SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)

22.10.2012 - (COM(2011)0651 – C7‑0360/2011 – 2011/0295(COD)) - ***I

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawczyni: Arlene McCarthy


Procedura : 2011/0295(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0347/2012
Teksty złożone :
A7-0347/2012
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)

(COM(2011)0651 – C7‑0360/2011 – 2011/0295(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji skierowany do Parlamentu i Rady (COM(2011)0651) oraz zmieniony wniosek Komisji skierowany do Parlamentu i Rady (COM(2012)0421),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0360/2011),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 22 marca 2012 r.[1],

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 28 marca 2012 r.[2],

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej, a także opinie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisji Prawnej (A7-0347/2012),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom narodowym.

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO[3]*

do wniosku Komisji

---------------------------------------------------------

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego[4],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[5],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą[6],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)         Rzeczywisty ▌ rynek wewnętrzny usług finansowych ma decydujące znaczenie dla wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy w Unii.

(2)         Integracja, efektywność i przejrzystość rynku finansowego wymaga integralności rynku. Sprawne działanie rynków papierów wartościowych oraz zaufanie publiczne wobec rynków stanowią warunki konieczne dla wzrostu gospodarczego i zamożności. Nadużycia na rynku mają negatywny wpływ na integralność rynków finansowych oraz zaufanie publiczne wobec papierów wartościowych i instrumentów pochodnych.

(3)         Dyrektywa 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) [7] ▌ uzupełniła i zaktualizowała unijne ramy legislacyjne w zakresie ochrony integralności rynku. Zważywszy jednak na zmiany legislacyjne, rynkowe i technologiczne, jakie zaszły od tamtej pory i skutkowały znaczącymi zmianami w warunkach finansowych, dyrektywę tę należy obecnie zastąpić w celu nadążania za tymi zmianami. Nowy akt ustawodawczy jest także potrzebny do zapewnienia jednolitych zasad oraz jasności kluczowych pojęć, a także zapewnienia jednolitego zbioru przepisów, zgodnego z wnioskami grupy wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego ▌.

(4)         Potrzebne jest ustanowienie jednolitych ram w celu zachowania integralności rynku oraz uniknięcia ewentualnego arbitrażu regulacyjnego i zapewnienia odpowiedzialności w przypadku usiłowania manipulacji, a także zwiększenia pewności prawnej i zmniejszenia złożoności przepisów regulacyjnych dla uczestników rynku. Niniejszy bezpośrednio stosowany akt prawny ma na celu przyczynienie się w znacznym stopniu do niezakłóconego funkcjonowania rynku wewnętrznego i w efekcie powinien być oparty na przepisach art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), zgodnie z interpretacją utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

(5)         W celu usunięcia pozostałych barier w handlu i znacznych zakłóceń konkurencji będących skutkiem odmiennych rozwiązań stosowanych w przepisach krajowych oraz w celu zapobiegnięcia wszelkim innym prawdopodobnym barierom w handlu i zakłóceniom konkurencji z nich wynikającym, konieczne jest przyjęcie rozporządzenia ustanawiającego jednolite zasady stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Kształtowanie w formie rozporządzenia wymogów dotyczących zwalczania nadużyć na rynku powinno zapewnić, aby wymogi te były bezpośrednio stosowane. Powinno to zapewnić jednolite warunki, zapobiegając rozbieżnościom w krajowych wymogach, powstałym w wyniku transpozycji dyrektywy. Niniejsze rozporządzenie powinno spowodować, że wszystkie osoby w całej Unii będą przestrzegać tych samych zasad. Rozporządzenie to powinno także ograniczyć złożoność przepisów regulacyjnych i koszty przestrzegania przepisów, szczególnie w przypadku przedsiębiorstw prowadzących działalność transgraniczną, oraz przyczynić się do wyeliminowania zakłóceń konkurencji.

(6)         Komunikat Komisji z dnia 25 czerwca 2008 r. zatytułowany „Najpierw myśl na małą skalę” – Program „Small Business Act” dla Europy ▌ wzywa Unię oraz państwa członkowskie do opracowania zasad w celu ograniczenia obciążeń administracyjnych, dostosowania prawodawstwa do potrzeb emitentów na rynkach dla małych i średnich przedsiębiorstw, a także ułatwienia dostępu tych emitentów do finansowania. Szereg postanowień dyrektywy 2003/6/WE nakłada obciążenia administracyjne na emitentów, szczególnie tych, których instrumenty finansowe dopuszczono do obrotu na rynkach na rzecz wzrostu MŚP. Obciążenia te należy ograniczyć.

(7)         Nadużycia na rynku są pojęciem obejmującym wszelkie bezprawne działania na rynkach finansowych, a do celów niniejszego rozporządzenia należy je rozumieć jako wykorzystywanie poufnych informacji lub ich nadużywanie oraz manipulacje na rynku. Działania takie uniemożliwiają pełną i prawidłową przejrzystość rynku, która stanowi konieczny warunek handlu dla wszystkich podmiotów gospodarczych na zintegrowanych rynkach finansowych.

(8)         Zakres dyrektywy 2003/6/WE koncentrował się na instrumentach finansowych dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych, jednakże w ostatnich latach instrumentami finansowymi obracano coraz częściej na wielostronnych platformach obrotu (MTF). Niektóre instrumenty finansowe są przedmiotem obrotu jedynie na wszelkich innych rodzajach zorganizowanych platform obrotu (OTF), takich jak maklerskie systemy kojarzenia ofert, lub jedynie poza rynkiem regulowanym. Zakres niniejszego rozporządzenia należy zatem rozszerzyć tak, aby objąć nim wszelkie instrumenty finansowe w obrocie na MTF lub OTF, a także instrumenty finansowe w obrocie poza rynkiem regulowanym, np. swapy ryzyka kredytowego, lub wszelkie działania lub postępowanie, które może mieć wpływ na taki instrument finansowy w obrocie na rynku regulowanym, MTF lub OTF. Powinno to poprawić ochronę inwestorów, zabezpieczyć integralność rynków oraz zagwarantować, że manipulacje rynkowe takimi instrumentami, dokonywane przy użyciu instrumentów finansowych w obrocie poza rynkiem regulowanym, są wyraźnie zabronione.

(9)         Stabilizacja instrumentów finansowych lub obrót własnymi instrumentami finansowymi w ramach programów odkupu mogą być zgodne z prawem, w określonych okolicznościach, nie powinny one więc same w sobie być uznawane za nadużycia na rynku.

(10)       Państwa członkowskie oraz Europejski System Banków Centralnych, Europejski Instrument Stabilności Finansowej, krajowe banki centralne oraz inne agencje lub spółki celowe jednego lub kilku państw członkowskich albo Unii Europejskiej i określone inne organy publiczne nie powinny być ograniczane w realizacji polityki monetarnej lub walutowej czy zarządzania długiem publicznym, jednak powinny czynić to w sposób przejrzysty.

(11)       Rozsądni inwestorzy opierają swoje decyzje inwestycyjne na informacjach, którymi już dysponują, tj. na informacjach dostępnych ex ante. To, czy podejmując decyzję inwestycyjną, rozsądny inwestor prawdopodobnie wziąłby pod uwagę określoną informację, należy więc ocenić na podstawie informacji dostępnych ex ante. Ocena taka musi uwzględniać oczekiwane skutki informacji w świetle całokształtu działalności emitenta, niezawodność źródła informacji oraz wszelkie inne zmienne rynkowe, które prawdopodobnie mogą wpłynąć na instrumenty finansowe, powiązane kontrakty towarowe na rynku kasowym, lub też inne produkty sprzedawane na aukcjach, na podstawie uprawnień do emisji w danych okolicznościach.

(12)       Informacje ex post mogą służyć do sprawdzenia przypuszczeń co do tego, czy informacje ex ante oddziaływały na ceny, nie mogą jednak służyć do wszczęcia postępowania przeciwko osobom, które wyciągnęły prawidłowe wnioski z dostępnych im informacji ex ante.

(13)       Pewność prawną dla uczestników rynku należy zwiększać poprzez dookreślenie dwóch elementów kluczowych dla definicji informacji poufnych, tj. szczegółowego charakteru tych informacji oraz znaczenia ich potencjalnego wpływu na ceny instrumentów finansowych, powiązanych towarowych kontraktów na rynku kasowym lub produktów sprzedawanych na aukcjach na podstawie uprawnień do emisji. W przypadku instrumentów pochodnych będących produktami energetycznymi sprzedawanymi w obrocie hurtowym za informacje poufne należy uznać informacje, które należy podawać do informacji publicznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr .../2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia ... [w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii].

(14)       Informacje poufne mogą stać się przedmiotem nadużycia zanim emitent zostanie objęty obowiązkiem podania ich do wiadomości publicznej. Status negocjacji w sprawie kontraktów, warunki tymczasowo ustalone podczas negocjacji w sprawie kontraktów, możliwość plasowania instrumentów finansowych, warunki obrotu instrumentami finansowymi lub tymczasowe warunki plasowania instrumentów finansowych mogą stanowić istotne informacje dla inwestorów. Informacje takie należy więc klasyfikować jako informacje poufne. Może się jednak zdarzyć, że nie będą one na tyle precyzyjne, aby emitent był zobowiązany do ich ujawnienia; w takich przypadkach zastosowanie powinien mieć zakaz wykorzystywania informacji poufnych, jednak nie ma zastosowania obowiązek ujawnienia tych informacji przez emitenta.

(14a)     Wykorzystywanie informacji poufnych może prowadzić do nabywania i zbywania instrumentów finansowych. Ponieważ nabywanie lub zbywanie instrumentów finansowych koniecznie wymaga uprzedniej decyzji, dokonanie takiego nabycia lub zbycia nie powinno być samo w sobie uznawane za wykorzystywanie informacji poufnych.

(14b)     Posiadanie dostępu do informacji poufnych odnoszących się do innej spółki i wykorzystywanie ich w kontekście publicznej oferty przejęcia do celu uzyskania kontroli nad tą spółką lub dążenia do połączenia się z tą spółką nie powinno samo w sobie być uznawane za wykorzystywanie informacji poufnych.

(14c)     Badań i szacunków sporządzonych na podstawie danych dostępnych publicznie nie można uważać za informacje poufne i dlatego żadna transakcja przeprowadzana na podstawie takich badań czy szacunków nie powinna być sama w sobie uznawana za wykorzystywanie informacji poufnych.

(14d)     Sam fakt, że podmioty organizujące rynek lub osoby upoważnione do działania jako kontrahenci ograniczają się do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej polegającej na kupnie lub sprzedaży instrumentów finansowych, albo też że osoby upoważnione do realizacji zleceń w imieniu osób trzecich posiadające informacje poufne ograniczają się do należytej realizacji zleceń, nie powinien być sam w sobie uznawany za wykorzystywanie informacji poufnych.

(14e)     Obrót instrumentami finansowymi polegający na realizacji przez daną osobę zlecenia zlokalizowania konkretnego papieru wartościowego lub potwierdzenia racjonalnego przypuszczenia dotyczącego dokonania rozrachunku, po którego realizacji klient spełni wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego[8], może być zgodny z prawem i nie powinien być sam w sobie uznawany za wykorzystywanie informacji poufnych.

(14f)      Niniejsze rozporządzenie nie zmierza do ustanowienia zakazu prowadzenia uzasadnionych dyskusji między akcjonariuszami a innymi uczestnikami rynku oraz zarządem na temat danej spółki i jej perspektyw. Takie zaangażowanie akcjonariuszy w kształtowanie ładu korporacyjnego spółki należy uznać za istotne dla właściwego funkcjonowania stosunków między spółkami a akcjonariuszami.

(14g)     Jeżeli informacje poufne dotyczą procesu, który przebiega etapowo, każdy etap tego procesu oraz cały proces mogą być informacjami określonymi w sposób precyzyjny.

(14h)     Transakcje lub zlecenia obrotu, które można by uznać za manipulacje na rynku, mogą być uzasadnione na tej podstawie, że są one zgodne z prawem oraz z praktyką przyjętą na odnośnym rynku regulowanym. Jeżeli właściwy organ ustalił istnienie innego, niezgodnego z prawem powodu tych transakcji lub zleceń obrotu, nadal możliwe jest nałożenie sankcji.

(14i)      Praktyki dopuszczalnej na określonym rynku nie można uznać za mającą zastosowanie do innych rynków, chyba że organy właściwe dla takich innych rynków oficjalnie dopuściły tę praktykę.

(15)       Rynki kasowe oraz powiązane rynki instrumentów pochodnych są ściśle współzależne i mają charakter globalny, zaś nadużycia na rynku mogą wystąpić na wszystkich tych rynkach oraz w różnych krajach, co może doprowadzić do znaczącego ryzyka systemowego. Jest to prawdą zarówno w przypadku wykorzystywania informacji poufnych, jak i manipulacji na rynku. W szczególności, informacje poufne z rynku kasowego mogą przynieść korzyść osobie zajmującej się obrotem na rynku finansowym. Dlatego też ogólna definicja informacji poufnych w odniesieniu do rynków finansowych i towarowych instrumentów pochodnych musi mieć także zastosowanie do wszystkich informacji, które odnoszą się do powiązanego towaru. Ponadto strategie manipulacyjne można także rozszerzyć na rynki kasowe i rynki instrumentów pochodnych. Obrót instrumentami finansowymi, w tym towarowymi instrumentami pochodnymi, może służyć do manipulacji powiązanymi kontraktami towarowymi na rynku kasowym, a towarowe kontrakty na rynku kasowym mogą służyć do manipulacji powiązanymi instrumentami finansowymi. Zakaz manipulacji rynkowych powinien uwzględniać te współzależności. Rozszerzanie zakresu rozporządzenia na zachowania, które nie dotyczą instrumentów finansowych, na przykład na obrót kontraktami towarowymi na rynku kasowym, które mają wpływ jedynie na rynek kasowy, jest jednak zarówno nieodpowiednie, jak i niewykonalne. W konkretnym przypadku produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, właściwe organy powinny wziąć pod uwagę specyficzne cechy definicji zawartych w [rozporządzeniu (UE) nr… Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii] podczas stosowania zawartych w tym rozporządzeniu definicji informacji poufnych, wykorzystywania informacji poufnych oraz manipulacji na rynku do instrumentów finansowych powiązanych z produktami energetycznymi sprzedawanymi w obrocie hurtowym.

(15a)     W myśl dyrektywy 2003/87/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie[9] Komisja, państwa członkowskie oraz inne oficjalnie wyznaczone organy są odpowiedzialne za techniczny aspekt wydawania uprawnień do emisji, ich bezpłatne przyznawanie kwalifikującym się sektorom przemysłu i nowym uczestnikom rynku, a ogólniej – za opracowywanie i wdrażanie unijnych ram polityki w dziedzinie klimatu stanowiącej podstawę wydawania uprawnień do emisji nabywcom podlegającym unijnemu systemowi handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS). W ramach wykonywania tych obowiązków wspomniane organy publiczne mają dostęp do informacji niejawnych mających potencjalnie wpływ na kształtowanie się cen, zaś w myśl dyrektywy 2003/87/UE mogą być zobowiązane do wykonywania pewnych operacji rynkowych związanych z uprawnieniami do emisji. Aby utrzymać zdolność Komisji, państw członkowskich i innych oficjalnie wyznaczonych organów do opracowywania i prowadzenia polityki w dziedzinie klimatu, ich działalność podejmowana wyłącznie w celu realizacji tej polityki i dotycząca uprawnień do emisji powinna zostać wyłączona z zakresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia. Takie wyłączenie nie powinno mieć ujemnego wpływu na ogólną przejrzystość rynku, gdyż na tych organach publicznych spoczywają statutowe obowiązki, by działać w sposób zapewniający uporządkowane, uczciwe i niedyskryminujące ujawnianie i dostęp do wszelkich nowych decyzji, zmian i danych, które mogą wpływać na ceny. Co więcej, w ramach dyrektywy 2003/87/UE i przyjętych na jej podstawie środków wykonawczych przewidziano zabezpieczenia w postaci uczciwego i niedyskryminującego ujawniania posiadanych przez organy publiczne szczegółowych informacji mogących mieć wpływ na ceny. Jednocześnie wyłączenie organów publicznych realizujących politykę Unii w dziedzinie klimatu z zakresu obowiązywania rozporządzenia nie powinno dotyczyć przypadków, w których te organy publiczne uczestniczą w działaniach lub transakcjach niesłużących realizacji polityki Unii w dziedzinie klimatu lub gdy osoby pracujące dla tych organów uczestniczą w działaniach lub transakcjach na własny rachunek.

(16)       W następstwie sklasyfikowania uprawnień do emisji jako instrumentów finansowych w ramach przeglądu dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych[10] instrumenty te będą również podlegać niniejszemu rozporządzeniu. Mając na uwadze specyficzny charakter tych instrumentów oraz cechy strukturalne rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla, konieczne jest zapewnienie, aby działalność państw członkowskich, Komisji oraz innych oficjalnie wyznaczonych organów w zakresie uprawnień do emisji, nie była ograniczona podczas realizacji unijnej polityki w zakresie klimatu. Niniejsze rozporządzenie uwzględnia jednak wysoki poziom wrażliwości informacji dotyczących podaży znajdujących się pod kontrolą organów i urzędników publicznych zajmujących się rynkiem uprawnień do emisji, a zatem bierze pod uwagę konieczność zarządzania takimi informacjami z zachowaniem należytej ostrożności zgodnie z jasnymi procedurami przy zapewnieniu odpowiedniej kontroli umożliwiającej uniknięcie niekontrolowanego lub dyskryminującego ich ujawnienia rynkom uprawnień do emisji, co powodowałoby zakłócenie procesu właściwego kształtowania się cen na tych rynkach. Z drugiej strony te organy publiczne powinny zapewnić wystarczającą przejrzystość procesu właściwego kształtowania się cen na rynkach uprawnień do emisji. Konieczna jest zatem uczciwa, terminowa i niedyskryminująca publikacja szczegółowych informacji mających wpływ na ceny oraz informacji niepublicznych, które są w posiadaniu organów publicznych. Ponadto obowiązek podania informacji poufnych do wiadomości publicznej powinien dotyczyć ogółu uczestników rynku. Niemniej jednak, aby uniknąć narażenia rynku na zgłaszanie informacji, które nie są użyteczne oraz aby zachować efektywność kosztową przewidzianego działania, konieczne jest ograniczenie wpływu regulacyjnego tego obowiązku jedynie do tych operatorów EU ETS, od których — ze względu na ich wielkość i działalność — można racjonalnie oczekiwać, że będą oni w stanie mieć znaczący wpływ na ceny uprawnień do emisji. W przypadku, gdy uczestnicy rynku handlu uprawnieniami do emisji już spełnili równorzędne obowiązki dotyczące podania informacji poufnych do publicznej wiadomości, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii (rozporządzeniem (UE) nr … Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii), obowiązek podania do publicznej wiadomości informacji poufnych dotyczących uprawnień do emisji nie powinien powodować podwojenia obowiązkowych ujawnień o zasadniczo takiej samej treści.

(17)       Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie[11] przewidziało dwa równoległe systemy dotyczące nadużyć na rynku, mające zastosowanie do sprzedaży uprawnień do emisji na aukcji. Jednakże w wyniku sklasyfikowania uprawnień do emisji jako instrumentów finansowych, niniejsze rozporządzenie powinno stanowić jednolity zbiór przepisów w zakresie środków zwalczania nadużyć na rynku, mających zastosowanie do całokształtu rynku pierwotnego i wtórnego handlu uprawnieniami do emisji. Rozporządzenie ma także zastosowanie do sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji i innych opartych na nich produktów zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010.

(18)       Rozporządzenie to powinno przewidywać działania dotyczące manipulacji rynkowych, które mogą zostać dostosowane do nowych form obrotu lub nowych strategii stanowiących potencjalne nadużycia. W celu odzwierciedlenia faktu, że obrót instrumentami finansowymi staje się coraz bardziej zautomatyzowany, pożądane jest, aby manipulacje na rynku uzupełnić przykładami konkretnych strategii stanowiących nadużycia, które mogą zostać przeprowadzone za pomocą wszelkich dostępnych sposobów handlu, w tym transakcji algorytmicznych i transakcji wysokiej częstotliwości, zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie [nowej MiFID]. Podane przykłady nie mają być ani wyczerpujące, ani też nie mają sugerować, jakoby te same strategie zrealizowane przy użyciu innych środków nie stanowiły nadużyć.

(19)       Aby uzupełnić zakaz manipulacji na rynku, rozporządzenie to powinno obejmować zakaz prób angażowania się w manipulacje na rynku, ponieważ nieudane próby manipulacji rynkowych również powinny podlegać sankcjom. Próby angażowania się w manipulacje na rynku należy odróżniać od sytuacji, w których dane działanie nie ma pożądanego wpływu na cenę instrumentu finansowego. Działania takie uznaje się za manipulacje na rynku, ponieważ prawdopodobnie skutkowały one fałszywymi lub wprowadzającymi w błąd sygnałami.

(20)       Rozporządzenie to powinno także wyjaśniać, iż zaangażowanie w manipulacje rynkowe lub próby zaangażowania w manipulacje rynkowe z zastosowaniem instrumentów finansowych, może przyjąć postać wykorzystywania instrumentów finansowych, takich jak instrumenty pochodne w obrocie w innym systemie obrotu lub poza rynkiem regulowanym.

(20a)     Wiele instrumentów finansowych podlega wycenie poprzez odniesienie do wskaźników referencyjnych. Faktyczna manipulacja lub usiłowanie manipulacji wskaźnikami referencyjnymi, przykładowo stopami procentowymi kredytów międzybankowych, może mieć poważny wpływ na zaufanie do rynku oraz może skutkować znacznymi stratami dla inwestorów lub zakłóceniami gospodarki realnej. W celu zachowania integralności rynków oraz zapewnienia właściwym organom możliwości egzekwowania wyraźnego zakazu manipulowania wskaźnikami referencyjnymi konieczne jest zatem wprowadzenie przepisów szczegółowych dotyczących wskaźników referencyjnych. Należy uzupełnić ogólny zakaz manipulacji na rynku poprzez wprowadzenie zakazu manipulowania samym wskaźnikiem referencyjnym oraz przekazywania wszelkich fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji, dostarczania fałszywych lub wprowadzających w błąd danych lub podejmowania jakichkolwiek innych działań, które mają na celu manipulowanie obliczaniem wskaźnika referencyjnego, również w zakresie metodyki jego opracowywania. Wskazane przepisy uzupełniają rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii[12] zakazujące celowego przekazywania fałszywych informacji przedsiębiorstwom, które dokonują ocen ceny lub sporządzają raporty rynkowe dotyczące produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, co prowadzi do wprowadzenia w błąd uczestników rynku działających na podstawie tych ocen ceny lub raportów rynkowych. Właściwe organy nie powinny być ponadto zobowiązane do wykazywania bezpośredniego związku między niewłaściwym postępowaniem jednej osoby lub większej liczby osób a końcowym skutkiem dla co najmniej jednego instrumentu finansowego. Powinno wystarczyć, że między postępowaniem noszącym znamiona nadużycia a danym instrumentem finansowym istnieje choćby pośredni związek. Na przykład definicja manipulacji na rynku powinna obejmować samo przekazanie fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji dotyczących stopy procentowej kredytu międzybankowego lub innego wskaźnika referencyjnego.

(21)       Aby zapewnić jednolite warunki na rynku w systemach i platformach obrotu podlegających niniejszemu rozporządzeniu, operatorzy rynków regulowanych, MTF i OTF powinni być zobowiązani do przyjęcia oraz utrzymania skutecznych i przejrzystych zasad i procedur mających na celu zapobieganie i wykrywanie manipulacji i nadużyć na rynku.

(22)       Manipulacje lub próby manipulacji instrumentami finansowymi mogą również polegać na składaniu zamówień, które nie mają zostać zrealizowane. Ponadto instrumentem finansowym można manipulować poprzez działania wykonywane poza systemem obrotu. Dlatego też osoby, które zawodowo zajmują się organizacją lub przeprowadzaniem transakcji ▌, muszą posiadać oraz utrzymywać skuteczne zasady i procedury służące do wykrywania i zgłaszania podejrzanych transakcji. Powinno to również dotyczyć zgłaszania podejrzanych zleceń i transakcji mających miejsce poza systemem obrotu.

(23)       Manipulacje lub próby manipulacji instrumentami finansowymi mogą również polegać na rozpowszechnianiu fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji. Rozpowszechnianie fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji może mieć istotny wpływ na ceny instrumentów finansowych w stosunkowo krótkim okresie. Może obejmować wymyślanie ewidentnie fałszywych informacji, ale również umyślne pomijanie istotnych faktów, a także świadomie niedokładne podawanie informacji. Ten rodzaj manipulacji na rynku jest szczególnie szkodliwy dla inwestorów, ponieważ powoduje on, że opierają oni swoje decyzje inwestycyjne na nieprawidłowych lub zniekształconych informacjach. Cierpią na tym także emitenci, ponieważ ogranicza to zaufanie wobec dostępnych informacji związanych z nimi. Brak zaufania na rynku może z kolei zagrozić możliwości wystawiania przez emitenta nowych instrumentów finansowych lub zabezpieczania kredytu przed innymi uczestnikami rynku w celu sfinansowania operacji. Informacje na rynku rozchodzą się bardzo szybko, w wyniku czego szkoda inwestorów i emitentów może utrzymywać się stosunkowo długo, aż do momentu, gdy okaże się, że informacje są fałszywe lub wprowadzające w błąd, a emitent lub osoby odpowiedzialne za ich rozpowszechnianie mogą je skorygować. Konieczne jest zatem zakwalifikowanie rozpowszechniania informacji fałszywych lub wprowadzających w błąd, w tym pogłosek oraz fałszywych lub wprowadzających w błąd wiadomości, jako naruszeń niniejszego rozporządzenia. Nie należy więc pozwalać na to, aby osoby działające na rynkach finansowych swobodnie wyrażały informacje sprzeczne z ich własną opinią lub zdrowym rozsądkiem, co do których wiedzą lub powinny wiedzieć, że są one fałszywe lub wprowadzające w błąd, ze szkodą dla inwestorów i emitentów.

(23a)     Biorąc pod uwagę coraz powszechniejsze korzystanie ze stron internetowych, blogów i różnych rodzajów mediów społecznościowych zarówno przez emitentów, jak i inwestorów, należy doprecyzować, że rozpowszechnianie fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji za pomocą internetu, w tym serwisów społecznościowych lub anonimowych blogów, powinno być uznawane za nadużycie na rynku na takiej samej zasadzie, jak czynienie tego za pośrednictwem bardziej tradycyjnych kanałów komunikacji.

(24)       Szybkie upublicznienie informacji poufnych przez emitenta jest konieczne do zapobiegania wykorzystywaniu informacji poufnych oraz zapewnienia, aby inwestorzy nie byli wprowadzani w błąd. Należy więc wymagać od inwestorów, aby podawali oni do wiadomości publicznej, tak szybko jak to możliwe, informacje poufne, chyba że opóźnienie w tym zakresie prawdopodobnie nie wprowadzi opinii publicznej w błąd, zaś emitent może zapewnić poufność tych informacji.

(25)       Niekiedy ▌ w najlepszym interesie stabilności finansowej może leżeć, aby podanie informacji poufnych do publicznej wiadomości zostało opóźnione, jeżeli informacje te mają znaczenie systemowe. Dlatego też właściwy organ powinien mieć możliwość podjęcia decyzji o opóźnieniu podania informacji poufnych do wiadomości publicznej.

(25a)     W odniesieniu do instytucji finansowych, w szczególności w sytuacjach, w których otrzymują one pożyczki z banku centralnego, w tym awaryjne wsparcie płynnościowe, ocenę tego, czy informacje te mają znaczenie systemowe oraz czy opóźnienie ujawnienia leży w interesie publicznym, należy przeprowadzić w ścisłej współpracy z odpowiednim bankiem centralnym, właściwym organem nadzorującym emitenta oraz w stosownych przypadkach z krajowym organem sprawującym nadzór makroostrożnościowy.

(26)       Wymóg podania do publicznej wiadomości informacji poufnych może być obciążeniem dla tych emitentów, których instrumenty finansowe są dopuszczone do obrotu na rynkach na rzecz wzrostu MŚP, biorąc pod uwagę koszty monitorowania informacji znajdujących się w ich posiadaniu oraz pozyskiwania doradztwa prawnego w zakresie tego, czy i kiedy informacje należy podać do publicznej wiadomości. Niemniej jednak, szybkie ujawnienie informacji poufnych jest konieczne do zapewnienia zaufania inwestorów do tych emitentów. Dlatego też Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych – EUNGiPW) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010[13] powinien mieć możliwość wydania wytycznych pomagających emitentom spełnić obowiązek podania do publicznej wiadomości informacji poufnych bez naruszania ochrony inwestorów.

(27)       Mimo iż wykazy osób mających dostęp do informacji poufnych stanowią istotne narzędzie organów regulacyjnych podczas badania prawdopodobnych nadużyć rynkowych, różnice krajowe pod względem danych, które mają zostać włączone do tych wykazów, nakładają na emitentów zbędne obciążenia administracyjne. Pola danych wymagane dla wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych powinny być więc jednolite i w pełni zharmonizowane w celu ograniczenia tych kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwa każdej wielkości. Istotne jest również poinformowanie osób uwzględnionych w wykazach osób mających dostęp do informacji poufnych o tym fakcie oraz jego skutkach wynikających z niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy .../.../UE [nowej MAD]. Ponieważ osoby takie posiadają dostęp do informacji poufnych, na mocy niniejszego rozporządzenia powinny ponadto mieć obowiązek ujawnienia posiadanych informacji o faktycznych lub możliwych nadużyciach na rynku.

(28)       Większa przejrzystość transakcji przeprowadzanych przez osoby wykonujące obowiązki zarządcze na poziomie emitenta oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, osoby blisko z nimi powiązane, stanowi środek zapobiegawczy wobec nadużyć na rynku. W przypadku ujawniania transakcji kadry kierowniczej i podawania ogółu tych informacji do wiadomości publicznej należy zatem stosować jak najwyższe standardy. Publikacja tych transakcji, przynajmniej w konkretnych przypadkach, może również stanowić cenne źródło informacji dla inwestorów. Należy wyjaśnić, że obowiązek publikacji tych transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą obejmuje także zastawianie lub udzielanie instrumentów finansowych oraz transakcje wykonywane przez inne osoby, korzystające z uprawnień uznaniowych dla kadry kierowniczej.

(29)       Zestaw skutecznych narzędzi i uprawnień dla właściwych organów każdego z państw członkowskich gwarantuje skuteczność nadzoru. Przedsiębiorstwa rynkowe oraz wszystkie podmioty gospodarcze również powinny przyczyniać się do integralności rynku. W tym zakresie wyznaczenie jednego właściwego organu odpowiedzialnego za nadużycia na rynku nie powinno wykluczać współpracy lub przekazania obowiązków właściwego organu pomiędzy tym organem a przedsiębiorstwami rynkowymi w celu zagwarantowania efektywnego nadzoru zgodności z postanowieniami rozporządzenia.

(30)       W celu wykrywania przypadków wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku konieczne jest, aby właściwe organy miały możliwość dostępu do pomieszczeń prywatnych i przejęcia dokumentacji. Dostęp do pomieszczeń prywatnych jest konieczny w szczególności, jeżeli osoba, od której zażądano już informacji nie wykonała tego żądania (częściowo lub w całości), lub też jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, aby sądzić, że w przypadku takiego żądania nie zostałoby ono wykonane lub że dokumenty lub informacje, których żądanie to dotyczy, zostałyby usunięte, zniszczone lub wprowadzono by do nich zmiany.

(31)       Istniejące rejestry rozmów telefonicznych, komunikacji elektronicznej i ▌przesyłu danych przedsiębiorstw inwestycyjnych dokonujących transakcji oraz istniejące rejestry połączeń telefonicznych i przesyłu danych operatorów telekomunikacyjnych stanowią istotne, a niekiedy jedyne dowody przy wykrywaniu i udowadnianiu wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku. Dzięki rejestrom połączeń telefonicznych i przesyłu danych można zidentyfikować osobę odpowiedzialną za rozpowszechnienie fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji, ustalić, że dane osoby kontaktowały się w określonym czasie oraz że istnieje powiązanie między co najmniej dwiema osobami. Zatem właściwe organy powinny móc zażądać istniejących nagrań rozmów telefonicznych, komunikacji elektronicznej i rejestrów przesyłu danych przechowywanych przez firmę inwestycyjną zgodnie z przepisami dyrektywy [nowej MiFiD]. Aby wprowadzić równe warunki działania w Unii, jeśli chodzi o dostęp właściwych organów do istniejących rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych przechowywanych przez operatorów telekomunikacyjnych ▌, właściwe organy powinny móc zażądać istniejących rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych przechowywanych przez tych operatorów, jeżeli takie rejestry połączeń telefonicznych i przesyłu danych mogą mieć znaczenie w udowodnieniu istnienia przypadku wykorzystywania informacji poufnych lub manipulacji na rynku zdefiniowanych ▌w dyrektywie .../.../UE [nowej dyrektywie w sprawie nadużyć na rynku, czyli MAD] z naruszeniem niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy .../.../UE [nowej MAD]. Takie rejestry nie powinny zawierać treści głosowych połączeń telefonicznych, chyba że organ sądowy wyda zezwolenie na podanie takich treści.

(32)       Ponieważ nadużycia na rynku mogą mieć miejsce w różnych krajach i na różnych rynkach, od właściwych organów należy wymagać współpracy i wymiany informacji z innymi właściwymi organami i organami regulacyjnymi, a także z EUNGiPW, w szczególności w odniesieniu do działań śledczych. Jeżeli właściwy organ jest przekonany, że nadużycia na rynku mają bądź miały miejsce w innym państwie członkowskim lub miały bądź mają wpływ na instrumenty finansowe w innym państwie członkowskim, powinien on powiadomić o tym fakcie właściwy organ lub EUNGiPW. W przypadkach nadużyć na rynku o zasięgu transgranicznym EUNGiPW powinien móc koordynować dochodzenie, jeśli wnioskuje o to jeden z właściwych organów, lub, w stosownych przypadkach, w kontekście celów niniejszego rozporządzenia – powinien móc podejmować takie działania z własnej inicjatywy.

(32a)     Wczesne wykrywanie i skuteczne prowadzenie dochodzeń w sprawie manipulacji na rynku stanowi dla właściwych organów istotną trudność. Szczególnie w sytuacji, gdy taka manipulacja dokonywana jest w ramach prowadzenia księgi zamówień, rozproszenie systemów obrotu utrudnia nadzór rynkowy ze względu na brak skonsolidowanych danych. Aby usunąć tę wadę, należy wprowadzić skuteczny mechanizm umożliwiający międzyrynkowy nadzór nad księgami zamówień. W tym celu właściwe organy w systemie obrotu, w przypadku którego emitent został po raz pierwszy dopuszczony do obrotu, muszą codziennie otrzymywać kompleksowe dane z ksiąg zamówień z rynków regulowanych oraz MTF. Zgodnie z art. 69 ust. 2 dyrektywy .../.../UE [nowej MiFID] właściwe organy powinny mieć możliwość przekazywania zadań nadzorczych osobom trzecim.

(33)       Aby zapewnić wymianę informacji i współpracę z organami państw trzecich w zakresie skutecznego wdrażania niniejszego rozporządzenia, właściwe organy powinny dokonać ustaleń w zakresie współpracy ze swoimi odpowiednikami w państwach trzecich. Przekaz danych osobowych dokonywany na podstawie tych ustaleń będzie zgodny z dyrektywą (WE) 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[14] oraz z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[15].

(34)       Rozsądne ramy nadzoru i prowadzenia działalności w sektorze finansowym powinny być oparte o solidne systemy nadzoru i sankcji. W tym celu organy nadzorcze powinny zostać wyposażone w wystarczające uprawnienia, aby działać, oraz powinny móc polegać na równych, wysokich i zniechęcających systemach sankcji w celu zwalczania wszelkich przewinień finansowych, oraz skutecznie egzekwowanych sankcjach. Jednakże grupa wysokiego szczebla jest zdania, że żaden z tych elementów obecnie nie istnieje. Przeglądu aktualnych uprawnień do nakładania sankcji oraz ich praktycznego zastosowania w celu propagowania ujednolicenia sankcji w ramach działań nadzorczych dokonano w komunikacie Komisji z dnia 8 grudnia 2010 r. zatytułowanym „Wzmocnienie systemów sankcji w branży usług finansowych”. Niniejsze rozporządzenie, wraz z dyrektywą 2012/…/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … [w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku], ma na celu ustanowienie ram szczegółowych dotyczących w szczególności sankcji, które należy nakładać w celu zwalczania nadużyć na rynku.

(35)       Dlatego też w niniejszym rozporządzeniu należy określić zestaw środków, sankcji i grzywien administracyjnych w celu zapewnienia wspólnego podejścia w państwach członkowskich oraz wzmocnienia ich zniechęcającego efektu. Grzywny administracyjne powinny uwzględniać czynniki takie, jak wyrównanie wszelkich rozpoznanych korzyści finansowych, waga naruszenia i czas jego trwania, wszelkie czynniki pogarszające lub łagodzące, wpływ danego naruszenia na osoby trzecie i właściwe funkcjonowanie rynków, potrzeba, aby grzywny miały efekt zniechęcający i zapobiegały ponownym naruszeniom, łącznie z możliwością stałego zakazu sprawowania funkcji w przedsiębiorstwach inwestycyjnych lub u operatorów rynku, oraz, o ile jest to właściwe, obejmowały obniżkę grzywny za współpracę z właściwym organem. Przyjęcie i publikacja sankcji powinny odbywać się z poszanowaniem podstawowych praw określonych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(35a)     Z drugiej strony, dyrektywą 2012/…/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … [w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku] należy ustanowić dotyczący wszystkich państw członkowskich wymóg wprowadzenia skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji karnych za najpoważniejsze przestępstwa w zakresie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku. Oba akty mają w zamierzeniu charakter komplementarny i łącznie powinny zapewniać instrumenty oraz narzędzia niezbędne do nakładania w stosownych przypadkach odpowiednich sankcji. Jednak nic nie powinno obligować rzeczonych organów do dokonywania już na początku dochodzenia wyboru rodzaju sankcji, jakie pragną nałożyć. Innymi słowy, fakt wszczęcia dochodzenia w celu nałożenia sankcji administracyjnych nie powinien wykluczać możliwości nałożenia sankcji karnych, w zależności od konkretnych okoliczności sprawy.

(36)       Osoby zgłaszające przypadki naruszenia zwracają uwagę właściwych organów na nowe informacje, co pomaga tym organom w wykrywaniu i sankcjonowaniu przypadków wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku. Do zgłaszania przypadków naruszenia może jednak zniechęcać obawa przed zemstą lub brak zachęt. Rozporządzenie to powinno więc zapewnić istnienie odpowiednich ustaleń, zachęcających osoby zgłaszające przypadki naruszenia do ostrzegania właściwych organów o możliwych naruszeniach niniejszego rozporządzenia oraz chroniących te osoby przez zemstą. Osoby zgłaszające przypadki naruszenia powinny jednak kwalifikować się do tych zachęt, jeżeli wynoszą one na światło dzienne nowe informacje, których nie są jeszcze zobowiązane zgłosić oraz jeżeli informacje te skutkują sankcją za naruszenie rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny także dopilnować, aby wdrażane przez nie programy zgłaszania przypadków naruszenia obejmowały mechanizmy zapewniające odpowiednią ochronę osoby, której zgłoszenie dotyczy, w szczególności z uwzględnieniem jej prawa do ochrony danych osobowych oraz procedury zapewniające prawo osoby, której dotyczy zgłoszenie, do obrony oraz złożenia oświadczenia przed przyjęciem decyzji dotyczącej takiej osoby, a także do skutecznego zaskarżenia do sądu decyzji jej dotyczącej.

(37)       Ponieważ państwa członkowskie przyjęły przepisy wdrażające dyrektywę 2003/6/WE, a także ponieważ przewidziano akty delegowane i wdrażanie standardów technicznych, które należy przyjąć przed wdrożeniem i zastosowaniem tych ram, konieczne jest opóźnienie zastosowania merytorycznych przepisów niniejszego rozporządzenia przez wystarczający okres.

(38)       Aby ułatwić przejście do stosowania niniejszego rozporządzenia, praktyki rynkowe istniejące przed wejściem niniejszego rozporządzenia w życie i zatwierdzone przez właściwe organy zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2273/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonującym dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zwolnień dla programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych[16] w celu stosowania art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2003/6/WE mogą obowiązywać do jednego roku po dacie określonej jako rozpoczęcie stosowania niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem, że właściwe organy powiadomią o nich EUNGiPW.

(39)       Niniejsze rozporządzenie szanuje podstawowe prawa oraz przestrzega zasad określonych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, ujętych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawa do ochrony danych osobowych, wolności wypowiedzi i informacji, wolności prowadzenia działalności gospodarczej, prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, domniemania niewinności i prawa do obrony, zasady legalności oraz proporcjonalności kar do czynów zabronionych pod groźbą kary oraz zakazu ponownego sądzenia lub karania w postępowaniu karnym za ten sam czyn zabroniony pod groźbą kary. Ograniczenia nałożone na te prawa są zgodne z art. 52 ust. 1 Karty, gdyż są one konieczne do realizacji celów interesu ogólnego ochrony inwestorów i integralności rynków finansowych, zaś odpowiednie środki zabezpieczające zostały zapewnione w celu dopilnowania, aby prawa zostały ograniczone jedynie w zakresie koniecznym do spełnienia tych celów oraz przy użyciu środków proporcjonalnych do celów, jakie mają być zrealizowane. W szczególności zgłaszanie podejrzanych transakcji konieczne jest do zapewnienia, aby właściwe organy mogły wykryć nadużycia na rynku i nałożyć za nie sankcje. Zakaz usiłowania zaangażowania się w manipulacje na rynku jest konieczny do umożliwienia właściwym organom nakładania sankcji na takie usiłowania, jeżeli mają one dowody na zamiar dokonania manipulacji rynkowych, nawet w braku możliwego do rozpoznania wpływu na ceny na rynku. Dostęp do rejestrów danych i telefonicznych jest konieczny do uzyskania dowodów i poszlak śledczych w zakresie prawdopodobnego wykorzystania informacji poufnych i manipulacji na rynku, a więc do wykrywania i nakładania sankcji na nadużycia na rynku. Warunki narzucone przez niniejsze rozporządzenie zapewniają zgodność z podstawowymi prawami. Środki w zakresie zgłaszania przypadków naruszenia są konieczne do łatwiejszego wykrywania nadużyć na rynku oraz do zapewnienia ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia oraz osób, których zgłoszenie dotyczy, w tym ochrony ich życia prywatnego, danych osobowych oraz prawa złożenia oświadczenia oraz do skutecznego środka prawnego przed sądem. Wprowadzenie wspólnych minimalnych zasad dla środków, sankcji i grzywien administracyjnych jest konieczne do zapewnienia, aby porównywalne naruszenia w postaci nadużyć na rynku były sankcjonowane w porównywalny sposób oraz do zapewnienia, aby nakładane sankcje miały wymiar proporcjonalny do naruszenia. Rozporządzenie to w żaden sposób nie powstrzymuje państw członkowskich przed stosowaniem ich zasad konstytucyjnych związanych z wolnością prasy i wolnością wypowiedzi w mediach.

(40)       Dyrektywa 95/46 ▌ i rozporządzenie (UE) nr 45/2001 ▌ regulują przetwarzanie danych osobowych prowadzone przez EUNGiPW w ramach niniejszego rozporządzenia i pod nadzorem właściwych organów państw członkowskich, w szczególności niezależnych organów publicznych wyznaczonych przez państwa członkowskie. Wszelka wymiana lub przekaz informacji przez właściwe organy powinny być zgodne z zasadami przesyłu danych osobowych określonymi przez dyrektywę 95/46/WE. Ponadto wszelkie wymiany lub przekaz informacji przez EUNGiPW powinny być zgodne z zasadami przekazywania danych osobowych, określonymi przez rozporządzenie (WE) nr 45/2001.

(41)       Niniejsze rozporządzenie oraz przyjęte zgodnie z nim akty delegowane, standardy i wytyczne nie naruszają stosowania unijnych zasad dotyczących konkurencji.

(42)       Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE. W szczególności należy przyjąć akty delegowane dotyczące warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, wskaźników zachowań manipulacyjnych wymienionych w załączniku 1, progów określania zastosowania obowiązku podawania do publicznej wiadomości do uczestników rynku uprawnień do emisji, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych oraz progu i warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Podczas sporządzania i przygotowywania projektów aktów delegowanych, Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(44)       Standardy techniczne dotyczące usług finansowych powinny zapewnić jednolite warunki w całej Unii w zakresie spraw objętych niniejszym rozporządzeniem. Powierzenie EUNGiPW – jako organowi dysponującemu wysokim poziomem wiedzy specjalistycznej – opracowania projektów regulacyjnych i projektów wykonawczych standardów technicznych, które nie wymagają podejmowania decyzji politycznych, wydaje się być skuteczne i właściwe. Projekty takie zostaną następnie przedłożone Komisji.

(45)       Komisja powinna przyjąć – w drodze aktów delegowanych na podstawie art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 – projekty regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez EUNGiPW w sprawie procedur i ustaleń określonych dla platform obrotu, mających na celu zapobieganie i wykrywanie nadużyć na rynku, oraz systemów oraz wzorów, które mają być wykorzystywane w celu wykrywania i zgłaszania podejrzanych zleceń i transakcji, oraz pod względem ustaleń technicznych dotyczących kategorii osób, w celu obiektywnego przedstawiania informacji zalecających strategie inwestycyjne oraz w celu ujawniania określonych interesów lub wskazań konfliktów interesów. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami.

(46)       Komisję należy również upoważnić do przyjęcia – w drodze aktów wykonawczych na podstawie art. 291 TFUE i zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 – wykonawczych standardów technicznych. EUNGiPW należy powierzyć zadanie opracowania projektów wykonawczych standardów technicznych celem przedłożenia ich Komisji w odniesieniu do podawania informacji poufnych do wiadomości publicznej, formatów wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych oraz form i procedur współpracy i wymiany informacji między właściwymi organami i między właściwymi organami a EUNGiPW.

(47)       Ze względu na to, że państwa członkowskie nie są w stanie zrealizować w wystarczającym stopniu celu niniejszego rozporządzenia, czyli zapobiegania nadużyciom na rynku w formie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku, oraz że może on zostać, z powodu skali i skutków niniejszego rozporządzenia, lepiej zrealizowany na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakres konieczny do osiągnięcia tego celu.

(48)       Z uwagi na to, że przepisy dyrektywy 2003/6/WE przestały być istotne i dostateczne, dyrektywa ta powinna stracić moc z dniem [...][17]*. Wymogi i zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu ściśle dotyczą wymogów i zakazów określonych w dyrektywie [nowej MiFID], powinny więc obowiązywać od początkowej daty obowiązywania poddanej przeglądowi MiFID,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ IPRZEPISY OGÓLNE

Sekcja 1

Przedmiot i zakres stosowania

Artykuł 1Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne ramy regulacyjne w zakresie nadużyć na rynku w celu zapewnienia integralności rynków finansowych w Unii oraz poprawy ochrony inwestorów i zwiększenia ich zaufania do tych rynków.

Artykuł 2Zakres stosowania

1.          Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

             a)      instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub w sprawie których złożono wniosek o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym;

             b)     instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na MTF lub OTF w co najmniej jednym państwie członkowskim;

             c)      zachowań lub transakcji związanych z instrumentami finansowymi wymienionymi w lit. a) lub b), niezależnie od tego, czy takie zachowanie lub transakcja rzeczywiście miały miejsce na rynku regulowanym, na MTF lub na OTF;

             d)     zachowań lub transakcji, w tym ofert sprzedaży, związanych z aukcjami uprawnień do emisji lub innych, opartych na nich produktów zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010.

Bez uszczerbku dla wszelkich przepisów szczególnych odnoszących się do ofert sprzedaży złożonych w ramach aukcji, wszelkie wymogi i zakazy w niniejszym rozporządzeniu odnoszące się do składanych zleceń stosują się do takich ofert sprzedaży.

2.          Artykuły 7 i 9 stosuje się również do nabycia i zbycia instrumentów finansowych niewymienionych w ust. 1 lit. a) i b), których wartość jest jednak związana z instrumentem finansowym wymienionym w tym ustępie. Dotyczy to ▌instrumentów pochodnych dotyczących przenoszenia ryzyka kredytowego, związanych z instrumentem finansowym wymienionym w ust. 1, oraz kontraktów finansowych dotyczących różnic związanych z takim instrumentem finansowym.

2a.        Artykuły 7–10 mają również zastosowanie do stóp procentowych, kursów walut, wskaźników referencyjnych, stóp procentowych kredytów międzybankowych, indeksów i różnego rodzaju instrumentów finansowych, w tym wszelkich umów na instrumenty pochodne lub instrumentów pochodnych, których wartość wynika z wartości stóp procentowych, kursów walut lub indeksów.

3.          Artykuł 8 i 10 stosuje się również do transakcji, zleceń transakcji lub innych zachowań związanych z:

             a)      rodzajami instrumentów finansowych, w tym umowami dotyczącymi instrumentów pochodnych lub instrumentami pochodnymi dotyczącymi przenoszenia ryzyka kredytowego, w przypadku których transakcja, zlecenie lub zachowanie ma wpływ, prawdopodobnie może mieć wpływ lub ma na celu wpłynięcie na instrument finansowy wymieniony w ust. 1 lit. a) i b);

             b)     kontraktami towarowymi na rynku kasowym, niebędącymi produktami energetycznym w obrocie hurtowym, w przypadku których transakcja, zlecenie lub zachowanie ma wpływ, prawdopodobnie może mieć wpływ lub ma na celu wpłynięcie na instrument finansowy wymieniony w ust. 1 lit. a) i b); lub

             c)      rodzajami instrumentów finansowych, w tym umów na instrumenty pochodne lub instrumentów pochodnych w zakresie transferu ryzyka kredytowego, w przypadku których transakcja, zlecenie lub zachowanie ma lub może mieć wpływ na kontrakty towarowe na rynku kasowym lub ma na celu wywarcie takiego wpływu.

             ▌

4.          Zakazy i wymogi niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do aukcji przeprowadzanych w Unii lub poza Unią, dotyczących instrumentów wymienionych w ust. 1, 2 i 3.

4a.        EUNGiPW publikuje i prowadzi wykaz określający instrumenty, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), oraz systemy obrotu, w których są one przedmiotem obrotu. Wykaz ten nie ogranicza zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia.

Sekcja 2

Wyłączenie z zakresu stosowania

Artykuł 3Zwolnienia w przypadku programów odkupu lub stabilizacji

1.          Zakazy w art. 9 i 10 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do obrotu instrumentami finansowymi w ramach programów odkupu, jeśli wszystkie szczegóły programu podawane są do wiadomości publicznej i zostaną zatwierdzone przez właściwy organ przed rozpoczęciem obrotu, jeśli obrót zgłoszono właściwemu organowi jako część programu odkupu, a następnie podano do wiadomości publicznej, oraz jeśli przestrzegane są odpowiednie ograniczenia cenowe i ilościowe.

2.          Zakazy w art. 9 i 10 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do stabilizacji instrumentu finansowego, jeśli stabilizacji dokonuje się w ograniczonym okresie, jeśli właściwemu organowi podano odpowiednie informacje dotyczące stabilizacji i on te informacje zatwierdził oraz jeśli przestrzegane są odpowiednie ograniczenia cenowe.

2a.        Posiadanie dostępu do informacji poufnych odnoszących się do innej spółki i wykorzystywanie ich w kontekście publicznej oferty przejęcia do celu uzyskania kontroli nad tą spółką lub dążenia do połączenia się z tą spółką nie jest samo w sobie uznawane za wykorzystywanie informacji poufnych.

2b.        Ponieważ nabywanie lub zbywanie instrumentów finansowych koniecznie wymaga uprzedniej decyzji dotyczącej nabycia lub zbycia podjętej przez osobę, która podejmuje się przeprowadzić jedną z tych operacji, dokonanie tego nabycia lub zbycia nie jest samo w sobie uznawane za wykorzystywanie informacji poufnych.

3.          Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 31 definiującym cele i określającym warunki, które muszą spełniać ▌ programy odkupu i środki stabilizacji, aby móc skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, w tym warunki obrotu, ograniczenia dotyczące czasu i ilości, obowiązki podawania do wiadomości publicznej i dokonywania zgłoszeń oraz warunki ustalania cen.

3a.        EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia warunków koniecznych do spełnienia przez takie programy odkupu i środki stabilizacji, o których mowa w ust. 1 i 2, w tym warunków obrotu, ograniczeń dotyczących czasu i ilości, obowiązków ujawniania i dokonywania zgłoszeń oraz warunków ustalania cen.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia [...][18]*.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 4Wyłączenie w przypadku działalności związanej z zarządzaniem długiem pieniężnym i publicznym oraz działalności związanej z polityką przeciwdziałania zmianie klimatu

1.          Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do transakcji lub zleceń ▌ dokonywanych w ramach realizacji polityki pieniężnej, walutowej lub zarządzania długiem publicznym przez państwo członkowskie, Europejski System Banków Centralnych, krajowy bank centralny państwa członkowskiego, jakiekolwiek inne ministerstwo, agencję lub spółkę celową państwa członkowskiego lub też jakąkolwiek osobę działającą w ich imieniu oraz, w przypadku państwa członkowskiego będącego państwem federalnym, do takich transakcji, zleceń lub zachowań członka takiej federacji. Nie ma ono także zastosowania do takich transakcji, zleceń lub zachowań dokonywanych przez Unię, spółkę celową dla kilku państw członkowskich, Europejski Bank Inwestycyjny, międzynarodową instytucję finansową utworzoną przez dwa lub więcej państw członkowskich, której celem jest mobilizowanie funduszy i udzielanie pomocy finansowej jej członkom, którzy znajdują się w trudnej sytuacji finansowej lub są zagrożeni problemami finansowymi, lub Europejski Instrument Stabilności Finansowej.

1a.        Każdy organ korzystający z wyłączeń przewidzianych na mocy niniejszego artykułu zapewnia funkcjonowanie rzetelnych zasad wewnętrznych służących do monitorowania i łagodzenia konfliktów interesów, a także systemów i mechanizmów kontroli zapobiegających dopuszczaniu się nadużyciom na rynku przez pracowników wewnętrznych lub wszelkich wykonawców zewnętrznych.

Artykuł 4aDopuszczalne praktyki rynkowe

1.          Właściwe organy mogą ustanowić dopuszczalną praktykę rynkową na podstawie następujących kryteriów:

a)          poziom przejrzystości danej praktyki rynkowej dla całego rynku;

b)          potrzeba ochrony funkcjonowania sił rynkowych i właściwej wzajemnej zależności sił podaży i popytu;

c)          wielkość wpływu danej praktyki rynkowej na płynność i wydajność rynkową;

d)          stopień, w jakim dana praktyka uwzględnia mechanizm handlowy odnośnego rynku oraz umożliwia uczestnikom rynku właściwą i terminową reakcję na nową sytuację na rynku spowodowaną tą praktyką;

e)          nieodłącznie związane z daną praktyką zagrożenie dla integralności bezpośrednio lub pośrednio powiązanych rynków odnośnego instrumentu finansowego na terenie Unii, niezależnie od tego, czy rynki te są regulowane, czy nie;

f)           wynik badania danej praktyki rynkowej przez właściwy organ lub przez inny organ, w szczególności badania, czy dana praktyka rynkowa narusza przepisy lub uregulowania mające na celu zapobieganie nadużyciom na rynku albo kodeksy postępowania, niezależnie od tego, czy praktyka ta jest stosowana na przedmiotowym rynku, czy na rynkach powiązanych bezpośrednio lub pośrednio na terenie Unii;

g)          cechy strukturalne danego rynku, niezależnie od jego ewentualnego uregulowania, w tym rodzaje instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu i rodzaj uczestników rynku, w tym zakres uczestnictwa inwestorów detalicznych na danym rynku.

2.          Przed ustanowieniem dopuszczalnej praktyki rynkowej właściwy organ powiadamia EUNGiPW i pozostałe właściwe organy o zamierzonej dopuszczalnej praktyce rynkowej oraz przedstawia szczegóły oceny przeprowadzonej zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 1. Takie powiadomienie dokonywane jest nie później niż sześć miesięcy przed planowanym wejściem w życie danej dopuszczalnej praktyki rynkowej.

3.          W terminie trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje odnośnemu właściwemu organowi opinię oceniającą zgodność każdej dopuszczalnej praktyki rynkowej z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i określonymi w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z ust. 5 oraz określającą, czy ustanowienie dopuszczalnej praktyki rynkowej nie spowodowałoby zagrożenia dla zaufania do rynku finansowego Unii. Opinia ta jest publikowana na stronie internetowej EUNGiPW.

4.          Jeżeli właściwy organ ustanowi dopuszczalną praktykę rynkową sprzeczną z opinią EUNGiPW wydaną zgodnie z ust. 3, organ ten w ciągu 24 godzin od ustanowienia tej dopuszczalnej praktyki rynkowej publikuje na swojej stronie internetowej oświadczenie, w którym wyczerpująco wyjaśnia powody ustanowienia tej praktyki, włącznie z podaniem, dlaczego dana dopuszczalna praktyka rynkowa nie stanowi zagrożenia dla zaufania do rynku.

5.          Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego artykułu, EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegółowo procedurę ustanawiania dopuszczalnej praktyki rynkowej zgodnie z ust. 2 i 3.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia [...][19]*.

             Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6.          Właściwe organy regularnie dokonują przeglądu dopuszczonych przez siebie praktyk rynkowych, w szczególności uwzględniając istotne zmiany danego otoczenia rynkowego, takie jak zmiany zasad handlu lub infrastruktury rynku.

7.          EUNGiPW publikuje na swojej stronie internetowej wykaz dopuszczalnych praktyk rynkowych oraz państw członkowskich, w których mają one zastosowanie.

8.          EUNGiPW monitoruje stosowanie dopuszczalnych praktyk rynkowych i przedstawia Komisji coroczne sprawozdanie ze sposobu ich stosowania na odnośnych rynkach.

9.          Dopuszczalna praktyka rynkowa ustanowiona przez właściwy organ przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia ma nadal zastosowanie w odnośnym państwie członkowskim do czasu jej przedstawienia EUNGiPW zgodnie z ust. 2. Właściwe organy przedstawiają takie dopuszczalne praktyki rynkowe EUNGiPW w terminie trzech miesięcy od przyjęcia przez Komisję regulacyjnych standardów technicznych na mocy ust. 5.

Sekcja 3

Definicje

Artykuł 5Definicje

1.          Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(1)         „instrument finansowy” oznacza dowolny instrument w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia [MiFIR];

(2)         „rynek regulowany” oznacza wielostronny system w Unii w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR];

(3)         „wielostronna platforma obrotu (MTF)” oznacza wielostronny system w Unii w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR];

(4)         „zorganizowana platforma obrotu (OTF)” oznacza system lub platformę w Unii w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR];

(4a)       „dopuszczalne praktyki rynkowe” oznaczają praktyki, których zasadnie można oczekiwać na co najmniej jednym rynku finansowym i które są dopuszczone przez właściwy organ zgodnie z art. 4a;

(4b)       „stabilizacja” oznacza jakiekolwiek nabycie lub ofertę nabycia właściwych instrumentów finansowych albo jakąkolwiek transakcję równoważnymi do nich instrumentami powiązanymi, podejmowane przez przedsiębiorstwa inwestycyjne lub instytucje kredytowe w sytuacji znacznej dystrybucji takich właściwych papierów wartościowych wyłącznie w celu wsparcia ceny rynkowej tych właściwych papierów wartościowych przez wcześniej ustalony okres, z uwagi na presję wywieraną na sprzedaż takich papierów wartościowych;

(5)         „system obrotu” oznacza system lub platformę w Unii w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR];

(6)         „rynek wzrostu na rzecz MŚP” oznacza MTF w Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 11 dyrektywy .../.../UE [nowej MiFID];

(7)         „właściwy organ” oznacza właściwy organ wyznaczony zgodnie z art. 16;

(8)         „osoba” oznacza osobę fizyczną lub osobę prawną;

(9)         „towar” oznacza towar w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006[20];

(10)       „kontrakt towarowy na rynku kasowym” oznacza dowolny kontrakt na dostawę towaru w obrocie na rynku kasowym, który jest niezwłocznie dostarczany po rozliczeniu transakcji, w tym instrument pochodny, który trzeba rozliczyć fizycznie;

(11)       „rynek kasowy” oznacza dowolny rynek towarowy, na którym towary sprzedawane są za gotówkę i są niezwłocznie dostarczane po rozliczeniu transakcji;

(12)       „program wykupu” oznacza handel akcjami własnymi zgodnie z art. 19–24 dyrektywy ▌ 77/91/EWG[21];

(13)       „handel algorytmiczny” oznacza obrót instrumentami finansowymi z wykorzystaniem algorytmów komputerowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 30 dyrektywy .../.../UE [nowej MiFID];

(14)       „uprawnienie do emisji” oznacza instrument finansowy zgodnie z definicją w pkt 11 sekcja C załącznika I do dyrektywy .../.../UE [nowej MiFID];

(15)       „uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji” oznacza osobę zawierającą transakcje, w tym składającą zlecenia dokonania transakcji, w zakresie uprawnień do emisji;

(16)       „emitent instrumentów finansowych” oznacza emitenta ▌ w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2003/71/WE[22];

(18)       „produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym” oznacza produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym w rozumieniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1227/2011[23];

(19)       „krajowy organ regulacyjny” oznacza krajowy organ regulacyjny w rozumieniu art. 2 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 1227/2012;

(19a)     „dane z księgi zamówień” oznaczają informacje, jakie należy przekazać w związku z pojedynczym zamówieniem przesłanym na rynek regulowany lub MTF w celu wpisania do księgi zamówień, która jest przechowywana i prowadzona przez osobę działającą na odnośnym rynku regulowanym lub MTF;

(19b)     „towarowe instrumenty pochodne” oznaczają towarowe instrumenty pochodne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR];

(20)       „wskaźnik referencyjny” oznacza każdy opublikowany wskaźnik, indeks lub liczbę, w odniesieniu do których określa się kwotę należną na mocy instrumentu finansowego, w tym stopę procentową kredytu międzybankowego, obliczone przy zastosowaniu wzoru lub uzyskane w inny sposób na podstawie:

             a)     ceny lub wartości co najmniej jednego aktywu bazowego; lub

             b)     stopy procentowej (rzeczywistej lub szacunkowej) stosowanej przy zaciąganiu pożyczek.

2.        Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących środków określających elementy techniczne lub zmieniających definicje podane w ust. 1, w stosownych przypadkach zgodnie z definicjami podanymi w rozporządzeniu (UE) nr …/2012 [MIFIR] oraz w dyrektywie 2012/…/UE [nowej MiFID] zgodnie z art. 32, tak aby uwzględnić:

a)          postęp techniczny na rynkach finansowych;

b)          wykaz nadużyć, o których mowa w art. 34b lit. b).

Sekcja 4

Informacje poufne, wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku

Artykuł 6Informacje poufne

1.          Dla celów niniejszego rozporządzenia, informacje poufne obejmują następujące rodzaje informacji:

             a)      określone w sposób precyzyjny informacje, które nie zostały podane do wiadomości publicznej, dotyczące, bezpośrednio lub pośrednio, jednego lub większej liczby emitentów instrumentów finansowych lub jednego lub większej liczby instrumentów finansowych, a które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny tych instrumentów finansowych lub na cenę powiązanych pochodnych instrumentów finansowych;

             b)     w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych, określone w sposób precyzyjny informacje, które nie zostały podane do wiadomości publicznej, dotyczące, bezpośrednio lub pośrednio, jednego lub większej liczby takich instrumentów pochodnych lub powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym, a które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny takich instrumentów pochodnych lub powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym bądź szkodliwy wpływ na funkcjonowanie rynków towarowych instrumentów pochodnych lub utrudniałyby nadzór nad danym rynkiem; a także informacje, których ujawnienie jest wymagane zgodnie z przepisami prawa lub przepisami regulacyjnymi na szczeblu unijnym lub krajowym, zasadami rynku, umowami lub zwyczajami, na odpowiednich rynkach towarowych instrumentów pochodnych lub rynkach kasowych;

             c)      w odniesieniu do uprawnień do emisji lub opartych na nich produktów sprzedawanych na aukcjach, określone w sposób precyzyjny informacje, które nie zostały podane do wiadomości publicznej, dotyczące, bezpośrednio lub pośrednio, jednego lub większej liczby takich instrumentów, a które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny tych instrumentów lub na ceny powiązanych pochodnych instrumentów finansowych i których ujawnienie jest wymagane zgodnie z przepisami ustawowymi lub wykonawczymi na szczeblu unijnym lub krajowym, zasadami rynku, a także umowami lub zwyczajami na odpowiednich rynkach towarowych instrumentów pochodnych lub na rynkach kasowych;

             d)     w przypadku osób odpowiedzialnych za realizację zleceń dotyczących instrumentów finansowych, oznacza to także informacje przekazane przez klienta i związane z jego zleceniami dotyczącymi instrumentów finansowych będącymi w trakcie realizacji, określone w sposób precyzyjny, dotyczące, bezpośrednio lub pośrednio, jednego lub większej liczby emitentów instrumentów finansowych lub jednego lub większej liczby instrumentów finansowych, a które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny tych instrumentów finansowych, cenę powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym lub cenę powiązanych pochodnych instrumentów finansowych;

             e)      informacje nieuwzględnione w lit. a), b), c) ani d), dotyczące jednego lub większej liczby emitentów instrumentów finansowych lub jednego lub większej liczby instrumentów finansowych, które nie są ogólnie dostępne, ale które ze względu na ich rodzaj zasadnie uznaje się za wymagające dalszego ujawnienia i które w przypadku ich udostępnienia rozsądnemu inwestorowi, który regularnie dokonuje transakcji na rynku i obrotu instrumentami finansowymi lub powiązanym kontraktem towarowym na rynku kasowym, zostałyby uznane za istotne przez tę osobę ▌ przy podejmowaniu decyzji w sprawie warunków, na jakich należy dokonać transakcji z udziałem instrumentu finansowego lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym oraz w przypadku, gdy rozsądny inwestor, który regularnie dokonuje transakcji na rynku, może uznać każdy rodzaj działania po otrzymaniu takich informacji za nieprzestrzeganie przez daną osobę norm postępowania, jakiego w odniesieniu do tego rynku oczekuje się w uzasadniony sposób od osoby na takim stanowisku.

2.          Dla celów stosowania ust. 1, informacje uznaje się za określone w sposób precyzyjny, jeżeli wskazują one na szereg okoliczności, które istnieją lub można zasadnie oczekiwać, że zaistnieją lub na zdarzenie, które miało miejsce lub można zasadnie oczekiwać, że będzie miało miejsce, oraz jeżeli informacje te są w wystarczającym stopniu szczegółowe, aby można było wyciągnąć z nich wnioski co do prawdopodobnego wpływu tego szeregu okoliczności lub zdarzenia na ceny instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym, uprawnień do emisji lub sprzedawanych na aukcji produktów na nich opartych ▌.

3.          Dla celów stosowania ust. 1, „informacje, które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny” instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym, uprawnień do emisji lub sprzedawanych na aukcji produktów na nich opartych ▌ oznaczają informacje, których rozsądny inwestor prawdopodobnie użyłby jako część podstawy do podjęcia decyzji inwestycyjnych.

3a.        W celu zapewnienia spójnego stosowania ust. 1 lit. c) EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych podających definicję informacji poufnych w odniesieniu do uprawnień do emisji lub opartych na nich produktach sprzedawanych na aukcji.

             Po przeprowadzeniu konsultacji publicznych EUNGiPW przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia [...][24]*.

             Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3b.        Aby zapewnić spójne stosowanie ust. 1 lit. e) w przypadku różnorodnych działań rynkowych, EUNGiPW wydaje wytyczne pomocne w określeniu właściwych norm postępowania w odniesieniu do konkretnych rynków.

Artykuł 7Wykorzystywanie i nieprawidłowe ujawnianie informacji poufnych

1.          Dla celów niniejszego rozporządzenia, wykorzystywanie informacji poufnych ma miejsce wówczas, gdy dana osoba znajduje się w posiadaniu informacji poufnych i wykorzystuje te informacje nabywając lub zbywając, na własny rachunek lub w imieniu osoby trzeciej, bezpośrednio lub pośrednio, instrumenty finansowe, których informacje te dotyczą. Użycie informacji poufnych do anulowania lub zmiany zlecenia dotyczącego instrumentu finansowego, którego informacje te dotyczą, w przypadku gdy zlecenie złożono przed wejściem osoby zainteresowanej w posiadanie informacji poufnych, również uznaje się za wykorzystanie informacji poufnych.

2.          Dla celów niniejszego rozporządzenia, usiłowanie wykorzystania informacji poufnych ma miejsce wówczas, gdy dana osoba znajduje się w posiadaniu informacji poufnych i wykorzystuje te informacje do usiłowania nabycia lub zbycia, na własny rachunek lub w imieniu osoby trzeciej, bezpośrednio lub pośrednio, instrumentów finansowych, których informacje te dotyczą. Usiłowanie anulowania lub zmiany zlecenia dotyczącego instrumentu finansowego, którego informacje te dotyczą, w oparciu o informacje poufne, w przypadku gdy zlecenie złożono przed wejściem osoby zainteresowanej w posiadanie informacji poufnych, również uznaje się za usiłowanie wykorzystania informacji poufnych. W rozumieniu niniejszego artykułu usiłowanie nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oznacza podjęcie jakichkolwiek działań niezbędnych do realizacji, anulowania lub zmiany transakcji.

3.          Dla celów niniejszego rozporządzenia, dana osoba zaleca, aby inna osoba wykorzystywała informacje poufne, lub nakłania inną osobę do wykorzystania takich informacji wówczas, gdy osoba ta znajduje się w posiadaniu informacji poufnych i zaleca na podstawie tych informacji poufnych, aby inna osoba nabyła lub zbyła instrumenty finansowe, których te informacje dotyczą, lub nakłaniała tę osobę do dokonania takiego nabycia lub zbycia.

3a.        Wykorzystanie lub późniejsze ujawnienie zaleceń lub zachęt, o których mowa w ust. 3, oznacza wykorzystywanie informacji poufnych, jeżeli osoba wykorzystująca lub ujawniająca dane zalecenie lub zachętę wie lub powinna wiedzieć, że są one oparte na informacjach poufnych.

3b.        Dla celów niniejszego rozporządzenia dana osoba zaleca, aby inna osoba wykorzystywała informacje poufne, lub nakłania inną osobę do wykorzystania takich informacji wówczas, gdy osoba ta posiada informacje poufne i zaleca na podstawie tych informacji, aby inna osoba anulowała lub zmieniła zlecenie dotyczące instrumentu finansowego, którego informacje te dotyczą, bez ujawniania tej osobie danych informacji poufnych, lub nakłania tę osobę do dokonania takiego anulowania lub zmiany.

4.          Dla celów niniejszego rozporządzenia, nieprawidłowe ujawnienie informacji poufnych ma miejsce wówczas, gdy dana osoba znajduje się w posiadaniu informacji poufnych i ujawnia te informacje jakiejkolwiek innej osobie, z wyjątkiem przypadków, gdy ujawnienie to odbywa się w zwykłym toku wykonywania obowiązków wynikających z zatrudnienia lub zawodu.

5.          Ustępy 1, 2, 3 i 4 mają zastosowanie do wszystkich osób znajdujących się w posiadaniu informacji poufnych w wyniku dowolnej z następujących sytuacji:

             a)      bycia członkiem organów administracyjnych, zarządczych lub nadzorczych emitenta;

             b)     posiadania udziałów w kapitale emitenta;

             c)      posiadania dostępu do informacji z tytułu wykonywania obowiązków wynikających z zatrudnienia lub zawodu;

             d)     zaangażowania w działalność nielegalną.

             Ustępy 1, 2, 3 i 4 mają także zastosowanie do wszystkich informacji poufnych uzyskanych przez daną osobę w okolicznościach innych niż wymienione w lit. a)–d), o których osoba wie lub powinna wiedzieć, że są one informacjami poufnymi.

6.          Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1 i 2, jest osobą prawną, przepisy tych ustępów mają zastosowanie również do osób fizycznych biorących udział w podejmowaniu decyzji lub mających wpływ na decyzję, aby dokonać lub próbować dokonać nabycia lub zbycia w imieniu zainteresowanej osoby prawnej.

7.          Niniejszy artykuł nie stosuje się do osoby prawnej, która przeprowadza transakcję, jeżeli osoba ta:

a)    nie zachęcała, nie zalecała, nie nakłaniała ani nie wywierała innego wpływu na osobę fizyczną podejmującą w jej imieniu decyzję o nabyciu lub zbyciu instrumentów finansowych, których dotyczą dane informacje; oraz

b)     ustanowiła, wdrożyła i utrzymywała odpowiednie i skuteczne ustalenia i procedury wewnętrzne zapewniające, aby ani osoba fizyczna, o której mowa w lit. a), ani żadna inna osoba fizyczna, która mogła wpływać na podejmowanie decyzji o nabyciu lub zbyciu tych instrumentów, nie była w posiadaniu informacji poufnych, o których mowa w lit. a).

8.          Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do transakcji przeprowadzanych podczas wykonywania zobowiązania, w ramach którego wymagalne stało się nabycie lub zbycie instrumentów finansowych, w przypadku gdy zobowiązanie to wynika z zawartej umowy lub ma na celu wypełnienie zobowiązania prawnego lub regulacyjnego wynikłego przed wejściem przez zainteresowaną osobę w posiadanie informacji poufnych.

9.          W odniesieniu do sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji lub innych opartych na nich produktów zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 zakaz, o którym mowa w ust. 1, ma również zastosowanie do używania informacji poufnych poprzez złożenie, modyfikację lub wycofanie oferty, na własny rachunek przez osobę znajdującą się w posiadaniu informacji poufnych lub w imieniu osoby trzeciej.

9a.        Osoby będącej w posiadaniu informacji poufnych nie uznaje się za osobę wykorzystującą te informacje, a zatem za osobę, która dopuszcza się wykorzystywania informacji poufnych, jeżeli osoba ta:

a)    działa jako organizator rynku lub osoba upoważniona do działania jako kontrahent, a nabycie lub zbycie instrumentów finansowych, których dotyczą te informacje, odbywa się legalnie w zwykłym toku wykonywania obowiązków wynikających z zatrudnienia, zawodu lub zadań tej osoby; lub

b)     jest upoważniona do realizacji zleceń w imieniu osób trzecich, a nabycie lub zbycie instrumentów finansowych, których dotyczy zlecenie, odbywa się w celu realizacji takiego zlecenia w sposób legalny w zwykłym toku wykonywania obowiązków wynikających z zatrudnienia, zawodu lub zadań tej osoby.

Artykuł 8Manipulacje na rynku

1.          Dla celów niniejszego rozporządzenia manipulacje na rynku obejmują następujące działania:

             a)      zawieranie transakcji, składanie zlecenia transakcji lub inne zachowania, które:

                      -       wysyłają lub mogą wysyłać fałszywe lub wprowadzające w błąd sygnały dotyczące podaży, popytu na instrument finansowy lub jego ceny lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym; lub

                      -       utrzymują lub mogą utrzymywać cenę jednego lub kilku instrumentów finansowych lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym na anormalnym lub sztucznym poziomie;

             b)     zawieranie transakcji, składanie zlecenia transakcji lub inne działania czy zachowania wpływające lub mogące wpływać na cenę jednego lub kilku instrumentów finansowych lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym, przy użyciu fikcyjnych procedur lub innych form oszustwa lub podstępów; ▌

c)      rozpowszechnianie przez media, w tym internet, lub przy użyciu innych środków, informacji, które wywarły lub mogą wywierać skutki omówione w lit. a), w przypadku gdy osoba rozpowszechniająca te informacje wiedziała lub powinna była wiedzieć, że informacje te były fałszywe lub wprowadzające w błąd; lub

             d)     przekazywanie fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji, dostarczanie fałszywych lub wprowadzających w błąd danych albo jakiekolwiek inne postępowanie odnoszące się do wskaźników referencyjnych obejmujące podawanie lub żądanie podania fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji dowolnego rodzaju.

Jeżeli informacje rozpowszechniane są w celach dziennikarskich na mocy akapitu pierwszego lit. c), wówczas rozpowszechnianie informacji podlega ocenie z uwzględnieniem zasad rządzących wolnością ▌ wypowiedzi oraz wolnością i pluralizmem mediów, a także zasad lub kodeksów obowiązujących w zawodzie dziennikarza, chyba że:

                      -       osoby te czerpią, bezpośrednio lub pośrednio, korzyści lub zysk z rozpowszechniania informacji, o których mowa; lub

                       -       ujawnienie lub rozpowszechnianie informacji odbywa się z zamiarem wprowadzenia rynku w błąd w kwestii podaży, popytu lub ceny instrumentów finansowych.

2.          Dla celów niniejszego rozporządzenia usiłowanie manipulacji na rynku, niezależnie od tego, czy wywiera ono zamierzony efekt netto czy nie, obejmuje następujące działania:

a)      usiłowanie zawarcia transakcji, próbę złożenia zlecenia transakcji lub próbę podjęcia innych zachowań zdefiniowanych w ust. 1 lit. a) lub b); lub

b)     usiłowanie rozpowszechnienia informacji zdefiniowanych w ust. 1 lit. c).

2a.        Do celu niniejszego artykułu usiłowanie oznacza podjęcie jakichkolwiek działań niezbędnych do realizacji któregokolwiek z działań wymienionych w ust. 2 lit. a) i b).

3.          Następujące zachowania uznaje się między innymi za manipulacje na rynku lub usiłowanie manipulacji na rynku:

             a)      postępowanie osoby lub osób działających wspólnie mające na celu utrzymanie dominującej pozycji w zakresie podaży lub popytu na instrument finansowy lub powiązane kontrakty towarowe na rynku kasowym albo inne postępowanie, które skutkuje lub może skutkować, bezpośrednio lub pośrednio, ustaleniem poziomu cen sprzedaży lub stworzeniem nieuczciwych warunków transakcji lub określeniem cen na odbiegającym od normy i sztucznym poziomie;

             b)     nabywanie lub zbywanie instrumentów finansowych na każdym etapie w okresie obrotu na ▌ rynku skutkujące lub mogące skutkować wprowadzeniem w błąd inwestorów kierujących się ceną podaną do wiadomości publicznej, w tym cenami zamknięcia;

             c)      składanie zleceń w systemie obrotu, w tym ich anulowanie lub zmiana, zazwyczaj w krótkim okresie za pomocą wszelkich dostępnych sposobów handlu, w tym sposobów elektronicznych, takich jak strategie w zakresie transakcji wysokiej częstotliwości zdefiniowane w dyrektywie .../.../UE [nowej MiFID], obejmujące co najmniej jeden z następujących skutków:

                      -       zakłócenia lub opóźnienia albo bardziej prawdopodobne zakłócenia lub opóźnienia w funkcjonowaniu transakcji w danym systemie obrotu;

                      -       utrudnianie lub bardziej prawdopodobne utrudnianie innym osobom identyfikacji prawdziwych zleceń w transakcjach w danym systemie obrotu, w tym poprzez rejestrację zleceń skutkujących nadmiernym obciążeniem lub destabilizacją księgi zamówień; lub

                      -       tworzenie lub powodowanie bardziej prawdopodobnego tworzenia fałszywego lub wprowadzającego w błąd wrażenia w zakresie podaży instrumentu finansowego lub popytu na niego albo jego ceny, w szczególności poprzez rejestrację zleceń w celu wywołania lub nasilenia danej tendencji;

             d)     wykorzystywanie okazjonalnego lub regularnego dostępu do mediów tradycyjnych lub elektronicznych do wygłaszania opinii na temat instrumentu finansowego lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym (lub pośrednio na temat jego emitenta) po uprzednim zajęciu stanowiska w zakresie tego instrumentu finansowego lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym w celu późniejszego czerpania zysku ze skutków opinii wygłaszanych w zakresie ceny tego instrumentu lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym, bez jednoczesnego podania do publicznej wiadomości tego konfliktu interesów w sposób odpowiedni i skuteczny;

             e)      nabywanie lub zbywanie na rynku wtórnym uprawnień do emisji lub powiązanych instrumentów pochodnych przed aukcją zorganizowaną zgodnie z rozporządzeniem nr 1031/2010, ze skutkiem ustalenia rozliczeniowej ceny aukcyjnej sprzedawanych na aukcji produktów na anormalnym lub sztucznym poziomie lub prowadzającym w błąd oferentów składających oferty na aukcjach.

4.          Dla celów stosowania ▌ust. 1 lit. a) i b) i nie naruszając rodzajów zachowań określonych w ust. 3, w załączniku I definiuje niewyczerpujący wykaz wskaźników związanych z zastosowaniem elementów fikcyjnych lub innych form oszustwa lub podstępów oraz niewyczerpujący wykaz wskaźników związanych z fałszywymi lub wprowadzającymi w błąd sygnałami oraz utrzymaniem cen.

4a.        Systemy obrotu zapewniają funkcjonowanie systemów określonych w art. 59 dyrektywy …/… [nowej MiFID] zapewniających, aby żadna osoba działająca wspólnie nie mogła utrzymać dominującej pozycji w zakresie podaży instrumentu finansowego czy powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym ani popytu na te instrumenty czy kontrakty, co skutkowałoby, bezpośrednio lub pośrednio, ustaleniem poziomu cen zakupu lub sprzedaży albo stworzeniem innych nieuczciwych warunków transakcji.

4b.        W celu zapewnienia właściwie funkcjonujących rynków uczestnicy rynku ujawniają systemowi obrotu i właściwemu organowi dodatkowe informacje, aby ułatwić im wykrywanie postępowania noszącego znamiona nadużycia, a także prowadzenie dochodzenia.

             Informacje te powinny obejmować:

             a)     osobę firmującą zlecenie;

             b)     sposób realizacji zlecenia – ręcznie czy elektronicznie; oraz

             c)      strategię zastosowaną do jego realizacji.

5.          EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych służących sprecyzowaniu wskaźników określonych w załączniku I, w celu wyjaśnienia ich elementów oraz uwzględnienia zmian technicznych na rynkach finansowych.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia [...][25]*.

             Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 2WYKORZYSTYWANIE INFORMACJI POUFNYCH I MANIPULACJE NA RYNKU

Artykuł 9Zakaz wykorzystywania i nieprawidłowego ujawniania informacji poufnych

Zabrania się każdej osobie:

a)          angażowania się lub prób angażowania się w wykorzystywanie informacji poufnych;

b)          zalecania innej osobie lub nakłaniania jej do angażowania się w wykorzystywanie informacji poufnych; lub

c)          nieprawidłowego ujawniania informacji poufnych.

Artykuł 10Zakaz manipulacji na rynku

Zabrania się każdej osobie angażowania się lub prób angażowania się w manipulacje na rynku.

Artykuł 10aNadużycia przy rejestracji zleceń

1.          Każda osoba, która prowadzi działalność w systemie obrotu, wprowadza przepisy prowadzące do unikania nadużyć przy rejestracji zleceń zgodnie z art. 51 ust. 5a dyrektywy .../... [nowej MiFID], takich jak nakładanie wyższej opłaty na uczestników rynku składających zamówienia następnie anulowane oraz niższej opłaty za zlecenie wykonywane lub nakładanie wyższej opłaty na uczestników rynku składających dużą liczbę zleceń anulowanych w stosunku do liczby zleceń zrealizowanych i nakładanie wyższej opłaty na uczestników rynku prowadzących transakcje wysokiej częstotliwości w celu uwzględnienia dodatkowego obciążenia zdolności systemu. Każda osoba, która prowadzi działalność w systemie obrotu, ma możliwość dostosowania opłat za zlecenia anulowane do długości okresu utrzymywania zlecenia oraz do każdego instrumentu finansowego, do którego opłaty te mają zastosowanie.

2.          Każda osoba, która prowadzi działalność w systemie obrotu, zgłasza właściwym organom systematyczne i powtarzalne naruszenia niniejszych przepisów, aby organy te podjęły odpowiednie działania na mocy niniejszego rozporządzenia.

3.          Zgodnie z przepisami art. 17 dyrektywy …/… [nowej MiFID], jeżeli przedsiębiorstwo prowadzące handel algorytmiczny nie zgłosi swemu właściwemu organowi istotnej pozycji lub istotnej zmiany dotyczącej funkcji stosowanego przez nie algorytmu lub transakcji wysokiej częstotliwości, wówczas każde wynikłe szkodliwe oddziaływanie na rynek uznawane jest za nadużycie i traktowane przy pełnym zastosowaniu niniejszego rozporządzenia.

4.          Zgodnie z art. 32 Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych precyzujących wymogi określone w niniejszym artykule, w szczególności w celu:

a)          zapewnienia, aby struktury opłat nie stwarzały zachęt do niewłaściwie funkcjonujących warunków wymiany handlowej ani do nadużyć na rynku;

b)          określenia stosunku zleceń anulowanych do zleceń zrealizowanych, o którym mowa w ust. 1;

c)          zapewnienia, aby systemy handlu algorytmicznego czy transakcji wysokiej częstotliwości nie mogły tworzyć niewłaściwie funkcjonujących warunków wymiany handlowej na rynku ani przyczyniać się do takich warunków.

Artykuł 11Zapobieganie nadużyciom na rynku i ich wykrywanie

1.          Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą w postaci systemu obrotu lub obrotu poza rynkiem regulowanym przyjmuje i utrzymuje skuteczne ustalenia i procedury zgodnie z [art. 31 i 56] dyrektywy [nowej MiFID], mającej na celu zapobieganie i wykrywanie nadużyć na rynku.

1a.        Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą w postaci systemu obrotu przyjmuje i utrzymuje skuteczne ustalenia i procedury pozwalające na wymianę informacji z innymi osobami prowadzącymi działalność gospodarczą w postaci systemu obrotu o znacznej płynności w odniesieniu do tych samych lub ściśle powiązanych instrumentów finansowych w celu zapobiegania nadużyciom na rynku i ich wykrywania w takich systemach.

2.          Każda osoba zajmująca się zawodowo pośredniczeniem w zawieraniu transakcji lub zawieraniem transakcji dotyczących instrumentów finansowych przyjmuje i utrzymuje skuteczne ustalenia i procedury na rzecz wykrywania i powiadamiania o zleceniach i transakcjach, które mogą stanowić wykorzystywanie informacji poufnych, manipulację na rynku lub usiłowanie zaangażowania się w manipulację na rynku lub w wykorzystywanie informacji poufnych. Osoba ta powinna bezzwłocznie powiadomić właściwy organ, jeśli powzięła uzasadnione podejrzenie, że zlecenie lub transakcja dotycząca jakiegokolwiek instrumentu finansowego może stanowić wykorzystywanie informacji poufnych, manipulację na rynku lub próbę zaangażowania się w manipulację na rynku lub w wykorzystywanie informacji poufnych, bez względu na to, czy takie zlecenie złożono lub taką transakcję wykonano w ramach systemu obrotu, czy poza nim.

2a.        EUNGiPW i właściwy organ krajowy zapewniają co najmniej jeden bezpieczny kanał komunikacji umożliwiający osobom przekazywanie powiadomień o nadużyciach na rynku. Kanały takie uniemożliwiają podmiotom innym niż EUNGiPW lub właściwy organ krajowy poznanie tożsamości osób przekazujących informacje.

2b.        Każda osoba uwzględniona w wykazie osób posiadających dostęp do informacji poufnych, która powzięła wiadomość o działaniach mogących stanowić wykorzystywanie informacji poufnych, manipulację na rynku lub usiłowanie przeprowadzania manipulacji na rynku czy wykorzystywania informacji poufnych, zgłasza takie informacje za pośrednictwem kanałów, o których mowa w ust. 2 i 2a.

2c.         Powiadomienie właściwego organu dokonane w dobrej wierze, jak określono w art. 7–10, nie stanowi naruszenia żadnych ograniczeń w ujawnianiu informacji nałożonych przez umowę lub jakiekolwiek przepisy ustawowe, wykonawcze czy administracyjne oraz nie dotyczy osoby powiadamiającej obciążonej jakimkolwiek rodzajem odpowiedzialności związanym z tym powiadomieniem.

2d.        Osoba działająca zawodowo, która zamierza zwrócić się z zapytaniem do co najmniej jednego inwestora w celu ustalenia warunków ewentualnej znaczącej dystrybucji lub odkupu w przyszłości papierów wartościowych i działa na zlecenie emitenta lub sprzedającego, prowadzi stosowny rejestr takich zapytań.

             Jeżeli informacje, które mają zostać przekazane, są informacjami poufnymi, przed wystosowaniem zapytania uzyskuje ona zgodę inwestora na otrzymanie takich informacji.

3.          EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:

a)        właściwych ustaleń i procedur dla przedmiotowych osób, tak by przestrzegały wymogów ustanowionych w ust. 1;

b)          systemów i wzorów formularzy powiadomienia używanych przez przedmiotowe osoby w celu zapewnienia zgodności z wymogami ustanowionymi w ust. 2; oraz

c)          rodzaju zapytań, które mają zostać wystosowane w kontekście ewentualnej przyszłej znaczącej dystrybucji lub odkupu papierów wartościowych w imieniu emitenta lub sprzedającego, oraz ustaleń dotyczących prowadzenia rejestru, które będą zgodne z wymogami ustanowionymi w ust. 2d.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych ▌ w terminie do dnia [...][26]**.

             Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 1014 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 3WYMOGI W ZAKRESIE PODAWANIA INFORMACJI DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ

Artykuł 12Podawanie informacji poufnych do wiadomości publicznej

1.          Emitent instrumentu finansowego podaje możliwie szybko do wiadomości publicznej i do wiadomości właściwego organu informacje poufne bezpośrednio go dotyczące i umieszcza we właściwym czasie na swoich stronach internetowych wszelkie informacje poufne, które jest zobowiązany podać do wiadomości publicznej.

2.          Uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji skutecznie i w odpowiednim czasie podaje do wiadomości publicznej informacje poufne dotyczące uprawnień do emisji, które posiada w związku z prowadzoną działalnością, w tym działalności lotniczej wymienionymi w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE lub instalacjami w rozumieniu art. 3 lit. e) tej dyrektywy, które dany uczestnik lub jednostka dominująca lub powiązana z nim posiada lub kontroluje lub za których kwestie operacyjne dany uczestnik lub jednostka dominująca lub powiązana z nim odpowiada w całości lub częściowo. W przypadku instalacji takie podanie do wiadomości publicznej powinno uwzględniać odpowiednie informacje dotyczące wydajności i wykorzystania instalacji, w tym planowanej lub nieplanowanej niedostępności tych instalacji.

             Pierwszy akapit nie ma zastosowania do uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, w przypadku którego instalacje lub działania lotnicze, które posiada, kontroluje lub za które jest odpowiedzialny, nie przekroczyły w poprzednim roku minimalnego progu emisji dwutlenku węgla, oraz - w przypadku prowadzenia procesów spalania – którego nominalna moc cieplna nie przekroczyła progu minimalnego.

             Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zmieniających minimalny próg ilości ekwiwalentu dwutlenku węgla oraz minimalny próg nominalnej mocy cieplnej do celów stosowania zwolnienia, o którym mowa w drugim akapicie, zgodnie z art. 31. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w niniejszym akapicie, Komisja ocenia, czy zmiana minimalnego progu ekwiwalentu dwutlenku węgla lub minimalnego progu nominalnej mocy cieplnej odpowiada potrzebom wynikającym z postępu technologicznego i rozwoju rynku.

3.          Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do informacji, które stanowią informacje poufne w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. e).

4.          Bez uszczerbku dla ust. 5, emitent instrumentów finansowych lub uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji niezwolniony z obowiązku podania do wiadomości publicznej informacji poufnych na mocy art. 12 ust. 2 akapit drugi może, na własną odpowiedzialność, opóźnić podanie do wiadomości publicznej informacji poufnych, jak określono w ust. 1, aby nie naruszyć swych prawnie uzasadnionych interesów, pod warunkiem, że spełni oba poniższe warunki:

             a)      takie zaniechanie nie będzie wprowadzało w błąd;

             b)     emitent instrumentów finansowych lub uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji jest w stanie zapewnić poufność takich informacji.

             W przypadku gdy emitent instrumentów finansowych lub uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji zamierza opóźnić podanie informacji poufnych do wiadomości publicznej na mocy niniejszego ustępu, informuje właściwy organ o tym zamiarze i przekazuje wystarczające informacje uzasadniające konieczność tego opóźnienia zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 5. Jeżeli właściwy organ nie zezwoli na opóźnienie zgodnie z ust. 5, informacje są ujawniane natychmiast po powiadomieniu o odmowie. Takie poinformowanie właściwych organów nie wyklucza w żaden sposób uprawnień właściwych organów do nałożenia sankcji za naruszenie niniejszego rozporządzenia.

5.          Właściwy organ może zezwolić emitentowi instrumentów finansowych lub uczestnikowi rynku uprawnień do emisji na opóźnienie podania informacji poufnych do wiadomości publicznej, o ile spełnione są następujące warunki:

             a)     informacje mają znaczenie dla systemu;

             b)     w interesie publicznym leży opóźnienie publikacji takich informacji;

             c)      można zapewnić poufność takich informacji.

             W stosownych przypadkach właściwy organ na bieżąco informuje EUNGiPW o zmianach zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

             Decyzja o udzieleniu lub odmowie zezwolenia jest przekazywana w formie pisemnej. Właściwy organ zapewnia, że podanie informacji do wiadomości publicznej opóźniono jedynie o tyle, o ile jest to konieczne dla interesu publicznego.

             Właściwy organ przynajmniej raz w tygodniu poddaje rewizji właściwość dalszego opóźnienia oraz odwołuje zezwolenie bezzwłocznie po stwierdzeniu, iż nie spełniono któregokolwiek z warunków wymienionych w lit. a), b) lub c).

6.          Jeśli emitent instrumentów finansowych lub uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolniony z obowiązku na mocy art. 12 ust. 2 akapit drugi, lub osoba działająca w jego imieniu lub na jego rachunek ujawnia jakiekolwiek informacje poufne stronie trzeciej w trybie normalnego wykonywania swoich obowiązków wynikających z zatrudnienia lub zawodu, jak określono w art. 7 ust. 4, emitent instrumentów finansowych, uczestnik rynku handlu uprawnieniami do emisji lub taka osoba dokona pełnego i skutecznego ujawnienia takiej informacji, równocześnie w przypadku celowego ujawniania informacji, i niezwłocznie w przypadku niecelowego ujawniania informacji. Przepisy niniejszego akapitu nie mają zastosowania, jeżeli osoba otrzymująca informacje jest zobowiązana do zachowania ich poufności, co uniemożliwia jej ujawnienie odnośnych informacji innej osobie trzeciej, bez względu na to, czy taki obowiązek powstał na mocy przepisów ustawowych, wykonawczych, umowy spółki lub innej umowy.

7.          Informacje poufne związane z emitentami instrumentów finansowych, których instrumenty finansowe dopuszczono do obrotu na rynku na rzecz wzrostu MŚP, mogą zostać umieszczone na stronie internetowej systemu obrotu zamiast na stronie internetowej emitenta, jeśli system obrotu zdecyduje o udostępnieniu takiego instrumentu emitentom na tym rynku. W tym przypadku uznaje się, że taki emitent spełnił obowiązek określony w ust. 1.

8.          Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do emitentów, którzy nie wnioskowali, ani nie zatwierdzili przyjęcia swoich instrumentów finansowych do obrotu na regulowanym rynku w państwie członkowskim lub - w przypadku instrumentu będącego w obrocie jedynie na wielostronnej platformie obrotu lub zorganizowanej platformie obrotu - emitentów, którzy nie wnioskowali, ani nie zatwierdzili przyjęcia swoich instrumentów finansowych do obrotu na wielostronnej platformie obrotu lub zorganizowanej platformie obrotu w państwie członkowskim.

9.          EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia warunków:

             –       ▌ właściwego podawania do wiadomości publicznej informacji poufnych zgodnie z ust. 1, 6 i 7;

             –       ▌ opóźniania podawania do publicznej wiadomości informacji poufnych zgodnie z ust. 4 i 5.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych ▌ w terminie do dnia [...][27]*.

             Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 13Wykazy osób mających dostęp do informacji poufnych

1.          Emitenci instrumentów finansowych lub uczestnicy rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnieni z obowiązku zgodnie z art. 12 ust. 2 akapit drugi, lub osoby działające w ich imieniu lub na ich rachunek:

             a)     sporządzają wykaz osób pracujących dla nich, na podstawie umowy o pracę lub na innych warunkach, i posiadających dostęp do informacji poufnych;

             b)     regularnie uaktualniają ten wykaz; oraz

             c)      przedstawiają taki wykaz właściwemu organowi na jego wniosek w możliwie najkrótszym terminie.

1a.        Emitenci, o których mowa w ust. 1, oraz osoby działające w ich imieniu lub na ich rachunek zapewniają, aby przy sporządzaniu takiego wykazu każda osoba w nim uwzględniona potwierdziła związane z tym obowiązki prawne i regulacyjne oraz była świadoma sankcji związanych z niewłaściwym wykorzystywaniem lub nieprawidłowym rozpowszechnianiem takich informacji.

4.          EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji dotyczących tożsamości i przyczyn uwzględnienia tych osób w wykazie osób mających dostęp do informacji poufnych, o którym mowa w ust. 1, oraz sprecyzowania warunków sporządzania przez emitentów instrumentów finansowych lub uczestników rynku handlu uprawnieniami do emisji lub jednostki działające w ich imieniu wykazów takich osób, uwzględniając warunki uaktualniania takich wykazów, czas ich przechowywania oraz obowiązki osób na nich się znajdujących. W przypadku MŚP EUNGiPW przekazuje proporcjonalne i uproszczone projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla emitentów instrumentów finansowych, których instrumenty finansowe są dopuszczone do obrotu na rynkach na rzecz wzrostu MŚP.

          EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia [...][28]*.

             Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

5.          Niniejszy artykuł ma również zastosowanie do wszelkiej infrastruktury aukcyjnej, prowadzących aukcje i monitorujących aukcje w odniesieniu do sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji lub innych opartych na nich produktów zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010

6.          EUNGiPW przygotuje projekt wykonawczych standardów dotyczących ustanowienia określonego formatu wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych, o których mowa w niniejszym artykule.

          EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia [...]*.

          Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych wymienionych w akapicie pierwszym zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 14Transakcje wykonywane przez kadrę kierowniczą

1.          Osoby pełniące obowiązki zarządcze u emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnionego z obowiązku z tytułu art. 12 ust. 2 akapit drugi, oraz osoby ściśle z nimi związane, są zobowiązane co najmniej do podania do wiadomości publicznej informacji o istnieniu transakcji zawieranych na ich własny rachunek w odniesieniu do akcji tego emitenta lub do instrumentów pochodnych bądź innych powiązanych z nimi instrumentów finansowych, lub w ramach uprawnień do emisji. Osoby te zapewnią podanie takich informacji do wiadomości publicznej w terminie dwóch dni roboczych następujących po dniu, w którym taka transakcja zaistniała.

2.          Dla celów ust. 1 transakcje, które wymagają podania do wiadomości publicznej, obejmują:

             a)     transakcje zastawiania lub udzielania instrumentów finansowych na rzecz i w imieniu osoby, o której mowa w ust. 1;

             b)     transakcje zawierane przez zarządzającego portfelem lub inną osobę w imieniu osoby, o której mowa w ust. 1, w tym jeśli taka osoba korzysta z uprawnień uznaniowych.

4.          Niniejszy artykuł ma również zastosowanie do wszelkiej infrastruktury aukcyjnej, prowadzących aukcje i monitorujących aukcje w odniesieniu do sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji lub innych opartych na nich produktów zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010.

4a.        Osoba pełniąca obowiązki zarządcze u emitenta instrumentu finansowego nie zawiera poza okienkiem transakcyjnym żadnych transakcji na własny rachunek w odniesieniu do akcji tego emitenta ani do instrumentów pochodnych bądź innych powiązanych z nimi instrumentów finansowych.

6.          Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 32, definiując środki ustanawiające:

a)     funkcje zawodowe osób pełniących obowiązki zarządcze, jak określono w ust. 1,

b)     rodzaj powiązania, w tym z tytułu urodzenia oraz na mocy prawa cywilnego zobowiązań umownych tworzących bliskie osobiste powiązania,

c)      ustalenia i warunki dotyczące stosowania okienek transakcyjnych zgodnie z ust. 4, w szczególności momentu początkowego i końcowego obowiązywania takich okienek, jak również warunki dotyczące posiadania zależnych od ceny informacji związanych z zakazem obrotu poza okienkiem transakcyjnym.

          Przed sporządzeniem projektów aktów delegowanych, o których mowa w akapicie pierwszym, EUNGiPW udziela Komisji porad technicznych.

6a.        EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia cech transakcji, o której mowa w ust. 2, skutkujące obowiązkiem określonym w przywołanym ustępie, a także informacji, które należy podać do wiadomości publicznej zgodnie z ust. 1, oraz sposobów przekazania tych informacji. Podczas opracowywania tych projektów standardów regulacyjnych EUNGiPW może w razie potrzeby ustalić próg kwoty lub wolumenu transakcji określonych w ust. 2, który skutkuje obowiązkiem, o którym mowa w przywołanym ustępie i którego wysokość może zależeć od rodzaju odnośnych osób.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia [...][29]*.

          Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6b.        Aby zapewnić jednolite stosowanie ust. 1, EUNGiPW może opracować projekty wykonawczych standardów technicznych dotyczących formatu [szablon] do wykorzystania przy podawaniu do wiadomości publicznej informacji, o których mowa w ust. 1.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia […]*.

          Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia projektów wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 15Zalecenia inwestycyjne i statystyki

1.          Osoby, które sporządzają lub rozpowszechniają informacje zalecające lub sugerujące strategię inwestycyjną, przeznaczone dla kanałów dystrybucji lub dla społeczeństwa, dołożą starań, aby zapewnić, że takie informacje są obiektywnie przedstawione i ujawniają ich interesy lub wskazują konflikty interesów dotyczące instrumentów finansowych, których informacje te dotyczą.

1a.        Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, na własny rachunek prowadzą obrót instrumentami, odnośnie do których udzielają porad określonych w ust. 1, właściwe organy mogą żądać – od takich osób oraz w stosownych przypadkach od innych właściwych organów – informacji, które uznają za niezbędne do ustalenia, czy porady te spełniają wymogi określone w ust. 1.

2.          Instytucje publiczne, które rozpowszechniają statystyki mogące mieć istotny wpływ na rynki finansowe, rozpowszechniają je w sposób obiektywny i przejrzysty.

3.          EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia środków technicznych, w zakresie różnych kategorii osób, o których mowa w ust. 1, do celów obiektywnej prezentacji informacji zalecających lub sugerujących strategię inwestycyjną oraz ujawniania interesów partykularnych lub wskazań konfliktów interesów.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych ▌ w terminie do dnia [...][30]*.

             Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 15aUjawnianie lub rozpowszechnianie informacji w mediach

Jeżeli informacje są ujawniane lub rozpowszechniane albo jeżeli zalecenia są wydawane lub rozpowszechniane w celach dziennikarskich, wówczas takie ujawnianie lub rozpowszechnianie informacji podlega ocenie z uwzględnieniem zasad rządzących wolnością wypowiedzi, wolnością i pluralizmem mediów, a także zasad lub kodeksów obowiązujących w zawodzie dziennikarza, chyba że:

a)     odnośne osoby lub osoby ściśle z nimi związane czerpią, bezpośrednio lub pośrednio, korzyści lub zyski z ujawniania lub rozpowszechniania przedmiotowych informacji; lub

b)     to ujawnienie lub rozpowszechnianie informacji odbywa się z zamiarem wprowadzenia rynku w błąd w kwestii podaży instrumentów finansowych, popytu na nie lub ich ceny.

ROZDZIAŁ 4EUNGiPW I WŁAŚCIWE ORGANY

Artykuł 16Właściwe organy

Nie naruszając kompetencji organów sądowych każde państwo członkowskie wyznacza jeden właściwy organ administracyjny w celu zapewnienia stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnia środki wystarczające temu organowi do wykonywania uprawnień przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Właściwy organ zapewnia stosowanie przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na terytorium państwa członkowskiego w związku ze wszystkimi działaniami prowadzonymi na jego terytorium oraz działaniami prowadzonymi za granicą związanymi z instrumentami przyjętymi do obrotu na rynku regulowanym, dla którego wniesiono o dopuszczenie do obrotu na takim rynku, lub będącymi w obrocie na wielostronnej platformie obrotu lub zorganizowanej platformie obrotu, działającej na terytorium państwa członkowskiego. Państwa członkowskie informują o wyznaczeniu właściwego organu Komisję, EUNGiPW oraz właściwe organy innych państw członkowskich.

Artykuł 17Uprawnienia właściwych organów

1.          Właściwe organy wykonują swoje funkcje:

a)      bezpośrednio;

b)     we współpracy z innymi organami lub przedsiębiorstwami rynkowymi;

c)      na ich odpowiedzialność, w drodze przekazania zadań takim organom lub przedsiębiorstwom rynkowym;

d)     poprzez składanie wniosków do właściwych organów sądowych.

2.          W celu wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, zgodnie z przepisami i uprawnieniami krajowymi właściwe organy posiadają przynajmniej uprawnienia nadzorcze i śledcze do:

a)      posiadania dostępu do każdego dokumentu w jakiejkolwiek formie oraz do otrzymywania jego kopii;

b)     wnioskowania o udzielenie informacji do każdej osoby, wraz z tymi osobami, które biorą udział w przekazywaniu zleceń lub prowadzeniu przedmiotowych operacji, a także ich zwierzchników, oraz, jeśli jest to konieczne, wzywania i przesłuchiwania takiej osoby w celu uzyskania informacji;

c)      w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych żądania informacji od uczestników rynku dotyczących powiązanych rynków kasowych o standardowych formatach, uzyskiwania sprawozdań z transakcji oraz bezpośredniego dostępu do systemów przedsiębiorstw handlowych;

d)     dokonywania zapowiedzianych lub niezapowiedzianych kontroli na miejscu, które nie jest terenem prywatnym;

e)      po uzyskaniu wcześniejszego upoważnienia z rąk organu sądowego właściwego państwa członkowskiego, zgodnie z prawem krajowym, a w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że dokumenty związane z przedmiotem kontroli mogą mieć znaczenie dla udowodnienia przypadku wykorzystywania informacji poufnych lub manipulacji na rynku z naruszeniem niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy .../.../EU [nowej MAD] wchodzenia na teren prywatny w celu zajęcia dokumentów w każdej formie;

ea)    przekazywania spraw organom ścigania;

f)      ▌ żądania wydania rejestrów rozmów telefonicznych, komunikacji elektronicznej i rejestrów przesyłu danych ▌ firmy inwestycyjnej zgodnie z [nową MIFID];

fa)    żądania wydania przechowywanych rejestrów rozmów telefonicznych oraz przechowywanych rejestrów przesyłu danych, jeżeli takie rejestry mogą mieć znaczenie dla udowodnienia wykorzystywania informacji poufnych lub manipulacji na rynku stanowiących naruszenie niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy .../.../UE [nowej MAD].

         Rejestry, o których mowa w niniejszej literze, nie obejmują treści głosowych połączeń telefonicznych, chyba że wyraził na to zgodę organ sądowy;

fb)    żądania zamrożenia lub sekwestracji aktywów;

fc)    zawieszenia obrotu danym instrumentem finansowym;

fd)    żądania tymczasowego zaprzestania wszelkich działań sprzecznych z przepisami niniejszego rozporządzenia.

2a.        Czynności określone w lit. e), f) i fa) mogą być przeprowadzane przez organy ścigania we współpracy z organami nadzorczymi zgodnie z przepisami krajowymi.

3.          Właściwe organy wykonują swoje uprawnienia nadzorcze i śledcze, o których mowa w ust. 2, zgodnie z prawem krajowym. Właściwe organy nie występują o instrukcje do żadnych osób związanych z osobą objętą dochodzeniem, ani ich od tych osób nie przyjmują.

4.          Dane osobowe zgromadzone w wyniku wykonywania uprawnień nadzorczych i śledczych na mocy niniejszego artykułu przetwarza się zgodnie z przepisami dyrektywy 95/46/WE.

5.          Państwa członkowskie gwarantują odpowiednie środki umożliwiające właściwym organom posiadanie wszystkich uprawnień nadzorczych i śledczych koniecznych do wykonywania swoich obowiązków.

Artykuł 17aMiędzyrynkowy nadzór nad księgami zamówień

1.          W odniesieniu do każdego instrumentu finansowego dopuszczonego do obrotu na rynku regulowanym lub MTF, właściwy organ państwa członkowskiego systemu obrotu, w którym dany instrument finansowy został po raz pierwszy wprowadzony do obrotu, jest uprawniony do sprawowania międzyrynkowego nadzoru w zakresie manipulacji na rynku dokonywanych w ramach prowadzenia księgi zamówień.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 [nowej MiFID] właściwe organy powinny mieć możliwość przekazania zadań nadzorczych osobom trzecim.

2.          Operatorzy systemów obrotu przekazują właściwemu organowi w swoim państwie członkowskim dane z księgi zamówień dotyczące instrumentów finansowych, które są przedmiotem aktywnego obrotu na danym rynku regulowanym lub MTF.

Jeżeli dany właściwy organ nie jest właściwym organem, o którym mowa w ust. 1, podejmuje odpowiednie działania, aby skonsolidować odnośne dane z księgi zamówień i przekazać je właściwemu organowi, o którym mowa w ust. 1.

W każdym przypadku właściwy organ w państwie członkowskim danych rynków regulowanych czy MTF ponosi nadal odpowiedzialność za zapewnienie, aby z podlegających jego nadzorowi rynków regulowanych i MTF przekazywano informacje o zleceniach zgodnie z obowiązującymi standardami dotyczącymi danych.

3.          Dane z księgi zamówień, o których mowa w ust. 2, są jasne, precyzyjne i odpowiednio szczegółowe, tak aby umożliwić właściwym organom sprawowanie międzyrynkowego nadzoru zgodnie z ust. 1. Takie dane obejmują:

a)          kod identyfikacyjny członka, który przekazał dane zlecenie na rynek regulowany lub MTF;

b)          dane identyfikacyjne dotyczące danego instrumentu finansowego;

c)          datę i czas (z dokładnością do milisekundy) przekazania danego zlecenia na rynek regulowany lub MTF;

d)          cechy charakterystyczne danego zlecenia obejmujące w szczególności:

- wskaźnik kupna/sprzedaży;

- początkową i pozostałą/ niezrealizowaną ilość (z uwzględnieniem częściowego wykonania/ częściowych wykonań lub zdarzenia/ zdarzeń mającego/ mających wpływ na dane zlecenie), zarówno podaną do wiadomości publicznej, jak i ukrytą;

- rodzaj zlecenia (np. po cenie rynkowej, z limitem ceny, stop);

- cenę graniczną (w stosownych przypadkach);

- okres ważności określony przez danego uczestnika rynku (np. koniec dnia, ważne do odwołania, każdy określony termin i czas, następne zamknięcie);

- wszelkie warunki wykonania danego zlecenia (np. minimalny wolumen podlegający wykonaniu, limit ceny);

e)          datę i czas (z dokładnością do milisekundy) wystąpienia każdego zdarzenia mającego wpływ na te cechy charakterystyczne;

f)           rodzaj zdarzenia, które spowodowało zmianę tych cech charakterystycznych (np. zmiana tych cech przez danego uczestnika rynku, anulowanie, częściowe (lub całkowite) wykonanie, przerwa w funkcjonowaniu rynku, uruchomienie zlecenia typu „stop”);

g)          kod identyfikacyjny danego zlecenia;

h)          informację, czy dany uczestnik rynku (regulowanego i MTF, jeżeli jest ona dostępna) składa zlecenie na własny rachunek (jako zleceniodawca, czy też w imieniu osoby trzeciej (jako pośrednik).

Informacje te są przekazywane w odniesieniu do każdego okresu ważności cechy charakterystycznej danego zlecenia, zdefiniowanego jako okres, w którym cechy charakterystyczne wymienione w lit. d) pozostają takie same i nie mają na nie wpływu żadne zdarzenia. Aby uniknąć wątpliwości, informacje te w odniesieniu do każdego okresu ważności cechy charakterystycznej obejmują datę/ czas (z dokładnością do milisekundy) jego rozpoczęcia, datę lub czas (z dokładnością do milisekundy) jego zakończenia oraz rodzaj zdarzenia, które spowodowało zakończenie biegu tego okresu.

4.        Właściwy organ, o którym mowa w ust. 1, udostępnia dane z księgi zamówień każdemu innemu właściwemu organowi na jego wniosek.

5.        EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, aby określić:

a)          wykaz instrumentów finansowych, które powinny być przedmiotem międzyrynkowego nadzoru, szczegóły i specyfikacje techniczne dotyczące danych z księgi zamówień, jak również częstotliwość, z jaką takie dane należy przekazywać;

b)          przypadki, w których inne właściwe organy mogą zgodnie z ust. 4 zwrócić się z wnioskiem o przekazanie danych z księgi zamówień do właściwego organu państwa członkowskiego systemu obrotu, w którym dany emitent został po raz pierwszy dopuszczony do obrotu;

c)          sposób przetwarzania danych dotyczących przekazania zadań osobom trzecim oraz sankcji za niewłaściwe wykorzystanie takich danych przez osoby trzecie.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia ...[31]*.

Komisji przekazuje się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

6.        W terminie do dnia ...[32]* EUNGiPW sporządza sprawozdanie, w którym dokonuje oceny funkcjonowania międzyrynkowego nadzoru nad księgami zamówień, w tym sposobu, w jaki EUNGiPW mógłby udzielać pomocy i wsparcia przy realizacji tego zadania.

Artykuł 18Współpraca z EUNGiPW

1.          Do celów niniejszego rozporządzenia właściwe organy współpracują z EUNGiPW zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.

2.          Właściwe organy bez zbędnej zwłoki przekazują EUNGiPW wszelkie informacje konieczne do wykonywania jego obowiązków zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

3.          EUNGiPW przygotuje projekt wykonawczych standardów dotyczących ustanowienia procedur i form wymiany informacji, jak określono w ust. 2.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych ▌ w terminie do dnia [...][33]**.

             Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 19Obowiązek współpracy

1.          Właściwe organy współpracują ze sobą oraz z EUNGiPW, jeśli to konieczne, do celów realizacji niniejszego rozporządzenia. ▌ Właściwe organy ▌ udzielają pomocy właściwym organom innego państwa członkowskiego oraz EUNGiPW. W szczególności wymieniają one informacje bez zbędnej zwłoki i współpracują przy czynnościach śledczych i egzekwowaniu przepisów.

             Obowiązek współpracy i pomocy ustanowiony w akapicie pierwszym ma zastosowanie także do Komisji w zakresie wymiany informacji dotyczących towarów wymienionych jako produkty rolne w załączniku I do TFUE.

2.          Właściwe organy i EUNGiPW współpracują z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) utworzoną na podstawie rozporządzenia (WE) nr 713/2009[34] oraz z krajowymi organami regulacyjnymi państw członkowskich w celu zapewnienia skoordynowanego podejścia do egzekwowania odpowiednich zasad dotyczących transakcji, zleceń obrotu lub innych działań czy zachowań związanych z co najmniej jednym instrumentem finansowym, do którego ma zastosowanie niniejsze rozporządzenie, a także z co najmniej jednym produktem energetycznym sprzedawanym w obrocie hurtowym, do którego to produktu mają zastosowanie art. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr... .../2012 [w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii]. Właściwe organy biorą pod uwagę specyficzne cechy definicji zawartych w art. 2 [rozporządzenia (UE) nr … Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii] oraz przepisy art. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr .../2012[w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii] podczas stosowania art. 6, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia do instrumentów finansowych powiązanych z produktami energetycznymi sprzedawanymi w obrocie hurtowym.

3.          Właściwe organy na żądanie niezwłocznie dostarczają wszelkich informacji wymaganych w celach, o których mowa w ust. 1.

4.          Jeśli właściwy organ jest przekonany, że na terytorium innego państwa członkowskiego podejmowano lub podejmuje się działania sprzeczne z przepisami niniejszego rozporządzenia lub działania mające wpływ na obrót instrumentami finansowymi w ramach systemu obrotu znajdującego się w innym państwie członkowskim, powiadamia o tym fakcie w możliwie najbardziej szczegółowy sposób właściwy organ tego państwa członkowskiego oraz EUNGiPW lub, w przypadku produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, ACER. Właściwe organy zaangażowanych państw członkowskich konsultują się ze sobą i z EUNGiPW oraz, w przypadku produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, z ACER w zakresie właściwych działań, jakie należy podjąć, oraz informują się wzajemnie o istotnych zmianach sytuacji. Koordynują one swoje działania w celu uniknięcia możliwego dublowania i pokrywania się działań w ramach stosowania środków administracyjnych, sankcji i grzywien dotyczących przypadków transgranicznych zgodnie z art. 24, 25, 26, 27 i 28 i wspomagają się wzajemnie w wykonywaniu swoich decyzji.

5.          Właściwy organ jednego państwa członkowskiego może wnioskować o pomoc właściwego organu innego państwa członkowskiego w zakresie kontroli na miejscu i dochodzeń.

             Właściwy organ informuje EUNGiPW o wszelkich wnioskach w sprawie, o której mowa w pierwszym akapicie. W przypadku dochodzenia lub kontroli o zasięgu transgranicznym EUNGiPW koordynuje dochodzenie lub kontrolę, jeśli wnioskuje o to jeden z właściwych organów, lub podejmuje takie działania z własnej inicjatywy, jeżeli jest to właściwe w kontekście celów niniejszego rozporządzenia.

             Jeśli właściwy organ otrzyma wniosek od właściwego organu innego państwa członkowskiego o dokonanie kontroli lub dochodzenia na miejscu, może wykonać następujące czynności:

             a)      samodzielnie dokonać kontroli lub dochodzenia na miejscu;

             b)     dopuścić właściwy organ, który złożył wniosek, do uczestnictwa w kontroli lub dochodzeniu na miejscu;

             c)      dopuścić właściwy organ, który złożył wniosek, do samodzielnego dokonania kontroli lub dochodzenia na miejscu;

             d)     wskazać biegłych rewidentów bądź biegłych do dokonania kontroli lub dochodzenia na miejscu;

             e)      przekazać konkretne działania związane z działaniami nadzorczymi innym właściwym organom.

6.          Bez uszczerbku dla art. 258 TFUE właściwy organ, którego wniosku o udzielenie informacji lub pomocy zgodnie z ust. 1, 2, 3 i 4 nie rozpatrzono w rozsądnym terminie lub którego wniosek o udzielenie informacji lub pomocy rozpatrzono odmownie, może w rozsądnym terminie skierować odmowę lub brak działań do EUNGiPW.

             W takich sytuacjach EUNGiPW może działać zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, bez uszczerbku dla możliwości działania EUNGiPW zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

7.          Właściwe organy współpracują i wymieniają informacje z odpowiednimi krajowymi organami regulacyjnymi oraz organami regulacyjnymi państw trzecich odpowiednich rynków kasowych, jeśli mają uzasadnione powody, by podejrzewać, że podjęto lub podejmuje się działania, które stanowią wykorzystywanie informacji poufnych lub manipulacje na rynku zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub z dyrektywą 2012/.../UE [nową MAD]. Współpraca ta zapewnia skonsolidowany przegląd rynków finansowych i kasowych oraz wykrywanie i sankcjonowanie międzyrynkowych lub transgranicznych nadużyć na rynku.

             W odniesieniu do handlu uprawnieniami do emisji zapewnia się także współpracę i wymianę informacji przewidzianą na mocy poprzedniego akapitu z:

             a)      monitorującym aukcje, w odniesieniu do sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji lub innych opartych na nich produktów zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010;

             b)     właściwymi organami, administratorami rejestru, w tym z centralnym administratorem, oraz innymi organami publicznymi zajmującymi się nadzorem nad przestrzeganiem wymogów na mocy dyrektywy 2003/87/WE.

             EUNGiPW ułatwia i koordynuje współpracę i wymianę informacji między właściwymi organami oraz organami regulacyjnymi w państwach członkowskich i w państwach trzecich. W możliwych przypadkach właściwe organy zawierają porozumienia o współpracy z organami regulacyjnymi państw trzecich odpowiedzialnych za powiązane rynki kasowe zgodnie z art. 20.

8.          Przekazywanie danych osobowych władzom państwa trzeciego regulują przepisy art. 22 i 23.

9.          EUNGiPW przygotuje projekt wykonawczych standardów dotyczących ustanowienia procedur i form wymiany informacji i pomocy, jak określono w niniejszym artykule.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych ▌ w terminie do dnia [...][35]*.

             Komisji powierza się uprawnienia do zatwierdzenia wykonawczych standardów technicznych wymienionych w akapicie pierwszym zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 19aRozstrzyganie sporów między właściwymi organami

Jeśli właściwy organ nie zgadza się z procedurą lub istotą działania czy brakiem działań po stronie innego właściwego organu w innym państwie członkowskim w odniesieniu do jakichkolwiek przepisów niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy (UE) nr …/… [nowej MAD], EUNGiPW może podjąć działania przewidziane w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 20Współpraca z państwami trzecimi

1.          W stosownych przypadkach właściwe organy państw członkowskich zawierają porozumienia o współpracy z właściwymi organami państw trzecich dotyczące wymiany informacji z właściwymi organami w państwach trzecich oraz wykonania obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia w państwach trzecich. Takie porozumienia o współpracy zapewniają przynajmniej skuteczną wymianę informacji, która umożliwi właściwym organom wykonywanie ich obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia.

             Właściwy organ informuje EUNGiPW i inne właściwe organy państw członkowskich o proponowanych właściwych organach w państwach trzecich, z którymi zawrze takie porozumienie.

1a.        Jeżeli Unia uczestniczy w systemie handlu emisjami z państwem trzecim, uprawnienia do emisji w ramach tego systemu i oparte na nich produkty sprzedawane na aukcji są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia. Gdy zachodzi taka konieczność, Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 32, środki ustanawiające kryteria włączenia w zakres niniejszego rozporządzenia tych uprawnień do emisji oraz produktów sprzedawanych na aukcji.

2.          EUNGiPW ułatwia i koordynuje rozwój porozumień o współpracy między właściwymi organami państw członkowskich i odpowiednimi właściwymi organami państw trzecich. Zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych zawierające wzór dokumentu porozumienia o współpracy, z którego mają w miarę możliwości korzystać właściwe organy państw członkowskich.

EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia ...[36]*.

Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

2a.        EUNGiPW ułatwia i koordynuje także wymianę między właściwymi organami państw członkowskich informacji otrzymanych od organów właściwych państw trzecich, które mogą mieć znaczenie dla podejmowania środków na mocy art. 24, 25, 26, 27 i 28.

3.          Właściwe organy zawierają porozumienia o współpracy w sprawie wymiany informacji z właściwymi organami państw trzecich, wyłącznie jeżeli przekazywane informacje są objęte gwarancjami tajemnicy zawodowej, które odpowiadają przynajmniej gwarancjom określonym w art. 21. Taka wymiana informacji musi mieć na celu wykonywanie obowiązków przez właściwe organy.

4.          Przekazywanie danych osobowych władzom państwa trzeciego regulują przepisy art. 22 i 23.

Artykuł 21Tajemnica zawodowa

1.          W przypadku wszelkich informacji otrzymanych, wymienionych i przekazanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem obowiązują warunki tajemnicy zawodowej ustanowione w ust. 2 i 3.

2.          Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej ma zastosowanie do wszystkich osób, które pracują lub pracowały dla właściwego organu lub organu lub przedsiębiorstwa rynkowego, któremu właściwy organ powierzył swoje uprawnienia, wraz z biegłymi rewidentami i biegłymi zaangażowanymi przez właściwy organ. Informacja objęta tajemnicą zawodową nie może być ujawniona żadnej innej osobie lub organowi, z wyjątkiem przypadków ustanowionych przepisami prawa.

3.          Wszystkie informacje wymieniane przez właściwe organy na mocy niniejszego rozporządzenia, które dotyczą warunków biznesowych lub operacyjnych oraz innych kwestii gospodarczych lub osobistych, uznaje się za informacje poufne, z wyjątkiem sytuacji gdy właściwy organ stwierdza w czasie przekazania informacji, że mogą one być ujawnianie, oraz gdy takie ujawnienie jest konieczne dla postępowania prawnego.

Artykuł 22Ochrona danych

W przetwarzaniu danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach niniejszego rozporządzenia właściwe organy stosują przepisy dyrektywy 95/46/WE. W przetwarzaniu danych osobowych przez EUNGiPW w ramach niniejszego rozporządzenia EUNGiPW stosuje przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

Dane osobowe przechowuje się przez okres maksymalnie 5 lat.

Artykuł 23Ujawnianie danych osobowych państwom trzecim

1.          Właściwy organ państwa członkowskiego może przekazać dane osobowe państwu trzeciemu, pod warunkiem że spełniono wymogi dyrektywy 95/46/WE, w szczególności jej art. 25 i 26, oraz tylko w poszczególnych przypadkach. Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, że przekazanie danych osobowych jest konieczne dla celów niniejszego rozporządzenia. Właściwy organ zapewnia, że państwo trzecie nie przekaże danych innemu państwu trzeciemu bez wyraźnego pisemnego zezwolenia i po spełnieniu warunków określonych przez właściwy organ państwa członkowskiego. Dane osobowe przekazać można tylko państwu trzeciemu, które zapewni odpowiedni poziom ochrony danych osobowych.

2.          Właściwy organ państwa członkowskiego ujawnia informacje otrzymane od właściwego organu innego państwa członkowskiego właściwemu organowi państwa trzeciego tylko pod warunkiem, że właściwy organ danego państwa członkowskiego uzyskał wyraźne pisemne zezwolenie od organu właściwego, który przekazał informacje i, w stosownych przypadkach, ujawnia informacje wyłącznie w celach, na które ten właściwy organ wyraził zgodę.

3.          W przypadku gdy porozumienie o współpracy przewiduje wymianę danych osobowych, wymiana taka musi spełniać wymogi dyrektywy 95/46/WE.

ROZDZIAŁ 5Środki i sankcje administracyjne

Artykuł 24Środki i sankcje administracyjne

1.          Państwa członkowskie ustanawiają zasady dotyczące podejmowania właściwych środków administracyjnych lub nakładania sankcji administracyjnych w przypadku postępowania, o którym mowa w art. 25, na osoby odpowiedzialne za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia i przyjmują wszelkie środki konieczne dla zapewnienia ich stosowania. Środki te będą skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

             W terminie do dnia [...]fn* państwa członkowskie powiadamiają Komisję i EUNGiPW o zasadach, o których mowa w akapicie pierwszym. Niezwłocznie powiadamiają one Komisję i EUNGiPW o wszelkich późniejszych zmianach tych zasad.

2.          W wykonywaniu swoich uprawnień do nakładania sankcji w przypadku postępowania, o którym mowa w art. 25, właściwe organy współpracują ściśle w celu zapewnienia, aby środki i sankcje administracyjne osiągały pożądane skutki zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, oraz koordynują swoje działania w celu uniknięcia możliwego dublowania i pokrywania się działań w ramach stosowania środków administracyjnych, sankcji i grzywien dotyczących przypadków transgranicznych zgodnie z art. 19.

2a.        Właściwe organy współpracują również ściśle z władzami wszystkich państw członkowskich odpowiedzialnych za przeprowadzanie dochodzenia w sprawie przestępstw wynikających z postępowania, o którym mowa w art. 25, lub za ich ściganie w celu zapewnienia, aby administracyjne i karne środki oraz sankcje przyniosły pożądany skutek, oraz w celu skoordynowania działań, aby uniknąć ewentualnego powielania lub nakładania się w przypadku, gdy dane naruszenie może grozić zarówno sankcjami karnymi, jak i środkami lub sankcjami administracyjnymi.

Artykuł 25Uprawnienia do nakładania sankcji

Przepisy niniejszego artykułu stosuje się w przypadku:

a)          osoby uczestniczącej lub usiłującej uczestniczyć w wykorzystywanie informacji poufnych z naruszeniem art. 9;

b)          osoby zalecającej innej osobie lub nakłaniającej ją do angażowania się w wykorzystywanie poufnych informacji z naruszeniem art. 9;

c)          osoby nieprawidłowo ujawniającej informacje poufne z naruszeniem art. 9;

d)          osoby zaangażowanej w manipulacje na rynku z naruszeniem art. 10;

e)          osoby usiłującej zaangażować się w manipulacje na rynku z naruszeniem art. 10;

f)           osoby prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie systemu obrotu, która nie przyjmie lub nie utrzyma skutecznych ustaleń i procedur mających na celu zapobieganie i wykrywanie nadużyć na rynku, z naruszeniem art. 11 ust. 1.

g)          osoby zajmującej się zawodowo pośredniczeniem w zawieraniu transakcji i zawieraniem transakcji, która nie posiada odpowiednich systemów wykrywania i powiadamiania o transakcjach, które mogą stanowić wykorzystywanie informacji poufnych, manipulację na rynku lub próbę zaangażowania się w manipulację na rynku, lub nie powiadomi niezwłocznie właściwego organu o podejrzanych zleceniach lub transakcjach, z naruszeniem art. 11 ust. 2;

h)          emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnionego z obowiązku zgodnie z art. 12 ust. 2 akapit drugi, który możliwie szybko nie poda do wiadomości publicznej informacji poufnych lub nie umieści na swoich stronach internetowych informacji poufnych, które jest zobowiązany podać do wiadomości publicznej, z naruszeniem art. 12 ust. 1;

i)           emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnionego z obowiązku zgodnie z art. 12 ust. 2 akapit drugi, który opóźni podanie do wiadomości publicznej informacji poufnych, jeśli takie opóźnienie wprowadza w błąd, lub jeśli nie zapewni poufności takich informacji, z naruszeniem art. 12 ust. 2;

j)           emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnionego z obowiązku zgodnie z art. 12 ust. 2 akapit drugi, który nie poinformuje właściwego organu o opóźnieniu podania do wiadomości publicznej informacji poufnych, z naruszeniem art. 12 ust. 4;

k)          emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji lub osoby działającej w jego imieniu lub na jego rachunek, który nie poda do wiadomości publicznej informacji poufnych przekazywanych jakiejkolwiek osobie w związku z normalnym wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia lub zawodu, z naruszeniem art. 12 ust. 6;

l)           emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnionego z obowiązku zgodnie z art. 12 ust. 2 akapit drugi, lub osoby działającej w jego imieniu lub na jego rachunek, która nie sporządzi, nie uaktualnia regularnie lub nie przekaże organowi właściwemu na jego żądanie wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych, z naruszeniem art. 13 ust. 1;

m)         osoby pełniącej obowiązki zarządcze u emitenta instrumentów finansowych lub uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, niezwolnionego z obowiązku na mocy art. 12 ust. 2 akapit drugi, oraz osoby ściśle z nim związanej, która nie poda do wiadomości publicznej informacji o istnieniu transakcji zawieranych na jej własny rachunek, z naruszeniem art. 14 ust. 1 i 2;

n)          osoby, która sporządza lub rozpowszechnia informacje zalecające lub sugerujące strategię inwestycyjną, przeznaczone dla kanałów dystrybucji lub dla społeczeństwa, która nie dołoży starań, aby zapewnić, że takie informacje są obiektywnie przedstawione i ujawniają interesy lub wskazują konflikty interesów, z naruszeniem art. 15 ust. 1;

o)          osoby, która pracuje lub pracowała dla właściwego organu lub innego organu lub przedsiębiorstwa rynkowego, któremu właściwy organ powierzył swoje uprawnienia, która ujawni informacje objęte tajemnicą zawodową, z naruszeniem art. 21;

p)          osoby, która nie udzieli właściwemu organowi dostępu do dokumentu lub nie przekaże kopii dokumentu, o który właściwy organ wnioskuje zgodnie z art. 17 ust. 2 lit a);

q)          osoby, która nie udzieli właściwemu organowi informacji oraz nie odpowie na wezwanie na przesłuchanie wystosowane przez właściwy organ zgodnie z art. 17 ust. 2 lit. b);

r)           uczestnika rynku, który nie przekaże właściwemu organowi informacji w związku z towarowymi instrumentami pochodnymi lub sprawozdań z podejrzanych transakcji lub nie zapewni bezpośredniego dostępu do systemów przedsiębiorstw handlowych, o który właściwy organ wnioskuje zgodnie z art. 17 ust. 2 lit. c);

s)           osoby, która nie udzieli dostępu do miejsca w celu kontroli, o który właściwy organ wnioskuje zgodnie z art. 17 ust. 2 lit. d);

t)           osoby, która nie wyda rejestrów połączeń telefonicznych i rejestrów przesyłu danych, o które właściwy organ wnioskuje zgodnie z art. 17 ust. 2 lit. f);

u)          osoby, która nie zastosuje się do wezwania właściwego organu do zaprzestania praktyk sprzecznych z niniejszym rozporządzeniem, zawieszenia obrotu instrumentami finansowymi lub opublikowania oświadczenia korygującego;

v)          osoby, która dopuszcza się działania, którego wykonywania zabronił jej właściwy organ.

Artykuł 26Środki i sankcje administracyjne

1.          Nie naruszając uprawnień nadzorczych właściwych organów zgodnie z art. 17 w przypadku naruszenia art. 9 lub 10 lub w przypadku postępowania, o którym mowa w art. 25, właściwe organy posiadają zgodnie z prawem krajowym uprawnienia do stosowania środków i sankcji administracyjnych, które obejmują przynajmniej:

             a)      nakaz zobowiązujący osobę odpowiedzialną za naruszenie do zaprzestania określonego postępowania oraz powstrzymania się od jego ponownego podejmowania;

             b)     środki, które można zastosować w przypadku braku współpracy w dochodzeniu, omówione w art. 17;

             c)      środki, które skutkują zakończeniem ciągłego działania naruszającego przepisy niniejszego rozporządzenia oraz wyeliminowaniem jego skutków;

             d)     publiczne oświadczenie wskazujące osobę odpowiedzialną oraz charakter naruszenia, opublikowane na stronach internetowych właściwych organów;

             e)      korekta fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji podanych do wiadomości publicznej, w tym w formie zobowiązania emitenta lub innej osoby, która opublikowała lub rozpowszechniła fałszywe lub wprowadzające w błąd informacje, do opublikowania oświadczenia korygującego;

             f)      czasowy lub stały zakaz wykonywania zawodu;

             g)      cofnięcie zezwolenia dla przedsiębiorstwa inwestycyjnego, jak określono w art. 4 ust. 1 dyrektywy [nowej MiFID];

             h)      czasowy lub stały zakaz sprawowania funkcji w przedsiębiorstwach inwestycyjnych wobec każdego członka organu przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub każdej innej osoby, uznanej za odpowiedzialną za popełnienie naruszenia.

                      Jeśli taka osoba naruszyła przepisy dotyczące wykorzystywania informacji poufnych lub manipulacji na rynku, nie będzie mogła przez dwa lata zajmować się obrotem w systemie obrotu objętym niniejszym rozporządzeniem.

                      Jeśli taka osoba była uprzednio karana za wykorzystywanie informacji poufnych lub manipulacje na rynku, obowiązuje ją stały zakaz zajmowania się obrotem w systemie obrotu objętym niniejszym rozporządzeniem.

             i)       zawieszenie obrotu danymi instrumentami finansowymi;

             j)      żądanie zamrożenia lub konfiskaty aktywów;

             k)     administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości dziesięciokrotnej wartości korzyści uzyskanych lub strat, których uniknięto w wyniku naruszenia, o ile można je określić, jeśli są one wyższe niż którakolwiek z maksymalnych kwot, o której mowa w lit. l) lub m), zależnie od okoliczności;

             l)       nie naruszając postanowień lit. k), w przypadku osoby fizycznej administracyjne sankcje finansowe w nieograniczonej wysokości ▌ ;

             m)     nie naruszając postanowień lit. k), w przypadku osoby prawnej administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości 20% całkowitych rocznych obrotów tej osoby prawnej w poprzednim roku obrotowym; w przypadku gdy osoba prawna jest jednostką zależną jednostki dominującej [jak określono w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG], całkowity roczny obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu wynikająca ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego ostatecznej jednostki dominującej za poprzedni rok obrotowy.

2.          Właściwe organy mogą mieć inne uprawnienia do nakładania sankcji oprócz uprawnień wymienionych w ust. 1 oraz ustanowić administracyjne sankcje finansowe w większej wysokości niż określono w ust. 2. Ustalając wysokość administracyjnych sankcji finansowych powyżej poziomów określonych w ust. 1, właściwe organy mogą kierować się zakresem negatywnego wpływu na funkcjonowanie rynków naruszenia co najmniej jednego z wymogów niniejszego rozporządzenia, sytuacją finansową podmiotów na tych rynkach oraz szerszymi interesami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi.

3.          Właściwe organy publikują bez zbędnej zwłoki informacje o każdym środku lub sankcji nałożonej za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, uwzględniając przynajmniej informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości osób odpowiedzialnych za naruszenie, chyba że opublikowanie tych informacji stanowiłoby poważne zagrożenie dla stabilności rynków finansowych. W przypadku gdy publikacja wspomnianych informacji wyrządziłaby niewspółmierną szkodę zaangażowanym osobom fizycznym, właściwe organy publikują w sposób anonimowy informacje o nałożonych na takie osoby fizyczne środkach i sankcjach.

Artykuł 27Skuteczne stosowanie sankcji

1.          Państwa członkowskie zapewniają, aby przy ustalaniu rodzaju środków i sankcji administracyjnych oraz wysokości kar właściwe organy uwzględniały wszelkie istotne okoliczności, w tym:

             a)      wagę naruszenia i czas jego trwania;

             b)     stopień odpowiedzialności danej osoby;

             ba)   jeżeli dotyczy, zakres, w jakim pracownik był zachęcany – przez zastosowanie wewnętrznych przepisów, instrukcji lub praktyk danej instytucji – do podejmowania określonych działań lub poddawany takim naciskom;

             c)      sytuację finansową danej osoby, której wyznacznikiem jest wysokość całkowitych obrotów danej osoby prawnej lub roczny dochód odpowiedzialnej osoby fizycznej;

             d)     skalę korzyści, które uzyskała, lub strat, których uniknęła osoba odpowiedzialna, o ile można ją ustalić;

             e)      gotowość danej osoby do współpracy z właściwym organem, nie naruszając potrzeby zapewnienia wyrównania korzyści, które uzyskała, lub strat, których uniknęła ta osoba;

             f)      uprzednie naruszenia popełnione przez daną osobę.

             Właściwe organy mogą także uwzględnić inne czynniki, jeśli przewiduje je prawo krajowe.

2.          Aby zapewnić spójne stosowanie i odstraszający skutek w całej Unii, EUNGiPW wydaje wytyczne przeznaczone dla właściwych organów zgodnie z art. 16 rozporządzenia nr (UE) nr 1095/2010 dotyczącego rodzajów środków i sankcji administracyjnych oraz wysokości grzywien.

Artykuł 28Odwołania

Państwa członkowskie zapewniają prawo do wniesienia odwołania od decyzji podjętych przez właściwy organ zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 28 aPrawo do obrony

Państwa członkowskie ustanawiają odpowiednie procedury, aby zapewnić prawo do obrony osobie, która jest objęta dochodzeniem na podstawie niniejszego rozporządzenia. W ramach takich procedur zapewnia się zainteresowanej osobie możliwość jej wysłuchania przed podjęciem dotyczącej jej decyzji oraz prawo do skutecznego odwołania się na drodze sądowej od decyzji dotyczącej tej osoby.

Artykuł 29Zgłaszanie naruszeń

1.          Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie skutecznych mechanizmów uzupełniających te, o których mowa w art. 11 ust. 2a, i sprzyjających zgłaszaniu właściwym organom naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia, które obejmują przynajmniej ▌ szczególne procedury odbierania zgłoszeń w sprawie naruszeń oraz działania następcze. Procedury takie zapewniają przestrzeganie następujących zasad:

             a)     stosowną ochronę, w tym pełną anonimowość, osób, które ujawniają potencjalne lub popełnione naruszenia, w szczególności i nie naruszając przepisów krajowych regulujących postępowanie sądowe oraz kwestię zachowania poufności co do tożsamości tych osób na wszystkich etapach przedmiotowej procedury;

             b)     ochronę danych osobowych zarówno osoby dokonującej zgłoszenia potencjalnych lub popełnionych naruszeń, jak i osoby, której zarzuca się popełnienie naruszenia, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 95/46/WE;

             c)      właściwą ochronę osoby, której zarzuca się popełnienie danego naruszenia; oraz

             d)     właściwą ochronę przed wrogim traktowaniem w miejscu pracy oraz zapewnienie pomocy prawnej zarówno osobie, która przekazuje informacje, jak i osobie, której zarzuca się popełnienie danego naruszenia.

1a.        Państwa członkowskie wymagają, aby wszystkie instytucje finansowe i systemy obrotu miały strategie dotyczące zwalczania nadużyć finansowych.

2.          Zachęty finansowe dla osób oferujących istotne informacje dotyczące potencjalnych naruszeń przepisów niniejszego rozporządzania mogą być zapewnione, zgodnie z prawem krajowym, w przypadku gdy takie osoby nie mają istniejącego uprzednio obowiązku zgłaszania takich informacji wynikającego z przepisów prawa lub umowy, że informacje są nowe oraz że skutkują nałożeniem sankcji lub środka administracyjnego lub sankcji karnej za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

3.          Komisja może przyjąć – w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 32 – środki określające procedury, o których mowa w ust. 1, w tym warunki zgłaszania i warunki działań następczych oraz środki ochrony osób.

Artykuł 30Wymiana informacji z EUNGiPW

1.          Właściwe organy ▌ corocznie przekazują EUNGiPW zbiorcze informacje dotyczące wszystkich środków, sankcji i grzywien administracyjnych nałożonych albo przez te właściwe organy, albo przez organy sądowe zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 i 29. EUNGiPW publikuje te informacje w raporcie rocznym.

2.          W przypadku gdy właściwy organ podaje do wiadomości publicznej informacje o środkach, sankcjach i grzywnach administracyjnych, równocześnie zgłasza te środki, sankcje i grzywny administracyjne EUNGiPW.

3.          W przypadku gdy środek, sankcja lub grzywna administracyjna jest związana z przedsiębiorstwem inwestycyjnym, które uzyskało zezwolenie zgodnie z dyrektywą [nową MiFID], EUNGiPW dodaje odniesienie do opublikowanej sankcji w rejestrze przedsiębiorstw inwestycyjnych ustanowionym na mocy art. 5 ust. 3 dyrektywy [nowej MiFID].

4.          EUNGiPW przygotowuje projekt wykonawczych standardów dotyczących ustanowienia procedur i form wymiany informacji, jak określono w niniejszym artykule.

             EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych ▌ w terminie do dnia [...][37]*.

             Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

ROZDZIAŁ 6AKTY DELEGOWANE

Artykuł 32Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.          Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.          Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 5 ust. 2, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 6 oraz art. 29 ust. 3, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia, o którym mowa w art. 36 ust. 1.

3.          Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 5 ust. 2, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 6 i art. 29 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Wchodzi ona w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub z późniejszą datą, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4.          Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5.          Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 5 ust. 2, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 6 i art. 29 ust. 3 wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub kiedy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 32 aTermin przyjęcia aktów delegowanych

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 5 ust. 2, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 6 oraz art. 29 ust. 3 do dnia ...[38]*.

ROZDZIAŁ 8PRZEPISY ▌ KOŃCOWE

Artykuł 34Uchylenie dyrektywy 2003/6/WE

Dyrektywa 2003/6/WE traci moc ze skutkiem z dniem [...][39]**. Odesłania do dyrektywy 2003/6/WE odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 34aPrzegląd i sprawozdawczość

W terminie do dnia 30 czerwca 2014 r. Komisja, po konsultacjach z właściwymi organami i EUNGiPW, przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat adekwatności proporcjonalnego systemu dla emitentów instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku na rzecz wzrostu MŚP, jak przewidziano w szczególności w art. 12 ust. 4.

Artykuł 34bKomitet doradczy EUNGiPW ds. transakcji wysokiej częstotliwości

W terminie do dnia 30 czerwca 2014 r. EUNGiPW ustanawia komitet doradczy złożony z ekspertów krajowych, aby określić rozwiązania w zakresie transakcji wysokich częstotliwości mogące potencjalnie stanowić manipulację na rynku, w celu:

a)          poszerzania wiedzy EUNGiPW na temat transakcji wysokich częstotliwości; oraz

b)          do celów art. 5 ust. 2a – przekazania wykazu nadużyć w odniesieniu do transakcji wysokiej częstotliwości, w tym takich jak „spoofing”, praktyka „quote stuffing” i „layering”.

Artykuł 34cKomitet doradczy EUNGiPW ds. technologii na rynkach finansowych

W terminie do dnia 30 czerwca 2014 r. EUNGiPW ustanawia komitet doradczy złożony z ekspertów krajowych w celu określenia, które ze stosowanych na rynkach rozwiązań technologicznych mogłyby potencjalnie stanowić nadużycia na rynku lub manipulacje na rynku, tak aby:

a)          pogłębić wiedzę EUNGiPW na temat nowych technologii związanych ze strategiami obrotu oraz możliwości ich wykorzystania w celu popełnienia nadużycia;

b)          powiększyć wykaz zidentyfikowanych już nadużyć, które dotyczą w szczególności strategii w zakresie transakcji wysokich częstotliwości; oraz

c)          ocenić skuteczność różnych stosowanych w systemach obrotu podejść do eliminowania zagrożeń związanych z wszelkimi nowymi praktykami dotyczącymi obrotu.

W wyniku tej analizy EUNGiPW powinien opracować dodatkowe wytyczne dotyczące najlepszych praktyk na rynkach finansowych UE.

Artykuł 35 aPersonel i zasoby EUNGiPW

W terminie do dnia ...fn EUNGIPW dokonuje oceny zapotrzebowania na personel i środki wynikającego z przejęcia przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.

Artykuł 36Wejście w życie i okres stosowania

1.          Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie [dwudziestego dnia następującego po dacie] jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.          Niniejsze rozporządzenie obowiązuje od dnia [...][40]** z wyjątkiem art. 3 ust. 2, art. 8 ust. 5, art. 11 ust. 3, art. 12 ust. 9, art. 13 ust. 4, art. 13 ust. 6, art. 14 ust. 5, art. 14 ust. 6, art. 15 ust. 3, art. 18 ust. 9, art. 19 ust. 9, art. 28 ust. 3 i art. 29 ust. 3, które obowiązują bezpośrednio od daty wejścia niniejszego rozporządzenia w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono ▌ dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego                                            W imieniu RadyPrzewodniczący

                Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

A. Wskaźniki zachowań manipulacyjnych związanych z fałszywymi lub wprowadzającymi w błąd sygnałami oraz zabezpieczaniem cen

Do celów stosowania art. 8 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia oraz bez uszczerbku dla form zachowania wymienionych w jego ust. 3, podczas weryfikacji transakcji lub zleceń przez uczestników rynku oraz właściwe organy należy brać pod uwagę następujący niewyczerpujący wykaz wskaźników, które niekoniecznie muszą stanowić oznakę manipulacji na rynku:

a)          stopień, w jakim zlecenia składane lub transakcje podejmowane reprezentują znaczny udział w dziennych transakcjach danym instrumentem finansowym, związanym z nim kontraktem towarowym na rynku kasowym lub produktem opartym na uprawnieniach do emisji sprzedawanym na aukcji, w szczególności jeżeli czynności te prowadzą do istotnej zmiany ich cen;

b)          stopień, w jakim zamówienia składane lub transakcje podejmowane przez osoby o istotnej pozycji wśród kupujących lub sprzedających dany instrument finansowy, związany z nim kontrakt towarowy na rynku kasowym lub produkt oparty na uprawnieniach do emisji sprzedawany na aukcji prowadzą do istotnej zmiany ceny tego instrumentu finansowego, związanego z nim kontraktu towarowego na rynku kasowym lub produktu opartego na uprawnieniach do emisji sprzedawanego na aukcji;

c)          czy podejmowane transakcje nie prowadzą do zmiany statusu beneficjenta instrumentu finansowego, związanego z nim kontraktu towarowego na rynku kasowym lub produktu opartego na uprawnieniach do emisji sprzedawanego na aukcji;

d)          stopień, w jakim zamówienia składane lub transakcje podejmowane obejmują odwrócenie pozycji w krótkim okresie i reprezentują istotną część dziennych transakcji danym instrumentem finansowym, związanym z nim kontraktem towarowym na rynku kasowym lub produktem opartym na uprawnieniach do emisji sprzedawanym na aukcji i mogą mieć związek z istotną zmianą ceny instrumentu finansowego, związanego z nim kontraktu towarowego na rynku kasowym lub produktu opartego na uprawnieniach do emisji sprzedawanego na aukcji;

e)          stopień, w jakim zamówienia składane lub transakcje podejmowane skoncentrowane są w krótkookresowym przedziale wskazań sesji i prowadzą do zmiany ceny, która następnie zostaje odwrócona;

f)           stopień, w jakim zamówienia składane lub transakcje podejmowane zmieniają reprezentację najlepszej oferty lub ceny ofert instrumentu finansowego, związanego z nim kontraktu towarowego na rynku kasowym lub produktu opartego na uprawnieniach do emisji sprzedawanego na aukcji, lub bardziej ogólnie reprezentacji księgi zamówień dostępnej dla uczestników rynku, i zostają usunięte przed wykonaniem;

g)          stopień, w jakim zamówienia są składane lub transakcje są podejmowane w okresie czasu, w którym ustalane są: cena odniesienia, cena transakcji oraz wyceny, i prowadzi to do zmiany cen, co ma wpływ na te ceny i wyceny.

B. Wskaźniki zachowań manipulacyjnych odnoszących się do stosowania elementów fikcyjnych lub wszelkich innych form wprowadzania w błąd

Do celów stosowania art. 8 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia oraz bez uszczerbku dla form zachowania wymienionych w jego ust. 3 akapit drugi, podczas weryfikacji transakcji lub zleceń przez uczestników rynku oraz właściwe organy należy brać pod uwagę następujący niewyczerpujący wykaz wskaźników, które niekoniecznie muszą stanowić oznakę manipulacji na rynku:

a)          czy zamówienia składane lub transakcje podejmowane przez osoby poprzedza, lub następuje po nich, upowszechnianie informacji fałszywych lub błędnych przez te same osoby lub osoby z nimi powiązane;

b)          czy zamówienia są składane lub transakcje są podejmowane przez osoby przed lub po tym, jak te same osoby lub osoby z nimi powiązane sporządziły lub upowszechniły zalecenia inwestycyjne, które są błędne lub nieobiektywne, lub w istotny sposób odzwierciedlają ich interes.

  • [1]  Dz.U. C 161 z 7.6.2012, s. 3.
  • [2]  Dz.U. C 181 z 21.6.2012, s. 64.
  • [3] *            Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌sygnalizuje skreślenia.
  • [4]             Dz.U. L 161 z 7.6.2012, s. 3.
  • [5]             Dz.U. L 181 z 21.6.2012, s. 64.
  • [6]             Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia… .
  • [7]             Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16.
  • [8]           Dz.U. L 86 z 24.3.2012, s. 1.
  • [9]           Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
  • [10]           Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.
  • [11]            Dz.U. L 302 z 18.11.2010, s. 1.
  • [12]          Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1.
  • [13]            Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.
  • [14]            Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
  • [15]            Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
  • [16]            Dz.U. L 336 z 23.12.2003, s. 33.
  • [17] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [18] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [19] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [20]            Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy, Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1.
  • [21]            Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w Państwach Członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 1).
  • [22]            Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE, Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 64.
  • [23]            Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1227/2011 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju (Dz.U. L 326 z 08.12.11, s. 1).
  • [24] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [25] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [26] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [27] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [28] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [29] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [30] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [31] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [32] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 24 miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [33] **        Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [34]            Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1).
  • [35] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [36] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [37] *         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [38] *           Dz.U.: należy wstawić datę: 18 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [39] **         Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
  • [40] **        Dz.U.: należy wstawić datę: 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

OPINIA Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (30.5.2012)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)
(COM(2011)0651 – C7‑0360/2011 – 2011/0295(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Richard Seeber

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Dyrektywa w sprawie nadużyć na rynku (MAD) 2003/6/WE wprowadziła kompleksowe ramy zwalczania nadużyć na rynku (wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku). Wniosek dotyczący rozporządzenia poszerza zakres ram regulacyjnych dotyczących nadużyć na rynku o wszystkie instrumenty finansowe objęte dyrektywą w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID) i zmierza do zwiększenia integralności rynków oraz ochrony inwestorów przy jednoczesnym zapewnieniu jednolitego zbioru przepisów i równych warunków działalności.

Proponowane jednocześnie przez Komisję przekształcenie dyrektywy MiFID przewiduje zmianę klasyfikacji uprawnień do emisji w ramach unijnego systemu handlu emisjami (ETS) jako instrumentów handlowych, przez co czyni cały unijny rynek uprawnień do emisji przedmiotem rozporządzenia w sprawie rynków finansowych.

Podczas gdy 80% rynku uprawnień do emisji stanowi rynek pochodny, w związku z czym jest on już objęty zakresem dyrektywy MiFID i dyrektywy MAD, nowe rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku służy rozszerzeniu ochrony rynkowej na rynek pierwotny i nieregulowane rynki kasowe uprawnień do emisji w celu uniknięcia nieuczciwych praktyk, które mogą podważyć zaufanie do systemu handlu emisjami. Zastosowanie miałaby dyrektywa MiFID oraz dyrektywa 2003/6/WE w sprawie nadużyć na rynku, co podniosłoby bezpieczeństwo rynku bez ingerowania w jego cel, którym pozostaje ograniczenie emisji.

Jeżeli uprawnienia do emisji w ramach ETS zostaną przeklasyfikowane jako instrumenty finansowe w ramach przeglądu MiFID, w związku z czym zostaną one objęte zakresem ram regulacyjnych dotyczących nadużyć na rynku, niezbędne będzie dostosowanie przepisów w celu uwzględnienia specyfiki tych instrumentów.

Dlatego też wniosek dotyczący rozporządzenia wprowadza specjalną definicję informacji poufnych dotyczących uprawnień do emisji. W przeciwieństwie do tradycyjnych instrumentów finansowych obowiązek ujawniania informacji poufnych nie spoczywa na emitencie (odpowiedzialny organ publiczny, jak np. Komisja, którego celom politycznym w dziedzinie klimatu nie powinien zagrażać obowiązek ujawniania informacji), ale w zamian podlegają mu uczestnicy rynku. Informacja, która ma zostać ujawniona, dotyczy zazwyczaj rzeczywistej działalności strony ujawniającej, jak np. potencjału i wykorzystania instalacji.

Sprawozdawca komisji opiniodawczej popiera wniosek Komisji w odniesieniu do włączenia uprawnień do emisji w ramy regulacyjne dotyczące nadużyć na rynku w celu zagwarantowania, że wszelki zorganizowany obrót jest prowadzony w regulowanych systemach obrotu o niemal identycznych wymogach przejrzystości, organizacji i nadzoru rynkowego. Jednocześnie przedstawiono szereg poprawek służących zwiększeniu efektywności wniosku.

Szczególnie ważnym aspektem rozporządzenia jest przewidziane w nim zwolnienie z obowiązku ujawniania informacji poufnych tych uczestników rynku, którzy zdają się nie mieć poważnego wpływu na kształtowanie się cen uprawnień do emisji. Komisja zamierza wprowadzić minimalny próg uprawniający do zwolnienia (wyrażony w wartości rocznych emisji CO2 lub mocy cieplnej, bądź kombinacji tych dwóch parametrów) w drodze aktów delegowanych.

W praktyce można oczekiwać, że jedynie informacje dotyczące działalności największych emitentów w ETS (należących zazwyczaj do unijnego sektora energii) mogą mieć wpływ na kształtowanie się cen uprawnień do emisji: szacuje się, że w UE jedynie blisko 7% instalacji (tych największych, emitujących ponad 500 000 ton CO2 rocznie) jest odpowiedzialnych za 80% emisji, podczas gdy tylko 20 przedsiębiorstw posiada blisko połowę uprawnień do emisji przeznaczonych na rynek.

Dlatego, aby uniknąć niepewności, należałoby od samego początku wyraźnie określić wspomniane wyżej progi w tekście rozporządzenia. Sprawozdawca proponuje ustalić ten próg w wysokości ekwiwalentu 3 mln ton dwutlenku węgla oraz 300 MW nominalnej mocy cieplnej wytwarzanej w procesie spalania w celu nałożenia obowiązku ujawniania informacji jedynie na największe podmioty rynkowe. Wydaje się jednak właściwe, by przyznać Komisji uprawnienia do zmiany tych progów w drodze aktów delegowanych w celu uwzględnienia postępu technologicznego i zmian na rynku, tak by np. zapobiegać wahaniom cen i widocznej asymetrii na rynku.

Ponadto sprecyzowano, że urzędnikom Komisji i państw członkowskich posiadającym dostęp do informacji poufnych należy wyraźnie zakazać udziału w praktykach prowadzących do nadużyć na rynku.

Dodano także przepis służący włączeniu w zakres rozporządzenia przyszłych systemów handlu emisjami, w których UE może uczestniczyć w wyniku globalnych porozumień, tak by zapewnić tym nowym rynkom taki sam poziom ochrony rynkowej, jaki ma zastosowanie do unijnego systemu handlu emisjami.

POPRAWKI

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 15 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(15a) W następstwie sklasyfikowania uprawnień do emisji jako instrumentów finansowych w ramach przeglądu dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych, instrumenty te będą również podlegać niniejszemu rozporządzeniu. W myśl dyrektywy w sprawie unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) Komisja Europejska, państwa członkowskie oraz inne oficjalnie wyznaczone organy są odpowiedzialne między innymi za techniczny aspekt wydawania uprawnień do emisji, ich bezpłatne przyznawanie kwalifikującym się sektorom przemysłu i nowym uczestnikom rynku, a ogólniej – za opracowanie i wdrażanie unijnych ram polityki w dziedzinie klimatu stanowiącej podstawę wydawania uprawnień do emisji nabywcom podlegającym EU ETS. W ramach wykonywania tych obowiązków wspomniane organy publiczne mają dostęp do niejawnych informacji mających potencjalnie wpływ na kształtowanie się cen, zaś w myśl dyrektywy EU ETS mogą być zobowiązane do wykonywania pewnych operacji rynkowych związanych z uprawnieniami do emisji. Aby zapewnić zdolność Komisji Europejskiej, państw członkowskich i innych oficjalnie wyznaczonych organów do opracowywania i prowadzenia polityki w dziedzinie klimatu, działalność tych organów publicznych służąca wyłącznie realizacji tej polityki i dotycząca uprawnień do emisji powinna zostać wyłączona z zakresu obowiązywania tego rozporządzenia. Takie wyłączenie nie powinno mieć ujemnego wpływu na ogólną przejrzystość na rynku, gdyż na tych organach publicznych spoczywają statutowe obowiązki, by działać w celu zapewnienia zorganizowanego, uczciwego i niedyskryminującego ujawniania i dostępu do wszelkich nowych decyzji, zmian i danych, które mogą wpływać na ceny. Co więcej, w ramach dyrektywy EU ETS i jej aktów wykonawczych przewidziano zabezpieczenia w zakresie uczciwego i niedyskryminującego ujawniania znajdujących się w posiadaniu organów publicznych szczegółowych informacji mogących mieć wpływ na ceny. Jednocześnie wyłączenie z zakresu obowiązywania rozporządzenia organów publicznych realizujących politykę Unii w dziedzinie klimatu nie powinno dotyczyć przypadków, w których te organy publiczne uczestniczą w działaniach lub transakcjach, które nie służą realizacji unijnej polityki w dziedzinie klimatu, lub gdy osoby fizyczne pracujące dla jednego z tych organów uczestniczą w działaniach lub transakcjach na własny rachunek.

(Zob. poprawka 2 do punktu 16 preambuły).

Uzasadnienie

Należy dokładniej sprecyzować powody i limity wyłączenia organów publicznych (emitentów uprawnień do emisji) z zakresu tego rozporządzenia wówczas, gdy działania są podejmowane w ramach realizacji polityki Unii w dziedzinie klimatu. Należy również wyjaśnić, że urzędnicy organów publicznych posiadający dostęp do informacji poufnych dotyczących uprawnień do emisji podlegają zakazowi ich wykorzystywania do praktyk powodujących nadużycia na rynku.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) W następstwie sklasyfikowania uprawnień do emisji jako instrumentów finansowych w ramach przeglądu dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych, instrumenty te będą również podlegać niniejszemu rozporządzeniu. Mając na uwadze specyficzny charakter tych instrumentów oraz cechy strukturalne rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla, konieczne jest zapewnienie, aby działalność państw członkowskich, Komisji Europejskiej oraz innych oficjalnie wyznaczonych organów w zakresie uprawnień do emisji, nie była ograniczona podczas realizacji unijnej polityki w zakresie klimatu. Ponadto obowiązek podania informacji poufnych do wiadomości publicznej powinien dotyczyć ogółu uczestników rynku. Niemniej jednak, aby uniknąć narażenia rynku na zgłaszanie informacji, które nie są użyteczne oraz aby zachować efektywność kosztową przewidzianego działania, konieczne wydaje się ograniczenie wpływu regulacyjnego tego obowiązku jedynie do tych operatorów EU ETS, od których — ze względu na ich wielkość i działalność — można racjonalnie oczekiwać, że będą oni w stanie mieć znaczący wpływ na ceny uprawnień do emisji. W przypadku, gdy uczestnicy rynku handlu uprawnieniami do emisji już spełnili równorzędne obowiązki dotyczące podania informacji poufnych do publicznej wiadomości, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii (rozporządzeniem (UE) nr … Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii), obowiązek podania do publicznej wiadomości informacji poufnych dotyczących uprawnień do emisji nie powinien powodować podwojenia obowiązkowych ujawnień o zasadniczo takiej samej treści.

(16) Ponieważ indywidualni uczestnicy rynku posiadają wiele niejawnych informacji mogących kształtować ceny i mających wpływ na popyt na uprawnienia do emisji, obowiązek podania informacji poufnych do wiadomości publicznej dotyczy ogółu uczestników rynku. Niemniej jednak, aby uniknąć narażenia rynku na zgłaszanie informacji, które nie są użyteczne oraz aby zachować efektywność kosztową przewidzianego działania, konieczne wydaje się ograniczenie wpływu regulacyjnego tego obowiązku jedynie do tych operatorów EU ETS, od których — ze względu na ich wielkość i działalność — można racjonalnie oczekiwać, że będą oni w stanie mieć znaczący wpływ na ceny uprawnień do emisji. Odpowiednie minimalne progi ustanowione w celu stosowania tego wyłączenia powinny zostać zatem zawarte w niniejszym rozporządzeniu, zaś Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania środków zmieniających te progi minimalne w drodze aktów delegowanych. Informacje mające zostać ujawnione powinny dotyczyć rzeczywistej działalności strony ujawniającej, a nie jej planów i strategii obrotu uprawnieniami do emisji. W przypadku, gdy uczestnicy rynku handlu uprawnieniami do emisji już spełnili równorzędne obowiązki dotyczące podania informacji poufnych do publicznej wiadomości, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii (rozporządzeniem (UE) nr … Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii), obowiązek podania do publicznej wiadomości informacji poufnych dotyczących uprawnień do emisji nie powinien powodować podwojenia obowiązkowych ujawnień o zasadniczo takiej samej treści.

(Zob. poprawka 1 do punktu 15a preambuły).

Uzasadnienie

Dla zagwarantowania pewności rynkowej w tekście rozporządzenia i w treści preambuły należy ustanowić progi stosowane do zwolnienia w obowiązku ujawniania informacji poufnych, wraz z podaniem przyczyn, dla których zostały one wprowadzone. Ważne jest również wyraźne wyłączenie strategii obrotu z zakresu informacji, których ujawnienie jest wymagane.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 42 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu. W szczególności należy przyjąć akty delegowane dotyczące warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, wskaźników zachowań manipulacyjnych wymienionych w załączniku 1, progu określania zastosowania obowiązku podawania do publicznej wiadomości do uczestników rynku uprawnień do emisji, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych oraz progu i warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Podczas sporządzania i przygotowywania projektów aktów delegowanych, Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(42) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu. W szczególności należy przyjąć akty delegowane dotyczące warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, wskaźników zachowań manipulacyjnych wymienionych w załączniku 1, progów określania zastosowania obowiązku podawania do publicznej wiadomości do uczestników rynku uprawnień do emisji, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych oraz progu i warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Podczas sporządzania i przygotowywania projektów aktów delegowanych, Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Uzasadnienie

Istnieją dwa progi: jeden wyrażony jako ekwiwalent dwutlenku węgla, zaś drugi jako nominalna moc cieplna uzyskana w procesie spalania.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do działalności państwa członkowskiego, Komisji Europejskiej lub innego oficjalnie wyznaczonego organu lub osoby działającej w ich imieniu, dotyczącej uprawnień do emisji i podjętej w ramach realizacji unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do działalności państwa członkowskiego, Komisji Europejskiej lub innego oficjalnie wyznaczonego organu lub osoby działającej w ich imieniu, dotyczącej uprawnień do emisji i podjętej wyłącznie w ramach realizacji unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu.

Uzasadnienie

Należy sprecyzować, że wyłączenie z zakresu obowiązywania rozporządzenia dotyczy organów działających wyłącznie w celu realizacji polityki Unii w dziedzinie klimatu, podczas gdy indywidualni urzędnicy organów publicznych mający dostęp do informacji poufnych mogących mieć wpływ na rynek uprawnień do emisji są w dalszym ciągu w pełni objęci przepisami dotyczącymi nadużyć na rynku.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Dla celów stosowania ust. 1, informacje uznaje się za określone w sposób precyzyjny, jeżeli wskazują one na szereg okoliczności, które istnieją lub można zasadnie oczekiwać, że zaistnieją lub na zdarzenie, które miało miejsce lub można zasadnie oczekiwać, że będzie miało miejsce, oraz jeżeli informacje te są w wystarczającym stopniu szczegółowe, aby można było wyciągnąć z nich wnioski co do prawdopodobnego wpływu tego szeregu okoliczności lub zdarzenia na ceny instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym lub sprzedawanych na aukcji produktów opartych na uprawnieniach do emisji.

2. Dla celów stosowania ust. 1, informacje uznaje się za określone w sposób precyzyjny, jeżeli wskazują one na szereg okoliczności, które istnieją lub można zasadnie oczekiwać, że zaistnieją lub na zdarzenie, które miało miejsce lub można zasadnie oczekiwać, że będzie miało miejsce, oraz jeżeli informacje te są w wystarczającym stopniu szczegółowe, aby można było wyciągnąć z nich wnioski co do prawdopodobnego wpływu tego szeregu okoliczności lub zdarzenia na ceny instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym, uprawnień do emisji lub sprzedawanych na aukcji produktów na nich opartych.

(Zob. poprawka 6 do art. 6 ust. 3).

Uzasadnienie

Wprowadzona zmiana służy uspójnieniu brzmienia ustępu z innymi przepisami tego rozporządzenia.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Dla celów stosowania ust. 1, „informacje, które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny” instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym lub sprzedawanych na aukcji produktów opartych na uprawnieniach do emisji oznaczają informacje, których rozsądny inwestor prawdopodobnie użyłby jako część podstawy do podjęcia decyzji inwestycyjnych.

3. Dla celów stosowania ust. 1, „informacje, które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny” instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym, uprawnień do emisji lub sprzedawanych na aukcji produktów na nich opartych oznaczają informacje, których rozsądny inwestor prawdopodobnie użyłby jako część podstawy do podjęcia decyzji inwestycyjnych.

(Zob. poprawka 5 do art. 6 ust. 2).

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Pierwszy akapit nie ma zastosowania do uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, w przypadku którego instalacje lub działania lotnicze, które posiada, kontroluje lub za które jest odpowiedzialny, nie przekroczyły w poprzednim roku minimalnego progu emisji dwutlenku węgla, oraz - w przypadku prowadzenia procesów spalania – którego nominalna moc cieplna nie przekroczyła progu minimalnego.

Pierwszy akapit nie ma zastosowania do uczestnika rynku handlu uprawnieniami do emisji, w przypadku którego instalacje lub działania lotnicze, które posiada, kontroluje lub za które jest odpowiedzialny, nie przekroczyły w poprzednim roku minimalnego progu emisji w wysokości 3 mln ton dwutlenku węgla, oraz - w przypadku prowadzenia procesów spalania – którego nominalna moc cieplna nie przekroczyła progu minimalnego 300 megawatów.

Uzasadnienie

Aby zagwarantować pewność rynkową, należy od początku ustanowić w tekście rozporządzenia progi stosowane do zwolnienia w obowiązku ujawniania informacji poufnych. Te konkretne dane liczbowe zostały wybrane, aby uwzględnić jedynie dużych uczestników rynku, których działalność może mieć potencjalny wpływ na kształtowanie cen, obejmując w przybliżeniu 75% całego rynku uprawnień. Należy zauważyć, że 3 mln ekwiwalentu dwutlenku węgla odpowiadają 6 „dużym” instalacjom, z których każda emituje 500 000 ton.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustęp 2 – akapit trzeci

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja przyjmuje – w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 31 – środki ustanawiające minimalny próg ilości ekwiwalentu dwutlenku węgla oraz minimalny próg nominalnej mocy cieplnej do celów stosowania zwolnienia, o którym mowa w drugim akapicie.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania – w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 31 – środków zmieniających minimalny próg ilości ekwiwalentu dwutlenku węgla oraz minimalny próg nominalnej mocy cieplnej do celów stosowania zwolnienia, o którym mowa w drugim akapicie. Przyjmując akt delegowany, o którym mowa w niniejszym akapicie, Komisja ocenia, czy zmiana minimalnego progu ekwiwalentu dwutlenku węgla lub minimalnego progu nominalnej mocy cieplnej odpowiada potrzebom wynikającym z postępu technologicznego i przemian rynkowych.

Uzasadnienie

Choć ustanowienie od początku progów jest ważne dla zapewnienia uczestnikom rynku większej przejrzystości i uniknięcia niepewności prawnej, w dalszym ciągu stosowne jest nadanie Komisji uprawnień do zmiany progów w drodze aktów delegowanych, tak by mogła ona odpowiednio reagować na problemy rynkowe (stwierdzone asymetrie, niestabilność cenową itp.) oraz potrzeby w zakresie polityki (takie jak obniżenie emisji w czasie wyznaczonym w ramach polityki Unii w dziedzinie klimatu).

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustęp 5 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Właściwy organ może zezwolić emitentowi instrumentów finansowych na opóźnienie podania informacji poufnych do wiadomości publicznej, o ile spełnione są następujące warunki:

5. Właściwy organ może zezwolić emitentowi instrumentów finansowych lub uczestnikowi rynku uprawnień do emisji na opóźnienie podania informacji poufnych do wiadomości publicznej, o ile spełnione są następujące warunki:

Uzasadnienie

Nie ma powodów, by uczestnicy rynku uprawnień do emisji byli pozbawieni możliwości otrzymania oficjalnego pozwolenia na opóźnienie ujawnienia informacji poufnych.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. W przypadku gdy Unia uczestniczy w systemie handlu emisjami z krajem trzecim, uprawnienia do emisji w ramach tego systemu i oparte na nich produkty sprzedawane na aukcji są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia. Gdy zachodzi taka konieczność, Komisja przyjmuje w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 31, środki ustanawiające kryteria włączenia tych uprawnień do emisji i produktów sprzedawanych na aukcji w zakres niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Należy zapewnić ochronę rynkową również w przypadku systemów handlu, w których Unia może w przyszłości uczestniczyć na mocy globalnych porozumień.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 32 dotyczących uzupełniania i zmiany warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, definicji zawartych w niniejszym rozporządzeniu, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych, warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą oraz uzgodnień dotyczących osób, które przekazują informacje mogące prowadzić do wykrycia naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 32 dotyczących uzupełniania i zmiany warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, definicji zawartych w niniejszym rozporządzeniu, progów określających stosowanie obowiązku publicznego ujawniania informacji uczestnikom rynku uprawnień do emisji, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych, warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą oraz uzgodnień dotyczących osób, które przekazują informacje mogące prowadzić do wykrycia naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Progi emisji powinny zostać wymienione w przepisach, które Komisja może uzupełnić lub zmienić w drodze aktów delegowanych.

PROCEDURA

Tytuł

Wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku (nadużycia na rynku)

Odsyłacze

COM(2011)0651 – C7-0360/2011 – 2011/0295(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ECON

15.11.2011

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ENVI

1.12.2011

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Richard Seeber

15.12.2011

Rozpatrzenie w komisji

25.4.2012

 

 

 

Data przyjęcia

30.5.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

44

3

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Kriton Arsenis, Sophie Auconie, Lajos Bokros, Milan Cabrnoch, Martin Callanan, Esther de Lange, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Jill Evans, Elisabetta Gardini, Matthias Groote, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Corinne Lepage, Peter Liese, Kartika Tamara Liotard, Zofija Mazej Kukovič, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Miroslav Ouzký, Vladko Todorov Panayotov, Andres Perello Rodriguez, Mario Pirillo, Pavel Poc, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Kārlis Šadurskis, Carl Schlyter, Richard Seeber, Theodoros Skylakakis, Bogusław Sonik, Salvatore Tatarella, Åsa Westlund, Glenis Willmott, Sabine Wils

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Gaston Franco, James Nicholson, Eva Ortiz Vilella, Justas Vincas Paleckis, Vittorio Prodi, Britta Reimers, Michèle Rivasi, Alda Sousa, Marita Ulvskog, Andrea Zanoni

OPINIA Komisji Prawnej (20.6.2012)

dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)
(COM(2011)0651 – C7‑0360/2011 – 2011/0295(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Alexandra Thein

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej z wyraźnym zadowoleniem przyjmuje określenie przez Komisję celów dotyczących aktualizacji i wzmocnienia środków zwalczania nadużyć na rynku i wykorzystywania poufnych informacji.

Właściwą drogą do tego celu jest również przeniesienie przepisów obowiązującej dyrektywy do rozporządzenia, gdyż zapewnia to jednolite regulacje i definicje prawne w UE oraz jednolite stosowanie środków w państwach członkowskich. Obowiązująca dyrektywa pozostawia bowiem swobodę działania, która może prowadzić do niepewności prawa i do powstawania luk prawnych, pozwalających na naruszenia.

Przedmiotowa opinia ma na celu przede wszystkim przeprowadzenie krytycznej analizy pod kątem prawnym i zaproponowanie rozwiązań. Istotne jest, aby wskazać sprawozdawczyni, że w proponowanych zmianach nie powinno chodzić o to, żeby ktoś uniknął słusznych sankcji lub kary. Ich celem jest raczej zapewnienie pewności i jasności prawnej i tym samym ułatwienie ścigania i sankcjonowania nadużyć na rynku w praktyce.

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej dostrzega przede wszystkim następujące problemy:

– Ma wątpliwości, czy ogólne wyłączenie działalności związanej z zarządzaniem długiem pieniężnym i publicznym oraz działalności związanej z polityką przeciwdziałania zmianie klimatu jest uzasadnione, i uważa za stosowne przeprowadzenie weryfikacji w tym względzie.

– Ustalenie definicji informacji poufnej jest złożone i trudne. Największe znaczenie ma przy tym stanowczość definicji, która stanowi ostateczny punkt odniesienia do nakładania sankcji i tym samym do karalności. Godne pożałowania jest to, że orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w sprawie wniosku niemieckiego Federalnego Trybunału Sprawiedliwości o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym (złożonego w dniu 14 stycznia 2011 r., Markus Geltl przeciwko Daimler AG, sprawa C-19/11) nie mogło zostać wykorzystane we wniosku Komisji. Przedmiotowe odesłanie prejudycjalne zajmuje się głównymi punktami tej definicji, tzn. pojęciem informacji poufnej w przypadku rozciągniętego w czasie procesu, w którym jest wiele etapów pośrednich, a także pojęciem możliwości przewidywania w sposób uzasadniony. Wnioski końcowe rzecznika generalnego, które wynikają z dość daleko idącej interpretacji tego pojęcia, zostały przedstawione dnia 21 marca 2012 r. Przy orzeczeniu Trybunału konieczne będzie dokładne sprawdzenie definicji i ewentualnych koniecznych rozgraniczeń, w szczególności w odniesieniu do nowo powstałych kategorii informacji poufnych zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. e). Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej odstępuje jednak w kontekście oczekiwanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości od przedstawienia w tym momencie propozycji zmian.

– Zasadniczo należy z zadowoleniem przyjąć karalność prób dokonania przestępstwa, gdyż zwiększa to możliwości nakładania sankcji. Jest jednak niejasne, czy i w jaki sposób można w praktyce rzeczywiście udowodnić taką próbę.

– Zgodnie z art. 11 ust. 2 wniosku mechanizmy zapobiegania nadużyciom na rynku i ich wykrywania powinny uwzględniać to, czy podmiotowe osoby mogą rzeczywiście sprostać wymogom według rodzaju i zakresu wykonanej transakcji, i muszą być proporcjonalne.

– Jednolity próg 20 000 EUR dla zgłaszania transakcji nie uwzględnia w wystarczającym stopniu specyfiki poszczególnych państw członkowskich, w szczególności przeciętnej wielkości obrotów, która może znacznie się różnić w zależności od wielkości giełdy lub wielkości wykonywanych w danym państwie członkowskim transakcji. Dlatego bardziej wskazane byłoby zalecenie ustalenia progu, ale pozostawienie tego państwom członkowskim, dzięki czemu mogłyby one wybrać wartość z zakresu pomiędzy 20 000 EUR a 100 000 EUR. Stanowi to już znaczną harmonizację względem obecnego stanu prawnego.

– Przy ogłaszaniu sankcji nie powinna być podawana do wiadomości tożsamość karanego. Jest to środek nieproporcjonalny, przede wszystkim biorąc pod uwagę to, że przykładowo w przypadku zbrodni karalnej w wielu państwach członkowskich nie pozwalają na to przepisy o ochronie danych osobowych. Również rodzaj i charakter naruszenia nie powinny zostać ujawnione, jeśli publikacja wspomnianych informacji wyrządziłaby niewspółmierną szkodę zaangażowanym stronom.

– W kwestii zgłaszania przypadków naruszenia należy z zadowoleniem przyjąć fakt, że w tej chwili stworzenie zachęt finansowych jest przewidziane jedynie jako możliwość dla państw członkowskich. Istnieją w tym względzie w UE różne tradycje prawne, co powinno zostać wyraźniej podkreślone w poprawkach.

– Ustalenie procedury zgłaszania naruszeń nie powinno się odbywać za pośrednictwem aktów wykonawczych na mocy art. 291 Traktatu, a za pośrednictwem aktów delegowanych przewidzianych w art. 290 Traktatu, gdyż chodzi tu o uzupełnienie mniej istotnych przepisów rozporządzenia.

– Powinna zostać wyraźnie uregulowana zasada zakazu nakładania podwójnych kar, przede wszystkim w przypadku zbieżności sankcji administracyjnych i karnych.

– Ponieważ stosowanie i wdrażanie jest kluczowe dla powodzenia przepisów unijnych, należy przewidzieć klauzulę weryfikacji. Zapewni to możliwość weryfikacji funkcjonowania określonych przepisów, takich jak nakładanie sankcji z tytułu próby nadużyć na rynku i wyłączenia działalności związanej z zarządzaniem długiem pieniężnym i publicznym oraz działalności związanej z polityką przeciwdziałania zmianie klimatu.

POPRAWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 22 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) Manipulacje lub próby manipulacji instrumentami finansowymi mogą również polegać na składaniu zamówień, które nie mają zostać zrealizowane. Ponadto instrumentem finansowym można manipulować poprzez działania wykonywane poza systemem obrotu. Dlatego też osoby, które zawodowo zajmują się organizacją lub przeprowadzaniem transakcji oraz muszą posiadać systemy służące do wykrywania i zgłaszania podejrzanych transakcji, powinny również zgłaszać podejrzane zlecenia i transakcje mające miejsce poza systemem obrotu.

(22) Manipulacje lub próby manipulacji instrumentami finansowymi mogą również polegać na składaniu zamówień, które nie mają zostać zrealizowane. Ponadto instrumentem finansowym można manipulować poprzez działania wykonywane poza systemem obrotu. Dlatego też osoby, które zawodowo zajmują się organizacją lub przeprowadzaniem transakcji oraz muszą posiadać systemy służące do wykrywania i zgłaszania podejrzanych transakcji, powinny również zgłaszać podejrzane zlecenia i transakcje mające miejsce poza systemem obrotu. EUNGiPW powinien ustalić w ramach regulacyjnych standardów technicznych właściwe regulacje i procedury, a także właściwe systemy i wzory formularzy powiadomienia, przy czym przy każdorazowej ocenie ich adekwatności należy uwzględnić to, jak dalekiego zakresu zobowiązań sprawozdawczych można wymagać od podmiotowych osób według rodzaju i zakresu ich transakcji.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 28 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28) Większa przejrzystość transakcji przeprowadzanych przez osoby wykonujące obowiązki zarządcze na poziomie emitenta oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, osoby blisko z nimi powiązane, stanowi środek zapobiegawczy wobec nadużyć na rynku. Publikacja tych transakcji, przynajmniej w konkretnych przypadkach, może również stanowić cenne źródło informacji dla inwestorów. Należy wyjaśnić, że obowiązek publikacji tych transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą obejmuje także zastawianie lub udzielanie instrumentów finansowych oraz transakcje wykonywane przez inne osoby, korzystające z uprawnień uznaniowych dla kadry kierowniczej. Aby zapewnić odpowiednią równowagę pomiędzy poziomem przejrzystości a liczbą zgłoszeń kierowanych do właściwych organów i wiadomości publicznej, w niniejszym rozporządzeniu należy wprowadzić jednolity próg, poniżej którego transakcje nie będą zgłaszane.

(28) Większa przejrzystość transakcji przeprowadzanych przez osoby wykonujące obowiązki zarządcze na poziomie emitenta oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, osoby blisko z nimi powiązane, stanowi środek zapobiegawczy wobec nadużyć na rynku. Publikacja tych transakcji, przynajmniej w konkretnych przypadkach, może również stanowić cenne źródło informacji dla inwestorów. Należy wyjaśnić, że obowiązek publikacji tych transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą obejmuje także zastawianie lub udzielanie instrumentów finansowych oraz transakcje wykonywane przez inne osoby, korzystające z uprawnień uznaniowych dla kadry kierowniczej. Regulacja tej kwestii powinna z jednej strony zapewnić odpowiednią równowagę pomiędzy poziomem przejrzystości a liczbą zgłoszeń kierowanych do właściwych organów i wiadomości publicznej, z drugiej strony jednak powinna brać pod uwagę specyfikę państw członkowskich, w szczególności przeciętną wielkość obrotów, która może znacznie się różnić w zależności od wielkości giełdy lub wielkości wykonywanych w danym państwie członkowskim transakcji. Dlatego w niniejszym rozporządzeniu należy wprowadzić próg, poniżej którego transakcje nie będą zgłaszane i który może być ustalany przez państwa członkowskie w ramach określonych granic.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 36 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36) Osoby zgłaszające przypadki naruszenia zwracają uwagę właściwych organów na nowe informacje, co pomaga tym organom w wykrywaniu i sankcjonowaniu przypadków wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku. Do zgłaszania przypadków naruszenia może jednak zniechęcać obawa przed zemstą lub brak zachęt. Rozporządzenie to powinno więc zapewnić istnienie odpowiednich ustaleń, zachęcających osoby zgłaszające przypadki naruszenia do ostrzegania właściwych organów o możliwych naruszeniach niniejszego rozporządzenia oraz chroniących te osoby przez zemstą. Osoby zgłaszające przypadki naruszenia powinny jednak kwalifikować się do tych zachęt, jeżeli wynoszą one na światło dzienne nowe informacje, których nie są jeszcze zobowiązane zgłosić oraz jeżeli informacje te skutkują sankcją za naruszenie rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny także dopilnować, aby wdrażane przez nie programy zgłaszania przypadków naruszenia obejmowały mechanizmy zapewniające odpowiednią ochronę osoby, której zgłoszenie dotyczy, w szczególności z uwzględnieniem jej prawa do ochrony danych osobowych oraz procedury zapewniające prawo osoby, której dotyczy zgłoszenie, do obrony oraz złożenia oświadczenia przed przyjęciem decyzji dotyczącej takiej osoby, a także do skutecznego zaskarżenia do sądu decyzji jej dotyczącej.

(36) Osoby zgłaszające przypadki naruszenia zwracają uwagę właściwych organów na nowe informacje, co pomaga tym organom w wykrywaniu i sankcjonowaniu przypadków wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji na rynku. Do zgłaszania przypadków naruszenia może jednak zniechęcać obawa przed zemstą lub brak zachęt. Rozporządzenie to powinno więc zawierać regulacje dotyczące zachęcania osób zgłaszających przypadki naruszenia do ostrzegania właściwych organów o możliwych naruszeniach niniejszego rozporządzenia oraz ochrony tych osób przez zemstą. Jednocześnie jednak należy uwzględnić różne tradycje prawne w państwach członkowskich, odnoszące się do tworzenia zachęt finansowych. Państwa członkowskie powinny więc, w ramach swoich istniejących systemów prawnych, mieć możliwość zachęcania osób zgłaszających przypadki naruszenia do ostrzegania właściwych organów o możliwych naruszeniach przepisów niniejszego rozporządzenia. Osoby zgłaszające przypadki naruszenia powinny jednak kwalifikować się do tych zachęt, jeżeli wynoszą one na światło dzienne nowe informacje, których nie są jeszcze zobowiązane zgłosić oraz jeżeli informacje te skutkują sankcją za naruszenie rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny także dopilnować, aby wdrażane przez nie programy zgłaszania przypadków naruszenia obejmowały mechanizmy zapewniające odpowiednią ochronę osoby, której zgłoszenie dotyczy, w szczególności z uwzględnieniem jej prawa do ochrony danych osobowych oraz procedury zapewniające prawo osoby, której dotyczy zgłoszenie, do obrony oraz złożenia oświadczenia przed przyjęciem decyzji dotyczącej takiej osoby, a także do skutecznego zaskarżenia do sądu decyzji jej dotyczącej.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 42 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu. W szczególności należy przyjąć akty delegowane dotyczące warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, wskaźników zachowań manipulacyjnych wymienionych w załączniku 1, progu określania zastosowania obowiązku podawania do publicznej wiadomości do uczestników rynku uprawnień do emisji, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych oraz progu i warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Podczas sporządzania i przygotowywania projektów aktów delegowanych, Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu. W szczególności należy przyjąć akty delegowane dotyczące warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, wskaźników zachowań manipulacyjnych wymienionych w załączniku 1, progu określania zastosowania obowiązku podawania do publicznej wiadomości do uczestników rynku uprawnień do emisji, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych oraz progu i warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą, a także dotyczących procedur powiadamiania o naruszeniach przepisów niniejszego rozporządzenia. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Podczas sporządzania i przygotowywania projektów aktów delegowanych, Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 43 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43) Aby zapewnić jednolite warunki do wdrożenia niniejszego rozporządzenia pod względem procedur zgłaszania przypadków naruszenia niniejszego rozporządzenia, Komisji należy nadać uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 183/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.

skreślony

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48a) Zgodnie z definicją zawartą w MiFID porady inwestycyjne w formie indywidualnych zaleceń dla klienta dotyczących co najmniej jednej transakcji odnoszącej się do instrumentów finansowych (zwłaszcza dokonywane przez departamenty sprzedaży lub handlu przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub instytucji kredytowej nieformalne zalecanie klientom inwestycji krótkookresowych), które prawdopodobnie nie będą dostępne publicznie, nie powinny być uznawane za zalecenia w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

W poprawce tej wyjaśnia się, że porady inwestycyjne i nieformalne zalecenia dotyczące inwestycji krótkookresowych, które prawdopodobnie nie będą dostępne publicznie, nie powinny podlegać przepisom dotyczącym ujawniania badań. Brzmienie to jest oparte na treści punktu 3 preambuły do dyrektywy Komisji 2003/125/WE wykonującej art. 6 ust. 5 dyrektywy w sprawie nadużyć na rynku (2003 r.).

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48b) Sam fakt, że podmioty organizujące rynek, organy upoważnione do działania jako kontrahenci lub osoby upoważnione do realizacji zleceń w imieniu osób trzecich, posiadające informacje poufne ograniczają się, w pierwszych dwóch przypadkach, do prowadzenia swojej legalnej działalności polegającej na nabywaniu lub sprzedaży instrumentów finansowych lub w ostatnim przypadku — do należytej realizacji zleceń, nie powinien być uważany za wykorzystanie takich informacji poufnych.

Uzasadnienie

Aby zadbać o pewność prawa punkty preambuły określające zakres przestępstw polegających na wykorzystywaniu informacji poufnych, o których mowa w dyrektywie z 2003 r. w sprawie nadużyć na rynku (patrz punkt 18 preambuły), powinny zostać przeniesione do rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku. Dotyczy to podmiotów organizujących rynek i organów upoważnionych do działania jako kontrahenci (Spector Photo NV przeciwko CBFA, sprawa C-45/08, pkt 58).

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 c preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48c) Posiadanie dostępu do informacji poufnych odnoszących się do innej spółki w kontekście publicznej oferty przejęcia do celu uzyskania kontroli nad tą spółką lub połączenia się z tą spółką nie powinno samo w sobie być uznawane za stanowiące wykorzystywanie informacji poufnych.

Uzasadnienie

Aby zadbać o pewność prawa punkty preambuły określające zakres przestępstw polegających na wykorzystywaniu informacji poufnych, o których mowa w dyrektywie z 2003 r. w sprawie nadużyć na rynku (patrz punkt 29 preambuły), powinny zostać przeniesione do rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku. Dotyczy to podmiotów organizujących rynek i organów upoważnionych do działania jako kontrahenci (Spector Photo NV przeciwko CBFA, sprawa C-45/08, pkt 60).

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 d preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48d) Ponieważ nabywanie lub zbywanie instrumentów finansowych koniecznie wymaga uprzedniej decyzji w sprawie nabycia lub zbycia, podjętej przez osobę, która zobowiązuje się przeprowadzić jedną z tych transakcji, dokonanie takiego nabycia lub zbycia nie stanowi samo w sobie wykorzystania informacji poufnych.

Uzasadnienie

Aby zadbać o pewność prawa punkty preambuły określające zakres przestępstw polegających na wykorzystywaniu informacji poufnych, o których mowa w dyrektywie z 2003 r. w sprawie nadużyć na rynku (patrz punkt 30 preambuły), powinny zostać przeniesione do rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku. Ponadto w toku rozpatrywanej przez Trybunał Sprawiedliwości UE sprawy Spector Photo stwierdzono, że w określonych okolicznościach możliwa jest obrona przed zarzutami, np. można powołać się na uprzednią decyzję o nabyciu lub zbyciu (Spector Photo NV przeciwko CBFA, sprawa C-45/08, pkt 60).

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 e preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48e) Badań i szacunków sporządzonych na podstawie dostępnych publicznie danych nie można uważać za informacje poufne i dlatego żadna transakcja przeprowadzana na podstawie takich badań i szacunków nie stanowi wykorzystywania poufnych informacji w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Aby zadbać o pewność prawa punkty preambuły określające zakres przestępstw polegających na wykorzystywaniu informacji poufnych, o których mowa w dyrektywie z 2003 r. w sprawie nadużyć na rynku (patrz punkt 31 preambuły) powinny zostać przeniesione do rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku. Badania i szacunki sporządzone na podstawie publicznie dostępnych danych nie powinny być uznawane za informacje poufne. W przeciwnym razie naruszałoby to w znacznym stopniu skuteczne funkcjonowanie rynków finansowych.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 f preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48f) Informacje dotyczące własnych planów i strategii handlowych uczestnika rynku nie powinny być uznawane za informacje poufne.

Uzasadnienie

Ten punkt preambuły jest szczególnie ważny, jeśli na wszystkich uczestników danego rynku nakładane są obowiązki ujawniania informacji przewidziane w punkcie 12 preambuły do rozporządzenia w sprawie integralności i przejrzystości rynku energii. W przeciwnym wypadku uczestnicy rynku mieliby obowiązek publikowania swoich planów i strategii handlowych.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 g preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(48g) Obrót instrumentami finansowymi polegający na realizacji przez firmę zlecenia zlokalizowania konkretnego papieru wartościowego lub potwierdzenia racjonalnego przypuszczenia dotyczącego dokonania rozrachunku, po którego realizacji klient spełni wymogi rozporządzenia w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego, może być legalny i w związku z tym nie powinien być sam w sobie uznawany za wykorzystywanie informacji poufnych.

Uzasadnienie

Ze względu na powiązania pomiędzy rozporządzeniem w sprawie nadużyć na rynku a krótką sprzedażą informacje dotyczące krótkiej sprzedaży mogłyby na mocy tego rozporządzenia zostać uznane za informacje poufne. Wiedza o tym, że klient planuje dokonać krótkiej sprzedaży formalnie jest informacją poufną i w związku z tym podjęcie działania na jej podstawie byłoby niemożliwe, jeśli jej wykorzystanie nie zostałoby uznane za potencjalne przestępstwo. W poprawce tej zawarte jest stosowne wyłączenie dla czynności wykonywanych przez firmy w ramach ich zwykłej działalności.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) określone w sposób precyzyjny informacje, które nie zostały podane do wiadomości publicznej, dotyczące, bezpośrednio lub pośrednio, jednego lub większej liczby emitentów instrumentów finansowych lub jednego lub większej liczby instrumentów finansowych, a które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny tych instrumentów finansowych lub na cenę powiązanych pochodnych instrumentów finansowych.

a) specjalne informacje, które nie zostały podane do wiadomości publicznej, dotyczące, bezpośrednio lub pośrednio, jednego lub większej liczby emitentów instrumentów finansowych lub jednego lub większej liczby instrumentów finansowych, a które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny tych instrumentów finansowych lub na cenę powiązanych pochodnych instrumentów finansowych.

 

(Zmiana dotyczy całości tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie).

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) w odniesieniu do towarów dostępnych na rynku kasowym i instrumentów finansowych innych niż towarowe instrumenty pochodne:

 

(i) informacje inne niż istotne określone w sposób precyzyjny, które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny tych instrumentów finansowych, oraz

 

(ii) informacje, których użycie zostałoby uznane przez racjonalnego inwestora, który regularnie dokonuje transakcji na rynku i obrotu danym instrumentem finansowym, za naruszenie przez daną osobę normy postępowania, której przestrzegania w odniesieniu do określonych rynków można się racjonalnie spodziewać po osobie na jej stanowisku;

Uzasadnienie

W art. 6 ust. 1 lit. da) (nowej) wprowadzono oddzielną kategorię informacji poufnych, które ani nie są „określone w sposób precyzyjny”, ani nie „oddziałują na ceny”. W nowej kategorii informacje traktuje się jako poufne w oparciu o test racjonalnego inwestora.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 1 – litera e)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) informacje nieuwzględnione w lit. a), b), c) ani d), dotyczące jednego lub większej liczby emitentów instrumentów finansowych lub jednego lub większej liczby instrumentów finansowych, które nie są ogólnie dostępne, ale które w przypadku ich udostępnienia rozsądnemu inwestorowi, który regularnie dokonuje transakcji na rynku i obrotu instrumentami finansowymi lub powiązanym kontraktem towarowym na rynku kasowym, zostałyby uznane przez tę osobę za istotne przy podejmowaniu decyzji w sprawie warunków, na jakich należy dokonać transakcji z udziałem instrumentu finansowego lub powiązanego kontraktu towarowego na rynku kasowym.

skreślona

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Dla celów stosowania ust. 1, „informacje, które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny” instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym lub sprzedawanych na aukcji produktów opartych na uprawnieniach do emisji oznaczają informacje, których rozsądny inwestor prawdopodobnie użyłby jako część podstawy do podjęcia decyzji inwestycyjnych.

3. Dla celów uzupełnienia ust. 1, „informacje, które w przypadku podania ich do wiadomości publicznej miałyby prawdopodobnie znaczący wpływ na ceny” instrumentów finansowych, powiązanych kontraktów towarowych na rynku kasowym lub sprzedawanych na aukcji produktów opartych na uprawnieniach do emisji oznaczają informacje, których rozsądny inwestor prawdopodobnie użyłby jako część podstawy do podjęcia decyzji inwestycyjnych.

Uzasadnienie

Tekst proponowany przez Komisję wprowadza znaczną niepewność prawa, ponieważ „znaczący wpływ na ceny” będzie zależeć od testu przeprowadzonego przez właściwy organ, opartego na informacjach, które racjonalny inwestor prawdopodobnie by wykorzystał jako część podstawy jego decyzji inwestycyjnej (ogólne i nieprecyzyjne kryterium).

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą w postaci systemu obrotu przyjmuje i utrzymuje skuteczne ustalenia i procedury zgodnie z [art. 31 i 56] dyrektywy [nowej MiFID], mającej na celu zapobieganie i wykrywanie nadużyć na rynku.

1. Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą w postaci systemu obrotu przyjmuje i utrzymuje skuteczne ustalenia i procedury zgodnie z [art. 31 i 56] dyrektywy [nowej MiFID], mającej na celu zapobieganie i wykrywanie nadużyć na rynku. Takie ustalenia i procedury zgłasza się właściwemu organowi nadzoru.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia właściwych ustaleń i procedur dla przedmiotowych osób, tak by przestrzegały wymogów ustanowionych w ust. 1, oraz określenia systemów i wzorów formularzy powiadomienia używanych przez przedmiotowe osoby w celu zapewnienia zgodności z wymogami ustanowionymi w ust. 2.

3. EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia właściwych ustaleń i procedur, tak by były przestrzegane wymogi ustanowione w ust. 1, oraz określenia właściwych wzorów formularzy powiadomienia używanych w celu zapewnienia zgodności z wymogami ustanowionymi w ust. 2. EUNGiPW uwzględnia przy ocenie ich adekwatności to, w jak dużym stopniu można wymagać od podmiotowych osób zgodności z wymogami ustanowionymi w ust. 2 według rodzaju i zakresu ich transakcji.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do transakcji o wartości niższej niż 20 000 EUR w okresie jednego roku kalendarzowego.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do transakcji o wartości poniżej wartości progowej ustalonej w państwach członkowskich; wysokość tej wartości progowej zostaje ustalona przez państwa członkowskie w kwocie pomiędzy 20 000 EUR a 100 000 EUR w okresie jednego roku kalendarzowego.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Komisja może przyjąć – w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 31 – środki zmieniające próg, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając rozwój na rynkach finansowych.

skreślony

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a. Żadnej osobie nie zostanie postawiony zarzut naruszenia ograniczeń w zakresie ujawniania informacji, przewidzianych w kontrakcie lub nałożonych na mocy przepisów ustawowych, regulacyjnych lub administracyjnych, jeśli informacje udostępniane będą zgodnie z ust. 2.

Uzasadnienie

Należy jasno sprecyzować, że naruszenie przepisów rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku ze względu na stosowanie przedmiotowego rozporządzenia nie unieważnia żadnych transakcji ani nie nadaje im statusu transakcji niewykonalnych. Zasada ta została już odzwierciedlona w art. 9 ust. 4 rozporządzenia w sprawie infrastruktury rynku europejskiego (tekst przyjęty przez Parlament Europejski w dniu 29 marca 2012 r.).

Poprawka  22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 24 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Właściwe organy współpracują również ściśle z władzami wszystkich państw członkowskich odpowiedzialnych za wykrywanie i ściganie przestępstw wynikających z naruszenia, o którym mowa w art. 25, w celu dopilnowania tego, by środki administracyjne i karne oraz sankcje przyniosły pożądany skutek, oraz skoordynowania ich działań, aby uniknąć ewentualnego dublowania lub nakładania się decyzji w przypadku, gdy naruszenie może grozić zarówno sankcjami karnymi, jak i działaniami lub sankcjami administracyjnymi.

Uzasadnienie

Celem tej poprawki jest uniknięcie sytuacji, w której dana osoba podlega jednocześnie sankcjom karnym, jak i administracyjnym za ten sam czyn.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 25 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Uprawnienia do nakładania sankcji

Zakres stosowania

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki i sankcje administracyjne

Katalog i publikacja środków i sankcji administracyjnych

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów zgodnie z art. 17 w przypadku naruszenia, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z prawem krajowym, właściwe organy posiadają uprawnienia do stosowania środków i sankcji administracyjnych, które obejmują przynajmniej:

1. Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów zgodnie z art. 17 w przypadku naruszenia określonego w art. 25, zgodnie z prawem krajowym, właściwe organy posiadają uprawnienia do stosowania środków i sankcji administracyjnych, które obejmują przynajmniej:

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 1 – litera m)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

m) w przypadku osoby prawnej, administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości 10 % całkowitych rocznych obrotów tej osoby prawnej w poprzednim roku obrotowym; w przypadku gdy osoba prawna jest jednostką zależną jednostki dominującej [jak określono w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG], całkowity roczny obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu wynikająca ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego ostatecznej jednostki dominującej za poprzedni rok obrotowy.

m) w przypadku osoby prawnej, administracyjne sankcje finansowe w maksymalnej wysokości 10% całkowitych rocznych obrotów tej osoby prawnej w poprzednim roku obrotowym, do 5 000 000 EUR; w przypadku gdy osoba prawna jest jednostką zależną jednostki dominującej [jak określono w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG], całkowity roczny obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu wynikająca ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego ostatecznej jednostki dominującej za poprzedni rok obrotowy. w przypadku gdy osoba prawna jest jednostką zależną jednostki dominującej [jak określono w art. 1 i 2 dyrektywy 83/349/EWG], całkowity roczny obrót stanowi kwota całkowitego rocznego obrotu wynikająca ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego ostatecznej jednostki dominującej za poprzedni rok obrotowy.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Właściwe organy publikują bez zbędnej zwłoki informacje o każdym środku lub sankcji nałożonej za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, uwzględniając przynajmniej informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości osób odpowiedzialnych za naruszenie, chyba że opublikowanie tych informacji stanowiłoby poważne zagrożenie dla stabilności rynków finansowych. W przypadku gdy publikacja wspomnianych informacji wyrządziłaby niewspółmierną szkodę zaangażowanym stronom, właściwe organy publikują informacje o nałożonych sankcjach w sposób anonimowy.

3. Właściwe organy publikują bez zbędnej zwłoki informacje o każdym środku lub sankcji nałożonej za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, uwzględniając informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia, chyba że opublikowanie tych informacji stanowiłoby poważne zagrożenie dla stabilności rynków finansowych. W przypadku gdy publikacja wspomnianych informacji wyrządziłaby niewspółmierną szkodę zaangażowanym stronom, właściwe organy podają informacje o nałożonych sankcjach, nie udostępniając informacji na temat rodzaju i charakteru naruszenia.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 26a

 

Zbieganie się sankcji administracyjnych i karnych

 

Jeżeli przy naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia w rozumieniu art. 25 przysługują jednocześnie środki lub sankcje administracyjne i sankcje karne, stosuje się wyłącznie sankcje karne. Naruszenie może jednak podlegać sankcji na mocy prawa administracyjnego, jeśli nie zostanie nałożona sankcja karna.

Poprawka  29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wagę naruszenia i czas jego trwania;

a) rodzaj, wagę i czas trwania naruszenia;

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia nie będzie miało samo w sobie wpływu na ważność żadnych transakcji, nie będzie podstawą do uznania żadnej transakcji za niewykonalną ani do złożenia wniosku o odszkodowanie, jeśli transakcja została zawarta w dobrej wierze.

Uzasadnienie

Aby zadbać o pewność prawa w poprawce tej sprecyzowano, że naruszenie przepisów rozporządzenia w sprawie nadużyć na rynku nie unieważnia żadnych transakcji ani nie nadaje im statusu transakcji niewykonalnych.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 29 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Komisja może przyjąć – w drodze aktów wykonawczych zgodnie z art. 33 – środki określające procedury, o których mowa w ust. 1, w tym warunki zgłaszania i warunki działań następczych oraz środki ochrony osób.

3. Komisja otrzymuje uprawnienie do przyjmowania, zgodnie z art. 32, aktów delegowanych, w odniesieniu do środków określających procedury, o których mowa w ust. 1, w tym warunków zgłaszania i warunków działań następczych oraz środków ochrony osób.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 31

skreślony

Delegowanie uprawnień

 

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 32 dotyczących uzupełniania i zmiany warunków programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych, definicji zawartych w niniejszym rozporządzeniu, warunków sporządzania wykazów osób mających dostęp do informacji poufnych, warunków dotyczących transakcji dokonywanych przez kadrę kierowniczą oraz uzgodnień dotyczących osób, które przekazują informacje mogące prowadzić do wykrycia naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia.

 

Poprawka  33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 32 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Przekazane uprawnienia powierza się Komisji na czas nieokreślony od daty określonej w art. 36 ust. 1.

2. Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 3, art. 8 ust. 5, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 4, art. 14 ust. 5 i 6 i art. 29 ust. 3 powierza się Komisji na czas nieokreślony od [wejścia w życie niniejszej dyrektywy].

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 32 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przekazane uprawnienia mogą zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Wchodzi ona w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub z późniejszą datą, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

3. Przekazane uprawnienie, o którym mowa w art. 3 ust. 3, art. 8 ust. 5, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 4, art. 14 ust. 5 i 6 oraz w art. 29 ust. 3, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnienia określonego w tej decyzji. Wchodzi ona w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub z późniejszą datą, która jest w niej określona. Decyzja o odwołaniu nie wpływa na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

Poprawka  35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 32 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Akt delegowany wchodzi w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie 2 miesięcy od powiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub jeżeli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o 2 miesiące.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 3 ust. 3, art. 8 ust. 5, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 4, art. 14 ust. 5 i 6 lub art. 29 ust. 3 wchodzi w życie tylko wtedy, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od powiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub jeżeli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o trzy miesiące.

Poprawka  36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 33

skreślony

Procedura komitetowa

 

1. W przyjęciu aktów wykonawczych na mocy art. 29 ust. 3, Komisję wspomaga Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony decyzją Komisji 2001/528/WE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

 

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, uwzględniając jego art. 8.

 

Poprawka  37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 35 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 35a

 

Weryfikacja

 

Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w ciągu [3 lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] sprawozdanie, w którym przeanalizuje funkcjonowanie niniejszego rozporządzenia między innymi w następujących kwestiach:

 

- wyłączenie w przypadku działalności związanej z zarządzaniem długiem pieniężnym i publicznym oraz działalności związanej z polityką przeciwdziałania zmianie klimatu;

 

- zakaz prób angażowania się w wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku.

 

Razem ze sprawozdaniem Komisja złoży ewentualne propozycje zmian rozporządzenia.

PROCEDURA

Tytuł

Wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku (nadużycia na rynku)

Odsyłacze

COM(2011)0651 – C7-0360/2011 – 2011/0295(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ECON

15.11.2011

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

15.11.2011

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Alexandra Thein

21.11.2011

Rozpatrzenie w komisji

26.3.2012

26.4.2012

30.5.2012

 

Data przyjęcia

19.6.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

13

8

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Christian Engström, Marielle Gallo, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Piotr Borys, Cristian Silviu Buşoi, Eva Lichtenberger, Dagmar Roth-Behrendt, Axel Voss

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Patrice Tirolien

PROCEDURA

Tytuł

Wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku (nadużycia na rynku)

Odsyłacze

COM(2011)0651 – C7-0360/2011 – 2011/0295(COD)

Data przedstawienia w PE

20.10.2011

 

 

 

Komisja(e) przedmiotowo właściwa(e)

Data ogłoszenia na posiedzeniu

ECON

15.11.2011

 

 

 

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

Data ogłoszenia na posiedzeniu

BUDG

15.11.2011

ENVI

1.12.2011

JURI

15.11.2011

LIBE

15.11.2011

Opinia niewydana

Data decyzji

BUDG

6.2.2012

LIBE

23.11.2011

 

 

Sprawozdawca(czyni)

Data powołania

Arlene McCarthy

21.9.2010

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

6.2.2012

12.4.2012

19.6.2012

 

Data przyjęcia

9.10.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

39

0

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Burkhard Balz, Elena Băsescu, Jean-Paul Besset, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Leonardo Domenici, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Ildikó Gáll-Pelcz, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Gunnar Hökmark, Wolf Klinz, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Philippe Lamberts, Astrid Lulling, Arlene McCarthy, Sławomir Witold Nitras, Ivari Padar, Alfredo Pallone, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Peter Simon, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Sampo Terho, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Sari Essayah, Ashley Fox, Robert Goebbels, Olle Ludvigsson, Sirpa Pietikäinen

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Timothy Kirkhope

Data złożenia

22.10.2012