SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 97/9/WE w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów

19.4.2011 - (COM(2010)0371 – C7-0174/2010 – 2010/0199(COD)) - ***I

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Olle Schmidt

Poprawki

• 001-069 (PDF - 328 KB)
• 001-069 (DOC - 419 KB)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 97/9/WE w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów

(COM(2010)0371 – C7-0174/2010 – 2010/0199(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2010)0371),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 53 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7-0174/2010),

–   uwzględniając uzasadnione opinie szwedzkiego Riksdagu i brytyjskiej Izby Gmin,

–   uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej wniosku,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego,

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Prawnej (A7-0167/2011),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom państw członkowskich.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Inwestorzy mogą nie wiedzieć o ograniczeniach zezwoleń przedsiębiorstw inwestycyjnych, dlatego konieczne jest chronienie ich w sytuacjach, w których przedsiębiorstwa inwestycyjne działają z naruszeniem zezwolenia, w szczególności gdy przechowują aktywa klienta lub świadczą usługi na rzecz danego typu klientów w sposób niezgodny z warunkami posiadanego przez nie zezwolenia. Dlatego też systemy powinny zabezpieczać aktywa klientów, które są de facto w posiadaniu przedsiębiorstw inwestycyjnych w związku z operacjami inwestycyjnymi.	(5) Inwestorzy mogą nie wiedzieć o niekompletnych lub ograniczonych zezwoleniach przedsiębiorstw inwestycyjnych, dlatego konieczne jest chronienie ich w sytuacjach, w których przedsiębiorstwa inwestycyjne działają bez zezwolenia lub z jego naruszeniem, w szczególności gdy przechowują aktywa klienta lub świadczą usługi na rzecz danego typu klientów bez zezwolenia lub w sposób niezgodny z jego warunkami. Dlatego też systemy powinny zabezpieczać aktywa klientów, które są de facto w posiadaniu przedsiębiorstw inwestycyjnych w związku z operacjami inwestycyjnymi.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) W związku z tym, że zakres rekompensat na mocy dyrektywy 94/19/WE jest obecnie wyższy niż przewidziany w niniejszej dyrektywie, konieczne jest zapewnienie najwyższej ochrony inwestorów w przypadkach, w których obie dyrektywy, tj. 94/19/WE i 97/9/WE mogłyby obejmować aktywa przechowywane przez banki. W tych przypadkach, inwestorzy powinni zatem otrzymać rekompensatę na mocy dyrektywy 94/19/WE.	(8) W przypadkach, w których aktywa przechowywane przez banki mogą zostać objęte dyrektywami 94/19/WE i 97/9/WE, inwestorzy powinni otrzymać rekompensatę na mocy dyrektywy 94/19/WE.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 9 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Aby mieć możliwość odzyskania środków wypłaconych na rekompensaty, systemy dokonujące płatności rekompensat dla inwestorów z powodu upadłości depozytariusza lub osoby trzeciej powinny być upoważnione w procedurze likwidacji do wejścia w prawa inwestora, przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (zwanych dalej „UCITS”) w wysokości dokonanych przez nich płatności. Niniejsza dyrektywa nie powinna powodować zmniejszenia odpowiedzialności przedsiębiorstw inwestycyjnych lub UCITS za odzyskanie aktywów od depozytariusza lub powiernika.	(9) Aby mieć możliwość odzyskania środków wypłaconych na rekompensaty, systemy dokonujące płatności rekompensat dla inwestorów z powodu upadłości depozytariusza lub osoby trzeciej powinny być upoważnione w procedurze likwidacji do wejścia w prawa inwestora lub przedsiębiorstwa inwestycyjnego w wysokości dokonanych przez nich płatności. Niniejsza dyrektywa nie powinna powodować zmniejszenia odpowiedzialności przedsiębiorstw inwestycyjnych za odzyskanie aktywów od depozytariusza lub powiernika.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Dyrektywa 2009/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) wymaga, aby aktywa UCITIS były bezpiecznie przechowywane przez depozytariusza. Jeśli depozytariusz lub jeden z jego subpowierników nie jest w stanie wywiązać się z zobowiązań i zwrócić powierzonych mu instrumentów finansowych, ma to wpływ na wartość jednostek lub udziałów UCITS. W celu zwiększenia ochrony w takiej sytuacji, posiadacze jednostek i udziałów w UCITS powinni korzystać z tego samego poziomu ochrony, jaki mieliby gdyby inwestowali bezpośrednio w dane instrumenty finansowe, jeżeli jednostka przechowująca instrumenty finansowe stanie się niezdolna do ich zwrotu. Posiadacze jednostek uczestnictwa i udziałów w UCITS powinni otrzymać rekompensatę z tytułu utraty wartości UCITS. Jednocześnie powinni móc zachować jednostki lub udziały w UCITS w celu zachowania prawa do ich umorzenia, jeżeli uznają to za stosowne.	(10) Dyrektywa 2009/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) wymaga, aby aktywa UCITIS były bezpiecznie przechowywane przez depozytariusza. W 2011 r. Komisja przedstawi wnioski mające na celu zmianę dyrektywy 2009/65/WE zmierzającą do wyjaśnienia zobowiązań depozytariusza, w przypadku gdy depozytariusz lub jeden z jego subpowierników nie jest w stanie wywiązać się z zobowiązań i zwrócić powierzonych mu instrumentów finansowych. Po dokonaniu przeglądu dyrektywy 2009/65/WE Komisja powinna dokonać analizy, w jakich sytuacjach upadłość depozytariusza UCITS lub subpowiernika może wpłynąć na wartość jednostek lub udziałów UCITS. Ta analiza powinna zostać przekazana Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w razie potrzeby wraz z wnioskami legislacyjnymi.
Uzasadnienie
Zakres zabezpieczenia UCITS nie jest określony w przypadku nadużyć. Oczekuje się, że w ciągu 2011 r. Komisja przedstawi zmiany do przepisów dotyczących zobowiązań depozytariuszy. Konieczność rozszerzenia zakresu ICSD, tak aby uwzględnić fundusze UCITS wymaga dokładniejszego zbadania pod kątem zmienionej dyrektywy UCITS.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Minimalny poziom rekompensaty został ustanowiony w 1997 r. i nie był zmieniany od tego czasu. Poziom ten powinien zostać zwiększony do 50 000 EUR w celu uwzględnienia zmian, które zaszły na rynkach finansowych i w ramach legislacyjnych Unii. Kwota ta uwzględnia skutki inflacji w Unii Europejskiej i konieczność lepszego dostosowania poziomu rekompensaty do średniej wartości inwestycji klientów detalicznych w państwach członkowskich. W celu zwiększenia ochrony przewidzianej dla inwestorów, konieczne jest zlikwidowanie istniejącej obecnie opcji pozwalającej państwom członkowskim ograniczać lub wykluczać zabezpieczenie funduszy w walutach innych niż waluty państw członkowskich.	(12) Minimalny poziom rekompensaty został ustanowiony w 1997 r. i nie był zmieniany od tego czasu. Poziom ten powinien zostać zwiększony do 100 000 EUR w celu uwzględnienia zmian, które zaszły na rynkach finansowych i w ramach legislacyjnych Unii. Kwota ta uwzględnia skutki inflacji w Unii Europejskiej i konieczność lepszego dostosowania poziomu rekompensaty do średniej wartości inwestycji klientów detalicznych w państwach członkowskich. W celu zwiększenia ochrony przewidzianej dla inwestorów, konieczne jest zlikwidowanie istniejącej obecnie opcji pozwalającej państwom członkowskim ograniczać lub wykluczać zabezpieczenie funduszy w walutach innych niż waluty państw członkowskich.
Uzasadnienie
Należy wzmocnić ochronę konsumenta. Wyższy poziom gwarancji ułatwiłby transgraniczną konkurencję i posłużyłby interesom inwestorów. Jeżeli poziom rekompensaty jest „zharmonizowanym poziomem maksymalnym” i zostanie ustalony na poziomie 100 000 EUR, tylko jedno państwo członkowskie UE będzie musiało obniżyć swój obecny maksymalny poziom rekompensaty. Jeżeli natomiast poziom rekompensaty zostanie ustalony na 50 000 EUR, trzy państwa będą musiały obniżyć swoje maksymalne poziomy rekompensaty.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) Aby zagwarantować, że inwestorzy otrzymają rekompensatę przewidzianą w niniejszej dyrektywie i zapewnić porównywalny poziom ochrony inwestorów we wszystkich państwach członkowskich, konieczne jest wprowadzenie wspólnych zasad dotyczących finansowania systemów. Systemy powinny być finansowane proporcjonalnie do ich zobowiązań. Należy zapewnić odpowiedni poziom finansowania z góry, a systemy powinny dysponować odpowiednimi mechanizmami służącymi określaniu i osiąganiu docelowego poziomu finansowania przed wystąpieniem jakichkolwiek przypadków strat podlegających rekompensacie na mocy dyrektywy 97/9/WE. Wspólny minimalny docelowy poziom finansowania powinien być osiągnięty w ciągu dziesięciu lat.	(13) Aby zagwarantować, że inwestorzy otrzymają rekompensatę przewidzianą w dyrektywie 97/9/WE i zapewnić porównywalny poziom ochrony inwestorów we wszystkich państwach członkowskich, konieczne jest wprowadzenie wspólnych zasad dotyczących finansowania systemów. Systemy powinny być finansowane proporcjonalnie do ich zobowiązań. Należy zapewnić odpowiedni poziom finansowania z góry, a systemy powinny dysponować odpowiednimi mechanizmami służącymi określaniu i osiąganiu docelowego poziomu finansowania przed wystąpieniem jakichkolwiek przypadków strat podlegających rekompensacie na mocy dyrektywy 97/9/WE. Wspólny minimalny docelowy poziom ubezpieczenia powinien osiągnięty jak najszybciej i w każdym wypadku w ciągu pięciu lat.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Funkcjonowanie systemów jest obecnie bardzo zróżnicowane w państwach członkowskich i niniejsza dyrektywa ma na celu wprowadzenie dalszej harmonizacji, pozostawiając państwom członkowskim pewną elastyczność w kwestii szczegółowej organizacji systemów. Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niektórych istotnych cech funkcjonowania systemu. Akty delegowane powinny zostać przyjęte w szczególności w odniesieniu do metody określania potencjalnych zobowiązań systemów, alternatywnych mechanizmów finansowania, które systemy muszą posiadać, aby w razie potrzeby uzyskać krótkoterminowe finansowanie, kryteriów określania wysokości składek wnoszonych przez podmioty objęte systemem oraz czynników, które należy uwzględnić przy ocenie możliwości nałożenia dodatkowych składek, aby nie zagrozić stabilności systemu finansowego państw członkowskich. W celu określenia warunków stosowania przepisów dotyczących finansowania systemów, Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi ustanowiony na mocy rozporządzenia .../... Parlamentu Europejskiego i Rady [ESMA] powinien opracować standardy techniczne dotyczące szczegółowych informacji, które systemy mają podawać do wiadomości publicznej.	(15) Funkcjonowanie systemów jest obecnie bardzo zróżnicowane w państwach członkowskich i niniejsza dyrektywa ma na celu wprowadzenie dalszej harmonizacji, pozostawiając państwom członkowskim pewną elastyczność w kwestii szczegółowej organizacji systemów. Uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) powinny zostać przekazane Komisji w odniesieniu do niektórych istotnych cech funkcjonowania systemu. Akty delegowane powinny zostać przyjęte w szczególności w odniesieniu do metody określania potencjalnych zobowiązań systemów, alternatywnych mechanizmów finansowania, które systemy muszą posiadać, aby w razie potrzeby uzyskać krótkoterminowe finansowanie, kryteriów określania wysokości składek wnoszonych przez podmioty objęte systemem oraz czynników, które należy uwzględnić przy ocenie możliwości nałożenia dodatkowych składek, aby nie zagrozić stabilności systemu finansowego danego państwa członkowskiego. W celu określenia warunków stosowania przepisów dotyczących finansowania systemów, Europejski Organ Nadzoru (Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi) ustanowiony na mocy rozporządzenia nr 1095/2010 Parlamentu Europejskiego1 (zwanego dalej „ESA(ESMA)”) powinien opracować projekt wykonawczych standardów technicznych dotyczących szczegółowych informacji, które systemy mają podawać do wiadomości publicznej.
	________________
	1 Dz.U. L 331 z 15. 12.2010, s. 84.
Uzasadnienie
Dostosowanie do rozporządzenia ESMA.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 16 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Krajowe organy nadzoru finansowego powinny ze sobą ściśle współpracować, a także współpracować z ESMA w celu wykrywania oszustw, nadużyć administracyjnych lub błędów operacyjnych przedsiębiorstw inwestycyjnych w Unii oraz w celu zapobiegania im.
Uzasadnienie
Współpraca między organami nadzoru państw członkowskich i ESMA ma wielkie znaczenie dla wykrywania oszustw i nadużyć wśród przedsiębiorstw inwestycyjnych.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 16 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16b) Państwa członkowskie powinny zachęcać do prowadzenia zinstytucjonalizowanego dialogu pomiędzy organizacjami ochrony konsumentów, władzami, organami nadzoru i systemami rekompensat dla inwestorów, aby zapobiec kolejnym sprawom o wypłatę rekompensat. Państwa członkowskie powinny ustalić zasady dialogu w celu wykrywania problemów na wczesnym etapie i zgłaszania ich do systemów nadzoru i rekompensat dla inwestorów, a dotyczy to dysfunkcyjnych praktyk rynkowych, usługodawców, produktów lub struktur przedsiębiorstw naruszających reguły rynku.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 17 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17) Mechanizm zaciągania pożyczek nie powinien w jakikolwiek sposób naruszać odpowiedzialności fiskalnej państw członkowskich. Systemy zaciągające pożyczkę powinny mieć możliwość skorzystania z możliwości zaciągania pożyczek przewidzianej w niniejszej dyrektywie, po wyczerpaniu środków zgromadzonych, aby osiągnąć docelowy poziom funduszy, i po dodatkowych wezwaniach członków do wniesienia składek. Respektując nadzór systemów rekompensat dla inwestorów przez państwa członkowskie, ESMA powinien przyczyniać się do osiągnięcia celu, jakim jest ułatwienie przedsiębiorstwom inwestycyjnym i UCITS prowadzenia działalności przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznej ochrony inwestorów. W tym celu ESMA powinien potwierdzić, że warunki udzielania pożyczek pomiędzy systemami rekompensat dla inwestorów określone w niniejszej dyrektywie są spełnione, i określić – w ramach ścisłych limitów określonych w niniejszej dyrektywie – kwoty, które będą pożyczane przez każdy system, początkowe stopy procentowe oraz okres, na który udzielane są pożyczki. W związku z tym ESMA powinien również zbierać informacje na temat systemów rekompensat dla inwestorów, w szczególności na temat kwot środków pieniężnych i instrumentów finansowych objętych zabezpieczeniem w każdym systemie, potwierdzone przez właściwe organy. Powinien on informować inne systemy rekompensat dla inwestorów o ich obowiązku udzielania pożyczek.	(17) Mechanizm zaciągania pożyczek nie powinien w jakikolwiek sposób naruszać odpowiedzialności fiskalnej państw członkowskich. Systemy zaciągające pożyczkę powinny mieć możliwość skorzystania z możliwości zaciągania pożyczek przewidzianej w niniejszej dyrektywie, po wyczerpaniu środków zgromadzonych, aby osiągnąć docelowy poziom funduszy, i po dodatkowych wezwaniach członków do wniesienia składek. Respektując nadzór systemów rekompensat dla inwestorów przez państwa członkowskie, ESMA powinien przyczyniać się do osiągnięcia celu, jakim jest ułatwienie przedsiębiorstwom inwestycyjnym prowadzenia działalności przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznej ochrony inwestorów. W tym celu ESMA powinien potwierdzić, że warunki udzielania pożyczek pomiędzy systemami rekompensat dla inwestorów określone w dyrektywie 97/9/WE są spełnione, i określić – w ramach ścisłych limitów określonych w niniejszej dyrektywie – kwoty, które będą pożyczane przez każdy system, początkowe stopy procentowe oraz okres, na który udzielane są pożyczki. W związku z tym ESMA powinien również zbierać informacje na temat systemów rekompensat dla inwestorów, w szczególności na temat kwot środków pieniężnych i instrumentów finansowych objętych zabezpieczeniem w każdym systemie, potwierdzone przez właściwe organy. Powinien on informować inne systemy rekompensat dla inwestorów o ich obowiązku udzielania pożyczek.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 22 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22) Dyrektywa 97/9/WE pozwala państwom członkowskim na wyłączenie inwestorów zawodowych i instytucjonalnych z systemu rekompensat, ale odpowiednia lista nie jest zgodna z klasyfikacją klientów przedsiębiorstw inwestycyjnych przewidzianą w dyrektywie 2004/39/WE. W celu zapewnienia spójności między dyrektywami 97/9/WE i 2004/39/WE, uproszczenia oceny systemów rekompensat oraz ograniczenia możliwości wyłączenia z systemu rekompensat, w przypadku przedsiębiorstw, jedynie do dużych przedsiębiorstw, dyrektywa 97/9/WE powinna odnosić się do inwestorów, którzy są uznawani za klientów branżowych, zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE.	(22) Dyrektywa 97/9/WE pozwala państwom członkowskim na wyłączenie inwestorów zawodowych i instytucjonalnych z systemu rekompensat, ale odpowiednia lista nie jest zgodna z klasyfikacją klientów przedsiębiorstw inwestycyjnych przewidzianą w dyrektywie 2004/39/WE. W celu zapewnienia spójności między dyrektywami 97/9/WE i 2004/39/WE, uproszczenia oceny systemów rekompensat oraz ograniczenia możliwości wyłączenia z systemu rekompensat, w przypadku przedsiębiorstw, jedynie do dużych przedsiębiorstw, dyrektywa 97/9/WE powinna odnosić się do inwestorów, którzy są uznawani za klientów branżowych, zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE. Aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony wszystkich zainteresowanych inwestorów, państwa członkowskie powinny mieć prawo do uwzględnienia mikropodmiotów, organizacji nienastawionych na zysk oraz lokalnych władz publicznych, tak aby zostały one objęte dyrektywą 97/9/WE .
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu. W szczególności akty delegowane powinny zostać przyjęte w odniesieniu do określenia metody obliczania docelowego poziomu funduszy, które mają być w posiadaniu systemów, oraz modyfikowania tego docelowego poziomu funduszy, odsetka ustalonego pułapu środków dostępnych na cele udzielania pożyczek między krajowymi systemami rekompensat, procedury postępowania z roszczeniami inwestorów i kryteriów technicznych obliczania utraty wartości UCITS w okolicznościach objętych zakresem niniejszej dyrektywy. Komisja powinna również posiadać uprawnienia do zmiany, za pomocą aktów delegowanych, odsetka funduszy dostępnych na cele udzielania pożyczek, biorąc pod uwagę rozwój sytuacji na rynkach finansowych.	(23) Uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE powinny zostać przekazane Komisji w odniesieniu do określenia metody obliczania docelowego poziomu funduszy, które mają być w posiadaniu systemów, oraz modyfikowania tego docelowego poziomu funduszy, odsetka ustalonego pułapu środków dostępnych na cele udzielania pożyczek między krajowymi systemami rekompensat oraz procedury postępowania z roszczeniami inwestorów. Uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE powinny zostać przekazane Komisji również w odniesieniu do poprawek dotyczących odsetka funduszy dostępnych na cele udzielania pożyczek, biorąc pod uwagę rozwój sytuacji na rynkach finansowych.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera a a (nowa) Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (aa) punkt 3 otrzymuje brzmienie:   "3. „instrumenty” oznaczają instrumenty wymienione w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE;”
Uzasadnienie
Definicję instrumentów również należy uaktualnić stosownie do dyrektywy o rynkach instrumentów finansowych.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera b Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. „inwestor” oznacza, w odniesieniu do operacji inwestycyjnych, osobę, która powierzyła swoje środki finansowe lub instrumenty przedsiębiorstwu inwestycyjnemu oraz, w odniesieniu do działalności UCITS, posiadacza jednostek uczestnictwa lub udziałów w UCITS (zwanego dalej „posiadaczem jednostek uczestnictwa”); 4. „inwestor” oznacza, w odniesieniu do operacji inwestycyjnych, osobę fizyczną lub prawną, w tym mikropodmioty, organizacje nienastawione na zysk i lokalne władze publiczne, które powierzyły swoje środki finansowe lub instrumenty przedsiębiorstwu inwestycyjnemu;
Uzasadnienie
UCITS to produkt, który już obecnie w wysokim stopniu podlega regulacji, a przy tym charakteryzuje się bardzo niskim współczynnikiem niewypłacalności, ponieważ jedyna możliwość upadłości jest związana z zachowaniem przestępczym depozytariusza. Zgodnie z przepisami prawnymi aktywa UCITS muszą być przechowywane oddzielnie i w przypadku niewypłacalności, aktywa te nie wchodzą w skład masy upadłościowej. Ponadto UCITS V rozwiąże kwestie związane z depozytariuszami i subpowiernikami będącymi osobami trzecimi, dzięki czemu wzrośnie poziom ochrony inwestorów.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera d Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 8
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 8. „UCITS” oznacza przedsiębiorstwo określone w art. 1 ust. 2 i 3 dyrektywy 2009/65/WE; skreślony
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera d Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 9
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 9. „depozytariusz” oznacza, w odniesieniu do działalności UCITS, instytucję, określoną w art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/65/WE; skreślony
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera d Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 10
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 10. „osoba trzecia” oznacza, w odniesieniu do operacji inwestycyjnych, instytucję, u której przedsiębiorstwo inwestycyjne zdeponowało instrumenty finansowe przechowywane w imieniu swoich klientów zgodnie z art. 17 dyrektywy 2006/73/WE lub inną instytucję, u której ta pierwsza instytucja zdeponowała instrumenty finansowe; w odniesieniu do działalności UCITS – instytucję, której depozytariusz UCITS powierzył aktywa w imieniu UCITS; 10. „osoba trzecia” oznacza, w odniesieniu do operacji inwestycyjnych, instytucję, u której przedsiębiorstwo inwestycyjne zdeponowało instrumenty finansowe przechowywane w imieniu swoich klientów zgodnie z art. 17 dyrektywy Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy* lub inną instytucję, u której ta pierwsza instytucja zdeponowała instrumenty finansowe;   ________________   Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera a Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Każde państwo członkowskie zapewnia utworzenie i urzędowe uznanie na swoim terytorium jednego lub więcej systemów rekompensat dla inwestorów. Z wyłączeniem przypadków przewidzianych w drugim ustępie oraz w art. 5 ust. 3, żadne przedsiębiorstwo inwestycyjne posiadające zezwolenie na działalność w danym państwie członkowskim lub UCITS, które posiada zezwolenie w tym państwie członkowskim, nie może przeprowadzać operacji inwestycyjnych ani prowadzić działalności jako UCITS, jeżeli nie należy do takiego systemu. 1. Każde państwo członkowskie zapewnia utworzenie i urzędowe uznanie na swoim terytorium jednego lub więcej systemów rekompensat dla inwestorów. Z wyłączeniem przypadków przewidzianych w drugim ustępie niniejszego artykułu oraz w art. 5 ust. 3, żadne przedsiębiorstwo inwestycyjne posiadające zezwolenie na działalność w danym państwie członkowskim nie może przeprowadzać operacji inwestycyjnych, jeżeli nie należy do takiego systemu.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera b Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 – ustęp 2 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) właściwe organy ustaliły, że, ich zdaniem, przedsiębiorstwo inwestycyjne w danym momencie, z powodów bezpośrednio związanych ze swoją sytuacją finansową lub z sytuacją finansową dowolnej osoby trzeciej, u której przedsiębiorstwo inwestycyjne zdeponowało instrumenty finansowe, nie jest w stanie wypełnić swoich zobowiązań wynikających z roszczeń inwestorów i nie ma możliwości ich wypełnienia w najbliższym czasie, a) właściwe organy ustaliły, że, ich zdaniem, przedsiębiorstwo inwestycyjne w danym momencie, z powodów bezpośrednio związanych ze swoją sytuacją finansową lub z sytuacją finansową dowolnej osoby trzeciej, u której przedsiębiorstwo inwestycyjne zdeponowało instrumenty finansowe lub środki finansowe nie nieobjęteresem dyrektywy 94/19/WE, nie jest w stanie wypełnić swoich zobowiązań wynikających z roszczeń inwestorów i nie ma możliwości ich wypełnienia w najbliższym czasie, lub
Uzasadnienie
Jeżeli środki pieniężne wchodzą w zakres systemu gwarancji depozytów, powinny być objęte ochroną na mocy tej dyrektywy.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera c Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 – ustęp 2 a – akapit 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) zwrotu inwestorom należących do nich instrumentów przechowywanych lub zarządzanych w ich imieniu w związku z operacjami inwestycyjnymi. b) zwrotu inwestorom należących do nich instrumentów przechowywanych lub zarządzanych w ich imieniu w związku z operacjami inwestycyjnymi, pod warunkiem że dowiedziono, iż niezdolność przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub osób trzecich jest wynikiem oszustw, nadużyć administracyjnych lub błędów operacyjnych lub niewłaściwej porady w odniesieniu do wykonywania zobowiązań dotyczących prowadzenia działalności przy świadczeniu klientom usług inwestycyjnych.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera c Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 – ustęp 2 b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2b. System zabezpiecza również posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS zgodnie z art. 4, w przypadku gdy spełniony jest najpierw jeden z następujących warunków: skreślony a) właściwy organ ustalił, że depozytariusz lub osoba trzecia, której powierzono aktywa UCITS, nie jest obecnie w stanie wypełnić swoich zobowiązań wobec UCITS, z powodów bezpośrednio związanych z sytuacją finansową depozytariusza lub osoby trzeciej i nie ma możliwości ich wypełnienia w najbliższym czasie;   b) z powodów bezpośrednio związanych z sytuacją finansową depozytariusza lub dowolnej osoby trzeciej, której powierzono aktywa UCITS organ sądowy wydał orzeczenie, którego skutkiem jest zawieszenie możliwości dochodzenia przez UCITS swoich roszczeń od depozytariusza lub osoby trzeciej.   Państwa członkowskie dopilnowują, aby właściwe organy dokonały ustalenia, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), jak najszybciej, a w każdym razie w ciągu 3 miesięcy po tym, gdy po raz pierwszy dowiedziały się, że depozytariusz lub osoba trzecia, któremu(-ej) powierzono aktywa UCITS nie wypełnił(-a) swoich zobowiązań wynikających z roszczeń UCITS.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera c Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 – ustęp 2 c
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2c. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust 2b, zapewniane jest zgodnie z warunkami prawnymi i umownymi mającymi zastosowanie do roszczeń posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS z powodu utraty wartości jednostek uczestnictwa UCITS ze względu na niezdolność depozytariusza lub osoby trzeciej, której powierzono aktywa UCITS do wykonania jednej z następujących czynności: skreślony a) wypłacenia UCITS środków finansowych należnych mu bądź należących do niego i przechowywanych w jego imieniu w związku z działalnością UCITS,   b) zwrotu UCITS należących do niego instrumentów przechowywanych lub zarządzanych w jego imieniu w związku z działalnością UCITS.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Roszczenia wynikające z transakcji, w związku z którymi został wydany wyrok karny skazujący za pranie pieniędzy w rozumieniu art. 1 dyrektywy Rady 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady lub wynikające z postępowania zakazanego na mocy dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, są wyłączone z rekompensaty w ramach systemów rekompensat dla inwestorów. Następujące roszczenia są wyłączone z rekompensaty w ramach systemów rekompensat dla inwestorów: a) roszczenia wynikające z transakcji, na podstawie których osoby objęte postępowaniem karnym zostały skazane z powodu prania pieniędzy w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu*, b) roszczenia wynikające z postępowania zakazanego na mocy dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku** oraz c) roszczenia związane z pośrednim lub bezpośrednim finansowaniem grup terrorystycznych zgodnie z definicją zawartą w zaleceniu Rady z dnia 9 grudnia 1999 r.***   ________________   * Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15. **Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16 ***Dz.U. C 373 z 23.12.1999, s. 1.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera a Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby systemy przewidywały zabezpieczenie w wysokości 50 000 EUR dla każdego inwestora w odniesieniu do roszczeń wskazanych w art. 2 ust. 2a lub 2c. 1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby systemy przewidywały zabezpieczenie w wysokości 100 000 EUR dla każdego inwestora w odniesieniu do roszczeń wskazanych w art. 2 ust. 2a lub 2c.
Uzasadnienie
Należy wzmocnić ochronę konsumenta. Wyższy poziom gwarancji ułatwiłby transgraniczną konkurencję i posłużyłby interesom inwestorów. Jeżeli poziom rekompensaty jest „zharmonizowanym poziomem maksymalnym” i zostanie ustalony na poziomie 100 000 EUR, tylko jedno państwo członkowskie UE będzie musiało obniżyć swój obecny maksymalny poziom rekompensaty. Jeżeli natomiast poziom rekompensaty zostanie ustalony na 50 000 EUR, trzy państwa będą musiały obniżyć swoje maksymalne poziomy rekompensaty.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera a Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Państwa członkowskie, które w momencie przyjęcia niniejszej dyrektywy przewidują zabezpieczenie wyższe niż 50 000 EUR, mogą utrzymać ten poziom zabezpieczenia przez okres nie dłuższy niż 3 lata od daty transpozycji niniejszej dyrektywy. Po upływie tego terminu wspomniane państwa członkowskie zapewniają poziom zabezpieczenia wynoszący 50 000 EUR. Państwa członkowskie, które w momencie przyjęcia niniejszej dyrektywy przewidują zabezpieczenie wyższe niż 100 000 EUR, mogą utrzymać ten poziom zabezpieczenia przez okres nie dłuższy niż 3 lata od dnia ....*. Po upływie tego terminu wspomniane państwa członkowskie zapewniają poziom zabezpieczenia wynoszący 100 000 EUR.   *Dz.U.: proszę wstawić datę wejścia w życie dyrektywy zmieniającej.
Uzasadnienie
Należy wzmocnić ochronę konsumenta. Wyższy poziom gwarancji ułatwiłby transgraniczną konkurencję i posłużyłby interesom inwestorów. Jeżeli poziom rekompensaty jest „zharmonizowanym poziomem maksymalnym” i zostanie ustalony na poziomie 100 000 EUR, tylko jedno państwo członkowskie UE będzie musiało obniżyć swój obecny maksymalny poziom rekompensaty. Jeżeli natomiast poziom rekompensaty zostanie ustalony na 50 000 EUR, trzy państwa będą musiały obniżyć swoje maksymalne poziomy rekompensaty.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera a Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Nie naruszając przepisów akapitu czwartego, państwa członkowskie dostosowują co pięć lat poziomy zabezpieczenia przeliczone na inne waluty do kwoty, o której mowa w niniejszym ustępie. W przypadku wystąpienia nieprzewidzianych zdarzeń takich jak wahania kursów walut państwa członkowskie mogą, po skonsultowaniu się z Komisją, dokonać wcześniejszego dostosowania poziomu zabezpieczenia. Nie naruszając przepisów akapitu czwartego, państwa członkowskie dostosowują co dwa lata poziomy zabezpieczenia przeliczone na inne waluty do kwoty, o której mowa w niniejszym ustępie. W przypadku wystąpienia nieprzewidzianych zdarzeń takich jak wahania kursów walut państwa członkowskie mogą, po skonsultowaniu się z Komisją, dokonać wcześniejszego dostosowania poziomu zabezpieczenia.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera b Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1a. Komisja może dostosować za pomocą aktów delegowanych kwotę, o której mowa w ust. 1, uwzględniając następujące parametry: 1a. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w myśl art. 13a w celu dostosowania kwoty, o której mowa w ust. 1, uwzględniając następujące parametry:
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Państwa członkowskie zapewniają, by systemy dysponowały odpowiednimi systemami służącymi określaniu ich potencjalnych zobowiązań. Państwa członkowskie zapewniają odpowiednie finansowanie systemów rekompensat w stosunku do ich zobowiązań. 1. Państwa członkowskie zapewniają, by systemy dysponowały odpowiednimi systemami służącymi określaniu ich potencjalnych zobowiązań. Państwa członkowskie zapewniają odpowiednie finansowanie systemów rekompensat w stosunku do ich zobowiązań. Państwa członkowskie powinny regularnie przekazywać ESMA informacje dotyczące potencjalnych zobowiązań i związanego z nimi proporcjonalnego finansowania.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 a – ustęp 1 – akapit 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie przez każdy system docelowego poziomu funduszy w wysokości co najmniej 0,5 % wartości środków pieniężnych i instrumentów finansowych przechowywanych lub zarządzanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne lub UCITS, które są objęte ochroną w ramach systemu rekompensat dla inwestorów. Wartość zabezpieczanych środków pieniężnych i instrumentów finansowych oblicza się co roku w dniu 1 stycznia. 2. Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie przez każdy system docelowego poziomu funduszy w wysokości co najmniej 0,3% wartości środków pieniężnych i instrumentów finansowych przechowywanych lub zarządzanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne, które są objęte ochroną w ramach systemu rekompensat dla inwestorów. Wartość zabezpieczanych środków pieniężnych i instrumentów finansowych oblicza się co roku w dniu 31 grudnia.
Uzasadnienie
Zaproponowany minimalny docelowy poziom finansowania w wysokości 0,5% jest zbyt wysoki, jak wynika z analizy danych dotyczących roszczeń pochodzących z systemów rekompensat w państwach członkowskich. Należy mieć na uwadze, że inwestorzy w końcowym rozrachunku będą musieli ponieść odnośne koszty. Istotne jest, by minimalny poziom finansowania był uzasadniony w stosunku do istniejącego ryzyka oraz by zapewniał, że roszczenia są możliwe do spełnienia.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 a – ustęp 2 – akapit 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Komisja przyjmuje za pomocą aktów delegowanych, zgodnie z art. 13a i z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 13b i 13c, środki w celu ustalenia metody obliczania wartości środków pieniężnych i instrumentów finansowych objętych ochroną w ramach systemów rekompensat dla inwestorów, w celu określenia docelowego poziomu funduszy, które mają być w posiadaniu systemów, oraz modyfikowania tego docelowego poziomu funduszy przy uwzględnieniu rozwoju sytuacji na rynkach finansowych. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 13a w celu ustalenia metody obliczania wartości środków pieniężnych i instrumentów finansowych objętych ochroną w ramach systemów rekompensat dla inwestorów, w celu określenia docelowego poziomu funduszy, które mają być w posiadaniu systemów.   Biorąc pod uwagę wartości objęte ochroną środków pieniężnych obliczanych co roku zgodnie z akapitem pierwszym oraz z uwzględnieniem rozwoju sytuacji na rynkach finansowych i potrzeby zapewnienia inwestorom rzeczywistej rekompensaty Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 13a w celu zmiany minimalnej wartości docelowego poziomu funduszy. W każdym przypadku do dnia ...* Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące potrzeby dostosowania docelowego poziomu funduszy, o którym mowa w niniejszym ustępie.   Aby umożliwić Komisji wyliczenie właściwego docelowego poziomu funduszy zgodnie z akapitem trzecim, każde państwo członkowskie dostarcza co roku Komisji i ESMA niezbędne dane dotyczące finansowania systemów krajowych odzwierciedlające stan na dzień 31 grudnia. Państwa członkowskie przedstawiają te dane Komisji do dnia 31 marca następnego roku.   Państwa członkowskie dostarczają również Komisji i ESMA dane dotyczące:   a) kwoty papierów wartościowych i środków pieniężnych przechowywanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne w imieniu inwestorów;   b) wartości środków pieniężnych i instrumentów finansowych przechowywanych lub zarządzanych;   c) liczby klientów;   d) dochodów generowanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne;   e) wielkości kapitału każdego przedsiębiorstwa inwestycyjnego;   f) maksymalnej kwoty rekompensaty przewidzianej na jednego klienta;   g) średniego obrotu z transakcji sprzedaży i zakupu papierów wartościowych;   h) liczby zatwierdzonych osób lub podmiotów handlowych.   ________________   * Dz.U.: Proszę wstawić datę: dwa lata od daty wejścia w życie dyrektywy zmieniającej
Uzasadnienie
W związku z przypadkami oszustw i wynikami różnych spraw związanych z oszustwami nie ma potrzeby proponowania wyższego poziomu finansowania. Przed wprowadzeniem takiej zmiany do ICSD należy przeprowadzić badanie. Jednakże obecny przegląd dyrektywy stanowi istotną okazję do rozpoczęcia harmonizacji poziomów finansowania.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 3 a – ustęp 1 – akapit 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Docelowy poziom funduszy jest finansowany przed wystąpieniem zdarzeń, o których mowa w art. 2 ust. 2 lub 2b, i niezależnie od ich wystąpienia. Państwa członkowskie zapewniają osiągnięcie poziomu finansowania każdego systemu w ciągu dziesięciu lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy oraz przyjęcie i zrealizowanie przez każdy system odpowiedniego planu służącego osiągnięciu tego celu. 3. Docelowy poziom funduszy jest finansowany przed wystąpieniem zdarzeń, o których mowa w art. 2 ust. 2 lub 2b, i niezależnie od ich wystąpienia. Państwa członkowskie zapewniają osiągnięcie poziomu finansowania każdego systemu do dnia ...* oraz przyjęcie i zrealizowanie przez każdy system odpowiedniego planu służącego osiągnięciu tego celu.   ________________   * Dz.U.: Proszę wstawić datę: Pięć lat od daty wejścia w życie dyrektywy zmieniającej.
Uzasadnienie
Dziesięć lat jako termin na wdrożenie do zbyt długi okres. W celu zapewnienia skutecznego wdrożenia dyrektywy i zagwarantowania ochrony inwestorów i konsumentów przepisy dotyczące poziomu finansowania muszą zostać wdrożone w ciągu pięciu lat.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 3 – akapit -drugi a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Składki na rzecz systemu określane są dla każdego członka na podstawie stopnia ponoszonego ryzyka. W celu osiągnięcia pewnego poziomu harmonizacji w stosowaniu niniejszych przepisów w państwach członkowskich, Komisja przyjmie akty delegowane, zgodnie z art. 13a w celu wyjaśnienia, w jaki sposób określane będą składki poszczególnych członków na rzecz systemu.
Uzasadnienie
Finansowanie musi być zrównoważone i sprawiedliwe w celu zapewnienia zharmonizowanego poziomu ochrony inwestorów, co pozwoli uniknąć tym samym zakłóceń w konkurencji i arbitrażu regulacyjnego wśród przedsiębiorstw inwestycyjnych. Wymóg, by indywidualne składki określane były dla każdego z członków na podstawie stopnia ponoszonego ryzyka jest odzwierciedleniem postanowienia, zgodnie z którym systemy są odpowiednio finansowane, proporcjonalnie do ich zobowiązań; wymóg ten pomoże także w zapewnieniu równych szans wśród członków tego samego systemu, a także w różnych systemach w danym państwie członkowskim oraz na poziomie rynku wewnętrznego.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 3 – akapit -drugi b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Właściwe organy mogą ograniczyć składkę członków systemu, jeśli dobrowolnie podejmą oni dodatkowe działania zmierzające do zmniejszenia ryzyka operacyjnego.   Właściwe ograny mogą również ograniczyć składkę, gdy członkowie udowodnią, że ich subpowiernicy stosują te same standardy zmniejszania ryzyka operacyjnego.   Na docelowy poziom funduszy nie mają wpływu żadne redukcje.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 3 – akapit -drugi c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ESMA opracuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu stworzenia warunków umożliwiających zmniejszenie składek wpłacanych do systemu, zgodnie z akapitem czwartym.   ESMA przedstawia Komisji co roku projekty tych wykonawczych standardów technicznych.   Komisja może przyjmować projekty wdrażania standardów technicznych zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia UE nr 1095/2010.   Ocena warunków dla redukcji uzależnionych od ryzyka jest oparta kryteriach takich jak poziom funduszy i instrumentów finansowych, adekwatność kapitałowa oraz stabilność każdego członka z uwzględnieniem ich statusu prawnego i ram prawnych obowiązujących w ich siedzibie.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby systemy mogły dodatkowo wezwać członków systemu do wniesienia składek w przypadku gdy docelowy poziom funduszy jest niewystarczający, aby zaspokoić roszczenia o rekompensatę, o których mowa w art. 9 ust. 2. Dodatkowe składki nie powinny przekraczać 0,5 % środków pieniężnych i instrumentów finansowych objętych zabezpieczeniem, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Dodatkowe składki nie powinny zagrażać stabilności systemu finansowego danego państwa członkowskiego i powinny być oparte na kryterium możliwości finansowych. 4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby systemy mogły dodatkowo wezwać członków systemu do wniesienia składek w przypadku gdy docelowy poziom funduszy jest niewystarczający, aby zaspokoić roszczenia o rekompensatę, o których mowa w art. 9 ust. 2. Dodatkowe składki nie powinny przekraczać 0,3% środków pieniężnych i instrumentów finansowych objętych zabezpieczeniem, o których mowa w ust. 2. Dodatkowe składki nie powinny zagrażać stabilności systemu finansowego danego państwa członkowskiego i powinny być oparte na kryterium możliwości finansowych. Państwa członkowskie mogą domagać się dodatkowych składek po przeprowadzeniu konsultacji z ESMA i Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ESRB) ustanowioną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego*.   ________________   * Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 5. Państwa członkowskie zapewniają, by systemy dysponowały odpowiednimi alternatywnymi mechanizmami finansowania, umożliwiającymi im pozyskanie krótkoterminowego finansowania, jeżeli jest to konieczne w celu zaspokojenia roszczeń wniesionych wobec systemu, po wyczerpaniu wcześniej zgromadzonych środków. Rozwiązania te mogą obejmować kredyty z banków komercyjnych. Mogą również obejmować pożyczki z instytucji publicznych, pod warunkiem, że są one udzielane na zasadach komercyjnych. 5. Państwa członkowskie zapewniają, by systemy dysponowały odpowiednimi alternatywnymi mechanizmami finansowania, umożliwiającymi im pozyskanie krótkoterminowego finansowania, jeżeli jest to konieczne w celu zaspokojenia roszczeń wniesionych wobec systemu, po wyczerpaniu wcześniej zgromadzonych środków. Rozwiązania te mogą obejmować komercyjne rozwiązania kredytowe oraz kredyty z banków komercyjnych i instytucji publicznych, w tym z państw członkowskich, pod warunkiem że kredyty te są udzielane na zasadach komercyjnych.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 6. Państwa członkowskie dopilnowują, aby koszty finansowania systemów były ostatecznie ponoszone: w odniesieniu do operacji inwestycyjnych – przez przedsiębiorstwa inwestycyjne lub powierników będących osobami trzecimi, którzy są objęci systemem, a w odniesieniu do działalności UCITS – przez UCITS lub przez ich depozytariuszy lub osoby trzecie, którzy są objęci systemem. Składki okresowe członków są pobierane co roku 6. Państwa członkowskie dopilnowują, aby koszty finansowania systemów w przypadku operacji inwestycyjnych były ostatecznie ponoszone tylko przez przedsiębiorstwa inwestycyjne. Składki okresowe członków są pobierane co roku.
Uzasadnienie
Ze względu na niepewność wynikającą ze sposobu, w jaki składki byłyby nakładane w łańcuchu uczestników rynku, w tym spółki zarządzającej UCITS, właściwe jest pozostawienie podziału kosztów czynnikom rynkowym.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 6 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Aby wesprzeć dalsze funkcjonowanie systemu, państwa członkowskie dopilnowują, by:   a) były one w stanie obciążyć swoich członków, aby dokonać opłat w terminie określonym w art. 9 ust. 2, odpowiednio przed lub po dokonaniu wpłat;   b) właściwe organy posiadały uprawnienia do podejmowania działań przeciwko każdej firmie, która nie uiści opłaty na żądanie.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 7 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   7a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby systemy rekompensat dla inwestorów w dowolnym momencie i na ich wniosek otrzymywały od ich członków wszystkie informacje niezbędne do przygotowania wypłaty dla inwestorów.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 8
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 8. Państwa członkowskie zapewniają udostępnienie 10 % kwoty finansowania ex-ante systemów, o której mowa w art. 4a ust. 2, na cele udzielania pożyczek innym systemom, na warunkach określonych w art. 4c. 8. Państwa członkowskie zapewniają udostępnienie 5 % kwoty finansowania ex-ante systemów, o której mowa w ust. 2, na cele udzielania pożyczek innym systemom, na warunkach określonych w art. 4b. Taka metoda finansowania jest wykorzystywana tylko w przypadku, gdy standardowe metody finansowania nie są dostępne. Komisja może zmienić, za pomocą aktów delegowanych, zgodnie z art. 13a i z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 13b i 13c, odsetek kwoty finansowania ex-ante, który ma być dostępny na cele udzielania pożyczek innym systemom, biorąc pod uwagę rozwój sytuacji na rynkach finansowych.
Uzasadnienie
Mechanizm zaciągania pożyczek oparty na zadzie solidarności może ułatwić koordynację między krajowymi systemami rekompensat. Mechanizm ten będzie również prowadzić do bardziej zharmonizowanych praktyk i procedur w administrowaniu systemami rekompensat. Potencjalne problemy wynikające z pokusy nadużycia będą ograniczone dzięki zharmonizowanym we wszystkich państwach członkowskich przepisom w zakresie systemów rekompensat dla inwestorów oraz dzięki zmienionym wymogom i warunkom spójnym z zachętami.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 9 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) metody określania potencjalnych zobowiązań systemów, o których mowa w ust. 1; a) metody określania potencjalnych zobowiązań systemów oraz składek obliczanych na podstawie ryzyka, o których mowa w ust. 1;
Uzasadnienie
Finansowanie musi być zrównoważone i sprawiedliwe w celu zapewnienia zharmonizowanego poziomu ochrony inwestorów, unikając jednocześnie zakłóceń w konkurencji i arbitrażu regulacyjnego wśród firm inwestycyjnych. Wymóg, by indywidualne składki określane były dla każdego z członków na podstawie stopnia ponoszonego ryzyka, jest odzwierciedleniem postanowienia, zgodnie z którym systemy są odpowiednio finansowane, proporcjonalnie do ich zobowiązań; wymóg ten także pomoże w zapewnieniu równych szans wśród członków tego samego systemu oraz w różnych systemach w danym państwie członkowskim i na poziomie rynku wewnętrznego.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 a – ustęp 10
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 10. W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 7 akapit drugi Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi ustanowiony na mocy rozporządzenia .../... Parlamentu Europejskiego i Rady [ESMA] (zwany dalej ESMA) opracowuje projekt standardów technicznych, aby określić szczegółowo informacje, które mają być publikowane przez systemy. 10. W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 7 akapit drugi ESMA opracowuje projekt wdrażania standardów technicznych, aby określić szczegółowo informacje, które mają być publikowane przez systemy. ESMA przedstawia Komisji projekt standardów technicznych, o którym mowa w akapicie pierwszym, do dnia 31 grudnia 2012 r. ESMA przedstawia Komisji projekt tych wykonawczych standardów technicznych do dnia 31 grudnia 2012 r. Komisja może przyjąć projekt standardów technicznych, o którym mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 7e rozporządzenia …/… [ESMA]. Komisja może przyjmować projekty wdrażania standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia nr 1095/2010.
Uzasadnienie
Dostosowanie do rozporządzenia ESMA.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 1 – akapit pierwszy – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. W obrębie Unii Europejskiej system ma prawo zaciągania pożyczek u wszystkich innych systemów, o których mowa w art. 2, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki: 1. Od dnia...* w obrębie Unii Europejskiej system może zaciągać pożyczki u wszystkich innych systemów, o których mowa w art. 2, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:   ________________   * Dz.U.: Proszę wstawić datę: pięć lat od daty wejścia w życie dyrektywy zmieniającej.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 1 – akapit pierwszy – litera b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) sytuacja, o której mowa w lit. a) niniejszego akapitu, wynika z braku dostępnych funduszy, o których mowa w art. 4a ust. 3; b) system znajdujący się w sytuacji, o której mowa w lit. a) niniejszego akapitu, osiągnął uprzednio docelowy poziom funduszy, o których mowa w art. 4a ust. 2;
Poprawka  45 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 1 – akapit trzeci
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Pozostałe systemy działają jako systemy udzielające pożyczki. W tym celu każde państwo członkowskie, w którym ustanowiony jest więcej niż jeden system, wyznacza system, który działa jako udzielający pożyczki system tego państwa członkowskiego, oraz informuje o tym ESMA. Państwo członkowskie może zdecydować czy, a jeśli tak to w jaki sposób, inne systemy ustanowione w tym samym państwie członkowskim dokonują rekompensaty na rzecz systemu udzielającego pożyczki. Pozostałe systemy działają jako systemy udzielające pożyczki. W tym celu każde państwo członkowskie, w którym ustanowiony jest więcej niż jeden system, wyznacza system, który działa jako udzielający pożyczki system tego państwa członkowskiego, oraz informuje o tym ESMA. Państwa członkowskie podejmują wszystkie działania konieczne w celu dopilnowania, aby wszystkie zainteresowane strony były poinformowane o tym, który system funkcjonuje jako system pożyczek i w jaki sposób działa. Państwa członkowskie mogą zdecydować czy, a jeśli tak to w jaki sposób, inne systemy ustanowione w tym samym państwie członkowskim dokonują rekompensaty na rzecz systemu udzielającego pożyczki.
Poprawka  46 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 2 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka c) stopa procentowa odpowiada stopie oprocentowania kredytu lombardowego Europejskiego Banku Centralnego w okresie, na jaki została udzielona pożyczka. c) stopa procentowa w okresie, na jaki została udzielona pożyczka, musi odpowiadać stopie oprocentowania kredytu lombardowego banku centralnego prowadzącego emisję waluty, w której udzielono pożyczki.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Państwa członkowskie zapewniają, by składki pobierane przez system zaciągający pożyczkę były wystarczające do spłaty pożyczonej kwoty i jak najszybszego przywrócenia docelowego poziomu funduszy, a najpóźniej w ciągu dziesięciu lat po otrzymaniu pożyczki. 4. Państwa członkowskie zapewniają, by składki pobierane przez system zaciągający pożyczkę były wystarczające do spłaty pożyczonej kwoty i jak najszybszego przywrócenia docelowego poziomu funduszy, a najpóźniej w ciągu pięciu lat po otrzymaniu pożyczki.
Uzasadnienie
Mechanizm zaciągania pożyczek oparty na zadzie solidarności może ułatwić koordynację między krajowymi systemami rekompensat oraz prowadzi do bardziej zharmonizowanych praktyk i procedur w administrowaniu systemami rekompensat. Poprawka ta przewiduje zharmonizowaną regulację systemów w państwach członkowskich oraz służy zmniejszeniu potencjalnych problemów związanych z pokusą nadużycia. Poprawka ma zapobiegać wystąpieniu ryzyka pokusy nadużycia w drodze zmienionych wymogów i warunków spójnych z zachętami.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 4 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Wszystkie pozostałe roszczenia są podrzędne w stosunku do roszczenia wynikającego z systemu rekompensat, który udzielił pożyczki. System ten jest uważany za preferowanego wierzyciela i wynikające zeń roszczenia są zaspokajane w pierwszej kolejności w stosunku do innych wierzycieli.
Uzasadnienie
Ze względu na fakt, iż pożyczka z innego systemu rekompensat jest działaniem ostatecznym i wyjątkowym oraz ponieważ ten system rekompensat jest podmiotem zagranicznym, pożyczka ta powinna zostać zwrócona w pierwszej kolejności.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 4 – akapit pierwszy b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Nie naruszając drugiego akapitu, państwa członkowskie mogą ustalić inną kolejność zaspokajania roszczeń różnych kategorii wierzycieli.
Uzasadnienie
Ze względu na fakt, iż pożyczka z innego systemu rekompensat jest działaniem ostatecznym i wyjątkowym oraz ponieważ ten system rekompensat jest podmiotem zagranicznym, pożyczka ta powinna zostać zwrócona w pierwszej kolejności.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 5 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 5. W celu ułatwienia skutecznej współpracy między systemami rekompensat dla inwestorów, systemy te lub, tam gdzie to stosowne, właściwe organy zawierają pisemne umowy dotyczące współpracy. Umowy takie uwzględniają wymogi określone w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. 5. W celu ułatwienia skutecznej współpracy między systemami rekompensat dla inwestorów, systemy te lub, tam gdzie to stosowne, właściwe organy zawierają pisemne umowy dotyczące współpracy. Umowy takie uwzględniają wymogi określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych*.   ________________   *Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
Uzasadnienie
Dyrektywa powinna jasno stanowić, że umowy o współpracy między systemami są obowiązkowe, a nie fakultatywne.
Poprawka  51 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Artykuł 5 Artykuł 5 1. Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusz lub osoba trzecia, których członkostwo w systemie rekompensat jest obowiązkowe na mocy artykułu 2 ust. 1, nie wypełniają zobowiązań, które ciążą na nich jako na członkach tego systemu, właściwe organy, które wydały zezwolenie przedsiębiorstwu inwestycyjnemu lub UCITS, są informowane o niewypełnianiu zobowiązań i w ramach współpracy z systemem rekompensat podejmują wszystkie stosowne środki, łącznie z sankcjami, w celu zagwarantowania wypełnienia zobowiązań przez przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusza lub osobę trzecią. 1. Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne lub osoba trzecia, których członkostwo w systemie rekompensat jest obowiązkowe na mocy artykułu 2 ust. 1, nie wypełniają zobowiązań, które ciążą na nich jako na członkach tego systemu, właściwe organy, które wydały zezwolenie przedsiębiorstwu inwestycyjnemu, są informowane o niewypełnianiu zobowiązań i w ramach współpracy z systemem rekompensat podejmują wszystkie stosowne środki, łącznie z sankcjami, w celu zagwarantowania wypełnienia zobowiązań przez przedsiębiorstwo inwestycyjne lub osobę trzecią. 2. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, nie wystarczają do zapewnienia wykonania zobowiązań przez przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusza lub osobę trzecią, to, za wyraźną zgodą właściwych organów i po upływie terminu określonego w zawiadomieniu, który nie może być krótszy niż dwanaście miesięcy, system może poinformować o zamiarze wykluczenia z niego przedsiębiorstwa inwestycyjnego, UCITS, depozytariusza lub osoby trzeciej. System nadal dostarcza zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2a i 2c, w stosunku do operacji inwestycyjnych lub działalności UCITS prowadzonych w tym okresie. Jeżeli po wygaśnięciu terminu określonego w zawiadomieniu przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusz lub osoba trzecia nie wypełnili swych zobowiązań, to system rekompensat może ich wykluczyć, także w tym przypadku po uzyskaniu wyraźnej zgody właściwych organów. 2. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, nie wystarczają do zapewnienia wykonania zobowiązań przez przedsiębiorstwo inwestycyjne lub osobę trzecią, to, za wyraźną zgodą właściwych organów i po upływie terminu określonego w zawiadomieniu, który nie może być krótszy niż sześć miesięcy, system może poinformować o zamiarze wykluczenia z niego przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub osoby trzeciej. System nadal dostarcza zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2 w stosunku do operacji inwestycyjnych prowadzonych w tym okresie. Jeżeli po wygaśnięciu terminu określonego w zawiadomieniu przedsiębiorstwo inwestycyjne lub osoba trzecia nie wypełniły swych zobowiązań, to system rekompensat może je wykluczyć, także w tym przypadku po uzyskaniu wyraźnej zgody właściwych organów. 3. Przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusz lub osoba trzecia wykluczeni z systemu rekompensat dla inwestorów, mogą nadal prowadzić operacje inwestycyjne, działalność UCITS lub przyjmować instrumenty finansowe inwestorów i UCITS na następujących warunkach: 3. Przedsiębiorstwo inwestycyjne lub osoba trzecia wykluczone z systemu rekompensat dla inwestorów mogą nadal prowadzić operacje inwestycyjne lub przyjmować instrumenty finansowe inwestorów na następujących warunkach: a) przed wykluczeniem z systemu ustanowiły one inne mechanizmy rekompensaty zabezpieczające inwestorów i UCTIS w stopniu przynajmniej równoważnym zabezpieczeniu oferowanemu przez urzędowo uznany system, a charakter tych innych mechanizmów rekompensat jest równoważny charakterowi urzędowo uznanego systemu; a) przed wykluczeniem z systemu ustanowiły one inne mechanizmy rekompensaty zabezpieczające inwestorów w stopniu przynajmniej równoważnym zabezpieczeniu oferowanemu przez urzędowo uznany system, a charakter tych innych mechanizmów rekompensat jest równoważny charakterowi urzędowo uznanego systemu; b) właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia przedsiębiorstwu inwestycyjnemu lub UCITS potwierdził, że warunki, o których mowa w lit a), są spełnione. b) właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia przedsiębiorstwu inwestycyjnemu potwierdził, że warunki, o których mowa w lit a), są spełnione. 4. Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne lub UCTIS, których wykluczenie jest przewidziane zgodnie z ust. 2, nie są w stanie zapewnić innych mechanizmów spełniających warunki wskazane w ust. 3, właściwe organy, które wydały zezwolenie: 4. Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne, którego wykluczenie jest proponowane zgodnie z zapisem ust. 2, nie jest w stanie zapewnić innych mechanizmów spełniających warunki wskazane w ust. 3, właściwe organy, które wydały zezwolenie, cofają je w trybie natychmiastowym. a) w odniesieniu do przedsiębiorstwa inwestycyjnego, któremu wydały zezwolenie – niezwłocznie cofają zezwolenie;   b) w odniesieniu do UCITS, które zatwierdziły – niezwłocznie cofają zezwolenie.   5. Jeżeli depozytariusz lub osoba trzecia, których wykluczenie jest przewidziane zgodnie z ust. 2, nie są w stanie zapewnić innych mechanizmów spełniających warunki wskazane w ust. 3, nie zezwala się im na przyjmowanie aktywów inwestorów lub UCITS. 5. Jeżeli osoba trzecia, której wykluczenie jest przewidziane zgodnie z ust. 2, nie jest w stanie zapewnić innych mechanizmów spełniających warunki wskazane w ust. 3, nie zezwala się jej na przyjmowanie aktywów inwestorów.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Po cofnięciu zezwolenia przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub UCTIS zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2a i 2c, obowiązuje w stosunku do operacji inwestycyjnych przeprowadzonych do momentu cofnięcia tego zezwolenia. Po cofnięciu zezwolenia przedsiębiorstwa inwestycyjnego zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2 obowiązuje w stosunku do operacji inwestycyjnych przeprowadzonych do momentu cofnięcia tego zezwolenia.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 3, odnosi się do wszystkich roszczeń inwestora w stosunku do jednego przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub jednego UCTIS na mocy niniejszej dyrektywy, bez względu na liczbę rachunków, walutę i lokalizację na obszarze Unii. 1. Zabezpieczenie określone w art. 4 ust. 1, 3 i 4 odnosi się do wszystkich roszczeń inwestora w stosunku do przedsiębiorstwa inwestycyjnego na mocy niniejszej dyrektywy, bez względu na liczbę rachunków, walutę i lokalizację na obszarze Unii.
Poprawka  54 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka W przypadku braku przepisów szczególnych, roszczenia są dzielone w sposób równy między wszystkich inwestorów. skreślony
Poprawka  55 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Inwestorowi, którego roszczenie nie może zostać w pełni zaspokojone, przysługuje mu taka sama stopa zabezpieczenia w odniesieniu do wszystkich roszczeń.
Uzasadnienie
Zapis dotyczący zasady proporcjonalności powinien być jednoznaczny.
Poprawka  56 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Jeżeli inwestor nie jest uprawniony do przechowywanych kwot lub papierów wartościowych, rekompensatę otrzymuje osoba do nich uprawniona, pod warunkiem, że tożsamość tej osoby została ustalona lub można ją ustalić przed datą dokonania ustalenia lub wydania orzeczenia, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 2b. Jeżeli inwestor nie jest uprawniony do przechowywanych kwot lub instrumentów, rekompensatę otrzymuje osoba do nich uprawniona, pod warunkiem, że tożsamość tej osoby została ustalona lub można ją ustalić przed datą dokonania ustalenia lub wydania orzeczenia, o których mowa w art. 2 ust. 2.
Poprawka  57 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 1 –akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Wygaśnięcie terminu, o którym mowa, nie może stanowić podstawy do odmowy przez system przyznania zabezpieczenia inwestorowi, który nie był w stanie w określonym czasie dochodzić swojego prawa do rekompensaty. Wygaśnięcie terminu, o którym mowa, nie może stanowić podstawy do odmowy przez system przyznania pełnego zabezpieczenia inwestorowi, który nie był w stanie w określonym czasie dochodzić swojego prawa do rekompensaty.
Poprawka  58 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Przedsiębiorstwa inwestycyjne podają na swoich stronach internetowych wszelkie informacje dotyczące warunków zabezpieczenia oraz kroków, jakie należy podjąć, aby otrzymać rekompensatę, zgodnie z niniejszą dyrektywą.
Poprawka  59 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 2 – akapit 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Komisja przyjmuje za pomocą aktów delegowanych, zgodnie z art. 13a i z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 13b i 13c, środki w celu ustalenia procedury postępowania z roszczeniami inwestorów i kryteriów technicznych dotyczących obliczania utraty wartości UCITS w wyniku zdarzeń, o których mowa w art. 2 ust. 2b i 2c. Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 13a w celu ustalenia procedury postępowania z roszczeniami inwestorów.
Poprawka  60 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Bez względu na termin wyznaczony w ust. 2 akapit pierwszy, w przypadku gdy inwestorowi lub innej osobie uprawnionej do operacji inwestycyjnej lub posiadającej w niej udział zostanie zarzucone przestępstwo, które ma związek z praniem pieniędzy w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE lub wszczęto wobec nich postępowanie o naruszenie dyrektywy 2003/6/WE, to system rekompensat może zawiesić wszelkie wypłaty w oczekiwaniu na orzeczenie sądu lub decyzję właściwego organu. 3. Bez względu na termin wyznaczony w ust. 2 akapit pierwszy, w przypadku gdy inwestorowi lub innej osobie uprawnionej do operacji inwestycyjnej lub posiadającej w niej udział zostanie zarzucone przestępstwo, które ma związek z praniem pieniędzy w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE w odniesieniu do środków finansowych objętych zakresem niniejszej dyrektywy bądź w związku z bezpośrednim lub pośrednim finansowaniem grup terrorystycznych zgodnie z definicją zawartą w zaleceniu Rady, lub wszczęto wobec nich postępowanie o naruszenie dyrektywy 2003/6/WE, to system rekompensat może zawiesić wszelkie wypłaty w oczekiwaniu na orzeczenie sądu lub decyzję właściwego organu.
Poprawka  61 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 8 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby każde przedsiębiorstwo inwestycyjne lub UCITS podejmowało właściwe środki w celu udostępnienia swoim obecnym i potencjalnym inwestorom informacji niezbędnych do zidentyfikowania systemu rekompensat dla inwestorów, którego uczestnikiem jest przedsiębiorstwo inwestycyjne lub UCITS i jego oddziały w Unii, lub z każdym innym mechanizmem przewidzianym na mocy art. 2 ust. 1 akapit drugi lub art. 5 ust. 3. Inwestorzy są informowani o przepisach systemu rekompensat dla inwestorów lub innego stosującego się mechanizmu, a w szczególności o wysokości i zakresie zabezpieczenia oferowanego przez system rekompensat, jak również o przepisach ustalonych w danym wypadku przez państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 3. Informacje te są udostępniane w łatwo zrozumiałej formie. 1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby każde przedsiębiorstwo inwestycyjne podejmowało właściwe środki w celu udostępnienia swoim obecnym i potencjalnym inwestorom informacji niezbędnych do zidentyfikowania systemu rekompensat dla inwestorów, którego uczestnikiem jest przedsiębiorstwo inwestycyjne i jego oddziały w Unii, lub z każdym innym mechanizmem przewidzianym na mocy art. 2 ust. 1 akapit drugi lub art. 5 ust. 3. Inwestorzy są informowani o przepisach systemu rekompensat dla inwestorów lub innego stosującego się mechanizmu, a w szczególności o wysokości i zakresie zabezpieczenia oferowanego przez system rekompensat, jak również o przepisach ustalonych w danym wypadku przez państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 3. Informacje te są udostępniane w łatwo zrozumiałej formie.
Poprawka  62 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 8 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 10 – ustęp 1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby informacja na temat kwoty, którą inwestor wpłaca do systemu rekompensat dla inwestorów, była przekazana jasno i przejrzyście. Kwota, jaką w ramach systemu obciążony jest indywidualnie każdy inwestor w formie odsetek od inwestycji lub kwoty doliczonej do inwestycji, zostaje wyraźnie wskazana rzeczywistemu lub potencjalnemu inwestorowi.
Uzasadnienie
Ostatecznie inwestorzy zapłacą za systemy rekompensat. Konieczny jest wysoki stopień przejrzystości w przypadku kwoty, jaką inwestorzy płacą na rzecz utrzymania systemu.
Poprawka  63 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Bez uszczerbku dla innych praw na podstawie przepisów prawa krajowego, systemy dokonujące płatności w ramach rekompensat dla inwestorów są upoważnione w procedurze likwidacji do wstąpienia w prawa tych inwestorów w wysokości dokonanych przez nie płatności. 1. Bez uszczerbku dla innych praw na podstawie przepisów prawa krajowego, systemy dokonujące płatności w ramach rekompensat dla inwestorów są upoważnione w procedurze likwidacji do wstąpienia w ich prawa w wysokości dokonanych przez nie płatności.
Uzasadnienie
Procedura likwidacji dotyczy przedsiębiorstw inwestycyjnych, depozytariusza lub strony trzeciej, a nie inwestorów.
Poprawka  64 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 12 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. W przewidzianym w art. 2 ust. 2c przypadku dotyczącym straty spowodowanej sytuacją finansową depozytariusza lub osoby trzeciej, którym powierzono aktywa UCITS, systemy dokonujące płatności w ramach rekompensat dla posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS są upoważnione w procedurze likwidacji do wstąpienia w prawa posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS lub UCITS w wysokości dokonanych przez nie płatności. skreślony
Poprawka  65 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 12 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Jeżeli osoba trzecia przechowująca instrumenty finansowe należące do inwestora w związku z operacjami inwestycyjnymi lub depozytariusz lub osoba trzecia, którym powierzono aktywa UCITS, mają siedzibę w państwie trzecim, w którym system sądownictwa nie pozwala na wstępowanie w prawa przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub UCITS, państwa członkowskie dopilnowują, aby przedsiębiorstwo inwestycyjne lub UCITS zwróciło systemowi kwoty równe kwocie płatności dokonanych przez ten system w przypadku gdy otrzymają one jakiekolwiek kwoty w procedurze likwidacji. 4. Jeżeli osoba trzecia przechowująca instrumenty finansowe należące do inwestora w związku z operacjami inwestycyjnymi ma siedzibę w państwie trzecim, w którym system sądownictwa nie pozwala na wstępowanie w prawa przedsiębiorstwa inwestycyjnego, państwa członkowskie dopilnowują, aby przedsiębiorstwo inwestycyjne zwróciło systemowi kwoty równe kwocie płatności dokonanych przez ten system w przypadku gdy otrzymają one jakiekolwiek kwoty w procedurze likwidacji.
Poprawka  66 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 13 a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Artykuł 13 a Artykuł 13 a   1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule. 1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4a ust. 2, art. 4a ust. 8, art. 4a ust. 9 oraz art. 9 ust. 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony. 2. Przekazanie uprawnień przewidziane w art. 4 ust. 1a, art. 4a ust. 2 akapit 2 i 3, art. 4a ust. 3 akapit 2a, art. 4a ust 9 oraz art. 9 ust. 2, powierza się Komisji na okres czterech lat od ...*. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż sześć miesięcy przed zakończeniem okresu czterech lat. Przekazanie uprawnień zostaje w sposób dorozumiany przedłużone na taki sam okres, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu.   3. Przekazanie uprawnień przewidziane w art. 4 ust. 1a, art. 4a ust. 2 akapit 2 i 3, art. 4a ust. 3 akapit 2a, w art. 4a ust. 9 oraz art. 9 ust. 2, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. 2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.   5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 4 ust. 1a, art. 4a ust. 2 akapit 2 i 3, art. 4a ust. 3 akapit 2a, w art. 4a ust. 9 oraz art. 9 ust. 2 wchodzi w życie tylko pod warunkiem, że w terminie trzech miesięcy od powiadomienia o akcie delegowanym Parlamentu Europejskiego i Rady Parlament Europejski ani Rada nie zgłoszą sprzeciwu wobec tego aktu, lub pod warunkiem, że przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłaszać sprzeciwu. Okres ten jest przedłużony o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.   _____________ *Dz.U.: proszę stawić datę wejścia w życie dyrektywy zmieniającej.
Uzasadnienie
Dostosowanie do brzmienia ostatnio zmienionej dyrektywy w sprawie prospektów emisyjnych.
Poprawka  67 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2 państwa członkowskie, którym na mocy traktatów akcesyjnych przysługują okresy przejściowe dotyczące transpozycji art. 4 dyrektywy 97/9/WE, stosują się do postanowień ust. 1 i 2 tego artykułu od dnia, w którym wygasają ich okresy przejściowe.
Uzasadnienie
W poprawkach do niniejszej dyrektywy należy wziąć pod uwagę sytuację państw członkowskich, którym przysługują okresy przejściowe, ponieważ takie okresy zapisano w traktatach akcesyjnych.
Poprawka  68 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 2 a
	Sprawozdanie ESMA
	Do dnia 31 grudnia 2012 r. ESMA dokonuje oceny potrzeb odnoszących się do personelu i zasobów, związanych z przejęciem przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszą dyrektywą, i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.
Uzasadnienie
Poprawka ma na celu zachowanie zgodności z dyrektywą w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi
Poprawka  69 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 2 b
	Przegląd systemu rekompensat dla inwestorów i traktowanie UCITS
	Do dnia 31 lipca 2012 r. Komisja po przeprowadzeniu otwartych konsultacji z zainteresowanymi podmiotami przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające analizę zalet i wad wprowadzenia systemu umów ubezpieczeniowych jako uzupełniającego lub zastępującego system rekompensat dla inwestorów.
	W celu zapewnienia takiego samego poziomu ochrony inwestorów, niezależnie od tego, czy inwestują oni pośrednio za pośrednictwem firm inwestycyjnych czy też pośrednio za pośrednictwem UCITS, w świetle wniosku Komisji dotyczącego depozytariuszy UCITS, który zostanie niebawem przedstawiony, oraz po przeprowadzeniu otwartych konsultacji z zainteresowanymi stronami, Komisja zidentyfikuje również luki w przepisach, dotyczące między innymi równoważnej rekompensaty, oraz oceni koszty i korzyści objęcia UCITS zakresem dyrektywy 97/9/WE. W razie konieczności sprawozdanie zawierać będzie wnioski ustawodawcze dotyczące rozwiązań praktycznych w zakresie rozszerzenia zakresu dyrektywy o UCITS.
Uzasadnienie
Nie jest jasne, jakie szczegółowe przypadki zwiększenia zakresu w celu objęcie UCITS zostaną wzięte pod uwagę, tym bardziej mając na uwadze, że oczekuje się, iż Komisja przedstawi w 2011 r. zmiany w przepisach dotyczących zobowiązań depozytariusza. Potrzeba rozszerzenia zakresu dyrektywy w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów o UCITS wymaga dalszego rozpatrzenia i powinno zostać dokonane przy pełnym uwzględnieniu zmienionej dyrektywy w sprawie UCITS.

UZASADNIENIE

1. Zagadnienia do rozważenia

Nowe przepisy UE powinny doprowadzić do zwiększenia harmonizacji i integracji jednolitego rynku europejskiego, wzmocnić ochronę konsumenta i zwiększyć zaufanie konsumentów i depozytariuszy, a także wzmocnić stabilność finansową.

Sprawozdawca kieruje się trzema podstawowymi celami:

a. Zwiększenie ochrony konsumenta poprzez wyższy poziom zabezpieczenia: Zmiany w ICSD powinny mieć na celu zwiększenie ochrony inwestorów. Konieczna jest poprawa ochrony konsumenta oraz bardziej rygorystyczne wspólne przepisy, zwłaszcza w zakresie finansowania systemów na poziomie krajowym. Inwestorzy dokonujący inwestycji transgranicznych powinni korzystać z takiego samego poziomu ochrony we wszystkich państwach członkowskich.

Prawa konsumentów powinny zostać wzmocnione poprzez ulepszone zabezpieczenie, szybsze i lepsze wypłaty oraz szerszą ochronę. Jeżeli przedsiębiorstwo inwestycyjne przechowuje instrumenty finansowe w imieniu konsumenta, musi funkcjonować system rekompensaty dla inwestora.

b. Poprawa jednolitego rynku europejskiego z myślą o usługach finansowych oraz wprowadzenie europejskiej harmonizacji systemów rekompensaty dla inwestora w Unii.

Wzmocni to ochronę inwestora i przyczyni się do zapewnienia równych warunków prowadzenia działalności. Istnieje potrzeba zwiększenia i usprawnienia harmonizacji obowiązujących przepisów na poziomie UE. Przepisy muszą przyczynić się do wzmocnienia wewnętrznego rynku usług finansowych oraz utworzyć silniejszy jednolity rynek europejski.

We wniosku przedstawionym przez Komisję stwierdzono, że wszystkie usługi inwestycyjne i działania objęte MiFID powinny podlegać ICSD oraz, jeżeli przedsiębiorstwa de facto przechowują aktywa klientów, klienci powinni być uprawnieni do rekompensaty na mocy ICSD. Sprawozdawca popiera dostosowanie do MIFID w zakresie definicji inwestorów detalicznych i zawodowych, a także rozróżnienia między nimi.

c. Przedstawienie długoterminowych i solidnych zasad finansowania z myślą o systemach rekompensaty dla inwestora.

Składki na rzecz systemów powinny funkcjonować jako wzajemny mechanizm ubezpieczenia i nie powinny być ustalone na takim wysokim poziomie, by były postrzegane jako podatek lub płatność o charakterze fiskalnym. Podejście uwzględniające ryzyko powinno być stosowane stale w odniesieniu do systemów, a obliczanie składek powinno opierać się na ponoszonym przez przedsiębiorstwo potencjalnym ryzyku związanym z rekompensatą.

2. Rozszerzenie zakresu – upadłość powiernika będącego stroną trzecią i depozytariusza UCITS

Komisja proponuje, by zabezpieczenie systemów rekompensat dla inwestorów zostało rozszerzone na przedsiębiorstwa uprawnione do prowadzenia usług inwestycyjnych w jakiejkolwiek formie oraz na posiadaczy jednostek UCITS w przypadku upadłości depozytariusza UCITS, subpowiernika i powiernika będącego stroną trzecią.

Sprawozdawca jest przychylny rozszerzeniu zakresu, tak aby objąć nim także upadłość powierników będących stroną trzecią, ale nie popiera rozszerzenia zakresu na UCITS.

Obecnie konsumenci korzystają z ochrony zapewnionej na mocy przepisów dyrektyw UCITS i MIFID. Dyrektywa UCITS zapewnia wysoki poziom ochrony posiadaczom jednostek za pośrednictwem wymogów, które nakłada na działalność depozytariuszy. Aktualne systemy rekompensaty dla inwestorów również pokrywają straty w kontekście wchodzących w zakres MiFID usług niebędących kluczowymi usługami przechowywania aktywów i administrowania aktywami. Jednostki lub udziały zabezpieczane są przeciwko oszustwom w UCITS, jeżeli przechowywane są przez przedsiębiorstwo inwestycyjne.

Fundusze UCITS nie maja aktywów innych niż portfolio instrumentów finansowych zarządzanych przez ich posiadaczy jednostek. W konsekwencji opłaty lub koszty nakładane na UCITS przynoszą automatycznie skutki dla posiadaczy jednostek UCITS, zmniejszając wartość netto aktywów ich jednostek. Jeżeli depozytariusze mają przyczyniać się do finansowania systemów, koszty poniosą inwestorzy. Zwrócenie się do UCITS o wnoszenie składek na rzecz systemów w rezultacie doprowadzi do sytuacji, w której posiadacze jednostek UCITS będą płacić dwukrotnie za tą samą ochronę.

Ponadto istotne jest, by w ramach procesu stanowienia prawa zapewnić spójność między nowymi postanowieniami dyrektywy ZAFI, a także treścią wniosku, który Komisja niebawem przedstawi w sprawie funkcji depozytariusza w dyrektywie UCITS (UCITS V) oraz zmianą dyrektywy MiFID. Należy zatem rozważyć użyteczność rozszerzania zakresu na tym etapie.

Należy wzmocnić ochronę konsumenta, a w związku z tym powiernicy będący stroną trzecią powinni być włączeni w zakres tej dyrektywy. Sprawozdawca popiera wniosek dotyczący zabezpieczenia na wypadek upadłości depozytariusza lub powiernika wybranego przez przedsiębiorstwo inwestycyjne, który nie jest w stanie zwrócić instrumentów finansowych. Konsument może wybrać inne przedsiębiorstwo inwestycyjne, jednak nie jest odpowiedzialny za dokonywany przez przedsiębiorstwo wybór powiernika (wybieranego przez przedsiębiorstwo inwestycyjne) i nie powinien ponosić odpowiedzialności w przypadku upadłości tego powiernika.

Sprawozdawca proponuje następujące zmiany:

· Możliwe rozszerzenie zabezpieczenia w ramach ICSD na UCITS i ich depozytariuszy należy zanalizować w ramach zbliżającego się przeglądu dyrektywy UCITS dotyczącego systemu zobowiązań depozytariusza, gdy uwzględniane będą wszystkie aspekty dyrektywy. Należy przewidzieć osobne przepisy dla UCITS w tej dyrektywie.

3. Stopień harmonizacji i poziom rekompensaty

Komisja proponuje wyższy poziom minimalnej rekompensaty dla każdego inwestora – 50 000 EUR w miejsce kwoty 20 000 EUR ustalonej w obowiązujących przepisach. Jednakże w niektórych państwach poziomy rekompensaty są wyższe i wynoszą: w Zjednoczonym Królestwie (50 000 GBP), w Hiszpanii (100 000 EUR), we Francji (70 000 EUR).

Sprawozdawca opowiada się za pełną harmonizacją – w przeciwieństwie do minimalnej harmonizacji – na ustalonym poziomie rekompensaty w wysokości 100 000 EUR (wyższy poziom również byłby możliwy). Taki ustalony poziom rekompensaty zwiększa ochronę konsumenta i daje inwestorom większą ochronę, a także nie stwarza ryzyka arbitrażu wśród państw członkowskich.

Sprawozdawca jest zdania, że nie należy zmuszać państw członkowskich do obniżania ich poziomu rekompensaty. Skutkowałoby to niższym poziomem ochrony konsumentów.

Konsumenci, którzy postanowili zainwestować pieniądze na rynku za pośrednictwem przedsiębiorstwa inwestycyjnego, powinni korzystać z takiej samej ochrony, jaka przysługiwałaby im, gdyby zainwestowali swoje pieniądze za pośrednictwem banku lub innej instytucji kredytowej. Środki pieniężne zdeponowane przez przedsiębiorstwo inwestycyjne muszą być chronione w taki sam sposób, jak pieniądze ulokowane na koncie bankowym.

Sprawozdawca proponuje następujące zmiany:

· Wyższy poziom minimalnej rekompensaty dla każdego inwestora, tj. 100 000 EUR zamiast 50 000 EUR.

4. Zasady i mechanizmy finansowania – harmonizacja metod finansowania systemów

Pożądana jest harmonizacja finansowania systemów rekompensat, zaś sprawozdawca opowiada się za minimalnym docelowym poziomem funduszy oraz finansowaniem ex ante.

Komisja dokonała symulacji na podstawie kwoty papierów wartościowych i środków pieniężnych, które zostały uznane za najwłaściwszą podstawę obliczenia kwoty docelowego poziomu funduszy. Komisja oparła się w swoich wyliczeniach na systemach jedynie dziesięciu państw członkowskich. Brak danych na poziomie systemów krajowych sprawia, że ustalenie właściwego docelowego poziomu funduszy jest bardzo trudne.

W pełni zasadna wydaje się jednak sugestia, że proponowany docelowy poziom funduszy w wysokości 0,5% jest zbyt wysoki, zwłaszcza że fundusze te powinny obejmować przypadki błędów w zarządzaniu bądź oszustw finansowych w odniesieniu do ulokowanych papierów wartościowych.

Analiza roszczeń przeprowadzona w ostatnich latach w UK Financial Services Compensation Scheme (brytyjski system rekompensat w zakresie usług finansowych) pokazuje, że roszczenia są stosunkowo niskie. W analizie tej zaproponowano, by składka prefinansowania została ustalona w wysokości nieprzekraczającej 0,2% (20 punktów bazowych). W oparciu o doświadczenia z przeszłości w moim kraju ojczystym, Szwecji, poziom finansowania w wysokości 0,05% byłby wystarczający.

Ekonomista i niezależny doradca István Farkas analizuje poziom docelowy w swoim dokumencie informacyjnym zatytułowanym: „Safeguarding investors' interests by ensuring sound financing of ICS: Funding principles and mechanisms” (Zabezpieczenie interesów inwestorów poprzez zapewnienie właściwego finansowania systemów rekompensat dla inwestorów: zasady i mechanizmy finansowania): Zgodnie ze sprawozdaniem OXERA w latach 1999-2003 w UE-15 całkowita liczba roszczeń wyniosła blisko 61 000. Średnia wielkość roszczeń nie przekraczała 20 000 EUR. Wykorzystując te dane jako wskazówkę, możemy stwierdzić, że docelowy poziom finansowania systemów rekompensat dla inwestorów powinien zostać uznany za wystarczający, jeżeli pokrywa blisko 200 000 spraw, z których każda ma wartość 50 000 EUR. 200 000 roszczeń odpowiada upadłości 1-3 dużych (średniej wielkości) przedsiębiorstw inwestycyjnych lub kilkudziesięciu małych przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji. Na tej podstawie docelowy poziom finansowania mógłby wynieść 10 mld EUR. Pomimo, że wyliczenie 0,5% aktywów objętych finansowaniem jako poziomu pokrycia nie jest oczywiste, korzystając z przybliżonych szacunków oraz uwzględniając reakcje w związku ze składkami podmiotów działających na rynku na zaproszenie do zgłaszania uwag, może ono wynosić 50 mld euro, tj. co najmniej pięć razy więcej." Farkas stwierdził, że „poziom pokrycia równy 10 punktom bazowym aktywów zarządzanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne w imieniu uprawnionych klientów powinien być uznawany za wystarczający”.

Sprawozdawca proponuje również, by włączyć do dyrektywy ICSD zasadę uwzględniania stopnia ryzyka, według której składka na rzecz systemu ma być określana dla każdego członka na postawie stopnia ryzyka ponoszonego przez przedsiębiorstwo.

Sprawozdawca proponuje następujące zmiany:

· Składki na rzecz systemu określane są dla każdego członka na podstawie stopnia ponoszonego ryzyka.

· Proponowane finansowanie ex-ante powinno zostać ustanowione oraz powinno osiągnąć docelowy poziom we wszystkich państwach członkowskich po pięciu, a nie po dziesięciu latach.

· Poziom finansowania i składki powinny zostać ograniczony do uzasadnionego poziomu. Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie przez każdy system docelowego poziomu funduszy w wysokości co najmniej 0,3 % wartości środków pieniężnych i instrumentów finansowych przechowywanych lub zarządzanych przez przedsiębiorstwa inwestycyjne.

5. Mechanizm zaciągania pożyczek między systemami krajowymi

Proponowany mechanizm zaciągania pożyczek jest mechanizmem solidarności między państwami członkowskimi, dlatego pomysł ten powinien zostać przyjęty z aprobatą. Jednak to państwa członkowskie są nadal zobowiązane do posiadania odpowiednich mechanizmów finansowania.

Aby uniknąć sytuacji, w której niektóre państwa członkowskie zaniżałyby wartość posiadanych przez nie funduszy, sprawozdawca proponuje, by mechanizmy zaciągania pożyczek nie były uruchamiane, zanim wszystkie systemy nie będą posiadały wystarczających środków pieniężnych w swoich funduszach.

Większość państw członkowskich powinna być zdolna do znalezienia innych zasobów umożliwiających udzielanie pożyczek, a zatem obowiązkowy mechanizm pożyczkowy powinien mieć na celu zapewnienie niższego odsetka dostępnych środków finansowych niż zaproponowany przez Komisję, tj. na poziomie 5% zamiast 10%.

Sprawozdawca proponuje następujące zmiany:

· Obowiązkowy mechanizm udzielania pożyczek nie powinien być uruchamiany, zanim wszystkie systemy nie osiągną docelowego poziomu funduszy.

· Po upływie pięciu lat system będzie miał prawo pożyczać środki od innych systemów w Unii, pod warunkiem, że system znajdujący się w tej sytuacji osiągnął uprzednio docelowy poziom funduszy.

· Poziom obowiązkowych środków na pożyczki jest zmniejszony z 10 do 5% całkowitych środków w systemie. Państwa członkowskie dopilnują, by 5% kwoty finansowania ex ante systemów było dostępne z przeznaczeniem na pożyczki dla innych systemów.

OPINIA Komisji Prawnej (23.3.2011)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 97/9/WE w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów
(COM(2010)0371 – C7-0174/2010 – 2010/0199(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Sebastian Valentin Bodu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Dyrektywę 97/9/WE w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (ICSD) przyjęto w 1997 r. w celu uzupełnienia dyrektywy w sprawie usług inwestycyjnych (tę ostatnią zastąpiono później dyrektywą w sprawie rynków instrumentów finansowych – MiFID).

Po upływie dziesięciu lat od wejścia w życie ICSD i bezpośrednio po kryzysie finansowym nadszedł właściwy czas na dokonanie przeglądu funkcjonowania ICSD.

Przegląd tej dyrektywy wynika z faktu, iż Komisja otrzymała od inwestorów wiele zażaleń dotyczących jej stosowania, z czym niekiedy wiązały się znaczne straty poniesione przez inwestorów. Przegląd tej dyrektywy uwzględnia także cel określony na szczeblu grupy G20 dotyczący uzupełnienia wszelkich luk w systemie regulacji i nadzoru oraz cel przywrócenia zaufania inwestorów do systemu finansowego.

Cele wniosku nie mogą być osiągnięte w sposób zadowalający przez państwa członkowskie. Obecne ramy prawne UE przewidują jedynie pewne minimalne zasady dotyczące harmonizacji, pozostawiając państwom członkowskim swobodę ich dalszego opracowywania. Problemy napotykane w niektórych państwach członkowskich pokazują jednak, że konieczna jest dodatkowa, a zwłaszcza szersza harmonizacja na poziomie UE w celu zapewnienia osiągnięcia celów dyrektywy w UE.

Niniejszy wniosek ma na celu poprawę funkcjonowania jednolitego rynku usług inwestycyjnych, zwiększenie ochrony inwestorów i zaufania inwestorów do UE. W szczególności ma on na celu poprawę funkcjonowania dyrektywy w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów w praktyce, wyjaśnienie jej zakresu (z uwzględnieniem kryzysu finansowego i ostatnich zmian w otoczeniu regulacyjnym UE), uzupełnienie luk w systemie regulacyjnym i likwidację różnic między ochroną klientów firm inwestycyjnych oraz osób składających depozyty bankowe. W świetle istniejących różnic w funkcjonowaniu systemów na poziomie krajowym, wniosek wprowadza wspólne zasady w celu zapewnienia pewnego stopnia harmonizacji finansowania systemów i ich bieżącej działalności; stanowi on również podstawę do ustanowienia mechanizmu zaciągania pożyczek między systemami krajowymi, jako narzędzia, z którego można skorzystać w ostateczności w celu wyrównania wszelkich tymczasowych potrzeb systemów, z zastrzeżeniem przeprowadzenia dokładnej analizy przez Europejski Organ Nadzoru nad Giełdami i Papierami Wartościowymi oraz nałożenia obowiązku spłaty wszelkich pożyczek w terminie maksymalnie pięciu lat.

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności, ponieważ wszystkie rozwiązania zostały ocenione pod kątem ich opłacalności i przestrzegania specyfiki rynków w poszczególnych państwach członkowskich. Wniosek nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zamierzonych celów, a w szczególności utrzymuje minimalne zasady harmonizacji, tam gdzie jest to stosowne, na przykład w odniesieniu do metod wnoszenia składek przez członków systemu rekompensat. Wprowadzenie systemu pożyczek między systemami krajowymi jest zgodne z zasadą proporcjonalności, ponieważ nie narusza odpowiedzialności fiskalnej państw członkowskich, jest środkiem ostatecznym, stosowanym dopiero po wcześniejszym wykorzystaniu innych mechanizmów finansowania (zwykłe i dodatkowe składki członków), a jedynie wprowadza możliwość zaciągania pożyczek pod warunkiem zapłacenia odsetek oraz spłaty zobowiązania systemowi, który udzielił pożyczki, oraz jest ograniczone w czasie i wielkości.

POPRAWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera a) Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. „operacje inwestycyjne” oznaczają usługi i działalność inwestycyjną określone w art. 4 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2004/39/WE i usługi dodatkowe, o których mowa w pkt 1 sekcji B załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady; 2. „operacje inwestycyjne” oznaczają wszelkie usługi i wszelkie rodzaje działalności inwestycyjnej określone w art. 4 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2004/39/WE i usługi dodatkowe, o których mowa w pkt 1 sekcji B załącznika I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/39/WE;
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 – litera a a) (nowa) Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 1 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   aa) punkt 3 otrzymuje brzmienie:   „3. „instrumenty” oznaczają instrumenty wymienione w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE;”
Uzasadnienie
Definicję instrumentów również należy uaktualnić stosownie do dyrektywy o rynkach instrumentów finansowych.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera b) Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 2 – ustęp 2 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) z powodów bezpośrednio związanych z sytuacją finansową przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub z sytuacją finansową dowolnej osoby trzeciej, u której przedsiębiorstwo inwestycyjne zdeponowało instrumenty finansowe, organ sądowy wydał orzeczenie, którego skutkiem jest zawieszenie możliwości dochodzenia przez inwestora swoich roszczeń od przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub zawieszenie możliwości dochodzenia przez przedsiębiorstwo swoich roszczeń od osoby trzeciej. b) z powodów bezpośrednio związanych z sytuacją finansową przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub z sytuacją finansową dowolnej osoby trzeciej, u której przedsiębiorstwo inwestycyjne zdeponowało instrumenty finansowe, organ sądowy wydał prawomocne – zgodnie z prawodawstwem państwa członkowskiego – orzeczenie, którego skutkiem jest zawieszenie możliwości dochodzenia przez inwestora swoich roszczeń od przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub zawieszenie możliwości dochodzenia przez przedsiębiorstwo swoich roszczeń od osoby trzeciej.
Uzasadnienie
Orzeczenie sądu może podlegać apelacji lub być prawomocne. Niniejszy przepis powinien się odnosić jedynie do orzeczeń prawomocnych.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera d) Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka d) skreśla się ust. 4. d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:   „4. Państwo członkowskie może ograniczyć rekompensatę przewidzianą w niniejszej dyrektywie do określonego odsetka kwoty będącej przedmiotem roszczenia inwestora. Wysokość rekompensaty wynosi jednak co najmniej 80% wysokości roszczenia, o ile wysokość zwrotu w ramach systemu rekompensat jest niższa od kwoty przewidzianej w niniejszej dyrektywie”.
Uzasadnienie
Mając na uwadze, że system rekompensat jest finansowany ze składek członków, które stanowią dla nich istotne obciążenie finansowe, obarczenie inwestorów częścią ewentualnych strat nie przeczy zasadzie sprawiedliwości (podobnie jak ma to miejsca w przypadku dobrego ubezpieczenia). 20% powinno być sprawiedliwą wartością.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) sytuacja, o której mowa w lit. a) niniejszego akapitu, wynika z braku dostępnych funduszy, o których mowa w art. 4a ust. 3; b) sytuacja, o której mowa w lit. a) niniejszego akapitu, wynika z faktu, iż nie osiągnięto docelowego poziomu funduszy, o których mowa w art. 4a ust. 3;
Uzasadnienie
Doprecyzowanie.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 3 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka ESMA przekazuje udzielającym pożyczki systemom swoje potwierdzenie wraz z informacjami, o których mowa w lit. g). Systemy otrzymują to potwierdzenie i te informacje w ciągu 15 dni roboczych. Udzielające pożyczki systemy dokonują wypłaty pożyczki na rzecz systemu zaciągającego pożyczkę niezwłocznie, a najpóźniej w ciągu kolejnych 15 dni roboczych po otrzymaniu tego potwierdzenia i tych informacji. ESMA przekazuje udzielającym pożyczki systemom swoje potwierdzenie wraz z informacjami, o których mowa w lit. g). Systemy otrzymują to potwierdzenie i te informacje w ciągu 15 dni roboczych. Udzielające pożyczki systemy dokonują wypłaty pożyczki na rzecz systemu zaciągającego pożyczkę niezwłocznie, a najpóźniej w ciągu kolejnych 30 dni roboczych po otrzymaniu tego potwierdzenia i tych informacji.
Uzasadnienie
Okres 30 dni jest bardziej realistyczny.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 4 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Wszystkie pozostałe roszczenia są podrzędne w stosunku do roszczenia wynikającego z systemu rekompensat, który udzielił pożyczki. System ten jest uważany za uprzywilejowanego wierzyciela i wynikające zeń roszczenia są zaspokajane w pierwszej kolejności.
Uzasadnienie
Ze względu na fakt, iż pożyczka z innego systemu rekompensat jest działaniem ostatecznym i wyjątkowym oraz ponieważ ten system rekompensat jest podmiotem zagranicznym, pożyczka ta powinna zostać zwrócona w pierwszej kolejności.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 4 – akapit pierwszy b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Nie naruszając drugiego akapitu, państwa członkowskie mogą ustalić inną kolejność zaspokajania roszczeń różnych kategorii wierzycieli.
Uzasadnienie
Zobacz uzasadnienie poprawki 7.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 4 b – ustęp 5 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 5. W celu ułatwienia skutecznej współpracy między systemami rekompensat dla inwestorów, systemy te lub, tam gdzie to stosowne, właściwe organy zawierają pisemne umowy dotyczące współpracy. Umowy takie uwzględniają wymogi określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych. 5. W celu ułatwienia skutecznej współpracy między systemami rekompensat dla inwestorów, systemy te lub, tam gdzie to stosowne, właściwe organy zawierają pisemne umowy dotyczące współpracy. Umowy takie uwzględniają wymogi określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych.
Uzasadnienie
Dyrektywa powinna jasno stanowić, że umowy o współpracy między systemami są obowiązkowe, a nie fakultatywne.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 6 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 5 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, nie wystarczają do zapewnienia wykonania zobowiązań przez przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusza lub osobę trzecią, to, za wyraźną zgodą właściwych organów i po upływie terminu określonego w zawiadomieniu, który nie może być krótszy niż dwanaście miesięcy, system może poinformować o zamiarze wykluczenia z niego przedsiębiorstwa inwestycyjnego, UCITS, depozytariusza lub osoby trzeciej. System nadal dostarcza zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2a i 2c, w stosunku do operacji inwestycyjnych lub działalności UCITS prowadzonych w tym okresie. Jeżeli po wygaśnięciu terminu określonego w zawiadomieniu przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusz lub osoba trzecia nie wypełnili swych zobowiązań, to system rekompensat może ich wykluczyć, także w tym przypadku po uzyskaniu wyraźnej zgody właściwych organów. 2. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, nie wystarczają do zapewnienia wykonania zobowiązań przez przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusza lub osobę trzecią, to za wyraźną zgodą właściwych organów i po upływie terminu określonego w zawiadomieniu, który nie może być krótszy niż sześć miesięcy, system może poinformować o zamiarze wykluczenia z niego przedsiębiorstwa inwestycyjnego, UCITS, depozytariusza lub osoby trzeciej. System nadal dostarcza zabezpieczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 2a i 2c, w stosunku do operacji inwestycyjnych lub działalności UCITS prowadzonych w tym okresie. Jeżeli po wygaśnięciu terminu określonego w zawiadomieniu przedsiębiorstwo inwestycyjne, UCITS, depozytariusz lub osoba trzecia nie wypełnili swych zobowiązań, to system rekompensat może ich wykluczyć, także w tym przypadku po uzyskaniu wyraźnej zgody właściwych organów.
Uzasadnienie
Okres sześciu miesięcy jest odpowiedniejszy w tej wyjątkowej sytuacji.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka W przypadku braku przepisów szczególnych, roszczenia są dzielone w sposób równy między wszystkich inwestorów. skreślony
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit drugi a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Jeżeli roszczenie inwestora nie może zostać w pełni zaspokojone, inwestorowi temu przysługuje taka sama stopa zabezpieczenia w odniesieniu do wszystkich roszczeń.
Uzasadnienie
Zapis dotyczący zasady proporcjonalności powinien być jednoznaczny.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 8 – ustęp 3 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Jeżeli inwestor nie jest uprawniony do przechowywanych kwot lub papierów wartościowych, rekompensatę otrzymuje osoba do nich uprawniona, pod warunkiem, że tożsamość tej osoby została ustalona lub można ją ustalić przed datą dokonania ustalenia lub wydania orzeczenia, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 2b. Jeżeli inwestor nie jest uprawniony do przechowywanych kwot lub instrumentów, rekompensatę otrzymuje osoba do nich uprawniona, pod warunkiem, że tożsamość tej osoby została ustalona lub można ją ustalić przed datą dokonania ustalenia lub wydania orzeczenia, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 2b.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Wygaśnięcie terminu, o którym mowa, nie może stanowić podstawy do odmowy przez system przyznania zabezpieczenia inwestorowi, który nie był w stanie w określonym czasie dochodzić swojego prawa do rekompensaty. Wygaśnięcie terminu, o którym mowa, nie może stanowić podstawy do odmowy przez system przyznania zabezpieczenia inwestorowi, który nie był w stanie w określonym czasie dochodzić swojego prawa do rekompensaty, z wyjątkiem sytuacji, w której inwestor dopuścił się zaniedbania.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit drugi a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz UCITS podają na swoich stronach internetowych, lub udostępniają na piśmie, wszelkie informacje dotyczące warunków dostępu do systemu rekompensat i procedury otrzymania rekompensaty.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 9 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Bez względu na termin wyznaczony w ust. 2 akapit pierwszy, w przypadku gdy inwestorowi lub innej osobie uprawnionej do operacji inwestycyjnej lub posiadającej w niej udział zostanie zarzucone przestępstwo, które ma związek z praniem pieniędzy w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE lub wszczęto wobec nich postępowanie o naruszenie dyrektywy 2003/6/WE, to system rekompensat może zawiesić wszelkie wypłaty w oczekiwaniu na orzeczenie sądu lub decyzję właściwego organu. 3. Bez względu na termin wyznaczony w ust. 2 akapit pierwszy w przypadku, gdy inwestorowi lub innej osobie uprawnionej do operacji inwestycyjnej lub posiadającej w niej udział zostanie zarzucone przestępstwo, które ma związek z praniem pieniędzy w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE w odniesieniu do pieniędzy podlegających przepisom tej dyrektywy lub wszczęto wobec nich postępowanie o naruszenie dyrektywy 2003/6/WE, to system rekompensat może zawiesić wszelkie wypłaty w oczekiwaniu na orzeczenie sądu lub decyzję właściwego organu.
Uzasadnienie
Niniejszym precyzuje się, że odmowa nie dotyczy wszelkich rekompensat, lecz rekompensaty podlegającej przepisom dotyczącym prania pieniędzy.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Dyrektywa 97/9/WE Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Bez uszczerbku dla innych praw na podstawie przepisów prawa krajowego, systemy dokonujące płatności w ramach rekompensat dla inwestorów są upoważnione w procedurze likwidacji do wstąpienia w prawa tych inwestorów w wysokości dokonanych przez nie płatności. 1. Bez uszczerbku dla innych praw na podstawie przepisów prawa krajowego, systemy dokonujące płatności w ramach rekompensat dla inwestorów są upoważnione w procedurze likwidacji do wstąpienia w prawa innych podmiotów w wysokości dokonanych przez nie płatności.
Uzasadnienie
Procedura likwidacji dotyczy przedsiębiorstw inwestycyjnych, depozytariusza lub strony trzeciej, a nie inwestorów.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. W drodze odstępstwa od ust. 1 i 2 państwa członkowskie, którym na mocy traktatów akcesyjnych przysługują okresy przejściowe dotyczące transpozycji art. 4 dyrektywy 97/9/WE, stosują się do postanowień ust. 1 i 2 od dnia, w którym wygasają ich okresy przejściowe.
Uzasadnienie
W poprawkach do niniejszej dyrektywy należy wziąć pod uwagę sytuację państw członkowskich, którym przysługują okresy przejściowe, ponieważ takie okresy zapisano w traktatach akcesyjnych.

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana dyrektywy 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemu rekompensat dla inwestorów
Odsyłacze	COM(2010)0371 – C7-0174/2010 – 2010/0199(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ECON
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 7.9.2010
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Sebastian Valentin Bodu 27.10.2010
Rozpatrzenie w komisji	2.12.2010		27.1.2011
Data przyjęcia	22.3.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	12 10 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Marielle Gallo, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Jiří Maštálka, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Dimitar Stoyanov, Alexandra Thein, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jan Philipp Albrecht, Luis de Grandes Pascual, Sajjad Karim, Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, Angelika Niebler

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana dyrektywy 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemu rekompensat dla inwestorów
Odsyłacze	COM(2010)0371 – C7-0174/2010 – 2010/0199(COD)
Data przedstawienia w PE	12.7.2010
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 7.9.2010
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 7.9.2010		JURI 7.9.2010
Opinia niewydana        Data decyzji	IMCO 2.9.2010
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Olle Schmidt 6.9.2010
Zastrzeżenia do podstawy prawnej        Data wydania opinii JURI	JURI 27.1.2011
Rozpatrzenie w komisji	9.11.2010		14.2.2011		22.3.2011
Data przyjęcia	13.4.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	35 0 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Burkhard Balz, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Rachida Dati, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Diogo Feio, Elisa Ferreira, Vicky Ford, Ildikó Gáll-Pelcz, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Astrid Lulling, Íñigo Méndez de Vigo, Sławomir Witold Nitras, Ivari Padar, Alfredo Pallone, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Edward Scicluna, Peter Simon, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Kay Swinburne, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	François Alfonsi, Elena Băsescu, Pervenche Berès, David Casa, Robert Goebbels, Carl Haglund, Thomas Händel, Krišjānis Kariņš
Data złożenia	19.4.2011