SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego

12.2.2014 - (COM(2013)0161 – C7‑0087/2013 – 2013/0088(COD)) - ***I

Komisja Prawna
Sprawozdawczyni: Cecilia Wikström


Procedura : 2013/0088(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0031/2014

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego

(COM(2013)0161 – C7‑0087/2013 – 2013/0088(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0161),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 118 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0087/2013),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie stosowania aktów delegowanych z dnia 14 października 2013 r.,

–   uwzględniając art.55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego i Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0031/2014),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zwraca się do Komisji o podjęcie działań w celu ujednolicenia rozporządzenia po zakończeniu procedury ustawodawczej;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) W wyniku wejścia w życie traktatu lizbońskiego należy uaktualnić terminologię zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 2007/2009. Oznacza to zmianę terminu „wspólnotowy znak towarowy” na europejski znak towarowy”. Zgodnie ze wspólnym podejściem do agencji zdecentralizowanych, które zostało uzgodnione przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w lipcu 2012 r., nazwę „Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)” należy zastąpić nazwą „Agencja Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów (zwana dalej „Agencją”).

(2) W wyniku wejścia w życie traktatu lizbońskiego należy uaktualnić terminologię zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 2007/2009. Wymaga to zmiany terminu „wspólnotowy znak towarowy” na „znak towarowy Unii Europejskiej”. Zgodnie ze wspólnym podejściem do agencji zdecentralizowanych, które zostało uzgodnione przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w lipcu 2012 r., nazwę „Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)” należy zastąpić nazwą „Agencja Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (zwana dalej „Agencją”).

Uzasadnienie

As the word "European" is broader than the territory of the European Union it would be more precise to use the term "European Union trade mark". Furthermore the term "European" is currently used (notably in patent protection) to designate protection which is not unitary but which refers rather to a bundle of national rights. The current name may be well established within the design- and trademarks communities but it is hardly a name that clearly designates what the office is doing for a person that is not familiar with it to begin with, including most SMEs. Changing the name of the office to reflect its actual work is thus very reasonable. However a name should be chosen that can both convey the broad range of tasks entrusted to the agency and last if new tasks are added in the future. Given the fact that the Agency hosts the Observatory on infringements of intellectual property rights as well as the registry of recognised orphan works the work clearly goes beyond the scope of just trademarks and designs even though these are the core competencies of the agency. Furthermore it is foreseable that additional items such as registration of GIs and tasks in relation to trade secrets could be added to the competences of the Agency in the future.

Poprawka       2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5) Doświadczenia zdobyte od czasu ustanowienia systemu wspólnotowego znaku towarowego wykazały, że przedsiębiorstwa z Unii i z państw trzecich, przyjęły ten system, który okazał się skuteczną i opłacalną alternatywę dla ochrony znaków towarowych na poziomie państw członkowskich.

(5) Doświadczenia zdobyte od czasu ustanowienia systemu wspólnotowego znaku towarowego wykazały, że przedsiębiorstwa z Unii i z państw trzecich przyjęły ten system, który okazał się skuteczną i opłacalną alternatywą dla ochrony znaków towarowych na poziomie państw członkowskich oraz skutecznym i opłacalnym uzupełnieniem tej ochrony.

Uzasadnienie

Należy podkreślić współistnienie obu poziomów ochrony.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Aby umożliwić większą elastyczność przy jednoczesnym zapewnieniu większej pewności prawa w odniesieniu do środków przedstawiania znaków towarowych, wymóg graficznej przedstawialności powinien zostać skreślony z definicji europejskiego znaku towarowego. Należy dopuścić przedstawianie oznaczenia w jakiejkolwiek odpowiedniej formie, a zatem niekoniecznie w formie graficznej, o ile przedstawienie to pozwala właściwym organom i społeczeństwu określenie w sposób precyzyjny i jasny właściwego przedmiotu ochrony.

(9) Aby umożliwić większą elastyczność przy jednoczesnym zapewnieniu większej pewności prawa w odniesieniu do środków przedstawiania znaków towarowych, wymóg graficznej przedstawialności powinien zostać skreślony z definicji znaku towarowego Unii Europejskiej. Należy dopuścić przedstawianie oznaczenia w Rejestrze Znaków Towarowych Unii Europejskiej w jakiejkolwiek odpowiedniej formie, a zatem niekoniecznie w formie graficznej, o ile oznaczenie to może zostać przedstawione w sposób jasny, precyzyjny, autonomiczny, łatwo dostępny, trwały i obiektywny. W związku z tym należy dopuścić oznaczenie w jakiejkolwiek odpowiedniej formie, z uwzględnieniem powszechnie dostępnej technologii, które pozwala właściwym organom i społeczeństwu na określenie w sposób precyzyjny i jasny przedmiotu ochrony.

 

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) W celu zapewnienia pewności i jasności prawa konieczne jest wyjaśnienie, że nie tylko w przypadku podobieństwa, lecz także w przypadku identycznego znaku towarowego wykorzystywanego w odniesieniu do identycznych towarów lub usług, ochrony należy udzielić znakowi towarowemu tylko wówczas, gdy – oraz w zakresie, w jakim – zagrożona jest główna funkcja znaku towarowego, a mianowicie gwarantowanie pochodzenia handlowego towarów lub usług.

skreślony

Uzasadnienie

Poprawka ta odnosi się do skreślenia w artykule 9.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) W celu wzmocnienia ochrony znaków towarowych i skuteczniejszego zwalczania procederu podrabiania towarów właściciel europejskiego znaku towarowego powinien zostać uprawniony do zakazania stronom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w stosunku do tych towarów.

(18) W celu wzmocnienia ochrony znaków towarowych i skuteczniejszego zwalczania procederu podrabiania towarów właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej powinien zostać uprawniony do zakazania stronom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny ze znakiem towarowym Unii Europejskiej zarejestrowanym w stosunku do tych towarów. Postanowienie to nie powinno szkodzić interesom legalnego handlu towarami, które mogą być w sposób zgodny z prawem wprowadzane do obrotu w państwach przeznaczenia. Aby nie szkodzić legalnym przepływom towarów, niniejsze postanowienie nie powinno zatem mieć zastosowania, jeżeli strona trzecia udowodni, że ostatecznym przeznaczeniem towarów jest państwo poza Unią Europejską, oraz jeżeli właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej nie jest w stanie dowieść, że jego znak towarowy jest również prawidłowo zarejestrowany w danym państwie ostatecznego przeznaczenia. Jeżeli państwo ostatecznego przeznaczenia nie zostało jeszcze określone, właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej powinien mieć prawo uniemożliwienia wszystkim stronom trzecim wywożenia towarów z Unii, chyba że strona trzecia dowiedzie, że ostatecznym przeznaczeniem towarów jest państwo poza Unią, oraz że właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej nie jest w stanie dowieść, że ten znak towarowy jest również prawidłowo zarejestrowany w danym państwie ostatecznego przeznaczenia. Postanowienie to powinno również pozostawać bez uszczerbku dla przysługującego Unii prawa do wspierania dostępu państw trzecich do leków, a także przestrzegania przepisów WTO, w szczególności artykułu V GATT dotyczącego swobody tranzytu.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(18a) Właścicielowi znaku towarowego Unii Europejskiej powinno przysługiwać prawo podejmowania odpowiednich działań prawnych, w tym między innymi prawo zwrócenia się do krajowych organów celnych o podjęcie działań w odniesieniu do towarów, które w sposób domniemany naruszają prawa właściciela, jak zatrzymanie i zniszczenie, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 608/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady1.

 

___________

 

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 608/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej przez organy celne oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1383/2003 (Dz.U. L 181 z 28.6.2013, s. 15)

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(18b) Artykuł 28 rozporządzenia (UE) nr 608/2013 stanowi, że posiadacz prawa ma ponosić odpowiedzialność wobec posiadacza towarów za szkody, między innymi w przypadku późniejszego uznania, że dane towary nie naruszają prawa własności intelektualnej.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(18c) Państwa członkowskie powinny przyjmować stosowne środki w celu zapewnienia płynnego tranzytu leków generycznych. Właścicielowi znaku towarowego Unii Europejskiej nie powinno przysługiwać prawo uniemożliwienia jakimkolwiek stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny państwa członkowskiego z powodu dostrzeganych lub rzeczywistych podobieństw między międzynarodową niezastrzeżoną nazwą substancji aktywnej w leku a zarejestrowanym znakiem towarowym.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) W celu skuteczniejszego zapobiegania wprowadzaniu towarów naruszających prawo, zwłaszcza w kontekście sprzedaży przez internet, właściciel powinien mieć prawo zakazywania przywozu tych towarów do Unii, gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów.

(19) W celu skuteczniejszego zapobiegania wprowadzaniu podrobionych towarów, zwłaszcza w kontekście sprzedaży przez internet towarów dostarczanych w małych przesyłkach zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (UE) 608/2013, właściciel prawidłowo zarejestrowanego znaku towarowego Unii Europejskiej powinien mieć prawo zakazywania przywozu tych towarów do Unii, gdy w obrocie handlowym udział bierze jedynie nadawca towarów podrobionych. W przypadku podjęcia takich środków państwa członkowskie powinny dopilnować, by poszczególne osoby lub podmioty, które zamówiły towary, były informowane o przyczynach podjęcia środków, a także o przysługujących im prawach względem nadawcy.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W celu zapewnienia pewności prawa i zagwarantowania legalnie nabytych praw ze znaku towarowego właściwe i konieczne jest określenie – bez uszczerbku dla zasady, zgodnie z którą praw z późniejszego znaku towarowego nie można egzekwować ze szkodą dla wcześniejszego znaku towarowego – że właściciele europejskich znaków towarowych nie są uprawnieni do zgłaszania sprzeciwu wobec używania późniejszego znaku towarowego, jeśli późniejszy znak towarowy został uzyskany w czasie, gdy nie było możliwości egzekwowania praw z wcześniejszego znaku towarowego ze szkodą dla późniejszego znaku towarowego.

(22) W celu zapewnienia pewności prawa i zagwarantowania legalnie nabytych praw ze znaku towarowego właściwe i konieczne jest określenie – bez uszczerbku dla zasady, zgodnie z którą praw z późniejszego znaku towarowego nie można egzekwować ze szkodą dla wcześniejszego znaku towarowego – że właściciele znaków towarowych Unii Europejskiej nie są uprawnieni do zgłaszania sprzeciwu wobec używania późniejszego znaku towarowego, jeśli późniejszy znak towarowy został uzyskany w czasie, gdy nie było możliwości egzekwowania praw z wcześniejszego znaku towarowego ze szkodą dla późniejszego znaku towarowego. Podczas przeprowadzania kontroli organy celne powinny wykorzystywać uprawnienia i procedury określone przez prawodawstwo unijne właściwe w dziedzinie stosowania przepisów celnych dotyczących praw własności intelektualnej.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 29

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29) W celu zapewnienia skutecznego i efektywnego systemu dokonywania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, w tym zastrzegania pierwszeństwa i starszeństwa Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia sposobów i zasad dokonywania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, szczegółów dotyczących warunków formalnych zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, treści zgłoszenia, rodzaju opłaty za zgłoszenie, a także w odniesieniu do szczegółów dotyczących procedur ustalania wzajemności, zastrzegania pierwszeństwa z wcześniejszego zgłoszenia, pierwszeństwa z wystawienia oraz starszeństwa krajowego znaku towarowego.

(29) W celu zapewnienia skutecznego i efektywnego systemu dokonywania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, w tym zastrzegania pierwszeństwa i starszeństwa Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia sposobów i zasad dokonywania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, szczegółów dotyczących warunków formalnych zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, treści zgłoszenia, a także w odniesieniu do szczegółów dotyczących procedur ustalania wzajemności, zastrzegania pierwszeństwa z wcześniejszego zgłoszenia, pierwszeństwa z wystawienia oraz starszeństwa krajowego znaku towarowego.

Uzasadnienie

Zob. również poprawka do art. 35a.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32) W celu umożliwienia skutecznego i wydajnego przedłużania europejskich znaków towarowych oraz w celu bezpiecznego stosowania przepisów dotyczących zmiany i podziału europejskiego znaku towarowego w praktyce bez szkody dla pewności prawa Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad przedłużania europejskiego znaku towarowego i procedur regulujących zmianę i podział europejskiego znaku towarowego.

(32) W celu umożliwienia skutecznego i wydajnego przedłużania europejskich znaków towarowych oraz w celu bezpiecznego stosowania przepisów dotyczących zmiany i podziału europejskiego znaku towarowego w praktyce bez szkody dla pewności prawa Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do procedury przedłużania europejskiego znaku towarowego i procedur regulujących zmianę i podział europejskiego znaku towarowego.

Uzasadnienie

Zob. również poprawka do art. 49a.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 35 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(35a) Aby przyczynić się do usprawnienia całego systemu rejestracji i dopilnować, by nie rejestrowano znakow towarowych, gdy istnieją bezwzględne podstawy do odmowy rejestracji, w tym zwłaszcza gdy znak towarowy jest opisowy lub nieodróżniający bądź gdy ze względu na swój charakter może wprowadzać w błąd opinię publiczną, na przykład co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towarów lub usługi, strony trzecie powinny móc przedłożyć centralnym urzędom zajmującym się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich pisemne uwagi wyjaśniające, które z bezwzględnych podstaw stanowią przeszkodę dla rejestracji.

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36) W celu umożliwienia skutecznego i efektywnego używania europejskich znaków wspólnych i europejskich znaków certyfikujących Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określania terminów przedkładania regulaminów używania tych znaków oraz treści tych regulaminów.

(36) W celu umożliwienia skutecznego i efektywnego używania europejskich znaków wspólnych i europejskich znaków certyfikujących Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określania formalnej treści regulaminów używania tych znaków.

Uzasadnienie

Zob. również poprawki do art. 74a i 74k.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 38

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38) W celu zapewnienia sprawnego, skutecznego i efektywnego funkcjonowania systemu europejskiego znaku towarowego Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia wymogów dotyczących formy decyzji, szczegółów dotyczących zasad przeprowadzania postępowań ustnych i postępowań dowodowych, zasad powiadamiania, procedury zawiadamiania o utracie praw, środków komunikacji i formularzy, które mają być używane przez strony w postępowaniach, zasad obliczania i czasu trwania terminów, procedur odwołania decyzji lub unieważnienia wpisu do rejestru oraz poprawiania oczywistych błędów w decyzjach i błędów popełnionych przez Agencję, zasad przerwania postępowań, procedur dotyczących podziału oraz ustalenia kosztów, danych szczegółowych, które mają zostać wpisane do rejestru, szczegółów dotyczących wglądu do akt i przechowywania akt, zasad publikowania w Biuletynie Europejskich Znaków Towarowych oraz w Dzienniku Urzędowym Agencji, zasad współpracy administracyjnej między Agencją a organami państw członkowskich oraz szczegółów dotyczących reprezentowania przed Agencją.

(38) W celu zapewnienia sprawnego, skutecznego i efektywnego funkcjonowania systemu europejskiego znaku towarowego Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia wymogów dotyczących formy decyzji, szczegółów dotyczących zasad przeprowadzania postępowań ustnych i postępowań dowodowych, zasad powiadamiania, procedury zawiadamiania o utracie praw, środków komunikacji i formularzy, które mają być używane przez strony w postępowaniach, zasad obliczania i czasu trwania terminów, procedur odwołania decyzji lub unieważnienia wpisu do rejestru oraz poprawiania oczywistych błędów w decyzjach i błędów popełnionych przez Agencję, zasad przerwania postępowań, procedur dotyczących podziału oraz ustalenia kosztów, danych szczegółowych, które mają zostać wpisane do rejestru, zasad publikowania w Biuletynie Europejskich Znaków Towarowych oraz w Dzienniku Urzędowym Agencji, zasad współpracy administracyjnej między Agencją a organami państw członkowskich oraz szczegółów dotyczących reprezentowania przed Agencją.

 

 

Uzasadnienie

Zob. również poprawka do art. 93a lit. l).

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40) Z myślą o upowszechnianiu harmonizacji praktyk i opracowywaniu wspólnych narzędzi, konieczne jest ustanowienie odpowiednich ram współpracy między Agencją a urzędami państw członkowskich, wyraźnie określających obszary współpracy i uprawniających Agencję do koordynowania odpowiednich wspólnych projektów leżących w interesie Unii oraz do finansowania, do maksymalnej kwoty, tych wspólnych projektów za pośrednictwem dotacji. Takie wspólne działania powinny przynosić korzyści przedsiębiorstwom stosującym systemy znaków towarowych w Europie. Dla użytkowników systemu unijnego ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu wspólne projekty, w szczególności bazy danych do celów wyszukiwania i konsultacji, powinny stanowić dodatkowe, ogólnie dostępne, efektywne i bezpłatne narzędzia służące spełnianiu konkretnych wymogów wynikających z jednolitego charakteru europejskiego znaku towarowego.

(40) Z myślą o upowszechnianiu harmonizacji praktyk i opracowywaniu wspólnych narzędzi, konieczne jest ustanowienie odpowiednich ram współpracy między Agencją a urzędami państw członkowskich, określających główne obszary współpracy i uprawniających Agencję do koordynowania odpowiednich wspólnych projektów leżących w interesie Unii oraz do finansowania, do maksymalnej kwoty, tych wspólnych projektów za pośrednictwem dotacji. Takie wspólne działania powinny przynosić korzyści przedsiębiorstwom stosującym systemy znaków towarowych w Unii. Dla użytkowników systemu unijnego ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009 wspólne projekty, w szczególności bazy danych wykorzystywane do celów wyszukiwania i konsultacji, powinny zapewniać bezpłatne, dodatkowe, ogólnie dostępne i efektywne narzędzia służące spełnianiu konkretnych wymogów wynikających z jednolitego charakteru znaku towarowego Unii Europejskiej. Nie należy jednak nakładać na państwa członkowskie obowiązku wdrażania wyników takich wspólnych projektów. Choć ważne jest, by wszystkie strony przyczyniały się do powodzenia wspólnych projektów, zwłaszcza przez dzielenie się najlepszymi praktykami i doświadczeniami, ścisłe zobowiązanie wszystkich państw członkowskich do wdrażania wyników wspólnych projektów, nawet jeśli na przykład któreś państwo członkowskie uważa, że ma już lepsze narzędzie informatyczne lub podobne, nie byłoby ani proporcjonalne, ani w interesie użytkowników.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 44 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(44a) Struktura opłat została określona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2869/9511. Jednakże strukturę opłat, która jest centralnym elementem systemu unijnego znaku towarowego, zmieniono tylko dwa razy od momentu jej ustanowienia i to dopiero po obszernej debacie politycznej. Dlatego kwestię struktury opłat należy uregulować bezpośrednio w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009. Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 2869/95 i skreślić postanowienia dotyczące struktury opłat zawarte w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2868/952.

 

___________

 

1 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2869/95 z dnia 13 grudnia 1995 r. w sprawie opłat na rzecz Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (Dz.U. L 303 z 15.12.1995, s. 33)

 

2 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2868/95 z dnia 13 grudnia 1995 r., wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 303 z 15.12.1995, s. 1).

Uzasadnienie

Struktura opłat stanowi ważny element systemu znaku towarowego Unii Europejskiej. Należy ją zatem uregulować bezpośrednio w rozporządzeniu, a nie w drodze aktów delegowanych.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 45

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(45) W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej metody rozwiązywania sporów, spójności z systemem językowym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, szybkiego podejmowania decyzji w prostych sprawach oraz skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych, a także w celu zagwarantowania odpowiedniego i realistycznego poziomu opłat pobieranych przez Agencję, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności z zasadami budżetowymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia szczegółów dotyczących języków, które mają być stosowane w kontaktach z Agencją, przypadków, w których decyzje w sprawie sprzeciwu i decyzje w sprawie unieważnienia powinny być podejmowane przez jednego członka wydziału lub izby, szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych, wysokości opłat na rzecz Agencji i szczegółów dotyczących ich płatności.

(45) W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej metody rozwiązywania sporów, spójności z systemem językowym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, szybkiego podejmowania decyzji w prostych sprawach oraz skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności z zasadami budżetowymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia szczegółów dotyczących języków, które mają być stosowane w kontaktach z Agencją, przypadków, w których decyzje w sprawie sprzeciwu i decyzje w sprawie unieważnienia powinny być podejmowane przez jednego członka wydziału lub izby, szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych i szczegółów dotyczących uiszczania opłat.

Uzasadnienie

Struktura opłat stanowi ważny element systemu znaku towarowego Unii Europejskiej. Należy ją zatem uregulować bezpośrednio w rozporządzeniu, a nie w drodze aktów delegowanych.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 46 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(46a) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 zasięgnięto opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 11 lipca 2013 r.9a.

 

_________

 

9a Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2) w całym rozporządzeniu słowa „wspólnotowy znak towarowy” zastępuje się słowami europejski znak towarowy” i wprowadza się konieczne zmiany gramatyczne;

2) w całym rozporządzeniu słowa „wspólnotowy znak towarowy” zastępuje się słowami „znak towarowy Unii Europejskiej” i wprowadza się konieczne zmiany gramatyczne;

 

(Zmiana dotyczy całości tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie).

Uzasadnienie

Jako że pojęcie „europejski” jest szersze niż terytorium Unii Europejskiej, precyzyjniejsze byłoby używanie terminu „znak towarowy Unii Europejskiej”. Ponadto pojęcia „europejski” używa się obecnie (zwłaszcza w zakresie ochrony patentowej) do oznaczania ochrony, która nie jest jednolita, ale odnosi się raczej do szeregu praw krajowych.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3) w całym rozporządzeniu słowa „sąd w sprawach wspólnotowych znaków towarowych” zastępuje się słowami „sąd w sprawach europejskich znaków towarowych ” i wprowadza się konieczne zmiany gramatyczne;

3) w całym rozporządzeniu słowa „sąd w sprawach wspólnotowych znaków towarowych” zastępuje się słowami „sąd w sprawach znaków towarowych Unii Europejskiej” i wprowadza się konieczne zmiany gramatyczne;

 

(Zmiana dotyczy całości tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie).

Uzasadnienie

Jako że pojęcie „europejski” jest szersze niż terytorium Unii Europejskiej, precyzyjniejsze byłoby używanie terminu „sąd w sprawach znaków towarowych Unii Europejskiej”. Ponadto taka nazwa odzwierciedla nazwę Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4) w całym rozporządzeniu słowa „wspólnotowy znak wspólny” zastępuje się słowami europejski znak wspólny” i wprowadza się konieczne zmiany gramatyczne;

4) w całym rozporządzeniu słowa „wspólnotowy znak wspólny” zastępuje się słowami „znak wspólny Unii Europejskiej” i wprowadza się konieczne zmiany gramatyczne;

 

(Zmiana dotyczy całości tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie).

Uzasadnienie

Jako że pojęcie „europejski” jest szersze niż terytorium Unii Europejskiej, precyzyjniejsze byłoby używanie terminu „znak wspólny Unii Europejskiej”.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 8

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 2 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Ustanawia się Agencję Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów zwaną dalej „Agencją”.

1. Ustanawia się Agencję Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zwaną dalej „Agencją”.

 

(Zmiana dotyczy całości tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie).

Uzasadnienie

The current name may be well established within the design- and trademarks communities but it is hardly a name that clearly designates what the office is doing for a person that is not familiar with it to begin with, including most SMEs. Changing the name of the office to reflect its actual work is thus very reasonable. However a name should be chosen that can both convey the broad range of tasks entrusted to the agency and last if new tasks are added in the future. Given the fact that the Agency hosts the Observatory on infringements of intellectual property rights as well as the registry of recognised orphan works the work clearly goes beyond the scope of just trademarks and designs even though these are the core competencies of the agency. Furthermore it is foreseable that additional items such as registration of GIs and tasks in relation to trade secrets could be added to the competences of the agency in the future.

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 9

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Oznaczenia, z których może składać się europejski znak towarowy

Oznaczenia, z których może składać się znak towarowy Unii Europejskiej

Europejski znak towarowy może składać się z jakichkolwiek oznaczeń, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, wzorów, liter, cyfr, barw jako takich, kształtu towarów lub ich opakowań lub dźwięków, pod warunkiem że oznaczenia takie umożliwiają

Znak towarowy Unii Europejskiej może składać się z jakichkolwiek oznaczeń, w szczególności z wyrazów, łącznie z nazwiskami, wzorów, liter, cyfr, barw jako takich, kształtu towarów lub ich opakowań lub dźwięków, pod warunkiem że zastosowana została technologia, która jest ogólnie dostępna, i że oznaczenia takie umożliwiają

a) odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw;

a) odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw; oraz

b) przedstawienie ich w sposób umożliwiający właściwym organom i opinii publicznej ustalenie dokładnego przedmiotu ochrony udzielonej jego właścicielowi.

b) przedstawienie ich w Rejestrze Znaków Towarowych Unii Europejskiej w sposób umożliwiający właściwym organom i opinii publicznej ustalenie jasnego i dokładnego przedmiotu ochrony udzielonej jego właścicielowi.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 10 – litera a

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 7 – ustęp 1 – litera k

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

k) znaki towarowe, które są wyłączone z rejestracji na podstawie przepisów unijnego prawa lub postanowień umów międzynarodowych, których Unia jest stroną, przewidujących ochronę określeń tradycyjnych dla wina i gwarantowanych tradycyjnych specjalności;

k) znaki towarowe, które są wyłączone z rejestracji na podstawie przepisów unijnego prawa lub postanowień umów międzynarodowych, których Unia jest stroną, przewidujących ochronę napojów spirytusowych, określeń tradycyjnych dla wina i gwarantowanych tradycyjnych specjalności;

Uzasadnienie

Bez wątpienia przepis ten jest korzystny dla właścicieli oznaczeń geograficznych. Jednakże powód wymienienia napojów spirytusowych w tym ustępie wynika z oznaczeń geograficznych objętych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. Należy koniecznie wyróżnić je spośród innych oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia przewidzianych dla produktów rolnych i środków spożywczych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 510/2006 lub nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r.

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 10 – litera b

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 7 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Ustęp 1 stosuje się bez względu na fakt, że podstawy odmowy rejestracji istnieją:

2. Ustęp 1 stosuje się bez względu na fakt, że podstawy odmowy rejestracji istnieją tylko w części Unii.

a) tylko w części Unii;

 

b) wyłącznie w przypadku przetłumaczenia lub dokonania transkrypcji znaku towarowego w obcym języku lub w innym alfabecie na dowolny język urzędowy lub alfabet państwa członkowskiego.

 

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 11 – litera a

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 8 – ustęp 3 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) jeżeli agent lub przedstawiciel właściciela znaku towarowego składa wniosek o jego rejestrację na swoją rzecz bez upoważnienia właściciela, chyba że agent lub przedstawiciel uzasadni swoje działanie;

a) jeżeli agent lub przedstawiciel właściciela znaku towarowego składa wniosek o jego rejestrację na swoją rzecz bez upoważnienia właściciela, chyba że agent lub przedstawiciel uzasadni swoje działanie; lub

Uzasadnienie

Należy wyjaśnić, że spełniony musi być tylko jeden z warunków w lit. a) i b).

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 12

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 9

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Prawa wynikające z europejskiego znaku towarowego

Prawa wynikające ze znaku towarowego Unii Europejskiej

1. Rejestracja europejskiego znaku towarowego przyznaje właścicielowi wyłączne prawa.

1. Rejestracja znaku towarowego Unii Europejskiej przyznaje właścicielowi wyłączne prawa.

2. Bez uszczerbku dla praw właściciela nabytych przed dniem zgłoszenia lub datą pierwszeństwa europejskiego znaku towarowego, właściciel europejskiego znaku towarowego jest uprawniony do zakazania wszelkim stronom trzecim, które nie posiadają jego zgody, używania w obrocie handlowym jakiegokolwiek znaku w odniesieniu do towarów lub usług, jeżeli:

2. Bez uszczerbku dla praw właściciela nabytych przed dniem zgłoszenia lub datą pierwszeństwa znaku towarowego Unii Europejskiej, właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej jest uprawniony do zakazania wszelkim stronom trzecim, które nie posiadają jego zgody, używania w obrocie handlowym jakiegokolwiek znaku w odniesieniu do towarów lub usług, jeżeli:

a) oznaczenie jest identyczne z europejskim znakiem towarowym i jest używane dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których dany europejski znak towarowy jest zarejestrowany, a takie używanie wpływa lub może wpływać na funkcję europejskiego znaku towarowego jako instrumentu gwarantującego konsumentom pochodzenie towarów lub usług;

a) oznaczenie jest identyczne ze znakiem towarowym Unii Europejskiej i jest używane dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których dany znak towarowy Unii Europejskiej jest zarejestrowany;

b) oznaczenie jest identyczne z europejskim znakiem towarowym lub jest do niego podobne oraz jest używane dla towarów lub usług, które są identyczne z towarami lub usługami lub podobne do towarów lub usług, dla których europejski znak towarowy został zarejestrowany, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd opinii publicznej; prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd obejmuje prawdopodobieństwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym;

b) bez uszczerbku dla lit. a) oznaczenie jest identyczne ze znakiem towarowym Unii Europejskiej lub jest do niego podobne oraz jest używane dla towarów lub usług, które są identyczne z towarami lub usługami lub podobne do towarów lub usług, dla których znak towarowy Unii Europejskiej został zarejestrowany, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd opinii publicznej; prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd obejmuje prawdopodobieństwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym;

c) oznaczenie jest identyczne z europejskim znakiem towarowym lub jest do niego podobne, bez względu na to, czy jest on używany w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne z towarami i usługami, dla których zarejestrowano europejski znak towarowy, lub są do nich podobne lub niepodobne, w przypadku gdy cieszy się on renomą w Unii i w przypadku gdy używanie tego oznaczenia bez uzasadnionego powodu stanowi nieuprawnione wykorzystanie jego odróżniającego charakteru lub renomy lub jest dla nich szkodliwe.

c) oznaczenie jest identyczne ze znakiem towarowym Unii Europejskiej lub jest do niego podobne, bez względu na to, czy jest on używany w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne z towarami i usługami, dla których zarejestrowano znak towarowy Unii Europejskiej, lub są do nich podobne lub niepodobne, w przypadku gdy cieszy się on renomą w Unii i w przypadku gdy używanie tego oznaczenia bez uzasadnionego powodu stanowi nieuprawnione wykorzystanie jego odróżniającego charakteru lub renomy lub jest dla nich szkodliwe.

3. Na podstawie warunków określonych ust. 2 mogą być zakazane w szczególności następujące działania:

3. Na podstawie warunków określonych ust. 2 mogą być zakazane w szczególności następujące działania:

a) umieszczanie oznaczenia na towarach lub ich opakowaniach;

a) umieszczanie oznaczenia na towarach lub ich opakowaniach;

b) oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu pod takim oznaczeniem lub oferowanie i świadczenie usług pod tym oznaczeniem;

b) oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu pod takim oznaczeniem lub oferowanie i świadczenie usług pod tym oznaczeniem;

c) przywóz lub wywóz towarów pod takim oznaczeniem;

c) przywóz lub wywóz towarów pod takim oznaczeniem;

d) używanie oznaczenia jako nazwy handlowej lub firmy lub części nazwy handlowej lub firmy;

d) używanie oznaczenia jako nazwy handlowej lub firmy lub części nazwy handlowej lub firmy;

e) używanie oznaczenia w dokumentach handlowych i w reklamie;

e) używanie oznaczenia w dokumentach handlowych i w reklamie;

f) używanie oznaczenia w reklamie porównawczej w sposób sprzeczny z dyrektywą 2006/114/WE.

f) używanie oznaczenia w reklamie porównawczej w sposób sprzeczny z dyrektywą 2006/114/WE.

4. Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo zakazywania przywozu towarów, o których mowa ust. 3 lit. c), w przypadku gdy w celach handlowych działa wyłącznie nadawca towarów.

4. Właścicielowi znaku towarowego Unii Europejskiej przysługuje również prawo zakazywania przywozu do Unii towarów dostarczanych w małych przesyłkach zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (UE) nr 608/2013, w przypadku gdy w obrocie handlowym działa wyłącznie nadawca towarów i gdy takie towary, w tym opakowania, opatrzone są bez upoważnienia znakiem towarowym identycznym ze znakiem towarowym Unii Europejskiej zarejestrowanym w odniesieniu do takich towarów lub którego nie można odróżnić pod względem jego istotnych elementów od tego znaku towarowego Unii Europejskiej. W przypadku podjęcia takich środków państwa członkowskie dopilnowują, by poszczególne osoby lub podmioty, które zamówiły towary, były informowane o przyczynach podjęcia środków, a także o przysługujących im prawach względem nadawcy.

5. Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo do uniemożliwiania wszystkim stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego.

5. Właścicielowi zarejestrowanego znaku towarowego Unii Europejskiej przysługuje również prawo uniemożliwienia wszystkim stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii, bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państwa trzeciego i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny ze znakiem towarowym Unii Europejskiej prawomocnie zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego. Bez uszczerbku dla zobowiązania organów celnych do przeprowadzania należytych kontroli celnych zgodnie z art. 1 rozporządzenia (UE) nr 608/2013, niniejsze postanowienie nie ma zastosowania, jeśli strona trzecia dowiedzie, że ostatecznym przeznaczeniem towarów jest państwo poza Unią oraz jeśli właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej nie jest w stanie wykazać, że ten znak towarowy jest prawidłowo zarejestrowany również w tym państwie ostatecznego przeznaczenia. W przypadkach gdy państwo ostatecznego przeznaczenia nie zostało jeszcze określone, właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej ma prawo uniemożliwienia wszystkim stronom trzecim wywożenia towarów z Unii, chyba że strona trzecia dowiedzie, że ostatecznym przeznaczeniem towarów jest państwo poza Unią oraz że właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej nie jest w stanie dowieść, że jego znak towarowy jest również prawidłowo zarejestrowany w danym państwie będącym ostatecznym przeznaczeniem.

Uzasadnienie

Choć należy zwalczać podrabianie, proponowany przepis posuwa się za daleko, ponieważ obejmuje również importowanie przez obywateli towarów, które zostały legalnie wprowadzone na rynek poza UE. Przepis powinien ograniczać się do podrobionych towarów.

Poprawka  29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 14

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 12

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ograniczenie skutków europejskiego znaku towarowego

Ograniczenie skutków znaku towarowego Unii Europejskiej

1. Europejski znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazania stronie trzeciej używania w obrocie:

1. Znak towarowy Unii Europejskiej nie uprawnia właściciela do zakazania stronie trzeciej używania w obrocie:

a) jej własnego nazwiska (nazwy własnej) lub adresu;

a) jej własnego nazwiska (nazwy własnej) lub adresu;

b) oznaczeń lub wskazówek , które nie mają odróżniającego charakteru lub które dotyczą rodzaju, jakości, ilości, zamierzonego przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego, daty produkcji towarów lub świadczenia usług, lub innych cech charakterystycznych towarów lub usług;

b) oznaczeń lub wskazówek , które nie mają odróżniającego charakteru lub które dotyczą rodzaju, jakości, ilości, zamierzonego przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego, daty produkcji towarów lub świadczenia usług, lub innych cech charakterystycznych towarów lub usług;

c) znaku towarowego do celów wskazania lub odwołania się do towarów lub usług jako towarów lub usług danego właściciela znaku towarowego, zwłaszcza jeżeli użycie znaku towarowego jest niezbędne dla wskazania zamierzonego przeznaczenia towarów lub usług, zwłaszcza akcesoriów lub części zamiennych.

c) znaku towarowego do celów wskazania lub odwołania się do towarów lub usług jako towarów lub usług danego właściciela znaku towarowego, zwłaszcza jeżeli użycie znaku towarowego:

 

(i) jest niezbędne dla wskazania zamierzonego przeznaczenia towarów lub usług, zwłaszcza akcesoriów lub części zamiennych;

 

(ii) ma miejsce w ramach reklamy porównawczej spełniającej wszystkie warunki określone w dyrektywie 2006/114/WE;

 

(iii) ma na celu zwrócenie uwagi konsumenta na odsprzedaż towarów oryginalnych, które pierwotnie zostały sprzedane przez właściciela znaku towarowego lub za jego zgodą;

 

(iv) ma na celu zaproponowanie legalne alternatywy dla towarów lub usług właściciela znaku towarowego;

 

(v) ma miejsce w celu parodii, ekspresji artystycznej, krytyki lub komentarza.

Akapit pierwszy stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy używanie znaku towarowego przez stronę trzecią przebiega zgodnie z uczciwymi praktykami w handlu i przemyśle.

Ustęp ten stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy używanie znaku towarowego przez stronę trzecią przebiega zgodnie z uczciwymi praktykami w handlu i przemyśle.

2. Uznaje się, że używanie znaku towarowego przez stronę trzecią nie przebiega zgodnie z uczciwymi praktykami zwłaszcza w jakimkolwiek z następujących przypadków:

2. Uznaje się, że używanie znaku towarowego przez stronę trzecią nie przebiega zgodnie z uczciwymi praktykami zwłaszcza w jakimkolwiek z następujących przypadków:

 

a) stwarza wrażenie, że istnieje związek handlowy między stroną trzecią a właścicielem znaku towarowego;

a) jeśli stwarza wrażenie, że istnieje związek handlowy między stroną trzecią a właścicielem znaku towarowego;

b) stanowi nieuczciwe wykorzystanie odróżniającego charakteru lub renomy znaku towarowego bez uzasadnionego powodu lub jest dla nich szkodliwe.

b) jeśli stanowi nieuczciwe wykorzystanie odróżniającego charakteru lub renomy znaku towarowego bez uzasadnionego powodu lub jest dla nich szkodliwe.

 

2a. Znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazania stronie trzeciej używania znaku towarowego z uzasadnionego powodu mającego związek z jakimkolwiek niekomercyjnym zastosowaniem znaku.

 

2b. Znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazania stronie trzeciej używania, w obrocie handlowym, wcześniejszego prawa, które ma zastosowanie jedynie na konkretnym obszarze, jeżeli prawo to jest uznawane przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego i w granicach terytorium, na którym jest uznawane.

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 15

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 13 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

15) w ust. 13 ust. 1 słowa „we Wspólnocie” zastępuje się słowami „na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego.”;

15) art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

„1. Znak towarowy Unii Europejskiej nie uprawnia właściciela do zakazania jego używania w odniesieniu do towarów, które zostały wprowadzone do obrotu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod tym znakiem towarowym przez właściciela lub za jego zgodą.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 26 – litera a a (nowa)

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 26 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

„2. Zgłoszenie znaku towarowego Unii Europejskiej wymaga uiszczenia opłaty. Opłata za zgłoszenie obejmuje:

 

a) opłatę podstawową;

 

b) opłatę klasową dla klas powyżej pierwszej, do której należą towary lub usługi zgodnie z art. 28;

 

c) w stosownych przypadkach, opłatę za poszukiwania, o której mowa w art. 38 ust. 2.

 

Zgłaszający wydaje zlecenie płatnicze, aby uiścić opłatę za zgłoszenie, najpóźniej w dniu dokonania zgłoszenia.”;

Uzasadnienie

Struktura opłat stanowi ważny element systemu znaku towarowego Unii Europejskiej, w związku z czym należy ją uregulować bezpośrednio w rozporządzeniu. Zasada 4 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 zostaje zatem włączona do rozporządzenia (WE) nr 207/2009.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 27

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 27

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Za datę dokonania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego przyjmuje się dzień, w którym zgłaszający złożył w Agencji dokumenty zawierające informacje określone w art. 26 ust. 1., pod warunkiem uiszczenia opłaty za zgłoszenie, przy czym zlecenie płatnicze dotyczące tej opłaty powinno zostać złożone najpóźniej w tym dniu.”;

Za datę dokonania zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej przyjmuje się dzień, w którym zgłaszający złożył w Agencji dokumenty zawierające informacje określone w art. 26 ust. 1., pod warunkiem wydania zlecenia płatniczego dotyczącego opłaty za zgłoszenie w przeciągu 21 dni od daty złożenia wymienionych dokumentów.

Poprawka  33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 28

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 28 – ustęp 6

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6. Jeżeli zgłaszający wnioskuje o rejestrację do więcej niż jednej klasy, towary i usługi grupuje się według klas klasyfikacji nicejskiej, przy czym każda grupa poprzedzana jest numerem klasy, do której należy dana grupa towarów lub usług, i prezentowana według kolejności klas.

6. Jeżeli zgłaszający wnioskuje o rejestrację do więcej niż jednej klasy, grupuje on towary i usługi według klas klasyfikacji nicejskiej, przy czym każda grupa poprzedzana jest numerem klasy, do której należy dana grupa towarów lub usług, i prezentuje je według kolejności klas.

Uzasadnienie

Wyjaśnienie, że to zgłaszający ma pogrupować według klas.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 28

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 28 – ustęp 8 – akapit pierwszy

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Właściciele europejskich znaków towarowych zgłoszonych przed dniem 22 czerwca 2012 r., które zostały zarejestrowane wyłącznie w odniesieniu do całego nagłówka klasyfikacji nicejskiej, mogą oświadczyć, że ich intencją w dniu dokonania zgłoszenia było uzyskanie ochrony w stosunku do towarów lub usług wykraczających poza towary lub usługi objęte dosłownym znaczeniem nagłówka danej klasy, pod warunkiem że tak oznaczone towary lub usługi znajdują się w alfabetycznym wykazie dla danej klasy w edycji klasyfikacji nicejskiej obowiązującej w dniu dokonania zgłoszenia.

Właściciele europejskich znaków towarowych zgłoszonych przed dniem 22 czerwca 2012 r., które zostały zarejestrowane w odniesieniu do całego nagłówka klasyfikacji nicejskiej, mogą oświadczyć, że ich intencją w dniu dokonania zgłoszenia było uzyskanie ochrony w stosunku do towarów lub usług wykraczających poza towary lub usługi objęte dosłownym znaczeniem nagłówka danej klasy, pod warunkiem że tak oznaczone towary lub usługi znajdują się w alfabetycznym wykazie dla danej klasy w edycji klasyfikacji nicejskiej obowiązującej w dniu dokonania zgłoszenia.

Poprawka  35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 28

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009/WE

Artykuł 28 – ustęp 8 – akapit drugi

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Oświadczenie takie jest składane w Agencji w terminie czterech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i wskazuje w sposób jasny, dokładny i szczegółowy towary i usługi inne niż te wyraźnie objęte dosłownym znaczeniem określeń nagłówków klasyfikacyjnych, pierwotnie objętych zamiarem właściciela. Agencja podejmuje stosowne środki w celu dokonania zmian rejestru. Możliwość ta pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 15, art. 42 ust. 2, art. 51 ust. 1 lit. a) i art. 57 ust. 2.

Oświadczenie takie jest składane w Agencji w terminie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i wskazuje w sposób jasny, dokładny i szczegółowy towary i usługi inne niż te wyraźnie objęte dosłownym znaczeniem określeń nagłówków klasyfikacyjnych, pierwotnie objętych zamiarem właściciela. Agencja podejmuje stosowne środki w celu dokonania zmian rejestru. Możliwość ta pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 15, art. 42 ust. 2, art. 51 ust. 1 lit. a) i art. 57 ust. 2.

Uzasadnienie

Spowoduje to prawdopodobnie dość dużo pracy dla użytkowników, dlatego rozsądne byłoby przedłużyć nieco termin, aby dać użytkownikom więcej czasu na analizę sytuacji.

Poprawka  36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 28

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 28 – ustęp 8 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

8a. W przypadku dokonania zmiany w rejestrze wyłączne prawa wynikające ze znaku towarowego Unii Europejskiej na mocy art. 9 nie uniemożliwiają żadnej stronie trzeciej dalszego używania znaku towarowego w odniesieniu do towarów i usług w przypadku i w zakresie, w jakim:

 

a) używanie znaku towarowego dotyczącego tych towarów i usług rozpoczęło się przed dokonaniem zmiany w rejestrze, oraz

 

b) używanie znaku towarowego w odniesieniu do tych towarów i usług nie naruszało praw przysługujących właścicielowi w oparciu o dosłowne znaczenie rejestrowania towarów i usług odnotowanych w rejestrze w tym czasie.

 

Ponadto zmiana wykazu towarów i usług odnotowanych w rejestrze nie uprawnia właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej do zgłoszenia sprzeciwu względem zgłoszonego później znaku towarowego ani do złożenia wniosku o stwierdzenie unieważnienia w przypadku i w zakresie, w jakim:

 

a) przed wprowadzeniem zmiany do rejestru zgłoszony później znak towarowy dotyczący towarów lub usług był już wykorzystywany lub złożone zostało zgłoszenie o jego zarejestrowanie, oraz

 

b) używanie znaku towarowego w odniesieniu do tych towarów i usług nie naruszało i nie naruszyłoby praw przysługujących właścicielowi w oparciu o dosłowne znaczenie rejestrowania towarów i usług odnotowanych w rejestrze w tym czasie.

Poprawka  37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 29

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 29 – ustęp 5 – dodane zdanie

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W razie konieczności dyrektor wykonawczy Agencji zwraca się do Komisji o rozważenie skierowania zapytania w celu ustalenia, czy państwo w rozumieniu pierwszego zdania przyznaje takie traktowanie na zasadzie wzajemności.

W razie konieczności dyrektor wykonawczy Agencji zwraca się do Komisji o skierowanie zapytania w celu ustalenia, czy państwo w rozumieniu pierwszego zdania przyznaje takie traktowanie na zasadzie wzajemności.

Uzasadnienie

Sformułowanie „rozważenie skierowania” jest bardzo słabe. Zresztą wniosek o skierowanie zapytania nie jest dla Komisji wiążący.

Poprawka  38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 30

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 30 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Zastrzeżenia pierwszeństwa dokonuje się jednocześnie z dokonaniem zgłoszenia europejskiego znaku towarowego i zawiera ono datę, numer i państwo, w którym dokonano wcześniejszego zgłoszenia.

1. Zastrzeżenia pierwszeństwa dokonuje się jednocześnie z dokonaniem zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej i zawiera ono datę, numer i państwo, w którym dokonano wcześniejszego zgłoszenia. Zgłaszający składa egzemplarz poprzedniego zgłoszenia w terminie trzech miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. W przypadku gdy poprzednie zgłoszenie jest zgłoszeniem znaku towarowego Unii Europejskiej, Agencja z urzędu dołącza do akt egzemplarz poprzedniego zgłoszenia.

Uzasadnienie

Warunków formalnych dokonywania zgłoszenia nie należy pozostawiać całkowicie dla aktów delegowanych. Pewne zasady podstawowe muszą być uregulowane bezpośrednio w akcie podstawowym. Proponuje się skorzystanie w pewnym stopniu z treści zasady 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2868/95.

Poprawka  39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 33

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 35 a – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) szczegóły dotyczące treści zgłoszenia europejskiego znaku towarowego określonej w art. 26 ust. 1, rodzaju opłat należnych za zgłoszenie, o których mowa w art. 26 ust. 2, w tym liczby klas towarów i usług podlegających tym opłatom, a także warunków formalnych zgłoszenia, o których mowa w art. 26 ust. 3;

b) szczegóły dotyczące formalnej treści zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej określonej w art. 26 ust. 1, a także warunków formalnych zgłoszenia, o których mowa w art. 26 ust. 3;

Uzasadnienie

Należy wyjaśnić, że w aktach delegowanych może być określona jedynie treść formalna, a nie merytoryczna. Struktura opłat stanowi istotny element systemu unijnego znaku towarowego, dlatego należy uregulować ją bezpośrednio w rozporządzeniu, jak zostało to wskazane w zamieszczonych w projekcie sprawozdania poprawkach dotyczących art. 26 ust. 2, art. 47 ust. 1a oraz załącznika –I.

Poprawka  40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 40

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 42 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

40) w art. 42 ust. 2 zdanie pierwsze sformułowanie „w okresie pięciu lat poprzedzających publikację” otrzymuje brzmienie „w okresie pięciu lat poprzedzających datę dokonania zgłoszenia lub datę pierwszeństwa”;

40) art. 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

„2. Na wniosek zgłaszającego właściciel wcześniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej, który zgłosił sprzeciw, przedstawia dowód, że w okresie pięciu lat poprzedzających datę zgłoszenia lub datę pierwszeństwa znaku towarowego Unii Europejskiej wcześniejszy znak towarowy Unii Europejskiej był rzeczywiście używany w Unii w odniesieniu do towarów lub usług, dla których jest on zarejestrowany i które przytacza on jako uzasadnienie swojego sprzeciwu, lub że istnieją usprawiedliwione powody nieużywania znaku, pod warunkiem że wcześniejszy znak towarowy Unii Europejskiej był w tym terminie zarejestrowany od co najmniej pięciu lat. Wobec braku takiego dowodu sprzeciw odrzuca się. Jeżeli wcześniejszy znak Unii Europejskiej był używany tylko dla części towarów lub usług, dla których jest on zarejestrowany, do celów rozpatrywania sprzeciwu uznawany jest on za zarejestrowany tylko dla tej części towarów lub usług.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 43 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 47 – ustęp 1 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

43a) w art. 47 dodaje się ustęp w brzmieniu:

 

„1a. Na opłatę uiszczaną za przedłużenie znaku towarowego Unii Europejskiej składają się:

 

a) opłata podstawowa;

 

b) opłaty klasowe dla klas powyżej pierwszej klasy, w odniesieniu do której wnioskuje się o przedłużenie; oraz

 

c) w stosownych przypadkach dodatkowa opłata za opóźnioną płatność opłaty za przedłużenie lub za opóźnione złożenie wniosku o przedłużenie zgodnie z ust. 3”;

Uzasadnienie

Struktura opłat stanowi ważny element systemu znaku towarowego Unii Europejskiej, w związku z czym należy ją uregulować bezpośrednio w rozporządzeniu. Zasada 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2868/95 zostaje zatem włączona do rozporządzenia (WE) nr 207/2009.

Poprawka  42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 45

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 49 a – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) proceduralne warunki przedłużenia europejskiego znaku towarowego na podstawie art. 47, w tym rodzaj opłat, które należy uiścić;

a) procedurę przedłużenia europejskiego znaku towarowego na podstawie art. 47, w tym rodzaj opłat, które należy uiścić;

Poprawka  43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 46

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 50 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Zrzeczenie się znaku towarowego przez właściciela zgłasza się do Agencji w formie pisemnej. Staje się ono skuteczne z chwilą wpisu do rejestru. Ważność zrzeczenia się europejskiego znaku towarowego, które zgłoszono do Agencji po złożeniu wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia tego znaku towarowego zgodnie z art. 56 ust. 1, jest uwarunkowane ostatecznym odrzuceniem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub jego wycofaniem.

2. Zrzeczenie się znaku towarowego przez właściciela zgłasza się do Agencji w formie pisemnej. Staje się ono skuteczne z chwilą wpisu do rejestru. Ważność zrzeczenia się znaku towarowego Unii Europejskiej, które zgłoszono do Agencji po złożeniu wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienia tego znaku towarowego zgodnie z art. 56 ust. 1, jest uwarunkowane ostatecznym odrzuceniem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienia bądź jego wycofaniem.

Uzasadnienie

Komisja zaproponowała zmianę art. 50, aby uniemożliwić właścicielom znaków towarowych Unii Europejskiej, wobec których toczy się postępowanie o unieważnienie z powodu nieużywania znaku, zwracania się o przekształcenie tych znaków towarowych w jeden lub kilka znaków krajowych przed podjęciem decyzji o unieważnieniu. Taka praktyka przyznaje bowiem pięcioletni okres, podczas którego właściciel mógłby legalnie powstrzymać się od stosowania znaku, obchodząc prawo. Przepisem tym należy objąć przypadki, gdy znak towarowy Unii Europejskiej jest przedmiotem roszczenia o stwierdzenie nieważności.

Poprawka  44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 46

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 50 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Zrzeczenie się wpisuje się do rejestru tylko za zgodą właściciela prawa wpisanego do rejestru. Jeżeli licencja jest wpisania do rejestru, zrzeczenie się wpisuje się do rejestru tylko w przypadku, gdy właściciel znaku udowodni, że powiadomił licencjobiorcę o swoim zamiarze zrzeczenia się znaku towarowego; wpisu takiego dokonuje się po upływie terminu ustalonego zgodnie z art. 57a lit. a).

3. Zrzeczenie się wpisuje się do rejestru tylko za zgodą właściciela prawa wpisanego do rejestru. Jeżeli licencja jest wpisania do rejestru, zrzeczenie się wpisuje się do rejestru tylko w przypadku, gdy właściciel znaku udowodni, że powiadomił licencjobiorcę o swoim zamiarze zrzeczenia się znaku towarowego; wpisu takiego dokonuje się po upływie terminu trzech miesięcy od dnia, w którym Agencja zostanie przekonana przez właściciela znaku towarowego o tym, że powiadomił on licencjobiorcę o swoim zamiarze zrzeczenia się tego znaku.

Uzasadnienie

Przepis w brzmieniu zaproponowanym przez Komisję nie będzie funkcjonował, a ponadto wpisanie zrzeczenia się do rejestru nie będzie możliwe aż do momentu przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 57a lit. a). Okres powinien więc być uregulowany bezpośrednio w akcie podstawowym. Proponuje się utrzymać tę samą długość okresu, o której mowa w zasadzie 36 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2868/95. Zob. również poprawka do art. 57a lit. a).

Poprawka  45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 48

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 54 – ustęp 1 i 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

48) w art. 54 ust. 1 i 2 skreśla się słowa „ani sprzeciwiać się używaniu późniejszego znaku”;

48) art. 54 ust. 1 i 2 otrzymuje brzmienie:

 

„1. Właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej, który przyzwalał przez pięć następujących po sobie lat na używanie późniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej w Unii i był świadomy tego używania, nie może wnosić na podstawie wcześniejszego znaku towarowego [...] o stwierdzenie nieważności późniejszego znaku [...] w odniesieniu do towarów lub usług, dla których późniejszy znak był używany, chyba że zgłoszenia późniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej dokonano w złej wierze.

 

2. W przypadku gdy właściciel wcześniejszego krajowego znaku towarowego określonego w art. 8 ust. 2 lub innego wcześniejszego znaku określonego w art. 8 ust. 4 przyzwalał przez pięć następujących po sobie lat na używanie późniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej w państwie członkowskim, w którym wcześniejszy znak towarowy lub inne wcześniejsze oznaczenie było chronione i był świadomy tego używania, nie może wnosić na podstawie wcześniejszego znaku towarowego lub innego wcześniejszego oznaczenia o stwierdzenie nieważności późniejszego znaku [...] w odniesieniu do towarów lub usług, dla których późniejszy znak był używany, chyba że zgłoszenia późniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej dokonano w złej wierze.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 50

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 57 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

50) w art. 57 ust. 2 zdanie drugie słowa „zostało opublikowane” zastępuje się słowami „zostało dokonane lub w dacie pierwszeństwa europejskiego znaku towarowego”;

50) art. 57 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

2. Na wniosek właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej właściciel wcześniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej, będący stroną w postępowaniu o unieważnienie, przedstawia dowód, że w okresie pięciu lat poprzedzających datę złożenia wniosku o unieważnienie wcześniejszy znak towarowy Unii Europejskiej był rzeczywiście używany w Unii w związku z towarami lub usługami, dla których został on zarejestrowany i które przytacza on jako uzasadnienie swojego wniosku, lub że istnieją usprawiedliwione powody nieużywania znaku, pod warunkiem że wcześniejszy znak towarowy Unii Europejskiej był zarejestrowany w tym momencie od co najmniej pięciu lat. Jeżeli w dniu, w którym zgłoszenie znaku towarowego Unii Europejskiej zostało dokonane lub w którym przypada data pierwszeństwa znaku towarowego Unii Europejskiej wcześniejszy znak towarowy Unii Europejskiej był zarejestrowany od co najmniej pięciu lat, właściciel wcześniejszego znaku towarowego Unii Europejskiej przedstawia dowód, że warunki określone w art. 42 ust. 2 były na ten dzień spełnione. Wobec braku takiego dowodu wniosek o unieważnienie odrzuca się. Jeżeli wcześniejszy znak towarowy Unii Europejskiej używany był tylko w odniesieniu do części towarów lub usług, dla których został on zarejestrowany, uznawany jest, do celu rozpatrywania wniosku o unieważnienie za zarejestrowany tylko dla tej części towarów i usług.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 51

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 57 a – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) procedury regulujące zrzeczenie się europejskiego znaku towarowego określone w art. 50, w tym termin, o którym mowa w ust. 3 wspomnianego artykułu;

a) procedury regulujące zrzeczenie się europejskiego znaku towarowego określone w art. 50;

Uzasadnienie

Okres powinien być uregulowany bezpośrednio w akcie podstawowym. Patrz również poprawka do art. 50 ust. 3.

Poprawka  48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 56

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 65 a – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) treść zawiadomienia o odwołaniu, o którym mowa w art. 60, i procedury wnoszenia i rozpatrywania odwołania;

a) formalną treść zawiadomienia o odwołaniu, o którym mowa w art. 60, i procedury wnoszenia i rozpatrywania odwołania;

Uzasadnienie

Należy wyjaśnić, że w aktach delegowanych może być określona jedynie treść formalna, a nie merytoryczna.

Poprawka  49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 56

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 65 a – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) treść i formę decyzji izby odwoławczej, o których mowa w art. 64;

b) formalną treść i formę decyzji izby odwoławczej, o których mowa w art. 64;

Uzasadnienie

Należy wyjaśnić, że w aktach delegowanych może być określona jedynie treść formalna, a nie merytoryczna.

Poprawka  50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 60

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 67 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

60) w ust. 67 ust. 1 słowa „w wyznaczonym terminie” zastępuje się słowami „w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 74a”;

60) art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

„1. Zgłaszający znak wspólny Unii Europejskiej przedstawia regulamin używania znaku w terminie dwóch miesięcy od daty dokonania zgłoszenia.”;

Uzasadnienie

Przepis w brzmieniu zaproponowanym przez Komisję nie będzie funkcjonował, a okres nie będzie zdefiniowany aż do momentu przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 74a. Okres powinien więc być uregulowany bezpośrednio w akcie podstawowym. Proponuje się utrzymać tę samą długość okresu, o której mowa w zasadzie 43 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2868/95.

Poprawka  51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 61 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 71 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

61a) art. 71 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

 

„3. Uwagi pisemne zgodnie z art. 69 można składać również w odniesieniu do zmienionych regulaminów używania znaku.”;

Uzasadnienie

Poprawka ta wyjaśnia znaczenie zdania „Artykuł 69 stosuje się do zmienionych regulaminów używania znaku.”. Łączy się z poprawką do art. 74f ust. 3.

Poprawka  52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 62

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 74 a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających termin, o którym mowa w art. 67 ust. 1, przewidziany na przedstawienie Agencji regulaminu używania europejskiego znaku wspólnego, oraz treść tego regulaminu zgodnie z art. 67 ust. 2.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających formalną treść regulaminu używania europejskiego znaku wspólnego, zgodnie z art. 67 ust 2.

Uzasadnienie

Okres powinien być uregulowany bezpośrednio w akcie podstawowym. Patrz również poprawka do art. 67 ust. 1.

Poprawka  53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 63

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 74 c – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Zgłaszający europejski znak certyfikujący przedstawia regulamin używania znaku certyfikującego w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 74k.

1. Zgłaszający europejski znak certyfikujący przedstawia regulamin używania znaku certyfikującego w terminie dwóch miesięcy od daty dokonania zgłoszenia.

Uzasadnienie

Przepis w brzmieniu zaproponowanym przez Komisję nie będzie funkcjonował, a okres nie będzie zdefiniowany aż do momentu przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 74a. Okres powinien więc być uregulowany bezpośrednio w akcie podstawowym. Proponuje się zastosować taką samą długość okresu, jaki jest przewidziany w przepisach dotyczących używania znaków wspólnych. Zob. również poprawka do art. 74k.

Poprawka  54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 63

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 74 f – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przepisy art. 74e stosuje się do zmienionego regulaminu używania.

3. Uwagi pisemne zgodnie z art. 74e można składać również w odniesieniu do zmienionego regulaminu używania.

Uzasadnienie

Poprawka ta wyjaśnia znaczenie odniesienia do art. 74e. Łączy się z poprawką do art. 71 ust. 3.

Poprawka  55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 63

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 74 k

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających termin, o którym mowa w art. 74c ust. 1, przewidziany na przedstawienie Agencji regulaminu używania europejskiego znaku certyfikującego, oraz treść tego regulaminu zgodnie z art. 74c ust. 2.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających formalną treść regulaminu używania europejskiego znaku certyfikującego, zgodnie z art. 74c ust 2.

Uzasadnienie

Okres powinien być uregulowany bezpośrednio w akcie podstawowym. Należy wyjaśnić, że w aktach delegowanych może być szerzej określona jedynie treść formalna, a nie merytoryczna przepisów. Zob. również poprawka do art. 74c ust. 1.

Poprawka  56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 68

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 79 c – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Obliczanie i czas trwania terminów podlegają przepisom przyjętym zgodnie z art. 93a lit. f).

1. Terminy ustala się w pełnych latach, miesiącach, tygodniach lub dniach. Rozpoczęcie biegu terminu następuje w dniu następującym po dniu, w którym miało miejsce dane zdarzenie.

Uzasadnienie

Podstawowe zasady obliczania terminów należy określić bezpośrednio w akcie podstawowym. W niniejszej poprawce usunięto także problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi.

Poprawka  57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 68

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 79 d

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Agencja poprawia wszystkie błędy językowe, błędy pisarskie i oczywiste niedopatrzenia popełnione w decyzjach Agencji oraz błędy techniczne popełnione przez Agencję przy rejestracji znaku towarowego lub publikacji tej rejestracji.

Agencja poprawia wszystkie błędy językowe, błędy pisarskie i oczywiste niedopatrzenia popełnione w decyzjach Agencji oraz błędy techniczne popełnione przez Agencję przy rejestracji znaku towarowego lub publikacji tej rejestracji. Agencja prowadzi rejestr wszystkich takich korekt.

Uzasadnienie

Możliwość poprawiania błędów przez Agencję jest przydatna, ale należy zawsze rejestrować wprowadzone korekty, aby możne było je monitorować.

Poprawka  58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 69 – litera a

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 80 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w ust. 1 zdanie pierwsze słowa „decyzję dotkniętą oczywistym błędem proceduralnym” zastępuje się wyrazami „decyzję, która zawiera oczywisty błąd”;

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

„1. W przypadku gdy Agencja dokonała wpisu do rejestru lub podjęła decyzję dotkniętą oczywistym błędem [...] zawinionym przez Agencję, wówczas unieważnia wpis lub uchyla tę decyzję. Jeżeli jest tylko jedna strona postępowania, której praw dotyczy wpis do rejestru lub czynność, wówczas unieważnienie, względnie uchylenie decyzji będą dokonane nawet wówczas, gdy błąd ten nie był oczywisty dla strony.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 69 – litera b

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 80 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„Unieważnienia wpisu do rejestru lub odwołania decyzji dokonuje się w ciągu jednego roku od daty wpisu do rejestru lub podjęcia decyzji, po zapoznaniu się ze stanowiskiem stron postępowania i jakiegokolwiek właściciela praw do europejskiego znaku towarowego, które zostały wpisane w rejestrze.”;

2. Unieważnienia lub uchylenia decyzji określonego w ust. 1 dokonanuje organ, który dokonał wpisu lub podjął decyzję, z urzędu lub na wniosek jednej ze stron postępowania. Unieważnienia wpisu do rejestru lub odwołania decyzji dokonuje się w ciągu jednego roku od daty wpisu do rejestru lub podjęcia decyzji, po zapoznaniu się ze stanowiskiem stron postępowania i jakiegokolwiek właściciela praw do znaku towarowego Unii Europejskiej, które zostały wpisane w rejestrze. Agencja prowadzi rejestr wszystkich takich unieważnień lub uchyleń.”;

Uzasadnienie

Włączenie pierwszego zdania to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka zdań (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa). Dodanie ostatniego zdania: te unieważnienia/uchylenia powinny być wpisywane do rejestru, aby możne było je monitorować.

Poprawka  60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 71

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 82 a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku przerwania lub wznowienia postępowania Agencji postępuje zgodnie z zasadami określonymi zgodnie z art. 93a lit. i).”;

1. Postępowanie przed Agencją podlega przerwaniu:

 

a) w przypadku śmierci lub braku zdolności do czynności prawnych zgłaszającego lub właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej, lub osoby uprawnionej na mocy ustawodawstwa krajowego do działania w jego imieniu. W zakresie, w jakim powyższe okoliczności nie wpływają na uprawnienia pełnomocnika wyznaczonego na mocy art. 93, postępowanie przerywa się jedynie na wniosek takiego pełnomocnika;

 

b) w przypadku gdy zgłaszający lub właściciel znaku towarowego Unii Europejskiej napotyka na przeszkody prawne dla kontynuowania postępowania przed Agencją z powodu powództwa wniesionego w sprawie jego własności;

 

c) w przypadku śmierci lub braku zdolności do czynności prawnych pełnomocnika zgłaszającego lub właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej, lub jeżeli pełnomocnik napotyka na przeszkody prawne dla kontynuowania postępowania przed Agencją z powodu powództwa wniesionego w sprawie jego własności.

 

2) Jeżeli w przypadkach określonych w ust. 1 lit. a) i b) Agencja została powiadomiona o tożsamości osoby uprawnionej do kontynuowania postępowania przed Agencją, Agencja powiadamia tę osobę i wszystkie zainteresowane strony trzecie o wznowieniu postępowania od daty, którą określa Agencja.

 

3) W przypadku określonym w ust. 1 lit. c) postępowanie wznawia się, jeżeli Agencja zostanie powiadomiona o wyznaczeniu nowego pełnomocnika zgłaszającego lub jeżeli Agencja zawiadomiła pozostałe strony o wyznaczeniu nowego pełnomocnika właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od początku przerwania postępowania Agencja nie została powiadomiona o wyznaczeniu nowego pełnomocnika, powiadamia zgłaszającego lub właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej, że:

 

a) w przypadku gdy stosuje się art. 92 ust. 2, zgłoszenie znaku towarowego Unii Europejskiej uważa się za wycofane, jeżeli informacje te nie zostaną dostarczone w terminie dwóch miesięcy, które następują po tym powiadomieniu, lub

 

b) w przypadku gdy nie mają zastosowania przepisy art. 92 ust. 2, postępowanie wznawia się w obecności zgłaszającego lub właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej od daty tego powiadomienia.

 

4) Terminy inne niż terminy uiszczenia opłat za przedłużenie, biegnące względem zgłaszającego lub właściciela znaku towarowego Unii Europejskiej z datą przerwania postępowania, zaczynają ponownie biec, licząc od dnia wznowienia postępowania.

Uzasadnienie

Zasady dotyczące przerwania postępowania należy określić bezpośrednio w akcie podstawowym. Proponuje się skorzystanie z treści zasady 73 rozporządzenia (WE) nr 2868/95. W niniejszej poprawce usunięto także problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi.

Poprawka  61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 73

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 85 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

73) w art. 85 ust. 1 słowa „na warunkach ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym” zastępuje się słowami „na warunkach określonych zgodnie z art. 93a lit. j).”;

73) art. 85 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

„1. „1. Strona przegrywająca w postępowaniu w sprawie sprzeciwu, postępowaniu w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia, unieważnienia lub postępowaniu odwoławczym pokrywa opłaty ponoszone przez drugą stronę, jak również, bez uszczerbku dla art. 119 ust. 6, wszystkie koszty ponoszone przez nią istotne dla postępowania, łącznie z kosztami podróży i pobytu oraz wynagrodzeniem pełnomocnika, radcy lub adwokata, w granicach ustalonych dla każdej kategorii kosztów […].”;

Uzasadnienie

Skreślenie słów „na warunkach określonych zgodnie z art. 93a lit. j)” pozwala usunąć problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi.

Poprawka  62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 75

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 87 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Agencja prowadzi rejestr, który zawiera te dane szczegółowe, których rejestracja lub włączenie jest przewidziane w niniejszym rozporządzeniu lub w akcie delegowanym przyjętym na podstawie niniejszego rozporządzenia. Agencja aktualizuje rejestr.

1. Agencja prowadzi rejestr znaków towarowych Unii Europejskiej i aktualizuje go.

Uzasadnienie

Oczywiste jest, że rejestr zawiera te dane szczegółowe, które przewiduje rozporządzenie. W niniejszej poprawce usunięto także problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 93a lit. k).

Poprawka  63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 77

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 89 – ustęp 1 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) Biuletyn Europejskich Znaków Towarowych zawierający wpisy do rejestru, jak również pozostałe dane szczegółowe, których publikacja przewidziana jest w niniejszym rozporządzeniu lub w aktach delegowanych przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

a) Biuletyn Europejskich Znaków Towarowych zawierający wpisy do rejestru, jak również pozostałe dane szczegółowe;

Uzasadnienie

Oczywiste jest, że Biuletyn Europejskich Znaków Towarowych zawiera dane szczegółowe, które przewiduje rozporządzenie, w związku z czym ich wyraźne przywoływanie nie jest konieczne. W niniejszej poprawce usunięto także problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi.

Poprawka  64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 78

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 92 – ustęp 2 – akapit drugi

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego osoby fizyczne lub prawne, o których mowa w akapicie pierwszym, nie muszą być reprezentowane przed Agencją w przypadkach określonych zgodnie z art. 93a lit. p).”;

skreślony

Uzasadnienie

Akapit niniejszy nie niesie ze sobą żadnej dodatkowej wartości prawnej, ponieważ odnosi się on po prostu do treści aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte w przyszłości. W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi.

Poprawka  65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 78

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 92 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„. W przypadku spełnienia warunków określonych zgodnie z art. 93a lit. p) wyznacza się wspólnego pełnomocnika.”;

skreślony

Uzasadnienie

Akapit niniejszy nie niesie ze sobą żadnej dodatkowej wartości prawnej, ponieważ odnosi się on po prostu do treści aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte w przyszłości. W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 93a lit. p).

Poprawka  66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 79

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 93 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„5. Dana osoba może zostać skreślona z listy zawodowych pełnomocników na warunkach określonych zgodnie z art. 93a lit. p).”;

skreślony

Uzasadnienie

Akapit niniejszy nie niesie ze sobą żadnej dodatkowej wartości prawnej, ponieważ odnosi się on po prostu do treści aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte w przyszłości. W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 93a lit. p).

Poprawka  67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 80

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 93 a – litera j

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

j) procedury dotyczące podziału oraz ustalenia kosztów, o których mowa w art. 85 ust. 1;

j) procedury dotyczące podziału oraz ustalenia kosztów, o których mowa w art. 85;

Uzasadnienie

Poprawienie odesłania. Kwestie podziału oraz ustalania kosztów są uregulowane bardziej szczegółowo w innych ustępach art. 85.

Poprawka  68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 80

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 93 a – litera k

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

k) dane szczegółowe, określone w art. 87 ust. 1;

k) dane szczegółowe wprowadzane do rejestru, określone w art. 87;

Uzasadnienie

W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Patrz również poprawka do art. 87 ust. 1.

Poprawka  69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 80

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 93 a – litera l

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

l) procedurę wglądu do akt przewidzianą w art. 88, w tym części akt nieudostępnionych, oraz zasady przechowywania akt Agencji zgodnie z art. 88 ust. 5;

skreślona

Poprawka  70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 80

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 93 a – litera p

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

p) odstępstwa od obowiązku posiadania pełnomocnika w postępowaniach przed Agencją przewidzianego w art. 92 ust. 2, warunki, na jakich wyznacza się wspólnego pełnomocnika zgodnie z art. 92 ust. 4, warunki, na jakich pracownicy, o których mowa w art. 92 ust. 3, i zawodowi pełnomocnicy, o których mowa w art. 93 ust. 1, muszą złożyć do Agencji podpisany dokument pełnomocnictwa, aby móc podjąć się reprezentacji, treść tego pełnomocnictwa oraz warunki, na jakich dana osoba może zostać skreślona z listy zawodowych pełnomocników przewidzianej w art. 93 ust. 5.”;

p) odstępstwa od obowiązku posiadania pełnomocnika w postępowaniach przed Agencją przewidzianego w art. 92 ust. 2, warunki, na jakich wyznacza się wspólnego pełnomocnika, warunki, na jakich pracownicy, o których mowa w art. 92 ust. 3, i zawodowi pełnomocnicy, o których mowa w art. 93 ust. 1, muszą złożyć do Agencji podpisany dokument pełnomocnictwa, aby móc podjąć się reprezentacji, treść tego pełnomocnictwa oraz warunki, na jakich dana osoba może zostać skreślona z listy zawodowych pełnomocników.”;

Uzasadnienie

W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawki do art. 92 ust. 4 i 5.

Poprawka  71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 82 – litera b

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009/WE

Artykuł 94 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) w ust. 1 słowa „postanowienia rozporządzenia (WE) nr 44/2001 stosują się” zostają zastąpione słowami „przepisy Unii w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych stosuje się”;

b) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

„1. Jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, przepisy Unii w sprawie jurysdykcji oraz uznawania orzeczeń sądowych i ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych stosuje się do postępowań odnoszących się do znaków towarowych i zgłoszeń znaków towarowych Unii Europejskiej, jak również do postępowań odnoszących się do jednoczesnych i kolejnych powództw na podstawie znaków towarowych Unii Europejskiej i krajowych znaków towarowych.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 88

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 113 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

88) w art. 113 ust. 3 słowa „a także wymogi formalne określone w rozporządzeniu wykonawczym” zastępuje się słowami „a także wymogi formalne ustanowione zgodnie z art. 114a”;

88) art. 113 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

 

„3. Agencja sprawdza, czy wniosek o konwersję spełnia wymogi podane w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w art. 112 ust. 1, 2, 4, 5 i 6 oraz w ust. 1 niniejszego artykułu, a także wymogi formalne określone zgodnie z art. 114a. Jeżeli wymogi te są spełnione, Agencja przekazuje wniosek o konwersję do centralnych urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich określonych we wniosku.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 89

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 114 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

89) w art. 114 ust. 2 słowa „rozporządzeniu wykonawczym” zastępuje się słowami „akcie delegowanym przyjętym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem”;

89) art. 114 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

„2. Zgłoszenie znaku towarowego Unii Europejskiej lub znak towarowy Unii Europejskiej przekazane zgodnie z art. 113 nie mogą być poddane formalnym wymogom ustawodawstwa krajowego, które są różne od wymogów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu lub w aktach delegowanych przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia lub dodatkowe w stosunku do nich.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 92

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 117

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

92) w art. 117 słowa „Do Urzędu” zastępuje się słowami „Do Agencji i jej pracowników”;

92) art. 117 otrzymuje brzmienie:

 

Do Agencji i jej personelu stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 94

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009/WE

Artykuł 120 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

94) w art. 120 ust. 1 słowa „rozporządzeniu wykonawczym” zastępuje się słowami „akcie delegowanym przyjętym na podstawie niniejszego rozporządzenia”;

94) art. 120 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

 

„1. Zgłoszenie znaku towarowego Unii Europejskiej określone w art. 26 ust. 1 oraz wszystkie inne informacje, których publikacja przewidziana jest w niniejszym rozporządzeniu lub w akcie delegowanym przyjętym na mocy niniejszego rozporządzenia, publikowane są we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 123 b– ustęp 1 – litera d a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) zadania powierzone jej na mocy dyrektywy 2012/28/UE*.

 

* Dyrektywa 2012/28/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5);

Poprawka  77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 123 b – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Agencja może świadczyć dobrowolne usługi mediacyjne w celu udzielenia stronom pomocy w osiągnięciu ugody.

3. Agencja może świadczyć dobrowolne usługi mediacyjne i arbitrażowe w celu udzielenia stronom pomocy w osiągnięciu ugody.

Poprawka  78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 123 c – ustęp 1 – akapit drugi – wprowadzenie

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Współpraca ta obejmuje następujące obszary działalności:

Współpraca ta obejmuje między innymi następujące obszary działalności:

Uzasadnienie

Nie powinien być to wykaz zamknięty, ponieważ mogłoby to ograniczać swobodę elastycznego realizowania przydatnych projektów w przyszłości.

Poprawka  79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 123 c – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Agencja określa, opracowuje i koordynuje wspólne projekty leżące w interesie Unii w odniesieniu do obszarów, o których mowa w ust. 1. Definicja projektu obejmuje konkretne obowiązki i zobowiązania każdego z uczestniczących urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urzędu Własności Intelektualnej Państw Beneluksu.

2. Agencja określa, opracowuje i koordynuje wspólne projekty leżące w interesie Unii i państw członkowskich w odniesieniu do obszarów, o których mowa w ust. 1. Definicja projektu określa konkretne obowiązki i zobowiązania każdego z uczestniczących urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urzędu Własności Intelektualnej Państw Beneluksu. Na wszystkich etapach wspólnych projektów Agencja prowadzi konsultacje z przedstawicielami użytkowników.

Poprawka  80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 123 c – ustęp 3 – akapit pierwszy a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Niemniej jednak, jeżeli w wyniku tych projektów powstaną instrumenty, które dane państwo członkowskie uzna, w drodze uzasadnionej decyzji, za równoważne instrumentom, które już istnieją w tym państwie członkowskim, udział w projekcie współpracy nie nakłada obowiązku wdrożenia tego wyniku w przedmiotowym państwie członkowskim.

Poprawka  81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 123 c – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Agencja zapewnia wsparcie finansowe dla wspólnych projektów leżących w interesie Unii, o których mowa w ust. 2, w zakresie w jakim jest to konieczne do efektywnego uczestniczenia urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urzędu Własności Intelektualnej Państw Beneluksu we wspólnych projektach w rozumieniu ust. 3 Wsparcie finansowe może przybrać formę dotacji. Łączna kwota finansowania nie może przekraczać 10 % rocznego dochodu Agencji. Beneficjentami dotacji mogą być centralne urzędy zajmujące się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urząd Własności Intelektualnej Państw Beneluksu. Dotacje mogą być przyznawane bez zaproszenia do składania wniosków zgodnie z przepisami finansowymi mającymi zastosowanie wobec Agencji oraz z zasadami procedur przyznawania dotacji zawartymi w rozporządzeni finansowym Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012(***) oraz w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012(****).

4. Agencja zapewnia wsparcie finansowe dla wspólnych projektów leżących w interesie Unii i państw członkowskich, o których mowa w ust. 2, w zakresie, w jakim jest to konieczne do efektywnego uczestniczenia urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urzędu Własności Intelektualnej Państw Beneluksu w projektach w rozumieniu ust. 3. Wsparcie finansowe może przybrać formę dotacji. Łączna kwota finansowania nie może przekroczyć 20 % rocznego dochodu Agencji, a ponadto musi pokrywać minimalną kwotę przeznaczoną dla każdego państwa członkowskiego na cele związane ściśle z udziałem we wspólnych projektach. Beneficjentami dotacji mogą być centralne urzędy zajmujące się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urząd Własności Intelektualnej Państw Beneluksu. Dotacje mogą być przyznawane bez zaproszenia do składania wniosków zgodnie z przepisami finansowymi mającymi zastosowanie wobec Agencji oraz z zasadami procedur przyznawania dotacji zawartymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012(***) oraz w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012(****).

_______

_______

(***) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.

(***) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.

(****) Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1;

(****) Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1;

Poprawka  82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 124 – ustęp 1 – podpunkt i a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(ia) zarząd określa i opracowuje wspólne projekty leżące w interesie Unii i państw członkowskich zgodnie z art. 123c;

 

Poprawka  83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 124 – ustęp 1 – litera f

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) zgodnie z ust. 2 wykonuje – w odniesieniu do pracowników Agencji – uprawnienia organu powołującego przyznane temu organowi w regulaminie pracowniczym oraz uprawnienia przyznane organowi uprawnionemu do zawierania umów o pracę w warunkach zatrudnienia innych pracowników („uprawnienia organu powołującego”);

skreślona

Poprawka  84

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 124 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego i art. 142 warunków zatrudnienia innych pracowników zarząd przyjmuje – na podstawie art. 2 ust 1 regulaminu pracowniczego i art. 6 warunków zatrudnienia innych pracowników – decyzję przekazującą odpowiednie uprawnienia organu powołującego dyrektorowi wykonawczemu i określającą warunki, zgodnie z którymi możliwe jest zawieszenie przekazania tych uprawnień.

skreślony

Dyrektor wykonawczy jest uprawniony do przekazywania tych uprawnień.

 

Jeżeli wymagają tego szczególne okoliczności, zarząd może – w drodze decyzji – zawiesić tymczasowo przekazanie uprawnień organu powołującego dyrektorowi wykonawczemu i uprawnienia przekazane przez niego oraz wykonywać je samodzielnie lub przekazać je jednemu ze swoich członków lub też członkowi personelu innemu niż dyrektor wykonawczy.

 

Poprawka  85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 125 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W skład zarządu wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego z państw członkowskich, dwóch przedstawicieli Komisji oraz ich zastępcy.

1. W skład zarządu wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego z państw członkowskich, dwóch przedstawicieli Komisji, jeden przedstawiciel Parlamentu Europejskiego oraz ich zastępcy.

Uzasadnienie

Punkt 10 wspólnego podejścia do agencji stanowi, że w skład zarządu wchodzi w stosownych przypadkach jeden członek wyznaczony przez Parlament Europejski, bez uszczerbku dla odnośnych ustaleń dotyczących istniejących agencji. Naturalne jest zatem włączenie do składu zarządu co najmniej jednego członka wyznaczonego przez Parlament Europejski.

Poprawka  86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Tytuł XII – sekcja 2 a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Sekcja 2a

skreślona

Rada wykonawcza

 

Artykuł 127a

 

Powołanie

 

Zarząd może powołać radę wykonawczą.

 

Artykuł 127a

 

Funkcje i organizacja

 

1. Rada wykonawcza wspiera zarząd.

 

2. Radzie wykonawczej powierza się następujące funkcje:

 

a) przygotowywanie decyzji, które mają zostać przyjęte przez zarząd;

 

b) zapewnianie wraz z zarządem podjęcia odpowiednich działań następczych w odniesieniu do ustaleń i zaleceń wynikających z wewnętrznych lub zewnętrznych sprawozdań z kontroli i ocen oraz z dochodzeń Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF);

 

c) bez uszczerbku dla funkcji dyrektora wykonawczego określonych w art. 128, służenie pomocą i doradztwem dyrektorowi wykonawczemu w zakresie wdrażania decyzji zarządu, mając na uwadze wzmocnienie nadzoru nad zarządzaniem administracyjnym.

 

3. W sytuacji pilnej potrzeby rada wykonawcza może podejmować określone decyzje tymczasowe w imieniu zarządu, w szczególności w kwestiach administracyjnych, w tym w zakresie zawieszenia przekazania uprawnień organu powołującego.

 

4. W skład rady wykonawczej wchodzi przewodniczący zarządu, jeden przedstawiciel Komisji w zarządzie oraz trzech innych członków wyznaczonych przez zarząd spośród jego członków. Przewodniczący zarządu jest również przewodniczącym rady wykonawczej. Dyrektor wykonawczy bierze udział w posiedzeniach rady wykonawczej, ale nie posiada prawa głosu.

 

5. Kadencja członków rady wykonawczej wynosi cztery lata. Kadencja członków rady wykonawczej kończy się wraz z zakończeniem ich członkostwa w zarządzie.

 

6. Rada wykonawcza odbywa co najmniej jedno posiedzenie zwyczajne co trzy miesiące. Ponadto rada wykonawcza zbiera się także z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek jej członków.

 

7. Rada wykonawcza przestrzega regulaminu ustanowionego przez zarząd.

 

Uzasadnienie

We wspólnym oświadczeniu (pkt 10) stwierdzono, że należy wprowadzić dwupoziomową strukturę zarządczą, jeżeli zapewniłoby to większą skuteczność. Nie istnieją żadne przekonujące dowody potwierdzające, że rada wykonawcza zapewniłaby w przypadku tej agencji dodatkową skuteczność, a raczej mogłaby spowodować stworzenie kolejnej struktury administracyjnej i mniejszą przejrzystość w oczach osób nienależących do tej rady i użytkowników.

Poprawka  87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 127 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Zwykłe posiedzenia zarządu odbywają się raz do roku. Ponadto zarząd zbiera się z inicjatywy swojego przewodniczącego lub na wniosek Komisji lub jednej trzeciej państw członkowskich.

3. Zwykłe posiedzenia zarządu odbywają się dwa razy do roku. Ponadto zarząd zbiera się z inicjatywy swojego przewodniczącego lub na wniosek Komisji, Parlamentu Europejskiego lub jednej trzeciej państw członkowskich.

Uzasadnienie

Wszystkie trzy instytucje powinny mieć prawo zwołania posiedzenia zarządu. Ponadto zarząd powinien nadal zbierać się dwa razy do roku, jak ma to obecnie miejsce w przypadku odpowiadającej mu rady administracyjnej. Zmiana ta jest tym bardziej wskazana, że proponuje się likwidację rady wykonawczej.

Poprawka  88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 127 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Zarząd podejmuje decyzje bezwzględną większością głosów członków. Jednakże decyzje, do podjęcia których zarząd jest uprawniony na podstawie art. 124 ust. 1 lit. a) i b), art. 126 ust. 1 i art. 129 ust. 2 i 4, wymagają większości dwóch trzecich głosów. W obu przypadkach każdy członek dysponuje jednym głosem.

5. Zarząd podejmuje decyzje bezwzględną większością głosów członków. Jednakże decyzje, do podjęcia których zarząd jest uprawniony na podstawie art. 124 ust. 1 lit. a) i b), art. 126 ust. 1 i art. 129 ust. 2 i 3, wymagają większości dwóch trzecich głosów. W obu przypadkach każdy członek dysponuje jednym głosem.

Uzasadnienie

Zmiana ta jest skutkiem zmian wprowadzonych do art. 129 ust. 3 i 4.

Poprawka  89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 128 – ustęp 4 – litera m

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

m) wykonuje uprawnienia w odniesieniu do pracowników, powierzone mu przez zarząd zgodnie z art. 124 ust. 1 lit. f);

skreślona

Poprawka  90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 128 – ustęp 4 – litera m a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ma) może przedkładać Komisji wnioski o zmianę niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, a także wszelkich innych przepisów dotyczących znaków towarowych Unii Europejskiej, po przeprowadzeniu konsultacji z zarządem, a w przypadku opłat oraz określonych w niniejszym rozporządzeniu przepisów związanych z budżetem, po przeprowadzeniu konsultacji z komitetem budżetowym.

Uzasadnienie

Niniejsze uzupełnienie nawiązuje w znacznym stopniu do obowiązującego obecnie art. 124 ust. 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Oczywiście przepis ten nie naruszałby przysługującego Komisji Europejskiej prawa inicjatywy, i byłby jedynie sugestią, że Komisja może postanowić o podjęciu lub niepodjęciu działań. Niemniej jednak zasadnym wydaje się umożliwienie urzędowi formalnego wyrażenia opinii w sprawie usprawnienia funkcjonowania systemu europejskiego znaku towarowego.

Poprawka  91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 128 – ustęp 4 – litera l a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

la) bez uszczerbku dla art. 125 i 136 wykonuje – w odniesieniu do pracowników Agencji – uprawnienia organu powołującego przyznane temu organowi w regulaminie pracowniczym oraz uprawnienia przyznane organowi uprawnionemu do zawierania umów o pracę w warunkach zatrudnienia innych pracowników („uprawnienia organu powołującego”);

Poprawka  92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 129

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Dyrektor wykonawczy zatrudniany jest w Agencji na czas określony, zgodnie z art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników.

1. Dyrektor wykonawczy zatrudniany jest w Agencji na czas określony, zgodnie z art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników.

2. Dyrektor wykonawczy jest powoływany przez zarząd z listy kandydatów zaproponowanej przez Komisję po przeprowadzeniu otwartego i przejrzystego postępowania rekrutacyjnego. Przed mianowaniem kandydat wybrany przez zarząd może zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania jej członków. Do celów zawarcia umowy w sprawie objęcia stanowiska dyrektora wykonawczego Agencję reprezentuje przewodniczący zarządu.

2. Dyrektor wykonawczy jest powoływany przez zarząd z listy co najmniej trzech kandydatów zaproponowanej przez komisję zarządu dokonującą wstępnej selekcji, złożoną z przedstawicieli państw członkowskich, Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, po opublikowaniu zaproszenia do wyrażenia zainteresowania, m.in. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, i po przeprowadzeniu otwartego i przejrzystego postępowania rekrutacyjnego. Przed mianowaniem kandydat wybrany przez zarząd może zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania jej członków. Do celów zawarcia umowy w sprawie objęcia stanowiska dyrektora wykonawczego Agencję reprezentuje przewodniczący zarządu.

Dyrektor wykonawczy może zostać odwołany ze stanowiska jedynie na mocy decyzji zarządu działającego na wniosek Komisji. Europejskiej.

Dyrektor wykonawczy może zostać odwołany ze stanowiska jedynie na mocy decyzji zarządu działającego na wniosek Komisji Europejskiej i po sporządzeniu przez nią sprawozdania z oceny na wniosek zarządu lub Parlamentu Europejskiego.

3. Kadencja dyrektora wykonawczego wynosi pięć lat. Przed upływem tego okresu Komisja przeprowadza ocenę, w której uwzględnia się ocenę pracy dyrektora wykonawczego oraz zadania i wyzwania stojące przed Agencją w przyszłości.

3. Kadencja dyrektora wykonawczego wynosi pięć lat. Przed upływem tego okresu zarząd przeprowadza ocenę, w której uwzględnia się ocenę pracy dyrektora wykonawczego oraz zadania i wyzwania stojące przed Agencją w przyszłości. Zarząd może przedłużyć kadencję dyrektora wykonawczego jeden raz o maksymalnie pięć lat. Podejmując decyzję o przedłużeniu kadencji dyrektora wykonawczego, zarząd bierze pod uwagę sporządzone przez Komisję sprawozdanie z oceny pracy dyrektora wykonawczego oraz zadania i wyzwania stojące przed Agencją w przyszłości.

4. Zarząd – działając na wniosek Komisji, która uwzględnia ocenę, o której mowa w ust. 3 – może przedłużyć kadencję dyrektora wykonawczego jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat.

 

5. Dyrektor wykonawczy, którego kadencję przedłużono, nie może pod koniec całego okresu urzędowania brać udziału w kolejnym postępowaniu rekrutacyjnym na to samo stanowisko.

5. Dyrektor wykonawczy, którego kadencję przedłużono, nie może pod koniec całego okresu urzędowania brać udziału w kolejnym postępowaniu rekrutacyjnym na to samo stanowisko.

6. Zastępca dyrektora wykonawczego lub zastępcy dyrektora wykonawczego są powoływani lub odwoływani z urzędu, jak przewidziano w ust. 2, po przeprowadzeniu konsultacji z dyrektorem wykonawczym oraz, w stosownym przypadku, z pełniącym obowiązki dyrektora wykonawczego. Kadencja zastępcy dyrektora wykonawczego wynosi pięć lat. Kadencja może zostać przedłużona jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat przez zarząd działający na wniosek Komisji, jak przewidziano w ust. 4, po konsultacji z dyrektorem wykonawczym.

6. Zastępca dyrektora wykonawczego lub zastępcy dyrektora wykonawczego są powoływani lub odwoływani z urzędu, jak przewidziano w ust. 2, po przeprowadzeniu konsultacji z dyrektorem wykonawczym oraz, w stosownym przypadku, z pełniącym obowiązki dyrektora wykonawczego. Kadencja zastępcy dyrektora wykonawczego wynosi pięć lat. Kadencja może zostać przedłużona jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat przez zarząd, jak przewidziano w ust. 3, po konsultacji z dyrektorem wykonawczym.

Poprawka  93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 106

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 136 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 136a

 

Centrum mediacji i arbitrażu

 

1. Agencja może utworzyć centrum mediacji i arbitrażu, działające niezależnie od instancji decyzyjnych wymienionych w art. 130. Centrum to usytuowane jest w obiektach Agencji.

 

2. Każda osoba fizyczna lub prawna ma możliwość dobrowolnego korzystania z usług centrum w celu polubownego rozwiązania sporów związanych z niniejszym rozporządzeniem lub dyrektywą ….

 

3. Agencja może rozpocząć postępowanie arbitrażowe także z własnej inicjatywy w celu umożliwienia stronom osiągnięcia porozumienia w sposób polubowny.

 

4. Centrum kierowane jest przez dyrektora, który odpowiada za funkcjonowanie jednostki.

 

5. Dyrektor jest mianowany przez zarząd.

 

6. Centrum ustanawia procedury mediacji i arbitrażu oraz zasady pracy jednostki. Zasady mediacji i arbitrażu oraz zasady pracy muszą zostać zatwierdzone przez zarząd.

 

7. Centrum sporządza wykaz mediatorów i arbitrów, którzy pomagają stronom w rozstrzyganiu sporów. Osoby te muszą być niezależne i posiadać odpowiednie kompetencje oraz doświadczenie. Wykaz jest zatwierdzany przez zarząd.

 

8. Eksperci i członkowie Wydziału Instytutu lub izb odwoławczych nie mogą uczestniczyć w żadnym postępowaniu mediacyjnym lub arbitrażowym w przypadku, gdy:

 

a) byli wcześniej zaangażowani w sprawy poddane postępowaniu mediacyjnemu lub arbitrażowi;

 

b) czerpią z nich korzyści osobiste; lub

 

c) byli wcześniej zaangażowani w postępowanie jako przedstawiciele jednej ze stron.

 

9. Każdy, kto został powołany do orzekania jako członek organu arbitrażowego lub w postępowaniu mediacyjnym, nie może brać udziału w sprzeciwie, unieważnieniu lub postępowaniu odwoławczym w postępowaniu, które doprowadziło do mediacji lub arbitrażu.”;

Poprawka  94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 108

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 139 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Agencja przygotowuje dwa razy w roku sprawozdanie dla Komisji na temat swojej sytuacji finansowej. Na podstawie tego sprawozdania Komisja dokonuje przeglądu sytuacji finansowej Agencji.

4. Agencja przygotowuje dwa razy w roku sprawozdanie dla Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji na temat swojej sytuacji finansowej. Na podstawie tego sprawozdania Komisja dokonuje przeglądu sytuacji finansowej Agencji.

Uzasadnienie

Należy wyraźnie zaznaczyć, że sprawozdanie to należy przekazać również Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Poprawka  95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 108

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 139 – ustęp 4 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. W celu zapewnienia ciągłości swojej działalności Agencja tworzy rezerwę finansową w wysokości swoich jednorocznych wydatków operacyjnych.

Uzasadnienie

Recital 43 of the Commission’s proposal foresees that, ‘in the interest of sound financial management, the accumulation of significant budgetary surpluses should be avoided’ and ‘this should be without prejudice to the Agency maintaining a financial reserve covering one year of its operational expenditure to ensure the continuity of its operations and the execution of its tasks’. The following paragraph clarifies that such a fund shall be maintained. As a matter of fact, sound financial management requires not only that an excessive accumulation of surplus takes place, but also that a prudential reserve fund is created in order to cope with unexpected drops in income or unforeseeable expenditures, which could hamper the continuity of the Agency's operations.

Poprawka  96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 110

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 144 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala się na poziomie, który zapewnia, że przychody w zasadzie wystarczające dla zrównoważenia budżetu Agencji, a jednocześnie nie powodują gromadzenia nadmiernych nadwyżek. Nie naruszając przepisów art. 139 ust. 4 Komisja dokonuje przeglądu poziomu opłat, jeżeli gromadzenie nadmiernych nadwyżek będzie się powtarzało. Jeżeli w wyniku tego przeglądu nie dojdzie do obniżenia lub zmiany poziomu opłat, a w konsekwencji do zapobiegania dalszemu gromadzeniu nadmiernych nadwyżek, nagromadzone nadwyżki po przeglądzie przekazywane są do budżetu Unii.

2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala się na poziomach określonych w załączniku -I, w celu dopilnowania, by przychody z tych opłat były w zasadzie wystarczające do zrównoważenia budżetu Agencji, a jednocześnie nie powodowały gromadzenia znacznych nadwyżek.

Uzasadnienie

Struktura opłat stanowi ważny element systemu znaku towarowego Unii Europejskiej. Należy ją zatem uregulować bezpośrednio w rozporządzeniu, a nie w drodze aktów delegowanych. Oznacza to, że Komisja nie mogłaby sama dokonywać przeglądu i zmian wysokości opłat. Należy również zauważyć, że żadne środki nie powinny płynąć z Agencji z powrotem do budżetu UE ani do budżetów ogólnych państw członkowskich czy też ich urzędów krajowych z wyjątkiem dotacji związanych z projektami w zakresie współpracy i konwergencji.

Poprawka  97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 111

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 144 a – litera c

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych, w tym powoływania i roli prezydium izb odwoławczych, o którym mowa w art. 135. ust. 3 lit. a), składu rozszerzonej izby i zasad przekazywania jej spraw od rozstrzygnięcia zgodnie z art. 135 ust. 4, oraz warunków podejmowania decyzji przez jednego członka izby zgodnie z art. 135 ust. 2 i 5;

skreślonay

Poprawka  98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 111

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 144 a – litera d

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) systemu opłat uiszczanych na rzecz Agencji zgodnie z art. 144, w tym ich wysokości, metod uiszczania opłat, walut, terminów płatności opłat, uznanej daty płatności oraz konsekwencji braku lub późnej zapłaty, niedopłaty i nadpłaty, usług, które mogą być świadczone bezpłatnie oraz kryteriów, zgodnie z którymi dyrektor wykonawczy może wykonywać swoje uprawnienia określone w art. 144 ust. 3 i 4.

skreślona

Poprawka  99

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 112

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 145

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

112) w art. 145 słowa „rozporządzenia wykonawcze” zastępuje się słowami „akty delegowane przyjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia”;

112) Artykuł 145 otrzymuje brzmienie:

 

„Artykuł 145

 

Stosowanie przepisów

 

Jeżeli niniejszy tytuł nie stanowi inaczej, niniejsze rozporządzenie i akty delegowane przyjęte na jego podstawie mają zastosowanie do międzynarodowych rejestracji na mocy Protokołu odnoszącego się do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, przyjętego w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (zwanych dalej odpowiednio „międzynarodowymi rejestracjami” i „protokołem madryckim”), opartych na zgłoszeniu znaku towarowego Unii Europejskiej lub na znaku towarowym Unii Europejskiej i do rejestracji znaków w międzynarodowym rejestrze prowadzonym przez Biuro Międzynarodowe Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (zwanych dalej odpowiednio „międzynarodowymi rejestracjami” i „Biurem Międzynarodowym”) wskazujących Unię Europejską.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  100

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 113

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 147 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Zgłoszenie międzynarodowe jest zgodne z warunkami formalnymi określonymi zgodnie z art. 161a lit. a).

skreślony

Uzasadnienie

Ustęp niniejszy nie niesie ze sobą żadnej dodatkowej wartości prawnej, ponieważ odnosi się on po prostu do treści aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte w przyszłości. W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 161a lit. a).

Poprawka  101

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 114

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 148 a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W terminie pięciu lat od daty rejestracji międzynarodowej Agencja powiadamia Biuro Międzynarodowe o faktach i decyzjach mających wpływ na ważność zgłoszenia europejskiego znaku towarowego lub rejestracji europejskiego znaku towarowego, na których oparta jest rejestracja międzynarodowa.

W ciągu pięciu lat od daty rejestracji międzynarodowej Agencja powiadamia Biuro Międzynarodowe o wszelkich faktach i decyzjach mających wpływ na ważność zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej lub rejestracji znaku towarowego Unii Europejskiej, na których oparta jest rejestracja międzynarodowa.

Uzasadnienie

Zmiana ta służy wyjaśnieniu, że okres pięciu lat nie stanowi nieprzekraczalnego terminu, lecz okres, w którego trakcie należy powiadamiać o wszelkich istotnych faktach i decyzjach.

Poprawka  102

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 115

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 149 – zdanie drugie

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„Wniosek jest zgodny z warunkami formalnymi określonymi zgodnie z art. 161a lit. c).”;

skreślone

Uzasadnienie

Ustęp niniejszy nie niesie ze sobą żadnej dodatkowej wartości prawnej, ponieważ odnosi się on po prostu do treści aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte w przyszłości. W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 161a lit. c).

Poprawka  103

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 117

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 154 a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadku gdy rejestracja międzynarodowa oparta jest na podstawowym zgłoszeniu lub na podstawowej rejestracji dotyczących znaku wspólnego, znaku certyfikującego lub znaku gwarancyjnego, wówczas Agencja postępuje zgodnie z procedurami przewidzianymi zgodnie z art. 161a lit. f).

W przypadku gdy rejestracja międzynarodowa oparta jest na podstawowym zgłoszeniu lub na podstawowej rejestracji dotyczących znaku wspólnego, znaku certyfikującego lub znaku gwarancyjnego, międzynarodowa rejestracja wskazująca Unię Europejską traktowana jest jak znak wspólny Unii Europejskiej. Właściciel międzynarodowej rejestracji przedkłada regulamin używania znaku zgodnie z art. 67 bezpośrednio Agencji w terminie dwóch miesięcy od daty, w której Biuro Międzynarodowe zawiadomiło Agencję o międzynarodowej rejestracji.

Uzasadnienie

Procedur dotyczących takich rejestracji międzynarodowych nie należy pozostawiać całkowicie dla aktów delegowanych; pewne zasady podstawowe muszą być uregulowane bezpośrednio w akcie podstawowym. Proponuje się skorzystanie z niektórych zasad określonych w zasadzie 121 rozporządzenia (WE) nr 2868/95. W niniejszej poprawce usunięto także problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi.

Poprawka  104

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 119 – litera a

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 156 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w ust. 2 słowa „sześć miesięcy” zastępuje się słowami „jeden miesiąc”;

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

2. Zawiadomienie o sprzeciwie wnosi się w terminie trzech miesięcy, który rozpoczyna się miesiąc po dniu publikacji w zastosowaniu art. 152 ust. 1. Sprzeciw traktuje się za należycie wniesiony, jeśli uiszczona została opłata za sprzeciw.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  105

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 120

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 158 c

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W przypadkach określonych zgodnie z art. 161a lit. h) złożone w Agencji wnioski o rejestrację zmiany własności, licencji lub ograniczenia prawa właściciela do dysponowania, zmiany lub uchylenia licencji lub usunięcia ograniczenia prawa właściciela do dysponowania Agencja przekazuje do Biura Międzynarodowego.

Złożone w Agencji wnioski o rejestrację zmiany własności, licencji lub ograniczenia prawa właściciela do dysponowania, zmiany lub uchylenia licencji lub usunięcia ograniczenia prawa właściciela do dysponowania Agencja przekazuje do Biura Międzynarodowego.

Uzasadnienie

Art. 161 a lit. h) nie określa żadnych przypadków, lecz zasady przekazywania wniosku.

Poprawka  106

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 121 – litera b

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 159 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) w ust. 2 skreśla się słowa „lub porozumienia madryckiego”;

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

 

2. Krajowe zgłoszenie znaku towarowego lub wskazanie państwa członkowskiego będącego stroną protokołu madryckiego [...], wynikające z przekształcenia wskazania Unii Europejskiej przez rejestrację międzynarodową, korzysta, w odniesieniu do zainteresowanego państwa członkowskiego, z daty rejestracji międzynarodowej w zastosowaniu art. 3 ust. 4 protokołu madryckiego lub z daty rozszerzenia na Unię Europejską w zastosowaniu art. 3b ust. 2 protokołu madryckiego, jeżeli to drugie zostało dokonane później niż rejestracja międzynarodowa, lub z daty pierwszeństwa tej rejestracji i, tam, gdzie ma to zastosowanie, zasady starszeństwa znaku towarowego tego państwa, zastrzeżonej na mocy art. 153.”;

Uzasadnienie

Jest to zmiana techniczna, a nie merytoryczna. Dla zapewnienia jasności należy raczej zastępować całe fragmenty tekstu, a nie po prostu jedno czy kilka pojęć (zob. pkt 18.12.1 wspólnego poradnika praktycznego dla osób zaangażowanych w sporządzanie prawodawstwa).

Poprawka  107

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 122

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 161 a – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) warunki formalne zgłoszenia międzynarodowego, o których mowa w art. 147 ust. 5, procedurę rozpatrywania zgłoszenia międzynarodowego zgodnie z art. 147 ust. 6 oraz zasady przekazywania zgłoszenia międzynarodowego do Biura Międzynarodowego zgodnie z art. 147 ust. 4;

a) warunki formalne zgłoszenia międzynarodowego, procedurę rozpatrywania zgłoszenia międzynarodowego zgodnie z art. 147 ust. 6 oraz zasady przekazywania zgłoszenia międzynarodowego do Biura Międzynarodowego zgodnie z art. 147 ust. 4;

Uzasadnienie

W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 147 V.

Poprawka  108

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 122

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 161 a – litera c

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) warunki formalne wniosku o rozszerzenie terytorialne, o których mowa w art. 149 ust. 2, procedurę analizowania tych warunków oraz zasady przekazywania wniosku o rozszerzenie terytorialne do Biura Międzynarodowego;

c) warunki formalne wniosku o rozszerzenie terytorialne, procedurę analizowania tych warunków oraz zasady przekazywania wniosku o rozszerzenie terytorialne do Biura Międzynarodowego;

Uzasadnienie

W niniejszej poprawce usunięto problem związany z zawartymi we wniosku Komisji odesłaniami okrężnymi. Zob. również poprawka do art. 149 zdanie drugie.

Poprawka  109

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 122

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 161 a – litera k

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

k) zasady komunikacji między Agencją a Biurem Międzynarodowym, w tym przekazywania informacji zgodnie z art. 147 ust. 4, art. 148a, art. 153 ust. 2 i art. 158c.

k) zasady komunikacji między Agencją a Biurem Międzynarodowym, w tym przekazywania informacji zgodnie z art. 148a, art. 153 ust. 2 i art. 158c.

Uzasadnienie

Art. 147 ust. 4 nie wspomina o „przekazywaniu informacji”.

Poprawka  110

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 125

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 163 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 24a, 35a, 45a, 49a, 57a, 65a, 74a, 74k, 93a, 114a, 144a i 161a wchodzi w życie tylko, jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 24a, 35a, 45a, 49a, 57a, 65a, 74a, 74k, 93a, 114a, 144a i 161a wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie czterech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub kiedy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

Poprawka  111

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 127 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Załącznik -I (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

127a) dodaje się załącznik w brzmieniu:

 

Załącznik -I

 

Wysokość opłat

 

Na mocy niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (WE) nr 2868/95 Agencja pobiera następujące opłaty:

 

1. Opłata podstawowa za zgłoszenie znaku indywidualnego (art. 26 ust. 2, zasada 4 lit. a))

925 EUR

 

1a. Opłata za poszukiwania w związku ze zgłoszeniem znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 38 ust. 2, zasada 4 lit. c))

Suma 12 EUR przemnożona przez liczbę centralnych urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej, o których mowa w art. 38 ust.2; suma ta i dalsze zmiany są publikowane przez Agencję w jej Dzienniku Urzędowym.

 

1b. Opłata podstawowa za zgłoszenie znaku indywidualnego drogą elektroniczną (art. 26 ust. 2, zasada 4 lit. a))

775 EUR

 

1c. Opłata podstawowa za zgłoszenie znaku indywidualnego drogą elektroniczną, przy użyciu internetowej bazy danych dotyczącej klasyfikacji (art. 26 ust. 2, zasada 4 lit. a))

725 EUR

 

2. Opłata za drugą klasę towarów i usług za znak indywidualny (art. 26 ust. 2, zasada 4 lit. b))

50 EUR

 

2a. Opłata za trzecią klasę towarów i usług za znak indywidualny (art. 26 ust. 2, zasada 4 lit. b))

75 EUR

 

2b. Opłata za każdą klasę towarów i usług powyżej trzeciej za znak indywidualny (art. 26 ust. 2, zasada 4 lit. b))

150 EUR

 

3. Opłata podstawowa za zgłoszenie znaku wspólnego (art. 26 ust. 2 i art. 66 ust. 3, zasada 4 lit. a) i zasada 42)

1 000 EUR

 

3a. Opłata podstawowa za zgłoszenie znaku wspólnego drogą elektroniczną przy użyciu internetowej bazy danych dotyczącej klasyfikacji (art. 26 ust. 2 i art. 66 ust. 3, zasada 4 lit. a) i zasada 42)

950 EUR

 

4. Opłata za drugą klasę towarów i usług za znak wspólny (art. 26 ust. 2 i art. 66 ust. 3, zasada 4 lit. b) i zasada 42)

50 EUR

 

4a. Opłata za trzecią klasę towarów i usług za znak wspólny (art. 26 ust. 2 i art. 66 ust. 3, zasada 4 lit. b) i zasada 42)

75 EUR

 

4b. Opłata za każdą klasę towarów i usług powyżej trzeciej za znak wspólny (art. 26 ust. 2 i art. 66 ust. 3, zasada 4 lit. b) i zasada 42)

150 EUR

 

5. Opłata za sprzeciw (art. 41 ust. 3, zasada 17 ust. 1)

350 EUR

 

7. Opłata podstawowa za rejestrację znaku indywidualnego (art. 45)

0 EUR

 

8. Opłata za każdą klasę towarów i usług powyżej trzeciej za znak indywidualny (art. 45)

0 EUR

 

9. Opłata podstawowa za rejestrację znaku wspólnego (art. 45 i art. 66 ust. 3)

0 EUR

 

10. Opłata za każdą klasę towarów i usług powyżej trzeciej za znak wspólny (art. 45 i art. 64 ust. 3)

0 EUR

 

11. Opłata dodatkowa za opóźnioną płatność opłaty rejestracyjnej (art. 162 ust. 2 pkt 2)

0 EUR

 

12. Opłata podstawowa za przedłużenie ochrony znaku indywidualnego (art. 47 ust. 1, zasada 30 ust. 2 lit. a))

1 150 EUR

 

12a. Opłata podstawowa za przedłużenie ochrony znaku indywidualnego drogą elektroniczną (art. 47 ust. 1, zasada 30 ust. 2 lit. a))

1 000 EUR

 

13. Opłata za przedłużenie ochrony dla drugiej klasy towarów i usług za znak indywidualny (art. 47 ust. 1, zasada 30 ust. 2 lit. b))

100 EUR

 

13a. Opłata za przedłużenie ochrony dla trzeciej klasy towarów i usług za znak indywidualny (art. 47 ust. 1, zasada 30 ust. 2 lit. b))

150 EUR

 

13b. Opłata za przedłużenie ochrony dla każdej klasy towarów i usług powyżej trzeciej za znak indywidualny (art. 47 ust. 1, zasada 30 ust. 2 lit. b))

300 EUR

 

14. Opłata podstawowa za przedłużenie ochrony znaku wspólnego (art. 47 ust. 1 i art. 66 ust. 3, zasada 30 ust. 2 lit. a) i zasada 42)

1 275 EUR

 

15. Opłata za przedłużenie ochrony dla drugiej klasy towarów i usług za znak wspólny (art. 47 ust. 1 i art. 66 ust. 3, zasada 30 ust. 2 lit. b) i zasada 42)

100 EUR

 

15a. Opłata za przedłużenie ochrony dla trzeciej klasy towarów i usług za znak wspólny (art. 47 ust. 1 i art. 66 ust. 3, zasada 30 ust. 2 lit. b) i zasada 42)

150 EUR

 

15b. Opłata za przedłużenie ochrony dla każdej klasy towarów i usług powyżej trzeciej za znak wspólny (art. 47 ust. 1 i art. 66 ust. 3, zasada 30 ust. 2 lit. b) i zasada 42)

300 EUR

 

16. Opłata dodatkowa za opóźnioną płatność opłaty za przedłużenie ochrony lub za opóźnione złożenie wniosku o przedłużenie ochrony (art. 47 ust. 3, zasada 30 ust. 2 lit. c))

25% opóźnionej opłaty za przedłużenie ochrony, nie więcej niż 1 150 EUR

 

17. Opłata za wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia lub unieważnienia (art. 56 ust. 2, zasada 39 ust. 1)

700 EUR

 

18. Opłata za wniesienie odwołania (art. 60, zasada 49 ust. 3)

800 EUR

 

19. Opłata za wniosek o przywrócenie do stanu poprzedniego (art. 81 ust. 3)

200 EUR

 

20. Opłata za wniosek o konwersję zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej lub o konwersję znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 113 ust. 1, również w powiązaniu z art. 159 ust. 1, zasada 45 ust. 2, również w powiązaniu z zasadą 123 ust. 2):

200 EUR

 

a) na zgłoszenie krajowego znaku towarowego;

 

 

b) na wskazanie państw członkowskich zgodnie z protokołem madryckim

 

 

21. Opłata za kontynuację postępowania (art. 82 ust. 1)

400 EUR

 

22. Opłata za złożenie oświadczenia o podziale zarejestrowanego znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 49 ust. 4) lub podziale zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 44 ust. 4)

250 EUR

 

23. Opłata za złożenie wniosku o rejestrację licencji lub innego prawa w odniesieniu do zarejestrowanego znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 162 ust. 2 lit. c, zasada 33 ust. 2) lub do zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 157 ust. 2 lit. d), zasada 33 ust. 4):

Kwota 200 EUR za każdą rejestrację, która nie może jednak przekroczyć łącznie sumy 1000 EUR, jeżeli w ramach tego samego zgłoszenia lub w tym samym czasie złożono kilka wniosków

 

a) udzielenie licencji;

 

 

b) przeniesienie licencji;

 

 

c) stworzenie praw rzeczowych;

 

 

d) przeniesienie praw rzeczowych;

 

 

e) wszczęcie egzekucji

 

 

24. Opłata za uchylenie rejestracji licencji lub innego prawa (art. 162 ust. 2 lit. e), zasada 35 ust. 3)

Kwota 200 EUR za każde uchylenie, która nie może jednak przekroczyć łącznie sumy 1000 EUR, jeżeli w ramach tego samego zgłoszenia lub w tym samym czasie złożono kilka wniosków

 

25. Opłata za zmianę zarejestrowanego znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 162 ust. 2 lit. f), zasada 25 ust. 2)

200 EUR

 

26. Opłata za wydanie odpisu zgłoszenia znaku towarowego Unii Europejskiej (art. 162 ust. 2 lit. j), zasada 89 ust. 5), wydanie egzemplarza świadectwa rejestracji (art. 162 ust. 2 lit. b), zasada 24 ust. 2) lub wydanie wyciągu z rejestru (art. 162 ust. 2 lit. g), zasada 84 ust. 6):

 

 

a) odpis, egzemplarz lub wyciąg nieuwierzytelniony:

10 EUR

 

b) odpis, egzemplarz lub wyciąg uwierzytelniony:

30 EUR

 

27. Opłata za wgląd do akt (art. 162 ust. 2 lit. h), zasada 89 ust. 1)

30 EUR

 

28. Opłata za wydanie kopii dokumentów z akt(art. 162 ust. 2 lit. i), zasada 89 ust. 5):

 

 

a) kopia nieuwierzytelniona;

10 EUR

 

b) kopia uwierzytelniona;

30 EUR

 

do tego opłata za każdą stronę powyżej 10 stron:

1 EUR

 

29. Opłata za udostępnienie informacji zawartych w aktach (art. 162 ust. 2 lit. k), zasada 90)

10 EUR

 

30. Opłata za sprawdzenie ustalenia kosztów proceduralnych do zwrotu (art. 162 ust. 2 lit. l), zasada 94 ust. 4)

100 EUR

 

31. Opłata za dokonanie zgłoszenia międzynarodowego w Agencji (art. 147 ust. 5)

300 EUR

Uzasadnienie

Struktura opłat stanowi ważny element systemu znaku towarowego Unii Europejskiej. Dlatego tabela zawarta w rozporządzeniu (WE) nr 2869/95 (zawierająca zmiany zaproponowane przez Komisję i uaktualnione odniesienia) zostaje włączona do rozporządzenia (WE) nr 207/2009. Decyzję o tym, czy pozostałe przepisy rozporządzenia (WE) nr 2869/95 powinny być włączone do rozporządzenia (WE) nr 207/2009, czy też regulowane w drodze aktów delegowanych, trzeba będzie podjąć w toku negocjacji międzyinstytucjonalnych.

Poprawka  112

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 127

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 165 a – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Przed 2019 r. a następnie co pięć lat Komisja zleca przeprowadzenie oceny dotyczącej wykonania niniejszego rozporządzenia.

1. Przed 2019 r. a następnie co pięć lat Komisja przeprowadza ocenę wykonania niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Komisja powinna być odpowiedzialna za ocenę i powinna móc decydować, czy przeprowadzi ją sama, czy zleci jej wykonanie.

Poprawka  113

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) nr 2868/95

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 1a

 

W rozporządzeniu (WE) nr 2868/95 wprowadza się następujące zmiany:

 

1) skreśla się zasadę 4;

 

2) skreśla się zasadę 4 ust. 2;

Uzasadnienie

Jako że kwestię struktury opłat ma regulować bezpośrednio rozporządzenie, należy uchylić odnośne zasady rozporządzenia (WE) nr 2869/95 dotyczące opłat. Poprawka ta wiąże się z poprawkami do art. 26 ust. 2 i art. 47 ust. 1a.

Poprawka  114

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 1b

 

Rozporządzenie (WE) nr 2869/95 traci moc.

 

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku*.

 

_______

 

* Tabela korelacji zostanie sporządzona po osiągnięciu porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Jako że kwestię struktury opłat ma regulować bezpośrednio rozporządzenie, należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 2868/95 dotyczące opłat. Decyzja o tym, czy te przepisy rozporządzenia (WE) nr 2869/95, które nie dotyczą wysokości opłat, powinny być włączone do rozporządzenia (WE) nr 207/2009, czy też regulowane w drodze aktów delegowanych, zostanie podjęta w toku procedury, o której mowa w art. 37a Regulaminu.

UZASADNIENIE

Po wielu latach prac Komisja przedstawiła pod koniec marca 2013 r. od dawna wyczekiwany wniosek w sprawie przeglądu systemu znaków towarowych w Europie. Sprawozdawczyni zobowiązuje się dołożyć wszelkich starań, aby umożliwić przyjęcie tych wniosków podczas obecnej kadencji, ale pragnie przypomnieć, że niewiele czasu, jaki pozostaje, nie ułatwia zadania. Nie wolno narazić na szwank jakości procesu ustawodawczego ani zaprzepaścić szansy na modernizację systemu znaków towarowych w Europie, jaką daje ten przegląd, aby osiągnąć korzystne porozumienie między instytucjami. Niemniej jednak sprawozdawczyni uzyskała szerokie poparcie Komisji Prawnej dla ambitnego harmonogramu. Z uwagi na wynikający z harmonogramu ograniczony czas na przygotowanie niniejszego sprawozdania obejmuje ono większość głównych kwestii wymagających wprowadzenia poprawek do wniosku Komisji. Jednakże sprawozdawczyni zastrzega sobie prawo do przedstawienia na późniejszym etapie dodatkowych poprawek i propozycji dotyczących kwestii nieujętych w niniejszym sprawozdaniu.

Podsumowanie

System wspólnotowego znaku towarowego i UHRW istnieją od ponad 15 lat i rozsądne wydaje się dokonanie przeglądu istniejących zasad, aby ulepszyć system, który okazał się dużym sukcesem. Przez te wszystkie lata UHRW rozwijał się i stał się dobrze funkcjonującą i skuteczną agencją z jasno określoną misją wspierania wspólnoty znaków towarowych i wzorów w Europie. Dodanie nowych zadań, jak obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej i bazy danych o utworach osieroconych, świadczy o zaufaniu, jakim darzą ten urząd współustawodawcy i Komisja.

Według sprawozdawczyni obecny przegląd wymaga wprowadzenia zmian do zarządzania UHRW z myślą o zagwarantowaniu ciągłej niezależności, stopnia przystępności dla użytkowników i kompetencji, które do tej pory charakteryzowały Urząd.

Należy zauważyć, że Urząd nie jest urzędem jedynie jakiegoś państwa członkowskiego, Komisji czy Parlamentu, ale agencją Unii Europejskiej. W związku z tym należy wprowadzić pewne zmiany do systemu zarządzania, zwłaszcza dzięki wytycznym oferowanym przez wspólne podejście do agencji zdecentralizowanych.

Kwestia opłat dotyczących europejskich znaków towarowych jest ściśle powiązana ze zdolnością Urzędu do wykonywania swoich obowiązków. W tym względzie sprawozdawczyni podkreśla, że kwestia ta jest tak ściśle związana z podstawowym zarządzaniem i zdolnością Urzędu do wykonywania swoich zadań, że musi zostać uregulowana w akcie podstawowym, a nie w akcie delegowanym.

W odniesieniu do kwestii prawa materialnego Komisja zaproponowała szereg zmian, z większością których sprawozdawczyni się zgadza, choć możliwe są dalsze usprawnienia.

Nazwa Urzędu

Sprawozdawczyni zauważa, że obecna nazwa urzędu, „Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego”, jest dobrze znana i utrwalona wśród wspólnoty znaków towarowych w Europie i poza nią. Nie jest ona jednak szczególnie logiczna dla osoby, która, nie znając urzędu, chce zarejestrować znak towarowy lub wzór. Obecny przegląd wydaje się więc dobrą okazją do zmiany nazwy. Jednakże nazwa zaproponowana przez Komisję („Agencja Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów”) nie obejmuje szerokiego zakresu zadań powierzonych Agencji. W Agencji znajduje się już obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej i rejestr uznanych utworów osieroconych. W przyszłości można rozważyć również dodanie do zadań Agencji dodatkowych funkcji, jak rejestrowanie wskaźników geograficznych i ewentualne zadania powiązane z przyszłym wnioskiem ustawodawczym dotyczącym ochrony tajemnicy handlowej. Dlatego należałoby znaleźć dla Agencji odpowiednią nazwę, która przetrwa próbę czasu, jednocześnie umożliwiając użytkownikom wyraźne postrzeganie jej zadań. Sprawozdawczyni proponuje zatem nazwanie Agencji „Agencją Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej”.

Definicje

Sprawozdawczyni sugeruje nieznaczną zmianę terminologiczną w definicjach zawartych we wniosku Komisji. Nazwę „wspólnotowy znak towarowy” należy zastąpić nie nazwą „europejski znak towarowy”, lecz „znak towarowy Unii Europejskiej”. Należy tak uczynić głównie dlatego, że pojęcie „Unia Europejska” trafniej opisuje terytorialny obszar ochrony. Należy też zauważyć, że używanie terminu „europejski” na przykład w dziedzinie patentów odnosi się do szeregu praw krajowych (rozszerzonych obecnie na patenty europejskie o jednolitym skutku). Jako że wspólnotowy znak towarowy jest tytułem Unii Europejskiej, należy nadać mu odpowiednią nazwę.

Zagadnienia związane z zarządzaniem

Zarządzanie Agencją odpowiedzialną za rejestrację znaków towarowych stanowi oczywiście istotną część niniejszego pakietu ustawodawczego. Mimo że Komisja przedstawiła ogólnie dobre propozycje w tym zakresie, niektóre aspekty wymagają doprecyzowania.

– Skład zarządu

Wspólne podejście przewiduje w składzie zarządów agencji przedstawicieli państw członkowskich, Komisji i Parlamentu Europejskiego. Jednak Komisja pominęła w swoim wniosku Parlament Europejski w tym kontekście. Sprawozdawczyni proponuje poprawienie tej kwestii zgodnie z postanowieniami wspólnego podejścia.

– Rada wykonawcza

Wspólne podejście daje możliwość włączenia rady wykonawczej do zarządów agencji w przypadkach, w których zapewniłoby to większą skuteczność. Nie istnieją jednak żadne konkretne dowody potwierdzające, że taka dodatkowa struktura administracyjna zapewniłaby w tym przypadku dodatkową skuteczność. Sprawozdawczyni sugeruje zatem, aby usunąć dodanie rady wykonawczej.

– Wybór dyrektora wykonawczego Agencji (i zastępców)

Komisja zaproponowała, by dyrektor wykonawczy był wybierany przez zarząd na podstawie listy kandydatów przedstawionej przez Komisję. Sprawozdawczyni nie zgadza się na to, by udzielić Komisji prawa weta w odniesieniu do jakichkolwiek nazwisk proponowanych na to stanowisko, i uważa, że zarząd powinien mieć własną komisję dokonującą wstępnej selekcji, złożoną z przedstawicieli wszystkich trzech instytucji, która przedstawiałaby całemu zarządowi listę co najmniej trzech kandydatów. Sprawozdawczyni uważa, że podobnie należy znieść zaproponowane prawo weta dla Komisji w odniesieniu do ponownego wyboru dyrektora wykonawczego.

Projekty współpracy między Agencją i państwami członkowskimi

Sprawozdawczyni zgadza się zasadniczo z propozycjami Komisji w tej kwestii, sugerując kilka zmian służących zwiększeniu elastyczności. Na przykład wykaz dziedzin, w których można realizować projekty, powinien być wykazem otwartym, co umożliwiłoby dodanie projektów nieuwzględnionych w procesie sporządzania wykazu. Należy też wyraźnie zagwarantować aktywny udział użytkowników. O ile sprawozdawczyni podziela opinię Komisji, że w projektach powinny uczestniczyć wszystkie państwa członkowskie, to nie należy zmuszać państw członkowskich do wdrażania wyników wspólnych projektów, jeżeli uznają, że dysponują już lepszymi systemami lub środkami. W rzeczywistości podejście takie może doprowadzić do zmniejszenia liczby ewentualnych projektów współpracy, jeżeli państwa członkowskie powstrzymywałyby innych przed udziałem w projektach z obawy przed koniecznością wdrożenia ich wyników.

Opłaty

Komisja zaproponowała uregulowanie kwestii opłat w drodze aktów delegowanych. Na mocy obowiązującego rozporządzenia reguluje je rozporządzenie wykonawcze Komisji przyjęte w toku procedury komitetowej. Opłaty stosowane w ramach systemu unijnego znaku towarowego stanowią główny aspekt funkcjonowania całego systemu europejskiego znaku towarowego. Od uruchomienia systemu opłaty te aktualizowano tylko dwukrotnie w wyniku poważnych debat politycznych. Dlatego niewłaściwe byłoby ustalenie wysokości tych opłat zarówno w akcie delegowanym, jak i w akcie wykonawczym, co skłania sprawozdawczynię do stwierdzenia, że wysokość opłat należy ustalić w akcie podstawowym. Aby dokonać tej dość złożonej zmiany wniosku, sprawozdawczyni włączyła do przedmiotowego rozporządzenia obowiązujące rozporządzenie wykonawcze wraz z propozycjami zmiany tego aktu przedstawionymi przez Komisję w procedurze komitetowej. Nie należy tego postrzegać jako jednoznacznego poparcia wszystkich aspektów tego wniosku, a sprawozdawczyni zastrzega sobie prawo dalszych szczegółowych zmian w tym względzie.

Sprawozdawczyni jest również zdania, że opłaty pobierane przez Agencję nie powinny służyć do zasilania ani krajowych systemów (czy raczej budżetów ogólnych) państw członkowskich, ani budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Dochód Agencji należy raczej ponownie inwestować, aby zagwarantować jej doskonałość i wspierać projekty, które będą sprzyjać harmonizacji, konwergencji i doskonałości ochrony własności intelektualnej w Europie.

Akty delegowane

Sprawozdawczyni zwraca uwagę na dużą liczbę aktów delegowanych we wniosku Komisji. Dość oczywiste wydaje się, że część z nich wykracza poza to, co należy zaakceptować jako akty delegowane, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że treść i zakres wielu zaproponowanych przekazań uprawnień dotyczy zasadniczych elementów i daje Komisji zbyt dużą swobodę działania. Odnosi się to do następujących zaproponowanych motywów: 24-26, 29, 31-34, 36, 38 i 44-46 oraz artykułów: 24a, 35a, 39, 45a, 49a, 57a, 65a, 74a, 74k, 79, 79a, 83, 89, 93a, 114, 114a, 128, 144a, 145, 161a i 163a.

Zamiast zajmować się tymi kwestiami już w niniejszym sprawozdaniu sprawozdawczyni proponuje, aby podjąć je zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 37a Regulaminu, zgodnie z którą Komisja Prawna sporządziłaby opinię na temat celów, treści, zakresu i czasu obowiązywania przekazanych uprawnień, a także warunków, którym podlega to przekazanie uprawnień. Taka opinia powinna również zawierać analizę konsekwencji przeniesienia zasadniczej części rozporządzenia wykonawczego Komisji w sprawie opłat do aktu podstawowego, o czym mowa powyżej, a także analizę innych środków wykonawczych podjętych wcześniej na mocy przedmiotowego rozporządzenia.

Środki służące egzekwowaniu przepisów

Komisja zaproponowała wprowadzenie przepisu dotyczącego przywozu, w przypadku gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów a odbiorcą jest na przykład pojedynczy obywatel. W kontekście konieczności położenia kresu podrabianiu towarów przepis ten jest bardzo potrzebny, jednak powinien ograniczać się on do towarów podrabianych.

Komisja zaproponowała ponadto przepis dotyczący tranzytu towarów. Mimo że trzeba uniemożliwić przedostawanie się podrabianych towarów na rynek wewnętrzny, wniosek stanowiłby przeszkodę również dla legalnego handlu międzynarodowego. Aby nadać wnioskowi bardziej wyważony charakter, sprawozdawczyni proponuje szereg zmian.

OPINIA KOMISJI PRAWNEJ W SPRAWIE STOSOWANIA AKTÓW DELEGOWANYCH

Klaus-Heiner LEHNE

Przewodniczący

Komisja Prawna

BRUKSELA

Przedmiot:       Opinia w sprawie stosowania aktów delegowanych wydawana na mocy art. 37a Regulaminu w ramach kontroli przez Parlament wspólnotowego znaku towarowego (COM(2013)0161 – C7‑0087/2013 – 2013/0088(COD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Prawna podjęła decyzję o wydaniu z własnej inicjatywy opinii na temat przepisów wyżej wspomnianego wniosku, który przekazuje uprawnienia ustawodawcze Komisji zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

Wniosek zawiera imponującą liczbę 63 proponowanych różnych przekazań uprawnień ustawodawczych Komisji (zob. załącznik).

I - Kontekst

Wyżej wymieniony wniosek w sprawie rozporządzenia stanowi cześć pakietu dotyczącego znaków towarowych, przedstawionego przez Komisję w dniu 27 marca 2013 r. i zawierającego również wniosek dotyczący przekształcenia dyrektywy w sprawie znaków towarowych[1] oraz wniosek w sprawie aktu wykonawczego zmieniającego dwa rozporządzenia Komisji[2] z myślą o dostosowaniu struktury opłat wspólnotowego systemu znaków towarowych.

Zdaniem Komisji głównym celem przedmiotowego wniosku jest pobudzenie innowacji i wzrostu gospodarczego poprzez zwiększenie dostępności dla przedsiębiorstw i skuteczności systemów rejestracji znaków towarowych w całej UE dzięki zmniejszeniu związanych z nimi kosztów i złożoności tych systemów, a także zwiększeniu szybkości obsługi, przewidywalności i pewności prawa. Komisja nie proponuje jednakże nowego systemu, lecz modernizację obowiązujących przepisów, a głównym celem jest dostosowanie terminologii do Traktatu z Lizbony i do postanowień wspólnego podejścia do agencji zdecentralizowanych z dnia 19 lipca 2012 r.[3], uproszczenie procedur zgłaszania i rejestracji europejskiego znaku towarowego, zwiększenie pewności prawa poprzez doprecyzowanie przepisów oraz usunięcie niejasności, uwzględnienie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, ustanowienie odpowiednich ram współpracy między UHRW a urzędami krajowymi w celu upowszechniania harmonizacji praktyk i opracowywania wspólnych narzędzi, a także dostosowanie ram prawnych do art. 290 (TFUE).

II - Proponowany projekt aktu wykonawczego dotyczącego systemu opłat

Wyżej wymieniony wniosek w sprawie aktu wykonawczego dotyczącego systemu opłat jest oparty na art. 144, 162 i 163 ust. 2 obecnie obowiązującego rozporządzenia w sprawie znaków towarowych w połączeniu z art. 13 rozporządzenia w sprawie aktów wykonawczych[4]. Zgodnie z tymi przepisami w rozporządzeniu w sprawie opłat należy określić wysokość opłat, sposoby ich uiszczania oraz zapewnić zrównoważony budżet UHRW. Mają one być następnie przyjęte i zmieniane przy zastosowaniu procedury sprawdzającej, o której mowa w art. 5 rozporządzenia w sprawie aktów wykonawczych.

Komisja równocześnie proponuje jednakże zmianę rozporządzenia w sprawie znaków towarowych, aby umożliwić przyszłe zmiany systemu opłat w drodze aktów delegowanych na mocy art. 290 TFUE.

Motyw 2 projektu aktu wykonawczego także uważa ten ostatni „za właściwy do uczynienia struktury opłat bardziej elastyczną poprzez jej dostosowanie”, co zapewne wychodzi poza zwykłe wykonanie i może zostać uznane za kwestię raczej wyboru politycznego i dotyka zasadniczych elementów pakietu dotyczącego znaków towarowych.

W następstwie sprzeciwu wobec takiego podejścia, wyrażonego zarówno przez Parlament na posiedzeniach kontrsprawozdawców, jak i przez państwa członkowskie na posiedzeniach grupy roboczej Rady, Komisja poinformowała w piśmie skierowanym do Parlamentu w dniu 18 lipca 2013 r., że nie przedstawi projektu aktu wykonawczego właściwemu komitetowi oraz że ma zamiar „zwołać kolejne posiedzenie komitetu najwcześniej pod koniec bieżącego roku”. Przedstawiając projekt aktu wykonawczego, Komisja miała zamiar przyjąć go przed końcem bieżącego roku, i wydaje się, że nadal stoi ona na stanowisku, że może zgodnie z prawem dostosować strukturę opłat w drodze aktu wykonawczego.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z pkt 38 wyżej wspomnianego wspólnego podejścia do agencji zdecentralizowanych opłaty powinny być ustalone na realistycznym poziomie dla samofinansujących się agencji (takich jak UHRW), aby uniknąć gromadzenia znacznych nadwyżek.

Zgodnie z art. 291 TFUE w przypadku, gdy potrzebne są jednolite warunki wykonywania prawnie wiążących aktów Unii, akty te przyznają Komisji uprawnienia wykonawcze. Wspólne podejście to jednakże wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji Europejskiej, a zatem nie jest to prawnie wiążący akt Unii.

III - Geneza aktów delegowanych i wykonawczych

Zobacz część II opinii Komisji Prawnej z dnia 27 kwietnia 2012 r. dla Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dotyczącej rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych, a także dokument roboczy sporządzony w kontekście działań następczych w związku z przekazaniem przez państwa członkowskie uprawnień ustawodawczych i kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (sprawozdawca: József Szájer), w których omówiono szczegółowo genezę zarówno aktów delegowanych, jak i wykonawczych.

IV - Stanowisko Parlamentu w sprawie przekazania uprawnień ustawodawczych

Rozróżnienie na akty delegowane i akty wykonawcze stało się przedmiotem pewnych kontrowersji w szeregu procedur ustawodawczych po wejściu w życie traktatu lizbońskiego. Rada nalegała na korzystanie z aktów wykonawczych, by mieć lepszy wpływ na etap przygotowania takich aktów dzięki ekspertom z państw członkowskich zasiadającym we właściwych komitetach przewidzianych w rozporządzeniu o aktach wykonawczych. W przygotowywaniu aktów delegowanych nie ma formalnej roli ekspertów krajowych. Ponadto rola, wpływ i uprawnienia Parlamentu są dużo większe w przypadku aktów delegowanych: Parlament może sprzeciwić się zaproponowanemu aktowi delegowanemu i odwołać przekazanie uprawnień, co jest najmocniejszym narzędziem w jego rękach. W odniesieniu do aktów wykonawczych Parlament ma wyłącznie uprawnienia kontrolne, zaś Komisja może przyjąć zaproponowany akt wykonawczy niezależnie od jakiegokolwiek sprzeciwu ze strony Parlamentu.

Wybór właściwego instrumentu ma istotne konsekwencje nie tylko w odniesieniu do możliwości wykonywania przez Parlament prawa kontroli czy nadzoru, ale również w odniesieniu do ważności samego aktu prawnego. W piśmie do przewodniczącego Parlamentu przewodniczący Komisji podkreślił, że rozgraniczenie aktów delegowanych i wykonawczych nie jest kwestią wyboru politycznego oraz że punktem wyjścia dla jakiejkolwiek analizy muszą być zatem kryteria prawne ustanowione w art. 290 i 291 TFUE[5]. W związku z tym Komisja zwróciła się do Trybunału Sprawiedliwości o wyjaśnienie kwestii rozróżnienia w sprawie, w której uznała, że wybrano niewłaściwy rodzaj aktu[6].

W celu przyjęcia horyzontalnego stanowiska politycznego w sprawie aktów delegowanych, zmierzającego do ochrony uprawnień Parlamentu i zapobiegającego dalszemu ryzyku sporów prawnych oraz ryzyku uchylania aktów ustawodawczych z uwagi na niewłaściwy wybór aktów delegowanych i wykonawczych, Konferencja Przewodniczących poparła w 2012 r. następujące czterostopniowe podejście mające na celu umożliwienie Parlamentowi pełne wykonywanie uprawnień powierzonych mu w Traktacie z Lizbony[7]:

1. wybór właściwego instrumentu;

2. poszerzenie roli państw członkowskich na etapie przygotowywania aktów delegowanych;

3. włączenie do aktu podstawowego (współdecyzja);

4. przyjęcie stanowiska Parlamentu bez osiągnięcia porozumienia w pierwszym czytaniu.

W ostateczności, kiedy aktów delegowanych nie udało się włączyć do danego dossier, chociaż ustalono, że powinny się w nim znaleźć, podejście zakłada odmowę przedłożenia sprawy jako takiej na posiedzeniu plenarnym i żądanie dalszych negocjacji horyzontalnych z Radą.

V - Analiza

Z racji braku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości w sprawie rozróżnienia na akty delegowane i wykonawcze punktem wyjścia dla jakiejkolwiek analizy musi być brzmienie samego Traktatu. Artykuł 290 TFUE zezwala jedynie na przekazanie uprawnienia ustawodawczego do przyjęcia „aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu prawodawczego” (podkreślenie własne).

W celu zbadania, czy te kryteria spełniono w omawianej sprawie, należy rozpatrzyć charakter przedmiotowego uprawnienia w każdym konkretnym przypadku. Zobacz załącznik.

Po pierwsze, jeżeli chodzi o strukturę opłat obowiązujących w systemie znaków towarowych, należy uwzględnić fakt, że ich wielkość nie była znacząco zmieniana przez ostatnie przynajmniej 20 lat oraz że każde dostosowanie w akcie podstawowym, przy użyciu procedury współdecyzji, zajęłoby tyle samo czasu, co powoduje, że elastyczność oferowana przez możliwość zastosowania procedury aktów delegowanych na mocy art. 290 TFUE nie jest wcale przydatna przy określaniu wielkości opłat. Do ustawodawcy należy przekazanie uprawnień ustawodawczych bądź zachowanie ich. W przedmiotowym przypadku zmiana struktury opłat nie jest zwykłą kwestią przepisów wykonawczych w aktach ustawodawczych, lecz raczej kwestią dokonywania wyboru politycznego, a to jest zasadniczy element pakietu w sprawie znaków towarowych. Taki wybór polityczny to sprawa aktu podstawowego i nie może być przedmiotem aktu delegowanego lub wykonawczego.

Pogląd, że system opłat powinien znajdować się w przepisach aktu podstawowego, jest umocniony jeszcze faktem, że kontekstem dla aspektów związanych z opłatami w proponowanym pakiecie dotyczącym znaków towarowych jest wyżej wspomniane wspólne podejście, które nie jest prawnie wiążącym aktem Unii. W związku z tym można zakwestionować nawet samą możliwość występowania przez Komisję o przyznanie jakichkolwiek uprawnień wykonawczych na mocy art. 291 TFUE w odniesieniu do opłat.

Po drugie, jeżeli chodzi o przepisy rozporządzenia zmieniającego, należy przede wszystkim zauważyć, że Komisja proponuje jedynie przepisy dotyczące aktów delegowanych, nie formułując przy tym jakichkolwiek przepisów dotyczących aktów wykonawczych. Poza tym zawarła ona w projekcie aktu podstawowego następujące postanowienia, które wcześniej znajdowały się w rozporządzeniu nr 2868/95 wykonującym rozporządzenie w sprawie wspólnotowego znaku towarowego: art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 4, art. 22 ust. 6, art. 75, 79a, 79c, 79d oraz art. 87 ust. 3.

Duży problem, jaki stwarza podejście Komisji, to fakt, że wniosek zawiera pewną ilość przepisów dotyczących aktów delegowanych, którym brak jakiejkolwiek podstawy w akcie podstawowym – mogącym podlegać uzupełnieniom lub zmianom – i których jedynym celem wydaje się dostarczenie Komisji instrumentu umożliwiającego tworzenie przepisów z niczego. W wielu przypadkach przepisy te mogły być sformułowane już w akcie podstawowym. W wielu przypadkach przepis w akcie podstawowym zawiera odniesienie do „wymogów określonych zgodnie z art. [dotyczącym przekazania uprawnień]”, w którym z kolei jest mowa o „warunkach określonych w art. [przepis z aktu podstawowego]”. W takich przypadkach, aby można było zastosować art. 290 TFUE, warunki muszą być określone w celu uzupełnienia stałego braku podstawowego obowiązku lub przepisu do uzupełnienia lub zmiany.

Ten problem można napotkać w następujących postanowieniach: art. 35a ust. d, art. 45a lit. a) i c), art. 74a, art. 74k, art. 93a lit. f), i), j), k), m) i p), art. 114a oraz art. 161a lit. a), c) i f).

Jeżeli w akcie podstawowym nie byłoby dalszych uściśleń w takich przypadkach, jednym z możliwych rozwiązań byłoby powierzenie Komisji uprawnień wykonawczych, co oznaczałoby utratę wpływu przez Parlament.

Kolejna dyskusyjna forma przekazania uprawnień znajduje się w art. 65a aktu podstawowego, który przewiduje akty delegowane określające treść zawiadomień o odwołaniu oraz treść i formę decyzji izby odwoławczej. Nie jest jasne, co oznacza w tym przypadku słowo „treść”. Wymaga to uściślenia w akcie podstawowym lub znalezienia innego rozwiązania, aby nie znaleźć się niepotrzebnie zbyt blisko granicy z elementami innymi niż zasadnicze.

Niektóre przepisy dotyczące aktów delegowanych zawierają odniesienia do kwestii, które nie pojawiają się w artykule aktu podstawowego, do którego się odwołują. Przykładowo art. 65a przewiduje akty delegowane określające „zwrot opłat za wniesienie odwołania, o których mowa w art. 60”, podczas gdy w artykule tym nie ma mowy o zwrocie. Podobne sprzeczności można znaleźć w art. 161a lit. h), j) i k).

Szczególnym aspektem wniosku sprawiającym problem, jeśli chodzi o delegowanie uprawnień ustawodawczych, jest przepis o przekazaniu ich dyrektorowi wykonawczemu, co często jest sprzeczne z postanowieniami dotyczącymi aktów delegowanych, np. w art. 30, 79, 88 i 128.

Wreszcie, w przepisach dotyczących aktów delegowanych jest wiele innych niewłaściwych odniesień, np. w art. 144a lit. b) oraz w art. 161a lit. c).

VI - Wnioski i zalecenie

W świetle powyższego rozumowania Komisja Prawna jest zdania, że system opłat nie powinien być przedmiotem aktu wykonawczego na podstawie obowiązującego rozporządzenia o znakach towarowych w połączeniu z przepisami przejściowymi zawartymi w rozporządzeniu o aktach wykonawczych, jak początkowo proponowała Komisja, lecz raczej podlegać przepisom samego aktu podstawowego, a wszelkie zmiany do tego systemu powinny być wprowadzane w drodze zwykłej procedury ustawodawczej.

W niektórych przypadkach akty delegowane mogłyby być używane do określania lub ustanawiania kryteriów i procedur, ale jedynie wtedy, gdy przepisy są zawarte w akcie podstawowym. Można również wprowadzić wymóg, zgodnie z którym Komisja będzie sporządzać w określonym terminie sprawozdanie dla współustawodawców, któremu mogą towarzyszyć wnioski dotyczące zmian w aktach ustawodawczych.

Biorąc pod uwagę polityczne wytyczne przyjęte przez Konferencję Przewodniczących, Komisja Prawna powinna więc uwzględnić te zalecenia przy sporządzaniu ostatecznego sprawozdania. Jeżeli stanowisko Rady będzie sprzeczne z tymi zaleceniami i Rada poprze stosowanie aktów delegowanych lub wykonawczych w przypadku, gdy nie są spełnione kryteria, które to umożliwiają, Komisja Prawna powinna powiadomić Radę, że nie przedłoży wniosku jako takiego na posiedzeniu plenarnym, zaś jeżeli Rada nadal będzie utrzymywać swoje stanowisko, Komisja Prawna powinna zalecić przyjęcie stanowiska Parlamentu bez porozumienia w pierwszym czytaniu.

Na posiedzeniu w dniu 14 października 2013 r. Komisja Prawna przyjęła jednogłośnie niniejszą opinię[8].

Z wyrazami szacunku

Klaus-Heiner Lehne

Załącznik – Przepisy dotyczące aktów delegowanych

Artykuł

Dany tekst

Zastrzeżenia, treść i zakres

Zalecenie:

Motyw 24

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 207/2009 przyznaje Komisji uprawnienia do przyjęcia przepisów wykonawczych do wspomnianego rozporządzenia. Na skutek wejścia w życie traktatu lizbońskiego uprawnienia przekazane Komisji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 207/2009 muszą zostać dostosowane do postanowień art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Przekazanie Komisji uprawnień ustawodawczych lub powierzenie jej uprawnień wykonawczych należy wyłącznie do ustawodawcy. Wniosek, że uprawnienia powierzone Komisji na mocy obowiązującego rozporządzenia w sprawie znaków towarowych należy dostosować do art. 290 TFUE, jest zatem błędny. Uprawnienia te mogłyby również przyjąć postać przepisów dotyczących aktów wykonawczych na mocy art. 290 TFUE lub być zachowane w akcie podstawowym.

 

Ten motyw można przeformułować, aby uwzględnić także fakt, że ustawodawca ma swobodę nieprzekazywania uprawnień ustawodawczych bądź niepowierzania uprawnień wykonawczych.

Motyw 25

 

Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Odpowiada to częściowo standardowemu motywowi we wspólnym porozumieniu.

Powinno zostać zachowane, ponieważ odpowiada właściwemu szablonowi.

Motyw 26

W celu zapewnienia skutecznej rejestracji aktów prawnych dotyczących europejskiego znaku towarowego jako przedmiotu własności i zapewnienia pełnej przejrzystości rejestru europejskich znaków towarowych Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia pewnych obowiązków zgłaszającego w stosunku do konkretnych znaków towarowych, szczegółów dotyczących procedury dokonania wpisów w rejestrze dotyczących przeniesienia europejskich znaków towarowych, stworzenia i przeniesienia praw rzeczowych, wszczęcia egzekucji, udziału w postępowaniu upadłościowym, udzielenia lub przeniesienia licencji oraz do unieważnienia lub zmiany odpowiednich wpisów.

Ten motyw odpowiada art. 24a.

Zob. uwagi do art. 24a.

Motyw 29

W celu zapewnienia skutecznego i efektywnego systemu dokonywania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, w tym zastrzegania pierwszeństwa i starszeństwa Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia sposobów i zasad dokonywania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, szczegółów dotyczących warunków formalnych zgłoszenia europejskiego znaku towarowego, treści zgłoszenia, rodzaju opłaty za zgłoszenie, a także w odniesieniu do szczegółów dotyczących procedur ustalania wzajemności, zastrzegania pierwszeństwa z wcześniejszego zgłoszenia, pierwszeństwa z wystawienia oraz starszeństwa krajowego znaku towarowego.

Ten motyw odpowiada art. 35a.

Zob. uwagi do art. 35a.

Motyw 31

W celu zapewnienia skutecznego, efektywnego i sprawnego badania i rejestracji zgłoszeń europejskich znaków towarowych przez Agencję z zastosowaniem przejrzystych, dokładnych, uczciwych i sprawiedliwych procedur Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia szczegółowych informacji na temat procedur dotyczących badania zgodności z wymogami na dzień zgłoszenia i z warunkami formalnymi zgłoszenia, procedur weryfikacji płatności opłat za klasy i badania bezwzględnych podstaw odmowy, szczegółów dotyczących publikacji zgłoszenia, procedur poprawiania błędów oraz pomyłek w publikacjach zgłoszeń, szczegółów dotyczących procedur związanych z uwagami stron trzecich, szczegółowych informacji na temat procedury sprzeciwu, szczegółów dotyczących procedur wnoszenia i rozpatrywania sprzeciwów oraz regulujących zmianę i podział zgłoszenia, danych szczegółowych, które mają być wpisywane do rejestru przy rejestracji europejskiego znaku towarowego, zasad publikacji rejestracji oraz treści i warunków wydawania świadectwa rejestracji.

Ten motyw odpowiada art. 45a.

Zob. uwagi do art. 45a.

Motyw 32

W celu umożliwienia skutecznego i wydajnego przedłużania europejskich znaków towarowych oraz w celu bezpiecznego stosowania przepisów dotyczących zmiany i podziału europejskiego znaku towarowego w praktyce bez szkody dla pewności prawa Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad przedłużania europejskiego znaku towarowego i procedur regulujących zmianę i podział europejskiego znaku towarowego.

Ten motyw odpowiada art. 49a.

Zob. uwagi do art. 49a.

Motyw 33

W celu umożliwienia właścicielowi europejskiego znaku towarowego łatwego zrzeczenia się europejskiego znaku towarowego, przy jednoczesnym poszanowaniu praw stron trzecich wpisanych do rejestru w związku z tym znakiem, oraz w celu zagwarantowania, że europejski znak towarowy może podlegać stwierdzeniu wygaśnięcia i unieważnienie w skuteczny i efektywny sposób w drodze przejrzystych, dokładnych, uczciwych i sprawiedliwych procedur, oraz w celu uwzględniania zasad ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia procedury regulującej zrzekanie się europejskiego znaku towarowego, jak również procedur stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia.

Ten motyw odpowiada art. 57a.

Zob. uwagi do art. 57a.

Motyw 34

W celu umożliwienia skutecznego, efektywnego i pełnego przeglądu decyzji Agencji przez izby odwoławcze w drodze przejrzystych, dokładnych, uczciwych i sprawiedliwych procedur uwzględniających zasady ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do szczegółów dotyczących treści zawiadomienia o odwołaniu, procedury wnoszenia i rozpatrywania odwołania, treści i formy decyzji izby odwoławczej oraz zwrotu opłat za wniesienie odwołania.

Ten motyw odpowiada art. 65a.

 

Nie jest jasne, z czym się wiążą „szczegóły dotyczące treści” zawiadomienia o odwołaniu.

Zob. również uwagi do art. 65a.

Motyw 36

W celu umożliwienia skutecznego i efektywnego używania europejskich znaków wspólnych i europejskich znaków certyfikujących Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określania terminów przedkładania regulaminów używania tych znaków oraz treści tych regulaminów.

Ten motyw odpowiada art. 74a i art. 74k.

Zob. uwagi do art. 74a i art. 74k.

Motyw 38

W celu zapewnienia sprawnego, skutecznego i efektywnego funkcjonowania systemu europejskiego znaku towarowego Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia wymogów dotyczących formy decyzji, szczegółów dotyczących zasad przeprowadzania postępowań ustnych i postępowań dowodowych, zasad powiadamiania, procedury zawiadamiania o utracie praw, środków komunikacji i formularzy, które mają być używane przez strony w postępowaniach, zasad obliczania i czasu trwania terminów, procedur odwołania decyzji lub unieważnienia wpisu do rejestru oraz poprawiania oczywistych błędów w decyzjach i błędów popełnionych przez Agencję, zasad przerwania postępowań, procedur dotyczących podziału oraz ustalenia kosztów, danych szczegółowych, które mają zostać wpisane do rejestru, szczegółów dotyczących wglądu do akt i przechowywania akt, zasad publikowania w Biuletynie Europejskich Znaków Towarowych oraz w Dzienniku Urzędowym Agencji, zasad współpracy administracyjnej między Agencją a organami państw członkowskich oraz szczegółów dotyczących reprezentowania przed Agencją.

Ten motyw odpowiada art. 93a.

Zob. uwagi do art. 93a.

Motyw 44

W celu umożliwienia skutecznego i efektywnego przekształcenia zgłoszenia lub rejestracji europejskiego znaku towarowego na zgłoszenie krajowego znaku towarowego, przy jednoczesnym zapewnieniu dokładnego zbadania zgodności z odpowiednimi wymogami Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia warunków formalnych, z którymi musi być zgodny wniosek o przekształcenie, oraz szczegółów jego badania i publikowania.

Ten motyw odpowiada art. 114a.

Zob. uwagi do art. 114a.

Motyw 45

W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej metody rozwiązywania sporów, spójności z systemem językowym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, szybkiego podejmowania decyzji w prostych sprawach oraz skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych, a także w celu zagwarantowania odpowiedniego i realistycznego poziomu opłat pobieranych przez Agencję, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności z zasadami budżetowymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia szczegółów dotyczących języków, które mają być stosowane w kontaktach z Agencją, przypadków, w których decyzje w sprawie sprzeciwu i decyzje w sprawie unieważnienia powinny być podejmowane przez jednego członka wydziału lub izby, szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych, wysokości opłat na rzecz Agencji i szczegółów dotyczących ich płatności.

Ten motyw odpowiada art. 144a.

Zob. uwagi do art. 144a.

Motyw 46

W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej rejestracji międzynarodowych znaków towarowych w pełnej zgodności z postanowieniami Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia szczegółowych informacji na temat procedury dotyczące międzynarodowej rejestracji znaków towarowych.

Ten motyw odpowiada art. 161a.

Zob. uwagi do art. 161a.

Artykuł 24a

 

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) zobowiązanie zgłaszającego do zapewnienia tłumaczenia bądź transkrypcji w języku zgłoszenia, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. b);

 

Zobowiązanie, o którym mowa, jest wprowadzone aktem zmieniającym. „Określających zobowiązanie” to mało precyzyjne określenie, otwierające możliwość zmiany zobowiązania, o którym mowa w art. 7 ust. 2 lit. b), i które jest jasne.

Należy skreślić, ponieważ przekazanie uprawnień nie jest w tym przypadku właściwe. Wystarczająco określone w akcie podstawowym.

b) procedurę wpisania do rejestru przeniesienia zgodnie z art. 17 ust. 5;

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 26.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

c) procedurę wpisania do rejestru utworzenia lub przeniesienia praw rzeczowych zgodnie z art. 19 ust. 2;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułu w zmienianym akcie prawnym, który zostanie zmieniony jedynie w celu dodania przeniesień praw, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 26.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

d) procedurę wpisania do rejestru wszczęcia egzekucji zgodnie z art. 20 ust. 3;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 26.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

e) procedurę wpisania do rejestru wszczęcia postępowania upadłościowego zgodnie z art. 21 ust. 3;

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 26.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

f) procedurę wpisania do rejestru udzielenia lub przeniesienia licencji zgodnie z art. 22 ust. 5;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 26.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

g) procedurę unieważnienia lub zmiany wpisu do rejestru prawa rzeczowego, wszczęcia egzekucji lub licencji zgodnie z, odpowiednio, art. 19 ust. 3, art. 20 ust. 4 i art. 22 ust. 6.”;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułów w zmienianym akcie prawnym, które zostaną następnie zmienione w celu uwzględnienia wniosków jednej ze stron, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 26.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

Artykuł 35a

 

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) środki i zasady dokonania zgłoszenia Agencji europejskiego znaku towarowego zgodnie z art. 25;

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułu w zmienianym akcie prawnym, który zostanie zmieniony wyłącznie w celu zaostrzenia warunków zgłaszania wniosków w UHRW, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 29.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

b) szczegóły dotyczące treści zgłoszenia europejskiego znaku towarowego określonej w art. 26 ust. 1, rodzaju opłat należnych za zgłoszenie, o których mowa w art. 26 ust. 2, w tym liczby klas towarów i usług podlegających tym opłatom, a także warunków formalnych zgłoszenia, o których mowa w art. 26 ust. 3;

 

Szczegóły dotyczące zgłoszenia to elementy inne niż zasadnicze, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 29.

 

System opłat natomiast to zasadnicze elementy, które powinny znajdować się w przepisach aktu podstawowego.

 

Wymogi formalne dotyczące stosowania odnoszą się do nowego art. 26 ust. 3, który jednak z kolei odnosi się do wymogów formalnych określonych zgodnie z art. 35a lit. b). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych wymogów formalnych.

 

Akty delegowane dopuszczalne do określania szczegółów dotyczących zgłoszenia.

 

Przepisy dotyczące systemu opłat powinny pozostać w akcie podstawowym.

 

Omawiane formalne wymogi zgłoszenia powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

c) procedury ustalania wzajemności zgodnie z art. 29 ust. 5;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułu w zmienianym akcie prawnym, który zostanie zmieniony jedynie w celu umożliwienia Komisji określenia warunków równoważnych, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 29.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

d) procedurę i przepisy dotyczące informacji i dokumentacji w celu zastrzeżenia pierwszeństwa z wcześniejszego zgłoszenia zgodnie z art. 30;

 

Przepisy odnoszą się do nowego art. 30, który jednak z kolei odnosi się do przepisów przyjętych zgodnie z art. 35a lit. d). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych przepisów.

 

Na mocy art. 30 ust. 2 dyrektor wykonawczy może postanowić, że dodatkowe informacje i dokumentacja, które mają zostać przedstawione przez zgłaszającego, mogą nie obejmować wszystkich informacji wymaganych na mocy przepisów przyjętych zgodnie z art. 35a lit. d).

 

Omawiane zasady powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

Nie powinno być żadnych sprzeczności między wymogami na mocy aktów delegowanych i uprawnieniami dyrektora wykonawczego.

 

e) procedurę i przepisy dotyczące dowodów w celu zastrzeżenia pierwszeństwa z wystawienia zgodnie z art. 33 ust. 1

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułu w zmienianym akcie prawnym, który zostanie zmieniony w niewielkim zakresie, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 29.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

f) procedury zastrzeżenia starszeństwa krajowego znaku towarowego zgodnie z art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 1.”;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 29.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

Artykuł 39

 

1. W przypadku gdy spełnione są wymogi, jakim musi odpowiadać zgłoszenie europejskiego znaku towarowego, zgłoszenie publikowane jest do celów art. 42 w zakresie, w jakim nie zostało odrzucone na podstawie art. 37. Publikacja zgłoszenia pozostaje bez uszczerbku dla informacji udostępnionych już opinii publicznej w inny sposób zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i zgodnie z aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 29.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

Artykuł 45a

 

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) procedurę badania zgodności z warunkami nadania daty zgłoszenia, o których mowa w art. 36 ust. 1 lit. a), i z warunkami formalnymi, o których mowa w art. 26 ust. 3, oraz procedurę weryfikacji uiszczenia opłat uzależnionych od ilości klas, o których mowa w art. 36 ust. 1 lit. c);

Wymogi formalne dotyczące stosowania odnoszą się do nowego art. 26 ust. 3, który jednak z kolei odnosi się do wymogów formalnych określonych zgodnie z art. 35a lit. b). W akcie podstawowym nie narzucono zatem żadnego obowiązku a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych wymogów formalnych.

 

Określenie procedur zgodności z wymogami dotyczącymi dnia zgłoszenia i weryfikacji płatności dotyczy innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Omawiane zasady powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE. Ewentualnie mogłoby to stanowić przedmiot aktu wykonawczego.

 

Akty delegowane dopuszczalne w przypadku procedur zgodności z wymogami dotyczącymi dnia zgłoszenia i weryfikacji płatności.

b) procedurę badania bezwzględnych podstaw odmowy, o których mowa w art. 37;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułu w zmienianym akcie prawnym, który zostanie zmieniony wyłącznie przez usunięcie zasady dotyczącej rezygnacji z wyłącznych praw do niewyróżniających się elementów, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

c) szczegółowe informacje, które musi zawierać publikacja zgłoszenia, o którym mowa w art. 39 ust. 1,

 

Szczegóły publikacji odnoszą się do nowego art. 39 ust. 1, który jednak z kolei odnosi się do informacji udostępnianych zgodnie z aktami delegowanymi. W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych szczegółów.

 

Omawiane szczegóły i informacje powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

d) procedurę poprawiania błędów i pomyłek w publikacjach zgłoszeń europejskich znaków towarowych zgodnie z art. 39 ust. 3;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów nowego art. 39 ust. 3 w zmienianym akcie prawnym, który ma na celu zobowiązanie UHRW do poprawiania błędów, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

e) procedurę przedkładania uwag przez strony trzecie zgodnie z art. 40;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów nowego art. 40 w zmienianym akcie prawnym, który precyzuje warunki zgłaszania uwag przez strony trzecie, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

f) szczegóły dotyczące procedury wnoszenia i rozpatrywania sprzeciwu zgodnie z w art. 41 i 42;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów artykułów w zmienianym akcie prawnym, który zostanie zmieniony w celu sprecyzowania warunków dotyczących sprzeciwu, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

g) procedury regulujące zmianę zgłoszenia zgodnie z art. 43 ust. 2 oraz podziału zgłoszenia zgodnie z art. 44;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

h) dane szczegółowe, które muszą zostać wpisane do rejestru podczas rejestracji europejskiego znaku towarowego i zasady publikacji rejestracji, o których mowa w art. 45 ust. 1, oraz treść świadectwa rejestracji, o którym mowa w art. 45 ust. 2, i warunki jego wydania.”;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

Artykuł 49a

 

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) proceduralne warunki przedłużenia europejskiego znaku towarowego na podstawie art. 47, w tym rodzaj opłat, które należy uiścić;

 

Nie jest jasne, dlaczego zastosowano sformułowanie „proceduralne warunki” zamiast „procedura”, które jest stosowane w dwóch następnych sugerowanych przekazaniach w lit. b) i c) oraz w innych miejscach. Słowo „warunki” narzuca skojarzenia z wyborami politycznymi, co nie ma miejsca w przypadku „procedury”.

 

Przez zastosowanie słowa „procedura” przepis ten odnosiłby się do innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 31.

 

Akty delegowane dopuszczalne, jeżeli „warunki proceduralne” zostaną zmienione na „procedurę”.

b) procedurę regulującą zmianę rejestracji europejskiego znaku towarowego przewidzianą w art. 48 ust. 2;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów niezmienionego artykułu w zmienianym akcie prawnym, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 32.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

c) procedurę regulującą podział rejestracji europejskiego znaku towarowego przewidziany w art. 49.”;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 32.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

Artykuł 57a

 

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) procedury regulujące zrzeczenie się europejskiego znaku towarowego określone w art. 50, w tym termin, o którym mowa w ust. 3 wspomnianego artykułu;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 33.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

b) procedury regulujące stwierdzenie wygaśnięcia i unieważnienie europejskiego znaku towarowego, o których mowa w art. 56 i 57.”;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 33.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

Artykuł 65a

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) treść zawiadomienia o odwołaniu, o którym mowa w art. 60, i procedury wnoszenia i rozpatrywania odwołania;

 

Nie jest jasne co oznacza tu „treść” i w jaki sposób ma być określana w drodze aktów delegowanych.

 

Bez słowa „treść” przepis ten odnosiłby się do innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 34.

 

Akty delegowane dopuszczalne, jeżeli słowo „treść” zostanie usunięte lub doprecyzowane.

 

 

b) treść i formę decyzji izby odwoławczej, o których mowa w art. 64;

 

Nie jest jasne co oznacza tu „treść” i w jaki sposób ma być określana w drodze aktów delegowanych.

 

Bez słowa „treść” przepis ten odnosiłby się do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 34.

 

Można zauważyć, że w art. 93a poniżej użyto sformułowania „wymogi dotyczące formy decyzji” bez jakiegokolwiek odwołania do „treści”.

 

Akty delegowane dopuszczalne, jeżeli słowo „treść” zostanie usunięte lub doprecyzowane.

c) zwrot opłat za wniesienie odwołania, o których mowa w art. 60.”;

 

W art. 60 brak jakichkolwiek przepisów przewidujących zwrot opłat.

 

Żeby można było przekazywać uprawnienia na mocy tego ustępu, w akcie podstawowym muszą istnieć przepisy dotyczące zwrotu opłat.

 

Artykuł 74a

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających termin, o którym mowa w art. 67 ust. 1, przewidziany na przedstawienie Agencji regulaminu używania europejskiego znaku wspólnego, oraz treść tego regulaminu zgodnie z art. 67 ust. 2.

 

Nie ma terminu określonego w art. 67 ust. 1. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do terminu wyznaczonego zgodnie z art. 74a. W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tego terminu.

 

Ponadto nie jest jasne, co oznacza tu „treść tego regulaminu” i w jaki sposób ma być ona określana w drodze aktów delegowanych. Ze sformułowaniem „treść tego regulaminu” przepis ten byłby zbyt szeroki i możliwe, że dotyczyłby istotnych elementów rozporządzenia.

 

Omawiany termin powinien zostać bardziej szczegółowo określony w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

Należy doprecyzować „treść tego regulaminu” w akcie podstawowym.

Artykuł 74k

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających termin, o którym mowa w art. 74c ust. 1, przewidziany na przedstawienie Agencji regulaminu używania europejskiego znaku certyfikującego, oraz treść tego regulaminu zgodnie z art. 74c ust. 2.”;

 

Nie ma terminu określonego w art. 74c ust. 1. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do terminu wyznaczonego zgodnie z art. 74k. W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tego terminu.

 

Ponadto nie jest jasne, co oznacza tu „treść tego regulaminu” i w jaki sposób ma być ona określana w drodze aktów delegowanych. Ze sformułowaniem „treść tego regulaminu” przepis ten byłby zbyt szeroki i możliwe, że dotyczyłby istotnych elementów rozporządzenia.

 

Omawiany termin powinien zostać bardziej szczegółowo określony w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE. Ewentualnie mogłoby to stanowić przedmiot aktu wykonawczego.

 

Należy doprecyzować „treść tego regulaminu” w akcie podstawowym.

Artykuł 79

1. Agencja zawiadamia z urzędu zainteresowanych o wszystkich decyzjach i wezwaniach oraz o zawiadomieniach lub innych komunikatach, od których zaczyna biec termin lub o których zainteresowanych zawiadamia się na mocy innych przepisów niniejszego rozporządzenia lub aktów delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, lub w przypadku których konieczność zawiadomienia wynika z zarządzenia dyrektora wykonawczego Agencji.

 

Przepis ten nie przewiduje przyjęcia aktów delegowanych, lecz obowiązek UHRW do zawiadamiania o decyzjach i wezwaniach, jeżeli jest to wymagane na mocy aktów delegowanych przyjętych zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem.

Dopóki przepisy dotyczące aktów delegowanych pozwalają na wprowadzenie wymogu zawiadamiania, przepis ten powinien być dopuszczalny.

Artykuł 79a

W przypadku gdy Agencja uzna, że z niniejszego rozporządzenia lub aktów delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia wynika utrata jakichkolwiek praw, bez podejmowania jakiejkolwiek decyzji, zawiadamia o tym osobę zainteresowaną zgodnie z art. 79. Osoba ta może ubiegać się o wydanie decyzji w tej sprawie. Agencja podejmuje taką decyzję, gdy nie zgadza się ze stanowiskiem osoby wnoszącej o wydanie decyzji; w przeciwnym wypadku Agencja zmienia swoje ustalenia i informuje o tym osobę wnoszącą o wydanie decyzji.

Przepis ten nie przewiduje przyjęcia aktów delegowanych, lecz obowiązek UHRW do zawiadamiania o każdej utracie praw oraz podejmowania decyzji w sprawie jakichkolwiek wynikających z tego konsekwencji, jeżeli akt delegowany przyjęty zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem powoduje utratę praw.

Dopóki przepisy dotyczące aktów delegowanych pozwalają na utratę praw, przepis ten powinien być dopuszczalny.

Artykuł 83

W przypadku braku przepisów proceduralnych w niniejszym rozporządzeniu lub w aktach delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia Agencja bierze pod uwagę zasady prawa procesowego uznane powszechnie w państwach członkowskich.”;

 

Przepis ten nie przewiduje przyjęcia aktów delegowanych, lecz umożliwienie UHRW uzupełnienia wszelkich luk spowodowanych aktami delegowanymi w drodze uwzględnienia uznanych zasad.

 

Przepis ten ma na celu postępowanie w przypadku luk prawnych i nie dotyczy bezpośrednio aktów delegowanych.

Artykuł 89

1. Urząd publikuje okresowo:

 

a) Biuletyn Europejskich Znaków Towarowych zawierający wpisy do rejestru, jak również pozostałe dane szczegółowe, których publikacja przewidziana jest w niniejszym rozporządzeniu lub w aktach delegowanych przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

 

Przepis ten nie przewiduje przyjęcia aktów delegowanych, wymaga zaledwie publikacji danych szczegółowych przewidzianych w aktach delegowanych przyjętych zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem.

Przepis ten przewiduje obowiązek publikacji i nie dotyczy bezpośrednio aktów delegowanych.

Artykuł 93a

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) wymogi dotyczące formy decyzji, o której mowa w art. 75;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

b) zasady przeprowadzania postępowań ustnych i postępowań dowodowych, o których mowa w art. 77 i 78;

                                   

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

c) zasady zawiadamiania, o którym mowa w art. 79;

 

Przepisy art. 79 zawierają już zasady zawiadamiania listem poleconym za potwierdzeniem odbioru i drogą elektroniczną. Wymagają także od dyrektora wykonawczego określenia sposobu dokonania ogłoszenia publicznego. Nie jest zatem jasne, jakie dalsze zasady miałyby być przyjmowane w drodze aktów delegowanych.

 

Należy się również zastanowić, czy przepis ten nie jest zbędny z uwagi na lit. e) poniżej.

 

Akty delegowane nie wydają się konieczne, ponieważ akt podstawowy i lit. e) przewidują już odpowiednie zasady.

d) procedurę zawiadamiania o utracie praw, o której mowa w art. 79a;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

e) zasady dotyczące środków komunikacji, w tym elektronicznych środków komunikacji, o których mowa w art. 79b, które mają być używane przez strony w postępowaniach przed Agencją, i formularzy, które mają zostać udostępnione przez Agencję;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

f) zasady obliczania i czasu trwania terminów, o których mowa w art. 79c ust. 1;

 

Art. 74c ust. 1 nie określa zasad lub terminów. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do zasad i terminów przyjętych zgodnie z art. 93a lit. f). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych zasad i terminów.

 

Omawiane zasady i terminy powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

g) procedurę poprawiania błędów językowych, błędów pisarskich i oczywistych niedopatrzeń popełnionych w decyzjach Agencji oraz błędów technicznych popełnione przez Agencję przy rejestracji znaku towarowego lub publikacji tej rejestracji, zgodnie z art. 79d;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

h) procedurę uchylania decyzji lub unieważniania wpisu w rejestrze, zgodnie z art. 80 ust. 1;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

i) zasady przerwania i wznowienia postępowania przed Agencją, zgodnie z art. 82a;

 

Art. 82a nie wspomina o jakichkolwiek zasadach. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do zasad przyjętych zgodnie z art. 93a lit. i). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych zasad.

 

Omawiane zasady powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

j) procedury dotyczące podziału oraz ustalenia kosztów, o których mowa w art. 85 ust. 1;

 

Art. 82a nie wspomina o jakichkolwiek warunkach. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do warunków określonych zgodnie z art. 93a lit. j). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych zasad.

 

Omawiane warunki powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

k) dane szczegółowe, określone w art. 87 ust. 1;

 

Na mocy art. 87 ust. 1 UHRW ma już obowiązek prowadzenia rejestru danych szczegółowych przewidzianych w przedmiotowym rozporządzeniu. W rzeczywistości więc Komisja uzupełnia lub zmienia akty delegowane, co nie jest możliwe zgodnie z art. 290 TFUE.

 

Dane szczegółowe nieprzewidziane jeszcze w innych przepisach powinny zostać doprecyzowane w akcie podstawowym, a sformułowanie „lub w akcie delegowanym przyjętym na podstawie niniejszego rozporządzenia” w art. 87 ust. 1 należy usunąć w celu skorygowania obecnej sytuacji, w której akty delegowane rzeczywiście mogłyby być uzupełniane lub zmieniane.

 

l) procedurę wglądu do akt przewidzianą w art. 88, w tym części akt nieudostępnionych, oraz zasady przechowywania akt Agencji zgodnie z art. 88 ust. 5;

 

Art. 88 w zmienionej formie przewiduje już określanie przez dyrektora wykonawczego sposobu wglądu do akt i ich przechowywania.

 

Przekazanie uprawnień nie jest konieczne, ten przepis należy usunąć.

m) zasady publikowania w Biuletynie Europejskich Znaków Towarowych danych szczegółowych i wpisów, o których mowa w art. 89 ust. 1 lit. a) , w tym rodzaj informacji oraz języki, w których te dane szczegółowe i wpisy mają być publikowane;

 

Zob. lit. k) powyżej.

Dane szczegółowe nieprzewidziane jeszcze w innych przepisach powinny zostać doprecyzowane w akcie podstawowym, a sformułowanie „lub w aktach delegowanych przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem” w art. 89 ust. 1 lit. a) należy usunąć w celu skorygowania obecnej sytuacji, w której akty delegowane rzeczywiście mogłyby być uzupełniane lub zmieniane.

 

n) częstotliwość, z jaką publikowany jest Dziennik Urzędowy Agencji, o którym mowa w art. 89 ust. 1 lit. b), oraz formę i języki, w których jest on publikowany;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

o) zasady wymiany informacji i komunikacji między Agencją a władzami państw członkowskich oraz kontroli dokumentów przez sądy lub organy państw członkowskich lub za ich pośrednictwem, zgodnie z art. 90;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

 

p) odstępstwa od obowiązku posiadania pełnomocnika w postępowaniach przed Agencją przewidzianego w art. 92 ust. 2, warunki, na jakich wyznacza się wspólnego pełnomocnika zgodnie z art. 92 ust. 4, warunki, na jakich pracownicy, o których mowa w art. 92 ust. 3, i zawodowi pełnomocnicy, o których mowa w art. 93 ust. 1, muszą złożyć do Agencji podpisany dokument pełnomocnictwa, aby móc podjąć się reprezentacji, treść tego pełnomocnictwa oraz warunki, na jakich dana osoba może zostać skreślona z listy zawodowych pełnomocników przewidzianej w art. 93 ust. 5.”;

 

Warunki, na jakich pracownicy, o których mowa w art. 92 ust. 3, i zawodowi pełnomocnicy, o których mowa w art. 93 ust. 1, muszą złożyć do Agencji podpisany dokument pełnomocnictwa, odnoszą się do uzupełniania innych niż istotne elementów przedmiotowego rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 38.

 

Jeśli chodzi o zmiany w art. 92 ust. 2, 4 i 5, odnoszą się one do przypadków przewidzianych w art. 93a lit. p) i warunków określonych zgodnie z tym artykułem. W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnych obowiązków, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych zasad.

 

Akty delegowane dopuszczalne w odniesieniu do art. 92 ust. 3.

 

Szczególne przypadki i warunki uwzględnione w art. 92 ust. 2, 4 i 5 powinny zostać doprecyzowane w akcie podstawowym, a sformułowanie „lub w akcie delegowanym przyjętym na podstawie niniejszego rozporządzenia” w art. 87 ust. 1 należy usunąć w celu skorygowania obecnej sytuacji, w której akty delegowane rzeczywiście mogłyby być uzupełniane lub zmieniane.

Artykuł 114

w art. 114 ust. 2 słowa „rozporządzeniu wykonawczym” zastępuje się słowami „akcie delegowanym przyjętym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem”;

 

Artykuł ten odnosi się do formalnych wymogów ustawodawstwa krajowego dotyczących przekazywania wniosków lub znaków towarowych, które są różne od wymogów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu lub w aktach delegowanych bądź też są dodatkowe w stosunku do tych wymogów.

 

 

Artykuł 114a

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 163 określających warunki formalne, które musi spełniać wniosek o konwersję europejskiego znaku towarowego, szczegóły jego badania oraz jego publikacji.”;

 

Ten przepis jest przekazaniem o charakterze ogólnym, nieobjętym żadnymi ustalonymi odnośnymi przepisami lub obowiązkami w akcie podstawowym. Nic zatem nie może być zmienione lub uzupełnione.

Jeżeli w art. 112-114 rozporządzenia nie ma zasad lub obowiązków, na których można oprzeć przekazanie, powinno to być sprecyzowane w akcie podstawowym.

 

Artykuł 128

4. Dyrektor wykonawczy pełni w szczególności następujące funkcje:

 

[...]

 

n) wykonuje uprawnienia powierzone mu zgodnie z art. 26 ust. 3, art. 29 ust. 5, art. 30 ust. 2, art. 45 ust. 3, art. 75 ust. 2, art. 78 ust. 5, art. 79, 79b, 79c, art. 87 ust. 3, art. 88 i 89, art. 93 ust. 4, art. 119 ust. 8 oraz art. 144 zgodnie kryteriami określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz w aktach delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia;

 

Zob. powyżej w odniesieniu do art. 30, 79 i 88.

 

Nie może być sprzeczności między uprawnieniami dyrektora wykonawczego a zakresem przekazania uprawnień ustawodawczych.

 

 

Uprawnienia dyrektora wykonawczego lub przekazanie uprawnień muszą zostać zmienione, aby uniknąć sprzeczności.

Artykuł 144a

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163 w celu określenia:

 

a) konkretnych kryteriów używania języków, o których mowa w art. 119;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 45.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

b) przypadków, w których decyzje w sprawie unieważnienia i decyzje w sprawie sprzeciwu podejmowane są przez jednego członka wydziału zgodnie z art. 132 ust. 2 i art. 134 ust. 2;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 45.

 

Odniesienia w art. 132 ust. 2 oraz art. 134 ust. 2 są w rzeczywistości odniesieniami do art. 144a lit. c).

Akty delegowane dopuszczalne.

 

Odniesienia w art. 132 ust. 2 oraz art. 134 ust. 2 powinny jednakże być odniesieniami do art. 144a lit. c).

c) szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych, w tym powoływania i roli prezydium izb odwoławczych, o którym mowa w art. 135. ust. 3 lit. a), składu rozszerzonej izby i zasad przekazywania jej spraw od rozstrzygnięcia zgodnie z art. 135 ust. 4, oraz warunków podejmowania decyzji przez jednego członka izby zgodnie z art. 135 ust. 2 i 5;

 

„Rola prezydium” wydaje się sformułowaniem nieco szerokim, jeśli chodzi o zakres, i mogłoby to prawdopodobnie dotyczyć elementów zasadniczych.

 

Poza tym sformułowaniem przepis ten odnosi się do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 45.

Akty delegowane dopuszczalne poza sformułowaniem „rola prezydium”, które można by uściślić w akcie podstawowym.

 

d) systemu opłat uiszczanych na rzecz Agencji zgodnie z art. 144, w tym ich wysokości, metod uiszczania opłat, walut, terminów płatności opłat, uznanej daty płatności oraz konsekwencji braku lub późnej zapłaty, niedopłaty i nadpłaty, usług, które mogą być świadczone bezpłatnie oraz kryteriów, zgodnie z którymi dyrektor wykonawczy może wykonywać swoje uprawnienia określone w art. 144 ust. 3 i 4.”;

 

Z wyjątkiem struktury i wysokości opłat, które są zasadniczymi elementami i dlatego nie mogą podlegać przekazaniu uprawnień, przepis ten odnosi się do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 45.

 

Akty delegowane dopuszczalne poza strukturą i wysokością opłat.

Artykuł 145

w art. 145 słowa „rozporządzenia wykonawcze” zastępuje się słowami „akty delegowane przyjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia”;

 

Ten przepis dotyczy stosowania zasad rejestracji międzynarodowej.

Przepis ten nie ma bezpośredniego wpływu na przekazywanie uprawnień.

Artykuł 161a

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 163, określających:

 

a) warunki formalne zgłoszenia międzynarodowego, o których mowa w art. 147 ust. 5, procedurę rozpatrywania zgłoszenia międzynarodowego zgodnie z art. 147 ust. 6 oraz zasady przekazywania zgłoszenia międzynarodowego do Biura Międzynarodowego zgodnie z art. 147 ust. 4;

 

Art. 147 ust. 5 nie wspomina o warunkach formalnych. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do warunków formalnych określonych zgodnie z art. 161a lit. a). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia wymogów formalnych.

 

Poza tym sformułowaniem przepis ten odnosi się do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne z wyjątkiem warunków formalnych wniosku międzynarodowego, które powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

b) zasady powiadamiania, o którym mowa w art. 148a;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

c) warunki formalne wniosku o rozszerzenie terytorialne, o których mowa w art. 149 ust. 2, procedurę analizowania tych warunków oraz zasady przekazywania wniosku o rozszerzenie terytorialne do Biura Międzynarodowego;

 

Art. 149 nie wspomina o warunkach formalnych. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do warunków formalnych określonych zgodnie z art. 161a lit. c). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia wymogów formalnych.

 

W art. 149 nie ma ustępu 2, artykuł ma tylko jeden ustęp. Poprawka dotycząca warunków formalnych jest dodana jako ostatnie zdanie.

Warunki formalne wniosku powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

Odniesienie powinno być do art. 149.

d) procedurę zgłaszania zastrzeżenia starszeństwa zgodnie z art. 153;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

e) procedury badania bezwzględnych podstaw odmowy, o których mowa w art. 154, oraz wnoszenia i rozpatrywania sprzeciwu zgodnie z art. 156, w tym konieczne powiadomienie Biura Międzynarodowego;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

f) procedury w odniesieniu do rejestracji międzynarodowych, o których mowa w art. 154a;

 

W art. 154a nie ma mowy o procedurach. Ten artykuł w zmienionej formie odnosi się natomiast do procedur określonych zgodnie z art. 161a lit. f). W akcie podstawowym, który może być uzupełniany bądź zmieniany, nie narzucono zatem żadnego obowiązku, a Komisja w rzeczywistości przyznaje sobie nieograniczoną swobodę działania w celu określenia tych procedur.

 

Procedury powinny zostać bardziej szczegółowo określone w akcie podstawowym w celu skorygowania obecnego stałego braku obowiązku, co oznacza w istocie, że nic nie jest zmieniane lub uzupełniane zgodnie z art. 290 TFUE.

 

g) przypadki, w których Agencja powiadamia Biuro Międzynarodowe o unieważnieniu skutków rejestracji międzynarodowej na podstawie art. 158, i informacje, które takie powiadomienie zawiera;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

h) zasady przekazywania wniosków do Biura Międzynarodowego zgodnie z art. 158c;

 

Art. 158c odnosi się do przypadków „określonych zgodnie z art. 161a lit. h)”, a nie do „zasad przekazywania”.

 

Bez względu na przypadek odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia.

 

Akty delegowane dopuszczalne, jeżeli zostanie uściślone, czy przedmiotem są zasady przekazywania, czy określone przypadki.

 

i) warunki formalne, z którymi musi być zgodny wniosek o przekształcenie zgodnie z art. 159 ust. 1;

 

Odnosi się to do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne.

j) warunki formalne wniosku o przekształcenie, o którym mowa w art. 161, i procedury dotyczące takiego przekształcenia;

 

Art. 161 nie wspomina o „warunkach formalnych wniosku o przekształcenie”.

 

Przepis o procedurach odnosi się do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne z wyjątkiem „warunków formalnych”, które należy uściślić w akcie podstawowym.

k) zasady komunikacji między Agencją a Biurem Międzynarodowym, w tym przekazywania informacji zgodnie z art. 147 ust. 4, art. 148a, art. 153 ust. 2 i art. 158c.”;

 

Art. 147 ust. 4 nie wspomina o „przekazywaniu informacji”.

 

Poza tym sformułowaniem przepis ten odnosi się do uzupełniania innych niż istotne elementów rozporządzenia, a cel, treść i zakres są wystarczająco określone również z uwzględnieniem motywu 46.

 

Akty delegowane dopuszczalne z wyjątkiem „przekazywania informacji”, które należy uściślić w akcie podstawowym.

Artykuł 163a

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

 

 

Odpowiada wzorcowemu artykułowi we wspólnym porozumieniu.

 

2. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 24a, 35a, 45a, 49a, 57a, 65a, 74a, 74k, 93a, 114a, 144a i 161a, jest przyznawane na czas nieokreślony.

 

Parlament może podjąć decyzję o określonym terminie obowiązywania, przykładowo na daną liczbę lat, wraz z wprowadzeniem wymogu dotyczącego sporządzenia sprawozdania (wariant 2 we wspólnym porozumieniu).

 

Odpowiada wzorcowemu artykułowi we wspólnym porozumieniu.

 

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

 

 

Odpowiada wzorcowemu artykułowi we wspólnym porozumieniu.

 

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

 

 

Odpowiada wzorcowemu artykułowi we wspólnym porozumieniu.

 

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 24a, 35a, 45a, 49a, 57a, 65a, 74a, 74k, 93a, 114a, 144a i 161a wchodzi w życie tylko, jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

 

Termin na wyrażenie sprzeciwu wynosi standardowo 2+2 miesiące. Parlament może ten termin wydłużyć lub skrócić.

 

Odpowiada wzorcowemu artykułowi we wspólnym porozumieniu.

 

Parlament może wprowadzić zmiany we wspomnianych terminach.

  • [1]  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 299 z 8.11.2008, s. 25).
  • [2]  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2868/95 z dnia 13 grudnia 1995 r., wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 303 z 15.12.1995, s. 1) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2869/95 z dnia 13 grudnia 1995 r. w sprawie opłat na rzecz Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (Dz.U. L 303 z 15.12.1995, s. 33). Istnieje także trzecie rozporządzenie wykonujące w ramach obowiązującego rozporządzenia w sprawie znaków towarowych, a mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) Nr 216/96 z dnia 5 lutego 1996 r. ustanawiające regulamin wewnętrzny izb odwoławczych Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (Dz.U. L 28 z 6.2.1996, s. 11), które jednakże nie ulega zmianie.
  • [3]  http://ec.europa.eu/commission_2010-2014/sefcovic/documents/120719_agencies_common_appr_en.pdf
  • [4]  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
  • [5]  Pismo przewodniczącego José Manuela Barroso z dnia 3 lutego 2012 r. do przewodniczącego Martina Schulza.
  • [6]  W dniu 19 września 2012 r. Komisja wszczęła przed Trybunałem Sprawiedliwości postępowanie o uchylenie artykułu rozporządzenia w sprawie środków biobójczych umożliwiającego przyjmowanie środków na podstawie aktu wykonawczego, a nie aktu delegowanego. Komisja twierdzi, że skoro artykuł ten ma na celu uzupełnienie niektórych, innych niż istotne, elementów aktu ustawodawczego, oraz z uwagi na charakter przekazania uprawnień i cel aktu przyjmowanego na mocy tych uprawnień, taki akt powinien być przyjęty w procedurze z art. 290 TFUE, a nie w procedurze z art. 291 TFUE. Sprawa C-427/12, Komisja przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej.
  • [7]  Polityczne wytyczne w sprawie horyzontalnego podejścia w Parlamencie do aktów delegowanych (pismo przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji z dnia 19 kwietnia 2012 r. do przewodniczącego Parlamentu).
  • [8]  Obecni byli: Sebastian Valentin Bodu (wiceprzewodniczący), Françoise Castex (wiceprzewodnicząca), Marielle Gallo, Jutta Haug (zgodnie z art. 187 ust. 2), Klaus-Heiner Lehne (przewodniczący), Eva Lichtenberger, Alajos Mészáros, Andrej Plenković (zgodnie z art. 193 ust.3), Bernhard Rapkay, Francesco Enrico Speroni, Dimitar Stoyanov, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka.

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (14.10.2013)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego
(COM(2013)0161 – C7‑0087/2013 – 2013/0088(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: George Sabin Cutaş

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Głównym celem wniosku dotyczącego zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wraz z wnioskiem dotyczącym zmiany dyrektywy 2008/95/WE jest harmonizacja systemów rejestracji znaków towarowych we wszystkich państwach członkowskich UE, a także zapewnienie współistnienia i wzajemnego uzupełniania się unijnego i krajowych systemów znaków towarowych, żeby nadać im większą skuteczność dla przedsiębiorstw dzięki niższym kosztom i mniejszemu stopniowi skomplikowania, większej szybkości, przewidywalności i pewności prawnej. Może to doprowadzić do zwiększenia innowacyjności i wzrostu gospodarczego.

Opinia skupia się wyłącznie na zagadnieniach wniosku odnoszących się do handlu, zwłaszcza na tranzycie towarów podrabianych na terytorium Unii i sprzedaży podrabianych towarów przez Internet. Jeżeli chodzi o to pierwsze zagadnienie, wniosek Komisji zmierza do ograniczenia tranzytu podrabianych wyrobów przez terytorium Unii. W opinii poparto tę inicjatywę, chociaż zaznaczono, że nie powinno to negatywnie oddziaływać na prawo Unii do wspierania dostępu krajów trzecich do leków, zgodnie z deklaracją ministerialną WTO z Dauhy w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego, którą przyjęto 14 listopada 2001 r. Należy jednak zauważyć, że kwestia dostępu do leków jest głównie związana z patentami, a jedynie w mniejszym stopniu ze znakami towarowymi.

Jeżeli chodzi o drugi aspekt handlowy, celem wniosku jest zapobieganie wprowadzaniu podrabianych towarów do Unii zwłaszcza w wyniku sprzedaży internetowej. Jest to problem, który stał się istotny w ostatnich latach z uwagi na zwiększenie sprzedaży internetowej. W opinii doprecyzowano instrumenty prawne umożliwiające właścicielowi znaku towarowego podjęcie działań uniemożliwiających import podrabianych towarów, gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów. Z uwagi na znaczenie zagadnienia i wchodzące w grę interesy gospodarcze należy również usprawnić kontrolę państw członkowskich nad stronami internetowymi sprzedającymi towary podrabiane.

Wreszcie w opinii podkreślono konieczność poszerzenia dorobku prawnego Unii w zakresie ochrony oznaczenia geograficznego w Unii poprzez przyszły akt ustawodawczy Unii w sprawie oznaczeń geograficznych towarów innych niż produkty rolne i spożywcze, wina i wyroby spirytusowe.

POPRAWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Prawnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13) W celu utrzymania silnej ochrony praw do nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych chronionych na poziomie Unii konieczne jest wyjaśnienie, że prawa te uprawniają do wniesienia sprzeciwu wobec rejestracji późniejszego europejskiego znaku towarowego, niezależnie od tego, czy stanowią one również podstawę do odmowy, która musi zostać uwzględniona z urzędu przez eksperta.

(13) W celu utrzymania silnej ochrony praw do nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych chronionych na poziomie Unii konieczne jest wyjaśnienie, że prawa te uprawniają do wniesienia sprzeciwu wobec rejestracji późniejszego europejskiego znaku towarowego, niezależnie od tego, czy stanowią one również podstawę do odmowy, która musi zostać uwzględniona z urzędu przez eksperta. Jako że obowiązujące w Unii prawodawstwo reguluje jedynie ochronę oznaczeń geograficznych towarów innych niż produkty rolne i spożywcze, wina i wyroby spirytusowe, Komisja powinna przyjąć wniosek dotyczący rozporządzenia harmonizującego przepisy państw członkowskich w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych także towarów innych niż produkty rolne i spożywcze, wina i wyroby spirytusowe.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) W celu wzmocnienia ochrony znaków towarowych i skuteczniejszego zwalczania procederu podrabiania towarów właściciel europejskiego znaku towarowego powinien zostać uprawniony do zakazania stronom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w stosunku do tych towarów.

(18) W celu wzmocnienia ochrony znaków towarowych i skuteczniejszego zwalczania procederu podrabiania towarów właściciel europejskiego znaku towarowego powinien zostać uprawniony do zakazania stronom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w stosunku do tych towarów. Powinno to pozostawać bez uszczerbku dla przestrzegania przez Unię przepisów WTO, w szczególności art. V GATT dotyczącego wolności tranzytu, oraz dla prawa Unii do wspierania dostępu państw trzecich do leków, zwłaszcza dla produkcji leków generycznych, obrotu nimi i ich dystrybucji w UE i za granicą.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) W celu skuteczniejszego zapobiegania wprowadzaniu towarów naruszających prawo, zwłaszcza w kontekście sprzedaży przez internet, właściciel powinien mieć prawo zakazywania przywozu tych towarów do Unii, gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów.

(19) W celu skuteczniejszego zapobiegania wprowadzaniu towarów naruszających prawo, zwłaszcza w kontekście sprzedaży przez Internet, właściciel powinien mieć prawo zakazywania przywozu tych towarów do Unii, gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów. W tym celu właściciel powinien podjąć odpowiednie działania przewidziane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/48/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 608/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej przez organy celne.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 12

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 9 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo zakazywania przywozu towarów, o których mowa ust. 3 lit. c), w przypadku gdy w celach handlowych działa wyłącznie nadawca towarów.

4. Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo zakazywania przywozu towarów, o których mowa ust. 3 lit. c), w przypadku gdy w celach handlowych działa wyłącznie nadawca towarów.

 

W tym celu właściciel europejskiego znaku towarowego ma prawo podjąć odpowiednie działania prawne przewidziane w dyrektywie 48/2004/WE oraz zwrócić się do krajowych organów celnych, by podjęły działania w odniesieniu do towarów, którym zarzuca naruszenie jego praw, takie jak zatrzymanie i zniszczenie, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady 608/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie egzekwowania przepisów prawa celnego w zakresie praw własności intelektualnej.

 

Państwa członkowskie podejmują wszelkie odpowiednie działania uniemożliwiające sprzedaż podrabianych towarów w Internecie.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 12

Rozporządzenie 2009/207/WE

Artykuł 9 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo do uniemożliwiania wszystkim stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego.

Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo do uniemożliwiania wszystkim stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego. Pozostaje to bez uszczerbku dla przestrzegania przez Unię przepisów WTO, w szczególności art. V GATT dotyczącego wolności tranzytu.”;

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 13

Rozporządzenie 2009/207/WE

Artykuł 9 a – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) umieszczania w ramach obrotu handlowego oznaczenia identycznego z europejskim znakiem towarowym lub do niego podobnego na wizualnej postaci produktu, opakowaniu lub innych środkach, na których znak może zostać umieszczony;

a) umieszczania w ramach obrotu handlowego oznaczenia identycznego z europejskim znakiem towarowym lub do niego podobnego, jak stanowi art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenie, na wizualnej postaci produktu, opakowaniu lub innych środkach, na których znak może zostać umieszczony;

Uzasadnienie

Brzmienie powinno być spójne z przepisami dotyczącymi identyczności lub podobieństwa, określonymi w art. 8 ust. 1.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 74 a a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

74 aa) Wynagrodzenie szkody importerowi i właścicielowi towarów

 

Agencja jest uprawniona do nakazania właścicielowi europejskiego znaku towarowego, aby zapłacił importerowi, odbiorcy i właścicielowi towarów odpowiednie odszkodowanie za szkody wyrządzone im przez niesłuszne zatrzymanie towarów z powodu praw do ograniczania przywozu przyznanych w art. 9.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 56 porozumienia TRIPS właściwa agencja ma prawo nakazać wnioskodawcy – w tym przypadku właścicielowi znaku towarowego – aby zapłacił importerowi lub właścicielowi odpowiednie odszkodowanie za niesłuszne zatrzymanie towarów. Niesłuszne zatrzymania towarów są istotnym i coraz częstszym problemem. Według sprawozdania rocznego Komisji pt. „Egzekwowanie przepisów celnych w zakresie praw własności intelektualnej: rezultaty na granicy” w 2011 r. towary przetrzymywano przez pomyłkę w ponad 2 700 przypadkach, co stanowiło wzrost o 46% w stosunku do sytuacji sprzed dwóch lat.

PROCEDURA

Tytuł

Wspólnotowy znak towarowy

Odsyłacze

COM(2013)0161 – C7-0087/2013 – 2013/0088(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

16.4.2013

 

 

 

Opinia wydana przez

Data ogłoszenia na posiedzeniu

INTA

16.4.2013

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

Data powołania

George Sabin Cutaş

25.4.2013

Rozpatrzenie w komisji

11.7.2013

16.9.2013

 

 

Data przyjęcia

14.10.2013

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

22

2

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Laima Liucija Andrikienė, Maria Badia i Cutchet, Nora Berra, Daniel Caspary, María Auxiliadora Correa Zamora, Andrea Cozzolino, George Sabin Cutaş, Marielle de Sarnez, Christofer Fjellner, Yannick Jadot, Franziska Keller, Bernd Lange, Vital Moreira, Paul Murphy, Niccolò Rinaldi, Helmut Scholz, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Jan Zahradil

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Jarosław Leszek Wałęsa

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Elisabeth Jeggle, Krzysztof Lisek, Iosif Matula, Paul Rübig, Catherine Stihler

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (7.11.2013)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego
(COM(2013)0161 – C7‑0087/2013 – 2013/0088(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Regina Bastos

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W Unii Europejskiej znak towarowy może być zarejestrowany bądź na szczeblu krajowym w urzędzie ds. własności przemysłowej danego państwa członkowskiego (ustawodawstwo państw członkowskich dotyczące znaków towarowych ujednolicono częściowo w dyrektywie Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r., ujednoliconej dyrektywą 2008/95/WE), bądź na szczeblu UE, jako wspólnotowy znak towarowy (na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, ujednoliconego rozporządzeniem (WE) nr 207/2009). Na mocy tego rozporządzenia utworzono również Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (UHRW) odpowiedzialny za rejestrację wspólnotowych znaków towarowych i administrowanie nimi. W tym dorobku prawnym dotyczącym znaków towarowych nie wprowadzano istotnych zmian, podczas gdy otoczenie przedsiębiorstw zmieniło się radykalnie.

Cel wniosku

Wspólnotowy znak towarowy to tytuł własności intelektualnej utworzony na podstawie art. 118 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Przeprowadzona przez Komisję analiza skutków wykazała konieczność zmiany niektórych części rozporządzenia, by ulepszyć i usprawnić system wspólnotowego znaku towarowego.

Ogólne cele przeglądu, jaki Komisja zaproponowała w dniu 27 marca 2013 r., to:

•   modernizacja systemu znaków towarowych w Europie,

•   redukcja rozbieżności w przepisach obecnych ram prawnych,

•   poprawa współpracy między urzędami ds. znaków towarowych.

Ma to w zamyśle pozwolić przedsiębiorstwom UE na zwiększenie ich konkurencyjności poprzez zapewnienie im:

•   lepszego dostępu do systemów ochrony znaków towarowych (obniżka kosztów, zwiększenie szybkości funkcjonowania systemów i poprawa przewidywalności),

•   pewności prawa,

•   współistnienia i komplementarności systemu UE i systemów krajowych.

Jeśli chodzi o przegląd rozporządzenia, Komisja nie proponuje nowego systemu, lecz ukierunkowane unowocześnienie obowiązujących przepisów. Celem tych działań jest:

•   dostosowanie terminologii rozporządzenia do traktatu lizbońskiego, a jego przepisów do wspólnego podejścia do agencji zdecentralizowanych;

•   racjonalizacja procedur zgłaszania i rejestracji wspólnotowych znaków towarowych,

•   pewne uściślenia prawne,

•   zorganizowanie współpracy między UHRW a urzędami krajowymi,

•   dostosowanie do art. 290 TFUE dotyczącego aktów delegowanych.

Aspekty dotyczące rynku wewnętrznego

Istnienie systemu wspólnotowego znaku towarowego i krajowych znaków towarowych jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Znak towarowy służy odróżnieniu towarów i usług danego przedsiębiorstwa, co pozwala mu utrzymać konkurencyjną pozycję na rynku, przyciągając klientów i stymulując wzrost. Liczba wspólnotowych znaków towarowych zgłaszanych w UHRW stale rośnie; w 2012 r. liczba ta wyniosła ponad 107 900. Temu rozwojowi sytuacji towarzyszą rosnące oczekiwania zainteresowanych stron, jeśli chodzi o racjonalizację i jakość systemów rejestracji znaków towarowych, które to systemy powinny być spójniejsze, publicznie dostępne i wyposażone w najnowsze technologie.

Konkretnie mówiąc, nowy pakiet ustawodawczy zawiera również pewne przepisy dotyczące właściwości Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów:

•   uściślenie, że właściciel znaku towarowego może uniemożliwić wykorzystanie swojego znaku towarowego w reklamie porównawczej, jeżeli reklama ta nie spełnia wymogów art. 4 dyrektywy 2006/114/WE z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej;

•    wyjaśnienie, że można zakazać przywozu towarów do UE (nawet jeśli tylko nadawca działa w celach handlowych), by zniechęcić do zamawiania i sprzedawania w internecie towarów podrabianych;

•   umożliwienie właścicielom praw zakazania osobom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów pochodzących z państw trzecich i opatrzonych – bez uzyskania zgody – znakiem towarowym zasadniczo identycznym ze znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów, niezależnie od tego, czy towary te są dopuszczane do swobodnego obrotu.

Stanowisko sprawozdawczyni

Sprawozdawczynię ogólnie satysfakcjonuje wniosek Komisji, zwłaszcza jeśli chodzi o przepisy dotyczące właściwości Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów. Poprawki przedstawione w projekcie sprawozdania dotyczą przede wszystkim:

•   rozszerzenia roli organów krajowych w systemie ochrony znaków towarowych i walki z podrabianiem,

•   usunięcia możliwości zgłaszania wspólnotowego znaku towarowego wyłącznie w Agencji,

•   wyjaśnienia, z jakich oznaczeń może się składać europejski znak towarowy,

•   terminów wskazywania i klasyfikowania towarów i usług,

•   zadań Agencji,

•   składu zarządu,

•   opłat.

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Prawnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) W wyniku wejścia w życie traktatu lizbońskiego należy uaktualnić terminologię zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 2007/2009. Oznacza to zmianę terminu „wspólnotowy znak towarowy” na „europejski znak towarowy”. Zgodnie ze wspólnym podejściem do agencji zdecentralizowanych, które zostało uzgodnione przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w lipcu 2012 r., nazwę „Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)” należy zastąpić nazwą „Agencja Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów” (zwana dalej „Agencją”).

(2) W wyniku wejścia w życie traktatu lizbońskiego należy uaktualnić terminologię zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 2007/2009. Oznacza to zmianę terminu „wspólnotowy znak towarowy” na „znak towarowy Unii Europejskiej”. Zgodnie ze wspólnym podejściem do agencji zdecentralizowanych, które zostało uzgodnione przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w lipcu 2012 r., nazwę „Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)” należy zastąpić nazwą „Agencja Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów” (zwana dalej „Agencją”).

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Aby umożliwić większą elastyczność przy jednoczesnym zapewnieniu większej pewności prawa w odniesieniu do środków przedstawiania znaków towarowych, wymóg graficznej przedstawialności powinien zostać skreślony z definicji europejskiego znaku towarowego. Należy dopuścić przedstawianie oznaczenia w jakiejkolwiek odpowiedniej formie, a zatem niekoniecznie w formie graficznej, o ile przedstawienie to pozwala właściwym organom i społeczeństwu określenie w sposób precyzyjny i jasny właściwego przedmiotu ochrony.

(9) Aby umożliwić większą elastyczność przy jednoczesnym zapewnieniu większej pewności prawa w odniesieniu do środków przedstawiania znaków towarowych, wymóg graficznej przedstawialności powinien zostać skreślony z definicji europejskiego znaku towarowego. Należy dopuścić przedstawianie oznaczenia w jakiejkolwiek odpowiedniej formie, a zatem niekoniecznie w formie graficznej, a także wymagać, by oznaczenie to mogło być przedstawiane w chwili publikacji i w chwili wpisu do rejestru w sposób umożliwiający zawsze właściwym organom i społeczeństwu określenie w sposób precyzyjny i jasny właściwego przedmiotu ochrony.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(12a) Zawiadomienie o sprzeciwie wobec rejestracji znaku towarowego może również złożyć każda osoba fizyczna lub prawna oraz każda grupa lub organ reprezentujący wytwórców, producentów, usługodawców, handlowców lub konsumentów, przedstawiając dowód, że charakter znaku towarowego może wprowadzać opinię publiczną w błąd, na przykład co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego produktu lub usługi.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) W celu zapewnienia pewności i jasności prawa konieczne jest wyjaśnienie, że nie tylko w przypadku podobieństwa, lecz także w przypadku identycznego znaku towarowego wykorzystywanego w odniesieniu do identycznych towarów lub usług, ochrony należy udzielić znakowi towarowemu tylko wówczas, gdy – oraz w zakresie, w jakim – zagrożona jest główna funkcja znaku towarowego, a mianowicie gwarantowanie pochodzenia handlowego towarów lub usług.

(15) W celu zapewnienia pewności i jasności prawa konieczne jest wyjaśnienie, że nie tylko w przypadku podobieństwa, lecz także w przypadku identycznego znaku towarowego wykorzystywanego w odniesieniu do identycznych towarów lub usług ochrony należy udzielić znakowi towarowemu tylko wówczas, gdy – oraz w zakresie, w jakim – zagrożona jest główna funkcja znaku towarowego.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(15a) Główną funkcją znaku towarowego jest danie konsumentowi lub użytkownikowi końcowemu gwarancji pochodzenia produktu przez umożliwienie mu odróżnienia tego produktu od produktów o innym pochodzeniu bez jakiejkolwiek możliwości popełnienia błędu.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(15b) Ustalając, czy główna funkcja znaku towarowego jest zagrożona, należy zinterpretować ten przepis w świetle art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 10 europejskiej konwencji praw człowieka, by zagwarantować podstawowe prawo do wolności słowa.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) W celu wzmocnienia ochrony znaków towarowych i skuteczniejszego zwalczania procederu podrabiania towarów właściciel europejskiego znaku towarowego powinien zostać uprawniony do zakazania stronom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w stosunku do tych towarów.

(18) W celu wzmocnienia ochrony znaków towarowych i skuteczniejszego zwalczania procederu podrabiania towarów właściciel zarejestrowanego znaku towarowego powinien zostać uprawniony, by z pomocą organów krajowych zakazać stronom trzecim wprowadzania na obszar celny Unii towarów bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest zasadniczo identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w stosunku do tych towarów.

Uzasadnienie

Stosowanie tego środka wymaga pomocy organów krajowych.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) W celu skuteczniejszego zapobiegania wprowadzaniu towarów naruszających prawo, zwłaszcza w kontekście sprzedaży przez internet, właściciel powinien mieć prawo zakazywania przywozu tych towarów do Unii, gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów.

(19) W celu skuteczniejszego zapobiegania wprowadzaniu towarów naruszających prawo, zwłaszcza w kontekście sprzedaży przez Internet, właściciel powinien zostać uprawniony, by z pomocą organów krajowych zakazać przywozu tych towarów do Unii lub oferowania ich w Unii, gdy cel handlowy przyświeca wyłącznie nadawcy towarów, pośrednikowi, agentowi lub dostawcy usług internetowej sprzedaży tych towarów.

Uzasadnienie

Stosowanie tego środka wymaga pomocy organów krajowych.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 21 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21a) Wyłączne prawa wynikające ze znaku towarowego nie powinny upoważniać właściciela do zakazywania używania oznaczeń lub określeń, które są używane w uzasadnionym celu, aby pozwolić konsumentom dokonywać porównań i wyrażać opinie, lub w sytuacjach, gdy znak nie jest wykorzystywany w celach komercyjnych.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27) Ze względu na stopniowo malejącą i generalnie nieznaczną liczbę zgłoszeń wspólnotowych znaków towarowych dokonywanych w centralnych urzędach zajmujących się ochroną własności intelektualnej w państwach członkowskich („urzędach państw członkowskich”) zgłaszanie europejskiego znaku towarowego powinno być możliwe tylko w Agencji.

skreślony

Uzasadnienie

Ponieważ celem jest ułatwienie życia osobom i przedsiębiorstwom, musimy utrzymać wszystkie możliwości rejestracji znaków towarowych na szczeblu europejskim. Należy zatem zachować możliwość rozpatrywania zgłoszeń w urzędach krajowych działających w charakterze pośredników Agencji.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 45

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(45) W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej metody rozwiązywania sporów, spójności z systemem językowym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, szybkiego podejmowania decyzji w prostych sprawach oraz skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych, a także w celu zagwarantowania odpowiedniego i realistycznego poziomu opłat pobieranych przez Agencję, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności z zasadami budżetowymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, Komisji powinny zostać przekazane uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do określenia szczegółów dotyczących języków, które mają być stosowane w kontaktach z Agencją, przypadków, w których decyzje w sprawie sprzeciwu i decyzje w sprawie unieważnienia powinny być podejmowane przez jednego członka wydziału lub izby, szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych, wysokości opłat na rzecz Agencji i szczegółów dotyczących ich płatności.

(45) W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej metody rozwiązywania sporów, spójności z systemem językowym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, szybkiego podejmowania decyzji w prostych sprawach oraz skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych, a także w celu zagwarantowania odpowiedniego i realistycznego poziomu opłat pobieranych przez Agencję, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności z zasadami budżetowymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad systemu językowego, jaki ma być stosowany w Agencji, przypadków, w których decyzje w sprawie sprzeciwu i decyzje w sprawie unieważnienia powinny być podejmowane przez jednego członka wydziału lub izby, szczegółów dotyczących organizacji izb odwoławczych, wysokości opłat na rzecz Agencji i szczegółów dotyczących ich płatności.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 9

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 4 – litera b

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) przedstawienie ich w sposób umożliwiający właściwym organom i opinii publicznej ustalenie dokładnego przedmiotu ochrony udzielonej jego właścicielowi.”;

b) przedstawienie ich w sposób umożliwiający właściwym organom i opinii publicznej wyraźne i dokładne ustalenie przedmiotu ochrony udzielonej jego właścicielowi.”;

Uzasadnienie

Celem jest to, by elementy składowe europejskiego znaku towarowego były przedstawiane jasno i wyraźnie.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 12

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 9 – ustęp 2 – litera a

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

oznaczenie jest identyczne z europejskim znakiem towarowym i jest używane dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których dany europejski znak towarowy jest zarejestrowany, a takie używanie wpływa lub może wpływać na funkcję europejskiego znaku towarowego jako instrumentu gwarantującego konsumentom pochodzenie towarów lub usług;

oznaczenie jest identyczne z europejskim znakiem towarowym i jest używane dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których dany europejski znak towarowy jest zarejestrowany, a takie używanie wpływa lub może wpływać na funkcję europejskiego znaku towarowego jako instrumentu gwarantującego konsumentom pochodzenie towarów lub usług przez umożliwienie im odróżnienia tego produktu lub produktów o innym pochodzeniu bez jakiejkolwiek możliwości popełnienia błędu;

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 12

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 9 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo zakazywania przywozu towarów, o których mowa ust. 3 lit. c), w przypadku gdy w celach handlowych działa wyłącznie nadawca towarów.

Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo zakazywania – z pomocą władz krajowych – przywozu towarów, o których mowa ust. 3 lit. c), lub oferowania towarów, o których mowa w ust. 3 lit. b), jeżeli w celach handlowych działa nadawca, pośrednik, agent lub dostawca usług sprzedaży internetowej tych towarów.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 12

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 9 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo do uniemożliwiania wszystkim stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego.”;

Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo do uniemożliwiania wszystkim stronom trzecim wprowadzenia na obszar celny Unii towarów naruszających przepisy dotyczące tego europejskiego znaku towarowego, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania:

 

a) pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego;

 

b) są przeznaczone do działalności handlowej, lecz nie są dopuszczone do swobodnego obrotu na tym obszarze.”;

Uzasadnienie

Kanały handlu towarami podrabianymi i pochodzącymi z przemytu próbują kopiować kanały legalnego handlu międzynarodowego. Ponieważ fałszowanie dokumentów celnych, a w szczególności dokumentów dotyczących pochodzenia i przeznaczenia towarów, jest w przypadku niektórych nielegalnych sieci stosunkowo łatwe, komisja IMCO musi przypomnieć, że opanowanie przepływów handlowych jest niezbędne dla ochrony rynku wewnętrznego i prawa, dla ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów.

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 12

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 9 – ustęp 5

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Właścicielowi europejskiego znaku towarowego przysługuje również prawo do uniemożliwiania wszystkim stronom trzecim wprowadzenia towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego.”;

5. Właściciel europejskiego znaku towarowego jest również uprawiony, by z pomocą organów krajowych uniemożliwić wszystkim stronom trzecim wprowadzanie towarów – w kontekście działalności handlowej – na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na tym obszarze, w przypadku gdy towary te, w tym opakowania, pochodzą z państw trzecich i są opatrzone, bez upoważnienia, znakiem towarowym, który jest identyczny z europejskim znakiem towarowym zarejestrowanym w odniesieniu do tych towarów lub którego nie można odróżnić – pod względem jego istotnych elementów – od tego znaku towarowego.”;

Uzasadnienie

Stosowanie tego środka wymaga pomocy organów krajowych.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 14

Rozporządzenie (WE) nr 207/2009

Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit drugi

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Akapit pierwszy stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy używanie znaku towarowego przez stronę trzecią przebiega zgodnie z uczciwymi praktykami w handlu i przemyśle.

Niniejszy ustęp stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy używanie znaku towarowego przez stronę trzecią przebiega zgodnie z uczciwymi praktykami w handlu i przemyśle.

Uzasadnienie

Celem poprawki jest wyjaśnienie, że wymóg stosowania uczciwych praktyk ma zastosowanie do lit. a), b) i c), a nie tylko do lit. a).

Poprawka  18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 14

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazywania stronom trzecim używania znaku towarowego w uzasadnionym celu w związku z:

 

a) reklamą lub promocją pozwalającą konsumentom na porównywanie towarów lub usług; lub

 

b) identyfikacją lub parodiowaniem, krytykowaniem lub komentowaniem właściciela znaku towarowego lub towarów bądź usług właściciela znaku handlowego; lub

 

c) jakimkolwiek niekomercyjnym zastosowaniem znaku.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 16

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 15 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

art. 15 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

 

Jeżeli w okresie pięciu lat od rejestracji właściciel nie wprowadził rzeczywiście wspólnotowego znaku towarowego do użytku w państwie członkowskim lub w jego części w stosunku do towarów lub usług, dla których znak jest zarejestrowany, lub jeżeli używanie go było zawieszone przez nieprzerwany okres pięciu lat, wspólnotowy znak towarowy podlega sankcjom przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu, chyba że istnieją usprawiedliwione powody jego nieużywania.

Uzasadnienie

Sugeruje się zastąpienie słów „we Wspólnocie” słowami „w państwie członkowskim lub w jego części”. Jeżeli znak towarowy jest rzeczywiście używany, ograniczenie jego używania do jednego państwa członkowskiego lub jego części wystarczy, aby oddalić roszczenie o wygaśnięcie wynikające z niewykorzystywania unijnego znaku towarowego.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 25

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 25

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zgłoszenia europejskiego znaku towarowego dokonuje się w Agencji.”;

Zgłoszenia europejskiego znaku towarowego dokonuje się w Agencji lub w urzędzie.”;

Uzasadnienie

Ponieważ celem jest ułatwienie życia osobom i przedsiębiorstwom, musimy utrzymać wszystkie możliwości rejestracji znaków towarowych na szczeblu europejskim. Należy zatem zachować możliwość rozpatrywania zgłoszeń w urzędach krajowych działających w charakterze pośredników Agencji.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 27

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 27

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Za datę dokonania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego przyjmuje się dzień, w którym zgłaszający złożył w Agencji dokumenty zawierające informacje określone w art. 26 ust. 1., pod warunkiem uiszczenia opłaty za zgłoszenie, przy czym zlecenie płatnicze dotyczące tej opłaty powinno zostać złożone najpóźniej w tym dniu.”;

Za datę dokonania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego przyjmuje się dzień, w którym zgłaszający złożył w Agencji lub urzędzie dokumenty zawierające informacje określone w art. 26 ust. 1., pod warunkiem uiszczenia opłaty za zgłoszenie w terminie miesiąca od złożenia tych dokumentów.”;

Uzasadnienie

Datą dokonania zgłoszenia europejskiego znaku towarowego jest dzień, w którym zgłaszający złożył w Agencji lub w krajowym urzędzie ds. własności przemysłowej dokumenty zawierające informacje określone w art. 26 ust. 1. Aktualny okres karencji wynoszący miesiąc powinno się zachować, aby umożliwić zgłaszającym wycofanie i ponowne złożenie zgłoszenia bez konieczności dwukrotnego wniesienia opłaty. Ma to szczególne znaczenie dla MŚP, którym częściej zdarza się składanie zgłoszeń zawierających błędy i które znacznie bardziej ucierpiałyby w związku z koniecznością dwukrotnego wniesienia opłaty.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 28

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 28 – ustęp 8 – akapit pierwszy

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Właściciele europejskich znaków towarowych zgłoszonych przed dniem 22 czerwca 2012 r., które zostały zarejestrowane wyłącznie w odniesieniu do całego nagłówka klasyfikacji nicejskiej, mogą oświadczyć, że ich intencją w dniu dokonania zgłoszenia było uzyskanie ochrony w stosunku do towarów lub usług wykraczających poza towary lub usługi objęte dosłownym znaczeniem nagłówka danej klasy, pod warunkiem że tak oznaczone towary lub usługi znajdują się w alfabetycznym wykazie dla danej klasy w edycji klasyfikacji nicejskiej obowiązującej w dniu dokonania zgłoszenia.

Właściciele europejskich znaków towarowych zgłoszonych przed dniem 22 czerwca 2012 r., które zostały zarejestrowane w odniesieniu do całego nagłówka klasyfikacji nicejskiej, mogą oświadczyć, że ich intencją w dniu dokonania zgłoszenia było uzyskanie ochrony w stosunku do towarów lub usług wykraczających poza towary lub usługi objęte dosłownym znaczeniem nagłówka danej klasy, pod warunkiem że tak oznaczone towary lub usługi znajdują się w alfabetycznym wykazie dla danej klasy w edycji klasyfikacji nicejskiej obowiązującej w dniu dokonania zgłoszenia.

Uzasadnienie

Możliwość zmiany nagłówka danej klasy powinna dotyczyć nie tylko rejestracji objętych wyłącznie nagłówkami klasyfikacji, ale także tych, które obejmują nagłówek całej klasy, jak również niektóre towary/usługi.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 28

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 28 – ustęp 8 – akapit drugi

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Oświadczenie takie jest składane w Agencji w terminie czterech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i wskazuje w sposób jasny, dokładny i szczegółowy towary i usługi inne niż te wyraźnie objęte dosłownym znaczeniem określeń nagłówków klasyfikacyjnych, pierwotnie objętych zamiarem właściciela. Agencja podejmuje stosowne środki w celu dokonania zmian rejestru. Możliwość ta pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 15, art. 42 ust. 2, art. 51 ust. 1 lit. a) i art. 57 ust. 2.

Oświadczenie takie jest składane w Agencji z chwilą rejestracji zmian lub przedłużenia i wskazuje w sposób jasny, dokładny i szczegółowy towary i usługi inne niż te wyraźnie objęte dosłownym znaczeniem określeń nagłówków klasyfikacyjnych, pierwotnie objętych zamiarem właściciela. Agencja podejmuje stosowne środki w celu dokonania zmian rejestru. Możliwość ta pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 15, art. 42 ust. 2, art. 51 ust. 1 lit. a) i art. 57 ust. 2.

Uzasadnienie

Jeżeli zgłoszenia dokonano przed dniem 22 czerwca 2012 r., spełnione zostały wszystkie wymogi prawne przewidziane w tym czasie. Aby uniknąć kolejnych skomplikowanych formalności, omawianą procedurę należy stosować tylko w przypadku zmian w zgłoszeniu lub w razie wniosku o przedłużenie znaku towarowego.

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 30

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 30 – ustęp 1 – akapit pierwszy

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zastrzeżenia pierwszeństwa dokonuje się jednocześnie z dokonaniem zgłoszenia europejskiego znaku towarowego i zawiera ono datę, numer i państwo, w którym dokonano wcześniejszego zgłoszenia.

Zgłaszający chcący skorzystać z pierwszeństwa z wcześniejszego zgłoszenia składa oświadczenie o pierwszeństwie oraz kopię wcześniejszego zgłoszenia. Jeżeli język wcześniejszego zgłoszenia nie jest jednym z języków Agencji, zgłaszający przedstawia tłumaczenie wcześniejszego zgłoszenia na jeden z tych języków.

Uzasadnienie

Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym do rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego zastrzeżenia pierwszeństwa można dokonać albo w zgłoszeniu, albo w terminie dwóch miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. Skutkiem prawa pierwszeństwa jest uznanie daty pierwszeństwa za datę dokonania zgłoszenia do celów ustalenia, które prawa mają pierwszeństwo. Celem tej zmiany jest utrzymanie aktualnego sformułowania zawartego w art. 30, co pozwoli utrzymać dwumiesięczny okres karencji.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 38

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 40 – ustęp 1 – akapit drugi

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Podmioty te nie mogą być stronami w postępowaniu przed Agencją.

skreślony

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 39 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 41 – ustęp 5 (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

39a) w art. 41 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

 

5. Zawiadomienie o sprzeciwie wobec rejestracji znaku towarowego może również złożyć każda osoba fizyczna lub prawna oraz każda grupa lub organ reprezentujący wytwórców, producentów, usługodawców, handlowców lub konsumentów, przedstawiając dowód, że charakter znaku towarowego może wprowadzać opinię publiczną w błąd, na przykład co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego produktu lub usługi.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 40 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 42 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

40a) art. 42 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

 

Agencja może, jeżeli uzna to za stosowne, wezwać strony do zawarcia ugody, najlepiej przed oficjalnym rozpoczęciem postępowania sprzeciwowego. Do wezwania Agencja załącza informacje o dostępnych procedurach mediacyjnych oraz wyspecjalizowanych usługach mediacyjnych, w tym usługach oferowanych przez mediatorów zewnętrznych akredytowanych przez Agencję.

 

Jeżeli strony postanowią zawrzeć ugodę w czasie postępowania sprzeciwowego, Agencja przyznaje obu stronom rozsądne wydłużenie terminu zakończenia procesu mediacji.

Uzasadnienie

Aktualne sformułowanie zawarte w art. 42 ust. 4: „Urząd może, jeżeli uzna to za stosowne, wezwać strony do zawarcia ugody”. Usługi mediacyjne oferowane przez UHRW ograniczają się do postępowania apelacyjnego i tylko pracownicy tego urzędu mogą występować w charakterze mediatorów. Liczba mediacji przeprowadzonych do dnia dzisiejszego jest bardzo niska. Aby podnieść atrakcyjność tej formy rozwiązywania konfliktów, powinno się zachęcać strony do korzystania z niej na wcześniejszym etapie. Strony powinny również mieć prawo wyboru mediatorów zewnętrznych.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 50 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 57 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

50a) art. 57 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

 

Agencja może, jeżeli uzna to za stosowne, wezwać strony do zawarcia ugody, najlepiej przed oficjalnym rozpoczęciem postępowania unieważniającego. Do wezwania Agencja załącza informacje o dostępnych procedurach mediacyjnych oraz wyspecjalizowanych usługach mediacyjnych, w tym usługach oferowanych przez mediatorów zewnętrznych akredytowanych przez Agencję.

 

Jeżeli strony postanowią zawrzeć ugodę w czasie postępowania sprzeciwowego, Agencja przyznaje obu stronom rozsądne wydłużenie terminu na zakończenie procesu mediacji.

Uzasadnienie

Aktualne sformułowanie zawarte w art. 57 ust. 4: „Urząd może, jeżeli uzna to za stosowne, wezwać strony do zawarcia ugody”. Usługi mediacyjne oferowane przez UHRW ograniczają się do postępowania apelacyjnego i tylko pracownicy tego urzędu mogą występować w charakterze mediatorów. Liczba mediacji przeprowadzonych do dnia dzisiejszego jest bardzo niska. Aby podnieść atrakcyjność tej formy rozwiązywania konfliktów, powinno się zachęcać strony do korzystania z niej na wcześniejszym etapie. Strony powinny mieć prawo wyboru mediatorów zewnętrznych.

Poprawka  29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 1 a – artykuł 123 b– ustęp 1 – litera d a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

da) administrowanie chronionymi nazwami pochodzenia, chronionymi oznaczeniami geograficznymi i systemami gwarantowanych tradycyjnych specjalności wprowadzonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 oraz ich propagowanie;

Uzasadnienie

Skoro coraz bardziej ujednolicamy zasady dotyczące własności intelektualnej na szczeblu europejskim, to naturalne jest, że wszystkie produkty powinny być chronione na podstawie tych samych zasad, co zapewni spójność prawa.

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 1 a – artykuł 123 b– ustęp 1 – litera d b (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

db) administrowanie chronionymi oznaczeniami geograficznymi wprowadzonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 i w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 oraz ich propagowanie;

Uzasadnienie

Skoro coraz bardziej ujednolicamy zasady dotyczące własności intelektualnej na szczeblu europejskim, to naturalne jest, że wszystkie produkty powinny być chronione na podstawie tych samych zasad, co zapewni spójność prawa.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 1 a – artykuł 123 b– ustęp 1 – litera d c (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

dc) administrowanie pozostałymi europejskimi prawami własności intelektualnej wprowadzonymi zgodnie z art. 118 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz ich propagowanie.

Uzasadnienie

Skoro coraz bardziej ujednolicamy zasady dotyczące własności intelektualnej na szczeblu europejskim, to naturalne jest, że wszystkie produkty powinny być chronione na podstawie tych samych zasad, co zapewni spójność prawa.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 1 a – artykuł 123 b– ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Agencja może świadczyć dobrowolne usługi mediacyjne w celu udzielenia stronom pomocy w osiągnięciu ugody.

3. Agencja może świadczyć w internecie i poza nim dobrowolne usługi mediacyjne w celu ułatwiania dostępu do alternatywnych procedur rozstrzygania sporów i propagowania ugodowego rozstrzygania sporów, w tym zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/52/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie niektórych aspektów mediacji w sprawach cywilnych i handlowych9a.

 

_____________

 

9a Dz.U. L 136 z 24.5.2008, s. 3.

Uzasadnienie

Ta procedura mediacji jest istotna, gdyż pozwoli ona uniknąć wyższych kosztów postępowań sądowych i przyspieszy rozstrzyganie sporów.

Poprawka  33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 98

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 1 a – artykuł 123 c – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Agencja określa, opracowuje i koordynuje wspólne projekty leżące w interesie Unii w odniesieniu do obszarów, o których mowa w ust. 1. Definicja projektu obejmuje konkretne obowiązki i zobowiązania każdego z uczestniczących urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urzędu Własności Intelektualnej Państw Beneluksu.

Agencja, we współpracy z urzędami państw członkowskich, określa, opracowuje i koordynuje wspólne projekty leżące w interesie Unii w odniesieniu do obszarów, o których mowa w ust. 1. Definicja projektu obejmuje konkretne obowiązki i zobowiązania każdego z uczestniczących urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich oraz Urzędu Własności Intelektualnej Państw Beneluksu.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 2 – artykuł 124 – ustęp 1 – litera k a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ka) na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora wykonawczego zgodnie z art. 128 ust. 4 lit. o) zarząd przyjmuje zasady mediacji i arbitrażu, jak również zasady określające działanie centrum ustanowionego w tym celu.

Poprawka  35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 2 – artykuł 125 – ustęp 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W skład zarządu wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego z państw członkowskich, dwóch przedstawicieli Komisji oraz ich zastępcy.

1. W skład zarządu wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego z państw członkowskich, jeden przedstawiciel Komisji i jeden przedstawiciel Parlamentu Europejskiego oraz ich zastępcy.

Uzasadnienie

Skład zarządu powinien być parytetowy i obejmować po jednym przedstawicielu z każdego z państw członkowskich, jednego przedstawiciela Komisji i jednego przedstawiciela Parlamentu Europejskiego, aby zapewnić równowagę między instytucjami i umożliwić rzeczywisty udział PE w kontroli nad zarządzaniem urzędem.

Poprawka  36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 3 – artykuł 128 – ustęp 4 – litera o a (nowa)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

oa) przygotowuje projekt mediacji i zasady arbitrażu oraz zasady określające działanie Centrum powołanego w tym celu i przedkłada je do przyjęcia zarządowi;

Poprawka  37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 3 – artykuł 129 – ustęp 2 – akapit pierwszy

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Dyrektor wykonawczy jest powoływany przez zarząd z listy kandydatów zaproponowanej przez Komisję po przeprowadzeniu otwartego i przejrzystego postępowania rekrutacyjnego. Przed mianowaniem kandydat wybrany przez zarząd może zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania jej członków. Do celów zawarcia umowy w sprawie objęcia stanowiska dyrektora wykonawczego Agencję reprezentuje przewodniczący zarządu.

Dyrektor wykonawczy zostanie powołany przez zarząd z listy co najmniej trzech kandydatów zaproponowanych przez komisję preselekcyjną, która składa się z dwóch przedstawicieli państw członkowskich oraz z przedstawicieli Komisji i Parlamentu Europejskiego, po dokonaniu otwartego i przejrzystego wyboru. Przed mianowaniem kandydat wybrany przez zarząd będzie mógł zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania zadane przez jej członków. Do celów zawarcia umowy z dyrektorem wykonawczym Agencję reprezentuje przewodniczący zarządu.

Poprawka  38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 3 – artykuł 129 – ustęp 2 – akapit drugi

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Dyrektor wykonawczy może zostać odwołany ze stanowiska jedynie na mocy decyzji zarządu działającego na wniosek Komisji Europejskiej.

Odwołanie ze stanowiska dyrektora wykonawczego może nastąpić jedynie na mocy decyzji zarządu podjętej na wniosek Komisji Europejskiej lub Parlamentu Europejskiego większością dwóch trzecich głosów członków zarządu.

Poprawka  39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 3 – artykuł 129 – ustęp 3

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Kadencja dyrektora wykonawczego wynosi pięć lat. Przed upływem tego okresu Komisja przeprowadza ocenę, w której uwzględnia się ocenę pracy dyrektora wykonawczego oraz zadania i wyzwania stojące przed Agencją w przyszłości.

Dyrektor wykonawczy sprawuje swoje funkcje przez pięcioletnią kadencję. Zarząd może jednokrotnie przedłużyć kadencję dyrektora wykonawczego na okres pięciu lat lub do chwili osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli dyrektor wykonawczy osiągnie wiek emerytalny w trakcie kadencji.

Poprawka  40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 99

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Tytuł XII – sekcja 3 – artykuł 129 – ustęp 4

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zarząd – działając na wniosek Komisji, która uwzględnia ocenę, o której mowa w ust. 3 – może przedłużyć kadencję dyrektora wykonawczego jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat.

skreślony

Poprawka  41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 106 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 137 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Centrum Arbitrażu i Mediacji do spraw Znaków Towarowych, Wzorów i Modeli

 

1. W Agencji tworzy się centrum arbitrażu do spraw znaków towarowych, wzorów i modeli („Centrum”).

 

2. Centrum musi dysponować środkami do mediacji i arbitrażu w sporach z udziałem co najmniej dwóch stron, dotyczących znaków towarowych, wzorów i modeli, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (WE) nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych.

 

3. Na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora wykonawczego zgodnie z art. 128 ust. 4 lit. o) zarząd zatwierdza zasady mediacji i arbitrażu, jak również zasady określające działanie Centrum.

 

4. W przypadku sporu odnoszącego się do sprzeciwu, unieważnienia lub postępowania między stronami, strony mogą, w dowolnym czasie i za obopólną zgodą, zwrócić się o zawieszenie procedury w celu rozpoczęcia mediacji lub arbitrażu.

 

5. Agencja i jej izby odwoławcze mogą, jeśli uznają to za właściwe, omawiać ze stronami możliwości porozumienia, w tym w drodze mediacji lub arbitrażu, z wykorzystaniem środków Centrum.

 

6. Centrum sporządza wykaz mediatorów i arbitrów, którzy pomagają stronom w rozstrzygnięciu sporu.

 

7. Rzeczoznawcy i członkowie Wydziału Instytutu lub izb odwoławczych nie mogą uczestniczyć w żadnym postępowaniu mediacyjnym ani arbitrażowym w sprawach, w których:

 

a) byli wcześniej zaangażowani w procedury będące przedmiotem postępowania mediacyjnego lub arbitrażu;

 

b) czerpią korzyści osobiste;

 

c) byli wcześniej zaangażowani w postępowanie jako przedstawiciele jednej ze stron.

 

8. Osoby powołane do orzekania jako członkowie organu arbitrażowego lub mediacyjnego nie mogą brać udziału w postępowaniu dotyczącym sprzeciwu lub unieważnienia ani w postępowaniu, które doprowadziło do mediacji lub arbitrażu.

 

9. Jakiekolwiek porozumienie osiągnięte z wykorzystaniem środków Centrum, w tym w drodze mediacji, stanowi tytuł egzekucyjny w Agencji lub w dowolnym państwie członkowskim, bez uszczerbku dla procedur egzekwowania ustalonych w prawie państwa członkowskiego, w którym następuje egzekucja.

Poprawka  42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 11 – punkt 110

Rozporządzenie (WE) 207/2009

Artykuł 144 – ustęp 2

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala się na poziomie, który zapewnia, że przychody są w zasadzie wystarczające dla zrównoważenia budżetu Agencji, a jednocześnie nie powodują gromadzenia nadmiernych nadwyżek. Nie naruszając przepisów art. 139 ust. 4 Komisja dokonuje przeglądu poziomu opłat, jeżeli gromadzenie nadmiernych nadwyżek będzie się powtarzało. Jeżeli w wyniku tego przeglądu nie dojdzie do obniżenia lub zmiany poziomu opłat, a w konsekwencji do zapobiegania dalszemu gromadzeniu nadmiernych nadwyżek, nagromadzone nadwyżki po przeglądzie przekazywane są do budżetu Unii.

2. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala się na poziomie, który zapewnia, że przychody są w zasadzie wystarczające dla zrównoważenia budżetu Agencji, a jednocześnie nie powodują gromadzenia nadmiernych nadwyżek. Nie naruszając przepisów art. 139 ust. 4, Komisja obniża poziom opłat, jeżeli gromadzenie nadmiernych nadwyżek będzie się powtarzało. Istotne nadwyżki odnotowywane mimo dokonanej obniżki wykorzystuje się do propagowania i doskonalenia systemu europejskiego znaku towarowego.

Uzasadnienie

Ponieważ nadwyżki pochodzą z opłat wnoszonych przez zgłaszających za rejestrację znaków towarowych i ich przedłużenie, powinny być wykorzystywane do doskonalenia systemu europejskiego znaku towarowego.

PROCEDURA

Tytuł

Wspólnotowy znak towarowy

Odsyłacze

COM(2013)0161 – C7-0087/2013 – 2013/0088(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

16.4.2013

 

 

 

Opinia wydana przez

Data ogłoszenia na posiedzeniu

IMCO

16.4.2013

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

Data powołania

Regina Bastos

29.5.2013

Rozpatrzenie w komisji

9.7.2013

25.9.2013

14.10.2013

 

Data przyjęcia

5.11.2013

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

36

1

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Preslav Borissov, Jorgo Chatzimarkakis, Birgit Collin-Langen, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, António Fernando Correia de Campos, Vicente Miguel Garcés Ramón, Evelyne Gebhardt, Thomas Händel, Małgorzata Handzlik, Malcolm Harbour, Sandra Kalniete, Edvard Kožušník, Toine Manders, Hans-Peter Mayer, Phil Prendergast, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Catherine Stihler, Emilie Turunen, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Raffaele Baldassarre, Regina Bastos, Jürgen Creutzmann, Cornelis de Jong, Ildikó Gáll-Pelcz, María Irigoyen Pérez, Constance Le Grip, Emma McClarkin, Claudio Morganti, Pier Antonio Panzeri, Marek Siwiec, Kerstin Westphal

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Agustín Díaz de Mera García Consuegra

PROCEDURA ()

Tytuł

Wspólnotowy znak towarowy

Odsyłacze

COM(2013)0161 – C7-0087/2013 – 2013/0088(COD)

Data przedstawienia w PE

27.3.2013

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

16.4.2013

 

 

 

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

INTA

16.4.2013

ITRE

16.4.2013

IMCO

16.4.2013

 

Opinia niewydana

       Data decyzji

ITRE

25.4.2013

 

 

 

Sprawozdawca(y)

       Data powołania

Cecilia Wikström

24.4.2013

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

29.5.2013

19.6.2013

17.9.2013

14.10.2013

 

5.11.2013

 

 

 

Data przyjęcia

17.12.2013

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

23

0

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Raffaele Baldassarre, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Marielle Gallo, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Dimitar Stoyanov, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Sergio Gaetano Cofferati, Eva Lichtenberger, József Szájer

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Silvia Costa, Jürgen Klute, Kay Swinburne

Data złożenia

16.1.2014