ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Unią Europejską a Republiką Chorwacji w sprawie udziału Republiki Chorwacji w pracach Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii
4.5.2011 - (11633/2010 – C7‑0026/2011 – 2010/0011(NLE)) - ***
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawczyni: Debora Serracchiani
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Unią Europejską a Republiką Chorwacji w sprawie udziału Republiki Chorwacji w pracach Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii
(11633/2010 – C7‑0026/2011 – 2010/0011(NLE))
(Zgoda)
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt decyzji Rady (11633/2010),
– uwzględniając Umowę pomiędzy Unią Europejską a Republiką Chorwacji w sprawie udziału Republiki Chorwacji w pracach Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (11633/2010),
– uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 168 ust. 5 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7–0026/2011),
– uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 8 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7-0186/2011),
1. wyraża zgodę na przyjęcie porozumienia;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Chorwacji.
UZASADNIENIE
Wprowadzenie
Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA), z siedzibą w Lizbonie, zostało ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 302/93 z dnia 8 lutego 1993 r. Głównym zadaniem Centrum jest gromadzenie danych dotyczących narkotyków i narkomanii w celu opracowywania i upowszechniania na poziomie europejskim obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji. Informacje te mają służyć za podstawę analizy popytu na narkotyki i sposobów jego zmniejszania, a także, w ujęciu bardziej ogólnym, zjawisk związanych z rynkiem narkotykowym.
Rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (wersja przekształcona) stanowi w art. 21, że Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii jest otwarte na udział państw trzecich, które podzielają zainteresowanie Unii i jej państw członkowskich celami i pracą Centrum.
W 2005 r. Republika Chorwacji złożyła wniosek o uczestnictwo w pracach Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii.
W dniu 11 lipca 2006 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Republiką Chorwacji, a w lipcu 2009 r. negocjacje te zakończyły się parafowaniem Umowy. Umowa została poddana przeglądowi, aby uwzględnić wejście w życie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz parafowana przez obie strony w dniu 22 grudnia 2009 r.
Republika Chorwacji będzie brała udział w programie prac Centrum i wypełniała zobowiązania wynikające z rozporządzenia nr 1920/2006 oraz zostanie włączona do Europejskiej Sieci Informacji o Narkotykach i Narkomanii (REITOX) i będzie udostępniała EMCDDA dane do wspólnego użytku, z zastrzeżeniem wymogów w zakresie ochrony danych określonych w prawie unijnym i krajowym. Republika Chorwacji wniesie również do Unii wkład finansowy, mający na celu pokrycie kosztów swojego udziału, oraz będzie uczestniczyła w zarządzie Centrum bez prawa głosu do czasu uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej. Ze swej strony EMCDDA będzie traktowało Republikę Chorwacji jak państwo członkowskie, zapewniając jej równe traktowanie w zakresie stosunków z Europejską Siecią Informacji o Narkotykach i Narkomanii (REITOX) oraz zatrudnienia personelu.
Sytuacja w Chorwacji
Republika Chorwacji jest krajem tranzytowym, przez który przewozi się nielegalne narkotyki z krajów produkujących te narkotyki do krajów będących konsumentami. Przechwytywanie dużych ilości kokainy na wielką skalę w Chorwacji jest w większości przypadków związane z transportem morskim.
Według EMCDDA w Chorwacji nie przeprowadzono żadnego powszechnego badania ankietowego ludności dotyczącego zażywania nielegalnych narkotyków.
W ciągu ostatnich dziesięciu lat liczba zgonów stopniowo wrastała w Chorwacji. Ostatnie dane dotyczące zgonów związanych z zażywaniem narkotyków obejmują 2008 r., kiedy to zarejestrowano w sumie 87 przypadków zgonu, z których 91,9% to mężczyźni. W większości przypadków (77,1%) zgon związany był z zażywaniem opiatów. Ponadto w 2008 r. całkowita liczba zgłoszonych przestępstw związanych z narkotykami wyniosła 7 168. 58% przestępstw dotyczyło marihuany, 27% – heroiny, 8% – amfetaminy i 5% – kokainy. W 2009 r. w sumie 7 934 osób poddano leczeniu w krajowych ośrodkach uzależnień. Od 2010 r. każdy ośrodek terapeutyczny, w ramach jednego ze środków mających na celu poprawę jakości leczenia, musi przekazywać biuru ds. narkotyków dane na temat leczonych pacjentów.
Jeżeli chodzi o przechwytywanie narkotyków, w 2008 r. zarejestrowano w sumie 2 827 przypadków przejęcia marihuany, 485 przypadków przejęcia haszyszu, 634 przypadków przejęcia heroiny, 233 przypadków przejęcia kokainy, 69 przypadków przejęcia ekstazy i 448 przypadków przejęcia amfetaminy.
W porównaniu z poprzednim rokiem liczba przechwyceń zmniejsza się w odniesieniu do wszystkich narkotyków, z wyjątkiem heroiny, i – ogólnie rzecz biorąc – osiągnięto postępy w walce z narkotykami. W ubiegłym roku Republika Chorwacji przyjęła program 2010 na rzecz wdrożenia planu działania w zakresie walki z narkotykami. Dzięki zmianie przepisów dotyczących zapobiegania narkomanii dostosowano listę prekursorów do dorobku prawnego UE i skrócono okres przeznaczony na niszczenie przechwytywanych narkotyków.
Nadal prowadzono szkolenia dla oficerów policji i zapewniano im niezbędny sprzęt. Należy jednak w znacznym stopniu poprawić wyniki w zakresie dochodzeń dotyczących przestępstw związanych z narkotykami i ścigania tych przestępstw. Przez Chorwację przebiega jeden z głównych szlaków przemytu narkotyków do UE.
Rząd Chorwacji przyjął krajowy program na rzecz zapobiegania zażywaniu narkotyków wśród młodzieży w celu zaktualizowania istniejących programów.
Korzyści
Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje Umowę i udział Republiki Chorwacji w działaniach Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, zważywszy również na fakt, że przystąpienie Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej przewiduje się na drugą połowę 2012 r. lub początek 2013 r. Zażywanie nielegalnych narkotyków i ich przemyt są zjawiskiem ogólnoświatowym zagrażającym zdrowiu i stabilności społecznej. Dane statystyczne wskazują, że około jedna trzecia młodych Europejczyków zażyła nielegalnego narkotyku oraz że z powodu przedawkowania narkotyku co godzinę umiera co najmniej jeden obywatel UE.
Również ważne jest, by na poziomie europejskim dysponowano przekazywanymi przez Chorwację obiektywnymi i opartymi na faktach informacjami dotyczącymi narkotyków i narkomanii oraz skutków tego zjawiska, a także by Republika Chorwacji miała jednocześnie dostęp do informacji na temat najlepszych wzorców pozwalających zrozumieć naturę problemów związanych z narkotykami w tym kraju i lepiej reagować na te problemy.
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO
Data przyjęcia |
2.5.2011 |
|
|
|
||
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
33 2 0 |
||||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Jan Philipp Albrecht, Emine Bozkurt, Philip Claeys, Carlos Coelho, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Kinga Gál, Kinga Göncz, Nathalie Griesbeck, Anna Hedh, Sophia in ‘t Veld, Juan Fernando López Aguilar, Monica Luisa Macovei, Véronique Mathieu, Louis Michel, Claude Moraes, Jan Mulder, Georgios Papanikolaou, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Wim van de Camp, Daniël van der Stoep, Renate Weber, Tatjana Ždanoka |
|||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Elena Oana Antonescu, Edit Bauer, Anna Maria Corazza Bildt, Ioan Enciu, Stanimir Ilchev, Franziska Keller, Marian-Jean Marinescu, Mariya Nedelcheva, Cecilia Wikström |
|||||
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Andrey Kovatchev, Traian Ungureanu, Pablo Zalba Bidegain |
|||||