ΣΥΣΤΑΣΗ σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν για την επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια

15.7.2010 - (05942/2010 – C7‑0264/2009 – 2009/0036(NLE)) - ***

Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Csaba Sógor

Διαδικασία : 2009/0036(NLE)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A7-0231/2010
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A7-0231/2010
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν για την επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια

(05942/2010 - C7‑0264/2009 – 2009/0036(NLE))

(Διαδικασία έγκρισης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν για την επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια (8793/2009),

–   έχοντας υπόψη την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου (COM(2009)0106),

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (05942/2010),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 63, παράγραφος 1, σημείο 3, στοιχείο (β), το άρθρο 300, παράγραφος 2, εδάφιο 1, πρώτη πρόταση και το άρθρο 300, παράγραφος 3, εδάφιο 1 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C7-0264/2009),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο "Συνέπειες της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας στις τρέχουσες διοργανικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων" (COM(2009)0665),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 79, παράγραφος 3 και το άρθρο 218, παράγραφος 6, εδάφιο 2, στοιχείο (α), σημείο (v) της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 81 και το άρθρο 90, παράγραφος 8, του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0231/2010),

1.  εγκρίνει τη σύναψη της συμφωνίας·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Εισαγωγή:

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2000, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε επίσημα την Επιτροπή να διαπραγματευθεί συμφωνία επανεισδοχής μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Πακιστάν. Μετά από διάφορους γύρους διαπραγματεύσεων η συμφωνία μονογραφήθηκε σε επίπεδο διαπραγμάτευσης στις 9 Σεπτεμβρίου 2008. Το Συμβούλιο ενέκρινε την απόφαση υπογραφής της συμφωνίας στις 4 Ιουνίου 2009 και η συμφωνία υπεγράφη από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και το Πακιστάν στις Βρυξέλλες στις 26 Οκτωβρίου 2009.

Μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας την 1η Δεκεμβρίου 2009, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντικατέστησε και διαδέχθηκε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν από την Ένωση για την σύναψη της Συμφωνίας διέπονται από το άρθρο 218, παράγραφος 6, στοιχείο α) της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) το οποίο αναφέρει ότι το Συμβούλιο εκδίδει απόφαση για τη σύναψη της συμφωνίας.

Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να δώσει τη σύμφωνη γνώμη του για την προτεινόμενη συμφωνία. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) είναι αρμόδια επί της ουσίας και η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων (AFET) συντάσσει γνωμοδότηση.

Σκοπός

Ο σκοπός της Συμφωνίας είναι η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των διοικήσεων του αιτούντος κράτους και του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση προκειμένου να καταστεί ταχύτερη η διαδικασία επανεισδοχής. Προς το σκοπό αυτό, η Συμφωνία ορίζει την υποχρέωση, σε απολύτως αμοιβαία βάση, επανεισδοχής των ημεδαπών, και, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, υπηκόων τρίτων χωρών και απάτριδων καθώς και τις απαραίτητες τεχνικές διατάξεις σχετικά με τη διαδικασία επανεισδοχής (αίτηση επανεισδοχής, αποδεικτικά μέσα, προθεσμίες, λεπτομέρειες και τρόποι μεταγωγής).

Η Συμφωνία αποσκοπεί να καταστεί σημαντικό εργαλείο στον αγώνα κατά της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα ενισχύσει την ασφάλεια στην επικράτειά της. Το Πακιστάν είναι μια σημαντική χώρα καταγωγής ή διέλευσης μεταναστών οι οποίοι δεν πληρούν, ή δεν πληρούν πλέον, τις ισχύουσες προϋποθέσεις για την είσοδο, την παρουσία, ή τη διαμονή στην επικράτεια ενός κράτους μέλους της ΕΕ (σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής της ΕΕ των 27 το 2008: συνελήφθησαν 13.348, 17.016 αποφάσεις για την επιστροφή, 4.424 απομακρύνσεις, εκ των οποίων 3.667 επέστρεψαν σε μια τρίτη χώρα). Η συμφωνία με το Πακιστάν έχει ενδιαφέρον από περιφερειακή άποψη και θα στηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ για την ενίσχυση της συνεργασίας με άλλες χώρες της περιοχής.

Η Συμφωνία περιέχει μία ρήτρα σεβασμού των κανόνων του διεθνούς δικαίου και της προστασίας δεδομένων. Η φυσική επιστροφή του ατόμου εναπόκειται αποκλειστικά στην αρμόδια αρχή στο κράτος μέλος και στο Πακιστάν. Οφείλουν να συμμορφωθούν στις αντίστοιχες υποχρεώσεις που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, όπως η αρχή της μη επαναπροώθησης και φέρουν την ευθύνη για απελάσεις ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων τους. Η αρχή της μη επαναπροώθησης έχει επίσης διαδικαστικές επιπτώσεις, εφόσον απαιτείται από τα κράτη να προβούν σε αξιολόγηση του κινδύνου κακομεταχείρισης, ακόμη και στις περιπτώσεις έμμεσης απομάκρυνσης σε ενδιάμεση χώρα. Όλα τα κράτη μέλη είναι μέρη της Σύμβασης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και θα πρέπει συνεπώς να συμμορφωθούν προς αυτές τις υποχρεώσεις τους.

Η συμφωνία ιδρύει μεικτή επιτροπή επανεισδοχής, η οποία μπορεί να θεσπίσει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι στην μεικτή επιτροπή επανεισδοχής, από όλα τα ευρωπαϊκά όργανα συμμετέχει μόνον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα πρέπει να ζητήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την Επιτροπή να το ενημερώνει τακτικά σχετικά με τη δραστηριότητα της μεικτής επιτροπής.

Εδαφικά όρια εφαρμογής

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία συμμετέχουν στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας απόφασης. Η Ιρλανδία σύμφωνα με το ίδιο πρωτόκολλο, αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην έγκριση της απόφασης αυτής. Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,

Έναρξη ισχύος, διάρκεια και καταγγελία

Η Συμφωνία θα αρχίσει να ισχύει την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα Μέρη θα ενημερώσουν αλλήλους ότι οι διαδικασίες επικύρωσης έχουν ολοκληρωθεί.

Το άρθρο 20, παράγραφος 3, περιέχει ρήτρα για την μη αναδρομική ισχύ της συμφωνίας, πράγμα που σημαίνει ότι η συμφωνία δεν θα ισχύσει για εκείνους τους πολίτες του Πακιστάν που έχουν φθάσει στην επικράτεια κρατών μελών πριν από την έναρξη της ισχύος της συμφωνίας.

Άλλες παράμετροι

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να προβεί σε όλες τις δέουσες ενέργειες προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η κυβέρνηση του Πακιστάν θα επικυρώσει τη Σύμβαση της Γενεύης του 1954 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων, το Διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα του 1966 και Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας του 1984.

ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

σύμφωνα με το άρθρο 52, παράγραφος 3 του Κανονισμού

της Sylvie Guillaume, εξ ονόματος της Ομάδας S&D,

της Hélène Flautre, της Franziska Keller, του Jean Lambert και της Judith Sargentini, εξ ονόματος της Ομάδας Greens/EFA

του Rui Tavarès, της Cornelia Ernst και της Marie-Christine Vergiat, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL

Η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και του Πακιστάν για την επανεισδοχή προσώπων είναι η πρώτη συμφωνία που θα συναφθεί με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Συνεπώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διασφαλίσει την πλήρη συμμόρφωσή της προς τις Συνθήκες της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές δίκαιο σχετικά με τα θεμελιώδη δικαιώματα και το άσυλο.

Ψηφίσαμε κατά της παρούσας συμφωνίας διότι:

- αποσκοπεί στην επιστροφή ανθρώπων σε μια χώρα η οποία δεν συμμορφώνεται προς τα αντίστοιχα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και στην οποία η παρούσα κατάσταση δεν επιτρέπει την ασφαλή επιστροφή. Επιπλέον, το Πακιστάν αντιμετωπίζει ήδη προβλήματα με την υποδοχή τεράστιου αριθμού εκτοπισθέντων.

- δεν συμπεριλαμβάνει αυστηρές διασφαλίσεις και μηχανισμούς σχετικά με την παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

- περιέχει πολλά κενά και ασάφειες, ιδιαίτερα όσον αφορά ορισμούς, ταξιδιωτικά έγγραφα, προθεσμίες για την απάντηση σε αιτήματα επανεισδοχής, δραστηριότητες διέλευσης, το βάρος της απόδειξης και την πιθανή αναδρομικότητα. Αυτές οι ασάφειες μπορούν να διευκρινισθούν στην Μικτή Επιτροπή Επανεισδοχής στην οποία δυστυχώς το ΕΚ δεν έχει λόγο, πράγμα που ωστόσο θα ήταν απόλυτα θεμιτό δεδομένων των νέων αρμοδιοτήτων του.

- δεν εγγυάται επαρκώς την προστασία των προσωπικών δεδομένων: τα δεδομένα μπορούν να διαβιβασθούν σε «άλλα όργανα», χωρίς να απαιτείται η συναίνεση του ενδιαφερόμενου.

- πριν από τη σύναψη νέων συμφωνιών, είναι απαραίτητη η αξιολόγηση προηγούμενων συμφωνιών.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (7.6.2010)

προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων

σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν για την επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια
(05942/2010 – C7‑0264/2009 – 2009/0036(NLE))

Eισηγητής: Gabriele Albertini

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Μετά από 8 έτη διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Πακιστάν, επετεύχθη επιτέλους συμφωνία σχετικά με μια διαδικασία επανεισδοχής προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια, και το συμφωνηθέν κείμενο υπεγράφη τον Οκτώβριο του 2009, με την επιφύλαξη της σύναψής της. Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να δώσει την έγκρισή του για την προτεινόμενη συμφωνία· εάν το Κοινοβούλιο ψηφίσει να απορριφθεί η συμφωνία, τότε δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) είναι η επί της ουσίας επιτροπή και, δεδομένου ότι η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων (AFET) δείχνει σε μακροχρόνια βάση ενδιαφέρον για το Πακιστάν, η AFET ζήτησε άδεια να συντάξει γνωμοδότηση.

Η προτεινόμενη απόφαση σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας ορίζει τις απαραίτητες εσωτερικές ρυθμίσεις για την πρακτική εφαρμογή της συγκεκριμένης συμφωνίας. Στην αιτιολογική έκθεση που επισυνάπτεται στην απόφαση, η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι υποχρεώσεις επανεισδοχής που προβλέπονται στη συμφωνία έχουν καθοριστεί σε πλήρως αμοιβαία βάση και εφαρμόζονται τόσο στους ημεδαπούς όσο και στους υπηκόους τρίτων χωρών και τους απάτριδες. Συμφωνήθηκε παρέκκλιση από την εφαρμογή της απόφασης για τη Δανία και, προσφάτως, για την Ιρλανδία.

Το αρχικό σχέδιο γνωμοδότησης καλούσε την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ως επιτροπή επί της ουσίας να απορρίψει την πρόταση, επισημαίνοντας ότι στο Πακιστάν η εσωτερική κατάσταση είναι ασταθής και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίζονται, φρονώντας ότι η μη καταβολή προσπάθειας από την Επιτροπή κατά τις διαπραγματεύσεις να εξασφαλίσει ότι τα δικαιώματα και η ασφάλεια των υπό επαναπατρισμό προσώπων (τόσο Πακιστανών όσο και υπηκόων τρίτων κρατών ή ανιθαγενών υπό καθεστώς διέλευσης προς το τελικό κράτος προορισμού τους) θα γίνονται σεβαστά κατ' ουδέναν τρόπο καθησύχαζε στην περίπτωση υποχρεωτικής επανεισδοχής στο Πακιστάν. Έκρινε επίσης ανησυχητικό το ότι ουδεμία αξιολόγηση των 11 συμφωνιών επανεισδοχής που έχουν τεθεί εν ισχύι έχει πραγματοποιηθεί έως σήμερα, συγκεκριμένα υπό το φως των μελημάτων όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τα μέλη συμφώνησαν ότι τα ανωτέρω συνιστούσαν πράγματι σοβαρές ανησυχίες, όμως αποφάσισαν ότι ένα σαφές πλαίσιο για συνεργασία με το Πακιστάν ήταν προτιμότερο από μία κατάσταση όπου υπάρχει κίνδυνος κράτη μέλη να προβούν σε υποχρεωτικό επαναπατρισμό παρανόμων μεταναστών σε βάση ad hoc και χωρίς εποπτεία από την ΕΕ όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπό επαναπατρισμό προσώπων, είτε πακιστανικής καταγωγής είτε υπηκόων τρίτων κρατών ή ανιθαγενών υπό καθεστώς διέλευσης από το Πακιστάν. Το άρθρο 16 της συμφωνίας επανεισδοχής θα εξασφαλίζει ότι η ΕΕ έχει λόγο επί του θέματος. Η επιτροπή επανέλαβε πόσο αναγκαία είναι η διενέργεια αξιολόγησης των συμφωνιών που έχουν συναφθεί μέχρι τούδε από την ΕΕ, είχε όμως την άποψη ότι αυτές οι γενικής φύσεως θεωρήσεις δεν πρέπει να οδηγήσουν στην απόρριψη της συγκεκριμένης συμφωνίας.

*******

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων ως αρμόδια επί της ουσίας επιτροπή να προτείνει στο Κοινοβούλιο να παράσχει την έγκρισή του.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

1.6.2010

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

40

10

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Gabriele Albertini, Sir Robert Atkins, Michael Gahler, Andrzej Grzyb, Tunne Kelam, Nicole Kiil-Nielsen, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Eduard Kukan, Ryszard Antoni Legutko, Sabine Lösing, Ulrike Lunacek, Barry Madlener, Mario Mauro, Willy Meyer, Francisco José Millán Mon, Alexander Mirsky, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Raimon Obiols, Kristiina Ojuland, Pier Antonio Panzeri, Alojz Peterle, Mirosław Piotrowski, Bernd Posselt, Cristian Dan Preda, Fiorello Provera, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jacek Saryusz-Wolski, Werner Schulz, Ernst Strasser, Charles Tannock, Zoran Thaler, Inese Vaidere, Boris Zala, Μαριέττα Γιαννάκου, Ιωάννης Κασουλίδης, Μαρία-Ελένη Κοππά, Τάκης Χατζηγεωργίου, Кристиан Вигенин, Андрей Ковачев

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Elena Băsescu, Hélène Flautre, Kinga Gál, Roberto Gualtieri, Judith Sargentini, György Schöpflin, Alf Svensson, Renate Weber, Νικόλαος Χουντής

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jean-Paul Besset, Michèle Striffler

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

13.7.2010

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

29

22

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Roberta Angelilli, Rita Borsellino, Simon Busuttil, Philip Claeys, Carlos Coelho, Rosario Crocetta, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Hélène Flautre, Kinga Gál, Nathalie Griesbeck, Sylvie Guillaume, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Timothy Kirkhope, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Clemente Mastella, Véronique Mathieu, Louis Michel, Jan Mulder, Carmen Romero López, Judith Sargentini, Csaba Sógor, Renate Sommer, Rui Tavares, Wim van de Camp, Daniël van der Stoep, Axel Voss, Renate Weber, Γεώργιος Παπανικολάου

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Alexander Alvaro, Edit Bauer, Michael Cashman, Anna Maria Corazza Bildt, Ioan Enciu, Monika Hohlmeier, Franziska Keller, Jean Lambert, Petru Constantin Luhan, Antonio Masip Hidalgo, Marie-Christine Vergiat, Cecilia Wikström, Илияна Малинова Йотова, Мария Неделчева

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Pervenche Berès, Emilio Menéndez del Valle, Catherine Trautmann