ΣΥΣΤΑΣΗ σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας για τη διαδικασία παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας και Νορβηγίας

14.7.2011 - (05307/2010 – C7‑0032/2010 – 2009/0192(NLE)) - ***

Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Rui Tavares

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας για τη διαδικασία παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας και Νορβηγίας

(05307/2010 – C7‑0032/2010 – 2009/0192(NLE))

(Έγκριση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (05307/2010),

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας για τη διαδικασία παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας και Νορβηγίας (09644/2006)

–   έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 82, παράγραφος 1, στοιχείο δ), και το άρθρο 218, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α), της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C7-0032/2010),

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 81 και 90, παράγραφος 8, του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A7-0268/2011),

1.  εγκρίνει τη σύναψη της συμφωνίας·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

I - Ιστορικό

Τον Ιούλιο 2001 το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Προεδρεία του Συμβουλίου να αρχίσει, επικουρούμενη από ην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διαπραγματεύσεις για συμφωνίες αμοιβαίας νομικής συνδρομής και παράδοσης με τη Νορβηγία και την Ισλανδία. Με τη συμφωνία έκδοσης θα επεκτεινόταν στις εν λόγω δύο χώρες η εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης περί έκδοσης της ΕΕ του 1996 οι οποίες δεν εθεωρούντο ως μέρος του κεκτημένου Σένγκεν. Η διαπραγματευτική εντολή επικαιροποιήθηκε το 2002, αφού συμφωνήθηκε ότι η έκδοση στο εσωτερικό της ΕΕ θα αντικαθίστατο από διαδικασία παράδοσης με βάση το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης. Παρά την απόφαση να μη συνδεθεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης με το κεκτημένο Σένγκεν, το Συμβούλιο συμφώνησε ότι θα ήταν χρήσιμο να εφαρμοσθεί στις χώρες Σένγκεν το πρότυπο της διαδικασίας παράδοσης, λόγω της προνομιακής εταιρικής σχέσης τους με τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Προεδρία του Συμβουλίου να διαπραγματευθεί με τη Νορβηγία και την Ισλανδία συμφωνίες σχετικά με τη δικαστική συνεργασία επί ποινικών υποθέσεων και τις διαδικασίες παράβασης βάσει των άρθρων 24 και 38 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Συμβούλιο κατέληξε σε μια γενική προσέγγιση σχετικά με τη συμφωνία παράδοσης στις 28 Ιουνίου 2006, ωστόσο η συμφωνία δεν συνήφθη επισήμως διότι, κατά την ημερομηνία θέσεως σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί η διαδικασία κύρωσης από τα κράτη μέλη και η διαδικασία που έπρεπε πλέον να εφαρμοστεί ήταν η προβλεπόμενη από το άρθρο 218 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, το Συμβούλιο μπορεί να εγκρίνει απόφαση σύναψης συμφωνίας, μόνον εφόσον έχει εξασφαλίσει την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

ΙΙ – Το περιεχόμενο της συμφωνίας

Στόχος της συμφωνίας είναι η βελτίωση της διαδικασίας παράδοσης προς τον σκοπό της δίωξης ή εκτέλεσης της ποινής μεταξύ, αφενός, των κρατών μελών και, αφετέρου, της Νορβηγίας και της Ισλανδίας, λαμβάνοντας υπόψη, ως ελάχιστες προδιαγραφές, τους όρους της σύμβασης της 27ης Σεπτεμβρίου 1996 περί εκδόσεως μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

Βάσει των διατάξεων της συμφωνίας, τα συμβαλλόμενα μέρη θα διασφαλίζουν ότι το σύστημα έκδοσης βασίζεται σε μηχανισμό παράδοσης κατόπιν εντάλματος σύλληψης. Ένταλμα σύλληψης μπορεί να εκδίδεται για πράξεις που τιμωρούνται από το δίκαιο του κράτους έκδοσης του σχετικού εντάλματος με στερητική της ελευθερίας ποινή ή με στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφαλείας ανώτατης διάρκειας τουλάχιστον 12 μηνών ή, εάν έχει ήδη επιβληθεί ποινή ή μέτρο ασφαλείας, για απαγγελθείσες καταδίκες διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων μηνών.

ΙΙΙ - Η θέση του εισηγητή

Στο μέτρο που η υπό εξέταση συμφωνία απλώς επεκτείνει στη Νορβηγία και την Ισλανδία – κατόπιν αιτήματος των δύο αυτών χωρών – διατάξεις οι οποίες ήδη ισχύουν μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, ο εισηγητής δεν έχει λόγο να προβάλει αντιρρήσεις. Ωστόσο, φρονεί ότι το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης ώστε να ανταποκρίνεται στις ανησυχίες της κοινής γνώμης σχετικά με ενδεχόμενες καταχρήσεις ή μειονεκτήματα του μέσου αυτού. Ο εισηγητής εκφράζει ιδιαίτερα ανησυχίες για τα προβλήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από την μερική παρέκκλιση από την αρχή του διττού αξιοποίνου. Η παρέκκλιση αυτή, όπως προβλέπεται από το άρθρο 3, παράγραφος 4 της συμφωνίας, παρέχει δυνατότητα σύλληψης και παράδοσης για πράξεις οι οποίες δεν είναι αξιόποινες και στις δύο εμπλεκόμενες χώρες. Για παράδειγμα. είναι δυνατή η παρέκκλιση από τον έλεγχο του διττού αξιόποινου για τη «διευκόλυνση της παράνομης εισόδου και διαμονής». Ο εισηγητής εκτιμά ότι τα συμβαλλόμενα μέρη πρέπει να περιορίζουν τέτοιες παρεκκλίσεις από τον έλεγχο του διττού αξιοποίνου, για να αποφεύγονται συλλήψεις και παραδόσεις για ήσσονα εγκλήματα. Τέλος, ο εισηγητής τονίζει ότι είναι ανάγκη να γίνουν κι άλλα βήματα όσον αφορά τα διαδικαστικά δικαιώματα, για να αποκτήσουν οι πολίτες ένα οπλοστάσιο δικαιωμάτων που θα συνοδεύει το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης, παρέχοντας με τον τρόπο αυτό εγγυήσεις για πολιτικές ελευθερίες και εμπιστοσύνη των πολιτών στο μέσο αυτό.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	12.7.2011
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	48 1 4
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Jan Philipp Albrecht, Sonia Alfano, Alexander Alvaro, Roberta Angelilli, Vilija Blinkevičiūtė, Mario Borghezio, Rita Borsellino, Emine Bozkurt, Simon Busuttil, Philip Claeys, Carlos Coelho, Rosario Crocetta, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Hélène Flautre, Kinga Göncz, Nathalie Griesbeck, Sylvie Guillaume, Ágnes Hankiss, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Timothy Kirkhope, Juan Fernando López Aguilar, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Véronique Mathieu, Nuno Melo, Jan Mulder, Carmen Romero López, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Renate Sommer, Rui Tavares, Wim van de Camp, Daniël van der Stoep, Renate Weber, Tatjana Ždanoka, Αντιγόνη Παπαδοπούλου, Γεώργιος Παπανικολάου
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Edit Bauer, Anna Maria Corazza Bildt, Ioan Enciu, Monika Hohlmeier, Jean Lambert, Antonio Masip Hidalgo, Hubert Pirker, Michèle Striffler, Cecilia Wikström, Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, Мария Неделчева