ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την αίτηση άρσης της ασυλίας του Hans-Peter Martin

13.7.2011 - (2011/2104(IMM))

Επιτροπή Νομικών Θεμάτων
Εισηγητής: Tadeusz Zwiefka
PR_IMM_art6-2

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την αίτηση άρσης της ασυλίας του Hans-Peter Martin

(2011/2104(IMM))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την αίτηση άρσης της ασυλίας του Hans-Peter Martin, που διαβίβασε η Εισαγγελική Αρχή Βιέννης, στις 29 Απριλίου 2011, και που ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 12 Μαΐου 2011,

–   αφού άκουσε τον κ. Hans-Peter Martin στις 21 Μαΐου 2011, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 3, του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 9 του Πρωτοκόλλου της 8ης Απριλίου 1965 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 6, παράγραφος 2, της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,

–   έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ημερομηνία 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008 και 19 Μαρτίου 2010[1],

–   έχοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 57 του Αυστριακού Συντάγματος,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 6, παράγραφος 2, και το άρθρο 7 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0267/2011),

A. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Εισαγγελική Αρχή της Βιέννης ζήτησε την άρση της ασυλίας του κ. Hans-Peter Martin, βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για να μπορέσουν οι Αυστριακές Αρχές να κάνουν τις αναγκαίες έρευνες και να ασκήσουν δίωξη κατά του κ. Hans-Peter Martin, να εκδώσουν εντολή έρευνας της οικίας του ή των γραφείων του, να κατασχέσουν έγγραφα και να διενεργήσουν έλεγχο στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του και να κάνουν κάθε άλλη ηλεκτρονική έρευνα που μπορεί να καταστεί απαραίτητη και για να ασκήσουν ποινική δίωξη κατά του κ. Hans-Peter Martin για υπεξαίρεση χρημάτων του κόμματός του ή για κάθε άλλο νομικό χαρακτηρισμό που μπορεί να αποδοθεί στα καταγγελλόμενα αδικήματά του ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων που έχουν δικαιοδοσία,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αίτηση άρσης της ασυλίας του κ. Hans-Peter Martin αφορά καταγγελίες για το αδίκημα της υπεξαίρεσης χρημάτων πολιτικού κόμματος, που προβλέπεται από το άρθρο 2β του αυστριακού Νόμου περί πολιτικών κομμάτων,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει κατά συνέπεια να προταθεί η άρση της βουλευτικής ασυλίας στη συγκεκριμένη περίπτωση,

1.  αποφασίζει να άρει την ασυλία του Hans-Peter Martin·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμέσως την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στις αρμόδιες αρχές της Αυστρίας και στον Hans-Peter Martin.

• [1]  Υπόθεση 101/63 Wagner κατά Fohrmann and Krier [1964] Συλλ. 195· Υπόθεση 149/85 Wybot κατά Faure και άλλων [1986] Συλλ. 2391· Υπόθεση T- 345/05, Mote κατά Κοινοβουλίου [2008] Συλλ. II-2849· Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις C-200/07 και C-201/07 Marra κατά De Gregorio και Clemente [2008] Συλλ. I-7929· Υπόθεση T-42/06 Gollnisch/Κοινοβούλιο.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Εισαγωγή

Στη συνεδρίαση Ολομελείας της 12ης Μαΐου 2011, ο Πρόεδρος ανακοίνωσε, δυνάμει του άρθρου 6(2) του Κανονισμού, ότι έλαβε επιστολή της Εισαγγελικής Αρχής της Βιέννης που του διαβίβασε η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 29 Απριλίου 2011, με την οποία ζητείται η άρση της βουλευτικής ασυλίας του κ. Hans-Peter Martin.

Ο Πρόεδρος παρέπεμψε την αίτηση στην αρμόδια επιτροπή, δυνάμει του άρθρου 6(2).

2. Πραγματικά περιστατικά

Η Εισαγγελική Αρχή Βιέννης προτίθεται να ασκήσει δίωξη κατά του κ. Hans_Peter Martin, βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, βάσει καταγγελιών ότι ο κ. Hans-Peter Martin παραβίασε τις διατάξεις του άρθρου 2β του Αυστριακού Νόμου περί πολιτικών κομμάτων χρησιμοποιώντας την κρατική χρηματοδότηση κατά τρόπο ανάρμοστο για να καλύψει προσωπικές του δαπάνες και να εξοφλήσει "φουσκωμένες" αποδείξεις που του υπέβαλλαν φίλοι ή συνεταίροι. Οι καταγγελίες αφορούν την περίοδο της ευρωπαϊκής προεκλογικής εκστρατείας, μεταξύ 2008 και 2009.

Επί πλέον, ο κ. Martin κατηγορείται ότι παραπλάνησε τους υπεύθυνους για τον έλεγχο της χρήσης των χρημάτων ελεγκτές παρουσιάζοντάς τους "πλαστά έγγραφα" για να δικαιολογήσει την νομιμότητα των λογιστικών και/ή τη νομική βάση της χρήσης των χρημάτων.

Κατά την προκαταρκτική έρευνα, η Εισαγγελική Αρχή Βιέννης προτίθεται να διατάξει έρευνες, ιδίως στους χώρους που χρησιμοποιούνται από το προσωπικό της "Λίστας του Martin", και να λάβει πληροφορίες για τους τραπεζικούς λογαριασμούς και τις τραπεζικές συναλλαγές τόσο στην Αυστρία όσο και στη Γερμανία.

Στην ακρόασή του ενώπιον της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, ο κ. Martin επέμεινε ότι η δίωξη οφείλεται στις προσπάθειες ενός άλλου βουλευτού και του βοηθού του προκειμένου να πάρει τη θέση του ως ευρωβουλευτού. Προς το σκοπό αυτό απέκτησε παρανόμως έγγραφα από τους χώρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υπέκλεψε την ηλεκτρονική αλληλογραφία του κ. Martin, πράγματα για τα οποία ο κ. Martin διαμαρτυρήθηκε στον Πρόεδρο κ. Buzek.

3. Οι νομοθετικές διατάξεις

Η ενωσιακή νομοθεσία

Το προσαρτημένο στις Συνθήκες Πρωτόκολλο αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει τα εξής:

Άρθρο 9:

Κατά τη διάρκεια των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα μέλη του απολαύουν:

α) εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους,

β) εντός της επικρατείας άλλων κρατών μελών, της εξαιρέσεως από κάθε μέτρο κρατήσεως και κάθε δικαστική δίωξη.

Η ασυλία τους καλύπτει επίσης όταν μεταβαίνουν στον τόπο συνεδριάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή όταν επιστρέφουν από αυτόν.

Επίκληση της ασυλίας δεν δύναται να γίνει στην περίπτωση αυτοφώρου εγκλήματος και ούτε δύναται να εμποδίσει την άσκηση του δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να άρει την ασυλία ενός από τα μέλη του.

Η αυστριακή νομοθεσία

Το άρθρο 2 β του Αυστριακού Νόμου περί πολιτικών κομμάτων έχει ως εξής:

(1) Για δραστηριότητες δημοσίων σχέσεων, κάθε πολιτικό κόμμα λαμβάνει, εφόσον το αιτηθεί, δημόσια χρηματοδότηση του κατωτέρω προβλεπομένου επιπέδου:

(2) Ο όγκος των ως άνω ενισχύσεων υπολογίζεται ως εξής:

α) κάθε κόμμα που εκπροσωπείται στο Εθνικό Συμβούλιο με τουλάχιστον πέντε Μέλη (ελάχιστο όριο για τη συγκρότηση λέσχης "Klub") λαμβάνει κατ’ έτος ποσόν 218.019 ευρώ·

β) μετά την αφαίρεση των οφειλόμενων βάσει του εδαφίου α) ποσών, το υπόλοιπο βάσει της παραγράφου 1 ποσόν κατανέμεται μεταξύ των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Εθνικό Συμβούλιο αναλογικά προς τις ψήφους που έλαβαν στις τελευταίες εκλογές για το Εθνικό Συμβούλιο·

γ) τα πολιτικά κόμματα που δεν εκπροσωπούνται στο Εθνικό Συμβούλιο αλλά έχουν λάβει σε κάποιες εκλογές για το Εθνικό Συμβούλιο πάνω από 1% εγκύρων ψήφων, δικαιούνται για το έτος των εκλογών χρηματοδότησης για δραστηριότητες δημοσίων σχέσεων (παράγραφος 1) κατά τον ίδιο τρόπο με τον ισχύοντα για τα πολιτικά κόμματα βάσει του εδαφίου β)· η χρηματοδότηση αυτή καταβάλλεται εντός του α΄ τριμήνου του έτους που ακολουθεί τις εκλογές.

(3) Τα χορηγούμενα δυνάμει της παραγράφου 2 ποσά συμποσούνται σε 14.383.200 ευρώ. Από το 2005, το ποσόν αυτό μειώνεται ή αυξάνεται αναλογικά προς τις διακυμάνσεις του δείκτη τιμών καταναλωτού 1996 του προηγούμενου έτους, όπως αυτός δημοσιεύεται από το Ομοσπονδιακό Ίδρυμα "Statistik Österreich" [Στατιστικές Αυστρίας].

Ο κ. Martin κατηγορείται για αδικήματα βάσει του αυστριακού ποινικού κώδικα (§146 απάτη), §147 (διακεκριμένη απάτη), §153 (υπεξαίρεση), §153β (παράνομη χρήση χρηματοδότησης) και §223 (πλαστογραφία)).

Τέλος, επειδή το άρθρο 9(α) του Πρωτοκόλλου παραπέμπει στην εθνική νομοθεσία περί ασυλίας, οφείλουμε να παραπέμψουμε στο άρθρο 57 του Αυστριακού Συντάγματος, που ορίζει τα εξής:

Άρθρο 57

(1) Τα Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου δεν μπορούν ποτέ να κλητευθούν λόγω ψήφου που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Μπορούν να κλητευθούν μόνον ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου λόγω προφορικής ή γραπτής δήλωσης που έκαναν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

(2) Ένα Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου μπορεί να συλληφθεί για πράξη διωκόμενη από τον Νόμο μόνο εφόσον συγκατατεθεί το Εθνικό Συμβούλιο, εκτός κι αν συνελήφθη επ’ αυτοφώρω κατά την τέλεση εγκλήματος. Η συγκατάθεση του Εθνικού Συμβουλίου απαιτείται ακόμη για τις κατ’ οίκον έρευνες σε βάρος Μέλους του Εθνικού Συμβουλίου.

(3) Χωρίς τη συγκατάθεση του Εθνικού Συμβουλίου αφετέρου, ένα Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου μπορεί να διωχθεί από τις Αρχές για πράξη αξιόποινη μόνον εάν αυτή καταφανώς δεν συνδέεται με την πολιτική δραστηριότητα του συγκεκριμένου Μέλους. Εντούτοις, εάν το ζητήσει το ενδιαφερόμενο Μέλος ή το εν τρίτον των Μελών της αρμόδιας για τα θέματα αυτά μόνιμης επιτροπής, οι Αρχές οφείλουν να υποβάλουν αίτηση στο Εθνικό Συμβούλιο να αποφασίσει αυτό επί της ύπαρξης ή μη τέτοιας σύνδεσης. Σε περίπτωση τέτοιας αίτησης, οι Αρχές οφείλουν να παραιτηθούν κάθε δίωξης ή να διακόψουν αμέσως κάθε τυχόν ήδη ασκηθείσα δίωξη.

(4) Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η συγκατάθεση του Εθνικού Συμβουλίου λογίζεται δοθείσα εάν το Εθνικό Συμβούλιο δεν αποφασίσει εντός προθεσμίας οκτώ εβδομάδων επί της σχετικής αίτησης των Αρχών που πρόκειται να ασκήσουν τη δίωξη. Προκειμένου να διασφαλιστεί η έγκαιρη λήψη απόφασης από το Εθνικό Συμβούλιο, ο Πρόεδρος οφείλει να θέσει την αίτηση σε ψηφοφορία το αργότερο την προτελευταία ημέρα της προθεσμίας. Για τον προσδιορισμό της εκπνοής της προθεσμίας δεν λαμβάνονται υπόψη οι εκτός συνόδου περίοδοι.

(5) Σε περίπτωση επ’ αυτοφώρω σύλληψης κατά την τέλεση εγκλήματος, οι Αρχές οφείλουν να ενημερώσουν αμέσως τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου για τη σύλληψη. Εάν ζητηθεί από το Εθνικό Συμβούλιο ή, σε περιόδους εκτός συνόδου, από την αρμόδια για τα θέματα αυτά μόνιμη επιτροπή, η σύλληψη αναστέλλεται ή και η ίδια η δίωξη σταματάει.

(6) Η ασυλία του Μέλους λήγει την ημέρα της συνεδρίασης του νεοεκλεγέντος Εθνικού Συμβουλίου και, στην περίπτωση των οργάνων εκείνων του Εθνικού Συμβουλίου των οποίων τα καθήκοντα υπερβαίνουν τη στιγμή αυτή, την ημέρα λήξης αυτών των καθηκόντων.

(7) Οι λεπτομερείς διατάξεις διευκρινίζονται στον Ομοσπονδιακό Νόμο για τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου.

4. Συμπέρασμα

Βάσει του ανωτέρω σκεπτικού και δυνάμει του άρθρου 6(2) του Κανονισμού, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, αφού εξέτασε τα επιχειρήματα που είναι υπέρ και κατά της άρσης της ασυλίας του Βουλευτού, συνιστά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να άρει τη βουλευτική ασυλία του κ. Hans-Peter Martin.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία της έγκρισης	11.7.2011
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	21 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Christian Engström, Marielle Gallo, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Dimitar Stoyanov, Alexandra Thein, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, Toine Manders, Paulo Rangel, Dagmar Roth-Behrendt
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Giuseppe Gargani