ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Gabońską

27.1.2014 - (11871/2013 – C7‑0484/2013 – 2013/0216(NLE)) - ***

Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: João Ferreira

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Gabońską

(11871/2013 – C7‑0484/2013 – 2013/0216(NLE))

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt decyzji Rady (11871/2013),

–   uwzględniając projekt Protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Gabońską (11875/2013),

–   uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na podstawie art. 43 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) i ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7-0484/2013),

–   uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2012 r. w sprawie sprawozdania UE za rok 2011 w sprawie spójności polityki na rzecz rozwoju[1],

–   uwzględniając zalecenie Komisji Rybołówstwa oraz opinie Komisji Rozwoju i Komisji Budżetowej (A7-0049/2014),

1.  wyraża zgodę na zawarcie protokołu;

2.  wzywa Komisję do przekazania Parlamentowi protokołów i wniosków z posiedzeń wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy, wieloletniego programu sektorowego przewidzianego w art. 3 protokołu oraz odnośnych ocen rocznych, jak również protokołów i wniosków z posiedzeń przewidzianych w art. 4 protokołu; wzywa Komisję do ułatwienia udziału przedstawicieli Parlamentu jako obserwatorów w posiedzeniach wspólnego komitetu; wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi i Radzie, w ciągu ostatniego roku stosowania protokołu oraz przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie jego odnowienia, pełnego sprawozdania z jego realizacji, w tym analizy poziomu wykorzystania uprawnień do połowów oraz oceny stosunku kosztów do zysków wynikających z protokołu; uważa, że nie należy niepotrzebnie ograniczać dostępu do tego sprawozdania;

3.  wzywa Radę i Komisję, aby – działając w granicach ich odpowiednich uprawnień – niezwłocznie i w pełni informowały Parlament na wszystkich etapach procedur związanych z nowym protokołem i jego odnowieniem na mocy art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 218 ust. 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz parlamentowi Republiki Gabońskiej.

• [1]  Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0399.

UZASADNIENIE

Ramy i informacje ogólne

Na podstawie upoważnienia udzielonego jej przez Radę Komisja Europejska rozpoczęła rokowania z Republiką Gabońską w celu odnowienia protokołu do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Republiką Gabońską. Poprzedni protokół obowiązywał w okresie od dnia 3 grudnia 2005 r. do dnia 2 grudnia 2011 r. Po dwóch rundach negocjacji do uzgodnienia pozostały dwie kwestie: po pierwsze, kwestia warunków decydujących o zawieszeniu stosowania protokołu przez jedną ze Stron; po drugie, kwestia warunków dotyczących opłat w ramach wsparcia sektorowego. Wobec nieodnowienia protokołu, począwszy od dnia 2 grudnia 2011 r., działalność połowowa statków rybackich UE została zatrzymana ze względu na nadal obowiązujące zapisy „klauzuli wyłączności” przewidzianej w umowie o partnerstwie w sprawie połowów. Protokół dotyczył 40 statków (24 statków rybackich do połowów okrężnicą i 16 taklowców). Zaistniała sytuacja największy wpływ wywarła na takie państwa członkowskie, jak Hiszpania, Francja i Portugalia.

Negocjacje zostały wznowione pod koniec pierwszego kwartału roku 2013. Po ich wznowieniu Strony osiągnęły porozumienie w zakresie treści nowego protokołu do umowy o partnerstwie w sprawie połowów. Wspomnianą treść parafowano dnia 24 kwietnia 2013 r. Nowy protokół obejmuje okres trzech lat, licząc od daty tymczasowego stosowania ustalonej w art. 14, tj. od dnia podpisania nowego protokołu.

Głównym celem protokołu do umowy jest przyznanie statkom państw członkowskich Unii Europejskiej uprawnień do połowów w wodach Gabonu, w poszanowaniu najlepszych dostępnych opinii naukowych i zaleceń Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz w granicach dostępnej nadwyżki. Komisja opierała się, między innymi, na wynikach oceny ex post przeprowadzonej przez ekspertów zewnętrznych.

Nowy protokół przewiduje uprawnienia do połowów w następujących kategoriach:

27 tuńczykowców chłodni;

8 kliprów tuńczykowych.

Nie wznowiono uprawnień do połowów przy użyciu takli powierzchniowych (16 licencji) przewidzianych w treści poprzedniego protokołu. Wykluczenie stosowania takli powierzchniowych wynikało z ich ograniczonego wykorzystywania w okresie obowiązywania poprzedniego protokołu oraz z przewidywanego utrzymania lub nasilenia tej okoliczności. W ostatnim czasie, analogicznie do innych państw, w Republice Gabońskiej przyjęto przepisy krajowe zabraniające połowu rekinów w wodach znajdujących się w obszarze jej zwierzchnictwa i jurysdykcji. W niektórych przypadkach połowy te stanowiły znaczną część całkowitych połowów dokonywanych przez floty realizujące swą działalność w ramach postanowień niniejszej umowy.

Roczna rekompensata finansowa przewidziana ze strony UE dla Gabonu z tytułu uprawnień do połowów tuńczyka i innych gatunków wysoce migrujących wynosi 1 350 000 EUR. Rekompensata obejmuje:

a)       kwotę z tytułu dostępu do zasobów rybnych w wysokości 900 000 EUR, stanowiącą równoważność pojemności referencyjnej 20 000 ton;

b)       kwotę w wysokości do 450 000 EUR przeznaczoną na wsparcie realizacji sektorowej polityki rybołówstwa Gabonu. Wspomniane wsparcie sektorowe powinno być zgodne z celami krajowej polityki rybołówstwa Gabonu, a zwłaszcza z jego potrzebami w odniesieniu do zwalczania nielegalnych połowów oraz wdrażania strategii krajowej w zakresie rybołówstwa.

Dostęp do zasobów rybnych w obszarach połowowych Gabonu jest przyznawany flocie zagranicznej pod warunkiem istnienia nadwyżki, zgodnie z definicją w art. 62 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, oraz po uwzględnieniu zdolności eksploatacyjnej floty Gabonu.

Strony zgodziły się udoskonalić systematyczne monitorowanie połowów dokonywanych przez statki UE w obszarze połowowym Gabonu. W tym celu podczas sezonu połowowego UE będzie systematycznie analizować dane dotyczące połowów i nakładu połowowego unijnych statków rybackich obecnych w obszarze połowowym Gabonu. UE będzie regularnie informować Gabon o wynikach tych analiz.

W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Strony mogą podjąć środki powodujące zmianę uprawnień do połowów w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy, a także z poszanowaniem założeń dotyczących promocji odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa. W takim przypadku rekompensata finansowa powinna zostać dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis.

Za każdą tonę połowu dokonanego na wodach Gabonu właściciele unijnych statków powinni uiszczać opłaty. Wysokość opłaty ryczałtowej uiszczanej przez armatorów dla sejnerów i kliprów tuńczykowych wynosi 55 EUR za tonę w pierwszym roku stosowania postanowień protokołu oraz 65 EUR za tonę na przestrzeni dwóch kolejnych lat. Pobierana będzie również krajowa opłata roczna w wysokości 13 750 EUR w okresie obowiązywania protokołu.

Ustanowiono zasady wyładunku, zgodnie z którymi co najmniej 30% połowów dokonanych w obszarze wód Gabonu przy użyciu sejnerów tuńczykowych powinno zostać wyładowane w gabońskich portach (z chwilą gdy struktury portowe i struktury przetwarzania tuńczyka w Gabonie staną się operacyjne). W przypadku kliprów tuńczykowych armatorzy zobowiązani są do wyładunku w portach Gabonu 100% dokonanych połowów.

Armatorzy zobowiązani są do zatrudniania obywateli krajów AKP. Co najmniej 20% zamustrowanych marynarzy, zarówno w przypadku sejnerów, jak i kliprów tuńczykowych, powinno pochodzić z krajów AKP. Armatorzy starają się zatrudniać marynarzy Gabonu.

Stanowisko sprawozdawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 2 i art. 218 ust. 6 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament Europejski może wyrazić zgodę na podpisanie protokołu pomiędzy UE a Republiką Gabońską lub odmówić wyrażenia zgody w tym zakresie.

Sprawozdawca zaleca, aby Parlament wyraził zgodę na podpisanie przedmiotowego protokołu, a jednocześnie uważa za stosowne poczynienie kilku uwag na temat protokołu oraz umowy.

Po przerwaniu negocjacji z uwagi na wskazane powyżej rozbieżności osiągnięto wyważony i odpowiedni kompromis w zakresie warunków decydujących o zawieszeniu stosowania protokołu.

W odniesieniu do uwarunkowań odnoszących się do opłat w ramach wsparcia sektorowego, UE stoi na stanowisku, że wkład ten powinien być podporządkowany efektywnej realizacji wspólnie uzgodnionych celów i działań. W tym kontekście, chcąc uniknąć wstrzymywania płatności dokonywanych przez UE na rzecz Gabonu w ramach wsparcia sektorowego, konieczne jest większe zaangażowanie UE w kontrolę przestrzegania zasad niezbędnych do zapewnienia poprawnego wykorzystania otrzymanej pomocy, przy jednoczesnym poszanowaniu suwerenności oraz uprawnionych wyborów i priorytetów Gabonu. Preferowane jest wspólne określenie wzorców wraz z celami, działaniami i wskaźnikami, aby lepiej monitorować wykorzystywanie środków w duchu partnerstwa. Działania monitorujące powinny obejmować podjęcie procedur korygujących określonych przy udziale Gabonu w przypadku stwierdzenia niezgodności z wyznaczonymi celami, zanim dojdzie do jakiegokolwiek zawieszenia płatności (które co do zasady nie powinno mieć miejsca).

Należy podkreślić, że Umowa o partnerstwie w sprawie połowów między UE a Republiką Gabońską powinna promować, w perspektywie średnioterminowej, wykorzystywanie własnych zasobów rybnych przez Gabon, zarówno w ramach konsumpcji krajowej, w zależności od potrzeb jego mieszkańców, jak i w ramach działalności eksportowej, umożliwiając zwiększenie wartości dodanej działalności połowowej i tym samym zwiększenie wytworzonego bogactwa, które pozostanie w kraju. W tym kontekście, mając na uwadze ustalone zasady wyładunku, realizacja tego celu nadal pozostaje kwestią odległej przyszłości. Sugerowane jest stworzenie warunków umożliwiających jak najszybsze uruchomienie struktur portowych i struktur przetwarzania tuńczyka, mając na celu spełnienie założenia dotyczącego umożliwienia wyładunku w portach Gabonu połowów dokonanych w jego wodach.

Zasada, w myśl której dostęp do zasobów rybnych w obszarach połowowych Gabonu przyznawany jest flocie zagranicznej pod warunkiem istnienia nadwyżki, zgodnie z definicją w art. 62 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, nie powinna być rozumiana w sposób statyczny, lecz jej stosowanie powinno mieć charakter dynamiczny, przy jednoczesnym uwzględnieniu konieczności stopniowego rozwoju i zwiększania zdolności eksploatacyjnej floty Gabonu.

Istnienie zaktualizowanych danych naukowych dotyczących stad ryb i całkowitego nakładu połowowego w wodach Gabonu ma zasadnicze znaczenie. Niniejsza umowa powinna wnieść wkład w proces ich przetwarzania.

Uznanie konieczności usprawnienia systematycznego monitorowania połowów dokonywanych przez statki UE w obszarze połowowym Gabonu ilustruje słabości w tej dziedzinie. Analogicznie do wytycznych ustanowionych dotychczas w innych umowach, należy zwiększyć przejrzystość procedur służących określaniu całkowitych połowów, jak również usprawnić środki służące zwalczaniu nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (NNN). Szczególne znaczenie mają kontrole przestrzegania przepisów dotyczących deklarowania połowów.

Podsumowując, sprawozdawca pragnie podkreślić konieczność całkowitego uwzględnienia zapisów ust. 2 i 3 projektu rezolucji ustawodawczej. Parlament musi być niezwłocznie i w pełni informowany na wszystkich etapach procedur związanych z nowym protokołem i jego odnowieniem. Proponowane jest coroczne przedstawianie Parlamentowi i Radzie sprawozdania w sprawie rezultatów wieloletniego programu sektorowego, o którym mowa w art. 3 protokołu, a także w sprawie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogu deklarowania połowów.

OPINIA Komisji Rozwoju (18.12.2013)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Protokołu między Unią Europejską a Republiką Gabońską ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sprawie połowów
(COM(2013)0465 – C7 – 2013/0216(NLE))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Eva Joly

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Artykuł 178 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską stanowi, że „przy wykonywaniu polityk, które mogłyby mieć wpływ na kraje rozwijające się, Wspólnota bierze pod uwagę cele [współpracy na rzecz rozwoju]”. Komisja Rozwoju powinna zatem ocenić umowę o partnerstwie w sprawie połowów zawartą z Gabonem.

Sektor rybołówstwa ma niewielkie znaczenie dla gospodarki Gabonu: szacowany na 1,5% PKB generuje jedynie 0,1% dochodów budżetowych. Jego udział w ogólnym zatrudnieniu szacowany jest na 5%, ale korzystają z tego głównie cudzoziemcy w związku z brakiem tradycji morskiej. Jednakże w krajowych strategiach politycznych wskazuje się, że sektor ten może być źródłem wzrostu i umożliwić dywersyfikację gospodarki w ogromnym stopniu uzależnionej od ropy naftowej (80% eksportu, 60% dochodów budżetowych i 40% PKB).

W okresie 2008-2013 rybołówstwo nie figuruje wśród głównych sektorów 10. krajowych i regionalnych EFR. Jednakże Gabon skorzystał z programu EFR dla wszystkich państw AKP dotyczącego sektora rybołówstwa: projektu Strengthening Fisheries Management in ACP Countries (ACP FISH II).

W nowym protokole określono roczną opłatę za dostęp do wyłącznej strefy ekonomicznej Gabonu na 900 000 EUR. Kwota uiszczana przez UE (poza dodatkowymi opłatami uiszczanymi przez armatorów) będzie wynosić 45 EUR za tonę w następstwie dostosowania kwot płaconych przez UE (obniżenie) i armatorów (podwyższenie). Kwota przeznaczona na politykę sektorową rybołówstwa wzrośnie ze 145 000 EUR rocznie w poprzednim protokole do 450 000 EUR.

Choć inwestycje UE w ramach poprzedniej umowy wywołały znaczny efekt dźwigni w odniesieniu do tworzenia dobrobytu, to skorzystał na tym jedynie europejski sektor rybołówstwa. Umowa przyczyniła się do wsparcia 630 miejsc pracy – z czego 210 stanowisk zajmowanych przez obywateli europejskich – ale w Gabonie przyniosła korzyści głównie cudzoziemcom.

W ogólnym ujęciu umowa okazała się niezbyt skuteczna w kontekście celu pobudzania rozwoju sektora rybołówstwa. Ramy inwestycji w tym sektorze są mało atrakcyjne, ponieważ brakuje odpowiednich infrastruktur, system podatkowy jest niekorzystny, a koszty nakładów są wysokie. W związku z brakiem portów rybackich, z których mogłyby korzystać statki przemysłowe, oraz branży przemysłowej zdolnej do przetwarzania połowów realizowanych przez te statki, to kraje sąsiadujące skorzystały na zakupie towarów i usług podczas postojów w portach.

Partnerstwo przewidziane w zakresie wdrażania praktyk odpowiedzialnego rybołówstwa nie zadziałało zgodnie z założeniami w protokole.

Pomimo satelitarnego monitorowania statków przemysłowych i organizacji patroli na morzu częste są nadal połowy NNN.

Inną drażliwą kwestią są znaczne opóźnienia w przekazywaniu dokumentów programowania i dokumentów towarzyszących dotyczących wykorzystywania środków wsparcia sektorowego, wynikające po części z braku zdolności administracyjnych strony gabońskiej.

Sprawozdawczyni uważa, że należy jednak zachować umowę o rybołówstwie między Gabonem a UE. Umożliwia ona waloryzację zasobów oceanicznych, których floty krajowe nie wykorzystują z powodu braku zdolności połowowych i podmiotów na lądzie, które mogłyby je przetwarzać. Zapewnia ona władzom Gabonu programowalne środki finansowe w perspektywie średnioterminowej, dzięki którym można było między innymi rozpocząć wdrażanie krajowego mechanizmu zwalczania połowów NNN, który należy uzupełnić i utrwalić na szczeblu zarówno krajowym, jak i regionalnym, jako że niektóre kluczowe aspekty zarządzania połowami (opinia naukowa, kontrola przestrzegania zasad) to kwestie w dużym stopniu ponadnarodowe. Sprawozdawczyni przypomina, że umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa nie powinny być jedynie narzędziem prawnym umożliwiającym statkom europejskim dostęp do zasobów połowowych państw trzecich. Powinny one służyć promowaniu zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich. Rekompensatę finansową płaconą przez europejskich podatników należy przeznaczać wyłącznie na cele rozwojowe, a więc na rzecz wspólnot rybackich, aby poprawić ich warunki życia, zapewnić programy szkoleniowe, zagwarantować bezpieczeństwo na morzu i utworzyć nowe lokalne miejsca pracy. Sprawozdawczyni proponuje zatem, aby Parlament wydał zgodę na ratyfikację nowego protokołu, pod określonymi warunkami.

******

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako komisji przedmiotowo właściwej, o zaproponowanie Parlamentowi wyrażenia zgody.

Komisja Rozwoju uważa, że w trakcie wdrażania protokołu Komisja powinna odpowiednio uwzględnić następujące kwestie:

a)  przypomina, że aby zwiększyć wkład UE w promowanie zrównoważonych połowów w Gabonie, zwłaszcza pod względem przyczyniania się do bezpieczeństwa żywnościowego i do eliminacji ubóstwa, przyszłe działania powinny być spójne i skoordynowane z działaniami finansowanymi z innych programów europejskich na rzecz rozwoju, zwłaszcza z 11. EFR lub z programu ACP Fish II, czy z gabońskich programów regionalnych i krajowych;

b)   apeluje o dążenie do realizacji ograniczonej liczby celów w ramach wieloletniego programu sektorowego w celu zwiększenia skuteczności pomocy (wkład w budowę portów rybackich, których używać mogłyby statki przemysłowe, intensywniejszy rozwój kontroli sanitarnych i działalności przetwórczej z myślą o wznowieniu eksportu);

c)   zwraca się do Komisji o rozważenie przyjęcia środków na rzecz umocnienia gabońskich ram prawnych i środków finansowych, technicznych oraz zasobów ludzkich w celu zniechęcania do połowów NNN;

d)    aby zwiększyć ogólną przejrzystość umowy, kwoty wypłacane na mocy protokołu powinny zostać zapisane w ustawach finansowych Gabonu oraz powinna istnieć możliwość wglądu na żądanie do stanu konta "Fundusz rybołówstwa morskiego";

e)   wzywa do przekazywania Parlamentowi i Radzie rocznych sprawozdań dotyczących wykorzystania sektorowych środków finansowych w celu propagowania przejrzystości i zagwarantowania należytego wykorzystania tych środków.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	18.12.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	17 1 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Ricardo Cortés Lastra, Véronique De Keyser, Catherine Grèze, Mikael Gustafsson, Filip Kaczmarek, Miguel Angel Martínez Martínez, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Bill Newton Dunn, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Alf Svensson, Ivo Vajgl, Daniël van der Stoep, Anna Záborská
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Kriton Arsenis, Santiago Fisas Ayxela, Isabella Lövin
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jolanta Emilia Hibner

OPINIA Komisji Budżetowej (18.11.2013)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Protokołu między Unią Europejską a Republiką Gabońską ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sprawie połowów
(COM(2013)0465 – C7‑0000/2013 – 2013/0216(NLE))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: François Alfonsi

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Na podstawie upoważnienia udzielonego jej przez Radę Komisja Europejska rozpoczęła rokowania z Republiką Gabońską w celu odnowienia protokołu do Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską a Republiką Gabońską. W wyniku tych rokowań nowy protokół został parafowany przez negocjujące strony dnia 24 kwietnia 2013 r. Nowy protokół obejmuje okres 3 lat, licząc od daty tymczasowego stosowania ustalonej w art. 14, tj. od dnia podpisania nowego protokołu.

Głównym celem protokołu do umowy jest przyznanie statkom Unii Europejskiej uprawnień do połowów w wodach Gabonu, w poszanowaniu najlepszych dostępnych opinii naukowych i zaleceń Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w granicach dostępnej nadwyżki. Komisja opierała się, między innymi, na wynikach oceny ex-post przeprowadzonej przez ekspertów zewnętrznych.

Celem ogólnym jest leżące w interesie obu stron wzmocnienie współpracy między Unią Europejską a Republiką Gabońską, służącej ustanowieniu ram partnerstwa dla rozwoju zrównoważonej polityki rybołówstwa oraz odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych na obszarze połowowym Gabonu.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 i art. 218 ust. 6 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament Europejski może wyrazić zgodę na zawarcie umowy lub odmówić wyrażenia zgody.

Nowy protokół przewiduje całkowitą rekompensatę finansową w wysokości 4 161 000 EUR na cały okres oraz 4 050 000 EUR na zarządzanie zasobami naturalnymi i ich ochronę w ciągu tego całego okresu. Podstawą rocznej rekompensaty finansowej w wysokości 1 350 000 EUR jest: a) kwota 900 000 EUR za dostęp do obszaru połowowego oraz pojemność referencyjna wynosząca 20 000 ton oraz b) kwota 450 000 EUR na wsparcie sektorowej polityki rybołówstwa Republiki Gabońskiej. Wsparcie to jest zgodne z celami krajowej polityki rybołówstwa, a zwłaszcza z potrzebami Republiki Gabońskiej w zakresie zwalczania nielegalnych połowów oraz wdrożenia krajowej strategii rybołówstwa.

Pod względem treści szczegóły umowy przedstawiają się następująco:

Rodzaj środków	2013	2014	2015	Ogółem
Środki operacyjne	1 350 000€	1 350 000€	1 350 000€	4 050 000€
Wydatki administracyjne	37 000	37 000	37 000€	111 000€
ŁĄCZNIE	1 387 000€	1 387 000€	1 387 000€	4 161 000€

Ponadto Komisja Budżetowa wzywa Komisję Rybołówstwa, aby zwróciła się do Komisji o:

· coroczne sprawdzanie, czy państwa członkowskie, których statki działają w ramach protokołu załączonego do umowy, spełniły wymogi dotyczące deklarowania połowów; w przeciwnym wypadku Komisja powinna odrzucić ich wnioski o wydanie licencji połowowych na kolejny rok;

· coroczne przedstawianie Parlamentowi i Radzie sprawozdania w sprawie rezultatów wieloletniego programu sektorowego, o którym mowa w art. 7 protokołu, a także w sprawie przestrzegania przez państwa członkowskie wymogu deklarowania połowów;

· przedłożenie Parlamentowi i Radzie przed wygaśnięciem protokołu lub przed rozpoczęciem negocjacji dotyczących jego ewentualnego przedłużenia, oceny ex-post protokołu, w tym analizy kosztów i zysków.

******

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako komisji przedmiotowo właściwej, o zalecenie Parlamentowi, aby wydał zgodę.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	14.11.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	30 1 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Jean-Luc Dehaene, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Ivars Godmanis, Ingeborg Gräßle, Lucas Hartong, Anne E. Jensen, Ivailo Kalfin, Sergej Kozlík, Jan Kozłowski, Alain Lamassoure, Jan Mulder, Juan Andrés Naranjo Escobar, Nadezhda Neynsky, Dominique Riquet, Alda Sousa, Derek Vaughan, Jacek Włosowicz
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	François Alfonsi, Maria Da Graça Carvalho, Frédéric Daerden, Edit Herczog, Paul Rübig, Peter Šťastný
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Pablo Arias Echeverría, Jean-Paul Besset, Arkadiusz Tomasz Bratkowski, Zdravka Bušić, Jolanta Emilia Hibner, Helmut Scholz, Tadeusz Zwiefka

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	22.1.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	19 1 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Antonello Antinoro, Alain Cadec, Chris Davies, João Ferreira, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Dolores García-Hierro Caraballo, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Struan Stevenson, Isabelle Thomas, Jarosław Leszek Wałęsa
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Izaskun Bilbao Barandica, Ole Christensen, Jens Nilsson