SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1541/98 w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej i dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie oraz w sprawie warunków przyjęcia takiego dowodu, a także zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich

18.4.2011 - (COM(2010)0544 – C7‑0316/2010 – 2010/0272(COD)) - ***I

Komisja Handlu Międzynarodowego
Sprawozdawca: Jan Zahradil

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1541/98 w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej i dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie oraz w sprawie warunków przyjęcia takiego dowodu, a także zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3030/93 w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich

(COM(2010)0544 – C7‑0316/2010 – 2010/0272(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi i Radzie (COM(2010)0544),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 207 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7–0316/2010),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7–0156/2011),

1.  przyjmuje swoje stanowisko w pierwszym czytaniu, przejmując wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom państw członkowskich.

UZASADNIENIE

Wniosek Komisji dotyczący uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1541/98[1] oraz zmiany rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93[2] przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w ramach zwykłej procedury ustawodawczej jest wynikiem politycznego zobowiązania się Unii Europejskiej do uproszczenia obowiązującego prawodawstwa w celu stworzenia lepszego i bardziej zrozumiałego otoczenia regulacyjnego dla przedsiębiorstw, głównie poprzez uproszczenie formalności celnych wymaganych od importerów niektórych wyrobów włókienniczych dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie, objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej[3], wymienionych w Załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93. Celem Komisji jest ponadto zwiększenie jednolitości zasad przywozu przez dostosowanie przepisów dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych do przepisów odnoszących się do innych wyrobów przemysłowych, co powinno polepszyć ogólną spójność otoczenia regulacyjnego w tym obszarze.

Zakres rozporządzenia Rady (EWG) nr 1541/98

Proponowane do uchylenia przepisy dotyczą warunków przyjęcia dowodu pochodzenia niektórych tekstyliów i wyrobów włókienniczych pochodzących z krajów trzecich, objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej: jedwabiu; wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej, przędzy i tkanin z włosia końskiego; bawełny; innych włókien roślinnych, przędzy papierowej; włókien ciągłych chemicznych; pasków i podobnych artykułów z materiałów włókienniczych chemicznych; włókien odcinkowych chemicznych; waty, filcu i włókniny, przędz specjalnych, szpagatu, powrozów, linek i lin oraz artykułów z nich; dywanów i pozostałych włókienniczych pokryć podłogowych; tkanin specjalnych, materiałów włókienniczych igłowych, koronek, tkanin obiciowych, pasmanterii, haftów; tekstyliów impregnowanych, pokrytych, powleczonych lub laminowanych, artykułów włókienniczych do celów technicznych; dzianin; odzieży i dodatków odzieżowych z dzianin; odzieży i dodatków odzieżowych, innych niż z dzianin; pozostałych gotowych artykułów włókienniczych, zestawów, odzieży używanej i używanych artykułów włókienniczych oraz szmat, wymienionych w Załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93.

Umotywowanie uchylenia

1) Zmiany w otoczeniu regulacyjnym

Początkowo Unia Europejska przyjęła rozporządzenie Rady (WE) nr 1541/98 w celu wprowadzenia szczególnych wymogów dotyczących przedstawiania dowodu pochodzenia wyżej wymienionych wyrobów włókienniczych pochodzących z krajów trzecich, do których stosuje się ograniczenia ilościowe. Celem było głównie dostarczenie narzędzia służącego wdrażaniu środków polityki handlowej przyjętych z myślą o niedopuszczeniu do zakłócania rynku przez nasilający się przywóz towarów z krajów trzecich, takich jak Chińska Republika Ludowa.

Następnie ograniczenia ilościowe przywozu towarów pochodzących z krajów będących członkami WTO zostały zniesione wraz z wygaśnięciem w 2005 r. Porozumienia WTO w sprawie wyrobów włókienniczych oraz odzieżowych. Z dniem 31 grudnia 2008 r. upłynął okres obowiązywania specjalnych przepisów ochronnych dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych i odzieżowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej oraz objętych wspomnianym porozumieniem WTO; zaprzestano również stosowania systemu podwójnej kontroli w odniesieniu do kategorii towarów przywożonych, pochodzących z ChRL.

Sprawozdawca podziela zdanie Komisji, że konsekwencją powyższej sytuacji jest możliwość stosowania przez Unię tylko bardzo ograniczonych środków polityki handlowej w sektorze wyrobów włókienniczych bez nakładania zbędnego ciężaru przedstawiania dowodu pochodzenia dla wszystkich towarów przywożonych.

2) Obecne instrumenty kontroli przywozu wyrobów włókienniczych

W celu dalszego kontrolowania przywozu wyrobów włókienniczych nadal podlegających obowiązującym ograniczeniom ilościowym i pochodzących z Białorusi czy Korei Północnej, które nie są jeszcze członkami WTO, UE obecnie stosuje pozwolenia na przywóz. Przyczynia się to do zapobiegania zakłócaniu rynku, które mógłby spowodować nasilający się przywóz danej kategorii wyrobów włókienniczych na rynek UE, gdyby przyznane kwoty nie były przestrzegane.

Ponadto, jeżeli chodzi o kategorie wyrobów objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej, niepodlegających ograniczeniom ilościowym w przywozie, dopuszczonych do swobodnego obrotu w UE, stosowany jest system statystycznego nadzoru ex post w celu monitorowania ich wpływu na rynek UE. System jest zarządzany zgodnie z art. 308 lit. d) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny[4].

Poza tym, co nie mniej ważne, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 kraj pochodzenia każdego przywożonego towaru musi być wskazany w polu 34 jednolitego dokumentu administracyjnego, który importerzy muszą wypełnić, żeby uzyskać dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu. Podane informacje podlegają procedurom weryfikacji przez organy celne, łącznie z możliwością zażądania w pojedynczych przypadkach przedstawienia dodatkowych dowodów, jeżeli jest to uzasadnione.

Lepsze informowanie konsumentów

Sprawozdawca pragnie również przypomnieć, że w 2010 r. w uzupełnieniu wyżej wspomnianych mechanizmów kontroli przywozu wyrobów włókienniczych do UE Parlament Europejski przyjął w pierwszym czytaniu sprawozdanie posłanki Cristiany Muscardini[5] w sprawie oznaczania kraju pochodzenia określonych produktów przywożonych z państw trzecich (Made in), które dotyczy również wyrobów włókienniczych i odzieży. Chociaż w sprawozdaniu C. Muscardini nie zaproponowano nowego mechanizmu kontroli, zawarto w nim propozycję rozporządzenia w sprawie oznaczania kraju pochodzenia, które wraz z jego wejściem w życie dostarczy europejskim konsumentom koniecznych informacji na temat pochodzenia wielu towarów, w tym wyrobów włókienniczych i odzieży.

• [1]  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1541/98 z dnia 13 lipca 1998 r. w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej i dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie oraz w sprawie warunków przyjęcia takiego dowodu
• [2]  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3030/93 z dnia 12 października 1993 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich
• [3]  Nomenklatura Scalona jest wspólną nomenklaturą UE. Zawiera ośmiocyfrowe podrozdziały wykorzystywane w deklaracjach wywozu, a także w deklaracjach statystycznych dotyczących handlu wewnętrznego w celu identyfikacji różnych kategorii produktów. Nomenklatura jest aktualizowana co roku, a jej nowa wersja wchodząca w życie na początku kolejnego roku jest publikowana co roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej najpóźniej do końca października.
• [4]  Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny
• [5]  Sprawozdanie C. Muscardini zostało przyjęte w komisji INTA dnia 29 września 2010 r. (19 głosów za i 2 głosy przeciw); PE przyjął je w pierwszym czytaniu w dniu 21 października 2010 r. (525 głosów za, 49 przeciw, 44 głosy wstrzymujące się). Wniosek w sprawie rozporządzenia „Made in” oczekuje na zatwierdzenie przez Radę.

PROCEDURA

Tytuł	Uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 1541/98 w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych
Odsyłacze	COM(2010)0544 – C7-0316/2010 – 2010/0272(COD)
Data przedstawienia w PE	6.10.2010
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	INTA 19.10.2010
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Jan Zahradil 26.10.2010
Rozpatrzenie w komisji	26.1.2011		15.3.2011
Data przyjęcia	13.4.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	22 0 3
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	William (The Earl of) Dartmouth, Laima Liucija Andrikienė, Kader Arif, David Campbell Bannerman, Marielle De Sarnez, Christofer Fjellner, Metin Kazak, Bernd Lange, David Martin, Emilio Menéndez del Valle, Paul Murphy, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Helmut Scholz, Robert Sturdy, Gianluca Susta, Keith Taylor, Iuliu Winkler, Jan Zahradil, Pablo Zalba Bidegain, Paweł Zalewski
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Catherine Bearder, George Sabin Cutaş, Jörg Leichtfried, Georgios Papastamkos, Carl Schlyter
Data złożenia	18.4.2011