SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych i zmieniającej dyrektywę 2008/7/WE

3.5.2012 - (COM(2011)0594 – C7‑0355/2011 – 2011/0261(CNS)) - *

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawczyni: Anni Podimata

Poprawki

• 001-035 (PDF - 182 KB)
• 001-035 (DOC - 181 KB)
• 036-039 (PDF - 105 KB)
• 036-039 (DOC - 243 KB)
• 040-042 (PDF - 122 KB)
• 040-042 (DOC - 252 KB)
• 043-043 (PDF - 93 KB)
• 043-043 (DOC - 229 KB)
• 044-044 (PDF - 85 KB)
• 044-044 (DOC - 229 KB)
• 045-051 (PDF - 125 KB)
• 045-051 (DOC - 259 KB)
• 052-052 (PDF - 93 KB)
• 052-052 (DOC - 229 KB)

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych i zmieniającej dyrektywę 2008/7/WE

(COM(2011)0594 – C7‑0355/2011 – 2011/0261(CNS))

(Specjalna procedura ustawodawcza – konsultacja)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2011)0594),

–   uwzględniając art. 113 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0355/2011),

–   uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione przez parlamenty Cypru, Malty i Szwecji w ramach Protokołu (nr 2) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, zawierające stwierdzenie, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu PE,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Rozwoju, Komisji Budżetowej oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0154/2012),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie Parlamentu w przypadku uznania za stosowne odejścia od przyjętego przez niego tekstu;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom krajowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Ostatni kryzys finansowy spowodował debaty na wszystkich poziomach dotyczące ewentualnego dodatkowego opodatkowania sektora finansowego, a w szczególności podatku od transakcji finansowych (PTF). Debaty te wynikają z chęci zapewnienia udziału sektora finansowego w pokrywaniu kosztów kryzysu oraz jego przyszłego sprawiedliwego opodatkowania w porównaniu z innymi sektorami; zniechęcenia do podejmowania nadmiernie ryzykownych działań przez instytucje finansowe; uzupełnienia środków regulacyjnych mających na celu unikanie przyszłych kryzysów oraz wygenerowania dodatkowych dochodów dla budżetów ogólnych lub specjalnych celów politycznych.	(1) Ostatni kryzys finansowy spowodował debaty na wszystkich poziomach dotyczące ewentualnego dodatkowego opodatkowania sektora finansowego, a w szczególności podatku od transakcji finansowych (PTF). Debaty te wynikają z chęci zapewnienia udziału sektora finansowego w pokrywaniu kosztów kryzysu oraz jego przyszłego sprawiedliwego opodatkowania w porównaniu z innymi sektorami; zniechęcenia do podejmowania nadmiernie ryzykownych działań przez instytucje finansowe; uzupełnienia środków regulacyjnych mających na celu unikanie przyszłych kryzysów oraz wygenerowania dodatkowych dochodów dla budżetów ogólnych, służących m.in. wsparciu konsolidacji finansowej w celu pobudzenia wzrostu i tworzenia miejsc pracy, lub dla specjalnych celów politycznych, takich jak pomoc rozwojowa i walka ze zmianą klimatu.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Aby zapobiec zaburzeniom powodowanym przez środki przyjmowane jednostronnie przez państwa członkowskie, pamiętając o wyjątkowo wysokiej mobilności większości istotnych transakcji finansowych i tym samym, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, ważne jest zharmonizowanie podstawowych cech PTF w państwach członkowskich na poziomie Unii. W związku z tym należy unikać zachęt do arbitrażu podatkowego w Unii, zaburzeń alokacji pomiędzy rynkami finansowymi w Unii, a także możliwości podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania.	(2) Aby zapobiec zaburzeniom powodowanym przez środki przyjmowane jednostronnie przez państwa członkowskie, pamiętając o wyjątkowo wysokiej mobilności większości istotnych transakcji finansowych i tym samym, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, ważne jest zharmonizowanie podstawowych cech PTF w państwach członkowskich i wdrożenie niniejszej dyrektywy na poziomie Unii. W związku z tym należy unikać zachęt do arbitrażu podatkowego w Unii, zaburzeń alokacji pomiędzy rynkami finansowymi w Unii, a także możliwości podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania. Mając na względzie ostateczny cel, jakim jest stosowanie PTF w całej Unii, w przypadku gdy grupa państw członkowskich, w skład której mogą wchodzić zarówno kraje ze strefy euro, jak i spoza niej, postanowi działać szybciej na zasadzie wzmocnionej współpracy zgodnie z art. 329 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, model przedstawiony w niniejszej dyrektywie mógłby stanowić odpowiednią podstawę do wdrożenia w ramach tej grupy państw członkowskich. Jednakże wprowadzenie PTF w bardzo ograniczonej liczbie państw członkowskich mogłoby doprowadzić do poważnego zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym, należy zatem podjąć kompleksowe działania w celu zadbania o to, aby takie posunięcie nie wpłynęło negatywnie na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(2a) Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r. oraz z uwagi na fakt, że PTF rzeczywiście spełni swoje zadania, jeżeli zostanie wprowadzony na poziomie globalnym, Unia powinna odgrywać wiodącą rolę w działaniach na rzecz zawarcia umowy w sprawie PTF na szczeblu globalnym. Unia, dając przykład wprowadzenia PTF, musi z determinacją zabiegać o zawarcie globalnej umowy na odpowiednim forum międzynarodowym, zwłaszcza w ramach grupy G20, aby ustanowić wspólne podstawy do wprowadzenia globalnego PTF. Konkretne działania w tym kierunku powinny stanowić część sprawozdania Komisji Europejskiej w ramach pierwszego przeglądu niniejszej dyrektywy.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 3 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Jeśli rynek wewnętrzny ma funkcjonować właściwie, PTF powinien obowiązywać w odniesieniu do szerokiego spektrum instrumentów finansowych, w tym produktów strukturyzowanych, zarówno na rynkach zorganizowanych, jak i w obrocie pozagiełdowym, a także w odniesieniu do zawierania i zmiany wszystkich kontraktów na instrumenty pochodne. Z tej samej przyczyny powinien on być nałożony na szeroko określoną grupę instytucji finansowych.	(3) Aby zmniejszyć zakres unikania opodatkowania i arbitrażu regulacyjnego oraz ryzyko delokalizacji, PTF powinien obowiązywać w odniesieniu do szerokiego spektrum instrumentów finansowych, w tym produktów strukturyzowanych, zarówno na rynkach zorganizowanych, jak i w obrocie pozagiełdowym, a także w odniesieniu do zawierania i zmiany wszystkich kontraktów na instrumenty pochodne. Z tej samej przyczyny powinien on być nałożony na szeroko określoną grupę instytucji finansowych. Objęcie podatkiem jak najszerszego zakresu podmiotów i instrumentów finansowych powinno również zagwarantować, że obciążenie podatkowe rozłoży się równomiernie na wszystkie podmioty, będzie jednak relatywnie większe w przypadku transakcji finansowych, które mają charakter bardziej spekulacyjny i które powodują większe zakłócenia na rynku. Takiego samego rezultatu nie można by osiągnąć, jeśli zakres PTF byłby bardziej ograniczony, np. jeżeli przyjąłby formę opłaty stemplowej, co nałożyłoby pełne obciążenie podatkowe na dużo bardziej ograniczoną grupę instrumentów podlegających obrotowi na rynkach regulowanych, nie przyczyniając się do osiągnięcia celu, jakim jest ograniczenie nadmiernej i szkodliwej spekulacji
Uzasadnienie
Jedynie poprzez wprowadzenie jak najszerszego zakresu PTF można zapewnić pełne spełnienie „podwójnej funkcji” podatku, która polega na uzyskaniu dodatkowego dochodu, z jednoczesnym ograniczeniem nadmiernych, krótkoterminowych i spekulacyjnych transakcji. Ustanowienie ograniczonego PTF, np. w formie opłaty stemplowej, przyniosłoby skutek przeciwny do zamierzonego, ponieważ całe obciążenie podatkowe zostałoby nałożone na bardzo ograniczoną liczbę instrumentów i jedynie na rynki regulowane.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(11a) W celu wzmocnienia pozycji obrotu giełdowego, który jest ściśle regulowany, kontrolowany i przejrzysty w odróżnieniu od nieuregulowanego, niekontrolowanego i mniej przejrzystego obrotu pozagiełdowego, państwa członkowskie powinny zastosować niższe stawki podatku do transakcji finansowych na giełdach niż do transakcji pozagiełdowych. Umożliwi to doprowadzenie do przejścia z handlu na rynkach słabo regulowanych lub nieregulowanych na handel na giełdzie, podlegający ścisłej regulacji i kontroli.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Aby opodatkowanie skupiało się na sektorze finansowym, a nie na obywatelach, i ponieważ zdecydowaną większość transakcji na rynkach finansowych realizują instytucje finansowe, podatek powinien być nałożony na te instytucje, bez względu na to, czy zawierają one transakcje we własnym imieniu, w imieniu innych podmiotów, na własny rachunek, czy na rachunek innych podmiotów.	(12) Aby opodatkowanie skupiało się na sektorze finansowym, a nie na obywatelach, i ponieważ zdecydowaną większość transakcji na rynkach finansowych realizują instytucje finansowe, podatek powinien być nałożony wyłącznie na te instytucje, bez względu na to, czy zawierają one transakcje we własnym imieniu, w imieniu innych podmiotów, na własny rachunek, czy na rachunek innych podmiotów.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) Ze względu na wysoką mobilność transakcji finansowych i aby pomóc w ograniczeniu potencjalnego unikania opodatkowania, PTF powinien być nakładany w oparciu o zasadę siedziby.	(13) Ze względu na wysoką mobilność transakcji finansowych i aby pomóc w ograniczeniu potencjalnego unikania opodatkowania oraz zadbać o to, by podatkiem objęta była jak największa liczba podmiotów i transakcji, PTF powinien być nakładany w oparciu o szeroko rozumianą zasadę siedziby, uzupełnioną elementami zasady miejsca emisji. Ponadto w celu lepszego egzekwowania PTF należy stosować zasadę własności.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Minimalne stawki opodatkowania powinny być ustalone na poziomie wystarczająco wysokim, aby osiągnąć cel harmonizacyjny niniejszej dyrektywy. Jednocześnie stawki te muszą być wystarczająco niskie, aby zminimalizować ryzyko delokalizacji.	(14) Minimalne stawki opodatkowania powinny być ustalone na poziomie wystarczająco wysokim, aby osiągnąć cel harmonizacyjny niniejszej dyrektywy, tak by zobligować sektor finansowy do odpowiedniego udziału w kosztach kryzysu gospodarczego, pobudzając tym samym realną gospodarkę. Jednocześnie, do czasu wdrożenia jednolitego globalnego systemu PTF, stawki te muszą być wystarczająco niskie, aby zminimalizować ryzyko delokalizacji.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(15a) Ponieważ skala takich zjawisk jak unikanie opodatkowania, oszustwa i nadużycia podatkowe będzie częściowo zależeć od zdolności państw członkowskich do weryfikacji transakcji podlegających opodatkowaniu realizowanych w systemach obrotu w krajach trzecich, państwa członkowskie i, w stosownych wypadkach, Komisja powinny w pełni korzystać z instrumentów współpracy w kwestiach podatkowych, ustanowionych przez OECD, Radę Europy i inne organizacje międzynarodowe. W niezbędnych przypadkach należy podjąć nowe dwustronne i wielostronne inicjatywy w zakresie współpracy w tej dziedzinie.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Aby umożliwić przyjęcie bardziej szczegółowych przepisów dotyczących określania, czy dana działalność finansowa stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa, tak aby przedsiębiorstwo mogło być uznane za instytucję finansową dla celów niniejszej dyrektywy, a także bardziej szczegółowych przepisów dotyczących ochrony przed oszustwami podatkowymi, unikaniem opodatkowania i nadużyciami, należy przekazać Komisji uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do ustalenia środków niezbędnych w tym celu. Jest szczególnie istotne, aby Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje w czasie prac przygotowawczych, w tym na poziomie eksperckim. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić terminowe i odpowiednie przekazanie właściwych dokumentów Radzie.	(16) Aby umożliwić przyjęcie bardziej szczegółowych przepisów dotyczących określania, czy dana działalność finansowa stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa, tak aby przedsiębiorstwo mogło być uznane za instytucję finansową dla celów niniejszej dyrektywy, a także bardziej szczegółowych przepisów dotyczących ochrony przed oszustwami podatkowymi, unikaniem opodatkowania i nadużyciami, należy przekazać Komisji uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do ustalenia środków niezbędnych w tym celu. Jest szczególnie istotne, aby Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje w czasie prac przygotowawczych, w szczególności z ekspertami, organizacjami pozarządowymi i innymi zainteresowanymi stronami. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić terminowe i odpowiednie przekazanie właściwych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Niniejsza dyrektywa nie dotyczy zarządzania dochodami z PTF. Mając jednak na uwadze wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Rady ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020, zwłaszcza w odniesieniu do przepisów dotyczących zasobów własnych Unii, częścią dochodów z PTF można by rozporządzać na szczeblu unijnym, traktując ją albo jako część zasobów własnych Unii, albo jako środki bezpośrednio powiązane z konkretnymi unijnymi strategiami politycznymi i dobrami publicznymi. Wykorzystanie części dochodów z PTF jako zasobów własnych Unii zredukowałoby krajowe wkłady do budżetu Unii, a tym samym uwolniłoby fundusze z budżetów krajowych do wykorzystania na inne cele.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17b) Podniesienie podatku leży w wyłącznej kompetencji państw członkowskich.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejsza dyrektywa obowiązuje w odniesieniu do wszystkich transakcji finansowych, pod warunkiem że przynajmniej jedna strona transakcji posiada siedzibę w państwie członkowskim i że stroną transakcji jest instytucja finansowa posiadająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego, działająca na własny rachunek lub na rachunek innego podmiotu, lub też działająca w imieniu strony transakcji.	2. Niniejsza dyrektywa obowiązuje, zgodnie z art. 3, w odniesieniu do wszystkich transakcji finansowych, pod jednym z następujących warunków:
	a) przynajmniej jedna strona transakcji posiada siedzibę w państwie członkowskim, a stroną transakcji jest instytucja finansowa posiadająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego, działająca na własny rachunek lub na rachunek innego podmiotu, lub też działająca w imieniu strony transakcji; lub
	b) transakcja dotyczy instrumentu finansowego emitowanego przez podmioty prawne zarejestrowane w Unii.
Uzasadnienie
Potwierdzenie tego, że sprawozdanie Anni Podimaty zawiera kluczowe poprawki do dyrektywy, zmierzające do zminimalizowania możliwości popełniania oszustw podatkowych.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit pierwszy – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) kasowe transakcje walutowe, z wyjątkiem sytuacji, kiedy są one bezpośrednio związane z działalnością komercyjną kontrahenta niefinansowego, który jest użytkownikiem końcowym.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit siódmy – litera f)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
f) fundusz emerytalny lub instytucję pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z definicją w art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, osoby zarządzające inwestycjami takiego funduszu lub instytucji;	f) fundusz emerytalny lub instytucję pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z definicją w art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami, osoby zarządzające inwestycjami takiego funduszu lub instytucji, a także podmioty utworzone w celu inwestowania środków takich funduszy lub instytucji działające tylko i wyłącznie w interesie takich funduszy lub instytucji, nie są uznawane za instytucje finansowe do celów niniejszej dyrektywy do momentu przeglądu niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 16;
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 – litera e a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) instytucja finansowa jest stroną działającą na własny rachunek lub na rachunek innej osoby lub działającą w imieniu strony transakcji w odniesieniu do instrumentu finansowego emitowanego na terytorium państwa członkowskiego lub Unii.
Uzasadnienie
To dodatkowe kryterium zagwarantuje, że PTF będzie mógł być pobierany również w oparciu o zasadę miejsca emisji.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. W celu spójnego stosowania ust. 1 właściwe organy państw członkowskich ściśle współpracują ze sobą oraz z ESMA w zakresie nadzoru nad rynkami finansowymi.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 3a
	Emisja
	1. Do celów niniejszej dyrektywy instrument finansowy uznaje się za emitowany na terytorium państwa członkowskiego lub Unii, jeżeli jest emitowany przez podmiot prawny zarejestrowany w państwie członkowskim.
	2. W przypadku umowy dotyczącej instrumentów pochodnych warunek emisji na terytorium państwa członkowskiego lub Unii jest spełniony, jeżeli instrument referencyjny lub bazowy emitowany jest przez podmiot prawny zarejestrowany w państwie członkowskim.
	3. W przypadku produktów strukturyzowanych warunek emisji na terytorium państwa członkowskiego lub Unii jest spełniony, jeżeli bazą lub zabezpieczeniem tego instrumentu są w znacznej części aktywa, instrumenty finansowe lub umowy dotyczące instrumentów pochodnych odnoszące się do instrumentów finansowych, które emitowane są przez podmiot prawny zarejestrowany w państwie członkowskim.
Uzasadnienie
Ten nowy artykuł określa koncepcję emisji w odniesieniu do instrumentów finansowych, instrumentów pochodnych i instrumentów strukturyzowanych.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 3b
	Przeniesienie tytułu prawnego
	1. Transakcja finansowa, w odniesieniu do której nie pobrano PTF, uznawana jest za nieskuteczną prawnie i nie skutkuje przeniesieniem tytułu prawnego do instrumentu, którego dotyczy ta transakcja.
	2. Transakcja finansowa, o której mowa w ust. 1, nie kwalifikuje się do rozliczenia centralnego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 z dnia ... w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji [EMIR], ani też nie spełnia wymogów adekwatności kapitałowej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 z dnia ... w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych [CRD IV].
	3. W przypadku automatycznych elektronicznych systemów płatności, niezależnie od tego, czy bierze w nich udział agent rozliczeniowy, czy też nie, organy podatkowe państwa członkowskiego mogą ustanowić system automatycznego elektronicznego poboru PTF oraz wydawania certyfikatów przeniesienia tytułów prawnych.
Uzasadnienie
Aby ograniczyć ryzyko unikania podatku, PTF powinien obejmować system gwarantujący, że w przypadku nieuiszczenia podatku kontrakty na zakup lub sprzedaż danego instrumenty zostaną uznane za nieskuteczne prawnie. Zgodnie z tym systemem nieopodatkowany instrument nie kwalifikowałby się do rozliczenia centralnego, co nakładałoby na podmiot unikający podatku o wiele większe koszty niż podatek.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Państwa członkowskie stosują tę samą stawkę dla wszystkich transakcji finansowych należących do tej samej kategorii zgodnie z ust. 2 lit. a) i b).	3. Aby uniknąć arbitrażu podatkowego państwa członkowskie stosują tę samą stawkę dla wszystkich transakcji finansowych należących do tej samej kategorii zgodnie z ust. 2 lit. a) i b).
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Państwa członkowskie stosują niższą stawkę podatku od transakcji finansowych na giełdach w porównaniu ze stawkami w obrocie pozagiełdowym. Ma to zastosowanie do transakcji finansowych, o których mowa w art. 5 i 6.
Uzasadnienie
Umożliwi to doprowadzenie do przejścia z handlu na rynkach słabo regulowanych lub nieregulowanych na handel na giełdzie, podlegający ścisłej regulacji i kontroli.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Jeśli instytucja finansowa działała w imieniu innej instytucji finansowej lub na jej rachunek, do zapłaty PTF zobowiązane jest tylko ta inna instytucja finansowa.	2. Jeśli instytucja finansowa działała w imieniu innej instytucji finansowej, na jej rachunek lub z jej polecenia, do zapłaty PTF zobowiązane jest tylko ta inna instytucja finansowa. W przypadku gdy w procesie takim uczestniczy kilka instytucji finansowych, obowiązek uiszczenia PTF spoczywa jedynie na pierwotnej instytucji wymienionej jako strona dokonująca obrotu.
Uzasadnienie
Aby uniknąć efektu kaskadowego, należy jasno zaznaczyć, że w przypadku instytucji finansowych działania w imieniu, na rachunek lub z polecenia innej instytucji finansowej podatek pobierany jest tylko raz.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie określają zobowiązania rejestracyjne, księgowe, sprawozdawcze i inne, mające na celu zapewnienie efektywnej zapłaty PTF należnego organom podatkowym.	1. Państwa członkowskie określają zobowiązania księgowe oraz sprawozdawcze i inne, mające na celu zapewnienie efektywnej zapłaty PTF należnego organom podatkowym.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. W terminie sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy instytucja finansowa dokonuje rejestracji w instytucjach podatkowych państwa członkowskiego, w którym została ustanowiona zgodnie z art. 3 ust. 1.
Uzasadnienie
Aby uniknąć sytuacji konfliktowych pomiędzy co najmniej dwoma państwami członkowskimi, w których spór dotyczy tego, gdzie została ustanowiona instytucja finansowa, dodany zostaje formalny wymóg rejestracji.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b. Państwo członkowskie udziela informacji innemu państwu członkowskiemu o zarejestrowanych na jego terytorium instytucjach finansowych.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5 a. Co roku państwa członkowskie przekazują Komisji i Eurostatowi informacje na temat wolumenu transakcji, w stosunku do których zebrano dochód.
Uzasadnienie
Komisja mogłaby sprawdzić te informacje w oparciu o dane zgromadzone w repozytorium transakcji.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – nagłówek
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Postanowienia szczególne dotyczące zapobiegania oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom	Postanowienia szczególne dotyczące przejrzystości i zapobiegania oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie przyjmują środki, aby zapobiegać oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom.	1. Należy przyjąć przepisy unijne, aby zapobiegać oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom.
Uzasadnienie
Konieczne może się okazać wprowadzenie specjalnych przepisów na szczeblu UE, tak aby zapobiec oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom. Należy odnotować, że samo w sobie unikanie opodatkowania zmniejszyłoby wpływ na wzrost kosztu kapitału dla inwestycji. Zwiększyłyby się jednak zakłócenia w zakresie poboru podatku.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Komisja powołuje ekspercką grupę roboczą (komisję ds. PTF), która składa się z przedstawicieli państw członkowskich i która sprawuje nadzór nad stosowaniem niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie powołują organy posiadające odpowiednie kompetencje, tak aby w przypadku naruszeń mogły one niezwłocznie interweniować.
	Komisja ds. PTF sprawuje nadzór nad transakcjami finansowymi, tak aby wykrywać mechanizmy unikania opodatkowania, proponować środki zaradcze i, w stosownych przypadkach, koordynować wdrażanie tych środków na szczeblu krajowym.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Obciążenie administracyjne nałożone na organy podatkowe w wyniku wprowadzenia PTF powinno być ograniczone do minimum i w tym celu Komisja zachęca do współpracy między krajowymi organami podatkowymi.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3b. Eurostat gromadzi i publikuje co roku informacje na temat przepływów finansowych podlegających PTF w Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Aby zwiększyć przejrzystość przepływów finansowych i pobieranego PTF, należy gromadzić i publikować dane statystyczne.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3c. Aby weryfikować transakcje podlegające opodatkowaniu przeprowadzane w systemie obrotu w kraju trzecim, państwa członkowskie i, gdy to konieczne, Komisja w pełni korzystają z instrumentów współpracy w zakresie kwestii podatkowych, ustanowionych przez właściwe organizacje międzynarodowe.
Uzasadnienie
Sprawne funkcjonowanie unijnego systemu PTF w oparciu o zasadę siedziby będzie w pewnym stopniu uzależnione od efektywnej współpracy w zakresie kwestii podatkowych z państwami spoza UE na całym świecie. Należy w pełni wykorzystać istniejące instrumenty i możliwe, że konieczne będzie podjęcie w tym zakresie dodatkowych inicjatyw.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – ustęp 3 d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3d. Aby dostosować organy administracji podatkowej państw członkowskich do postanowień niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie zapewniają im niezbędne i odpowiednie zasoby ludzkie oraz wyposażenie techniczne, szczególnie w odniesieniu do współpracy administracyjnej, o której mowa w ust. 3. Należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie szkoleń dla urzędników.
Uzasadnienie
Aby sprostać nowym wymogom, organy podatkowe należy wyposażyć w odpowiednie zasoby ludzkie i technologiczne.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 –ustęp 3 e (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3e. Komisja przeprowadza dokładną analizę ponoszonych przez organy regionalne i lokalne kosztów administracyjnych wynikających z wdrożenia niniejszej dyrektywy.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.	Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.
W swoim sprawozdaniu Komisja przeanalizuje przynajmniej wpływ PTF na odpowiednie funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rynków finansowych i gospodarki realnej, a także uwzględni postęp w opodatkowaniu sektora finansowego w kontekście międzynarodowym.	W swoim sprawozdaniu Komisja przeanalizuje przynajmniej wpływ PTF na odpowiednie funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rynków finansowych i gospodarki realnej. Komisja dokona równieć oceny skutków niektórych przepisów, np. przepisów dotyczących odpowiedniego zakresu PTF, możliwości rozróżnienia poszczególnych kategorii produktów finansowych i aktywów w celu pobierania wyższych stawek po osiągnięciu określonego odsetka anulowanych zleceń, stawki podatku oraz wyłączenia instytucji pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z art. 1 ust. 2. Jeżeli Komisja stwierdzi, że doszło do zakłóceń lub naruszeń, zaproponuje odpowiednie środki naprawcze.
	Ponadto Komisja dokonuje analizy i sporządza sprawozdanie na temat krajowych dochodów z PTF w oparciu o siedzibę instytucji finansowych oraz tego, na ile dochody te odbiegają od modelu dystrybucji wpływów z podatku w oparciu o siedzibę klienta, tj. na ile konsolidacja finansowa prowadzi do koncentracji dochodów z podatków w centrach finansowych.
	W swoich sprawozdaniach Komisja bierze pod uwagę różne formy opodatkowania sektora finansowego, te będące przedmiotem dyskusji lub te już stosowane, a także postępy dotyczące wprowadzenia PTF o szerszym zakresie. W stosownych przypadkach Komisja przedstawia propozycje lub podejmuje działania mające na celu ułatwienie konwergencji i promowanie wprowadzenia globalnego PTF.

UZASADNIENIE

Kontekst wniosku Komisji dotyczącego wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych

Światowy kryzys gospodarczy z 2008 r. szybko i zdecydowanie wkroczył do gospodarki realnej, prowadząc do głębokiej recesji w gospodarce światowej i wywierając ogromny wpływ na zatrudnienie. Konieczność wprowadzenia programów ratunkowych wykorzystujących środki publiczne w celu uratowania instytucji finansowych, które są „zbyt duże, by upaść”, poważnie uszczupliła finanse publiczne i doprowadziła do pogłębienia się recesji gospodarczej na poziomie europejskim i światowym.

W tym kontekście należy podkreślić następujące elementy:

- Sektor finansowy, który jest jednym z głównych źródeł kryzysu finansowego i który otrzymał istotne subwencje ze środków publicznych, aby przezwyciężyć skutki kryzysu, nie ponosi w sprawiedliwy sposób kosztów tego kryzysu. W czasie, gdy obywatele UE stają w obliczu poważnych wzrostów bezpośredniego i pośredniego opodatkowania oraz dramatycznych cięć zarobków i emerytur, sektor finansowy jest wciąż w znacznej mierze wyłączony z systemu podatkowego, jeżeli chodzi o jego działania i transakcje.

- Ogromny wzrost liczby transakcji finansowych w ostatnim dziesięcioleciu oraz przejście z długoterminowego inwestowania do inwestowania krótkoterminowego oraz transakcji wysoce spekulacyjnych i obarczonych dużym ryzykiem, w szczególności w takich obszarach jak transakcje wysokich częstotliwości (HFT), pokazują wyraźnie zmianę głównej roli sektora finansowego z finansowania potrzeb gospodarki realnej na wykonywanie operacji, które nie mają żadnych produktywnych skutków i mogą poważnie zaburzyć ceny rynkowe oraz funkcjonowanie gospodarek krajowych.

- Obecne poważne trudności budżetowe w większości państw członkowskich UE poważnie utrudniają państwom członkowskim i UE sprostanie głównym wyzwaniom, jakie przed nimi stają, takie jak finansowanie wzrostu, trwały rozwój społeczny, walka ze zmianą klimatu i finansowanie pomocy rozwojowej. Podwyższenie stawek i rozszerzenie zakresu tradycyjnych narzędzi podatkowych oraz dalsze cięcia wydatków publicznych nie mogą być ani wystarczającym, ani trwałym rozwiązaniem służącym stawieniu czoła tym wyzwaniom. Dlatego potrzebne są progresywne narzędzia podatkowe, które mogą przenieść ciężar podatkowy z pracy i inwestycji produktywnych do sektorów wywołujących poważne negatywne skutki dla gospodarki realnej.

W tym kontekście debata nad wprowadzeniem podatku od transakcji finansowych (PTF) stała się bardziej istotna niż kiedykolwiek. W porównaniu z innymi tradycyjnymi narzędziami podatkowymi i różnymi strategiami polityki gospodarczej zaletą PTF jest jego wielofunkcyjność:

- może on generować istotne nowe dochody (według ostatnich szacunków nawet 57 mld euro, w przypadku wdrożenia na poziomie UE);

- może on przenieść ciężar podatkowy na działania o negatywnych skutkach, takie jak transakcje HFT i transakcje finansowe o charakterze wybitnie spekulacyjnym, zapewniając tym samym bardziej sprawiedliwy podział obciążeń podatkowych;

- może zniechęcać do zawierania nadmiernie lewarowanych i szkodliwych transakcji spekulacyjnych, a tym samym przyczynić się – wraz z odpowiednimi uregulowaniami i systemem nadzoru – do stabilizacji rynków i reorientacji sektora w kierunku produktywnych inwestycji długoterminowych.

Według jednego z ostatnich badań (“Opodatkowanie transakcji finansowych” autorstwa Stephany Griffith Jones i Avinasha Persaud) oraz zmienionej oceny skutków przeprowadzonej przez Komisję Europejską, szacuje się, że wpływ PTF na wzrost UE wyniesie 0,25% dzięki:

- ograniczeniu ryzyka systemowego oraz liczby transakcji realizowanych na podstawie fałszywych informacji (noise trading), w tym transakcji HFT – w ten sposób PTF możne w znacznym stopniu przyczynić się do zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia kryzysu w przyszłości; rzeczywiste koszty kryzysu, jeżeli chodzi o wzrost, są ogromne, dlatego PTF może obniżyć te koszty i mieć pozytywny wpływ na długoterminowy wzrost UE;

- staniu się nowym źródłem finansowania konsolidacji fiskalnej i kluczowych inwestycji w obszarze wzrostu i zatrudnienia;

- przeniesieniu ciężaru podatkowego na inne działania. W ten sposób PTF może doprowadzić do zmniejszenia lub ograniczenia wzrostu opodatkowania dochodów i pracy, wspierając tym samym konsumpcję i scalając popyt.

Mając na względzie zglobalizowany charakter sektora finansowego i usług finansowych, PTF powinien być wprowadzony na najszerszą możliwą skalę, aby w pełni mógł wypełniać swoje wielorakie funkcje. Jednak brak umowy międzynarodowej sprawia, że czołowi partnerzy gospodarczy na świecie muszą być bardziej aktywni. UE reprezentuje obecnie największy rynek finansowy świata i w związku z tym ma za zadanie uczynić pierwszy krok i skoordynować wprowadzenie dobrze zaprojektowanego i łatwego we wdrażaniu podatku od transakcji finansowych, co sprawi, że proces prowadzący do zawarcia umowy międzynarodowej nabierze większego impetu.

W swojej rezolucji w sprawie innowacyjnych metod finansowania na szczeblu światowym i europejskim (P7_TA-PROV(2011)0080) Parlament Europejski stwierdził, że „UE powinna wspierać wprowadzenie takiego podatku na szczeblu światowym; jeżeli nie będzie to możliwe, UE powinna w pierwszym etapie wdrożyć podatek od transakcji finansowych na szczeblu europejskim” oraz wezwał Komisję do „szybkiego przedstawienia studium wykonalności uwzględniającego potrzebę takich samych warunków i do wystąpienia z konkretnymi wnioskami legislacyjnymi”.

W odpowiedzi Komisja Europejska przedstawiła wraz z wnioskiem legislacyjnym ocenę skutków, w której stwierdziła wykonalność wprowadzenia ogólnoeuropejskiego PTF.

Dobrze zaprojektowany i łatwy we wdrażaniu podatek od transakcji finansowych

Główne wyzwania związane z wprowadzeniem ogólnoeuropejskiego PTF to:

- uniknięcie przenoszenia transakcji poza jurysdykcję UE;

- zapobieżenie unikaniu opodatkowania;

- uniknięcie przenoszenia kosztów na konsumentów i obywateli.

Jak w przypadku każdego narzędzia podatkowego, sposobem na ograniczenie do minimum unikania opodatkowania i oszustw podatkowych jest przekształcenie niepożądanej działalności z działalności o wysokiej stopie zwrotu i niskim ryzyku w działalność o niskiej stopie zwrotu i wysokim ryzyku. W przypadku PTF oznacza to niewielką stawkę podatku, aby unikanie opodatkowania było mało opłacalne, oraz wprowadzenie poważnych konsekwencji za niewypełnianie zobowiązań podatkowych, aby było to bardziej ryzykowne.

W różnych jurysdykcjach na świecie istnieje kilka narzędzi podobnych do PTF, jednak największy sukces jak do tej pory odniosły opłaty stemplowe (należne od każdej strony transakcji przeniesienia własności papieru wartościowego w tym kraju), ponieważ ich unikanie jest bardzo trudne i ponieważ przynoszą znaczne dochody w krajach, w których obowiązują.

Główne elementy wniosku Komisji

Parlament Europejski z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o przedstawieniu wniosku legislacyjnego wprowadzającego podatek od transakcji finansowych, uwzględniającego w pełni główną argumentację wysuniętą przez Parlament Europejski w swojej rezolucji w sprawie innowacyjnych metod finansowania na poziomie światowym i europejskim (P7_TA-PROV(2011)0080).

· Zakres dyrektywy

Wniosek Komisji obejmuje transakcje na wszystkich rodzajach papierów wartościowych (akcje, papiery kapitałowe, obligacje i instrumenty pochodne z nimi związane), jak również wszelkie rodzaje transakcji na platformach regulowanych i nieregulowanych. Wyłączenie rynków pierwotnych obligacji i akcji (ale nie instrumentów pochodnych na nie) umożliwia pozostawienie bez zmian możliwości pozyskiwania kapitału w świecie realnym.

Zakres podatku ograniczony jest do instytucji finansowych działających na własny rachunek lub na rachunek innego podmiotu. Jedynymi instytucjami wyłączonymi z zakresu dyrektywy są krajowe banki centralne, Europejski Bank Centralny i organy powołane przez UE, i jest to decyzja słuszna, pozwalająca uniknąć niepożądanych skutków dla polityki monetarnej lub możliwości refinansowania sektora finansowego. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że wyjątek ten obowiązuje pod warunkiem, że transakcje dokonywane przez te podmioty mieszczą się w ramach ich głównej funkcji publicznej.

· Zasada siedziby

Według wniosku Komisji podatek należny jest w przypadku, gdy siedziba strony transakcji znajduje się na terytorium państwa członkowskiego.

Obejmuje to wszystkie transakcje dokonywane przez instytucje finansowe z siedzibą w UE, jednak nie obejmuje wszystkich instrumentów finansowych pochodzących z UE. W ten sposób opodatkowaniu podlegać będzie transakcja dokonywana przez instytucję finansową z UE dotycząca instrumentu finansowego spoza UE, natomiast transakcje dokonywane przez instytucje spoza UE dotyczące instrumentów unijnych takiemu opodatkowaniu podlegać nie będzie, co stawia w niekorzystnej sytuacji instytucje z UE.

· Zasada miejsca emisji

Najlepszym sposobem uniknięcia luk prawnych i tworzenia nierówności w zakresie konkurencji byłoby pójście za przykładem opłat stemplowych i objęcie podatkiem każdej transakcji dotyczącej instrumentu finansowego wyemitowanego przez podmiot na terytorium państwa członkowskiego lub UE. Zasada ta doskonale sprawdza się w przypadku akcji i obligacji, jednak może sprawiać problemy w przypadku instrumentów pochodnych, takich jak swapy, gdzie trudno jest określić miejsce emisji.

Najlepszym sposobem rozwiązania tej kwestii byłoby połączenie obu zasad oraz zaproponowanie dodatkowego warunku w art. 3 w odniesieniu do miejsca emisji. Tym sposobem podatek będzie należny w przypadku spełnienia jednego z warunków określonych w art. 3.

Aby wykorzystać wszystkie zalety zasady miejsca emisji, należy wprowadzić konsekwencję prawną polegającą na powiązaniu uiszczenia podatku z prawną skutecznością danego kontraktu.

· Stawki podatku

Aby wdrożenie podatku było łatwe oraz aby uniknąć zakłóceń na rynku wewnętrznym, przewidywane stawki powinny być łatwe do wprowadzenia i powinny odzwierciedlać różne cechy instrumentów finansowych.

Propozycja Komisji zakładająca minimalną stawkę 0,1% dla akcji i obligacji oraz 0,01% dla instrumentów pochodnych rzeczywiście spełnia te kryteria. Obie stawki są stosunkowo niskie, a jednocześnie zapewniają harmonizację minimalnych zabezpieczeń w sposób jak najmniej kłopotliwy i pozwalają na elastyczność, jeżeli którekolwiek państwo członkowskie uzna za właściwe wyjście poza nie.

Rozróżnienie między kategoriami aktywów jest uzasadnione, ponieważ akcje i obligacje mają bardziej zbliżone zachowania rynkowe w porównaniu z instrumentami pochodnymi.

W przypadku instrumentów pochodnych, których wartość jest o wiele trudniej oszacować, decyzja o wyborze wartości nominalnej, która może być znacznie wyższa niż rzeczywista wartość rynkowa instrumentu pochodnego, uzasadnia wybór niższej stawki.

· Zasięg geograficzny

Jednomyślne przyjęcie dyrektywy jest najlepszym sposobem wdrożenia wniosku, aby uniknąć zakłóceń oraz aby dalej integrować rynki finansowe w UE.

Niemniej jednak mając na uwadze, że kilka podobnych narzędzi podatkowych już funkcjonuje lub jest przedmiotem dyskusji w kilku państwach członkowskich, UE powinna przyspieszyć ten proces, aby usunąć zakłócenia w odnośnych obszarach. Dlatego jeżeli przyjęcie niniejszej dyrektywy nie będzie możliwe w drodze jednomyślnej decyzji, państwa członkowskie mogą wprowadzić przepisy prawne zawarte w niniejszej dyrektywie, korzystając z postanowień dotyczących wzmocnionej współpracy.

· Zarządzanie dochodami

Wniosek Komisji nie zawiera żadnych bezpośrednich odniesień do zarządzania dochodami. W sprawozdaniu zwraca się uwagę, że będący obecnie przedmiotem dyskusji wniosek legislacyjny w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 przewiduje, że część dochodów z PTF zostanie zaliczona do zasobów własnych UE. Dochody z PTF można również powiązać z konkretnymi strategiami politycznymi i dobrami publicznymi UE, m.in. finansowaniem realizacji celów pomocy rozwojowej, walką ze zmianą klimatu, trwałym rozwojem i poprawą sytuacji w zakresie opieki społecznej w Unii, lub też z finansowaniem budżetów krajowych, zwłaszcza jako metoda wsparcia działań na rzecz konsolidacji fiskalnej.

OPINIA Komisji Rozwoju (30.3.2012)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych i zmieniającej dyrektywę 2008/7/WE
(COM(2011)0594 – C7‑0355/2011 – 2011/0261(CNS))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Ricardo Cortés Lastra

POPRAWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka                  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Ostatni kryzys finansowy spowodował debaty na wszystkich poziomach dotyczące ewentualnego dodatkowego opodatkowania sektora finansowego, a w szczególności podatku od transakcji finansowych (PTF). Debaty te wynikają z chęci zapewnienia udziału sektora finansowego w pokrywaniu kosztów kryzysu oraz jego przyszłego sprawiedliwego opodatkowania w porównaniu z innymi sektorami; zniechęcenia do podejmowania nadmiernie ryzykownych działań przez instytucje finansowe; uzupełnienia środków regulacyjnych mających na celu unikanie przyszłych kryzysów oraz wygenerowania dodatkowych dochodów dla budżetów ogólnych lub specjalnych celów politycznych.	(1) Ostatni kryzys finansowy spowodował debaty na wszystkich poziomach dotyczące ewentualnego dodatkowego opodatkowania sektora finansowego, a w szczególności podatku od transakcji finansowych (PTF). Debaty te wynikają z chęci zapewnienia udziału sektora finansowego w pokrywaniu kosztów kryzysu oraz jego przyszłego sprawiedliwego opodatkowania w porównaniu z innymi sektorami; ukrócenia spekulacji, zwłaszcza na rynku towarów, w celu ograniczenia nadmiernych wahań cen żywności oraz ich skutków dla bezpieczeństwa żywnościowego; zniechęcenia do podejmowania nadmiernie ryzykownych działań przez instytucje finansowe; uzupełnienia środków regulacyjnych mających na celu unikanie przyszłych kryzysów oraz wygenerowania dodatkowych dochodów dla budżetów ogólnych lub specjalnych celów politycznych, takich jak finansowanie dóbr publicznych i polityki Unii na rzecz rozwoju, a zwłaszcza na rzecz osiągnięcia milenijnych celów rozwoju.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a) Dochody z PFT, którego celem jest korzystniejsza dla społeczeństwa i sprawiedliwsza dystrybucja dóbr, powinny zapewnić państwom rozwijającym się dodatkowe środki na finansowanie programów społecznych i powinny być uzupełnieniem zobowiązań dotyczących wartości krajowej pomocy na rzecz rozwoju na poziomie 0,7% DNB, a także powinny zostać przeznaczone na finansowanie dóbr publicznych, takich jak polityka Unii na rzecz rozwoju, ograniczenia ubóstwa oraz przeciwdziałania zmianom klimatu w krajach rozwijających się. Te nowe dochody powinny w dużej mierze służyć na stałe tym celom.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Aby opodatkowanie skupiało się na sektorze finansowym, a nie na obywatelach, i ponieważ zdecydowaną większość transakcji na rynkach finansowych realizują instytucje finansowe, podatek powinien być nałożony na te instytucje, bez względu na to, czy zawierają one transakcje we własnym imieniu, w imieniu innych podmiotów, na własny rachunek, czy na rachunek innych podmiotów.	(12) Aby opodatkowanie skupiało się na sektorze finansowym, a nie na obywatelach, i ponieważ zdecydowaną większość transakcji na rynkach finansowych realizują instytucje finansowe, podatek powinien być nałożony na te instytucje, bez względu na to, czy zawierają one transakcje we własnym imieniu, w imieniu innych podmiotów, na własny rachunek, czy na rachunek innych podmiotów. Państwa członkowskie powinny szczególnie czuwać nad tym, by kwotą należną corocznie z tytułu PTF od instytucji finansowych nie zostali w sposób pośredni obciążeni obywatele, będący klientami tych instytucji.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Aby umożliwić przyjęcie bardziej szczegółowych przepisów dotyczących określania, czy dana działalność finansowa stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa, tak aby przedsiębiorstwo mogło być uznane za instytucję finansową dla celów niniejszej dyrektywy, a także bardziej szczegółowych przepisów dotyczących ochrony przed oszustwami podatkowymi, unikaniem opodatkowania i nadużyciami, należy przekazać Komisji uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do ustalenia środków niezbędnych w tym celu. Jest szczególnie istotne, aby Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje w czasie prac przygotowawczych, w tym na poziomie eksperckim. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić terminowe i odpowiednie przekazanie właściwych dokumentów Radzie.	(16) Aby umożliwić przyjęcie bardziej szczegółowych przepisów dotyczących określania, czy dana działalność finansowa stanowi istotną część działalności przedsiębiorstwa, tak aby przedsiębiorstwo mogło być uznane za instytucję finansową dla celów niniejszej dyrektywy, a także bardziej szczegółowych przepisów dotyczących ochrony przed oszustwami podatkowymi, unikaniem opodatkowania i nadużyciami, należy przekazać Komisji uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do ustalenia środków niezbędnych w tym celu. Jest szczególnie istotne, aby Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje w czasie prac przygotowawczych, w tym z ekspertami, organizacjami pozarządowymi i innymi zainteresowanymi stronami. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić terminowe i odpowiednie przekazanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(18a) W przypadku, gdy państwa UE-27 nie osiągną porozumienia, państwa członkowskie wyrażające chęć wdrożenia PTF powinny wystąpić z oficjalnym wnioskiem o podjęcie wzmocnionej współpracy na mocy art. 329 TFUE. Parlament Europejski powinien bez zwłoki wyrazić zgodę, pod warunkiem że zainteresowane państwa członkowskie zobowiążą się do przyjęcia, powołując się na art. 333 ust. 2 TFUE, decyzji o stanowieniu zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Wzmocniona współpraca
	W przypadku gdy państwa UE-27 nie osiągną porozumienia, państwa członkowskie wyrażające chęć wdrożenia PTF występują z oficjalnym wnioskiem o podjęcie wzmocnionej współpracy na mocy art. 329 TFUE. Parlament Europejski bez zwłoki wyraża zgodę, pod warunkiem że zainteresowane państwa członkowskie zobowiążą się do przyjęcia, powołując się na art. 333 ust. 2 TFUE, decyzji o stanowieniu zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.	Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W swoim sprawozdaniu Komisja przeanalizuje przynajmniej wpływ PTF na odpowiednie funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rynków finansowych i gospodarki realnej, a także uwzględni postęp w opodatkowaniu sektora finansowego w kontekście międzynarodowym.	W swoim sprawozdaniu Komisja przeanalizuje przynajmniej wpływ PTF na odpowiednie funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rynków finansowych i gospodarki realnej, na spekulacje towarami i produktami żywnościowymi oraz na walkę z rajami podatkowymi, a także uwzględni postęp w opodatkowaniu sektora finansowego w kontekście międzynarodowym.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 17a
	Wykorzystanie dochodu jako zasobów własnych w budżecie UE
	Część dochodu z PFT w Unii powinna zostać wykorzystana jako zasoby własne w budżecie UE, zaś znaczny ich odsetek powinien zostać zainwestowany w finansowanie polityki Unii w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju oraz przeciwdziałania zmianom klimatu w krajach rozwijających się.

PROCEDURA

Tytuł	Wspólny system podatku od transakcji finansowych i zmiana dyrektywy 2008/7/WE
Odsyłacze	COM(2011)0594 – C7-0355/2011 – 2011/0261(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 25.10.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 25.10.2011
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Ricardo Cortés Lastra 25.1.2012
Poprzedni sprawozdawca(y)	Ricardo Cortés Lastra
Rozpatrzenie w komisji	9.2.2012
Data przyjęcia	27.3.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	23 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Michael Cashman, Ricardo Cortés Lastra, Corina Creţu, Leonidas Donskis, Charles Goerens, Catherine Grèze, Filip Kaczmarek, Franziska Keller, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Bill Newton Dunn, Maurice Ponga, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Alf Svensson, Eleni Theocharous, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl, Anna Záborská, Iva Zanicchi, Gabriele Zimmer
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Enrique Guerrero Salom, Edvard Kožušník, Cristian Dan Preda, Patrizia Toia

OPINIA Komisji Budżetowej (29.3.2012)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych i zmieniającej dyrektywę 2008/7/WE
(COM(2011)0594 – C7‑0355/2011 – 2011/0261(CNS))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Anne E. Jensen

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wniosek Komisji:

Komisja zaproponowała wprowadzenie podatku od transakcji finansowych (PTF) na szczeblu UE, który byłby następnie w całości lub w części wykorzystywany jako zasób własny budżetu UE.

Wniosek określa minimalne stawki PTF w następujący sposób:

· 0,1% w przypadku transakcji innych niż związane z umowami dotyczącymi instrumentów pochodnych, i

· 0,01% w przypadku transakcji związanych z umowami dotyczącymi instrumentów pochodnych.

Kontekst budżetowy i jego aspekty:

Obecnie około 85% dochodów Unii pochodzi z budżetów krajowych, a nie z zasobów własnych. Stoi to w sprzeczności nie tylko z postanowieniami traktatu lizbońskiego[1], ale także z brzmieniem i duchem traktatu rzymskiego[2]. W momencie powstania Wspólnot Europejskich w 1957 r. zasoby oparte na DNB miały być rozwiązaniem tymczasowym. Choć w latach 70-ych zastąpiono je jednak właściwymi zasobami własnymi, w 1988 r. ponownie wprowadzono wkłady krajowe w celu uzupełnienia spadku dochodów z tytułu zasobów własnych. Warto jednak zauważyć, że w tym czasie udział dochodów opartych na DNB w całkowitych dochodach UE wynosił tylko 10%. Ta zmiana stopniowo przechyliła szalę na rzecz logiki „godziwego zwrotu”, która zaczęła dominować w decyzjach budżetowych UE, dając początek długiej liście rabatów i nieuzasadnionych wyjątków.

W konsekwencji konieczna stała się reforma obecnego systemu zasobów własnych, aby położyć kres podejściu opartemu na „godziwym zwrocie”, a jednocześnie zapewnić UE stabilne i wystarczające źródło dochodów, zapoczątkowując odejście od obecnego systemu rabatów i odstępstw po stronie dochodów w budżecie UE.

W kontekście trudności gospodarczych warto także przypomnieć, że Parlament wielokrotnie podkreślał w rezolucjach znaczenie zasobów własnych jako narzędzia gwarantującego UE fundusze wystarczające na wypełnianie przez nią jej zobowiązań i realizację celów bez konieczności zwiększania unijnego budżetu[3].

Sprawozdawczyni chciałaby przypomnieć, że w rezolucji w sprawie przyszłości zasobów własnych Unii Europejskiej[4] Parlament Europejski wymienił szereg kryteriów do stosowania przy ocenie dogodności ewentualnych nowych źródeł zasobów własnych, a mianowicie: wystarczające wpływy, stabilność, widoczność i prostota, niskie koszty operacyjne, efektywny przydział środków, sprawiedliwość pionowa i pozioma i sprawiedliwe składki.

Aktualny wniosek Komisji w sprawie PTF spełnia większość tych kryteriów. W szczególności może on stanowić źródło dochodów dla budżetu UE (według wniosku Komisji około 54,2 mld EUR rocznie z PTF mogłoby zostać wykorzystane jako zasoby własne). Ponadto podatek ten, widoczny dla inwestorów i podmiotów na rynku finansowym, jest wystarczająco prosty, wiąże się z niewielkimi kosztami operacyjnymi, jest łatwy w poborze i gwarantuje pionową i poziomą sprawiedliwość i sprawiedliwe składki. Ponadto PTF nie powinien powodować żadnego dodatkowego obciążenia dla obywateli ani naruszać suwerenności fiskalnej państw członkowskich.

Należy zauważyć, że PTF cieszy się poparciem obywateli UE, co potwierdziły wyniki sondażu Eurobarometru z czerwca 2011 r.: 61% mieszkańców Europy popiera taki podatek, a spośród nich 81% chętnie widziałoby jego wprowadzenie w całej UE[5].

Wykorzystanie PTF jako zasobów własnych wymagać będzie jego stosowania we wszystkich 27 państwach członkowskich.

Sprawozdawczyni pragnie podkreślić, że nie można zawrzeć żadnego porozumienia w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020, dopóki nie osiągnie się porozumienia politycznego w sprawie reformy systemu zasobów własnych, z uwagi na niepodzielność i współzależność dochodów i wydatków budżetowych, oraz pragnie w związku z tym przypomnieć, że przyjęcie środków wykonawczych do systemu zasobów własnych wymaga zgody Parlamentu Europejskiego.

POPRAWKI

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 3 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(3a) Aby lepiej skoordynować cele polityczne Unii Europejskiej z jej budżetem fundusze zebrane w ramach PTF powinny być w pełni lub przynajmniej w części wykorzystywane jako dochód dla budżetu UE.
Uzasadnienie
Ogólnounijny podatek od transakcji finansowych może posłużyć jako instrument, który położy kres aktualnie stosowanemu systemowi rabatów i odstępstw.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby część PTF przeznaczona na zasoby własne Unii była przekazywana do budżetu UE zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr …/2012 [w sprawie metod i procedury udostępniania zasobów własnych opartych na podatku od transakcji finansowych].
Uzasadnienie
Ogólnounijny podatek od transakcji finansowych może posłużyć jako instrument, który położy kres aktualnie stosowanemu systemowi rabatów i odstępstw.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.	Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.

PROCEDURA

Tytuł	Wspólny system podatku od transakcji finansowych i zmiana dyrektywy 2008/7/WE
Odsyłacze	COM(2011)0594 – C7-0355/2011 – 2011/0261(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 25.10.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 25.10.2011
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Anne E. Jensen 16.2.2012
Data przyjęcia	29.3.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	29 3 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Marta Andreasen, Francesca Balzani, Zuzana Brzobohatá, James Elles, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Ivars Godmanis, Estelle Grelier, Carl Haglund, Lucas Hartong, Jutta Haug, Monika Hohlmeier, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Ivailo Kalfin, Jan Kozłowski, Alain Lamassoure, Giovanni La Via, George Lyon, Barbara Matera, Claudio Morganti, Nadezhda Neynsky, Dominique Riquet, Potito Salatto, Derek Vaughan, Angelika Werthmann
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Frédéric Daerden, Jan Mulder, Georgios Papastamkos, Paul Rübig, Georgios Stavrakakis
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jens Rohde

• [1]  Artykuł 311.1 TFUE: „Bez uszczerbku dla innych dochodów budżet jest finansowany całkowicie z zasobów własnych”.
• [2]  Artkuł 201 traktatu rzymskiego: „Komisja zbada warunki, na jakich wkłady finansowe państw członkowskich przewidziane w art. 200 mogą być zastąpione własnymi zasobami Wspólnoty, w szczególności dochodami pochodzącymi ze wspólnej taryfy celnej z chwilą jej ostatecznego wprowadzenia w życie. W tym celu Komisja przedkłada Radzie wnioski…”
• [3]  W szczególności następujące rezolucje:
  P6_TA(2007)0098, przyjęta 29 marca 2007 r.
  P7 TA (2011)0080, przyjęta 8 marca 2011 r.
  P7 TA (2010)0056, przyjęta 10 marca 2010 r.
  P7 TA (2010) 0089, przyjęta 25 marca 2010 r.
  P7_TA-PROV(2010)0433, przyjęta 25 listopada 2010 r.
             P7_TA-PROV(2010)0475, przyjęta 15 grudnia 2010 r.
             P7_TA-PROV(2011) 0266, przyjęta 8 czerwca 2011 r.
  P7_TA-PROV(2011)0327, przyjęta 6 lipca 2011 r.
• [4]  P6_TA(2007)0098, przyjęta 29 marca 2007 r.
• [5]  Eurobarometr Parlamentu Europejskiego (EB Parlemeter 75.2); przyjęty w dniu 22 czerwca 2011 r.: http://www.europarl.europa.eu/pdf/eurobarometre/2011/juin/22062011/eb752_financial_crisis_analytical_synthesis_en.pdf

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (20.3.2012)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od transakcji finansowych i zmieniającej dyrektywę 2008/7/WE
(COM(2011)0594 – C7‑0355/2011 – 2011/0261(CNS))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Frank Engel

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wniosek Komisji dotyczący podatku od transakcji finansowych (PTF) jest odpowiedzią na wielokrotne apele z całej Unii Europejskiej o zobligowanie sektora finansowego do udziału w kosztach trwającego obecnie kryzysu. Sprawozdawca przyjmuje z zadowoleniem ten wniosek będący również odpowiedzią na wezwania Parlamentu Europejskiego do działania w tej dziedzinie.

PTF jest z definicji jednym z elementów jednolitego rynku. Europejskie ramy prawne w przypadku takiego PTF mają dwojaki cel: pierwszy to sprawiedliwość, gdyż transakcje finansowe pozostają w znacznym stopniu nieopodatkowane w przeciwieństwie do wszelkich innych transakcji gospodarczych, a drugi cel to harmonizacja, gdyż konieczne jest jednolite europejskie podejście do opodatkowania transakcji finansowych, w ramach którego stawki byłyby jeśli nie identyczne w całej Europie, to przynajmniej porównywalne i ustanowione w oparciu o wspólną minimalną wartość.

PTF jest także nierozerwalnie związany z celem, jakim jest uwolnienie całkowitego potencjału jednolitego rynku w celu powrotu na drogę wzrostu w Europie oraz umożliwienie jej w ten sposób osiągnięcia celów wyznaczonych w strategii „Europa 2020”. Jednolity rynek potrzebuje inwestycji, które powinny pochodzić z europejskiego źródła finansowania. Dlatego też PTF, z którego dochód będzie wpływał do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, przyczyni się do pomnożenia środków pieniężnych potrzebnych w celu poczynienia istotnych inwestycji europejskich na rzecz jej własnego postępu gospodarczego.

Jest zatem oczywiste, że PTF musi być stosowany na terytorium całej UE. Unia opiera się na jednolitym rynku i posiada swój własny budżet – to, czego nie ma strefa euro. PTF wpływający do budżetu UE i dzięki temu będący narzędziem zdynamizowania jednolitego rynku nie może być niczym innym niż PTF nałożonym w całej Unii bez wyjątku, a więc i funkcjonującym we wszystkich dużych europejskich ośrodkach finansowych. Jakikolwiek wyjątek od tej zasady doprowadziłby do zakłóceń w funkcjonowaniu jednolitego rynku, co byłoby nie do przyjęcia.

Z tytułu PTF trzeba osiągnąć wystarczający dochód, by odegrał on rolę politycznego narzędzia do przezwyciężenia kryzysu, a jednocześnie jego plany nie powinny doprowadzić do znaczących delokalizacji tych instrumentów finansowych i instytucji, które są reprezentatywne dla europejskiego sektora finansów lub które niosą ze sobą szczególny potencjał rozwoju dla europejskich ośrodków finansowych. Nie może on również zniechęcać do stosowania takich instrumentów finansowych, których UE potrzebuje dla zapewnienia rozwoju gospodarczego i sprawiedliwego zastąpienia wynagrodzeń emerytowanym obywatelom.

Z tej przyczyny sprawozdawca proponuje, by fundusze inwestycyjne objęte prawodawstwem UCITS oraz fundusze emerytalne były traktowane w inny sposób pod względem stawki opodatkowania, gdyż w tym przypadku właściwa jest stawka wynosząca 0,01%.

Strukturyzowane produkty finansowe skrajnie pozbawione przejrzystości w stosunku do wszystkich stron biorących udział w transakcjach przyczyniły się do wywołania finansowego kataklizmu od czasu, gdy pękła bańka na amerykańskim rynku nieruchomości. Obrót handlowy tymi instrumentami jest bardzo dynamiczny, jego wartość – olbrzymia, a oczekiwany dochód z tytułu ich opodatkowania – odpowiednio wysoki. Nawet jeśli opodatkowanie doprowadzi do delokalizacji niektórych elementów obrotu instrumentami pochodnymi, również w przypadku kategorii transakcji o wysokiej częstotliwości, takie delokalizacje nie wpłyną ujemnie na rozwój europejskiego jednolitego rynku kapitałowego.

Należy zatem obłożyć je podstawową stawką opodatkowania w wysokości 0,1%, w związku z czym sprawozdawca proponuje zastosować tę stawkę do transakcji finansowych związanych z umowami dotyczącymi instrumentów pochodnych.

Przeprowadzona przez Komisję ocena skutków jest uzupełniana od czasu, gdy po raz pierwszy przedstawiono ją Parlamentowi Europejskiemu, lecz ani Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, ani sprawozdawca nie otrzymują informacji o istocie dodatkowych lub nowych wyników uzyskanych przez Komisję. Sprawozdawcy nie podoba się , że Komisja nie była w stanie przeanalizować istoty najnowszej oceny. Należy jednak uznać, że zarówno ryzyko delokalizacji, jak i oczekiwany wpływ PTF na wzrost gospodarczy Unii Europejskiej zostały ponownie poddane analizie, aby nakreślić znacznie mniej negatywny obraz niż ten zawarty w opublikowanej ocenie skutków. Niemniej rola i znaczenie PTF dla zrealizowania celów jednolitego rynku stają się centralnym elementem nie tylko tej opinii, lecz także stanowiska całego Parlamentu Europejskiego.

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wprowadzenie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Ostatni kryzys finansowy spowodował debaty na wszystkich poziomach dotyczące ewentualnego dodatkowego opodatkowania sektora finansowego, a w szczególności podatku od transakcji finansowych (PTF). Debaty te wynikają z chęci zapewnienia udziału sektora finansowego w pokrywaniu kosztów kryzysu oraz jego przyszłego sprawiedliwego opodatkowania w porównaniu z innymi sektorami; zniechęcenia do podejmowania nadmiernie ryzykownych działań przez instytucje finansowe; uzupełnienia środków regulacyjnych mających na celu unikanie przyszłych kryzysów oraz wygenerowania dodatkowych dochodów dla budżetów ogólnych lub specjalnych celów politycznych.	(1) Ostatni kryzys finansowy spowodował debaty na wszystkich poziomach dotyczące ewentualnego dodatkowego opodatkowania sektora finansowego, a w szczególności podatku od transakcji finansowych (PTF). Debaty te wynikają z chęci zapewnienia udziału sektora finansowego w pokrywaniu kosztów kryzysu oraz jego przyszłego sprawiedliwego opodatkowania w porównaniu z innymi sektorami; zniechęcenia do podejmowania nadmiernie ryzykownych działań przez instytucje finansowe; uzupełnienia środków regulacyjnych mających na celu unikanie przyszłych kryzysów oraz wygenerowania dodatkowych dochodów dla budżetów ogólnych lub specjalnych celów politycznych mających na celu wzrost gospodarczy.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a) Wprowadzenie w Unii Europejskiej zrównoważonego i skutecznego PTF powinno wzmocnić międzynarodowe wysiłki na rzecz propagowania przyjęcia podobnych instrumentów na skalę światową. Unia powinna zatem odgrywać przewodnią rolę w tej dziedzinie.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Aby zapobiec zaburzeniom powodowanym przez środki przyjmowane jednostronnie przez państwa członkowskie, pamiętając o wyjątkowo wysokiej mobilności większości istotnych transakcji finansowych i tym samym, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, ważne jest zharmonizowanie podstawowych cech PTF w państwach członkowskich na poziomie Unii. W związku z tym należy unikać zachęt do arbitrażu podatkowego w Unii, zaburzeń alokacji pomiędzy rynkami finansowymi w Unii, a także możliwości podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania.	(2) Aby zapobiec zaburzeniom powodowanym przez środki przyjmowane jednostronnie przez państwa członkowskie, pamiętając o wyjątkowo wysokiej mobilności większości istotnych transakcji finansowych i tym samym, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, większą solidarność i sprawiedliwość oraz aby uniknąć zakłóceń konkurencji, ważne jest zharmonizowanie podstawowych cech PTF w państwach członkowskich na poziomie Unii. W związku z tym należy unikać zachęt do arbitrażu podatkowego w Unii, zaburzeń alokacji pomiędzy rynkami finansowymi w Unii, a także możliwości podwójnego opodatkowania lub braku opodatkowania.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(2a) Jeden z głównych celów PTF powinien polegać na zniechęcaniu do nadmiernie ryzykownych transakcji oraz na przywróceniu sektorowi usług finansowych charakteru służebnego wobec gospodarki produkcyjnej.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(2b) PTF powinien uwzględniać następujące zasady:
	– zasada dotycząca wyrażenia w walucie: podatkowi podlegają wszystkie instrumenty wyrażone w euro lub w walucie jakiegokolwiek państwa Unii;
	– zasada dotycząca obrotu: podatkowi podlegają transakcje finansowe pochodzące z wszelkich aktywów dopuszczonych do obrotu na rynku Unii; oraz
	– zasada dotycząca pośrednictwa: podatkowi podlegają wszystkie transakcje finansowe, w których pośredniczy osoba mająca miejsce zamieszkania w Unii.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 4 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Definicja instrumentów finansowych w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/39/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (MiFID) obejmuje jednostki w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania. Oznacza to, że akcje i jednostki w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) zgodnie z definicją w art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz alternatywne fundusze inwestycyjne (AFI) zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 są instrumentami finansowymi. W związku z tym zapis i umorzenie tych instrumentów to transakcje, które powinny podlegać PTF.	(4) Definicja instrumentów finansowych w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/39/WE z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (MiFID) obejmuje jednostki w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania. Oznacza to, że akcje i jednostki w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) zgodnie z definicją w art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz alternatywne fundusze inwestycyjne (AFI) zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 są instrumentami finansowymi. W związku z tym zapis i umorzenie tych instrumentów to transakcje, które powinny podlegać PTF. Jednak szczególny charakter UCITS i ich znaczenie dla uruchomienia w pełni potencjału rynku wewnętrznego uzasadniają obłożenie ich specjalną niższą stawką opodatkowania. To samo powinno dotyczyć funduszy emerytalnych lub instytucji pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z definicją w art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami1.
	__________
	1. Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) W interesie równego traktowania należy stosować jedną stawkę opodatkowania w ramach każdej kategorii transakcji, czyli obrotu instrumentami finansowymi innymi niż instrumenty pochodne z jednej strony, a także zakupu/sprzedaży, przekazania, zawarcia i zmiany umów dotyczących instrumentów pochodnych z drugiej strony.	(11) W celu ograniczenia nadmiernie ryzykownych operacji finansowych, a tym samym zapobiegania przyszłym kryzysom, na produkty finansowe obciążone szczególnie wysokim ryzykiem należy nałożyć wyższą stawkę opodatkowania niż na produkty o charakterze mniej spekulacyjnym.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) Ze względu na wysoką mobilność transakcji finansowych i aby pomóc w ograniczeniu potencjalnego unikania opodatkowania, PTF powinien być nakładany w oparciu o zasadę siedziby.	(13) Ze względu na wysoką mobilność transakcji finansowych i aby pomóc w ograniczeniu potencjalnego unikania opodatkowania, PTF powinien być nakładany w oparciu o zasadę siedziby, a także w oparciu o zasadę miejsca emisji i odpowiedzialności.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Minimalne stawki opodatkowania powinny być ustalone na poziomie wystarczająco wysokim, aby osiągnąć cel harmonizacyjny niniejszej dyrektywy. Jednocześnie stawki te muszą być wystarczająco niskie, aby zminimalizować ryzyko delokalizacji.	(14) Minimalne stawki opodatkowania powinny być ustalone na poziomie wystarczająco wysokim, aby osiągnąć cele harmonizacyjne niniejszej dyrektywy, tak aby zobligować sektor finansowy do odpowiedniego udziału w kosztach kryzysu gospodarczego, pobudzając tym samym realną gospodarkę. Jednocześnie, do czasu wdrożenia jednolitego globalnego systemu PTF, stawki te muszą być wystarczająco niskie, aby zminimalizować ryzyko delokalizacji.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Dnia 29 czerwca 2011 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej mający na celu zastąpienie obecnego systemu finansowania budżetu Unii nowym systemem w pełni wykorzystującym możliwości wprowadzone na mocy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. We wniosku PTF uznano za ewentualny nowy zasób własny na potrzeby budżetu ogólnego Unii. PTF umożliwiłby dodatkowe wpływy do budżetu, które można by uruchomić na potrzeby polityki pobudzającej wzrost gospodarczy mającej na celu osiągnięcie celów wyznaczonych w strategii „Europa 2020” oraz uruchomiłby potencjał rynku wewnętrznego. Dnia 9 listopada 2011 r. Komisja przyjęła zmieniony wniosek, który poprawił i uzupełnił wniosek z 29 czerwca, zapewniając spójność z niniejszą dyrektywą i przedstawiając propozycje Komisji odnośnie włączenia PTF jako źródła dochodów do budżetu UE.
Uzasadnienie
Dochód z tytułu europejskiego PTF musi wpływać do budżetu ogólnego UE, ponieważ stanowi logiczny zasób własny, jak i dlatego, iż generowany dochód może być wykorzystany w celu urzeczywistnienia jednolitego rynku oraz dla osiągnięcia celów wzrostu wyznaczonych w strategii „Europa 2020” poprzez realizację ukierunkowanej polityki inwestycyjnej. Komisja zamierza przedstawić wniosek, który toruje drogę takiemu ustaleniu. Dyrektywa musi zatem zawierać wyraźne odniesienie do przynależności dochodu z tytułu PTF do budżetu ogólnego UE oraz nawiązywać do wniosku dotyczącego zasobów własnych.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Przynależność dochodu z tytułu podatku do budżetu Unii Europejskiej. Dochód z tytułu PTF wpływa do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, aby służyć realizacji jej celów strategicznych. Debatę nad jego przeznaczeniem w ramach budżetu ogólnego należy przeprowadzić w innym kontekście, a zwłaszcza w kontekście wniosku dotyczącego wieloletnich ram finansowych na okres 2014–2020.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(18a) Niniejsza dyrektywa musi bardzo szybko wejść w życie we współdziałaniu z innymi wysiłkami na rzecz regulacji rynków finansowych, lepszego funkcjonowania rynku wewnętrznego i stworzenia pewności prawa. Transpozycja niniejszej dyrektywy powinna zatem zostać ukończona do końca 2012 r.
Uzasadnienie
Zważywszy, że PTF należy postrzegać jako jeden z elementów politycznych wysiłków na rzecz regulacji rynków finansowych, przezwyciężenia kryzysu i pobudzenia jednolitego rynku w celu stymulowania wzrostu realnej gospodarki, wskazane jest jak najszybsze jego egzekwowanie. Jest to również konieczne, by uzyskać pewność prawa, w szczególności ze względu na to, że poszczególne państwa członkowskie rozważają jednostronne wprowadzenie podobnych instrumentów. Dlatego też dyrektywa powinna zostać przetransponowana przed końcem 2012 r. i wejść w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(18b) Komisja powinna móc dokonać przeglądu niniejszej dyrektywy i zaproponować zastąpienie jej rozporządzeniem, zwłaszcza jeśli okaże się, że dzięki rozporządzeniu osiągnięcie celów związanych z rynkiem wewnętrznym i harmonizacją będzie bardziej prawdopodobne.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejsza dyrektywa obowiązuje w odniesieniu do wszystkich transakcji finansowych, pod warunkiem że przynajmniej jedna strona transakcji posiada siedzibę w państwie członkowskim i że stroną transakcji jest instytucja finansowa posiadająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego, działająca na własny rachunek lub na rachunek innego podmiotu, lub też działająca w imieniu strony transakcji.	2. Niniejsza dyrektywa obowiązuje w odniesieniu do wszystkich, łącznie z natychmiastowymi transakcjami walutowymi i ubezpieczeniami na życie, transakcji finansowych spełniających jeden z następujących warunków:
	a) przynajmniej jedna strona transakcji posiada siedzibę w państwie członkowskim i że stroną transakcji jest instytucja finansowa posiadająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego, działająca na własny rachunek lub na rachunek innego podmiotu, lub też działająca w imieniu strony transakcji;
	b) instrument będący przedmiotem transakcji został wyemitowany przez podmioty mające siedzibę w Unii.
Uzasadnienie
Celem tej poprawki jest objęcie wnioskiem również emisji papierów wartościowych, co zmniejszyłoby zagrożenie przenoszenia działalności gospodarczej i zapobiegłoby stawianiu europejskich instytucji finansowych w gorszej sytuacji w stosunku do instytucji zewnętrznych w odniesieniu do transakcji dotyczących instrumentów emitowanych w Unii.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 4 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) transakcji z bankami centralnymi państw członkowskich.	d) transakcji z bankami centralnymi państw członkowskich, władzami regionalnymi lub lokalnymi lub innymi organami.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 – litera e a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) instytucja finansowa jest stroną transakcji finansowej dotyczącej instrumentu finansowego wyemitowanego na terytorium państwa członkowskiego lub Unii.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 3a
	Zasada miejsca emisji
	1. Do celów niniejszej dyrektywy instrument finansowy uznaje się za emitowany na terytorium państwa członkowskiego lub Unii, jeżeli jest emitowany przez podmiot prawny zarejestrowany w jednym z państw członkowskich.
	2. W przypadku umowy dotyczącej instrumentów pochodnych warunek emisji na terytorium państwa członkowskiego lub Unii jest spełniony, jeżeli instrument referencyjny lub bazowy emitowany jest przez podmiot prawny zarejestrowany w jednym z państw członkowskich.
	3. W przypadku produktów strukturyzowanych warunek emisji na terytorium państwa członkowskiego lub Unii jest spełniony, jeżeli bazą lub zabezpieczeniem tego instrumentu są aktywa lub instrumenty finansowe lub instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów finansowych, których znaczna część emitowana jest przez podmiot prawny zarejestrowany w jednym z państw członkowskich.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Stawki te nie są niższe niż:	Stawki te nie są niższe niż:
a) 0,1 % w przypadku transakcji finansowych, o których mowa w art. 5;	a) 0,1 % w przypadku transakcji finansowych, o których mowa w art. 5;
	i. transakcje finansowe związane z akcjami i jednostkami uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), zgodnie z definicją w art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)1, podlegają stawce nie niższej niż 0,05 %;
	ii. transakcje finansowe związane z akcjami i jednostkami rozrachunkowymi funduszy emerytalnych lub instytucji pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z definicją w art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE podlegają stawce nie niższej niż 0,05 %;
b) 0,01 % w przypadku transakcji finansowych, o których mowa w art. 6.	b) 0,05 % w przypadku transakcji finansowych, o których mowa w art. 6.
	____________
	1Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Każda strona transakcji, w tym podmioty inne niż instytucje finansowe, staje się solidarnie odpowiedzialna za zapłatę podatku należnego od instytucji finansowej z tytułu takiej transakcji, jeśli instytucja finansowa nie zapłaci należnego podatku w terminie określonym w art. 10 ust. 4.	3. Każda strona transakcji, z wyjątkiem podmiotów innych niż instytucje finansowe, staje się solidarnie odpowiedzialna za zapłatę podatku należnego od instytucji finansowej z tytułu takiej transakcji, jeśli instytucja finansowa nie zapłaci należnego podatku w terminie określonym w art. 10 ust. 4.
Uzasadnienie
Celem poprawki jest zwolnienie z opłaty i skutków podatku osób i instytucji, które nie są instytucjami finansowymi. W związku z tym nie powinny one ponosić odpowiedzialności za opłatę podatku w przypadku nieprawidłowości popełnionych przez inną stronę transakcji.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Transakcja finansowa, od której nie pobrano PTF, uznawana jest za nieskuteczną prawnie i nie skutkuje przeniesieniem tytułu prawnego do instrumentu bazowego.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 11a
	Przynależność dochodu z tytułu podatku do budżetu Unii Europejskiej
	Dochód z tytułu PTF wpływa do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Dochód z tytułu europejskiego PTF musi wpływać do budżetu ogólnego UE, ponieważ stanowi logiczny zasób własny, jak i dlatego, iż generowany dochód może być wykorzystany w celu urzeczywistnienia jednolitego rynku oraz dla osiągnięcia celów wzrostu wyznaczonych w strategii „Europa 2020” poprzez realizację ukierunkowanej polityki inwestycyjnej. Komisja zamierza przedstawić wniosek, który toruje drogę takiemu ustaleniu. Dyrektywa musi zatem zawierać wyraźne odniesienie do przynależności dochodu z tytułu PTF do budżetu ogólnego UE oraz nawiązywać do wniosku dotyczącego zasobów własnych.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.	Co pięć lat i po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat zastosowania niniejszej dyrektywy i, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący jej zmiany.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 16 – ustęp 2a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Pierwsze sprawozdanie Komisji, o którym mowa w ust. 1, będzie dotyczyć również wykonalności zastąpienia niniejszej dyrektywy rozporządzeniem w sprawie jednego systemu PTF, obejmującym wprowadzenie zbioru jednolitych stałych stawek opodatkowania dla każdej kategorii transakcji finansowych w całej Unii.
Uzasadnienie
Ponieważ wprowadzenie europejskiego PTF wyraźnie zmierza do celu harmonizacyjnego w ramach jednolitego rynku, logiczne jest pytanie, czy rozporządzenie nie byłoby bardziej odpowiednim niż dyrektywa narzędziem prawnym do jego wprowadzenia. Rozporządzenie mogłoby wprowadzić zbiór jednolitych stałych stawek opodatkowania dla każdej kategorii transakcji finansowych w całej Unii i ustanowić techniczne przepisy dotyczące przynależności dochodu z tytułu PTF do budżetu ogólnego Unii.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 17 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2013 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.	1. Państwa członkowskie przyjmą i opublikują do dnia 31 grudnia 2012 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych środków.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2014 r.	Państwa członkowskie stosują te środki od dnia 1 stycznia 2013 r.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określone są przez państwa członkowskie.	Środki przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określone są przez państwa członkowskie.
Uzasadnienie
Zważywszy, że PTF należy postrzegać jako jeden z elementów politycznych wysiłków na rzecz regulacji rynków finansowych, przezwyciężenia kryzysu i pobudzenia jednolitego rynku w celu stymulowania wzrostu realnej gospodarki, wskazane jest jak najszybsze ich wyegzekwowanie. Jest to również konieczne, by uzyskać pewność prawa, w szczególności ze względu na to, że poszczególne państwa członkowskie rozważają jednostronne wprowadzenie podobnych instrumentów. Dlatego też dyrektywa powinna zostać przetransponowana przed końcem 2012 r. i wejść w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Poprawka ta dostosowuje wniosek Komisji do wspólnej deklaracji politycznej Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie dokumentów wyjaśniających przyjętej w listopadzie 2011 r.

PROCEDURA

Tytuł	Wspólny system opodatkowania operacji finansowych i zmiana dyrektywy 2008/7/WE
Odsyłacze	COM(2011)0594 – C7-0355/2011 – 2011/0261(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 25.10.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 25.10.2011
Sprawozdawca(y) Data powołania	Frank Engel 17.10.2011
Rozpatrzenie w komisji	24.1.2012	29.2.2012
Data przyjęcia	20.3.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	28 8 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Pablo Arias Echeverría, Adam Bielan, Cristian Silviu Buşoi, Jorgo Chatzimarkakis, Sergio Gaetano Cofferati, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, António Fernando Correia de Campos, Christian Engström, Vicente Miguel Garcés Ramón, Evelyne Gebhardt, Małgorzata Handzlik, Iliana Ivanova, Philippe Juvin, Edvard Kožušník, Toine Manders, Hans-Peter Mayer, Mitro Repo, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Andreas Schwab, Catherine Stihler, Gino Trematerra, Emilie Turunen, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Simon Busuttil, Nessa Childers, Marielle Gallo, Morten Løkkegaard, Konstantinos Poupakis, Olle Schmidt, Ivo Strejček, Marc Tarabella, Sabine Verheyen

PROCEDURA

Tytuł	Wspólny system podatku od transakcji finansowych i zmiana dyrektywy 2008/7/WE
Odsyłacze	COM(2011)0594 – C7-0355/2011 – 2011/0261(CNS)
Data konsultacji z PE	19.10.2011
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 25.10.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 25.10.2011	BUDG 25.10.2011	IMCO 25.10.2011	JURI 25.10.2011
Opinia niewydana Data decyzji	JURI 21.11.2011
Sprawozdawca(y) Data powołania	Anni Podimata 25.10.2011
Rozpatrzenie w komisji	9.1.2012	29.2.2012	26.3.2012
Data przyjęcia	25.4.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	32 10 0
Posłowie obecni w trakcie głosowania końcowego	Burkhard Balz, Elena Băsescu, Pascal Canfin, George Sabin Cutaş, Rachida Dati, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Ildikó Gáll-Pelcz, Jean-Paul Gauzès, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Othmar Karas, Jürgen Klute, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Philippe Lamberts, Werner Langen, Astrid Lulling, Hans-Peter Martin, Arlene McCarthy, Ivari Padar, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Edward Scicluna, Peter Simon, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Kay Swinburne, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Pablo Zalba Bidegain
Zastępca(-y) obecny(-i) w trakcie głosowania końcowego	Pervenche Berès, Robert Goebbels, Thomas Händel, Sophia in ‘t Veld, Krišjānis Kariņš, Gay Mitchell, Sirpa Pietikäinen, Emilie Turunen
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Christofer Fjellner, Jaroslav Paška
Data złożenia	3.5.2012