SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/021 NL/Zalco z Królestwa Niderlandów)
15.10.2012 - (COM(2012)0450 – C7‑0220/2012 – 2012/2164(BUD))
Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Frédéric Daerden
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2011/021 NL/Zalco z Królestwa Niderlandów)
(COM(2012)0450 – C7‑0220/2012 – 2012/2164(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi i Radzie (COM(2012)0450 – C7-0220/2012),
– uwzględniając zawarte pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] (PMI z 17 maja 2006 r.), w szczególności jego pkt 28,
– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2] (rozporządzenie w sprawie EFG),
– uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 PMI z dnia 17 maja 2006 r.,
– uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0324/2012),
A. mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała odpowiednie instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,
B. mając na uwadze, że zakres działań Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego,
C. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG,
D. mając na uwadze, że Królestwo Niderlandów wystąpiło z wnioskiem o pomoc odnośnie do 616 zwolnień, kwalifikujących się do uzyskania pomocy, (478 zwolnień w Zalco Aluminium Zeeland Company NV, 18 zwolnień u jego dostawcy, ECL Services Netherlands bv, oraz 120 zwolnień w przedsiębiorstwie Start) w krótkim okresie odniesienia od dnia 1 do dnia 27 grudnia 2011 r.;
E. mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,
1. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Królestwo Niderlandów ma prawo do pomocy finansowej na mocy tego rozporządzenia;
2. przychylnie odnosi się do przedmiotowego wniosku o wkład finansowy z EFG złożonego przez rząd niderlandzki, mimo iż właśnie to państwo członkowskie sprzeciwiało się przedłużeniu odstępstwa związanego z kryzysem na rzecz bieżącego EFG i zagraża przyszłości EFG po roku 2013;
3. odnotowuje, że w dniu 28 grudnia 2011 r. władze Niderlandów przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG, a w dniu 9 sierpnia 2012 r. Komisja przedstawiła ocenę tego wniosku; ubolewa nad tym, że proces sporządzania oceny trwał tak długo;
4. zauważa, że obszar, którego dotyczą zwolnienia, znajduje się w regionie NUTS II Zelandia – prowincja w południowo-zachodniej części Królestwa Niderlandów; Zelandia może być postrzegana jako niewielki rynek pracy: peryferyjna lokalizacja w Królestwie Niderlandów, graniczne położenie obejmujące duże obszary znajdujące się poniżej poziomu morza oraz znaczna powierzchnia Zelandii wraz z jej wyspiarską strukturą ograniczają dostęp do niej i mobilność; zwolnieni pracownicy mieszkają we względnie niewielkich miastach (do ok. 50 000 mieszkańców), a zatem zwolnienia wywrą istotny wpływ na poziomie lokalnym;
5. zauważa, że sąd w Middelburgu ogłosił upadłość Zalco Aluminium Zeeland Company NV w dniu 13 grudnia 2011 r.; partnerzy społeczni spodziewają się, że bezpośrednim skutkiem upadłości Zalco Aluminium Zeeland Company NV może być zwolnienie innych pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach znajdujących się poniżej lub powyżej w łańcuchu dostaw;
6. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze niderlandzkie postanowiły rozpocząć wdrażanie środków w dniu 2 stycznia 2013 r., jeszcze przed zapadnięciem ostatecznej decyzji w sprawie przyznania z EFG pomocy na proponowany skoordynowany pakiet;
7. zauważa, że zwolnienia będą miały zauważalny wpływ na społeczności lokalne i liczbę otwartych stanowisk w porównaniu do liczby bezrobotnych; ubolewa, że wniosek nie przedstawia żadnych danych statystycznych na temat przedmiotowego rynku pracy;
8. przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie przez odpowiednie szkolenia oraz uznanie ich umiejętności i kompetencji zdobytych w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;
9. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w sprawie wniosku o pomoc z EFG przeprowadzono konsultacje z odpowiednimi partnerami społecznymi i władzami lokalnymi;
10. przychylnie odnosi się do zaangażowania partnerów społecznych w opracowanie skoordynowanego pakietu poprzez Mobility Center Zalco – kolektywną inicjatywę różnych stron zaangażowanych w rynek pracy w prowincji Zelandia;
11. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wkład z EFG ma wesprzeć jedynie aktywne środki na rzecz rynku pracy (szkolenia i doradztwo) i nie zostanie wykorzystany na zasiłki;
12. podkreśla, że należy wyciągnąć wnioski z przygotowania i wdrażania tego i innych wniosków dotyczących masowych zwolnień;
13. ubolewa nad tym, że informacje dotyczące środków szkoleniowych nie opisują, w których sektorach pracownicy mają szanse znaleźć zatrudnienie, ani czy pakiet został dostosowany do przyszłych gospodarczych perspektyw w regionie;
14. zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych celem szybszego uruchamiania EFG; docenia ulepszoną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji, mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wsparcie z EFG równocześnie z wnioskiem o jego uruchomienie; ma nadzieję, że dalsze ulepszenia procedury zostaną włączone do nowego rozporządzenia w sprawie EFG (2014–2020) oraz że zostanie osiągnięta większa skuteczność, przejrzystość i widoczność EFG;
15. przypomina, że instytucje zobowiązane są do zagwarantowania sprawnej i szybkiej procedury przyjmowania decyzji w sprawie uruchomienia EFG, zapewniając jednorazowe, ograniczone w czasie, indywidualne wsparcie mające na celu pomoc pracownikom zwolnionym w wyniku globalizacji oraz kryzysu finansowego i gospodarczego; podkreśla rolę, jaką EFG może odegrać w powrocie zwolnionych pracowników na rynek pracy;
16. podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał trwały powrót zwolnionych pracowników na rynek pracy; ponadto podkreśla, że pomoc z EFG może współfinansować jedynie aktywne środki na rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów; ubolewa nad faktem, że EFG może zachęcać przedsiębiorstwa do zastępowania siły roboczej zatrudnionej na umowy pracownikami zatrudnianymi na niepewnych warunkach i krótkoterminowo;
17. odnotowuje, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują dane na temat jego komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania analizy porównawczej tych danych w swoich sprawozdaniach rocznych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;
18. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie ponawianych wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2012 uwidocznione są środki na płatności w wysokości 50 000 000 EUR w linii budżetowej EFG 04 05 01; przypomina, że EFG został stworzony jako osobny specjalny instrument z własnymi celami i terminami i że w związku z tym ma prawo do własnych środków, co pozwoli uniknąć przesuwania środków z innych linii budżetowych, jak to miało miejsce w przeszłości, i co mogłoby być szkodliwe dla realizacji celów politycznych EFG;
19. wyraża ubolewanie z powodu decyzji Rady o zablokowaniu przedłużenia odstępstwa związanego z kryzysem, które oprócz osób tracących pracę z powodu zmian w kierunkach światowego handlu, pozwalało na objęcie pomocą finansową również pracowników zwalnianych w wyniku obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego, a także na podwyższenie stopy współfinansowania przez Unię do wysokości 65% kosztów programu w przypadku wniosków złożonych po terminie przypadającym w dniu 31 grudnia 2011 r., oraz wzywa Radę do niezwłocznego przywrócenia tego środka;
20. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
21. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia xxx
w sprawie uruchomienia środków z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (EGF/2011/021 NL/Zalco z Królestwa Niderlandów)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1], w szczególności jego pkt 28,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2], w szczególności jego art. 12 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom zwolnionym w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.
(2) Zakres zastosowania EFG został rozszerzony na wnioski przedłożone w okresie od dnia 1 maja 2009 r. do dnia 30 grudnia 2011 r. w celu objęcia pomocą pracowników zwolnionych w bezpośrednim związku z globalnym kryzysem finansowym i gospodarczym.
(3) Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić środki z EFG w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 mln EUR.
(4) Królestwo Niderlandów przedłożyło dnia 28 grudnia 2011 r. wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w Zalco Aluminium Zeeland Company NV oraz w dwóch przedsiębiorstwach dostaw (ECL Services Netherlands bv i Start) i uzupełniło go dodatkowymi informacjami do dnia 18 czerwca 2012 r. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego. Komisja wnosi zatem o uruchomienie kwoty 1 494 008 EUR.
(5) Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Królestwo Niderlandów.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 1 494 008 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący Przewodniczący
UZASADNIENIE
I. Kontekst
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielania dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.
Zgodnie z postanowieniami pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] oraz art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[2] fundusz nie może przekroczyć maksymalnej kwoty 500 mln EUR, która pochodzi z marginesu w ramach ogólnego pułapu wydatków z poprzedniego roku lub z anulowanych środków na zobowiązania z poprzednich dwóch lat, z wyłączeniem środków powiązanych z działem 1b. Odpowiednie kwoty są ujmowane w budżecie jako rezerwa natychmiast po określeniu wystarczających marginesów lub anulowanych zobowiązań.
Jeżeli chodzi o procedurę, w celu sięgnięcia po środki EFG Komisja – w przypadku pozytywnej oceny wniosku – przedstawia władzy budżetowej wniosek w sprawie uruchomienia EFG, składając jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. Równolegle mogą odbywać się rozmowy trójstronne w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie wykorzystania funduszu i kwot będących przedmiotem wniosku. Rozmowy trójstronne mogą odbywać się w trybie uproszczonym (pisemnym).
II. Aktualna sytuacja: wniosek Komisji
W dniu 9 sierpnia 2012 r. Komisja przyjęła nowy wniosek dotyczący decyzji w sprawie uruchomienia EFG na rzecz Niderlandów w celu wsparcia powrotu na rynek pracy pracowników zwolnionych na skutek istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją.
Jest to dziewiąty wniosek analizowany w ramach budżetu na 2012 r. i dotyczy uruchomienia całkowitej kwoty 1 494 008 EUR z EFG na rzecz Niderlandów. Dotyczy on 616 zwolnień, wszystkich kwalifikujących się do uzyskania pomocy, w Zalco Aluminium Zeeland Company NV oraz w dwóch przedsiębiorstwach dostaw (ECL Services Netherlands bv oraz Start) w Królestwie Niderlandów w krótkim okresie odniesienia od dnia 1 do dnia 27 grudnia 2011 r. Zwolnienia te obliczono w sposób następujący: w przypadku Zalco Aluminium Zeeland Company NV, stosując przepisy art. 2 akapit drugi tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1927/2006; w przypadku ECL Services Netherlands bv, stosując przepisu tiret pierwszego, a dla Start, stosując przepisy tiret drugiego.
Wniosek przedstawiono Komisji w dniu 28 grudnia 2012 r. i został on uzupełniony o informacje dodatkowe do dnia 18 czerwca 2012 r. Komisja uznała, że wniosek spełnia warunki wypłaty środków z EFG określone w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 oraz że został złożony w terminie dziesięciu tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.
Jednym z kryteriów oceny Komisji była analiza powiązania pomiędzy zwolnieniami a istotnymi zmianami w strukturze światowego handlu spowodowanymi globalizacją. Władze Królestwa Niderlandów wskazują, że europejska branża aluminium poniosła szkodę w wyniku nagłego spadku popytu konsumpcyjnego (spadek o 25,7% w porównaniu ze średnim wykorzystaniem aluminium w UE między 2008 r. i 2009 r.)[3] Produkcja przedsiębiorstwa Zalco Aluminium Zeeland Company NV była uzależniona od przemysłu budowlanego i transportowego, który reprezentował 63% rynku głównych użytkowników końcowych produktów aluminiowych w Europie w 2010 r[4]. Większość produkcji Zalco Aluminium Zeeland Company NV była skierowana dla przemysłu walcowania i wyciskania. Prawie cała produkcja belek do wyciskania tego przedsiębiorstwa była wykorzystywana w przemyśle budowlanym i transportowym, w szczególności w sektorze motoryzacyjnym. W wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego Zalco Aluminium Zeeland Company NV poniosło straty związane ze spadkiem popytu w dwóch wymienionych branżach, co ostatecznie – po nieudanych próbach przezwyciężenia trudności – doprowadziło do ogłoszenia upadłości pod koniec 2011 r.
W związku z tym, że około 60–80% (zależnie od państwa członkowskiego) nowych samochodów w Europie jest kupowanych na kredyt, Komisja uznała, że kryzys finansowy, będący przyczyną pogorszenia koniunktury, wpłynął szczególnie niekorzystnie na przemysł samochodowy. Według Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Samochodów (ACEA)[5] popyt na nowe pojazdy silnikowe w Unii Europejskiej zmniejszył się w 2009 r. o 5,8% w porównaniu z 2008 r. i o 13,4% w porównaniu z 2007 r. przed kryzysem[6]. W obliczu takiego zmniejszenia popytu producenci pojazdów silnikowych drastycznie obniżyli swoją produkcję. W 2009 r. produkcja pojazdów silnikowych w UE spadła o 17% w porównaniu z 2008 r. i o 23% w porównaniu z 2007 r.[7] Ta tendencja spadkowa utrzymywała się w 2010 r. Produkcja pojazdów silnikowych w UE w pierwszych trzech kwartałach 2010 r. była o 14,6% niższa niż w analogicznym okresie 2008 r.[8].
Królestwo Niderlandów podkreśliło również negatywny wpływ znaczącego spowolnienia produkcji aluminium (spadek o 21% w porównaniu ze średnią produkcją aluminium w UE między 2008 r. i 2009 r.)Error! Bookmark not defined. na przychody Zalco Aluminium Zeeland Company NV. Sąd w Middelburgu ogłosił upadłość Zalco Aluminium Zeeland Company NV w dniu 13 grudnia 2011 r.
W skład skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług podlegających finansowaniu, łącznie z jego zgodnością z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, wchodzą środki na rzecz powrotu 616 pracowników objętych pomocą na rynek pracy, takie jak indywidualny proces poradnictwa, poradnictwo i ocena zawodowa, szkolenie i przekwalifikowanie, pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych, promowanie przedsiębiorczości oraz środki motywujące starszych pracowników.
Według władz niderlandzkich wszystkie powyżej wymienione środki składają się na skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług i stanowią aktywne środki na rynku pracy mające na celu ponowne wprowadzenie pracowników na rynek pracy. W dniu 2 stycznia 2012 r. rozpoczęto świadczenie tych zindywidualizowanych usług.
Jeżeli chodzi o kryteria określone w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, władze Niderlandów we wniosku:
· potwierdziły, że wkład finansowy z EFG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;
· udowodniły, że działania te mają na celu udzielenie pomocy poszczególnym pracownikom i nie zostaną wykorzystane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki;
· potwierdziły, że działania kwalifikowalne, o których mowa powyżej, nie są objęte pomocą z innych instrumentów finansowych UE.
Jeśli chodzi o systemy zarządzania i kontroli, Niderlandy poinformowały Komisję, że zarządzanie i nadzór nad wkładem finansowym będą leżeć w gestii tych samych organów, które zarządzają EFS i sprawują nad nim nadzór.
Według oceny Komisji wniosek spełnia wymogi kwalifikowalności określone w rozporządzeniu w sprawie EFG i w związku z tym zaleca ona zatwierdzenie wniosków przez władzę budżetową.
W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę 1 494 008 EUR z linii rezerwy EFG (40 02 43) w zobowiązaniach do linii budżetowej EFG 04 05 01.
Porozumienie międzyinstytucjonalne przewiduje możliwość uruchomienia EFG w granicach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.
Jest to dziewiąty wniosek o uruchomienie tego funduszu przedstawiony władzy budżetowej w roku 2012. W związku z tym po odjęciu od dostępnych środków obecnej kwoty ujętej we wniosku (1 494 008 EUR) do końca roku 2012 pozostaje jeszcze do dyspozycji kwota 474 797 228 EUR. Na dotacje przyznawane przez ostatnie cztery miesiące 2012 r. pozostanie więc ponad 25% maksymalnej rocznej kwoty przeznaczonej na EFG, jak wymaga tego art. 12 ust. 6 rozporządzenia w sprawie EFG.
III. Procedura
Komisja przedstawiła wniosek o przesunięcie środków w celu zapisania w budżecie na 2012 r. specjalnych środków na zobowiązania, zgodnie z wymogami pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.
Zgodnie z art. 12 ust. 5 podstawy prawnej rozmowy trójstronne dotyczące wniosku Komisji w sprawie decyzji o uruchomieniu EFG mogą odbywać się w trybie uproszczonym, chyba że Parlament i Rada nie osiągną porozumienia.
Zgodnie z porozumieniem wewnętrznym w cały proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy w ocenie wniosków o pomoc z omawianego funduszu. Komisja EMPL przedłoży poprawki oraz sporządzi opinię w sprawie sprawozdania, odzwierciedlające jej stanowisko i wkład.
We wspólnej deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętej na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., potwierdzono znaczenie zapewnienia szybkiego procesu podejmowania decyzji w sprawie uruchomienia EFG przy należytym poszanowaniu porozumienia międzyinstytucjonalnego.
- [1] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
- [2] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
- [3] Dane statystyczne na podstawie Eurostatu (dane PRODCOM i COMEXT) cytowane w sprawozdaniu końcowym „Competitiveness of the EU Non-ferrous Metals Industries” – Framework Contract „Sector Competitiveness Studies” („Konkurencyjność przemysłu metali nieżelaznych w UE” – Umowa ramowa „Analiza konkurencyjności przemysłu”) Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu, 5 kwietnia 2011 r.
- [4] Europejskie Stowarzyszenie Aluminium (www.alueurope.eu).
- [5] http://www.acea.be.
- [6] ACEA – dane statystyczne „rejestracje nowych pojazdów w podziale na producenta i kategorię pojazdu (Europa rozszerzona)” – lata 2007-2009.
- [7] ACEA – Economic Report European Union (Raport ekonomiczny UE) (marzec 2010).
- [8] ACEA – Economic Report European Union (Raport ekonomiczny UE) (lipiec 2011).
ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH
EK/ic
D(2012)47752
Sz. P. Alain Lamassoure
Przewodniczący Komisji Budżetowej
ASP 13E158
Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) dot. sprawy EGF/2011/021 NL/Zalco z Królestwa Niderlandów (COM(2011)450 wersja ostateczna)
Szanowny Panie Przewodniczący!
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL), a także jej grupa robocza ds. EFG, dokonały analizy wniosku o uruchomienie EFG w sprawie EGF/2011/021 NL/Zalco z Królestwa Niderlandów i przyjęły następującą opinię.
Komisja EMPL i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem EFG w związku z przedmiotowym wnioskiem. W tym kontekście komisja EMPL zgłasza klika uwag, nie podważając jednak decyzji o przekazaniu płatności.
Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:
A) mając na uwadze, że wniosek ten opiera się na art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG i ma na celu udzielenie wsparcia 616 pracownikom Zalco Zeeland Aluminium Company NV i jej dwóch dostawców, zwolnionym w okresie od 1 do 27 grudnia 2011 r.;
B) mając na uwadze, że władze Królestwa Niderlandów twierdzą, że zwolnienia były spowodowane światowym kryzysem finansowym i gospodarczym, który przyczynił się do nagłego spadku popytu konsumpcyjnego, znajdującego odzwierciedlenie w spadku o 25,7% w porównaniu ze średnim wykorzystaniem aluminium w UE między 2008 i 2009 r., zwłaszcza w sektorze motoryzacyjnym i budowlanym;
C) mając na uwadze, że władze Królestwa Niderlandów twierdzą, że światowy kryzys finansowy był przyczyną upadłości Zalco pod koniec 2011 r.pomimo prób w zakresie dostosowania procesu produkcji podjętych w ciągu ostatnich trzech lat działalności;
D) mając na uwadze, że Zelandia posiada niewielki rynek pracy o ograniczonym dostępie i mobilności;
E) mając na uwadze, że 96,27% pracowników objętych przedmiotowymi środkami to mężczyźni; mając na uwadze, że 62,82% pracowników jest w wieku 24-54 lata, a 18,67% ma powyżej 54 lat; mając na uwadze, że 27 pracowników objętych środkami to osoby niepełnosprawne lub mające przewlekłe problemy zdrowotne;
F) mając na uwadze, że 44,32% zwolnionych pracowników było technikami a kolejnych 42,53% pracowało w charakterze operatorów urządzeń i maszyn oraz w charakterze monterów;
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek dotyczących wniosku Niderlandów:
1. przychylnie odnosi się do przedmiotowego wniosku o wkład finansowy z EFG złożonego przez rząd niderlandzki, mimo iż właśnie to państwo członkowskie sprzeciwiało się przedłużeniu odstępstwa związanego z kryzysem na rzecz bieżącego EFG i zagraża przyszłości EFG po roku 2013;
2. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG (1927/2006) zostały spełnione i że w związku z tym Niderlandy mają prawo do pomocy finansowej na mocy tego rozporządzenia;
3. odnotowuje, że w dniu 28 grudnia 2011 r. władze niderlandzkie przedłożyły wniosek o uruchomienie środków finansowych z EFG i że Komisja Europejska przedstawiła ocenę tego wniosku w dniu 9 sierpnia 2012 r.; ubolewa nad tym, że proces sporządzania oceny trwał tak długo;
4. zauważa, że we wniosku jednoznacznie stwierdza się, że „cięcia w wydatkach publicznych miały negatywny wpływ na inwestycje w programy w zakresie infrastruktury i mieszkalnictwa”, co napędza błędne koło pomiędzy środkami oszczędnościowymi a przyspieszoną destrukcją stanowisk pracy w sektorze przemysłu w UE;
5. zauważa, że zwolnienia będą miały zauważalny wpływ na społeczności lokalne i liczbę otwartych stanowisk w porównaniu do liczby bezrobotnych; ubolewa, że wniosek nie przedstawia żadnych danych statystycznych na temat przedmiotowego rynku pracy;
6. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze niderlandzkie postanowiły rozpocząć wdrażanie środków w dniu 2 stycznia 2013 r., jeszcze przed zapadnięciem ostatecznej decyzji w sprawie przyznania z EFG pomocy na proponowany skoordynowany pakiet;
7. przychylnie odnosi się do zaangażowania partnerów społecznych w opracowanie skoordynowanego pakietu poprzez Mobility Center Zalco – kolektywną inicjatywę różnych stron zaangażowanych w rynek pracy w prowincji Zelandia;
8. ubolewa nad tym, że informacje dotyczące środków szkoleniowych nie opisują, w których sektorach pracownicy mają szanse znaleźć zatrudnienie, ani czy pakiet jest dostosowany do przyszłych gospodarczych perspektyw w regionie;
9. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wkład z EFG ma wesprzeć jedynie aktywne środki na rzecz rynku pracy (szkolenia i doradztwo) i nie zostanie wykorzystany na zasiłki;
Z poważaniem,
Pervenche Berès
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
|
Data przyjęcia |
10.10.2012 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
28 5 2 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Marta Andreasen, Richard Ashworth, Francesca Balzani, Reimer Böge, Zuzana Brzobohatá, Jean Louis Cottigny, James Elles, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Jens Geier, Ivars Godmanis, Ingeborg Gräßle, Lucas Hartong, Jutta Haug, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Sergej Kozlík, Jan Kozłowski, Alain Lamassoure, Giovanni La Via, George Lyon, Barbara Matera, Juan Andrés Naranjo Escobar, Dominique Riquet, Potito Salatto, Alda Sousa, Helga Trüpel, Derek Vaughan, Angelika Werthmann |
||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Alexander Alvaro, Jürgen Klute, Georgios Papastamkos, Nils Torvalds, Catherine Trautmann |
||||