SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do mechanizmu szybkiego reagowania na nadużycia związane z podatkiem VAT

24.1.2013 - (COM(2012)0428 – C7‑0260/2012 – 2012/0205(CNS)) - *

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: David Casa

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do mechanizmu szybkiego reagowania na nadużycia związane z podatkiem VAT

(COM(2012)0428 – C7‑0260/2012 – 2012/0205(CNS))

(Specjalna procedura ustawodawcza – konsultacja)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2012)0428),

–   uwzględniając art. 113 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0260/2012),

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu PE,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A7-0014/2013),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt -1 preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1) Wzmożona walka z nadużyciami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania ma kluczowe znaczenie dla przywrócenia i utrzymania stabilności i mocnej pozycji sektora finansów publicznych w całej Unii.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Nadużycia podatkowe w obszarze podatku od wartości dodanej (VAT) prowadzą do znacznych strat budżetowych i negatywnie wpływają na warunki konkurencji i tym samym na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W ostatnim czasie rozwinęły się szczególne nagłe i masowe formy nadużyć podatkowych, zwłaszcza przy wykorzystaniu środków elektronicznych, które ułatwiają szybką, nielegalną wymianę handlową na dużą skalę.	(1) Nadużycia podatkowe w obszarze podatku od wartości dodanej (VAT) powodują znaczne straty w finansach publicznych i negatywnie wpływają na warunki konkurencji i tym samym na sprawiedliwość i wydajność funkcjonowania rynku wewnętrznego. Należy ograniczyć tego rodzaju straty, szczególnie w czasach oszczędności budżetowych. W ostatnim czasie rozwinęły się szczególne nagłe i masowe formy nadużyć podatkowych, zwłaszcza przy wykorzystaniu środków elektronicznych, które ułatwiają szybką, nielegalną wymianę handlową na dużą skalę, często wykraczającą poza granice poszczególnych państw członkowskich.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zezwala państwom członkowskim na wystąpienie z wnioskiem o odstępstwo od przepisów tej dyrektywy w celu zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania. Uzyskanie upoważnienia do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo wymaga przedstawienia odpowiedniego wniosku przez Komisję i jego przyjęcia przez Radę. Niedawne doświadczenia pokazały, że proces przyznawania odstępstw nie zawsze jest wystarczająco elastyczny, by zapewnić szybką i właściwą reakcję na wnioski składane przez państwa członkowskie.	(2) Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zezwala państwom członkowskim na wystąpienie z wnioskiem o odstępstwo od przepisów tej dyrektywy w celu zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania. Uzyskanie upoważnienia do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo wymaga przedstawienia odpowiedniego wniosku przez Komisję i jego przyjęcia przez Radę. Niedawne doświadczenia pokazały, że proces przyznawania odstępstw nie zawsze jest wystarczająco szybki lub elastyczny, by zapewnić szybką i właściwą reakcję na wnioski składane przez państwa członkowskie.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) Wyznaczenie odbiorcy jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku VAT (odwrotne obciążenie) stanowi skuteczny środek natychmiastowego powstrzymania najbardziej znanych rodzajów uchylania się od opodatkowania w niektórych sektorach gospodarki. Jednakże z biegiem czasu, w miarę rozwoju sytuacji, może się również okazać konieczne dopuszczenie innych środków. W tym celu Rada powinna określić, w stosownych przypadkach i na wniosek Komisji, inne środki objęte zakresem mechanizmu szybkiego reagowania. Należy określić rodzaj środków, które mogą stanowić przedmiot upoważnienia, tak by zminimalizować czas konieczny do zatwierdzenia odstępstw przez Komisję.	(7) Wyznaczenie odbiorcy jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku VAT („mechanizm odwrotnego obciążenia”) stanowi skuteczny środek natychmiastowego powstrzymania najbardziej znanych rodzajów uchylania się od opodatkowania w niektórych sektorach gospodarki („oszustwo karuzelowe”). Jednakże z uwagi na istnienie słabych punktów w systemie VAT oraz w zależności od rozwoju sytuacji może się również okazać konieczne dopuszczenie innych środków. W tym celu Komisja powinna w stosownych przypadkach zaproponować dowolny inny środek, który wszedłby w zakres mechanizmu szybkiego reagowania. Środek ten powinien zostać jednomyślnie zatwierdzony przez Radę po konsultacji z Parlamentem Europejskim. Należy w sposób dokładny i przejrzysty określić rodzaj środków, które mogą stanowić przedmiot upoważnienia, tak by zminimalizować czas konieczny do zatwierdzenia odstępstw przez Komisję.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9a) Aby zapewnić ciągły rozwój i doskonalenie mechanizmu szybkiego reagowania, Komisja powinna w regularnych odstępach czasu przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania ze stosowania rzeczonego mechanizmu, zawierające analizę m.in. innych środków, które należy włączyć do zakresu mechanizmu, oraz nowych sposobów zacieśniania współpracy między państwami członkowskimi w ogólnych ramach tego mechanizmu.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9b) Aby zapewnić zadowalające funkcjonowanie mechanizmu szybkiego reagowania, Komisja powinna mieć możliwość podejmowania w dowolnym momencie szybkich i stosownych działań w tym zakresie. Z tego względu należy zapewnić mechanizmowi szybkiego reagowania wystarczający poziom zasobów ludzkich i innych zasobów oraz wprowadzić i utrzymać przyspieszoną wewnętrzną procedurę podejmowania decyzji.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9c) Z uwagi na fakt, że stosowanie szczególnych środków w jednym państwie członkowskim może wpłynąć na systemy VAT pozostałych państw członkowskich, w celu zachowania przejrzystości Komisja powinna informować wszystkie państwa członkowskie o wszystkich składanych wnioskach i wszystkich decyzjach podejmowanych na podstawie tych wniosków.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 d preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9d) Dążąc do udoskonalenia i dostrojenia mechanizmu szybkiego reagowania, Komisja powinna prowadzić szeroko zakrojone konsultacje z przedsiębiorstwami z sektorów narażonych na oszustwa oraz z innymi zainteresowanymi stronami.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Państwa członkowskie, nie będąc w stanie indywidualnie przeciwdziałać nadużyciom związanym z nowymi formami wymiany handlowej, które dotyczą kilku państw jednocześnie, nie mogą w wystarczającym stopniu osiągnąć celu zamierzonego działania, a mianowicie stawić czoła nagłym i masowym zjawiskom nadużyć w obszarze podatku VAT, bardzo często o międzynarodowym zasięgu; mając na uwadze zapewnienie szybszej i w rezultacie bardziej odpowiedniej i skutecznej reakcji na wspomniane zjawiska, cel ten można osiągnąć lepiej na poziomie unijnym, Unia może zatem przyjąć środki, w zgodzie z zasadą pomocniczości, o której mowa w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.	(10) Państwa członkowskie, nie będąc w stanie indywidualnie przeciwdziałać nadużyciom związanym z nowymi formami wymiany handlowej, które dotyczą kilku państw jednocześnie, nie mogą w wystarczającym stopniu osiągnąć celu zamierzonego działania, a mianowicie stawić czoła nagłym i masowym zjawiskom nadużyć w obszarze podatku VAT, bardzo często o międzynarodowym zasięgu; mając na uwadze zapewnienie szybszej i w rezultacie bardziej odpowiedniej i skutecznej reakcji na wspomniane zjawiska, cel ten można osiągnąć lepiej na poziomie unijnym, Unia powinna zatem przyjąć środki w zgodzie z zasadą pomocniczości, o której mowa w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 Dyrektywa 2006/112/WE Sekcja 1 a – artykuł 395 a – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) wyznaczenie odbiorcy jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku VAT z tytułu określonego rodzaju dostawy towarów i świadczenia usług w drodze odstępstwa od art. 193, po uprzednim złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, dotyczącego takiego środka; a) wyznaczenie odbiorcy jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku VAT z tytułu określonego rodzaju dostawy towarów i świadczenia usług w drodze odstępstwa od art. 193 („mechanizm odwrotnego obciążenia”), po uprzednim złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, dotyczącego takiego środka;
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 Dyrektywa 2006/112/WE Sekcja 1 a – artykuł 395 a – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka b) każdy inny środek określony przez Radę stanowiącą jednomyślnie na wniosek Komisji. b) każdy inny środek zaproponowany przez Komisję i zatwierdzony jednomyślnie przez Radę po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 Dyrektywa 2006/112/WE Sekcja 1 a – artykuł 395 a – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Do celów lit. a) szczególny środek podlega odpowiednim środkom kontroli ze strony państw członkowskich w odniesieniu do podatników dostarczających towary lub świadczących usługi, do których stosuje się dany środek. Do celów lit. a) i b) wszelkie stosowane szczególne środki podlegają odpowiednim środkom kontroli ze strony państw członkowskich w odniesieniu do podatników dostarczających towary lub świadczących usługi, do których stosuje się dany środek.
Uzasadnienie
Treść aktu ustawodawczego powinna umożliwiać włączanie dalszych szczególnych środków do zakresu mechanizmu.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 (nowy) Dyrektywa 2006/112/EC Sekcja 1 a – artykuł 395 a – ustęp 1 – akapit czwarty a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Termin zakończenia procedury określonej w niniejszym ustępie wynosi trzy miesiące.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 Dyrektywa 2006/112/WE Sekcja 1 a – artykuł 395 a – ustęp 2 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Państwo członkowskie, które zamierza wprowadzić środek przewidziany w ust. 1, kieruje do Komisji wniosek. Państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje wskazujące sektor, którego dotyczy problem nadużyć, rodzaj i cechy nadużycia, jego nagły i masowy charakter oraz jego skutki w postaci znacznych i nieodwracalnych strat finansowych. Jeżeli Komisja uzna, że nie posiada wszystkich niezbędnych informacji, kontaktuje się z zainteresowanym państwem członkowskim w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania wniosku i precyzuje, jakie dodatkowe informacje są wymagane. 2. Państwo członkowskie, które zamierza wprowadzić środek przewidziany w ust. 1, kieruje do Komisji wniosek. Państwo członkowskie przekazuje Komisji, właściwym komisjom Parlamentu Europejskiego oraz Trybunałowi Obrachunkowemu informacje wskazujące sektor, którego dotyczy problem nadużyć, rodzaj i cechy nadużycia, jego nagły i masowy charakter oraz jego skutki w postaci znacznych i nieodwracalnych strat finansowych. Jeżeli Komisja uzna, że nie posiada wszystkich niezbędnych informacji, kontaktuje się z zainteresowanym państwem członkowskim w terminie dwóch tygodni od daty otrzymania wniosku i precyzuje, jakie dodatkowe informacje są wymagane. Komisja konsultuje się również – tam, gdzie to stosowne i możliwe – z danym sektorem.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 Dyrektywa 2006/112/WE Sekcja 1 a – artykuł 395 a – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Kiedy Komisja posiada już wszystkie informacje, które uzna za niezbędne do rozpatrzenia wniosku, w terminie jednego miesiąca zatwierdza szczególny środek lub, w przypadku gdy środek, którego dotyczy wniosek, budzi jej zastrzeżenia, powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie. Kiedy Komisja posiada już wszystkie informacje, które uzna za niezbędne do rozpatrzenia wniosku:   a) powiadamia o tym państwo członkowskie, które złożyło wniosek,   b) przekazuje wiosek w oryginalnej wersji językowej pozostałym państwom członkowskim,   c) w terminie jednego miesiąca zatwierdza szczególny środek lub, jeżeli środek, którego dotyczy wniosek, budzi jej zastrzeżenia, powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie, pozostałe państwa członkowskie, właściwe komisje Parlamentu Europejskiego oraz Trybunał Obrachunkowy, dołączając szczegółowe uzasadnienie.
Uzasadnienie
Zwiększenie przejrzystości na każdym etapie rzeczonej procedury ułatwiłoby państwom członkowskim uzyskanie pełnego obrazu powtarzalnych schematów nadużyć, koordynowanie działań transgranicznych oraz szybkie podejmowanie właściwych decyzji w ramach Stałego Komitetu Współpracy Administracyjnej.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 Dyrektywa 2006/112/WE Sekcja 1 a – artykuł 395 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Artykuł 395c   Do dnia 1 lipca 2014 r., a następnie co trzy lata Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania mechanizmu szybkiego reagowania ustanowionego na mocy niniejszej sekcji. Sprawozdanie zawiera m. in. analizę dalszych szczególnych środków, które należy włączyć do zakresu mechanizmu, oraz nowych sposobów zacieśniania współpracy między państwami członkowskimi w ogólnych ramach mechanizmu.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 1a
	Do dnia 1 stycznia 2014 r. Komisja przedstawi sprawozdanie dotyczące sposobów przyspieszenia zwykłej procedury przyznawania odstępstw przewidzianej w art. 395 dyrektywy 2006/112/WE. Celem sprawozdania jest określenie zmian w istniejących strukturach i rutynowych procedurach, których wprowadzenie zapewniłoby zakończenie procedury przez Komisję zawsze w przeciągu pięciu miesięcy od daty otrzymania wniosku od państwa członkowskiego. W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszą wnioski legislacyjne.
Uzasadnienie
Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że dość często przeprowadzenie zwykłej procedury przyznawania odstępstw zajmuje Komisji zbyt dużo czasu. Wydaje się, że można wprowadzić w tym obszarze pewne ulepszenia. Z tego względu oprócz wprowadzenia mechanizmu szybkiego reagowania należy podjąć starania o zwiększenie wydajności stosowania tej procedury.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.	2. Państwa członkowskie przekazują Parlamentowi Europejskiemu i Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.	Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Ujednolicenie brzmienia niniejszej dyrektywy i dyrektywy przez nią zmienionej nastąpi w terminie trzech miesięcy od daty jej wejścia w życie.

UZASADNIENIE

Wniosek Komisji

W dniu 31 lipca 2012 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący mechanizmu szybkiego reagowania, który umożliwiłby państwom członkowskim sprawniejsze i skuteczniejsze reagowanie na nadużycia związane z podatkiem VAT. Mechanizm szybkiego reagowania dałby państwom członkowskim, w którym wystąpił poważny przypadek nagłego i masowego nadużycia związanego z podatkiem VAT, możliwość wprowadzenia pewnych nadzwyczajnych środków, czego nie mogą uczynić obecnie na mocy przepisów o VAT. W tym kontekście wniosek przewiduje, że państwa członkowskie mogłyby zastosować na przestrzeni jednego miesiąca „mechanizm odwrotnego obciążenia”, na mocy którego to odbiorca, a nie dostawca towarów lub usług, będzie zobowiązany do odprowadzenia VAT. Znacznie zwiększyłoby to szanse na skuteczną walkę ze skomplikowanymi nadużyciami, takimi jak np. oszustwo karuzelowe, oraz na zmniejszenie strat finansowych, które w przypadku takich nadużyć mają charakter nieodwracalny. Aby poradzić sobie z ewentualnymi nowymi formami nadużyć w przyszłości, przewiduje się również możliwość zatwierdzenia i ustanowienia innych środków walki z nadużyciami w ramach mechanizmu szybkiego reagowania.

Nadużycia związane z podatkiem VAT kosztują UE i budżety krajowe kilka miliardów euro rocznie. W niektórych poważnych przypadkach w krótkim okresie dochodzi do utraty ogromnych sum wskutek szybkości, z jaką rozwijają się w dzisiejszych czasach mechanizmy oszustw. Przykładowo w okresie między czerwcem 2008 r. a grudniem 2009 r. straty w wyniku nadużyć związanych z podatkiem VAT w kontekście handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oszacowano na 5 miliardów euro.

Obecnie jeżeli państwo członkowskie chce przeciwdziałać nadużyciom związanym z VAT za pomocą środków nieprzewidzianych w unijnych przepisach o VAT, musi ono zwrócić się z formalnym wnioskiem o zezwolenie w drodze odstępstwa. Następnie Komisja sporządza stosowny wniosek i przekazuje go Radzie, która musi go zatwierdzić jednomyślnie, zanim dany środek będzie można wprowadzić. Proces ten może być długotrwały i uciążliwy, opóźniając podjęcie przez dane państwo członkowskie niezbędnych działań w celu powstrzymania nadużycia.

Dzięki mechanizmowi szybkiego reagowania państwa członkowskie nie będą już musiały czekać na zakończenie tej formalnej procedury, aby podjąć konkretne środki przeciwdziałające nadużyciom. Zamiast tego stosowano by procedurę przyspieszoną, zgodnie z którą możliwe byłoby przyznanie im im czasowego odstępstwa w ciągu miesiąca. Odstępstwo to obowiązywałoby przez maksymalnie rok. Pozwoliłoby to danemu państwu członkowskiemu rozpocząć walkę z danym nadużyciem niemalże natychmiast, równolegle do prac nad bardziej długotrwałymi środkami (oraz w razie konieczności równolegle z wszczęciem standardowej procedury uzyskiwania odstępstwa).

Mechanizm szybkiego reagowania został przewidziany w nowej strategii dotyczącej VAT, a także w komunikacie w sprawie walki z oszustwami podatkowymi i unikaniem opodatkowania, jako środek wzmocnienia walki z nadużyciami podatkowymi w UE oraz zabezpieczenia wpływów publicznych.

Stanowisko sprawozdawcy

Sprawozdawca z ogromnym zadowoleniem przyjmuje przedstawiony wniosek, który jego zdaniem prezentuje pragmatyczne i przydatne podejście do nadużyć związanych z VAT, w szczególności do oszustwa karuzelowego, w czasach, kiedy wprowadza się ograniczenia finansowe i dokonuje cięć budżetowych.

Wniosek zapewnia rzeczywistą europejską wartość dodaną i odpowiada na apele przedstawione w poprzednim sprawozdaniu sprawozdawcy dotyczącym zielonej księgi w sprawie przyszłości podatku VAT, a także na wcześniejsze apele Parlamentu o intensyfikację działań mających na celu walkę z oszustwami podatkowymi i unikaniem opodatkowania.

Szacuje się, że nadużycia związane z podatkiem VAT kosztują UE i budżety krajowe kilka miliardów euro rocznie. Nadużycia związane z VAT przynoszą również szkodę przedsiębiorstwom działającym legalnie i zgodnie z prawem. W latach 2005/06 samo oszustwo karuzelowe z udziałem „znikającego” podmiotu gospodarczego doprowadziło do utraty około 14,8 mld euro w całej UE.

Wniosek Komisji rzeczywiście umożliwiłby państwom członkowskim sprawniejsze i skuteczniejsze reagowanie na nadużycia związane z VAT. Sprawozdawca ma jednak kilka uwag:

1. Przed wprowadzeniem jakichkolwiek środków walki z nadużyciami musi obowiązywać krótki okres przeznaczony na konsultacje, aby upewnić się, że proponowany środek jest skuteczny i precyzyjnie ukierunkowany na zagrożoną kwotę VAT.

2. Należy zauważyć, że dotychczasowe doświadczenia pokazują, iż środki walki z nadużyciami zwykle nakładają większe obciążenia związane z przestrzeganiem i stosowaniem przepisów na przedsiębiorstwa, które chcą przestrzegać przepisów o VAT, natomiast oszuści, na których te środki są ukierunkowane, albo ignorują dany środek, albo dopuszczają się innego rodzaju nadużycia. Organy podatkowe muszą mieć to na uwadze i nie mogą wykorzystywać żadnych nowych przepisów w sposób stanowiący atak na przedsiębiorstwa, które próbują działać zgodnie z prawem. Każdy mechanizm szybkiego reagowania należy stosować jedynie w przypadku wystąpienia poważnych okoliczności świadczących o nadużyciu.

3. Wniosek należy powiązać z długoterminową strategią walki z nadużyciami, która wymaga więcej zmian strukturalnych w systemach VAT. Złożoność przepisów o VAT w UE stworzyła okazje dla oszustów. W białej księdze w sprawie przyszłości podatku VAT Komisja powinna zająć się kwestią, w jaki sposób obecna złożoność systemu VAT sprzyja nadużyciom.

4. Krajowy mechanizm odwrotnego obciążenia jest skutecznym środkiem walki z nadużyciami, jednak zanim zostanie on wprowadzony w którymkolwiek z państw członkowskich, należy przyjrzeć się temu, jakie wymogi nakłada on na podatników przestrzegających prawa. Dodatkowe koszty w obszarze informatyki, które mogą powstać w przedsiębiorstwie, jeżeli każdorazowo przy sprzedaży danego rodzaju produktu będzie ono musiało podjąć decyzję, czy odwrócone obciążenie powinno mieć zastosowanie, czy też nie, stanowią znaczne koszty dodatkowe. W miarę możliwości każdy mechanizm szybkiego reagowania należy wprowadzać bez zwiększania spoczywających na podatnikach obciążeń związanych z przestrzeganiem i stosowaniem przepisów.

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do mechanizmu szybkiego reagowania na nadużycia związane z podatkiem VAT
Odsyłacze	COM(2012)0428 – C7-0260/2012 – 2012/0205(CNS)
Data konsultacji z PE	5.9.2012
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 11.9.2012
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	CONT 11.9.2012	JURI 11.9.2012
Opinia niewydana Data wydania decyzji	CONT 7.11.2012	JURI 18.9.2012
Sprawozdawca(y) Data powołania	David Casa 11.9.2012
Rozpatrzenie w komisji	28.11.2012	22.1.2013
Data przyjęcia	22.1.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	41 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Burkhard Balz, Elena Băsescu, Udo Bullmann, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Ildikó Gáll-Pelcz, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Gunnar Hökmark, Syed Kamall, Othmar Karas, Wolf Klinz, Philippe Lamberts, Werner Langen, Hans-Peter Martin, Arlene McCarthy, Sławomir Nitras, Ivari Padar, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Peter Simon, Peter Skinner, Theodor Dumitru Stolojan, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Philippe De Backer, Robert Goebbels, Thomas Mann, Marisa Matias, Mario Mauro, Nils Torvalds, Emilie Turunen
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Dominique Riquet
Data złożenia	24.1.2013