ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ)

27.9.2012 - (2011/2318(INI))

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγήτρια: Isabella Lövin

Τροπολογίες

• 009-009 (PDF - 199 KB)
• 009-009 (DOC - 135 KB)

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

για την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ)

(2011/2318(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011 για την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) (η ανακοίνωση) (COM(2011)0424),

–   έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS),

–   έχοντας υπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων,

–   έχοντας υπόψη τον κώδικα συμπεριφοράς για μια υπεύθυνη αλιεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (ΟΤΓ) που εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 1995 από τη διάσκεψη του ΟΤΓ (ο κώδικας συμπεριφοράς),

–   έχοντας υπόψη τη σύμβαση για την πρόσβαση στην πληροφόρηση, τη συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα που θεσπίστηκε τον Ιούνιο 1998 στο Aarhus,

–   έχοντας υπόψη το διεθνές σχέδιο δράσης του ΟΤΓ για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας, που εγκρίθηκε από το συμβούλιο ΟΤΓ τον Νοέμβριο του 2000 (IPOA-Capacity),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του ΟΤΓ σχετικά με την κατάσταση της παγκόσμιας αλιείας και υδατοκαλλιέργειας το 2010,

–   έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (κανονισμός ΠΛΑ)[1] και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας και για την πρόσβαση σκαφών τρίτων χωρών στα ύδατα της Κοινότητας (κανονισμός για τις άδειες αλιείας)[2],

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ο βασικός κανονισμός) (COM(2011)0425),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Νοεμβρίου 2011 για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο ‒ο ρόλος της ΕΕ[3],

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής[4],

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Ιουλίου 2010 σχετικά με το καθεστώς εισαγωγής στην ΕΕ προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας με προοπτική τη μελλοντική μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ[5],

–    έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Μαΐου 2011 σχετικά με τη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης της ΕΕ-Μαυριτανίας[6],

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με το μελλοντικό πρωτόκολλο για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου[7],

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα που υιοθετήθηκαν από το Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας που πραγματοποιήθηκε στις 19 και 20 Μαρτίου σχετικά με την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7-0290/2012),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δύο τρίτα των ωκεανών του πλανήτη βρίσκονται εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, ότι οποιοδήποτε σφαιρικό και ολοκληρωμένο νομικό καθεστώς για τη διαχείριση της αλιείας πρέπει να βασίζεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας και τα σχετικά νομικά μέσα· ότι η βιώσιμη διαχείριση της αλιείας είναι στρατηγικής σημασίας για τις παράκτιες κοινότητες που εξαρτώνται από την αλιεία και για την ασφάλεια των τροφίμων·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ποσοστό σχεδόν 85% των ελάχιστων παγκόσμιων αλιευτικών αποθεμάτων για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, αποτελεί αντικείμενο πλήρους ή υπερβολικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη αξιολόγηση που διενεργήθηκε από τον ΟΤΓ, παρά το γεγονός ότι στην έκθεση του για το 2010 τονίζεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί όσον αφορά την αποκατάσταση των αποθεμάτων που έχουν υποστεί υπεραλίευση και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο χάρη στην εφαρμογή πρακτικών χρηστής διαχείρισης·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί μια από τις κύριες αλιευτικές δυνάμεις με ισχυρή παρουσία και σημαντικές δραστηριότητες σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου μέσω συνδυασμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων, επενδύσεων των υπηκόων της ΕΕ, διμερών αλιευτικών συμφωνιών και συμμετοχή της σε όλες τις κύριες περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) ενώ παράλληλα προωθεί τις ορθές πρακτικές και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αγορές αλιευτικών προϊόντων και τον μεγαλύτερο σε παγκόσμιο επίπεδο εισαγωγέα προϊόντων αλιείας, καθώς καταναλώνει ποσοστό 11% της παγκόσμιας ιχθυοπαραγωγής όσον αφορά τον όγκο και εισαγάγει ποσοστό 24% των αλιευτικών προϊόντων όσον αφορά την αξία, ακόμη κι αν αλιεύει μόνο το 8% των παγκόσμιων αλιευμάτων (το 2% εάν εστιάσουμε στα εξωτερικά ύδατα)·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ποσοστώσεις στις ΠΟΔΑ έχουν βασιστεί κατά κύριο λόγο στις ιστορικές αλιεύσεις, πράγμα το οποίο έχει οδηγήσει στην προτιμησιακή πρόσβαση στα παγκόσμια αποθέματα ιχθύων για τις ανεπτυγμένες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτές πρέπει τώρα να λάβουν υπόψη την αλιεία εκ μέρους των παράκτιων αναπτυσσόμενων χωρών οι οποίες έχουν εξαρτηθεί επί γενεές από παρακείμενους αλιευτικούς πόρους, γεγονός που πρέπει να τύχει σεβασμού από την ΕΕ·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει συνοχή των πολιτικών για την ανάπτυξη με βάση το άρθρο 208, παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το οποίο ορίζει ότι «Η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες»·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει επίσης να εφαρμόζει με συνεπή και συντονισμένο τρόπο όλες τις άλλες πολιτικές της σε σχέση με χώρες μη μέλη – όπως την αλιεία, την υγεία, τις εμπορικές συναλλαγές, το περιβάλλον, τους κοινούς στόχους εξωτερικής πολιτικής και την επίτευξη της στρατηγικής «Ευρώπη 2020»·

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι για να διασφαλιστεί η βιώσιμη αλιεία χρειάζεται σε πολλές περιπτώσεις να βελτιωθούν τα δεδομένα για τα αποθέματα ιχθύων που αλιεύει η ΕΕ, ή που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ, όσον αφορά την κατάστασή τους, και να διασφαλιστεί ότι είναι διαθέσιμες οι πληροφορίες σχετικά με τις συνολικές αφαιρέσεις από τους τοπικούς στόλους και άλλους στόλους τρίτων χωρών·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να διατίθενται συστηματικές επιστημονικές μελέτες για να διαπιστωθεί σε ποιες αλιευτικές δραστηριότητες υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει πλεονάζουσα ικανότητα στόλου·

Ι.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑλΠ πρέπει να συνιστά εργαλείο που θα επιτρέπει στην ΕΕ να καταδεικνύει παγκοσμίως τον τρόπο με τον οποίο ασκείται μια υπεύθυνη αλιευτική δραστηριότητα και προωθείται η βελτίωση της διεθνούς διαχείρισης των αλιευτικών δραστηριοτήτων εφαρμόζοντας ευρωπαϊκά πρότυπα διαχείρισης στόλου·

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει καίρια ευθύνη όσον αφορά την κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ)·

1.  επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής και τις πολλές θετικές προτάσεις που περιλαμβάνει για την ενθάρρυνση της βιωσιμότητας των αλιευτικών και συναφών δραστηριοτήτων της ΕΕ εκτός των υδάτων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων και των εξόχως απόκεντρων περιοχών· θεωρεί, ωστόσο, ότι το πεδίο εφαρμογής του εγγράφου δεν είναι αρκετά ευρύ, καθώς εστιάζει σε μεγάλο βαθμό στις διμερείς συμφωνίες και στους πολυμερείς οργανισμούς και ότι πρέπει να βλέπει με ολοκληρωμένο τρόπο τις δραστηριότητες που επιδιώκουν να παρέχουν προϊόντα που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ·

2.  θεωρεί ότι οι στόχοι που πρέπει να καθοδηγούν την εξωτερική δράση της ΚΑλΠ είναι η υπεράσπιση των αλιευτικών συμφερόντων της Ένωσης σε συνοχή με την εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

3.  επιμένει ότι είναι αναγκαίο η ΕΕ να λειτουργεί με βάση την ενωσιακή πολιτική συνοχή που οδηγεί στη βελτίωση της διακυβέρνησης της διεθνούς αλιείας·

4.  θεωρεί ότι είναι πολύ σημαντικός ο συντονισμός μεταξύ της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής συνεργασίας ώστε να θεσπιστούν συμφωνίες βιώσιμης αλιείας, και η εξασφάλιση των απαραίτητων συνεργειών με σκοπό να συμβάλλουν πιο αποτελεσματικά στην ανάπτυξη των συνδεδεμένων τρίτων χωρών·

5.  θεωρεί ότι το μέγεθος της αγοράς αλιευτικών προϊόντων της ΕΕ και το γεωγραφικό φάσμα των δραστηριοτήτων των σκαφών που φέρουν σημαία κράτους μέλους της ΕΕ ή σκαφών ιδιοκτησίας φορέων της ΕΕ θέτουν ένα υψηλό επίπεδο ευθύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να εξασφαλίσει ότι το οικολογικό «αποτύπωμα» της αλιείας και ο κοινωνικο-οικονομικός αντίκτυπος είναι βιώσιμα, παρέχοντας υψηλής ποιότητας αλιευτικά προϊόντα στους καταναλωτές στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες όπου διατίθενται η ευρωπαϊκή αλιεία και τα συναφή προϊόντα, και συμβάλλοντας στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό των παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε άλλα μέρη·

6.  πιστεύει ότι η αλιεία συμφερόντων ΕΕ εντός και εκτός των υδάτων της Ένωσης καθώς και τα αλιευτικά προϊόντα που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ πρέπει να βασίζονται στα ίδια πρότυπα όσον αφορά την οικολογική και κοινωνική βιωσιμότητα και διαφάνεια και ότι η εφαρμογή των ίδιων αυτών αρχών πρέπει να υποστηρίζεται και να απαιτείται από τις τρίτες χώρες, τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο· φρονεί δε πως θα πρέπει να εφαρμόζεται η απαγόρευση των απορρίψεων παράλληλα με την εισαγωγή της στα ύδατα της ΕΕ, για τα ίδια είδη, με παρακολούθηση μέσω CCTV και παρατηρητών, με κατάλληλες παρεκκλίσεις για την αποφυγή της αύξησης των τιμών για την παραγωγή που καταναλώνεται τοπικά·

7.   υπενθυμίζει την ανάγκη συνοχής των πολιτικών της ΕΕ με τους στόχους για την ανάπτυξη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 208 της ΣΛΕΕ· επισημαίνει ότι η συνοχή αυτή απαιτεί συντονισμό όχι μόνο εντός της ίδιας της Επιτροπής αλλά και εντός των κυβερνήσεων των κρατών μελών και μεταξύ της Επιτροπής και των κυβερνήσεων των μεμονωμένων κρατών μελών·

8.  επαναλαμβάνει ότι, με σκοπό τη βελτίωση της συνοχής στις αποφάσεις της ΕΕ, οι ενέργειές της θα πρέπει να ενσωματώνουν πτυχές σχετικές με τις πολιτικές της για το εμπόριο, την υγεία, την απασχόληση, τη γειτνίαση, το περιβάλλον, τη θαλάσσια πολιτική, την εξωτερική πολιτική και την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής 2020·

9.  υπενθυμίζει ότι το διεθνές σχέδιο δράσης για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας (IPOA-Capacity) δέσμευσε την ΕΕ, έως το 2005, να αναπτύξει και να εφαρμόσει ένα σύστημα για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας· ζητεί από την Επιτροπή να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους φαίνεται να επιδιώκει αντικρουόμενες προσεγγίσεις στη διαχείριση της ικανότητας προτείνοντας το πάγωμα σε ορισμένες ΠΟΔΑ ενώ προτείνει την κατάργηση των βασικών κανονιστικών ορίων της ικανότητας εντός των εσωτερικών στόλων της ΕΕ· καλεί δε την Επιτροπή να προωθήσει διμερείς και πολυμερείς μηχανισμούς για την προσαρμογή της αλιευτικής ικανότητας στους διαθέσιμους πόρους, οι οποίοι κρίνονται απαραίτητοι για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων από όλους τους στόλους που δραστηριοποιούνται στις εν λόγω περιοχές·

10. θεωρεί ότι οι στόχοι και οι αρχές της εξωτερικής διάστασης της ΚΑλΠ θα πρέπει να θεμελιώνονται στον βασικό κανονισμό·

Γενικές Διατάξεις

11. επισημαίνει ότι η διατήρηση των ισχυουσών συμφωνιών αλιείας και η αναζήτηση νέων ευκαιριών αλιείας σε τρίτες χώρες θα πρέπει να συνιστά πρωταρχικό στόχο της αλιευτικής εξωτερικής πολιτικής, αναγνωρίζοντας ότι όταν ο στόλος της ΕΕ σταματά να δραστηριοποιείται σε περιοχές αλιείας τρίτης χώρας, αυτές οι αλιευτικές δυνατότητες κανονικά αναδιανέμονται σε άλλους στόλους που διαθέτουν πρότυπα συντήρησης, διαχείρισης και βιωσιμότητας πολύ κατώτερα από αυτά που προάγει και υπερασπίζεται η ΕΕ·

12. καλεί επειγόντως την Επιτροπή να υποστηρίξει σαφώς καθορισμένες αρχές και στόχους για περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμη αλιεία στην ανοικτή θάλασσα και σε ύδατα υπό εθνική δικαιοδοσία σε όλα τα διεθνή φόρα στα οποία συμμετέχει η ΕΕ και να εφαρμόσει γρήγορα και αποτελεσματικά τις αποφάσεις που θα ληφθούν εκεί·

13. τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξει μια συγκεκριμένη στρατηγική στον τομέα της αλιείας και της διαχείρισης των έμβιων ενάλιων πόρων, με τη συμμετοχή όλων των μη ευρωπαϊκών μεσογειακών παράκτιων κρατών·

14. καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να υλοποιήσει την παγκόσμια και πολυμερή ατζέντα για την προώθηση της βιώσιμης αλιείας και τη διατήρηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, μετατρέποντας ταυτόχρονα τις συζητήσεις της με χώρες, όπως οι Η.Π.Α., Ιαπωνία, Ρωσία και Κίνα καθώς και άλλες τρίτες χώρες με έντονη αλιευτική παρουσία στους ανά τον κόσμο ωκεανούς, σε αποτελεσματική εταιρική σχέση συνεργασίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα, όπως η εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ), η μείωση τόσο της υπεραλίευσης όσο και της αλιευτικής ικανότητας του στόλου όπου κρίνεται αναγκαίο, και η ενδυνάμωση του ελέγχου και της διακυβέρνησης της ανοικτής θάλασσας σύμφωνα με τις αρχές της σύμβασης UNCLOS και άλλων συναφών μέσων·

15. καλεί επειγόντως την Επιτροπή να προωθήσει το διεθνές δίκαιο, και δη τη σύμβαση UNCLOS και τη συμμετοχή στις συμβάσεις της ΔΟΕ, και να παρακολουθήσει τη συμμόρφωση προς τους κανόνες αυτούς· ενθαρρύνει την Επιτροπή να συνεργαστεί με τρίτες χώρες σε όλα τα κατάλληλα φόρα, ιδίως στις ΠΟΔΑ·

16. πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ξεκινήσει μια πρωτοβουλία σε επίπεδο ΟΗΕ για τη θέσπιση ενός παγκόσμιου συστήματος τεκμηρίωσης αλιευμάτων και ιχνηλασιμότητας για όλα τα μείζονα είδη ιχθύων που συμμετέχουν στο διεθνές εμπόριο, με βάση την αρχή της ευθύνης του κράτους σημαίας και σύμφωνα με τον κανονισμό ΠΛΑ, ως βασικό εργαλείο για την ενίσχυση της συμμόρφωσης με υφιστάμενα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης και για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας προκειμένου να προαχθεί η υπεύθυνη κατανάλωση·

17. καλεί την Επιτροπή να επιδείξει μεγαλύτερη τόλμη όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 σχετικά με την παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιείας (ΠΛΑ) αλιεία, ιδίως σε σχέση με τα συμβαλλόμενα μέρη των ΠΟΔΑ που δεν συνεργάζονται ενεργά για τη θέσπιση και εφαρμογή των κύριων μηχανισμών καταπολέμησης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) αλιείας·

18. φρονεί πως η ΕΕ πρέπει να δραστηριοποιηθεί εντός του συστήματος του ΟΗΕ και να αναζητήσει τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει η διεθνής κοινότητα να αντιμετωπίσει:

-    την ανάγκη για μια πιο περιφερειοποιημένη και ολοκληρωμένη παγκόσμια διακυβέρνηση των ωκεανών, όσον αφορά τους έμβιους ενάλιους πόρους και άλλους πόρους,

-    τη ρύπανση και την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στους ωκεανούς, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας και της αποκατάστασης των πολύτιμων γαλάζιων δεξαμενών άνθρακα, και

-    τα κοινωνικά πρότυπα και τους όρους εργασίας·

19. επισημαίνει τη σημασία των διαπραγματεύσεων στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) σχετικά με την πειθαρχία στη χορήγηση επιδοτήσεων στον τομέα της αλιείας και καλεί την ΕΕ να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στις εν λόγω συζητήσεις·

20. επισημαίνει την ανάγκη δημιουργίας μηχανισμών προώθησης των αλιευτικών προϊόντων με οικολογικά βιώσιμη και κοινωνικά θεμιτή προέλευση εντός και εκτός της ΕΕ·

21. επισημαίνει ότι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της εξωτερικής διάστασης της ΚΑλΠ πρέπει να είναι η εξασφάλιση του μέλλοντος του ευρωπαϊκού στόλου μεγάλων αποστάσεων και, ιδίως, του στόλου που κατέχει δικαιώματα αλιείας τα οποία αποτέλεσαν τις βάσεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των χωρών όπου δραστηριοποιείται·

Διμερείς αλιευτικές συμφωνίες

22. θεωρεί ότι οι διμερείς αλιευτικές συμφωνίες, ή συμφωνίες βιώσιμης αλιείας (ΣΒΑ) όπως προτείνει η Επιτροπή να καλούνται, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ των εταίρων και εφαρμόζονται αναλογικά, θα πρέπει να βασίζονται στην υπεύθυνη και βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων από τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη και να ωφελούν και τα δύο μέρη, διευκολύνοντας τη διάθεση οικονομικών πόρων, την τεχνική και επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη και την υποστήριξη για βελτιωμένη διαχείριση και χρηστή διακυβέρνηση της αλιείας προς την τρίτη χώρα, ενισχύοντας δε ταυτόχρονα τη συνέχιση των αλιευτικών δραστηριοτήτων κοινωνικο-οικονομικής σημασίας οι οποίες αποτελούν πηγή εφοδιασμού για την ΕΕ και για τις αγορές ορισμένων αναπτυσσόμενων κρατών, όσον αφορά τόσο τα νωπά όσο και τα επεξεργασμένα προϊόντα·

23. ζητεί από την ΕΕ να θέσει ως στόχο τη σύναψη, το συντομότερο δυνατόν, συμφωνιών βιώσιμης αλιευτικής σύμπραξης με τις γειτονικές χώρες στις οποίες παρέχει η ΕΕ χρηματοδότηση και τεχνική υποστήριξη για την επίτευξη μιας πιο συντονισμένης και συνεκτικής πολιτικής, με απώτερο στόχο την επίτευξη μιας εναρμονισμένης και βιώσιμης αλιευτικής πολιτικής σε όλες τις κοινές θαλάσσιες λεκάνες, αυξάνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της ΚΑλΠ σε όλες τις ενδιαφερόμενες περιοχές· ζητεί να συνάπτονται αυτές οι συμφωνίες με πνεύμα δίκαιης και ισότιμης συνεργασίας καθώς και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αποσκοπούν σε δίκαιο επιμερισμό των ευθυνών μεταξύ της Ένωσης και της αντίστοιχης χώρας εταίρου·

24. ζητεί από την ΕΕ, προκειμένου να βελτιωθεί τόσο η συνεργασία με τις γειτονικές χώρες όσο και η διαχείριση των κοινών αποθεμάτων, να επιδιώξει τη σύναψη συμφωνιών βιώσιμης αλιευτικής σύμπραξης με τις χώρες αυτές, οι οποίες δεν πρέπει να αποσκοπούν στην εξασφάλιση αλιευτικών δικαιωμάτων για τα σκάφη της ΕΕ, αλλά στη δημιουργία μιας κατάστασης στην οποία η ΕΕ θα μπορεί να παρέχει χρηματοδότηση και τεχνική υποστήριξη σε αντάλλαγμα για την εφαρμογή στην τρίτη χώρα εταίρο των ίδιων ή συγκρίσιμων κανόνων βιώσιμης διαχείρισης με τους κανόνες της ΕΕ·

25. υπενθυμίζει ότι κατά την αξιολόγηση του αντίκτυπου των Συμφωνιών Βιώσιμης Αλιείας (ΣΒΑ) όπως αποκαλούνται επί του παρόντος, πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ των ενισχύσεων που χορηγούνται για την ανάπτυξη του αλιευτικού τομέα σε τρίτες χώρες και εκείνων που προέρχονται από τις πληρωμές που καταβάλλονται για την απόκτηση αλιευτικών δικαιωμάτων·

26. λυπάται, ωστόσο, για το γεγονός ότι οι διμερείς συμφωνίες της ΕΕ δεν έχουν επιτύχει τα προαναφερθέντα πιθανά οφέλη, και υπογραμμίζει την ανάγκη για διεξαγωγή αξιολογήσεων αντίκτυπου στις εξόχως αποκεντρωμένες περιοχές, σε περίπτωση που τις αφορά το θέμα, λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης, ενώ αναγνωρίζει ότι έχει σημειωθεί σημαντική βελτίωση από την προηγούμενη μεταρρύθμιση· φρονεί πως στοιχείο κλειδί για την επιτυχία των συμφωνιών είναι η καλύτερη επιστημονική αξιολόγηση των αποθεμάτων, η συμμόρφωση προς τους στόχους, τα οφέλη για τον τοπικό πληθυσμό και η καλύτερη διακυβέρνηση της αλιείας·

27. επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να συμπεριλάβει πολλές διατάξεις σε μελλοντικές διμερείς συμφωνίες, μεταξύ των οποίων: την τήρηση της αρχής του περιορισμού της πρόσβασης σε πόρους που έχουν αποδειχθεί επιστημονικά ότι είναι πλεονασματικοί για το παράκτιο κράτος σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης UNCLOS· την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων· και μια ρήτρα αποκλειστικότητας, αν και αυτή πρέπει να ενισχυθεί και αναγνωρισθεί επισήμως μέσω συμφωνιών, η οποία θα εξασφαλίζει σε όλες τις περιπτώσεις την αυστηρότερη δυνατή τήρηση των δημοκρατικών αρχών·

28. θεωρεί ότι οι διμερείς συμφωνίες της ΕΕ πρέπει να τηρούν όχι μόνο το άρθρο 62 της σύμβασης UNCLOS σχετικά με το πλεόνασμα αλλά και τα άρθρα 69 και 70 σχετικά με τα δικαιώματα των μεσόγειων και γεωγραφικά μειονεκτικών κρατών της περιοχής, ιδίως όσον αφορά τις διατροφικές και κοινωνικοοικονομικές ανάγκες των τοπικών πληθυσμών·

29. είναι της άποψης ότι η ρήτρα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να συμπεριληφθεί χωρίς διακρίσεις και να ισχύει το ίδιο για όλες τις χώρες και όχι μόνο για τις αλιευτικές, αλλά και τις εμπορικές συμφωνίες· φρονεί πως μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) πρέπει να φροντίσουμε να ποινικοποιήσουμε την παραγωγή των χωρών εκείνων που εξακολουθούν να μην σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα ή χρησιμοποιούν την παιδική εργασία στα εργοστάσιά τους για την παραγωγή και προβαίνουν σε διακρίσεις σε βάρος των γυναικών με το να μην τις αποζημιώνουν ούτε να αναγνωρίζουν τη δραστηριότητά τους και την οικονομική συμβολή τους στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας·

30. ενθαρρύνει την εφαρμογή ολοκληρωμένης διαχείρισης με βάση το οικοσύστημα σε νέες και υφιστάμενες συμφωνίες·

31. θεωρεί ότι η αύξηση της συμβολής των επιχειρήσεων στις μελλοντικές συμφωνίες αλιείας πρέπει να συμβαδίζει με μεγαλύτερη ικανότητα επιρροής του ίδιου του τομέα στα τεχνικά πρότυπα και μέτρα τα οποία διαπραγματεύεται η Επιτροπή στο πλαίσιο των εν λόγω συμφωνιών·

32. θεωρεί ότι ο κανονισμός για τις άδειες αλιείας πρέπει να τροποποιηθεί έτσι ώστε τα σκάφη που φέρουν σημαία κράτους μέλους της ΕΕ και παύουν να είναι εγγεγραμμένα στο νηολόγιο ενός κράτους μέλους προσωρινά για να αναζητήσουν αλιευτικές δυνατότητες σε άλλα μέρη να μην επιτρέπεται να επωφεληθούν για περίοδο 24 μηνών των αλιευτικών δυνατοτήτων στα πλαίσια της ΣΒΑ και των πρωτοκόλλων της που ισχύουν κατά τη διακοπή της εγγραφής τους αν επιστρέψουν στη συνέχεια σε νηολόγιο της ΕΕ· φρονεί πως το ίδιο θα πρέπει να ισχύει για την προσωρινή μετανηολόγηση κατά την αλιεία στο πλαίσιο ΠΟΔΑ·

33. θεωρεί ότι η κοινωνική ρήτρα που χρησιμοποιείται τώρα πρέπει να ενδυναμωθεί ώστε να συμπεριλάβει την τήρηση της σύμβασης αριθ. 188 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), της σύστασης αριθ. 199 της ΔΟΕ σχετικά με την εργασία στον τομέα της αλιείας, καθώς και των οκτώ Θεμελιωδών Συμβάσεων της ΔΟΕ[8] και να διασφαλιστεί ότι οι συνθήκες εργασίας των μελών πληρωμάτων που εδρεύουν εκτός της ΕΕ και απασχολούνται επί σκαφών που φέρουν σημαία της ΕΕ πρέπει να είναι ίδιες με τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων που εδρεύουν στην ΕΕ·

34. πιστεύει ότι οι ΣΒΑ θα πρέπει να συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη των τρίτων χωρών εταίρων και να ενθαρρύνουν τον τοπικό ιδιωτικό τομέα, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην αλιεία μικρής κλίμακας και στις ΜΜΕ, και ζητεί για τον σκοπό αυτόν αύξηση της απασχόλησης τοπικών αλιέων και ανάπτυξη τοπικών, βιώσιμων βιομηχανιών μεταποίησης και δραστηριοτήτων μάρκετινγκ·

35. ενθαρρύνει τις προσπάθειες της Επιτροπής να λαμβάνει ολοένα και πιο πλήρη και αξιόπιστα δεδομένα από τα παράκτια κράτη σχετικά με τον συνολικό όγκο αλιευμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του είδους τους, στα ύδατά τους, ως απαίτηση για το δύσκολο έργο τους εντοπισμού πλεονασμάτων και για την αποφυγή υπερεκμετάλλευσης· σημειώνει πως η αλιεία της ΕΕ και οι αναπτυξιακές πολιτικές θα μπορούσαν να επιφέρουν τις απαιτούμενες βελτιώσεις στην ικανότητα των τρίτων χωρών να παρέχουν αυτού του είδους τις πληροφορίες·

36. ζητεί επίσης από την Επιτροπή να ευνοήσει την αύξηση της διαφάνειας κατά τον καθορισμό των επιπέδων εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων στα ύδατα υπό τη δικαιοδοσία των παράκτιων κρατών·

37. επαναβεβαιώνει ότι σύμφωνα με την αρχή της τήρησης των παραδοσιακών δεσμών μεταξύ των παράκτιων κοινοτήτων και των υδάτων στα οποία αλιεύουν κατά παράδοση, τα σκάφη της ΕΕ δεν πρέπει να ανταγωνίζονται τους τοπικούς αλιείς για τους ίδιους πόρους ή τις τοπικές αγορές και ότι πρέπει να διευκολύνεται η συνεργασία μεταξύ τοπικών και κοινοτικών φορέων τονίζοντας έτσι την ανάγκη επακριβούς υπολογισμού του πλεονάσματος·

38. πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε να παράσχει στις τρίτες χώρες με τις οποίες διαπραγματεύεται διμερείς συμφωνίες επαρκή δεδομένα και πληροφορίες για αξιόπιστες αξιολογήσεις των αποθεμάτων και ότι η παροχή ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για ένα σκάφος επιστημονικών ερευνών στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται ο στόλος της ΕΕ θα ενδυνάμωνε σημαντικά τις επιστημονικές αναλύσεις των αποθεμάτων ιχθύων, που αποτελεί προϋπόθεση για κάθε ΣΒΑ·

39. ζητεί την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενθάρρυνση των σκαφών επιστημονικών ερευνών διαφόρων κρατών μελών που πραγματοποιούν περιοδικές έρευνες σε ζώνες όπου αλιεύει ο στόλος της ΕΕ και μάλιστα τούτο σε συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα παράκτια κράτη και με δυνατότητα πρόσβασης και σε ντόπιους επιστήμονες· ζητεί μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με το θέμα αυτό και αύξηση της χρηματοδότησης για την επέκταση της επιστημονικής έρευνας στα ύδατα εκτός της ΕΕ·

40. πιστεύει ότι πρέπει ταυτόχρονα να αυξηθούν οι προσπάθειες εξασφάλισης των απαιτούμενων στοιχείων από τρίτες χώρες με τις οποίες συνάπτει η ΕΕ διμερείς αλιευτικές συμφωνίες, προκειμένου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της συμφωνίας και κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις, π.χ. ότι ωφελείται ο τοπικός πληθυσμός·

41. τονίζει τη σημασία των κοινών επιστημονικών ομάδων που είναι αρμόδιες για την παροχή επιστημονικών γνωμοδοτήσεων επί της κατάστασης των αλιευτικών πόρων με βάση τα πιο αξιόπιστα διαθέσιμα στοιχεία, προκειμένου να αποφεύγεται η υπεραλίευση, δεδομένου ότι ο αλιευτικός τομέας, ιδιαίτερα δε η αλιεία μικρής κλίμακας, διαδραματίζει μείζονα ρόλο στη διαφύλαξη της επισιτιστικής ασφάλειας σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες· επιμένει ότι στις ομάδες αυτές πρέπει να παρέχονται επαρκείς οικονομικοί, τεχνικοί και ανθρώπινοι πόροι για να μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους και να συνεργάζονται με τις ΠΟΔΑ·

42. εκφράζει την επιθυμία να προωθήσει η Επιτροπή γενικότερα την ενίσχυση της στοχευμένης επιστημονικής και τεχνικής συνεργασίας στις ΣΒΑ μέσω της ενίσχυσης του ρόλου των κοινών επιστημονικών επιτροπών· επίσης ζητεί να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη εναρμόνισης των υγειονομικών συνθηκών μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών·

43. υποστηρίζει πλήρως την ιδέα αποσύνδεσης της οικονομικής αποζημίωσης για πρόσβαση στους αλιευτικούς πόρους από τις τομεακές ενισχύσεις για την ανάπτυξη· εμμένει δε σθεναρά ότι κατά την απόκτηση δικαιωμάτων πρόσβασης στο πλαίσιο διμερούς αλιευτικής συμφωνίας οι πλοιοκτήτες πρέπει να καταβάλλουν ένα δίκαιο τμήμα των δαπανών βασισμένου στην αγορά· ζητεί να διενεργείται ενδελεχής ανάλυση του τμήματος που πρέπει να πληρωθεί από τους πλοιοκτήτες για μια άδεια αλιείας, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για πιθανά αλιεύματα και δαπανών λειτουργίας· πιστεύει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για βελτιωμένη εποπτεία της τομεακής ενίσχυσης, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας αναστολής των πληρωμών σε περίπτωση μη εκπλήρωσης των δεσμεύσεων του παράκτιου κράτους·

44. επιμένει στο ότι το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προορίζεται για τις τομεακές ενισχύσεις πρέπει να είναι πιο αποτελεσματικό και να επιτύχει περισσότερα αποτελέσματα και καλύτερη ποιότητα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην επιστημονική έρευνα, τη συλλογή δεδομένων και τον έλεγχο και τη διαχείριση των δραστηριοτήτων αλιείας·

45. καλεί την Επιτροπή να μεριμνά ώστε οι πιστώσεις για τις τομεακές ενισχύσεις στο πλαίσιο των ΣΒΑ να στοχεύουν στη στήριξη του διοικητικού και επιστημονικού δυναμικού των τρίτων χωρών και να βοηθούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να ενισχύουν τους στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και να συνάδουν με το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της υπογράφουσας χώρας· ζητεί οι πιστώσεις αυτές να μην υποκαθιστούν τη συνεργασία σε θέματα αλιείας που προβλέπεται από άλλες συμφωνίες ή μέσα συνεργασίας αλλά να τη συμπληρώνουν κατά τρόπο συνεκτικό, διαφανή, αποτελεσματικό και καλύτερα στοχοθετημένο·

46. καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να προσπαθεί κατά τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ΣΒΑ να φροντίζει να εξασφαλίζει την απόδοση ενός ελάχιστου τμήματος της τομεακής στήριξης του παράκτιου κράτους για την ανάπτυξη που παρέχεται στο πλαίσιο της ΣΒΑ σε έργα τα οποία αποσκοπούν στην αναγνώριση, την προώθηση και τη διαφοροποίηση του ρόλου των γυναικών στον τομέα της αλιείας, διασφαλίζοντας την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά ιδίως την κατάρτιση και την πρόσβαση σε χρηματοδότηση και δάνεια·

47. θεωρεί ότι οι τομεακές ενισχύσεις για την ανάπτυξη πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τη λήψη κατάλληλων αποφάσεων στο μέλλον·

48. επιμένει ότι η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή των διμερών συμφωνιών, με τη διαβίβαση ετήσιων εκθέσεων στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, καθώς και τη διαβίβαση αξιολογήσεων που διεξάγονται από εξωτερικούς, ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες στους συν-νομοθέτες σε εύθετο χρόνο πριν από τη διαπραγμάτευση των νέων πρωτόκολλων, όπου όλα πρέπει να δημοσιοποιούνται με την επιφύλαξη των κανόνων προστασίας των δεδομένων και να διατίθενται τουλάχιστον σε τρεις γλώσσες εργασίας της ΕΕ·

49. υπογραμμίζει την ανάγκη επαρκούς συμμετοχής του Κοινοβουλίου τόσο στη διαδικασία διαπραγμάτευσης όσο και στη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση και αξιολόγηση της λειτουργίας των διμερών συμφωνιών, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΣΛΕΕ· επιμένει ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ενημερώνεται πάραυτα και πλήρως, σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο, σε όλα τα στάδια της διαδικασίας που σχετίζεται με τις ΣΑΣ, δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφος 2 και του άρθρου 218 παράγραφος 10 της ΣΛΕΕ· υπενθυμίζει την πεποίθησή του ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να εκπροσωπείται από παρατηρητές στις συνεδριάσεις της Μικτής Επιτροπής που προβλέπεται για τις αλιευτικές συμφωνίες και επιμένει στις συνεδριάσεις αυτές να παρακολουθούν επίσης ως παρατηρητές εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι της ΕΕ και του αλιευτικού κλάδου τόσο της ΕΕ της τρίτης χώρας·

50. υποστηρίζει τη διενέργεια επιστημονικών ελέγχων για την αξιολόγηση των πληθυσμών ιχθύων πριν από τη διαπραγμάτευση των συμφωνιών και ζητεί την εκ μέρους της τρίτης χώρας δημοσιοποίηση της αλιευτικής προσπάθειας που καταβάλλουν στα ύδατά της οι στόλοι άλλων χωρών, προκειμένου οι στόχοι αυτοί να είναι αποτελεσματικοί·

51. πιστεύει ότι η πλήρης διαφάνεια για τα αλιεύματα, τις πληρωμές και την εφαρμογή των τομεακών ενισχύσεων θα αποτελέσει ένα απαραίτητο εργαλείο για την ανάπτυξη της υπεύθυνης και βιώσιμης αλιείας, που βασίζεται στη χρηστή διακυβέρνηση, την καταπολέμηση της κακής χρήσης της στήριξης της ΕΕ και την καταπολέμηση της διαφθοράς·

52. τονίζει επίσης πως χρειάζεται να βελτιωθεί η διαφάνεια τόσο κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης όσο και κατά τη διάρκεια ισχύος των συμφωνιών αλιείας, αφενός από πλευράς ΕΕ και αφετέρου από πλευράς τρίτων χωρών·

53. επιμένει να αναφέρουν τα κράτη μέλη στα παράκτια κράτη τα αλιεύματα σε καθημερινή βάση και να συμμορφώνονται πλήρως προς τους κανόνες που ισχύουν στα ύδατα των χωρών εταίρων·

54. πιστεύει ακράδαντα ότι η Επιτροπή θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι οι διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες για τη σύναψη νέων συμφωνιών ή πρωτοκόλλων διμερών αλιευτικών συμφωνιών ξεκινούν πολύ πριν από την ημερομηνία λήξης των εν λόγω διατάξεων· στο πλαίσιο αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της έγκαιρης συμμετοχής του Κοινοβουλίου προς αποφυγή της προσωρινής εφαρμογής τέτοιου είδους διατάξεων η οποία οδηγεί σε μη αναστρέψιμα τετελεσμένα γεγονότα και δεν λειτουργεί ούτε προς όφελος της ΕΕ ούτε προς όφελος της τρίτης χώρας·

55. πιστεύει ότι η ευρωπαϊκή αλιευτική βιομηχανία πρέπει να αναλάβει σημαντικό οικονομικό μερίδιο των εξόδων αποκτώντας δικαιώματα πρόσβασης σε αλιευτικές ζώνες εκτός ΕΕ στο πλαίσιο μιας διμερούς ή πολυμερούς αλιευτικής συμφωνίας·

56. πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει μια περιφερειακή προσέγγιση στη διαπραγμάτευση και στην εφαρμογή των διμερών συμφωνιών της ΕΕ, κυρίως αυτών που αφορούν τον στόλο αλιείας τόνου, και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, ένας σαφής δεσμός μεταξύ των όρων που περιέχουν και των μέτρων διαχείρισης και των επιδόσεων των σχετικών ΠΟΔΑ·

57. νοιώθει την υποχρέωση να εκφράσει την ανησυχία του στην Επιτροπή για τη σαφή ανατροπή πολιτικής, σε περιφερειακό επίπεδο, σ’ ό, τι αφορά τα μέτρα πρόσληψης ναυτικών, καθώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παρατηρείται οπισθοδρόμηση προς τη μη βιώσιμη πολιτική της πρόσληψης αυτού του προσωπικού βάσει εθνικότητας και όχι βάσει της καταγωγής τους γενικά από χώρες ΑΚΕ·

58. είναι της άποψης ότι πρέπει να συναφθούν διμερείς συμβάσεις οι οποίες θα ενθαρρύνουν τις ενωσιακές αλιευτικές επενδύσεις σε χώρες όπου δεν υπάρχουν σήμερα συμφωνίες εταιρικής σχέσης λόγω του ότι δεν υπάρχουν πλεονασματικές αλιευτικές δυνατότητες, και να συμβάλλουν έτσι στην επίτευξη βιώσιμης αλιείας· φρονεί επίσης ότι, σε αυτές οι περιπτώσεις, πρωταρχική σημασία θα πρέπει να έχει ο συντονισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών ταμείων για την ανάπτυξη και των ταμείων για διμερείς συμφωνίες·

Περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ)

59. καλεί επιτακτικά την ΕΕ να ηγηθεί της ενδυνάμωσης των ΠΟΔΑ προκειμένου να βελτιωθούν οι επιδόσεις τους, ακόμα και μέσω τακτικών ανασκοπήσεων από ανεξάρτητους φορείς του βαθμού στον οποίο επιτυγχάνουν τους στόχους τους, και να εξασφαλιστεί ότι οι συστάσεις που αναφέρονται σε αυτές τις ανασκοπήσεις εφαρμόζονται ταχύτατα και πλήρως· παροτρύνει την ΕΕ να φροντίσει να διασφαλίσει την ύπαρξη αποτελεσματικής επιτροπής συμμόρφωσης σε όλες τις ΠΟΔΑ και πιστεύει ότι οι αποδεδειγμένες περιπτώσεις έλλειψης συμμόρφωσης από τα κράτη πρέπει να οδηγούν σε αποτρεπτικές, ανάλογες και χωρίς διακρίσεις κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων και μειώσεων των ποσοστώσεων, της προσπάθειας, της επιτρεπόμενης ικανότητας, κ.λπ.·

60. ζητεί από την Επιτροπή να διαθέσει αυξημένους δημοσιονομικούς πόρους στις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ), λαμβανομένου υπόψη ότι διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας·

61. θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει ένα βελτιωμένο σύστημα λήψης αποφάσεων στις ΠΟΔΑ έτσι ώστε να ξεπερασθεί η προσέγγιση του «χαμηλότερου κοινού παρονομαστή» που μπορεί να προκύψει από συναίνεση, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται πως χρειάζεται συζήτηση πριν υπάρξει ψηφοφορία κατά την δεν μπορεί να επιτευχθεί συναίνεση· φρονεί δε πως πρέπει να προαχθούν πολυετή σχέδια·

62. είναι της άποψης ότι η Ένωση πρέπει να συντονίζει καλύτερα την αλιευτική και αναπτυξιακή πολιτική της και να συμμετέχει σε συστηματικούς, μακροπρόθεσμους και εμπεριστατωμένους διαλόγους και εταιρικές σχέσεις με κράτη άλλης σημαίας, αγορών και παράκτια κράτη, προκειμένου να επιτευχθεί βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας και της επισιτιστικής ασφάλειας παγκοσμίως·

63.  καλεί την Επιτροπή να ηγηθεί μιας προσπάθειας για τη δημιουργία ενός σφαιρικού δικτύου κάλυψης των ΠΟΔΑ έτσι ώστε να γίνεται αποτελεσματική διαχείριση όλης της αλιείας ανοικτής θάλασσας με προσεγγίσεις προφύλαξης οι οποίες στηρίζονται στο οικοσύστημα και εξασφαλίζουν τη διατήρηση των πόρων· προς τούτο, υπενθυμίζει πως υποστηρίζει την καθιέρωση νέων ΠΟΔΑ εκεί όπου δεν υπάρχουν και την αύξηση των αρμοδιοτήτων των υφιστάμενων ΠΟΔΑ με αναθεώρηση των συμβάσεών τους·

64. σημειώνει ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής και των μεταβολών στην κατανομή των ειδών, ανοίγουν νέες αλιευτικές περιοχές στα ύδατα της Αρκτικής· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες για να διασφαλίσει ότι η αλιευτική δραστηριότητα τυγχάνει αποτελεσματικής διαχείρισης (από τις υφιστάμενες ΠΟΔΑ ή μέσω της δημιουργίας νέων) για τη βιώσιμη διαχείριση και διατήρηση των αποθεμάτων στα ύδατα αυτά· πιστεύει ότι η αλιεία θα πρέπει να αρχικά να είναι περιορισμένη για να μπορέσουν να διενεργηθούν επιστημονικές εκτιμήσεις των αρκτικών αποθεμάτων και των τύπων αλιείας που μπορούν να λειτουργήσουν βιώσιμα·

65. επισημαίνει ότι η Μαύρη Θάλασσα θα μπορούσε να ωφεληθεί από μια νέα ΠΟΔΑ και καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να προτείνει τη δημιουργία της·

66.      πιστεύει ότι οι ΠΟΔΑ πρέπει να αναπτύξουν συστήματα διαχείρισης, με σκοπό τη διατήρηση των αποθεμάτων άνω της MBA, τα οποία θα προβλέπουν, για την απόκτηση αλιευτικών δυνατοτήτων, την αναλογική και δίκαιη κατανομή των πόρων με βάση διαφανή περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, σε συνδυασμό με το κριτήριο των ιστορικών αλιεύσεων, και θα περιλαμβάνουν τα νόμιμα δικαιώματα/επιδιώξεις των αναπτυσσομένων κρατών καθώς και τις προσδοκίες των αλιευτικών στόλων που έχουν αλιεύσει στα ύδατα αυτά με βιώσιμο τρόπο, ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα διαχείρισης και διατήρησης εφαρμόζονται πλήρως από όλα τα μέλη·

67. εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στην εκ μέρους της ΕΕ υποστήριξη της έγκρισης συστημάτων μεταβιβάσιμων παραχωρήσεων αλιευμάτων (ΜΠΑ) στις ΠΟΔΑ· φρονεί πως οποιοδήποτε σύστημα διαχείρισης με βάση τα δικαιώματα στις ΠΟΔΑ δεν πρέπει να θέτει σε κίνδυνο το μέσο διαβίωσης των εξαρτώμενων αλιευτικών κοινοτήτων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

68. θεωρεί ότι η συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών, από τη χάραξη των πολιτικών μέχρι την υλοποίησή τους θα οδηγήσει σε χρηστή διακυβέρνηση·

69. ζητεί να διεξαχθεί λεπτομερής αξιολόγηση της αλιευτικής ικανότητας των στόλων της ΕΕ που έχουν λάβει έγκριση αλιείας εκτός των υδάτων της ΕΕ, χρησιμοποιώντας αξιόπιστους δείκτες της ικανότητας αλιείας των σκαφών και λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στην τεχνολογία με βάση τις συστάσεις της τεχνικής διαβούλευσης του ΟΤΓ του 1999 για τη μέτρηση της αλιευτικής ικανότητας[9]· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντοπίσει τις ΠΟΔΑ στις οποίες υπάρχουν προβλήματα πλεονάζουσας ικανότητας και να εξασφαλίσει το πάγωμα και την προσαρμογή της ικανότητας των στόλων λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τα δικαιώματα των παράκτιων χωρών·

Άλλες πτυχές της εξωτερικής διάστασης

70. θεωρεί ότι ακόμη και εάν οι δραστηριότητες των ενωσιακών επιχειρήσεων στο εξωτερικό μπορούν να υπερβαίνουν την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ, οι εμπορικές δραστηριότητες και οι ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών, μεταξύ των οποίων και εκείνες που ασκούνται πολλές φορές στο πλαίσιο διμερών πολιτικών συνεργασίας, πρέπει να τηρούνται σύννομα και να προστατεύονται εφόσον διεξάγονται στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας·

71. θεωρεί ότι οι ευρωπαϊκές αλιευτικές επενδύσεις στο εξωτερικό πρέπει να καταγράφονται ως τρίτη συνιστώσα της εξωτερικής διάστασης της ΚΑλΠ, μαζί με τις συμφωνίες αλιείας και τις ΠΟΔΑ και η ΚΑλΠ πρέπει να προωθεί τις βιώσιμες αλιευτικές επενδύσεις στο εξωτερικό·

72. θεωρεί ότι η ΚΑλΠ πρέπει να προωθεί τις στρατηγικές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης για την πλήρη ανάληψη της κοινωνικής μας ευθύνης, κατά την έννοια της στρατηγικής ΕΕ 2011-2014 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη·

73. πιστεύει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ των πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών, καθώς και τις κοινές επιχειρήσεις σε τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού και του τύπου των σκαφών που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια αυτών των συμφωνιών και κοινών επιχειρήσεων, καθώς και τα αλιεύματά τους, θα πρέπει να συνεχίσουν να παρέχονται από το κράτος μέλος στην Επιτροπή και να δημοσιοποιούνται σύμφωνα με τους κανόνες για την προστασία των προσωπικών και εμπορικών δεδομένων, όπως προβλέπεται στον κανονισμό για τις άδειες αλιείας·

74. παροτρύνει την ΕΕ να προωθήσει μια παγκόσμια και πολυμερή ατζέντα που περιλαμβάνει την ευθύνη για την ανάπτυξη της βιώσιμης αλιευτικής δραστηριότητας·

75. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν σοβαρά μεθόδους για τη δημιουργία ισχυρών κινήτρων για να διατηρήσουν την εγγραφή τους στο νηολόγιο σκαφών τα σκάφη που φέρουν σημαία κράτους μέλους της ΕΕ, εκτός αν πρόκειται να μετανηολογηθούν σε χώρες που τηρούν όλες τις υποχρεώσεις τους σε όλες τις σχετικές ΠΟΔΑ· φρονεί πως ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι να εξασφαλισθεί δίκαιος ανταγωνισμός ανάμεσα στις σημαίες της ΕΕ και τις σημαίες των κρατών μη μελών της ΕΕ και να απαιτούντα από τις τρίτες χώρες τα ίδια πρότυπα όσον αφορά την οικολογική και κοινωνική βιωσιμότητα, τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο, καθώς και η χρήση μέτρων σχετικών με την αγορά·

76. δυσανασχετεί για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει προσθέσει σκάφη που θα συμπεριληφθούν στον κατάλογο ΠΛΑ της ΕΕ εκτός από αυτά που έχουν καταχωρηθεί από τις ΠΟΔΑ και ότι δεν έχει προτείνει έναν κατάλογο των μη συνεργαζόμενων χωρών, παρά το γεγονός ότι ο κανονισμός ΠΛΑ έχει τεθεί σε ισχύ πάνω από δύο έτη, και απαιτεί να γίνουν τα ανωτέρω το συντομότερο δυνατόν· επιμένει πως χρειάζεται αν αναζητηθεί υποστήριξη από τους κύριους εταίρους μας με σκοπό την εξάλειψη της ΠΛΑ σε όλους τους ωκεανούς·

77. επιμένει ότι η Επιτροπή, και όχι οι τρίτες χώρες, πρέπει να είναι η αρχή χορήγησης φυτοϋγειονομικών πιστοποιητικών στα σκάφη τρίτων χωρών που επιτρέπουν την άμεση εξαγωγή αλιευτικών προϊόντων στην ΕΕ·

78. θεωρεί ότι η οδηγία για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της αλιείας θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την αποφυγή διακρίσεων μεταξύ των αλιευτικών στόλων σε εξωτερικά ύδατα και σε άλλους ναυτιλιακούς τομείς·

79. υπενθυμίζει πως χρειάζεται να καθοριστούν τα ανώτατα όρια της αλιευτικής ικανότητας του εξωτερικού κοινοτικού στόλου κατά τρόπο διαφορετικό, σε συνάρτηση με τις ΠΟΔΑ, και να ληφθεί υπόψη το διαφοροποιημένο πλαίσιο εντός του οποίου δραστηριοποιείται αυτό το τμήμα του στόλου·

80.  είναι δε της άποψης ότι η αλιεία που πραγματοποιείται από ενωσιακά σκάφη μεγάλων αποστάσεων, που δραστηριοποιούνται εκτός των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών της ΕΕ, θα πρέπει να έχει ίδια φορολογική και εργασιακή μεταχείριση με την αλιεία που πραγματοποιείται από τον εμπορικό στόλο υπό σημαίες κρατών μελών της Ένωσης που δεν εκτελούν ενδομεταφορές μεταξύ κοινοτικών λιμένων·

81. ενθαρρύνει τις τράπεζες και άλλα πιστωτικά ιδρύματα να ενσωματώσουν αξιολογήσεις της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των δραστηριοτήτων, και όχι μόνο τη βραχυπρόθεσμη κερδοφορία, πριν από τη χορήγηση κεφαλαίων·

82. πιστεύει ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ θα πρέπει επίσης να συμβάλει στη διασφάλιση της βιώσιμης αλιείας παγκοσμίως, μέσω της προώθησης της τήρησης των σχετικών διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών στον τομέα της διακυβέρνησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο των προτιμησιακών εμπορικών συμφωνιών·

83. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την ενίσχυση του δίκαιου, διαφανούς και βιώσιμου εμπορίου ιχθύων στις διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ·

84. φρονεί πως ταυτόχρονα θα πρέπει να προβλεφθούν κίνητρα ώστε οι τρίτες χώρες που δεν εφαρμόζουν τα πρότυπα της ΕΕ να υιοθετήσουν ορθές πρακτικές και, κατά περίπτωση, να θεσπιστούν εμπορικά μέτρα, όπως απαγόρευση των εισαγωγών προϊόντων παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) και προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που αλιεύονται και παράγονται χωρίς να τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για την εργασία (ΔΟΕ) και την ναυσιπλοΐα (ΔΝΟ)·

85. παροτρύνει την Επιτροπή να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία κατά της παράνομης, αδήλωτης, ανεξέλεγκτης αλιείας (ΠΑΑ), αναλύοντας τη σκοπιμότητα να εμφανίζονται οι άλλες δύο χώρες που μαζί με την ΕΕ αποτελούν τις κύριες αγορές ιχθύων του κόσμο, δηλαδή η ΗΠΑ και η Ιαπωνία, έτσι ώστε ένας τρόπος ανάληψης αυτής της κοινής δράσης να είναι η εφαρμογή ενός ενιαίου αριθμού ταυτοποίησης για όλα τα σκάφη, ο οποίος εξασφαλίζει την πλήρη ιχνηλασιμότητα του προϊόντος κατά τρόπο εντελώς διαφανή·

86. υπογραμμίζει ότι η σοβαρή και συστηματική παραβίαση από χώρα εταίρο των στόχων που έχουν υιοθετήσει οι ΠΟΔΑ ή άλλων διεθνών συμφωνιών στις οποίες η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος και οι οποίες αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων, μπορεί να επιφέρει την προσωρινή κατάργηση των προτιμησιακών δασμών· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στο Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων και περιλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση του συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (ΣΓΠ)·

87. θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα που εισάγονται μέσω διεθνούς εμπορίου πληρούν τους ίδιους κανόνες και κανονισμούς που ισχύουν και για τα προϊόντα της ΕΕ·

88. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα ψάρια και τα αλιευτικά προϊόντα από τρίτες χώρες πληρούν τις ίδιες υγειονομικές προϋποθέσεις καθώς και ότι προέρχονται από βιώσιμες αλιευτικές δραστηριότητες, δημιουργώντας έτσι ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των αλιευτικών δραστηριοτήτων της ΕΕ και χωρών εκτός ΕΕ·

89. καλεί την Επιτροπή να απλουστεύσει περαιτέρω την πολιτική της ΕΕ σχετικά με τους στόχους της αναπτυξιακής, της εμπορικής και της αλιευτικής πολιτικής·

90. επιμένει ότι οι διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες που διαπραγματεύεται η ΕΕ πρέπει:

– να συνοδεύονται από αξιολογήσεις των οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων αναφορικά με την απειλή της υπερεκμετάλλευσης των πόρων, τόσο σε επίπεδο χωρών μελών και μη μελών της ΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των δικτύων που έχουν ήδη δημιουργηθεί από προϋπάρχουσες συμφωνίες,

– να τηρούν τους κανόνες καταγωγής,

– να απαιτούν την ιχνηλασιμότητα του προϊόντος για να διασφαλίζεται ότι προέρχεται από νόμιμη και βιώσιμη αλιεία,

– να μην υπονομεύουν τον κανονισμό ΠΛΑ ή άλλες διατάξεις της ΚΑλΠ,

– να περιλαμβάνουν διατάξεις για τη διασφάλιση της εμπορίας μόνο αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από αλιευτικές δραστηριότητες υπό ορθή διαχείριση,

– να μην οδηγούν στην αύξηση του εμπορίου, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την υπερεκμετάλλευση και εξάλειψη των πόρων,

– να φροντίζουν να εισέρχονται στην αγορά της ΕΕ προϊόντα που προέρχονται από μη βιώσιμα αλιεύματα,

– να περιλαμβάνουν διατάξεις για την αναστολή και αναθεώρηση της καταβολής της οικονομικής συνεισφοράς καθώς και διατάξεις σχετικά με την αναστολή της εφαρμογής του πρωτοκόλλου σε περίπτωση αθέτησης ουσιωδών και στοιχειωδών διατάξεων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως προβλέπεται για παράδειγμα στο άρθρο 9 της συμφωνίας του Κοτονού, ή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τη Διακήρυξη της ΔΟΕ περί των θεμελιωδών αρχών και δικαιωμάτων στην εργασία·

91. υπενθυμίζει ότι λόγω των διαφορετικών νομοθετικών ρυθμίσεων σε πολλές χώρες που είναι εμπορικοί εταίροι της ΕΕ, οι κανόνες προέλευσης και η σώρευσή τους αποτελούν αμφιλεγόμενα και ευαίσθητα ζητήματα στο πλαίσιο των εμπορικών διαπραγματεύσεων· καλεί, συνεπώς, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα εν λόγω ζητήματα και να διαπραγματευτεί ισορροπημένες λύσεις που να μη συνεπάγονται επιβαρύνσεις για τον αλιευτικό κλάδο της ΕΕ·

92. επικροτεί τις προτάσεις της Επιτροπής για τη λήψη μέτρων εμπορικού χαρακτήρα, όπως η επιβολή περιορισμών στις εισαγωγές ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων από χώρες που επιτρέπουν τη μη βιώσιμη αλιεία, τα οποία θα διασφαλίζουν παράλληλα την τήρηση των κανόνων του ΠΟΕ.

93. καλεί επιτακτικά την ΕΕ να αναπτύξει και να εφαρμόσει περιφερειακές στρατηγικές δραστηριοτήτων στους ωκεανούς και τις θάλασσες, ιδιαίτερα για τις περιφέρειες όπου η βιώσιμη αλιεία μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω διεθνούς συνεργασίας·

94. επικροτεί την ένταξη των αλιευτικών σκαφών ως ευάλωτων στο πλαίσιο της δράσης της επιχείρησης «Atalanta» και ζητεί να συνεχιστεί η υποστήριξη και προστασία της δραστηριότητας του στόλου της ΕΕ·

95. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

• [1]  ΕΕ L 286, 29.10.2008, σ. 1.
• [2]  ΕΕ L 286, 29.10.2008, σ. 33.
• [3]  Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2011)0516.
• [4]  ΕΕ C 348E, 21.12.2010, σ. 15.
• [5]  ΕΕ C 351E, 2.12.2011, σ. 119.
• [6]  Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2011)0232.
• [7]  Κείμενα που εγκρίθηκαν: P7_TA(2011)0573.
• [8]  Η σύμβαση περί αναγκαστικής εργασίας 1930, (αριθ. 29), η σύμβαση περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας συνδικαλιστικού δικαιώματος, 1948 (αριθ. 87), η σύμβαση περί εφαρμογής των αρχών του δικαιώματος οργανώσεως και συλλογικής διαπραγματεύσεως, 1949, (αριθ. 98), η σύμβαση περί ισότητας των αμοιβών, 1951 (αριθ. 100), η σύμβαση περί κατάργησης της καταναγκαστικής εργασίας, 1957 (αριθ. 105), η σύμβαση περί διακρίσεων (στον τομέα της απασχόλησης και της επαγγελματικής δραστηριότητας), 1958 (αριθ. 111), η σύμβαση περί ελάχιστου ορίου ηλικίας, 1973 (αριθ. 138), η σύμβαση περί των χειρίστων μορφών παιδικής εργασίας, 1999 (αριθ. 182).
• [9]  ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/007/x4874e/x4874e00.pdf.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είναι πολύπλοκη και συγκεχυμένη. Μια πλήρης περιγραφή θα έπρεπε να περιλαμβάνει τα εξής:

· ιχθείς που εισάγονται στην ΕΕ για κατανάλωση που έχουν αλιευτεί αλλού·

· ιχθείς που έχουν αλιευτεί από σκάφη ή επιχειρήσεις της ΕΕ εκτός των υδάτων της ΕΕ, όπου είναι ο τελικός προορισμός τους·

· ιχθείς που έχουν αλιευτεί σε ύδατα της ΕΕ που έχουν εξαχθεί·

· ιχθείς που έχουν αλιευτεί σε ύδατα της ΕΕ που έχουν υποστεί επεξεργασία σε τρίτη χώρα πριν από την κατανάλωσή τους στην ΕΕ.

Ένα τέτοιο εκτεταμένο θέμα δεν μπορεί να εξεταστεί σωστά σε μια έκθεση. Το έγγραφο εργασίας[1] που προηγήθηκε αυτής της έκθεσης περιέγραφε μερικές από αυτές τις δραστηριότητες και έθεσε ερωτήματα σχετικά με το αν και πώς πρέπει να ρυθμίζονται για να εξασφαλιστεί ότι όλες οι πτυχές των συμφερόντων αλιείας της ΕΕ λειτουργούν με τρόπο βιώσιμο και νόμιμο. Τρία παραδείγματα από διαφορετικά κράτη μέλη αναδεικνύουν τα σχετικά θέματα.

Ένας συνεταιρισμός, ο Cluster, αποτελείται από 118 εταιρείες και διαθέτει 321 αλιευτικά σκάφη που φέρουν 24 διαφορετικές σημαίες, συμπεριλαμβανομένων πολλών με τις οποίες η ΕΕ έχει τρέχουσες ή πολύ πρόσφατες διμερείς συμφωνίες. Τα αλιεύματα ανέρχονται σε περίπου 450,000 εκατομμύρια τόνους το έτος, κυρίως για την προμήθεια της αγοράς της ΕΕ.

Μια ομάδα σκαφών γρι-γρι ιδιοκτησίας εταιρειών μελών της Orthongel, υπό τη σημαία της Γαλλίας στο νηολόγιο της Μαγιότ, έχουν ιδιωτική συμφωνία με τη Μαδαγασκάρη να δραστηριοποιούνται στα ύδατά τους.

Μια ομάδα μηχανοτράτων υπό λιθουανική σημαία αλιεύουν μικρά πελαγικά είδη στη Σενεγάλη, μια χώρα με την οποία η ΕΕ έχει ακόμα διμερή συμφωνία, αν και είναι αδρανής καθώς το πρωτόκολλο δεν έχει ανανεωθεί.

Όλα αυτά αποτελούν μέρος της εξωτερικής διάστασης της ΕΕ και όμως δεν εμπίπτουν στο πλήρες εύρος των εξωτερικών κανονισμών της ΚΑλΠ και, στην ουσία, εμπίπτουν σε μια «γκρίζα ζώνη» των αρμοδιοτήτων της ΕΕ. Ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι σε ποιο βαθμό πρέπει να συμπεριληφθούν στην ΚΑλΠ αν το κεφάλαιο είναι ευρωπαϊκό και η αγορά είναι ευρωπαϊκή;

Ένα άλλο σημαντικό σημείο αφορά τον τρέχοντα και μελλοντικό ρόλο της ΕΕ στην παγκόσμια αλιεία. Η ΕΕ συνεχίζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά παγκοσμίως, έχει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους υπό τις σημαίες της και συνήθως κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων τριών αλιευτικών δυνάμεων. Ωστόσο, οι νέες αγορές στις χώρες με αναδυόμενη οικονομία αναπτύσσονται γρήγορα, ιδιαίτερα στην Ασία, και πολλές χώρες αναπτύσσουν τις αλιευτικές τους δραστηριότητες, πάλι με την Ασία να ηγείται. Πολλές φαίνεται ότι δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ως κράτη σημαίας, λιμένα και αγοράς ή δεν σέβονται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο έναν σκληρό, ακόμα και αθέμιτο ανταγωνισμό.

Θα αποτελούσε τεράστιο λάθος για την ΕΕ να επιχειρήσει να ανταγωνιστεί αυτές τις χώρες σε έναν «αγώνα προς τον πυθμένα». Η μόνη λύση για την ΕΕ και τον ευρωπαϊκό αλιευτικό κλάδο είναι να ανταγωνιστούν με το να είναι καλύτεροι όσον αφορά την περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα της διαχείρισης της αλιείας, την αυστηρή εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών και τη ρύθμιση της αγοράς.

Καθώς το έγγραφο εργασίας εξέτασε αυτά τα ζητήματα, η έκθεση θα επικεντρωθεί στα δύο θέματα που κυριάρχησαν στην ανακοίνωση της Επιτροπής, τις διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες και τις πολυμερείς συμφωνίες συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ), καθώς και στο θέμα της διεθνούς συνεργασίας.

Μια βασική αρχή των δραστηριοτήτων της ΕΕ εκτός της ΕΕ πρέπει να είναι ότι λειτουργούν με τα ίδια πρότυπα όπως οι φορείς δραστηριότητας στην ΕΕ. Παρομοίως, αν μια ΠΟΔΑ έχει υψηλότερα πρότυπα από ότι η ΚΑλΠ που ισχύει για τα σκάφη της ΕΕ που δραστηριοποιούνται εκεί, τότε αυτά τα υψηλότερα πρότυπα πρέπει να γενικευτούν στην ΚΑλΠ.

Διμερείς αλιευτικές συμφωνίες

Φαίνεται ότι κάθε φορά που μεταρρυθμίζεται η ΚΑλΠ, οι διμερείς συμφωνίες αποκτούν ένα νέο όνομα. Η Επιτροπή επιθυμεί τώρα να τις ονομάσει συμφωνίες βιώσιμης αλιείας (ΣΒΑ). Η ΕΕ σήμερα έχει ένα δίκτυο 20 συμφωνιών με 12 ενεργά πρωτόκολλα που κοστίζουν περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ.

Στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή έκανε πολλές καλές προτάσεις για τρόπους βελτίωσης των συμφωνιών, τους οποίους το Κοινοβούλιο πρέπει να εγκρίνει. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές συμπεριλαμβάνονται στην πρόταση για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ο βασικός κανονισμός)[2].Το πρόσφατο ψήφισμα του Κοινοβουλίου για τη συμφωνία με τη Μαυριτανία[3], που υποστηρίχθηκε ευρέως, παρέχει επίσης λεπτομέρειες σχετικά με τις απόψεις του Κοινοβουλίου για τις συμφωνίες.

Μεταξύ των πιο σημαντικών προϋποθέσεων για τη σύναψη μιας ΣΒΑ με τρίτη χώρα, αν θέλει να ονομάζεται έτσι, είναι ότι κάθε αλιευτική δυνατότητα πρέπει να περιορίζεται σε ένα επιστημονικά αποδεδειγμένο «πλεόνασμα», δηλ. ιχθείς πέρα από την ικανότητα αλίευσης του παράκτιου κράτους. Υπάρχει αυξανόμενος ανταγωνισμός για πρόσβαση στα φθίνοντα πλεονάσματα και μερικές χώρες που ασκούν αλιεία μεγάλων αποστάσεων χρησιμοποιούν αμφισβητήσιμες τακτικές. Υπάρχουν πολλές φήμες για διαφθορά και μια προσέγγιση «χωρίς πολλές ερωτήσεις» στις διαπραγματεύσεις, αγνοώντας θέματα όπως η βιωσιμότητα της αλιείας, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και άλλα. Η ΕΕ πρέπει να διαπραγματευτεί σθεναρά για να λάβει νόμιμα πλεονάσματα σε δίκαιες τιμές ενώ ταυτόχρονα προσφέρει υποστήριξη για την ανάπτυξη του παράκτιου κράτους. Η Επιτροπή πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για λήψη σαφών πληροφοριών από την τρίτη χώρα σχετικά με τη συνολική αλιευτική προσπάθεια που ασκείται στα αποθέματα, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών στόλων (μικρής κλίμακας και βιομηχανικών) και άλλων τρίτων χωρών, η λεγόμενη «ρήτρα διαφάνειας».

Η Επιτροπή προτείνει την αποσύνδεση της αποζημίωσης για αλιευτικές δυνατότητες από την ενίσχυση για τομεακή ανάπτυξη, την οποία πρέπει να υποστηρίξει το Κοινοβούλιο. Διαφορετικά, τα παράκτια κράτη ενδέχεται να επιδιώξουν να προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερους ιχθείς για να λάβουν πρόσθετες τομεακές ενισχύσεις. Με την κατάργηση του δεσμού μεταξύ τους γίνεται εφικτή η προσαρμογή των τομεακών ενισχύσεων στις πραγματικές ανάγκες της χώρας, πιθανώς αυξάνοντάς τις ακόμα και όταν οι αλιευτικές δυνατότητες μειώνονται. Επιπλέον, οι πλοιοκτήτες πρέπει να συνεισφέρουν αυξανόμενα στην αποζημίωση για τη συνιστώσα των αλιευτικών δυνατοτήτων, αν και οι τομεακές ενισχύσεις πρέπει να παραμείνουν στην ΕΕ, καθώς οι αναπτυξιακές ενισχύσεις δεν αποτελούν ευθύνη του ιδιωτικού τομέα.

Καθώς σημαντικά ποσά χρημάτων θα κατευθυνθούν στις τομεακές ενισχύσεις στις τρίτες χώρες, των οποίων οι ιδιαιτερότητες θα αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στα πλαίσια κάθε πρωτοκόλλου, η ΕΕ θα πρέπει να μπορεί να εξασφαλίζει ότι τα χρήματα έχουν χρησιμοποιηθεί σωστά και συμβάλλουν προς τους στόχους. Πρέπει να συμπεριλαμβάνονται διατάξεις στις ΣΒΑ για τη στενή παρακολούθηση της εφαρμογής των έργων τομεακής ενίσχυσης και, τελικά, την αναστολή αυτών των πληρωμών σε περίπτωση σοβαρής και επανειλημμένης αποτυχίας εκ μέρους της τρίτης χώρας να εμφανίσει αποτελέσματα.

Σε παρόμοιο πνεύμα, απαιτείται μεγάλη βελτίωση στη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων χρηματοδοτών της ΕΕ στις χώρες όπου γίνονται διαπραγματεύσεις για τις ΣΒΑ. Ανάλογα με τη χώρα, τα χρήματα για την ανάπτυξη μπορεί να προέρχονται από τη ΣΒΑ, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης ή εθνικά προγράμματα ενισχύσεων των κρατών μελών. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αλληλοεπικάλυψη των προσπαθειών ή, ακόμα χειρότερα, προγράμματα με διαφορετικούς ή αντικρουόμενους στόχους. Η Επιτροπή πρέπει να βελτιώσει τον εσωτερικό της συντονισμό μεταξύ των Γενικών Διευθύνσεων καθώς και με τα κράτη μέλη. Οι αναπτυξιακές ενισχύσεις για αλιεία θα πρέπει να είναι ακόμα εφικτές για τις χώρες με τις οποίες η ΕΕ έχει συνάψει διμερή συμφωνία, καθώς τα προγράμματα τομεακών ενισχύσεων δεν μπορούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες σε αυτές τις χώρες.

Για πολλά χρόνια, οι διμερείς συμφωνίες περιελάμβαναν μια ρήτρα αποκλειστικότητας για την αποφυγή ιδιωτικών συμφωνιών σε χώρες με τις οποίες η ΕΕ έχει συνάψει μια διμερή συμφωνία, αν και οι ακριβείς όροι αυτών των ρητρών διαφέρουν σε κάθε συμφωνία. Η ρήτρα είναι ένας βασικός πυλώνας των ΣΒΑ και πρέπει όχι μόνο να διατηρηθεί αλλά και να τυποποιηθεί. Σχετική με αυτό είναι η έννοια της «καταχρηστικής μετανηολόγησης», όπως την αναφέρει η Επιτροπή, η οποία εξετάστηκε στο έγγραφο εργασίας και η οποία πρέπει να απαγορευτεί.

Η απαγόρευση των απορρίψεων, που προτείνεται στον βασικό κανονισμό, θα ίσχυε επίσης σε ορισμένα είδη που αλιεύονται από σκάφη της ΕΕ εκτός των υδάτων της ΕΕ. Όπως με την απαγόρευση εντός των υδάτων της ΕΕ, οποιαδήποτε τέτοια απαγόρευση εκτός της ΕΕ πρέπει να συνοδεύεται από προγράμματα που βελτιώνουν την επιλεκτικότητα για τη μείωση της ποσότητας των ανεπιθύμητων αλιευόμενων ιχθύων και την αποτροπή εμπορευματοποίησης αυτών των ιχθύων.

Αν και αληθεύει ότι υπάρχουν περισσότερες διαθέσιμες πληροφορίες στο δίκτυο διμερών συμφωνιών της ΕΕ από ό, τι σε αυτά των άλλων αλιέων μεγάλων αποστάσεων, υπάρχουν ακόμα πολλές πληροφορίες που δεν είναι γνωστές. Η ΕΕ θα πρέπει να δημοσιεύει τις συμφωνίες αξιολόγησης κάθε ΣΒΑ, ενώ τα δεδομένα των αλιευμάτων που πραγματοποιούνται στα πλαίσιά τους πρέπει να δημοσιοποιούνται, καθώς και τα σκάφη που έχουν εγκριθεί να αλιεύουν εκεί.

Η Επιτροπή προτείνει ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αποτελεί προϋπόθεση για τη σύναψη και τη συνέχιση των διμερών συμφωνιών. Αυτό πρέπει να υποστηριχθεί με σαφήνεια.

Αν και η Επιτροπή δεν το αναφέρει, η κοινωνική ρήτρα που συμπεριλαμβάνεται σε πολλές προηγούμενες συμφωνίες πρέπει να συνεχιστεί και να ενδυναμωθεί.

Περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας

Όπως αναφέρεται στην εισαγωγή, ο ανταγωνισμός για τα αποθέματα ιχθύων γίνεται ολοένα και σκληρότερος. Το ζήτημα της κατανομής των διαθέσιμων πόρων (είτε αλιευμάτων είτε ποσοστώσεων προσπαθειών) συζητείται σε πολλές ΠΟΔΑ με όλο και περισσότερους συμμετέχοντες να διεκδικούν το μερίδιό τους. Για παράδειγμα, στην επιτροπή διαχείρισης της αλιείας τόνου του Ινδικού Ωκεανού (IOTC), έχει ξεκινήσει μια διαδικασία για να επιχειρηθεί να καθοριστεί ποιος δικαιούται ποιες ποσότητες και με βάση ποια ιστορικά αρχεία και κριτήρια.

Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να υιοθετηθούν νέα, δίκαια και αναλογικά συστήματα κατανομής πόρων μεταξύ των μελών των ΠΟΔΑ με βάση διαφανή περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια κατανομής ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζεται ότι τα μέτρα διαχείρισης και διατήρησης εφαρμόζονται και εκτελούνται αποτελεσματικά από όλους τους συμμετέχοντες.

Το ζήτημα της αλιευτικής ικανότητας σχετίζεται άμεσα με τη συζήτηση για την κατανομή. Αν και η ΕΕ διστάζει να αντιμετωπίσει το ζήτημα της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας στα δικά της ύδατα, εγείρει το ζήτημα στις ΠΟΔΑ, ιδιαίτερα στην αλιεία τόνου, ζητώντας πάγωμα της ικανότητας έως ότου υιοθετηθεί ένα σύστημα κατανομής.

Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούνιο 1999, ο ΟΤΓ υιοθέτησε το διεθνές σχέδιο δράσης για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας (IPOA-CAPACITY)[4] του οποίου άμεσος στόχος ήταν «τα κράτη και οι περιφερειακές οργανώσεις αλιείας να επιτύχουν παγκοσμίως, κατά προτίμηση έως το 2003, αλλά όχι αργότερα από το 2005, μια αποτελεσματική, αναλογική και διαφανή διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας». Αναφέρεται στο άρθρο 5 του κώδικα συμπεριφοράς του ΟΤΓ σε σχέση με «την ενίσχυση της ικανότητας των αναπτυσσόμενων χωρών να αναπτύξουν τη δική τους αλιεία καθώς και να συμμετάσχουν στην αλιεία ανοικτής θάλασσας, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε αυτήν την αλιεία, σύμφωνα με τα νόμιμα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου». Ζητεί επίσης «άμεσες ενέργειες για την κύρια διασυνοριακή, αλληλεπικαλυπτόμενη, άκρως μεταναστευτική και ανοικτής θάλασσας αλιεία που απαιτεί τη λήψη επειγόντων μέτρων».

Η Επιτροπή προτείνει να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα δικαιωμάτων στους πόρους, τα οποία είναι ουσιαστικά πολιτικής φύσης, μέσω ενός συστήματος διαχείρισης με βάση τα δικαιώματα. Αν και δεν έχει καθοριστεί με σαφήνεια στο έγγραφο, μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται σε ένα σύστημα παρόμοιο με τις μεταβιβάσιμες παραχωρήσεις αλιευμάτων που προτείνεται για την αλιεία της ΕΕ. Μια τέτοια προσέγγιση βασιζόμενη στην αγορά, για παράδειγμα, εντός των ΠΟΔΑ θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπτυσσόμενων χωρών όπως περιγράφεται παραπάνω. Δεδομένων των ανησυχιών σχετικά με τις μελλοντικές τάσεις στην αλιεία που αναφέρονται παραπάνω, δεν είναι καν σαφές αν η ΕΕ θα μπορούσε να λάβει σημαντικά δικαιώματα αλιείας μακροπρόθεσμα με ένα τέτοιο σύστημα.

Η ΕΕ πρέπει να ηγηθεί της προσπάθειας για ισχυρότερη απόδοση των υφιστάμενων ΠΟΔΑ και να επεκτείνει την κάλυψή τους ώστε να ρυθμίζεται η αλιεία σε όλες τις ανοικτές θάλασσες. Όπως αποδεικνύεται με τις υποθέσεις του σκουμπριού στον Βόρειο Ατλαντικό (και του είδους προσφυγάκι πριν από αυτό), υπάρχει επιτακτική ανάγκη ανάπτυξης αποτελεσματικών μηχανισμών για τη διαχείριση της αλιείας με τους γείτονές μας.

Ο ρητός στόχος της διαχείρισης στις ΠΟΔΑ πρέπει να είναι η διατήρηση των αποθεμάτων ιχθύων σε ανώτερα επίπεδα από αυτά που είναι ικανά να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση (όπως προτείνεται από την Επιτροπή για την αλιεία της ΕΕ), καθώς και μια προσέγγιση για τη διαχείριση η οποία στηρίζεται στο οικοσύστημα. Η διαχείριση από τις ΠΟΔΑ πρέπει επίσης να βασίζεται στην αρχή της ευθύνης του κράτους σημαίας και δεν πρέπει να μεταβιβάζεται σε κράτη ναύλωσης ή άλλους.

Έχουν υποβληθεί πολλές προτάσεις στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 17ης Νοεμβρίου 2011 για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο ‒ο ρόλος της ΕΕ. Πρόσθετα μέτρα που πρέπει να εξεταστούν είναι τα εξής:

· ανάπτυξη και εφαρμογή κυρώσεων χωρίς διακρίσεις σε περιπτώσεις σαφούς έλλειψης συμμόρφωσης ή πολιτικής δέσμευσης από τα συμβαλλόμενα μέρη·

· ανάπτυξη των μηχανισμών διαχείρισης στις ΠΟΔΑ που προσαρμόζονται στην αλιεία μικρής κλίμακας ώστε να μην εξαιρείται λόγων ελλιπών δεδομένων για τις ιστορικές αλιεύσεις, καθώς και ενίσχυση της ικανότητας των αναπτυσσόμενων χωρών να αναπτύξουν τη δική τους αλιεία, συμπεριλαμβανομένης στην ανοικτή θάλασσα·

· αναλογική κατανομή της πρόσβασης στην αλιεία που δεν βασίζεται αποκλειστικά στις ιστορικές αλιεύσεις αλλά και σε περιβαλλοντικά, επιστημονικά, κοινωνικά κριτήρια και κριτήρια συμμόρφωσης (όπως προτείνει η ΕΕ στην IOTC)·

· μέτρηση και διαχείριση της μεταφορικής ικανότητας των στόλων με πρόσθετα κριτήρια εκτός από τη χωρητικότητα και την ισχύ του κινητήρα·

Συνοψίζοντας, η ανακοίνωση της Επιτροπής περιλαμβάνει πολλές καλές ιδέες, αλλά και μία ή δύο μη αποδεκτές προτάσεις (προώθηση ενός συστήματος δικαιωμάτων ιδιοκτησίας στην εξωτερική διάσταση). Με αυτήν την εξαίρεση, το Κοινοβούλιο πρέπει να εγκρίνει την ανακοίνωση της Επιτροπής αλλά και να ενδυναμώσει και να επεκτείνει τις προτεινόμενες ενέργειές της σχετικά με την εξωτερική διάσταση. Τα βασικά στοιχεία αυτής της διάστασης πρέπει να συμπεριληφθούν στον βασικό κανονισμό.

• [1]  PE478.693
• [2]  COM(2011)0425
• [3]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0232
• [4]  http://www.fao.org/DOCREP/006/X3170E/X3170E00.HTM

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Ανάπτυξης (28.3.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) (2011/2318 (INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Maurice Ponga

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  καλεί την Επιτροπή και τις αναπτυσσόμενες χώρες να αναπτύξουν μια περιφερειακή προσέγγιση για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και της αλιείας, λαμβάνοντας υπόψη τη διασυνοριακή διάσταση της αλιευτικής δραστηριότητας και τον αποδημητικό χαρακτήρα ορισμένων ειδών·

2.  υπενθυμίζει την ανάγκη συνοχής των πολιτικών της ΕΕ με τους στόχους για την ανάπτυξη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 208 της ΣΛΕΕ·

3.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες με τις οποίες έχει υπογραφεί Ειδικό Πλαίσιο Συνδρομής σέβονται τα ουσιώδη και θεμελιώδη στοιχεία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 της Συμφωνίας του Κοτονού·

4.  εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση της Επιτροπής να αναπτύξει μια νέα γενιά συμφωνιών βιώσιμης αλιείας (ΣΒΑ) με σκοπό την προώθηση της διατήρησης των πόρων, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, τη χρηστή διακυβέρνηση και την αποτελεσματικότητα της τομεακής στήριξης στις χώρες εταίρους μέσω της ενίσχυσης των επιβαλλόμενων όρων·

5.  ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι ΣΒΑ που έχει υπογράψει η Ένωση με αναπτυσσόμενες χώρες βασίζονται σε γνήσιο πνεύμα συνεργασίας, όπου το κόστος που καταβάλλεται για την πρόσβαση στους αλιευτικούς πόρους αντιστοιχεί σε δίκαιη αντιστάθμιση, ανάλογη προς την αξία τους· προσυπογράφει, επιπλέον, το αίτημα της Συμβουλευτικής Περιφερειακής Επιτροπής για Μεγάλες Αποστάσεις (LDRAC) σχετικά με διαχωρισμό του κόστους πρόσβασης για τον στόλο μεγάλων αποστάσεων της ΕΕ – κόστους που θα καλυφθεί από τους πλοιοκτήτες – από την αντιπαροχή που προορίζεται για την ανάπτυξη·

6.  είναι της άποψης ότι τα προβλεπόμενα από τις ΣΒΑ αλιεύματα των ευρωπαϊκών αλιευτικών στόλων στα ύδατα των αναπτυσσόμενων χωρών πρέπει να στηρίζονται στην ύπαρξη ενός πλεονάσματος το οποίο αδυνατούν να αλιεύσουν οι τοπικοί αλιευτικοί στόλοι· τα εν λόγω «τοπικά αλιεύματα» πρέπει να νοούνται σύμφωνα με το άρθρο 70 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, το οποίο ορίζει ότι στα τοπικά αλιεύματα περιλαμβάνονται επίσης τα αλιεύματα των παρακτίων κρατών, η γεωγραφική θέση των οποίων τα καθιστά εξαρτώμενα από την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) άλλων κρατών της υποπεριφέρειας ή της περιοχής·

7.  τονίζει τη σημασία των κοινών επιστημονικών ομάδων που είναι αρμόδιες για την παροχή επιστημονικών γνωμοδοτήσεων επί της κατάστασης των αλιευτικών πόρων με βάση τα πιο αξιόπιστα διαθέσιμα στοιχεία, προκειμένου να αποφεύγεται η υπεραλίευση, δεδομένου ότι ο αλιευτικός τομέας, ιδιαίτερα δε η αλιεία μικρής κλίμακας, διαδραματίζει μείζονα ρόλο στη διαφύλαξη της επισιτιστικής ασφάλειας σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες· επιμένει ότι στις ομάδες αυτές πρέπει να παρέχονται επαρκείς οικονομικοί, τεχνικοί και ανθρώπινοι πόροι για να μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους και να συνεργάζονται με τις Περιφερειακές Οργανώσεις Διαχείρισης της Αλιείας (ΠΟΔΑ)·

8.  επιθυμεί να δει τις ΣΒΑ να βελτιώνουν την ενσωμάτωση των αναπτυσσόμενων χωρών στην παγκόσμια οικονομία, να ευνοούν τις επενδύσεις, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι αυτές δεν συμβάλλουν στην υπεραλίευση ή στον ανταγωνισμό με τις τοπικές κοινότητες, οι οποίες εξαρτώνται από την αλιεία για την εξασφάλιση των προς το ζην, και να προωθούν την ανάπτυξη του τοπικού ιδιωτικού τομέα, κυρίως δε των μικρών επιχειρήσεων και της αλιείας μικρής κλίμακας, μέσω της απασχόλησης των εντόπιων ναυτικών και της χρησιμοποίησης των τοπικών ιχθυοσκαλών, καθώς και να υποστηρίζουν την ανάπτυξη των κλάδων επεξεργασίας και των εμπορικών δραστηριοτήτων·

9.  καλεί την Επιτροπή να μεριμνά ώστε οι πιστώσεις για τις τομεακές ενισχύσεις στο πλαίσιο των ΣΒΑ να στοχεύουν στη στήριξη του διοικητικού και επιστημονικού δυναμικού των τρίτων χωρών και να βοηθούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να ενισχύουν τους στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και να συνάδουν με το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της υπογράφουσας χώρας· ζητεί οι πιστώσεις αυτές να μην υποκαθιστούν τη συνεργασία σε θέματα αλιείας που προβλέπεται από άλλες συμφωνίες ή μέσα συνεργασίας αλλά να τη συμπληρώνουν κατά τρόπο συνεκτικό, διαφανή, αποτελεσματικό και καλύτερα στοχοθετημένο·

10. καλεί την Επιτροπή να περιλαμβάνει στις μελλοντικές ΣΒΑ ρήτρα διακυβέρνησης με την οποία θα αναγνωρίζονται αφενός το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να αναπτύσσουν με βιώσιμο τρόπο τον τοπικό αλιευτικό τομέα τους και αφετέρου οι αρχές της καλής διακυβέρνησης, της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς·

11. τονίζει το πόσο σημαντικές είναι οι κοινές επιτροπές για την ορθή εφαρμογή των ΣΒΑ και καλεί τις εν λόγω επιτροπές να είναι ανοιχτές στους φορείς της αλιείας και στους βουλευτές των αναπτυσσόμενων χωρών και της ΕΕ με σκοπό τη βελτίωση της διαφάνειας και τη συμβολή στην καλή διακυβέρνηση σε επίπεδο ΣΒΑ·

12. καλεί την Επιτροπή και τις χώρες εταίρους να εντάξουν περισσότερο τις τοπικές κοινότητες και την κοινωνία των πολιτών στις συζητήσεις σχετικά με τις ΣΒΑ, καθώς και στα μέτρα εφαρμογής και παρακολούθησης, για λόγους διαφάνειας, ανάληψης ευθύνης και χρηστής διακυβέρνησης·

13. ζητεί από την Επιτροπή να ενθαρρύνει τις τρίτες χώρες – εταίρους να συλλέγουν και να δημοσιεύουν οποιαδήποτε σχετική πληροφορία, εάν δεν είναι ήδη διαθέσιμη, σχετικά με τις αλιευτικές δραστηριότητες που διεξάγονται στα ύδατά τους·

14. ζητεί από την Επιτροπή να διαθέσει αυξημένους δημοσιονομικούς πόρους στις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ), λαμβανομένου υπόψη ότι διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας·

15. ζητεί από την Επιτροπή να δημοσιοποιεί συστηματικά τις μελέτες επιπτώσεων στις οποίες βασίζονται οι ΣΒΑ και τα πρωτόκολλα καθώς και τις εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή των εν λόγω συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων των επιστημονικών αξιολογήσεων της κατάστασης των αλιευτικών αποθεμάτων· επίσης ζητεί από την Επιτροπή να ευνοήσει την αύξηση της διαφάνειας κατά τον καθορισμό των επιπέδων εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων στα ύδατα υπό τη δικαιοδοσία των παράκτιων κρατών.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία της έγκρισης	27.3.2012
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	26 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Michael Cashman, Ricardo Cortés Lastra, Corina Creţu, Nirj Deva, Leonidas Donskis, Charles Goerens, Catherine Grèze, Filip Kaczmarek, Franziska Keller, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Bill Newton Dunn, Maurice Ponga, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Alf Svensson, Ελένη Θεοχάρους, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl, Anna Záborská, Iva Zanicchi, Gabriele Zimmer
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Enrique Guerrero Salom, Edvard Kožušník, Cristian Dan Preda, Patrizia Toia

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (26.4.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ)
(2011/2318(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Josefa Andrés Barea

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  επισημαίνει τη σημασία της εξωτερικής διάστασης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ)· θεωρεί ότι η ΕΕ, ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στον τομέα της αλιείας και ως η μεγαλύτερη αγορά σε εισαγωγές ιχθύων, έχει τόσο το καθήκον όσο και τη δυναμική να προωθήσει ενεργά τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των μέσων διαβίωσης και των συμφερόντων των αλιέων μικρής κλίμακας, καθώς και στην προστασία της βιοποικιλότητας και του περιβάλλοντος σε παγκόσμιο επίπεδο·

2.  φρονεί ότι η ΕΕ πρέπει να αποκτήσει εντονότερη παρουσία στους οργανισμούς αλιείας τόσο σε διεθνές όσο και σε περιφερειακό επίπεδο· επιμένει στον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν οι Περιφερειακοί Οργανισμοί Διαχείρισης της Αλιείας (ΠΟΔΑ) και τονίζει την ανάγκη για βελτίωση της λειτουργίας τους και της διαδικασίας λήψης αποφάσεων που εφαρμόζουν· ζητεί από την ΕΕ να προωθήσει ενεργά την προσήλωση των μερών στην ενίσχυση της βιωσιμότητας· υπογραμμίζει την ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος των Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων (ΠΓΣ) τα οποία διαθέτουν ουσιαστικές τεχνικές γνώσεις στον τομέα της αλιείας

3.  παροτρύνει την Επιτροπή να πρωτοστατήσει και να συμπράξει με άλλους σημαντικούς εισαγωγείς για την εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑΑ)· τονίζει ότι πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω η ιδέα της ευθύνης του κράτους απέναντι στην αγορά με σκοπό την εξάλειψη των αγορών στις οποίες διατίθενται προϊόντα ΠΛΑΑ· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να εξετάσει επειγόντως με άλλα σημαντικά εμπορικά κράτη, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και της Κίνας, τρόπους για να συνεργαστούν, να θεσπίσουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς ιχνηλασιμότητας και να εκπονήσουν, το συντομότερο δυνατό, διεθνή νομικά μέσα, τα οποία θα επιτρέπουν την απαγόρευση, τη δίωξη και την επιβολή κυρώσεων σε περιπτώσεις εμπορίου ΠΛΑΑ, σύμφωνα με τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών·

4.  επικροτεί τη δέσμευση της Επιτροπής για τη σύναψη μιας νέας γενιάς συμφωνιών βιώσιμης αλιείας (ΣΒΑ)· υπογραμμίζει πόσο σημαντική είναι η αξιολόγηση του οικονομικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού αντίκτυπου τους· τονίζει την ανάγκη να καταστεί ο σεβασμός προς τα ανθρώπινα δικαιώματα απαραίτητη προϋπόθεση στις ΣΒΑ και να διασφαλιστεί από τις χώρες εταίρους ο σεβασμός των βασικών προτύπων εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ)·

5.  υπενθυμίζει το ψήφισμα του σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ) στις συμφωνίες διεθνούς εμπορίου[1]· φρονεί ότι οι αρχές ΕΚΕ πρέπει να ενσωματωθούν στις ΣΒΑ· ζητεί, εν προκειμένω, από την Επιτροπή να αξιολογήσει τις υπάρχουσες πολυμερείς πρωτοβουλίες υπέρ των βιώσιμων πρακτικών αλιείας (όπως το Συμβούλιο Επιστασίας των Υδατοκαλλιεργειών και το Συμβούλιο Επιστασίας των Θαλασσών) καθώς και να στηρίξει τις εν λόγω πρωτοβουλίες·

6.  υπογραμμίζει ότι η σοβαρή και συστηματική παραβίαση από χώρα εταίρο των στόχων που έχουν υιοθετήσει οι ΠΟΔΑ ή άλλων διεθνών συμφωνιών στις οποίες η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος και οι οποίες αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων, μπορεί να επιφέρει την προσωρινή κατάργηση των προτιμησιακών δασμών· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στο Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων και περιλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση του συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (ΣΓΠ)·

7.  τονίζει ότι η διαφάνεια αποτελεί βασικό στοιχείο της βιώσιμης διαχείρισης της αλιείας και είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή επαρκούς ενημέρωσης που να ανταποκρίνεται στην καταναλωτική ζήτηση αλιευτικών προϊόντων· τονίζει την ανάγκη για εκ των προτέρων αξιολόγηση των διμερών συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένης της επιστημονικής αξιολόγησης των αποθεμάτων, με στόχο τον προσδιορισμό της βιωσιμότητάς τους· ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει την εφαρμογή των υψηλών προδιαγραφών βιωσιμότητας από τα σκάφη της ΕΕ και στο πλαίσιο αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ύδατα τρίτων χωρών·

8.  αναγνωρίζει τα πλεονεκτήματα συνέργειας που προκύπτουν από τη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών της ΕΕ· επικροτεί τις προτάσεις της Επιτροπής για τη λήψη μέτρων εμπορικού χαρακτήρα, όπως η επιβολή περιορισμών στις εισαγωγές ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων από χώρες που επιτρέπουν τη μη βιώσιμη αλιεία, τα οποία θα διασφαλίζουν παράλληλα την τήρηση των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).

9.  υπενθυμίζει ότι λόγω των διαφορετικών νομοθετικών ρυθμίσεων σε πολλές χώρες που είναι εμπορικοί εταίροι της ΕΕ, οι κανόνες προέλευσης και η σώρευσή τους αποτελούν αμφιλεγόμενα και ευαίσθητα ζητήματα στο πλαίσιο των εμπορικών διαπραγματεύσεων· καλεί, συνεπώς, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα εν λόγω ζητήματα και να διαπραγματευτεί ισορροπημένες λύσεις που να μη συνεπάγονται επιβαρύνσεις για τον αλιευτικό κλάδο της ΕΕ·

10. επισημαίνει τη σημασία των διαπραγματεύσεων στον ΠΟΕ σχετικά με την πειθαρχία στη χορήγηση επιδοτήσεων στον τομέα της αλιείας και καλεί την ΕΕ να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στις εν λόγω συζητήσεις.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	26.4.2012
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	17 0 3
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	William (The Earl of) Dartmouth, Maria Badia i Cutchet, David Campbell Bannerman, Yannick Jadot, Bernd Lange, Vital Moreira, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Niccolò Rinaldi, Peter Šťastný, Keith Taylor, Jan Zahradil, Paweł Zalewski, Метин Казак
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Josefa Andrés Barea, George Sabin Cutaş, Albert Deß, Béla Glattfelder, Elisabeth Köstinger, Marietje Schaake, Jarosław Leszek Wałęsa

• [1]  P6_TA(2010)0446.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	19.9.2012
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	24 1 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Antonello Antinoro, Alain Cadec, Chris Davies, João Ferreira, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Marek Józef Gróbarczyk, Ian Hudghton, Werner Kuhn, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Isabelle Thomas, Nils Torvalds, Jarosław Leszek Wałęsa, Κρίτων Αρσένης, Илияна Малинова Йотова
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Jean-Paul Besset, Luis Manuel Capoulas Santos, Diane Dodds, Julie Girling, Barbara Matera, Jens Nilsson, Mario Pirillo, Νικόλαος Σαλαβράκος