SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety”

6.5.2013 - (COM(2012)0710 – C7‑0392/2012 – 2012/0337(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Gaston Franco

Poprawki

Procedura : 2012/0337(COD)

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji

Dokument w ramach procedury :

A7-0166/2013

Teksty złożone :

A7-0166/2013

Debaty :

PV 23/10/2013 - 19
CRE 23/10/2013 - 19

Głosowanie :

PV 24/10/2013 - 12.2
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2013)0451

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
UZASADNIENIE
OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi
PROCEDURA

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety”

(COM(2012)0710 – C7‑0392/2012 – 2012/0337(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0710),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 192 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0392/2012),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 20 marca 2012 r.[1],

– uwzględniając opinię Komitetu Regionów[2],

– uwzględniając art. 55 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinię Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A7-0166/2013),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka 1 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie przeglądu szóstego wspólnotowego programu działań w zakresie środowiska naturalnego oraz określenia priorytetów dla siódmego unijnego programu działań w zakresie środowiska – lepsze środowisko dla lepszego życia¹ – podkreślił trzy priorytety, na których powinien opierać się nowy program: wdrażanie i wzmacnianie, włączenie aspektów środowiskowych (integracja) i wymiar międzynarodowy.
	________________
	¹Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0147.
Poprawka 2 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 5 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5b) W raporcie Europejskiej Agencji Środowiska zatytułowanym „Środowisko Europy 2010 – Stan i Prognozy” (SOER 2010) zwrócono uwagę na to, że wciąż mamy do czynienia z poważnymi problemami w dziedzinie środowiska, które będą miały znaczne skutki, jeśli nie zostaną przedsięwzięte żadne środki, aby je rozwiązać.
Poprawka 3 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a) Skuteczna realizacja obecnej oraz przyszłej polityki ochrony środowiska jest kluczowa dla zapewnienia wysokiego poziomu zatrudnienia, konkurencyjnej gospodarki, stabilności społecznej oraz bogatego i zdrowego środowiska.
Uzasadnienie
Jak podkreślono w wielu miejscach niniejszego dokumentu, polityka ochrony środowiska jest kluczowa dla zapewnienia w przyszłości stabilności społecznej, konkurencyjnej gospodarki gwarantującej wysoki poziom zatrudnienia oraz zdrowego środowiska w UE. Tego rodzaju korzyści płynące z polityki ochrony środowiska zostały podsumowane oraz wyraźnie ujęte w niniejszej poprawce.
Poprawka 4 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) Niezbędne jest określenie celów dla Unii do 2020 r. w kontekście długoterminowej wizji do 2050 r. Nowy program powinien być oparty na inicjatywach politycznych zawartych w strategii „Europa 2020”, w tym na pakiecie klimatyczno-energetycznym, Planie działania prowadzącym do przejścia na gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r., unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r., Planie działania na rzecz zasobooszczędnej Europy oraz inicjatywie przewodniej „Unia innowacji”.	(7) Niezbędne jest określenie celów dla Unii do 2020 r. w kontekście wyraźnej długoterminowej wizji do 2050 r. w celu stworzenia stabilnych ram sprzyjających trwałym inwestycjom i trwałemu wzrostowi gospodarczemu. Nowy program powinien być oparty na inicjatywach politycznych zawartych w strategii „Europa 2020”, w tym na pakiecie klimatyczno-energetycznym, Planie działania prowadzącym do przejścia na gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r., unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r., Planie działania na rzecz zasobooszczędnej Europy oraz inicjatywie przewodniej „Unia innowacji”.
Poprawka 5 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) Program powinien pomagać w osiągnięciu już uzgodnionych celów środowiskowych Unii.	(8) Program powinien pomagać w osiągnięciu już uzgodnionych celów środowiskowych Unii oraz określać obszary polityki, w których należy wyznaczyć dodatkowe cele.
Poprawka 6 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Unia zgodziła się na doprowadzenie do redukcji emisji gazów cieplarnianych w UE o co najmniej 20% do 2020 r. (30%, o ile inne kraje rozwinięte zobowiążą się do porównywalnych redukcji emisji, a kraje rozwijające się wniosą odpowiedni wkład na miarę swoich zadań i możliwości); zagwarantowanie, że do 2020 r. 20% zużytej energii będzie pochodziło z odnawialnych źródeł energii; oraz ograniczenie dzięki poprawie efektywności energetycznej zużycia energii pierwotnej o 20% w porównaniu z prognozowanymi poziomami.	(9) Unia zgodziła się na doprowadzenie do redukcji emisji gazów cieplarnianych w UE o co najmniej 20% do 2020 r. (30%, o ile inne kraje rozwinięte zobowiążą się do porównywalnych redukcji emisji, a kraje rozwijające się wniosą odpowiedni wkład na miarę swoich zadań i możliwości); zagwarantowanie, że do 2020 r. 20% zużytej energii będzie pochodziło z odnawialnych źródeł energii; oraz ograniczenie dzięki poprawie efektywności energetycznej zużycia energii pierwotnej o 20% w porównaniu z prognozowanymi poziomami. Te zobowiązania powinny być utrzymane w mocy w oparciu o obowiązujące ramy dla polityki klimatyczno-energetycznej, które wyznaczają wiążące cele na rok 2030, aby zadbac to, by długoterminowe cele w zakresie klimatu mogły zostać osiągnięte w racjonalny pod względem kosztów sposób.
Poprawka 7 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Unia zgodziła się na powstrzymanie utraty różnorodności biologicznej i degradacji funkcji ekosystemu w UE do 2020 r. oraz przywrócenie ich w możliwie największym stopniu, a także zwiększenie wkładu UE w zapobieganie utracie różnorodności biologicznej na świecie.	(10) Unia zgodziła się na powstrzymanie utraty różnorodności biologicznej i degradacji funkcji ekosystemu w UE do 2020 r. oraz przywrócenie ich w możliwie największym stopniu, a także zwiększenie wkładu UE w zapobieganie utracie różnorodności biologicznej na świecie oraz w długoterminową wizję, zgodnie z którą do 2050 r. różnorodność biologiczna w Unii oraz usługi ekosystemowi przez nią świadczone – bedące jej kapitałem naturalnym – będą chronione, waloryzowane i odpowiednio odtwarzane w sposób odzwierciedlający ich wartość samą w sobie oraz ich fundamentalny wkład w dobrostan człowieka i dobrą koniunkturę gospodarczą;
Uzasadnienie
Odzwierciedlenie komunikatu Komisji (COM(2011)0244), konkluzji Rady z dnia 25, 26 maja 2010 r. oraz z dnia 23 czerwca 2011 r., oraz stanowiska Parlamentu Europejskiego przyjętego na posiedzeniu plenarnym w sprawozdaniu w sprawie różnorodności biologicznej będącej naszym ubezpieczeniem na życie i naszym naturalnym: unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. (2011/2307).
Poprawka 8 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 10 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) Unia wyznaczyła sobie za cel powstrzymanie do 2030 r. utraty powierzchni zalesionych oraz ograniczenie całkowitego ubytku powierzchni lasów tropikalnych przynajmniej o 50% do 2020 r. w porównaniu z poziomem z roku 2008¹.
	_______________
	¹ 2921. posiedzenie Rady ds. Środowiska z dnia 4 grudnia 2008 r.
Poprawka 9 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19) Działania służące osiągnięciu celów priorytetowych należy podejmować na różnych poziomach sprawowania rządów i zgodnie z zasadą pomocniczości.	(19) Działania służące osiągnięciu celów priorytetowych należy podejmować na różnych poziomach sprawowania rządów i zgodnie z zasadą pomocniczości oraz zgodnie z najnowszymi osiągnięciami naukowymi.
Poprawka 10 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20) Współdziałanie z podmiotami pozarządowymi jest ważne dla zapewnienia powodzenia programu i osiągnięcia jego celów priorytetowych.	(20) Oparte na przejrzystości współdziałanie z podmiotami pozarządowymi jest ważne dla zapewnienia powodzenia programu i osiągnięcia jego celów priorytetowych.
Poprawka 11 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 21
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(21) Utrata różnorodności biologicznej i degradacja ekosystemów w Unii mają poważne skutki dla środowiska i są kosztowne dla całego społeczeństwa, zwłaszcza dla podmiotów gospodarczych w sektorach, które bezpośrednio zależą od usług ekosystemowych.	(21) Utrata różnorodności biologicznej i degradacja ekosystemów w Unii mają poważne skutki nie tylko dla środowiska i dobrostanu człowieka, lecz także dla przyszłych pokoleń oraz pociągają za sobą wysokie koszty dla całego społeczeństwa, zwłaszcza dla podmiotów gospodarczych w sektorach, które bezpośrednio zależą od usług ekosystemowych. Zagrożenia dla różnorodności biologicznej stanowią dla Unii wyzwanie ze względu na jej odpowiedzialność wobec regionów najbardziej oddalonych oraz krajów i terytoriów zamorskich, które są kluczowymi obszarami różnorodności biologicznej¹, oraz wobec reszty świata w związku z jej śladem ekologicznym poza jej granicami.
	_______________
	¹ „Kluczowe obszary różnorodności biologicznej” to obszary geograficzne, w których różnorodność biologiczna jest zagrożona. Regiony najbardziej oddalone oraz kraje i terytoria zamorskie reprezentują 70% europejskiej różnorodności biologicznej, występuje na nich więcej gatunków endemicznych niż na całym kontynencie europejskim.
Poprawka 12 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 22
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22) Istnieją znaczne możliwości ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i rozszerzenia efektywnego gospodarowania zasobami w Unii. Zmniejszy to obciążenie środowiska, zwiększy konkurencyjność oraz zapewni nowe źródła wzrostu gospodarczego i miejsc pracy poprzez oszczędności uzyskane dzięki poprawie efektywności, komercjalizacji innowacji i lepszego zarządzania zasobami w całym cyklu ich życia.	(22) Istnieją znaczne możliwości ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i rozszerzenia efektywnego gospodarowania energią i zasobami w Unii. Zmniejszy to obciążenie środowiska, zwiększy konkurencyjność oraz zapewni nowe źródła wzrostu gospodarczego i miejsc pracy poprzez oszczędności uzyskane dzięki poprawie efektywności, komercjalizacji innowacji i lepszego zarządzania zasobami w całym cyklu ich życia.
Poprawka 13 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 22 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(22a) Degradacja środowiska morskiego, w tym zakwaszanie oceanów, odpady wyrzucane do mórz oraz hałas w oceanie stanowią istotne zagrożenie dla środowiska morskiego Unii.
Poprawka 14 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 23
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Problemy związane ze środowiskiem i wpływ na środowisko nadal stwarzają istotne zagrożenia dla zdrowia i dobrostanu człowieka, podczas gdy środki mające na celu poprawę stanu środowiska mogą przynosić korzyści.	(23) Problemy związane ze środowiskiem i wpływ na środowisko w coraz większym stopniu stwarzają istotne zagrożenia dla zdrowia i dobrostanu człowieka, podczas gdy środki mające na celu poprawę stanu środowiska mogą przynosić korzyści, a zatem należy zachęcać do ich stosowania we wszystkich aspektach polityki Unii.
Poprawka 15 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 23 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(23a) Polityka Unii dotycząca zmiany klimatu powinna kierować się kompleksowym podejściem uznającym, że wszystkie sektory gospodarki muszą uczestniczyć w przeciwdziałaniu zmianie klimatu w dążeniu do osiągnięcia celów na 2050 r. Ponadto w sektorach objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych należy podjąć dodatkowe działania w celu odblokowania opłacalnej redukcji emisji objętej decyzją dotyczącą wspólnego wysiłku redukcyjnego, tak aby umożliwić pobudzenie inwestycji ekologicznych oraz zachęcenie konsumentów i innych podmiotów do zmiany zachowań.
Poprawka 16 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 24
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(24) Pełne i spójne wdrożenie dorobku prawnego w zakresie ochrony środowiska w Unii stanowi dobrą inwestycję na rzecz ochrony środowiska i zdrowia człowieka, a także gospodarki.	(24) Pełne i spójne wdrożenie dorobku prawnego w zakresie ochrony środowiska w Unii stanowi nie tylko zobowiązanie traktatowe, lecz również jest dobrą inwestycją na rzecz ochrony środowiska i zdrowia człowieka, a także gospodarki.
Poprawka 17 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 25
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(25) Unijna polityka ochrony środowiska nadal powinna opierać się na solidnych dowodach.	(25) Unijna polityka ochrony środowiska nadal powinna opierać się na solidnej wiedzy i dowodach oraz reagować na najnowsze odkrycia naukowe.
Poprawka 18 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 26
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(26) Cele środowiskowe należy wspomagać poprzez odpowiednie inwestycje.	(26) Cele środowiskowe należy wspomagać poprzez odpowiednie inwestycje, a także należy wspierać partnerstwa publiczno-prywatne, w szczególności w sektorze gospodarownaia odpadami, poprzez odpowiednie ukierunkowanie pomocy z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej zgodnie z dyrektywą ramową w sprawie odpadów. W związku z tym środki unijne należy przeznaczać przede wszystkim na przedsięwzięcia stojące wyżej w hierarchii postępowania z odpadami (np. zakłady recyklingu odpadów powinny mieć pierwszeństwo przed zakładami unieszkodliwiania odpadów).
Poprawka 19 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 27
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(27) Uwzględnianie aspektu ochrony środowiska jest niezbędne do zmniejszenia obciążenia środowiska, jakie jest wynikiem polityki i działań dotyczących innych sektorów, a także do osiągnięcia celów związanych ze środowiskiem i klimatem.	(27) Uwzględnianie aspektu ochrony środowiska we wszystkich obszarach polityki jest niezbędne do zmniejszenia obciążenia środowiska, jakie jest wynikiem polityki i działań dotyczących innych sektorów, a także do osiągnięcia celów związanych ze środowiskiem i klimatem.
Poprawka 20 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 30
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(30) W ramach działań następczych po Konferencji Narodów Zjednoczonych w 2012 roku w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (szczyt Rio+20) nowy ogólny program działań powinien zapewniać wsparcie międzynarodowych i regionalnych procesów, których celem jest przekształcenie globalnej gospodarki w zieloną gospodarkę sprzyjającą włączeniu społecznemu w kontekście zrównoważonego rozwoju i ograniczenia ubóstwa.	(30) Nowy ogólny unijny program działań w zakresie środowiska powinien wspierać wypełnianie zobowiązań podjętych na Konferencji Narodów Zjednoczonych w 2012 roku w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (szczyt Rio+20) na szczeblu Unii oraz na szczeblu międzynarodowym, których celem jest przekształcenie globalnej gospodarki w zieloną gospodarkę sprzyjającą włączeniu społecznemu w kontekście zrównoważonego rozwoju i ograniczenia ubóstwa.
Poprawka 21 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 33 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(33a) Należy zwrócić szczególną uwagę na wdrażanie unijnego prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska zgodnie z komunikatem Komisji (COM(2012)0095) i rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie lepszego wykorzystania potencjału środków ochrony środowiska UE: budowania zaufania poprzez zwiększanie wiedzy i lepsze reagowanie¹.
	___________
	¹ Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0077.
Poprawka 22 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) przekształceniu Unii w zasobooszczędną, zieloną i konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną;	b) przekształceniu Unii w zasobooszczędną, zieloną, innowacyjną i konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną;
Poprawka 23 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) poprawie dowodów stanowiących podstawę polityki ochrony środowiska;	e) poprawie wiedzy oraz dowodów stanowiących podstawę polityki ochrony środowiska;
Poprawka 24 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Program zapewnia wysoki poziom ochrony środowiska oraz wysoką jakość życia w związku ze sprawiedliwym i zrównoważonym dobrostanem obywateli.
Poprawka 25 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Wszystkie środki, działania i cele określone w programie są wprowadzane zgodnie z zasadą inteligentnych regulacji i w stosownych przypadkach poddawane szeroko zakrojonej ocenie skutków.	3. Wszystkie środki, działania i cele określone w programie są wdrażane zgodnie z zasadą inteligentnych regulacji oraz muszą się opierać na rzetelnych badaniach naukowych, a w stosownych przypadkach poddawane są szeroko zakrojonej ocenie skutków.
Poprawka 26 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Unia i jej państwa członkowskie odpowiadają za zapewnienie osiągnięcia celów priorytetowych określonych w niniejszym programie. Stosują spójne podejście do ustalonych wyzwań. Działania należy podejmować zgodnie z zasadą pomocniczości oraz na szczeblu najbardziej sprzyjającym osiągnięciu priorytetowych celów i powiązanych wyników określonych w niniejszym programie.	1. Unia i jej państwa członkowskie odpowiadają za zapewnienie osiągnięcia celów priorytetowych określonych w niniejszym programie. Stosują spójne podejście do ustalonych wyzwań. Działania należy podejmować zgodnie z zasadami przyznania, pomocniczości i proporcjonalności oraz na szczeblu najbardziej sprzyjającym osiągnięciu priorytetowych celów i powiązanych wyników określonych w niniejszym programie.
Poprawka 27 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Poczyniono także znaczne postępy pod względem włączania celów środowiskowych do innych obszarów polityki i działań Unii. Od 2003 r. w zreformowanej wspólnej polityce rolnej (WPR) płatności bezpośrednie są powiązane z wymogiem utrzymania przez rolników gruntów według zasad dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska i przestrzegania odpowiednich przepisów dotyczących ochrony środowiska. Przeciwdziałanie zmianie klimatu stało się nieodłączną częścią polityki energetycznej. Osiągane są również postępy we włączaniu aspektów dotyczących efektywnego użytkowania zasobów, zmiany klimatu i efektywności energetycznej do innych ważnych sektorów, takich jak transport i budownictwo.	4. Poczyniono także znaczne postępy pod względem włączania celów środowiskowych do innych obszarów polityki i działań Unii. Od 2003 r. w zreformowanej wspólnej polityce rolnej (WPR) płatności bezpośrednie są powiązane z wymogiem utrzymania przez rolników gruntów według zasad dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska i przestrzegania odpowiednich przepisów dotyczących ochrony środowiska. Przeciwdziałanie zmianie klimatu stało się nieodłączną częścią polityki energetycznej. Osiągane są również postępy we włączaniu aspektów dotyczących efektywnego użytkowania zasobów, zmiany klimatu i efektywności energetycznej do innych ważnych sektorów, takich jak transport i budownictwo. Jednak w przyszłości trzeba będzie zwrócić większą uwagę na skuteczniejsze wdrażanie zasady wzajemnej zgodności.
Poprawka 28 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Wiele tendencji środowiskowych w UE nadal jednak wzbudza obawy, nie tylko ze względu na braki we wdrożeniu istniejących przepisów UE w zakresie ochrony środowiska. Zaledwie 17% gatunków i siedlisk ocenionych na podstawie dyrektywy siedliskowej jest w stanie dobrym, a degradacja i utrata kapitału naturalnego udaremniają wysiłki na rzecz osiągnięcia celów UE związanych z różnorodnością biologiczną i zmianą klimatu. Efektem tego są wysokie koszty towarzyszące, które nie zostały jeszcze właściwie oszacowane w naszym systemie gospodarczym lub społecznym. Trzydzieści procent terytorium UE jest bardzo rozdrobnione, co wpływa na połączenia między ekosystemami oraz na zdrowie i zdolność ekosystemów do zapewnienia usług, a także realnych siedlisk dla gatunków. Chociaż w UE poczyniono postępy na rzecz oddzielenia wzrostu gospodarczego od emisji gazów cieplarnianych, wykorzystania zasobów i wpływu na środowisko, korzystanie z zasobów nadal jest w dużej mierze niezrównoważone i nieefektywne, a odpady nie są jeszcze odpowiednio zagospodarowywane. W rezultacie unijne przedsiębiorstwa rezygnują z istotnych możliwości, jakie efektywne gospodarowanie zasobami daje pod względem konkurencyjności, redukcji kosztów, poprawy wydajności i bezpieczeństwa dostaw. Jakość wody i poziomy zanieczyszczenia powietrza nadal stanowią problem w wielu częściach Europy, a obywatele UE nadal są narażeni na niebezpieczne substancje, które potencjalnie zagrażają ich zdrowiu i dobrostanowi. Żyzne gleby są wykorzystywane sprzecznie z zasadą zrównoważonego rozwoju, co wpływa na bezpieczeństwo żywnościowe i osiągnięcie celów w zakresie różnorodności biologicznej. Degradacja gleby nadal jest w dużej mierze niekontrolowana.	5. Wiele tendencji środowiskowych w UE nadal jednak wzbudza obawy, nie tylko ze względu na braki we wdrożeniu istniejących przepisów UE w zakresie ochrony środowiska. Zaledwie 17% gatunków i siedlisk ocenionych na podstawie dyrektywy siedliskowej jest w stanie dobrym, a degradacja i utrata kapitału naturalnego udaremniają wysiłki na rzecz osiągnięcia celów UE związanych z różnorodnością biologiczną i zmianą klimatu. Spośród 395 europejskich gatunków rodzimych wymienionych jako gatunki krytycznie zagrożone w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych, publikowanej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN), 110 gatunków jest zagrożonych z powodu plagi inwazyjnych gatunków obcych. Efektem tego są wysokie koszty towarzyszące, które nie zostały jeszcze właściwie oszacowane w naszym systemie gospodarczym lub społecznym. Trzydzieści procent terytorium UE jest bardzo rozdrobnione, co wpływa na połączenia między ekosystemami oraz na zdrowie i zdolność ekosystemów do zapewnienia usług, a także realnych siedlisk dla gatunków. Z uwagi na różnego rodzaju zagrożenia spowodowane przez człowieka w wodach Unii, nadal istnieje ryzyko zmniejszenia liczby i wyginięcia gatunków morskich oraz zaniknięcia ich siedlisk. Chociaż w UE poczyniono postępy na rzecz oddzielenia wzrostu gospodarczego od emisji gazów cieplarnianych, wykorzystania zasobów i wpływu na środowisko, korzystanie z zasobów nadal jest w dużej mierze niezrównoważone i nieefektywne, a odpady nie są jeszcze odpowiednio zagospodarowywane. W rezultacie unijne przedsiębiorstwa rezygnują z istotnych możliwości, jakie efektywne gospodarowanie zasobami daje pod względem konkurencyjności, redukcji kosztów, poprawy wydajności i bezpieczeństwa dostaw. Jakość wody i poziomy zanieczyszczenia powietrza nadal stanowią problem w wielu częściach Europy, a obywatele UE nadal są narażeni na niebezpieczne substancje, które zagrażają ich zdrowiu i dobrostanowi. Żyzne gleby są wykorzystywane sprzecznie z zasadą zrównoważonego rozwoju, co wpływa na globalne bezpieczeństwo żywnościowe i osiągnięcie celów w zakresie różnorodności biologicznej. Degradacja gleby nadal jest w dużej mierze niekontrolowana.
Uzasadnienie
The ecological and economic justifications for action are compelling. Biological invasions are one of the main drivers of biodiversity loss. Invasive alien species may have far-reaching and harmful effects on the environment and natural resources for generations. Invasive alien species can also affect human life and health and cause serious economic damage to agriculture, forestry and fisheries, which is estimated to be at least EUR 12 billion per year in Europe alone. Postponing effective action further will prevent the EU from achieving its own biodiversity conservation objectives and its global biodiversity commitments.
Poprawka 29 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. Wraz z obecnymi niegospodarnymi systemami produkcji i konsumpcji w gospodarce światowej globalne zapotrzebowanie na towary i usługi oraz wyczerpywanie się zasobów podnoszą koszty podstawowych surowców, minerałów i energii, co powoduje wytwarzanie większej ilości zanieczyszczeń i odpadów, podnosi poziom globalnych emisji gazów cieplarnianych oraz powoduje degradację gleby, wylesianie i utratę różnorodności biologicznej. Stan prawie dwóch trzecich światowych ekosystemów pogarsza się i istnieją również dowody na to, że przekroczono już krytyczne dla planety poziomy, jeżeli chodzi o różnorodność biologiczną, zmianę klimatu i cykl azotu. Do 2030 r. światowy niedobór wody prawdopodobnie wyniesie 40%, chyba że dokona się znaczny postęp w efektywnym gospodarowaniu zasobami. Istnieje również ryzyko, że zmiana klimatu będzie w dalszym stopniu pogłębiać te problemy i zwiększać koszty. W 2011 r. katastrofy wynikające po części ze zmiany klimatu doprowadziły do strat dla światowej gospodarki wynoszących ponad 300 mld EUR. OECD ostrzegła, że dalsza degradacja i erozja kapitału naturalnego grozi doprowadzeniem do nieodwracalnych zmian, które mogą narażać na szwank dorobek dwustu lat podnoszenia standardu życia i wiązać się ze znacznymi kosztami.	7. Wraz z obecnymi niegospodarnymi systemami produkcji i konsumpcji w gospodarce światowej globalne zapotrzebowanie na towary i usługi, brak zrównoważonego zarządzania zasobami na szczeblu międzynarodowym oraz wyczerpywanie się zasobów podnoszą koszty podstawowych surowców, minerałów i energii, co powoduje wytwarzanie większej ilości zanieczyszczeń i odpadów, podnosi poziom globalnych emisji gazów cieplarnianych oraz powoduje degradację gleby, wylesianie i utratę różnorodności biologicznej. Stan prawie dwóch trzecich światowych ekosystemów pogarsza się i istnieją również dowody na to, że przekroczono już krytyczne dla planety poziomy, jeżeli chodzi o różnorodność biologiczną, zmianę klimatu i cykl azotu. Do 2030 r. światowy niedobór wody prawdopodobnie wyniesie 40%, chyba że dokona się znaczny postęp w efektywnym gospodarowaniu zasobami. Istnieje również ryzyko, że zmiana klimatu będzie w dalszym stopniu pogłębiać te problemy i zwiększać koszty¹. W 2011 r. katastrofy wynikające po części ze zmiany klimatu doprowadziły do strat dla światowej gospodarki wynoszących ponad 300 mld EUR. OECD ostrzegła, że dalsza degradacja i erozja kapitału naturalnego grozi doprowadzeniem do nieodwracalnych zmian, które mogą narażać na szwank dorobek dwustu lat podnoszenia standardu życia i wiązać się ze znacznymi kosztami.
	__________________
	¹Zgodnie z raportem Sterna dotyczącym ekonomiki zmian klimatycznych, wobec braku działania ogólne koszty związane ze zmianą klimatu będą stanowić równowartość straty przynajmniej 5% światowego produktu krajowego brutto (PKB) rocznie. Przy większej skali ryzyka oraz wpływów wartość ta może wzrosnąć do 20% PKB.
Poprawka 30 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
9. Aby dobrze żyć w przyszłości, już teraz należy pilnie podjąć wspólne działania w celu zwiększenia odporności ekologicznej i maksymalizacji korzyści, jakie polityka ochrony środowiska może dać gospodarce i społeczeństwu, przy jednoczesnym poszanowaniu ekologicznych ograniczeń planety. Niniejszy program odzwierciedla zobowiązanie UE do przekształcenia się w gospodarkę zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu, która zapewnia wzrost gospodarczy i rozwój, chroni zdrowie i dobrostan człowieka, zapewnia godne miejsca pracy, zmniejsza nierówności, a także inwestuje w kapitał naturalny i chroni go.	9. Aby dobrze żyć w przyszłości, już teraz należy pilnie podjąć wspólne działania w celu zwiększenia odporności ekologicznej i maksymalizacji korzyści, jakie polityka ochrony środowiska może dać gospodarce i społeczeństwu, przy jednoczesnym poszanowaniu ekologicznych ograniczeń planety. Niniejszy program odzwierciedla zobowiązanie UE do przekształcenia się w gospodarkę zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu, która zapewnia wzrost gospodarczy i rozwój, chroni zdrowie i dobrostan człowieka, zapewnia godne miejsca pracy, zmniejsza nierówności, a także chroni i inwestuje w różnorodność biologiczną oraz usługi ekosystemowe przez nią świadczone – będące kapitałem naturalnym – ze względu na wartość różnorodności biologicznej samej w sobie oraz jej fundamentalny wkład w dobrostan człowieka i dobrą koniunkturę gospodarczą.
Poprawka 31 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
10. Poniższa wizja na rok 2050 ma pomóc w wyznaczaniu kierunku działań do 2020 r. i później: W 2050 r. obywatele żyją dobrze w ramach ekologicznych ograniczeń planety. Nasz dobrobyt i zdrowe środowisko wynikają z innowacyjnej, obiegowej gospodarki, w której nic się nie marnuje, a zasobami naturalnymi gospodaruje się w sposób zwiększający odporność społeczeństwa. Niskoemisyjny wzrost już dawno został oddzielony od zużycia zasobów, wyznaczając drogę dla światowej zrównoważonej gospodarki.	10. Poniższa wizja na rok 2050 ma pomóc w wyznaczaniu kierunku działań do 2020 r. i później: W 2050 r. obywatele żyją dobrze w ramach ekologicznych ograniczeń planety. Nasz dobrostan i zdrowe środowisko wynikają z innowacyjnej, obiegowej gospodarki, w której nic się nie marnuje, a zasobami naturalnymi gospodaruje się w sposób zwiększający odporność społeczeństwa. Różnorodność biologiczna oraz usługi ekosystemowe są chronione, waloryzowane i odpowiednio odtwarzane. Niskoemisyjny wzrost już dawno został oddzielony od zużycia zasobów, wyznaczając drogę dla światowej zrównoważonej gospodarki. Sprawiedliwość ekologiczna wymierzana jest na obszarze Unii oraz poza nim. Wszyscy ludzie mają równy dostęp do korzyści środowiskowych. Obciążenia wynikające z degradacji środowiska są sprawiedliwie dzielone.
Poprawka 32 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
11. Przekształcenie to wymaga pełnego włączenia zagadnień ochrony środowiska do innych obszarów polityki, takich jak: energetyka, transport, rolnictwo, rybołówstwo, gospodarka i przemysł, badania i innowacje, zatrudnienie i polityka społeczna, aby stworzyć spójne, wspólne podejście. Działania w obrębie UE należy też uzupełniać poprzez poszerzone działanie globalne i współpracę z krajami sąsiadującymi w odniesieniu do wspólnych wyzwań.	11. Przekształcenie to wymaga pełnego włączenia zagadnień ochrony środowiska do innych obszarów polityki, takich jak: energetyka, transport, rolnictwo, rybołówstwo, handel międzynarodowy, gospodarka i przemysł, badania i innowacje, zatrudnienie, handel, rozwój, sprawy zagraniczne i polityka bezpieczeństwa, polityka społeczna oraz edukacja i szkolenie, aby stworzyć spójne, wspólne podejście. Działania w obrębie UE należy też uzupełniać poprzez poszerzone działanie globalne i współpracę z krajami sąsiadującymi w odniesieniu do wspólnych wyzwań.
Poprawka 33 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 12
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
12. UE zainicjowała to przekształcenie poprzez długoterminowe, zintegrowane strategie służące powstrzymaniu utraty różnorodności biologicznej, poprawie efektywnego gospodarowania zasobami i przyspieszeniu przejścia na gospodarkę niskoemisyjną. Ponadto Komisja uwzględniła zagadnienia i cele ochrony środowiska w najnowszych inicjatywach podjętych w innych ważnych obszarach polityki, w tym energetyce i transporcie, a także wspomagała osiąganie korzyści dla środowiska poprzez reformy unijnej polityki rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich, rybołówstwa i spójności w oparciu o dotychczasowe osiągnięcia.	12. UE zainicjowała to przekształcenie poprzez długoterminowe, zintegrowane strategie służące powstrzymaniu utraty różnorodności biologicznej, poprawie efektywnego gospodarowania zasobami i przyspieszeniu przejścia na gospodarkę niskoemisyjną. Ponadto Komisja uwzględniła zagadnienia i cele ochrony środowiska w najnowszych inicjatywach podjętych w innych ważnych obszarach polityki, w tym energetyce i transporcie, a także wspomagała osiąganie korzyści dla środowiska poprzez reformy unijnej polityki rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich, rybołówstwa i spójności w oparciu o dotychczasowe osiągnięcia. W związku z tym należy jednak zwrócić większą uwagę na wdrażanie przepisów dotyczących wzajemnej zgodności.
Poprawka 34 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 13
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
13. UE podjęła wiele uzgodnionych na szczeblu międzynarodowych zobowiązań środowiskowych, w tym te opracowane na Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (Rio+20), gdzie zaznaczyła swoje wsparcie dla zielonej, sprzyjającej włączeniu społecznemu gospodarki jako głównej części szerszej strategii na rzecz zrównoważonego rozwoju.	13. UE podjęła na mocy wielostronnych umów środowiskowych wiele prawnie wiążących zobowiązań, jak również politycznie wiążących zobowiązań środowiskowych, w tym uzgodnionych na Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (Rio+20). Dokument końcowy Rio+20 uznaje zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu gospodarkę za ważne narzędzie umożliwiające osiągnięcie zrównoważonego rozwoju oraz określa ramy działania obejmujące wszystkie trzy wymiary zrównoważonego rozwoju, które są odzwierciedlone w celach priorytetowych tego programu. W tym dokumencie zawarto porozumienie co do opracowania celów zrównoważonego rozwoju, wzmocnienia ram instytucjonalnych oraz opracowania strategii finansowania zrównoważonego rozwoju. Unia i jej państwa członkowskie muszą obecnie zadbać o wdrożenie tych zobowiązań, zarówno na poziomie wewnętrznym poprzez jej wewnętrzne strategie polityczne, jak również na poziomie globalnym poprzez wkład w międzynarodowe działania.
Poprawka 35 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
14. Niniejszy program uzupełnia te wysiłki poprzez określenie celów priorytetowych dla UE, które należy osiągnąć do 2020 r.	14. Niniejszy program uzupełnia te wysiłki poprzez określenie celów priorytetowych dla UE, które należy osiągnąć do 2020 r., oraz orientacyjnych kierunków działania do 2050 r. Ma on zapewnić ich wdrożenie, zachęcić do podejmowania działań na szczeblu krajowym oraz pomóc różnego rodzaju podmiotom w wyborze opłacalnych inwestycji.
Poprawka 36 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 15
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
15. W wielu przypadkach działania służące osiągnięciu tych celów będą potrzebne przede wszystkim na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym zgodnie z zasadą pomocniczości. W innych sytuacjach potrzebne będą dodatkowe środki na szczeblu UE. Ponieważ polityka ochrony środowiska stanowi w UE sferę kompetencji dzielonych, jednym z celów niniejszego programu jest określenie wspólnej odpowiedzialności za wspólne cele oraz zapewnienie przedsiębiorstwom i organom publicznym równych warunków działania. Jasne cele umożliwiają też osobom odpowiedzialnym za wyznaczanie kierunków polityki i innym zainteresowanym stronom, w tym regionom i miastom, przedsiębiorstwom i partnerom społecznym, a także pojedynczym obywatelom, określenie kierunku rozwoju i przewidywalnych ram działania.	15. W wielu przypadkach działania służące osiągnięciu tych celów będą potrzebne przede wszystkim na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym zgodnie z zasadą pomocniczości, z zastrzeżeniem że obywatele muszą mieć możliwość odpowiedniego zabrania głosu w debatach nad kwestiami związanymi ze środowiskiem. W innych sytuacjach potrzebne będą dodatkowe środki na szczeblu UE. Ponieważ polityka ochrony środowiska stanowi w UE sferę kompetencji dzielonych, jednym z celów niniejszego programu jest określenie wspólnej odpowiedzialności za wspólne cele oraz zapewnienie przedsiębiorstwom i organom publicznym równych warunków działania. Jasne cele oraz wymiana najlepszych praktyk umożliwiają też osobom odpowiedzialnym za wyznaczanie kierunków polityki i innym zainteresowanym stronom, w tym regionom i miastom, przedsiębiorstwom i partnerom społecznym, a także pojedynczym obywatelom, określenie kierunku rozwoju i przewidywalnych ram działania.
Poprawka 37 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
16. Dobrobyt gospodarczy i dobrostan UE są oparte na jej kapitale naturalnym, który obejmuje ekosystemy zapewniające podstawowe towary i usługi, od żyznej gleby i wielozadaniowe lasy po urodzajne ziemie i morza, od słodkiej wody i czystego powietrza po zapylanie, kontrolę zagrożenia powodziowego i regulację klimatu oraz ochronę przed klęskami żywiołowymi. Znaczny zbiór prawodawstwa UE, w tym ramowa dyrektywa wodna, dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej, dyrektywa w sprawie jakości powietrza i powiązane dyrektywy, a także dyrektywy siedliskowa i ptasia, ma na celu ochronę, zachowanie i poprawę kapitału naturalnego. Prawodawstwo dotyczące przeciwdziałania zmianie klimatu, chemikaliów, emisji przemysłowych i odpadów również przyczynia się do zmniejszenia presji wywieranych na różnorodność biologiczną, w tym na ekosystemy, gatunki i siedliska.	16. Dobrobyt gospodarczy i dobrostan UE są oparte na jej kapitale naturalnym – np. jej różnorodności biologicznej – obejmującym ekosystemy zapewniające podstawowe towary i usługi, od żyznej gleby i wielozadaniowych lasów po urodzajne ziemie i morza, od słodkiej wody i czystego powietrza po zapylanie, kontrolę zagrożenia powodziowego i regulację klimatu oraz ochronę przed klęskami żywiołowymi. Znaczny zbiór prawodawstwa UE, w tym ramowa dyrektywa wodna, dyrektywa dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych¹, dyrektywa w sprawie azotanów², dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej, dyrektywa w sprawie jakości powietrza i powiązane dyrektywy, a także dyrektywy siedliskowa i ptasia, ma na celu ochronę, zachowanie i poprawę kapitału naturalnego. Prawodawstwo dotyczące przeciwdziałania zmianie klimatu, chemikaliów, emisji przemysłowych i odpadów również przyczynia się do zmniejszenia presji wywieranych na różnorodność biologiczną, w tym na ekosystemy, glebę, gatunki i siedliska.
	__________________
	¹ Dyrektywa 91/271/EWG.
	² Dyrektywa 91/676/EWG.
Poprawka 38 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 17
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
17. Najnowsze oceny wskazują jednak na to, że w UE nadal dochodzi do utraty różnorodności biologicznej i że większość ekosystemów uległa poważnej degradacji. W unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r. określono cele i działania konieczne do odwrócenia tych negatywnych tendencji i do wzmocnienia usług ekosystemowych. Musi ona zostać w pełni wdrożona, aby umożliwić UE osiągnięcie jej głównego celu dotyczącego różnorodności biologicznej do 2020 r. Podczas gdy strategia ta obejmuje środki służące usprawnieniu wykonania dyrektyw ptasiej i siedliskowej, w tym funkcjonowania sieci Natura 2000, osiągnięcie głównego celu będzie wymagało pełnego wdrożenia całego istniejącego prawodawstwa, którego celem jest ochrona kapitału naturalnego.	17. Najnowsze oceny wskazują jednak na to, że w UE nadal dochodzi do utraty różnorodności biologicznej i że większość ekosystemów uległa poważnej degradacji. Inwazyjne gatunki obce stwarzają większe niż zakładano zagrożenie dla różnorodności biologicznej, zdrowia człowieka i gospodarki. W unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r. określono cele i działania konieczne do powstrzymania utraty różnorodności biologicznej oraz do utrzymania, przywrócenia i wzmocnienia ekosystemów i świadczonych przez nie usług. Musi ona zostać w pełni wdrożona, aby umożliwić UE osiągnięcie jej głównego celu dotyczącego różnorodności biologicznej do 2020 r. Podczas gdy strategia ta obejmuje środki służące usprawnieniu wykonania dyrektyw ptasiej i siedliskowej, w tym funkcjonowania sieci Natura 2000, osiągnięcie głównego celu będzie wymagało pełnego wdrożenia całego istniejącego prawodawstwa, którego celem jest ochrona kapitału naturalnego.
Uzasadnienie
The ecological and economic justifications for action are compelling. Biological invasions are one of the main drivers of biodiversity loss. Invasive alien species may have far-reaching and harmful effects on the environment and natural resources for generations. Invasive alien species can also affect human life and health and cause serious economic damage to agriculture, forestry and fisheries, which is estimated to be at least EUR 12 billion per year in Europe alone. Postponing effective action further will prevent the EU from achieving its own biodiversity conservation objectives and its global biodiversity commitments.
Poprawka 39 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
18. Pomimo dotychczasowych znacznych wysiłków wynikający z ramowej dyrektywy wodnej wymóg osiągnięcia „dobrego stanu ekologicznego” do 2015 r. będzie spełniony dla zaledwie około 53% części wód powierzchniowych w UE³⁹. Istnieje również ryzyko, że cel dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej polegający na uzyskaniu „dobrego stanu środowiska” do 2020 r. nie zostanie spełniony, między innymi z powodu ciągłego przeławiania i obecności odpadów wyrzucanych do mórz Europy. Chociaż polityka UE w dziedzinie powietrza i emisji przemysłowych pomogła ograniczyć wiele form zanieczyszczeń, ekosystemom nadal szkodzi nadwyżka azotu i zanieczyszczenie ozonem związane z emisjami z transportu, intensywnego rolnictwa i produkcji energii elektrycznej.	18. Pomimo dotychczasowych znacznych wysiłków określony w ramowej dyrektywie wodnej cel dotyczący osiągnięcia „dobrego stanu ekologicznego” do 2015 r. zostanie zrealizowany dla zaledwie około 53% części wód powierzchniowych w UE. Z tego względu przepisy dotyczące wzajemnej zgodności powinny obejmować także ramową dyrektywę wodną. Realizacja celu dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej polegającego na uzyskaniu „dobrego stanu środowiska” do 2020 r. jest również coraz mniej wykonalna, między innymi z powodu utrzymujących się zagrożeń antropogenicznych, takich jak przełowienie, zanieczyszczenie (w tym zagrożenie hałasem pod wodą) i obecność odpadów w morzach, w połączeniu ze skutkami globalnego ocieplenia (takimi jak zakwaszenie oceanów). Chociaż polityka UE w dziedzinie powietrza i emisji przemysłowych pomogła ograniczyć wiele form zanieczyszczeń, ekosystemom nadal szkodzi nadwyżka azotu i siarki oraz zanieczyszczenie ozonem związane z emisjami z transportu oraz emisjami spowodowanymi praktykami rolniczymi i produkcją energii elektrycznej niezgodnymi z zasadą zrównoważonego rozwoju.
Poprawka 40 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 18 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	18a. Rolnictwo i leśnictwo praktykuje się łącznie na 78% terytorium Unii i nadal odgrywają one znaczącą rolę, jeżeli chodzi o utrzymanie zasobów naturalnych, różnorodności biologicznej i zróżnicowanego krajobrazu kulturowego, a także stanowią warunek wstępny innej działalności ludzkiej na obszarach wiejskich. Zalesianie odgrywa ważną rolę, jeżeli chodzi o utrwalanie gleby i dostosowanie do zmiany klimatu oraz łagodzenie jej skutków, natomiast zrównoważone rolnictwo przyczynia się do lepszej ochrony gleby i lepszej jakości wody. Należy sprzyjać ekstensywnym i tradycyjnym praktykom posiadającym wysoką wartość z punktu widzenia ekologii i ochrony środowiska oraz lokalnej produkcji i konsumpcji, które również są sposobami na zapobieganie emisji gazów cieplarnianych, a także należy kłaść nacisk na zintegrowane i nowatorskie praktyki rolne, takie jak precyzyjne technologie i podejścia ekologiczne. Należy poświęcać szczególną uwagę poprawie żyzności gleby za pomocą nawozów niechemicznych, zrównoważonemu wzrostowi plonów oraz włączaniu upraw roślin strączkowych. Realizacja właściwych strategii politycznych, a zwłaszcza całościowo zrestrukturyzowanej WPR, umożliwi zwiększenie zdolności gruntów rolnych do pochłaniania dwutlenku węgla. Sektor użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) jest jedynym sektorem pełniącym rolę pochłaniacza dwutlenku węgla dzięki jego zdolności do pochłaniania CO₂.
Poprawka 41 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
19. Ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE wymaga zatem również rozwiązania problemów u źródła, między innymi poprzez lepsze uwzględnianie celów związanych z kapitałem naturalnym w innych obszarach polityki, co zagwarantuje, że obszary polityki będą spójne i przyniosą wspólne korzyści. Ekologiczne elementy określone we wnioskach Komisji w sprawie reform, głównie w odniesieniu do rolnictwa, rybołówstwa i polityki spójności UE, poparte wnioskami w sprawie ekologicznych elementów budżetu UE w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 r., mają wspomagać osiąganie tych celów. Na przykład ekosystemy wodne na obszarach wiejskich powinny odnieść korzyści dzięki powiązaniu płatności dla gospodarstw rolnych ze zgodnością z określonymi wymogami ramowej dyrektywy wodnej, jak przewidziano we wnioskach Komisji w sprawie reformy WPR⁴⁰. Ekologiczne elementy WPR będą również promować korzystne dla środowiska praktyki rolnicze polegające na dywersyfikacji upraw, ochronie trwałych użytków zielonych oraz tworzeniu i utrzymywaniu wartościowych pod względem ekologicznym terenów rolniczych i leśnych.	19. Ochrona, zachowanie, pomnożenie i wykorzystanie kapitału naturalnego UE wymaga zatem również rozwiązania problemów u źródła, między innymi poprzez lepsze uwzględnianie celów związanych z kapitałem naturalnym przy opracowywaniu i wdrażaniu innych strategii politycznych, co zagwarantuje, że strategie polityczne będą spójne i przyniosą wspólne korzyści. Ekologiczne elementy określone we wnioskach Komisji w sprawie reform, głównie w odniesieniu do rolnictwa, rybołówstwa i polityki spójności UE, poparte wnioskami w sprawie ekologicznych elementów budżetu UE w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 r., mają wspomagać osiąganie tych celów. Ekosystemy wodne na obszarach wiejskich powinny odnieść korzyści dzięki powiązaniu płatności dla gospodarstw rolnych ze zgodnością z określonymi celami i mierzalnymi kryteriami zawartymi w ramowej dyrektywie wodnej, gdyż rolnictwo zobowiązane do spełniania surowych wymogów środowiskowych, może w ten sposób nie tylko zachowywać wysoką jakość gleby, czy też ją polepszać w dłuższej perspektywie czasu, i chronić różnorodność biologiczną, ale i znacznie przyczynić się do polepszenia jakości powietrza i wody. Ekologiczne elementy WPR będą promować korzystne dla środowiska praktyki rolnicze polegające na dywersyfikacji upraw, ochronie trwałych użytków zielonych i pastwisk, zrównoważonym agroleśnictwie oraz tworzeniu i utrzymywaniu wartościowych pod względem ekologicznym terenów rolniczych i leśnych. Istotnym elementem zrównoważonego rolnictwa jest gospodarowanie z myślą o przyszłych pokoleniach, które jest jednocześnie zasobooszczędne i wydajne.
Poprawka 42 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 20
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
20. W przypadku środowiska morskiego, chociaż sektor morski daje rozmaite możliwości gospodarcze - od rybołówstwa, żeglugi i akwakultury po surowce i morską energię wiatrową i biotechnologię morską, trzeba zadbać, aby korzystanie z tych możliwości było zgodne z ochroną ekosystemów morskich i przybrzeżnych oraz ze zrównoważonym zarządzaniem tymi ekosystemami.	20. W przypadku środowiska morskiego Unia ponosi pierwszorzędną odpowiedzialność, ponieważ między innymi dzięki europejskim krajom i terytoriom zamorskim posiada najważniejsze zasoby morskie na świecie. Chociaż sektor morski daje rozmaite możliwości gospodarcze - od rybołówstwa, żeglugi i akwakultury po surowce i morską energię wiatrową i biotechnologię morską, trzeba zadbać, aby korzystanie z tych możliwości było zgodne z ochroną ekosystemów morskich i przybrzeżnych oraz ze zrównoważonym zarządzaniem tymi ekosystemami. Zintegrowane europejskie zarządzanie strefą przybrzeżną może, w połączeniu ze zrównoważonym planowaniem przestrzennym obszarów morskich, stać się skutecznym narzędziem sterowania aktywnością morską i przybrzeżną oraz przyczynić się do wyrównania różnych funkcji obszaru morskiego.
	Środowisko morskie pozostaje w tyle pod względem ochrony, ponieważ sieć ekologiczna morskich obszarów Natura 2000, która powinna była zostać ukończona w 2012 r.¹, wciąż nie jest ekologicznie spójna ani operacyjna. Działania podejmowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do rozszerzenia sieci Natura 2000 na wody morskie – na podstawie istniejącej wiedzy naukowej oraz dzięki wdrożeniu programów gromadzenia wiedzy naukowej na pełnym morzu – w celu ukończenia prac nad tworzeniem tej sieci są konsekwentne, ale muszą być kontynuowane. Należy zwiększyć skuteczność zarządzania morskimi obszarami chronionymi, zwłaszcza na Morzu Śródziemnym.
	_______________
	¹ COM(2006)0216 z dnia 22 maja 2006 r.
Poprawka 43 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 21
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
21. Oparte na ekosystemach podejście do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej, które jest korzystne również dla różnorodności biologicznej i dostarczania innych usług ekosystemowych, powinno być stosowane szerzej jako część unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu, podczas gdy inne cele środowiskowe, takie jak ochrona różnorodności biologicznej i wód, trzeba w pełni uwzględnić przy podejmowaniu decyzji związanych z odnawialnymi źródłami energii. Trzeba będzie wreszcie wprowadzić środki dotyczące zanieczyszczenia powietrza związanego z transportem i emisji CO2.	21. Oparte na ekosystemach podejście do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej, które jest korzystne również dla różnorodności biologicznej i dostarczania innych usług ekosystemowych, powinno być stosowane szerzej jako część unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu, podczas gdy inne cele środowiskowe, takie jak ochrona różnorodności biologicznej oraz gleby i wód, trzeba w pełni uwzględnić przy podejmowaniu decyzji związanych z odnawialnymi źródłami energii. Trzeba będzie wreszcie wprowadzić środki dotyczące zanieczyszczenia powietrza związanego z transportem i emisji CO2.
Poprawka 44 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 22
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
22. Degradacja, rozdrobnienie i gospodarowanie gruntami w UE sprzeczne z zasadą zrównoważonego rozwoju zagrażają świadczeniu kilku ważnych usług ekosystemowych i różnorodności biologicznej oraz zwiększają wrażliwość Europy na zmianę klimatu i klęski żywiołowe. Prowadzą również do degradacji gleby. Ponad 25% terytorium UE jest dotknięte erozją gleby spowodowaną przez wodę, co zagraża funkcjom gleby i wpływa na jakość słodkiej wody. Uporczywymi problemami są również zanieczyszczenie i zasklepianie gleby. Sądzi się, że w całej UE istnieje ponad pół miliona zanieczyszczonych obszarów. Dopóki nie zostaną one zidentyfikowane i ocenione, stanowią potencjalnie poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia. Co roku ponad 1 000 km² gruntów przeznaczanych jest na takie cele, jak: mieszkalnictwo, przemysł, transport lub rekreacja. Odwrócenie tych długotrwałych zmian jest trudne lub kosztowne i prawie zawsze wymaga kompromisów pomiędzy różnymi potrzebami społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi. W decyzjach państw członkowskich w zakresie gospodarowania gruntami należy w większym stopniu uwzględniać zrównoważony rozwój.	22. Degradacja, rozdrobnienie i gospodarowanie gruntami sprzeczne z zasadą zrównoważonego rozwoju na obszarze UE oraz poza nim zagrażają świadczeniu kilku ważnych usług ekosystemowych i różnorodności biologicznej oraz zwiększają wrażliwość Europy na zmianę klimatu i klęski żywiołowe. Prowadzą również do degradacji gleby i pustynnienia. Ponad 25% terytorium UE jest dotknięte erozją gleby spowodowaną przez wodę, co zagraża funkcjom gleby i wpływa na jakość słodkiej wody. Uporczywymi problemami są również zanieczyszczenie i zasklepianie gleby. Sądzi się, że w całej UE istnieje ponad pół miliona zanieczyszczonych obszarów. Dopóki nie zostaną one zidentyfikowane i ocenione, stanowią potencjalnie poważne zagrożenie dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa, w tym dla zdrowia. Co roku ponad 1 000 km² gruntów przeznaczanych jest na takie cele jak: mieszkalnictwo, przemysł, transport lub rekreacja. Takie sztuczne zasklepianie gleb ma negatywny wpływ na bilans wodny, ponieważ wody powierzchniowe nie mogą wsiąkać i w związku z tym przenikać do wód gruntowych. W związku z tym gleba nie jest w stanie wchłonąć i zatrzymywać wody deszczowej, co prowadzi do zwiększonego odpływu wód, w wyniku czego dochodzi do powodzi i niedoboru wody pitnej. Odwrócenie tych długotrwałych zmian jest trudne lub kosztowne i prawie zawsze wymaga kompromisów pomiędzy różnymi potrzebami społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi. W związku z tym decyzje państw członkowskich dotyczące planowania przestrzennego muszą zawierać dokładną definicję terenów oddanych pod zabudowę i ograniczyć ich zasięg. Kompensacją za nieuniknione zasklepianie terenów zakrojone na szaroką skalę powinno być wydzielenie wystarczającej ilości terenów zielonych, wziąwszy w szczególności pod uwagę ochronę różnorodności biologicznej i wód, z myślą o realizacji celu dotyczącego osiągnięcia poziomu zerowego netto do 2050 r.
	Aby rozwiązać poważny problem zasklepiania gleby, należy zachęcać państwa członkowskie do podjęcia działań na rzecz ograniczania gruntów zbudowanych oraz zachowywania gruntów rolnych wykorzystywanych do produkcji żywności i paszy oraz surowców odnawialnych.
Poprawka 45 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 23
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
23. Aby ograniczyć najbardziej znaczącą presję na grunty, glebę i inne ekosystemy w Europie spowodowaną działalnością człowieka, podjęte zostaną działania mające na celu zagwarantowanie, że na wszystkich właściwych szczeblach decyzje odnoszące się do gospodarowania gruntami będą podejmowane z odpowiednim uwzględnieniem wpływu środowiskowego, a także społecznego i gospodarczego. W dokumencie końcowym konferencji Rio+20 wezwano do zapewnienia „warunków światowych neutralnych pod względem degradacji gleby”. UE i państwa członkowskie powinny zastanowić się nad najlepszym sposobem zrealizowania tego zobowiązania w ramach swoich odpowiednich kompetencji, a także nad rozwiązaniem kwestii jakości gleby w ramach obowiązujących ram prawnych. W odniesieniu do zrównoważonego gospodarowania gruntami i glebą określone zostaną również cele.	23. Aby ograniczyć najbardziej znaczącą presję na grunty, glebę i inne ekosystemy w Europie spowodowaną działalnością człowieka, podjęte zostaną działania mające na celu zagwarantowanie, że na wszystkich właściwych szczeblach decyzje odnoszące się do gospodarowania gruntami będą podejmowane z odpowiednim uwzględnieniem wpływu środowiskowego, a także społecznego i gospodarczego. W dokumencie końcowym konferencji Rio+20, uznającym gospodarcze oraz społeczne znaczenie dobrego gospodarowania gruntami, wezwano do zapewnienia „warunków światowych neutralnych pod względem degradacji gleby”. UE i państwa członkowskie powinny niezwłocznie zastanowić się nad najlepszym sposobem zrealizowania tego zobowiązania w ramach swoich odpowiednich kompetencji, a także nad sposobem rozwiązania kwestii jakości gleby przy wykorzystaniu podejścia opartego na analizie ryzyka w ramach obowiązujących ram prawnych, w oparciu o stosowne aspekty wniosku Komisji dotyczącego dyrektywy ustanawiającej ramy dla ochrony gleby oraz zmieniającej dyrektywę 2004/35/WE¹. Ponadto należy wspierać wymianę wiedzy i doświadczeń między państwami członkowskimi. W odniesieniu do zrównoważonego gospodarowania gruntami i glebą określone powinny zostać również cele.
	________________
	¹ COM(2006)0232 z dnia 22 września 2006 r.
Poprawka 46 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 24
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
24. Potrzebne są również dalsze wysiłki na rzecz opłacalnego i zasobooszczędnego gospodarowania obiegiem substancji odżywczych, a także efektywniejszego stosowania nawozów. Wymaga to podniesienia poziomu wdrożenia prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony środowiska, aby sprostać tym wyzwaniom.	24. Potrzebne są również dalsze wysiłki na rzecz opłacalnego i zasobooszczędnego gospodarowania obiegiem substancji odżywczych, efektywniejszego stosowania nawozów oraz stworzenia zrównoważonego obiegu substancji odżywczych pomiędzy terenami miejskimi i wiejskimi. Wymaga to inwestowania w badania, lepszego wdrażania prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony środowiska, aby sprostać tym wyzwaniom.
Poprawka 47 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 24 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	24a. W realizacji niektórych celów programu pomoże ograniczenie produkcji zwierzęcej, które doprowadzi do obniżenia emisji azotu i fosforu, ograniczenia zagrożenia dla różnorodności biologicznej oraz poprawy jakości gleby, powietrza i wody.
Poprawka 48 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 25
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
25. Działania podjęte w ramach strategii ochrony różnorodności biologicznej w celu odtworzenia 15% zdegradowanych ekosystemów UE i poszerzenia korzystania z zielonej infrastruktury pomogą przeciwdziałać rozdrabnianiu gruntów. Doprowadzi to do dalszego zwiększenia kapitału naturalnego i poprawi odporność ekosystemów, a także może zapewniać opłacalne możliwości pod względem łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej oraz zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi. Jednocześnie wysiłki państw członkowskich w zakresie tworzenia mapy i oceniania ekosystemów i ich usług oraz inicjatywa „zerowych strat różnorodności biologicznej netto” w 2015 r. przyczynią się do utrzymania zasobów kapitału naturalnego w różnej skali. Włączenie gospodarczej wartości usług ekosystemowych do systemów rachunkowości i sprawozdawczości na poziomie unijnym i krajowym do 2020 r. doprowadzi do lepszego zarządzania kapitałem naturalnym UE.	25. Działania podjęte w ramach strategii ochrony różnorodności biologicznej w celu odtworzenia 15% zdegradowanych ekosystemów UE do 2020 r. i poszerzenia korzystania z zielonej infrastruktury pomogą przeciwdziałać rozdrabnianiu gruntów. Cel ten jednak należy traktować jako minimum, a Unia powinna wyznaczyć sobie znacznie ambitniejszy cel w zakresie odtwarzania zdegradowanych ekosystemów, który odzwierciedlałby główny, ambitniejszy cel oraz wizję na rok 2050. W uzupelnieniu pełnego wdrożenia dyrektyw ptasiej i siedliskowej działania podjęte w ramach strategii ochrony różnorodności biologicznej przyczynią się również do powstania i utrzymania zdrowych i odpornych ekosystemów oraz do poprawy świadczonych przez nie usług. Doprowadzi to do dalszego zwiększenia kapitału naturalnego i poprawi odporność ekosystemów, a także może zapewniać opłacalne możliwości pod względem łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej oraz zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi. Jednocześnie wysiłki państw członkowskich w zakresie tworzenia mapy i oceniania ekosystemów i ich usług oraz inicjatywa „zerowych strat różnorodności biologicznej netto” w 2015 r. przyczynią się do utrzymania zasobów kapitału naturalnego. Włączenie gospodarczej wartości usług ekosystemowych do systemów rachunkowości i sprawozdawczości na poziomie unijnym i krajowym do 2020 r. doprowadzi do lepszego zarządzania kapitałem naturalnym UE.
Poprawka 49 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) utrata różnorodności biologicznej i degradacja usług ekosystemowych zostaną powstrzymane, a ekosystemy i ich usługi będą utrzymane i ulepszone;	a) utrata różnorodności biologicznej i degradacja usług ekosystemowych zostaną powstrzymane, a ekosystemy i ich usługi będą utrzymane, przywrócone i ulepszone, zwłaszcza dzięki pełnej realizacji i efektywnej ochronie sieci Natura 2000, wspieranej za pomocą traktowanych priorytetowo programów ramowych, oraz dzięki zastosowaniu reguły „zerowych strat netto różnorodności biologicznej”.
Poprawka 50 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) skutki presji na wody słodkie, przejściowe i przybrzeżne będą znacznie ograniczone, aby zachować, utrzymać lub poprawić dobry stan zgodnie z definicją zawartą w ramowej dyrektywie wodnej;	b) skutki presji na wody słodkie, przejściowe i przybrzeżne będą znacznie ograniczone, aby zachować, utrzymać lub poprawić dobry stan zgodnie z definicją zawartą w ramowej dyrektywie wodnej m.in. za pomocą środków wzajemnej zgodności;
Poprawka 51 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) wpływ zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy i różnorodność biologiczną zostanie jeszcze bardziej ograniczony;	d) wpływ zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy i różnorodność biologiczną zostanie znacząco ograniczony, aby osiągnąć długoterminowy cel nieprzekraczania krytycznych obciążeń i poziomów;
Poprawka 52 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera g
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
g) lasy i świadczone przez nie usługi będą chronione, a ich odporność na zmianę klimatu i pożary będzie zwiększona.	g) lasy i świadczone przez nie usługi będą chronione i zarządzane w sposób zrównoważony, a ich odporność na zmianę klimatu, pożary, burze i inwazje szkodników będzie zwiększona.
Poprawka 53 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga) odgrywania przez obywateli Unii aktywnej roli w ochronie, zachowywaniu i pomnażaniu kapitału naturalnego Unii oraz dbaniu o to, by nadać mu właściwą wartość.
Poprawka 54 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera g b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	gb) utrzymania zapylania na wysokim poziomie oraz podjęcia działań na rzecz wspierania i promowania zdrowia pszczół oraz, w stosownych przypadkach, działań na rzecz ograniczenia stosowania środków ochrony roślin, które według naukowej oceny ryzyka wywierają negatywny wpływ na populacje pszczół, jak również podjęcia środków na rzecz obniżenia ryzyka.
Poprawka 55 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) pełnego wdrożenia unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej;	a) pełnego wdrożenia unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej bez dalszej zwłoki;
Poprawka 56 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera a a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) poczynienia kolejnych kroków na rzecz ochrony, pobudzania i wspierania sektorów gospodarki rolnej, które w sposób widoczny przyczyniają się do różnorodności biologicznej, a w szczególności sektora pszczelarskiego;
Poprawka 57 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) pełnego wdrożenia koncepcji ochrony zasobów wodnych w Europie;	b) pełnego wdrożenia ramowej dyrektywy wodnej i koncepcji ochrony zasobów wodnych w Europie, m.in. za pomocą środków wzajemnej zgodności;
Poprawka 58 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) zwiększenia wysiłków, m.in. aby zagwarantować osiągnięcie zdrowych zasobów rybnych najpóźniej do 2020 r., począwszy od wprowadzenia od 2015 r. w całym rybołówstwie połowów na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu lub niższym, oraz ustalić ogólnoeuropejski ilościowy cel w zakresie ograniczenia ilości odpadów wyrzucanych do mórz.	c) zwiększenia wysiłków, m.in. aby zagwarantować osiągnięcie zdrowych zasobów rybnych najpóźniej do 2020 r., począwszy od wprowadzenia od 2015 r. w całym rybołówstwie połowów na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu lub niższym, przeciwdziałać zanieczyszczeniom i ustalić ogólnoeuropejski ilościowy cel w zakresie ograniczenia ilości odpadów wyrzucanych do mórz oraz ukończyć tworzenie sieci morskich obszarów chronionych w Unii; ponadto utworzenia zintegrowanego i spójnego systemu zarządzania strefą przybrzeżną w celu zagwarantowania długotrwałej równowagi między ochroną środowiska a zrównoważonym wykorzystaniem przestrzeni morskiej i wybrzeża;
Poprawka 59 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) zwiększenia wysiłków na rzecz osiągnięcia pełnej zgodności z przepisami UE w dziedzinie jakości powietrza oraz określenia celów strategicznych i działań po roku 2020;	d) osiągnięcia pełnej zgodności z przepisami UE w dziedzinie jakości powietrza oraz określenia celów strategicznych i działań po roku 2020;
Poprawka 60 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) zwiększenia wysiłków na rzecz zmniejszenia erozji gleby, zwiększenia ilości materii organicznej gleby, stosowania środków zaradczych na skażonych terenach oraz lepszego uwzględniania aspektów użytkowania gruntów w skoordynowanym podejmowaniu decyzji na wszystkich odpowiednich szczeblach administracji państwowej, co wspomagane będzie poprzez przyjęcie celów dotyczących gruntów i gleby jako zasobów oraz celów w zakresie gospodarowania gruntami;	e) zwiększenia wysiłków na rzecz zmniejszenia erozji gleby, zwiększenia ilości materii organicznej gleby, stosowania środków zaradczych na skażonych terenach oraz lepszego uwzględniania aspektów użytkowania gruntów w skoordynowanym podejmowaniu decyzji na wszystkich odpowiednich szczeblach administracji państwowej, co wspomagane będzie poprzez przyjęcie celów dotyczących gruntów i gleby jako zasobów oraz celów w zakresie gospodarowania gruntami;
	zwiększenia wysiłków na rzecz ograniczania gruntów zbudowanych oraz zachowywania gruntów rolnych wykorzystywanych do produkcji żywności i paszy oraz surowców odnawialnych.
Poprawka 61 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera f
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
f) podjęcia dalszych kroków w kierunku zmniejszenia emisji azotu i fosforu, w tym związanych ze ściekami komunalnymi i przemysłowymi oraz ze stosowaniem nawozów;	f) podjęcia dalszych kroków w kierunku zmniejszenia emisji azotu i fosforu oraz odzysku związków fosforu, w tym związanych ze ściekami komunalnymi i przemysłowymi oraz ze stosowaniem nawozów;
Uzasadnienie
Należy wspierać proces odzysku fosforu – podstawowej substancji w rolnictwie – którego naturalne zasoby stopniowo się wyczerpują, a jednocześnie jego znaczące ilości obecne są w ściekach komunalnych.
Poprawka 62 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga) szerszego informowania opinii publicznej w Unii o polityce ochrony środowiska, lepszej edukacji ekologicznej w ramach krajowych systemów szkolnictwa i wspierania działań oddolnych.
Poprawka 63 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp -27 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-27. Strategia „Europa 2020” ma na celu wspieranie trwałego wzrostu gospodarczego i przyznaje pierwszeństwo gospodarce niskoemisyjnej, bardziej zasobooszczędnej i bardziej konkurencyjnej dzięki dwóm inicjatywom przewodnim godzącym ambicje w zakresie ochrony środowiska i cele polityki przemysłowej: „Europa efektywnie korzystająca z zasobów” oraz „Polityka przemysłowa w erze globalizacji”¹.
	_______________
	¹ COM (2010)0614 z dnia 28 października 2010 r.
Poprawka 64 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 27
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
27. Celem inicjatywy przewodniej strategii „Europa 2020” - „Europa efektywnie korzystająca z zasobów” jest wspieranie zmian w kierunku gospodarki oszczędnej w wykorzystywaniu wszystkich zasobów, zdecydowanie oddzielającej wzrost gospodarczy od zużycia zasobów i energii oraz ich oddziaływania na środowisko, zmniejszającej emisję gazów cieplarnianych, zwiększającej konkurencyjność poprzez efektywność i innowacyjność oraz promującej większe bezpieczeństwo energetyczne. Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy oraz Plan działania prowadzący do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną to podstawowe elementy inicjatywy określające ramy przyszłych działań zmierzających do osiągnięcia określonych celów.	27. Celem inicjatywy przewodniej strategii „Europa efektywnie korzystająca z zasobów” jest wspieranie zmian w kierunku gospodarki oszczędnej w wykorzystywaniu wszystkich zasobów, ograniczającej ogólne wydobycie oraz wykorzystanie zasobów, zdecydowanie oddzielającej wzrost gospodarczy od zużycia zasobów i energii oraz ich oddziaływania na środowisko, zmniejszającej emisję gazów cieplarnianych, zwiększającej konkurencyjność poprzez efektywność i innowacyjność oraz promującej większe bezpieczeństwo zasobów i bezpieczeństwo energetyczne. Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy, Plan działania prowadzący do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną oraz wymiana najlepszych praktyk między państwami członkowskimi to podstawowe elementy inicjatywy określające ramy przyszłych działań zmierzających do osiągnięcia określonych celów.
Poprawka 65 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 27 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	27a. Europejska biogospodarka stanowi kluczowy element inteligentnego i zielonego wzrostu w Europie. Biogospodarka wywiera szczególnie istotny wpływ na gospodarki regionalne w obrębie Unii oraz sprzyja wzrosti gospodarczemu i tworzeniu miejsc pracy. Biogospodarka wymaga inwestycji w łańcuchy dostaw surowców w celu zapewnienia dostępności surowców.
Poprawka 66 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 28
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
28. W celu poprawy konkurencyjności w kontekście rosnących cen zasobów, niedoborów i ograniczeń w dostawach konieczne jest wprowadzenie innowacji zwiększającej zasobooszczędność całej gospodarki. Wiodącą siłą napędową innowacji, w tym ekoinnowacji, jest sektor przedsiębiorstw. Rynek nie poradzi sobie jednak samodzielnie. Konieczne jest podjęcie działań ze strony rządów, na szczeblu Unii Europejskiej oraz państw członkowskich, aby zapewnić właściwe warunki ramowe dla ekoinnowacji, pobudzające rozwój zrównoważonych przedsiębiorstw bądź rozwiązań technologicznych odpowiadających na wyzwania w zakresie ochrony środowiska.	28. W celu poprawy konkurencyjności w kontekście rosnących cen zasobów, ograniczenia uzależnienia od przywozu, niedoborów i ograniczeń w dostawach konieczne jest wprowadzenie innowacji zwiększającej zasobooszczędność i ograniczającej ogólne wykorzystanie zasobów całej gospodarki. W celu zabezpieczenia dostępności surowców należy rozwijać partnerstwa innowacyjne między różnymi gałęziami przemysłu a sektorem gospodarowania odpadami oraz badania w kierunku możliwości recyklingu ważnych surowców stosowanych w nowoczesnych technologiach. Wiodącą siłą napędową innowacji, w tym ekoinnowacji, jest sektor przedsiębiorstw. Rynek nie poradzi sobie jednak samodzielnie. Konieczne jest podjęcie działań ze strony rządów, na szczeblu Unii oraz państw członkowskich, aby zapewnić właściwe prawne warunki ramowe dla inwestycji i ekoinnowacji, pobudzające rozwój zrównoważonych przedsiębiorstw bądź rozwiązań technologicznych odpowiadających na wyzwania w zakresie ochrony środowiska oraz propagujące zrównoważone wykorzystanie zasobów.
Poprawka 67 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 29
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
29. Ten podstawowy wymóg dotyczący sprostania wyzwaniom w zakresie ochrony środowiska niesie ze sobą również istotne korzyści społeczno-ekonomiczne. Potencjalny wzrost liczby miejsc pracy spowodowany przekształceniem w zasobooszczędną gospodarkę niskoemisyjną jest niezbędny do osiągnięcia celów dotyczących zatrudnienia wyznaczonych w ramach strategii „Europa 2020”. W ostatnich latach zatrudnienie w unijnych sektorach technologii środowiskowych oraz usług wzrasta o ok. 3% rocznie. Wartość światowego rynku w dziedzinie ekoprzemysłu szacuje się przynajmniej na bilion euro, a w ciągu kolejnych 10 lat prognozuje się podwojenie tej wartości. Przedsiębiorstwa europejskie już przejęły rolę światowego lidera w zakresie recyklingu i efektywności energetycznej i należy je zachęcać do korzystania ze wzrostu globalnego zapotrzebowania, przy wsparciu Planu działania w zakresie ekoinnowacji. Przykładowo w samym europejskim sektorze energii odnawialnej prognozuje się utworzenie ponad 400 000 nowych miejsc pracy do 2020 r..	29. Ten podstawowy wymóg dotyczący sprostania wyzwaniom w zakresie ochrony środowiska niesie ze sobą również istotne korzyści społeczno-ekonomiczne. Polityka ochrony środowiska musi być wykorzystywana jako dźwignia w celu pobudzenia konkurencyjności przedsiębiorstw i ożywienia zrównoważonego przemysłu unijnego. Potencjalny wzrost liczby miejsc pracy spowodowany przekształceniem w zasobooszczędną, bezpieczną i zrównoważoną gospodarkę niskoemisyjną jest niezbędny do osiągnięcia celów dotyczących zatrudnienia wyznaczonych w ramach strategii „Europa 2020”. W ostatnich latach zatrudnienie w unijnych sektorach technologii środowiskowych oraz usług wzrasta o ok. 3% rocznie. Wartość światowego rynku w dziedzinie ekoprzemysłu szacuje się przynajmniej na bilion euro, a w ciągu kolejnych 10 lat prognozuje się podwojenie tej wartości. Przedsiębiorstwa europejskie już przejęły rolę światowego lidera w zakresie recyklingu i efektywności energetycznej i należy je zachęcać do korzystania ze wzrostu globalnego zapotrzebowania, przy wsparciu Planu działania w zakresie ekoinnowacji. Przykładowo w samym europejskim sektorze energii odnawialnej prognozuje się utworzenie ponad 400 000 nowych miejsc pracy do 2020 r..
Poprawka 68 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 29 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	29a. Dla osiągnięcia tego celu należy stworzyć i utrzymać w Unii warunki niezbędne do rozwoju ekoprzemysłu, zapewniając w szczególności trwałe zaopatrzenie w surowce¹.
	_______________
	¹ COM(2011)0025 z dnia 2 lutego 2011 r. „Stawianie czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami”.
Poprawka 69 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 29 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	29b. Ponadto „partnerstwo na rzecz silniejszego przemysłu europejskiego” umożliwi przyspieszenie inwestycji i innowacji na sześciu rynkach pionierskich powiązanych z gospodarką ekologiczną: na rynkach zaawansowanych technologii produkcyjnych w zakresie ekologicznie czystej produkcji, kluczowych technologii wspomagających, produktów ze źródeł biologicznych, zrównoważonego budownictwa i zrównoważonych surowców, ekologicznie czystych pojazdów i statków oraz inteligentnych sieci¹.
	_______________
	¹ COM(2012)0582 z dnia 10 października 2012 r. „Silniejszy przemysł europejski na rzecz wzrostu i ożywienia gospodarczego. Aktualizacja komunikatu w sprawie polityki przemysłowej”.
Poprawka 70 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 30
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
30. W celu osiągnięcia celów pośrednich określonych na 2020 r. oraz zbudowania konkurencyjnej gospodarki niskoemisyjnej do 2050 r. konieczne jest pełne wdrożenie pakietu klimatyczno-energetycznego. Podczas gdy UE znajduje się obecnie na ścieżce ku zmniejszeniu krajowej emisji gazów cieplarnianych do 20% poniżej poziomu z 1990 r. do roku 2020, osiągnięcie celu zwiększenia o 20 % efektywności energetycznej będzie wymagało o wiele szybszej poprawy efektywności. Jest to również istotne w świetle wciąż rosnącego zapotrzebowania na energię oraz trwającej debaty nad konfliktami pomiędzy użytkowaniem gruntów w celach spożywczych oraz w celach bioenergetycznych. Zgodnie z oczekiwaniami nowa dyrektywa o efektywności energetycznej powinna mieć istotne znaczenie w tym zakresie.	30. W celu osiągnięcia celów pośrednich wyznaczonych na 2020 r. oraz zbudowania konkurencyjnej, zrównoważonej gospodarki niskoemisyjnej, opierającej się na energii odnawialnej do 2050 r., konieczne jest pełne wdrożenie pakietu klimatyczno-energetycznego. Podczas gdy Unia znajduje się obecnie na ścieżce ku zmniejszeniu krajowej emisji gazów cieplarnianych do 20% poniżej poziomu z 1990 r. do roku 2020 i może być zdolna do osagnięcia jeszcze lepszych wyników, osiągnięcie celu zwiększenia o 20% efektywności energetycznej będzie wymagało o wiele szybszej poprawy efektywności na wszystkich poziomach gospodarki. Choć nowa dyrektywa o efektywności energetycznej powinna wydatnie się do tego przyczynić, należałoby ją uzupełnić o wymogi dotyczące zużycia energii przez wszystkie produkty związane z energią, które wchodzą do obrotu w Unii. Jest to również istotne w świetle wciąż rosnącego zapotrzebowania na energię. Efektywności energetycznej powinno ponadto towarzyszyć efektywne gospodarowanie zasobami. Należy w szczególności uwzględnić wzrost rywalizacji o tereny do celów produkcji żywności i energii. Ponadto zasadnicze znaczenie ma zapewnienie zrównoważonego zarządzania i możliwie najefektywniejszego gospodarowania zasobami drewna, w tym biomasy do celów energetycznych, przy uwzględnieniu zasady kaskadowego wykorzystania oraz konteksu gospodarczego różnych zastosowań zasobów drewna. Przyczyni się to do stworzenia zrębów gospodarki niskoemisyjnej.
Poprawka 71 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 31
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
31. Wszystkie sektory gospodarki będą musiały uczestniczyć w zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych w UE, aby mieć swój wkład w globalne działania. UE musi ustalić kolejne kroki związane ze strategiami dotyczącymi klimatu oraz energii po 2020 r. w celu przygotowania się do negocjacji międzynarodowych w sprawie nowego prawnie wiążącego porozumienia, a także przedstawić państwom członkowskim i branży jasne ramy określające niezbędny charakter inwestycji średnioterminowych. W związku z tym UE musi rozważyć warianty strategiczne dotyczące osiągnięcia redukcji zgodnie z Planem działania prowadzącym do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną po 2020 r. Plan działania w dziedzinie energii na rok 2050 oraz biała księga w sprawie transportu muszą być wspierane przez solidne ramy polityczne. Ponadto państwa członkowskie muszą opracować i zrealizować strategie długoterminowego niskoemisyjnego i opłacalnego rozwoju, których celem jest realizacja założenia UE w sprawie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 80% do 95% do połowy bieżącego stulecia w porównaniu z rokiem 1990 w ramach globalnych działań zmierzających do ograniczenia średniego wzrostu temperatury do mniej niż 2°C. Unijny system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych pozostaje głównym filarem unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu po 2020 r.	31. Wszystkie sektory gospodarki będą musiały uczestniczyć w zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych w UE, aby wypełnić swoje zobowiązania oraz osiągnąć cel, jakim jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych o 80–95% do 2050 r. w stosunku do 1990 r. UE musi w trybie pilnym ustalić kolejne kroki w kierunku nowych strategii dotyczących klimatu oraz energii po 2020 r., uwzględniających trzy prawnie wiążące cele związane z ograniczaniem emisji, efektywnością energetyczną oraz energią odnawialną w celu przygotowania się do aktywnego uczestnictwa w negocjacjach międzynarodowych w sprawie nowego prawnie wiążącego porozumienia do 2015 r., a także przedstawić państwom członkowskim i branży jasne ramy prawne określające niezbędny charakter inwestycji średnio- i długoterminowych. W związku z tym UE musi rozważyć warianty strategiczne dotyczące osiągnięcia redukcji zgodnie z planem działania prowadzącym do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną po 2020 r. oraz z proponowanymi celami pośrednimi i najnowszymi osiągnięciami naukowymi. Plan działania w dziedzinie energii na rok 2050 oraz biała księga w sprawie transportu muszą być wspierane przez solidne ramy polityczne, cele pośrednie i cele główne wyznaczone na lata 2030, 2040 i 2050. Ponadto państwa członkowskie muszą opracować i zrealizować strategie długoterminowego niskoemisyjnego i opłacalnego rozwoju, których celem jest realizacja założenia UE w sprawie obniżenia emisyjności do połowy bieżącego stulecia w porównaniu z rokiem 1990 w ramach globalnych działań zmierzających do ograniczenia średniego wzrostu temperatury do mniej niż 2°C. Unijny system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych pozostaje głównym filarem unijnej polityki przeciwdziałania zmianie klimatu po 2020 r., jednak by zachęcić do inwestowania w technologie niskoemisyjne i zrównoważone, konieczna jest reforma strukturalna tego systemu. Aby wypełnić zobowiązania międzynarodowe, Unia musi znacząco wspierać kraje rozwijające się w podejmowanych przez nie działaniach na rzecz ograniczenia zmiany klimatu poprzez budowanie potencjału, pomoc finansową i transfer technologii.
Poprawka 72 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 33
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
33. Podjęte zostaną również środki mające na celu dalsze zwiększenie efektywności środowiskowej towarów i usług na rynku UE w całym cyklu życia poprzez zastosowanie środków zwiększających podaż zrównoważonych produktów i stymulowanie znacznej zmiany zapotrzebowania konsumentów na te produkty. Cel ten zostanie osiągnięty przy wykorzystaniu połączenia zachęt dla konsumentów i przedsiębiorstw, w tym MŚP, instrumentów rynkowych oraz przepisów dotyczących ograniczenia oddziaływania ich działalności i produktów na środowisko. Obowiązujące ustawodawstwo dotyczące produktów, np. dyrektywa w sprawie ekoprojektu oraz dyrektywa w sprawie etykiet efektywności energetycznej oraz rozporządzenie w sprawie oznakowania ekologicznego, zostanie poddane przeglądowi w celu poprawy efektywności środowiskowej produktów i oszczędnego gospodarowania zasobami w całym cyklu życia, zapewniając bardziej spójne ramy zrównoważonej produkcji i konsumpcji w UE.	33. Należy stworzyć ramy prawne, które będą stanowić dla producentów i konsumentów odpowiedni sygnał świadczący o promowaniu oszczędnego gospodarowania zasobami i przejścia ku gospodarce obiegowej opartej na odtwarzaniu zasobów. Efektywność środowiskowa towarów i usług na rynku unijnym w całym cyklu życia zostanie zwiększona poprzez zastosowanie środków zwiększających podaż zrównoważonych produktów i stymulowanie znacznej zmiany zapotrzebowania konsumentów na te produkty. W celu zaradzenia fragmentacji i ograniczeniom zakresu istniejącego dorobku prawnego dotyczącego zrównoważonej produkcji i konsumpcji, konieczna będzie konsolidacja obowiązujących przepisów dotyczących produktów, takich jak dyrektywa w sprawie ekoprojektu oraz dyrektywa w sprawie etykiet efektywności energetycznej, rozporządzenie w sprawie oznakowania ekologicznego, z myślą o zwiększeniu efektywności środowiskowej produktów i oszczędnego gospodarowania zasobami w całym cyklu życia. Te bardziej spójne ramy prawne zrównoważonej produkcji i konsumpcji zostaną wsparte celami i wskaźnikami cyklu życia w celu zwiększenia poczucia odpowiedzialności przedsiębiorców i obywateli. Opakowania zostaną zoptymalizowane, będą wspierane zasobooszczędne modele biznesowe i zwiększona zostanie odpowiedzialność producentów. Aby zapewnić konsumentom i użytkownikom końcowym dostęp do porównywalnych i wiarygodnych informacji, dołoży się starań na rzecz wprowadzenia zharmonizowanej unijnej metody obliczania śladu środowiskowego produktów oraz uproszczonego i zracjonalizowanego systemu etykietowania środowiskowego.
	Zwiększenie efektywności środowiskowej towarów i usług na rynku unijnym zostanie osiągnięte dzięki wykorzystaniu wyważonego połączenia zachęt dla konsumentów i przedsiębiorstw, w tym MŚP, instrumentów rynkowych oraz przepisów mających na celu ograniczenie wpływu ich działalności i produktów na środowisko. W związku z tym konieczne będzie wprowadzenie odpowiednich ram na szczeblu unijnym i krajowym, aby pomóc MŚP w poprawie ich efektów dzialanosci środowiskowej, w szczególności poprzez prowadzenie kampanii informacyjnych oraz realizację programów pomocy technicznej i finansowej przeznaczonych konkretnie dla MŚP.
	_______________
	¹ Zgodnie z zasadą IX (Umożliwienie MŚP przekształcania wyzwań związanych z ochroną środowiska na nowe możliwości) „Small Business Act” dla Europy, COM(2008)0394 z dnia 25 czerwca 2008 r.
Poprawka 73 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 34
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
34. W związku z tym, że 80% wszystkich przypadków oddziaływania na środowisko przez produkty blokuje się na etapie przygotowywania, ramy polityki UE powinny zapewniać, aby priorytetowe produkty wprowadzane na rynek UE zostały przygotowane zgodnie z ekoprojektem w celu optymalizacji efektywnego gospodarowania zasobami oraz materiałami poprzez odnoszenie się między innymi do takich kwestii jak możliwość recyklingu, materiały wtórne oraz ich trwałość. Wymogi te muszą być możliwe do zrealizowania i egzekwowalne. Działania na szczeblu unijnym i krajowym zostaną przyspieszone w celu usunięcia barier dla ekoinnowacji oraz odblokowania całkowitego potencjału europejskiego ekoprzemysłu, jednocześnie generując korzyści dla zielonych miejsc pracy i zielonego wzrostu.	34. W związku z tym, że 80% wszystkich przypadków oddziaływania na środowisko przez produkty blokuje się na etapie przygotowywania, ramy polityki UE powinny zapewniać, aby priorytetowe produkty wprowadzane na rynek UE zostały przygotowane zgodnie z ekoprojektem w celu optymalizacji efektywnego gospodarowania zasobami oraz materiałami poprzez odnoszenie się między innymi do takich kwestii jak trwałość, naprawialność, możliwość ponownego wykorzystania, możliwość recyklingu, wykorzystanie materiałów wtórnych oraz demontaż. W długiej perspektywie produkty oraz ich części będą pochodzić ze zrównoważonych zasobów i będą zaprojektowane w taki sposób, by umożliwiać ponowne wykorzystanie lub pełny recykling. Wymogi te muszą być możliwe do zrealizowania i egzekwowalne. Działania na szczeblu unijnym i krajowym zostaną przyspieszone w celu usunięcia barier dla ekoinnowacji, zwiększenia świadomości i wiedzy konsumentów oraz odblokowania całkowitego potencjału europejskiego ekoprzemysłu, jednocześnie generując korzyści dla zielonych miejsc pracy i zielonego wzrostu.
Poprawka 74 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 35
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
35. W celu ustalenia ram działania na rzecz poprawy aspektów efektywnego gospodarowania zasobami wykraczających poza kwestię emisji gazów cieplarnianych oraz kwestię energetyczną zostaną określone cele dotyczące zmniejszenia ogólnego oddziaływania konsumpcji na środowisko, w szczególności w sektorze spożywczym, mieszkaniowym i w sektorze mobilności. Łącznie odpowiadają one za niemal 80% przypadków oddziaływania konsumpcji na środowisko. Z wniosków prac konferencji Rio+20 wynika konieczność znaczącego ograniczenia strat po okresie zbiorów oraz innych strat żywnościowych oraz odpadów z łańcucha dostaw żywności.	35. W celu ustalenia ram działania na rzecz poprawy aspektów efektywnego gospodarowania zasobami wykraczających poza kwestię emisji gazów cieplarnianych oraz kwestię energetyczną, do 2015 r. należy przyjąć pomiary i cele w zakresie śladu gruntowego, śladu wodnego, śladu materiałowego oraz śladu emisji gazów cieplarnianych. Do 2015 r. przynajmniej jeden z tych wskaźników powinien być uwzględniony w europejskim semestrze. Ponadto zostaną określone cele dotyczące zmniejszenia ogólnego oddziaływania konsumpcji na środowisko, w szczególności w sektorze spożywczym, mieszkaniowym i w sektorze mobilności. Łącznie odpowiadają one za niemal 80% przypadków oddziaływania konsumpcji na środowisko. Z wniosków prac konferencji Rio+20 wynika konieczność znaczącego ograniczenia strat po okresie zbiorów oraz innych strat żywnościowych oraz odpadów z łańcucha dostaw żywności. Zasadnicze znaczenie ma również dokonanie oceny i ograniczenie wpływu na środowisko konsumpcji tych produktów i surowców w Unii, które mogą przyczyniać się do wylesiania i degradacji lasów poza Unią, z myślą o osiągnięciu celów w zakresie klimatu¹.
	Komisja powinna zatem przedstawić kompleksową strategię przeciwdziałania niepotrzebnemu marnotrawstwu żywności i zapewnić czynne wsparcie państwom członkowskim w walce z wytwarzaniem nadmiernej ilości odpadów.
	_______________
	¹ Dotyczy to w szczególności konsumpcji importowanej żywności oraz produktów niespożywczych, takich jak mięso, soja, olej palmowy i rudy metali, które nie zostały wyprodukowane zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Zob. COM (2008)0645 z dnia 17 października 2008 r. zatytułowany „Podjęcie wyzwań związanych z wylesianiem i degradacją lasów w celu przeciwdziałania zmianom klimatu i utracie różnorodności biologicznej”.
Poprawka 75 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 35 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	35a. Karmienie zwierząt zbożami, które nadają się do spożycia przez ludzi, jest sprzeczne z zasadami efektywnego wykorzystywania zasobów, ponieważ spora część wartości odżywczych takich zbóż zostaje utracona podczas przetwarzania substancji roślinnej w zwierzęcą. To nieefektywny sposób wykorzystania nie tylko zbóż, ale też gruntów, wody i energii potrzebnych do ich uprawy.
Poprawka 76 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 36
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
36. Poza obowiązkowymi wymogami w zakresie zielonych zamówień publicznych dla niektórych kategorii produktów, większość państw członkowskich przyjęła dobrowolne plany działania, a wiele z nich założyło cele do osiągnięcia w odniesieniu do określonych grup produktów. Istnieje jednak znaczne pole działania dla administracji na wszystkich szczeblach do dalszej redukcji oddziaływania na środowisko poprzez podejmowane decyzje w zakresie zakupów. Państwa członkowskie i regiony powinny podejmować dalsze kroki zmierzające do osiągnięcia celów spełnienia kryteriów w zakresie zielonych zamówień publicznych w odniesieniu do przynajmniej 50% zamówień publicznych. Komisja dokona oceny możliwości wprowadzenia dalszych sektorowych przepisów zmierzających do przyjęcia zasad obowiązkowych zielonych zamówień publicznych dla dodatkowych kategorii produktów.	36. Poza obowiązkowymi wymogami w zakresie zielonych zamówień publicznych dla niektórych kategorii produktów, większość państw członkowskich przyjęła dobrowolne plany działania, a wiele z nich założyło cele do osiągnięcia w odniesieniu do określonych grup produktów. Istnieje jednak znaczne pole działania dla administracji na wszystkich szczeblach do dalszej redukcji oddziaływania na środowisko poprzez podejmowane decyzje w zakresie zakupów. Państwa członkowskie i regiony powinny podejmować dalsze kroki zmierzające do osiągnięcia celów spełnienia kryteriów w zakresie zielonych zamówień publicznych w odniesieniu do przynajmniej 50% zamówień publicznych. Komisja zaproponuje wprowadzenie dalszych sektorowych przepisów zmierzających do przyjęcia zasad obowiązkowych zielonych zamówień publicznych dla dodatkowych kategorii produktów.
Poprawka 77 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 37
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
37. Istnieje także znaczny potencjał dla poprawy gospodarki odpadami w UE aby zapewnić lepsze wykorzystanie zasobów, otwarcie nowych rynków, tworzenie nowych miejsc pracy raz ograniczenie zależności od przywozu surowców, zapewniając jednocześnie mniejsze oddziaływanie na środowisko. Co roku w UE produkuje się 2,7 mld ton odpadów, z czego 98 mln ton to odpady niebezpieczne. Średnio jedynie 40% odpadów stałych poddaje się ponownemu wykorzystaniu lub recyklingowi. Pozostała część odpadów trafia na składowiska lub poddawana jest spalaniu. W niektórych państwach członkowskich ponad 70% odpadów poddaje się recyklingowi, co pokazuje jak odpady można wykorzystywać jako jedne z podstawowych zasobów UE. Jednocześnie wiele państw członkowskich przekazuje na składowiska ponad 75% produkowanych odpadów komunalnych.	37. Istnieje także znaczny potencjał dla poprawy gospodarki odpadami w UE, aby zapewnić lepsze wykorzystanie zasobów i surowców wtórnych, otwarcie nowych rynków, tworzenie nowych miejsc pracy raz ograniczenie zależności od przywozu surowców, zapewniając jednocześnie mniejsze oddziaływanie na środowisko. Co roku w UE produkuje się 2,7 mld ton odpadów, z czego 98 mln ton to odpady niebezpieczne. Średnio jedynie 40% odpadów stałych poddaje się ponownemu wykorzystaniu lub recyklingowi. Pozostała część odpadów trafia na składowiska lub poddawana jest spalaniu. Zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami ich spalanie i składowanie powinno stanowić jedynie ostateczne rozwiązanie w ramach gospodarki odpadami. W każdym przypadku pierwszeństwo mają: zapobieganie, wtórne wykorzystanie i recycling odpadów. W niektórych państwach członkowskich ponad 70% odpadów poddaje się recyklingowi, co pokazuje jak odpady można wykorzystywać jako jedne z podstawowych zasobów UE. Jednocześnie wiele państw członkowskich przekazuje na składowiska ponad 75% produkowanych odpadów komunalnych.
Poprawka 78 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 38
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
38. Zmieniając odpady w zasoby, tak jak zachęca Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy, wymaga pełnego wprowadzenia unijnych przepisów dotyczących odpadów na terenie całej UE, w oparciu o surowe przestrzeganie hierarchii odpadów oraz uwzględniając różne typy odpadów⁵⁵. Konieczne jest podjęcie dodatkowych starań zmierzających do: ograniczenia produkcji odpadów na mieszkańca w wartościach absolutnych, ograniczenia odzyskiwania energii do materiałów nie nadających się do ponownego przetworzenia, stopniowego wycofywania składowania odpadów, zapewnienia recyklingu najwyższej jakości oraz tworzenia rynków dla surowców wtórnych. Odpady niebezpieczne będą wymagać zagospodarowania w celu zminimalizowania poważnych negatywnych skutków dla zdrowia ludzi i środowiska, jak uzgodniono na konferencji Rio+20. Aby osiągnąć te cele konieczne jest bardziej systematyczne stosowanie instrumentów rynkowych nagradzających zapobieganie powstawaniu odpadów, recykling i ponowne wykorzystanie materiałów w całej UE. Bariery, na jakie natrafiają działania w zakresie recyklingu na rynku wewnętrznym UE muszą zostać usunięte, a istniejące cele w zakresie prewencji, powtórnego wykorzystania, recyklingu i odzyskiwania oraz odchodzenia od składowania odpadów wymagają przeglądu, aby możliwe było podążanie w kierunku „obiegowej” gospodarki, z coraz większym wykorzystaniem zasobów i pozostałościami z odpadów niemal równymi zeru.	38. Zmieniając odpady w zasoby, tak jak zachęca Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy, wymaga pełnego wprowadzenia unijnych przepisów dotyczących odpadów na terenie całej UE, w oparciu o surowe przestrzeganie hierarchii postępowania z odpadami, biorąc pod uwagę ogólny wpływ produkcji odpadów i zarządzania nimi w całym cyklu życia oraz uwzględniając różne typy odpadów. Konieczne jest podjęcie dodatkowych działań, w tym działań zapobiegawczych (np. w celu ograniczenia ilości odpadów spożywczych), zmierzających do znacznego ograniczenia produkcji odpadów na mieszkańca, w wartościach absolutnych, ograniczenia odzyskiwania energii do materiałów nie nadających się do ponownego przetworzenia lub kompostowania, stopniowego wycofywania składowania materiałów nadających się do recyklingu, kompostowania albo wykorzystania jako paliwo, z wyłączeniem określonych odpadów niebezpiecznych, w przypadku których składowanie jest najbezpieczniejszą formą ich unieszkodliwiania, promowania wtórnego wykorzystywania, zapewnienia recyklingu najwyższej jakości oraz nietoksycznych cyklów materiałów, a także tworzenia rynków dla surowców wtórnych. Odpady niebezpieczne będą wymagać zagospodarowania w celu zminimalizowania poważnych negatywnych skutków dla zdrowia ludzi i środowiska, jak uzgodniono na konferencji Rio+20. Aby osiągnąć te cele, konieczne jest bardziej systematyczne stosowanie w całej UE odpowiedniego połączenia instrumentów politycznych i rynkowych odpowiadających pięciostopniowej hierarchii postępowania z odpadami oraz planowania infrastruktury gospodarki odpadami. Bariery, na jakie natrafiają działania w zakresie recyklingu na rynku wewnętrznym UE muszą zostać usunięte, a istniejące cele w zakresie prewencji, powtórnego wykorzystania, recyklingu i odzyskiwania oraz odchodzenia od składowania odpadów wymagają przeglądu, aby możliwe było podążanie w kierunku „obiegowej” gospodarki, z coraz większym wykorzystaniem zasobów i pozostałościami z odpadów niemal równymi zeru.
Poprawka 79 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 39
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
39. Efektywność wykorzystania zasobów w sektorze wodnym również będzie stanowić zagadnienie priorytetowe zmierzające do zapewnienia dobrego stanu wód. Mimo iż zagadnienie susz i ograniczonych zasobów wodnych dotyczy coraz większej liczby obszarów Europy, szacuje się, iż 20-40% zasobów wodnych Europy nadal się marnuje, na przykład poprzez wycieki w systemie dystrybucji wody. Dostępne systemy modelowania pokazują, iż nadal pozostaje szerokie pole do poprawy efektywności korzystania z zasobów wodnych w UE. Co więcej, zwiększanie zapotrzebowania oraz wpływu zmiany klimatu powinny także zwiększyć znacznie presję wywieraną na europejskie zasoby wodne. Wobec powyższego, Unia Europejska oraz państwa członkowskie powinny podjąć działania zmierzające do zapewnienia, ze pobór wody spełnia limity dostępnych odnawialnych zasobów wody do roku 2020, w tym poprzez poprawę efektywności korzystania z wody poprzez korzystanie z mechanizmów rynkowych takich jak regulacja cen wody odzwierciedlająca faktyczną wartość wody. Postęp ułatwiony będzie poprzez większą demonstrację i stopniowe wprowadzanie innowacyjnych technologii, systemów i modeli biznesowych bazujących na strategicznym planie wdrażania europejskiego partnerstwa innowacyjnego w zakresie wody.	39. Efektywność wykorzystania zasobów w sektorze wodnym również będzie stanowić zagadnienie priorytetowe zmierzające do zapewnienia dobrego stanu wód. Mimo iż zagadnienie susz i ograniczonych zasobów wodnych dotyczy coraz większej liczby obszarów Europy, szacuje się, iż 20-40% zasobów wodnych Europy nadal się marnuje, na przykład poprzez wycieki w systemie dystrybucji wody. Dostępne systemy modelowania pokazują, iż nadal pozostaje szerokie pole do poprawy efektywności korzystania z zasobów wodnych w UE. Co więcej, zwiększanie zapotrzebowania oraz wpływu zmiany klimatu powinny także zwiększyć znacznie presję wywieraną na europejskie zasoby wodne. Wobec powyższego, Unia Europejska oraz państwa członkowskie powinny podjąć działania zmierzające do zapewnienia, ze pobór wody spełnia limity dostępnych odnawialnych zasobów wody do roku 2020, w tym poprzez poprawę efektywności korzystania z wody poprzez korzystanie z mechanizmów rynkowych takich jak regulacja cen wody odzwierciedlająca faktyczną wartość wody, przy jednoczesnym zapewnieniu każdemu obywatelowi dostępu do tego podstawowego zasobu. Należy zachęcać zwłaszcza rolnictwo i sektor energii, jako największych konsumentów zasobów wodnych, do ich efektywniejszego wykorzystywania. Postęp ułatwiony będzie poprzez większą demonstrację i stopniowe wprowadzanie innowacyjnych technologii, systemów i modeli biznesowych bazujących na strategicznym planie wdrażania europejskiego partnerstwa innowacyjnego w zakresie wody. Oddzielanie zużytych tłuszczów u źródła zanim zostaną zrzucone do sieci kanalizacyjnej, ich odbiór oraz recykling powinny stanowić priorytet polityki uzdatniania wody.
Poprawka 80 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 40
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
40. Długoterminowe i przewidywalne ramy polityczne we wszystkich tych obszarach pomogą stymulować poziom inwestycji i działań koniecznych do pełnego rozwoju rynków dla zielonych technologii i promowania zrównoważonych rozwiązań biznesowych. Wskaźniki oraz cele efektywności korzystania z zasobów konieczne są do zapewnienia niezbędnych wytycznych dla decydentów publicznych i prywatnych w zakresie transformacji gospodarki. Po uzgodnieniu na poziomie UE będą one stanowić integralną część tego programu.	40. Długoterminowe i przewidywalne ramy polityczne we wszystkich tych obszarach pomogą stymulować poziom inwestycji i działań koniecznych do pełnego rozwoju rynków dla zielonych technologii i promowania zrównoważonych rozwiązań biznesowych. Wskaźniki oraz cele efektywności korzystania z zasobów w zakresie śladu wodnego, gruntowego, materiałowego i śladu emisji gazów cieplarnianych są konieczne do zapewnienia niezbędnych wytycznych dla decydentów publicznych i prywatnych w zakresie transformacji gospodarki do 2015 r. Po uzgodnieniu na poziomie UE będą one stanowić integralną część tego programu.
Poprawka 81 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) UE spełni założone na rok 2020 cele związane ze zmianą klimatu i energetyką i prowadzi działania zmierzające do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 80-95% do roku 2050 w porównaniu z rokiem 1990 jako część globalnych starań na rzecz ograniczenia wzrostu średniej temperatury poniżej 2°C;	a) UE spełni założone na rok 2020 cele związane ze zmianą klimatu i energetyką i prowadzi działania zmierzające do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 80-95% do roku 2050 w porównaniu z rokiem 1990 jako część globalnych starań na rzecz ograniczenia wzrostu średniej temperatury poniżej 2°C; uzgodnione zostaną cele w zakresie klimatu i energii do 2030 r.
Poprawka 82 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit pierwszy – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) ogólne oddziaływanie środowiskowe przemysłu UE we wszystkich głównych sektorach przemysłu zostanie ograniczone oraz zwiększona zostanie efektywność korzystania z zasobów;	b) ogólne oddziaływanie środowiskowe przemysłu UE we wszystkich głównych sektorach przemysłu zostanie ograniczone, efektywność korzystania z zasobów zwiększy się dzięki zachętom rynkowym i politycznym nagradzającym najlepsze praktyki przedsiębiorstw; efektywność korzystania z zasobów w ramach całego łańcucha produkcji i w całym cyklu życia produktu będzie mogła być zmierzona i poddana porównaniom;
Poprawka 83 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit pierwszy – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) ogólne oddziaływanie produkcji i zużycia na środowisko zostanie ograniczone, w szczególności w sektorze żywności, mieszkalnictwa i transportu;	c) zmiany strukturalne w zakresie produkcji, technologii i innowacji, a także wzorce konsumpcji i stylu życia zmniejszą ogólne oddziaływanie produkcji i zużycia na środowisko, w szczególności w sektorze żywności, mieszkalnictwa i transportu;
Poprawka 84 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit pierwszy – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) będzie się zapobiegać degradacji lasów, a towary i produkty mające związek z wylesianiem zostaną wyeliminowane z rynku Unii;
Poprawka 85 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit pierwszy – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) odpady będą w sposób bezpieczny zagospodarowane jako zasób, a odpady generowane w przeliczeniu na mieszkańca zostaną maksymalnie ograniczone, odzyskiwanie energii zostanie ograniczone do materiałów niemożliwych do ponownego wykorzystania, a składowanie możliwych do odzyskania i kompostowania materiałów zostanie wyeliminowane;	d) odpady będą w sposób bezpieczny zabezpieczane lub zagospodarowane jako zasób, tak by zapobiec wszelkim szkodom dla środowiska i zdrowia, a odpady generowane w przeliczeniu na mieszkańca zostaną maksymalnie ograniczone, odzyskiwanie energii zostanie ograniczone do materiałów niemożliwych do ponownego wykorzystania ani kompostowania, a składowanie materiałów możliwych do odzyskania, kompostowania lub wykorzystania jako paliwo zostanie wyeliminowane, z wyjątkiem niektórych niebezpiecznych odpadów, w przypadku których składowanie byłoby najbezpieczniejszą metodą ich unieszkodliwiania;
Poprawka 86 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) pełnego wdrożenia pakietu klimatyczno-energetycznego oraz uzgodnienia na szczeblu UE ram polityki w zakresie klimatu i energii na okres po roku 2020;	a) pełnego wdrożenia pakietu klimatyczno-energetycznego oraz uzgodnienia na szczeblu UE ram polityki w zakresie klimatu i energii na okres po roku 2020 poprzez ustanowienie ram polityki energetycznej i klimatycznej do 2030 r. opierających się na trzech prawnie wiążących celach w zakresie emisji gazów cieplarnianych, energii odnawialnej i efektywności energetycznej zgodnie z celami pośrednimi wytyczonymi w Planie działania prowadzącym do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r.
Poprawka 87 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) uogólnienia stosowania „najlepszych dostępnych praktyk” oraz zwiększenia wysiłków w zakresie promowania stosowania innowacyjnych technologii, procesów i usług;	b) uogólnienia stosowania „najlepszych dostępnych praktyk” w kontekście dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych oraz zwiększenia wysiłków w zakresie promowania stosowania innowacyjnych technologii, procesów i usług;
Poprawka 88 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera b a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ba) zmniejszenia korzystania z opakowań i transportu podczas cyklu życia produktów;
Poprawka 89 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) promowania publicznych i prywatnych badań i działań innowacyjnych wymaganych do wprowadzania innowacyjnych technologii, systemów i modelów biznesowych, co przyspieszy i obniży koszty przejścia na niskoemisyjną, zasobooszczędną gospodarkę;	c) promowania publicznych i prywatnych badań i działań innowacyjnych wymaganych do wprowadzania innowacyjnych technologii, systemów i modelów biznesowych, co przyspieszy i obniży koszty przejścia na niskoemisyjną, zasobooszczędną gospodarkę oraz pomoże znacznie ograniczyć marnotrawstwo żywności w całym łańcuchu produkcji;
Poprawka 90 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) wprowadzenia wskaźników i celów w zakresie efektywności korzystania z zasobów do 2015 r. w oparciu o Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy; wprowadzenia do europejskiego semestru głównego wskaźnika i celu, który zostanie uzupełniony zestawem wskaźników dotyczących wykorzystania gruntów, węgla, wody i materiałów;
Poprawka 91 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) utworzenia bardziej spójnych ram prawnych dla zrównoważonej produkcji i konsumpcji; przeglądu prawodawstwa w zakresie produktów w celu poprawy efektywności środowiskowej produktów i oszczędnego gospodarowania zasobami w całym cyklu życia produktów; ustalenia celów w zakresie ograniczenia ogólnych skutków konsumpcji;	d) utworzenia bardziej spójnych ram prawnych dla zrównoważonej produkcji i konsumpcji, w tym w stosownych przypadkach ujednolicenia istniejących instrumentów w spójne ramy prawne; przeglądu prawodawstwa w zakresie produktów w celu poprawy efektywności środowiskowej produktów i oszczędnego gospodarowania zasobami w całym cyklu życia produktów; pobudzenia zapotrzebowania konsumentów na produkty i usługi zrównoważone pod względem środowiskowym dzięki zwiększeniu ich dostępności, przystępności, funkcjonalności i atrakcyjności; promowania zasady kaskadowego wykorzystania materiałów; opracowania wskaźników i ustalenia celów w zakresie ograniczenia ogólnych skutków konsumpcji; przeciwdziałania marnotrawstwu żywności; racjonalizacji i upowszechnienia etykietowania środowiskowego produktów;
Poprawka 92 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera d a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	da) uwzględnienia zmian na rynku pracy i rozwijania programów szkoleń w zakresie zawodów związanych z gospodarką ekologiczną;
Poprawka 93 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera d b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	db) zwiększenia wysiłków na rzecz osiągnięcia celu polegającego na zastosowaniu kryteriów zielonych zamówień publicznych do przynajmniej 50% ogółu zamówień publicznych oraz stworzenia sieci dobrowolnych zielonych nabywców z myślą o przedsiębiorstwach Unii;
Poprawka 94 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) pełnego wdrożenia unijnych przepisów dotyczących odpadów. Będzie to obejmować zastosowanie hierarchii odpadów oraz skutecznego stosowania instrumentów rynkowych i środków gwarantujących, że składowanie odpadów jest stopniowo eliminowane, odzyskiwanie energii ograniczone jest do materiałów niemożliwych do ponownego wykorzystania, odzyskane odpady wykorzystywane są jako główny, solidny surowiec w UE, niebezpieczne odpady są zagospodarowywane w sposób bezpieczny, a ich produkcja jest ograniczona, nielegalny transport odpadów jest wyeliminowany, a bariery rynku wewnętrznego dla bezpiecznego dla środowiska recyclingu na terenie UE są wyeliminowane;	e) pełnego wdrożenia i wzmocnienia unijnych przepisów dotyczących odpadów a także osiągnięcia celu prawie zerowej liczby odpadów. Będzie to obejmować zastosowanie hierarchii odpadów zgodnie z dyrektywą ramową w sprawie odpadów oraz skutecznego stosowania instrumentów rynkowych i środków zmierzających do ograniczenia produkcji odpadów, propagowania ponownego wykorzystywania, zapewnienia recyklingu najwyższej jakości i stosowania nietoksycznych cyklów materiałowych, aby odzyskane odpady mogły być wykorzystywane jako główny, wartościowy surowiec w UE; zapewnienia istnienia wysokiej jakości systemu segregacji u źródła, ograniczenia odzyskiwania energii do materiałów niemożliwych do ponownego wykorzystania ani kompostowania ani nieulegających biodegradacji; składowanie materiałów nadających się do recyklingu, kompostowania albo wykorzystania jako paliwo jest skutecznie wyeliminowane, z wyjątkiem niektórych niebezpiecznych odpadów, w przypadku których składowanie byłoby najbezpieczniejszą metodą ich unieszkodliwiania, oraz ilość niebezpiecznych odpadów jest znacznie zmniejszona, a ich zagospodarowywanie odbywa się w bezpieczny sposób. Nielegalny transport odpadów jest wyeliminowany (m.in. przez wzmożone kontrole), a bariery rynku wewnętrznego dla bezpiecznego dla środowiska recyclingu na terenie UE są wyeliminowane. Będzie to wymagało systemicznego przeglądu strategii politycznych Unii w zakresie odpadów spójnego ze zwrotem ku obiegowej gospodarce oraz ustalenia ambitnych celów w zakresie recyklingu i zapobiegania. Specjalne działania z zakresu informacji publicznej będą musiały uświadomić ludziom ten problem i zachęcić ich do odpowiedzialnego działania w celu zmniejszania zanieczyszczenia i zwalczania zachowań aspołecznych pod względem środowiskowym. Takie działania z zakresu informacji publicznej muszą także pomagać ludziom w rozumieniu zasad sortowania i odbioru odpadów z gospodarstwa domowego, co powinno być bardziej dostosowane do potrzeb konsumentów, i zachęcać ludzi do sortowania odpadów.
Poprawka 95 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) opracowania nowego instrumentu prawnego, który doprowadzi do wydajniejszego korzystania z ograniczonych zasobów biomasy, będzie oparty na ocenie ogólnej dostępności, ustanowi zasadę kaskadowego wykorzystania i środki towarzyszące i który zapewni, by łączna ilość biomasy wykorzystywanej w jakimkolwiek sektorze była ograniczona do takiej, jakiej ekosystem będzie mógł dostarczyć w zrównoważony sposób.
Poprawka 96 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera f
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
f) poprawy efektywności korzystania z wody poprzez wyznaczenie celów na poziomie zlewni rzek oraz z wykorzystaniem mechanizmów rynkowych, takich jak regulowanie cen wody.	f) poprawy efektywności korzystania z wody poprzez wyznaczenie i kontrolowanie celów na poziomie zlewni rzek, opracowanie przepisów dotyczących wykorzystania oczyszczonych ścieków, z wykorzystaniem mechanizmów rynkowych, takich jak regulowanie cen wody, przewidzianych w art. 9 ramowej dyrektywy wodnej, a także podniesienia stanu wiedzy, usprawnienia zarządzania, poprawy potencjału inwestycyjnego i uwzględniania kwestii wody w innych strategiach politycznych.
Poprawka 97 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 41 – akapit drugi – litera f a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	fa) sporządzenia i realizacji planu działania Unii dotyczącego oceny i ograniczania wpływu na środowisko w Unii konsumpcji produktów i surowców, które mogą przyczyniać się do wylesień i degradacji lasów w Unii.
Poprawka 98 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 42
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
42. Prawodawstwo UE w dziedzinie ochrony środowiska przyniosło znaczne korzyści dla zdrowia i dobrostanu społeczeństwa. Nadal jednak zanieczyszczenie wód i powietrza oraz chemikalia stanowią jeden z głównych problemów środowiskowych dla ogółu społeczeństwa w UE. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że czynniki stresogenne związane ze środowiskiem odpowiadają za 15-20% wszystkich zgonów w 53 państwach europejskich. Według OECD do 2050 r. poziom zanieczyszczenia powietrza w miastach ma stać się główną środowiskową przyczyną umieralności na świecie.	42. Prawodawstwo UE w dziedzinie ochrony środowiska przyniosło znaczne korzyści dla zdrowia i dobrostanu społeczeństwa. Nadal jednak zanieczyszczenie wód i powietrza oraz chemikalia i hałas stanowią jeden z głównych problemów środowiskowych dla ogółu społeczeństwa w UE. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że czynniki stresogenne związane ze środowiskiem odpowiadają za 15-20% wszystkich zgonów w 53 państwach europejskich. Według OECD do 2050 r. poziom zanieczyszczenia powietrza w miastach ma stać się główną środowiskową przyczyną umieralności na świecie.
Poprawka 99 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 44
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
44. Dostęp do wody o zadowalającej jakości nadal jest problemem na wielu obszarach wiejskich w UE, natomiast zapewnienie dobrej jakości wody w kąpieliskach w Europie jest korzystne zarówno dla zdrowia ludzkiego, jak i dla unijnego sektora turystyki. Coraz częściej doświadcza się szkodliwych skutków powodzi dla zdrowia ludzkiego i działalności gospodarczej, częściowo z powodu zmian w cyklu hydrologicznym i użytkowaniu gruntów.	44. Dostęp do wody o zadowalającej jakości nadal jest problemem na wielu obszarach wiejskich w UE, natomiast zapewnienie dobrej jakości wody w kąpieliskach w Europie jest korzystne zarówno dla zdrowia ludzkiego, jak i dla unijnego sektora turystyki. Coraz częściej doświadcza się szkodliwych skutków powodzi dla zdrowia ludzkiego i działalności gospodarczej, częściowo z powodu zmian w cyklu hydrologicznym i użytkowaniu gruntów. Spełnienie wymogów ustawodawstwa Unii w dziedzinie wody wymaga wprowadzenia środków dotyczących odtworzenia naturalnych brzegów rzek i ponownego zalesienia sąsiednich obszarów.
Poprawka 100 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 48
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
48. Ustawodawstwo horyzontalne w zakresie chemikaliów (rozporządzenie REACH oraz rozporządzenie w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania) zapewnia podstawową ochronę środowiska oraz zdrowia człowieka i promuje podejmowanie ewoluujących metod badawczych, w których nie wykorzystuje się zwierząt. Nadal jednak pozostaje niepewność dotycząca oddziaływania połączonego wpływu różnych chemikaliów (mieszanin), nanomateriałów, chemikaliów zakłócających funkcjonowanie systemu hormonalnego (zaburzaczy hormonalnych) i chemikaliów znajdujących się w produktach na zdrowie ludzi i środowisko. W ostatnich latach pojawiło się więcej informacji dotyczących konieczności działania celem zaradzenia tym wyzwaniom, zwłaszcza jeśli UE ma osiągnąć cel uzgodniony na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w 2002 r. i potwierdzony na szczycie Rio+20, tj. zapewnienia do 2020 r. minimalizacji istotnych negatywnych skutków chemikaliów dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz reagowania na nowe i pojawiające się kwestie i wyzwania w sposób skuteczny, wydajny, spójny i skoordynowany. UE będzie dalej opracowywać i wdrażać podejścia mające na celu zaradzenie połączonemu wpływowi chemikaliów oraz kwestiom bezpieczeństwa związanym z zaburzaczami hormonalnymi oraz przedstawi kompleksowe podejście do minimalizacji negatywnego oddziaływania substancji niebezpiecznych, w tym chemikaliów znajdujących się w produktach, przy wsparciu kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej ekspozycji na działanie czynników chemicznych oraz toksyczności. W ramach kompleksowego podejścia obejmującego ocenę ryzyka i zarządzanie nim, informowanie i monitorowanie, zapewni się bezpieczeństwo i zrównoważone gospodarowanie nanomateriałami. Podejścia te przyczynią się wspólnie do poszerzenia bazy wiedzy chemicznej i zapewnią przewidywalne ramy napędzające proces opracowywania bardziej zrównoważonych rozwiązań.	48. Ustawodawstwo horyzontalne w zakresie chemikaliów (rozporządzenie REACH oraz rozporządzenie w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania) zapewnia podstawową ochronę środowiska oraz zdrowia człowieka i promuje podejmowanie ewoluujących metod badawczych, w których nie wykorzystuje się zwierząt. Nadal jednak pozostaje niepewność dotycząca pełnego oddziaływania połączonego wpływu różnych chemikaliów (mieszanin), nanomateriałów, chemikaliów zakłócających funkcjonowanie systemu hormonalnego (zaburzaczy hormonalnych) i chemikaliów znajdujących się w produktach na zdrowie ludzi i środowisko. W ostatnich latach pojawiło się więcej informacji dotyczących konieczności działania celem zaradzenia tym wyzwaniom, zwłaszcza jeśli UE ma osiągnąć cel uzgodniony na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w 2002 r. i potwierdzony na szczycie Rio+20, tj. zapewnienia do 2020 r. minimalizacji ekspozycji na działanie chemikaliów z korzyścią dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz reagowania na nowe i pojawiające się kwestie i wyzwania w sposób skuteczny, wydajny, spójny i skoordynowany. UE będzie dalej opracowywać i wdrażać podejścia obejmujące przepisy adresowane do sektorów przemysłu, mające na celu zaradzenie połączonemu wpływowi chemikaliów oraz kwestiom bezpieczeństwa związanym z zaburzaczami hormonalnymi oraz przedstawi kompleksowe podejście do minimalizacji negatywnego oddziaływania substancji niebezpiecznych w ramach całego odpowiedniego prawodawstwa Unii, w tym chemikaliów znajdujących się w produktach, przy wsparciu kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej ekspozycji na działanie czynników chemicznych oraz toksyczności, z uwzględnieniem zasady ostrożności w celu ochrony przed ekspozycją zwłaszcza grup szczególnie wrażliwych. W ramach kompleksowego podejścia obejmującego ocenę ryzyka i zarządzanie nim, informowanie i monitorowanie, zapewni się bezpieczeństwo i zrównoważone gospodarowanie nanomateriałami. Podejścia te przyczynią się wspólnie do poszerzenia bazy wiedzy chemicznej i zapewnią przewidywalne ramy napędzające proces opracowywania bardziej zrównoważonych rozwiązań.
Poprawka 101 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 49
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
49. Tymczasem rozwijający się rynek produktów, chemikaliów i materiałów biotechnologicznych może przynieść korzyści takie jak mniejsza emisja gazów cieplarnianych i nowe możliwości rynkowe; należy jednak zatroszczyć się o zapewnienie zrównoważonego charakteru całego cyklu życia produktu, bez zaostrzania konkurencji w odniesieniu do gruntów czy zwiększania poziomu emisji.	49. Tymczasem rozwijający się rynek produktów, chemikaliów i materiałów biotechnologicznych może przynieść korzyści takie jak mniejsza emisja gazów cieplarnianych i nowe możliwości rynkowe; należy jednak zatroszczyć się o zapewnienie zrównoważonego charakteru całego cyklu życia produktu, bez zaostrzania rywalizacji o grunty i wodę czy zwiększania poziomu emisji.
Poprawka 102 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 51
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
51. Ponadto środki mające na celu zwiększenie odporności ekologicznej i klimatycznej, jak np. odbudowa ekosystemu i zielona infrastruktura, mogą być bardzo korzystne pod względem społeczno-gospodarczym, także w odniesieniu do zdrowia publicznego. Należy odpowiednio gospodarować synergiami i potencjalnymi kompromisami między celami klimatycznymi a pozostałymi celami w zakresie ochrony środowiska, takimi jak jakość powietrza. Na przykład przechodzenie na inny rodzaj paliwa w odpowiedzi na kwestie klimatyczne lub związane z bezpieczeństwem dostaw mogłoby doprowadzić do znacznego wzrostu ilości cząstek stałych i niebezpiecznych emisji.	51. Ponadto środki mające na celu zwiększenie odporności ekologicznej i klimatycznej, jak np. odbudowa ekosystemu oraz zielona i niebieska infrastruktura, mogą być bardzo korzystne pod względem społeczno-gospodarczym, także w odniesieniu do zdrowia publicznego. Należy odpowiednio gospodarować synergiami i potencjalnymi kompromisami między celami klimatycznymi a pozostałymi celami w zakresie ochrony środowiska, takimi jak jakość powietrza. Na przykład przechodzenie na inny rodzaj paliwa w odpowiedzi na kwestie klimatyczne lub związane z bezpieczeństwem dostaw mogłoby doprowadzić do znacznego wzrostu ilości cząstek stałych i niebezpiecznych emisji.
Uzasadnienie
Pojęcie infrastruktury zielonej i niebieskiej oznacza sieć ekologiczną zapewniającą ciągłość między lądami a wodami. Stanowi ona narzędzie trwałego planowania przestrzennego i przyczynia się do dobrego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych i gatunków oraz dobrego stanu środowiska wód. Pojęcie sieci ekologicznej pojawia się w celach z Aichi dotyczących różnorodności biologicznej na lata 2011–2020 (cel 11).
Poprawka 103 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) znaczną poprawę jakości powietrza w UE;	a) znaczną poprawę jakości powietrza w UE – na zewnątrz i wewnątrz budynków – do poziomów zalecanych przez WHO i zgodnie z wytycznymi WHO.
Poprawka 104 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit pierwszy – litera a a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) wdrażania inicjatyw zawartych w białej księdze w sprawie transportu, zwłaszcza poprzez dalszą internalizację kosztów zewnętrznych.
Uzasadnienie
Sformułowanie zaczerpnięte bezpośrednio z planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy (COM(2011)0571 final, s. 24).
Poprawka 105 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit pierwszy – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) znaczne ograniczenie zagrożenia hałasem w UE;	b) znaczne ograniczenie zagrożenia hałasem w UE do poziomów zalecanych przez WHO.
Poprawka 106 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit pierwszy – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) skuteczne rozwiązanie problemów wynikających z połączonego wpływu chemikaliów i kwestii bezpieczeństwa związanych z zaburzaczami hormonalnymi oraz ocenę i mininalizację zagrożeń dla środowiska i zdrowia związanych ze stosowaniem substancji niebezpiecznych, w tym chemikaliów znajdujących się w produktach;	d) skuteczne rozwiązanie w odpowiednich przepisach UE problemów wynikających z połączonego wpływu chemikaliów i kwestii bezpieczeństwa związanych z zaburzaczami hormonalnymi oraz ocenę i minimalizację zagrożeń dla środowiska i zdrowia związanych ze stosowaniem substancji niebezpiecznych, w tym chemikaliów znajdujących się w produktach; zostaną zidentyfikowane długoterminowe działania na rzecz osiągnięcia celu, jakim jest środowisko wolne od toksyn;
Poprawka 107 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit pierwszy – litera f
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
f) zdecydowany postęp w dostosowywaniu się do skutków zmiany klimatu.	f) zdecydowany postęp w zapobieganiu skutkom zmiany klimatu i w dostosowywaniu się do nich.
Poprawka 108 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit drugi – litera -a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-a) wdrożenia inicjatyw zawartych w białej księdze w sprawie transportu, zwłaszcza poprzez dalszą internalizację kosztów zewnętrznych;
Poprawka 109 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) wdrożenia zaktualizowanej polityki unijnej dotyczącej jakości powietrza, zgodnej z najnowszą wiedzą naukową, oraz środków zwalczania źródeł zanieczyszczenia powietrza;	a) wdrożenia zaktualizowanej polityki unijnej dotyczącej jakości powietrza, zgodnej z najnowszą wiedzą naukową, a także opracowania unijnej strategii na rzecz jakości powietrza wewnątrz budynków oraz środków zwalczania źródeł zanieczyszczenia powietrza;
Poprawka 110 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit drugi – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) dalszego wdrażania REACH z myślą o zapewnieniu stabilności i przewidywalności, z ograniczeniem obciążenia administracyjnego i finansowego MŚP, w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia człowieka i środowiska, swobodnego przepływu substancji chemicznych na rynku wewnętrznym oraz zwiększenia konkurencyjności i innowacyjności przedsiębiorstw unijnych¹;
	_____________
	¹ Sprawozdanie ogólne w sprawie REACH z dnia 5.2.2013 zgodnie z art. 117 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH), art. 46 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 (CLP) oraz przeglądem niektórych elementów REACH zgodnie z art. 75 ust. 2 i art. 138 ust. 2, 3 i 6 rozporządzenia REACH.
Poprawka 111 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit drugi – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) opracowania unijnej strategii dla środowiska wolnego od toksyn, przy wsparciu ze strony kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej ekspozycji na działanie czynników chemicznych oraz toksyczności, sprzyjającej wprowadzeniu substytutów o zrównoważonym charakterze;	d) opracowania do 2018 r. unijnej strategii dla środowiska wolnego od toksyn w oparciu o środki horyzontalne podejmowane w celu: (1) bezpieczeństwa nanomateriałów i podobnych zaawansowanych materiałów; (2) minimalizacji narażenia na działanie zaburzaczy hormonalnych; (3) odpowiednich podejść regulacyjnych w zakresie połączonego wpływu chemikaliów oraz (4) minimalizacji narażenia na działanie chemikaliów w produktach, w tym m.in. w produktach importowanych, w celu promowania nietoksycznych cyklów materiałowych i ograniczenia narażenia na szkodliwe substancje wewnątrz budynków. Strategia ta być realizowana przy wsparciu ze strony kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej ekspozycji na działanie czynników chemicznych oraz toksyczności, zgromadzonej najlepiej dzięki zastosowaniu metod alternatywnych wobec testów na zwierzętach, co przyspieszyłoby skuteczne podejmowanie decyzji i promowałoby innowacje i rozwój bezpiecznych substytutów o zrównoważonym charakterze;
Poprawka 112 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 52 – akapit drugi – litera d a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	da) normalizację w całej Unii protokołów z badań i kryteriów oceny na rzecz biomonitoringu środowiskowego i biomonitoringu człowieka, tak by zoptymalizować wykorzystanie tego narzędzia w ocenie ogólnej jakości środowiska i zdrowia publicznego w UE;
Poprawka 113 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 54
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
54. Korzyści z dopilnowania rzeczywistego wdrożenia prawodawstwa UE w zakresie ochrony środowiska są trojakie: zapewnienie równych reguł gry dla podmiotów gospodarczych działających na jednolitym rynku, stymulacja innowacji i wspieranie przewagi firm europejskich wynikającej z pionierskiej roli w wielu sektorach. Koszty związane z niepowodzeniem we wdrażaniu prawodawstwa są z kolei wysokie – szacowane na około 50 mld EUR rocznie, w tym koszty związane z przypadkami naruszeń. Tylko w 2009 r. miało miejsce 451 przypadków naruszeń związanych z prawodawstwem UE w zakresie ochrony środowiska. Komisja otrzymuje również liczne skargi bezpośrednio od obywateli UE, z których wiele mogłoby być lepiej obsłużonych na szczeblu państw członkowskich lub lokalnym.	54. Korzyści z dopilnowania rzeczywistego wdrożenia prawodawstwa UE w zakresie ochrony środowiska są trojakie: zapewnienie równych reguł gry dla podmiotów gospodarczych działających na jednolitym rynku, stymulacja innowacji i wspieranie przewagi firm europejskich wynikającej z pionierskiej roli w wielu sektorach. Koszty związane z niepowodzeniem we wdrażaniu prawodawstwa są z kolei wysokie – szacowane na około 50 mld EUR rocznie, w tym koszty związane z przypadkami naruszeń. W 2011 r. największą liczbę naruszeń prawa Unii (299) stwierdzonych w Unii miało miejsce w dziedzinie prawa ochrony środowiska, co stanowiło 17% ogółu przypadków naruszeń, oraz wszczęto 114 nowych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Komisja otrzymuje również liczne skargi bezpośrednio od obywateli UE, z których wiele mogłoby być lepiej obsłużonych na szczeblu państw członkowskich lub lokalnym.
Uzasadnienie
Dane pochodzą z 29. sprawozdania rocznego z kontroli stosowania prawa UE (za 2011 r.) (COM(2012)714).
Poprawka 114 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 55
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
55. Poprawa w kwestii wdrażania dorobku prawnego UE w zakresie ochrony środowiska na szczeblu państw członkowskich będzie zatem miała w nadchodzących latach najwyższy priorytet. Pomiędzy państwami członkowskimi i w samych państwach występują znaczące różnice we wdrażaniu. Konieczne jest wyposażenie podmiotów zaangażowanych we wdrażanie prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym w wiedzę i możliwości, aby mogły one usprawnić uzyskiwanie korzyści z tego prawodawstwa.	55. Poprawa w kwestii wdrażania dorobku prawnego UE w zakresie ochrony środowiska na szczeblu państw członkowskich będzie zatem miała w nadchodzących latach najwyższy priorytet. Pomiędzy państwami członkowskimi i w samych państwach występują znaczące różnice we wdrażaniu. Konieczne jest wyposażenie podmiotów zaangażowanych we wdrażanie prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym w wiedzę, narzędzia i możliwości, aby mogły one usprawnić uzyskiwanie korzyści z tego prawodawstwa.
Poprawka 115 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 57
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
57. Po pierwsze usprawniony zostanie sposób zbierania i rozpowszechniania wiedzy w zakresie wdrażania, aby pomóc ogółowi społeczeństwa i specjalistom w dziedzinie środowiska zrozumieć w pełni, jak administracje krajowe i lokalne wprowadzają w życie unijne zobowiązania. Pomoc będzie ukierunkowana na problemy z wdrażaniem właściwe dla poszczególnych państw członkowskich, podobnie jak w przypadku podejścia indywidualnego stosowanego w procesie w ramach europejskiego semestru. Przykładowo zostaną sporządzone porozumienia partnerskie w sprawie wdrażania przepisów obejmujące Komisję i poszczególne państwa członkowskie, dotyczące kwestii takich jak znajdowanie wsparcia finansowego dla wdrażania i lepsze systemy informacyjne służące śledzeniu postępów.	57. Po pierwsze usprawniony zostanie sposób zbierania i rozpowszechniania wiedzy w zakresie wdrażania, aby pomóc ogółowi społeczeństwa i specjalistom w dziedzinie środowiska zrozumieć w pełni, jak administracje krajowe i lokalne wprowadzają w życie unijne zobowiązania. Pomoc będzie ukierunkowana na problemy z wdrażaniem właściwe dla poszczególnych państw członkowskich, podobnie jak w przypadku podejścia indywidualnego stosowanego w procesie w ramach europejskiego semestru. Przykładowo zostaną sporządzone porozumienia partnerskie w sprawie wdrażania przepisów obejmujące Komisję i poszczególne państwa członkowskie, dotyczące kwestii takich jak znajdowanie wsparcia finansowego dla wdrażania i lepsze systemy informacyjne służące śledzeniu postępów. W celu zwiększenia skuteczności tych działań możliwe będzie zaangażowanie w nie władz lokalnych i regionalnych, np. na podstawie trójstronnych porozumień partnerskich, w poszanowaniu struktury administracyjnej poszczególnych państw członkowskich. Wprowadzona przez Komitet Regionów i Komisję Europejską platforma techniczna na rzecz współpracy w dziedzinie ochrony środowiska ułatwi dialog i wymianę informacji w celu lepszego wdrażania prawodawstwa w terenie.
Poprawka 116 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 59
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
59. Po trzecie usprawniony zostanie sposób rozpatrywania skarg dotyczących wdrażania prawa UE w dziedzinie środowiska i stosowania środków zaradczych.	59. Po trzecie, usprawniony zostanie sposób rozpatrywania skarg dotyczących wdrażania prawa UE w dziedzinie środowiska i stosowania środków zaradczych, a także zostanie zwiększona jego przejrzystość i dostępność.
Poprawka 117 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 60
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
60. Po czwarte obywatele UE uzyskają lepszy dostęp do wymiaru sprawiedliwości w kwestiach dotyczących środowiska oraz skuteczną ochroną prawną, zgodnie z traktatami międzynarodowymi i postępami będącymi skutkiem wejścia w życie traktatu lizbońskiego oraz niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości. Promowane będzie również rozstrzyganie sporów na drodze pozasądowej jako alternatywa dla postępowania sądowego.	60. Po czwarte, obywatele UE uzyskają dostęp do wymiaru sprawiedliwości w kwestiach dotyczących środowiska oraz skuteczną ochroną prawną, zgodnie z konwencją z Aarhus i innymi traktatami międzynarodowymi oraz postępami będącymi skutkiem wejścia w życie traktatu lizbońskiego oraz niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości. Promowane będzie również rozstrzyganie sporów na drodze pozasądowej jako alternatywa dla postępowania sądowego.
Uzasadnienie
W celu zapewnienia skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości wszystkie filary konwencji z Aarhus muszą być włączone do dorobku Unii w dziedzinie polityki ochrony środowiska. Jest to zgodne z konkluzjami Rady z dnia 11 czerwca 2012 r.
Poprawka 118 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) obywatele UE będą mieli dostęp do jasnych informacji na temat wdrażania prawa UE w zakresie środowiska,	a) w pełni wdrożono konwencję z Aarhus zapewniającą obywatelom UE dostęp do jasnych informacji na temat wdrażania prawa UE w zakresie środowiska, udział w niektórych decyzjach mających znaczenie dla środowiska oraz dostęp do wymiaru sprawiedliwości,
Uzasadnienie
Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 11 czerwca 2012 r. należy w pełni wdrożyć konwencję z Aarhus, zapewniając obywatelom pełen dostęp do wymiaru sprawiedliwości w kwestiach dotyczących środowiska.
Poprawka 119 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit pierwszy – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) wdrożono wymóg niezależności organów regulacyjnych na szczeblu krajowym w zakresie egzekwowania prawa ochrony środowiska UE,
Uzasadnienie
W różnych europejskich dyrektywach dotyczących rynku wewnętrznego oraz w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości figuruje wymóg zagwarantowania przez państwa członkowskie niezależności organu regulacyjnego i zapewnienia, że wykonuje on swoje uprawnienia w sposób bezstronny i przejrzysty. Patrz np. art. 39 ust. 4 dyrektywy 2009/73/WE. Te same wymogi dotyczące organu regulacyjnego należy stosować do egzekwowania ustawodawstwa UE w dziedzinie środowiska na szczeblu krajowym.
Poprawka 120 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit pierwszy – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) zaufanie obywateli do prawa UE w zakresie środowiska zostanie umocnione,	d) zaufanie obywateli do prawa UE w zakresie środowiska zostanie umocnione i będą oni ściślej zaangażowani w działania podejmowane w celu rozwiązania problemów dotyczących środowiska,
Poprawka 121 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit drugi – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) nawiązania porozumień partnerskich w sprawie wdrażania przepisów między państwami członkowskimi a Komisją,	b) nawiązania dobrowolnych i transparentnych porozumień partnerskich w sprawie wdrażania przepisów między państwami członkowskimi a Komisją z zaangażowaniem władz lokalnych i regionalnych w celu wsparcia państw członkowskich w zapobieganiu lub zaradzaniu występującym problemom,
Poprawka 122 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit drugi – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) rozszerzenia wiążących kryteriów dla skutecznej kontroli i nadzoru ze strony państw członkowskich na szerszy zakres dziedzin prawa UE w zakresie środowiska oraz budowy kompetencji uzupełniających na szczeblu UE w celu zajęcia się sytuacjami, w których istnieją rzeczywiste powody do niepokoju, przy wsparciu sieci specjalistów,	c) zachęcenia państw członkowskich do usprawnienia posiadanych przez nie zdolności w zakresie kontroli oraz wzmocnienia sieci IMPEL; rozszerzenia wiążących kryteriów dla skutecznej kontroli i nadzoru ze strony państw członkowskich na szerszy zakres dziedzin prawa UE w zakresie środowiska oraz budowy kompetencji uzupełniających na szczeblu UE w celu zajęcia się sytuacjami, w których istnieją rzeczywiste powody do niepokoju.
Poprawka 123 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit drugi – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) dopilnowania, aby krajowe przepisy dotyczące dostępu do wymiaru sprawiedliwości odzwierciedlały orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz wspierania pozasądowej drogi rozstrzygania sporów jako środka znajdowania ugodowych rozwiązań dla konfliktów na polu ochrony środowiska.	e) dopilnowania, aby krajowe przepisy dotyczące dostępu do wymiaru sprawiedliwości odzwierciedlały orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz wspierania pozasądowej drogi rozstrzygania sporów jako środka znajdowania skutecznych rozwiązań dla konfliktów na polu ochrony środowiska.
Poprawka 124 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – cel priorytetowy 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Cel priorytetowy 5: Poprawa dowodów stanowiących podstawę polityki ochrony środowiska	Cel priorytetowy 5: Poszerzanie wiedzy i dowodów stanowiących podstawę polityki ochrony środowiska
Poprawka 125 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 64
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
64. Dowody stanowiące podstawę unijnej polityki ochrony środowiska oparte są na monitorowaniu środowiska, danych, wskaźnikach i ocenach związanych z wdrażaniem prawodawstwa UE, jak również na formalnych badaniach naukowych oraz inicjatywach obywatelskich w dziedzinie nauki. Dokonał się znaczący postęp w dziedzinie wzmacniania tej podstawy dowodowej, podnoszenia świadomości i zwiększania zaufania decydentów i społeczeństwa do podejścia do polityki opartego na dowodach, co ułatwia im zrozumienie skomplikowanych problemów w zakresie środowiska i spraw społecznych.	64. Dowody stanowiące podstawę unijnej polityki ochrony środowiska oparte są na monitorowaniu środowiska, danych, wskaźnikach i ocenach związanych z wdrażaniem prawodawstwa UE, jak również na formalnych badaniach naukowych oraz inicjatywach obywatelskich w dziedzinie nauki. Dokonał się znaczący postęp w dziedzinie wzmacniania tej bazy wiedzy i bazy dowodowej, podnoszenia świadomości i zwiększania zaufania decydentów i społeczeństwa do podejścia do polityki opartego na dowodach, co ułatwia im zrozumienie skomplikowanych problemów w zakresie środowiska i spraw społecznych.
Poprawka 126 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 65
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
65. Należy podjąć kroki na szczeblu unijnym i międzynarodowym w celu dalszego wzmocnienia i udoskonalenia działań na rzecz środowiska na styku nauki i polityki, na przykład poprzez wyznaczanie głównych doradców naukowych, jak to już uczyniła Komisja i niektóre państwa członkowskie.	65. Należy podjąć kroki na szczeblu unijnym i międzynarodowym w celu dalszego wzmocnienia i udoskonalenia działań na rzecz środowiska na styku nauki i polityki, na przykład poprzez usprawnienie prac prowadzonych obecnie przez krajowe agencje ochrony środowiska, Europejską Agencję Środowiska (EEA) i jej Europejską Sieć Informacji i Obserwacji Środowiska (Eionet), jak również poprzez wyznaczanie głównych doradców naukowych, jak to już uczyniła Komisja i niektóre państwa członkowskie. Ponadto ważne jest to, by od momentu uzyskania statusu pełnoprawnego członka Unia aktywnie uczestniczyła w pracach Międzyrządowej Platformy Naukowo-Politycznej w sprawie Różnorodności Biologicznej i Funkcjonowania Ekosystemów (IPBES), aby powiązać różne szczeble (lokalny, regionalny i międzynarodowy)w dziedzinie zarządzania różnorodnością biologiczną.
Poprawka 127 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 66
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
66. Jednak tempo bieżących postępów i niepewność co do prawdopodobnych tendencji w przyszłości wymaga dalszych kroków w celu utrzymania i wzmocnienia tej podstawy dowodowej, aby zagwarantować dalsze opieranie się polityki unijnej na dogłębnym zrozumieniu stanu środowiska, możliwości reagowania i ich konsekwencji.	66. Jednak tempo bieżących postępów i niepewność co do prawdopodobnych tendencji w przyszłości wymaga dalszych kroków w celu utrzymania i wzmocnienia tej bazy wiedzy i bazy dowodowej, aby zagwarantować dalsze opieranie się polityki unijnej na dogłębnym zrozumieniu stanu środowiska, możliwości reagowania i ich konsekwencji.
Poprawka 128 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 68
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
68. Dalsze wdrażanie zasady wspólnego systemu informacji o środowisku „raz wyprodukować, często wykorzystywać” oraz wspólnych podejść i standardów pozyskiwania i zestawiania informacji przestrzennej w ramach systemów INSPIRE i GMES⁶⁵ pomoże w uniknięciu dublowania wysiłków i wyeliminowaniu zbędnego obciążenia administracyjnego dla organów publicznych, jak miałoby to miejsce w przypadku prób włączenia zobowiązań w zakresie sprawozdawczości do różnych aktów prawnych. Państwa członkowskie powinny uczynić informacje zebrane w celu oceny wpływu planów, programów i projektów na środowisko (np. poprzez oceny oddziaływania na środowisko lub strategiczne oceny oddziaływania) bardziej dostępnymi dla społeczeństwa.	68. Dalsze wdrażanie zasady wspólnego systemu informacji o środowisku „raz wyprodukować, często wykorzystywać” oraz wspólnych podejść i standardów pozyskiwania i zestawiania informacji przestrzennej w ramach systemów INSPIRE i Copernicus (znanego wcześniej jako GMES), a także innych europejskich systemów informacji środowiskowej (takich jak BISE i WISE), pomoże w uniknięciu dublowania wysiłków i wyeliminowaniu zbędnego obciążenia administracyjnego dla organów publicznych, jak miałoby to miejsce w przypadku prób włączenia zobowiązań w zakresie sprawozdawczości do różnych aktów prawnych. Państwa członkowskie powinny uczynić informacje zebrane w celu oceny wpływu planów, programów i projektów na środowisko (np. poprzez oceny oddziaływania na środowisko lub strategiczne oceny oddziaływania) bardziej dostępnymi dla społeczeństwa.
Poprawka 129 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 69 – część wprowadzająca
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
69. Nadal istnieją znaczne luki w wiedzy, a niektóre z nich są istotne dla celów priorytetowych niniejszego programu. Zasadnicze znaczenie mają zatem inwestycje w dalsze badania w celu wypełnienia tych luk, aby zapewnić władzom publicznym i przedsiębiorstwom solidną podstawę do podejmowania decyzji w pełni odzwierciedlających korzyści i koszty społeczne, gospodarcze i środowiskowe. Wyróżniają się cztery obszary, w których istnieją luki:	69. Nadal istnieją znaczne luki w wiedzy, a niektóre z nich są istotne dla celów priorytetowych niniejszego programu. Zasadnicze znaczenie mają zatem inwestycje w dalsze badania w celu wypełnienia tych luk, aby zapewnić władzom publicznym i przedsiębiorstwom solidną znajomość najnowszych danych naukowych w pełni odzwierciedlającą korzyści i koszty społeczne, gospodarcze i środowiskowe. Wyróżniają się cztery obszary, w których istnieją luki:
Poprawka 130 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 69 –tiret drugie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
– Przejście na zieloną gospodarkę sprzyjającą włączeniu społecznemu wymaga należytego uwzględnienia wzajemnych powiązań między czynnikami społeczno-ekonomicznymi i środowiskowymi. Poprawienie zrozumienia przez nas wzorców zrównoważonej konsumpcji i produkcji, metody dokładniejszego uwzględniania kosztów działania bądź jego zaniechania, sposobu, w jaki zmiany w zachowaniu jednostek i społeczeństwa przynoszą efekty dla środowiska oraz wpływu megatrendów światowych na środowisko w Europie może pomóc w lepszym ukierunkowaniu inicjatyw politycznych na poprawę efektywności wykorzystania zasobów i zmniejszenia presji na środowisko.	– Przejście na zieloną gospodarkę sprzyjającą włączeniu społecznemu wymaga należytego uwzględnienia wzajemnych powiązań między czynnikami społeczno-ekonomicznymi i środowiskowymi. Poprawienie zrozumienia przez nas wzorców zrównoważonej konsumpcji i produkcji, metody dokładniejszego uwzględniania kosztów i korzyści z działania bądź jego zaniechania, sposobu, w jaki zmiany w zachowaniu jednostek i społeczeństwa przynoszą efekty dla środowiska oraz wpływu megatrendów światowych na środowisko w Europie może pomóc w lepszym ukierunkowaniu inicjatyw politycznych na poprawę efektywności wykorzystania zasobów i zmniejszenia presji na środowisko.
Uzasadnienie
Poprawienie zrozumienia przez nas wzorców zrównoważonej konsumpcji i produkcji powinno uwzględniać zarówno koszty, jak i korzyści z działania bądź jego zaniechania.
Poprawka 131 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 69 –tiret trzecie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
– Nadal niepewne są kwestie dotyczące wpływu substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, mieszanin, chemikaliów w produktach i nanomateriałów na zdrowie ludzi i środowisko. Wypełnienie tych luk może przyspieszyć podejmowanie decyzji i umożliwić dalszy rozwój dorobku prawnego w zakresie chemikaliów w celu lepszego ukierunkowania działań na obszary budzące obawy, stymulując przy tym bardziej zrównoważone wykorzystanie tych substancji. Lepsze zrozumienie czynników środowiskowych mających wpływ na zdrowie ludzi umożliwiłoby podjęcie strategicznych działań zapobiegawczych.	– O ile nadal niepewne są kwestie dotyczące ogółu konsekwencji zaburzaczy hormonalnych, mieszanin, chemikaliów w produktach i nanomateriałów dla zdrowia ludzi i środowiska, najnowsze badania wskazują, że zaburzacze hormonalne wywierają negatywny wpływ na zdrowie, zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju dzieci. Ponadto istnieją obawy co do potencjalnych konsekwencji połączonych wpływów chemikaliów w produktach, nanomateriałów i podobnych zaawansowanych materiałów. Wdrażanie istniejącej wiedzy, uzupełnione nieustannym staraniem o uzupełnienie pozostałych luk w wiedzy, w tym poprzez stosowanie biomonitoringu i monitoringu środowiskowego, dzielenie się doświadczeniami przez państwa członkowskie oraz zharmonizowane narzędzia wiedzy mogą przyspieszyć podejmowanie decyzji i umożliwić dalszy rozwój dorobku prawnego w zakresie chemikaliów w celu lepszego ukierunkowania działań na obszary budzące obawy, a także pomóc w pobudzaniu bardziej zrównoważonego podejścia do wykorzystywania tych substancji. Lepsze zrozumienie czynników środowiskowych i poziomów narażenia mających wpływ na zdrowie ludzi i środowisko umożliwiłoby podjęcie strategicznych działań zapobiegawczych. W miarę możliwości należy tego dokonać przy zastosowaniu alternatywnych metod badań w celu ograniczenia liczby wykorzystywanych zwierząt.
Poprawka 132 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 70
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
70. Nowe i rodzące się problemy wynikające z szybkiego rozwoju technologicznego, które wyprzedzają politykę, takie jak nanomateriały, niekonwencjonalne źródła energii, wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla i fale elektromagnetyczne, stanowią wyzwania dla zarządzania ryzykiem i mogą doprowadzić do konfliktu interesów, potrzeb i oczekiwań. To z kolei może spowodować zwiększony niepokój w społeczeństwie i potencjalną wrogość w stosunku do nowych technologii. Potrzebne jest zatem zapewnienie szerszej, otwartej debaty społecznej na temat zagrożeń w zakresie środowiska i możliwych ustępstw, jakie jesteśmy skłonni zaakceptować w świetle czasem niekompletnych i niepewnych informacji dotyczących pojawiających się zagrożeń oraz sposobu radzenia sobie z nimi. Systematyczne podejście do zarządzania ryzykiem w zakresie środowiska poprawi zdolność UE do identyfikacji postępów technologicznych i reakcji na nie w odpowiednim czasie przy jednoczesnym uspokajaniu społeczeństwa.	70. Nowe i rodzące się problemy wynikające z szybkiego rozwoju technologicznego, które wyprzedzają politykę, takie jak nanomateriały i podobne zaawansowane materiały, niekonwencjonalne źródła energii, wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla i fale elektromagnetyczne, stanowią wyzwania dla zarządzania ryzykiem i mogą doprowadzić do konfliktu interesów, potrzeb i oczekiwań. To z kolei może spowodować zwiększony niepokój w społeczeństwie i potencjalną wrogość w stosunku do nowych technologii. Potrzebne jest zatem zapewnienie szerszej, otwartej debaty społecznej na temat zagrożeń w zakresie środowiska i możliwych ustępstw, jakie jesteśmy skłonni zaakceptować w świetle czasem niekompletnych i niepewnych informacji dotyczących pojawiających się zagrożeń oraz sposobu radzenia sobie z nimi. Systematyczne podejście do zarządzania ryzykiem w zakresie środowiska poprawi zdolność UE do identyfikacji postępów technologicznych i reakcji na nie w odpowiednim czasie przy jednoczesnym uspokajaniu społeczeństwa.
Uzasadnienie
Prawdopodobnie w przyszłości wprowadzane będą nieznane dotąd substancje i materiały, dlatego ważne jest zapewnienie, że takie materiały i substancje mogą być uwzględnione podobnie jak w przypadku np. nanomateriałów.
Poprawka 133 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – część wprowadzająca
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
71. Aby udoskonalić podstawę dowodową polityki ochrony środowiska, program ma zagwarantować, że do 2020 r.:	71. Aby udoskonalić znajomość i podstawę dowodową polityki ochrony środowiska, program ma zagwarantować, że do 2020 r.:
Poprawka 134 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) decydenci i przedsiębiorstwa będą dysponować lepszą podstawą do opracowywania i wdrażania polityk w dziedzinie środowiska i klimatu, w tym mierzenia kosztów i korzyści,	a) decydenci i przedsiębiorstwa będą dysponować lepszą podstawą do opracowywania i wdrażania polityk w dziedzinie środowiska i klimatu, w tym mierzenia kosztów i korzyści działań lub ich braku,
Poprawka 135 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit pierwszy – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) zwiększona zostanie część funduszy badawczych Unii wydatkowana na ocenę zagrożeń związanych z nowymi produktami, procesami i technologiami.
Poprawka 136 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) koordynacji i ukierunkowania wysiłków badawczych na szczeblu UE i państw członkowskich na wypełnienie kluczowych luk w wiedzy w zakresie środowiska, w tym zagrożeń związanych z punktami krytycznymi dla środowiska,	a) unikania cięć budżetowych w dziedzinie badań, a jednocześnie koordynacji, zwiększenia i ukierunkowania wysiłków badawczych na szczeblu UE i państw członkowskich na wypełnienie kluczowych luk w wiedzy w zakresie środowiska, w tym zagrożeń związanych z punktami krytycznymi dla środowiska, jak podkreśla to koncepcja „poziomów krytycznych dla planety”,
Poprawka 137 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit drugi – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) przyjęcia systematycznego podejścia do zarządzania ryzykiem,	b) przyjęcia systematycznego i zintegrowanego podejścia do zarządzania ryzykiem w oparciu o działania zapobiegawcze i zasadę ostrożności, zasadę „zanieczyszczający płaci”, zasadę usuwania zanieczyszczenia u źródła, a także zasadę proporcjonalności,
Poprawka 138 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit drugi – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) uproszczenia, usprawnienia i modernizacji metod zbierania danych dotyczących środowiska i zmiany klimatu, zarządzania tymi danymi i dzielenia się nimi.	c) uproszczenia, usprawnienia i modernizacji metod zbierania danych dotyczących środowiska i zmiany klimatu, zarządzania tymi danymi i dzielenia się nimi łącznie z opracowaniem i wdrożeniem europejskiego wspólnego systemu informacji o środowisku.
Poprawka 139 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit drugi – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) dokonania kompleksowej oceny dostępności zrównoważonego zaopatrzenia w biomasę, a także wzajemnie sprzecznych zastosowań i potrzeb.
Poprawka 140 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik 1 – ustęp 71 – akapit drugi – litera c b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	cb) opracowania kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej ekspozycji na działanie czynników chemicznych oraz toksyczności w celu wspierania strategii na rzecz nietoksycznego środowiska.
(Powiązane z poprawką tych samych autorów do pkt 52 akapit drugi lit. d))
Uzasadnienie
Konieczność opracowania kompleksowej bazy wiedzy dotyczącej ekspozycji na działanie czynników chemicznych oraz toksyczności w celu wspierania strategii na rzecz nietoksycznego środowiska powinna zostać dodana do wymogów dotyczących ulepszenia podstawy dowodowej polityki ochrony środowiska.
Poprawka 141 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 74
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
74. Unia i państwa członkowskie będą musiały stworzyć odpowiednie warunki, aby zapewnić adekwatne postępowanie w kwestiach zewnętrznych efektów środowiskowych i wysyłania do sektora prywatnego odpowiednich sygnałów rynkowych, przy należytym uwzględnieniu wszelkich niekorzystnych skutków społecznych. Będzie to obejmować bardziej systematyczne stosowanie zasady „zanieczyszczający płaci” poprzez wycofywanie szkodliwych dla środowiska dotacji i przesuwanie opodatkowania z pracy na zanieczyszczenie. W miarę rosnących niedoborów zasobów naturalnych renta ekonomiczna i zyski związane z ich posiadaniem lub wyłącznym użytkowaniem mogą wzrosnąć. Interwencje publiczne mające na celu dopilnowanie, aby te renty ekonomiczne nie były zbyt duże oraz aby uwzględniane były zewnętrzne efekty środowiskowe będą prowadzić do bardziej efektywnego wykorzystania tych zasobów i przyczynią się do uniknięcia zakłóceń rynkowych, jak również przyniosą dochody publiczne. Priorytety w zakresie środowiska i klimatu będą realizowane w ramach europejskiego semestru tam, gdzie odnoszą się do perspektyw zrównoważonego wzrostu gospodarczego poszczególnych państw członkowskich, do których skierowane są indywidualne dla danego państwa zalecenia. Należy szerzej wykorzystywać na szczeblu unijnym i krajowym inne instrumenty rynkowe, takie jak płatności za usługi ekosystemowe, aby stworzyć zachęty dla zaangażowania sektora prywatnego i zrównoważonego zarządzania kapitałem naturalnym.	74. Unia i państwa członkowskie będą musiały stworzyć odpowiednie warunki, aby zapewnić adekwatne postępowanie w kwestiach zewnętrznych efektów środowiskowych i wysyłania do sektora prywatnego odpowiednich sygnałów rynkowych, przy należytym uwzględnieniu wszelkich niekorzystnych skutków społecznych. Będzie to obejmować bardziej systematyczne stosowanie zasady „zanieczyszczający płaci” poprzez wycofywanie szkodliwych dla środowiska dotacji i przesuwanie opodatkowania z pracy na zanieczyszczenie oraz zużywanie zasobów. W miarę rosnących niedoborów zasobów naturalnych renta ekonomiczna i zyski związane z ich posiadaniem lub wyłącznym użytkowaniem mogą wzrosnąć. Interwencje publiczne mające na celu dopilnowanie, aby te renty ekonomiczne nie były zbyt duże oraz aby uwzględniane były zewnętrzne efekty środowiskowe będą prowadzić do bardziej efektywnego wykorzystania tych zasobów i przyczynią się do uniknięcia zakłóceń rynkowych, jak również przyniosą dochody publiczne. Priorytety w zakresie środowiska i klimatu będą realizowane w ramach europejskiego semestru poprzez wprowadzenie wiodących wskaźników tam, gdzie odnoszą się one do perspektyw zrównoważonego wzrostu gospodarczego poszczególnych państw członkowskich, do których skierowane są indywidualne dla danego państwa zalecenia. Należy szerzej wykorzystywać na szczeblu unijnym i krajowym inne instrumenty rynkowe, takie jak płatności za usługi ekosystemowe, aby stworzyć zachęty dla zaangażowania sektora prywatnego i zrównoważonego zarządzania kapitałem naturalnym.
Poprawka 142 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 77 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	77a. Do 2020 r. powinno się ograniczyć finansowanie z funduszu spójności i funduszy strukturalnych Unii do projektów nieprzynoszących szkody środowisku.
Uzasadnienie
Zgodnie z celem, jakim jest zachowanie, ochrona i poprawa stanu środowiska Unii, żadne fundusze UE nie powinny finansowo wspierać projektów sprzecznych z tym celem. Jeżeli ocena danego projektu finansowanego ze środków UE wskazuje na degradację środowiska, środki muszą być zwrócone Unii.
Poprawka 143 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 78
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
78. Zwiększony kapitał przekazany Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI) w ramach Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia na rok 2012 stanowi dodatkowe źródło inwestycji.	78. Zwiększony kapitał przekazany Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI) w ramach Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia na rok 2012 stanowi dodatkowe źródło inwestycji, które należy spożytkować zgodnie z celami Unii w dziedzinie środowiska i klimatu.
Poprawka 144 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 79
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
79. Doświadczenia z okresu programowania 2007-2013 pokazały, że mimo dostępności znacznych funduszy na ochronę środowiska ich wykorzystanie na szczeblu krajowym i regionalnym we wczesnych latach było bardzo nierówne, co mogło mieć niekorzystny wpływ na osiągnięcie ustalonych celów. Aby uniknąć powtórzenia tej sytuacji, państwa członkowskie powinny włączyć cele w zakresie ochrony środowiska i klimatu w swoje strategie finansowania i programy dotyczące spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, rozwoju obszarów wiejskich i polityki morskiej, jak również traktować priorytetowo wczesne wykorzystanie funduszy na ochronę środowiska i przeciwdziałanie zmianie klimatu, jak również zwiększyć zdolności organów wykonawczych w zakresie opłacalnych i zrównoważonych inwestycji, tak aby zapewnić adekwatne i potrzebne wsparcie finansowe dla inwestycji w tych obszarach.	79. Doświadczenia z okresu programowania 2007-2013 pokazały, że mimo dostępności znacznych funduszy na ochronę środowiska ich wykorzystanie na szczeblu krajowym i regionalnym we wczesnych latach było bardzo nierówne, co mogło mieć niekorzystny wpływ na osiągnięcie ustalonych celów. Aby uniknąć powtórzenia tej sytuacji, państwa członkowskie powinny włączyć cele w zakresie ochrony środowiska i klimatu w swoje strategie finansowania i programy dotyczące spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, rozwoju obszarów wiejskich i polityki morskiej, jak również traktować priorytetowo wczesne wykorzystanie funduszy na ochronę środowiska i przeciwdziałanie zmianie klimatu, jak również zwiększyć zdolności organów wykonawczych w zakresie opłacalnych i zrównoważonych inwestycji, tak aby zapewnić adekwatne i potrzebne wsparcie finansowe dla inwestycji w tych obszarach. Zaleca się na przykład systematyczne stosowanie na szczeblu krajowym traktowanych priorytetowo programów ramowych przewidzianych w dyrektywie w sprawie siedlisk oraz fauny i flory w celu zapewnienia spójności między potrzebami finansowymi sieci Natura 2000.
Poprawka 145 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 79 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	79a. Należy ogólnie rzecz ujmując zaproponować środki mające na celu zapewnienie skutecznego wykorzystania unijnych funduszy przeznaczonych na działania strukturalne w dziedzinach takich jak związane z wodą, transportem, efektywnością energetyczną i odpadami. Na przykład w przypadku infrastruktury gospodarowania odpadami komunalnymi przyznawanie dotacji z Unii nie jest uzależnione ani od wdrożenia środków towarzyszących, ani od osiągnięcia celów unijnej polityki dotyczącej odpadów, co zmniejsza skuteczność unijnego finansowania¹.
	_______________
	Zob. w tym kontekście zalecenia Europejskiego Trybunału Obrachunkowego zawarte w sprawozdaniu specjalnym nr 20/2012 pt. „Czy finansowanie w ramach działań strukturalnych projektów dotyczących infrastruktury gospodarowania odpadami komunalnymi skutecznie pomaga państwom członkowskim osiągać cele polityki UE w zakresie gospodarowania odpadami?” (Dz.U. C 28 z 30.1.2013, s. 2)
Uzasadnienie
Zbyt wiele funduszy europejskich przeznaczonych na ochronę środowiska wykorzystuje się w stopniu niewystarczającym lub w nieoptymalny sposób.
Poprawka 146 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 82 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) stopniowego wycofywania szkodliwych dla środowiska dotacji, zwiększenia wykorzystania instrumentów rynkowych, w tym opodatkowania oraz kształtowania cen i opłat, a także rozwijania rynków na towary i usługi związane z przemysłem ekologicznym przy należytym uwzględnieniu wszelkich niepożądanych skutków społecznych,	a) przyjęcia przez Komisję i państwa członkowskie, najpóźniej do 2014 r., konkretnych planów opartych na definicji zawartej w lit. ab) niniejszego akapitu. Wymaga to w szczególności: stopniowego wycofywania do 2020 r. wszystkich dotacji szkodliwych dla środowiska oraz przedstawienia sprawozdania z postępów poczynionych dzięki krajowym programom reform; zwiększenia wykorzystania instrumentów rynkowych, w tym przesunięcia opodatkowania z pracy na środowisko, kształtowania cen i opłat, a także rozwijania rynków na towary i usługi związane z przemysłem ekologicznym przy należytym uwzględnieniu wszelkich niepożądanych skutków społecznych,
Poprawka 147 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 82 – akapit drugi – litera a a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) wycofania do roku 2020 finansowania w ramach funduszy spójności i strukturalnych projektów przynoszących szkodę środowisku.
Uzasadnienie
Zgodnie z celem, jakim jest zachowanie, ochrona i poprawa stanu środowiska Unii, żadne fundusze UE nie powinny finansowo wspierać projektów sprzecznych z tym celem. Jeżeli ocena danego projektu finansowanego ze środków UE wskazuje na degradację środowiska, środki muszą być zwrócone Unii.
Poprawka 148 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 82 – akapit drugi – litera a b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ab) zwrócenia się do Komisji o określenie dotacji szkodliwych dla środowiska jako „wyniku działań rządu, które dając konsumentom lub producentom korzyść w postaci dodatkowego dochodu lub obniżenia kosztów, są jednocześnie sprzeczne z dobrymi praktykami środowiskowymi.”¹
	__________________
	¹ Adaptacja definicji OECD (1998 i 2005) w sprawozdaniu IEEP et al. 2007, zob.: http://ec.europa.eu/environment/enveco/taxation/index.htm
Poprawka 149 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 82 – akapit drugi – litera b a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ba) wspierania większą ilością pomocy krajowej i unijnej wysiłków na rzecz efektywności energetycznej, także na rynku krajowym (izolacja termiczna, zakup energooszczędnych urządzeń, instalacja niewielkich generatorów energii ze źródeł odnawialnych, etc.),
Poprawka 150 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 82 – akapit drugi – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga) opracowywania uzgodnień zapewniających rekompensatę za usługi ochrony środowiska, jeżeli związane są one z przeszkodami lub dodatkowymi kosztami w połączeniu z inwestycjami i zarządzaniem. Zachęcania w szczególności do opracowywania i wprowadzania systemów opłat za usługi środowiskowe, aby osiągnąć równowagę między potrzebami związanymi z rozwojem gospodarczym a ochroną środowiska.
Uzasadnienie
Opłaty za usługi środowiskowe to tworzące zachęty narzędzia ekonomiczne, w związku z którymi wprowadzono już wiele programów pilotażowych. Właścicielom lub zarządzającym za usługę lub za zastosowanie konkretnej metody zarządzania gwarantującej realizację pożądanej usługi środowiskowej płacą użytkownicy lub beneficjenci. Mogą oni finansować utrzymanie i ponowne świadczenie usług ekosystemowych dostarczanych przez wielofunkcyjne lasy, co wiąże się z przeszkodami oraz dodatkowymi kosztami związanymi z inwestycjami i utrzymaniem dla prywatnych właścicieli i dla gmin.
Poprawka 151 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 86 – akapit drugi – litera b a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ba) pełnego wdrożenia dyrektywy w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko¹ oraz dyrektywy w sprawie oceny oddziaływania na środowisko².
	__________________
	¹ Dyrektywa 2001/42/WE
	² Dyrektywa 85/337/WE
Poprawka 152 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 88
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
88. Większość miast boryka się z tymi samymi podstawowymi problemami związanymi ze środowiskiem, w tym niską jakością powietrza, wysokim poziomem hałasu, emisjami gazów cieplarnianych, niedoborem wody, powodziami i burzami, zanieczyszczonymi terenami, terenami poprzemysłowymi i odpadami. Jednocześnie miasta w UE często ustanawiają standardy zrównoważonego rozwoju miejskiego i niejednokrotnie, zmagając się z wyzwaniami związanymi z ochroną środowiska, stosują pionierskie rozwiązania. Rosnące w liczbie miasta europejskie czynią ze zrównoważenia środowiskowego podstawę swoich strategii rozwoju miejskiego.	88. Większość miast boryka się z tymi samymi podstawowymi problemami związanymi ze środowiskiem, w tym niską jakością powietrza, wysokim poziomem hałasu, emisjami gazów cieplarnianych, zmianami w różnorodności biologicznej na obszarach miejskich i podmiejskich, niedoborem wody, powodziami i burzami, zanieczyszczonymi terenami, terenami poprzemysłowymi i odpadami, lecz także z problemem zarządzania energią. Jednocześnie miasta w UE często ustanawiają standardy zrównoważonego rozwoju miejskiego i niejednokrotnie, zmagając się z wyzwaniami związanymi z ochroną środowiska, stosują pionierskie rozwiązania. Rosnące w liczbie miasta europejskie czynią ze zrównoważenia środowiskowego podstawę swoich strategii rozwoju miejskiego.
Uzasadnienie
Jeżeli chodzi o faunę obszarów miejskich, niektóre gatunki znikają, podczas gdy inne mogą stać się gatunkami inwazyjnymi. Należy zatem wprowadzić rzeczywiste zarządzanie różnorodnością biologiczną obszarów miejskich.
Poprawka 153 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 88 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	88a. Rozwój urbanizacji w Unii sprawił, że mieszkańcy miast są coraz bardziej świadomi kwestii środowiskowych oraz obudził w nich chęć zachowania środowiska naturalnego na obszarach miejskich. Stawką w grze staje się w związku z tym ochrona różnorodności biologicznej w miastach. Służą jej inicjatywy mające na celu ponowne wprowadzenie wymiaru przyrodniczego do środowiska miejskiego poprzez przekształcanie krajobrazu, wprowadzanie roślinności na niektórych ścianach i dachach budynków czy też rozwój zielonej i niebieskiej infrastruktury miejskiej. Potrzeby związane z różnorodnością biologiczną w europejskich miastach muszą być poddane ocenie i zaspakajane w oparciu o szczegółowy wskaźnik różnorodności biologicznej w miastach, taki jak wskaźnik singapurski zaprezentowany na konferencji ONZ poświęconej różnorodności biologicznej w Nagoi w 2010 r.
Uzasadnienie
Brak wiedzy naukowej dotyczącej różnorodności biologicznej w środowisku miejskim hamuje rozwój projektów poświęconych ochronie tej różnorodności.
Poprawka 154 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 88 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	88b. W perspektywie długoterminowej Unia musi opracować kompleksową strategię opisującą, jak zielona i integracyjna gospodarka może przyczynić się do poprawy środowisk miejskich poprzez skupienie się na połączeniu urbanistyki z celami związanymi oszczędzaniem zasobów, gospodarką niskoemisyjną, zrównoważonym gospodarowaniem gruntami miejskimi, gospodarowaniem odpadami, odpornością ekosystemów, gospodarką wodną, ludzkim zdrowiem, uczestnictwem społecznym w procesie podejmowania decyzji oraz edukacją i świadomością środowiskową.
Poprawka 155 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) większość miast w UE wdroży strategie polityczne na rzecz zrównoważonego planowania i projektowania obszarów miejskich.	a) większość miast w UE wdroży strategie polityczne na rzecz zrównoważonego planowania i projektowania obszarów miejskich oraz mobilności w obszarach miejskich zgodnie z kompleksową długoterminową strategią na rzecz zrównoważonych miast.
Poprawka 156 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) określenia i uzgodnienia zestawu kryteriów umożliwiających ocenę efektów działalności środowiskowej miast, z uwzględnieniem skutków gospodarczych i społecznych.	a) określenia i uzgodnienia zestawu wspólnych kryteriów i wskaźników umożliwiających ocenę efektów działalności środowiskowej miast, z uwzględnieniem skutków gospodarczych i społecznych oraz historycznej i geograficznej odrębności modeli urbanistycznych.
Poprawka 157 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit drugi – litera a a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	aa) poprawy zarządzania różnorodnością biologiczną w miastach oraz podjęcia wobec obywateli działań edukacyjnych dotyczących miejsca fauny i flory w miastach.
Poprawka 158 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit drugi – litera a b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ab) zwiększenia oszczędności energii dzięki inteligentnym budynkom i zastosowaniu ICT; promowania zrównoważonego sektora remontowo-budowlanego; rozwijania i tworzenia na szczeblu europejskim sieci wiedzy fachowej naukowej i technicznej dotyczącej budynków na podstawie zintegrowanego podejścia do budownictwa, obejmującego takie aspekty jak efektywność środowiskowa i energetyczna, bezpieczeństwo, zdrowie, dostosowanie do potrzeb użytkowników, innowacyjność i konkurencyjność;
Poprawka 159 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit drugi – litera b a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ba) wspierania zdrowej i zrównoważonej mobilności miejskiej, a także ograniczenia zanieczyszczenia powietrza i hałasu; rozwijania i modernizowania sieci miejskiego transportu zbiorowego; włączenia elektromobilności do lokalnych systemów transportu oraz opracowania planów dotyczących pojazdów elektrycznych w miastach Unii; rozwijania bezpiecznej infrastruktury dla pieszych i rowerzystów w celu podwojenia liczby użytkowników takich czynnych środków transportu, jak chodzenie czy jazda na rowerze.
Uzasadnienie
Parlament apelował o działania na rzecz podwojenia liczby użytkowników czynnych środków transportu, takich jazda na rowerze w rezolucji w sprawie planu utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu – dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu (2011/2096(INI) z grudnia 2011 r.
Poprawka 160 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit drugi – litera b b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	bb) postępów w zakresie opracowywania kompleksowej strategii opisującej, jak zielona i integracyjna gospodarka może przyczynić się do poprawy środowisk miejskich.
Poprawka 161 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 91 – akapit drugi – litera b c (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	bc) wymiany między miastami na szczeblu Unii i międzynarodowym najlepszych praktyk w zakresie innowacyjnych rozwiązań oraz zrównoważonego stylu życia w mieście.
Poprawka 162 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 92
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
92. Zrównoważenie środowiskowe jest kluczem do zmniejszenia ubóstwa i zapewnienia wysokiej jakości życia oraz wzrostu gospodarczego. Podczas Rio+20 światowi przywódcy ponownie zapewnili o swoim zaangażowaniu w dążenie do zrównoważonego rozwoju oraz uznali zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu gospodarkę za ważne narzędzie umożliwiające osiągnięcie zrównoważonego rozwoju, a także uznali kluczową rolę zdrowego środowiska w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego i zmniejszeniu ubóstwa. W świetle rosnącej liczby ludności w coraz bardziej zurbanizowanym świecie wyzwania te będą obejmować konieczność podjęcia działań związanych z wodą, oceanami, zrównoważonym wykorzystywaniem gruntów i ekosystemami, efektywnym gospodarowaniem zasobami (w szczególności w odniesieniu do odpadów), zrównoważoną energią i zmianą klimatu, w tym podczas stopniowego zaprzestawania udzielania dotacji do paliw kopalnych. Takie kwestie będą musiały zostać rozwiązane za pomocą dopasowanych strategii na poziomie lokalnym, krajowym i unijnym, a także w drodze zaangażowania się w międzynarodowe działania mające na celu opracowanie rozwiązań koniecznych do zapewnienia zrównoważonego rozwoju w skali globalnej.	92. Zapewnienie zrównoważenia jest jednym z najpilniejszych wyzwań dla dzisiejszego świata, a także kluczem do likwidacji ubóstwa i zapewnienia wszystkim dobrobytu. Podczas Rio+20 światowi przywódcy ponownie zapewnili o swoim zaangażowaniu w dążenie do zrównoważonego rozwoju oraz w zapewnienie propagowania zrównoważonej pod względem gospodarczym, społecznym i środowiskowym przyszłości planety dla obecnych i przyszłych pokoleń. Uznali oni również, że zielona, sprzyjająca włączeniu społecznemu gospodarka jest ważnym narzędziem umożliwiającym osiągnięcie zrównoważonego rozwoju, a także uznali kluczową rolę zdrowego środowiska w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego i zmniejszeniu ubóstwa. W świetle rosnącej liczby ludności w coraz bardziej zurbanizowanym świecie wyzwania te będą obejmować konieczność podjęcia międzynarodowych działań w wielu dziedzinach, takich jak woda, oceany, zrównoważone wykorzystywanie gruntów i ekosystemy, efektywne gospodarowanie zasobami (w szczególności w odniesieniu do odpadów), zrównoważona energia i zmiana klimatu, w tym podczas stopniowego zaprzestawania udzielania szkodliwych dla środowiska dotacji, w tym dotacji do paliw kopalnych. Oprócz przekucia tych zobowiązań w czyny na poziomie lokalnym, krajowym i unijnym Unia aktywnie zaangażuje się w międzynarodowe działania mające na celu opracowanie rozwiązań koniecznych do zapewnienia zrównoważonego rozwoju w skali globalnej.
Poprawka 163 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 93
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
93. Wyniki rozmów podczas Rio+20 muszą znaleźć odzwierciedlenie w priorytetach wewnętrznych i zewnętrznych strategii politycznych Unii i jej państw członkowskich. Unia powinna również wspierać utworzenie forum politycznego wyższego szczebla, które stopniowo przejmowałoby rolę Komisji ds. Zrównoważonego Rozwoju i monitorowało realizację wyników Rio+20.	93. Wyniki rozmów podczas Rio+20 muszą znaleźć odzwierciedlenie w priorytetach wewnętrznych i zewnętrznych strategii politycznych Unii i jej państw członkowskich. Unia powinna również wspierać prace forum politycznego wyższego szczebla, które przejmie rolę Komisji ds. Zrównoważonego Rozwoju i będzie monitorować realizację wyników Rio+20.
Poprawka 164 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 94
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
94. Wiele z celów priorytetowych określonych w niniejszym programie może zostać osiągnięte w pełni wyłącznie w ramach podejścia o charakterze globalnym oraz we współpracy z krajami partnerskimi. Dlatego też Unia i jej państwa członkowskie powinny angażować się w istotne procesy międzynarodowe, regionalne i dwustronne w sposób zdecydowany, ukierunkowany, jednolity i spójny. Powinny również nadal wspierać skuteczne, wyznaczone odpowiednimi regułami ramy globalnej polityki na rzecz ochrony środowiska, dopełnione skuteczniejszym podejście strategicznym, w ramach którego dwustronne i regionalne dialogi polityczne i współpraca są dopasowane odpowiednio do strategicznych partnerów Unii, krajów kandydujących i sąsiednich, a także krajów rozwijających się, wspierane poprzez odpowiednie finansowanie.	94. Wiele z celów priorytetowych określonych w niniejszym programie może zostać osiągniętych w pełni wyłącznie w ramach podejścia o charakterze globalnym oraz we współpracy z krajami partnerskimi, jak również krajami i terytoriami zależnymi. Dlatego też Unia i jej państwa członkowskie powinny angażować się w istotne procesy międzynarodowe, regionalne i dwustronne, takie jak dwustronne umowy handlowe, w sposób zdecydowany, ukierunkowany, jednolity i spójny. Powinny również nadal wspierać skuteczne, wyznaczone odpowiednimi regułami ramy globalnej polityki na rzecz ochrony środowiska, dopełnione skuteczniejszym podejście strategicznym, w ramach którego dwustronne i regionalne dialogi polityczne i współpraca są dopasowane odpowiednio do strategicznych partnerów Unii, krajów kandydujących i sąsiednich, a także krajów rozwijających się, wspierane poprzez odpowiednie finansowanie. Należy wzmocnić unijną politykę komunikacyjną dotyczącą jej działań w zakresie ochrony środowiska na szczeblu światowym.
Uzasadnienie
Starania na rzecz rozwiązywania regionalnych i globalnych problemów środowiska muszą obejmować całe terytorium UE, w szczególności jej regiony najbardziej oddalone, lecz również stowarzyszone państwa i terytoria zamorskie, biorąc pod uwagę, że terytoria te zawierają ponad 70% różnorodności biologicznej Europy. Terytoria te mogą służyć za przykład i punkty kontaktowe w regionach, w których są położone jeśli chodzi o osiąganie celów priorytetowych wymienionych w tym programie. Kraje i terytoria zamorskie będą uczestniczyć w tym programie zgodnie z warunkami wymienionymi w decyzji o Stowarzyszeniu Zamorskim.
Poprawka 165 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 95
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
95. Okres objęty niniejszym programem odpowiada kluczowym etapom przewidzianym w międzynarodowej polityce przeciwdziałania zmianie klimatu, polityce na rzecz różnorodności biologicznej oraz polityce w dziedzinie substancji chemicznych. Aby utrzymać wzrost średniej temperatury na poziomie 2°C, globalne emisje gazów cieplarnianych muszą do roku 2050 zmniejszyć się co najmniej o 50 % względem ich poziomu z 1990 r. Mimo to strony Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu zobowiązały się do zrealizowania jedynie połowy redukcji wymaganych do 2020 r. Bez bardziej stanowczych działań o charakterze globalnym istnieje małe prawdopodobieństwo, że zmiana klimatu zostanie zahamowana. Nawet według optymistycznego scenariusza państwa będą coraz częściej zmagać się z nieuchronnymi skutkami zmiany klimatu z powodu przeszłych emisji gazów cieplarnianych oraz będą zmuszone do opracowania strategii na rzecz przystosowania się do zmiany klimatu. W ramach platformy z Durbanu dotyczącej zwiększenia działań na rzecz ochrony klimatu do 2015 r. ma zostać uzgodniona kompleksowa i solidna umowa mająca zastosowanie do wszystkich tych kwestii, a do roku 2020 ma ona zostać wdrożona. UE będzie aktywnie uczestniczyć w tym procesie, włącznie z udziałem w dyskusjach na temat tego, jak zmniejszyć różnicę między obecnymi zobowiązaniami do obniżania emisji krajów rozwiniętych i rozwijających się, a także na temat działań koniecznych do kontynuowania dążenia do ograniczania emisji w celu utrzymania wzrostu średniej temperatury na poziomie 2°C. Działania następcze wynikające z Rio+20 powinny również pomóc ograniczyć emisje gazów cieplarnianych, tym samym wspierając przeciwdziałanie zmianie klimatu. UE powinna również angażować się w partnerstwa ze strategicznymi partnerami na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu oraz intensyfikować działania w ramach takich partnerstw, a także podejmować dalsze działania na rzecz włączenia problematyki ochrony środowiska i klimatu do swojej polityki rozwoju.	95. Okres objęty niniejszym programem odpowiada kluczowym etapom przewidzianym w międzynarodowej polityce przeciwdziałania zmianie klimatu, polityce na rzecz różnorodności biologicznej oraz polityce w dziedzinie substancji chemicznych. Aby utrzymać wzrost średniej temperatury na poziomie 2°C, globalne emisje gazów cieplarnianych muszą do roku 2050 zmniejszyć się co najmniej o 50 % względem ich poziomu z 1990 r. Mimo to strony Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu zobowiązały się do zrealizowania jedynie połowy redukcji wymaganych do 2020 r. Bez bardziej stanowczych działań o charakterze globalnym istnieje małe prawdopodobieństwo, że zmiana klimatu zostanie zahamowana. Nawet według optymistycznego scenariusza państwa będą coraz częściej zmagać się z nieuchronnymi skutkami zmiany klimatu z powodu przeszłych emisji gazów cieplarnianych oraz będą zmuszone do opracowania strategii na rzecz przystosowania się do zmiany klimatu. W ramach platformy z Durbanu dotyczącej zwiększenia działań na rzecz ochrony klimatu do 2015 r. ma zostać uzgodniona kompleksowa i solidna umowa mająca zastosowanie do wszystkich tych kwestii, a do roku 2020 ma ona zostać wdrożona. UE będzie aktywnie uczestniczyć w tym procesie, włącznie z udziałem w dyskusjach na temat tego, jak zmniejszyć różnicę między obecnymi zobowiązaniami do obniżania emisji krajów rozwiniętych i rozwijających się, a także na temat działań koniecznych do kontynuowania dążenia do ograniczania emisji w celu utrzymania wzrostu średniej temperatury na poziomie 2°C, przy czym należy pamiętać, że według danych naukowych trzeba osiągnąć cel rzędu 1,5°C, by ograniczyć poważne konsekwencje dla krajów najbardziej podatnych na zagrożenia. Działania następcze wynikające z Rio+20 powinny również pomóc ograniczyć emisje gazów cieplarnianych, tym samym wspierając przeciwdziałanie zmianie klimatu. UE powinna również angażować się w partnerstwa ze strategicznymi partnerami na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu oraz intensyfikować działania w ramach takich partnerstw, wywiązując się z obietnic dotyczących budowania potencjału, finansowania działań związanych ze zmianą klimatu oraz wsparcia technologicznego, a także podejmować dalsze działania na rzecz włączenia problematyki ochrony środowiska i klimatu do swojej polityki zewnętrznej, w tym polityki handlowej i rozwojowej, w duchu wzajemności i obopólnych korzyści. Unia powinna również określić swoje źródła i należny wkład w ekofundusz klimatyczny w kontekście zobowiązań podjętych w UNFCCC.
Poprawka 166 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 96
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
96. Cele globalne dotyczące różnorodności biologicznej określone w Konwencji o różnorodności biologicznej powinny zostać zrealizowane do 2020 r. jako podstawa dla zatrzymania procesu utraty różnorodności biologicznej na całym świecie, a ewentualnie również odwrócenia tych trendów. UE będzie miała swój słuszny udział w tych staraniach, między innymi poprzez osiągniecie celu podwojenia finansowania związanego z różnorodnością biologiczną dla krajów rozwijających się do 2015 r. oraz zachowanie tego poziomu do roku 2020. Już teraz istnieje globalny cel przewidziany do zrealizowania do 2020 r. dotyczący zarządzania zagrożeniami związanymi z substancjami chemicznymi. UE będzie nadal aktywnie i konstruktywnie uczestniczyć we wspieraniu osiągnięcia celów tych procesów.	96. Cele globalne dotyczące różnorodności biologicznej określone w Konwencji o różnorodności biologicznej powinny zostać zrealizowane do 2020 r. jako podstawa dla zatrzymania procesu utraty różnorodności biologicznej na całym świecie, a ewentualnie również odwrócenia tych trendów. UE będzie miała swój słuszny udział w tych staraniach, między innymi poprzez osiągniecie celu podwojenia finansowania związanego z różnorodnością biologiczną dla krajów rozwijających się do 2015 r. oraz zachowanie tego poziomu do roku 2020. Unia będzie nadal wspierać wdrażanie konwencji ONZ w sprawie zwalczania pustynnienia, zwłaszcza przez działania zmierzające do uzyskania na świecie zerowego bilansu degradacji gleb, zgodnie z ustaleniami z Rio+20. Dołoży również większych starań o osiągnięcie wyznaczonego na 2020 r. światowego celu dotyczącego należytego zarządzania substancjami chemicznymi przez cały cykl ich życia oraz odpadami niebezpiecznymi, co uwypuklono na konferencji Rio+20, a także propagowania odpowiednich konwencji. UE będzie nadal aktywnie i konstruktywnie uczestniczyć we wspieraniu osiągnięcia celów tych procesów.
Poprawka 167 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 96 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	96a. Unia powinna aktywnie włączyć się w międzynarodowe negocjacje dotyczące nowych i pojawiających się zagadnień, zwłaszcza nowych konwencji, umów i ocen, np. w negocjacje w sprawie zawarcia, zgodnie z konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza, umowy wykonawczej dotyczącej obszarów położonych poza jurysdykcją państw, a także w sprawie światowej oceny stanu oceanów.
Poprawka 168 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 97 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	97a. Unia powinna jeszcze zwiększyć swój wkład w inicjatywy mające ułatwiać przejście na zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu gospodarkę na szczeblu międzynarodowym, takie jak wspieranie odpowiednich sprzyjających warunków, tworzenie instrumentów opartych na rynku i wskaźników wykraczających poza PKB, spójnych z jej polityką wewnętrzną.
Poprawka 169 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 98
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
98. UE powinna również wykorzystać swoją pozycję jednego z największych rynków świata w celu wspierania strategii politycznych i metod, które zmniejszają obciążenie globalnej bazy zasobów naturalnych. Można to osiągnąć zmieniając strukturę konsumpcji, a także dopilnowując, by strategie polityczne dotyczące handlu i rynku wewnętrznego wspierały realizację celów dotyczących ochrony środowiska i klimatu oraz zapewniały zachęty dla innych krajów do usprawniania i wzmacniania swoich ram prawnych i norm związanych z ochroną środowiska. UE będzie nadal wspierała zrównoważony rozwój w drodze negocjowania i wdrażania specjalnych postanowień w ramach swoich międzynarodowych umów handlowych oraz powinna rozważyć także inne warianty strategiczne w celu zmniejszenia wpływu konsumpcji w UE na środowisko w krajach spoza UE. Przykładem takiego wariantu strategicznego są dwustronne partnerstwa na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (FLEGT), na mocy których ustanowiono ramy gwarantujące, że z krajów partnerskich na rynek UE wprowadzane jest jedynie drewno pochodzące z legalnego wyrębu.	98. UE powinna również wykorzystać swoją pozycję jednego z największych rynków świata w celu wspierania strategii politycznych i metod, które zmniejszają obciążenie globalnej bazy zasobów naturalnych. Można to osiągnąć, zmieniając strukturę konsumpcji i produkcji, a także dopilnowując, by strategie polityczne dotyczące handlu i rynku wewnętrznego wspierały realizację celów dotyczących ochrony środowiska i klimatu oraz zapewniały zachęty dla innych krajów do usprawniania i wzmacniania swoich ram prawnych i norm związanych z ochroną środowiska oraz do przeciwdziałania dumpingowi ekologicznemu. W celu zagwarantowania integralności środowiskowej mechanizmów europejskich, zapewnienia uczciwej konkurencji oraz zapobieżenia ucieczce emisji i delokalizacjom przedsiębiorstw europejskich należy kontynuować debatę dotyczącą stworzenia mechanizmu uwzględniającego koszty emisji dwutlenku węgla w poszanowaniu zasad WTO. UE będzie nadal wspierała zrównoważony rozwój w drodze negocjowania i wdrażania specjalnych postanowień w ramach swoich międzynarodowych umów handlowych oraz powinna rozważyć także inne warianty strategiczne w celu zmniejszenia wpływu konsumpcji w UE na środowisko oraz eksploatacji zasobów w krajach spoza UE. Przykładem takiego wariantu strategicznego są dwustronne partnerstwa na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (FLEGT), na mocy których ustanowiono ramy gwarantujące, że z krajów partnerskich na rynek UE wprowadzane jest jedynie drewno pochodzące z legalnego wyrębu. Rozważane będą również inne rozwiązania polityczne mające ograniczyć wpływ konsumpcji w Unii na środowisko na świecie. Unia będzie ogólnie dążyć do poprawy aspektów związanych z obowiązkiem dochowania należytej staranności w odniesieniu do wszystkich łańcuchów dostaw.
Uzasadnienie
Zakłócenia konkurencji i ryzyko dumpingu ekologicznego występują coraz częściej, ze szkodą dla przedsiębiorstw i pracowników w Unii Europejskiej, zobligowanych do przestrzegania wyższych standardów. Z kolei mechanizm uwzględniający koszty emisji dwutlenku węgla umożliwiłby przeciwdziałanie ryzyku transferów emisji CO2 do państw trzecich.
Poprawka 170 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit pierwszy – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) wyniki Rio+20 zostaną w pełni uwzględnione w polityce zewnętrznej UE oraz iż UE będzie skutecznie uczestniczyć w globalnych działaniach mających na celu wdrożenie uzgodnionych zobowiązań, w tym zobowiązań wynikających z konwencji z Rio,	a) wyniki Rio+20 zostaną w pełni uwzględnione w polityce wewnętrznej i zewnętrznej UE oraz iż UE będzie skutecznie uczestniczyć w globalnych działaniach mających na celu wdrożenie uzgodnionych zobowiązań, w tym zobowiązań wynikających z konwencji z Rio,
Poprawka 171 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit pierwszy – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ca) Unia intensyfikuje inicjatywy mające ułatwiać przejście na całym świecie na zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu gospodarkę w kontekście trwałego rozwoju i likwidacji ubóstwa oraz odgrywa ważną rolę w ukierunkowywaniu międzynarodowych ambicji na osiągnięcie tego celu.
Poprawka 172 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) dążenia do przyjęcia celów zrównoważonego rozwoju, które: a) dotyczą priorytetowych obszarów zielonej, sprzyjającej włączeniu społecznemu gospodarki oraz szerszych celów zrównoważonego rozwoju, takich jak bezpieczeństwo energetyczne, zrównoważone wykorzystywanie wody, bezpieczeństwo żywieniowe, oceany i zrównoważona konsumpcja oraz produkcja, a także kwestii przekrojowych, takich jak sprawiedliwość, włączenie społeczne, godna praca, praworządność i dobre rządy; b) znajdują zastosowanie w uniwersalny sposób, obejmując wszystkie trzy obszary zrównoważonego rozwoju; c) podlegają ocenie oraz którym towarzyszą cele i wskaźniki, oraz d) są spójne wewnętrznie oraz spójne z ramami rozwoju po roku 2015, a także przyczyniają się do realizacji działań w dziedzinie klimatu;	a) dążenia do przyjęcia celów zrównoważonego rozwoju, które: a) dotyczą priorytetowych obszarów zielonej, sprzyjającej włączeniu społecznemu gospodarki oraz szerszych celów zrównoważonego rozwoju, takich jak bezpieczeństwo energetyczne, zrównoważone wykorzystywanie wody, bezpieczeństwo żywieniowe, oceany i zrównoważona konsumpcja oraz produkcja, w tym dobrostan zwierząt, a także kwestii przekrojowych, takich jak sprawiedliwość, włączenie społeczne, godna praca, praworządność i dobre rządy; b) znajdują zastosowanie w uniwersalny sposób, obejmując wszystkie trzy obszary zrównoważonego rozwoju; c) podlegają ocenie oraz którym towarzyszą cele i wskaźniki, oraz d) są spójne wewnętrznie oraz spójne z ramami rozwoju po roku 2015, a także z innymi międzynarodowymi zobowiązaniami, dotyczącymi np. zmiany klimatu i różnorodności biologicznej;
Poprawka 173 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) dążenia do skuteczniejszej struktury ONZ ds. zrównoważonego rozwoju poprzez wspieranie UNEP zgodnie z wnioskami z Rio+20, jednocześnie nadal dążąc do podniesienia statusu UNEP, aby nadać mu status organizacji ONZ, a także wspierając ciągłe działania mające na celu zwiększenie synergii między wielostronnymi umowami środowiskowymi;	b) dążenia do skuteczniejszej struktury ONZ ds. zrównoważonego rozwoju, zwłaszcza jego aspektów środowiskowych, poprzez: a) dalsze wspieranie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) zgodnie z wnioskami z Rio+20, w oparciu o decyzję Rady Zarządzającej UNEP o utworzeniu w ONZ zgromadzenia ds. środowiska, jednocześnie nadal dążąc do podniesienia statusu UNEP, aby nadać mu status organizacji wyspecjalizowanej; b) wspieranie ciągłych działań mających na celu zwiększenie synergii między wielostronnymi umowami środowiskowymi, zwłaszcza w kwestii środków chemicznych i odpadów oraz klastrów różnorodności biologicznej; oraz c) przyczynianie się do umocnienia zdecydowanych i kategorycznych wystąpień na rzecz środowiska w pracach forum politycznego wyższego szczebla ds. trwałego rozwoju.
Poprawka 174 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera d
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) współdziałania z krajami partnerskimi w bardziej strategiczny sposób. Powinno to obejmować koncentrowanie działań w ranach współpracy: z partnerami strategicznymi, na wspieraniu najlepszych praktyk dotyczących unijnej polityki w dziedzinie ochrony środowiska, prawodawstwa i konwergencji w wielostronnych negocjacjach dotyczących ochrony środowiska; z państwami objętymi europejską polityką sąsiedztwa, na stopniowym zbliżaniu się do kluczowych założeń unijnej polityki w sprawie ochrony środowiska i klimatu oraz prawodawstwa, a także na wzmacnianiu współpracy celem podjęcia regionalnych wyzwań związanych z ochroną środowiska i klimatem; z krajami rozwijającymi się, na wspieraniu ich działań dążących do ochrony środowiska, przeciwdziałania zmianie klimatu i ograniczenia klęsk żywiołowych oraz wdrożenia międzynarodowych zobowiązań dotyczących ochrony środowiska w ramach przyczyniania się do zmniejszania ubóstwa i wspierania zrównoważonego rozwoju;	d) współdziałania z krajami partnerskimi w bardziej strategiczny sposób, co obejmuje powiadamianie o stanowisku i celach Unii z wyprzedzeniem w stosunku do organizowanych konferencji międzynarodowych; powinno to obejmować koncentrowanie działań w ranach współpracy: (i) z partnerami strategicznymi, na wspieraniu najlepszych praktyk dotyczących unijnej polityki w dziedzinie ochrony środowiska, prawodawstwa i konwergencji w wielostronnych negocjacjach dotyczących ochrony środowiska; (ii) z państwami objętymi europejską polityką sąsiedztwa, na stopniowym zbliżaniu się do kluczowych założeń unijnej polityki w sprawie ochrony środowiska i klimatu oraz prawodawstwa, a także na wzmacnianiu współpracy oraz dzieleniu się informacjami i zdolnościami celem podjęcia regionalnych wyzwań związanych z ochroną środowiska i klimatem; (iii) z krajami rozwijającymi się, na wspieraniu ich działań dążących do ochrony środowiska, przeciwdziałania zmianie klimatu i ograniczenia klęsk żywiołowych oraz wdrożenia międzynarodowych zobowiązań dotyczących ochrony środowiska w ramach przyczyniania się do zmniejszania ubóstwa i wspierania zrównoważonego rozwoju; (iv) w sprawie wdrożenia dziesięcioletnich ram programowych w zakresie zrównoważonej konsumpcji i produkcji przyjętych ba konferencji w Rio+20;
Poprawka 175 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) udziału w wielostronnych procesach związanych z ochroną środowiska, w tym w Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, konwencji o różnorodności biologicznej i konwencji dotyczących substancji chemicznych, a także na innych istotnych forach, takich jak Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego i Międzynarodowa Organizacja Morska, w bardziej spójny, aktywny i skuteczny sposób w celu zapewnienia realizacji zobowiązań przewidzianych na rok 2020 na poziomie UE i globalnym, oraz w celu uzgodnienia międzynarodowych działań, jakie należy podjąć po roku 2020;	e) udziału w wielostronnych procesach związanych z ochroną środowiska, w tym w Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, konwencji o różnorodności biologicznej, Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, konwencji o uregulowaniu wielorybnictwa, różnych międzynarodowych konwencjach o ochronie dzikiej flory i fauny na świecie oraz ich siedlisk i konwencjach dotyczących substancji chemicznych, a także na innych istotnych forach, takich jak Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego i Międzynarodowa Organizacja Morska, w bardziej spójny, aktywny i skuteczny sposób w celu zapewnienia realizacji zobowiązań przewidzianych na rok 2020 na poziomie UE i globalnym, oraz w celu uzgodnienia międzynarodowych działań, jakie należy podjąć po roku 2020, w także wspierania starań o wdrożenie wszystkich najważniejszych wielostronnych umów o ochronie środowiska znacznie przed 2020 r., oraz zwiększenia starań na rzecz wdrożenia wszystkich najważniejszych wielostronnych umów o ochronie środowiska znacznie przed 2020 r.;
Poprawka 176 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera g
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
g) dokonania oceny wpływu na środowisko, w kontekście globalnym, konsumpcji towarów żywnościowych i innych towarów w UE, a także oceny ewentualnych powiązanych skutków.	g) dokonania oceny wpływu na środowisko, w kontekście globalnym, konsumpcji towarów żywnościowych i innych towarów w UE, a także oceny ewentualnych powiązanych skutków oraz podjęcia niezbędnych działań politycznych w reakcji na wnioski płynące z tych ocen.
Poprawka 177 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ga) zapewnienia aktywnego uczestnictwa obywateli i organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających na rzecz zrównoważonego rozwoju na szczeblu światowym, zgodnie z deklaracją Rio +20¹, oraz poprawy zarządzania w dziedzinie środowiska poprzez wspieranie rozwoju inicjatyw regionalnych i krajowych;
	_______________
	¹ zgodnie z ust. 88 lit. h) deklaracji Rio+20
Poprawka 178 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 100 – akapit drugi – litera g b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	gb) wspierania rozszerzania i dalszego rozwoju systemów handlu uprawnieniami do emisji na całym świecie oraz umożliwienia wprowadzenia międzyregionalnych powiązań między nimi;
Uzasadnienie
Rozwijanie systemów handlu uprawnieniami do emisji i łączenie ich między sobą przyczyni się do złagodzenia zmiany klimatu oraz do stymulowania ekologicznych innowacji, stabilizując zarazem ceny CO2, wyrównując warunki obowiązujące na szczeblu międzynarodowym i wspierając na całym świecie współpracę w dziedzinie zmiany klimatu.
Poprawka 179 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 101
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
101. Komisja zapewni monitorowanie wdrażania programu w ramach procesu regularnego monitorowania realizacji strategii „Europa 2020”. Ocena programu zostanie przeprowadzona przed 2020 r., w szczególności na podstawie sprawozdania Europejskiej Agencji Środowiska „Stan środowiska”.	101. Należy ustalić ogólną metodę monitorowania, by śledzić postępy w osiąganiu dziewięciu celów priorytetowych, obejmującą cele pośrednie i ciągłe monitorowanie przez cały czas wdrażania programu. Ponadto Komisja zapewni monitorowanie wdrażania programu również w ramach procesu regularnego monitorowania realizacji strategii „Europa 2020”. Ocena programu zostanie przeprowadzona przed 2020 r., w szczególności na podstawie sprawozdania Europejskiej Agencji Środowiska „Stan środowiska”. Komisja co dwa lata będzie przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z postępów w realizacji programu działań w zakresie środowiska naturalnego.
Poprawka 180 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 102
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
102. Wskaźniki wykorzystane do monitorowania postępów w realizacji celów priorytetowych obejmują wskaźniki stosowane przez Europejską Agencję Środowiska do monitorowania stanu środowiska oraz wskaźniki do monitorowania realizacji istniejących celów związanych z ochroną środowiska i klimatem, a także wdrażania prawodawstwa w tym zakresie, w tym celów dotyczących klimatu i energii, różnorodności biologicznej oraz celów pośrednich w zakresie efektywnego gospodarowania zasobami. Dodatkowe wskaźniki do pomiaru ogólnych postępów w dążeniu do tego, by w europejskiej gospodarce i społeczeństwach efektywnie wykorzystywano zasoby oraz do pomiaru wkładu w dążenie do dobrobytu i dobrostanu zostaną opracowane w porozumieniu z zainteresowanymi stronami w ramach Planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy.	102. Wskaźniki wykorzystane do monitorowania postępów w realizacji celów priorytetowych obejmują wskaźniki stosowane przez Europejską Agencję Środowiska do monitorowania stanu środowiska oraz wskaźniki do monitorowania realizacji istniejących celów związanych z ochroną środowiska i klimatem, a także wdrażania prawodawstwa w tym zakresie, w tym celów dotyczących klimatu i energii, różnorodności biologicznej oraz celów pośrednich w zakresie efektywnego gospodarowania zasobami. Jeżeli chodzi o wytwarzanie i przetwarzanie odpadów, konieczne będzie dokonanie postępów w zakresie znajomości i harmonizacji danych w ramach obowiązujących europejskich uregulowań w dziedzinie statystyki. Dodatkowe wskaźniki do pomiaru ogólnych postępów w dążeniu do tego, by w europejskiej gospodarce i społeczeństwach efektywnie wykorzystywano zasoby oraz do pomiaru wkładu w dążenie do dobrobytu i dobrostanu zostaną opracowane w porozumieniu z zainteresowanymi stronami w ramach Planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy oraz we wspólnych ramach wdrażania strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r.

[1] Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.
[2] (Do przyjęcia przez Komitet Regionów na sesji plenarnej w dniu 30 maja 2013 r.)

UZASADNIENIE

Poprzedni europejski program działań w zakresie środowiska wygasł z końcem lipca 2012 r. Najwyższa pora zatem uzgodnić nowe ramy ogólne do 2020 r. i zaproponować ambitną, a zarazem realistyczną wizję do 2050 r., wykorzystując impuls nadany na konferencji Rio+20.

Sam tytuł programu: „Dobrze żyć w granicach naszej planety” odsyła do filozoficznej refleksji nad stosunkiem człowieka do przyrody i nad koniecznością pogodzenia – zgodnie z pojęciem zrównoważonego rozwoju – działalności gospodarczej z ochroną środowiska. Chodzi zatem o wykroczenie poza ślepą wolę życia na rzecz stosowania etycznej zasady odpowiedzialności, której streszczenie zawarte jest w przysłowiu „Nie odziedziczyliśmy Ziemi po naszych przodkach. Pożyczyliśmy ją tylko od naszych dzieci”.

Wszystko zostało już zawarte w Światowej Karcie Przyrody z 1982 r., trzeba jednak stwierdzić, że 30 lat później wciąż stoimy przed poważnymi wyzwaniami związanymi z obciążeniem zasobów naturalnych, degradacją ekosystemów, zużyciem energii, zanieczyszczeniem, odpadami, zagrożeniami dla zdrowia czy też zmianą klimatu. Jednocześnie zaś występuje poważny problem dotyczący utrzymania lub poprawy warunków życia ludzi w Europie i na świecie. W jaki sposób możemy być zatem równocześnie strażnikami planety i twórcami bogactwa?

W obecnych czasach kryzysu gospodarczego i oszczędności położenie nacisku na politykę ochrony środowiska byłoby wyzwaniem, ponieważ jawi się ona jako cel drugorzędny czy wręcz jako ograniczenie i bariera dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Bardziej słuszne wydaje się zastąpienie tej krótkowzrocznej i prowadzącej do podziałów wizji skutecznym połączeniem przesłania dotyczącego środowiska oraz troski o gospodarkę i przemysł oraz zaangażowaniem wszystkich podmiotów w nowatorskie i postępowe działania.

Działania na rzecz środowiska pociągają za sobą bardzo poważne koszty – podobnie zresztą jak bezczynność w tej dziedzinie – lecz także korzyści, o których ani władze odpowiedzialne za finanse publiczne, ani inwestorzy prywatni nie mogą obecnie zapominać. Dlatego właśnie troska o środowisko nie może dłużej podlegać zmianom w zależności od okoliczności, lecz musi zostać włączona od najwcześniejszych etapów do poszczególnych polityk sektorowych.

Siódmy program działań w zakresie środowiska, zawierający wizję ogólną, może być zarazem wielkim manifestem Unii Europejskiej dotyczącym środowiska, skierowanym do obywateli i reszty świata, i aktem założycielskim nowego europejskiego ładu ekologicznego w perspektywie 2020 r., przynoszącego zielony wzrost i nowe miejsca pracy.

Idea zielonego wzrostu, promowana w deklaracji OECD z 2009 r., nie należy do konkretnego prądu politycznego i może być przedmiotem szerokiego konsensusu. Idea ta opiera się na gospodarce w mniejszym stopniu lub efektywniej zużywającej energię i surowce, obejmującej inteligentną produkcję i konsumpcję zapobiegające marnotrawstwu, kontrolującej emisje i odpady z jednoczesnym zmniejszeniem obciążenia środowiska. Nie jest antonimem wzrostu gospodarczego, lecz przeciwnie – stawia na efektywne gospodarowanie zasobami, innowacyjność i konkurencyjność przedsiębiorstw.

W celu osiągnięcia zielonego wzrostu w siódmym programie działań w zakresie środowiska sformułowano liczne wymogi. Wymogi te należy zrozumieć. Otóż stałe zmiany i wzrost złożoności europejskiego prawa w dziedzinie ochrony środowiska, pomieszanie czy wręcz nakładanie się norm pociągają za sobą brak pewności prawa, trudności ze zrozumieniem i obawy przedsiębiorców, przedstawicieli administracji każdego szczebla i osób prywatnych. Powodują też to, że pomiędzy państwami członkowskimi i w samych państwach występują znaczące różnice we wdrażaniu, obciążenia administracyjne oraz sprzeczne interpretacje i orzecznictwo. Do tego dochodzi czasem brak woli politycznej objawiający się już po podjęciu zobowiązań na szczeblach europejskim i międzynarodowym.

Do tego stopnia, że w 2011 r. środowisko było dziedziną, w której stwierdzono w UE największą liczbę naruszeń prawa wspólnotowego – 299, co stanowi 17% ogółu przypadków naruszeń – oraz w której wszczęto 114 nowych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Naruszenia te pociągają za sobą poważne koszty w kategoriach finansowych i ludzkich.

W związku z tym, aby europejskie prawo w dziedzinie ochrony środowiska było bardziej akceptowane i lepiej stosowane, musi ono opierać się na solidnej podstawie wiedzy naukowej, dążyć do większej spójności i uproszczenia, lecz także spełniać wymogi inteligentnych regulacji, opierając się na ocenie skutków, ocenie istniejących polityk (ocena funkcjonowania) oraz na teście konkurencyjności.

Należy ponadto zdecydowanie zwiększyć nadzór nad wdrażaniem tego prawa w całej UE, wzmacniając krajowe systemy kontroli środowiskowej, w większym stopniu angażując władze lokalne i regionalne oraz przewidując w razie konieczności wsparcie wspólnotowe. Korzystanie z finansowania europejskiego przeznaczonego na ochronę środowiska powinno zostać usprawnione, a jego efektywność zwiększona, aby zapewnić namacalne wyniki w terenie.

Co więcej, komunikacja Unii dotycząca polityki ochrony środowiska zasługuje na większą uwagę. Konieczne jest nasilenie działań edukacyjnych w celu zapewnienia przedstawicielom administracji każdego szczebla, przedsiębiorcom i inwestorom, jak również obywatelom, niezbędnej czytelności i przewidywalności decyzji UE dotyczących ochrony środowiska. Wdrażanie europejskiego prawa tylko na tym zyska. Ponadto dzięki temu wzrośnie poczucie odpowiedzialności Europejczyków i dumy z tego, że mogą chronić kapitał naturalny i poprawić stan środowiska na swoim kontynencie i na świecie.

Siódmy program działań w zakresie środowiska powinien też być silnym sygnałem politycznym ze strony UE dla reszty świata i przyczynić się do wprowadzenia międzynarodowego zarządzania środowiskiem wykraczającego poza solidarność finansową. Unia powinna uzyskać to, że państwa trzecie w równym stopniu co ona zaangażują się w działania na rzecz ochrony środowiska i klimatu.

UE nie może pozostać osamotniona w swoich wysiłkach na arenie międzynarodowej i musi móc liczyć na solidnych partnerów. W ramach unijnej dyplomacji na rzecz ochrony środowiska należy w związku z tym unikać niebezpiecznej naiwności w dziedzinie handlu, przestrzegając jednocześnie zasad WTO. Do Unii należy zatem lepsze określenie warunków dostępu do jej rynku i otwarcie tego dostępu jedynie wtedy, gdy państwa trzecie będą chronić środowisko, ograniczą emisję gazów cieplarnianych i pod warunkiem, że przedsiębiorstwa europejskie nie ucierpią wskutek nieuczciwej konkurencji. UE powinna w związku z tym zdwoić wysiłki na rzecz przeciwdziałania dumpingowi ekologicznemu i ucieczce emisji. Zadowolenie się jednostronnymi zobowiązaniami byłoby postrzegane przez przedsiębiorców europejskich jako nieuczciwe i zniechęcałoby do prowadzenia działalności na terytorium Unii.

Podsumowując, troska o środowisko jest sprawą odpowiedzialności UE, państw trzecich, lecz także, i przede wszystkim, jednostek. W ramach zagadnień siódmego programu działań w zakresie środowiska należy skoncentrować się na obywatelach europejskich. Ich edukowanie, informowanie, szkolenie, zwiększenie ich zaangażowania na co dzień, promowanie działań obywatelskich, lecz także dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska – oto cele, jakie powinny również przyświecać nowemu programowi europejskiemu. Czyż może być lepsza okazja do rozwijania w Unii postaw obywatelskich wobec środowiska niż rok 2013 będący Europejskim Rokiem Obywateli?

OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (26.3.2013)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety”
(COM(2012)0710 – C7‑0392/2012 – 2012/0337(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Daciana Octavia Sârbu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Dobrze żyć w granicach naszej planety

Za pomocą niniejszego wniosku ustawodawczego Komisja Europejska zamierza wprowadzić w okresie 2013-2020 siódmy już od czasu pierwszego, wprowadzonego w 1973 r., program działań w zakresie środowiska. Jako że szósty program działań miał się zakończyć w lipcu 2012 r., Parlament Europejski, w rezolucji[1] z dnia 20 kwietnia 2012 r., zaapelował do Komisji Europejskiej, by jak najszybciej przedstawiła program dalszych działań umożliwiający zagwarantowanie bardziej zrównoważonej przyszłości, ciągłości oraz unikanie jakichkolwiek luk. W rezolucji tej Parlament zwrócił się do Komisji, by oparła przyszły wniosek na następujących trzech priorytetach: wdrażanie i wzmacnianie ustawodawstwa środowiskowego, włączenie celów środowiskowych do wszystkich sektorowych strategii politycznych oraz nadanie ochronie środowiska wymiaru międzynarodowego.

W listopadzie 2012 r. Komisja przedstawiła projekt decyzji w sprawie ogólnego unijnego programu działań zatytułowanego „Dobrze żyć w granicach naszej planety”. Podobnie jak w przypadku wcześniejszych programów, proponowany siódmy program działań ma na celu stworzenie ogólnych ram dla różnych środków środowiskowych, planów działania oraz ustawodawstwa, które zostały niedawno opublikowane przez Komisję. W siódmym unijnym programie należy uwzględnić wszystkie dotychczasowe cele związane ze środowiskiem określone dla poszczególnych obszarów polityki, które należy osiągnąć do 2020 r., a także przeprowadzać ich łączną analizę. Ponadto omawiany wniosek w sprawie programu działań oferuje perspektywę długoterminową, jako że przedstawia wizję na rok 2050. Nowy program działań ma rozszerzyć wkład polityki ochrony środowiska w przechodzenie na zasobooszczędną, niskoemisyjną gospodarkę, w której chroni się i wzmacnia kapitał naturalny, a także chroni się zdrowie i dobrostan obywateli.

W załączniku do projektu Komisja Europejska przedstawia w zarysie dziewięć celów mających charakter priorytetowy dla UE i państw członkowskich:

1. ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego Unii;

2. przekształcenie Unii w zasobooszczędną, zieloną i konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną;

3. ochrona obywateli Unii przed związanymi ze środowiskiem obciążeniami i zagrożeniami dla zdrowia i dobrostanu;

4. maksymalizacja korzyści płynących z prawodawstwa Unii w zakresie ochrony środowiska;

5. poprawa dowodów stanowiących podstawę polityki ochrony środowiska;

6. zabezpieczanie inwestycji na rzecz polityki ochrony środowiska i przeciwdziałanie zmianie klimatu oraz urealnienie cen;

7. poprawa uwzględniania aspektu ochrony środowiska i spójności polityki;

8. wspieranie zrównoważonego charakteru miast Unii;

9. poprawa skuteczności Unii w przeciwdziałaniu regionalnym i globalnym wyzwaniom w zakresie ochrony środowiska.

Wyzwania środowiskowe w sektorze rolnictwa

Sektor rolnictwa znajduje się pod dużą presją, jeżeli chodzi o rosnący światowy popyt na żywność, ograniczone zasoby naturalne, potrzebę środków ochrony środowiska oraz wyzwania związane z produkcją żywności wynikające ze zmiany klimatu.

Rolnictwo w dużym stopniu przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych, jednak wraz z lasami posiada znaczny potencjał w zakresie łagodzenia zmiany klimatu poprzez absorpcję i składowanie dwutlenku węgla. Badania naukowe i innowacje mogą również odegrać ważną rolę w łagodzeniu zmiany klimatu i dostosowaniu do niej, przykładowo w drodze redukcji emisji CO₂ przez rolnictwo oraz poprawy odporności upraw na skutki zmiany klimatu.

Efektywna gospodarka zasobami w produkcji żywności to klucz do walki z aktualnymi i przyszłymi wyzwaniami związanymi z ograniczonymi zasobami naturalnymi. Zdaniem FAO do 2050 r. liczba ludności na świecie wzrośnie o jedną trzecią. W połączeniu ze zmienionymi wzorcami konsumpcji przyczyni się to do podwyższenia popytu na żywność o 70%. Dlatego też bardzo ważne jest, aby rolnictwo europejskie stało się jak najbardziej zrównoważone i jak najefektywniej gospodarowało zasobami naturalnymi.

Należy również przypomnieć, że od 1974 r. ilość odpadów żywnościowych wzrosła o 50%, zatem potrzebne są pilne działania na rzecz rozwiązania problemu marnotrawienia żywności w łańcuchu jej dostaw.

We wnioskach ustawodawczych dotyczących reformy wspólnej polityki rolnej dąży się do łączenia płatności bezpośrednich z dostarczaniem dóbr publicznych oraz do przeznaczania funduszy z EFRROW na wprowadzanie środków rolniczo-środowiskowych. Zamierzonym efektem jest propagowanie korzystnych dla środowiska praktyk rolniczych, takich jak dywersyfikacja upraw, ochrona trwałych użytków zielonych oraz tworzenie i utrzymywanie wartościowych pod względem ekologicznym terenów rolniczych i leśnych.

Unia musi wypracować kompleksową strategię w odpowiedzi na zmianę klimatu, zachowując odporność i konkurencyjność rolnictwa europejskiego, aby mogło ono nadal odgrywać rolę dostawcy wysokiej jakości żywności oraz usług środowiskowych, a także przyczyniać się do trwałego rozwoju unijnych obszarów rolnych.

POPRAWKI

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka 1 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat emisje zanieczyszczeń do powietrza, wody i gleby zostały znacznie zmniejszone, podobnie jak emisje gazów cieplarnianych w ostatnich latach. Przepisy UE dotyczące chemikaliów zostały znowelizowane, a stosowanie wielu toksycznych lub niebezpiecznych substancji, takich jak: ołów, kadm i rtęć, zostało ograniczone w produktach, które można znaleźć w większości gospodarstw domowych. Obywatele UE korzystają z wody, która pod względem jakości zalicza się do najlepszych na świecie, a ponad 18% terytorium UE i 4% jej mórz uznano za chronione obszary przyrody.	2. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat emisje zanieczyszczeń do powietrza, wody i gleby zostały zmniejszone, podobnie jak emisje gazów cieplarnianych w ostatnich latach. Przepisy UE dotyczące chemikaliów zostały znowelizowane, a stosowanie wielu toksycznych lub niebezpiecznych substancji, takich jak: ołów, kadm i rtęć, zostało ograniczone w produktach, które można znaleźć w większości gospodarstw domowych. Obywatele UE korzystają z wody, która pod względem jakości zalicza się do najlepszych na świecie, a ponad 18% terytorium UE i 4% jej mórz uznano za chronione obszary przyrody.
Poprawka 2 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Wiele tendencji środowiskowych w UE nadal jednak wzbudza obawy, nie tylko ze względu na braki we wdrożeniu istniejących przepisów UE w zakresie ochrony środowiska. Zaledwie 17% gatunków i siedlisk ocenionych na podstawie dyrektywy siedliskowej jest w stanie dobrym, a degradacja i utrata kapitału naturalnego udaremniają wysiłki na rzecz osiągnięcia celów UE związanych z różnorodnością biologiczną i zmianą klimatu. Efektem tego są wysokie koszty towarzyszące, które nie zostały jeszcze właściwie oszacowane w naszym systemie gospodarczym lub społecznym. Trzydzieści procent terytorium UE jest bardzo rozdrobnione, co wpływa na połączenia między ekosystemami oraz na zdrowie i zdolność ekosystemów do zapewnienia usług, a także realnych siedlisk dla gatunków. Chociaż w UE poczyniono postępy na rzecz oddzielenia wzrostu gospodarczego od emisji gazów cieplarnianych, wykorzystania zasobów i wpływu na środowisko, korzystanie z zasobów nadal jest w dużej mierze niezrównoważone i nieefektywne, a odpady nie są jeszcze odpowiednio zagospodarowywane. W rezultacie unijne przedsiębiorstwa rezygnują z istotnych możliwości, jakie efektywne gospodarowanie zasobami daje pod względem konkurencyjności, redukcji kosztów, poprawy wydajności i bezpieczeństwa dostaw. Jakość wody i poziomy zanieczyszczenia powietrza nadal stanowią problem w wielu częściach Europy, a obywatele UE nadal są narażeni na niebezpieczne substancje, które potencjalnie zagrażają ich zdrowiu i dobrostanowi. Żyzne gleby są wykorzystywane sprzecznie z zasadą zrównoważonego rozwoju, co wpływa na bezpieczeństwo żywnościowe i osiągnięcie celów w zakresie różnorodności biologicznej. Degradacja gleby nadal jest w dużej mierze niekontrolowana.	5. Wiele tendencji środowiskowych w UE nadal jednak wzbudza obawy, nie tylko ze względu na braki we wdrożeniu istniejących przepisów UE w zakresie ochrony środowiska. Zaledwie 17% gatunków i siedlisk ocenionych na podstawie dyrektywy siedliskowej jest w stanie dobrym. Trzydzieści procent terytorium UE jest bardzo rozdrobnione, co wpływa na połączenia między ekosystemami oraz na zdrowie i zdolność ekosystemów do zapewnienia usług, a także realnych siedlisk dla gatunków. Chociaż w UE poczyniono postępy na rzecz oddzielenia wzrostu gospodarczego od emisji gazów cieplarnianych, wykorzystania zasobów i wpływu na środowisko, korzystanie z zasobów nadal jest w dużej mierze niezrównoważone i nieefektywne, a odpady nie są jeszcze odpowiednio zagospodarowywane. W rezultacie unijne przedsiębiorstwa rezygnują z istotnych możliwości, jakie efektywne gospodarowanie zasobami daje pod względem konkurencyjności, redukcji kosztów, poprawy wydajności i bezpieczeństwa dostaw. Jakość wody i poziomy zanieczyszczenia powietrza nadal stanowią problem w wielu częściach Europy, a obywatele UE nadal są narażeni na niebezpieczne substancje, które potencjalnie zagrażają ich zdrowiu i dobrostanowi. Żyzne gleby są wykorzystywane sprzecznie z zasadą zrównoważonego rozwoju, co wpływa na bezpieczeństwo żywnościowe i osiągnięcie celów w zakresie różnorodności biologicznej. Degradacja gleby nadal jest w dużej mierze niekontrolowana.
Poprawka 3 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
9. Aby dobrze żyć w przyszłości, już teraz należy pilnie podjąć wspólne działania w celu zwiększenia odporności ekologicznej i maksymalizacji korzyści, jakie polityka ochrony środowiska może dać gospodarce i społeczeństwu, przy jednoczesnym poszanowaniu ekologicznych ograniczeń planety. Niniejszy program odzwierciedla zobowiązanie UE do przekształcenia się w gospodarkę zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu, która zapewnia wzrost gospodarczy i rozwój, chroni zdrowie i dobrostan człowieka, zapewnia godne miejsca pracy, zmniejsza nierówności, a także inwestuje w kapitał naturalny i chroni go.	9. Aby dobrze żyć w przyszłości, już teraz należy pilnie podjąć wspólne działania w celu zwiększenia odporności ekologicznej i maksymalizacji korzyści, jakie polityka ochrony środowiska może dać gospodarce i społeczeństwu, przy jednoczesnym poszanowaniu ekologicznych ograniczeń planety. Niniejszy program odzwierciedla zobowiązanie UE – jako podmiotu o charakterze globalnym – do opowiadania się na arenie międzynarodowej za przekształceniem się w gospodarkę zieloną, sprzyjającą włączeniu społecznemu, która zapewnia wzrost gospodarczy i rozwój, chroni zdrowie i dobrostan człowieka, a także jakość żywności (pod względem higieny, wartości odżywczych i smakowych), zapewnia godne miejsca pracy, zmniejsza nierówności, a także inwestuje w kapitał naturalny i chroni go.
Poprawka 4 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
11. Przekształcenie to wymaga pełnego włączenia zagadnień ochrony środowiska do innych obszarów polityki, takich jak: energetyka, transport, rolnictwo, rybołówstwo, gospodarka i przemysł, badania i innowacje, zatrudnienie i polityka społeczna, aby stworzyć spójne, wspólne podejście. Działania w obrębie UE należy też uzupełniać poprzez poszerzone działanie globalne i współpracę z krajami sąsiadującymi w odniesieniu do wspólnych wyzwań.	11. Przekształcenie to wymaga pełnego włączenia zagadnień ochrony środowiska do innych obszarów polityki, takich jak: energetyka, transport, rolnictwo, rybołówstwo, handel międzynarodowy, gospodarka i przemysł, badania i innowacje, zatrudnienie i polityka społeczna, a także polityka fiskalna (zasoby własne związane ze środowiskiem), aby stworzyć spójne, wspólne podejście. Działania w obrębie UE należy też uzupełniać poprzez poszerzone działanie globalne i współpracę z krajami sąsiadującymi w odniesieniu do wspólnych wyzwań.
Poprawka 5 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 16
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
16. Dobrobyt gospodarczy i dobrostan UE są oparte na jej kapitale naturalnym, który obejmuje ekosystemy zapewniające podstawowe towary i usługi, od żyznej gleby i wielozadaniowe lasy po urodzajne ziemie i morza, od słodkiej wody i czystego powietrza po zapylanie, kontrolę zagrożenia powodziowego i regulację klimatu oraz ochronę przed klęskami żywiołowymi. Znaczny zbiór prawodawstwa UE, w tym ramowa dyrektywa wodna, dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej, dyrektywa w sprawie jakości powietrza i powiązane dyrektywy, a także dyrektywy siedliskowa i ptasia, ma na celu ochronę, zachowanie i poprawę kapitału naturalnego. Prawodawstwo dotyczące przeciwdziałania zmianie klimatu, chemikaliów, emisji przemysłowych i odpadów również przyczynia się do zmniejszenia presji wywieranych na różnorodność biologiczną, w tym na ekosystemy, gatunki i siedliska.	16. Dobrobyt gospodarczy i dobrostan UE są oparte na jej kapitale naturalnym, który obejmuje ekosystemy naturalne i rolnicze zapewniające podstawowe towary i usługi, od żyznej gleby i wielozadaniowych lasów po wielozadaniowe, urodzajne ziemie we wszystkich regionach, a także morza, od słodkiej wody i czystego powietrza po zapylanie, kontrolę zagrożenia powodziowego i regulację klimatu oraz ochronę przed klęskami żywiołowymi. Znaczny zbiór prawodawstwa UE, w tym ramowa dyrektywa wodna, dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej, dyrektywa w sprawie jakości powietrza i powiązane dyrektywy, a także dyrektywy siedliskowa i ptasia, ma na celu ochronę, zachowanie i poprawę kapitału naturalnego. Prawodawstwo dotyczące przeciwdziałania zmianie klimatu, chemikaliów, emisji przemysłowych i odpadów również przyczynia się do zmniejszenia presji wywieranych na różnorodność biologiczną, w tym na ekosystemy, gatunki i siedliska.
Poprawka 6 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 18
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
18. Pomimo dotychczasowych znacznych wysiłków wynikający z ramowej dyrektywy wodnej wymóg osiągnięcia „dobrego stanu ekologicznego” do 2015 r. będzie spełniony dla zaledwie około 53% części wód powierzchniowych w UE. Istnieje również ryzyko, że cel dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej polegający na uzyskaniu „dobrego stanu środowiska” do 2020 r. nie zostanie spełniony, między innymi z powodu ciągłego przeławiania i obecności odpadów wyrzucanych do mórz Europy. Chociaż polityka UE w dziedzinie powietrza i emisji przemysłowych pomogła ograniczyć wiele form zanieczyszczeń, ekosystemom nadal szkodzi nadwyżka azotu i zanieczyszczenie ozonem związane z emisjami z transportu, intensywnego rolnictwa i produkcji energii elektrycznej.	18. Pomimo dotychczasowych znacznych wysiłków wynikający z ramowej dyrektywy wodnej wymóg osiągnięcia „dobrego stanu ekologicznego” do 2015 r. będzie spełniony dla zaledwie około 53% części wód powierzchniowych w UE. Istnieje również ryzyko, że cel dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej polegający na uzyskaniu „dobrego stanu środowiska” do 2020 r. nie zostanie spełniony, między innymi z powodu ciągłego przeławiania i obecności odpadów wyrzucanych do mórz Europy. Chociaż polityka UE w dziedzinie powietrza i emisji przemysłowych pomogła ograniczyć wiele form zanieczyszczeń, ekosystemom nadal szkodzi nadwyżka azotu i zanieczyszczenie ozonem związane z emisjami z transportu, praktyk rolniczych niezgodnych z zasadą zrównoważonego rozwoju i produkcji energii elektrycznej.
Poprawka 7 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 19
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
19. Ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE wymaga zatem również rozwiązania problemów u źródła, między innymi poprzez lepsze uwzględnianie celów związanych z kapitałem naturalnym w innych obszarach polityki, co zagwarantuje, że obszary polityki będą spójne i przyniosą wspólne korzyści. Ekologiczne elementy określone we wnioskach Komisji w sprawie reform, głównie w odniesieniu do rolnictwa, rybołówstwa i polityki spójności UE, poparte wnioskami w sprawie ekologicznych elementów budżetu UE w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 r., mają wspomagać osiąganie tych celów. Na przykład ekosystemy wodne na obszarach wiejskich powinny odnieść korzyści dzięki powiązaniu płatności dla gospodarstw rolnych ze zgodnością z określonymi wymogami ramowej dyrektywy wodnej, jak przewidziano we wnioskach Komisji w sprawie reformy WPR. Ekologiczne elementy WPR będą również promować korzystne dla środowiska praktyki rolnicze polegające na dywersyfikacji upraw, ochronie trwałych użytków zielonych oraz tworzeniu i utrzymywaniu wartościowych pod względem ekologicznym terenów rolniczych i leśnych.	19. Ochrona, zachowanie i poprawa kapitału naturalnego UE wymaga zatem również rozwiązania problemów u źródła, między innymi poprzez lepsze uwzględnianie celów związanych z kapitałem naturalnym w innych obszarach polityki, co zagwarantuje, że obszary polityki będą spójne i przyniosą wspólne korzyści. Ekologiczne elementy określone we wnioskach w sprawie reform, głównie w odniesieniu do rolnictwa, rybołówstwa i polityki spójności UE są poparte wnioskami w sprawie ekologicznych elementów budżetu UE w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 r., w których należy zatem określić odpowiedni budżet na ich wspieranie. Ekosystemy wodne na obszarach wiejskich powinny odnieść korzyści z ostatecznej transpozycji ramowej dyrektywy wodnej, po wdrożeniu jej w jednakowy sposób we wszystkich państwach członkowskich, jak przewidziano we wnioskach Komisji w sprawie reformy WPR. W dalszej ekologizacji WPR będzie się również promować korzystne dla środowiska praktyki rolnicze w związku z płatnościami bezpośrednimi oraz programami rozwoju obszarów wiejskich. Istotnym elementem zrównoważonego rolnictwa jest gospodarowanie z myślą o przyszłych pokoleniach, które jest jednocześnie zasobooszczędne i wydajne.
Poprawka 8 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 19 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	19a. Działalność rolnicza w Unii od dziesięcioleci przyczynia się do zachowania siedlisk oraz różnorodnego krajobrazu kulturowego. W ostatnich dziesięcioleciach europejska gospodarka rolna i leśna przyczyniły się do istotnych usprawnień we wszystkich sferach środowiska i w odniesieniu do emisji wszelkich substancji istotnych z perspektywy rolnictwa, niekiedy również dzięki efektywnej organizacji produkcji.
Poprawka 9 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 22
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
22. Degradacja, rozdrobnienie i gospodarowanie gruntami w UE sprzeczne z zasadą zrównoważonego rozwoju zagrażają świadczeniu kilku ważnych usług ekosystemowych i różnorodności biologicznej oraz zwiększają wrażliwość Europy na zmianę klimatu i klęski żywiołowe. Prowadzą również do degradacji gleby. Ponad 25% terytorium UE jest dotknięte erozją gleby spowodowaną przez wodę, co zagraża funkcjom gleby i wpływa na jakość słodkiej wody. Uporczywymi problemami są również zanieczyszczenie i zasklepianie gleby. Sądzi się, że w całej UE istnieje ponad pół miliona zanieczyszczonych obszarów. Dopóki nie zostaną one zidentyfikowane i ocenione, stanowią potencjalnie poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia. Co roku ponad 1 000 km² gruntów przeznaczanych jest na takie cele, jak: mieszkalnictwo, przemysł, transport lub rekreacja. Odwrócenie tych długotrwałych zmian jest trudne lub kosztowne i prawie zawsze wymaga kompromisów pomiędzy różnymi potrzebami społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi. W decyzjach państw członkowskich w zakresie gospodarowania gruntami należy w większym stopniu uwzględniać zrównoważony rozwój.	22. Degradacja, rozdrobnienie i gospodarowanie gruntami w UE sprzeczne z zasadą zrównoważonego rozwoju zagrażają świadczeniu kilku ważnych usług ekosystemowych i różnorodności biologicznej oraz zwiększają wrażliwość Europy na zmianę klimatu i klęski żywiołowe. Prowadzą również do degradacji gleby. Ponad 25% terytorium UE jest dotknięte erozją gleby spowodowaną przez wodę, co zagraża funkcjom gleby i wpływa na jakość słodkiej wody. Uporczywymi problemami są również zanieczyszczenie i zasklepianie gleby. Sądzi się, że w całej UE istnieje ponad pół miliona zanieczyszczonych obszarów. Dopóki nie zostaną one zidentyfikowane i ocenione, stanowią potencjalnie poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia. Co roku ponad 1 000 km² gruntów przeznaczanych jest na takie cele, jak: mieszkalnictwo, przemysł, transport lub rekreacja. Odwrócenie tych długotrwałych zmian jest trudne lub kosztowne i prawie zawsze wymaga kompromisów pomiędzy różnymi potrzebami społecznymi, gospodarczymi i środowiskowymi. W decyzjach państw członkowskich w zakresie gospodarowania gruntami należy w większym stopniu uwzględniać zrównoważony rozwój. Aby rozwiązać poważny problem zasklepiania gleby, państwa członkowskie UE należy nakłaniać do podejmowania działań na rzecz ograniczenia zużycia gruntów oraz utrzymania wykorzystania gruntów rolnych do produkcji żywności i paszy oraz surowców odnawialnych.
Poprawka 10 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 22 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	22 a. Rolnictwo i leśnictwo praktykuje się łącznie na 78% terenu Unii. Dlatego też oba sektory odgrywają nadal znaczącą rolę, jeżeli chodzi o utrzymanie zasobów naturalnych oraz krajobrazu kulturowego i stanowią warunek innej działalności ludzkiej na obszarach wiejskich. Zalesianie odgrywa ważną rolę, jeżeli chodzi o zagęszczanie gleby i dostosowanie do zmiany klimatu oraz łagodzenie jej skutków, natomiast zrównoważone rolnictwo może przyczynić się do lepszego zachowania funkcji glebowych. Jednocześnie powinno się kłaść nacisk na zintegrowane i nowatorskie praktyki rolne, takie jak precyzyjne technologie i podejścia ekologiczne, powinno się również poświęcać szczególną uwagę poprawie żyzności gleby za pomocą nawozów niechemicznych oraz zrównoważonemu wzrostowi plonów.
Poprawka 11 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 23
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
23. Aby ograniczyć najbardziej znaczącą presję na grunty, glebę i inne ekosystemy w Europie spowodowaną działalnością człowieka, podjęte zostaną działania mające na celu zagwarantowanie, że na wszystkich właściwych szczeblach decyzje odnoszące się do gospodarowania gruntami będą podejmowane z odpowiednim uwzględnieniem wpływu środowiskowego, a także społecznego i gospodarczego. W dokumencie końcowym konferencji Rio+20 wezwano do zapewnienia „warunków światowych neutralnych pod względem degradacji gleby”. UE i państwa członkowskie powinny zastanowić się nad najlepszym sposobem zrealizowania tego zobowiązania w ramach swoich odpowiednich kompetencji, a także nad rozwiązaniem kwestii jakości gleby w ramach obowiązujących ram prawnych. W odniesieniu do zrównoważonego gospodarowania gruntami i glebą określone zostaną również cele.	23. Aby ograniczyć najbardziej znaczącą presję na grunty, glebę i inne ekosystemy w Europie spowodowaną działalnością człowieka, na szczeblu krajowym podjęte zostaną działania mające na celu zagwarantowanie, że na wszystkich właściwych szczeblach decyzje odnoszące się do gospodarowania gruntami będą podejmowane z odpowiednim uwzględnieniem wpływu środowiskowego, a także społecznego i gospodarczego. W dokumencie końcowym konferencji Rio+20 wezwano do zapewnienia „warunków światowych neutralnych pod względem degradacji gleby”. Zobowiązanie to można by najlepiej zrealizować w ramach państw członkowskich UE.
	Kwestie jakości gleby najlepiej jest rozwiązać zgodnie z zasadą pomocniczości w ramach obowiązujących ram prawnych na szczeblu państw członkowskich UE. W odniesieniu do zrównoważonego gospodarowania gruntami i glebą określone zostaną również cele.
Poprawka 12 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 24
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
24. Chociaż ilości azotu i fosforu wprowadzane do środowiska UE znacznie zmniejszyły się w ciągu ostatnich 20 lat, uwalnianie nadmiernych ilości substancji biogennych nadal wpływa na jakość powietrza i wody oraz ma negatywne skutki dla ekosystemów i powoduje poważne problemy dla zdrowia człowieka. W szczególności trzeba pilnie zająć się problemem uwalniania amoniaku wskutek nieefektywnego gospodarowania nawozami i niedostatecznego oczyszczania ścieków, aby doprowadzić do dalszego znacznego ograniczenia uwalniania substancji biogennych. Potrzebne są również dalsze wysiłki na rzecz opłacalnego i zasobooszczędnego gospodarowania obiegiem substancji odżywczych, a także efektywniejszego stosowania nawozów. Wymaga to podniesienia poziomu wdrożenia prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony środowiska, aby sprostać tym wyzwaniom, zaostrzenia norm w stosownych przypadkach i uwzględnienia obiegu substancji odżywczych jako części bardziej holistycznego podejścia, które łączy i integruje istniejące obszary polityki UE odgrywające rolę w przeciwdziałaniu uwalnianiu do środowiska nadmiernych ilości substancji biogennych oraz eutrofizacji.	24. Chociaż ilości azotu i fosforu wprowadzane do środowiska UE znacznie zmniejszyły się w ciągu ostatnich 20 lat, uwalnianie znacznych ilości substancji biogennych nadal wpływa na jakość powietrza i wody oraz ma negatywne skutki dla ekosystemów i powoduje poważne problemy dla zdrowia człowieka. W szczególności trzeba zająć się problemem uwalniania amoniaku w procesach naturalnych (gospodarowanie nawozami i oczyszczanie ścieków), aby doprowadzić do dalszego znacznego ograniczenia uwalniania substancji biogennych. Potrzebne są również dalsze wysiłki na rzecz opłacalnego i zasobooszczędnego gospodarowania obiegiem substancji odżywczych, a także efektywniejszego stosowania nawozów oraz stworzenia zrównoważonego obiegu substancji odżywczych pomiędzy terenami miejskimi i wiejskimi. Wymaga to inwestowania w badania naukowe, podniesienia poziomu wdrożenia prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony środowiska, aby sprostać tym wyzwaniom, dostosowania norm w stosownych przypadkach i uwzględnienia obiegu substancji odżywczych jako części bardziej holistycznego podejścia, które łączy i integruje istniejące obszary polityki UE, takie jak program „Horyzont 2020”, odgrywające rolę w przeciwdziałaniu uwalnianiu do środowiska nadmiernych ilości substancji biogennych oraz eutrofizacji.
Poprawka 13 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 26 – akapit pierwszy – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(e) gospodarowanie gruntami w UE będzie odbywać się w sposób zrównoważony, gleba będzie należycie chroniona, a rekultywacja terenów skażonych będzie na zaawansowanym etapie;	(e) gospodarowanie gruntami w UE będzie odbywać się w sposób zrównoważony, gleba w państwach członkowskich będzie należycie chroniona, a rekultywacja terenów skażonych przez państwa członkowskie będzie na zaawansowanym etapie;
Poprawka 14 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 26 – akapit pierwszy – litera g
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(g) lasy i świadczone przez nie usługi będą chronione, a ich odporność na zmianę klimatu i pożary będzie zwiększona.	(g) lasy i świadczone przez nie liczne usługi będą chronione, gospodarka nimi odbywa się w sposób zrównoważony, a ich odporność na zmianę klimatu i pożary będzie zwiększona, ponieważ lasy stanowią ważne i odnawialne źródło surowców.
Poprawka 15 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit pierwszy – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(ga) zapylanie utrzyma się na wysokim poziomie oraz podjęte zostaną działania na rzecz wsparcia i promowania zdrowia pszczół oraz, w stosownych przypadkach, działania na rzecz ograniczenia stosowania środków ochrony roślin, które według naukowej oceny ryzyka wywierają negatywny wpływ na populacje pszczół, jak również podjęte zostaną środki na rzecz obniżenia ryzyka.
Poprawka 16 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 26 – akapit drugi – litera a a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(aa) zostaną poczynione kolejne kroki na rzecz ochrony, stymulacji i wspierania sektorów gospodarki rolnej, które w sposób widoczny przyczyniają się do różnorodności biologicznej, w szczególności sektorowi pszczelarskiemu;
Poprawka 17 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 26 – akapit drugi – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(e) zwiększenia wysiłków na rzecz zmniejszenia erozji gleby, zwiększenia ilości materii organicznej gleby, stosowania środków zaradczych na skażonych terenach oraz lepszego uwzględniania aspektów użytkowania gruntów w skoordynowanym podejmowaniu decyzji na wszystkich odpowiednich szczeblach administracji państwowej, co wspomagane będzie poprzez przyjęcie celów dotyczących gruntów i gleby jako zasobów oraz celów w zakresie gospodarowania gruntami;	(e) zwiększenia podejmowanych na szczeblu krajowym wysiłków na rzecz zmniejszenia erozji gleby, zwiększenia ilości materii organicznej gleby, między innymi poprzez utrzymanie i rozszerzanie sprawdzonych programów na rzecz środowiska rolnego w zakresie rozwoju obszarów wiejskich w ramach WPR, stosowania środków zaradczych na skażonych terenach oraz lepszego uwzględniania aspektów użytkowania gruntów w skoordynowanym podejmowaniu decyzji na wszystkich odpowiednich szczeblach administracji państwowej, co wspomagane będzie poprzez przyjęcie celów dotyczących gruntów i gleby jako zasobów oraz celów w zakresie gospodarowania gruntami; zintensyfikowania wysiłków na szczeblu krajowym na rzecz zmniejszenia zużycia gruntów oraz utrzymania wykorzystania gruntów rolnych do produkcji żywności i paszy oraz surowców odnawialnych;
Poprawka 18 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 26 – akapit drugi – litera g
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(g) opracowania i wprowadzenia nowej strategii leśnej dla UE, w której uwzględnione będą liczne potrzeby i korzyści związane z lasami oraz która przyczyni się do przyjęcia bardziej strategicznego podejścia do ochrony i poprawy stanu lasów.	skreślona
Poprawka 19 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 28
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
28. W celu poprawy konkurencyjności w kontekście rosnących cen zasobów, niedoborów i ograniczeń w dostawach konieczne jest wprowadzenie innowacji zwiększającej zasobooszczędność całej gospodarki. Wiodącą siłą napędową innowacji, w tym ekoinnowacji, jest sektor przedsiębiorstw. Rynek nie poradzi sobie jednak samodzielnie. Konieczne jest podjęcie działań ze strony rządów, na szczeblu Unii Europejskiej oraz państw członkowskich, aby zapewnić właściwe warunki ramowe dla ekoinnowacji, pobudzające rozwój zrównoważonych przedsiębiorstw bądź rozwiązań technologicznych odpowiadających na wyzwania w zakresie ochrony środowiska.	28. W celu poprawy konkurencyjności w kontekście rosnących cen zasobów, niedoborów i ograniczeń w dostawach konieczne są badania naukowe i innowacje zwiększające zasobooszczędność całej gospodarki. Istnieje potrzeba innowacji w dziedzinie zużycia energii przez maszyny rolnicze, aby poprawić efektywność energetyczną oraz ograniczyć emisje CO₂, potrzebne są także inicjatywy na rzecz modernizacji gospodarstw rolnych w celu przyjęcia przez nie nowatorskich metod i technologii pracy. Wiodącą siłą napędową innowacji, w tym ekoinnowacji, jest sektor przedsiębiorstw. Rynek nie poradzi sobie jednak samodzielnie. Konieczne jest podjęcie działań ze strony rządów, na szczeblu Unii Europejskiej oraz państw członkowskich, aby zapewnić właściwe warunki ramowe dla ekoinnowacji, pobudzające rozwój zrównoważonych przedsiębiorstw bądź rozwiązań technologicznych odpowiadających na wyzwania w zakresie ochrony środowiska.
Poprawka 20 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 30
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
30. W celu osiągnięcia celów pośrednich określonych na 2020 r. oraz zbudowania konkurencyjnej gospodarki niskoemisyjnej do 2050 r. konieczne jest pełne wdrożenie pakietu klimatyczno-energetycznego. Podczas gdy UE znajduje się obecnie na ścieżce ku zmniejszeniu krajowej emisji gazów cieplarnianych do 20% poniżej poziomu z 1990 r. do roku 2020, osiągnięcie celu zwiększenia o 20 % efektywności energetycznej będzie wymagało o wiele szybszej poprawy efektywności. Jest to również istotne w świetle wciąż rosnącego zapotrzebowania na energię oraz trwającej debaty nad konfliktami pomiędzy użytkowaniem gruntów w celach spożywczych oraz w celach bioenergetycznych. Zgodnie z oczekiwaniami nowa dyrektywa o efektywności energetycznej powinna mieć istotne znaczenie w tym zakresie.	30. W celu osiągnięcia celów pośrednich określonych na 2020 r. oraz zbudowania konkurencyjnej gospodarki niskoemisyjnej do 2050 r. konieczne jest pełne wdrożenie pakietu klimatyczno-energetycznego. Podczas gdy UE znajduje się obecnie na ścieżce ku zmniejszeniu krajowej emisji gazów cieplarnianych do 20% poniżej poziomu z 1990 r. do roku 2020, osiągnięcie celu zwiększenia o 20 % efektywności energetycznej będzie wymagało o wiele szybszej poprawy efektywności. Jest to również istotne w świetle wciąż rosnącego zapotrzebowania na energię. Zgodnie z oczekiwaniami nowa dyrektywa o efektywności energetycznej powinna mieć istotne znaczenie w tym zakresie.
Poprawka 21 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 32
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
32. Wykorzystanie w przemyśle najlepszych dostępnych technik w ramach dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych doprowadzi do ulepszenia wzorów wykorzystania zasobów oraz ograniczenia emisji w przypadku ponad 50 000 dużych zakładów przemysłowych w UE, przez co w znacznym stopniu przyczyni się do pobudzenia rozwoju technik innowacyjnych, ekologizacji gospodarki oraz zmniejszenia kosztów przemysłowych w perspektywie długookresowej.	32. Wykorzystanie w przemyśle najlepszych dostępnych technik w ramach dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych doprowadzi do ulepszenia wzorów wykorzystania zasobów oraz ograniczenia emisji w przypadku ponad 50 000 dużych zakładów przemysłowych w UE, przez co w znacznym stopniu przyczyni się do pobudzenia rozwoju technik innowacyjnych, ekologizacji gospodarki oraz zmniejszenia kosztów przemysłowych w perspektywie długookresowej. Jednocześnie postęp naukowy i stworzenie krótkich łańcuchów dostaw oraz lokalnych rynków produktów rolnych mogą w dużym stopniu przyczynić się do redukcji emisji CO₂powstałego w wyniku transportu żywności. Krótkie łańcuchy dostaw zapewniają świeższą i zdrowszą żywność.
Poprawka 22 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 35
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
35. W celu ustalenia ram działania na rzecz poprawy aspektów efektywnego gospodarowania zasobami wykraczających poza kwestię emisji gazów cieplarnianych oraz kwestię energetyczną zostaną określone cele dotyczące zmniejszenia ogólnego oddziaływania konsumpcji na środowisko, w szczególności w sektorze spożywczym, mieszkaniowym i w sektorze mobilności. Łącznie odpowiadają one za niemal 80% przypadków oddziaływania konsumpcji na środowisko. Z wniosków prac konferencji Rio+20 wynika konieczność znaczącego ograniczenia strat po okresie zbiorów oraz innych strat żywnościowych oraz odpadów z łańcucha dostaw żywności.	35. W celu ustalenia ram działania na rzecz poprawy aspektów efektywnego gospodarowania zasobami wykraczających poza kwestię emisji gazów cieplarnianych oraz kwestię energetyczną zostaną określone cele dotyczące zmniejszenia ogólnego oddziaływania konsumpcji na środowisko, w szczególności w sektorze spożywczym, poprzez ograniczenie marnotrawstwa żywności, oraz w sektorze mieszkaniowym i mobilności. Łącznie odpowiadają one za niemal 80% przypadków oddziaływania konsumpcji na środowisko. Z wniosków prac konferencji Rio+20 wynika konieczność znaczącego ograniczenia strat po okresie zbiorów oraz innych strat żywnościowych oraz odpadów z łańcucha dostaw żywności. Cel ten można osiągnąć poprzez lepsze szacowanie wartości artykułów spożywczych, sprzedaż na rynkach regionalnych oraz usprawnienie logistyki, transportu, gospodarowania zasobami i pakowania. Należy w to zaangażować wszystkie podmioty w łańcuchu dostaw żywności, a zwłaszcza sprzedawców i konsumentów. Obejmuje to również celowe uświadamianie i informowanie konsumentów.
Poprawka 23 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 39
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
39. Efektywność wykorzystania zasobów w sektorze wodnym również będzie stanowić zagadnienie priorytetowe zmierzające do zapewnienia dobrego stanu wód. Mimo iż zagadnienie susz i ograniczonych zasobów wodnych dotyczy coraz większej liczby obszarów Europy, szacuje się, iż 20-40% zasobów wodnych Europy nadal się marnuje, na przykład poprzez wycieki w systemie dystrybucji wody. Dostępne systemy modelowania pokazują, iż nadal pozostaje szerokie pole do poprawy efektywności korzystania z zasobów wodnych w UE. Co więcej, zwiększanie zapotrzebowania oraz wpływu zmiany klimatu powinny także zwiększyć znacznie presję wywieraną na europejskie zasoby wodne. Wobec powyższego, Unia Europejska oraz państwa członkowskie powinny podjąć działania zmierzające do zapewnienia, ze pobór wody spełnia limity dostępnych odnawialnych zasobów wody do roku 2020, w tym poprzez poprawę efektywności korzystania z wody poprzez korzystanie z mechanizmów rynkowych takich jak regulacja cen wody odzwierciedlająca faktyczną wartość wody. Postęp ułatwiony będzie poprzez większą demonstrację i stopniowe wprowadzanie innowacyjnych technologii, systemów i modeli biznesowych bazujących na strategicznym planie wdrażania europejskiego partnerstwa innowacyjnego w zakresie wody.	39. Efektywność wykorzystania zasobów w sektorze wodnym również będzie stanowić zagadnienie priorytetowe zmierzające do zapewnienia dobrego stanu wód. Mimo iż zagadnienie susz i ograniczonych zasobów wodnych dotyczy coraz większej liczby obszarów Europy, szacuje się, iż 20-40% zasobów wodnych Europy nadal się marnuje, na przykład poprzez wycieki w systemie dystrybucji wody. Dostępne systemy modelowania pokazują, iż nadal pozostaje szerokie pole do poprawy efektywności korzystania z zasobów wodnych w UE. Co więcej, zwiększanie zapotrzebowania oraz wpływu zmiany klimatu powinny także zwiększyć znacznie presję wywieraną na europejskie zasoby wodne. Wobec powyższego, Unia Europejska oraz państwa członkowskie powinny podjąć działania zmierzające do zapewnienia, ze pobór wody spełnia limity dostępnych odnawialnych zasobów wody do roku 2020, w tym poprzez poprawę efektywności korzystania z wody poprzez korzystanie z mechanizmów rynkowych takich jak regulacja cen wody odzwierciedlająca faktyczną wartość wody. Postęp ułatwiony będzie poprzez większą demonstrację i stopniowe wprowadzanie innowacyjnych technologii, systemów i modeli biznesowych bazujących na strategicznym planie wdrażania europejskiego partnerstwa innowacyjnego w zakresie wody oraz europejskim partnerstwie innowacyjnym na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa przewidzianego w drugim filarze reformy WPR.
Poprawka 24 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 41 – akapit drugi – litera c
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(c) promowania publicznych i prywatnych badań i działań innowacyjnych wymaganych do wprowadzania innowacyjnych technologii, systemów i modelów biznesowych, co przyspieszy i obniży koszty przejścia na niskoemisyjną, zasobooszczędną gospodarkę;	(c) promowania publicznych i prywatnych badań i działań innowacyjnych wymaganych do wprowadzania innowacyjnych technologii, systemów i modelów biznesowych, co przyspieszy i obniży koszty przejścia na niskoemisyjną, zasobooszczędną gospodarkę oraz pomoże ograniczyć marnotrawstwo żywności w łańcuchu dostaw o 50% do 2025 r.;
Poprawka 25 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 50
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
50. Zmiana klimatu jeszcze bardziej pogorszy problemy dotyczące środowiska, wywołując długotrwałe susze i fale upałów, powodzie, burze i pożary lasów oraz nowe i bardziej agresywne rodzaje chorób ludzkich, zwierzęcych i roślinnych. Należy podjąć specjalne działania celem zapewnienia należytego przygotowania UE do przeciwstawienia się presjom i zmianom wynikającym ze zmiany klimatu, wzmacniając odporność środowiskową, gospodarczą i społeczną Unii. Ponieważ skutki zmiany klimatu są i będą w coraz większym stopniu odczuwalne w wielu sektorach, kwestie dostosowania i zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi należy w większym stopniu włączyć w politykę UE.	50. Zmiana klimatu jeszcze bardziej pogorszy problemy dotyczące środowiska, wywołując długotrwałe susze i fale upałów, powodzie, burze i pożary lasów oraz nowe i bardziej agresywne rodzaje chorób ludzkich, zwierzęcych i roślinnych. Należy podjąć specjalne działania celem zapewnienia należytego przygotowania UE do przeciwstawienia się presjom i zmianom wynikającym ze zmiany klimatu, wzmacniając odporność środowiskową, gospodarczą i społeczną Unii. Ponieważ skutki zmiany klimatu są i będą w coraz większym stopniu odczuwalne w wielu sektorach, kwestie dostosowania i zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi należy w większym stopniu włączyć w politykę UE. Jednocześnie duże znaczenie ma dostarczenie podmiotom gospodarczym z najbardziej poszkodowanych sektorów, takich jak sektor rolnictwa, większej ilości dokładnych informacji dotyczących zagrożeń związanych z klimatem wynikających ze stosowania niewłaściwych praktyk, jak również wykonalnych rozwiązań z zakresu przystosowania się do zmiany klimatu.
Poprawka 26 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 62
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
62. Obok pomocy państwom członkowskim w poprawieniu zgodności z prawem unijnym, Komisja będzie kontynuować swoje prace w związku z dopilnowaniem, aby prawodawstwo było odpowiednie do celu i odzwierciedlało najnowsze osiągnięcia naukowe. Co do zasady, zobowiązania prawne o wystarczającej jasności i precyzji będą zapisywane w rozporządzeniach, które mają bezpośrednie i mierzalne skutki oraz prowadzą do mniejszych niespójności przy wdrażaniu. Komisja w większym stopniu będzie wykorzystywać tablice wyników i inne środki służące do publicznego śledzenia postępów państw członkowskich we wdrażaniu poszczególnych elementów prawodawstwa.	62. Obok pomocy państwom członkowskim w poprawieniu zgodności z prawem unijnym, Komisja będzie kontynuować swoje prace w związku z dopilnowaniem, aby prawodawstwo było proporcjonalne i odpowiednie do celu i odzwierciedlało najnowsze osiągnięcia naukowe. Co do zasady, zobowiązania prawne o wystarczającej jasności i precyzji będą zapisywane w rozporządzeniach, które mają bezpośrednie i mierzalne skutki oraz prowadzą do mniejszych niespójności przy wdrażaniu. Komisja w większym stopniu będzie wykorzystywać środki komunikacji, tablice wyników i inne środki służące do publicznego śledzenia postępów państw członkowskich we wdrażaniu poszczególnych elementów prawodawstwa oraz do informowania opinii publicznej o pozytywnych tendencjach w dziedzinie ochrony środowiska.
Poprawka 27 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit drugi – litera e a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(ea) opracowania strategii współpracy w zakresie ochrony środowiska i przyrody między różnymi podmiotami oraz szerszego informowania o wypróbowanych i sprawdzonych praktykach.
Poprawka 28 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 63 – akapit drugi – litera e b (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(eb) regularnego kontrolowania obowiązującego prawa w celu zapewnienia proporcjonalności, możliwości wdrożenia i celowości działań podejmowanych w ramach prawodawstwa środowiskowego.
Poprawka 29 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 71 – akapit drugi – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(ca) informowania o pozytywnych zmianach i tendencjach w kontekście ochrony środowiska oraz ich rozpowszechniania.
Poprawka 30 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 75
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
75. Sektor prywatny należy również zachęcać do korzystania z szans oferowanych przez nowe ramy finansowe UE w celu zwiększenia jego zaangażowania w osiąganie celów w zakresie ochrony środowiska i klimatu, w szczególności w związku z działaniami ekoinnowacyjnymi i przyjmowaniem nowych technologii; szczególną uwagę należy przy tym zwrócić na MŚP. Inicjatywy publiczno-prywatne na rzecz ekoinnowacji należy wspierać w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego, takiego jak partnerstwo innowacyjne w zakresie wody. Poprzez nowe ramy dla innowacyjnych instrumentów finansowania dostęp do inwestycji pieniężnych w dziedzinie środowiska – w szczególności różnorodności biologicznej i zmiany klimatu – dla sektora prywatnego powinien być łatwiejszy. Europejskie przedsiębiorstwa należy ponadto zachęcać do ujawniania informacji o ochronie środowiska jako części sprawozdań finansowych wykraczającej poza zakres wymagany przez istniejące prawodawstwo UE.	75. Sektor prywatny należy również zachęcać do korzystania z szans oferowanych przez nowe ramy finansowe UE w celu zwiększenia jego zaangażowania w osiąganie celów w zakresie ochrony środowiska i klimatu, w szczególności w związku z działaniami ekoinnowacyjnymi i przyjmowaniem nowych technologii; szczególną uwagę należy przy tym zwrócić na MŚP. Inicjatywy publiczno-prywatne na rzecz ekoinnowacji należy wspierać w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego, takiego jak partnerstwo innowacyjne w zakresie wody, europejskie partnerstwo innowacyjne na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa przewidziane w drugim filarze reformy WPR. Poprzez nowe ramy dla innowacyjnych instrumentów finansowania dostęp do inwestycji pieniężnych w dziedzinie środowiska – w szczególności w dziedzinie różnorodności biologicznej, przeciwdziałaniu zmianie klimatu i ochrony gleby – dla sektora prywatnego powinien być łatwiejszy. Europejskie przedsiębiorstwa należy ponadto zachęcać do ujawniania informacji o ochronie środowiska jako części sprawozdań finansowych wykraczającej poza zakres wymagany przez istniejące prawodawstwo UE.
Poprawka 31 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 82 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(a) stopniowego wycofywania szkodliwych dla środowiska dotacji, zwiększenia wykorzystania instrumentów rynkowych, w tym opodatkowania oraz kształtowania cen i opłat, a także rozwijania rynków na towary i usługi związane z przemysłem ekologicznym przy należytym uwzględnieniu wszelkich niepożądanych skutków społecznych,	(a) lepszego połączenia pomiędzy dotacjami rolnym oraz dostawami dóbr publicznych, zwiększenia wykorzystania instrumentów rynkowych, w tym opodatkowania oraz kształtowania cen i opłat, a także rozwijania rynków na towary i usługi związane z przemysłem ekologicznym przy należytym uwzględnieniu wszelkich niepożądanych skutków społecznych,
Poprawka 32 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 82 – akapit drugi – litera e
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(e) budowy i wdrożenia do 2014 r. systemu sprawozdawczości i monitorowania wydatków związanych z ochroną środowiska w budżecie UE, w szczególności wydatków na działania w zakresie zmiany klimatu i różnorodności biologicznej,	(e) budowy i wdrożenia do 2014 r. systemu oceny, sprawozdawczości i monitorowania wydatków związanych z ochroną środowiska w budżecie UE, w szczególności wydatków na działania w zakresie zmiany klimatu i różnorodności biologicznej.
Poprawka 33 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 83
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
83. Choć uwzględnianie problematyki ochrony środowiska w innych strategiach politycznych i działaniach UE jest jednym z wymogów Traktatu od 1997 r., ogólny stan środowiska naturalnego w Europie pokazuje, że choć w niektórych dziedzinach postęp w tej kwestii jest godny pochwały, nie jest on jednak dostatecznie zaawansowany, by odwrócić wszystkie negatywne trendy. Osiągnięcie wielu z celów priorytetowych tego programu wymagać będzie jeszcze skuteczniejszego uwzględniania problematyki ochrony środowiska i klimatu w innych strategiach politycznych, a także spójniejszych, kompleksowych strategii politycznych, które przyniosą liczne korzyści. Powinno to pomóc w dopilnowaniu, by trudnych kompromisów dokonywano już na wczesnych etapach, nie zaś na etapie wdrażania, a także w skuteczniejszym łagodzeniu nieuniknionych skutków. Poprawnie stosowane, dyrektywy w sprawie strategicznej oceny oddziaływania i w sprawie oceny wpływu na środowisko są skutecznym narzędziami umożliwiającymi dopilnowanie, by wymogi związane z ochroną środowiska uwzględniano w planach i programach oraz projektach. Organy lokalne i regionalne, które odpowiadają zazwyczaj za decyzje dotyczące wykorzystania gruntów i obszarów morskich, mogą odegrać szczególnie ważną rolę w ocenie wpływu na środowisko oraz w ochronie, zachowaniu i wspieraniu kapitału naturalnego, a także w osiąganiu większej odporności na skutki zmiany klimatu i klęski żywiołowe.	83. Choć uwzględnianie problematyki ochrony środowiska w innych strategiach politycznych i działaniach UE jest jednym z wymogów Traktatu od 1997 r., ogólny stan środowiska naturalnego w Europie pokazuje, że choć w niektórych dziedzinach postęp w tej kwestii jest godny pochwały, nie jest on jednak dostatecznie zaawansowany, by odwrócić wszystkie negatywne trendy. Osiągnięcie wielu z celów priorytetowych tego programu wymagać będzie jeszcze skuteczniejszego uwzględniania problematyki ochrony środowiska i klimatu w innych strategiach politycznych, a także spójniejszych, kompleksowych strategii politycznych i podejścia systemowego, które przyniosą liczne korzyści. Powinno to pomóc w dopilnowaniu, by trudnych kompromisów dokonywano już na wczesnych etapach, nie zaś na etapie wdrażania, a także w skuteczniejszym łagodzeniu nieuniknionych skutków. Poprawnie stosowane, dyrektywy w sprawie strategicznej oceny oddziaływania i w sprawie oceny wpływu na środowisko są skutecznym narzędziami umożliwiającymi dopilnowanie, by wymogi związane z ochroną środowiska uwzględniano w planach i programach oraz projektach. Organy lokalne i regionalne, które odpowiadają zazwyczaj za decyzje dotyczące wykorzystania gruntów i obszarów morskich, mogą odegrać szczególnie ważną rolę w ocenie wpływu na środowisko oraz w ochronie, zachowaniu i wspieraniu kapitału naturalnego, a także w osiąganiu większej odporności na skutki zmiany klimatu i klęski żywiołowe.
Poprawka 34 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 85
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
85. Program obejmuje kilka celów priorytetowych opracowanych pod kątem zwiększenia stopnia uwzględniania takiej problematyki. W swoich wnioskach dotyczących reform WPR, WPRyb, sieci transeuropejskich (TEN) i polityki spójności Komisja przedstawiła działania mające na celu dalsze wspieranie uwzględniania problematyki ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Aby niniejszy program był skuteczny, te strategie polityczne muszą w dalszym ciągu przyczyniać się do realizacji celów i zadań związanych ze środowiskiem. Również działania ukierunkowane przede wszystkim na osiągnięcie poprawy stanu środowiska powinny zostać opracowane tak, by przynosiły powiązane korzyści także w ramach innych strategii politycznych, gdziekolwiek tylko jest to możliwe. Przykładowo działania mające na celu przywrócenie ekosystemów mogą zostać ukierunkowane na generowanie korzyści dla siedlisk i gatunków oraz na pochłanianie dwutlenku węgla, jednocześnie przyczyniając się do poprawy usług ekosystemowych o kluczowym znaczeniu dla wielu sektorów gospodarki, takich jak zapylanie czy oczyszczanie wody w przypadku rolnictwa, czy też tworzenie zielonych miejsc pracy.	85. Program obejmuje kilka celów priorytetowych opracowanych pod kątem dalszego zwiększenia stopnia uwzględniania takiej problematyki. W swoich wnioskach dotyczących reform WPR, WPRyb, sieci transeuropejskich (TEN) i polityki spójności Komisja przedstawiła działania mające na celu dalsze wspieranie uwzględniania problematyki ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Aby niniejszy program był skuteczny, te strategie polityczne muszą w jeszcze większym stopniu przyczyniać się do realizacji celów i zadań związanych ze środowiskiem. Również działania ukierunkowane przede wszystkim na osiągnięcie poprawy stanu środowiska powinny zostać opracowane tak, by przynosiły powiązane korzyści także w ramach innych strategii politycznych, gdziekolwiek tylko jest to możliwe. Przykładowo działania mające na celu przywrócenie ekosystemów mogą zostać ukierunkowane na generowanie korzyści dla siedlisk i gatunków oraz na pochłanianie dwutlenku węgla, jednocześnie przyczyniając się do poprawy usług ekosystemowych o kluczowym znaczeniu dla wielu sektorów gospodarki, takich jak zapylanie czy oczyszczanie wody w przypadku rolnictwa, czy też tworzenie zielonych miejsc pracy.
Poprawka 35 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – artykuł 86 – akapit drugi – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(a) uwzględniania warunków i zachęt związanych z ochroną środowiska i klimatem w inicjatywach politycznych, w tym w przeglądach i reformach istniejącej polityki, a także w nowych inicjatywach, zarówno na poziomie UE, jak i poszczególnych państw członkowskich;	(a) dalszego uwzględniania warunków i zachęt związanych z ochroną środowiska i klimatem w inicjatywach politycznych, w tym w przeglądach i reformach istniejącej polityki, a także w nowych inicjatywach, zarówno na poziomie UE, jak i poszczególnych państw członkowskich;
Poprawka 36 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik –ustęp 87
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
87. Unia Europejska jest gęsto zaludniona, a w 2020 r. ponad 80 % jej obywateli będzie prawdopodobnie mieszkać na obszarach miejskich lub podmiejskich. Jakość życia będzie zatem bezpośrednio zależeć od stanu środowiska miejskiego. Wpływ miast na środowisko będzie wykraczał poza fizyczne granice miast, jako że miasta w dużej mierze polegają na regionach podmiejskich i wiejskich w zakresie zaspokajania swojego zapotrzebowania na żywność, energię, przestrzeń i zasoby, a także w zakresie składowania odpadów.	87. Unia Europejska jest gęsto zaludniona, a w 2020 r. ponad 80 % jej obywateli będzie prawdopodobnie mieszkać na obszarach miejskich lub podmiejskich. Jakość życia będzie zatem bezpośrednio zależeć od stanu środowiska miejskiego. Wpływ miast na środowisko będzie wykraczał poza fizyczne granice miast, jako że miasta w dużej mierze polegają na regionach podmiejskich i wiejskich w zakresie zaspokajania swojego zapotrzebowania na żywność, energię, przestrzeń i zasoby, a także w zakresie składowania odpadów. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na wspieranie obszarów wiejskich i tworzenie nowych miejsc pracy w sektorze rolniczym.
Poprawka 37 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik – ustęp 89 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	89a. Unijna polityka w dziedzinie bezpieczeństwa żywnościowego powinna opierać się na zrównoważonym rolnictwie i sprawiedliwym handlu. Dostawy odpowiedniej ilości żywności rosnącej liczbie ludności na świecie, przy uwzględnieniu zmieniającej się struktury spożycia, stanowią obciążenie dla zasobów naturalnych w kontekście skutków zmiany klimatu. Przywozy białka z państw trzecich, w których poziom ochrony środowiska jest niewystarczający, można by zmniejszyć wspierając uprawy roślin białkowych w Unii. Ponadto Unia ma obowiązek domagać się podejmowania dwu- i wielostronnych odpowiednich i zgodnych z prawem działań w zakresie ochrony środowiska w regionach zagrożonych ryzykiem.

PROCEDURA

Tytuł	Ogólny unijny program działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety”
Odsyłacze	COM(2012)0710 – C7-0392/2012 – 2012/0337(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 10.12.2012
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	AGRI 10.12.2012
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Daciana Octavia Sârbu 6.2.2013
Rozpatrzenie w komisji	4.3.2013
Data przyjęcia	25.3.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	32 0 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Eric Andrieu, José Bové, Luis Manuel Capoulas Santos, Michel Dantin, Paolo De Castro, Albert Deß, Herbert Dorfmann, Hynek Fajmon, Mariya Gabriel, Iratxe García Pérez, Julie Girling, Martin Häusling, Peter Jahr, Elisabeth Jeggle, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, George Lyon, Rareş-Lucian Niculescu, Wojciech Michał Olejniczak, Marit Paulsen, Britta Reimers, Ulrike Rodust, Alfreds Rubiks, Giancarlo Scottà, Czesław Adam Siekierski, Sergio Paolo Francesco Silvestris, Csaba Sándor Tabajdi, Marc Tarabella, Janusz Wojciechowski
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	María Auxiliadora Correa Zamora, Spyros Danellis, Jean-Paul Gauzès, Christa Klaß, Astrid Lulling, Jacek Włosowicz, Milan Zver

[1] P7_TA-PROV(2012)0147. Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie przeglądu szóstego wspólnotowego programu działań w zakresie środowiska naturalnego oraz określenia priorytetów dla siódmego unijnego programu działań w zakresie środowiska – lepsze środowisko dla lepszego życia (2011/2194(INI)).

PROCEDURA ()

Tytuł	Ogólny unijny program działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety”
Odsyłacze	COM(2012)0710 – C7-0392/2012 – 2012/0337(COD)
Data przedstawienia w PE	29.11.2012
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 10.12.2012
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	EMPL 10.12.2012	ITRE 10.12.2012	REGI 10.12.2012	AGRI 10.12.2012
	PECH 10.12.2012
Opinia niewydana Data wydania decyzji	EMPL 12.12.2012	ITRE 17.12.2012	REGI 18.12.2012	PECH 17.12.2012
Sprawozdawca(y) Data powołania	Gaston Franco 17.12.2012
Rozpatrzenie w komisji	20.3.2013
Data przyjęcia	24.4.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	46 5 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Martina Anderson, Sophie Auconie, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Sandrine Bélier, Sergio Berlato, Lajos Bokros, Milan Cabrnoch, Martin Callanan, Nessa Childers, Yves Cochet, Chris Davies, Bas Eickhout, Edite Estrela, Jill Evans, Karl-Heinz Florenz, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Matthias Groote, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Dan Jørgensen, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Holger Krahmer, Jo Leinen, Peter Liese, Zofija Mazej Kukovič, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Miroslav Ouzký, Andrés Perelló Rodríguez, Mario Pirillo, Frédérique Ries, Oreste Rossi, Kārlis Šadurskis, Carl Schlyter, Horst Schnellhardt, Richard Seeber, Theodoros Skylakakis, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Salvatore Tatarella, Thomas Ulmer, Åsa Westlund, Glenis Willmott
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Minodora Cliveti, Gaston Franco, Christel Schaldemose, Sophocles Sophocleous, Alda Sousa, Csaba Sándor Tabajdi, Kathleen Van Brempt, Anna Záborská, Andrea Zanoni
Data złożenia	6.5.2013

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności