ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 2003/109/EΚ ώστε να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας

1.12.2010 - (COM(2007)0298 – C6-0196/2007 – 2007/0112(COD)) - ***I

Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Claude Moraes


Διαδικασία : 2007/0112(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A7-0347/2010
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A7-0347/2010
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 2003/109/EΚ ώστε να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας

(COM(2007)0298 – C6-0196/2007 – 2007/0112(COD))

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2007)0298),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 63(3) και (4) της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6‑0196/2007),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο "Συνέπειες της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας στις τρέχουσες διοργανικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων" (COM(2009)0665),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 294, παράγραφος 3, και το άρθρο 79(2) (α) και (β) της Συνθήκης ΛΕΕ,

  έχοντας υπόψη τη δέσμευση που ανέλαβε ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου, με επιστολή της 18ης Νοεμβρίου 2010, για την έγκριση της θέσης του Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 294, παράγραφος 4, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A7‑0347/2010),

1.  εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στα εθνικά κοινοβούλια.

ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ[1]*

---------------------------------------------------------

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/109/EΚ ώστε να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 79 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β),

την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία[2],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)         Η οδηγία 2003/109/EΚ του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες[3] δεν εφαρμόζεται στους πρόσφυγες και τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας που καλύπτονται από την οδηγία 2004/83/EΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους και το περιεχόμενο της χορηγούμενης προστασίας[4].

(2)         Η προοπτική του να αποκτηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε ένα κράτος μέλος μετά από ορισμένο χρόνο αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την πλήρη ένταξη των δικαιούχων διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος διαμονής.

(3)         Το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος για τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας είναι επίσης σημαντικό για την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, θεμελιώδη στόχο της Ένωσης οριζόμενο από τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(4)         Οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας θα πρέπει να είναι σε θέση να αποκτήσουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος ▌στο κράτος μέλος που τους έχει χορηγήσει διεθνή προστασία με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν για άλλους υπηκόους τρίτων χωρών. ▌

(5)         Εν όψει του δικαιώματος για τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας να διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο που τους χορήγησε τη διεθνή προστασία, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη αυτά πληροφορούνται το ιστορικό της προστασίας των εν προκειμένω προσώπων, έτσι ώστε να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους σχετικά με τον σεβασμό της αρχής της μη επαναπροώθησης. ▌

(6)         Οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας που είναι επί μακρόν διαμένοντες θα πρέπει να απολαύουν την ίδια μεταχείριση με τους πολίτες του κράτους μέλους διαμονής τους όσον αφορά ευρύ φάσμα οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων, υπό ορισμένους όρους, ώστε το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος να συνιστά αληθινό μέσο για την ένταξη των επί μακρόν διαμενόντων στην κοινωνία εντός της οποίας κατοικούν.

(7)         H ίση μεταχείριση των δικαιούχων διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος που τους χορήγησε διεθνή προστασία πρέπει να γίνεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων και των ευεργετημάτων που εγγυάται η οδηγία 2004/83/EΚ και η Σύμβαση της Γενεύης σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων της 28ης Ιουλίου 1951, όπως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 (Σύμβαση της Γενεύης).

(8)         Οι όροι που ορίζονται στην οδηγία 2003/109/EΚ όσον αφορά το δικαίωμα ενός επί μακρόν διαμένοντος να κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος και να αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος πρέπει να εφαρμόζονται κατά τον ίδιο τρόπο σε όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος.

(9)         Η μεταβίβαση ευθύνης για προστασία των δικαιούχων διεθνούς προστασίας ευρίσκεται εκτός του πεδίου εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

(10)       Στην περίπτωση που κράτος μέλος προτίθεται να απελάσει, για λόγο που προβλέπεται στην οδηγία 2003/109/EΚ, δικαιούχο διεθνούς προστασίας που έχει αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε αυτό το κράτος μέλος, το εν προκειμένω πρόσωπο θα πρέπει να απολαύει την προστασία από επαναπροώθηση που εγγυάται η οδηγία 2004/83/ΕΚ και το άρθρο 33 της Σύμβασης της Γενεύης. Για το σκοπό αυτό, στην περίπτωση που το εν λόγω πρόσωπο απολαύει καθεστώτος διεθνούς προστασίας σε άλλο κράτος μέλος ▌, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί ότι το εν προκειμένω πρόσωπο μπορεί να απελαθεί μόνο προς το κράτος μέλος που του έχει χορηγήσει το καθεστώς προστασίας και ότι αυτό το κράτος μέλος υποχρεούται στην επανεισδοχή του προσώπου, εκτός εάν η επαναπροώθηση επιτρέπεται δυνάμει των διατάξεων της οδηγίας 2004/83/EΚ. Οι ίδιες εγγυήσεις πρέπει να ισχύουν για δικαιούχο διεθνούς προστασίας που διαμένει αλλά δεν έχει ακόμη αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε ένα δεύτερο κράτος μέλος.

(10a)     Όταν η απέλαση δικαιούχου διεθνούς προστασίας εκτός της επικράτειας της ΕΕ επιτρέπεται σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2004/83/ΕΚ, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται όλες οι πληροφορίες από τις σχετικές πηγές συμπεριλαμβανομένων, όταν απαιτείται, των πληροφοριών από το κράτος μέλος που χορήγησε τη διεθνή προστασία και εξετάζονται προσεκτικά προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η απόφαση περί απέλασης είναι σύμφωνη με το άρθρο 4 και το άρθρο 19, παράγραφος 2 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(12)       Η παρούσα οδηγία τηρεί τα θεμελιώδη δικαιώματα ▌καθώς και τις αρχές που αναγνωρίζονται από το άρθρο 6 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα από τον άρθρο 7. ▌

(12α)     Σύμφωνα με το σημείο 34 της Διοργανικής Συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας, τα κράτη μέλη παροτρύνονται να καταρτίσουν, προς ιδία χρήση και προς όφελος της Ένωσης, τους δικούς τους πίνακες οι οποίοι αποτυπώνουν, στο μέτρο του δυνατού, την αντιστοιχία μεταξύ της παρούσας οδηγίας με τα μέτρα μεταφοράς της στο εθνικό δίκαιο, και να τους δημοσιοποιήσουν.

(13)       Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, τα συγκεκριμένα κράτη μέλη δεν συμμετέχουν στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.

(14)       Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, προσαρτημένου στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτήν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της, ▌

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η οδηγία 2003/109/ΕΚ τροποποιείται ως ακολούθως:

1.        Στο άρθρο 2, το στοιχείο στ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“(στ) ‘διεθνής προστασία’: διεθνής προστασία όπως ορίζεται στο άρθρο 2(α) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου,”[5]

2.        Το άρθρο 3 παράγραφος 2 τροποποιείται ως ακολούθως:

α)     Το στοιχείο γ) αντικαθίσταται ως εξής:

"(γ)   έχουν λάβει την άδεια να διαμένουν σε κράτος μέλος δυνάμει ▌μορφών προστασίας εκτός της διεθνούς προστασίας ή έχουν υποβάλει αίτηση για άδεια να παραμείνουν για τον ίδιο λόγο και αναμένουν απόφαση σχετικά με το καθεστώς τους,"

β)     Το εδάφιο δ) αντικαθίσταται ως εξής:

"(δ)   έχουν υποβάλει αίτηση για διεθνή προστασία και η αίτησή τους δεν έχει ακόμα αποτελέσει αντικείμενο οριστικής απόφασης,"

2a.      Το άρθρο 3 παράγραφος 3 τροποποιείται ως ακολούθως:

           α)        Το στοιχείο γ) αντικαθίσταται ως εξής:

"(γ)  της Ευρωπαϊκής Σύμβασης περί εγκαταστάσεως της 13ης Δεκεμβρίου 1955, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη της 18ης Οκτωβρίου 1961, του τροποποιημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη της 3ης Μαΐου 1987 και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Νομικό Καθεστώς των Διακινούμενων Εργαζομένων της 24ης Νοεμβρίου 1977, και της παραγράφου 11 του παραρτήματος της Σύμβασης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες της 28ης Ιουλίου 1951, όπως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967, και·"

           β) προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

"(γα) της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας για τη Μεταβίβαση της Ευθύνης για τους Πρόσφυγες της 16ης Οκτωβρίου 1980."

3.        Το άρθρο 4 τροποποιείται ως ακολούθως:

α)       Παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

"1a. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν να μην χορηγούν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος βάσει του καθεστώτος διεθνούς προστασίας σε περίπτωση ανάκλησης, τερματισμού ή άρνησης της ανανέωσης του καθεστώτος διεθνούς προστασίας όπως ορίζεται στα άρθρα 14(3) και 19(3) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ."

β)        Στην παράγραφο 2 προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

“Όσον αφορά τα πρόσωπα στα οποία έχει χορηγηθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας, κατά τον υπολογισμό της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 λαμβάνεται υπόψη τουλάχιστον το ήμισυ της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας βάσει της οποίας χορηγήθηκε το καθεστώς και η ημερομηνία κατά την οποία εκδίδεται η άδεια παραμονής που αναφέρεται στο άρθρο 24 της οδηγίας 2004/83/ΕΚ, ή ολόκληρη η περίοδος, εφόσον υπερβαίνει τους δεκαοκτώ μήνες."

4.        Στο άρθρο 8 προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι:

“4.    Όταν κράτος μέλος εκδίδει άδεια διαμονής μακράς διαρκείας της ΕΕ σε υπήκοο τρίτης χώρας στον οποίο χορήγησε διεθνή προστασία, αναγράφεται στην άδεια διαμονής του της ΕΕ υπό τον τίτλο «Παρατηρήσεις» το εξής: έχει χορηγηθεί διεθνής προστασία στ… [ονομασία του κράτους μέλους] στις [ημερομηνία]".

5.        Όταν η άδεια διαμονής μακράς διαρκείας της ΕΕ εκδίδεται από δεύτερο κράτος μέλος σε υπήκοο τρίτης χώρας του οποίου η άδεια διαμονής μακράς διαρκείας της ΕΕ περιλαμβάνει την παρατήρηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4, το δεύτερο κράτος μέλος αναγράφει την ίδια αυτή παρατήρηση στην άδεια διαμονής μακράς διαρκείας της ΕΕ.

Πριν το δεύτερο κράτος μέλος προβεί στην αναγραφή της παρατήρησης που αναφέρεται στην παράγραφο 4, διαβουλεύεται με το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παρατήρηση σχετικά με το εάν και κατά πόσον ο επί μακρόν διαμένων δεν δικαιούται πλέον διεθνή προστασία. Το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παρατήρηση απαντά στη διαβούλευση το αργότερο ένα μήνα μετά την παραλαβή της αίτησης από το δεύτερο κράτος μέλος. Στην περίπτωση που η διεθνής προστασία έχει αρθεί με τελική απόφαση, το δεύτερο κράτος μέλος δεν αναγράφει την παρατήρηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4.

5a.    Σε περίπτωση που, σύμφωνα με τα σχετικά διεθνή μέσα ή την εθνική νομοθεσία, η διεθνής προστασία του επί μακρόν διαμένοντος μεταφέρεται στο δεύτερο κράτος μέλος μετά την έκδοση της άδειας που αναφέρεται στην παράγραφο 5, το δεύτερο κράτος μέλος τροποποιεί αναλόγως την παρατήρηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4, το αργότερο τρεις μήνες μετά την μεταβίβαση της αρμοδιότητας."

(4a)    Στο άρθρο 9 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

”3a.  Τα κράτη μέλη μπορούν να άρουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε περίπτωση ανάκλησης, τερματισμού ή άρνησης της ανανέωσης του καθεστώτος διεθνούς προστασίας όπως προβλέπεται στα άρθρα 14(3) και 19(3) της οδηγίας 2004/83/ΕΚ εάν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος έχει αποκτηθεί βάσει του καθεστώτος διεθνούς προστασίας."

5.        Στο άρθρο 11 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

“4α.  Όσον αφορά το κράτος μέλος που χορήγησε διεθνή προστασία, οι παράγραφοι 3 και 4 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 2004/83/EΚ."

6.        Το άρθρο 12 τροποποιείται ως ακολούθως:

α)     Παρεμβάλλονται οι ακόλουθες παράγραφοι:

“3α.  Στην περίπτωση που κράτος μέλος αποφασίσει την απέλαση επί μακρόν διαμένοντος, του οποίου η άδεια διαμονής μακράς διαρκείας της ΕΕ περιλαμβάνει την παρατήρηση που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 4, ζητεί από το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παρατήρηση να επιβεβαιώσει εάν και κατά πόσο το εν λόγω άτομο εξακολουθεί να δικαιούται διεθνή προστασία στο εν λόγω κράτος μέλος. Το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παρατήρηση απαντά το αργότερο ένα μήνα μετά την παραλαβή της αίτησης παροχής πληροφοριών.”

3β.    Εάν ο επί μακρόν διαμένων εξακολουθεί να δικαιούται διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος διαβούλευσης, απελαύνεται στο εν λόγω κράτος μέλος, το οποίο, με την επιφύλαξη των εφαρμοστέων ενωσιακών ή νομοθετικών διατάξεων και της αρχής της ενότητας της οικογένειας, επιτρέπει άμεσα και χωρίς διατυπώσεις την επανεισδοχή του δικαιούχου διεθνούς προστασίας και των μελών της οικογενείας του.

3γ. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3β, το κράτος μέλος που έλαβε την απόφαση απέλασης, διατηρεί το δικαίωμα να απομακρύνει τον επί μακρόν διαμένοντα σε χώρα διαφορετική από το κράτος μέλος που χορήγησε διεθνή προστασία, υπό την προϋπόθεση ότι ο τελευταίος πληροί τους όρους που αναφέρονται στο άρθρο 21, παράγραφος 2 της οδηγίας 2004/83/ΕΚ, σύμφωνα με τις διεθνείς του υποχρεώσεις.”

β)     Προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 6:

“6. Το παρόν άρθρο ισχύει υπό την επιφύλαξη του άρθρου 21, παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/83/EΚ.”

(6a)    Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

"Άρθρο 19α

1.        Σε περίπτωση που η άδεια διαμονής μακράς διάρκειας του επί μακρόν διαμένοντος της ΕΕ περιλαμβάνει την παρατήρηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 8, και εφόσον η διεθνής προστασία του επί μακρόν παραμένοντος έχει μεταφερθεί, σύμφωνα με τα σχετικά διεθνή μέσα ή την εθνική νομοθεσία, στο δεύτερο κράτος μέλος πριν από την έκδοση της άδειας που αναφέρεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 8, το δεύτερο κράτος μέλος ζητεί από το κράτος μέλος που έχει εκδώσει την άδεια διαμονής του επί μακρόν διαμένοντος της ΕΕ να τροποποιήσει αναλόγως την παρατήρηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 8.

2.        Σε περίπτωση που χορηγείται διεθνής προστασία στον επί μακρόν διαμένοντα στο δεύτερο κράτος μέλος πριν από την έκδοση της άδειας που αναφέρεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 8, το δεύτερο κράτος μέλος ζητεί από το κράτος μέλος που έχει εκδώσει την άδεια διαμονής του επί μακρόν διαμένοντος της ΕΕ να την τροποποιήσει ούτως ώστε να περιληφθεί η παρατήρηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 8.

3.        Μετά την αίτηση που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2, το κράτος μέλος που έχει εκδώσει την άδεια διαμονής του επί μακρόν διαμένοντος της ΕΕ θα εκδώσει την τροποποιημένη άδεια το αργότερο τρεις μήνες μετά την παραλαβή της αίτησης από το δεύτερο κράτος μέλος."

7.        Στο άρθρο 22 παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

“3α.  Εκτός εάν έχει εν τω μεταξύ αρθεί η διεθνής προστασία ή εάν το πρόσωπο για το οποίο πρόκειται εμπίπτει σε μία από τις κατηγορίες που ορίζονται στο άρθρο 21, παράγραφος 2 της οδηγίας 2004/83/ΕΚ, η παράγραφος 3 δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών των οποίων η άδεια διαμονής μακράς διαρκείας της ΕΕ που εκδίδεται από το πρώτο κράτος μέλος περιλαμβάνει την παρατήρηση που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 4.

“Η παρούσα παράγραφος ισχύει υπό την επιφύλαξη του άρθρου 21, παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/83/EΚ.”

8.        Στο άρθρο 25, ο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

“Τα κράτη μέλη ορίζουν σημεία επαφής αρμόδια για την παραλαβή και διαβίβαση των πληροφοριών που αναφέρονται στα άρθρα 8, 12, 19, 19 παράγραφος α, 22 και 23.”

Άρθρο 2

1.        Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, ρυθμιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία μέχρι τ… [….]. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων αυτών▌.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, περιλαμβάνουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη .

2.        Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες  θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 3

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επόμενη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

[Τόπος...]

           Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                                          Για το Συμβούλιο

           Ο Πρόεδρος                                                          Ο Πρόεδρος

  • [1] *       Τροπολογίες: το νέο ή τροποποιημένο κείμενο σημειώνεται με έντονους πλάγιους χαρακτήρες· η διαγραφή κειμένου σημειώνεται με το σύμβολο ▌.
  • [2]        Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της ...
  • [3]        ΕΕ L 16, 23.1.2004, σ. 44.
  • [4]        ΕΕ L 304, 30.9.2004, σ. 12.
  • [5]  ΕΕ L 304, 30.9.2004, σ. 12.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Το 2001, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση οδηγίας[1] σχετικά με το καθεστώς κατοίκου μακράς διαρκείας υπέρ των υπηκόων τρίτων χωρών. Η πρόταση αυτή προέβλεπε αρχικά ότι οι πρόσφυγες θα μπορούσαν να πληρούν τις προϋποθέσεις να απολαύουν του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος μετά από πενταετή νόμιμη και συνεχή διαμονή σε ένα κράτος μέλος. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων τα κράτη μέλη αποφάσισαν ωστόσο να αποκλείσουν πρόσφυγες από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Κατά συνέπεια, στην Κοινή Δήλωση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, που έγινε στο Συμβούλιο ΔΕΥ της 8ης Μαΐου 2003 συμφωνήθηκε ότι η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση οδηγίας για την επέκταση του καθεστώτος κατοίκου μακράς διαρκείας σε πρόσφυγες και άτομα που απολαύουν επικουρικής προστασίας.

Η πρόταση αυτή υποβλήθηκε από την Επιτροπή τον Ιούνιο 2007 με την ίδια νομική βάση που χρησιμοποιήθηκε για την πράξη που επρόκειτο να τροποποιηθεί, δηλαδή τα άρθρα 63(3)(α) και 63(4) της Συνθήκης ΕΚ. Κύριος στόχος της πρότασης ήταν να παράσχει στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας ασφάλεια δικαίου όσον αφορά τη διαμονή τους σε ένα κράτος μέλος και δικαιώματα συγκρίσιμα με εκείνα των υπηκόων της ΕΕ, μετά από πέντε έτη νόμιμης διαμονής σε ένα κράτος μέλος.

Η πρόταση αυτή εξετάστηκε από το ΕΚ στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβούλευσης και εν συνεχεία εγκρίθηκε η έκθεση της Martine ROYRE (PSE, FR) τον Απρίλιο 2008. Οι βασικές τροποποιήσεις που ενέκρινε το ΕΚ αφορούσαν:

- τον υπολογισμό της πενταετούς διαμονής πριν από την αίτηση για τη χορήγηση καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος·

- οι υλικές προϋποθέσεις (σταθεροί και τακτικοί πόροι και ασφάλιση ασθενείας) που απαιτούνται για τη χορήγηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος από τις οποίες θα επιθυμούσε το Κοινοβούλιο να απαλλάσσονται οι δικαιούχοι λόγω του ευάλωτου χαρακτήρα τους·

- οι εθνικοί όροι ένταξης που θα πρέπει να ισχύουν για τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας μόνον σε εξατομικευμένη βάση·

- η αρχή της μη επαναπροώθησης που πρέπει να ενισχυθεί με αυστηρότερες διατάξεις.

Η πρόταση εξετάστηκε επίσης από το Συμβούλιο και η συζήτηση επικεντρώθηκε στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Πλειονότητα αντιπροσωπειών υποστήριξε τη συμπερίληψη τόσο των προσφύγων όσο και δικαιούχων επικουρικής προστασίας στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Ωστόσο, ορισμένες αντιπροσωπείες υποστήριξαν το ευρύτερο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας ούτως ώστε να περιληφθούν άλλες μορφές προστασίας που χορηγούνται από κράτη μέλη ενώ άλλες υποστήριζαν τον περιορισμό του πεδίου εφαρμογής ώστε να περιλαμβάνονται μόνον οι πρόσφυγες. Δεδομένου ότι απαιτούνταν ομοφωνία για τη λήψη απόφασης, δεν ήταν δυνατό να επιτευχθεί συμφωνία πριν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Για το λόγο αυτό, η πρόταση επιστρέφει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο συνολικών προτάσεων. Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας θα εξετασθεί σύμφωνα με τη διαδικασία συναπόφασης.

2. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Οι τροποποιήσεις που προτείνει η Επιτροπή στοχεύουν στην επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας ώστε να περιλαμβάνονται δικαιούχοι διεθνούς προστασίας μετά από νόμιμη πενταετή διαμονή στην επικράτεια ενός κράτους μέλους. Το άρθρο 4 της οδηγίας τροποποιείται ούτως ώστε να ληφθεί υπόψη η συνολική διάρκεια της διαδικασίας χορήγησης ασύλου για τον υπολογισμό της πενταετούς αυτής περιόδου.

Προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος της επαναπροώθησης, στο άρθρο 8 επέρχεται τροποποίηση σύμφωνα με την οποία υποχρεούνται τα κράτη μέλη να περιλαμβάνουν στην άδεια μακράς παραμονής που χορηγείται σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας ειδική παρατήρηση ως προς το ότι στο άτομο αυτό έχει χορηγηθεί καθεστώς προστασίας. Εάν ο δικαιούχος διεθνούς προστασίας στον οποίο έχει χορηγηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος μεταβαίνει σε άλλο κράτος μέλος και μετά από πενταετή διαμονή αποκτά το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, τότε η προαναφερθείσα παρατήρηση θα πρέπει να περιληφθεί στη δεύτερη άδεια διαμονής μακράς διάρκειας.

Το ζήτημα του κατά πόσον οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας στους οποίους χορηγείται το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος μπορούν να διατηρήσουν το καθεστώς διεθνούς προστασίας σύμφωνα με την οδηγία 2004/83/ΕΚ δεν περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Σε περίπτωση που διατηρούν το καθεστώς διεθνούς προστασίας διατηρούν τα δικαιώματα και τα ευεργετήματα που συνδέονται με το καθεστώς αυτό. Το άρθρο 11 τροποποιείται συνεπώς ούτως ώστε να διευκρινιστεί ότι οι δυνατότητες να επέλθουν περιορισμοί στην αρχή της ίσης μεταχείρισης μπορούν να εφαρμοστούν μόνο στο βαθμό που είναι συμβατές με τις διατάξεις της οδηγίας 2004/83/ΕΚ.

Οι τροποποιήσεις στα άρθρα 12 και 22 έχουν ως στόχο να διασφαλιστεί ότι η αρχή της μη επαναπροώθησης που εγγυάται η Σύμβαση της Γενεύης τηρείται σε όλες τις περιπτώσεις που μπορεί να προκύψουν κατά την άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπει η οδηγία 2003/109/ΕΚ. Τούτο συνεπάγεται συγκεκριμένα ότι προτού προβούν στην απομάκρυνση δικαιούχου διεθνούς προστασίας από την επικράτεια της Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει πρώτα να αξιολογήσουν εάν και κατά πόσο η οδηγία 2004/83/ΕΚ εφαρμόζεται στο άτομο αυτό και εάν και κατά πόσον η απομάκρυνσή του θα συμφωνούσε με την αρχή της μη επαναπροώθησης. Σε ορισμένες περιπτώσεις τούτο μπορεί να συνεπάγεται τη διαβούλευση με το κράτος μέλος που έχει χορηγήσει διεθνή προστασία εφόσον δεν είναι το κράτος μέλος το οποίο έχει χορηγήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος (άρθρο 12) ή το κράτος μέλος στο οποίο διαμένει το εν λόγω άτομο (άρθρο 22).

3. Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΗΓΗΤΗ

Από την πρόταση αυτή θα αντλούσαν άμεσα οφέλη όλοι οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας με νόμιμη διαμονή στην επικράτεια της ΕΕ επί διάστημα που υπερβαίνει τα πέντε έτη, αλλά οι οποίοι δεν δικαιούνται προς το παρόν καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος. Η πρόταση θα θέσει τέρμα στη διαφορετική μεταχείριση των ατόμων αυτών έναντι άλλων υπηκόων τρίτων χωρών και θα τους δώσει μεγαλύτερη βεβαιότητα σχετικά με την κατάστασή τους στην ΕΕ. Συγκεκριμένα θα εξασφάλιζε τη δυνατότητα σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας οι οποίοι είναι πλέον επί μακρόν διαμένοντες να διαμείνουν σε ένα άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο έχει αναγνωρισθεί το καθεστώς τους.

Για τους λόγους αυτούς, θα πρέπει να επιδοκιμασθεί η πρόταση, και, κατά συνέπεια, ο εισηγητής υποστηρίζει μια εποικοδομητική προσέγγιση που θα ενσωματώνει τις περισσότερες από τις τροποποιήσεις που προτείνει η Επιτροπή καθώς και πολλές τεχνικές αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί με το Συμβούλιο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την εν λόγω νομοθετική πράξη. Το παρόν σχέδιο έκθεσης αντικατοπτρίζει την επιθυμία να ληφθούν υπόψη ορισμένες από τις ανησυχίες των κρατών μελών με στόχο να επιτευχθεί συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση καθώς και να αναληφθεί η δέσμευση να προστατεύονται τα συμφέροντα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας πριν και μετά από την απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος.

Προς το σκοπό αυτό, η έκθεση:

- Υποστηρίζει την εφαρμογή της πρότασης τόσο για τους πρόσφυγες που διέπει η Σύμβαση της Γενεύης όσο και τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας.

- Υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής ότι η πλήρης διάρκεια της διαδικασίας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό της πενταετούς περιόδου νόμιμης διαμονής.

- Διευκρινίζει ότι κάθε άλλη περίοδος νόμιμης διαμονής, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου προσωρινής προστασίας πριν από τη χορήγηση της διεθνούς προστασίας, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό των πέντε ετών.

- Επισημαίνει ότι ενόψει του γεγονότος ότι ορισμένα κράτη μέλη φιλοξενούν ένα δυσανάλογο αριθμό δικαιούχων διεθνούς προστασίας, το καθεστώς των εν λόγω δικαιούχων μακράς διαμονής σύμφωνα με την παρούσα οδηγία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η πίεση που υφίστανται τα εν λόγω κράτη μέλη λόγω ιδίως της γεωγραφικής ή δημογραφικής τους κατάστασης. Συνεπώς, ενώ απαιτούνται άλλα μέτρα για την αντιμετώπιση των ανεπιθύμητων αυτών συνεπειών, η εισηγήτρια τονίζει ότι οι διατάξεις της οδηγίας αυτής πρέπει να εφαρμόζονται κατά τρόπο που να διευκολύνει την άσκηση των δικαιωμάτων των δικαιούχων διεθνούς προστασίας που απολαύουν καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος σε ένα κράτος μέλος που αντιμετωπίζει τις δυσανάλογες αυτές πιέσεις, να διαμένουν σε ένα κράτος μέλος εκτός εκείνου που τους χορήγησε τη διεθνή προστασία.

- Υποστηρίζει τις προτεινόμενες διασφαλίσεις κατά της επαναπροώθησης, συμπεριλαμβάνοντας παρατήρηση στην άδεια μακράς διαμονής και υποχρεώνοντας τα κράτη μέλη να διαβουλεύονται με το κράτος μέλος που έχει χορηγήσει προστασία σε περίπτωση πιθανής απέλασης.

- Υποστηρίζει παραπομπές στο παράρτημα 11 της Σύμβασης της Γενεύης και στην Ευρωπαϊκή Συμφωνία για τη Μεταβίβαση Ευθύνης.

- Υποστηρίζει περαιτέρω ότι διασφαλίσεις κατά της επαναπροώθησης - απέλασης θα πρέπει να επιτρέπονται μόνο στο κράτος μέλος που έχει χορηγήσει τη διεθνή προστασία.

- Υποστηρίζει ότι σε περίπτωση μεταβίβασης της προστασίας σε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με εθνικές ρυθμίσεις θα πρέπει να τροποποιείται αναλόγως η άδεια μακράς διαμονής.

- Προσθέτει ειδικές παραπομπές στη Σύμβαση της Γενεύης προκειμένου να παρασχεθούν εγγυήσεις για πρόσθετες διασφαλίσεις.

- Τονίζει ότι θα πρέπει να καταβάλλεται προσπάθεια για τη διατήρηση της ενότητας της οικογένειας, λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη ότι η εισηγήτρια αναγνωρίζει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να μην είναι προς το συμφέρον των μελών της οικογένειας να επανεισέλθουν μαζί με το μέλος της οικογένειας στο οποίο έχει χορηγηθεί καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος. Συνεπώς, η απέλαση των μελών της οικογένειας δεν πρέπει να είναι αυτόματη αλλά να εξαρτάται από την επιλογή των μελών της οικογένειας και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης.

- Σημειώνει ότι η παρούσα πρόταση έχει στόχο να αποκτήσουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας που διαμένουν νόμιμα στην επικράτεια της ΕΕ επί διάστημα που υπερβαίνει τα πέντε έτη. Αυτό τους παρέχει τη δυνατότητα ενσωμάτωσης, πράγμα που σημαίνει ότι είναι σε θέση να επικοινωνούν σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους της διαμονής τους και να γνωρίσουν σε μεγαλύτερο βαθμό τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους καθώς και τις βασικές αξίες του κράτους μέλους διαμονής. Για το σκοπό αυτό τα κράτη μέλη πρέπει να προσφέρουν στους επί μακρόν διαμένοντες μαθήματα γλωσσών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνονται να αναπτύσσουν προγράμματα κατάρτισης με αντικείμενο τη θεμελιώδη νομοθεσία και τις βασικές αξίες του κράτους μέλους διαμονής καθώς και τις αρχές της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας καθώς και τα ατομικά δικαιώματα και υποχρεώσεις σε αυτό το κράτος μέλος.

  • [1]               COM(2001) 127 .

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2003/109/ΕΚ στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας

Έγγραφα αναφοράς

(COM(2007)0298 – C6-0196/2007 – 2007/0112(COD))

Ημερομηνία υποβολής στο ΕΚ

7.6.2007

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

LIBE

Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες)

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

AFET

DEVE

EMPL

 

Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει

       Ημερομηνία της απόφασης

AFET

14.4.2010

DEVE

4.5.2010

EMPL

19.5.2010

 

Εισηγητής(ές)

       Ημερομηνία ορισμού

Claude Moraes

4.3.2010

 

 

Εξέταση στην επιτροπή

27.4.2010

28.9.2010

11.10.2010

26.10.2010

 

15.11.2010

29.11.2010

 

 

Ημερομηνία έγκρισης

29.11.2010

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

27

0

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jan Philipp Albrecht, Simon Busuttil, Cornelia Ernst, Kinga Gál, Kinga Göncz, Ágnes Hankiss, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Juan Fernando López Aguilar, Louis Michel, Claude Moraes, Jan Mulder, Γεώργιος Παπανικολάου, Carmen Romero López, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Wim van de Camp, Axel Voss, Renate Weber

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Ioan Enciu, Franziska Keller, Jean Lambert, Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, Cecilia Wikström

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Elisabeth Morin-Chartier

Ημερομηνία κατάθεσης

1.12.2010