ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a rządem Republiki Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych

20.12.2011 - (13238/2011 – C7‑0242/2011 – 2010/0132(NLE)) - ***

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Brian Simpson

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a rządem Republiki Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych (13238/2011 – C7 0242/2011 – 2010/0132(NLE))

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt decyzji Rady (13238/2011),

–   uwzględniając Umowę między Unią Europejską a rządem Republiki Indonezji dotyczącą pewnych aspektów przewozów lotniczych (10843/2010),

–   uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na podstawie art. 100 ust. 2 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7-0242/2011),

–   uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenie Komisji Transportu i Turystyki (A7-0448/2011),

1.  wyraża zgodę na zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Indonezji.

UZASADNIENIE

Wprowadzenie

Międzynarodowe stosunki w dziedzinie lotnictwa między państwami członkowskimi a krajami trzecimi są zwyczajowo regulowane dwustronnymi umowami o przewozach lotniczych. W 2002 r. Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że krajowe klauzule wyznaczania stosowane w umowach dwustronnych naruszają prawo UE. Umożliwiają one krajom trzecim odrzucenie, wycofanie lub zawieszenie pozwolenia lub upoważnienia wydanego przewoźnikowi lotniczemu, który został wyznaczony przez państwo członkowskie, lecz w którym to państwo członkowskie lub jego obywatele nie posiadają udziałów w odpowiedniej wysokości i który nie podlega ich skutecznej kontroli. Uznano to za dyskryminację przewoźników z UE mających siedzibę na terytorium któregoś z państw członkowskich, ale stanowiących własność i znajdujących się pod kontrolą obywateli innych państw członkowskich. Zachodzi tu sprzeczność z art. 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który gwarantuje obywatelom państw członkowskich korzystającym ze swobody przedsiębiorczości w innym przyjmującym państwie członkowskim traktowanie na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego. Istnieją także inne kwestie, takie jak konkurencja, w których przypadku należy zapewnić zgodność z prawem UE przez zmianę lub uzupełnienie obowiązujących postanowień umów dwustronnych o przewozach lotniczych między państwami członkowskimi a krajami trzecimi.

Dlatego Komisja wynegocjowała umowę zastępującą niektóre postanowienia dotychczasowych 19 umów dwustronnych zawartych między państwami członkowskimi UE a Indonezją, dotyczących przewozów lotniczych.

Zasadnicze elementy umowy

Artykuł 2 (Klauzula wyznaczania): Aby uniknąć dyskryminacji wśród przewoźników lotniczych z UE, krajowe klauzule wyznaczania, które dotyczą przewoźników lotniczych państwa członkowskiego będącego stroną umowy dwustronnej, zastępuje się unijną klauzulą wyznaczania dotyczącą wszystkich przewoźników UE. Celem jest zapewnienie wszystkim przewoźnikom unijnym wolnego od dyskryminacji dostępu do tras między zainteresowanymi państwami członkowskimi UE a Indonezją.

Artykuł 3 (Bezpieczeństwo): Przepis ten gwarantuje, że zawarte w umowach dwustronnych postanowienia w zakresie bezpieczeństwa mają zastosowanie do sytuacji, gdy kontrola regulacyjna nad przewoźnikiem lotniczym jest sprawowana przez inne państwo członkowskie niż państwo, które wyznaczyło tego przewoźnika.

Artykuł 4 (Opodatkowanie paliwa lotniczego): Wprawdzie w tradycyjnych umowach dwustronnych istnieje tendencja do zwalniania lotów międzynarodowych z opodatkowania paliwa, jednak dyrektywa Rady 2003/96/WE zezwala na takie opodatkowanie w przypadku operacji na terenie UE, o ile spełnione są określone warunki. Umowa ma na celu rozszerzenie tego przysługującego państwom członkowskim prawa na indonezyjskie linie lotnicze zamierzające prowadzić loty wewnątrz Unii.

Artykuł 5 (Zgodność z regułami konkurencji): Artykuł ten zakazuje praktyk antykonkurencyjnych.

Umowę podpisano w dniu 29 czerwca 2011 r., przy czym obie strony postanowiły działać zgodnie z umową w okresie od jej podpisania do wejścia w życie. W celu zawarcia umowy Rada musi uzyskać zgodę Parlamentu Europejskiego. W myśl art. 81 Regulaminu Parlament podejmuje decyzję w drodze jednego głosowania, przy czym nie ma możliwości wnoszenia poprawek do samej umowy.

Sprawozdawca sugeruje, aby komisja TRAN wydała pozytywną opinię w sprawie zawarcia umowy.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	20.12.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	39 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Inés Ayala Sender, Georges Bach, Izaskun Bilbao Barandica, Antonio Cancian, Michael Cramer, Philippe De Backer, Luis de Grandes Pascual, Saïd El Khadraoui, Ismail Ertug, Carlo Fidanza, Knut Fleckenstein, Jacqueline Foster, Mathieu Grosch, Jim Higgins, Juozas Imbrasas, Ville Itälä, Dieter-Lebrecht Koch, Georgios Koumoutsakos, Werner Kuhn, Jörg Leichtfried, Eva Lichtenberger, Marian-Jean Marinescu, Gesine Meissner, Hubert Pirker, David-Maria Sassoli, Vilja Savisaar-Toomast, Debora Serracchiani, Brian Simpson, Keith Taylor, Silvia-Adriana Ţicău, Peter van Dalen, Dominique Vlasto, Artur Zasada
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Michael Gahler, Dominique Riquet, Anna Rosbach, Oldřich Vlasák, Janusz Władysław Zemke
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Kristiina Ojuland