SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego „Horyzont 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020)

20.12.2012 - (COM(2011)0809 – C7‑0466/2011 – 2011/0401(COD)) - ***I

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawczyni Teresa Riera Madurell

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego „Horyzont 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020)

(COM(2011)0809 – C7‑0466/2011 – 2011/0401(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0809),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 173 ust. 3 i art. 182 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7‑0466/2011),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 19 lipca 2012 r.[1],

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 28 marca 2012 r.[2],

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Rozwoju, Komisji Budżetowej, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, Komisji Transportu i Turystyki, Komisji Rozwoju Regionalnego, Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisji Rybołówstwa, Komisji Kultury i Edukacji, Komisji Prawnej, a także Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0427/2012),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca uwagę, że określona we wniosku ustawodawczym koperta finansowa stanowi jedynie wskazówkę dla władzy ustawodawczej i nie można jej uznać za ostateczną do momentu osiągnięcia porozumienia w sprawie rozporządzenia dotyczącego wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020;

3.  przypomina swoją rezolucję z dnia 8 czerwca 2011 r. pt. „Inwestowanie w przyszłość: nowe wieloletnie ramy finansowe (WRF) na rzecz Europy konkurencyjnej, zrównoważonej i sprzyjającej integracji społecznej[3]; powtarza, że w następnych WRF należy przewidzieć wystarczające dodatkowe środki finansowe, aby umożliwić Unii realizację aktualnych priorytetów politycznych oraz nowych zadań przewidzianych w Traktacie z Lizbony, jak również reagowanie na nieprzewidziane wydarzenia; zwraca uwagę, że nawet zwiększenie środków w następnych WRF o co najmniej 5% w porównaniu z poziomem z 2013 r. umożliwi tylko ograniczony wkład w realizację uzgodnionych celów i wypełnianie zobowiązań Unii oraz stosowanie zasady solidarności w Unii; wzywa Radę – jeżeli nie zgadza się ona z tym podejściem – do jasnego wskazania tych priorytetów politycznych i projektów, z których można zupełnie zrezygnować pomimo ich potwierdzonej europejskiej wartości dodanej;

4.  przypomina w szczególności, że w tej samej rezolucji Parlament Europejski wzywa do znacznego podwyższenia odpowiednich nakładów od 2013 r. w celu zwiększenia, pobudzenia i zagwarantowania finansowania badań naukowych, rozwoju i innowacji w Unii;

5.  przypomina ponadto swoją opinię, że następne wieloletnie ramy finansowe powinny przewidywać większą koncentrację środków budżetowych w obszarach, które stymulują wzrost gospodarczy i konkurencyjność, takich jak badania i innowacje, zgodnie z zasadami europejskiej wartości dodanej i doskonałości;

6.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

7.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 1 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Celem Unii jest wzmocnienie bazy naukowej i technologicznej poprzez utworzenie europejskiej przestrzeni badawczej (EPB) umożliwiającej swobodny przepływ naukowców, wiedzy naukowej i technologii, a także poprzez zachęcanie do zwiększania konkurencyjności Unii i jej przemysłu. Dążąc do osiągnięcia tych celów Unia powinna prowadzić działania w zakresie badań, rozwoju technologicznego i innowacji, promować współpracę międzynarodową, upowszechniać i optymalizować wyniki oraz promować szkolenia i mobilność.	(1) Celem Unii jest wzmocnienie bazy naukowej i technologicznej poprzez utworzenie europejskiej przestrzeni badawczej (EPB) umożliwiającej swobodny przepływ naukowców, wiedzy naukowej i technologii, a także poprzez zachęcanie Unii do tworzenia społeczeństwa wiedzy i przekształcenia się w światowej klasy zrównoważoną, konkurencyjną i odporną gospodarką, także w dziedzinie przemysłowej. Dążąc do osiągnięcia tych celów Unia powinna prowadzić działania w zakresie badań i innowacji, rozwoju technologicznego i demonstracji, promować współpracę międzynarodową, upowszechniać i optymalizować wyniki oraz promować szkolenia i mobilność.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 3 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Unia dąży do realizacji strategii „Europa 2020”, w której określono cele inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, podkreślając rolę badań naukowych i innowacji jako zasadniczych czynników sprzyjających dobrej sytuacji społeczno-gospodarczej oraz zrównoważeniu środowiskowemu, a także stawia przed sobą zadanie zwiększenia do 2020 r. wydatków na badania naukowe i rozwój do poziomu 3% produktu krajowego brutto (PKB), przy jednoczesnym opracowaniu wskaźnika intensywności innowacji. W tym kontekście inicjatywa przewodnia „Unia innowacji” określa strategiczne i zintegrowane podejście do badań naukowych i innowacji, ustanawiając ramy i cele, do których realizacji powinno się w przyszłości przyczyniać finansowanie Unii przeznaczone na badania naukowe i innowacje. Badania naukowe i innowacje są także zasadniczymi czynnikami dla pozostałych inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020”, zwłaszcza „Europy efektywnie korzystającej z zasobów”, „Polityki przemysłowej w erze globalizacji” i „Europejskiej agendy cyfrowej”. Ponadto polityka spójności ma do odegrania ważną rolę dla osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” związanych z badaniami i innowacją, poprzez budowanie potencjału i umożliwienie osiągnięcia doskonałości.	(3) Unia dąży do realizacji strategii „Europa 2020”, w której określono cele inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, podkreślając rolę badań naukowych i innowacji jako zasadniczych czynników sprzyjających dobrej sytuacji społeczno-gospodarczej oraz zrównoważeniu środowiskowemu, a także stawia przed sobą zadanie zwiększenia do 2020 r. wydatków publicznych na badania naukowe i rozwój w celu przyciągnięcia inwestycji prywatnych, które stanowiłyby do dwóch trzecich ogółu inwestycji, osiągając tym samym łączny cel na poziomie 3% produktu krajowego brutto (PKB), przy jednoczesnym opracowaniu wskaźnika intensywności innowacji. Budżet Unii powinien odzwieciedlać ten ambitny cel poprzez radykalne przejście w kierunku finansowania przyszłościowych inwestycji, takich jak badania, rozwój i innowacje, a przejawem tego powinien być znaczny wzrost poziomu funduszy na unijne badania, rozwój i innowacje w porównaniu z poziomem finansowania w roku 2013. W tym kontekście inicjatywa przewodnia „Unia innowacji” określa strategiczne i zintegrowane podejście do badań naukowych i innowacji, ustanawiając ramy i cele, do których realizacji powinno się w przyszłości przyczyniać finansowanie Unii przeznaczone na badania naukowe i innowacje. Badania naukowe i innowacje są także zasadniczymi czynnikami dla pozostałych inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020” i celów politycznych, zwłaszcza „Europy efektywnie korzystającej z zasobów”, „Polityki przemysłowej w erze globalizacji”, polityki w zakresie klimatu i energii oraz „Europejskiej agendy cyfrowej”.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Podczas posiedzenia dnia 4 lutego 2011 r. Rada Europejska poparła koncepcję wspólnych ram strategicznych unijnego finansowania badań naukowych i innowacji w celu zwiększenia efektywności finansowania takich działań na poziomie krajowym i unijnym oraz wezwała Unię do szybkiego usunięcia pozostałych przeszkód dla przyciągania talentów i inwestycji w celu finalizacji do 2014 r. europejskiej przestrzeni badawczej oraz utworzenia naprawdę jednolitego rynku wiedzy, badań naukowych i innowacji.	(4) Podczas posiedzenia dnia 4 lutego 2011 r. Rada Europejska poparła koncepcję wspólnych ram strategicznych unijnego finansowania badań naukowych i innowacji w celu zwiększenia efektywności finansowania takich działań na poziomie krajowym i unijnym oraz wezwała Unię do szybkiego usunięcia pozostałych przeszkód dla przyciągania talentów i inwestycji w celu finalizacji do 2014 r. europejskiej przestrzeni badawczej oraz utworzenia naprawdę jednolitego rynku wiedzy, badań naukowych i innowacji. Wymaga to znacznego zwiększenia środków budżetowych na następny okres siedmioletni w celu wzmocnienia potencjału innowacyjnego Unii, a jednocześnie pozyskania znacznych funduszy na działalność Unii z sektora prywatnego.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) W rezolucji z dnia 11 listopada 2010 r. Parlament Europejski wezwał do radykalnego uproszczenia finansowania badań naukowych i innowacji w Unii, w rezolucji z dnia 12 maja 2011 r. podkreślił znaczenie „Unii innowacji” dla przeobrażenia Europy na potrzeby funkcjonowania w świecie po kryzysie, w rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r. zwrócił uwagę na ważne wnioski płynące z oceny śródokresowej siódmego programu ramowego, a w rezolucji z dnia 27 września 2011 r. poparł koncepcję wspólnych ram strategicznych finansowania badań naukowych i innowacji.	(5) W rezolucji z dnia 11 listopada 2010 r. Parlament Europejski wezwał do radykalnego uproszczenia finansowania badań naukowych i innowacji w Unii, w rezolucji z dnia 12 maja 2011 r. podkreślił znaczenie „Unii innowacji” dla przeobrażenia Europy na potrzeby funkcjonowania w świecie po kryzysie, w rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r. zwrócił uwagę na ważne wnioski płynące z oceny śródokresowej siódmego programu ramowego, a w rezolucji z dnia 27 września 2011 r. poparł koncepcję wspólnych ram strategicznych finansowania badań naukowych i innowacji, wzywając jednocześnie do podwojenia budżetu UE w kolejnym okresie finansowania na programy wspierające badania naukowe i innowacje od 2014 r.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) W komunikacie „Budżet z perspektywy „Europy 2020”” Komisja zaproponowała, aby do jednych wspólnych ram strategicznych finansowania unijnego na rzecz badań naukowych i innowacji włączono obszary objęte w okresie 2007–2013 r. siódmym programem ramowym w zakresie badań oraz poświęconą innowacjom część programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji, a także Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT), co ma służyć osiągnięciu określonego w strategii „Europa 2020” celu zwiększenia do 2020 r. wydatków na badania i rozwój do poziomu 3 % PKB. W komunikacie tym Komisja zobowiązała się również do włączenia zmiany klimatu do programów wydatków Unii oraz do przeznaczenia co najmniej 20 % budżetu Unii na cele związane z klimatem. Działania w dziedzinie klimatu i zasobooszczędność to dwa nawzajem wzmacniające się cele mające umożliwić zrównoważony rozwój. Cele szczegółowe odnoszące się do obu tych pojęć powinny być uzupełnione przez inne szczegółowe cele realizowane w ramach programu „Horyzont 2020”. W rezultacie oczekuje się, że co najmniej 60 % łącznego budżetu programu „Horyzont 2020” powinno być przeznaczone na działania związane ze zrównoważonym rozwojem. Oczekuje się również, że wydatki związane z klimatem powinny przekroczyć 35 % budżetu, włączają w to wzajemne zgodne środki poprawiające zasobooszczędność. Komisja powinna przedstawić informacje dotyczące zakresu wsparcia celów w dziedzinie klimatu i odnośnych wyników. Wydatki związane z klimatem w ramach programu „Horyzont 2020” powinny być kontrolowane zgodnie z metodyką opisaną w tym komunikacie.	(10) W komunikacie „Budżet z perspektywy „Europy 2020”” Komisja zaproponowała, aby do jednych wspólnych ram strategicznych finansowania unijnego na rzecz badań naukowych i innowacji włączono obszary objęte w okresie 2007–2013 r. siódmym programem ramowym w zakresie badań oraz poświęconą innowacjom część programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji, a także Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT), co ma służyć osiągnięciu określonego w strategii „Europa 2020” celu zwiększenia do 2020 r. wydatków na badania i rozwój do poziomu 3 % PKB. W komunikacie tym Komisja zobowiązała się również do włączenia zmiany klimatu do programów wydatków Unii oraz do przeznaczenia co najmniej 20 % budżetu Unii na cele związane z klimatem. Działania w dziedzinie klimatu i zasobooszczędność to dwa nawzajem wzmacniające się cele mające umożliwić zrównoważony rozwój. Cele szczegółowe odnoszące się do obu tych pojęć powinny być uzupełnione przez inne szczegółowe cele realizowane w ramach programu „Horyzont 2020”.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) W białej księdze pt. „Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu – dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu”1 Komisja oceniła, że polityka badań i innowacji w dziedzinie transportu powinna skutkować coraz większym i spójnym wsparciem dla rozwoju technologii kluczowych dla przekształcenia europejskiego systemu transportu w system nowoczesny, skuteczny, trwały i dostępny. W białej księdze wyznaczono cel w postaci ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do 2050 r. o 60% w stosunku do poziomu z 1990 r.
	__________________
	1 COM(2011)0144
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) „Horyzont 2020” - program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji w Unii Europejskiej (dalej zwany programem „Horyzont 2020”), skupia się na trzech celach: utworzeniu doskonałej bazy naukowej, aby wzmocnić zdolność Unii do osiągania światowej klasy wybitnych osiągnięć naukowych, promowaniu wiodącej pozycji w przemyśle w celu wspierania przedsiębiorstw, w tym MŚP, i innowacyjności, oraz na stawianiu czoła wyzwaniom społecznym, aby zareagować bezpośrednio na wyzwania określone w strategii „Europa 2020” poprzez wsparcie działań obejmujących pełny cykl od badań po rynek. Program „Horyzont 2020” powinien wspierać wszystkie etapy łańcucha innowacji, zwłaszcza działania bliższe rynkowi, w tym innowacyjne instrumenty finansowe, jak również innowacje nietechnologiczne i społeczne, oraz zmierza do zaspokojenia potrzeb badawczych szerokiego wachlarza kierunków polityki Unii poprzez położenie nacisku na możliwie najszersze wykorzystanie i upowszechnianie wiedzy uzyskanej poprzez wspierane działania, aż po ich wykorzystanie handlowe. Priorytety programu „Horyzont 2020” powinny również być wspierane poprzez program badawczo-szkoleniowy w dziedzinie jądrowej na podstawie traktatu Euratom.	(11) „Horyzont 2020” - program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji w Unii Europejskiej (dalej zwany programem „Horyzont 2020”), skupia się na trzech celach: utworzeniu doskonałej bazy naukowej, aby wzmocnić zdolność Unii do osiągania światowej klasy wybitnych osiągnięć naukowych, promowaniu wiodącej pozycji w przemyśle w celu wspierania przedsiębiorstw, w tym MŚP, i innowacyjności, oraz na stawianiu czoła wyzwaniom społecznym, aby zareagować bezpośrednio na wyzwania określone w strategii „Europa 2020” poprzez wsparcie działań obejmujących pełny cykl od badań po rynek. O ile wartość dodana Unii leży głównie w finansowaniu przedkonkurencyjnych, międzynarodowych, wspólnych badań naukowych, które w programie „Horyzont 2020” powinno osiągnąć co najmniej poziom finansowania przewidzianego w siódmym programie ramowym, konieczne jest również położenie szczególnego nacisku na finansowanie innowacji w ramach programu „Horyzont 2020”. Program „Horyzont 2020” dąży także do zaspokojenia potrzeb badawczych różnorodnych strategii politycznych Unii poprzez położenie nacisku na możliwie najszersze wykorzystanie i upowszechnianie wiedzy uzyskanej poprzez wspierane działania, aż po ich wykorzystanie komercyjne. Dlatego program „Horyzont 2020” powinien gwarantować wszystkie etapy łańcucha badań naukowych i innowacji, w tym badania pionierskie i stosowane, transfer wiedzy i działania bliższe rynkowi, innowacyjne instrumenty finansowe, jak również innowacje nietechnologiczne i społeczne. W programie „Horyzont 2020” należy stosować zróżnicowaną skalę, gdzie wraz z przybliżaniem się wspieranego działania do rynku powinna zmniejszać się część, która będzie finansowana przez program „Horyzont 2020”, i zwiększać część, która powinna przyciągać środki z innych funduszy, takich jak fundusze strukturalne, finansowanie krajowe/regionalne czy sektor prywatny. Priorytety programu „Horyzont 2020” powinny również być wspierane poprzez program badawczo-szkoleniowy w dziedzinie jądrowej na podstawie traktatu Euratom.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 12 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) Należy podkreślić, że wszystkie działania w ramach programu „Horyzont 2020” powinny być otwarte dla nowych uczestników, w celu szerokiej współpracy partnerów w całej Unii oraz budowy zintegrowanej EPB.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) W kontekście trójkąta wiedzy, łączącego badania naukowe, edukację i innowacje, wspólnoty wiedzy i innowacji wspierane przez Europejski Instytut Innowacji i Technologii powinny wnieść duży wkład w osiągnięcie celów programu „Horyzont 2020”, w tym w stawianie czoła wyzwaniom społecznym, poprzez integrację badań naukowych, edukacji i innowacji. W celu zapewnienia zgodności w ramach programu „Horyzont 2020” oraz odpowiedniej absorpcji środków finansowych, wkład finansowy na rzecz Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii powinien być przekazany w dwóch przydziałach, z których drugi powinien zostać poddany przeglądowi.	(13) W kontekście trójkąta wiedzy, łączącego badania naukowe, edukację i innowacje, wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI) wspierane przez EIT powinny wnieść duży wkład w osiągnięcie celów programu „Horyzont 2020”, w tym w stawianie czoła wyzwaniom społecznym, poprzez integrację badań naukowych, edukacji i innowacji. EIT jest głównym instrumentem w ramach programu „Horyzont 2020”, który kładzie duży nacisk na edukacyjny wymiar trójkąta wiedzy i dąży do rozwiązania „europejskiego paradoksu” poprzez edukację w zakresie przedsiębiorczości, która doprowadzi do tworzenia innowacyjnych i opartych na wiedzy nowych przedsiębiorstw i firm typu spin-off.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Uproszczenie jest podstawowym celem programu „Horyzont 2020” i powinno znaleźć pełne odbicie w jego konstrukcji, zasadach, zarządzaniu finansowym i realizacji. Program „Horyzont 2020” powinien zmierzać do silnego zaangażowania uniwersytetów, ośrodków badawczych, przemysłu, a w szczególności MŚP, oraz być otwarty na nowych uczestników, zapewniając pełny zakres wsparcia dla badań naukowych i innowacji w jednych wspólnych ramach strategicznych, w tym udoskonalony zbiór form wsparcia, a także bazując na zasadach uczestnictwa takich samych w przypadku wszystkich działań objętych programem. Prostsze zasady finansowania powinny ograniczyć koszty administracyjne uczestnictwa oraz przyczynić się do ograniczenia liczby błędów finansowych.	(15) Uproszczenie jest podstawowym celem programu „Horyzont 2020” i powinno znaleźć pełne odbicie w jego konstrukcji, zasadach, zarządzaniu finansowym i realizacji. Program „Horyzont 2020” powinien zmierzać do silnego zaangażowania uniwersytetów, ośrodków badawczych, przemysłu, a w szczególności MŚP, których udział w programach badawczych jest jeszcze zbyt niski, mimo wdrożonych działań, oraz być otwarty na nowych uczestników, w szczególności wywodzących się ze społeczeństwa obywatelskiego. „Horyzont 2020” zapewnia pełny zakres wsparcia dla badań naukowych i innowacji w jednych wspólnych ramach strategicznych, w tym udoskonalony zbiór form wsparcia, a także bazuje na zasadach uczestnictwa takich samych w przypadku wszystkich działań objętych programem. Prostsze zasady finansowania powinny ograniczyć koszty administracyjne uczestnictwa oraz przyczynią się do zapobiegania błędom finansowym i ograniczenia ich liczby.
	Jeśli podjęte zostaną działania zmierzające do dalszej eksternalizacji unijnego finansowania badań i innowacji (takich jak wspólne inicjatywy technologiczne, partnerstwa publiczno-prywatne czy agencje wykonawcze ds. badań naukowych), metodę i zakres eksternalizacji należy określić w oparciu o wyniki niezależnej oceny skutków, w której zostaną poddane ocenie wszystkie zalety poszczególnych form eksternalizacji.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 15 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(15a) Dla osiągnięcia odpowiedniej równowagi między badaniami, rozwojem i innowacjami opartymi na konsensusie a badaniami o charakterze bardziej kontrowersyjnym należy wspierać stosowanie otwartych zaproszeń do składania ofert o przyspieszonej procedurze zgodnie z podejściem oddolnym, aby zagwarantować szybką realizację innowacyjnych projektów. Ponadto należy osiągnąć odpowiednią równowagę w ramach wyzwań społecznych oraz technologii wspomagających i przemysłowych między mniejszymi i większymi projektami, uwzględniając szczególną strukturę sektorową, rodzaj działalności, technologię i środowisko badawcze.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Zgodnie z art. 182 ust. 1 TFUE w programie ramowym ustala się maksymalną ogólną kwotę finansowania działań oraz szczegółowe zasady finansowego udziału Unii w programie ramowym, a także udział w każdym przewidzianym działaniu.	(16) Zgodnie z art. 182 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w programie ramowym ustala się maksymalną ogólną kwotę finansowania działań oraz szczegółowe zasady finansowego udziału Unii w programie ramowym, a także udział w każdym działaniu przewidzianym w art. 180 TFUE.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 17 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) Aby Parlament Europejski mógł wykonywać swoją funkcję kontroli politycznej oraz aby zagwarantować przejrzystość i rozliczalność, zgodnie z traktatami, Komisja powinna w sposób należyty i regularny informować Parlament Europejski o wszelkich istotnych aspektach realizacji programu „Horyzont 2020”, w tym o przygotowaniu i opracowywaniu programów prac, dokonaniu podziału środków budżetowych oraz ewentualnej potrzebie jego korekty, a także zmianach wskaźników efektywności pod kątem wyznaczonych celów i oczekiwanych wyników.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 18 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18) Właściwe jest zapewnienie poprawnego zamknięcia programu „Horyzont 2020” i wcześniejszych programów w szczególności w odniesieniu do kontynuacji wieloletnich uzgodnień dotyczących zarządzania nimi, takich jak finansowanie pomocy technicznej i administracyjnej.	(18) Właściwe jest zapewnienie poprawnego zamknięcia programu „Horyzont 2020” i wcześniejszych programów w szczególności w odniesieniu do kontynuacji wieloletnich uzgodnień dotyczących zarządzania nimi, takich jak finansowanie absolutnie koniecznej pomocy technicznej i administracyjnej.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 19 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19) Realizacja programu „Horyzont 2020” może doprowadzić do opracowania programów uzupełniających z udziałem tylko niektórych państw członkowskich, do uczestnictwa Unii w programach podejmowanych przez kilka państw członkowskich, utworzenia wspólnych przedsiębiorstw lub innych struktur w znaczeniu przyjętym w art. 184, 185 i 187 TFUE.	(19) Realizacja programu „Horyzont 2020” może – w określonych i przejrzystych warunkach oraz w indywidualnych przypadkach – doprowadzić do opracowania programów uzupełniających z udziałem tylko niektórych państw członkowskich, do uczestnictwa Unii w programach podejmowanych przez kilka państw członkowskich, utworzenia wspólnych przedsiębiorstw lub innych struktur w znaczeniu przyjętym w art. 184, 185 i 187 TFUE. Te programy uzupełniające lub struktury powinny przynosić wyraźną wartość dodaną dla Unii, powinny być oparte na rzeczywistych partnerstwach, uzupełniać inne działania w ramach programu „Horyzont 2020” oraz być w jak największym stopniu otwarte na uczestnictwo.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 20 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20) Dążąc do pogłębienia związków między nauką a społeczeństwem i wzmocnienia społecznego zaufania do nauki, program „Horyzont 2020” powinien sprzyjać świadomemu zaangażowaniu obywateli i społeczeństwa obywatelskiego w sprawy badań naukowych i innowacji poprzez promowanie edukacji naukowej, zapewnienie szerszego dostępu do wiedzy naukowej, rozwój odpowiedzialnych agend w dziedzinie badań naukowych i innowacji, wychodzących naprzeciw obawom i oczekiwaniom obywateli i społeczeństwa obywatelskiego, a także poprzez ułatwienie ich uczestnictwa w działaniach realizowanych w ramach programu „Horyzont 2020”.	(20) Dążąc do pogłębienia związków między nauką a społeczeństwem, program „Horyzont 2020” powinien:
	– promować aktywne uczestnictwo obywateli i społeczeństwa obywatelskiego w procesie badań naukowych i innowacji oraz ich świadome zaangażowanie w ten proces;
	– zapewniać należyte uwzględnienie w nim wymiaru równości płci;
	– promować doskonałą edukację naukową;
	– zwiększyć dostępność i częstotliwość ponownego wykorzystywania wyników badań finansowanych ze środków publicznych, zwłaszcza publikacji i danych naukowych, czyli przez utworzenie repozytorium wyników badań naukowych;
	– zlikwidować cyfrową, badawczą i innowacyjną przepaść;
	– rozwijać odpowiedzialne agendy i ramy rządowe w dziedzinie badań naukowych i innowacji, wychodzące naprzeciw obawom i oczekiwaniom obywateli i społeczeństwa obywatelskiego, i intensyfikować ich uczestnictwo w określaniu priorytetów badawczych działań realizowanych w ramach programu „Horyzont 2020”. Zaangażowaniu obywateli i społeczeństwa obywatelskiego powinny towarzyszyć działania skierowane do opinii publicznej służące zapewnieniu i podtrzymaniu społecznego poparcia dla programu.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 20 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20a) Wszelkie publikowane przez Komisję dokumenty dotyczące programu „Horyzont 2020” są dostarczane na żądanie w przystępnym formacie, w tym z dużym drukiem, w piśmie Braille'a, jako tekst łatwy do czytania, w formacie audio, wideo i elektronicznym.
Uzasadnienie
Osoby niepełnosprawne powinny mieć równy dostęp do działań informacynych i komunikacyjnych dotyczących programu „Horyzont 2020”, w tym komunikacji na temat wspieranych projektów i wyników, zwłaszcza że chodzi tu o finansowanie ze środków publicznych.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 20 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(20b) Program „Horyzont 2020”, obok różnorodności badań, wspierać powinien różnorodność językową publikacji uniwersyteckich i naukowych, również w ramach współpracy z państwami trzecimi, a także przestrzeganie deontologicznej procedury opartej na niezależności badań i koleżeńskiej weryfikacji publikacji.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(21) Realizacja programu „Horyzont 2020” powinna uwzględniać nowe możliwości i potrzeby związane z nauką i technologią, przemysłem, polityką i społeczeństwem. Agendy powinny być opracowywane w ścisłej współpracy z zainteresowanymi stronami ze wszystkich sektorów; należy również zachować elastyczność pozwalającą reagować na zmiany sytuacji. W trakcie realizacji programu „Horyzont 2020” należy również w sposób ciągły zasięgać porad zewnętrznych, wykorzystując stosowne struktury, takie jak Europejskie Platformy Technologiczne, inicjatywy w zakresie wspólnego planowania i europejskie partnerstwa innowacyjne.	(21) Realizacja programu „Horyzont 2020” powinna uwzględniać nowe możliwości i potrzeby związane z nauką i technologią, przemysłem, polityką i społeczeństwem. Dlatego w trakcie realizacji programu „Horyzont 2020” należy również w sposób zrównoważony zasięgać porad zewnętrznych. W szczególności międzydyscyplinarny i transdyscyplinarny charakter wyzwań społecznych oraz konieczność wzajemnego powiązania poszczególnych elementów programu „Horyzont 2020” wymagają utworzenia specjalnych strategicznych paneli naukowych. Wkład odpowiednich struktur, takich jak Europejskie Platformy Technologiczne, inicjatywy w zakresie wspólnego planowania i europejskie partnerstwa innowacyjne, powinien być w miarę możliwości w pełni uwzględniany w procesie ustalania potrzeb w zakresie badań naukowych.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21a) Aby zapewnić przejrzystość i skuteczność procesu realizacji, na początku planowania każdego szczegółowego celu i przekrojowego zagadnienia należy określić wieloletnie orientacyjne plany działania i dążyć do zapewnienia krótkiego i przejrzystego procesu opracowywania rocznych programów prac. Przygotowując i opracowując plany działania i programy prac, Komisja powinna w odpowiedni sposób angażować i informować Parlament Europejski i Radę, przestrzegając ustalonych terminów. W trakcie realizacji programu „Horyzont 2020” należy stale zasięgać porad zewnętrznych, korzystając również ze stosownych struktur, takich jak sektorowe rady konsultacyjne, nowo utworzone rady sterujące, Europejskie Platformy Technologiczne, inicjatywy w zakresie wspólnego planowania i europejskie partnerstwa innowacyjne.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21b) Aby móc konkurować na poziomie globalnym, skutecznie stawić czoła poważnym wyzwaniom społecznym oraz osiągnąć cele strategii „UE2020”, Unia powinna w pełni wykorzystywać swoje zasoby ludzkie. Program „Horyzont 2020” powinien być katalizatorem oraz silnym bodźcem do zakończenia procesu tworzenia europejskiej przestrzeni badawczej dzięki wspieraniu przekrojowych działań, które przyciągają, zatrzymują, kształcą i rozwijają talenty naukowe i innowacyjne. Aby osiągnąć ten cel oraz zwiększyć transfer wiedzy oraz liczbę i jakość naukowców, działania rozwijające kapitał ludzki, w tym działania ukierunkowane specjalnie na ludzi młodych oraz kobiety, powinny stanowić standardowy element wszystkich działań badawczych i innowacyjnych finansowanych przez Unię.
Uzasadnienie
Inne części świata mają lepsze wyniki niż Europa, jeżeli chodzi o przyciąganie i zatrzymywanie największych talentów. Jeżeli Europa chce pozostać konkurencyjna na arenie światowej, musi zwiększyć swoją atrakcyjność. Z tego powodu działania badawcze i innowacyjne wspierane finansowo przez UE muszą w szczególny sposób zwracać uwagę na zasoby ludzkie. Program „Horyzont 2020” musi być w szczególności bodźcem do stworzenia europejskiej przestrzeni badawczej oraz ulepszenia kapitału ludzkiego w europejskim systemie badań naukowych i innowacji.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21c) Aby zapewnić dostateczną elastyczność w trakcie całego okresu realizacji programu „Horyzont 2020” w zakresie reagowania na nowe potrzeby i zmiany oraz aby zapewnić możliwość podsumowania i ewentualnego dostosowania zależności i powiązania między poszczególnymi priorytetami i w ramach poszczególnych priorytetów, uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE powinno zostać powierzone Komisji w celu dokonywania przeglądu kwot przeznaczonych na konkretne cele i priorytety oraz przesunięcia środków między nimi, w oparciu o śródokresowy przegląd programu „Horyzont 2020”. . Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. Przygotowując i redagując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Uzasadnienie
Ważne jest, aby przewidzieć pewną elastyczność budżetową umożliwiającą dostateczną swobodę, by reagować na przyszłe potrzeby i zmiany, w tym tzw. działania przekrojowe. Najlepszą procedurą w tym celu jest akt delegowany, gdyż zapewnia on kontrolę demokratyczną i szybkie podejmowanie decyzji.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22) „Horyzont 2020” powinien przyczynić się do zwiększenia atrakcyjności zawodu naukowca w Unii. Należy uwzględnić Europejską kartę naukowca i Kodeks postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych, jak również inne stosowne dokumenty ramowe określone w kontekście europejskiej przestrzeni badawczej, szanując jednocześnie ich dobrowolny charakter.	(22) „Horyzont 2020” powinien przyczynić się do zwiększenia atrakcyjności zawodu naukowca w Unii, wspierając odpowiednie warunki pracy dla naukowców. Należy w pełni uwzględnić Europejską kartę naukowca i Kodeks postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych, jak również inne stosowne dokumenty ramowe określone w kontekście europejskiej przestrzeni badawczej, w celu położenia kresu ciągłemu zjawisku drenażu mózgów i zastąpienia go zjawiskiem przypływu mózgów.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(22a) „Horyzont 2020” powinien również wnieść wkład w realizację EPB, ułatwić naukowcom europejskim pozostanie w Europie, pomóc w przyciągnięciu naukowców z całego świata i poprawić atrakcyjność Europy dla najlepszych naukowców. W ramach wewnątrzeuropejskiej mobilności należy zagwarantować kompatybilność stypendiów będących instrumentem wsparcia dla mobilnych badaczy. Należy rozwiązać kwestie prawnopodatkowe i wspierać odpowiednie zabezpieczenie społeczne europejskich naukowców.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(22b) Wciąż istnieje szklany sufit dla kobiet chcących robić karierę naukową i badawczą, kobiety są zdecydowanie niedoreprezentowane w niektórych dziedzinach takich jak inżynieria czy technika i nie zaobserwowano tendencji spadkowej w zakresie zjawiska zróżnicowania płac ze względu na płeć. Program „Horyzont 2020” powinien zatem dążyć do wyrównania nierówności w zakresie udziału naukowców płci żeńskiej na wszystkich etapach kariery naukowej i w różnych dziedzinach badań.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Działania prowadzone w ramach programu „Horyzont 2020” powinny mieć na celu promowanie, w dziedzinie badań i innowacji, równości między mężczyznami a kobietami, w szczególności poprzez eliminację podstawowych przyczyn braku równowagi płci, poprzez wykorzystanie pełnego potencjału naukowców obu płci oraz poprzez uwzględnienie w projektach wymiaru płci z myślą o poprawie jakości badań i stymulowaniu innowacji. Działania powinny również zmierzać do wdrożenia zasad dotyczących równości mężczyzn i kobiet, określonych w art. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 8 TFUE.	(23) Działania prowadzone w ramach programu „Horyzont 2020” powinny promować, w dziedzinie badań i innowacji, równość między mężczyznami a kobietami, identyfikując i eliminując podstawowe przyczyny braku równowagi płci, tak aby wykorzystać pełny potencjał i kwalifikacje naukowców obu płci. Ponadto program „Horyzont 2020” powinien zapewnić uwzględnianie aspektu płci w treści działań w zakresie badań naukowych i innowacji na wszystkich etapach procesu z myślą o poprawie jakości badań i stymulowaniu innowacji. Działania powinny również zmierzać do wdrożenia zasad dotyczących równości mężczyzn i kobiet, określonych w art. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz w art. 8 TFUE, a także w art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23a) Program „Horyzont 2020” powinien zachęcać kobiety do udziału we wszystkich europejskich badaniach, projektach i dyscyplinach naukowych, nie tylko w charakterze członków zespołów doradczych czy recenzentów, lecz również we wszystkich strukturach związanych z tym programem (EIT, Europejska Rada ds. Badań Naukowych (ERBN), JRC, grupy sterujące, grupy wysokiego szczebla, grupy ekspertów itp.), a także na uniwersytetach i w ośrodkach badawczych.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23b) Badania naukowe i innowacje opierają się na możliwości dostępu do informacji naukowych, dzielenia się nimi oraz ich wykorzystywania przez naukowców, instytucje badawcze, przedsiębiorstwa i obywateli. Aby zintensyfikować przekazywanie i wykorzystywanie wiedzy, otwarty dostęp do publikacji naukowych powinien być obowiązkowy w przypadku decyzji o publikacji artykułów naukowych finansowanych ze środków publicznych w ramach programu „Horyzont 2020”. Ponadto program „Horyzont 2020” powinien promować otwarty dostęp do danych naukowych pochodzących z badań finansowanych ze środków publicznych przyznanych w ramach programu „Horyzont 2020”, uwzględniając ograniczenia związane z ochroną prywatności, bezpieczeństwa narodowego lub praw własności intelektualnej.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23c) Program „Horyzont 2020” będzie stwarzał zachęty i będzie wspierał działania umożliwiające wykorzystanie wiodącej roli Europy w wyścigu zmierzającym do rozwoju nowych technologii i technik promujących zrównoważony rozwój, w szerokim sensie, i przeciwdziałających zmianie klimatu. Takie podejście horyzontalne, w pełni zintegrowane z wszystkimi priorytetami programu „Horyzont 2020”, pomoże Unii prosperować w świecie charakteryzującym się niskimi emisjami i ograniczonymi zasobami i jednocześnie budować gospodarkę efektywnie korzystającą z zasobów, zrównoważoną i konkurencyjną.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 d preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23d) Każdy uczestnik, który otrzymał finansowanie ze środków Unii, powinien dołożyć wszelkich starań, by wykorzystać wyniki będące jego własnością w dalszych badaniach lub w działalności handlowej bądź w celu zapewnienia ich wykorzystania w taki sposób przez inny podmiot prawny, w szczególności poprzez przeniesienie własności wyników i udostępnianie ich na licencji zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr xxxx/2012 [Zasady uczestnictwa].
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 24 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(24) W trakcie działań badawczych i innowacyjnych wspieranych przez „Horyzont 2020” powinny być przestrzegane podstawowe zasady etyczne. Należy uwzględnić opinie Europejskiej Grupy do spraw Etyki w Nauce i Nowych Technologiach. Prowadząc działania badawcze należy uwzględniać art. 13 TFUE, a także ograniczać wykorzystywanie zwierząt w badaniach i testach, a w dalszej perspektywie ostatecznie zaprzestać wykorzystywania zwierząt w tym celu. Wszystkie działania należy prowadzić przy zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi zgodnie z art. 168 TFUE.	(24) W trakcie działań badawczych i innowacyjnych wspieranych przez „Horyzont 2020” powinny być przestrzegane podstawowe zasady etyczne i prawa człowieka. Należy uwzględnić uzasadnione i zaktualizowane opinie Europejskiej Grupy do spraw Etyki w Nauce i Nowych Technologiach (EGE) oraz opinię Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej i, w razie potrzeby, inspektora ochrony danych UE. Finansowanie w ramach programu „Horyzont 2020” powinno być zgodne z przepisami prawnymi i administracyjnymi państw członkowskich. Działania badawcze muszą odbywać się zgodnie z art. 13 TFUE oraz przestrzegać zobowiązań w zakresie zastępowania, ograniczania i ulepszania wykorzystywania zwierząt w celach naukowych. Wszystkie działania należy prowadzić przy zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi zgodnie z art. 168 TFUE.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 25 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(25) Komisja Europejska nie zachęca jednoznacznie do wykorzystania ludzkich zarodkowych komórek macierzystych. Wykorzystanie ludzkich komórek macierzystych – pobranych od osób dorosłych lub z zarodków - uzależnione jest od oceny naukowców w zależności od celów, które zamierzają oni osiągnąć oraz podlega rygorystycznej ocenie etycznej. Nie należy finansować projektów wykorzystujących ludzkie zarodkowe komórki macierzyste, które nie uzyskały niezbędnego zatwierdzenia w państwach członkowskich. Nie należy finansować działań zakazanych we wszystkich państwach członkowskich. Nie należy finansować działania w państwie członkowskim, w którym takie działanie jest zakazane.	(25) Komisja Europejska nie zachęca jednoznacznie do wykorzystania ludzkich zarodkowych komórek macierzystych. Wykorzystanie ludzkich komórek macierzystych – pobranych od osób dorosłych lub z zarodków - uzależnione jest od oceny naukowców w zależności od celów, które zamierzają oni osiągnąć oraz podlega rygorystycznej ocenie etycznej. Nie należy finansować projektów wykorzystujących ludzkie zarodkowe komórki macierzyste, które nie uzyskały niezbędnego zatwierdzenia na mocy prawa danego państwa członkowskiego. Nie należy finansować działań zakazanych we wszystkich państwach członkowskich. Nie należy finansować działania w państwie członkowskim, w którym takie działanie jest zakazane.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 26 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(26) W celu osiągnięcia największego możliwego wpływu, „Horyzont 2020” powinien rozwijać synergię innymi programami Unii w takich dziedzinach jak edukacja, przestrzeń kosmiczna, środowisko, konkurencyjność i MŚP, bezpieczeństwo wewnętrzne, kultura i media, a także z funduszami polityki spójności i polityką rozwoju obszarów wiejskich, co może w szczególności pomóc we wzmocnieniu krajowych i regionalnych zdolności w zakresie badań naukowych i innowacji w kontekście strategii inteligentnej specjalizacji.	(26) W celu osiągnięcia największego możliwego wpływu, „Horyzont 2020” powinien rozwijać synergię z innymi programami Unii w takich dziedzinach jak edukacja, przestrzeń kosmiczna, środowisko, energetyka, rolnictwo i rybołówstwo, konkurencyjność i MŚP, bezpieczeństwo wewnętrzne, kultura i media.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 26 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(26a) Zarówno program „Horyzont 2020”, jak i polityka spójności dążą do spójności z celami strategii „Europa 2020” w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu za pomocą swoich odpowiednich wspólnych ram strategicznych. Ten nowy kierunek strategiczny wymaga większej i usystematyzowanej współpracy obu wspólnych ram strategicznych, aby w pełni wykorzystać potencjał w zakresie badań naukowych i innowacji na szczeblu regionalnym, krajowym i europejskim. W związku z tym odpowiednie powiązanie programu „Horyzont 2020” z polityką spójności przyczyni się do zmniejszenia różnic w badaniach naukowych i innowacjach w Unii oraz zwiększy możliwość osiągnięcia doskonałości przy uwzględnieniu szczególnych cech regionów, o których mowa w art. 274, 349 i 355 TFUE. Ponadto należy wykorzystać fundusze strukturalne w ich pełnym zakresie w celu wsparcia budowania potencjału i infrastruktury badawczo-rozwojowej w regionach; wsparcia pozytywnie ocenionych działań, takich jak ERBN, działania Marie Curie czy wspólne działania, dla których jednak fundusze z programu „Horyzont 2020”nie są dostępne.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 26 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(26b) Europejskie organy lokalne i regionalne mają istotną rolę do odegrania w realizacji EPB i zapewnianiu skutecznej koordynacji instrumentów finansowych Unii, w szczególności we wspieraniu powiązania między programem „Horyzont 2020” i funduszami strukturalnymi w ramach regionalnych strategii innowacyjnych opartych na inteligentnej specjalizacji. Regiony odgrywają również rolę w upowszechnianiu i wdrażaniu wyników programu „Horyzont 2020” oraz oferując uzupełniające instrumenty finansowania, w tym zamówienia publiczne.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 26 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(26c) Program „Horyzont 2020” powinien dążyć do rozpowszechniania i promowania najwyższej jakości badań we wszystkich europejskich regionach, co jest warunkiem niezbędnym do stworzenia zrównoważonej pod względem geograficznym unijnej strategii wzrostu i innowacji. Powinien także dążyć do zwiększenia mobilności badaczy, która może zapobiec różnym postaciom drenażu mózgów między państwami członkowskimi.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 27 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(27) Ważnym źródłem innowacji i wzrostu gospodarczego w Europie są MŚP. W związku z tym program „Horyzont 2020” wymaga silnego zaangażowania MŚP, zdefiniowanych w zaleceniu Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. Powinno to przyczynić się do osiągnięcia celów programu Small Business Act.	(27) Podstawowym źródłem innowacji, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Europie są MŚP. W związku z tym program „Horyzont 2020” wymaga silnego zaangażowania MŚP, zdefiniowanych w zaleceniu Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. Powinno to przyczynić się do osiągnięcia celów programu Small Business Act. Mimo że MŚP stanowią ponad 95% wszystkich europejskich przedsiębiorstw, istnieją między nimi znaczne różnice, więc wymagane jest elastyczne podejście. Dlatego też by wspierać działalność w dziedzinie badań i innowacji oraz możliwości MŚP, program „Horyzont 2020” powinien przewidywać pakiet różnych instrumentów na poszczególnych etapach procesu innowacji,
	Program „Horyzont 2020” powinien przeznaczać co najmniej 20% jego budżetu na priorytet 2.1 i 3 na MŚP. W szczególności co najmniej 4% budżetu programu „Horyzont 2020” powinien dostarczyć specjalny instrument na rzecz MŚP, którym powinna zarządzać i który powinna wdrażać jedna, utworzona do tego celu struktura administracyjna.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 27 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(27a) Gospodarcze znaczenie zamówień publicznych w Unii oszacowane przez Komisję w dokumencie roboczym „Wskaźniki dotyczące zamówień publicznych w 2009 r.” na 19,4% PKB sprawia, że rynek zamówień publicznych staje się strategicznym instrumentem polityki gospodarczej i społecznej, której jest elementem. Z drugiej strony bezpośrednim celem zamówień publicznych jest zaoferowanie administracji rozwiązań, które pozwolą jej świadczyć wyższej jakości usługi obywatelom; nie ulega wątpliwości, że innowacje poprawiają jakość i rozszerzają zakres użyteczności konwencjonalnych produktów, prac i usług oraz zapewniają większą skuteczność procesów zarządzania. Niemniej jednak tylko niewielka część całkowitej kwoty na zamówienia publiczne jest przeznaczana na innowacyjne produkty i usługi, co można uznać za straconą okazję.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 27 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(27b) Aby zmaksymalizować skutki programu „Horyzont 2020”, należy zwrócić szczególną uwagę na podejścia multidyscyplinarne i interdyscyplinarne, które stanowią niezbędne elementy dla osiągnięcia dużych postępów naukowych. Przełomowe odkrycia w nauce często mają miejsce na styku lub przecięciu różnych dyscyplin naukowych. Ponadto złożoność problemów i wyzwań, przed jakimi stoi Europa, wymaga rozwiązań, które mogą być opracowanie jedynie dzięki współpracy między kilkoma dyscyplinami.
Uzasadnienie
Prace multidyscyplinarne i interdyscyplinarne mają kluczowe znaczenie dla postępów w nauce i innowacjach. Złożoność obecnych problemów sprawia, że jedna dyscyplina naukowa często nie może sobie z nimi poradzić. W związku z tym potrzebne są regularnie wspólne cele lub wspólne struktury kognitywne między dyscyplinami, aby znaleźć i opracować najlepsze rozwiązania. Dlatego program „Horyzont 2020” powinien nie tylko przewidywać, ale również propagować badania multidyscyplinarne i interdyscyplinarne.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 27 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(27c) Podczas wdrażania program „Horyzont 2020” powinien w pełni uwzględnić rolę jaką szkoły wyższe odgrywają w ramach bazy naukowo-technologicznej Unii jako podstawowe instytucje propagujące doskonałość, zarówno w sferze kształcenia, jak i badań, dzięki ich istotnej roli w łączeniu Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego z EPB. Organizacje badawcze i technologiczne skupiają różne podmioty całego łańcucha innowacji, od badań podstawowych do technologicznych, od opracowywania produktu i procesu do prototypu i demonstracji aż po pełne wdrożenie w sektorach publicznym i prywatnym.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 28 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(28) Mając na celu osiągnięcie największego możliwego wpływu finansowania unijnego program „Horyzont 2020” zapewni większą synergię, mogącą przybrać postać partnerstw publiczno-publicznych, z krajowymi i regionalnymi programami wspierającymi badania naukowe i innowacje.	(28) Mając na celu osiągnięcie największego możliwego wpływu finansowania unijnego program „Horyzont 2020” zapewni większą synergię, mogącą przybrać postać partnerstw publiczno-publicznych, z międzynarodowymi, krajowymi i regionalnymi programami wspierającymi badania naukowe i innowacje. Koordynacja i kontrola przeprowadzana w ramach programu „Horyzont 2020” powinny zagwarantować optymalne wykorzystanie zasobów i unikać zbędnego powielania wydatków, niezależnie od źródeł ich finansowania.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 28 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(28a) Komisja powinna zachęcać zaangażowane na szczeblu regionalnym podmioty do opracowywania strategii regionalnych uwzględniających specyficzne potrzeby danych regionów, które mogą ułatwiać łączenie form finansowania istniejących na szczeblu UE, zarówno publicznych, jak i prywatnych. Działania objęte programem „Horyzont 2020” powinny być dostosowane do tych strategii, gdyż zaangażowanie organów regionalnych i lokalnych w planowanie i wykorzystanie funduszy oraz programów badań naukowych i innowacji ma zasadnicze znaczenie z uwagi na niemożność stosowania tych samych strategii rozwojowych we wszystkich regionach.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 29 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(29) Należy osiągnąć większy wpływ poprzez połączenie programu „Horyzont 2020” z finansowaniem sektora prywatnego w ramach partnerstw publiczno-prywatnych w kluczowych obszarach, w których badania naukowe i innowacja mogą przyczynić się do osiągnięcia ogólnych celów Europy w zakresie konkurencyjności oraz pomóc w stawieniu czoła wyzwaniom społecznym. Partnerstwa publiczno-prywatne w formie wspólnych inicjatyw technologicznych ustanowionych decyzją nr 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) mogą być kontynuowane z wykorzystaniem struktur odpowiednich dla celu.	(29) Należy osiągnąć większy wpływ poprzez połączenie programu „Horyzont 2020” z finansowaniem sektora prywatnego w ramach partnerstw publiczno-prywatnych w kluczowych obszarach, w których badania naukowe i innowacja mogą przyczynić się do osiągnięcia ogólnych celów Europy w zakresie konkurencyjności, odblokować prywatne fundusze oraz pomóc w stawieniu czoła wyzwaniom społecznym. Partnerstwa te powinny być oparte na prawdziwym partnerstwie, w tym w zakresie zobowiązań i udziału sektora prywatnego, powinny mieć zdefiniowane konkretne cele i być rozliczane z ich osiągnięcia, powinny też być połączone z resztą programu „Horyzont 2020” pod względem zasad uczestnictwa oraz być dostosowane do strategicznego planu UE dotyczącego badań, rozwoju i innowacji. Ich zarządzanie i funkcjonowanie powinno zapewniać otwarte, przejrzyste, efektywne i wydajne funkcjonowanie oraz umożliwić uczestnictwo szerokiemu spektrum zainteresowanych podmiotów prowadzących działalność w swoich dziedzinach. Istniejące partnerstwa publiczno-prywatne w formie wspólnych inicjatyw technologicznych mogą być kontynuowane z wykorzystaniem struktur odpowiednich dla celu i z poszanowaniem ww. zasad.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 30 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(30) Program „Horyzont 2020” powinien promować współpracę z państwami trzecimi opartą na wspólnocie interesów i wzajemnych korzyściach. Współpraca międzynarodowa w dziedzinie nauki, technologii i innowacji powinna przyczyniać się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” mając na uwadze wzmocnienie konkurencyjności, stawianie czoła wyzwaniom społecznym i wspieranie polityki zewnętrznej Unii oraz polityki rozwojowej, w tym poprzez stworzenie synergii z programami zewnętrznymi oraz wsparcie zaangażowania Unii w zobowiązania międzynarodowe, takie jak osiągnięcie milenijnych celów rozwoju.	(30) Program „Horyzont 2020” powinien promować współpracę z państwami trzecimi opartą na wspólnocie interesów, wspólnych korzyściach i zasadzie wzajemności, w stosownych przypadkach spójnie z polityką zagraniczną Unii i polityką w zakresie rozwoju. Współpraca międzynarodowa w dziedzinie nauki, technologii i innowacji powinna przyczyniać się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”, mając na uwadze wzmocnienie konkurencyjności, stawianie czoła wyzwaniom społecznym i wspieranie polityki zewnętrznej Unii, sieci współpracy międzynarodowej w dziedzinie badań na rzecz rozwoju oraz polityki rozwojowej, w tym poprzez stworzenie synergii z programami zewnętrznymi oraz wsparcie zaangażowania Unii w zobowiązania międzynarodowe, takie jak osiągnięcie milenijnych celów rozwoju i celów RIO+20. We współpracy międzynarodowej należy uwzględniać możliwości unijnych regionów najbardziej oddalonych i krajów i terytoriów zamorskich stowarzyszonych z Unią oraz rolę, jaką mogą one odegrać w regionach, w których się znajdują.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 30 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(30a) Należy zastanowić się nad zachęceniem zespołów badawczych do udziału w różnych projektach w celu poprawienia jakości badań i innowacji oraz zwiększenia możliwości międzynarodowej współpracy.
Poprawka  46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 31 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(31) Aby zapewnić równe szanse dla wszystkich przedsiębiorstw działających na rynku wewnętrznym, środki finansowe w ramach programu Horyzont 2020 należy opracować w taki sposób, aby były zgodne z zasadami pomocy państwa, tak aby zagwarantować efektywność wydatków publicznych i zapobiec zakłóceniom na rynku takim jak wypieranie finansowania prywatnego, tworzenie nieskutecznych struktur rynkowych lub utrzymywanie niewydajnych przedsiębiorstw.	(31) Aby zapewnić równe szanse dla wszystkich przedsiębiorstw działających na rynku wewnętrznym, środki finansowe w ramach programu Horyzont 2020 należy opracować w taki sposób, aby były zgodne z zasadami pomocy państwa, w tym ze wspólnotowymi zasadami ramowymi dotyczącymi pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną oraz biorąc pod uwagę ich obecny przegląd, tak aby zagwarantować efektywność wydatków publicznych i zapobiec zakłóceniom na rynku takim jak wypieranie finansowania prywatnego, tworzenie nieskutecznych struktur rynkowych lub utrzymywanie niewydajnych przedsiębiorstw.
	__________________
	1 Dz.U. C 323 z 30.12.2006, s. 1.
Uzasadnienie
Zbytnie przesunięcie równowagi w stronę finansowania krótkoterminowych innowacji ściśle związanych z rynkiem mogłoby zakłócić konkurencję i przynieść szkody dla bardziej długoterminowych badań podstawowych, które często są źródłem radykalnych, rewolucyjnych innowacji. Dlatego należy wziąć pod uwagę nie tylko literę, lecz również ducha przepisów dotyczących pomocy państwa w zakresie badań i rozwoju.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 31 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(31a) Należy poprawić koordynację wydatkowania funduszy Unii i państw członkowskich przeznaczonych na badania naukowe i innowacje, aby zapewnić komplementarność, większy poziom skuteczności i większą widoczność, a także osiągnąć większą synergię. W związku z procesem oceny przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu Komisja powinna przedstawić konkretne dowody – jeśli są dostępne – komplementarności i synergii osiągniętych między budżetem Unii i budżetami państw członkowskich w trakcie realizacji celu strategii „Europa 2020” w zakresie badań i rozwoju, a także podstawowego wskaźnika innowacyjności w ramach strategii „Europa 2020”.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 32 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(32) Potrzebę nowego podejścia do kontroli i zarządzania ryzykiem w finansowaniu badań naukowych przez Unię uznała Rada Europejska, wzywając dnia 4 lutego 2011 r. do ustalenia nowej równowagi między zaufaniem a kontrolą oraz między ponoszeniem ryzyka a unikaniem go. W swojej rezolucji z dnia 11 listopada 2010 r. w sprawie uproszczenia w realizacji programów ramowych w zakresie badań naukowych Parlament Europejski wezwał do pragmatycznego przejścia do administracyjnego i finansowego uproszczenia oraz stwierdził, że zarządzanie europejskim finansowaniem badań naukowych powinno w większym stopniu opierać się na zaufaniu do uczestników i odznaczać się większą tolerancją ryzyka. W sprawozdaniu z oceny śródokresowej siódmego programu ramowego UE w zakresie badań (2007–2013) stwierdza się, że potrzebne jest bardziej radykalne podejście, które umożliwi przełom w dążeniu do uproszczenia oraz że należy zmienić stosunek równowagi między ryzykiem a zaufaniem.	(32) Potrzebę nowego podejścia do opracowania opartej na dowodach naukowych strategii zarządzania ryzykiem w ramach unijnej strategii finansowania badań naukowych uznała Rada Europejska dnia 4 lutego 2011 r. Rada wezwała do ustalenia nowej równowagi między zaufaniem a kontrolą oraz między ponoszeniem ryzyka a unikaniem go. W swojej rezolucji z dnia 11 listopada 2010 r. w sprawie uproszczenia w realizacji programów ramowych w zakresie badań naukowych Parlament Europejski wezwał do pragmatycznego przejścia do administracyjnego i finansowego uproszczenia oraz stwierdził, że zarządzanie europejskim finansowaniem badań naukowych powinno w większym stopniu opierać się na zaufaniu do naukowców i odznaczać się większą tolerancją ryzyka. W sprawozdaniu z oceny śródokresowej siódmego programu ramowego UE w zakresie badań (2007–2013) stwierdza się, że potrzebne jest bardziej radykalne podejście, umożliwiające przełom w dążeniu do uproszczenia procedur, które będą świadczyć o zaufaniu Unii do badaczy i zachęcać ich do podejmowania ryzyka niezbędnego do osiągnięcia szybszych postępów w nauce i technologii.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 32 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(32a) Program „Horyzont 2020” powinien zagwarantować jak najwyższą przejrzystość, rozliczalność i kontrolę demokratyczną innowacyjnych mechanizmów i instrumentów finansowych wykorzystujących budżet Unii, szczególnie w odniesieniu do ich wkładu, zarówno tego oczekiwanego, jak i tego wniesionego, w osiągnięcie celów Unii.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 35 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(35) Skuteczne zarządzanie efektywnością, w tym ocena i monitorowanie, wymaga opracowania specjalnych wskaźników efektywności, umożliwiających pomiar w czasie, zarazem realistycznych i odzwierciedlających logikę interwencji oraz odpowiednich dla właściwej hierarchii celów i działań. Należy wprowadzić odpowiednie mechanizmy koordynacji między realizacją i monitorowaniem programu „Horyzont 2020” a monitorowaniem postępu, osiągnięć i realizacji europejskiej przestrzeni badawczej.	(35) Skuteczne zarządzanie efektywnością, w tym ocena i monitorowanie, wymaga opracowania specjalnych wspólnych europejskich wskaźników efektywności, umożliwiających pomiar w czasie, zarazem realistycznych i odzwierciedlających logikę interwencji oraz odpowiednich dla właściwej hierarchii celów i działań. Należy wprowadzić odpowiednie mechanizmy koordynacji między realizacją i monitorowaniem programu „Horyzont 2020” a monitorowaniem postępu, osiągnięć i realizacji europejskiej przestrzeni badawczej.
Poprawka  51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 35 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(35a) Do 2017 r. Komisja powinna przeprowadzić kompleksowy przegląd i ocenę różnych typów partnerstw publiczno-prytwatnych powstałych w ramach jej poszczególnych programów w zakresie badań naukowych i innowacji (w tym WWiI, wspólnych inicjatyw technologicznych i PPP) z myślą o racjonalizacji i uproszczeniu w przyszłym programie ramowym środowiska badań naukowych i innowacji i znalezieniu najskuteczniejszych, najbardziej otwartych i najbardziej przejrzystych zasad zarządzania, które umożliwią jak najszerszy udział zainteresowanych stron i unikanie konfliktów interesów.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Przedmiot	Przedmiot
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się „Horyzont 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014-2020) („Horyzont 2020”) oraz określa się ramy zarządzania wsparciem Unii na działania w zakresie badań naukowych i innowacji oraz promowania lepszego wykorzystania przemysłowego potencjału polityki w zakresie innowacji, badań i rozwoju technologicznego.	W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się „Horyzont 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014-2020) („Horyzont 2020”) oraz określa się ramy zarządzania wsparciem Unii na działania w zakresie badań naukowych i innowacji, wzmocnienia europejskiej bazy naukowo-technicznej oraz lepszego wykorzystania społecznego, gospodarczego i przemysłowego potencjału polityki w zakresie innowacji, badań i rozwoju technologicznego.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Definicje	Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:	Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
(a) „działania badawcze i innowacyjne” oznaczają całe spektrum działań związanych z badaniami, rozwojem technologicznym, demonstracją i innowacją, w tym promowanie współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, upowszechnianie i optymalizację wyników oraz promowanie szkoleń i mobilności naukowców w Unii;	(a) „działania badawcze i innowacyjne” oznaczają całe spektrum działań związanych z badaniami, rozwojem technologicznym, demonstracją i innowacją, w tym promowanie współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, upowszechnianie i optymalizację wyników oraz promowanie wysokiej jakości ukierunkowanych szkoleń i mobilności naukowców w Unii;
(b) „działania bezpośrednie” oznaczają działania w zakresie badań i innowacji podejmowane przez Komisję za pośrednictwem Wspólnego Centrum Badawczego;	(b) „działania bezpośrednie” oznaczają działania w zakresie badań i innowacji podejmowane przez Komisję za pośrednictwem Wspólnego Centrum Badawczego;
(c) „działania pośrednie” oznaczają działania w zakresie badań i innowacji w odniesieniu do których Unia zapewnia wsparcie finansowe i które są podejmowane przez uczestników;	(c) „działania pośrednie” oznaczają działania w zakresie badań i innowacji w odniesieniu do których Unia zapewnia wsparcie finansowe i które są podejmowane przez uczestników;
(d) „partnerstwo publiczno-prywatne” oznacza partnerstwo, w którym partnerzy z sektora prywatnego, Unii oraz, w stosownych przypadkach, inne strony, zobowiązują się do wspólnego wspierania opracowania i realizacji programu w zakresie badań i innowacji lub działań w tej dziedzinie;	(d) „partnerstwo publiczno-prywatne” oznacza partnerstwo pomiędzy partnerami z sektora prywatnego oraz partnerami z sektora publicznego, takimi jak szkoły wyższe, organizacje badawcze i inne instytucje publiczne, w tym w stosownych przypadkach unijne, wspierane wspólnie przez Unię oraz jej partnerów w celu wspierania opracowania i realizacji programu w zakresie badań i innowacji lub działań w tej dziedzinie;
(e) „partnerstwo publiczno-publiczne” oznacza partnerstwo, w którym organy sektora publicznego lub mające obowiązek świadczenia usługi publicznej na szczeblu regionalnym, krajowym lub międzynarodowym oraz Unia zobowiązują się do wspólnego wspierania opracowania i realizacji programu w zakresie badań i innowacji lub działań w tej dziedzinie.	(e) „partnerstwo publiczno-publiczne” oznacza partnerstwo, w którym organy sektora publicznego lub mające obowiązek świadczenia usługi publicznej na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym lub międzynarodowym oraz Unia zobowiązują się do wspólnego wspierania opracowania i realizacji programu w zakresie badań i innowacji lub działań w tej dziedzinie.
	(ea) „infrastruktura badawcza” oznacza obiekty, zasoby, systemy organizacyjne i usługi wykorzystywane przez środowisko naukowe do prowadzenia badań naukowych i wdrażania innowacji w swoich dyscyplinach. W odpowiednich przypadkach może być ona wykorzystywana w celach innych niż badawcze, np. do świadczenia usług edukacyjnych lub publicznych; są to: ważne wyposażenie naukowe (lub zestawy instrumentów); zasoby oparte na wiedzy naukowej, takie jak zbiory, archiwa czy dane naukowe; infrastruktura elektroniczna, taką jak dane, systemy komputerowe i oprogramowanie, sieci komunikacyjne i systemy promujące otwartość i zaufanie do technologii cyfrowych; wszelkie inne obiekty infrastrukturalne o unikalnym charakterze, które są niezbędne do osiągnięcia doskonałości w dziedzinie badań naukowych i innowacji;
	(eb) „inteligentna specjalizacja” oznacza koncepcję leżącą u podstaw rozwoju polityki Unii w zakresie badań, rozwoju i innowacji, której celem jest promowanie wydajnego i skutecznego wykorzystania inwestycji publicznych, wykorzystując synergię między krajami i regionami i wzmacniając jej zdolności innowacyjne.
	(ec) „strategia inteligentnej specjalizacji” oznacza strategię obejmującą wieloletni program strategiczny, którego celem jest rozwój funkcjonalnego krajowego lub regionalnego systemu badań i innowacji.
Poprawka  54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Wartość dodana Unii	Wartość dodana Unii
„Horyzont 2020” odgrywa główną rolę w osiągnięciu celów strategii „Europa 2020” w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu poprzez stworzenie wspólnych ram strategicznych unijnego finansowania badań naukowych i innowacji, umożliwiając tym samym uzyskanie prywatnych inwestycji, stworzenie nowych miejsc pracy i zapewnienie długoterminowego zrównoważonego wzrostu i konkurencyjności w Europie.	„Horyzont 2020” odgrywa główną rolę w osiągnięciu celów strategii „Europa 2020” w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu poprzez stworzenie wspólnych ram strategicznych unijnego finansowania doskonałych badań naukowych i innowacji, umożliwiając tym samym uzyskanie prywatnych i publicznych inwestycji, stworzenie nowych miejsc pracy i zapewnienie długoterminowego o zrównoważonym charakterze rozwoju gospodarczego, włączenia społecznego i konkurencyjności przemysłu w Europie. Wsparcie w ramach programu „Horyzont 2020” jest ukierunkowane na działania, w których interwencja na szczeblu Unii zapewnia wartość dodaną w porównaniu do interwencji podejmowanych na szczeblu krajowym lub regionalnym.
Poprawka  55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Cel ogólny, priorytety i cele szczegółowe	Cel ogólny, priorytety i cele szczegółowe
1. „Horyzont 2020” wnosi wkład w budowanie gospodarki opartej na wiedzy i innowacyjności w całej Unii poprzez pozyskanie wystarczających dodatkowych nakładów na badania i rozwój oraz innowacyjność. W ten sposób wspiera on realizację strategii „Europa 2020” oraz innych kierunków polityki Unii, a także utworzenie i funkcjonowanie europejskiej przestrzeni badawczej. Stosowne wskaźniki efektywności określono we wstępie do załącznika I.	1. „Horyzont 2020” wnosi wkład w budowanie gospodarki opartej na wiedzy i innowacyjności w całej Unii poprzez pozyskanie wystarczających dodatkowych nakładów na badania i rozwój oraz innowacyjność i w ten sposób przyczynia się do osiągnięcia zakładanego wydatkowania 3% PKB na finansowanie badań naukowych i rozwoju w całej Unii do 2020 r. W ten sposób wspiera on realizację strategii „Europa 2020” oraz innych kierunków polityki Unii, a także utworzenie i funkcjonowanie europejskiej przestrzeni badawczej poprzez konkretne i wzrocowe działania wspierające zmiany strukturalne w europejskich systemach badań i innowacji.
2. Ogólny cel zostaje osiągnięty w ramach trzech wspierających się wzajemnie priorytetów dotyczących:	2. Ogólny cel zostaje osiągnięty w ramach trzech wspierających się wzajemnie priorytetów dotyczących:
(a) doskonałej bazy naukowej;	(a) doskonałej bazy naukowej;
(b) wiodącej pozycji w przemyśle;	(b) wiodącej pozycji w przemyśle;
(c) wyzwań społecznych.	(c) wyzwań społecznych.
Cele szczegółowe odpowiadające każdemu z tych trzech priorytetów przedstawiono w częściach I-III załącznika I, wraz z ogólnym zarysem działań.	Cele szczegółowe odpowiadające każdemu z tych trzech priorytetów przedstawiono w częściach I-III załącznika I, wraz z ogólnym zarysem działań.
3. Wspólne Centrum Badawcze wnosi wkład w osiągnięcie ogólnego celu i priorytetów określonych w ust. 1 i 2 poprzez wsparcie naukowe i techniczne polityki Unii. Ogólny zarys działań przedstawiono w części IV załącznika I.	3. Wspólne Centrum Badawcze wnosi wkład w osiągnięcie ogólnego celu i priorytetów określonych w ust. 1 i 2 poprzez wsparcie naukowe i techniczne polityki Unii. Ogólny zarys działań przedstawiono w części IV załącznika I. Ponadto Wspólne Centrum Badawcze służy wsparciem władzom krajowym i regionalnym w opracowywaniu ich strategii inteligentnej specjalizacji.
4. Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT) ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 294/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady wnosi wkład w osiągnięcie ogólnego celu i priorytetów określonych w ust. 1 i 2 oraz celu szczegółowego polegającego na integracji trójkąta wiedzy łączącego badania naukowe, edukację i innowacje. Stosowne wskaźniki efektywności Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii przedstawiono we wstępie do załącznika I, a ogólny zarys celu szczegółowego i działań - w części V załącznika I.	4. Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT) ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 294/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady wnosi wkład w osiągnięcie ogólnego celu i priorytetów określonych w ust. 1 i 2 oraz celu szczegółowego polegającego na integracji trójkąta wiedzy łączącego badania naukowe, edukację i innowacje. Stosowne wskaźniki efektywności EIT przedstawiono we wstępie do załącznika I, a ogólny zarys celu szczegółowego i działań - w części V załącznika I.
5. W ramach priorytetów i ogólnych zarysów działań, o których mowa w ust. 2, można zwrócić uwagę na nowe i nieprzewidziane potrzeby występujące w okresie realizacji programu „Horyzont 2020”. Może to dotyczyć reagowania na pojawiające się możliwości, kryzysy i zagrożenia, potrzeby związane z rozwojem nowych kierunków polityki Unii oraz z działaniami pilotażowymi, których wsparcie przewiduje się w przyszłych programach.	5. W ramach priorytetów i ogólnych zarysów działań, o których mowa w ust. 2, można zwrócić uwagę na nowe i nieprzewidziane potrzeby występujące w okresie realizacji programu „Horyzont 2020”. Może to dotyczyć reagowania na pojawiające się możliwości, kryzysy i zagrożenia, potrzeby związane z rozwojem nowych kierunków polityki Unii.
Poprawka  56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Budżet	Budżet
1. Koperta finansowa realizacji programu „Horyzont 2020” wynosi 87740 mln EUR, z czego maksymalnie 86198 mln EUR przeznacza się na działania na podstawie tytułu XIX Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).	1. Koperta finansowa realizacji programu „Horyzont 2020” wynosi xxx mln EUR, z czego maksymalnie 98,2% przeznacza się na działania na podstawie tytułu XIX Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
2. Kwota przeznaczona na działania na podstawie tytułu XIX TFUE zostaje rozdzielona między priorytety określone w art. 5 ust. 2 w następujący sposób:	2. Kwota przeznaczona na działania na podstawie tytułu XIX TFUE zostaje rozdzielona między priorytety określone w art. 5 ust. 2 w następujący sposób:
(a) doskonała baza naukowa, 27818 mln EUR;	(a) doskonała baza naukowa, 32,6% całkowitego budżetu;
(b) wiodąca pozycja w przemyśle, 20280 mln EUR;	(b) wiodąca pozycja w przemyśle, 24,3% całkowitego budżetu;
(c) wyzwania społeczne, 35888 mln EUR.	(c) wyzwania społeczne, 37,5% całkowitego budżetu;
Maksymalna łączna kwota finansowego wkładu Unii z programu „Horyzont 2020” w niejądrowe działania bezpośrednie Wspólnego Centrum Badawczego wynosi 2212 mln EUR.	Maksymalna łączna kwota finansowego wkładu Unii z programu „Horyzont 2020” w niejądrowe działania bezpośrednie Wspólnego Centrum Badawczego wynosi 2,4% budżetu całkowitego programu „Horyzont 2020”.
Orientacyjny podział na cele szczegółowe w ramach tych priorytetów oraz maksymalną łączną kwotę wkładu w niejądrowe działania bezpośrednie Wspólnego Centrum Badawczego podano w załączniku II.	Podział na cele szczegółowe w ramach tych priorytetów oraz maksymalną łączną kwotę wkładu w niejądrowe działania bezpośrednie Wspólnego Centrum Badawczego podano w załączniku II.
	Komisja przewiduje odpowiednią sumę pieniędzy do przeznaczenia na przetargi, w których niespodziewanie większa liczba ofert została oceniona jako oferty najwyższej jakości, tak aby w stosownych przypadkach móc sfinansować więcej niż jeden projekt.
3. Europejski Instytut Innowacji i Technologii finansuje się maksymalnym wkładem z programu „Horyzont 2020” w wysokości 3194 mln EUR jak określono w załączniku II. Pierwszy przydział w wysokości 1542 mln EUR przyznaje się Europejskiemu Instytutowi Innowacji i Technologii na działania objęte tytułem XVII Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Drugi przydział w wysokości do 1652 mln EUR przyznaje się w zależności od przeglądu określonego w art. 26 ust. 1. Ta dodatkowa kwota zostanie przyznana proporcjonalnie, jak określono w załączniku II, z kwoty przeznaczonej na cel szczegółowy „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” w ramach priorytetu „Wiodąca pozycja w przemyśle” określonego w ust. 2 lit. b) oraz z kwoty przeznaczonej na priorytet „Wyzwania społeczne” określony w ust. 2 lit. c).	3. Europejski Instytut Innowacji i Technologii finansuje się maksymalnym wkładem z programu „Horyzont 2020” w wysokości 3,3% ogólnego budżetu, zgodnie z załącznikiem II.
Te środki finansowe w dwóch wieloletnich przydziałach pokryją:
(a) w ramach pierwszego przydziału trwający rozwój obecnych wspólnot wiedzy i innowacji (dalej zwane WWiI) oraz kapitał zalążkowy na założenie drugiej generacji trzech nowych WWiI
(b) w ramach drugiego przydziału trwający rozwój już powstałych WWiI oraz kapitał zalążkowy na założenie trzeciej generacji trzech nowych WWiI
Drugi przydział zostanie udostępniony po przeglądzie określonym w art. 26 ust. 1, z uwzględnieniem w szczególności:
(a) uzgodnionego harmonogramu tworzenia trzeciej generacji WWiI;
(b) programowych potrzeb finansowych istniejących wspólnot, w zależności od ich indywidualnego rozwoju;
(c) Wkładu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii i jego WWiI w realizację celów programu „Horyzont 2020”.
4. Koperta finansowa programu „Horyzont 2020” może obejmować wydatki związane z działaniami przygotowawczymi, monitorowaniem, kontrolą, audytami i oceną, niezbędne do zarządzania programem „Horyzont 2020” i realizacji jego celów, zwłaszcza zaś wydatki poniesione z tytułu badań, spotkań ekspertów, o ile są one związane z ogólnymi celami programu „Horyzont 2020”, wydatki na sieci informatyczne służące przetwarzaniu i wymianie informacji oraz wszelkie inne wydatki poniesione w związku z korzystaniem ze wsparcia technicznego i administracyjnego, poniesione przez Komisję w celu zarządzania programem „Horyzont 2020”.	4. Koperta finansowa programu „Horyzont 2020” może obejmować wydatki związane z działaniami przygotowawczymi, monitorowaniem, kontrolą, audytami i oceną, niezbędne do zarządzania programem „Horyzont 2020” i realizacji jego celów, zwłaszcza zaś wydatki poniesione z tytułu badań, spotkań ekspertów, o ile są one związane z ogólnymi celami programu „Horyzont 2020”, wydatki na sieci informatyczne służące przetwarzaniu i wymianie informacji oraz wszelkie inne wydatki poniesione w związku z korzystaniem ze wsparcia technicznego, poniesione przez Komisję w celu zarządzania programem „Horyzont 2020”.
W razie potrzeby w budżecie po 2020 r. można przewidzieć środki na pokrycie wydatków w zakresie pomocy technicznej i administracyjnej, aby umożliwić zarządzanie działaniami, które nie zostaną zakończone do dnia 31 grudnia 2020 r.	Na mocy niniejszego rozporządzenia nie będą finansowane wydatki administracyjne Komisji służące do realizacji programu „Horyzont 2020” ani też budowa czy eksploatacja dużych europejskich projektów infrastrukturalnych, takich jak Galileo, GMES czy ITER.
5. W odpowiedzi na nieprzewidziane sytuacje lub nowe potrzeby oraz aby uwzględnić przepisy ust. 3 niniejszego artykułu, Komisja może, w rezultacie oceny śródokresowej programu „Horyzont 2020”, o której nowa w art. 26 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, w ramach rocznej procedury budżetowej dokonać przeglądu kwot przeznaczonych na priorytety, określonych w ust. 2 oraz orientacyjnego podziału według celów szczegółowych w ramach tych priorytetów, określonego w załączniku II, i dokonać przesunięcia środków między priorytetami i celami szczegółowymi do kwoty wynoszącej 10 % łącznego początkowego przydziału dla każdego priorytetu i do 10% łącznego początkowego przydziału dla każdego celu szczegółowego. Nie dotyczy to kwot określonych dla działań bezpośrednich Wspólnego Centrum Badawczego w ust. 2 lub wkładu na Europejski Instytut Innowacji i Technologii określonego w ust. 3.	5. W odpowiedzi na ewoluujący charakter nauki, technologii i innowacji oraz aby w razie konieczności dostosować program „Horyzont 2020” do nowych dokonań i potrzeb, Komisja może, niezależnie od rocznej procedury budżetowej, w rezultacie oceny śródokresowej, o której mowa w art. 26 ust. 1 lit. b) przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 26a, aby zmienić podział określony w załączniku II o 15% łącznego początkowego przydziału dla każdego priorytetu i celu szczegółowego oraz, w stosownym przypadku, celów szczegółowych i działań określonych w załączniku I.
	Przy zmianie załącznika I i II Komisja uwzględnia w szczególności:
	(a) wkład różnych części programu „Horyzont 2020” w realizację jego celów;
	(b) główne wskaźniki oceny wyników i skutków różnych części programu „Horyzont 2020”, jak określono w załączniku II programu szczegółowego, o którym mowa w art. 8 niniejszego rozporządzenia;
	(c) przewidywane przyszłe potrzeby finansowe różnych części i instrumentów programu „Horyzont 2020”.
Poprawka  57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Stowarzyszenie z państwami trzecimi	Stowarzyszenie z państwami trzecimi
1. Program „Horyzont 2020” jest otwarty na stowarzyszenie z:	1. Program „Horyzont 2020” jest otwarty na stowarzyszenie z:
(a) krajami przystępującymi, krajami kandydującymi i potencjalnymi krajami kandydującymi, zgodnie z zasadami ogólnymi i warunkami ogólnymi uczestnictwa tych krajów w programach Unii, ustalonymi w odpowiednich umowach ramowych oraz decyzjach rady stowarzyszenia lub podobnych umowach;	(a) krajami przystępującymi, krajami kandydującymi i potencjalnymi krajami kandydującymi, zgodnie z zasadami ogólnymi i warunkami ogólnymi uczestnictwa tych krajów w programach Unii, ustalonymi w odpowiednich umowach ramowych oraz decyzjach rady stowarzyszenia lub podobnych umowach;
(b) wybranymi państwami trzecimi spełniającymi wszystkie poniższe kryteria:	(b) wybranymi państwami trzecimi spełniającymi poniższe kryteria:
(i) dobry potencjał naukowy, technologiczny i innowacyjny;	(i) dobry potencjał naukowy, technologiczny i innowacyjny;
(ii) historia udanego uczestnictwa w programach UE w zakresie badań naukowych i innowacji;	(ii) historia udanego uczestnictwa w programach UE w zakresie badań naukowych i innowacji;
(iii) ścisłe powiązania gospodarcze i geograficzne z Unią;	(iii) ścisłe powiązania gospodarcze i geograficzne z Unią lub utrzymywanie stosunków o charakterze uprzywilejowanym ze względów kulturowych i historycznych z państwami członkowskimi;
(iv) są członkami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) lub państwami lub terytoriami wymienionymi w załączniku do rozporządzenia (UE) XX/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski instrument sąsiedztwa.	(iv) są członkami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) lub państwami lub terytoriami wymienionymi w załączniku do rozporządzenia (UE) XX/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego europejski instrument sąsiedztwa. Zasady i warunki uczestnictwa państw EFTA będących stronami Porozumienia EOG są zgodne z przepisami tego porozumienia.
	„Horyzont 2020” jest dostępny dla krajów i terytoriów zamorskich, o których mowa w decyzji Rady 2001/822/WE z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”)1, zgodnie z warunkami określonymi w powyższej decyzji.
Szczególne warunki uczestnictwa państw stowarzyszonych w programie „Horyzont 2020”, w tym dotyczące wkładu finansowego opartego na przychodzie krajowym brutto państwa stowarzyszonego, określa się w drodze międzynarodowych umów między Unią a państwami stowarzyszonymi.	Szczególne warunki uczestnictwa państw stowarzyszonych w programie „Horyzont 2020”, w tym dotyczące wkładu finansowego opartego na przychodzie krajowym brutto państwa stowarzyszonego, określa się w drodze międzynarodowych umów między Unią a państwami stowarzyszonymi.
	______________
	1 Dz.U. L 314 z 30.11.2001, s. 1.
Poprawka  58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Należy zagwarantować skuteczną koordynację trzech głównych filarów programu „Horyzont 2020”.
Uzasadnienie
Niezbędna jest koordynacja trzech filarów programu „Horyzont 2020”, aby osiągnąć cele określone w programie.
Poprawka  59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W ramach programu „Horyzont 2020” udziela się wsparcia na rzecz działań bezpośrednich polegającego na jednej lub większej liczbie form finansowania przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr XX/2012 [nowe rozporządzenie finansowe], w szczególności dotacjach, nagrodach, zamówieniach publicznych i instrumentach finansowych.	1. W ramach programu „Horyzont 2020” udziela się wsparcia na rzecz działań bezpośrednich polegającego na jednej lub większej liczbie form finansowania przewidzianych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, w szczególności dotacjach, nagrodach, zamówieniach publicznych i instrumentach finansowych. Te ostatnie są dominującą formą finansowania działalności zbliżonej do rynku, wspieranej w ramach programu „Horyzont 2020”.
Poprawka  60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 11a
	Strategiczne doradztwo i koordynacja
	Prowadzi się strategiczne działania w zakresie doradztwa i koordynacji w odniesieniu do badań i innowacji, ukierunkowane na wspólne cele i wymagające synergii w ramach programu „Horyzont 2020”.
Poprawka  61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Porady zewnętrzne i zaangażowanie społeczne	Porady zewnętrzne i zaangażowanie społeczne
1. Dla celów realizacji programu „Horyzont 2020” należy uwzględnić porady i wkład, w stosownych przypadkach: grup doradczych niezależnych, wysokiej klasy ekspertów powołanych przez Komisję; struktur dialogu utworzonych na mocy międzynarodowych umów w zakresie nauki i technologii; działań wybiegających w przyszłość; ukierunkowanych konsultacji społecznych; oraz przejrzystych i interaktywnych procesów zapewniających wsparcie odpowiedzialnych badań i innowacji.	1. Dla celów realizacji programu „Horyzont 2020” należy uwzględnić porady i wkład, w stosownych przypadkach: grup doradczych niezależnych, wysokiej klasy ekspertów powołanych przez Komisję z wielu dziedzin, dyscyplin i środowisk, z uwzględnieniem wkładu społeczeństwa obywatelskiego; struktur dialogu utworzonych na mocy międzynarodowych umów w zakresie nauki i technologii; działań wybiegających w przyszłość; ukierunkowanych konsultacji społecznych; oraz przejrzystych i interaktywnych procesów zapewniających wsparcie odpowiedzialnych badań i innowacji za pośrednictwem udoskonalonego zbioru środków, w ramach których uniknięto nakładania się i powielania struktur finansowania.
	1a. Przy opracowywaniu programów prac, o których mowa w art. 5 decyzji Rady nr XX/XX/EU [szczegółowy program H2020] Komisja uwzględnia najszerszy zakres doradztwa i wkładu zapewnionego przez zainteresowane strony, państwa członkowskie, Parlament Europejski i Radę. Komisja przedmiotowo właściwa Parlamentu Europejskiego może poprosić przedstawicieli Komisji o przedstawienie jej projektu programów prac.
Poprawka  62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Należy również w pełni uwzględnić stosowne aspekty agend badań naukowych i innowacji ustanowionych przez Europejskie Platformy Technologiczne, inicjatywy w zakresie wspólnego planowania i europejskie partnerstwa innowacyjne.	2. Należy również w pełni uwzględnić stosowne aspekty agend badań naukowych i innowacji ustanowionych przez EIT i WWiI, Europejskie Platformy Technologiczne, inicjatywy w zakresie wspólnego planowania, europejskie partnerstwa innowacyjne i europejskie międzynarodowe organizacje badawcze, pod warunkiem że agendy te zostały opracowane w oparciu o konsultacje z szerokim gronem ekspertów i zainteresowanych stron.
Poprawka  63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Działania przekrojowe	Działania przekrojowe
1. Między priorytetami w ramach programu „Horyzont 2020” i w ich obrębie ustanawia się powiązania i połączenia. Szczególną uwagę należy zwrócić w tym zakresie na rozwój i zastosowanie kluczowych technologii wspomagających i przemysłowych, na wsparcie od wynalazku po wprowadzenie na rynek, na interdyscyplinarne badania naukowe i innowacje, na nauki społeczne, gospodarcze i humanistyczne, na wspieranie tworzenia europejskiej przestrzeni badawczej, na współpracę z państwami trzecimi, na odpowiedzialne badania i innowacje uwzględniające równouprawnienie płci oraz na zwiększenie atrakcyjności zawodu naukowca i ułatwienie międzynarodowej i międzysektorowej mobilności naukowców.	1. Między priorytetami w ramach programu „Horyzont 2020” i w ich obrębie ustanawia się powiązania i połączenia. Szczególną uwagę należy zwrócić w tym zakresie na rozwój i zastosowanie kluczowych technologii wspomagających i przemysłowych, na wsparcie od wynalazku po wprowadzenie na rynek, na multi-, wielo-, trans- i interdyscyplinarne badania naukowe i innowacje, na nauki społeczne, ekonomiczne i humanistyczne, na zmianę klimatu i zrównoważony rozwój, na wspieranie funkcjonowania i realizacji EPB, na rozszerzenie udziału w całej Unii i zlikwidowanie różnic w potencjale badań i innowacji istniejących w Europie, na szerszy udział sektora prywatnego, na zaangażowanie MŚP, na współpracę z państwami trzecimi, na odpowiedzialne badania i innowacje uwzględniające perspektywę płci w projektach, na angażujące w większym stopniu wszystkie strony zarządzanie badaniami, na zwiększenie atrakcyjności zawodu naukowca i ułatwienie międzynarodowej i międzysektorowej mobilności naukowców.
Poprawka  64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ewoluujący charakter nauki, technologii, innowacji, rynków i społeczeństwa	Ewoluujący charakter nauki, technologii, innowacji, rynków i społeczeństwa
Program „Horyzont 2020” realizuje się w sposób zapewniający, aby wspierane priorytety i działania odpowiadały zmieniającym się potrzebom i uwzględniały ewoluujący charakter nauki, technologii, innowacji, rynków i społeczeństwa, mając na uwadze, że innowacje obejmują aspekty przedsiębiorczości, organizacyjne i społeczne.	Program „Horyzont 2020” realizuje się w sposób zapewniający, aby wspierane priorytety i działania odpowiadały zmieniającym się potrzebom i uwzględniały ewoluujący charakter nauki, technologii, innowacji, gospodarki i społeczeństwa w globalizującym się świecie, mając na uwadze, że innowacje obejmują aspekty przedsiębiorczości, organizacyjne, technologiczne, społeczne i środowiskowe, a także przekazywanie wyników badań na wszystkie szczeble w ramach edukacji i szkoleń.
Poprawka  65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Równouprawnienie płci	Równouprawnienie płci
Program „Horyzont 2020” zapewnia skuteczne promowanie równouprawnienia płci oraz uwzględnianie wymiaru płci w działaniach w zakresie badań naukowych i innowacji.	Program „Horyzont 2020” zapewnia skuteczne promowanie równouprawnienia płci oraz uwzględnianie wymiaru płci w działaniach w zakresie badań naukowych i innowacji. Ze szczególną uwagą traktuje się kwestię równowagi płci w takich organach jak komisje selekcyjne, grupy doradcze, komitety i grupy ekspertów.
Poprawka  66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Program „Horyzont 2020” dba o to, aby aspekt płci był należycie uwzględniany w treści badań i innowacji na wszystkich etapach procesu, w tym przy określaniu priorytetów, definiowaniu zaproszeń do składania wniosków, ocenianiu i monitorowaniu programów i projektów, prowadzeniu negocjacji i zawieraniu umów.
Poprawka  67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W celu promowania równości płci wprowadza się specjalne środki służące pomocy w powrocie do pracy osobom, które przerywają karierę.
Poprawka  68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 15a
	Niedyskryminacja
	Program „Horyzont 2020” zapewnia skuteczne wsparcie równego traktowania i niedyskryminacji i odpowiednio uwzględnia ten aspekt w treści badań i innowacji na wszystkich etapach procesu.
Poprawka  69 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 15b
	Kariery naukowców
	Wspieranie zasobów ludzkich w obszarze nauki, technologii i innowacji w Europie jest priorytetem programu „Horyzont 2020”. Program „Horyzont 2020” jest realizowany zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr xx/2013 [zasady uczestnictwa], co przyczyni się do wzmocnienia jednolitego rynku dla naukowców i atrakcyjności kariery naukowej w całej Unii w kontekście EPB, poprzez uwzględnienie transnarodowego charakteru wspieranych w jej ramach działań.
Poprawka  70 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 15c
	Otwarty dostęp
	1. Otwarty dostęp do publikacji naukowych jest obowiązkowy w przypadku decyzji o publikacji artykułów naukowych wykorzystujących wyniki badań finansowanych ze środków publicznych w ramach programu „Horyzont 2020”.
	2. Program „Horyzont 2020” promuje otwarty dostęp do danych naukowych pochodzących z badań finansowych ze środków publicznych przyznanych w ramach programu „Horyzont 2020”, uwzględniając ograniczenia związane z ochroną prywatności, bezpieczeństwa narodowego lub praw własności intelektualnej.
	3. Komisja ocenia, przed końcem okresu finansowania programu „Horyzont 2020”, wpływ praktyki otwartego dostępu do danych na obieg wiedzy naukowej i przyspieszenie innowacji. Odbywa się to z myślą o zdefiniowaniu dalszej polityki w zakresie wolnego dostępu i jej stosowania w kolejnym unijnym ramowym programie badań.
Poprawka  71 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Wszystkie działania w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzone w ramach programu „Horyzont 2020” realizuje się zgodnie z zasadami etycznymi i stosownym prawodawstwem krajowym, unijnym i międzynarodowym, w tym zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej oraz europejską konwencją praw człowieka i jej protokołami uzupełniającymi.	1. Wszystkie działania w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzone w ramach programu „Horyzont 2020” realizuje się zgodnie z zasadami etycznymi i stosownym prawodawstwem krajowym, unijnym i międzynarodowym, w tym zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej oraz europejską konwencją praw człowieka i jej protokołami uzupełniającymi. Uwzględnia się opinie Europejskiej Grupy do spraw Etyki w Nauce i Nowych Technologiach.
Poprawka  72 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustępy 3 i 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Nie finansuje się badań prowadzonych w następujących dziedzinach:	3. Nie finansuje się badań prowadzonych w następujących dziedzinach:
(a) badania zmierzające do klonowania ludzi w celach reprodukcyjnych,	(a) badania zmierzające do klonowania ludzi w celach reprodukcyjnych,
(b) badania mające na celu zmiany dziedzictwa genetycznego człowieka, które mogłyby spowodować dziedziczenie takich zmian,	(b) badania mające na celu zmiany dziedzictwa genetycznego człowieka, które mogłyby spowodować dziedziczenie takich zmian,
(c) badania mające na celu tworzenie ludzkich embrionów wyłącznie do celów badawczych lub w celu pozyskiwania komórek macierzystych, w tym za pomocą przeniesienia jądra komórki somatycznej.	(c) działania mające na celu tworzenie ludzkich embrionów wyłącznie do celów badawczych lub w celu pozyskiwania komórek macierzystych, w tym za pomocą przeniesienia jądra komórki somatycznej.
4. Badania przy wykorzystaniu ludzkich komórek macierzystych, zarówno dorosłych, jak i zarodkowych, mogą być finansowane w zależności od treści wniosku naukowego oraz od ram prawnych zainteresowanych państw członkowskich. Nie przyznaje się środków na finansowanie działań w zakresie badań, które są zakazane we wszystkich państwach członkowskich. Nie należy finansować działania w państwie członkowskim, w którym takie działanie jest zakazane.	4. Badania przy wykorzystaniu ludzkich komórek macierzystych, zarówno dorosłych, jak i zarodkowych, mogą być finansowane w zależności od treści wniosku naukowego oraz od ram prawnych zainteresowanych państw członkowskich. Nie przyznaje się środków na finansowanie działań w zakresie badań, które są zakazane we wszystkich państwach członkowskich. Nie należy finansować działania w państwie członkowskim, w którym takie działanie jest zakazane.
Poprawka  73 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Zgodność z innymi programami Unii	Zgodność z innymi programami Unii
„Horyzont 2020” jest realizowany w sposób zgodny z innymi programami finansowymi Unii, w tym z funduszami strukturalnymi.	„Horyzont 2020” jest realizowany w sposób zgodny z innymi programami finansowymi Unii.
Poprawka  74 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 17a
	Synergia z funduszami strukturalnymi
	Program „Horyzont 2020” przyczynia się do likwidacji podziałów w Unii w obszarze badań naukowych i innowacji dzięki umożliwieniu synergii z funduszami strukturalnymi w celu wsparcia badań naukowych i innowacji poprzez wprowadzenie środków uzupełniających w sposób skoordynowany. W miarę możliwości promuje się interoperacyjność między programem „Horyzont 2020” i funduszami strukturalnymi oraz wspiera finansowanie skumulowane lub łączone.
Poprawka  75 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Szczególną uwagę zwraca się na odpowiednie uczestnictwo małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w programie „Horyzont 2020” oraz na oddziaływanie tego programu na takie przedsiębiorstwa w zakresie innowacji. W ramach określonych uzgodnieniami dotyczącymi oceny i monitorowania przeprowadza się jakościowe i ilościowe oceny uczestnictwa MŚP.	1. Szczególną uwagę zwraca się na większe uczestnictwo małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w realizacji programu „Horyzont 2020” oraz na oddziaływanie tego programu na takie przedsiębiorstwa w zakresie badań i innowacji. W ramach określonych uzgodnieniami dotyczącymi oceny i monitorowania przeprowadza się jakościowe i ilościowe oceny uczestnictwa MŚP.
Poprawka  76 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Działania szczegółowe podejmuje się w ramach celu szczegółowego „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych”, określonego w części II pkt 1 załącznika I oraz wszystkich celów szczegółowych w ramach priorytetu „Wyzwania społeczne” określonego w części III pkt 1-6 załącznika I. Te działania szczegółowe mają postać specjalnego instrumentu MŚP, przeznaczonego dla wszystkich rodzajów MŚP mających potencjał innowacyjny oraz są realizowane w sposób spójny i dostosowany do potrzeb MŚP zgodnie z celem szczegółowym „Innowacje w MŚP” określonym w części II pkt 3.3 lit. a) załącznika I.	2. Działania szczegółowe dla MŚP podejmuje się, aby włączyć MŚP do pełnego łańcucha wartości, by uzyskały one dostęp do wszystkich możliwości oferowanych przez program „Horyzont 2020”. Takie działania obejmują działania określone w części II pkt 3.3 załącznika I.
	Utworzy się specjalny instrument przeznaczony dla MŚP, ukierunkowany na wszystkie rodzaje MŚP posiadających potencjał w zakresie innowacji; instrument ten będzie posiadał jeden organ zarządzający i wdrażany będzie głównie w sposób oddolny zgodnie z celem szczegółowym „Innowacje w MŚP” określonym w części II pkt 3.3 lit. a) załącznika I. Instrument ten będzie powiązany tematycznie z celem szczegółowym „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych”, określonym w części II pkt 1 załącznika I oraz ze wszystkimi celami szczegółowymi w ramach priorytetu „Wyzwania społeczne” określonymi w części III pkt 1-6 załącznika I.
Poprawka  77 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Zintegrowane podejście określone w ust. 1 i 2 powinno doprowadzić do przeznaczenia ok. 15% połączonych budżetów na cel szczegółowy „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” i priorytet „Wyzwania społeczne” na MŚP.	3. Zintegrowane podejście określone w ust. 1 i 2 oraz uproszczenie procedur składania wniosków powinno doprowadzić do przeznaczenia co najmniej 20% połączonych budżetów na cel szczegółowy „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” i priorytet „Wyzwania społeczne” na MŚP.
	3a. Zgodnie z ust. 1 i 3 Komisja dokonuje oceny i rejestruje wskaźnik uczestnictwa MŚP w programach badawczych. Jeśli docelowe 20% nie zostanie osiągnięte Komisja bada przyczyny tej sytuacji i proponuje niezwłocznie nowe środki osiągnięcia tego celu.
	3b. Szczególną uwagę zwraca się na odpowiedni poziom uczestnictwa i reprezentacji MŚP w strukturach zarządzających EPB, a w szczególności w partnerstwach publiczno-prywatnych.
Poprawka  78 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 18a
	Szybka droga do innowacji
	1. W celu przyśpieszenia handlowego wykorzystania i upowszechniania innowacji, znaczna kwota środków Unii na realizację celu „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” oraz każdego z celów w ramach celu „Wyzwania społeczne” zawartego w części III załącznika I przeznaczone jest na „Szybką drogę do innowacji”.
	2. „Szybka droga do innowacji” jest instrumentem stosującym oddolne podejście, który istotnie skróci czas od momentu pojawienia się pomysłu do jego wejścia na rynek, i dzięki któremu spodziewany jest wzrost uczestnictwa w programie „Horyzont 2020” sektora przemysłu, MŚP i podmiotów uczestniczących po raz pierwszy z publicznego i niekomercyjnego sektora badań. Tym samym stymuluje on inwestycje z zakresu badań, rozwoju i innowacji w sektorze prywatnym, promuje badania i innowacje ze szczególnym zwróceniem uwagi na tworzenie wartości i przyśpieszenie stosowania nowych technologii do tworzenia innowacyjnych produktów, na które istnieje popyt na rynku, które to czynniki będą miały decydujące znaczenie dla przyszłych przedsiębiorstw, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.
	3. Działania obejmują cały cykl innowacyjny, ale koncentrują się na działaniach związanych z innowacyjnością, rozwojem eksperymentalnym i przedkomercyjnym, obejmujących etapy rozwoju od demonstracji technologii do wprowadzenia na rynek, w tym etapy pilotowania, demonstracji, poligonów doświadczalnych, badań przednormatywnych, ustanawiania norm oraz wprowadzania innowacji na rynek.
	4. Instrument „Szybka droga do innowacji” jest realizowany jako widoczny instrument finansowania pozwalający na nieskomplikowane i szybkie wzięcie udziału we wspólnych badaniach stosowanych, po przejściu specjalnej procedury selekcji określonej w rozporządzeniu (UE) nr xxxx/2012 [Zasady uczestnictwa i upowszechniania].
	5. Choć synergia między „Szybką drogą do innowacji” i przeznaczonym na MŚP instrumentem jest uwzględniana, oba te instrumenty są wdrażane równolegle jako dwie odrębne procedury, biorąc pod uwagę odpowiednie docelowe grupy uczestników i bez uszczerbku dla budżetu zarezerwowanego na instrument dla MŚP.
Uzasadnienie
Jeśli chce się w należyty sposób uwzględnić fakt, że założeniem programu jest przejście w kierunku innowacyjności, w ramach programu „Horyzont 2020” należy przewidzieć przynajmniej jeden instrument, dzięki któremu innowacyjne pomysły będą mogły być systematycznie oceniane i finansowane w dowolnym momencie, dzięki zastosowaniu szybkiej, znormalizowanej i niezawodnej procedury. Otwarte zaproszenie do składania ofert lub oddolny instrument gwarantujący, że dotacja zostanie udzielona w ciągu sześciu miesięcy, pozwalają uniknąć ryzyka, że innowacyjne pomysły mogą być już nieaktualne w momencie rozpoczęcia projektu. Spowoduje to również większe uczestnictwo sektora przemysłu.
Poprawka  79 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Partnerstwa publiczno-prywatne	Partnerstwa publiczno-prywatne
1. Program „Horyzont 2020” może być realizowany w drodze partnerstw publiczno-prywatnych, w ramach których wszyscy partnerzy zobowiązują się do rozwijania i wdrażania działań w dziedzinie badań naukowych i innowacji, mających strategiczne znaczenie dla konkurencyjności Unii i jej wiodącej pozycji w przemyśle lub odnoszących się do określonych wyzwań społecznych.	1. Program „Horyzont 2020” może być realizowany w drodze partnerstw publiczno-prywatnych, w ramach których wszyscy partnerzy zobowiązują się do rozwijania i wdrażania przedkonkurencyjnych działań w dziedzinie badań naukowych i innowacji, mających strategiczne znaczenie dla konkurencyjności Unii i jej wiodącej pozycji w przemyśle lub odnoszących się do określonych wyzwań społecznych. Przy wyborze uczestników najważniejszym kryterium jest doskonałość.
2. Zaangażowanie Unii w te partnerstwa może przyjąć jedną z następujących form:	2. Zaangażowanie Unii w te partnerstwa może przyjąć jedną z następujących form:
(a) wkład finansowy Unii we wspólne przedsiębiorstwa ustanowione na podstawie art. 187 TFUE w ramach 7. programu ramowego, pod warunkiem dokonania zmiany ich aktów podstawowych; w nowe partnerstwa publiczno-prywatne ustanowione na podstawie art. 187 TFUE; oraz w inne organy finansujące, o których mowa w art. [55 ust. 1 lit. b) ppkt (v) lub (vii)] rozporządzenia (UE) nr XX/2012 [nowe rozporządzenie finansowe]. Taka forma partnerstwa jest realizowana tylko w przypadku, gdy zakres celów i skala wymaganych zasobów ją uzasadniają;	(a) wkład finansowy Unii we wspólne przedsiębiorstwa ustanowione na podstawie art. 187 TFUE w ramach 7. programu ramowego, pod warunkiem dokonania zmiany ich aktów podstawowych przy pełnym uwzględnieniu wyników analizy kosztów i korzyści, jaka ma zostać przeprowadzona w ramach przewidzianej oceny skutków tego instrumentu; w nowe partnerstwa publiczno-prywatne ustanowione na podstawie art. 187 TFUE; oraz w inne organy finansujące, o których mowa w art. [55 ust. 1 lit. b) ppkt (v) lub (vii)] rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Taka forma partnerstwa jest realizowana tylko w przypadku, gdy zakres celów, spójność z realizowanymi celami polityki Unii i skala wymaganych zasobów ją uzasadniają oraz gdy inne formy partnerstwa nie zrealizują celów lub nie wywołają niezbędnego efektu dźwigni;
(b) zawarcie uzgodnienia umownego między partnerami, o których mowa w ust. 1, określającego cele partnerstwa, zobowiązania partnerów, kluczowe wskaźniki efektywności oraz wyniki, jakie mają zostać osiągnięte, w tym określenie działań w zakresie badań naukowych i rozwoju wymagających wsparcia z programu „Horyzont 2020”.	(b) zawarcie uzgodnienia umownego między partnerami, o których mowa w ust. 1, określającego cele partnerstwa, zobowiązania partnerów, kluczowe wskaźniki efektywności oraz wyniki, jakie mają zostać osiągnięte, w tym określenie działań w zakresie badań naukowych i rozwoju wymagających wsparcia z programu „Horyzont 2020”.
3. Partnerstwa publiczno-prywatne określa się w sposób otwarty i przejrzysty, na podstawie wszystkich następujących kryteriów:	3. Partnerstwa publiczno-prywatne określa się i realizuje w oparciu o kryterium otwartości, przejrzystości, skuteczności i wydajności, a także wypełnianie kryterium określonego w art. X rozporządzenia (UE) nr xxxx/2012 [zasady uczestnictwa].
(a) wartość dodana działania na poziomie Unii;
(b) skala wpływu na konkurencyjność przemysłu, zrównoważony rozwój i sprawy społeczno-gospodarcze;
(c) długoterminowe zobowiązanie wszystkich partnerów na podstawie wspólnej wizji i jasno zdefiniowanych celów;
(d) skala zaangażowanych zasobów oraz zdolność do pozyskania dodatkowych inwestycji w badania naukowe i innowacje;
(e) jasno określone role każdego z partnerów i uzgodnione kluczowe wskaźniki efektywności w wybranym okresie.
	3a. Priorytety naukowe objęte partnerstwami publiczno-prywatnymi także są finansowane za pośrednictwem programów prac w regularnych zaproszeniach do składania ofert.
Poprawka  80 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Partnerstwa publiczno-publiczne	Partnerstwa publiczno-publiczne
1. Program „Horyzont 2020” wnosi wkład we wzmocnienie partnerstw publiczno-publicznych w przypadkach, gdy w Unii wspólnie realizowane są działania na poziomie regionalnym, krajowym lub międzynarodowym.	1. Program „Horyzont 2020” wnosi wkład we wzmocnienie partnerstw publiczno-publicznych w przypadkach, gdy w Unii wspólnie realizowane są działania na poziomie regionalnym, krajowym lub międzynarodowym.
Szczególną uwagę zwraca się na inicjatywy w zakresie wspólnego planowania między państwami członkowskimi.	Szczególną uwagę zwraca się na inicjatywy w zakresie wspólnego planowania między państwami członkowskimi; inicjatywy te mogą w stosownych przypadkach obejmować regiony i miasta. Wkład finansowy Unii ma ograniczony charakter i jest zawsze uzależniony od wykazania przejrzystości, dużego udziału państw członkowskich, istnienia wartości dodanej dla Unii oraz dodatkowego charakteru zasobów. Dodatkowe finansowanie będzie ograniczone do inicjatyw stale otwartych na uczestnictwo ze wszystkich państw członkowskich.
2. Partnerstwa publiczno-publiczne mogą być wspierane w obrębie priorytetów określonych w art. 5 ust. 2 lub na zasadzie połączenia tych części, w szczególności poprzez:	2. Partnerstwa publiczno-publiczne mogą być wspierane w obrębie priorytetów określonych w art. 5 ust. 2 lub na zasadzie połączenia tych części, w szczególności poprzez:
(a) instrument ERA-NET, z zastosowaniem dotacji w celu wsparcia partnerstw publiczno-publicznych na etapie przygotowania, tworzenia struktur sieciowych, projektowania, realizacji i koordynacji wspólnych działań, a także zapewnienie dodatkowych środków na potrzeby poszczególnych wspólnych zaproszeń do składania wniosków i działań o charakterze międzynarodowym;	(a) instrument ERA-NET, z zastosowaniem dotacji w celu wsparcia partnerstw publiczno-publicznych na etapie przygotowania, tworzenia struktur sieciowych, projektowania, realizacji i koordynacji wspólnych działań, a także zapewnienie dodatkowych środków na potrzeby poszczególnych wspólnych zaproszeń do składania wniosków i działań o charakterze międzynarodowym;
(b) uczestnictwo Unii w programach podejmowanych przez wiele państw członkowskich zgodnie z art. 185 TFUE.	(b) uczestnictwo Unii w programach podejmowanych przez wiele państw członkowskich zgodnie z art. 185 TFUE, w odpowiednich przypadkach z udziałem organów regionalnych.
Dla celów lit. a) dodatkowe finansowanie jest uzależnione od wysokiego poziomu uprzedniego zaangażowania finansowego uczestniczących podmiotów we wspólne zaproszenia i działania. Instrument ERA-NET może przewidywać cel harmonizacji zasad i sposobów realizacji wspólnych zaproszeń i działań. Można go również wykorzystać do przygotowania inicjatywy na podstawie art. 185 TFUE.
Dla celów lit. b) takie inicjatywy proponuje się jedynie w przypadkach, kiedy potrzebna jest specjalna struktura na potrzeby realizacji oraz kiedy uczestniczące państwa wykazują wysoki poziom zaangażowania w integrację na poziomie naukowym, zarządzania i finansowym. Ponadto wnioski dotyczące inicjatyw, o których mowa w lit. b) określa się na podstawie wszystkich następujących kryteriów:
(a) jasna definicja celu, który ma być osiągnięty oraz jego znaczenie dla celów programu „Horyzont 2020” i szerszych celów strategicznych Unii;
(b) wyraźne zaangażowanie finansowe państw uczestniczących, w tym uprzednie zobowiązanie do połączenia krajowych i/lub regionalnych inwestycji do celów transnarodowych badań naukowych i innowacji;
(c) wartość dodana działania na poziomie Unii;
(d) masa krytyczna pod względem wielkości i liczby objętych nimi programów, podobieństwo działań i zakres prowadzonych w ich ramach odnośnych badań;
(e) efektywność art. 185 TFUE jako najbardziej właściwego środka osiągnięcia celów.
Poprawka  81 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Podmioty mające siedzibę w państwach trzecich oraz organizacje międzynarodowe kwalifikują się do uczestnictwa w działaniach pośrednich programu „Horyzont 2020” na warunkach określonych w rozporządzeniu (UE) nr XX/XX [zasady uczestnictwa]. Współpracę międzynarodową z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi promuje się w ramach programu „Horyzont 2020” w szczególności w celu:	1. Podmioty mające siedzibę w państwach trzecich oraz organizacje międzynarodowe kwalifikują się do uczestnictwa w działaniach pośrednich programu „Horyzont 2020” na warunkach określonych w rozporządzeniu (UE) nr XX/XX [zasady uczestnictwa]. Współpracę międzynarodową z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi promuje się i prowadzi w ramach programu „Horyzont 2020” w szczególności w celu:
Poprawka  82 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 1 – litera (c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(c) wsparcia celów polityki zewnętrznej i rozwojowej Unii i uzupełnienia programów zewnętrznych i rozwojowych.	(c) wsparcia celów polityki zewnętrznej i rozwojowej Unii, uzupełnienia programów zewnętrznych i rozwojowych oraz zobowiązań międzynarodowych, takich jak osiągnięcie milenijnych celów rozwoju.
Poprawka  83 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 1 – litera (c a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(ca) wspierania tworzenia globalnie konkurencyjnych centrów doskonałości, które uczynią z Unii globalne centrum badań naukowych oraz innowacji na najwyższym światowym poziomie.
Poprawka  84 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Ukierunkowane działania mające na celu wspieranie współpracy z określonymi państwami trzecimi lub grupami państw trzecich realizuje się z myślą o wspólnocie interesów i wzajemnych korzyściach, z uwzględnieniem zdolności takich państw w zakresie nauki i technologii oraz ich możliwości rynkowych, a także oczekiwanego wpływu.	2. Ukierunkowane działania mające na celu wspieranie współpracy z określonymi państwami trzecimi lub grupami państw trzecich, w szczególności z partnerami strategicznymi Unii, realizuje się z myślą o wspólnocie interesów i wzajemnych korzyściach. Działania te obejmują zwłaszcza wzmocnienie potencjału badawczego państw rozwijających się i działania realizowane w ramach współpracy skupiające się na specyficznych potrzebach tych państw. W tej współpracy uwzględnia się potencjał w zakresie nauki i technologii unijnych regionów najbardziej oddalonych i krajów i terytoriów zamorskich stowarzyszonych z Unią.
Poprawka  85 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Należy wspierać wzajemny dostęp do programów państw trzecich. W celu zmaksymalizowania wpływu promuje się koordynację i synergię z inicjatywami państw członkowskich i państw stowarzyszonych.	Należy wspierać i okresowo monitorować wzajemny dostęp do programów państw trzecich. W celu zmaksymalizowania wpływu promuje się koordynację i synergię z inicjatywami państw członkowskich i państw stowarzyszonych.
Uzasadnienie
Okresowe monitorowanie programów państw trzecich jest potrzebne, aby upewnić się, że zagwarantowany przez Unię dostęp do programu „Horyzont 2020” ma charakter wzajemny. Celem tego monitorowania jest identyfikacja zmian w praktykach w krajach trzecich, które mogą utrudnić ten pożądany wzajemny dostęp.
Poprawka  86 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 – akapit trzeci
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Priorytety w zakresie współpracy uwzględniają zmiany w polityce Unii oraz możliwości współpracy z różnymi państwami trzecimi, jak również możliwe niedoskonałości w systemie ochrony własności intelektualnej w państwie trzecim.	Priorytety w zakresie współpracy uwzględniają zmiany w polityce Unii, w tym polityce zewnętrznej i na rzecz rozwoju.
Uzasadnienie
Jedyną możliwą podstawą działań wzakresie współpracy międzynarodowej jest zasada wspólnoty interesów i wzajemne korzyści. Wprowadzenie pewnych restrykcyjnych kryteriów na szczeblu całego programu ramowego może tylko przynieśćskutek odwrotny od zamierzonego. Proponowana tutaj definicja działań ukierunkowanych jest zatem taka sama jak w załączniku I do siódmego programu ramowego. Jest spójna z wybranymi przez UE sektorami, do których postanowiono skierować pomoc na rzecz rozwoju.
Poprawka  87 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 – akapit trzeci a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Polityka w zakresie koordynacji współgra z polityką w dziedzinie migracji, azylu i rozwoju, aby zapobiegać tzw. drenażowi mózgów w krajach rozwijających się.
Poprawka  88 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Ponadto w ramach programu „Horyzont 2020”, jako element celu szczegółowego „Integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa” określonego w części III pkt 6.3.2 lit. d) załącznika I realizuje się działania przekrojowe i horyzontalne, promujące strategiczny rozwój współpracy międzynarodowej.	3. Ponadto w ramach programu „Horyzont 2020”, jako element celu szczegółowego „Zrozumienie Europy w zmieniającym się świecie – integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwa” określonego w części III pkt 6.3.2 lit. d) załącznika I realizuje się działania przekrojowe i horyzontalne, promujące strategiczny rozwój współpracy międzynarodowej.
Poprawka  89 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. W celu ograniczenia obciążeń administracyjnych dla uczestników krajowe praktyki księgowe stosowane przez beneficjentów podlegają akceptacji Komisji.
Poprawka  90 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 3 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3b. W stosunku do beneficjentów, którzy przez trzy kolejne lata przeprowadzili w zadowalający sposób procedury audytowe, stosuje się uproszczoną procedurę audytu, w celu wspierania podejścia opierającego się na zwiększonym zaufaniu.
Poprawka  91 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Komisja Europejska wdraża działania w zakresie informacji i komunikacji dotyczące programu „Horyzont 2020”, w tym działania w zakresie komunikacji dotyczące wspieranych projektów i ich wyników. Budżet przyznany na potrzeby działań z zakresu komunikacji w ramach programu „Horyzont 2020”, służą także komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii Europejskiej pod warunkiem, że są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia.	Komisja wdraża działania w zakresie informacji i komunikacji dotyczące programu „Horyzont 2020”, w tym działania w zakresie komunikacji dotyczące wspieranych projektów i ich wyników. Budżet przyznany na potrzeby działań z zakresu komunikacji w ramach programu „Horyzont 2020”, służą także komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii Europejskiej pod warunkiem, że są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia. W szczególności Komisja zapewnia państwom członkowskim aktualne i dokładne informacje.
Poprawka  92 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Działalność, która ma na celu upowszechnianie informacji oraz prowadzenie działań w zakresie komunikacji, uznaje się za integralną część zadań w ramach wszystkich działań wspieranych przez program „Horyzont 2020”.	Działalność, która ma na celu upowszechnianie informacji oraz prowadzenie działań w zakresie komunikacji, uznaje się za integralną część zadań w ramach wszystkich działań wspieranych przez program „Horyzont 2020”. Wszelkie działania informacyjne i komunikacyjne dotyczące programu „Horyzont 2020”, w tym działania w zakresie komunikacji dotyczące wspieranych projektów i wyników są dostępne i przystępne wszystkim obywatelom i podawane do wiadomości publicznej w formacie cyfrowym.
Poprawka  93 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	W celu uproszczenia dostępu do informacji i opracowania instrumentu zawierającego wszystkie informacje potrzebne społeczności naukowej, a także ze względu potrzebę przejrzystości, przeprowadza się przegląd i reformę instrumentu cyfrowego Cordis, tak aby był on bardziej jasny i elastyczny. Nowy Cordis zostanie ukończony do 31 maja 2013 r.
Uzasadnienie
Obecnie Cordis to jeden z najbardziej złożonych i trudnych w obsłudze programów. Jeżeli chcemy ułatwić społeczeństwu, badaczom i przedsiębiorstwom dostęp do informacji, konieczny jest przegląd programu i poszerzenie informacji oraz ułatwienie dostępu do wszystkich projektów i dotacji.
Poprawka  94 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 3 – litera (a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(a) inicjatywy na rzecz zwiększania świadomości i ułatwiania dostępu do finansowania w ramach programu „Horyzont 2020”, kierowane w szczególności do regionów lub grup uczestników, którzy nie są w wystarczającym stopniu reprezentowani;	(a) inicjatywy na rzecz zwiększania świadomości i ułatwiania dostępu do finansowania w ramach programu „Horyzont 2020”, kierowane w szczególności do regionów, krajów i terytoriów zamorskich stowarzyszonych z Unią lub grup uczestników, którzy nie są w wystarczającym stopniu reprezentowani, w tym naukowców i uczestników niepełnosprawnych;
Uzasadnienie
Należy położyć nacisk na osoby niepełnosprawne oraz ich potrzeby w zakresie działań informacyjnych, komunikacyjnych i w zakresie upowszechniania programu „Horyzont 2020”. Ponadto istnieje potrzeba budowania potencjału, ponieważ osoby niepełnosprawne i reprezentujące je organizacje są niedostatecznie reprezentowane w programach badawczych i innowacyjnych, a także w dialogu i konsultacjach ze społeczeństwem.
Poprawka  95 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 3 – litera (b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(b) udzielanie ukierunkowanego wsparcia projektom i konsorcjom w celu zapewnienia im dostępu do niezbędnych umiejętności, tak aby zoptymalizować wyniki komunikacji i upowszechniania;	(b) udzielanie ukierunkowanego wsparcia projektom i konsorcjom w celu zapewnienia im odpowiedniego dostępu do niezbędnych umiejętności, tak aby zoptymalizować wyniki komunikacji i upowszechniania;
Poprawka  96 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 3 – litera (c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(c) działania obejmujące gromadzenie wyników pochodzących z wielu projektów, również finansowanych z innych źródeł, w celu zapewnienia przyjaznych dla użytkownika baz danych, oraz sprawozdania podsumowujące najważniejsze wyniki;	(c) działania obejmujące gromadzenie i ocenę wyników pochodzących z wielu projektów, również finansowanych z innych źródeł, w celu zapewnienia przyjaznych i przystępnych dla użytkownika cyfrowych baz danych, oraz sporządzenie sprawozdań podsumowujących najważniejsze wyniki, a także, w stosownych przypadkach, informowanie o tych wynikach oraz ich upowszechnianie wśród społeczności naukowej, przemysłowców i wśród ogółu społeczeństwa;
Poprawka  97 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustępt 3 – litera (e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(e) inicjatywy na rzecz wspierania dialogu i dyskusji z opinią publiczną na temat zagadnień naukowych, technologicznych i dotyczących innowacji oraz korzystanie z mediów społecznych i innych innowacyjnych technologii i metodologii;	(e) inicjatywy na rzecz wspierania dialogu i dyskusji z opinią publiczną na temat zagadnień naukowych, technologicznych i dotyczących innowacji, realizowane dzięki zaangażowaniu środowisk akademickich, oraz korzystanie z mediów społecznych i innych innowacyjnych technologii i metodologii, zwłaszcza w celu szerzenia powszechnej znajomości korzyści wynikających z badań i innowacji w odpowiedzi na wyzwania społeczne;
Poprawka  98 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 3 – litera (e a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(ea) inicjatywy obejmujące i promujące udział społeczeństwa obywatelskiego, jego organizacji lub instytucji, w kwestiach dotyczących procesu badań i innowacji oraz na rzecz rozwijania otwartych, opartych na nauce debat na temat ważnych kwestii społecznych.
Poprawka  99 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. System kontroli ustanowiony do celów realizacji niniejszego rozporządzenia konstruuje się w sposób zapewniający wystarczającą pewność osiągnięcia odpowiedniego poziomu zarządzania ryzykiem związanym ze skutecznością i efektywnością operacji oraz z legalnością i regularnością bazowych transakcji, przy uwzględnieniu wieloletniego charakteru programów, a także charakteru odnośnych płatności.	1. System kontroli ustanowiony do celów realizacji niniejszego rozporządzenia konstruuje się w sposób zapewniający wystarczającą pewność osiągnięcia wystarczającego ograniczenia i odpowiedniego poziomu zarządzania ryzykiem związanym ze skutecznością i efektywnością operacji oraz z legalnością i regularnością bazowych transakcji, przy uwzględnieniu wieloletniego charakteru programów, a także charakteru odnośnych płatności.
Poprawka  100 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. System kontroli zapewnia odpowiednią równowagę między zaufaniem a kontrolą, przy uwzględnieniu administracyjnych i innych kosztów kontroli na wszystkich poziomach, co umożliwia osiągnięcie celów programu „Horyzont 2020” oraz przyciągnięcie do niego najlepszych naukowców i najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw.	2. System kontroli zapewnia odpowiednią równowagę między zaufaniem a kontrolą, przy uwzględnieniu administracyjnych i innych kosztów kontroli na wszystkich poziomach, w tym na poziomie beneficjentów, co umożliwia osiągnięcie celów programu „Horyzont 2020” oraz przyciągnięcie do niego najlepszych naukowców i najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw.
Uzasadnienie
Należy wziąć pod uwagę koszty administracyjne, jakie mogą ponosić beneficjenci, aby spełnić wymogi kontroli.
Poprawka  101 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 24 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Wyznacza się mediatora ad hoc odpowiedzialnego za zagwarantowanie jednolitej interpretacji przepisów. W razie konfliktu dotyczącego interpretacji przepisów lub procedur, w oparciu na przykład o niezależny powtórny audyt dostarczony przez zainteresowaną stronę, Komisja może rozwiązać konflikt dzięki kompromisowi osiągniętemu za radą mediatora ad hoc.
Uzasadnienie
W ramach 6. i 7. PR wystąpiły liczne konflikty z beneficjentami dotyczące interpretacji przepisów, dokonywania kontroli przez Komisję Europejską, przy czym jej wyniki świadczą o zasadności wprowadzenia procedury mediacyjnej w celu uniknięcia spraw sądowych. W tym samym stopniu niezbędne jest zorganizowanie – aby uniknąć procesów – procedury osiągania kompromisu, aby szybko zażegnywać konflikty.
Poprawka  102 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 24 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Bez uszczerbku dla ust. 3, Komisja może prowadzić audyty do czterech lat po płatności końcowej.	Bez uszczerbku dla ust. 3, Komisja może prowadzić audyty do dwóch lat po zakończeniu projektu.
Poprawka  103 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja corocznie monitoruje realizację programu „Horyzont 2020”, jego programu szczegółowego i działań Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii. Obejmuje to informacje dotyczące tematów przekrojowych, takich jak zrównoważony rozwój i zmiana klimatu, w tym informacje na temat wydatków związanych z klimatem.	1. Komisja corocznie monitoruje realizację programu „Horyzont 2020”, jego programu szczegółowego i działań EIT oraz realizację i finansowanie partnerstw publiczno-prywatnych i publiczno-publicznych. Obejmuje to informacje i wskaźniki dotyczące tematów przekrojowych, takich jak równouprawnienie płci, odpowiedzialne badania i innowacje, zrównoważony rozwój i zmiana klimatu, w tym informacje na temat wydatków związanych z klimatem, uczestnictwa sektora prywatnego, w szczególności uczestnictwa MŚP oraz faktycznego wpływu działań służących zwiększeniu ich udziału.
Poprawka  104 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. W celu zapewnienia przyszłego środowiska unijnego, w którym nastąpiłby rzeczywisty wzrost dobrobytu i jakości życia, podczas wdrażania programu „Horyzont 2020” należy regularnie i skutecznie monitorować równowagę między aspektami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi. W tym celu Komisja ustanawia wcześniej jasny i przejrzysty mechanizm takiego monitorowania.
Poprawka  105 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Komisja składa sprawozdania na temat wyników monitorowania i upowszechnia te wyniki.	2. Komisja składa sprawozdania na temat wyników monitorowania, o którym mowa w ust. 1 i 1a, i upowszechnia wyniki, przy zastosowaniu w stosownych przypadkach zestawu kluczowych, porównywalnych w różnych instrumentach wskaźników. W szczególności przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.
Poprawka  106 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – nagłówek
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ocena	Przegląd śródokresowy
Poprawka  107 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Ocena jest prowadzona w czasie pozwalającym na ujęcie jej wyników w procesie decyzyjnym.	1. Przeglądy i oceny są przeprowadzane w czasie pozwalającym na ujęcie ich wyników w procesie decyzyjnym.
Poprawka  108 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 – litera (a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(a) Nie później niż do końca 2017 r. Komisja przeprowadza z pomocą niezależnych ekspertów przegląd Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii. Drugi przydział środków finansowych na rzecz Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii jak określono w art. 6 ust. 3 zostanie udostępniony po tym przeglądzie. W ramach przeglądu dokonuje się oceny postępów Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii w kontekście wszystkich z następujących czynników:	skreślona
(i) poziom wykorzystania środków z pierwszego przydziału określonego w art. 6 ust. 3, z rozróżnieniem pomiędzy kwotą wykorzystaną na rozwój WWiI pierwszej generacji a skutkami kapitału zalążkowego dla drugiej generacji, oraz umiejętnością Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii przyciągania funduszy od partnerów z wspólnot wiedzy i innowacji i z sektora prywatnego, jak określono w rozporządzeniu XX/2012 [zmienione rozporządzenie EIT];
(ii) uzgodniony harmonogram tworzenia wspólnot wiedzy i innowacji trzeciej generacji oraz programowych potrzeb finansowych istniejących wspólnot, w zależności od ich indywidualnego rozwoju; oraz
(iii) wkład Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii oraz wspólnot wiedzy i innowacji na rzecz priorytetu „Wyzwania społeczne” oraz celu szczegółowego „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” w ramach programu „Horyzont 2020”.
Uzasadnienie
Następna generacja WWiI powinna zostać wprowadzona w 2014 r., a budżet będzie wprowadzany stopniowo w zależności od ich rocznych wyników. Mając na względzie różnice międzysektorowe, zdrowszym podejściem byłoby oparcie decyzji budżetowej na wynikach każdej WWiI zamiast podejmowania decyzji o nowej wspólnocie w oparciu o wyniki innych wspólnot.
Poprawka  109 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 – litera (b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(b) Nie później niż w 2017 r. oraz z uwzględnieniem oceny ex-post siódmego programu ramowego, która ma zostać zakończona do końca 2015 r. oraz przeglądu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, Komisja dokonuje z pomocą niezależnych ekspertów śródokresowej oceny programu „Horyzont 2020”, jego programu szczegółowego, w tym Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i działań Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, dotyczącej osiągnięcia celów programu „Horyzont 2020” (pod względem wyników i postępów w zakresie oddziaływania) oraz dalszej stosowności wszystkich środków, skuteczności i wykorzystania zasobów, potencjału dalszego uproszczenia i unijnej wartości dodanej. Ocena ta uwzględnia również aspekty dotyczące dostępu do finansowania dla uczestników we wszystkich regionach i MŚP oraz promowania równouprawnienia płci. Ocena ta uwzględnia ponadto wkład środków w osiągnięcie unijnych priorytetów w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz osiągnięcie wyników dotyczących długoterminowych skutków wcześniejszych środków.	(b) Nie później niż w 2017 r. oraz z uwzględnieniem oceny ex-post siódmego programu ramowego, która ma zostać zakończona do końca 2015 r., Komisja dokonuje z pomocą niezależnych ekspertów śródokresowego przeglądu programu „Horyzont 2020”, jego programu szczegółowego, w tym Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i działań EIT.
	W ramach przeglądu śródokresowego zarówno istniejące, jak i nowe partnerstwa publiczno-prywatne, w tym wspólne inicjatywy technologiczne, podlegają dogłębnej ocenie w celu analizy ich europejskiej wartości dodanej, a Komisja przedstawia w razie potrzeby wnioski w celu poprawy zarządzania nimi i ich funkcjonowania, aby ich funkcjonowanie było otwarte i przejrzyste oraz aby uniknąć konfliktu interesów. Komisja przedstawia wynik tej oceny Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie.
	Jeśli w wyniku dogłębnej oceny okaże się, że nie jest spełnione kryterium wartości dodanej na szczeblu europejskim, Parlament Europejski i Rada mogą podjąć decyzję o zaprzestaniu finansowania tych partnerstw publiczno-prywatnych.
	Przegląd śródokresowy uwzględnia aspekty dotyczące upowszechniania i wykorzystania wyników badań. W ramach przeglądu śródokresowego dokonuje się oceny postępów różnych części programu „Horyzont 2020” na podstawie wszystkich poniższych kryteriów:
	(i) osiągnięcie celów programu „Horyzont 2020” (pod względem wyników i postępów w zakresie oddziaływania, w oparciu o wskaźniki wymienione w załączniku II do programu szczegółowego) oraz dalsza stosowność wszystkich środków;
	(ii) skuteczność i wykorzystanie zasobów, ze szczególnym uwzględnieniem działań przekrojowych oraz innych elementów, o których mowa w art. 13 ust. 1; oraz
	(iii) unijną wartość dodaną.
	Przegląd śródokresowy uwzględnia również możliwość dalszego uproszczenia oraz aspekty dotyczące dostępu do finansowania dla uczestników we wszystkich regionach i MŚP oraz promowania równouprawnienia płci. Przegląd ten uwzględnia ponadto wkład środków w osiągnięcie unijnych priorytetów w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz osiągnięcie wyników dotyczących długoterminowych skutków wcześniejszych środków. Dokonuje się go we współpracy z państwami członkowskimi, aby zapewnić komplementarność i unijną wartość dodaną polityki w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzonej w państwach członkowskich i przez władze lokalne.
Poprawka  110 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. W ramach śródokresowego przeglądu, o którym mowa w ust. 1 lit. b), Komisja przedstawia konkretne dowody – jeśli są dostępne – na komplementarność i synergię osiągniętą między budżetem Unii i budżetami państw członkowskich w trakcie realizacji celu strategii „Europa 2020” w zakresie badań i rozwoju, a także podstawowego wskaźnika innowacyjności w ramach strategii „Europa 2020”.
Poprawka  111 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b. Nie później niż w 2016 r., a następnie co dwa lata, Komisja dokonuje przeglądu zasad wzajemnego dostępu do programów badawczych między organizacjami z Unii i z krajów trzecich. Przeglądu dokonuje się indywidualnie oceniając poszczególne kraje i zawiera on porównanie między finansowaniem otrzymanym przez organizacje z krajów trzecich ze środków programu „Horyzont 2020” oraz otrzymanego przez organizacje z Unii ze środków na programy badawcze z krajów trzecich.
Uzasadnienie
Aby zapewnić organizacjom z państw trzecich rzeczywiście wzajemny dostęp do programu „Horyzont 2020”, należy przeprowadzać regularnie przegląd dostępu oraz kontrolę podziału środków finansowych z programu „Horyzont 2020” między organizacje z państw trzecich.
Poprawka  112 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 26a
	Wykonywanie przekazanych uprawnień
	1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
	2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 6, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia (…) r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż sześć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
	3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
	4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
	5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 6 wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub kiedy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Poprawka  113 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – Ogólny zarys celów szczegółowych i działań – ustępy od 1 do 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ogólnym celem programu „Horyzont 2020” jest utworzenie gospodarki opartej na wiedzy i innowacji w całej Unii oraz przyczynienie się do zrównoważonego rozwoju. Wspiera on realizację strategii „Europa 2020” oraz innych kierunków polityki Unii, a także utworzenie i funkcjonowanie europejskiej przestrzeni badawczej.	Ogólnym celem programu „Horyzont 2020” jest utworzenie czołowej gospodarki i społeczeństwa świata opartych na wiedzy i innowacji w całej Unii oraz przyczynienie się do zrównoważonego rozwoju. Wspiera on realizację strategii „Europa 2020” oraz innych kierunków polityki Unii, a także utworzenie i funkcjonowanie europejskiej przestrzeni badawczej.
Do oceny postępów osiągniętych w zakresie celu ogólnego stosuje się następujące wskaźniki efektywności:	Do oceny postępów osiągniętych w zakresie celu ogólnego stosuje się następujące wskaźniki efektywności:
- cel dotyczący działań badawczo-rozwojowych w ramach strategii „Europa 2020” (3 % PKB);	- cel dotyczący działań badawczo-rozwojowych w ramach strategii „Europa 2020” (3 % PKB);
- podstawowy wskaźnik innowacyjności w ramach strategii „Europa 2020”.	– podstawowy wskaźnik innowacyjności w ramach strategii „Europa 2020”;
	– następujące wskaźniki dotyczące zasobów ludzkich: zmiana odsetka naukowców (EPC) w aktywnej populacji; zmiana odsetka kobiet w ogólnej liczbie naukowców; zmiany w zakresie przyciągania naukowców z zagranicy oraz tzw. drenażu mózgów wśród naukowców.
	Wszystkie wskaźniki efektywności wykorzystuje się w celu uwypuklenia zmiany, uwidocznienia postępów, jeżeli chodzi o nierównowagę uczestnictwa w działaniach badawczych Unii, a także zapewnienia możliwości dokonania porównania w skali międzynarodowej.
Cel ogólny składa się z trzech oddzielnych, lecz uzupełniających się wzajemnie priorytetów, z których każdy obejmuje zbiór celów szczegółowych. Będą one realizowane w spójny sposób, z myślą o promowaniu interakcji między różnymi celami szczegółowymi, unikaniu powielania wysiłków oraz wzmocnieniu zbiorczego oddziaływania.	Cel ogólny składa się z trzech oddzielnych, lecz uzupełniających się wzajemnie priorytetów, z których każdy obejmuje zbiór celów szczegółowych. Będą one realizowane w spójny sposób, z myślą o promowaniu interakcji między różnymi celami szczegółowymi, unikaniu powielania wysiłków oraz wzmocnieniu zbiorczego oddziaływania.
	Wszystkie trzy priorytety uwzględniają wymiar międzynarodowy. W przypadku badań pionierskich i podstawowych międzynarodowa współpraca naukowa i technologiczna jest kwestią kluczową i ma zasadnicze znaczenie dla czerpania korzyści z możliwości pojawiających się w sektorze nauki i technologii. W konsekwencji udział działań w ramach współpracy międzynarodowej, określonych w art. 21 ust. 2 i 3, utrzymuje się co najmniej na tym samym poziomie co w poprzednim programie ramowym. Program „Horyzont 2020” będzie wspierał współpracę międzynarodową w trzech głównych wymiarach:
	– promowanie współpracy naukowo-technologicznej z najbardziej zaawansowanymi ośrodkami wiedzy na świecie, aby osiągnąć najbardziej zaawansowane standardy doskonałości naukowej oraz dzielić się tymi standardami, a także konkurować na najwyższym szczeblu;
	– promowanie współpracy naukowo-technologicznej z myślą o budowaniu potencjału, pomagając od samego początku instytucjom Unii w przyczynianiu się do powstawania korzyści z szybkiego rozwoju zdolności badawczo-rozwojowych oraz zasobów ludzkich na świecie oraz dzielenia się tymi korzyściami;
	– promowanie współpracy naukowo-technologicznej z myślą o pokoju i stabilności na całym świecie, uznanie podstawowej roli, jaką mogą odegrać ludzkie i społeczne wartości działań naukowo-badawczych w konsolidacji niestabilnych społeczeństw i łagodzeniu konfliktów międzynarodowych.
Wspólne Centrum Badawcze wnosi wkład w osiągnięcie ogólnego celu i priorytetów programu „Horyzont 2020” poprzez cel szczegółowy polegający na świadczeniu ukierunkowanego na potrzeby klienta wsparcia naukowego i technicznego dla polityki Unii w różnych dziedzinach.	Wspólne Centrum Badawcze wnosi wkład w osiągnięcie ogólnego celu i priorytetów programu „Horyzont 2020” poprzez cel szczegółowy polegający na świadczeniu ukierunkowanego na potrzeby klienta wsparcia naukowego i technicznego dla polityki Unii w różnych dziedzinach. Wartość dodana Wspólnego Centrum Badawczego dla Unii oceniana jest, między innymi, na podstawie następujących wskaźników:
	– liczba przypadków, w których stwierdzono konkretne, wymierne skutki dla polityki Unii w ramach wsparcia technicznego i naukowego świadczonego przez Wspólne Centrum Badawcze;
	– liczba publikacji poddanych recenzji naukowej.
Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT) przyczynia się do osiągnięcia ogólnego celu i priorytetów programu „Horyzont 2020” poprzez cel szczegółowy polegający na integracji trójkąta wiedzy łączącego badania naukowe, edukację i innowacje. Do oceny efektywności EIT stosuje się następujące wskaźniki:	Europejski Instytut Innowacji i Technologii (EIT) przyczynia się do osiągnięcia ogólnego celu i priorytetów programu „Horyzont 2020” poprzez cel szczegółowy polegający na integracji trójkąta wiedzy łączącego badania naukowe, innowacje i szkolnictwo wyższe. Do oceny efektywności EIT stosuje się następujące wskaźniki:
- organizacje z obszaru uniwersytetów, biznesu i badań naukowych zintegrowane w ramach wspólnot wiedzy i innowacji;	- organizacje z obszaru uniwersytetów, biznesu i badań naukowych zintegrowane w ramach wspólnot wiedzy i innowacji;
- współpraca w ramach trójkąta wiedzy prowadząca do opracowania innowacyjnych produktów i procesów.	– współpraca w ramach trójkąta wiedzy prowadząca do opracowania innowacyjnych produktów, usług i procesów.
W niniejszym załączniku przedstawiono ogólny zarys celów szczegółowych i działań, o których mowa w art. 5 ust. 2, 3 i 4.	W niniejszym załączniku przedstawiono ogólny zarys celów szczegółowych i działań, o których mowa w art. 5 ust. 2, 3 i 4.
	Dla osiągnięcia odpowiedniej równowagi między badaniami, rozwojem i innowacjami opartymi na konsensusie a badaniami o charakterze bardziej kontrowersyjnym należy wspiera się stosowanie otwartych zaproszeń do składania ofert o przyspieszonej procedurze zgodnie z podejściem oddolnym, aby zagwarantować szybką realizację innowacyjnych projektów. Ponadto dąży się do odpowiedniej równowagi w ramach wyzwań społecznych oraz technologii wspomagających i przemysłowych między mniejszymi i większymi projektami, uwzględniając szczególną strukturę sektorową, rodzaj działalności, technologię i środowisko badawcze.
	Aby przyczynić się do eliminacji różnic w dostępie do badań naukowych i innowacji między obszarami, regionami i państwami członkowskimi w Europie, rozwijana będzie komplementarność i ścisła synergia z funduszami strukturalnymi, zarówno w ujęciu oddolnym (budowanie potencjału w państwach członkowskich, aby lepiej przygotować je do udziału w programie „Horyzont 2020”), jak i odgórnym (wykorzystanie i upowszechnianie wyników badań i innowacji z programu „Horyzont 2020”). W miarę możliwości promowana będzie interoperacyjność między tymi dwoma instrumentami. Zachęcać się będzie do finansowania skumulowanego lub łączonego. Do synergii będzie się dążyć w szczególności w działaniach określonych w ramach celu „Upowszechnianie doskonałości i rozszerzanie uczestnictwa”, należących do partnerów regionalnych elementach infrastruktury badawczej stanowiącej interes europejski, a także działaniach prowadzonych za pośrednictwem EIT i jego WWiI.
Poprawka  114 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – Ogólny zarys celów szczegółowych i działań – część I
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ta część zmierza do wzmocnienia jakości bazy naukowej Unii i jej rozszerzenia oraz do konsolidacji europejskiej przestrzeni badawczej w celu zwiększenia konkurencyjności systemu badań naukowych i innowacji Unii w skali globalnej. Składa się z czterech celów szczegółowych:	Ta część zmierza do wzmocnienia jakości bazy naukowej Unii i jej rozszerzenia oraz do konsolidacji europejskiej przestrzeni badawczej w celu zwiększenia konkurencyjności systemu badań naukowych i innowacji Unii w skali globalnej. Składa się z pięciu celów szczegółowych:
(a) Europejska Rada ds. Badań Naukowych (ERBN) w drodze ogólnounijnej konkurencji zapewni atrakcyjne i elastyczne finansowanie, aby umożliwić utalentowanym i kreatywnym indywidualnym naukowcom oraz ich zespołom koncentrację na najbardziej obiecujących kierunkach badań na granicy nauk;	(a) Europejska Rada ds. Badań Naukowych (ERBN) w drodze ogólnounijnej konkurencji zapewni atrakcyjne i elastyczne finansowanie, aby umożliwić utalentowanym i kreatywnym indywidualnym naukowcom oraz ich zespołom koncentrację na najbardziej obiecujących kierunkach badań na granicy nauk;
(b) Przyszłe i powstające technologie wspierają wspólne badania w celu zwiększenia potencjału Europy w zakresie zaawansowanych innowacji powodujących przesunięcie paradygmatu. Wspierana będzie współpraca między dyscyplinami naukowymi w odniesieniu do radykalnie nowych pomysłów obarczonych wysokim stopniem ryzyka w celu przyspieszenia opracowania najbardziej obiecujących nowych obszarów nauki i technologii oraz ustrukturyzowania społeczności naukowych na szczeblu Unii;	(b) Przyszłe i powstające nauki i technologie wspierają wspólne badania w celu zwiększenia potencjału Europy w zakresie zaawansowanych innowacji powodujących przesunięcie paradygmatu. Wspierana będzie współpraca między dyscyplinami naukowymi w odniesieniu do radykalnie nowych pomysłów obarczonych wysokim stopniem ryzyka w celu przyspieszenia opracowania najbardziej obiecujących nowych obszarów nauki i technologii oraz ustrukturyzowania społeczności naukowych na szczeblu Unii;
(c) Działania Marie Curie zapewnią najwyższej jakości innowacyjne szkolenia w zakresie badań naukowych, a także atrakcyjne możliwości rozwoju kariery i wymiany wiedzy, poprzez międzynarodową i międzysektorową mobilność naukowców, w celu jak najlepszego przygotowania ich do podjęcia obecnych i przyszłych wyzwań społecznych;	(c) Działania „Marie Skłodowska-Curie” zapewnią najwyższej jakości innowacyjne szkolenia w zakresie badań naukowych, a także atrakcyjne możliwości rozwoju kariery i wymiany wiedzy, poprzez międzynarodową i międzysektorową mobilność naukowców ze szkół wyższych, organizacji badawczych i przedsiębiorstw, w tym MŚP, w celu jak najlepszego przygotowania ich do podjęcia obecnych i przyszłych wyzwań społecznych;
(d) Infrastruktura badawcza ma za zadanie rozwój europejskiej infrastruktury badawczej na rok 2020 i kolejne lata, wspieranie jej potencjału w zakresie innowacji i rozwoju kapitału ludzkiego oraz uzupełnienie tych działań powiązanymi działaniami w zakresie polityki Unii i współpracy międzynarodowej.	(d) Infrastruktura badawcza ma za zadanie rozwój i wspieranie najwyższej jakości europejskiej infrastruktury badawczej, zarówno tej istniejącej, jak i nowej, oraz wspomaganie jej w działaniu na rzecz EPB poprzez wspieranie jej potencjału w zakresie innowacji, przyciąganie światowej klasy naukowców, rozwój kapitału ludzkiego oraz uzupełnienie tych działań działaniami w ramach polityki Unii w zakresie współpracy międzynarodowej.
	(da) Upowszechnianie doskonałości i rozszerzanie uczestnictwa uwolnią potencjał europejskiej puli talentów dzięki wsparciu możliwości poznawania polityki, nawiązywania kontaktów i kształcenia;
W odniesieniu do każdego z tych celów wykazano wysoką unijną wartość dodaną. Wspólnie tworzą one efektywny i zrównoważony zbiór działań, które, wraz z działaniami na poziomie krajowym i regionalnym, zorientowane są na cały zakres potrzeb Europy w zakresie zaawansowanych badań naukowych i technologii. Połączenie ich w jednym programie umożliwi realizowanie ich w sposób bardziej spójny, zracjonalizowany, uproszczony i ukierunkowany, przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości, która ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania ich skuteczności.	W odniesieniu do każdego z tych celów wykazano wysoką unijną wartość dodaną. Wspólnie tworzą one efektywny i zrównoważony zbiór działań, które, wraz z działaniami na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, zorientowane są na cały zakres potrzeb Europy w zakresie zaawansowanych badań naukowych i technologii. Połączenie ich w jednym programie umożliwi realizowanie ich w sposób bardziej spójny, zracjonalizowany, uproszczony i ukierunkowany, przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości, która ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania ich skuteczności.
Są to działania ze swojej istoty wybiegające w przyszłość, budujące kompetencje w długim horyzoncie czasowym, skupiające się na kolejnej generacji nauki, technologii, naukowców i innowacji oraz zapewniające wsparcie dla nowych talentów z całej Unii, państw stowarzyszonych i całego świata. W związku z ich zorientowanym na naukę charakterem i w dużej mierze oddolnym, nastawionym na inicjatywę badaczy sposobem finansowania, europejska społeczność naukowa będzie mieć do odegrania istotną rolę w określaniu kierunków badań realizowanych w ramach programu.	Są to działania ze swojej istoty wybiegające w przyszłość, budujące kompetencje w długim horyzoncie czasowym, skupiające się na kolejnej generacji nauki, technologii, naukowców i innowacji oraz zapewniające wsparcie dla nowych talentów z całej Unii, państw stowarzyszonych i całego świata. W związku z ich zorientowanym na naukę charakterem i w dużej mierze oddolnym, nastawionym na inicjatywę badaczy sposobem finansowania, europejska społeczność naukowa będzie mieć do odegrania istotną rolę w określaniu kierunków badań realizowanych w ramach programu.
Poprawka  115 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – Ogólny zarys celów szczegółowych i działań – część II
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ta część ma na celu przyspieszenie rozwoju technologii i innowacji, które zapewnią podstawy działania przedsiębiorstwom przyszłości i pomogą innowacyjnym europejskim MŚP przeobrazić się w firmy wiodące na rynku światowym. Składa się z trzech celów szczegółowych:	Ta część ma na celu przyspieszenie rozwoju technologii i innowacji, które zapewnią podstawy działania przedsiębiorstwom przyszłości i pomogą innowacyjnym europejskim MŚP przeobrazić się w firmy wiodące na rynku światowym, a także wykorzystać potencjał stworzenia dobrych podstaw dla rozwoju nowatorskich MŚP. Należy zwrócić szczególną uwagę na propagowanie „konsumpcji innowacji”, tj. transferu wiedzy i technologii z publicznych ośrodków badawczych do przedsiębiorstw, a także między samymi przedsiębiorstwami. Ta część składa się z trzech celów szczegółowych:
(a) Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych zapewni specjalne wsparcie na rzecz ICT, nanotechnologii, materiałów zaawansowanych, biotechnologii, zaawansowanych systemów produkcji i przetwarzania oraz technologii kosmicznej. Nacisk zostanie położony na interakcje i konwergencję między różnymi technologiami i w ich obrębie;	(a) Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych zapewni specjalne wsparcie na rzecz badania, normalizacji, certyfikacji, rozwoju i demonstracji kluczowych technologii wspomagających, np. ICT, nanotechnologii, materiałów zaawansowanych, biotechnologii, zaawansowanych systemów produkcji i przetwarzania, technologii kosmicznej. Nacisk zostanie położony na interakcje i konwergencję między różnymi technologiami i w ich obrębie, a także ich związki z wyzwaniami społecznymi. We wszystkich tych obszarach należy odpowiednio uwzględnić potrzeby użytkowników.
(b) Dostęp do finansowania ryzyka służy przezwyciężeniu deficytów w dostępności finansowania dłużnego i kapitałowego dla działań badawczo-rozwojowych i innowacyjnych przedsiębiorstw i projektów na wszystkich etapach rozwoju. Wraz z instrumentem kapitałowym programu konkurencyjności w biznesie i MŚP wspiera on rozwój kapitału venture na poziomie Unii;	(b) Dostęp do finansowania ryzyka służy przezwyciężeniu deficytów w dostępności finansowania dłużnego i kapitałowego dla działań badawczo-rozwojowych i innowacyjnych przedsiębiorstw i projektów na wszystkich etapach rozwoju. Wraz z instrumentem kapitałowym programu konkurencyjności w biznesie i MŚP wspiera on rozwój finansowania na wczesnym etapie rozwoju oraz kapitału venture na poziomie Unii;
(c) Innowacje w MŚP obejmą działania stymulujące wszystkie formy innowacji w MŚP, ukierunkowane na MŚP odznaczające się potencjałem wzrostu i ekspansji międzynarodowej na całym jednolitym rynku i poza nim.	(c) „Innowacje w MŚP” zapewnią MŚP indywidualnie dostosowane wsparcie dla wszystkich form innowacji w MŚP dzięki zestawowi wyspecjalizowanych programów i instrumentów dostosowanych do indywidualnych potrzeb obejmujących: dostęp do finansowania zalążkowego, granty, dostęp do finansowania w formie kapitałowej i kredytowej, usługi w zakresie mentoringu i coachingu, dostęp do sieci i klastrów badawczo-rozwojowych.
Powyższe działania będą realizowane zgodnie z agendą o orientacji biznesowej. Budżetom celów szczegółowych „Dostęp do finansowania ryzyka” oraz „Innowacje w MŚP” przyświecać będzie logika nastawiona na zapotrzebowanie, oddolna, bez uprzednio określonych celów. Uzupełnieniem tych działań będzie wykorzystanie instrumentów finansowych i specjalnego instrumentu MŚP, przy zastosowaniu podejścia opartego na polityce, w ramach części „Wyzwania społeczne” i celu szczegółowego „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych”.	Powyższe działania będą realizowane zgodnie z agendą o orientacji biznesowej. Wykonaniu budżetów celów szczegółowych „Dostęp do finansowania ryzyka” oraz „Innowacje w MŚP” przyświecać będzie przede wszystkim oddolna logika nastawiona na zapotrzebowanie. Instrument przeznaczony dla MŚP jest realizowany w ramach tematycznych obszarów priorytetowych „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” oraz „Wyzwania społeczne”. Uzupełnieniem tych działań będzie ewentualne wykorzystanie – w oparciu o podejście odgórne – instrumentu przeznaczonego dla MŚP jako części działań związanych z przedkomercyjnymi lub innowacyjnymi zamówieniami publicznymi, jeżeli można wykazać wspólne potrzeby podmiotów udzielających zamówień publicznych w państwach członkowskich na szczeblu Unii.
„Horyzont 2020” przyjmuje zintegrowane podejście do udziału MŚP, dzięki czemu ok. 15 % połączonych budżetów wszystkich celów szczegółowych dotyczących wyzwań społecznych oraz celu szczegółowego „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” mogłoby zostać przeznaczone na MŚP.	„Horyzont 2020” przyjmuje zintegrowane podejście do udziału MŚP, uwzględniając ich potrzeby w zakresie wiedzy i transferu technologii. Wsparcie powinno spowodować, że ponad 20% połączonych budżetów wszystkich celów szczegółowych dotyczących wyzwań społecznych oraz celu szczegółowego „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” zostanie przeznaczone na MŚP.
Cel szczegółowy „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” stosuje podejście zorientowane na technologię, w celu rozwijania technologii wspomagających, które można wykorzystać w różnych dziedzinach zastosowań oraz w różnych sektorach przemysłu i usług. Wraz ze wsparciem części poświęconej wyzwaniom społecznym wspierane są zastosowania tych technologii umożliwiające stawianie czoła wyzwaniom społecznych.	Cel szczegółowy „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” stosuje podejście zorientowane na technologię, w celu rozwijania technologii wspomagających, które można wykorzystać w różnych dziedzinach zastosowań oraz w różnych sektorach przemysłu i usług. Wraz ze wsparciem części poświęconej wyzwaniom społecznym wspierane są zastosowania tych technologii umożliwiające stawianie czoła wyzwaniom społecznych.
Poprawka  116 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – Ogólny zarys celów szczegółowych i działań – część III
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Ta część stanowi bezpośrednią reakcję na priorytety polityki i wyzwania społeczne określone w strategii „Europa 2020” i mające doprowadzić do uzyskania masy krytycznej wysiłków w zakresie badań naukowych i innowacji z myślą o osiągnięciu celów strategicznych Unii. Finansowanie będzie skupione na następujących celach szczegółowych:	Ta część stanowi bezpośrednią reakcję na priorytety polityki i wyzwania społeczne określone w strategii „Europa 2020” i mające doprowadzić do uzyskania masy krytycznej wysiłków w zakresie badań naukowych i innowacji z myślą o osiągnięciu celów strategicznych Unii. Finansowanie będzie skupione na następujących celach szczegółowych:
(a) zdrowie, zmiany demograficzne i dobrostan;	(a) Zdrowie, zmiany demograficzne i dobrostan
(b) bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo, badania morskie oraz gospodarka ekologiczna;	(b) jakość i bezpieczeństwo żywności, bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania morskie oraz bioprzemysł;
(c) bezpieczna, ekologiczna i efektywna energia;	(c) bezpieczna, ekologiczna i efektywna energia;
(d) inteligentny, ekologiczny i zintegrowany transport;	(d) inteligentny, ekologiczny i zintegrowany transport oraz mobilność;
(e) działania w dziedzinie klimatu, efektywna gospodarka zasobami i surowcami;	(e) Działania w dziedzinie klimatu, środowisko, efektywna gospodarka zasobami i zrównoważone gospodarowanie surowcami;
(f) integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa.	(f) Zrozumienie Europy w zmieniającym się świecie – integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwo;
	(fa) Bezpieczne społeczeństwa – ochrona wolności i bezpieczeństwa Europy i jej obywateli.
	Należy również zapewnić środki finansowe na realizację wyzwania przekrojowego: nauka z udziałem społeczeństwa i dla społeczeństwa.
Wszystkie działania będą realizowane z zastosowaniem podejścia zorientowanego na wyzwanie, skupiającego się na priorytetach polityki, bez dokonywania uprzednio dokładnego wyboru technologii czy rozwiązań, które należy opracować. Nacisk zostanie położony na zgromadzenie masy krytycznej zasobów i wiedzy w odniesieniu do różnych dziedzin, technologii i dyscyplin nauki w celu sprostania wyzwaniom. Działania będą obejmować pełny cykl, od badań naukowych po wprowadzenie na rynek, z nowym ukierunkowaniem na działania związane z innowacyjnością, takie jak pilotaż, demonstracja, poligony doświadczalne, wsparcie dla zamówień publicznych, projekty, innowacje zorientowane na użytkownika końcowego, innowacje społeczne oraz absorpcja innowacji przez rynek.	Wszystkie działania będą realizowane z zastosowaniem podejścia zorientowanego na wyzwanie, w którym nauki podstawowe, badania stosowane, transfer wiedzy i innowacje są równoważnymi i wzajemnie powiązanymi elementami i które skupia się na priorytetach polityki, bez dokonywania uprzednio dokładnego wyboru technologii czy rozwiązań, które należy opracować. Obok rozwiązań technologicznych przedmiotem uwagi będą nietechnologiczne, organizacyjne innowacje systemowe oraz innowacje w sektorze publicznym. Nacisk zostanie położony na zgromadzenie masy krytycznej zasobów i wiedzy w odniesieniu do różnych dziedzin, technologii i dyscyplin nauki oraz infrastruktur badawczych w celu sprostania wyzwaniom. Działania będą obejmować pełny cykl, od fundamentalnych badań naukowych po wprowadzenie na rynek, w tym działania związane z innowacyjnością, takie jak pilotaż, demonstracja, poligony doświadczalne, wsparcie dla zamówień publicznych, projekty, innowacje zorientowane na użytkownika końcowego, innowacje społeczne oraz absorpcja transferu wiedzy oraz innowacji przez rynek, w tym standaryzacja na wszystkich etapach. Aby osiągnąć cele programu „Horyzont 2020”, konieczne będzie zaangażowanie we wspólne projekty szerokiego wachlarza zainteresowanych podmiotów, od firm i instytucji badawczych po użytkowników z sektora publicznego i prywatnego.
	Aby przyjąć podejście zorientowane na wyzwanie, potrzebne jest skoordynowane planowanie strategiczne działań w zakresie badań naukowych i innowacji. Dzięki koordynacji można zaradzić fragmentacji oraz poprawić wykorzystanie zasobów technologicznych i infrastrukturalnych przez całą społeczność naukową w odniesieniu do każdego wyzwania.
	Działania strategiczne i sterowanie naukowe mogą od samego początku zagwarantować wkład ekspertów w politykę, przyczyniać się do postępów innowacji i konkurencyjności dzięki zrozumieniu złożoności cyklu innowacji, a także zachęcać do udziału większą liczbę naukowców z zagranicy.
	W zależności od zapotrzebowania strategiczną koordynacją badań naukowych i innowacji w odniesieniu do każdego wyzwania mogą zająć się strategiczne zespoły naukowe, składające się z wybranych w otwartej i przejrzystej procedurze niezależnych ekspertów wysokiego szczebla reprezentujących środowiska akademickie, przemysł, użytkowników końcowych i społeczeństwo obywatelskie, co przyczyni się do zdefiniowania programów badań i innowacji w oparciu o zasadę najlepszego przywództwa oraz zapewni bodźce i instrumenty potrzebne do promowania interakcji i synergii na większą skalę. Rola tych zespołów polegałaby na zapewnieniu stałego doradztwa strategicznego w sprawie działań podejmowanych i planowanych w ramach programu „Horyzont 2020” oraz powiązanych z nim obszarach polityki Unii.
Aby możliwe było sprostanie wszystkim wyzwaniom, integralną część działań stanowić będą nauki społeczne i humanistyczne. Ponadto rozwój tych dyscyplin zostanie uwzględniony w celu szczegółowym „Integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa”. Wsparcie będzie również ukierunkowane na zapewnienie solidnej podstawy faktograficznej dla kształtowania polityki na poziomie międzynarodowym, Unii, krajowym i regionalnym. Ze względu na globalny charakter wielu z tych wyzwań, integralną część działań podejmowanych w związku z każdym z nich stanowić będzie współpraca międzynarodowa. Ponadto w ramach celu szczegółowego „Integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa” zapewnione zostanie przekrojowe wsparcie dla współpracy międzynarodowej.	Aby możliwe było sprostanie wszystkim wyzwaniom, horyzontalny wymiar i integralną część działań stanowić będą nauki społeczne i humanistyczne. Powinny one być reprezentowane w komitetach programowych i grupach ekspertów zajmujących się oceną projektów i programów we wszystkich dziedzinach oraz poprzez opracowywanie zaproszeń do składania wniosków ukierunkowanych na nauki społeczne. Ponadto rozwój tych dyscyplin zostanie uwzględniony w celu szczegółowym „Zrozumienie Europy w zmieniającym się świecie – integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwo”. Wsparcie będzie również ukierunkowane na zapewnienie solidnej podstawy faktograficznej dla kształtowania polityki na poziomie międzynarodowym, Unii, krajowym, regionalnym i lokalnym. Ze względu na globalny charakter wielu z tych wyzwań, integralną część działań podejmowanych w związku z każdym z nich stanowić będzie współpraca międzynarodowa, ze szczególnym uwzględnieniem wspierania działań globalnych, które wymagają masy krytycznej, aby Europa mogła w nich uczestniczyć i odgrywać wiodącą rolę.
Cel szczegółowy „Integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa” obejmuje również działanie w zakresie eliminacji różnic w dostępie do badań naukowych i innowacji, ze szczególnymi środkami służącymi uwolnieniu potencjału doskonałości działań w mniej rozwiniętych regionach Unii.
Integralną część programu „Horyzont 2020” będzie stanowić działalność Wspólnego Centrum Badawczego, zapewniając solidne faktograficzne wsparcie dla polityki Unii. Będzie ona zorientowana na potrzeby klientów i uzupełniona działaniami wybiegającymi w przyszłość.	Integralną część programu „Horyzont 2020” będzie stanowić działalność Wspólnego Centrum Badawczego, zapewniając solidne faktograficzne wsparcie dla polityki Unii. Będzie ona zorientowana na potrzeby klientów i uzupełniona działaniami wybiegającymi w przyszłość.
EIT odegra ważną rolę poprzez połączenie doskonałej jakości badań, edukacji i innowacji, prowadząc do integracji trójkąta wiedzy. EIT dokona tego głównie poprzez wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI). Ponadto zapewni wymianę doświadczeń poza WWiI poprzez ukierunkowane środki w zakresie upowszechniania i wymiany wiedzy, promując tym samym szybsze przyjmowanie modeli innowacyjnych w Unii.	EIT odegra ważną rolę poprzez połączenie doskonałej jakości badań, edukacji i innowacji, prowadząc do integracji trójkąta wiedzy. EIT dokona tego głównie poprzez wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI). Ponadto zapewni wymianę doświadczeń między WWiI i poza nimi poprzez ukierunkowane środki w zakresie upowszechniania i wymiany wiedzy, promując tym samym szybsze przyjmowanie modeli innowacyjnych w Unii.
Poprawka  117 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Europejska Rada ds. Badań Naukowych (ERBN)	1. Europejska Rada ds. Badań Naukowych (ERBN)
1.1 Cel szczegółowy	1.1 Cel szczegółowy
Cel szczegółowy polega na zwiększeniu doskonałości, dynamiki i kreatywności europejskich badań naukowych.	Cel szczegółowy polega na zwiększeniu doskonałości, dynamiki i kreatywności europejskich badań naukowych.
Europa wskazała jako swoją ambicję przejście do nowego modelu gospodarki opartego na inteligentnym, trwałym wzroście gospodarczym sprzyjającym włączeniu społecznemu. Tego typu przeobrażenie będzie wymagać więcej niż stopniowego usprawniania obecnych technologii. Będzie wymagać znacznie zwiększonej zdolności do innowacji opartych na nauce i stymulowanych radykalnie nową wiedzą, co umożliwi Europie zajęcie wiodącej pozycji pod względem przesunięć paradygmatu technologicznego, które to przesunięcia będą kluczowymi czynnikami wzrostu wydajności, konkurencyjności, zamożności i postępu społecznego w przyszłości. W przeszłości takie przesunięcia paradygmatu zwykle miały początek w bazie naukowej sektora publicznego, po czym tworzyły podstawę dla powstania całych nowych gałęzi przemysłu i sektorów.	Europa wskazała jako swoją ambicję przejście do nowego modelu gospodarki opartego na inteligentnym, trwałym wzroście gospodarczym sprzyjającym włączeniu społecznemu. Tego typu przeobrażenie będzie wymagać więcej niż stopniowego podnoszenia poziomu obecnych technologii i wiedzy. Będzie wymagać znacznie zwiększonej zdolności do nauk podstawowych oraz do innowacji opartych na nauce i stymulowanych radykalnie nową wiedzą, co umożliwi Europie zajęcie wiodącej pozycji pod względem zmian paradygmatu naukowego i technologicznego, które będą kluczowymi czynnikami wzrostu wydajności, konkurencyjności, zamożności i postępu społecznego w przyszłości. W przeszłości takie przesunięcia paradygmatu zwykle miały początek w sektorze publicznym, po czym tworzyły podstawę dla powstania całych nowych gałęzi przemysłu i sektorów.
Wiodące w skali światowej innowacje są ściśle powiązane z najwyższą jakością w nauce. Europa, będąca dawniej niekwestionowanym liderem, spadła na dalszą pozycję w wyścigu do najlepszych i przełomowych osiągnięć naukowych, a w większości powojennych procesów ewolucji technologicznej odgrywała wtórną rolę w stosunku do USA. Chociaż z Unii nadal pochodzi najwięcej publikacji na świecie, z USA pochodzi dwukrotnie więcej spośród najbardziej wpływowych opracowań (najlepszy 1 % według liczby cytowań). Także z międzynarodowych rankingów uniwersytetów wynika, że w czołówce dominują uczelnie amerykańskie. Ponadto 70 % wszystkich laureatów Nagrody Nobla działa w USA.	Wiodące w skali światowej innowacje są ściśle powiązane z najwyższą jakością w nauce. Europa, będąca dawniej niekwestionowanym liderem, spadła na dalszą pozycję w wyścigu do najlepszych i przełomowych osiągnięć naukowych, a w większości powojennych procesów ewolucji technologicznej odgrywała wtórną rolę w stosunku do USA. Chociaż z Unii nadal pochodzi najwięcej publikacji na świecie, z USA pochodzi dwukrotnie więcej spośród najbardziej wpływowych opracowań (najlepszy 1 % według liczby cytowań). Także z międzynarodowych rankingów uniwersytetów wynika, że w czołówce dominują uczelnie amerykańskie. Ponadto 70 % wszystkich laureatów Nagrody Nobla działa w USA.
Jednym z elementów wyzwania jest fakt, że chociaż Europa i USA inwestują podobne kwoty w bazę naukową sektora publicznego, w sektorze publicznym Unii pracuje niemal trzykrotnie więcej naukowców, przez co wartość inwestycji przypadającej na jednego naukowca jest zdecydowanie niższa. Ponadto w USA finansowanie jest bardziej selektywne pod względem przydzielania zasobów wiodącym naukowcom. To pomaga wyjaśnić, dlaczego naukowcy sektora publicznego w Unii są średnio mniej wydajni i ostatecznie mają znacznie mniejsze łączne oddziaływanie naukowe niż ich znacznie mniej liczni koledzy w USA.	Jednym z elementów wyzwania jest fakt, że chociaż Europa i USA inwestują podobne kwoty w bazę naukową sektora publicznego, w sektorze publicznym Unii pracuje niemal trzykrotnie więcej naukowców, przez co wartość inwestycji przypadającej na jednego naukowca jest zdecydowanie niższa. Ponadto w USA finansowanie jest bardziej selektywne pod względem przydzielania zasobów wiodącym naukowcom. To pomaga wyjaśnić, dlaczego naukowcy sektora publicznego w Unii są średnio mniej wydajni i ostatecznie mają znacznie mniejsze łączne oddziaływanie naukowe niż ich znacznie mniej liczni koledzy w USA.
Inny istotny element wyzwania polega na tym, że w wielu państwach europejskich sektor publiczny nadal nie oferuje najlepszym naukowcom wystarczająco atrakcyjnych warunków. Może minąć wiele lat, zanim utalentowani młodzi naukowcy zostaną uznanymi niezależnymi badaczami. Skutkiem jest dramatyczne marnotrawstwo potencjału badawczego Europy poprzez opóźnienie awansu nowej generacji naukowców, przynoszących ze sobą nowe pomysły i energię, a także motywowanie wybitnych naukowców rozpoczynających karierę do szukania możliwości gdzie indziej.	Inny istotny element wyzwania polega na tym, że w wielu państwach europejskich sektor publiczny i sektor prywatny nadal nie oferują najlepszym naukowcom wystarczająco atrakcyjnych warunków. Może minąć wiele lat, zanim utalentowani młodzi naukowcy zostaną uznanymi niezależnymi badaczami. Skutkiem jest dramatyczne marnotrawstwo potencjału badawczego Europy poprzez opóźnienie awansu nowej generacji naukowców, przynoszących ze sobą nowe pomysły i energię, a także motywowanie wybitnych naukowców rozpoczynających karierę do szukania możliwości gdzie indziej. Szczególną uwagę należy zwrócić na kobiety-naukowców, które – mimo iż 60% absolwentów europejskich uniwersytetów to kobiety – stanowią jedynie 18% naukowców najwyższego szczebla, podczas gdy w USA odsetek ten wynosi 27%.
Poza tym wspomniane czynniki dodatkowo przyczyniają się do braku atrakcyjności Europy w globalnej konkurencji o talenty naukowe. Zdolność systemu amerykańskiego do zapewnienia większych zasobów na jednego naukowca i lepszych perspektyw kariery wyjaśnia, dlaczego USA nadal przyciąga najlepszych badaczy z całego świata, w tym dziesiątki tysięcy z Unii.	Poza tym wspomniane czynniki dodatkowo przyczyniają się do braku atrakcyjności Europy w globalnej konkurencji o talenty naukowe. Zdolność systemu amerykańskiego do zapewnienia większych zasobów na jednego naukowca, większej mobilności międzysektorowej i ściślejszych powiązań z sektorem prywatnym oraz lepszych perspektyw kariery wyjaśnia, dlaczego USA nadal przyciąga najlepszych badaczy z całego świata, w tym dziesiątki tysięcy z Unii.
1.2 Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.2 Uzasadnienie i wartość dodana Unii
ERBN utworzono, aby zapewnić najlepszym naukowcom Europy – zarówno mężczyznom, jak i kobietom – środki niezbędne dla umożliwienia im skuteczniejszego konkurowania na poziomie globalnym poprzez finansowanie indywidualnych zespołów na podstawie ogólnoeuropejskiej konkurencyjności. Jest to jednostka działająca autonomicznie: niezależna Rada Naukowa, złożona z naukowców, inżynierów i uczonych cieszących się uznaniem i dysponujących rozległą wiedzą specjalistyczną, określa ogólną strategię naukową i posiada pełne uprawnienia do podejmowania decyzji w sprawie badań naukowych, które mają być finansowane. Są to podstawowe funkcje ERBN, zapewniające skuteczność jej programu naukowego, jakość jej działań oraz procesu wzajemnej oceny, a także wiarygodność w społeczności naukowej.	ERBN utworzono, aby zapewnić najlepszym naukowcom Europy – zarówno mężczyznom, jak i kobietom – środki niezbędne dla umożliwienia im skuteczniejszego konkurowania na poziomie globalnym poprzez finansowanie indywidualnych zespołów na podstawie ogólnoeuropejskiej konkurencyjności. Jest to jednostka działająca autonomicznie: niezależna Rada Naukowa, złożona z naukowców, inżynierów i uczonych cieszących się uznaniem i dysponujących rozległą wiedzą specjalistyczną, zarówno kobiet, jak i mężczyzn z różnych przedziałów wiekowych, określa ogólną strategię naukową i posiada pełne uprawnienia do podejmowania decyzji w sprawie badań naukowych, które mają być finansowane. Są to podstawowe funkcje ERBN, zapewniające skuteczność jej programu naukowego, jakość jej działań oraz procesu wzajemnej oceny, a także wiarygodność w społeczności naukowej.
Jako ogólnoeuropejski konkurencyjny organ finansowania ERBN jest w stanie korzystać z szerszej puli talentów i pomysłów niż byłoby to możliwe w przypadku jakiegokolwiek systemu krajowego. Konkurują ze sobą najlepsi naukowcy i najlepsze pomysły. Wnioskodawcy wiedzą, że muszą osiągać wyniki na najwyższym poziomie, za co nagrodą jest elastyczne finansowanie przy równych szansach, niezależne od lokalnych wąskich gardeł czy dostępności środków w kraju.	Jako ogólnoeuropejski konkurencyjny organ finansowania ERBN jest w stanie korzystać z szerszej puli talentów i pomysłów niż byłoby to możliwe w przypadku jakiegokolwiek systemu krajowego. Konkurują ze sobą najlepsi naukowcy i najlepsze pomysły. Wnioskodawcy wiedzą, że muszą osiągać wyniki na najwyższym poziomie, za co nagrodą jest elastyczne finansowanie przy równych szansach, niezależne od lokalnych wąskich gardeł czy dostępności środków w kraju.
Oczekuje się zatem, że badania pionierskie finansowane przez ERBN będą mieć znaczne oddziaływanie przejawiające się postępami dokonywanymi na rubieżach wiedzy, torowaniem drogi do osiągania nowych i często nieoczekiwanych wyników naukowych i technologicznych oraz tworzeniem nowych obszarów badań, co ostatecznie może zaowocować radykalnie nowymi pomysłami stymulującymi innowacje i nowatorstwo w biznesie, a także przyczynić się do rozwiązania wyzwań społecznych. Połączenie wybitnych indywidualnych naukowców z innowacyjnymi pomysłami stanowi istotny element wszystkich etapów łańcucha innowacji.	Oczekuje się zatem, że badania pionierskie finansowane przez ERBN będą mieć znaczne oddziaływanie przejawiające się postępami dokonywanymi na rubieżach wiedzy, torowaniem drogi do osiągania nowych i często nieoczekiwanych wyników naukowych i technologicznych oraz tworzeniem nowych obszarów badań, co ostatecznie może zaowocować radykalnie nowymi pomysłami stymulującymi innowacje i nowatorstwo w biznesie, a także przyczynić się do rozwiązania wyzwań społecznych. Przy przyznawaniu dotacji ERBN główny nacisk kładzie się na przełomowe koncepcje. Połączenie wybitnych indywidualnych naukowców z innowacyjnymi pomysłami stanowi istotny element wszystkich etapów łańcucha innowacji.
Ponadto ERBN wywiera istotny wpływ strukturalny, zapewniając silny bodziec poprawy jakości europejskiego systemu badań naukowych w ogóle, a więc jego zasięg jego oddziaływania wykracza poza naukowców i projekty bezpośrednio finansowane przez ERBN. Projekty i naukowcy otrzymujący finansowanie z ERBN stanowią wyrazisty i inspirujący przykład z dziedziny pionierskich badań naukowych w Europie oraz zwiększają jej widoczność i atrakcyjność dla najlepszych naukowców na poziomie globalnym. Prestiż związany z zatrudnianiem beneficjentów dotacji ERBN i związany z tym „znak jakości” prowadzi do nasilenia konkurencji między europejskimi uniwersytetami i innymi organizacjami badawczymi pod względem oferowania najbardziej atrakcyjnych warunków najlepszym naukowcom. Ponadto zdolność krajowych systemów i poszczególnych instytucji badawczych do przyciągnięcia odnoszących sukcesy beneficjentów dotacji ERBN stanowi wskaźnik umożliwiający im ocenę swoich relatywnych mocnych i słabych stron oraz odpowiednią reformę polityki i stosowanych praktyk. Finansowanie ERBN jest zatem dodatkowe w stosunku do wysiłków podejmowanych na poziomie Unii, krajowym i regionalnym w celu reformowania, budowania zdolności i uwalniania pełnego potencjału oraz atrakcyjności europejskiego systemu badawczego.	Ponadto ERBN wywiera istotny wpływ strukturalny, zapewniając silny bodziec poprawy jakości europejskiego systemu badań naukowych w ogóle, a więc jego zasięg jego oddziaływania wykracza poza naukowców i projekty bezpośrednio finansowane przez ERBN. Projekty i naukowcy otrzymujący finansowanie z ERBN stanowią wyrazisty i inspirujący przykład z dziedziny pionierskich badań naukowych w Europie oraz zwiększają jej widoczność i atrakcyjność dla najlepszych naukowców na poziomie globalnym. Prestiż związany z zatrudnianiem beneficjentów dotacji ERBN i związany z tym „znak jakości” prowadzi do nasilenia konkurencji między europejskimi uniwersytetami i innymi organizacjami badawczymi pod względem oferowania najbardziej atrakcyjnych warunków najlepszym naukowcom. Ponadto zdolność krajowych systemów i poszczególnych instytucji badawczych do przyciągnięcia odnoszących sukcesy beneficjentów dotacji ERBN stanowi wskaźnik umożliwiający im ocenę swoich relatywnych mocnych i słabych stron oraz odpowiednią reformę polityki i stosowanych praktyk. Finansowanie ERBN jest zatem dodatkowe w stosunku do wysiłków podejmowanych na poziomie Unii, krajowym i regionalnym w celu reformowania, budowania zdolności i uwalniania pełnego potencjału oraz atrakcyjności europejskiego systemu badawczego.
1.3 Ogólny zarys działań	1.3 Ogólny zarys działań
Podstawowa działalność ERBN polega na zapewnianiu długoterminowego finansowania w celu wsparcia wybitnych naukowców i ich zespołów badawczych w przełomowych badaniach oferujących duże korzyści, ale też obarczonych wysokim ryzykiem.	Podstawowa działalność ERBN polega na zapewnianiu długoterminowego finansowania w celu wsparcia wybitnych naukowców i ich zespołów badawczych w przełomowych badaniach oferujących duże korzyści, ale też obarczonych wysokim ryzykiem.
Finansowanie ERBN jest udzielane według następujących dobrze ugruntowanych zasad. Wyłącznym kryterium przyznawania dotacji ERBN jest doskonałość naukowa. ERBN działa w trybie „oddolnym”, bez wstępnie ustalonych priorytetów. Dotacje ERBN są otwarte dla indywidualnych zespołów złożonych z naukowców w dowolnym wieku i pochodzących z dowolnego kraju świata, pracujących w Europie. ERBN promuje zdrową konkurencyjność w całej Europie.	Finansowanie ERBN jest udzielane według następujących dobrze ugruntowanych zasad. Wyłącznym kryterium przyznawania dotacji ERBN jest doskonałość naukowa. ERBN działa w trybie „oddolnym”, bez wstępnie ustalonych priorytetów. Dotacje ERBN są otwarte dla indywidualnych zespołów złożonych z naukowców w dowolnym wieku i pochodzących z dowolnego kraju świata, pracujących w Europie. ERBN promuje zdrową konkurencyjność w całej Europie oraz dba o to, aby w procedurach oceny należycie brano pod uwagę nieświadome uprzedzenia ze względu na płeć.
W sposób szczególnie priorytetowy ERBN traktuje pomoc dla wybitnych początkujących naukowców w zakresie osiągnięcia niezależnego statusu poprzez zapewnienie odpowiedniego wsparcia na bardzo ważnym etapie, kiedy konsolidują oni lub tworzą własny zespół badawczy lub program.	W sposób szczególnie priorytetowy ERBN traktuje pomoc dla wybitnych początkujących naukowców w zakresie osiągnięcia niezależnego statusu poprzez zapewnienie odpowiedniego wsparcia na bardzo ważnym etapie, kiedy konsolidują oni lub tworzą własny zespół badawczy lub program. Można również wspierać powrót i ponowną integrację naukowców po zakończeniu okresu finansowania z ERBN, szczególnie w połączeniu z programem „stanowisk EPB”.
W razie konieczności ERBN udzieli również wsparcia na rzecz pojawiających się nowych sposobów pracy w świecie nauki, mających potencjał zapewnienia przełomowych wyników, a także ułatwi weryfikację potencjału finansowanych przez siebie badań pod względem innowacji komercyjnych i społecznych.	W razie konieczności ERBN udzieli również wsparcia na rzecz nowych sposobów pracy w świecie nauki, mających potencjał zapewnienia przełomowych wyników, a także ułatwi weryfikację potencjału finansowanych przez siebie badań pod względem innowacji komercyjnych i społecznych.
W związku z tym do 2020 r. ERBN ma zamiar wykazać, że: w konkursach ERBN uczestniczą najlepsi naukowcy, finansowane ERBN doprowadziło bezpośrednio do powstania publikacji naukowych najwyższej jakości, wprowadzenia na rynek i wykorzystania innowacyjnych technologii i pomysłów, a także że ERBN w istotnym stopniu przyczyniła się do stworzenia w Europie bardziej atrakcyjnego środowiska dla najlepszych naukowców świata. W szczególności ERBN będzie dążyć do wymiernego wzrostu udziału Unii w 1 % najczęściej cytowanych publikacji na świecie. Ponadto będzie ona dążyć do znacznego zwiększenia liczby finansowanych przez siebie wybitnych naukowców spoza Europy, a także określonej poprawy w zakresie praktyk instytucjonalnych i polityki krajowej pod względem wspierania najlepszych naukowców.	W związku z tym do 2020 r. ERBN ma zamiar wykazać, że: w konkursach ERBN uczestniczą najlepsi naukowcy, finansowanie ERBN doprowadziło bezpośrednio do powstania publikacji naukowych najwyższej jakości, do uzyskania wyników badawczych o istotnych skutkach społecznych i gospodarczych oraz do wprowadzenia na rynek i wykorzystania innowacyjnych technologii i pomysłów, a także że ERBN w istotnym stopniu przyczyniła się do stworzenia w Europie bardziej atrakcyjnego środowiska dla najlepszych naukowców świata. W szczególności ERBN będzie dążyć do wymiernego wzrostu udziału Unii w 1 % najczęściej cytowanych publikacji na świecie. Ponadto będzie ona dążyć do zwiększenia liczby finansowanych przez siebie wybitnych naukowców spoza Europy, w tym zwiększenia liczby wybitnych kobiet-naukowców, a także określonej poprawy w zakresie praktyk instytucjonalnych i polityki krajowej pod względem wspierania najlepszych naukowców. ERBN będzie wymieniać się doświadczeniami i najlepszymi praktykami z regionalnymi i krajowymi agencjami finansującymi badania, aby promować wspieranie wybitnych naukowców. Ponadto ERBN będzie nadal zwiększać widoczność swoich programów w celu przyciągnięcia wybitnych naukowców.
Rada Naukowa ERBN będzie stale monitorować działalność ERBN i analizować możliwości optymalnego osiągnięcia swoich celów za pomocą systemów dotacji kładących nacisk na przejrzystość, stabilność i prostotę dla wnioskodawców oraz pod względem realizacji i zarządzania, a także, w razie potrzeby, najlepsze sposoby reagowania na zarysowujące się potrzeby. Będzie dążyć do utrzymania i dalszego doskonalenia światowej klasy systemu wzajemnej oceny ERBN, opartego na przejrzystości, uczciwości i bezstronności w rozpatrywaniu wniosków, dzięki czemu będzie w stanie wyróżnić najwyższą naukową jakość i talent o przełomowym potencjale, bez względu na płeć, narodowość czy wiek naukowca. Ponadto ERBN będzie nadal prowadzić badania strategiczne w celu przygotowania i wsparcia swoich działań, utrzymywać bliskie kontakty ze społecznością naukową i innymi zainteresowanymi stronami oraz starać się uzupełniać swoimi działaniami inicjatywy badawcze na innych poziomach.	Rada Naukowa ERBN będzie stale monitorować działalność ERBN i procedury oceny oraz analizować możliwości optymalnego osiągnięcia swoich celów za pomocą systemów dotacji kładących nacisk na skuteczność, przejrzystość, stabilność i prostotę dla wnioskodawców oraz pod względem realizacji i zarządzania, a także, w razie potrzeby, najlepsze sposoby reagowania na zarysowujące się potrzeby. Będzie dążyć do utrzymania i dalszego doskonalenia światowej klasy systemu wzajemnej oceny ERBN, gwarantującego przejrzyste, uczciwe i bezstronne rozpatrywanie wniosków, dzięki czemu będzie w stanie wyróżnić najwyższą naukową jakość, przełomowe koncepcje i talent, bez względu na płeć, narodowość, wiek naukowca czy instytucję, z której pochodzi. ERBN będzie nadal prowadzić badania strategiczne w celu przygotowania i wsparcia swoich działań, utrzymywać bliskie kontakty ze społecznością naukową i innymi zainteresowanymi stronami oraz starać się uzupełniać swoimi działaniami inicjatywy badawcze na innych poziomach, unikając powielania działań badawczych.
	ERBN będzie dbać o przejrzystość informowania społeczności naukowej i opinii publicznej o swojej działalności i wynikach oraz aktualizować dane o finansowanych przez nią projektach.
Poprawka  118 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 2 – nagłówek – punkt 2.1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przyszłe i powstające technologie (FET)	2. Przyszłe i powstające nauki i technologie (FEST)
Cel szczegółowy polega na wspieraniu radykalnych nowych technologii poprzez badanie nowych koncepcji obarczonych wysokim ryzykiem, w oparciu o fundamenty naukowe. Zapewniając elastyczne wsparcie dla zorientowanej na osiąganie celów i interdyscyplinarnej współpracy badawczej w różnych skalach oraz przyjmując innowacyjne praktyki w zakresie badań naukowych, dąży się do określenia i wykorzystania możliwości oferujących długofalowe korzyści obywatelom, gospodarce i społeczeństwu.	Cel szczegółowy polega na wspieraniu badań pionierskich, w tym radykalnie nowych technologii i koncepcji obarczonych wysokim ryzykiem, wykazujących potencjał do otwarcia nowych obszarów dla europejskiej nauki i technologii. Zapewniając elastyczne wsparcie dla zorientowanej na osiąganie celów i interdyscyplinarnej współpracy badawczej w różnych skalach oraz przyjmując innowacyjne praktyki w zakresie badań naukowych, dąży się do określenia i wykorzystania możliwości oferujących długofalowe korzyści obywatelom, gospodarce i społeczeństwu. W tym kontekście ważną rolę do odegrania mają platformy inteligentnej specjalizacji, zwłaszcza jeśli chodzi o tworzenie sieci i nawiązywanie kontaktów, wymianę informacji, partnerstwa i wspieranie polityki badań i innowacji.
	FEST będą propagować doskonałość naukową za pomocą wspólnych projektów ukierunkowanych na pionierskie badania naukowe w przyszłości oraz pojawiające się możliwości naukowo-technologiczne. FEST będą obejmowały pełny obszar wspólnych pionierskich badań naukowych, od podstawowych pionierskich badań naukowych po pionierskie rozwiązania technologiczne, oraz będą wspierały współpracę międzynarodową od najwcześniejszych etapów badań, dzięki czemu zapewnią unijną wartość dodaną najlepszych nowoczesnych badań i pomogą stworzyć wspólną masę krytyczną w odniesieniu do wybitnych badań naukowych w całej Europie.
Działania w tym zakresie będą wspomagać badania naukowe wykraczające poza granice tego, co jest znane, akceptowane lub szeroko przyjmowane oraz wspierać nowatorskie i wizjonerskie myślenie w celu otwarcia obiecujących dróg ku efektywnym nowym technologiom, z których część może zapoczątkować wiodące paradygmaty technologiczne i intelektualne na kolejne dziesięciolecia. Promowane będzie wykorzystanie małoskalowych możliwości badawczych we wszystkich dziedzinach badań, w tym podejmowanie zarysowujących się zagadnień oraz wielkich naukowych i technologicznych wyzwań wymagających połączenia sił i współpracy między programami z całej Europy i spoza niej. To podejście jest zorientowane na doskonałość i obejmuje weryfikację przedkonkurencyjnych pomysłów dotyczących kształtowania przyszłości technologii, umożliwiając społeczeństwu czerpanie korzyści z multidyscyplinarnej współpracy badawczej, która musi zostać podjęta na poziomie europejskim poprzez połączenie badań opartych na nauce oraz badań opartych na wyzwaniach społecznych lub konkurencyjności przemysłowej.	FEST będą wspomagać badania naukowe wykraczające poza granice tego, co jest znane, akceptowane lub szeroko przyjmowane oraz wspierać nowatorskie i wizjonerskie myślenie w celu otwarcia obiecujących dróg ku efektywnym nowym technologiom, z których część może zapoczątkować wiodące paradygmaty technologiczne i intelektualne na kolejne dziesięciolecia. Promowane będzie wykorzystanie małoskalowych możliwości badawczych we wszystkich dziedzinach badań, w tym podejmowanie zarysowujących się zagadnień oraz wielkich naukowych i technologicznych wyzwań wymagających połączenia sił i współpracy między programami z całej Europy i spoza niej. To podejście jest zorientowane na doskonałość i obejmuje weryfikację przedkonkurencyjnych pomysłów dotyczących kształtowania przyszłości technologii, umożliwiając społeczeństwu czerpanie korzyści z multidyscyplinarnej współpracy badawczej, która musi zostać podjęta na poziomie europejskim poprzez połączenie badań opartych na nauce oraz badań opartych na celach i wyzwaniach społecznych lub konkurencyjności przemysłowej.
Poprawka  119 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 2 – punkt 2.2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Radykalne przełomy prowadzące do przeobrażeń w coraz większym stopniu są uzależnione od intensywnej współpracy między dyscyplinami nauki i technologii (np. informacji i komunikacji, biologii, chemii, nauki o Ziemi, materiałoznawstwa, neurobiologii i kognitywistyki, nauk społecznych, ekonomii), a także sztuką i humanistyką. Wymaga to nie tylko najwyższej jakości w zakresie nauki i technologii, lecz także nowych postaw i nowatorskich interakcji między szerokim wachlarzem podmiotów zainteresowanych badaniami naukowymi.	Radykalne przełomy prowadzące do przeobrażeń w coraz większym stopniu są uzależnione od intensywnej współpracy między dyscyplinami nauki i technologii (np. informacji i komunikacji, biologii, bioinżynierii i robotyki, chemii, fizyki, matematyki, modelowania w medycynie, nauki o Ziemi, materiałoznawstwa, neurobiologii i kognitywistyki, nauk społecznych, ekonomii), a także ze sztuką i naukami humanistycznymi. Wymaga to nie tylko najwyższej jakości w zakresie nauki i technologii, lecz także nowych postaw i nowatorskich interakcji między szerokim wachlarzem podmiotów zainteresowanych badaniami naukowymi.
Nad niektórymi pomysłami można pracować w małej skali, podczas gdy inne bywają tak skomplikowane, że wymagają szeroko zakrojonego skoordynowanego wysiłku podejmowanego przez dłuższy czas. Duże gospodarki na świecie zdają sobie z tego sprawę, w związku z czym narasta globalna konkurencja pod względem wyszukiwania i wykorzystania pojawiających się możliwości technologicznych na granicy nauki, mogących mieć istotne oddziaływanie pod względem innowacji i korzyści dla społeczeństwa. Skuteczność tego typu interwencji wymaga ich szybkiego rozwinięcia do dużej skali poprzez połączenie programów na poziomie europejskim, krajowym i regionalnym, wokół wspólnych celów, z myślą o osiągnięciu masy krytycznej, promowaniu synergii oraz uzyskaniu optymalnego efektu dźwigni.	Nad niektórymi pomysłami można pracować w małej skali, podczas gdy inne bywają tak skomplikowane, że wymagają szeroko zakrojonego skoordynowanego wysiłku podejmowanego przez dłuższy czas. Duże gospodarki na świecie zdają sobie z tego sprawę, w związku z czym narasta globalna konkurencja pod względem wyszukiwania i wykorzystania pojawiających się możliwości technologicznych na granicy nauki, mogących mieć istotne oddziaływanie pod względem innowacji i korzyści dla społeczeństwa. Skuteczność tego typu interwencji wymaga fachowego zarządzania i ich szybkiego rozwinięcia do dużej skali poprzez połączenie programów na poziomie europejskim, krajowym i regionalnym, wokół wspólnych celów, z myślą o osiągnięciu masy krytycznej, promowaniu synergii oraz uzyskaniu optymalnego efektu dźwigni.
Program FET uwzględnia całe spektrum stymulowanych nauką innowacji: od oddolnych i prowadzonych na niewielką skalę badań opartych na pomysłach będących w zarodku lub wymagających weryfikacji, po budowę nowych społeczności badawczych i innowacyjnych wokół nowych dziedzin badań sprzyjających przeobrażeniom, a także wielkoskalowe i obejmujące wiele podmiotów inicjatywy badawcze oparte na agendach przewidujących osiągnięcie ambitnych i wizjonerskich celów. Każdy spośród tych trzech poziomów zaangażowania ma szczególną wartość, uzupełniając pozostałe i umożliwiając synergię z nimi. Np. prowadzone na małą skalę badania mogą ujawnić potrzebę opracowania nowych zagadnień, co może skutkować poważną, opartą na planie działania interwencją. Angażują one szeroką gamę podmiotów zainteresowanych badaniami, w tym młodych naukowców i MŚP intensywnie korzystające z badań naukowych, a także społeczności zainteresowanych stron (podmiotów społecznych, decydentów i przemysłu, a także naukowców z publicznego sektora badawczego), formujące się w miarę kształtowania się, dojrzewania i różnicowania się agend badawczych.	Program FEST uwzględnia całe spektrum stymulowanych nauką innowacji: od oddolnych i prowadzonych na niewielką skalę badań opartych na pomysłach będących w zarodku lub wymagających weryfikacji, po budowę nowych społeczności badawczych i innowacyjnych wokół nowych dziedzin badań sprzyjających przeobrażeniom, a także wielkoskalowe i obejmujące wiele podmiotów inicjatywy badawcze oparte na agendach przewidujących osiągnięcie ambitnych i wizjonerskich celów. Każdy spośród tych trzech poziomów zaangażowania ma szczególną wartość, uzupełniając pozostałe i umożliwiając synergię z nimi. Np. prowadzone na małą skalę badania mogą ujawnić potrzebę opracowania nowych zagadnień, co może skutkować poważną, opartą na planie działania interwencją. Angażują one szeroką gamę podmiotów zainteresowanych badaniami, w tym młodych naukowców i MŚP intensywnie korzystające z badań naukowych, a także społeczności zainteresowanych stron (podmiotów społecznych, decydentów i przemysłu, a także naukowców z publicznego sektora badawczego), formujące się w miarę kształtowania się, dojrzewania i różnicowania się ewoluujących agend badawczych.
Poprawka  120 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 2 – punkt 2.3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Program FET ma charakter wizjonerski, sprzyjający przeobrażeniom i niekonwencjonalny, natomiast w prowadzonych w ich ramach działaniach stosuje się różne typy logiki, od całkowitego otwarcia po różne stopnie strukturyzacji zagadnień, społeczności i finansowania.	Program FEST ma charakter wizjonerski, sprzyjający przeobrażeniom i niekonwencjonalny, natomiast w prowadzonych w ich ramach działaniach stosuje się różne typy logiki, od całkowitego otwarcia po różne stopnie strukturyzacji zagadnień, społeczności i finansowania.
Różne rodzaje logiki znajdą odzwierciedlenie w działaniach, we właściwej skali, pozwalając na identyfikację i wykorzystanie możliwości zapewnienia długoterminowych korzyści obywatelom, gospodarce i społeczeństwu:
(a) Sprzyjając nowatorskim pomysłom („FET Open”) FET będą wspierać znajdujące się w zarodku koncepcje badawcze w zakresie nauki i technologii, zmierzające do stworzenia podstaw dla radykalnie nowych przyszłych technologii poprzez zakwestionowanie obecnych paradygmatów i eksplorację nieznanych obszarów. Oddolny proces wyboru, szeroko otwarty na wszelkie pomysły badawcze, dostarczy zróżnicowanego portfela ukierunkowanych projektów. Kluczowe jest wczesne wykrycie obiecujących nowych obszarów, wynalazków i tendencji, a także przyciąganie nowych i cechujących się dużym potencjałem podmiotów zainteresowanych badaniami naukowymi i innowacjami.	(a) Sprzyjając nowatorskim pomysłom („FEST Open”) FET będą wspierać znajdujące się w zarodku koncepcje badawcze w zakresie nauki i technologii, zmierzające do stworzenia podstaw dla radykalnie nowych przyszłych technologii poprzez zakwestionowanie obecnych paradygmatów i eksplorację nieznanych obszarów. Oddolny proces wyboru, szeroko otwarty na wszelkie pomysły badawcze, dostarczy zróżnicowanego portfela ukierunkowanych projektów. Kluczowe jest wczesne wykrycie obiecujących nowych obszarów, wynalazków i tendencji, a także przyciąganie nowych i cechujących się dużym potencjałem podmiotów zainteresowanych badaniami naukowymi i innowacjami.
(b) Zwracając uwagę na zarysowujące się zagadnienia i powstające społeczności („FET Proactive”), FET obejmą swoim zakresem wiele obiecujących kierunków badań poszukiwawczych, odznaczających się potencjałem wytworzenia masy krytycznej wzajemnie powiązanych projektów, które będą obejmować szeroki wachlarz wieloaspektowych działań badawczych i przyczynią się do utworzenia europejskiej puli wiedzy.	(b) Zwracając uwagę na zarysowujące się zagadnienia i nowo powstające społeczności („FEST Proactive”), FEST, w ścisłym powiązaniu z wyzwaniami społecznymi i zagadnieniami technologicznymi w przemyśle, obejmą swoim zakresem wiele obiecujących kierunków badań poszukiwawczych, odznaczających się potencjałem wytworzenia masy krytycznej wzajemnie powiązanych projektów, które będą obejmować szeroki wachlarz wieloaspektowych działań badawczych i przyczynią się do utworzenia europejskiej puli wiedzy.
(c) Podejmując wielkie interdyscyplinarne wyzwania naukowe i technologiczne („FET flagships”) FET będą wspierać ambitne, realizowane na dużą skalę, stymulowane nauką badania zmierzające do osiągnięcia przełomu. Takie działania skorzystają na dostosowaniu agend europejskich i krajowych. Postęp naukowy powinien zapewniać solidną i szeroką podstawę dla przyszłych innowacji technologicznych i ich gospodarczego wykorzystania w różnorodnych dziedzinach, a także nowatorskie korzyści dla społeczeństwa.	(c) Podejmując wielkie interdyscyplinarne wyzwania naukowe i technologiczne („FEST flagships”) FET będą wspierać ambitne, realizowane na dużą skalę, stymulowane nauką badania zmierzające do osiągnięcia przełomu naukowego i technologicznego. Takie działania skorzystają na dostosowaniu agend europejskich, krajowych i regionalnych. Postęp naukowy powinien zapewniać solidną i szeroką podstawę dla przyszłych innowacji technologicznych i ich gospodarczego wykorzystania w różnorodnych dziedzinach, a także nowatorskie korzyści dla społeczeństwa.
W celu optymalnego osiągnięcia wyznaczonych celów, dla każdego działania zostanie określone właściwe połączenie otwartości i różnych stopni strukturyzacji zagadnień, społeczności i finansowania.
	Ponad połowa środków FEST będzie przeznaczona na oddolne wspólne badania pionierskie we wszystkich obszarach.
	Ocena wszystkich projektów FEST będzie opierać się wyłącznie na ściśle określonych kryteriach doskonałości naukowej i technologicznej.
Poprawka  121 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 3 – nagłówek – punkt 3.1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Działania Marie Curie	3. Działania „Maria Skłodowska-Curie”
3.1. Cel szczegółowy	3.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest optymalny rozwój i dynamiczne wykorzystanie kapitału intelektualnego Europy z myślą zdobywaniu nowych umiejętności i innowacjach, a co za tym idzie, o uwolnieniu całego potencjału wszystkich sektorów i regionów.	Celem szczegółowym jest optymalny rozwój i dynamiczne wykorzystanie europejskich zasobów ludzkich w dziedzinie badań naukowych i innowacji z myślą o rozwoju i transferze nowych umiejętności oraz generowaniu nowej wiedzy i innowacyjnych rozwiązań, a co za tym idzie, o uwolnieniu całego potencjału wszystkich sektorów i regionów.
Dobrze wyszkoleni, dynamiczni i kreatywni naukowcy to podstawowy surowiec niezbędny do osiągania najwybitniejszych osiągnięć naukowych i najbardziej produktywnych, opartych na badaniach innowacji.	Dobrze wyszkoleni, dynamiczni i kreatywni naukowcy to podstawowy surowiec niezbędny do osiągania najwybitniejszych osiągnięć naukowych i najbardziej produktywnych, opartych na badaniach innowacji.
Europa dysponuje obszerną i zróżnicowaną pulą wykwalifikowanych zasobów ludzkich w dziedzinie badań naukowych i innowacji, wymagającą jednak stałego uzupełniania, doskonalenia i dostosowania do szybko zmieniających się potrzeb rynku pracy. Obecnie tylko 46 % tej puli pracuje w sektorze przedsiębiorczości prywatnej, co jest wskaźnikiem znacznie niższym niż u głównych konkurentów gospodarczych Europy; np. w Chinach jest to 69 %, w Japonii 73 %, a w USA 80 %. Ponadto w związku z aktualną sytuacją demograficzną, w nadchodzących latach nieproporcjonalnie duża liczba naukowców osiągnie wiek emerytalny. To, w połączeniu z zapotrzebowaniem na wiele wysokiej jakości stanowisk badawczych wynikającym z rosnącego wykorzystania badań w gospodarce UE, będzie stanowić jedno z głównych wyzwań dla europejskich systemów edukacji, badań naukowych i innowacji w przyszłości.	Europa dysponuje obszerną i zróżnicowaną pulą wykwalifikowanych zasobów ludzkich w dziedzinie badań naukowych i innowacji, wymagającą jednak stałego uzupełniania, doskonalenia i dostosowania do szybko zmieniających się potrzeb rynku pracy. Obecnie tylko 46 % tej puli pracuje w sektorze przedsiębiorczości prywatnej, co jest wskaźnikiem znacznie niższym niż u głównych konkurentów gospodarczych Europy; np. w Chinach jest to 69 %, w Japonii 73 %, a w USA 80 %. Ponadto w związku z aktualną sytuacją demograficzną, w nadchodzących latach nieproporcjonalnie duża liczba naukowców osiągnie wiek emerytalny. To, w połączeniu z zapotrzebowaniem na wiele wysokiej jakości stanowisk badawczych wynikającym z rosnącego wykorzystania badań w gospodarce UE, będzie stanowić jedno z głównych wyzwań dla europejskich systemów edukacji, badań naukowych i innowacji w przyszłości.
Konieczna reforma musi rozpocząć się na wczesnych etapach kariery naukowców, podczas ich studiów doktoranckich lub porównywalnych studiów podyplomowych. Europa musi opracować nowoczesne, innowacyjne systemy szkolenia, odpowiadające wysoce konkurencyjnym i coraz bardziej interdyscyplinarnym wymogom w zakresie badań naukowych i innowacji. Zapewnienie naukowcom innowacyjnych umiejętności potrzebnych do wykonywania przyszłych zadań wymaga silnego zaangażowania przedsiębiorstw, w tym MŚP, i innych podmiotów społeczno-gospodarczych. Ważne będzie również zwiększenie mobilności tych naukowców, która obecnie jest niewielka. W 2008 r. tylko 7% europejskich doktorantów studiowało w innym państwie członkowskim, podczas gdy celem jest osiągnięcie do 2030 r. wielkości 20%.	Konieczna reforma musi rozpocząć się na wczesnych etapach kariery naukowców, podczas ich studiów doktoranckich lub porównywalnych studiów podyplomowych. Szczególną uwagę należy poświęcić programom mentoringu sprzyjającym transferowi wiedzy, doświadczeń i sieci. Europa musi opracować nowoczesne, innowacyjne systemy szkolenia, odpowiadające wysoce konkurencyjnym i coraz bardziej interdyscyplinarnym wymogom w zakresie badań naukowych i innowacji. Zapewnienie naukowcom kompleksowych umiejętności w zakresie innowacyjności i przedsiębiorczości potrzebnych do wykonywania przyszłych zadań oraz zachęcenie ich do rozważenia kariery w przemyśle lub najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstwach wymaga silnego zaangażowania przedsiębiorstw, w tym MŚP, i innych podmiotów społeczno-gospodarczych. Ważne będzie również zwiększenie mobilności tych naukowców, która obecnie jest niewielka. W 2008 r. tylko 7% europejskich doktorantów studiowało w innym państwie członkowskim, podczas gdy celem jest osiągnięcie do 2030 r. wielkości 20%.
	Zwiększenie mobilności naukowców oraz zapewnienie większych zasobów instytucjom przyciągającym naukowców z innych państw członkowskich będzie sprzyjać rozwojowi centrów doskonałości w całej Unii.
Ta reforma musi być kontynuowana na wszystkich etapach kariery naukowców. Zasadnicze znaczenie ma zwiększenie mobilności naukowców na wszystkich poziomach, w tym mobilności w trakcie kariery, nie tylko między państwami, ale też między sektorem publicznym a prywatnym. Stanowi to silną zachętę do rozwoju nowych umiejętności. Jest również kluczowym czynnikiem współpracy między środowiskiem akademickim, ośrodkami badawczymi i przemysłem w różnych państwach. Czynnik ludzki to podstawa trwałej współpracy, która jest kluczowym czynnikiem umożliwiającym innowacyjnej i kreatywnej Europie sprostanie wyzwaniom społecznym, a zarazem przezwyciężenie rozdrobnienia polityki prowadzonej przez poszczególne państwa. Współpraca i wymiana wiedzy poprzez indywidualną mobilność na wszystkich etapach kariery oraz poprzez wymianę wysoko wykwalifikowanego personelu naukowego i badawczego ma podstawowe znaczenie dla powrotu Europy na ścieżkę zrównoważonego wzrostu oraz w celu sprostania wyzwaniom społecznym.	Ta reforma musi być kontynuowana na wszystkich etapach kariery naukowców. Zasadnicze znaczenie ma zwiększenie mobilności naukowców na wszystkich poziomach, w tym mobilności w trakcie kariery, nie tylko między państwami, ale też między sektorem publicznym a prywatnym. Stanowi to silną zachętę do rozwoju nowych umiejętności. Jest również kluczowym czynnikiem współpracy między środowiskiem akademickim, ośrodkami badawczymi i przemysłem w różnych państwach. Czynnik ludzki to podstawa trwałej współpracy, która jest kluczowym czynnikiem umożliwiającym innowacyjnej i kreatywnej Europie sprostanie wyzwaniom społecznym, a zarazem przezwyciężenie rozdrobnienia polityki prowadzonej przez poszczególne państwa. Dostęp do wyników badań oraz współpraca i wymiana wiedzy poprzez indywidualną mobilność na wszystkich etapach kariery oraz poprzez wymianę wysoko wykwalifikowanego personelu naukowego i badawczego ma podstawowe znaczenie dla Europy w dążeniu do zniwelowania wewnętrznych różnic w potencjale badawczym i innowacyjnym, do powrotu na ścieżkę zrównoważonego wzrostu oraz do sprostania wyzwaniom społecznym.
	W tym kontekście program „Horyzont 2020” powinien również zachęcać do współpracy między europejskimi badaczami poprzez wprowadzenie systemu bonów badawczych, w którym fundusze na badania podążają za naukowcami, którzy przemieszczają się między uniwersytetami we wszystkich państwach członkowskich, wspierając centra doskonałości, niezależne ośrodki uniwersyteckie i zwiększoną mobilność wśród badaczy;
	Programy mobilności zagwarantują kobietom i mężczyznom rzeczywiste równe szanse i obejmą konkretne środki służące usunięciu przeszkód dla mobilności kobiet-naukowców.
Jeśli Europa ma dorównać swoim konkurentom w dziedzinie badań naukowych i innowacji, musi zachęcić większą liczbę młodych kobiet i mężczyzn do podjęcia karier naukowych oraz zapewnić wysoce atrakcyjne możliwości i środowiska badań i innowacji. Najbardziej utalentowane osoby, z Europy i spoza niej, powinny postrzegać Europę jako szczególnie korzystne miejsce pracy. Równouprawnienie płci, atrakcyjne stałe zatrudnienie i warunki pracy, a także uznanie to podstawowe aspekty, w odniesieniu do których w całej Europie należy zapewnić spójne podejście.	Jeśli Europa ma dorównać swoim konkurentom w dziedzinie badań naukowych i innowacji, musi zachęcić większą liczbę młodych kobiet i mężczyzn do podjęcia karier naukowych oraz zapewnić wysoce atrakcyjne możliwości i środowiska badań i innowacji. Najbardziej utalentowane osoby, z Europy i spoza niej, powinny postrzegać Europę jako szczególnie korzystne miejsce pracy. Równouprawnienie płci, atrakcyjne stałe zatrudnienie i warunki pracy, a także uznanie to podstawowe aspekty, w odniesieniu do których w całej Europie należy zapewnić spójne podejście.
Poprawka  122 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 3 – punkt 3.2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3,2 Uzasadnienie i wartość dodana Unii	3.2 Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Ani samo finansowanie Unii, ani działające indywidualnie państwa członkowskie nie będą w stanie sprostać temu wyzwaniu. Państwa członkowskie wprowadziły wprawdzie reformy zmierzające do udoskonalenia swoich instytucji szkolnictwa wyższego oraz do modernizacji systemu szkolenia, jednak w skali Europy postępy są nierówne i między poszczególnymi krajami występują duże różnice. Ogólnie rzecz biorąc, współpraca naukowa i technologiczna między sektorem publicznym a prywatnym w Europie pozostaje słaba. To samo dotyczy równouprawnienia płci oraz wysiłków zmierzających do przyciągania studentów i naukowców spoza EPB. Obecnie ok. 20 % doktorantów w Unii to obywatele państw trzecich, podczas gdy w USA ich liczba wynosi ok. 35 %. Aby zmiana nastąpiła szybciej, na szczeblu Unii wymagane jest podejście strategiczne wykraczające poza granice państw. Finansowanie Unii jest niezbędne dla zachęcenia do przeprowadzenia niezbędnych reform strukturalnych.	Ani samo finansowanie Unii, ani działające indywidualnie państwa członkowskie nie będą w stanie sprostać temu wyzwaniu. Państwa członkowskie wprowadziły wprawdzie reformy zmierzające do udoskonalenia swoich instytucji szkolnictwa wyższego oraz do modernizacji systemu szkolenia, jednak w skali Europy postępy są nierówne i między poszczególnymi krajami występują duże różnice. Ogólnie rzecz biorąc, współpraca naukowa i technologiczna między sektorem publicznym a prywatnym w Europie pozostaje słaba. To samo dotyczy równouprawnienia płci oraz wysiłków zmierzających do przyciągania studentów i naukowców spoza EPB. Obecnie ok. 20 % doktorantów w Unii to obywatele państw trzecich, podczas gdy w USA ich liczba wynosi ok. 35 %. Aby zmiana nastąpiła szybciej, na szczeblu Unii wymagane jest podejście strategiczne wykraczające poza granice państw. Finansowanie Unii jest niezbędne dla zachęcenia do przeprowadzenia niezbędnych reform strukturalnych.
Działania Marie Curie doprowadziły do znacznych postępów w zakresie promowania mobilności, zarówno transnarodowej, jak i międzysektorowej, a także zapewniania możliwości rozwijania karier naukowych w skali europejskiej i międzynarodowej, na doskonałych warunkach zatrudnienia i pracy wynikających z Europejskiej karty naukowca i Kodeksu postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych. Pod względem skali i zakresu, finansowania, międzynarodowego charakteru, pozyskiwania i transferu wiedzy nie mają one odpowiednika w państwach członkowskich. Wzmocniły one zasoby instytucji zdolnych do przyciągania naukowców z zagranicy, tym samym sprzyjając upowszechnianiu się centrów doskonałości w całej Unii. Dzięki wyraźnemu efektowi strukturyzacji, stanowią wzór do naśladowania, upowszechniając najlepsze praktyki na poziomie krajowym. Poprzez oddolne podejście, działania Marie Curie umożliwiły znacznej większości takich instytucji szkolenie i doskonalenie umiejętności nowej generacji naukowców, zdolnych sprostać wyzwaniom społecznym.	Działania „Maria Skłodowska-Curie” doprowadziły do znacznych postępów w zakresie promowania mobilności, zarówno transnarodowej, jak i międzysektorowej, a także zapewniania możliwości rozwijania karier naukowych w skali europejskiej i międzynarodowej, na doskonałych warunkach zatrudnienia i pracy wynikających z Europejskiej karty naukowca i Kodeksu postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych. Pod względem skali i zakresu, finansowania, międzynarodowego charakteru, pozyskiwania i transferu wiedzy nie mają one odpowiednika w państwach członkowskich. Wzmocniły one zasoby instytucji zdolnych do przyciągania naukowców z zagranicy, tym samym sprzyjając upowszechnianiu się centrów doskonałości w całej Unii. Dzięki wyraźnemu efektowi strukturyzacji, stanowią wzór do naśladowania, upowszechniając najlepsze praktyki na poziomie krajowym. Poprzez oddolne podejście działania „Maria Skłodowska-Curie” umożliwiły znacznej większości takich instytucji szkolenie i doskonalenie umiejętności nowej generacji naukowców, zdolnych sprostać wyzwaniom społecznym.
Dalszy rozwój działań Marie Curie będzie stanowić istotny wkład w rozwój europejskiej przestrzeni badawczej. Dzięki swojej ogólnoeuropejskiej, konkurencyjnej strukturze finansowania działania Marie Curie będą promować nowe, kreatywne i innowacyjne typy szkolenia, takie jak programy doktoranckie realizowane we współpracy z przedsiębiorstwami, obejmujące podmioty z dziedziny edukacji, badań naukowych i innowacji, które będą musiały konkurować w skali globalnej o reputację ośrodków najwyższej jakości. Zapewniając finansowanie Unii dla najlepszych programów badawczych i naukowych zgodnie z zasadami innowacyjnego szkolenia doktorantów w Europie, będą również promować szersze upowszechnianie i absorpcję bardziej ustrukturyzowanych programów szkolenia doktorantów.	Dalszy rozwój działań „Maria Skłodowska-Curie” będzie stanowić istotny wkład w rozwój europejskiej przestrzeni badawczej. Dzięki swojej ogólnoeuropejskiej, konkurencyjnej strukturze finansowania działania „Maria Skłodowska-Curie” będą promować nowe, kreatywne i innowacyjne typy szkolenia, takie jak wspólne lub multidyscyplinarne programy doktoranckie, programy doktoranckie realizowane we współpracy z przedsiębiorstwami, obejmujące podmioty z dziedziny edukacji, badań naukowych i innowacji, które będą musiały konkurować w skali globalnej o reputację ośrodków najwyższej jakości. Zapewniając finansowanie Unii dla najlepszych programów badawczych i naukowych zgodnie z zasadami innowacyjnego szkolenia doktorantów w Europie, będą również promować szersze upowszechnianie i absorpcję bardziej ustrukturyzowanych programów szkolenia doktorantów.
Stypendia Marie Curie będą również udzielane na potrzeby tymczasowej mobilności doświadczonych naukowców i inżynierów przenoszących się z instytucji publicznych do sektora prywatnego i odwrotnie, co zapewni uniwersytetom, ośrodkom badawczym i przedsiębiorstwom wsparcie oraz zachętę do wzajemnej współpracy w skali europejskiej i międzynarodowej. Dzięki dobrze ugruntowanemu, przejrzystemu i uczciwemu systemowi oceny, działania Marie Curie umożliwią identyfikację wybitnych talentów w dziedzinie badań naukowych i innowacji w drodze międzynarodowej konkurencji, co zapewnia naukowcom prestiż, a zatem również motywację do rozwijania kariery w Europie.	Stypendia „Maria Skłodowska-Curie” będą również udzielane na potrzeby tymczasowej mobilności początkujących i doświadczonych naukowców, jak również inżynierów przenoszących się z instytucji publicznych do sektora prywatnego i odwrotnie, co zapewni uniwersytetom, ośrodkom badawczym i przedsiębiorstwom wsparcie oraz zachętę do wzajemnej współpracy w skali europejskiej i międzynarodowej. Dzięki dobrze ugruntowanemu, przejrzystemu i uczciwemu systemowi oceny, działania „Maria Skłodowska-Curie” umożliwią identyfikację wybitnych talentów w dziedzinie badań naukowych i innowacji w drodze międzynarodowej konkurencji, co zapewnia naukowcom prestiż, a zatem również motywację do rozwijania kariery w Europie.
Wyzwania społeczne, którym będą musieli sprostać wysoko wykwalifikowani naukowcy i specjaliści ds. innowacji, nie są problemem tylko Europy. Są to wyzwania międzynarodowe o ogromnej złożoności i skali. Najlepsi naukowcy w Europie i na świecie muszą współpracować ponad granicami dzielącymi kraje, sektory i dyscypliny. Działania Marie Curie będą odgrywać pod tym względem kluczową rolę, wspierając wymianę personelu, która będzie sprzyjać nastawieniu na współpracę poprzez międzynarodową i międzysektorową wymianę wiedzy, która jest tak istotna dla otwartych innowacji.	Wyzwania społeczne, którym będą musieli sprostać wysoko wykwalifikowani naukowcy i specjaliści ds. innowacji, nie są problemem tylko Europy. Są to wyzwania międzynarodowe o ogromnej złożoności i skali. Najlepsi naukowcy w Europie i na świecie muszą współpracować ponad granicami dzielącymi kraje, sektory i dyscypliny. Działania „Maria Skłodowska-Curie” będą odgrywać pod tym względem kluczową rolę, wspierając wymianę personelu, która będzie sprzyjać nastawieniu na współpracę poprzez międzynarodową i międzysektorową wymianę wiedzy, która jest tak istotna dla otwartych innowacji.
Rozszerzenie mechanizmów współfinansowania działań Marie Curie będzie mieć podstawowe znaczenie dla powiększenia europejskiej puli talentów. Ilościowy i strukturalny wpływ działania Unii zostanie zwiększony poprzez wykorzystanie regionalnego, krajowego, międzynarodowego i prywatnego finansowania w celu tworzenia nowych programów oraz otwarcia już istniejących programów na międzynarodowe i międzysektorowe szkolenia, mobilność i rozwój kariery. Taki mechanizm wzmocni powiązania między staraniami podejmowanymi w dziedzinie badań naukowych i edukacji na poziomie krajowym a wysiłkami na poziomie Unii.	Rozszerzenie mechanizmów współfinansowania działań „Maria Skłodowska-Curie” będzie mieć podstawowe znaczenie dla powiększenia europejskiej puli talentów. Ilościowy i strukturalny wpływ działania Unii zostanie zwiększony poprzez wykorzystanie regionalnego, krajowego, międzynarodowego oraz publicznego i prywatnego finansowania w celu tworzenia nowych programów o podobnych i uzupełniających celach oraz otwarcia już istniejących programów na międzynarodowe i międzysektorowe szkolenia, mobilność i rozwój kariery. Taki mechanizm wzmocni powiązania między staraniami podejmowanymi w dziedzinie badań naukowych i edukacji na poziomie krajowym a wysiłkami na poziomie Unii.
Wszystkie działania związane z tym wyzwaniem przyczynią się do wprowadzenia w Europie zupełnie nowego sposobu myślenia, mającego podstawowe znaczenie dla kreatywności i innowacji. Środki finansowania działań Marie Curie ułatwią łączenie zasobów w Europie, w rezultacie prowadząc do udoskonalenia koordynacji i zarządzania w odniesieniu do szkolenia naukowców, ich mobilności i rozwoju kariery. Przyczynią się do osiągnięcia celów strategicznych określonych w inicjatywach „Unia innowacji”, „Mobilna młodzież” i „Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia” oraz będą mieć zasadnicze znaczenie dla urzeczywistnienia europejskiej przestrzeni badawczej.	Wszystkie działania związane z tym wyzwaniem przyczynią się do wprowadzenia w Europie zupełnie nowego sposobu myślenia, mającego podstawowe znaczenie dla kreatywności i innowacji. Środki finansowania działań „Maria Skłodowska-Curie” ułatwią łączenie zasobów w Europie, w rezultacie prowadząc do udoskonalenia koordynacji i zarządzania w odniesieniu do szkolenia naukowców, ich mobilności i rozwoju kariery. Przyczynią się do osiągnięcia celów strategicznych określonych w inicjatywach „Unia innowacji”, „Mobilna młodzież” i „Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia” oraz będą mieć zasadnicze znaczenie dla urzeczywistnienia europejskiej przestrzeni badawczej.
Poprawka  123 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 3 – punkt 3.3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3.3. Ogólny zarys działań	3.3. Ogólny zarys działań
(a) Wspieranie nowych umiejętności poprzez najwyższej jakości wstępne szkolenie naukowców	(a) Wspieranie nowych umiejętności poprzez najwyższej jakości wstępne szkolenie naukowców
Celem jest wyszkolenie nowego pokolenia kreatywnych i innowacyjnych naukowców, zdolnych do przekształcenia wiedzy i pomysłów w produkty i usługi przynoszące Unii korzyści gospodarcze i społeczne.	Celem jest wyszkolenie nowego pokolenia kreatywnych i innowacyjnych naukowców, zdolnych do przekształcenia wiedzy i pomysłów w produkty i usługi przynoszące Unii korzyści gospodarcze i społeczne.
Kluczowe działania będą polegały na zapewnieniu naukowcom na poziomie podyplomowym najwyższej jakości innowacyjnego szkolenia na wczesnym etapie poprzez interdyscyplinarne projekty lub programy studiów doktoranckich obejmujące uniwersytety, instytucje badawcze, przedsiębiorstwa, MŚP i inne podmioty społeczno-gospodarcze z różnych państw. Skutkiem będą lepsze perspektywy kariery dla młodych naukowców na poziomie podyplomowym, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym.	Kluczowe działania będą polegały na zapewnieniu naukowcom na poziomie podyplomowym najwyższej jakości innowacyjnego szkolenia na wczesnym etapie poprzez projekty interdyscyplinarne, programy mentoringu służące transferowi wiedzy i doświadczenia między naukowcami lub programy studiów doktoranckich pozwalające naukowcom na rozwijanie ich karier badawczych i obejmujące uniwersytety, instytucje badawcze, przedsiębiorstwa, MŚP i inne podmioty społeczno-gospodarcze z różnych państw. Skutkiem będzie rozwój oraz lepsze perspektywy kariery dla młodych naukowców na poziomie podyplomowym, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym.
(b) Sprzyjanie najwyższej jakości poprzez transgraniczną i międzysektorową mobilność	(b) Sprzyjanie najwyższej jakości poprzez transgraniczną i międzysektorową mobilność
Celem jest zwiększenie kreatywnego i innowacyjnego potencjału doświadczonych naukowców na wszystkich etapach kariery poprzez zapewnienie możliwości transgranicznej i międzysektorowej mobilności.	Celem jest zwiększenie kreatywnego i innowacyjnego potencjału doświadczonych naukowców na wszystkich etapach kariery poprzez zapewnienie możliwości transgranicznej i międzysektorowej mobilności.
Kluczowe działania będą polegały na zachęceniu doświadczonych naukowców do poszerzania lub pogłębiania kompetencji poprzez mobilność związaną z udostępnieniem atrakcyjnych możliwości rozwoju kariery na uniwersytetach, w ośrodkach badawczych, przedsiębiorstwach, MŚP i innych podmiotach społeczno-gospodarczych w całej Europie i poza nią. Wspierane będą również możliwości wznowienia kariery po przerwie.	Kluczowe działania będą polegały na zachęceniu doświadczonych naukowców do poszerzania lub pogłębiania kompetencji poprzez mobilność związaną z udostępnieniem atrakcyjnych możliwości rozwoju kariery na uniwersytetach, w ośrodkach badawczych, przedsiębiorstwach, MŚP i innych podmiotach społeczno-gospodarczych w całej Europie i poza nią, oferującą naukowcom możliwość dokształcenia się i zdobycia nowej wiedzy w instytucjach badawczych wysokiego szczebla w państwach trzecich, a następnie umożliwiającą im powrót do Europy, jeżeli dokonają takiego wyboru. Wspierane będą również możliwości wznowienia kariery po przerwie. W celu zwiększenia innowacyjności sektora prywatnego przedmiotem uwagi będzie również mobilność międzysektorowa.
(c) Stymulowanie innowacji poprzez proces wzajemnej inspiracji w dziedzinie wiedzy	(c) Stymulowanie innowacji poprzez proces wzajemnej inspiracji w dziedzinie wiedzy
Celem jest wzmocnienie międzynarodowej współpracy transgranicznej i międzysektorowej poprzez wymianę personelu z dziedziny badań naukowych i innowacji z myślą o skuteczniejszym stawieniu czoła globalnym wyzwaniom.	Celem jest wzmocnienie międzynarodowej współpracy transgranicznej i międzysektorowej poprzez wymianę personelu z dziedziny badań naukowych i innowacji z myślą o skuteczniejszym stawieniu czoła globalnym wyzwaniom.
Kluczowe działania będą polegały na wsparciu krótkoterminowych wymian personelu z dziedziny badań naukowych i innowacji w ramach partnerstw uniwersytetów, instytucji badawczych, przedsiębiorstw, MŚP i innych podmiotów społeczno-gospodarczych w Europie i na całym świecie. Będzie to obejmować promowanie współpracy z państwami trzecimi.	Kluczowe działania będą polegały na wsparciu wymian personelu z dziedziny badań naukowych i innowacji w ramach partnerstw uniwersytetów, instytucji badawczych, przedsiębiorstw, MŚP i innych podmiotów społeczno-gospodarczych w Europie i na całym świecie. Będzie to obejmować promowanie współpracy z państwami trzecimi.
(d) Zwiększenie wpływu organizacyjnego przez współfinansowanie działań	(d) Zwiększenie wpływu organizacyjnego przez współfinansowanie działań
Celem jest zwiększenie, przy wykorzystaniu dodatkowo pozyskanych funduszy, ilościowego i strukturalnego wpływu działań Marie Curie oraz sprzyjanie najwyższej jakości na poziomie krajowym w zakresie szkolenia naukowców, ich mobilności i rozwoju kariery.	Celem jest zwiększenie, przy wykorzystaniu dodatkowo pozyskanych funduszy, ilościowego i strukturalnego wpływu działań „Maria Skłodowska-Curie” oraz sprzyjanie najwyższej jakości na poziomie krajowym w zakresie szkolenia naukowców, ich mobilności i rozwoju kariery.
Kluczowe działania będą polegały na zachęceniu, poprzez mechanizm współfinansowania, organizacji regionalnych, krajowych i międzynarodowych do tworzenia nowych programów oraz otwarcia już istniejących programów na międzynarodowe i międzysektorowe szkolenia, mobilność i rozwój kariery. Pozwoli to na podniesienie jakości szkolenia naukowców w Europie na wszystkich etapach kariery, w tym na poziomie doktoranckim, ułatwienie swobodnego przepływu naukowców i wiedzy naukowej w Europie, promowanie atrakcyjnych karier naukowych poprzez otwartą rekrutację i zachęcające warunki pracy, wspieranie współpracy w zakresie badań naukowych i innowacji między uniwersytetami, instytucjami badawczymi i przedsiębiorstwami, wspomaganie współpracy między państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.	Kluczowe działania będą polegały na zachęceniu, poprzez mechanizm współfinansowania, organizacji regionalnych, krajowych i międzynarodowych do tworzenia nowych programów oraz dostosowania już istniejących programów do międzynarodowych i międzysektorowych szkoleń, mobilności i rozwoju kariery. Pozwoli to na podniesienie jakości szkolenia naukowców w Europie na wszystkich etapach kariery, w tym na poziomie doktoranckim, ułatwienie swobodnego przepływu naukowców i wiedzy naukowej w Europie, promowanie atrakcyjnych karier naukowych poprzez otwartą rekrutację i zachęcające warunki pracy, wspieranie współpracy w zakresie badań naukowych i innowacji między uniwersytetami, instytucjami badawczymi i przedsiębiorstwami, wspomaganie współpracy między państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi. Należy zwrócić uwagę na zasady doskonałości i równości.
(e) Konkretne działania wspierające i polityczne	(e) Konkretne działania wspierające i polityczne
Celem jest monitorowanie postępów, określenie luk w działaniach Marie Curie i zwiększenie ich oddziaływania. W tym kontekście opracowane zostaną wskaźniki oraz przeanalizowane zostaną dane odnoszące się do mobilności naukowców, ich umiejętności i karier; będzie to miało na celu zapewnienie synergii i bliskiej koordynacji z działaniami strategicznymi dotyczącymi naukowców, ich pracodawców i sponsorów prowadzonymi w ramach celu szczegółowego „Integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa”. Działania będą miały na celu podniesienie świadomości na temat znaczenia i atrakcyjności kariery badawczej oraz upowszechnianie wyników działalności badawczej i innowacyjnej pozyskanych dzięki pracom wspieranym w ramach działań Marie Curie.	Celem jest monitorowanie postępów, określanie luk i barier w działaniach „Maria Skłodowska-Curie” i zwiększenie ich oddziaływania. W tym kontekście opracowane zostaną wskaźniki oraz przeanalizowane zostaną dane odnoszące się do mobilności naukowców, ich umiejętności, karier i równości płci; będzie to miało na celu zapewnienie synergii i bliskiej koordynacji z działaniami strategicznymi dotyczącymi naukowców, ich pracodawców i sponsorów prowadzonymi w ramach przekrojowego wyzwania „Nauka z udziałem społeczeństwa i dla społeczeństwa”. Działania będą miały na celu podniesienie świadomości na temat znaczenia i atrakcyjności kariery badawczej oraz upowszechnianie wyników działalności badawczej i innowacyjnej pozyskanych dzięki pracom wspieranym w ramach działań „Maria Skłodowska-Curie”. Będą również obejmowały konkretne środki ukierunkowane na usuwanie barier w rozwoju kariery, również dla tych osób, które miały przerwę w karierze.
Poprawka  124 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Infrastruktury badawcze	4. Infrastruktury badawcze
4.1 Cel szczegółowy	4.1 Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest zapewnienie Europie światowej klasy infrastruktury naukowo-badawczej, dostępnej dla wszystkich naukowców w Europie i poza jej granicami, oraz pełne wykorzystanie jej potencjału w zakresie rozwoju nauki i innowacji.	Celem szczegółowym jest zapewnienie Europie światowej klasy infrastruktury naukowo-badawczej, dostępnej dla wszystkich naukowców w Europie i poza jej granicami, oraz pełne wykorzystanie jej potencjału w zakresie rozwoju nauki i innowacji.
Infrastruktura naukowo-badawcza to kluczowy czynnik warunkujący konkurencyjność Europy w pełnym przekroju dziedzin nauki, istotny również dla innowacji opartych na nauce. Badania w wielu obszarach nie są możliwe bez dostępu do superkomputerów, źródeł promieniowania dla nowych materiałów, pomieszczeń czystych do badań nanotechnologicznych, banków danych do badań genomicznych i badań z zakresu nauk społecznych, obserwatoriów do badań z zakresu nauk o Ziemi, szerokopasmowych sieci do przesyłu danych itd. Infrastruktura naukowo-badawcza pomaga w prowadzeniu badań niezbędnych do rozwiązania wielkich wyzwań społecznych, dotyczących energii, zmiany klimatu, gospodarki ekologicznej oraz zdrowia i dobrostanu wszystkich obywateli przez cały okres ich życia. Stymuluje ona współpracę ponad granicami i między dyscyplinami oraz tworzy spójną i otwartą przestrzeń europejską dla badań internetowych. Promuje mobilność ludzi i pomysłów, łączy najlepszych naukowców z Europy i świata oraz podnosi poziom edukacji naukowej. Stymuluje najwyższą jakość w europejskich społecznościach badawczych i innowacyjnych oraz może służyć do prezentacji wybitnych osiągnięć naukowych szerszemu społeczeństwu.	Infrastruktura naukowo-badawcza to kluczowy czynnik warunkujący konkurencyjność Europy w pełnym przekroju dziedzin nauki, istotny również dla innowacji opartych na nauce. Badania w wielu obszarach nie są możliwe bez dostępu do superkomputerów, narzędzi analitycznych, źródeł promieniowania dla nowych materiałów, pomieszczeń czystych i zaawansowanej metrologii do badań nanotechnologicznych, specjalnie wyposażonych laboratoriów do badań biologicznych i medycznych, banków danych do badań genomicznych i badań z zakresu nauk społecznych, obserwatoriów i czujników do badań z zakresu nauk o Ziemi i środowisku, szybkich szerokopasmowych sieci do przesyłu danych itd. Infrastruktura naukowo-badawcza pomaga w prowadzeniu badań niezbędnych do rozwiązania wielkich wyzwań społecznych, dotyczących m.in.energii, zmiany klimatu, gospodarki ekologicznej oraz zdrowia i dobrostanu wszystkich obywateli przez cały okres ich życia. Stymuluje ona współpracę ponad granicami i między dyscyplinami oraz tworzy spójną i otwartą przestrzeń europejską dla badań internetowych. Promuje mobilność ludzi i pomysłów, łączy najlepszych naukowców z Europy i świata oraz podnosi poziom edukacji naukowej. Jej budowa pobudza naukowców i innowacyjne przedsiębiorstwa do rozwoju najnowocześniejszych technologii. W ten sposób wzmacnia ona nowatorskie sektory przemysłu zaawansowanych technologii w Europie. Stymuluje najwyższą jakość w europejskich społecznościach badawczych i innowacyjnych oraz może służyć do prezentacji wybitnych osiągnięć naukowych szerszemu społeczeństwu.
Jeśli ma być utrzymany światowy poziom prowadzonych w Europie badań, musi ona zapewnić odpowiednią i stabilną podstawę dla budowy, utrzymania i eksploatacji infrastruktury naukowo-badawczej. Wymaga to zasadniczej, skutecznej współpracy między instytucjami finansującymi na szczeblu Unii, krajowym i regionalnym; w tym celu ustanowione zostaną silne powiązania z polityką spójności pozwalające na zapewnienie synergii i spójnego podejścia.	Jeśli ma być utrzymany światowy poziom prowadzonych w Europie badań, musi ona zapewnić odpowiednią i stabilną podstawę dla budowy, utrzymania i eksploatacji infrastruktury naukowo-badawczej oraz wybór i priorytetowe traktowanie jej elementów na podstawie kryteriów wartości dodanej dla UE, jakości i adekwatności. Wymaga to zasadniczej, skutecznej współpracy między instytucjami finansującymi na szczeblu Unii, krajowym i regionalnym; w tym celu ustanowione zostaną silne powiązania z polityką spójności pozwalające na zapewnienie synergii i spójnego podejścia.
Ten cel szczegółowy jest związany z podstawowym założeniem inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”, kładącej nacisk na zasadniczą rolę, jaką światowej klasy infrastruktura naukowo-badawcza odgrywa pod względem umożliwiania przełomowych nadań naukowych i innowacji. Inicjatywa podkreśla, że budowa i funkcjonowanie infrastruktury naukowo-badawczej wymaga łączenia zasobów w skali całej Europy, a w niektórych przypadkach w skali globalnej. Także inicjatywa przewodnia „Europejska agenda cyfrowa” uwypukla potrzebę wzmocnienia europejskiej infrastruktury elektronicznej oraz znaczenie rozwijania klastrów innowacyjnych dla zapewnienia Europie przewagi w dziedzinie innowacji.	Ten cel szczegółowy jest związany z podstawowym założeniem inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”, kładącej nacisk na zasadniczą rolę, jaką światowej klasy infrastruktura naukowo-badawcza odgrywa pod względem umożliwiania przełomowych nadań naukowych i innowacji. Inicjatywa podkreśla, że budowa i funkcjonowanie tej infrastruktury naukowo-badawczej wymaga łączenia zasobów w skali całej Europy, a w niektórych przypadkach w skali globalnej. Także inicjatywa przewodnia „Europejska agenda cyfrowa” uwypukla potrzebę wzmocnienia europejskiej infrastruktury elektronicznej oraz znaczenie rozwijania klastrów innowacyjnych dla zapewnienia Europie przewagi w dziedzinie innowacji.
4.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	4.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Nowoczesna infrastruktura naukowo-badawcza jest coraz bardziej złożona i kosztowna, często wymagając integracji różnego wyposażenia, usług i źródeł danych oraz rozległej współpracy transnarodowej. Żaden pojedynczy kraj nie dysponuje zasobami wystarczającymi do wsparcia całej potrzebnej mu infrastruktury naukowo-badawczej. W ostatnich latach poczyniono znaczne postępy pod względem europejskiego podejścia do infrastruktury naukowo-badawczej, co przejawia się realizacją planu działania ESFRI w odniesieniu do infrastruktury, integracją i otwarciem krajowych obiektów badawczych oraz rozwojem infrastruktury elektronicznej mającej podstawowe znaczenie dla cyfrowej europejskiej przestrzeni badawczej. Sieci infrastruktury naukowo-badawczej w Europie wzmacniają nasz kapitał ludzki, zapewniając światowej klasy szkolenie dla nowego pokolenia naukowców i inżynierów oraz promując interdyscyplinarną współpracę.	Nowoczesna infrastruktura naukowo-badawcza jest coraz bardziej złożona i kosztowna, często wymagając integracji różnego wyposażenia, usług i źródeł danych oraz rozległej współpracy transnarodowej. Żaden pojedynczy kraj nie dysponuje zasobami wystarczającymi do wsparcia całej potrzebnej mu infrastruktury naukowo-badawczej. W ostatnich latach poczyniono znaczne postępy pod względem europejskiego podejścia do infrastruktury naukowo-badawczej, co przejawia się realizacją planu działania ESFRI w odniesieniu do infrastruktury, integracją i otwarciem krajowych obiektów badawczych oraz rozwojem infrastruktury elektronicznej mającej podstawowe znaczenie dla otwartej, połączonej cyfrowo europejskiej przestrzeni badawczej. Sieci infrastruktury naukowo-badawczej w Europie wzmacniają nasz kapitał ludzki, zapewniając światowej klasy szkolenie dla nowego pokolenia naukowców i inżynierów oraz promując interdyscyplinarną współpracę.
Dalsza rozbudowa i poszerzone wykorzystanie infrastruktury naukowo-badawczej na poziomie Unii w istotnym stopniu przyczynią się do rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej. Państwa członkowskie wprawdzie nadal odgrywają podstawową rolę pod względem rozwijania i finansowania infrastruktury naukowo-badawczej, jednak Unia odgrywa istotną rolę, polegającą na wspieraniu infrastruktury na poziomie unijnym, promowaniu tworzenia nowych obiektów, umożliwiania szerokiego dostępu do infrastruktury krajowej i europejskiej oraz zapewnienia spójności i skuteczności polityki regionalnej, krajowej, europejskiej i międzynarodowej. Jest to konieczne nie tylko dla zapobiegania powielaniu wysiłków oraz dla koordynowania i racjonalizacji wykorzystania obiektów, lecz także dla połączenia zasobów umożliwiającego Unii pozyskiwanie i eksploatowanie infrastruktury naukowo-badawczej na poziomie światowym.	Dalsza rozbudowa i powszechniejsze wykorzystywanie najlepszych elementów infrastruktury naukowo-badawczej na szczeblu europejskim w istotnym stopniu przyczynią się do rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej. Państwa członkowskie wprawdzie nadal odgrywają podstawową rolę pod względem rozwijania i finansowania infrastruktury naukowo-badawczej, jednak Unia odgrywa istotną rolę, polegającą na wspieraniu infrastruktury na szczeblu europejskim, np. zachęcaniu do koordynacji w ramach rozproszonej europejskiej infrastruktury badawczej, promowaniu tworzenia nowych zintegrowanych obiektów, umożliwiania i wspierania szerokiego dostępu do infrastruktury krajowej i europejskiej oraz zapewnienia spójności i skuteczności polityki regionalnej, krajowej, europejskiej i międzynarodowej. Jest to konieczne, aby zapobiegać powielaniu i fragmentacji wysiłków, wspierać skoordynowane i skuteczne wykorzystywanie obiektów, a tam gdzie to właściwe – aby łączyć zasoby, umożliwiając tym samym Unii pozyskiwanie i eksploatowanie infrastruktury naukowo-badawczej na poziomie światowym.
	Technologie informacyjno-komunikacyjne zmieniają naukę dzięki umożliwieniu współpracy na odległość, przetwarzaniu ogromnych ilości danych, eksperymentom in silico oraz dostępowi do odległych zasobów. Badania naukowe stają się zatem coraz bardziej międzynarodowe i interdyscyplinarne, co wymaga wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych, które są ponadnarodowe, podobnie jak sama nauka. Dlatego właściwym krokiem jest przeznaczenie znacznej części budżetu w ramach niniejszego celu szczegółowego na badania naukowe i innowacje w zakresie e-infrastruktury.
Korzyści skali i zakresu osiągane dzięki europejskiemu podejściu w zakresie budowy infrastruktury naukowo-badawczej, w tym infrastruktury elektronicznej, jej wykorzystania i zarządzania nią, przyczynią się w znacznym stopniu do wzmocnienia europejskiego potencjału w zakresie badań naukowych i innowacji.	Korzyści skali i zakresu osiągane dzięki europejskiemu podejściu w zakresie budowy infrastruktury naukowo-badawczej, w tym infrastruktury elektronicznej, jej wykorzystania i zarządzania nią, przyczynią się w znacznym stopniu do wzmocnienia europejskiego potencjału w zakresie badań naukowych i innowacji i sprawią, że Unia będzie bardziej konkurencyjna na szczeblu międzynarodowym.
4.3. Ogólny zarys działań	4.3. Ogólny zarys działań
Działania mają na celu budowę europejskiej infrastruktury badawczej na 2020 r. i lata kolejne, wspieranie jej potencjału innowacyjnego i kapitału ludzkiego oraz wzmocnienie europejskiej polityki w tym zakresie.	Działania mają na celu budowę europejskiej infrastruktury badawczej na 2020 r. i lata kolejne, wspieranie jej potencjału innowacyjnego i zasobów ludzkich oraz wzmocnienie europejskiej polityki w tym zakresie.
(a) Rozwijanie europejskiej infrastruktury badawczej na miarę 2020 r. i dalszej przyszłości	(a) Rozwijanie europejskiej infrastruktury badawczej na miarę 2020 r. i dalszej przyszłości
Celem jest zapewnienie wdrożenia i wykorzystania ESFRI oraz innych rodzajów światowej klasy infrastruktury naukowo-badawczej; integracja i zapewnienie dostępu do krajowej infrastruktury naukowo-badawczej; a także rozwijanie, wdrażanie i eksploatacja e-infrastruktury.	Celem jest zapewnienie wdrożenia i wykorzystania ESFRI oraz innych rodzajów światowej klasy infrastruktury naukowo-badawczej oraz zapewnienie międzynarodowego dostępu do ESFRI oraz do tej infrastruktury, w tym rozwój doskonałych elementów infrastruktury należących do partnerów regionalnych i mających znaczenie europejskie, a także międzynarodowy dostęp do światowej klasy europejskiej infrastruktury badawczej; integracja i zapewnienie międzynarodowego dostępu do krajowej infrastruktury naukowo-badawczej, a także rozwijanie, wdrażanie i eksploatacja e-infrastruktury w celu zapewnienia najlepszych na świecie możliwości w zakresie łączenia w sieć, zdolności obliczeniowych oraz danych naukowych.
(b) Wspieranie innowacyjnego potencjału infrastruktury badawczej i jej kapitału ludzkiego	(b) Wspieranie innowacyjnego potencjału infrastruktury badawczej i jej kapitału ludzkiego
Celem jest wspomaganie infrastruktury naukowo-badawczej w zakresie wczesnego przyjmowania technologii, promowanie partnerstw badawczo-rozwojowych z przemysłem, ułatwianie ich przemysłowego wykorzystania oraz stymulowanie tworzenia klastrów innowacyjnych. W ramach tego działania będzie również wspierane szkolenie i/lub wymiana personelu zarządzającego infrastrukturą naukowo-badawczą oraz obsługującego ją.	Celem jest wspomaganie infrastruktury naukowo-badawczej w zakresie wczesnego przyjmowania lub opracowywania najnowocześniejszych technologii, promowanie partnerstw badawczo-rozwojowych z przemysłem, ułatwianie ich przemysłowego wykorzystania oraz stymulowanie tworzenia klastrów innowacyjnych. W ramach tego działania wspierana będzie również edukacja i szkolenie i/lub wymiana personelu zarządzającego infrastrukturą naukowo-badawczą oraz wykorzystującego lub obsługującego ją, w tym program oddelegowań dla pracowników wyższego szczebla i osób zarządzających projektami.
(c) Wzmocnienie europejskiej polityki w zakresie infrastruktury badawczej i współpracy międzynarodowej	(c) Wzmocnienie europejskiej polityki w zakresie infrastruktury badawczej i współpracy międzynarodowej
Celem jest wspieranie partnerstw między odnośnymi decydentami a organami finansującymi, tworzenia narzędzi mapowania i monitorowania na potrzeby procesu decyzyjnego, a także współpracy międzynarodowej.	Celem jest wspieranie partnerstw między odnośnymi decydentami a organami finansującymi, tworzenia narzędzi mapowania i monitorowania na potrzeby procesu decyzyjnego, a także współpracy międzynarodowej. Należy wspierać europejskie ośrodki naukowo-badawcze w działaniach w zakresie współpracy międzynarodowej, a także należy zasięgać ich opinii w procesie kształtowania europejskiej strategii współpracy międzynarodowej w dziedzinie badań naukowych.
Cele drugiego i trzeciego działania będą realizowane w drodze specjalnych środków, a także, w stosownych przypadkach, w drodze środków objętych pierwszym działaniem.	Cele drugiego i trzeciego działania będą realizowane w drodze specjalnych środków, a także, w stosownych przypadkach, w drodze środków objętych pierwszym działaniem.
Poprawka  125 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część I – punkt 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. UPOWSZECHNIANIE DOSKONAŁOŚCI I ROZSZERZANIE UCZESTNICTWA
	4a.1. Cel szczegółowy
	Celem szczegółowym jest pełne wykorzystanie potencjału europejskiej puli talentów oraz zadbanie o to, by korzyści z gospodarki opartej na innowacjach były jak największe oraz by były sprawiedliwie dystrybuowane w całej Unii zgodnie z zasadą doskonałości.
	W odniesieniu do celów polityki w zakresie badań naukowych i rozwoju technologicznego art. 179 ust. TFUE wyraźnie stwierdza, że Unia „sprzyja (...) przedsiębiorstwom, w tym małym i średnim przedsiębiorstwom, ośrodkom badawczym i uniwersytetom w ich wysiłkach badawczych i rozwoju technologicznym wysokiej jakości”.
	Dbanie o to, aby działania związane z badaniami naukowymi i innowacjami prowadzono w jak najszerszym zakresie, stanowi od dawna ważny cel polityki Unii. Jednak pomimo obserwowanej w ostatnim czasie tendencji do wyrównania poziomu między poszczególnymi krajami, jeżeli chodzi o wyniki w dziedzinie innowacji, wciąż istnieją ogromne różnice między krajami UE27, co wykazała tablica wyników Unii w zakresie badań i innowacji za 2011 r. Ponadto obecny kryzys finansowy, wymuszając ograniczenia w budżetach krajowych, grozi pogłębieniem przepaści między „liderami innowacji” a „umiarkowanymi innowatorami”.
	4a.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
	Aby dokonać postępów na drodze ku trwałemu, otwartemu i inteligentnemu społeczeństwu, Europa musi jak najlepiej wykorzystać wiedzę dostępną w Unii oraz uwolnić niewykorzystany potencjał w zakresie badań i innowacji. Jest to prawdziwe europejskie wyzwanie, które ma decydujące znaczenie dla naszej konkurencyjności międzynarodowej i któremu państwa członkowskie nie mogą samodzielnie sprostać.
	Dzięki wspieraniu i łączeniu ośrodków doskonałości proponowane działania przyczynią się do wzmocnienia europejskiej przestrzeni badawczej.
	4a.3. Ogólny zarys działań
	Aby zagwarantować efektywność finansowania badań naukowych i innowacji, program „Horyzont 2020” musi być otwarty dla szerokiej grupy uczestników, w tym nowych podmiotów, oraz musi zadbać o to, aby doskonałość była postawiona na pierwszym miejscu wszędzie tam, gdzie mamy z nią do czynienia, co umożliwi naukowcom i innowatorom w całej Europie skorzystanie z instrumentów, sieci i środków finansowych w ramach programu „Horyzont 2020”, w tym działań EIT i jego wspólnot wiedzy i innowacji.
	W tym kontekście działania będą służyć pełnemu wykorzystaniu potencjału zbioru talentów w Europie, optymalizując tym samym gospodarcze i społeczne wyniki badań i innowacji, i będą mieć odrębny, acz komplementarny charakter wobec strategii politycznych i działań funduszy polityki spójności.
	Działania te obejmują:
	Działania na rzecz współpracy i partnerstwa
	(a) tworzenie powiązań między powstającymi centrami doskonałości w państwach członkowskich i regionach wykazujących słabsze wyniki w dziedzinie innowacji a czołowymi międzynarodowymi centrami doskonałości w innych miejscach w Europie;
	(b) ogłoszenie konkursu na stworzenie konkurencyjnych w skali międzynarodowej ośrodków badawczych w regionach o mniejszej innowacyjności w oparciu o priorytety określone w ich regionalnych strategiach inteligentnej specjalizacji; uczestnikami konkursu powinny być zespoły, w skład których powinien wchodzić region innowacyjny, lecz osiągający słabsze wyniki w dziedzinie innowacji, oraz uznane na szczeblu międzynarodowym centrum doskonałości znajdujące się w innym miejscu w Europie;
	(c) ustanowienie „stanowisk EPB” w celu przyciągnięcia wybitnych przedstawicieli środowisk akademickich do instytucji dysponujących doskonałym potencjałem badawczym, aby pomogli im uwolnić ten potencjał i stworzyć równe warunki działania w zakresie badań i innowacji w europejskiej przestrzeni badawczej;
	(d) przyznawanie „grantów powrotnych” doskonałym naukowcom pracującym obecnie poza Europą, którzy chcą pracować w Europie, oraz naukowcom już pracującym w Europie, którzy chcą przenieść się do regionu osiągającego słabsze wyniki;
	(e) wspieranie komplementarnych porozumień zawartych między organizacjami będącymi beneficjentami wspólnych projektów badawczych a innymi jednostkami i organizacjami, ustanowionymi przede wszystkim w krajach innych niż te, które są bezpośrednio zaangażowane w dany projekt, w konkretnym celu wspierania możliwości kształcenia (czyli stanowisk doktoranckich i podoktorskich);
	(f) wzmocnienie dobrze funkcjonujących sieci w celu stworzenia wysokiej jakości współpracy międzyinstytucjonalnej w dziedzinie badań i innowacji; szczególna uwaga zostanie skierowana na europejską współpracę naukowo-techniczną, aby wspierać działania mające na celu identyfikację i połączenie „wysepek doskonałości” (wysokiej jakości społeczności naukowych i początkujących naukowców) w Europie;
	(g) opracowanie specjalnych mechanizmów szkoleniowych na temat tego, jak uczestniczyć w programie „Horyzont 2020”, przy pełnym wykorzystaniu istniejących sieci, takich jak krajowe punkty kontaktowe;
	(h) stworzenie rynku online, na którym można zamieszczać ogłoszenia dotyczące własności intelektualnej, aby zgromadzić w jednym miejscu właścicieli praw własności intelektualnej oraz użytkowników tych praw.
	Tworzenie synergii z funduszami strukturalnymi
	(a) przyznawanie „pieczęci doskonałości” pozytywnie ocenionym projektom ERBN, projektom „Maria Skłodowska-Curie” lub wspólnym projektom, którym nie udało się uzyskać finansowania ze względu na ograniczenia budżetowe, a także projektom ukończonym, aby ułatwić finansowanie dalszych działań ze źródeł krajowych, regionalnych lub prywatnych;
	(b) pomoc w opracowaniu strategii inteligentnej specjalizacji i ich monitorowaniu; planowane jest opracowanie narzędzia wspierającego politykę i ułatwienie edukacji w dziedzinie polityki na poziomie regionalnym poprzez międzynarodowe procedury oceny niezależnych ekspertów i wymianę najlepszych praktyk.
Poprawka 126 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1 – ustępy od 1 do 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych	1. Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych
Celem szczegółowym jest budowa i utrzymanie wiodącej globalnej pozycji w zakresie technologii wspomagających oraz badań naukowych i innowacji dotyczących przestrzeni kosmicznej, stanowiących podstawę konkurencyjności w wielu istniejących i powstających gałęziach przemysłu i sektorach.	Celem szczegółowym jest budowa i utrzymanie wiodącej globalnej pozycji za pomocą badań i innowacji w zakresie technologii wspomagających oraz przestrzeni kosmicznej, stanowiących podstawę konkurencyjności w wielu istniejących i powstających gałęziach przemysłu i sektorach.
Globalne otoczenie biznesu zmienia się w szybkim tempie, a cele strategii „Europa 2020” dotyczące inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu stawiają przed europejskim przemysłem zarówno wyzwania, jak i możliwości. Europa potrzebuje przyspieszenia w dziedzinie innowacji, przeobrażenia uzyskanej wiedzy w sposób pozwalający na udoskonalenie i zwiększenie atrakcyjności istniejących produktów, usług i rynków, a także na tworzenie nowych. Innowacje należy wykorzystywać w najszerszym rozumieniu, nie tylko w technologii, lecz także w biznesie oraz w kwestiach organizacyjnych i społecznych.	Globalne otoczenie biznesu zmienia się w szybkim tempie, a cele strategii „Europa 2020” dotyczące inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu stawiają przed europejskim przemysłem zarówno wyzwania, jak i możliwości. Europa potrzebuje przyspieszenia w dziedzinie innowacji, przeobrażenia uzyskanej wiedzy w sposób pozwalający na udoskonalenie i zwiększenie jakości i trwałości istniejących produktów, usług i rynków; a także na tworzenie nowych. Innowacje należy wykorzystywać w najszerszym rozumieniu, nie tylko w technologii, lecz także w biznesie oraz w kwestiach organizacyjnych, społecznych i kwestiach związanych z bezpieczeństwem.
Utrzymanie się w czołówce globalnej konkurencji dzięki silnej bazie technologicznej i zdolnościom przemysłowym wymaga zwiększenia strategicznych inwestycji w badania naukowe, rozwój, walidację i programy pilotażowe w dziedzinach technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), nanotechnologie, materiały zaawansowane, Biotechnologia, zaawansowane systemy produkcji i przetwarzania oraz przestrzeń kosmiczna.	Utrzymanie się w czołówce globalnej konkurencji dzięki silnej bazie technologicznej i zdolnościom przemysłowym wymaga zwiększenia strategicznych inwestycji w badania naukowe, rozwój, walidację i programy pilotażowe w dziedzinach technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), nanotechnologie, materiały zaawansowane, Biotechnologia, zaawansowane systemy produkcji i przetwarzania oraz przestrzeń kosmiczna.
Udane opanowanie i wdrożenie technologii wspomagających przez przemysł europejski to kluczowy czynnik dla wzmocnienia wydajności Europy oraz jej zdolności do innowacji i dla zagwarantowania, że Europa posiada zaawansowaną, zrównoważoną i konkurencyjną gospodarkę, pozycję globalnego lidera w sektorach zastosowania najnowocześniejszych technologii oraz zdolność do opracowania skutecznych rozwiązań dla wyzwań społecznych. Ze względu na swój wszechogarniający charakter, takie działania mogą stymulować dalsze postępy poprzez wzajemnie uzupełniające się inwestycje i zastosowania, zapewniając wyższy zwrot z inwestycji w takie technologie niż w jakiejkolwiek innej dziedzinie.	Udane opanowanie i wdrożenie technologii wspomagających przez przemysł europejski to kluczowy czynnik dla wzmocnienia wydajności Europy oraz jej zdolności do innowacji i dla zagwarantowania, że Europa posiada zaawansowaną, zrównoważoną i konkurencyjną gospodarkę, pozycję globalnego lidera w sektorach zastosowania najnowocześniejszych technologii oraz zdolność do opracowania skutecznych i trwałych rozwiązań dla wyzwań społecznych. Ze względu na swój wszechogarniający charakter, takie działania mogą stymulować dalsze postępy poprzez wzajemnie uzupełniające się inwestycje i zastosowania, zapewniając wyższy zwrot z inwestycji w takie technologie niż w jakiejkolwiek innej dziedzinie. Rozwój produktów ubocznych projektów badawczych wspierany jest za pośrednictwem elastycznych instrumentów, takich jak otwarte zaproszenia do składania ofert.
Działania te przyczynią się to osiągnięcia celów inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020” – „Unii innowacji”, „Europy efektywnie korzystającej z zasobów”, „Polityki przemysłowej w erze globalizacji”, „Europejskiej agendy cyfrowej” oraz celów Unii związanych z polityką w zakresie przestrzeni kosmicznej.	Działania te przyczynią się do osiągnięcia celów inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020” – „Unii innowacji”, „Europy efektywnie korzystającej z zasobów”, „Polityki przemysłowej w erze globalizacji”, „Europejskiej agendy cyfrowej” oraz celów strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii i celów związanych z polityką w zakresie przestrzeni kosmicznej.
Komplementarność z innymi działaniami w ramach programu „Horyzont 2020”	Komplementarność z innymi działaniami w ramach programu „Horyzont 2020”
Działania związane z celem „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” będą opierać się przede wszystkim na agendach badań naukowych i innowacji zdefiniowanych przez przemysł i biznes wraz ze społecznością naukową oraz będą silnie ukierunkowane na wykorzystanie inwestycji sektora prywatnego.	Działania związane z celem „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” będą opierać się przede wszystkim na agendach badań naukowych i innowacji zdefiniowanych przez przemysł, biznes i MŚP wraz ze społecznością naukową. Działania będą miały na celu nie tylko zaspokojenie wspólnych potrzeb i rozwianie obaw konkretnych sektorów, ale również wsparcie wdrażania celów politycznych w tych konkretnych sektorach. Działania będą silnie ukierunkowane na wykorzystanie inwestycji i innowacji sektora prywatnego.
Wraz z odnośnymi wyzwaniami wspierane będzie włączenie technologii wspomagających do rozwiązań w zakresie wyzwań społecznych. W ramach celu „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” wspierane będzie zastosowanie technologii wspomagających niewchodzących w zakres żadnego z wyzwań społecznych, lecz ważnych dla wzmocnienia konkurencyjności europejskiego przemysłu.	Wraz z odnośnymi wyzwaniami wspierane będzie włączenie technologii wspomagających do rozwiązań w zakresie wyzwań społecznych. W ramach celu „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” wspierane będzie zastosowanie technologii wspomagających niewchodzących w zakres żadnego z wyzwań społecznych, lecz ważnych dla wzmocnienia konkurencyjności europejskiego przemysłu.
Wspólne podejście	Wspólne podejście
Podejście będzie obejmować działania prowadzone zgodnie z agendą oraz bardziej otwarte obszary w celu promowania innowacyjnych projektów i przełomowych rozwiązań. Nacisk zostanie położony na badania i rozwój, wielkoskalowe projekty pilotażowe i działania w zakresie demonstracji, poligony doświadczalne i żywe laboratoria, prace nad prototypami i walidację produktów w liniach pilotażowych. Działania będą projektowane w sposób zwiększający konkurencyjność przemysłową poprzez stymulowanie przemysłu, a w szczególności MŚP, do większych inwestycji w badania naukowe i w innowacje.	Podejście będzie obejmować działania prowadzone zgodnie z agendą oraz bardziej otwarte obszary w celu promowania innowacyjnych projektów i przełomowych rozwiązań. Nacisk zostanie położony na działalność badawczo-rozwojową i innowacyjną na etapie przedkomercyjnym i przedkonkurencyjnym, w tym działania w zakresie demonstracji, poligony doświadczalne i żywe laboratoria, prace nad prototypami i walidację produktów w liniach pilotażowych. Działania będą projektowane w sposób zwiększający konkurencyjność przemysłową poprzez stymulowanie przemysłu do większych inwestycji w badania naukowe i w innowacje. Działania będą w szczególności wspierać MŚP, aby miały one lepszy dostęp do działań w zakresie badań i innowacji oraz inwestowały w tego rodzaju działania. Ze szczególną uwagą traktowane będą projekty na małą i średnią skalę. Bezpośrednie działania następcze, takie jak działania pilotażowe, działania w zakresie demonstracji i absorpcji rozwiązań wspierane są za pośrednictwem elastycznych instrumentów, takich jak otwarte zaproszenia do składania ofert.
Istotnym aspektem celu „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” są kluczowe technologie wspomagające (KET), definiowane jako mikro- i nanoelektronika, fotonika, nanotechnologia, biotechnologia, materiały zaawansowane i zaawansowane systemy produkcyjne. Takie multidyscyplinarne, wymagające rozległej wiedzy i dużego kapitału technologie obejmują wiele zróżnicowanych sektorów, tworząc podstawę dla osiągnięcia istotnej przewagi konkurencyjnej przez przemysł europejski. Zintegrowane podejście, wspierające oddziaływanie kluczowych technologii wspomagających, przejawiające się łączeniem, konwergencją i wzajemnym inspirowaniem się różnych cykli innowacji i łańcuchów wartości, może zapewnić obiecujące wyniki badań naukowych i otworzyć drogę dla nowych technologii przemysłowych, produktów, usług i nowatorskich zastosowań (np. w przestrzeni kosmicznej, transporcie, środowisku, zdrowiu itd.). Liczne interakcje technologii wspomagających i kluczowych technologii wspomagających będą zatem wykorzystywane w elastyczny sposób jako ważne źródło innowacji. Podejście to uzupełni wsparcie dla badań i innowacji w zakresie KET świadczone przez organy krajowe lub regionalne z funduszy polityki spójności w ramach strategii inteligentnej specjalizacji.	Istotnym aspektem celu „Wiodąca pozycja w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych” są kluczowe technologie wspomagające (KET), definiowane jako mikro- i nanoelektronika, fotonika, nanotechnologia, biotechnologia, materiały zaawansowane i zaawansowane systemy produkcyjne. Takie multidyscyplinarne, wymagające rozległej wiedzy i dużego kapitału technologie obejmują wiele zróżnicowanych sektorów, tworząc podstawę dla osiągnięcia istotnej przewagi konkurencyjnej przez przemysł europejski oraz dla tworzenia nowych miejsc pracy. Zintegrowane podejście, wspierające oddziaływanie kluczowych technologii wspomagających, przejawiające się łączeniem, konwergencją i wzajemnym inspirowaniem się różnych cykli innowacji i łańcuchów wartości, może zapewnić obiecujące wyniki badań naukowych i otworzyć drogę dla nowych technologii przemysłowych, produktów, usług, a także nowatorskich zastosowań i zrównoważonych podejść (np. w przestrzeni kosmicznej, transporcie, środowisku, ochronie zdrowia, rolnictwie itd.). Liczne interakcje technologii wspomagających i kluczowych technologii wspomagających będą zatem wykorzystywane w elastyczny sposób jako ważne źródło innowacji. Podejście to uzupełni wsparcie dla badań i innowacji w zakresie KET świadczone przez organy krajowe lub regionalne z funduszy polityki spójności w ramach strategii inteligentnej specjalizacji.
W przypadku technologii wspomagających i przemysłowych, w tym kluczowych technologii wspomagających, ważnym celem będzie wspieranie interakcji między technologiami oraz z zastosowaniami związanymi z wyzwaniami społecznymi. Zostanie to w pełni uwzględnione w pracach nad przygotowaniem i wdrożeniem agend i priorytetów. Wymaga to pełnego zaangażowania zainteresowanych stron reprezentujących różne punkty widzenia w ustalanie i wdrażanie priorytetów. W niektórych przypadkach konieczne będą również działania wspólnie finansowane ze środków przeznaczonych na technologie wspomagające i przemysłowe oraz na odnośne wyzwania społeczne. Dotyczy to m.in. wspólnego finansowania partnerstw publiczno-prywatnych mających na celu rozwój technologii i zastosowanie ich w odniesieniu do wyzwań społecznych.	W przypadku technologii wspomagających i przemysłowych, w tym kluczowych technologii wspomagających, ważnym celem będzie wspieranie interakcji między technologiami oraz z zastosowaniami związanymi z wyzwaniami społecznymi. Zostanie to w pełni uwzględnione w pracach nad przygotowaniem i wdrożeniem agend i priorytetów. Wymaga to pełnego zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron reprezentujących różne punkty widzenia w ustalanie i wdrażanie priorytetów. W niektórych przypadkach konieczne będą również działania wspólnie finansowane ze środków przeznaczonych na technologie wspomagające i przemysłowe oraz na odnośne wyzwania społeczne. Dotyczy to m.in. wspólnego finansowania partnerstw publiczno-prywatnych mających na celu rozwój technologii i innowacji oraz zastosowanie ich w odniesieniu do wyzwań społecznych.
Technologie informacyjno-komunikacyjne odgrywają ważną rolę, jako że obejmują one niektóre kluczowe technologie wspomagające i oferują kluczową podstawową infrastrukturę, technologię i systemy niezbędne dla ważnych procesów gospodarczych i społecznych oraz nowych produktów i usług prywatnych i publicznych. Europejski przemysł musi utrzymać się w czołówce rozwoju technologicznego w dziedzinie ICT, w której wiele technologii wchodzi w nową, przełomową fazę, otwierając nowe możliwości.	Technologie informacyjno-komunikacyjne odgrywają ważną rolę, jako że obejmują one niektóre kluczowe technologie wspomagające i oferują kluczową podstawową infrastrukturę, technologię i systemy niezbędne dla ważnych procesów gospodarczych i społecznych oraz nowych produktów i usług prywatnych i publicznych. Europejski przemysł musi utrzymać się w czołówce rozwoju technologicznego w dziedzinie ICT, w której wiele technologii wchodzi w nową, przełomową fazę, otwierając nowe możliwości.
Przestrzeń kosmiczna to szybko rozwijający się sektor badań, dostarczający informacji ważnych dla wielu sektorów współczesnego społeczeństwa, odnoszący się do uniwersalnych kwestii naukowych i pozwalający na zabezpieczenie pozycji Unii jako istotnego gracza na arenie międzynarodowej. Badania w zakresie przestrzeni kosmicznej obejmują wszystkie działania podejmowane w przestrzeni kosmicznej, ale w chwili obecnej pozostają rozdrobnione w ramach różnych programów krajowych prowadzonych przez niektóre państwa członkowskie Unii. Dla zachowania konkurencyjności, ochrony unijnej infrastruktury kosmicznej takiej jak Galileo oraz zapewnienia Unii przyszłej roli w zakresie przestrzeni kosmicznej niezbędne jest wprowadzenie koordynacji i inwestycji w badania kosmiczne na szczeblu Unii (zob. art. 189 TFUE). Ponadto innowacyjne usługi niższego szczebla i zastosowania wykorzystujące informacje pozyskane w trakcie badań przestrzeni kosmicznej stanowią ważne źródło wzrostu gospodarczego i nowych miejsc pracy.	Przestrzeń kosmiczna to szybko rozwijający się sektor badań, dostarczający informacji ważnych dla wielu sektorów współczesnego społeczeństwa, odnoszący się do uniwersalnych kwestii naukowych i pozwalający na zabezpieczenie pozycji Unii jako istotnego gracza na arenie międzynarodowej. Badania w zakresie przestrzeni kosmicznej obejmują wszystkie działania podejmowane w przestrzeni kosmicznej. Dla zachowania konkurencyjności, ochrony unijnej infrastruktury kosmicznej takiej jak Galileo oraz zapewnienia Unii przyszłej roli w zakresie przestrzeni kosmicznej niezbędne jest wprowadzenie koordynacji i inwestycji w badania kosmiczne na szczeblu Unii (zob. art. 189 TFUE). Należy to osiągnąć przy ścisłej współpracy między krajowymi agencjami kosmicznymi a Europejską Agencją Kosmiczną. Ponadto innowacyjne usługi niższego szczebla i zastosowania wykorzystujące informacje pozyskane w trakcie badań przestrzeni kosmicznej stanowią ważne źródło wzrostu gospodarczego i nowych miejsc pracy, a ich rozwój stanowi ważną szansę dla Unii.
Europa może osiągnąć masę krytyczną poprzez partnerstwa, klastry, sieci i normalizację, promując współpracę między różnymi dyscyplinami nauki i technologii oraz sektorami o podobnych potrzebach w zakresie badań i rozwoju, doprowadzając do przełomów, powstania nowych technologii oraz innowacyjnych rozwiązań.	Europa może osiągnąć masę krytyczną poprzez partnerstwa, klastry, sieci i normalizację, promując współpracę między różnymi dyscyplinami nauki i technologii oraz sektorami o podobnych potrzebach w zakresie badań i rozwoju, doprowadzając do przełomów, powstania nowych technologii oraz innowacyjnych rozwiązań.
Opracowanie i wdrożenie agend w zakresie badań naukowych i innowacji poprzez partnerstwa publiczno-prywatne, tworzenie efektywnych powiązań między przemysłem a środowiskiem akademickim, pozyskiwanie dodatkowych inwestycji, dostęp do finansowania ryzyka, normalizacja oraz wsparcie dla przedkomercyjnych zamówień publicznych i zamówień na innowacyjne produkty i usługi – wszystko to są aspekty o zasadniczym znaczeniu dla konkurencyjności.	Opracowanie i wdrożenie agend w zakresie badań naukowych i innowacji poprzez europejskie platformy technologiczne lub partnerstwa publiczno-prywatne, tworzenie efektywnych powiązań między przemysłem a środowiskiem akademickim, pozyskiwanie dodatkowych inwestycji, dostęp do finansowania ryzyka, normalizacja oraz wsparcie dla przedkomercyjnych zamówień publicznych i zamówień na innowacyjne produkty i usługi – wszystko to są aspekty o zasadniczym znaczeniu dla konkurencyjności.
Pod tym względem potrzebne są też silne związki z EIT, umożliwiające wspomaganie największych talentów w sektorze przedsiębiorstw oraz przyspieszenie innowacji poprzez zgromadzenie osób z różnych krajów, dyscyplin i organizacji.	Pod tym względem potrzebne są też silne związki z EIT, umożliwiające wspomaganie największych talentów w sektorze przedsiębiorstw oraz przyspieszenie innowacji poprzez zgromadzenie osób z różnych krajów, dyscyplin i organizacji.
Współpraca na poziomie Unii może również wspierać możliwości handlowe poprzez rozwijanie europejskich lub międzynarodowych norm w zakresie nowo powstających produktów i usług oraz technologii. Promowane będą działania wspierające normalizację oraz interoperacyjność, bezpieczeństwo i ułatwiające przygotowanie regulacji prawnych.	Współpraca na poziomie Unii musi również wspierać możliwości handlowe poprzez rozwijanie europejskich lub międzynarodowych norm w zakresie nowo powstających produktów i usług oraz technologii. Rozwijanie takich norm po konsultacjach z odpowiednimi zainteresowanymi stronami ze środowisk naukowych i przemysłu może przynieść pozytywne skutki. Promowane będą działania wspierające normalizację oraz interoperacyjność, bezpieczeństwo i ułatwiające przygotowanie regulacji prawnych.
Poprawka  127 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1 – punkt 1.1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.1. Technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT)	1.1. Technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT)
1.1.1. Cel szczegółowy dla ICT	1.1.1. Cel szczegółowy dla ICT
Zgodnie z „Europejską agendą cyfrową”, celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w dziedzinie ICT jest umożliwienie Europie rozwinięcia i wykorzystania możliwości związanych z postępem w tej dziedzinie z korzyścią dla obywateli, przedsiębiorstw i społeczności naukowych.	Zgodnie z „Europejską agendą cyfrową”, celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w dziedzinie ICT jest umożliwienie Europie rozwinięcia i wykorzystania możliwości związanych z postępem w tej dziedzinie z korzyścią dla obywateli, przedsiębiorstw i społeczności naukowych. Termin „ICT” obejmuje wszystkie dziedziny ICT, w tym między innymi sieci stacjonarne, mobilne, światłowodowe i satelitarne, połączone w sieć media elektroniczne, inteligentne systemy komputerowe i ich oprogramowanie oraz szerokie dziedziny fotoniki, elektroniki molekularnej, magnetroniki, robotyki, nanoelektroniki i bioelektroniki.
Jako największa gospodarka świata, posiadająca zarazem największy udział w światowym rynku ICT, którego wartość wynosi dziś ponad 2600 mld EUR, Europa może w uzasadniony sposób oczekiwać, że jej przedsiębiorstwa, rządy, ośrodki badawczo-rozwojowe i uniwersytety będą liderami rozwoju w dziedzinie ICT, rozszerzającymi działalność biznesową w tej dziedzinie i więcej inwestującymi w związane z nią innowacje.	Jako największa gospodarka świata, posiadająca zarazem największy udział w światowym rynku ICT, którego wartość wynosi dziś ponad 2600 mld EUR, Europa może w uzasadniony sposób oczekiwać, że jej przedsiębiorstwa, rządy, ośrodki badawczo-rozwojowe i uniwersytety będą liderami rozwoju w dziedzinie ICT, rozszerzającymi działalność biznesową w tej dziedzinie i więcej inwestującymi w związane z nią innowacje.
Do 2020 r. europejski sektor ICT powinien zaopatrywać co najmniej ekwiwalent swojego udziału w globalnym rynku ICT (dziś wskaźnik ten jest równy jednej trzeciej). Europa powinna również rozwijać innowacyjne przedsiębiorstwa w dziedzinie ICT, dzięki czemu jedna trzecia wszystkich wydatków przedsiębiorstw na badania naukowe i rozwój w tej dziedzinie, wynoszących obecnie ponad 35 mld EUR rocznie, będzie inwestowana przez firmy utworzone w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci. To wymagałoby znacznego zwiększenia publicznych inwestycji w badania naukowe i rozwój w dziedzinie ICT, z wykorzystaniem prywatnych wydatków, w celu podwojenia inwestycji w następnym dziesięcioleciu i znacznego zwiększenia liczby światowej klasy europejskich ośrodków doskonałości w tej dziedzinie.	Do 2020 r. europejski sektor ICT powinien zaopatrywać co najmniej ekwiwalent swojego udziału w globalnym rynku ICT (dziś wskaźnik ten jest równy jednej trzeciej). Europa powinna również rozwijać innowacyjne przedsiębiorstwa w dziedzinie ICT, dzięki czemu jedna trzecia wszystkich wydatków przedsiębiorstw na badania naukowe i rozwój w tej dziedzinie, wynoszących obecnie ponad 35 mld EUR rocznie, będzie inwestowana przez firmy utworzone w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci. To wymagałoby znacznego zwiększenia publicznych inwestycji w badania naukowe i rozwój w dziedzinie ICT, z wykorzystaniem prywatnych wydatków, w celu podwojenia inwestycji w następnym dziesięcioleciu i znacznego zwiększenia liczby światowej klasy europejskich ośrodków doskonałości w tej dziedzinie.
Opanowanie coraz bardziej skomplikowanych i multidyscyplinarnych łańcuchów technologicznych i biznesowych ICT wymaga podziału ryzyka i wytworzenia masy krytycznej w całej Unii. Działanie na poziomie Unii ułatwia przemysłowi funkcjonowanie w perspektywie jednolitego rynku oraz osiągnięcie korzyści skali i zakresu. Współpraca skupiona na wspólnych, otwartych platformach technologicznych, zapewniająca efekty zewnętrzne i efekt dźwigni, umożliwia szerokiemu wachlarzowi zainteresowanych stron czerpanie korzyści z nowych osiągnięć i stosowanie dalszych innowacji. Koordynacja i partnerstwo na poziomie Unii umożliwiają także budowanie konsensusu, stwarzają widoczny punkt centralny dla międzynarodowych partnerów oraz prowadzą do powstawania ogólnounijnych i ogólnoświatowych norm i rozwiązań interoperacyjnych.	Opanowanie coraz bardziej skomplikowanych i multidyscyplinarnych łańcuchów technologicznych i biznesowych ICT wymaga podziału ryzyka i wytworzenia masy krytycznej w całej Unii. Działanie na poziomie Unii ułatwia przemysłowi funkcjonowanie w perspektywie jednolitego rynku oraz osiągnięcie korzyści skali i zakresu. Współpraca skupiona na wspólnych, otwartych platformach technologicznych, zapewniająca efekty zewnętrzne i efekt dźwigni, umożliwia szerokiemu wachlarzowi zainteresowanych stron czerpanie korzyści z nowych osiągnięć i stosowanie dalszych innowacji. Koordynacja i partnerstwo na poziomie Unii umożliwiają także budowanie konsensusu, stwarzają widoczny punkt centralny dla międzynarodowych partnerów oraz prowadzą do powstawania ogólnounijnych i ogólnoświatowych norm i rozwiązań interoperacyjnych.
1.1.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.1.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
ICT stanowią podstawę dla innowacji i konkurencyjności w szerokim wachlarzu prywatnych i publicznych rynków i sektorów oraz umożliwiają postęp naukowy we wszystkich dziedzinach. W ciągu następnego dziesięciolecia prowadzące do przeobrażeń oddziaływanie technologii cyfrowych, technologii wchodzących w zakres ICT, infrastruktury i usług będzie coraz bardziej widoczne we wszystkich dziedzinach życia. Każdy obywatel na świecie będzie mieć dostęp do nieograniczonych zasobów obliczeniowych i łącznościowych oraz możliwości przechowywania danych. Duże ilości informacji i danych będą pochodzić z czujników, maszyn i produktów wykorzystujących technologie informatyczne, dzięki czemu powszechnie dostępna będzie możliwość działania na odległość, co umożliwi globalne wdrożenie procesów biznesowych i zrównoważonej produkcji, a także zapewni szeroką gamę usług i aplikacji. Wiele usług komercyjnych i publicznych o podstawowym znaczeniu oraz wszystkie kluczowe procesy pozyskiwania wiedzy w sektorach nauki, nauczania, prywatnej przedsiębiorczości i publicznym będą obsługiwane przez ICT. Technologie te zapewnią podstawową infrastrukturę dla procesów produkcyjnych i biznesowych, łączności i transakcji. Będą również niezbędne w działaniach zmierzających do sprostania głównym wyzwaniom społecznym, a także w przypadku procesów społecznych, takich jak tworzenie się społeczności, zachowanie konsumentów i publiczne zarządzanie (np. media społecznościowe).	ICT stanowią podstawę dla innowacji i konkurencyjności w szerokim wachlarzu prywatnych i publicznych rynków i sektorów oraz umożliwiają postęp naukowy we wszystkich dziedzinach. W ciągu następnego dziesięciolecia prowadzące do przeobrażeń oddziaływanie technologii cyfrowych, technologii wchodzących w zakres ICT, infrastruktury i usług będzie coraz bardziej widoczne we wszystkich dziedzinach życia. W nadchodzących latach dojdzie do dalszego upowszechnienia zasobów obliczeniowych i łącznościowych oraz możliwości przechowywania danych. Duże ilości informacji i danych przekazywanych w czasie rzeczywistym będą pochodzić z czujników, maszyn i produktów wykorzystujących technologie informatyczne, dzięki czemu powszechnie dostępna będzie możliwość działania na odległość, co umożliwi globalne wdrożenie procesów biznesowych i zrównoważonej produkcji, a także zapewni szeroką gamę usług i aplikacji. Wiele usług komercyjnych i publicznych o podstawowym znaczeniu oraz wszystkie kluczowe procesy pozyskiwania wiedzy w sektorach nauki, nauczania, prywatnej przedsiębiorczości i publicznym będą obsługiwane przez ICT, które umożliwiają poprawę dostępności. Technologie te zapewnią podstawową infrastrukturę dla procesów produkcyjnych i biznesowych, łączności i transakcji. Będą również niezbędne w działaniach zmierzających do sprostania głównym wyzwaniom społecznym, a także w przypadku procesów społecznych, takich jak tworzenie się społeczności, zachowanie konsumentów, udział w życiu politycznym i publiczne zarządzanie (np. media społecznościowe oraz platformy i narzędzia zbiorowej świadomości). W celu rozwijania konkurencyjnych rozwiązań niezbędne jest skupianie badań naukowych na zorientowanej na użytkownika perspektywie dotyczącej norm, technologii i systemów.
Wsparcie Unii dla badań naukowych i innowacji w dziedzinie ICT to istotny aspekt przygotowania nowej generacji technologii i aplikacji, gdyż stanowi ono znaczną część łącznych wydatków na europejską współpracę w zakresie obciążonych średnim i wysokim ryzykiem działań badawczych i innowacyjnych. Publiczne inwestycje w badania naukowe i innowacje w dziedzinie ICT na szczeblu Unii miały i nadal mają zasadnicze znaczenie dla wytworzenia masy krytycznej prowadzącej do przełomowych osiągnięć oraz do szerszej absorpcji i lepszego wykorzystania innowacyjnych rozwiązań, produktów i usług. Nadal odgrywają one podstawową rolę pod względem rozwijania otwartych platform i technologii znajdujących zastosowanie w całej Unii, badań i projektów pilotażowych dotyczących innowacji w naprawdę ogólnoeuropejskim kontekście, a także optymalizacji zasobów w odniesieniu do konkurencyjności Unii i wspólnych wyzwań społecznych. Wsparcie Unii dla badań i innowacji w tej dziedzinie umożliwia także MŚP działającym w dziedzinie technologii zaawansowanych rozwijanie się i czerpanie korzyści z wielkości ogólnounijnych rynków. Wzmacnia ono współpracę i jakość wśród naukowców i inżynierów w Unii, zwiększając synergię z budżetami państw i między nimi oraz pełniąc funkcję centralnego punktu współpracy z partnerami spoza Europy.	Wsparcie Unii dla badań naukowych i innowacji w dziedzinie ICT to istotny aspekt przygotowania nowej generacji technologii i aplikacji, gdyż stanowi ono znaczną część łącznych wydatków na europejską współpracę w zakresie obciążonych średnim i wysokim ryzykiem działań badawczych i innowacyjnych. Publiczne inwestycje w badania naukowe i innowacje w dziedzinie ICT na szczeblu Unii miały i nadal mają zasadnicze znaczenie dla wytworzenia masy krytycznej prowadzącej do przełomowych osiągnięć oraz do szerszej absorpcji i lepszego wykorzystania innowacyjnych rozwiązań, produktów i usług. Nadal odgrywają one podstawową rolę pod względem rozwijania otwartych platform i technologii znajdujących zastosowanie w całej Unii, badań i projektów pilotażowych dotyczących innowacji w naprawdę ogólnoeuropejskim kontekście, a także optymalizacji zasobów w odniesieniu do konkurencyjności Unii i wspólnych wyzwań społecznych. Wsparcie Unii dla badań i innowacji w tej dziedzinie umożliwia także MŚP działającym w dziedzinie technologii zaawansowanych rozwijanie się i czerpanie korzyści z wielkości ogólnounijnych rynków. Wzmacnia ono współpracę i jakość wśród naukowców i inżynierów w Unii, zwiększając synergię z budżetami państw i między nimi oraz pełniąc funkcję centralnego punktu współpracy z partnerami spoza Europy.
Kolejne oceny działań w zakresie ICT prowadzonych w związku z programem ramowym Unii na rzecz badań naukowych i innowacji wykazały, że ukierunkowane inwestycje na badania naukowe i innowacje w tej dziedzinie poczynione na poziomie Unii przyczyniły się do osiągnięcia przez nią pozycji lidera przemysłu w takich obszarach, jak łączność ruchoma czy systemy ICT o istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa oraz do sprostania takim wyzwaniom, jak efektywność energetyczna czy zmiany demograficzne. Inwestycje Unii w infrastrukturę naukowo-badawczą w dziedzinie ICT zapewniły europejskim naukowcom najlepsze na świecie systemy sieci badawczych i obliczeniowe.	Kolejne oceny działań w zakresie ICT prowadzonych w związku z programem ramowym Unii na rzecz badań naukowych i innowacji wykazały, że ukierunkowane inwestycje na badania naukowe i innowacje w tej dziedzinie poczynione na poziomie Unii przyczyniły się do osiągnięcia przez nią pozycji lidera przemysłu w takich obszarach, jak łączność ruchoma czy systemy ICT o istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa oraz do sprostania takim wyzwaniom, jak efektywność energetyczna, zmiany demograficzne czy lepsze wyniki systemów ochrony zdrowia. Inwestycje Unii w infrastrukturę naukowo-badawczą w dziedzinie ICT zapewniły europejskim naukowcom najlepsze na świecie systemy sieci badawczych i obliczeniowe.
1.1.3. Ogólny zarys działań	1.1.3. Ogólny zarys działań
Wiele typów działań będzie ukierunkowanych na wyzwania związane z wiodącą pozycją przemysłową i technologiczną w dziedzinie ICT oraz będzie obejmować ogólne agendy działań w zakresie badań naukowych i innowacji, w tym dotyczące zwłaszcza:	Wiele typów działań będzie ukierunkowanych na wyzwania związane z wiodącą pozycją przemysłową i technologiczną w dziedzinie ICT oraz będzie obejmować ogólne agendy działań w zakresie badań naukowych i innowacji, w tym dotyczące zwłaszcza:
(a) Nowej generacji części i systemów: inżynieria w zakresie zaawansowanych i inteligentnych wbudowanych składników i systemów;	(a) Nowej generacji części i systemów: inżynieria w zakresie zaawansowanych, bezpiecznych i inteligentnych wbudowanych składników i składników systemowych;
(b) Technologii obliczeniowych nowej generacji: zaawansowane systemy i technologie obliczeniowe;	(b) Technologii obliczeniowych nowej generacji: zaawansowane i bezpieczne systemy i technologie obliczeniowe;
(c) Internetu przyszłości: infrastruktura, technologie i usługi;	(c) Internetu przyszłości: oprogramowanie, urządzenia, infrastruktura, technologie i usługi;
(d) Technologii cyfrowych i zarządzania informacjami: ICT dla treści cyfrowych i kreatywności;	(d) Technologii cyfrowych i zarządzania informacjami: ICT dla treści cyfrowych, gałęzi sektora kultury i kreatywności;
(e) Zaawansowanych interfejsów i robotów: robotyka i przestrzenie inteligentne;	(e) Zaawansowanych interfejsów i robotów: robotyka i przestrzenie inteligentne;
(f) Technologii mikro- i nanoelektronicznych oraz fotonicznych: kluczowe technologie wspomagające w zakresie technologii mikro- i nanoelektronicznych oraz fotonicznych.	(f) Technologii mikro- i nanoelektronicznych oraz fotonicznych;
	(fa) Technologii kwantowych: nowa generacja urządzeń ICT dzięki połączeniu fizyki kwantowej i informatyki.
Oczekuje się, że działania podejmowane w tych sześciu podstawowych kierunkach zaspokoją pełny zakres potrzeb. Należałaby do nich wiodąca pozycja w przemyśle w zakresie generycznych rozwiązań, produktów i usług opartych na ICT, potrzebnych do sprostania głównym wyzwaniom społecznym oraz agendy zorientowanych na zastosowanie badań i innowacji w dziedzinie ICT, wspierane w związku z odpowiednim wyzwaniem społecznym.	Oczekuje się, że działania podejmowane w tych siedmiu podstawowych kierunkach zaspokoją pełny zakres potrzeb. Należałaby do nich wiodąca pozycja w przemyśle w zakresie generycznych rozwiązań, produktów i usług opartych na ICT, potrzebnych do sprostania głównym wyzwaniom społecznym oraz agendy zorientowanych na zastosowanie badań i innowacji w dziedzinie ICT, wspierane w związku z odpowiednim wyzwaniem społecznym. Należy dołożyć szczególnych starań, by do projektów finansowanych w ramach priorytetu „Wyzwania społeczne” wybierano najnowocześniejsze rozwiązania ICT. Szczególne wsparcie otrzymają działania badawczo-rozwojowe dotyczące systemów otwartych i dystrybucyjnych. Aby w pełni wykorzystać potencjał ICT, należy zagwarantować różnorodność obszarów badawczych i cykli charakterystycznych dla badań ICT za pomocą zasad uczestnictwa umożliwiających realizację zarówno długoterminowych i kosztownych projektów badawczych na szeroką skalę, jak i działań polegających na szybkim wykorzystywaniu okazji pojawiających się na rynku.
Każdy z sześciu podstawowych kierunków działania obejmuje również infrastrukturę naukowo-badawczą ICT, taką jak żywe laboratoria do prowadzonych na dużą skalę eksperymentów oraz infrastrukturę dla bazowych kluczowych technologii wspomagających oraz ich wykorzystania w zaawansowanych produktach i innowacyjnych inteligentnych systemach, w tym w urządzeniach, narzędziach, usługach wsparcia, pomieszczeniach czystych i dostępie do odlewni do celów przygotowania prototypów.	Każdy z siedmiu podstawowych kierunków działania obejmuje również infrastrukturę naukowo-badawczą ICT, taką jak żywe laboratoria do prowadzonych na dużą skalę eksperymentów oraz infrastrukturę dla bazowych kluczowych technologii wspomagających oraz ich wykorzystania w zaawansowanych produktach i innowacyjnych inteligentnych systemach, w tym w urządzeniach, narzędziach, usługach wsparcia, pomieszczeniach czystych i dostępie do odlewni do celów przygotowania prototypów. Finansowanie unijne będzie wspomagało urządzenia i infrastrukturę dzieloną, otwartą dla różnych podmiotów, w tym zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw.
	Podstawowe prawa i wolności osób fizycznych, a zwłaszcza ich prawo do prywatności, są w Unii kluczowe. Program „Horyzont 2020” wspiera działania badawczo-rozwojowe dotyczące systemów, dzięki którym obywatele europejscy będą mogli w pełni kontrolować prowadzoną przez nich komunikację.
Poprawka  128 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1 – punkt 1.2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.2. Nanotechnologie	1.2. Nanotechnologie
1.2.1. Cel szczegółowy w zakresie nanotechnologii	1.2.1. Cel szczegółowy w zakresie nanotechnologii
Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w dziedzinie nanotechnologii jest zabezpieczenie wiodącej pozycji Unii na tym szybko rozwijającym się globalnym rynku poprzez stymulowanie inwestycji w nanotechnologie i ich absorpcję w konkurencyjnych produktach i usługach o wysokiej wartości dodanej w wielu różnych zastosowaniach i sektorach.	Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w dziedzinie nanotechnologii jest zabezpieczenie wiodącej pozycji Unii na tym szybko rozwijającym się globalnym rynku poprzez stymulowanie inwestycji w nanotechnologie i ich absorpcję w konkurencyjnych produktach i usługach o wysokiej wartości dodanej w wielu różnych zastosowaniach i sektorach.
Do 2020 r. nanotechnologie znajdą się w głównym nurcie działalności, zostaną bowiem spójnie zintegrowane z większością technologii i zastosowań, którą to integrację będą stymulować względy związane z korzyściami dla konsumentów, jakością życia, zrównoważonym rozwojem i dużym potencjałem przemysłowym opracowania poprzednio niedostępnych rozwiązań w zakresie wydajności i oszczędnego gospodarowania zasobami.	Do 2020 r. nanotechnologie znajdą się w głównym nurcie działalności, zostaną bowiem spójnie zintegrowane z większością technologii i zastosowań, którą to integrację będą stymulować względy związane z korzyściami dla konsumentów, jakością życia, zrównoważonym rozwojem i dużym potencjałem przemysłowym opracowania poprzednio niedostępnych rozwiązań w zakresie wydajności i oszczędnego gospodarowania zasobami. Do 2015 r. Komisja podda przeglądowi całe odnośne prawodawstwo, by zapewnić bezpieczeństwo wszystkich zastosowań nanomateriałów w produktach o potencjalnym oddziaływaniu na zdrowie, środowisko lub bezpieczeństwo w ciągu ich całego cyklu życia.
Europa musi także ustanowić globalny punkt odniesienia w zakresie bezpiecznego i odpowiedzialnego zastosowania nanotechnologii oraz zarządzania zapewniającego duże korzyści zarówno społeczne, jak i przemysłowe.	Europa musi także ustanowić globalny punkt odniesienia w zakresie bezpiecznego i odpowiedzialnego zastosowania nanotechnologii oraz zarządzania zapewniającego duże korzyści zarówno społeczne, jak i przemysłowe.
Produkty wykorzystujące nanotechnologie tworzą światowy rynek, na którego zignorowanie Europa nie może sobie pozwolić. Szacuje się, że rynkowa wartość produktów obejmujących nanotechnologię jako główny element osiągnie 700 mld EUR do 2015 r. i 2 bln EUR do 2020 r., czemu będzie odpowiadać powstanie, odpowiednio, 2 i 6 mln miejsc pracy. Europejskie przedsiębiorstwa zajmujące się nanotechnologią powinny wykorzystać ten dwucyfrowy wzrost rynku i być w stanie do 2020 r. przejąć udział w rynku równy co najmniej udziałowi Europy w globalnym finansowaniu badań naukowych (tj. jedną czwartą).	Produkty wykorzystujące nanotechnologie tworzą światowy rynek, na którego zignorowanie Europa nie może sobie pozwolić. Szacuje się, że rynkowa wartość produktów obejmujących nanotechnologię jako główny element osiągnie 700 mld EUR do 2015 r. i 2 bln EUR do 2020 r., czemu będzie odpowiadać powstanie, odpowiednio, 2 i 6 mln miejsc pracy. Europejskie przedsiębiorstwa zajmujące się nanotechnologią powinny wykorzystać ten dwucyfrowy wzrost rynku i być w stanie do 2020 r. przejąć udział w rynku równy co najmniej udziałowi Europy w globalnym finansowaniu badań naukowych (tj. jedną czwartą).
1.2.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.2.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Nanotechnologie to grupa rozwijających się technologii o dowiedzionym potencjale, które, po przełożeniu efektów badań na przełomowe produkty i procesy produkcyjne, będą mieć rewolucyjne oddziaływanie w dziedzinie np. materiałów, ICT, nauk biologicznych, opieki zdrowotnej i towarów konsumpcyjnych.	Nanotechnologie to grupa rozwijających się technologii o dowiedzionym potencjale, które, po przełożeniu efektów badań na przełomowe, trwałe i konkurencyjne produkty i procesy produkcyjne, będą mieć rewolucyjne oddziaływanie w dziedzinie np. materiałów, ICT, produkcji, nauk biologicznych, opieki zdrowotnej i towarów konsumpcyjnych.
Nanotechnologie mają do odegrania zasadniczą rolę w zakresie sprostania wyzwaniom określonym w strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Udane wdrożenie tych kluczowych technologii wspomagających wzmocni konkurencyjność przemysłu Unii, umożliwiając wprowadzenie nowatorskich i udoskonalonych produktów lub bardziej efektywnych procesów, a także reagowanie na przyszłe wyzwania.	Nanotechnologie mają do odegrania zasadniczą rolę w zakresie sprostania wyzwaniom określonym w strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Udane wdrożenie tych kluczowych technologii wspomagających wzmocni konkurencyjność przemysłu Unii, umożliwiając wprowadzenie nowatorskich i udoskonalonych produktów lub bardziej efektywnych procesów, a także reagowanie na przyszłe wyzwania.
Wartość globalnego finansowania badań naukowych w dziedzinie nanotechnologii niemal podwoiła się między 2004 a 2008 r. z 6,5 mld EUR do 12,5 mld EUR, przy czym ok. jednej czwartej tego finansowania pochodziło z Unii. Unia docenia wagę wiodącej pozycji w badaniach naukowych w zakresie nanonauki i nanotechnologii, przewidując, że do 2015 r. w tej dziedzinie w Unii będzie działać ok. 4 tys. przedsiębiorstw.	Wartość globalnego finansowania badań naukowych w dziedzinie nanotechnologii niemal podwoiła się między 2004 a 2008 r. z 6,5 mld EUR do 12,5 mld EUR, przy czym ok. jednej czwartej tego finansowania pochodziło z Unii. Unia docenia wagę wiodącej pozycji w badaniach naukowych w zakresie nanonauki i nanotechnologii, przewidując, że do 2015 r. w tej dziedzinie w Unii będzie działać ok. 4 tys. przedsiębiorstw.
Europa musi teraz zabezpieczyć i umocnić swoją pozycję na rynku światowym poprzez promowanie prowadzonej na szeroką skalę współpracy w obrębie różnych łańcuchów wartości i pomiędzy nimi, a także między różnymi sektorami przemysłu, aby procesy bazujące na tych technologiach mogły dostarczyć produktów nadających się do wykorzystania handlowego. Kwestie oceny ryzyka i zarządzania nim, a także odpowiedzialność w zarządzaniu okazują się być czynnikami decydującymi o przyszłym wpływie nanotechnologii na społeczeństwo i gospodarkę.	Europa musi teraz zabezpieczyć i umocnić swoją pozycję na rynku światowym poprzez promowanie prowadzonej na szeroką skalę współpracy w obrębie różnych łańcuchów wartości i pomiędzy nimi, a także między różnymi sektorami przemysłu, aby procesy bazujące na tych technologiach mogły dostarczyć produktów bezpiecznych, trwałych i nadających się do wykorzystania handlowego. Kwestie oceny ryzyka i zarządzania nim, a także odpowiedzialność w zarządzaniu okazują się być czynnikami decydującymi o przyszłym wpływie nanotechnologii na społeczeństwo i gospodarkę.
Działania będą zatem ukierunkowane na powszechne i odpowiedzialne zastosowanie nanotechnologii w gospodarce, w celu osiągnięcia korzyści o dużym znaczeniu społecznym i przemysłowym. W celu zapewnienia potencjalnych możliwości, w tym zakładania nowych przedsiębiorstw i tworzenia nowych miejsc pracy, badania powinny dostarczyć niezbędnych narzędzi umożliwiających wprowadzenie odpowiedniej normalizacji i regulacji.	Działania będą zatem ukierunkowane na odpowiedzialne i trwałe zastosowanie nanotechnologii w gospodarce, w celu osiągnięcia korzyści o dużym znaczeniu społecznym i przemysłowym. W celu zapewnienia potencjalnych możliwości, w tym zakładania nowych przedsiębiorstw i tworzenia nowych miejsc pracy, badania powinny dostarczyć niezbędnych narzędzi umożliwiających wprowadzenie odpowiedniej normalizacji i regulacji.
1.2.3. Ogólny zarys działań	1.2.3. Ogólny zarys działań
(a) Rozwój nowej generacji nanomateriałów, nanourządzeń i nanosystemów	(a) Rozwój nowej generacji nanomateriałów, nanourządzeń i nanosystemów
Dążenie do opracowania fundamentalnie nowych produktów, umożliwiających wprowadzenie zrównoważonych rozwiązań w szerokim wachlarzu sektorów.	Dążenie do opracowania fundamentalnie nowych produktów, umożliwiających wprowadzenie zrównoważonych rozwiązań w szerokim wachlarzu sektorów, z uwzględnieniem zasady ostrożności.
(b) Zapewnienie bezpiecznego rozwoju i zastosowania nanotechnologii	(b) Zapewnienie bezpiecznego rozwoju i zastosowania nanotechnologii
Rozwój wiedzy naukowej dotyczącej potencjalnego wpływu nanotechnologii i nanosystemów na zdrowie lub środowisko oraz opracowanie narzędzi oceny ryzyka i zarządzania w całym cyklu życia.	Rozwój wiedzy naukowej dotyczącej potencjalnego wpływu nanotechnologii i nanosystemów na zdrowie lub środowisko oraz narzędzi oceny ryzyka i zarządzania w całym cyklu życia.
	(ba) Opracowanie nowych narzędzi do projektowania, symulacji, charakteryzowania i manipulowania w odniesieniu do nanomateriałów, części i systemów.
	Dążenie do studiowania, obrazowania i kontrolowania nowych nanomateriałów i systemów w nanoskali.
(c) Rozwój wymiaru społecznego nanotechnologii	(c) Rozwój wymiaru społecznego nanotechnologii
Nacisk na zarządzanie w zakresie nanotechnologii z korzyścią dla społeczeństwa.	Nacisk na zarządzanie w zakresie nanotechnologii z korzyścią dla społeczeństwa oraz ocena akceptowalności społecznej i odpowiedniości konkretnych zastosowań.
(d) Efektywna synteza i produkcja nanomateriałów, części i systemów	(d) Efektywna synteza i produkcja nanomateriałów, części i systemów
Ukierunkowanie na nowe działania, inteligentną integrację nowych i istniejących procesów, a także zwiększenie skali z myślą o masowym wytwarzaniu produktów i wielofunkcyjnych zakładach, zapewniające skuteczne przekształcenie wiedzy w innowacje przemysłowe.	Ukierunkowanie na nowe działania, inteligentną integrację nowych i istniejących procesów, a także zwiększenie skali z myślą o masowym wytwarzaniu produktów i elastycznych zakładach, zapewniające skuteczne przekształcenie wiedzy w innowacje przemysłowe.
(e) Rozwijanie technik zwiększania wydajności oraz metod i urządzeń pomiarowych	(e) Rozwijanie technik zwiększania wydajności oraz metod i urządzeń pomiarowych
Ukierunkowanie na bazowe technologie wspierające rozwój i wprowadzanie na rynek złożonych nanomateriałów i nanosystemów.	Ukierunkowanie na bazowe technologie wspierające rozwój i wprowadzanie na rynek złożonych nanomateriałów i nanosystemów.
Poprawka  129 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1 – punkt 1.3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.3. Materiały zaawansowane	1.3. Materiały zaawansowane
1.3.1. Cel szczegółowy w zakresie materiałów zaawansowanych	1.3.1. Cel szczegółowy w zakresie materiałów zaawansowanych
Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w dziedzinie materiałów zaawansowanych jest rozwój materiałów o nowych funkcjach i udoskonalonej wydajności użytkowej do wykorzystania w bardziej konkurencyjnych produktach, minimalizujących wpływ na środowisko i zużycie zasobów.	Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w dziedzinie materiałów zaawansowanych jest rozwój materiałów o nowych funkcjach i udoskonalonej wydajności użytkowej do wykorzystania w bardziej konkurencyjnych produktach, które są bardziej dostępne dla konsumentów, minimalizują wpływ na środowisko i zużycie zasobów oraz zwiększają bezpieczeństwo.
Materiały to podstawa innowacji w przemyśle i kluczowy czynnik je umożliwiający. Materiały zaawansowane w większym stopniu oparte na wiedzy naukowej, odznaczające się nowymi funkcjami i większą wydajnością są niezbędne dla konkurencyjności przemysłowej i zrównoważonego rozwoju w wielu zastosowaniach i sektorach.	Materiały to podstawa innowacji w przemyśle i kluczowy czynnik je umożliwiający. Materiały zaawansowane w większym stopniu oparte na wiedzy naukowej, odznaczające się nowymi funkcjami i większą wydajnością są niezbędne dla konkurencyjności przemysłowej i zrównoważonego rozwoju w wielu zastosowaniach i sektorach.
1.3.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.3.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Nowe materiały zaawansowane są potrzebne do rozwoju produktów i procesów o większej wydajności i lepszej charakterystyce ekologicznej. Takie materiały stanowią część rozwiązania dla stojących przed nami wyzwań przemysłowych i społecznych, oferując lepszą wydajność użytkową, niższe zużycie zasobów i energii oraz stabilność po zakończeniu cyklu życia produktu.	Nowe materiały zaawansowane są potrzebne do rozwoju produktów i procesów o większej wydajności i lepszej charakterystyce ekologicznej, a także do zastępowania trudno dostępnych zasobów. Takie materiały stanowią część rozwiązania dla stojących przed nami wyzwań przemysłowych i społecznych, oferując lepszą wydajność użytkową, niższe zużycie zasobów i energii oraz stabilność po zakończeniu cyklu życia produktu.
Rozwój ukierunkowany na zastosowanie często wiąże się z projektowaniem zupełnie nowych materiałów, umożliwiających osiągnięcie planowanej wydajności użytkowej. Takie materiały są ważnym elementem łańcucha dostaw w procesach produkcyjnych wysokiej wartości. Stanowią również podstawę postępu w przekrojowych dziedzinach technologii (np. nauk biologicznych, elektroniki i fotoniki), a także w praktycznie wszystkich sektorach rynku. Same materiały stanowią kluczowy etap w podnoszeniu wartości produktów i ich wydajności. Szacowana wartość i oddziaływanie materiałów zaawansowanych są duże, a roczna stopa wzrostu ich rynku wynosi 6 % i oczekuje się, że do 2015 r. jego wartość będzie zbliżona do 100 mld EUR.	Rozwój ukierunkowany na zastosowanie często wiąże się z projektowaniem zupełnie nowych materiałów, umożliwiających osiągnięcie planowanej wydajności użytkowej. Takie materiały są ważnym elementem łańcucha dostaw w procesach produkcyjnych wysokiej wartości. Stanowią również podstawę postępu w przekrojowych dziedzinach technologii (np. nauk biologicznych, elektroniki i fotoniki), a także w praktycznie wszystkich sektorach rynku. Same materiały stanowią kluczowy etap w podnoszeniu wartości produktów i ich wydajności. Szacowana wartość i oddziaływanie materiałów zaawansowanych są duże, a roczna stopa wzrostu ich rynku wynosi 6 % i oczekuje się, że do 2015 r. jego wartość będzie zbliżona do 100 mld EUR.
Projektując materiały uwzględnia się pełny cykl życia, od dostawy dostępnych materiałów po koniec cyklu („od kołyski do kołyski”), stosując innowacyjne podejścia w celu minimalizacji ilości zasobów potrzebnych do wytworzenia materiałów. Uwzględnione zostaną również kwestie ciągłego wykorzystania, recyklingu lub wtórnego wykorzystania materiałów po zakończeniu cyklu życia produktu, a także powiązane innowacje społeczne.	Projektując materiały uwzględnia się pełny cykl życia, od dostawy dostępnych materiałów po koniec cyklu („od kołyski do kołyski”), stosując innowacyjne podejścia w celu minimalizacji ilości zasobów potrzebnych do wytworzenia materiałów. Uwzględnione zostaną również kwestie ciągłego wykorzystania, recyklingu lub wtórnego wykorzystania materiałów po zakończeniu cyklu życia produktu, a także powiązane innowacje społeczne.
W celu przyspieszenia postępów wspierane będzie multidyscyplinarne podejście nastawione na konwergencję, obejmujące chemię, fizykę, nauki techniczne, modelowanie teoretyczne i obliczeniowe, nauki biologiczne i coraz bardziej kreatywne wzornictwo przemysłowe.	W celu przyspieszenia postępów wspierane będzie multidyscyplinarne podejście nastawione na konwergencję, wykorzystujące światowej klasy europejską infrastrukturę badawczą, obejmujące chemię, fizykę, nauki techniczne, modelowanie teoretyczne i obliczeniowe, nauki biologiczne i coraz bardziej kreatywne wzornictwo przemysłowe.
Promowane będą nowatorskie sojusze na rzecz ekologicznych innowacji oraz symbioza przemysłowa, umożliwiające przemysłowi różnicowanie działalności, rozszerzanie modeli działalności, wtórne wykorzystanie odpadów jako podstawy dla nowej produkcji, np. CO2 jako podstawy węglowej dla chemikaliów wysokowartościowych i paliw alternatywnych.	Promowane będą nowatorskie sojusze na rzecz ekologicznych innowacji oraz symbioza przemysłowa, umożliwiające przemysłowi różnicowanie działalności, rozszerzanie modeli działalności, wtórne wykorzystanie odpadów jako podstawy dla nowej produkcji.
1.3.3. Ogólny zarys działań	1.3.3. Ogólny zarys działań
(a) Przekrojowe i wspomagające technologie materiałowe	(a) Przekrojowe i wspomagające technologie materiałowe
Badania naukowe w zakresie materiałów funkcjonalnych, materiałów wielofunkcyjnych i materiałów strukturalnych na potrzeby innowacji we wszystkich sektorach przemysłu.	Badania naukowe w zakresie materiałów funkcjonalnych, materiałów wielofunkcyjnych i materiałów strukturalnych na potrzeby innowacji we wszystkich sektorach przemysłu.
(b) Rozwój i przekształcanie materiałów	(b) Rozwój i przekształcanie materiałów
Działania badawczo-rozwojowe mające na celu efektywne i zrównoważone zwiększanie skali, umożliwiające przemysłowe wytwarzanie przyszłych produktów.	Działania badawczo-rozwojowe mające na celu efektywne i zrównoważone zwiększanie skali, umożliwiające przemysłowe wytwarzanie przyszłych inteligentnych produktów.
(c) Zarządzanie składnikami materiałów	(c) Zarządzanie składnikami materiałów
Działania badawczo-rozwojowe w zakresie nowych i innowacyjnych technik i systemów.	Działania badawczo-rozwojowe w zakresie nowych i innowacyjnych technik produkcji materiałów, komponentów i systemów.
(d) Materiały dla zrównoważonego przemysłu niskoemisyjnego	(d) Materiały dla zrównoważonego przemysłu niskoemisyjnego
Rozwijanie nowych produktów i zastosowań oraz badania w zakresie zachowań konsumentów ograniczające zapotrzebowanie na energię i ułatwiające produkcję niskoemisyjną.	Rozwijanie nowych materiałów, komponentów, produktów i zastosowań, modeli biznesowych oraz odpowiedzialnych zachowań konsumentów ograniczających zapotrzebowanie na energię i ułatwiających produkcję niskoemisyjną.
	(da) Nowe surowce dla przemysłu chemicznego i wykorzystanie węgla
	Działania muszą być ukierunkowane na rozwój alternatywnej bazy surowcowej dla przemysłu chemicznego, aby w sposób przyjazny dla środowiska zastąpić ropę naftową jako źródło węgla w średnim i długim okresie, jak również na technologiach i systemach CCU do zamiany CO2 w produkty.
(e) Materiały dla przemysłu kreatywnego	(e) Materiały dla przemysłu kreatywnego
Opracowanie wzornictwa i rozwój technologii konwergencyjnych w celu tworzenia nowych możliwości biznesowych, w tym ochrona materiałów mających wartość historyczną lub kulturalną.	Opracowanie wzornictwa i rozwój technologii konwergencyjnych w celu tworzenia nowych możliwości biznesowych, w tym ochrona i restauracja materiałów mających wartość historyczną lub kulturalną, jak również materiałów nowatorskich.
(f) Metrologia, charakterystyka, normalizacja i kontrola jakości	(f) Metrologia, charakterystyka, normalizacja, certyfikacja i kontrola jakości
Promowanie technologii służących takim celom jak charakterystyka, nieniszcząca ocena i modelowanie predyktywne wydajności na potrzeby postępów w materiałoznawstwie i inżynierii.	Promowanie technologii służących takim celom jak charakterystyka, nieniszcząca ocena, stałe badanie i monitorowanie oraz modelowanie predyktywne wydajności na potrzeby postępów w materiałoznawstwie i inżynierii.
(g) Optymalizacja wykorzystania materiałów	(g) Optymalizacja wykorzystania materiałów
Działania badawczo-rozwojowe służące eksploracji wykorzystania alternatywnych materiałów, a także innowacyjnych podejść do modeli biznesowych.	Działania badawczo-rozwojowe służące poszukiwaniu rozwiązań zastępczych i alternatywnych w odniesieniu do zastosowań materiałów, a także innowacyjnych podejść do modeli biznesowych oraz identyfikacji kluczowych zasobów.
Poprawka  130 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1 – punkt 1.4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.4. Biotechnologia	1.4. Biotechnologia
1.4.1. Cel szczegółowy w zakresie biotechnologii	1.4.1. Cel szczegółowy w zakresie biotechnologii
Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w zakresie biotechnologii jest rozwój konkurencyjnych, zrównoważonych oraz innowacyjnych produktów i procesów przemysłowych, a także stymulowanie innowacji w wielu innych europejskich sektorach, takich jak rolnictwo, żywność, chemia i zdrowie.	Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w zakresie biotechnologii jest rozwój konkurencyjnych, zrównoważonych, bezpiecznych oraz innowacyjnych produktów i procesów przemysłowych, a także stymulowanie innowacji w wielu innych europejskich sektorach, takich jak zdrowie, chemia, energia, rolnictwo, leśnictwo i żywność.
Silna baza naukowa, technologiczna i innowacyjna w dziedzinie biotechnologii ułatwi przemysłowi europejskiemu zabezpieczenie wiodącej pozycji w zakresie tej kluczowej technologii wspomagającej. Ta pozycja zostanie dodatkowo wzmocniona poprzez integrację oceny bezpieczeństwa i aspektów zarządzania całościowym ryzykiem związanym z zastosowaniem biotechnologii.	Silna baza naukowa, technologiczna i innowacyjna w dziedzinie biotechnologii będzie wspierać tę technologię. Ta pozycja zostanie wzmocniona poprzez uwzględnienie kwestii oceny zdrowia i bezpieczeństwa, gospodarczych i środowiskowych skutków zastosowania technologii oraz aspektów zarządzania całościowym i konkretnym ryzykiem przy zastosowaniu biotechnologii.
1.4.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.4.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Stymulowana rozwojem wiedzy o systemach biologicznych biotechnologia będzie źródłem wielu nowych zastosowań oraz wzmocni bazę przemysłową Unii i jej zdolność do innowacji. Przykładami rosnącego znaczenia biotechnologii są zastosowania przemysłowe, w tym biochemikalia, których udział w rynku do 2015 r. wzrośnie, według oszacowań, do 12 %-20 % produkcji chemicznej. Dzięki selektywności i efektywności systemów biologicznych, biotechnologia odpowiada również niektórym z tzw. dwunastu zasad zielonej chemii. Możliwe obciążenia gospodarcze dla przedsiębiorstw w Unii można ograniczyć poprzez wykorzystanie potencjału procesów biotechnologicznych i bioproduktów w zakresie ograniczania emisji CO2, który, według oszacowań, do 2030 r. będzie wynosić od 1 do 2,5 mld ton ekwiwalentu CO2 rocznie. W europejskim sektorze biofarmaceutycznym już ok. 20 % dostępnych obecnie lekarstw powstaje przy wykorzystaniu osiągnięć biotechnologii, natomiast w przypadku nowych lekarstw jest to 50 %. Biotechnologia otwiera również nowe możliwości wykorzystania ogromnego potencjału zasobów morskich w innowacyjnych zastosowaniach w przemyśle, opiece zdrowotnej i ochronie środowiska. Przewiduje się, że powstający sektor biotechnologii morskiej (niebieskiej) będzie rósł w tempie 10 % rocznie.	Stymulowana rozwojem wiedzy o systemach biologicznych biotechnologia będzie źródłem wielu nowych zastosowań oraz wzmocni bazę przemysłową Unii i jej zdolność do innowacji. Przykładami rosnącego znaczenia biotechnologii są zastosowania przemysłowe i rolne, w tym produkcja biofarmaceutyków, żywności i pasz, biochemikalia, których udział w rynku do 2015 r. wzrośnie, według oszacowań, do 12 %-20 % produkcji chemicznej. Dzięki selektywności i efektywności systemów biologicznych, biotechnologia odpowiada również niektórym z tzw. dwunastu zasad zielonej chemii. Możliwe obciążenia gospodarcze dla przedsiębiorstw w Unii można ograniczyć poprzez wykorzystanie potencjału procesów biotechnologicznych i bioproduktów w zakresie ograniczania emisji CO2, który, według oszacowań, do 2030 r. będzie wynosić od 1 do 2,5 mld ton ekwiwalentu CO2 rocznie. W europejskim sektorze biofarmaceutycznym już ok. 20 % dostępnych obecnie lekarstw powstaje przy wykorzystaniu osiągnięć biotechnologii, natomiast w przypadku nowych lekarstw jest to 50 %. Biotechnologia otwiera również nowe możliwości wykorzystania potencjału zasobów morskich w innowacyjnych zastosowaniach w przemyśle, opiece zdrowotnej, energii, chemii i ochronie środowiska. Przewiduje się, że powstający sektor biotechnologii morskiej (niebieskiej) będzie rósł w tempie 10 % rocznie.
Pozostałe kluczowe źródła innowacji to interakcja między biotechnologią a innymi technologiami wspomagającymi i konwergencyjnymi, w szczególności nanotechnologiami i ICT, oraz z zastosowaniami takimi jak detekcja czy diagnozowanie.	Pozostałe kluczowe źródła innowacji to interakcja między biotechnologią a innymi technologiami wspomagającymi i konwergencyjnymi, w szczególności nanotechnologiami i ICT, oraz z zastosowaniami takimi jak detekcja czy diagnozowanie.
1.4.3. Ogólny zarys działań	1.4.3. Ogólny zarys działań
(a) Wspieranie najnowocześniejszych biotechnologii jako przyszłych czynników stymulujących innowację	(a) Wspieranie zrównoważonych, najnowocześniejszych biotechnologii jako czynnika stymulującego przyszłe innowacje
Obejmuje rozwój powstających dziedzin technologii, takich jak biologia syntetyczna, bioinformatyka i biologia systemowa, niosących ze sobą wielką obietnicę opracowania zupełnie nowatorskich zastosowań.	Obejmuje rozwój powstających dziedzin technologii, takich jak systemy biologiczne, bioinformatyka i biologia syntetyczna oraz biologia systemowa, niosących ze sobą wielką obietnicę opracowania zupełnie nowatorskich produktów, zastosowań i technologii, z uwzględnieniem zasady ostrożności.
(b) Procesy przemysłowe oparte na biotechnologii	(b) Produkty i procesy przemysłowe oparte na biotechnologii
Rozwój biotechnologii przemysłowej w celu tworzenia konkurencyjnych produktów i procesów przemysłowych (np. w branży chemicznej, opieki zdrowotnej, górnictwa, energetycznej, papierniczej, tekstylnej, skrobi, przetwarzaniu żywności) oraz jego wymiar środowiskowy.	Rozwój biotechnologii przemysłowej w celu tworzenia konkurencyjnych materiałów, produktów i zrównoważonych procesów przemysłowych (np. w branży chemicznej, opieki zdrowotnej, górnictwa, energetycznej, papierniczej, produktów włóknistych i drewna, tekstylnej, skrobi, przetwarzaniu żywności) oraz jego wymiar środowiskowy i zdrowotny.
(c) Innowacyjne i konkurencyjne technologie platformowe	(c) Innowacyjne i konkurencyjne technologie platformowe
Rozwój technologii platformowych (np. genomiki, metagenomiki, proteomiki, narzędzi molekularnych) w celu wzmacniania wiodącej pozycji i zwiększania przewagi konkurencyjnej w wielu sektorach gospodarki.	Rozwój technologii platformowych (np. biologii systemowej, genomiki, metagenomiki, proteomiki, fenomiki, narzędzi molekularnych i platform komórkowych) w celu wzmacniania wiodącej pozycji i zwiększania przewagi konkurencyjnej w wielu sektorach mających wpływ na gospodarkę. Podejście to może jeszcze bardziej zwiększyć potencjał nowatorskich MŚP.
	(ca) Dylematy środowiskowe, społeczne i etyczne
	Rozwój procesów oceny obejmujących szerokie konsultacje z zainteresowanymi stronami w celu uwzględnienia dylematów środowiskowych, społecznych i etycznych odnoszących się do niektórych rodzajów technologii.
Poprawka  131 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1 – punkt 1.5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.5. Zaawansowane systemy produkcji i przetwarzania	1.5. Zaawansowane systemy produkcji i przetwarzania
1.5.1. Cel szczegółowy	1.5.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w zakresie zaawansowanych systemów produkcji i przetwarzania jest przeobrażenie dzisiejszych przemysłowych form produkcji w technologie produkcyjne i przetwórcze bardziej intensywnie wykorzystujące wiedzę, zrównoważone i ponadsektorowe, co zaowocuje większą liczbą innowacyjnych produktów, procesów i usług.	Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji w zakresie zaawansowanych systemów produkcji i przetwarzania jest przeobrażenie dzisiejszych przedsiębiorstw wytwórczych oraz systemów i procesów wytwórczych dzięki wykorzystaniu kluczowych technologii wspomagających w celu osiągnięcia ponadsektorowych technologii produkcyjnych i przetwórczych bardziej intensywnie wykorzystujących wiedzę, zrównoważonych i efektywnie wykorzystujących zasoby i energię, co zaowocuje większą liczbą innowacyjnych i bezpiecznych produktów, procesów i usług.
1.5.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.5.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Sektor produkcji ma duże znaczenie dla europejskiej gospodarki: w 2007 r. zapewnił ok. 17 % PKB i 22 mln miejsc pracy w Unii. Ze względu na zmniejszenie barier gospodarczych dla handlu i wspomagający wpływ technologii komunikacyjnej, produkcja podlega silnej presji konkurencyjnej i przesuwa się do krajów o najniższym całkowitym koszcie. Ze względu na wysokie płace europejskie podejście do produkcji musi zatem uleć radykalnej zmianie, aby zachować globalną konkurencyjność. „Horyzont 2020” może pomóc w połączeniu wszystkich zainteresowanych stron, aby umożliwić osiągnięcie tego założenia.	Sektor produkcji ma duże znaczenie dla europejskiej gospodarki: w 2007 r. zapewnił ok. 17 % PKB i 22 mln miejsc pracy w Unii. Ze względu na zmniejszenie barier gospodarczych dla handlu i wspomagający wpływ technologii komunikacyjnej, produkcja podlega silnej presji konkurencyjnej i przesuwa się do krajów o najniższym całkowitym koszcie. Europejskie podejście do produkcji musi zatem uleć radykalnej zmianie, aby zachować globalną konkurencyjność. „Horyzont 2020” może pomóc w połączeniu wszystkich zainteresowanych stron, aby umożliwić osiągnięcie tego założenia.
Europa musi nadal inwestować na szczeblu Unii, aby utrzymać wiodącą pozycję i kompetencje w dziedzinie technologii produkcyjnych oraz aby przestawić się na wysokowartościowe, wykorzystujące wiedzę specjalistyczną produkty, stwarzając warunki i zasoby na potrzeby zrównoważonej produkcji i zapewnienia wsparcia produktu w całym jego cyklu życia. Pochłaniający dużą ilość zasobów przemysł wytwórczy i przetwórczy musi nadal mobilizować zasoby i wiedzę na szczeblu Unii i inwestować w badania naukowe, rozwój i innowacje, aby osiągać dalsze postępy na drodze do konkurencyjnej gospodarki niskoemisyjnej oraz aby osiągać ogólnounijne cele w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych określone dla sektorów przemysłu na 2050 r..	Europa musi nadal inwestować na szczeblu Unii, aby utrzymać wiodącą pozycję i kompetencje w dziedzinie technologii produkcyjnych oraz aby przestawić się na wysokowartościowe, wykorzystujące wiedzę specjalistyczną produkty, stwarzając warunki i zasoby na potrzeby zrównoważonej produkcji i zapewnienia wsparcia produktu w całym jego cyklu życia. Pochłaniający dużą ilość zasobów przemysł wytwórczy i przetwórczy musi nadal mobilizować zasoby i wiedzę na szczeblu Unii i inwestować w badania naukowe, rozwój i innowacje, aby osiągać dalsze postępy na drodze do konkurencyjnej i zasobooszczędnej gospodarki niskoemisyjnej oraz aby osiągać ogólnounijne cele w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych określone dla sektorów przemysłu na 2050 r.
Dzięki efektywnej polityce unijnej Europa mogłaby rozwijać istniejące gałęzie przemysłu i wspierać powstające branże przyszłości. Szacowana wartość i oddziaływanie sektora zaawansowanych systemów produkcyjnych są duże, ich składana roczna stopa wzrostu wynosi 5 % i oczekuje się, że do 2015 r. wartość ich rynku będzie zbliżona do 150 mld EUR.	Dzięki efektywnej polityce unijnej Europa mogłaby rozwijać istniejące gałęzie przemysłu i wspierać powstające branże przyszłości. Szacowana wartość i oddziaływanie sektora zaawansowanych systemów produkcyjnych są duże, ich składana roczna stopa wzrostu wynosi 5 % i oczekuje się, że do 2015 r. wartość ich rynku będzie zbliżona do 150 mld EUR.
Dla utrzymania zdolności produkcyjnych i przetwórczych Europy zasadnicze znaczenie ma zachowanie wiedzy. W działaniach w zakresie badań naukowych i innowacji nacisk zostanie położony na zrównoważone procesy produkcji i przetwarzania, wprowadzenie niezbędnych innowacji technicznych oraz orientację na klienta w celu udostępnienia produktów i usług wymagających wysokiego poziomu wiedzy przy niskim zużyciu materiałów i energii. Europa wymaga również transferu tych technologii wspomagających i wiedzy do innych sektorów produkcyjnych, takich jak budownictwo, które jest poważnym źródłem gazów cieplarnianych, co wiąże się z faktem, że działalność budowlana odpowiada za ok. 40 % całego zużycia energii w Europie, powodując 36 % emisji CO2. Sektor budowlany, generujący w Europie 10 % PKB i zapewniający ok. 16 mln miejsc pracy w 3 mln przedsiębiorstw, z których 95 % to MŚP, musi przyjąć innowacyjne podejście w zakresie materiałów i produkcji, aby zminimalizować swój wpływ na środowisko.	Dla utrzymania zdolności produkcyjnych i przetwórczych Europy zasadnicze znaczenie ma zachowanie wiedzy. W działaniach w zakresie badań naukowych i innowacji nacisk zostanie położony na zrównoważone procesy produkcji i przetwarzania, wprowadzenie niezbędnych innowacji technicznych oraz orientację na klienta w celu udostępnienia produktów i usług wymagających wysokiego poziomu wiedzy przy niskim zużyciu materiałów i energii. Europa wymaga również transferu tych technologii wspomagających i wiedzy do innych sektorów produkcyjnych, takich jak budownictwo, które jest poważnym źródłem gazów cieplarnianych, co wiąże się z faktem, że działalność budowlana odpowiada za ok. 40 % całego zużycia energii w Europie, powodując 36 % emisji CO2. Sektor budowlany, generujący w Europie 10 % PKB i zapewniający ok. 16 mln miejsc pracy w 3 mln przedsiębiorstw, z których 95 % to MŚP, musi przyjąć innowacyjne podejście w zakresie materiałów i produkcji, aby zminimalizować swój wpływ na środowisko.
1.5.3. Ogólny zarys działań	1.5.3. Ogólny zarys działań
(a) Technologie dla fabryk przyszłości	(a) Technologie dla fabryk przyszłości
Promowanie zrównoważonego rozwoju przemysłowego poprzez ułatwienie strategicznego przejścia w Europie od produkcji opartej na kosztach do podejścia nastawionego na tworzenie wysokiej wartości dodanej.	Promowanie zrównoważonego rozwoju przemysłowego poprzez ułatwienie strategicznego przejścia w Europie od produkcji opartej na kosztach do podejścia nastawionego na tworzenie wysokiej wartości dodanej i efektywne gospodarowanie zasobami.
(b) Technologie wspomagające energooszczędne budynki	(b) Technologie wspomagające energooszczędne budynki o niewielkim wpływie na środowisko
Ograniczenie zużycia energii i emisji CO2 poprzez opracowanie i wdrożenie zrównoważonych technologii budowlanych.	Ograniczenie zużycia energii i emisji CO2 poprzez analizę, opracowanie i wdrożenie zrównoważonych technologii budowlanych, uwzględnienie całego łańcucha wartości, technologii automatyzacji i kontroli, jak również zmniejszenie ogólnego wpływu budynków na środowisko.
(c) Zrównoważone i niskoemisyjne technologie w energochłonnych procesach przemysłowych	(c) Zrównoważone i niskoemisyjne technologie o niewielkim wpływie na środowisko w energochłonnych i zasobochłonnych sektorach przetwórczych
Zwiększanie konkurencyjności gałęzi przemysłu przetwórczego poprzez radykalną poprawę oszczędności zasobów i energii oraz ograniczenie oddziaływania środowiskowego takiej działalności przemysłowej w całym łańcuchu wartości, a także wspieranie wprowadzania technologii niskoemisyjnych.	Zwiększanie konkurencyjności gałęzi przemysłu przetwórczego poprzez radykalną poprawę oszczędności zasobów i energii oraz ograniczenie oddziaływania środowiskowego takiej działalności przemysłowej w całym łańcuchu wartości, a także wspieranie wprowadzania technologii niskoemisyjnych, w tym włączanie do procesów przemysłowych odnawialnych źródeł energii oraz inteligentnych i zaawansowanych technologii systemów kontroli, a także wdrożenie alternatywnych i trwalszych procesów przemysłowych.
(d) Nowe zrównoważone modele biznesowe	(d) Nowe zrównoważone modele biznesowe
Opracowanie koncepcji i metodyki dla adaptacyjnych, „opartych na wiedzy” modeli biznesowych w dostosowanych do określonych warunków podejściach.	Opracowanie koncepcji i metodyki dla adaptacyjnych, „opartych na wiedzy” modeli biznesowych w dostosowanych do określonych warunków podejściach. Wsparcie rozwoju nowatorskich modeli biznesowych dla ekoinnowacji i alternatywnych podejść wydajnych pod względem wykorzystania zasobów.
Poprawka  132 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 1.6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1.6. Przestrzeń kosmiczna	1.6. Przestrzeń kosmiczna
1.6.1. Cel szczegółowy w zakresie przestrzeni kosmicznej	1.6.1. Cel szczegółowy w zakresie przestrzeni kosmicznej
Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji dotyczących przestrzeni kosmicznej jest wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu kosmicznego i społeczności badawczej w celu rozwijania i eksploatacji infrastruktury na potrzeby takiej działalności, z myślą o zaspokojeniu przyszłych potrzeb politycznych i społecznych Unii.	Celem szczegółowym badań naukowych i innowacji dotyczących przestrzeni kosmicznej jest wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu kosmicznego i społeczności badawczej w celu eksploatacji infrastruktury, zastosowań i usług na potrzeby takiej działalności, z myślą o zaspokojeniu przyszłych potrzeb politycznych i społecznych Unii.
Wzmocnienie europejskiego sektora kosmicznego poprzez wspieranie badań naukowych i innowacji dotyczących przestrzeni kosmicznej ma podstawowe znaczenie dla utrzymania i zabezpieczenia zdolności Europy w zakresie dostępu do przestrzeni kosmicznej i prowadzenia w niej działań z myślą o polityce Unii, międzynarodowych interesach strategicznych i konkurencyjności wśród państw prowadzących politykę kosmiczną, zarówno mających już ugruntowaną pozycję, jak i stawiających pierwsze kroki.	Wzmocnienie europejskiego sektora kosmicznego, publicznego i prywatnego, poprzez wspieranie badań naukowych i innowacji dotyczących przestrzeni kosmicznej, obserwacji Ziemi, nawigacji, nauki i eksploracji ma podstawowe znaczenie dla utrzymania i zabezpieczenia zdolności Europy w zakresie dostępu do przestrzeni kosmicznej i prowadzenia w niej działań z myślą o polityce Unii, międzynarodowych interesach strategicznych i konkurencyjności wśród państw i przedsiębiorstw prowadzących działania w przestrzeni kosmicznej, zarówno mających już ugruntowaną pozycję, jak i stawiających pierwsze kroki. Działania należy projektować i wdrażać w oparciu o zasadę komplementarności między Unią, Europejską Agencją Kosmiczną (ESA) i państwami członkowskimi.
1.6.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.6.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Przestrzeń kosmiczna to ważny, ale często niewidoczny czynnik wspomagający rozwój różnych usług i produktów istotnych dla dzisiejszego społeczeństwa, takich jak nawigacja, komunikacja, prognozy pogody i informacja geograficzna. Formułowanie i wdrażanie polityki na szczeblu europejskim, krajowym i regionalnym w coraz większym stopniu zależy od informacji pozyskiwanych w przestrzeni kosmicznej. Globalny sektor kosmiczny rozwija się w szybkim tempie i obejmuje nowe regiony (np. Chiny, Amerykę Południową). Przemysł europejski jest obecnie znaczącym eksporterem najwyższej jakości satelitów wykorzystywanych w celach komercyjnych i naukowych. Coraz większa konkurencja globalna zagraża stanowisku Europy. W związku z tym Europa powinna zapewnić dalsze powodzenie swojego przemysłu na tym bardzo konkurencyjnym rynku. Ponadto dane zgromadzone przez europejskie satelity naukowe doprowadziły do niektórych spośród najważniejszych przełomów ostatnich dziesięcioleci w naukach o Ziemi i w astronomii. Dzięki temu wyjątkowemu potencjałowi europejski sektor kosmiczny ma do odegrania bardzo ważną rolę w stawianiu czoła wyzwaniom określonym w strategii „Europa 2020”.	Przestrzeń kosmiczna to ważny, ale często niewidoczny czynnik wspomagający rozwój różnych usług i produktów istotnych dla dzisiejszego społeczeństwa, takich jak nawigacja i komunikacja, a także prognozy pogody i informacja geograficzna oparte na danych pochodzących z obserwacji Ziemi z satelitów. Formułowanie i wdrażanie polityki na szczeblu europejskim, krajowym i regionalnym w coraz większym stopniu zależy od informacji pozyskiwanych w przestrzeni kosmicznej. Globalny sektor kosmiczny rozwija się w szybkim tempie i obejmuje nowe regiony (np. Chiny, Amerykę Południową i Afrykę). Przemysł europejski jest obecnie znaczącym eksporterem najwyższej jakości satelitów wykorzystywanych w celach komercyjnych i naukowych. Coraz większa konkurencja globalna zagraża stanowisku Europy. W związku z tym Europa powinna zapewnić dalsze powodzenie swojego przemysłu na tym bardzo konkurencyjnym rynku. Ponadto dane zgromadzone przez europejskie satelity naukowe doprowadziły do niektórych spośród najważniejszych przełomów ostatnich dziesięcioleci w naukach o Ziemi, fizyce fundamentalnej i w astronomii. Dzięki temu wyjątkowemu potencjałowi europejski sektor kosmiczny ma do odegrania bardzo ważną rolę w stawianiu czoła wyzwaniom określonym w strategii „Europa 2020”.
Badania, rozwój technologii i innowacje stanowią podstawę potencjału w zakresie przemysłu kosmicznego niezbędnego społeczeństwu europejskiemu. Podczas gdy USA wydają ok. 25 % budżetu w dziedzinie przestrzeni kosmicznej na działalność badawczo-rozwojową, w Unii odsetek ten wynosi mniej niż 10 %. Ponadto badania w zakresie przestrzeni kosmicznej w Unii są rozdrobnione w programach krajowych kilku państw członkowskich. Aby utrzymać przewagę konkurencyjną i technologiczną niezbędne są działania na szczeblu unijnym koordynujące badania w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, promujące udział naukowców ze wszystkich państw członkowskich oraz usuwające bariery dla wspólnych projektów badawczych w dziedzinie przestrzeni kosmicznej ponad granicami państw. Należy tego dokonać w koordynacji z Europejską Agencją Kosmiczną, która od 1975 r. z powodzeniem zarządza przemysłowym rozwojem satelitów i misjami w głębokiej przestrzeni kosmicznej w drodze współpracy międzyrządowej z grupą państw członkowskich. Ponadto informacje przekazywane przez europejskie satelity będą zapewniać coraz większy potencjał dalszego rozwoju satelitarnych, innowacyjnych usług niższego szczebla. Jest to typowy sektor działalności MŚP, który powinien być wspierany środkami w zakresie badań naukowych i innowacji w celu osiągnięcia pełnych korzyści związanych z możliwościami dostępnymi w tej dziedzinie, w szczególności w związku ze znacznymi inwestycjami poczynionymi w ramach dwóch inicjatyw przewodnich Unii – Galileo i GMES.	Badania, rozwój technologii i innowacje stanowią podstawę potencjału w zakresie przemysłu kosmicznego niezbędnego społeczeństwu europejskiemu. Podczas gdy USA wydają ok. 25 % budżetu w dziedzinie przestrzeni kosmicznej na działalność badawczo-rozwojową, w Unii odsetek ten wynosi mniej niż 10 %. Ponadto badania w zakresie przestrzeni kosmicznej w Unii prowadzone są w ramach programów krajowych państw członkowskich i programów ESA. Aby utrzymać przewagę konkurencyjną i technologiczną niezbędne są działania na szczeblu unijnym koordynujące badania w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, promujące udział naukowców ze wszystkich państw członkowskich oraz usuwające bariery dla wspólnych projektów badawczych w dziedzinie przestrzeni kosmicznej ponad granicami państw. Należy tego dokonać w koordynacji z Europejską Agencją Kosmiczną, która od 1975 r. z powodzeniem zarządza przemysłowym rozwojem satelitów i misjami w głębokiej przestrzeni kosmicznej w drodze współpracy międzyrządowej z grupą państw członkowskich. Ponadto informacje przekazywane przez europejskie satelity będą zapewniać coraz większy potencjał dalszego rozwoju satelitarnych, innowacyjnych usług niższego szczebla. Jest to typowy sektor działalności MŚP, który powinien być wspierany środkami w zakresie badań naukowych i innowacji w celu osiągnięcia pełnych korzyści związanych z możliwościami dostępnymi w tej dziedzinie, w szczególności w związku ze znacznymi inwestycjami poczynionymi w ramach dwóch inicjatyw przewodnich Unii – Galileo i GMES, ale także w sektorze komunikacji elektronicznej, które powinny przyczynić się do osiągnięcia celów unijnej agendy cyfrowej.
Przestrzeń kosmiczna w sposób naturalny jest ponad ziemskimi granicami, zapewniając niepowtarzalną perspektywę i unaoczniając wymiar globalny, zarazem stając się miejscem realizacji wielkoskalowych projektów (np. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, orientacja sytuacyjna w przestrzeni kosmicznej) prowadzonych w międzynarodowej współpracy. Wspólna europejska polityka w zakresie przestrzeni kosmicznej i badania na szczeblu europejskim są niezbędne dla odegrania ważnej roli w międzynarodowych działaniach dotyczących przestrzeni kosmicznej w nadchodzących dziesięcioleciach.	Przestrzeń kosmiczna w sposób naturalny jest ponad ziemskimi granicami, zapewniając niepowtarzalną perspektywę i unaoczniając wymiar globalny, zarazem stając się miejscem realizacji wielkoskalowych projektów (np. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, orientacja sytuacyjna w przestrzeni kosmicznej) prowadzonych w międzynarodowej współpracy. Wspólna europejska polityka w zakresie przestrzeni kosmicznej i badania na szczeblu europejskim są niezbędne dla odegrania ważnej roli w międzynarodowych działaniach dotyczących przestrzeni kosmicznej w nadchodzących dziesięcioleciach.
Badania naukowe i innowacje dotyczące przestrzeni kosmicznej prowadzone w ramach programu „Horyzont 2020” odpowiadają priorytetom polityki kosmicznej Unii definiowanym przez Radę ds. Przestrzeni Kosmicznej UE i Komisję Europejską.	Badania naukowe i innowacje dotyczące przestrzeni kosmicznej prowadzone w ramach programu „Horyzont 2020” odpowiadają priorytetom polityki kosmicznej Unii oraz potrzebom europejskich programów operacyjnych definiowanym przez Radę ds. Przestrzeni Kosmicznej UE i Komisję Europejską.
1.6.3. Ogólny zarys działań	1.6.3. Ogólny zarys działań
(a) Wspomaganie konkurencyjności Europy, niezależności oraz innowacji w europejskim sektorze kosmicznym	(a) Wspomaganie konkurencyjności Europy, niezależności oraz innowacji w europejskim sektorze kosmicznym
Wiąże się to z zabezpieczeniem i rozwinięciem odznaczającego się konkurencyjnością i przedsiębiorczością przemysłu kosmicznego w połączeniu ze światowej klasy społecznością specjalistów ds. badań w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, w celu utrzymania wiodącej pozycji Europy i niezależności w zakresie technologii kosmicznej, wspierania innowacji w sektorze kosmicznym, a także wspomagania stymulowanych badaniami w przestrzeni kosmicznej innowacji na powierzchni Ziemi, np. w dziedzinie teledetekcji i danych nawigacyjnych.	Wiąże się to z zabezpieczeniem i dalszym rozwijaniem konkurencyjnego, zrównoważonego i operatywnego przemysłu kosmicznego w połączeniu ze światowej klasy społecznością specjalistów ds. badań w dziedzinie przestrzeni kosmicznej, w celu utrzymania i wzmocnienia wiodącej pozycji Europy poprzez zapewnienie dostępności potrzebnych technologii – będących w odpowiedniej fazie rozwoju, posiadających wymagany poziom niezależności i dostępnych na konkurencyjnych warunkach – a także utrzymania i wzmocnienia niezależności w strategicznych podsektorach, takich jak dostęp do krytycznych lub kosmicznych technologii, wspierania innowacji w sektorze kosmicznym, a także wspomagania stymulowanych badaniami w przestrzeni kosmicznej innowacji na powierzchni Ziemi, np. w dziedzinie teledetekcji i danych nawigacyjnych.
(b) Wspomaganie postępów w zakresie technologii kosmicznych	(b) Wspomaganie postępów w zakresie technologii kosmicznych
Ma to na celu opracowanie zaawansowanych technologii kosmicznych i koncepcji operacyjnych od poziomu pomysłu po demonstrację w przestrzeni kosmicznej, z uwzględnieniem nawigacji i teledetekcji, jak również ochronę systemów kosmicznych przed zagrożeniami takimi jak kosmiczne śmieci i rozbłyski słoneczne. Opracowanie i zastosowanie zaawansowanych technologii kosmicznych wymaga ciągłego kształcenia i szkolenia wysoce wykwalifikowanych inżynierów i naukowców.	Ma to na celu opracowanie zaawansowanych i wspomagających technologii kosmicznych i koncepcji operacyjnych od poziomu pomysłu po demonstrację w przestrzeni kosmicznej. Obejmuje to technologie służące ochronie systemów kosmicznych przed zagrożeniami takimi jak kosmiczne śmieci i rozbłyski słoneczne oraz technologie na potrzeby telekomunikacji satelitarnej, nawigacji, telekomunikacji lub komunikacji elektronicznej oraz misji teledetekcyjnych. Opracowanie i zastosowanie zaawansowanych technologii kosmicznych wymaga ciągłego kształcenia i szkolenia wysoce wykwalifikowanych inżynierów i naukowców, a także silnych powiązań między nimi a użytkownikami zastosowań kosmicznych.
(c) Umożliwienie wykorzystania danych pozyskanych w przestrzeni kosmicznej	(c) Umożliwienie wykorzystania danych pozyskanych w przestrzeni kosmicznej
Znaczną intensyfikację wykorzystania danych z satelitów europejskich można osiągnąć, jeśli podjęty zostanie uzgodniony wysiłek mający na celu koordynację i organizację przetwarzania, walidacji i normalizacji danych pozyskanych w przestrzeni kosmicznej. Innowacje w zakresie przetwarzania i upowszechniania danych mogą również zapewnić większy zwrot z inwestycji w infrastrukturę kosmiczną i przyczynić się do sprostania wyzwaniom społecznym, w szczególności w przypadku ich skoordynowania w ramach globalnego wysiłku, np. poprzez Globalną Sieć Systemów Obserwacji Ziemi, europejski program nawigacji satelitarnej Galileo lub IPCC w odniesieniu do kwestii dotyczących zmiany klimatu.	Znaczną intensyfikację wykorzystania danych z satelitów europejskich można osiągnąć, jeśli podjęty zostanie połączony wysiłek mający na celu koordynację i organizację przetwarzania, walidacji i normalizacji oraz trwałą dostępność danych pozyskanych w przestrzeni kosmicznej, a także wspieranie rozwoju nowych produktów i usług informacyjnych opartych na tych danych. Innowacje w zakresie przetwarzania, upowszechniania i interoperacyjności danych, w szczególności wspieranie darmowego dostępu do naukowych danych i metadanych dotyczących Ziemi oraz ich wymiana, mogą również zapewnić większy zwrot z inwestycji w infrastrukturę kosmiczną i przyczynić się do sprostania wyzwaniom społecznym, w szczególności w przypadku ich skoordynowania w ramach globalnego wysiłku, np. poprzez Globalną Sieć Systemów Obserwacji Ziemi (GEOSS), tj. poprzez pełne wykorzystanie głównego wkładu europejskiego w tę sieć – programu GMES, europejski program nawigacji satelitarnej Galileo lub IPCC w odniesieniu do kwestii dotyczących zmiany klimatu i monitorowania oceanów. Wspierane będzie szybkie wprowadzenie tych innowacji do odpowiednich zastosowań. Obejmuje to również wykorzystywanie danych do dalszych badań naukowych.
(d) Umożliwienie europejskich badań wspierających międzynarodowe partnerstwa w dziedzinie przestrzeni kosmicznej	(d) Umożliwienie europejskich badań wspierających międzynarodowe partnerstwa w dziedzinie przestrzeni kosmicznej
Przedsięwzięcia kosmiczne mają zasadniczo globalny charakter. Jest to szczególnie wyraźne w przypadku takich operacji, jak orientacja sytuacyjna w przestrzeni kosmicznej oraz wiele kosmicznych misji naukowych i eksploracyjnych. Przełomowe technologie kosmiczne w coraz większym stopniu opracowywane są w ramach partnerstw międzynarodowych. Zapewnienie dostępu do nich stanowi ważny czynnik decydujący o powodzeniu europejskich naukowców i przemysłu.	Przedsięwzięcia kosmiczne mają zasadniczo globalny charakter. Jest to szczególnie wyraźne w przypadku takich operacji, jak orientacja sytuacyjna w przestrzeni kosmicznej oraz wiele kosmicznych misji naukowych i eksploracyjnych. Przełomowe technologie kosmiczne w coraz większym stopniu opracowywane są w ramach partnerstw międzynarodowych. Zapewnienie dostępu do nich stanowi ważny czynnik decydujący o powodzeniu europejskich naukowców i przemysłu.
	(da) Zapewnienie zwrotu z inwestycji w Galileo i EGNOS oraz wiodącej roli Europy w zakresie zastosowań niższego szczebla
	Europejskie systemy nawigacji satelitarnej EGNOS i Galileo są strategicznymi inwestycjami w Europie, a rozwój innowacyjnych zastosowań niższego szczebla jest konieczny, aby systemy te przyniosły zamierzone korzyści społeczno-gospodarcze. Specjalistyczne zastosowania, np w rolnictwie precyzyjnym, geodezji, pomiarze czasu i synchronizacji, muszą wykorzystywać systemy EGNOS i Galileo, przy zachowaniu synergii z usługami obserwacji Ziemi, aby zapewnić wiodącą rolę przemysłu europejskiego.
Poprawka  133 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Dostęp do finansowania ryzyka	2. Dostęp do finansowania ryzyka
2.1. Cel szczegółowy	2.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest zapobieżenie niedoskonałościom rynku związanym z dostępem do finansowania ryzyka w zakresie badań naukowych i innowacji.	Celem szczegółowym jest zapobieżenie niedoskonałościom rynku związanym z dostępem do finansowania ryzyka w zakresie badań naukowych i innowacji.
Sytuacja inwestycyjna w dziedzinie badań naukowych i innowacji jest niekorzystna, zwłaszcza dla innowacyjnych MŚP i przedsiębiorstw o średniej kapitalizacji cechujących się wysokim potencjałem wzrostu. Istnieje kilka poważnych luk rynkowych pod względem finansowania, gdyż innowacje niezbędne dla osiągnięcia celów strategicznych wiążą się zwykle z ryzykiem zbyt wysokim, aby rynek był skłonny je zaakceptować.	Sytuacja inwestycyjna w dziedzinie badań naukowych i innowacji jest niekorzystna, zwłaszcza dla innowacyjnych MŚP i przedsiębiorstw o średniej kapitalizacji cechujących się wysokim potencjałem wzrostu. Istnieje kilka poważnych luk rynkowych pod względem finansowania, gdyż innowacje niezbędne dla osiągnięcia celów strategicznych wiążą się zwykle z ryzykiem zbyt wysokim, aby rynek był skłonny je zaakceptować.
Instrument finansowania dłużnego i instrument finansowania kapitałowego pomogą w przezwyciężeniu takich problemów, poprawiając profile finansowania i ryzyka odnośnych działań w zakresie badań naukowych i innowacji. To z kolei ułatwi przedsiębiorstwom i innym beneficjentom dostęp do pożyczek, gwarancji i innych form finansowania ryzyka, zachęci do inwestycji na wczesnym etapie oraz tworzenia nowych funduszy kapitału venture, usprawni transfer wiedzy i rynek własności intelektualnej, przyciągnie fundusze na rynek kapitału venture, a ponadto przyczyni się do przejścia od koncepcji, rozwoju i demonstracji nowych produktów i usług do ich handlowego wykorzystania.	Instrument finansowania dłużnego i instrument finansowania kapitałowego pomogą w przezwyciężeniu takich problemów, poprawiając profile finansowania i ryzyka odnośnych działań w zakresie badań naukowych i innowacji. To z kolei ułatwi przedsiębiorstwom i innym beneficjentom dostęp do pożyczek, gwarancji i innych form finansowania ryzyka, zachęci do inwestycji na wczesnym etapie oraz tworzenia nowych funduszy kapitału venture, usprawni transfer wiedzy i rynek własności intelektualnej, przyciągnie fundusze na rynek kapitału venture, a ponadto przyczyni się do przejścia od koncepcji, rozwoju i demonstracji nowych produktów i usług do ich handlowego wykorzystania.
Ogólnym skutkiem będzie zwiększenie gotowości sektora prywatnego do inwestowania w działania w zakresie badań naukowych i innowacji, a co za tym idzie, wniesienie wkładu w osiągnięcie kluczowego celu strategii „Europa 2020”: inwestowania 3 % PKB Unii w badania naukowe i rozwój przed końcem dziesięciolecia. Zastosowanie instrumentów finansowych pomoże także osiągnąć cele badawcze i innowacyjne wszystkich sektorów i obszarów polityki istotnych dla sprostania wyzwaniom społecznym (takim jak zmiana klimatu, oszczędne gospodarowanie energią i zasobami, globalne bezpieczeństwo żywnościowe, opieka zdrowotna i starzenie się populacji), dla podnoszenia konkurencyjności i wspierania trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, a także dla zapewnienia dóbr środowiskowych i innych dóbr publicznych.	Ogólnym skutkiem będzie zwiększenie gotowości sektora prywatnego do inwestowania w działania w zakresie badań naukowych i innowacji, a co za tym idzie, wniesienie wkładu w osiągnięcie kluczowego celu strategii „Europa 2020”: inwestowania 3 % PKB Unii w badania naukowe i rozwój przed końcem dziesięciolecia. Zastosowanie instrumentów finansowych pomoże także osiągnąć cele badawcze i innowacyjne wszystkich sektorów i obszarów polityki istotnych dla sprostania wyzwaniom społecznym (takim jak zmiana klimatu, oszczędne gospodarowanie energią i zasobami, globalne bezpieczeństwo żywnościowe, opieka zdrowotna i starzenie się populacji), dla podnoszenia konkurencyjności i wspierania trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, a także dla zapewnienia dóbr środowiskowych i innych dóbr publicznych.
2.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	2.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Potrzebny jest instrument dłużny na poziomie Unii, służący celom badań naukowych i innowacji, aby zwiększyć prawdopodobieństwo udzielenia pożyczek i gwarancji oraz osiągnięcia celów strategicznych w tej dziedzinie. Istniejąca obecnie luka rynkowa między zapotrzebowaniem na pożyczki i gwarancje dla ryzykownych inwestycji w badania i innowacje a podażą takich pożyczek i gwarancji, do której zamknięcia dąży aktualny mechanizm finansowania oparty na podziale ryzyka, prawdopodobnie się utrzyma, a banki komercyjne w dużej mierze będą się wstrzymywać od udzielania pożyczek o wysokim ryzyku. Zapotrzebowanie na finansowanie pożyczkami w ramach wspomnianego mechanizmu jest wysokie od jego uruchomienia w połowie 2007 r.: na pierwszym etapie (2007-2010) zainteresowanie przekroczyło początkowe oczekiwania o ponad 50 % pod względem liczby zatwierdzonych pożyczek (7,6 mld EUR w porównaniu z przewidywanymi 5 mld EUR).	Potrzebny jest instrument dłużny na poziomie Unii, służący celom badań naukowych i innowacji, aby zwiększyć prawdopodobieństwo udzielenia pożyczek i gwarancji oraz osiągnięcia celów strategicznych w tej dziedzinie. Istniejąca obecnie luka rynkowa między zapotrzebowaniem na pożyczki i gwarancje dla ryzykownych inwestycji w badania i innowacje a podażą takich pożyczek i gwarancji, do której zamknięcia dąży aktualny mechanizm finansowania oparty na podziale ryzyka, prawdopodobnie się utrzyma, a banki komercyjne w dużej mierze będą się wstrzymywać od udzielania pożyczek o wysokim ryzyku. Zapotrzebowanie na finansowanie pożyczkami w ramach wspomnianego mechanizmu jest wysokie od jego uruchomienia w połowie 2007 r.: na pierwszym etapie (2007-2010) zainteresowanie przekroczyło początkowe oczekiwania o ponad 50 % pod względem liczby zatwierdzonych pożyczek (7,6 mld EUR w porównaniu z przewidywanymi 5 mld EUR).
Ponadto banki zwykle nie są w stanie wycenić aktywów wiedzy, takich jak własność intelektualna, w związku z czym często nie są skłonne do inwestowania w przedsiębiorstwa prowadzące działalność opartą na wiedzy. W rezultacie wiele innowacyjnych przedsiębiorstw o ugruntowanej pozycji, tak dużych, jak i małych, nie może uzyskać pożyczek na obarczone wyższym ryzykiem działania w zakresie badań naukowych i innowacji.	Ponadto banki zwykle nie są w stanie wycenić aktywów wiedzy, takich jak własność intelektualna, w związku z czym często nie są skłonne do inwestowania w przedsiębiorstwa prowadzące działalność opartą na wiedzy. W rezultacie wiele innowacyjnych przedsiębiorstw o ugruntowanej pozycji, tak dużych, jak i małych, nie może uzyskać pożyczek na obarczone wyższym ryzykiem działania w zakresie badań naukowych i innowacji. Europejski Bank Inwestycyjny, zarządzający instrumentem finansowania dłużnego w imieniu Komisji, będzie dysponował mandatem do udzielania pożyczek na projekty obarczone wysokim ryzykiem technologicznym, a nie jedynie do oferowania kredytów na korzystniejszych warunkach niż rynkowe na projekty o niskim ryzyku technologicznym. Mandat ten podlegać będzie jednak ścisłym kryteriom, jeżeli chodzi o zarządzanie portfelem i ryzykiem projektu oraz odpowiedni stosunek zysków do ryzyka, a także będzie podlegać nadzorowi dostosowanemu do realizowanych celów.
	Dostępne będzie finansowanie w formie niezabezpieczonych kredytów.
Podstawową przyczyną występowania tej luki rynkowej jest brak pewności, asymetria informacyjna oraz wysokie koszty związane z próbami rozwiązania następujących problemów: niedawno powstałe przedsiębiorstwa mają zbyt krótką historię, aby zadowolić potencjalnych pożyczkodawców, nawet przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji często nie są w stanie przedstawić wystarczających informacji, a na początku inwestycji w badania naukowe i innowacje wcale nie jest pewne, czy podejmowane wysiłki rzeczywiście doprowadzą do udanej innowacji.	Podstawową przyczyną występowania tej luki rynkowej jest brak pewności, asymetria informacyjna oraz wysokie koszty związane z próbami rozwiązania następujących problemów: niedawno powstałe przedsiębiorstwa mają zbyt krótką historię, aby zadowolić potencjalnych pożyczkodawców, nawet przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji często nie są w stanie przedstawić wystarczających informacji, a na początku inwestycji w badania naukowe i innowacje wcale nie jest pewne, czy podejmowane wysiłki rzeczywiście doprowadzą do udanej innowacji.
	Problematyka ta dotyka także w sposób szczególny procesów przekazywania wiedzy i technologii między sferą publiczną, w której prowadzi się badania na uniwersytetach i w ośrodkach badawczych, a przedsiębiorstwami, w których wymagane jest udowodnienie – za pomocą odpowiedniej weryfikacji projektu – innowacyjnego potencjału, jaki wiedza i technologia będące przedmiotem transferu wnoszą na rynek.
Ponadto przedsiębiorstwa na etapie prac koncepcyjnych lub działające w nowo powstających dziedzinach zwykle nie mają wystarczającego zabezpieczenia. Kolejny czynnik zniechęcający wiąże się z faktem, że nawet jeśli podjęte działania w zakresie badań naukowych i innowacji zaowocują odpowiednim do wykorzystania handlowego produktem lub procesem, wcale nie jest pewne, czy przedsiębiorstwo, które podjęło takie działania będzie w stanie czerpać z nich wyłączne korzyści.	Ponadto przedsiębiorstwa na etapie prac koncepcyjnych lub działające w nowo powstających dziedzinach zwykle nie mają wystarczającego zabezpieczenia. Kolejny czynnik zniechęcający wiąże się z faktem, że nawet jeśli podjęte działania w zakresie badań naukowych i innowacji zaowocują odpowiednim do wykorzystania handlowego produktem lub procesem, wcale nie jest pewne, czy przedsiębiorstwo, które podjęło takie działania będzie w stanie czerpać z nich wyłączne korzyści.
Pod względem wartości dodanej Unii dłużny instrument finansowy pomoże rozwiązać występujące na rynku problemy, ze względu na które sektor prywatny nie dokonuje optymalnych inwestycji w badania naukowe i innowacje. Jego wdrożenie umożliwi wytworzenie masy krytycznej zasobów z budżetu Unii oraz, na zasadzie podziału ryzyka, z instytucji finansowej(-ych), której(-ym) jego wdrożenie zostanie powierzone. Będzie stymulować przedsiębiorstwa do inwestowania w badania naukowe i innowacje większych własnych kwot, niż zainwestowałyby w innej sytuacji. Ponadto dłużny instrument finansowy pomoże organizacjom, zarówno publicznym, jak i prywatnym, ograniczyć ryzyko związane z zamówieniami przedkomercyjnymi bądź zamówieniami na innowacyjne produkty i usługi.	Pod względem wartości dodanej Unii dłużny instrument finansowy pomoże rozwiązać występujące na rynku problemy, ze względu na które sektor prywatny nie dokonuje optymalnych inwestycji w badania naukowe i innowacje. Jego wdrożenie umożliwi wytworzenie masy krytycznej zasobów z budżetu Unii oraz, na zasadzie podziału ryzyka, z instytucji finansowej(-ych), której(-ym) jego wdrożenie zostanie powierzone. Będzie stymulować przedsiębiorstwa do inwestowania w badania naukowe i innowacje większych własnych kwot, niż zainwestowałyby w innej sytuacji. Ponadto dłużny instrument finansowy pomoże organizacjom, zarówno publicznym, jak i prywatnym, ograniczyć ryzyko związane z zamówieniami przedkomercyjnymi bądź zamówieniami na innowacyjne produkty i usługi.
Instrument kapitałowy służący celom badań naukowych i innowacji jest potrzebny na poziomie Unii, aby przyczynić się do zwiększenia dostępności finansowania kapitałowego dla inwestycji we wczesnej fazie i w fazie wzrostu oraz do wsparcia rozwoju rynku kapitału venture w Unii. Podczas transferu technologii i w fazie rozruchu nowe przedsiębiorstwa znajdują się w „dolinie śmierci”, kiedy przestają napływać publiczne dotacje na badania, a nie można przyciągnąć finansowania prywatnego. Wsparcie publiczne mające na celu pozyskanie prywatnych funduszy kapitału zalążkowego lub rozruchowych z myślą o wypełnieniu tej luki jest obecnie rozdrobnione i sporadyczne lub zarządzane w sposób świadczący o braku niezbędnej wiedzy specjalistycznej. Ponadto większość funduszy kapitału venture w Europie jest zbyt mała, aby długofalowo wspierać rozwój innowacyjnych przedsiębiorstw, a także nie ma masy krytycznej potrzebnej do specjalizacji i działania transnarodowego.	Instrument kapitałowy służący celom badań naukowych i innowacji jest potrzebny na poziomie Unii, aby przyczynić się do zwiększenia dostępności finansowania kapitałowego dla inwestycji we wczesnej fazie i w fazie wzrostu oraz do wsparcia rozwoju rynku kapitału venture w Unii. Podczas transferu technologii i w fazie rozruchu nowe przedsiębiorstwa znajdują się w „dolinie śmierci”, kiedy przestają napływać publiczne dotacje na badania, a nie można przyciągnąć finansowania prywatnego. Wsparcie publiczne mające na celu pozyskanie prywatnych funduszy kapitału zalążkowego lub rozruchowych z myślą o wypełnieniu tej luki jest obecnie rozdrobnione i sporadyczne lub zarządzane w sposób świadczący o braku niezbędnej wiedzy specjalistycznej. Ponadto większość funduszy kapitału venture w Europie jest zbyt mała, aby długofalowo wspierać rozwój innowacyjnych przedsiębiorstw, a także nie ma masy krytycznej potrzebnej do specjalizacji i działania transnarodowego.
Konsekwencje są poważne. Przed kryzysem finansowym europejskie fundusze kapitału venture inwestowały w MŚP ok. 7 mld EUR rocznie, natomiast wartości za 2009 i 2010 r. mieściły się w zakresie 3–4 mld EUR. Ograniczone finansowanie kapitałem venture wpłynęło na liczbę nowych przedsiębiorstw wspieranych przez fundusze tej kategorii: w 2007 r. finansowanie kapitałem venture otrzymało ok. 3 tys. MŚP, a w 2010 r. tylko ok. 2,5 tys.	Konsekwencje są poważne. Przed kryzysem finansowym europejskie fundusze kapitału venture inwestowały w MŚP ok. 7 mld EUR rocznie, natomiast wartości za 2009 i 2010 r. mieściły się w zakresie 3–4 mld EUR. Ograniczone finansowanie kapitałem venture wpłynęło na liczbę nowych przedsiębiorstw wspieranych przez fundusze tej kategorii: w 2007 r. finansowanie kapitałem venture otrzymało ok. 3 tys. MŚP, a w 2010 r. tylko ok. 2,5 tys.
Pod względem wartości dodanej Unii, instrument kapitałowy służący celom badań naukowych i innowacji będzie uzupełniać programy krajowe, które nie są w stanie wspierać transgranicznych inwestycji w badania naukowe i innowacje. Pomoc udzielana we wczesnej fazie będzie mieć również efekt demonstracji, który może korzystnie wpłynąć na inwestorów publicznych i prywatnych w całej Europie. W fazie wzrostu niezbędną skalę i silne zaangażowanie inwestorów prywatnych, mające zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania samodzielnego rynku kapitału venture, można uzyskać tylko na poziomie europejskim.	Pod względem wartości dodanej Unii, instrument kapitałowy służący celom badań naukowych i innowacji będzie uzupełniać programy krajowe, które nie są w stanie wspierać transgranicznych inwestycji w badania naukowe i innowacje. Pomoc udzielana we wczesnej fazie będzie mieć również efekt demonstracji, który może korzystnie wpłynąć na inwestorów publicznych i prywatnych w całej Europie. W fazie wzrostu niezbędną skalę i silne zaangażowanie inwestorów prywatnych, mające zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania samodzielnego rynku kapitału venture, można uzyskać tylko na poziomie europejskim.
Instrumenty dłużny i kapitałowy, wsparte zbiorem środków towarzyszących, przyczynią się do realizacji celów politycznych programu „Horyzont 2020”. W tym celu będą one przeznaczone na konsolidację i podniesienie poziomu jakości europejskiej bazy naukowej, promowanie badań i innowacji o agendzie biznesowej, oraz stawianie czoła wyzwaniom społecznym, koncentrując się na działaniach takich jak pilotaż, demonstracja, poligony doświadczalne oraz wykorzystanie na rynku.	Instrumenty dłużny i kapitałowy, wsparte zbiorem środków towarzyszących, przyczynią się do realizacji celów politycznych programu „Horyzont 2020”. W tym celu będą one przeznaczone na konsolidację i podniesienie poziomu jakości europejskiej bazy naukowej, promowanie badań i innowacji o agendzie biznesowej, oraz stawianie czoła wyzwaniom społecznym, koncentrując się na działaniach takich jak pilotaż, demonstracja, poligony doświadczalne oraz wykorzystanie na rynku. Należy zapewnić konkretne działania wspierające, takie jak działania informacyjne i szkoleniowe dla MŚP. Władze regionalne, stowarzyszenia MŚP, izby handlowe i pośrednicy finansowi powinni uczestniczyć w planowaniu i realizacji tych działań.
Ponadto przyczynią się do osiągnięcia celów badawczo-innowacyjnych innych programów i obszarów polityki, takich jak wspólna polityka rolna (WPR), działania w dziedzinie klimatu (przejście na gospodarkę niskoemisyjną i dostosowanie do zmiany klimatu) i wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb). W kontekście wspólnych ram strategicznych polityki spójności rozwijana będzie komplementarność z krajowymi i regionalnymi instrumentami finansowymi. W tym zakresie przewiduje się większe znaczenie instrumentów finansowych.	Ponadto przyczynią się do osiągnięcia celów badawczo-innowacyjnych innych programów i obszarów polityki, takich jak wspólna polityka rolna (WPR), działania w dziedzinie klimatu (przejście na gospodarkę niskoemisyjną i dostosowanie do zmiany klimatu) i wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb). W kontekście wspólnych ram strategicznych polityki spójności rozwijana będzie komplementarność z krajowymi i regionalnymi instrumentami finansowymi. W tym zakresie przewiduje się większe znaczenie instrumentów finansowych.
Ich konstrukcja uwzględnia potrzebę rozwiązania różnych szczególnych problemów rynkowych, charakterystykę (np. dynamikę i tempo tworzenia przedsiębiorstw) oraz wymogi tych i innych obszarów w zakresie finansowania. Przydziały budżetowe między instrumentami mogą zostać dostosowane w trakcie realizacji programu „Horyzont 2020” w odpowiedzi na zmieniające się warunki ekonomiczne.	Ich konstrukcja uwzględnia potrzebę rozwiązania różnych szczególnych problemów rynkowych, charakterystykę (np. dynamikę i tempo tworzenia przedsiębiorstw) oraz wymogi tych i innych obszarów w zakresie finansowania. Przydziały budżetowe między instrumentami mogą zostać dostosowane w trakcie realizacji programu „Horyzont 2020” w odpowiedzi na zmieniające się warunki ekonomiczne.
Instrument kapitałowy i okno dla MŚP instrumentu dłużnego zostaną wdrożone jako część dwóch finansowych instrumentów UE, które zapewniają finansowanie kapitałowe i dłużne na rzecz wspierania badań i innowacji oraz wzrostu MŚP w połączeniu z instrumentem kapitałowym i dłużnym programu konkurencyjności w biznesie i MŚP.	Instrument kapitałowy i okno dla MŚP instrumentu dłużnego zostaną wdrożone jako część dwóch finansowych instrumentów UE, które zapewniają finansowanie kapitałowe i dłużne na rzecz wspierania badań i innowacji oraz wzrostu MŚP w połączeniu z instrumentem kapitałowym i dłużnym programu konkurencyjności w biznesie i MŚP.
2.3. Ogólny zarys działań	2.3. Ogólny zarys działań
(a) Instrument finansowy zapewniający finansowanie dłużne badań naukowych i innowacji: „Instrument pożyczkowo-gwarancyjny Unii na rzecz badań naukowych i innowacji”	(a) Instrument finansowy zapewniający finansowanie dłużne badań naukowych i innowacji: „Instrument pożyczkowo-gwarancyjny Unii na rzecz badań naukowych i innowacji”
Celem jest poprawa dostępu do finansowania dłużnego (pożyczki, gwarancje, kontrgwarancje i inne formy dłużnego finansowania ryzyka) dla podmiotów publicznych i prywatnych oraz dla partnerstw publiczno-prywatnych zaangażowanych w działania w zakresie badań naukowych i innowacji, które wymagają ryzykownych inwestycji, aby przynieść owoce. Działania skoncentrują się na wspieraniu badań i innowacji o wysokim potencjale doskonałości.	Celem jest poprawa dostępu do finansowania dłużnego (pożyczki, gwarancje, kontrgwarancje i inne formy dłużnego finansowania ryzyka) dla podmiotów publicznych i prywatnych oraz dla partnerstw publiczno-prywatnych zaangażowanych w działania w zakresie badań naukowych i innowacji, które wymagają ryzykownych inwestycji, aby przynieść owoce. Działania skoncentrują się na wspieraniu badań i innowacji o wysokim ryzyku, lecz również o wysokim potencjale doskonałości. Skoncentrują się one bardziej na ryzyku związanym z projektem niż na ryzyku związanym z przedsiębiorstwem, szczególnie w przypadku MŚP. W interesie zapewnienia masy krytycznej oraz podejścia opartego na całym łańcuchu innowacji będą one preferencyjnie traktować działania wynikające z innych działań finansowanych w ramach programu „Horyzont 2020”, w tym wsparcie fazy 3 nowego specjalnego instrumentu przeznaczonego dla MŚP.
	Zważywszy, że jednym z celów programu „Horyzont 2020” jest przyczynienie się do zmniejszenia luki między działalnością badawczo-rozwojową a innowacjami, sprzyjając pojawianiu się na rynku nowych lub ulepszonych produktów i usług oraz uwzględniając krytyczną rolę fazy weryfikacji projektu w procesie transferu wiedzy, wprowadzone zostaną mechanizmy umożliwiające finansowanie fazy weryfikacji projektu, niezbędnej dla potwierdzenia znaczenia, roli i przyszłego innowacyjnego wpływu wyników badań lub wynalazków będących obiektem transferu.
Docelowi beneficjenci końcowi to potencjalnie podmioty prawne dowolnej wielkości, które mogą pożyczać i zwracać środki pieniężne oraz, w szczególności, MŚP odznaczające się potencjałem wprowadzania innowacji i szybkiego wzrostu, średnie i duże przedsiębiorstwa, uniwersytety i instytuty badawcze; infrastruktura badawcza i innowacyjna, partnerstwo publiczno-prywatne; lub projekty specjalnego przeznaczenia.	Docelowi beneficjenci końcowi to potencjalnie podmioty prawne dowolnej wielkości, które mogą pożyczać i zwracać środki pieniężne oraz, w szczególności, MŚP odznaczające się potencjałem wprowadzania innowacji i szybkiego wzrostu, średnie i duże przedsiębiorstwa, uniwersytety i instytuty badawcze; infrastruktura badawcza i innowacyjna, partnerstwo publiczno-prywatne; lub projekty specjalnego przeznaczenia.
Finansowanie instrumentem dłużnym będzie obejmować dwa główne składniki:	Finansowanie instrumentem dłużnym będzie obejmować dwa główne składniki:
(1) Stymulowany zapotrzebowaniem, obejmujący pożyczki i gwarancje udzielane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, przy szczególnym wsparciu dla beneficjentów takich jak MŚP i przedsiębiorstwa o średniej kapitalizacji. Ten składnik odpowiada stabilnemu i nieprzerwanemu wzrostowi obserwowanemu pod względem liczby pożyczek w ramach mechanizmu finansowania opartego na podziale ryzyka, który jest stymulowany zapotrzebowaniem. W ramach okna dla MŚP wspierane będą działania mające na celu poprawę dostępu do finansowania dla MŚP i innych podmiotów ukierunkowanych głównie na działalność	(1) Stymulowany zapotrzebowaniem, obejmujący pożyczki i gwarancje udzielane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, przy szczególnym wsparciu dla beneficjentów takich jak MŚP i przedsiębiorstwa o średniej kapitalizacji. Ten składnik odpowiada stabilnemu i nieprzerwanemu wzrostowi obserwowanemu pod względem liczby pożyczek w ramach mechanizmu finansowania opartego na podziale ryzyka, który jest stymulowany zapotrzebowaniem. W ramach okna dla MŚP wspierane będą działania mające na celu poprawę dostępu do finansowania dla MŚP i innych podmiotów ukierunkowanych głównie na działalność badawczo-rozwojową i innowacyjną, np. finansowanie zabezpieczone prawami własności intelektualnej lub wykorzystanie wartości niematerialnych i prawnych jako zabezpieczenia.
(2) Ukierunkowany, skupiający się na kierunkach polityki i kluczowych sektorach mających podstawowe znaczenie dla sprostania wyzwaniom społecznym, zwiększenia konkurencyjności, wspierania zrównoważonego, niskoemisyjnego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, a także zapewnienia środowiskowych i innych dóbr publicznych. Ten składnik pomoże Unii w działaniach związanych z aspektami sektorowych celów strategicznych, dotyczącymi badań naukowych i innowacji.	(2) Ukierunkowany, skupiający się na kierunkach polityki i kluczowych sektorach mających podstawowe znaczenie dla sprostania wyzwaniom społecznym, zwiększenia konkurencyjności, wspierania zrównoważonego, niskoemisyjnego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, a także zapewnienia środowiskowych i innych dóbr publicznych. Ten składnik pomoże Unii w działaniach związanych z aspektami sektorowych celów strategicznych, dotyczącymi badań naukowych i innowacji.
(b) Instrument finansowy zapewniający finansowanie dłużne badań naukowych i innowacji: „Instrumenty kapitałowe Unii w zakresie badań naukowych i innowacji”	(b) Instrument finansowy zapewniający finansowanie dłużne badań naukowych i innowacji: „Instrumenty kapitałowe Unii w zakresie badań naukowych i innowacji”
Celem jest wniesienie wkładu w przezwyciężenie problemów rynku europejskiego kapitału venture oraz zapewnienie kapitałowych i quasi-kapitałowych instrumentów inwestycyjnych na pokrycie potrzeb rozwojowych i finansowych innowacyjnych przedsiębiorstw od fazy zalążka przez wzrost po ekspansję. Działania skoncentrują się na wspieraniu celów programu „Horyzont 2020” i powiązanych obszarów polityki.	Celem jest wniesienie wkładu w przezwyciężenie problemów rynku europejskiego kapitału venture oraz zapewnienie kapitałowych i quasi-kapitałowych instrumentów inwestycyjnych na pokrycie potrzeb rozwojowych i finansowych innowacyjnych przedsiębiorstw od fazy zalążka przez wzrost po ekspansję. Działania skoncentrują się na wspieraniu celów programu „Horyzont 2020” i powiązanych obszarów polityki.
Docelowymi beneficjentami końcowymi są potencjalnie przedsiębiorstwa dowolnej wielkości podejmujące innowacyjną działalność lub przygotowujące się do niej, ze szczególnym naciskiem na MŚP i przedsiębiorstwa o średniej kapitalizacji.	Docelowymi beneficjentami końcowymi są potencjalnie przedsiębiorstwa dowolnej wielkości podejmujące innowacyjną działalność lub przygotowujące się do niej, ze szczególnym naciskiem na MŚP i przedsiębiorstwa o średniej kapitalizacji.
Instrument kapitałowy będzie koncentrował się na funduszach kapitału venture ukierunkowanych na przedsięwzięcia we wczesnej fazie, zapewniając kapitałowe i quasi-kapitałowe instrumenty inwestycyjne (w tym finansowanie mezaninowe) na potrzeby przedsiębiorstw z portfeli indywidualnych. Instrument będzie również mógł być wykorzystany dla celów inwestycji rozwojowych i inwestycji w fazie wzrostu, w połączeniu z instrumentem kapitałowym dla inwestycji znajdujących się na etapie wzrostu w ramach programu konkurencyjności w biznesie i MŚP, tak aby zapewnić stałe wsparcie podczas fazy rozruchu i rozwoju przedsiębiorstw.	Instrument kapitałowy będzie koncentrował się na funduszach venture capital, zapewniając kapitałowe i quasi-kapitałowe instrumenty inwestycyjne (w tym finansowanie mezaninowe) na potrzeby przedsiębiorstw z portfeli indywidualnych we wczesnej fazie rozwoju. Instrument będzie również mógł być wykorzystany dla celów inwestycji rozwojowych i inwestycji w fazie wzrostu, w połączeniu z instrumentem kapitałowym dla inwestycji znajdujących się na etapie wzrostu w ramach programu konkurencyjności w biznesie i MŚP, tak aby zapewnić stałe wsparcie podczas fazy rozruchu i rozwoju przedsiębiorstw.
Instrument kapitałowy, stymulowany zapotrzebowaniem, będzie bazować na podejściu portfelowym, przewidującym, że fundusze kapitału venture i inni porównywalni pośrednicy wybierają przedsiębiorstwa, w które będą inwestować	Instrument kapitałowy, stymulowany zapotrzebowaniem, będzie bazować na podejściu portfelowym, przewidującym, że fundusze kapitału venture i inni porównywalni pośrednicy wybierają przedsiębiorstwa, w które będą inwestować
Na potrzeby osiągnięcia określonych celów strategicznych może zostać zastosowane powiązanie z celami, w oparciu o pozytywne doświadczenia programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji pod względem powiązania z celami ekoinnowacji.	Na potrzeby osiągnięcia określonych celów strategicznych stosuje się powiązanie z celami, w oparciu o pozytywne doświadczenia programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji pod względem powiązania z celami ekoinnowacji, w szczególności z myślą o osiągnięciu celów związanych ze zidentyfikowanymi wyzwaniami społecznymi.
	Faza weryfikacji projektu wspiera procesy transferu wiedzy i technologii na etapach poprzedzających fazę wprowadzania do produkcji, w celu weryfikacji lub, w razie potrzeby, zwiększenia innowacyjnego wpływu danego transferu na rynek, co zredukuje niepewność i ryzyko nieodłącznie związane z transferem wyników badań i wynalazków powstałych w sferze badań ze środków publicznych do sektora produkcyjnego.
Okno rozruchowe, służące wsparciu w fazie zalążkowej i wczesnego rozwoju, umożliwi inwestycje kapitałowe w m.in. organizacje zajmujące się transferem wiedzy, fundusze kapitału zalążkowego, transgraniczne fundusze kapitału zalążkowego, instrumenty współfinansowania aniołów biznesu, aktywa w postaci własności intelektualnej, platformy wymiany praw własności intelektualnej i obrotu nimi oraz fundusze kapitału venture ukierunkowane na przedsięwzięcia we wczesnej fazie.	Okno rozruchowe, służące wsparciu w fazie zalążkowej i wczesnego rozwoju, umożliwi inwestycje kapitałowe m.in. w organizacje zajmujące się transferem wiedzy, fundusze kapitału zalążkowego, transgraniczne fundusze kapitału zalążkowego i fundusze ukierunkowane na przedsięwzięcia we wczesnej fazie, instrumenty współfinansowania aniołów biznesu, aktywa w postaci własności intelektualnej, platformy wymiany praw własności intelektualnej i obrotu nimi oraz fundusze kapitału venture ukierunkowane na przedsięwzięcia we wczesnej fazie i fundusze kapitału zalążkowego na działalność transgraniczną, ewentualnie w powiązaniu z instrumentem kapitałowym na rzecz wzrostu (EFG) w ramach programu konkurencyjności przedsiębiorstw i MŚP.
Okno wzrostowe będzie ukierunkowane na inwestycje rozwojowe i inwestycje na etapie wzrostu, w połączeniu z instrumentem kapitałowym dla inwestycji znajdujących się na etapie wzrostu w ramach programu konkurencyjności w biznesie i MŚP, w tym inwestycje w fundusze funduszy działające ponad granicami i inwestujące w fundusze kapitału venture, z których większość jest ukierunkowana tematycznie, w sposób wspierający osiąganie celów strategii „Europa 2020”	Okno wzrostowe będzie ukierunkowane na inwestycje rozwojowe i inwestycje na etapie wzrostu, w połączeniu z EFG, w tym inwestycje w fundusze funduszy sektora prywatnego i publicznego działające ponad granicami i inwestujące w fundusze kapitału venture, z których większość jest ukierunkowana tematycznie, w sposób wspierający osiąganie celów strategii „Europa 2020”
Poprawka  134 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 2 – punkt 2.3 – litera (b) – ustęp 7 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Ze względu na bardzo trudną sytuację na europejskim rynku venture capital, a także w związku z pilnym charakterem sytuacji pilotażowy projekt funduszu funduszy venture capital należy ustanowić przed kolejnym okresem budżetowym 2014-2020.
Uzasadnienie
Venture capital to niezastąpione źródło finansowania dla tysięcy innowacyjnych europejskich nowych przedsiębiorstw i MŚP o szybkim tempie wzrostu, które ze względu na obiecujący, ale jeszcze niesprawdzony model biznesowy napotykają duże trudności w uzyskiwaniu finansowania ze strony banków. Ustanowienie pilotażowego projektu funduszu funduszy venture capital przyczyniłoby się do przeciwdziałania kryzysowi, pozwalając na maksymalizację efektu dźwigni, jaki daje budżet wspólnotowy.
Poprawka  135 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 2 – punkt 2.3 – litera (b) – ustęp 7 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Instrument kapitałowy zapewniający finansowanie kapitału musi funkcjonować wraz z EFG jako jeden zintegrowany instrument UE dostarczający finansowania venture capital na innowacyjność i wzrost od fazy zalążkowej do fazy wzrostu.
Uzasadnienie
Należy podkreślić, że oba mechanizmy wspierania venture capital w programie „Horyzont 2020” i w programie COSME powinny być w gruncie rzeczy jednym zintegrowanym instrumentem finansowym, by mogły działać skutecznie i zaspokajać potrzeby rynku.
Poprawka  136 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część II – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Innowacje w małych i średnich przedsiębiorstwach	3. Innowacje w małych i średnich przedsiębiorstwach
3.1 Cel szczegółowy	3,1 Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest stymulowanie wzrostu gospodarczego poprzez podnoszenie poziomu innowacji w małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP), z uwzględnieniem ich różnych potrzeb w całym cyklu innowacji, w odniesieniu do wszystkich rodzajów innowacji, a co za tym idzie tworzenie szybciej się rozwijających, aktywnych w skali międzynarodowej MŚP.	Celem szczegółowym jest stymulowanie trwałego wzrostu gospodarczego poprzez podnoszenie poziomu innowacji w małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP), z uwzględnieniem ich różnych potrzeb w całym cyklu innowacji, w odniesieniu do wszystkich rodzajów innowacji, a co za tym idzie tworzenie szybciej się rozwijających, aktywnych w skali międzynarodowej MŚP.
Biorąc pod uwagę podstawową rolę MŚP w gospodarce Europy, badania naukowe i innowacje w MŚP będą mieć zasadnicze znaczenie dla zwiększenia konkurencyjności, wzmocnienia wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, a przez to dla osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”, a zwłaszcza jej inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”.	Biorąc pod uwagę podstawową rolę MŚP w gospodarce Europy, badania naukowe i innowacje w MŚP będą mieć zasadnicze znaczenie dla zwiększenia konkurencyjności, wzmocnienia wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, a przez to dla osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”, a zwłaszcza jej inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”.
Mimo swojego dużego udziału w gospodarce i zatrudnieniu oraz poważnego potencjału innowacyjnego, dążąc do zwiększenia swojej innowacyjności i konkurencyjności MŚP borykają się jednak z problemami związanymi z ich wielkością. Chociaż w Europie powstaje podobna liczba przedsiębiorstw, co w USA, europejskim MŚP znacznie trudniej jest rozwinąć się w duże przedsiębiorstwa, niż ich amerykańskim odpowiednikom. Dodatkową presję wywiera na nie umiędzynarodowione otoczenie biznesowe, charakteryzujące się coraz bardziej powiązanymi wzajemnie łańcuchami wartości. MŚP muszą zwiększać swoją zdolność do innowacji. Muszą generować, wdrażać i wykorzystywać handlowo nową wiedzę i pomysły biznesowe szybciej i w większym zakresie, aby z powodzeniem konkurować na szybko zmieniających się rynkach globalnych. Wyzwanie polega na stymulowaniu większej innowacyjności w MŚP, a przez to podniesieniu ich konkurencyjności i przyspieszeniu wzrostu.	Mimo swojego dużego udziału w gospodarce i zatrudnieniu oraz poważnego potencjału innowacyjnego, dążąc do zwiększenia swojej innowacyjności i konkurencyjności MŚP borykają się jednak z kilkoma rodzajami problemów, które obejmują niedostateczną ilość środków finansowych, niedostateczny dostęp do finansowania, braki w umiejętnościach dotyczących zarządzania innowacjami, trudności w nawiązywaniu kontaktów i współpracy z podmiotami zewnętrznymi oraz niewystarczające wykorzystanie zamówień publicznych do wspierania innowacji w MŚP. Chociaż w Europie powstaje podobna liczba przedsiębiorstw, co w USA, europejskim MŚP znacznie trudniej jest rozwinąć się w duże przedsiębiorstwa, niż ich amerykańskim odpowiednikom. Dodatkową presję wywiera na nie umiędzynarodowione otoczenie biznesowe, charakteryzujące się coraz bardziej powiązanymi wzajemnie łańcuchami wartości. MŚP muszą zwiększać swoje zdolności badawczo-innowacyjne. Muszą generować, wdrażać i wykorzystywać handlowo nową wiedzę i pomysły biznesowe szybciej i w większym zakresie, aby z powodzeniem konkurować na szybko zmieniających się rynkach globalnych. Wyzwanie polega na stymulowaniu większej innowacyjności w MŚP, a przez to podniesieniu ich konkurencyjności i zapewnieniu ich zrównoważonego rozwoju.
Celem proponowanych działań jest uzupełnienie krajowej i regionalnej polityki i programów w zakresie innowacji w biznesie, wspieranie współpracy między MŚP a innymi podmiotami zainteresowanymi innowacjami, eliminacja luki między badaniami naukowymi/działalnością rozwojową a udanym wprowadzeniem na rynek, stworzenie bardziej sprzyjającego innowacjom otoczenia biznesu, w tym środki w zakresie popytu, oraz wsparcie uwzględniające zmieniający się charakter procesu innowacji, nowe technologie, rynki i modele biznesowe.	Celem proponowanych działań jest uzupełnienie krajowej i regionalnej polityki i programów w zakresie innowacji w biznesie, wspieranie współpracy między MŚP a innymi podmiotami zainteresowanymi innowacjami, eliminacja luki między badaniami naukowymi/działalnością rozwojową a udanym wprowadzeniem na rynek, stworzenie bardziej sprzyjającego innowacjom otoczenia biznesu, w tym środki w zakresie popytu i inne realizowane w sferze publicznej środki mające na celu zachęcanie do transferu wiedzy, oraz wsparcie uwzględniające zmieniający się charakter procesu innowacji, nowe technologie, rynki i modele biznesowe.
W celu zapewnienia synergii i spójnego podejścia zostaną ustanowione silne powiązania z kierunkami polityki Unii dotyczącymi poszczególnych gałęzi przemysłu, w szczególności z programem konkurencyjności w biznesie i MŚP oraz z funduszami polityki spójności.	W celu zapewnienia synergii i spójnego podejścia zostaną ustanowione silne powiązania z kierunkami polityki Unii dotyczącymi poszczególnych gałęzi przemysłu, w szczególności z programem konkurencyjności w biznesie i MŚP oraz z funduszami polityki spójności.
3.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	3.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
MŚP są kluczowym czynnikiem innowacji dzięki swojej zdolności do szybkiego i efektywnego przekuwania nowych pomysłów w udane przedsięwzięcia. Stanowią ważny kanał przepływu wiedzy, przez który wyniki badań naukowych dostają się na rynek. W ciągu ostatnich dwudziestu lat można było zaobserwować ożywienie całych sektorów i powstawanie nowych branży przemysłu stymulowane przez innowacyjne MŚP. Szybko rosnące przedsiębiorstwa mają podstawowe znaczenie dla rozwoju powstających gałęzi przemysłu i przyspieszenia zmian strukturalnych, których potrzebuje Europa, aby stać się niskoemisyjną gospodarką opartą na wiedzy, odznaczającą się trwałością wzrostu i wysoką jakością miejsc pracy.	MŚP są kluczowym czynnikiem innowacji dzięki swojej zdolności do szybkiego i efektywnego przekuwania nowych pomysłów w udane przedsięwzięcia. Stanowią ważny kanał przepływu wiedzy, przez który wyniki badań naukowych dostają się na rynek. W ciągu ostatnich dwudziestu lat można było zaobserwować ożywienie całych sektorów i powstawanie nowych branży przemysłu stymulowane przez innowacyjne MŚP. Szybko rosnące przedsiębiorstwa mają podstawowe znaczenie dla rozwoju powstających gałęzi przemysłu i przyspieszenia zmian strukturalnych, których potrzebuje Europa, aby stać się niskoemisyjną gospodarką opartą na wiedzy, odznaczającą się trwałością wzrostu i wysoką jakością miejsc pracy.
MŚP działają we wszystkich sektorach gospodarki. W Europie stanowią część gospodarki ważniejszą niż gdzie indziej, np. w USA. Do innowacji są zdolne wszystkie typy MŚP. Należy je zachęcać i wspierać w zakresie inwestycji w badania naukowe i innowacje. Powinny one być w stanie korzystać z pełnego potencjału innowacyjnego rynku wewnętrznego i europejskiej przestrzeni badawczej, tworząc nowe możliwości biznesowe w Europie i poza jej granicami oraz wnosząc wkład w sprostanie kluczowym wyzwaniom społecznym.	MŚP działają we wszystkich sektorach gospodarki. W Europie stanowią część gospodarki ważniejszą niż gdzie indziej, np. w USA. Do innowacji są zdolne wszystkie typy MŚP. Należy je wspierać w zakresie inwestycji w badania naukowe i innowacje, a także zwiększyć ich zdolności w zakresie zarządzania procesami innowacji. Powinny one być w stanie korzystać z pełnego potencjału innowacyjnego rynku wewnętrznego i europejskiej przestrzeni badawczej, tworząc nowe możliwości biznesowe w Europie i poza jej granicami oraz wnosząc wkład w sprostanie kluczowym wyzwaniom społecznym.
Uczestnictwo w działaniach Unii w zakresie badań naukowych i innowacji wzmacnia zdolności MŚP pod względem badań i rozwoju oraz technologii, zwiększa ich możliwości generowania, absorbowania i użycia nowej wiedzy, usprawnia gospodarcze wykorzystanie nowych rozwiązań, sprzyja innowacjom w zakresie produktów, usług i modeli biznesowych, promuje działalność gospodarczą na większych rynkach oraz umiędzynaradawia sieci wiedzy MŚP. Małe i średnie przedsiębiorstwa odznaczające się sprawnym zarządzaniem innowacjami, a zatem często wykorzystujące wiedzę specjalistyczną i umiejętności z zewnątrz, osiągają lepsze wyniki.	Uczestnictwo w działaniach Unii w zakresie badań naukowych i innowacji wzmacnia zdolności MŚP pod względem badań i rozwoju oraz technologii, zwiększa ich możliwości generowania, absorbowania i użycia nowej wiedzy, usprawnia gospodarcze wykorzystanie nowych rozwiązań, sprzyja innowacjom w zakresie produktów, usług i modeli biznesowych, promuje działalność gospodarczą na większych rynkach oraz umiędzynaradawia sieci wiedzy MŚP. Małe i średnie przedsiębiorstwa odznaczające się sprawnym zarządzaniem innowacjami, a zatem często wykorzystujące wiedzę specjalistyczną i umiejętności z zewnątrz, osiągają lepsze wyniki. MŚP mają także do odegrania kluczową rolę jako odbiorcy w procesach transferu technologii i wiedzy, przyczyniając się do wprowadzania na rynek innowacji pochodzących z badań prowadzonych w szkołach wyższych, publicznych ośrodkach badawczych i MŚP zajmujących się prowadzeniem badań.
Współpraca transgraniczna to ważny element strategii MŚP w zakresie innowacji, służącej przezwyciężeniu trapiących je problemów związanych z wielkością, takich jak dostęp do kompetencji technologicznych i naukowych oraz do nowych rynków. Przyczynia się ona do przekształcania pomysłów w zyski i wzrost przedsiębiorstwa, a co za tym idzie do zwiększenia prywatnych inwestycji w badania naukowe i innowacje.	Współpraca transgraniczna to ważny element strategii MŚP w zakresie innowacji, służącej przezwyciężeniu trapiących je problemów związanych z wielkością, takich jak dostęp do kompetencji technologicznych i naukowych oraz do nowych rynków. Przyczynia się ona do przekształcania pomysłów w zyski i wzrost przedsiębiorstwa, a co za tym idzie do zwiększenia prywatnych inwestycji w badania naukowe i innowacje. Szkolenia i transfer technologii do MŚP mogą być kluczowymi czynnikami zwiększającymi konkurencyjność i potencjał innowacyjny tych przedsiębiorstw.
W promowaniu MŚP zasadniczą rolę odgrywają regionalne i krajowe programy w zakresie badań naukowych i innowacji, często wspierane przez europejską politykę spójności. W szczególności fundusze polityki spójności mają do odegrania ważną rolę poprzez tworzenie potencjału MŚP i umożliwienie im osiągnięcia doskonałości, w celu opracowania doskonałych projektów mogących konkurować o finansowanie w ramach programu „Horyzont 2020”. Jednakże bardzo niewiele krajowych i regionalnych programów zapewnia finansowanie dla transnarodowych działań w zakresie badań i innowacji prowadzonych przez MŚP, ogólnounijnego upowszechniania i absorpcji innowacyjnych rozwiązań czy też transgranicznych innowacyjnych usług wsparcia. Wyzwanie polega na zapewnieniu MŚP tematycznie otwartego wsparcia w realizacji międzynarodowych projektów zgodnych ze strategiami przedsiębiorstw w zakresie innowacji. Działania na poziomie Unii są niezbędne w celu uzupełnienia działalności prowadzonej na poziomie krajowym i regionalnym, zwiększenia jej oddziaływania i otworzenia systemów wsparcia badań naukowych i innowacji.	W promowaniu MŚP zasadniczą rolę odgrywają regionalne i krajowe programy w zakresie badań naukowych i innowacji, często wspierane przez europejską politykę spójności. W szczególności fundusze polityki spójności mają do odegrania ważną rolę poprzez tworzenie potencjału MŚP i umożliwienie im osiągnięcia doskonałości, w celu opracowania doskonałych projektów mogących konkurować o finansowanie w ramach programu „Horyzont 2020”. Jednakże bardzo niewiele krajowych i regionalnych programów zapewnia finansowanie dla transnarodowych działań w zakresie badań i innowacji prowadzonych przez MŚP, ogólnounijnego upowszechniania i absorpcji innowacyjnych rozwiązań czy też transgranicznych innowacyjnych usług wsparcia. Wyzwanie polega na zapewnieniu MŚP tematycznie otwartego wsparcia w realizacji międzynarodowych projektów zgodnych ze strategiami przedsiębiorstw w zakresie innowacji. Działania na poziomie Unii są niezbędne w celu uzupełnienia działalności prowadzonej na poziomie krajowym i regionalnym, zwiększenia jej oddziaływania i otworzenia systemów wsparcia badań naukowych i innowacji.
3.3. Ogólny zarys działań	3.3. Ogólny zarys działań
(a) Zintegrowane działania w zakresie wsparcia dla MŚP	(a) Wsparcie MŚP za pomocą specjalnego instrumentu MŚP
MŚP będą wspomagane w związku ze wszystkimi działaniami w ramach programu „Horyzont 2020”. W tym celu specjalny instrument MŚP zapewni ustrukturyzowane i spójne wsparcie obejmujące cały cykl innowacji. Instrument MŚP jest przeznaczony dla wszystkich typów innowacyjnych MŚP wykazujących poważne ambicje rozwoju, wzrostu i umiędzynarodowienia. Obejmuje wszystkie typy innowacji, w tym innowacji w zakresie usług, nietechnologicznych i społecznych. Celem jest rozwój i kapitalizacja potencjału innowacyjnego MŚP poprzez pomoc w eliminacji luki w finansowaniu wczesnej fazy badań naukowych i innowacji obciążonych wysokim ryzykiem, stymulowanie innowacji oraz zwiększanie handlowego wykorzystania wyników przez sektor prywatny.	Specjalny instrument MŚP zapewni ustrukturyzowane i spójne wsparcie obejmujące cały cykl innowacji. Instrument MŚP jest przeznaczony dla wszystkich typów innowacji w MŚP wykazujących poważne ambicje rozwoju, wzrostu, umiędzynarodowienia i innowacji, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorstw rozpoczynających działalność, firm typu spin-off oraz szybko rozwijających się MŚP. MŚP będą głównymi wnioskodawcami, będą jednak zachęcane do współpracy z ośrodkami badawczymi i innymi firmami. Obejmuje wszystkie typy innowacji, w tym innowacji w zakresie usług, nietechnologicznych i społecznych, przy założeniu, że każde z tych działań ma wyraźną wartość dodaną dla Unii. Celem jest rozwój i kapitalizacja potencjału innowacyjnego MŚP poprzez pomoc w eliminacji luki w finansowaniu wczesnej fazy badań naukowych i innowacji obciążonych wysokim ryzykiem, stymulowanie innowacji oraz zwiększanie handlowego wykorzystania wyników przez sektor prywatny. Instrument ten zapewni znak jakości MŚP, które osiągnęły sukces, z myślą o ich uczestnictwie w procedurze udzielania zamówień publicznych.
	Instrument ten będzie funkcjonował w ramach jednej struktury zarządczej, przy niewielkich obciążeniach administracyjnych i z pojedynczym punktem kontaktowym. Będzie on wdrażany w oparciu o podejście oddolne przy wykorzystaniu otwartych zaproszeń do składania ofert.
	Wprowadzone zostaną specjalne usługi wsparcia innowacji dla MŚP finansowanych z instrumentu MŚP, bazujące na istniejących strukturach, takich jak Enterprise Europe Network i inne programy skupiające dostawców usług z zakresu innowacji oraz programy mentoringu/coachingu.
Wszystkie cele szczegółowe w zakresie wyzwań społecznych i wiodącej pozycji w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych będą stosować instrument MŚP i przeznaczą na ten cel określoną kwotę.	Wszystkie cele szczegółowe w zakresie wyzwań społecznych i wiodącej pozycji w zakresie technologii wspomagających i przemysłowych będą stosować instrument MŚP. Instrument ten zapewni niezbędną elastyczność, pozwalającą na włączenie MŚP w projekty badawcze w czasie trwania projektu i na okresy krótsze niż czas trwania projektu.
	Instrument MŚP może również służyć jako instrument zamówień przedkomercyjnych lub zamówień dotyczących innowacyjnych rozwiązań.
(b) Wsparcie dla MŚP intensywnie korzystających z badań naukowych	(b) Wsparcie dla MŚP intensywnie korzystających z badań naukowych
Celem jest promowanie rynkowo zorientowanych innowacji w MŚP prowadzące działalność badawczo-rozwojową. Specjalne działanie jest ukierunkowane na MŚP intensywnie korzystające z badań naukowych, działające w sektorach najnowocześniejszych technologii, wykazujące zdolność do handlowego wykorzystania wyników prowadzonych projektów.	Celem jest promowanie rynkowo zorientowanych innowacji w MŚP prowadzące działalność badawczo-rozwojową. Specjalne działanie jest ukierunkowane na MŚP intensywnie korzystające z badań naukowych, działające w sektorach najnowocześniejszych technologii, wykazujące zdolność do handlowego wykorzystania wyników prowadzonych projektów.
(c) Zwiększenie zdolności MŚP pod względem innowacji	(c) Zintegrowane działania w zakresie wsparcia dla MŚP oraz zwiększenie zdolności MŚP pod względem innowacji.
Wspierane będą działania wspomagające wdrażanie i uzupełnianie środków przeznaczonych dla MŚP w całym zakresie programu „Horyzont 2020”, zwłaszcza w celu zwiększania zdolności MŚP pod względem innowacji.	MŚP będą wspomagane we wszystkich działaniach w ramach programu „Horyzont 2020”. W tym celu wspierane będą działania wspomagające wdrażanie i uzupełnianie środków przeznaczonych dla MŚP w całym zakresie programu „Horyzont 2020” oraz stwarzające lepsze warunki dla MŚP, zwłaszcza w celu zwiększania zdolności MŚP pod względem innowacji, w tym dzięki zapewnieniu europejskim instytutom badań stosowanych środków finansowych na prace nad projektami uzgodnionymi z poszczególnymi MŚP.
(d) Wsparcie innowacji rynkowych	(d) Wsparcie innowacji rynkowych
Wsparcie innowacji rynkowych w celu poprawy warunków innowacji i eliminacji konkretnych barier powstrzymujących w szczególności wzrost innowacyjnych MŚP.	Wsparcie innowacji rynkowych w celu poprawy warunków innowacji i eliminowania konkretnych barier powstrzymujących w szczególności wzrost innowacji w MŚP, a także wprowadzenie klauzuli innowacyjności umożliwiającej wybór MŚP oferujących innowacyjne produkty.
	(da) Wsparcie transferu wiedzy i technologii między badaniami prowadzonymi w sferze publicznej i rynkiem
	Wspieranie procesów transferu między sferą badań finansowanych ze środków publicznych i innowacyjnymi MŚP jako skutecznego mechanizmu transferu na rynek wyników badań i wynalazków powstałych na uniwersytetach, w ośrodkach badawczych i w prowadzących badania MŚP.
Poprawka  137 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-1. Nauka z udziałem społeczeństwa i dla społeczeństwa: wyzwanie przekrojowe
	-1.1. Cel szczegółowy
	Celem szczegółowym jest zbudowanie skutecznej współpracy między środowiskiem naukowym a społeczeństwem, przyciągnięcie nowych talentów do działalności naukowej oraz powiązanie doskonałości naukowej ze świadomością i odpowiedzialnością społeczną.
	Szybkie postępy współczesnych badań naukowych i innowacji doprowadziły do pojawienia się istotnych kwestii etycznych, prawnych i społecznych, które wymagają większej współpracy między środowiskiem naukowym a społeczeństwem i większego zaangażowania po obu stronach.
	Znalezienie właściwych odpowiedzi na wyzwania, przed jakimi stoi Europa, wymaga zaangażowania jak największej liczby różnorakich podmiotów w proces badań i innowacji. Tradycyjnie kontakty między nauką a społeczeństwem sprowadzały się do jednokierunkowego odgórnego transferu wiedzy od ekspertów do obywateli. Ewolucja w stronę otwartego, dobrze funkcjonującego i demokratycznego społeczeństwa opartego na wiedzy wymaga przejścia na bardziej dwukierunkowy dialog i aktywną współpracę wykraczające poza tradycyjne kształcenie naukowe i obecne postrzeganie obywateli jedynie jako konsumentów wyników badań naukowych. Taki dialog i aktywna współpraca bez wątpienia umożliwi bardziej odpowiedzialną działalność naukową i innowacyjną.
	Unia potrzebuje wszystkich swoich talentów, aby zwiększyć swą konkurencyjną przewagę w światowej gospodarce. Ponadto, aby zapewnić Europie potrzebny dodatkowy milion naukowców do 2020 r., dzięki czemu możliwe będzie osiągnięcie celu, jakim jest przeznaczanie 3% PKB na badania i rozwój, Unia potrzebuje, by jej młodzi ludzie wybierali karierę naukową, a także potrzebuje zróżnicowanej i zrównoważonej pod względem płci siły roboczej.
	Jednak przyciągnięcie większej liczby młodych ludzi do nauki i technologii jest coraz trudniejsze, a fakt, że wiele zdolnych młodych osób nie wybiera kariery w tych dziedzinach, budzi w Europie coraz większe zaniepokojenie. Ponadto należy również zadbać o to, by ludzie, którzy rozpoczęli już karierę w dziedzinie nauki lub technologii, wciąż mieli entuzjazm i motywację oraz by mieli możliwości rozwoju osobistego bez konieczności porzucenia dziedzin, w których pracują.
	W nauce widoczna jest również wyraźnie nierównowaga płci. Jeżeli Europa chce mieć pewność, że finansuje skuteczny i wydajny program w zakresie badań i innowacji, należy zwrócić szczególną uwagę na to, że kobiety w nauce nie są dostatecznie reprezentowane, a różnice, jeżeli chodzi o płeć społeczno-kulturową w dziedzinie badań i innowacji, nie są uwzględniane.
	-1.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
	Poprawa współpracy między środowiskiem naukowym i społeczeństwem w celu zapewnienia szerszego wsparcia społecznego i politycznego nauce i technologii we wszystkich państwach członkowskich staje się coraz bardziej istotną kwestią, której wagę podkreślił jeszcze obecny kryzys gospodarczy. W społeczeństwach demokratycznych priorytetowe traktowanie inwestycji publicznych w naukę wymaga ogromnego poparcia społecznego i politycznego od ludzi rozumiejących wartość nauki, znających procesy naukowe i zdolnych docenić jej wkład w poszerzanie wiedzy, rozwój społeczny i postęp gospodarczy.
	Można to osiągnąć jedynie w drodze rozwoju owocnego i intensywnego dialogu i aktywnej współpracy między środowiskiem naukowym a społeczeństwem w celu zapewnienia większej odpowiedzialności nauki oraz umożliwienia opracowywania strategii politycznych bliższych obywatelom.
	Ponadto propagowanie w taki interaktywny sposób kultury naukowej w Europie wzmocni wartości demokratyczne, a także przyczyni się do zwiększenia zainteresowania nauką i technologią. Siła europejskiej nauki i technologii zależy od jej zdolności do pozyskiwania talentów i idei, gdziekolwiek one są.
	-1.3. Ogólny zarys działań
	Działania powinny mieć na celu przyciąganie nowych talentów do studiowania dyscyplin z dziedziny nauki i technologii w społeczeństwach europejskich oraz zniwelowanie różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn zajmujących się badaniami naukowymi w Unii. Wsparcie obejmować będzie również takie działania jak zwiększenie naszej zdolności do uwzględniania wiedzy naukowej i technologicznej oraz metod naukowych w procesach podejmowania decyzji, opracowanie mechanizmów umożliwiających poszerzenie i pogłębienie społecznej oceny opcji naukowych, a także zadbanie o to, aby wartości etyczne i społeczne były uwzględniane w całym procesie innowacji.
	Działania skoncentrują się na:
	(a) sprawieniu, by kariera w dziedzinie nauki i technologii była atrakcyjna dla młodych studentów, a także wspieraniu trwałych kontaktów między szkołami, instytucjami badawczymi, przemysłem i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego;
	(b) propagowaniu kwestii równouprawnienia płci w obu jego wymiarach przez wspieranie zmian (i) w organizacji instytucji badawczych oraz (ii) w planowaniu programów badawczych; obejmuje to różne wymiary równouprawnienia dotyczące w szczególności: zapewnienia równości szans w karierze naukowej i procesach podejmowania decyzji oraz uwzględniania aspektów płci w treści badań i innowacji;
	(c) włączeniu społeczeństwa w kwestie nauki i innowacji w celu uwzględnienia zainteresowań i wartości obywateli oraz poprawie jakości i zwiększeniu znaczenia, akceptowalności i trwałości wyników badań naukowych i procesu innowacji;
	(d) zachęceniu obywateli do uczestnictwa w nauce poprzez formalną i nieformalną edukację naukową, a także propagowaniu działań o charakterze naukowym w ośrodkach naukowych i za pomocą innych odpowiednich kanałów;
	(e) poprawie otwartego dostępu do wyników badań naukowych i danych naukowych w celu zwiększenia doskonałości naukowej i konkurencyjności gospodarczej;
	(f) rozwijaniu zarządzania na rzecz rozwoju odpowiedzialnych badań i innowacji przez wszystkie zainteresowane strony (naukowców, organy publiczne, przemysł i organizacje społeczeństwa obywatelskiego), które uwzględnia potrzeby i postulaty społeczne; propagowaniu ram etycznych w zakresie badań i innowacji;
	(g) poszerzeniu wiedzy na temat komunikacji naukowej w celu poprawy jakości i skuteczności interakcji między naukowcami, mediami i opinią publiczną.
Poprawka  138 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Zdrowie, zmiany demograficzne i dobrostan	1. Zdrowie, zmiany demograficzne i dobrostan
1.1. Cel szczegółowy	1.1. Cel szczegółowy
Cel szczegółowy polega na poprawie zdrowia i dobrostanu wszystkich obywateli przez cały czas ich życia.	Cel szczegółowy polega na poprawie zdrowia i dobrostanu wszystkich obywateli przez cały czas ich życia.
Wspierając badania naukowe i innowacje w reakcji na to wyzwanie oraz wnosząc poważny wkład w realizację strategii „Europa 2020” można zapewnić zdrowie i dobrostan wszystkim obywatelom przez cały czas ich życia, gospodarczo zrównoważone systemy opieki zdrowotnej wysokiej jakości oraz możliwości tworzenia nowych miejsc pracy i wzrostu gospodarczego.	Wspierając badania naukowe i innowacje w reakcji na to wyzwanie oraz wnosząc poważny wkład w realizację strategii „Europa 2020”, można zapewnić zdrowie i dobrostan wszystkim obywatelom przez cały czas ich życia, gospodarczo zrównoważone i bezpieczne systemy opieki zdrowotnej wysokiej jakości zapewniające opiekę społeczną i rozwiązania problemów związanych z kwestią niezależności starszego pokolenia oraz możliwości tworzenia nowych miejsc pracy i wzrostu gospodarczego.
Koszty systemów opieki zdrowotnej i społecznej w Unii rosną wraz ze wzrostem kosztów środków w zakresie opieki i zapobiegania dla wszystkich kategorii wiekowych, przy czym oczekuje się, że liczba Europejczyków w wieku ponad 65 lat niemal podwoi się z 85 mln w 2008 r. do 151 mln do 2060 r., a mających ponad 80 lat wzrośnie w tym samym okresie z 22 do 61 mln. Obniżenie tych kosztów lub utrzymanie ich na poziomie możliwym do opanowania zależy częściowo od zapewnienia wszystkim obywatelom zdrowia i dobrostanu przez całe życie, a co za tym idzie od skutecznego zapobiegania chorobom i niepełnosprawności, ich leczenia i zarządzania nimi.	Eliminacja rosnących nierówności pod względem zdrowia stanowi w Europie poważny problem, a jednocześnie koszty systemów opieki zdrowotnej i społecznej w Unii rosną wraz ze wzrostem kosztów środków w zakresie opieki i zapobiegania dla wszystkich kategorii wiekowych, przy czym oczekuje się, że liczba Europejczyków w wieku ponad 65 lat niemal podwoi się z 85 mln w 2008 r. do 151 mln do 2060 r., a mających ponad 80 lat wzrośnie w tym samym okresie z 22 do 61 mln. Koszty wynikają również z dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność oraz z tworzenia środowisk fizycznych i społecznych, które są niedostępne dla osób niepełnosprawnych. Obniżenie tych kosztów lub utrzymanie ich na poziomie możliwym do opanowania zależy częściowo od lepszego informowania i podnoszenia poczucia odpowiedzialności obywateli w odniesieniu do czynników warunkujących stan zdrowia w celu optymalizacji zdrowia i dobrostanu wszystkich obywateli przez całe życie, a co za tym idzie, od skutecznego zapobiegania chorobom i niepełnosprawności, ich leczenia i zarządzania nimi. Stopniowy rozwój, oparty wyłącznie na obecnym stanie wiedzy, nie spełni tych potrzeb; należy szukać nowych, radykalnych idei i nowej wiedzy oraz wdrażać je. Aby sprostać tym wyzwaniom, potrzebna będzie ścisła współpraca między ośrodkami akademickimi, przemysłem, podmiotami świadczącymi usługi opieki zdrowotnej i agencjami regulacyjnymi.
Przewlekłe choroby, takie jak choroby układu krążenia, rak, cukrzyca, zaburzenia neurologiczne i psychiczne, nadwaga i otyłość oraz różne ograniczenia funkcjonalne to główne przyczyny niepełnosprawności, złego stanu zdrowia i przedwczesnej śmierci, wiążące się z dużymi kosztami społecznymi i gospodarczymi.	Przewlekłe choroby, takie jak choroby układu krążenia, rak, cukrzyca, choroby układu oddechowego, reumatyczne, schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego, neurodegeneracyjne i autoimmunologiczne, zaburzenia neurologiczne i psychiczne, nadwaga i otyłość oraz różne ograniczenia funkcjonalne to główne przyczyny niepełnosprawności, złego stanu zdrowia i przedwczesnej śmierci, wiążące się z dużymi kosztami społecznymi i gospodarczymi. Jednak w przypadku innych chorób, w szczególności chorób neurodegeneracyjnych, skuteczne strategie zapobiegania wymagają w pierwszej kolejności znacznego impulsu w dziedzinie badań nad ich przyczynami i rozwoju lepszej wczesnej diagnostyki oraz możliwości leczenia.
W Unii choroby układu krążenia są co roku przyczyną ponad 2 mln zgonów i kosztują gospodarkę ponad 192 mld EUR, natomiast rak odpowiada za jedną czwartą zgonów i jest główną przyczyną śmierci osób w wieku od 45 do 64 lat. Ponad 27 mln osób w Unii cierpi na cukrzycę, a całkowity koszt schorzeń mózgu (w tym m.in. wpływających na zdrowie psychiczne) szacuje się na 800 mld EUR. W przypadku wielu spośród wymienionych dolegliwości istotną rolę odgrywają czynniki środowiskowe, związane ze stylem życia i społeczno-gospodarcze; szacuje się, że ma z nimi związek do jednej trzeciej globalnego obciążenia chorobami.	W Unii choroby układu krążenia są co roku przyczyną ponad 2 mln zgonów i kosztują gospodarkę ponad 192 mld EUR, natomiast rak odpowiada za jedną czwartą zgonów i jest główną przyczyną śmierci osób w wieku od 45 do 64 lat. Ponad 27 mln osób w Unii cierpi na cukrzycę, a ponad 120 mln na choroby reumatyczne i schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego. Całkowity koszt schorzeń mózgu (w tym m.in. wpływających na zdrowie psychiczne) szacuje się na 800 mld EUR. Liczba ta będzie gwałtownie rosła, w głównej mierze z powodu starzejącego się społeczeństwa Europy i związanego z tym wzrostu zachorowań na choroby neurodegeneracyjne. W przypadku wielu spośród wymienionych dolegliwości istotną rolę odgrywają czynniki środowiskowe, związane ze stylem życia i społeczno-gospodarcze; szacuje się, że ma z nimi związek do jednej trzeciej globalnego obciążenia chorobami. Sama tylko depresja dotyka według szacunków 165 mln osób w Unii, co przekłada się kwotę 118 mld EUR. W przypadku chorób neurodegeneracyjnych, obok innych schorzeń, skuteczne strategie profilaktyczne będą wymagać przede wszystkim znacznego postępu badań nad przyczynami tych chorób oraz rozwoju lepszych metod wczesnej diagnostyki i możliwości leczenia, w tym w stosownych przypadkach zaawansowanych terapii dostosowanych do indywidualnych potrzeb.
	Poważne wyzwanie stanowią choroby rzadkie, na które w całej Europie cierpi ok. 30 mln ludzi. Skuteczne leczenie można opracować tylko wówczas, gdy państwa członkowskie współpracują, ponieważ przypadki w każdym państwie członkowskim osobno nie są wystarczające, aby móc przeprowadzić skuteczne badania.
	Choroby dzieci, w tym dzieci przedwcześnie urodzonych
	Zdrowie dzieci jest dla Unii Europejskiej najwyższym priorytetem. Podobnie jak w przypadku rzadkich chorób skuteczne badania naukowe i leczenie można rozwinąć wyłącznie w ramach wspólnej strategii europejskiej.
Choroby zakaźne (np. HIV/AIDS, gruźlica i malaria) stanowią globalne zagrożenie i odpowiadają za 41% spośród 1,5 mld lat życia skorygowanych niepełnosprawnością w skali świata, w tym za 8% w Europie. Należy się również przygotować na pojawiające się epidemie i groźbę wzrostu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.	Choroby zakaźne (np. HIV/AIDS, gruźlica, malaria i choroby zaniedbane) stanowią globalne zagrożenie i odpowiadają za 41% spośród 1,5 mld lat życia skorygowanych niepełnosprawnością w skali świata, w tym za 8% w Europie. Należy się również przygotować na pojawiające się epidemie, powracające choroby zakaźne i groźbę wzrostu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe. Coraz większe zaniepokojenie budzą również choroby związane z wodą.
Tymczasem procesy rozwoju leków i szczepionek stają się coraz droższe i coraz mniej skuteczne. Należy podjąć odpowiednie kroki w związku z utrzymującymi się nierównościami pod względem stanu zdrowia oraz zapewnić wszystkim Europejczykom dostęp do systemów skutecznej i kompetentnej opieki zdrowotnej.	Tymczasem procesy rozwoju leków i szczepionek stają się coraz droższe i coraz mniej skuteczne, a wiarygodność poprzedzających testów przeprowadzonych na zwierzętach w przypadku ludzi okazuje się coraz bardziej wątpliwa. Należy podjąć odpowiednie kroki w związku z utrzymującymi się nierównościami pod względem stanu zdrowia (np. istnieje ogromne zapotrzebowanie na terapię w przypadku chorób rzadkich, zaniedbanych oraz chorób autoimmunologicznych) oraz zapewnić wszystkim Europejczykom, niezależnie od wieku lub pochodzenia, dostęp do systemów skutecznej i kompetentnej opieki zdrowotnej.
	Badania powinny przyczynić się do poprawy zaawansowanych terapii i terapii komórkowych, które koncentrowałyby się na leczeniu chorób przewlekłych i zwyrodnieniowych.
1.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	1.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Choroby i niepełnosprawność nie zatrzymują się na granicach państw. Odpowiednia reakcja na poziomie europejskim na kwestie badań naukowych i innowacji może wnieść zasadniczy wkład w sprostanie tym wyzwaniom, zapewnić lepsze zdrowie i dobrostan wszystkim obywatelom oraz dać Europie pozycję lidera na szybko zmieniających się światowych rynkach innowacji w zakresie zdrowia i dobrostanu.	Choroby i niepełnosprawność nie zatrzymują się na granicach państw. Odpowiednia reakcja na poziomie europejskim na kwestie badań naukowych i innowacji we współpracy z krajami trzecimi może i powinna wnieść zasadniczy wkład w sprostanie tym globalnym wyzwaniom, a tym samym pomóc w realizacji milenijnych celów rozwoju, zapewnić lepsze zdrowie i dobrostan wszystkim obywatelom, zapobiegać globalnym pandemiom oraz dać Europie pozycję lidera na szybko zmieniających się światowych rynkach innowacji w zakresie zdrowia i dobrostanu.
Ta reakcja zależy od najwyższej jakości badań naukowych służących poprawie naszego fundamentalnego zrozumienia zdrowia, choroby, niepełnosprawności, rozwoju i starzenia się (w tym średniego trwania życia), a także od spójnego i powszechnego wykorzystania posiadanej i zdobywanej wiedzy w innowacyjnych, skalowalnych i skutecznych produktach, strategiach, interwencjach i usługach. Ponadto znaczenie tych wyzwań w całej Europie, a w wielu przypadkach także w skali globalnej, wymaga reakcji zapewniającej długoterminowe i skoordynowane wsparcie współpracy między wybitnymi, multidyscyplinarnymi i wielosektorowymi zespołami.	Ta reakcja zależy od najwyższej jakości badań naukowych służących poprawie naszego fundamentalnego zrozumienia czynników warunkujących zdrowie, chorobę, niepełnosprawność, rozwój i starzenie się (w tym średnie trwanie życia), a także od spójnego i powszechnego wykorzystania posiadanej i zdobywanej wiedzy w innowacyjnych, skalowalnych, skutecznych, dostępnych i bezpiecznych produktach, strategiach, interwencjach i usługach. Ponadto znaczenie tych wyzwań w całej Europie, a w wielu przypadkach także w skali globalnej, wymaga reakcji zapewniającej długoterminowe i skoordynowane wsparcie międzynarodowej współpracy między wybitnymi, multidyscyplinarnymi i wielosektorowymi zespołami, w tym zdolności badawczo-rozwojowych w obszarach endemicznych. Konieczne jest także podjęcie tego wyzwania z perspektywy nauk społeczno-gospodarczych i humanistycznych.
Także złożoność wyzwania i wzajemne powiązania między jego składnikami wymagają reakcji na poziomie europejskim. Wiele podejść, narzędzi i technologii znajduje zastosowanie w różnych obszarach badań naukowych i innowacji związanych z tym wyzwaniem, a najskuteczniej ich wprowadzenie można wesprzeć na poziomie Unii. Dotyczy to opracowania długoterminowych kohort i prowadzenia badań klinicznych, klinicznego wykorzystania technologii „-omicznych” lub rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz ich praktycznego zastosowania w opiece zdrowotnej, zwłaszcza w zakresie e-zdrowia. Wymogi poszczególnych populacji najskuteczniej zaspokaja się również w sposób zintegrowany, np. w przypadku stratyfikowanych i/lub spersonalizowanych usług medycznych, leczenia rzadkich chorób oraz dostarczania rozwiązań umożliwiających wspomagane i samodzielne życie.	Także złożoność wyzwania i wzajemne powiązania między jego składnikami wymagają reakcji na poziomie europejskim. Wiele podejść, narzędzi i technologii znajduje zastosowanie w różnych obszarach badań naukowych i innowacji związanych z tym wyzwaniem, a najskuteczniej ich wprowadzenie można wesprzeć na poziomie Unii. Dotyczy to zrozumienia molekularnej podstawy chorób, identyfikacji innowacyjnych strategii terapeutycznych i nowatorskich systemów modelowych, multidyscyplinarnego zastosowania wiedzy z zakresu fizyki, chemii i biologii systemowej do kontroli zdrowia, opracowania długoterminowych kohort i prowadzenia badań klinicznych (koncentrujących się na rozwoju i skutkach leków we wszystkich grupach wiekowych), klinicznego wykorzystania technologii „-omicznych” lub rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz ich praktycznego zastosowania w opiece zdrowotnej, zwłaszcza w zakresie e-zdrowia. Wymogi poszczególnych populacji najskuteczniej zaspokaja się również w sposób zintegrowany, np. w przypadku stratyfikowanych i/lub spersonalizowanych usług medycznych, leczenia chorób związanych z ubóstwem, zaniedbanych i rzadkich oraz dostarczania rozwiązań umożliwiających wspomagane i samodzielne życie.
Maksymalizacja wpływu oddziaływania na poziomie Unii wymaga wsparcia pełnego zakresu działań w zakresie badań naukowych i innowacji: od podstawowych badań naukowych po przełożenie wiedzy na wielkoskalowe próby i demonstracje, pozyskanie prywatnych inwestycji, publiczne i przedkomercyjne zamówienia na nowe produkty, usługi, skalowalne rozwiązania, które są, w razie potrzeby, interoperacyjne, wspierane zdefiniowanymi normami i/lub wspólnymi wytycznymi. Taki skoordynowany europejski wysiłek przyczyni się do trwającego rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej. W stosownych przypadkach będzie się on zazębiał z działaniami prowadzonymi w kontekście programu „Zdrowie na rzecz wzrostu” i Europejskiego partnerstwa na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu.	Maksymalizacja wpływu oddziaływania na poziomie Unii wymaga wsparcia pełnego zakresu działań w zakresie badań naukowych i innowacji: od podstawowych badań naukowych po przełożenie podstawowej wiedzy dotyczącej danej choroby na nowe terapie, wielkoskalowe próby i demonstracje, pozyskanie prywatnych inwestycji, publiczne i przedkomercyjne zamówienia na nowe produkty, usługi, skalowalne rozwiązania, które są, w razie potrzeby, interoperacyjne, wspierane zdefiniowanymi normami i/lub wspólnymi wytycznymi. Aby wesprzeć strategiczną koordynację badań i innowacji w zakresie zdrowia w ramach programu „Horyzont 2020” oraz aby propagować międzynarodowe badania medyczne, powołane zostaną naukowe panele sterujące ds. zdrowia. Ta koordynacja może zostać rozszerzona na inne programy i instrumenty związane z tym wyzwaniem. Taki skoordynowany europejski wysiłek zwiększy możliwości naukowe i ludzkie w zakresie badań w dziedzinie zdrowia oraz przyczyni się do trwającego rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej. W stosownych przypadkach będzie się on zazębiał z działaniami prowadzonymi w kontekście programu „Zdrowie na rzecz wzrostu” i Europejskiego partnerstwa na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu.
1.3. Ogólny zarys działań	1.3. Ogólny zarys działań
Skuteczna promocja zdrowia, oparta na solidnych podstawach faktograficznych, zapobiega chorobom, poprawia dobrostan i jest racjonalna pod względem kosztów. Promocja zdrowia i zapobieganie chorobom zależą również od zrozumienia czynników warunkujących stan zdrowia, od skutecznych narzędzi zapobiegania, takich jak szczepionki, od efektywnego nadzoru nad zdrowiem i chorobami i gotowości oraz od skutecznych programów badań przesiewowych.	Skuteczna promocja zdrowia, oparta na solidnych podstawach faktograficznych, zapobiega chorobom, poprawia dobrostan i jest racjonalna pod względem kosztów. Promocja zdrowia i zapobieganie chorobom, w tym chorobom zawodowym, zależą również od zrozumienia czynników warunkujących stan zdrowia, w tym statusu społeczno-ekonomicznego i płci społeczno-kulturowej, od skutecznych narzędzi zapobiegania (takich jak szczepionki i interwencje polityczne dotyczące społecznych czynników warunkujących i grup ryzyka), od efektywnego nadzoru nad zdrowiem i chorobami i gotowości oraz od skutecznych programów badań przesiewowych.
Udane działania w zakresie zapobiegania chorobom, niepełnosprawności i ograniczonej funkcjonalności, zarządzania nimi, leczenia i terapii, bazują na fundamentalnym zrozumieniu ich przyczyn, procesów i skutków, a także czynników sprzyjających zdrowiu i dobrostanowi. Skuteczna wymiana danych i powiązanie takich danych z prowadzonymi na dużą skalę badaniami kohortowymi również ma podstawowe znaczenie, tak samo jak przełożenie wyników badań naukowych na praktykę kliniczną, w szczególności poprzez badania kliniczne.	Udane działania w zakresie zapobiegania chorobom, niepełnosprawności i ograniczonej funkcjonalności, zarządzania nimi, leczenia i terapii, bazują na fundamentalnym zrozumieniu ich przyczyn, procesów i skutków, a także czynników sprzyjających zdrowiu i dobrostanowi. Skuteczna wymiana danych, znormalizowane przetwarzanie danych i powiązanie takich danych z prowadzonymi na dużą skalę badaniami kohortowymi również ma podstawowe znaczenie, tak samo jak przełożenie wyników badań naukowych na praktykę kliniczną, w tym poprzez badania kliniczne, co powinno dotyczyć wszystkich grup wiekowych, aby zagwarantować, że leki będą dostosowane do ich przeznaczenia.
	Choroby związane z ubóstwem i choroby zaniedbane stanowią globalne zagrożenie, a lukom badawczym należy zaradzić poprzez innowacje ukierunkowane na potrzeby pacjentów. Nawrót dawnych chorób zakaźnych, w tym gruźlicy, na terenie Europy oraz większa częstość występowania w krajach rozwiniętych chorób, którym można zapobiegać dzięki szczepieniom, a także rosnący problem oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w dalszym stopniu podkreśla konieczność kompleksowego podejścia do badań i rozwoju oraz większego wsparcia publicznego w zakresie tych chorób, które co roku zabijają miliony ludzi.
	Należy rozwijać spersonalizowane usługi medyczne w celu stworzenia nowych strategii prewencyjnych i terapeutycznych, które można dostosować do wymogów pacjentów, aby lepiej zapobiegać chorobom i wcześniej je wykrywać. Należy zidentyfikować czynniki, które wpływają na podejmowanie decyzji terapeutycznych, wyjaśnić je i poznać dzięki badaniom.
Dodatkowe wymagania przed sektorami opieki zdrowotnej stawia narastające obciążenie chorobami i niepełnosprawnością w kontekście starzejącej się populacji. Jeśli ma być utrzymana efektywna opieka zdrowotna dla wszystkich kategorii wiekowych, niezbędne jest podjęcie kroków zmierzających do usprawnienia procesu decyzyjnego w zakresie zapobiegania i leczenia, do określenia najlepszych praktyk w sektorze opieki zdrowotnej i wsparcia ich upowszechniania, a także do wspomagania zintegrowanej opieki i powszechnego wprowadzania innowacji technologicznych, organizacyjnych i społecznych, umożliwiających w szczególności osobom starszym, a także niepełnosprawnym, kontynuację aktywnego trybu życia i zachowanie niezależności. Przyczyni się to do poprawy ich dobrostanu fizycznego, społecznego i psychicznego oraz do wydłużenia czasu jego trwania.	Dodatkowe wymagania przed sektorami opieki zdrowotnej stawia narastające obciążenie chorobami i niepełnosprawnością, a także problemami z mobilnością i dostępnością w kontekście starzejącej się populacji. Jeśli ma być utrzymana efektywna opieka zdrowotna dla wszystkich kategorii wiekowych, niezbędne jest podjęcie kroków zmierzających do usprawnienia procesu decyzyjnego w zakresie zapobiegania i leczenia, do określenia najlepszych praktyk w sektorze opieki zdrowotnej i wsparcia ich upowszechniania, a także do wspomagania zintegrowanej opieki i powszechnego wprowadzania innowacji technologicznych, organizacyjnych i społecznych, umożliwiających w szczególności osobom starszym, osobom przewlekle chorym, a także niepełnosprawnym, kontynuację aktywnego trybu życia i zachowanie niezależności. Przyczyni się to do poprawy ich dobrostanu fizycznego, społecznego i psychicznego oraz do wydłużenia czasu jego trwania.
Wszystkie te działania będą prowadzone w sposób zapewniający wsparcie w całym cyklu badań naukowych i innowacji, wzmacniając konkurencyjność przemysłu Unii i ułatwiając rozwój nowych możliwości rynkowych.	Wszystkie te działania będą prowadzone w sposób zapewniający wsparcie dla długoterminowych programów badawczych w całym cyklu innowacji, wzmacniając konkurencyjność przemysłu Unii i ułatwiając rozwój nowych możliwości rynkowych. Będzie się również kładło nacisk na zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron, w tym pacjentów i organizacji pacjentów, w celu rozwijania programu badań i innowacji, który czynnie będzie integrował obywateli i będzie odzwierciedlać ich potrzeby i oczekiwania.
Konkretne działania dotyczą przede wszystkim następujących kwestii: zrozumienie czynników warunkujących stan zdrowia (w tym czynników środowiskowych i związanych z klimatem), usprawnienie promocji zdrowia i zapobieganie chorobom, zrozumienie chorób i udoskonalenie diagnostyki, rozwój skutecznych programów badań przesiewowych oraz usprawnienie oceny podatności na choroby, poprawa sytuacji w zakresie nadzoru i gotowości, opracowanie skuteczniejszych szczepionek, życie leków in silico w celu usprawnienia zarządzania chorobami i ich przewidywania, leczenie chorób, wykorzystanie wiedzy w praktyce klinicznej, lepsze wykorzystanie danych medycznych, aktywne starzenie się, aktywne życie niezależne i wspomagane, upodmiotowienie jednostki w zakresie samodzielnego zarządzania stanem zdrowia, promowanie zintegrowanej opieki, udoskonalenie narzędzi naukowych i metod służących wsparciu polityki i potrzebom w zakresie regulacji, optymalizacja wydajności i skuteczności systemów opieki zdrowotnej oraz zmniejszanie nierówności poprzez podejmowanie decyzji w oparciu o dowody i upowszechnianie najlepszych praktyk, a także innowacyjne technologie i podejścia.	Konkretne działania dotyczą przede wszystkim następujących kwestii: zrozumienia czynników warunkujących stan zdrowia (w tym czynników spożywczych, genetycznych, patogennych, środowiskowych, klimatycznych, społecznych, związanych z płcią i ubóstwem), usprawnienia promocji zdrowia i zapobiegania chorobom; zrozumienia podstaw chorób i udoskonalenia diagnostyki z uwzględnieniem zróżnicowanych uwarunkowań społeczno-gospodarczych; rozwoju skutecznych programów badań przesiewowych oraz usprawnienia oceny podatności na choroby; poprawy sytuacji w zakresie nadzoru chorób zakaźnych, zarówno w Unii, jak też w państwach sąsiadujących oraz w krajach rozwijających się, i gotowości do zwalczania epidemii oraz nowo pojawiających się chorób; opracowania nowych i skuteczniejszych szczepionek i leków; użycia leków in silico w celu usprawnienia zarządzania chorobami i ich przewidywania; rozwoju dostosowanych terapii i leczenia chorób; wykorzystania wiedzy w praktyce klinicznej i skalowalnych działaniach innowacyjnych; lepszego gromadzenia i wykorzystania danych medycznych, kohortowych i administracyjnych; znormalizowanych technik analizy danych; zdrowego i aktywnego starzenia się, aktywnego życia niezależnego i wspomaganego; poprawy w zakresie medycyny paliatywnej, upodmiotowienia jednostki w zakresie samodzielnego zarządzania stanem zdrowia; promowania zintegrowanej opieki z uwzględnieniem aspektów psychospołecznych; udoskonalenia narzędzi naukowych i metod służących wsparciu polityki i potrzebom w zakresie regulacji; optymalizacji wydajności i skuteczności systemów opieki zdrowotnej oraz zmniejszenia rozbieżności i nierówności pod względem zdrowia poprzez podejmowanie decyzji w oparciu o dowody i upowszechnianie najlepszych praktyk, a także innowacyjnych technologii i podejść. Wszystkie te działania uwzględniają należycie analizę pod kątem płci społeczno-kulturowej i płci. Działania w pełni wykorzystują możliwości prawdziwie interdyscyplinarnego podejścia, łączącego wiedzę z wszystkich siedmiu wyzwań z innymi filarami, aby zapewnić zrównoważone rozwiązania w tym obszarze. Należy zachęcać do aktywnego zaangażowania pracowników służby zdrowia, aby zagwarantować szybkie upowszechnienie i wdrażanie wyników.
Poprawka  139 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo, badania morskie oraz gospodarka ekologiczna	2. Jakość i bezpieczeństwo żywności, bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone rolnictwo i leśnictwo, badania morskie oraz bioprzemysł
2.1 Cel szczegółowy	2.1 Cel szczegółowy
Cel szczegółowy polega na zabezpieczeniu wystarczających dostaw bezpiecznej i wysokiej jakości żywności oraz innych bioproduktów, poprzez opracowanie wydajnych, zasobooszczędnych systemów produkcji podstawowej, ochronie powiązanych usług ekosystemowych oraz konkurencyjnych i niskoemisyjnych łańcuchów dostaw. Przyczyni się do szybszego przejścia na zrównoważoną europejską gospodarkę ekologiczną.	Cel szczegółowy polega na zabezpieczeniu wystarczających dostaw bezpiecznej i wysokiej jakości zdrowej żywności oraz innych bioproduktów, poprzez opracowanie wydajnych, zrównoważonych, zasobooszczędnych systemów produkcji podstawowej i przetwórstwa żywności, ochronie powiązanych usług ekosystemowych oraz konkurencyjnych i niskoemisyjnych łańcuchów dostaw. Przyczyni się do szybszego przejścia na zrównoważoną europejską gospodarkę ekologiczną.
W nadchodzących dziesięcioleciach Europa stanie przed wyzwaniami związanymi z większą konkurencją o ograniczone zasoby naturalne, z wpływem zmiany klimatu, w szczególności na systemy produkcji podstawowej (rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo i akwakultura) oraz z potrzebą zapewnienia zrównoważonego i bezpiecznego zaopatrzenia w żywność dla populacji Europy i coraz większej populacji światowej. Szacuje się, że wyżywienie ludności świata, której liczba do 2050 r. wyniesie 9 miliardów, wymaga zwiększenia światowej produkcji żywności o 70%. Z rolnictwa pochodzi ok. 10% gazów cieplarnianych emitowanych w Unii przy czym pomimo spadku emisji z rolnictwa w Europie przewiduje się, że do 2030 r. emisje globalne wzrosną o nawet 20%. Ponadto Europa będzie musiała zagwarantować wystarczające zaopatrzenie w surowce, energię i produkty przemysłowe w warunkach malejącej ilości kopalnych surowców węglowych (oczekuje się, że do 2050 r. produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego zmniejszy się o ok. 60%), jednocześnie utrzymując konkurencyjność. Jednocześnie duży problem i koszt stanowią bioodpady (szacuje się, że w Unii co roku powstaje ich 138 mln ton, z czego nawet 40% jest składowane), mimo ich potencjalnej wysokiej wartości dodanej. Przykładowo, według oszacowań, 30% całej żywności produkowanej w krajach rozwiniętych jest wyrzucane. Potrzebne są daleko idące zmiany, które pozwolą do 2030 r. zmniejszyć tę ilość w Unii o 50%. Ponadto granice państw nie mają znaczenia jeśli chodzi o rozprzestrzenianie organizmów szkodliwych i chorób roślin i zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych oraz patogenów odpokarmowych. Niezbędne są skuteczne krajowe środki prewencyjne, ale działania na szczeblu Unii są kluczowe dla zapewnienia ostatecznej kontroli oraz właściwego funkcjonowania jednolitego rynku. Wyzwanie jest złożone, dotyczy szerokiego wachlarza wzajemnie połączonych sektorów i wymaga wielości podejść.	W nadchodzących dziesięcioleciach Europa stanie przed wyzwaniami związanymi z większą konkurencją o ograniczone zasoby naturalne, z wpływem zmiany klimatu, w szczególności na systemy produkcji podstawowej (rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo i akwakultura), oraz z potrzebą zapewnienia zrównoważonego i bezpiecznego zaopatrzenia w żywność dla populacji Europy i coraz większej populacji światowej. Szacuje się, że wyżywienie ludności świata, której liczba do 2050 r. wyniesie 9 miliardów, wymaga zwiększenia światowej produkcji żywności o 70%. Z rolnictwa pochodzi ok. 10% gazów cieplarnianych emitowanych w Unii, przy czym pomimo spadku emisji z rolnictwa w Europie przewiduje się, że do 2030 r. emisje globalne wzrosną o nawet 20%. Ponadto Europa będzie musiała zagwarantować wystarczające zaopatrzenie w surowce, źródła czystej wody, energię i produkty przemysłowe w warunkach malejącej ilości kopalnych surowców węglowych (oczekuje się, że do 2050 r. produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego zmniejszy się o ok. 60%), jednocześnie utrzymując konkurencyjność. Jednocześnie duży problem i koszt stanowią bioodpady (szacuje się, że w Unii co roku powstaje ich 138 mln ton, z czego nawet 40% jest składowane), mimo ich potencjalnej wysokiej wartości dodanej. Przykładowo, według oszacowań, 30% całej żywności produkowanej w krajach rozwiniętych jest wyrzucane. Potrzebne są daleko idące zmiany, które pozwolą do 2030 r. zmniejszyć tę ilość w Unii o 50%. Ponadto granice państw nie mają znaczenia, jeśli chodzi o rozprzestrzenianie organizmów szkodliwych i chorób roślin i zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych oraz patogenów odpokarmowych. Niezbędne są skuteczne krajowe środki prewencyjne, ale działania na szczeblu Unii są kluczowe dla zapewnienia ostatecznej kontroli oraz właściwego funkcjonowania jednolitego rynku. Wyzwanie jest złożone, dotyczy szerokiego wachlarza wzajemnie połączonych sektorów i wymaga wielości podejść.
Coraz więcej zasobów biologicznych jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania rynku na bezpieczne i zdrowe zaopatrzenie w żywność, biomateriały, biopaliwa i bioprodukty, od produktów konsumpcyjnych po chemikalia luzem. Zdolności ekosystemów lądowych i wodnych wymagane do ich produkcji są jednak ograniczone i często nie zarządzane optymalnie, przy czym konkurują ze sobą różne sposoby ich wykorzystania; przykładem tego jest znaczne zmniejszenie zawartości węgla w glebach i żyzności. Istnieje niewykorzystany potencjał wspierania usług ekosystemowych z gruntów uprawnych, lasów, wód morskich i słodkich poprzez włączenie celów z zakresu agronomii i środowiska do zrównoważonej produkcji.	Coraz więcej zasobów biologicznych jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania rynku na bezpieczne i zdrowe zaopatrzenie w żywność, biomateriały, biopaliwa i bioprodukty, od produktów konsumpcyjnych po chemikalia luzem. Zdolności ekosystemów lądowych i wodnych wymagane do ich produkcji są jednak ograniczone i często niezarządzane optymalnie, przy czym konkurują ze sobą różne sposoby ich wykorzystania; przykładem tego jest znaczne zmniejszenie zawartości węgla w glebach i żyzności, a także uszczuplenie stad ryb. Istnieje niewykorzystany potencjał wspierania usług ekosystemowych z gruntów uprawnych, lasów, wód morskich i słodkich poprzez włączenie celów z zakresu agronomii i środowiska do zrównoważonej produkcji.
Potencjał zasobów biologicznych i ekosystemów można zagospodarować w znacznie bardziej zrównoważony, efektywny i zintegrowany sposób. Przykładowo można lepiej wykorzystać potencjał biomasy z lasów i strumieni odpadów pochodzenia rolniczego, wodnego, przemysłowego, a także komunalnego.	Potencjał zasobów biologicznych i ekosystemów można zagospodarować w znacznie bardziej zrównoważony, efektywny i zintegrowany sposób. Przykładowo można lepiej wykorzystać potencjał biomasy z rolnictwa, lasów i strumieni odpadów pochodzenia rolniczego, wodnego, przemysłowego, a także komunalnego.
Zasadniczo potrzebne jest przejście do optymalnego wykorzystania biologicznych zasobów odnawialnych oraz zrównoważonych systemów produkcji podstawowej i przetwórczych, mogących dostarczać więcej żywności i innych bioproduktów przy zminimalizowanych nakładach, wpływie na środowisko i emisjach gazów cieplarnianych, udoskonalonych usługach ekosystemowych, zerowej ilości odpadów i odpowiedniej wartości społecznej. Kluczem do osiągnięcia tych celów jest podjęcie w Europie i poza nią fundamentalnego wysiłku obejmującego wzajemnie powiązane działania w zakresie badań naukowych i innowacji.	Zasadniczo potrzebne jest przejście do optymalnego wykorzystania biologicznych zasobów odnawialnych oraz zrównoważonych systemów produkcji podstawowej i przetwórczych, mogących dostarczać więcej żywności, błonnika i innych bioproduktów przy zminimalizowanych nakładach, wpływie na środowisko i emisjach gazów cieplarnianych, udoskonalonych usługach ekosystemowych, zerowej ilości odpadów i odpowiedniej wartości społecznej. Celem jest stworzenie systemów produkcji żywności, które – zamiast degradować zasoby naturalne, od których zależą – wzmacniają, utrwalają i zasilają bazę zasobów, umożliwiając wytwarzanie trwałego dobrobytu. Należy lepiej zrozumieć sposoby wytwarzania żywności, jej dystrybucji, handlu nią, jej konsumpcji i regulacji jej produkcji, a także opracować odpowiedzi na nie. Kluczem do osiągnięcia tych celów jest podjęcie w Europie i poza nią fundamentalnego wysiłku obejmującego wzajemnie powiązane działania w zakresie badań naukowych i innowacji.
2.2 Uzasadnienie i wartość dodana Unii	2.2 Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo oraz przemysł bioproduktów są najważniejszymi sektorami gospodarki ekologicznej. Stanowi ona duży i rosnący rynek, o wartości szacowanej na ponad 2 bln EUR, zapewniający 20 mln miejsc pracy i 9% całkowitego zatrudnienia w Unii w 2009 r. Inwestycje w badania naukowe i innowacje związane z tym wyzwaniem społecznym umożliwią Europie zajęcie wiodącej pozycji na przedmiotowych rynkach i odegrają rolę w osiągnięciu celów strategii „Europa 2020” oraz jej inicjatyw przewodnich „Unia innowacji” i „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”.	Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo oraz przemysł bioproduktów są najważniejszymi sektorami gospodarki ekologicznej. Stanowi ona duży i rosnący rynek, o wartości szacowanej na ponad 2 bln EUR, zapewniający 20 mln miejsc pracy i 9% całkowitego zatrudnienia w Unii w 2009 r. Inwestycje w badania naukowe i innowacje związane z tym wyzwaniem społecznym umożliwią Europie zajęcie wiodącej pozycji na przedmiotowych rynkach i odegrają rolę w osiągnięciu celów strategii „Europa 2020” oraz jej inicjatyw przewodnich „Unia innowacji” i „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”.
W pełni funkcjonalna gospodarka ekologiczna, obejmująca zrównoważoną produkcję zasobów odnawialnych ze środowiska lądowego i morskiego oraz ich przekształcenie w żywność, bioprodukty i bioenergię, a także powiązane dobra publiczne, zapewni wysoką europejską wartość dodaną. Zarządzana w zrównoważony sposób, może ograniczyć wpływ na środowisko wywierany przez produkcję podstawową i cały łańcuch dostaw. Może zwiększyć ich konkurencyjność i przyczynić się do powstawania miejsc pracy oraz zapewnić możliwości rozwoju obszarów wiejskich i nadbrzeżnych. Wyzwanie dotyczące bezpieczeństwa żywnościowego, zrównoważonego rolnictwa i gospodarki ekologicznej ma znaczenie europejskie i globalne. Działania na poziomie Unii mają zasadnicze znaczenie dla połączenia klastrów w celu osiągnięcia skali i masy krytycznej niezbędnych dla uzupełnienia wysiłków podejmowanych przez pojedyncze państwa członkowskie lub ich grupy. Podejście opierające się na zaangażowaniu wielu podmiotów zapewni niezbędne interakcje między naukowcami, przedsiębiorstwami, rolnikami/producentami, doradcami i użytkownikami końcowymi. Poziom Unii jest również niezbędny dla zapewnienia spójności podejścia do tego wyzwania między sektorami oraz silnych powiązań z odpowiednimi kierunkami polityki Unii. Koordynacja badań naukowych i innowacji na poziomie Unii ułatwi i przyspieszy potrzebne zmiany w całej Unii.	W pełni funkcjonalna gospodarka ekologiczna, obejmująca zrównoważoną produkcję zasobów odnawialnych ze środowiska lądowego, morskiego i słodkowodnego oraz ich przekształcenie w żywność, paszę, błonnik, bioprodukty i bioenergię, a także powiązane dobra publiczne, zapewni wysoką europejską wartość dodaną. Równolegle do funkcji związanych z rynkiem gospodarka ekologiczna podtrzymuje również szeroki zakres funkcji dóbr publicznych i usług ekosystemowych, które należy zachować: rolnicze i leśne krajobrazy, różnorodność biologiczną ziem uprawnych i lasów, jakość i dostępność wody, funkcjonalność gleby, stabilność klimatu, jakość powietrza, odporność na powodzie i pożary. Zarządzana w zrównoważony sposób, może ograniczyć wpływ na środowisko wywierany przez produkcję podstawową i cały łańcuch dostaw. Może zwiększyć ich konkurencyjność, zwiększyć samowystarczalność Europy i przyczynić się do powstawania miejsc pracy oraz zapewnić możliwości rozwoju obszarów wiejskich i nadbrzeżnych. Wyzwanie dotyczące bezpieczeństwa żywnościowego, zrównoważonego rolnictwa i gospodarki ekologicznej ma znaczenie europejskie i globalne. Działania na poziomie Unii mają zasadnicze znaczenie dla połączenia klastrów w celu osiągnięcia skali i masy krytycznej niezbędnych dla uzupełnienia wysiłków podejmowanych przez pojedyncze państwa członkowskie lub ich grupy. Podejście opierające się na zaangażowaniu wielu podmiotów zapewni niezbędne interakcje między naukowcami, przedsiębiorstwami, rolnikami/producentami, doradcami, konsumentami i użytkownikami końcowymi. Poziom Unii jest również niezbędny dla zapewnienia spójności podejścia do tego wyzwania między sektorami oraz silnych powiązań z odpowiednimi kierunkami polityki Unii. Koordynacja badań naukowych i innowacji na poziomie Unii ułatwi i przyspieszy potrzebne zmiany w całej Unii.
Badania naukowe i innowacje będą wchodzić w interakcję z szerokim wachlarzem kierunków polityki unijnej i powiązanych celów, w tym ze wspólną polityką rolną (w szczególności polityką rozwoju obszarów wiejskich) i europejskim partnerstwem innowacyjnym na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, wspólną polityką rybołówstwa, zintegrowaną polityką morską, europejskim programem zapobiegania zmianie klimatu, ramową dyrektywą wodną, dyrektywą ramową w sprawie strategii morskiej, planem działania na rzecz ochrony lasów, strategią tematyczną w zakresie gleb, wspólnotową strategią ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r., europejskim strategicznym planem w dziedzinie technologii energetycznych, polityką w zakresie innowacji i przemysłu, polityką zewnętrzną i polityką w zakresie pomocy rozwojowej, strategią w zakresie zdrowia roślin, strategią w zakresie zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz regulacyjnymi ramami ochrony środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa, promowania efektywnego gospodarowania zasobami i działań w dziedzinie klimatu oraz ograniczania ilości odpadów. Lepsza integracja badań naukowych i innowacji z powiązaną polityką Unii wydatnie zwiększy ich europejską wartość dodaną, zapewni efekt dźwigni, zwiększy znaczenie społeczne i ułatwi dalszy rozwój zrównoważonego gospodarowania gruntami, morzami i oceanami oraz rynku gospodarki ekologicznej.	Badania naukowe i innowacje będą wchodzić w interakcję z szerokim wachlarzem kierunków polityki unijnej i powiązanych celów, w tym ze wspólną polityką rolną (w szczególności polityką rozwoju obszarów wiejskich) i europejskim partnerstwem innowacyjnym na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, europejskim partnerstwem innowacyjnym w dziedzinie wody, wspólną polityką rybołówstwa, zintegrowaną polityką morską, europejskim programem zapobiegania zmianie klimatu, ramową dyrektywą wodną, dyrektywą ramową w sprawie strategii morskiej, planem działania na rzecz ochrony lasów, strategią tematyczną w zakresie gleb, wspólnotową strategią ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r., europejskim strategicznym planem w dziedzinie technologii energetycznych, polityką w zakresie innowacji i przemysłu, polityką zewnętrzną i polityką w zakresie pomocy rozwojowej, strategią w zakresie zdrowia roślin, strategią w zakresie zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz regulacyjnymi ramami ochrony środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa, promowania efektywnego gospodarowania zasobami i działań w dziedzinie klimatu oraz ograniczania ilości odpadów. Lepsza integracja pełnego cyklu – od podstawowych badań naukowych do innowacji – z powiązaną polityką Unii wydatnie zwiększy ich europejską wartość dodaną, zapewni efekt dźwigni, zwiększy znaczenie społeczne, zapewni zdrowe produkty żywnościowe i ułatwi dalszy rozwój zrównoważonego gospodarowania gruntami, morzami i oceanami oraz rynku gospodarki ekologicznej.
W celu wsparcia polityki Unii związanej z gospodarką ekologiczną oraz ułatwienia zarządzania badaniami i innowacją i monitorowania ich, prowadzone będą badania społeczno-gospodarcze i działania wybiegające w przyszłość dotyczące strategii gospodarki ekologicznej, w tym opracowanie wskaźników, baz danych, modelu, prognozowania oraz ocen skutków inicjatyw dla gospodarki, społeczeństwa i środowiska.	W celu wsparcia polityki Unii związanej z gospodarką ekologiczną oraz ułatwienia zarządzania badaniami i innowacją i monitorowania ich, prowadzone będą badania społeczno-gospodarcze i działania wybiegające w przyszłość dotyczące strategii gospodarki ekologicznej, w tym opracowanie wskaźników, baz danych, modelu, prognozowania oraz ocen skutków inicjatyw dla gospodarki, społeczeństwa i środowiska.
Stymulowane wyzwaniami działania skupiające się na korzyściach społecznych i gospodarczych oraz modernizacji sektorów i rynków związanych z gospodarką ekologiczną będą wspierane poprzez multidyscyplinarne badania naukowe, wspomagające innowacje i prowadzące do opracowania nowych praktyk, produktów i procesów. Przyjęte również zostanie szeroko zakrojone podejście do innowacji, obejmujące innowacje technologiczne, nietechnologiczne, organizacyjne, gospodarcze i społeczne - dotyczy to np. nowych modeli biznesowych, marek i usług.	Stymulowane wyzwaniami działania skupiające się na korzyściach ekologicznych, społecznych i gospodarczych oraz modernizacji sektorów, uczestniczących podmiotów i rynków związanych z gospodarką ekologiczną będą wspierane poprzez multidyscyplinarne badania naukowe, wspomagające innowacje i prowadzące do opracowania nowych praktyk, zrównoważonych produktów i procesów. Przyjęte również zostanie szeroko zakrojone podejście do innowacji, obejmujące innowacje technologiczne, nietechnologiczne, organizacyjne, gospodarcze i społeczne - dotyczy to np. nowych modeli biznesowych, marek i usług. Trzeba w pełni docenić potencjał rolników i MŚP w przyczynianiu się do innowacyjności tego obszaru. Podejście do ekologicznej gospodarki uwzględnia znaczenie wiedzy lokalnej podnoszącej lokalne możliwości, przy jednoczesnym dostosowywaniu się do różnorodności i złożoności.
2.3 Ogólny zarys działań	2.3 Ogólny zarys działań
(a) Zrównoważone rolnictwo i leśnictwo	(a) Zrównoważone i konkurencyjne rolnictwo, hodowla zwierząt i leśnictwo
Celem jest zapewnienie wystarczającego zaopatrzenia w żywność, paszę, biomasę i inne surowce, przy jednoczesnym zabezpieczeniu zasobów naturalnych i udoskonaleniu usług ekosystemowych, w tym walka ze skutkami zmiany klimatu. Działania skupią się na bardziej produktywnych, zrównoważonych, zasobooszczędnych (w tym niskoemisyjnych) i odpornych systemach rolnictwa i leśnictwa, a zarazem na rozwoju usług, koncepcji i polityki w zakresie dobrobytu obszarów wiejskich.	Celem jest zapewnienie wystarczającego zaopatrzenia w żywność, paszę, biomasę i inne surowce, przy jednoczesnym zabezpieczeniu bazy zasobów naturalnych i różnorodności biologicznej, w europejskiej i szerszej światowej perspektywie, oraz udoskonalenie usług ekosystemowych, w tym walka ze skutkami zmiany klimatu i łagodzenie ich. Działania skupią się na bardziej produktywnych, zrównoważonych, zasobooszczędnych (w tym niskoemisyjnych, o niskich nakładach zewnętrznych i ekologicznych) i odpornych systemach rolnictwa, chowu zwierząt i leśnictwa, które chronią zasoby naturalne, są różnorodne, produkują mniej odpadów i mają zdolność przystosowywania się do zmieniających się warunków środowiskowych, na zwiększeniu jakości i wartości produktów rolnych, a zarazem na rozwoju usług, koncepcji i polityki w zakresie różnorodnych systemów żywnościowych i dobrobytu obszarów wiejskich.
	W szczególności w leśnictwie celem jest wytwarzanie – w zrównoważony sposób – produktów biologicznych, usług ekosystemowych z należytym uwzględnieniem aspektów ekonomicznych, ekologicznych i społecznych leśnictwa. Działania skupiają się na dalszym rozwijaniu produkcji i zrównoważonego charakteru zasobooszczędnych systemów leśnictwa, które odegrają znaczną rolę w podniesieniu poziomu odporności lasów i ochrony różnorodności biologicznej.
(b) Zrównoważony i konkurencyjny sektor rolno-spożywczy na rzecz bezpiecznego i zdrowego żywienia.	(b) Zrównoważony i konkurencyjny sektor rolno-spożywczy na rzecz bezpiecznego i zdrowego żywienia po przystępnej cenie
Celem jest zaspokojenie wymogów obywateli dotyczących bezpiecznej, zdrowej i niedrogiej żywności oraz bardziej zrównoważone przetwarzanie i dystrybucja żywności i paszy, a także większa konkurencyjność sektora spożywczego. Działania skupią się na zapewnieniu zdrowej i bezpiecznej żywności dla wszystkich, umożliwieniu konsumentom podejmowania świadomych wyborów oraz na konkurencyjnych metodach przetwarzania żywności wykorzystujących mniej zasobów i generujących mniej produktów ubocznych, odpadów i gazów cieplarnianych.	Celem jest zaspokojenie wymogów obywateli dotyczących bezpiecznej, zdrowej i niedrogiej żywności oraz bardziej zrównoważone przetwarzanie i dystrybucja żywności i paszy oraz spożycie żywności, a także większa konkurencyjność sektora spożywczego. Działania skupią się na zapewnieniu dużej różnorodności zdrowej i bezpiecznej żywności o znakomitej jakości dla wszystkich, umożliwieniu konsumentom podejmowania świadomych wyborów oraz na konkurencyjnych metodach przetwarzania żywności wykorzystujących mniej zasobów i dodatków oraz generujących mniej produktów ubocznych, odpadów i gazów cieplarnianych.
(c) Uwolnienie potencjału wodnych zasobów biologicznych	(c) Uwolnienie potencjału rybołówstwa, akwakultury i biotechnologii morskich
Celem jest zrównoważone wykorzystanie wodnych zasobów biologicznych w celu maksymalizacji społecznych i gospodarczych korzyści i zysków z oceanów i mórz Europy. Działania skupią się na optymalizacji wkładu w bezpieczne zaopatrzenie w żywność poprzez rozwój zrównoważonego i przyjaznego dla środowiska rybołówstwa oraz konkurencyjnej europejskiej akwakultury w kontekście gospodarki globalnej, a także wspomaganiu innowacji morskich za pomocą biotechnologii w celu stymulowania inteligentnego „niebieskiego” wzrostu.	Celem jest zrównoważone wykorzystanie i zachowanie wodnych zasobów biologicznych w celu maksymalizacji społecznych i gospodarczych korzyści i zysków z oceanów i mórz Europy, chroniąc przy tym różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe. Działania skupią się na optymalizacji wkładu w bezpieczne zaopatrzenie w żywność poprzez rozwój zrównoważonego i przyjaznego dla środowiska rybołówstwa oraz konkurencyjnej europejskiej akwakultury w kontekście gospodarki globalnej, a także wspomaganiu innowacji morskich za pomocą biotechnologii w celu stymulowania inteligentnego „niebieskiego” wzrostu przy należytym uwzględnieniu zarówno ograniczeń, jak i możliwości środowiska morskiego.
(d) Zrównoważony i konkurencyjny bioprzemysł	(d) Zrównoważony i konkurencyjny bioprzemysł
Celem jest promowanie niskoemisyjnego, zasobooszczędnego, zrównoważonego i konkurencyjnego europejskiego bioprzemysłu. Działania skupią się na wspieraniu gospodarki ekologicznej poprzez przekształcenie konwencjonalnych produktów i procesów przemysłowych w zasobooszczędne i energooszczędne bioprodukty i bioprocesy, rozwój zintegrowanych biorafinerii, wykorzystanie biomasy z produkcji podstawowej, bioodpadów i produktów ubocznych bioprzemysłu, a także otwarcie nowych rynków poprzez wspieranie normalizacji, działań w zakresie regulacji i demonstracji/prób terenowych i innych, uwzględniając wpływ gospodarki ekologicznej na użytkowanie gruntów i zmiany sposobu ich użytkowania.	Celem jest promowanie niskoemisyjnego, zasobooszczędnego (w odniesieniu do substancji odżywczych, energii, dwutlenku węgla, wody i gleby), zrównoważonego i konkurencyjnego europejskiego bioprzemysłu, przy jednoczesnym pełnym wykorzystaniu możliwości związanych z bioodpadami, w związku z czym ważne jest utworzenie zamkniętego obiegu substancji odżywczych między obszarami miejskimi i wiejskimi. Działania skupią się na wspieraniu gospodarki ekologicznej poprzez przekształcenie konwencjonalnych produktów i procesów przemysłowych w zasobooszczędne i energooszczędne bioprodukty i bioprocesy, rozwój zintegrowanych biorafinerii drugiej i trzeciej generacji, produkcję i wykorzystanie biomasy oraz innych pozostałości z podstawowej produkcji rolnej i leśnej, bioodpadów i produktów ubocznych bioprzemysłu, a także przekształcenie bioodpadów powstałych na obszarach miejskich w surowce rolnicze dzięki skutecznemu procesowi oczyszczania poprzez wspieranie, w stosownym przypadku, normalizacji i systemów certyfikacji, ale także poprzez działania w zakresie regulacji i demonstracji/prób terenowych i inne, uwzględniając środowiskowy i społeczno-gospodarczy wpływ gospodarki ekologicznej na użytkowanie gruntów i zmiany sposobu ich użytkowania, a także poglądy i obawy społeczeństwa obywatelskiego.
	(da) Przekrojowe badania morskie
	Eksploatacja żywych i nieożywionych zasobów morskich oraz wykorzystywanie różnych źródeł energii morskiej i szerokie spektrum sposobów wykorzystywania mórz rodzi przekrojowe wyzwania naukowe i technologiczne.
	Morza i oceany odgrywają też kluczową rolę w regulowaniu klimatu, ale są pod poważnym wpływem lądowej, przybrzeżnej i morskiej działalności człowieka oraz zmiany klimatu. Ogólnym celem jest rozwój przekrojowej morskiej wiedzy naukowo-technicznej (w tym również poprzez badania nad pelagicznymi gatunkami ptaków) z myślą o odblokowaniu potencjału „niebieskiego wzrostu” w szeregu sektorów morskich przy jednoczesnej ochronie środowiska morskiego i dostosowaniu się do zmiany klimatu. To skoordynowane podejście strategiczne do badań morskich w ramach wszystkich wyzwań i filarów programu „Horyzont 2020” będzie także wspierać wdrażanie odnośnej polityki Unii celem realizacji głównych założeń „niebieskiego wzrostu”.
Poprawka  140 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Bezpieczna, ekologiczna i efektywna energia	3. Bezpieczna, ekologiczna i efektywna energia
3.1. Cel szczegółowy	3.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest zapewnienie przejścia do niezawodnego, trwałego i konkurencyjnego systemu energetycznego w obliczu malejącej ilości zasobów, rosnącego zapotrzebowania na energię i zmiany klimatu.	Celem szczegółowym jest zapewnienie przejścia do niezawodnego, przystępnego cenowo, trwałego i konkurencyjnego systemu energetycznego w obliczu malejącej ilości zasobów, rosnącego zapotrzebowania na energię i zmiany klimatu.
Do 2020 r. Unia zamierza ograniczyć emisje gazów cieplarnianych o 20% w stosunku do poziomu z 1990 r., a do 2050 r. o kolejne 80-95%. Ponadto w 2020 r. 20% końcowego zużycia energii powinno pochodzić z zasobów odnawialnych, przy jednoczesnej realizacji celu efektywności energetycznej 20%. Osiągnięcie tych celów będzie wymagać przebudowy systemu energetycznego, prowadzącej do połączenia niskoemisyjnego profilu, bezpieczeństwa energetycznego i umiarkowanych cen, a zarazem wzmocnienia konkurencyjności gospodarczej Europy. Obecnie Europa jest daleka od osiągnięcia tego ogólnego celu. Europejski system energetyczny nadal polega w 80% na paliwach kopalnych, a sektor energetyczny jest źródłem 80% wszystkich emisji gazów cieplarnianych w UE. Co roku 2,5% PKB Unii przeznacza się na import energii i przewiduje się, że wielkość ta wzrośnie. Do 2050 r. ta tendencja doprowadziłaby do całkowitego uzależnienia od importu ropy naftowej i gazu. W obliczu zmienności cen energii na światowych rynkach oraz obaw dotyczących bezpieczeństwa dostaw, europejski przemysł i konsumenci wydają coraz większą część swoich dochodów na energię.	Do 2020 r. Unia zamierza ograniczyć emisje gazów cieplarnianych o 20% w stosunku do poziomu z 1990 r., a do 2050 r. o kolejne 80-95%. Ponadto w 2020 r. 20% końcowego zużycia energii powinno pochodzić z zasobów odnawialnych, przy jednoczesnej realizacji celu efektywności energetycznej 20%. Wszystkie scenariusze dekarbonizacji zawarte w strategii na rzecz energii niskoemisyjnej do roku 2050 pokazują, że technologie wykorzystujące energię ze źródeł odnawialnych będą mieć największy udział wśród technologii dostaw energii. Musi temu towarzyszyć ambitna polityka w zakresie wydajności energetycznej jako najbardziej opłacalny sposób zrealizowania naszych długoterminowych celów w dziedzinie dekarbonizacji. W związku tym stosowne jest, by 75% budżetu w ramach tego wyzwania przeznaczyć na badania i innowacje w obszarze odnawialnych źródeł energii, efektywności końcowego wykorzystania energii, inteligentnych sieci przesyłowych i magazynowania energii. Ponadto 15% przeznacza się na program „Inteligentna Energia-Europa”. Osiągnięcie tych celów będzie wymagać przebudowy systemu energetycznego, prowadzącej do połączenia poszukiwania rozwiązań alternatywnych wobec paliw kopalnych, bezpieczeństwa energetycznego i umiarkowanych cen, a zarazem wzmocnienia konkurencyjności gospodarczej Europy. Obecnie Europa jest daleka od osiągnięcia tego ogólnego celu. Europejski system energetyczny nadal polega w 80% na paliwach kopalnych, a sektor energetyczny jest źródłem 80% wszystkich emisji gazów cieplarnianych w UE. Co roku 2,5% PKB Unii przeznacza się na import energii i przewiduje się, że wielkość ta wzrośnie. Do 2050 r. ta tendencja doprowadziłaby do całkowitego uzależnienia od importu ropy naftowej i gazu. W obliczu zmienności cen energii na światowych rynkach oraz obaw dotyczących bezpieczeństwa dostaw, europejski przemysł i konsumenci wydają coraz większą część swoich dochodów na energię.
Plan działania prowadzący do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r. pokazuje, że na terytorium Unii konieczne będzie dokonanie dużych ukierunkowanych redukcji emisji gazów cieplarnianych. Oznacza to ograniczenie emisji CO2 do 2050 r. o ponad 90% w sektorze energetycznym, ponad 80% w przemyśle, co najmniej 60% w transporcie i ok. 90% w sektorze budynków mieszkalnych i w usługach.	Plan działania prowadzący do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r. pokazuje, że zaplanowane redukcje emisji gazów cieplarnianych musiałyby zostać dokonane w głównej mierze na terytorium Unii. Oznacza to ograniczenie emisji CO2 do 2050 r. o ponad 90% w sektorze energetycznym, ponad 80% w przemyśle, co najmniej 60% w transporcie i ok. 90% w sektorze budynków mieszkalnych i w usługach. Plan działania wskazuje również, że m.in. gaz ziemny – krótko- i średnioterminowo – może przyczynić się do przekształcenia sektora energetycznego w połączeniu z zastosowaniem technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.
Takie redukcje wymagają znacznych inwestycji w badania naukowe, rozwój, demonstracje oraz wprowadzenia na rynek oszczędnych, bezpiecznych, niezawodnych i niskoemisyjnych technologii energetycznych i usług. Muszą one łączyć się z nietechnologicznymi rozwiązaniami zarówno od strony podaży, jak i od strony popytu. Wszystko to musi stanowić część zintegrowanej polityki niskoemisyjnej, obejmującej opanowanie kluczowych technologii wspomagających, w szczególności rozwiązań ICT, a także zaawansowane procesy produkcji i przetwarzania oraz materiały. Celem jest stworzenie energooszczędnych technologii i usług, które mogą znaleźć szerokie zastosowanie na rynkach UE i międzynarodowych, a także wprowadzenie inteligentnego zarządzania popytem poprzez otwarty i przejrzysty rynek handlu energią oraz inteligentne systemy zarządzania energooszczędnością.	Redukcje wymagają znacznych inwestycji w badania naukowe, rozwój, demonstracje oraz wprowadzenia na rynek po przystępnych cenach oszczędnych, bezpiecznych, niezawodnych i niskoemisyjnych technologii energetycznych i usług, w tym również technologii magazynowania energii elektrycznej i wprowadzenia na rynek systemów energetycznych na małą skalę i w skali mikro. Muszą one łączyć się z nietechnologicznymi rozwiązaniami zarówno od strony podaży, jak i od strony popytu. Wszystko to musi stanowić część zintegrowanej i zrównoważonej polityki niskoemisyjnej, obejmującej opanowanie kluczowych technologii wspomagających, w szczególności rozwiązań ICT, a także zaawansowane procesy produkcji i przetwarzania oraz materiały. Celem jest stworzenie energooszczędnych technologii i usług, które umożliwią sprostanie wyzwaniom energetycznym związanym głównie z integracją energii ze źródeł odnawialnych i mogą znaleźć szerokie zastosowanie na rynkach UE i międzynarodowych, a także wprowadzenie inteligentnego zarządzania popytem poprzez otwarty i przejrzysty rynek handlu energią oraz bezpieczne inteligentne systemy zarządzania energooszczędnością.
3.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	3.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Nowe technologie i rozwiązania muszą konkurować kosztami i niezawodnością z wysoce zoptymalizowanymi systemami energetycznymi operatorów zasiedziałych i z technologiami o ugruntowanej pozycji. Badania naukowe i innowacje mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia komercyjnej atrakcyjności tych nowych, bardziej ekologicznych, niskoemisyjnych i oszczędnych źródeł energii w potrzebnej skali. Ani sam przemysł, ani działające indywidualnie państwa członkowskie nie są w stanie ponieść kosztów i ryzyka, którego główne czynniki (przejście do gospodarki niskoemisyjnej, zapewnienie przystępnej cenowo i bezpiecznej energii) znajdują się poza rynkiem.	Nowe technologie i rozwiązania muszą konkurować w systemach energetycznych zaprojektowanych dla od dawna zasiedziałych operatorów i w ramach technologii, które do dziś pochłaniają zdecydowaną większość światowych i europejskich środków finansowych i subwencji przeznaczonych na badania naukowe. Badania naukowe i innowacje mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia komercyjnej atrakcyjności nowych, bardziej ekologicznych, odnawialnych i oszczędniejszych źródeł energii w potrzebnej skali. Ani sam przemysł, ani działające indywidualnie państwa członkowskie nie są w stanie ponieść kosztów i ryzyka, którego główne czynniki (przejście do gospodarki niskoemisyjnej, zapewnienie przystępnej cenowo i bezpiecznej energii) znajdują się poza rynkiem.
Przyspieszenie tego rozwoju wymaga strategicznego podejścia na poziomie Unii, obejmującego dostawy energii, zapotrzebowanie na nią i jej wykorzystanie w budynkach, usługi, transport i przemysłowe łańcuchy wartości. Będzie się to wiązać z dostosowaniem zasobów w całej UE, włącznie z funduszami polityki spójności, w szczególności poprzez krajowe i regionalne strategie inteligentnej specjalizacji, systemy handlu uprawnieniami do emisji, zamówienia publiczne i inne mechanizmy finansowania. Wymaga to również polityki w zakresie regulacji i wdrożenia, dotyczącej odnawialnych źródeł energii i efektywności energetycznej, dostosowanej do okoliczności pomocy technicznej oraz budowania zdolności w celu usunięcia barier nietechnologicznych.	Przyspieszenie tego rozwoju wymaga strategicznego podejścia na poziomie Unii, obejmującego dostawy energii, zapotrzebowanie na nią i jej wykorzystanie w budynkach, usługi, transport i przemysłowe łańcuchy wartości. Będzie się to wiązać z dostosowaniem zasobów w całej UE, włącznie z funduszami polityki spójności, w szczególności poprzez krajowe i regionalne strategie inteligentnej specjalizacji, systemy handlu uprawnieniami do emisji, zamówienia publiczne i inne mechanizmy finansowania. Wymaga to również polityki w zakresie regulacji i wdrożenia, dotyczącej odnawialnych źródeł energii, efektywności energetycznej dostosowanej do okoliczności pomocy technicznej oraz budowania zdolności w celu usunięcia barier nietechnologicznych.
Takie strategiczne podejście oferuje europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych (plan EPSTE). Obejmuje on długoterminową agendę dotyczącą kluczowych utrudnień w zakresie innowacji, z którymi borykają się technologie energetyczne na etapach badań pionierskich oraz badawczo-rozwojowym/weryfikacji poprawności projektu, a także na etapie demonstracji, kiedy przedsiębiorstwa poszukują środków na sfinansowanie dużych, pierwszych w swoim rodzaju projektów i rozpoczęcie procesu wprowadzania na rynek.	Takie strategiczne podejście oferuje europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych (plan EPSTE). Obejmuje on długoterminową agendę dotyczącą kluczowych utrudnień w zakresie innowacji, z którymi borykają się technologie energetyczne na etapach badań pionierskich oraz badawczo-rozwojowym/weryfikacji poprawności projektu, a także na etapie demonstracji, kiedy przedsiębiorstwa poszukują środków na sfinansowanie dużych, pierwszych w swoim rodzaju projektów i rozpoczęcie procesu wprowadzania na rynek. Oprócz wielu technologii przedstawionych w planie EPSTE nie zostaną zaniedbane inne pojawiające się obecnie technologie o sporym potencjale.
Wielkość zasobów potrzebnych do pełnego wdrożenia planu EPSTE szacuje się na 8 mld EUR rocznie przez kolejnych 10 lat. Wykracza to znacznie poza zdolności poszczególnych państw członkowskich lub zainteresowanych podmiotów badawczych i przemysłowych. Potrzebne są inwestycje w badania naukowe i innowacje na poziomie Unii, połączone z mobilizacją wysiłków w całej Europie poprzez wspólne wdrażanie oraz podział ryzyka i zdolności. Finansowanie przez Unię badań naukowych i innowacji w zakresie energetyki uzupełni zatem działania państw członkowskich, skupiając się na działaniach oferujących wyraźną wartość dodaną Unii, a w szczególności cechujących się dużym potencjałem wykorzystania zasobów krajowych. Działania na poziomie UE będą również służyć wsparciu długoterminowych programów odznaczających się wysokim ryzykiem i dużymi kosztami, które są poza zasięgiem pojedynczych państw członkowskich, łączeniu wysiłków w celu ograniczenia ryzyka inwestycji w prowadzone na dużą skalę projekty, takie jak demonstracja przemysłowa, oraz rozwijaniu ogólnoeuropejskich, interoperacyjnych rozwiązań w dziedzinie energetyki.	Wielkość zasobów potrzebnych do pełnego wdrożenia planu EPSTE szacuje się na 8 mld EUR rocznie przez kolejnych 10 lat. Wykracza to znacznie poza zdolności poszczególnych państw członkowskich lub zainteresowanych podmiotów badawczych i przemysłowych. Potrzebne są inwestycje w badania naukowe i innowacje na poziomie Unii, połączone z mobilizacją wysiłków w całej Europie poprzez wspólne wdrażanie oraz podział ryzyka i zdolności. Finansowanie przez Unię badań naukowych i innowacji w zakresie energetyki uzupełni zatem i rozszerzy działania państw członkowskich, skupiając się na działaniach oferujących wyraźną wartość dodaną Unii, a w szczególności cechujących się dużym potencjałem wykorzystania zasobów krajowych i tworzenia miejsc pracy w Europie. Działania na poziomie UE będą również służyć wsparciu długoterminowych programów odznaczających się wysokim ryzykiem i dużymi kosztami, które są poza zasięgiem pojedynczych państw członkowskich, łączeniu wysiłków w celu ograniczenia ryzyka inwestycji w prowadzone na dużą skalę projekty, takie jak demonstracja przemysłowa, oraz rozwijaniu ogólnoeuropejskich, interoperacyjnych rozwiązań w dziedzinie energetyki. Środki Unii należy przeznaczać na zrównoważone technologie, zgodnie z długofalowymi celami Unii w zakresie klimatu i energii.
Wdrożenie planu EPSTE jako badawczo-innowacyjnego filaru polityki energetycznej UE wzmocni bezpieczeństwo dostaw w Unii, ułatwi przejście do gospodarki niskoemisyjnej oraz powiązanie programów w zakresie badań naukowych i innowacji z transeuropejskimi i regionalnymi inwestycjami w infrastrukturę energetyczną, a także zwiększy gotowość inwestorów do udostępniania kapitału na projekty o długim czasie realizacji i dużym ryzyku technologicznym i rynkowym. Dostarczy on możliwości innowacji dla małych i dużych przedsiębiorstw oraz pomoże im w zachowaniu konkurencyjności na poziomie światowym, na którym możliwości w zakresie technologii energetycznych są duże i stają się jeszcze większe.	Wdrożenie planu EPSTE jako badawczo-innowacyjnego filaru polityki energetycznej UE wzmocni bezpieczeństwo dostaw w Unii, ułatwi przejście do gospodarki niskoemisyjnej oraz powiązanie programów w zakresie badań naukowych i innowacji z transeuropejskimi i regionalnymi inwestycjami w infrastrukturę energetyczną, a także zwiększy gotowość inwestorów do udostępniania kapitału na projekty o długim czasie realizacji i dużym ryzyku technologicznym i rynkowym. Dostarczy on możliwości innowacji dla małych i dużych przedsiębiorstw oraz pomoże im w zachowaniu konkurencyjności na poziomie światowym, na którym możliwości w zakresie technologii energetycznych są duże i stają się jeszcze większe. Technologie w ramach planu EPSTE będą finansowane z odrębnych pozycji w budżecie.
W skali międzynarodowej, działanie na poziomie Unii zapewnia masę krytyczną przyciągającą uwagę innych liderów w dziedzinie technologii oraz sprzyja międzynarodowym partnerstwom, zmierzającym do osiągnięcia celów UE. Ułatwi ono partnerom międzynarodowym interakcje z Unią w celu przygotowania wspólnych działań związanych z obopólnymi korzyściami i wspólnymi interesami.	W skali międzynarodowej, działanie na poziomie Unii zapewnia masę krytyczną przyciągającą uwagę innych liderów w dziedzinie technologii oraz sprzyja międzynarodowym partnerstwom, zmierzającym do osiągnięcia celów UE. Ułatwi ono partnerom międzynarodowym interakcje z Unią w celu przygotowania wspólnych działań związanych z obopólnymi korzyściami i wspólnymi interesami.
Działania prowadzone w związku z tym wyzwaniem będą zatem stanowić technologiczny kręgosłup europejskiej polityki energetycznej i polityki w zakresie zmiany klimatu. Przyczynią się również do wdrożenia inicjatywy „Unia innowacji” w dziedzinie energetyki oraz celów strategicznych określonych w inicjatywach „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”, „Polityka przemysłowa w erze globalizacji” oraz „Europejska agenda cyfrowa”.	Działania prowadzone w związku z tym wyzwaniem będą zatem stanowić technologiczny kręgosłup europejskiej polityki energetycznej i polityki w zakresie zmiany klimatu. Przyczynią się również do wdrożenia inicjatywy „Unia innowacji” w dziedzinie energetyki oraz celów strategicznych określonych w inicjatywach „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”, „Polityka przemysłowa w erze globalizacji” oraz „Europejska agenda cyfrowa”.
Działania w zakresie badań naukowych i innowacji dotyczące rozszczepienia jądrowego i energii termojądrowej prowadzone są w ramach odnoszącej się do traktatu Euratom części programu „Horyzont 2020”.	Działania w zakresie badań naukowych i innowacji dotyczące syntezy jądrowej oraz aspektów bezpieczeństwa i zabezpieczenia energii uzyskiwanej w wyniku rozszczepienia jądrowego prowadzone są w ramach odnoszącej się do traktatu Euratom części programu „Horyzont 2020”. Przewiduje się możliwość synergii między wyzwaniem „Bezpieczna, ekologiczna i efektywna energia” a częścią programu „Horyzont 2020” odnoszącą się do traktatu Euratom.
3.3. Ogólny zarys działań	3.3. Ogólny zarys działań
(a) Ograniczenie zużycia energii i śladu węglowego poprzez inteligentne i zrównoważone użytkowanie	(a) Zwiększenie wydajności energetycznej i ograniczenie zużycia energii i śladu węglowego poprzez inteligentne, zrównoważone i bezpieczne użytkowanie
Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach i testach nowych koncepcji, rozwiązaniach nietechnologicznych, bardziej oszczędnych, akceptowanych przez społeczeństwo i przystępnych cenowo komponentach technologicznych oraz systemach z wbudowaną inteligencją, umożliwiającą zarządzanie energią w czasie rzeczywistym w budynkach niskoemisyjnych, ogrzewaniu i chłodzeniu z wykorzystaniem energii odnawialnej, wysoce oszczędnym przemyśle oraz masowym wprowadzeniu energooszczędnych rozwiązań przez przedsiębiorstwa, osoby fizyczne, społeczności i miasta.	Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach i testach nowych koncepcji, rozwiązaniach nietechnologicznych, bardziej oszczędnych, akceptowanych przez społeczeństwo i przystępnych cenowo komponentach technologicznych oraz systemach z wbudowaną inteligencją, umożliwiającą zarządzanie energią w czasie rzeczywistym w miastach i okręgach, w budynkach niskoemisyjnych i w budynkach o dodatnim bilansie energetycznym, w przebudowywanych budynkach, w ogrzewaniu i chłodzeniu z wykorzystaniem energii odnawialnej, na wysoce oszczędnym przemyśle oraz masowym wprowadzeniu rozwiązań w zakresie efektywności energetycznej i energooszczędnych rozwiązań i usług przez przedsiębiorstwa, osoby fizyczne, społeczności i miasta.
(b) Niedrogie i niskoemisyjne dostawy energii elektrycznej	(b) Zrównoważone zaopatrzenie w tanią niskoemisyjną energię elektryczną
Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach, rozwoju i demonstracji innowacyjnych źródeł energii odnawialnej oraz technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla przy większej skali i niższym koszcie, bezpiecznych dla środowiska oraz cechujących się większą sprawnością przemiany i dostępnością w różnych środowiskach rynkowych i operacyjnych.	Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach, rozwoju i demonstracji innowacyjnych źródeł energii odnawialnej, technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla przy większej skali i niższym koszcie, bezpiecznych dla środowiska i stanowiących alternatywę dla paliw kopalnych lub przyczyniających się do znacznego zmniejszenia śladu węglowego paliw kopalnych oraz cechujących się większą sprawnością przemiany i magazynowania oraz dostępnością w różnych środowiskach rynkowych i operacyjnych.
(c) Alternatywne paliwa i mobilne źródła energii	(c) Alternatywne paliwa i mobilne źródła energii
Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach, rozwoju i demonstracji technologii oraz łańcuchów wartości mających na celu zapewnienie, aby bioenergia była bardziej konkurencyjna i zrównoważona, skrócenie czasu wprowadzenia na rynek ogniw wodorowych i paliwowych oraz poszukiwanie nowych możliwości charakteryzujących się długim czasem realizacji potencjału.	Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach, rozwoju i demonstracji technologii oraz łańcuchów wartości mających na celu poprawę konkurencyjności i zrównoważonego charakteru bioenergii, wodoru, ogniw paliwowych i innych alternatywnych paliw płynnych lub gazowych o potencjale obiecującym bardziej efektywną konwersję energii.
	Działania skupią się również na rozwoju i wdrażaniu technologii rezerwowych i technologii równoważenia – w tym konwencjonalnych elektrowni – umożliwiających większą elastyczność i wydajność w celu pomyślnego sprostania sytuacji, gdy zachodzi konieczność zapewnienia stabilności sieci, w przypadku gdy zróżnicowana energia ze źródeł odnawialnych nie dociera do systemu.
(d) Jednolita inteligentna europejska sieć elektroenergetyczna	(d) Jednolita inteligentna i elastyczna europejska sieć energetyczna
Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach, rozwoju i demonstracji nowych technologii sieciowych, systemów i mechanizmów rynkowych służących planowaniu, monitorowaniu, kontrolowaniu i bezpiecznej eksploatacji interoperacyjnych sieci na otwartym, niskoemisyjnym, odpornym na zmianę klimatu i konkurencyjnym rynku, w normalnych i nadzwyczajnych warunkach.	Działania skupią się na prowadzonych w pełnej skali badaniach, rozwoju i demonstracji nowych technologii sieciowych, w tym elastycznych systemów magazynowania energii wzdłuż całego łańcucha energii elektrycznej i mechanizmów rynkowych służących planowaniu, monitorowaniu, kontrolowaniu i bezpiecznej eksploatacji interoperacyjnych i elastycznych sieci oraz równoważeniu większego udziału energii ze źródeł odnawialnych na otwartym, niskoemisyjnym, ekologicznie zrównoważonym, odpornym na zmianę klimatu i konkurencyjnym rynku, w normalnych i nadzwyczajnych warunkach, wspierając tym samym wprowadzenie i wykorzystanie w pełni zróżnicowanych odnawialnych źródeł energii.
	Uwagę zwraca się także na „inteligentne sieci” na obszarach wiejskich ze względu na występujące na nich szczególne wyzwania i konieczność innowacyjnych rozwiązań technologicznych.
(e) Nowa wiedza i technologie	(e) Nowa wiedza i technologie
Działania skupią się na multidyscyplinarnych badaniach naukowych w zakresie technologii energetycznych (w tym na działaniach wizjonerskich) i wspólnej realizacji ogólnoeuropejskich programów badawczych oraz tworzeniu światowej klasy obiektów.	Działania skupią się na multidyscyplinarnych badaniach naukowych w zakresie zrównoważonych technologii energetycznych (w tym na działaniach wizjonerskich) i wspólnej realizacji ogólnoeuropejskich programów badawczych oraz tworzeniu światowej klasy obiektów. Innowacjom technologicznym towarzyszyć będą strategie polityczne i inicjatywy wspierające innowacje nietechnologiczne.
(f) Solidne procesy decyzyjne i zaangażowanie społeczne.	(f) Solidne procesy decyzyjne i zaangażowanie społeczne
Działania będą ukierunkowane na opracowanie instrumentów, metod i modeli solidnego i przejrzystego wsparcia politycznego, w tym działania dotyczące akceptacji publicznej i zaangażowania opinii publicznej i użytkowników oraz zrównoważonego rozwoju.	Działania będą ukierunkowane na opracowanie instrumentów, metod i modeli takich jak perspektywiczne scenariusze solidnego i przejrzystego wsparcia politycznego, w tym działania dotyczące akceptacji publicznej i zaangażowania opinii publicznej i użytkowników, oceny oddziaływania na środowisko oraz zrównoważonego rozwoju.
(g) Wprowadzanie na rynek innowacji w zakresie energii	(g) Wprowadzanie na rynek innowacji w zakresie energii, upodmiotowienie rynków i konsumentów poprzez program „Inteligentna Energia-Europa III”
Działania będą ukierunkowane na stosowanie innowacji dla ułatwienia wprowadzania na rynek nowych technologii i usług w zakresie energii aby wyeliminować bariery inne niż technologiczne oraz aby przyspieszyć racjonalną pod względem kosztów realizację unijnej polityki energetycznej.	Działania będą ukierunkowane na stosowanie innowacji dla ułatwienia wprowadzania na rynek nowych zrównoważonych technologii i usług w zakresie energii, aby wyeliminować bariery inne niż technologiczne oraz aby przyspieszyć racjonalną pod względem kosztów realizację unijnej polityki energetycznej. W związku z tym program „Inteligentna Energia-Europa”, pomyślnie realizowany w trakcie całego programu na rzecz konkurencyjności i innowacji, będzie kontynuowany i otrzyma znaczące środki budżetowe w ramach obecnego programu „Horyzont 2020”.
Poprawka  141 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Inteligentny, ekologiczny i zintegrowany transport	4. Inteligentny, ekologiczny i zintegrowany transport i mobilność
4.1. Cel szczegółowy	4.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest stworzenie europejskiego systemu transportowego, który będzie zasobooszczędny, przyjazny dla środowiska, bezpieczny i spójny, z korzyścią dla obywateli, gospodarki i społeczeństwa.	Celem szczegółowym jest stworzenie europejskiego systemu transportowego (wraz z sieciami infrastrukturalnymi), który będzie zasobooszczędny, przystępny cenowo, przyjazny dla klimatu i środowiska, bezpieczny i interoperacyjny, z korzyścią dla obywateli, gospodarki Unii i społeczeństwa. Ów system transportowy obejmuje filozofię „zdrowego starzenia się”, przynosząc korzyść wszystkim, niezależnie od wieku, płci i niepełnosprawności, oraz uwzględniając wymiar projektowania uniwersalnego.
Europa musi pogodzić rosnące potrzeby jej obywateli w zakresie mobilności z imperatywami dotyczącymi wyników gospodarczych oraz wymogami niskoemisyjnego społeczeństwa i gospodarki odpornej na zmianę klimatu. Pomimo swojego rozwoju, sektor transportowy musi osiągnąć znaczne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i innych niekorzystnych oddziaływań na środowisko, a także uniezależnić się od ropy naftowej, jednocześnie zachowując wysoki poziom wydajności i mobilności.	Europa musi pogodzić zmieniające się potrzeby jej obywateli w zakresie mobilności – kształtujące się pod wpływem nowych wyzwań demograficznych i społecznych – i spójności terytorialnej z imperatywami dotyczącymi wyników gospodarczych oraz wymogami energooszczędnego, niskoemisyjnego społeczeństwa i gospodarki odpornej na zmianę klimatu. Pomimo swojego rozwoju, sektor transportowy musi osiągnąć znaczne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i innych niekorzystnych oddziaływań na środowisko, a także uniezależnić się od ropy naftowej i innych paliw kopalnych, jednocześnie zachowując wysoki poziom wydajności, przystępności cenowej i mobilności, nie oddalając jeszcze bardziej regionów już i tak odizolowanych. Systemy transportu masowego wiążą się z wyzwaniami dla bezpieczeństwa, które należy rozwiązać już w fazie badań.
Mobilność zgodną z zasadami zrównoważonego rozwoju można osiągnąć tylko poprzez radykalną zmianę systemu transportowego, inspirowaną przełomami w badaniach naukowych prowadzonych w tej dziedzinie, daleko idące innowacje oraz spójne, ogólnoeuropejskie wdrożenie bardziej ekologicznych, bezpieczniejszych i bardziej inteligentnych rozwiązań transportowych.	Mobilność zgodną z zasadami zrównoważonego rozwoju można osiągnąć tylko poprzez radykalną zmianę systemu transportowego i mobilności, inspirowaną przełomami w badaniach naukowych prowadzonych w tej dziedzinie, daleko idące innowacje oraz spójne, ogólnoeuropejskie wdrożenie bardziej ekologicznych, zdrowszych, bezpieczniejszych, bardziej niezawodnych i bardziej inteligentnych rozwiązań w zakresie transportu i mobilności.
Badania naukowe i innowacje muszą zaowocować ukierunkowanymi i szybkimi postępami, które pomogą w osiągnięciu kluczowych celów strategicznych Unii, jednocześnie zwiększając konkurencyjność gospodarczą, wspierając przejście na gospodarkę odporną na wyzwania klimatu i niskoemisyjną, oraz umożliwiając utrzymanie wiodącej pozycji na rynku globalnym.	Badania naukowe i innowacje muszą zaowocować ukierunkowanymi i szybkimi postępami w odniesieniu do każdego rodzaju transportu, które pomogą w osiągnięciu kluczowych celów strategicznych Unii, jednocześnie zwiększając konkurencyjność gospodarczą, wspierając przejście na gospodarkę odporną na wyzwania klimatu, opartą na odnawialnych źródłach energii, energooszczędną i niskoemisyjną, zwiększając mobilność w całej Europie i umożliwiając utrzymanie wiodącej pozycji na rynku globalnym.
Niezbędne inwestycje w badania naukowe, innowacje i wdrożenie będą wprawdzie znaczne, jednak brak usprawnień w zakresie zrównoważonego charakteru transportu przyniesie w długim horyzoncie czasowym niemożliwe do przyjęcia wysokie koszty społeczne, ekologiczne i gospodarcze.	Niezbędne inwestycje w badania naukowe, innowacje i wdrożenie będą wprawdzie znaczne, jednak brak usprawnień w zakresie zrównoważonego charakteru całego systemu transportu i mobilności przyniesie w długim horyzoncie czasowym niemożliwe do przyjęcia wysokie koszty społeczne, ekologiczne i gospodarcze. Podobnie nieutrzymanie europejskiej wiodącej pozycji w zakresie technologii w transporcie zahamuje realizację powyższego celu i wywrze poważny i szkodliwy wpływ na zatrudnienie w Europie oraz na długofalowy wzrost gospodarczy.
4.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	4.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Transport to ważny stymulator gospodarczej konkurencyjności i wzrostu Europy. Zapewnia on mobilność osób i towarów niezbędną dla zintegrowanego jednolitego rynku europejskiego oraz otwartego i integracyjnego społeczeństwa. Należy do największych aktywów Europy pod względem potencjału przemysłowego i jakości usług, odgrywając wiodącą rolę na wielu światowych rynkach. Przemysł transportowy i produkcja sprzętu transportowego wspólnie odpowiadają za 6,3% PKB Unii. Jednocześnie europejski przemysł transportowy stoi w obliczu coraz bardziej zaciekłej konkurencji z innych stron świata. Zapewnienie Europie konkurencyjnej przewagi w przyszłości i minimalizacja niedociągnięć naszego obecnego systemu transportowego będą wymagać przełomowych technologii.	Transport to ważny stymulator gospodarczej konkurencyjności i wzrostu Europy. Zapewnia on spójność terytorialną, mobilność osób i towarów niezbędną dla integracji jednolitego rynku europejskiego oraz otwartego i integracyjnego społeczeństwa. Należy do największych aktywów Europy pod względem potencjału przemysłowego i jakości usług, odgrywając wiodącą rolę na wielu światowych rynkach. Sam przemysł transportowy i produkcja sprzętu transportowego odpowiadają za 6,3% PKB Unii o ok. 13 mln miejsc pracy. Niemniej jednak całkowity wkład transportu w gospodarkę Unii jest znacznie większy, ponieważ towary, których udział w PKB Unii stanowi prawie 30%, a także wiele usług i wielu pracowników dojeżdżających do pracy jest całkowicie zależnych od wydajnego transportu. Wpływ transportu na społeczeństwo polegający na łączeniu ludzi jest równie ważny, choć trudny do oszacowania, i stanowi podstawę jednej ze swobód europejskich, jaką jest mobilność. Jednocześnie europejski przemysł transportowy stoi w obliczu coraz bardziej zaciekłej konkurencji z innych stron świata. Zapewnienie Europie konkurencyjnej przewagi w przyszłości i minimalizacja niedociągnięć naszego obecnego systemu transportowego będą wymagać przełomowych technologii.
Sektor transportowy wnosi duży wkład w emisje gazów cieplarnianych, pochodzi z niego do jednej czwartej wszystkich emisji. W 96% transport jest zależny od paliw kopalnych. Coraz poważniejszym problemem staje się tymczasem zagęszczenie ruchu; systemy nie są jeszcze wystarczająco inteligentne; możliwości zmiany rodzaju transportu nie zawsze są atrakcyjne; liczba ofiar wypadków drogowych w Unii utrzymuje się na drastycznie wysokim poziomie 34 tys. rocznie; obywatelom i przedsiębiorstwom zależy na bezpiecznym systemie transportowym. Szczególne wyzwania dla zrównoważonego charakteru transportu występują w kontekście miejskim.	Sektor transportowy wnosi duży wkład w emisje gazów cieplarnianych, pochodzi z niego do jednej czwartej wszystkich emisji. W 96% transport jest zależny od paliw kopalnych. Coraz poważniejszym problemem staje się tymczasem zagęszczenie ruchu; systemy nie są jeszcze wystarczająco inteligentne; możliwości przejścia na bardziej zrównoważone rodzaje transportu nie zawsze są atrakcyjne; liczba ofiar wypadków drogowych w Unii utrzymuje się na drastycznie wysokim poziomie 34 tys. rocznie; obywatelom i przedsiębiorstwom zależy na dostępnym dla wszystkich, bezpiecznym i niezawodnym systemie transportowym. Szczególne wyzwania dla lepszej równowagi jakości życia i zrównoważonego charakteru transportu i mobilności występują w kontekście miejskim.
Przy oczekiwanym tempie wzrostu w transporcie w ciągu kilku dziesięcioleci ruch na drogach europejskich ulegnie zablokowaniu, a jego koszty gospodarcze i wpływ społeczny staną się nie do przyjęcia. Przewiduje się, że w ciągu następnych 40 lat liczba pasażerokilometrów podwoi się, a w przypadku podróży lotniczych będzie rosnąć dwukrotnie szybciej. Do 2050 r. wielkość emisji CO2 wzrośnie o 35%. Koszty związane z zagęszczeniem ruchu wzrosną o ok. 50%, osiągając pułap niemal 200 mld EUR rocznie. W porównaniu z 2005 r. koszty zewnętrzne wypadków wzrosną o ok. 60 mld EUR.	Przy oczekiwanym tempie wzrostu w transporcie w ciągu kilku dziesięcioleci ruch na drogach europejskich ulegnie zablokowaniu, jego koszty gospodarcze i wpływ społeczny staną się nie do przyjęcia, a skutki dla gospodarki i społeczeństwa będą katastrofalne. Jeśli dotychczasowe tendencje utrzymają się w przyszłości, przewiduje się, że w ciągu następnych 40 lat liczba pasażerokilometrów podwoi się, a w przypadku podróży lotniczych będzie rosnąć dwukrotnie szybciej. Do 2050 r. wielkość emisji CO2 wzrośnie o 35%. Koszty związane z zagęszczeniem ruchu wzrosną o ok. 50%, osiągając pułap niemal 200 mld EUR rocznie. W porównaniu z 2005 r. koszty zewnętrzne wypadków wzrosną o ok. 60 mld EUR.
Nie można zatem przyjąć wariantu utrzymania stanu obecnego. Badania naukowe i innowacje, zorientowane na cele strategiczne i skupione na kluczowych wyzwaniach, wniosą znaczący wkład w osiągnięcie określonych przez Unię docelowych poziomów ograniczenia globalnego wzrostu temperatur do 2ºC, obniżenia o 60% emisji CO2 z transportu, radykalne obniżenie kosztów związanych z natężeniem ruchu i wypadkami oraz praktyczną eliminację śmiertelnych wypadków na drogach do 2050 r.	Nie można zatem przyjąć wariantu utrzymania stanu obecnego. Badania naukowe i innowacje, zorientowane na cele strategiczne i skupione na kluczowych wyzwaniach, wniosą znaczący wkład w osiągnięcie określonych przez Unię docelowych poziomów ograniczenia globalnego wzrostu temperatur do 2ºC, obniżenia o 60% emisji CO2 z transportu, radykalne obniżenie kosztów związanych z natężeniem ruchu i wypadkami oraz praktyczną eliminację śmiertelnych wypadków na drogach do 2050 r.
Problemy związane z zanieczyszczeniem, zagęszczeniem ruchu, bezpieczeństwem i ochroną są wspólne dla całej Unii i wymagają ogólnoeuropejskiego rozwiązania. Przyspieszenie rozwoju i stosowania nowych technologii i innowacyjnych rozwiązań w zakresie pojazdów, infrastruktury i zarządzania transportem będzie kluczowe dla uzyskania bardziej ekologicznego i wydajnego systemu transportowego w Unii; dla uzyskania rezultatów niezbędnych dla łagodzenia skutków zmiany klimatu i poprawy zasobooszczędności; oraz dla zachowania wiodącej pozycji Europy na rynkach światowych produktów i usług związanych z transportem. Celów tych nie można osiągnąć poprzez rozdrobnione działania krajowe.	Problemy związane z zanieczyszczeniem, zagęszczeniem ruchu, bezpieczeństwem i ochroną są wspólne dla całej Unii i wymagają ogólnoeuropejskiego rozwiązania. Przyspieszenie rozwoju i stosowania nowych technologii i innowacyjnych rozwiązań w zakresie pojazdów oraz zapewniających spójny rozwój infrastruktury i zarządzania transportem będzie kluczowe dla uzyskania bardziej ekologicznego, bezpieczniejszego, dostępnego i wydajnego systemu transportowego w Unii; dla uzyskania rezultatów niezbędnych dla łagodzenia skutków zmiany klimatu i poprawy zasobooszczędności oraz dla zachowania wiodącej pozycji Europy na rynkach światowych produktów i usług związanych z transportem. Celów tych nie można osiągnąć poprzez rozdrobnione działania krajowe.
	Konieczne jest również wspieranie już istniejących rozwiązań poprzez tworzenie wydajnych, inteligentnych, interoperacyjnych i powiązanych systemów związanych z systemami SESAR, Galileo, EGNOS, GMES, ERTMS, systemem usług informacji rzecznej (RIS), SafeSeaNet, LRIT i ITS. Należy także kontynuować inicjatywy takie jak „e-safety” oraz „e-call”.
Finansowanie na poziomie Unii badań naukowych i innowacji w zakresie transportu będzie stanowić uzupełnienie działań podejmowanych przez państwa członkowskie, skupiając się na działaniach o wyraźnej europejskiej wartości dodanej. To oznacza, że nacisk zostanie położony na obszary priorytetowe, odpowiadające europejskim celom strategicznym, w których przypadku niezbędna jest masa krytyczna wysiłków, na poszukiwanie ogólnoeuropejskich interoperacyjnych rozwiązań transportowych lub w których przypadku połączenie wysiłków w skali transnarodowej może ograniczyć ryzyko związane z inwestowaniem w badania i dać początek zastosowaniu wspólnych norm i skrócić czas wprowadzenia wyników badań na rynek.	Finansowanie na poziomie Unii badań naukowych i innowacji w zakresie transportu będzie stanowić uzupełnienie działań podejmowanych przez państwa członkowskie, skupiając się na działaniach o wyraźnej europejskiej wartości dodanej. To oznacza, że nacisk zostanie położony na obszary priorytetowe, odpowiadające europejskim celom strategicznym, w których przypadku niezbędna jest masa krytyczna wysiłków, na poszukiwanie ogólnoeuropejskich systemów transportowych, nowoczesnych źródeł napędów i zasilania, interoperacyjnych rozwiązań transportowych czy multimodalnych zintegrowanych rozwiązań i infrastruktur transportowych, lub w których przypadku połączenie wysiłków w skali transnarodowej może zniwelować wąskie gardła systemu transportowego oraz ograniczyć ryzyko związane z inwestowaniem w badania, dać początek zastosowaniu wspólnych norm, standaryzacji i skrócić czas wprowadzenia wyników badań na rynek.
Działania w zakresie badań naukowych i innowacji będą wspierać szeroki zakres inicjatyw obejmujących cały łańcuch innowacji. Niektóre działania mają na celu w szczególności wprowadzenie wyników badań na rynek: temu celowi służą podejście programowe do projektów w zakresie badań naukowych, innowacji i demonstracji, działania wspomagające absorpcję wyników przez rynek oraz normalizacja, regulacja i innowacyjne strategie zamówień. Ponadto zaangażowanie zainteresowanych stron i ich wiedza specjalistyczna pomogą wyeliminować lukę między wynikami badań a ich zastosowaniem w sektorze transportowym.	Działania w zakresie badań naukowych i innowacji będą wspierać szeroki zakres inicjatyw obejmujących cały łańcuch innowacji i odzwierciedlać zintegrowane podejście do innowacyjnych rozwiązań w zakresie transportu, począwszy od innowacji dotyczących pojazdów, infrastruktury, po systemy transportu. Niektóre działania mają na celu w szczególności wprowadzenie wyników badań na rynek: temu celowi służy podejście programowe do projektów w zakresie badań naukowych, innowacji i demonstracji, działania wspomagające absorpcję wyników przez rynek oraz normalizacja, regulacja i innowacyjne strategie zamówień. Ponadto zaangażowanie zainteresowanych stron i ich wiedza specjalistyczna pomogą wyeliminować lukę między wynikami badań a ich zastosowaniem w sektorze transportowym.
Inwestycje w badania naukowe i innowacje dokonywane z myślą o bardziej ekologicznym, inteligentniejszym i bardziej zintegrowanym systemie transportowym przyczynią się wybitnie do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” dotyczących inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz celów inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”. Takie działania ułatwią wdrożenie założeń białej księgi w sprawie transportu, mającej na celu utworzenie jednolitego europejskiego obszaru transportu. Przyczynią się także do osiągnięcia celów strategicznych określonych w inicjatywach przewodnich „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”, „Polityka przemysłowa w erze globalizacji” i „Europejska agenda cyfrowa”.	Inwestycje w badania naukowe i innowacje dokonywane z myślą o bardziej ekologicznym, inteligentniejszym i w pełni zintegrowanym, niezawodnym systemie transportowym przyczynią się wybitnie do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” dotyczących inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz celów inicjatywy przewodniej „Unia innowacji”. Takie działania ułatwią wdrożenie założeń białej księgi w sprawie transportu, mającej na celu utworzenie jednolitego europejskiego obszaru transportu. Przyczynią się także do osiągnięcia celów strategicznych określonych w inicjatywach przewodnich „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”, „Polityka przemysłowa w erze globalizacji” i „Europejska agenda cyfrowa”.
4.3. Ogólny zarys działań	4.3. Ogólny zarys działań
(a) Zasobooszczędny transport, który szanuje środowisko	(a) Zasobooszczędny transport, który szanuje środowisko i zdrowie publiczne
Celem jest minimalizacja oddziaływania transportu na klimat i środowisko poprzez poprawienie jego wydajności pod względem wykorzystania zasobów naturalnych oraz poprzez zmniejszenie jego zależności od paliw kopalnych.	Celem jest minimalizacja oddziaływania transportu na klimat i środowisko, a także na zdrowie publiczne, poprzez poprawienie jego jakości, wydajności i efektywności pod względem wykorzystania zasobów naturalnych, zróżnicowanie źródeł dostaw paliw i zmniejszenie jego zależności od paliw kopalnych, przy jednoczesnym ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych. Aby zwiększyć efektywność kosztową, w odniesieniu do wszystkich rodzajów transportu należy zwracać uwagę na bieżące utrzymanie, naprawy, modernizację i recykling.
Cele działań to ograniczenie zużycia zasobów i emisji gazów cieplarnianych oraz poprawa sprawności pojazdów, przyspieszenie rozwoju i wdrożenia nowej generacji elektrycznych i innych niskoemisyjnych lub bezemisyjnych pojazdów, w tym poprzez przełomowe osiągnięcia w zakresie silników, akumulatorów i infrastruktury, eksploracja i wykorzystanie potencjału paliw alternatywnych oraz innowacyjnych i sprawniejszych systemów napędu, w tym infrastruktury paliwowej, optymalizacja wykorzystania infrastruktury przy użyciu inteligentnych systemów transportowych i inteligentnego wyposażenia, a także intensywniejsze zastosowanie zarządzania popytem i transportu publicznego, w szczególności w obszarach miejskich.	Cele działań to w pierwszej kolejności ograniczenie zużycia zasobów, poziomów hałasu i emisji gazów cieplarnianych oraz poprawa efektywności energetycznej wszelkich rodzajów pojazdów, przyspieszenie rozwoju i wdrożenia nowej generacji niskoemisyjnych lub bezemisyjnych pojazdów i towarzyszącej im infrastruktury, w tym poprzez przełomowe osiągnięcia w zakresie silników, akumulatorów i infrastruktury oraz wykorzystanie odnawialnych źródeł energii w kolejnictwie, transporcie wodnym i lotniczym. Ponadto należy wspierać wszelkie innowacje służące niskim lub zerowym emisjom gazów we wszystkich rodzajach transportu, w tym rozwój dużego potencjału paliw alternatywnych i zrównoważonych, wypracowanie innowacyjnych i sprawniejszych systemów napędu, prace nad optymalizacją systemów paliwowych, wagą i aerodynamiką pojazdów oraz rozwój i infrastrukturę, a także optymalizację jej wykorzystania przy użyciu inteligentnych systemów transportowych i inteligentnego wyposażenia. Należy również zwiększyć zastosowanie transportu publicznego i niezmotoryzowanego oraz łańcuchów intermodalnej mobilności, w szczególności w obszarach miejskich.
(b) Większa mobilność, mniejsze zagęszczenie ruchu, więcej bezpieczeństwa i ochrony	(b) Większa mobilność i dostępność, mniejsze zagęszczenie ruchu, większe bezpieczeństwo i ochrona
Celem jest pogodzenie rosnących potrzeb w zakresie mobilności z poprawą płynności transportu poprzez innowacyjne rozwiązania w zakresie spójnych, sprzyjających integracji, bezpiecznych i efektywnych systemów transportowych.	Celem jest pogodzenie rosnących potrzeb w zakresie mobilności z poprawą płynności transportu poprzez innowacyjne rozwiązania w zakresie spójnych, intermodalnych, sprzyjających integracji, dostępnych, bezpiecznych, zdrowych i efektywnych systemów transportowych, nie zapominając o znaczeniu, jakie ma innowacyjna i intermodalna infrastruktura dobrej jakości.
Działania skupią się na ograniczeniu zagęszczenia ruchu, poprawie dostępności i wyjściu naprzeciw potrzebom użytkowników poprzez promowanie transportu i logistyki „od drzwi do drzwi”, zwiększeniu intermodalności i zastosowaniu rozwiązań w zakresie inteligentnego planowania i zarządzania oraz znacznym ograniczeniu wypadków oraz wpływu zagrożeń dla bezpieczeństwa.	Działania skupią się na ograniczeniu zagęszczenia ruchu, poprawie jakości życia, dostępności i interoperacyjności oraz wyjściu naprzeciw potrzebom użytkowników poprzez promowanie zintegrowanej logistyki transportu „od drzwi do drzwi” i zarządzania mobilnością, na przyspieszeniu rozwiązań intermodalnych dla pasażerów (bilety intermodalne), na zwiększeniu inter- i wielomodalności i zastosowaniu rozwiązań w zakresie inteligentnego planowania i zarządzania oraz znacznym ograniczeniu wypadków oraz wpływu zagrożeń dla bezpieczeństwa.
(c) Wiodąca pozycja globalna europejskiego przemysłu transportowego	(c) Wiodąca pozycja globalna europejskiego przemysłu transportowego
Celem jest wzmocnienie konkurencyjności i efektywności europejskiego przemysłu produkcji sprzętu transportowego i powiązanych usług.	Celem jest wzmocnienie konkurencyjności i efektywności europejskiego przemysłu produkcji sprzętu transportowego i powiązanych usług z myślą o obiecującym, lecz bardzo konkurencyjnym rynku globalnym w przyszłości. Należy zwracać odpowiednią uwagę na procesy logistyczne, bieżące utrzymanie, naprawy, modernizację i recykling.
Działania skupią się na rozwoju nowej generacji innowacyjnych środków transportu i przygotowaniu gruntu dla kolejnej generacji poprzez prace nad nowatorskimi koncepcjami i projektami, inteligentnych systemach kontroli i interoperacyjnych normach, wydajnych procesach produkcji, krótszym czasie rozwoju i ograniczonych kosztach w cyklu życia.	Działania skupią się na rozwoju nowej generacji innowacyjnych środków transportu i przygotowaniu gruntu dla kolejnej generacji poprzez prace nad nowatorskimi konfiguracjami i technologiami, koncepcjami i projektami, inteligentnymi systemami kontroli i interoperacyjnymi normami, wydajnymi procesami produkcji, wykorzystaniem trwalszych zaawansowanych materiałów i biologicznych produktów ubocznych, innowacyjnymi procedurami certyfikacji, krótszym czasem rozwoju i ograniczonymi kosztami cyklu życia lub nad nowymi, bardziej trwałymi materiałami czy powłokami.
	(ca) Inteligentna logistyka
	Celem jest pogodzenie nowych, zmieniających się zachowań konsumentów z efektywnym łańcuchem dostaw zasobów i optymalną dystrybucją towarów na ostatnim odcinku.
	Działania powinny skupić się na lepszym zrozumieniu wpływu nowych i przyszłych zachowań konsumentów i logistyki miejskiego transportu, ruchu i jego zagęszczenia; na rozwoju nowych narzędzi informatycznych i zarządzania logistyką poprzez usprawnienie informacyjnych systemów zarządzania i śledzenia przepływu towarów w czasie rzeczywistym oraz integrację i komunikację w pojazdach i na poziomie infrastruktury; na opracowaniu niekonwencjonalnych systemów dystrybucji towarów; na rozwoju konkurencyjnych rozwiązań intermodalnych dla łańcucha dostaw i platform logistycznych, usprawniających przepływ towarów.
(d) Społeczno-gospodarcze badania naukowe i wybiegające w przyszłość działania związane z kształtowaniem polityki	(d) Społeczno-gospodarcze i behawioralne badania naukowe oraz wybiegające w przyszłość działania związane z kształtowaniem polityki
Celem jest wsparcie usprawnionego kształtowania polityki, koniecznego dla promowania innowacji i sprostania wyzwaniom związanym z transportem oraz powiązanym potrzebom społecznym.	Celem jest wsparcie usprawnionego kształtowania polityki, koniecznego dla promowania innowacji i sprostania wyzwaniom związanym z transportem i mobilnością oraz powiązanymi potrzebami społecznymi i indywidualnymi.
Działania skupią się na poprawie zrozumienia związanych z transportem tendencji i perspektyw społeczno-gospodarczych oraz zapewnieniu decydentom bazy faktograficznej i analiz.	Działania skupią się na poprawie zrozumienia związanych z transportem tendencji i perspektyw społeczno-gospodarczych oraz zapewnieniu decydentom bazy faktograficznej i analiz rozpowszechnianych m.in. za pośrednictwem centrum wiedzy i badań Komisji Europejskiej w zakresie transportu.
	Organizacja wszystkich działań związanych z transportem będzie odzwierciedlać zintegrowane i swoiste dla danego rodzaju transportu podejście oraz będzie zgodna ze strategicznymi planami badań i innowacji Europejskich Platform Technologicznych. Widoczność i ciągłość w perspektywie wieloletniej są niezbędne do zapewnienia autentycznej unijnej wartości dodanej i uwzględniania licznych specyficznych cech poszczególnych rodzajów transportu.
Poprawka  142 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Działania w dziedzinie klimatu, efektywna gospodarka zasobami i surowcami	5. Działania w dziedzinie klimatu, środowisko, efektywna gospodarka zasobami i zrównoważone gospodarowanie surowcami;
5.1. Cel szczegółowy	5.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest stworzenie zasobooszczędnej gospodarki odpornej na zmianę klimatu i zrównoważonych dostaw surowców, w celu zaspokojenia potrzeby rosnącej globalnej populacji w zrównoważonych granicach posiadającej ograniczone zasoby planety. Działania przyczynią się do zwiększenia europejskiej konkurencyjności i poprawy dobrostan, jednocześnie zapewniając integralność środowiskową i zrównoważenie, utrzymując globalne ocieplenie poniżej 2 °C oraz umożliwiając ekosystemom i społeczeństwu dostosowanie się do zmiany klimatu.	Celem szczegółowym jest stworzenie zasobooszczędnej, bezpiecznej i odpornej na zmianę klimatu gospodarki i społeczeństwa, ochrona i zrównoważona gospodarka zasobami naturalnymi i ekosystemami, zrównoważone wykorzystywanie i dostawy surowców i wody w celu zaspokojenia potrzeby rosnącej globalnej populacji w zrównoważonych granicach lądowych i morskich zasobów naturalnych naszej planety. Działania przyczynią się do zwiększenia europejskiej konkurencyjności, bezpiecznego zaopatrzenia w surowce i poprawy dobrostanu, jednocześnie zapewniając integralność środowiskową, odporność i zrównoważenie, utrzymując globalne ocieplenie poniżej 2 °C oraz umożliwiając ekosystemom i społeczeństwu dostosowanie się do zmiany klimatu.
W XX w. światowe wykorzystanie paliw kopalnych, a także eksploatacja zasobów materialnych, uległy dziesięciokrotnemu zwiększeniu. Ta era pozornie łatwo dostępnych i tanich zasobów dobiega końca. Surowce, woda, powietrze, różnorodność biologiczna oraz ekosystemy lądowe, wodne i morskie znajdują się pod presją. Wiele spośród najważniejszych ekosystemów świata ulega degradacji, a do 60% zapewnianych przez nie usług wykorzystuje się w sposób niezrównoważony. W Unii każdego roku na jedną osobę zużywanych jest 16 ton materiałów, z czego 6 ton zmienia się w odpady, z których połowa trafia na składowiska. Globalne zapotrzebowanie na surowce nadal rośnie wraz ze wzrostem liczby ludności i zwiększaniem się aspiracji, w szczególności w przypadku osób o średnich dochodach w gospodarkach wschodzących. Niezbędne jest absolutne oddzielenie wzrostu gospodarczego od zużywania zasobów.	W XX w. światowe wykorzystanie paliw kopalnych, a także eksploatacja zasobów materialnych uległy dziesięciokrotnemu zwiększeniu. Ta era pozornie łatwo dostępnych i tanich zasobów dobiega końca. Surowce, woda, powietrze, różnorodność biologiczna oraz ekosystemy lądowe, wodne i morskie znajdują się pod presją. Wiele spośród najważniejszych ekosystemów świata ulega degradacji, a do 60% zapewnianych przez nie usług wykorzystuje się w sposób niezrównoważony. W Unii każdego roku na jedną osobę zużywanych jest 16 ton materiałów, z czego 6 ton zmienia się w odpady, z których połowa trafia na składowiska. Globalne zapotrzebowanie na surowce nadal rośnie wraz ze wzrostem liczby ludności i zwiększaniem się aspiracji, w szczególności w przypadku osób o średnich dochodach w gospodarkach wschodzących. Niezbędne jest absolutne oddzielenie wzrostu gospodarczego od zużywania zasobów.
Średnia temperatura powierzchni Ziemi wzrosła w ciągu ostatnich 100 lat o ok. 0,8°C i przewiduje się, że do końca XXI wieku wzrośnie o 1,8 do 4°C (w stosunku do średniej z lat 1980–1999). Prawdopodobne oddziaływanie tych zmian na systemy naturalne i ludzkie będzie wyzwaniem dla planety i jej zdolności adaptacyjnych, a także stanowi zagrożenie dla przyszłego rozwoju gospodarczego i dobrostanu ludzkości.	Średnia temperatura powierzchni Ziemi wzrosła w ciągu ostatnich 100 lat o ok. 0,8°C i przewiduje się, że do końca XXI wieku wzrośnie o 1,8 do 4°C (w stosunku do średniej z lat 1980–1999). Prawdopodobne oddziaływanie tych zmian na systemy naturalne i ludzkie będzie wyzwaniem dla planety i jej zdolności adaptacyjnych, a także stanowi zagrożenie dla przyszłego rozwoju gospodarczego i dobrostanu ludzkości. Skutki zmiany klimatu i zanieczyszczenia środowiska, wraz z rosnącym poziomem urbanizacji, turystyką masową, zaniedbaniami ludzkimi i nadmiernym wykorzystywaniem zasobów, zagrażają delikatnej strukturze kulturowej społeczności, które tworzą europejskie dziedzictwo kulturowe.
Coraz większy wpływ zmiany klimatu i problemy środowiskowe, takie jak zakwaszanie oceanów, topnienie lodowców w Arktyce, degradacja gleby i jej wykorzystania, niedobór wody, zanieczyszczenia chemiczne i utrata różnorodności biologicznej świadczą o tym, że planeta zbliża się do granic stabilności. Przewiduje się przykładowo, że bez zwiększenia efektywności, w ciągu 20 lat zapotrzebowanie na wodę o 40% przekroczy jej podaż. Lasy znikają w alarmującym tempie 5 mln hektarów rocznie. Interakcje między zasobami mogą prowadzić do zagrożeń systemowych – wyczerpanie jednego zasobu może spowodować nieodwracalne szkody dla innych zasobów i ekosystemów. Jeśli utrzymają się obecne tendencje, do 2050 r. utrzymanie rosnącej globalnej populacji będzie wymagać równoważnika więcej niż dwóch Ziemi.	Coraz większy wpływ zmiany klimatu i problemy środowiskowe, takie jak zakwaszanie oceanów, zmiany cyrkulacji oceanów, wzrost temperatury wody morskiej, topnienie lodowców w Arktyce oraz spadek zasolenia wody morskiej, degradacja i wykorzystanie gleby, utrata urodzajności gleby, niedobory wody, anomalie hydrologiczne, czasowe i przestrzenne zróżnicowanie opadów, zmiany przestrzennego rozkładu gatunków, zanieczyszczenia chemiczne i utrata różnorodności biologicznej świadczą o tym, że nasza planeta zbliża się do granic stabilności. Przewiduje się przykładowo, że bez zwiększenia efektywności w ciągu 20 lat zapotrzebowanie na wodę o 40% przekroczy jej podaż. Lasy znikają w alarmującym tempie 5 mln hektarów rocznie. Interakcje między zasobami mogą prowadzić do zagrożeń systemowych – wyczerpanie jednego zasobu może spowodować nieodwracalne szkody dla innych zasobów i ekosystemów. Przy zachowaniu obecnych tendencji do 2050 r. potrzebny będzie odpowiednik ponad dwóch planet Ziemi, by utrzymać powiększającą się globalną populację.
	W Europie istnieje pilna potrzeba innowacji w zakresie zintegrowanego systemu wód. Europa boryka się z problemem starzejącej się infrastruktury wodnej (zarówno ścieków, jak i dostaw wody pitnej), rosnących niedoborów wody, większego zagrożenia powodziami na terenach miejskich, zanieczyszczenia wód i stale rosnącego popytu na zróżnicowaną wodę – ze strony rolnictwa, przemysłu i populacji miast.
Zrównoważona dostawa surowców oraz wydajne gospodarowanie nimi, w tym ich eksploracja, wydobycie, przetworzenie, ponowne wykorzystanie, recykling i zastępowanie, są niezbędne dla funkcjonowania nowoczesnych społeczeństw i ich gospodarek. Sektory europejskie, takie jak sektor budowlany, chemiczny, motoryzacyjny, lotniczy i maszynowy i sprzętowy, które zapewniają całkowitą wartość dodaną w wysokości ok. 1,3 bln EUR oraz zatrudnienie około 30 mln osób, w ogromnym stopniu zależne są od dostępu do surowców. Jednakże podaż surowców w Unii znajduje się pod coraz większą presją. Ponadto Unia w wysokim stopniu zależy od importu strategicznych surowców, na które w alarmującym stopniu wpływają zakłócenia rynkowe. Unia posiada nadal cenne złoża minerałów, których poszukiwanie i pozyskiwanie jest ograniczone brakiem adekwatnych technologii oraz globalną konkurencją. Biorąc pod uwagę znaczenie surowców dla europejskiej konkurencyjności, gospodarki oraz ich zastosowania w innowacyjnych produktach, zrównoważona podaż surowców oraz wydajne gospodarowanie nimi jest priorytetem w Unii.	Zrównoważona dostawa surowców oraz wydajne i bezpieczne gospodarowanie nimi, w tym ich eksploracja, wydobycie, przetworzenie, zasobooszczędne wykorzystanie, ponowne wykorzystanie, recykling i zastępowanie, są niezbędne dla funkcjonowania nowoczesnych społeczeństw i ich gospodarek. Sektory europejskie, takie jak sektor budowlany, chemiczny, motoryzacyjny, lotniczy, maszynowy i sprzętowy, które zapewniają całkowitą wartość dodaną w wysokości ok. 1,3 bln EUR oraz zatrudnienie około 30 mln osób, w ogromnym stopniu zależne są od dostępu do surowców. Jednakże podaż surowców w Unii znajduje się pod coraz większą presją, zwłaszcza z uwagi na niedostateczne zarządzanie obiegiem odpadów. Ponadto Unia w wysokim stopniu zależy od importu strategicznych surowców, na które w alarmującym stopniu wpływają zakłócenia rynkowe. Unia posiada nadal cenne złoża minerałów, których poszukiwanie, pozyskiwanie i przetwarzanie jest ograniczone brakiem adekwatnych technologii, brakiem inwestycji oraz rosnącą globalną konkurencją. Biorąc pod uwagę znaczenie surowców dla europejskiej konkurencyjności, gospodarki oraz ich zastosowania w innowacyjnych produktach, zrównoważona podaż surowców oraz wydajne gospodarowanie nimi jest priorytetem w Unii.
Zdolność gospodarki do dostosowania się i zyskania większej odporności na zmianę klimatu i zasobooszczędności, a zarazem utrzymania konkurencyjności, zależy od wysokiego poziomu ekoinnowacji o charakterze zarówno społecznym, jak i technologicznym. Wartość globalnego rynku ekoinnowacji wynosi ok. 1 bln EUR rocznie i oczekuje się, że do 2030 r. ulegnie potrojeniu, w związku z czym ekoinnowacje zapewniają istotną możliwość zwiększenia konkurencyjności i liczby miejsc pracy w europejskich gospodarkach.	Zdolność gospodarki do dostosowania się i zyskania większej odporności na zmianę klimatu i zasobooszczędności, a zarazem utrzymania konkurencyjności, zależy od wysokiego poziomu ekoinnowacji o charakterze zarówno społecznym i organizacyjnym, jak i technologicznym. Wartość globalnego rynku ekoinnowacji wynosi ok. 1 bln EUR rocznie i oczekuje się, że do 2030 r. ulegnie potrojeniu, w związku z czym ekoinnowacje zapewniają istotną możliwość zwiększenia konkurencyjności i liczby miejsc pracy w europejskich gospodarkach.
5.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	5.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Osiągnięcie unijnych i międzynarodowych celów w zakresie ograniczenia emisji i stężenia gazów cieplarnianych oraz walka ze skutkami zmiany klimatu wymagają rozwoju i wdrożenia technologii racjonalnych pod względem kosztów, a także środków ograniczających skutki zmiany klimatu i umożliwiających dostosowanie się do nich. Ramy polityki unijnej i globalnej muszą zagwarantować, że ekosystemy i różnorodność biologiczna będą chronione, cenione i odpowiednio przywracane w celu zachowania ich zdolności do dostarczania zasobów i usług w przyszłości. Badania naukowe i innowacje mogą pomóc w zabezpieczeniu niezawodnego i zrównoważonego dostępu do surowców oraz zapewnić znaczne ograniczenie zużycia zasobów i marnotrawstwa.	Osiągnięcie unijnych i międzynarodowych celów w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz walka ze skutkami zmiany klimatu wymagają rozwoju i wdrożenia zrównoważonych i skutecznych nietechnologicznych i technologicznych rozwiązań, a także środków ograniczających skutki zmiany klimatu i umożliwiających dostosowanie się do nich. Ramy polityki unijnej i globalnej muszą zagwarantować, że ekosystemy i różnorodność biologiczna będą chronione, cenione i odpowiednio przywracane w celu zachowania ich zdolności do dostarczania zasobów i usług w przyszłości. Badania naukowe i innowacje mogą pomóc w zabezpieczeniu niezawodnego i zrównoważonego dostępu do surowców i ich eksploatacji oraz zapewnić znaczne ograniczenie zużycia zasobów i marnotrawstwa.
Działania Unii będą się zatem skupiać na wspieraniu osiągania kluczowych celów i kierunków polityki Unii, w tym: strategii „Europa 2020”, „Unii innowacji” inicjatywy „Europa efektywnie korzystająca z zasobów” oraz odnośnego planu działania, Planu działania prowadzącego do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r.. białej księgi Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania inicjatywy na rzecz surowców strategii UE na rzecz zrównoważonego rozwoju zintegrowanej polityki morskiej Unii dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej. planu działania na rzecz ekoinnowacji i Europejskiej Agendy Cyfrowej Te działania przyczynią się do wzmocnienia zdolności społeczeństwa do osiągnięcia większej odporności na zmiany środowiskowe i klimatyczne oraz zapewnią dostęp surowców.	Działania Unii będą się zatem skupiać na wspieraniu osiągania kluczowych celów i kierunków polityki Unii, w tym: strategii „Europa 2020”, „Unii innowacji”, inicjatywy „Europa efektywnie korzystająca z zasobów” oraz odnośnego planu działania, Planu działania prowadzącego do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r., zintegrowanej polityki przemysłowej w erze globalizacji, białej księgi Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania, inicjatywy na rzecz surowców, strategii UE na rzecz zrównoważonego rozwoju, zintegrowanej polityki morskiej Unii, dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej, planu działania na rzecz ekoinnowacji, europejskiego partnerstwa innowacyjnego w dziedzinie surowców, europejskiego partnerstwa innowacyjnego w dziedzinie wody oraz 7. programu działania w zakresie ochrony środowiska. Te działania przyczynią się do wzmocnienia zdolności społeczeństwa do osiągnięcia większej odporności na zmiany środowiskowe i klimatyczne oraz zapewnią dostęp surowców.
Ze względu na transnarodowy i globalny charakter klimatu i środowiska, ich skalę i złożoność, oraz międzynarodowy wymiar łańcucha dostaw surowców, działania muszą być prowadzone na poziomie Unii i poza nim. Wielodyscyplinarny charakter niezbędnych badań wymaga połączenia uzupełniającej się wzajemnie wiedzy i zasobów w celu skutecznego sprostania temu wyzwaniu. Ograniczenie zużycia zasobów i wpływu na środowisko przy jednoczesnym zwiększeniu konkurencyjności będzie wymagać definitywnego przejścia na płaszczyźnie społecznej i technologicznej do ekonomii opartej na zrównoważonym stosunku między przyrodą a ludzkim dobrostanem. Skoordynowane działania w zakresie badań i innowacji poprawią zrozumienie i przewidywanie zmian klimatycznych i środowiskowych w perspektywie systemowej i międzysektorowej, ograniczą niepewność, umożliwią identyfikację i ocenę przypadków szczególnego zagrożenia, ryzyka, kosztów i możliwości, a także poszerzenie zakresu i zwiększenie skuteczności reakcji i rozwiązań społecznych i politycznych. Działania będą zmierzać do umożliwienia podmiotom na wszystkich poziomach społeczeństwa aktywnego udziału w tym procesie.	Ze względu na transnarodowy i globalny charakter klimatu i środowiska, ich skalę i złożoność, oraz międzynarodowy wymiar łańcucha dostaw surowców, działania muszą być prowadzone na poziomie Unii i poza nim. Wielodyscyplinarny charakter niezbędnych badań wymaga połączenia uzupełniającej się wzajemnie wiedzy i zasobów w celu skutecznego sprostania temu wyzwaniu. Ograniczenie zużycia zasobów i wpływu na środowisko przy jednoczesnym zwiększeniu konkurencyjności będzie wymagać definitywnego przejścia na płaszczyźnie społecznej i technologicznej na zrównoważoną ekonomię opartą na wzajemnie korzystnym stosunku różnorodności biologicznej do populacji ludzkiej. Skoordynowane działania w zakresie badań i innowacji poprawią zrozumienie i przewidywanie zmian klimatycznych i środowiskowych w perspektywie systemowej i międzysektorowej, ograniczą niepewność, umożliwią identyfikację i ocenę przypadków szczególnego zagrożenia, ryzyka, kosztów i możliwości, a także poszerzenie zakresu i zwiększenie skuteczności reakcji i rozwiązań społecznych i politycznych. Działania będą zmierzać do umożliwienia podmiotom na wszystkich poziomach społeczeństwa aktywnego udziału w tym procesie.
Kwestia dostępności surowców wymaga koordynacji działań w zakresie badań i innowacji między dyscyplinami i sektorami, aby zapewnić opracowanie bezpiecznych, opłacalnych pod względem gospodarczym, przyjaznych środowisku i akceptowalnych przez społeczeństwo rozwiązań w całym łańcuchu wartości (eksploracja, wydobycie, przetwarzanie, ponowne wykorzystanie, recykling i zastępowanie). Innowacje w tych dziedzinach zapewnią możliwości wzrostu i miejsc pracy, a także innowacyjne rozwiązania w zakresie nauki, technologii, gospodarki, polityki i zarządzania. W tym celu prowadzone są prace nad utworzeniem europejskiego partnerstwa innowacji w dziedzinie surowców.	Kwestia zrównoważonego wykorzystania i dostępności surowców wymaga koordynacji działań w zakresie badań i innowacji między dyscyplinami i sektorami, aby zapewnić opracowanie bezpiecznych, opłacalnych pod względem gospodarczym, przyjaznych środowisku i akceptowalnych przez społeczeństwo rozwiązań w całym łańcuchu wartości (eksploracja, wydobycie, projektowanie, przetwarzanie, ponowne wykorzystanie, recykling i zastępowanie). Innowacje w tych dziedzinach zapewnią możliwości wzrostu i miejsc pracy, a także innowacyjne rozwiązania w zakresie nauki, technologii, gospodarki, polityki i zarządzania. W tym celu prowadzone są prace nad utworzeniem europejskich partnerstw innowacji w dziedzinie racjonalnego zużycia wody i surowców, a w przypadku krytycznych surowców zwanych metalami ziem rzadkich powstaje europejska sieć ds. kompetencji w zakresie metali ziem rzadkich.
Ekoinnowacje dostarczą cennych nowych możliwości pod względem wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy. Rozwiązania opracowane w drodze działań na poziomie Unii umożliwią przeciwdziałanie kluczowym zagrożeniom dla konkurencyjności przemysłowej oraz szybką absorpcję i odtworzenie innowacji na całym jednolitym rynku i poza nim. To ułatwi proces przejścia do ekologicznej gospodarki, wykorzystującej zasoby w zrównoważony sposób. Do partnerów na potrzeby tego podejścia będą należeć: międzynarodowi, europejscy i krajowi decydenci, programy w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzone na płaszczyźnie międzynarodowej i w państwach członkowskich, europejski biznes i przemysł, Europejska Agencja Środowiska i krajowe agencje ochrony środowiska, a także inne zainteresowane strony. Oprócz współpracy dwustronnej i regionalnej, działania na poziomie Unii zapewnią również wsparcie na rzecz odnośnych międzynarodowych wysiłków i inicjatyw, w tym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), międzyrządowej platformy ds. różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych (IPBES) oraz Grupy ds. Obserwacji Ziemi (GEO).	Ekoinnowacje dostarczą cennych nowych możliwości pod względem wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy. Rozwiązania opracowane w drodze działań na poziomie Unii umożliwią przeciwdziałanie kluczowym zagrożeniom dla konkurencyjności przemysłowej oraz szybką absorpcję i odtworzenie innowacji na całym jednolitym rynku i poza nim. To ułatwi proces przejścia do ekologicznej gospodarki, wykorzystującej zasoby w zrównoważony sposób. Do partnerów na potrzeby tego podejścia będą należeć: międzynarodowi, europejscy i krajowi decydenci, programy w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzone na płaszczyźnie międzynarodowej i w państwach członkowskich, europejski biznes i przemysł, Europejska Agencja Środowiska i krajowe agencje ochrony środowiska, a także inne zainteresowane strony. Oprócz współpracy dwustronnej i regionalnej działania na poziomie Unii zapewnią również wsparcie na rzecz odnośnych międzynarodowych wysiłków i inicjatyw, w tym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC), międzyrządowej platformy ds. różnorodności biologicznej i usług ekosystemowych (IPBES), międzynarodowego zespołu ds. zasobów oraz Grupy ds. Obserwacji Ziemi (GEO).
5.3. Ogólny zarys działań	5.3. Ogólny zarys działań
(a) Walka ze zmianą klimatu i adaptacja do niej	(a) Walka ze zmianą klimatu i adaptacja do niej
Celem jest rozwój i ocena innowacyjnych, racjonalnych pod względem kosztów i zrównoważonych środków ograniczających skutki zmiany klimatu i umożliwiających dostosowanie się do nich, obejmujących emisje gazów cieplarnianych zawierające CO2 i niezawierające go, uwzględniających ekologiczne rozwiązania technologiczne i nietechnologiczne, poprzez gromadzenie danych na potrzeby celowych, wczesnych i skutecznych działań oraz tworzenia sieci podmiotów dysponujących odpowiednimi kompetencjami. Działania będą się koncentrowały na: poprawie zrozumienia zmiany klimatu i przygotowaniu wiarygodnych prognoz w tym zakresie ocenie skutków, zagrożeń i rozwoju innowacyjnych, racjonalnych pod względem kosztów środków umożliwiających dostosowanie się do skutków zmiany klimatu i środków zapobiegania ryzyku, a także wsparciu polityki ograniczania takich skutków.	Celem jest rozwój i ocena innowacyjnych, racjonalnych pod względem kosztów i zrównoważonych środków i strategii ograniczających skutki zmiany klimatu i umożliwiających dostosowanie się do nich, obejmujących zarówno emisje gazów cieplarnianych i pyłów zawierające CO2, jak i niezawierające go, podnoszenie się poziomu mórz i wód śródlądowych, a także uwzględniających ekologiczne rozwiązania technologiczne i nietechnologiczne, poprzez gromadzenie danych na potrzeby celowych, wczesnych i skutecznych działań oraz tworzenia sieci podmiotów dysponujących odpowiednimi kompetencjami. Działania będą się koncentrowały na: poprawie zrozumienia zmiany klimatu i zagrożeń związanych ze zdarzeniami ekstremalnymi i nagłymi zmianami oraz przygotowaniu wiarygodnych prognoz w tym zakresie; zrozumieniu wzajemnego oddziaływania klimatu i ozonu oraz obiegu wody w atmosferze; ocenie skutków na szczeblu globalnym, regionalnym i lokalnym, zagrożeń i rozwoju innowacyjnych, racjonalnych pod względem kosztów środków umożliwiających dostosowanie się do skutków zmiany klimatu i środków zapobiegania ryzyku i zarządzania nim w kluczowych sektorach społeczno-gospodarczych (np. rolnictwo, energia, transport, turystyka, środowisko zbudowane oraz dziedzictwo kulturowe); a także wsparciu polityki ograniczania takich skutków i określeniu strategii szybkiego działania, które spowodują reakcję klimatu w ciągu zaledwie kilku dziesięcioleci.
(b) Zrównoważone zarządzanie zasobami naturalnymi i ekosystemami	(b) Ochrona środowiska, zrównoważone gospodarowanie zasobami naturalnymi, wodą, różnorodnością biologiczną i ekosystemami
Celem jest dostarczenie wiedzy na potrzeby zarządzania zasobami naturalnymi zapewniającego równowagę między ograniczonymi zasobami a potrzebami społeczeństwa i gospodarki. Działania będą się koncentrowały na: pogłębieniu naszego zrozumienia funkcjonowania ekosystemów, ich interakcji z systemami społecznymi oraz roli w podtrzymywaniu gospodarki i ludzkiego dobrostanu, a także zapewnieniu wiedzy i narzędzi na potrzeby skutecznego procesu decyzyjnego i udziału społeczeństwa.	Celem jest dostarczenie wiedzy i narzędzi na potrzeby zarządzania zasobami naturalnymi i ich ochrony, które zapewniają równowagę między ograniczonymi zasobami a potrzebami społeczeństwa i gospodarki. Działania będą się koncentrowały na: zapewnieniu działań na rzecz zrównoważonego przejścia w zakresie zasobów wodnych i usług wodnych oraz zarządzania nimi i wykorzystywania ich, pogłębieniu naszego zrozumienia funkcjonowania ekosystemów – w tym regulacyjnej roli oceanów i lasów w zapobieganiu globalnemu ociepleniu – ich interakcji z systemami społecznymi oraz roli w podtrzymywaniu gospodarki i dobrostanu człowieka, a także zapewnieniu wiedzy i narzędzi na potrzeby skutecznego procesu decyzyjnego i udziału społeczeństwa.
(c) Zapewnienie zrównoważonych dostaw surowców nieenergetycznych i nierolniczych	(c) Zapewnienie zrównoważonego wykorzystywania i zrównoważonych dostaw surowców nieenergetycznych i nierolniczych oraz gospodarowania nimi
Celem jest poprawa bazy wiedzy na temat surowców oraz rozwój innowacyjnych rozwiązań w zakresie racjonalnych pod względem kosztów i przyjaznych dla środowiska poszukiwań, pozyskiwania, przetwarzania, recyklingu i odzysku surowców oraz ich zastępowania gospodarczo atrakcyjnymi alternatywami o mniejszym wpływie na środowisko. Działania będą się koncentrowały na: poprawie zrozumienia dostępności surowców, promowaniu zrównoważonych dostaw i wykorzystania surowców, znalezieniu alternatyw dla surowców krytycznych oraz poprawie świadomości społecznej i umiejętności związanych z surowcami.	Celem jest poprawa bazy wiedzy na temat surowców oraz rozwój innowacyjnych rozwiązań w zakresie racjonalnego pod względem kosztów, efektywnego pod względem wykorzystania zasobów i przyjaznego dla środowiska wykorzystania, ponownego wykorzystania oraz recyklingu i odzysku surowców oraz ich zastępowania gospodarczo atrakcyjnymi alternatywami o mniejszym wpływie na środowisko. Działania będą się koncentrowały na: poprawie zrozumienia dostępności surowców; promowaniu ekoprojektu; promowaniu zrównoważonych dostaw, efektywnego wykorzystania i ponownego wykorzystania surowców; znalezieniu alternatyw dla surowców krytycznych, opracowaniu procesów i systemów działających na zasadzie obiegu zamkniętego, wspieraniu strategii i technologii recyklingu i ponownego wykorzystania; przyjęciu po stronie popytu środka umożliwiającego obywatelom i konsumentom zmniejszenie zużycia surowców i ich marnotrawstwa; poprawie świadomości społecznej i umiejętności związanych z surowcami; a także tworzeniu i stymulowaniu regionalnych i krajowych klastrów surowcowych.
(d) Umożliwienie przejścia na gospodarkę ekologiczną poprzez ekoinnowacje	(d) Umożliwienie przejścia na gospodarkę ekologiczną poprzez ekoinnowacje
Celem jest promowanie ekoinnowacji w każdej postaci umożliwiających przejście na gospodarkę ekologiczną. Działania będą się koncentrowały na: wzmocnieniu ekoinnowacyjnych technologii, procesów, usług i produktów oraz zwiększeniu ich absorpcji przez rynek i powielania, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP, wsparciu innowacyjnych kierunków polityki i zmian społecznych, pomiarze i ocenie postępów na drodze do gospodarki ekologicznej, także wspomaganiu zasobooszczędności poprzez systemy cyfrowe.	Celem jest promowanie ekoinnowacji w każdej postaci umożliwiających przejście na gospodarkę ekologiczną. Działania będą się koncentrowały na: wzmocnieniu ekoinnowacyjnych technologii, procesów, usług i produktów oraz zwiększeniu ich absorpcji przez rynek i powielania, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP; wsparciu innowacyjnych kierunków polityki, zrównoważonych modeli gospodarczych i przemian społecznych; wspieraniu badań nad bezpiecznymi zamiennikami substancji określonych jako niebezpieczne zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. (rozporządzenie REACH); pomiarze i ocenie postępów na drodze do gospodarki ekologicznej; a także wspomaganiu zasobooszczędności poprzez systemy cyfrowe. W szczególności program innowacji ekologicznych z powodzeniem wdrażany w ramach programu na rzecz konkurencyjności i innowacji w poprzednich wieloletnich ramach finansowych UE jest kontynuowany w ramach programu „Horyzont 2020”.
(e) Rozwój kompleksowych i trwałych globalnych systemów obserwacji i informacji środowiskowej	(e) Rozwój kompleksowych i trwałych globalnych systemów obserwacji i informacji środowiskowej
Celem jest zapewnienie przygotowania długoterminowych danych i informacji potrzebnych do sprostania temu wyzwaniu. Działania będą skupiać się na zdolnościach, technologiach i infrastrukturze danych do celów obserwacji i monitorowania Ziemi, które mogą dostarczać w odpowiednim terminie dokładne informacje, prognozy i przewidywania. Promowany będzie bezpłatny, otwarty i nieograniczony dostęp do interoperacyjnych danych i informacji.	Celem jest zapewnienie przygotowania długoterminowych danych i informacji potrzebnych do sprostania temu wyzwaniu. Działania będą skupiać się na zdolnościach, technologiach i infrastrukturze danych do celów obserwacji i monitorowania Ziemi zarówno przy wykorzystaniu teledetekcji, jak i pomiarów in situ, które mogą bez przerwy dostarczać w odpowiednim terminie dokładne informacje i umożliwiać prognozy i przewidywania. Promowany będzie bezpłatny, otwarty i nieograniczony dostęp do interoperacyjnych danych i informacji.
Poprawka  143 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – część III – punkt 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa	6. Zrozumienie Europy w zmieniającym się świecie – integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwa
6.1. Cel szczegółowy	6.1. Cel szczegółowy
Celem szczegółowym jest wspieranie integracyjnych, innowacyjnych i bezpiecznych społeczeństw europejskich w kontekście bezprecedensowych przeobrażeń i nasilających się globalnych współzależności.	Celem szczegółowym jest wspieranie integracyjnych, innowacyjnych i refleksyjnych społeczeństw europejskich poprzez lepsze zrozumienie Europy w kontekście bezprecedensowych przeobrażeń i nasilających się globalnych współzależności.
Europa stoi w obliczu poważnych zmian społeczno-gospodarczych, mających istotny wpływ na jej przyszłość, takich jak nasilające się gospodarcze i kulturalne współzależności, starzenie się populacji, wykluczenie społeczne i ubóstwo, nierówności i przepływy migracyjne, zapobieganie różnicom w dostępie do technologii cyfrowych, propagowanie kultury innowacji i kreatywności w społeczeństwie i przedsiębiorstwach, a także zapewnienie bezpieczeństwa i wolności, zaufania do instytucji demokratycznych oraz między obywatelami w granicach państw i ponad granicami. Wyzwania są ogromne i wymagają wspólnego europejskiego podejścia.	Europa stoi w obliczu poważnych zmian społeczno-gospodarczych, mających istotny wpływ na jej przyszłość, takich jak nasilające się gospodarcze i kulturalne współzależności, starzenie się populacji i zmiany demograficzne, wykluczenie społeczne i ubóstwo, nierówności i przepływy migracyjne, zapobieganie różnicom w dostępie do technologii cyfrowych, propagowanie kultury nauki, innowacji i kreatywności w społeczeństwie i przedsiębiorstwach, a także zapewnienie zaufania do instytucji demokratycznych oraz między obywatelami w granicach państw i ponad granicami. Ponadto rolę publicznej polityki społecznej w Europie coraz częściej postrzega się jako kluczowy element trwałości samego europejskiego modelu społecznego. Wyzwania są ogromne i wymagają coraz bardziej kompleksowego połączenia podejść w oparciu o wspólną wiedzę naukową, którą zapewnić mogą jedynie nauki społeczne i humanistyczne.
Po pierwsze, w Unii utrzymują się znaczne nierówności, zarówno między krajami, jak i w ich obrębie. W 2010 r. wskaźnik rozwoju społecznego, stanowiący zagregowaną miarę postępów w zakresie zdrowia, edukacji i dochodów, wynosił w państwach Unii od 0,743 do 0,895, odzwierciedlając w ten sposób znaczne rozbieżności, przy czym sytuację dodatkowo pogarszają nierówności społeczne między państwami. Utrzymują się również znaczne nierówności związane z płcią: przykładowo wskaźnik zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć w Unii wynosi 17,8% na korzyść mężczyzn. Na każdych sześciu obywateli Unii jeden (ok. 80 mln ludzi) jest dziś narażony na ubóstwo. W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci powszechniejsze stało się ubóstwo wśród młodych osób dorosłych i rodzin z dziećmi. Bezrobocie wśród młodych ludzi utrzymuje się na poziomie powyżej 20%. 150 mln Europejczyków (ok. 25%) nigdy nie korzystało z Internetu i może nigdy nie nabyć wystarczających umiejętności informatycznych. Zwiększyła się również polityczna apatia i polaryzacja podczas wyborów, co stanowi odzwierciedlenie słabnącego zaufania obywateli do dzisiejszych systemów politycznych. Z tych informacji wynika, że niektóre grupy społeczne i społeczności cały czas pozostają poza nawiasem rozwoju społecznego i gospodarczego lub demokratycznej polityki.	W Unii utrzymują się znaczne nierówności, zarówno między krajami, jak i w ich obrębie. W 2010 r. wskaźnik rozwoju społecznego, stanowiący zagregowaną miarę postępów w zakresie zdrowia, edukacji i dochodów, wynosił w państwach Unii od 0,743 do 0,895, odzwierciedlając w ten sposób znaczne rozbieżności, przy czym sytuację dodatkowo pogarszają nierówności społeczne między państwami. Utrzymują się również znaczne nierówności związane z płcią: przykładowo wskaźnik zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć w Unii wynosi 17,8% na korzyść mężczyzn. Na każdych sześciu obywateli Unii jeden (ok. 80 mln ludzi) jest dziś narażony na ubóstwo. W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci powszechniejsze stało się ubóstwo wśród młodych osób dorosłych i rodzin z dziećmi. Bezrobocie wśród młodych ludzi utrzymuje się na poziomie powyżej 20%. 150 mln Europejczyków (ok. 25%) nigdy nie korzystało z Internetu i może nigdy nie nabyć wystarczających umiejętności informatycznych. Zwiększyła się również polityczna apatia i polaryzacja podczas wyborów, co stanowi odzwierciedlenie słabnącego zaufania obywateli do dzisiejszych systemów politycznych. Z tych informacji wynika, że niektóre grupy społeczne i społeczności cały czas pozostają poza nawiasem rozwoju społecznego i gospodarczego lub demokratycznej polityki.
Po drugie, wydajność i wskaźniki wzrostu gospodarczego w Europie stosunkowo maleją od czterech dziesięcioleci. Co więcej, jej globalny udział w tworzeniu wiedzy oraz wyniki w zakresie innowacji szybko się obniżają w porównaniu z głównymi wschodzącymi gospodarkami, takimi jak Brazylia i Chiny. Mimo że Europa dysponuje solidną bazą naukową, musi ona uczynić tę bazę ważnym atutem w zakresie innowacyjnych towarów i usług. Wprawdzie dobrze wiadomo, że Europa musi inwestować więcej w naukę i innowacje, musi ona jednak również koordynować te inwestycje w sposób znacznie bardziej inteligentny niż w przeszłości: ponad 95% krajowych budżetów na badania naukowe i rozwój jest wydawanych bez żadnej koordynacji w skali całej Unii, co potencjalnie stanowi ogromne marnotrawstwo zasobów w czasie kurczących się możliwości finansowania. Ponadto zdolności państw członkowskich do innowacji, pomimo pewnej obserwowanej w ostatnim okresie konwergencji, pozostają bardzo zróżnicowane, z dużymi lukami między „liderami innowacji” a „słabymi innowatorami”.	Wskaźniki wydajności i wzrostu gospodarczego w Europie stosunkowo maleją od czterech dziesięcioleci. Co więcej, jej globalny udział w tworzeniu wiedzy oraz wyniki w zakresie innowacji szybko się obniżają w porównaniu z głównymi wschodzącymi gospodarkami takimi jak Brazylia i Chiny. Mimo że Europa dysponuje solidną bazą naukową, musi ona uczynić tę bazę ważnym atutem w zakresie innowacyjnych towarów i usług. Wprawdzie dobrze wiadomo, że Europa musi inwestować więcej w naukę i innowacje, musi ona jednak również koordynować te inwestycje w sposób znacznie bardziej inteligentny niż w przeszłości: ponad 95% krajowych budżetów na badania naukowe i rozwój jest wydawanych bez żadnej koordynacji w skali całej Unii, co jest przejawem znacznej niewydajności w czasie kurczących się możliwości finansowania.
Po trzecie, obywatele coraz częściej mają do czynienia z różnymi zagrożeniami, związanymi z przestępczością, przemocą, terroryzmem, atakami cybernetycznymi, naruszeniami prywatności oraz innymi formami zaburzeń społecznych i gospodarczych. Według oszacowań, każdego roku w Europie ofiarą przestępstw pada bezpośrednio nawet 75 mln osób. W 2010 r. bezpośredni koszt przestępczości, terroryzmu, czynów bezprawnych, przemocy i katastrof w Europie oszacowano na co najmniej 650 mld EUR (ok. 5% PKB Unii). Jaskrawym przykładem gospodarczych skutków terroryzmu jest atak na World Trade Center dnia 9 września 2001 r. Szacuje się, że to wydarzenie doprowadziło w następnym kwartale do spadku wydajności w USA o 35 mld USD, całkowitej produkcji o 47 mld USD oraz wzrostu bezrobocia o prawie 1%. Obywatele, przedsiębiorstwa i instytucje są w coraz większym stopniu zaangażowane w cyfrowe interakcje i transakcje w społecznych, finansowych i handlowych obszarach życia, lecz rozwój Internetu doprowadził także do pojawienia się cyberprzestępczości, przynoszącej co roku miliardy euro strat, a także do naruszeń prywatności, dotykających osoby fizyczne i stowarzyszenia na całym kontynencie. Narastająca niepewność w życiu codziennym i w nieoczekiwanych sytuacjach prawdopodobnie wpłynie na zaufanie obywateli nie tylko do instytucji, lecz także do siebie nawzajem.
Tym wyzwaniom należy stawić czoła wspólnie i w innowacyjny sposób, ponieważ występują między nimi kompleksowe i często nieoczekiwane interakcje. Innowacje mogą prowadzić do osłabienia integracyjności, czego dowodzą np. zjawiska przepaści cyfrowej czy segmentacji rynków pracy. Innowacje społeczne, zaufanie społeczne i bezpieczeństwo są niekiedy trudne do pogodzenia w polityce, np. w cechujących się trudną sytuacją społeczną obszarach w dużych miastach Europy. Ponadto połączenie innowacji i zmieniających się potrzeb obywateli także skłania decydentów oraz podmioty gospodarcze i społeczne do poszukiwania nowych odpowiedzi, ignorujących ustalone granice między sektorami, działaniami, towarami i usługami. Zjawiska takie jak rozwój Internetu, systemów finansowych, gałęzi gospodarki nastawionych na zaspokajanie potrzeb związanych ze starzeniem się oraz społeczeństwa ekologiczne dobitnie pokazuje, że konieczne jest myślenie o tych kwestiach i reagowanie na nie w sposób łączący wymiary integracyjności, innowacji i bezpieczeństwa.	Tym wyzwaniom należy stawić czoła wspólnie i w innowacyjny sposób, ponieważ występują między nimi kompleksowe i często nieoczekiwane interakcje. Innowacje mogą prowadzić do osłabienia integracyjności, czego dowodzą np. zjawiska przepaści cyfrowej czy segmentacji rynków pracy. Innowacje społeczne i zaufanie społeczne są niekiedy trudne do pogodzenia w polityce, np. w cechujących się trudną sytuacją społeczną obszarach w dużych miastach Europy. Ponadto połączenie innowacji i zmieniających się potrzeb obywateli także skłania decydentów oraz podmioty gospodarcze i społeczne do poszukiwania nowych odpowiedzi, ignorujących ustalone granice między sektorami, działaniami, towarami i usługami. Zjawiska takie jak rozwój Internetu, systemów finansowych, gałęzi gospodarki nastawionych na zaspokajanie potrzeb związanych ze starzeniem się oraz społeczeństwa ekologiczne dobitnie pokazuje, że konieczne jest myślenie o tych kwestiach i reagowanie na nie w sposób łączący wymiary integracyjności i innowacji.
Właściwa tym wyzwaniom złożoność oraz ewolucja potrzeb sprawiają zatem, że konieczne jest rozwijanie innowacyjnych badań naukowych i nowych inteligentnych technologii, procesów i metod, mechanizmów innowacji społecznych, skoordynowanych działań i polityki przewidującej poważne zmiany w Europie lub wpływającej na nie. Wymagają zrozumienia bazowych tendencji i oddziaływań związanych z tymi wyzwaniami, a także odkrycia i wynalezienia na nowo skutecznych form solidarności, koordynacji i kreatywności, dzięki którym Europa, w porównaniu z innymi regionami świata, stanowi wyrazisty wzorzec integracyjnego, innowacyjnego i bezpiecznego społeczeństwa. Konieczne jest też bardziej strategiczne podejście do współpracy z państwami trzecimi. Ponadto, ponieważ polityka bezpieczeństwa powinna współgrać z różnymi obszarami polityki społecznej, ważnym aspektem działań podejmowanych w związku z tym wyzwaniem będzie wzmocnienie społecznego wymiaru badań naukowych w zakresie bezpieczeństwa.	Właściwa tym wyzwaniom złożoność oraz ewolucja potrzeb sprawiają zatem, że konieczne jest rozwijanie innowacyjnych badań naukowych i nowych inteligentnych technologii, procesów i metod, mechanizmów innowacji społecznych, skoordynowanych działań i polityki przewidującej poważne zmiany w Europie lub wpływającej na nie. Wymagają zrozumienia bazowych tendencji i oddziaływań związanych z tymi wyzwaniami, a także odkrycia i wynalezienia na nowo skutecznych form solidarności, koordynacji i kreatywności, dzięki którym Europa, w porównaniu z innymi regionami świata, stanowi wyrazisty wzorzec integracyjnego i innowacyjnego społeczeństwa. Aby skutecznie odpowiedzieć na te wyzwania, potrzebne są zarówno badania ukierunkowane na cele, jak i badania oddolne. Wreszcie wymagane jest też bardziej strategiczne podejście do współpracy z państwami trzecimi.
6.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii	6.2. Uzasadnienie i wartość dodana Unii
Te wyzwania przekraczają granice państw i dlatego wymagają bardziej kompleksowej analizy porównawczej mobilności (osób, towarów, usług i kapitału, ale także kompetencji i wiedzy) oraz form współpracy instytucjonalnej, interakcji międzykulturowych i międzynarodowego współdziałania. Przy braku lepszego ich zrozumienia i umiejętności przewidywania, także siły globalizacji zmuszają państwa europejskie do wzajemnej konkurencji zamiast współpracy, uwidaczniając w ten sposób różnice występujące w Europie zamiast elementów wspólnych i właściwej równowagi między konkurencją a współpracą. Podjęcie takich zasadniczych wyzwań społeczno-gospodarczym tylko na poziomie krajowym niesie ze sobą niebezpieczeństwo nieefektywnego wykorzystania zasobów, rozprzestrzenienia się problemów na inne kraje europejskie i nieeuropejskie oraz nasilenia napięć społecznych, gospodarczych i politycznych, mogących bezpośrednio wpływać na osiąganie celów traktatów europejskich, a w szczególności tytułu I Traktatu o Unii Europejskiej, w odniesieniu do określonych w nich wartości.	Te wyzwania przekraczają granice państw i dlatego wymagają bardziej kompleksowej analizy porównawczej społeczeństw europejskich. Ich związki z krajową i europejską polityką publiczną w kontekście globalizacji wymagają nie tylko powołania wzajemnie uznawanych agend badawczych, lecz także utworzenia wspólnej i bardziej zwartej europejskiej bazy wiedzy, dzięki której można lepiej zrozumieć i ocenić krajową i europejską politykę.
Aby zbudować integracyjne, innowacyjne i bezpieczne społeczeństwa, Europa musi reagować rozwijaniem nowej wiedzy, technologii i zdolności, a także określeniem wariantów strategicznych. Takie podejście pomoże Europie sprostać nie tylko wyzwaniom wewnętrznym, ale też zewnętrznym, przed którymi stoi jako podmiot aktywny na płaszczyźnie międzynarodowej. To z kolei pozwoli państwom członkowskim na korzystanie z doświadczeń z innych regionów oraz na lepsze zdefiniowanie własnych szczególnych działań, odpowiadających ich odnośnym kontekstom.	Aby zbudować integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwa, Europa musi reagować rozwijaniem nowej wiedzy i technologii, a także określeniem wariantów strategicznych. Takie podejście pomoże Europie sprostać nie tylko wyzwaniom wewnętrznym, ale też zewnętrznym, przed którymi stoi jako podmiot aktywny na płaszczyźnie międzynarodowej. To z kolei pozwoli państwom członkowskim na korzystanie z doświadczeń z innych regionów oraz na lepsze zdefiniowanie własnych szczególnych działań, odpowiadających ich odnośnym kontekstom.
Promowanie nowych sposobów współpracy między państwami w Unii i w skali światowej, a także w odnośnych społecznościach badawczo-innowacyjnych, będzie zatem podstawowym zadaniem związanym z tym wyzwaniem. Angażowanie obywateli i przemysłu, wspieranie procesów innowacji społecznych i technologicznych, promowanie inteligentnej i partycypacyjnej administracji publicznej, a także kształtowania polityki opartego na podstawie faktograficznej, to kierunki działań, które będą systematycznie realizowane w celu zwiększenia znaczenia ich wszystkich dla decydentów, podmiotów społecznych i gospodarczych oraz obywateli. W tym względzie badania naukowe i innowacje będą wstępnym warunkiem konkurencyjności europejskiego przemysłu i usług, w szczególności w obszarach bezpieczeństwa, rozwoju cyfrowego i ochrony prywatności.	Promowanie inteligentnej i partycypacyjnej administracji publicznej, a także kształtowania polityki opartego na podstawie faktograficznej, to kierunki działań, które będą systematycznie realizowane w celu zwiększenia znaczenia ich wszystkich dla decydentów, podmiotów społecznych i gospodarczych oraz obywateli. W tym względzie badania naukowe i innowacje będą wstępnym warunkiem konkurencyjności europejskiego przemysłu i usług.
Finansowanie unijne zapewniane w związku z tym wyzwaniem będzie zatem wspierać rozwój, realizację i dostosowanie kluczowych kierunków polityki Unii, zwłaszcza priorytetów strategii „Europa 2020” dotyczących inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii, w tym polityki w zakresie zapobiegania klęskom żywiołowym i reagowania na nie. Będzie się to odbywać w koordynacji z działaniami bezpośrednimi Wspólnego Centrum Badawczego.	Finansowanie unijne zapewniane w związku z tym wyzwaniem będzie zatem wspierać rozwój, realizację i dostosowanie kluczowych kierunków polityki Unii, zwłaszcza priorytetów strategii „Europa 2020” dotyczących inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu. Będzie się ono stykało z inicjatywami w zakresie wspólnego planowania i koordynowana będzie współpraca z działaniami bezpośrednimi Wspólnego Centrum Badawczego.
6.3. Ogólny zarys działań	6.3. Ogólny zarys działań
6.3.1. Integracyjne społeczeństwa	6.3.1. Integracyjne społeczeństwa
Celem jest wzmocnienie solidarności, a także włączenia społecznego, integracji gospodarczej i politycznej oraz pozytywnej dynamiki międzykulturowej w Europie i w stosunkach z partnerami międzynarodowymi, poprzez najwyższej klasy działania naukowe i interdyscyplinarność, postępy technologiczne i innowacje organizacyjne. Ważną rolę w tym zakresie mogą odegrać badania w dziedzinie nauk humanistycznych. Badania naukowe zapewnią decydentom wsparcie w kształtowaniu polityki zwalczającej ubóstwo i zapobiegającej rozwojowi różnych form podziałów, dyskryminacji i nierówności w społeczeństwach europejskich, takich jak brak uprawnienia płci lub nierówny dostęp do technologii cyfrowych lub innowacyjnych, a także w stosunku do innych regionów świata. W szczególności przyczynią się do wdrożenia i dostosowania strategii „Europa 2020” oraz szerokich działań zewnętrznych Unii. Szczególne środki zostaną podjęte w celu uwolnienia potencjału najwyższej jakości w mniej rozwiniętych regionach, co poszerzy uczestnictwo w programie „Horyzont 2020”.	Celem jest lepsze zrozumienie zmian społecznych w Europie, ich wpływu na spójność społeczną i integrację gospodarczą i polityczną oraz głównych konsekwencji dla dobrostanu i jakości życia poszczególnych osób, rodzin i społeczeństw. Główne wyzwania, którymi należy się zająć, będą dotyczyć europejskich modeli spójności i dobrostanu społecznego oraz potrzeby znaczącej bazy wiedzy w dziedzinie nierówności i wykluczenia społecznego, zmian demograficznych i starzejącego się społeczeństwa, zmian w ciągu życia i przemian rodzinnych, warunków pracy i życia, migracji i mobilności, edukacji i uczenia się przez całe życie, wielojęzyczności, polityki społecznej i dynamiki rządzenia, przy jednoczesnym uwzględnieniu europejskiej różnorodności gospodarczej i społecznej. Ważną rolę w tym zakresie mogą odegrać badania w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych. Badania naukowe zapewniają decydentom politycznym wsparcie w kształtowaniu polityki, zwalczaniu ubóstwa, konfliktów i wykluczenia społecznego oraz w zapobieganiu rozwojowi różnych form podziałów, dyskryminacji i nierówności w społeczeństwach europejskich, takich jak brak równouprawnienia płci lub nierówny dostęp do technologii cyfrowych lub innowacyjnych, a także w stosunku do innych regionów świata. W szczególności przyczynią się do wdrożenia i dostosowania strategii „Europa 2020”. Należy ponadto zrozumieć i zbadać oraz promować dostęp do europejskiego dziedzictwa kulturalnego oraz jego ochronę jako sposób na zbliżanie do siebie obywateli Unii oraz na poprawę spójności europejskiego społeczeństwa.
Działania skoncentrują się na:	Działania skoncentrują się na:
(a) promowaniu inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu;	(a) promowaniu inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu;
(b) budowie w Europie odpornych i integracyjnych społeczeństw;	(b) budowie w Europie odpornych i integracyjnych społeczeństw;
	(ba) zajęciu się europejskimi modelami spójności społecznej i dobrostanu;
(c) wzmocnieniu roli Europy jako podmiotu globalnego;	(c) wzmocnieniu roli Europy jako podmiotu globalnego.
(d) eliminacji różnic w dostępie do badań naukowych i innowacji w Europie.
6.3.2. Innowacyjne społeczeństwa	6.3.2. Innowacyjne i refleksyjne społeczeństwa
Celem jest wspieranie rozwoju innowacyjnych społeczeństw i polityki w Europie poprzez zaangażowanie obywateli, przedsiębiorstw i użytkowników w badania naukowe i innowacje oraz promowanie skoordynowanej polityki w zakresie badań naukowych i innowacji w kontekście globalizacji. Szczególne wsparcie zostanie zapewnione na potrzeby rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej i ramowych warunków innowacji.	Celem jest wspieranie rozwoju innowacyjnych społeczeństw i polityki w Europie poprzez zaangażowanie obywateli, organizacji społeczeństwa obywatelskiego, przedsiębiorstw i użytkowników w badania naukowe i innowacje oraz promowanie skoordynowanej polityki w zakresie badań naukowych i innowacji w kontekście globalizacji. Wsparcie zostanie zapewnione na potrzeby badań związanych z rozwojem europejskiej przestrzeni badawczej i ramowych warunków innowacji, w tym na lepsze zrozumienie społecznych ograniczeń i szans oraz ich roli w procesie innowacji.
Działania skoncentrują się na:	Działania skoncentrują się na:
(a) wzmocnieniu podstaw faktograficznych i wsparcia dla „Unii innowacji” i europejskiej przestrzeni badawczej;	(a) wzmocnieniu podstaw faktograficznych i wsparcia dla „Unii innowacji” i europejskiej przestrzeni badawczej;