SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania odpadów

30.1.2014 - (COM(2013)0516 – C7‑0217/2013 – 2013/0239(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Bart Staes

Poprawki

• 001-033 (PDF - 258 KB)
• 001-033 (DOC - 211 KB)
• 034-034 (PDF - 200 KB)
• 034-034 (DOC - 164 KB)
• 035-035 (PDF - 95 KB)
• 035-035 (DOC - 300 KB)

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania odpadów

(COM(2013)0516 – C7‑0217/2013 – 2013/0239(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0516),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0217/2013),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia... [1],

–   uwzględniając art.55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A7-0069/2014),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (1) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów określa wymogi dotyczące przemieszczania odpadów13 na terytorium Unii i pomiędzy państwami członkowskimi a państwami trzecimi, mając na względzie ochronę środowiska. Jednakże w przypadku egzekwowania przepisów i inspekcji prowadzonych przez właściwe organy w państwach członkowskich wykryto luki wynikające między innymi z braku w rozporządzeniu wyraźnych przepisów w tej kwestii.   (1) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów określa wymogi dotyczące przemieszczania odpadów13 na terytorium Unii i pomiędzy państwami członkowskimi a państwami trzecimi, mając na względzie ochronę środowiska. Chociaż skoordynowane inspekcje przeprowadzane w państwach członkowskich w latach 2003 – 2010 pokazały, że między 20% a 51% poddanych kontroli przemieszczanych odpadów było nielegalnych, wykryto znaczne rozbieżności i luki w egzekwowaniu przepisów i inspekcjach prowadzonych przez odnośne organy w państwach członkowskich, wynikające między innymi z braku w rozporządzeniu wyraźnych przepisów i konkretnych wymogów w tej kwestii. _____________ ________________ 13 Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1. 13 Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1.
Uzasadnienie
Należy podkreślić, że w ciągu ostatnich lat stale odbywało się bardzo dużo nielegalnych przemieszczeń odpadów, aby zwrócić uwagę na potrzebę zmian przepisów.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (1a) Skuteczne egzekwowanie przepisów oraz inspekcje przemieszczania odpadów przyczyniłyby się do zapobiegania powstawaniu znaczących skutków dla środowiska i zdrowia, a także pozwoliłyby na uniknięcie wysokich kosztów i przyniosłyby bezpośrednie korzyści gospodarcze dla państw członkowskich i przemysłu.
Uzasadnienie
Badanie Komisji* pokazuje, że 1% nielegalnych przemieszczeń odpadów wynosi 2,8 mln ton rocznie. Tym samym 25% podane w ostatnim sprawozdaniu z inspekcji oznacza 70 mln ton nielegalnych przemieszczeń odpadów rocznie. Poza poważnymi skutkami dla zdrowia i środowiska, duża ilość nielegalnych przemieszczeń odpadów szkodzi działającym zgodnie z prawem przedsiębiorstwom zajmującym się przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów. Uważa się, że pełne wdrożenie całego prawodawstwa UE w dziedzinie odpadów oznacza oszczędności w całej UE rzędu 72 mld EUR na rok. Egzekwowanie rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów jest warunkiem koniecznym do osiągnięcia tych korzyści.
* „Wdrażanie prawodawstwa UE w dziedzinie odpadów na rzecz ekologicznego wzrostu”, DG ENV, 29 listopada 2011 r.,
http://ec.europa.eu/environment/waste/studies/pdf/study%2012%20FINAL%20REPORT.pdf
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Adekwatne planowanie inspekcji przemieszczania odpadów jest konieczne w celu ustalenia niezbędnych zasobów wymaganych do jej przeprowadzenia i skutecznego zapobiegania nielegalnemu przemieszczaniu. Przepisy dotyczące egzekwowania przepisów i inspekcji zawarte w art. 50 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 należy zatem wzmocnić w celu zapewnienia regularnego i spójnego planowania inspekcji. Planowanie powinno obejmować szereg kluczowych elementów, takich jak ocena ryzyka, strategie, cele, priorytety, liczba i rodzaje planowanych inspekcji, przydzielanie zadań, środki współpracy między organami oraz przepisy dotyczące szkolenia inspektorów.	(2) Adekwatne planowanie inspekcji przemieszczania odpadów jest konieczne w celu ustalenia niezbędnych zasobów i poziomów skuteczności wymaganych do przeprowadzenia inspekcji przemieszczania odpadów w państwach członkowskich i skutecznego zapobiegania nielegalnemu przemieszczaniu. Przepisy dotyczące egzekwowania przepisów i inspekcji zawarte w art. 50 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 należy zatem wzmocnić w celu zapewnienia systematycznego podejścia dotyczącego regularnego i spójnego planowania i realizowania inspekcji. Planowanie powinno obejmować szereg kluczowych elementów, takich jak analiza, ocena ryzyka, strategie, cele, priorytety, liczba i rodzaje planowanych inspekcji, instalacje zbierania, przechowywania i sortowania odpadów, przydzielanie zadań, środki współpracy między organami oraz przepisy dotyczące szkolenia i kwalifikacji organów kontroli i inspekcji. Rzeczywisty postęp w zapobieganiu nielegalnemu przemieszczaniu można jednak osiągnąć wyłącznie poprzez właściwe realizowanie planów i ścisłe egzekwowanie przepisów przez państwa członkowskie.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (2a) Aby ułatwiać dostęp do informacji na temat środowiska, w ramach Konwencji Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ o dostępie do informacji, udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostęp do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (konwencja z Aarhus), która została zatwierdzona w imieniu Unii decyzją Rady 2005/370/WE1a, należy poprawić poziom i jakość informacji udostępnianych społeczeństwu. Plany inspekcji oraz ich wyniki, wszelkie działania naprawcze podejmowane przez odnośne organy jako działania następcze po inspekcjach, nazwy podmiotów zaangażowanych w nielegalne przemieszczenia oraz nałożone kary powinny być stale publicznie dostępne, w tym w formacie elektronicznym.   ____________   1aDecyzja Rady 2005/370/WE z dnia 17 lutego 2005 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz.U. L 124 z 17.5.2005, s. 1).
Uzasadnienie
Należy przypomnieć sobie konwencję z Aarhus, która między innymi ma na celu promowanie dostępu do informacji o środowisku. Plany inspekcji, ich wyniki oraz działania następcze powinny być publicznie dostępne. Jest to istotny środek gwarantujący odpowiednie plany i ułatwiający współpracę między państwami członkowskimi. Ponieważ plany nie zawierają sensytywnych informacji, powinny być one stale publicznie dostępne, a nie tylko na wniosek. Zmniejsza to również obciążenia administracyjne państw członkowskich.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (3) W Unii obowiązują rozbieżne przepisy, jeśli chodzi o możliwość wymagania przez właściwe organy w państwach członkowskich dowodów od eksporterów odpadów w celu upewnienia się co do legalności przesyłek. Dowody mogą dotyczyć kwestii, czy substancja lub obiekt jest „odpadem” w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 lub kwestii, czy odpady zostaną przemieszczone do instalacji zarządzanej w sposób bezpieczny dla środowiska zgodnie z art. 49 rozporządzenia. Art. 50 rozporządzenia powinien zatem przewidywać możliwość, aby właściwe organy w państwach członkowskich wymagały dowodów od eksporterów podejrzanych o dokonywanie nielegalnego wywozu w celu upewnienia się co do legalności przesyłek. (3) W Unii obowiązują rozbieżne przepisy, jeśli chodzi o prawo i możliwość wymagania przez odnośne organy w państwach członkowskich dowodów od eksporterów odpadów w celu upewnienia się co do legalności przesyłek. Dowody mogą dotyczyć kwestii, czy substancja lub obiekt jest „odpadem” w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 lub kwestii, czy przemieszczanie odpadów podlega art. 36 lub czy odpady zostaną przemieszczone do instalacji zarządzanej w sposób bezpieczny dla środowiska zgodnie z art. 49 rozporządzenia. Art. 50 rozporządzenia powinien zatem przewidywać możliwość, aby odnośne organy w państwach członkowskich wymagały dowodów od eksporterów odpadów w celu upewnienia się co do legalności przesyłek. W razie braku przedstawienia wymaganego dowodu przez eksportera przesyłkę powinno się uznać za nielegalną.
Uzasadnienie
Ponieważ sprawdzanie legalności przesyłek angażuje nie tylko właściwe organy, lecz również policję i władze celne, bardziej właściwa będzie zmiana na odnośne organy.
Władze powinny móc również mieć prawo zwrócić się o dowód na charakter odpadów, aby zagwarantować zgodność z zakazem wywozu.
Nie należy ograniczać kontroli do „podejrzenia nielegalnego przemieszczania”. Mogłoby to zagrozić całości inspekcji. Policjanci zajmujący się przemytem mogą sprawdzić dokumenty dowolnej osoby, nie tylko podejrzanych o brak zgodności. To samo powinno mieć zastosowanie do organów w odniesieniu do przemieszczania odpadów.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Nielegalnie przemieszczane odpady pochodzą często z niekontrolowanych instalacji zbierania, przechowywania i sortowania. Dla takich obiektów należy zatem wprowadzić wymogi dotyczące inspekcji.	(4) Nielegalnie przemieszczane odpady pochodzą często z niekontrolowanych instalacji zbierania, przechowywania i sortowania. Dla takich obiektów należy zatem wprowadzić wymogi dotyczące inspekcji. Dodatkowo Komisja powinna rozważyć możliwość wprowadzenia ogólnounijnego systemu certyfikacji zakładów przetwarzania odpadów niebezpiecznych oraz, stosownie do przypadku, przedłożyć wniosek.
Uzasadnienie
Wysokiej jakości recykling ma duże znaczenie dla odzyskiwania surowców wtórnych i przetwarzania odpadów niebezpiecznych w sposób nieszkodliwy dla środowiska. W rozporządzeniu zakłada się, że jakość przetwarzania jest taka sama w całej UE. Tak nie jest. Ogólnounijny system certyfikacji pomógłby więc podnieść standardy. Ponadto lepsze monitorowanie i śledzenie strumieni odpadów pomoże uniknąć nielegalnego przemieszczania.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a) Nielegalne przemieszczanie odpadów może powodować daleko idące negatywne skutki dla środowiska i zdrowia, zakłócenie rynku wewnętrznego i znaczną utratę zasobów. Państwa członkowskie powinny uznać znaczenie powyższych konsekwencji i równolegle do środków kontroli powinny również egzekwować kary i zawieszać działalność osób prawnych i fizycznych ułatwiających nielegalne przemieszczanie.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (6) Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu przyjęcia wymogów technicznych i organizacyjnych dotyczących praktycznego wdrożenia elektronicznej wymiany danych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. (6) Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej jeśli chodzi o dostosowanie załączników do postępów naukowych i technicznych, przyjmowanie warunków i wymogów dotyczących instalacji, dla których udzielane jest wstępne zezwolenie oraz przyjmowanie wymogów technicznych i organizacyjnych dotyczących praktycznego wdrożenia elektronicznej wymiany danych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Uzasadnienie
Komisja zaproponowała jedynie częściowe dostosowanie obowiązujących przepisów dotyczących komitologii do art. 290 TFUE, ponieważ reszta, tj. załączniki, ma zostać dostosowana jako część tzw. wniosku zbiorczego. Jednak prowadzi to do sytuacji, w której mamy do czynienia z dwoma częściowymi i nieskoordynowanymi dostosowaniami. Korzystniejsze byłoby dostosowanie całego rozporządzenia w niniejszym akcie zmieniającym, a nie część teraz, a część potem we wniosku zbiorczym.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (7a) Aby zapewnić jednolite warunki wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy nadać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/20111a.   _____________   1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
Uzasadnienie
Jest to konieczne ze względu na wprowadzenie dwóch nowych aktów wykonawczych, zob. następny motyw.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (7b) Procedura sprawdzająca powinna zostać wykorzystana do przyjęcia tabeli przeliczeniowej dla kodów celnych i kodów identyfikacyjnych odpadów w załącznikach III – V rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 oraz przyjęcia zharmonizowanego protokołu gromadzenia, rejestrowania i przekazywania danych dotyczących egzekwowania niniejszego rozporządzenia i kar za łamanie jego przepisów.
Uzasadnienie
Należy określić procedurę dla nowego aktu wykonawczego.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(7c) Komisja powinna ustanowić i prowadzić bazę danych dotyczącą nielegalnego przemieszczania odpadów w obrębie Unii, do Unii i poza Unię.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (8) Komisja może przyjmować wytyczne dotyczące stosowania art. 12 ust. 1 lit. g) rozporządzenia; wytyczne dotyczące stosowania art. 15 rozporządzenia; wytyczne dotyczące współpracy właściwych organów w zakresie nielegalnego przemieszczania; dalsze wytyczne dotyczące stosowania języków; dalsze wyjaśnienie wymogów proceduralnych określonych w przepisach tytułu II rozporządzenia w zakresie ich stosowania do wywozu, przywozu i tranzytu odpadów ze Wspólnoty, do Wspólnoty i przez Wspólnotę. (8) Komisja powinna przyjmować wytyczne dotyczące metod obliczania gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, stosowania art. 12 ust. 1 lit. g) rozporządzenia, wytyczne dotyczące stosowania art. 15 rozporządzenia, wytyczne dotyczące współpracy właściwych organów w zakresie nielegalnego przemieszczania, dalsze wytyczne dotyczące stosowania języków i dalsze wyjaśnienie wymogów proceduralnych określonych w przepisach tytułu II rozporządzenia w zakresie ich stosowania do wywozu, przywozu i tranzytu odpadów z Unii, do Unii i przez Unię, wytyczne dotyczące tego, co stanowi skuteczne, odstraszające i proporcjonalne kary, o których mowa w art. 50 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 i wytyczne dotyczące tego, jak przeprowadzać ocenę ryzyka zgodnie z art. 50 ust. 2a lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.
Uzasadnienie
Ocena skutków pokazała, że połączenie wymogów prawnych i wytycznych miałoby najkorzystniejszy wpływ gospodarczy, społeczny i środowiskowy, przy najniższych kosztach netto. Przyjęcie wytycznych powinno być zatem obowiązkowe.
Niedawna skoordynowana kontrola wykonywania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów pokazała, ze istnieją duże rozbieżności między ośmioma państwami, jeśli chodzi o kary za naruszenie przepisów, oraz że większość państw korzysta z sankcji w sposób ograniczony.
Ocena ryzyka jest centralnym elementem planowania inspekcji; dlatego korzystne byłoby posiadanie wytycznych w tej kwestii.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 2 – punkt 36
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 36. „ponowne użycie” oznacza jakikolwiek proces, w wyniku którego produkty lub składniki niebędące odpadami są wykorzystywane ponownie do tego samego celu, do którego były przeznaczone. 36. „ponowne użycie” oznacza ponowne użycie określone w art. 3 ust. 13 dyrektywy 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady*.   ___________   * Dyrektywa 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie odpadów uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
Uzasadnienie
Zgodnie z analogicznymi definicjami w rozporządzeniu w sprawie przemieszczania odpadów, bardziej właściwe jest przedstawienie dynamicznej definicji w odniesieniu do definicji w dyrektywie ramowej w sprawie odpadów.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 1 a (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 2 – punkt 36 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1a) w art. 2 dodaje się punkt w brzmieniu:   36a. „inspekcja” oznacza działania podejmowane przez odnośne organy lub w ich imieniu w celu sprawdzenia, czy dana instalacja, przedsiębiorstwo, pośrednik, sprzedawca, przemieszczanie odpadów lub związany z nimi odzysk i unieszkodliwianie są zgodne ze stosownymi wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 1 b (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 14 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1b) w art. 14 dodaje się ustęp w brzmieniu:   „6. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 59 dotyczących dalszych warunków i wymogów dotyczących instalacji, dla których udzielane jest wstępne zezwolenie.”
Uzasadnienie
Poprawka wprowadza środki wykonawcze z art. 59 ust. 2b obecnego dostosowywanego rozporządzenia, czego brakuje we wniosku Komisji. Dodatkowe warunki i wymogi dotyczące instalacji, dla których udzielane jest wstępne zezwolenie nadal maja zastosowanie, zatem Komisja powinna utrzymać możliwość działania za pomocą aktów delegowanych.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 1 c (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 26 – ustęp 4
Tekst obowiązujący Poprawka   1c) art. 26 ust. 4 otrzymuje brzmienie: 4. Za porozumieniem zainteresowanych właściwych organów i zgłaszającego, wymiana informacji i dokumentów określonych w ust. 1 może następować w drodze elektronicznej wymiany danych opatrzonych podpisem elektronicznym lub elektronicznie uwierzytelnionych, zgodnie z dyrektywą 1999/93 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych*, albo przy użyciu innego porównywalnego systemu autentyfikacji elektronicznej zapewniającego taki sam poziom bezpieczeństwa. W takich przypadkach można dokonać ustaleń organizacyjnych dotyczących przepływu wymienianych danych elektronicznych. „4. Za porozumieniem zainteresowanych właściwych organów i zgłaszającego wymiana informacji i dokumentów określonych w ust. 1 może następować w drodze elektronicznej wymiany danych opatrzonych podpisem elektronicznym lub elektronicznie uwierzytelnionych, zgodnie z dyrektywą 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady*, albo przy użyciu innego porównywalnego systemu autentyfikacji elektronicznej, zapewniającego taki sam poziom bezpieczeństwa. W takich przypadkach można dokonać ustaleń organizacyjnych dotyczących przepływu wymienianych danych elektronicznych.   Niezwłocznie po przyjęciu wymogów technicznych i organizacyjnych dotyczących praktycznego wdrożenia elektronicznej wymiany danych zgodnie z art. 26 ust. 5 wymiana informacji i dokumentów określonych w ust. 1 następuje w drodze elektronicznej wymiany danych opatrzonych podpisem elektronicznym lub elektronicznie uwierzytelnionych, zgodnie z dyrektywą 1999/93/WE, albo przy użyciu innego porównywalnego systemu autentyfikacji elektronicznej zapewniającego taki sam poziom bezpieczeństwa. _____________ _______________ * Dz.U. L 13 z 19.1.2000, s. 12. * Dyrektywa 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (Dz.U. L 13 z 19.1.2000, s. 12).
Uzasadnienie
Elektroniczna wymiana danych znacznie ułatwiłaby pracę administracji. Niezwłocznie po przyjęciu wymogów technicznych i organizacyjnych przekazywanie stosownych dokumentów drogą elektroniczną powinno się stać obowiązkowe.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 2 Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 26 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 59 w odniesieniu do wymogów technicznych i organizacyjnych dotyczących praktycznego wdrożenia elektronicznej wymiany danych w celu przekazywania dokumentów i informacji. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 59 w odniesieniu do wymogów technicznych i organizacyjnych dotyczących praktycznego wdrożenia elektronicznej wymiany danych w celu przekazywania dokumentów i informacji nie później niż [...]*.   Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących uaktualnienia powyższych wymogów technicznych i organizacyjnych zgodnie z art. 59.   __________   * Dz.U.: proszę wstawić datę: po upływie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Elektroniczna wymiana danych ma zasadnicze znaczenie dla usprawnienia współpracy pomiędzy państwami członkowskimi. W odniesieniu do wymogów technicznych i organizacyjnych dotyczących praktycznego wdrożenia elektronicznej wymiany danych należy zatem wyznaczyć konkretny termin. Jako że Komisja prowadzi już prace w tym zakresie i spodziewa się wyników na początku 2014 r., okres 18 miesięcy od dnia wejścia w życie powinien wystarczyć na ukończenie prac. Komisja powinna być również uprawniona do uaktualniania powyższych wymogów.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera a Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka „2. Państwa członkowskie, w ramach środków służących egzekwowaniu przepisów niniejszego rozporządzenia, przewidują między innymi inspekcje w instalacjach i przedsiębiorstwach zgodnie z art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów14 oraz kontrole wyrywkowe przemieszczanych odpadów lub związanego z nimi odzysku albo unieszkodliwiania.”; „2. Państwa członkowskie, w ramach środków służących egzekwowaniu przepisów niniejszego rozporządzenia, przewidują między innymi inspekcje w instalacjach i przedsiębiorstwach zgodnie z art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE14, w tym w odniesieniu do pośredników i sprzedawców, oraz inspekcje przemieszczanych odpadów i związanego z nimi odzysku albo unieszkodliwiania.”; __________________ __________________ 14 Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3. 14 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
Uzasadnienie
O sprzedawcach i pośrednikach wspomina się w art. 34 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE i należy ich również uwzględnić. Zmiana wynikająca z nowej definicji inspekcji. Państwa członkowskie powinny przeprowadzać inspekcje zarówno przemieszczania odpadów, jak i związanego z nimi odzysku i unieszkodliwiania.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka „2a. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe organy ustanowiły plany inspekcji mających na celu kontrolę zgodności z niniejszym rozporządzeniem. Plany muszą obejmować cały obszar geograficzny przedmiotowego państwa członkowskiego i mieć zastosowanie do wszystkich inspekcji przemieszczania odpadów przeprowadzonych zgodnie z ust. 2, w tym inspekcji w instalacjach i przedsiębiorstwach, inspekcji transportu drogowego i kolejowego oraz inspekcji przesyłek w portach. W planach uwzględnia się następujące elementy: „2a. Państwa członkowskie układają plany inspekcji mających na celu kontrolę zgodności z niniejszym rozporządzeniem. Plany muszą obejmować cały obszar geograficzny przedmiotowego państwa członkowskiego i mieć zastosowanie do inspekcji odpadów przeprowadzonych zgodnie z ust. 2. W planach uwzględnia się następujące elementy: a) strategię i cele dotyczące inspekcji przemieszczania odpadów, z uwzględnieniem koniecznych zasobów ludzkich, finansowych i innych; a) strategię i cele dotyczące inspekcji przemieszczania odpadów, z uwzględnieniem koniecznych zasobów ludzkich, finansowych i innych; b) ocenę ryzyka obejmującą poszczególne strumienie odpadów i źródła nielegalnego przemieszczania oraz uwzględniającą dane wywiadowcze, takie jak dochodzenia policji i analizy działalności przestępczej; b) ocenę ryzyka obejmującą poszczególne strumienie odpadów i źródła nielegalnego przemieszczania oraz, stosownie do przypadku, uwzględniającą dane wywiadowcze, takie jak dochodzenia policji i analizy działalności przestępczej. Szczegóły oceny ryzyka przedstawia się w taki sposób, aby uniknąć ujawnienia źródeł danych wywiadowczych; c) priorytety oraz opis ich wyboru na podstawie strategii, celów i oceny ryzyka; c) priorytety oraz opis ich wyboru na podstawie strategii, celów i oceny ryzyka; d) informacje dotyczące liczby i rodzaju planowanych inspekcji w składowiskach, inspekcji transportu drogowego i kolejowego i inspekcji przesyłek w portach; d) informacje dotyczące liczby i rodzaju planowanych inspekcji w instalacjach i przedsiębiorstwach oraz w odniesieniu do pośredników i sprzedawców zgodnie z art. 34 dyrektywy 2008/98/WE, w składowiskach, inspekcji transportu drogowego, lotniczego, wodnego i kolejowego i inspekcji przesyłek w portach, w tym liczby planowanych bezpośrednich kontroli zakładów i przemieszczania odpadów; e) podział zadań między organy zajmujące się inspekcjami przemieszczania odpadów; e) podział zadań między organy zajmujące się inspekcjami przemieszczania odpadów; f) sposoby współpracy między różnymi organami zajmującymi się inspekcjami; oraz f) sposoby współpracy między różnymi organami zajmującymi się inspekcjami; g) ocenę konieczności szkolenia inspektorów w kwestiach technicznych lub prawnych związanych z gospodarowaniem odpadami i przemieszczaniem odpadów oraz przepisy dotyczące regularnych programów szkoleniowych. g) ocenę konieczności szkolenia inspektorów w kwestiach inspekcji oraz przepisy dotyczące regularnych programów szkoleniowych. oraz   ga) informacje na temat tego, jak można zgłaszać odnośnemu organowi problemy i nieprawidłowości.   Plany zawierają minimalną liczbę bezpośrednich kontroli instalacji i przemieszczania odpadów zgodnie z przyjętą strategią i celami oraz przeprowadzoną oceną ryzyka. Plany nie zawierają żadnych szczegółów dotyczących planowania operacyjnego. Plany są corocznie poddawane przeglądowi oraz w stosownych przypadkach aktualizowane. Podczas przeglądu przeprowadza się ocenę stopnia realizacji celów i innych elementów planów. Plany są corocznie poddawane przeglądowi oraz w stosownych przypadkach aktualizowane. Podczas przeglądu przeprowadza się ocenę stopnia realizacji celów i innych elementów planów. Plany są udostępniane publicznie przez właściwe organy zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska15.”; Państwa członkowskie dopilnowują, by plany były stale publicznie dostępne, w tym w formacie elektronicznym.   Państwa członkowskie dopilnowują, by wyniki inspekcji przeprowadzonych zgodnie z planami, o których mowa w niniejszym artykule, wszelkie działania naprawcze podejmowane przez odnośne organy jako działania następcze po inspekcjach, nazwy podmiotów zaangażowanych w nielegalne przemieszczenia oraz nałożone kary były stale publicznie dostępne, w tym w formacie elektronicznym.
Uzasadnienie
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera b a (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 3
Tekst obowiązujący Poprawka   ba) ust. 3 otrzymuje brzmienie: 3. Kontrole przemieszczania mogą odbywać się w szczególności: „3. Inspekcje przemieszczania mogą odbywać się w szczególności: a) w miejscu pochodzenia, z udziałem wytwórcy, posiadacza lub zgłaszającego; a) w miejscu pochodzenia, z udziałem wytwórcy, posiadacza lub zgłaszającego;   aa) w instalacjach zbierania, przechowywania i sortowania; b) w miejscu przeznaczenia, z udziałem odbiorcy lub prowadzącego instalację; b) w miejscu przeznaczenia, z udziałem odbiorcy lub prowadzącego instalację; c) na granicach Wspólnoty; oraz/lub c) na granicach Unii; lub d) podczas przemieszczania przez terytorium Wspólnoty. d) podczas przemieszczania przez terytorium Unii.
(Pierwotny pkt b) zmieniony na pkt c), pkt c) na pkt d) i pkt d) na pkt e).
Uzasadnienie
Dostosowanie do art. 50 ust. 2 i motywu 4 w formie zaproponowanej przez Komisję. Możliwość kontrolowania instalacji zbierania, przechowywania i sortowania powinna być wyraźnie dodana do listy miejsc, w których można się spodziewać inspekcji przemieszczania odpadów.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera b b (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 4
Tekst obowiązujący Poprawka   bb) ust. 4 otrzymuje brzmienie: 4. Kontrole przemieszczeń obejmują sprawdzanie dokumentów, potwierdzenie tożsamości oraz, w odpowiednich przypadkach, bezpośrednią kontrolę odpadów. „4. Inspekcje przemieszczeń obejmują sprawdzanie dokumentów, potwierdzenie tożsamości oraz, w odpowiednich przypadkach, bezpośrednią kontrolę odpadów.
Uzasadnienie
Zmiana wynikająca z nowej definicji inspekcji.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera c Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 4 a – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka „4a. Aby ustalić, że przesyłka nie zawiera odpadów w rozumieniu art. 2 pkt 1, właściwy organ może: „4a. Aby ustalić, czy substancja lub obiekt przemieszczane transportem drogowym, kolejowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym jest odpadem, czy też nie, odnośne organy mogą, bez uszczerbku dla dyrektywy 2012/19/UE Parlamentu Europejskiego i Rady*, wymagać od osoby fizycznej lub prawnej, która przechowuje lub organizuje przemieszczenie substancji lub obiektu: (i) sprawdzić, czy przewidziano właściwą ochronę przesyłki przed uszkodzeniem w trakcie transportu, załadunku i wyładunku; oraz (i) przedłożenia kopii faktury i umowy dotyczącej sprzedaży lub przeniesienia własności substancji lub artykułu, stwierdzającej, że jest on(-a) przeznaczony(-a) do ponownego użycia; lub (ii) w przypadkach podejrzenia nielegalnego przemieszczania wymagać od osoby odpowiedzialnej za przesyłkę przedłożenia kopii faktury i umowy dotyczącej sprzedaży lub przeniesienia własności substancji lub artykułu, stwierdzającej, że jest on(-a) przeznaczony(-a) do ponownego użycia w rozumieniu art. 2 pkt 36 oraz udowodnienia, że jest on(-a) w pełni funkcjonalny(-a).” (ii) przedłożenia dokumentacji stanowiącej dowód, ze nie są to odpady lub przestały być odpadami zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE.   W stosownych przypadkach odnośne organy mogą wymagać od ww. osób dostarczenia wystarczających dowodów na to, że substancja lub obiekt w pełni nadaje się do użytku.   Odnośne organy mogą również sprawdzić, czy substancja lub obiekt są odpowiednio chronione przed uszkodzeniem w czasie transportu, ładunku i rozładunku, w szczególności dzięki wystarczającemu opakowaniu i właściwe składowanie ładunku.   _____________   * Dyrektywa 2012/19/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 38).”
Uzasadnienie
Wyjaśnienie, że odnośne organy powinny mieć prawo do kontroli wszelkich przemieszczeń pod kątem tego, czy są to odpady, czy też nie, nie tylko pod kątem legalności tych przemieszczeń, ponieważ takie ograniczenie mogłoby zaszkodzić celowi inspekcji.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera c Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 4 a a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   4aa. Aby upewnić się, że nie przemieszcza się odpadów, o których mowa w art. 36, odnośne organy mogą wymagać od osoby fizycznej lub prawnej, która przechowuje odpady lub organizuje przemieszczenie odpadów, przedłożenia dokumentów stanowiących dowód na charakter odpadów oraz umowy, pisma lub innego dokumentu podpisanego przez przedstawiciela instalacji odzysku, określającego metody przetwarzania odpadów, technologie i normy stosowane przez instalację odzysku w państwie przeznaczenia.
(W poprawce wprowadza się nowy pkt 4aa (który staje się nowym pkt 4b), a pkt 4b wniosku COM staje się nowym art. 4c. Innych zmian nie ma.)
Uzasadnienie
Odnośne organy powinny również mieć prawo do sprawdzenia charakteru odpadów, aby upewnić się, ze respektowany jest zakaz wywozu odpadów niebezpiecznych i innych odpadów, o których mowa w art. 36.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera c Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4b. Aby ustalić, że przemieszczane odpady są przeznaczone do odzysku zgodnie z art. 49, właściwy organ może, w przypadkach podejrzenia nielegalnego przemieszczania, wymagać od osoby odpowiedzialnej za przemieszczane odpady przedłożenia umowy, pisma lub innego dokumentu podpisanego przez przedstawiciela instalacji odzysku, określającego metody przetwarzania odpadów, technologie i normy stosowane przez instalację odzysku w państwie przeznaczenia. 4b. Aby ustalić, że przemieszczane odpady są przeznaczone do odzysku zgodnie z art. 49, odnośne organy może wymagać od posiadacza, zgłaszającego lub przedstawiciela lub przedstawiciela prawnego odbiorcy za przemieszczane odpady przedłożenia umowy, pisma lub innego dokumentu podpisanego przez przedstawiciela instalacji odzysku, określającego metody przetwarzania odpadów, technologie i normy stosowane przez instalację odzysku w państwie przeznaczenia. Odnośne organy mogą wymagać, by umowa ta, pismo lub inny dokument zostały zatwierdzone przez właściwy organ w miejscu przeznaczenia.   W przypadku przemieszczania odpadów wymienionych w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, umowa, pismo lub inny dokument wskazują, czy instalacja odzysku jest końcową instalacją odzysku czy też instalacją przechowywania lub odzysku przejściowego. W przypadku gdy przemieszczanie odpadów wymienionych w załączniku III odbywa się do instalacji przechowywania lub odzysku przejściowego, odnośne organy mogą wymagać od posiadacza, zgłaszającego lub przedstawiciela prawnego odbiorcy przedłożenia umowy, pisma lub innego dokumentu podpisanego przez instalację przechowywania lub odzysku przejściowego, potwierdzającego, że dokona ona przemieszczenia odpadów wyłącznie do instalacji, które mogą wykazać, że odzysk zostanie przeprowadzony w sposób bezpieczny dla środowiska zgodnie z art. 49, w całym procesie przemieszczenia, łącznie z odzyskiem końcowym. Odnośne organy mogą wymagać, by umowa ta, pismo lub inny dokument zostały zatwierdzone przez właściwy organ w miejscu przeznaczenia.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera c Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustępy 4 b a i 4 b b (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ‘4ba. Aby ustalić, że przemieszczanie odpadów jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, odnośne organy mogą wymagać w szczególności od posiadacza, zgłaszającego lub przedstawiciela prawnego odbiorcy przedłożenia jakiegokolwiek dowodu w postaci dokumentu.   4bb. W przypadku braku dowodu wymaganego zgodnie z art. 4a, 4aa, 4b i 4ba lub w przypadku braku odpowiedniej ochrony substancji lub obiektu przed uszkodzeniem w czasie transportu, ładunku i rozładunku zgodnie z art. 4a, odnośne organy przyjmują, że ładunek jest przemieszczany nielegalnie.   W takiej sytuacji odnośne organy bezzwłocznie informują właściwy organ z siedzibą w ich kraju, a ten ostatni:   a) niezwłocznie zawiadamia właściwy organ wysyłki i miejsca przeznaczenia; oraz   b) zapewnia zatrzymanie substancji lub obiektu do czasu podjęcia przez właściwy organ wysyłki lub miejsca przeznaczenia innej decyzji i przekazania jej na piśmie właściwemu organowi w państwie, w którym substancja lub obiekt zostały zatrzymane.   Jeżeli właściwy organ nie podejmie innej decyzji ładunek zostanie potraktowany zgodnie z art. 24 i 25.”
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 c Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 4 b c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   „4bc. Komisja, nie później niż …*, w drodze aktów wykonawczych przyjmuje, co następuje:   a) tabelę przeliczeniową dla kodów celnych i kodów identyfikacyjnych odpadów w załącznikach III – V rozporządzenia;   b) zharmonizowany protokół gromadzenia, rejestrowania i przekazywania danych dotyczących egzekwowania niniejszego rozporządzenia i kar za łamanie jego przepisów.   Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 59a ust. 2.”   __________________   * Dz.U.: proszę wstawić datę: rok po wejściu niniejszego rozporządzenia w życie.
Uzasadnienie
Niedawna skoordynowana kontrola wykonywania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów pokazała, że egzekwowanie rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów jest utrudnione z powodu istnienia dwóch różnych systemów kodów: kodów identyfikacyjnych odpadów w niniejszym rozporządzeniu i międzynarodowych kodów taryfowych stosowanych przez organy celne. Wezwano do praktycznego rozwiązania, jak stworzenie tabeli przeliczeniowej, aby kody taryfowe mogły być wykorzystywane do selekcjonowania przemieszczeń wysokiego ryzyka do inspekcji przez celników. Ponadto wezwano również do stworzenia unijnego protokołu gromadzenia danych na temat egzekwowania, ponieważ takie dane są podstawą planowania inspekcji.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 – litera c a (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 50 – ustęp 5
Tekst obowiązujący Poprawka   ca) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Państwa Członkowskie współpracują, na szczeblu bilateralnym lub multilateralnym, z innymi państwami w celu ułatwienia zapobiegania nielegalnym przemieszczeniom i wykrywania ich.” „5. Państwa członkowskie współpracują, na szczeblu bilateralnym i multilateralnym, z innymi państwami w celu ułatwienia zapobiegania nielegalnym przemieszczeniom i wykrywania ich. Wymieniają informacje na temat przemieszczania odpadów, strumieni odpadów, zaangażowanych podmiotów i zakładów oraz dzielą się doświadczeniem i wiedzą na temat środków egzekwowania przepisów, w tym nazwami nielegalnych zaangażowanych podmiotów, instalacji i przedsiębiorstw. Komisja tworzy w tym celu wspólną platformę, która obejmuje wszystkie państwa członkowskie.”;
Uzasadnienie
Nielegalne transgraniczne przemieszczanie odpadów można skutecznie zwalczać wyłącznie pod warunkiem że wszystkie państwa członkowskie ze sobą współpracują, a zatem konieczne jest stworzenie wspólnej platformy. W Europejskiej Sieci Wdrażania i Egzekwowania Prawa Ochrony Środowiska (IMPEL), która opiera się na dobrowolnej współpracy, brakuje ważnych państw członkowskich (np. Włoch, Francji i Grecji). Zacieśnienie i zintensyfikowanie współpracy międzynarodowej i wymiany informacji zostało również stanowczo zalecone w wyniku niedawnej kontroli wykonywania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 a (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 51 – ustęp 4
Tekst obowiązujący Poprawka   3a) art. 51 ust. 4 otrzymuje brzmienie: 4. W oparciu o powyższe sprawozdania Komisja sporządza co trzy lata sprawozdanie dotyczące wykonywania niniejszego rozporządzenia przez Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie. „4. W oparciu o powyższe sprawozdania Komisja sporządza co trzy lata sprawozdanie dotyczące wykonywania niniejszego rozporządzenia przez Unię i jej państwa członkowskie, łącznie z nałożonymi karami.”
Uzasadnienie
Niedawna skoordynowana kontrola wykonywania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów pokazała, że istnieją duże rozbieżności między ośmioma państwami, jeśli chodzi o kary za naruszenie przepisów, oraz że większość państw korzysta z sankcji w sposób ograniczony. Wezwano do przeprowadzenia oceny tego, czy sankcje są proporcjonalne i odstraszające oraz do zgromadzenia większej liczby informacji dotyczących stosowania kar. Ważne jest zatem, by Komisja, o ile już tego nie zrobiła, umieściła w swoim sprawozdaniu sankcje stosowane przez państwa członkowskie.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 3 b (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 58
Tekst obowiązujący Poprawka   3b) artykuł 58 otrzymuje brzmienie: 1. Komisja może wprowadzać zmiany do załączników w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art.59a ust.3. Dodatkowo: „Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 59 w celu:   a) zmiany załączników w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego; a) załączniki I, II, III, IIIA, IV i V podlegają zmianom w celu uwzględnienia poprawek uzgodnionych w ramach Konwencji bazylejskiej i decyzji OECD; b) zmiany załączników I, II, III, IIIA, IV i V w celu uwzględnienia poprawek uzgodnionych w ramach Konwencji bazylejskiej i decyzji OECD; b) niesklasyfikowane rodzaje odpadów mogą być na zasadach tymczasowych włączane do załączników IIIB, IV lub V do czasu podjęcia decyzji w sprawie włączenia ich do odpowiednich aneksów Konwencji bazylejskiej lub do decyzji OECD; c) włączenia niesklasyfikowanych rodzajów odpadów na zasadach tymczasowych do załączników IIIB, IV lub V do czasu podjęcia decyzji w sprawie włączenia ich do odpowiednich aneksów Konwencji Bazylejskiej lub do decyzji OECD; c) na wniosek państwa członkowskiego w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2, możliwe jest rozważenie włączenia do załącznika IIIA na zasadach tymczasowych mieszaniny dwóch lub większej ilości rodzajów odpadów wyszczególnionych w załączniku III, do czasu wydania decyzji w sprawie włączenia ich do odpowiednich aneksów do Konwencji bazylejskiej lub do decyzji OECD. Załącznik IIIA może zawierać zastrzeżenie, że w przypadku wywozu do państw, których nie obowiązuje decyzja OECD, nie uwzględnia się jednej lub kilku zawartych w nim pozycji; d) na wniosek państwa członkowskiego w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2, włączenia do załącznika IIIA niniejszego rozporządzenia, na zasadach tymczasowych, do czasu wydania decyzji w sprawie włączenia ich do odpowiednich aneksów do Konwencji bazylejskiej lub do decyzji OECD, mieszaniny dwóch lub większej ilości rodzajów odpadów wyszczególnionych w załączniku III, ustanawiając w razie konieczności warunek, że w przypadku wywozu do państw, których nie obowiązuje decyzja OECD, nie uwzględnia się jednej lub kilku zawartych w nim pozycji. d) określane są wyjątkowe przypadki, o których mowa w art. 3 ust. 3, i, w odpowiednich przypadkach, odpady takie są wykreślane z załącznika III i włączane do załączników IVA i V; e) określenia wyjątkowych przypadków, o których mowa w art. 3 ust. 3, i, w odpowiednich przypadkach, przeniesienia takich odpadów z załącznika III do załączników IVA i V; e) załącznik V podlega zmianom w celu uwzględnienia uzgodnionych zmian w wykazie odpadów niebezpiecznych przyjętym zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy 91/689/EWG; f) zmiany załącznika V w celu uwzględnienia uzgodnionych zmian w wykazie odpadów niebezpiecznych przyjętym zgodnie z art. 7 dyrektywy 2008/98/WE; f) załącznik VIII podlega zmianom w celu uwzględnienia odpowiednich umów i konwencji międzynarodowych. g) zmiany załącznika IX w celu uwzględnienia odpowiednich umów i konwencji międzynarodowych.” 2. Komitet ustanowiony w dyrektywie Rady 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania dotyczące wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska bierze pełny udział w debacie dotyczącej wprowadzania zmian w załączniku IX.
Uzasadnienie
Komisja zaproponowała jedynie częściowe dostosowanie obowiązujących przepisów dotyczących komitologii do art. 290 TFUE, ponieważ reszta ma zostać dostosowana jako część tzw. wniosku zbiorczego. Jednak prowadzi to do sytuacji, w której mamy do czynienia z dwoma częściowymi i nieskoordynowanymi dostosowaniami. Korzystniejsze byłoby dostosowanie całego rozporządzenia w niniejszym akcie zmieniającym, a nie część teraz, a część potem we wniosku zbiorczym.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 4 Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Artykuł 59
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 26 ust. 5 powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 14 ust. 6, art. 26 ust. 5 i art. 58 powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 26 ust. 5 może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 14 ust. 6, art. 26 ust. 5 i art. 58, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 26 ust. 5 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. 5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 14 ust. 6, art. 26 ust. 5 i art. 58 wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Uzasadnienie
Dostosowanie do poprawek do art. 14 ust. 6 i art. 58.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 4 b (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Aneks IX – tabela – wiersz 9 – kolumna 2
Tekst obowiązujący Poprawka   4b) w załączniku IX opis informacji wymaganych na mocy art. 50 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „Informacje o kontroli bezpośredniej przemieszczenia odpadów lub ich odzysku bądź unieszkodliwienia „Informacja o inspekcjach Liczba kontroli bezpośredniej przemieszczenia odpadów lub ich odzysku bądź unieszkodliwienia: Liczba inspekcji instalacji i przedsiębiorstw, przemieszczenia odpadów, odnośnych podmiotów oraz ich odzysku bądź unieszkodliwienia, odpowiednio: Liczba domniemanych nielegalnych przemieszczeń stwierdzonych podczas kontroli: Liczba bezpośrednich kontroli instalacji i przedsiębiorstw, przemieszczenia odpadów, odnośnych podmiotów oraz ich odzysku bądź unieszkodliwienia, odpowiednio: Dodatkowe uwagi: Liczba instalacji i przedsiębiorstw działających niezgodnie z niniejszym rozporządzeniem, nielegalnych przemieszczeń odpadów, nielegalnych działań odnośnych podmiotów oraz nielegalnych przypadków ich odzysku bądź unieszkodliwienia, odpowiednio:   Dodatkowe uwagi:”
Uzasadnienie
W związku z nową definicją inspekcji zorganizowany system zgłaszania powinien obejmować wszystkie przeprowadzane inspekcje, a nie jedynie bezpośrednie kontrole. Liczba inspekcji, bezpośrednich kontroli i stwierdzonych naruszeń powinna być podawana oddzielnie dla poszczególnych etapów procesu, a nie tylko w postaci zbiorczej, tak aby ułatwiać planowanie inspekcji.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – punkt 4 a (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Załącznik IX – tabela 5 – kolumna 7 a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   4a) w załączniku IX tabela 5 przed ostatnią kolumną dodaje się nową kolumnę w brzmieniu:   „Nazwa i adres osoby prawnej odpowiedzialnej za nielegalne przemieszczanie odpadów”;
Uzasadnienie
Zorganizowany system zgłaszania informacji o nielegalnym przemieszczaniu odpadów powinien obejmować nazwę i adres osoby prawnej odpowiedzialnej za takie przemieszczanie.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 4 a (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Załącznik IX – tabela 5
Tekst obowiązujący Poprawka   4a) w załączniku IX, tabela 5 tytuł ostatniej kolumny otrzymuje brzmienie: Podjęte środki, w tym możliwe kary „Podjęte środki, w tym nałożone kary”
Uzasadnienie
Niedawna skoordynowana kontrola wykonywania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów pokazała, że istnieją duże rozbieżności między ośmioma państwami, jeśli chodzi o kary za naruszenie przepisów, oraz że większość państw korzysta z sankcji w sposób ograniczony. Potrzebna jest większa przejrzystość, jeśli chodzi o nakładane kary, aby ułatwić dostosowanie ich wykorzystania i wysokości. Przyczyni się to do lepszego egzekwowania niniejszego rozporządzenia w całej UE.

• [1]  (Dz.U. …….)

UZASADNIENIE

1. Kontekst ogólny

Według Europejskiej Agencji Środowiska w 2009 r. państwa członkowskie UE wytworzyły 74 mln ton odpadów niebezpiecznych (o 28% więcej niż w roku 2000)[1]. Eurostat podaje, że w 2010 r. państwa członkowskie UE wytworzyły 101 mln ton odpadów niebezpiecznych oraz ogółem 927 ton odpadów, nie licząc największych odpadów mineralnych[2].

Wywóz odpadów niebezpiecznych do krajów nienależących do OECD jest niedozwolony na mocy rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów. Wywóz do celów odzysku odpadów innych niż niebezpieczne do krajów nienależących do OECD jest dozwolony, pod warunkiem że kraj importujący nie wyraził sprzeciwu na taki import oraz że instalacja, która odbiera odpady, będzie zarządzana zgodnie z normami ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego, zasadniczo równoważnymi z normami określonymi w przepisach wspólnotowych.

W swojej ocenie skutków Komisja podaje, że w 2009 r. państwa członkowskie zgłosiły około 400 przypadków nielegalnych przemieszczeń odpadów (połowa między państwami członkowskimi, połowa do Unii lub poza Unię). Najczęstszą przyczyną braku zgodności z prawem było niepowiadomienie odnośnych właściwych organów o przemieszczeniu lub takie przemieszczenie odbyło się pomimo zakazu zgodnie z rozporządzeniem w sprawie przemieszczania odpadów. Jednak zgodnie ze sprawozdaniem Europejskiej Agencji Środowiska z 2009 r. zgłoszone przypadki stanowią ułamek rzeczywistej liczby nielegalnych przemieszczeń, a liczba ta została uznana za wysoką[3].

Trzy wspólne projekty mające na celu egzekwowanie przepisów przeprowadzone przez Europejską Sieć Wdrażania i Egzekwowania Prawa Ochrony Środowiska między 2003 r. a 2010 r., w ramach których przeprowadzono inspekcje pewnej liczby przemieszczeń w niektórych państwach członkowskich pokazały, że 20-51% przemieszczeń odpadów odbyło się w sposób nielegalny.

Badanie Komisji z 2011 r. pokazuje, że jeżeli tylko 1% wszystkich przemieszczeń odpadów byłby nielegalny, całkowita wielkość nielegalnych przemieszczeń odpadów wynosiłaby 2,8 mln ton rocznie[4]. 25% nielegalnych przemieszczeń, zgodnie z badaniem Europejskiej Sieci Wdrażania i Egzekwowania Prawa Ochrony Środowiska, oznacza zwiększenie ilości nielegalnych przemieszczeń do aż 70 mln ton rocznie.

2. Problemy wynikające z nielegalnego przemieszczania odpadów:

Komisja przedstawia w skrócie problemy wynikające z nielegalnego przemieszczania odpadów:

           -          składowanie lub przetwarzanie w obiektach niespełniających norm po nielegalnym przemieszczeniu odpadów ma zazwyczaj poważne skutki dla środowiska naturalnego i zdrowia ludności,

           -          wysokie koszty likwidacji szkód i odesłania do kraju pochodzenia,

           -          utrata znacznej ilości zasobów,

           -          zakłócenia na rynku wewnętrznym (brak równych warunków działania w przedmiotowym sektorze).

Komisja twierdzi, że wytwarzanie odpadów, w tym odpadów niebezpiecznych, nadal rośnie. Przemieszczenia niezgłoszonych odpadów poza państwa członkowskie systematycznie rośnie, a Europol stwierdził również wzrost ilości nielegalnych przemieszczeń. Poważny problem związany z i tak już dużą ilością nielegalnych przemieszczeń odpadów może się zatem jeszcze zaostrzyć, jeśli nie zostaną podjęte żadne działania.

Ponadto badanie Komisji pokazało, że pełna zgodność z ośmioma aktami prawnymi UE dotyczącymi przemieszczania odpadów, w tym z rozporządzeniem w sprawie przemieszczania odpadów, do 2020 r. oznaczałaby wzrost obrotu przedsiębiorstw działających w sektorze recyklingu i gospodarki odpadami o 42 mld euro rocznie i doprowadziło do utworzenia 400 tys. nowych miejsc pracy[5].

Podjęcie zdecydowanych działań przeciwko nielegalnym przemieszczeniom odpadów jest zatem rozwiązaniem korzystnym pod każdym względem, dla środowiska i zdrowia, lecz również dla zainteresowanego sektora i gospodarki.

3. Powody nielegalnych przemieszczeń odpadów

Komisja podaje następujące powody nielegalnych przemieszczeń odpadów:

-          znacznie niższe koszty składowania i przetwarzania odpadów w krajach rozwijających się,

-          przestępczość zorganizowana jest bardzo aktywna w dziedzinie odpadów,

-          luki w egzekwowaniu przepisów w niektórych państwach członkowskich (wykonanie rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów w wielu państwach członkowskich jest daleko na liście priorytetów).

Ocena skutków pokazuje, że z 26 251 inspekcji przewozów przeprowadzonych między innymi w 22 państwach członkowskich od października 2008 r. do listopada 2010 r., 3 334 zawierały odpady, z czego 23% było przewożonych nielegalnie. Liczba inspekcji przewozów i liczba wykrytych przypadków łamania prawa znacznie się różni w zależności od państwa członkowskiego. W niektórych państwach niemal w ogóle nie przeprowadza się inspekcji (np. we Francji przeprowadzono 26 inspekcji, z czego 24 inspekcji bezpośrednich, a w Polsce 4264 inspekcji, z czego 3391 inspekcji bezpośrednich). Współczynnik niezgodności z prawem wahał się od 14,8% do 100%, ze średnią wynoszącą 23%.

Te poważne rozbieżności doprowadziły do sytuacji, w której eksporterzy nielegalnych odpadów przemieszczają odpady przez państwa członkowskie, w których przeprowadza się najmniej kontroli (tzw. „port hopping”).

Co ważne, w przypadku gdy dokonywano kontroli przedsiębiorstw raczej niż transportu, odkryto, że niezgodnie z prawem działa 79% przedsiębiorstw (95 ze 120). Wskazuje to na pilną potrzebę większej liczby kontroli instalacji wytwarzania i gromadzenia odpadów na wcześniejszych etapach, aby wyeliminować problem u źródeł, a nie dzięki kontrolom granicznym przemieszczanych odpadów.

4. Wniosek Komisji

Komisja proponuje zastosowanie pewnych środków w celu zlikwidowania poważnych luk w egzekwowaniu przepisów w państwach członkowskich. Komisja proponuje, by:

-          wszystkie państwa członkowskie wykonywały plan inspekcji w oparciu o ryzyko, określając strategie i cele inspekcji przemieszczania odpadów i niezbędnych do tego środków,

-          plany inspekcji były publicznie dostępne zgodnie z dyrektywą 2003/4 w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska,

-          właściwe organy mogły wymagać dowodów w przypadkach podejrzenia nielegalnego przemieszczania odpadów, dotyczących charakteru przewożonych substancji i obiektów (odpady czy też nie) lub charakteru operacji odzysku (racjonalne ekologicznie gospodarowanie).

5. Propozycje sprawozdawcy

Sprawozdawca w pełni popiera cele zawarte we wniosku Komisji. Jak wspomniano wcześniej, podjęcie zdecydowanych działań przeciwko nielegalnym przemieszczeniom odpadów jest rozwiązaniem korzystnym pod każdym względem, dla środowiska i zdrowia, lecz również dla przedmiotowego sektora i gospodarki.

Sprawozdawca proponuje zatem, by dodatkowo wzmocnić wniosek Komisji:

a) poszerzyć podstawy wiedzy na temat nielegalnych przemieszczeń,

b) plany inspekcji powinny zawierać minimalną liczbę inspekcji bezpośrednich,

c) plany i rezultaty inspekcji powinny być stale dostępne publicznie,

d) odnośne organy powinny otrzymać więcej uprawnień,

e) należy poprawić współpracę między państwami członkowskimi.

Ad a) Obecne wykonanie rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów odbywa się mniej sprawnie ze względu na niewłaściwe zarządzanie informacjami przez odnośne organy[6].

Konieczny jest zharmonizowany protokół gromadzenia, rejestrowania i przekazywania danych dotyczących egzekwowania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów oraz tabela przeliczeniowa dla kodów celnych i kodów identyfikacyjnych, aby lepiej powiązać kontrole celne z kontrolą przemieszczania odpadów. Ponadto konieczne jest dostarczenie informacji na temat kar nakładanych za łamanie przepisów jako narzędzie prowadzące do większej harmonizacji w tej dziedzinie.

Ad b) Państwa członkowskie powinny przewidzieć minimalną liczbę kontroli bezpośrednich instalacji i/lub przemieszczeń odpadów zgodnie ze strategią i celami oraz przeprowadzoną oceną ryzyka, aby zagwarantować minimalny poziom inspekcji.

Ad c) Jest niezwykle ważne, by plany inspekcji były stale dostępne publicznie, a nie tylko na wniosek. Oznacza to zewnętrzną kontrolę jakości tych planów i ułatwia współpracę między państwami członkowskimi. W planach tych nie umieszcza się informacji sensytywnych. Ponieważ nie zawierają one planowania operacyjnego, a zatem ich publikacja nie zaszkodzi inspekcjom. Ich stała publiczna dostępność zmniejsza również obciążenia administracyjne państw członkowskich. Rezultaty realizacji tych planów również należy opublikować.

Ad d) Odnośne organy nie muszą mieć podejrzeń, by móc poprosić o dodatkowe informacje, aby sprawdzić charakter przemieszczenia (odpady czy też nie) lub ich przeznaczenie (racjonalne ekologicznie gospodarowanie). To samo ma zastosowanie do dodatkowych kontroli dotyczących charakteru odpadów (np. niebezpieczne czy nie), tak aby móc skutecznie egzekwować odnośny zakaz wywozu.

Ad e) Nielegalne przemieszczenia można skutecznie zwalczać, pod warunkiem że wszystkie państwa członkowskie współpracują. Państwa członkowskie powinny zatem mieć obowiązek wymiany informacji na temat przemieszczania odpadów, strumieni odpadów, zaangażowanych podmiotów i instalacji oraz dzielenia się doświadczeniem i wiedzą na temat środków egzekwowania przepisów. Ponadto Komisja powinna stworzyć w tym celu wspólną platformę, w której udział wezmą wszystkie państwa członkowskie.

Na zakończenie sprawozdawca proponuje, by dostosować wszystkie obowiązujące przepisy dotyczące komitologii do art. 290 TFUE w niniejszym akcie zmieniającym, aby zagwarantować spójność, a nie część teraz, a część potem we wniosku zbiorczym.

• [1]  Przemieszczanie odpadów w granicach wewnętrznych i zewnętrznych UE, raport Europejskiej Agencji Środowiska nr 7/2012.
• [2]  Europejskie statystyki dotyczące środowiska (Environmental statistics and accounts in Europe), Eurostat edycja z 2010 r.
• [3]  Odpady bez granic w UE? Trangraniczne przemieszczenia odpadów, sprawozdanie Europejskiej Agencji Środowiska nr 1/2009.
• [4]  Ocena i wytyczne dotyczące realizacji prawodawstwa UE w zakresie odpadów w państwach członkowskich, BiPRO 16 listopada 2011 r. Badanie „Implementation of EU waste legislation for green growth” BioIntelligence Service, 2011.
• [5]               Badanie „Wdrażanie prawodawstwa UE w dziedzinie odpadów na rzecz ekologicznego wzrostu”, BioIntelligence Service, 2011
• [6]  Skoordynowany audyt dotyczący wykonania rozporządzenia w sprawie przemieszczania odpadów, wspólne sprawozdanie w oparciu o osiem audytów krajowych, październik 2013.

PROCEDURA

Tytuł	Przemieszczanie odpadów
Bibliografia	COM(2013)0516 – C7-0217/2013 – 2013/0239(COD)
Data przedstawienia w PE	11.7.2013
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 8.10.2013
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 8.10.2013
Opinia niewydana Data wydania decyzji	JURI 11.9.2013
Sprawozdawca(y) Data powołania	Bart Staes 30.9.2013
Rozpatrzenie w komisji	27.11.2013
Data przyjęcia	22.1.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	54 5 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Sandrine Bélier, Lajos Bokros, Franco Bonanini, Biljana Borzan, Martin Callanan, Yves Cochet, Spyros Danellis, Chris Davies, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Jill Evans, Karl-Heinz Florenz, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Matthias Groote, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Claus Larsen-Jensen, Jo Leinen, Peter Liese, Kartika Tamara Liotard, Zofija Mazej Kukovič, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Miroslav Ouzký, Vladko Todorov Panayotov, Gilles Pargneaux, Antonyia Parvanova, Andrés Perelló Rodríguez, Pavel Poc, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Kārlis Šadurskis, Carl Schlyter, Richard Seeber, Salvatore Tatarella, Thomas Ulmer, Glenis Willmott, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Christofer Fjellner, Gaston Franco, Jutta Haug, Filip Kaczmarek, Marusya Lyubcheva, Vittorio Prodi, Giancarlo Scottà, Renate Sommer, Alda Sousa, Rebecca Taylor, Vladimir Urutchev, Andrea Zanoni
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Anna Hedh
Data złożenia	30.1.2014