SPRAWOZDANIE w sprawie Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej – budowania ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji

4.10.2012 - (2012/2004(INI))

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
Sprawozdawca: Heinz K. Becker

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej – budowania ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji

(2012/2004(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 18 kwietnia 2012 r. pt. „W kierunku odnowy gospodarczej sprzyjającej zatrudnieniu” (COM(2012)0173),

–   uwzględniając dokument roboczy Sekcji ds. Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji w sprawie komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Inicjatywa na rzecz przedsiębiorczości społecznej – budowanie ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji”, INT/606 z dnia 22 lutego 2012 r.,

–   uwzględniając wniosek Komisji z dnia 8 lutego 2012 r. dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie statutu fundacji europejskiej (FE) (COM(2012)0035),

–   uwzględniając wniosek Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. dotyczący dyrektywy w sprawie zamówień publicznych (COM(2011)0896),

–   uwzględniając wniosek Komisji z dnia 7 grudnia 2011 r. dotyczący rozporządzenia w sprawie europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej (COM(2011)0862),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 25 października 2011 r. w sprawie „Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej – budowanie ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji” (COM(2011)0682),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 25 października 2011 r. w sprawie odnowionej strategii UE na lata 2011–2014 dotyczącej społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (COM(2011)0681),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 kwietnia 2011 r. pt. „Akt o jednolitym rynku. Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania – »Wspólnie na rzecz nowego wzrostu gospodarczego«” (COM(2011)0206),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 października 2010 r. pt. „W kierunku Aktu o jednolitym rynku – w stronę społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności” (COM(2010)0608),

–   uwzględniając wniosek Komisji z dnia 6 października 2011 r. w sprawie Programu Unii Europejskiej na rzecz przemian i innowacji społecznych (COM(2011)0609),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. pt. „Europa 2020 – Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

–   uwzględniając wniosek Komisji z dnia 6 października 2011 r. dotyczący rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylającego rozporządzenie (COM(2011)0607),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 grudnia 2010 r. pt. „Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym: europejskie ramy na rzecz spójności społecznej i terytorialnej (COM(2010)0758),

–   uwzględniając publikację wydaną w ramach Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju oraz Europejskiej Sieci Badawczej EMES w 2008 r. pt. „Social Enterprise: A new model for poverty reduction and employment generation”[1],

–   uwzględniając opinię rozpoznawczą EKES z dnia 26 października 2011 r. w sprawie przedsiębiorczości społecznej i przedsiębiorstw społecznych,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie gospodarki społecznej[2],

–   uwzględniając swoje oświadczenie pisemne (P7_DCL(2010)0084) przyjęte w dniu 10 marca 2011 r.,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 lutego 2012 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników[3],

–   uwzględniając art. 48 Regulaminu,

     uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0305/2012),

A. mając na uwadze, że przedsiębiorstwa gospodarki społecznej, zatrudniające co najmniej 11 mln osób w UE i odpowiadające 6% ogółu siły roboczej lub 10% wszystkich przedsiębiorstw europejskich, tj. 2 mln przedsiębiorstw, wnoszą znaczący wkład w europejski model społeczny i strategię „Europa 2020”;

B.  mając na uwadze, że odmienny rozwój historyczny spowodował, że ramy prawne dla wszystkich rodzajów przedsiębiorstw, w tym przedsiębiorstw gospodarki społecznej i dla sektora przedsiębiorczości społecznej, wykazują istotne różnice pomiędzy państwami członkowskimi;

C. mając na uwadze, że większość rodzajów przedsiębiorstw gospodarki społecznej nie jest uznawana w ramach prawnych na szczeblu europejskim, a jedynie na szczeblu krajowym w niektórych państwach członkowskich;

D. mając na uwadze, że skutki obecnego kryzysu społecznego, gospodarczego i finansowego, a także zmiany demograficzne, w szczególności starzenie się ludności, stanowią wyzwanie dla systemów opieki społecznej, w tym ustawowych i dobrowolnych systemów ubezpieczeń społecznych, w związku z czym należy promować innowacyjne systemy pomocy społecznej w celu zapewnienia odpowiedniego i godnego zabezpieczenia społecznego;

E.  mając na uwadze, że Akt o jednolitym rynku i strategia „Europa 2020” – służące zapewnieniu inteligentnego, zrównoważonego wzrostu gospodarczego sprzyjającemu włączeniu społecznemu, a tym samym zwiększeniu ilości i podwyższeniu jakości miejsc pracy oraz zwalczaniu ubóstwa – są ze sobą ściśle powiązane oraz że przedsiębiorstwa społeczne mogą wnieść istotny wkład dzięki swojemu potencjałowi innowacyjnemu oraz właściwej reakcji na potrzeby społeczne;

F.  mając na uwadze, że Komisja uznaje podmioty gospodarki społecznej i przedsiębiorstwa społeczne za siłę napędową wzrostu gospodarczego i innowacji społecznych, dysponującą potencjałem, by tworzyć trwałe zatrudnienie oraz wspierać włączanie się słabszych grup społecznych w rynek pracy;

G. mając na uwadze, że z zadowoleniem należy przyjąć wnioski Komisji dotyczące rozporządzenia w sprawie europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej oraz programu na rzecz przemian i innowacji społecznych;

H. mając na uwadze, że przedsiębiorstwa społeczne mogą pomagać w świadczeniu usług socjalnych, które są kluczowym elementem państwa opiekuńczego, a tym samym przyczyniać się do realizacji wspólnych celów Unii Europejskiej;

I.   mając na uwadze, że liczne przedsiębiorstwa społeczne napotykają trudności w dostępie do finansowania umożliwiającego rozwój ich działalności, w związku z czym potrzebują specjalnego, dostosowanego wsparcia, takiego jak bankowość społeczna, instrumenty podziały ryzyka, fundusze dobroczynne lub (mikro)kredyty, zwłaszcza w przypadku mikroprzedsiębiorstw oraz MŚP; mając na uwadze, że w związku z tym fundusze strukturalne i programy UE odgrywają istotną rolę w ułatwianiu dostępu do finansowania na rzecz przedsiębiorstw społecznych, także tych o wysokiej intensywności inwestycji;

J.   mając na uwadze, że większość przedsiębiorstw społecznych promuje reformę polityki, propagując dobre zarządzanie, w szczególności poprzez angażowanie pracowników, klientów i zainteresowanych podmiotów, oraz wspiera wzajemne uczenie się i innowacje społeczne, a tym samym odpowiada na rosnące oczekiwanie obywateli dotyczące etycznego, socjalnego i przyjaznego dla środowiska postępowania przedsiębiorstw;

K. mając na uwadze, że przedsiębiorstwa społeczne, ze względu na swoją naturę i sposób działania, przyczyniają się do tworzenia bardziej spójnego, demokratycznego i aktywnego społeczeństwa oraz często oferują – i powinny oferować – sprzyjające warunki pracy, a także równą płacę za równą pracę oraz wspierają równość szans mężczyzn i kobiet, tym samym umożliwiając godzenie życia zawodowego z prywatnym;

L.  mając na uwadze, że przyjęto do wiadomości wniosek Komisji o dodanie nowej kategorii osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji do postanowień dotyczących zamówień zastrzeżonych;

Wprowadzenie

1.  z zadowoleniem przyjmuje komunikaty Komisji „Inicjatywa na rzecz przedsiębiorczości społecznej” i „W kierunku odnowy gospodarczej sprzyjającej zatrudnieniu”, zawierające zalecenia dla rządów krajowych dotyczące poprawy ramowych warunków dla przedsiębiorstw społecznych, co może prowadzić do tworzenia nowych możliwości i miejsc pracy, m.in. w szybko rozwijającym się obszarze opieki zdrowotnej i społecznej (tzw. białym sektorze) i w obszarze związanym ze środowiskiem naturalnym (tzw. zielonym sektorze) – które to dwa obszary oferują nowe szanse dla gospodarki społecznej i gospodarki w ogóle;

2.  zauważa, że gospodarka społeczna jest częścią ekologiczno-społecznej gospodarki rynkowej, a także jednolitego rynku europejskiego oraz podkreśla jej wysoką odporność na kryzysy oraz jej solidne modele biznesowe; zaznacza, że przedsiębiorstwa społeczne często starają się zaspokajać potrzeby społeczne i ludzkie, które nie są – lub są tylko w niewystarczającym stopniu – zaspokajane przez podmioty komercyjne lub państwo; podkreśla, że miejsca pracy w gospodarce społecznej zachowują najczęściej charakter lokalny;

3.  zauważa, że przedsiębiorstwo społeczne to przedsiębiorstwo, niezależnie od formy prawnej, które:

a)  za cel podstawowy stawia sobie osiąganie wymiernych pozytywnych skutków społecznych, zgodnie z umową spółki, statutem spółki lub wszelkimi innymi dokumentami statutowymi ustanawiającymi to przedsiębiorstwo, jeżeli przedsiębiorstwo:

–   świadczy usługi lub dostarcza towary na rzecz osób należących do słabszych, marginalizowanych, znajdujących się w niekorzystnej sytuacji lub wykluczonych grup społecznych; i/lub

–   świadczy usługi lub dostarcza towary za pomocą metody produkcyjnej, która odzwierciedla jej cel społeczny;

b)  wykorzystuje wygenerowane zyski przede wszystkim do realizacji swoich celów podstawowych zamiast dokonywać ich podziału oraz stosuje uprzednio określone procedury i zasady w odniesieniu do wszelkich przypadków podziału zysków między udziałowców i właścicieli, które gwarantują, że wszelki podział zysków nie wpływa negatywnie na cele podstawowe; oraz

c)  jest zarządzane w odpowiedzialny i przejrzysty sposób, w szczególności poprzez angażowanie pracowników, klientów i zainteresowanych stron, których dotyczy działalność gospodarcza prowadzona przez przedsiębiorstwo;

Zalecane działania dla różnych rodzajów przedsiębiorstw

4.  podkreśla, że działania realizowane w różnych sektorach gospodarki społecznej przez wolontariuszy – w tym młodych ludzi rozpoczynających kariery zawodowe, wnoszących swój entuzjazm i nowe umiejętności, a także osoby starsze, mające ogromne doświadczenie i rozwinięte umiejętności – stanowią istotny wkład na rzecz wzrostu gospodarczego, solidarności i spójności społecznej oraz nadają sens życiu wielu osób; zwraca się o uznanie i odpowiednie wsparcie finansowe i strukturalne na szczeblu lokalnym, krajowym i europejskim;

5.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do zadbania, aby przedsiębiorstwa społeczne nie znajdowały się w gorszej sytuacji w wyniku działalności innych rodzajów przedsiębiorstw, selekcjonujących dla siebie zyskowne obszary w gospodarce społecznej; wskazuje, że są to zazwyczaj obszary miejskie, a w rezultacie innym, mniej rentownym, głównie wiejskim lub peryferyjnym obszarom – gdzie logistyka wiąże się z wyższymi kosztami – pozostaje mniejsza liczba i niższa jakość usług; podkreśla, że użytkownicy powinni mieć swobodę wyboru spośród wielu świadczeniodawców;

6.  podkreśla znaczenie strategii i środków wspierających przedsiębiorczość społeczną i innowacyjne przedsiębiorstwa społeczne, zwłaszcza z myślą o ludziach młodych i znajdujących się w trudnej sytuacji, w celu poprawy i ułatwienia dostępu przedsiębiorców – zarówno kobiet, jak i mężczyzn – do programów i środków finansowych UE i państw członkowskich; wzywa do odpowiedniego wsparcia programu „Erasmus” dla młodych przedsiębiorców w celu poprawienia jego atrakcyjności i widoczności również w gospodarce społecznej; przypomina jednak, że samozatrudnieniu musi towarzyszyć zapewnienie odpowiedniego doradztwa;

7.  zauważa różnorodność w gospodarce społecznej; podkreśla, że rozwój wszelkich nowych ram prawnych na szczeblu UE powinien być fakultatywny dla przedsiębiorstw oraz powinna poprzedzać go ocena wpływu w celu uwzględnienia istnienia różnych modeli przedsiębiorczości społecznej w poszczególnych państwach członkowskich; podkreśla, że wszelkie środki powinny wykazywać ogólnounijną wartość dodaną;

8.  popiera podejmowane na szczeblu UE inicjatywy służące rozszerzeniu i wzmocnieniu już rozwiniętego sektora stowarzyszeń w różnych państwach członkowskich; wzywa do opracowania europejskiego statutu stowarzyszeń, który uzupełniłby statuty prawne istniejące na szczeblu państw członkowskich;

9.  z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Komisję zamiar przedłożenia wniosku dotyczącego uproszczenia rozporządzenia w sprawie statutu spółdzielni europejskiej;

10. z zadowoleniem przyjmuje badanie Komisji dotyczące sytuacji towarzystw ubezpieczeń wzajemnych w Europie, przy aktywnym udziale sektora; podkreśla, że towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych powinny – dzięki statutowi europejskiemu – zostać uznane za odrębny i istotny podmiot europejskiej gospodarki i społeczeństwa; kładzie nacisk na korzyści płynące z ustanowienia statutu europejskiego, który ułatwiłby działalność transgraniczną towarzystw ubezpieczeń wzajemnych; zachęca państwa członkowskie, które jeszcze nie wprowadziły krajowego statutu towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, do uczynienia tego;

11. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie rozporządzenia dotyczącego statutu fundacji europejskiej[4];

12. przypomina, że w dokumencie COM(2004)0018 Komisja zobowiązała się podjąć dwanaście konkretnych działań na rzecz wspierania rozwoju spółdzielni oraz ubolewa nad faktem, że jak na razie poczyniono tylko nieznaczne postępy; wzywa Komisję, aby ambitnie zaproponowała – zgodnie z inicjatywą z 2004 r. – dalsze działania z myślą o poprawie warunków działania spółdzielni, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, stowarzyszeń i fundacji, a co za tym idzie o rozwoju społecznej gospodarki w ogóle;

13. wyraża zadowolenie z przyjęcia zmienionego pakietu przepisów UE dotyczących pomocy państwa w zakresie usług społecznych i lokalnych, zachęcając jednocześnie Komisję do dodatkowego uściślenia tych przepisów, aby ułatwić ich interpretację i stosowanie przez organy lokalne i regionalne, w szczególności w odniesieniu do przedsiębiorstw społecznych;

Przedsiębiorstwa realizujące cele społeczne lub wywierające wpływ społeczny

14. podkreśla, że przedsiębiorstwa społeczne są ważnymi świadczycielami usług świadczonych w interesie ogólnym; wskazuje, że takie przedsiębiorstwa często wywodzą się z organizacji społeczeństwa obywatelskiego, organizacji wolontariackich lub stowarzyszeń opieki socjalnej, świadczących zindywidualizowane usługi, mające na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb ludzkich, w szczególności potrzeb użytkowników znajdujących się w trudnej sytuacji, bądź są z tymi podmiotami ściśle powiązane; zwraca uwagę na to, że często przedsiębiorstwa społeczne mają pośredni status między podmiotami tradycyjnego sektora prywatnego i publicznego, świadczącymi usługi publiczne, tj. w ramach zamówień publicznych;

15. jest zdania, że pojęcie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw należy rozpatrywać oddzielnie od pojęcia gospodarki społecznej i przedsiębiorstw społecznych, nawet jeśli przedsiębiorstwa handlowe prowadzące ważną działalność w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw mogą być silnie powiązane z przedsiębiorczością społeczną;

Perspektywy finansowe – poprawienie otoczenia prawnego i podatkowego

16. uważa, że Program na rzecz innowacji społecznych na lata 2014-2020, z jego osiami mikrofinansowania i przedsiębiorczości społecznej, wspiera działania na rzecz zagwarantowania lepszego dostępu do mikrokredytów dla mikroprzedsiebiorstw w sektorze gospodarki społecznej, przy jednoczesnym uwzględnieniu różnorodności potrzeb przedsiębiorstw społecznych w zakresie finansowania;

17. jest przekonany, że różne instrumenty finansowe – takie jak europejskie fundusze na rzecz przedsiębiorczości społecznej, europejskie fundusze venture capital oraz europejski fundusz aniołów biznesu – są konieczne do poprawy dostępu przedsiębiorstw społecznych do rynków finansowych;

18. podkreśla konieczność wspierania przedsiębiorstw społecznych za pomocą wystarczających środków finansowych na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i unijnym, a także wskazuje na odpowiednie fundusze w ramach wieloletnich ram finansowych na okres 2014-2020 (jak Europejski Fundusz Społeczny, Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Program na rzecz przemian i innowacji społecznych, program w zakresie badań naukowych i innowacji oraz program „Horyzont 2020”); zdecydowanie apeluje o wsparcie dla innowacyjnych przedsiębiorstw społecznych, zwłaszcza tych, które promują wysokiej jakości zatrudnienie, zwalczają ubóstwo i wykluczenie społeczne oraz inwestują w kształcenie, szkolenie i uczenie się przez całe życie;

19. podkreśla, że należy uprościć dostęp do finansowania unijnego i pozostawić państwom członkowskim odpowiednią swobodę oraz udostępniać możliwości finansowania i w jasny sposób podawać je do wiadomości, a także uprościć wymogi organizacyjne, administracyjne i dotyczące rachunkowości;

20. wskazuje, że wprowadzenie nowych form wsparcia finansowego będzie poprzedzone analizą obecnych instrumentów w celu weryfikacji ich efektywności; w związku z tym za konieczne uważa stworzenie instrumentów pozwalających na mierzenie i porównywanie społecznych korzyści inwestycji w celu promowania rozwoju bardziej przejrzystego rynku inwestycyjnego;

21. za konieczne uważa stworzenie warunków umożliwiających przedsiębiorstwom społecznym uzyskanie niezależności finansowej i podejmowanie handlowej działalności gospodarczej;

22. uważa, że odpowiedzialne procesy zarządzania, wspierane za pośrednictwem przejrzystych mechanizmów finansowania podlegających odpowiedniemu monitorowaniu, są niezbędne do utrzymania właściwego ukierunkowania przedsiębiorczości społecznej i przedsiębiorstw społecznych;

Pomiary, wsparcie i promocja

23. apeluje o analizę porównawczą, zleconą przez Komisję i przeprowadzoną we współpracy z przedsiębiorstwami społecznymi, odnoszącą się do różnych krajowych i regionalnych ram prawnych w całej UE, warunków działania i cech charakterystycznych przedsiębiorstw społecznych, w tym ich wielkości, liczby i obszaru działalności, jak również do krajowych systemów certyfikacji i znakowania;

24. pragnie podkreślić, że istnieje duża różnorodność przedsiębiorstw społecznych, jeśli chodzi o ich formę, wielkość, rodzaj działalności, gospodarność i współpracę; odnotowuje, że istnieją przedsiębiorstwa społeczne, które przodują w swojej branży i które mają odpowiednie możliwości rozwoju, ale istnieją również takie, które potrzebują fachowej wiedzy w zakresie rozpoczynania, rozwijania i prowadzenia działalności;

25. uważa, że aby zwiększyć konkurencyjność przedsiębiorstw społecznych w UE, należy sprzyjać tworzeniu społecznych klastrów innowacyjnych, które przynoszą wartość dodaną nie tylko w czysto lokalnym wymiarze; jest również zdania, że przedsiębiorstwa społeczne, przy zastosowaniu odpowiednich zachęt, mogą odegrać ważną rolę, jeżeli chodzi o zatrudnienie wykwalifikowanych pracowników powyżej 50. roku życia, którzy opuścili rynek pracy;

26. popiera propozycję Komisji dotyczącą ustanowienia wielojęzycznej, dostępnej i przyjaznej użytkownikowi platformy internetowej dla przedsiębiorstw społecznych, która powinna między innymi umożliwiać partnerskie uczenie się i wymianę wypróbowanych modeli, wspierać rozwijanie partnerstw, ułatwiać wymianę informacji o dostępie do finansowania i o możliwościach szkoleniowych oraz posłużyć jako sieć dla współpracy transgranicznej; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwrócenia uwagi na przedsiębiorczość społeczną w ramach otwartej metody koordynacji;

27. popiera zgłoszoną przez Komisję Europejską propozycję ustanowienia grupy ekspertów ds. przedsiębiorczości społecznej (GECES) w celu monitorowania i oceniania postępów w realizacji środków przewidzianych komunikacie COM(2011)0682;

28. wzywa Komisję i państwa członkowskie do rozważenia wykonalności i celowości opracowania „europejskiego oznakowania społecznego”, które mogłoby być przyznawane przedsiębiorstwom społecznym w celu zapewnienia lepszego dostępu do zamówień publicznych i innowacyjnych pod względem społecznym, z poszanowaniem zasad konkurencji; proponuje, aby przedsiębiorstwa oznakowane w ten sposób były regularnie monitorowane pod względem ich zgodności z postanowieniami określonymi w oznakowaniu;

29. wzywa do tego, by w ramach europejskich reguł udzielania zamówień publicznych przy zlecaniu świadczenia usług stosowano zasadę „oferta najkorzystniejsza ekonomicznie”, a nie zasadę „najniższy koszt”;

30. zwraca się do Komisji o zapewnienie lepszego zrozumienia funkcjonowania przedsiębiorstw społecznych i gospodarki społecznej oraz większej wiedzy na ich temat, o zadbanie o ich lepszą rozpoznawalność poprzez wspieranie badań akademickich, między innymi w kontekście ósmego programu ramowego („Horyzont”), a także o zainicjowanie regularnych sprawozdań z działalności na temat przedsiębiorstw społecznych i ich społecznych wyników; wzywa państwa członkowskie do zareagowania na opublikowane przez Komisję zaproszenie do składania wniosków z myślą o dysponowaniu wiarygodnymi statystykami dotyczącymi przedsiębiorstw społecznych, opracowywanymi przez krajowe urzędy statystyczne;

31. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o włączenie przedsiębiorstw społecznych do planów działania na rzecz zatrudnienia i włączenia społecznego oraz popiera ustanowienie „europejskiej nagrody dla przedsiębiorczości społecznej” celem uznania jej społecznego oddziaływania;

32. zwraca uwagę, że przedsiębiorstwa społeczne wymagają maksymalnego wsparcia i akceptacji w drodze podnoszenia świadomości, zwłaszcza poprzez podkreślanie korzyści wychodzących poza korzyści czysto ekonomiczne, a także wzywa do zainicjowania szerokiej kampanii informacyjnej, wspieranej przez Komisję Europejską, państwa członkowskie i partnerów społecznych, obejmującej stworzenie dostępnej, wielojęzycznej strony internetowej, która zapewniałaby szybki i łatwy dostęp do informacji na temat produktów i usług społecznych proponowanych obywatelom;

33. apeluje do państw członkowskich o rozważenie korzyści płynących z włączenia zasad przedsiębiorstw społecznych / przedsiębiorczości społecznej i odpowiedzialności społecznej do treści programów nauczania w szkołach, na uniwersytetach i w innych instytucjach edukacyjnych oraz do programów nauczania przez całe życie, tak aby wspierać rozwijanie kompetencji społecznych i obywatelskich oraz ułatwiać rekrutację w przedsiębiorstwach społecznych; wzywa również Komisję i państwa członkowskie do wspierania konwencjonalnego i internetowego kształcenia przedsiębiorców społecznych oraz do promowania ściślejszej współpracy pomiędzy przedsiębiorstwami społecznymi, przedsiębiorstwami handlowymi i środowiskiem akademickim z myślą o zapewnieniu szerszej wiedzy na temat przedsiębiorstw społecznych i lepszego ich zrozumienia oraz o zwalczaniu wszelkich istniejących stereotypów;

34. uważa, że wprowadzenie wspólnych europejskich ram w zakresie publikacji danych zapewni dostęp do dokładniejszych i skuteczniejszych informacji o inwestycjach w przedsiębiorstwa społeczne;

35. przyjmuje z zadowoleniem podjęte przez Komisję zobowiązanie do zbadania i rozważenia możliwego wykorzystania tzw. patentów uśpionych przez przedsiębiorstwa społeczne w celu ułatwienia ich rozwoju i oczekuje na przedstawienie wkrótce konkretnych środków;

36. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

• [1]  http://www.emes.net/fileadmin/emes/PDF_files/News/2008/11.08_EMES_UNDP_publication.pdf.
• [2]  Dz.U. C 76E z 25.3.2010, s.16.
• [3]  Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0071.
• [4]  COM(2012)0035 final.

UZASADNIENIE

Na wstępie należy jasno zwrócić uwagę na podtytuł komunikatu Komisji z dnia 25 października 2011 r. w sprawie inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej, ponieważ w godny uznania sposób zwięźle opisuje złożone cele UE:

Budowanie ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji.

Sformułowany tutaj cel obejmuje zarówno uznanie istniejących struktur, jak i otwarcie się na nowe, innowacyjne formy gospodarki społecznej – oba aspekty będą konieczne w przyszłości, jeżeli chcemy stawić czoła wyzwaniom w dziedzinie społecznej w kontekście strategii „Europa 2020” oraz skutecznie zrealizować jej najważniejsze zadania. Dwa filary tej koncepcji europejskiej to:

A.  nie ma wątpliwości, że stoimy w obliczu stale zwiększającego się zapotrzebowania na świadczenia społeczne, np. w zakresie zdrowia i opieki, co wynika już z samych przemian demograficznych w kierunku coraz starszego społeczeństwa.

B.   Europa dąży do wzrostu gospodarczego w celu zwiększenia konkurencyjności globalnej umożliwiającej tworzenie nowych miejsc pracy – według jednomyślnych prognoz można je znaleźć w znacznej mierze w „zielonej i białej gospodarce”.

Wynikającego z tego wnioski końcowe potwierdzają słuszność realizowanego przez UE programu politycznego: od rezolucji dotyczącej gospodarki społecznej w 2009 r., przez społeczny fundusz inwestycyjny w 2012 r. po inicjatywę na rzecz przedsiębiorczości społecznej.

W odróżnieniu od wielu innych sektorów gospodarki przedsiębiorczość społeczna potrzebuje dodatkowych instrumentów finansowania. Inicjatywy Komisji powinny być możliwie jak najszybciej uzupełnione o odpowiednie środki na szczeblu krajowym i regionalnym.

Dla umożliwienia szybkiego rozwoju przedsiębiorczości społecznej, wraz z ukierunkowanym wsparciem zaangażowanych w nią osób i organizacji, w niniejszym sprawozdaniu Parlamentu Europejskiego dąży się do zapewnienia możliwie precyzyjnych i jasnych, a jednocześnie otwartych i gwarantujących szanse warunków ramowych dla odbywającego się pod nowymi auspicjami kolejnego etapu europejskiej gospodarki społecznej.

W sprawozdaniu stwierdza się ponadto, że temu stojącemu przed nami etapowi powinien towarzyszyć znaczny potencjał innowacyjny, a zatem eksperymenty, których sukces bądź jego brak w przewidywalnym okresie czasu zostanie oceniony przez instytucje europejskie we współpracy z państwami członkowskimi. Następnie należy z nich wyciągnąć konkretne wnioski na rzecz odpowiednich działań i środków usprawniających, za pomocą których możliwe będzie wydajne prowadzenie dalszego długofalowego rozwoju przedsiębiorczości społecznej.

Podsumowując: uporządkowane warunki ramowe i zakresy działania powinny jednocześnie utrzymać margines różnorodności i pluralizmu tam, gdzie on już istnieje, bądź stworzyć go tam, gdzie go obecnie brakuje.

Przydatną podstawą w tym celu mogą być zaproponowane przez Komisję działania kluczowe, np. mapa przedsiębiorczości społecznej w Europie, stworzenie bazy danych w zakresie certyfikacji lub kompleksowe platformy informacyjne w celu wzajemnego uczenia się. Podobnie dla dalszego rozwoju bardzo korzystne byłoby stworzenie swoistego znaku jakości przedsiębiorstw społecznych.

Często konfrontowane ze sobą są dwa aspekty:

1.   Do definicji przedsiębiorczości społecznej i jej samookreślenia często zalicza się takie pojęcia, jak użyteczność publiczna, korzyści społeczne, skutki społeczne i ekologiczne oraz takie czynniki, jak zwiększone reinwestowanie zysków czy modele współdecydowania przez pracowników oraz zasady otwartości i przejrzystości.

2.   Podstawą pożądanego prosperującego rozwoju przedsiębiorczości społecznej jest powszechnie akceptowane przekonanie, że przedsiębiorstwa społeczne stanowią integralny element ekospołecznej gospodarki rynkowej na europejskim rynku wewnętrznym; również przedsiębiorczość społeczna wymaga uporządkowanej konkurencji, prowadzącej do stałej poprawy jakości i dążenia do wydajności.

Ale mimo to celem niniejszego sprawozdania jest zapewnienie jednoczesnego i wspólnego wkładu tych dwu aspektów w korzystny rozwój przedsiębiorczości społecznej.

Hasło jednej z austriackich organizacji opiekuńczych (Hilfswerk) celnie podsumowuje wspólne zrozumienie:

           „Kto potrzebuje pomocy, zasługuje na jej uzyskanie”.

W sprawie „uporządkowanej konkurencji”: specyficzną cechą usług społecznych jest fakt, że często mogą one być korzystniej oferowane w aglomeracjach, niż w obszarach wiejskich (przyczyny: warunki logistyczne, drogi dojazdowe itp.). Oczywiście w tej dziedzinie nie można dopuścić do nieuregulowanej konkurencji, by podmioty komercyjne skupiły się na niektórych obszarach, a inne ewoluowały w kierunku „kiepskich usług dla ubogich”.

Na kolejnym etapie rozwoju należy również zwrócić szczególną uwagę na społeczny sektor bankowy, który na przykład w Austrii (np. Zweite Sparkasse) niezwykle efektywnie wspiera już wiele osób znajdujących się trudnej sytuacji społecznej.

Również społeczne modele franchisingu zasługują na poświęcenie im większej uwagi w przyszłości, pod kątem ewentualnego znaczenia przedsiębiorstw społecznych tego rodzaju.

Zatem zabierzmy się do pracy, by jak najlepiej rozwinąć przedsiębiorczość społeczną. Przyszłość zaczyna się bowiem już teraz!

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (19.6.2012)

dla Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

w sprawie Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej – budowania ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji
(2012/2004 (INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz

WSKAZÓWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący zwiększenia dostępu przedsiębiorstw społecznych do finansowania poprzez ustanowienie ram regulacyjnych służących do wprowadzenia instrumentów inwestycyjnych na szczeblu UE; zachęca Komisję do jak najszybszego zaproponowania praktycznego ustawodawstwa z uwagi na w dużej mierze niezbadany potencjał innowacyjny tych przedsiębiorstw społecznych; wskazuje, że wprowadzenie nowych form wsparcia finansowego będzie poprzedzone analizą obecnych instrumentów w celu weryfikacji ich efektywności; w związku z tym uważa za konieczne stworzenie instrumentów pozwalających na mierzenie i porównywanie społecznych korzyści inwestycji w celu promowania rozwoju bardziej przejrzystego rynku inwestycyjnego; jest głęboko przekonany, że różne instrumenty finansowe – takie jak europejskie fundusze przedsiębiorczości społecznej lub europejskie fundusze kapitału wysokiego ryzyka, emisja obligacji na rzecz solidarności i inicjatyw zachęcających „anioły biznesu” – są konieczne i powinny być wspierane i promowane;

2.  pragnie podkreślić, że istnieje duża różnorodność przedsiębiorstw społecznych, jeśli chodzi o ich formę, wielkość, rodzaj działalności, gospodarność i współpracę. Istnieją przedsiębiorstwa społeczne, które przodują w swojej branży i które mają wszelkie możliwości rozwoju, ale istnieją również takie, które potrzebują fachowej wiedzy i umiejętności w zakresie rozpoczęcia działalności, rozwoju i prowadzenia tego typu przedsiębiorstw;

3.  uważa, że definicja przedsiębiorstwa społecznego zaproponowana w komunikacie w sprawie Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej stanowi pozytywny krok naprzód w kierunku uznania specyfiki tego rodzaju struktury, wnosi zatem o stosowanie tego opisu przez wszystkie instytucje UE; kładzie nacisk na to, aby ten sam opis został zastosowany w projekcie rozporządzenia w sprawie funduszy europejskich dla Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej; podkreśla ponadto, że trzy kluczowe wymiary, które wyróżniają przedsiębiorstwa społeczne – a mianowicie cel/zamiar społeczny, przedsiębiorczość i zarządzanie sprzyjające partycypacji – powinny zostać uwzględnione;

4.  podkreśla, że konieczne jest jednoznaczne powiązanie pojęcia „przedsiębiorczości społecznej” z demokratycznym sposobem zarządzania przedsiębiorstwem, gwarantującym w pełni demokrację gospodarczą, uczestnictwo zaangażowanych stron, przejrzystość zarządzania przedsiębiorstwem oraz proces zarządzania zmianami w przedsiębiorstwie zgodny z zasadami Unii Europejskiej, OBWE i Organizacji Narodów Zjednoczonych; wzywa Komisję Europejską do uwzględnienia tych aspektów przy analizowaniu i określaniu dobrych praktyk i odtwarzalnych modeli, podczas tworzenia publicznych baz danych dotyczących etykiet i certyfikatów mających zastosowanie do przedsiębiorstw społecznych w Europie, aby zwiększyć ich widoczność i ułatwić porównywanie, jak również podczas składania wniosków dotyczących poprawy sytuacji prawnej;

5.  za konieczne uważa stworzenie warunków umożliwiających przedsiębiorstwom społecznym uzyskanie niezależności finansowej i podejmowanie komercyjnej działalności gospodarczej; stwierdza, że w wielu państwach członkowskich mechanizmy finansowe oraz mniejsza liczba zamówień zmuszają przedsiębiorstwa społeczne do skupiania się na pozyskiwaniu dotacji i funduszy od instytucji rządowych, zamiast na podwyższaniu jakości usług i produktów, co pomogłoby zwiększyć ich konkurencyjność; podkreśla konieczność poszerzenia dostępu do instrumentów dłużnych i kapitałowych na odpowiednim etapie rozwoju danego przedsiębiorstwa, biorąc pod uwagę szczególny sposób działania przedsiębiorstw społecznych;

6.  uważa, że aby zwiększyć konkurencyjność przedsiębiorstw społecznych w Europie należy sprzyjać tworzeniu społecznych klastrów innowacyjnych, które przynoszą wartość dodaną nie tylko w czysto lokalnym wymiarze; jest również zdania, że przedsiębiorstwa społeczne, przy zastosowaniu odpowiednich zachęt, mogą odegrać ważną rolę, jeżeli chodzi o zatrudnienie wykwalifikowanych pracowników powyżej 50. roku życia, którzy pozostają poza rynkiem pracy;

7.  zwraca się do Komisji i państw członkowskich o podjęcie niezbędnych kroków na rzecz zapewnienia równych szans przedsiębiorstwom społecznym ubiegającym się o zamówienia publiczne;

8.  z zadowoleniem przyjmuje krok podjęty przez Komisję w celu uproszczenia zasad rachunkowości obowiązujących MŚP, co pomoże dodatkowo zwiększyć skuteczność dokonywania oszczędności;

9.  uważa, że wprowadzenie wspólnych europejskich ram w zakresie publikacji danych zapewni dostęp do dokładniejszych i skuteczniejszych informacji o inwestycjach w przedsiębiorczość społeczną;

10. uważa, że jednym z podstawowych problemów na rynku przedsiębiorstw społecznych jest z jednej strony brak odpowiedniej wiedzy fachowej, a z drugiej strony niewystarczająca uwaga poświęcana specyfice przedsiębiorstw społecznych, oraz że w związku z tym należy dzielić się wiedzą w skali międzynarodowej, w razie potrzeby, oraz w poszczególnych państwach członkowskich, lecz również zapewnić dostępność doradztwa, szkoleń – kształcenia i doskonalenia zawodowego – i informacji na ich temat; uważa, że wspierając i promując przedsiębiorstwa społeczne, możemy w pełni wykorzystać ich potencjał wzrostu i zdolność do tworzenia wartości społecznej;

11. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o opracowanie programów szkoleniowych, opartych między innymi na wykorzystaniu technologii informacyjno-komunikacyjnych, przeznaczonych dla przedsiębiorstw zajmujących się świadczeniem usług społecznych i/lub dostarczaniem dóbr i usług osobom znajdującym się w niekorzystnej sytuacji;

12. podkreśla, że istotne znaczenie ma poszerzenie wiedzy na temat przedsiębiorstw społecznych, a zwłaszcza podmiotów gospodarki społecznej, za pomocą właściwych kampanii informacyjnych; uważa, że cel ten wymaga zwiększenia widoczności korzyści płynących z przedsiębiorczości społecznej oraz jej celów poprzez zastosowanie ocen i wskaźników innych niż o charakterze czysto ekonomicznym; zauważa, że w wielu przypadkach działalność przedsiębiorstw społecznych, a zwłaszcza podmiotów gospodarki społecznej, utrudniają problemy związane z brakiem świadomości lub wiążące się z nimi stereotypy; w związku z tym odnotowuje, że zdaniem Komisji najwyższym priorytetem jest poszerzenie świadomości ogółu władz publicznych, a przede wszystkim samorządów lokalnych, ponieważ wykorzystanie potencjału lokalnego mogłoby pomóc zaangażować te społeczności lokalne, a jednocześnie zwiększyć atrakcyjność przedsiębiorstw społecznych działających w odnośnych regionach;

13. podkreśla przewidzianą w komunikacie możliwość wspierania udziału przedsiębiorstw społecznych w rynku zamówień publicznych; w związku z tym zwraca się do Komisji, aby przewidziała środki zachęcające do wykorzystywania klauzul społecznych lub zamówień zastrzeżonych dla przedsiębiorstw znajdujących się w niekorzystnej sytuacji;

14. przyjmuje z zadowoleniem podjęte przez Komisję zobowiązanie do zbadania i rozważenia możliwego wykorzystania tzw. patentów uśpionych przez przedsiębiorstwa społeczne w celu ułatwienia ich rozwoju i oczekuje na przedstawienie wkrótce konkretnych środków;

15. zwraca się do Komisji o podjęcie środków w celu zapewnienia, że standardy opracowane przez europejskie organy normalizacyjne stają się coraz lepiej dostępne dla przedsiębiorstw społecznych.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	19.6.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	50 1 3
Posłowie obecni w trakcie głosowania końcowego	Amelia Andersdotter, Josefa Andrés Barea, Zigmantas Balčytis, Ivo Belet, Reinhard Bütikofer, Maria Da Graça Carvalho, Giles Chichester, Jürgen Creutzmann, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Vicky Ford, Gaston Franco, Adam Gierek, Norbert Glante, Fiona Hall, Kent Johansson, Romana Jordan, Krišjānis Kariņš, Lena Kolarska-Bobińska, Philippe Lamberts, Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz, Marisa Matias, Jaroslav Paška, Aldo Patriciello, Vittorio Prodi, Miloslav Ransdorf, Teresa Riera Madurell, Michèle Rivasi, Paul Rübig, Salvador Sedó i Alabart, Francisco Sosa Wagner, Konrad Szymański, Patrizia Toia, Ioannis A. Tsoukalas, Claude Turmes, Niki Tzavela, Marita Ulvskog, Vladimir Urutchev, Adina-Ioana Vălean, Kathleen Van Brempt, Alejo Vidal-Quadras, Henri Weber
Zastępca(-y) obecny(-i) w trakcie głosowania końcowego	Antonio Cancian, António Fernando Correia de Campos, Ioan Enciu, Roger Helmer, Jolanta Emilia Hibner, Ivailo Kalfin, Seán Kelly, Werner Langen, Mario Pirillo, Peter Skinner, Lambert van Nistelrooij
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jorgo Chatzimarkakis

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (28.6.2012)

dla Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

w sprawie Inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej – budowania ekosystemu sprzyjającego przedsiębiorstwom społecznym w centrum społecznej gospodarki i społecznych innowacji
(2012/2004 (INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Małgorzata Handzlik

WSKAZÓWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  przyznaje, że przedsiębiorstwa społeczne mają potencjał, by stać się ważnymi czynnikami innowacji, a co za tym idzie, by dostarczać rozwiązań bieżących problemów społecznych i ekonomicznych i przyczynić się w znacznej mierze do współpracy transgranicznej, wspierając w ten sposób wzrost w sektorze; zachęca w związku z tym do opracowania wspierających i efektywnych ram regulacyjnych umożliwiających propagowanie różnorodności form organizacji przedsiębiorstw społecznych, uwzględniających specyfikę ich działań i zapewniających pomoc finansową lepiej dostosowaną do potrzeb przedsiębiorczości społecznej oraz przedsiębiorstw społecznych, w szczególności MŚP, wspierając w ten sposób ich rozwój i zrównoważone funkcjonowanie;

2.  uważa, że odpowiedzialne procesy zarządcze, wspierane za pośrednictwem mechanizmów finansowania podlegających odpowiedniemu monitorowaniu i zasadzie przejrzystości, są niezbędne do utrzymania właściwego ukierunkowania przedsiębiorczości społecznej i przedsiębiorstw społecznych;

3.  podkreśla, że uznawanie przedsiębiorstw społecznych na szczeblu UE nie może się ograniczać do uwzględniania celów społecznych przez niektóre przedsiębiorstwa handlowe, lecz powinno obejmować specyfikę poszczególnych kategorii przedsiębiorstw społecznych, a przede wszystkim tych działających w ramach gospodarki społecznej i solidarnej; w tym kontekście wskazuje na konieczność przyjęcia i stosowania narzędzi finansowania, które umożliwią takim przedsiębiorstwom prowadzenie działalności zgodnie ze ich własnymi celami oraz pogłębienie solidarności między nimi; podkreśla ponadto, że większa wiedza na temat przedsiębiorstw społecznych oraz jakościowa, wszechstronna i niezależna ocena ich działalności umożliwiłaby zwiększenie wkładu tych przedsiębiorstw na rzecz całego społeczeństwa oraz zrozumienie, w jaki sposób spójność społeczna staje się źródłem bogactwa gospodarczego i społecznego, a nie tylko źródłem kosztów;

4.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący mikrokredytów ukierunkowanych na wsparcie europejskich MŚP;

5.  podkreśla znaczenie wkładu przedsiębiorstw społecznych we wszystkich sektorach we wzmocnienie spójności i integracji społecznej oraz w zrozumienie potrzeb konsumentów, a w szczególności konsumentów o słabszej pozycji, i wyjście naprzeciw tym potrzebom; zaznacza, że przedsiębiorstwa społeczne, których głównym celem jest zaspokojenie potrzeb społecznych lub potrzeb, których uwzględnienie leżących w interesie ogólnym, dążą także do zaspokojenia rosnących potrzeb obywateli dotyczących zachowań etycznych, odznaczających się większym szacunkiem dla człowieka, środowiska, standardów społecznych i solidarności społecznej;

6.  wzywa Komisję do przyjęcia skierowanych do ogółu społeczeństwa środków na rzecz szerzenia wiedzy na temat działalności przedsiębiorstw społecznych i zwiększenia zaufania do nich oraz zachęcania opinii społecznej do czynnego wspierania tego typu przedsiębiorstw;

7.  zwraca się do państw członkowskich o wspieranie, zachęcanie do działania i rozwijanie podmiotów gospodarki społecznej poprzez usuwanie przeszkód na drodze do tworzenia i rozwijania przedsiębiorstw społecznych, promowanie szkoleń i przekwalifikowania zawodowego wśród podmiotów gospodarki społecznej oraz zwiększanie pomocy na rzecz przedsiębiorców prowadzących przedsiębiorstwa społeczne;

8.  podkreśla, że przedsiębiorstwa społeczne ze względu na specyfikę ich działalności i sposób funkcjonowania pomagają budować bardziej spójne, demokratyczne i „aktywne” społeczeństwo, które wspiera tworzenie miejsc pracy i zrównoważony wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, w szczególności poprzez promowanie solidarności i zrównoważonego rozwoju, spójność i integrację społeczną, tworzenie stabilnych miejsc pracy wysokiej jakości, równość szans mężczyzn i kobiet, a także godzenie życia osobistego i rodzinnego z zawodowym;

9.  uważa, że społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw i „przedsiębiorstwa społeczne” to uzupełniające się aspekty tej samej polityki i w związku z tym powinny być rozwijane w sposób skoordynowany, bez powielania wysiłków podejmowanych przez państwa członkowskie;

10. jest zdania, że reforma unijnych przepisów dotyczących zamówień publicznych stwarza dobrą okazję do zapewnienia lepszego poszanowania standardów społecznych, zwiększenia udziału i poprawy dostępu przedsiębiorstw społecznych w zamówieniach publicznych; z zadowoleniem przyjmuje nowy system usług społecznych zaproponowany przez Komisję we wniosku dotyczącym przeglądu dyrektyw w sprawie zamówień publicznych i podkreśla znaczenie tego narzędzia dla lokalnych instytucji zamawiających w zapewnianiu wysokiej jakości usług przyczyniających się do poprawy spójności społecznej;

11. przyjmuje do wiadomości wniosek Komisji o dodanie nowej kategorii osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji do postanowień dotyczących zamówień zastrzeżonych; podkreśla potencjał nowych przepisów w sprawie zamówień zastrzeżonych w kontekście wspierania innowacyjnego rozwoju społecznego i terytorialnego, przy jednoczesnym poszanowaniu zasad udzielania zamówień w trybie konkurencyjnym;

12. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie dogłębnej oceny skutków w celu opracowania długoterminowej strategii na rzecz zabezpieczenia celów społecznych i środowiskowych oraz zwiększenia udziału przedsiębiorstw społecznych w zamówieniach publicznych, bez utrudniania udzielania zamówień w trybie konkurencyjnym ani tworzenia zachęt do obejścia przepisów; zwraca się do państw członkowskich o usunięcie przeszkód na drodze do podejmowania i rozwijania działalności gospodarczej przez podmioty gospodarki społecznej, zwłaszcza w odniesieniu do wdrażania procedur administracyjnych;

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	21.6.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	27 2 2
Posłowie obecni w trakcie głosowania końcowego	Pablo Arias Echeverría, Adam Bielan, Sergio Gaetano Cofferati, Birgit Collin-Langen, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, Cornelis de Jong, Christian Engström, Evelyne Gebhardt, Malcolm Harbour, Toine Manders, Hans-Peter Mayer, Sirpa Pietikäinen, Robert Rochefort, Heide Rühle, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Catherine Stihler, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Emilie Turunen, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler
Zastępca(-y) obecny(-i) w trakcie głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Mario Borghezio, Simon Busuttil, Pier Antonio Panzeri, Laurence J.A.J. Stassen, Marc Tarabella, Kyriacos Triantaphyllides, Anja Weisgerber, Kerstin Westphal

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	18.9.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	36 5 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Regina Bastos, Edit Bauer, Heinz K. Becker, Pervenche Berès, Vilija Blinkevičiūtė, Philippe Boulland, Milan Cabrnoch, Alejandro Cercas, Ole Christensen, Derek Roland Clark, Minodora Cliveti, Marije Cornelissen, Emer Costello, Andrea Cozzolino, Frédéric Daerden, Sari Essayah, Thomas Händel, Marian Harkin, Nadja Hirsch, Stephen Hughes, Danuta Jazłowiecka, Ádám Kósa, Jean Lambert, Veronica Lope Fontagné, Olle Ludvigsson, Thomas Mann, Elisabeth Morin-Chartier, Csaba Őry, Siiri Oviir, Licia Ronzulli, Elisabeth Schroedter, Nicole Sinclaire, Jutta Steinruck, Traian Ungureanu, Inês Cristina Zuber
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jan Kozłowski, Svetoslav Hristov Malinov, Antigoni Papadopoulou, Birgit Sippel, Csaba Sógor
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Cornelia Ernst