umowa o współpracy pomiędzy organem nadzoru AFI i właściwym organem tego państwa członkowskiego).

Ponadto zasadna wydaje się zmiana definicji wprowadzania do obrotu, tak aby dać inwestorom branżowym swobodę wyboru funduszy, w które pragną inwestować, włączając w to fundusze z krajów trzecich z zastrzeżeniem zgodności z tymi samymi warunkami, które mają zastosowanie do wprowadzania do obrotu AFI z siedzibą w kraju trzecim przez kraj trzeci, w którym fundusz kraju trzeciego ma swoją siedzibę.

Ponadto z myślą o ochronie inwestorów detalicznych należy uniemożliwić im inwestowanie w modele funduszy podstawowych i powiązanych, jeżeli funduszem podstawowym jest AFI zlokalizowany w kraju trzecim, oraz w fundusze funduszy, których inwestycje w fundusze w krajach trzecich przekraczają 30%.

3.   Depozytariusz

Dyrektywa ZAFI proponuje przepisy mające zastosowanie do depozytariuszy AFI.

Do celów spójności sektorowej postanowienia dyrektywy należy uzgodnić z przepisami dyrektywy w sprawie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Sprawozdawca proponuje dodanie postanowień dotyczących definicji depozytariusza, jego siedziby, roli, funkcji, warunków przekazywania niektórych zadań oraz jego odpowiedzialności.

Sprawozdawca uważa, że depozytariusz powinien znajdować się w tym samym kraju co fundusz, jeżeli siedziba funduszu znajduje się w Unii Europejskiej. Sprawozdawca nie proponuje paszportu depozytariusza.

W przypadku gdy siedziba funduszu znajduje się w kraju trzecim, depozytariusz powinien znajdować się w Unii Europejskiej, chyba że zawarta została umowa o współpracy i wymianie informacji pomiędzy organami nadzoru zapewniającymi równoważność przepisów, a nadzór może być realizowany zgodnie z przepisami Unii.

Depozytariusz jest odpowiedzialny wobec inwestora i podmiotu zarządzającego. Jeżeli depozytariusz jest na mocy prawa kraju, w którym fundusz inwestuje, pozbawiony możliwości wykonywania swych funkcji w pełnym zakresie, musi zostać zawarta umowa pomiędzy przedsiębiorstwem zarządzającym, inwestorem, depozytariuszem i poddepozytariuszem w celu częściowego przekazania odpowiedzialności poddepozytariuszowi.

4.   Taksator

Wniosek dotyczący dyrektywy określa przepisy mające zastosowanie do taksatorów AFI i zawiera postanowienia dotyczące wyceny funduszu i określenia wartości aktywów i udziału funduszu.

Niezależność funkcjonalna taksatora nie powinna być wymogiem, ale stanowić możliwość pozostawioną do uznania stron.

Z drugiej strony postanowienia organizacyjne powinny gwarantować niezależność funkcjonalną w przypadku, gdy wycena jest wewnętrzną procedurą ZAFI (tzw. „chiński mur”).

Nie przewidziano również wyceny systemowej w odniesieniu do działań podejmowanych przez prywatne spółki kapitałowe.

5.   Wykorzystanie dźwigni finansowej

Sprawozdawca proponuje, aby ZAFI określali ex ante pułapy dźwigni finansowej, którą zamierzają wykorzystać w związku z każdym AFI, którym zarządzają. Aby ustalić te pułapy, konieczne będzie określenie kilku podstawowych zasad. Na ZAFI będzie spoczywać wymóg informowania krajowych organów nadzoru o przyjmowanych pułapach.

W wyjątkowych okolicznościach ESMA będzie uprawniony do określania pułapów dotyczących maksymalnej dźwigni finansowej, które będą bardziej rygorystyczne od tych określonych przez podmiot zarządzający.

6.   Krótka sprzedaż

Krótka sprzedaż to technika korzystna dla płynności i dynamiki rynków finansowych. W związku z tym nie proponuje się jej zakazu.

Niemniej ze względu na to, że może się ona przyczynić do zwiększenia ryzyka systemowego, krótka sprzedaż powinna podlegać kilku prostym przepisom zapewniającym stabilność finansową i rzetelność rynków finansowych.

7.   Obowiązki związane ze sprawozdawczością

Przekazywanie informacji organom nadzoru i inwestorowi jest kluczowe dla osiągnięcia celów dyrektywy. Ważne jest jednak rozróżnienie pomiędzy informacjami wymaganymi przez organ nadzoru, a tymi wymaganymi przez inwestora. Nie ma powodu, dla którego nie powinno być całkowitej przejrzystości wobec organu nadzoru.

Jeżeli chodzi o fundusze private equity, nie należy wymagać od przedsiębiorstwa docelowego, aby dostarczało więcej informacji niż te, które są prawnie wymagane od innych podobnych przedsiębiorstw.

8.   Przejęcie kontroli w przedsiębiorstwach przez fundusz private equity

Szczegółowe przepisy dotyczące przejęcia kontroli nad podmiotem przez fundusz private equity powinny być stosowane nie na podstawie liczby posiadanych udziałów, ale przy uwzględnieniu faktycznego progu, który umożliwił przejęcie kontroli, zgodnie ze standardowymi kryteriami określonymi w prawie spółek.

9.   Nadzór

Sprawozdawca uwzględnił nową europejską strukturę nadzoru, na który to temat dokumenty są obecnie omawiane w celu zapewnienia większej stabilności finansowej i ograniczenia ryzyka systemowego.

Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego (ESBR) i ESMA ogrywają ważną rolę w tym zakresie.

10. Uprawnienia państw członkowskich

Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego, w którym ZAFI otrzymał zezwolenie, oraz właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego, na którego terytorium ZAFI świadczy usługi w zakresie zarządzania i sprzedaży, muszą posiadać uprawnienia nadzorcze.

11. Wynagrodzenia kadry kierowniczej

Deklaracja po szczycie G-20 w Pittsburgu z dnia 25 września 2009 r. przypieczętowała międzynarodowe porozumienie w sprawie wynagrodzeń kadry kierowniczej w bankach i innych instytucjach finansowych.

Sprawozdawca proponuje zastosowanie tych zasad do ZAFI.

12. Procedura Lamfalussy’ego

Dyrektywa ZAFI podlega procedurze Lamfalussy’ego: określa ona wytyczne (środki na poziomie 1) i zapewnia środki wykonawcze (środki na poziomie 2), które mogą zostać wprowadzone przez Komisję w ramach procedury komitetowej.

Celem sprawozdawcy było wypracowanie większej równowagi pomiędzy środkami na tych poszczególnych poziomach.

13. Interakcja i spójność z innymi dokumentami

Różne tematy poruszone w dyrektywie ZAFI omawiane są również w innych dokumentach, takich jak dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych, dyrektywa w sprawie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, dyrektywa w sprawie wymogów kapitałowych itd. W trosce o spójność powinny one zostać uwzględnione w niniejszej dyrektywie. Aby ograniczyć do minimum różnice w interpretacji postanowień dotyczących wspólnych zagadnień, sprawozdawca proponuje przejęcie, gdzie to tylko możliwe, sformułowań użytych we wspomnianych dyrektywach.

• [1]  EBC, Financial stability review, czerwiec 2009 r.

OPINIA Komisji Prawnej (5.5.2010)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmieniającej dyrektywy 2004/39/WE i 2009/…/WE
(COM(2009)0207 – C7-0040/2009 – 2009/0064(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*): Evelyn Regner

(*)       Procedura obejmująca zaangażowane komisje – art. 50 Regulaminu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Kontekst:

Kryzys finansowy i gospodarczy jasno wykazał istnienie poważnych luk w przepisach dotyczących rynków finansowych oraz w systemie ich nadzorowania. Obecnie nie ma równowagi pomiędzy ryzykiem a odpowiedzialnością czy odpowiedzialnością cywilną. Zadaniem przedmiotowej dyrektywy jest zrównoważenie ryzyka wynikającego z działalności funduszy i związanej z nim odpowiedzialności.

W związku z wcześniejszymi sprawozdaniami z inicjatywy własnej Parlamentu Europejskiego oraz wciąż narastającymi naciskami opinii publicznej Komisja przedstawiła dnia 30 kwietnia 2009 r. wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, której zadaniem będzie stworzenie ram prawnych dla wszystkich funduszy inwestycyjnych, nieobjętych dyrektywą w sprawie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (funduszy UCITS). Powyższe ramy prawne, jako dobrze funkcjonujące rozwiązanie ogólnoeuropejskie, pozwoliłyby na zastąpienie licznych przepisów krajowych. Z zadowoleniem przyjmuje się zaangażowanie Komisji oraz podjęte przez nią działania, należy jednak zauważyć konieczność dalszego rozwoju w tym zakresie.

Stanowisko sprawozdawczyni Komisji Prawnej:

Sprawozdawczyni Komisji Prawnej chciałaby wskazać kilka znaczących niedociągnięć tego kompromisowego projektu:

(a) Przedłożone we wniosku przepisy dotyczą zarządzających funduszami, nie zaś samych funduszy. Podejście polegające na stworzeniu przepisów dotyczących zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi daje wprawdzie wrażenie bezpieczeństwa, nie pozwala jednak na usunięcie znaczących luk prawnych. Poza tym nie należy umożliwiać zarządzającym funduszami zagranicznymi w UE prowadzenia działalności na jej terytorium bez objęcia ich obowiązkiem rejestracji oraz nadzorem.

(b) W oparciu o wprowadzone progi nie można przewidzieć, które przedsiębiorstwa mają znaczenie dla powstawania ryzyka systemowego, a które nie. Bieżący kryzys pokazał, że dopiero na konkretnych przykładach widać, jakie przedsięwzięcia mają znaczenie z punktu widzenia ryzyka systemowego. Co więcej, wprowadzenie progów, tworząc lukę prawną, umożliwiłoby ich obejście poprzez formalny podział na mniejsze podmioty.

(c) Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje zasady w zakresie przejrzystości i nadzoru, uważa jednak, że można je jeszcze ulepszyć. Istotne znaczenie ma podanie do powszechnej wiadomości wysokości wynagrodzenia ZAFI, jak również ich strategii w zakresie działalności przedsiębiorstwa, opierającej się na zasadzie trwałego wzrostu. Konieczne jest również stworzenie w całej UE wiarygodnej i przejrzystej procedury ustalania wartości. W przypadkach gdy ZAFI prowadzą działalność w wielu państwach członkowskich, zasadne jest przekazanie nadzoru organowi europejskiemu.

(d) Z uwagi na wykorzystanie dźwigni finansowej, w szczególności przez fundusze private equity, oraz często stosowaną praktykę przerzucania na zakupione przedsiębiorstwo obowiązku spłaty kredytu zaciągniętego na jego zakup, co w wielu przypadkach ma negatywny wpływ na utrzymanie się tego przedsiębiorstwa na rynku, winny obowiązywać surowsze przepisy. Biorąc pod uwagę znaczące konsekwencje, jakie pociąga za sobą zakup przedsiębiorstwa przez fundusze private equity, nie można stosować wyłączenia w stosunku do małych i średnich przedsiębiorstw.

Sprawozdawczyni podkreśla, że wzmocnienie prawa do informacji, prawa do partycypacji pracowników w przedsiębiorstwie oraz dopasowanie prawa rynków kapitałowych i prawa spółek będzie znacznie lepszą zachętą do tworzenia dobrej, długofalowej strategii przedsiębiorstwa.

POPRAWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o przyjęcie bez głosowania poprawek podlegających wyłącznej kompetencji zaangażowanej komisji, na mocy procedury obejmującej zaangażowane komisje (art. 50):

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Zakres niniejszej dyrektywy powinien ograniczać się do zarządzania przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które pozyskują kapitał od wielu inwestorów, aby inwestować go zgodnie z określoną polityką inwestycyjną i zasadą dywersyfikacji ryzyka, na rachunek tych inwestorów. Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do zarządzania funduszami emerytalnymi ani do zarządzających inwestycjami bez możliwości łączenia aktywów takimi jak fundacje, państwowe fundusze majątkowe czy aktywa przechowywane na własny rachunek przez instytucje kredytowe, zakłady ubezpieczeń lub zakłady reasekuracji. Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć również zastosowania do aktywnie zarządzanych inwestycji w formie papierów wartościowych takich jak świadectwa, managed futures czy obligacje indeksowane. Jej zakres powinien jednak obejmować zarządzających wszystkimi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które nie wymagają zezwolenia na prowadzenie działalności jako UCITS. Przedsiębiorstwa inwestycyjne uprawnione na podstawie dyrektywy 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych nie powinny potrzebować zezwolenia na podstawie niniejszej dyrektywy, aby móc świadczyć usługi inwestycyjne związane z AFI. Przedsiębiorstwa inwestycyjne mogą jednak świadczyć usługi inwestycyjne związane z AFI tylko wówczas, gdy jednostki uczestnictwa lub udziały w takich AFI mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z niniejszą dyrektywą i tylko w przewidzianym w niej zakresie.	(5) Zakres niniejszej dyrektywy powinien ograniczać się do zarządzania przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które pozyskują kapitał od wielu inwestorów, aby inwestować go zgodnie z określoną polityką inwestycyjną i zasadą dywersyfikacji ryzyka, na rachunek tych inwestorów. Jej zakres powinien obejmować zarządzających wszystkimi takimi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które nie wymagają zezwolenia na prowadzenie działalności jako UCITS. Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do zarządzania funduszami emerytalnymi ani do zarządzających inwestycjami bez możliwości łączenia aktywów, takimi jak fundacje, państwowe fundusze majątkowe czy aktywa przechowywane na własny rachunek przez instytucje kredytowe, zakłady ubezpieczeń lub zakłady reasekuracji. Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć również zastosowania do aktywnie zarządzanych inwestycji w formie papierów wartościowych takich jak świadectwa, managed futures czy obligacje indeksowane. Do celów niniejszej dyrektywy nie należy uznawać za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania przedsiębiorstwa, które zasadniczo działa jako jednostka holdingowa dla grupy spółek zależnych i które posiada udziały strategiczne w przedsiębiorstwach raczej z zamiarem długoterminowego przechowywania niż w celu generowania zysków poprzez zbywanie w określonym czasie. Przedsiębiorstwa inwestycyjne uprawnione na podstawie dyrektywy 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych nie powinny potrzebować zezwolenia na podstawie niniejszej dyrektywy, aby móc świadczyć usługi inwestycyjne związane z AFI. Przedsiębiorstwa inwestycyjne mogą jednak świadczyć usługi inwestycyjne związane z AFI tylko wówczas, gdy jednostki uczestnictwa lub udziały w takich AFI mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z niniejszą dyrektywą i tylko w przewidzianym w niej zakresie.
Uzasadnienie
Odniesienie do „przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania” zawarte w stwierdzeniu, że zarządzający wszystkich przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które nie są UCITS, są objęci zakresem przedmiotowej dyrektywy, dotyczy przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które pozyskują kapitał od wielu inwestorów, aby inwestować go zgodnie z określoną polityką inwestycyjną i zasadą dywersyfikacji ryzyka, na rachunek tych inwestorów, a nie szerzej rozumianej kategorii przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a) W celu uniknięcia możliwej wyprzedaży aktywów aktywa netto przedsiębiorstwa docelowego kontrolowanego przez AFI powinny być zgodne z przepisami systemu adekwatności kapitałowej określonego w drugiej dyrektywie w sprawie prawa spółek1.
	________________________________ 1 Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w Państwach Członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 1).
Uzasadnienie
Postanowienia art. 15 ust. 1 lit. a) drugiej dyrektywy Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji oraz postanowienia art. 1 ust. 4 lit. b) i art. 1 ust. 5 dyrektywy 2006/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. zmieniającej dyrektywę Rady 77/91/EWG zastosowane do spółek akcyjnych mogłyby przyczynić się do uniknięcia wyprzedaży aktywów na drodze zbycia w celu spłacenia wierzytelności z tytułu nabycia, zapewniając jednocześnie wystarczającą swobodę do dokonania uzasadnionych przekształceń strategicznych.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Konieczne jest zagwarantowanie, że działalność ZAFI będzie poddana solidnej kontroli w zakresie zarządzania. Sposób zarządzania i organizacji ZAFI powinien ograniczać do minimum konflikty interesów. Niedawne wydarzenia uwidaczniają krytyczną potrzebę oddzielenia funkcji przechowywania aktywów i funkcji zarządczej oraz oddzielenia aktywów inwestorów od aktywów zarządzającego. W tym celu konieczne jest, aby ZAFI wyznaczał depozytariusza i powierzał mu zadania księgowania środków pieniężnych inwestorów na odrębnym rachunku, przechowywania instrumentów finansowych oraz kontrolowania, czy AFI lub ZAFI działający w imieniu AFI uzyskał własność wszystkich pozostałych aktywów.	(12) Konieczne jest zagwarantowanie, że działalność ZAFI będzie poddana solidnej kontroli w zakresie zarządzania. Sposób zarządzania i organizacji ZAFI powinien ograniczać do minimum konflikty interesów. Niedawne wydarzenia uwidaczniają krytyczną potrzebę oddzielenia funkcji przechowywania aktywów i funkcji zarządczej oraz oddzielenia aktywów inwestorów od aktywów zarządzającego. W tym celu konieczne jest, aby ZAFI wyznaczał depozytariusza i powierzał mu zadania księgowania środków pieniężnych inwestorów na odrębnym rachunku, przechowywania instrumentów finansowych oraz kontrolowania, czy AFI lub ZAFI działający w imieniu AFI uzyskał własność wszystkich pozostałych aktywów. Aby ułatwić szybki i skuteczny zwrot aktywów inwestorów, depozytariusz odpowiada przed ZAFI, AFI i zbiorowo przed inwestorami AFI, z wyjątkiem przypadków gdy takie straty są wynikiem działania „siły wyższej”. W tym kontekście „siła wyższa” oznacza nieprzewidziane zdarzenia zewnętrzne powodujące straty, na które depozytariusz nie ma wpływu i których konsekwencji nie można było uniknąć pomimo przestrzegania wymogów należytej staranności określonych w niniejszej dyrektywie.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) Na odpowiedzialność depozytariusza nie ma wpływu jej przeniesienie na uprawnioną stronę trzecią. Jeżeli jednak depozytariusz jest pozbawiony możliwości wykonywania swoich funkcji na mocy prawa kraju trzeciego lub w wyniku nieprzewidywalnego zdarzenia zewnętrznego, powinien on mieć możliwość uwolnienia się od odpowiedzialności. Na takie uwolnienie się od odpowiedzialności powinien wyrazić zgodę organ właściwego państwa członkowskiego, natomiast nie powinno być możliwości dalszego przekazywania wspomnianej przeniesionej odpowiedzialności.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) Z punktu widzenia ochrony interesów inwestorów niezwykle istotna jest rzetelna i obiektywna wycena aktywów. Na potrzeby wyceny aktywów ZAFI stosują różnorodne metodyki i systemy, w zależności od aktywów i rynków, w które głównie inwestują. Różnice te należy brać pod uwagę, niezbędne jest jednak wprowadzenie wymogu, zgodnie z którym wyceny aktywów powinien dokonywać podmiot niezależny od ZAFI.	(13) Z punktu widzenia ochrony interesów inwestorów niezwykle istotna jest rzetelna i obiektywna wycena aktywów. Na potrzeby wyceny aktywów ZAFI stosują różnorodne metodyki i systemy, w zależności od aktywów i rynków, w które głównie inwestują. Różnice te należy brać pod uwagę, niezbędne jest jednak wprowadzenie wymogu, zgodnie z którym wyceny aktywów powinien dokonywać podmiot niezależny od ZAFI. Kryteria oceny należy określić zgodnie z wytycznymi dostarczonymi przez Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) ustanowiony zgodnie z rozporządzeniem 2009/.../WE1*.
	* Dz.U. ...
	+ Dz.U.: proszę wstawić numer, datę i odniesienie do Dz.U.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Ponieważ ZAFI stosujące w swoich strategiach finansowych duże dźwignie finansowe mogą w szczególnych okolicznościach przyczynić się do narastania ryzyka systemowego lub zakłóceń na rynkach, należy nałożyć szczególne wymogi na ZAFI stosujące specjalne techniki, z którymi wiążą się określone zagrożenia. Państwa członkowskie nie gromadzą systematycznie informacji niezbędnych do wykrywania i monitorowania takich zagrożeń oraz reagowania na nie i nie dzielą się nimi, co pomogłoby państwom członkowskim identyfikować potencjalne źródła zagrożeń dla stabilności rynków finansowych we Wspólnocie. W celu naprawienia tej sytuacji ZAFI, które stale stosują duże dźwignie finansowe w swoich strategiach inwestycyjnych, powinny podlegać specjalnym wymogom. ZAFI te powinny być zobowiązane do ujawniania informacji o stosowaniu przez nie dźwigni finansowej i o jej źródłach. Danym tym należy nadać postać zbiorczą i przekazywać je innym organom we Wspólnocie, aby ułatwić zbiorczą analizę wpływu dźwigni finansowej stosowanej przez ZAFI na wspólnotowy system finansowy oraz przygotowanie wspólnych działań zaradczych.	(15) Ponieważ ZAFI stosujący w swoich strategiach finansowych duże dźwignie finansowe mogą w szczególnych okolicznościach przyczynić się do narastania ryzyka systemowego lub zakłóceń na rynkach, należy nałożyć szczególne wymogi sprawozdawcze na ZAFI stosujących dźwignię. Państwa członkowskie nie gromadzą systematycznie informacji niezbędnych do wykrywania i monitorowania takich zagrożeń oraz reagowania na nie i nie dzielą się nimi, co pomogłoby państwom członkowskim identyfikować potencjalne źródła zagrożeń dla stabilności rynków finansowych we Wspólnocie. W celu naprawienia tej sytuacji ZAFI, które stosują duże dźwignie finansowe w swoich strategiach inwestycyjnych, powinny podlegać specjalnym wymogom w zakresie sprawozdawczości. ZAFI te powinny być zobowiązane do ujawniania informacji o stosowaniu przez nie dźwigni finansowej i o jej źródłach. Danym tym należy nadać postać zbiorczą i zgromadzić je w centralnym rejestrze prowadzonym pod auspicjami Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) powołanej rozporządzeniem nr 2009/.../WE i przekazywać je innym organom w Unii, ESMA oraz w odpowiednich przypadkach właściwym organom w krajach trzecich, aby ułatwić zbiorczą analizę wpływu dźwigni finansowej stosowanej przez ZAFI na unijny system finansowy oraz przygotowanie wspólnych działań zaradczych. Dyrektywy nr 2006/48/WE oraz 2006/49/WE powinny także uwzględniać utworzenie pod auspicjami ESRB centralnego rejestru dla banków oferujących AFI usługi brokerów ubezpieczeniowych.
Uzasadnienie
Aby umożliwić utrzymanie niskiego poziomu potencjalnego ryzyka systemowego, informacje gromadzone na poziomie krajowym muszą być opracowane w formie zbiorczej w centralnym rejestrze kierowanym przez ESRB. Jego uzupełnieniem powinien być rejestr działalności brokerów ubezpieczeniowych, utworzony na mocy dyrektywy w sprawie wymogów kapitałowych.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Prowadzenie przez ZAFI działalności opierającej się na stosowaniu dużych dźwigni finansowych może mieć ujemny wpływ na stabilność i sprawne funkcjonowanie rynków finansowych. Uważa się za konieczne, aby Komisja miała możliwość ograniczenia maksymalnego poziomu dźwigni finansowej, który może stosować ZAFI, zwłaszcza wówczas, gdy ZAFI systematycznie stosuje dużą dźwignię finansową. Wysokość pułapów ograniczających maksymalną wysokość dźwigni finansowej powinna uwzględniać aspekty związane ze źródłami dźwigni finansowej i strategiami stosowanymi przez ZAFI. Pułapy powinny także uwzględniać dynamiczny charakter zarządzania dźwignią finansową przez większość ZAFI stosujących dużą dźwignię finansową. W związku z tym ograniczenia dźwigni finansowej powinny przybrać formę albo progu, którego nie wolno przekroczyć w żadnych okolicznościach, albo pułapu ograniczającego średnią wysokość dźwigni finansowej, który byłby stosowany przez określony czas (np. miesięcznie lub kwartalnie).	(16) Prowadzenie przez ZAFI działalności opierającej się na stosowaniu dużych dźwigni finansowych może mieć ujemny wpływ na stabilność i sprawne funkcjonowanie rynków finansowych. Dźwignia jest pojęciem trudnym do zdefiniowania. Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI winny jednakże mieć możliwość ograniczenia maksymalnego poziomu dźwigni finansowej, który może zastosować ZAFI w przypadku szczególnie trudnej sytuacji rynkowej. Państwa członkowskie powinny informować ESMA i Komisję o każdym takim działaniu.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16a) Należy zagwarantować stosowanie takich samych wymogów wobec wszystkich uczestników rynku stosujących krótką sprzedaż. W tym celu Komisja powinna zaproponować przekrojowe środki zapewniające wyrównane reguły gry dla ZAFI i innych podmiotów korzystających z krótkiej sprzedaży.
Uzasadnienie
Należy zająć się krótką sprzedażą w sposób przekrojowy, aby zapewnić te same reguły gry i unikać arbitrażu regulacyjnego.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Należy dopilnować, aby spółki portfelowe nie podlegały bardziej restrykcyjnym wymogom niż inni emitenci lub inne przedsiębiorstwa nienotowane na rynku regulowanym przyjmujące inną prywatną inwestycję aniżeli inwestycja ze strony AFI. Przepisy w zakresie przedsiębiorczości winny opierać się na zasadzie przejrzystości, zaś wszelkie formy dyskryminacji polegające np. na nakładaniu obowiązku ujawniania szczegółowych informacji dotyczących portfela, strategii spółki i planu jej rozwoju w oparciu o strukturę własności tego podmiotu zakłócałyby uczciwą konkurencję oraz zagrażałyby finansowaniu innowacji w Unii. Wpływałoby to również na prawa pozostałych udziałowców. W tym celu Komisja powinna przeprowadzić przegląd wszystkich odnośnych przepisów w sprawie prawa spółek, jak również odnośnych dyrektyw w sprawie sektora finansowego najpóźniej do ...*, oraz powinna wprowadzić konieczne zmiany w formie wniosku legislacyjnego, w tym poprzez wprowadzenie wszelkich odpowiednich poprawek do niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie Komisji oraz powiązany z nim wniosek winny gwarantować te same warunki funkcjonowania spółek portfelowych i innych. W swoim sprawozdaniu i wniosku Komisja powinna uwzględnić ochronę praw udziałowców, jak również potrzebę takich samych reguł funkcjonowania na całym świecie oraz konkurencyjności na poziomie europejskim w zakresie finansowania innowacji i rozwoju technologii.
	Dz.U.: proszę wstawić datę wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 26 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(26) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji.	skreślony
Uzasadnienie
Skreślenie wynika z nowej procedury komitetowej.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 27 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(27) Komisji należy w szczególności przyznać uprawnienia do przyjęcia środków niezbędnych do wdrożenia niniejszej dyrektywy. Komisja powinna zatem mieć możliwość przyjęcia środków określających procedury pozwalające ZAFI zarządzającym portfelami AFI, których zarządzane aktywa nie przekraczają progu określonego w niniejszej dyrektywie, korzystać z prawa do traktowania jak ZAFI objęty niniejszą dyrektywą. Środki te mają ponadto na celu określenie kryteriów, którymi powinny kierować się właściwe organy, oceniając wykonanie zobowiązań ZAFI dotyczących prowadzenia działalności, rodzajów konfliktów interesów, które ZAFI są zobowiązani wykrywać, oraz odpowiednich środków, które ZAFI powinni podejmować w ramach procedur wewnętrznych i organizacyjnych w celu wykrywania konfliktów interesów, zapobiegania im, zarządzania konfliktami interesów i ich ujawniania. Środki te mają na celu określenie wymogów dotyczących zarządzania ryzykiem, które powinien stosować ZAFI w zależności od ryzyka, które podejmuje w imieniu zarządzanego przez niego AFI, oraz dokonanie innych ustaleń koniecznych, aby ZAFI mógł zarządzać określonymi typami ryzyka związanymi z transakcjami krótkiej sprzedaży, w tym ustaleń dotyczących odpowiednich ograniczeń, które mogą być konieczne, aby chronić AFI przed niepotrzebną ekspozycją na ryzyko. Środki te mają na celu określenie wymogów dotyczących zarządzania płynnością ustanowionych w niniejszej dyrektywie, a w szczególności wymogów dotyczących minimalnej płynności AFI. Mają na celu określenie wymogów, które powinni spełnić inicjatorzy organizujący emisję instrumentów sekurytyzowanych, aby ZAFI wolno było inwestować w instrumenty finansowe tego typu emitowane po dniu 1 stycznia 2011 r. Mają na celu określenie wymogów, które powinni spełnić ZAFI inwestujący w instrumenty sekurytyzowane. Mają one na celu określenie kryteriów decydujących o niezależności taksatora w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Mają na celu określenie warunków, od których powinna być uzależniona zgoda na powierzenie funkcji przez ZAFI, i przesłanek decydujących o tym, że zarządzający nie może być już uznawany za zarządzającego AFI w przypadku powierzenia nadmiernego zakresu zadań. Mają na celu określenie treści i formy sprawozdania rocznego, które ZAFI ma obowiązek udostępniać dla każdego zarządzanego przez siebie AFI, określenie obowiązków ZAFI w zakresie ujawniania informacji inwestorom i obowiązków sprawozdawczych wobec właściwych organów oraz częstotliwość takiego ujawniania informacji lub sprawozdań. Mają na celu określenie wymogów w zakresie ujawniania informacji dotyczących dźwigni finansowej, którym podlega ZAFI, a także wymaganej częstotliwości składania sprawozdań właściwym organom oraz ujawniania informacji inwestorom. Mają na celu określenie pułapów ograniczających poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI, zarządzając AFI. Mają na celu określenie szczegółowego charakteru i sposobu wykonywania obowiązków informacyjnych wobec emitentów i spółek nienotowanych na rynku regulowanym, ich wspólników lub akcjonariuszy oraz przedstawicieli pracowników w przypadku ZAFI uzyskujących kontrolę nad emitentami papierów wartościowych lub przedsiębiorstwami, których papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, w tym określenie informacji, które powinny być przedstawiane w sprawozdaniach rocznych dotyczących AFI zarządzanych przez ZAFI. Mają na celu określenie typów ograniczeń lub warunków, które mogą być nakładane w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu wśród inwestorów branżowych w rodzimym kraju członkowskim ZAFI. Mają na celu określenie ogólnych kryteriów oceny równoważności standardów wyceny w krajach trzecich (w przypadku gdy taksator ma siedzibę w kraju trzecim), równoważności przepisów prawa krajów trzecich dotyczących depozytariuszy oraz – w kontekście zezwoleń dla ZAFI mających siedzibę w krajach trzecich – równoważności regulacji ostrożnościowej i stałego nadzoru. Mają one także na celu określenie ogólnych kryteriów pozwalających ocenić, czy kraje trzecie przyznają wspólnotowym ZAFI skuteczny dostęp do rynku porównywalny z dostępem przyznawanym przez Wspólnotę ZAFI z krajów trzecich. Mają na celu określenie sposobu przekazywania, treści i częstotliwości wymiany informacji dotyczących ZAFI pomiędzy właściwymi organami rodzimego państwa członkowskiego ZAFI i innych właściwych organów, w przypadku gdy pojedynczy ZAFI lub większa ich liczba może mieć wpływ na stabilność instytucji finansowych o znaczeniu systemowym i prawidłowe funkcjonowanie rynków. Mają na celu określenie procedur w zakresie kontroli na miejscu i postępowań.	(27) Komisji należy przyznać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu określania procedur pozwalających ZAFI zarządzającym portfelami AFI, których zarządzane aktywa nie przekraczają progu określonego w niniejszej dyrektywie, korzystać z prawa do traktowania jak ZAFI objęty niniejszą dyrektywą. Te akty delegowane mogą również określać kryteria, którymi powinny kierować się właściwe organy, oceniając wykonanie zobowiązań ZAFI dotyczących prowadzenia działalności, rodzaje konfliktów interesów, które ZAFI są zobowiązani wykrywać, oraz odpowiednie środki, które ZAFI powinni przyjmować w ramach procedur wewnętrznych i organizacyjnych w celu wykrywania konfliktów interesów, zapobiegania im, zarządzania konfliktami interesów i ich ujawniania. Mogą one określać wymogi dotyczące zarządzania ryzykiem, które powinien stosować ZAFI w zależności od ryzyka, które podejmuje w imieniu zarządzanego przez niego AFI, oraz dokonywać innych ustaleń koniecznych, aby ZAFI mógł zarządzać określonymi typami ryzyka związanymi z transakcjami krótkiej sprzedaży, w tym ustaleń dotyczących odpowiednich ograniczeń, które mogą być konieczne, aby chronić AFI przed niepotrzebną ekspozycją na ryzyko. Mogą one określać wymogi dotyczące zarządzania płynnością ustanowione w niniejszej dyrektywie, a w szczególności wymogi dotyczące minimalnej płynności AFI, mogą one określać wymogi, które powinni spełnić inicjatorzy organizujący emisję instrumentów sekurytyzowanych, aby ZAFI wolno było inwestować w instrumenty finansowe tego typu emitowane po dniu 1 stycznia 2011 r. Mogą one określać wymogi, które powinni spełnić ZAFI inwestujący w instrumenty sekurytyzowane. Mogą one określać kryteria decydujące o niezależności taksatora w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Mogą one określać warunki, od których powinna być uzależniona zgoda na powierzenie funkcji przez ZAFI, i przesłanki decydujące o tym, że zarządzający nie może być już uznawany za zarządzającego AFI w przypadku powierzenia nadmiernego zakresu zadań. Mogą one określać treść i formę sprawozdania rocznego, które ZAFI ma obowiązek udostępniać dla każdego zarządzanego przez siebie AFI, określać obowiązki ZAFI w zakresie ujawniania informacji inwestorom i obowiązki sprawozdawcze wobec właściwych organów oraz częstotliwość takiego ujawniania informacji lub sprawozdań. Mogą one określać wymogi w zakresie ujawniania informacji dotyczących dźwigni finansowej, którym podlega ZAFI, a także wymaganą częstotliwość składania sprawozdań właściwym organom oraz ujawniania informacji inwestorom. Mogą one określać pułapy ograniczające poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI, zarządzając AFI. Mogą one określać szczegółowy charakter i sposób wykonywania obowiązków informacyjnych wobec emitentów i spółek nienotowanych na rynku regulowanym, ich wspólników lub akcjonariuszy oraz przedstawicieli pracowników w przypadku ZAFI uzyskujących kontrolę nad emitentami papierów wartościowych lub przedsiębiorstwami, których papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, w tym określać informacje, które powinny być przedstawiane w sprawozdaniach rocznych dotyczących AFI zarządzanych przez ZAFI. Mogą one określać typy ograniczeń lub warunki, które mogą być nakładane w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu wśród inwestorów branżowych w rodzimym kraju członkowskim ZAFI. Mogą one określać ogólne kryteria oceny równoważności standardów wyceny w krajach trzecich (w przypadku gdy taksator ma siedzibę w kraju trzecim), równoważności przepisów prawa krajów trzecich dotyczących depozytariuszy oraz – w kontekście zezwoleń dla ZAFI mających siedzibę w krajach trzecich – równoważności regulacji ostrożnościowej i stałego nadzoru. Mogą one określać ogólne kryteria pozwalające ocenić, czy kraje trzecie przyznają wspólnotowym ZAFI skuteczny dostęp do rynku porównywalny z dostępem przyznawanym przez Wspólnotę ZAFI z krajów trzecich. Mogą one określać sposób przekazywania, treść i częstotliwość wymiany informacji dotyczących ZAFI pomiędzy właściwymi organami rodzimego państwa członkowskiego ZAFI i innych właściwych organów, w przypadku gdy pojedynczy ZAFI lub większa ich liczba może mieć wpływ na stabilność instytucji finansowych o znaczeniu systemowym i prawidłowe funkcjonowanie rynków. Określają one procedury w zakresie kontroli na miejscu i postępowań. W przypadku gdy taksator ma siedzibę w kraju trzecim, stwierdzają one, że standardy wyceny funduszu obowiązujące w danym kraju trzecim są równoważne ze standardami obowiązującymi w Unii. Mogą one stwierdzać, że przepisy prawa kraju trzeciego dotyczące depozytariuszy są równoważne z przepisami niniejszej dyrektywy. Mogą one stwierdzać, że przepisy prawa kraju trzeciego dotyczące regulacji ostrożnościowej i stałego nadzoru nad ZAFI są równoważne z przepisami niniejszej dyrektywy. Mogą one stwierdzać, czy dany kraj trzeci przyznaje wspólnotowym ZAFI skuteczny dostęp do rynku porównywalny z dostępem przyznawanym przez Wspólnotę ZAFI z tego kraju trzeciego. Mogą one określać wzory notyfikacji i zaświadczeń oraz procedurę w zakresie wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 27 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(27a) Akty delegowane tego typu powinny uwzględniać odpowiednio strategię inwestycyjną, procedury zarządzania ryzykiem i przepisy chroniące przed ryzykiem. Analogicznie biorą one pod uwagę różne stosowane strategie inwestycyjne oraz typy aktywów objętych transakcjami na rynkach finansowych.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 28 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(28) Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez uzupełnienie jej o nowe elementy inne niż istotne, muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą przewidzianą w art. 5a decyzji 1999/468/WE. Środki, które nie należą do powyższej kategorii, powinny zostać objęte procedurą regulacyjną przewidzianą w art. 5 powyższej decyzji. W przypadku gdy taksator ma siedzibę w kraju trzecim, środki te mają na celu stwierdzenie, że standardy wyceny funduszu obowiązujące w danym kraju trzecim są równoważne ze standardami obowiązującymi we Wspólnocie. Środki te mają na celu stwierdzenie, że przepisy prawa kraju trzeciego dotyczące depozytariuszy są równoważne z przepisami niniejszej dyrektywy. Mają one na celu stwierdzenie, że przepisy prawa kraju trzeciego dotyczące regulacji ostrożnościowej i stałego nadzoru nad ZAFI są równoważne z przepisami niniejszej dyrektywy. Mają na celu stwierdzenie, czy dany kraj trzeci przyznaje wspólnotowym ZAFI skuteczny dostęp do rynku porównywalny z dostępem przyznawanym przez Wspólnotę ZAFI z tego kraju trzeciego. Mają one również na celu określenie wzorów notyfikacji i zaświadczeń oraz procedur w zakresie wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami.	skreślony
Uzasadnienie
Skreślenie wynika z nowej procedury komitetowej.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Gdy prawo regulujące organizację AFI wymaga ustanowienia rady nadzorczej lub innego organu zarządzającego, a organ zarządzający odpowiada za sprawowanie funkcji zarządczych w odniesieniu do AFI, w rozumieniu niniejszej dyrektywy AFI należy uznać za ZAFI.
Uzasadnienie
Dyrektywę należy zmienić tak, by zapewnić, że AFI posiadający organ zarządzający, na przykład radę nadzorczą, który ponosi ogólną odpowiedzialność za zarządzanie, będą traktowani jak ZAFI podlegający wymogom tej dyrektywy.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) UCITS lub ich spółek zarządzających lub inwestycyjnych uprawnionych zgodnie z dyrektywą 2009/…/WE [dyrektywa UCITS];	c) UCITS lub ich spółek zarządzających lub inwestycyjnych uprawnionych zgodnie z dyrektywą 2009/…/WE [dyrektywa UCITS], o ile te spółki zarządzające lub inwestycyjne nie zarządzają AFI;
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2 – litera g a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga) krajowych banków centralnych;
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2 – litera g b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	gb) branżowych firm holdingowych, których udziały zostały wprowadzone do obrotu na rynku regulowanym UE, jeżeli posiadają one udziały w swoich spółkach zależnych lub powiązanych w celu realizacji branżowej strategii biznesowej;
Uzasadnienie
Industrial holding companies are long term owners without a planned exit horizon and have an industrial approach to their holdings – whether as holding companies of industrial conglomerates or as industrial investment companies. Such companies pose limited systemic risk and, insofar as they are listed, are subject to existing EU Company Law, national regulation and stock exchange listing rules, which provides effective protection for investors. Industrial holding companies which are more industrial than trading oriented in their investments should therefore be exempted from the scope of the Directive.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2 – litera g c) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	gc) rządów krajowych, władz regionalnych i lokalnych i organów bądź instytucji, które zarządzają funduszami wspierającymi systemy zabezpieczenia społecznego i systemy emerytalne;
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2 – litera g d) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	gd) ZAFI zarządzających wszelkimi AFI o charakterze zamkniętym, posiadających papiery wartościowe dopuszczone do obrotu lub będące przedmiotem wniosku o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, zarejestrowanych lub prowadzących działalność w Unii.
Uzasadnienie
Proponowana poprawka do art. 2 uniemożliwiłaby stosowanie wymogów dyrektywy w sposób nieproporcjonalny w odniesieniu do AFI o charakterze zamkniętym, których papiery wartościowe zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w UE.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze w celu określenia procedur pozwalających ZAFI zarządzającym portfelami AFI, których zarządzane aktywa nie przekraczają wartości progowej określonej w ust. 2 lit. a), korzystać z prawa, o którym mowa w ust. 3.	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych w celu określenia procedur pozwalających ZAFI zarządzającym portfelami AFI, których zarządzane aktywa nie przekraczają wartości progowej określonej w ust. 2 lit. a), korzystać z prawa, o którym mowa w ust. 3.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) „alternatywny fundusz inwestycyjny” lub AFI oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania (w tym jego subfundusze), którego celem jest zbiorowe inwestowanie w aktywa i które nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności zgodnie z art. 5 dyrektywy 2009/.../WE [dyrektywy UCITS];	a) „alternatywny fundusz inwestycyjny” lub AFI oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, w tym subfundusze tego rodzaju przedsiębiorstwa, które pozyskuje kapitał od wielu inwestorów, aby inwestować go zgodnie z określoną polityką inwestycyjną i zasadą dywersyfikacji ryzyka, na rachunek tych inwestorów, i które nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności zgodnie z art. 5 dyrektywy 2009/.../WE [dyrektywy UCITS];
Uzasadnienie
Definicja „alternatywnego funduszu inwestycyjnego” jest kluczową definicją w kontekście zakresu niniejszej dyrektywy i powinna jasno określać przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, które będą nią objęte.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) „zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi” lub ZAFI oznacza osobę prawną lub fizyczną, której stała działalność polega na zarządzaniu AFI lub większą ich liczbą;	b) „zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi” lub ZAFI oznacza osobę prawną lub fizyczną, która zarządza co najmniej jednym AFI lub pojedynczym AFI, który jest zarządzany niezależnie;
Uzasadnienie
Niektóre AFI nie są zarządzane przez ZAFI, lecz niezależnie.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) „wprowadzanie do obrotu” oznacza publiczną ofertę lub plasowanie jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI, których adresatem są inwestorzy mający siedzibę we Wspólnocie, niezależnie od tego, kto jest inicjatorem takiej oferty lub plasowania;	e) „wprowadzanie do obrotu” oznacza publiczną ofertę lub plasowanie z inicjatywy ZAFI, który zarządza danym AFI, jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI, których adresatem są inwestorzy mający siedzibę w Unii;
Uzasadnienie
Proponowana poprawka modyfikuje ograniczenie w zakresie wprowadzenia do obrotu przewidziane w art. 4, poprzez zdefiniowanie „wprowadzenia do obrotu” do celów niniejszej dyrektywy, w taki sposób, że odnosi się ono wyłącznie do wprowadzenia do obrotu AFI z inicjatywy zarządzającego nim podmiotu.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – litera o a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	oa) „zamknięte AFI” oznacza AFI, w przypadku którego posiadacze jego udziałów lub jednostek nie są uprawnieni do ponownego nabywania lub wykupywania ich, bezpośrednio lub pośrednio, z aktywów tego AFI;
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – litera o b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ob) „przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania typu zamkniętego” oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, którego udziały i jednostki nie są, na żądanie posiadaczy, ponownie nabywane lub wykupywane, bezpośrednio lub pośrednio, z aktywów tych przedsiębiorstw.
Uzasadnienie
Niezbędne jest zdefiniowanie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania o charakterze zamkniętym w celu odróżnienia ich od przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które objęte są zakresem niniejszej dyrektywy.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – litera o c) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	oc) „przedsiębiorstwo docelowe” oznacza emitenta lub spółkę nienotowaną, która jest celem przejęcia przez inwestora przejmującego kontrolę.
Uzasadnienie
Przy rozważaniach nad kwestią „wyprzedaży aktywów” konieczne jest zdefiniowanie „przedsiębiorstwa docelowego”.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby ZAFI objęte niniejszą dyrektywą nie świadczyły usług zarządzania na rzecz AFI ani nie wprowadzały do obrotu udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI, o ile nie uzyskały wcześniej zezwolenia.	1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby ZAFI objęte niniejszą dyrektywą nie świadczyły usług zarządzania na rzecz AFI ani nie wprowadzały do obrotu udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI, o ile nie uzyskały wcześniej zezwolenia.
Podmiotom, które nie są uprawnione zgodnie z niniejszą dyrektywą ani – w przypadku ZAFI nieobjętych niniejszą dyrektywą – zgodnie z prawodawstwem krajowym państwa członkowskiego, nie wolno świadczyć usług zarządzania na rzecz AFI ani wprowadzać jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI do obrotu we Wspólnocie.	Podmiotom, które nie są uprawnione zgodnie z niniejszą dyrektywą ani – w przypadku ZAFI nieobjętych niniejszą dyrektywą – zgodnie z prawodawstwem krajowym państwa członkowskiego, nie wolno świadczyć usług zarządzania na rzecz AFI ani wprowadzać jednostek uczestnictwa lub udziałów w AFI do obrotu w Unii.
	Niniejsza dyrektywa nie zakazuje ani nie ogranicza sprzedaży lub zbywania jednostek lub udziałów inwestorów w AFI na rynku kapitałowym, a inwestor posiadający jednostki lub udziały w AFI może na mocy niniejszej dyrektywy samodzielnie lub przez pośrednika, w tym przez ZAFI, upoważnić do wprowadzenia do obrotu wśród inwestorów w danym państwie członkowskim takich udziałów lub jednostek, zgodnie z przepisami prawa krajowego tego państwa członkowskiego, jeżeli takie wprowadzenie do obrotu nie wynika z inicjatywy ZAFI zarządzającego danym AFI.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 2 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. ZAFI mogą otrzymać zezwolenie na świadczenie usług zarządzania na rzecz wszystkich AFI lub tylko ich niektórych typów.	2. ZAFI mogą otrzymać zezwolenie na świadczenie usług zarządzania na rzecz wszystkich AFI lub tylko ich niektórych typów. AFI może być zarządzany przez jednego ZAFI.
Uzasadnienie
Poprawka ma na celu uniknięcie trudności w zidentyfikowaniu odpowiedzialnego ZAFI lub przyjęciu założenia o wspólnej odpowiedzialności prawnej.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Wymagane jest, aby ZAFI posiadał siedzibę zarządu w tym samym państwie członkowskim, w którym mieści się jego siedziba statutowa.	Wymagane jest, aby ZAFI posiadał siedzibę zarządu w tym samym państwie członkowskim, w którym mieści się jego siedziba statutowa. W przypadku gdy ZAFI zarządza jednym lub wieloma AFI, wymagane jest zezwolenie dla każdego odnośnego AFI.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających kryteria udzielania zezwolenia dotyczące m.in. osób odpowiedzialnych za administrowanie ZAFI.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
ZAFI informuje właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego o wszelkich zmianach informacji przedstawionych w swoim pierwotnym wniosku o wydanie zezwolenia zanim wprowadzi takie zmiany, jeżeli zmiany te mogą w poważnym stopniu zmienić warunki, na których wydano zezwolenie – w szczególności o zmianach strategii inwestycyjnej i polityki zarządzanego przez niego AFI, zmianach regulaminu lub dokumentów założycielskich takiego AFI lub o kolejnym AFI, którym ZAFI planuje zarządzać.	ZAFI informuje właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego o wszelkich istotnych zmianach warunków wydania pierwszego zezwolenia lub warunków pierwszej rejestracji, w szczególności o zmianach planu działalności ZAFI lub zmianach strategii inwestycyjnej i polityki zarządzanego przez niego AFI.
	ZAFI informuje właściwe organy o wszelkich zmianach dotyczących osób rzeczywiście sprawujących obowiązki ZAFI.
W terminie jednego miesiąca od otrzymania notyfikacji ZAFI właściwe organy zatwierdzają zmiany albo nakładają pewne ograniczenia, albo odrzucają zmiany.	W terminie jednego miesiąca od otrzymania notyfikacji ZAFI właściwe organy zatwierdzają zmiany, nakładają pewne ograniczenia lub odrzucają zmiany. W należycie uzasadnionych przypadkach właściwe organy odrzucają zmiany dotyczące strategii i polityki inwestycyjnej AFI lub zmiany dotyczące regulaminów lub dokumentów założycielskich, jeżeli zostały one uzgodnione przez inwestorów.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Żaden z inwestorów nie może być traktowany preferencyjnie, chyba że takie preferencyjne traktowanie jest przewidziane w regulaminie lub dokumentach założycielskich AFI.	Żaden z inwestorów nie może być w sensie materialnym traktowany preferencyjnie w stosunku do innych inwestorów należących do tego samego AFI, chyba że o charakterze takiego preferencyjnego traktowania jest mowa w regulaminie lub dokumentach założycielskich AFI.
Uzasadnienie
Wymogi dyrektywy dotyczące ujawniania tożsamości inwestorów nie powinny mieć zastosowania w przypadku warunków innych niż standardowe. Mogłoby bowiem wystąpić ryzyko naruszenia przepisów UE dotyczących ochrony danych. Nazwiska powinny być ujawniane wyłącznie organom do tego uprawnionym przy bezwzględnym poszanowaniu zasady poufności, a nie innym inwestorom bądź ogółowi.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające kryteria, którymi powinny się kierować właściwe organy, aby ustalić, czy ZAFI wywiązuje się ze swoich obowiązków na podstawie ust. 1.	2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających kryteria, którymi powinny się kierować właściwe organy, aby ustalić, czy ZAFI wywiązuje się ze swoich obowiązków na podstawie ust. 1.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit trzeci a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Środki określone w niniejszym ustępie odpowiadają charakterowi, skali i złożoności danego AFI.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2 – akapity 1 a, 1 b i 1 c (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ZAFI określa i wdraża prawidłowe strategie i procedury w zakresie wynagrodzeń, które są zgodne ze skutecznym zarządzaniem ryzykiem i zasadą długoterminowego wzrostu wartości.
	ZAFI informuje właściwe organy państw członkowskich o cechach swojej polityki i postępowania w dziedzinie wynagrodzeń.
	Właściwe organy państw członkowskich mogą reagować i przyjmować odpowiednie środki zaradcze w celu skompensowania ryzyka, które może prowadzić do niepowodzenia we wdrażaniu przez ZAFI prawidłowych strategii i procedur w dziedzinie wynagrodzeń.
Uzasadnienie
The principles should align to those developed by the Financial Stability Board for Sound Compensation Practices (25 September 2009). The Leaders’ Statement following the Pittsburgh Summit (24-25 September 2009) fully endorses the implementation standards of the FSB aimed at aligning remuneration with long-term value creation and not excessive risk taking. We consider that the FSB principles endorsed by the G20 should apply to systemically important AIFM in common with other financial services firms. Whilst we do not consider that there is any need for detailed requirements in relation to remuneration to be proposed under this Directive, it is important that, in the event any relevant Level 2 measures are to be implemented under this Directive, such measures take account of the principle of proportionality and ensure the competitiveness of the industry in the EU is maintained by having regard to consistent implementation of such initiatives by the Commission working with the Financial Stability Board as envisaged by the FSB. In particular, any amendment to require an AIFM to ensure that its remuneration rules are compatible with the rules applicable to credit institutions and investment firms should be resisted as there are very good reasons why remuneration policies for AIFM should validly differ from banks and broker/dealers, for example. Accordingly, we do not agree with Amendment 50 in the Gauzès Report.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja przyjmuje środki wykonawcze:	3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych:
a) określające bardziej szczegółowo poszczególne rodzaje konfliktów interesów, o których mowa w ust. 1;	a) określających bardziej szczegółowo poszczególne rodzaje konfliktów interesów, o których mowa w ust. 1;
b) określające odpowiednie działania, które ZAFI powinni podjąć w ramach procedur wewnętrznych i organizacyjnych w celu wykrywania konfliktów interesów, zapobiegania im, zarządzania konfliktami interesów i ich ujawniania.	b) określających odpowiednie działania, które ZAFI powinni podjąć w ramach procedur wewnętrznych i organizacyjnych w celu wykrywania konfliktów interesów, zapobiegania im, zarządzania konfliktami interesów i ich ujawniania.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. ZAFI gwarantuje rozdział funkcji zarządzania ryzykiem i funkcji zarządzania portfelem i pilnuje, aby te dwie funkcje podlegały odrębnym kontrolom.	1. ZAFI gwarantuje rozdział funkcji zarządzania ryzykiem i funkcji zarządzania portfelem, o ile jest to właściwe i proporcjonalne w kontekście jego charakteru, skali i złożoności oraz charakteru, skali i złożoności zarządzanego przezeń AFI.
Uzasadnienie
Wymóg w zakresie odrębnej funkcji zarządzania ryzykiem winien być proporcjonalny do ryzyka wynikającego z działalności ZAFI i zarządzanych przezeń funduszy.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 5 – akapit pierwszy – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo:	5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo:
Poprawka  39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 5 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.	skreślony
Poprawka  40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo:	3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo:
a) wymogi dotyczące zarządzania płynnością, o których mowa w ust. 1 oraz	a) wymogi dotyczące zarządzania płynnością, o których mowa w ust. 1 oraz
b) w szczególności wymogi dotyczące minimalnej płynności AFI, które dokonują umorzeń jednostek lub udziałów częściej niż co pół roku.	b) w szczególności wymogi dotyczące minimalnej płynności AFI, które dokonują umorzeń jednostek lub udziałów częściej niż co pół roku.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Ustępy 1-3 nie mają zastosowania do zamkniętych AFI.
Uzasadnienie
Zarządzanie płynnością w odniesieniu do ewentualnych żądań umorzenia nie jest wymagane w przypadku funduszu zamkniętego, ponieważ inwestorzy nie są uprawnieni do realizacji inwestycji z aktywów funduszu.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W celu zagwarantowania spójności międzysektorowej oraz uniknięcia rozbieżności interesów przedsiębiorstw, które opakowują pożyczki w formę zbywalnych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych („inicjatorzy”), oraz ZAFI, którzy inwestują w te papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe w imieniu AFI lub większej ich liczby, Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające wymogi w następujących obszarach:	W celu zagwarantowania spójności międzysektorowej oraz uniknięcia rozbieżności interesów przedsiębiorstw, które opakowują pożyczki w formę zbywalnych papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych („inicjatorzy”), oraz ZAFI, którzy inwestują w te papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe w imieniu AFI lub większej ich liczby, Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających wymogi w następujących obszarach:
a) wymogi, które powinien spełnić inicjator, aby ZAFI wolno było inwestować w papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe tego typu emitowane po dniu 1 stycznia 2011 r. w imieniu jednego AFI lub większej ich liczby, w tym wymogi gwarantujące utrzymanie przez inicjatora udziału gospodarczego netto w wysokości co najmniej 5 %;	a) wymogi, które powinien spełnić inicjator, aby ZAFI wolno było inwestować w papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe tego typu emitowane po dniu 1 stycznia 2011 r. w imieniu jednego AFI lub większej ich liczby, w tym wymogi gwarantujące utrzymanie przez inicjatora udziału gospodarczego netto w wysokości co najmniej 5 %;
b) wymogi jakościowe, które powinien spełnić ZAFI inwestujący w takie papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe w imieniu jednego AFI lub większej ich liczby.	b) wymogi jakościowe, które powinien spełnić ZAFI inwestujący w takie papiery wartościowe lub inne instrumenty finansowe w imieniu jednego AFI lub większej ich liczby.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Jeżeli wartość portfeli AFI zarządzanych przez ZAFI przekracza 250 mln EUR, ZAFI podwyższa wysokość funduszy własnych o dodatkową kwotę równą 0,02% różnicy pomiędzy wartością portfeli ZAFI a kwotą 250 mln EUR.	Jeżeli wartość portfeli AFI zarządzanych przez ZAFI przekracza 250 mln EUR, ZAFI podwyższa wysokość funduszy własnych o dodatkową kwotę równą 0,02% różnicy pomiędzy wartością portfeli ZAFI a kwotą 250 mln EUR. Wymagana łączna wartość kapitału założycielskiego i kwoty dodatkowej nie przekracza jednak 10 mln EUR.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. ZAFI dopilnowuje, aby dla każdego zarządzanego przez niego AFI został wyznaczony taksator, który jest niezależny od ZAFI i którego zadaniem jest ustalanie wartości aktywów nabytych przez AFI oraz wartości udziałów i jednostek uczestnictwa w AFI.	1. ZAFI dopilnowuje, aby dla każdego zarządzanego przez niego AFI został wyznaczony biegły taksator, który pod względem funkcjonalnym jest niezależny od ZAFI i którego zadaniem jest ustalanie wartości aktywów nabytych przez AFI oraz wartości udziałów i jednostek uczestnictwa w AFI.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Jeżeli zewnętrzny taksator nie jest wykorzystywany, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mogą nałożyć na ZAFI wymóg weryfikacji jego procedur wyceny przez zewnętrznego taksatora lub w odpowiednich przypadkach przez audytora.
Poprawka  46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo kryteria decydujące o niezależności taksatora w rozumieniu ust. 1.	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo wymagania związane z nadaniem taksatorowi statusu biegłego oraz podstawowe kryteria ustalania wartości w rozumieniu ust. 1.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Depozytariusz	Depozytariusz
1. ZAFI dopilnowuje, aby dla każdego AFI, którym zarządza, został wyznaczony depozytariusz, który wykonuje w stosownych przypadkach następujące zadania:	1. ZAFI dopilnowuje, aby dla każdego AFI, którym zarządza, został wyznaczony depozytariusz, który wykonuje w stosownych przypadkach następujące funkcje:
a) otrzymuje wszystkie płatności dokonywane przez inwestorów nabywających jednostki uczestnictwa lub udziały w AFI zarządzanych przez ZAFI i księguje je w imieniu ZAFI na odrębnym rachunku;	a) otrzymuje wszystkie płatności dokonywane przez inwestorów nabywających jednostki uczestnictwa lub udziały w AFI zarządzanych przez ZAFI i księguje je w imieniu ZAFI na odrębnym rachunku;
b) przechowuje instrumenty finansowe należące do AFI;	b) przechowuje instrumenty finansowe należące do AFI, tzn.:
	(i) przechowuje wszystkie instrumenty finansowe, które mogą być przechowywane, i dokonuje odpowiednich ustaleń w celu zabezpieczenia praw własności AFI, w szczególności w przypadku niewypłacalności depozytariusza, w tym ustaleń mających na celu zapewnienie, że te instrumenty finansowe zostały zaksięgowane przez depozytariusza na odrębnych rachunkach lub na wspólnym odrębnym rachunku w przypadku złożonych AFI, tak aby w przypadku nieuregulowania płatności przez depozytariusza można było wyraźnie wyodrębnić je wśród aktywów depozytariusza;
	(ii) prowadzi rejestr służący sprawdzeniu własności instrumentów finansowych, które nie mogą być przechowywane, w oparciu o informacje dostarczone przez ZAFI oraz o zewnętrzne dowody dokonanych transakcji;
c) kontroluje, czy AFI lub ZAFI działający w imieniu AFI uzyskał własność wszystkich pozostałych aktywów, w które inwestuje AFI.	c) kontroluje, czy AFI lub ZAFI działający w imieniu AFI uzyskał własność wszystkich pozostałych aktywów, w które inwestuje AFI.
	1a. Oprócz funkcji, o których mowa w ust. 1, depozytariusz w odpowiednich przypadkach dopilnowuje, aby:
	a) sprzedaż, emisja, odkup, umorzenie i unieważnienie udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI były realizowane zgodnie z przepisami właściwego prawa krajowego i regulaminem AFI lub dokumentami założycielskimi;
	b) wartość udziałów lub jednostek uczestnictwa w AFI była obliczana zgodnie z przepisami właściwego prawa krajowego i regulaminem AFI lub dokumentami założycielskimi;
	c) w transakcjach związanych z aktywami AFI wszystkie płatności były mu przekazywane w zwyczajowo ustalonych terminach; oraz
	d) dochody AFI były przeznaczane na cele zgodne z przepisami właściwego prawa krajowego oraz z regulaminem AFI.
2. ZAFI nie może działać w charakterze depozytariusza.	2. ZAFI nie może działać w charakterze depozytariusza.
Depozytariusz działa niezależnie i wyłącznie w interesie inwestorów AFI.	Depozytariusz działa uczciwie, sprawiedliwie, profesjonalnie, niezależnie i w interesie inwestorów AFI.
3. Depozytariusz jest instytucją kredytową, która ma siedzibę statutową we Wspólnocie i posiada zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (wersja przeredagowana).	3. Depozytariusz jest:
	a) instytucją kredytową, która ma siedzibę statutową we Wspólnocie i posiada zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE albo
	b) przedsiębiorstwem inwestycyjnym posiadającym zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE.
	3a. W przypadku gdy zarządzaniem AFI zajmuje się uprawniony ZAFI z siedzibą w kraju trzecim, statutowa siedziba depozytariusza znajduje się w Unii, chyba że spełnione są wszystkie poniższe warunki:
	a) właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI oraz właściwe organy państwa trzeciego, w którym siedzibę ma AFI, podpisały umowy w sprawie współpracy i wymiany informacji;
	b) prawo kraju trzeciego, w którym siedzibę ma AFI, jest zgodne z normami wyznaczonymi przez instytucje międzynarodowe;
	c) w stosunku do kraju trzeciego, w którym ma siedzibę AFI, została wydana decyzja zgodnie z lit. e), w której stwierdzono, że depozytariusze mający siedzibę w tym kraju podlegają skutecznym regulacjom i nadzorowi ostrożnościowemu, które są równoważne z przepisami prawa unijnego;
	d) w stosunku do kraju trzeciego, w którym ma siedzibę AFI, została wydana decyzja zgodnie z lit. e), w której stwierdzono, że standardy zapobiegające praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu są równoważne ze standardami obowiązującymi w prawie unijnym;
	e) rodzime państwo członkowskie ZAFI podpisało umowę z krajem trzecim, w którym ma siedzibę AFI, która jest w pełni zgodna ze standardami określonymi w art. 26 wzorcowej konwencji OECD o podatkach i gwarantuje skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych.
4. Depozytariusz może powierzać swoje zadania innym depozytariuszom.	4. Depozytariusz może powierzać swoje zadania, z wyjątkiem obowiązków związanych z monitorowaniem i nadzorem poddepozytariuszy. Depozytariusz nie powierza swoich zadań w stopniu, który powodowałby, że stanie się on podmiotem-skrzynką pocztową. Takie przeniesienie odpowiedzialności odbywa się tylko jednorazowo. Nie dopuszcza się łańcucha odpowiedzialności.
	4a. Depozytariusze stosują się do najlepszych praktyk oraz z należytą wprawą, rozwagą i starannością wybierają, wyznaczają, okresowo kontrolują i na bieżąco monitorują każdą stronę trzecią, której powierzyli zadania, o których mowa w niniejszym ustępie.
5. Depozytariusz odpowiada wobec ZAFI i inwestorów AFI za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku niewykonania swoich obowiązków na podstawie niniejszej dyrektywy.	5. Depozytariusz odpowiada wobec ZAFI i inwestorów AFI za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku zamierzonego lub wynikającego z niedbałości niewykonania swoich obowiązków na podstawie niniejszej dyrektywy lub niewłaściwego ich wykonania, z wyjątkiem przypadków gdy taka strata jest wynikiem działania siły wyższej.
W przypadku utraty instrumentów finansowych przechowywanych przez depozytariusza, depozytariusz może zostać zwolniony z odpowiedzialności tylko wówczas, gdy jest w stanie udowodnić, że nie był w stanie zapobiec tej utracie.	W przypadku utraty instrumentów finansowych przechowywanych przez depozytariusza, depozytariusz może zostać zwolniony z odpowiedzialności tylko wówczas, gdy jest w stanie udowodnić, że strata została spowodowana wydarzeniem zewnętrznym, którego nie można było przewidzieć, a depozytariusz nie był w stanie zapobiec tej utracie.
	Fakt pojedynczego powierzenia przez depozytariusza części zadań uprawnionemu podmiotowi trzeciemu, np. poddepozytariuszowi lub podpowiernikowi, nie wpływa w żadnym wypadku na odpowiedzialność depozytariusza wobec ZAFI. Zatem w przypadku utraty instrumentów finansowych przechowywanych przez depozytariusza w ramach podstawowych obowiązków depozytariusz zwraca bez zbędnej zwłoki aktywa AFI bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego. Wymóg ten ma zastosowanie z zastrzeżeniem wszelkich postępowań prawnych.
Odpowiedzialność wobec inwestorów AFI można egzekwować bezpośrednio albo pośrednio, przez ZAFI, w zależności od charakteru prawnego relacji między depozytariuszem, ZAFI a inwestorami. Powierzenie zadań, o którym mowa w ust. 4, nie ma wpływu na odpowiedzialność depozytariusza.	Odpowiedzialność wobec inwestorów AFI można egzekwować bezpośrednio albo pośrednio, przez ZAFI.
	5a. W drodze wyjątku od ust. 5, jeżeli depozytariusz jest na mocy prawa kraju, w którym ZAFI inwestuje w imieniu AFI, pozbawiony możliwości wykonywania swoich funkcji lub nie jest w stanie wykonywać funkcji w wyniku nieprzewidywalnego zdarzenia zewnętrznego, depozytariusz może uwolnić się od odpowiedzialności, w tym za stratę instrumentów finansowych, jeżeli może udowodnić, że wypełnił zobowiązania w zakresie należytej staranności, o których mowa w ust. 4a. Takie przeniesienie odpowiedzialności może odbyć się tylko jednorazowo. Nie dopuszcza się łańcucha odpowiedzialności.
	5b. W drodze wyjątku od ust. 5, jeżeli umowa między depozytariuszem a brokerem ubezpieczeniowym lub podpowiernikiem zezwala na przeniesienie i ponowne wykorzystanie aktywów zgodnie z uregulowaniami AFI, depozytariusz może uwolnić się od odpowiedzialności, jeżeli może udowodnić, że wypełnił zobowiązania w zakresie należytej staranności, o których mowa w ust. 4a.
	Umowa między ZAFI a depozytariuszem wymaga, aby ZAFI był informowany o wszelkich postanowieniach umownych zezwalających na przeniesienie i ponowne wykorzystanie aktywów zgodnie z uregulowaniami AFI przed realizacją umowy.
	Przed zainwestowaniem w AFI inwestorzy są informowani o tej klauzuli i dostają aktualne informacje na temat tożsamości trzeciej strony. W szczególności inwestorzy są informowani o każdym przeniesieniu odpowiedzialności na stronę trzecią, również w przypadku utraty instrumentów finansowych. W takim przypadku termin zwrotu aktywów jest zgodny z warunkami umowy między depozytariuszem a stroną trzecią.
	5c. Depozytariusz udostępnia właściwym organom jego rodzimego państwa członkowskiego na ich żądanie wszelkie informacje, które otrzymał w trakcie pełnienia swoich obowiązków oraz które mogą być konieczne do sprawowania przez właściwe organy nadzoru nad ZAFI. Jeżeli rodzime państwo członkowskie ZAFI jest różne od rodzimego państwa członkowskiego depozytariusza, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego depozytariusza bezzwłocznie dzielą się otrzymanymi informacjami z właściwymi organami rodzimego państwa członkowskiego ZAFI.
	5d. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo obowiązki i zakres odpowiedzialności depozytariuszy i warunki, zgodnie z którymi depozytariusz AFI może przekazać część swoich funkcji stronie trzeciej.
	5e. Każde wyznaczenie depozytariusza musi być zatwierdzone przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego ZAFI. Właściwy organ może zezwolić na wyznaczenie więcej niż jednego depozytariusza, jeżeli uważa, że nie zakłóci to właściwego wykonywania wszystkich obowiązków depozytariusza wymienionych w niniejszej dyrektywie.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Fakt powierzenia funkcji osobie trzeciej przez ZAFI nie wpływa w żadnym wypadku na odpowiedzialność ZAFI, a ZAFI nie wolno powierzać funkcji w takim zakresie, że w praktyce nie może być już uznawany za zarządzającego AFI.	2. Fakt powierzenia funkcji osobie trzeciej przez ZAFI nie wpływa w żadnym wypadku na odpowiedzialność ZAFI, a ZAFI nie wolno powierzać funkcji w takim zakresie, że w praktyce nie może być już uznawany za zarządzającego AFI, oraz w stopniu, który powodowałby, że stanie się on podmiotem-skrzynką pocztową.
Uzasadnienie
Wprowadzenie poprawki wyjaśniającej proponuje się także w sprawozdaniu Gauzèsa i uznaje się za stosowne.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo:	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo:
a) warunki, od których zależy wydanie zgody na powierzenie funkcji;	a) warunki, od których zależy wydanie zgody na powierzenie funkcji;
b) przesłanki decydujące o tym, że zarządzający nie może być już uznawany za zarządzającego AFI zgodnie z ust. 2.	b) przesłanki decydujące o tym, że zarządzający nie może być już uznawany za zarządzającego AFI zgodnie z ust. 2.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. ZAFI ma obowiązek udostępniać sprawozdanie roczne za każdy rok obrotowy dla każdego zarządzanego przez siebie AFI. Sprawozdanie roczne jest przekazywane inwestorom i właściwym organom nie później niż cztery miesiące po upływie roku obrotowego.	1. ZAFI ma obowiązek udostępniać sprawozdanie roczne za każdy rok obrotowy dla każdego zarządzanego przez siebie AFI. Sprawozdanie roczne jest przekazywane inwestorom i właściwym organom nie później niż cztery miesiące po upływie roku obrotowego lub, w przypadku AFI inwestującego w inny AFI oraz wymagającego informacji ze sprawozdań rocznych lub sprawozdań tymczasowych na temat tego innego AFI w celu przygotowania swojego sprawozdania rocznego, nie później niż sześć miesięcy po upływie roku obrotowego.
Uzasadnienie
Fundusze funduszy private equity przygotowują sprawozdania roczne na podstawie najnowszych informacji finansowych otrzymywanych od bazowych funduszy private equity, w które inwestują. Te fundusze bazowe mogą nie opublikować swoich sprawozdań rocznych lub informacji finansowych w takim czasie, aby fundusze funduszy mogły w ciągu czterech miesięcy przygotować swoje własne sprawozdania finansowe. Z tego względu fundusze funduszy potrzebują dodatkowego czasu na ukończenie przygotowania własnych sprawozdań rocznych.
Poprawka  51 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 2 – litera c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) informacje wymienione w art. 20, o ile uległy zmianie podczas roku obrotowego, którego dotyczy sprawozdanie, takie jak kwoty wynagrodzenia, w podziale na wynagrodzenie stałe i zmienne, wypłacane przez ZAFI, a także, stosownie do przypadku, przez AFI wyższej kadrze zarządzającej i innym pracownikom mającym istotny wpływ na generowane ryzyko firmy.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 2 – litera c b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cb) roczne sprawozdanie zawierające wycenę w odniesieniu do spółek wchodzących w skład portfela każdego AFI;
Uzasadnienie
We wszystkich firmach prowadzących działalność gospodarczą (również w AFI) roczne sprawozdanie (ZAFI) jest dokumentem czytanym w największym stopniu przez inwestorów.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Informacje księgowe podawane w sprawozdaniu rocznym są badane przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa do przeprowadzania badań sprawozdań finansowych zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG. Sprawozdanie biegłego rewidenta zostaje przedrukowane w całości, włącznie ze wszystkimi uwagami, w sprawozdaniu rocznym.	3. Informacje księgowe podawane w sprawozdaniu rocznym, przygotowane zgodnie ze standardami i z zasadami wymaganymi przez regulamin lub mającymi zastosowanie do AFI dokumentami dotyczącymi utworzenia i łączenia się, są badane przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa do przeprowadzania badań sprawozdań finansowych zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG. Sprawozdanie biegłego rewidenta zostaje przedrukowane w całości, włącznie ze wszystkimi uwagami, w sprawozdaniu rocznym.
Uzasadnienie
W przypadku samowyceny (zob. uzasadnienie poprawki) informacje księgowe nie powinny podlegać obowiązkowej kontroli. Niemniej jednak spółki wchodzące w skład portfela AFI mogą w razie konieczności sporządzić sprawozdanie finansowe do celów kontrolnych.
Poprawka  54 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 4 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo treść i formę sprawozdania rocznego. Środki te muszą być dostosowane do typu ZAFI, którego dotyczą.	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo treść i formę sprawozdania rocznego. Akty te są odpowiednie i proporcjonalne oraz dostosowane do typu ZAFI, którego dotyczą, a także do AFI, którego dotyczy sprawozdanie, biorąc pod uwagę różnice w wielkości i zasobach, złożoność, charakter, inwestycje, strategie i techniki inwestycyjne, struktury i inwestorów poszczególnych typów ZAFI i zarządzanych przez nich AFI.
Poprawka  55 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 4 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.	skreślony
Poprawka  56 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. ZAFI dopilnowuje, aby przed dokonaniem inwestycji w AFI inwestorzy AFI otrzymali następujące informacje oraz ewentualne zmiany tych informacji:	1. ZAFI dopilnowuje, aby przed dokonaniem inwestycji w AFI udostępniono inwestorom AFI następujące informacje oraz ewentualne zmiany tych informacji:
Uzasadnienie
Poprawka ma na celu dostosowanie do dyrektywy w sprawie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych.
Poprawka  57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) opis strategii inwestycyjnej i celów AFI, wszystkich aktywów, w które AFI może inwestować, oraz technik, które może stosować, a także opis wszystkich rodzajów ryzyka związanego z inwestycją, ewentualnych ograniczeń inwestycyjnych, okoliczności, w których AFI może korzystać z dźwigni finansowej, dozwolone rodzaje i źródła dźwigni finansowej oraz ryzyko i ewentualne ograniczenia związane z jej stosowaniem;	a) opis strategii inwestycyjnej i celów AFI, typów aktywów, w które AFI może inwestować, oraz technik, które może stosować, a także opis rodzajów ryzyka związanego z inwestycją, ewentualnych ograniczeń inwestycyjnych, okoliczności, w których AFI może korzystać z dźwigni finansowej, dozwolone rodzaje i źródła dźwigni finansowej oraz ryzyko i ewentualne ograniczenia jej stosowania;
Uzasadnienie
Ujawnianie „wszystkich” aktywów, w które AFI może inwestować, jest niewykonalne. Proponowana poprawka zgodna jest z kompromisową propozycją prezydencji szwedzkiej. Pozostałe poprawki stanowią jej konsekwencję.
Poprawka  58 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 1 – litera h)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
h) opis wszystkich opłat i kosztów ponoszonych bezpośrednio lub pośrednio przez inwestorów oraz maksymalna wysokość takich opłat i kosztów;	h) opis wszystkich opłat i kosztów ponoszonych bezpośrednio lub pośrednio przez inwestorów oraz maksymalna wysokość lub poziom takich opłat i kosztów, wraz z opisem opłat i kosztów poniesionych w ostatnich dwunastu miesiącach;
Poprawka  59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 1 – litera j a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ja) opis wyników AFI z przeszłości od ich powstania do ostatniej oceny.
Uzasadnienie
Mając na uwadze podejmowane ryzyko, inwestorom muszą być przedstawiane wyczerpujące informacje. W szczególności informacje o osiągnięciach AFI, ale również ZAFI, stanowią klucz do podjęcia decyzji dotyczących inwestycji. Informacje te są często niepełne lub wprowadzające w błąd. Informacje dotyczące uiszczanych faktycznie opłat i źródeł funduszy są również niezbędne do podjęcia właściwej decyzji. Comiesięczna informacja na temat profilu ryzyka AFI umożliwi także inwestorom zarządzanie własnym ryzykiem.
Poprawka  60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. ZAFI okresowo ujawnia inwestorom następujące informacje w odniesieniu do każdego zarządzanego przez siebie AFI:	2. Zarządzający ZAFI okresowo ujawnia inwestorom następujące informacje w odniesieniu do każdego AFI, w stosunku do którego wykonywalne są prawa do umorzeń w świetle opinii inwestorów:
Uzasadnienie
Fundusze funduszy private equity (a także fundusze private equity) dokonują niepłynnych inwestycji i nie przyznają inwestorom praw do umorzeń. W przypadku gdy inwestorzy nie mają prawa wykupu, okresowe ujawnianie informacji dotyczących aktywów niepłynnych lub płynności nie powinno być konieczne.
Poprawka  61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 2 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W przypadku gdy AFI zostają sprzedane funduszom emerytalnym, należy zwrócić uwagę na szczególne ryzyko związane z tą formą inwestowania. Ponadto w takim przypadku dokumenty, które mają być udostępnione inwestorom, należy również udostępnić podmiotom uprawnionym do świadczeń emerytalnych, ich przedstawicielom lub wyznaczonym przez inwestorów profesjonalnym doradcom.
Uzasadnienie
Fundusze emerytalne ponoszą szczególną odpowiedzialność, ponieważ przekazuje się im coraz więcej zadań w zakresie zabezpieczenia emerytalnego w postaci alternatywnych form zabezpieczenia dla populacji pracującej. Dlatego, aby w ogóle fundusze emerytalne mogły inwestować w AFI, konieczne jest spełnienie szczególnych warunków. Należy także zapobiec sytuacji, w której inwestorzy pierwotni, czyli podmioty uprawnione do pobierania świadczeń, nie będą mieli dostępu do istotnych informacji, pozwalających im monitorować podmiot zarządzający ich aktywami, czyli fundusz emerytalny.
Poprawka  62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo obowiązki ZAFI w zakresie ujawniania informacji oraz wymaganą częstotliwość ujawnień informacji, o których mowa w ust. 2. Środki te muszą być dostosowane do typu ZAFI, którego dotyczą.	3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo obowiązki ZAFI w zakresie ujawniania informacji oraz wymaganą częstotliwość ujawnień informacji, o których mowa w ust. 2, przy uwzględnieniu typu ZAFI, którego dotyczą.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  63 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 2 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) aktualny profil ryzyka AFI oraz narzędzia stosowane przez ZAFI w celu zarządzania ryzykiem;	c) aktualny profil ryzyka AFI, w tym zastosowany poziom dźwigni finansowej, oraz narzędzia stosowane przez ZAFI w celu zarządzania ryzykiem;
Uzasadnienie
Właściwe organy muszą posiadać pełen obraz AFI i ZAFI.
Poprawka  64 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 2 – litera e a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) strukturę opłat i kosztów uiszczanych do ZAFI;
Uzasadnienie
Właściwe organy muszą posiadać pełen obraz AFI i ZAFI. Struktura opłat jest ważna, gdyż pozwala określić ryzyko.
Poprawka  65 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 2 – litera e b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	eb) dane dotyczące wyników AFI, w tym wyceny aktywów.
Uzasadnienie
Właściwe organy muszą posiadać pełen obraz AFI i ZAFI.
Poprawka  66 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 4 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo obowiązki sprawozdawcze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, oraz wymaganą częstotliwość składania takich sprawozdań.	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo obowiązki sprawozdawcze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, które mogą być zmieniane i uzupełniane w świetle przemian w dziedzinie technik finansowych, oraz wymaganą częstotliwość składania takich sprawozdań.
Poprawka  67 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 4 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.	Komisja jest także uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych w odniesieniu do rodzaju informacji udostępnianych publicznie zgodnie z ust. 3a.
Poprawka  68 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. ZAFI zarządzający jednym lub wieloma AFI stosującymi systematycznie dużą dźwignię finansową udostępnia właściwym organom rodzimego państwa członkowskiego informacje dotyczące całkowitego poziomu dźwigni finansowej stosowanej przez każdy zarządzany przez niego AFI, rozbicia na dwa źródła dźwigni finansowej: pożyczki środków pieniężnych lub papierów wartościowych oraz pochodne instrumenty finansowe, a także, jeżeli dane te są dostępne, zakresu ponownego wykorzystania aktywów na podstawie porozumienia dotyczącego dźwigni finansowej.
	W informacjach tych należy wskazać, dla każdego AFI zarządzanego przez ZAFI, pięć największych źródeł pożyczek środków pieniężnych lub papierów wartościowych oraz wysokość wsparcia w postaci dźwigni finansowej uzyskanego od każdego z tych podmiotów.
Uzasadnienie
Poprawkę proponuje się w kompromisowej propozycji szwedzkiej prezydencji, którą uznajemy za odpowiednią.
Poprawka  69 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 4 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4b. Państwa członkowskie dbają, aby właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI posiadały dostęp do informacji o stosowaniu krótkiej sprzedaży na rachunek AFI zarządzanego przez ZAFI, w celu określania zakresu, w którym stosowanie krótkiej sprzedaży przyczynia się do narastania ryzyka systemowego w systemie finansowym lub zakłóceń na rynkach. Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego gwarantują także udostępnianie innym właściwym organom, Komitetowi Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych (CESR) powołanemu na mocy decyzji Komisji 2009/77/WE z dnia 23 stycznia 2009 r.1 oraz ESBR powołanej na mocy rozporządzenia …/.../WE tego typu informacji gromadzonych w odniesieniu do wszystkich nadzorowanych przez nie ZAFI w ramach procedur określonych w art. 46 poświęconym współpracy nadzorczej.
	________________ 1 Dz.U. L 25 z 29.1.2009, s. 18.
Uzasadnienie
Uważamy za niestosowne wprowadzanie odrębnych regulacji w odniesieniu do krótkiej sprzedaży dokonywanej przez ZAFI. Należy zauważyć, że w uzasadnieniu do dyrektywy przyznaje się, że krótka sprzedaż nie jest wyłączną domeną ZAFI oraz że Komisja rozważa wprowadzenie krótkiej sprzedaży na szerszą skalę. Ponadto należy zauważyć, że w kompromisowej propozycji szwedzkiej prezydencji zastępującej wymóg gromadzenia danych oraz w 13 poprawce sprawozdania Gauzèsa przyznaje się, że funkcjonowanie krótkiej sprzedaży powinno być objęte jednolitymi ramami regulacyjnymi.
Poprawka  70 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 21a
	Poufność
	Żadne postanowienie niniejszej dyrektywy nie uniemożliwia ZAFI informowania właściwych organów o fakcie, że niektóre informacje przedstawione im zgodnie z niniejszą dyrektywą są objęte tajemnicą handlową lub są informacjami poufnymi, bez uszczerbku dla możliwości dzielenia się przez właściwy organ informacjami z innym właściwym organem na mocy niniejszej dyrektywy.
Poprawka  71 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające bardziej szczegółowo wymogi w zakresie ujawniania informacji dotyczących dźwigni finansowej oraz częstotliwości składania sprawozdań właściwym organom i ujawniania informacji inwestorom.	2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających bardziej szczegółowo wymogi w zakresie ujawniania informacji dotyczących dźwigni finansowej oraz częstotliwości składania sprawozdań właściwym organom i ujawniania informacji inwestorom.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  72 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 25 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Rodzime państwo członkowskie dopilnowuje, aby wszystkie informacje otrzymane na podstawie art. 24, opracowane w formacie zbiorczym dla wszystkich nadzorowanych ZAFI, były udostępniane innym właściwym organom w ramach procedury określonej w art. 46 poświęconym współpracy nadzorczej. Państwo członkowskie jest ponadto zobowiązane do niezwłocznego przekazania odpowiednich informacji w ramach powyższej procedury (oraz bilateralnie – innym państwom członkowskim, które są bezpośrednio zainteresowane), jeżeli ZAFI znajdujący się pod jego nadzorem może potencjalnie stać się źródłem poważnego ryzyka kontrahenta dla instytucji kredytowej lub innej instytucji o znaczeniu systemowym w innych państwach członkowskich.	2. Rodzime państwo członkowskie dopilnowuje, aby wszystkie informacje otrzymane na podstawie art. 21 i art. 24, opracowane w formacie zbiorczym dla wszystkich nadzorowanych ZAFI, były udostępniane innym właściwym organom w Unii oraz ESMA i ESBR. Właściwe organy rodzimych państw członkowskich są ponadto zobowiązane do niezwłocznego przekazania odpowiednich informacji w ramach procedury określonej w art. 46 poświęconym współpracy nadzorczej. Państwo członkowskie jest ponadto zobowiązane do niezwłocznego przekazania odpowiednich informacji w ramach powyższej procedury (oraz bilateralnie – innym państwom członkowskim, które są bezpośrednio zainteresowane), jeżeli ZAFI znajdujący się pod jego nadzorem może potencjalnie stać się źródłem poważnego ryzyka kontrahenta dla instytucji kredytowej lub innej instytucji o znaczeniu systemowym w innych państwach członkowskich.
Poprawka  73 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 25 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. W celu zagwarantowania stabilności i rzetelności systemu finansowego, Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające pułapy ograniczające poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI. Pułapy te powinny uwzględniać, m.in., typ AFI, ich strategię oraz źródła dźwigni finansowej.	skreślony
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Uzasadnienie
Narzucenie przez Komisję ogólnounijnego ograniczenia poziomu dźwigni finansowej byłoby nieproporcjonalne i nie uwzględniałoby ogromnej różnorodności struktur i strategii w sektorze ZAFI. W przypadku recesji mogłoby również okazać się procykliczne. Uprawnienia w tym zakresie powinny być domeną państw członkowskich i stosowane z uwzględnieniem specyfiki każdego przypadku.
Poprawka  74 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 25 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. W nadzwyczajnych okolicznościach i gdy jest to uzasadnione potrzebą zagwarantowania stabilności i rzetelności systemu finansowego, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mogą nałożyć dodatkowe pułapy ograniczające poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI. Środki podejmowane przez właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mają charakter tymczasowy i powinny być zgodne z przepisami przyjętymi przez Komisję zgodnie z ust. 3.	4. W nadzwyczajnych okolicznościach i gdy jest to uzasadnione potrzebą zagwarantowania stabilności i rzetelności systemu finansowego, właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego ZAFI mogą nałożyć pułapy ograniczające poziom dźwigni finansowej, którą może stosować ZAFI. O podjęciu wszelkich środków tego typu powinno się powiadomić rodzime państwo członkowskie AFI, ESMA, ESRB i Komisję.
Uzasadnienie
Narzucenie przez Komisję ogólnounijnego ograniczenia poziomu dźwigni finansowej byłoby nieproporcjonalne i nie uwzględniałoby ogromnej różnorodności struktur i strategii w sektorze ZAFI. W przypadku recesji mogłoby również okazać się procykliczne. Uprawnienia w tym zakresie powinny być domeną państw członkowskich i stosowane z uwzględnieniem specyfiki każdego przypadku.
Poprawka 75 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Zakres stosowania	Zakres stosowania
1. Niniejsza sekcja ma zastosowanie w następujących przypadkach:	1. Niniejsza sekcja ma zastosowanie w następujących przypadkach:
a) ZAFI zarządzający co najmniej jednym AFI, który indywidualnie lub działając wspólnie z innymi podmiotami uzyskał co najmniej 30% praw głosu w emitencie lub w przedsiębiorstwie, którego papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym (przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym), mającym siedzibę we Wspólnocie;	a) ZAFI zarządzający co najmniej jednym AFI, który indywidualnie lub działając wspólnie z innymi podmiotami, przejął kontrolę, np. uzyskując 10%, 20%, 30% lub 50% lub więcej praw głosu, nad emitentem lub nad przedsiębiorstwem, którego papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym (przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym), mającym siedzibę w Unii;
b) ZAFI zawarł porozumienie z innym ZAFI lub większą ich liczbą, które pozwala AFI zarządzanemu przez ten ZAFI uzyskać co najmniej 30% praw głosu w emitencie lub przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym.	b) ZAFI zawarł porozumienie z innym ZAFI lub większą ich liczbą, które pozwala AFI zarządzanemu przez ten ZAFI przejąć kontrolę, np. uzyskując 10%, 20%, 30% lub 50% lub więcej praw głosu, nad emitentem lub nad przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym.
2. Niniejsza sekcja nie ma zastosowania w przypadku gdy dany emitent lub przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym są małymi i średnimi przedsiębiorstwami zatrudniającymi mniej niż 250 osób, których obrót roczny nie przekracza 50 mln EUR i/lub których bilans roczny nie przekracza 43 mln EUR.	2. Art. 26-30 nie mają zastosowania w przypadku, gdy dany emitent lub przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym – w tym przedsiębiorstwa zależne – zatrudnia mniej niż 50 osób.
Poprawka  76 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Powiadomienie o przejęciu kontroli nad przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym	Powiadomienie o uzyskaniu znaczącego wpływu nad przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym
1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby ZAFI, które jest w stanie wykonywać co najmniej 30% praw głosu w przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym, przekazało takiemu przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym oraz wszystkim pozostałym wspólnikom lub akcjonariuszom informacje określone w ust. 2.	1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby ZAFI, który jest w stanie przejąć kontrolę nad przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym, przekazał takiemu przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym oraz wszystkim pozostałym wspólnikom lub akcjonariuszom informacje określone w ust. 2.
	Państwa członkowskie dopilnowują, aby ilekroć ZAFI, który działając samodzielnie lub w porozumieniu, uzyskuje za pośrednictwem jednego lub kilku AFI, którymi zarządza, 10%, 20%, 30% lub 50% praw głosu w emitencie lub w przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym, przekazał, stosownie do przypadku, temu emitentowi lub przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym, przedstawicielom pracowników lub, gdzie nie ma takich przedstawicieli, samym pracownikom, właściwemu organowi ZAFI oraz właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym emitent lub przedsiębiorstwo nienotowane na rynku regulowanym ma swoją siedzibę, informacje określone w ust. 2.
Powiadomienia tego należy dokonać jak najszybciej, ale nie później niż w terminie czterech dni sesyjnych, licząc od dnia, w którym ZAFI uzyskał możliwość wykonywania 30% praw głosu.	Powiadomienia tego należy dokonać jak najszybciej, ale nie później niż w terminie czterech dni sesyjnych, licząc od dnia, w którym ZAFI osiągnął odnośny próg.
2. Powiadomienie wymagane na podstawie ust. 1 zawiera następujące informacje:	2. Powiadomienie wymagane na podstawie ust. 1 zawiera następujące informacje:
a) nowy rozkład praw głosu;	a) nowy rozkład praw głosu;
b) okoliczności, w których osiągnięto próg 30% praw głosu, w tym informacje na temat tożsamości zaangażowanych wspólników lub akcjonariuszy.	b) okoliczności, w których przejęto kontrolę, w tym pełne informacje na temat tożsamości ZAFI, AFI i zaangażowanych wspólników lub akcjonariuszy oraz osób działających w porozumieniu z nimi, wszystkich osób fizycznych i podmiotów prawnych upoważnionych do wykonywania praw głosu w ich imieniu oraz, w stosownym przypadku, sieci przedsiębiorstw, za pośrednictwem której efektywnie wykonywane są prawa głosu;
c) dzień osiągnięcia lub przekroczenia tego progu.	c) dzień przejęcia kontroli lub przekroczenia tego progu.
Poprawka  77 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 27a
	Adekwatność kapitałowa w przedsiębiorstwach docelowych
	W celu uniknięcia możliwej wyprzedaży aktywów aktywa netto przedsiębiorstwa docelowego kontrolowanego przez AFI są zgodne z przepisami systemu adekwatności kapitałowej określonego w drugiej dyrektywie w sprawie prawa spółek.
Uzasadnienie
Postanowienia art. 15 ust. 1 lit. a) drugiej dyrektywy Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji oraz postanowienia art. 1 ust. 4 lit. b) i art. 1 ust. 5 dyrektywy 2006/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. zmieniającej dyrektywę Rady 77/91/EWG zastosowane do spółek akcyjnych mogłyby przyczynić się do uniknięcia wyprzedaży aktywów na drodze zbycia w celu spłacenia wierzytelności z tytułu nabycia, zapewniając jednocześnie wystarczającą swobodę do dokonania uzasadnionych przekształceń strategicznych.
Poprawka  78 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W uzupełnieniu obowiązków określonych w art. 27, państwa członkowskie dopilnowują, aby w przypadku uzyskania przez ZAFI co najmniej 30 % praw głosu w emitencie lub przedsiębiorstwie nienotowanym na rynku regulowanym, ZAFI udostępniał informacje określone w akapicie drugim i trzecim danemu emitentowi lub przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników lub – jeżeli tacy przedstawiciele nie istnieją – bezpośrednio pracownikom.	1. W uzupełnieniu obowiązków określonych w art. 27, państwa członkowskie dopilnowują, aby w przypadku przejęcia przez ZAFI – działającego samodzielnie lub w porozumieniu z innym ZAFI – kontroli nad emitentem lub przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym ZAFI przekazywał informacje określone w niniejszym ustępie danemu emitentowi lub przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników lub – jeżeli tacy przedstawiciele nie istnieją – bezpośrednio pracownikom.
	W przypadku emitentów ZAFI udostępnia danemu emitentowi, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników informacje, o których mowa w art. 6 ust. 3 dyrektywy 2004/25/WE.
W przypadku emitentów ZAFI udostępnia danemu emitentowi, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników następujące informacje:	W przypadku emitentów i przedsiębiorstw nienotowanych na rynku regulowanym ZAFI udostępnia:
a) informacje, o których mowa w art. 6 ust. 3 dyrektywy 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia1;	a) planowane znaczne zbycie aktywów;
b) zasady zapobiegania konfliktom interesów, w szczególności pomiędzy ZAFI a emitentem, oraz zarządzania takimi konfliktami;	b) zasady zapobiegania konfliktom interesów, w szczególności pomiędzy ZAFI a emitentem, oraz zarządzania takimi konfliktami;
c) zasady dotyczące komunikacji zewnętrznej i wewnętrznej emitenta, w szczególności w odniesieniu do pracowników.	c) zasady dotyczące komunikacji zewnętrznej i wewnętrznej emitenta, w szczególności w odniesieniu do pracowników.
W przypadku przedsiębiorstw nienotowanych na rynku regulowanym ZAFI udostępnia danemu przedsiębiorstwu nienotowanemu na rynku regulowanym, jego wspólnikom lub akcjonariuszom oraz przedstawicielom pracowników następujące informacje:
d) tożsamość ZAFI, który – samodzielnie lub działając w porozumieniu z innymi ZAFI – osiągnął trzydziestoprocentowy próg.	d) tożsamość ZAFI, który – samodzielnie lub działając w porozumieniu z innymi ZAFI – przejął kontrolę lub uzyskał wpływ;
e) plan rozwoju przedsiębiorstwa nienotowanego na rynku regulowanym;
f) zasady zapobiegania konfliktom interesów, w szczególności pomiędzy ZAFI a przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym, oraz zarządzania takimi konfliktami;	f) zasady zapobiegania konfliktom interesów, w szczególności pomiędzy ZAFI a przedsiębiorstwem nienotowanym na rynku regulowanym, oraz zarządzania takimi konfliktami;
g) zasady dotyczące komunikacji zewnętrznej i wewnętrznej przedsiębiorstwa nienotowanego na rynku regulowanym, w szczególności w odniesieniu do pracowników.
	ga) nazwisko osoby lub nazwiska osób uprawnionych do zawierania prawnie wiążących porozumień w zakresie strategii przedsiębiorstwa i polityki zatrudnienia .
Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12.
Poprawka  79 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające:	2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających:
Poprawka  80 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.	skreślony
Poprawka  81 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Sprawozdanie roczne AFI zawiera następujące informacje dodatkowe dotyczące każdego emitenta i przedsiębiorstwa nienotowanego na rynku regulowanym, którego inwestorem jest AFI:	2. Sprawozdanie roczne AFI zawiera następujące informacje dodatkowe dotyczące każdego emitenta i przedsiębiorstwa nienotowanego na rynku regulowanym, w którym ZAFI sprawuje kontrolę w rozumieniu art. 28:
Poprawka  82 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające szczegółową treść informacji, które mają być przedstawiane zgodnie z ust. 1 i 2.	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających szczegółową treść informacji, które mają być przedstawiane zgodnie z ust. 1 i 2.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  83 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Jeżeli po uzyskaniu co najmniej 30% praw głosu w emitencie, akcje tego emitenta przestały być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, przedsiębiorstwo to jest w dalszym ciągu zobowiązane do przestrzegania obowiązków wynikających z dyrektywy 2004/109/WE przez okres dwóch lat od daty wycofania z rynku regulowanego.	Jeżeli po przejęciu kontroli lub uzyskaniu znaczącego wpływu nad emitentem akcje tego emitenta przestały być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, przedsiębiorstwo to jest w dalszym ciągu zobowiązane do przestrzegania obowiązków wynikających z dyrektywy 2004/109/WE przez okres jednego roku od daty wycofania z rynku regulowanego.
Poprawka  84 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 – ustęp 3 – akapity drugi i trzeci
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Z zastrzeżeniem środków wykonawczych, o których mowa w akapicie trzecim, właściwe organy mogą nałożyć ograniczenia lub dodatkowe warunki w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu zgodnie z niniejszym artykułem.	Z zastrzeżeniem aktów delegowanych, o których mowa w akapicie trzecim, właściwe organy mogą nałożyć ograniczenia lub dodatkowe warunki w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu zgodnie z niniejszym artykułem.
Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające poszczególne typy ograniczeń lub warunki, które można nałożyć w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.	Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających poszczególne typy ograniczeń lub warunki, które można nałożyć w związku z wprowadzaniem AFI do obrotu zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu.
Poprawka  85 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Zgodnie z przepisami prawa krajowego rodzime państwo członkowskie ZAFI może zezwolić ZAFI na wprowadzenie do obrotu na jego terytorium AFI z siedzibą poza obszarem Unii.
	Jeżeli AFI dopuszcza umorzenie według wyboru inwestorów, taka możliwość jest uwarunkowana posiadaniem przez ZAFI siedziby w Unii lub istnieniem umowy o współpracy i skutecznej wymiany wszystkich istotnych informacji niezbędnych do monitorowania ryzyka systemowego pomiędzy:
	a) właściwymi organami państwa członkowskiego, w którym wprowadza się AFI do obrotu, oraz właściwymi organami zainteresowanego kraju trzeciego;
	b) ZAFI i organem nadzoru ZAFI;
	c) organem nadzoru ZAFI i ESMA.
Uzasadnienie
Nowy ustęp 4a, dający poszczególnym państwom członkowskim możliwość zachowania własnych odstępstw związanych z prywatnym plasowaniem, ma zasadnicze znaczenie, gdyż pozwala na uniknięcie znaczących szkód dla funduszy emerytalnych UE i innych inwestorów, które pojawiłyby się w razie niemożności dostępu do funduszy zarządzanych poza UE.
Poprawka  86 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 33 – ustęp 7 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. Zgodnie z procedurą określoną w art. 49 ust. 2 Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające:	7. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających:
Poprawka  87 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 35 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
ZAFI może wprowadzać do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI mającym siedzibę w kraju trzecim wśród inwestorów branżowych mających siedzibę w państwie członkowskim tylko wówczas, gdy dany kraj trzeci podpisał z odpowiednim państwem członkowskim umowę, która jest w pełni zgodna ze standardami określonymi w art. 26 wzorcowej konwencji OECD o podatkach i gwarantuje skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych.	ZAFI może wprowadzać do obrotu udziały lub jednostki uczestnictwa w AFI mającym siedzibę w kraju trzecim wśród inwestorów branżowych mających siedzibę w państwie członkowskim tylko wówczas, gdy dany kraj trzeci znajduje się na liście OECD wymieniającej jurysdykcje, w których w znacznej mierze wprowadzono standardy podatkowe uzgodnione na szczeblu międzynarodowym.
Uzasadnienie
Wymóg, zgodnie z którym kraj trzeci, w którym AFI ma siedzibę, podpisuje umowę o wymianie informacji z każdym państwem członkowskim UE, w którym fundusz ten ma zostać wprowadzony do obrotu, stanowi nadmierne obciążenie. Ponadto prawdopodobne jest, że wymóg ten w praktyce znacznie ograniczyłby zdolność państw członkowskich do zezwalania na wprowadzenie do obrotu takich AFI na ich terytorium w ramach odstępstw związanych z prywatnym plasowaniem.
Poprawka  88 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 37 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające kryteria służące do oceny równoważności standardów i zasad wyceny obowiązujących w krajach trzecich, zgodnie z ust. 1 lit. b).	2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających kryteria służące do oceny równoważności standardów i zasad wyceny obowiązujących w krajach trzecich, zgodnie z ust. 1 lit. b).
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  89 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 37 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 2 Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 2, środki wykonawcze stwierdzające równoważność standardów i zasad wyceny przewidzianych w prawodawstwie kraju trzeciego ze standardami i zasadami obowiązującymi we Wspólnocie.	3. Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 2 Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych stwierdzających równoważność standardów i zasad wyceny przewidzianych w prawodawstwie kraju trzeciego ze standardami i zasadami obowiązującymi w Unii.
Poprawka  90 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające kryteria służące do oceny równoważności regulacji, nadzoru i standardów ostrożnościowych krajów trzecich, o których mowa w ust. 1.	3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających kryteria służące do oceny równoważności regulacji, nadzoru i standardów ostrożnościowych krajów trzecich, o których mowa w ust. 1.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  91 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 3 Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 2, środki wykonawcze stwierdzające równoważność regulacji, nadzoru i standardów ostrożnościowych kraju trzeciego z przepisami niniejszej dyrektywy.	4. Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 3 Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych stwierdzających równoważność regulacji, nadzoru i standardów ostrożnościowych kraju trzeciego z przepisami niniejszej dyrektywy.
Poprawka  92 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39 – ustęp 1 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) kraj trzeci podpisał umowę z państwem członkowskim, w którym występuje o wydanie zezwolenia, która to umowa jest w pełni zgodna ze standardami określonymi w art. 26 wzorcowej konwencji OECD o podatkach i gwarantuje skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych.	e) kraj trzeci podpisał umowę z państwem członkowskim, w którym występuje o wydanie zezwolenia, która to umowa jest zgodna ze standardami określonymi w art. 26 wzorcowej konwencji OECD o podatkach i gwarantuje skuteczną wymianę informacji w sprawach podatkowych.
Poprawka  93 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39 – ustęp 2 – akapit pierwszy – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Komisja przyjmuje środki wykonawcze w celu określenia:	2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych w celu określenia:
Poprawka  94 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.	skreślony
Poprawka  95 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39 – ustęp 3 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 2 Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 49 ust. 2, środki wykonawcze stwierdzające, że:	3. Na podstawie kryteriów wymienionych w ust. 2 Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych stwierdzających, że:
Poprawka  96 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39 – ustęp 3 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) prawodawstwo w zakresie regulacji ostrożnościowej i stałego nadzoru nad ZAFI obowiązujące w kraju trzecim jest równoważne z przepisami niniejszej dyrektywy i jest skutecznie egzekwowane;	a) prawodawstwo w zakresie regulacji ostrożnościowej i stałego nadzoru nad ZAFI obowiązujące w kraju trzecim jest należycie równoważne z przepisami niniejszej dyrektywy odnośnie do ZAFI i AFI danej wielkości, rodzaju lub złożoności i jest skutecznie egzekwowane;
Poprawka  97 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 45 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Zgodnie z procedurą określoną w art. 49 ust. 2 Komisja przyjmuje środki wykonawcze dotyczące procedur wymiany informacji między właściwymi organami.	5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych dotyczących procedur wymiany informacji między właściwymi organami.
Poprawka  98 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające sposób przekazywania, częstotliwość i treść informacji, które mają być wymieniane zgodnie z ust. 1.	3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych określających sposób przekazywania, częstotliwość i treść informacji, które mają być wymieniane zgodnie z ust. 1.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  99 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 47 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Komisja przyjmuje środki wykonawcze dotyczące procedur w zakresie kontroli na miejscu i postępowań.	4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 49 niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych dotyczących procedur w zakresie kontroli na miejscu i postępowań.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3.
Poprawka  100 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 49
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komitet	Akty delegowane
1. Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych powołany decyzją Komisji 2001/528/WE z dnia 6 czerwca 2001 r. ustanawiającą Europejski Komitet Papierów Wartościowych.	1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 4, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 3, art. 11 ust. 5, art. 12 ust. 3, art. 13, art. 16 ust. 4, art. 18 ust. 4, art. 19 ust. 4, art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 4, art. 24 ust. 2, art. 25 ust. 3, art. 28 ust. 2, art. 29 ust. 4, art. 31 ust. 3, art. 33 ust. 7, art. 37 ust. 2, art. 37 ust. 3, art. 38 ust. 3, art. 38 ust. 4, art. 39 ust. 2, art. 39 ust. 3, art. 45 ust. 5, art. 46 ust. 3, art. 47 ust. 4 i art. 53, przyznaje się Komisji na warunkach określonych w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.
2. W przypadku odesłań do niniejszego ustępu stosują się art. 5 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.	2. Delegowanie uprawnień obowiązuje przez okres trzech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy z możliwością przedłużenia na kolejne trzyletnie okresy na wniosek Komisji złożony najpóźniej na miesiąc przed wygaśnięciem delegacji, chyba że Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia wniosku.
Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.	Parlament Europejski lub Rada mogą w każdej chwili odwołać delegowanie uprawnień.
3. W przypadku odesłań do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1 - 4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.	3. Akt delegowany przyjęty na mocy niniejszego artykułu wchodzi w życie tylko w przypadku braku wniesienia przez Parlament Europejski lub Radę sprzeciwu w ciągu trzech miesięcy.

PROCEDURA

Tytuł	Zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi
Odsyłacze	COM(2009)0207 – C7-0040/2009 – 2009/0064(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ECON
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 14.7.2009
Procedura obejmująca zaangażowane komisje - data ogłoszenia na posiedzeniu	19.10.2009
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania	Evelyn Regner 2.9.2009
Rozpatrzenie w komisji	10.11.2009		27.1.2010		8.3.2010
Data przyjęcia	28.4.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	23 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Daniel Hannan, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Alexandra Thein, Diana Wallis, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Piotr Borys, Sergio Gaetano Cofferati, Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, József Szájer
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Kay Swinburne

PROCEDURA

Tytuł	Zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi
Odsyłacze	COM(2009)0207 – C7-0040/2009 – 2009/0064(COD)
Data przedstawienia w PE	30.4.2009
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 14.7.2009
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 14.7.2009
Procedura obejmująca zaangażowane komisje        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 19.10.2009
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Jean-Paul Gauzès 21.7.2009
Rozpatrzenie w komisji	2.9.2009		6.10.2009		1.12.2009		23.2.2010
	17.3.2010
Data przyjęcia	17.5.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	31 11 3
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Burkhard Balz, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Pascal Canfin, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Leonardo Domenici, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Vicky Ford, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Enikő Győri, Liem Hoang Ngoc, Gunnar Hökmark, Othmar Karas, Wolf Klinz, Jürgen Klute, Werner Langen, Astrid Lulling, Hans-Peter Martin, Íñigo Méndez de Vigo, Ivari Padar, Alfredo Pallone, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Edward Scicluna, Peter Simon, Peter Skinner, Theodor Dumitru Stolojan, Kay Swinburne, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Marta Andreasen, Sophie Auconie, Pervenche Berès, Lajos Bokros, David Casa, Syed Kamall, Philippe Lamberts, Gay Mitchell, Sirpa Pietikäinen