ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο – ο ρόλος της ΕΕ
18.10.2011 - (2010/2210(INI))
Επιτροπή Αλιείας
Εισηγήτρια: Isabella Lövin
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο – ο ρόλος της ΕΕ
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982,
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση για τη βιοποικιλότητα και τη δήλωση του Ρίο για το περιβάλλον και την ανάπτυξη, που εγκρίθηκαν στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον και την ανάπτυξη τον Ιούνιο του 1992,
– έχοντας υπόψη τη συμφωνία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) των Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση της τήρησης διεθνών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης από αλιευτικά σκάφη στην ανοικτή θάλασσα, που εγκρίθηκε κατά την 27η σύνοδο της διάσκεψης του FAO τον Νοέμβριο του 1993 («συμφωνία για την προώθηση της τήρησης»),
– έχοντας υπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων («συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων» – UNFSA, Αύγουστος 1995),
– έχοντας υπόψη τον κώδικα συμπεριφοράς του FAO για την υπεύθυνη αλιεία, που εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 1995 από τη διάσκεψη του FAO,
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση για την πρόσβαση σε πληροφόρηση, τη συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα («σύμβαση του Aarhus»),
– έχοντας υπόψη το διεθνές σχέδιο δράσης του FAO για την πρόληψη, την αποτροπή και την εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (IPOA-IUU), που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο του FAO τον Ιούνιο του 2012,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με σχέδιο κοινοτικής δράσης για την εξάλειψη της παράνομης αλιείας, καθώς και της αλιείας που διεξάγεται χωρίς την υποβολή εκθέσεων και την εφαρμογή κανόνων, του Μαΐου του 2002 (COM(2002)0180),
– έχοντας υπόψη τη δήλωση της παγκόσμιας διάσκεψης για την αειφόρο ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ από τις 26 Αυγούστου έως τις 4 Σεπτεμβρίου 2002,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Φεβρουαρίου 2007 σχετικά με την εφαρμογή του σχεδίου κοινοτικής δράσης για την εξάλειψη της παράνομης αλιείας καθώς και της αλιείας που διεξάγεται χωρίς την υποβολή εκθέσεων και την εφαρμογή κανόνων[1],
– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας («κανονισμός για την ΠΛΑ αλιεία»)[2], τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας («κανονισμός για τις άδειες αλιείας»)[3] και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου της 20ής Νοεμβρίου 2009 περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής («κανονισμός για τον έλεγχο τήρησης»)[4],
– έχοντας υπόψη τη συμφωνία του FAO σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα για την πρόληψη, αποτροπή και εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (PSMA), η οποία εγκρίθηκε κατά την 36η σύνοδο της διάσκεψης του FAO, που πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη τον Νοέμβριο του 2009,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του 2011 του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος (UNODC) σχετικά με το διακρατικό οργανωμένο έγκλημα στον αλιευτικό κλάδο,
– έχοντας υπόψη την έκθεση αναφοράς του ΚΚΕρ της Επιτροπής με θέμα «Αποτρέποντας τις παράνομες δραστηριότητες στον τομέα της αλιείας – γενετική, γονιδιωματική, χημεία και εγκληματολογία στην υπηρεσία της καταπολέμησης της ΠΛΑ αλιείας και της στήριξης της ιχνηλασιμότητας των αλιευτικών προϊόντων» που δημοσιεύθηκε το 2011,
– έχοντας υπόψη την επικείμενη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την αειφόρο ανάπτυξη (UNCSD), η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία τον Ιούνιο του 2012,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0362/2011),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 71% του πλανήτη Γη καλύπτεται από ωκεανούς, οι οποίοι δεσμεύουν 16 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από τα ηπειρωτικά εδάφη και διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο όσον αφορά το κλίμα και τα έμβια συστήματα ολόκληρου του πλανήτη, παρέχοντας ταυτόχρονα τρόφιμα, μέσα βιοπορισμού, ενέργεια και οδούς μεταφοράς σε σημαντικό τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παράνομη, λαθραία και άναρχη (ΠΛΑ) αλιεία έχει αναφερθεί ότι αντιστοιχεί σε 11 έως 26 εκατομμύρια τόνους ιχθύων ετησίως, ποσότητα που ισοδυναμεί με τουλάχιστον το 15% των παγκόσμιων αλιευμάτων, καθιστώντας αδύνατη, από οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική άποψη, τη βιώσιμη διαχείριση της εκμετάλλευσης των παγκόσμιων θαλάσσιων πόρων·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμφωνία που εγκρίθηκε κατά τη 10η διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών στη σύμβαση για τη βιοποικιλότητα, που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2010 στη Nagoya, θέσπισε τη διεθνή υποχρέωση να μειωθεί τουλάχιστον κατά το ήμισυ η απώλεια της βιοποικιλότητας έως το 2020·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ωκεανοί φιλοξενούν το 90% των ενδιαιτημάτων ειδών χλωρίδας και πανίδας της Γης·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δύο τρίτα των ωκεανών του πλανήτη βρίσκονται εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, ότι δεν υπάρχουν ολοκληρωμένες πολιτικές οι οποίες να διέπουν τα διεθνή ύδατα (η ανοικτή θάλασσα), ενώ οι νομοθεσίες είναι επί του παρόντος ετερόκλητες και βασίζονται κυρίως σε αρχές του 17ου αιώνα για την ελευθερία των θαλασσών, αγνοώντας πολλές από τις περιβαλλοντικές αρχές που εφαρμόζονται εδώ και πολύ καιρό στα χερσαία εδάφη και την ατμόσφαιρα·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ένας από τους σκοπούς της συμφωνίας του FAO για τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα για να προλάβει, να εμποδίσει και να εξαλείψει την παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία είναι η εξάλειψη των «λιμένων ευκαιρίας» που προσφέρουν έναν ασφαλή λιμένα στα σκάφη που ασκούν ΠΛΑ αλιεία και χρησιμεύουν ως λιμένας εισόδου για το εμπόριο παράνομων αλιευμάτων·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα δέσμη μέτρων ελέγχου της ΕΕ, η οποία αποτελείται από τον κανονισμό για την ΠΛΑ αλιεία, τον κανονισμό για τον έλεγχο τήρησης και τον κανονισμό για τις άδειες αλιείας, συνιστά μια ολοκληρωμένη ομάδα μέσων για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας των ωκεανών, καθώς καθορίζει τις αρμοδιότητες του κράτους σημαίας, του παράκτιου κράτους, του κράτους λιμένα και του κράτους αγοράς όσον αφορά τόσο τα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και τρίτες χώρες·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος παγκοσμίως εισαγωγέας αλιευτικών προϊόντων και μία από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως αλιευτικές δυνάμεις, και ότι, ως εκ τούτου, αυτό της επιβάλλει τη σοβαρή ευθύνη να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας·
1. πιστεύει ότι η ΠΛΑ αλιεία αποτελεί μία από τις σοβαρότερες απειλές για τη βιοποικιλότητα των ωκεανών του πλανήτη·
2. είναι πεπεισμένο ότι η αλιεία ΠΛΑ είναι ένα μείζον περιβαλλοντικό και οικονομικό πρόβλημα παγκοσμίως, τόσο στη θαλάσσια όσο και στην αλιεία εσωτερικών υδάτων, υπονομεύοντας τις προσπάθειες διαχείρισης της αλιείας, απειλώντας την βιωσιμότητα των αλιευτικών αποθεμάτων και την επισιτιστική ασφάλεια καθώς και στρεβλώνοντας την αγορά, με ανυπολόγιστες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στην κοινωνία στο σύνολό της συμπεριλαμβανομένων των αναπτυσσομένων χωρών·
3. τονίζει ότι η αλιεία ΠΛΑ και οι συναφείς εμπορικές δραστηριότητες αποτελούν αθέμιτο ανταγωνισμό για αλιείς και άλλους που ασκούν δραστηριότητα σύμφωνα με τον νόμο, και δημιουργεί οικονομικές δυσχέρειες για τις αλιευτικές κοινότητες, τους καταναλωτές και ολόκληρο τον τομέα·
4. τονίζει τον ηγετικό ρόλο που ασκεί σε παγκόσμιο επίπεδο η ΕΕ με τη νέα δέσμη μέτρων ελέγχου, η οποία αποτελείται από τον κανονισμό για την ΠΛΑ αλιεία, τον κανονισμό για τον έλεγχο τήρησης και τον κανονισμό για τις άδειες αλιείας· θεωρεί ότι συνιστά μια ευρείας εμβέλειας και ολοκληρωμένη δέσμη μέσων για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας των ωκεανών, καθώς καθορίζει τις αρμοδιότητες του κράτους σημαίας, του παράκτιου κράτους, του κράτους λιμένα και του κράτους αγοράς όσον αφορά τόσο τα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και τρίτες χώρες, καθώς και τις υποχρεώσεις σχετικά με τις δραστηριότητες των πολιτών τους· παροτρύνει στην σταθερή τήρηση αυτών των μέσων·
5. τονίζει την ανάγκη να αυξηθεί ο συντονισμός μεταξύ της Επιτροπής, της Κοινοτικής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας και των κρατών μελών προκειμένου να βελτιωθεί η συλλογή και ανταλλαγή πληροφοριών και να βοηθηθεί η αυστηρή και διαφανής εφαρμογή της αλιευτικής νομοθεσίας της Ένωσης·
6. θεωρεί ότι η ευθύνη για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης των σκαφών με τους αντίστοιχους κανόνες διαχείρισης και άλλους κανόνες, για τη συλλογή και την αναφορά στοιχείων για τα αλιεύματα και την αλιευτική προσπάθεια και για την εξασφάλιση της ιχνηλασιμότητας, και μέσω της επικύρωσης πιστοποιητικών αλιευμάτων, πρέπει να παραμείνει στο κράτος σημαίας διότι η μεταφορά σε άλλο κράτος θα υπονόμευε την καταπολέμηση της ΠΛΑ·
7. επιμένει ότι η Επιτροπή και οι αρχές ελέγχου στα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν επαρκείς πόρους (ανθρώπινους, οικονομικούς, τεχνολογικούς) που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν πλήρως τους κανονισμούς αυτούς·
8. υπογραμμίζει την ανάγκη, προς το συμφέρον της αξιοπιστίας της ΕΕ, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξακριβώνουν και να επιβάλλουν κυρώσεις στους επιχειρηματίες της ΕΕ που παραβιάζουν την νομοθεσία της ΕΕ, και θεωρεί εν προκειμένω ότι θα πρέπει να διανυθεί ακόμη δρόμος μέχρι να φθάσει η ΕΕ σε μια ικανοποιητική καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας στη δική της επικράτεια και από επιχειρηματίες της ΕΕ αλλού·
9. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι η παράνομη αλιεία καταπολεμάται τόσο στη θάλασσα όσο και στα εγχώρια ύδατα και υπογραμμίζει την ανάγκη αναθεώρησης της επάρκειας των μηχανισμών ελέγχου και της εφαρμογής τους·
10. ζητεί να χρησιμοποιηθεί η αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής για να δημιουργηθούν κίνητρα για νόμιμη αλιεία προς το συμφέρον των ιχθυαποθεμάτων, του περιβάλλοντος, των καταναλωτών και των παραγωγών της ΕΕ·
11. καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει – πριν από τα τέλη του 2012 – αν υπάρχει στην ΕΕ ερασιτεχνική αλιεία τέτοιας κλίμακας ώστε να μπορεί να ταξινομηθεί πραγματικά ως ΠΛΑ αλιεία·
12. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργασθούν για τη δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής ακτοφυλακής» προκειμένου να ενισχυθεί η ικανότητα κοινής παρακολούθησης και ελέγχου και να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά οι τρέχοντες ή οι μελλοντικοί κίνδυνοι στην θάλασσα όπως η τρομοκρατία, η πειρατεία, η αλιεία ΠΛΑ, η εμπορία ανθρώπων ή η θαλάσσια ρύπανση·
13. παροτρύνει την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την προαγωγή της ανταλλαγής πληροφοριών για την ολοκλήρωση της θαλάσσιας εποπτείας, ιδίως δε των πληροφοριών που στοχεύουν στην εναρμόνιση των υπηρεσιών ακτοφυλακής σε ευρωπαϊκό επίπεδο·
14. θεωρεί ότι οι στόχοι της ΕΕ σχετικά με την καταπολέμηση της ΠΛΑ πρέπει να υποστηριχθούν με τους απαραίτητους πόρους, κυρίως χρηματοδοτικούς, προκειμένου να εξασφαλιστεί η προώθησή τους, και να δοθούν στα κράτη μέλη επαρκείς πόροι ώστε να μπορέσουν να εφαρμόσουν τους ισχύοντες κανονισμούς· υπογραμμίζει επίσης ότι οποιαδήποτε μελλοντική έγκριση νέων μεθόδων (π.χ. συστήματα ηλεκτρονικής παρακολούθησης κλπ) πρέπει να εξασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των χρηματοδοτικών πόρων που απαιτούνται για την εφαρμογή τους σε επίπεδο προϋπολογισμού της ΕΕ·
15. καλεί την Επιτροπή να δημοσιεύσει ετήσιες αξιολογήσεις της απόδοσης κάθε κράτους μέλους κατά την εφαρμογή των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ) που προσδιορίζουν πιθανά αδύναμα σημεία τα οποία χρήζουν βελτίωσης, και να χρησιμοποιηθούν όλα τα πιθανά μέσα, συμπεριλαμβανομένου του εντοπισμού των κρατών μελών όταν δεν ανταποκρίνονται στις ευθύνες τους, προκειμένου να εξασφαλισθεί η πλήρης συμμόρφωσή τους ώστε να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο και διαφανές καθεστώς ελέγχου·
16. επιδοκιμάζει την απόφαση της Επιτροπής για την καθιέρωση της «άδειας με πόντους» ως ένα ακόμη μέσον δια του οποίου τα κράτη μέλη θα είναι σε θέση να εντοπίζουν τις παρατυπίες σε όλες τις φάσεις της αλυσίδας της πώλησης και να επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις στις περιπτώσεις παραβίασης·
17. θεωρεί ότι, δεδομένης της υψηλής κινητικότητας των ιχθυαποθεμάτων, των αλιευτικών στόλων και των κεφαλαίων στα οποία βασίζονται οι στόλοι αυτοί, καθώς και του παγκόσμιου χαρακτήρα των αγορών αλιευτικών προϊόντων, η ΠΛΑ αλιεία μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά κυρίως μέσω της διεθνούς συνεργασίας τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και σε επίπεδο διεθνών οργανισμών, και μέσω εκτεταμένης, ακριβούς και έγκαιρης ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τα αλιευτικά σκάφη, τις δραστηριότητές τους και τα αλιεύματα καθώς και άλλα σχετικά θέματα·
18. καλεί την ΕΕ να επιμείνει σθεναρά ώστε να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά οι τρίτες χώρες την αλιεία ΠΛΑ καθώς και να προωθήσει την υπογραφή, επικύρωση και εφαρμογή της συμφωνίας του FAO σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα, τη συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων, τη συμφωνία του FAO για την προώθηση της τήρησης και τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας καθώς και διάφορα συστήματα τεκμηρίωσης των αλιευμάτων που έχουν ήδη εγκριθεί από τις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ) στο πλαίσιο εμπορικών συμφωνιών, συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης και της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ·
19. υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι όλες οι τρίτες χώρες με τις οποίες η ΕΕ έχει υπογράψει συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης εφαρμόζουν τους κανόνες της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για τα βασικά εργασιακά δικαιώματα και ιδίως εκείνους που αφορούν το κοινωνικό ντάμπιγκ που προκαλείται από την ΠΛΑ αλιεία·
20. δίνει έμφαση στο γεγονός ότι οι περιορισμοί του παρελθόντος όσον αφορά την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την εποπτεία των αλιευτικών δραστηριοτήτων έχουν αρθεί σε μεγάλο βαθμό χάρη στις τεχνολογικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένων των εξελίξεων στην διαστημική και δορυφορική τεχνολογία, και ότι ο καθοριστικός παράγοντας για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας σήμερα έγκειται πρωτίστως στην πολιτική βούληση των κυβερνήσεων να δράσουν αποτελεσματικά και υπεύθυνα·
21. καλεί τα κράτη μέλη να καταδιώκουν και να διώκουν δικαστικά σκάφη, ιδιοκτήτες, επιχειρήσεις, εταιρείες, ή μεμονωμένα άτομα που εμπλέκονται σε σχετικές με την αλιεία ΠΛΑ δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ανάμειξης των αλιευμάτων ΠΛΑ με νόμιμα αλιεύματα, όπως θα έπρατταν σε βάρος άλλων δραστών περιβαλλοντικών ή οικονομικών εγκλημάτων, με την επιβολή σοβαρών κυρώσεων σε περίπτωση καταδίκης, καθώς και, όπου κρίνεται σκόπιμο για σοβαρές και επανειλημμένες παραβιάσεις, την μόνιμη απόσυρση των αδειών και άρνηση της πρόσβασης σε λιμενικές διευκολύνσεις·
22. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι διανεμήθηκαν ενισχύσεις της ΕΕ σε σκάφη που είχαν προηγουμένως συλληφθεί να αλιεύουν παράνομα·
23. καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει τις απαιτήσεις για όλα τα είδη οικονομικής συνδρομής προκειμένου να επιβάλλονται οικονομικές κυρώσεις και άρνηση δυνατοτήτων χρηματοδότησης στους ιδιοκτήτες σκαφών που έχει αποδειχθεί ότι αλίευαν παράνομα·
24. καλεί την Επιτροπή να διακόψει την παροχή βοηθείας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας σε όλα τα σκάφη που εμπλέκονται σε δραστηριότητες ΠΑΑ αλιείας·
25. υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη υπευθυνότητα και λογοδοσία εκ μέρους του κλάδου της αλιείας προκειμένου να επιτευχθεί η βιώσιμη χρήση των θαλασσίων πόρων· θεωρεί ότι η βελτίωση της διαφάνειας σε όλες τις πτυχές του κλάδου της αλιείας και των δραστηριοτήτων του, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης συμφωνίας επί διεθνών κριτηρίων για τον προσδιορισμό των πραγματικών ιδιοκτητών των σκαφών και των αλιευτικών δικαιωμάτων που διαθέτουν, και των όρων δημοσίευσής τους, καθώς και η παρακολούθηση αλιευτικών σκαφών σε διεθνή ύδατα, είναι ζωτικής σημασίας·
26. θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να δώσει το παράδειγμα υιοθετώντας και προωθώντας μια πολιτική διαφάνειας στη λήψη αποφάσεων για τη διαχείριση της αλιείας σε διεθνή όργανα και τρίτες χώρες με τις οποίες η ΕΕ έχει αλιευτικές σχέσεις·
27. θεωρεί ότι η αλιεία που σέβεται τα μέτρα τα οποία έχουν εγκριθεί σε διεθνές, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο και βασιζόμενη στην υπεύθυνη και βιώσιμη χρήση των πόρων, ευνοεί την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας τόσο στην ΕΕ όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ η παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία (ΠΛΑ) έχει δραματικές επιπτώσεις σε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο με δυσμενείς συνέπειες ιδιαίτερα για τις αναπτυσσόμενες χώρες στο βαθμό που παρεμποδίζει την υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας (ΑΣΧ) και ιδιαίτερα των ΑΣΧ 1, 7 και 8·
28. υπογραμμίζει το διασυνοριακό χαρακτήρα των αλιευτικών δραστηριοτήτων και την ανάγκη, για να καταπολεμηθεί η ΠΛΑ αλιεία, για συνεργασία τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο προκειμένου τα μέτρα για την καταπολέμηση της αλιείας αυτής να εφαρμόζονται από όλους και με διαφάνεια, χωρίς διακρίσεις και ισότιμα, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις οικονομικές, τεχνικές και ανθρώπινες δυνατότητες των αναπτυσσομένων χωρών, ιδίως των μικρών νησιωτικών κρατών·
29. ζητεί από την Επιτροπή να φροντίσει για τη συνέπεια των πολιτικών της προκειμένου η αναπτυξιακή πολιτική που στόχο έχει την καταπολέμηση της φτώχειας να αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής που ακολουθεί η ΕΕ για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, πέραν των ανησυχιών περιβαλλοντικού και εμπορικού χαρακτήρα·
30. υπογραμμίζει την άμεση σύνδεση της ΠΛΑ αλιείας και του επιπέδου διακυβέρνησης ενός κράτους και ζητεί να συνοδεύεται κάθε μέτρο εξωτερικής βοηθείας από μια σταθερή πολιτική βούληση του δικαιούχου κράτους να απαγορεύει την ΠΛΑ αλιεία στα χωρικά του ύδατα και γενικότερα, σε σχέση με τη βελτίωση της διαχείρισης στον τομέα της αλιείας·
31. ενθαρρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επεκτείνουν τα προγράμματά τους χρηματοδοτικής, τεχνολογικής και τεχνική στήριξης, συμπεριλαμβανομένης της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας και των συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης, με προγράμματα παρακολούθησης, ελέγχου και εποπτείας στα ύδατα αναπτυσσόμενων χωρών, δίνοντας προτεραιότητα σε περιφερειακά και όχι σε διμερή προγράμματα· επίσης, ενθαρρύνει τον μεγαλύτερο συντονισμό μεταξύ όλων των δωρητών, Ευρωπαίων και άλλων, στη χρηματοδότηση τέτοιων προγραμμάτων·
32. θεωρεί, επιπλέον, ότι η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ενεργά τη συνεργασία στις συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης (ΣΑΣ) προκειμένου να καταπολεμήσει αποτελεσματικότερα την αλιεία ΠΛΑ·
33. ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει όσο χρειάζεται το δημοσιονομικό φάκελο για τον τομέα της αλιείας στο πλαίσιο των συμφωνιών που συνάπτει με τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να εδραιώσουν οι τελευταίες τις θεσμικές, ανθρώπινες και τεχνικές τους ικανότητες για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας και να σέβονται έτσι καλύτερα τα μέτρα των παγκοσμίων και περιφερειακών οργανισμών για τη διαχείριση της αλιείας καθώς και την ευρωπαϊκή νομοθεσία·
34. υπογραμμίζει την ανάγκη εμπλοκής της κοινωνίας των πολιτών και ανάληψης ευθυνών από τις επιχειρήσεις του αλιευτικού κλάδου προκειμένου να μεριμνούν για την τήρηση των νομίμων μεθόδων αλιείας και να συνεργάζονται με τις αρχές για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, στο πλαίσιο της κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης των επιχειρήσεων·
35. ζητεί από την Επιτροπή να προσθέσει τη συμφωνία του FAO σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα, τη συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων και τη συμφωνία του FAO για την προώθηση της τήρησης στον κατάλογο των μέσων που πρέπει να εφαρμόζονται για να είναι μια χώρα επιλέξιμη να υπαχθεί στο «σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων συν» (ΣΓΠ+), το οποίο αναθεωρείται επί του παρόντος· ζητεί να αποσύρονται οι άδειες εξαγωγής όλων των χωρών που διαθέτουν προϊόντα που προέρχονται από την ΠΛΑ αλιεία· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να συνεργαστεί με τέτοιες χώρες για την απαγόρευση της διάθεσης αυτών των προϊόντων στο εμπόριο·
36. υπενθυμίζει ότι το ζήτημα της ΠΛΑ αλιείας δεν μπορεί να διαχωριστεί από εκείνο των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης στο πλαίσιο του εμπορίου που υπόκειται στους κανόνες του ΠΟΕ· υπογραμμίζει το πρόβλημα της παρέκκλισης από τους κανόνες προέλευσης για ορισμένα μεταποιημένα αλιευτικά προϊόντα και ιδίως την περίπτωση της Παπουασίας-Νέας Γουινέας, που εμποδίζει την ιχνηλασιμότητα τέτοιων προϊόντων και ανοίγει τον δρόμο για ΠΛΑ αλιεία·
37. θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να επιδιώξει τους παρακάτω στόχους στις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ) στις οποίες συμμετέχει:
• για όλες τις αλιευτικές δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιοτήτων των ΠΟΔΑ, δημιουργία μητρώων αλιευτικών σκαφών, συμπεριλαμβανομένων των σκαφών υποστήριξης, που είναι εξουσιοδοτημένα να αλιεύουν, καθώς και καταλόγων σκαφών που προσδιορίζονται ως σκάφη που επιδίδονται σε ΠΛΑ αλιεία (μαύρες λίστες), τα οποία θα ενημερώνονται συχνά, θα δημοσιεύονται σε ευρεία κλίμακα και θα συντονίζονται από τις ΠΟΔΑ·
• ενίσχυση του ρόλου των επιτροπών συμμόρφωσης των ΠΟΔΑ ώστε να εξετάζουν τις επιδόσεις των συμβαλλόμενων μερών και, όπου κρίνεται απαραίτητο, να επιβάλλουν αποτελεσματικές κυρώσεις·
• επέκταση του καταλόγου των συγκεκριμένων μέτρων που πρέπει να λαμβάνουν τα συμβαλλόμενα μέρη ως κράτη σημαίας, παράκτια κράτη, κράτη λιμένα και κράτη αγοράς, καθώς και κράτη πραγματικής ιδιοκτησίας, στο πλαίσιο των μεμονωμένων ΠΟΔΑ·
• θέσπιση κατάλληλων επιθεωρήσεων και προγραμμάτων παρατήρησης εν πλω·
• απαγορεύσεις των μεταφορτώσεων εν πλω·
• ανάπτυξη συστημάτων δικαιολογητικών για τα αλιεύματα, ξεκινώντας από τα σημαντικότερα είδη σε κάθε ΠΟΔΑ·
• υποχρεωτική χρήση ηλεκτρονικών εργαλείων συμπεριλαμβανομένου του συστήματος δορυφορικής παρακολούθησης σκαφών (VMS), ηλεκτρονικών ημερολογίων πλοίου και άλλων οργάνων παρακολούθησης, όπου απαιτείται·
• υποχρεωτικές και τακτικές αξιολογήσεις των επιδόσεων των επιμέρους ΠΟΔΑ, με απαίτηση ανάληψης δράσης βάσει των συστάσεων·
• δήλωση οικονομικών συμφερόντων σχετικά με την αλιεία για τους επικεφαλής αντιπροσωπειών σε ΠΟΔΑ όπου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σύγκρουση συμφερόντων·
38. ζητεί την επείγουσα διεύρυνση του δικτύου των ΠΟΔΑ ώστε να καλύπτουν όλες τις αλιευτικές δραστηριότητες και περιοχές ανοικτής θάλασσας, είτε μέσω της ίδρυσης νέων ΠΟΔΑ είτε μέσω της επέκτασης της εντολής των υφιστάμενων· πιστεύει ότι, δεδομένου του παγκόσμιου χαρακτήρα της ΠΛΑ αλιείας, είναι απαραίτητη η σημαντική ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ΠΟΔΑ όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών, τις κυρώσεις κατά σκαφών και συμβαλλόμενων μερών·
39. θεωρεί ότι το δικαίωμα αλιείας στην ανοικτή θάλασσα πρέπει να εξαρτάται, στο μέτρο του δυνατού σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, από τη συμμόρφωση με τα σχετικά διεθνή όργανα και την πλήρη εφαρμογή όλων των διαχειριστικών μέτρων που υιοθετούν·
40. σημειώνει ότι ο FAO είναι η κύρια πηγή επιστημονικής εμπειρογνωμοσύνης και συστάσεων στο πλαίσιο της εξέτασης παγκόσμιων θεμάτων που αφορούν την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια επειδή η ανάπτυξη και η διαχείριση της αλιείας συνδυάζονται καλύτερα με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία του περιβάλλοντος·
41. στηρίζει πλήρως την τρέχουσα πρωτοβουλία του FAO για την ανάπτυξη, το συντομότερο δυνατό, ενός παγκόσμιου καταλόγου αλιευτικών σκαφών, ο οποίος θα είναι υποχρεωτικός και θα περιλαμβάνει σκάφη άνω των 10 ΚΟΧ·
42. ενθαρρύνει την ταχεία ανάπτυξη ενός συστήματος για την αξιολόγηση των επιδόσεων των κρατών σημαίας που βρίσκεται επί του παρόντος σε εξέλιξη στον FAO ως μέσου για την άσκηση πίεσης στα κράτη που δεν εκπληρώνουν τις διεθνείς νομικές υποχρεώσεις τους· προτρέπει να βρεθεί ένας αποτελεσματικός μηχανισμός για την επιβολή κυρώσεων στα κράτη που δεν διασφαλίζουν ότι τα σκάφη που πλέουν υπό τη σημαία τους δεν στηρίζουν την ΠΛΑ αλιεία ούτε συμμετέχουν σε αυτήν και τηρούν όλες τις σχετικές νομοθετικές πράξεις· καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν με δίκαιο και διαφανή τρόπο τα μέσα της αγοράς για την εξάλειψη της παράνομης αλιείας, χωρίς διακρίσεις σε βάρος άλλων χωρών· στηρίζει την απόφαση του FAO να καθιερώσει διεθνείς διαβουλεύσεις για τις επιδόσεις των κρατών σημαίας όσον αφορά τις υποχρεώσεις τους δυνάμει του διεθνούς δικαίου·
43. ζητεί να εγκριθούν επειγόντως μέτρα για να δοθεί τέλος στη χρήση των «σημαιών ευκαιρίας», μιας πρακτικής που δίνει τη δυνατότητα σε αλιευτικά σκάφη να ενεργούν παράνομα με ατιμωρησία, προκαλώντας μεγάλη ζημία στο θαλάσσιο οικοσύστημα, τα αλιευτικά αποθέματα, τις παράκτιες κοινότητες, την επισιτιστική ασφάλεια, ιδίως σε αναπτυσσόμενες χώρες, και τη νόμιμη, νομοταγή αλιεία·
44. υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι δεν εμπλέκονται σε τέτοιες μορφές αλιευτικής πειρατείας συμφέροντα της ΕΕ, και καλεί, κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι υπήκοοί τους δεν στηρίζουν την ΠΛΑ αλιεία ούτε εμπλέκονται σε αυτήν·
45. στηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής να συστήσει δημόσιο μητρώο που θα περιλαμβάνει την ταυτότητα των πλοιοκτητών οι οποίοι αποδείχθηκε ότι έχουν συμμετάσχει σε ΠΛΑ αλιεία· θεωρεί ότι το μητρώο πρέπει να συμφωνεί με εκείνο που διαχειρίζεται η Κοινοτική Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας στο Vigo·
46. πιστεύει ότι θα πρέπει να διενεργηθούν χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση ανεξάρτητες αξιολογήσεις σχετικά με τις επιδόσεις τόσο των κρατών σημαίας όσο και των ΠΟΔΑ από έναν οργανισμό που θα είναι ενσωματωμένος στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών·
47. αναγνωρίζει την έλλειψη διεθνούς συνεργασίας στη διαχείριση των αρνητικών επιπτώσεων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων εκτός της αλιείας, οι οποίες πλήττουν το θαλάσσιο περιβάλλον, και καλεί την Επιτροπή να συνηγορήσει υπέρ της δημιουργίας ενός παγκοσμίου οργάνου που θα καλύψει αυτό το κενό, πιθανώς υπό την αιγίδα του ΟΗΕ·
48. υπογραμμίζει ότι η έννοια της ευθύνης του κράτους αγοράς πρέπει να αναπτυχθεί πληρέστερα ως ένα μέσο για να κλείσουν οι αγορές σε προϊόντα ΠΛΑ αλιείας· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να συζητήσει επειγόντως με άλλα σημαντικά κράτη αγοράς, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Κίνας, τον τρόπο της μεταξύ τους συνεργασίας και της ανάπτυξης, το ταχύτερο δυνατό, διεθνών νομικών μέσων που θα μπορούσαν να θέσουν τέλος στο εμπόριο προϊόντων ΠΛΑ αλιείας, να προβούν σε διώξεις και να επιβάλουν ποινές, σύμφωνα με τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών·
49. υπογραμμίζει ότι η διατήρηση και η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής αλιείας εξαρτάται εν μέρει από τον αυστηρό έλεγχο των προϊόντων ΠΛΑ αλιείας που διατίθενται στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αγορές· υπογραμμίζει τη σημασία αυτού του τομέα για τον περιφερειακό σχεδιασμό, την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατήρηση θέσεων εργασίας και πόρων στα ύδατα της Κοινότητας·
50. θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει ήδη μέσα για την αποθάρρυνση της παράνομης αλιείας και είναι πεπεισμένο ότι, εφόσον είναι μία από τις μεγαλύτερες αγορές αλιευμάτων στον κόσμο, η αποτρεπτική δράση θα είχε χωρίς αμφιβολία πρακτικές συνέπειες, εφόσον χρησιμοποιήσει σωστά τα εν λόγω μέσα· ζητεί ως εκ τούτου να μη χορηγούνται, ή να ανακαλούνται, πιστοποιητικά εξαγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε εκείνα τα κράτη ή συμβαλλόμενα μέρη που δεν συνεργάζονται με ΠΟΔΑ για τη θέσπιση μέσων όπως τα συστήματα δικαιολογητικών αλιευμάτων ή τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα·
51. υπογραμμίζει ότι ένα από τα καλύτερα όπλα για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας είναι το εμπόριο· εκφράζει ως εκ τούτου και πάλι την απογοήτευσή του για την έλλειψη συντονισμού μεταξύ της ΓΔ Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας και της ΓΔ Εμπορίου, διότι ενώ η πρώτη υιοθετεί ολοένα περισσότερους στόχους για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, αποκλειστικός στόχος της δεύτερης φαίνεται να είναι να ανοίξει προοδευτικά τις κοινοτικές αγορές στις εισαγωγές, ανεξαρτήτως προέλευσης και ύπαρξης εγγυήσεων ελέγχου, παρέχοντας δασμολογικές προτιμήσεις και παρεκκλίσεις από τους κανόνες προέλευσης που δεν εξυπηρετούν παρά μόνο την παράδοση των ευρωπαϊκών αγορών σε στόλους και χώρες που έχει διαπιστωθεί ότι, στην καλύτερη περίπτωση, ανέχονται την ΠΛΑ αλιεία·
52. θεωρεί σε αυτό το πλαίσιο ότι θα πρέπει σταδιακά να αποδοθούν ευθύνες στην αγορά για τις πράξεις της, και ιδίως στους εισαγωγείς, εφόσον η αγορά είναι ίσως η σημαντικότερη αιτία της ΠΛΑ αλιείας·
53. υπογραμμίζει τη σημασία του δικαιώματος του καταναλωτή να έχει πάντοτε τη βεβαιότητα ότι το προϊόν που αγοράζει έχει αλιευθεί νόμιμα·
54. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την ενημέρωση των καταναλωτών για διάφορα συστήματα επισήμανσης, π.χ. το σύστημα του Συμβουλίου Επιστασίας των Θαλασσών, τα οποία δημιουργούν διαφάνεια και προσφέρουν στους καταναλωτές μια εγγύηση ότι αγοράζουν βιώσιμα αλιεύματα που έχουν εκφορτωθεί νόμιμα·
55. εκφράζει την πλήρη υποστήριξή του για τις νέες κατευθυντήριες γραμμές που εγκρίθηκαν κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Αλιείας του FAO (COFI) τον Φεβρουάριο του 2011, με στόχο την εναρμόνιση του συστήματος επισήμανσης αλιευτικών προϊόντων προκειμένου να καταπολεμηθεί η παράνομη αλιεία· θεωρεί ότι στην επισήμανση θα πρέπει να περιλαμβάνονται σαφείς ενδείξεις για τον εμπορικό και επιστημονικό χαρακτηρισμό των εκάστοτε αλιευμάτων, το είδος της αλιείας και, πρωτίστως, τη ζώνη προέλευσης·
56. ενθαρρύνει την Επιτροπή να επιδιώξει την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου συστήματος τεκμηρίωσης των αλιευμάτων·
57. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν την ανάπτυξη και την χρησιμοποίηση τεχνικών για την εξασφάλιση πλήρους, αποτελεσματικής ιχνηλασιμότητας των αλιευτικών προϊόντων σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού, όπου θα περιλαμβάνονται η δορυφορική παρακολούθηση των αλιευτικών σκαφών και των σκαφών υποστήριξης και οι ηλεκτρονικές ετικέτες για την ανίχνευση των αλιευμάτων, καθώς επίσης η σύσταση παγκόσμιας βάσης δεδομένων για το DNA των ιχθύων και άλλων βάσεων γενετικών δεδομένων για την ταυτοποίηση των αλιευτικών προϊόντων και της γεωγραφικής τους προέλευσης όπως περιγράφονται στην έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών (ΚΚΕ) της Επιτροπής με θέμα «Αποτρέποντας τις παράνομες δραστηριότητες στον τομέα της αλιείας – γενετική, γονιδιωματική, χημεία και εγκληματολογία στην υπηρεσία της καταπολέμησης της ΠΛΑ αλιείας και της στήριξης της ιχνηλασιμότητας των αλιευτικών προϊόντων»·
58. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αυξήσουν τους πόρους για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος σε όλα τα επίπεδα·
59. επικροτεί την έκθεση που εκπόνησε πρόσφατα το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος (UNODC) σχετικά με τον ρόλο του διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος στον αλιευτικό κλάδο, και τις εξηγήσεις που παρέχονται σε αυτήν για τον τρόπο με τον οποίο ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος επεκτείνουν την επιρροή τους στον κλάδο της αλιείας, συμπεριλαμβανομένου και σε ανάντη δραστηριότητες (παροχή σκάφους και πληρώματος, ανεφοδιασμός κ.λπ.) και σε κατάντη δραστηριότητες (εμπορία, ναυτιλία)·
60. εκφράζει την έντονη ανησυχία του για εγκληματικές δραστηριότητες, όπως η εκμετάλλευση και εμπορία ανθρώπων, η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η διαφθορά, η διακίνηση κλοπιμαίων, η φοροδιαφυγή και η τελωνειακή απάτη, στις οποίες καταφεύγουν όσοι ασκούν ΠΛΑ αλιεία, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπισθούν ως μια μορφή οργανωμένου διακρατικού εγκλήματος· τονίζει την ανάγκη να υιοθετηθεί μια πιο συνολική και ολοκληρωμένη προσέγγιση για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, που θα συμπεριλαμβάνει ελέγχους στο εμπόριο και τις εισαγωγές·
61. υποστηρίζει πλήρως τις συστάσεις της έκθεσης του UNODC, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της διερεύνησης εγκληματικών δραστηριοτήτων στη θάλασσα, της βελτίωσης της διαφάνειας σχετικά με την ιδιοκτησία και τις δραστηριότητες των αλιευτικών σκαφών, και της αποθάρρυνσης της πώλησης και της λειτουργίας αλιευτικών σκαφών από εταιρείες των οποίων οι πραγματικοί ιδιοκτήτες δεν μπορούν να εντοπιστούν·
62. σημειώνει ότι η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το διακρατικό οργανωμένο έγκλημα είναι μία από τις ευρύτερα επικυρωμένες συνθήκες, η οποία υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα μέρη να συνεργάζονται μεταξύ τους όσον αφορά τις έρευνες, τις διώξεις και τις δικαστικές διαδικασίες σε υποθέσεις διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο σημαντικές συνέργειες για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας·
63. πιστεύει ότι η ΠΛΑ αλιεία πρέπει να καταστεί ένας από τους τομείς κορυφαίας προτεραιότητας για την Ιντερπόλ, με την παροχή πόρων και την ανάθεση ερευνητικών αρμοδιοτήτων στον εν λόγω οργανισμό για την παρακολούθηση και την καταπολέμηση διακρατικών εγκληματικών πτυχών της ΠΛΑ αλιείας·
64. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το νόμο Lacey των ΗΠΑ και το αν ορισμένα από τα στοιχεία του θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, ιδίως η ευθύνη που επιβάλλει στους πωλητές λιανικής για τη νομιμότητα των αλιευμάτων·
65. καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει, όπου χρειάζεται, τις παραπάνω αρχές στις διατάξεις των διμερών αλιευτικών συμφωνιών της·
66. επιμένει ότι η ΕΕ πρέπει να προτείνει να καταστεί η διεθνής διακυβέρνηση των ωκεανών ζήτημα προτεραιότητας στην επόμενη παγκόσμια σύνοδο κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη, που θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία το 2012, κατά την 30ή επέτειο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας·
67. υπογραμμίζει ότι η καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη και ως εκ τούτου πρέπει να αποτελεί ουσιαστικό και σαφές μέρος των Συμφωνιών Αλιευτικής Σύμπραξης, των δεσμεύσεων της πολιτικής εμπορίου, των στόχων της πολιτικής για την αναπτυξιακή συνεργασία και των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
68. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών, στις γραμματείες των ΠΟΔΑ στις οποίες η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος και στην Επιτροπή Αλιείας του FAO.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Ο FAO ενέκρινε το 2001 ένα σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας, ένα ζήτημα που αποτελεί έκτοτε δεδηλωμένη προτεραιότητα της διεθνούς κοινότητας.
Η ΠΛΑ αλιεία υπονομεύει τις προσπάθειες για τη διατήρηση και τη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων σε όλες τις αλιευτικές δραστηριότητες. Αντιμέτωπες με την ΠΛΑ αλιεία, οι εθνικές και περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας μπορεί να μην επιτυγχάνουν τους στόχους διαχείρισης. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στην απώλεια τόσο βραχυπρόθεσμων όσο και μακροπρόθεσμων κοινωνικών και οικονομικών ευκαιριών και σε αρνητικές επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος. Η ΠΛΑ αλιεία μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση μιας αλιευτικής δραστηριότητας ή στη σοβαρή παρεμπόδιση των προσπαθειών για την αποκατάσταση αποθεμάτων που έχουν ήδη εξαντληθεί. Τα υφιστάμενα διεθνή μέσα για την αντιμετώπιση της ΠΛΑ αλιείας δεν είναι αποτελεσματικά λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης, προτεραιοτήτων, ικανοτήτων και πόρων για την επικύρωσή τους ή την προσχώρηση σε αυτά και την εφαρμογή τους. (Σχέδιο δράσης 2001 του FAO, πρώτη παράγραφος).
Έχει σημειωθεί μια ορισμένη πρόοδος σε συγκεκριμένους τύπους αλιείας ή από ορισμένες χώρες. Ωστόσο, σε πολλές περιοχές η δήλωση αυτή είναι τόσο αληθής όσο όταν γράφτηκε, δηλαδή εξακολουθούν να είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν ακόμη.
Λόγω της ίδιας της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, η κλίμακα της ΠΛΑ αλιείας είναι αδύνατον να εκτιμηθεί με οποιαδήποτε ακρίβεια, αλλά είναι γνωστό ότι είναι πολύ μεγάλη. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη[1], αντιστοιχεί σε 11 έως 26 εκατομμύρια τόνους ιχθύων ετησίως. Ακόμη και το κάτω άκρο αυτού του εύρους ισοδυναμεί με το 15% των θαλάσσιων αλιευμάτων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) φέρει ιδιαίτερη ευθύνη για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, καθώς συνιστά τη μεγαλύτερη παγκοσμίως αγορά αλιευτικών προϊόντων και μία από τις μεγαλύτερες αλιευτικές δυνάμεις.
Οι πρόσφατοι κανονισμοί για την ΠΛΑ αλιεία και για τον έλεγχο τήρησης (κανονισμοί 1005/2008 και 1224/2009 του Συμβουλίου αντίστοιχα) παρέχουν στην ΕΕ ισχυρά και πρωτοποριακά μέσα για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, καθορίζοντας υποχρεώσεις και δυνατότητες τόσο για τα κράτη μέλη όσο και για τρίτες χώρες ως κράτη σημαίας, παράκτια κράτη, κράτη λιμένα και κράτη αγοράς. Ωστόσο, είναι σαφές ότι τα μέσα αυτά δεν μπορούν μεμονωμένα να εξαλείψουν την ΠΛΑ αλιεία. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος των ωκεανών του πλανήτη –περίπου τα δύο τρίτα– βρίσκεται εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, είναι σαφές ότι οι εθνικές προσπάθειες και η περιφερειακή συνεργασία δεν αρκούν. Αυτή η μάχη μπορεί να κερδηθεί μόνο μέσω της συνεργατικής δράσης της παγκόσμιας κοινότητας.
Τα δύο έγγραφα εργασίας παρέχουν γενικές πληροφορίες σχετικά με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η διεθνής κοινότητα στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και των περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ). Η έκθεση διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με τα όσα θα πρέπει να προωθήσει και να προτείνει η ΕΕ στα κατάλληλα φόρουμ.
Το κυρίαρχο θέμα της διαφάνειας
Η ΠΛΑ αλιεία διευκολύνεται από την έλλειψη πρόσβασης σε πληροφορίες, οι οποίες αποκρύπτονται με πρόφαση την «εμπιστευτικότητα» και την «ιδιωτικότητα». Ένα θέμα που επανέρχεται επανειλημμένα σε πολλές αναλύσεις για την ΠΛΑ αλιεία είναι η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με τις ονομασίες των σκαφών και την ταυτότητα των πραγματικών ιδιοκτητών τους. Είναι σαφές ότι αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα αδίστακτων φορέων εκμετάλλευσης στο πλαίσιο των προσπαθειών τους να αποφύγουν τον εντοπισμό. Αυτή η αδιαφάνεια εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους, σε μικρή και μεγάλη κλίμακα, από την απόκρυψη από τα μέλη του πληρώματος της ονομασίας του σκάφους για να αποφευχθεί η ταυτοποίηση εν πλω, έως το δίκτυο εταιρειών βιτρίνα σε ορισμένες χώρες που αποκρύπτουν το όνομα του ιδιοκτήτη του σκάφους ή τα μη συμμορφούμενα κράτη σημαίας που αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Απαιτείται ένα ευρύ φάσμα μέτρων για τη βελτίωση της διαφάνειας.
Η ΕΕ ως παράδειγμα προς μίμηση
Με τη νέα νομοθεσία της, η ΕΕ έχει οπλιστεί, στα χαρτιά, με ισχυρά μέσα για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας. Η ΕΕ, προκειμένου να πείσει άλλα κράτη να αναλάβουν επίσης δράση, πρέπει η ίδια να είναι άμεμπτη. Δεν πρέπει να καταχωρίζει μόνο μη κοινοτικά σκάφη στον κατάλογο ΠΛΑ αλιείας ή μόνο τρίτες χώρες ως μη συνεργαζόμενα κράτη. Δεν πρέπει να διστάζει να καταχωρίζει κοινοτικά σκάφη ή να επιβάλλει κυρώσεις στα κράτη μέλη που δεν εφαρμόζουν τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ), ακόμη και εάν είναι δύσκολο, από πολιτικής άποψης, να κατονομάζει και να εκθέτει ένα κράτος μέλος επειδή δεν εκπληρώνει τα καθήκοντά του. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να λάβουν επαρκείς πόρους για την πλήρη εφαρμογή των κανονισμών αυτών.
Από το 2003 έως το 2006 η Επιτροπή δημοσίευε πίνακες με τις επιδόσεις των κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων της ΚΑΠ. Αυτή η πρωτοβουλία θα πρέπει να επαναληφθεί, προς όφελος της διαφάνειας και των ίσων όρων ανταγωνισμού.
Η ΕΕ χρηματοδοτεί, μέσω διάφορων κονδυλίων του προϋπολογισμού, αρκετά προγράμματα εποπτείας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτή η χρηματοδότηση θα πρέπει να επεκταθεί και να συντονιστεί με παρόμοια προγράμματα που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη. Τα περισσότερα διεθνή μέσα, όπως η συμφωνία σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα, η συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων και η συμφωνία του FAO για την προώθηση της τήρησης, περιέχουν διατάξεις για τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών και η ΕΕ θα μπορούσε να εργαστεί βάσει αυτών.
Ένα απλό αλλά σημαντικό μέτρο που θα μπορούσε να λάβει μονομερώς η ΕΕ για τη βελτίωση της διαφάνειας είναι να δημοσιοποιεί τα ονόματα των ιδιοκτητών των αλιευτικών σκαφών της ΕΕ και τις άδειες που διαθέτουν.
Πρωτοβουλίες σε διεθνείς οργανισμούς
Οι υφιστάμενες ΠΟΔΑ διαφέρουν σημαντικά όσον αφορά την προσέγγισή τους στην ΠΛΑ αλιεία και τα νομικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων που χρησιμοποιούν για την καταπολέμησή της. Η ΕΕ μπορεί να προωθήσει πολλά μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να περιορίσουν, άμεσα και έμμεσα, την ΠΛΑ αλιεία:
· νέες ΠΟΔΑ ή επεκτάσεις των εντολών των υφιστάμενων, ώστε να καλυφθούν τομείς και είδη που δεν ρυθμίζονται επί του παρόντος·
· μητρώα αλιευτικών σκαφών, συμπεριλαμβανομένων των σκαφών υποστήριξης, που είναι εξουσιοδοτημένα να αλιεύουν, και κατάλογοι σκαφών που προσδιορίζονται ως σκάφη που επιδίδονται σε ΠΛΑ αλιεία (μαύρες λίστες) για όλες τις αλιευτικές δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιοτήτων των ΠΟΔΑ, τα οποία θα ενημερώνονται συχνά, θα δημοσιεύονται σε ευρεία κλίμακα και θα συντονίζονται από τις ΠΟΔΑ·
· ενισχυμένες επιτροπές συμμόρφωσης ώστε να εξετάζουν τις επιδόσεις των συμβαλλόμενων μερών και, όπου κρίνεται απαραίτητο, να επιβάλλουν αποτελεσματικές κυρώσεις·
· εκτεταμένα μέτρα για τα κράτη σημαίας, τα παράκτια κράτη, τα κράτη λιμένα και τα κράτη αγοράς εντός μεμονωμένων ΠΟΔΑ·
· επιθεωρήσεις και προγράμματα παρατήρησης εν πλω·
· απαγορεύσεις των μεταφορτώσεων εν πλω·
· συστήματα δικαιολογητικών για τα αλιεύματα, ξεκινώντας από τα σημαντικότερα είδη σε κάθε ΠΟΔΑ·
· υποχρεωτικές και τακτικές αξιολογήσεις των επιδόσεων των επιμέρους ΠΟΔΑ, οι οποίες θα διενεργούνται από ανεξάρτητο φορέα όπως τα Ηνωμένα Έθνη, με απαίτηση ανάληψη δράσης βάσει των συστάσεων.
·
Τέλος, οι περισσότερες από αυτές τις ιδέες πρέπει να εφαρμοστούν (ή τουλάχιστον να αποτελέσουν αντικείμενο συντονισμού) μεταξύ των ΠΟΔΑ, δεδομένου του παγκόσμιου χαρακτήρα της αλιείας. Εργαζόμενη στο πλαίσιο των ΠΟΔΑ, η ΕΕ θα μπορούσε ταυτόχρονα να υποστηρίξει τρέχουσες παγκόσμιες πρωτοβουλίες (από τον FAO για παράδειγμα), καθώς και να προτείνει νέες:
· προώθηση, τόσο από οικονομικής όσο και από πολιτικής πλευράς, του παγκόσμιου καταλόγου αλιευτικών σκαφών, ο οποίος πρέπει να καταστεί υποχρεωτικός και να συμπεριλάβει όλα τα σκάφη (και τα σκάφη υποστήριξης) άνω των 10 ΚΟΧ ή των 12 μέτρων το συντομότερο δυνατόν·
· ενθάρρυνση της ταχείας ανάπτυξης ενός συστήματος για την αξιολόγηση των επιδόσεων των κρατών σημαίας·
· ενθάρρυνση της επικύρωσης ή της προσχώρησης κρατών σε διεθνή νομικά μέσα για την αλιεία (συμφωνία για την προώθηση της τήρησης, συμφωνία για τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα, συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων), για παράδειγμα μέσω της προσθήκης τους στον κατάλογο των μέσων που πρέπει να εφαρμόζονται για να είναι μια χώρα επιλέξιμη να υπαχθεί στο «σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων συν» (ΣΓΠ+)[2] (αναθεωρείται επί του παρόντος)·
· δημιουργία παγκόσμιας βάσης δεδομένων γενετικού υλικού από ιχθυαποθέματα η οποία θα επιτρέπει να ταυτοποιείται το είδος και το απόθεμα από το οποίο προέρχονται τα αλιευτικά προϊόντα.
Συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών
O κανονισμός της ΕΕ για την ΠΛΑ αλιεία είναι μια εξαιρετικά καλή πρωτοβουλία, αλλά για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική, πρέπει να υποστηριχθεί από άλλες μεγάλες αγορές αλιευτικών προϊόντων και, εντέλει, από τη διεθνή κοινότητα συνολικά. Εάν μόνο η ΕΕ αρνείται να δεχθεί τα προϊόντα της ΠΛΑ αλιείας, τότε αναπόφευκτα θα βρεθούν άλλες αγορές γι’ αυτά. Είναι ύψιστης σημασίας οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Κίνα, μεταξύ άλλων, να αναλάβουν επίσης δράση για την εξάλειψη των εισαγωγών προϊόντων ΠΛΑ αλιείας. Η Επιτροπή θα πρέπει να αναλάβει μια ισχυρή διπλωματική πρωτοβουλία με τα σημαντικότερα κράτη αγοράς, προκειμένου να συζητήσουν τα μέτρα που μπορούν να λάβουν για τις αγορές τους, καθώς και τις πιθανές δράσεις που μπορούν να αναληφθούν σε πολυμερές και παγκόσμιο επίπεδο.
Άλλη μία σχετική δυνατότητα για τη βελτίωση της ιχνηλασιμότητας θα ήταν να επεκταθεί σημαντικά η χρήση των πιστοποιητικών αλιευμάτων για τα προϊόντα που εισέρχονται στο διεθνές εμπόριο. Δύο ΠΟΔΑ έχουν ήδη εγκρίνει συστήματα αυτού του είδους και η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει τα πιστοποιητικά ως γενικό μέσο για την καταπολέμηση του εμπορίου προϊόντων ΠΛΑ αλιείας. Ο απώτερος στόχος θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη ενός παγκόσμιου συστήματος πιστοποιητικών αλιευμάτων, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τη δημιουργία εμπορικών φραγμών μη δασμολογικού χαρακτήρα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα μπορούσαν χώρες να επιχειρηματολογήσουν υπέρ του εμπορίου προϊόντων ΠΛΑ αλιείας, ωστόσο, όταν προτάθηκε αρχικά ο κανονισμός για την ΠΛΑ αλιεία, εκφράστηκαν ισχυρές αντιρρήσεις στην ΕΕ.
Πτυχές οργανωμένου εγκλήματος της ΠΛΑ αλιείας
Οι περισσότερες από τις παραπάνω προτάσεις συνιστούν τυπικές πτυχές της χρηστής διαχείρισης της αλιείας οι οποίες αποτελούν αντικείμενο συζήτησης εδώ και πολλά χρόνια και, τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές, εφαρμόζονται ήδη με τη μία ή την άλλη μορφή. Ένα σχετικά νέο στοιχείο είναι η συνειδητοποίηση της συμμετοχής εγκληματικών ομάδων στην ΠΛΑ αλιεία. Αυτή η συμμετοχή μπορεί να περιλαμβάνει τη συμμετοχή κλασικών εγκληματικών συμμοριών στις αλιευτικές δραστηριότητες, αλλά συχνότερα αφορά την υιοθέτηση ορισμένων από τις τεχνικές τους προς στήριξη της αλιείας, όπως η εμπορία ανθρώπων, η καταναγκαστική εργασία, η φοροδιαφυγή, η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, η τελωνειακή απάτη, η διαφθορά, η διακίνηση κλοπιμαίων κ.λπ.
Μια νέα έκθεση του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος[3] εξετάζει τον βαθμό στον οποίο η παγκόσμια αλιευτική βιομηχανία είναι ευάλωτη σε δραστηριότητες αυτού του είδους και περιγράφει με πολύ μελανά χρώματα την επέκταση στοιχείων του οργανωμένου εγκλήματος στην αλιεία, στην ΕΕ και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αυτά τα εγκληματικά στοιχεία μπορούν να είναι πολύ καλά οργανωμένα, να χρησιμοποιούν προηγμένες τεχνικές όπως οικονομικούς και φορολογικούς παραδείσους για να αποκρύπτουν την ταυτότητα των πραγματικών ιδιοκτητών, ή να χρησιμοποιούν νηολόγια χωρών σημαίας που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ασκήσουν τις αρμοδιότητές τους όσον αφορά την επιβολή της νομοθεσίας. Οι ομάδες αυτές μπορούν να είναι μεγάλες και σύνθετες σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιώντας στόλους αλιευτικών σκαφών που μοιράζονται τα ίδια δίκτυα προμήθειας και τις ίδιες οδούς διανομής και εμπορίας, συχνά μέσω της νομιμοποίησης των παράνομων αλιευμάτων. Τα αλιευτικά σκάφη χρησιμοποιούνται επίσης κατά καιρούς για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων ή ακόμη και για τη μεταφορά τρομοκρατών. Οι σύνδεσμοι μεταξύ αλιευτικών και εγκληματικών ομάδων επεκτείνονται και βαθαίνουν.
Η έκθεση διατυπώνει αρκετές συστάσεις που αξίζει να υποστηριχτούν από την ΕΕ, ορισμένες από τις οποίες καλύπτονται από προηγούμενες ιδέες:
· βελτίωση των διερευνητικών ικανοτήτων για τις δραστηριότητες οργανωμένου εγκλήματος εν πλω, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του συντονισμού των πολλών διαφορετικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου που συμμετέχουν (τελωνεία, οικονομικό έγκλημα, λαθρεμπόριο ναρκωτικών κ.λπ.)·
· βελτίωση της διαφάνειας και της ιχνηλασιμότητας των αλιευμάτων, προκειμένου να αποκαλύπτονται εγκληματικές δραστηριότητες και να μειώνονται τα κέρδη από αυτές·
· παρακολούθηση ή, κατά προτίμηση, απαγόρευση της πώλησης μεταχειρισμένων αλιευτικών σκαφών σε εταιρείες των οποίων οι πραγματικοί ιδιοκτήτες δεν μπορούν να εντοπιστούν, τα οποία νηολογούνται σε κράτη με σημαίες μη συμμόρφωσης·
· βελτίωση της παρακολούθησης των δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών και των αλληλεπιδράσεών τους με εμπορικά πλοία.
Εν συντομία, η αντιμετώπιση της ΠΛΑ αλιείας ως μεμονωμένων περιπτώσεων μη επιβολής των κανόνων για την αλιεία είναι μια υπεραπλουστευτική προσέγγιση στις μέρες μας. Οι χώρες πρέπει να προσαρμόσουν τους νομικούς πόρους και τους πόρους διαχείρισής τους σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα και να αξιοποιήσουν πλήρως τα μέσα που διατίθενται ήδη σε άλλα είδη εγκληματικών δραστηριοτήτων, για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας όταν εμπλέκονται εγκληματικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένου τόσο σε ανάντη όσο και σε κατάντη δραστηριότητες που συνδέονται με την αλιεία.
Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το διακρατικό οργανωμένο έγκλημα έχει 159 συμβαλλόμενα μέρη, τα οποία έχουν υποχρέωση να αναλαμβάνουν δράση και να συνεργάζονται για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας όταν εμπλέκονται στοιχεία του οργανωμένου εγκλήματος.
Συμπεράσματα
Η αλιεία είναι μια παγκόσμια βιομηχανία, όπως είναι, αναπόφευκτα, και η πτυχή της ΠΛΑ αλιείας. Όπως γίνεται σαφές από τα παραπάνω, για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, απαιτείται διεθνής συνεργασία.
Οι ωκεανοί του πλανήτη αποτελούν την κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, και η διατήρησή τους αποτελεί κοινή ευθύνη της ανθρωπότητας.
Η λογική απόρροια είναι ότι ένα σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης των ωκεανών είναι απαραίτητο για τη διαχείριση της αλιείας, ιδίως στην ανοικτή θάλασσα. Η σημερινή προσέγγιση είναι σαφώς αποτυχημένη.
Διεθνείς συμφωνίες πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το δικαίωμα στην αλιεία εξαρτάται από ελάχιστα κριτήρια που σχετίζονται με τη διαφάνεια της ιδιοκτησίας, των δραστηριοτήτων και των αλιευμάτων, την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων κ.λπ. και ότι τα κράτη που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους χάνουν τα αλιευτικά δικαιώματά τους.
Τέλος, η εφαρμογή πολλών από τις παραπάνω συστάσεις συνεπάγεται σημαντικούς πόρους. Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες θα δυσκολευτούν να βρουν τους πόρους αυτούς, επομένως πρέπει να βρεθούν μέσα για την παροχή βοήθειας. Πρόκειται για συνήθη κατάσταση στις ημέρες μας. Ωστόσο, η βοήθεια αυτή δεν θα πρέπει να παρέχεται άνευ όρων – τυχόν μη συμμόρφωση από τις χώρες που λαμβάνουν βοήθεια θα πρέπει να επιφέρει τις ίδιες συνέπειες όπως σε άλλες χώρες, για παράδειγμα απαγόρευση των εξαγωγών.
- [1] Agnew DJ, Pearce J, Pramod G, Peatman T, Watson R, et al. (2009) Estimating the Worldwide Extent of Illegal Fishing (Εκτίμηση της έκτασης της παράνομης αλιείας παγκοσμίως). PLoS ONE 4(2): e4570. doi:10.1371/journal.pone.0004570.
- [2] http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2008/july/tradoc_139963.pdf
- [3] UNDOC. 2011. Transnational Organized Crime in the Fishing Industry (Διακρατικό οργανωμένο έγκλημα στον αλιευτικό κλάδο). Διατίθεται στη διεύθυνση: http://www.unodc.org/documents/human-trafficking/Issue_Paper_-_TOC_in_the_Fishing_Industry.pdf
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Ανάπτυξης (15.6.2011)
προς την Επιτροπή Αλιείας
σχετικά με την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο – ρόλος της ΕΕ
(2010/2210(INI))
Συντάκτης γνωμοδότησης: Maurice Ponga
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
1. θεωρεί ότι η αλιεία που σέβεται τα μέτρα τα οποία έχουν εγκριθεί σε διεθνές, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο και βασιζόμενη στην υπεύθυνη και βιώσιμη χρήση των πόρων, ευνοεί την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας τόσο στην ΕΕ όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ η παράνομη, αδήλωτη και ανεξέλεγκτη αλιεία (ΙΝΝ) έχει δραματικούς αντικτύπους σε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο με δυσμενείς συνέπειες για τις αναπτυσσόμενες χώρες στο βαθμό που παρεμποδίζει την υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας (ΑΣΧ) και ιδιαίτερα των ΑΣΧ 1, 7 και 8·
2. υπογραμμίζει το διασυνοριακό χαρακτήρα των αλιευτικών δραστηριοτήτων και την ανάγκη καταπολέμησης της ΙΝΝ αλιείας, συνεργασίας τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο προκειμένου τα μέτρα για την καταπολέμηση της αλιείας αυτής να εφαρμόζονται από όλους και με διαφάνεια , χωρίς διακρίσεις και ισότιμα, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις οικονομικές, τεχνικές και ανθρώπινες δυνατότητες των αναπτυσσομένων χωρών, ιδίως των μικρών νησιωτικών κρατών·
3. χαιρετίζει σχετικά την έγκριση εκ μέρους του FAO το Νοέμβριο του 2009 της συμφωνίας σχετικά με μέτρα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του κράτους λιμένα με στόχο την πρόληψη αντιμετώπιση και εξάλειψη της ΙΝΝ αλιείας και καλεί ως εκ τούτου τη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της να κυρώσει τη συμφωνία αυτή το συντομότερο δυνατόν·
4. ζητεί από την Επιτροπή να φροντίσει για τη συνέπεια των πολιτικών της προκειμένου η αναπτυξιακή πολιτική που στόχο έχει την καταπολέμηση της φτώχειας να αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής που ακολουθεί η ΕΕ για την καταπολέμηση της ΙΝΝ αλιείας, πέραν των ανησυχιών περιβαλλοντικού και εμπορικού χαρακτήρα·
5. υπογραμμίζει την άμεση σύνδεση της ΙΝΝ αλιείας και του επιπέδου διακυβέρνησης ενός κράτους και ζητεί να συνοδεύεται κάθε μέτρο εξωτερικής βοηθείας από μια σταθερή πολιτική βούληση του ευεργετούμενου κράτους να απαγορεύει την ΙΝΝ αλιεία στα χωρικά του ύδατα και γενικότερα, σε σχέση με τη βελτίωση της διακυβέρνησης στον τομέα της αλιείας·
6. ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει όσο χρειάζεται το δημοσιονομικό φάκελο για τον τομέα της αλιείας στο πλαίσιο των συμφωνιών που συνάπτει με τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να εδραιώσουν οι τελευταίες τις θεσμικές, ανθρώπινες και τεχνικές τους ικανότητες για την καταπολέμηση της ΙΝΝ αλιείας και να σέβονται έτσι καλύτερα τα μέτρα των παγκοσμίων και περιφερειακών οργανισμών για τη διαχείριση της αλιείας καθώς και την ευρωπαϊκή νομοθεσία·
7. υπογραμμίζει την ανάγκη εμπλοκής της κοινωνίας των πολιτών και ανάληψης ευθυνών από τις επιχειρήσεις του αλιευτικού κλάδου προκειμένου να φροντίζουν για την τήρηση των νομίμων μεθόδων αλιείας και να συνεργάζονται με τις αρχές για την καταπολέμηση της ΙΝΝ αλιείας, στο πλαίσιο της κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης των επιχειρήσεων.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
14.6.2011 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
20 0 0 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Michael Cashman, Ricardo Cortés Lastra, Leonidas Donskis, Charles Goerens, Catherine Grèze, András Gyürk, Filip Kaczmarek, Franziska Keller, Miguel Angel Martínez Martínez, Norbert Neuser, Maurice Ponga, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Alf Svensson, Ivo Vajgl, Iva Zanicchi, Ελένη Θεοχάρους |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Isabella Lövin, Csaba Őry, Κρίτων Αρσένης |
||||
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (25.5.2011)
προς την Επιτροπή Αλιείας
σχετικά με την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο – ο ρόλος της ΕΕ
(2010/2210(INI))
Συντάκτρια γνωμοδότησης: Anna Rosbach
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
1. υπογραμμίζει την ανάγκη για άμεση και ενδελεχή δράση στην καταπολέμηση του προβλήματος της παράνομης αλιείας και υπενθυμίζει ότι πρόκειται για ένα παγκόσμιο πρόβλημα·
2. τονίζει ότι η παράνομη αλιεία αποτελεί μορφή διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος και παραμένει μια από τις σοβαρότερες απειλές για τη διατήρηση και τη βιώσιμη διαχείριση των θαλασσίων πόρων·
3. υπογραμμίζει ότι η οικολογική βιωσιμότητα αποτελεί ζωτική προϋπόθεση για κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων μακροπρόθεσμα και ζητεί, συνεπώς, τη λήψη συνολικών, αποτελεσματικών και χαρακτηριζόμενων από διαφάνεια μέτρων για την πρόληψη, αποτροπή και εξάλειψη της παράνομης, αδήλωτης και ανεξέλεγκτης (ΠΑΑ) αλιείας, περιλαμβανομένων μέτρων για το κράτος σημαίας, για το παράκτιο κράτος και σχετικών με την αγορά, καθώς και μέτρων δια των οποίων θα διασφαλίζεται ότι οι πολίτες των ενδιαφερομένων κρατών δεν θα υποστηρίζουν την ΠΑΑ αλιεία ούτε θα ασχολούνται με αυτήν·
4. υπογραμμίζει τη σημασία του δικαιώματος του καταναλωτή να έχει πάντοτε τη βεβαιότητα ότι το προϊόν που αγοράζει έχει αλιευθεί νόμιμα·
5. τονίζει την σοβαρή απειλή που προκαλεί η υπεραλίευση, η οποία επιδεινούται από την παράνομη αλιεία, στη βιοποικιλότητα και την αειφορία των θαλάσσιων περιβαλλόντων, καθώς και τον κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο της εξαφάνισης αλιευτικών αποθεμάτων και την ενδεχόμενη απειλή που αυτό συνιστά για την επισιτιστική ασφάλεια·
6. υπογραμμίζει ότι η παράνομη αλιεία συμβάλλει στην υπερεκμετάλλευση των ιχθυακών αποθεμάτων, βλάπτει τα θαλάσσια οικοσυστήματα, αποτελεί μορφή αθέμιτου ανταγωνισμού έναντι των τιμίων αλιέων, προκαλεί οικονομική ζημία στα εισοδήματα του κλάδου και θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση των παράκτιων κοινοτήτων, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες·
7. υπογραμμίζει ότι η παράνομη αλιεία είναι παγκόσμιο πρόβλημα που απαιτεί διεθνή συνεργασία και πρέπει να αντιμετωπισθεί τόσο όταν διενεργείται από αλιευτικούς στόλους τρίτων μερών όσο και όταν διενεργείται από αλιευτικούς στόλους κρατών μελών· τονίζει σχετικά την ανάγκη έγκαιρων, λεπτομερών και αξιόπιστων δεδομένων σε σχέση με τα αλιευτικά σκάφη, ιδίως εκείνα που έχουν εντοπισθεί ως ασκούντα ΠΑΑ αλιεία·
8. θεωρεί ότι η αξιοπιστία της ΕΕ στο πλαίσιο της καταπολέμησης της ΠΑΑ αλιείας παγκοσμίως, εξαρτάται από την ένταση της καταπολέμησης της μορφής αυτής αλιείας από τον ίδιο της το στόλο και της αντιμετώπισης της πώλησης του σχετικού αλιεύματος στις αγορές της·
9. ζητεί να ληφθούν επειγόντως μέτρα προκειμένου να τερματιστεί η χρήση των "σημαιών ευκαιρίας", πρακτική που επιτρέπει στα αλιευτικά σκάφη να λειτουργούν παράνομα, υπό καθεστώς ατιμωρησίας και με μεγάλο κόστος για το θαλάσσιο περιβάλλον, τα ιχθυακά αποθέματα, τις παράκτιες κοινότητες, τον νόμιμο αλιευτικό κλάδο και την επισιτιστική ασφάλεια, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, και τονίζει την ανάγκη να εξασφαλισθεί ότι δεν θα εμπλέκονται ενωσιακά συμφέροντα στις μορφές αυτές αλιευτικής πειρατείας·
10. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο αναστολής ή και απαγόρευσης, σε πλαίσιο σεβασμού των κανόνων ΠΟΕ, της εισαγωγής προϊόντων από χώρες που δεν εγγυώνται την εφαρμογή των μέτρων καταπολέμησης της παράνομης αλιείας·
11. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι παρέχεται επιπλέον προστασία κατά την περίοδο αναπαραγωγής και στις περιοχές αναπαραγωγής, όπου αυτές υφίστανται·
12. καλεί τα κράτη μέλη να αφιερώσουν επαρκείς πόρους (ανθρώπινους, οικονομικούς, επιμελητειακούς) εις τρόπον ώστε να εφαρμοστεί πλήρως ο κανονισμός του Συμβουλίου 1005/2008/ΕΚ προκειμένου να προληφθεί, να αποτραπεί και να εξαλειφθεί η ΠΑΑ αλιεία και καλεί την Επιτροπή να κινεί διαδικασία παραβίασης σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των κρατών μελών·
13. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι η παράνομη αλιεία καταπολεμάται τόσο στη θάλασσα όσο και στα εγχώρια ύδατα και υπογραμμίζει την ανάγκη αναθεώρησης της επάρκειας των μηχανισμών ελέγχου και της εφαρμογής τους·
14. υπογραμμίζει ότι η καταπολέμηση της παράνομης αλιείας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία των θαλασσίων οικοσυστημάτων και αναπόδραστο στοιχείο για την ανάπτυξη μιας πραγματικά βιώσιμης αλιείας·
15. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να ακολουθήσουν μια πολιτική μηδενικής ανοχής σε σχέση με την παράνομη αλιεία, φροντίζοντας για την πλήρη ανιχνευσιμότητα των αλιευτικών προϊόντων που εισέρχονται στην ΕΕ, ιδίως με τη δημιουργία μιας παγκόσμιας βάσης δεδομένων για το DNA των ιχθυακών αποθεμάτων προκειμένου να εντοπίζεται η πηγή του αλιεύματος και να διώκονται οι υπεύθυνοι, και διασφαλίζοντας ότι αλιεύματα που προέρχονται από παράνομη αλιεία δεν πωλούνται και δεν εισάγονται στα κράτη μέλη, και καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να συζητήσουν με τις λοιπές κύριες χώρες της αγοράς (περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Κίνας) σχετικά με τους τρόπους απαγόρευσης καταπολέμησης των εισαγωγών παρανόμου αλιεύματος και την εφαρμογή μέτρων που θα προσομοιάζουν στις προθέσεις και την προσέγγιση του κανονισμού της ΕΕ για την ΠΑΑ αλιεία·
16. επισημαίνει ότι η καταπολέμηση της παράνομης αλιείας αποτελεί σε μεγάλο βαθμό θέμα πολιτικής βούλησης και, ως εκ τούτου, ζητεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εντατικοποιήσουν την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας, να διασφαλίσουν την τήρηση του κανονισμού της ΕΕ για την ΠΑΑ αλιεία και να πιέσουν για να αυξηθεί το ενδιαφέρον και η δράση σε διεθνές επίπεδο, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, ιδίως σε διεθνές επίπεδο, όπως είναι ο ΠΟΕ και άλλα βήματα, και ιδίως κλιμακώνοντας τη συνεργασία με τους διεθνείς εταίρους προκειμένου να βελτιωθεί η παρακολούθηση, ο έλεγχος και η εποπτεία των δραστηριοτήτων ΠΑΑ αλιείας·
17. τονίζει τη σημασία που έχει η βελτίωση της διαφάνειας σε σχέση με τις δραστηριότητες ΠΑΑ αλιείας και καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημοσιοποίηση των δραστηριοτήτων αυτών και να δημιουργήσουν συστήματα ανταλλαγής πληροφοριών με το οποιοδήποτε ενδεχομένως ενδιαφερόμενο κράτος και διεθνή οργανισμό·
18. τονίζει την ανάγκη προώθησης της συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ και τρίτων χωρών για την καταπολέμηση της ΠΑΑ αλιείας και προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα είναι σε θέση να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία της ΕΕ·
19. καλεί την Επιτροπή να διακόψει την παροχή βοηθείας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας σε όλα τα σκάφη που εμπλέκονται σε δραστηριότητες ΠΑΑ αλιείας·
20. επιδοκιμάζει την απόφαση της Επιτροπής για την καθιέρωση της "άδειας με πόντους" ως ένα ακόμη μέσον δια του οποίου τα κράτη μέλη θα είναι σε θέση να εντοπίζουν τις παρατυπίες σε όλες τις φάσεις της αλυσίδας της πώλησης και να επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις στις περιπτώσεις παραβίασης·
21. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τις εταιρικές σχέσεις με τις αναπτυσσόμενες χώρες στον τομέα της αλιείας, επικεντρωνόμενη στην ικανότητά τους για έλεγχο και εποπτεία.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
24.5.2011 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
52 0 0 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
János Áder, Elena Oana Antonescu, Κρίτων Αρσένης, Sophie Auconie, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Sergio Berlato, Nessa Childers, Chris Davies, Esther de Lange, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Jill Evans, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Nick Griffin, Françoise Grossetête, Jolanta Emilia Hibner, Dan Jørgensen, Christa Klaß, Holger Krahmer, Jo Leinen, Corinne Lepage, Kartika Tamara Liotard, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Gilles Pargneaux, Andres Perello Rodriguez, Mario Pirillo, Vittorio Prodi, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Daciana Octavia Sârbu, Carl Schlyter, Horst Schnellhardt, Richard Seeber, Θεόδωρος Σκυλακάκης, Bogusław Sonik, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Salvatore Tatarella, Åsa Westlund, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Inés Ayala Sender, Matthias Groote, Riikka Manner, Marisa Matias, Judith A. Merkies, Μιχάλης Τρεμόπουλος, Anna Záborská |
||||
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
11.10.2011 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
20 0 0 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Josefa Andrés Barea, Antonello Antinoro, Κρίτων Αρσένης, Alain Cadec, Jorgo Chatzimarkakis, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Carl Haglund, Ian Hudghton, Werner Kuhn, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Struan Stevenson, Catherine Trautmann |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Ole Christensen, Chris Davies, Ιωάννης Α. Τσουκαλάς |
||||