ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την αίτηση υπεράσπισης της ασυλίας και των προνομίων που υπέβαλε ο Luigi de Magistris
25.11.2011 - (2011/2076(IMM))
Επιτροπή Νομικών Θεμάτων
Εισηγητής: Bernhard Rapkay
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την αίτηση υπεράσπισης της ασυλίας και των προνομίων που υπέβαλε ο Luigi de Magistris
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την αίτηση του Luigi de Magistris της 31ης Μαρτίου 2011, που ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 6 Απριλίου 2011, για την υπεράσπιση της ασυλίας του σε σχέση με διαδικασία που εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου της Νάπολης, στην Ιταλία,
– έχοντας υπόψη τις γραπτές παρατηρήσεις που υπέβαλε ο Luigi de Magistris, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προσαρτάται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 σχετικά με την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,
– έχοντας υπόψη τις από 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010 και 6 Σεπτεμβρίου 2011 αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης[1],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 6 παράγραφος 3 και το άρθρο 7 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0412/2011),
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Luigi De Magistris υπέβαλε αίτηση για την υπεράσπιση της βουλευτικής του ασυλίας σε σχέση με διαδικασία που εκκρεμεί ενώπιον ιταλικού δικαστηρίου,
B. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αίτηση του Luigi De Magistris αφορά αγωγή που ασκήθηκε εις βάρος του ενώπιον του Δικαστηρίου της Νάπολης, εξ ονόματος της Bagnoliafutura SpA, μιας εταιρίας με έδρα τη Νάπολη που δραστηριοποιείται στον τομέα της σχεδίασης και της αποκατάστασης του εδάφους, σε σχέση με δημοσιεύματά του στον Τύπο, τα οποία ανήρτησε στην ιστοσελίδα του,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την αγωγή, οι δηλώσεις που έγιναν στις εν λόγω δημοσιεύσεις στον Τύπο συνιστούν συκοφαντική δυσφήμιση με αποτέλεσμα να ασκηθεί αγωγή αποζημίωσης,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δημοσιεύματα Τύπου αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα όταν ο Luigi de Magistris ήταν βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά την εκλογή του κατά τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009,
E. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Luigi de Magistris δημοσίευσε στον Τύπο πληροφορίες που αφορούσαν συνέχεια σε γραπτή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία ζητούσε συμπληρωματικά στοιχεία σχετικά με παρατυπίες στο πλαίσιο ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων, τις οποίες διαπίστωσε η Επιτροπή τον Μάιο του 2009 και λαμβάνοντας υπόψη ότι ζήτησε επίσης περαιτέρω στοιχεία σχετικά με τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος στην περιοχή της Νάπολης, όπου αναπτύσσει την επιχειρηματική της δραστηριότητα η Bagnoliafutura,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου περί των Προνομίων και Ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με πάγια πρακτική του Κοινοβουλίου, το γεγονός ότι μια δικαστική διαδικασία εμπίπτει στο αστικό ή διοικητικό δίκαιο, ή περιέχει ορισμένες πτυχές που εμπίπτουν στο αστικό ή διοικητικό δίκαιο, δεν εμποδίζει καθεαυτό την εφαρμογή της ασυλίας που χορηγείται από το άρθρο αυτό,
H. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, όπως αυτά εκτίθενται στην αγωγή και στις έγγραφες παρατηρήσεις που υπέβαλε ο Luigi de Magistris στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων φανερώνουν ότι οι σχετικές δηλώσεις έχουν άμεση και προφανή σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του Luigi de Magistris ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Luigi De Magistris, όταν προέβη στις επίμαχες δημοσιεύσεις στον Τύπο, ενεργούσε στο πλαίσιο της εκτέλεσης των καθηκόντων του ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,
1. αποφασίζει να υπερασπίσει την ασυλία και τα προνόμια του Luigi De Magistris·
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμέσως την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής στην αρμόδια αρχή της Ιταλικής Δημοκρατίας και στον Luigi De Magistris.
- [1] Υπόθεση 101/63 Wagner κατά Fohrmann and Krier Συλλογή 1964 σελ. 195, Υπόθεση 149/85 Wybot κατά Faure and Others Συλλογή 1986 σελ. 2391, Υπόθεση T-345/05 Mote κατά Κοινοβουλίου Συλλογή 2008 σελ. II-2849, Συνεκδικαθείσες Υποθέσεις C-200/07 και C-201/07 Marra κατά De Gregorio and Clemente Συλλογή 2008 σελ. I-7929, Υπόθεση T-42/06 Gollnisch κατά Κοινοβουλίου (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή) και Υπόθεση C-163/10 Patriciello (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή).
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1. Ιστορικό
Κατά τη συνεδρίαση της 6ης Απριλίου 2011 ο Πρόεδρος ανακοίνωσε, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 του Κανονισμού, ότι στις 31 Μαρτίου 2011 έλαβε αίτηση από τον κ. Luigi De Magistris σχετικά με την υπεράσπιση της βουλευτικής του ασυλίας με αναφορά στα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και στο άρθρο 68 του Συντάγματος της Ιταλικής Δημοκρατίας, όπως τροποποιήθηκε από το συνταγματικό νόμο αριθ. 3 της 29ης Οκτωβρίου 1993. Ο Πρόεδρος παρέπεμψε την αίτηση στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 του Κανονισμού. Ο κ. De Magistris παραιτήθηκε από το δικαίωμά του να γίνει δεκτός σε ακρόαση από την επιτροπή.
Το ιστορικό της αίτησης υπεράσπισης είναι το ακόλουθο: κατά του Luigi De Magistris ασκήθηκε αγωγή ενώπιον του Δικαστηρίου της Νάπολης, εξ ονόματος της Bagnoliafutura SpA, μιας μικτής εταιρίας με έδρα τη Νάπολη που δραστηριοποιείται στον τομέα της σχεδίασης και της αποκατάστασης του εδάφους, σε σχέση με δημοσιεύματά του στον Τύπο, τα οποία ανήρτησε στην ιστοσελίδα του.
Στις εν λόγω δημοσιεύσεις στον Τύπο ο Luigi de Magistris δημοσίευσε πληροφορίες που αφορούσαν συνέχεια σε γραπτή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία ζητούσε συμπληρωματικά στοιχεία σχετικά με παρατυπίες στο πλαίσιο ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων, τις οποίες διαπίστωσε η Επιτροπή τον Μάιο του 2009. Ζήτησε επίσης περαιτέρω στοιχεία σχετικά με τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος στην περιοχή της Νάπολης, όπου αναπτύσσει την επιχειρηματική της δραστηριότητα η Bagnoliafutura.
Η Bagnoliafutura υποστηρίζει ότι ο Luigi de Magistris στις επίμαχες δημοσιεύσεις στον Τύπο κατηγορεί την εταιρία για υπερημερία και διασπάθιση δημοσίου χρήματος, για παθητικότητα και αναποτελεσματικότητα και ισχυρίζεται ότι η εταιρία δρα κατά τρόπο που μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως μείγμα πολιτικής και εγκληματικότητας. Ο Luigi de Magistris έκανε κατάχρηση της ελευθερίας του λόγου και παραβίασε τη σημαντική αρχή της αλήθειας. Η ενάγουσα υποστηρίζει ότι οι κατηγορίες προξένησαν στην εταιρία σοβαρές δυσκολίες στην αγορά και στις επαγγελματικές της σχέσεις με τράπεζες, κυβερνητικές υπηρεσίες και προμηθευτές.
Από την πλευρά του, ο Luigi de Magistris υποστηρίζει ότι στα δημοσιεύματα του Τύπου εξέφρασε την πολιτική του άποψη ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ότι κατά τη γνώμη του είναι απολύτως φυσικό και απαραίτητο να ενημερώνει την κοινή γνώμη για τα αποτελέσματα της εργασίας του. Οι δηλώσεις στις οποίες προέβη αποτελούν συνεπώς έκφραση της πολιτικής του δραστηριότητας ως ΒΕΚ, η οποία θα πρέπει να τυγχάνει προστασίας από το Πρωτόκολλο περί προνομίων και ασυλιών.
2. Νομοθετικές διατάξεις και διαδικασία σχετικά με την ασυλία των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Τα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 7) της ΣΛΕΕ περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζουν τα εξής (η έμφαση του εισηγητή):
Άρθρο 8
Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Άρθρο 9
Κατά τη διάρκεια των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα μέλη του απολαύουν:
α. εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους,
β. εντός της επικρατείας άλλων κρατών μελών της εξαιρέσεως από κάθε μέτρο κρατήσεως και κάθε δικαστική δίωξη.
Η ασυλία τους καλύπτει επίσης όταν μεταβαίνουν στον τόπο συνεδριάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή όταν επιστρέφουν από αυτόν.
Επίκληση της ασυλίας δεν δύναται να γίνει στην περίπτωση αυτοφώρου εγκλήματος και ούτε δύναται να εμποδίσει την άσκηση του δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να άρει την ασυλία ενός από τα μέλη του.
Η διαδικασία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διέπεται από τα άρθρα 6 και 7 του Κανονισμού του. Οι σχετικές διατάξεις έχουν ως εξής:
Άρθρο 6 - Άρση της βουλευτικής ασυλίας
1. Το Κοινοβούλιο, κατά την άσκηση των εξουσιών του σχετικά με τα προνόμια και τις ασυλίες, επιδιώκει πρωτίστως να διατηρεί την ακεραιότητά του ως δημοκρατικής νομοθετικής συνέλευσης και να διασφαλίζει την ανεξαρτησία των βουλευτών του κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. (...)
3. Κάθε αίτηση η οποία απευθύνεται στον Πρόεδρο από βουλευτή ή πρώην βουλευτή με σκοπό την προάσπιση της ασυλίας και των προνομίων ανακοινώνεται στην Ολομέλεια και παραπέμπεται στην αρμόδια επιτροπή.
4. Σε επείγουσες περιπτώσεις, αν βουλευτής συνελήφθη ή η ελευθερία κινήσεών του περιορίσθηκε κατά τρόπο που φαίνεται να παραβιάζει τα προνόμια και τις ασυλίες του, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, ύστερα από διαβούλευση με τον πρόεδρο και τον εισηγητή της αρμόδιας επιτροπής, μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλία με σκοπό την επιβεβαίωση των προνομίων και ασυλιών του συγκεκριμένου βουλευτή. Ο Πρόεδρος γνωστοποιεί την πρωτοβουλία του στην επιτροπή και ενημερώνει το Κοινοβούλιο.
Άρθρο 7 - Διαδικασίες σχετικά με την ασυλία
1. Η αρμόδια επιτροπή εξετάζει χωρίς καθυστέρηση και με τη σειρά υποβολής τους τις αιτήσεις για άρση της ασυλίας ή για προάσπιση της ασυλίας και των προνομίων.
2. Η επιτροπή καταρτίζει πρόταση αιτιολογημένης απόφασης που περιορίζεται σε σύσταση για την έγκριση ή την απόρριψη της αίτησης άρσης της ασυλίας ή προάσπισης της ασυλίας και των προνομίων.
3. Η επιτροπή μπορεί να ζητήσει από την ενδιαφερόμενη αρχή να της παράσχει οποιαδήποτε πληροφορία ή επεξήγηση θεωρεί αναγκαία προκειμένου να σχηματίσει γνώμη για το εάν η ασυλία πρέπει να αρθεί ή να προασπισθεί. Ο ενδιαφερόμενος βουλευτής πρέπει να έχει την ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του, μπορεί να προσκομίσει οποιαδήποτε έγγραφα ή άλλα γραπτά στοιχεία θεωρεί χρήσιμα και μπορεί να εκπροσωπηθεί από άλλον βουλευτή. (...)
6. Σε περιπτώσεις σχετικά με την υπεράσπιση προνομίου ή ασυλίας, η επιτροπή αποφασίζει εάν οι περιστάσεις συνιστούν διοικητικό ή άλλο περιορισμό επιβαλλόμενο στην ελεύθερη διακίνηση των βουλευτών που ταξιδεύουν προς και από τον τόπο συνεδρίασης του Κοινοβουλίου ή στην έκφραση γνώμης ή ψήφου κατά την άσκηση της εντολής τους ή αν εμπίπτουν στις περιπτώσεις του άρθρου 10 του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών που δεν αποτελούν θέμα εθνικής νομοθεσίας, και υποβάλλει πρόταση με την οποία καλεί την ενδιαφερόμενη αρχή να καταλήξει στα αναγκαία συμπεράσματα.
7. Η επιτροπή μπορεί να διατυπώσει αιτιολογημένη γνώμη σχετικά με την αρμοδιότητα της εν λόγω αρχής και σχετικά με το παραδεκτό της αίτησης, αλλά δεν αποφαίνεται σε καμία περίπτωση για την ενοχή ή μη βουλευτών ούτε για το σκόπιμο ή μη της ποινικής δίωξης για την έκφραση γνώμης ή τις πράξεις που τους καταλογίζονται, ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η εξέταση της αίτησης παρέχει στην επιτροπή εμπεριστατωμένες πληροφορίες για την υπόθεση. (...)
3. Αιτιολόγηση της προτεινόμενης απόφασης
Ο Luigi De Magistris επικαλέστηκε στην αίτησή του ρητά το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι δηλώσεις στον Τύπο δημοσιεύθηκαν σε χρόνο κατά τον οποίο ο Luigi de Magistris ήταν βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά την εκλογή του στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009.
Σύμφωνα με πάγια πρακτική του Κοινοβουλίου, το γεγονός ότι μια δικαστική διαδικασία εμπίπτει στο αστικό ή διοικητικό δίκαιο, ή περιέχει ορισμένες πτυχές που εμπίπτουν στο αστικό ή διοικητικό δίκαιο, δεν εμποδίζει καθεαυτό την εφαρμογή της ασυλίας που χορηγείται από το άρθρο αυτό.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, το πεδίο εφαρμογής της απόλυτης ασυλίας που προβλέπεται στο άρθρο 8 "πρέπει να καθορίζεται βάσει του κοινοτικού δικαίου και μόνο"[1]. Το Δικαστήριο έχει, ωστόσο, προσφάτως αποφανθεί ότι «δήλωση πραγματοποιηθείσα από ένα βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκτός του οργάνου αυτού και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την άσκηση ποινικής δίωξης στο κράτος μέλος καταγωγής του λόγω διατύπωσης ψευδών κατηγοριών δεν συνιστά γνώμη δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων του, καλυπτόμενη από την ασυλία που παρέχεται με τη διάταξη αυτή, εκτός εάν η δήλωση αποτελεί υποκειμενική αξιολόγηση που έχει άμεση και προφανή σύνδεση με την άσκηση των καθηκόντων αυτών"[2] (η υπογράμμιση του εισηγητή).
Με βάση τα προηγηθέντα, η επιτροπή θεωρεί ότι τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, όπως αποτυπώνονται στην αγωγή και στις έγγραφες παρατηρήσεις που υπέβαλε ο Luigi de Magistris προς την επιτροπή φανερώνουν ότι οι σχετικές δηλώσεις έχουν άμεση και προφανή σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του Luigi de Magistris ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ιδίως καθόσον οι δημοσιευθείσες πληροφορίες αφορούσαν συνέχεια σε γραπτή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η επιτροπή θεωρεί συνεπώς ότι, δημοσιεύοντας τα επίμαχα δημοσιεύματα Τύπου ο Luigi De Magistris ενεργούσε στο πλαίσιο της εκτέλεσης των καθηκόντων του ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
4. Συμπέρασμα
Με βάση τις ανωτέρω εκτιμήσεις και σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3 του Κανονισμού, αφού εξέτασε τους λόγους υπέρ και κατά της υπεράσπισης της ασυλίας του βουλευτή, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων συνιστά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να υπερασπίσει τη βουλευτική ασυλία του Luigi De Magistris.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
21.11.2011 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
15 0 0 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Françoise Castex, Klaus-Heiner Lehne, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Alexandra Thein, Diana Wallis, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Zbigniew Ziobro |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, Dagmar Roth-Behrendt |
||||
|
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Jaroslav Paška |
||||