ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka w sprawie ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych obywatelom Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej
17.7.2013 - (05674/2013 – C7‑0110/2013 – 2012/0271(NLE)) - ***
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawczyni: Mariya Gabriel
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka w sprawie ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych obywatelom Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej
(05674/2013 – C7‑0110/2013 – 2012/0271(NLE))
(Zgoda)
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt decyzji Rady (05674/2013),
– uwzględniając projekt umowy między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka w sprawie ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych obywatelom Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej (14203/2012),
– uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 77 ust. 2 lit. a) oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7‑0110/2013),
– uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu,
– uwzględniając zalecenie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7-0266/2013),
1. wyraża zgodę na zawarcie umowy;
2. zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Zielonego Przylądka.
UZASADNIENIE
Stosunki między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka są regulowane postanowieniami umowy o partnerstwie AKP-WE (umowa z Kotonu), którą podpisano w dniu 23 czerwca 2005 r. i do której od tego czasu nanoszono zmiany, szczególnym partnerstwem między UE a Zielonym Przylądkiem oraz deklaracją w sprawie partnerstwa na rzecz mobilności między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka, podpisaną dnia 5 czerwca 2008 r. W ramach szczególnego partnerstwa między UE a Republiką Zielonego Przylądka Unia Europejska zobowiązała się, by w kontekście polityki wykraczającej poza ramy zwykłych stosunków ofiarodawca – beneficjent, służącej pogłębieniu stosunków Unii z Zielonym Przylądkiem, wspierać dobre rządy, bezpieczeństwo i stabilność, trwały rozwój i zwalczanie ubóstwa, kulturę i budowanie społeczeństwa informacyjnego opartego na wiedzy oraz zbliżenia ustawodawczego i technicznego.
Republika Zielonego Przylądka jest krajem demokratycznym i stabilnym. Podobnie jak Unia Europejska, stoi ona na straży wartości i zasad demokracji, dobrych rządów, poszanowania praw człowieka i państwa prawa. W 2007 r. Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłości stosunków między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka, w którym potwierdziła istnienie solidnych i szczególnych więzi historycznych między dwiema stronami, naznaczonych istnieniem bliskich stosunków międzyludzkich i kulturowych oraz wspólnych wartości społeczno-politycznych. Wysokie standardy i zaawansowane praktyki, którymi to państwo może szczycić się w obszarze sprawowania rządów, w pełni uzasadniają dążenie do zacieśnienia stosunków w Unią Europejską.
W tym kontekście proces pogłębiania stosunków między Unią Europejską a Zielonym Przylądkiem przyczyni się z pewnością do poprawy działania wymiaru sprawiedliwości i podniesienia poziomu poszanowania swobód. Dwie umowy zawarte ostatnio z Zielonym Przylądkiem: pierwsza dotycząca ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych obywatelom, a druga w sprawie readmisji osób przebywających nielegalnie, przyczynią się do pełnego osiągnięcia tych celów.
**
Sprawozdawczyni wyraża poparcie dla zawarcia tych dwóch powiązanych, równoległych umów z Republiką Zielonego Przylądka, które powinny wejść w życie jednocześnie. Są to dwie umowy, które pozwolą rozszerzyć przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości poza granice Unii Europejskiej.
Te dwie umowy wyznaczają przede wszystkim bardzo ważny etap, postęp w stosunkach między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka. Istnieje w istocie bardzo wyraźna wola zbliżenia między Zielonym Przylądkiem a Unią Europejską: na początku dwudziestego pierwszego wieku rząd i społeczeństwo obywatelskie Republiki Zielonego Przylądka wielokrotnie wyrażały pragnienie pogłębienia i poszerzenia stosunków z Unią Europejską.
Ponadto obie umowy są pierwszymi umowami między jednym z krajów regionu AKP a Unią Europejską dotyczącymi wiz krótkoterminowych i readmisji osób przebywających nielegalnie. Mają one zarówno znaczenie polityczne, jak i proceduralne. Zawarcie tych umów jest więc zachęcającym krokiem naprzód i silnym sygnałem ze strony Unii Europejskiej.
Ponadto umowy te mają również znaczenie o wymiarze regionalnym i będą wsparciem starań Unii Europejskiej na rzecz poprawy współpracy z innymi krajami w regionie AKP. Dla Zielonego Przylądka to również jest postęp i zachęta do tego, by pogłębić stosunki z Unią Europejską.
**
Przede wszystkim w odniesieniu do ustaleń umowa dotycząca ułatwień w wydawaniu wiz krótkoterminowych ułatwi wprowadzenie na zasadzie wzajemności ułatwień w wydawaniu wiz obywatelom Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej planującym pobyt nie dłuższy niż 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu. Umowa przewiduje wprowadzenie uproszczonych zasad wydawania wiz wielokrotnego wyjazdu o okresie ważności 5 lat, na przykład dla członków rządów lub stałych członków oficjalnych delegacji, a także wiz o rocznym okresie ważności dla naukowców, dziennikarzy i studentów. Ponadto wizy wielokrotnego wjazdu o okresie ważności co najmniej 2 lat i maksymalnie 5 lat wydaje się, pod warunkiem że w ciągu 2 lat poprzedzających wniosek o wydanie wizy, wnioskodawcy w sposób właściwy wykorzystali jednoroczną wizę wielokrotnego wjazdu oraz że konieczność lub zamiar częstego lub regularnego odbywania podróży nie są wyraźnie ograniczone do krótszego okresu.
W umowie przewidziano także zwolnienie z opłaty wizowej członków oficjalnych delegacji, dzieci poniżej 12 lat, uczniów, studentów, naukowców, osób w wieku do lat 25 uczestniczących w seminariach, konferencjach, imprezach sportowych, kulturalnych i edukacyjnych organizowanych przez organizacje nienastawione na zysk.
Ponadto kwota opłaty uiszczanej przez wszystkie osoby składające wnioski wizowe nie może przekroczyć 30 EUR. Przedłużenie obowiązywania wiz może być bezpłatne w przypadku obywateli Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej, którzy nie mają możliwości opuszczenia terytorium państw członkowskich lub Republiki Zielonego Przylądka w terminie wskazanym w wizie z powodu działania siły wyższej.
W umowie przewidziano ograniczone odstępstwo dla obywateli Zielonego Przylądka i obywateli Unii Europejskiej legitymujących się paszportem dyplomatycznym lub służbowym oraz dla obywateli Republiki Zielonego Przylądka i Unii Europejskiej, którzy zgubili dowód tożsamości lub którym taki dokument skradziono podczas ich pobytu.
Szczególną sytuację Danii, Zjednoczonego Królestwa i Irlandii uwzględniono w preambule oraz w dwóch wspólnych deklaracjach dołączonych do umowy. We wspólnej deklaracji do umowy uwzględniono również fakt włączenia Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku prawnego Schengen.
Umowa służąca ułatwieniu wydawania wiz ma duże znaczenie dla obywateli. Liberalizacja przepisów wizowych skróci czas i obniży koszty związane z podróżą do strefy Schengen. Ponadto umowa ułatwi kontakty między obywatelami, będące ważnym warunkiem stałego rozwoju związków gospodarczych, kulturalnych, naukowych i innych. System wizowy wzmacnia także więzi międzyludzkie i urzeczywistnia zasadę wolnego przepływu, która stanowi jedno z praw podstawowych Unii Europejskiej.
**
Sprawozdawczyni życzyłaby sobie, by Parlament Europejski był zaangażowany w rozpoczęcie i przebieg negocjacji zmierzających do zawarcia wspomnianych umów oraz by otrzymywał informacje na ten temat. Dlatego też sprawozdawczyni zaleca, by Parlament czuwał nad stosowaniem tych umów. Zwraca ona uwagę na fakt, że we Wspólnym Komitecie ds. Readmisji Unia Europejska jest reprezentowana wyłącznie przez Komisję Europejską, którą wspierają eksperci z państw członkowskich. Jako przedstawiciel obywateli europejskich oraz obrońca demokracji i zasad Unii Europejskiej Parlament Europejski mógłby zostać włączony w prace Wspólnego Komitetu. Sprawozdawczyni zachęca Komisję Europejską do przeanalizowania składu wspólnych komitetów powołanych do zarządzania przyszłymi umowami. Zwraca się ona do Komisji Europejskiej o informowanie Parlamentu Europejskiego o wynikach osiąganych na wszystkich etapach realizacji umów, zgodnie z zasadą dobrej współpracy między instytucjami.
Sprawozdawczyni zaleca również członkom parlamentarnej Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych poparcie tego sprawozdania, a Parlamentowi Europejskiemu – udzielenie zgody na zawarcie umowy.
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia |
9.7.2013 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
43 1 0 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Jan Philipp Albrecht, Roberta Angelilli, Rita Borsellino, Emine Bozkurt, Arkadiusz Tomasz Bratkowski, Salvatore Caronna, Philip Claeys, Carlos Coelho, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Ioan Enciu, Frank Engel, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Hélène Flautre, Kinga Gál, Kinga Göncz, Nathalie Griesbeck, Sylvie Guillaume, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Timothy Kirkhope, Juan Fernando López Aguilar, Monica Luisa Macovei, Svetoslav Hristov Malinov, Véronique Mathieu Houillon, Claude Moraes, Antigoni Papadopoulou, Georgios Papanikolaou, Carmen Romero López, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Rui Tavares, Nils Torvalds, Kyriacos Triantaphyllides, Wim van de Camp, Axel Voss, Renate Weber, Josef Weidenholzer, Auke Zijlstra |
||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Mariya Gabriel, Stanimir Ilchev |
||||