SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia
3.3.2014 - (COM(2013) 430 – C7‑0177/2013 – 2013/0202(COD)) - ***I
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
Sprawozdawca: Frédéric Daerden
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia
(COM(2013) 430 – C7‑0177/2013 – 2013/0202(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013) 430),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. art. 149 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0177/2013),
– uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 55 i art. 37 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A7-0072/2014),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący decyzji Umocowanie 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 149, |
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 149 i 14, |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący decyzji Umocowanie 1 a (nowe) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 29 i 36, |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(1) W dniu 17 czerwca 2010 r. Rada Europejska19 poparła wniosek Komisji w sprawie strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu20. Rada Europejska opowiedziała się za pełną mobilizacją odpowiednich instrumentów i polityk UE w celu ułatwienia osiągnięcia wspólnych celów oraz zachęciła państwa członkowskie do wzmożenia skoordynowanych działań. Publiczne służby zatrudnienia pełnią centralną rolę w realizacji celu strategii „Europa 2020” dotyczącego uzyskania do 2020 r. wskaźnika zatrudnienia wynoszącego 75 % w odniesieniu do kobiet i mężczyzn w wieku 20-64 lat. |
(1) W dniu 17 czerwca 2010 r. Rada Europejska19 poparła wniosek Komisji w sprawie strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu20. Rada Europejska opowiedziała się za pełną mobilizacją odpowiednich instrumentów i polityk UE w celu ułatwienia osiągnięcia wspólnych celów oraz zachęciła państwa członkowskie do wzmożenia skoordynowanych działań. Publiczne służby zatrudnienia pełnią centralną rolę w realizacji celu strategii „Europa 2020” dotyczącego uzyskania do 2020 r. wskaźnika zatrudnienia wynoszącego 75% w odniesieniu do kobiet i mężczyzn w wieku 20-64 lat, zwłaszcza w wyniku zmniejszenia bezrobocia młodzieży. |
__________________ |
__________________ |
19 Nr: EUCO 13/10 z dnia 17.6.2010 r. |
19 Nr: EUCO 13/10 z dnia 17.6.2010 r. |
20 Komunikat Komisji Europa 2020 - Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, COM(2010) 2020 z dnia 3 marca 2010 r. |
20 Komunikat Komisji Europa 2020 - Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, COM(2010) 2020 z dnia 3 marca 2010 r. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 2 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(2a) Publiczne służby zatrudnienia świadczą usługi w ogólnym interesie gospodarczym, które jako takie są regulowane postanowieniami art. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i art. 36 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Ponadto art. 29 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stanowi, iż „[k]ażdy ma prawo dostępu do bezpłatnego pośrednictwa pracy”. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 4 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(4) Korzystne byłoby dodatkowe poparcie zaleceń wzmocnioną podstawą dowodową, informacjami zwrotnymi na temat skuteczności wdrażania polityki i współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia państw członkowskich. W tym celu sieć publicznych służb zatrudnienia ustanowiona na mocy niniejszej decyzji powinna przeprowadzić konkretne inicjatywy w zakresie powszechnych systemów analizy porównawczej opartej na dowodach, odpowiadających im działań w dziedzinie wzajemnego uczenia się, wzajemnej pomocy między członkami sieci i wdrażania strategicznych działań na rzecz modernizacji publicznych służb zatrudnienia. Szczególną wiedzę sieci i jej poszczególnych członków należy wykorzystać także do przedstawienia, na wniosek Rady ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów (Rady EPSCO) oraz Komitetu Zatrudnienia, dowodów rozwoju polityk zatrudnienia. |
(4) Korzystne byłoby dodatkowe poparcie zaleceń zastosowaniem wzmocnionej podstawy dowodowej, informacji zwrotnych na temat skuteczności wdrażania polityki i współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia państw członkowskich. W tym celu sieć publicznych służb zatrudnienia ustanowiona na mocy niniejszej decyzji powinna przeprowadzić konkretne inicjatywy w zakresie powszechnych systemów analizy porównawczej opartej na dowodach, odpowiadających im działań w dziedzinie wzajemnego uczenia się, wzajemnej pomocy między członkami sieci i wdrażania strategicznych działań na rzecz modernizacji publicznych służb zatrudnienia. Szczególną wiedzę sieci i jej poszczególnych członków należy wykorzystać także do przedstawienia, na wniosek Rady ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów (Rady EPSCO), Komitetu Zatrudnienia oraz Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) Parlamentu Europejskiego, dowodów rozwoju polityk zatrudnienia szczególnie potrzebnych w celu zaradzenia problemowi wysokiego bezrobocia słabszych grup społecznych, zwłaszcza młodzieży. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(5) W trakcie nieformalnego posiedzenia ministrów EPSCO uznano, że intensywniejsza i bardziej ukierunkowana współpraca między publicznymi służbami zatrudnienia będzie prowadziła do poprawy wymiany najlepszych praktyk i wezwano do przedstawienia szczegółowej propozycji w sprawie inicjatywy w zakresie wzajemnego uczenia się. |
(5) Intensywniejsza i bardziej ukierunkowana współpraca między publicznymi służbami zatrudnienia będzie prowadziła do poprawy wymiany najlepszych praktyk i dlatego należałoby wezwać do przedstawienia szczegółowej propozycji w sprawie inicjatywy w zakresie wzajemnego uczenia się. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 6 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(6) Sieć publicznych służb zatrudnienia ustanowiona na mocy niniejszej decyzji powinna ściśle współpracować z Komitetem Zatrudnienia ustanowionym na mocy art. 150 TFUE i wnosić wkład do jego pracy poprzez dostarczanie udokumentowanych informacji i sporządzanie sprawozdań z realizacji polityki. Wkład sieci publicznych służb zatrudnienia do prac Rady będzie miał miejsce za pośrednictwem Komitetu Zatrudnienia. W szczególności połączona wiedza sieci publicznych służb zatrudnienia na temat aspektów realizacji polityk zatrudnienia i analiza porównawcza publicznych służb zatrudnienia może służyć decydentom zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym w celu oceny i opracowywania polityki zatrudnienia. |
(6) Sieć publicznych służb zatrudnienia ustanowiona na mocy niniejszej decyzji powinna ściśle współpracować z Komitetem Zatrudnienia ustanowionym na mocy art. 150 TFUE, zwłaszcza na szczeblu ich odnośnych sekretariatów, i wnosić wkład do jego pracy poprzez dostarczanie udokumentowanych informacji i sporządzanie sprawozdań z realizacji polityki. Wkład sieci publicznych służb zatrudnienia do prac Parlamentu i Rady będzie miał miejsce za pośrednictwem Komitetu Zatrudnienia, który przekazuje go w niezmienionej formie, w razie potrzeby dołączając komentarze. W szczególności połączona wiedza sieci publicznych służb zatrudnienia na temat aspektów realizacji polityk zatrudnienia i analiza porównawcza publicznych służb zatrudnienia może służyć decydentom zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym w celu oceny i opracowywania polityki zatrudnienia, pomagając osiągnąć cele poszczególnych państw i zwiększyć wskaźnik zatrudnienia dzięki rozwiązaniu problemu nieobsadzonych stanowisk na rynku wewnętrznym. Komitet Zatrudnienia informuje również na bieżąco sieć publicznych służb zatrudnienia o swojej działalności. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 6 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6a) Procedury polityki publicznej składają się z fazy koncepcji i fazy realizacji. W związku z tym Parlament Europejski i Rada jako dwaj końcowi współustawodawcy powinni mieć wizję obu perspektyw. O ile Komitet Zatrudnienia zajmuje się fazą koncepcji, o tyle sieć publicznych służb zatrudnienia powinna skoncentrować się na fazie realizacji publicznej polityki zatrudnienia. Wzajemna wymiana informacji między Komitetem Zatrudnienia i siecią publicznych służb zatrudnienia ma w tym kontekście zasadnicze znaczenie. Dając Komitetowi Zatrudnienia możliwość komentowania wkładu sieci, nie powinno mu się jednocześnie pozwalać na jego zmianę. Nie powinien też istnieć mechanizm zatwierdzania przez Komitet Zatrudnienia sprawozdań lub rocznych programów prac. Jednakże sekretariaty obu tych organów powinny ściśle współpracować. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 7 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(7) Sieć publicznych służb zatrudnienia powinna przyczyniać się do wdrażania inicjatyw politycznych w obszarze zatrudnienia, takich jak zalecenie Rady w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży. Sieć może również wspierać inicjatywy mające na celu ułatwianie przechodzenia od kształcenia i szkolenia do zatrudnienia, w tym poprzez zwiększoną przejrzystość umiejętności i kwalifikacji. |
(7) Sieć publicznych służb zatrudnienia powinna przyczyniać się do wdrażania inicjatyw politycznych w obszarze zatrudnienia, takich jak zalecenie Rady w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży. Sieć powinna ustanowić najlepsze praktyki – i wymieniać się nimi – dotyczące identyfikacji młodzieży NEET (niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się) oraz opracowywania inicjatyw zapewniających zdobycie przez tę młodzież umiejętności niezbędnych do wejścia na rynek pracy i pozostania na nim. Sieć może również wspierać inicjatywy mające na celu ułatwianie przechodzenia od kształcenia i szkolenia do zatrudnienia, udzielając osobom poszukującym pracy porad w zakresie przyuczenia do zawodu, staży i dalszej nauki oraz promując przyuczanie do zawodu i uczenie się dzięki praktyce w miejscu pracy, poprzez zwiększoną przejrzystość umiejętności i kwalifikacji spełniających potrzeby i wymogi pracodawców. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 7 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7a) W dniu 16 stycznia 2013 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie ustanowienia gwarancji dla młodzieży, którą należy uwzględnić przy opracowywaniu każdego nowego tekstu ustawodawczego mającego wpływ na rynek pracy. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 8 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(8) Sieć publicznych służb zatrudnienia powinna wzmocnić współpracę pomiędzy swoimi członkami, opracować wspólne inicjatywy mające na celu wymianę informacji i najlepszych praktyk we wszystkich obszarach objętych działaniem publicznych służb zatrudnienia, analizę porównawczą i doradztwo oraz promowanie innowacyjnych metod świadczenia usług w zakresie zatrudnienia. Dzięki ustanowieniu sieci możliwe będzie kompletne, oparte na dowodach i ukierunkowane na wyniki porównanie wszystkich publicznych służb zatrudnienia prowadzące do identyfikacji najlepszych praktyk. Po uzyskaniu tych rezultatów członkowie sieci powinni być w stanie opracować koncepcję i określić realizację usług w zakresie zatrudnienia w ramach ich szczegółowych obowiązków. Inicjatywy prowadzone przez sieć powinny poprawić skuteczność publicznych służb zatrudnienia i umożliwić większą efektywność wydatków publicznych. |
(8) Sieć publicznych służb zatrudnienia powinna wzmocnić współpracę pomiędzy swoimi członkami, opracować wspólne inicjatywy mające na celu wymianę informacji i najlepszych praktyk we wszystkich obszarach objętych działaniem publicznych służb zatrudnienia, analizę porównawczą i doradztwo oraz promowanie innowacyjnych metod świadczenia usług w zakresie zatrudnienia. Dzięki ustanowieniu sieci możliwe będzie kompletne, oparte na dowodach i ukierunkowane na wyniki porównanie wszystkich publicznych służb zatrudnienia prowadzące do identyfikacji najlepszych praktyk i struktur organizacji pracy w państwach członkowskich. Uwzględniając te rezultaty, członkowie sieci powinni być w stanie opracować koncepcję i określić realizację usług w zakresie zatrudnienia w ramach ich szczegółowych obowiązków, zapewniając lepsze dopasowanie umiejętności i kwalifikacji osób poszukujących pracy do potrzeb pracodawców. Inicjatywy prowadzone przez sieć powinny poprawić skuteczność publicznych służb zatrudnienia i umożliwić większą efektywność wydatków publicznych. Sieć powinna także współpracować z innymi służbami zatrudnienia. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 10 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
(10) Ze względu na różnorodność modeli i zadań publicznych służb zatrudnienia, a także form świadczenia przez nie usług w gestii każdego państwa członkowskiego leży nominacja jednego członka do zarządu sieci publicznych służb zatrudnienia spośród kadry kierowniczej wyższego szczebla publicznych służb zatrudnienia danego państwa członkowskiego. W stosownym przypadku członek ten powinien reprezentować w zarządzie pozostałe publiczne służby zatrudnienia danego państwa członkowskiego. Mianowani członkowie powinni mieć zdolność do podejmowania decyzji w imieniu organizacji ich wysyłających. W celu zapewnienia udziału wszystkich publicznych służb zatrudnienia w funkcjonowaniu sieci działania powinny być otwarte dla wszystkich szczebli uczestnictwa. |
(10) Ze względu na różnorodność modeli i zadań publicznych służb zatrudnienia, a także form świadczenia przez nie usług w gestii każdego państwa członkowskiego leży nominacja jednego członka oraz co najmniej jednego zastępcy członka do zarządu sieci publicznych służb zatrudnienia spośród kadry kierowniczej wyższego szczebla publicznych służb zatrudnienia danego państwa członkowskiego. W stosownym przypadku członek ten i zastępcy członka powinni reprezentować w zarządzie pozostałe publiczne służby zatrudnienia danego państwa członkowskiego. Mianowani członkowie powinni mieć zdolność do podejmowania decyzji w imieniu organizacji ich wysyłających. W celu zapewnienia udziału wszystkich publicznych służb zatrudnienia w funkcjonowaniu sieci działania powinny być otwarte dla wszystkich szczebli uczestnictwa. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 10 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10a) Aby wspólne działanie publicznych służb zatrudnienia jak najlepiej przystawało do realiów rynku pracy, Eurostat powinien dysponować na bieżąco danymi dotyczącymi bezrobocia na poziomie NUTS 3. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 1 – tytuł | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Ustanowienie |
Przedmiot |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 1 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Ustanawia się ogólnounijną sieć publicznych służb zatrudnienia - dalej zwaną „siecią” - na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Sieć będzie prowadzić inicjatywy określone w art. 3. |
Ustanawia się ogólnounijną sieć publicznych służb zatrudnienia – dalej zwaną „siecią” – na okres od [pierwszego dnia po opublikowaniu niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2020 r. Sieć będzie prowadzić inicjatywy określone w art. 3. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 1 – ustęp 2 i ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
a) publiczne służby zatrudnienia wyznaczone przez państwa członkowskie; oraz |
a) publiczne służby zatrudnienia wyznaczone przez poszczególne państwa członkowskie; oraz |
b) Komisja. |
b) Komisja. |
Państwa członkowskie posiadające autonomiczne publiczne służby zatrudnienia na szczeblu regionalnym zapewniają ich odpowiednią reprezentację w poszczególnych inicjatywach sieci. |
Państwa członkowskie posiadające autonomiczne publiczne służby zatrudnienia na szczeblu lokalnym lub regionalnym zapewniają ich odpowiednią reprezentację w poszczególnych inicjatywach sieci oraz określają właściwy organ publiczny odpowiedzialny za ustanowienie publicznych służb zatrudnienia i zarządzanie nimi. Jeżeli z powodów konstytucyjnych nie jest możliwe określenie jednego organu publicznego, państwa członkowskie określają właściwe organy publiczne. W ramach sieci każde państwo członkowskie otrzymuje jeden głos niezależnie od liczby określonych lokalnych lub regionalnych służb zatrudnienia. Przedstawiciele publicznych służb zatrudnienia na szczeblu krajowym podejmują wszelkie niezbędne starania, by opinie i doświadczenia władz lokalnych i regionalnych były uwzględniane w działaniach sieci oraz by te władze lokalne i regionalne były w pełni informowane o jej działaniach. |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 1 a (nowy) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 1a |
|
Definicje |
|
Do celu niniejszej decyzji stosuje się następującą definicję: „uczenie się oparte na analizie porównawczej” oznacza powstanie systematycznego i zintegrowanego połączenia między działaniami porównywania i wzajemnego uczenia się, tj. określenie dobrych wyników w kluczowych sektorach działalności dzięki porównaniu opartemu na wskaźnikach, określenie dobrych praktyk oraz wymiana doświadczeń i najlepszych praktyk w drodze procesu uczenia się; |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
a) realizacji strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz jej głównych celów, w szczególności tych związanych z zatrudnieniem; |
a) realizacji odpowiednich strategii politycznych Unii, w tym strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz jej głównych celów, w szczególności tych związanych z zatrudnieniem poprzez ściślejszą współpracę w zakresie konkretnych inicjatyw na rzecz modernizacji publicznych służb zatrudnienia; |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a a (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) wsparcia najsłabszych grup społecznych o wysokiej stopie bezrobocia, zwłaszcza starszych pracowników i młodzieży NEET (niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się) dzięki monitorowaniu i wspieraniu realizacji inicjatyw takich jak gwarancja dla młodzieży; |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a b (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ab) promowania godziwej i zrównoważonej pracy; |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
b) lepszego funkcjonowania rynków pracy w UE; |
b) lepszego funkcjonowania rynków pracy w UE dzięki porównaniu wyników publicznych służb zatrudnienia z odpowiednimi wskaźnikami; |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b a (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ba) zgodności kompetencji z potrzebami pracowników i pracodawców; |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera c | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
c) lepszej integracji rynków pracy; |
c) określenia najlepszych praktyk i lepszej integracji rynków pracy; |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera d | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
d) zwiększonej mobilności geograficznej i zawodowej; |
d) zwiększonej dobrowolnej mobilności geograficznej i zawodowej bez dumpingu socjalnego, zgodnie z ustawodawstwem Unii w tej dziedzinie; |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e a (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ea) zwiększonego zaangażowania państw członkowskich w uczenie się oparte na analizie porównawczej w celu lepszego wdrażania udanych najlepszych praktyk; |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e b (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
eb) określania niedoborów wykwalifikowanych pracowników i dostarczania informacji o wielkości tych niedoborów i ich lokalizacji; |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 2 – ustęp 1 – litera e c (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ec) oceny umożliwiającej wdrażanie inicjatyw politycznych odnośnie do rynku pracy koniecznych w perspektywie krótkoterminowej. |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 – litera a | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
a) opracowywanie i wdrażanie ogólnounijnych systemów analizy porównawczej opartej na dowodach wśród służb zatrudnienia publicznego w oparciu o stosowanie wskaźników ilościowych i jakościowych służących do oceny wyników publicznych służb zatrudnienia i gromadzenia dowodów w celu ustanowienia odpowiedniego mechanizmu wzajemnego uczenia się. Sieć uczestniczy również aktywnie we realizacji tych działań poprzez wymianę danych, wiedzy i praktyk; |
a) opracowywanie i wdrażanie ogólnounijnych dowiedzionych systemów uczenia się opartych na analizie porównawczej wśród służb zatrudnienia publicznego w oparciu o stosowanie wskaźników ilościowych i jakościowych służących do oceny wyników publicznych służb zatrudnienia i gromadzenia dowodów ze wszystkich państw członkowskich w celu ustanowienia odpowiedniego mechanizmu wzajemnego uczenia się. Sieć uczestniczy również aktywnie w realizacji tych działań poprzez wymianę danych, wiedzy i najlepszych praktyk; celem w żadnym wypadku nie powinno być stworzenie klasyfikacji wyników publicznych służb zatrudnienia, lecz ułatwienie wzajemnego uczenia się w oparciu o wspólną metodologię. |
|
(Część poprawki zastępująca „analizę porównawczą” przez „uczenie się oparte na analizie porównawczej” odnosi się do całego tekstu). |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 – litera c | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
c) przyjmowanie i wdrażanie koncepcji modernizacji i wzmacniania publicznych służb zatrudnienia w głównych obszarach; |
c) przyjmowanie i wdrażanie koncepcji modernizacji i wzmacniania publicznych służb zatrudnienia w głównych obszarach zgodnie z szerszymi celami społecznymi i przez zachęcanie do wzajemnego uczenia się oraz doskonalenie zdolności i efektywności służb; |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 – litera d | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
d) przygotowywanie sprawozdań dotyczących zatrudnienia na wniosek Rady lub Komisji lub z własnej inicjatywy; |
d) przygotowywanie sprawozdań dotyczących zatrudnienia na wniosek Rady, Komisji, Parlamentu Europejskiego lub z własnej inicjatywy; |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 – litera e | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
e) przyczynianie się do wdrażania inicjatyw politycznych w obszarze zatrudnienia; |
e) przyczynianie się do wdrażania inicjatyw politycznych w obszarze zatrudnienia i spraw społecznych; |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 – litera f a (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
fa) ustanowienie i wymianę najlepszych praktyk w zakresie identyfikacji młodzieży NEET (niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się) oraz opracowywania inicjatyw zapewniających zdobycie przez tę młodzież umiejętności niezbędnych do wejścia na rynek pracy i pozostania na nim. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 – litera f b (nowa) | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
fb) ocenianie wpływu stosowania przepisów dotyczących mobilności pracowników w Unii na rynki pracy państw członkowskich. |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 2 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
2. Sieć ustanawia mechanizm sprawozdawczości w odniesieniu do inicjatyw określonych w art. 3 ust. 1. lit. a) i b). Zgodnie z niniejszym przepisem członkowie sieci przedstawiają sieci roczne sprawozdania. |
2. Sieć ustanawia mechanizm sprawozdawczości w odniesieniu do wszystkich inicjatyw wymienionych w ust. 1. Zgodnie z niniejszym przepisem członkowie sieci przedstawiają sieci roczne sprawozdania. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 4 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Sieć współpracuje z zainteresowanymi stronami związanymi z rynkiem pracy, w tym z innymi podmiotami świadczącymi usługi w zakresie zatrudnienia poprzez włączanie ich w odpowiednie działania i posiedzenia sieci oraz wymianę informacji i danych. |
1. Sieć współpracuje – wyłącznie z własnej inicjatywy – z zainteresowanymi stronami związanymi z rynkiem pracy, w tym z innymi podmiotami świadczącymi usługi w zakresie zatrudnienia, takimi jak – w stosownych przypadkach – partnerzy społeczni, organizacje reprezentujące osoby bezrobotne lub słabsze grupy społeczne, organizacje pozarządowe działające w obszarze zatrudnienia, władze regionalne i lokalne, europejska sieć ds. polityki orientacji zawodowej przez całe życie, prywatne służby zatrudnienia oraz krajowe organy administracyjne inspekcji pracy, poprzez włączanie ich w odpowiednie działania i posiedzenia sieci oraz wymianę informacji i danych. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 5 – ustęp 1 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
1. Sieć zarządzana jest przez zarząd, do którego każde państwo członkowskie nominuje jednego członka i jednego zastępcę członka spośród kadry kierowniczej wysokiego szczebla publicznych służb zatrudnienia danego państwa członkowskiego. Komisja mianuje jednego członka i jednego zastępcę członka zarządu. Zastępcy członków zastępują członków, jeżeli jest to konieczne. |
1. Sieć zarządzana jest przez zarząd, do którego każde państwo członkowskie nominuje jednego członka i jednego zastępcę członka spośród kadry kierowniczej wysokiego szczebla publicznych służb zatrudnienia danego państwa członkowskiego z poszanowaniem roli władz lokalnych i regionalnych zgodnie z art. 1 ust. 3, a także spójnie ze stopniem centralizacji kompetencji w dziedzinie polityki zatrudnienia w danym państwie członkowskim. Komisja mianuje jednego członka i jednego zastępcę członka zarządu. Zastępcy członków zastępują członków lub im towarzyszą, nie mając dodatkowego prawa głosu, jeżeli jest to konieczne. |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 5 – ustęp 3 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
3. Zarząd w drodze jednomyślnej decyzji przyjmuje swój regulamin wewnętrzny, w którym znajdują się m.in. postanowienia dotyczące zasad podejmowania decyzji przez zarząd oraz postanowienia dotyczące nominacji i kadencji przewodniczącego i wiceprzewodniczących sieci. Zarząd decyzją podejmowaną większością głosów przyjmuje roczny program prac, w którym ustanawia się grupy robocze i określa ustalenia językowe na potrzeby posiedzeń sieci, oraz roczne sprawozdanie sieci przeznaczone do publikacji. |
3. Zarząd w drodze jednomyślnej decyzji przyjmuje swój regulamin wewnętrzny, w którym znajdują się m.in. postanowienia dotyczące zasad podejmowania decyzji przez zarząd oraz postanowienia dotyczące nominacji i kadencji przewodniczącego i wiceprzewodniczących sieci. Zarząd decyzją podejmowaną większością głosów przyjmuje roczny program prac, w którym zawarte są zasady ustanawiania grup roboczych, ustalenia językowe na potrzeby posiedzeń sieci oraz zasady przekazywania rocznego sprawozdania sieci. Sprawozdanie jest przekazywane Radzie, a także do oceny Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego, a następnie publikowane. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 6 – akapit pierwszy | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Ogólne zasoby na potrzeby wykonania niniejszej decyzji ustala się w ramach Programu Unii Europejskiej na rzecz zmian społecznych i innowacji, którego roczne środki są zatwierdzane przez władzę budżetową w granicach wyznaczonych ramami finansowymi. |
Ogólne zasoby na potrzeby wykonania niniejszej decyzji ustala się w ramach Programu Unii Europejskiej na rzecz zatrudnienia i innowacji, którego roczne środki są zatwierdzane przez władzę budżetową w granicach wyznaczonych ramami finansowymi. |
|
(Zmiana dotyczy całości tekstu.) |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 7 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Przyjęcie ogólnych ram |
Przyjęcie ram technicznych |
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących ogólnych ram realizacji inicjatyw w zakresie analizy porównawczej i wzajemnego uczenia się określonych w art. 3 ust. 1, w tym metodyki, podstawowych wskaźników ilościowych i jakościowych służących do oceny wyników publicznych służb zatrudnienia, narzędzi dydaktycznych zintegrowanego programu wzajemnego uczenia się i warunków uczestnictwa w tych inicjatywach, zgodnie z art. 8. |
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących technicznych ram realizacji inicjatyw w zakresie uczenia się opartego na analizie porównawczej i wzajemnego uczenia się określonych w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), w tym metodyki, podstawowych wskaźników ilościowych i jakościowych służących do oceny wyników publicznych służb zatrudnienia, narzędzi dydaktycznych zintegrowanego programu wzajemnego uczenia się i warunków uczestnictwa w tych inicjatywach, zgodnie z art. 8. Realizacja pozostałych inicjatyw określonych w art. 3 ust. 1 pozostaje w gestii sieci. |
|
(Część poprawki zastępująca „ogólny” przez „techniczny” odnosi się do całego tekstu.) |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 8 – ustęp 5 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie 2 miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub kiedy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 9 | |
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
Cztery lata po wejściu w życie niniejszej decyzji Komisja przedkłada sprawozdanie z jej stosowania Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. W sprawozdaniu ocenia się w szczególności, w jakim zakresie sieć przyczyniła się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 oraz czy spełniła swoje zadania. |
Dwa lata po wejściu w życie niniejszej decyzji Komisja przedkłada sprawozdanie z jej stosowania Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. W sprawozdaniu ocenia się w szczególności, w jakim zakresie sieć przyczyniła się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 oraz czy spełniła swoje zadania. W razie potrzeby Komisja przedstawia wniosek w sprawie przeglądu niniejszej decyzji. |
UZASADNIENIE
W kontekście kryzysu gospodarczego i towarzyszącego mu bezrobocia, ale także przekształceń krajowych rynków pracy spowodowanych ewolucją technologiczną czy też zmianami w zapotrzebowaniu na siłę roboczą, bądź przekształceniami w karierach (mobilność miedzy sektorami lub geograficzna, przerywanie i ponowne podejmowanie pracy), zadania i sposoby działania publicznych służb zatrudnienia uległy zmianie.
Wobec zobowiązania się przez państwa członkowskie do lepszego koordynowania polityk gospodarczych i zatrudnienia w obrębie Unii konieczne jest zmobilizowanie wszystkich dostępnych narzędzi umożliwiających Unii wspomaganie tych przemian.
Przykładowo w ramach europejskiego semestru państwa członkowskie porównują ukierunkowanie swoich publicznych polityk zatrudnienia, zwłaszcza z punktu widzenia budżetowego, aby określić, które odpowiadają jakiemu państwu członkowskiemu w zależności od sytuacji gospodarczej swojej i innych, i tym samym zrealizować cel zawarty w strategii UE 2020 (75% wskaźnik zatrudnienia ludności w wieku od 20 do 64 lat).
Jednakże oprócz strategicznego wyboru tej, a nie innej polityki publicznej zasadniczym elementem jej skuteczności jest jej właściwa realizacja, i tu właśnie wkraczają publiczne służby zatrudnienia.
Sprawozdawca przyjmuje więc z zadowoleniem inicjatywę Komisji Europejskiej w sprawie nadania formalnego statusu wcześniej istniejącej sieci przedstawicieli tych krajowych publicznych służb zatrudnienia, aby mogli oni porównywać, na podstawie dokładnych danych liczbowych, skuteczność działania na rynku pracy środków, za wprowadzanie których są odpowiedzialni w swoich państwach członkowskich.
W wyniku takiego porównania zalety i słabości tego czy innego środka mogą zostać przełożone na cele i przyjęte przez poszczególne państwa członkowskie z myślą o kontynuacji ich zadań.
Zdaniem sprawozdawcy współpracę tę można polepszyć różnymi sposobami:
• dodać do celów konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na walkę z bezrobociem wśród młodzieży, wspieranie trwałego zatrudnienia lub walkę z dumpingiem społecznym;
• zaangażować partnerów społecznych i krajową administrację w dziedzinie zatrudnienia;
• zapewnić poszanowanie struktury kompetencji w poszczególnych państwach członkowskich.
Poza tymi elementami merytorycznymi, na płaszczyźnie bardziej technicznej, sprawozdawca nie sądzi, aby można było przyjąć tekst w terminie umożliwiającym jego wejście w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., ale zobowiązuje się do jak najszybszego doprowadzenia do jego przyjęcia. Ponadto wprowadzi także zmiany wszystkich elementów tekstu, konieczne do zachowania spójności z innymi negocjacjami nad podstawą prawną czy budżetowymi (PSCI/EASI).
OPINIA KOMISJI PRAWNEJ W SPRAWIE PODSTAWY PRAWNEJ
Pani Pervenche Berès
Przewodnicząca
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
BRUKSELA
Przedmiot: Opinia w sprawie podstawy prawnej wniosku dotyczącego decyzji w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia (COM(2013) 430 - 2013/0202(COD))
Szanowna Pani Przewodnicząca!
W piśmie z dnia 12 grudnia 2012 r. zwróciła się Pani do Komisji Prawnej, zgodnie z art. 37 Regulaminu, o opinię w sprawie zasadności dodania art. 14 TFUE jako drugiej podstawy prawnej wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia (COM(2013) 430).
I. Kontekst ogólny
W dniu 16 czerwca 2013 r. Komisja opublikowała wniosek dotyczący decyzji w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia (COM(2013) 430, nazywany dalej „decyzją”), którego podstawą prawną jest art. 149 TFUE.
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, jako komisja przedmiotowo właściwa, przyjęła w dniu 9 grudnia 2013 r. sprawozdanie, zawierające m.in. poprawkę 1 złożoną przez sprawozdawcę Frédérica Daerdena, której celem jest dodanie art. 14 TFUE jako drugiej podstawy prawnej.
Pismem z dnia 12 grudnia 2013 r. Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwróciła się do Komisji Prawnej o opinię na mocy art. 37 Regulaminu w sprawie odpowiedniości tej podstawy prawnej, a w szczególności rozstrzygnięcie:
· czy art. 149 TFUE stanowi jedyną właściwą podstawę prawną; oraz
· czy art. 149 i 14 TFUE mogą zostać przyjęte jako łączna podstawa prawna proponowanej decyzji.
II. Wniosek
Proponowana decyzja ma na celu wzmocnienie współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia państw członkowskich. Publiczne służby zatrudnienia odpowiadają za wdrażanie aktywnej polityki rynku pracy i świadczenie usług w zakresie zatrudnienia w interesie publicznym. Są one częścią właściwych ministerstw, organów publicznych lub organizacji, które podlegają prawu publicznemu w danym zakresie. Wzmocnienie współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia w UE uznano za kluczowy element służący osiąganiu celów strategii „Europa 2020” w zakresie zatrudnienia. Zgodnie z uzasadnieniem wniosku stanowi on środek zachęcający w myśl art. 149.
III. Proponowane podstawy prawne
Jako wyłączną podstawę prawną decyzji Komisja zaproponowała art. 149 TFUE. Artykuł ten brzmi:
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów, mogą podjąć działania zachęcające, zmierzające do sprzyjania współpracy między Państwami Członkowskimi oraz wspierania ich działań w dziedzinie zatrudnienia poprzez inicjatywy mające na celu rozwijanie wymiany informacji i najlepszych praktyk, dostarczając analizy porównawcze i porady, jak również popierając podejścia nowatorskie i oceniając doświadczenia, zwłaszcza przez odwołanie się do projektów pilotażowych.
W sprawozdaniu przyjętym przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych postulowano dodanie art. 14 TFUE jako drugiej podstawy prawnej. Artykuł ten brzmi:
Bez uszczerbku dla artykułu 4 Traktatu o Unii Europejskiej i artykułów 93, 106 i 107 niniejszego Traktatu oraz zważywszy na miejsce, jakie usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym zajmują wśród wspólnych wartości Unii, jak również ich znaczenie we wspieraniu jej spójności społecznej i terytorialnej, Unia i Państwa Członkowskie, każde w granicach swych kompetencji i w granicach stosowania Traktatów, zapewniają, aby te usługi funkcjonowały na podstawie zasad i na warunkach, w szczególności gospodarczych i finansowych, które pozwolą im wypełniać ich zadania. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, ustanawiają te zasady i określają te warunki, bez uszczerbku dla kompetencji, które Państwa Członkowskie mają, w poszanowaniu Traktatów, do świadczenia, zlecania i finansowania takich usług.
IV. Orzecznictwo
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem wybór podstawy prawnej aktu unijnego musi opierać się na obiektywnych czynnikach, które mogą zostać poddane kontroli sądowej i do których należą w szczególności cel i treść aktu[1].
Co do zasady akt prawny powinien mieć tylko jedną podstawę prawną. Jeżeli analiza celu i treści unijnego aktu wykaże, że wyznaczono mu dwa cele lub ma on dwa elementy składowe, wchodzące w zakres dwóch różnych podstaw prawnych, i jeden z tych celów lub elementów składowych można zidentyfikować jako główny lub dominujący, podczas gdy drugi jest jedynie pomocniczy, wówczas ten akt prawny należy wydać na jednej podstawie prawnej, tj. na tej podstawie, która wymagana jest z racji głównego lub dominującego celu lub elementu składowego[2].
Podwójną podstawę prawną można zastosować tylko wtedy, gdy dany akt prawny został wydany dla realizacji kilku celów lub ma kilka elementów składowych, przy czym żaden z tych celów lub elementów nie jest drugorzędny lub pośredni w stosunku do drugiego[3], pod warunkiem że procedury przewidziane dla obu tych podstaw nie są ze sobą niezgodne[4].
V. Analiza wniosku dotyczącego decyzji w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia
Aby określić, jaka podstawa prawna powinna obowiązywać w tym przypadku, należy zbadać cel i treść aktu. Propozycje zawarte we wniosku ustawodawczym mają stanowić środek zachęcający, służący wzmocnieniu współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia państw członkowskich. Starano się rozszerzyć, wzmocnić i skonsolidować obecne inicjatywy, z korzyścią dla wszystkich publicznych służb zatrudnienia.
W tym celu zaproponowano utworzenie sformalizowanej sieci publicznych służb zatrudnienia, która powinna realizować inicjatywy o charakterze środków zachęcających, zmierzające do poprawy współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie zatrudnienia. Struktura ta byłaby warunkiem wstępnym zwiększenia potencjału sieci w zakresie przyczyniania się do rozwoju innowacyjnych, opartych na dowodach środków wdrażania polityki zgodnie z celami strategii „Europa 2020”. Ułatwiłaby ona również wdrażanie projektów dotyczących rynku pracy, finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS).
Art. 149 TFUE stanowi podstawę prawną środków mających zachęcać państwa członkowskie do współpracy w dziedzinie zatrudnienia. Procedura określona dla tej podstawy prawnej to zwykła procedura ustawodawcza. W świetle powyższego cel i treść decyzji wydają się wyraźnie wchodzić w zakres art. 149 TFUE i dlatego ta podstawa prawna jest właściwa do celów przedmiotowej decyzji.
Ogólnie rzecz biorąc, art. 14 TFUE dotyczy usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Dodanie tego artykułu jako drugiej podstawy prawnej poparto w poprawce 2 złożonej przez sprawozdawcę, zawierającej odniesienie do art. 36 Karty praw podstawowych, który brzmi:
Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawodawstwach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
Warto jednak przypomnieć, że Karta praw podstawowych UE nie stanowi podstawy prawnej.
Środki przyjmowane na mocy art. 14 podlegają zwykłej procedurze ustawodawczej, która sama w sobie byłaby zgodna z art. 149 TFUE. Ważne jednak, aby podkreślić, że art. 14 TFUE wyraźnie dotyczy działania w drodze rozporządzeń, natomiast przedmiotowy akt to decyzja. Art. 14 TFUE nie może zatem stanowić podstawy prawnej proponowanego aktu, chyba że jego forma zostałaby zmieniona.
Co do treści decyzji – nie ma wątpliwości, że publiczne służby zatrudnienia, których dotyczy decyzja, świadczą usługi w ogólnym interesie gospodarczym objęte art. 14 TFUE. We wniosku w żaden sposób się tego nie kwestionuje. Trzeba podkreślić, że art. 14 TFUE odnosi się do wprowadzania zasad i do ustalania warunków – szczególnie warunków gospodarczych i finansowych – na podstawie których takie usługi działają, tak aby mogły one spełniać swoje zadanie, przy jednoczesnym respektowaniu kompetencji państw członkowskich w tej dziedzinie.
Z powyższego wynika, że art. 14 dotyczy celów innych niż sieci współpracy lub środki zachęcające tego samego rodzaju co środki będące przedmiotem proponowanej decyzji. Zważywszy, że art. 149 TFUE już stanowi wyraźnie przewidzianą podstawę prawną środków zachęcających tego samego rodzaju co środki zaproponowane w przedmiotowej decyzji, dodanie drugiej podstawy prawnej nie wydaje się niezbędne ani też – ogólniej – uzasadnione w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, gdyż art. 149 swoim zakresem w pełni obejmuje proponowaną decyzję.
VI. Podsumowanie i zalecenie
Komisja Prawna rozpatrzyła powyższą kwestię na posiedzeniu w dniu 21 stycznia 2014 r. Na posiedzeniu tym Komisja Prawna jednogłośnie[5], 22 głosami, postanowiła zalecić art. 149 TFUE jako właściwą – jedyną i wyłączną – podstawę prawną decyzji w sprawie wzmocnionej współpracy między publicznymi służbami zatrudnienia
Z wyrazami szacunku
Klaus-Heiner Lehne
- [1] Sprawa C-440/05, Komisja przeciwko Radzie, Zb.Orz. [2007] I-9097.
- [2] Sprawa C-137/12 Komisja przeciwko Radzie, wyrok (wielkiej izby) z dnia 22 października 2013 r., pkt 53.
- [3] Sprawa C411/06, Komisja przeciwko Parlamentowi i Radzie, Zb. Orz. [2009] I-07585, pkt 47.
- [4] Sprawa C-300/89 Komisja przeciwko Radzie („Dwutlenek tytanu”) Zb. Orz. [1991] I-2867, pkt 17-25.
- [5] Obecni byli następujący posłowie: Raffaele Baldassarre (wiceprzewodniczący), Sebastian Valentin Bodu (wiceprzewodniczący), Françoise Castex (wiceprzewodnicząca), Christian Engström, Marielle Gallo, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Sajjad Karim, Klaus-Heiner Lehne (przewodniczący), Eva Lichtenberger, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Angelika Niebler, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner (wiceprzewodnicząca/ sprawozdawczyni komisji opiniodawczej), Francesco Enrico Speroni, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Axel Voss, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka.
PROCEDURA
Tytuł |
Wzmocniona współpraca między publicznymi służbami zatrudnienia |
||||
Odsyłacze |
COM(2013)0430 – C7-0177/2013 – 2013/0202(COD) |
||||
Data przedstawienia w PE |
17.6.2013 |
|
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
EMPL 1.7.2013 |
|
|
|
|
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
BUDG 1.7.2013 |
|
|
|
|
Opinia niewydana Data wydania decyzji |
BUDG 27.6.2013 |
|
|
|
|
Sprawozdawca(y) Data powołania |
Frédéric Daerden 12.6.2013 |
|
|
|
|
Zastrzeżenia do podstawy prawnej Data wydania opinii JURI |
JURI 21.1.2014 |
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
10.10.2013 |
26.11.2013 |
5.12.2013 |
|
|
Data przyjęcia |
9.12.2013 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
38 0 3 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Regina Bastos, Heinz K. Becker, Jean-Luc Bennahmias, Phil Bennion, Pervenche Berès, Vilija Blinkevičiūtė, Philippe Boulland, Alejandro Cercas, Ole Christensen, Emer Costello, Frédéric Daerden, Philippe De Backer, Sari Essayah, Marian Harkin, Nadja Hirsch, Stephen Hughes, Danuta Jazłowiecka, Ádám Kósa, Jean Lambert, Patrick Le Hyaric, Verónica Lope Fontagné, Olle Ludvigsson, Thomas Mann, Elisabeth Morin-Chartier, Csaba Őry, Siiri Oviir, Konstantinos Poupakis, Sylvana Rapti, Elisabeth Schroedter, Joanna Katarzyna Skrzydlewska, Jutta Steinruck, Ruža Tomašić, Traian Ungureanu, Inês Cristina Zuber |
||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Georges Bach, Sergio Gutiérrez Prieto, Richard Howitt, Anthea McIntyre, Evelyn Regner, Tatjana Ždanoka, Gabriele Zimmer |
||||
Data złożenia |
3.3.2014 |
||||