SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/006 ES/ Comunidad Valenciana Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, z Hiszpanii)

22.3.2012 - (COM(2012)0053 – C7‑0044/2012 – 2012/2023(BUD))

Komisja Budżetowa
Sprawozdawczyni: Barbara Matera

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/006 ES/ Comunidad Valenciana Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, z Hiszpanii)

(COM(2012)0053 – C7‑0044/2012 – 2012/2023(BUD))

Parlament Europejski,

–    uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi i Radzie (COM(2012)0053 – C7-0044/2012),

–    uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] (Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r.), w szczególności jego pkt 28,

–    uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2] (rozporządzenie w sprawie EFG),

–    uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.,

–    uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

–    uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0066/2012),

A. mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała instrumenty legislacyjne i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,

B.   mając na uwadze, że zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego,

C.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG,

D.  mając na uwadze, że Hiszpania wystąpiła o pomoc w związku z 1138 zwolnieniami (wszystkie przewidziane do objęcia pomocą), do których doszło w 513 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 41 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków”)[3] w regionie według klasyfikacji NUTS II Wspólnota Autonomiczna Walencji (ES52) w Hiszpanii,

E.   mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,

1.   zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych celem szybszego uruchamiania EFG; docenia wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji ulepszoną procedurę mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wkład z EFG równocześnie z wnioskiem o jego uruchomienie; ma nadzieję, że dalsze ulepszenia procedury zostaną włączone do nowego rozporządzenia w sprawie EFG oraz że zostanie osiągnięta większa skuteczność, przejrzystość i widoczność funduszu;

2.   przypomina o zobowiązaniu instytucji do zapewnienia sprawnej i szybkiej procedury przyjmowania decyzji w sprawie uruchomienia EFG, zapewniając jednorazowe, ograniczone w czasie indywidualne wsparcie mające na celu pomoc pracownikom zwolnionym w wyniku globalizacji oraz kryzysu finansowego i gospodarczego; podkreśla rolę, jaką EFG może odegrać w powrocie zwolnionych pracowników na rynek pracy;

3.  podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał trwały powrót zwolnionych pracowników na rynek pracy; ponownie podkreśla, że pomoc z EFG nie zastępuje działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

4.   stwierdza, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują dane na temat jego komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania analizy porównawczej tych danych również w sprawozdaniach rocznych;

5.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie ponawianych wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2012 ujęto środki na płatności w wys. 50 000 000 EUR w linii budżetowej EFG 04 05 01; przypomina, że EFG został stworzony jako osobny szczególny instrument z własnymi celami i terminami oraz że w związku z tym należą mu się przeznaczone specjalnie na niego środki, co pozwoli uniknąć przesuwania ich z innych linii budżetowych, jak to miało miejsce w przeszłości i co mogłoby być szkodliwe dla realizacji politycznych celów EFG;

6. z zadowoleniem odnosi się do faktu, że pakiet skoordynowanych środków uwzględnia działanie zatytułowane „Osoba monitorująca kwestie związane z równością szans”, w celu zagwarantowania, że żadne przeszkody o charakterze osobistym lub rodzinnym nie uniemożliwią odnośnym pracownikom korzystania ze środków;

7.  wyraża ubolewanie z powodu decyzji Rady o zablokowaniu przedłużenia odstępstwa związanego z kryzysem, pozwalającego na zwiększenie poziomu unijnego współfinansowania do 65% kosztów programu, w odniesieniu do wniosków złożonych po terminie 31 grudnia 2011 r. i wzywa Radę do niezwłocznego przywrócenia tego rozwiązania;

8.   zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

9.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

• [1]  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
• [2]  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
• [3]  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1893/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia XXX

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/006 ES/ Comunidad Valenciana Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, z Hiszpanii)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.[1], w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2], w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)      Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom zwolnionym w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.

(2)      Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3)      Zgodnie z Porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. EFG można uruchomić w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 mln EUR.

(4)      W dniu 1 lipca 2011 r. Hiszpania przedłożyła wniosek o wkład z EFG w związku z 1138 zwolnieniami w 513 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 41 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków”) w regionie według klasyfikacji NUTS II Wspólnota Autonomiczna Walencji (ES52) i uzupełniła go dodatkowymi informacjami do dnia 25 listopada 2011 r. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określania wkładu finansowego. Komisja wnosi zatem o uruchomienie kwoty 1 642 030 EUR.

(5)      Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Hiszpanię,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 1 642 030 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego          W imieniu Rady

Przewodniczący                                            Przewodniczący

• [1]               Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
• [2]               Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

UZASADNIENIE

I. Kontekst

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami wynikającymi z poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym.

Zgodnie z postanowieniami pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] oraz art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[2] fundusz nie może przekroczyć maksymalnej kwoty 500 mln EUR, która pochodzi z marginesu w ramach ogólnego pułapu wydatków z poprzedniego roku lub z anulowanych środków na zobowiązania z poprzednich dwóch lat, z wyłączeniem środków powiązanych z działem 1b. Odpowiednie kwoty są ujmowane w budżecie jako rezerwa natychmiast po określeniu wystarczających marginesów lub anulowanych zobowiązań.

Jeżeli chodzi o procedurę, w celu sięgnięcia po środki EFG Komisja – w przypadku pozytywnej oceny wniosku – przedstawia władzy budżetowej wniosek w sprawie uruchomienia EFG, składając jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. Równolegle mogą odbywać się rozmowy trójstronne w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie wykorzystania funduszu i wnioskowanych kwot. Rozmowy trójstronne mogą odbywać się w trybie uproszczonym.

II. Aktualna sytuacja: wniosek Komisji

Dnia 15 lutego 2012 r. Komisja przyjęła nowy wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Hiszpanii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy pracowników zwolnionych na skutek światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

Jest to pierwszy wniosek analizowany w ramach budżetu na 2012 r. i dotyczy uruchomienia całkowitej kwoty 1 642 030 EUR z EFG na rzecz Hiszpanii. Dotyczy on 1138 zwolnień (wszystkie mają zostać objęte pomocą) w 513 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 41 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków”) w regionie według klasyfikacji NUTS II Wspólnota Autonomiczna Walencji (ES52), w dziewięciomiesięcznym okresie odniesienia od 25 lipca 2010 r. do 25 kwietnia 2011 r.

Spośród ogólnej liczby 1138 zwolnień, 747 obliczono zgodnie z art. 2 akapit drugi tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Pozostałe 391 zwolnień obliczono zgodnie z tiret trzecim tego samego akapitu. Komisja otrzymała potwierdzenie wymagane na mocy art. 2 ust. 2 akapit drugi tiret trzecie, że jest to rzeczywista liczba dokonanych zwolnień.

Wniosek przedstawiono Komisji w dniu 1 lipca 2011 r.; został on uzupełniony o informacje dodatkowe do dnia 25 listopada 2011 r.

Komisja uznała, że wniosek spełnia warunki wypłaty środków z EFG określone w art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 oraz że został złożony w terminie dziesięciu tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

Jednym z kryteriów oceny Komisji była analiza powiązania pomiędzy zwolnieniami a istotnymi zmianami w strukturze światowego handlu bądź kryzysem finansowym. W tym kontekście władze hiszpańskie wskazują na fakt, ze kryzys poważnie wpłynął na sektor budownictwa. Znacznie ograniczono pożyczki dla sektora budownictwa i dla osób prywatnych, zaś z powodu malejącego zaufania konsumentów i braku gotówki spadł popyt na nowe domy mieszkalne.

Komisja uznała w Europejskim planie naprawy gospodarczej, że w wyniku kryzysu sektor budownictwa w UE odnotował spadek popytu. Dostępne dane potwierdzają znaczne pogorszenie koniunktury w sektorze budownictwa, która spadała w UE27 przez osiem kolejnych kwartałów (od Q1 2009 r. do Q4 2010 r.) w porównaniu z tym samym okresem w poprzednim roku, głównie z powodu spadku inwestycji prywatnych w sektorze mieszkaniowym.

Władze hiszpańskie wskazują na fakt, że w 2009 r. produkcja budowlana w Hiszpanii wykazywała taką samą tendencje spadkową, jak średnia dla UE-27. W roku 2010 i w pierwszym kwartale roku 2011 koniunktura w hiszpańskim sektorze budowlanym uległa jednak dalszemu pogorszeniu. Inne wskaźniki, takie jak liczba pozwoleń na budowę czy liczba budynków, których budowę rozpoczęto, dodatkowo świadczą o spadku popytu na budynki (domy) w Hiszpanii. Ilość wydanych w Hiszpanii pozwoleń na budowę spadła w 2009 r. o 75,6 %, a o 82,8 % w 2010 r., w porównaniu z 2007 r., ostatnim rokiem przed kryzysem. Liczba budynków, których budowę rozpoczęto, spadła w 2009 r. o 52,2 % w porównaniu z 2008 r., a o 76,7 % w porównaniu z 2007 r.

Ponadto według władz hiszpańskich nie można było przewidzieć kryzysu finansowego i gospodarczego, ani jego skutków dla wzmiankowanej branży.

Ocena Komisji opierała się także na opisie regionu oraz władz i zainteresowanych stron. Hiszpania we wniosku przekazanym Komisji wskazała na fakt, ze bezrobocie we Wspólnocie Autonomicznej Walencji wzrosło w 2010 r. o 12,2% w porównaniu z rokiem 2009, a o 309% w porównaniu z przedkryzysowym rokiem 2007. W roku 2010 zwolnieni pracownicy w sektorze budownictwa stanowili 28,18 % wszystkich zwolnionych w regionie, a w roku 2007 tylko 6,3 %.

Sytuacja w zatrudnieniu na dotkniętym obszarze, według władz hiszpańskich, wydaje się szczególnie niestabilna, biorąc pod uwagę skutki kryzysu w tradycyjnych sektorach, takich jak sektor tekstylny lub sektory związane z budownictwem, jak sektor ceramiczny czy kamieniarski (cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia), jako że sektory te są bardzo ważne dla gospodarki regionu. W związku ze zwolnieniami w regionie Wspólnota Autonomiczna Walencji w wyżej wymienionych sektorach Hiszpania złożyła wnioski[3] o wkład finansowy z EFG we wrześniu 2009 r. i w marcu 2010 r.

Skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, który ma być finansowany, w tym jego zgodność z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, obejmuje środki na rzecz reintegracji zawodowej 1138 pracowników objętych pomocą. W dniu 30 września 2011 r. rozpoczęto świadczenie tych zindywidualizowanych usług.

Według władz hiszpańskich wszystkie rodzaje środków składają się na skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług mających na celu reintegrację pracowników na rynku pracy: doradztwo, pomoc w poszukiwaniu pracy, wspieranie przedsiębiorczości, szkolenia, przekwalifikowanie i szkolenia zawodowe, a także szkolenia instruktorów, monitorowanie równości szans, środki pobudzające aktywizację, partycypowanie w wydatkach związanych z dojeżdżaniem do pracy oraz środki pobudzające do przedsiębiorczości.

Jeżeli chodzi o spełnienie kryteriów określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, władze hiszpańskie we wniosku:

· potwierdziły, że wkład finansowy z EFG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

· udowodniły, że działania te mają na celu udzielenie pomocy poszczególnym pracownikom i nie zostaną wykorzystane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki;

· potwierdziły, że działania kwalifikowalne, o których mowa powyżej, nie są objęte pomocą z innych instrumentów finansowych UE.

Jeśli chodzi o systemy zarządzania i kontroli, Hiszpania poinformowała Komisję, że zarządzanie i nadzór nad wkładem finansowym będą leżeć w gestii tych samych organów, które zarządzają EFS i sprawują nad nim nadzór. Dyrekcja Generalna ds. Projektów i Funduszy Europejskich Regionalnego Ministerstwa Finansów i Rządu Wspólnoty Autonomicznej Walencji[4] będzie organem pośredniczącym dla organu zarządzającego.

Zgodnie z oceną Komisji, wniosek spełnia wymogi kwalifikowalności określone w rozporządzeniu ustanawiającym EFG i zaleca ona zatwierdzenie wniosków przez władzę budżetową.

W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę 1 642 030 EUR z rezerwy EFG (40 02 43) w zobowiązaniach do linii budżetowej EFG (04 05 01).

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie ponawianych wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2012 uwidocznione są środki na płatności (50 000 000 EUR) w linii budżetowej EFG 04 05 01.

Przypomina ona, że EFG został stworzony faktycznie jako osobny specjalny instrument z własnymi celami i terminami i że jako taki ma prawo do własnych środków, co pozwoli uniknąć przesuwania z innych linii budżetowych, jak to miało miejsce w przeszłości i co mogłoby być szkodliwe dla realizacji różnorodnych celów politycznych.

Porozumienie międzyinstytucjonalne przewiduje możliwość uruchomienia EFG w granicach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.

Jest to pierwszy wniosek o uruchomienie funduszu przedstawiony władzy budżetowej w roku 2012. Po odjęciu od dostępnych środków kwoty ujętej we wniosku (1 642 030 EUR) do końca roku 2012 pozostaje w związku z tym do dyspozycji kwota 498 357 970 EUR. Na dotacje przyznawane przez ostatnie cztery miesiące 2012 r. pozostanie więc ponad 25% maksymalnej rocznej kwoty przeznaczonej na EFG, jak wymaga tego art. 12 ust. 6 rozporządzenia w sprawie EFG.

III. Procedura

Komisja przedstawiła wniosek o przesunięcie środków w celu zapisania w budżecie na 2011 r. specjalnych środków na zobowiązania, zgodnie z wymogami pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 podstawy prawnej rozmowy trójstronne dotyczące wniosku Komisji w sprawie decyzji o uruchomieniu EFG mogą odbywać się w trybie uproszczonym, chyba że Parlament i Rada nie osiągną porozumienia.

Zgodnie z porozumieniem wewnętrznym zawartym z Komisją Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL), komisja ta powinna zostać włączona w cały proces w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy w ocenie wniosków funduszu.

W następstwie przeprowadzonej oceny komisja EMPL Parlamentu Europejskiego wyda opinię w sprawie uruchomienia funduszu, która zostanie załączona w postaci pisma do niniejszego sprawozdania.

We wspólnej deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji przyjętej na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r. potwierdzono znaczenie zapewnienia szybkiego procesu podejmowania decyzji w sprawie uruchomienia EFG przy należytym poszanowaniu Porozumienia międzyinstytucjonalnego.

• [1]  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
• [2]  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
• [3]  Wnioski EGF/2009/0014 ES/Wspólnota Autonomiczna Walencji − sektor ceramiczny; EGF/2010/005 ES/Wspólnota Autonomiczna Walencji − sektor kamieniarski oraz EGF/2010/009 ES/Wspólnota Autonomiczna Walencji − sektor tekstylny.
• [4]  Dirección General de Proyectos y Fondos Europeos de la Consellería de Hacienda y Administraciones Públicas de la Generalitat Valenciana.

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

EK/jm

D(2012)13066

Alain Lamassoure

Przewodniczący Komisji Budżetowej

ASP 13E158

Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) dot. sprawy EGF/2011/006 ES/Comunidad Valenciana Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, z Hiszpanii(COM(2012)53 wersja ostateczna)

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) oraz jej grupa robocza ds. EFG przeanalizowały uruchomienie EFG w sprawie EGF/2011/006 ES/Comunidad Valenciana Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków i przyjęła poniższą opinię.

Komisja EMPL i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem EFG w związku z przedmiotowym wnioskiem. W tym kontekście komisja EMPL zgłasza klika uwag, nie podważając jednak decyzji o przesunięciu płatności.

Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:

A)  mając na uwadze, że wniosek ten opiera się na art. 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG i ma na celu uzyskanie wsparcia dla 1 138 spośród 1 138 pracowników zwolnionych w 513 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 41 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków”) w regionie według klasyfikacji NUTS II Wspólnota Autonomiczna Walencji (ES52) w okresie referencyjnym od 25 lipca 2010 r. do 25 kwietnia 2011 r.;

B)  mając na uwadze, że hiszpańskie władze argumentują, iż zwolnienia zostały spowodowane światowym kryzysem finansowym i gospodarczym, który dotknął Hiszpanię i bardzo negatywnie wpłynął na sektor budownictwa w tym kraju;

C)  mając na uwadze, że w wyniku kryzysu pożyczki dla sektora budownictwa oraz dla osób fizycznych zostały drastycznie ograniczone, a popyt na nowe mieszkania spadł, co odzwierciedla spadek liczby pozwoleń budowlanych o ponad 75% w 2009 r. i o około 80% w 2010 r. w porównaniu z 2007 r.;

D)  mając na uwadze, że Komisja uznała już w Europejskim planie naprawy gospodarczej, że sektor budownictwa w UE poważnie ucierpiał w wyniku kryzysu; mając na uwadze, że w ramach EFG już interweniowano w kilku przypadkach zwolnień w przemyśle budowlanym;

E)  mając na uwadze, że 82% pracowników objętych pomocą to mężczyźni, a 18% to kobiety; mając na uwadze, że 79% pracowników ma od 25 do 54 lat, a 17% jest w wieku powyżej 54 lat;

F)  mając na uwadze, że profil zatrudnienia zwolnionych pracowników jest zróżnicowany, przy czym 43% to wyspecjalizowani rzemieślnicy, 17% to pomocnicy rzemieślników, a 9% to pracownicy przy pracach prostych;

G)  mając na uwadze, że 74% zwolnionych pracowników posiada tylko wykształcenie podstawowe, 10% – wykształcenie średnie drugiego stopnia, 11% z nich – wykształcenie wyższe, a 5% pracowników określono jako nieposiadający wykształcenia;

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek dotyczących wniosku Hiszpanii:

1.  zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane postanowieniami art. 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG (1927/2006) zostały spełnione i że w związku z tym Hiszpania ma prawo do pomocy finansowej na mocy powyższego rozporządzenia;

2.  odnotowuje, że władze hiszpańskie przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG w dniu 1 lipca 2011 r., a Komisja Europejska przedstawiła ocenę tego wniosku w dniu 15 lutego 2012 r.; ubolewa nad tym, że proces sporządzania oceny trwał tak długo;

3.  odnotowuje, że z EFG wsparto już zwalnianych pracowników sektora budownictwa w ramach wniosków EGF/2009/017 LT/Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, EGF/2010/019 IE/Construction 41, EGF/2011/002 IT/Trentino-Alto Adige/Südtirol Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków;

4.  zwraca uwagę, że sektor budownictwa w znacznym stopniu wpływał na poziom PKB Hiszpanii oraz że obecne spowolnienie w tym sektorze ma poważne skutki wtórne dla pozostałych dziedzin hiszpańskiej gospodarki; odnotowuje, że w tym konkretnym regionie upadek sektora budownictwa dotknie sektor ceramiczny i sektor usług związanych z budownictwem, które to sektory są znaczącym źródłem zatrudnienia w regionie;

5.  odnotowuje, że sytuacja w zakresie zatrudnienia w regionie jest trudna, gdyż wskaźniki bezrobocia sięgnęły 309% w porównaniu z 2007 r. sprzed kryzysu, oraz że region ten już wnioskował o wkład z EFG i że wdraża obecnie pakiety skoordynowanych środków w sektorze tekstylnym, ceramicznym i kamieniarskim (wnioski EGF/2009/0014 ES/Comunidad Valenciana, EGF/2010/005 ES/Comunidad Valenciana i EGF/2010/009 ES/Comunidad Valenciana);

6.  odnotowuje, że według informacji otrzymanych od hiszpańskich władz, zgodnie z ich szacunkami w oparciu o doświadczenia zdobyte w ramach poprzednich wniosków o wkład z EFG, tylko około 400 pracowników, którzy mają zostać objęci pomocą, zdecyduje się skorzystać ze środków; wzywa władze Hiszpanii do wykorzystania w pełni potencjału pomocy z EFG;

7.  odnotowuje fakt, że aby w szybkim tempie zapewnić wsparcie pracownikom, hiszpańskie władze postanowiły rozpocząć wdrażanie środków jeszcze przed zapadnięciem ostatecznej decyzji co do przyznania pomocy z EFG na zaproponowany pakiet skoordynowanych środków;

8.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pakiet skoordynowanych środków uwzględnia moduł zatytułowany „Monitorowanie równości szans” w celu zagwarantowania, że żadne przeszkody o charakterze osobistym lub rodzinnym nie uniemożliwią pracownikom, którzy mają zostać objęci pomocą, dostępu do środków; przypomina swoje obawy dotyczące poszanowania art. 7 rozporządzenia 1927/2009 w kontekście wcześniejszych wniosków; oczekuje, że wśród państw członkowskich rozpowszechni się praktyka podejmowania szczegółowego działania wspierającego równość szans i zostanie ona włączona do przyszłych wniosków o wkład z EFG;

9.  odnotowuje, że pakiet skoordynowanych środków przewiduje „Środek motywujący do uczestnictwa”, którego kwota sięga 400 EUR na pracownika (kwota ryczałtowa), będący zachętą do wzięcia udziału w działaniach; odnotowuje, że tej zachęcie finansowej towarzyszyć będzie pomoc finansowa pokrywająca część kosztów dojazdów (w wysokości od 50 EUR do 300 EUR) ponoszonych przez pracowników uczestniczących w działaniach;

10.  przypomina, że pomoc z funduszu należy przyznawać przede wszystkim na szkolenia i poszukiwanie zatrudnienia zamiast przeznaczać je na bezpośredni dodatek do zasiłków dla bezrobotnych, które leżą w gestii instytucji krajowych;

11.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że obok władz regionalnych głównymi stronami zaangażowanymi w debatę dotyczącą tego wniosku byli partnerzy społeczni oraz że będą oni uczestniczyć we wdrażaniu i monitorowaniu środków za pośrednictwem tzw. „Grupy Interesu”;

12.  podkreśla, że we wniosku Komisji nie wspomniano o tym, czy i w jaki sposób placówki edukacyjne włączono w opracowanie i realizację pakietu skoordynowanych środków; przyjmuje z zadowoleniem oświadczenie Komisji, w którym wyjaśniono, że zostaną zaoferowane szkolenia w innowacyjnych dziedzinach sektora budownictwa (przykładowo efektywność energetyczna) oraz szkolenia zachęcające do zakładania firm; zastanawia się, czy skoordynowany pakiet środków współfinansowany z EFG odpowiada regionalnej strategii gospodarczej i strategii przeciwdziałania bezrobociu oraz czy odpowiada potrzebom lokalnego rynku pracy; sugeruje, by przyszłe inwestycje w ożywienie gospodarcze regionu, w tym korzystanie z europejskich funduszy, były także zorientowane na działalność gospodarczą o większej wartości dodanej i sprzyjającą bardziej trwałemu rozwojowi;

13.  uważa, że obecna sytuacja jest także częściowo konsekwencją wcześniejszej nadmiernej[1] aktywności w zakresie budownictwa w regionie Wspólnota Autonomiczna Walencji, w którą były zaangażowane osoby prawne z Hiszpanii i innych państw członkowskich UE;

14.  zauważa, że przypadek ten doskonale odzwierciedla sytuację społeczno-ekonomiczną danego regionu, której w przyszłości można by lepiej przeciwdziałać poprzez rozszerzenie zakresu stosowania EFG na osoby samozatrudnione (jak zaproponowano we wniosku Komisji dotyczącym EFG na lata 2014–2020).

Z poważaniem

Pervenche Berès

• [1]  P6_TA(2009)0192

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	21.3.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	25 3 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Marta Andreasen, Richard Ashworth, Reimer Böge, Zuzana Brzobohatá, James Elles, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Jens Geier, Ivars Godmanis, Carl Haglund, Lucas Hartong, Jutta Haug, Monika Hohlmeier, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Anne E. Jensen, Ivailo Kalfin, Sergej Kozlík, Jan Kozłowski, Alain Lamassoure, Giovanni La Via, George Lyon, Claudio Morganti, Nadezhda Neynsky, Potito Salatto, Helga Trüpel, Derek Vaughan, Jacek Włosowicz
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, María Muñiz De Urquiza, Georgios Papastamkos, Georgios Stavrakakis, Gianluca Susta
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Eva Ortiz Vilella