SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2000/60/WE i 2008/105/WE w zakresie priorytetowych substancji w dziedzinie polityki wodnej

4.12.2012 - (COM(2011)0876 – C7‑0026/2012 – 2011/0429(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Richard Seeber

Poprawki

• 001-033 (PDF - 212 KB)
• 001-033 (DOC - 213 KB)
• 034-034 (PDF - 381 KB)
• 034-034 (DOC - 474 KB)

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2000/60/WE i 2008/105/WE w zakresie priorytetowych substancji w dziedzinie polityki wodnej

(COM(2011)0876 – C7‑0026/2012 – 2011/0429(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0876),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0026/2012),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 23 maja 2012 r.[1],

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia...[2],

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A7–0397/2012),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a) Zgodnie z art. 191 ust. 2 zdanie drugie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej polityka Unii w dziedzinie ochrony środowiska opiera się na zasadzie ostrożności oraz na zasadach działania zapobiegawczego, naprawiania szkody w środowisku w pierwszym rzędzie u źródła i na zasadzie „zanieczyszczający płaci”.
Uzasadnienie
W ramach przeglądu wykazu substancji priorytetowych należy uwypuklić art. 191 ust. 2 Traktatu, w którym określa się podstawę polityki Unii w dziedzinie ochrony środowiska – jak zostało to uczynione w przypadku punktu 2 preambuły dyrektywy w sprawie środowiskowych norm jakości.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1b) Oczyszczanie wód powierzchniowych jest obecnie bardzo kosztowne: należy koniecznie pobudzać rozwój przełomowych technologii wodnych, które umożliwią tańsze i bardziej skuteczne oczyszczanie wody.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 3 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(3a) Zgodnie z art. 191 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej opracowując politykę w dziedzinie środowiska, Unia uwzględnia dostępne dane naukowo-techniczne, warunki środowiska w różnych regionach Unii, potencjalne korzyści i koszty, które mogą wynikać z działania lub z zaniechania działania, oraz gospodarczy i społeczny rozwój Unii jako całości i zrównoważony rozwój jej regionów. Przy opracowywaniu opłacalnej i proporcjonalnej polityki dotyczącej zanieczyszczenia chemicznego wód powierzchniowych, w tym przy przeglądzie wykazu substancji priorytetowych zgodnie z art. 16 ust. 4 dyrektywy 2000/60/WE, należy uwzględniać czynniki naukowe, środowiskowe i społeczno-gospodarcze, w tym zagadnienia dotyczące ochrony zdrowia. W tym celu w pierwszej kolejności należy konsekwentnie wdrożyć podstawową zasadę „zanieczyszczający płaci”, określoną w dyrektywie 2000/60/WE.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Od czasu przyjęcia dyrektywy 2000/60/WE przyjęto szereg unijnych aktów prawnych będących środkami kontroli emisji zgodnie z art. 16 tej dyrektywy odniesieniu do poszczególnych substancji priorytetowych. Ponadto wiele środków ochrony środowiska wchodzi w zakres innych obowiązujących przepisów Unii. W związku z tym priorytetowe znaczenie należy nadać wdrożeniu i przeglądowi obowiązujących aktów prawnych, a nie ustanawianiu nowych środków kontroli. Włączenie danej substancji do załącznika X do dyrektywy 2000/60/WE pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG.	(6) Od czasu przyjęcia dyrektywy 2000/60/WE przyjęto szereg unijnych aktów prawnych będących środkami kontroli emisji zgodnie z art. 16 tej dyrektywy odniesieniu do poszczególnych substancji priorytetowych. Ponadto wiele środków ochrony środowiska wchodzi w zakres innych obowiązujących przepisów Unii. W związku z tym priorytetowe znaczenie należy nadać wdrożeniu i przeglądowi obowiązujących aktów prawnych, a nie ustanawianiu nowych środków kontroli, pod warunkiem że można skutecznie osiągnąć cele określone w art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE w ramach istniejących instrumentów. Włączenie danej substancji do załącznika X do dyrektywy 2000/60/WE pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a) Strategie mające na celu kontrolę zanieczyszczenia chemicznego wód powierzchniowych u źródeł, w tym środki dotyczące danych substancji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i rozporządzenia (UE) nr 528/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych1, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola)2 czy dyrektywy 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi3, które przyjmuje się z uwzględnieniem czynników społeczno-gospodarczych, mogą umożliwić państwom członkowskim osiągnięcie celów dyrektywy 200/60/WE w sposób skuteczny pod względem gospodarczym, społecznym i środowiskowym, przy uniknięciu nieproporcjonalnych kosztów. Spójność między dyrektywą 2000/60/WE, ww. przepisami i innymi odpowiednimi przepisami powinna zatem zostać wzmocniona w celu zapewnienia odpowiedniego stosowania mechanizmów kontroli u źródeł. Jeżeli w wyniku regularnego przeglądu załącznika X do dyrektywy 2000/60/WE i na podsatwie dostępnych danych okaże się, że środki przyjęte na szczeblu unijnym i w państwach członkowskich nie wystarczają do osiągnięcia norm jakości dla niektórych substancji priorytetowych lub do osiągnięcia celu dotyczącego zaprzestania stosowania niektórych priorytetowych substancji niebezpiecznych, należy podjąć odpowiednie działania w formie właściwych aktów Unii lub krajowych w celu osiągnięcia celów dyrektywy 2000/60/WE.
	__________________________
	1 Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.
	2 Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17.
	3 Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8a) Nowo ustalone substancje priorytetowe i ich środowiskowe normy jakości (zwane dalej „EQS”) oraz zaktualizowane EQS dla istniejących substancji priorytetowych ustanowione w niniejszej dyrektywie należy brać pod uwagę w programach środków i planach gospodarowania wodami w dorzeczu, w sytuacji gdy podlegają kolejnemu przeglądowi i uaktualnieniu zgodnie z terminami ustanowionymi odpowiednio w art. 11 ust. 8 i art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/WE. Ze względu na dobry stan chemiczny należy spełnić EQS do końca odpowiedniego sześcioletniego cyklu planowania w zakresie gospodarowania wodami w dorzeczu, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 4-9 dyrektywy 2000/60/WE, który obejmuje m.in. przepisy o przedłużeniu terminu na osiągnięcie dobrego stanu chemicznego lub mniej rygorystyczne cele środowiskowe dla określonych części wód z uwagi na nieproporcjonalne koszty lub potrzeby społeczno-gospodarcze, pod warunkiem że nie nastąpi dalsza degradacja stanu danych części wód.
Uzasadnienie
Należy wyraźnie stwierdzić, że państwa członkowskie mają stosować EQS w odniesieniu do nowych substancji oraz zaktualizowane EQS dla istniejących substancji, poczynając od następnego uaktualnienia programów środków i planów gospodarowania wodami w dorzeczu, które ma mieć miejsce w 2015 r., w celu osiągnięcia dobrego stanu chemicznego w odniesieniu do tych substancji do 2021 r. Ponadto państwa członkowskie mogą uzasadnić przedłużone terminy lub mniej rygorystyczne cele na podstawie czynników społeczno-gospodarczych.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8b) Zanieczyszczenie wód i gleb pozostałościami farmaceutycznymi stanowi coraz większy problem dla środowiska. Obecna ocena i kontrola zagrożeń, jakie produkty lecznicze niosą dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem, nie uwzględnia w odpowiedni sposób unijnych celów środowiskowych. Przeprowadzane obecnie przez Komisję badanie zagrożeń wynikających z oddziaływania produktów leczniczych na środowisko naturalne ma zatem na celu dostarczenie analizy dotyczącej odpowiedniości obowiązujących ram prawnych i ich skuteczności w zakresie ochrony środowiska i zdrowia ludzkiego za pośrednictwem środowiska wodnego, a także wskazanie możliwych środków na rzecz lepszego rozwiązania tego problemu.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8c) Celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie lepszej jakości wody ze względów dotyczących zdrowia ludzkiego i różnorodności biologicznej. Substancje farmaceutyczne, które zostały zaszeregowane, określane są na podstawie znaczącego zagrożenia, jakie stanowią one dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem na szczeblu unijnym, a nie ze względu na zagrożenia, jakie niosą one dla zdrowia publicznego w związku z ich bezpośrednim zażywaniem przez ludzi. Środki kontrolne, które mogą stosować państwa członkowskie, powinny uwzględniać znaczenie terapeutyczne substancji farmaceutycznych i być zgodne z dyrektywą 2001/83/WE.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Monitorowanie należy dostosować do przestrzennej i czasowej skali spodziewanej zmienności w zakresie stężeń. Ze względu na rozległe rozłożenie i długie okresy regeneracji spodziewane w odniesieniu do substancji zachowujących się jak wszechobecne PBT państwom członkowskim należy zezwolić na ograniczenie liczby miejsc monitorowania i/lub częstotliwości monitorowania dotyczącego tych substancji, tak długo jak dostępne są miarodajne pod względem statystycznym podstawy dla monitorowania.	(14) Monitorowanie należy dostosować do przestrzennej i czasowej skali spodziewanej zmienności w zakresie stężeń. Ze względu na rozległe rozłożenie i długie okresy regeneracji spodziewane w odniesieniu do substancji zachowujących się jak wszechobecne PBT państwom członkowskim należy zezwolić na ograniczenie liczby miejsc monitorowania i/lub częstotliwości monitorowania dotyczącego tych substancji do minimalnego poziomu wystarczającego do rzetelnej, długoterminowej analizy trendów, tak długo jak dostępne są miarodajne pod względem statystycznym podstawy dla monitorowania.
Uzasadnienie
Użyteczne jest określenie minimalnej częstotliwości monitorowania substancji zachowujących się jak wszechobecne PBT.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17) W celu zapewnienia Komisji ukierunkowanych, wysokiej jakości informacji z monitorowania dotyczących stężenia substancji w środowisku wodnym potrzebny jest nowy mechanizm, w którym nacisk kładzie się na nowe substancje zanieczyszczające i substancje, w przypadku których dostępne dane z monitorowania są niedostatecznej jakości do celów oceny ryzyka. Nowy mechanizm powinien ułatwiać gromadzenie tych informacji w dorzeczach w całej Unii. By utrzymać koszty monitorowania na rozsądnym poziomie, mechanizm powinien koncentrować się na ograniczonej liczbie substancji, w tym znajdujących się tymczasowo na liście obserwacyjnej, oraz na ograniczonej liczbie miejsc monitorowania, lecz dostarczać reprezentatywnych danych, które byłyby użyteczne w procesie szeregowania na poziomie Unii. Lista powinna mieć charakter dynamiczny, by móc odpowiadać na nowe informacje dotyczące potencjalnych zagrożeń stwarzanych przez nowe substancje zanieczyszczające oraz by zapobiegać dłuższemu niż konieczne monitorowaniu substancji.	(17) W celu zapewnienia Komisji ukierunkowanych, wysokiej jakości informacji z monitorowania dotyczących stężenia substancji w środowisku wodnym potrzebny jest nowy mechanizm, w którym nacisk kładzie się na nowe substancje zanieczyszczające i substancje, w przypadku których dostępne dane z monitorowania są niedostatecznej jakości do celów oceny ryzyka. Nowy mechanizm powinien ułatwiać gromadzenie tych informacji uzupełnionych danymi z monitorowania w ramach programów, o których mowa w art. 5 i 8 dyrektywy 2000/60/WE, w dorzeczach w całej Unii. By utrzymać koszty monitorowania na rozsądnym poziomie, mechanizm powinien koncentrować się na ograniczonej liczbie substancji, w tym znajdujących się tymczasowo na liście obserwacyjnej, oraz na ograniczonej liczbie miejsc monitorowania, lecz dostarczać reprezentatywnych i statystycznie istotnych danych, które byłyby użyteczne w procesie szeregowania na poziomie Unii. Lista powinna mieć charakter dynamiczny, a jej termin ważności powinien być ograniczony, by móc odpowiadać na nowe informacje dotyczące potencjalnych zagrożeń stwarzanych przez nowe substancje zanieczyszczające oraz by zapobiegać dłuższemu niż konieczne monitorowaniu substancji. Substancja powinna zostać usunięta z listy obserwacyjnej w sytuacji, gdy ocena ryzyka zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE pokazuje, że substancja ta nie stanowi znaczącego zagrożenia na szczeblu unijnym dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(18a) Jeżeli chodzi o prezentację stanu chemicznego zgodnie z sekcją 1.4.3 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE, do celów pierwszej aktualizacji programów środków i planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z art. 11 ust. 8 i art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/WE państwa członkowskie powinny mieć możliwość przedstawienia oddzielnie wpływu na stan chemiczny nowych substancji priorytetowych i istniejących substancji ze zaktualizowanymi EQS, tak by wprowadzenia nowych wymogów nie traktowano błędnie jako pogorszenia stanu chemicznego wód powierzchniowych. Oprócz obowiązkowej mapy obejmującej wszystkie substancje można by przedstawić dwie mapy dodatkowe; jedna obejmowałaby tylko nowe substancje i istniejące substancje ze zaktualizowanymi EQS, a druga – pozostałe substancje.
Uzasadnienie
Mapy przedstawiające stan chemiczny wód powierzchniowych nie powinny się „zaczerwieniać” (tzn. wykazywać nieosiągnięcie dobrego stanu) tylko dlatego, że wprowadzono nowe substancje lub zaktualizowano EQS dla istniejących substancji. Z tego względu państwa członkowskie powinny mieć możliwość przedstawiania oddzielne mapy dla tych substancji na okres następnego cyklu planowania gospodarowania wodami w dorzeczu, w latach 2015-2021.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(18b) Istotne jest podawanie do wiadomości publicznej szybkich i rzetelnych informacji o stanie europejskich wód powierzchniowych oraz o osiągnięciach strategii przeciwdziałania zanieczyszczeniu chemicznemu. W celu zwiększenia dostępności i przejrzystości tych informacji należy w każdym państwie członkowskim udostępnić jedną stronę internetową podającą informacje w sprawie planów gospodarowania wodami w dorzeczu oraz ich przeglądów i aktualizacji.
Uzasadnienie
Obywatele mają prawo do szybkiej i kompleksowej informacji na temat stanu wód w UE oraz osiągnięć strategii, które przyjmuje się w celu przeciwdziałania zanieczyszczeniom chemicznym. Uczulona i należycie poinformowana opinia publiczna jest kluczowa dla skutecznej polityki wodnej.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 21 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(21) Ponadto w celu udoskonalenia podstaw informacji na potrzeby przyszłego identyfikowania substancji priorytetowych, w szczególności nowych substancji zanieczyszczających, uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji w odniesieniu do opracowania listy obserwacyjnej. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów.	(21) Ponadto w celu udoskonalenia podstaw informacji na potrzeby przyszłego identyfikowania substancji priorytetowych, w szczególności nowych substancji zanieczyszczających, uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji w odniesieniu do opracowania listy obserwacyjnej i metod monitorowania stosowanych w monitorowaniu substancji figurujących na tej liście obserwacyjnej. Szczególnie ważne jest to, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym na poziomie ekspertów.
(Zob. poprawka do punktu 23 preambuły.)
Uzasadnienie
Opracowanie technicznych specyfikacji dla monitorowania jest zasadniczą częścią działania tej listy obserwacyjnej, dlatego należy tego dokonać raczej w drodze aktu delegowanego, a nie wykonawczego.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) W celu zapewnienia jednakowych warunków wdrażania niniejszej dyrektywy, metod monitorowania wykorzystywanych w celu monitorowania substancji figurujących na liście obserwacyjnej oraz wzorów sprawozdawczych w celu przekazywania Komisji danych i informacji z monitorowania uprawnienia wykonawcze należy przekazać Komisji. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.	(23) W celu zapewnienia jednakowych warunków wdrażania niniejszej dyrektywy, oraz wzorów sprawozdawczych w celu przekazywania Komisji danych i informacji z monitorowania uprawnienia wykonawcze należy przekazać Komisji. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.
(Zob. poprawka do punktu 21 preambuły.)
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 1 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 2 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   „Naturalny poziom tła” oznacza naturalny skład nieskażonej wody, na który wpływ mają czynniki środowiskowe (gleby, struktura, czynniki geochemiczne i inne naturalne czynniki, takie jak obecność wulkanów, naturalne pożary itp.).
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 2 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit drugi a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Naturalne wartości tła brane są pod uwagę podczas ustalania środowiskowych norm jakości poprzez stosowanie „podejścia opartego na ryzyku skumulowanym”.
Uzasadnienie
Należy brać pod uwagę obecność substancji pochodzących z naturalnych źródeł (wartości tła) podczas oceny przekroczeń środowiskowych norm jakości. Na przykład naturalnie występujące wartości tła metali ze źródeł geogenicznych, np. wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (PAH) wydzielające się podczas pożarów lasów itp., muszą być brane pod uwagę podczas dokonywania przeglądu środowiskowych norm jakości w rozumieniu „podejścia opartego na ryzyku skumulowanym”. W przeciwnym razie wspomniane ustalenia dotyczące wyżej wymienionych przypadków doprowadziłyby do wprowadzenia środków z zakresu gospodarki wodnej przez organy wykonawcze.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 3 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   5a. Państwa członkowskie podają do publicznej wiadomości obywateli Unii za pomocą działań informacyjnych i komunikacyjnych wyniki i wpływ środków mających na celu zapobieganie zanieczyszczeniu wód powierzchniowych, w szczególności zapewniając ustanowienie jednej strony internetowej podającej informacje na temat zaktualizowanych planów zarządzania wodami w dorzeczu sporządzonych zgodnie z art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/WE i zapewniającej dostęp do nich.
Uzasadnienie
Obywatele mają prawo do szybkiej i kompleksowej informacji na temat stanu wód w UE oraz osiągnięć strategii, które przyjmuje się w celu przeciwdziałania zanieczyszczeniom chemicznym. Uczulona i należycie poinformowana opinia publiczna jest kluczowa dla skutecznej polityki wodnej.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 2 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 3 – ustęp 8 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   8a. W celu ułatwienia wdrażania niniejszej dyrektywy należy w ramach trwającego procesu wdrażania dyrektywy 2000/60/WE opracować wytyczne techniczne dotyczące pobierania próbek fauny i flory oraz monitorowania substancji.
Uzasadnienie
Niniejsza poprawka dotyczy kwestii braku znormalizowanych metod pobierania próbek i badania nowych substancji. Opracowanie dla każdej substancji norm z zakresu pobierania próbek fauny i flory oraz monitorowania tych substancji jest długim i kosztownym procesem. W celu zapewnienia efektywności, obniżania kosztów i tworzenia porównywalnych danych Komisja powinna wspierać państwa członkowskie poprzez publikowanie wytycznych technicznych w ramach procesu wdrażania dyrektywy 2000/60/WE.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 3 a (nowy) Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   3a. dodaje się artykuł w brzmieniu:   „Artykuł 5a   Koordynacja i kontrola   1. W odniesieniu do substancji priorytetowych, które wchodzą w zakres rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, rozporządzenia (UE) nr 528/2012, dyrektywy 2010/75/UE lub dyrektywy 2001/83/WE, Komisja na podstawie wyniku regularnego przeglądu załącznika X do dyrektywy 2000/60/WE przewidzianego w art. 16 ust. 4 tej dyrektywy ocenia, czy środki ustanowione na szczeblu unijnym i w państwach członkowskich wystarczają do osiągnięcia norm jakości dla substancji priorytetowych lub do osiągnięcia celu dotyczącego zaprzestania stosowania priorytetowych substancji niebezpiecznych zgodnie z art. 16 ust. 6 dyrektywy 2000/60/WE.   2. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyniku oceny, o której mowa w ust. 1 do […], a następnie co cztery lata.   3. Jeżeli wyniki spraowzdania wskazują, że potrzeba dodatkowych środków na szczeblu uninym lub krajowym dla zapewnienia zgodności z dyrektywą 2000/60/WE w odniesieniu do określonej substancji, państwa członkowskie lub – w razie zezwolenia unijnego – Komisja dokonują w razie potrzeby przeglądu zezwolenia udzielonego dla danej substancji zgodnie z odpowiednimi przepisami. W przypadku substancji z zakresu rozporządzenia nr 1907/2006 Komisja w odpowiednim przypadku zwraca się do Europejskiej Agencji Chemikaliów, by przygotowała dokumentację w trybie tego rozporządzenia.   Komisja w odpowiednim przypadku załącza również do sprawozdania wnioski ustawodawcze dotyczące środków kontrolnych lub podejmuje odpowiednie działania w odpowiednich sektorach prawodawstwa dla osiągnięcia norm jakości dla substancji priorytetowych i dla osiągnięcia celu dotyczącego zaprzestania stosowania priorytetowych substancji niebezpiecznych zgodnie z art. 16 ust. 6 dyrektywy 2000/60/WE.   __________________________   * Dz.U.: wstawić datę: 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 5 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 a – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) przedstawić w planach gospodarowania wodami w dorzeczu sporządzonych zgodnie z art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/WE informacje na temat stanu chemicznego oddzielnie w stosunku do informacji dotyczących pozostałych substancji, bez uszczerbku dla wymogów sekcji 1.4.3 załącznika V do tej dyrektywy dotyczących prezentacji ogólnego stanu chemicznego i/lub a) udostępnić dodatkowe mapy w ramach prezentacji odległości do poziomu docelowego oraz przedstawić w planach gospodarowania wodami w dorzeczu sporządzonych zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/60/WE informacje na temat stanu chemicznego oddzielnie w stosunku do informacji dotyczących pozostałych substancji, bez uszczerbku dla wymogów sekcji 1.4.3 załącznika V do tej dyrektywy dotyczących prezentacji ogólnego stanu chemicznego i/lub
Uzasadnienie
Zgodnie z zasadą „one out all out” substancje istotne dla działalności ewentualnie zostaną uwzględnione na szczeblu UE. W związku z tym należy sporządzić dodatkowe mapy przedstawiające stan chemiczny każdej substancji, w przypadku której stwierdzono przekroczenie środowiskowych norm jakości, lecz której występowania nie można ograniczyć w jeszcze większym stopniu ani na szczeblu krajowym, ani na szczeblu UE. W przypadku tych map zaleca się prezentację odległości do poziomu docelowego.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 5 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 a – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) prowadzić mniej intensywne monitorowanie substancji priorytetowych, niż jest to wymagane, zgodnie z art. 3 ust. 4 niniejszej dyrektywy i załącznikiem V do dyrektywy 2000/60/WE, pod warunkiem, że monitorowanie jest reprezentatywne i istnieją już miarodajne pod względem statystycznym podstawy w zakresie obecności tych substancji w środowisku wodnym, obejmujące co najmniej jeden sześcioletni cykl planowania w zakresie gospodarowania wodami w dorzeczu. b) prowadzić mniej intensywne monitorowanie substancji priorytetowych, niż jest to wymagane, zgodnie z art. 3 ust. 4 niniejszej dyrektywy i załącznikiem V do dyrektywy 2000/60/WE, przynajmniej raz na trzy lata w celu dostarczenia danych wystarczających do analizy tendencji długoterminowych zgodnie z art. 3 ust. 6, pod warunkiem, że monitorowanie jest reprezentatywne i istnieją już miarodajne pod względem statystycznym podstawy w zakresie obecności tych substancji w środowisku wodnym, obejmujące co najmniej jeden sześcioletni cykl planowania w zakresie gospodarowania wodami w dorzeczu.
Uzasadnienie
Należy jasno określić minimalną częstotliwość monitorowania substancji zachowujących się jak wszechobecne PBT.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Komisja sporządza listę obserwacyjną substancji, w odniesieniu do których gromadzone dane z monitorowania obejmujące całą Unię w celu wspierania przyszłych działań w zakresie szeregowania zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE. 1. Oprócz charakterystyk i programów w zakresie i monitorowania opracowywanych na podstawie art. 5 i 8 dyrektywy 2000/60/WE Komisja sporządza listę obserwacyjną substancji, w odniesieniu do których gromadzone dane z monitorowania obejmujące całą Unię w celu wspierania przyszłych działań w zakresie szeregowania zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Lista obserwacyjna zawiera w każdym danym momencie nie więcej niż 25 substancji lub grup substancji oraz wskazuje matrycę do monitorowania w odniesieniu do każdej substancji. Substancje są wybierane spośród tych, w przypadku których dostępne informacje wskazują, że mogą one przedstawiać na poziomie Unii znaczne ryzyko dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem. Dokonując wyboru substancji na listę obserwacyjną, Komisja uwzględnia wszystkie dostępne informacje, łącznie z projektami badawczymi, charakterystykami i programami w zakresie i monitorowania opracowywanymi przez państwa członkowskie na podstawie art. 5 i 8 dyrektywy 2000/60/WE oraz informacje dotyczące wielkości produkcji, sposobów wykorzystania, stężeń w środowisku i skutków dla środowiska, w tym informacji zgromadzonych zgodnie z dyrektywami 98/8/WE, 2001/82/WE i 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, oraz z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 i rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady. Lista obserwacyjna zawiera w każdym danym momencie nie więcej niż 25 substancji lub grup substancji oraz wskazuje matrycę do monitorowania w odniesieniu do każdej substancji. Substancje są wybierane zgodnie z przejrzystą procedurą techniczną i odpowiednimi obiektywnymi kryteriami spośród tych, w przypadku których dostępne informacje wskazują, że mogą one przedstawiać na poziomie Unii znaczne ryzyko dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem oraz niedostępne są wystarczające dane z monitorowania dla potrzeb zaszeregowania. Dokonując wyboru substancji na listę obserwacyjną, Komisja uwzględnia wszystkie dostępne informacje, łącznie z wynikami najnowszego regularnego przeglądu załącznika X do dyrektywy 2000/60/WE przewidzianego w art. 16 ust. 4 tej dyrektywy, projektami badawczymi, charakterystykami i programami w zakresie i monitorowania opracowywanymi przez państwa członkowskie na podstawie art. 5 i 8 dyrektywy 2000/60/WE, zaleceniami ze strony zainteresowanych podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 5 dyrektywy 2000/60/WE, oraz informacje dotyczące wielkości produkcji, sposobów wykorzystania, swoistych właściwości, rozmiaru cząsteczek, stężeń w środowisku, naturalnego występowania w środowisku i skutków dla środowiska, w tym informacji zgromadzonych zgodnie z dyrektywami 98/8/WE, 2001/82/WE i 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, oraz z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 i rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady, a także wyniki rzetelnej oceny ryzyka opartej na powszechnie akceptowanych i zatwierdzonych metodach analitycznych oraz danych naukowych pochodzących z badań wykorzystujących najnowocześniejsze narzędzia uwzględniające postęp naukowo-techniczny.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 10 w odniesieniu do sporządzenia listy obserwacyjnej, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. 2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 10 w odniesieniu do sporządzenia listy obserwacyjnej, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dodawania substancji do listy obserwacyjnej i usuwania ich z tej listy oraz ustanawiania specyfikacji technicznych dla monitorowania substancji figurujących na liście obserwacyjnej. Lista obserwacyjna jest ważna przez maksymalnie cztery lata od daty jej przyjęcia lub do momentu sporządzenia przez Komisję nowej listy, jeśli nastąpi to przed upływem czteroletniego okresu. Przy sporządzaniu nowej listy obserwacyjnej Komisja usuwa z niej wszelkie substancje, która na podstawie oceny ryzyka zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE okazała się nie stanowić znaczącego zagrożenia na szczeblu unijnym dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 3 – przypis
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1 12 miesięcy po przyjęciu niniejszej dyrektywy. 112 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 4 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Państwa członkowskie prowadzą monitorowanie każdej substancji figurującej na liście obserwacyjnej w wybranych reprezentatywnych stacjach monitorowania przez okres co najmniej 12 miesięcy rozpoczynający się w okresie 3 miesięcy od momentu jej umieszczenia na liście obserwacyjnej. 4. Państwa członkowskie prowadzą monitorowanie każdej substancji figurującej na liście obserwacyjnej w wybranych reprezentatywnych stacjach monitorowania przez okres co najmniej 12 miesięcy rozpoczynający się w okresie 6 miesięcy od momentu jej umieszczenia na liście obserwacyjnej.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 4 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Każde państwo członkowskie wybiera co najmniej jedną stację na obszarze geograficznym wynoszącym średnio 15 000 km2, przy czym na każde państwo członkowskie przypada co najmniej jedna stacja. Każde państwo członkowskie wybiera co najmniej jedną stację monitorowania, a ponadto jedną stację na obszarze geograficznym wynoszącym średnio 30 000 km2, oraz jedną stację na średnio 5 mln mieszkańców.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 4 – akapit trzeci
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Dokonując wyboru reprezentatywnych stacji oraz decydując o częstotliwości i harmonogramie monitorowania każdej substancji, państwa członkowskie uwzględniają sposoby wykorzystania substancji. Monitorowanie odbywa się z częstotliwością nie mniejszą niż raz w roku. Dokonując wyboru reprezentatywnych stacji oraz decydując o częstotliwości i harmonogramie monitorowania każdej substancji, państwa członkowskie uwzględniają sposoby wykorzystania substancji. Monitorowanie odbywa się z częstotliwością nie mniejszą niż dwa razy w roku.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 b – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 6. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające specyfikacje techniczne na potrzeby monitorowania substancji figurujących na liście obserwacyjnej oraz formaty techniczne służące składaniu Komisji sprawozdań z wyników monitorowania i przedstawianiu powiązanych informacji. Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 9 ust. 2. 6. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające formaty techniczne służące składaniu Komisji sprawozdań z wyników monitorowania i przedstawianiu powiązanych informacji. Wspomniane akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 9 ust. 2.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 a (nowy) Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   6a. Dodaje się następujący artykuł:   „Artykuł 8c   Przepisy przejściowe o informacji publicznej i obowiązkach sprawozdawczych   Dla substancji oznaczonych numerami 2, 15, 20, 22, 23, 34, 36, 38, 39, 40, 41, 42, 45, 46, 47 i 48 w części A załącznika I do niniejszej dyrektywy państwa członkowskie mogą przedstawić w planach gospodarowania wodami w dorzeczu sporządzonych zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/60/WE informacje na temat stanu chemicznego oddzielnie od informacji dotyczących stanu pozostałych substancji, w odniesieniu do wymogów sekcji 1.4.3 załącznika V do tej dyrektywy, dotyczących prezentacji stanu chemicznego. Te ustalenia nie naruszają celów ani obowiązków ustanowionych w art. 4 ust. 1, art. 11 ust. 3 i art. 16 ust. 6 tej dyrektywy.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 6 b (nowy) Dyrektywa 2008/105/WE Artykuł 8 d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   6b. dodaje się artykuł w brzmieniu:   „Artykuł 8d   Szczegółowe przepisy dotyczące substancji farmaceutycznych   Zgodnie z ust. 9 art. 16 dyrektywy 2000/60/WE, Komisja w ciągu dwóch lat ustanawia strategię na rzecz przeciwdziałania zanieczyszczeniu wody produktami farmaceutycznymi. Określa ona przede wszystkim:   - w odpowiednich przypadkach propozycje na rzecz uwzględnienia w większym stopniu wpływu produktów leczniczych na środowisko w kontekście procedury wprowadzania do obrotu produktów leczniczych (dyrektywa 2001/83, dyrektywa 2011/83, rozporządzenie 726/2004);   - ocenę zagrożeń związanych z obecnością produktów leczniczych w środowiskach wodnych i propozycje na rzecz ich zmniejszenia;   - elementy pozwalające na ocenę stosunku kosztów do korzyści w proponowanych środkach.   Komisja przy ustanawianiu tej strategii korzysta za wsparcia komitetu, o którym mowa w art. 21 dyrektywy 2000/60/WE.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Jeżeli chodzi o art. 2 ust. 1, 2, 5, 9 i 10 niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie stosują te przepisy po raz pierwszy w przeglądzie i aktualizacji programów środków i planów gospodarowania wodami w dorzeczu, które mają zostać przeprowadzone zgodnie z art. 11 ust. 8 i art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/WE.
Uzasadnienie
Należy wyraźnie stwierdzić, że państwa członkowskie mają stosować EQS w odniesieniu do nowych substancji oraz zaktualizowane EQS dla istniejących substancji, poczynając od następnego uaktualnienia programów środków i planów gospodarowania wodami w dorzeczu, które ma mieć miejsce w 2015 r., w celu osiągnięcia dobrego stanu chemicznego w odniesieniu do tych substancji do 2021 r.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik II – tabela – wiersz 46, 47 i 48 Dyrektywa 2008/105/WE Załącznik I – tabela – wiersz 46, 47 i 48
Tekst proponowany przez Komisję (46) 17 alfa-etynyloestradiol 57-63-6 3,5 10-5 7 10-6 nie dotyczy nie dotyczy   (47) 17 beta-estradiol 50-28-2 4 10-4 8 10-5 nie dotyczy nie dotyczy   (48) Diklofenak 15307-79-6 0,1 0,01 nie dotyczy nie dotyczy     Poprawka (46) 17 alfa-etynyloestradiol1 57-63-6 – – – – – (47) 17 beta-estradiol1 50-28-2 – – – – – (48) Diklofenak1 15307-79-6 – – – – – ___________________ 1 Komisja proponuje EQS dla tych substancji w związku z kolejnym przeglądem wykazu substancji priorytetowych zgodnie z art. 16 ust. 4 dyrektywy 2000/60/WE. EQS uwzględnia się w kolejnym przeglądzie programów środków i planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z art. 11 ust. 8 i art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/WE w celu osiągnięcia dobrego stanu chemicznego wód powierzchniowych dla tych substancji do końca odpowiedniego, sześcioletniego cyklu planowania gospodarowania wodami w dorzeczu, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 4-9 dyrektywy 2000/60/WE. Na zasadzie odstępstwa od art. 16 ust. 8 dyrektywy 2000/60/WE, dla tych substancji data, o której mowa w ostatnim zdaniu art. 16 ust. 8 dyrektywy 2000/60/WE, to 27 grudnia 2016 r.

• [1]  Dz.U. L 229 z 31.7.2009, s. 116.
• [2]  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Zanieczyszczenie chemiczne jest jedną z przyczyn coraz większej presji na środowisko wodne oraz na dostępność i jakość bezpiecznej zdrowej i czystej wody dla naszego społeczeństwa. Z tego powodu wdrożenie odpowiednich środków kontroli zanieczyszczenia chemicznego wody jest zasadniczym aspektem zrównoważonego zarządzania wodą.

Zanieczyszczenie wody jest również jedną z przyczyn niepokoju dotyczącego środowiska, wyrażanego przez obywateli UE. W rezolucji z 3 lipca 2012 r. w sprawie wdrażania prawodawstwa UE dotyczącego wody Parlament odnotował, że „zgodnie z badaniem Eurobarometru (z marca 2012 r.) 68% Europejczyków sądzi, że problemy z ilością i jakością wody są poważne - 80% osób sądzi, że zanieczyszczenie chemiczne stanowi zagrożenie dla środowiska wodnego, 62% respondentów ma wrażenie, że nie otrzymuje dostatecznych informacji o problemach związanych z wodami gruntowymi, jeziorami, rzekami i wodami przybrzeżnymi w ich krajach, podczas gdy 67% jest zdania, że najbardziej efektywnym sposobem przeciwdziałania problemom w dziedzinie wody byłoby podnoszenie świadomości na temat tych problemów, a 73% obywateli europejskich sądzi, że UE powinna zaproponować dodatkowe działania na rzecz zwalczania problemów w dziedzinie wody w Europie”.

Ramowa dyrektywa wodna (RDW) przyjęta w 2000 r. przyjmuje zintegrowane podejście do polityki wodnej, które skupia się na gospodarowaniu wodami na poziomie dorzecza, i wyznacza cel zrównoważonego rozwoju w postaci „dobrego stanu” ekologicznego, chemicznego i ilościowego, który europejskie części wód mają osiągnąć do 2015 r. RDW wyznacza w szczególności cele przeciwdziałania zanieczyszczeniu.

W związku z tym dyrektywa ustala wykaz substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej, czyli substancji chemicznych stanowiących na poziomie UE znaczne ryzyko dla środowiska wodnego lub za jego pośrednictwem. Dla osiągnięcia dobrego stanu chemicznego wód powierzchniowych, części wód muszą spełniać środowiskowe normy jakości (EQS) wyznaczone dla tych substancji. Najniebezpieczniejsze z tych substancji zostały określone jako priorytetowe substancje niebezpieczne (PHS) ze względu na ich trwałość, zdolność do bioakumulacji i/lub toksyczność. Środki przyjęte w związku z RDW zmierzają do stopniowego zmniejszenia emisji substancji priorytetowych w środowisku wodnym lub – w przypadku PHS – do ich zaprzestania lub usunięcia.

Wniosek Komisji zmienia RDW i dyrektywę w sprawie EQS, żeby zaktualizować wykaz substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej, czego RDW wymaga co cztery lata. Wniosek:

- dodaje do wykazu 15 nowych substancji priorytetowych, z których 6 określa się jako PHS;

- zmienia EQS dla siedmiu istniejących substancji priorytetowych;

- określa dwie istniejące substancje priorytetowe jako PHS;

- wprowadza wymóg pomiaru skupienia niektórych substancji w faunie i florze, czyli w organizmach wodnych takich jak ryby lub skorupiaki;

- wprowadza szczegółowe przepisy dotyczące substancji zachowujących się jak wszechobecne substancje trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne (zachowujących się jak wszechobecne PBT);

- ustanawia nowy mechanizm listy obserwacyjnej, który ma na celu monitorowanie substancji ewentualnie wzbudzających obawy w celu gromadzenia danych dla przyszłych działań w zakresie szeregowania.

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji i sądzi, że pewne zmiany doprecyzują treść dyrektywy, nadadzą jej większą skuteczność w osiąganiu „dobrego stanu” wszystkich unijnych wód powierzchniowych i sprawią, że państwa członkowskie łatwiej będą mogły ją stosować. Poniżej streszczono główne punkty będące przedmiotem poprawek zgłoszonych do wniosku.

Nowe substancje priorytetowe

Wniosek dodaje 15 substancji chemicznych do wykazu 33 substancji zanieczyszczających podlegających kontroli i monitorowaniu w wodach powierzchniowych UE, w tym chemikalia przemysłowe, produkty biobójcze, środki ochrony roślin i po raz pierwszy trzy substancje o znaczeniu farmaceutycznym. Substancje wybrano na podstawie naukowych dowodów wykazujących, że mogą stworzyć znaczące ryzyko.

Przed wszystkim sprawozdawca uważa, że do wykazu substancji priorytetowych nie należy dodawać żadnych nowych substancji. Wprawdzie nie ulega wątpliwości, że dodawanie i usuwanie substancji jest uprawnieniem przysługującym współprawodawcom, to jednak istotne jest poszanowanie naukowej integralności i przejrzystości w procesie technicznego szeregowania przeprowadzanym przez Komisję.

Sprawozdawca ma wątpliwości co do zamieszczenia na liście trzech substancji o znaczeniu farmaceutycznym: naturalnego hormonu 17 beta-estradiol i syntetycznego hormonu 17 alfa-etynyloestradiol, przy czym oba powodują zaburzenia hormonalne, oraz niesterydowy, przeciwzapalny lek Diklofenak. W obecnym stanie wiedzy o występowaniu i skutkach tych substancji w środowisku wodnym wyznaczenie EQS dla tych substancji może okazać się kłopotliwe z uwagi na ich duże znaczenie dla ludzkiego zdrowia. Polityka wodna nie powinna bezpośrednio określać polityki zdrowotnej państw członkowskich.

Z drugiej strony proces techniczny realizowany przez Komisję i wspierany przez SCHER pokazuje, że zaiste mamy do czynienia z problemem wód unijnych, którego nie wolno ignorować. Sprawozdawca proponuje zachować te trzy substancje w wykazie substancji priorytetowych, ale uchylić ich EQS. EQS zaproponuje Komisja w następnym czteroletnim przeglądzie wykazu. Umożliwi to zgromadzenie obszerniejszych danych, z uwzględnieniem ostatnich badań naukowych i lepszą analizą korzyści dla zdrowia publicznego w odpowiednich ocenach ryzyka, co wyjdzie naprzeciw większości wątpliwości zgłaszanych przez zainteresowane podmioty. Wówczas włączy się przedmiotowe substancje do planów gospodarowania wodami w dorzeczu w 2021 r. w celu spełnienia EQS w 2027 r.

Ramy czasowe i opłacalność wdrożenia

RDW jest niejednoznaczna, jeżeli chodzi o precyzyjne ramy czasowe wdrożenia środków mających na celu spełnienie EQS dla nowych substancji lub zaktualizowanych EQS dla substancji istniejących. Oczywiście nie jest możliwe, by substancje zamieszczone lub zaktualizowane obecnie mogły zostać uznane za posiadające „dobry stan” w 2015 r., zatem istotne jest wyjaśnienie tekstu dla uniknięcia w tym względzie wszelkiej niepewności prawnej. Środki mające na celu ograniczenie zanieczyszczenia tymi substancjami należy wprowadzić przy okazji kolejnej aktualizacji planów gospodarowania wodami w dorzeczu w 2015 r., w celu spełnienia EQS do 2021 r.

Ponadto o ile Komisja w ocenie skutków uwzględniła analizę kosztów i korzyści dla każdej z tych substancji, należy podkreślić, że państwa członkowskie najlepiej nadają się do tego, by ocenić, jakie najskuteczniejsze środki podjąć dla osiągnięcia celów RDW. Opłacalnego wdrożenia można w szczególności dokonać za pomocą mechanizmów kontroli u źródeł, które już są dostępne w obowiązującym prawodawstwie, takim jak REACH, i które należycie uwzględniają znaczenie czynników społeczno-gospodarczych. Należy również przypomnieć, że na mocy RDW państwa członkowskie mogą uzasadnić późniejsze terminy lub mniej rygorystyczne cele środowiskowe nieproporcjonalnymi kosztami.

Jednocześnie należy unikać udzielania informacji wprowadzających opinię publiczną w błąd. Mapy pokazujące stan chemiczny wód unijnych nie powinny nagle zacząć wykazywać, że wody powierzchniowe nie osiągają dobrego stanu chemicznego, skoro jest to tylko pokłosie nowych, bardziej rygorystycznych wymogów lub dodania nowych substancji. Przepis przejściowy powinien umożliwić państwom członkowskim wydanie oddzielnych map, z zastrzeżeniem ogólnego celu osiągnięcia dobrego stanu chemicznego do 2021 r.

Wszechobecne PBT

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje przepisy wniosku, które umożliwiają państwom członkowskim zmniejszenie wysiłków podejmowanych w celu monitorowania substancji PBT, które występują powszechnie w środowisku wodnym, oraz pozwalają im na oddzielną prezentację ich skupienia, tak by uniknąć przesłaniania poprawy stanu osiągniętej dla pozostałych substancji. Proponuje się minimalną częstotliwość monitorowania tych substancji.

Lista obserwacyjna

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje mechanizm listy obserwacyjnej zaproponowany przez Komisję, uznając go za skuteczny sposób rozwiązania istniejącej trudności polegającej z jednej strony na konieczności monitorowania substancji na potrzeby ich regulacji, a z drugiej strony na regulowaniu substancji w celu ich monitorowania. Dla osiągnięcia zamierzonego celu lista obserwacyjna powinna mieć obowiązkowy charakter, jak wynika to z wniosku.

Sprawozdawca proponuje ograniczyć ważność listy do czterech lat, tak by uniknąć sytuacji, w której obowiązki w zakresie monitorowania pozostają w mocy na nieograniczony czas, w szczególności w przypadku gdy odwołane zostaną delegowane do Komisji uprawnienia do sporządzania i aktualizowania listy. Proponuje się nowy system określania liczby stacji monitorowania, tak by zmniejszyć nierównowagę między państwami o bardzo zróżnicowanych powierzchniach, oraz proponuje się zwiększenie częstotliwości monitorowania w celu wzmocnienia znaczenia statystycznego gromadzonych danych.

Informowanie społeczeństwa

Jak wspomniano wyżej, chemiczne zanieczyszczenie wody jest główną przyczyną niepokoju dotyczącego środowiska, wyrażanego przez obywateli UE. Sprawozdawca uważa, że presja polityczna ze strony uczulonej i poinformowanej opinii publicznej jest jedynym sposobem odniesienia sukcesu w dziedzinie polityki wodnej. Środków przeciw zanieczyszczeniu nie należy postrzegać jako kosztownych danin nakładanych przez Brukselę, ale jako środki leżące we wspólnym interesie obywateli.

Z tego względu proponuje się zwiększyć publiczną wiedzę poprzez działania informacyjne i komunikacyjne dotyczące wyników i skutków środków przeciwdziałania zanieczyszczeniu wód powierzchniowych, w szczególności poprzez tworzenie stron internetowych udostępniających plany gospodarowania wodami w dorzeczu sporządzane przez państwa członkowskie.

* * *

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjął wiele propozycji zgłoszonych mu przez kontrsprawozdawcę i kolegów w Parlamencie Europejskim. Dla uczynienia procesu decyzyjnego tak przejrzystym, jaką chcielibyśmy widzieć wodę, sprawozdawca zorganizował wysłuchania zainteresowanych podmiotów, by dać możliwość zgłoszenia uwag przedstawicielom m.in. organizacji CEFIC, EEB, EPPA, EUREAU, Greenpeace, Novartis, SustainPharma i WWF. Indywidualne spotkania odbyły się z organizacjami „parasolowymi”, takimi jak CEFIC, VCI, WKÖ oraz z przedstawicielami delegacji krajowych. Ponadto odbyły się spotkania z duńską i cypryjską prezydencją w Radzie. Sprawozdawca ponosi wyłączną odpowiedzialność za wnioski, które zdecydował się zamieścić w swym projekcie sprawozdania.

PROCEDURA

Tytuł	Substancje priorytetowe w dziedzinie polityki wodnej
Odsyłacze	COM(2011)0876 – C7-0026/2012 – 2011/0429(COD)
Data przedstawienia w PE	12.12.2011
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 14.2.2012
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 14.2.2012	AGRI 14.2.2012	PECH 14.2.2012
Opinia niewydana        Data decyzji	ITRE 27.2.2012	AGRI 21.6.2012	PECH 29.2.2012
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Richard Seeber 13.3.2012
Rozpatrzenie w komisji	6.9.2012	5.11.2012
Data przyjęcia	28.11.2012
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	46 7 6
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Elena Oana Antonescu, Kriton Arsenis, Sophie Auconie, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Sandrine Bélier, Sergio Berlato, Lajos Bokros, Nessa Childers, Yves Cochet, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Elisabetta Gardini, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Dan Jørgensen, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Holger Krahmer, Jo Leinen, Peter Liese, Zofija Mazej Kukovič, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Vladko Todorov Panayotov, Antonyia Parvanova, Andres Perello Rodriguez, Mario Pirillo, Pavel Poc, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Carl Schlyter, Richard Seeber, Theodoros Skylakakis, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Salvatore Tatarella, Thomas Ulmer, Åsa Westlund, Glenis Willmott, Sabine Wils
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Nikos Chrysogelos, Vicky Ford, Julie Girling, Georgios Koumoutsakos, Judith A. Merkies, Miroslav Mikolášik, Britta Reimers, Birgit Schnieber-Jastram, Alda Sousa, Rebecca Taylor, Marita Ulvskog, Vladimir Urutchev, Andrea Zanoni
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Emma McClarkin
Data złożenia	4.12.2012