ΣΥΣΤΑΣΗ σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη του πρωτοκόλλου που τροποποιεί τη Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις (ΣΔΣ)

21.10.2013 - (07917/2013 – C7‑0180/2013 – 2013/0086(NLE)) - ***

Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου
Εισηγητής: Helmut Scholz

Διαδικασία : 2013/0086(NLE)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A7-0339/2013
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A7-0339/2013
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη του πρωτοκόλλου που τροποποιεί τη Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις (ΣΔΣ)

(07917/2013 – C7‑0180/2013 – 2013/0086(NLE))

(Έγκριση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (07917/2013),

–   έχοντας υπόψη το πρωτόκολλο που τροποποιεί τη Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις (ΣΔΣ) (07918/2013),

–   έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 207 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο και το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) σημείο v) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C7‑0180/2013),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 81 και το άρθρο 90 παράγραφος 7 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0339/2013),

1.  εγκρίνει τη σύναψη του πρωτοκόλλου·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Χαρακτήρας και δομή της Συμφωνίας για τις Δημόσιες Συμβάσεις

Η Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις (ΣΔΣ) αποτελεί μια νομικά δεσμευτική διεθνή συμφωνία σχετικά με την πρόσβαση στις αγορές κρατικών προμηθειών, στην οποία συμβαλλόμενα μέρη είναι μια σειρά μελών του ΠΟΕ. Η πολυμερής αυτή σύμβαση, η οποία υπήρξε αντικείμενο διαπραγματεύσεων ταυτόχρονα με το Γύρο της Ουρουγουάης το 1994, τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1996. Η συμφωνία αποτελείται από δύο μέρη:

· Το κυρίως κείμενο, στο οποίο θεσπίζονται οι κανόνες προκήρυξης διαγωνισμού και οι εγγυήσεις διαφάνειας των διαδικασιών και ισότιμης μεταχείρισης των προσφερόντων·

· Το πεδίο εφαρμογής, το οποίο αποτελείται από παραρτήματα σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά, στα οποία τα Μέρη ορίζουν ποιο τμήμα της αγοράς τους στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων προτίθενται να ανοίξουν στο διεθνή ανταγωνισμό (πρόκειται για τις λεγόμενες "καλυπτόμενες συμβάσεις"). Κατά την προκήρυξη διαγωνισμών στον τομέα των καλυπτόμενων συμβάσεων, τα μέρη δεν μπορούν να εισάγουν διακριτική μεταχείριση μεταξύ εγχώριων προσφερόντων και προσφερόντων από άλλες ΣΔΣ.

Όσον αφορά την υλοποίηση του νομικά δεσμευτικού χαρακτήρα της συμφωνίας, οι διαφορές μεταξύ των κρατών υπόκεινται, σύμφωνα με τη ΣΔΣ, στο σύστημα διευθέτησης των διαφορών του ΠΟΕ.

Συμβαλλόμενα μέρη στη ΣΔΣ είναι σήμερα 15 χώρες· πρόκειται σχεδόν αποκλειστικά για τις εξής βιομηχανικές χώρες: Αρμενία, Καναδάς, ΕΕ (αναφορικά με τα 27 κράτη μέλη της), Χονγκ-Κονγκ, Ισλανδία, Ισραήλ, Ιαπωνία, Κορέα, Λιχτενστάιν, Νορβηγία, Σιγκαπούρη, Ελβετία, Ταϊβάν και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. 27 Μέρη έχουν καθεστώς παρατηρητή[1] , ενώ οι ακόλουθες 10 χώρες με καθεστώς παρατηρητή διεξάγουν διαπραγματεύσεις προσχώρησης: Αλβανία, Κίνα, Γεωργία, Δημοκρατία του Κιργιζιστάν, Μολδαβία, Νέα Ζηλανδία, Ομάν, Παναμάς και Ουκρανία.

Σε αντίθεση με τις διμερείς συμφωνίες, η ΣΔΣ θεσπίζει κοινούς κανόνες για μια μεγαλύτερη ομάδα χωρών. Ωστόσο, η συμφωνία του 1996 υπήρξε προφανώς αδιάφορη για τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΠΟΕ. Μια αλλαγή ήταν απαραίτητη μεταξύ άλλων και υπό το φως των εξελίξεων σε ολόκληρο το πλαίσιο των εμπορικών ανταλλαγών.

Διαπραγματεύσεις

Η ΣΔΣ περιλαμβάνει μια ρήτρα αναθεώρησης, σύμφωνα με την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη υποχρεούνται να διεξάγουν διαπραγματεύσεις σχετικά με τους κανόνες και το πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας. Στο πλαίσιο αυτό ξεκίνησαν το 1999 διαπραγματεύσεις. Το Δεκέμβριο του 2006 τα Μέρη της ΣΔΣ συμφώνησαν στην αναθεώρηση του κυρίως κειμένου στο οποίο θεσπίζονται οι κανόνες.

Για την ΕΕ τις διαπραγματεύσεις διεξήγαγε η Επιτροπή. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, σύμφωνα με την οποία απαιτείται για την επικύρωση της συμφωνίας η έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Ωστόσο, η διαδικασία δεν παρέχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον εισηγητή τη δυνατότητα να τροποποιήσουν ορισμένα μέρη της συμφωνίας. Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί παρά να εγκρίνει ή να απορρίψει τη δέσμη στο σύνολό της. Το Κοινοβούλιο υποχρεούται συνεπώς να αξιολογήσει κατά πόσο τα πλεονεκτήματα της συμφωνίας υπερτερούν έναντι τυχόν αρνητικών πτυχών και εάν η συμφωνία παραβιάζει τις κόκκινες γραμμές που χάραξε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε παλαιότερες αποφάσεις.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώθηκε σε τακτική βάση εγγράφως μέσω της Επιτροπής INTA για τις διαπραγματεύσεις.

Στο 30 Μαρτίου 2012, τα συμβαλλόμενα μέρη της ΣΔΣ κατέληξαν σε μια πολιτική συμφωνία για το σύνολο της ΣΔΣ, συμπεριλαμβανομένου του πεδίου εφαρμογής. Η τελική αυτή συμφωνία πρέπει να επικυρωθεί από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη.

Διαδικασία τροποποίησης

Για την επικύρωση της τροποποιημένης ΣΔΣ η Επιτροπή υπέβαλε στις 22 Μαρτίου 2013 πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη του Πρωτοκόλλου για την τροποποίηση της ΣΔΣ βάσει του άρθρου 207 παράγραφος 4, για το οποίο απαιτείται η έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις 14 Ιουνίου 2013, το Συμβούλιο απευθύνθηκε επισήμως στο Κοινοβούλιο. Το Συμβούλιο πρέπει να εγκρίνει την απόφαση, αφ’ ής στιγμής το Κοινοβούλιο παράσχει την έγκρισή του. Στη συνέχεια θα κατατεθεί στη γραμματεία του ΠΟΕ. Η τροποποιημένη ΣΔΣ θα τεθεί σε ισχύ αφ’ ής στιγμής τα 2/3 των συμβαλλομένων μερών ολοκληρώσουν τη διαδικασία επικύρωσης.

Το ενδιαφέρον της ΕΕ για τη βελτίωση του πεδίου εφαρμογής της ΣΔΣ

Σε πολλές χώρες η κυβέρνηση και οι οργανισμοί που αυτή ελέγχει αποτελούν από κοινού το μεγαλύτερο αγοραστή εμπορευμάτων όλων των ειδών, τα οποία κυμαίνονται από βασικά προϊόντα έως εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας.

Η ΕΕ διαθέτει de jure ανοικτή αγορά για τις δημόσιες συμβάσεις, στην οποία οι ευρωπαϊκές αναθέτουσες αρχές παρέχουν πρόσβαση σε αλλοδαπούς προσφέροντες, πέραν των δημόσιων συμβάσεων που καλύπτονται από τη ΣΔΣ. Πολλές χώρες ωστόσο εφαρμόζουν προτιμησιακά καθεστώτα για τους εγχώριους προμηθευτές. Η ΣΔΣ παρέχει στις επιχειρήσεις από την ΕΕ νομική ασφάλεια όσον αφορά την πρόσβαση σε αλλοδαπές αγορές.

Επιπλέον, η ΕΕ έχει θεσπίσει, στο πλαίσιο των νομοθετικών της διατάξεων στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων στην εσωτερική αγορά της ΕΕ, κοινούς κανόνες για την υποβολή προσφορών. Ένα μέρος των νομοθετικών αυτών διατάξεων αποτελεί σήμερα αντικείμενο αναθεώρησης[2]. Η ΕΕ έχει θεσπίσει δέσμη κανόνων με στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας και την προώθηση εκσυγχρονισμένων πρακτικών προκήρυξης διαγωνισμών, όπως τα ηλεκτρονικά συστήματα προμηθειών. Η αύξηση της διαφάνειας σύμφωνα με τις διατάξεις της ΕΕ για το σύστημα κρατικών προμηθειών ενισχύει την ασφάλεια δικαίου και συμβάλλει στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας σε τρίτες χώρες.

Η διασφάλιση της παροχής κοινωφελών υπηρεσιών στον πληθυσμό, ιδίως η πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες όπως το νερό, η στέγη, η διαχείριση των απορριμμάτων, η υγεία, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός, εξακολουθεί να αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αποστολές κάθε κυβέρνησης. Οι επιμέρους χώρες ακολουθούν διαφορετικές προσεγγίσεις προκειμένου να εξισορροπήσουν την υποχρέωση αυτή με τις απαιτήσεις για αποδοτική διάθεση περιορισμένων δημόσιων κονδυλίων και αγορά υπηρεσιών και αγαθών με την καλύτερη σχέση κόστους- ποιότητας. Σε πολλές χώρες, οι δημόσιες συμβάσεις αποτελούν επίσης ένα βασικό εργαλείο για την τόνωση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας σε μια συγκεκριμένη περιοχή και για την προώθηση υψηλών προτύπων όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Διαφορές υφίστανται επίσης όσον αφορά τις διοικητικές δομές των φορέων ανάθεσης. Η δυσκολία στον τομέα μιας συμφωνίας για τις δημόσιες συμβάσεις συνίσταται συνεπώς στη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού και ταυτόχρονα στην εξασφάλιση επαρκούς πεδίου για πολιτικές αποφάσεις και διαφοροποιήσεις. Η ΣΔΣ προσπαθεί να ανταποκριθεί στην απαίτηση αυτή με ορισμένες ρητές διατάξεις αναφορικά με τους στόχους για την προστασία του περιβάλλοντος καθώς και με τη θέσπιση ενός υψηλού ορίου 5 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για τις συμβάσεις στον κατασκευαστικό τομέα.

Συνέπειες για τις εργασιακές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές εντός της ΕΕ

Η αναθεωρημένη ΣΔΣ δεν θίγει το καθεστώς της εργατικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας στην ΕΕ. Το ζήτημα σε ποιο βαθμό οι αναθέτουσες αρχές της ΕΕ μπορούν να ζητήσουν την τήρηση των διατάξεων της εργατικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας του κράτους μέλους υποδοχής διέπεται από τις οδηγίες της ΕΕ για τις κρατικές προμήθειες, οι οποίες τελούν σήμερα υπό αναθεώρηση. Σύμφωνα με τη ΣΔΣ πρέπει ωστόσο οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές αυτές διατάξεις να εφαρμόζονται σε όλους τους προσφέροντες, ανεξαρτήτως του εάν αυτοί προέρχονται από την ΕΕ ή από τις χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη ΣΔΣ.

Τα χαρακτηριστικά στοιχεία της τροποποιημένης ΣΔΣ

Με την αναθεώρηση της ΣΔΣ βελτιώνεται το κυρίως κείμενο στο οποίο ορίζονται οι κανόνες προκήρυξης διαγωνισμού, δεδομένου ότι εξασφαλίζεται ένα υψηλότερο επίπεδο σαφήνειας και διαφάνειας.

Όσον αφορά τους βελτιωμένους κανόνες, η ΕΕ επιδίωξε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων να αναδιαρθρώσει το κείμενο της νέας ΣΔΣ, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η πορεία της διαδικασίας για τις δημόσιες συμβάσεις. Οι νέοι κανόνες περιλαμβάνουν μια σειρά νέων χαρακτηριστικών στοιχείων:

· Οι αρμόδιες για τις δημόσιες συμβάσεις αρχές των συμβαλλομένων μερών αποκτούν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς με μεγαλύτερη ευελιξία, για παράδειγμα υπό μορφή βραχύτερων προθεσμιών γνωστοποίησης όταν χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά μέσα·

· Τα συμβαλλόμενα μέρη της ΣΔΣ πρέπει να συγκροτήσουν μια δωρεάν και συγκεντρωτική ηλεκτρονική βάση δεδομένων, η οποία θα περιλαμβάνει τις ανακοινώσεις για συμβάσεις που δημοσιεύουν τα υπουργεία και άλλοι κεντρικοί φορείς για τις δημόσιες συμβάσεις. Οι υποχρεώσεις αυτές λαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό υπόψη τους το πρότυπο της ΕΕ, την ενιαία βάση δεδομένων που ονομάζεται TED (Tender Electronic Daily)·

· Όπως και στην περίπτωση της ΕΕ, οι αναθεωρημένες διατάξεις για την επιλογή θα διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις που έχουν κριθεί ένοχες για σοβαρά εγκλήματα ή άλλες σοβαρές αξιόποινες πράξεις ή επαγγελματικά παραπτώματα μπορεί να αποκλείονται από τη διαδικασία των δημόσιων συμβάσεων·

· Η αναθεωρημένη ΣΔΣ περιλαμβάνει νέες διατάξεις για τις αναπτυσσόμενες χώρες που επιθυμούν να προσχωρήσουν στη ΣΔΣ. Οι αναπτυσσόμενες χώρες που έχουν δρομολογήσει τη διαδικασία προσχώρησής τους στη Συμφωνία μπορούν να επωφεληθούν από μια δέσμη μεταβατικών μέτρων: Αυτά περιλαμβάνουν: i) προτιμησιακές τιμές, (ii) αντισταθμίσεις, (iii) σταδιακή προσθήκη ειδικών φορέων και τομέων και (iv) οριακές τιμές οι οποίες υπερβαίνουν σε πρώτη φάση το μόνιμο ύψος τους. Επιπλέον εισήχθη μια διάταξη, σύμφωνα με την οποία η υλοποίηση κάθε συγκεκριμένης υποχρέωσης που περιλαμβάνεται στη ΣΔΣ, με εξαίρεση την απαίτηση ισότιμης μεταχείρισης των εμπορευμάτων, υπηρεσιών και προμηθευτών εκ μέρους όλων των υπόλοιπων συμβαλλομένων στη Σύμβαση μερών, μπορεί να καθυστερήσει κατά πέντε χρόνια μετά την προσχώρηση στη Συμφωνία προκειμένου για τις Λιγότερο Αναπτυγμένες Χώρες (ΛΑΧ) και έως τρία χρόνια προκειμένου για ανεπτυγμένες χώρες. Η προθεσμία αυτή μπορεί επίσης να παραταθεί·

· Οι αναθεωρημένες διατάξεις προβλέπουν, σε συμφωνία με τις οδηγίες της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις, τεχνικές προδιαγραφές σύμφωνα με τις οποίες οι αναθέτουσες αρχές μπορούν στις τεχνικές προδιαγραφές να λαμβάνουν υπόψη περιβαλλοντικά κριτήρια·

· Η ΕΕ πέτυχε επιπλέον την απλοποίηση των υφισταμένων υποχρεώσεων όσον αφορά την κοινοποίηση στατιστικών δεδομένων. Αυτό περιλαμβάνει περιορισμό του αριθμού των προς διαβίβαση δεδομένων, τη δυνατότητα να παρέχονται εκτιμήσεις, και την καθιέρωση παρέκκλισης από τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών (όπως η ΕΕ) που διατηρούν κεντρική βάση δεδομένων.

Όσον αφορά το διευρυμένο πεδίο εφαρμογής, η πρόσβαση στην αγορά επεκτάθηκε ως εξής:

· Διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της Συμφωνίας από τα συμβαλλόμενα μέρη κατά (τουλάχιστον) 200 επιπλέον κεντρικές, τοπικές και άλλες κρατικές υπηρεσίες·

· Συμπερίληψη για πρώτη φορά των συμβάσεων ΒΟΤ (κατασκευή, λειτουργία και μεταβίβαση) για την Κορέα·

· Διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής με πρόσθετες υπηρεσίες από όλα σχεδόν τα συμβαλλόμενα μέρη, για παράδειγμα στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών·

· Ορισμένες βελτιώσεις όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής για εμπορεύματα·

· Διεύρυνση για πρώτη φορά του πεδίου εφαρμογής με το σύνολο των κατασκευαστικών υπηρεσιών από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, με την επιφύλαξη ορισμένων οριακών τιμών·

· Μείωση των κατώτατων ορίων που ισχύουν στο πλαίσιο της Συμφωνίας από ορισμένα συμβαλλόμενα μέρη και ιδίως το Ισραήλ, την Ιαπωνία, τη Κορέα και την Ολλανδία αναφορικά με την Αρούμπα·

· Διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής με την Πρωτοβουλία Ιδιωτικής Χρηματοδότησης από την Ιαπωνία·

· Σταδιακή κατάργηση του καθεστώτος αντισταθμίσεων από το Ισραήλ (σήμερα 20% για κάθε ανάθεση δημόσιας προμήθειας σε αλλοδαπό προσφέροντα)·

· Κατάργηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες των διατάξεων "Buy America" σε συμβάσεις προμηθειών που χρηματοδοτούνται από τη Rural Utilities Service.

Σε γενικές γραμμές, η ΕΕ δημιούργησε ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά υπό μορφήν διεύρυνσης των φορέων προμηθειών (ιδίως στις χώρες ΕΟΧ, τον Καναδά, τη Νότιο Κορέα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, την Ταϊβάν, το Χονγκ-Κονγκ (Κίνα)), και του πεδίου εφαρμογής για εμπορεύματα και υπηρεσίες καθώς και όσον αφορά τις κατώτατες τιμές των καλυπτόμενων εμπορευμάτων και υπηρεσιών (ιδίως στην Ιαπωνία, την Κορέα και το Ισραήλ). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εξασφαλίσει η ΕΕ πρόσθετες δυνατότητες πρόσβασης σε αγορές ύψους 30 περίπου δισ. ευρώ.

Σε αντάλλαγμα, η ΕΕ προέβη με την προσθήκη φορέων προμηθειών σε παραχωρήσεις προς τις χώρες του ΕΟΧ, την Ελβετία, την Ταϊβάν, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Προσέφερε επίσης παραχωρήσεις στον κατασκευαστικό τομέα για τη Κορέα, τις χώρες του ΕΟΧ και την Ελβετία, καθώς και ένα αμοιβαίο μερικό άνοιγμα του σιδηροδρομικού τομέα για την Ιαπωνία και της αγοράς προμηθειών σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης για τον Καναδά.

  • [1]  Αλβανία, Αργεντινή, Αυστραλία, Μπαχρέιν, Καμερούν, Χιλή, Κίνα, Κολομβία, Κροατία, Γεωργία, Ινδία, Ινδονησία, Ιορδανία, Δημοκρατία του Κιργιζιστάν, Μαλαισία, Μολδαβία, Μογγολία, Μαυροβούνιο, Νέα Ζηλανδία, Ομάν, Παναμάς, Ρωσική Ομοσπονδία, Σαουδική Αραβία, Σρι Λάνκα, Τουρκία, Ουκρανία, Βιετνάμ.
  • [2]  Οι διαπραγματευτές του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου κατέληξαν τον Ιούλιο σε πολιτική συμφωνία επί του τελικού κειμένου.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Ανάπτυξης (17.9.2013)

προς την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου

σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη του πρωτοκόλλου που τροποποιεί τη Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις
(07917/2013– C7‑0180/2013 – 2013/0086(NLE))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Filip Kaczmarek

ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις (ΣΔΣ) του 1994 έχει μικρό μόνο αριθμό μελών, τα περισσότερα από τα οποία είναι ανεπτυγμένες οικονομίες. Ένας από τους στόχους της αναθεωρημένης ΣΔΣ είναι να αυξήσει τον σημερινό αριθμό μελών της. Για τον λόγο αυτό προσφέρει κίνητρα για τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως τη δυνατότητα προσωρινής αύξησης των κατώτατων ορίων και σταδιακής ενσωμάτωσης μονάδων και τομέων, αποσκοπώντας με τον τρόπο αυτό να διευκολύνει το άνοιγμα στον εξωτερικό ανταγωνισμό.

Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν η αναθεωρημένη ρήτρα ειδικής και διαφοροποιημένης μεταχείρισης για τις αναπτυσσόμενες χώρες βελτιώνει τους σήμερα ισχύοντες κανόνες. Το νέο κείμενο επιτρέπει πρόσθετη προστασία των αγορών των αναπτυσσόμενων χωρών για μία μεταβατική περίοδο ενώ σήμερα είναι δυνατή η διαπραγμάτευση εξαιρέσεων χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Επίσης, το νέο κείμενο δεν προσφέρει στις αναπτυσσόμενες χώρες σημαντικά βελτιωμένη πρόσβαση στις αγορές των άλλων μελών της Συμφωνίας.

Παρά τις γενικές βελτιώσεις όσον αφορά τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων και τη διαφάνεια, δεν πρέπει να αναμένουμε ότι οι χώρες αυτές θα υπογράψουν τη Συμφωνία, χωρίς να αποδεικνύεται ότι τα οφέλη θα υπερβαίνουν το κόστος – όπως το διοικητικό κόστος που συνδέεται με τη διαδικασία προσχώρησης και το κοινωνικό και οικονομικό κόστος που απορρέει από τις απώλειες αγορών προμηθειών από τις εγχώριες εταιρίες – και χωρίς να δημιουργηθούν τα αναγκαία δίχτυα ασφαλείας που θα ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις των απωλειών αυτών.

Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα από την ελευθέρωση των εθνικών αγορών προμηθειών και η συνακόλουθη αύξηση της πρόσβασης στην αγορά είναι θετικά, παρά τις προαναφερθείσες ελλείψεις στο αναθεωρημένο κείμενο.

*******

Η Επιτροπή Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου, ως επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας, να προτείνει στο Κοινοβούλιο να εγκρίνει τη σύναψη του πρωτοκόλλου.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

17.9.2013

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

17

6

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Thijs Berman, Michael Cashman, Ricardo Cortés Lastra, Corina Creţu, Leonidas Donskis, Mikael Gustafsson, Filip Kaczmarek, Miguel Angel Martínez Martínez, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Maurice Ponga, Jean Roatta, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Keith Taylor, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Philippe Boulland, Edvard Kožušník, Isabella Lövin, Judith Sargentini

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Emma McClarkin, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

14.10.2013

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

21

0

2

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Laima Liucija Andrikienė, Maria Badia i Cutchet, Nora Berra, Daniel Caspary, María Auxiliadora Correa Zamora, Andrea Cozzolino, George Sabin Cutaş, Marielle de Sarnez, Christofer Fjellner, Yannick Jadot, Franziska Keller, Bernd Lange, Vital Moreira, Paul Murphy, Niccolò Rinaldi, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Jan Zahradil

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jarosław Leszek Wałęsa

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Elisabeth Jeggle, Krzysztof Lisek, Iosif Matula, Catherine Stihler