ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Federacją Rosyjską dotyczącego wprowadzania lub zwiększania przez Federację Rosyjską należności celnych wywozowych w odniesieniu do surowców
1.6.2012 - (16827/2011 – C7‑0520/2011 – 2011/0332(NLE)) - ***
Komisja Handlu Międzynarodowego
Sprawozdawczyni: Inese Vaidere
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Federacją Rosyjską dotyczącego wprowadzania lub zwiększania przez Federację Rosyjską należności celnych wywozowych w odniesieniu do surowców
(16827/2011 – C7-0520/2011 – 2011/0332(NLE))
(Zgoda)
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt decyzji Rady (16827/2011),
– uwzględniając projekt Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Federacją Rosyjską dotyczącego wprowadzania lub zwiększania przez Federację Rosyjską należności celnych wywozowych w odniesieniu do surowców (16828/2011),
– uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 207 ust. 4 akapit pierwszy oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) podpunkt (v) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7-0520/2011),
– uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7-0178/2012),
1. wyraża zgodę na zawarcie umowy;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Federacji Rosyjskiej.
UZASADNIENIE
Przedmiotowe dwustronne porozumienie z Federacją Rosyjską zostało wynegocjowane w ramach procesu przystąpienia tego kraju do Światowej Organizacji Handlu. Do Parlamentu Europejskiego zwrócono się o wyrażenie zgody na zawarcie porozumienia, której uzyskanie stanowi warunek oficjalnego zawarcia porozumienia przez Radę.
W związku z przystąpieniem do WTO Federacja Rosyjska zobowiązała się do stopniowego obniżania lub zniesienia jej obecnych należności celnych wywozowych w odniesieniu do listy surowców. Zobowiązania dotyczące stawek należności celnych wywozowych zostały umieszczone na rosyjskiej liście koncesyjnej i zobowiązań w zakresie towarów.
Jednakże w rozumieniu Rosji lista nie wyklucza możliwości nakładania nowych lub dodatkowych należności celnych wywozowych na surowce, które nie zostały na niej uwzględnione. W celu zmniejszenia ryzyka stosowania w przyszłości nowych należności celnych wywozowych UE wynegocjowała przedmiotowe porozumienie z Rosją.
Rosyjska lista koncesyjna i zobowiązań w zakresie towarów nie obejmuje wielu produktów. Zawarty w przedmiotowym porozumieniu wykaz jest więc dość obszerny i obejmuje niezwykle istotne surowce. Są to surowce, których nie wymieniono na rosyjskiej liście WTO w zakresie towarów, w przypadku których Rosja ma ponad 10% udziału w produkcji światowej lub ponad 10% w światowym wywozie, których przywóz leży lub mógłby leżeć w istotnym interesie przywozowym UE, oraz w odniesieniu do których występuje ryzyko napięć w ramach światowych dostaw. Kategorie te obejmują produkty rolne i nasiona, tytoń, wiele produktów chemicznych, produktów zawierających żelazo i produktów energetycznych, minerały, pochodne bawełny i produktów zwierzęcych itp.
Na mocy dwustronnego porozumienia rząd rosyjski zobowiązuje się do podejmowania wszelkich starań, „aby nie wprowadzać ani nie zwiększać należności celnych wywozowych w odniesieniu do surowców wymienionych” w porozumieniu. Gdyby Rosja rozważała możliwość stosowania należności celnych wywozowych w odniesieniu do tych produktów, musi przeprowadzić konsultacje z Komisją Europejską z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem „w celu znalezienia rozwiązania uwzględniającego interesy obydwu stron”.
UE nie musi podejmować żadnych zobowiązań w związku z zawarciem porozumienia.
Porozumienie ma jednak kilka poważnych wad.
Po pierwsze, jego brzmienie nie jest wystarczająco precyzyjne i wiążące, aby zapewnić jego realizację. W odróżnieniu od swoich zobowiązań poczynionych na forum WTO oraz listy koncesyjnej i zobowiązań w zakresie towarów, w przypadku surowców objętych przedmiotowym porozumieniem Rosja zobowiązuje się jedynie do „podejmowania wszelkich starań” i „przeprowadzania konsultacji”.
Po drugie, nieprecyzyjne brzmienie tekstu porozumienia skutkuje tym, że nie przewidziano w nim dwustronnej procedury rozwiązywania sporów. Gdyby Rosja, pomimo „wszelkich starań”, zaczęła stosować nowe lub dodatkowe należności celne wywozowe w odniesieniu do któregokolwiek z surowców wymienionych w porozumieniu i nie zaakceptowała rozwiązań zaproponowanych przez UE w trakcie konsultacji z Komisją Europejską, UE nie będzie dysponować zbyt wieloma narzędziami umożliwiającymi jej wyegzekwowanie porozumienia i zapewnienie ochrony swoich interesów.
To, że posiadanie prawnie wiążącego porozumienia w sprawie surowców jest rzeczą pilną i mającą istotne znaczenie, znajduje potwierdzenie w niedawnym rosyjskim zakazie przywozu żywych zwierząt nałożonym przez Rosję na wszystkie państwa członkowskie UE w następstwie rozprzestrzeniania się wirusa Schmallenberg i choroby niebieskiego języka, chociaż taki zakaz stanowi rażące naruszenie zasad Światowej Organizacji Handlu. Wprawdzie Komisja Europejska zażądała już od Rosji natychmiastowego zniesienia wszystkich ograniczeń, jednak jej możliwości zapewnienia ochrony interesów konsumentów i producentów w UE oraz przestrzegania zasad WTO są raczej ograniczone. Zakaz ten pokazuje, że mimo przystąpienia do WTO Rosja nie zmieniła w znaczący sposób swojego dotychczasowego podejścia. Bez solidnego, prawnie wiążącego dwustronnego porozumienia w sprawie surowców UE nie będzie dysponować żadnymi zabezpieczeniami na wypadek wprowadzenia w przyszłości podobnych protekcjonistycznych środków.
UE jest dla Rosji największym partnerem handlowym i inwestorem. W związku z tym można od niej oczekiwać należycie poważnego potraktowania swoich zobowiązań do przeprowadzenia bezzwłocznych reform wymaganych w związku z przystąpieniem do WTO, a także wzajemności i zaangażowania w zawarcie nowego porozumienia, w szczególności w dziedzinie energii, handlu i inwestycji, które będzie korzystne dla obu stron.
Przedmiotowe porozumienie należy zatem postrzegać jako rozwiązanie przejściowe, które zostanie zastąpione odpowiednio solidnym traktatem w sprawie surowców między UE i Federacją Rosyjską, który w miarę możliwości będzie stanowić część nowego porozumienia (przyszłej umowy o partnerstwie i współpracy), w sprawie którego toczą się obecnie negocjacje.
Podsumowując, sprawozdawczyni z uznaniem przyjmuje zobowiązania i dostosowania podjęte przez Rosję, zwraca uwagę na pozytywne efekty przystąpienia Rosji do WTO oraz na konieczność zawarcia przedmiotowego porozumienia przed ratyfikacją przez Federację Rosyjską porozumienia w sprawie przystąpienia do WTO. W związku z tym sprawozdawczyni jest zdania, że Parlament powinien wydać zgodę na zawarcie przedmiotowego porozumienia.
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia |
30.5.2012 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
24 0 2 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
William (The Earl of) Dartmouth, Laima Liucija Andrikienė, Maria Badia i Cutchet, Daniel Caspary, María Auxiliadora Correa Zamora, Christofer Fjellner, Yannick Jadot, Metin Kazak, Franziska Keller, Vital Moreira, Niccolò Rinaldi, Helmut Scholz, Robert Sturdy, Gianluca Susta, Jan Zahradil, Paweł Zalewski |
||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Josefa Andrés Barea, George Sabin Cutaş, Silvana Koch-Mehrin, Elisabeth Köstinger, Emma McClarkin, Miloslav Ransdorf, Tokia Saïfi, Jarosław Leszek Wałęsa, Pablo Zalba Bidegain |
||||
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Zuzana Roithová |
||||