SPRAWOZDANIE w sprawie powołania Iliany Ivanovej na członka Trybunału Obrachunkowego

5.6.2012 - (C7‑0111/2012 – 2012/0803(NLE))

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawczyni: Inés Ayala Sender

PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie powołania Iliany Ivanovej na członka Trybunału Obrachunkowego

(C7‑0111/2012 – 2012/0803(NLE))

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 286 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którym Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0111/2012),

–   uwzględniając art. 108 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0188/2012),

A. mając na uwadze, że Komisja Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego przeprowadziła ocenę referencji kandydatki, zwłaszcza jeśli chodzi o wymogi zapisane w art. 286 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

B.  mając na uwadze, że na posiedzeniu w dniu 4 czerwca 2012 r. Komisja Kontroli Budżetowej przeprowadziła przesłuchanie kandydatki zgłoszonej przez Radę na stanowisko członka Trybunału Obrachunkowego,

1.  wydaje opinię pozytywną w sprawie propozycji Rady dotyczącej powołania Iliany Ivanovej na członka Trybunału Obrachunkowego;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie oraz do wglądu Trybunałowi Obrachunkowemu, jak również innym instytucjom Unii Europejskiej i organom kontroli w państwach członkowskich.

ZAŁĄCZNIK 1: ŻYCIORYS Iliany Ivanovej

Urodzona w 1975 r. w Starej Zagorze, Bułgaria.

Wykształcenie:

2004 – dyplom magistra na kierunku zarządzanie międzynarodowe ze specjalizacją w finansach i rozwoju, Thunderbird, The Garvin School of International Management, Phoenix, Arizona, USA, dyplom z wyróżnieniem, członek Betta Gamma Sigma Honor Society

1999 – dyplom magistra na kierunku międzynarodowe stosunki gospodarcze, Uniwersytet Ekonomiczny, Warna, Bułgaria

1998 – dyplom licencjata na kierunku międzynarodowe stosunki gospodarcze, Uniwersytet Ekonomiczny, Warna, Bułgaria

Doświadczenie zawodowe i polityczne:

2009 – do chwili obecnej – posłanka do Parlamentu Europejskiego: wiceprzewodnicząca Komisji Kontroli Budżetowej, wiceprzewodnicząca Komisji Specjalnej ds. Kryzysu Gospodarczego, Finansowego i Społecznego, wiceprzewodnicząca Delegacji do spraw stosunków z Chińską Republiką Ludową, członkini Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, zastępstwo w Komisji Gospodarczej i Monetarnej.

Sprawozdawczyni Komisji Kontroli Budżetowej w następujących sprawach: sprawozdanie roczne Europejskiego Banku Inwestycyjnego za 2010 r., rozporządzenie dotyczące programu Herkules III na rzecz wspierania działalności w dziedzinie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej, rozporządzenie w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej, opinia w sprawie innowacyjnych instrumentów finansowych w kontekście następnych wieloletnich ram finansowych, Analiza odpowiedzialności budżetu Unii Europejskiej w zakresie europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej i europejskiego mechanizmu stabilności oraz wpływu na kontrolę budżetową Parlamentu Europejskiego, analiza „Finansowanie przedakcesyjne dla Bułgarii i Rumunii: jakie doświadczenia można wyciągnąć na przyszłe etapy rozszerzenia”

2007–2009 – samorząd Sofii, radna miejska, członkini Komisji Budżetu i Finansów, Funduszy Europejskich i Środowiska Naturalnego

2006 – Ericsson USA, Dallas, Teksas – audytor (umowa na zlecenie) – prowadzenie konsultacji w ramach restrukturyzacji systemów rachunkowości Ericssona, związanej z amerykańską ustawą Sarabanesa-Oxley’a, zarządzanie sprawozdawczością finansową różnych projektów za pomocą modelowania komputerowego

2006 – Clayton Commercial Group, Dallas, Teksas – starszy konsultant ds. nieruchomości komercyjnych – konsultacja najemców komercyjnych w zakresie zabezpieczeń, analizy due diligence, przeglądu kredytów, przygotowywanie wyciągów leasingowych, kontrola baz danych leasingu

2005-2006 – Bank of America (wcześniej Countrywide Home Loans) – Dallas, Teksas – starszy analityk finansowy – zarządzanie sprawozdawczością menadżerów regionalnych ds. sprzedaży i pośredników hipotecznych na potrzeby grupy Specialty Lending włączonej w kredyty subprime, tworzenie bazy danych ACCESS w zakresie raportowania zarządzania ryzykiem i zarządzanie nią

2005 – BSB Capital/Beal Bank, Dallas, Teksas – analityk inwestycyjny – opracowywanie i sugerowanie modeli ilościowych do oceny profilu ryzyka/zwrotu z transakcji, przeprowadzanie analiz ewaluacyjnych inwestycji w nieruchomości komercyjne, lotnictwo, obiekty produkcyjne, opracowywanie i promocja nowych produktów kredytowych oraz sugerowanie struktur finansowych na potrzeby finansowania

2004 – Total Systems Acquiring Solutions, Phoenix, Arizona – (wcześniej Vital Processing Services – VISA and Total Systems JV) – specjalista ds. rozwoju biznesu: odpowiedzialna za analizę możliwości fuzji i przejęć, ocena wyników finansowych klientów poprzez przetwarzanie danych i tworzenie modeli komputerowych, opracowywanie strategii cenowych i przeprowadzanie analiz wariancji, sugerowanie tworzenia partnerstw i reorganizacji zespołów ds. rachunkowości w przedsiębiorstwie

1999-2002 – Ministerstwo Rolnictwa i Żywności Bułgarii – koordynator międzynarodowych instytucji finansowych – odpowiedzialna za zarządzanie stosunkami między Ministerstwem a Bankiem Światowym, Międzynarodowym Funduszem Walutowym, EBOR: nadzór i finalizacja dużych projektów związanych z kredytami dostosowawczymi w rolnictwie ASAL I i ASAL II (Agriculture Sector Adjustment Loan), strategia wsparcia kraju, opracowywanie sprawozdań z zakończenia realizacji w imieniu MRiŻ w ramach procedur monitorowania Banku Światowego w zakresie kredytów dostosowawczych, opracowywanie i negocjowanie porozumień międzynarodowych w zakresie ułatwień handlowych między Bułgarią a krajami partnerskimi w dziedzinie weterynarii i kontroli fitosanitarnej.

ZAŁĄCZNIK 2: ODPOWIEDZI Iliany Ivanovej NA PYTANIA ZAWARTE W KWESTIONARIUSZU

Doświadczenie zawodowe

1.      Proszę przedstawić najważniejsze aspekty Pani doświadczenia zawodowego w zakresie finansów publicznych, zarządzania oraz kontroli zarządzania.

Mam 12 lat doświadczenia zawodowego i politycznego w zajmowaniu różnych stanowisk w sektorze publicznym i prywatnym, związanych z zarządzaniem finansami, kontrolą i sprawozdawczością.

Od samego początku mojej kariery zajmowałam się zagadnieniami zarządzania finansowego i sprawozdawczości. Najpierw przez 3 lata byłam osobą wiodącą w zakresie międzynarodowych instytucji finansowych w bułgarskim Ministerstwie Rolnictwa i Żywności. Od 1999 r. pełniłam obowiązki koordynatora ds. międzynarodowych instytucji finansowych, a moje najważniejsze zadania obejmowały zarządzanie stosunkami między Ministerstwem a Bankiem Światowym, Międzynarodowym Funduszem Walutowym i EBOR. W ramach moich obowiązków w Ministerstwie zarządzałam również opracowywaniem i negocjowaniem porozumień międzynarodowych ułatwiających handel między Bułgarią a krajami partnerskimi w dziedzinie weterynarii i kontroli fitosanitarnej. Uczestniczyłam w negocjowaniu i finalizacji dużych projektów związanych ze wsparciem krajowego bilansu płatności poprzez kredyty dostosowawcze dla rolnictwa (ASAL I i ASAL II) na sumę 125 milionów dolarów. Moje inne zadania obejmowały między innymi: monitorowanie realizacji zobowiązań podejmowanych przez rząd Bułgarii w wielu dziedzinach w sektorze rolnym, śledzenie postępów i osiągnięć za pomocą matrycy środków, składanie sprawozdań dotyczących zagrożonych dziedzin wymagających usprawnień oraz zalecanie działań do realizacji. W ramach procedur monitorowania Banku Światowego w zakresie kredytów dostosowawczych oraz zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami opracowywałam właściwą część sprawozdań z zakończenia realizacji (ICR) w imieniu MRiŻ, służących ocenie efektywności projektów, ich trwałości oraz zgodności z ramami ustawowymi i wykonawczymi, a także z polityką Banku Światowego. Procedura, za którą odpowiadałam w MRiŻ, była uznawana za wewnętrzną kontrolę zgodności i wyników projektu. Ważnym aspektem ICR była sekcja zawierająca analizę oceny i wskazująca doświadczenia zdobyte w każdym projekcie.

Po zdobyciu z wyróżnieniem drugiego tytułu magistra na kierunku międzynarodowego zarządzania i finansów w Thunderbird, The Garvin School of International Management w Phoenix w Arizonie, USA, kontynuowałam moją karierę zawodową w sektorze prywatnym w dziedzinie bankowości i finansów w Stanach Zjednoczonych.

W dalszym ciągu rozwijałam moje doświadczenie zawodowe w najlepszych instytucjach bankowych i finansowych. Jako specjalista ds. rozwoju biznesu w Total Systems Acquiring Solutions w Phoenix w Arizonie – przedsiębiorstwie zajmującym się elektronicznym przetwarzaniem transakcji – specjalizując się w zatwierdzaniu i rejestracji, a także clearingu i realizacji transakcji elektronicznych, byłam odpowiedzialna za analizę wyników finansowych klientów i raportowanie o nich. Na podstawie przeprowadzanych analiz finansowych opracowywałam strategie cenowe za pomocą analizy wariancji i zalecałam zawieranie potencjalnych partnerstw, fuzji i przejęć.

Pogłębiłam moje umiejętności analityczne i sprawozdawcze jako analityk inwestycyjny w Beal Bank, jednym z najlepszych banków prywatnych w Dallas, w Teksasie. Do moich głównych obowiązków należało tworzenie komputerowych modeli ilościowych w celu oceny profilu ryzyka/zwrotu z transakcji, przeprowadzanie analiz ewaluacyjnych różnych inwestycji w nieruchomości komercyjne poprzez analizę ich zestawień dochodów, bilansów, przepływu środków pieniężnych, struktur kredytów i kapitału oraz, w oparciu o ustalone cele w zakresie wskaźników i poziomów odniesienia, ocena ryzyka potencjalnych kredytów, a także dalsze opracowywanie i promowanie nowych produktów kredytowych i struktur kapitałowych na potrzeby finansowania.

Kontynuowałam moją karierę zawodową jako konsultant w dziedzinie finansów, pracując następnie dla Bank of America jako starszy analityk finansowy dla grupy Specialty Lending w dziedzinie kredytów subprime, gdzie zarządzałam sprawozdawczością z zarządzania ryzykiem menadżerów regionalnych ds. sprzedaży i pośredników hipotecznych, a następnie konsultowałam umowy zabezpieczeń, przeprowadzałam analizy due diligence, przeglądy kredytów, kontrolowałam bazy danych leasingu i przeprowadzałam inspekcje na miejscu.

W 2006 r. rozpoczęłam pracę na zlecenie jako audytor wewnętrzny w Ericsson USA i przeprowadzałam wewnętrzną kontrolę restrukturyzacji systemów rachunkowości w kontekście ustawy Sarabanesa-Oxley’a, zarządzałam sprawozdawczością finansową dla różnych projektów za pomocą modelowania SAP.

Kontynuowałam moje zaangażowanie w kwestie kontroli budżetowej, kiedy w 2009 r. zostałam posłanką do Parlamentu Europejskiego i członkinią oraz wiceprzewodniczącą Komisji Kontroli Budżetowej. Byłam sprawozdawcą w wielu sprawach na forum Komisji Kontroli Budżetowej: sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego za 2010 r., rozporządzenia dotyczącego programu Herkules III na rzecz wspierania działalności w dziedzinie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej, rozporządzenia w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej, opinii w sprawie innowacyjnych instrumentów finansowych w kontekście następnych wieloletnich ram finansowych, analizy odpowiedzialności budżetu Unii Europejskiej w zakresie europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej i europejskiego mechanizmu stabilności oraz wpływu na kontrolę budżetową Parlamentu Europejskiego, dokumentu roboczego w sprawie specjalnego sprawozdania ETO nr 11/2009 na temat trwałości projektów w ramach instrumentu LIFE-przyroda i zarządzania nimi przez Komisję, analizy „Finansowanie przedakcesyjne dla Bułgarii i Rumunii: jakie doświadczenia można wyciągnąć na przyszłe etapy rozszerzenia”.

Moja kariera zawodowa pozwoliła mi zdobyć wiedzę i przegląd zarządzania finansowego i audytu nie tylko z punktu widzenia sektora publicznego, ale również prywatnego, a dzięki temu – zrozumienie z obu punktów widzenia silnych i słabych stron obecnego systemu.

2.      Proszę wymienić trzy najważniejsze decyzje, w których podjęciu uczestniczyła Pani w swojej pracy zawodowej.

Pierwszym z moich najistotniejszych osiągnięć zawodowych było ustanowienie ostrożnych i wiarygodnych praktyk związanych z procesem monitorowania i raportowania w odniesieniu do dużych kredytów restrukturyzacyjnych dla sektora publicznego w Bułgarii. W ramach moich obowiązków w bułgarskim MRiŻ brałam udział w opracowywaniu, negocjowaniu i finalizacji jednego z najważniejszych projektów wspierających krajowy bilans płatności – kredytu dostosowawczego dla sektora rolnego ASAL II na kwotę 50 milionów dolarów. Celem projektu było wsparcie najważniejszych reform w sektorze rolnym w Bułgarii, obejmujących prywatyzację, reformę gruntów, sektor nawadniania, instrumenty finansowe, dopłaty rolne i gwarancje Państwowego Funduszu Rolnego, leśnictwo, hurtowe rynki produktów rolnych itp. Mój udział w projekcie polegał na zapewnieniu całościowej koordynacji ze strony bułgarskiej agencji wdrażającej (MRiŻ) między właściwymi zainteresowanymi podmiotami a zespołem BŚ, zapewnienie monitorowania wewnętrznego i postępu wszystkich podejmowanych działań, przedstawianie kadrze kierowniczej wyższego szczebla informacji i zaleceń dotyczących wszelkich stwierdzonych obszarów ryzyka, które mogłyby utrudnić zakończenie negocjacji w przewidzianym czasie.

W okresie, w którym bułgarskie ministerstwa nadal tworzyły silny potencjał administracyjny, znaczenie takich projektów zdecydowanie wykraczało poza zarządzanie finansowe kredytu dostosowawczego, ponieważ celem tych instrumentów było wdrożenie niezbędnych podstawowych reform gospodarczych, które umożliwiły Bułgarii przystąpienie do UE i przygotowanie się do absorpcji funduszy europejskich. Projekt zakończył się sukcesem i przyczynił się do zwiększenia konkurencyjności bułgarskiego sektora rolnego.

W latach 2002-2006 poszerzałam horyzonty w zakresie zarządzania finansowego i zarządzania ryzykiem oraz audytu, a także zdobyłam cenne doświadczenie w różnych instytucjach sektora prywatnego w Stanach Zjednoczonych. Z punktu widzenia kontroli oraz zgodnie z najważniejszymi aspektami metodyki DAS, do których należą systemy nadzoru i kontroli oraz ocena zagrożeń kontroli, chciałabym zwrócić uwagę na moje osiągnięcia w Bank of America, związane z projektem tworzenia modeli w celu oceny poziomu ryzyka grup kredytobiorców. Tworzyłam bazy danych, które umożliwiały opracowywanie sprawozdań wskazujących obszary ryzyka dla grup kredytobiorców subprime; modele opierały się na wielu wskaźnikach – liczbie wykroczeń w okresie, profilu kredytowym kredytobiorców itp. Porównywanie wyników analitycznych do wcześniej zdefiniowanych celów pozwalało na ocenę ryzyka całego portfela kredytów. Na podstawie wyników analizy zalecano zaostrzenie warunków kredytowania dla zidentyfikowanych grup ryzyka. To doświadczenie w sektorze prywatnym nauczyło mnie, jak rozumieć ocenę ryzyka również z poziomu mikroekonomii, oraz rozszerzyło moją wiedzę zawodową, pozwalając mi na oddolne spojrzenie na zarządzanie finansowe.

Jako posłanka do Parlamentu Europejskiego chciałabym zwrócić uwagę na zakończone sukcesem przyjęcie mojego sprawozdania dotyczącego działalności EBI w 2010 r. W sprawozdaniu zwraca się uwagę na kluczową rolę EBI jako banku „europejskiego”, od którego oczekuje się, że będzie jednym z istotnych instrumentów, które pomogą Europie wydobyć się z kryzysu finansowego, gospodarczego i społecznego. W zaleceniach zwraca się uwagę na istotne aspekty działalności EBI, służące zwiększeniu przejrzystości i skuteczności finansowania dla MŚP poprzez ustanowienie jasnych wskaźników skuteczności, wzmocnienie mechanizmów kontroli w celu pomiaru skuteczności kredytowania zewnętrznego oraz szczególnej i ważnej roli instrumentów finansowych, którą należy lepiej mierzyć poprzez ustanowienie właściwych poziomów odniesienia i lepiej objaśniać podatnikom europejskim.

Niezależność

3.      Traktat stanowi, że członkowie Trybunału Obrachunkowego powinni być „w pełni niezależni” w wykonywaniu swych funkcji. Jak zamierza Pani stosować się do tego obowiązku podczas pełnienia przyszłych zadań?

Niezależność członków Europejskiego Trybunału Obrachunkowego jest jedną z najważniejszych zasad, która określa zdolność kandydata do wykonywania jego obowiązków i którą powinien spełniać każdy członek. Organ podlegający kontroli nie powinien móc w żaden sposób wywierać wpływu na pracę członków. Art. 285 i 286 Traktatu stanowią, że członkowie Trybunału powinni być w pełni niezależni w wykonywaniu swych funkcji. Ponadto nie zwracają się o instrukcje i nie przyjmują ich od żadnego rządu lub jakiegokolwiek organu.

Będę w pełni respektować postanowienia TFUE dotyczące kryteriów „niezależności” i powstrzymam się od jakichkolwiek działań, które byłyby niezgodne z moimi obowiązkami lub stanowiły zagrożenie dla ich wykonywania.

4.      Czy uzyskała Pani absolutorium z wykonywania swych poprzednich funkcji (jeżeli taka procedura miała zastosowanie)?

Na poprzednich pełnionych przeze mnie stanowiskach nie podlegałam procedurze uzyskania absolutorium.

5.      Czy posiada Pani jakiekolwiek udziały w podmiotach gospodarczych, jakiekolwiek udziały finansowe lub inne zobowiązania, które mogłyby kolidować z Pani przyszłymi obowiązkami? Czy jest Pani gotowa ujawnić prezesowi Trybunału wszystkie swoje interesy finansowe i inne zobowiązania oraz pozwolić na ich upublicznienie? Czy bierze Pani udział w jakimkolwiek toczącym się obecnie postępowaniu sądowym? Jeśli tak, proszę podać szczegóły.

Jako posłanka do PE regularnie ujawniam moje interesy finansowe i przedstawię niezbędną informację o moich interesach finansowych również prezesowi ETO i publicznie. Będę w pełni przestrzegać przepisów TFUE w zakresie potencjalnego konfliktu interesów, który byłby niezgodny z wykonywaniem moich obowiązków.

6.      Czy po wyborze na członka Trybunału jest Pani gotowa ustąpić z aktualnie piastowanych stanowisk, na które została Pani wybrana, oraz zrezygnować z aktywnie pełnionych funkcji partyjnych?

W razie wyboru zrezygnuję z mojej funkcji posłanki do PE.

Nie sprawuję żadnych wyższych stanowisk partyjnych, ale w razie konieczności całkowicie zawieszę moje członkostwo w jakiejkolwiek partii politycznej, w celu zapewnienia pełnej niezależności w okresie sprawowania mandatu.

7.      Jak postąpiłaby Pani w przypadkach poważnych nieprawidłowości, a nawet oszustwa lub korupcji z udziałem osób pochodzących z Pani kraju?

Jak już wcześniej stwierdziłam, Traktat stanowi, że członkowie ETO powinni być w pełni niezależni w wykonywaniu swych funkcji. Dlatego bezstronność w procesie decyzyjnym jest niezbędna dla wykonywania obowiązków członka. Podejmowałabym działania zgodnie z przepisami obowiązującymi w takich przypadkach w procedurach ETO, bez względu na to, w jakim kraju doszłoby do nieprawidłowości lub oszustwa/korupcji.

Zareagowałabym zgodnie z art. 2 decyzji ETO nr 97-2004 poprzez niezwłoczne przekazanie informacji członkowi odpowiedzialnemu za ADAR (przygotowywanie audytu i sprawozdania z niego) oraz do OLAF w przypadku podejrzenia odkrycia ewentualnego oszustwa lub korupcji bądź jakiejkolwiek innej nielegalnej działalności.

Zadaniem Trybunału jest obrona interesów wszystkich podatników w UE oraz zapewnienie możliwie jak najlepszego sposobu wydatkowania środków finansowych UE. Dlatego w przypadku podejrzenia oszustwa lub jakiejkolwiek innej nielegalnej działalności należy traktować wszystkie państwa członkowskie jednakowo, a odmienne podejście byłoby dla mnie niedopuszczalne. Ponadto w każdym przypadku nieprawidłowości lub oszustwa ETO powinien ściśle współpracować z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych. Zwiększy to przejrzystość oraz wzmocni zaufanie do instytucji UE.

Wykonywanie obowiązków

8.      Jakie powinny być główne cechy należytego zarządzania finansami w przypadku instytucji publicznych?

Ostatnie wydarzenia związane z kryzysem finansowym pokazały, że należyte zarządzanie finansami na szczeblu krajowym i UE ma ogromne znaczenie dla dobrego funkcjonowania służb publicznych. W tym kontekście uważam, że właściwy monitoring wewnętrzny i zewnętrzny oraz dobrze funkcjonujące systemy kontroli na wszystkich szczeblach mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia przejrzystości i odpowiedzialności wobec podatników europejskich.

W rozporządzeniu finansowym ustanawia się trzy zasady należytego zarządzania finansami, 3E – oszczędność, wydajność i skuteczność („economy”, „efficiency” i „effectiveness”). W art. 27 tego rozporządzenia stwierdza się, że „oszczędność” oznacza, że zasoby wykorzystywane w celu wykonywania działalności są udostępniane w odpowiednim terminie, w odpowiedniej ilości i jakości oraz po najlepszej cenie. Zasada wydajności wiąże się z jak najkorzystniejszym stosunkiem między zaangażowanymi zasobami a osiągniętymi wynikami. Zasada skuteczności wiąże się z osiągnięciem wyznaczonych celów oraz zamierzonych rezultatów

Obecnie, w okresie podejmowania działań oszczędnościowych, UE powinna bardziej niż kiedykolwiek przestrzegać tych trzech podstawowych zasad w celu należytego zarządzania finansami. Chciałabym również zwrócić uwagę na dwa inne ważne aspekty, które są niezbędne dla dobrego zarządzania środkami finansowymi UE – zmniejszenie obciążenia administracyjnego i jednoczesne usprawnienie wewnętrznych i zewnętrznych systemów kontroli.

Zmniejszenie obciążenia administracyjnego poprzez uproszczenie procedur nie powinno powodować obniżenia poziomu kontroli. Moim zdaniem postęp w sektorze ICT może odgrywać kluczową rolę w rozwiązaniu obu tych kwestii. Nowe technologie, w razie ich właściwego stosowania, mogą w znacznym stopniu przyczynić się do osiągnięcia celu należytego zarządzania finansami. Ponadto ułatwiają one monitorowanie operacji finansowych oraz dostęp wewnętrznych i zewnętrznych organów kontroli na wszystkich poziomach procedury.

Budżet UE jest finansowany przez podatników europejskich, by służył ich interesom. W tym kontekście należyte zarządzanie finansami powinno być podstawowym wymogiem demokratycznym przestrzeganym przez menadżerów sektora publicznego. W związku z tym zalecenia Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i ich właściwa realizacja mają niezwykle istotne znaczenie dla przestrzegania tej podstawowej zasady.

9.      Zgodnie z postanowieniami Traktatu Trybunał jest zobowiązany pomagać Parlamentowi w sprawowaniu funkcji kontrolnej w zakresie wykonania budżetu. Jak opisałaby Pani swoje obowiązki związane z przedstawianiem sprawozdań Parlamentowi Europejskiemu, a w szczególności jego Komisji Kontroli Budżetowej?

Zgodnie z art. 287 TFUE Trybunał Obrachunkowy odgrywa istotną rolę w procesie zapewniania Parlamentowi Europejskiemu właściwej i systematycznej informacji o realizacji budżetu UE.

Dialog między ETO a PE, w szczególności Komisją Kontroli Budżetowej, ma ogromną wartość dodaną. Zarówno Trybunał, jak i Parlament mają własne zadania w zakresie monitorowania i sprawowania niezbędnej kontroli nad budżetem UE. ETO zapewnia wkład ekspercki dla PE, który z kolei podejmuje decyzje polityczne w oparciu o informację i oceny przedstawione przez Trybunał.

Proces komunikacji między Komisją Kontroli Budżetowej a ETO powinien przebiegać w obu kierunkach. Dobra koordynacja przyczyni się do lepszego określenia obszarów priorytetowych i terminowo zapewni członkom Komisji Kontroli Budżetowej odpowiednie informacje w konkretnych obszarach będących przedmiotem zainteresowania.

Znaczenie rocznych sprawozdań ETO z realizacji budżetu UE nie podlega dyskusji w przypadku każdej dorocznej procedury udzielania absolutorium i zapewnia szeroki przegląd systemów w różnych dziedzinach polityki. Ponadto chciałabym również zwrócić uwagę na znaczenie przygotowywanych przez Trybunał sprawozdań specjalnych, które w znacznej mierze przyczyniają się do usprawnienia systemu poprzez skupianie się na konkretnych słabościach i zapewniając zalecenia dotyczące ich likwidacji. Ze szczególnym zadowoleniem chciałabym przyjąć decyzję PE dotyczącą opracowywania sprawozdań z inicjatywy własnej, na podstawie sprawozdań specjalnych ETO, które zwiększą wartość dodaną pracy posłów do PE nad tymi dokumentami.

W razie wyboru na członka Trybunału zapewnię, by dokumenty przedkładane PE stanowiły efektywny wkład w pracę Komisji Kontroli Budżetowej. Dobra komunikacja będzie naczelną zasadą moich stosunków z PE. Będę otwarta na regularne spotkania ze wszystkimi zainteresowanymi członkami Komisji, służące omówieniu kwestii będących przedmiotem zainteresowania Parlamentu. Uważam, że pozwoli to również Trybunałowi lepiej zająć się kwestiami służącymi ochronie interesów podatników UE.

10.    Co według Pani stanowi wartość dodaną kontroli wykonania zadań i w jaki sposób należałoby wdrożyć wyniki kontroli w zakresie zarządzania?

W wytycznych realizacji kontroli wykonywania zadań INTOSAI (Międzynarodowej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli) zakłada się, że kontrola wykonywania zadań dotyczy kontroli oszczędności, wydajności i skuteczności systemów. W tym kontekście w kontroli wykonywania zadań analizuje się praktyki administracyjne, zużycie zasobów, mierniki wykonywania zadań oraz ustalenia monitorowania, a także wyniki w zakresie realizacji celów.

W tym rodzaju kontroli należy szczegółowo przeanalizować procesy i procedury oraz porównać osiągnięte wyniki z ustalonymi celami. Dlatego jest to ważne narzędzie oceny skuteczności polityki, zapewniające jasny związek między środkami i wynikami.

Wyniki kontroli wykonywania zadań powinny zostać wykorzystane na wszystkich możliwych poziomach procedur zarządzania, ponieważ mogą stanowić dla nas wskazówkę na każdym etapie, czy wybrany kierunek jest właściwy.

Moim zdaniem rola kontroli wykonywania zadań będzie coraz ważniejsza, również w kontekście doświadczanego przez nas kryzysu finansowego, gospodarczego i zadłużeniowego. Obywatele UE muszą uzyskać jasną odpowiedź w zakresie wartości dodanej, jaką zapewnia im polityka UE, oraz wpływu finansowania UE na poprawę standardu życia naszych społeczności. Jest to ogólnym celem wszystkich programów i to kontrola wykonywania zadań powinna służyć ocenie, co zostało zrobione, oraz dawać odpowiedź, czy nasza polityka UE osiągnęła swoje cele i podniosła nasz standard życia.

Poprzez ocenę tej wartości dodanej ETO ma w tym kontekście ważną rolę do odegrania.

Mam nadzieję, że kontrole wykonywania zadań będą miały jeszcze ważniejszą rolę i pozycję w planach pracy ETO, byśmy wspólnie z Parlamentem mogli lepiej stawić czoła przyszłości i jej coraz większym wyzwaniom, aby dać więcej odpowiedzi dotyczących nie tylko ilości, ale również jakości wydatków UE.

11.    Jak można usprawnić współpracę pomiędzy Trybunałem Obrachunkowym, krajowymi organami kontroli i Parlamentem Europejskim (Komisją Kontroli Budżetowej) w zakresie kontroli budżetu UE?

Obecnie ponad 80% programów UE jest przedmiotem wspólnego zarządzania przez Komisję Europejską i państwa członkowskie. Dlatego dobra współpraca i koordynacja między Europejskim Trybunałem Obrachunkowym i krajowymi najwyższymi organami kontroli ma kluczowe znaczenie dla sprawnego monitorowania i kontroli budżetu UE. Ponadto wykorzystywanie w coraz większym stopniu złożonych instrumentów inżynierii finansowej w różnych dziedzinach polityki UE oraz opracowywane nowe programy potwierdzają konieczność wzmocnienia tej współpracy.

W świetle obecnego kryzysu finansowego najwyższe organy kontroli, ETO i PE powinny w większym niż kiedykolwiek stopniu współpracować dla zapewnienia odpowiedniej oceny jakości wydatków UE. Przykładem otwartego dialogu między tymi instytucjami było przesłuchanie, które jako posłanka do PE zorganizowałam w Komisji Kontroli Budżetowej w sprawie zagadnień kontroli budżetowej związanych z instrumentami finansowymi (EFSM, ESM, EFSF). Ponieważ część kontroli nad tymi nowymi instrumentami, służącymi pokonaniu kryzysu zadłużeniowego, sprawują krajowe organy kontroli, część z nich sprawuje ETO, a rolą PE jest reprezentowanie demokratycznej kontroli obywateli w tym procesie, to całkowicie normalną procedurą jest wysłuchanie wszystkich punktów widzenia w ramach wspólnej dyskusji, w której nakreśla się najważniejsze wyzwania, przed którymi stoi Europa w związku z tymi mechanizmami stabilności.

Komunikacja i koordynacja między PE, ETO i krajowymi najwyższymi organami kontroli ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia najwyższej wartości różnych kontroli przeprowadzanych na szczeblu krajowym i europejskim.

Jako dotychczasowa posłanka do Parlamentu Europejskiego będę w dalszym ciągu dążyć do współpracy między naszymi instytucjami, ponieważ uważam, że to najlepszy sposób osiągnięcia najlepszych efektów naszej wspólnej pracy – w celu ochrony interesów podatników UE.

Inne pytania

Czy wycofałaby Pani swoją kandydaturę na członka Trybunału, gdyby opinia Parlamentu była nieprzychylna?

Tak.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	4.6.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	17 2 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Jean-Pierre Audy, Inés Ayala Sender, Ryszard Czarnecki, Jens Geier, Ingeborg Gräßle, Jan Mulder, Eva Ortiz Vilella, Crescenzio Rivellini, Theodoros Skylakakis, Bart Staes, Georgios Stavrakakis, Søren Bo Søndergaard, Michael Theurer
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Amelia Andersdotter, Zuzana Brzobohatá, Ivailo Kalfin, Derek Vaughan
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Frank Engel, Andrey Kovatchev, Constance Le Grip, Nuno Melo, Mariya Nedelcheva, Nuno Teixeira, Pablo Zalba Bidegain