SPRAWOZDANIE w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego Protokół w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznika I do tego protokołu

5.6.2012 - (02074/2011 – C7‑0090/2011 – 2011/0901A(COD)) - ***I

Komisja Prawna
Sprawozdawczyni: Alexandra Thein

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego Protokół w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Europejskiej i załącznika I do tego protokołu

(02074/2011 – C7‑0090/2011 – 2011/0901A(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek przedstawiony przez Trybunał Sprawiedliwości Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (02074/2011),

–   uwzględniając 257 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 281 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi projekt aktu został przedłożony Parlamentowi (C7-0090/2011),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 i ust. 15 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Komisji (COM(2011)0596),

–   uwzględniając pismo Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 maja 2012 r.

–   uwzględniając pismo Komisji z dnia 30 maja 2012 r.,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej, a także opinie Komisji Budżetowej oraz Komisji Spraw Konstytucyjnych (A7–0185/2012),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  odnotowuje, że zważywszy na częściowe odnowienie składu Trybunału Sprawiedliwości w dniu 7 października 2012 r. oraz na pilną potrzebę wypracowania rozwiązania gwarantującego prawidłowe funkcjonowanie Sądu do spraw Służby Publicznej, konieczne jest przyjęcie bez dalszych opóźnień proponowanych zmian statutu dotyczących organizacji Sądu i Sądu do spraw Służby Publicznej, jak podkreślono z piśmie prezesa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 8 maja 2012 r.;

3.  zastrzega sobie prawo do rozpatrzenia w późniejszym terminie części przedstawionego przez Sąd wniosku dotyczącego składu Sądu;

4.  zamierza przeprowadzić w bliskiej przyszłości debatę w Parlamencie na temat zalet wprowadzenia możliwości przedstawienia zdania odrębnego w Trybunale Sprawiedliwości;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Trybunałowi Sprawiedliwości i Komisji, a także parlamentom narodowym.

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO^[1]*

do projektu aktu

---------------------------------------------------------

ROZPORZĄDZENIE (EU, EURATOM) NR …/2012 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia

zmieniające Protokół w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznik I do tego protokołu

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

▌

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego ▌art. 257 akapity pierwszy i drugi oraz art. 281 akapit drugi,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a ust. 1,

uwzględniając wniosek Trybunału Sprawiedliwości[2],

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej[3],

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom krajowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą[4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)         W celu zwiększenia udziału wszystkich sędziów w wydawaniu orzeczeń wielkiej izby Trybunału Sprawiedliwości należy podnieść liczbę sędziów, którzy mogą brać udział w pracach tego składu, i znieść systematyczny udział w pracach wielkiej izby wszystkich prezesów izb złożonych z pięciu sędziów.

(2)         W związku z powyższym należy zmodyfikować kworum wielkiej izby i pełnego składu.

(3)         Istotny przyrost obowiązków prezesów Trybunału Sprawiedliwości i Sądu wymaga ustanowienia w każdym z tych sądów funkcji wiceprezesa ▌, do którego zadań należeć będzie wspieranie prezesa w wykonywaniu jego funkcji.

▌

(5)         W konsekwencji stopniowego rozszerzania właściwości Sądu od chwili jego utworzenia liczba wnoszonych do niego spraw obecnie stale się zwiększa.

(6)         Liczba spraw wnoszonych do Sądu jest wyższa od liczby spraw rozstrzyganych przez niego corocznie, co skutkuje istotnym wzrostem liczby spraw przed nim zawisłych i wydłużeniem czasu trwania postępowań.

(7)         Mając na uwadze utrzymującą się konieczność rozwiązania kwestii istotnego czasu trwania postępowań wynikającego z bardzo silnego obciążenia Sądu pracą, należy podjąć wysiłki celem wprowadzenia odpowiednich rozwiązań przed częściowym odnowieniem składu Sądu w 2013 r.

(7a)       W świetle częściowego odnowienia składu Trybunału Sprawiedliwości w dniu 7 października 2012 r. i zgodnie z pismem prezesa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 8 maja 2012 r. w pierwszej kolejności należy przyjąć jedynie zmiany statutu dotyczące organizacji Trybunału Sprawiedliwości i Sądu, i rozpatrzyć część przedstawionego przez Trybunału wniosku dotyczącą składu Sądu w późniejszym terminie.

(7b)       Zważywszy na pilną potrzebę wypracowania rozwiązania gwarantującego prawidłowe funkcjonowanie Sądu do spraw Służby Publicznej, dotyczące go zmiany należy przyjąć wraz ze zmianami odnoszącymi się do Trybunału Sprawiedliwości.

(10)       Aby sądy wyspecjalizowane mogły nadal funkcjonować w zadowalający sposób w razie nieobecności sędziego, w odniesieniu do którego istnieje, przez dłuższy czas, przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca mu udział w rozpoznawaniu spraw, a który to sędzia nie jest dotknięty inwalidztwem uznanym za całkowite, należy przewidzieć możliwość ustanowienia w tych sądach instytucji sędziów ad interim.

(11)       W konsekwencji do Protokołu (nr 3) w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznika I do tego protokołu należy wprowadzić stosowne zmiany,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W Protokole (nr 3) w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wprowadza się następujące zmiany:

(1)         dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 9a

Sędziowie wybierają spośród siebie, na okres trzech lat, prezesa i wiceprezesa Trybunału Sprawiedliwości. Ich mandat jest odnawialny.

Wiceprezes wspiera prezesa zgodnie z warunkami przewidzianymi w regulaminie postępowania. Zastępuje on prezesa w razie wystąpienia przeszkody w wykonywaniu jego obowiązków lub jeżeli stanowisko prezesa pozostaje nieobsadzone ▌.”

(2)         Artykuł16 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Wielka izba liczy piętnastu sędziów. Przewodniczy jej prezes Trybunału. W skład wielkiej izby wchodzą także wiceprezes Trybunału oraz, zgodnie z warunkami przewidzianymi w regulaminie postępowania, trzej prezesi izb złożonych z pięciu sędziów i inni sędziowie ▌.

(3)         Artykuł 17 akapity trzeci i czwarty otrzymuje następujące brzmienie:

„Narady wielkiej izby są ważne jedynie wtedy, gdy bierze w nich udział jedenastu sędziów.

Narady pełnego składu Trybunału są ważne jedynie wtedy, gdy bierze w nich udział siedemnastu sędziów.”.

(4)         Artykuł 20 akapit czwarty otrzymuje brzmienie:

„Na postępowanie ustne składa się wysłuchanie przez Trybunał pełnomocników, doradców i adwokatów lub radców prawnych oraz opinii rzecznika generalnego, jak również, w stosownym przypadku, przesłuchiwanie świadków i biegłych.”.

(5)         W art. 39 akapit drugi zastępuje się dwoma akapitami w następującym brzmieniu:

„Uprawnienia, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą być wykonywane przez wiceprezesa Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie postępowania.

W razie wystąpienia przeszkody w wykonywaniu obowiązków przez prezesa i wiceprezesa, zastępuje ich ▌ inny sędzia zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie postępowania.”

(6a)       Artykuł 47 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9 akapit pierwszy, artykuł 9a, artykuły 14 i 15, artykuł 17 akapity pierwszy, drugi, czwarty i piąty oraz artykuł 18 stosują się do Sądu i jego członków.”

(8)         W art. 62c dodaje się akapit w następującym brzmieniu:

„Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie z art. 257 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, mogą ustanowić w sądach wyspecjalizowanych instytucję sędziów ad interim w celu zastąpienia nieobecnych sędziów, którzy wprawdzie nie są dotknięci inwalidztwem uznanym za całkowite, ale odnosi się do nich trwała przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca im udział w rozpoznawaniu spraw. W takim przypadku Parlament Europejski i Rada ustalają zasady mianowania sędziów ad interim, ich uprawnienia i obowiązki, warunki wykonywania ich funkcji oraz okoliczności skutkujące zakończeniem ich pełnienia.

Artykuł 2

W art. 2 załącznika I do Protokołu (nr 3) w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, którego dotychczasową treść oznacza się jako ustęp 1, dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:

‘2. Skład Sądu do spraw Służby Publicznej określony w ust. 1 akapit pierwszy może zostać uzupełniony przez sędziów ad interim, których zadaniem jest zastępowanie sędziów, którzy wprawdzie nie są dotknięci inwalidztwem uznanym za całkowite, ale odnosi się do nich trwała przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca im udział w rozpoznawaniu spraw.”

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu opublikowania niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 pkt 1, 2, 3, ▌5 i 6a stosuje się od dnia pierwszego częściowego odnowienia składu, o którym mowa w art. 9 Protokołu (nr 3) w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ▌.

▌

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w …, dnia …

W imieniu Parlamentu Europejskiego                        W imieniu RadyPrzewodniczący

  Przewodniczący

• [1] ^* Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.
• [2]             Wniosek z dnia 28 marca 2011 r. (dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym).
• [3]             Opinia z dnia 30 września 2011 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
• [4]             Poprawki Parlamentu Europejskiego z dnia ... (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia ...

UZASADNIENIE

Kontekst

Trybunał Sprawiedliwości przedstawił wnioski dotyczące zmiany statutu Trybunału Sprawiedliwości i jego załącznika I.

(1) Propozycje odnoszące się do Trybunału Sprawiedliwości

Trybunał uważa, że pożądane jest ustanowienie funkcji wiceprezesa Trybunału Sprawiedliwości oraz zmiana przepisów dotyczących składu wielkiej izby.

Obecny skład wielkiej izby oraz zasady określające jej działanie – kworum dziewięciu sędziów oraz udział prezesa Trybunału i prezesów izb złożonych z pięciu sędziów w każdej sprawie – są wynikiem zmian wprowadzonych na mocy traktatu z Nicei, który wszedł w życie z dniem 1 lutego 2003 r. Od tego czasu nastąpił szereg zmian w pracy Trybunału: (i) przystąpienie 12 nowych państw członkowskich, (ii) przejście z systemu dwóch do systemu trzech izb w składzie pięciu sędziów w maju 2004 r. oraz do systemu czterech izb złożonych z pięciu sędziów w październiku 2006 r., (iii) wprowadzenie procedury pilnego trybu prejudycjalnego w marcu 2008 r. oraz (iv) wprowadzenie procedury kontroli w następstwie ustanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej.

Obecnie prezes Trybunału i prezesi izb złożonych z pięciu sędziów mają bardzo dużą ilość pracy, zaś pozostali sędziowie orzekają w stosunkowo niewielu sprawach rozpoznawanych w składzie wielkiej izby.

Wniosek przewiduje: a) szerszy udział sędziów w sprawach przydzielonych wielkiej izbie, co pozwoli im na o wiele częstsze uczestniczenie w rozprawach niż dotychczas. Może to zostać osiągnięte w drodze zmiany art. 16 i 17 statutu, tak by zwiększyć do 15 liczbę sędziów zasiadających w wielkiej izbie i znieść automatyczny udział w pracach wielkiej izby prezesów izb złożonych z pięciu sędziów. Odpowiednie dostosowania powinny zostać wprowadzone do zasad dotyczących kworum w wielkiej izbie i w Trybunale w pełnym składzie; b) utworzenie funkcji wiceprezesa: orzekałby on, podobnie jak prezes, w każdej sprawie rozpoznawanej w składzie wielkiej izby. Stała obecność wspomnianych dwóch osób połączona z częstszym udziałem pozostałych sędziów w pracach wielkiej izby pozwoli zagwarantować spójność orzecznictwa tego składu. Poza udziałem w rozpoznawaniu wszystkich spraw przydzielonych wielkiej izbie, do zadań wiceprezesa należeć będzie także wspieranie prezesa Trybunału w wykonywaniu jego funkcji.

(2) Propozycje odnoszące się do Sądu

Od wielu lat liczba spraw rozstrzyganych przez Sąd jest niższa od liczby spraw wnoszonych, a tym samym liczba spraw zawisłych wykazuje stały wzrost. W okresie od 1 stycznia do 12 października 2011 r. wniesiono 572 sprawy, zaś rozstrzygniętych zostało 549 spraw. Na dzień 12 października 2011 r. 1323 sprawy czekały na rozstrzygnięcie. Dla porównania w okresie od 1 stycznia do 12 października 2010 r. wniesiono 514 spraw, zaś rozstrzygniętych zostało 401 spraw. Na dzień 12 października 2010 r. 1304 sprawy czekały na rozstrzygnięcie.

Pokazuje to – nawet jeśli porównanie dwóch kolejnych lat jest trudne –po pierwsze, że liczba wnoszonych spraw wciąż rośnie (58 czyli 11,3% więcej niż rok wcześniej). Po drugie zwiększyła się wydajność Trybunału (37% czyli 148 spraw więcej niż rok wcześniej). Po trzecie liczba spraw nierozstrzygniętych również wzrasta (o 19). W konsekwencji pomimo znacznych wysiłków Trybunał nie jest w stanie sprostać zapotrzebowaniu. Ponadto tym, czego nie pokazują te dane, jest ilość zastosowań przyspieszonej procedury lub liczba zastosowań środków przejściowych, przy czym w obu przypadkach wymagane są duże zasoby kadrowe.

Ilość pracy można zobrazować, przywołując stwierdzenie Trybunału, zgodnie z którym rozpatrywane akta spraw zajmują 505 metrów półek.

Obecny wzrost natężenia pracy jest rezultatem (i) przeniesienia od 2004 r. właściwości do rozpoznawania określonych kategorii skarg wnoszonych przez państwa członkowskie, (ii) zwiększenia liczby sporów po przystąpieniu do UE nowych państw w latach 2004 i 2007, (iii) sporów wynikających z pogłębienia integracji europejskiej skutkującego większą liczbą i dywersyfikacją aktów prawodawczych i wykonawczych przyjętych przez instytucje, organy, biura i agencje UE oraz (iv) zwiększenia liczby sporów dotyczących wniosków o rejestrację wspólnotowych znaków towarowych. Należy stwierdzić, że wiele podstaw roszczenia, które spowodowały wzrost liczby spraw wnoszonych do Sądu, nie było przewidzianych.

Sąd nie pozostawał bierny wobec tego nawarstwienia pracy. Jego regulamin został zmieniony, aby umożliwić odejście od procedury ustnej w sprawach dotyczących praw własności intelektualnej, doprecyzowano również status interwenientów w takich sprawach, co pozwala na ich bardziej wnikliwe rozpatrzenie.

Po drugie w 2007 r. Sąd opowiedział się za tym, by w jego strukturze znalazło się osiem różnych składów oraz izba odwoławcza. Wprowadził on również dynamiczny system zarządzania sprawami. Po trzecie sprawozdanie na rozprawę jest obecnie opracowywane w formie streszczenia w przypadku wszystkich spraw. Po czwarte prezes może obecnie przydzielić nowe sprawy izbom, które już rozpatrują inne sprawy dotyczące podobnych kwestii prawnych. Po piąte wprowadzono nowe metody sporządzania wyroków i nakazów, jak również nowe wysoko wydajne programy komputerowe, które pozwalają na natychmiastowe udostępnienie dokumentacji, jak również szybką wymianę informacji między poszczególnymi gabinetami, a także między gabinetami, rejestrem i poszczególnymi departamentami Sądu.

Trybunał Sprawiedliwości uważa, że należy pilnie znaleźć rozwiązanie strukturalne. Traktaty oferują dwa możliwe sposoby reformy:

a) ustanowienie sądów wyspecjalizowanych właściwych do rozpoznawania skarg w konkretnej dziedzinie zgodnie z art. 257 akapit pierwszy TFUE. Obszar praw własności intelektualnej został przedyskutowany pod tym kątem; b) zwiększenie liczby sędziów Sądu, dzięki zmianie art. 48 statutu zgodnie z mechanizmem, o którym mowa w art. 281 akapit drugi TFUE.

Po gruntownym rozważeniu obydwu opcji Trybunał doszedł do wniosku, że zwiększenie liczby sędziów jest rozwiązaniem zdecydowanie lepszym niż utworzenie sądu wyspecjalizowanego w dziedzinie własności intelektualnej. Względy przemawiające za taką decyzją dotyczą skuteczności proponowanego rozwiązania, pilnego charakteru zaistniałej sytuacji, elastyczności zamierzonego środka oraz spójności prawa Unii.

Trybunał Sprawiedliwości uważa zatem, że wzrost liczby sędziów o przynajmniej 12 i zwiększenie liczby członków Sądu do 39 sędziów są konieczne.

Komisja uznaje argumentu przedstawione przez Trybunał Sprawiedliwości za przekonujące. Jednakże, pomimo iż istnieje zasadniczo zgoda na zwiększenie liczby sędziów w Sądzie, metoda ich mianowania nie została jeszcze ustalona. Dlatego też komisja nie zajmuje się tym aspektem wniosku przedstawionego przez Trybunał Sprawiedliwości na obecnym etapie, w związku z czym usunęła odnośną część tekstu w celu jego podzielenia na dwie części. Komisja uznaje, że pozostała część przedstawionego przez Trybunał Sprawiedliwości wniosku dotyczącego Sądu nadal oczekuje na rozpatrzenie, i zastrzega sobie prawo do rozpatrzenia jej w późniejszym terminie w celu jej przyjęcia w ramach odrębnego rozporządzenia.

(3) Opinia Komisji

Komisja Prawna przejęła większość zaleceń Komisji. Jednakże sądzi ona, że nieuzasadnione byłoby wymagać, by Trybunał stworzył przynajmniej dwie wyspecjalizowane izby. Uważa bowiem, że byłoby to zbyt mało elastyczne. W związku z tym komisja wolałaby pozostawić Trybunałowi możliwość stworzenia takich izb na mocy jego regulaminu. Ponadto zdaje sobie sprawę, że Trybunał już obecnie posiada uprawnienia do przyznania spraw o takim samym charakterze co najmniej jednej z wyspecjalizowanych izb.

OPINIA Komisji Budżetowej (27.1.2012)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznika I do tego protokołu
(02074/2011- C7-0090/2011- 2011/0901(COD))

Sprawozdawczyni: Angelika Werthmann

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W dwóch wnioskach z dnia 28 marca 2011 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przedłożył propozycję zmian swojego statutu oraz propozycję przyjęcia rozporządzenia odnoszącego się do sędziów ad interim Sądu do spraw Służby Publicznej. W wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony przepisy te po raz pierwszy będą musiały zostać przyjęte przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą.

Proponowane zmiany w różnym stopniu odnoszą się do trzech sądów składających się obecnie na Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej: Trybunału Sprawiedliwości, Sądu oraz Sądu do spraw Służby Publicznej.

Poza zmianami merytorycznymi przedstawiono dwie propozycje zmian personalnych oraz zwiększenia liczby pracowników, co wymaga dodatkowych środków finansowych, a tym samym wpływa bezpośrednio na budżet UE.

1. Utworzenie funkcji wiceprezesa Trybunału

Trybunał Sprawiedliwości proponuje utworzenie nowego stanowiska wiceprezesa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

a. Uzasadnienie

Trybunał Sprawiedliwości twierdzi, że obciążenie pracą prezesa z biegiem czasu znacznie wzrosło i zasadne byłoby utworzenie stanowiska wiceprezesa, który w przyszłości zastępowałby lub wspierał prezesa w wykonywaniu jego zadań.

Prezes Trybunału pełni wiele funkcji, które mają duże znaczenie z punktu widzenia sprawnego funkcjonowania tej instytucji. Odpowiada on w dużej mierze za rozpatrywanie postępowań w przedmiocie środka tymczasowego oraz odwołań od decyzji w przedmiocie środka tymczasowego. Zdarzało się już, że rozpatrzenie odwołań od postanowień w sprawie środka tymczasowego wydanych przez Trybunał zajmowało ponad rok. Utworzenie funkcji wiceprezesa powinno przyczynić się do poprawy sytuacji w tym zakresie.

b. Wpływ na budżet

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Trybunał Sprawiedliwości dodatkowy roczny koszt stworzenia stanowiska wiceprezesa Trybunału wyniósłby około 38 000 EUR w formie zmian wynagrodzeń, dodatków i funduszu reprezentacyjnego.

2. Zwiększenie o 12 liczby sędziów Sądu

a. Uzasadnienie

Trybunał twierdzi, że od pewnego czasu coraz bardziej zwiększa się różnica między liczbą spraw rozpatrzonych przez Sąd a liczbą nowych spraw oraz że liczba nierozpatrzonych spraw stale rośnie. Pod koniec 2010 r. w toku było 1 300 spraw, a w ciągu tego roku rozstrzygnięto 527 spraw. Od 2004 r. do 2010 r. średni czas rozpatrywania sprawy wydłużył się z 20,9 miesiąca do 27,2 miesiąca. Od roku 2000 do 2010 liczba nowych spraw wzrosła o 65%. Trybunał Sprawiedliwości zakłada, że również w przyszłości liczba nowych spraw każdego roku będzie się zwiększać.

Po dogłębnej analizie sytuacji Trybunał postanowił złożyć wniosek w sprawie zwiększenia liczby sędziów, ponieważ tylko w ten sposób można zagwarantować niezbędną wydajność, terminowość, elastyczność, spójność orzecznictwa Trybunału.

b. Wpływ na budżet

Propozycja zwiększenia o 12 liczby sędziów, w powiązaniu z koniecznością utworzenia uwzględnionych w budżecie stanowisk dla ich współpracowników, z kosztami wyposażenia itp., wiąże się z dodatkowymi kosztami w wysokości 16,052 mln EUR w pierwszym roku i 13,652 mln EUR w kolejnych latach.

W projekcie budżetu Trybunału na rok 2012, czyli na okres, kiedy zmieniony status mógłby wejść w życie, przewidziano łączne środki w wysokości około 354 mln EUR.

Zaproponowane przez Trybunał zwiększenie liczby sędziów Sądu oznaczałoby zatem wzrost rocznego budżetu Trybunału Sprawiedliwości UE w kolejnym roku o ok. 3,8%. Jeżeli Parlament i Rada przystaną na propozycję zmian w Statucie Trybunału, wiążące się z nimi dodatkowe koszty na rok 2012 trzeba będzie uregulować za pomocą budżetu korygującego.

c. Zalecenie

Sprawozdawczyni ma pełną świadomość wpływu, jaki propozycje Trybunału będą miały na budżet Unii, zwłaszcza w kontekście bieżących trudności gospodarczych większości państw członkowskich oraz wyjątkowo napiętego budżetu UE. Należy jednak podkreślić, że po pierwsze zapewnienie skutecznej ochrony prawnej, w tym wydawania orzeczeń w rozsądnym terminie, stanowi sprawę najwyższej wagi, a po drugie negatywne skutki ekonomiczne niewydolnego wymiaru sprawiedliwości, nawet jeśli nie są one tak łatwo dostrzegalne jak zwiększenie budżetu, pociągają za sobą z pewnością większe koszty niż takie zwiększenie budżetu.

*******

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Prawnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o zaproponowanie przyjęcia przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu stanowiska zatwierdzającego wniosek Komisji.

Dodatkowe koszty związane z utworzeniem stanowiska wiceprezesa Trybunału Sprawiedliwości
							Podstawa miesięczna			Dodatki różne (22%)		Wpływ	Wpływ		Ogółem w zaokrągleniu
												1 miesiąc	12 miesięcy
Wynagrodzenie
Wynagrodzenie podstawowe w grupie zaszeregowania AD16/3							18 370,84
Podstawa wynagrodzenia sędziego (112,5% TBA AD16/3)							20 667,20
Podstawa wynagrodzenia wiceprezesa (125% TBA AD16/3)							22 963,55
							Różnica	2 296,36		505,20		2 801,55	33 618,64		34 000
Dodatki reprezentacyjne
Dodatki sędziego							607,71
Dodatki wiceprezesa							911,38
							Różnica	303,67				303,67	3 644,04		4 000
												Całkowity wpływ w okresie 12 miesięcy			38 000

Załącznik do tabeli podsumowującej: szczegółowe wyliczenia dotyczące wynagrodzeń
Opis			Liczba	Podstawa obliczania	Podstawa miesięczna	Dodatki różne		Miesięcznie ogółem	Wpływ ogółem
						%	kwota	1 miesiąc	12 miesięcy
Członkowie Sądu
Wynagrodzenia			12	TBA AD16/3 * 104%	19 106	25,0%	4 776	23 882	286 585	3 439 021
Dodatki reprezentacyjne			12	€554,17 miesięcznie			554,17	554	6 650	79 800
Dodatki funkcyjne
(prezesi izb)			4	€739,47 miesięcznie			739,47	739	2 958	35 495
Członkowie ogółem									296 193	3 554 316
									W zaokrągleniu	3 555 000
Gabinety członków
Referendarze		Grupa zaszeregowania
		AD 14/2	7		13 772	32,0%	4 407	18 179	127 252	1 527 025
		AD 12/2	11		10 758	32,0%	3 443	14 201	156 207	1 874 481
		AD 11/2	12		9 508	32,0%	3 043	12 551	150 612	1 807 340
		AD 10/2	6		8 404	32,0%	2 689	11 093	66 558	798 693
Podsuma referendarze			36						500 628	6 007 539
Asystenci		Grupa zaszeregowania
		AST 4/2	12		4 006	32,0%	1 282	5 288	63 453	761 432
		AST 3/2	12		3 541	32,0%	1 133	4 673	56 082	672 978
Podsuma asystenci			24						119 534	1 434 410
Gabinety ogółem									620 162	7 441 949
									W zaokrągleniu	7 442 000
Sekretariat Sądu
Administratorzy		Grupa zaszeregowania
		AD 9/2	3		7 428	32,0%	2 377	9 804	29 413	352 956
		AD 5/2	3		4 532	32,0%	1 450	5 983	17 948	215 378
Podsuma administratorzy			6						47 361	568 333
Asystenci		Grupa zaszeregowania
		AST 3/2	6		3 541	32,0%	1 133	4 673	28 041	336 489
		AST 1/2	6		2 766	32,0%	885	3 651	21 904	262 852
Podsuma asystenci			12						49 945	599 341
Sekretariat Sądu ogółem									97 306	1 167 675
									W zaokrągleniu	1 168 000

PROCEDURA

Tytuł	Projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniający Protokół w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznik I do statutu
Odsyłacze	02074/2011 – C7-0090/2011 – 2011/0901(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 7.4.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 29.9.2011
Data przyjęcia	25.1.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	29 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Reimer Böge, Lajos Bokros, Jean-Luc Dehaene, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Jens Geier, Ivars Godmanis, Carl Haglund, Jutta Haug, Monika Hohlmeier, Anne E. Jensen, Ivailo Kalfin, Jan Kozłowski, Alain Lamassoure, Giovanni La Via, George Lyon, Barbara Matera, Claudio Morganti, Dominique Riquet, Potito Salatto, László Surján, Helga Trüpel, Derek Vaughan, Angelika Werthmann
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	François Alfonsi, Peter Jahr, Jan Mulder, Juan Andrés Naranjo Escobar, Paul Rübig, Adina-Ioana Vălean
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Derk Jan Eppink

OPINIA Komisji Spraw Konstytucyjnych (5.3.2012)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznika I do tego protokołu
(02074/2011 – C7-0090/2011 – 2011/0901(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Morten Messerschmidt

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Trybunał Sprawiedliwości proponuje cztery zmiany, które muszą zostać uchwalone przez Parlament Europejski (PE) i Radę (zwykła procedura ustawodawcza, równość kompetencji PE i Rady) po otrzymaniu opinii Komisji[1].

Uwaga ogólna: analizę wniosków Trybunału utrudnia struktura sądownictwa Unii Europejskiej: jeden Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej obejmujący Trybunał Sprawiedliwości, Sąd i sądy wyspecjalizowane[2] (dotychczas jedynie Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej), jak również to, że przepisy dotyczące struktury i funkcjonowania tych organów sądowych są zawarte w czterech tekstach: Traktacie o Unii Europejskiej (TUE), Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), statucie Trybunału (statut, protokół do TFUE) i Regulaminie, powiązanych ze sobą i wzajemnie się uzupełniających.

Wniosek Trybunału zawiera 4 główne punkty (A–D).

A.  Ustanowienie urzędu Wiceprezesa Trybunału Sprawiedliwości (zob. art. 1 ust. 1 i 2 wniosku Trybunału)

Cel reformy

Orzekanie obok prezesa Trybunału w każdej sprawie rozpoznawanej w składzie wielkiej izby. Zastępowanie prezesa w funkcjach sądowych w razie jego nieobecności.

Wspomaganie lub zastępowanie prezesa w funkcjach innych niż sądowe (reprezentacja, administracja itp.).

Uwagi

Prezes, wybierany przez wszystkich sędziów spośród ich grona na okres trzech lata, „kieruje pracami i administracją Trybunału, a także przewodniczy posiedzeniom i obradom”[3].

Jak stwierdza Trybunał, „obowiązki spoczywające na prezesie znacznie się zwiększyły po kolejnych rozszerzeniach Unii Europejskiej, zwłaszcza w odniesieniu do reprezentacji i administracji Trybunału”.

B.  Zmiana struktury wielkiej izby i zwiększenie liczby tworzących ją sędziów z 13 do 15 (zob. art. 1 ust. 2 wniosku Trybunału)

Cel reformy

Zwiększenie możliwości izby i włączenie do jej spraw większej liczby sędziów.

Prezesi czterech izb złożonych z pięciu sędziów stale lub z urzędu wchodzili dotychczas w skład wielkiej izby. Trybunał wnioskuje o zniesienie tego i ustalenie składu wielkiej izby w liczbie 15 sędziów[4].

Uwagi

Trybunał zauważa, że obecnie prezes Trybunału i prezesi izb złożonych z pięciu sędziów mają bardzo dużą ilość pracy, zaś pozostali sędziowie orzekają w stosunkowo niewielu sprawach rozpoznawanych w składzie wielkiej izby.

C. Umożliwienie tymczasowego przydzielania sędziów do Sądu do spraw Służby Publicznej (art. 1 ust. 8 i art. 2 wniosku Trybunału o zmianę statutu)

Cel reformy

Zastępowanie sędziego Sądu w razie niemożności sprawowania przez sędziego funkcji sądowych ze względów zdrowotnych przez okres mogący przekroczyć trzy miesiące.

Uwagi

Sędziowie ad interim wybierani będą spośród trzech byłych członków Trybunału Sprawiedliwości wyznaczonych przez Radę na wniosek prezesa Trybunału Sprawiedliwości. Sędzia ad interim sprawować będzie funkcję wyłącznie do czasu powrotu do pracy sędziego, którego zastępuje. Trybunał twierdzi, że rozwiązanie to jest elastyczne i że zapewnia objęcie funkcji przez sędziów niezwłocznie po ich wyznaczeniu. Rozwiązanie to miałoby również zastosowanie do innych sądów wyspecjalizowanych ustanowionych na mocy art. 257 TFUE (dotychczas powstał jedynie Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej).

D. Zwiększenie liczby sędziów w Sądzie z 27 do 39 (art. 1 ust. 7 wniosku Trybunału)

Cel reformy

Umożliwienie Sądowi nadrobienia zaległości spowodowanych coraz większą liczbą spraw w toku oraz poszanowanie zasady rozsądnego terminu w odniesieniu do postępowań, ustanowionej w Karcie praw podstawowych oraz europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Uwagi

„W skład Sądu wchodzi co najmniej jeden sędzia z każdego państwa członkowskiego[5]” „[...] sędziowie Sądu są [...] mianowani za wspólnym porozumieniem przez rządy państw członkowskich na okres sześciu lat [...]”[6]. W Statucie ustalona jest obecnie liczba 27 sędziów[7].

Sąd jest właściwy do rozpoznawania w pierwszej instancji skarg dotyczących legalności aktów ustawodawczych lub aktów instytucji, organów, urzędów lub agencji Unii,[8] z wyjątkiem skarg wniesionych w niektórych przypadkach przez państwa członkowskie przeciwko instytucji Unii lub przez instytucję przeciwko innej instytucji[9]. Od orzeczeń wydanych przez Sąd przysługuje prawo odwołania się do Trybunału Sprawiedliwości, ograniczone do kwestii prawnych[10]. Sąd prowadzi więc dużą liczbę postępowań, w tym sprawy o szczególnie złożonym charakterze obejmujące znaczną ilość informacji faktycznych koniecznych do uwzględnienia, np. sprawy dotyczące konkurencji i pomocy państwa oraz liczne sprawy odnoszące się do zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych. Trybunał zwraca uwagę na rosnącą liczbę spraw w toku: z 787 w 2000 r. do 1 300 w 2010 r. (= 65%).

Trybunał Sprawiedliwości rozważa dwa warianty w celu rozwiązania problemu przeciążenia Sądu: ustanowienie sądu wyspecjalizowanego właściwego do rozpoznawania skarg w konkretnej dziedzinie[11] i zwiększenie liczby sędziów[12].

Pierwszy wariant został poddany pod dyskusję przez Sąd w odniesieniu do dziedziny własności intelektualnej[13].

Trybunał Sprawiedliwości stwierdza, że zwiększenie liczby sędziów jest zdecydowanie bardziej pożądanym rozwiązaniem niż ustanowienie sądu wyspecjalizowanego w dziedzinie własności intelektualnej. Opiera się głównie na względach efektywności, pilności i elastyczności.

Zgodnie z przyjętym tokiem rozumowania większą efektywność upatrywaną w specjalizacji można osiągnąć w ten sam sposób poprzez utworzenie izb w ramach Sądu. Zwiększenie liczby sędziów i ich wyznaczenie zabiera mniej czasu niż ustanowienie nowego sądu. W kwestii elastyczności Trybunał utrzymuje, że Sąd może z łatwością dostosować zasoby ludzkie do zmieniającej się liczby spraw w różnych dziedzinach rozstrzygania sporów.

Sąd uzasadnia następująco swój wniosek o utworzenie sądu wyspecjalizowanego: celem reformy sądownictwa wprowadzonej traktatem nicejskim i potwierdzonej Traktatem z Lizbony było jak największe wykorzystanie sądów wyspecjalizowanych do rozpoznawania spraw w pierwszej instancji. Skargi w dziedzinie własności intelektualnej doskonale nadają się do przekazania właściwości sądowi wyspecjalizowanemu, zważywszy że to konkretna, jednorodna i jasno określona dziedzina. Już teraz sprawy te zajmują istotne miejsce wśród wszystkich spraw rozpoznawanych przez Sąd, stanowiąc około jedną trzecią z nich. Sędziowie, referendarze i urzędnicy, wybrani ze względu na swoją wiedzę fachową w danej dziedzinie, są bardziej wydajni – pod względem zarówno jakości, jak i ilości. Przykład unijnego sądu pracowniczego wskazuje, że wyższej wydajności towarzyszą niższe koszty. Kolejne zwiększenia liczby sędziów Sądu nie wydają się słusznym rozwiązaniem problemu przeciążenia, który ponownie pojawi się w przyszłości.

We wniosku Trybunału Sprawiedliwości nie rozstrzyga się sposobu wyznaczenia dodatkowych 12 sędziów. Zastosowanie miałaby zatem cytowana powyżej ogólna zasada „za wspólnym porozumieniem rządów państw członkowskich” lub należałoby wprowadzić system rotacyjny.

Inne rozwiązanie odciążające Sąd polegałoby na zastrzeżeniu dla Trybunału Sprawiedliwości większej liczby skarg, niż ma to miejsce obecnie na mocy art. 51 statutu, zważywszy że Trybunał Sprawiedliwości nie wydaje się tak przeciążony jak Sąd.

E.  Wprowadzenie „zdania odrębnego” w Trybunale Sprawiedliwości

Zdanie odrębne pozwala, aby sędzia, który ma odmienne zdanie na temat orzeczenia przewidzianego przez większość sędziów lub jego uzasadnienia, wyraził podczas obrad swoje zdanie, które zostałoby opublikowane wraz z wyrokiem. Stanowi to zatem wyjątek od zasady tajności obrad. Pomysł wprowadzenia zdania odrębnego do postępowań Trybunału Sprawiedliwości nie jest nowy. Za wprowadzeniem tej możliwości przemawiają poważne argumenty. Istnieje ona w wielu trybunałach konstytucyjnych Unii Europejskiej, a ściślej mówiąc w dziewięciu: w Danii, Finlandii, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Niemczech, Portugalii, Szwecji i Wielkiej Brytanii, gdzie nie jest kwestionowana, nie zakłóca kolegialności trybunału ani nie podważa jego reputacji. Istnieje również w Trybunale Praw Człowieka, gdzie stanowi powszechną praktykę. Jeżeli jednak zostanie podjęta decyzja o wprowadzeniu tej możliwości, należy tego dokonać w sposób, który nie zaszkodzi niezależności sędziów, oraz dogłębnie przedyskutować tę kwestię.

POPRAWKI

Komisja Spraw Konstytucyjnych zwraca się do Komisji Prawnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 preambuły
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
1. W celu zwiększenia udziału wszystkich sędziów w wydawaniu orzeczeń wielkiej izby Trybunału należy podnieść liczbę sędziów, którzy mogą brać udział w pracach tego składu, i znieść systematyczny udział w pracach wielkiej izby prezesów izb złożonych z pięciu sędziów.	1. W celu zapewnienia szerszego udziału wszystkich sędziów i umożliwienia im częstszego uczestniczenia w rozprawach przydzielonych wielkiej izbie Trybunału należy podnieść liczbę sędziów, którzy mogą brać udział w pracach tego składu, i znieść systematyczny udział w pracach wielkiej izby prezesów izb złożonych z pięciu sędziów.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 a preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	1a. Większe zasoby stwarzają możliwość reorganizacji procedur w kategorii „innych spraw” według hierarchii priorytetów, zwłaszcza spraw dotyczących konkurencyjności, które należy rozpatrywać w szczególny sposób, aby dotrzymać stosownego terminu.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 b preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	1b. Zwiększenie liczby sędziów nie wystarczy do rozwiązania problemu opóźnień. Konieczne jest również, aby niektóre izby wyspecjalizowały się w pewnych dziedzinach, dzięki czemu zwiększy się elastyczność i wydajność Sądu.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 5 preambuły
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
5. (5) W konsekwencji stopniowego rozszerzania właściwości Sądu od chwili jego utworzenia, liczba wnoszonych do niego spraw obecnie stale się zwiększa.	5. W konsekwencji stopniowego rozszerzania właściwości Sądu od chwili jego utworzenia liczba wnoszonych do niego spraw obecnie stale się zwiększa, rosną także opóźnienia w procedurach.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 preambuły
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
9. W konsekwencji należy przyjąć środki niezbędne w celu zaradzenia opisanej sytuacji;, przewidziana przez traktaty możliwość zwiększenia liczby sędziów Sądu może pozwolić na ograniczenie w krótkim czasie zarówno wolumenu zawisłych spraw, jak i zbyt długiego czasu trwania postępowań przed Sądem.	9. W konsekwencji należy przyjąć środki niezbędne w celu zaradzenia opisanej sytuacji; przewidziana przez traktaty możliwość zwiększenia liczby sędziów Sądu z dwudziestu siedmiu do trzydziestu dziewięciu może pozwolić na ograniczenie w krótkim czasie zarówno wolumenu zawisłych spraw, jak i zbyt długiego czasu trwania postępowań przed Sądem. W podobny sposób bardziej efektywne przydzielanie spraw Sądu właściwym izbom mogłoby znacznie ograniczyć opóźnienia w postępowaniach.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 a preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	9a. Oczywistą konsekwencją zwiększenia liczby sędziów w Sądzie będzie problem dotyczący zasad ich mianowania. W odniesieniu do systemu mianowania sędziów państwa członkowskie powinny ustalić przepisy dające wszystkie gwarancje niezależności i bezstronności, a także kompetencji i predyspozycji osób mianowanych oraz zapewniające równy status państw członkowskich, z których pochodzą sędziowie, i równowagę między nimi.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 b preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	9b. Powinna obowiązywać podstawowa zasada, zgodnie z którą w skład Sądu wchodzi co najmniej jeden sędzia lub maksymalnie dwóch sędziów mających obywatelstwo danego państwa członkowskiego.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 c preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	9c. Aby umożliwić Sądowi skuteczniejsze działanie i zagwarantować, że postępowania będą prowadzone i rozstrzygane w rozsądnym okresie czasu, Sąd może utworzyć wyspecjalizowane izby, jeżeli uzasadnia to liczba postępowań w danej dziedzinie.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 d preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	9d. W odniesieniu do wewnętrznej organizacji Sądu należy utworzyć stanowisko wiceprezesa, którego zadaniem jest wspieranie prezesa, na wzór rozwiązania przyjętego w Trybunale Sprawiedliwości.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 preambuły
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
10. Aby sądy wyspecjalizowane mogły nadal funkcjonować w zadowalający sposób w razie nieobecności sędziego, w odniesieniu do którego istnieje, przez dłuższy czas, przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca mu udział w rozpoznawaniu spraw, a który to sędzia nie jest dotknięty inwalidztwem uznanym za całkowite, należy przewidzieć możliwość ustanowienia w tych sądach instytucji sędziów ad interim.	10. Aby sądy wyspecjalizowane mogły nadal funkcjonować w zadowalający sposób w razie nieobecności sędziego, w odniesieniu do którego istnieje, przez dłuższy czas, przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca mu udział w rozpoznawaniu spraw, a który to sędzia nie jest dotknięty inwalidztwem uznanym za całkowite, należy przewidzieć możliwość ustanowienia w tych sądach instytucji sędziów ad interim. Mianowanie sędziów ad interim powinno gwarantować zachowanie niezależności i bezstronności oraz kompetencji i predyspozycji osób mianowanych oraz zapewniać równość i równowagę państw członkowskich, z których pochodzą sędziowie.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 a preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	10a. Aby uniknąć wszelkich wątpliwości co do autorytetu sędziów ad interim, niezmiernie ważne jest, by byli oni wybierani w sposób, który nie podważa autorytetu Trybunału i zapewnia ich całkowitą niezależność.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 b preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	10b. Sędziowie ad interim muszą spełniać wymogi niezależności, bezstronności, kompetencji i kwalifikacji oraz posiadać te same prawa przy wykonywaniu swoich obowiązków, co sędziowie stali.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 c preambuły (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	10c. Choć w Trybunale Sprawiedliwości istnieje potrzeba wprowadzenia mechanizmu pozwalającego na wyrażanie odmiennych opinii, nie może to prowadzić do zagrożenia niezawisłości sędziowskiej. W kwestii tej potrzebna jest gruntowna debata między ekspertami, prawnikami i innymi zainteresowanymi stronami.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit pierwszy – punkt 6 a (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	6a. Artykuł 47 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
	Artykuły 9a, 14 i 15, artykuł 17 akapity pierwszy, drugi, czwarty i piąty oraz artykuł 18 stosują się do Sądu i jego członków.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit pierwszy – punkt 7
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
7. W art. 48 wyrażenie „dwudziestu siedmiu” zastępuje się wyrażeniem „trzydziestu dziewięciu”.	7. Artykuł 48 otrzymuje brzmienie:
	„Sąd składa się z trzydziestu dziewięciu sędziów.
	Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego, dotyczy ono przemiennie dwudziestu i dziewiętnastu sędziów.”
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit pierwszy – punkt 7 a (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	7a. W art. 48 dodaje się ustęp w brzmieniu:
	„Państwa członkowskie reprezentuje co najmniej jeden sędzia, jednak nie więcej niż dwóch sędziów mających obywatelstwo danego państwa.”
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit pierwszy – punkt 7 b (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	7b. W art. 50 po ust. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:
	„Aby zająć się dziedzinami, które charakteryzują się dużą liczbą toczących się spraw, Sąd może utworzyć określoną liczbę wyspecjalizowanych izb, którym przydziela się postępowania dotyczące danej dziedziny.”
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – akapit pierwszy – punkt 8
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
W art. 62c dodaje się akapit w następującym brzmieniu:	W art. 62c dodaje się akapit w następującym brzmieniu:
„Parlament i Rada, stanowiąc zgodnie z art. 257 TFUE, mogą ustanowić w sądach wyspecjalizowanych instytucję sędziów ad interim w celu zastąpienia nieobecnych sędziów, którzy wprawdzie nie są dotknięci inwalidztwem uznanym za całkowite, ale odnosi się do nich trwała przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca im udział w rozpoznawaniu spraw. W takim przypadku Parlament i Rada ustalają zasady mianowania sędziów ad interim, ich uprawnienia i obowiązki, warunki wykonywania ich funkcji oraz okoliczności skutkujące zakończeniem ich pełnienia.”	„Parlament i Rada, stanowiąc zgodnie z art. 257 TFUE, mogą ustanowić w sądach wyspecjalizowanych instytucję sędziów ad interim w celu zastąpienia nieobecnych sędziów, którzy wprawdzie nie są dotknięci inwalidztwem uznanym za całkowite, ale odnosi się do nich trwała przeszkoda w wykonywaniu obowiązków uniemożliwiająca im udział w rozpoznawaniu spraw. W takim przypadku Parlament i Rada ustalają zasady mianowania sędziów ad interim, ich uprawnienia i obowiązki, warunki wykonywania ich funkcji oraz okoliczności skutkujące zakończeniem ich pełnienia. Ponadto dzięki tym przepisom sędziowie ad interim korzystają z takich samych uprawnień jak sędziowie stali i mogą oni sprawować takie same funkcje, co gwarantuje niekwestionowany autorytet orzeczeń Trybunału.”
(Poprawka ta zastępuję poprawkę 4 przedstawioną w projekcie opinii (PE 470.092 v01-00))
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2a (nowy)
Projekt Trybunału Sprawiedliwości	Poprawka
	2a. Dwunastu sędziów mianowanych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia obejmuje stanowiska natychmiast po złożeniu ślubowania. Sześciu z nich jest wybieranych losowo, a ich kadencja kończy się po upływie sześciu lat od pierwszej częściowej zmiany składu Sądu następującej po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Kadencja pozostałych sześciu sędziów kończy się po upływie sześciu lat od drugiej częściowej zmiany składu Sądu następującej po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

PROCEDURA

Tytuł	Projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniający Protokół w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i załącznik I do statutu
Odsyłacze	02074/2011 – C7-0090/2011 – 2011/0901(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 7.4.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFCO 15.9.2011
Sprawozdawca(y) Data powołania	Morten Messerschmidt 12.7.2011
Rozpatrzenie w komisji	11.10.2011
Data przyjęcia	28.2.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	20 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alfredo Antoniozzi, Andrew Henry William Brons, Andrew Duff, Ashley Fox, Zita Gurmai, Gerald Häfner, Daniel Hannan, Stanimir Ilchev, Constance Le Grip, Jaime Mayor Oreja, Morten Messerschmidt, Paulo Rangel, Algirdas Saudargas, József Szájer, Søren Bo Søndergaard, Rafał Trzaskowski, Luis Yáñez-Barnuevo García
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Elmar Brok, Vital Moreira, Evelyn Regner, György Schöpflin, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Leonardo Domenici

• [1]  Art. 281 ust. 2 TFUE.
• [2]  Art. 19 ust. 1 TUE.
• [3]  Art. 253 ust. 3 TFUE, art. 8 Regulaminu.
• [4]  Art. 16 ust. 2 Statutu, art. 11b ust. 1 i 2 Regulaminu.
• [5]  Art. 19 ust. 2 akapit drugi TUE.
• [6]  Art. 19 ust. 2 akapit trzeci TUE.
• [7]  Art. 254 ust. 1 TFUE i art. 48 Statutu.
• [8]  Art. 256 ust. 1 akapit pierwszy TFUE.
• [9]  Art. 51 Statutu.
• [10]  Art. 256 ust. 1 akapit drugi TFUE.
• [11]  Na mocy art. 257 TFUE.
• [12]  Na mocy art. 19 ust. 2 TUE, art. 254 ust. 1 TFUE i art. 48 Statutu.
• [13]  Dokument przekazany prezesowi Trybunału Sprawiedliwości w dniu 22 grudnia 2009 r.

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Odsyłacze	02074/2011 – C7-0090/2011 – 2011/0901A(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 7.4.2011
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 29.9.2011	AFCO 15.9.2011
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Alexandra Thein 12.4.2011
Rozpatrzenie w komisji	21.6.2011	21.11.2011	26.1.2012
Data przyjęcia	31.5.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	23 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Marielle Gallo, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Gerald Häfner, Sajjad Karim, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Evelyn Regner, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Cecilia Wikström, Zbigniew Ziobro, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sergio Gaetano Cofferati, Luis de Grandes Pascual, Eva Lichtenberger, Axel Voss
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Mikael Gustafsson, Elisabeth Morin-Chartier
Data złożenia	5.6.2012