ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την αίτηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας της Krisztina Morvai
7.3.2012 - (2010/2285(IMM))
Επιτροπή Νομικών Θεμάτων
Εισηγήτρια: Eva Lichtenberger
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την αίτηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας της Krisztina Morvai
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την αίτηση άρσης της ασυλίας της Krisztina Morvai που υπεβλήθη από το Pest Central District Court της Βουδαπέστης (Ουγγαρία) στις 13 Οκτωβρίου 2010, σε σχέση με διαδικασία που εκκρεμεί ενώπιον του εν λόγω δικαστηρίου και ανακοινώθηκε σε συνεδρίαση της ολομέλειας στις 24 Νοεμβρίου 2010,
– αφού άκουσε την Krisztina Morvai, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη το έγγραφο της 19ης Δεκεμβρίου 2011 με τις οποίες το Pest Central District Court απαντά στο αίτημα της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 για παροχή περαιτέρω πληροφοριών και διευκρινίσεων,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί Προνομίων και Ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προσαρτάται στην Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 σχετικά με την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,
– έχοντας υπόψη τις από 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010 και 6 Σεπτεμβρίου 2011 αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης[1],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 6 παράγραφος 2 και το άρθρο 7 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0050/2012),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Pest Central District Court έχει υποβάλει αίτηση για την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας της Krisztina Morvai, βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε συνάρτηση με διαδικασία που εκκρεμεί ενώπιόν του·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι το αίτημα του δικαστηρίου αφορά ποινική διαδικασία σε σχέση με το ποινικό αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης στην οποία προέβη η Krisztina Morvai σε σχέση με ένα φυσικό πρόσωπο στην Ουγγαρία·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου περί Προνομίων και Ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα μέλη τoυ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι από τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, όπως αυτά προκύπτουν από τις παρατηρήσεις που διεβίβασε το δικαστήριο στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, προκύπτει ότι οι δηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε χρονικό σημείο κατά το οποίο η Krisztina Morvai δεν ήταν βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
1. αποφασίζει να άρει την ασυλία της Krisztina Morvai·
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει πάραυτα την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στις αρμόδιες αρχές της Ουγγρικής Δημοκρατίας καθώς και στην Krisztina Morvai.
- [1] Υπόθεση 101/63 Wagner κατά Fohrmann και Krier Συλλ. 1964, σ. 195, υπόθεση 149/85 Wybot κατά Faure και άλλων Συλλ. 1986, σ. 2391, υπόθεση T-345/05 Mote κατά Κοινοβουλίου Συλλ. 2008, σ. II-2849, συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-200/07 και C-201/07 Marra κατά De Gregorio και Clemente Συλλ. 2008, σ. I-7929, υπόθεση T-42/06 Gollnisch κατά Κοινοβουλίου (δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στη Συλλογή) και υπόθεση C-163/10 Patriciello (δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στη Συλλογή).
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1. Ιστορικό
Κατά τη συνεδρίαση της 24ης Νοεμβρίου 2010, ο Πρόεδρος ανακοίνωσε, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 του Κανονισμού, ότι στις 13 Οκτωβρίου 2010 έλαβε επιστολή του Pest Central District Court με αίτημα για την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας της Krisztina Morvai με αναφορά στα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου περί Προνομίων και Ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Πρόεδρος διαβίβασε την αίτηση αυτή στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 του Κανονισμού. Η Krisztina Morvai διετύπωσε τις απόψεις της ενώπιον της επιτροπής αυτής στις 25 Απριλίου 2011, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3· εν συνεχεία, η επιτροπή αποφάσισε, με βάση το ίδιο άρθρο 7 παράγραφος 3, να ζητήσει από το Pest Central District Court περαιτέρω πληροφορίες και διευκρινίσεις. Το δικαστήριο διεβίβασε τις ζητηθείσες πληροφορίες και διευκρινίσεις με επιστολή της 19ης Δεκεμβρίου 2011.
Το ιστορικό της αίτησης για την άρση της ασυλίας έχει ως εξής: Στις 14 Απριλίου 2005, ο κύριος János Zombori, κάτοικος Γερμανίας, υπέβαλε μήνυση στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση της Βουδαπέστης (Ουγγαρία) κατά αγνώστου για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, σύμφωνα με το άρθρο 179 παράγραφος 1 του ουγγρικού Ποινικού Κώδικα, η οποία αφορούσε πολυάριθμα δημοσιεύματα στον γραπτό Τύπο, στο Διαδίκτυο και στην τηλεόραση, μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου του 2005, στα οποία ο κύριος Zombori φερόταν ότι είχε κακοποιήσει σωματικά και ψυχικά το γιό του. Στις 8 Μαΐου και στις 15 Ιουλίου 2005 ο μηνυτής παρουσίασε καταλόγους και άλλων δημοσιευμάτων σε μέσα ενημέρωσης με παρόμοιες κατηγορίες και ζήτησε να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν οι συγγραφείς των άρθρων, οι συντάκτες και εκδότες των δημοσιευμάτων αυτών καθώς και τα πρόσωπα που προέβησαν στις δηλώσεις αυτές..
Κατά την ακρόαση του μηνυτή στις 6 Δεκεμβρίου 2006, το δικαστήριο ζήτησε τη διενέργεια έρευνας. Ως αποτέλεσμα της έρευνας αυτής, υποβλήθηκε στο δικαστήριο και καταχωρήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2007 ένας κατάλογος των ονομάτων των φερομένων ως δραστών, μεταξύ των οποίων και η Krisztina Morvai, ο δε μηνυτής δήλωσε στις 14 Μαρτίου 2007 ότι επιθυμούσε τη συνέχιση της δίωξης των φερομένων ως δραστών.
Στις 28 Μαΐου 2008, το δικαστήριο πραγματοποίησε ακρόαση στην οποία ο μηνυτής και η Krisztina Morvai κλήθηκαν νομοτύπως, δικαιολόγησαν ωστόσο τη μη συμμετοχή τους, το δε δικαστήριο αποφάσισε να χωρίσει τη διαδικασία σε δύο ξεχωριστές υποθέσεις, εκ των οποίων η μία θα αφορούσε τα φερόμενα ως δράστες πρόσωπα που είχαν αναγνωριστεί και η άλλη θα αφορούσε τα πρόσωπα που δεν είχαν ακόμη αναγνωριστεί.
Λόγω μη αναγνώρισης προσώπων στην τελευταία περίπτωση, το δικαστήριο αποφάσισε στις 15 Δεκεμβρίου 2008 να περατώσει τη διαδικασία αυτή. Ο μηνυτής προσέβαλε την απόφαση, το δε Municipal Court της Βουδαπέστης εξαφάνισε την απόφαση στις 26 Φεβρουαρίου 2009 με αποτέλεσμα τη συνέχιση της διαδικασίας.
Το δικαστήριο όρισε δικάσιμο για τις 30 Σεπτεμβρίου 2009 αλλά δεδομένου ότι ο μηνυτής δεν εμφανίστηκε, την ανέβαλε για τις 4 Μαΐου 2010 και ο μηνυτής κλήθηκε να συγκεκριμενοποιήσει τις κατηγορίες του. Στις 23 Ιουνίου 2010, ο μηνυτής δήλωσε ότι επιθυμούσε τη συνέχιση της ποινικής δίωξης εις βάρος δύο φερομένων ως δραστών προσώπων που είχαν αναγνωριστεί και τα οποία είχαν προβεί σε συγκεκριμένες δηλώσεις στην τηλεόραση, ένα εκ των οποίων ήταν η Krisztina Morvai.
Το δικαστήριο ανέβαλε στις 8 Οκτωβρίου 2010 τη διαδικασία προκειμένου να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αίτηση για την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας της Krisztina Morvai.
Το δικαστήριο ενημέρωσε την επιτροπή ότι η προθεσμία παραγραφής του αδικήματος σύμφωνα με το ουγγρικό δίκαιο αντιστοιχεί στο ανώτατο όριο της προβλεπόμενης ποινής, ανέρχεται δε τουλάχιστον σε τρία χρόνια. Δεδομένου ότι η προβλεπόμενη ποινή για συκοφαντική δυσφήμιση ανέρχεται, με βάση τον Ποινικό Κώδικα, σε δύο χρόνια, η προθεσμία παραγραφής για το αδίκημα αυτό ανέρχεται συνεπώς σε τουλάχιστον τρία χρόνια. Η άσκηση της ποινικής δίωξης κατά των φερομένων ως δραστών διέκοψε ωστόσο την παραγραφή.
Από την πλευρά της, η Krisztina Morvai υποστηρίζει ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να υποστηρίξει την κοινοβουλευτική της ασυλία. Μολονότι αναγνωρίζει ότι προέβη στις επίμαχες δηλώσεις, υποστηρίζει ωστόσο ότι αυτό έγινε υπό την ιδιότητά της ως αγωνίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και, σε κάθε περίπτωση, δεν είχε ενημερωθεί για τυχόν έρευνες ή διαδικασίες εις βάρος της μεταξύ της 14ης Απριλίου 2005, όταν υπεβλήθη η αρχική μήνυση, και της 14ης Απριλίου 2008, όταν παρεγράφη το σχετικό αδίκημα. Η προθεσμία παραγραφής είχε συνεπώς παρέλθει στις 8 Οκτωβρίου 2010, όταν υπεβλήθη η αίτηση για άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας. Υποστηρίζει ότι ο μηνυτής και το δικαστήριο κίνησαν την εις βάρος της διαδικασία μετά την εκλογή της ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2009.
2. Νομοθετικές διατάξεις και διαδικασία σχετικά με την ασυλία των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Τα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 7) της ΣΛΕΕ περί Προνομίων και Ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ορίζουν τα εξής (η υπογράμμιση του εισηγητή):
Άρθρο 8
Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Άρθρο 9
Κατά τη διάρκεια των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα μέλη του απολαύουν:
α. εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους,β.
εντός της επικρατείας άλλων κρατών μελών της εξαιρέσεως από κάθε μέτρο κρατήσεως και κάθε δικαστική δίωξη·
Η ασυλία τους καλύπτει επίσης όταν μεταβαίνουν στον τόπο συνεδριάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή όταν επιστρέφουν από αυτόν.
Επίκληση της ασυλίας δεν δύναται να γίνει στην περίπτωση αυτοφώρου εγκλήματος και ούτε δύναται να εμποδίσει την άσκηση του δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να άρει την ασυλία ενός από τα μέλη του.
Η διαδικασία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διέπεται από τα άρθρα 6 και 7 του Κανονισμού του. Οι σχετικές διατάξεις ορίζουν τα εξής: (η υπογράμμιση του εισηγητή):
Άρθρο 6 - Άρση της βουλευτικής ασυλίας
1. Το Κοινοβούλιο, κατά την άσκηση των εξουσιών του σχετικά με τα προνόμια και τις ασυλίες, επιδιώκει πρωτίστως να διατηρεί την ακεραιότητά του ως δημοκρατικής νομοθετικής συνέλευσης και να διασφαλίζει την ανεξαρτησία των βουλευτών του κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.2.
Κάθε αίτηση η οποία απευθύνεται στον Πρόεδρο από αρμόδια αρχή κράτους μέλους με σκοπό την άρση της ασυλίας ενός βουλευτή ανακοινώνεται σε συνεδρίαση Ολομέλειας και παραπέμπεται στην αρμόδια επιτροπή.
(...)
Άρθρο 7 - Διαδικασίες σχετικά με την ασυλία
1. Η αρμόδια επιτροπή εξετάζει χωρίς καθυστέρηση και με τη σειρά υποβολής τους τις αιτήσεις για άρση της ασυλίας ή για προάσπιση της ασυλίας και των προνομίων.2.
Η επιτροπή καταρτίζει πρόταση αιτιολογημένης απόφασης που περιορίζεται σε σύσταση για την έγκριση ή την απόρριψη της αίτησης άρσης της ασυλίας ή προάσπισης της ασυλίας και των προνομίων.3.
Η επιτροπή μπορεί να ζητήσει από την ενδιαφερόμενη αρχή να της παράσχει οποιαδήποτε πληροφορία ή επεξήγηση θεωρεί αναγκαία προκειμένου να σχηματίσει γνώμη για το εάν η ασυλία πρέπει να αρθεί ή να υποστηριχθεί. Ο ενδιαφερόμενος βουλευτής πρέπει να έχει την ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του, μπορεί να προσκομίσει οποιαδήποτε έγγραφα ή άλλα γραπτά στοιχεία θεωρεί χρήσιμα και μπορεί να εκπροσωπηθεί από άλλον βουλευτή.
(...)
7. Η επιτροπή μπορεί να διατυπώσει αιτιολογημένη γνώμη σχετικά με την αρμοδιότητα της εν λόγω αρχής και σχετικά με το παραδεκτό της αίτησης, αλλά δεν αποφαίνεται σε καμία περίπτωση για την ενοχή ή μη του βουλευτή ούτε για το σκόπιμο ή μη της ποινικής δίωξης για την έκφραση γνώμης ή τις πράξεις που του καταλογίζονται, ακόμη και σε περίπτωση που η εξέταση της αίτησης παρέχει στην επιτροπή εμπεριστατωμένες πληροφορίες για την υπόθεση.
(...)
3. Αιτιολόγηση της προτεινόμενης απόφασης
Οι επίμαχες δηλώσεις πραγματοποιήθηκαν το 2005, προτού η Krisztina Morvai εκλεγεί βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2009.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, το πεδίο εφαρμογής της απόλυτης ασυλίας που προβλέπεται στο άρθρο 8 «πρέπει να καθορίζεται βάσει του κοινοτικού δικαίου και μόνο»[1]. Το Δικαστήριο έχει, ωστόσο, προσφάτως αποφανθεί ότι «δήλωση πραγματοποιηθείσα από ένα βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκτός του οργάνου αυτού και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την άσκηση ποινικής δίωξης στο κράτος μέλος καταγωγής του λόγω διατύπωσης ψευδών κατηγοριών, δεν συνιστά γνώμη δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων του, καλυπτόμενη από την ασυλία που παρέχεται με τη διάταξη αυτή, εκτός εάν η δήλωση αποτελεί υποκειμενική αξιολόγηση που έχει άμεση και προφανή σύνδεση με την άσκηση των καθηκόντων αυτών»[2] (η υπογράμμιση του εισηγητή).
Βάσει των διαβιβασθέντων από το Pest Central District Court εγγράφων και των παρασχεθεισών κατόπιν αιτήσεως της επιτροπής πρόσθετων πληροφοριών και διευκρινίσεων, φαίνεται ότι η ποινική διαδικασία εις βάρος της Krisztina Morvai διεκόπη αρκετές φορές μεταξύ 14ης Απριλίου 2005, όταν ασκήθηκε η δίωξη, και 8ης Οκτωβρίου 2010, όταν υπεβλήθη η αίτηση για την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας και ότι η προθεσμία παραγραφής έτρεχε για πολύ περιορισμένα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία είχε ζητηθεί από τον μηνυτή να υποβάλει παρατηρήσεις ή να παράσχει στο δικαστήριο περαιτέρω πληροφορίες. Η προθεσμία παραγραφής για το εικαζόμενο αδίκημα δεν είχε συνεπώς συμπληρωθεί στις 8 Οκτωβρίου 2010.
Με βάση τα προηγηθέντα, η επιτροπή θεωρεί ότι από τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, όπως αυτά εκτίθενται στην αίτηση για την άρση της ασυλίας, στις έγγραφες παρατηρήσεις προς την επιτροπή και κατά τη διάρκεια της ακρόασης της Krisztina Morvai, προκύπτει ότι οι δηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε χρονικό σημείο κατά το οποίο η Krisztina Morvai δεν ήταν βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ότι η προθεσμία παραγραφής του εικαζομένου αδικήματος δεν είχε συμπληρωθεί μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης.
Η επιτροπή θεωρεί συνεπώς ότι, κατά την πραγματοποίηση των επίμαχων δηλώσεων, η Krisztina Morvai δεν ενεργούσε στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων της ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
4. Συμπέρασμα
Βάσει της προηγηθείσας ανάλυσης και σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 του Κανονισμού, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, αφού εξέτασε τους λόγους που συνηγορούν υπέρ και κατά της υπεράσπισης της ασυλίας του βουλευτή, συνιστά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να άρει τη βουλευτική ασυλία της Krisztina Morvai.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
1.3.2012 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
13 0 0 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Luigi Berlinguer, Françoise Castex, Sajjad Karim, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka, Димитър Стоянов |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Piotr Borys, Eva Lichtenberger, Dagmar Roth-Behrendt |
||||