SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zawodowego, transgranicznego, drogowego transportu znaków pieniężnych denominowanych w euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro

22.3.2011 - (COM(2010)0377 – C7‑0186/2010 – 2010/0204(COD)) - ***I

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawczyni: Sophie Auconie

Poprawki

• 001-010 (PDF - 126 KB)
• 001-010 (DOC - 94 KB)
• 011-011/REV1 (DOC - 388 KB)
• 012-012 (PDF - 365 KB)
• 012-012 (DOC - 376 KB)

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zawodowego, transgranicznego, drogowego transportu znaków pieniężnych denominowanych w euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro

(COM(2010)0377 – C7‑ 0186/2010 – 2010/0204(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2010)0377),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 133 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0186/2010),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 5 października 2010 r.[1],

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A7–0076/2011),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) W świetle szczególnych, związanych z działalnością w zakresie transportu gotówki, zagrożeń dla zdrowia i życia zarówno pracowników przedsiębiorstw z sektora transportu gotówki, jak i ogółu społeczeństwa należy zagwarantować, że transgraniczny transport gotówki podlega specjalnemu zezwoleniu na taką działalność. Zezwolenie to powinno być uzupełnieniem krajowego zezwolenia na transport gotówki wymaganego w większości uczestniczących państw członkowskich, którego nie ujednolica niniejsze rozporządzenie. W kilku państwach członkowskich, które nie posiadają szczególnej procedury zatwierdzania przedsiębiorstw z sektora transportu gotówki wykraczającej poza ogólne zasady obowiązujące w sektorze bezpieczeństwa bądź transportu i w celu zwiększenia zaufania pomiędzy państwami członkowskimi, należy ponadto zagwarantować, że przedsiębiorstwa z sektora transportu gotówki, które posiadają siedzibę w tych państwach członkowskich powinny wykazać się minimalnym, wynoszącym dwanaście miesięcy doświadczeniem w zakresie regularnych, bez przypadków naruszania krajowych przepisów, przewozów gotówki w państwie członkowskim, w którym posiadają siedzibę, zanim to państwo członkowskie może im przyznać zezwolenie na transgraniczny transport gotówki.	(4) W świetle szczególnych, związanych z działalnością w zakresie transportu gotówki, zagrożeń dla zdrowia i życia zarówno pracowników przedsiębiorstw z sektora transportu gotówki, jak i ogółu społeczeństwa należy zagwarantować, że transgraniczny transport gotówki podlega specjalnemu zezwoleniu na taką działalność. Zezwolenie to powinno być uzupełnieniem krajowego zezwolenia na transport gotówki wymaganego w większości uczestniczących państw członkowskich, którego nie ujednolica niniejsze rozporządzenie. W kilku państwach członkowskich, które nie posiadają szczególnej procedury zatwierdzania przedsiębiorstw z sektora transportu gotówki wykraczającej poza ogólne zasady obowiązujące w sektorze bezpieczeństwa bądź transportu i w celu zwiększenia zaufania pomiędzy państwami członkowskimi, należy ponadto zagwarantować, że przedsiębiorstwa z sektora transportu gotówki, które posiadają siedzibę w tych państwach członkowskich powinny wykazać się minimalnym, wynoszącym 24 miesiące doświadczeniem w zakresie regularnych, bez przypadków naruszania krajowych przepisów, przewozów gotówki w państwie członkowskim, w którym posiadają siedzibę, zanim to państwo członkowskie może im przyznać zezwolenie na transgraniczny transport gotówki.
Poprawka    2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a) W celu poprawy warunków bezpieczeństwa transportu gotówki, zarówno w odniesieniu do pracowników ochrony transportu gotówki, jak i ludności, należy zachęcać do stosowania inteligentnego systemu neutralizacji banknotów, a po dokonaniu przez Komisję dogłębnej oceny skutków system ten powinien móc się rozwijać w zharmonizowany sposób wśród uczestniczących państw członkowskich, nie naruszając przepisów w zakresie zezwoleń krajowych dotyczących określonych rodzajów transportu gotówki zawartych w niniejszym rozporządzeniu.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Państwa członkowskie prowadzą rejestr wszystkich przedsiębiorstw, którym udzieliły zezwolenia na transgraniczny transport gotówki i informują się wzajemnie o jego zawartości. Państwa członkowskie aktualizują rejestr o wszelkie odpowiednie zmiany, w tym o decyzje o zawieszeniu lub cofnięciu zezwolenia zgodnie z art. 22, i niezwłocznie informują się wzajemnie o dokonanej aktualizacji.	2. Państwa członkowskie prowadzą rejestr wszystkich przedsiębiorstw, którym udzieliły zezwolenia na transgraniczny transport gotówki, informują siebie wzajemnie oraz Komisję o jego zawartości. Państwa członkowskie aktualizują rejestr o wszelkie odpowiednie zmiany, w tym o decyzje o zawieszeniu lub cofnięciu zezwolenia zgodnie z art. 22, i niezwłocznie informują siebie wzajemnie oraz Komisję o dokonanej aktualizacji.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Państwa członkowskie informują się wzajemnie o adresach i innych danych kontaktowych krajowych punktów kontaktowych, o których mowa w art. 6 ust. 5, oraz o odpowiednich przepisach krajowych, a także zapewniają ich publikację.	5. Państwa członkowskie informują siebie wzajemnie oraz Komisję o adresach i innych danych kontaktowych krajowych punktów kontaktowych, o których mowa w art. 6 ust. 5, oraz o odpowiednich przepisach krajowych, a także zapewniają ich publikację.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Przedsiębiorstwo posiadające zezwolenie na transgraniczny transport gotówki z odpowiednim wyprzedzeniem informuje organ udzielający zezwolenia o państwie członkowskim (państwach członkowskich), w którym(-ch) będzie prowadzić transport gotówki. Następnie państwo członkowskie pochodzenia niezwłocznie informuje dane państwo(-a) członkowskie, że dane przedsiębiorstwo ma rozpocząć wykonywanie przewozów gotówki.	1. Przedsiębiorstwo posiadające zezwolenie na transgraniczny transport gotówki co najmniej na trzy miesiące przed rozpoczęciem działalności transgranicznej informuje organ udzielający zezwolenia o państwie członkowskim (państwach członkowskich), w którym(-ch) będzie prowadzić transport gotówki. Następnie państwo członkowskie pochodzenia niezwłocznie informuje dane państwo(-a) członkowskie, że dane przedsiębiorstwo ma rozpocząć wykonywanie przewozów gotówki.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 12a
	Zezwolenia krajowe dotyczące określonych rodzajów transportu gotówki
	1. W odniesieniu do transgranicznych, drogowych przewozów banknotów dokonywanych na terytorium danego państwa członkowskiego każde państwo członkowskie zezwala na:
	a) co najmniej jedną z opcji przedstawionych w art. 13, 14, 15, 16 i 17 oraz
	b) te opcje przedstawione w art. 13, 14, 15, 16 i 17, które są analogiczne do form transportu dozwolonych w przypadku wewnątrzkrajowych przewozów gotówki.
	Art. 16 stosuje się do wszystkich państw członkowskich w odniesieniu do przewozów bezpośrednich.
	2. W odniesieniu do transgranicznych, drogowych przewozów monet dokonywanych na terytorium danego państwa członkowskiego każde państwo członkowskie zezwala na:
	a) co najmniej jedną z opcji przedstawionych w art. 18 i 19 oraz
	b) te opcje przedstawione w art. 18 i 19, które są analogiczne do form transportu dozwolonych w przypadku wewnątrzkrajowych przewozów gotówki.
	3. Do przewozów obejmujących zarówno monety, jak i banknoty stosuje się formy transportu dotyczące transgranicznego transportu banknotów.
	4. Jeśli chodzi o stosowanie art. 13, 14, 15 i 17 dane państwo członkowskie może podjąć decyzję, że w przypadku obsługi bankomatów zlokalizowanych poza oddziałami banku można stosować jedynie kompleksowy, inteligentny system neutralizacji banknotów, pod warunkiem że te same zasady obowiązują w odniesieniu do wewnątrzkrajowych przewozów gotówki.
	5. Państwa członkowskie informują Komisję o formach transportu mających zastosowanie zgodnie z niniejszym artykułem. Komisja zapewnia publikację odpowiedniego powiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Mające zastosowanie formy transportu obowiązują po upływie miesiąca od dnia publikacji powiadomienia. Państwa członkowskie stosują tę samą procedurę, gdy nowe formy transportu uzyskają zastosowanie zgodnie z niniejszym artykułem.
	6. Jeśli przyjmujące państwo członkowskie bądź państwo członkowskie, którego terytorium jest przekraczane, uzna, że inteligentny system neutralizacji banknotów zawiera istotne braki w zakresie zwykle wymaganych właściwości technicznych, tzn. że można uzyskać dostęp do gotówki bez aktywowania mechanizmu neutralizacji bądź że system ten został zmodyfikowany po homologacji w taki sposób, że nie spełnia już jej kryteriów, informuje o tym Komisję i państwo członkowskie, które udzieliło mu homologacji, i może zwrócić się o poddanie tego systemu nowym testom. Do czasu uzyskania wyników tych nowych testów państwa członkowskie mogą tymczasowo zakazać stosowania tego inteligentnego systemu neutralizacji banknotów na swoim terytorium. Bezzwłocznie informują o tym tymczasowym zakazie Komisję i inne państwa członkowskie, do których ma zastosowanie niniejsze rozporządzenie.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 20	skreślony
Odstępstwa krajowe
a) Państwo członkowskie może podjąć decyzję, że art. 13, 14, 15, 16 lub 17 nie ma/nie mają zastosowania do transgranicznych, drogowych przewozów banknotów wykonywanych na jego terytorium, pod warunkiem że porównywalne formy transportu są niedozwolone w przypadku wewnątrzkrajowych przewozów gotówki i pod warunkiem że przynajmniej jeden w tych artykułów ma zastosowanie na jego terytorium. Ewentualne odstępstwo od art. 16 nie może dotyczyć przewozów bezpośrednich.
b) Państwo członkowskie może podjąć decyzję, że art. 18 lub 19 nie ma zastosowania w odniesieniu do transgranicznych, drogowych przewozów monet wykonywanych na jego terytorium, pod warunkiem że porównywalne formy transportu są niedozwolone w przypadku wewnątrzkrajowych przewozów gotówki.
c) Jeśli chodzi o stosowanie art. 13, 14, 15 i 17 państwo członkowskie może podjąć decyzję, że w przypadku obsługi bankomatów zlokalizowanych poza oddziałami banku można stosować jedynie kompleksowy, inteligentny system neutralizacji banknotów, pod warunkiem że te same zasady obowiązują w odniesieniu do wewnątrzkrajowych przewozów gotówki.
d) Zainteresowane państwo członkowskie informuje Komisję o swojej decyzji o zastosowaniu któregokolwiek z powyższych odstępstw przewidzianych w niniejszym artykule, a Komisja zapewnia publikację odpowiedniego powiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Odstępstwo wchodzi w życie miesiąc po opublikowaniu powiadomienia. Państwa członkowskie mogą znieść odstępstwo przy zastosowaniu tej samej procedury.
e) Jeśli przyjmujące państwo członkowskie bądź państwo członkowskie, którego terytorium jest przekraczane, uzna, że inteligentny system neutralizacji banknotów zawiera istotne braki w zakresie zwykle wymaganych właściwości technicznych, tzn. że można uzyskać dostęp do gotówki bez aktywowania mechanizmu neutralizacji, bądź że system ten został zmodyfikowany po homologacji w taki sposób, że nie spełnia już jej kryteriów, informuje o tym Komisję i państwo członkowskie, które udzieliło mu homologacji i może zwrócić się o przeprowadzenie nowych testów na tym systemie. Do czasu uzyskania wyników nowych testów państwa członkowskie mogą tymczasowo zakazać stosowania tego inteligentnego systemu neutralizacji banknotów na swoim terytorium. Bezzwłocznie informują o tym fakcie Komisję i inne państwa członkowskie, do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia w ciągu dwóch lat od jego wejścia w życie, a następnie co pięć lat. W tym celu przeprowadza konsultacje z zainteresowanymi stronami z sektora, w tym z partnerami społecznymi. Sprawozdanie obejmuje w szczególności analizę możliwości ustanowienia wspólnych wymogów w zakresie przeszkolenia dotyczącego noszenia broni przez pracowników przedsiębiorstw z sektora transportu gotówki i uwzględnia postęp technologiczny w dziedzinie inteligentnych systemów neutralizacji banknotów, a także ocenia czy rozporządzenie powinno zostać odpowiednio zmienione.	Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia w ciągu czterech lat od jego wejścia w życie, a następnie co pięć lat. W tym celu przeprowadza konsultacje z zainteresowanymi stronami z sektora, w tym z partnerami społecznymi. W sprawozdaniu Komisja w szczególności analizuje możliwości ustanowienia wspólnych wymogów w zakresie przeszkolenia dotyczącego noszenia broni przez pracowników przedsiębiorstw z sektora transportu gotówki. Uwzględnia ona postęp technologiczny w dziedzinie inteligentnych systemów neutralizacji banknotów. Bada wartość dodaną, jaką mogłoby stanowić udzielanie grupowego europejskiego zezwolenia na transport gotówki. Ocenia, czy rozporządzenie powinno zostać odpowiednio zmienione.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 28 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 28a Konsultacje z partnerami społecznymi
	Przed przyjęciem aktów delegowanych Komisja konsultuje się z partnerami społecznymi.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Parlament Europejski i Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie trzech miesięcy licząc od daty zawiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o miesiąc.	1. Parlament Europejski i Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie trzech miesięcy licząc od daty zawiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o trzy miesiące.

• [1]  Dz.U. C 278 z 15.10.2010, s. 1.

UZASADNIENIE

Przedmiot wniosku dotyczącego rozporządzenia

Pomimo że banknoty i monety euro wprowadzono już w 2002 r., rynek transportu gotówki euro nadal pozostaje bardzo rozczłonkowany. Duża rozbieżność między przepisami krajowymi w tej dziedzinie sprawia, że dla przedsiębiorstw zajmujących się zawodowo transportem gotówki bardzo trudne jest transgraniczne świadczenie usług. Celem tego rozporządzenia jest zatem zniesienie tych przeszkód stworzonych przepisami, aby umożliwić lepszy obieg banknotów i monet euro między państwami członkowskimi, które przyjęły tę walutę.

Stanowisko sprawozdawczyni

Wniosek sporządzony przez Komisję Europejską – owoc długotrwałych prac konsultacyjnych – można określić jako wyważony. Powinien on pozwolić na ułatwienie transgranicznego transportu gotówki euro, nie wpływając negatywnie na poszczególne systemy regulacji stosowane przez państwa członkowskie w dziedzinie transportu gotówki.

Sprawozdawczyni uważa za najważniejsze trzy cele:

– Po pierwsze, skoro celem tego rozporządzenia jest ułatwienie transgranicznego transportu gotówki, ważne jest zadbanie o to, by wprowadzane przez nie przepisy były wystarczająco jasne i możliwe do zastosowania dla przedsiębiorstw zajmujących się transportem gotówki i władz publicznych. I tak jeżeli chodzi o poszczególne metody transportu gotówki, państwa członkowskie muszą mieć możliwość wyboru jak największej liczby opcji spośród pięciu metod transportu banknotów i dwóch metod transportu monet przedstawionych w rozporządzeniu. Sprawozdawczyni uważa jednak, że nie byłoby obecnie odpowiednie narzucanie państwom członkowskim, które sobie tego nie życzą, kilku form transportu gotówki w postaci banknotów i monet, co zmusiłoby je w niektórych przypadkach do dokonania głębokich zmian w ich systemie zasad bezpieczeństwa.

– Po drugie, ponieważ transport gotówki wiąże się ze szczególnymi rodzajami ryzyka, rozporządzenie to musi przyczynić się do wzmocnienia wymogu bezpieczeństwa zarówno w odniesieniu do pracowników ochrony transportu gotówki, jak i do ludności. W związku z tym sprawozdawczyni uważa, że należy wprowadzić warunek wystarczająco długiego minimalnego doświadczenia wymaganego od przedsiębiorstwa pragnącego prowadzić działalność w sektorze transgranicznego transportu gotówki. Ponadto sprawozdawczyni podkreśla, że należy w przyszłości zachęcać do stosowania inteligentnego systemu neutralizacji banknotów, aby zapobiec eskalacji przemocy, jaką można zaobserwować podczas ataków na pojazdy służące do transportu gotówki.

– Po trzecie, rozporządzenie nie może prowadzić do pogorszenia warunków socjalnych osób zatrudnionych w sektorze transportu gotówki i sprawozdawczyni uważa, że pod tym względem wniosek Komisji Europejskiej jest zadowalający.

PROCEDURA

Tytuł	Zawodowy, transgraniczny, drogowy transport znaków pieniężnych denominowanych w euro między państwami członkowskimi w strefie euro
Odsyłacze	COM(2010)0377 – C7-0186/2010 – 2010/0204(COD)
Data przedstawienia w PE	14.7.2010
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 7.9.2010
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	EMPL 7.9.2010		TRAN 7.9.2010
Opinia niewydana        Data decyzji	EMPL 22.9.2010		TRAN 2.9.2010
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Sophie Auconie 6.9.2010
Rozpatrzenie w komisji	17.1.2011		16.3.2011
Data przyjęcia	16.3.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	35 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Burkhard Balz, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Pascal Canfin, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Rachida Dati, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Diogo Feio, Vicky Ford, Ildikó Gáll-Pelcz, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Wolf Klinz, Philippe Lamberts, Astrid Lulling, Íñigo Méndez de Vigo, Ivari Padar, Antolín Sánchez Presedo, Edward Scicluna, Peter Simon, Peter Skinner, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Marianne Thyssen, Corien Wortmann-Kool
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sophie Auconie, Elena Băsescu, Saïd El Khadraoui, Danuta Jazłowiecka, Olle Ludvigsson, Thomas Mann, Sirpa Pietikäinen, Catherine Stihler
Data złożenia	22.3.2011