SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów

16.2.2011 - (COM(2008) 614 – C7‑0349/2008 – 2008/0196(COD)) - ***I

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
Sprawozdawca: Andreas Schwab
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*): Diana Wallis, Komisja Prawna
(*) Procedura obejmująca zaangażowane komisje – art. 50 Regulaminu

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady

w sprawie praw konsumentów

(COM(2008) 614 – C7‑0349/2008 – 2008/0196(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji skierowany do Parlamentu Europejskiego i Rady (COM(2008) 614),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C7–0349/2008),

–   uwzględniając komunikat Komisji skierowany do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych” (COM(2009) 665),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 16 lipca 2009 r.[1],

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 22 kwietnia 2009 r.[2],

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie Komisji Prawnej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A7-0038/2011),

1.  zatwierdza poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom państw członkowskich.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów przy równoczesnej rezygnacji z zasady minimalnej harmonizacji przyjętej we wcześniejszych dyrektywach, która zakładała możliwość utrzymania w mocy lub przyjęcia przez państwa członkowskie bardziej surowych przepisów krajowych.	(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów, umożliwiając jednocześnie utrzymanie w mocy lub przyjęcie przez państwa członkowskie w odniesieniu do niektórych innych aspektów przepisów krajowych przewidujących wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 5 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Transgraniczny potencjał sprzedaży na odległość, który powinien być jednym z głównych osiągnięć rynku wewnętrznego, nie jest w pełni wykorzystywany przez konsumentów. W porównaniu ze znacznym wzrostem krajowej sprzedaży na odległość w ciągu ostatnich kilku lat, wzrost sprzedaży transgranicznej jest ograniczony. Różnica jest szczególnie znacząca w przypadku sprzedaży internetowej, gdzie potencjał dalszego wzrostu jest nadal wysoki. Transgraniczny potencjał umów negocjowanych poza lokalem przedsiębiorcy (sprzedaż bezpośrednia) jest ograniczony szeregiem czynników, w tym różnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów, nakładanymi na tę branżę. W porównaniu ze wzrostem krajowej sprzedaży bezpośredniej w ciągu ostatnich kilku lat, w szczególności w sektorze usług (np. mediów), liczba konsumentów korzystających z tego kanału w zakupach transgranicznych utrzymuje się na niezmiennym poziomie. W odpowiedzi na coraz szersze możliwości biznesowe w wielu państwach członkowskich, małe i średnie przedsiębiorstwa (w tym również indywidualni przedsiębiorcy) i przedstawiciele handlowi przedsiębiorstw sprzedaży bezpośredniej powinni mieć więcej możliwości pozyskiwania klientów w innych państwach członkowskich, zwłaszcza w regionach przygranicznych. W związku z tym pełna harmonizacja w zakresie informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przyczyni się do lepszego funkcjonowania wewnętrznego rynku konsumenckiego.	(5) Transgraniczny potencjał sprzedaży na odległość, który powinien być jednym z głównych osiągnięć rynku wewnętrznego, nie jest w pełni wykorzystywany. W porównaniu ze znacznym wzrostem krajowej sprzedaży na odległość w ciągu ostatnich kilku lat, wzrost sprzedaży transgranicznej jest ograniczony. Różnica jest szczególnie znacząca w przypadku sprzedaży internetowej, gdzie potencjał dalszego wzrostu jest nadal wysoki. Transgraniczny potencjał umów negocjowanych poza lokalem przedsiębiorcy (sprzedaż bezpośrednia) jest ograniczony szeregiem czynników, w tym różnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów, nakładanymi na tę branżę. W porównaniu ze wzrostem krajowej sprzedaży bezpośredniej w ciągu ostatnich kilku lat, w szczególności w sektorze usług (np. mediów), liczba konsumentów korzystających z tego kanału w zakupach transgranicznych utrzymuje się na niezmiennym poziomie. W odpowiedzi na coraz szersze możliwości biznesowe w wielu państwach członkowskich, małe i średnie przedsiębiorstwa (w tym również indywidualni przedsiębiorcy) i przedstawiciele handlowi przedsiębiorstw sprzedaży bezpośredniej powinni mieć więcej możliwości pozyskiwania klientów w innych państwach członkowskich, zwłaszcza w regionach przygranicznych. W związku z tym pełna harmonizacja pewnych aspektów w zakresie informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przyczyni się do wysokiego poziomu ochrony konsumentów i do lepszego funkcjonowania wewnętrznego rynku konsumenckiego.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Przepisy prawne państw członkowskich w zakresie umów konsumenckich zawierają istotne różnice, które mogą powodować znaczne zakłócenia konkurencji oraz tworzyć przeszkody dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie umów konsumenckich zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, towarów konsumenckich i gwarancji oraz nieuczciwych postanowień umownych określają minimalne standardy harmonizacji prawa, dające państwom członkowskim możliwość utrzymania lub wprowadzenia bardziej surowych środków, zapewniających wyższy poziom ochrony konsumentów na ich terytorium. Ponadto w poszczególnych dyrektywach wiele zagadnień zostało uregulowanych niejednolicie, a pewnych nie uregulowano wcale. W poszczególnych państwach członkowskich przewidziano różne rozwiązania tych zagadnień. W związku z tym przepisy krajowe wdrażające dyrektywy z zakresu prawa umów konsumenckich znacznie się od siebie różnią.	skreślony
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(7) Rozbieżności te przyczyniają się do powstania istotnych barier funkcjonowania rynku wewnętrznego, mających wpływ na przedsiębiorców i konsumentów. Zwiększają one koszty przestrzegania przepisów, ponoszone przez przedsiębiorców chcących prowadzić transgraniczną sprzedaż towarów i świadczenie usług. Różnice takie podważają również zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego. Negatywny wpływ na zaufanie konsumentów ma również nierówny poziom ochrony konsumentów we Wspólnocie. Problem ten jest szczególnie dotkliwy w kontekście obserwowanego rozwoju rynków.	(7) Niektóre rozbieżności w przepisach państw członkowskich w zakresie umów konsumenckich, zwłaszcza umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przyczyniają się do powstania istotnych barier funkcjonowania rynku wewnętrznego, mających wpływ na przedsiębiorców i konsumentów. Zwiększają one koszty przestrzegania przepisów, ponoszone przez przedsiębiorców chcących prowadzić transgraniczną sprzedaż towarów i świadczenie usług. Niewłaściwa segmentacja podważa również zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(8) Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów znacznie poprawi pewność prawną zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców. Konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Wspólnocie. Dzięki temu zlikwidowane zostaną bariery wynikające z różnic w przepisach oraz możliwe będzie urzeczywistnienie koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie. Bariery takie można zlikwidować tylko przez stworzenie jednolitych norm prawnych dla całej Wspólnoty. Dzięki nim konsumenci będą mogli korzystać z wysokiego poziomu ochrony w całej Wspólnocie.	(8) Z zastrzeżeniem przepisów stanowiących inaczej oraz zgodnie z art. 169 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej postanowienia niniejszej dyrektywy nie powinny stać na przeszkodzie temu, by państwa członkowskie utrzymywały w mocy lub przyjmowały surowsze przepisy prawa krajowego służące lepszej ochronie konsumentów. Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów jest jednak uzasadniona w celu ochrony jednolitych ram regulacyjnych dotyczących ochrony konsumentów oraz w celu znacznej poprawy pewności prawnej zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców prowadzących działalność transgraniczną. W takim przypadku konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Unii. Konsumenci będą zatem mogli korzystać z wysokiego poziomu ochrony w całej Unii. Ponadto stworzenie jednolitych przepisów na szczeblu Unii powinno zlikwidować bariery wynikające z nieproporcjonalnych różnic w przepisach oraz powinno umożliwić urzeczywistnienie koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do opieki zdrowotnej, tzn. usług zdrowotnych świadczonych przez pracowników służby zdrowia pacjentom w celu oceny, utrzymania lub poprawy ich stanu zdrowia.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 b preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(10b) Z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy należy wyłączyć działalność hazardową, w tym loterie i zakłady, ze względu na bardzo specyficzny charakter takiej działalności, w związku z którym państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjmowania innych lub surowszych środków w zakresie ochrony konsumentów odnoszących się do tego rodzaju działalności.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie usług finansowych dla konsumentów zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. W związku z tym przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do umów dotyczących usług finansowych tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia luk w prawie.	(11) Istniejące przepisy Unii dotyczące między innymi usług finansowych dla konsumentów lub zorganizowanych podróży zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. W związku z tym art. 5-19 i art. 23a niniejszej dyrektywy nie powinny mieć zastosowania do umów dotyczących świadczenia usług finansowych, a art. 9-19 nie powinny mieć zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących zorganizowanych podróży, bez uszczerbku dla innych przepisów określonych w już istniejących aktach prawnych Unii. W odniesieniu do usług finansowych należy zachęcać państwa członkowskie, aby w trakcie tworzenia prawa w obszarach nieuregulowanych na szczeblu Unii wzorowały się na istniejących przepisach Unii w tym zakresie, w taki sposób by zapewnić równe reguły gry wszystkim konsumentom i wszystkim umowom dotyczącym usług finansowych. Komisja powinna dążyć do uzupełnienia prawa Unii w zakresie usług finansowych w celu usunięcia występujących luk i zapewnienia konsumentom ochrony w odniesieniu do wszystkich rodzajów umów.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(11a) Artykuły 9-19 niniejszej dyrektywy powinny pozostawać bez uszczerbku dla stosowania przepisów państw członkowskich odnoszących się do nabycia nieruchomości i gwarancji związanych z nieruchomością bądź formułowaniem lub przeniesieniem praw rzeczowych na nieruchomościach. Obejmuje to umowy związane z takimi aktami prawnymi, jak umowa sprzedaży nieruchomości do wykończenia oraz umowa dzierżawy z opcją zakupu.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 b preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(11b) Ponieważ w odniesieniu do umów sporządzanych zgodnie z przepisami państw członkowskich przez urzędnika państwowego nie występują żadne wyjątkowe sytuacje psychologiczne, umowy takie powinny zostać wyłączone z zakresu art. 9-19 niniejszej dyrektywy.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 c preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(11c) Do celów niniejszej dyrektywy umowy leasingowe dotyczące pojazdów silnikowych powinny być uznawane za usługi wynajmu pojazdów silnikowych, jeżeli pojazd silnikowy jest zwracany w momencie zakończenia umowy.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 d preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(11d) Wiele państw członkowskich postanowiło stosować krajowe przepisy ochrony konsumentów w odniesieniu do innych podmiotów, na przykład organizacji pozarządowych, przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz małych i średnich przedsiębiorstw, a niektóre z pozostałych państw członkowskich mogą zechcieć to zrobić. Należy przypomnieć, że państwa członkowskie mogą rozszerzyć zakres stosowania przepisów krajowych przyjętych w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy na osoby fizyczne lub prawne niebędące konsumentami w rozumieniu niniejszej dyrektywy.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 e preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(11e) Treści cyfrowe przekazywane konsumentowi w formie cyfrowej, jeżeli konsument ma możliwość trwałego korzystania lub w pewien sposób podobnego do fizycznego posiadania towaru, powinno się traktować jako towary na potrzeby stosowania postanowień niniejszej dyrektywy mających zastosowanie do umów sprzedaży. Prawo odstąpienia powinno jednak mieć zastosowanie jedynie do momentu, w którym konsument postanawia pobrać treści cyfrowe.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Nowa definicja umowy zawieranej na odległość powinna obejmować wszystkie przypadki, w których umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług są zawierane z wykorzystaniem wyłącznie jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość (takich jak sprzedaż wysyłkowa, Internet, telefon lub faks). Powinno to doprowadzić do stworzenia identycznych warunków dla wszystkich przedsiębiorców sprzedających na odległość. Powinno to również poprawić pewność prawną w porównaniu ze stanem obecnym, ponieważ obecna definicja wymaga stosowania przez przedsiębiorcę zorganizowanego systemu sprzedaży na odległość, aż do momentu zawarcia umowy.	(12) Nowa definicja umowy zawieranej na odległość powinna obejmować wszystkie przypadki, w których umowy dotyczące dostawy towaru lub świadczenia usług są zawierane między przedsiębiorcą a konsumentem w ramach zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość bez jednoczesnej, osobistej obecności stron, z wykorzystaniem wyłącznie jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość (takich jak sprzedaż wysyłkowa, Internet, telefon lub faks). Strony internetowe oferujące wyłącznie informacje o przedsiębiorcy, jego towarach lub usługach nie powinny być objęte definicją takiego zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość, nawet jeżeli strony te wskazują co najmniej jeden sposób komunikacji na odległość. Powinno to doprowadzić do stworzenia identycznych warunków dla wszystkich przedsiębiorców sprzedających na odległość.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(13) W definicji umowy zawieranej na odległość nie należy brać pod uwagę szczególnych okoliczności, w których złożono ofertę lub negocjowano umowę. Fakt, że przedsiębiorca nie prowadzi regularnej sprzedaży na odległość lub korzysta ze zorganizowanego systemu prowadzonego przez osobę trzecią, na przykład platformy internetowej, nie powinien wiązać się z pozbawieniem konsumentów ochrony. Również transakcja między przedsiębiorcą a konsumentem negocjowana osobiście poza lokalem przedsiębiorcy powinna być uznana za umowę na odległość, jeżeli umowa została później zawarta wyłącznie z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość, takich jak Internet lub telefon. Prostsza definicja umowy na odległość powinna poprawić pewność prawną wśród przedsiębiorców i przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji.	(13) W definicji umowy zawieranej na odległość nie należy brać pod uwagę szczególnych okoliczności, w których złożono ofertę lub negocjowano umowę. Fakt, że przedsiębiorca korzysta ze zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość prowadzonego przez osobę trzecią, na przykład platformy internetowej, nie powinien wiązać się z pozbawieniem konsumentów ochrony. Również transakcja między przedsiębiorcą a konsumentem negocjowana osobiście poza lokalem przedsiębiorcy powinna być uznana za umowę na odległość, jeżeli umowa została później zawarta wyłącznie z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość, takich jak Internet lub telefon. Prostsza definicja umowy na odległość powinna poprawić pewność prawną wśród przedsiębiorców i przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa powinna być zdefiniowana jako umowa zawierana przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, poza lokalem przedsiębiorcy, na przykład w domu konsumenta lub w jego miejscu pracy. Poza lokalem przedsiębiorstwa konsumenci narażeni są na presję psychologiczną, niezależnie od tego, czy wizyta przedsiębiorcy była przez nich zamówiona, czy też nie. Ponadto, aby uniknąć obchodzenia przepisów w przypadku kontaktowania się z konsumentami poza lokalem przedsiębiorcy, umowa negocjowana przykładowo w domu konsumenta, lecz zawarta w punkcie sprzedaży, powinna być uznawana za umowę zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa.	(14) Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa powinna być zdefiniowana jako umowa zawierana przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, poza lokalem przedsiębiorcy, na przykład w domu konsumenta lub w jego miejscu pracy. Poza lokalem przedsiębiorstwa konsumenci znajdują się tymczasowo w wyjątkowej sytuacji, która różni się od sytuacji w sklepie, na przykład pod względem psychologicznym i w odniesieniu do możliwości porównywania towarów lub cen; nie ma przy tym znaczenia, czy wizyta przedsiębiorcy była przez nich zamówiona, czy też nie. Ponadto, aby uniknąć obchodzenia przepisów w przypadku kontaktowania się z konsumentami poza lokalem przedsiębiorcy, umowa negocjowana przykładowo w domu konsumenta, lecz zawarta w punkcie sprzedaży, powinna być uznawana za umowę zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa, jedynie wtedy gdy główne elementy umowy zostały ustalone w trakcie wycieczki, imprezy rozrywkowej lub pokazu handlowego. Jednakże umowy, na mocy których płatność, której ma dokonać konsument nie przekracza 40 EUR, nie powinny być objęte powyższą definicją, tak aby między innymi sprzedawcy uliczni, których towary dostarczane są bezpośrednio, nie byli nadmiernie obciążeni wymogami dotyczącymi informowania. Tego typu transakcje nie wymagają również zastosowania prawa odstąpienia, ponieważ skutki takich umów są łatwo zrozumiałe. Państwa członkowskie powinny jednak zachować możliwość ustalenia niższych wartości, i powinny być do tego zachęcane.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Lokal przedsiębiorcy powinien obejmować wszelkie lokale niezależnie od ich formy (np. sklep czy samochód ciężarowy), które służą przedsiębiorcy za stałe miejsce prowadzenia działalności. Stoiska handlowe i wystawiennicze powinny zostać uznane za lokal przedsiębiorcy, nawet jeśli przedsiębiorcy korzystają z nich tylko czasowo. Inne obiekty, wynajmowane tylko na krótki czas, gdzie przedsiębiorca nie prowadzi działalności (takie jak hotele, restauracje, ośrodki konferencyjne, kina, wynajmowane przez przedsiębiorców nieprowadzących działalności w tych obiektach), nie powinny być uznawane za lokal przedsiębiorcy. Również wszystkie miejsca publiczne, w tym komunikacja publiczna i inne obiekty publiczne, jak również domy prywatne i miejsca pracy, nie mogą być uznawane za lokal przedsiębiorcy.	(15) Lokal przedsiębiorcy powinien obejmować wszelkie lokale niezależnie od ich formy (np. sklep, taksówka czy samochód ciężarowy), które służą przedsiębiorcy za stałe miejsce prowadzenia działalności. Stoiska handlowe powinny zostać uznane za lokal przedsiębiorcy, nawet jeśli przedsiębiorcy korzystają z nich tylko czasowo lub stale. Inne obiekty, wynajmowane tylko na krótki czas, gdzie przedsiębiorca nie prowadzi działalności (takie jak hotele, restauracje, ośrodki konferencyjne, kina, wynajmowane przez przedsiębiorców nieprowadzących działalności w tych obiektach), nie powinny być uznawane za lokal przedsiębiorcy. Również wszystkie miejsca publiczne, w tym komunikacja publiczna i inne obiekty publiczne, jak również domy prywatne i miejsca pracy, nie mogą być uznawane za lokal przedsiębiorcy.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Definicja trwałego nośnika powinna obejmować w szczególności dokumenty na papierze, pamięć podręczną USB, płyty CD-ROM, DVD, karty pamięci i dysk twardy komputera, na którym przechowywana jest poczta elektroniczna i pliki PDF.	(16) Trwałe nośniki powinny obejmować w szczególności dokumenty na papierze, pamięć podręczną USB, płyty CD-ROM, DVD, karty pamięci lub dyski twarde komputerów. Aby zakwalifikować pocztę elektroniczną lub stronę internetową jako trwały nośnik, konsument musi najpierw zyskać możliwość przechowania informacji przez okres, jaki jest niezbędny do ochrony jego interesów wynikających ze stosunku pomiędzy nim a przedsiębiorcą. Po drugie, poczta elektroniczna lub strona internetowa musi pozwalać na przechowywanie informacji w sposób uniemożliwiający ich zmianę jednostronnie przez przedsiębiorcę.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(17) Konsumenci powinni mieć prawo do otrzymania informacji przed zawarciem umowy. Jednak przedsiębiorcy nie powinni być zobowiązani do udzielania informacji, jeżeli wynika ona wyraźnie z okoliczności. Przykładowo w przypadku transakcji zawieranej w lokalu przedsiębiorstwa, główne cechy produktu, tożsamość przedsiębiorcy lub warunki dostawy mogą wynikać z ogólnych okoliczności. W przypadku transakcji zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorca powinien zawsze podać informacje o warunkach płatności, dostawy, wykonania oraz procedurze rozpatrywania reklamacji, ponieważ mogą one nie wynikać z okoliczności.	(17) Konsument powinien otrzymać wyczerpujące informacje, zanim zostanie związany umową zawartą w lokalu przedsiębiorstwa, umową zawartą na odległość, umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa lub odpowiednią ofertą umowy. Udzielając takich informacji, przedsiębiorca powinien uwzględniać szczególne potrzeby najbardziej bezradnych konsumentów z uwagi na ich umysłową, psychiczną lub fizyczną niemoc, wiek lub łatwowierność, w sposób, który – jak można by racjonalnie oczekiwać – przedsiębiorca mógłby przewidzieć. Uwzględnienie tego rodzaju szczególnych potrzeb nie powinno jednak prowadzić do zróżnicowania poziomów ochrony konsumentów.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 20 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(20) Konsument powinien być świadomy, czy zawiera umowę z przedsiębiorcą, czy z pośrednikiem występującym w imieniu innego konsumenta, ponieważ w tym drugim przypadku konsument nie może korzystać z ochrony na mocy niniejszej dyrektywy. W związku z powyższym pośrednik powinien poinformować konsumenta o tym fakcie i o wynikających z niego konsekwencjach. Pojęcie pośrednika nie powinno obejmować platformy internetowej, która nie zawiera umowy w imieniu ani na rzecz podmiotu trzeciego.	skreślony
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 22 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(22) Ponieważ w przypadku sprzedaży na odległość konsument nie może zobaczyć towaru przed zawarciem umowy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia, które pozwala mu ocenić charakter i sposób działania towarów.	(22) Ponieważ w przypadku sprzedaży na odległość konsument nie może zobaczyć towaru przed zawarciem umowy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia, tak aby do upływu terminu odstąpienia mógł ocenić charakter, jakość i sposób działania towarów. Takie prawo odstąpienia powinno przysługiwać również w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 24 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(24) Aby zapewnić pewność prawną, do obliczenia okresów przewidzianych w niniejszej dyrektywie właściwe jest stosowanie rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określającego zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów. Wszystkie okresy przewidziane w niniejszej dyrektywie należy zatem rozumieć jako wyrażone w dniach kalendarzowych.	skreślony
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 26 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(26) W przypadku gdy konsument zamawia więcej niż jeden towar od jednego przedsiębiorcy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia w odniesieniu do każdego z tych towarów. Jeżeli towary są dostarczane oddzielnie, bieg okresu odstąpienia powinien każdorazowo rozpoczynać się w momencie wejścia konsumenta w faktyczne posiadanie każdego z towarów. Jeżeli towar jest dostarczany w partiach lub częściach, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się w momencie, gdy konsument lub osoba trzecia wskazana przez konsumenta faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniej partii lub części.	(26) W przypadku dostarczenia towarów w więcej niż jednej dostawie bieg okresu odstąpienia powinien każdorazowo rozpoczynać się w dniu, w którym konsument lub osoba trzecia wskazana przez konsumenta, inna niż przewoźnik, faktycznie wejdzie w posiadanie pierwszej części dostawy. Jeżeli towar jest dostarczany w partiach lub częściach, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się w momencie, gdy konsument faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniej partii lub części. Jeżeli konsumenta zamawia w jednym zamówieniu wiele towarów, ale ich dostawa następuje osobno, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się, gdy konsument faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniego towaru.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 27 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(27) Należy przedłużyć okres odstąpienia, przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o prawie odstąpienia przed zawarciem umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, należy przedłużyć okres odstąpienia. Jednakże w celu zapewnienia pewności prawnej, należy wprowadzić trzymiesięczny okres przedawnienia, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni wykonał swoje zobowiązania umowne. Uznaje się, że przedsiębiorca w pełni wykonał swoje zobowiązania, jeżeli dostarczył towary lub w pełni wyświadczył usługi zamówione przez konsumenta.	(27) Jeżeli przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o prawie odstąpienia przed zawarciem umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, należy przedłużyć okres odstąpienia. Jednakże w celu zapewnienia pewności prawnej należy wprowadzić roczny okres przedawnienia. Państwa członkowskie powinny mieć jednak możliwość utrzymania istniejących przepisów w celu przedłużenia okresu przedawnienia.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 28 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(28) Różnice w sposobach wykonania prawa odstąpienia w poszczególnych państwach członkowskich prowadzą do powstania kosztów dla przedsiębiorców prowadzących sprzedaż transgraniczną. Wprowadzenie jednolitego standardowego formularza odstąpienia, który będzie używany przez konsumenta, powinno uprościć proces odstąpienia i prowadzić do pewności prawnej. Z tego powodu państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania dodatkowych wymogów graficznych odnośnie do wspólnotowego standardowego formularza, przykładowo w zakresie rozmiaru czcionki.	(28) Różnice w sposobach wykonania prawa odstąpienia w poszczególnych państwach członkowskich prowadzą do powstania kosztów dla przedsiębiorców prowadzących sprzedaż transgraniczną. Wprowadzenie jednolitego wzoru formularza odstąpienia, który będzie używany przez konsumenta, powinno uprościć proces odstąpienia i prowadzić do pewności prawnej. Z tego powodu państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania dodatkowych wymogów graficznych odnośnie do unijnego standardowego formularza, przykładowo w zakresie rozmiaru czcionki.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 30 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(30) W przypadku odstąpienia przedsiębiorca powinien zwrócić wszelkie płatności otrzymane od konsumenta, w tym również płatności pokrywające koszty dostarczenia towarów konsumentowi przez przedsiębiorcę.	(30) W przypadku odstąpienia przedsiębiorca powinien zwrócić wszelkie płatności otrzymane od konsumenta, w tym również płatności pokrywające koszty dostarczenia towarów konsumentowi przez przedsiębiorcę, z wyjątkiem opłat za dostawę ekspresową zrealizowaną na wyraźne żądanie konsumenta. Zwrot może być dokonywany przy użyciu każdego środka płatności, pod warunkiem że jest on prawnym środkiem płatniczym w państwie członkowskim, w którym konsument go otrzymuje. Dlatego też zwrotu nie dokonuje się w formie bonów lub not kredytowych.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 33 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(33) Należy dopuścić pewne wyjątki od prawa odstąpienia, takie jak przypadki, w których prawo odstąpienia byłoby niewłaściwe ze względu na charakter produktu. Dotyczy to przykładowo wina o odległym terminie dostawy, o charakterze spekulacyjnym, którego wartość zależy od wahań rynku (vin en primeur).	(33) Należy dopuścić pewne wyjątki od prawa odstąpienia, takie jak przypadki, w których prawo odstąpienia byłoby niewłaściwe ze względu na charakter produktu, a wykonanie prawa odstąpienia skutkowałoby dla przedsiębiorcy niesprawiedliwą szkodą. Dotyczy to w szczególności środków spożywczych i innych wymagających należytych warunków higienicznych czy nietrwałych towarów, przykładowo wina o odległym terminie dostawy, o charakterze spekulacyjnym, którego wartość zależy od wahań rynku (vin en primeur). Również inne określone towary lub usługi, których cena zależy od wahań na rynku, np. surowce, powinny zostać wyłączone ze stosowania prawa odstąpienia.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 34 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(34) Ponadto w przypadku umów o świadczenie usług zawieranych na odległość, których wykonanie rozpoczyna się w trakcie okresu odstąpienia (np. pliki danych pobrane przez konsumenta w tym okresie), nieuczciwe byłoby zezwolenie konsumentowi na odstąpienie, po tym jak konsument w pełni lub w części skorzystał już z usługi. Konsument powinien zatem utracić prawo odstąpienia, jeżeli wykonanie takiej usługi rozpoczyna się za jego wcześniejszą wyraźną zgodą.	(34) Ponadto w przypadku umów o świadczenie usług zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, których wykonanie rozpoczyna się w trakcie okresu odstąpienia (na przykład pliki danych pobrane przez konsumenta w tym okresie), nieuczciwe byłoby zezwolenie konsumentowi na odstąpienie, po tym jak konsument w pełni lub w części skorzystał już z usługi. Konsument powinien zatem utracić prawo odstąpienia, jeżeli wykonanie takiej usługi rozpoczyna się za jego wcześniejszą wyraźną zgodą, pod warunkiem, że zgoda ta jest świadoma, to znaczy, konsument został poinformowany o konsekwencjach swojej decyzji w odniesieniu do utraty prawa odstąpienia.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(37) W celu uproszczenia prawa oraz osiągnięcia pewności prawnej prawo odstąpienia powinno być stosowane do wszystkich rodzajów umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, z wyjątkiem umów zawieranych w ściśle określonych okoliczności, których istnienie można łatwo stwierdzić. Prawo odstąpienia nie powinno mieć zatem zastosowania do napraw wymagających natychmiastowej interwencji w domu konsumenta, w przypadku których prawo odstąpienia byłoby nieodpowiednie wobec nagłej sytuacji, jak również do dostawy z supermarketu do domu żywności, napojów i innych towarów przeznaczonych do bieżącej konsumpcji w domu, uprzednio wybranych przez konsumenta za pośrednictwem strony internetowej supermarketu. Są to towary niedrogie i kupowane przez konsumentów do codziennej konsumpcji lub codziennego wykorzystania w gospodarstwie domowym i jako takie nie powinny być przedmiotem prawa odstąpienia. Trudności, jakie napotykają konsumenci, oraz spory z przedsiębiorcami dotyczą głównie dostawy towarów, w tym zgubienia i uszkodzenia towarów w czasie transportu, oraz spóźnienia dostawy lub częściowej dostawy. Właściwe jest zatem sprecyzowanie i zharmonizowanie krajowych przepisów dotyczących dostaw oraz przejścia ryzyka.	(37) W celu uproszczenia prawa oraz osiągnięcia pewności prawnej prawo odstąpienia powinno być stosowane do wszystkich rodzajów umów zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, z wyjątkiem umów zawieranych w ściśle określonych okolicznościach, których istnienie można łatwo stwierdzić.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(37a) Trudności, jakie napotykają konsumenci, oraz spory z przedsiębiorcami dotyczą głównie dostawy towarów, w tym zgubienia lub uszkodzenia towarów w czasie transportu, oraz opóźnienia dostawy lub częściowej dostawy. Właściwe jest zatem zharmonizowanie krajowych przepisów dotyczących dostaw oraz przejścia ryzyka.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 b preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(37b) W przypadku gdy przedsiębiorca nie wywiązuje się z obowiązku dostawy, konsument, korzystając z trwałego nośnika, powinien wezwać go do dokonania dostawy w terminie nie krótszym niż siedem dni oraz powiadomić go o swoim zamiarze odstąpienia od umowy, jeżeli dostawa nie nastąpi. Uznaje się, że konsument odstąpił od umowy, jeżeli do momentu upływu terminu nie podjęto żadnych działań. Bez uszczerbku dla prawa do odszkodowania, w przypadku już dokonanej płatności konsument jest uprawniony do otrzymania zwrotu zapłaconych sum w ciągu siedmiu dni od daty odstąpienia. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów prawa krajowego, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 38 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(38) W sprzedaży konsumenckiej dostawa towarów może odbywać się w różny sposób. Tylko norma prawna, od której można łatwo odstąpić, pozwoli na niezbędną elastyczność, umożliwiającą uwzględnienie tych różnic. Konsument powinien być chroniony przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w czasie transportu zamówionego lub wykonanego przez przedsiębiorcę. Przepis dotyczący przejścia ryzyka nie powinien mieć zastosowania, jeżeli konsument w nieuzasadniony sposób opóźnia przyjęcie towarów (przykładowo jeżeli towary nie są odbierane przez konsumenta z urzędu pocztowego w terminie określonym przez pocztę). W takich okolicznościach konsument powinien ponosić ryzyko zgubienia lub uszkodzenia po upływie terminu dostawy uzgodnionym z przedsiębiorcą.	(38) W sprzedaży konsumenckiej dostawa towarów może odbywać się w różny sposób: natychmiast lub w późniejszym terminie. Jeżeli strony nie uzgodniły określonej daty dostawy, przedsiębiorca powinien dokonać dostawy możliwie najszybciej, a w każdym przypadku nie później niż trzydzieści dni od dnia zawarcia umowy. Konsument powinien być chroniony przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w czasie transportu zamówionego lub wykonanego przez przedsiębiorcę. Przepis dotyczący przejścia ryzyka nie powinien mieć zastosowania, jeżeli konsument w nieuzasadniony sposób opóźnia przyjęcie towarów (przykładowo jeżeli towary nie są odbierane przez konsumenta z urzędu pocztowego w terminie określonym przez pocztę). W takich okolicznościach konsument powinien ponosić ryzyko zgubienia lub uszkodzenia po upływie terminu dostawy uzgodnionym z przedsiębiorcą.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 38 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(38a) W przypadku wielu transakcji konsumentom oferuje się niewystarczający wybór środków płatności lub są od nich pobierane opłaty, jeśli odmówią wykorzystania określonego środka. Sytuację tę należy rozwiązać za pomocą przepisu, który zapewni, że przedsiębiorca będzie oferował konsumentowi różne sposoby dokonania płatności, a w przypadku umów zawieranych na odległość powinny one obejmować zarówno elektroniczne, jak i nieelektroniczne sposoby dokonywania płatności. Przykładowo nieelektronicznym systemem dokonywania płatności byłoby wydrukowanie formularza zamówienia ze strony internetowej przedsiębiorcy i dokonanie płatności gotówką w banku lub w jakimkolwiek innym punkcie kontaktowym przedsiębiorcy.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 39 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(39) Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta, jeżeli towary nie są zgodne z umową. Towary należy uznać za zgodne z umową, jeżeli spełniają szereg warunków dotyczących przede wszystkim jakości towarów. Jakość i funkcjonalność, których racjonalnie mogą spodziewać się konsumenci, zależeć będą między innymi od tego, czy towary są nowe, czy też używane, jak również od oczekiwanego czasu ich przydatności.	(39) Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta, jeżeli towary nie są zgodne z umową. Towary należy uznać za zgodne z umową, jeżeli spełniają szereg warunków dotyczących przede wszystkim jakości towarów. Jakość i funkcjonalność, których racjonalnie mogą spodziewać się konsumenci, zależeć będą między innymi od tego, czy towary są nowe, czy też używane, jak również od oczekiwanego czasu ich przydatności. Domniemanie niezgodności towaru z umową występuje w przypadku dostawy innego towaru niż zamówiony lub dostawy niekompletnej.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 40 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(40) Jeżeli towar jest niezgodny z umową, konsument powinien po pierwsze mieć możliwość żądania od przedsiębiorcy naprawy towarów lub ich wymiany, zależnie od decyzji przedsiębiorcy, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że takie sposoby usunięcia niezgodności są sprzeczne z prawem, niemożliwe lub wiązałyby się z nieproporcjonalnym nakładem dla przedsiębiorcy. Nakład przedsiębiorcy należy określić obiektywnie, biorąc pod uwagę koszty poniesione przez przedsiębiorcę w związku z usunięciem niezgodności, wartość towarów oraz waga niezgodności. Brak części zamiennych nie powinien być ważnym powodem, uzasadniającym nieusunięcie przez przedsiębiorcę niezgodności w rozsądnym czasie lub bez nieproporcjonalnego nakładu.	(40) Konsument powinien mieć w pierwszej kolejności możliwość zażądania od przedsiębiorcy naprawy towaru lub jego wymiany, chyba że te sposoby naprawienia szkody są niemożliwe lub nieproporcjonalne. To, czy sposób naprawienia szkody jest nieproporcjonalny, powinno być ustalone obiektywnie. Sposób naprawienia szkody uznaje się za nieproporcjonalny, jeżeli jego zastosowanie, w porównaniu z innym środkiem, wiąże się z nadmiernymi kosztami. Przy ustalaniu, czy koszty są nadmierne, decydujące jest, czy koszty jednego ze sposobów naprawienia szkody są znacząco wyższe niż koszty innego naprawienia szkody.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 41 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(41) Konsument nie powinien ponosić kosztów usunięcia niezgodności, zwłaszcza kosztów wysyłki, robocizny i materiałów. Ponadto konsument nie powinien płacić przedsiębiorcy za używanie i pobieranie jakichkolwiek korzyści z wadliwych towarów.	(41) Konsument nie powinien ponosić kosztów usunięcia niezgodności, zwłaszcza kosztów wysyłki, robocizny i materiałów. Ponadto konsument nie powinien płacić przedsiębiorcy za używanie i pobieranie jakichkolwiek korzyści z wadliwych towarów. Konsument powinien mieć prawo domagać się odszkodowania – zgodnie ze postanowieniami obowiązującego prawa krajowego – za każdą szkodę niepokrytą przez przedsiębiorcę, wynikającą z niezgodności z umową sprzedaży. Powinna istnieć możliwość objęcia takim odszkodowaniem szkód niepieniężnych, jeżeli przewidują to obowiązujące przepisy krajowe.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(42) Jeżeli przedsiębiorca odmówił lub więcej niż jeden raz nie zdołał usunąć niezgodności, konsument powinien mieć możliwość wolnego wyboru jednego z dostępnych sposobów usunięcia niezgodności. Odmowa przedsiębiorcy może być wyraźna lub dorozumiana, co w tym drugim przypadku oznacza, że przedsiębiorca nie odpowiedział na złożone przez konsumenta żądanie usunięcia niezgodności.	(42) Konsument powinien mieć możliwość wolnego wyboru jednego z dostępnych sposobów usunięcia niezgodności, jeżeli nie przysługuje mu prawo do naprawy lub wymiany. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy krajowych przepisów w sprawie wolnego wyboru środków zaradczych w przypadku niezgodności z umową, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(42a) Należy przewidzieć, że przedsiębiorca może w niektórych przypadkach ponosić odpowiedzialność w razie niezgodności istniejącej w momencie przejścia ryzyka na konsumenta, nawet jeśli niezgodność ta uwidacznia się dopiero w późniejszym czasie.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 b preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(42b) W przypadku gdy przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy odpowiada przed konsumentem za działania lub zaniechania producenta, należy upewnić się, że przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy ma prawo dochodzić naprawienia szkód od osoby lub osób odpowiedzialnych w łańcuchu umownym. W tym celu krajowe przepisy państw członkowskich powinny określać osobę odpowiedzialną lub osoby odpowiedzialne oraz działania i sposoby tego dochodzenia.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 42 c preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(42c) W przypadku niezgodności z umową konsumentowi powinien przysługiwać dwuletni okres gwarancji. Należy domniemywać nieodwołalnie na korzyść konsumenta, że każda niezgodność, która uwidoczniła się w ciągu sześciu miesięcy od momentu przejścia ryzyka na konsumenta, istniała już w momencie przejścia ryzyka. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy krajowych przepisów w sprawie okresów gwarancji, długości okresu odwrócenia ciężaru dowodu lub szczegółowych przepisów dotyczących istotnych niezgodności z umową, które uwidoczniły się po upływie okresu gwarancji, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 43 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(43) Dyrektywa 1999/44/WE umożliwiała państwom członkowskim wyznaczenie okresu przynajmniej dwóch miesięcy, w czasie których konsument miał obowiązek poinformować przedsiębiorcę o wykryciu niezgodności. Różne sposoby transpozycji tego przepisu stworzyły bariery w handlu. Konieczna jest zatem rezygnacja z takiej możliwości regulacyjnej i poprawa pewności prawnej przez wprowadzenie obowiązku dla konsumentów do informowania przedsiębiorcy o niezgodności w ciągu dwóch miesięcy od daty jest wykrycia.	skreślony
Poprawka  42 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 44 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(44) Niektórzy przedsiębiorcy lub producenci oferują konsumentom gwarancje handlowe. Aby konsumenci nie byli wprowadzani w błąd, gwarancje handlowe powinny zawierać określone informacje, w tym czas trwania gwarancji, zakres terytorialny oraz oświadczenie, że gwarancja handlowa nie ma wpływu na prawa konsumenta wynikające z bezwzględnie obowiązujących norm prawnych.	(44) Niektórzy przedsiębiorcy lub producenci oferują konsumentom gwarancje handlowe. Aby konsumenci nie byli wprowadzani w błąd, gwarancje handlowe powinny zawierać określone informacje, w tym czas trwania gwarancji, zakres terytorialny oraz oświadczenie, że gwarancja handlowa nie ma wpływu na prawa konsumenta wynikające z obowiązujących przepisów prawa krajowego i przepisów niniejszej dyrektywy.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 45 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(45a) Ujednolicone aspekty regulacyjne odnoszą się jedynie do umów zawieranych między przedsiębiorcami a konsumentami. Dlatego też przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć wpływu na prawo krajowe w dziedzinie umów dotyczących zatrudnienia, praw do dziedziczenia, prawa rodzinnego oraz umów dotyczących zakładania i organizacji spółek lub umów o partnerstwie i warunków emisji obligacji.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 46 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(46) Przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć zastosowania do postanowień, które bezpośrednio lub pośrednio odzwierciedlają bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze w państwach członkowskich, jeżeli są zgodne z prawem wspólnotowym. Postanowienia, które odzwierciedlają zasady lub postanowienia międzynarodowych konwencji, których stroną jest Wspólnota lub państwa członkowskie, szczególnie w dziedzinie transportu, nie powinny być również przedmiotem oceny nieuczciwości.	(46) Przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć zastosowania do postanowień, które bezpośrednio lub pośrednio odzwierciedlają przepisy ustawowe, wykonawcze i dotyczące porządku publicznego w państwach członkowskich, jeżeli są zgodne z prawem Unii. Podobnie postanowienia umowne powinny odzwierciedlać zasady i postanowienia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Postanowienia, które odzwierciedlają zasady lub postanowienia międzynarodowych konwencji, których stroną jest Unia lub państwa członkowskie, szczególnie w dziedzinie transportu, nie powinny być również przedmiotem oceny nieuczciwości.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 47 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(47) Umowy konsumenckie powinny być sporządzone prostym i zrozumiałym językiem oraz być czytelne. Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami przed zawarciem umowy. Konsumentowi można dać taką możliwość przez udostępnienie mu postanowień na jego życzenie (w umowach zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa) lub udostępnienie ich w inny sposób (np. na stronie internetowej przedsiębiorcy w przypadku umów zawieranych na odległość) lub przez dodanie ogólnych warunków do formularza zamówienia (w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa). Przedsiębiorca powinien uzyskać wyraźną zgodę konsumenta na każdą opłatę należną ponad wynagrodzenie za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy. Należy zakazać praktyk zakładania przez przedsiębiorcę dorozumianej zgody, przykładowo w formie z góry zaznaczonych pól wyboru w formularzach internetowych.	(47) Wszystkie postanowienia umowne powinny być wyrażone w sposób jasny i zrozumiały. Postanowienia umowne w formie pisemnej powinny zawsze być sporządzone prostym i zrozumiałym językiem. Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami przed zawarciem umowy. Konsumentowi można dać taką możliwość przez udostępnienie mu postanowień na jego życzenie (w umowach zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa) lub udostępnienie ich w inny sposób (np. na stronie internetowej przedsiębiorcy w przypadku umów zawieranych na odległość) lub przez dodanie ogólnych warunków do formularza zamówienia (w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa). Przedsiębiorca powinien uzyskać wyraźną zgodę konsumenta na każdą opłatę należną ponad wynagrodzenie za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy. Należy zakazać praktyk zakładania przez przedsiębiorcę dorozumianej zgody, przykładowo w formie z góry zaznaczonych pól wyboru w formularzach internetowych.
Poprawka  46 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 47 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(47a) Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru sposobu komunikowania postanowień umownych, np. rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania jakichkolwiek wymogów w zakresie prezentacji, za wyjątkiem wymogów odnoszących się do osób niepełnosprawnych lub w przypadkach, gdy towary lub usługi mogą przedstawiać szczególne ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta lub osoby trzeciej. Państwa członkowskie mogą również dążyć do wprowadzenia dodatkowych wymogów, w przypadkach gdy z uwagi na złożoność umów na te towary lub usługi, istnieje ryzyko szkody dla konsumenta obejmujące kwestie związane z konkurencją w tym sektorze. Może mieć to przykładowo zastosowanie do umów odnoszących się do usług finansowych, dostaw gazu, energii elektrycznej i wody, usług telekomunikacyjnych lub nieruchomości. Jednak nie powinno się tego stosować do formalnych wymogów krajowych dotyczących zawarcia umowy lub innych formalnych wymogów, takich jak np. język postanowień, wymogi dotyczące treści postanowień lub brzmienie niektórych postanowień umownych w odniesieniu do określonych sektorów. Niniejsza dyrektywa nie powinna harmonizować wymogów językowych stosowanych do umów konsumenckich. Z tego względu państwa członkowskie powinny mieć możliwość utrzymania lub wprowadzenia w swoim prawie krajowym wymogów językowych dotyczących postanowień umownych.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 49 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(49) Do celów niniejszej dyrektywy nie powinno się oceniać ani uczciwości postanowień dotyczących głównego przedmiotu umowy, ani stosunku jakości towarów i usług do ich ceny, chyba że postanowienia te nie spełniają wymogów przejrzystości. Główny przedmiot umowy oraz stosunek ceny do jakości powinien być jednak brany pod uwagę w ocenie uczciwości innych postanowień. Przykładowo umowy ubezpieczeniowe, które jasno określają ryzyko ubezpieczeniowe oraz odpowiedzialność ubezpieczającego, nie będą podlegały takiej ocenie, ponieważ takie ograniczenia brane są pod uwagę przy obliczaniu składki opłacanej przez konsumenta.	(49) Do celów niniejszej dyrektywy nie powinno się oceniać ani uczciwości postanowień dotyczących głównego przedmiotu umowy, ani stosunku jakości towarów i usług do ich ceny, chyba że postanowienia te nie spełniają wymogów przejrzystości. Główny przedmiot umowy oraz stosunek ceny do jakości powinien być jednak brany pod uwagę w ocenie uczciwości innych postanowień. Przykładowo umowy ubezpieczeniowe, które jasno określają ryzyko ubezpieczeniowe oraz odpowiedzialność ubezpieczającego, nie będą podlegały takiej ocenie, ponieważ takie ograniczenia brane są pod uwagę przy obliczaniu składki opłacanej przez konsumenta. Nie stosuje się tego wyłączenia do wynagrodzenia przewidzianego dla przedsiębiorcy za określone w umowie koszty dodatkowe lub nieprzewidziane, w tym opłaty lub koszty za naruszenie jakichkolwiek postanowień umowy, co powinno w pełni podlegać ocenie uczciwości.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 50 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(50) Aby zapewnić pewność prawną i poprawić funkcjonowanie rynku wewnętrznego, dyrektywa powinna zawierać dwa wykazy nieuczciwych postanowień. Załącznik II zawiera wykaz postanowień, które w każdych okolicznościach należy uznać za nieuczciwe. Załącznik III zawiera wykaz postanowień, które należy uznać za nieuczciwe, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru. Te same wykazy powinny mieć zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich.	(50) Aby zapewnić pewność prawną i poprawić funkcjonowanie rynku wewnętrznego, dyrektywa powinna zawierać dwa niewyczerpujące wykazy nieuczciwych postanowień. Załącznik II zawiera wykaz postanowień, które w każdych okolicznościach należy uznać za nieuczciwe. Załącznik III zawiera wykaz postanowień, które należy uznać za nieuczciwe, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 51 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(51) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji.	skreślony
Poprawka  50 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 52 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(52) W szczególności Komisja powinna mieć uprawnienia do zmiany załączników II i III w zakresie postanowień umownych, które są uznawane za nieuczciwe oraz co do których istnieje domniemanie nieuczciwości. Z uwagi na fakt, że środki te są środkami o ogólnym zasięgu i mają na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, powinny być one przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą ustanowioną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.	skreślony
Poprawka  51 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 53 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(53) Uprawnienia Komisji do zmiany załączników II i III powinny służyć zapewnieniu spójnego wdrożenia zasad dotyczących nieuczciwych postanowień przez uzupełnienie załączników o postanowienia umowne, które powinny zostać uznane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach lub które powinny zostać uznane za nieuczciwe, o ile przedsiębiorca nie dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru.	skreślony
Poprawka  52 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 55 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(55a) Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby ich organy krajowe utrzymywały niezbędny poziom współpracy z siecią Europejskich Centrów Konsumenckich w celu reagowania w sprawach transgranicznych, szczególnie w odniesieniu do wniosków oczekujących na rozpatrzenie w Europejskich Centrach Konsumenckich.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 60 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(60) Komisja Europejska przeanalizuje najbardziej właściwe sposoby uświadamiania konsumentów o ich prawach w punkcie sprzedaży.	(60) Komisja po skonsultowaniu się z państwami członkowskimi i zainteresowanymi podmiotami przeanalizuje najbardziej właściwe sposoby uświadamiania konsumentów i przedsiębiorców o ich prawach w punkcie sprzedaży. Komisja powinna w szczególności skorzystać ze środków dostępnych dzięki narzędziom technologii informacji i komunikacji oraz mediom publicznym.
Poprawka  54 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 61 a preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(61a) Należy przewidzieć proces wzajemnej oceny, w ramach którego w okresie przeznaczonym na transpozycję niniejszej dyrektywy państwa członkowskie muszą najpierw przeanalizować swoje przepisy, aby określić, które z bardziej restrykcyjnych przepisów zgodnych z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy utrzymać w mocy lub przyjąć w celu zapewnienia konsumentom wyższego poziomu ochrony. Do końca okresu transpozycji niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny sporządzić sprawozdanie dotyczące wyników takiego przeglądu. Wszystkie sprawozdania powinny zostać przekazane wszystkim pozostałym państwom członkowskim oraz zainteresowanym podmiotom. Państwa członkowskie mają sześć miesięcy na przedstawienie swoich uwag do tych sprawozdań. Najpóźniej rok po zakończeniu okresu transpozycji niniejszej dyrektywy, a następnie co trzy lata Komisja powinna sporządzić sprawozdanie podsumowujące, w stosownych przypadkach dołączając do niego wnioski ustawodawcze. W razie konieczności Komisja może pomóc państwom członkowskim w opracowaniu wspólnej metodologii.
Poprawka  55 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 61 b preambuły (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(61b) Aby zapewnić we wszystkich państwach członkowskich wysoki poziom ochrony konsumentów, należy zachęcać osoby i organizacje, które mają uzasadniony interes w ochronie konsumentów, do informowania państw członkowskich i Komisji o ich ocenach oraz do zgłaszania niewiążących zaleceń, które mogą zostać uwzględnione w ramach przeglądu niniejszej dyrektywy.
Poprawka  56 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 63 preambuły
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(63) Właściwe jest dokonanie przeglądu niniejszej dyrektywy, jeśli stwierdzone zostanie istnienie barier dla rynku wewnętrznego. W wyniku takiego przeglądu Komisja może przedstawić wniosek w sprawie zmiany niniejszej dyrektywy, który może zawierać zmiany innych przepisów prawnych dotyczących ochrony konsumentów w myśl podjętego przez Komisję, w ramach strategii polityki ochrony konsumentów, zobowiązania do dokonywania przeglądu istniejącego dorobku w celu osiągnięcia wysokiego wspólnego poziomu ochrony konsumentów.	skreślony
Poprawka  57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Niniejsza dyrektywa ma przyczyniać się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.	Niniejsza dyrektywa ma na celu osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz ma przyczyniać się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.
Poprawka  58 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Niniejsza dyrektywa ma przyczyniać się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.	Nie dotyczy wersji polskiej.
Uzasadnienie
Nie dotyczy wersji polskiej.
Poprawka  59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „konsument” oznacza każdą osobę fizyczną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach niezwiązanych z działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą ani wykonywaniem wolnego zawodu;	(1) „konsument” oznacza każdą osobę fizyczną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa przede wszystkim w celach niezwiązanych z działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą ani wykonywaniem wolnego zawodu.
	Państwa członkowskie mogą utrzymać lub rozszerzyć zakres stosowania przepisów określonych w niniejszej dyrektywie na osoby prawne lub fizyczne niebędące „konsumentami” w rozumieniu pierwszego akapitu niniejszego punktu;
Poprawka  60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(2) „przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorcy;	(2) „przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, zarówno podmiot publiczny, jak i prywatny, która działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą na rzecz przedsiębiorcy w odniesieniu do umów objętych niniejszą dyrektywą;
Poprawka  61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 2 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(2a) „towary” oznaczają wszystkie materialne rzeczy ruchome i wszystkie rzeczy niematerialne użytkowane w sposób, który można porównać do fizycznego posiadania danego towaru, z wyjątkiem towarów sprzedawanych w drodze egzekucji lub w inny sposób przez organ władzy publicznej. W rozumieniu niniejszej dyrektywy za towar uznaje się również wodę, gaz i energię elektryczną, gdy są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości;
(Zob. poprawka do art. 2 pkt 4)
Poprawka  62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 2 b (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(2b) „towar wyprodukowany według specyfikacji określonych przez konsumenta” oznacza wszelki towar nieprefabrykowany, który wykonano na podstawie indywidualnego wyboru lub wskazania konsumenta;
Poprawka  63 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(3) „umowa sprzedaży” oznacza każdą umowę sprzedaży towarów, zawartą między przedsiębiorcą a konsumentem, w tym również umowę mieszaną, której przedmiotem są zarówno towary, jak i usługi;	skreślony
(Zob. poprawka do art. 2 pkt 5a)
Poprawka  64 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(4) „towar” oznacza wszelką materialną rzecz ruchomą, z wyjątkiem:	skreślony
a) towarów sprzedawanych w drodze egzekucji lub w inny sposób przez organ władzy publicznej,
b) wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości,
c) energii elektrycznej;
(Zob. poprawka do art. 2 pkt 2a)
Poprawka  65 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 5
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(5) „umowa o świadczenie usług” oznacza każdą umowę, inną niż umowa sprzedaży, na podstawie której przedsiębiorca świadczy usługę na rzecz konsumenta;	(5) „usługa” oznacza odpłatne wykonywanie prac lub świadczenie innych usług różnego rodzaju przez przedsiębiorcę na rzecz konsumenta;
Poprawka  66 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 5 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) „umowa sprzedaży” oznacza każdą umowę, na mocy której zgodnie z obowiązującym prawem krajowym przedsiębiorca zapewnia konsumentowi własność towaru lub zobowiązuje się do zapewnienia konsumentowi własności towaru oraz na mocy której konsument zobowiązuje się do zapłaty uzgodnionej ceny. W rozumieniu niniejszej dyrektywy umową sprzedaży jest także umowa dostawy towarów, które dopiero mają zostać wytworzone lub wyprodukowane;
(Zob. poprawka do art. 2 pkt 3)
Poprawka  67 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 5 b (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(5b) „umowa mieszana” oznacza każdą umowę, która obejmuje zarówno aspekty związane ze świadczeniem usług, jak i aspekty związane z dostawą towarów;
Poprawka  68 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(6) „umowa zawierana na odległość” oznacza każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, do zawarcia której przedsiębiorca korzysta wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;	(6) „umowa zawierana na odległość” oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi, zawartą między przedsiębiorcą i konsumentem w ramach zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość, przy czym przedsiębiorca i konsument nie są osobiście jednocześnie obecni przy zawarciu umowy, lecz korzystają wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;
Poprawka  69 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 7
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(7) „środki porozumiewania się na odległość” oznaczają wszelkie środki, które bez jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta mogą być użyte do zawarcia pomiędzy nimi umowy;	skreślony
Poprawka  70 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 8
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(8) „umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa” oznacza:	(8) „umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa” oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi, zawartą między przedsiębiorcą a konsumentem:
a) każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, zawieraną poza lokalem przedsiębiorcy przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, oraz każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, w przypadku której konsument złożył ofertę w takich okolicznościach, lub	a) która zostaje zawarta poza lokalem przedsiębiorcy przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, lub
	aa) w przypadku której konsument złożył ofertę przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta poza lokalem przedsiębiorstwa, lub
b) każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, zawieraną w lokalu przedsiębiorcy, lecz negocjowaną poza tym lokalem, przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta.	b) której główne elementy zostały ustalone w trakcie wycieczki, imprezy rozrywkowej lub pokazu handlowego zorganizowanych przez przedsiębiorcę lub przez stronę trzecią na rzecz przedsiębiorcy poza lokalem przedsiębiorstwa, przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, przy czym celem takiej wycieczki, imprezy rozrywkowej lub pokazu jest późniejsze zawarcie umowy w lokalu przedsiębiorstwa;
Poprawka  71 Wniosek dotyczący dyrektywy Artukył 2 – punkt 9 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) stoiska handlowe i wystawiennicze, gdzie przedsiębiorca prowadzi swoją działalność na stałe lub czasowo;	b) stoiska handlowe, gdzie przedsiębiorca prowadzi swoją działalność na stałe lub czasowo;
Poprawka  72 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 12
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(12) „produkt” oznacza każdy towar lub usługę, w tym nieruchomości oraz prawa i zobowiązania;	skreślony
Poprawka  73 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 14
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(14) „staranność zawodowa” oznacza standard dotyczący szczególnej wiedzy i staranności, których można w racjonalny sposób oczekiwać od przedsiębiorcy w jego relacjach z konsumentami, zgodnie z uczciwymi praktykami rynkowymi lub ogólną zasadą dobrej wiary w zakresie jego działalności;	skreślony
Poprawka  74 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 15
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(15) „aukcja” oznacza metodę sprzedaży, w której towary lub usługi są oferowane przez przedsiębiorcę w procedurze składania konkurencyjnych ofert, również z użyciem środków porozumiewania się na odległość, i w której oferent proponujący najwyższą cenę jest zobowiązany do zakupu towarów lub usług. Transakcja zawarta na podstawie oferty o ustalonej cenie, pomimo danej konsumentowi możliwości zawarcia transakcji w procedurze składania konkurencyjnych ofert, nie jest aukcją;	skreślony
Poprawka  75 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 16
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(16) „aukcja publiczna” oznacza metodę sprzedaży, w której towary są oferowane przez przedsiębiorcę konsumentom, którzy osobiście uczestniczą lub mają możliwość osobistego uczestnictwa w aukcji, w procedurze składania konkurencyjnych ofert prowadzonej przez organizatora aukcji, i w której oferent proponujący najwyższą cenę jest zobowiązany do zakupu towarów;	(16) „aukcja publiczna” oznacza metodę sprzedaży, w której towar lub usługa są oferowane przez przedsiębiorcę konsumentom na zgromadzeniu fizycznie dostępnym dla publiczności, w procedurze składania przejrzystych, konkurencyjnych ofert prowadzonej odpłatnie przez osobę trzecią (organizatora aukcji), która działa w charakterze pośrednika przedsiębiorcy; W aukcji rosnącej sprzedaje się towar lub usługę konsumentowi – lub osobie działającej w jego imieniu – który zaoferuje najwyższą cenę. W aukcji malejącej sprzedaje się towar lub usługę konsumentowi – lub osobie działającej w jego imieniu – który natychmiast oświadczy jako pierwszy, że kupuje towar lub usługę w podanej cenie;
Poprawka  76 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 17
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(17) „producent” oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Wspólnoty lub każdą osobę oznaczającą siebie jako producenta poprzez umieszczenie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego na towarach;	(17) „producent” oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Unii lub każdą osobę oznaczającą siebie jako producenta poprzez umieszczenie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego na towarach;
Poprawka  77 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 18
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(18) „gwarancja handlowa” oznacza każde zobowiązanie przedsiębiorcy lub producenta („gwarant”) wobec konsumenta do zwrotu zapłaconej ceny lub wymiany towarów, ich naprawy lub zapewnienia ich serwisu, jeśli nie spełniają one specyfikacji określonej w oświadczeniu gwarancyjnym lub w odpowiedniej reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub przed jej zawarciem;	(18) „gwarancja handlowa” oznacza każde zobowiązanie przedsiębiorcy lub producenta („gwarant”) wobec konsumenta, poza jego zobowiązaniami prawnymi dotyczącymi gwarancji zgodności, do zwrotu zapłaconej ceny lub wymiany towarów, ich naprawy lub zapewnienia ich serwisu, jeśli nie spełniają one specyfikacji lub każdego innego warunku niezwiązanego ze zgodnością określonych w oświadczeniu gwarancyjnym lub w odpowiedniej reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub przed jej zawarciem;
Poprawka  78 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 19
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(19) „pośrednik” oznacza przedsiębiorcę, który zawiera umowę w imieniu lub na rzecz konsumenta;	skreślony
Poprawka  79 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 20
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(20) „umowa dodatkowa” oznacza umowę, na mocy której konsument nabywa towary lub usługi powiązane z umową zawieraną na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym towary te lub usługi są dostarczane przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią na podstawie porozumienia pomiędzy tą osobą trzecią a przedsiębiorcą.	(20) „umowa powiązana” oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi:
	a) która tworzy z obiektywnego punktu widzenia jedną transakcję handlową z umową zawieraną na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa; oraz
	b) jeżeli towary są dostarczane lub usługi są świadczone przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią na podstawie porozumienia pomiędzy tą osobą trzecią a przedsiębiorcą.
	Uznaje się, że jedna transakcja handlowa ma miejsce wtedy, gdy towary lub usługi dostarczane na mocy umowy powiązanej są związane z wykonaniem umowy zawieranej na odległość lub umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa, zależnie od przypadku, lub gdy związane są z korzystaniem z towarów dostarczanych lub usług świadczonych na mocy takiej umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka  80 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do umów sprzedaży i umów o świadczenie usług zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem, na warunkach i w zakresie przewidzianych w jej przepisach.	1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do umów dostawy towaru lub o świadczenie usługi oraz do umów mieszanych zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem, na warunkach i w zakresie przewidzianych w jej przepisach.
2. Niniejszą dyrektywę stosuje się do usług finansowych tylko w zakresie niektórych umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, jak przewidziano w art. 8-20, nieuczciwych postanowień umownych, jak przewidziano w art. 30-39 oraz przepisów ogólnych, jak przewidziano w art. 40-46, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	2. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla przepisów dotyczących określonych sektorów w prawodawstwie Unii, regulujących umowy zawierane między przedsiębiorcą a konsumentem.
	2a. Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do umów dotyczących:
	a) usług społecznych;
	b) opieki zdrowotnej, tzn. usług zdrowotnych świadczonych przez pracowników służby zdrowia pacjentom w celu oceny, utrzymania lub poprawy ich stanu zdrowia;
	c) hazardu ze stawkami pieniężnymi w grach losowych, łącznie z loteriami, grami hazardowymi w kasynach i zakładami.
	2b. Artykuły 5-19 i art. 23 nie mają zastosowania do umów:
	a) dotyczących usług finansowych;
	b) objętych zakresem dyrektywy 2002/65/WE.
3. Do umów objętych zakresem dyrektywy 94/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz dyrektywy Rady 90/314/EWG zastosowanie mają tylko art. 30-39 dotyczące praw konsumenta w zakresie nieuczciwych postanowień umownych, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	3. Z zastrzeżeniem ust. 4-7 niniejszego artykułu, art. 9-19 stosuje się do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
4. Artykuły 5, 7, 9 i 11 pozostają bez uszczerbku dla przepisów dotyczących wymogów w zakresie informacji zawartych w dyrektywie 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w dyrektywie 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.	4. Artykuły 9-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa:
	a) odnoszących się do tworzenia, nabywania lub przenoszenia praw na nieruchomościach lub gwarancji na nieruchomościach, lub dotyczących wybudowania lub istotnego przebudowania budynku lub wynajmu budynku lub mieszkania;
	b) objętych zakresem dyrektywy Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek[3] lub dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany[4];
	c) sporządzanych zgodnie z przepisami państw członkowskich przez urzędnika państwowego ustawowo zobowiązanego do niezależności i bezstronności, który musi przedstawić wyczerpujące wyjaśnienie prawne, tak aby konsument zawierał umowę wyłącznie po głębokim namyśle i ze znajomością jej zakresu prawnego.
	5. Artykuły 9-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadku których przedsiębiorca i konsument natychmiast wywiązują się ze swoich zobowiązań umownych i płatność, której ma dokonać konsument nie przekracza 40 EUR, jeżeli umowy te z uwagi na swój charakter zwykle zawierane są poza lokalem przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie mogą określić niższą wartość w przepisach krajowych.
	6. Artykuły 9-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość:
	a) zawieranych przy wykorzystaniu automatów sprzedających bądź zautomatyzowanych lokali handlowych;
	b) zawieranych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych w celu korzystania z takich automatów lub dotyczących pojedynczych, nawiązywanych przez konsumenta połączeń telefonicznych, internetowych lub telefaksowych.
	7. Artykuły 12-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość dotyczących świadczenia usług w zakresie zakwaterowania, transportu, wynajmu pojazdów silnikowych, gastronomii oraz wypoczynku, jeżeli dotyczą świadczenia tych usług w ściśle określonym dniu lub okresie.
	8. Z zastrzeżeniem ust. 9, 10 i 11 niniejszego artykułu, art. 22-29 stosuje się do umów sprzedaży. Bez uszczerbku dla art. 24 ust. 5, jeżeli umowa jest umową mieszaną, art. 22-29 stosuje się tylko do towarów.
	9. Artykuły 22a i 23a stosuje się również do umów o świadczenie usług oraz umów mieszanych.
	10. Artykuły 22-29 nie mają zastosowania do:
	a) energii elektrycznej;
	b) wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości.
	11. Artykułów 22-29 nie stosuje się do towarów używanych, sprzedawanych na aukcji publicznej.
	____________________ Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59. 2 Dz.U. L 33 z 3.2.2009, s. 10.
Poprawka  81 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – tytuł
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Pełna harmonizacja	Stopień harmonizacji
Poprawka  82 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.	1. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 1a i 1b, państwa członkowskie mogą utrzymywać w mocy lub wprowadzać do ich prawa krajowego surowsze przepisy zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów, na warunkach i w zakresie określonych w art. 5, art. 9 ust. 3b i 3c, art. 22-29, art. 31 ust. 4 oraz art. 34 i 35.
	1a. Państwa członkowskie mogą utrzymywać w mocy w prawie krajowym surowsze przepisy zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów, zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 4 i art. 13 ust. 2.
	1b. Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od przepisów, które zostały ustanowione w art. 2, art. 9 ust. 1-3a i art. 9 ust. 3e, art. 10 i 11, art. 12 ust. 1-3, art. 13 ust. 1, art. 14-19, art. 30-33 oraz art. 36, w tym przepisów surowszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  83 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 4a
	Okresy, daty i terminy
	W celu wyznaczenia terminów określonych w niniejszej dyrektywie stosuje się rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów[5].
	____________________ Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1.
Poprawka  84 Wniosek dotyczący dyrektywy Rozdział II – tytuł
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Informacje dla konsumentów	Informacje dla konsumentów dotyczące umów zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa
Poprawka  85 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – tytuł
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Ogólne wymogi w zakresie informacji	Wymogi w zakresie informacji dotyczące umów zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa
Poprawka  86 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przed zawarciem każdej umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług przedsiębiorca udziela konsumentowi następujących informacji, jeżeli nie wynikają one z okoliczności:	1. Zawierając umowę w lokalu przedsiębiorstwa, przedsiębiorca lub osoba działająca w jego imieniu udzielają konsumentowi w jasny i zrozumiały sposób następujących informacji, jeżeli nie wynikają one z okoliczności:
Poprawka  87 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera a)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
a) główne cechy produktu, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego środka przekazu i produktu;	a) główne cechy towaru lub usługi, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego towaru lub usługi;
Poprawka  88 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy i, w stosownych przypadkach, adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorcy, na którego rzecz działa;	b) tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy;
Poprawka  89 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera b a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	(ba) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności, numer telefonu i faxu przedsiębiorcy oraz jego adres e-mail, o ile jest dostępny, aby umożliwić konsumentowi szybkie skontaktowanie się z przedsiębiorcą i skuteczne komunikowanie się z nim;
Poprawka  90 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera c)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
c) cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter produktu nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów;	c) łączna cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter towaru lub usługi nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe bądź jakiekolwiek inne koszty albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów; w przypadku umów na czas nieoznaczony łączna cena oznacza łączne koszty miesięczne;
Poprawka  91 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
d) warunki płatności, dostawy lub wykonania oraz procedury rozpatrywania reklamacji, jeżeli odbiegają one od wymogów staranności zawodowej;	d) w stosownych przypadkach warunki płatności, dostawy lub wykonania, termin dostawy towaru lub wykonania usługi przez przedsiębiorcę oraz procedury rozpatrywania przez przedsiębiorcę reklamacji;
Poprawka  92 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litery f oraz f a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
f) dostępność i warunki usług po sprzedaży oraz gwarancje handlowe, w stosownych przypadkach;	f) oprócz przypomnienia o istnieniu prawnej gwarancji zgodności na towary dostępność i warunki usług po sprzedaży oraz gwarancje handlowe, w stosownych przypadkach;
	fa) istnienie kodeksów postępowania oraz dostępu do nich, w stosownych przypadkach;
Poprawka  93 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera g)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
g) czas trwania umowy, w stosownych przypadkach lub, jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, warunki jej rozwiązania;	g) czas trwania umowy, w stosownych przypadkach lub, jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony lub jeśli ulega automatycznemu przedłużeniu, warunki jej rozwiązania;
Poprawka  94 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera i)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
i) istnienie oraz warunki kaucji lub innych gwarancji finansowych, które mają być złożone przez konsumenta na żądanie przedsiębiorcy.	i) w stosownych przypadkach istnienie oraz warunki kaucji lub innych gwarancji finansowych, które mają być złożone przez konsumenta na żądanie przedsiębiorcy;
Poprawka  95 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litery i a), i b) oraz i c) (nowe)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	ia) zastosowanie technologicznych środków ochrony dla treści cyfrowych, w stosownych przypadkach;
	ib) wszelka interoperacyjność treści cyfrowych ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o której wie przedsiębiorca lub można racjonalnie przypuszczać, że wie o niej, w tym wszelkie przykłady braku interoperacyjności, w stosownych przypadkach;
	ic) możliwość dostępu do pozasądowych procedur rozpatrywania reklamacji i środków zaskarżenia, którym podlega przedsiębiorca, oraz wymogi w zakresie dostępu do tych procedur, w stosownych przypadkach.
Poprawka  96 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku aukcji publicznej informacje określone w ust. 1 lit. b) mogą być zastąpione przez podanie adresu pocztowego i tożsamości organizatora aukcji.	2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku umów dostawy towaru lub umów o świadczenie usług, które dotyczą transakcji jednodniowych i w przypadku których przedsiębiorca jest zobowiązany do dostawy towaru lub wykonania usługi natychmiast po zawarciu umowy.
Poprawka  97 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Informacja, o której mowa w ust. 1, stanowi integralną część umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług.	3. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy dodatkowe wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy.
Poprawka  98 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, 13 i 42, konsekwencje każdego naruszenia art. 5 określane są zgodnie z obowiązującym prawem krajowym. Państwa członkowskie przewidują w ich krajowym prawie umów skuteczne środki ochrony prawnej w przypadku naruszenia art. 5.	2. Bez uszczerbku dla art. 13 i 42, konsekwencje każdego naruszenia art. 5 określane są zgodnie z obowiązującym prawem krajowym. Państwa członkowskie przewidują w ich krajowym prawie skuteczne i proporcjonalne środki ochrony prawnej w przypadku naruszenia art. 5.
Poprawka  99 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 7 Szczegółowe wymogi w zakresie informacji dotyczące pośredników	skreślony
1. Przed zawarciem umowy pośrednik informuje konsumenta, że działa w imieniu lub na rzecz innego konsumenta oraz że zawarta umowa nie jest uważana za umowę pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą, lecz za umowę pomiędzy dwoma konsumentami i jako taka nie jest objęta zakresem niniejszej dyrektywy.
2. W przypadku niewypełnienia przez pośrednika obowiązku z ust. 1 uważa się, że zawarł on umowę we własnym imieniu.
3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do aukcji publicznych.
Poprawka  100 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 8	skreślony
Zakres stosowania
Niniejszy rozdział dotyczy umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka  101 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 9
Wymogi w zakresie informacji dotyczące umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa	Wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy dotyczące umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa
W odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przedsiębiorca udziela następujących informacji, które stają się integralną częścią umowy:	1. W stosownym czasie, zanim konsument zostanie związany umową zawieraną na odległość, umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa lub odpowiednią ofertą, przedsiębiorca lub osoba występująca w jego imieniu udziela konsumentowi w jasny i zrozumiały sposób następujących informacji:
a) informacje, o których mowa w art. 5 i 7 oraz, w drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 lit. d), warunki płatności, dostawy i wykonania, we wszystkich przypadkach;	a) główne cechy towaru lub usługi, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego nośnika i towaru lub usługi;
b) jeżeli przewidziane jest prawo odstąpienia, warunki oraz procedury korzystania z niego, zgodnie z załącznikiem I;	b) tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy;
	ba) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności, numer telefonu i faxu przedsiębiorcy oraz jego adres e-mail, o ile jest dostępny, aby umożliwić konsumentowi szybkie skontaktowanie się z przedsiębiorcą i skuteczne komunikowanie się z nim;
c) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności przedsiębiorcy, jeżeli różni się od jego adresu pocztowego (a w stosownych przypadkach adres przedsiębiorcy, na rzecz którego działa), pod który konsument może kierować skargi;	c) łączna cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter towaru lub usługi nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w stosownych przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe bądź jakiekolwiek inne koszty albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów; w przypadku umów na czas nieoznaczony łączna cena oznacza łączne koszty miesięczne;
d) istnienie kodeksów postępowania oraz dostępu do nich, w stosownych przypadkach;	d) warunki płatności, dostawy lub wykonania, termin dostawy towaru lub wykonania usługi przez przedsiębiorcę oraz procedury rozpatrywania przez przedsiębiorcę reklamacji;
e) możliwość pozasądowego rozwiązywania sporów, w stosownych przypadkach;	e) jeżeli przewidziane jest prawo odstąpienia, warunki, termin i procedura korzystania z tego prawa, w tym ostateczne koszty zwrotu towarów ponoszone przez konsumenta; w tym celu przedsiębiorca może wykorzystać wzór pouczenia o odstąpieniu określony w załączniku I (A) oraz wzór formularza odstąpienia określony w załączniku I (B) lub skorzystać z innego jednoznacznego oświadczenia; jeżeli przedsiębiorca udzielił konsumentowi informacji, korzystając z wzoru pouczenia o odstąpieniu określonego w załączniku I (A), uznaje się, że spełnił on wymóg w zakresie informacji dotyczących prawa odstąpienia określony w niniejszym artykule;
	ea) jeżeli prawo odstąpienia nie ma zastosowania zgodnie z art. 19 ust. 1, informacja o tym, że konsument nie może skorzystać z prawa odstąpienia;
f) informacja, że umowa zostanie zawarta z przedsiębiorcą, w konsekwencji czego konsument będzie mógł korzystać z ochrony gwarantowanej w niniejszej dyrektywie.	f) oprócz przypomnienia o istnieniu prawnej gwarancji zgodności na towary, dostępność i warunki usług po sprzedaży oraz gwarancje handlowe, w stosownych przypadkach;
	fa) istnienie kodeksów postępowania oraz dostępu do nich, w stosownych przypadkach;
	fb) czas trwania umowy, w stosownych przypadkach lub, jeżeli umowa zawarta jest na czas nieoznaczony lub jeśli ulega automatycznemu przedłużeniu, warunki jej rozwiązania;
	fc) minimalny czas trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy, w stosownych przypadkach;
	fd) istnienie oraz warunki kaucji lub innych gwarancji finansowych, które mają być złożone przez konsumenta na żądanie przedsiębiorcy;
	fe) zastosowanie technologicznych środków ochrony dla treści cyfrowych, w stosownych przypadkach;
	ff) wszelka interoperacyjność treści cyfrowych ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o której wie przedsiębiorca lub można racjonalnie przypuszczać, że wie o niej, w tym wszelkie przykłady braku interoperacyjności, w stosownych przypadkach;
	fg) możliwość dostępu do pozasądowych procedur rozpatrywania reklamacji i środków zaskarżenia, którym podlega przedsiębiorca, oraz wymogi w zakresie dostępu do tych procedur, w stosownych przypadkach.
	2. W przypadku aukcji publicznej informacje, o których mowa w ust. 1 lit. b), ba) i c), mogą być zastąpione odpowiednimi danymi organizatora aukcji.
	3. Informacja, o której mowa w ust. 1, stanowi integralną część umowy zawieranej na odległość lub umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa.
	3a. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów dotyczących treści wzoru pouczenia o odstąpieniu określonego w załączniku I (A).
	3b. W przypadku umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących usług transportowych lub wymogów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy w prawie krajowym postanowienia określające dodatkowe wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy, pod warunkiem że są one zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz że takie wymogi są właściwe dla udzielenia konsumentowi odpowiednich informacji.
	3c. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy dodatkowe wymogi w zakresie informacji przed zawarciem umowy w przypadku wszystkich umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 22 ust. 5 dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym[6] przewidują wobec usługodawców, mających siedzibę na ich terytorium, dodatkowe wymogi w zakresie informowania.
	3d. Artykuł 5 pozostaje bez uszczerbku dla dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego2.
	3e. Ciężar dowodu wypełnienia wymogów w zakresie informacji określonych w niniejszym rozdziale spoczywa na przedsiębiorcy.
	____________________ Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36. 2 Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1.
Poprawka  102 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – tytuł
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Wymogi formalne dotyczące umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa	Wymogi formalne w zakresie informacji przed zawarciem umowy dotyczące umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa
Poprawka  103 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa informacje przewidziane w art. 9 udzielane są na formularzu zamówienia, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne. Formularz zamówienia zawiera standardowy formularz odstąpienia, określony w załączniku I (B).	1. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa informacje przewidziane w art. 9 udzielane są konsumentowi na trwałym nośniku, na ile wydaje się to właściwe z uwagi na charakter umowy, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne. Konsument może w każdym przypadku zażądać informacji na papierze.
Poprawka  104 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa jest ważna tylko w przypadku, gdy konsument podpisał formularz zamówienia, a w przypadkach, w których brak jest formularza zamówienia na papierze, gdy otrzymał jego kopię na innym trwałym nośniku.	2. Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa staje się ważna tylko w przypadku, gdy konsument podpisał formularz zamówienia.
Poprawka  105 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1 i 2.	3. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych w zakresie informacji przed zawarciem umowy, dotyczących wypełnienia określonych w art. 9 ust. 1 zobowiązań w zakresie udzielania informacji.
Poprawka  106 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – tytuł
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Wymogi formalne dotyczące umów zawieranych na odległość	Wymogi formalne w zakresie informacji przed zawarciem umowy dotyczące umów zawieranych na odległość
Poprawka  107 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustępy 1 i 1 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość informacje przewidziane w art. 9 lit. a) są udzielane lub udostępnianie konsumentowi przed zawarciem umowy, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne, w sposób odpowiadający wykorzystywanym środkom porozumiewania się na odległość.	1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość informacje przewidziane w art. 9 są udzielane lub udostępniane konsumentowi na trwałym nośniku, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne, w sposób odpowiadający wykorzystywanym środkom porozumiewania się na odległość.
	1a. Jeżeli umowa o świadczenie usług zawierana na odległość zobowiązuje konsumenta do płatności, umowa ta jest dla konsumenta wiążąca jedynie, gdy:
	a) przedsiębiorca wyraźnie i w wyróżnionej formie zwrócił uwagę konsumenta na cenę łączną zawierającą wszystkie odnośne składniki ceny, oraz
	b) w przypadku umów zawieranych przez Internet – przedsiębiorca zaprojektował swoją stronę internetową w taki sposób, aby złożenie wiążącego zamówienia było możliwe dopiero po potwierdzeniu przez konsumenta, że przeczytał i zrozumiał informacje wymagane na mocy lit. a); lub
	c) w przypadku umów zawieranych przez telefon – przedsiębiorca przesłał konsumentowi potwierdzenie swojej oferty na trwałym nośniku i konsument potwierdził na trwałym nośniku zawarcie umowy.
Poprawka  108 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustępy 2 i 2 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Jeżeli przedsiębiorca kontaktuje się z konsumentem drogą telefoniczną z zamiarem zawarcia umowy, na początku rozmowy z konsumentem podaje swoje dane tożsamości oraz wskazuje na handlowy cel rozmowy.	2. Jeżeli przedsiębiorca lub pośrednik działający w jego imieniu kontaktuje się z konsumentem drogą telefoniczną z zamiarem zawarcia umowy, na początku rozmowy z konsumentem podaje swoje dane tożsamości oraz wskazuje na handlowy cel rozmowy.
	2a. W przypadku stron internetowych, na których prowadzony jest handel elektroniczny, na stronie głównej zaznacza się w jasny i wyraźny sposób, czy istnieją jakiekolwiek ograniczenia w dostawach do niektórych państw członkowskich, w tym związane ze środkami płatności.
Poprawka  109 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, informacje dotyczące przynajmniej głównych cech produktu i łącznej ceny, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i c). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 5 i 7, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.	3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, wstępne informacje dotyczące przynajmniej głównych cech towaru lub usługi, ceny łącznej, czasu trwania umowy, a w przypadku umów na czas nieokreślony informacje dotyczące sposobów ich rozwiązania, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a), b), c), e) i g). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 9, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.
Poprawka  110 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
4. Konsument otrzymuje potwierdzenie wszystkich informacji, o których mowa w art. 9 lit. a)-f) na trwałym nośniku, w rozsądnym czasie po zawarciu każdej umowy na odległość, a najpóźniej w momencie dostarczenia towarów albo rozpoczęcia wykonywania usługi, chyba że informacja została udzielona konsumentowi na trwałym nośniku przed zawarciem każdej umowy na odległość.	skreślony
Poprawka  111 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 5
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
5. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1-4.	4. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych w zakresie informacji przed zawarciem umowy, dotyczących wypełnienia określonych w art. 9 ust. 1 zobowiązań w zakresie udzielania informacji.
Poprawka  112 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. W przypadku umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa okres odstąpienia, o którym mowa w ust. 1, rozpoczyna się w dniu zawarcia umowy lub w dniu otrzymania przez konsumenta egzemplarza podpisanej umowy na trwałym nośniku, jeżeli konsument otrzymał egzemplarz podpisanej umowy w innym dniu niż w dniu zawarcia umowy.
Poprawka  113 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu podpisania przez konsumenta formularza zamówienia, a w przypadkach, gdy formularz zamówienia nie ma formy papierowej, w dniu otrzymania przez konsumenta kopii formularza zamówienia na innym trwałym nośniku.	2. Niezależnie od postanowień ust. 1 w przypadku umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczącej dostawy towarów okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu, w którym konsument albo strona trzecia inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta wejdzie w faktyczne posiadanie zamówionych towarów lub:
W przypadku umowy sprzedaży towarów zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu, w którym konsument albo strona trzecia inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta wejdzie w faktyczne posiadanie każdego z zamówionych towarów.
W przypadku umowy o świadczenie usług zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się od dnia zawarcia umowy.
	a) ostatniego dostarczonego towaru, jeżeli konsument zamawia w jednym zamówieniu wiele towarów, a ich dostawa następuje osobno;
	b) ostatniego elementu lub części, jeżeli towar składa się z wielu elementów lub części;
	c) pierwszego dostarczonego towaru w przypadku powtarzalnej dostawy towarów tego samego rodzaju w określonym okresie czasu.
Poprawka  114 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Termin, o którym mowa w ust. 1, jest dotrzymany, jeżeli informacja o skorzystaniu z prawa odstąpienia zostanie wysłana przez konsumenta przed jego upływem.	3. Termin, o którym mowa w ust. 1, jest dotrzymany, jeżeli informacja o skorzystaniu z prawa odstąpienia zostanie wysłana przez konsumenta przed upływem tego okresu.
Poprawka  115 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich obowiązków wynikających z umowy w czasie okresu odstąpienia.	4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich zobowiązań umownych w czasie okresu odstąpienia. Jednakże w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa państwa członkowskie mogą utrzymać obowiązujące przepisy krajowe zabraniające przedsiębiorcy pobierania zapłaty przez określony okres po zawarciu umowy.
Poprawka  116 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Jeżeli przedsiębiorca nie udzielił konsumentowi informacji o prawie odstąpienia, naruszając art. 9 lit. b), 10 ust. 1 i 11 ust. 4), okres odstąpienia kończy się trzy miesiące po całkowitym wypełnieniu przez przedsiębiorcę jego pozostałych zobowiązań umownych.	1. Jeżeli przedsiębiorca nie udzielił konsumentowi informacji o prawie odstąpienia, naruszając art. 9 ust. 1 lit. e), okres odstąpienia kończy się rok po upływie początkowego okresu odstąpienia, określonego zgodnie z art. 12 ust. 1a i 2.
	1a. Państwa członkowskie mogą jednak utrzymać w mocy istniejące krajowe przepisy przewidujące dłuższy okres upływu okresu odstąpienia.
Poprawka  117 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Konsument informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji odstąpienia od umowy na trwałym nośniku poprzez oświadczenie skierowane do przedsiębiorcy, sformułowane własnymi słowami, albo przy wykorzystaniu standardowego formularza odstąpienia, określonego w załączniku I (B).	1. Konsument informuje przedsiębiorcę przed upływem okresu odstąpienia o swojej decyzji odstąpienia od umowy. W tym celu konsument może:
	a) wykorzystać wzór formularza odstąpienia, określony w załączniku I (B), lub skorzystać z innego jednoznacznego oświadczenia na trwałym nośniku; lub
	b) zwrócić towary przedsiębiorcy, załączając jednoznaczne oświadczenie informujące o decyzji odstąpienia od umowy przez konsumenta.
Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów formalnych stosowanych do standardowego formularza odstąpienia.	Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych wymogów formalnych stosowanych do wzoru formularza odstąpienia innych niż te przedstawione w załączniku I (B).
Poprawka  118 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet przedsiębiorca może, oprócz sposobów, o których mowa w ust. 1, umożliwić konsumentowi elektroniczne wypełnienie i przesłanie standardowego formularza odstąpienia na stronie internetowej przedsiębiorcy. W takim przypadku przedsiębiorca przesyła niezwłocznie konsumentowi potwierdzenie odbioru takiego formularza drogą elektroniczną.	2. Przedsiębiorca może, oprócz sposobów, o których mowa w ust. 1, umożliwić konsumentowi elektroniczne wypełnienie i przesłanie wzoru formularza odstąpienia znajdującego się w załączniku I (B) albo innego jednoznacznego oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy. Przedsiębiorca może również umożliwić konsumentowi odstąpienie od umowy przez telefon. W takich przypadkach przedsiębiorca przesyła niezwłocznie konsumentowi na trwałym nośniku potwierdzenie odbioru takiego odstąpienia.
Poprawka  119 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – litery a) i b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
a) wykonania umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, lub	Nie dotyczy wersji polskiej.
b) zawarcia umowy poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadkach złożenia oferty przez konsumenta.	b) zawarcia umowy na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadkach złożenia oferty przez konsumenta.
Poprawka  120 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przedsiębiorca zwraca każdą sumę otrzymaną od konsumenta w terminie 30 dni od dnia, w którym otrzymał informację o skorzystaniu z prawa odstąpienia	1. Przedsiębiorca zwraca każdą sumę otrzymaną od konsumenta, w tym w stosownych przypadkach koszt przesyłki, bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż w terminie czternastu dni od dnia, w którym został poinformowany o decyzji konsumenta o odstąpieniu od umowy zgodnie z art. 14. Przedsiębiorca może dokonać zwrotu przy użyciu każdego środka płatności będącego prawnym środkiem płatniczym w państwie, w którym konsument go otrzymuje, i pod warunkiem że konsument nie ponosi żadnych opłat z tytułu zwrotu.
Poprawka  121 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku umów sprzedaży przedsiębiorca może wstrzymać się ze zwrotem sumy do czasu otrzymania lub odebrania przez niego towarów albo dostarczenia przez konsumenta dowodu ich wysłania, w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi najwcześniej.	2. Niezależnie od postanowień ust. 1, w przypadku gdy konsument wyraźnie wskazał inny sposób dostawy niż dostawa standardowa, przedsiębiorca nie jest zobowiązany do zwrotu dodatkowych kosztów wynikłych z tego tytułu.
Poprawka  122 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jeżeli w przypadku umów sprzedaży konsument lub, na jego życzenie, osoba trzecia weszła w posiadanie towarów przed wygaśnięciem okresu odstąpienia, konsument odsyła towary albo przekazuje je przedsiębiorcy albo osobie upoważnionej przez niego do ich odbioru, w terminie 14 dni od dnia, w którym poinformował przedsiębiorcę o zamiarze odstąpienia, chyba że przedsiębiorca zaproponował, że sam odbierze towary.	1. W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących dostawy towarów konsument odsyła towary albo przekazuje je przedsiębiorcy albo osobie upoważnionej przez niego do ich odbioru, bez zbędnej zwłoki, a każdym razie nie później niż 14 dni od dnia, w którym poinformował przedsiębiorcę o decyzji odstąpienia zgodnie z art. 14, chyba że przedsiębiorca zaproponował, że sam odbierze towary.
Konsument pokrywa tylko koszty bezpośrednie zwrotu towarów, chyba że przedsiębiorca zgodził się na ich pokrycie.	Konsument pokrywa tylko koszty bezpośrednie zwrotu towarów. Konsument nie pokrywa tych kosztów, jeżeli przedsiębiorca zgodził się w umowie na ich pokrycie lub jeżeli cena odsyłanych towarów przekracza wartość 40 EUR.
Poprawka  123 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustępy 2 i 2 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument nie odpowiada za zmniejszenie wartości, jeżeli przedsiębiorca nie poinformował go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 9 lit. b). W odniesieniu do umów o świadczenie usług, których dotyczy prawo odstąpienia, konsument nie ponosi żadnych kosztów całkowitych ani częściowych za usługi świadczone w okresie odstąpienia.	2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do stwierdzenia charakteru, właściwości, i sposobu działania towarów. Konsument w żadnym przypadku nie odpowiada za jakiekolwiek zmniejszenie wartości towarów, jeżeli przedsiębiorca nie poinformował go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. e).
	2a. Za wyjątkiem przypadków przewidzianych w niniejszym artykule skorzystanie z prawa odstąpienia nie nakłada na konsumenta jakiejkolwiek odpowiedzialności.
Poprawka  124 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – tytuł
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Skutki skorzystania z prawa odstąpienia dla umów dodatkowych	Skutki skorzystania z prawa odstąpienia dla umów powiązanych
Poprawka  125 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 18 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Bez uszczerbku dla art. 15 dyrektywy 2008/48/WE, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa zgodnie z art. 12-17, automatycznie wygasają wszelkie umowy dodatkowe, bez żadnych kosztów dla konsumenta.	1. Bez uszczerbku dla art. 15 dyrektywy 2008/48/WE, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa zgodnie z art. 12-17, automatycznie wygasają wszelkie umowy powiązane, bez żadnych kosztów dla konsumenta, które nie zostały przewidziane w niniejszej dyrektywie.
Poprawka  126 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:	1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:
Poprawka  127 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera a)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
a) usługi, których świadczenie już rozpoczęto, za wyraźną zgodą konsumenta, przed końcem 14-dniowego okresu, o którym mowa w art. 12;	a) usługi, których świadczenie już rozpoczęto, za wyraźną zgodą konsumenta wyrażoną na trwałym nośniku, przed końcem 14-dniowego okresu, o którym mowa w art. 12; w takich przypadkach zgoda ta powinna również obejmować rezygnację konsumenta z prawa odstąpienia;
Poprawka  128 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) dostawa towarów lub świadczenie usług, których cena jest zależna od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie może mieć wpływu;	b) dostawa towarów lub świadczenie usług, których cena jest zależna od wahań na rynku, na które przedsiębiorca nie może mieć wpływu oraz które mogą wystąpić w okresie odstąpienia;
Poprawka  129 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
c) dostawa towarów wyprodukowanych według specyfikacji określonych przez konsumenta lub dostosowanych do jego zamówienia lub takich, które ulegają szybkiemu zepsuciu bądź mają krótki termin przydatności do użycia;	c) dostawa towarów wyprodukowanych lub usług wykonanych według specyfikacji określonych przez konsumenta lub dostosowanych do jego zamówienia, wymagających od przedsiębiorcy indywidualnych przygotowań, których nie może on spożytkować w inny sposób, lub takich, które ulegają szybkiemu zepsuciu bądź mają krótki termin przydatności do użycia;
Poprawka  130 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litery d), d a) i d b) (nowe)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
d) dostawa wina, którego cena została uzgodniona przy zawarciu umowy sprzedaży, a dostawa którego może nastąpić dopiero po upływie terminu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 oraz którego faktyczna wartość zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie może mieć żadnego wpływu;	d) dostawa - produktów spożywczych, - napojów, - produktów farmaceutycznych, lub - innych towarów wymagających należytych warunków higienicznych, których opakowanie lub zamknięcie zostało otwarte przez konsumenta po wcześniejszym otrzymaniu informacji o wykluczeniu prawa odstąpienia;
	da) umowy, w odniesieniu do których konsument żądał ich natychmiastowego wykonania przez przedsiębiorcę, w celu zaradzenia pilnej sytuacji; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca świadczy dodatkowe usługi lub sprzedaje dodatkowe towary, inne niż te wyraźnie konieczne dla zaradzenia pilnej sytuacji konsumenta, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych towarów lub usług;
	db) umowy, w przypadku których konsument wyraźnie wezwał przedsiębiorcę do wykonania w miejscu jego zamieszkania naprawy lub konserwacji jego własności; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca wykonuje usługi dodatkowe oprócz tych wyraźnie zamówionych przez konsumenta lub dostarcza towary inne niż części zamienne konieczne do przeprowadzenia konserwacji lub naprawy, konsumentowi przysługuje prawo odstąpienia w odniesieniu do tych dodatkowych usług lub towarów;
Poprawka  131 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera e)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
e) dostawa zapieczętowanych nagrań dźwiękowych lub wizualnych lub oprogramowania komputerowego, których opakowanie zostało naruszone przez konsumenta;	e) dostawa zapieczętowanych nagrań dźwiękowych lub zapieczętowanych nagrań wizualnych lub oprogramowania komputerowego, których opakowanie zostało naruszone przez konsumenta;
Poprawka  132 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera f)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
f) dostawa gazet, periodyków i czasopism;	f) dostawa gazet, periodyków i czasopism z wyjątkiem umów o prenumeratę dostawy takich publikacji;
Poprawka  133 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera g)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
g) świadczenie usług w zakresie gier i loterii;	skreślona
Poprawka  134 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litery f oraz f a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
h) umowy zawierane podczas aukcji.	h) umowy zawierane podczas aukcji publicznej.
	ha) dostawa treści cyfrowych, jeżeli konsument rozpoczął pobieranie tych treści cyfrowych.
Poprawka  135 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:	skreślony
a) umowy na dostawy środków spożywczych, napojów lub innych towarów przeznaczonych do codziennego użytku w gospodarstwach domowych, wybranych wcześniej przez konsumenta za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość i dostarczanych do miejsca zamieszkania, pobytu lub pracy konsumenta przez przedsiębiorcę, który w normalnych warunkach sprzedaje towary we własnym lokalu przedsiębiorcy ;
b) umowy, co do których konsument żądał ich natychmiastowego wykonania przez przedsiębiorcę, w celu zaradzenia pilnej sytuacji; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca świadczy dodatkowe usługi lub sprzedaje dodatkowe towary, inne niż te wyraźnie konieczne dla zaradzenia pilnej sytuacji konsumenta, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów;
c) umów, w przypadku których konsument wezwał przedsiębiorcę, za pośrednictwem środków komunikowania się na odległość, do wykonania w miejscu jego zamieszkania napraw lub konserwacji jego własności; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca zapewnia usługi dodatkowe do tych wyraźnie zamówionych przez konsumenta albo towary inne niż części zamienne wykorzystywane w konserwacji lub naprawach, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów.
Poprawka  136 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Strony mogą zgodzić się na niestosowanie ust. 1 i 2.	2. Przedsiębiorca i konsument mogą zgodzić się na niestosowanie ust. 1.
Poprawka  137 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 20 Wyłączenie umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa	skreślony
1. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa:
a) dotyczących sprzedaży nieruchomości lub odnoszących się do innych praw rzeczowych, z wyjątkiem najmu oraz usług budowlanych i remontowych związanych z nieruchomościami;
b) zawieranych przy wykorzystaniu automatów sprzedających bądź zautomatyzowanych lokali handlowych;
c) zawieranych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych;
d) umów na dostawy przez przedsiębiorcę środków spożywczych lub napojów, jeżeli dostawy dokonywane są często i regularnie w pobliżu lokalu przedsiębiorcy.
2. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących:
a) ubezpieczeń,
b) usług finansowych, których cena zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie ma wpływu, a które mogą wystąpić w czasie okresu odstąpienia, jak przewidziano w art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2002/65/WE16 oraz
c) kredytów objętych zakresem dyrektywy 2008/48/WE.
3. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość dotyczących świadczenia usług w zakresie zakwaterowania, transportu, wynajmu samochodów, gastronomii lub wypoczynku, jeżeli dotyczą świadczenia tych usług w ściśle określonym dniu lub okresie.
16 Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 16.
Poprawka  138 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 21 Zakres stosowania	skreślony
1. Niniejszy rozdział stosuje się do umów sprzedaży. Bez uszczerbku dla art. 24 ust. 5, jeżeli umowa jest umową mieszaną, mającą za przedmiot zarówno towary, jak i usługi, niniejszy rozdział stosuje się tylko do towarów.
2. Niniejszy rozdział stosuje się także do umów dostawy towarów, które mają być wytworzone lub wyprodukowane.
3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do części zamiennych zastąpionych przez przedsiębiorcę podczas usuwania niezgodności towarów w drodze naprawy zgodnie z art. 26.
4. Państwa członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu niniejszego rozdziału do towarów używanych, sprzedawanych na aukcjach publicznych.
Poprawka  139 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przedsiębiorca dostarcza towary poprzez przeniesienie faktycznego posiadania towarów na konsumenta albo osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta, w maksymalnym terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy.	1. W przypadku gdy strony nie uzgodniły daty dostawy, przedsiębiorca dostarcza towary poprzez przeniesienie faktycznego posiadania towarów na konsumenta albo osobę trzecią, wskazaną przez konsumenta i inną niż przewoźnik, możliwie najszybciej i nie później niż 30 dni od dnia zawarcia umowy.
Poprawka  140 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustępy 2, 2 a i 2 b (nowe)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Jeżeli przedsiębiorca nie spełnił obowiązku dotyczącego dostawy, konsument jest uprawniony do zwrotu wszelkich zapłaconych sum, w terminie 7 dni od daty dostawy, przewidzianym w ust. 1.	2. Jeżeli przedsiębiorca nie spełnił obowiązku dotyczącego dostawy towarów w czasie uzgodnionym z konsumentem lub zgodnie z ust. 1, konsument jest uprawniony do rozwiązania umowy, chyba że towary zostaną dostarczone w nowym, ustalonym przez konsumenta terminie, nieprzekraczającym siedmiu dni. W tym celu konsument z wyprzedzeniem powiadamia przedsiębiorcę na piśmie, określając nowy termin dostawy i informując go o swoim zamiarze rozwiązania umowy, jeżeli dostawa nie nastąpi przed upływem nowego terminu dostawy. Jeżeli po upływie tego terminu nie podjęto żadnych działań, uznaje się, że konsument odstąpił od umowy sprzedaży.
	Niezależnie od postanowień akapitu pierwszego, konsument jest uprawniony do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli przedsiębiorca w sposób dorozumiany lub wyraźny odmówił dostawy towarów lub jeżeli dotrzymanie uzgodnionego terminu dostawy uznane jest za istotny element umowy, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności związane z zawarciem umowy.
	2a. Po rozwiązaniu umowy przedsiębiorca niezwłocznie, a każdym przypadku nie później niż siedem dni po rozwiązaniu umowy, dokonuje zwrotu każdej kwoty wpłaconej zgodnie z warunkami umowy.
	2b. Niniejszy artykuł nie narusza prawa konsumenta do dochodzenia odszkodowania.
Poprawka  141 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 22a
	Prawo do dostarczania towarów do innego państwa członkowskiego lub świadczenia usług w innym państwie członkowskim
	W przypadku umowy zawieranej na odległość konsument ma prawo wymagać, aby przedsiębiorca dostarczył towary do innego państwa członkowskiego lub aby świadczył usługę w innym państwie członkowskim. Przedsiębiorca spełnia żądanie konsumenta, jeśli jest to technicznie wykonalne i jeśli konsument zgadza się ponieść wszelkie związane z tym koszty. We wszystkich przypadkach przedsiębiorca określa wcześniej wysokość tych kosztów.
Poprawka  142 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 b (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 22b
	Środki płatności
	1. Przedsiębiorca i konsument mogą z uzgodnić między sobą wpłatę zaliczki lub kaucji w momencie dostawy.
	2. Zgodnie z art. 52 ust. 3 dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego[7] państwa członkowskie mogą zabronić pobierania przez przedsiębiorców opłat od konsumentów lub ograniczyć to prawo, biorąc pod uwagę potrzebę pobudzania konkurencji i propagowania korzystania z wydajnych instrumentów płatniczych.
	3. Państwa członkowskie zakazują przedsiębiorcom pobierania od konsumentów opłat – w związku ze stosowaniem danego środka płatności – które są wyższe od kosztów poniesionych przez przedsiębiorców w związku ze stosowaniem tego typu środków.
	Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1.
Poprawka  143 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na konsumenta w momencie wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta, w faktyczne posiadanie towarów.	1. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na konsumenta w momencie wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią, wskazaną przez konsumenta i inną niż przewoźnik, w faktyczne posiadanie towarów. Ryzyko przechodzi na konsumenta wraz z przekazaniem towarów przewoźnikowi, jeżeli konsument zlecił temu przewoźnikowi ich transport i wybór przewoźnika nie został zaproponowany przez przedsiębiorcę, bez uszczerbku dla praw konsumenta wobec przewoźnika.
Poprawka  144 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Ryzyko, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na konsumenta w momencie dostawy, uzgodnionym przez strony, jeżeli konsument lub osoba trzecia, inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta, nie wypełniła obowiązku w zakresie podjęcia niezbędnych działań mających na celu wejście w faktyczne posiadanie towarów.	2. Ryzyko, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na konsumenta w momencie dostawy, uzgodnionym przez strony, jeżeli konsument lub osoba trzecia, inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta, nie wypełniła w sposób oczywisty obowiązku w zakresie podjęcia niezbędnych działań mających na celu wejście w faktyczne posiadanie towarów.
Poprawka  145 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 23a
	Czas trwania umów
	1. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszej dyrektywy dotyczących nieuczciwych warunków, umowy zawierane między konsumentami i przedsiębiorcami nie przewidują początkowego okresu zobowiązania przekraczającego 12 miesięcy.
	2. Na koniec dwunastomiesięcznego początkowego okresu zobowiązania konsumenci mają prawo w każdej chwili rozwiązać umowę. W przypadku rozwiązania umowy obowiązuje okres wypowiedzenia nieprzekraczający dwóch miesięcy. Konsumenci są uprawnieni do złożenia wypowiedzenia przed upływem początkowego okresu zobowiązania w celu rozwiązania umowy z końcem tego okresu.
Poprawka  146 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przedsiębiorca dostarcza towary zgodne z umową sprzedaży.	1. Przedsiębiorca dostarcza towary zgodne z umową sprzedaży, w szczególności w odniesieniu do jakości i ilości ustalonych przez strony za obopólną zgodą.
Poprawka  147 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 2 – litera a)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
a) odpowiadają opisowi podanemu przez sprzedawcę i mają właściwości towarów, które sprzedawca przedstawił konsumentowi jako próbkę lub wzór;	a) odpowiadają opisowi podanemu przez sprzedawcę i mają właściwości towarów, które sprzedawca przedstawił konsumentowi jako próbkę lub wzór, oraz
Poprawka  148 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 2 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) nadają się do jakichkolwiek szczególnych celów, do których potrzebne są konsumentowi, o których zawiadomił on sprzedawcę w czasie zawierania umowy i które sprzedawca zaakceptował;	b) nadają się, w przypadku braku porozumienia w sprawie ich właściwości, do celów przyjętych przez strony w czasie zawierania umowy;
Poprawka  149 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 2 – litery c) i d)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
c) nadają się do celów, do których towary tego samego rodzaju są normalnie stosowane lub	c) nadają się do celów, do których towary tego samego rodzaju byłyby normalnie stosowane i wykazują jakość i wykonanie, które są normalne dla towarów tego samego rodzaju, biorąc pod uwagę między innymi cel, wygląd, trwałość i wykonanie, i których konsument może racjonalnie oczekiwać ze względu na charakter towarów i biorąc pod uwagę wszelkie oświadczenia publiczne na temat szczególnych cech towarów, jakie wygłosił na ich temat przedsiębiorca, producent lub jego przedstawiciel, w szczególności w reklamie lub na etykiecie.
d) wykazują jakość i wykonanie, które są normalne dla towarów tego samego rodzaju i których konsument może racjonalnie oczekiwać, ze względu na charakter towarów i biorąc pod uwagę wszelkie oświadczenia publiczne na temat szczególnych cech towarów, jakie wygłosił na ich temat sprzedawca, producent lub jego przedstawiciel, w szczególności w reklamie lub na etykiecie.
Poprawka  150 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Do celów niniejszego artykułu uznaje się, że niezgodność nie występuje, jeżeli w momencie zawierania umowy konsument miał świadomość, lub, racjonalnie rzecz biorąc, powinien mieć świadomość jej istnienia, albo, gdy niezgodność wynika z materiałów dostarczonych przez konsumenta.	3. Do celów niniejszego artykułu uznaje się, że niezgodność nie występuje, jeżeli w momencie zawierania umowy konsument miał świadomość, lub, racjonalnie rzecz biorąc, nie mógł być nieświadomy jej istnienia, albo, gdy niezgodność wynika z materiałów dostarczonych przez konsumenta.
Poprawka  151 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 4 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) przed zawarciem umowy oświadczenie zostało skorygowane;	b) przed zawarciem umowy oświadczenie zostało w stosownym czasie skorygowane w akcie umowy w sposób równoważny sposobowi, w jaki zostało złożone lub co najmniej w formie wyróżnionej;
Poprawka  152 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 5
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
5. Wszelka niezgodność wynikająca z nieprawidłowego montażu towarów uznawana będzie za równoznaczną z niezgodnością towarów, jeżeli montaż stanowi część umowy sprzedaży towarów, a towary były montowane przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność. Ma to zastosowanie także do sytuacji, w której towar, przeznaczony do montażu przez konsumenta, jest montowany przez niego, a nieprawidłowy montaż wynika z braków w instrukcji montażu.	5. Przedsiębiorca odpowiada za wszelką niezgodność powstałą w wyniku zapakowania lub wynikającą z nieprawidłowego montażu, jeżeli montaż stanowi część umowy sprzedaży towarów, a towary były montowane przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność. Ma to zastosowanie także do sytuacji, w której towar, przeznaczony do montażu przez konsumenta, jest montowany przez niego, a nieprawidłowy montaż wynika z braków w instrukcji montażu.
Poprawka  153 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jak przewidziano w ust. 2–5, jeżeli towary nie są zgodne z umową, konsument jest uprawniony do:	1. Jeżeli towary nie są zgodne z umową, konsument jest uprawniony albo do
a) usunięcia niezgodności przez naprawę lub wymianę,	a) usunięcia niezgodności przez naprawę lub wymianę zgodnie z ust. 2, 3 i 5, lub do
b) obniżenia ceny,	b) stosownego obniżenia ceny, lub do rozwiązania umowy zgodnie z ust. 4, 5 i 5a.
c) rozwiązania umowy.
Poprawka  154 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przedsiębiorca usuwa niezgodność przez naprawę lub wymianę, zgodnie z własnym wyborem.	2. Konsument może najpierw zażądać od przedsiębiorcy naprawy lub wymiany towaru, o ile nie jest to niemożliwe lub nieproporcjonalne.
Poprawka  155 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Jeżeli przedsiębiorca udowodnił, że usunięcie niezgodności przez naprawę lub wymianę jest niezgodne z prawem, niemożliwe lub wiązałoby się z jego nieproporcjonalnym nakładem, konsument ma prawo wyboru pomiędzy obniżeniem ceny a rozwiązaniem umowy. Nakład przedsiębiorcy jest nieproporcjonalny, jeżeli wiąże się z nałożeniem na niego kosztów, które w porównaniu z obniżeniem ceny lub rozwiązaniem umowy są nadmierne, biorąc pod uwagę wartość towarów w przypadku braku niezgodności oraz wagę niezgodności.	3. Każdy ze sposobów usunięcia niezgodności wymienionych w ust. 2 uznaje się za nieproporcjonalny, jeżeli koszty poniesione przez przedsiębiorcę
Konsument nie ma jednak prawa do rozwiązania umowy, jeżeli brak zgodności jest nieznaczny.	a) w stosunku do wartości, jaką miałby towar, gdyby nie występował brak zgodności,
	b) przy uwzględnieniu wagi niezgodności,
	c) biorąc pod uwagę, czy można bez znacznych niedogodności dla konsumenta zastosować inny sposób usunięcia niezgodności (naprawę lub wymianę), byłyby nadmierne w porównaniu z rozwiązaniem alternatywnym (naprawą lub wymianą).
	Naprawy lub wymiany dokonuje się w rozsądnym czasie i bez narażania konsumenta na znaczne niedogodności.
Poprawka  156 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
4. Konsument może wybrać jakikolwiek środek usunięcia niezgodności z ust. 1, jeżeli zaistniała jedna z następujących okoliczności:	4. Bez uszczerbku dla ust. 5b konsument może żądać stosownego obniżenia ceny lub rozwiązania umowy, jeżeli zaistniała jedna z następujących okoliczności:
a) przedsiębiorca w sposób dorozumiany lub wyraźny odmówił usunięcia niezgodności;	a) konsument nie jest uprawniony ani do naprawy, ani do wymiany;
	aa) przedsiębiorca wyraźnie odmówił usunięcia niezgodności lub wynika to z jego zachowania;
b) przedsiębiorca nie zdołał usunąć niezgodności w rozsądnym terminie;	b) przedsiębiorca nie zdołał usunąć niezgodności w rozsądnym terminie;
c) przedsiębiorca starał się usunąć niezgodność, stwarzając konsumentowi znaczne niedogodności;	c) przedsiębiorca usunął niezgodność, stwarzając konsumentowi znaczne niedogodności.
d) ta sama wada wystąpiła więcej niż raz w krótkim czasie.
Poprawka  157 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 5
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
5. Znaczne niedogodności dla konsumenta oraz rozsądny czas potrzebny przedsiębiorcy na usunięcie niezgodności są ustalane przy uwzględnieniu charakteru towarów i celu ich nabycia przez konsumenta, jak przewidziano w art. 24 ust. 2 lit. b).	5. Znaczne niedogodności dla konsumenta oraz rozsądny czas potrzebny przedsiębiorcy na usunięcie niezgodności są ustalane przy uwzględnieniu charakteru towarów i celu, do którego potrzebne są konsumentowi w rozumieniu art. 24 ust. 2 lit. b).
Poprawka  158 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Konsument nie ma prawa do rozwiązania umowy sprzedaży, jeżeli niezgodność jest nieznaczna.
Poprawka  159 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 5 b (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	5b. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy krajowe przepisy umożliwiające konsumentowi w przypadku niezgodności z umową skorzystanie w krótkim czasie z prawa do rozwiązania umowy i otrzymania zwrotu pełnej kwoty lub wolny wybór sposobów usunięcia niezgodności wymienionych w ust. 1, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  160 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału konsument może domagać się odszkodowania za każdą szkodę niepokrytą zgodnie z art. 26.	2. Zgodnie ze postanowieniami obowiązującego prawa krajowego i bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału konsument może domagać się odszkodowania za każdą szkodę niepokrytą zgodnie z art. 26.
Poprawka  161 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 27a Prawo do roszczeń zwrotnych
	W przypadku gdy przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy odpowiada przed konsumentem z powodu niezgodności wynikającej z działania bądź zaniechania producenta, poprzedniego sprzedawcy w tym samym łańcuchu umów lub każdego innego pośrednika, przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy może dochodzić naprawienia szkód od osoby lub osób odpowiedzialnych w łańcuchu umownym. Osobę lub osoby odpowiedzialne, od których przedsiębiorca jako sprzedawca końcowy może dochodzić naprawienia szkód wraz z istotnymi działaniami i warunkami ich egzekucji ustala prawo krajowe w sposób zapewniający skuteczność tego prawa.
	Osoba wskazana jako odpowiedzialna w rozumieniu akapitu pierwszego ponosi ciężar dowiedzenia braku odpowiedzialności za niezgodność lub udowodnienia, że usunięcie niezgodności przez sprzedawcę końcowego przeprowadzone na rzecz konsumenta nie było w istocie wymagane.
Poprawka  162 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku usunięcia niezgodności przez wymianę, przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy art. 25, jeżeli niezgodność uwidoczni się w ciągu dwóch lat od momentu wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią przez niego wskazaną w faktyczne posiadanie zastąpionych towarów.	skreślony
Poprawka  163 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
4. W celu skorzystania z praw na mocy art. 25 konsument informuje przedsiębiorcę o niezgodności w terminie dwóch miesięcy od daty jej wykrycia.	skreślony
Poprawka  164 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy krajowe przepisy przewidujące dłuższe okresy gwarancji, dłuższe okresy odwrócenia ciężaru dowodu na korzyść konsumenta lub szczegółowe przepisy dotyczące istotnych niezgodności z umową, które ujawniły się po upływie okresu gwarancji, aby zapewnić wyższy poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  165 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 28a Komunikacja i dostępność
	Przedsiębiorca zapewnia, że można się z nim skontaktować, przy zachowaniu rozsądnych warunków, w okresie obowiązywania umowy o świadczenie usług lub po zawarciu umowy sprzedaży aż do upływu określonego w art. 28 ust. 1 terminu składania oświadczeń, przekazywania informacji i zgłaszania pytań przez konsumenta, które związane są z prawami i obowiązkami wynikającymi z umowy o świadczenie usług lub umowy sprzedaży. Przedsiębiorca w szczególności gwarantuje, że będzie bez zwłoki otrzymywać oświadczenia konsumenta odnośnie do umowy oraz że konsument zostanie niezwłocznie poinformowany o ich odbiorze. Konsument nie ponosi żadnych kosztów za telefoniczne przyjmowanie oświadczeń, przekazywanie informacji i zadawanie pytań związanych z umową o świadczenie usług lub umową sprzedaży oraz za odpowiadanie na nie; prawo dostawcy usług telekomunikacyjnych do pobierania opłat za połączenia pozostaje nienaruszone.
Poprawka  166 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz jest czytelne. Oświadczenie gwarancyjne zawiera:	2. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane prostym i zrozumiałym językiem, jest czytelne oraz sporządzane w takim samym rozmiarze czcionki. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane w tym samym języku co umowa. Oświadczenie gwarancyjne zawiera:
Poprawka  167 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 – ustęp 2 – litery a), b) i c)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
a) określenie praw konsumenta, przewidzianych w art. 26, oraz wyraźne stwierdzenie, że prawa te są niezależne od gwarancji handlowej,	a) określenie praw konsumenta na mocy art. 26 i 28 oraz obowiązujących przepisów krajowych, a także wyraźne stwierdzenie, że prawa te są niezależne od gwarancji handlowej,
b) treść gwarancji handlowej oraz warunki reklamacji, w szczególności czas trwania, zakres terytorialny oraz nazwę i adres gwaranta,	b) treść gwarancji handlowej oraz warunki reklamacji, w szczególności czas trwania, zakres terytorialny oraz nazwę i adres gwaranta,
c) bez uszczerbku dla art. 32 i 35 oraz załącznika III ust. 1) lit. j), w stosownych przypadkach, stwierdzenie, że gwarancja handlowa nie może być przeniesiona na późniejszego nabywcę.	c) informację, że gwarancja handlowa może być przeniesiona na późniejszego nabywcę.
Poprawka  168 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Na żądanie konsumenta przedsiębiorca udostępnia oświadczenie gwarancyjne na trwałym nośniku.	3. Przedsiębiorca udostępnia oświadczenie gwarancyjne na trwałym nośniku oraz na żądanie konsumenta – również na papierze.
Poprawka  169 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do postanowień umownych sformułowanych uprzednio przez przedsiębiorcę albo osobę trzecią, na które konsument zgodził się nie mając wpływu na ich treść, w szczególności jeżeli takie postanowienia umowne są częścią uprzednio ustalonego wzorca umowy.	1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do postanowień umownych sformułowanych uprzednio przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią, które nie zostały wynegocjowane indywidualnie. Postanowienie w każdym przypadku uznaje się za niewynegocjowane indywidualnie, jeżeli zostało sporządzone wcześniej, w związku z czym konsument nie miał możliwości wpływu na jego treść, w szczególności jeżeli takie postanowienie umowne jest elementem uprzednio ustalonego wzorca umowy.
Poprawka  170 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Fakt, że konsument miał możliwość wpływu na treść niektórych aspektów postanowienia umownego lub na treść jednego szczególnego postanowienia umownego, nie wyłącza stosowania niniejszego rozdziału do innych postanowień umownych, będących częścią umowy.	2. Fakt, że treść niektórych aspektów postanowienia umownego lub że jedno szczególne postanowienie umowne zostało wynegocjowane indywidualnie, nie wyłącza stosowania niniejszego rozdziału do innych postanowień umownych, będących częścią umowy.
Poprawka  171 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do postanowień umownych odzwierciedlających obowiązujące przepisy ustawowe lub wykonawcze, zgodne z prawem wspólnotowym oraz postanowienia lub zasady konwencji międzynarodowych, których stroną jest Wspólnota lub państwo członkowskie.	3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do postanowień umownych odzwierciedlających przepisy ustawowe, wykonawcze lub dotyczące porządku publicznego, zgodne z prawem Unii oraz postanowienia lub zasady konwencji międzynarodowych, których stroną jest Unia lub państwo członkowskie.
Poprawka  172 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 30a
	Stopień harmonizacji
	W przypadku braku odmiennych postanowień państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do swego prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały określone w niniejszym rozdziale; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  173 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Postanowienia umowne są sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz są czytelne.	1. Wszystkie postanowienia umowne są wyrażone w sposób jasny i zrozumiały. Postanowienia umowne w formie pisemnej są zawsze sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz są czytelne.
Poprawka  174 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 – ustęp 4
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie powstrzymują się od wprowadzenia wszelkich wymogów w zakresie formy wyrażania postanowień umownych lub udostępnienia ich konsumentowi.	4. Państwa członkowskie powstrzymują się od wprowadzania wszelkich wymogów w zakresie prezentacji postanowień umownych, z wyjątkiem wymogów graficznych odnoszących się do osób niepełnosprawnych, towarów lub usług, które mogą przedstawiać szczególne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta lub osób trzecich, oraz szczególnych towarów lub usług, co do których dowiedziono, że przynoszą one szkodę konsumentom.
Poprawka  175 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Nie naruszając przepisów art. 34 i 38, nieuczciwość danego postanowienia umownego jest oceniana z uwzględnieniem charakteru produktów będących przedmiotem umowy i z odniesieniem, w momencie zawarcia umowy, do wszelkich okoliczności związanych z zawarciem umowy oraz do innych postanowień tej umowy lub innej umowy, od której ta jest zależna. Przy ocenie uczciwego charakteru postanowienia umownego właściwy organ krajowy bierze pod uwagę sposób sporządzenia umowy przez przedsiębiorcę i poinformowania o niej konsumenta zgodnie z art. 31.	2. Nie naruszając przepisów art. 34 i 38, nieuczciwość danego postanowienia umownego jest oceniana z uwzględnieniem charakteru produktów będących przedmiotem umowy i z odniesieniem, w momencie zawarcia umowy, do wszelkich okoliczności związanych z zawarciem umowy oraz do innych postanowień tej umowy lub innej umowy, od której ta jest zależna.
Poprawka  176 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Dokonując oceny uczciwego charakteru postanowienia umownego właściwy organ krajowy bierze również pod uwagę sposób sporządzenia umowy przez przedsiębiorcę i poinformowania o niej konsumenta zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2. Określony przez przedsiębiorcę warunek naruszający obowiązek przejrzystości przewidziany w art. 31 ust. 1 i 2 może z tego tylko powodu zostać uznany za nieuczciwy.
Poprawka  177 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do oceny głównego przedmiotu umowy ani adekwatności wynagrodzenia należnego za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni przestrzega art. 31.	3. Ustępy 1, 2 i 2a niniejszego artykułu nie mają zastosowania do oceny głównego przedmiotu umowy ani adekwatności wynagrodzenia należnego za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni przestrzega art. 31 ust. 1, 2 i 3.
Poprawka  178 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 33
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Jeśli sprzedawca twierdzi, że postanowienia umowne zostały wynegocjowane indywidualnie, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim.	Jeśli przedsiębiorca twierdzi, że postanowienia umowne zostały wynegocjowane indywidualnie lub że postanowienie umowne jest zgodne z wymogiem przejrzystości określonym w art. 31 ust 1 i ust. 2, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim.
Poprawka  179 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 34
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	1. Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach.
	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć w prawie krajowym dodatkowe postanowienia umowne uznawane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o postanowieniach umownych, o których mowa w ust. 1. Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka  180 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 35
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	1. Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32.
	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć w prawie krajowym dodatkowe postanowienia umowne uznawane za postanowienia, co do których istnieje domniemanie nieuczciwości. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o postanowieniach umownych, o których mowa w ust. 1. Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka  181 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 37
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Nieuczciwe postanowienia umowne nie są wiążące dla konsumenta. Umowa nadal obowiązuje strony, jeżeli może pozostać wiążąca po wyłączeniu postanowień nieuczciwych.	Nieuczciwe postanowienia umowne w rozumieniu niniejszej dyrektywy nie są wiążące dla konsumenta zgodnie z prawem krajowym. Umowa nadal obowiązuje strony, jeżeli może pozostać wiążąca po wyłączeniu postanowień nieuczciwych.
Poprawka  182 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Zarówno w interesie konsumentów, jak i konkurentów państwa członkowskie zapewniają odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie stałemu stosowaniu nieuczciwych postanowień w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami.	1. Zarówno w interesie konsumentów, jak i konkurentów państwa członkowskie zapewniają odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie stosowaniu nieuczciwych postanowień w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami.
Poprawka  183 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 – ustęp 3
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
3. Państwa członkowskie umożliwiają sądom lub organom administracyjnym stosowanie odpowiednich i skutecznych środków w celu zapobieżenia dalszemu stosowaniu przez przedsiębiorcę postanowień uznanych za nieuczciwe.	3. Państwa członkowskie umożliwiają sądom lub organom administracyjnym stosowanie odpowiednich i skutecznych środków w celu zapobieżenia stosowaniu przez przedsiębiorcę postanowień uznanych za nieuczciwe.
Poprawka  184 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 39	skreślony
Przegląd postanowień z załączników 2 i 3
1. Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję o postanowieniach, które zostały uznane za nieuczciwe przez właściwe organy krajowe, a które uważają one za istotne z punktu widzenia dokonania zmiany niniejszej dyrektywy, jak przewidziano w ust. 2.
2. Na podstawie zawiadomień otrzymanych na mocy ust. 1 Komisja zmienia załączniki II i III. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
Poprawka  185 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 40
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 40 Komitet	skreślony
1. Komisję wspomaga Komitet ds. Nieuczciwych Postanowień w Umowach Konsumenckich (zwany dalej „Komitetem”).
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.
Poprawka  186 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 41 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby istniały odpowiednie i skuteczne środki zapewniające przestrzeganie niniejszej dyrektywy.	1. Państwa członkowskie i Komisja dopilnowują, aby istniały odpowiednie i skuteczne środki zapewniające przestrzeganie praw konsumentów zagwarantowanych w niniejszej dyrektywie.
Poprawka  187 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 44
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie podejmują właściwe środki w celu poinformowania konsumentów o przepisach krajowych transponujących niniejszą dyrektywę oraz, w stosownych przypadkach, zachęcają przedsiębiorców i twórców kodeksów do informowania konsumentów o swoich kodeksach postępowania.	Państwa członkowskie i Komisja podejmują właściwe środki w celu poinformowania konsumentów i przedsiębiorców, zwłaszcza za pośrednictwem narzędzi technologii informacji i komunikacji oraz mediów publicznych, o przepisach krajowych transponujących niniejszą dyrektywę oraz, w stosownych przypadkach, zachęcają przedsiębiorców i twórców kodeksów do informowania konsumentów o swoich kodeksach postępowania.
Poprawka  188 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 45
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach niezamówionych dostaw produktu, jak zakazano w art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. Brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.	Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach niezamówionych dostaw towarów lub usług zakazanych na mocy art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. W takich przypadkach brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.
Poprawka  189 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.	skreślony
Poprawka  190 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 46a Obowiązek zgłaszania i wzajemna ocena
	1. Państwa członkowskie sporządzają do [koniec okresu transpozycji], a następnie co trzy lata sprawozdanie zawierające następujące informacje:
	a) treść wszelkich dodatkowych wymogów w zakresie informacji przed zawarciem umowy, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 9 ust. 3b i 3c;
	b) treść wszelkich odmiennych przepisów krajowych, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 12 ust. 4 i art. 13 ust. 2;
	c) treść wszelkich odmiennych przepisów krajowych, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 22 ust. 2a;
	d) treść wszelkich odmiennych przepisów krajowych, które państwa członkowskie przyjmują lub utrzymują w mocy zgodnie z art. 26 ust. 5b i art. 28 ust. 5a;
	e) treść wszelkich dodatkowych postanowień umownych, które państwa członkowskie uznają za nieuczciwe w każdych okolicznościach zgodnie z art. 34 ust. 1a;
	(e) treść wszelkich dodatkowych postanowień umownych, które państwa członkowskie uznają za postanowienia, co do których istnieje domniemanie nieuczciwości, zgodnie z art. 35 ust. 1a;
	f) treść wszelkich decyzji o podstawowym znaczeniu – wraz z odpowiednim uzasadnieniem – przyjętych przez sądy, organy rozstrzygania sporów lub właściwe organy administracyjne państw członkowskich w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.
	2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, przedkładane jest Komisji. W przypadku informacji, o których mowa w ust. 1 lit. a)-e), państwa członkowskie wyjaśniają, dlaczego odmienne przepisy krajowe są właściwe i proporcjonalne w kontekście osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy.
	3. Komisja dba o to, aby informacje, o których mowa w ust. 1 lit. d) i e), były łatwo dostępne dla konsumentów i przedsiębiorców, między innymi na specjalnej stronie internetowej stworzonej i utrzymywanej przez Komisję.
	4. Komisja przesyła sprawozdania określone w ust. 1 pozostałym państwom członkowskim i Parlamentowi Europejskiemu, którzy przedkładają uwagi na temat każdego sprawozdania w ciągu sześciu miesięcy od jego otrzymania. W tym samym terminie Komisja przeprowadza konsultacje w sprawie sprawozdań z zainteresowanymi podmiotami.
Poprawka  191 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 b (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 46b Sprawozdania podmiotów ochrony konsumentów
	Osoby lub organizacje, które zgodnie z przepisami krajowymi mają uzasadniony interes w ochronie konsumentów w rozumieniu art. 38 ust. 2, powiadamiają Komisję o wynikach swojej oceny stosowania niniejszej dyrektywy w sprawie praw konsumentów i jej skutkach oraz funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Poprawka  192 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 46 c (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 46c Przegląd
	Uwzględniając informacje uzyskane zgodnie z art. 46a ust. 4 i art. 46b, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie najpóźniej do dnia [rok po upływie terminu transpozycji], a następnie co trzy lata sprawozdanie na temat stosowania niniejszej dyrektywy. W stosownych przypadkach do sprawozdania załączone zostają wnioski ustawodawcze w sprawie dostosowania niniejszej dyrektywy do zmian zachodzących w dziedzinie praw konsumenta.
Poprawka  193 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł -47 (nowy) Dyrektywa 2002/65/WE
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka   Artykuł -47 Zmiana dyrektywy 2002/65/WE     Artykuł 2 lit. a) dyrektywy 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotyczącej sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość1 otrzymuje brzmienie:   „a) „umowa zawierana na odległość” oznacza każdą umowę dostawy towaru lub umowę o świadczenie usługi, zawartą między przedsiębiorcą i konsumentem w ramach zorganizowanego systemu sprzedaży lub świadczenia usług na odległość, przy czym przedsiębiorca i konsument nie są osobiście jednocześnie obecni przy zawarciu umowy, lecz korzystają wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;”.   ____________________ 1 Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 16.
Poprawka  194 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 47 – ustęp 1
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Tracą moc dyrektywy 85/577/EWG, 93/13/EWG i 97/7/WE oraz dyrektywa 1999/44/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IV.	Z dniem [data transpozycji] tracą moc dyrektywy 85/577/EWG, 93/13/EWG i 97/7/WE oraz dyrektywa 1999/44/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IV.
Poprawka  195 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 48
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
Art. 48 Przegląd	skreślony
Komisja dokonuje przeglądu dyrektywy i składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż [wprowadzić tę samą datę jak w art. 46 ust. 1 akapit drugi + pięć lat].
Jeśli będzie to konieczne, Komisja będzie przedkładać wnioski legislacyjne w celu dostosowania dyrektywy do zmian zachodzących w tej dziedzinie. Komisja może zwrócić się do państw członkowskich z prośbą o udzielenie informacji.
(Zob. poprawka do art. 46 c)
Poprawka  196 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 48 a (nowy)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 48a
	Komisja przeanalizuje możliwość przyjęcia wniosku w sprawie rozporządzenia dotyczącego umów zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, z którego wyłączone byłyby usługi transportowe i zdrowotne.
Poprawka  197 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – część A
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
A. Informacje, które należy przekazać wraz z formularzem odstąpienia	A. Wzór pouczenia o odstąpieniu
1. Nazwa, adres pocztowy i adres e-mail przedsiębiorcy, któremu należy przesłać formularz odstąpienia.	Prawo odstąpienia od umowy
2. Informacja o prawie konsumenta do odstąpienia od umowy oraz o tym, że z prawa tego można skorzystać, przesyłając poniższy formularz odstąpienia na trwałym nośniku do przedsiębiorcy, o którym mowa w pkt 1:	Konsument ma prawo odstąpienia od umowy w ciągu czternastu dni kalendarzowych bez podania powodów w formie zapisanej na trwałym nośniku [lub – jeżeli towar zostanie przekazany konsumentowi przed upływem tego terminu – przez odesłanie towaru].
a) w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa w ciągu czternastu dni od podpisania formularza zamówienia;	Okres odstąpienia rozpoczyna się [w momencie otrzymania zamówionych towarów] (1). Przy obliczaniu okresu odstąpienia nie uwzględnia się dnia [otrzymania towarów](2). Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym.
	Do zachowania terminu odstąpienia wystarczające jest terminowe wysłanie oświadczenia o odstąpieniu lub odesłanie towaru. Musi istnieć możliwość udowodnienia (na przykład w formie potwierdzenia odbioru), że oświadczenie o odstąpieniu zostało wysłane lub towary odesłane przed upływem okresu odstąpienia.
b) w przypadku umów sprzedaży zawieranych na odległość w ciągu czternastu dni od wejścia konsumenta lub osoby trzeciej, innej niż przewoźnik i wskazanej przez konsumenta, w faktyczne posiadanie towarów;	Oświadczenie o odstąpieniu na trwałym nośniku (np. w formie listu przesłanego pocztą)(3) należy przekazać:(4). Można w tym celu wykorzystać załączony formularz; nie jest to jednak wymagane.
c) w przypadku umów o świadczenie usług, zawieranych na odległość:	Skutki odstąpienia
- w ciągu czternastu dni od zawarcia umowy, w przypadku gdy konsument nie udzielił wcześniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie wykonania umowy przed końcem tego okresu czternastodniowego;	Aby odstąpienie od umowy było skuteczne, konsument jest zobowiązany do odesłania otrzymanych towarów na [koszt przedsiębiorcy](5) w terminie czternastu dni od wysłania oświadczenia o odstąpieniu. Bieg terminu zwrotu rozpoczyna się w momencie otrzymania przez przedsiębiorcę oświadczenia konsumenta o odstąpieniu lub otrzymania towarów. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym.
- w ciągu okresu kończącego się w momencie rozpoczęcia wykonania umowy, w przypadku gdy konsument udzielił wcześniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie wykonania umowy przed końcem tego okresu czternastodniowego.	Jeżeli konsument nie może odesłać otrzymanych towarów w ich pierwotnym stanie , odpowiada on za zmniejszenie wartości towarów. Powyższe ma zastosowanie jedynie wtedy, gdy zmniejszenie wartości towarów wynika z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument może uniknąć pogorszenia stanu towarów, jeżeli nie zacznie ich używać jak swojej własności i zaniecha wszelkich działań mających wpływ na ich wartość.
3. W przypadku umów sprzedaży, informacja dla konsumenta o terminach i sposobach odesłania towarów przedsiębiorcy oraz o warunkach zwrotu kosztów zgodnie z art. 16 i 17 ust. 2.	W przypadku skutecznego odstąpienia od umowy przedsiębiorca jest zobowiązany do zwrotu w ciągu czternastu dni każdej sumy otrzymanej od konsumenta. Bieg terminu zwrotu rozpoczyna się w momencie otrzymania przez przedsiębiorcę oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym.
4. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet, informacja o tym, że konsument może wypełnić i przesłać standardowy formularz odstąpienia za pośrednictwem strony internetowej przedsiębiorcy i że otrzyma niezwłocznie od przedsiębiorcy potwierdzenie otrzymania informacji o odstąpieniu za pośrednictwem poczty elektronicznej.	Przedsiębiorca może uzależnić zwrot sumy od otrzymania towarów.
5. Informacja o tym, że konsument może skorzystać z formularza odstąpienia zawartego w części B.	Wskazówki:
	(1) W poniższych szczególnych przypadkach tekst w nawiasach brzmi następująco:
	w przypadku umów zawieranych na odległość lub umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących świadczenia usług: „od dnia zawarcia umowy lub w dniu otrzymania przez konsumenta egzemplarza podpisanej umowy na trwałym nośniku, jeżeli konsument otrzymał egzemplarz podpisanej umowy w innym dniu niż w dniu zawarcia umowy”.
	(2) W poniższych szczególnych przypadkach tekst w nawiasach brzmi następująco: w przypadku umów zawieranych na odległość lub umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących świadczenia usług: „zawarcia umowy lub dnia otrzymania przez konsumenta egzemplarza podpisanej umowy na trwałym nośniku, jeżeli konsument otrzymał egzemplarz podpisanej umowy w innym dniu niż w dniu zawarcia umowy”.
	(3) W przypadku umów zawieranych na odległość wpisuje się dodatkowo następujący tekst: a) jeżeli przedsiębiorca zezwala konsumentowi na odstąpienie od umowy drogą elektroniczną: „lub e-mailem”; b) jeżeli przedsiębiorca zezwala konsumentowi na elektroniczne wypełnienie wzoru formularza odstąpienia na stronie internetowej: „lub wypełnić na stronie internetowej przedsiębiorcy”.
	4) Należy wpisać: tożsamość i adres siedziby przedsiębiorcy. W przypadku umów zawieranych na odległość należy dodatkowo podać: adres e-mail i/lub adres internetowy przedsiębiorcy, które konsument może wykorzystać do powiadomienia o odstąpieniu od umowy.
	(5) Jeżeli cena odsyłanych towarów nie przekracza 40 EUR, tekst w nawiasach brzmi następująco: „na koszt konsumenta”.
Poprawka  198 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – część B
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
(formularz ten należy wypełnić i odesłać tylko w przypadku chęci odstąpienia od umowy)
Adresat:	Adresat: (tożsamość, adres siedziby i ewentualnie adres e-mail przedsiębiorcy)(*)
Ja/My* niniejszym informuję/informujemy* o moim/naszym* odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów*/o świadczenie następującej usługi*	Ja/My** niniejszym informuję/informujemy** o moim/naszym** odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów**/o świadczenie następującej usługi**
Data zamówienia*/odbioru*	Data zamówienia (***):
Imię i nazwisko/Nazwa konsumenta(-ów)	Imię(imiona) i nazwisko(-a)/Nazwa(-y) konsumenta(-ów) (***):
Adres konsumenta(-ów)	Adres(-y) konsumenta(-ów) (***):
Podpis konsumenta(-ów) (tylko jeżeli formularz jest przesyłany na piśmie)	Podpis(-y) konsumenta(-ów) (tylko jeżeli formularz jest przesyłany w formie papierowej) (***):
Data	Data (***):
*Niepotrzebne skreślić.	(*) Wypełnia przedsiębiorca przed przekazaniem formularza konsumentowi.
	(**) Niepotrzebne skreślić.
	(***) Wypełnia(-ją) konsument(-ci).
Poprawka  199 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – ustęp 1 – litera a a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności przedsiębiorcy za zniszczenie własności konsumenta, spowodowane celowo lub w wyniku poważnego zaniedbania poprzez działanie lub zaniechanie ze strony przedsiębiorcy;
Poprawka  200 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II – ustęp 1 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) ograniczenie zobowiązania przedsiębiorcy do przestrzegania zobowiązań podjętych przez jego pośredników lub uzależnianie jego zobowiązań od określonego warunku, którego spełnienie zależy wyłącznie od przedsiębiorcy;	Nie dotyczy wersji polskiej
Poprawka  201 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II – ustęp 1 – litera c a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) nadanie jurysdykcji wyłącznej dla rozstrzygania wszystkich sporów prawnych wynikających z umowy sądowi właściwemu dla miejsca siedziby przedsiębiorcy, chyba że wybrany sąd jest również sądem miejsca zamieszkania konsumenta;
Poprawka  202 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera a a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) związanie konsumenta obowiązkiem podlegającym warunkowi, którego spełnienie zależy wyłącznie od zamiaru przedsiębiorcy;
Poprawka  203 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera c a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) wymaganie od konsumenta nabycia dodatkowych towarów lub usług, których nie wykazano w cenie umowy głównej;
Poprawka  204 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera c b) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	cb) stosowanie kosztów nieprzewidzianych, jak kary za naruszenie postanowień umownych, jeżeli są wyraźnie niewspółmierne do kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę w wyniku naruszenia postanowień;
Poprawka  205 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera d a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	da) wyłączanie lub ograniczanie prawa konsumenta do zalecania stronie trzeciej zawarcia umowy między nim lub przedsiębiorcą albo zezwalania na jej zawarcie i/lub podjęcia kroków, które mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy między konsumentem a przedsiębiorcą lub ułatwienie takiego zawarcia umowy;
Uzasadnienie
Każdy konsument ma prawo zwrócić się do osoby trzeciej i upoważnić ją do zawarcia umowy pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą lub podejmować działania zmierzające do zawarcia takiej umowy lub ułatwiające zawarcie takiej umowy. Każde postanowienie uniemożliwiające lub utrudniające korzystanie z tego prawa należy uznać za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach.
Poprawka  206 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera e)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
e) uprawnienie przedsiębiorcy do rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony bez rozsądnego terminu wypowiedzenia, z wyjątkiem przypadków poważnego naruszenia umowy przez konsumenta;	e) uprawnienie przedsiębiorcy do rozwiązania stosunku umownego zawartego na czas nieokreślony bez właściwego powiadomienia, chyba że istnieją ku temu poważne podstawy; nie ma to wpływu na warunki zawarte w umowach o świadczenie usług finansowych, w odniesieniu do których istnieje uzasadniona przyczyna, pod warunkiem że usługodawca zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia o tym drugiej strony umowy;
Poprawka  207 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera g)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
g) umożliwienie przedsiębiorcy podwyższenia ceny określonej w momencie zawarcia umowy, bez przyznania konsumentowi prawa do rozwiązania umowy;	g) zakładanie, że cena towarów lub innych dóbr ma zostać określona w momencie dostawy lub dostarczenia lub umożliwianie przedsiębiorcy podwyższenia ceny określonej w momencie zawarcia umowy, bez przyznania konsumentowi prawa do rozwiązania umowy, w przypadku gdy podwyższona cena w porównaniu do ceny ustalonej w momencie zawarcia umowy jest zbyt wysoka; nie ma to wpływu na warunki indeksacji cen, o ile są one zgodne z prawem, pod warunkiem że zostanie jasno przedstawiona metoda, według której następują zmiany cen;
Poprawka  208 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera k)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
k) umożliwienie przedsiębiorcy jednostronnej zmiany postanowień umownych, w tym charakterystyki produktu lub usługi;	k) umożliwienie przedsiębiorcy jednostronnej zmiany postanowień umownych, w tym charakterystyki produktu lub usługi, bez uzasadnionego powodu wymienionego w umowie; nie ma to wpływu na warunki, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do zmiany stopy procentowej płaconej przez konsumenta lub jemu należnej albo zmiany wysokości opłat za inne usługi finansowe bez wcześniejszego powiadomienia, o ile istnieje uzasadniona przyczyna takiego postępowania, pod warunkiem że dostawca usług jest zobowiązany do jak najszybszego powiadomienia o tym konsumenta, który uzyska prawo do rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym; podobnie nie ma to wpływu na postanowienia, na mocy których przedsiębiorca zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieokreślony, pod warunkiem że jest on zobowiązany do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania stosunku umownego;
Poprawka  209 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera l a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	la) umożliwienie przedsiębiorcy– w przypadku niedostępności tego, co zostało zamówione – dostarczenia odpowiednika bez wyraźnego poinformowania konsumenta o takiej możliwości oraz o fakcie, że przedsiębiorca musi ponieść koszty zwrócenia tego, co otrzymał konsument na mocy zawartej umowy, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy.
Poprawka  210 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 2
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
2. Pkt 1 lit. e) nie stosuje się do postanowień, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do jednostronnego rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony, bez okresu wypowiedzenia, pod warunkiem że dostawca zobowiązany jest do niezwłocznego zawiadomienia o tym drugiej strony lub stron umowy.	skreślony
Poprawka  211 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 3 – litera c a) (nowa)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) umów w sprawie zorganizowanych podróży, regulowanych dyrektywą 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek.
Poprawka  212 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – wprowadzenie
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
4. Pkt 1 lit. k) nie stosuje się do	4. Pkt 1 lit. e), g) i k) nie stosuje się do
Poprawka  213 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera a)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
a) postanowień, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do zmiany stopy procentowej płaconej przez konsumenta lub jemu należnej albo zmiany wysokości opłat za inne usługi finansowe bez wcześniejszego powiadomienia, o ile istnieje uzasadniona przyczyna takiego postępowania, pod warunkiem że dostawca usług jest zobowiązany do jak najszybszego powiadomienia o tym drugiej strony umowy, która uzyska prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy;	skreślona
Poprawka  214 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera b)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
b) transakcji w obrocie papierami wartościowymi, instrumentami finansowymi lub innymi produktami lub usługami, jeżeli cena związana jest ze zmianami notowań giełdowych, indeksu lub kursu rynku finansowego, nad którymi przedsiębiorca nie ma kontroli;	skreślona
Poprawka  215 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera d)
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka
d) postanowień, na mocy których przedsiębiorca zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieoznaczony, pod warunkiem że jest on zobowiązany do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania umowy.	skreślona

• [1]  Dz.U. C 317 z 23.12.2009, s. 54.
• [2]  Dz.U. C 200 z 25.8.2009, s. 76.
• [3] 
• [4]  
• [5]  
• [6]  
• [7]  

UZASADNIENIE

Wniosek Komisji i jego cele

Wniosek Komisji Europejskiej dotyczący dyrektywy w sprawie praw konsumentów łączy w jeden instrument legislacyjny cztery obowiązujące wspólnotowe akty prawne[1]. Wniosek powstał w wyniku przeglądu prawa konsumenckiego, który rozpoczął się w 2004 r. i którego celem było uproszczenie i uzupełnienie istniejących ram prawnych dotyczących ochrony konsumentów. Został przedstawiony w dniu 8 października 2008 r. bezpośrednio po zakończeniu procesu konsultacji i ocenie skutków; przewiduje w odniesieniu do nowej dyrektywy stosowanie zasady „pełnej harmonizacji”.

Dwojaki cel wniosku polega na zagwarantowaniu, że konsumenci we wszystkich 27 państwach członkowskich UE będą mogli być pewni wysokiego poziomu ochrony w UE oraz że wszystkie przedsiębiorstwa, niezależnie od ich wielkości, będą miały możliwość dostarczania towarów i świadczenia usług konsumentom w 27 państwach członkowskich Unii bez zbędnych przeszkód prawnych. W rezolucji dotyczącej zielonej księgi w sprawie przeglądu dorobku wspólnotowego w dziedzinie ochrony konsumentów[2] Parlament Europejski potwierdził dwa cele dotyczące zwiększenia zaufania konsumentów i zmniejszenia niechęci przedsiębiorstw do sprzedaży transgranicznej.

Znaczną przeszkodą dla konsumentów i przedsiębiorstw w uzyskaniu zaufania do zakupów transgranicznych jest segmentacja przepisów prawnych. Konsumenci często skarżą się, że nie mają możliwości pełnego korzystania z dobrodziejstw jednolitego rynku (zwłaszcza w przypadku zakupów on-line), ponieważ przedsiębiorcy, którzy działają z terenu jednego państwa członkowskiego, często nie są skłonni do przestrzegania innych przepisów, gdy wchodzą na nowy rynek[3], a ponadto nie chcą ponosić ryzyka w postaci bycia pozwanym do sądu w innym państwie członkowskim. Ta sytuacja może się jeszcze pogorszyć wraz z wdrożeniem rozporządzeń Bruksela I i Rzym I oraz wynikających z nich decyzji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [4], które prawdopodobnie mogą jeszcze bardziej utrudnić warunki transgranicznej sprzedaży towarów w państwach członkowskich UE.

Chociaż większość członków Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów przyznaje, że należy rozwiązać problem segmentacji przepisów prawnych, ogólny pogląd jest taki, że zważywszy na charakter i zakres wniosku, pełna harmonizacja proponowana przez Komisję Europejską nie jest wykonalna na obecnym etapie. Jak wynika z rezolucji Parlamentu Europejskiego dotyczącej zielonej księgi w sprawie przeglądu dorobku wspólnotowego w dziedzinie ochrony konsumentów oraz z dokumentu roboczego komisji IMCO z 2009 r.[5], członkowie komisji woleliby podejście polegające na ukierunkowanej pełnej harmonizacji, tzn. pełnej harmonizacji ograniczonej do określonych aspektów niektórych umów, ale z zachowaniem wysokiego poziomu ochrony konsumentów.

Projekt sprawozdania

Na tej podstawie sprawozdawca proponuje zmianę zakresu stosowania: obok szeregu wyjątków sektorowych dyrektywa będzie w dużej mierze ograniczać się do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, a więc dotyczących najważniejszej części transakcji transgranicznych.

W tym celu konieczna jest również zmiana struktury wniosku. Obok definicji zawartych w rozdziale I ukierunkowanej pełnej harmonizacji zgodnie z rozdziałem III podlegałyby postanowienia dotyczące informacji udzielanych konsumentowi oraz prawo odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa. Z kolei zakresem minimalnej harmonizacji objęte są informacje udzielane konsumentowi w odniesieniu do umów zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa. Zasada ukierunkowanej pełnej harmonizacji ma również zastosowanie do postanowień rozdziału V, natomiast rozdział IV nadal objęty byłby minimalną harmonizacją. Sprawozdawca uwzględnił jednak zastrzeżenia wielu posłów, wprowadzając w szeregu artykułów „klauzule elastyczności”, które powinny umożliwić krajowym organom ustawodawczym ewentualne utrzymanie istniejącego w danym państwie wyższego poziomu ochrony konsumentów.

Definicje zawarte w art. 2 ustalają zakres zastosowania wniosku w sprawie dyrektywy jako całości, jak również zakres jego poszczególnych rozdziałów i postanowień. To, czy dana umowa podlega zharmonizowanym zasadom, zależy w dużym stopniu od sformułowania definicji. Z prawnego punktu widzenia niektóre definicje są niezadowalające. Sprawozdawca proponuje zatem zmiany, które są zgodne z definicjami zawartymi w projekcie wspólnych ram odniesienia. Ponadto dodano definicje „umowy mieszanej” i „umowy powiązanej”. W celu osiągnięcia większej spójności między obowiązującymi dyrektywami należy również w dyrektywie 2002/65/WE dostosować definicję umowy zawieranej na odległość. Wyjaśniono nieprzejrzysty opis zakresu stosowania wniosku w sprawie dyrektywy zawarty w art. 3. W art. 4 wprowadzono zasadę ukierunkowanej pełnej harmonizacji, a na mocy art. 46a zobowiązano państwa członkowskie do powiadamiania Komisji o treści odmiennych przepisów krajowych.

Rozdział III dotyczy jedynie informacji udzielanych konsumentowi oraz prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa. Artykuł 9 ust. 1 wprowadza przepis obligujący przedsiębiorcę do udzielania konsumentowi w stosownym czasie i w jasny i zrozumiały sposób informacji zanim konsument zostanie związany umową na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa. Wydaje się to wskazane dlatego, że obok obowiązującego wykazu w ust. 1, w poszczególnych przypadkach w celu ochrony konsumenta konieczne mogą być odrębne wymogi dotyczące udzielania wskazówek lub ostrzeżeń. Ponadto sprawozdawca proponuje wprowadzenie nowego wymogu w zakresie informowania, obejmującego adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności oraz numer telefonu i faxu przedsiębiorcy, a także jego adres e-mail, aby konsument miał możliwość szybkiego i skutecznego komunikowania się z przedsiębiorcą. Jeśli chodzi o prawo odstąpienia, przedsiębiorca powinien mieć możliwość skorzystania z wzoru pouczenia o odstąpieniu oraz wzoru formularza odstąpienia, które sprawozdawca proponuje w załączniku I (A i B). Należy ponadto podkreślić, że na mocy art. 9 ciężar dowodu wypełnienia wymogów w zakresie informacji powinien spoczywać na przedsiębiorcy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 informacje przewidziane w art. 9 powinny być udzielane konsumentowi na trwałym nośniku, na ile wydaje się to właściwe z uwagi na charakter umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa. Konsument może w każdym przypadku zażądać informacji na papierze. Artykuł 11 przewiduje również jaśniejsze zasady określania warunków, w jakich konsumenci powinni być związani umową zawieraną na odległość dotyczącą świadczenia usług, zwłaszcza w przypadku umów zawieranych przez Internet lub telefon. W przypadku nieudzielenia informacji o prawie odstąpienia zgodnie z art. 13 ust. 1 okres odstąpienia zostałby przedłużony do jednego roku, przy czym państwa członkowskie miałyby na mocy art. 13 ust. 2 możliwość utrzymania w mocy istniejących krajowych przepisów przewidujących dłuższy okres upływu okresu odstąpienia.

Kolejne zmiany służące zwiększeniu ochrony konsumenta przewidziano w art. 16 i 17. Zgodnie z art. 16 ust. 1 przedsiębiorca powinien być zobowiązany do zwrotu wszelkich płatności dokonanych przez konsumenta już po czternastu dniach od otrzymania powiadomienia o odstąpieniu. Ponadto w art. 17 ust. 1 sprawozdawca proponuje, aby konsument nie pokrywał bezpośrednich kosztów zwrotu towaru również wtedy, gdy cena zwracanego towaru przekracza 40 EUR.

W opinii sprawozdawcy również rozdziały IV i V, których treść ściśle odpowiada wcześniejszym dyrektywom, powinny podlegać zasadzie ukierunkowanej pełnej harmonizacji. Proponuje on jednak wprowadzenie w niektórych postanowieniach „klauzuli elastyczności”, które powinny umożliwić zachowanie większej elastyczności na szczeblu państw członkowskich.

W art. 22 dotyczącym dostawy sprawozdawca proponuje, aby w przypadku gdy strony nie uzgodniły daty dostawy, przedsiębiorca dostarczał towary możliwie najszybciej i nie później niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. Jeżeli przedsiębiorca nie spełnił obowiązku dotyczącego dostawy, konsument jest uprawniony do rozwiązania umowy, chyba że towary zostaną dostarczone w nowym, ustalonym przez konsumenta terminie, nieprzekraczającym siedmiu dni. O nowym terminie konsument z wyprzedzeniem powiadamia przedsiębiorcę na piśmie, określając nowy termin dostawy i informując go o swoim zamiarze rozwiązania umowy, jeżeli dostawa nie nastąpi przed upływem nowego terminu dostawy.

Główny przepis tego rozdziału zawarto w art. 26 dotyczącym środków usuwania niezgodności z umową. Sprawozdawca proponuje zasadniczo pewną hierarchię środków zaradczych, przy czym państwa członkowskie powinny zachować możliwość odejścia od nich, w przypadku gdy działania takie są konieczne i zgodne z zasadami proporcjonalności i skuteczności. Dzięki takiej strukturze, np. Zjednoczone Królestwo może nadal stosować przepis „right to reject” w jego obecnej formie. Według hierarchii w pierwszej kolejności konsument powinien mieć prawo do przywrócenia zgodności towaru z umową przez naprawę lub wymianę. W następnej kolejności może zażądać stosownego obniżenia ceny lub rozwiązania umowy sprzedaży. Ponadto sprawozdawca proponuje ponowne wprowadzenie niektórych przepisów z istniejących dyrektyw. Zaliczają się do nich między innymi art. 26 ust. 5a, który, aby zapobiec nadużyciom, wyklucza rozwiązanie umowy sprzedaży w przypadku niewielkiej niezgodności, oraz art. 27a regulujący prawo do roszczeń zwrotnych. W art. 28 regulującym terminy i ciężar dowodu należy skreślić wymóg zgłaszania przedsiębiorcy niezgodności, przez co przepis ten stanie się bardziej przyjazny dla konsumenta. Ponadto również w tym przypadku państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów zapewniających konsumentom wyższy poziom ochrony. Dzięki temu uzupełnieniu, np. we Francji może zostać utrzymany w obecnej formie przepis dotyczący „vices cachés”.

W odniesieniu do zakresu stosowania rozdziału V sprawozdawca proponuje w art. 30 stosowanie tego rozdziału do poszczególnych postanowień umownych, które nie były negocjowane osobno. W związku z art. 32 należy podkreślić, że uznaje się je za nieuczciwe, jeśli, stojąc w sprzeczności z wymogiem dobrej wiary, powodują one nieuzasadnioną nierównowagę wynikających z umowy praw i obowiązków stron, ze szkodą dla konsumenta. Główne przepisy w tym rozdziale zawarto w art. 34 i 35, które należy interpretować łącznie z aktualnymi załącznikami II i III. Pod tym względem sprawozdawca kieruje się wnioskiem Komisji, stwierdzając, że postanowienia umowne wymienione w załączniku II powinny być uznawane za nieuczciwe we wszystkich państwach członkowskich, natomiast postanowienia umowne wyliczone w załączniku II określają postanowienia umowne uznawane we wszystkich okolicznościach w całej Unii Europejskiej za nieuczciwe, a ich wykładnię w ostatniej instancji może orzec TSUE. Państwa członkowskie mogą jednak przyjąć lub utrzymać w mocy postanowienia uznające inne postanowienia umowne za postanowienia, co do których istnieje domniemanie nieuczciwości.

Ponadto sprawozdawca proponuje w rozdziale VI procedurę dalszego upraszczania zapoczątkowanego wnioskiem w sprawie niniejszej dyrektywy. Wstępnie przewiduje się obowiązek powiadamiania Komisji przez państwa członkowskie, jak również system wzajemnej oceny wzorowany na dyrektywie usługowej. Zasadnicza część regulacji polega na tym, że państwa członkowskie szczegółowo wyjaśniają, dlaczego odmienne przepisy krajowe są niezbędne i w jaki sposób są zgodne z zasadami proporcjonalności i skuteczności. Przy ocenie skuteczności należy wziąć pod uwagę wpływ na handel na rynku wewnętrznym oraz faktyczne znaczenie przepisów dla egzekwowania praw konsumenta. Ponadto osoby lub organizacje, które mają interes w ochronie konsumentów, powinny przedstawić Komisji sprawozdanie na temat wyników stosowania niniejszej dyrektywy i jej skutków. Na tej podstawie Komisja powinna opracować sprawozdanie, które wraz ewentualnymi projektami zmian przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

• [1]  Dyrektywa 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, dyrektywa 99/44/WE w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji, dyrektywa 97/7/WE w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość oraz dyrektywa 85/577/EWG w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa.
• [2]  Sprawozdanie dotyczące zielonej księgi w sprawie przeglądu dorobku wspólnotowego w dziedzinie ochrony konsumentów, A6-0281/2007 (sprawozdanie Béatrice Patrie).
• [3]  Z przesłuchania w komisji IMCO wynika, że przedsiębiorstwa muszą ponosić wygórowane koszty zgodności z wymogami prawnymi: 20 000 EUR/rok/rynek krajowy.
• [4]  Sprawa C-144/09: Alpenhof przeciwko Heller wniesiona w trybie prejudycjalnym 24 kwietnia 2009 r. (przesłuchanie w TSUE w dniu 16 marca.2010 r.) oraz sprawa C-585/08: Pammer przeciwko Reederei Karl Schlüter wniesiona w trybie prejudycjalnym 24 grudnia 2008 r.
• [5]  Dokument roboczy w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie praw konsumentów – IMCO/6/68476; sprawozdawczyni Arlene McCarthy.

OPINIA Komisji Prawnej (24.1.2011)

dla Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów
(COM(2008)0614 – C6‑0349/2008 – 2008/0196(COD))

Sprawozdawczyni(*): Diana Wallis

(*) Procedura obejmująca zaangażowane komisje – art. 50 Regulaminu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Poziom harmonizacji

Zamysł Komisji polegający na zwiększeniu liczby transakcji transgranicznych w drodze wyeliminowania różnic w przepisach jest godny pochwały. Jednak osiągnięcie tego celu jest niemal na pewno niemożliwe, jeżeli weźmiemy pod uwagę aktualne okoliczności wokół dorobku prawnego dotyczącego ochrony konsumentów. Istnieje poczucie, że nie rozpoczynalibyśmy z miejsca, w którym się obecnie znajdujemy, gdybyśmy mieli ten cel na uwadze. Stało się bowiem oczywiste, że proponowane zasady nie mogą funkcjonować niezależnie od krajowych systemów prawa prywatnego. Co więcej, ponieważ wniosek nie stanowi wyczerpującej harmonizacji prawa umów, będzie on nieuchronnie wywierał niezamierzony wpływ na prawo krajowe. Ponadto pełna harmonizacja w zaproponowanej formie doprowadziłaby w wielu przypadkach do paradoksalnych skutków, gdzie w pełni zharmonizowane przepisy prawa dotyczącego umów konsumenckich kontrastowałyby z pozostałymi, nie w pełni zharmonizowanymi przepisami prawa dotyczącego umów b2c i b2b na szczeblu państw członkowskich[1]. Zatem wypracowanie pojedynczego zbioru reguł jest prawie niemożliwe do osiągnięcia i należy spodziewać się niekończących się sporów sądowych dotyczących kwestii poddanych harmonizacji[2].

Dlatego też sprawozdawczyni proponuje minimalną harmonizację na wysokim poziomie ochrony konsumenta jako regułę wraz z pełną harmonizacją niektórych konkretnych reguł technicznych uznanych za wyjątek od zasady ogólnej w nowym ust. 2 do art. 4. Za pomocą tego nowego ustępu sprawozdawczyni proponuje pełną harmonizację jedynie w stosunku do przepisów rozdziału III dotyczących korzystania z prawa odstąpienia i jego skutków. Pełna harmonizacja nie jest odpowiednim zabiegiem dla ogólnego obowiązku informacyjnego oraz szeregu szczegółowych obowiązków informacyjnych. Jeżeli chodzi o nieuczciwe warunki sprawozdawczyni proponuje, aby nie stosować pełnej harmonizacji oraz jasno stwierdzić, że czarny i szary wykaz nie są wyczerpujące. Sprawozdawczyni opowiada się również za minimalną harmonizacją, jeżeli chodzi o sprzedaż towarów konsumpcyjnych oraz środki odwoławcze w przypadku niewykonania.

Poziom ochrony konsumenta

Wskutek zastosowania podejścia pełnej harmonizacji wniosek w obecnej formie spowodowałby obniżenie poziomu ochrony konsumenta w wielu państwach członkowskich. Doprowadziłby on do paradoksalnej sytuacji, w której konsumenci – działając w dziedzinach prawa umów objętych wnioskiem – byliby chronieni słabiej niż przedsiębiorstwa. Aby uniknąć takich skutków państwa członkowskie powinny mieć jak najwięcej możliwości decydowania o sposobie włączenia prawodawstwa odnoszącego się do ochrony konsumentów w dziedzinie prawa umownego do swych systemów prawnych.

Spójność z DCFR

Choć głównym celem wspólnych ram odniesienia było to, że mogłyby one służyć jako narzędzie dla Komisji w procesie dokonywania przeglądu dorobku prawnego w dziedzinie prawa umów, wniosek nie zawiera ani jednego odniesienia do projektu wspólnych ram odniesienia (DCFR od ang. Draft Common Frame of Reference). W oparciu o analizę porównawczą postanowień DCFR oraz wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie praw konsumentów[3], sprawozdawczyni proponuje szereg poprawek, których źródłem inspiracji jest DCFR, aby doprowadzić do większej spójności z krajowym prawem umów, a także z pozostałym prawodawstwem UE w dziedzinie prawa konsumenta, a jednocześnie zapewnić wyższy poziom ochrony konsumenta.

Potencjalny nieobowiązkowy instrument prawa umów jako alternatywa pełnej harmonizacji i jego związek z dyrektywą w sprawie praw konsumentów

Proponowana dyrektywa w sprawie praw konsumentów posiada szereg cech, które mogą jeszcze bardziej oddalić unijne prawo dotyczące umów konsumenckich od prawa umów ogólnych, a także spowodować, że będzie ono wpisywać się w scenariusz, który może doprowadzić do utworzenia europejskiego kodeksu konsumentów. Taki scenariusz oznaczałby niemal całkowite przeniesienie prawa konsumenckiego ze szczebla krajowego na europejski i de facto prowadziłby do bardziej ostrego podziału na umowy b2c i b2b (i c2c). Sprawozdawczyni żywi obawy natury politycznej i procesowej w związku z takim podejściem, chyba że zostanie ono zrealizowane przy zachowaniu pełnej przejrzystości, a Komisja najpierw wysunie wniosek i przeprowadzi w związku z nim konsultacje jasno stwierdzając, że taki odrębny kodeks europejski to bardziej długofalowy cel polityczny.

Jednakże pozostaje kwestia, czy możliwe jest znalezienie rozwiązania mniej problematycznego (i mniej ingerującego w prawo krajowe) polegającego na wprowadzeniu „instrumentu fakultatywnego”, który pozwoliłby przedsiębiorstwom zaoferować konsumentom możliwość objęcia dokonywanego zakupu europejskim prawem umownym i prawem sprzedaży, dzięki czemu byłby on objęty odnośnymi środkami ochrony konsumenta. Konsument mógłby podjąć taki wybór, klikając po prostu na „błękitny przycisk”.

Jeżeli, zgodnie z ustaleniami, DCFR będzie wykorzystywany jako model fakultatywnego europejskiego kodeksu umownego, spójność pomiędzy przepisami dyrektywy w sprawie praw konsumentów oraz DCFR jest kwestią o podstawowym znaczeniu. Jednak tekst dyrektywy w sprawie praw konsumentów w dziedzinie prawa umownego, który mógłby potencjalnie posłużyć jako instrument fakultatywny, nie jest jeszcze dostępny. Dlatego też konieczne może być wprowadzenie na późniejszym etapie dalszych poprawek w celu wyjaśnienia zależności pomiędzy potencjalnym instrumentem fakultatywnym oraz przepisami wspomnianej dyrektywy.

Niektóre poprawki szczegółowe

Zaproponowano poprawki do definicji konsumenta i przedsiębiorcy zgodnie z definicjami DCFR. Niektóre poprawki mają na celu uzupełnienie przepisów o wymogach informacji ogólnych. Proponuje się okres maksymalnie jednego roku na wykonanie prawa odstąpienia w przypadkach, w których przedsiębiorstwo nie przekazało konsumentowi informacji o prawie odstąpienia. Artykuł 26 w sprawie środków odwoławczych został w większości wykreślony. Artykuł 29 dotyczący gwarancji handlowych został przeredagowany i sprawozdawczyni pragnie wywołać dalszą dyskusję w komisji na temat możliwości wprowadzenia fakultatywnej gwarancji europejskiej. Zaznaczono ponadto, że czarny i szary wykaz niesprawiedliwych warunków nie są wyczerpujące. Wykreślono również postanowienia odnoszące się do procedury komitetowej.

POPRAWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Odniesienie 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,	uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Odniesienie 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu,	stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów przy równoczesnej rezygnacji z zasady minimalnej harmonizacji przyjętej we wcześniejszych dyrektywach, która zakładała możliwość utrzymania w mocy lub przyjęcia przez państwa członkowskie bardziej surowych przepisów krajowych.	(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów przy równoczesnej rezygnacji z zasady minimalnej harmonizacji przyjętej we wcześniejszych dyrektywach na rzecz ukierunkowanej pełnej harmonizacji.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 3 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Artykuł 153 ust. 1 i ust. 3 lit. a) Traktatu stanowi, że Wspólnota ma przyczyniać się do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez środki, które przyjmuje na podstawie art. 95 Traktatu.	(3) Artykuł 169 ust. 1 i ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że Unia ma przyczyniać się do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez środki, które przyjmuje na podstawie art. 114 Traktatu.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 4 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Zgodnie z art. 14 ust. 2 Traktatu rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym jest zapewniony swobodny przepływ towarów i usług oraz swoboda przedsiębiorczości. Harmonizacja niektórych aspektów prawa umów konsumenckich jest niezbędnym czynnikiem wspierania faktycznego rynku wewnętrznego dla konsumentów, opartego na właściwym zrównoważeniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów z konkurencyjnością przedsiębiorstw, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady pomocniczości.	(4) Zgodnie z art. 26 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, na którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów i usług oraz swoboda przedsiębiorczości. Harmonizacja niektórych aspektów prawa umów konsumenckich jest niezbędnym czynnikiem wspierania faktycznego rynku wewnętrznego dla konsumentów, opartego na właściwym zrównoważeniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów z konkurencyjnością przedsiębiorstw, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady pomocniczości.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Transgraniczny potencjał sprzedaży na odległość, który powinien być jednym z głównych osiągnięć rynku wewnętrznego, nie jest w pełni wykorzystywany przez konsumentów. W porównaniu ze znacznym wzrostem krajowej sprzedaży na odległość w ciągu ostatnich kilku lat, wzrost sprzedaży transgranicznej jest ograniczony. Różnica jest szczególnie znacząca w przypadku sprzedaży internetowej, gdzie potencjał dalszego wzrostu jest nadal wysoki. Transgraniczny potencjał umów negocjowanych poza lokalem przedsiębiorcy (sprzedaż bezpośrednia) jest ograniczony szeregiem czynników, w tym różnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów, nakładanymi na tę branżę. W porównaniu ze wzrostem krajowej sprzedaży bezpośredniej w ciągu ostatnich kilku lat, w szczególności w sektorze usług (np. mediów), liczba konsumentów korzystających z tego kanału w zakupach transgranicznych utrzymuje się na niezmiennym poziomie. W odpowiedzi na coraz szersze możliwości biznesowe w wielu państwach członkowskich, małe i średnie przedsiębiorstwa (w tym również indywidualni przedsiębiorcy) i przedstawiciele handlowi przedsiębiorstw sprzedaży bezpośredniej powinni mieć więcej możliwości pozyskiwania klientów w innych państwach członkowskich, zwłaszcza w regionach przygranicznych. W związku z tym pełna harmonizacja w zakresie informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przyczyni się do lepszego funkcjonowania wewnętrznego rynku konsumenckiego.	(5) Transgraniczny potencjał sprzedaży na odległość, który powinien być jednym z głównych osiągnięć rynku wewnętrznego, nie jest w pełni wykorzystywany przez konsumentów. W porównaniu ze znacznym wzrostem krajowej sprzedaży na odległość w ciągu ostatnich kilku lat, wzrost sprzedaży transgranicznej jest ograniczony. Różnica jest szczególnie znacząca w przypadku sprzedaży internetowej, gdzie potencjał dalszego wzrostu jest nadal wysoki. Transgraniczny potencjał umów negocjowanych poza lokalem przedsiębiorcy (sprzedaż bezpośrednia) jest ograniczony szeregiem czynników, w tym różnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony konsumentów, nakładanymi na tę branżę. W porównaniu ze wzrostem krajowej sprzedaży bezpośredniej w ciągu ostatnich kilku lat, w szczególności w sektorze usług (np. mediów), liczba konsumentów korzystających z tego kanału w zakupach transgranicznych utrzymuje się na niezmiennym poziomie. W odpowiedzi na coraz szersze możliwości biznesowe w wielu państwach członkowskich, małe i średnie przedsiębiorstwa (w tym również indywidualni przedsiębiorcy) i przedstawiciele handlowi przedsiębiorstw sprzedaży bezpośredniej powinni mieć więcej możliwości pozyskiwania klientów w innych państwach członkowskich, zwłaszcza w regionach przygranicznych. W związku z tym pełna harmonizacja w zakresie pewnych aspektów informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa może przyczynić się do lepszego funkcjonowania wewnętrznego rynku konsumenckiego.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Przepisy prawne państw członkowskich w zakresie umów konsumenckich zawierają istotne różnice, które mogą powodować znaczne zakłócenia konkurencji oraz tworzyć przeszkody dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie umów konsumenckich zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, towarów konsumenckich i gwarancji oraz nieuczciwych postanowień umownych określają minimalne standardy harmonizacji prawa, dające państwom członkowskim możliwość utrzymania lub wprowadzenia bardziej surowych środków, zapewniających wyższy poziom ochrony konsumentów na ich terytorium. Ponadto w poszczególnych dyrektywach wiele zagadnień zostało uregulowanych niejednolicie, a pewnych nie uregulowano wcale. W poszczególnych państwach członkowskich przewidziano różne rozwiązania tych zagadnień. W związku z tym przepisy krajowe wdrażające dyrektywy z zakresu prawa umów konsumenckich znacznie się od siebie różnią.	(6) Przepisy prawne państw członkowskich w zakresie umów konsumenckich zawierają istotne różnice, które mogą powodować znaczne zakłócenia konkurencji oraz tworzyć przeszkody dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Istniejące przepisy unijne w dziedzinie umów konsumenckich zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, towarów konsumenckich i gwarancji oraz nieuczciwych postanowień umownych określają minimalne standardy harmonizacji prawa, dające państwom członkowskim możliwość utrzymania lub wprowadzenia bardziej surowych środków, zapewniających wyższy poziom ochrony konsumentów na ich terytorium. Ponadto w poszczególnych dyrektywach wiele zagadnień zostało uregulowanych niejednolicie, a pewnych nie uregulowano wcale. W poszczególnych państwach członkowskich przewidziano różne rozwiązania tych zagadnień. W związku z tym przepisy krajowe wdrażające dyrektywy z zakresu prawa umów konsumenckich znacznie się od siebie różnią.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) Rozbieżności te przyczyniają się do powstania istotnych barier funkcjonowania rynku wewnętrznego, mających wpływ na przedsiębiorców i konsumentów. Zwiększają one koszty przestrzegania przepisów, ponoszone przez przedsiębiorców chcących prowadzić transgraniczną sprzedaż towarów i świadczenie usług. Różnice takie podważają również zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego. Negatywny wpływ na zaufanie konsumentów ma również nierówny poziom ochrony konsumentów we Wspólnocie. Problem ten jest szczególnie dotkliwy w kontekście obserwowanego rozwoju rynków.	(7) Rozbieżności te przyczyniają się do powstania istotnych barier funkcjonowania rynku wewnętrznego, mających wpływ na przedsiębiorców i konsumentów. Zwiększają one koszty przestrzegania przepisów, ponoszone przez przedsiębiorców chcących prowadzić transgraniczną sprzedaż towarów i świadczenie usług. Różnice takie podważają również zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego. Negatywny wpływ na zaufanie konsumentów ma również nierówny poziom ochrony konsumentów w Unii. Problem ten jest szczególnie dotkliwy w kontekście obserwowanego rozwoju rynków.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów znacznie poprawi pewność prawną zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców. Konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Wspólnocie. Dzięki temu zlikwidowane zostaną bariery wynikające z różnic w przepisach oraz możliwe będzie urzeczywistnienie koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie. Bariery takie można zlikwidować tylko przez stworzenie jednolitych norm prawnych dla całej Wspólnoty. Dzięki nim konsumenci będą mogli korzystać z wysokiego poziomu ochrony w całej Wspólnocie.	(8) Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów znacznie poprawi pewność prawną zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców. Konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z harmonizacji pewnych określonych aspektów umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Unii. Dzięki temu zlikwidowane zostaną istotne bariery wynikające z różnic w przepisach oraz możliwe będzie dokonanie postępu w realizacji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie. Bariery takie można zlikwidować tylko przez stworzenie jednolitych norm prawnych dla całej Unii. Dzięki nim konsumenci będą mogli korzystać z wyższego poziomu ochrony w całej Unii.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Dziedzina zharmonizowana niniejszą dyrektywą powinna obejmować niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorcami a konsumentami. Należą do nich przepisy dotyczące informacji, które mają zostać przekazane przed zawarciem umowy i w trakcie jej wykonywania, prawa odstąpienia w przypadku umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, szczególnych praw konsumenckich związanych z umowami sprzedaży oraz nieuczciwych postanowień umownych w umowach konsumenckich.	(9) Dziedzina zharmonizowana niniejszą dyrektywą powinna obejmować niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorcami a konsumentami. Należą do nich przepisy dotyczące informacji, które mają zostać przekazane przed zawarciem umowy i w trakcie jej wykonywania, prawa odstąpienia w przypadku umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, szczególnych praw konsumenckich związanych z umowami sprzedaży oraz nieuczciwych postanowień umownych w umowach konsumenckich. W sytuacji braku odmiennych postanowień państwa członkowskie powinny nadal być w stanie przyjmować lub utrzymywać w mocy bardziej surowe przepisy dotyczące praw konsumenta odnoszące się do umów sprzedaży.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9a) Niniejsza dyrektywa nie powinna wpłynąć na prawo krajowe w dziedzinie ogólnego prawa umów, o ile nie będzie ono zharmonizowane w niniejszej dyrektywie.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) Treści cyfrowe, takie jak programy komputerowe, gry lub muzyka, które nie zostały zapisane na materialnym nośniku informacji, nie są uważane za przedmioty materialne. Nie powinny być zatem uznawane za towar w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Natomiast media zawierające treści cyfrowe, takie jak CD i DVD są przedmiotami materialnymi i powinny być w związku z tym uznawane za towar w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Do celów niniejszej dyrektywy pobieranie przez konsumenta treści cyfrowych z Internetu powinno być postrzegane jako umowa objęta zakresem niniejszej dyrektywy, jednak bez prawa odstąpienia od niej w przypadkach, gdy realizacja umowy już się rozpoczęła po uprzednim wyrażeniu zgody przez konsumenta. Komisja powinna przeanalizować potrzebę wprowadzenia ujednoliconych przepisów szczegółowych w tym zakresie i w razie potrzeby przedstawić wniosek w tej sprawie.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie usług finansowych dla konsumentów zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. W związku z tym przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do umów dotyczących usług finansowych tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia luk w prawie.	(11) Istniejące przepisy unijne w dziedzinie usług finansowych dla konsumentów zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. Umowy dotyczące przeniesienia praw do nieruchomości lub dotyczące budowy nieruchomości, w tym dobudowywania aneksów do nieruchomości, usług w zakresie zakwaterowania i transportu, jak również opieki zdrowotnej i usług opieki społecznej, podlegają szeregowi szczegółowych wymogów w prawodawstwie krajowym. W związku z tym umowy takie powinny zostać wyłączone z zakresu rozdziału II.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Nowa definicja umowy zawieranej na odległość powinna obejmować wszystkie przypadki, w których umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług są zawierane z wykorzystaniem wyłącznie jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość (takich jak sprzedaż wysyłkowa, Internet, telefon lub faks). Powinno to doprowadzić do stworzenia identycznych warunków dla wszystkich przedsiębiorców sprzedających na odległość. Powinno to również poprawić pewność prawną w porównaniu ze stanem obecnym, ponieważ obecna definicja wymaga stosowania przez przedsiębiorcę zorganizowanego systemu sprzedaży na odległość, aż do momentu zawarcia umowy.	(12) Nowa definicja umowy zawieranej na odległość powinna obejmować wszystkie przypadki, w których umowy o dostarczenie towaru lub świadczenie usług są zawierane bez osobistej, jednoczesnej obecności stron, z wykorzystaniem wyłącznie jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość (takich jak sprzedaż wysyłkowa, Internet, telefon lub faks). Powinno to doprowadzić do stworzenia identycznych warunków dla wszystkich przedsiębiorstw sprzedających na odległość.
	(Poprawka ta (zmiana z „przedsiębiorca” na „przedsiębiorstwo”) ma zastosowanie w całym tekście. Przyjęcie jej oznaczać będzie konieczność wprowadzenia odpowiednich zmian do całości tekstu.)
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 14 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa powinna być zdefiniowana jako umowa zawierana przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, poza lokalem przedsiębiorcy, na przykład w domu konsumenta lub w jego miejscu pracy. Poza lokalem przedsiębiorstwa konsumenci narażeni są na presję psychologiczną, niezależnie od tego, czy wizyta przedsiębiorcy była przez nich zamówiona, czy też nie. Ponadto, aby uniknąć obchodzenia przepisów w przypadku kontaktowania się z konsumentami poza lokalem przedsiębiorcy, umowa negocjowana przykładowo w domu konsumenta, lecz zawarta w punkcie sprzedaży, powinna być uznawana za umowę zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa.	(14) Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa powinna być zdefiniowana jako umowa zawierana przy jednoczesnej obecności przedstawiciela przedsiębiorstwa i konsumenta, poza lokalem przedsiębiorstwa, na przykład w domu konsumenta lub w jego miejscu pracy. Poza lokalem przedsiębiorstwa konsumenci znajdują się tymczasowo w specyficznej sytuacji, która różni się od sytuacji w sklepie, przykładowo z psychologicznego punktu widzenia lub jeżeli chodzi o zakres porównywania towarów i cen, niezależnie od tego, czy wizyta przedstawiciela przedsiębiorstwa była przez nich zamówiona, czy też nie. Ponadto, aby uniknąć obchodzenia przepisów w przypadku kontaktowania się z konsumentami poza lokalem przedsiębiorcy, umowa negocjowana przykładowo w domu konsumenta, lecz zawarta w punkcie sprzedaży, powinna być uznawana za umowę zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa. Państwa członkowskie powinny jednak móc określić w swym prawie krajowym, że umowy o wartości nieprzekraczającej 60 EUR powinny zostać wyłączone z zakresu rozdziału II, jako że wymogi informacyjne byłyby niewspółmierne do wartości umowy. Umowy, które zgodnie z przepisami państw członkowskich, zawiera urzędnik państwowy, nie stanowią sytuacji, w której konsument narażony jest na presję psychiczną. Umowy takie powinno się wyłączyć z zakresu stosowania rozdziału II.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Lokal przedsiębiorcy powinien obejmować wszelkie lokale niezależnie od ich formy (np. sklep czy samochód ciężarowy), które służą przedsiębiorcy za stałe miejsce prowadzenia działalności. Stoiska handlowe i wystawiennicze powinny zostać uznane za lokal przedsiębiorcy, nawet jeśli przedsiębiorcy korzystają z nich tylko czasowo. Inne obiekty, wynajmowane tylko na krótki czas, gdzie przedsiębiorca nie prowadzi działalności (takie jak hotele, restauracje, ośrodki konferencyjne, kina, wynajmowane przez przedsiębiorców nieprowadzących działalności w tych obiektach), nie powinny być uznawane za lokal przedsiębiorcy. Również wszystkie miejsca publiczne, w tym komunikacja publiczna i inne obiekty publiczne, jak również domy prywatne i miejsca pracy, nie mogą być uznawane za lokal przedsiębiorcy.	(15) Lokal przedsiębiorstwa powinien obejmować wszelkie lokale niezależnie od ich formy (np. sklep czy samochód ciężarowy), które służą przedsiębiorstwu za stałe miejsce prowadzenia działalności. Obiekty, wynajmowane tylko na krótki czas, gdzie przedsiębiorstwo nie prowadzi działalności (takie jak hotele, restauracje, ośrodki konferencyjne, kina, wynajmowane przez przedsiębiorstwa nieprowadzące działalności w tych obiektach), nie powinny być uznawane za lokal przedsiębiorstwa. Również wszystkie miejsca publiczne, w tym komunikacja publiczna i inne obiekty publiczne, jak również domy prywatne i miejsca pracy, nie mogą być uznawane za lokal przedsiębiorcy.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Definicja trwałego nośnika powinna obejmować w szczególności dokumenty na papierze, pamięć podręczną USB, płyty CD-ROM, DVD, karty pamięci i dysk twardy komputera, na którym przechowywana jest poczta elektroniczna i pliki PDF.	(16) Definicja trwałego nośnika powinna obejmować w szczególności dokumenty na papierze, pamięć podręczną USB, płyty CD-ROM, DVD, karty pamięci i dysk twardy komputera, na którym przechowywana jest poczta elektroniczna, pliki PDF lub inne pliki służące do odtwarzania danych w niezmienionej postaci. Strony internetowe jako takie nie powinny być uznawane za trwały nośnik informacji, chyba że spełniają one kryterium dotyczące odtwarzania przechowywanych danych w niezmienionej postaci. Informacje zapisane na trwałym nośniku informacji powinny zostać udostępnione na żądanie w formacie dostępnym dla konsumentów niepełnosprawnych lub z zaburzeniami wzroku.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17) Konsumenci powinni mieć prawo do otrzymania informacji przed zawarciem umowy. Jednak przedsiębiorcy nie powinni być zobowiązani do udzielania informacji, jeżeli wynika ona wyraźnie z okoliczności. Przykładowo w przypadku transakcji zawieranej w lokalu przedsiębiorstwa, główne cechy produktu, tożsamość przedsiębiorcy lub warunki dostawy mogą wynikać z ogólnych okoliczności. W przypadku transakcji zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorca powinien zawsze podać informacje o warunkach płatności, dostawy, wykonania oraz procedurze rozpatrywania reklamacji, ponieważ mogą one nie wynikać z okoliczności.	(17) Konsumenci powinni mieć prawo do otrzymania informacji odpowiednio wcześnie, zanim konsument zostanie związany jakąkolwiek umową czy ofertą zawieraną na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo powinno zawsze udzielać pewnych informacji, np. na temat głównej cechy towaru lub usługi albo warunków płatności, dostawy, wykonania oraz procedury rozpatrywania reklamacji.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Aby zagwarantować wysoki poziom ochrony konsumenta jeżeli chodzi o wymogi informacyjne dotyczące umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, państwa członkowskie powinny móc wprowadzić bardziej rygorystyczne wymogi niż te przewidziane w niniejszej dyrektywie w odniesieniu do przypadków, w których istniałoby dające się udowodnić zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 22 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22) Ponieważ w przypadku sprzedaży na odległość konsument nie może zobaczyć towaru przed zawarciem umowy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia, które pozwala mu ocenić charakter i sposób działania towarów.	(22) Ponieważ w przypadku sprzedaży na odległość konsument nie może zobaczyć towaru przed zawarciem umowy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia, które pozwoli mu do końca okresu odstąpienia od umowy ocenić charakter, jakość i sposób działania towarów.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 22 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(22a) Przepisy odnoszące się do informacji i do prawa odstąpienia od sprzedaży na odległość nie powinny, z uwagi na charakter takich usług, stosować się do przypadków, gdy konsument wykorzystuje płatny telefon publiczny, płaci za skorzystanie z połączenia internetowego lub dokonuje wyboru określonego dostawcy pojedynczego połączenia telefonicznego np. poprzez wybranie numeru kierunkowego, w przeciwieństwie do przypadku opłaty za telefon lub Internet.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 26 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(26) W przypadku gdy konsument zamawia więcej niż jeden towar od jednego przedsiębiorcy, powinno mu przysługiwać prawo odstąpienia w odniesieniu do każdego z tych towarów. Jeżeli towary są dostarczane oddzielnie, bieg okresu odstąpienia powinien każdorazowo rozpoczynać się w momencie wejścia konsumenta w faktyczne posiadanie każdego z towarów. Jeżeli towar jest dostarczany w partiach lub częściach, bieg okresu odstąpienia powinien rozpoczynać się w momencie, gdy konsument lub osoba trzecia wskazana przez konsumenta faktycznie wejdzie w posiadanie ostatniej partii lub części.	skreślony
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 27 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(27) Jeżeli przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o prawie odstąpienia przed zawarciem umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, należy przedłużyć okres odstąpienia. Jednakże w celu zapewnienia pewności prawnej, należy wprowadzić trzymiesięczny okres przedawnienia, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni wykonał swoje zobowiązania umowne. Uznaje się, że przedsiębiorca w pełni wykonał swoje zobowiązania, jeżeli dostarczył towary lub w pełni wyświadczył usługi zamówione przez konsumenta.	(27) Jeżeli przedsiębiorstwo nie poinformowało konsumenta o prawie odstąpienia przed zawarciem umowy zawieranej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, należy przedłużyć okres odstąpienia. Jednakże w celu zapewnienia pewności prawnej, należy wprowadzić jednoroczny okres przedawnienia.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 28 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(28) Różnice w sposobach wykonania prawa odstąpienia w poszczególnych państwach członkowskich prowadzą do powstania kosztów dla przedsiębiorców prowadzących sprzedaż transgraniczną. Wprowadzenie jednolitego standardowego formularza odstąpienia, który będzie używany przez konsumenta, powinno uprościć proces odstąpienia i prowadzić do pewności prawnej. Z tego powodu państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania dodatkowych wymogów graficznych odnośnie do wspólnotowego standardowego formularza, przykładowo w zakresie rozmiaru czcionki.	(28) Różnice w sposobach wykonania prawa odstąpienia w poszczególnych państwach członkowskich prowadzą do powstania kosztów dla przedsiębiorców prowadzących sprzedaż transgraniczną. Wprowadzenie jednolitego wzoru formularza odstąpienia, który będzie używany przez konsumenta, powinno uprościć proces odstąpienia i prowadzić do pewności prawnej. Z tego powodu państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania dodatkowych wymogów graficznych odnośnie do unijnego standardowego formularza, przykładowo w zakresie rozmiaru czcionki. Wykorzystując instrukcje do wzoru dotyczącego odstąpienia, określonego w nagłówku A załącznika I, przedsiębiorstwo spełni również wymogi w zakresie informacji odnoszące się do umów zawieranych na odległość i poza siedzibą przedsiębiorstwa.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 30 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(30) W przypadku odstąpienia przedsiębiorca powinien zwrócić wszelkie płatności otrzymane od konsumenta, w tym również płatności pokrywające koszty dostarczenia towarów konsumentowi przez przedsiębiorcę.	(30) W przypadku odstąpienia przedsiębiorstwo powinno zwrócić wszelkie płatności otrzymane od konsumenta, w tym również płatności pokrywające koszty dostarczenia towarów konsumentowi przez przedsiębiorstwo, z wyjątkiem opłat za dostawy ekspresowe zrealizowane na wyraźne żądanie konsumenta.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 33 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(33) Należy dopuścić pewne wyjątki od prawa odstąpienia, takie jak przypadki, w których prawo odstąpienia byłoby niewłaściwe ze względu na charakter produktu. Dotyczy to przykładowo wina o odległym terminie dostawy, o charakterze spekulacyjnym, którego wartość zależy od wahań rynku (vin en primeur).	(33) Należy dopuścić pewne wyjątki od prawa odstąpienia, takie jak przypadki, w których prawo odstąpienia byłoby niewłaściwe ze względu na charakter produktu, a wykonanie prawa do odstąpienia skutkowałoby dla przedsiębiorstwa niesprawiedliwą szkodą. Dotyczy to w szczególności środków spożywczych i innych higienicznie delikatnych czy łatwo psujących się towarów, których ze swej natury nie można ponownie sprzedać po otwarciu. Wyjątki od prawa odstąpienia powinny również istnieć dla niektórych innych towarów i usług, których wartość zależy od wahań rynku, przykładowo wina o odległym terminie dostawy, o charakterze spekulacyjnym (vin en primeur) lub artykułów spożywczych.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 34 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(34) Ponadto w przypadku umów o świadczenie usług zawieranych na odległość, których wykonanie rozpoczyna się w trakcie okresu odstąpienia (np. pliki danych pobrane przez konsumenta w tym okresie), nieuczciwe byłoby zezwolenie konsumentowi na odstąpienie, po tym jak konsument w pełni lub w części skorzystał już z usługi. Konsument powinien zatem utracić prawo odstąpienia, jeżeli wykonanie takiej usługi rozpoczyna się za jego wcześniejszą wyraźną zgodą.	(34) Biorąc pod uwagę, że konsument odstępując od umowy o świadczenie usług nie jest zobowiązany do zapłacenia za dostarczoną usługę, niektórzy dostawcy usług mogą woleć jej nie wykonać do czasu upływu okresu odstąpienia, aby upewnić się, że otrzymają za nią zapłatę. Konsument powinien zatem być w stanie domagać się wykonania usługi przed końcem okresu odstąpienia. Powinien on zachować prawo do odstąpienia od umowy w okresie odstąpienia, powinien jednak być przygotowany na poniesienie kosztów wszelkich usług wyświadczonych do czasu odstąpienia od umowy. Przed rozpoczęciem ich świadczenia przedsiębiorstwo powinno poinformować konsumenta o wszelkich zobowiązaniach do pokrycia tych kosztów.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 35 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(35) Komisja ustaliła, że wiele poważnych problemów konsumenckich pojawia się w sektorze prac remontowych, gdzie konsumenci znajdują się pod silną presją zamawiania kosztownych usług remontowych. Dlatego też zakres informacji i zasad dotyczących odstąpienia powinien zostać uszczegółowiony i rozszerzony w celu uwzględnienia tego rodzaju umowy. Tylko umowy dotyczące przeniesienia praw rzeczowych powinny być wyłączone z zakresu przepisów dotyczących informacji i prawa odstąpienia, stosowanych w odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.	(35) Umowy dotyczące przeniesienia praw do nieruchomości lub tworzenia takich praw (w tym prawa lub interesy w ramach uzgodnień opierających się na zaufaniu, lub podobnych uzgodnień), umowy dotyczące budowy nowych nieruchomości, znaczącej przebudowy istniejących budynków, a także umowy wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne podlegają już szeregowi szczegółowych wymogów w prawodawstwie krajowym. Przepisy niniejszej dyrektywy nie są właściwe dla tych umów. W związku z tym niniejsza dyrektywa nie powinna mieć do nich zastosowania. Znacząca przebudowa to przebudowa porównywalna do budowy nowej nieruchomości, przykładowo gdy pozostaje jedynie fasada starego budynku. Umowy o świadczenie usług, zwłaszcza dotyczące budowy dobudówek (przykładowo garażu lub werandy) i odnoszące się do naprawy i remontu budynków niestanowiących znaczącej przebudowy są objęte zakresem niniejszej dyrektywy, podobnie jak umowy dotyczące usług agencji obrotu nieruchomościami oraz umów wynajmu nieruchomości na cele niemieszkalne.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 36 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(36) Stosowanie prawa odstąpienia może być niewłaściwe w przypadku niektórych usług związanych z zakwaterowaniem, transportem i wypoczynkiem. Zawarcie umów na takie usługi może wiązać się z rezerwacją określonych zasobów, które po skorzystaniu z prawa odstąpienia, mogą okazać się dla przedsiębiorcy trudne do ponownego zbycia. Tego typu umowy zawierane na odległość nie powinny być zatem objęte przepisami dotyczącymi informacji dla konsumentów oraz prawa odstąpienia.	skreślony
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(37) W celu uproszczenia prawa oraz osiągnięcia pewności prawnej prawo odstąpienia powinno być stosowane do wszystkich rodzajów umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, z wyjątkiem umów zawieranych w ściśle określonych okoliczności, których istnienie można łatwo stwierdzić. Prawo odstąpienia nie powinno mieć zatem zastosowania do napraw wymagających natychmiastowej interwencji w domu konsumenta, w przypadku których prawo odstąpienia byłoby nieodpowiednie wobec nagłej sytuacji, jak również do dostawy z supermarketu do domu żywności, napojów i innych towarów przeznaczonych do bieżącej konsumpcji w domu, uprzednio wybranych przez konsumenta za pośrednictwem strony internetowej supermarketu. Są to towary niedrogie i kupowane przez konsumentów do codziennej konsumpcji lub codziennego wykorzystania w gospodarstwie domowym i jako takie nie powinny być przedmiotem prawa odstąpienia. Główne trudności, które napotykają konsumenci, oraz główne przyczyny sporów z przedsiębiorcami dotyczą dostawy towarów, w tym zgubienia i uszkodzenia towarów w czasie transportu, oraz spóźnienia dostawy lub częściowej dostawy. Właściwe jest zatem sprecyzowanie i zharmonizowanie krajowych przepisów dotyczących dostaw oraz przejścia ryzyka.	(37) W celu uproszczenia prawa oraz osiągnięcia pewności prawnej prawo odstąpienia powinno być stosowane do wszystkich rodzajów umów zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa, z wyjątkiem umów zawieranych w ściśle określonych okolicznościach, których istnienie można łatwo stwierdzić. Prawo odstąpienia nie powinno mieć zatem zastosowania do napraw wymagających natychmiastowej interwencji w domu konsumenta, w przypadku których prawo odstąpienia byłoby nieodpowiednie wobec nagłej sytuacji.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(37a) Trudności, jakie napotykają konsumenci, oraz spory z przedsiębiorstwami dotyczą głównie dostawy towarów, w tym zgubienia lub uszkodzenia towarów w czasie transportu, oraz opóźnienia dostawy lub częściowej dostawy. Właściwe jest zatem ujednolicenie krajowych przepisów dotyczących dostaw oraz przenoszenia ryzyka. Prawu krajowemu podlegają jednak przepisy dotyczące określenia warunków oraz chwili, w których własność do towarów została przeniesiona.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 37 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(37b) Jeżeli przedsiębiorstwo nie wywiązało się z obowiązku dostawy, konsument powinien wezwać je do wykonania dostawy w terminie odpowiednim do okoliczności. Konsument może odstąpić od umowy po niedotrzymaniu tego terminu. Jednakże zasada ta nie powinna mieć zastosowania w przypadku, gdy przedsiębiorstwo odmówiło dostawy towarów lub w niektórych przypadkach, gdy znaczenie ma aspekt czasowy, przykładowo w przypadku dostawy sukni ślubnej, która powinna zostać dostarczona przed ślubem, lub prezentów bożonarodzeniowych. Jeżeli w tych konkretnych przypadkach przedsiębiorstwo nie wykona dostawy na czas, konsument powinien mieć prawo do zerwania umowy natychmiast po wygaśnięciu wstępnie umówionego terminu dostawy.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 38 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(38) W sprzedaży konsumenckiej dostawa towarów może odbywać się w różny sposób. Tylko norma prawna, od której można łatwo odstąpić, pozwoli na niezbędną elastyczność, umożliwiającą uwzględnienie tych różnic. Konsument powinien być chroniony przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w czasie transportu zamówionego lub wykonanego przez przedsiębiorcę. Przepis dotyczący przejścia ryzyka nie powinien mieć zastosowania, jeżeli konsument w nieuzasadniony sposób opóźnia przyjęcie towarów (przykładowo jeżeli towary nie są odbierane przez konsumenta z urzędu pocztowego w terminie określonym przez pocztę). W takich okolicznościach konsument powinien ponosić ryzyko zgubienia lub uszkodzenia po upływie terminu dostawy uzgodnionym z przedsiębiorcą.	(38) W sprzedaży konsumenckiej dostawa towarów może odbywać się w różny sposób. Tylko norma prawna, od której można łatwo odstąpić, pozwoli na niezbędną elastyczność, umożliwiającą uwzględnienie tych różnic. Konsument powinien być chroniony przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w czasie transportu zamówionego lub wykonanego przez przedsiębiorstwo. Przepis dotyczący przejścia ryzyka nie powinien mieć zastosowania, jeżeli konsument w nieuzasadniony sposób opóźnia przyjęcie towarów (przykładowo jeżeli towary nie są odbierane przez konsumenta z urzędu pocztowego w terminie określonym przez pocztę). W takich okolicznościach konsument powinien ponosić ryzyko zgubienia lub uszkodzenia po upływie terminu dostawy uzgodnionym z przedsiębiorstwem.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 38 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(38a) Jedna, wspólna koncepcja zgodności, która zapewni wysoki poziom ochrony konsumenta, zwiększy pewność prawną dla przedsiębiorstw i konsumentów oraz zmniejszy bariery w handlu. Państwa członkowskie powinny jednak nadal być w stanie przyjąć lub utrzymać bardziej surowe zasady, niż te określone w niniejszej dyrektywie jeżeli chodzi o kwestie gwarancji oraz środki odwoławcze w przypadkach braku zgodności.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 40 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(40) Jeżeli towar jest niezgodny z umową, konsument powinien po pierwsze mieć możliwość żądania od przedsiębiorcy naprawy towarów lub ich wymiany, zależnie od decyzji przedsiębiorcy, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że takie sposoby usunięcia niezgodności są sprzeczne z prawem, niemożliwe lub wiązałyby się z nieproporcjonalnym nakładem dla przedsiębiorcy. Nakład przedsiębiorcy należy określić obiektywnie, biorąc pod uwagę koszty poniesione przez przedsiębiorcę w związku z usunięciem niezgodności, wartość towarów oraz waga niezgodności. Brak części zamiennych nie powinien być ważnym powodem, uzasadniającym nieusunięcie przez przedsiębiorcę niezgodności w rozsądnym czasie lub bez nieproporcjonalnego nakładu.	(40) Jeżeli towar jest niezgodny z umową, konsument powinien mieć możliwość żądania od przedsiębiorstwa naprawy towarów lub ich wymiany. Brak części zamiennych nie powinien być ważnym powodem, uzasadniającym nieusunięcie przez przedsiębiorstwo niezgodności w rozsądnym czasie lub bez nieproporcjonalnego nakładu.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 43 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(43) Dyrektywa 1999/44/WE umożliwiała państwom członkowskim wyznaczenie okresu przynajmniej dwóch miesięcy, w czasie których konsument miał obowiązek poinformować przedsiębiorcę o wykryciu niezgodności. Różne sposoby transpozycji tego przepisu stworzyły bariery w handlu. Konieczna jest zatem rezygnacja z takiej możliwości regulacyjnej i poprawa pewności prawnej przez wprowadzenie obowiązku dla konsumentów do informowania przedsiębiorcy o niezgodności w ciągu dwóch miesięcy od daty jest wykrycia.	skreślony
Poprawka  37 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 45 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(45a) Ujednolicone aspekty regulacyjne odnoszą się jedynie do umów zawieranych między przedsiębiorcami a konsumentami. Dlatego też niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu na prawo krajowe w dziedzinie umów dotyczących zatrudnienia, praw do dziedziczenia, prawa rodzinnego oraz umów dotyczących zakładania i organizacji spółek lub umów o partnerstwie i warunków emisji obligacji.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 46 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(46) Przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć zastosowania do postanowień, które bezpośrednio lub pośrednio odzwierciedlają bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze w państwach członkowskich, jeżeli są zgodne z prawem wspólnotowym. Postanowienia, które odzwierciedlają zasady lub postanowienia międzynarodowych konwencji, których stroną jest Wspólnota lub państwa członkowskie, szczególnie w dziedzinie transportu, nie powinny być również przedmiotem oceny nieuczciwości.	(46) Przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych nie powinny mieć zastosowania do postanowień, które bezpośrednio lub pośrednio odzwierciedlają przepisy ustawowe, wykonawcze i dotyczące porządku publicznego w państwach członkowskich, jeżeli są zgodne z prawem unijnym. Podobnie postanowienia umowy powinny odzwierciedlać zasady i postanowienia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Postanowienia, które odzwierciedlają zasady lub postanowienia międzynarodowych konwencji, których stroną jest Unia lub państwa członkowskie, szczególnie w dziedzinie transportu, nie powinny być również przedmiotem oceny nieuczciwości.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 47 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(47) Umowy konsumenckie powinny być sporządzone prostym i zrozumiałym językiem oraz być czytelne. Przedsiębiorcy powinni mieć możliwość wyboru rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami przed zawarciem umowy. Konsumentowi można dać taką możliwość przez udostępnienie mu postanowień na jego życzenie (w umowach zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa) lub udostępnienie ich w inny sposób (np. na stronie internetowej przedsiębiorcy w przypadku umów zawieranych na odległość) lub przez dodanie ogólnych warunków do formularza zamówienia (w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa). Przedsiębiorca powinien uzyskać wyraźną zgodę konsumenta na każdą opłatę należną ponad wynagrodzenie za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy. Należy zakazać praktyk zakładania przez przedsiębiorcę dorozumianej zgody, przykładowo w formie z góry zaznaczonych pól wyboru w formularzach internetowych.	(47) Wszystkie postanowienia umowne powinny być wyrażone w sposób jasny i zrozumiały. Postanowienia umowne w formie pisemnej muszą zawsze być sporządzone prostym i zrozumiałym językiem. Przedsiębiorstwa powinny mieć możliwość wyboru rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Konsument powinien mieć możliwość zapoznania się z postanowieniami przed zawarciem umowy. Konsumentowi można dać taką możliwość przez udostępnienie mu postanowień na jego życzenie (w umowach zawieranych w lokalu przedsiębiorstwa) lub udostępnienie ich w inny sposób (np. na stronie internetowej przedsiębiorstwa w przypadku umów zawieranych na odległość) lub przez dodanie ogólnych warunków do formularza zamówienia (w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa). Przedsiębiorstwo powinno uzyskać wyraźną zgodę konsumenta na każdą opłatę należną ponad wynagrodzenie za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorstwa. Należy zakazać praktyk zakładania przez przedsiębiorcę dorozumianej zgody, przykładowo w formie z góry zaznaczonych pól wyboru w formularzach internetowych.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 47 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(47a) Przedsiębiorstwa powinny mieć możliwość wyboru sposobu komunikowania postanowień umownych, np. rodzaju i rozmiaru czcionki, w których sporządzają postanowienia umowne. Państwa członkowskie powinny powstrzymać się od wprowadzania jakichkolwiek wymogów w zakresie prezentacji, za wyjątkiem wymogów odnoszących się do osób niepełnosprawnych lub w przypadkach, gdy towary lub usługi mogą przedstawiać szczególne ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta lub osoby trzeciej. Państwa członkowskie mogą również dążyć do wprowadzenia dodatkowych wymogów w przypadkach, gdy z uwagi na złożoność umów na te towary lub usługi, istnieje ryzyko szkody dla konsumenta obejmujące kwestie związane z konkurencją w tym sektorze. Może mieć to przykładowo zastosowanie do umów odnoszących się do usług finansowych, dostaw gazu, energii elektrycznej i wody, usług telekomunikacyjnych lub nieruchomości. Jednak nie powinno się tego stosować do formalnych wymogów krajowych dotyczących zawarcia umowy lub innych formalnych wymogów, takich jak np. język postanowień, wymogi dotyczące treści postanowień lub brzmienie niektórych postanowień umownych w odniesieniu do określonych sektorów. Dyrektywa nie harmonizuje wymogów językowych stosowanych do umów konsumenckich. Z tego względu państwa członkowskie powinny mieć możliwość utrzymania lub wprowadzenia w swoim prawie krajowym wymogów językowych dotyczących postanowień umownych.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 49 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(49) Do celów niniejszej dyrektywy nie powinno się oceniać ani uczciwości postanowień dotyczących głównego przedmiotu umowy, ani stosunku jakości towarów i usług do ich ceny, chyba że postanowienia te nie spełniają wymogów przejrzystości. Główny przedmiot umowy oraz stosunek ceny do jakości powinien być jednak brany pod uwagę w ocenie uczciwości innych postanowień. Przykładowo umowy ubezpieczeniowe, które jasno określają ryzyko ubezpieczeniowe oraz odpowiedzialność ubezpieczającego, nie będą podlegały takiej ocenie, ponieważ takie ograniczenia brane są pod uwagę przy obliczaniu składki opłacanej przez konsumenta.	(49) Do celów niniejszej dyrektywy nie powinno się oceniać ani uczciwości postanowień dotyczących głównego przedmiotu umowy, ani stosunku jakości towarów i usług do ich ceny, chyba że postanowienia te nie spełniają wymogów przejrzystości. Główny przedmiot umowy oraz stosunek ceny do jakości powinien być jednak brany pod uwagę w ocenie uczciwości innych postanowień. Przykładowo umowy ubezpieczeniowe, które jasno określają ryzyko ubezpieczeniowe oraz odpowiedzialność ubezpieczającego, nie będą podlegały takiej ocenie, ponieważ takie ograniczenia brane są pod uwagę przy obliczaniu składki opłacanej przez konsumenta. Wyłączenia tego nie stosuje się do wynagrodzenia przewidzianego dla przedsiębiorstwa za przewidziane w umowie koszty dodatkowe lub ewentualne, w tym opłaty lub koszty związane z naruszeniem jakichkolwiek postanowień umowy, co powinno w pełni podlegać ocenie uczciwości.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 50 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(50) Aby zapewnić pewność prawną i poprawić funkcjonowanie rynku wewnętrznego, dyrektywa powinna zawierać dwa wykazy nieuczciwych postanowień. Załącznik II zawiera wykaz postanowień, które w każdych okolicznościach należy uznać za nieuczciwe. Załącznik III zawiera wykaz postanowień, które należy uznać za nieuczciwe, chyba że przedsiębiorca dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru. Te same wykazy powinny mieć zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich.	(50) Aby zapewnić pewność prawną i poprawić funkcjonowanie rynku wewnętrznego, dyrektywa powinna zawierać dwa niewyczerpujące wykazy nieuczciwych postanowień. Załącznik II zawiera wykaz postanowień, które w każdych okolicznościach należy uznać za nieuczciwe. Załącznik III zawiera wykaz postanowień, które należy uznać za nieuczciwe, chyba że przedsiębiorstwo dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 51 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(51) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji10.	skreślony
10 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 52 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(52) W szczególności Komisja powinna mieć uprawnienia do zmiany załączników II i III w zakresie postanowień umownych, które są uznawane za nieuczciwe oraz co do których istnieje domniemanie nieuczciwości. Z uwagi na fakt, że środki te są środkami o ogólnym zasięgu i mają na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, powinny być one przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą ustanowioną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.	skreślony
Poprawka  45 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 53 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(53) Uprawnienia Komisji do zmiany załączników II i III powinny służyć zapewnieniu spójnego wdrożenia zasad dotyczących nieuczciwych postanowień przez uzupełnienie załączników o postanowienia umowne, które powinny zostać uznane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach lub które powinny zostać uznane za nieuczciwe, o ile przedsiębiorca nie dowiedzie, że nie mają one takiego charakteru.	skreślony
Poprawka  46 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 64 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(64a) Zgodnie z pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa1, zachęca się państwa członkowskie do sporządzania i opublikowania – w interesie własnym, jak i Unii – własnych tabel możliwie jak najdokładniej ilustrujących korelacje pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji.
	1 Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 65 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(65) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, ustanowioną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do wyeliminowania barier na rynku wewnętrznym i osiągnięcia wysokiego wspólnego poziomu ochrony konsumentów.	(65) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, ustanowioną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do wyeliminowania barier na rynku wewnętrznym i osiągnięcia wysokiego wspólnego poziomu ochrony konsumentów.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 1a
	Poziom harmonizacji
	W sytuacji braku odmiennych postanowień państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do swego prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały określone w niniejszym rozdziale, w tym przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „konsument” oznacza każdą osobę fizyczną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach niezwiązanych z działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą ani wykonywaniem wolnego zawodu;	(1) „konsument” oznacza każdą osobę fizyczną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa przede wszystkim w celach nieodnoszących się do działalności handlowej, gospodarczej, rzemieślniczej ani wykonywania wolnego zawodu;
Poprawka  50 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) „przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorcy;	(2) „przedsiębiorstwo” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego, czy jest ona własnością publiczną, czy prywatną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach związanych z działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą tej osoby lub wykonywaniem przez nią wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorstwa, nawet jeżeli osoba ta nie zamierza osiągać zysków w trakcie prowadzenia działalności;
Poprawka  51 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) „umowa sprzedaży” oznacza każdą umowę sprzedaży towarów, zawartą między przedsiębiorcą a konsumentem, w tym również umowę mieszaną, której przedmiotem są zarówno towary, jak i usługi;	(3) „umowa sprzedaży” oznacza każdą umowę, w ramach której przedsiębiorstwo przenosi zgodnie z właściwym prawem krajowym własność towarów na konsumenta, bezpośrednio w momencie zawarcia umowy lub w przyszłości, a konsument zobowiązuje się do zapłaty ceny;
Poprawka  52 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 4 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) wody i gazu, gdy nie są wystawione na sprzedaż w ograniczonej objętości lub w ustalonej ilości,	skreślona
Poprawka  53 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 4 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) energii elektrycznej;	skreślona
Poprawka  54 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a) „towar wyprodukowany według specyfikacji określonych przez konsumenta” oznacza wszelki towar nieprefabrykowany, który wykonano na podstawie indywidualnego wyboru lub wskazania konsumenta;
Poprawka  55 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) „umowa o świadczenie usług” oznacza każdą umowę, inną niż umowa sprzedaży, na podstawie której przedsiębiorca świadczy usługę na rzecz konsumenta;	(5) „umowa o świadczenie usług” oznacza każdą umowę, na podstawie której przedsiębiorstwo zobowiązuje się do świadczenia usługi na rzecz konsumenta w zamian za zapłatę ceny;
Poprawka  56 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) „umowa mieszana” oznacza każdą umowę dotyczącą zarówno świadczenia usług, jak i dostaw towarów;
Poprawka  57 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) „umowa zawierana na odległość” oznacza każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, do zawarcia której przedsiębiorca korzysta wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;	(6) „umowa zawierana na odległość” oznacza każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, do zawarcia której przedsiębiorstwo i konsument, niebędący osobiście jednocześnie obecni przy zawarciu umowy, korzystają wyłącznie z jednego lub większej ilości środków porozumiewania się na odległość;
Poprawka  58 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) „środki porozumiewania się na odległość” oznaczają wszelkie środki, które bez jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta mogą być użyte do zawarcia pomiędzy nimi umowy;	skreślony
Poprawka  59 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) „umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa” oznacza:	(8) „umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa” oznacza każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług zawieraną:
a) każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, zawieraną poza lokalem przedsiębiorcy przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, oraz każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, w przypadku której konsument złożył ofertę w takich okolicznościach, lub	a) poza lokalem przedsiębiorcy przy jednoczesnej obecności przedsiębiorstwa i konsumenta, w przypadku której konsument złożył ofertę w takich okolicznościach, lub
b) każdą umowę sprzedaży lub umowę o świadczenie usług, zawieraną w lokalu przedsiębiorcy, lecz negocjowaną poza tym lokalem, przy jednoczesnej obecności przedsiębiorcy i konsumenta.	b) w lokalu przedsiębiorstwa, lecz której istotne elementy określono poza tym lokalem, przy jednoczesnej obecności przedsiębiorstwa i konsumenta.
	Państwa członkowskie mogą postanowić, że umowy na dostawy towarów lub świadczenie usług, które zostały zawarte lub wynegocjowane poza lokalem przedsiębiorstwa na wyraźny i wyrażony na wstępie wniosek konsumenta, nie będą uznawane za umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka  60 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 10 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) „forma tekstowa” oznacza tekst wyrażony w znakach alfabetycznych lub innych zrozumiałych znakach za pomocą jakiegokolwiek wsparcia umożliwiającego czytanie, zapisywanie informacji zawartych w tekście i ich reprodukcję w formie materialnej.
Poprawka  61 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) „formularz zamówienia” oznacza instrument określający postanowienia umowne, który ma być podpisany przez konsumenta z zamiarem zawarcia umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa;	skreślony
Poprawka  62 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) „produkt” oznacza każdy towar lub usługę, w tym nieruchomości oraz prawa i zobowiązania;	skreślony
Poprawka  63 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) „staranność zawodowa” oznacza standard dotyczący szczególnej wiedzy i staranności, których można w racjonalny sposób oczekiwać od przedsiębiorcy w jego relacjach z konsumentami, zgodnie z uczciwymi praktykami rynkowymi lub ogólną zasadą dobrej wiary w zakresie jego działalności;	skreślony
Poprawka  64 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 15
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) „aukcja” oznacza metodę sprzedaży, w której towary lub usługi są oferowane przez przedsiębiorcę w procedurze składania konkurencyjnych ofert, również z użyciem środków porozumiewania się na odległość, i w której oferent proponujący najwyższą cenę jest zobowiązany do zakupu towarów lub usług. Transakcja zawarta na podstawie oferty o ustalonej cenie, pomimo danej konsumentowi możliwości zawarcia transakcji w procedurze składania konkurencyjnych ofert, nie jest aukcją;	(15) „aukcja” oznacza metodę sprzedaży, w której towary lub usługi są oferowane przez przedsiębiorstwo w procedurze składania konkurencyjnych ofert, również z użyciem środków porozumiewania się na odległość, i w której wygrywający oferent jest zobowiązany do zakupu towarów lub usług. Transakcja zawarta na podstawie oferty o ustalonej cenie, pomimo danej konsumentowi możliwości zawarcia transakcji w procedurze składania konkurencyjnych ofert, nie jest aukcją;
Poprawka  65 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) „aukcja publiczna” oznacza metodę sprzedaży, w której towary są oferowane przez przedsiębiorcę konsumentom, którzy osobiście uczestniczą lub mają możliwość osobistego uczestnictwa w aukcji, w procedurze składania konkurencyjnych ofert prowadzonej przez organizatora aukcji, i w której oferent proponujący najwyższą cenę jest zobowiązany do zakupu towarów;	(16) „aukcja publiczna” oznacza metodę sprzedaży, w której towary lub usługi są oferowane przez przedsiębiorstwo konsumentom, którzy osobiście uczestniczą lub mają możliwość osobistego uczestnictwa w aukcji, w procedurze składania konkurencyjnych ofert prowadzonej przez organizatora aukcji, i w której wygrywający oferent jest zobowiązany do zakupu towarów lub usług;
Poprawka  66 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 17
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17) „producent” oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Wspólnoty lub każdą osobę oznaczającą siebie jako producenta poprzez umieszczenie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego na towarach;	(17) „producent” oznacza wytwórcę towarów, importera towarów na terytorium Unii lub każdą osobę oznaczającą siebie jako producenta poprzez umieszczenie swojej nazwy, znaku towarowego lub innego znaku wyróżniającego na towarach;
Poprawka  67 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18) „gwarancja handlowa” oznacza każde zobowiązanie przedsiębiorcy lub producenta („gwarant”) wobec konsumenta do zwrotu zapłaconej ceny lub wymiany towarów, ich naprawy lub zapewnienia ich serwisu, jeśli nie spełniają one specyfikacji określonej w oświadczeniu gwarancyjnym lub w odpowiedniej reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub przed jej zawarciem;	(18) „gwarancja handlowa” oznacza każde zobowiązanie przedsiębiorstwa lub producenta („gwarant”) wobec konsumenta, oprócz wypełnienia ciążących na nim obowiązków prawnych, do zwrotu zapłaconej ceny lub wymiany towarów, ich naprawy lub zapewnienia ich serwisu, jeśli nie spełniają one specyfikacji określonej w oświadczeniu gwarancyjnym lub w odpowiedniej reklamie dostępnej w momencie zawarcia umowy lub przed jej zawarciem;
Poprawka  68 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20) „umowa dodatkowa” oznacza umowę, na mocy której konsument nabywa towary lub usługi powiązane z umową zawieraną na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa, przy czym towary te lub usługi są dostarczane przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią na podstawie porozumienia pomiędzy tą osobą trzecią a przedsiębiorcą.	(20) „umowa powiązana” oznacza umowę, na mocy której konsument nabywa towary lub usługi i która tworzy z umową zawieraną na odległość lub umową zawieraną poza lokalem przedsiębiorstwa pojedynczą transakcję handlową, przy czym towary te lub usługi są dostarczane lub świadczone przez przedsiębiorstwo lub osobę trzecią na podstawie porozumienia pomiędzy tą osobą trzecią a przedsiębiorstwem. Jedność gospodarcza występuje wówczas, gdy towar lub usługa przewidziana umową powiązaną służy wykonaniu innej umowy lub gdy przeznaczona jest do korzystania z towaru lub usługi przewidzianych inną umową.
	(Poprawka ta (zmiana z „dodatkowa” na „powiązana”) ma zastosowanie w całym tekście. Jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie.)
Poprawka  69 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do umów sprzedaży i umów o świadczenie usług zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem, na warunkach i w zakresie przewidzianych w jej postanowieniach.	1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do umów zawartych między przedsiębiorstwem a konsumentem, na warunkach i w zakresie przewidzianych w jej postanowieniach.
Poprawka  70 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejszą dyrektywę stosuje się do usług finansowych tylko w zakresie niektórych umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, jak przewidziano w art. 8-20, nieuczciwych postanowień umownych, jak przewidziano w art. 30-39 oraz przepisów ogólnych, jak przewidziano w art. 40-46, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	skreślony
Poprawka  71 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Do umów objętych zakresem dyrektywy 94/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady12 oraz dyrektywy Rady 90/314/EWG13 zastosowanie mają tylko art. 30-39 dotyczące praw konsumenta w zakresie nieuczciwych postanowień umownych, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	skreślony
12 Dz.U. L 280 z 29.10.1994, s. 83.
13 Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59.
Poprawka  72 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Artykuły 5, 7, 9 i 11 pozostają bez uszczerbku dla przepisów dotyczących wymogów w zakresie informacji zawartych w dyrektywie 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady14 oraz w dyrektywie 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady15.	skreślony
14 Dz.U. L 376, z 27.12.5006, s. 36
15 Dz.U. L 178. z 17.7.2000, s.1.
Poprawka  73 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 4	skreślony
Pełna harmonizacja
Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  74 Wniosek dotyczący dyrektywy Rozdział 2 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Informacje dla konsumentów	Informacje dla konsumentów oraz prawo odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa
Poprawka  75 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 4a
	Zakres stosowania
	1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
	2. Niniejszy rozdział nie dotyczy umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa: a) dotyczących tworzenia, przeniesienia lub wygaśnięcia praw lub interesów w nieruchomościach oraz wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne; b) objętych zakresem dyrektywy Rady 90/314/EWG lub dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany1; c) budowy nowej nieruchomości, w której umowa lub umowa powiązana przewiduje sprzedaż lub przeniesienie praw do nieruchomości; d) dotyczących usług finansowych; e) usług opieki zdrowotnej wchodzących w zakres dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2011/../UE z …. w sprawie stosowania praw pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej2, niezależnie od tego, czy są one oferowane za pośrednictwem systemu opieki zdrowotnej; f) dotyczących usług społecznych.
	3. Niniejszy rozdział nie dotyczy umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa: a) zawieranych przy wykorzystaniu automatów sprzedających bądź zautomatyzowanych lokali handlowych; b) które w myśl przepisów państw członkowskich są zawierane przez urzędników państwowych zobowiązanych w świetle prawa do niezależności i bezstronności oraz do upewnienia się, że konsument zawiera umowę dopiero po odpowiednim jej przeanalizowaniu i w pełnej świadomości jej zakresu prawnego. c) których wartość nie przekracza 60 EUR; państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zastosowaniu niższego progu niż kwota 60 EUR, w którym to przypadku zawiadamiają one o przyjętym progu Komisję, która poda tę informację do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
	4. Niniejszy rozdział nie dotyczy umów zawieranych na odległość: a) z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych, jeżeli umowy te regulują korzystanie z takich automatów, lub zawieranych w celu skorzystania przez konsumenta z jednorazowego połączenia telefonicznego, internetowego lub faksowego; b) objętych zakresem dyrektywy 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
	1 Tekst nie został jeszcze przyjęty.
	Dz.U. L 33 z 3.2.2009, s. 10.
Poprawka  76 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 4b
	Poziom harmonizacji
	W przypadku braku odmiennych postanowień państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały określone w niniejszym rozdziale; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  77 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przed zawarciem każdej umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług przedsiębiorca udziela konsumentowi następujących informacji, jeżeli nie wynikają one z okoliczności:	1. W odpowiednim czasie przed związaniem się przez konsumenta jakąkolwiek umową lub ofertą na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwo lub osoba występująca w jego imieniu udziela konsumentowi takich informacji, jakich konsument może racjonalnie oczekiwać biorąc pod uwagę normy jakości oraz wydajności, które uznawane byłyby za normalne w danych okolicznościach. Informacje te powinny być jasne i dokładne oraz wyrażone prostym i zrozumiałym językiem. Muszą one zawierać zwłaszcza następujące szczegóły, jeżeli nie wynikają one z okoliczności:
Poprawka  78 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) główne cechy produktu, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego środka przekazu i produktu;	a) główne cechy towarów lub usług, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego nośnika i danych towarów lub usług;
Poprawka  79 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy i, w stosownych przypadkach, adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorcy, na którego rzecz działa;	b) adres pocztowy i tożsamość przedsiębiorstwa, np. nazwa firmy i, w stosownych przypadkach, adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności i tożsamość przedsiębiorstwa, na którego rzecz działa;
Poprawka  80 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera b a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(ba) informacje kontaktowe, w tym numer telefonu, faksu oraz w miarę dostępności adres poczty elektronicznej oraz wszelkie inne środki komunikacji na odległość pozwalające konsumentowi na kontakt i komunikację z przedsiębiorstwem w sposób szybki i bezpośredni;
Poprawka  81 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter produktu nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe albo, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów;	c) cena końcowa wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter produktu nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe lub, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów;
Poprawka  82 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) warunki płatności, dostawy lub wykonania oraz procedury rozpatrywania reklamacji, jeżeli odbiegają one od wymogów staranności zawodowej;	d) warunki płatności, dostawy i wykonania;
Poprawka  83 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	da) polityka rozpatrywania skarg oraz adres pocztowy, na który konsument może kierować wszelkie skargi, w tym - w stosownych przypadkach - adres organu zajmującego się rozpatrywaniem skarg w imieniu przedsiębiorstwa;
Poprawka  84 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	db) możliwość polubownego rozwiązywania sporów, w przypadkach, gdy istnieje ku temu sposobność;
Poprawka  85 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) istnienie prawa odstąpienia, w stosownych przypadkach;	e) jeżeli istnieje prawo odstąpienia, w stosownych przypadkach, warunki, i procedura korzystania z tego prawa; w tym okres, w którym przysługuje prawo odstąpienia, oraz nazwa i adres przedsiębiorstwa, które należy poinformować o odstąpieniu, a także ewentualne koszty zwrotu towarów; przedsiębiorstwo może wykorzystać wzór pouczenia o odstąpieniu oraz wzór formularza odstąpienia przedstawiony w załączniku I (A i B) lub skorzystać z innego jednoznacznego oświadczenia;
Poprawka  86 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera e a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) jeżeli prawo do odstąpienia nie ma zastosowania zgodnie z art. 19 ust. 1, wówczas konsument nie skorzysta z prawa do odstąpienia;
Poprawka  87 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera e b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	eb) w stosownych przypadkach informacje o gwarancjach finansowych dotyczących odzyskania uprzednio wykonanych płatności w przypadku odstąpienia lub anulowania;
Poprawka  88 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera h)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
h) minimalny czas trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy, w stosownych przypadkach;	h) minimalny czas trwania zobowiązań konsumenta i przedsiębiorstwa wynikających z umowy, w stosownych przypadkach;
Poprawka  89 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera i a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ia) informacja, że umowa zostanie zawarta z przedsiębiorstwem, w konsekwencji czego konsument skorzysta z ochrony przewidzianej w niniejszej dyrektywie;
Poprawka  90 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera i b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ib) w stosownych przypadkach zobowiązanie konsumenta do zapłaty zgodnie z art. 17 ust. 3, jeżeli wykonanie usług rozpoczęło się podczas okresu odstąpienia za wcześniejszą wyraźną zgodą konsumenta;
Poprawka  91 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera i c) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ic) w stosownych przypadkach okres, w którym oferta będzie dostępna;
Poprawka  92 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera i d) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	id) w stosownych przypadkach zastosowanie środków ochrony technicznej dla produktów cyfrowych;
Poprawka  93 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku aukcji publicznej informacje określone w ust. 1 lit. b) mogą być zastąpione przez podanie adresu pocztowego i tożsamości organizatora aukcji.	2. W przypadku aukcji publicznej informacje określone w ust. 1 lit. b) i ba) mogą być zastąpione odpowiednimi danymi organizatora aukcji.
Poprawka  94 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów formalnych stosowanych do wzoru pouczenia o odstąpieniu przedstawionego w załączniku I (A).
Poprawka  95 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b. Jeżeli przedsiębiorstwo stosuje wzór pouczenia o odstąpieniu przedstawiony w załączniku I(A), będzie on zgodny z wymogiem w zakresie informacji w przypadku umów zawieranych na odległość i poza lokalem przedsiębiorstwa postawionym w ust. 1 lit. e).
Poprawka  96 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Informacja, o której mowa w ust. 1, stanowi integralną część umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług.	3. Informacja, o której mowa w ust. 1, stanowi integralną część umowy sprzedaży lub umowy o świadczenie usług zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka  97 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Przedsiębiorstwo zobowiązane jest udowodnić, że dostarczyło informacji wymaganych w niniejszym artykule.
Poprawka  98 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3b. Jeżeli postanowienia niniejszego artykułu pozostają w sprzeczności z innymi przepisami prawa Unii, które regulują wymogi w zakresie informacji w przypadku szczególnych umów, prawo Unii ma pierwszeństwo i jest właściwe dla tych szczególnych umów.
Poprawka  99 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, 13 i 42, konsekwencje każdego naruszenia art. 5 określane są zgodnie z obowiązującym prawem krajowym. Państwa członkowskie przewidują w ich krajowym prawie umów skuteczne środki ochrony prawnej w przypadku naruszenia art. 5.	2. Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, 13 i 42, konsekwencje każdego naruszenia art. 5 określane są zgodnie z obowiązującym prawem krajowym, poza naruszeniami de minimis, o charakterze technicznym, w których przypadku skutki naruszenia zgodnie z obowiązującym prawem krajowym byłyby nieproporcjonalne do powstałej rzeczywiście szkody. Państwa członkowskie przewidują w ich krajowym prawie skuteczne środki ochrony w przypadku naruszenia art. 5.
Poprawka  100 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na ustawodawstwo krajowe, na mocy którego niektóre umowy zawarte poprzez pośrednika są uznawane za umowy zawarte pomiędzy przedsiębiorstwem a konsumentem.
Poprawka  101 Wniosek dotyczący dyrektywy Rozdział III – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Informacje dla konsumentów oraz prawo odstąpienia od umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa	skreślony
Poprawka  102 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 8	skreślony
Zakres stosowania
Niniejszy rozdział ma zastosowanie do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa.
Poprawka  103 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Wymogi w zakresie informacji dotyczące umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa	skreślony
W odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przedsiębiorca udziela następujących informacji, które stają się integralną częścią umowy:
a) informacje, o których mowa w art. 5 i 7 oraz, w drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 lit. d), warunki płatności, dostawy i wykonania, we wszystkich przypadkach;
b) jeżeli przewidziane jest prawo odstąpienia, warunki oraz procedury korzystania z niego, zgodnie z załącznikiem I;
c) adres pocztowy miejsca prowadzenia działalności przedsiębiorcy, jeżeli różni się od jego adresu pocztowego (a w stosownych przypadkach adres przedsiębiorcy, na rzecz którego działa), pod który konsument może kierować skargi;
d) istnienie kodeksów postępowania oraz dostępu do nich, w stosownych przypadkach;
e) możliwość pozasądowego rozwiązywania sporów, w stosownych przypadkach;
f) informacja, że umowa zostanie zawarta z przedsiębiorcą, w konsekwencji czego konsument będzie mógł korzystać z ochrony gwarantowanej w niniejszej dyrektywie.
Poprawka  104 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa informacje przewidziane w art. 9 udzielane są na formularzu zamówienia, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne. Formularz zamówienia zawiera standardowy formularz odstąpienia, określony w załączniku I (B).	1. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa informacje przewidziane w art. 5 udzielane są w odpowiednim czasie, zanim konsument zwiąże się jakąkolwiek umową lub ofertą, na ile wydaje się to właściwe z uwagi na charakter umowy, w akcie umowy lub na innym trwałym nośniku, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne w formie tekstowej. Na wniosek konsumenta przedsiębiorstwo przedstawia informacje na papierze.
Poprawka  105 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Umowa zawierana poza lokalem przedsiębiorstwa jest ważna tylko w przypadku, gdy konsument podpisał formularz zamówienia, a w przypadkach, w których brak jest formularza zamówienia na papierze, gdy otrzymał jego kopię na innym trwałym nośniku.	skreślony
Poprawka  106 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1 i 2.	3. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych lub wymogów w zakresie informacji niż te przewidziane w art. 5 ust. 1. Pozostaje to bez uszczerbku dla obiektywnie uzasadnionych wymogów niezwiązanych z umowami zawieranymi poza lokalem przedsiębiorstwa, w szczególności w zakresie zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa.
Poprawka  107 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość informacje przewidziane w art. 9 lit. a) są udzielane lub udostępnianie konsumentowi przed zawarciem umowy, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne, w sposób odpowiadający wykorzystywanym środkom porozumiewania się na odległość.	1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość informacje przewidziane w art. 5 są udzielane lub udostępnianie w odpowiednim czasie, zanim konsument zwiąże się jakąkolwiek umową lub ofertą, w prostym i zrozumiałym języku, oraz są czytelne, w sposób odpowiadający wykorzystywanym środkom porozumiewania się na odległość.
Poprawka  108 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Jeżeli przedsiębiorca kontaktuje się z konsumentem drogą telefoniczną z zamiarem zawarcia umowy, na początku rozmowy z konsumentem podaje swoje dane tożsamości oraz wskazuje na handlowy cel rozmowy.	2. Jeżeli przedsiębiorstwo kontaktuje się z konsumentem drogą telefoniczną z zamiarem zawarcia umowy przez telefon, na początku rozmowy z konsumentem podaje swoją nazwę, a jeśli to konieczne, dane tożsamości osoby, w imieniu której nawiązuje kontakt telefoniczny, oraz wskazuje na handlowy cel rozmowy.
Poprawka  109 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, informacje dotyczące przynajmniej głównych cech produktu i łącznej ceny, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i c). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 5 i 7, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.	3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorstwo dostarcza, na tym szczególnym nośniku, informacje dotyczące przynajmniej głównych cech produktu i końcowej ceny, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i c). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 5, udzielane są przez przedsiębiorstwo konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.
Poprawka  110 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Jeżeli umowa zawierana na odległość za pośrednictwem Internetu zobowiązuje konsumenta do płatności, umowa ta jest dla konsumenta wiążąca jedynie, gdy przedsiębiorstwo:
	a) wskazuje jasno i wyraźnie łączną cenę, w tym wszystkie jej składniki oraz
	b) projektuje swoją prezentację internetową w taki sposób, że złożenie wiążącego zamówienia jest możliwe jedynie po potwierdzeniu przez konsumenta, iż przyjmuje on do wiadomości informacje wymagane zgodnie z lit. a).
Poprawka  111 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Konsument otrzymuje potwierdzenie wszystkich informacji, o których mowa w art. 9 lit. a)-f) na trwałym nośniku, w rozsądnym czasie po zawarciu każdej umowy na odległość, a najpóźniej w momencie dostarczenia towarów albo rozpoczęcia wykonywania usługi, chyba że informacja została udzielona konsumentowi na trwałym nośniku przed zawarciem każdej umowy na odległość.	4. Konsument otrzymuje potwierdzenie wszystkich informacji, o których mowa w art. 5 w formie tekstowej na trwałym nośniku, w rozsądnym czasie po zawarciu każdej umowy na odległość, a najpóźniej w momencie dostarczenia towarów albo rozpoczęcia wykonywania usługi, chyba że informacja została udzielona konsumentowi na trwałym nośniku przed zawarciem każdej umowy na odległość.
Poprawka  112 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1-4.	5. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych lub wymogów w zakresie informacji niż te przewidziane w art. 5 ust. 1. Pozostaje to bez uszczerbku dla obiektywnie uzasadnionych wymogów niezwiązanych z umowami zawieranymi na odległość, w szczególności w zakresie zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa.
Poprawka  113 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu podpisania przez konsumenta formularza zamówienia, a w przypadkach, gdy formularz zamówienia nie ma formy papierowej, w dniu otrzymania przez konsumenta kopii formularza zamówienia na innym trwałym nośniku.	Okres odstąpienia kończy się czternaście dni po upływie ostatniego z następujących terminów:
	a) data zawarcia umowy;
W przypadku umowy sprzedaży towarów zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu, w którym konsument albo strona trzecia inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta wejdzie w faktyczne posiadanie każdego z zamówionych towarów.	b) jeżeli przedmiotem umowy jest dostarczenie towarów, data przyjęcia towarów;
W przypadku umowy o świadczenie usług zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się od dnia zawarcia umowy.	c) w przypadku umowy mieszanej, dostarczenie towarów lub usług, w zależności od tego, który termin jest późniejszy;
	d) jeżeli przedmiotem umowy jest dostawa wielu towarów, które mają zostać dostarczone osobno, termin przyjęcia ostatniego z towarów;
	e) jeżeli przedmiotem umowy jest dostawa towaru składającego się z wielu elementów lub części, termin przyjęcia ostatnich elementów lub części;
	f) jeżeli przedmiotem umowy jest powtarzalna dostawa towarów tego samego rodzaju w określonym okresie czasu, termin pierwszego przyjęcia towaru;
Poprawka  114 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich obowiązków wynikających z umowy w czasie okresu odstąpienia.	4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich obowiązków wynikających z umowy w czasie okresu odstąpienia. W przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa państwa członkowskie mogą utrzymać w mocy przepisy prawa krajowego zabraniające zapłaty w trakcie okresu odstąpienia.
Poprawka  115 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Jeżeli przedsiębiorca nie udzielił konsumentowi informacji o prawie odstąpienia, naruszając art. 9 lit. b), 10 ust. 1 i 11 ust. 4, okres odstąpienia kończy się trzy miesiące po całkowitym wypełnieniu przez przedsiębiorcę jego pozostałych zobowiązań umownych.	Jeżeli przedsiębiorstwo nie udzieliło konsumentowi informacji o prawie odstąpienia, naruszając art. 5 ust. 1 lit. e) oraz art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 4, okres odstąpienia kończy się z upływem roku od dnia, o którym mowa w art. 12 ust. 2.
	Jeżeli przedsiębiorstwo przekazało konsumentowi informację o prawie odstąpienia w ciągu roku od daty określonej w art. 12 ust. 2, okres odstąpienia upływa 14 dni po otrzymaniu tej informacji przez konsumenta.
Poprawka  116 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Konsument informuje przedsiębiorcę o swojej decyzji odstąpienia od umowy na trwałym nośniku poprzez oświadczenie skierowane do przedsiębiorcy, sformułowane własnymi słowami, albo przy wykorzystaniu standardowego formularza odstąpienia, określonego w załączniku I (B).	1. Konsument informuje przedsiębiorstwo przed upływem okresu odstąpienia o swojej decyzji odstąpienia od umowy na trwałym nośniku. W tym celu konsument może wykorzystać wzór formularza odstąpienia, znajdujący się w załączniku I (B) lub skorzystać z innego jednoznacznego oświadczenia.
Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów formalnych stosowanych do standardowego formularza odstąpienia.	Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych wymogów formalnych stosowanych do powiadomienia o odstąpieniu.
2. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet przedsiębiorca może, oprócz sposobów, o których mowa w ust. 1, umożliwić konsumentowi elektroniczne wypełnienie i przesłanie standardowego formularza odstąpienia na stronie internetowej przedsiębiorcy. W takim przypadku przedsiębiorca przesyła niezwłocznie konsumentowi potwierdzenie odbioru takiego formularza drogą elektroniczną.	2. Przedsiębiorstwo może, oprócz sposobów, o których mowa w ust. 1, umożliwić konsumentowi złożenie wzoru formularza odstąpienia, znajdującego się w załączniku I (B), lub innego oświadczenia o odstąpieniu, lub wypełnienie i przesłanie takiego formularza za pośrednictwem strony internetowej. Przedsiębiorstwo przesyła niezwłocznie konsumentowi potwierdzenie odbioru takiego formularza drogą elektroniczną.
Poprawka  117 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 15 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) zawarcia umowy poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadkach złożenia oferty przez konsumenta.	b) zawarcia umowy na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, w przypadkach złożenia oferty przez konsumenta.
Poprawka  118 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – nagłówek
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Obowiązki przedsiębiorcy w przypadku odstąpienia	Obowiązek zwrotu kwoty pobranej przez przedsiębiorstwo w przypadku odstąpienia
Poprawka  119 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przedsiębiorca zwraca każdą sumę otrzymaną od konsumenta w terminie 30 dni od dnia, w którym otrzymał informację o skorzystaniu z prawa odstąpienia	1. Przedsiębiorstwo zwraca każdą sumę otrzymaną od konsumenta w terminie 14 dni od dnia, w którym otrzymał informację o skorzystaniu z prawa odstąpienia.
Poprawka  120 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. W przypadku, gdy konsument wyraźnie wskazał inny sposób dostawy niż dostawa standardowa, przedsiębiorstwo nie jest zobowiązane do zwrotu dodatkowych kosztów wynikłych z tego tytułu.
Poprawka  121 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku umów sprzedaży przedsiębiorca może wstrzymać się ze zwrotem sumy do czasu otrzymania lub odebrania przez niego towarów albo dostarczenia przez konsumenta dowodu ich wysłania, w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi najwcześniej.	2. W przypadku umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących dostawy towarów, przedsiębiorstwo może wstrzymać się ze zwrotem sumy do czasu otrzymania lub odebrania przez nie towarów.
Poprawka  122 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Jeżeli w przypadku umów sprzedaży konsument lub, na jego życzenie, osoba trzecia weszła w posiadanie towarów przed wygaśnięciem okresu odstąpienia, konsument odsyła towary albo przekazuje je przedsiębiorcy albo osobie upoważnionej przez niego do ich odbioru, w terminie 14 dni od dnia, w którym poinformował przedsiębiorcę o zamiarze odstąpienia, chyba że przedsiębiorca zaproponował, że sam odbierze towary.	W przypadku umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących dostawy towarów, gdy konsument lub, na jego życzenie, osoba trzecia odebrali towary przed wygaśnięciem okresu odstąpienia, konsument odsyła towary albo przekazuje je przedsiębiorstwu albo osobie upoważnionej przez nie do ich odbioru, w terminie 14 dni od dnia, w którym poinformował przedsiębiorstwo o zamiarze odstąpienia, chyba że przedsiębiorstwo zaproponowało, że samo odbierze towary.
Poprawka  123 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument nie odpowiada za zmniejszenie wartości, jeżeli przedsiębiorca nie poinformował go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 9 lit. b). W odniesieniu do umów o świadczenie usług, których dotyczy prawo odstąpienia, konsument nie ponosi żadnych kosztów całkowitych ani częściowych za usługi świadczone w okresie odstąpienia.	2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument nie odpowiada za zmniejszenie wartości, jeżeli przedsiębiorstwo nie poinformowało go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. e).
Poprawka  124 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. W przypadku umów o świadczenie usług konsument ponosi koszty całkowite lub częściowe usług wyświadczonych w okresie odstąpienia, jeżeli przedsiębiorstwo poinformowało go zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. ib) i jeżeli świadczenie usług rozpoczęto w okresie odstąpienia za wyraźną zgodą konsumenta.
Poprawka  125 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b. Za wyjątkiem przypadków przewidzianych w niniejszym artykule skorzystanie z prawa odstąpienia nie nakłada na konsumenta jakiejkolwiek odpowiedzialności.
Poprawka  126 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:	1. W odniesieniu do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:
Poprawka  127 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) usługi, których świadczenie już rozpoczęto, za wyraźną zgodą konsumenta, przed końcem 14-dniowego okresu, o którym mowa w art. 12;	skreślona
Poprawka  128 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) dostawa towarów lub świadczenie usług, których cena jest zależna od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie może mieć wpływu;	b) dostawa towarów lub świadczenie usług, których cena jest zależna od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorstwo nie może mieć wpływu i które mogą nastąpić w okresie odstąpienia;
Poprawka  129 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) dostawa towarów wyprodukowanych według specyfikacji określonych przez konsumenta lub dostosowanych do jego zamówienia lub takich, które ulegają szybkiemu zepsuciu bądź mają krótki termin przydatności do użycia;	c) dostawa towarów wyprodukowanych lub usług świadczonych według specyfikacji określonych przez konsumenta lub dostosowanych do jego zamówienia lub towarów, które ulegają szybkiemu zepsuciu bądź mają krótki termin przydatności do użycia;
Poprawka  130 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) dostawa produktów spożywczych, napojów lub innych towarów wymagających należytych warunków higienicznych, których opakowanie lub zamknięcie zostało otwarte przez konsumenta;
Poprawka  131 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cb) umowy które –na żądanie klienta – przedsiębiorstwo wykonało w trybie natychmiastowym w celu zaradzenia pilnej sytuacji; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorstwo świadczy dodatkowe usługi lub sprzedaje dodatkowe towary, inne niż te wyraźnie konieczne dla zaradzenia pilnej sytuacji konsumenta, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów;
Poprawka  132 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c c) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cc) umowy, w przypadku których konsument wyraźnie wezwał przedsiębiorstwo do wykonania w miejscu jego zamieszkania naprawy lub konserwacji jego własności; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorstwo świadczy usługi dodatkowe do tych wyraźnie zamówionych przez konsumenta albo dostarcza towary inne niż części zamienne niezbędne do wykonania konserwacji lub naprawy, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów;
Poprawka  133 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera c d) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cd) umowy, które dotyczą świadczenia usług w zakresie zakwaterowania, transportu, wynajmu samochodów, gastronomii lub wypoczynku, jeżeli dotyczą świadczenia tych usług w ściśle określonym dniu lub okresie;
Poprawka  134 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) dostawa wina, którego cena została uzgodniona przy zawarciu umowy sprzedaży, a dostawa którego może nastąpić dopiero po upływie terminu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 oraz którego faktyczna wartość zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie może mieć żadnego wpływu;	d) dostawa wina i innych napojów, których cena została uzgodniona przy zawarciu umowy, a których dostawa może nastąpić dopiero po upływie terminu, o którym mowa w art. 22 ust. 1, oraz których faktyczna wartość zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorstwo nie może mieć żadnego wpływu;
Poprawka  135 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) dostawa zapieczętowanych nagrań dźwiękowych lub wizualnych lub oprogramowania komputerowego, których opakowanie zostało naruszone przez konsumenta;	e) dostawa zapieczętowanych nagrań dźwiękowych lub wizualnych lub zapieczętowanego oprogramowania komputerowego, których opakowanie zostało naruszone przez konsumenta;
Poprawka  136 Wniosek dotyczący dyrektywy Article 19 – paragraph 1 – point f
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(f) dostawa gazet, periodyków i czasopism;	(f) dostawa gazet, periodyków i czasopism z wyjątkiem umów prenumeraty;
Uzasadnienie
Jeden z celów cywilno-prawnego przeglądu wspólnotowego dorobku prawnego w zakresie ochrony konsumentów, a mianowicie rozwinięcie i wzmocnienie ochrony konsumenta, wymaga również krytycznej analizy i zredukowania niezliczonych odstępstw od prawa odstąpienia oraz wyjaśnienia kilku definicji odstępstw. Należy zastanowić się nad ich obiektywnym uzasadnieniem oraz uwzględnienie obietnic innych sektorów. Ponadto te odstępstwa są zawsze cytowane w praktyce jako argument przeciwko prawu konsumenta do odstąpienia i w związku z tym działają na jego niekorzyść.
Poprawka  137 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 1 – litera h a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ha) umowy zawierane drogą elektroniczną i wykonywane natychmiast i w pełni za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość, takich jak pobieranie danych z Internetu, których wykonanie już rozpoczęto za wyraźną uprzednią zgodą konsumenta.
Poprawka  138 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa prawo odstąpienia nie ma zastosowania do następujących przypadków:	skreślony
a) umowy na dostawy środków spożywczych, napojów lub innych towarów przeznaczonych do codziennego użytku w gospodarstwach domowych, wybranych wcześniej przez konsumenta za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość i dostarczanych do miejsca zamieszkania, pobytu lub pracy konsumenta przez przedsiębiorcę, który w normalnych warunkach sprzedaje towary we własnym lokalu przedsiębiorcy ;
b) umowy, co do których konsument żądał ich natychmiastowego wykonania przez przedsiębiorcę, w celu zaradzenia pilnej sytuacji; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca świadczy dodatkowe usługi lub sprzedaje dodatkowe towary, inne niż te wyraźnie konieczne dla zaradzenia pilnej sytuacji konsumenta, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów;
c) umów, w przypadku których konsument wezwał przedsiębiorcę, za pośrednictwem środków komunikowania się na odległość, do wykonania w miejscu jego zamieszkania napraw lub konserwacji jego własności; jeżeli w takiej sytuacji przedsiębiorca zapewnia usługi dodatkowe do tych wyraźnie zamówionych przez konsumenta albo towary inne niż części zamienne wykorzystywane w konserwacji lub naprawach, prawo odstąpienia ma zastosowanie do tych dodatkowych usług lub towarów.
Poprawka  139 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Strony mogą zgodzić się na niestosowanie ust. 1 i 2.	3. Strony mogą zgodzić się na niestosowanie ust. 1.
Poprawka  140 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Wyłączenie umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa	skreślony
1. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość i umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa:
a) dotyczących sprzedaży nieruchomości lub odnoszących się do innych praw rzeczowych, z wyjątkiem najmu oraz usług budowlanych i remontowych związanych z nieruchomościami;
b) zawieranych przy wykorzystaniu automatów sprzedających bądź zautomatyzowanych lokali handlowych;
c) zawieranych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych;
d) umów na dostawy przez przedsiębiorcę środków spożywczych lub napojów, jeżeli dostawy dokonywane są często i regularnie w pobliżu lokalu przedsiębiorcy.
2. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących:
a) ubezpieczeń,
b) usług finansowych, których cena zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie ma wpływu, a które mogą wystąpić w czasie okresu odstąpienia, jak przewidziano w art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2002/65/WE16 oraz
c) kredytów objętych zakresem dyrektywy 2008/48/WE.
3. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych na odległość dotyczących świadczenia usług w zakresie zakwaterowania, transportu, wynajmu samochodów, gastronomii lub wypoczynku, jeżeli dotyczą świadczenia tych usług w ściśle określonym dniu lub okresie.
16 Dz.U. L 271 z 09.10.02, s. 16.
Poprawka  141 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do części zamiennych zastąpionych przez przedsiębiorcę podczas usuwania niezgodności towarów w drodze naprawy zgodnie z art. 26.	skreślony
Poprawka  142 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu niniejszego rozdziału do towarów używanych, sprzedawanych na aukcjach publicznych.	skreślony
Poprawka  143 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 21 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 21a
	Poziom harmonizacji
	O ile niniejsza dyrektywa nie stanowi inaczej, państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy surowsze przepisy zgodne z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w dziedzinie, której dotyczy niniejszy rozdział celem zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumenta. Państwa członkowskie informują o tych przepisach Komisję, która podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka  144 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przedsiębiorca dostarcza towary poprzez przeniesienie faktycznego posiadania towarów na konsumenta albo osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta, w maksymalnym terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy.	1. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przedsiębiorstwo dostarcza towary poprzez udostępnienie towarów konsumentowi albo osobie trzeciej, innej niż przewoźnik i wskazanej przez konsumenta, w rozsądnym czasie, który w żadnym wypadku nie powinien przekroczyć terminu 30 dni od dnia zawarcia umowy.
Poprawka  145 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Jeżeli przedsiębiorca nie spełnił obowiązku dotyczącego dostawy, konsument jest uprawniony do zwrotu wszelkich zapłaconych sum, w terminie 7 dni od daty dostawy, przewidzianym w ust. 1.	2. Jeżeli przedsiębiorstwo nie spełniło obowiązku dotyczącego dostawy w terminie określonym w ust. 1 konsument jest uprawniony do wezwania przedsiębiorstwa do dostawy w terminie odpowiednim do okoliczności. Jeżeli przedsiębiorstwo nie dostarczyło towarów w odpowiednim terminie, konsument ma prawo rozwiązać umowę.
Poprawka  146 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Jeżeli przedsiębiorstwo nie spełniło swojego obowiązku dotyczącego dostawy w terminie zgodnie z ust. 1, konsument ma prawo rozwiązać umowę w przypadku, gdy:
	a) przedsiębiorstwo odmówiło dostawy towarów; lub
	b) termin dostawy ma istotne znaczenie, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności związane z zawarciem umowy; lub
	c) konsument poinformuje przedsiębiorstwo przed zawarciem umowy, że dostawa do określonego terminu lub w określonym terminie ma istotne znaczenie.
Poprawka  147 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustęp 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b. Oprócz odstąpienia od umowy zgodnie z ust. 2 i 2a konsument może skorzystać z innych środków odwoławczych przewidzianych w prawie krajowym.
Poprawka  148 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 22 – ustęp 2 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2c. Państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które określono w niniejszym artykule.
Poprawka  149 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na konsumenta w momencie wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta, w faktyczne posiadanie towarów.	1. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na konsumenta w momencie przyjęcia towarów przez konsumenta lub osobę trzecią, inną niż przewoźnik i wskazaną przez konsumenta.
Poprawka  150 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Ryzyko, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na konsumenta w momencie dostawy, uzgodnionym przez strony, jeżeli konsument lub osoba trzecia, inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta, nie wypełniła obowiązku w zakresie podjęcia niezbędnych działań mających na celu wejście w faktyczne posiadanie towarów.	2. Ryzyko, o którym mowa w ust. 1, przechodzi na konsumenta od momentu, w którym towary powinny były zostać przyjęte, jeżeli konsument lub osoba trzecia, inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta, nie dopełnili obowiązku przyjęcia towarów, a takie niedopełnienie obowiązku nie jest uzasadnione zaistniałą przeszkodą.
Poprawka  151 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Strony nie wykluczają zastosowania niniejszego artykułu, nie odstępują od niego ani nie zmieniają jego skutków ze szkodą dla konsumenta.
Poprawka  152 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 23 – ustęp 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b. Państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które określono w niniejszym artykule.
Poprawka  153 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przedsiębiorca dostarcza towary zgodne z umową sprzedaży.	1. Przedsiębiorstwo dostarcza towary konsumentowi zgodnie z umową sprzedaży.
Poprawka  154 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Domniemywa się, że dostarczone towary są zgodne z umową, jeżeli spełniają następujące warunki:	2. Domniemywa się, że dostarczone towary są zgodne z umową sprzedaży, jeżeli spełniają następujące warunki:
Poprawka  155 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 2 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) nadają się do celów, do których towary tego samego rodzaju są normalnie stosowane lub	c) nadają się do celów, do których towary tego samego rodzaju są normalnie stosowane; oraz
Uzasadnienie
Jeżeli chodzi o zasadę zgodności z umową, listę kryteriów niezgodności należy wzmocnić i poprawić.
Poprawka  156 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Do celów niniejszego artykułu uznaje się, że niezgodność nie występuje, jeżeli w momencie zawierania umowy konsument miał świadomość, lub, racjonalnie rzecz biorąc, powinien mieć świadomość jej istnienia, albo, gdy niezgodność wynika z materiałów dostarczonych przez konsumenta.	3. Do celów niniejszego artykułu uznaje się, że niezgodność nie występuje w przypadku, gdy w momencie zawierania umowy konsument miał świadomość, lub, racjonalnie rzecz biorąc, powinien mieć świadomość jej istnienia, albo w przypadku, gdy niezgodność wynika z materiałów dostarczonych przez konsumenta.
Poprawka  157 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 4 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Sprzedawca nie jest związany oświadczeniami publicznymi, o których mowa w ust. 2 lit. d), jeżeli wykaże zaistnienie jednej z następujących sytuacji:	4. Przedsiębiorstwo nie jest związane oświadczeniami publicznymi, o których mowa w ust. 2 lit. d), jeżeli zaistniała jedna z następujących sytuacji:
Poprawka  158 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 4 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) przed zawarciem umowy oświadczenie zostało skorygowane;	b) przed zawarciem umowy oświadczenie zostało skorygowane oraz można przypuszczać, że konsument miał możliwość zapoznać się z tą korektą;
Poprawka  159 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Wszelka niezgodność wynikająca z nieprawidłowego montażu towarów uznawana będzie za równoznaczną z niezgodnością towarów, jeżeli montaż stanowi część umowy sprzedaży towarów, a towary były montowane przez przedsiębiorcę lub na jego odpowiedzialność. Ma to zastosowanie także do sytuacji, w której towar, przeznaczony do montażu przez konsumenta, jest montowany przez niego, a nieprawidłowy montaż wynika z braków w instrukcji montażu.	5. Wszelka niezgodność wynikająca z nieprawidłowego montażu towarów uznawana będzie za równoznaczną z niezgodnością towarów, jeżeli towary były montowane przez przedsiębiorstwo lub na jego odpowiedzialność. Ma to zastosowanie także do sytuacji, w której towar, przeznaczony do montażu przez konsumenta, jest montowany przez niego, a nieprawidłowy montaż wynika z braków w instrukcji montażu.
Poprawka  160 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 24 – ustęp 5 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5b. Państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które określono w niniejszym artykule.
Poprawka  161 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jak przewidziano w ust. 2-5, jeżeli towary nie są zgodne z umową, konsument jest uprawniony do:	1. Zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2-5, jeżeli towary nie są zgodne z umową, konsument jest uprawniony do:
Poprawka  162 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) obniżenia ceny,	b) obniżenia ceny lub
Poprawka  163 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przedsiębiorca usuwa niezgodność przez naprawę lub wymianę, zgodnie z własnym wyborem.	2. Przedsiębiorstwo usuwa niezgodność przez naprawę lub wymianę, zgodnie z wyborem konsumenta.
Poprawka  164 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 3 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Jeżeli przedsiębiorca udowodnił, że usunięcie niezgodności przez naprawę lub wymianę jest niezgodne z prawem, niemożliwe lub wiązałoby się z jego nieproporcjonalnym nakładem, konsument ma prawo wyboru pomiędzy obniżeniem ceny a rozwiązaniem umowy. Nakład przedsiębiorcy jest nieproporcjonalny, jeżeli wiąże się z nałożeniem na niego kosztów, które w porównaniu z obniżeniem ceny lub rozwiązaniem umowy są nadmierne, biorąc pod uwagę wartość towarów w przypadku braku niezgodności oraz wagę niezgodności.	3. Jeżeli przedsiębiorstwo udowodniło, że usunięcie niezgodności zarówno przez naprawę, jak i wymianę jest niezgodne z prawem, niemożliwe lub wiązałoby się z nieproporcjonalnym nakładem ze strony tego przedsiębiorstwa, konsument ma prawo wyboru pomiędzy obniżeniem ceny a rozwiązaniem umowy. Nakład przedsiębiorstwa jest nieproporcjonalny, jeżeli wiąże się z nałożeniem na niego kosztów, które w porównaniu z obniżeniem ceny lub rozwiązaniem umowy są nadmierne, biorąc pod uwagę wartość towarów w przypadku braku niezgodności oraz wagę niezgodności.
Poprawka  165 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 4 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) ta sama wada wystąpiła więcej niż raz w krótkim czasie.	d) po naprawie lub wymianie ta sama wada wystąpiła więcej niż raz w krótkim czasie.
Poprawka  166 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Znaczne niedogodności dla konsumenta oraz rozsądny czas potrzebny przedsiębiorcy na usunięcie niezgodności są ustalane przy uwzględnieniu charakteru towarów i celu ich nabycia przez konsumenta, jak przewidziano w art. 24 ust. 2 lit. b).	5. Znaczne niedogodności dla konsumenta oraz rozsądny czas potrzebny przedsiębiorstwu na usunięcie niezgodności są ustalane przy uwzględnieniu charakteru towarów i celu ich nabycia przez konsumenta, jak przewidziano w art. 24 ust. 2 lit. b).
Poprawka  167 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 27 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału konsument może domagać się odszkodowania za każdą szkodę niepokrytą zgodnie z art. 26.	2. Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozdziału konsument może domagać się przewidzianego w prawie krajowym odszkodowania za każdą szkodę niepokrytą zgodnie z art. 26.
Poprawka  168 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku usunięcia niezgodności przez wymianę, przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy art. 25, jeżeli niezgodność uwidoczni się w ciągu dwóch lat od momentu wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią przez niego wskazaną w faktyczne posiadanie zastąpionych towarów.	2. W przypadku usunięcia niezgodności przez wymianę, przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne na mocy art. 25, jeżeli niezgodność uwidoczni się w ciągu dwóch lat od momentu przyjęcia zastąpionych towarów przez konsumenta lub osobę trzecią przez niego wskazaną.
Poprawka  169 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Jeżeli przedsiębiorstwo usunęło niezgodności w drodze naprawy, przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne za zgodność wszystkich części zamiennych zamontowanych przez przedsiębiorstwo przez pozostały okres odpowiedzialności za towar główny, oraz zawsze przynajmniej przez sześć miesięcy po naprawie.
Poprawka  170 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. W celu skorzystania z praw na mocy art. 25 konsument informuje przedsiębiorcę o niezgodności w terminie dwóch miesięcy od daty jej wykrycia.	skreślony
Poprawka  171 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Jeżeli nie postanowiono inaczej, domniemywa się, że każda niezgodność, która uwidoczniła się w ciągu sześciu miesięcy od momentu przejścia ryzyka na konsumenta, istniała w tym momencie, chyba że takie domniemanie jest niezgodne z charakterem towarów lub charakterem niezgodności.	5. Jeżeli nie postanowiono inaczej, domniemywa się, że każda niezgodność, która uwidoczniła się w ciągu roku od momentu przejścia ryzyka na konsumenta, istniała w tym momencie, chyba że takie domniemanie jest niezgodne z charakterem towarów lub charakterem niezgodności.
Poprawka  172 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz jest czytelne. Oświadczenie gwarancyjne zawiera:	2. Oświadczenie gwarancyjne jest sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz jest czytelne. Jest również sporządzane w tych samych językach, w których oferowane są towary i zawiera:
a) określenie praw konsumenta, przewidzianych w art. 26, oraz wyraźne stwierdzenie, że prawa te są niezależne od gwarancji handlowej,	a) określenie praw konsumenta, przewidzianych w art. 26 i 28, oraz wyraźne stwierdzenie, że prawa te są niezależne od gwarancji handlowej, i
b) treść gwarancji handlowej oraz warunki reklamacji, w szczególności czas trwania, zakres terytorialny oraz nazwę i adres gwaranta,	b) warunki gwarancji handlowej, w szczególności te związane z czasem trwania, przenoszeniem, zakresem terytorialnym oraz nazwą i adresem gwaranta oraz osoby, do której należy zgłaszać skargi, jeżeli nie jest nią gwarant, wraz z procedurą składania skargi,
c) bez uszczerbku dla art. 32 i 35 oraz załącznika III ust. 1) lit. j), w stosownych przypadkach, stwierdzenie, że gwarancja handlowa nie może być przeniesiona na późniejszego nabywcę.
	2a. Konsument może przenieść gwarancję na następnego kupującego. Oświadczenie gwarancyjne może zawierać odmienne postanowienie, pod warunkiem, że takie wyłączenie nie będzie nieuczciwe z punktu widzenia art. 32 i 35 oraz załącznika III ust. 1 lit. j).
3. Na żądanie konsumenta przedsiębiorca udostępnia oświadczenie gwarancyjne na trwałym nośniku.	3. Na żądanie konsumenta przedsiębiorstwo udostępnia oświadczenie gwarancyjne w formie tekstowej na trwałym nośniku.
4. Niespełnienie wymogów ust. 2 lub 3 nie ma wpływu na ważność gwarancji.	4. Niespełnienie wymogów ust. 2, 2a lub 3 nie ma wpływu na ważność gwarancji handlowej.
Poprawka  173 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do postanowień umownych sformułowanych uprzednio przez przedsiębiorcę albo osobę trzecią, na które konsument zgodził się nie mając wpływu na ich treść, w szczególności jeżeli takie postanowienia umowne są częścią uprzednio ustalonego wzorca umowy.	1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do postanowień umownych sformułowanych uprzednio przez przedsiębiorstwo albo osobę trzecią, które nie zostały wynegocjowane indywidualnie. Postanowienie należy traktować jako niewynegocjowane indywidualnie, jeżeli zostało sporządzone wcześniej, w związku z czym konsument nie miał wpływu na jego treść, w szczególności jeżeli takie postanowienie umowne jest elementem uprzednio ustalonego wzorca umowy.
Poprawka  174 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Fakt, że konsument miał możliwość wpływu na treść niektórych aspektów postanowienia umownego lub na treść jednego szczególnego postanowienia umownego, nie wyłącza stosowania niniejszego rozdziału do innych postanowień umownych, będących częścią umowy.	2. Fakt, że konsument miał możliwość wpływu na treść niektórych aspektów postanowienia umownego lub że jedno szczególne postanowienie umowne zostało wynegocjowane indywidualnie nie wyłącza stosowania niniejszego rozdziału do innych postanowień umownych, będących częścią umowy.
Poprawka  175 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do postanowień umownych odzwierciedlających obowiązujące przepisy ustawowe lub wykonawcze, zgodne z prawem wspólnotowym oraz postanowienia lub zasady konwencji międzynarodowych, których stroną jest Wspólnota lub państwo członkowskie.	3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do postanowień umownych odzwierciedlających przepisy ustawowe, wykonawcze lub dotyczące porządku publicznego, zgodne z prawem unijnym oraz postanowienia lub zasady konwencji międzynarodowych, których stroną jest Unia lub państwo członkowskie.
Poprawka  176 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 30 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 30a
	Poziom harmonizacji
	W przypadku braku odmiennych postanowień państwa członkowskie nie utrzymują ani nie wprowadzają do swego prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały określone w niniejszym rozdziale; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.
Poprawka  177 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Postanowienia umowne są sporządzane prostym i zrozumiałym językiem oraz są czytelne.	1. Wszystkie postanowienia umowne są wyrażone w sposób jasny i zrozumiały. Postanowienia umowne w formie pisemnej są zawsze sporządzone prostym i zrozumiałym językiem oraz są czytelne.
Poprawka  178 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 31 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie powstrzymują się od wprowadzenia wszelkich wymogów w zakresie formy wyrażania postanowień umownych lub udostępnienia ich konsumentowi.	4. Państwa członkowskie powstrzymują się od wprowadzania wszelkich wymogów w zakresie prezentacji postanowień umownych, z wyjątkiem wymogów graficznych odnoszących się do osób niepełnosprawnych, towarów lub usług, które mogą przedstawiać szczególne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta lub osób trzecich, oraz szczególnych towarów lub usług, co do których dowiedziono, że przynoszą one szkodę konsumentom.
Poprawka  179 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Nie naruszając przepisów art. 34 i 38, nieuczciwość danego postanowienia umownego jest oceniana z uwzględnieniem charakteru produktów będących przedmiotem umowy i z odniesieniem, w momencie zawarcia umowy, do wszelkich okoliczności związanych z zawarciem umowy oraz do innych postanowień tej umowy lub innej umowy, od której ta jest zależna. Przy ocenie uczciwego charakteru postanowienia umownego właściwy organ krajowy bierze pod uwagę sposób sporządzenia umowy przez przedsiębiorcę i poinformowania o niej konsumenta zgodnie z art. 31.	2. Nie naruszając przepisów art. 34 i 38, nieuczciwość danego postanowienia umownego jest oceniana z uwzględnieniem charakteru produktów będących przedmiotem umowy i z odniesieniem, w momencie zawarcia umowy, do wszelkich okoliczności związanych z zawarciem umowy oraz do innych postanowień tej umowy lub innej umowy, od której ta jest zależna.
Poprawka  180 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Dokonując oceny uczciwego charakteru postanowienia umownego właściwy organ krajowy bierze również pod uwagę sposób sporządzenia umowy przez przedsiębiorstwo i poinformowania o niej konsumenta zgodnie z art. 31 ust. 1 i art. 31 ust. 2. Określony przez przedsiębiorstwo warunek naruszający obowiązek przejrzystości przewidziany w art. 31 ust. 1 i art. 31 ust. 2 może z tego tylko powodu zostać uznany za nieuczciwy.
Poprawka  181 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 32 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do oceny głównego przedmiotu umowy ani adekwatności wynagrodzenia należnego za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorcy, pod warunkiem że przedsiębiorca w pełni przestrzega art. 31.	3. Ustępy 1 i 2 i 2a niniejszego artykułu nie mają zastosowania do oceny głównego przedmiotu umowy ani adekwatności wynagrodzenia należnego za główne zobowiązanie umowne przedsiębiorstwa, pod warunkiem że przedsiębiorstwo w pełni przestrzega art. 31 ust. 1, 2 i 3.
Poprawka  182 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 33
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Jeśli sprzedawca twierdzi, że postanowienia umowne zostały wynegocjowane indywidualnie, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim.	Jeśli przedsiębiorstwo twierdzi, że postanowienia umowne zostały wynegocjowane indywidualnie lub że postanowienia umowne są zgodne z wymogiem przejrzystości określonym w art. 31 ust 1 i art. 31 ust. 2, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na nim.
Poprawka  183 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 34
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	1. Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach.
	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć w prawie krajowym dodatkowe postanowienia umowne uznawane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Państwa członkowskie informują o tych przepisach Komisję, która podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka  184 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 35
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	1. Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorstwo udowodni, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32.
	2. Państwa członkowskie mogą przewidzieć w prawie krajowym dodatkowe postanowienia umowne uznawane za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Państwa członkowskie informują o tych przepisach Komisję, która podaje te informacje do wiadomości publicznej w łatwo dostępny sposób.
Poprawka  185 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 37
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Nieuczciwe postanowienia umowne nie są wiążące dla konsumenta. Umowa nadal obowiązuje strony, jeżeli może pozostać wiążąca po wyłączeniu postanowień nieuczciwych.	Nieuczciwe postanowienia umowne w rozumieniu niniejszej dyrektywy nie są wiążące dla konsumenta zgodnie z prawem krajowym. Umowa nadal obowiązuje strony, jeżeli może pozostać wiążąca po wyłączeniu postanowień nieuczciwych.
Poprawka  186 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Zarówno w interesie konsumentów, jak i konkurentów państwa członkowskie zapewniają odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie stałemu stosowaniu nieuczciwych postanowień w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami.	1. Zarówno w interesie konsumentów, jak i konkurentów państwa członkowskie zapewniają odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie stosowaniu nieuczciwych postanowień w umowach zawieranych przez przedsiębiorstwa z konsumentami.
Poprawka  187 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 38 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Państwa członkowskie umożliwiają sądom lub organom administracyjnym stosowanie odpowiednich i skutecznych środków w celu zapobieżenia dalszemu stosowaniu przez przedsiębiorcę postanowień uznanych za nieuczciwe.	3. Państwa członkowskie umożliwiają sądom lub organom administracyjnym stosowanie odpowiednich i skutecznych środków w celu zapobieżenia stosowaniu przez przedsiębiorstwa postanowień uznanych za nieuczciwe.
Poprawka  188 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 39	skreślony
Przegląd postanowień z załączników 2 i 3
1. Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję o postanowieniach, które zostały uznane za nieuczciwe przez właściwe organy krajowe, a które uważają one za istotne z punktu widzenia dokonania zmiany niniejszej dyrektywy, jak przewidziano w ust. 2.
2. Na podstawie zawiadomień otrzymanych na mocy ust. 1 Komisja zmienia załączniki II i III. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.
Poprawka  189 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 40
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 40 Komitet	skreślony
1. Komisję wspomaga Komitet ds. Nieuczciwych Postanowień w Umowach Konsumenckich (zwany dalej „Komitetem”).
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE17, z uwzględnieniem jej art. 8.
17 Dz.U. L 184 z 17.7.99, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, s. 11).
Poprawka  190 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 45
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach niezamówionych dostaw produktu, jak zakazano w art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. Brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.	Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach dostaw niezamówionych towarów lub usług, jak zakazano w art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. Brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.
Poprawka  191 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 47 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Tracą moc dyrektywy 85/577/EWG, 93/13/EWG i 97/7/WE oraz dyrektywa 1999/44/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IV.	Z dniem [data transpozycji] tracą moc dyrektywy 85/577/EWG, 93/13/EWG i 97/7/WE oraz dyrektywa 1999/44/WE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku IV.
Poprawka  192 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – część A
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
A. Informacje, które należy przekazać wraz z formularzem odstąpienia	A. Wzór pouczenia o odstąpieniu
1. Nazwa, adres pocztowy i adres e-mail przedsiębiorcy, któremu należy przesłać formularz odstąpienia.	Prawo do odstąpienia od umowy
2. Informacja o prawie konsumenta do odstąpienia od umowy oraz o tym, że z prawa tego można skorzystać, przesyłając poniższy formularz odstąpienia na trwałym nośniku do przedsiębiorcy, o którym mowa w pkt 1:	Konsument ma prawo do odstąpienia od umowy na trwałym nośniku w ciągu czternastu dni kalendarzowych, bez podania powodów.
a) w przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa w ciągu czternastu dni od podpisania formularza zamówienia;	Okres odstąpienia rozpoczyna się [w momencie otrzymania zamówionych towarów]*1 . Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia [otrzymania towarów]*2. Jeżeli ostatni, czternasty dzień okresu odstąpienia przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, prawo do odstąpienia kończy się z chwilą upływu ostatniej godziny następnego dnia roboczego.
b) w przypadku umów sprzedaży zawieranych na odległość w ciągu czternastu dni od wejścia konsumenta lub osoby trzeciej, innej niż przewoźnik i wskazanej przez konsumenta, w faktyczne posiadanie towarów;	Powiadomienie o odstąpieniu od umowy może zostać wysłane w każdej chwili przed upływem okresu odstąpienia, a okres odstąpienia uznaje się za zachowany, jeżeli powiadomienie zostało wysłane przed jego upływem.
c) w przypadku umów o świadczenie usług, zawieranych na odległość:	Powiadomienie o odstąpieniu należy przesłać na trwałym nośniku (np. w formie listu przesłanego pocztą lub za pośrednictwem poczty elektronicznej*3 ). Można w tym celu wykorzystać załączony wzór; nie jest to jednak wymagane.
	Powiadomienie takie należy przesłać na poniższy adres: [Nazwa i adres przedsiębiorstwa, do którego skierowane jest powiadomienie o odstąpieniu] [w stosownych przypadkach adres e-mail lub adres internetowy przedsiębiorstwa, które konsument może wykorzystać do powiadomienia o odstąpieniu od umowy.]
- w ciągu czternastu dni od zawarcia umowy, w przypadku gdy konsument nie udzielił wcześniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie wykonania umowy przed końcem tego okresu czternastodniowego;	Skutki odstąpienia
- w ciągu okresu kończącego się w momencie rozpoczęcia wykonania umowy, w przypadku gdy konsument udzielił wcześniej wyraźnej zgody na rozpoczęcie wykonania umowy przed końcem tego okresu czternastodniowego.	Aby odstąpienie było ważne, konsument winien [na własny koszt]*4 odesłać towary lub przekazać je [nazwa przedsiębiorstwa] lub osobie upoważnionej przez [nazwa przedsiębiorstwa] do otrzymania towarów w terminie 14 dni od wysłania powiadomienia o odstąpieniu. Jeżeli czternasty dzień przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin ten kończy się z chwilą upływu ostatniej godziny następnego dnia roboczego. Bieg terminu rozpoczyna się dla konsumenta w momencie wysłania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia wysłania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Jeżeli ostatni dzień biegu terminu przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin upływa w kolejnym dniu roboczym*5.
3. W przypadku umów sprzedaży, informacja dla konsumenta o terminach i sposobach odesłania towarów przedsiębiorcy oraz o warunkach zwrotu kosztów zgodnie z art. 16 i 17 ust. 2.	Jeżeli konsument może odesłać otrzymane towary jedynie w gorszym stanie niż pierwotny, odpowiada on za obniżenie wartości towarów. Powyższe ma zastosowanie jedynie wtedy, gdy obniżenie wartości towarów wynika z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do stwierdzenia rodzaju i właściwości towarów, ich jakości i funkcjonowania. Konsument może uniknąć pogorszenia stanu towarów, jeżeli nie zacznie ich używać i zaniecha wszelkich działań mających wpływ na ich wartość.
4. W przypadku umów zawieranych na odległość przez Internet, informacja o tym, że konsument może wypełnić i przesłać standardowy formularz odstąpienia za pośrednictwem strony internetowej przedsiębiorcy i że otrzyma niezwłocznie od przedsiębiorcy potwierdzenie otrzymania informacji o odstąpieniu za pośrednictwem poczty elektronicznej.	W przypadku skutecznego odstąpienia od umowy przedsiębiorca jest zobowiązany do zwrotu w ciągu czternastu dni kalendarzowych każdej sumy otrzymanej od konsumenta. Bieg terminu rozpoczyna się dla konsumenta w momencie wysłania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia wysłania oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Jeżeli czternasty dzień przypada na dzień ustawowo wolny, sobotę lub niedzielę, termin ten kończy się z chwilą upływu ostatniej godziny następnego dnia roboczego.
5. Informacja o tym, że konsument może skorzystać z formularza odstąpienia zawartego w części B.	Przedsiębiorca może odmówić zwrócenia konsumentowi kosztów do czasu [otrzymania zwróconych towarów] *6.
	*7
	Wskazówki:
	*1. W poniższych szczególnych przypadkach tekst w nawiasach brzmi następująco:
	W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa: „od dnia zawarcia umowy” W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących zarówno świadczenia usług, jak i dostawy towarów: „w chwili przyjęcia towarów lub od dnia wykonania usługi, w zależności od tego, który termin jest późniejszy.” W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących dostawy wielu towarów, które dostarczane są osobno: „w chwili przyjęcia ostatniego z towarów”. W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących dostawy towaru składającego się z wielu elementów lub części: „w chwili przyjęcia ostatniego elementu lub części”. W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących powtarzalnej dostawy towarów tego samego rodzaju w określonym okresie czasu: „w chwili przyjęcia pierwszego z towarów”.
	*2 W poniższych szczególnych przypadkach tekst w nawiasach brzmi następująco:
	Jeżeli nie przewidziano inaczej, w odniesieniu do umów na dostawę usług zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa: „w dniu zawarcia umowy lub w dniu otrzymania przez konsumenta podpisanego egzemplarza umowy na trwałym nośniku, jeśli nie jest to dzień zawarcia umowy”.
	*3 W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, w których przedsiębiorstwo zezwala na wypełnienie formularza odstąpienia za pośrednictwem strony internetowej, należy dodatkowo dodać poniższy tekst: „lub wypełnić na stronie internetowej przedsiębiorcy”.
	*4 Jeżeli przedsiębiorstwo nie wyraziło zgody na pokrycie kosztów zwrotu towarów, w nawiasie należy dodać następujący tekst: „na koszt konsumenta”.
	*5 Jeżeli przedsiębiorstwo oferuje odbiór towarów, należy dodać następujące zdanie: „Jeżeli pragną Państwo odstąpić od umowy [nazwa przedsiębiorstwa] oferuje odbiór towarów.”
	*6. Jeżeli przedsiębiorstwo proponuje, że samo odbierze towary od konsumenta, tekst w nawiasach brzmi następująco: „odbioru towarów od konsumenta”.
	*7 W przypadku umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa dotyczących świadczenia usług należy dodać następujący tekst: „Konsument ponosi koszty usług wykonanych, częściowo lub w całości, jeżeli wykonanie usług rozpoczyna się za wyraźna zgodą konsumenta w okresie odstąpienia”.
Poprawka  193 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – część B
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
B. Wzór formularza odstąpienia	B. Wzór formularza odstąpienia
(formularz ten należy wypełnić i odesłać tylko w przypadku chęci odstąpienia od umowy)	(formularz ten należy wypełnić i odesłać tylko w przypadku chęci odstąpienia od umowy)
– Adresat:	– Adresat: (Nazwa handlowa, adres siedziby i w stosownych przypadkach adres e-mail przedsiębiorstwa)(*)
– Ja/My* niniejszym informuję/informujemy* o moim/naszym* odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów*/o świadczenie następującej usługi*	– Niniejszym informuję/informujemy(**) o odstąpieniu od umowy sprzedaży następujących towarów(**)/o świadczenie następującej usługi(**) zawartej z waszym przedsiębiorstwem:
– Data zamówienia*/odbioru*	– Data zawarcia umowy (***)
– Imię i nazwisko/Nazwa konsumenta(-ów)	– Imię i nazwisko/Nazwa konsumenta(-ów) (***)
– Adres konsumenta(-ów)	– Adres konsumenta(-ów) (***)
– Podpis konsumenta(-ów) (tylko jeżeli formularz jest przesyłany na piśmie)	– Podpis(-y) konsumenta(-ów) (wymagany tylko jeżeli formularz jest przesyłany w formie papierowej ) (***)
– Data	– Data (***)
*Niepotrzebne skreślić.	(*) Wypełnia przedsiębiorstwo przed przekazaniem formularza konsumentowi.
	(**) Niepotrzebne skreślić.
	(***) Wypełnia(-ją) konsument(-ci) w przypadku wykorzystania niniejszego formularza do odstąpienia od umowy.
Poprawka  194 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik I – ustęp 1 – litera a a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności przedsiębiorstwa za zniszczenie własności konsumenta, spowodowane celowo lub w wyniku poważnego zaniedbania poprzez czyn lub zaniechanie ze strony przedsiębiorstwa;
Poprawka  195 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) ograniczenie zobowiązania przedsiębiorcy do przestrzegania zobowiązań podjętych przez jego pośredników lub uzależnianie jego zobowiązań od określonego warunku, którego spełnienie zależy wyłącznie od przedsiębiorcy;	b) ograniczenie zobowiązania przedsiębiorstwa do przestrzegania zobowiązań podjętych przez jego pośredników lub uzależnianie jego zobowiązań od określonego warunku, którego spełnienie zależy wyłącznie od przedsiębiorstwa;
Poprawka  196 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II – ustęp 1 – litera c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) nadanie jurysdykcji wyłącznej dla rozstrzygania wszystkich sporów prawnych wynikających z umowy sądowi właściwemu dla miejsca siedziby przedsiębiorstwa, chyba że wybrany sąd jest również sądem miejsca zamieszkania konsumenta;
Poprawka  197 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera a a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) związanie konsumenta obowiązkiem podlegającym warunkowi, którego spełnienie zależy wyłącznie od zamiaru przedsiębiorstwa;
Poprawka  198 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) wymaganie od konsumenta nabycia dodatkowych towarów lub usług, których nie wykazano w cenie umowy głównej;
Poprawka  199 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera c b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cb) stosowanie kosztów ewentualnych, jak kary za naruszenie postanowień umownych, jeżeli są wyraźnie niewspółmierne do kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo w związku z naruszeniem tych postanowień;
Poprawka  200 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera d a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	da) wyłączanie lub ograniczanie prawa konsumenta do zlecania stronie trzeciej zawarcia umowy między nim lub przedsiębiorstwem albo zezwalania na jej zawarcie lub podjęcia kroków, które mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy między konsumentem a przedsiębiorstwem lub ułatwienie go;
Uzasadnienie
Każdy konsument ma prawo zalecić stronie trzeciej lub zezwolić jej na zawarcie umowy między sobą a przedsiębiorcą i/lub podjęcie kroków, których celem jest doprowadzenie do zawarcia takiej umowy lub ułatwienie jej zawarcia. Wszelkie warunki za zapobiegające lub utrudniające skorzystania z tego prawa trzeba uznać za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach.
Poprawka  201 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) uprawnienie przedsiębiorcy do rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony bez rozsądnego terminu wypowiedzenia, z wyjątkiem przypadków poważnego naruszenia umowy przez konsumenta;	e) umożliwienie przedsiębiorstwu wypowiedzenia stosunku umownego zawartego na czas nieokreślony bez właściwego powiadomienia, chyba że istnieją ku temu poważne podstawy; nie ma to wpływu na warunki zawarte w umowach o świadczenie usług finansowych, w odniesieniu do których istnieje uzasadniona przyczyna, chyba że przedsiębiorca zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia o tym drugiej strony lub stron umowy.
Poprawka  202 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera g)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
g) umożliwienie przedsiębiorcy podwyższenia ceny określonej w momencie zawarcia umowy, bez przyznania konsumentowi prawa do rozwiązania umowy;	g) zakładanie, że cena towarów lub innych dóbr ma zostać określona w momencie dostawy lub dostarczenia lub umożliwianie przedsiębiorstwu podwyższenia ceny określonej w momencie zawarcia umowy, bez przyznania konsumentowi prawa do rozwiązania umowy, w przypadku gdy podwyższona cena w porównaniu do ceny ustalonej w momencie zawarcia umowy jest zbyt wysoka; nie ma to wpływu na warunki indeksacji cen, o ile są one zgodne z prawem, pod warunkiem że zostanie jasno przedstawiona metoda, według której następują zmiany cen;
Poprawka  203 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera k)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
k) umożliwienie przedsiębiorcy jednostronnej zmiany postanowień umownych, w tym charakterystyki produktu lub usługi;	k) umożliwienie przedsiębiorstwu jednostronnej zmiany postanowień umownych, w tym charakterystyki produktu lub usługi bez uzasadnionego powodu wymienionego w umowie; nie ma to wpływu na warunki, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do zmiany stopy procentowej płaconej przez konsumenta lub jemu należnej albo zmiany wysokości opłat za inne usługi finansowe bez wcześniejszego powiadomienia, o ile istnieje uzasadniona przyczyna takiego postępowania, pod warunkiem że dostawca usług będzie zobowiązany do jak najszybszego powiadomienia o tym konsumenta, który uzyska prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy; podobnie nie ma to wpływu na postanowienia, na mocy których przedsiębiorstwo zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieokreślony, pod warunkiem że jest ono zobowiązane do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania stosunku umownego.
Poprawka  204 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 1 – litera l a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	la) umożliwienie przedsiębiorstwu– w przypadku niedostępności tego, co zostało zamówione – dostarczenia odpowiednika bez wyraźnego poinformowania konsumenta o takiej możliwości oraz o fakcie, że przedsiębiorstwo musi ponieść koszty zwrócenia tego, co otrzymał konsument na mocy zawartej umowy, jeżeli konsument skorzysta z prawa odstąpienia od umowy.
Poprawka  205 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Pkt 1 lit. e) nie stosuje się do postanowień, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do jednostronnego rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony, bez okresu wypowiedzenia, pod warunkiem że dostawca zobowiązany jest do niezwłocznego zawiadomienia o tym drugiej strony lub stron umowy.	skreślony
Poprawka  206 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) transakcji w obrocie papierami wartościowymi, instrumentami finansowymi lub innymi produktami lub usługami, jeżeli cena związana jest ze zmianami notowań giełdowych, indeksu lub kursu rynku finansowego, nad którymi przedsiębiorca nie ma kontroli;	skreślona
Poprawka  207 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 3 – litera c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) umów w sprawie wycieczek zorganizowanych, regulowanych dyrektywą 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek.
Poprawka  208 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) postanowień, na mocy których przedsiębiorca zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieoznaczony, pod warunkiem że jest on zobowiązany do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania umowy.	skreślona
Poprawka  209 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Pkt 1 lit. k) nie stosuje się do	4. Pkt 1 lit. e), g) i k) nie stosuje się do
Poprawka  210 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) postanowień, zgodnie z którymi dostawca usług finansowych zastrzega sobie prawo do zmiany stopy procentowej płaconej przez konsumenta lub jemu należnej albo zmiany wysokości opłat za inne usługi finansowe bez wcześniejszego powiadomienia, o ile istnieje uzasadniona przyczyna takiego postępowania, pod warunkiem że dostawca usług jest zobowiązany do jak najszybszego powiadomienia o tym drugiej strony umowy, która uzyska prawo do niezwłocznego rozwiązania umowy;	skreślona
Poprawka  211 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik III – ustęp 4 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) postanowień, na mocy których przedsiębiorca zastrzega sobie prawo do jednostronnej zmiany warunków umowy zawartej na czas nieoznaczony, pod warunkiem że jest on zobowiązany do poinformowania konsumenta przy zachowaniu rozsądnego okresu wypowiedzenia, a konsument ma prawo rozwiązania umowy.	skreślona

PROCEDURE

Tytuł	Prawa konsumentów
Odsyłacze	COM(2008)0614 – C6-0349/2008 – 2008/0196(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	IMCO
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 19.10.2009
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Diana Wallis 2.9.2009
Rozpatrzenie w komisji	6.10.2009		10.11.2009		29.4.2010		2.9.2010
	27.10.2010
Data przyjęcia	20.1.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	17 0 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Sebastian Valentin Bodu, Christian Engström, Marielle Gallo, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Alexandra Thein, Diana Wallis, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Zbigniew Ziobro, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Piotr Borys, Sajjad Karim, Vytautas Landsbergis, Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, Toine Manders
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Pablo Arias Echeverría, Lorenzo Fontana, Karin Kadenbach

• [1]  Schulte-Nölke, "The potential impact of the consumer rights directive on Member states' contract law" („Potencjalny wpływ dyrektywy o prawach konsumenta na prawo umów państw członkowskich”), analiza zlecona przez Komisję Prawną, PE 419.606.
• [2]  Peter Rott; Evelyn Terryn, Proposal for a Directive on Consumer Rights: No Single Set of Rules („Wniosek w sprawie dyrektywy dotyczącej praw konsumenta: jeden zbiór zasad niemożliwy”), w: European Review of Private Law, 2009, tom  17, nr. 3, s. 456-488.
• [3]  De Booys, Mak, Hesselink, "A comparison between the provisions of the draft Common Frame of Reference and the European Commission' s proposal for a ConsumerRights Directive" („Porównanie przepisów projektu wspólnych ram odniesienia oraz wniosku Komisji Europejskiej dotyczącego dyrektywy w sprawie praw konsumentów”), analiza zlecona przez Komisję Prawną, PE 419.608.

OPINIA Komisji Gospodarczej i Monetarnej (1.10.2010)

dla Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów
(COM(2008) 614 – C6‑0349/2008 – 2008/0196(COD))

Sprawozdawczyni: Sirpa Pietikäinen

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Sprawozdawca uważa, że wniosek Komisji, którego celem jest zmiana:

- dyrektywy 85/577/EWG w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa,

- dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich,

- dyrektywy 97/7/WE w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość,

- dyrektywy 1999/44/WE w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji,

jest pożądany, jeśli chodzi o przyświecający mu cel, którym jest promowanie jednolitego rynku dzięki zmniejszaniu liczby barier utrudniających handel transgraniczny, ale stwierdza, że wniosek zawiera rozwiązania problematyczne zarówno dla konsumentów jak i przedsiębiorstw.

Zamiar usprawnienia rynku wewnętrznego i promowania handlu transgranicznego dzięki połączeniu tych czterech dyrektyw godny jest pochwały. Natomiast związek wniosku z Traktatem o Unii Europejskiej i Kartą praw podstawowych Unii przedstawia się problematycznie. Istnieją także powody, aby powątpiewać, czy wniosek realizuje wymóg zawarty w Karcie praw podstawowych, zgodnie z którym polityki Unii zapewniają wysoki poziom ochrony konsumentów[1].

Pełna harmonizacja: skutki dla konsumentów i przedsiębiorstw

Zgodnie ze strategią UE 2020[2] wysokiej jakości produkcja zachowująca równowagę środowiska naturalnego stanowi jedną z konkurencyjnych przewag Europy. Wysoki poziom ochrony konsumentów gwarantuje produkty wysokiej jakości i zwiększa zaufanie konsumentów, promując w ten sposób skuteczność rynku wewnętrznego. Warunki konieczne dla zapewnienia harmonizacji już istnieją (rozdział I wniosku); jednak harmonizacja przeprowadzona zgodnie z rozdziałem IV zmniejszy poziom ochrony konsumenta w kilku państwach członkowskich. Ograniczenie okresu gwarancji do dwóch lat zgodnie z propozycją zawartą we wniosku spowoduje skrócenie istniejącego w wielu państwach członkowskich dłuższego okresu odpowiedzialności za niezgodność i wyśle producentom sygnał, że produkty nie muszą działać dłużej niż dwa lata, co zmniejszy zaufanie konsumentów.

W uzasadnieniu do wniosku Komisja poprawnie stwierdza, że poziom zaufania konsumentów do zakupów transgranicznych jest niski. Z punktu widzenia konsumentów wśród przeszkód znajdują się problemy językowe, brak zaufania do systemów zapłaty i do usług związanych z dostawą produktu oraz odmowa ze strony przedsiębiorstw do prowadzenia handlu transgranicznego.

Sekcje w rozdziale V wniosku dotyczące nieuczciwych warunków umownych są problematyczne w świetle systemów krajowego prawa umów państw członkowskich, w których ustawodawstwo krajowe jest wysoce rozwinięte dzięki tradycjom w dziedzinie prawa umów i brakom w tej dziedzinie w ustawodawstwie UE. Jeśli chodzi o prawa konsumentów, to obowiązujące rozporządzenie ustanawiające minimalne wymogi umożliwiło państwom członkowskim swobodę w dostosowywaniu rozporządzeń UE do zasad krajowych i takie podejście należałoby kontynuować.

Sprawozdawca ubolewa, że wniosek w sprawie dyrektywy nie uwzględnia nowych produktów pojawiających się w rezultacie zmieniających się metod rozwoju produktów i innowacji, jak na przykład produkty cyfrowe. Coraz częściej produkt, zwłaszcza w branży rozrywkowej lub elektronice użytkowej, zawiera oprócz elementów materialnych produktu zestaw programów lub innych niematerialnych produktów i usług. W dziedzinach, w których brak odpowiednich przepisów w przedmiotowej dyrektywie, istnieje ryzyko, że konieczne będzie przygotowanie ustawodawstwa w tej dziedzinie w późniejszym terminie, co spowoduje nadmierne obciążenie biurokratyczne nabywców.

Rynki finansowe

Prawodawstwo UE w zakresie rynków finansowych[3] obejmuje już prawa konsumentów w zakresie wielu usług finansowych, takich jak usługi inwestycyjne, kilka rodzajów kredytów konsumenckich i ubezpieczenia. Te usługi powinny być nadal regulowane osobno. Podobnie jak hazard, który powinien być regulowany innymi dyrektywami.

Rozdział III wniosku w sprawie dyrektywy dotyczący informacji dla konsumentów i prawa odstąpienia od umów oraz rozdział V dotyczący nieuczciwych praktyk handlowych powinny zostać rozszerzone we wniosku i obejmować produkty finansowe poniżej limitu 200 euro określonego w obowiązujących przepisach. Należy także zwrócić uwagę na rozwój rynku produktów, na którym usługa finansowa na kwotę niższą niż 200 euro, na przykład ubezpieczenie, inwestycja lub pożyczka, staje się integralną częścią produktu jako takiego: wymóg informowania w przypadku takich produktów także powinien zostać objęty zakresem tej dyrektywy.

Wnioski

Sprawozdawca uważa, że celem jest wysoki poziom ochrony konsumenta. Podejmowana przez Unię Europejską próba połączenia harmonizacji rynku wewnętrznego z wysokim poziomem ochrony konsumentów może zostać najlepiej osiągnięta dzięki staraniom, aby zwiększyć skromny obecnie poziom harmonizacji korzystając z najlepszych wzorców w zakresie praktyk krajowych. W przyszłości europejski system odpowiedzialności za niezgodność powinien zostać opracowany w taki sposób, aby zwiększyć ochronę konsumentów i zaufanie do rynków: jest to wyjście korzystne dla przedsiębiorstw i sprzyja wydłużeniu cyklu przydatności produktów. Wprowadzenie tego wyjścia w życie wymaga stworzenia europejskiego modelu rozstrzygania sporów konsumenckich.

POPRAWKI

Komisja Gospodarcza i Monetarna zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą. Nowa dyrektywa powinna określać standardowe przepisy dotyczące wspólnych aspektów przy równoczesnej rezygnacji z zasady minimalnej harmonizacji przyjętej we wcześniejszych dyrektywach, która zakładała możliwość utrzymania w mocy lub przyjęcia przez państwa członkowskie bardziej surowych przepisów krajowych.	(2) Powyższe dyrektywy poddano przeglądowi na podstawie zdobytych doświadczeń oraz w celu uproszczenia i aktualizacji obowiązujących przepisów, wyeliminowania niespójności oraz wypełnienia zbędnych luk w prawie. Z przeglądu wynika, że właściwe jest zastąpienie tych czterech dyrektyw jedną dyrektywą.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) Pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów znacznie poprawi pewność prawną zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców. Konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Wspólnocie. Dzięki temu zlikwidowane zostaną bariery wynikające z różnic w przepisach oraz możliwe będzie urzeczywistnienie koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie. Bariery takie można zlikwidować tylko przez stworzenie jednolitych norm prawnych dla całej Wspólnoty. Dzięki nim konsumenci będą mogli korzystać z wysokiego poziomu ochrony w całej Wspólnocie.	(8) O ile nie określono inaczej i zgodnie z art. 169 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), środki określone w niniejszej dyrektywie nie powinny uniemożliwiać państwom członkowskim utrzymania lub wprowadzania środków zapewniających wyższy poziom ochrony konsumentów. Jednak pełna harmonizacja niektórych ważniejszych przepisów jest uzasadniona, aby zapewnić spójne ramy ochrony konsumentów w całej Unii i aby znacznie poprawić pewność prawną zarówno wśród konsumentów, jak i przedsiębiorców w transakcjach transgranicznych. W przypadku takiej pełnej harmonizacji konsumenci i przedsiębiorcy będą mogli korzystać z jednolitych ram regulacyjnych, opartych na jasno zdefiniowanych instytucjach prawnych, regulujących niektóre aspekty umów zawieranych między przedsiębiorstwami a konsumentami w całej Unii. Dzięki temu konsumenci powinni zyskać wysoki wspólny poziom ochrony w całej Unii, co przyczyni się do likwidacji barier wynikających z niepotrzebnych różnic w przepisach oraz do urzeczywistnienia koncepcji rynku wewnętrznego w tej dziedzinie.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie usług finansowych dla konsumentów zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. W związku z tym przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do umów dotyczących usług finansowych tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia luk w prawie.	(11) Istniejące przepisy wspólnotowe w dziedzinie usług finansowych dla konsumentów zawierają szereg norm zapewniających konsumentom ochronę. Przepisy niniejszej dyrektywy powinny stosować się do umów dotyczących usług finansowych w takim zakresie, w jakim nie są objęte innymi przepisami unijnymi lub krajowymi.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(11a) Przy zmianie obecnych przepisów finansowych lub przy przyszłych zmianach niniejszej dyrektywy w odniesieniu do informacji dla konsumentów i nieuczciwych praktyk handlowych należy uwzględnić nowe produkty finansowe poniżej limitu 200 EUR określonego w obowiązujących przepisach.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(11b) Komisja powinna dążyć do zapewnienia odpowiednich i terminowych informacji dla konsumentów i wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez przyjęcie kompleksowego podejścia horyzontalnego obejmującego wszystkie sektory usług finansowych dla konsumentów. Stopniowo celem Unii powinno stać się stworzenie europejskiej karty praw konsumenta w dziedzinie usług finansowych.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) Rośnie znaczenie europejskich rynków cyfrowych treści online i w związku z tym należy wyjaśnić, że towary, o których mowa w niniejszej dyrektywie, obejmują też produkty cyfrowe, takie jak pliki pobierane z Internetu i oprogramowanie.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 39 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(39) Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta, jeżeli towary nie są zgodne z umową. Towary należy uznać za zgodne z umową, jeżeli spełniają szereg warunków dotyczących przede wszystkim jakości towarów. Jakość i funkcjonalność, których racjonalnie mogą spodziewać się konsumenci, zależeć będą między innymi od tego, czy towary są nowe, czy też używane, jak również od oczekiwanego czasu ich przydatności.	(39) Przedsiębiorca powinien być odpowiedzialny wobec konsumenta, jeżeli towary nie są zgodne z umową. Towary należy uznać za zgodne z umową, jeżeli spełniają szereg warunków dotyczących przede wszystkim jakości towarów. Jakość i funkcjonalność, których racjonalnie mogą spodziewać się konsumenci, zależeć będą między innymi od tego, czy towary są nowe, czy też używane, jak również od oczekiwanego czasu ich przydatności. W odniesieniu do towarów, w których przypadku wykrycie braku zgodności ze specyfikacjami jest szczególnie trudne i kiedy szacowany okres użytkowania towaru jest dużo dłuższy niż dwa lata, konieczne jest przedłużenie okresu gwarancji.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 57 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(57a) Komisja powinna dążyć do stworzenia sieci europejskich centrów konsumenckich, dzięki czemu dysponowałaby organem w dziedzinie rozwiązywania sporów konsumenckich.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 60 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(60a) Komisja powinna dopilnować, aby we wszystkich państwach członkowskich istniały niezależne, łatwo dostępne i skuteczne metody alternatywnego rozstrzygania sporów. Należy rozważyć wzorcowe praktyki, których przykładem jest nordycki rzecznik praw obywatelskich, w celu połączenia wysokiego poziomu ochrony konsumenta z uczciwymi warunkami handlowymi dla przedsiębiorców.
Uzasadnienie
Ponieważ produkty i ich ewentualne wady różnią się między sobą, różnice mogą także występować między rozsądnymi środkami prawnymi w sporach konsumenckich. Elastyczne ustawodawstwo w połączeniu z niezawodnymi metodami rozstrzygania sporów zagwarantują rozsądne rozwiązania zarówno konsumentom jak i przedsiębiorcom. Nordycki rzecznik praw obywatelskich okazał się bardzo skutecznym rozwiązaniem i powinien zostać wzięty pod uwagę także na poziomie europejskim.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Niniejsza dyrektywa ma przyczyniać się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.	Niniejsza dyrektywa ma na celu osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony konsumentów gwarantującego właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego poprzez zbliżenie do siebie niektórych aspektów przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących umów między konsumentami a przedsiębiorcami.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) „przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorcy;	(2) „przedsiębiorca” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która w umowach objętych niniejszą dyrektywą działa w celach związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub wykonywaniem wolnego zawodu, oraz każdą osobę działającą w imieniu lub na rzecz przedsiębiorcy; w przypadku usług finansowych należy uwzględnić specjalne wymogi określone w przepisach Unii dotyczących sektora finansowego;
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 4 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
„towary” oznaczają wszystkie materialne rzeczy ruchome, z wyjątkiem:	„towary” oznaczają wszystkie materialne lub niematerialne rzeczy ruchome, z wyjątkiem:
Uzasadnienie
Rosnąca liczba nowych produktów to zbiorcze połączenia materialnego produktu, cyfrowej treści i usług, które powinny wszystkie jednakowo zostać objęte zakresem przedmiotowej dyrektywy.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejszą dyrektywę stosuje się do usług finansowych tylko w zakresie niektórych umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, jak przewidziano w art. 8-20, nieuczciwych postanowień umownych, jak przewidziano w art. 30-39 oraz przepisów ogólnych, jak przewidziano w art. 40-46, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	2. Niniejszą dyrektywę stosuje się do usług finansowych, jeżeli nie są objęte specjalnymi unijnymi lub krajowymi przepisami finansowymi.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Do umów objętych zakresem dyrektywy 94/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady12 oraz dyrektywy Rady 90/314/EWG13 zastosowanie mają tylko art. 30-39 dotyczące praw konsumenta w zakresie nieuczciwych postanowień umownych, w związku z art. 4 dotyczącym pełnej harmonizacji.	3. Do umów objętych zakresem dyrektywy 94/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady12 oraz dyrektywy Rady 90/314/EWG13 zastosowanie mają tylko art. 30-39 dotyczące praw konsumenta w zakresie nieuczciwych postanowień umownych, w związku z art. 4 dotyczącym minimalnej harmonizacji.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. O ile nie wymaga tego harmonizacja przepisów na mocy niniejszej dyrektywy, jej postanowienia nie mają wpływu na przepisy krajowe w dziedzinie ogólnego prawa umów dotyczące zawarcia lub ważności umowy bądź praw stron umowy do jej rozwiązania w związku z naruszeniem jej postanowień.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Pełna harmonizacja	Minimalna harmonizacja
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać ani wprowadzać do ich prawa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszej dyrektywie; ma to zastosowanie także do przepisów surowszych lub łagodniejszych, zapewniających inny poziom ochrony konsumentów.	1. O ile w niniejszej dyrektywie nie wskazano inaczej, państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy surowsze przepisy zgodne z TFUE w zakresie zastosowania niniejszej dyrektywy celem zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów.
	2. Jeżeli państwa członkowskie utrzymują lub wprowadzają surowsze przepisy celem zagwarantowania wyższego poziomu ochrony konsumentów w dziedzinie zharmonizowanej na mocy niniejszej dyrektywy, przepisy te są zgodne z TFUE i powiadamiana jest o nich Komisja.
	Komisja upublicznia te informacje na stronie internetowej lub w innej łatwo dostępnej formie.
	3. Prawa wynikające z niniejszej dyrektywy są wykonywane bez uszczerbku dla innych praw, na które konsumenci mogą powołać się na podstawie przepisów krajowych, regulujących odpowiedzialność umowną lub pozaumowną.
Uzasadnienie
Różnice w krajowych przepisach dotyczących umów konsumenckich oznaczają, że bardzo trudno jest uzgodnić odpowiedni poziom ich harmonizacji. To z kolei oznacza nieuchronnie, że niektórzy konsumenci stracą część obecnej ochrony. Zasada maksymalnej harmonizacji uniemożliwia państwom członkowskim utrzymanie i/lub przyjmowanie surowszych przepisów, nawet jeżeli zmiany na rynku wymagają wprowadzenia przepisów, które będą lepsze lub zapewnią większą ochronę. W celu zapewnienia przejrzystości środków krajowych, które wykraczają poza zakres niniejszej dyrektywy, można wprowadzić system powiadamiania.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ogólne wymogi w zakresie informacji	Wymogi w zakresie informacji
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) całkowity koszt kredytu dla konsumenta, obejmujący wszystkie koszty oraz: (i) stopę oprocentowania kredytu, stałą lub zmienną, lub obydwie te stopy, wraz ze szczegółami dotyczącymi wszelkich opłat uwzględnionych w całkowitym koszcie kredytu ponoszonym przez konsumenta; (ii) całkowitą kwotę kredytu; (iii) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania; oraz (iv) czas trwania umowy o kredyt;
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 1 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) istnienie prawa odstąpienia, w stosownych przypadkach;	e) istnienie lub brak prawa odstąpienia oraz warunki i procedury dotyczące wykonywania tego prawa, łącznie z ostatecznymi kosztami zwrotu towarów, zgodnie z załącznikiem I;
Uzasadnienie
Konsumenci wiedzą już, że przysługuje im prawo odstąpienia; teraz należy ich poinformować, co to oznacza w praktyce i jak mogą korzystać z tego prawa.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. W przypadku niechcianych reklam w dziedzinie usług finansowych i w odniesieniu do transakcji niezwiązanych z nabyciem niefinansowych towarów lub usług przedsiębiorca spełnia wymogi informacyjne określone w ust. 1 w odpowiednim czasie przed zawarciem jakiejkolwiek umowy finansowej.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 7a
	Wyższy poziom ochrony
	W odniesieniu do art. 5, 6 i 7, o ile w niniejszej dyrektywie nie wskazano inaczej, państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy surowsze przepisy zgodne z TFUE w zakresie zastosowania niniejszej dyrektywy celem zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Państwa członkowskie nie mogą utrzymywać lub wprowadzać do swojego ustawodawstwa krajowego przepisów odbiegających od tych, które zostały ustanowione w niniejszym rozdziale, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 9, art. 11 ust. 3, art. 13 ust. 1a oraz art. 19 i 20.
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki do art. 4 ust. 1.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, informacje dotyczące przynajmniej głównych cech produktu i łącznej ceny, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i c). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 5 i 7, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.	3. Jeżeli umowa jest zawarta za pośrednictwem nośnika, który ze względu na ograniczony rozmiar lub czas uniemożliwia zamieszczenie informacji, przed zawarciem umowy przedsiębiorca dostarcza, na tym szczególnym nośniku, informacje dotyczące przynajmniej głównych cech produktu i łącznej ceny, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), c) oraz ca). Pozostałe informacje, o których mowa w art. 5 i 7, udzielane są przez przedsiębiorcę konsumentowi we właściwy sposób, zgodnie z ust. 1.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych innych wymogów formalnych niż te przewidziane w ust. 1-4.	skreślony
Uzasadnienie
Państwom członkowskim nie należy uniemożliwiać nakładania dodatkowych wymogów, ponieważ mogłoby to wywrzeć poważny negatywny wpływ na zdolność krajowych organów regulacyjnych do proponowania informacyjnych środków zaradczych mających na celu rozwiązanie stwierdzonych problemów związanych ze szkodami ponoszonymi przez konsumenta.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W przypadku umowy sprzedaży towarów zawieranej na odległość okres odstąpienia rozpoczyna się w dniu, w którym konsument albo strona trzecia inna niż przewoźnik i wskazana przez konsumenta wejdzie w faktyczne posiadanie każdego z zamówionych towarów.	Okres odstąpienia kończy się czternaście dni po upływie ostatniego z następujących terminów:
	a) data zawarcia umowy;
	b) dzień, w którym uprawniony podmiot otrzymał od innego podmiotu stosowne informacje dotyczące prawa odstąpienia; lub
	c) jeżeli przedmiotem umowy jest dostarczenie towarów, data otrzymania towarów;
Uzasadnienie
Możliwość odstąpienia od umowy na odległość lub umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa jest podstawowym prawem konsumenta. Okres odstąpienia musi być powiązany z otrzymaniem przez konsumenta informacji od przedsiębiorcy na temat przysługującego mu prawa odstąpienia. W przeciwnym razie konsumenci mogliby je stracić nie wiedząc, że takie prawo w ogóle istnieje.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie nie zabraniają stronom wypełniania ich obowiązków wynikających z umowy w czasie okresu odstąpienia.	skreślony
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Państwa członkowskie mogą utrzymać krajowe przepisy dopuszczające dłuższy okres odstąpienia lub przepisy, które uruchamiają okres odstąpienia, dopiero po dostarczeniu informacji, o których mowa w ust. 1.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Konsument pokrywa tylko koszty bezpośrednie zwrotu towarów, chyba że przedsiębiorca zgodził się na ich pokrycie.	Koszty zwrotu towaru lub towarów ponosi przedsiębiorca, chyba że umowa stanowi inaczej.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Konsument odpowiada tylko za zmniejszenie wartości towarów wynikające z niewłaściwego obchodzenia się z nimi w stopniu większym niż konieczny do oceny charakteru i sposobu działania towarów. Konsument nie odpowiada za zmniejszenie wartości, jeżeli przedsiębiorca nie poinformował go o prawie odstąpienia zgodnie z art. 9 lit. b). W odniesieniu do umów o świadczenie usług, których dotyczy prawo odstąpienia, konsument nie ponosi żadnych kosztów całkowitych ani częściowych za usługi świadczone w okresie odstąpienia.	2. Konsument nie musi płacić za:
	a) zmniejszenie wartości towarów, które otrzymał w ramach umowy, spowodowane kontrolą i wypróbowaniem;
	b) zniszczenie, utratę lub uszkodzenie towarów, które otrzymał w ramach umowy, pod warunkiem, że konsument dochował należytej staranności, aby zapobiec takiemu zniszczeniu, utracie lub uszkodzeniu.
	W odniesieniu do umów o świadczenie usług konsument jest odpowiedzialny za wszelkie oficjalne koszty poniesione do czasu odstąpienia tylko, jeżeli wystąpił wyraźnie o szybkie wykonanie umowy.
Uzasadnienie
Zobowiązywanie konsumenta do płacenia za jakiekolwiek zmniejszenie wartości towarów wpłynęłoby bardzo negatywnie na znaczenie prawa odstąpienia. Trudno byłoby również określić odpowiednią obniżkę i oznaczałoby znaczące i niepotrzebne obciążenie dla przedsiębiorców i konsumentów.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Za wyjątkiem przypadków przewidzianych w niniejszym artykule skorzystanie z prawa odstąpienia nie nakłada na konsumenta jakiejkolwiek odpowiedzialności.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 19 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 19a
	Wyższy poziom ochrony
	W odniesieniu do art. 8-11, o ile w niniejszej dyrektywie nie wskazano inaczej, państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy surowsze przepisy zgodne z TFUE w zakresie zastosowania niniejszej dyrektywy celem zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Artykuły 8-19 nie mają zastosowania do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, dotyczących:	2. W odniesieniu do art. 12-19 państwa członkowskie nie stosują przepisów sprzecznych z postanowieniami niniejszej dyrektywy.
a) ubezpieczeń,
b) usług finansowych, których cena zależy od wahań na rynku finansowym, na które przedsiębiorca nie ma wpływu, a które mogą wystąpić w czasie okresu odstąpienia, jak przewidziano w art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2002/65/WE16 oraz
c) kredytów objętych zakresem dyrektywy 2008/48/WE.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 20 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o niestosowaniu art. 8-19 w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa do określonej na poziomie krajowym kwoty, która nie przekracza 60 EUR.
Uzasadnienie
Directive 85/577/EEC currently permits Member States to choose to exclude from their national legislation off premises contracts under which the total payments to be made do not exceed a value of 60 Euros, as low value purchases do not justify the increased cost to business of compliance and enforcement. According to the European Commission a majority of Member States have chosen to apply a monetary threshold for off premises contracts (Austria, Bulgaria, Estonia, Finland, Germany, Ireland, Italy, Lithuania, Malta, the Netherlands, Poland, Portugal, Romania, Slovenia, Spain, Sweden and the UK).
Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przedsiębiorca usuwa niezgodność przez naprawę lub wymianę, zgodnie z własnym wyborem.	skreślony
Poprawka  36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 26 – ustęp 4 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) ta sama wada wystąpiła więcej niż raz w krótkim czasie.	d) ta sama lub inna wada wystąpiła w krótkim czasie po dokonaniu pierwszej naprawy lub wymiany towaru.
Uzasadnienie
Celem niniejszej poprawki jest uniknięcie sytuacji, w której konsument zostaje uwikłany w ciąg nieudanych napraw.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy art. 25, gdy niezgodność uwidoczni się w ciągu 2 lat od momentu przejścia ryzyka na konsumenta.	1. Przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy art. 25, gdy niezgodność uwidoczni się w ciągu 6 lat od momentu przejścia ryzyka na konsumenta.
Uzasadnienie
Należy wydłużyć okres gwarancji prawnej z dwóch do sześciu lat. Przedłużenie dwuletniego okresu odpowiedzialności ma kluczowe znaczenie. Krótki okres odpowiedzialności zniechęcałby do produkcji towarów z dłuższym okresem eksploatacji, czego skutkiem byłoby ryzyko obniżenia standardów produktów oraz nasilenie problemów środowiskowych w związku z większą ilością odpadów.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W przypadku usunięcia niezgodności przez wymianę, przedsiębiorca jest odpowiedzialny na mocy art. 25, jeżeli niezgodność uwidoczni się w ciągu dwóch lat od momentu wejścia przez konsumenta lub osobę trzecią przez niego wskazaną w faktyczne posiadanie zastąpionych towarów.	2. W przypadku usunięcia niezgodności przez przedsiębiorcę przez naprawę lub wymianę okres przewidziany w ust. 1 zostaje zawieszony od momentu poinformowania przedsiębiorcy przez konsumenta o niezgodności do momentu ponownego wejścia przez konsumenta w faktyczne posiadanie zastąpionych towarów.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. W przypadku towarów używanych przedsiębiorca i konsument mogą zgodzić się na krótszy okres odpowiedzialności, który nie może wynosić mniej niż jeden rok.	skreślony
Poprawka  40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 28 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Jeżeli nie postanowiono inaczej, domniemywa się, że każda niezgodność, która uwidoczniła się w ciągu sześciu miesięcy od momentu przejścia ryzyka na konsumenta, istniała w tym momencie, chyba że takie domniemanie jest niezgodne z charakterem towarów lub charakterem niezgodności.	5. Jeżeli nie postanowiono inaczej, domniemywa się, że każda niezgodność, która uwidoczniła się w ciągu roku od momentu przejścia ryzyka na konsumenta, istniała w tym momencie, chyba że takie domniemanie jest niezgodne z charakterem towarów lub charakterem niezgodności.
Uzasadnienie
Krótki okres przeniesienia ciężaru dowodu może uniemożliwić konsumentom korzystanie z przysługujących im praw do rekompensaty za wadliwe towary.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 29 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 29a
	Wyższy poziom ochrony
	W odniesieniu do art. 21-29, o ile w niniejszej dyrektywie nie wskazano inaczej, państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy surowsze przepisy zgodne z TFUE w zakresie zastosowania niniejszej dyrektywy celem zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 34
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	Państwa członkowskie zapewniają uznanie postanowień umownych wskazanych w wykazie znajdującym się w załączniku II za nieuczciwe we wszystkich okolicznościach. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich. Państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać dodatkowe postanowienia umowne oprócz tych, które zawiera wykaz.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 35
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich i może być zmieniony tylko zgodnie z art. 39 ust. 2 i 40.	Państwa członkowskie zapewniają uznanie za nieuczciwe postanowień umownych wskazanych w pkt 1 wykazu znajdującego się w załączniku III, chyba że przedsiębiorca udowodnił, że takie postanowienia umowne są uczciwe zgodnie z art. 32. Ten wykaz postanowień umownych stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich. Państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać dodatkowe postanowienia umowne oprócz tych, które zawiera wykaz.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 39 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 39a
	Wyższy poziom ochrony
	W odniesieniu do art. 30-39, o ile w niniejszej dyrektywie nie wskazano inaczej, państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy surowsze przepisy zgodne z TFUE w zakresie zastosowania niniejszej dyrektywy celem zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 45
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Zwalnia się konsumenta z wszelkich świadczeń wzajemnych w przypadkach niezamówionych dostaw produktu, jak zakazano w art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. Brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę.	Zwalnia się konsumenta z wszelkich zobowiązań w przypadkach niezamówionych dostaw produktu, jak zakazano w art. 5 ust. 5 i pkt 29 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE. Brak odpowiedzi konsumenta na taką niezamówioną dostawę nie jest uważany za zgodę. Niezależnie od prawa wyrażenia sprzeciwu przez pracowników, przepis ten nie powinien uniemożliwiać pracodawcom automatycznego zapisywania pracowników do swoich programów emerytalnych, jeżeli są one finansowane ze składek pracowniczych. Przepis ten nie uniemożliwia również dorozumianego przedłużenia umowy ubezpieczeniowej, kredytowej lub innych umów finansowych, przy czym są one przedłużane automatycznie po ich wygaśnięciu na podstawie jasno określonych postanowień umownych, jeżeli takie dorozumiane przedłużenie jest dozwolone przez prawo.

PROCEDURA

Tytuł	Prawa konsumentów
Odsyłacze	COM(2008) 614 – C6-0349/2008 – 2008/0196(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	IMCO
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 19.10.2009
Sprawozdawca: Data powołania	Sirpa Pietikäinen 21.7.2009
Rozpatrzenie w komisji	2.6.2010		28.6.2010
Data przyjęcia	28.9.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	36 3 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Burkhard Balz, Udo Bullmann, Pascal Canfin, George Sabin Cutaş, Rachida Dati, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Vicky Ford, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Gunnar Hökmark, Othmar Karas, Wolf Klinz, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Philippe Lamberts, Werner Langen, Íñigo Méndez de Vigo, Sławomir Witold Nitras, Ivari Padar, Rolandas Paksas, Antolín Sánchez Presedo, Edward Scicluna, Peter Simon, Peter Skinner, Theodor Dumitru Stolojan, Kay Swinburne, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	David Casa, Ashley Fox, Sophia in ‘t Veld, Olle Ludvigsson, Thomas Mann, Siiri Oviir, Sirpa Pietikäinen, Gianni Pittella

• [1]  ^{Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 38.}
• [2]  ^{Komunikat Komisji: EUROPA 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu; Bruksela, 3 marca 2010 r. (COM 2010 (2020)).}
• [3]  Dyrektywa w sprawie kredytu konsumenckiego (2008/48/WE); dyrektywa o usługach płatniczych (2007/64/WE); dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych (2005/29/WE); dyrektywa 2002/65/WE dotycząca sprzedaży usług finansowych na odległość; dyrektywa w sprawie ubezpieczeń na życie (2002/83/WE); dyrektywa w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (2002/92/WE); dyrektywa 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych.

PROCEDURA

Tytuł	Prawa konsumentów
Odsyłacze	COM(2008)0614 – C6-0349/2008 – 2008/0196(COD)
Data przedstawienia w PE	8.10.2008
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 19.10.2009
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 19.10.2009		JURI 19.10.2009
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Andreas Schwab 14.9.2009