ΕΚΘΕΣΗ για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2010 - 2011)
22.11.2012 - (2011/2069(INI))
Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγήτρια: Monika Flašíková Beňová
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2010 - 2011)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το προοίμιο της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, συγκεκριμένα τη δεύτερη περίπτωση και τις περιπτώσεις του τέσσερα έως επτά,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3 παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, και τα άρθρα 6 και 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,
– έχοντας υπόψη το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 7ης Δεκεμβρίου 2000 (εφεξής «Χάρτης»), όπως διακηρύχθηκε στο Στρασβούργο στις 12 Δεκεμβρίου 2007,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ),
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1949 για την καταστολή της εμπορίας ανθρώπων και της εκμετάλλευσης της πορνείας τρίτων,
– έχοντας υπόψη την οδηγία αριθ. 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης των προσώπων, ανεξάρτητα από φυλετική ή εθνική καταγωγή[1],
– έχοντας υπόψη τις εκθέσεις της Επιτροπής για το 2010 και το 2011 σχετικά με την εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (COM(2011)0160 και COM(2012)0169),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την έκθεση 2010 για την ιθαγένεια της ΕΕ: Άρση των εμποδίων στα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ (COM(2010)0603),
– έχοντας υπόψη τη στρατηγική της Επιτροπής για την αποτελεσματική εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση (COM(2010)0573) και τις επιχειρησιακές οδηγίες για τη συνεκτίμηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων κατά την εκτίμηση του αντίκτυπου των προτάσεων της Επιτροπής (SEC(2011)0567),
– έχοντας υπόψη το πρόγραμμα της Στοκχόλμης – Μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες[2],
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υιοθετήθηκαν κατά τη 3092η σύνοδο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της 23ης Μαΐου 2011 στις Βρυξέλες και τις κατευθυντήριες γραμμές ως προς τα μεθοδολογικά βήματα που πρέπει να πραγματοποιούνται για τη διαπίστωση της συμβατότητας των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε επίπεδο προπαρασκευαστικών οργάνων του Συμβουλίου[3],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Ένα πλαίσιο της ΕΕ για τις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά μέχρι το 2020" (COM(2011)0173) και"Εθνικές στρατηγικές για την ένταξη των Ρομά: ένα πρώτο βήμα προς την εφαρμογή του πλαισίου της ΕΕ" (COM(2012) 0226),
– έχοντας υπόψη το σύνολο των συμβάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα τις οποίες προσυπογράφουν τα κράτη μέλη, τις συμβάσεις και συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, τις εκθέσεις των οργάνων του Συμβουλίου της Ευρώπης, και ειδικότερα τις περί της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκθέσεις της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθώς και τις αποφάσεις, τις συμβουλές και τις δικαστικές αποφάσεις εξειδικευμένων δικαστικών αρχών και οργάνων παρακολούθησης,
– έχοντας υπόψη τις αποφάσεις και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ),
– έχοντας υπόψη τη νομολογία των εθνικών συνταγματικών δικαστηρίων, η οποία χρησιμοποιεί τον Χάρτη ως βάση αναφοράς για την ερμηνεία και του εθνικού δικαίου,
– έχοντας υπόψη τις δραστηριότητες, τις ετήσιες εκθέσεις και τις μελέτες του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA),
– έχοντας υπόψη εκθέσεις και μελέτες ΜΚΟ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις σχετικές εκθέσεις που ζήτησε η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων,
– έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του σχετικά με τα θεμελιώδη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2009) – ουσιαστική εφαρμογή μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας[4],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Ιουνίου 2005 σχετικά με την προστασία των μειονοτήτων και τις πολιτικές κατά των διακρίσεων σε μια διευρυμένη Ευρώπη[5],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για την ενσωμάτωση των Ρομά[6],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και της Επιτροπής Αναφορών (A7-0383/2012),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι, δυνάμει του άρθρου 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), η Ένωση βασίζεται σε ένα σύνολο αδιαίρετων και οικουμενικών αξιών – σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα των φύλων, απαγόρευση των διακρίσεων, αλληλεγγύη, κράτος δικαίου, και σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών – που ισχύουν για όλα τα άτομα που βρίσκονται στην επικράτεια της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ανήκουν σε μειονότητες, των ανιθαγενών και όσων βρίσκονται προσωρινά ή παράτυπα στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αξίες αυτές είναι κοινές στα κράτη μέλη, εντός κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από τον πλουραλισμό, την απαγόρευση των διακρίσεων, την ανοχή, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σεβασμός και η προαγωγή αυτών των αξιών είναι ουσιώδες στοιχείο της ταυτότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προϋπόθεση για την ένταξη στην ΕΕ και την πλήρη διατήρηση των προνομίων του μέλους,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 6, παράγραφος 3 της ΣΕΕ επιβεβαιώνει ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως κατοχυρώνονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και όπως απορρέουν από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών, αποτελούν μέρος των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, ο Χάρτης, σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΣΕΕ, έχει το ίδιο νομικό κύρος με τις Συνθήκες, και είναι νομικώς δεσμευτικός για τα θεσμικά όργανα, τους φορείς και τους οργανισμούς της ΕΕ, καθώς και για τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Χάρτης έχει μετατρέψει τις αξίες και αρχές σε απτά και εφαρμοστέα δικαιώματα,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσχώρηση της ΕΕ στην ΕΣΑΔ, όπως ζητείται στη ΣΕΕ, θα καταστήσεις τις πράξεις της ΕΕ υποκείμενες σε αναθεώρηση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κάτι που θα αυξήσει τη λογοδοσία της ΕΕ και θα βελτιώσει την πρόσβαση των πολιτών στη δικαιοσύνη,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πραγματική διαφύλαξη και προαγωγή των δικαιωμάτων πρέπει να αποτελεί σφαιρικό στόχο όλων των πολιτικών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της εξωτερικής τους διάστασης, και ότι η τήρηση του καθήκοντος προστασίας, προώθησης και εκπλήρωσης δεν απαιτεί νέες αρμοδιότητες για την ΕΕ αλλά περισσότερο μια πιο ενεργό θεσμική δέσμευση στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναπτύσσει και ενισχύει μια πραγματική κουλτούρα θεμελιωδών δικαιωμάτων εντός των θεσμικών οργάνων της Ένωσης αλλά και εντός των κρατών μελών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ χρειάζεται να προωθήσει μια συνεκτική πολιτική της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων διακιωμάτων και ένα μηχανισμό που να συγκεντρώνει τους διάφορους φορείς των θεμελιωδών δικαιωμάτων εντός της δομής της ΕΕ,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολίτες μπορούν να απολαύουν των δικαιωμάτων τους πλήρως, μόνον αν γίνονται σεβαστές οι θεμελιώδεις αξίες και αρχές, όπως το κράτος δικαίου, η ανεξαρτησία του δικαστικού τομέα, η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και η απαγόρευση των διακρίσεων,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι το χάσμα ανάμεσα στα θεμελιώδη δικαιώματα και στην εφαρμογή τους υπονομεύει την αξιοπιστία της ΕΕ και των κρατών μελών της και την πραγματική τήρηση και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της επικράτειάς της και ανά τον κόσμο,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υποχρεώσεις που υπέχουν οι υποψήφιες προς ένταξη χώρες βάσει των κριτηρίων της Κοπεγχάγης εξακολουθούν να ισχύουν για τα κράτη μέλη μετά την προσχώρησή τους στην ΕΕ δυνάμει του άρθρου 2 της ΣΕΕ, και λαμβάνοντας υπόψη ότι, δεδομένων των παραπάνω, όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να υπόκεινται σε συνεχείς αξιολογήσεις προκειμένου να επαληθευτεί η διαρκής συμμόρφωσή τους με τις βασικές αρχές της ΕΕ όσον αφορά το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου,
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι για την πραγματική προστασία και προαγωγή των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τα κράτη μέλη πρέπει να αποδεχτούν, σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης και ειλικρινούς συνεργασίας με τα άλλα κράτη μέλη, τον έλεγχο της ΕΕ σε ό,τι αφορά τον σεβασμό των αξιών της Ένωσης στη νομοθεσία, τις πολιτικές και τις πρακτικές τους,
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, από κοινού με το άρθρο 2 της ΣΕΕ, το άρθρο 7 της ΣΕΕ παρέχει στα θεσμικά όργανα της ΕΕ την εξουσία να αξιολογούν εάν υπάρχει παραβίαση των κοινών αξιών, όπως ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στα κράτη μέλη και να αναλαμβάνουν πολιτικές δεσμεύσεις από κοινού με τις ενδιαφερόμενες χώρες για την πρόληψη και επανόρθωση των παραβιάσεων,
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινή έκθεση που εξέδωσαν τον Μάιο του 2012 ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και η Παγκόσμια Τράπεζα σχετικά με την κατάσταση των Ρομά επιβεβαιώνει ότι οι Ρομά αποτελούν θύματα διακρίσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη και ότι η κατάστασή τους είναι χειρότερη από αυτή όλων όσοι δεν είναι Ρομά σε συγκρίσιμες περιστάσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διακρίσεις και η αύξηση της βίας εις βάρος τους στα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν τη ρίζα τους σε σοβούσες αντιλήψεις κατά των Τσιγγάνων,
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση θέτει υπό αμφισβήτηση την αρχή της αλληλεγγύης, η οποία είναι σημαντική συνιστώσα της ιστορίας και της ταυτότητας της ΕΕ, καθώς και την υποκείμενη σχέση που συνενώνει τους πολίτες της ΕΕ ως μέλη της ίδιας πολιτικής κοινότητας[7],
Γενικές συστάσεις
1. καλεί την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες τους όσον αφορά την ορθή και πλήρη εφαρμογή της εντολής και των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τα θεμελιώδη δικαιώματα, τόσο βάσει του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων όσο και των άρθρων των συνθηκών που ασχολούνται με τα θέματα των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των πολιτών, και ιδίως των άρθρων 2, 6 και 7 της ΣΕΕ· πιστεύει ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εφοδιασμένη - όπως έχει κάνει και σε άλλους τομείς κοινού συμφέροντος και σημασίας, όπως τα οικονομικά θέματα και τα ζητήματα προϋπολογισμού - για να αντιμετωπίσει κρίσεις και εντάσεις στους τομείς της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, οι οποίες επηρεάζουν την ΕΕ και τα κράτη μέλη της· ζητεί την επείγουσα ενίσχυση των ευρωπαϊκών μηχανισμών προκειμένου να διασφαλιστεί ο σεβασμός της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
2. επισημαίνει, μολονότι καλωσορίζει τα μέτρα που έλαβε η Επιτροπή ώστε να διασφαλίζεται ότι οι νομοθετικές προτάσεις της συμμορφώνονται με το Χάρτη, ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, καθώς συνεχώς ανακύπτουν προτάσεις στις οποίες δεν λαμβάνεται υπόψη ή συνεκτιμάται ανεπαρκώς ο αντίκτυπος των προτεινόμενων μέτρων για τα θεμελιώδη δικαιώματα· καλεί την επιτροπή να λάβει απτά μέτρα για τη βελτίωση της διαδικασίας επαλήθευσης της συμβατότητας των προτάσεών της με τον Χάρτη, διασφαλίζοντας, μεταξύ άλλων, την κατάλληλη εμπειρογνωμοσύνη σε όλες τις υπηρεσίες της Επιτροπής·
3. προτρέπει την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι ο αντίκτυπος της νομοθεσίας της ΕΕ στα θεμελιώδη δικαιώματα και η εφαρμογή της από τα κράτη μέλη θα αποτελούν συστηματικά τμήμα των εκθέσεων αξιολόγησης σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ, καθώς και της ετήσιας έκθεσής της για την παρακολούθηση της εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ· συνιστά στην Επιτροπή να αναθεωρήσει τις υφιστάμενες κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση του αντικτύπου, ώστε να δώσει μεγαλύτερη σπουδαιότητα στα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διευρύνοντας τα πρότυπα προκειμένου να συμπεριληφθούν τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων νομικά μέσα του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης·
4. χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για μόνιμο πίνακα επιδόσεων σχετικά με τη δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα, ο οποίος θα καλύπτει όλα τα κράτη μέλη και θα περιλαμβάνεται στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο· καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια συμμετέχουν πλήρως στη διαδικασία και ότι ο πίνακας επιδόσεων παρουσιάζεται τακτικά στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από την οποία αξιολογείται και παρακολουθείται·
5. ζητεί από το Συμβούλιο να διασφαλίσει την ουσιαστική υλοποίηση της δέσμευσής του να ελέγχει τόσο τις προτεινόμενες τροποποιήσεις για τις προτάσεις της Επιτροπής όσο και τις προτάσεις που αυτή υποβάλλει με δική της πρωτοβουλία ως προς τη συμβατότητά τους με το Χάρτη· υπενθυμίζει ότι, για να διασφαλιστεί η πραγματική εφαρμογή των θεμελιωδών δικαιωμάτων, και τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίσουν από την πλευρά τους την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του Χάρτη κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ·
6. καλεί την Επιτροπή – και το Συμβούλιο, όταν εισηγείται νομοθεσία – να κάνουν συστηματική χρήση εξωτερικής ανεξάρτητης εμπειρογνωμοσύνης, ιδίως από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, κατά την προετοιμασία των εκτιμήσεων αντικτύπου·
7. αντιμετωπίζει θετικά τα μέτρα που έλαβαν η Επιτροπή, ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής και άλλοι φορείς για να αυξήσουν τη συνειδητοποίηση των πολιτών όσον αφορά την άσκηση των δικαιωμάτων που έχουν βάσει του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων· ζητεί από την Επιτροπή να εξακολουθήσει να παρέχει πληροφορίες στους πολίτες και να αξιολογεί τα αποτελέσματα από την παροχή τέτοιων πληροφοριών·
8. υπογραμμίζει τον θεμελιώδη ρόλο του Κοινοβουλίου στον έλεγχο και την επαλήθευση της κατάρτισης και εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, και επιμένει, συνεπώς, στο γεγονός ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει επίσης να ενισχύει τις αυτόνομες εκτιμήσεις του για τον αντίκτυπο στα θεμελιώδη δικαιώματα από νομοθετικές και τροποποιήσεις που βρίσκονται υπό εξέταση στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας και οι εκτιμήσεις αυτές να γίνουν συστηματικότερες·
9. καλεί την Επιτροπή να συντάσσει ετήσια έκθεση σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ, βάσει, μεταξύ άλλων, των άρθρων 2 και 6 της ΣΕΕ και του Χάρτη· πιστεύει ότι η έκθεση αυτή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει μια ανάλυση της κατάστασης στα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων βάσει των ανησυχιών διεθνών οργανισμών, ΜΚΟ, του ΕΚ και πολιτών σε σχέση με τις παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας· υπενθυμίζει ότι η Επιτροπή έχει καθήκον να ασκεί αυτή τη δραστηριότητα, ως θεματοφύλακας τόσο των Συνθηκών όσο και του Χάρτη και επί τη βάσει των άρθρων 2, 6 και 7 της ΣΕΕ·
10. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι η ετήσια έκθεσή της σχετικά με την εφαρμογή του Χάρτη θα υιοθετεί μια πιο ισόρροπη και αυτοκριτική ανάλυση και θα συμπεριλαμβάνει όχι μόνο τις θετικές εξελίξεις αλλά και μια ανάλυση για το πού θα μπορούσε να ενισχύσει την προσέγγισή της στο μέλλον·
11. συνιστά όπως το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο αναγνωρίζουν από κοινού και επισήμως την ύπαρξη θετικών υποχρεώσεων για την προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του δικαίου της ΕΕ· τονίζει ότι ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών συνεπάγεται δράσεις σε διάφορα επίπεδα (διεθνές, ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό) και τονίζει τον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στο πεδίο αυτό οι περιφερειακές και τοπικές αρχές, σε συνεργασία με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων· παροτρύνει την Επιτροπή και το Συμβούλιο να βελτιώσουν τη συνεργασία τους με τις διεθνείς οργανώσεις που ασχολούνται με τα θεμελιώδη δικαιώματα, τις ΜΚΟ και την κοινωνία των πολιτών σε προ-νομοθετικές και νομοθετικές διαδικασίες·
12. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ένα επαρκές επίπεδο χρηματοδότησης των προγραμμάτων που αφορούν τα θεμελιώδη δικαιώματα και την εξάλειψη των διακρίσεων στο πλαίσιο του προσεχούς Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου για οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σε κάθε επίπεδο·
13. καλεί το Συμβούλιο να περιλαμβάνει στις ετήσιες εκθέσεις του σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο μια ανάλυση της κατάστασης στα κράτη μέλη, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΔΑΔ και την ανάλογη προσαρμογή της εσωτερικής νομοθεσίας και πρακτικής·
14. καλεί την Επιτροπή να επανεξετάσει το νομοθετικό κεκτημένο της ΕΕ, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τα δικαιώματα που περιγράφονται στον Χάρτη της ΕΕ· θεωρεί ότι οι πιθανές εντάσεις μεταξύ οικονομικών ελευθεριών και θεμελιωδών δικαιωμάτων πρέπει να αντιμετωπίζονται από το νομοθετικό κιόλας επίπεδο και όχι μόνον από τη δικαιοσύνη της ΕΕ·
15. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει το πεδίο του πρώην τρίτου πυλώνα (αστυνομία και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις) υπό το φως του Χάρτη· υπενθυμίζει τη σύσταση στο ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 για το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης[8], όπου ζητούσε τη συνεπή αναθεώρηση της συγκεκριμένης νομοθεσίας, και θυμίζει στην Επιτροπή ότι, την 1η Δεκεμβρίου 2014, όλη αυτή η νομοθεσία, που έχει εγκριθεί σε ένα εντελώς διαφορετικό συνταγματικό πλαίσιο, θα εφαρμόζεται αυτούσια στην ΕΕ και θα επηρεάζει άδικα τα δικαιώματα του ατόμου στο πλαίσιο της δικαιοδοσίας της ΕΕ·
16. εκφράζει τη λύπη του για
– την έλλειψη διαφάνειας στο διάλογο της Επιτροπής με τα κράτη μέλη όταν διακυβεύονται θεμελιώδη δικαιώματα ή τα συμφέροντα των πολιτών της Ευρώπης· θεωρεί ότι αυτή η έλλειψη διαφάνειας σε σχέση με τη μεταφορά του δικαίου της ΕΕ αντιτίθεται στους κανόνες διαφάνειας της ΕΕ και στην αρχή της ασφάλειας του δικαίου, έχει μεγάλες επιπτώσεις για τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, για τους πολίτες της ΕΕ και για τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα, ιδίως όταν διακυβεύονται τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των πολιτών· χαιρετίζει τις πρωτοβουλίες που ανήγγειλε η Επιτροπή για τη βελτίωση της διαφάνειας όσον αφορά τη δράση ή την αδράνεια των κρατών μελών στο πλαίσιο της εφαρμογής της εσωτερικής αγοράς, και θεωρεί ότι η αναγγελθείσα διαφάνεια για τη δημοσιονομική πολιτική θα πρέπει ακόμη να βελτιώνεται, όταν διακυβεύονται τα θεμελιώδη δικαιώματα·
– την απουσία διαφάνειας στους οργανισμούς της ΕΕ, η οποία καθιστά δύσκολη την εξακρίβωση του κατά πόσον οι ενέργειές τους συμμορφώνονται με τις αρχές της διαφάνειας, της χρηστής διακυβέρνησης, της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της καταπολέμησης των διακρίσεων, καθώς και αυτές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας· εκφράζει τη λύπη του για την εμμένουσα έλλειψη ενδιαφέροντος της Επιτροπής για ένα νομοθετικό πλαίσιο που να εγγυάται μια ανοικτή, ανεξάρτητη και αποδοτική διοίκηση, όπως ζητείται από το άρθρο 41 του Χάρτη και από το άρθρο 298 ΣΛΕΕ·
– την απουσία διαφάνειας και ανοικτού πνεύματος, καθώς και του κατάλληλου σεβασμού, προστασίας και προαγωγής των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής εποπτείας στις διαπραγματεύσεις σε διεθνές επίπεδο, που οδήγησε το Κοινοβούλιο στο να απορρίψει διεθνείς συμφωνίες όπως η ACTA, γεγονός που θα οδηγήσει τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη της ΕΕ να αλλάξουν τις τρέχουσες πρακτικές τους και να σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών·
17. προτείνει να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια στον διάλογο της Επιτροπής με τα κράτη μέλη, καθώς και στις εργασίες των οργανισμών της ΕΕ, όταν διακυβεύονται τα θεμελιώδη δικαιώματα ή τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών·
18. ζητεί τη δρομολόγηση ενός «ευρωπαϊκού κύκλου πολιτικής για τα θεμελιώδη δικαιώματα», στο πλαίσιο του οποίου θα εκτίθενται λεπτομερώς, σε πολυετή και ετήσια βάση, οι προς επίτευξη στόχοι και τα προς επίλυση προβλήματα· θεωρεί ότι ο κύκλος αυτός θα πρέπει να προβλέπει ένα πλαίσιο για τα θεσμικά όργανα και τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθώς και για τα κράτη μέλη, ώστε να εργάζονται από κοινού αποφεύγοντας επικαλύψεις, λαμβάνοντας ως βάση τις εκθέσεις αλλήλων, αναλαμβάνοντας κοινές δράσεις και οργανώνοντας κοινές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή ΜΚΟ, πολιτών, εθνικών κοινοβουλίων, κ.λπ.·
19. προτείνει να ληφθούν μέτρα για τη διασφάλιση συνεχών διαύλων ανταλλαγής πληροφοριών για τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ μεταξύ των αρμόδιων φορέων και εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των οργανισμών της ΕΕ, και τη διοργάνωση ετήσιου διοργανικού φόρουμ συζήτησης για την αποτίμηση της κατάστασης όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ· θεωρεί ότι το φόρουμ αυτό θα πρέπει να αποτελεί προπαρασκευαστικό βήμα για την ετήσια συζήτηση του Κοινοβουλίου σχετικά με τα θεμελιώδη δικαιώματα και με την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης· πιστεύει ότι σε αυτό το διοργανικό φόρουμ θα πρέπει να συμμετέχουν εκπρόσωποι της Επιτροπής, της Ομάδας Εργασίας του Συμβουλίου για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, τα Δικαιώματα των Πολιτών και την Ελεύθερη Κυκλοφορία των Προσώπων (FREMP), της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Αναφορών, της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, καθώς και εκπρόσωποι του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή, του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (EUROFOUND) και του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας των Δεδομένων·
20. ζητεί από τα εθνικά κοινοβούλια να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους στον έλεγχο των δραστηριοτήτων της ΕΕ που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και στην εθνική εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ, και τα καλεί να διεξάγουν περιοδικές συναντήσεις που θα επικεντρώνονται στις στρατηγικές που πρέπει να αναπτυχθούν για την εφαρμογή του Χάρτη και της νομολογίας των δικαστηρίων της ΕΕ·
21. εκφράζει την απογοήτευσή του για τις καθυστερήσεις στην προσχώρηση της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ)· καλεί το Συμβούλιο να αναλάβει δράση βάσει των διατάξεων του άρθρου 265 της ΣΛΕΕ, έτσι ώστε οι διαδικασίες για την προσχώρηση της ΕΕ στην ΕΣΔΑ να ολοκληρωθούν· παροτρύνει την Επιτροπή να ολοκληρώσει τη διαδικασία το συντομότερο δυνατόν και τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν διαδικασίες για την κύρωση της προσχώρησης στο ΕΣΔΑ το ταχύτερο δυνατόν, διότι αυτό θα παράσχει έναν πρόσθετο μηχανισμό εφαρμογής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της·
22. θεωρεί ότι, ακόμη και πριν από την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για την προσχώρηση της ΕΕ στην ΕΣΔΑ, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να θεωρήσουν τη μεταφορά της νομολογίας του Στρασβούργου στο εθνικό δίκαιο από τα κράτη μέλη ως ζήτημα κοινού συμφέροντος·
23. θεωρεί ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα πρέπει να δημιουργήσουν έναν μηχανισμό που να διασφαλίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη σέβονται, εφαρμόζουν και μεταφέρουν στο εθνικό δίκαιο τη νομολογία του ΕΣΔΑ, διότι τούτο αποτελεί θέμα κοινού συμφέροντος και υποχρέωση σε σχέση με τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ·
24. υπενθυμίζει σε όλα τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους σε θέματα σεβασμού των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων· σημειώνει ότι η συμμετοχή στις διεθνείς συνθήκες για την προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί παρά να χρησιμεύσει για την ενίσχυση της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων εντός της ΕΕ, και χαιρετίζει το γεγονός ότι η ΕΕ έχει προσχωρήσει στη Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και θα προσχωρήσει και στην ΕΣΔΑ· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να λάβουν μέτρα ώστε να καταστούν μέλος σε άλλες διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού·
25. εκφράζει τη λύπη της για την αναιμική αντίδραση της Επιτροπής σε συγκεκριμένες παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων και την αποδυνάμωση των δημοκρατικών ελέγχων και ισορροπιών και του κράτους δικαίου σε κράτη μέλη και ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι διαδικασίες λόγω παράβασης υποχρέωσης εγγυώνται την ουσιαστική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντί να αποσκοπούν στην επίλυση των διαφορών μέσα από διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη·
26. θεωρεί ότι, προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία των συνθηκών προσχώρησης, τα υπάρχοντα κράτη μέλη πρέπει επίσης να αξιολογούνται συνεχώς όσον αφορά τη συμμόρφωσή τους με τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ και την τήρηση των δεσμεύσεών τους σε σχέση με τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι διαδικασίες επί παραβάσει εγγυώνται την πραγματική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και, κατά συνέπεια, να δρομολογεί αντικειμενικές έρευνες και να κινεί διαδικασίες επί παραβάσει, αν κάτι τέτοιο είναι βάσιμο, αποφεύγοντας έτσι διπλά πρότυπα, όταν ένα κράτος μέλος παραβιάζει τα κατοχυρωμένα στον Χάρτη δικαιώματα κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ·
27. υπενθυμίζει τη δέσμευση της Επιτροπής ότι θα δώσει προτεραιότητα στις διαδικασίες επί παραβάσει οι οποίες αναδεικνύουν ζητήματα αρχής ή οι οποίες έχουν ιδιαιτέρως ευρείες αρνητικές συνέπειες για τους πολίτες[9]·
28. ζητεί, ως εκ τούτου, από την Επιτροπή να επικαιροποιήσει την ανακοίνωσή της του 2003 (COM(2003) 0606) και να εκπονήσει πριν από τα τέλη του 2012 μια αναλυτική πρόταση για ένα σαφώς προσδιορισμένο μηχανισμό παρακολούθησης και ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, με τη συμμετοχή, ιδίως, των εθνικών φορέων θεμελιωδών δικαιωμάτων που έχουν δημιουργηθεί σύμφωνα με τις αρχές των Παρισίων, και με βάση τις διατάξεις του άρθρου 7 της ΣΕΕ και του άρθρου 258 της ΣΛΕΕ·
29. υπογραμμίζει τη δέσμευσή του να χρησιμοποιήσει τις εξουσίες του για να λειτουργήσει ως διάδικος σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως για να διασφαλισθεί ότι οι πράξεις της ΕΕ σέβονται, προστατεύουν, προωθούν και ικανοποιούν τα ανθρώπινα δικαιώματα·
30. ζητεί την αναθεώρηση των δικονομικών κανόνων του ΔΕΕ και του Πρωτοδικείου, ώστε να διευκολυνθούν οι παρεμβάσεις από τρίτα μέρη, ιδίως δε από ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
31. ζητεί τη συγκρότηση κατάλληλων εθνικών ιδρυμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλα τα κράτη μέλη και τη λήψη μέτρων που να διευκολύνουν τη διασύνδεση των φορέων αυτών σε όλη την ΕΕ με τη στήριξη του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA)· καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν την ικανότητα των φορέων ισότητας, των φορέων προστασίας των δεδομένων, των εθνικών ιδρυμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ως διαδίκων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
32. ζητεί στενότερη συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης και άλλων διεθνών φορέων, ιδίως του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του για τη Δημοκρατία διαμέσου του Νόμου (Επιτροπή της Βενετίας), και να γίνει χρήση της εμπειρογνωμοσύνης της στην τήρηση των αρχών της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου· ενθαρρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τη συνεργασία τους, μεταξύ άλλων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια, για να βελτιώσουν την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να εξασφαλίσουν ότι δίνεται συνέχεια στα παράπονα και ότι οι παρατυπίες διορθώνονται·
33. αποδοκιμάζει την επιδεινούμενη κατάσταση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης σε διάφορα κράτη μέλη· καλεί τα κράτη μέλη να σέβονται και την Επιτροπή να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την παρακολούθηση και την επιβολή της ελευθερίας και πολυφωνίας των μέσων ενημέρωσης· χαιρετίζει την πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συντάξει έκθεση για τη θέσπιση προτύπων για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης σε επίπεδο ΕΕ·
34. εκφράζει την ανησυχία του για την επιδεινούμενη κατάσταση όσον αφορά την ελευθερία και πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης, ιδίως την ελευθερία και πολυφωνία του Τύπου, στην Ένωση, μεταξύ άλλων λόγω της τρέχουσας οικονομικής κρίσης· καταδικάζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται ορισμένοι δημοσιογράφοι και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, ιδίως όταν καλύπτουν διαδηλώσεις· εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη μπαίνουν στον πειρασμό να αμφισβητήσουν την αρχή της προστασίας των δημοσιογραφικών πηγών και τη δυνατότητα ερευνητικών δημοσιογράφων να ερευνούν κύκλους που πρόσκεινται στην κυβέρνηση· εκφράζει τη βαθιά του λύπη για τη στάση της Επιτροπής, η οποία αρνείται να προβεί σε οιαδήποτε νομοθετική πρόταση που να διασφαλίζει την ελευθερία και πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης σύμφωνα με το άρθρο 11 του Χάρτη·
35. καλεί την Επιτροπή να αναθέσει στον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων το καθήκον να εκδίδει ετήσια έκθεση που να αποτυπώνει την κατάσταση όσον αφορά την ελευθερία και την πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
36. χαιρετίζει την έγκριση από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών ενός ψηφίσματος που αναγνωρίζει τα δικαιώματα σε σχέση με το Διαδίκτυο, ιδίως σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στο Διαδίκτυο και την ελευθερία της έκφρασης· τονίζει ειδικότερα την έκκληση να καταβληθούν προσπάθειες για "την προαγωγή, προστασία και άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ελευθερία έκφρασης, στο Διαδίκτυο και σε άλλες τεχνολογίες", σημειώνοντας ότι τα δικαιώματα αυτά πρέπει να τηρούνται ανεξαρτήτως συνόρων ή μέσου· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν το ψήφισμα αυτό στο εσωτερικό τους δίκαιο και να διασφαλίσουν την προώθησή του σε διεθνές επίπεδο·
37. επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή για ταχεία αναθεώρηση του κεκτημένου της ΕΕ σε αστυνομικά και ποινικά θέματα σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και το Χάρτη πριν την εκπνοή της προθεσμίας στις 1 Δεκεμβρίου 2014·
38. ζητεί αξιολόγηση των πολιτικών που σχετίζονται με το χώρο της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης από το κοινοβούλιο μέσα από τη δημιουργία ενός μόνιμου διαύλου επικοινωνίας μεταξύ Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, της Ομάδας Εργασίας του Συμβουλίου για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, τα Δικαιώματα των Πολιτών και την Ελεύθερη Κυκλοφορία των Προσώπων (FREMP) και των εθνικών κοινοβουλευτικών επιτροπών που ασχολούνται με τα θεμελιώδη δικαιώματα προκειμένου να αξιολογήσει τη σχετική νομοθεσία στο επίπεδο της ΕΕ και σε εθνικό επίπεδο·
39. ζητεί από τα κράτη μέλη να εκπληρώνουν στο ακέραιο τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, κάτι που δεν έχουν κατορθώσει μέχρι στιγμής, να διερευνούν σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται στο πλαίσιο της συνεργασίας με το αντιτρομοκρατικό πρόγραμμα της CIA, να εντείνουν την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και του οργανωμένου εγκλήματος και να παρέχουν πλήρη αποκατάσταση στα θύματα·
40. τονίζει ότι η εντολή του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να ενισχυθεί ώστε να συμπεριλάβει και την τακτική παρακολούθηση της συμμόρφωσης των κρατών μελών με το άρθρο 2 της ΣΕΕ, τη δημοσίευση ετήσιων εκθέσεων επί των ευρημάτων και την παρουσίασή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·
41. θεωρεί απαράδεκτο
– ότι το Κοινοβούλιο, το μοναδικό άμεσα εκλεγμένο θεσμικό όργανο της ΕΕ και συννομοθέτης της ΕΕ στις περισσότερες πολιτικές της, δεν επιτράπηκε να καθορίσει τους θεματικούς τομείς για το πολυετές πρόγραμμα-πλαίσιο του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)·
– ότι η συνεργασία μεταξύ των αστυνομικών και των δικαστικών σωμάτων σε ποινικά θέματα, η οποία αποτελεί πλέον πάγια πολιτική της ΕΕ, καθώς και τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, που αποτελούν ουσιώδη στοιχεία του Χάρτη, εξακολουθούν να μην περιλαμβάνονται ρητώς στην εντολή του FRA· ζητεί από το Συμβούλιο να περιλάβει τα παραπάνω θέματα στο επόμενο πολυετές πλαίσιο του FRA·
42. επισημαίνει τις ανεπάρκειες στην υφιστάμενη εντολή του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ιδίως δε τον περιορισμένο αριθμό συγκριτικών αξιολογήσεων μεταξύ των κρατών μελών και την έλλειψη αξιολογήσεων για το συνολικό τοπίο που επικρατεί στα κράτη μέλη ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία·
43. επισημαίνει ότι οι αρχές των Παρισίων για τα εθνικά ιδρύματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως πρότυπο για την αναμόρφωση των εθνικών ιδρυμάτων καθώς και του FRA, και καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο, μαζί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να αναθεωρήσουν επειγόντως τον ιδρυτικό κανονισμό του FRA βάσει της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, ώστε να διευρυνθεί η εντολή του έτσι ώστε να συμπεριλάβει το πλήρες πεδίο εφαρμογής που καλύπτει το άρθρο 6 της ΣΕΕ, και ιδίως την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη από τα θεσμικά όργανα, τις υπηρεσίες, τους οργανισμούς και τους φορείς της ΕΕ, καθώς και τις δραστηριότητες των κρατών μελών· θεωρεί ότι θα πρέπει να ενισχυθούν τόσο η ανεξαρτησία του FRA όσο και οι εξουσίες και αρμοδιότητές του· θεωρεί ότι η Επιστημονική Επιτροπή FRA και το δίκτυο FRANET θα πρέπει να υποβάλλουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα εθνικά κοινοβούλια και να δημοσιεύουν ετησίως μια θεματική και πιο εστιασμένη έκθεση που θα αποτιμά την κατάσταση στα κράτη μέλη, όπως γινόταν έως το 2006 από το πρώην Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα· καλεί τον FRA να σέβεται πλήρως το άρθρο 15 της ΣΛΕΕ, ανοίγοντας τις διαδικασίες του και δίνοντας πρόσβαση στα έγγραφά του μέσω ενός μητρώου δημόσιας πρόσβασης όπως προβλέπει ο κανονισμός 1049/2001·
44. εκφράζει την ανησυχία της για την επιλογή ορισμένων κρατών μελών να εξαιρεθούν, η οποία ενδέχεται να επηρεάσει τα δικαιώματα των πολιτών τους που θα αντιμετωπίζουν περισσότερες διακρίσεις απ’ ό,τι άλλοι πολίτες της ΕΕ και υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, οι εξαιρέσεις δεν προορίζονται να εξαιρούν τα κράτη μέλη από την υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις διατάξεις του Χάρτη ή να αποτρέπουν κάποιο δικαστήριο ενός εξ αυτών των κρατών μελών να διασφαλίζει τη συμμόρφωση με τις διατάξεις αυτές·
45. τονίζει ότι, πέραν της ενημέρωσης των ατόμων για τα δικαιώματά τους βάσει του Χάρτη, η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει και την ενημέρωσή τους για το πώς θα ασκήσουν το δικαίωμά τους για πρόσβαση στη δικαιοσύνη και να επιβάλλει τα δικαιώματά τους στα σχετικά φόρουμ· θεωρεί ότι θα πρέπει να συγκροτηθούν σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο άτυπα δίκτυα, όπως αυτά που επιτυχώς αναπτύχθηκαν για την εσωτερική αγορά (SOLVIT), τα οποία να βοηθούν και να συμβουλεύουν τους ανθρώπους, τα δικαιώματα των οποίων κινδυνεύουν να παραβιαστούν (όπως οι μετανάστες, οι αιτούντες άσυλο, τα ευάλωτα άτομα)· θεωρεί ότι αυτές οι δομές στήριξης για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων και την οικονομική και κοινωνική ενσωμάτωση θα πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα για τα περιφερειακά ταμεία·
46. ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώνει λεπτομερώς τους πολίτες που έρχονται σε επαφή μαζί της σε σχέση με παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων, για αυτές τις πρόσθετες ή πλέον πρόσφορες δυνατότητες, να τηρεί αρχείο αυτών των υποδείξεων και να κάνει λεπτομερέστατες αναφορές στις ετήσιες εκθέσεις της για τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ και την εφαρμογή του Χάρτη· υπογραμμίζει ότι η αλληλογραφία των πολιτών είναι εξαιρετικά σημαντική για την αποκάλυψη πιθανών διαρθρωτικών, συστημικών, σοβαρών παραβιάσεων των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της και, συνεπακόλουθα, σημαντική για τη διασφάλιση της πραγματικής εφαρμογής των άρθρων 2, 6 και 7 της ΣΕΕ από την Επιτροπή·
Διακρίσεις
47. καλεί τα κράτη μέλη να συλλέξουν αναλυτικά στοιχεία για όλους τους λόγους διακρίσεων, καθώς και να αναπτύξουν δείκτες θεμελιωδών δικαιωμάτων σε συνεργασία με τον FRA, προκειμένου να διασφαλίσουν την ύπαρξη ορθά ενημερωμένης και στοχευμένης νομοθεσίας και πολιτικών, ιδίως στον τομέα της εξάλειψης των διακρίσεων και στο πλαίσιο των εθνικών στρατηγικών ένταξης των Ρομά·
48. καλεί την Επιτροπή να προτείνει αναθεώρηση της απόφασης πλαισίου του Συμβουλίου για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκφράσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου, ώστε να συμπεριληφθούν άλλες μορφές εγκλημάτων λόγω προκατάληψης, μεταξύ άλλων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου και έκφρασης φύλου·
49. αποδοκιμάζει το γεγονός ότι δεν έχουν μεταφέρει ορθά όλα τα κράτη μέλη την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου σχετικά με την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκφράσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου· καλεί τα κράτη μέλη να διώκουν την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τον αντιαθιγγανισμό και άλλες μορφές βίας και μίσους κατά οιωνδήποτε μειονοτικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης και της ρητορικής μίσους· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα αδικήματα που υποκινούνται από προκαταλήψεις, όπως αυτά που έχουν ρατσιστική, ξενοφοβική, αντισημιτική, ισλαμοφοβική, ομοφοβική ή τρανσφοβική πρόθεση, είναι κολάσιμα στο πλαίσιο του συστήματος του ποινικού δικαίου, ότι τα συγκεκριμένα εγκλήματα καταγράφονται δεόντως και διερευνώνται πραγματικά, ότι οι παραβάτες διώκονται και τιμωρούνται και ότι στα θύματα παρέχεται η κατάλληλη συνδρομή, προστασία και αποζημίωση· υπενθυμίζει ότι την 1η Δεκεμβρίου 2014 αυτή η απόφαση πλαίσιο θα τεθεί σε πλήρη ισχύ·
50. υπογραμμίζει ότι οι αρχές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ισότητας έναντι του νόμου αποτελούν θεμέλια της δημοκρατικής κοινωνίας· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή εμποδίζονται οι διαπραγματεύσεις του Συμβουλίου σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής για μια οριζόντια οδηγία που θα προσφέρει ολοκληρωμένη προστασία έναντι των πάσης φύσεως διακρίσεων· ζητεί από το Συμβούλιο να ενεργήσει βάσει του άρθρου 265 της ΣΛΕΕ και να εγκρίνει την οδηγία·
51. τονίζει ότι, σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, οι ευρωπαίοι πολίτες θα πρέπει να προστατεύονται και από διακρίσεις που οφείλονται σε γλωσσικούς λόγους·
52. ζητεί από τα κράτη μέλη να καθιερώσουν διαδικασίες υποβολής καταγγελιών που θα διασφαλίζουν ότι τα θύματα πολλαπλών διακρίσεων, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτές αφορούν ιδίως τις γυναίκες, θα μπορούν να καταθέτουν μία καταγγελία που θα αφορά πολλαπλούς λόγους διάκρισης· θεωρεί σκόπιμο να παρασχεθεί υποστήριξη στις δραστηριότητες των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην ανάπτυξη συλλογικών δράσεων από περιθωριοποιημένα άτομα και κοινότητες·
53. καλεί τα κράτη μέλη να προστατεύουν την ελευθερία του θρησκεύματος ή των πεποιθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας όσων δεν έχουν θρησκεία να μην υφίστανται διακρίσεις ως αποτέλεσμα υπέρμετρων εξαιρέσεων θρησκειών από νόμους που αφορούν την ισότητα και την απαγόρευση των διακρίσεων·
54. υπογραμμίζει ότι, στον τομέα της καταπολέμησης των διακρίσεων, είναι απαραίτητο να λαμβάνεται πλήρως υπόψη η ιδιαιτερότητα της διάκρισης λόγω αναπηρίας·
Προστασία ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες
55. υπογραμμίζει ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση των απατρίδων που διαμένουν μόνιμα σε κράτη μέλη, με βάση τις συστάσεις διεθνών οργανισμών·
56. υπογραμμίζει τη σημασία σεβασμού των δικαιωμάτων των ατόμων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη, που δεν το έχουν ήδη πράξει, να κυρώσουν τη Σύμβαση πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων και τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Περιφερειακών ή Μειονοτικών Γλωσσών χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση και, εάν χρειάζεται, να αποσύρουν επιφυλάξεις και περιοριστικές δηλώσεις· καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράση για την καταπολέμηση των διακρίσεων από τις οποίες πλήττονται τα μέλη γλωσσικών μειονοτήτων και να τεκμηριώσουν τα αποτελέσματα της δράσης που έχει αναληφθεί για την προστασία του δικαιώματος των μελών γλωσσικών μειονοτήτων να χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα· ζητεί από τα κράτη μέλη να μην κάνουν διακρίσεις εις βάρους προσώπων που ανήκουν σε εθνικές ή εθνοτικές μειονότητες, και να διασφαλίσουν ότι τα άτομα αυτά απολαύουν των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζουν το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της ΕΕ·
57. καλεί τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τις φυλετικές και εθνοτικές διακρίσεις στην απασχόληση, τη στέγαση, την εκπαίδευση, την υγεία και την πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες· εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για την άνοδο πολιτικών κομμάτων που είναι ανοιχτά ρατσιστικά, ξενοφοβικά, ισλαμοφοβικά και αντισημιτικά, λόγω μιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που ενθαρρύνει τη φρενήρη αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, και των οποίων οι βίαιες πρακτικές θα πρέπει να καταδικασθούν· εκφράζει την ανησυχία του για την έγκριση κατασταλτικών μέτρων κατά των αστέγων στο πλαίσιο της τρέχουσας κρίσης·
58. τονίζει ότι, λόγω των αποκλίσεων ως προς την εφαρμογή του δίκαιου της ΕΕ και των πολύπλοκων διοικητικών διαδικασιών, ορισμένες κατηγορίες ατόμων αντιμετωπίζουν εμπόδια που προκαλούν διακρίσεις κατά την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και παραμονής· ζητεί από την Επιτροπή να κινήσει τις διαδικασίες λόγω παράβασης υποχρέωσης εναντίον των κρατών μελών που παραβιάζουν την οδηγία 2004/38/ΕΚ·
59. εκφράζει τη λύπη του διότι οι πολίτες καταγωγής Ρομά υπόκεινται σε διαδικασίες συλλογικής απέλασης από κράτη μέλη και αποδοκιμάζει την ισχνή αντίδραση της Επιτροπής σε ορισμένες περιπτώσεις·
60. ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει τα απτά αποτελέσματα του πλαισίου της ΕΕ για τις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά και την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε κάθε κράτος μέλος· αναγνωρίζει τις προσπάθειες ορισμένων κρατών μελών, αλλά κυρίως τα πολλά κενά στις περισσότερες από τις στρατηγικές που παρουσίασε η Επιτροπή· καλεί την Επιτροπή να προτείνει βελτιώσεις, έτσι ώστε να εκπληρωθούν περισσότερο αποτελεσματικά οι στόχοι που τίθενται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά· ζητεί να αναλυθεί η οικονομική σκοπιμότητα και βιωσιμότητα αυτών των στρατηγικών και η πρόοδος που έχει επιτευχθεί σε κάθε κράτος μέλος στο πλαίσιο των ετήσιων εκθέσεών της προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο·
61. τονίζει τη σημασία της ορθής εφαρμογής των εθνικών στρατηγικών ένταξης των Ρομά που υλοποιούνται σε τοπικό επίπεδο αναπτύσσοντας ολοκληρωμένες πολιτικές στις οποίες θα συμμετέχουν οι τοπικές αρχές, μη κυβερνητικοί φορείς και οι κοινότητες των Ρομά στο πλαίσιο ενός διαρκούς διαλόγου βάσει των διατάξεων του πλαισίου της ΕΕ· ζητεί από τα κράτη μέλη να δώσουν ουσιαστική απάντηση στον αποκλεισμό των Ρομά αναπτύσσοντας ολοκληρωμένες πολιτικές και υλοποιώντας τα μέτρα που παρουσιάζονται στις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά, σε συνεργασία με εκπροσώπους του πληθυσμού των Ρομά, διασφαλίζοντας την πλήρη συμμετοχή τους και στη διαχείριση, παρακολούθηση και αξιολόγηση των σχεδίων που επηρεάζουν τις κοινότητές τους, και αξιοποιώντας όλους τους διαθέσιμους χρηματοδοτικούς πόρους της ΕΕ·
62. πιστεύει ότι η καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των Ρομά θα πρέπει να κάνει περισσότερα για τη συμμετοχή της κοινότητας των Ρομά, οι εκπρόσωποι της οποίας είναι σε καλύτερη θέση να βεβαιώσουν τη μη πρόσβαση στα δικαιώματα στην απασχόληση, την εκπαίδευση, τη στέγαση, την υγεία και στα αγαθά και τις υπηρεσίες, και να εξεύρουν λύσεις για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων·
63. καλεί τα κράτη μέλη να εξαλείψουν τον διαχωρισμό ως προς τον χώρο, τις εξαναγκαστικές εξώσεις και την έλλειψη στέγης που αντιμετωπίζουν οι Ρομά, θεσπίζοντας αποτελεσματικές και διαφανείς στεγαστικές πολιτικές, και να αποφύγουν την ποινικοποίηση της έλλειψης στέγης·
64. καλεί τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τα υψηλά επίπεδα ανεργίας μεταξύ των Ρομά, εξαλείφοντας τους φραγμούς που εμποδίζουν την πρόσβαση στην απασχόληση·
65. καλεί τα κράτη μέλη να μεταρρυθμίσουν τα εθνικά εκπαιδευτικά τους συστήματα ώστε να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών Ρομά, και να εξαλείψουν τις διαχωριστικές εκπαιδευτικές ρυθμίσεις χωρίς να θίγεται η εκπαίδευση σε μειονοτικές γλώσσες που υπάρχει σε πολλά κράτη μέλη·
66. ζητεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν τις απαραίτητες νομοθετικές αλλαγές σε ό,τι αφορά τη στείρωση και να αποζημιώσουν οικονομικά τα θύματα των εξαναγκαστικών στειρώσεων που πραγματοποιήθηκαν σε γυναίκες Ρομά και σε γυναίκες με νοητικές αναπηρίες, σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·
67. επαναλαμβάνει την έκκλησή του για μια στοχευμένη προσέγγιση της κοινωνικής ένταξης των γυναικών Ρομά, προκειμένου να αποφευχθεί η πολλαπλή διάκριση και ο εθνοτικός διαχωρισμός·
68. καλεί τα κράτη μέλη να διαθέσουν επαρκείς πόρους του προϋπολογισμού για την υλοποίηση των στόχων που τίθενται στις εθνικές τους στρατηγικές ένταξης των Ρομά· καλεί το Συμβούλιο να στηρίξει και να εγκρίνει τις προτάσεις της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου για το προσεχές Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, ιδίως όσες δίνουν τη δυντότητα στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης να συμβάλουν στην κοινωνική ένταξη των Ρομά διευρύνοντας το φάσμα των εκ τω προτέρων όρων έτσι ώστε να συμπεριληφθεί η ανάπτυξη των εθνικών στρατηγικών και η χαρτογράφηση της εδαφικής συγκέντρωσης της φτώχειας·
69. επισημαίνει ότι οι τελευταίες και οι μελλοντικές διευρύνσεις έχουν οδηγήσει και θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερο αριθμό κρατών μελών τα οποία χαρακτηρίζονται από πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία· πιστεύει, συνεπώς, ότι η ΕΕ έχει ιδιαίτερη ευθύνη όσον αφορά τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των μειονοτήτων· καλεί την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειές της για τη συμμετοχή των χωρών της διεύρυνσης στις προσπάθειες που αποβλέπουν στην κοινωνική ένταξη των Ρομά, καθώς και να ενεργοποιήσει τον Μηχανισμό Προενταξιακής Βοήθειας και να παροτρύνει τις χώρες διεύρυνσης, μέσω του Μηχανισμού Σταθεροποίησης και Σύνδεσης, να καταβάλλουν προσπάθειες προς αυτόν τον στόχο·
70. εκφράζει την ανησυχία του για το διογκούμενο κύμα της ρητορικής μίσους και του στιγματισμού μειονοτήτων και πληθυσμιακών ομάδων, καθώς και την αυξανόμενη επιρροή των φαινομένων αυτών στα μέσα ενημέρωσης και σε πολλά πολιτικά κινήματα και κόμματα, που αντικατοπτρίζονται σε υψηλό πολιτικό επίπεδο και σε περιοριστική νομοθεσία· καλεί τα κράτη μέλη να εγκρίνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να προωθήσουν, σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής, την πραγματική ισότητα μεταξύ των ατόμων, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις ειδικές συνθήκες των ατόμων που ανήκουν σε αυτές τις μειονοτικές κοινότητες· επισημαίνει την ασυνέπεια της πολιτικής έναντι των εθνικών μειονοτήτων, τονίζοντας ότι, ενώ η προστασία των μειονοτήτων αποτελεί μέρος των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, δεν υπάρχει πρότυπο για τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην κοινοτική πολιτική· τονίζει το γεγονός ότι τα δικαιώματα των μειονοτήτων αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
71. θεωρεί ότι δεν υπάρχει μια ενιαία λύση για τη βελτίωση της κατάστασης των εθνικών μειονοτήτων σε όλα τα κράτη μέλη, αλλά ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν ορισμένοι κοινοί και ελάχιστοι στόχοι για τις δημόσιες αρχές στην ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τα σχετικά διεθνή νομικά πρότυπα και τις υπάρχουσες καλές πρακτικές· καλεί την Επιτροπή να καθιερώσει ένα πρότυπο πολιτικής για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων·
72. θεωρεί ότι οι παραδοσιακές εθνικές μειονοτικές κοινότητες αντιπροσωπεύουν μια ιδιαίτερη συμβολή στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και ότι, κατά συνέπεια, οι δημόσιες πολιτικές θα πρέπει να εστιάζονται περισσότερο στην προστασία τους, και ότι η ίδια η Ένωση πρέπει να αντιμετωπίζει τις ανάγκες τους με καταλληλότερο τρόπο·
73. προτείνει να αναληφθούν προσπάθειες για την προώθηση της οικοδόμησης εμπιστοσύνης και της συνύπαρξης μεταξύ κοινοτήτων που παραδοσιακά ζουν η μία δίπλα στην άλλη, με τη διδασκαλία και την εκμάθηση της ταυτότητας σε αμοιβαίο επίπεδο, των περιφερειακών ταυτοτήτων, αμφοτέρων των γλωσσών και προς τις δύο κατευθύνσεις, καθώς και της ιστορίας, της κληρονομιάς και του πολιτισμού αμφοτέρων, με στόχο την καλύτερη κατανόηση και τον καλύτερο σεβασμό της διαφορετικότητας·
74. θεωρεί ότι η πραγματική συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων με βάση τις αρχές της επικουρικότητας και της αυτοδιακυβέρνησης είναι ένας από τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους χειρισμού των προβλημάτων των εθνικών μειονοτήτων, ακολουθώντας τις καλύτερες πρακτικές που υπάρχουν εντός της Ένωσης·
Ίσες ευκαιρίες
75. εκφράζει την απογοήτευσή της για τον περιορισμένο αντίκτυπο των πρωτοβουλιών της ΕΕ και των κρατών μελών στον τομέα των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών, ιδίως στο χώρο της απασχόλησης· καλεί τα κράτη μέλη να θέτουν συγκεκριμένους στόχους και στρατηγικές απασχόλησης στο πλαίσιο των εθνικών μεταρρυθμιστικών τους προγραμμάτων και σχεδίων δράσης για την ισότητα των φύλων, προκειμένου να διασφαλισθεί ισότιμη πρόσβαση ανδρών και γυναικών όσον αφορά την είσοδο και την παραμονή στην αγορά εργασίας· θεωρεί ότι για να κλείσουν τα εδραιωμένα χάσματα φύλου στις αμοιβές και τις συντάξεις, οι στόχοι αυτοί πρέπει να αντιμετωπίζουν την εμμένουσα συγκέντρωση γυναικών σε εργασίες μερικής απασχόλησης, χαμηλά αμειβόμενες και επισφαλείς· καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για καλύτερο συνδυασμό οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής για όλες τις γενιές γυναικών, συμπεριλαμβανομένων και ποιοτικών εγκαταστάσεων μέριμνας για παιδιά και άλλα εξαρτώμενα άτομα·
76. θεωρεί ότι η υποεκπροσώπηση των γυναικών στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων αποτελεί ένα έλλειμμα για τα θεμελιώδη δικαιώματα και τη δημοκρατία· χαιρετίζει τα θετικά μέτρα που έχουν εισαχθεί στη Γαλλία, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Σλοβενία, την Πορτογαλία και την Πολωνία, όπως νομοθετημένα συστήματα ισότιμης εκπροσώπησης και ποσοστώσεις κατά φύλο, ως ουσιώδεις καλές πρακτικές, και καλεί τα κράτη μέλη με ιδιαίτερα χαμηλή εκπροσώπηση γυναικών στην πολιτική ζωή να εξετάσουν τη θέσπιση δεσμευτικών νομοθετικών μέτρων·
77. επισημαίνει το γεγονός ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις σε διάφορους τομείς της καθημερινής ζωής, παρά την ισχύουσα νομοθεσία για την καταπολέμηση των διακρίσεων και εκφράζει τη βαθιά του απογοήτευση όταν διαπιστώνει ότι, μετά από 40 σχεδόν χρόνια τέτοιας νομοθεσίας, το χάσμα των αμοιβών μεταξύ των φύλων ελάχιστα έχει γεφυρωθεί·
78. θεωρεί ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί την πιο διαδεδομένη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κοριτσιών και των γυναικών παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να ανακηρύξει το 2015 ως το Ευρωπαϊκό Έτος για τον Τερματισμό της Βίας κατά των Γυναικών, και να χαράξει μια σχετική στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ για τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών, όπως προαναγγέλλεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου του Μαρτίου 2010, η οποία θα περιλαμβάνει νομικώς δεσμευτικά μέσα, δράσεις ευαισθητοποίησης, συλλογή δεδομένων και χρηματοδότηση σε γυναικείες ΜΚΟ·
79. επαναλαμβάνει τη θέση του σχετικά με τα δικαιώματα στη σεξουαλική και την αναπαραγωγική υγεία, όπως την εξέφρασε με τα ψηφίσματά του της 10ης Φεβρουαρίου 2010[10], της 8ης Μαρτίου 2011[11] και της 13ης Μαρτίου 2012[12] σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση – 2009, 2010 και 2011· εκφράζει σχετικά την ανησυχία του για τους πρόσφατους περιορισμούς στην πρόσβαση στις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας σε ορισμένα κράτη μέλη, ιδιαίτερα δε για την ασφαλή και νόμιμη έκτρωση, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και την περικοπή κονδυλίων για τον οικογενειακό προγραμματισμό·
80. καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να εξετάσουν την εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW) στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ·
81. καλεί την ΕΕ να θέσει τέρμα στις πολιτικές που δημιουργούν εξάρτηση μεταξύ των μελών της οικογένειας στο πλαίσιο της οικογενειακής επανένωσης και καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να χορηγήσουν στις μετανάστριες ένα αυτόνομο καθεστώς διαμονής, ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας·
82. προτρέπει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη των στόχων του ευρωπαϊκού συμφώνου για την ισότητα των φύλων 2011-2020 και να λάβουν μέτρα για την αντιμετώπιση των διαφορών στις αμοιβές των δύο φύλων, του διαχωρισμού της αγοράς εργασίας και όλων των μορφών βίας εις βάρος των γυναικών·
83. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν με αποτελεσματικά μέτρα την προστασία των εγκύων εργαζομένων και των γυναικών σε άδεια μητρότητας·
84. ζητεί από τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της βίας κατά των γυναικών, της ενδοοικογενειακής βίας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης σε όλες τις μορφές της και να καταπολεμήσουν τη σωματεμπορία·
85. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα εθνικά σχέδια δράσης αντιμετωπίζουν τις πολλαπλές διακρίσεις και προστατεύουν τις γυναίκες που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες και τις μετανάστριες·
Σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου
86. καλεί την Επιτροπή να προτείνει σε αναδιατυπωμένη μορφή την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκφράσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσα από ποινική νομοθεσία, καθώς και άλλων μορφών εγκλημάτων μίσους, συμπεριλαμβανομένων εγκλημάτων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου και έκφρασης φύλου·
87. καλεί τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν το εθνικό νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των διακρίσεων που υφίστανται τα άτομα ΛΟΑΔ και τα ζευγάρια του ίδιου φύλου εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους και τα παροτρύνει να εγγυηθούν την ουσιαστική εφαρμογή του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου της ΕΕ και της νομολογίας του ΔΕΕ·
88. καλεί τα κράτη μέλη να καταγράφουν και να διερευνούν εγκλήματα μίσους εις βάρος λεσβιών, ομοφυλοφίλων, αμφιφυλοφίλων και διεμφυλικών (ΛΟΑΔ) και να θεσπίσουν ποινική νομοθεσία που απαγορεύει την υποκίνηση μίσους λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου·
89. χαιρετίζει τις προτάσεις της Επιτροπής περί δικαιοδοσίας και εφαρμοστέου δικαίου για τις συνέπειες που έχουν επί των περιουσιακών στοιχείων οι γάμοι και τα σύμφωνα συμβίωσης· θεωρεί, ωστόσο, ότι είναι αδικαιολόγητη η επιλογή δύο διαφορετικών μέσων[13] και μιας ξεχωριστής προσέγγισης για τις καταχωρημένες συμβιώσεις και τους γάμους· θεωρεί ότι και για τις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιες επιλογές δικαιοδοσίας και εφαρμοστέου δικαίου·
90. καλεί τα κράτη μέλη που έχουν θεσπίσει νομοθεσία σχετικά με το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων να αναγνωρίζουν τις διατάξεις με παρόμοιες συνέπειες που έχουν θεσπίσει άλλα κράτη μέλη· υπενθυμίζει την υποχρέωση των κρατών μελών να εφαρμόσουν πλήρως την οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογενείας τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των ζευγαριών ομοφύλων και των παιδιών τους· χαιρετίζει το γεγονός ότι όλο και περισσότερα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει και/ή προσαρμόσει τους νόμους τους για τη συγκατοίκηση, το αστικό σύμφωνο συμβίωσης και τον γάμο, προκειμένου να εξαλείψουν τις διακρίσεις που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό και που βιώνουν τα ζευγάρια ομοφύλων και τα παιδιά τους, και καλεί τα άλλα κράτη μέλη να θεσπίσουν παρεμφερείς νόμους·
91. καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει πρόταση για την πλήρη αμοιβαία αναγνώριση των συνεπειών όλων των ληξιαρχικών εγγράφων σε ολόκληρη την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της νομικής αναγνώρισης του φύλου, των γάμων και των συμφώνων συμβίωσης, προκειμένου να μειωθούν τα νομικά και διοικητικά εμπόδια που δημιουργούν διακρίσεις για τους πολίτες που ασκούν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία·
92. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να παρεμβαίνουν πιο αποφασιστικά κατά της ομοφοβίας, της βίας και των διακρίσεων που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό, μεταξύ άλλων καλώντας τους δημάρχους και την αστυνομία των κρατών μελών να προστατεύουν την ελευθερία έκφρασης και διαδήλωσης κατά τις παρελάσεις ΛΟΑΔ υπερηφάνειας· ζητεί από την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τα αποτελέσματα της συνεχιζόμενης έρευνας του FRA ούτως ώστε να δώσει επιτέλους συνέχεια στα επανειλημμένα αιτήματα του Κοινοβουλίου και των ΜΚΟ και να εκδώσει επειγόντως τον οδικό χάρτη της ΕΕ για την ισότητα σε σχέση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του φύλου, εν όψει της έγκρισής του το αργότερο έως το 2014·
93. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πραγματική προστασία όσων συμμετέχουν σε δημόσιες εκδηλώσεις ΛΟΑΔ, συμπεριλαμβανομένων των παρελάσεων υπερηφάνειας, και να διασφαλίσουν ότι οι εκδηλώσεις αυτές μπορούν να γίνονται νόμιμα·
94. εκφράζει τη λύπη του διότι οι διεμφυλικοί εξακολουθούν να θεωρούνται πνευματικώς ασθενείς σε ορισμένα κράτη μέλη· καλεί τα κράτη μέλη να εισαγάγουν ή να αναθεωρήσουν τις διαδικασίες για τη νομική αναγνώριση του φύλου, με βάση το μοντέλο της Αργεντινής, και να επανεξετάσουν τους όρους (συμπεριλαμβανομένης της εξαναγκαστικής στείρωσης) που τίθενται για τη νομική αναγνώριση του φύλου· καλεί την Επιτροπή και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας να αποσύρουν τις διαταραχές ταυτότητας φύλου από τον κατάλογο των ψυχικών και συμπεριφορικών διαταραχών και να διασφαλίσει μια μη παθολογοποιητική αναταξινόμηση στις διαπραγματεύσεις επί της 11ης έκδοσης της διεθνούς ταξινόμησης των νόσων της ΠΟΥ (ICD-11)·
95. χαιρετίζει τη νέα δέσμη κανόνων για το άσυλο που θεσπίζεται με την οδηγία για τους απαιτούμενους όρους, η οποία περιλαμβάνει την ταυτότητα του φύλου μεταξύ των λόγων διώξεων· θεωρεί ότι η δέσμη μέτρων για το άσυλο πρέπει να παραμείνει συνεκτική και να περιληφθούν ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα του φύλου στην οδηγία που αφορά τη διαδικασία για το άσυλο·
96. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πρόσβαση στην απασχόληση και στα αγαθά και τις υπηρεσίες χωρίς διακρίσεις λόγω ταυτότητας φύλου, σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ[14]·
97. χαιρετίζει την έναρξη έρευνας του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που θα συγκεντρώσει συγκρίσιμα στοιχεία για την εμπειρία των ΛΟΑΔ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κροατία·
98. καλεί τα κράτη μέλη να μεταφέρουν πλήρως την οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση, χωρίς καμία διάκριση με βάση το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα ομόφυλα ζευγάρια εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οικογενειακής ζωής[15]·
99. πιστεύει ότι είναι πιθανότερο να διασφαλισθούν τα θεμελιώδη δικαιώματα των ΛΟΑΔ αν τα πρόσωπα αυτά έχουν πρόσβαση σε νομικούς θεσμούς όπως η συγκατοίκηση, η καταγραμμένη συμβίωση ή ο γάμος· χαιρετίζει το γεγονός ότι 16 κράτη μέλη προσφέρουν σήμερα αυτές τις δυνατότητες και καλεί τα άλλα κράτη μέλη να σκεφθούν να πράξουν το ίδιο·
Νέοι, ηλικιωμένοι και άτομα με αναπηρίες
100.καλεί τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τις διακρίσεις λόγω ηλικίας στον τομέα της απασχόλησης, ευθυγραμμιζόμενα με τη νομολογία του ΔΕΕ σχετικά με την πρόσληψη και απόλυση ηλικιωμένων εργαζομένων·
101. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την ενσωμάτωση των νεότερων εργαζομένων στην αγορά εργασίας, ιδίως αυτών που επηρεάζονται από την οικονομική κρίση, μεταξύ άλλων με τη διοργάνωση και παροχή κατάρτισης για την κοινωνική πρόοδο των νέων·
102.εκφράζει τη λύπη του διότι σε ορισμένα κράτη μέλη εξακολουθούν να διώκονται και να καταδικάζονται νέοι σε φυλάκιση, διότι το δικαίωμα στην αντίρρηση στη στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης εξακολουθεί να μην είναι επαρκώς αναγνωρισμένο, και καλεί τα κράτη μέλη να σταματήσουν τη δίωξη και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης·
103.χαιρετίζει την απόφαση να ανακηρυχθεί το 2012 Ευρωπαϊκό έτος για την ενεργό γήρανση και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών· καλεί τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν και να σέβονται τα δικαιώματα των ηλικιωμένων ώστε να τους δώσουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν μια ζωή με αξιοπρέπεια και καλή ποιότητα παρέχοντας επαρκείς κοινωνικές υπηρεσίες, διά βίου μάθηση και άλλα προγράμματα για την κοινωνική και πολιτιστική τους ένταξη· καλεί τα κράτη μέλη να εγκρίνουν μέτρα ώστε να καταπολεμηθούν οι εις βάρος των ηλικιωμένων καταχρηστικές συμπεριφορές και όλες οι μορφές βίας και να προωθηθεί η ανεξαρτησία τους μέσα από την παροχή στήριξης για την ανακαίνιση και την προσβασιμότητα των κατοικιών· υπενθυμίζει ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες ζουν πιο συχνά κάτω από το όριο της φτώχειας λόγω των μισθολογικών και, αργότερα, συνταξιοδοτικών ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών· τονίζει ότι οι ενεργοί και πρόθυμοι άνδρες και γυναίκες άνω των 65 ετών συμβάλλουν πλήρως και με πολλαπλούς τρόπους στην καθημερινή ζωή της κοινωνίας·
104.ζητεί τον σεβασμό της αξιοπρέπειας στο τέλος της ζωής, διασφαλίζοντας ιδίως την αναγνώριση και τον σεβασμό των βουλήσεων που εκφράζονται στις διαθήκες ζωής·
105.καλεί τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις εις βάρος ατόμων με αναπηρίες, ιδίως σε ό,τι αφορά την ένταξη στην αγορά εργασίας·
106.καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρίες στην απασχόληση και την κατάρτιση, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με ψυχοκοινωνικές αναπηρίες, κάνοντας χρήση υπαρχόντων κονδυλίων της ΕΕ·
107.καλεί όλα τα κράτη μέλη να κυρώσουν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και το προαιρετικό της πρωτόκολλο και να διασφαλίσουν ότι όλα τα εθνικά σχέδια δράσης είναι σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αναπηρία 2010-2020 και αποβλέπουν στη βελτίωση της προσβασιμότητας, της απασχόλησης και της εκπαίδευσης και κατάρτισης χωρίς αποκλεισμούς, καθώς και της αυτόνομης διαβίωσης για τα άτομα με αναπηρία·
108.καλεί το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, να διεξαγάγουν έρευνες και να παράσχουν καθοδήγηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών σε ό,τι αφορά την ειδική κατάσταση των γυναικών και κοριτσιών με αναπηρίες· ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις πρακτικές εξαναγκαστικής στείρωσης και έκτρωσης, οι οποίες ενδέχεται να ισοδυναμούν με βασανιστήρια ή με απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση και, συνεπώς, θα πρέπει να διώκονται και να τιμωρούνται·
109.ζητεί μια καινοτόμο λύση για τη δυνατότητα πρόσβασης στην ενημέρωση και την επικοινωνία σε ό,τι αφορά την πρόσβαση των κωφών και εχόντων πρόβλημα ακοής πολιτών στα θεσμικά όργανα και τις διασκέψεις της ΕΕ, με βάση τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου της 17ης Ιουνίου 1988 για τις νοηματικές γλώσσες για τους κωφούς[16], της 18ης Νοεμβρίου 1998 για τις νοηματικές γλώσσες[17] και της 25ης Οκτωβρίου 2011 για την κινητικότητα και την ένταξη των ατόμων με αναπηρίες και για την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αναπηρία 2010-2020[18], σύμφωνα με τα άρθρα 2, 21, 24 και 30 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες·
110.καλεί τα κράτη μέλη να χρηματοδοτήσουν οργανώσεις που παρέχουν στήριξη σε συνθήκες αυτόνομης διαβίωσης ατόμων με αναπηρία και σε προγράμματα αποϊδρυματοποίησης·
111.καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα κονδύλια της ΕΕ για εσωτερικές και εξωτερικές δράσεις δεν χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν εμπόδια ή διακρίσεις εις βάρος ατόμων με αναπηρίες, και να θέσουν σε εφαρμογή κατάλληλα μέτρα για την έγκριση νέων προγραμμάτων χρηματοδότησης, προκειμένου να αποφευχθεί κάτι τέτοιο·
112.καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα κονδύλια της ΕΕ δεν κατευθύνονται στην ανακαίνιση υπαρχόντων ή την κατασκευή νέων ιδρυμάτων για άτομα με αναπηρίες, αλλά χρησιμοποιούνται προκειμένου να διευκολύνουν τη ζωή στο πλαίσιο της κοινότητας, σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 19 της Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και με τα άρθρα 21 και 26 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·
113.τονίζει την ανάγκη να αυξηθεί η πολιτική συμμετοχή των ατόμων με αναπηρίες στις εκλογές, διευθετώντας τις ιδιαίτερες ανάγκες τους·
Προστασία των δεδομένων
114.επαναλαμβάνει ότι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση πάνω στα προσωπικά δεδομένα και το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της προσωπικότητας του ατόμου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ελευθερίας·
115.τονίζει ότι η μεταρρύθμιση του καθεστώτος που διέπει την προστασία των δεδομένων στην ΕΕ πρέπει να κινηθεί επίσης στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης διαφάνειας και ευαισθητοποίησης γύρω από τα δικαιώματα προστασίας δεδομένων, καθιστώντας τις κυρώσεις και τα μέσα έννομης προστασίας αποτελεσματικότερα και θεωρεί ότι θα πρέπει να ανατεθεί στις αρχές προστασίας των δεδομένων η αρμοδιότητα επιβολής αποτρεπτικών προστίμων σε όσους παραβιάζουν τη νομοθεσία της ΕΕ περί προστασίας των δεδομένων· ζητεί από το Συμβούλιο να δεσμευτεί για ένα συνολικό πλαίσιο προστασίας των δεδομένων με ομοιόμορφο και υψηλό επίπεδο εναρμόνισης βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ· τονίζει ότι πρέπει να αποφευχθούν οι αποκλίσεις και εξαιρέσεις από τις αρχές που διέπουν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως την αρχή της περιορισμένης στόχευσης και τη μεταφορά δεδομένων προς τρίτες χώρες· τονίζει ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, οι κανόνες για τη συνολική προστασία των δεδομένων, η οποία εξετάζεται στο πλαίσιο της επιβολής του νόμου, να καλύπτουν και την εγχώρια επεξεργασία δεδομένων·
116.εκφράζει την ανησυχία του για την τρέχουσα τάση υπονόμευσης της ανεξαρτησίας των αρχών προστασίας των δεδομένων και χαιρετίζει την επαγρύπνηση της Επιτροπής· καλεί τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τις ισχύουσες διατάξεις και με τη σχετική νομολογία·
117.εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η έκθεση αξιολόγησης της Επιτροπής κατέδειξε τις ανεπάρκειες της οδηγίας για τη διατήρηση δεδομένων και ότι ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας των Δεδομένων, διάφορα εθνικά κοινοβούλια και τα συνταγματικά δικαστήρια διαφόρων κρατών μελών τη χαρακτήρισαν αντισυνταγματική· τονίζει την ανάγκη αναθεώρησης της Οδηγίας για τη Διατήρηση των Δεδομένων ή τουλάχιστον να διερευνηθούν εναλλακτικές λύσεις ως προς τη διατήρηση δεδομένων, όπως η ταχεία διατήρηση δεδομένων και η στοχευμένη συλλογή δεδομένων για την κυκλοφορία·
118.εκφράζει την ανησυχία του για την έλλειψη προόδου στις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Καναδά για τη μεταφορά και χρήση δεδομένων που αφορούν τα στοιχεία επιβατών (PNR) για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και άλλων σοβαρών διασυνοριακών εγκλημάτων· επισημαίνει ότι η συμφωνία που υπεγράφη το 2005 δεν βρίσκεται πλέον σε ισχύ, λόγω της εκπνοής της απόφασης περί καταλληλότητος τον Σεπτέμβριο του 2009, και ότι έκτοτε η μεταφορά δεδομένων PNR γίνεται επί τη βάσει μονομερών δεσμεύσεων του Καναδά και των κρατών μελών·
119.χαιρετίζει το γεγονός ότι, βάσει της συμφωνίας για τα στοιχεία επιβατών (PNR) μεταξύ ΕΕ και Αυστραλίας, η συλλογή των δεδομένων γίνεται μόνον όταν έχει ως στόχο την πρόληψη, τον εντοπισμό, τη διερεύνηση και τη δίωξη τρομοκρατικών αδικημάτων ή σοβαρών διεθνικών εγκλημάτων, καθώς και για το ότι η διαδικασία αυτή συνοδεύεται από αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυχής και από διασφαλίσεις όσον αφορά την προστασία των δεδομένων·
120.εκφράζει τη λύπη του διότι, στη συμφωνία PNR μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, οι στόχοι της συλλογής δεδομένων PNR δεν είναι ρητοί και διότι οι διασφαλίσεις για την προστασία των δεδομένων, οι οποίες προβλέπονται στη συμφωνία, δεν είναι πλήρως σύμφωνες με τα πρότυπα της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι η Επιτροπή δεν έχει διερευνήσει δεόντως άλλες, λιγότερο παρεμβατικές, εναλλακτικές λύσεις αντί της ανάλυσης των δεδομένων PNR, όπως αυτές που προσφέρει η χρησιμοποίηση του συστήματος εκ των προτέρων πληροφοριών για τους επιβάτες ή ο περιορισμός της χρήσης δεδομένων PNR μόνο στις περιπτώσεις όπου έχει ήδη υπάρξει κάποιο στοιχείο ή μια πρώτη υποψία·
121.εκφράζει την ανησυχία ότι η συμφωνία TFTP μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ ενδέχεται να μην έχει εφαρμοσθεί σύμφωνα με τις διατάξεις που ορίζονται στη συμφωνία· τονίζει ότι η πρώτη και η δεύτερη επιθεώρηση που διεξήγαγε η Κοινή Εποπτική Αρχή της Europol (JSB) εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη συμμόρφωση της συμφωνίας TFTP μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ με τις αρχές περί προστασίας των δεδομένων·
122.επισημαίνει με ανησυχία ότι η πρώτη επιθεώρηση που διεξήχθη από την Κοινή Εποπτική Αρχή της Europol (JSB) εγείρει σοβαρές ανησυχίες όσον αφορά τη συμμόρφωση της συμφωνίας TFTP της ΕΕ και των ΗΠΑ με τις αρχές προστασίας των δεδομένων·
123.καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες που εξέφρασαν ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας των Δεδομένων, η ομάδα εργασίας του άρθρου 29, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διάφορα εθνικά κοινοβούλια για την προτεινόμενη οδηγία για το ευρωπαϊκό μητρώο στοιχείων επιβατών (PNR)[19], περιορίζοντας το πεδίο εφαρμογής της στις πτήσεις προς και από τρίτες χώρες και στην καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, περιορίζοντας τη διάρκεια της διατήρησης δεδομένων και τον κατάλογο των αποθηκευμένων δεδομένων και διασφαλίζοντας μια πραγματική αξιολόγηση του συστήματος·
124.δεν θεωρεί την ανακοίνωση της Επιτροπής για ένα ευρωπαϊκό σύστημα παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας ως κατάλληλη βάση για διαπραγμάτευση· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση νομικού και τεχνικού πλαισίου για την απόσπαση δεδομένων στο έδαφος της ΕΕ, διασφαλίζοντας πλήρη συμμόρφωση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα προστασίας των δεδομένων·
125.τονίζει ότι ένα ευρωπαϊκό σύστημα παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας[20] θα πρέπει να είναι ένα αποτελεσματικό και στοχευμένο σύστημα απόσπασης, με σαφή δικαιώματα πρόσβασης, που θα διασφαλίζει τον ταχύτερο δυνατό τερματισμό των υφιστάμενων μαζικών μεταφορών δεδομένων προς τις ΗΠΑ·
126.καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ακυρώσουν ή να αναθεωρήσουν τους κανόνες για τη μεταφορά υγρών και τους σαρωτές σώματος, και ζητεί από την Επιτροπή να κινήσει διαδικασία επί παραβάσει κατά των κρατών μελών που παραβιάζουν τους κανονισμούς της ΕΕ οι οποίοι προστατεύουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών στον εν λόγω τομέα·
Μετανάστες και πρόσφυγες
127.καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν διαδικασία για τον καλύτερο συντονισμό των κανόνων που αφορούν τους αιτούντες άσυλο, σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ)·
128.υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι πρέπει να σέβονται πλήρως τη Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, ιδίως το άρθρο 33 αυτής, το οποίο απαγορεύει κάθε "επαναπροώθηση" στα σύνορά τους·
129.καταδικάζει σθεναρά την εκτενή στα περισσότερα κράτη μέλη χρήση της κράτησης για τη διευκόλυνση της επαναπροώθησης μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων και ανηλίκων, και ζητεί από τα κράτη μέλη να εισαγάγουν στην εθνική τους νομοθεσία εναλλακτικές λύσεις αντί της κράτησης·
130.καλεί τα κράτη μέλη να προβούν σε μεταρρύθμιση των διαδικασιών τους για το άσυλο, προκειμένου να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις της νομολογίας του ΕΔΑΔ και του ΔΕΕ για αποτελεσματικά μέτρα επανόρθωσης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις ισχύουσες προθεσμίες για υποβολή προσφυγής κατά μιας απόφασης, τις αρνητικές αποφάσεις και τις διατάξεις περί του δικαιώματος διαμονής στη χώρα υποδοχής κατά τη διαδικασία προσφυγής·
131.σημειώνει ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές στις διαδικασίες ασύλου στην ΕΕ σε ό,τι αφορά την αναγνώριση των διώξεων που βασίζονται στο φύλο· ζητεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν και να εφαρμόσουν κατευθυντήριες γραμμές σε σχέση με το φύλο, προς χρήση από τους φορείς λήψης των αρχικών αποφάσεων και από τους δικαστές, με βάση τις κατεθυντήριες γραμμές της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες για την ισότητα των φύλων, και από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο να εκπονήσει εργαλεία που να διασφαλίζουν μια προοπτική ισότητας των φύλων στο Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου·
132.καλεί τα κράτη μέλη να εστιάσουν σε αποτελεσματικές πολιτικές νόμιμης μετανάστευσης και να κυρώσουν τη διεθνή Σύμβαση για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των διακινούμενων εργαζομένων και των μελών της οικογενείας τους· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις μετανάστριες, οι οποίες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες·
133.υπενθυμίζει τη σημασία της οδηγίας σχετικά με την εποχική απασχόληση[21] για τη μείωση της ακανόνιστης εργασίας και του κινδύνου εκμετάλλευσης, και ζητεί την ταχεία ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων·
134.υπενθυμίζει ότι η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη είναι θεμελιώδες δικαίωμα και καλεί ειδικότερα τα κράτη μέλη να δώσουν στην πράξη πρόσβαση σε αυτό το δικαίωμα, μεταξύ άλλων και για τους παράνομους μετανάστες, ιδίως τις εγκύους και τους ανηλίκους, αναδεχόμενα έτσι τις ανησυχίες τις οποίες εξέφρασε ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στην έκθεσή του της 11ης Οκτωβρίου 2011·
135.χαιρετίζει τη "Στρατηγική της ΕΕ για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων 2012–2016" καθώς και το έργο της Συντονίστριας της ΕΕ για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων· υπενθυμίζει ότι η οδηγία 2004/81/ΕΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με τον τίτλο παραμονής που χορηγείται στους υπηκόους τρίτων χωρών θύματα μαζικών βιασμών, εμπορίας ανθρώπων και άλλων μορφών σεξουαλικής κακοποίησης των γυναικών και των παιδιών, ή συνέργειας στη λαθρομετανάστευση, οι οποίοι συνεργάζονται με τις αρμόδιες αρχές, και η οδηγία 2009/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου 2009 σχετικά με την επιβολή ελάχιστων προτύπων όσον αφορά τις κυρώσεις και τα μέτρα κατά των εργοδοτών που απασχολούν παράνομα διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών, αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για την προστασία θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και θα πρέπει να εφαρμόζονται πλήρως·
136.εκφράζει τη λύπη του για την αργή πρόοδο όσον αφορά την έγκριση Κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου και αποδοκιμάζει το γεγονός ότι η προσέγγιση της Ένωσης έχει εστιάσει στον έλεγχο της μετανάστευσης περισσότερο παρά στην πρόσβαση στη διεθνή προστασία για τις ανάγκες των ατόμων που πρέπει να απολαύουν αυτής της προστασίας· ζητεί από το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι το Κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου θα έχει εφαρμοσθεί έως τα τέλη του 2012, όπως είχε προγραμματιστεί, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις των κρατών μελών στον τομέα του ασύλου·
137.χαιρετίζει τις βελτιώσεις στην αναθεωρημένη Οδηγία για τους Όρους Υποδοχής[22], και συγκεκριμένα την ευρύτερη αναγνώριση των ειδικών ως προς το φύλο μορφών διώξεων, τη συμπερίληψη της ταυτότητας του φύλου ως λόγου δίωξης για τον οποίο θα πρέπει να παρέχεται προστασία, και τη δέσμευση να λαμβάνεται υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού·
138.ζητεί από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την Οδηγία για τους Όρους Υποδοχής με τρόπο που να διασφαλίζει πλήρη συνέπεια με το διεθνές δίκαιο περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και καλεί τα κράτη μέλη που επιθυμούν να το πράξουν, να υπερβούν το ελάχιστο επίπεδο ωφελειών και δικαιωμάτων που διασφαλίζει το κείμενο·
139.τονίζει ότι η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της Οδηγίας για τους Επί Μακρόν Διαμένοντες[23], προκειμένου να καλύψει και τους πρόσφυγες και τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας, θα συμβάλει στην αποτελεσματική τους ενσωμάτωση, η οποία έχει οφέλη και για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τα κράτη μέλη·
140.χαιρετίζει την αναθεωρημένη πρόταση της Επιτροπής για την αναδιατύπωση της Οδηγίας περί των Όρων Υποδοχής[24] και τονίζει ότι οι βασικοί όροι υποδοχής θα πρέπει να παρέχονται από τη στιγμή της άφιξης των αιτούντων άσυλο και ότι θα πρέπει αυτοί να ενθαρρύνονται να συμβάλλουν στην κοινότητα υποδοχής, ανεξαρτήτως της διάρκειας της διαμονής τους·
141.τονίζει ότι τα κενά και οι ασάφειες στην τροποποιημένη πρόταση οδηγίας σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας[25] πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τρόπο που να επιτρέπει στα κράτη μέλη να αποφεύγουν τον κίνδυνο αυξημένου κόστους και δυνητικής κατάχρησης, διασφαλίζοντας παράλληλα την πρόσβαση σε δίκαιες και υψηλής ποιότητας αποφάσεις περί ασύλου για όσους χρήζουν προστασίας·
142.συνιστά τη συγκρότηση ομάδων εμπειρογνωμόνων στον τομέα του ασύλου που θα βοηθούν τα κράτη με ανεπαρκείς υποδομές ασύλου· θεωρεί ότι η ύπαρξη ελάχιστων προτύπων και μηχανισμών αξιολόγησης της ποιότητας μπορεί να αναβαθμίσει την ποιότητα των αποφάσεων σε θέματα ασύλου·
143.τονίζει ότι οι αιτούντες άσυλο δεν απολαύουν των ίδιων επιπέδων διαδικαστικής και ουσιαστικής προστασίας σε όλα τα κράτη μέλη λόγω ακατάλληλης μεταφοράς της νομοθεσίας της ΕΕ ή διαφορετικών προσεγγίσεων ως προς την εφαρμογή·
144.εκφράζει την ανησυχία του τόσο για τον αντίκτυπο του ισχύοντος συστήματος του Δουβλίνου στα νομικά δικαιώματα των αιτούντων άσυλο, περιλαμβανομένου του δικαιώματός τους για δίκαιη εξέταση της αίτησής τους και, εφόσον δοθεί θετική συνέχεια, για αποτελεσματική προστασία, όσο και για την άνιση κατανομή των αιτήσεων ασύλου μεταξύ των κρατών μελών·
145.επισημαίνει τη σημασία διεξαγωγής διαπραγματεύσεων για την τροποποίηση του κανονισμού Δουβλίνο II και τονίζει δεν θα πρέπει να αναζητηθούν πιο αποτελεσματικές διαδικασίες εις βάρος των δικαιωμάτων των αιτούντων·
146.τονίζει την ανάγκη ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για έναν αποτελεσματικό μηχανισμό αναστολής της μεταφοράς προσώπων προς τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο του κανονισμού Δουβλίνο II, όταν υπάρχει κίνδυνος παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εν λόγω προσώπων, σύμφωνα με την πρόσφατη νομολογία του ΕΔΑΔ και του ΔΕΕ·
147.ζητεί όπως η διεξαγωγή ελέγχων στα σύνορα γίνεται με σεβασμό προς τα θεμελιώδη δικαιώματα, και τονίζει την ανάγκη δημοκρατικού ελέγχου των επιχειρήσεων της Frontex από το Κοινοβούλιο·
148.υπογραμμίζει τη δέσμευσή της για την εξασφάλιση πλήρους κοινοβουλευτικού ελέγχου για τα θεσμικά όργανα ΔΕΥ της ΕΕ, κυρίως της Ευρωπόλ, της Frontex, της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας, της Ευρωπαϊκής Μονάδας Δικαστικής Συνεργασίας και του Οργανισμού για τη λειτουργική διαχείριση συστημάτων ΤΠ· καλεί αυτούς τους οργανισμούς να ενισχύσουν τη διάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στις δραστηριότητές τους·
149.τονίζει την ανάγκη παρακολούθησης της πρακτικής εφαρμογής της εντολής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, καθώς και το γεγονός ότι οι πτυχές των δραστηριοτήτων της Europol που αφορούν τα θεμελιώδη δικαιώματα προβλέπεται να εξετασθούν κατά την επαναδιαπραγμάτευση της εντολής της το 2013·
150.ζητεί την πραγματική εφαρμογή των διατάξεων για τα θεμελιώδη δικαιώματα του Κώδικα Συνόρων του Σένγκεν και του Κοινοτικού Κώδικα Θεωρήσεων, στο πλαίσιο των μελλοντικών αξιολογήσεων του Σένγκεν·
151.τονίζει τις αρχές της αναγκαιότητας και αναλογικότητας των συλλεγόμενων και διατηρούμενων δεδομένων θα πρέπει να εφαρμόζεται στις νέες τεχνολογίες για την αποθήκευση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και επιτήρησης των συνόρων·
152.τονίζει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία εντός του χώρου Σένγκεν είναι ένα από τα πλέον χειροπιαστά δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ· διαφωνεί έντονα με νέους λόγους για προτάσεις σχετικά με την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στην περιοχή της συνθήκης Σένγκεν, καθώς αυτό θα υπονόμευε την ελεύθερη κίνηση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη λειτουργία του χώρου Σένγκεν·
153.εκφράζει την ανησυχία του για την αυξανόμενη μη συμμόρφωση των κρατών μελών με το κεκτημένο Σένγκεν, κάτι που υπονομεύει την ελεύθερη κυκλοφορία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και, συνεπώς, υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα ενός μηχανισμού αξιολόγησης και παρακολούθησης για την επαλήθευση της εφαρμογής του κεκτημένου Σένγκεν σύμφωνα με το άρθρο 77 της ΣΛΕΕ και τις αρχές των θεμελιωδών δικαιωμάτων·
154.εκφράζει την ανησυχία του για την έλλειψη εναρμονισμένων δικονομικών εγγυήσεων σε περίπτωση αμφισβήτησης της νομιμότητας και της αναλογικότητας της έκδοσης προειδοποίησης στο Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν ή σε συγκρίσιμες εθνικές βάσεις δεδομένων·
155.καλεί την Επιτροπή, υπό το φως της αξιολόγησής της για τις Ευρωπαϊκές Συμφωνίες Επανεισδοχής[26] (EURAs), να μην στηρίξει τη βιαστική σύναψη νέων συμφωνιών που οδηγούν σε παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων· καλεί το Συμβούλιο να τηρήσει την αρχή "όχι συμφωνίες με οιοδήποτε κόστος"·
156.καλεί τα κράτη μέλη, που δεν το έχουν ήδη πράξει, να κυρώσουν τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη συμμετοχή των αλλοδαπών στη δημόσια ζωή σε τοπικό επίπεδο, και εκείνα, που την έχουν ήδη κυρώσει, να εφαρμόσουν στην πράξη το άρθρο 6 της Σύμβασης, το οποίο προβλέπει τη χορήγηση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές σε όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν διαμείνει νόμιμα και τακτικά στη χώρα υποδοχής κατά τα πέντε έτη που προηγούνται των εκλογών·
Δικαιώματα του παιδιού
157. καλεί όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά προκλήσεις όπως η απομάκρυνση παιδιών από την κηδεμονία ενός ή και των δύο γονέων, τα αγνοούμενα παιδιά, η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών, η παιδική πορνογραφία, η προστασία ασυνόδευτων παιδιών από οικογένειες μεταναστών και η κατάσταση των παιδιών με ειδικές ανάγκες σε ιδρύματα, καθώς και η προστασία των παιδιών που έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή κακοποίηση και εργασιακή εκμετάλλευση·
158.καλωσορίζει το Θεματολόγιο της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού της Επιτροπής, τις προσπάθειες της Επιτροπής για τη διασφάλιση του σεβασμού και της προαγωγής των δικαιωμάτων του παιδιού σε δικαστικές διαδικασίες και το γεγονός ότι η οδηγία για τα θύματα εγκληματικών πράξεων προσφέρει υψηλότερο επίπεδο προστασίας στα παιδιά ως ευάλωτα θύματα·
159.καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και όλα τα κράτη μέλη να χαράξουν πολιτικές φιλικές προς το παιδί σε τομείς όπως η απασχόληση, το περιβάλλον, η ασφάλεια και η μετανάστευση, καθώς και σε σχέση με δικαστικά θέματα, την εκπαίδευση και την προστασία των δεδομένων· τονίζει τη σημασία να γίνει επένδυση σε δράσεις που θα έχουν ως επίκεντρο το παιδί, τόσο με τον αναπροσανατολισμό των υφιστάμενων γραμμών του προϋπολογισμού όσο και με νέες επενδύσεις· καλεί όλα τα κράτη μέλη να απαγορεύσουν την απασχόληση παιδιών που δεν έχουν ολοκληρώσει την ελάχιστη σχολική φοίτηση· υπογραμμίζει ότι οι νέοι που εργάζονται πρέπει να προστατεύονται από την οικονομική εκμετάλλευση και από οτιδήποτε ενδέχεται να βλάψει την ασφάλεια, την υγεία ή τη φυσική, πνευματική, ηθική και κοινωνική τους ανάπτυξη, καθώς και από εργασιακές συνθήκες που ενδέχεται να παρεμβαίνουν στην εκπαίδευσή τους·
160.υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων, των νομικών κηδεμόνων ή άλλων ατόμων που είναι νομικώς υπεύθυνα για το παιδί·
161.καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την κατάλληλη εφαρμογή της οδηγίας για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακομεταχείρισης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας[27] και της οδηγίας για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων[28]·
162.καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν το έχουν ήδη πράξει, να κυρώσουν το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το οποίο αφορά την πώληση παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία, καθώς και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης του 2007 για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακομεταχείριση·
163.τονίζει ότι δεν θα πρέπει να τίθεται υπό κράτηση κανένας ασυνόδευτος ανήλικος δεδομένου ότι πρόκειται για ευάλωτα άτομα που χρήζουν ειδικής υποδοχής·
164.χαιρετίζει το Σχέδιο Δράσης της Επιτροπής για τους Ασυνόδευτους Ανηλίκους (2010-2014)· καλεί την Επιτροπή να ενημερώσει το Κοινοβούλιο για τα πορίσματα της ομάδας εμπειρογνωμόνων για τους ασυνόδευτους έφηβους στο πλαίσιο της μεταναστευτικής διαδικασίας·
165.καλεί την Επιτροπή να εντάξει το θέμα των δικαιωμάτων των παιδιών σε όλες τις δραστηριότητες της ΕΕ και να αξιολογήσει το μέχρι σήμερα έργο του Συντονιστή για τα δικαιώματα του παιδιού και του Ευρωπαϊκού Φόρουμ για τα Δικαιώματα του Παιδιού·
166.ενθαρρύνει τη χρήση των δεικτών για τα δικαιώματα του παιδιού, που έχει εκπονήσει ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, κατά την επανεξέταση των δράσεων της ΕΕ· ζητεί την κατάρτιση πρακτικών κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται καλύτερα αυτοί οι δείκτες·
Δικαιώματα των θυμάτων και πρόσβαση στη δικαιοσύνη
167.καλεί τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων οργανισμών της ΕΕ όπως η EUROPOL και τα κράτη μέλη, δίδοντας παράλληλα πρωταρχική σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα, να διασφαλίσουν ότι η συνεργασία σε επίπεδο ΕΕ βασίζεται σε μια ολιστική, συντονισμένη και ολοκληρωμένη προσέγγιση· καλεί τα κράτη μέλη να εγκρίνουν τα κατάλληλα νομικά πλαίσια και έναν κατάλληλο και ενιαίο ορισμό της εμπορίας ανθρώπων, και να μεριμνήσουν για τον εθνικό συντονισμό της δράσης των κρατικών φορέων που είναι επιφορτισμένοι με την προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων· καλεί τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν την έρευνα σε θέματα εμπορίας ανθρώπων, ώστε να προσαρμόσουν κατάλληλα τις κυβερνητικές πολιτικές σε τομείς όπως η μετανάστευση, η αγορά εργασίας και η οικονομία·
168.τονίζει την ανάγκη να αξιολογηθεί η πρόοδος που έχει συντελεσθεί όσον αφορά την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων υπό το φως των ευρημάτων της Συντονίστριας της ΕΕ για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων·
169.εκφράζει τη λύπη του που πολίτες της ΕΕ οι οποίοι διαμένουν σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο της καταγωγής τους δεν λαμβάνουν ουσιαστική ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματά τους και παροτρύνει τα κράτη μέλη να βελτιώσουν τα συστήματα πληροφόρησής τους·
170.υπογραμμίζει ότι τόσο το ΕΔΑΔ όσο και το ΔΕΕ στις αποφάσεις τους επισημαίνουν εμπόδια που παρεμβάλλονται στο δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και στην πρόσβαση στη δικαιοσύνη όπως η διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών και η απουσία αποτελεσματικών ένδικων μέσων·
171.καλεί τα κράτη μέλη να απομακρύνουν τα εναπομείναντα εμπόδια, όπως προθεσμίες, έννομο συμφέρον, διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών, νομικά έξοδα και δικονομικές προϋποθέσεις·
172.ζητεί από τα κράτη μέλη να αναδιαρθρώσουν τα δικαστικά τους συστήματα, να επανεξετάσουν το ύψος των δικαστικών εξόδων, να μεταρρυθμίσουν το σύστημα δικαστικής συνδρομής και να θεσπίσουν εναλλακτικούς μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη στον μέγιστο δυνατό βαθμό·
173.ζητεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να εξετάσουν πώς οι κοινές νομικές αρχές περί συλλογικής προσφυγής θα μπορούσαν να συνάδουν με το νομικό σύστημα της ΕΕ και με τις έννομες τάξεις των κρατών μελών·
174.εκφράζει την ανησυχία του όσον αφορά τον σεβασμό της δίκαιης δίκης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της, ιδίως λόγω των πρόσφατων προτάσεων περί «απόρρητων αποδεικτικών στοιχείων» που επιτρέπουν στην κυβέρνηση να κάνει χρήση αποδεικτικών στοιχείων εναντίον τα οποία δεν θα είναι σε θέση να τα αντικρούσουν, ή ακόμη και να τα δουν, κάτι που θα αποτελούσε κατάφωρη αντίθεση προς τα ευρωπαϊκά θεμελιώδη δικαιώματα και πρότυπα·
175.καλεί την Επιτροπή να περατώσει τον οδικό χάρτη για την ενίσχυση των δικονομικών δικαιωμάτων των υπόπτων ή κατηγορουμένων σε ποινικές διαδικασίες, διασφαλίζοντας ότι τα δικαιώματα για δίκαιη δίκη μπορούν να ασκηθούν αποτελεσματικά στην πράξη·
176.χαιρετίζει τον Οδικό Χάρτη για τις ποινικές διαδικασίες και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειες ώστε να επιτευχθούν ισχυρά πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ για τα δικονομικά δικαιώματα τόσο των κατηγορουμένων όσο και των θυμάτων·
177.καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η απέλαση σε τρίτες χώρες δεν παραβιάζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τα καλεί να επανεξετάσουν τις διεθνείς συνθήκες στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη ως προς αυτό το θέμα·
178.ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει την αποτελεσματική εφαρμογή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του δικαιώματος πρόσβασης στη δικαιοσύνη, στο πλαίσιο του δικαιώματος κάθε προσώπου των σημερινών ή των μελλοντικών γενεών να ζει σε ένα περιβάλλον που είναι κατάλληλο για την υγεία και την ευημερία του·
179.καλεί τα κράτη μέλη να ασχοληθούν με τα εγκλήματα που συνδέονται με το φύλο και να προτείνουν αποτελεσματικά μέσα για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, ενδεχομένως και με την έγκριση νομοθετικών μέτρων προστασίας·
180.χαιρετίζει τον Οδικό Χάρτη για την ενίσχυση των δικαιωμάτων και της προστασίας των θυμάτων, που ενέκρινε το Συμβούλιο, και την πρόταση της Επιτροπής για μια δέσμη μέτρων υπέρ των θυμάτων, που απαντά συγκεκριμένα στις ανάγκες των παιδιών-θυμάτων και των θυμάτων της τρομοκρατίας·
181.καλεί τα κράτη μέλη να παράσχουν τους χρηματοδοτικούς πόρους για τις υπηρεσίες προς τα θύματα εγκλημάτων, συνεκτιμώντας την προσεχή αξιολόγηση, από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, των επιλογών και των ελπιδοφόρων πρακτικών στα κράτη μέλη·
182.εφιστά την προσοχή στα εναπομένοντα κενά σε ό,τι αφορά τις ελάχιστες εγγυήσεις των δικαιωμάτων της υπεράσπισης, και επισημαίνει ότι ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης έθεσε θέμα όσον αφορά την απουσία πραγματικών μέσων προσφυγής κατά του Ευρωπαϊκού Εντάλματος Συλλήψεως και τη χρήση του για ελάσσονα αδικήματα·
183.εκφράζει σοβαρή ανησυχία για την κατάσταση των κρατουμένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση· καλεί την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να υποβάλουν προτάσεις, από κοινού με το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Επιτροπή Πρόληψης των Βασανιστηρίων, που να διασφαλίζουν ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των κρατουμένων και προωθείται η επανένταξη στους κόλπους της κοινωνίας· ζητεί την ικανοποίηση των αιτημάτων του που περιέχονται στο ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τις συνθήκες κράτησης στην ΕΕ[29], και ιδίως αυτών που αφορούν μια νομοθετική πρωτοβουλία για τα ελάχιστα κοινά πρότυπα κράτησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κατάλληλους μηχανισμούς παρακολούθησης·
184.τονίζει ότι η διεθνής συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα πρέπει να βασίζεται στην πλήρη τήρηση των διεθνών προτύπων και υποχρεώσεων σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
185.χαιρετίζει τις έρευνες που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί σε ορισμένα κράτη μέλη σχετικά με παράνομες δραστηριότητες της CIA, όπως είχε ζητηθεί στις εκθέσεις του Κοινοβουλίου το 2007 και στην έκθεση επακολούθησης του 2012· ζητεί να εκπονηθούν περαιτέρω έρευνες και καλεί τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν στο ακέραιο τις δεσμεύσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου·
186.ζητεί την ενίσχυση του δημοκρατικού και δικαστικού ελέγχου των μυστικών υπηρεσιών σε εθνικό επίπεδο, κάτι που είναι εξαιρετικά επείγον και αναγκαίο· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να ενισχύσει τον έλεγχό της σε ό,τι αφορά τη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών αυτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μεταξύ άλλων και μέσω οργανισμών της ΕΕ, καθώς και μεταξύ αυτών και τρίτων κρατών·
Ιθαγένεια
187.υπενθυμίζει ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) εισήγαγε την έννοια της «ιθαγένειας της Ένωσης», δίδοντας σε κάθε πολίτη της Ένωσης το δικαίωμα να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στην επικράτεια της Ένωσης, το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές και στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο κράτος μέλος στο οποίο διαμένει, το δικαίωμα προστασίας από τις διπλωματικές ή προξενικές αρχές κάθε κράτους μέλους, το δικαίωμα αναφοράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή αίτησης στον Διαμεσολαβητή, καθώς και μια σειρά από δικαιώματα σε διάφορους τομείς, όπως η ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών και των υπηρεσιών, η προστασία του καταναλωτή και η δημόσια υγεία, οι ίσες ευκαιρίες και η ίση μεταχείριση, η πρόσβαση στην απασχόληση και την κοινωνική προστασία· σημειώνει ότι οι Συνθήκες του Άμστερνταμ (1997) και της Λισαβόνας (2009) ενίσχυσαν περαιτέρω τα δικαιώματα που συνδέονται με την ιθαγένεια της Ένωσης·
188.καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει συγκριτική μελέτη σχετικά με τα εκλογικά δικαιώματα σε εθνικό επίπεδο και στο επίπεδο της ΕΕ προκειμένου να εντοπίσει αποκλίσεις, οι οποίες θίγουν κατά τρόπο αθέμιτο συγκεκριμένες κατηγορίες ατόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνοδεύοντάς την με τις κατάλληλες συστάσεις για την εξάλειψη των διακρίσεων· υπενθυμίζει τη σημασία της προτιμησιακής μεταχείρισης και των ειδικών μέτρων για την προώθηση της εκπροσώπησης ανθρώπων διαφορετικού υπόβαθρου και μειονεκτουσών ομάδων σε θέσεις λήψης αποφάσεων·
189.καλεί την Επιτροπή να εξετάσει την κατάσταση των μη υπηκόων, ιδίως στο πλαίσιο της έκθεσης για την ιθαγένεια και της έκθεσης για την εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ·
190.καλεί τα κράτη μέλη να εγκαινιάσουν ενημερωτικές εκστρατείες και εκστρατείες ενημέρωσης για την ευαισθητοποίηση των πολιτών της ΕΕ γύρω από το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες πιο ειδικών κοινών και ευάλωτων ομάδων· καλεί να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στις ευρωπαϊκές εκλογικές διαδικασίες σε όλα τα κράτη μέλη για την προαγωγή της ενεργούς συμμετοχής των πολιτών της ΕΕ στα κοινά· θεωρεί ότι η ενεργός και συμμετοχική ιθαγένεια της ΕΕ θα πρέπει επίσης να ενθαρρυνθεί μέσω της πρόσβασης στα έγγραφα και την πληροφόρηση, της διαφάνειας, της καλής διακυβέρνησης και διοίκησης, της δημοκρατικής συμμετοχής και εκπροσώπησης και της λήψης των αποφάσεων όσο το δυνατόν εγγύτερα στους πολίτες της Ένωσης·
191.χαιρετίζει το γεγονός ότι το 2013 ορίστηκε ως Ευρωπαϊκό Έτος των Πολιτών, δίνοντας έτσι προβολή στην ιθαγένεια της Ένωσης και στα συγκεκριμένα οφέλη της για τους πολίτες της Ένωσης, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη διεξαγωγή εκστρατειών ενημέρωσης για την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και τα δικαιώματα που συνδέονται με αυτήν·
192.καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παρέχουν πληροφορίες για το δικαίωμα διπλωματικής και προξενικής προστασίας· καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν ενεργά προκειμένου να εξασφαλισθεί η προστασία των πολιτών της ΕΕ εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και σε καιρούς κρίσης ή καταστροφής·
193.καλεί τα κράτη μέλη να ετοιμάσουν εκστρατείες ενημέρωσης για την προώθηση της ενεργού συμμετοχής των πολιτών στην άσκηση του δικαιώματός τους για υποβολή αναφοράς και του δικαιώματός τους να υποβάλλουν καταγγελία στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή για πράξη κακοδιοίκησης που διαπράττει κάποιο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο ή οργανισμός, και μέσω πρωτοβουλιών πολιτών·
194.καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη να αυξήσουν την ενημέρωση του κοινού για την Πρωτοβουλία Πολιτών, ένα εργαλείο άμεσης δημοκρατίας που αποβλέπει στην ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας της Ένωσης·
195.επισημαίνει την ανάγκη οργάνωσης αποτελεσματικών εκστρατειών ενημέρωσης που να προωθούν στους νέους τα δικαιώματα που συνδέονται με την ιθαγένεια της Ένωσης, όπως η θέσπιση "προγράμματος ενεργού ιθαγένειας" στα σχολεία και τα πανεπιστήμια·
196.υπογραμμίζει την ανάγκη για ταχεία μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να διασφαλίζεται η ενεργός συμμετοχή των πολιτών της ΕΕ στη λειτουργία της ΕΕ·
197.αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υποψήφιων προς ένταξη χωρών, στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη.
- [1] ΕΕ L 180, 19.7.2000, σ. 22.
- [2] ΕΕ C 115, 4.5.2010, σ.1.
- [3] Έγγραφο του Συμβουλίου 10140/11της 18ης Μαΐου 2011.
- [4] ΕΕ C 169 E, 15.6.2012, σ. 49.
- [5] ΕΕ C 124 E, 25.5.2006, σ. σ. 405.
- [6] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0092.
- [7] Βλ. ιδίως τα άρθρα του Χάρτη για τα κοινωνικά δικαιώματα και τα σχετικά άρθρα των Συνθηκών που αφορούν την αλληλεγγύη: άρθρα 80 και 122 της ΣΛΕΕ.
- [8] ΕΕ C 285 E, 21.10.2010, σ.12.
- [9] COM(2010)0573.
- [10] ΕΕ C 341 E, 16.12.2010, σ. 35
- [11] P7_TA(2011)0085
- [12] P7_TA(2012)0069
- [13] COM(2011)0127 και COM(2011)0126.
- [14] Οδηγία 206/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση)· οδηγία 2004/113/ΕΚ του Συμβουλίου για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών.
- [15] Schalk και Kopf κατά Αυστρίας, αίτηση αριθ. 30141/04, ΕΔΑΔ.
- [16] ΕΕ C 187, 18.7.1988, σ. 236.
- [17] ΕΕ C 359, 1998.
- [18] P7_TA(2011)0453.
- [19] COM(2011)0032.
- [20] COM (2011)0429.
- [21] COM(2010)0379.
- [22] ΕΕ L 337, 20.12.2011, σ.9.
- [23] ΕΕ L 132, 19.5.2011, σ. 1
- [24] COM(2011)0320l.
- [25] COM (2011)0319.
- [26] COM(2011)0076.
- [27] ΕΕ L335, 17.12.2011, σ.1.
- [28] ΕΕ L 101, 15.4.2011, σ.1.
- [29] P7_TA(2011)0585
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (20.9.2011)
προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων εντός της ΕΕ (2010)
(2011/2069(INI))
Συντάκτρια γνωμοδότησης: Lívia Járóka
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων καλεί την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ του 1979 σχετικά με την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (Σύμβαση CEDAW),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 2 και το άρθρο 3, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και το άρθρο 157 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την αξιολόγηση του χάρτη πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2006-2010 και συστάσεις για το μέλλον[1],
– έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδιαιτέρως τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 5, 21 και 23,
– έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τα μέτρα καταπολέμησης των διακρίσεων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου (CM/Rec(2010)5) και τη σύσταση και το ψήφισμα (σύσταση 1915 και ψήφισμα 1728) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με το ίδιο θέμα,
– έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων (2011-2020), που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Μάρτιο του 2011,
– έχοντας υπόψη την στρατηγική της Επιτροπής για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2010-2015 (CΟΜ(2010)0491),
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων σχετικά με την ομοφοβία, την τρανσφοβία και τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου (2010),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική για την αποτελεσματική εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση της 19ης Οκτωβρίου 2010 COM(2010)573 τελικό,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας της 7ης Απριλίου 2011 (CM(2011)49 τελικό),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Απριλίου 2011 σχετικά με τις προτεραιότητες και τα σχέδια για ένα νέο πολιτικό πλαίσιο της ΕΕ όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας εις βάρος των γυναικών[2],
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας έχει δημιουργήσει μια νέα κατάσταση στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ΕΕ, καθόσον καθιστά νομικώς δεσμευτικό τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (Άρθρο 6 ΣΕΕ),
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις προόδους που έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια, η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών δεν έχει ακόμη επιτευχθεί σε τομείς όπως η αγορά εργασίας, η ιδιωτική ζωή, η καταπολέμηση των στερεοτύπων και η βία κατά των γυναικών,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών έχει αναγνωρισθεί ως ένα θεμελιώδες δικαίωμα από το Χάρτη και ότι θα πρέπει να καταπολεμηθούν όλα τα είδη διακρίσεων,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οδηγίες για την ισότητα των φύλων απαιτούν από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν ή να ορίσουν συγκεκριμένα όργανα για την προώθηση της ισότητας και την παροχή ανεξάρτητης βοήθειας στα θύματα διακρίσεων,
1. επιβεβαιώνει ότι, δυνάμει του άρθρου 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ένωση βασίζεται σε ένα σύνολο αδιαίρετων και οικουμενικών αξιών -σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, κράτος δικαίου, και σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων- που ισχύουν για όλα τα άτομα που διαμένουν στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ανήκουν σε μειονότητες·
2. καλεί την Επιτροπή να ελέγχει προσεκτικά την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας που αφορά την ισότητα των φύλων στα κράτη μέλη·
3. χαιρετίζει την πρώτη ετήσια έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων· χαιρετίζει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, ιδιαίτερα τη δέσμευσή του να εκπληρώσει τους στόχους της ΕΕ όσον αφορά την ισότητα των φύλων όπως αναφέρεται στη Συνθήκη·
4. καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες και ανησυχίες των γυναικών κατά την εκπόνηση της νομοθεσίας και την ανάλυση της κατάστασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
5. υπενθυμίζει ότι το άρθρο 23 του Χάρτη δηλώνει ότι «η ισότητα ανδρών και γυναικών πρέπει να εξασφαλίζεται σε όλους τους τομείς, μεταξύ άλλων στην απασχόληση, την εργασία και τις αποδοχές. Η αρχή της ισότητας δεν αποκλείει τη διατήρηση ή τη θέσπιση μέτρων που προβλέπουν ειδικά πλεονεκτήματα υπέρ του υποεκπροσωπούμενου φύλου», τονίζει δε ότι αυτό δεν αποκλείει την διατήρηση των δικαιωμάτων άλλων υποεκπροσωπούμενων ομάδων όπως τα παιδιά (άρθρο 24), τους ηλικιωμένους (άρθρο 25), τα άτομα με αναπηρία (άρθρο 26)· επιπλέον υπογραμμίζει το γεγονός ότι στο άρθρο 21 του Χάρτη αναφέρεται σαφώς η απαγόρευση κάθε διάκρισης εις βάρος ατόμων λόγω γενετικών χαρακτηριστικών ή βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού τους·
6. υπογραμμίζει ότι οι γυναίκες είναι τα κύρια θύματα της βίας με βάση το φύλο· επισημαίνει ότι η βία και η απειλή βίας κατά των γυναικών αποτελούν παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, την ασφάλεια, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα, καθώς και σοβαρή απειλή για τη σωματική και ψυχική υγεία των θυμάτων αυτών των πράξεων βίας, τονίζει ότι οι συνέπειες από αυτές τις μορφές βίας, οι οποίες είναι τόσο διαδεδομένες στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αποτελούν πραγματική «παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και» μάστιγα για την υγεία και εμποδίζουν τους πολίτες να απολαύουν, αδιακρίτως, ασφάλειας, ελευθερίας και δικαιοσύνης.
7. σημειώνει την πρωτοβουλία της Επιτροπής για μια δέσμη μέτρων για τα θύματα· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η βία κατά των γυναικών δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη· καλεί την Επιτροπή να υιοθετήσει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση κατά της βίας με βάση το φύλο, και να θεσπίσει οδηγία για την καταπολέμηση και την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων και βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ·
8. για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις και οι υπερβολικές προσδοκίες, καλεί την Επιτροπή να ενημερώνει καλύτερα τους πολίτες όχι μόνο σχετικά με τα δικαιώματά τους που περιλαμβάνονται στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αλλά και σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του Χάρτη· υπενθυμίζει, προς τούτο, τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πύλης ηλεκτρονικής δικαιοσύνης (e-justice)· καλεί, επιπλέον τα κράτη μέλη να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με το Χάρτη, με την δρομολόγηση συνεχούς διαλόγου με τις σχετικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, και ιδιαίτερα τις γυναικείες οργανώσεις, δεδομένου ότι η γνώμη τους είναι πολύτιμη όσον αφορά τα στερεότυπα και τις διακρίσεις, των οποίων ανέκαθεν οι γυναίκες αποτελούν τα πιο συνήθη και ευάλωτα θύματα·
9. χαιρετίζει τη συμπερίληψη των δικαιωμάτων των διαφυλικών ατόμων στην έκθεση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων για την ομοφοβία, την τρανσφοβία και τις διακρίσεις βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού και της έμφυλης ταυτότητας (2010), καθώς και το γεγονός ότι η Επιτροπή τα συμπεριέλαβε στη στρατηγική για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2010-2015· υπενθυμίζει στην Επιτροπή την ανάγκη να ληφθεί υπόψη η έμφυλη ταυτότητα στο πεδίο των διακρίσεων βάσει του φύλου, ιδιαίτερα στις μελλοντικές αναθεωρήσεις των οδηγιών 2004/113/ΕΚ και 2006/54/ΕΚ·
10. σημειώνει ότι τα διαφυλικά άτομα αντιμετωπίζουν διακρίσεις και στιγματίζονται, δεν απολαύουν δε πλήρως του δικαιώματός τους στην αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα εξ αιτίας της καταχρηστικής στείρωσης και /ή των απαιτήσεων διαζυγίου στα 21 κράτη μέλη· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει πλήρως την ταυτότητα του φύλου στο πρόβλημα των διακρίσεων βάσει του φύλου, συμπεριλαμβανομένων των νομοθετικών προτάσεων και αναθεωρήσεων· καλεί τα κράτη μέλη να καταργήσουν τις πρακτικές στείρωσης και άλλες υποχρεωτικές ιατρικές θεραπευτικές μεθόδους, καθώς και τις απαιτήσεις διαζυγίου που αντίκεινται στο δικαίωμα των διαφυλικών ατόμων στην αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα·
11. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει κατά τα επόμενα έτη μια πρόταση για ένα νομικό πλαίσιο που θα καλύπτει το θέμα των πολλαπλών και διατομεακών διακρίσεων·
12. υπογραμμίζει την ανάγκη υποστήριξης της καταπολέμησης όλων των στερεοτύπων και των διακριτικών συμπεριφορών με ειδικά προγράμματα, δράσεις και εκστρατείες στις οποίες θα συμμετέχουν τα κράτη μέλη, οι κοινωνικοί εταίροι, οι ΜΚΟ, τα θεσμικά όργανα και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι·
13. εκφράζει την ανησυχία του για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα και την υγεία των γυναικών σε ορισμένα κράτη μέλη· ζητεί, ειδικότερα τα κράτη μέλη να σέβονται το θεμελιώδες δικαίωμα όλων των ζευγαριών και ατόμων να αποφασίζουν ελεύθερα και υπεύθυνα τον αριθμό των παιδιών που θα αποκτήσουν, και το χρόνο που θα τα αποκτήσουν, να τους παρέχεται δε πληροφόρηση και τα μέσα να το πράξουν, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, σε νόμιμες και ασφαλείς αμβλώσεις και σε αξιόπιστη, ασφαλή και οικονομικά προσιτή αντισύλληψη·
14. υπογραμμίζει την ανάγκη καταπολέμησης των σεξουαλικών εγκλημάτων κατά των παιδιών, ιδιαίτερα μέσω του διαδικτύου που έχει μια παγκόσμια επιρροή· ζητεί, προς τούτο, στην προσεχή ετήσια έκθεσή της την παρακολούθηση της προστασίας των παιδιών και τις προόδους που έχουν επιτευχθεί σε αυτόν τον τομέα· υπενθυμίζει, εντούτοις, ότι η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών παραμένει κυρίως αρμοδιότητα των κρατών μελών.
15. εκφράζει τη λύπη του για τη σχετικά χαμηλή ποιότητα των στοιχείων που συλλέγονται από τα όργανα για την ισότητα σε ορισμένα κράτη μέλη, τα οποία παρουσιάζουν έλλειψη επιμερισμού των διακρίσεων βάσει του φύλου και της ηλικίας ή βάσει του θεματικού τομέα, όπως η απασχόληση και η εκπαίδευση· υπενθυμίζει το σημαντικό ρόλο που έχει ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στη συλλογή και ανάλυση αντικειμενικών, αξιόπιστων και συγκρίσιμων δεδομένων σχετικά με διάφορα θέματα θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
16. υπογραμμίζει τη σημασία συλλογής αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με τη συγκεκριμένη κατάσταση των γυναικών στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
17. ζητεί από την Επιτροπή να ζητήσει από τα κράτη μέλη την υποβολή ετήσιας αναφοράς σχετικά με την εφαρμογή του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·
18. καλεί την Επιτροπή να κοινοποιεί με καλύτερο τρόπο το είδος των καταγγελιών, επιστολών, ερωτήσεων και αναφορών που λαμβάνονται από τους πολίτες και αφορούν την εφαρμογή του Χάρτη· χαιρετίζει οποιαδήποτε συγκεκριμένη πληροφόρηση σχετικά με καταγγελίες που αφορούν διακρίσεις με βάση το φύλο εκ μέρους της Επιτροπής στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων για περαιτέρω ανάλυση· ζητεί από την Επιτροπή να διανέμει ευρέως τις ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για την ανάγκη ανάληψης μέτρων για την καταπολέμηση των δημοκρατικών ελλειμμάτων και τις παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων·
19. ζητεί από την Επιτροπή να εξεύρει αποτελεσματικούς τρόπους παρακολούθησης των περιπτώσεων παραβιάσεων του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, των σημαντικών θεμάτων και των συγκεκριμένων υποθέσεων που αφορούν παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων, και να διεξάγει, περιστασιακά, ελέγχους σε όλα τα κράτη μέλη για τον εντοπισμό περιπτώσεων μη τήρησης των δεσμεύσεων·
20. υπογραμμίζει ότι η ακραία φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός των πολιτών δεν μπορεί να κατανοηθεί μόνο με οικονομικούς όρους, και στη βάση αριθμητικών στοιχείων, αλλά θα πρέπει επίσης να εξετασθεί στο πλαίσιο της παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων·
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία της έγκρισης |
15.9.2011 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
29 1 2 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Regina Bastos, Edit Bauer, Andrea Češková, Tadeusz Cymański, Edite Estrela, Ilda Figueiredo, Iratxe García Pérez, Zita Gurmai, Mary Honeyball, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Nicole Kiil-Nielsen, Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, Constance Le Grip, Barbara Matera, Elisabeth Morin-Chartier, Siiri Oviir, Antonyia Parvanova, Raül Romeva i Rueda, Nicole Sinclaire, Joanna Katarzyna Skrzydlewska, Britta Thomsen, Marina Yannakoudakis, Anna Záborská |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Izaskun Bilbao Barandica, Jill Evans, Christa Klaß, Kartika Tamara Liotard, Mariya Nedelcheva, Katarína Neveďalová, Norica Nicolai, Αντιγόνη Παπαδοπούλου, Joanna Senyszyn |
||||
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Αναφορών (13.7.2012)
προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2010-2011)
(2011/2069(INI))
Συντάκτρια γνωμοδότησης: Adina-Ioana Vălean
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Αναφορών καλεί την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
– έχοντας υπόψη την έκθεση του 2011 της Επιτροπής για την εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (COM(2012)169(τελικό)),
– έχοντας υπόψη την έκθεση του 2010 του Κοινοβουλίου για την ιθαγένεια της ΕΕ: άρση των εμποδίων στα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ[1],
– λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν το ένα τρίτο των αναφορών που ελήφθησαν από το Κοινοβούλιο προβάλλουν ισχυρισμούς για παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων τα οποία αναφέρονται στον Χάρτη,
Γενικά θέματα
1. επαναβεβαιώνει, σε αυτό το πλαίσιο, ότι η ΕΕ και τα θεσμικά της όργανα έχουν το καθήκον και την ευθύνη να σέβονται, να διασφαλίζουν, να προστατεύουν και να προωθούν τα θεμελιώδη δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες που θεωρούνται αναφαίρετες για τους ευρωπαίους πολίτες στην ΕΕ, βάσει του Χάρτη και των άρθρων 2, 6, 7 και 9-12 της ΣΛΕΕ, ιδίως σε περιπτώσεις που τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν διασφαλίζονται αποτελεσματικά και κατάλληλα σε εθνικό επίπεδο· υποστηρίζει επίμονα ότι το άρθρο 51 του Χάρτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να μειώνεται η σημασία του Χάρτη και της εφαρμογής του, και υπογραμμίζει ότι το εν λόγω άρθρο δεν καταργεί τον ρόλο και τις εξουσίες που διαθέτουν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ σε σχέση με την προστασία, την άμυνα και την προαγωγή των ευρωπαϊκών θεμελιωδών αξιών – όπως ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας – καθώς και τις αρχές της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της χρηστής διακυβέρνησης, της ειρήνης, της ιθαγένειας, της ισότητας των φύλων και της απαγόρευσης των διακρίσεων·
2. υπενθυμίζει το καθήκον και την ευθύνη του Κοινοβουλίου απέναντι των πολιτών και των κατοίκων της Ευρώπης να προασπίζεται και να προαγάγει τα συμφέροντά τους· η σχέση μεταξύ του Κοινοβουλίου και των πολιτών εκφράζεται στη διαδικασία αναφορών, που θεσπίστηκε με το άρθρο 227 της Συνθήκης, βάσει της οποίας δημιουργείται η υποχρέωση να επιδιωχθούν μη δικαστικά μέσα αποκατάστασης εξ ονόματος των αναφερόντων, όπου κρίνεται κατάλληλο και με βάση τα πραγματικά περιστατικά κάθε υπόθεσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους πολίτες κατά την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών τους και για να διασφαλιστεί ότι τηρούνται δεόντως στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε κάθε κράτος μέλος οι αξίες και οι αρχές που διατυπώνονται στον Χάρτη και τις Συνθήκες·
3. ζητεί από τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους ως προς την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών των πολιτών τους, να τροποποιούν ή να διαγράφουν τους όρους που περιορίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να τηρήσουν τη δέσμευση και τις απορρέουσες υποχρεώσεις που ανέλαβαν στο πλαίσιο των όρων της Συνθήκης της Λισαβόνας[2] να προσυπογράψει και να κυρώσει η ΕΕ την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καλύπτοντας έτσι τα κενά στην έννομη προστασία παρέχοντας στους ευρωπαίους πολίτες τα ίδια δικαιώματα ως προς τις πράξεις της Ένωσης όπως απολαύουν επί του παρόντος απέναντι στα κράτη μέλη της Ένωσης· υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό την ανάγκη για σαφείς πληροφορίες σχετικά με το πεδίο και τη δυνατότητα εφαρμογής της Σύμβασης σε συνάρτηση με το Χάρτη, προκειμένου να μη δημιουργείται σύγχυση μεταξύ των πολιτών ως προς το που θα προσφεύγουν σε δεδομένη κατάσταση φημολογούμενων παραβιάσεων των θεμελιωδών δικαιωμάτων
4. υπογραμμίζει το στενό σύνδεσμο μεταξύ των δικαιωμάτων που απορρέουν από την ιθαγένεια της ΕΕ και εκείνων που προβλέπονται στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που εφαρμόζεται σε όλους στην επικράτεια της ΕΕ·
Ειδικά θέματα
5. ζητεί από το Συμβούλιο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του σε σχέση με τα θεμελιώδη δικαιώματα, να ξεμπλοκάρει ως ζήτημα επείγοντος χαρακτήρα την πρόταση της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 2008 σχετικά με οδηγία του Συμβουλίου για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης των προσώπων ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, πολιτισμού, γλώσσας, εκπαίδευσης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού· τονίζει στο πλαίσιο αυτό τα δικαιώματα των πλέον ευάλωτων ομάδων, και συγκεκριμένα των παιδιών, ιδίως αποβλέποντας στην προστασία της ατομικής τους ακεραιότητας και στο πλαίσιο διασυνοριακών διαφορών κηδεμονίας και δικαιωμάτων γονικών επισκέψεων, ατόμων με αναπηρία καθώς και ηλικιωμένων ατόμων και εθνοτικών μειονοτήτων·
6. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας για την ίση μεταχείριση προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής[3] καθώς και της σχετικής νομοθεσίας για την ίση μεταχείριση μεταξύ γυναικών και ανδρών[4]·
7. εκφράζει τη θλίψη του για τις περιπτώσεις διακρίσεων σε βάρος μειονοτήτων, βασιζόμενο στην αρχή ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη, και ζητεί από το Συμβούλιο να αναλάβει αποτελεσματική και υπεύθυνη δράση για την προάσπιση των αξιών της Ένωσης σε σχέση με κράτη μέλη που δεν τηρούν πλήρως τις υποχρεώσεις τους βάσει της Συνθήκης για τέτοια θέματα·
8. εφιστά την προσοχή στον αριθμό αναφορών που σχετίζονται με περιορισμούς της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης που αντικατοπτρίζονται συχνά σε πολλές αναφορές που λαμβάνονται, και ζητεί από την Επιτροπή να αναθέσει στον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) το καθήκον να παρακολουθεί και να εξετάζει τη νομοθεσία στον τομέα αυτό της ΕΕ ώστε να διασφαλίσει ότι εφαρμόζονται κοινά πρότυπα για την πολυφωνία και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, καθώς και να ελέγχει την κατάσταση που διέπει τη δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα στα κράτη μέλη, εκπονώντας ετήσιες εκθέσεις σχετικά με τα πορίσματά της, ζητεί συνεπώς να διατίθεται επαρκής χρηματοδότηση στο FRA για να εκτελεί αυτά τα καθήκοντα· επιδοκιμάζει την έκθεση πρωτοβουλίας του Κοινοβουλίου για τον καθορισμό προτύπων σχετικά με την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ που θα μπορούσε να οδηγήσει στην αναθεώρηση της νομοθεσίας της ΕΕ, και συνιστά τη συγχώνευση του FRΑ και του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για την Ισότητα των Φύλων· ή να δημιουργηθεί νομικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει τη στενή συνεργασία και το συντονισμό μεταξύ των δύο υπηρεσιών, προκειμένου να καταπολεμούνται αποτελεσματικά οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων που κατοχυρώνει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·
9. ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει, κατεπειγόντως, ότι τα κράτη μέλη θα μεταφέρουν και θα εφαρμόσουν ορθά την οδηγία 2004/38/EΚ σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, δεδομένης της συχνής υποβολής αναφορών με θέμα τα προβλήματα ·
10. υπενθυμίζει ότι η δυνατότητα μεταφοράς των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, των συντάξεων, των παροχών υγειονομικής περίθαλψης και η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και ακαδημαϊκών τίτλων είναι σημαντικά δικαιώματα που διασφαλίζουν ότι οι πολίτες απολαύουν πλήρως των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών, μεταξύ άλλων και βάσει της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, αλλά σημειώνει ότι πολλοί πολίτες αντιμετωπίζουν ακόμη προβλήματα στην άσκηση των δικαιωμάτων αυτών· ζητεί, κατά συνέπεια, από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι αυτά τα δικαιώματα τηρούνται, κατοχυρώνονται, εφαρμόζονται και αναπτύσσονται δεόντως·
11. τονίζει ότι ο ρόλος της Επιτροπής ως θεματοφύλακα των Συνθηκών δεν περιορίζεται στη διασφάλιση ότι η νομοθεσία μεταφέρεται από τα κράτη μέλη, αλλά εκτείνεται και στην πλήρη και ορθή εφαρμογή των νόμων, ιδίως με σκοπό να προστατευθούν τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών· επισημαίνει το νομικό κενό όσον αφορά την πρόσβαση των πολιτών σε ένδικα μέσα όταν κράτη μέλη δεν έχουν μεταφέρει, ή έχουν μεταφέρει με καθυστέρηση, τη νομοθεσία της ΕΕ που τους αφορά άμεσα·
12. προτείνει η ετήσια έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα να περιλαμβάνει αξιολόγηση της κατάστασης στα κράτη μέλη· υποβάλει την πρόταση να διεξάγει το Κοινοβούλιο ετήσια διάσκεψη, η οποία θα διοργανώνεται από κοινού από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεών του και την Επιτροπή Αναφορών του, με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και άλλων ενδιαφερομένων στον τομέα αυτόν·
13. επιδοκιμάζει την πολιτική της Επιτροπής να παρέχει στους πολίτες συγκεκριμένες πληροφορίες για τα δικαιώματά τους και τις διόδους νομικής προσφυγής που διαθέτουν σε περίπτωση παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, επισημαίνοντας ότι η μεγαλύτερη συνοχή και ο συντονισμός στις εργασίες και στη δημόσια παρουσίαση των διάφορων επικοινωνιακών εργαλείων της Επιτροπής θα είναι καθοριστικής σπουδαιότητας για να παρέχεται μεγαλύτερη πρόσβαση στους πολίτες στις πληροφορίες αυτές· υπογραμμίζει ταυτόχρονα το γεγονός ότι αυτό δεν απαλλάσσει την Επιτροπή από το θεσμικό της καθήκον να αναλύει τις καταγγελίες των πολιτών σε σχέση με πιθανές παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων όχι μόνο από την ΕΕ και τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ, αλλά και σε σχέση με καταστάσεις συστηματικής πλημμελούς προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο εσωτερικό των κρατών μελών· ζητεί από την Επιτροπή να ανταποκριθεί στον ρόλο της σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής έννομης τάξης βάσει της δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και να επισημάνει τέτοιες καταστάσεις στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη· θεωρεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έχει πολύ ευρύτερο πολιτικό πεδίο δραστηριοτήτων, πρέπει να καταστήσει σαφείς σε όλους τους πολίτες και κατοίκους της ΕΕ τις δράσεις που αναλαμβάνει για να διαφυλάσσει και να προασπίζει τα θεμελιώδη δικαιώματά τους·
14. ζητεί από την Επιτροπή να αναθεωρήσει τον κανονισμό για την ίδρυση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων με σκοπό να ενισχύσει την εντολή και τις εξουσίες του, καθώς και την ανεξαρτησία του.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
12.7.2012 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
21 0 0 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Margrete Auken, Victor Boştinaru, Philippe Boulland, Giles Chichester, Carlos José Iturgaiz Angulo, Lena Kolarska-Bobińska, Erminia Mazzoni, Willy Meyer, Jarosław Leszek Wałęsa, Rainer Wieland, Χρυσούλα Παλιαδέλη, Νικόλαος Σαλαβράκος, Νικόλαος Χουντής, Илияна Малинова Йотова |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Zoltán Bagó, Birgit Collin-Langen, Axel Voss |
||||
|
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Ioan Enciu, Petru Constantin Luhan, Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz, Franck Proust, Renate Sommer, Hermann Winkler |
||||
- [1] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0120.
- [2] ΣΕΕ, άρθρο 6, παράγραφος 2.
- [3] 2000/43/ΕΚ περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής.
- [4] 2004/113/ΕΚ για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών· 2006/54/ΕΚ για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
|
Ημερομηνία έγκρισης |
6.11.2012 |
|
|
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
32 24 1 |
|||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Jan Philipp Albrecht, Roberta Angelilli, Edit Bauer, Mario Borghezio, Rita Borsellino, Emine Bozkurt, Arkadiusz Tomasz Bratkowski, Simon Busuttil, Philip Claeys, Carlos Coelho, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Ioan Enciu, Frank Engel, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Monika Flašíková Beňová, Hélène Flautre, Kinga Gál, Kinga Göncz, Nathalie Griesbeck, Sylvie Guillaume, Ágnes Hankiss, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Timothy Kirkhope, Juan Fernando López Aguilar, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Véronique Mathieu, Nuno Melo, Louis Michel, Claude Moraes, Jacek Protasiewicz, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Renate Sommer, Nils Torvalds, Wim van de Camp, Axel Voss, Renate Weber, Josef Weidenholzer, Cecilia Wikström, Tatjana Ždanoka, Auke Zijlstra, Αντιγόνη Παπαδοπούλου, Γεώργιος Παπανικολάου, Светослав Христов Малинов |
||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Elena Oana Antonescu, Michael Cashman, Jean Lambert, Antonio Masip Hidalgo, Kārlis Šadurskis, Станимир Илчев |
||||
|
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Martina Anderson, Birgit Schnieber-Jastram |
||||