SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi

4.2.2014 - (COM(2013) 620 – C7‑0264/2013 – 2013/0307(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Pavel Poc

Procedura : 2013/0307(COD)

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji

Dokument w ramach procedury :

A7-0088/2014

Teksty złożone :

A7-0088/2014

Debaty :

Głosowanie :

PV 16/04/2014 - 7.30
CRE 16/04/2014 - 7.30
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2014)0425

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
UZASADNIENIE
OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego
OPINIA Komisji Rybołówstwa
PROCEDURA

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi

(COM(2013) 620 – C7‑0264/2013 – 2013/0307(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013) 620),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0264/2013),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając przedstawioną przez austriacki Bundesrat na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasady pomocniczości i zasady proporcjonalności uzasadnioną opinię, w której stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 22 stycznia 2014 r.[1],

– po konsultacji z Komitetem Regionów,

– uwzględniając art. 55 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego i Komisji Rybołówstwa (A7-0088/2014),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka 1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) Pojawienie się w nowym miejscu gatunku obcego, bez względu na to, czy jest to zwierzę, roślina, grzyb lub drobnoustrój, nie musi być przyczyną zaniepokojenia. Istotna podgrupa gatunków obcych może jednak stać się inwazyjna i wywierać poważny niekorzystny wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, jak również inne skutki gospodarcze i społeczne, którym należy zapobiegać. Około 12 000 gatunków występujących w środowisku w Unii i innych krajach europejskich to gatunki obce; szacuje się, że mniej więcej od 10 do 15 % tej liczby to gatunki inwazyjne.

(1) Pojawienie się w nowym miejscu gatunku obcego, bez względu na to, czy jest to zwierzę, roślina, grzyb lub drobnoustrój, nie musi być przyczyną zaniepokojenia. Istotna podgrupa gatunków obcych może jednak stać się inwazyjna i wywierać poważny niekorzystny wpływ na różnorodność biologiczną, zarówno w środowisku wiejskim, jak i miejskim, oraz na usługi ekosystemowe, jak również inne skutki gospodarcze i społeczne, którym należy zapobiegać. Około 12 000 gatunków występujących w środowisku w Unii i innych krajach europejskich to gatunki obce, z których ponad 40% stanowią gatunki rodzime w niektórych państwach europejskich wprowadzone przez człowieka do innych państw europejskich, i szacuje się, że mniej więcej od 10 do 15% tej liczby to gatunki inwazyjne.

Uzasadnienie

Z zakresu rozporządzenia nie należy wykluczać gatunków, które są rodzime w jednym regionie biogeograficznym, ale obce i inwazyjne w innym regionie. Gatunek inwazyjny, który skorzystałby z unijnych środków współpracy, jest potencjalnie szkodliwy dla Unii niezależnie od tego, czy jest to gatunek rodzimy w UE.

Poprawka 2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6) Aby pomóc w osiągnięciu celów dyrektywy 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa⁷, dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory⁸, dyrektywy 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej)⁹ i dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej¹⁰, głównym celem niniejszego rozporządzenia powinno być zapobieganie niekorzystnemu wpływowi inwazyjnych gatunków obcych na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, minimalizowanie tego wpływu oraz ograniczanie ich wpływu gospodarczego i społecznego.

(6) Aby pomóc w osiągnięciu celów dyrektywy 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa⁷, dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory⁸, dyrektywy 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej)⁹i dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej¹⁰, głównym celem niniejszego rozporządzenia powinno być zapobieganie niekorzystnemu wpływowi inwazyjnych gatunków obcych na różnorodność biologiczną, usługi ekosystemowe, zdrowie i bezpieczeństwo publiczne, minimalizowanie tego wpływu oraz ograniczanie ich wpływu gospodarczego i społecznego.

__________________

⁷ Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7.

⁷Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7.

⁸ Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.

⁹ Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19.

¹⁰ Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.

¹⁰Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.

Uzasadnienie

Inwazyjne gatunki obce mogą powodować znaczne szkody dla zdrowia i bezpieczeństwa publicznego, np. w Holandii, gdzie poważnym problemem są powodzie w przypadku niezastosowania środków izolacji wobec piżmaków, ponieważ ten inwazyjny gatunek obcy powoduje poważne szkody w wodociągach.

Poprawka 3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7) Niektóre gatunki migrują w sposób naturalny w odpowiedzi na zmiany środowiskowe. Nie należy ich zatem uważać za gatunki obce w ich nowym środowisku, a zatem są one wyłączone z zakresu nowych przepisów w sprawie inwazyjnych gatunków obcych.

Poprawka 4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Na szczeblu unijnym wniosek dotyczący nowego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zdrowia zwierząt¹¹ zawiera przepisy dotyczące chorób zwierząt, a nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin¹² określa przepisy dotyczące agrofagów roślin, zaś dyrektywa 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG¹³ ustanawia system mający zastosowanie do GMO. Nowe przepisy w sprawie inwazyjnych gatunków obcych powinny zatem dostosować się do wspomnianych aktów unijnych, a nie pokrywać się z nimi, i nie mogą być stosowane do organizmów objętych tymi aktami.

(8) Na szczeblu unijnym wniosek dotyczący nowego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zdrowia zwierząt¹¹ zawiera przepisy dotyczące czynników chorobotwórczych powodujących choroby zwierząt, a nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin¹² określa przepisy dotyczące agrofagów roślin, zaś dyrektywa 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG¹³ ustanawia system mający zastosowanie do GMO. Nowe przepisy w sprawie inwazyjnych gatunków obcych powinny zatem dostosować się do wspomnianych aktów unijnych, a nie pokrywać się z nimi, i nie mogą być stosowane do organizmów objętych tymi aktami.

__________________

¹¹ COM(2013) 260 final.

¹¹COM(2013) 260 final.

¹² COM(2013) 267 final.

¹³ Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1.

Uzasadnienie

Jako że niniejsze rozporządzenie dotyczy „gatunków”, mówienie o „czynnikach chorobotwórczych” i „chorobach zwierząt” wydaje się właściwsze i bardziej czytelne.

Poprawka 5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo¹⁴, rozporządzenie (UE) nr 528/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych¹⁵ i rozporządzenie (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG¹⁶ ustanawiają zasady zatwierdzania niektórych gatunków obcych do stosowania w konkretnych celach. W momencie wejścia w życie nowych przepisów, w ramach wspomnianych systemów zatwierdzono wykorzystanie niektórych gatunków, ponieważ nie stanowią one niedopuszczalnego ryzyka dla środowiska, zdrowia człowieka i gospodarki. Aby zapewnić spójność ram prawnych, gatunki te należy wyłączyć z nowych przepisów.

(9) Rozporządzenie (UE) nr 528/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych¹⁵ i rozporządzenie (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG¹⁶ustanawiają zasady zatwierdzania niektórych gatunków obcych do stosowania w konkretnych celach. W momencie wejścia w życie nowych przepisów, w ramach wspomnianych systemów zatwierdzono wykorzystanie niektórych gatunków, ponieważ nie stanowią one niedopuszczalnego ryzyka dla środowiska, zdrowia człowieka i gospodarki. Aby zapewnić spójność ram prawnych, gatunki te należy wyłączyć z nowych przepisów.

__________________

¹⁴ Dz.U. L 168 z 28.6.2007, str. 1.

¹⁵ Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.

¹⁶ Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

Uzasadnienie

Rozporządzenie (WE) nr 708/2007 dotyczy inwazyjnych gatunków obcych wykorzystywanych w akwakulturze w Unii, a gatunki wymienione w załączniku IV do tego rozporządzenia są wyłączone z określonych w nim procedur. Zakres rozporządzenia w sprawie gatunków inwazyjnych jest szerszy, ponieważ obejmuje inwazyjne gatunki obce wykorzystywane w innych sektorach przemysłu i w innych obszarach, np. w handlu zwierzętami domowymi lub w ogrodach zoologicznych i akwariach. Chociaż z tego względu wskazane jest wyłączenie gatunków wymienionych w załączniku IV z procedur określonych w rozporządzaniu (WE) nr 708/2007, do celów rozporządzenia w sprawie gatunków inwazyjnych gatunki te powinny być uwzględnione i podlegać zaproponowanym w nim procedurom.

Poprawka 6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) Istnieje wiele inwazyjnych gatunków obcych, dlatego ważne jest, aby w pierwszej kolejności zająć się tą ich podgrupą, która jest uznawana za potencjalnie szkodliwą dla Unii. W związku z tym należy sporządzić listę inwazyjnych gatunków obcych uznanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii. Inwazyjne gatunki obce należy uznać za potencjalnie szkodliwe dla Unii, jeśli szkody powodowane przez nie w dotkniętych nimi państwach członkowskich są na tyle istotne, że uzasadniają przyjęcie środków, których zakres obejmuje całą Unię, włącznie z państwami członkowskimi, które jeszcze nie zostały lub prawdopodobnie nie zostaną dotknięte ich wpływem. Aby utrzymać odpowiednie proporcje w podgrupie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, wspomnianą listę należy sporządzić, przyjmując stopniowe i etapowe podejście obejmujące ograniczenie liczby inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii do najważniejszych 3 % spośród około 1500 występujących w Europie, i skoncentrować się na tych gatunkach, które powodują lub mogą powodować znaczne straty gospodarcze, w tym wynikające z utraty różnorodności biologicznej.

Uzasadnienie

Odsetek wskazany powyżej jest arbitralny i nieuzasadniony, dlatego też nie można go poprzeć. Wpisanie na listę musi odbywać się w oparciu o jasne kryteria oraz bez ustalonego limitu.

Poprawka 7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 11


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Kryteria stosowane przy sporządzaniu listy inwazyjnych gatunków obcych uznawanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii są głównym instrumentem stosowania nowych przepisów. Komisja dołoży wszelkich starań, aby kierując się tymi kryteriami, przedłożyć komitetowi wniosek dotyczący listy w ciągu roku od wejścia w życie niniejszego prawodawstwa. Kryteria te powinny obejmować ocenę ryzyka zgodnie z właściwymi przepisami umów Światowej Organizacji Handlu w sprawie nakładania restrykcji handlowych na gatunki.	(11) Kryteria stosowane przy sporządzaniu listy inwazyjnych gatunków obcych uznawanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii są głównym instrumentem stosowania nowych przepisów. Komisja powinna zatem przyjąć pierwszą listę w oparciu o te kryteria w ciągu 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Kryteria te powinny opierać się na najnowszych dowodach naukowych i powinny być zgodne z ramami służącymi do określenia ryzyka w odniesieniu do głównych etapów inwazji biologicznych: transportu, osiedlania się, rozprzestrzeniania się i odziaływania. Kryteria te powinny obejmować również ocenę ryzyka zgodnie z właściwymi przepisami odpowiednich umów Światowej Organizacji Handlu w sprawie nakładania restrykcji handlowych na gatunki.

Uzasadnienie

Wyraźny termin przyjęcia pierwszej listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii ma duże znaczenie dla skutecznego wdrożenia nowych przepisów, a także dla nadania większej przejrzystości całemu procesowi i stworzenia zainteresowanym podmiotom możliwości dostosowania się i zareagowania na nową sytuację prawną. Proponowane rozporządzenie zawiera szczegółowe informacje na temat oceny ryzyka, którą należy przeprowadzić w celu uwzględnienia wybranych gatunków, które będą objęte przepisami, lecz brakuje w nim informacji o podstawie kryteriów wyboru.

Poprawka 8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12) Należy ustanowić wspólne kryteria dla przeprowadzenia oceny ryzyka, aby zapewnić zgodność nowych przepisów z przepisami Światowej Organizacji Handlu i ich spójne stosowanie. W kryteriach tych należy wykorzystać, w stosownych przypadkach, obowiązujące normy krajowe i międzynarodowe; kryteria powinny uwzględniać różne aspekty charakterystyki gatunków, ryzyko i sposoby przedostawania się do Unii, niekorzystny wpływ tych gatunków na gospodarkę, społeczeństwo i różnorodność biologiczną, potencjalne korzyści z ich stosowania i równoważące je koszty zmniejszania ich wpływu, jak również określoną ilościowo prognozę dotycząca kosztów szkód środowiskowych, gospodarczych i społecznych na szczeblu unijnym ze wskazaniem ich znaczenia dla Unii, aby uzasadnić podjęcie kolejnych działań. Aby rozwijać system stopniowo, z wykorzystaniem zdobytych doświadczeń, całość podejścia należy poddać ocenie po pięciu latach.

(12) Należy ustanowić wspólne kryteria dla przeprowadzenia oceny ryzyka, aby zapewnić zgodność nowych przepisów z przepisami Światowej Organizacji Handlu i ich spójne stosowanie. W kryteriach tych należy wykorzystać, w stosownych przypadkach, obowiązujące normy krajowe i międzynarodowe; kryteria powinny uwzględniać różne aspekty charakterystyki gatunków, ryzyko i sposoby przedostawania się do Unii, niekorzystny wpływ tych gatunków na gospodarkę, społeczeństwo i różnorodność biologiczną, potencjalne korzyści z ich stosowania i równoważące je koszty zmniejszania ich wpływu, jak również ocenę potencjalnych kosztów szkód środowiskowych, gospodarczych i społecznych na szczeblu unijnym ze wskazaniem ich znaczenia dla Unii. Aby rozwijać system stopniowo, z wykorzystaniem zdobytych doświadczeń, całość podejścia należy poddać ocenie po pięciu latach.

Poprawka 9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 14 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(14a) Niektóre gatunki, które są inwazyjne w całej Unii, są gatunkami rodzimymi w konkretnym państwie członkowskim. Z tego powodu przepisy dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które są gatunkami rodzimymi w jednym z państw członkowskich, nie mają zastosowania do terytorium tego państwa członkowskiego z wyjątkiem środków izolacji, aby uniknąć rozprzestrzenienia się tych gatunków na inne państwa członkowskie. Ponadto należy wprowadzić elastyczne rozwiązania, aby umożliwić państwom członkowskim wnioskowanie o szczególne odstępstwa od niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do gatunków obcych, które uznaje się za nieinwazyjne na ich terytorium, lub w przypadku szczególnie trudnych warunków społeczno-gospodarczych, gdy koszty byłyby wyjątkowo wysokie i nieproporcjonalne do korzyści oraz uniemożliwiałyby właściwe wdrożenie wymaganych środków.

Uzasadnienie

Państwom członkowskim potrzebna jest większa elastyczność, w szczególności w celu postępowania z gatunkami, które są rodzime w jednym regionie, a inwazyjne w innym. Odstępstw należy udzielać wyłącznie w odniesieniu do terytorium wnioskującego państwa członkowskiego. Należy również przewidzieć odstępstwa w przypadku szczególnie trudnych warunków społeczno-gospodarczych, gdy koszty uniemożliwiłyby właściwe wdrożenie wymaganych środków.

Poprawka 10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) Niektóre z gatunków uważanych za inwazyjne w Unii to gatunki rodzime w niektórych najbardziej oddalonych regionach Unii i odwrotnie. W komunikacie Komisji „Regiony najbardziej oddalone atutem Europy”¹⁸ uznano, że niezwykła różnorodność biologiczna regionów najbardziej oddalonych wymaga opracowania i wdrożenia środków zapobiegania inwazyjnym gatunkom obcym i zarządzania nimi w tych regionach, jak określono w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając decyzje Rady Europejskiej 2010/718/UE z dnia 29 października 2010 r. w sprawie zmiany wobec Unii Europejskiej statusu wyspy Saint-Barthélemy¹⁹ i 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej²⁰. W związku z tym wszystkie postanowienia nowych przepisów należy stosować do najbardziej oddalonych regionów Unii, poza przepisami dotyczącymi inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które są gatunkami rodzimymi dla tych regionów. Ponadto, aby umożliwić niezbędną ochronę różnorodności biologicznej we wspomnianych regionach, zainteresowane państwa członkowskie muszą sporządzić, jako uzupełnienie listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, szczegółową listę inwazyjnych gatunków obcych występujących w najbardziej oddalonych regionach tych państw, do których nowe przepisy również powinny mieć zastosowanie.

(15) Niektóre z gatunków uważanych za inwazyjne w Unii to gatunki rodzime w niektórych najbardziej oddalonych regionach Unii i odwrotnie. W komunikacie Komisji „Regiony najbardziej oddalone atutem Europy”¹⁸ uznano, że niezwykła różnorodność biologiczna regionów najbardziej oddalonych wymaga opracowania i wdrożenia środków zapobiegania inwazyjnym gatunkom obcym i zarządzania nimi w tych regionach, jak określono w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając decyzje Rady Europejskiej 2010/718/UE z dnia 29 października 2010 r. w sprawie zmiany wobec Unii Europejskiej statusu wyspy Saint-Barthélemy¹⁹ i 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej²⁰. W związku z tym wszystkie postanowienia nowych przepisów należy stosować do najbardziej oddalonych regionów Unii, poza przepisami dotyczącymi inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które są gatunkami rodzimymi dla tych regionów. Ponadto, aby umożliwić niezbędną ochronę różnorodności biologicznej we wspomnianych regionach, zainteresowane państwa członkowskie muszą we wszystkich stosownych przypadkach sporządzić i aktualizować, jako uzupełnienie listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, szczegółową listę inwazyjnych gatunków obcych, występujących w najbardziej oddalonych regionach tych państw, do których nowe przepisy również powinny mieć zastosowanie. Lista ta powinna być otwarta i należy wprowadzać do niej zmiany, gdy zidentyfikowane zostaną nowe inwazyjne gatunki obce uznane za stwarzające ryzyko, z uwzględnieniem faktu, że niektóre z gatunków obcych, które są inwazyjne w Unii, mogą być gatunkami rodzimymi w niektórych regionach Unii lub w regionach najbardziej oddalonych, i odwrotnie.

__________________

¹⁸ COM(2008) 642 final.

¹⁹ Dz.U. L 325 z 9.12.2010, s. 4.

²0 Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 131.

²⁰ Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 131.

Poprawka 11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Ryzyko i problemy związane z inwazyjnymi gatunkami obcymi stanowią wyzwanie o charakterze transgranicznym, mające wpływ na całą Unię. W związku z tym należy wprowadzić na szczeblu unijnym zakaz zamierzonego wprowadzania do Unii, reprodukcji, hodowania, przemieszczania, nabywania, zbywania, stosowania, wymiany, trzymania i uwalniania inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, aby można było podjąć spójne działania w całej Unii w celu uniknięcia zakłóceń na rynku wewnętrznym i zapobieżenia sytuacjom, w których działania podjęte w jednym państwie członkowskim nie odniosą pożądanego skutku z powodu braku działań w innym państwie członkowskim.

(16) Ryzyko i problemy związane z inwazyjnymi gatunkami obcymi stanowią wyzwanie o charakterze transgranicznym, mające wpływ na całą Unię. W związku z tym należy wprowadzić na szczeblu unijnym zakaz zamierzonego lub wynikającego z niedbalstwa wprowadzania do któregokolwiek z państw członkowskich, reprodukcji, hodowania, przemieszczania, nabywania, zbywania, stosowania, wymiany, trzymania i uwalniania inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, aby można było podjąć spójne działania w całej Unii w celu uniknięcia zakłóceń na rynku wewnętrznym i zapobieżenia sytuacjom, w których działania podjęte w jednym państwie członkowskim nie odniosą pożądanego skutku z powodu braku działań w innym państwie członkowskim.

Poprawka 12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) W celu umożliwienia badań naukowych i działań ochronnych ex-situ należy ustanowić szczególne przepisy dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które zostały poddane tym badaniom. Badania należy prowadzić w obiektach zamkniętych, gdzie organizmy pozostają w izolacji, z zastosowaniem wszelkich niezbędnych środków w celu uniknięcia ucieczki lub bezprawnego uwolnienia inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

(17) W celu umożliwienia badań naukowych i działań ochronnych ex-situ, a w niektórych przypadkach komercyjnej uprawy lub hodowli gatunków o wysokiej wartości gospodarczej, społecznej lub środowiskowej, należy ustanowić szczególne przepisy dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które zostały poddane tym badaniom. Badania należy prowadzić w obiektach zamkniętych, gdzie organizmy pozostają w izolacji, z zastosowaniem wszelkich niezbędnych środków w celu uniknięcia ucieczki lub bezprawnego uwolnienia inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

Poprawka 13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18) Mogą zdarzyć się przypadki wystąpienia na granicach Unii lub wykrycia na jej terytorium gatunków obcych nieuznawanych dotąd za inwazyjne i potencjalnie szkodliwe dla Unii. Dlatego należy umożliwić państwom członkowskim podejmowanie pewnych środków nadzwyczajnych na podstawie dostępnych dowodów naukowych. Takie środki nadzwyczajne umożliwią błyskawiczne zareagowanie na gatunki stwarzające ryzyko związane z ich wprowadzeniem, osiedleniem się i rozprzestrzenieniem w tych krajach, podczas gdy państwa członkowskie będą oceniać faktyczne zagrożenie, zgodnie z właściwymi przepisami umów Światowej Organizacji Handlu, w szczególności w celu doprowadzenia do uznania tych gatunków za inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii. Istnieje potrzeba skojarzenia krajowych środków nadzwyczajnych z możliwością podejmowania środków nadzwyczajnych na szczeblu unijnym, aby zachować zgodność z postanowieniami umów Światowej Organizacji Handlu. Ponadto dzięki unijnym środkom nadzwyczajnym Unia zostanie wyposażona w mechanizm szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia nowego inwazyjnego gatunku obcego lub bezpośredniego zagrożenia jego wprowadzeniem, zgodnie z zasadą ostrożności.	(18) Mogą zdarzyć się przypadki wystąpienia na granicach Unii lub wykrycia na jej terytorium gatunków obcych nieuznawanych dotąd za inwazyjne i potencjalnie szkodliwe dla Unii, a które mogą stwarzać ryzyko w wyniku ich przypadkowego lub zamierzonego wprowadzenia do środowiska. Dlatego należy umożliwić państwom członkowskim podejmowanie pewnych środków nadzwyczajnych na podstawie dostępnych dowodów naukowych i dobrych praktyk. Takie środki nadzwyczajne umożliwią błyskawiczne zareagowanie na gatunki stwarzające ryzyko związane z ich wprowadzeniem, osiedleniem się i rozprzestrzenieniem w tych krajach, podczas gdy państwa członkowskie będą oceniać faktyczne zagrożenie, zgodnie z właściwymi przepisami odpowiednich umów Światowej Organizacji Handlu, w szczególności w celu doprowadzenia do uznania tych gatunków za inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii. Istnieje potrzeba skojarzenia krajowych środków nadzwyczajnych z możliwością podejmowania środków nadzwyczajnych na szczeblu unijnym, aby zachować zgodność z postanowieniami odpowiednich umów Światowej Organizacji Handlu. Ponadto dzięki unijnym środkom nadzwyczajnym Unia zostanie wyposażona w mechanizm szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia nowego inwazyjnego gatunku obcego lub bezpośredniego zagrożenia jego wprowadzeniem, zgodnie z zasadą ostrożności. Jeżeli środki nadzwyczajne wymagają eliminowania, kontrolowania lub izolowania, należy uwzględnić dobrostan objętych i nieobjętych nimi zwierząt. Właściwe organy powinny przedsięwziąć niezbędne środki w celu uniknięcia bólu, lęku i cierpienia zwierząt w trakcie tego procesu, opierając się w miarę możliwości na najlepszych praktykach w tej dziedzinie.

Uzasadnienie

Istotne jest, aby w postępowaniu z inwazyjnymi gatunkami obcymi uwzględniono dobrostan zwierząt. Ma to również zasadnicze znaczenie dla uzyskania poparcia obywateli dla działań wobec tych gatunków. Najlepszymi praktykami mogą być na przykład zasady przewodnie w dziedzinie dobrostanu zwierząt Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

Poprawka 14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(18a) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość utrzymania lub przyjęcia bardziej rygorystycznych przepisów krajowych w zakresie zarządzania inwazyjnymi gatunkami obcymi niż przepisy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie stosują obecnie różnorodne zakazy przywozu, handlu lub prowadzenia obrotu inwazyjnymi gatunkami obcymi; takie przepisy ustanowiono już w 13 państwach członkowskich. Z uwagi na to, że ograniczone zasoby mogą hamować wprowadzanie niektórych środków, system należy zaplanować tak, aby zapewniał, gdzie jest to możliwe, elastyczność i uwzględniał fakt, że państwa członkowskie podejmują już pewne działania, aby rozwiązać problem inwazyjnych gatunków obcych. Dlatego też należy wyraźnie stwierdzić, że państwa członkowskie mogą wprowadzić lub utrzymać bardziej rygorystyczne środki.

Poprawka 15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 19


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19) Państwa członkowskie powinny móc przyjąć bardziej rygorystyczne środki rozwiązania problemu inwazyjnych gatunków obcych i podjąć aktywne działania w odniesieniu do gatunków, które nie znajdują się na liście inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii. W związku z powyższym w celu przyjęcia bardziej proaktywnego stanowiska należy wymagać, aby w przypadku tych gatunków, które nie są ujęte na liście inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, a co do których państwa członkowskie uzyskały dowody, że stanowią zagrożenie, wydawano zezwolenie na uwolnienie do środowiska. W rozporządzeniu (WE) nr 708/2007 ustanowiono już szczegółowe przepisy dotyczące zezwoleń na wykorzystanie gatunków obcych w akwakulturze, które państwa członkowskie powinny brać pod uwagę w tym kontekście.	(19) Państwa członkowskie powinny móc proaktywnie podjąć niezbędne działania, takie jak regulacja handlu, wykorzystywania, transportu i uwalniania do środowiska naturalnego, w odniesieniu do gatunków, które nie znajdują się na liście inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii. W związku z powyższym w celu przyjęcia bardziej proaktywnego stanowiska należy wymagać, aby w przypadku tych gatunków, które nie są ujęte na liście inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, a co do których państwa członkowskie uzyskały dowody, że stanowią zagrożenie, wydawano zezwolenie na uwolnienie do środowiska. W rozporządzeniu (WE) nr 708/2007 ustanowiono już szczegółowe przepisy dotyczące zezwoleń na wykorzystanie gatunków obcych w akwakulturze, które państwa członkowskie powinny brać pod uwagę w tym kontekście.

Uzasadnienie

Należy zapewnić niewyczerpującą listę zawierającą przykłady najodpowiedniejszych działań. Odrębny motyw dotyczy umożliwienia państwom członkowskim przyjmowania bardziej rygorystycznych przepisów. Należy wyraźnie zaznaczyć, że państwa członkowskie mogą podjąć dowolne niezbędne działania, aby chronić rodzimą faunę i florę, włącznie z ograniczeniem handlu na szczeblu krajowym w celu walki z inwazyjnymi gatunkami.

Poprawka 16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) Duża część inwazyjnych gatunków obcych jest wprowadzana do Unii w sposób niezamierzony. W związku z tym istotne znaczenie ma zarządzanie drogami przedostawania się ich do Unii. Działania w tej dziedzinie należy podejmować stopniowo, zważywszy na stosunkowo niewielkie doświadczenie w tym zakresie. Powinny one obejmować środki podejmowane dobrowolnie, między innymi proponowane w wytycznych Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie kontroli i zarządzania zanieczyszczeniami biologicznymi statków oraz działania obowiązkowe; w działaniach należy wykorzystać nabyte w Unii i państwach członkowskich doświadczenie w zarządzaniu niektórymi drogami przedostawania się gatunków do Unii, w tym środki ustanowione w drodze międzynarodowej Konwencji o kontroli i zarządzaniu wodami balastowymi oraz osadami ze statków. W związku z tym Komisja powinna podjąć wszelkie właściwe działania, by zachęcić państwa członkowskie do ratyfikacji tej konwencji, w tym tworzyć możliwości dyskusji na szczeblu ministerialnym. Niezależnie od przepisów dotyczących planów działań państw członkowskich Komisja powinna do [trzy lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] przedstawić sprawozdanie ze stosowania tych dobrowolnych środków przez państwa członkowskie oraz w stosownym przypadku przedłożyć wnioski ustawodawcze w celu włączenia takich środków do prawa Unii.

Uzasadnienie

W chwili sporządzania przez Komisję oceny skutków tylko cztery państwa członkowskie ratyfikowały konwencję. Tymczasem w sprawozdaniu IEEP dla Komisji z 2010 r. stwierdzono, że spuszczanie nieoczyszczonych wód balastowych i zanieczyszczenia kadłuba są zdecydowanie najważniejszymi czynnikami przypadkowego wprowadzania obcych gatunków. W razie gdyby dobrowolne środki nie okazały się skuteczne, Komisja powinna rozważyć działania legislacyjne w tej dziedzinie.

Poprawka 17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21) W celu stworzenia odpowiedniej bazy wiedzy umożliwiającej zajęcie się problemami stwarzanymi przez inwazyjne gatunki obce państwa członkowskie muszą rozpocząć badania i monitoring tych gatunków oraz nadzór nad nimi. Systemy nadzoru zapewniają najwłaściwsze środki wczesnego wykrywania nowych inwazyjnych gatunków obcych i ustalenia rozmieszczenia gatunków już osiedlonych, dlatego powinny obejmować zarówno badania celowe, jak i ogólne, i należy w nich wykorzystywać zaangażowanie różnych sektorów i zainteresowanych stron, włącznie ze społecznościami lokalnymi. Systemy nadzoru powinny wymagać zwracania ciągłej uwagi na nowe inwazyjne gatunki obce pojawiające się w jakimkolwiek miejscu na terytorium Unii. W celu zapewnienia skuteczności i opłacalności należy zastosować systemy kontroli granic, nadzoru i monitoringu ustanowione już w prawodawstwie Unii, w szczególności te, które zostały określone w dyrektywach 2009/147/WE, 92/43/EWG, 2008/56/WE i 2000/60/WE.

(21) W celu stworzenia odpowiedniej bazy wiedzy umożliwiającej zajęcie się problemami stwarzanymi przez inwazyjne gatunki obce państwa członkowskie muszą rozpocząć badania i monitoring tych gatunków oraz nadzór nad nimi, a także wymianę najlepszych praktyk w zakresie zapobiegania wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi. Systemy nadzoru zapewniają najwłaściwsze środki wczesnego wykrywania nowych inwazyjnych gatunków obcych i ustalenia rozmieszczenia gatunków już osiedlonych, dlatego powinny obejmować zarówno badania celowe, jak i ogólne, i należy w nich wykorzystywać zaangażowanie różnych sektorów i zainteresowanych stron, włącznie z władzami regionalnymi. Systemy nadzoru powinny wymagać zwracania ciągłej uwagi na nowe inwazyjne gatunki obce pojawiające się w jakimkolwiek miejscu na terytorium Unii oraz powinny mieć w szczególności na celu przedstawianie jak najbardziej realnego i spójnego obrazu na szczeblu Unii. W celu zapewnienia skuteczności i opłacalności należy zastosować systemy kontroli granic, nadzoru i monitoringu ustanowione już w prawodawstwie Unii, w szczególności te, które zostały określone w dyrektywach 2009/147/WE, 92/43/EWG, 2008/56/WE i 2000/60/WE.

Uzasadnienie

Systemy (ostrzeganie, informacja, działania następcze) tworzące bazę wiedzy nie powinny pozostawać wyłącznie w gestii poszczególnych państw, lecz powinny dawać jak najbardziej realny i spójny obraz na szczeblu UE wraz z całym cyklem zarządzania inwazyjnymi gatunkami obcymi.

Poprawka 18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24) W niezbędnych przypadkach eliminowanie niektórych inwazyjnych gatunków obcych i zarządzanie nimi wywołuje u zwierząt ból, lęk lub inne formy cierpienia, nawet przy zastosowaniu najlepszych dostępnych środków technicznych. Z tego względu państwa członkowskie i podmioty uczestniczące w eliminowaniu, kontrolowaniu lub izolowaniu inwazyjnych gatunków obcych powinny podejmować niezbędne środki w celu zminimalizowania bólu, lęku i cierpienia zwierząt w trakcie tego procesu, biorąc pod uwagę, w miarę możliwości, najlepsze praktyki w tej dziedzinie, na przykład zasady przewodnie w dziedzinie dobrostanu zwierząt Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

(24) Eliminowanie niektórych inwazyjnych gatunków obcych, jeżeli zostanie uznane za konieczne, i zarządzanie nimi wywołuje u zwierząt ból, lęk lub inne formy cierpienia, nawet przy zastosowaniu najlepszych dostępnych środków technicznych. Z tego względu państwa członkowskie i podmioty uczestniczące w eliminowaniu, kontrolowaniu lub izolowaniu inwazyjnych gatunków obcych powinny podejmować niezbędne środki w celu unikania bólu, lęku i cierpienia zwierząt w trakcie tego procesu, biorąc pod uwagę, w miarę możliwości, najlepsze praktyki w tej dziedzinie, na przykład zasady przewodnie w dziedzinie dobrostanu zwierząt Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). Jeżeli rozważa się eliminację lub zarządzanie, należy stosować humanitarne i naukowo sprawdzone metody, a państwa członkowskie powinny podejmować decyzje z udziałem wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron i ekspertów naukowych. Należy rozważyć metody nieletalne, a wszelkie podjęte działania powinny minimalizować wpływ na gatunki nimi nieobjęte.

Uzasadnienie

Zapis dotyczący dobrostanu zwierząt w motywie 24 jest dobry, lecz należy go rozwinąć. Brak bólu, lęku lub cierpienia jest zapisem do przyjęcia, lecz należy w tym przypadku mówić o unikaniu, a nie minimalizowaniu. Jeżeli wykazano, że kontrolowanie jest niezbędne (w świetle wystarczających dowodów naukowych uzasadniających ten środek), należy stosować wyłącznie metody humanitarne, a państwa członkowskie powinny być zobowiązane do zaangażowania w proces decyzyjny zainteresowanych stron, takich jak organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt.

Poprawka 19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25) Inwazyjne gatunki obce zasadniczo powodują szkody w ekosystemach i obniżają ich odporność. W związku z tym niezbędny jest proces restytucji w celu wzmocnienia odporności ekosystemów na inwazję, naprawienia szkód i poprawy stanu ochrony gatunków i ich siedlisk zgodnie z art. 4 dyrektywy 2009/147/WE i art. 6 dyrektywy 92/43/EWG, stanu ekologicznego śródlądowych wód powierzchniowych, przejściowych, przybrzeżnych oraz podziemnych zgodnie z art. 11 dyrektywy 2000/60/WE i stanu ekologicznego wód morskich zgodnie z art. 13 dyrektywy 2008/56/WE.

(25) Inwazyjne gatunki obce zasadniczo powodują szkody w ekosystemach i obniżają ich odporność. W związku z tym należy przedsięwziąć odpowiedni proces restytucji w celu wzmocnienia odporności ekosystemów na inwazję, naprawienia szkód i poprawy stanu ochrony gatunków i ich siedlisk zgodnie z art. 4 dyrektywy 2009/147/WE i art. 6 dyrektywy 92/43/EWG, stanu ekologicznego śródlądowych wód powierzchniowych, przejściowych, przybrzeżnych oraz podziemnych zgodnie z art. 11 dyrektywy 2000/60/WE i stanu ekologicznego wód morskich zgodnie z art. 13 dyrektywy 2008/56/WE. Podmioty, w przypadku których uznano, że ponoszą odpowiedzialność za zamierzone lub wynikające z niedbalstwa wprowadzenie lub rozprzestrzenienie się inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, powinny zostać pociągnięte do odpowiedzialności i ponieść znaczny udział w kosztach restytucji zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”.

Poprawka 20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 26

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26) Podstawą systemu dotyczącego inwazyjnych gatunków obcych powinien być scentralizowany system informacyjny zawierający posegregowane dostępne dane na temat gatunków obcych w Unii i umożliwiający dostęp do informacji dotyczących występowania gatunków, ich rozprzestrzeniania się, ekologii, historii inwazji oraz wszelkich innych informacji niezbędnych do podejmowania decyzji w sprawie polityki i zarządzania, jak również wymianę dobrych praktyk. Współpraca transgraniczna, w szczególności z krajami sąsiedzkimi, i koordynacja pomiędzy państwami członkowskimi, w szczególności w obrębie tego samego regionu biogeograficznego Unii, jak stanowi dyrektywa Rady 92/43/EWG, to warunki niezbędne do zapewnienia skuteczności niniejszych przepisów. System informacyjny o inwazyjnych gatunkach obcych powinien zawierać informacje z istniejących baz danych, zarówno na poziomie poszczególnych państw członkowskich, regionów Europy (NOBANIS), jak i całego kontynentu (DAISIE). Podczas opracowywania scentralizowanego systemu informacyjnego Komisja powinna móc opierać się na Europejskiej Agencji Środowiska, gdy jest to należycie uzasadnione charakterem działań i specjalistyczną wiedzą fachową agencji. W przypadku gdy Komisja korzysta z agencji, powinna należycie uwzględniać wpływ na strukturę zarządzania agencji oraz na jej zasoby finansowe i ludzkie.

Uzasadnienie

W dyrektywie siedliskowej 92/43/EWG wymienia się dziewięć biogeograficznych regionów Unii Europejskiej posiadających własną specyfikę. Są to regiony: alpejski, atlantycki, czarnomorski, borealny, kontynentalny, makaronezyjski, śródziemnomorski, panoński i stepowy. Skoordynowany centralny system informacyjny ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia proponowanych środków, a Komisja powinna wykorzystać wszystkie dostępne zasoby do wsparcia prac wdrożeniowych, w szczególności bardzo istotną wiedzę fachową Europejskiej Agencji Środowiska. Pracowników należy przydzielać zgodnie z potrzebami i z uwzględnieniem tego, czy powierzenie zadań jest opłacalne.

Poprawka 21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 27


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(27) W dyrektywie 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidującej udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska²¹ ustanowiono ramy dla konsultacji społecznych przy podejmowaniu decyzji dotyczących środowiska. Poprzez faktyczny udział w określaniu działań do podjęcia w zakresie inwazyjnych gatunków obcych należy umożliwić społeczeństwu wyrażanie swoich opinii i obaw dotyczących podejmowanych decyzji, zaś decydentom uwzględnianie ich. Zwiększa to odpowiedzialność decydentów i przejrzystość procesu decyzyjnego, świadomość społeczeństwa w zakresie kwestii środowiskowych i jego poparcie dla podejmowanych decyzji.	(27) W dyrektywie 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidującej udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska²¹ ustanowiono ramy dla konsultacji społecznych przy podejmowaniu decyzji dotyczących środowiska. Poprzez faktyczny udział w określaniu działań do podjęcia w zakresie inwazyjnych gatunków obcych należy umożliwić społeczeństwu wyrażanie swoich opinii i obaw dotyczących podejmowanych decyzji, zaś decydentom uwzględnianie ich. Zwiększa to odpowiedzialność decydentów i przejrzystość procesu decyzyjnego, świadomość społeczeństwa w zakresie kwestii środowiskowych i jego poparcie dla podejmowanych decyzji. Faktyczny udział społeczeństwa na wczesnym etapie jest szczególnie ważny w procesie przyjęcia lub aktualizacji listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii oraz ustalenia planów i środków działania przez państwa członkowskie. W decyzjach państw członkowskich dotyczących postępowania z gatunkami inwazyjnymi muszą również partycypować samorządy lokalne i regionalne, ponieważ odgrywają one zasadniczą rolę we wdrażaniu decyzji, a także w procesie uświadamiania i informowania społeczeństwa.
____________	_____________
²¹ Dz.U. L 156 z 25.6.2003, s. 17.	²¹ Dz.U. L 156 z 25.6.2003, s. 17.

Uzasadnienie

Społeczeństwo jest zawsze bardzo wrażliwe na środki ograniczające. Bez faktycznego poparcia społecznego niemożliwe jest dokonanie postępów w rozwiązywaniu problemów związanych z inwazyjnymi gatunkami obcymi.

Poprawka 22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 27 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27a) Przy wdrażaniu niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do ustalenia i aktualizacji listy gatunków inwazyjnych potencjalnie szkodliwych dla Unii, oceny ryzyka, środków nadzwyczajnych i środków szybkiej eliminacji na wczesnym etapie inwazji, należy kierować się solidnymi dowodami naukowymi, co wymaga stałego rzeczywistego zaangażowania odpowiednich przedstawicieli środowiska naukowego. W związku z tym należy aktywnie dążyć do uzyskania wkładu naukowego w drodze regularnych konsultacji z naukowcami, w szczególności przez utworzenie specjalnego organu („forum naukowego”) doradzającego Komisji.

Poprawka 23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 28


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(28) Aby zapewnić jednolite warunki dla zastosowania niniejszego rozporządzenia, należy nadać Komisji uprawnienia wykonawcze w kwestii przyjęcia i aktualizacji listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, przyznawania odstępstw od obowiązku szybkiego eliminowania i podjęcia środków nadzwyczajnych przez Unię. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję²².	(28) Aby zapewnić jednolite warunki dla zastosowania niniejszego rozporządzenia, należy nadać Komisji uprawnienia wykonawcze do przyznawania szczególnych krajowych odstępstw i odstępstw od obowiązku szybkiego eliminowania i podjęcia środków nadzwyczajnych przez Unię. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję²².
______________	_____________
²² Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.	²² Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

Poprawka 24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 29


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(29) Aby uwzględnić najświeższe osiągnięcia naukowe w zakresie środowiska, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do metod wnioskowania, że inwazyjne gatunki obce są w stanie tworzyć zdolne do życia populacje i rozprzestrzeniać się, oraz uprawnienia do ustalania wspólnych elementów oceny ryzyka. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.	(29) Aby uwzględnić najświeższe osiągnięcia naukowe w zakresie środowiska, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do ustalenia i aktualizacji listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, metod wnioskowania, że inwazyjne gatunki obce są w stanie tworzyć zdolne do życia populacje i rozprzestrzeniać się, oraz uprawnienia do ustalania wspólnych elementów oceny ryzyka. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów w drodze konsultacji z forum naukowym. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Poprawka 25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 30

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30) Aby zagwarantować zgodność z niniejszym rozporządzeniem, państwa członkowskie powinny nakładać odstraszające, skuteczne i proporcjonalne sankcje za naruszenia, biorąc pod uwagę charakter i wagę naruszenia. Sankcje powinny uwzględniać zasadę „zanieczyszczający płaci” i mieć zastosowanie do wszystkich osób (podmiotów handlowych lub niehandlowych) odpowiedzialnych za wprowadzenie nierodzimych gatunków, niezależnie od tego, czy było ono zamierzone.

Uzasadnienie

W dyrektywie 2004/35/WE w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu ustanowiono precedens ustawodawczego zastosowania zasady „zanieczyszczający płaci”, zwłaszcza w kontekście ochrony gatunków i siedlisk przyrodniczych.

Poprawka 26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32) Aby po wejściu w życie nowych przepisów umożliwić wyczerpanie zapasów inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii podmiotom handlowym, które mogą mieć uzasadnione oczekiwania, na przykład tym, które otrzymały zezwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 708/2007, uzasadnione jest przyznanie im dwóch lat na ubój, sprzedaż lub przekazanie okazów ośrodkom prowadzącym badania naukowe lub zapewniającym ochronę ex-situ.

(32) Aby po wejściu w życie nowych przepisów umożliwić wyczerpanie zapasów inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii podmiotom handlowym, na przykład tym, które otrzymały zezwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 708/2007, uzasadnione jest przyznanie im dwóch lat na humanitarną eliminację, sprzedaż lub, w stosownych przypadkach, przekazanie okazów ośrodkom prowadzącym badania naukowe lub zapewniającym ochronę ex-situ.

Uzasadnienie

W tym kontekście wyraz „ubój” jest nieodpowiedni, ponieważ często odnosi się on do zabijania zwierząt na żywność lub futra; należy go zastąpić frazą „humanitarna eliminacja”.

Poprawka 27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich inwazyjnych gatunków obcych w Unii określonych w art. 3 pkt 2.

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich inwazyjnych gatunków obcych określonych w art. 3 pkt 2.

Poprawka 28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 – ustęp 2 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) chorób zwierząt uregulowanych w sposób określony w art. 4 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr XXX/XXXX [w sprawie zdrowia zwierząt COM(2013) 260 final];

c) czynników chorobotwórczych powodujących choroby zwierząt uregulowanych w sposób określony w art. 4 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr XXX/XXXX [w sprawie zdrowia zwierząt COM(2013) 260 final];

Uzasadnienie

Jako że niniejsze rozporządzenie dotyczy „gatunków”, mówienie o „czynnikach chorobotwórczych” i „chorobach zwierząt” wydaje się właściwsze i bardziej czytelne.

Poprawka 29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 – ustęp 2 – litera e

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) gatunków wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 708/2007;

skreślona

Uzasadnienie

Spójne ramy prawne dotyczące inwazyjnych gatunków obcych (zob. również motyw 9) wymagają wyłączenia gatunków lub działań z zakresu niniejszego rozporządzenia wyłącznie w przypadku, w którym ich niekorzystnemu wpływowi na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe zapobiega inne prawodawstwo. Gatunki wymienione w załączniku IV do rozporządzenia nr 708/2007 są wyłączone z procedur określonych w tym rozporządzeniu w przypadku akwakultury, lecz zakres rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych jest szerszy, ponieważ obejmuje gatunki wykorzystywane w innych obszarach, np. w handlu zwierzętami domowymi lub w ogrodach zoologicznych i akwariach – gatunki te powinny być zatem uwzględnione w rozporządzeniu i podlegać określonym w nim procedurom.

Poprawka 30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1) „gatunki obce” oznaczają żywe okazy gatunków, podgatunków lub niższych grup taksonomicznych zwierząt, roślin, grzybów lub drobnoustrojów wprowadzone poza ich poprzedni lub obecny naturalny obszar występowania; pojęcie to obejmuje części, gamety, nasiona, jaja lub diaspory tych gatunków, jak również hybrydy, odmiany lub rasy zdolne do przetrwania i rozrodu;	1) „gatunki obce” oznaczają żywe okazy gatunków, podgatunków lub niższych grup taksonomicznych zwierząt, roślin, grzybów lub drobnoustrojów wprowadzone poza ich poprzedni lub obecny naturalny obszar występowania lub które przemieściły się na obecny obszar występowania; pojęcie to obejmuje części, gamety, nasiona, jaja lub diaspory tych gatunków, jak również zdziczałe gatunki domowe, hybrydy, odmiany lub rasy zdolne do przetrwania i rozrodu;

Poprawka 31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2) „inwazyjne gatunki obce” oznaczają gatunki obce, w odniesieniu do których stwierdzono poprzez ocenę ryzyka, że ich wprowadzanie lub rozprzestrzenianie się zagraża różnorodności biologicznej i usługom ekosystemowym, a także które mogą wywierać negatywny wpływ na zdrowie człowieka i gospodarkę;

2) „inwazyjne gatunki obce” oznaczają gatunki obce, w odniesieniu do których stwierdzono poprzez ocenę ryzyka, że ich wprowadzanie i rozprzestrzenianie się zagraża różnorodności biologicznej i usługom ekosystemowym lub wpływa na nie, a także które mogą wywierać negatywny wpływ na zdrowie człowieka, gospodarkę i ogół społeczeństwa;

Uzasadnienie

Ta niewielka poprawka zapewnia spójność z art. 4 ust. 2 lit. b) oraz art. 5 ust. 1 lit. b), c) i d). Doprecyzowanie zgodne z podstawowym celem niniejszego rozporządzenia, o którym mowa w art. 1.

Poprawka 32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3) „inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii” oznaczają te inwazyjne gatunki obce, których negatywny wpływ uznano za wymagający skoordynowanych działań na szczeblu unijnym zgodnie z art. 4 ust. 2;

3) „inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii” oznaczają te inwazyjne gatunki obce, które są obce na terytorium Unii, z wyjątkiem regionów najbardziej oddalonych, lub obce w jednym regionie biogeograficznym Unii, lecz rodzime w innym regionie, których negatywny wpływ na co najmniej jedno z państw członkowskich uznano za wymagający skoordynowanych działań na szczeblu unijnym zgodnie z art. 4 ust. 2;

Poprawka 33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a) „inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego” oznaczają inwazyjne gatunki obce inne niż inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii, o których dane państwo członkowskie na podstawie dowodów naukowych sądzi, że szkodliwy wpływ ich uwolnienia i rozprzestrzeniania się, nawet jeśli nie jest w pełni oceniony, jest istotny dla całego terytorium tego państwa członkowskiego lub jego części i wymaga działań na szczeblu tego państwa członkowskiego;

Poprawka 34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7) „badania naukowe” oznaczają prace opisowe lub eksperymentalne podejmowane w uregulowanych warunkach w celu nabycia nowej wiedzy lub stworzenia nowych wyrobów, w tym wstępne etapy identyfikacji, charakteryzacji i izolacji cech genetycznych inwazyjnych gatunków obcych, poza inwazyjnością, wyłącznie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla umożliwienia reprodukcji tych cech w gatunkach nieinwazyjnych;

7) „badania naukowe” oznaczają prace opisowe lub eksperymentalne podejmowane w uregulowanych warunkach w celu uzyskania nowych wyników naukowych lub stworzenia nowych wyrobów, w tym wstępne etapy identyfikacji, charakteryzacji i izolacji cech genetycznych inwazyjnych gatunków obcych, poza właściwościami nadającymi im inwazyjny charakter, wyłącznie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla umożliwienia reprodukcji tych cech w gatunkach nieinwazyjnych;

Poprawka 35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

12) „eliminowanie” oznacza pełne i trwałe usunięcie populacji inwazyjnych gatunków obcych środkami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi;

12) „eliminowanie” oznacza pełne i trwałe usunięcie populacji inwazyjnych gatunków obcych letalnymi lub nieletalnymi środkami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi;

Poprawka 36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

14) „zarządzanie” oznacza działania fizyczne, chemiczne lub biologiczne, których celem jest eliminacja, kontrola lub odizolowanie populacji inwazyjnych gatunków obcych;

14) „zarządzanie” oznacza letalne lub nieletalne działania fizyczne, chemiczne lub biologiczne, których celem jest eliminacja, kontrola lub odizolowanie populacji inwazyjnych gatunków obcych, a jednocześnie unikanie wpływu na gatunki nieobjęte tymi działaniami i ich siedliska;

Poprawka 37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – punkt 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

16) „kontrola populacji” oznacza działania fizyczne, chemiczne lub biologiczne stosowane wobec populacji inwazyjnych gatunków obcych w celu ograniczenia, w miarę możliwości, liczby okazów do minimum, aby w przypadku niemożliwości usunięcia okazów zminimalizować ich inwazyjność i niekorzystny wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe lub na zdrowie człowieka.

16) „kontrola populacji” oznacza letalne lub nieletalne działania fizyczne, chemiczne lub biologiczne stosowane wobec populacji inwazyjnych gatunków obcych, a jednocześnie unikanie wpływu na gatunki nieobjęte tymi działaniami i ich siedliska, w celu ograniczenia, w miarę możliwości, liczby okazów do minimum, aby w przypadku niemożliwości usunięcia okazów zminimalizować ich inwazyjność i niekorzystny wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe lub na zdrowie człowieka.

Poprawka 38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja przyjmuje i aktualizuje listę inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii w drodze aktów wykonawczych na podstawie kryteriów określonych w ust. 2. Akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 22 ust. 2.	1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących ustalenia listy określającej inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii i taksonomiczne grupy gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii na podstawie kryteriów określonych w ust. 2, zgodnie z art. 23. Lista przyjmuje formę załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Lista inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii powinna zostać załączona do podstawowego aktu z powodu jej centralnego znaczenia i ścisłego powiązania z zakresem tego aktu. Lista załączona do podstawowego aktu stwarza ponadto większą jasność prawa niż odrębna lista. W związku z tym właściwą procedurą ustalenia i aktualizacji listy w załączniku do rozporządzenia są akty delegowane. W stosownych przypadkach rozporządzenie powinno obejmować taksonomiczne grupy gatunków o podobnych wymaganiach ekologicznych w celu zapobieżenia sytuacji, w której handel zostanie po prostu przekierowany z gatunków figurujących na liście gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii na gatunki podobne, lecz nieujęte na liście (np. gdy do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 338/97 dodano żółwia czerwonouchego, handel po prostu przekierowano na żółwia żółtobrzuchego).

Poprawka 39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Akty delegowane, o których mowa w ust. 1, zostaną przyjęte do dnia …* [Dz.U. proszę wstawić datę 18 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia].

Uzasadnienie

Poprawka 40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 b (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących aktualizacji listy, o której mowa w ust. 1, na podstawie kryteriów określonych w ust. 2, zgodnie z art. 23.

Uzasadnienie

Procedurę aktualizacji listy należy wyraźnie oddzielić od procedury jej ustalenia.

Poprawka 41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Inwazyjne gatunki obce są wpisywane na listę, o której mowa w ust. 1, tylko wówczas, gdy spełniają wszystkie poniższe kryteria:

2. Inwazyjne gatunki obce lub taksonomiczne grupy gatunków są wpisywane na listę, o której mowa w ust. 1, tylko wówczas, gdy spełniają wszystkie poniższe kryteria:

Uzasadnienie

Rozporządzenie powinno obejmować taksonomiczne grupy ściśle spokrewnionych gatunków o podobnych wymaganiach ekologicznych w celu zapobieżenia sytuacji, w której handel zostanie po prostu przekierowany z gatunków figurujących na liście gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii na gatunki podobne, lecz nieujęte na liście (np. gdy do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 338/97 dodano żółwia czerwonouchego, handel po prostu przekierowano na żółwia żółtobrzuchego).

Poprawka 42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) zważywszy na dostępne dowody naukowe, są uznawane za obce dla terytorium Unii poza regionami najbardziej oddalonymi;

a) na podstawie dostępnych dowodów naukowych są uznawane za inwazyjne gatunki obce w co najmniej jednym z państw członkowskich, poza regionami najbardziej oddalonymi, lub obce w jednym regionie biogeograficznym Unii, lecz rodzime w innym;

Uzasadnienie

Obecnie rozporządzenie obejmuje wyłącznie te gatunki, które są obce na całym terytorium UE. Poprawka ta jest niezbędna do uwzględnienia w zakresie rozporządzenia tych gatunków, które są inwazyjne w jednej części Unii, lecz rodzime w innej.

Poprawka 43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) zważywszy na dostępne dowody naukowe, są uznawane za mogące stworzyć zdolną do życia populację i rozprzestrzenić się w środowisku w obecnych lub przewidywalnych warunkach klimatycznych, w dowolnym miejscu w Unii, z wyjątkiem regionów najbardziej oddalonych;

b) zważywszy na najlepsze i najnowsze dostępne dowody naukowe, są uznawane za mogące stworzyć zdolną do życia populację i rozprzestrzenić się w środowisku w obecnych lub przewidywalnych warunkach klimatycznych, w dowolnym miejscu w Unii, z wyjątkiem regionów najbardziej oddalonych;

Poprawka 44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 – wprowadzenie


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie mogą składać do Komisji wnioski dotyczące dodania inwazyjnych gatunków obcych do listy, o której mowa w ust. 1. Wnioski te muszą uwzględniać wszystkie poniższe kryteria:	Państwa członkowskie mogą składać do Komisji wnioski dotyczące dodania inwazyjnych gatunków obcych do listy, o której mowa w ust. 1. Wnioski te muszą uwzględniać wszystkie poniższe dane:

Poprawka 45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) nazwę gatunku;

a) nazwę gatunku lub taksonomicznej grupy gatunków;

Poprawka 46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 – litera c


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) dowody na to, że gatunki spełniają kryteria określone w ust. 2.	c) dowody na to, że gatunki lub taksonomiczna grupa gatunków spełniają kryteria określone w ust. 2.

Poprawka 47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a. Gatunki wpisane na listę, o której mowa w ust. 1, zostaną wybrane na podstawie kryteriów uwzględniających stopień, w jakim gatunek jest lub mógłby stać się inwazyjny na terytorium Unii, skalę faktycznego lub potencjalnego wpływu na różnorodność biologiczną lub usługi ekosystemowe oraz zdrowie ludzkie lub interesy gospodarcze.

Uzasadnienie

Proponowane rozporządzenie zawiera szczegółowe informacje na temat oceny ryzyka, którą należy przeprowadzić w celu uwzględnienia wybranych gatunków, które będą objęte przepisami, lecz brakuje w nim informacji o podstawie kryteriów wyboru.

Poprawka 48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 b (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3b. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera adnotację wskazującą, czy dane państwo członkowskie wnioskowało o odstępstwo lub czy udzielono mu jakiegokolwiek odstępstwa zgodnie z art. 4a.

Poprawka 49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Lista, o której mowa w ust. 1, obejmuje maksymalnie pięćdziesiąt gatunków, włącznie z gatunkami, które mogą zostać dodane w wyniku środków nadzwyczajnych przewidzianych w art. 9.

skreślony

Poprawka 50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 4a

Krajowe odstępstwa w odniesieniu do inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii

1. Inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii, które są rodzime w jednym z państw członkowskich, nie podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b)–g) oraz w art. 8, 11–13 i 15, na terytorium tego państwa członkowskiego, w którym są gatunkami rodzimymi.

2. Państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji wniosek o odstępstwo od któregokolwiek ograniczenia lub od wszystkich ograniczeń, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b)–g) oraz w art. 8, 11–15 i 19, w odniesieniu do inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

3. Wniosek o odstępstwo składa się wyłącznie wtedy, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:

a) na podstawie solidnych dowodów naukowych wykazano, że gatunek nie jest inwazyjny na terytorium tego państwa członkowskiego i nie powoduje znaczących szkód w sąsiadujących państwach członkowskich;

b) na podstawie dostępnych danych, w analizie kosztów i korzyści wykazano z uzasadnioną pewnością, że przy uwzględnieniu sytuacji społeczno-gospodarczej tego państwa członkowskiego koszty będą wyjątkowo wysokie i nieproporcjonalne do korzyści.

4. Wniosek o odstępstwo musi być należycie uzasadniony i muszą zostać dołączone do niego dowody, o których mowa w ust. 3 lit. a) lub b).

5. Komisja decyduje w drodze aktów wykonawczych o zatwierdzeniu lub odrzuceniu wniosków. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 22 ust. 2.

6. Państwa członkowskie dopilnowują wprowadzenia środków izolacji, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się gatunków do czasu przyjęcia decyzji, o której mowa w ust. 5.

Poprawka 51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 5

Ocena ryzyka i akty delegowane

1. Komisja lub państwa członkowskie, odpowiednio, przeprowadzają ocenę ryzyka, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. c i art. 4 ust. 3 lit. b z uwzględnieniem następujących elementów:

1. Komisja, w stosownych przypadkach z pomocą państw członkowskich, przeprowadza ocenę ryzyka, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) i art. 4 ust. 3 lit. b) z uwzględnieniem następujących elementów:

a) opisu gatunku zawierającego jego tożsamość taksonomiczną, historię, rodzimy obszar występowania, potencjalny obszar występowania;

a) opisu gatunku zawierającego jego tożsamość taksonomiczną, historię, rodzimy obszar występowania i potencjalny obszar występowania;

b) opisu wzorców jego reprodukcji i rozprzestrzeniania się, włącznie z oceną, czy istnieją ku temu odpowiednie warunki środowiskowe;

b) opisu wzorców i dynamiki jego reprodukcji i rozprzestrzeniania się, włącznie z oceną, czy istnieją ku temu odpowiednie warunki środowiskowe;

c) opisu potencjalnych dróg przedostawania się i rozprzestrzeniania, zamierzonego i niezamierzonego, obejmujących, w stosownych przypadkach, towary, z którymi gatunki te zasadniczo są związane;

d) szczegółowej oceny ryzyka przedostania się, osiedlenia się i rozprzestrzenienia w odpowiednich regionach biogeograficznych w obecnych warunkach i warunkach przewidywalnych zmian klimatu;

e) opisu obecnego rozmieszczenia gatunków zawierającego informacje, czy dany gatunek występuje już w Unii lub w krajach sąsiadujących;

e) opisu obecnego rozmieszczenia gatunków zawierającego informacje, czy dany gatunek występuje już w Unii jako gatunek rodzimy lub obcy lub w krajach sąsiadujących oraz prognozy jego prawdopodobnego rozmieszczenia w przyszłości;

f) opisu negatywnego wpływu na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, włącznie z wpływem na gatunki rodzime, tereny chronione, siedliska zagrożone, na zdrowie człowieka i gospodarkę; częścią opisu jest ocena skali przyszłego wpływu;

f) opisu lub szacunkowej oceny, opartej na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, negatywnego wpływu na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, włącznie z wpływem na gatunki rodzime, tereny chronione, siedliska zagrożone, na gospodarkę, zdrowie i bezpieczeństwo publiczne;

g) określonej ilościowo prognozy kosztów szkód na szczeblu unijnym ze wskazaniem ich znaczenia dla Unii, aby uzasadnić podjęcie kolejnych działań, ponieważ łączne szkody przeważyłyby nad kosztami ich zmniejszania;

g) oceny potencjalnych kosztów szkód na szczeblu unijnym ze wskazaniem ich znaczenia dla Unii;

h) opisu możliwych sposobów wykorzystania gatunków i korzyści z tego wynikających.

h) opisu możliwych sposobów wykorzystania gatunków i korzyści z tego wynikających;

ha) oceny i wyboru możliwości ograniczenia ryzyka wprowadzania i rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 23 w celu uszczegółowienia rodzaju dopuszczalnych dowodów naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. b, i sporządzenia szczegółowego opisu zastosowania elementów określonych w ust. 1 lit. a)–h) niniejszego artykułu, włącznie z metodologią, która zostanie zastosowana w ocenie tych elementów, uwzględniając odpowiednie normy krajowe i międzynarodowe oraz potrzebę ustalenia priorytetów dla działań przeciwko gatunkom mogącym spowodować znaczne szkody gospodarcze, w tym szkody wynikające z utraty różnorodności biologicznej.

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 23 w celu uszczegółowienia rodzaju dopuszczalnych dowodów naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), i sporządzenia szczegółowego opisu zastosowania elementów określonych w ust. 1 lit. a)–ha) niniejszego artykułu, włącznie z metodologią, która zostanie zastosowana w ocenie tych elementów, uwzględniając odpowiednie normy krajowe i międzynarodowe oraz potrzebę ustalenia priorytetów dla działań przeciwko gatunkom mogącym spowodować znaczne szkody dla zdrowia ludzkiego i gospodarki, w tym szkody wynikające z utraty różnorodności biologicznej.

Poprawka 52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Gatunki wpisane na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, które są gatunkami rodzimymi w najbardziej oddalonym regionie, nie podlegają postanowieniom art. 7, 8, 11 i 13–17 w tym regionie.	1. Inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii, które są gatunkami rodzimymi w najbardziej oddalonym regionie, nie podlegają postanowieniom art. 7, 8, 11 i 13–17 w tym regionie.

Uzasadnienie

Ponieważ wprowadzono definicję inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, lepiej jest odwołać się wyraźnie do tej definicji w każdym miejscu aktu.

Poprawka 53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 7

Zakaz wprowadzania inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii

Ograniczenia dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii

1. Gatunków wpisanych na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, nie wolno w sposób zamierzony:

1. Inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii nie wolno w sposób zamierzony lub wynikający z niedbalstwa:

a) wprowadzać na terytorium Unii lub przemieszczać przez terytorium Unii;

a) wprowadzać do państwa członkowskiego lub przemieszczać przez jego terytorium;

b) reprodukować (wydawanie zezwoleń jest zabronione);

c) przewozić, za wyjątkiem transportu gatunków do właściwych ośrodków w celu ich wyeliminowania;

c) przewozić, za wyjątkiem transportu gatunków do właściwych ośrodków w związku z ich eliminowaniem;

d) wprowadzać do obrotu;

d) wprowadzać do obrotu lub oferować do sprzedaży;

e) wykorzystywać lub wymieniać;

f) trzymać lub hodować, także w izolacji;

f) nie naruszając art. 8, trzymać lub hodować, także w izolacji;

g) uwalniać do środowiska.

2. Państwa członkowskie zapobiegają niezamierzonemu wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii zgodnie z postanowieniami art. 11 ust. 3 i 4.

2. Państwa członkowskie zapobiegają każdemu innemu niezamierzonemu wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii zgodnie z postanowieniami art. 11 ust. 3 i 4.

2a. Państwa członkowskie mogą utrzymać lub ustanowić bardziej rygorystyczne przepisy krajowe w celu zapobiegania wprowadzaniu, osiedlaniu się i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

(Zmiana „zakazu” na „ograniczenia” dotyczy całego tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie).

Poprawka 54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 8

Zezwolenia na badania naukowe i ochronę ex-situ

Zezwolenia

1. W drodze odstępstwa od zakazów określonych w art. 7 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) państwa członkowskie ustanawiają system zezwoleń umożliwiający placówkom upoważnionym do prowadzenia badań naukowych lub ochrony ex-situ realizowanie wspomnianych działań dotyczących inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

1. W drodze odstępstwa od ograniczeń określonych w art. 7 ust. 1 lit. a), b), c), d), e) i f) państwa członkowskie ustanawiają system zezwoleń umożliwiający placówkom upoważnionym do prowadzenia badań naukowych lub ochrony ex-situ realizowanie wspomnianych działań dotyczących inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii. Państwa członkowskie mogą również ustanowić system zezwoleń umożliwiający wyspecjalizowanym placówkom, które zajmują się komercyjną uprawą gatunków roślinnych lub komercyjną hodowlą zwierząt objętych dyrektywą Rady 98/58/WE, prowadzenie takiej działalności w odniesieniu do inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, pod warunkiem że gatunki te mają wysoką wartość gospodarczą, społeczną lub środowiskową, i bez uszczerbku dla art. 22 lit. b) dyrektywy 92/43/EWG i art. 11 dyrektywy 2009/147/WE.

2. Państwa członkowskie upoważniają właściwe organy do wydawania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, na działania prowadzone w izolacji, które spełniają wszystkie poniższe warunki:

a) inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii są trzymane i badane w zamkniętych pomieszczeniach, o których mowa w ust. 3;

b) działalność jest prowadzona przez personel posiadający kwalifikacje naukowe i techniczne określone przez właściwe organy;

b) działalność jest prowadzona przez personel posiadający kwalifikacje naukowe lub techniczne określone przez właściwe organy;

c) transport do zamkniętego pomieszczenia i z zamkniętego pomieszczenia jest zatwierdzany przez właściwy organ i przeprowadzany w warunkach wykluczających ucieczkę inwazyjnych gatunków obcych;

d) w przypadku zwierzęcych inwazyjnych gatunków obcych są one, w miarę możliwości, oznakowane;

d) w przypadku zwierzęcych inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii są one, w miarę możliwości, oznakowane przy użyciu metod, które nie powodują możliwego do uniknięcia bólu, lęku lub cierpienia;

e) ryzyko ucieczki, rozprzestrzenienia się lub usunięcia gatunków jest skutecznie zarządzane, z uwzględnieniem tożsamości, biologii i sposobów rozpraszania się gatunków, działalności ośrodka i przewidywanego zamkniętego pomieszczenia, interakcji ze środowiskiem oraz innych odpowiednich czynników związanych z ryzykiem, jakie stwarzają te gatunki;

f) prowadzony jest ciągły nadzór i sporządzono plan postępowania awaryjnego na wypadek ewentualnej ucieczki lub rozprzestrzenienia się gatunków, włącznie z planem ich wyeliminowania;

f) prowadzony jest ciągły nadzór i sporządzono plan postępowania awaryjnego na wypadek ewentualnej ucieczki lub rozprzestrzenienia się gatunków, włącznie z planem – w ostateczności – ich wyeliminowania.

g) zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ograniczonej liczby gatunków i okazów, która jest niezbędna do badań naukowych lub ochrony ex-situ i nie przekracza pojemności zamkniętego pomieszczenia. Zezwolenie zawiera ograniczenia niezbędne do zmniejszenia ryzyka ucieczki lub rozprzestrzeniania się danego gatunku. Zezwolenie jest dołączone przez cały czas do inwazyjnego gatunku obcego, którego dotyczy, podczas trzymania, wprowadzania do Unii i przewozu gatunku na jej terytorium.

g) Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ograniczonej liczby gatunków i okazów, która nie przekracza pojemności zamkniętego pomieszczenia. Zezwolenie zawiera ograniczenia niezbędne do zmniejszenia ryzyka ucieczki lub rozprzestrzeniania się danego gatunku. Zezwolenie jest dołączone przez cały czas do inwazyjnego gatunku obcego, którego dotyczy, podczas trzymania, wprowadzania do Unii i przewozu gatunku na jej terytorium.

3. Okazy uznaje się za trzymane w zamkniętych pomieszczeniach, jeśli spełniono następujące warunki:

a) okazy są fizycznie odizolowane i żadne z nich ani ich reprodukowalne części nie mogą uciec, rozprzestrzenić się lub zostać usunięte przez nieupoważnione osoby z pomieszczenia, w którym są trzymane; środkiem zagwarantowania tego, że żadne okazy ani ich reprodukowalne części nie mogą uciec, rozprzestrzenić się lub zostać usunięte przez nieupoważnione osoby, są sprawozdania ze sprzątania, postępowania z odpadami i utrzymania ośrodka;

b) okazy są usuwane, unieszkodliwiane lub niszczone w taki sposób, by wykluczyć ich rozmnożenie się lub reprodukcję poza ośrodkami.

b) okazy są usuwane, unieszkodliwiane, niszczone lub humanitarnie eliminowane w taki sposób, by wykluczyć ich rozmnożenie się lub reprodukcję poza ośrodkami.

4. Wnioskując o zezwolenie, placówka dostarcza wszystkie niezbędne dowody, aby umożliwić właściwemu organowi ocenę, czy warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione.

4. Wnioskując o zezwolenie, wnioskodawca dostarcza wszystkie niezbędne dowody, aby umożliwić właściwemu organowi ocenę, czy warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione.

4a. Państwa członkowskie dopilnowują, by właściwe organy przeprowadzały inspekcje w celu zapewnienia zgodności pomieszczeń, o których mowa w ust. 3, z warunkami określonymi w wydanym zezwoleniu.

4b. Komisja może w drodze aktu wykonawczego wyrazić sprzeciw wobec zezwolenia wydanego zgodnie z ust. 2 z powodu niespełnienia któregokolwiek z warunków, o których mowa w tym ustępie. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 22 ust. 2.

Poprawka 55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Dane państwo członkowskie przeprowadza niezwłocznie, a w każdym razie w ciągu 24 miesięcy od przyjęcia decyzji o wprowadzeniu środków nadzwyczajnych, ocenę ryzyka zgodnie z art. 5 dla gatunków objętych środkami nadzwyczajnymi, uwzględniając dostępne informacje techniczne i naukowe w celu wpisania tych gatunków na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1.

3. Dane państwo członkowskie lub w stosownych przypadkach Komisja przeprowadza niezwłocznie, a w każdym razie w ciągu 12 miesięcy od przyjęcia decyzji o wprowadzeniu środków nadzwyczajnych, ocenę ryzyka zgodnie z art. 5 dla gatunków objętych środkami nadzwyczajnymi, uwzględniając dostępne informacje techniczne i naukowe w celu wpisania tych gatunków na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1.

Uzasadnienie

W przypadku gdy Komisja przeprowadziła już ocenę skutków w odniesieniu do art. 5 ust. 1, państwa członkowskie powinny mieć możliwość korzystania z tych informacji.

Poprawka 56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 10

Ograniczenia dotyczące zamierzonego uwalniania inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego

Ograniczenia dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego

1. Państwa członkowskie zakazują zamierzonego uwalniania do środowiska tych inwazyjnych gatunków obcych poza inwazyjnymi gatunkami obcymi potencjalnie szkodliwymi dla Unii, w przypadku których państwa członkowskie uważają, na podstawie dowodów naukowych, że niekorzystny wpływ ich uwolnienia i rozprzestrzenienia się, nawet jeśli nie został ostatecznie stwierdzony, ma znaczenie dla terytorium ich kraju („inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego”); zamierzone uwalnianie do środowiska to proces wprowadzenia organizmu do środowiska w jakimkolwiek celu bez niezbędnych środków zapobieżenia jego ucieczce i rozprzestrzenieniu się.

1. Państwa członkowskie podejmują środki dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego polegające na wprowadzeniu któregokolwiek z ograniczeń określonych w art. 7 ust. 1 bądź utrzymują lub ustanawiają bardziej rygorystyczne przepisy krajowe w celu zapobiegania wprowadzaniu tych gatunków lub w celu kontroli osiedlania się i rozwoju ich populacji.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie o gatunkach, które uważają za inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie o gatunkach, które uważają za inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego oraz o ograniczeniach ustanowionych zgodnie z ust. 1.

2a. Państwa członkowskie podczas przyjmowania środków dotyczących inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego na ich terytorium zapewniają koordynację własnych działań z odpowiednimi sąsiadującymi państwami członkowskimi, jeżeli istnieje znaczące ryzyko rozprzestrzenienia się takiego inwazyjnego gatunku obcego na terytorium sąsiadujących państw członkowskich lub w przypadku, gdy wspólne działanie byłoby bardziej skuteczne, w celu opracowania wspólnych planów działania w odniesieniu do takich gatunków.

3. Właściwe organy państw członkowskich mają prawo wydawać zezwolenia na uwolnienie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego w niektórych przypadkach, z zastrzeżeniem pełnego uwzględnienia następujących warunków:

a) nie ma alternatywnych nieinwazyjnych gatunków, za pomocą których można uzyskać podobne korzyści;

b) korzyści z uwolnienia są wyjątkowo duże w porównaniu z ryzykiem szkód powodowanych przez dane gatunki;

c) proces uwolnienia będzie obejmować środki zmniejszające wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, jak również na zdrowie człowieka i gospodarkę;

d) ustanowiono odpowiedni nadzór i sporządzono plan postępowania awaryjnego mający na celu wyeliminowanie gatunków, w przypadku gdy właściwy organ uzna, że szkody spowodowane przez nie są niedopuszczalne.

4. Zezwolenie na wprowadzenie gatunków obcych w celu ich wykorzystania w akwakulturze jest wydawane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia (WE) nr 708/2007.

Poprawka 57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Najpóźniej do [18 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – wstawić datę] państwa członkowskie przeprowadzą kompleksową analizę dróg niezamierzonego wprowadzania i rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych na ich terytorium oraz wskażą te drogi, które wymagają działań priorytetowych („drogi priorytetowe”) ze względu na liczbę gatunków lub szkody powodowane przez gatunki przedostające się do Unii tymi drogami. W tym działaniu państwa członkowskie skoncentrują się w szczególności na analizie dróg wprowadzania inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.	1. W ciągu dwóch lat od przyjęcia listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, państwa członkowskie przeprowadzą kompleksową analizę dróg niezamierzonego wprowadzania i rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii na ich terytorium oraz wskażą te drogi, które wymagają działań priorytetowych („drogi priorytetowe”) ze względu na liczbę gatunków lub potencjalne ryzyko związane z gatunkami przedostającymi się do Unii tymi drogami.

Uzasadnienie

Cały proces musi być spójny: państwa członkowskie nie mogą opracować planu działania przed ustaleniem listy gatunków inwazyjnych. Proponuje się również przedłużenie okresu na przeprowadzenie analizy, ponieważ pierwotne ramy czasowe mogą być nierealistyczne. Podobne zmiany wprowadzono także w art. 11 ust.2, art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 1.

Poprawka 58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – ustęp 2


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Najpóźniej do [3 lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – wstawić datę] każde państwo członkowskie ustali i wdroży plan działania dotyczący dróg priorytetowych wskazanych przez siebie zgodnie z ust. 1. Plan ten ma obejmować harmonogram działań i opisywać środki, które zostaną przyjęte w zakresie dróg priorytetowych, aby zapobiec niezamierzonemu wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych do Unii i ich rozprzestrzenianiu się na Unię i w środowisku.	2. W ciągu trzech lat od przyjęcia listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, każde państwo członkowskie ustali i wdroży plan działania dotyczący dróg priorytetowych wskazanych przez siebie zgodnie z ust. 1. Plan ten ma obejmować harmonogram działań i opisywać środki, które zostaną przyjęte w zakresie dróg priorytetowych, aby zapobiec niezamierzonemu wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych do Unii i ich rozprzestrzenianiu się na Unię i w środowisku.

Poprawka 59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Plan działania, o którym mowa w ust. 2, obejmuje środki zaprojektowane na podstawie analizy kosztów i korzyści, a co najmniej:

3. Plan działania, o którym mowa w ust. 2, obejmuje – lecz nie ogranicza się do nich – takie środki jak, w zależności od przypadku, działania regulacyjne lub dobrowolne i kodeksy dobrych praktyk, mające na celu:

a) środki zwiększania świadomości;

a) zwiększanie świadomości;

b) środki regulacyjne w celu zmniejszenia zanieczyszczeń towarów i dóbr oraz pojazdów i sprzętu przez inwazyjne gatunki obce, w tym środki dotyczące transportu inwazyjnych gatunków obcych z państw trzecich;

b) zmniejszenie ryzyka wprowadzenia inwazyjnych gatunków obcych jako niechcianych „pasażerów” podczas transportu towarów i dóbr oraz ruchu pojazdów i sprzętu, z uwzględnieniem środków dotyczących transportu inwazyjnych gatunków obcych z państw trzecich;

c) środki regulacyjne zapewniające odpowiednie kontrole na granicach Unii, poza kontrolami urzędowymi prowadzonymi zgodnie z art. 13;

c) zapewnienie odpowiednich kontroli na granicach Unii, poza kontrolami urzędowymi prowadzonymi zgodnie z art. 13;

d) środki międzynarodowej Konwencji o kontroli i zarządzaniu wodami balastowymi oraz osadami ze statków.

Uzasadnienie

Środki wykorzystywane w ramach planów działania dotyczących dróg przedostawania się powinny być najbardziej odpowiednie i nie należy ich ograniczać do działań regulacyjnych. Nie jest właściwe nakładanie na Unię Europejską obowiązku przestrzegania konwencji, która została podpisana jedynie przez cztery państwa członkowskie. Ponadto wody balastowe stanowią jedynie jedną z wielu dróg, więc jej wyróżnianie nie jest właściwe. Środki wykorzystywane w ramach planów działania dotyczących dróg przedostawania się powinny być najbardziej odpowiednie i nie należy ich ograniczać, na przykład, do działań regulacyjnych.

Poprawka 60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Najpóźniej do [18 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – wstawić datę] państwa członkowskie ustanowią system urzędowego nadzoru; jego funkcją będzie gromadzenie i rejestrowanie danych dotyczących wystąpienia inwazyjnych gatunków obcych w środowisku poprzez badania, monitoring lub inne procedury zapobiegania rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych na Unię.	1. W ciągu 18 miesięcy od przyjęcia listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, państwa członkowskie ustanowią system urzędowego nadzoru; jego funkcją będzie gromadzenie i rejestrowanie danych dotyczących wystąpienia inwazyjnych gatunków obcych w środowisku poprzez badania, monitoring lub inne procedury potwierdzania nieobecności, wykrywania pierwszych przypadków wystąpienia lub zapobiegania rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych na Unię.

Uzasadnienie

Proponowane sformułowanie w lepszy sposób oddaje cele systemu nadzoru. Ważne jest dokumentowanie w ramach działań nadzorujących nieobecności określonych gatunków, ponieważ może to pomóc w obliczeniu prawdopodobieństwa, że gatunek jest rzeczywiście obecny, a nie został wykryty.

Poprawka 61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2a. Państwa członkowskie wprowadzają obowiązek zgłaszania przez właścicieli zwierząt domowych towarzyszących ludziom trzymanych w celach niekomercyjnych, należących do jednego z gatunków wpisanych na listę sporządzoną zgodnie z art. 4 ust. 1.

Poprawka 62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Najpóźniej do [12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – wstawić datę] państwa członkowskie ustanowią w pełni funkcjonujące struktury prowadzenia kontroli urzędowych wprowadzanych do Unii zwierząt i roślin, obejmujące ich nasiona, jaja lub diaspory; kontrole te są niezbędne do zapobiegania zamierzonemu wprowadzaniu do Unii inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.	1. Najpóźniej w ciągu 12 miesięcy od przyjęcia listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, państwa członkowskie ustanowią w pełni funkcjonujące struktury do celów prowadzenia kontroli urzędowych i osiągną pełne zdolności monitorowania wprowadzanych do Unii zwierząt i roślin, obejmujące ich nasiona, jaja, stadia rozwoju lub diaspory; kontrole te są niezbędne do zapobiegania zamierzonemu wprowadzaniu do Unii inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

Uzasadnienie

Wymienienie stadiów rozwoju jest ważne, zwłaszcza w przypadku larw, nimf, poczwarek bezkręgowców lub embrionów kręgowców i ontogenetycznych stadiów płazów lub ryb.

Poprawka 63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5a. Organy kontroli granicznej państw członkowskich dokumentują inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego, o których otrzymały informacje zgodnie z art. 10 ust. 2 i które wykryto w wyniku działań kontrolnych.

Uzasadnienie

Ważne jest, aby informacje dotyczące wykrycia inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego nie zaginęły.

Poprawka 64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7. Państwa członkowskie opracowują wytyczne i programy szkoleniowe, aby ułatwić identyfikację i wykrywanie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii poprzez współpracę pomiędzy wszystkimi organami uczestniczącymi w weryfikacjach, o których mowa w ust. 2. Programy szkoleniowe dla organów celnych obejmują informację dotyczącą wypełnienia jednolitego dokumentu administracyjnego, na którym należy dokonać zgłoszenia celnego.

7. W oparciu o najlepsze praktyki Komisja wraz z państwami członkowskimi opracowują wytyczne i programy szkoleniowe, aby ułatwić identyfikację i wykrywanie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii oraz, w możliwym zakresie, potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego poprzez współpracę pomiędzy wszystkimi organami uczestniczącymi w weryfikacjach, o których mowa w ust. 2.

Uzasadnienie

Ważne jest, aby w możliwym zakresie uwzględnić informacje o inwazyjnych gatunkach obcych potencjalnie szkodliwych dla państwa członkowskiego, ponieważ są one najprawdopodobniej gatunkami, które w przyszłości staną się gatunkami potencjalnie szkodliwymi dla Unii i które wykazały swoje oddziaływanie jako inwazyjne gatunki obce.

Poprawka 65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Stosując środki eliminowania, państwa członkowskie dbają o to, by stosowane metody były skuteczne i doprowadziły do pełnego i trwałego usunięcia populacji danego inwazyjnego gatunku obcego, z należytym uwzględnieniem zdrowia człowieka i środowiska, a zwierzętom nimi objętym oszczędzono możliwego do uniknięcia bólu, lęku i cierpienia.

2. Stosując środki eliminowania, państwa członkowskie dbają o to, by stosowane metody były skuteczne i doprowadziły do pełnego i trwałego usunięcia populacji danego inwazyjnego gatunku obcego, z należytym uwzględnieniem zdrowia człowieka i środowiska oraz z dbałością o to, aby zarówno zwierzętom nimi objętym, jak i tym nieobjętym oszczędzono możliwego do uniknięcia bólu, lęku i cierpienia.

Uzasadnienie

Celem poprawki jest zapewnienie tego, aby należytą uwagę poświęcić również zwierzętom nieobjętym tymi metodami.

Poprawka 66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Wnioski o odstępstwa są oparte na niezbitych dowodach naukowych i można je składać tylko wówczas, gdy zostały spełnione następujące warunki:

2. Wnioski o odstępstwa są oparte na niezbitych dowodach naukowych i można je składać tylko wówczas, gdy został spełniony co najmniej jeden z następujących warunków:

Uzasadnienie

Uzasadnienia wymienione na liście odstępstw od konieczności przeprowadzenia szybkiego eliminowania są odrębne i się nie łączą. Odstępstwo może zostać przyznane w przypadku spełnienia co najmniej jednego warunku, a nie wszystkich warunków.

Poprawka 67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 2 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) metody eliminacji są niedostępne lub są dostępne, lecz mają bardzo poważny negatywny wpływ na zdrowie człowieka lub środowisko.

c) metody eliminacji są niedostępne lub są dostępne, lecz mają bardzo poważny negatywny wpływ na zdrowie człowieka, środowisko lub inne gatunki.

Poprawka 68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 2 – litera c a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ca) dany inwazyjny gatunek obcy nie wywiera istotnych negatywnych skutków transgranicznych.

Uzasadnienie

Jeżeli państwo członkowskie żąda odstępstwa dla określonego gatunku, należy wykluczyć negatywne skutki takiego odstępstwa dla (sąsiadujących) państw członkowskich.

Poprawka 69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Najpóźniej do 12 miesięcy od wpisania inwazyjnego gatunku obcego na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, państwa członkowskie wprowadzają środki zarządzania wobec tych inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które – jak twierdzą te państwa członkowskie – rozprzestrzeniły się na szeroką skalę na ich terytoriach, aby zminimalizować ich wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, zdrowie człowieka i gospodarkę. Przedmiotowe środki zarządzania są oparte na analizie kosztów i korzyści i obejmują także proces restytucji, o którym mowa w art. 18.

1. Najpóźniej do 12 miesięcy od wpisania inwazyjnego gatunku obcego na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, państwa członkowskie wprowadzają środki zarządzania wobec tych inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które – jak twierdzą te państwa członkowskie – rozprzestrzeniły się na szeroką skalę na ich terytoriach, aby zminimalizować ich wpływ na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, zdrowie człowieka i gospodarkę. Przedmiotowe środki zarządzania obejmują analizę kosztów i korzyści z uwzględnieniem wpływu na środowisko i obejmują także proces restytucji, o którym mowa w art. 18.

Uzasadnienie

Sformułowanie „obejmują” zapewnia państwom członkowskim większą elastyczność w definiowaniu odpowiednich środków zarządzania. Ograniczanie decyzji jedynie do aspektów ekonomicznych nie jest ani wystarczające, ani właściwe (por. np. przypadek barszczu Mantegazziego)

Poprawka 70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Środki zarządzania obejmują działania fizyczne, chemiczne lub biologiczne, których celem jest wyeliminowanie, kontrola lub odizolowanie populacji inwazyjnego gatunku obcego. W stosownych przypadkach środki zarządzania obejmują działania stosowane wobec ekosystemu przyjmującego w celu zwiększenia jego odporności na bieżące i przyszłe inwazje.

2. Środki zarządzania obejmują letalne lub nieletalne działania fizyczne, chemiczne lub biologiczne, których celem jest wyeliminowanie, kontrola lub odizolowanie populacji inwazyjnego gatunku obcego. W stosownych przypadkach środki zarządzania obejmują działania stosowane wobec ekosystemu przyjmującego w celu zwiększenia jego odporności na bieżące i przyszłe inwazje.

Poprawka 71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Systemy nadzoru przewidziane w art. 12 projektuje się i stosuje także w celu monitorowania, do jakiego stopnia środki eliminacji, kontroli lub izolacji populacji są skuteczne w minimalizowaniu wpływu na różnorodność biologiczną i usługi ekosystemowe, zdrowie człowieka lub gospodarkę.

Uzasadnienie

Monitorowanie może przełożyć się na dalsze udoskonalenie środków zarządzania.

Poprawka 72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4a. Jeśli w wyniku monitorowania ustalono, że eliminowanie, kontrola populacji lub środki izolacji są nieskuteczne w minimalizowaniu skutków, o których mowa w ust. 4, przeprowadza się analizę dotyczącą modyfikacji lub zaprzestania stosowania takich środków.

Uzasadnienie

W przypadku stwierdzenia nieskuteczności środka należy dokonać oceny mającej na celu określenie, czy wymagana jest modyfikacja lub uchylenie takiego środka, aby uniknąć niepotrzebnego zużycia zasobów i nieistotnych skutków.

Poprawka 73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. W przypadku poważnego ryzyka, że inwazyjny gatunek obcy potencjalnie szkodliwy dla Unii rozprzestrzeni się na sąsiadujące państwo członkowskie, państwa członkowskie, w których ten gatunek występuje na szeroką skalę, natychmiast powiadamiają o tym sąsiadujące państwa członkowskie i Komisję. W stosownych przypadkach zainteresowane państwa członkowskie wprowadzają wspólnie uzgodnione środki zarządzania. W przypadkach, gdy rozprzestrzenienie się gatunku może dotknąć także państwa trzecie, dane państwo członkowskie rozważa potrzebę poinformowania zainteresowanych państw trzecich.

Uzasadnienie

Informowanie zainteresowanych państw trzecich leży w równym stopniu w interesie państw członkowskich UE i jest zgodne z celem rozporządzenia, tj. zapobiegania rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych.

Poprawka 74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 18

Restytucja uszkodzonych ekosystemów

1. Państwa członkowskie uruchamiają proporcjonalny proces restytucji, aby wesprzeć rewitalizację ekosystemów, które zostały zdegradowane, uszkodzone lub zniszczone przez inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii.

1. Państwa członkowskie uruchamiają odpowiedni proces restytucji, aby wesprzeć rewitalizację ekosystemów, które zostały zdegradowane, uszkodzone lub zniszczone przez inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii, chyba że na podstawie dostępnych danych, w analizie kosztów i korzyści wykazano z uzasadnioną pewnością, że koszty tego procesu będą wyjątkowo wysokie i nieproporcjonalne do korzyści z restytucji.

2. Proces restytucji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje przynajmniej:

a) działania zwiększające zdolność ekosystemu narażonego na zakłócenia do stawienia im oporu, absorpcji, radzenia sobie z nimi i regeneracji po ich skutkach;

b) działania zapobiegające ponownej inwazji po kampanii eliminacyjnej.

b) działania wspierające zapobieganie ponownej inwazji po kampanii eliminacyjnej.

Poprawka 75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 18 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 18a

Odpowiedzialność

1. Opierając się na zasadzie „zanieczyszczający płaci” oraz mając na celu zapobieganie uszkodzeniom ekosystemu przez inwazyjne gatunki obce i naprawę takich uszkodzeń, państwa członkowskie przyjmują środki gwarantujące, że podmiot (osoba fizyczna lub prawna, prywatna lub publiczna), w przypadku którego stwierdzono, że ponosi odpowiedzialność za zamierzone lub wynikające z niedbalstwa wprowadzenie lub rozprzestrzenienie się inwazyjnego gatunku obcego potencjalnie szkodliwego dla Unii, zostanie pociągnięty do odpowiedzialności i poniesie znaczny udział w kosztach restytucji.

2. Podmiot, w przypadku którego stwierdzono odpowiedzialność za zamierzone lub wynikające z niedbalstwa wprowadzenie lub rozprzestrzenienie się inwazyjnego gatunku obcego, pozostaje odpowiedzialny za restytucję ekosystemu, dopóki gatunek ten nie zostanie skutecznie usunięty, a ekosystem przywrócony do pierwotnego stanu.

Poprawka 76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) rozmieszczenie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, obecnych na terytoriach państw członkowskich;

b) rozmieszczenie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, obecnych na terytoriach i wodach morskich państw członkowskich, w tym informacje o modelach migracyjnych lub reprodukcyjnych;

Uzasadnienie

Takie informacje pomogą w powiadamianiu pozostałych państw członkowskich o potencjalnym zagrożeniu stwarzanym przez niektóre morskie inwazyjne gatunki obce.

Poprawka 77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera e a (nowa)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) dane dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii i państwa członkowskiego zgodnie z art. 10 ust. 2, przywożonych do Unii lub przewożonych przez Unię;

Poprawka 78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera f

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) format zezwoleń, o których mowa w art. 8.

f) format i liczbę zezwoleń, o których mowa w art. 8 ust. 2 oraz wyniki inspekcji, o których mowa w art. 8 ust. 4a.

Poprawka 79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera f a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

fa) koszty wdrożenia rozporządzenia;

Poprawka 80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera f b (nowa)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	fb) środki podejmowane w celu poinformowania społeczeństwa o obecności obcego gatunku i wszelkie działania, o których podjęcie zwrócono się do obywateli.

Uzasadnienie

W wielu przypadkach obywatele mogą odegrać istotną rolę w unikaniu dalszego rozprzestrzeniania obcych gatunków. Dlatego jest ważne, by państwa członkowskie podejmowały działania w celu informowania opinii publicznej.

Poprawka 81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. W ciągu 5 lat od [data przyjęcia] Komisja oceni skuteczność niniejszego rozporządzenia, włącznie z listą, o której mowa w art. 4 ust. 1, planem działania, o którym mowa w art. 11 ust. 3, systemem nadzoru, kontrolami granicznymi, obowiązkami eliminowania i zarządzania, a następnie przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, do którego dołączy wniosek dotyczący wprowadzenia zmian do rozporządzenia, obejmujący zmiany na liście w art. 4 ust. 1.

3. W ciągu 5 lat od [data przyjęcia] Komisja oceni skuteczność niniejszego rozporządzenia, włącznie z listą, o której mowa w art. 4 ust. 1, planem działania, o którym mowa w art. 11 ust. 3, systemem nadzoru, kontrolami granicznymi, obowiązkami eliminowania i zarządzania oraz stosownością finansowania wdrożenia, a następnie przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, do którego dołączy wniosek dotyczący wprowadzenia zmian do rozporządzenia, obejmujący zmiany na liście w art. 4 ust. 1, i które na podstawie analizy sytuacji finansowej będzie zawierać propozycję unijnego wsparcia finansowego w kolejnym cyklu finansowym.

Uzasadnienie

Nie istnieją fundusze mogące wspomóc wdrożenie postanowień rozporządzenia, przeznaczone specjalnie na ten cel, mimo że na podstawie dotychczas przedstawionych szacunków koszty zwalczania inwazyjnych gatunków obcych na szczeblu UE wynoszą 12 mld EUR rocznie. Dlatego szczególnie istotne jest, by prowadzona po pięciu latach ocena obejmowała także aspekty finansowe, zaś sprawozdanie, które należy przedstawić Parlamentowi i Radzie, powinno zawierać wniosek dotyczący rozwoju finansowania, by umożliwić lepszą realizację w trakcie przygotowywania i negocjowania kolejnego cyklu finansowego.

Poprawka 82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – nagłówek


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Mechanizm wsparcia informacyjnego	System wsparcia informacyjnego

Uzasadnienie

Bardziej wskazane jest użycie wyrazu „system” zamiast „mechanizm”, gdyż pozwala uniknąć pomyłki z mechanizmem wsparcia w zakresie danych, o którym mowa w ust. 2 tego artykułu.

Poprawka 83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja stopniowo ustanawia mechanizm wsparcia informacyjnego niezbędny do stosowania niniejszego rozporządzenia.	1. W ciągu 12 miesięcy od przyjęcia listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, Komisja ustanawia system wsparcia informacyjnego niezbędny do stosowania niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

System wsparcia informacyjnego stanowi zasadniczy element wsparcia IT całego procesu, dlatego też musi zostać wprowadzony w całości w określonych ramach czasowych.

Poprawka 84

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – ustęp 2


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. We wstępnej fazie, aby ułatwić składanie sprawozdań zgodnie z art. 19, w ramach systemu zostanie wprowadzony mechanizm wsparcia w zakresie danych, polegający na łączeniu istniejących systemów danych na temat inwazyjnych gatunków obcych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na informacje dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.	2. Aby ułatwić składanie sprawozdań zgodnie z art. 19, w ramach systemu zostanie wprowadzony mechanizm wsparcia w zakresie danych, polegający na łączeniu istniejących systemów danych na temat inwazyjnych gatunków obcych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na informacje dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

Poprawka 85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – ustęp 3


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. W drugiej fazie mechanizm wsparcia w zakresie danych, o którym mowa w ust. 2, stanie się narzędziem pomocy Komisji w postępowaniu z odpowiednimi powiadomieniami wymaganymi w art. 14 ust. 2.	3. Mechanizm wsparcia w zakresie danych, o którym mowa w ust. 2, stanie się narzędziem pomocy Komisji w postępowaniu z odpowiednimi powiadomieniami wymaganymi w art. 14 ust. 2.

Poprawka 86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – ustęp 4


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. W trzeciej fazie mechanizm wsparcia w zakresie danych, o którym mowa w ust. 2, stanie się mechanizmem wymiany informacji na temat innych aspektów stosowania niniejszego rozporządzenia.	4. System wsparcia informacyjnego, o którym mowa w ust. 1, będzie obejmował mechanizm wymiany informacji na temat innych aspektów stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do wczesnego wykrywania i szybkiego eliminowania inwazyjnych gatunków obcych.

Poprawka 87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 20 – ustęp 4 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Komisja może powierzyć w całości lub częściowo działania dotyczące systemu wsparcia informacyjnego Europejskiej Agencji Środowiska, z uwzględnieniem opłacalności powierzenia tych zadań i wpływu na strukturę zarządzania agencji oraz na jej zasoby finansowe i ludzkie.

Uzasadnienie

Skoordynowany centralny system informacyjny ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia proponowanych środków, a Komisja powinna wykorzystać wszystkie dostępne zasoby do wsparcia prac wdrożeniowych, w szczególności bardzo istotną wiedzę fachową Europejskiej Agencji Środowiska. Pracowników należy przydzielać zgodnie z potrzebami i z uwzględnieniem tego, czy powierzenie zadań jest opłacalne.

Poprawka 88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 21

Udział społeczeństwa

Udział społeczeństwa i zainteresowanych podmiotów

1. W przypadku gdy ustalany jest plan działania zgodnie z art. 11 i wprowadzane są środki zgodnie z art. 17, państwa członkowskie zapewniają społeczeństwu wczesne i skuteczne możliwości uczestnictwa w ich przygotowywaniu, modyfikowaniu lub rewidowaniu, wykorzystując ustalenia poczynione już przez państwa członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2003/35/WE.

1. W przypadku gdy ustalany jest plan działania zgodnie z art. 11 i wprowadzane są środki zgodnie z art. 17, państwa członkowskie zapewniają społeczeństwu i zainteresowanym podmiotom wczesne i skuteczne możliwości uczestnictwa w ich przygotowywaniu, modyfikowaniu lub rewidowaniu, wykorzystując ustalenia poczynione już przez państwa członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2003/35/WE.

1a. Komisja zapewnia wyważony udział przedstawicieli państw członkowskich i innych zainteresowanych stron, w tym odpowiednich zainteresowanych podmiotów, jeżeli chodzi o kwestie związane z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia, między innymi przy sporządzaniu i uaktualnianiu listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, oraz podejmowaniu środków nadzwyczajnych zgodnie z art. 9 ust. 4. Strony te spotykają się w ramach forum konsultacyjnego. Komisja wykorzystuje to forum również do promowania wymiany informacji związanych z rozmieszczeniem gatunków oraz z możliwościami zarządzania, w tym humanitarnymi metodami kontroli.

Poprawka 89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 22 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 22a

Forum naukowe

1. Komisja ustanawia forum naukowe jako specjalny organ. Forum przedstawia Komisji i komitetowi, o którym mowa w art. 22, opinie na temat wszelkich kwestii naukowych lub technicznych związanych z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do art. 4 i 5, art. 9 ust. 4 i art. 16. W szczególności forum naukowe:

a) przedstawia opinie dotyczące gatunków, które mogą zostać uwzględnione w analizie ryzyka, w celu ich ewentualnego wpisania na listę inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii w związku z istniejącym lub potencjalnym ryzykiem, że mogą stać się gatunkiem inwazyjnym w Unii; Komisja konsultuje się z forum naukowym, zanim zaproponuje usunięcie jakiegokolwiek gatunku z listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii; oraz

b) na wniosek, przeprowadza oceny ryzyka.

2. Forum naukowemu przewodniczy Komisja. W skład forum wchodzą przedstawiciele środowiska naukowego wyznaczeni przez państwa członkowskie w oparciu o ich doświadczenie i wiedzę fachową odpowiednią do wykonywania zadań określonych w ust. 1. Liczbę członków forum naukowego określa się zgodnie z zapotrzebowaniem i z uwzględnieniem rozmieszczenia geograficznego, które odzwierciedla różnorodność problemów i podejść naukowych w Unii.

Poprawka 90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 23


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 23	Artykuł 23
Wykonywanie przekazanych uprawnień	Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.	1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Przekazanie Komisji uprawnień, o których mowa w art. 5 ust. 2, następuje na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.	2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 1b oraz art. 5 ust. 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 5 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.	3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 1b oraz art. 5 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.	4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 5 ust. 2 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady, w terminie dwóch miesięcy od daty zawiadomienia o akcie skierowanego do Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.	5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 1 i 1b oraz art. 5 ust. 2 wchodzi w życie tylko, jeśli ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Poprawka 91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 24

Środki i sankcje administracyjne

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące środków administracyjnych i sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia stosowania tych środków i sankcji. Przewidziane środki i sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

1a. Właściwe organy, bez uszczerbku dla ich uprawnień nadzorczych, są uprawnione do podejmowania i nakładania przynajmniej następujących środków administracyjnych i sankcji:

a) nakaz zobowiązujący osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za naruszenie do zaprzestania postępowania naruszającego niniejsze rozporządzenie i powstrzymania się od jego ponownego podejmowania;

b) zarządzenie nakazujące konfiskatę niezgodnych, spornych inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii;

c) tymczasowy zakaz prowadzenia działalności;

d) trwałe cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności;

e) administracyjne sankcje pieniężne;

f) nakaz zobowiązujący osobę fizyczną lub prawną do podjęcia środków zaradczych lub do znacznego udziału w kosztach procesu restytucji, bądź nakładający oba te środki.

1b. Przy określaniu typu środków i sankcji administracyjnych właściwe organy biorą pod uwagę wszystkie istotne okoliczności, w tym:

a) wagę i czas trwania naruszenia;

b) stopień zaangażowania osoby odpowiedzialnej za inwazję;

c) zysk, jaki osoba fizyczna lub prawna czerpie z naruszenia;

d) szkody środowiskowe, społeczne i gospodarcze powodowane przez naruszenie;

e) poziom współpracy osoby odpowiedzialnej z właściwym organem;

f) poprzednie naruszenia popełnione przez osobę odpowiedzialną;

g) skutki gospodarcze spowodowanych szkód oraz zasadę „zanieczyszczający płaci”.

1c. Państwa członkowskie zapewniają prawo odwołania się od decyzji podjętych przez właściwe organy zgodnie z niniejszym artykułem.

Poprawka 92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 25

skreślony

Uprawnienia w zakresie sankcji

1. Właściwe organy są uprawnione do podejmowania środków administracyjnych i nakładania sankcji na osoby fizyczne lub prawne, które nie stosują się do niniejszego rozporządzenia.

2. Właściwe organy, bez uszczerbku dla ich uprawnień nadzorczych, są uprawnione do podejmowania i nakładania przynajmniej następujących środków administracyjnych i sankcji:

a) zarządzenie nakazujące osobie fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za naruszenie zaprzestania postępowania naruszającego niniejsze rozporządzenie i niedokonywania powtórnych naruszeń;

b) zarządzenie nakazujące konfiskatę niezgodnych, spornych inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii;

c) tymczasowy zakaz prowadzenia działalności;

d) trwałe cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności;

e) administracyjne sankcje pieniężne;

3. Przy określaniu typu środków i sankcji administracyjnych właściwe organy biorą pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym:

a) wagę i czas trwania naruszenia;

b) stopień zaangażowania osoby odpowiedzialnej za inwazję;

c) zysk, jaki osoba fizyczna lub prawna czerpie z naruszenia;

d) szkody środowiskowe, społeczne i gospodarcze powodowane przez naruszenie;

e) poziom współpracy osoby odpowiedzialnej z właściwym organem;

f) poprzednie naruszenia popełnione przez osobę odpowiedzialną.

4. Państwa członkowskie zapewniają prawo odwołania się od decyzji podjętych przez właściwe organy zgodnie z niniejszym artykułem.

Poprawka 93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 1 – wprowadzenie


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 1 lit. c) i f) właściciele zwierząt domowych towarzyszących ludziom trzymanych w celach niekomercyjnych, należących do gatunków wpisanych na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, mają prawo zatrzymać te zwierzęta do końca ich naturalnego okresu życia, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:	1. W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 1 lit. c) i f) właściciele zwierząt domowych towarzyszących ludziom trzymanych w celach niekomercyjnych, należących do gatunków wpisanych na listę inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii mają prawo zatrzymać te zwierzęta do końca ich naturalnego okresu życia, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

Poprawka 94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 1 – litera a a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

aa) właściwe organy zostały poinformowane;

Poprawka 95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 1 – litera b a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ba) okazy są oznakowane zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. d;

Poprawka 96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Właścicielom niekomercyjnym, którzy nie mogą spełnić warunków określonych w ust. 1, państwa członkowskie oferują możliwość przejęcia od nich okazów, a następnie obchodzą się z okazami z należytym uwzględnieniem dobrostanu zwierząt.

3. W przypadku właścicieli niekomercyjnych, którzy nie mogą spełnić wymogów określonych w ust. 1, państwa członkowskie usuwają okazy, dbając o zaoszczędzenie im możliwego do uniknięcia bólu, lęku lub cierpienia.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka jest niezbędna, aby zapobiec sytuacjom, w których właściciele zwierząt domowych trzymają je, chociaż nie są w stanie spełnić wymagań określonych w ust. 1 w celu zabezpieczenia ich przez ucieczką lub wypuszczeniem.

Poprawka 97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a. Okazy, o których mowa w ust. 3 mogą być przetrzymywane przez placówki, o których mowa w art. 8, lub w specjalnie do tego celu utworzonych ośrodkach.

Poprawka 98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Posiadacze komercyjnych zapasów okazów inwazyjnych gatunków obcych nabytych przed ich włączeniem do listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, mają prawo, do dwóch lat po wpisaniu tych gatunków na listę, trzymać i przewozić ich żywe okazy lub reprodukowalne części w celu sprzedaży lub przekazania instytucjom prowadzącym badania naukowe lub zapewniającym ochronę ex-situ, o których mowa w art. 8, pod warunkiem że okazy te będą trzymane i przewożone w odizolowanych zamkniętych pomieszczeniach i zostaną podjęte wszelkie niezbędne środki uniemożliwiające reprodukcję lub ucieczkę; posiadacze mogą także ubić te okazy w celu wyczerpania ich zapasów.

1. Posiadacze komercyjnych zapasów okazów inwazyjnych gatunków obcych nabytych przed ich włączeniem do listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, mają prawo, do 12 miesięcy po wpisaniu tych gatunków na listę, trzymać i przewozić ich żywe okazy lub reprodukowalne części, pod warunkiem że okazy te będą trzymane i przewożone w odizolowanych zamkniętych pomieszczeniach i zostaną podjęte wszelkie niezbędne środki uniemożliwiające reprodukcję lub ucieczkę; posiadacze mogą także w sposób humanitarny eliminować te okazy w celu wyczerpania ich zapasów.

Uzasadnienie

Istnieje ryzyko, że ograniczenie sprzedaży zapasów sprzed rozporządzenia do instytucji zapewniających ochronę ex-situ spowoduje utratę zysku dla handlujących. W ramach kompromisu rezygnuje się z tego ograniczenia, ale okres sprzedaży zostaje skrócony do 12 miesięcy. Ponadto słowo „ubijać” nie jest właściwe w tym kontekście, gdyż często odnosi się do zabijania zwierząt do celów produkcji żywności; należy je zastąpić frazą „humanitarna eliminacja”.

[1] Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Na skutek bezpośrednich lub pośrednich działań człowieka gatunki obce są przemieszczane poza obszar ich naturalnego występowania z przekroczeniem barier ekologicznych. Niektóre z tych gatunków nie potrafią przystosować się do nowych warunków i szybko wymierają, inne mogą przeżyć, rozmnażać się i rozprzestrzeniać.

Inwazyjne gatunki obce to takie gatunki, w odniesieniu do których stwierdzono, że ich wprowadzanie lub rozprzestrzenianie się zagraża różnorodności biologicznej i usługom ekosystemowym, lub które wywierają negatywny wpływ na środowisko, zdrowie ludzkie i rozwój społeczno-gospodarczy. Inwazyjne gatunki obce obejmują zwierzęta, rośliny, grzyby i drobnoustroje, które oddziałują na kontynent i wody, morza i wyspy UE.

Tylko 11% z ponad 12 000 gatunków obcych zarejestrowanych w Europie ma wpływ na różnorodność biologiczną i ekosystemy, natomiast 13% wywiera pewien wpływ gospodarczy.

Jednak ich konsekwencje dla różnorodności biologicznej są znaczne, a inwazyjne gatunki obce uznawane są za drugi pod względem ważności (po utracie siedlisk) czynnik wywołujący utratę różnorodności biologicznej oraz za jedną z głównych przyczyn wymierania gatunków.

Jeśli chodzi o wpływ społeczny i gospodarczy, inwazyjne gatunki obce mogą być wektorami chorób lub bezpośrednio powodować problemy zdrowotne (np. astmę, choroby skóry, alergie). Inwazyjne gatunki obce mogą uszkadzać infrastrukturę i obiekty wypoczynkowe oraz utrudniać rozwój leśnictwa lub powodować straty w rolnictwie.

Oczekuje się, że inwazje biologiczne w Europie będą się nasilać. Według szacunków opartych na wiarygodnych dostępnych danych liczba inwazyjnych gatunków obcych z przykładowych grup taksonomicznych, występujących w określonych rodzajach siedlisk lub częściach kontynentu wzrosła w Europie w ciągu ubiegłych 35 lat o 76%.

Bieżące trendy związane z osiedlaniem się nowych gatunków wskazują, że problem pozostaje poza kontrolą, a oddziaływanie na różnorodność biologiczną będzie prawdopodobnie się nasilać z powodu wzrastającej liczby gatunków, których to dotyczy, i zwiększającej się podatności ekosystemów na inwazję, będącej wynikiem innych presji, takich jak utrata siedlisk, degradacja, fragmentacja, nadmierna eksploatacja i zmiana klimatu.

Szacuje się, że inwazyjne gatunki obce kosztowały UE co najmniej 12 mld EUR rocznie w ciągu minionych 20 lat, a koszty zniszczeń ciągle rosną. Koszt zapobiegania rozprzestrzenianiu się, regulacji i eliminowania gatunków inwazyjnych w UE waha się od 40 do 100 mln EUR rocznie.

Kontekst wniosku

W Konwencji o różnorodności biologicznej inwazyjne gatunki obce stanowią jedną z priorytetowych kwestii, a szczególny cel w okresie po konferencji w Nagoi (cel z Aichi nr 9 dotyczący różnorodności biologicznej) przewiduje, że do 2020 r. określone zostaną inwazyjne gatunki obce i drogi inwazji oraz ustalone zostaną priorytety, gatunki priorytetowe będą pod kontrolą lub wyeliminowane, a także wprowadzone zostaną środki zarządzania drogami, aby zapobiegać wprowadzaniu i osiedlaniu się gatunków inwazyjnych.

W 2009 r. Parlament Europejski i Rada ds. Środowiska zdecydowanie poparli opracowanie strategii dla UE dotyczącej inwazyjnych gatunków obcych.

Inwazyjne gatunki obce były jednym z 10 celów priorytetowych planu działania na rzecz różnorodności biologicznej oraz piątym celem unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. mającej na celu zapewnienie wszechstronnej i skoordynowanej reakcji na szczeblu UE służącej zapobieganiu i kontrolowaniu wprowadzania i rozprzestrzeniania się szkodliwych inwazyjnych gatunków obcych w UE.

W ramach nowej strategii na rzecz różnorodności biologicznej Komisja miała do 2012 r. zaproponować specjalny instrument prawny, aby podejmować wspólne wyzwania związane z inwazyjnymi gatunkami obcymi w UE.

Wniosek Komisji

W dniu 9 września 2013 r. Komisja Europejska opublikowała wniosek ustawodawczy w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi.

Wcześniej Komisja doszła już do wniosku, że podstawowy instrument prawny to jedyny przydatny sposób skutecznego rozwiązania problemu inwazyjnych gatunków obcych. Potwierdziła to ocena skutków. W efekcie Komisja przedstawiła wniosek w sprawie rozporządzenia. Aby zapewnić skuteczność, należy połączyć wniosek z obowiązkiem szybkiego eliminowania nowo osiedlających się inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

Takie rozwiązanie zobowiązuje państwa członkowskie do bezzwłocznego działania i do wymiany informacji. Odstępstwa są możliwe, jeśli zostaną zatwierdzone przez Komisję.

Podstawą projektu wniosku jest lista inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, których negatywny wpływ wymaga zgodnych działań na szczeblu Unii. Listę tę sporządza Komisja we współpracy z państwami członkowskimi. Gatunki wymienione jako gatunki potencjalnie szkodliwe dla UE będą zakazane, z kilkoma ograniczonymi zwolnieniami. Państwa członkowskie będą musiały przyjąć środki zapewniające, aby te gatunki nie były wprowadzane, sprzedawane, trzymane, hodowane lub uwalniane w UE. Takie gatunki mogą powodować szkody w całej Unii lub tylko na niektórych obszarach Unii, ale waga ich wpływu uzasadnia zwrócenie się o pomoc innych państw członkowskich.

Komisja proponuje początkowo ograniczyć listę gatunków potencjalnie szkodliwych dla UE do 50 gatunków, aby skoncentrować działania na najbardziej niebezpiecznych gatunkach i dać państwom członkowskim wystarczającą pewność regulacyjną do wprowadzenia niezbędnych struktur zarządzania.

Wniosek przewiduje także system wczesnego ostrzegania. Państwa członkowskie będą musiały natychmiast ostrzegać Komisję i pozostałe państwa członkowskie, jeśli wykryją inwazyjny gatunek obcy, który nagle pojawił się na ich terytorium, aby powstrzymać jego dalsze rozprzestrzenianie się.

Jeśli gatunek umieszczony na liście gatunków potencjalnie szkodliwych dla UE występuje już w niektórych państwach członkowskich, te państwa członkowskie będą musiały podjąć środki w celu jego wyeliminowania lub zarządzania nim oraz zapewnienia, że znajduje się pod kontrolą.

Propozycja sprawozdawcy

Sprawozdawca zgadza się z Komisją, że wniosek powinien opierać się na trzech kluczowych zasadach.

• ZAPOBIEGANIE

Zapobieganie będzie miało na celu ograniczenie liczby nowych inwazyjnych gatunków obcych dostających się do UE, a tym samym uniknięcie nasilenia zagrożeń dla różnorodności biologicznej i negatywnego wpływu na społeczeństwo i gospodarkę.

• USTALENIE PRIORYTETÓW

Ustalenie priorytetów umożliwi skuteczne działanie dzięki skoncentrowaniu zasobów na najgorszych inwazyjnych gatunkach obcych, tj. tam, gdzie można osiągnąć największe korzyści dla różnorodności biologicznej oraz dla społeczeństwa i gospodarki.

• KOORDYNACJA

Działanie w spójny i skoordynowany sposób w całej UE zwiększy skuteczność działań na szczeblu UE, m.in. pozwoli uniknąć sytuacji, w której brak działań w jednym z państw członkowskich osłabia działania w innym państwie członkowskim.

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji, ale uważa, że szereg aspektów wymaga zmiany.

Główne zmiany zaproponowane w projekcie sprawozdania

• Ograniczenie liczby gatunków na liście

Proponowane ograniczenie do 50 liczby inwazyjnych gatunków obcych oraz możliwość rewizji dopiero po pięciu latach to poważny brak wniosku. Proponowane ograniczenie do 50 gatunków nie zostało rozważone w ocenie skutków, a w streszczeniu oceny skutków stwierdza się nawet, że niemożliwe jest ustalenie z wyprzedzeniem, iloma i jakimi inwazjami trzeba będzie się zająć oraz ile i jakie gatunki zostaną umieszczone na liście inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla UE.

Liczbę inwazyjnych gatunków obcych osiedlających się w Europie należy zminimalizować i należy podjąć działania, aby ograniczyć oddziaływanie przynajmniej najbardziej niebezpiecznych inwazyjnych gatunków obcych do dopuszczalnego poziomu. Brakuje jednak celu ilościowego dla tego wskaźnika.

Środowisko naukowe jest zgodne, że ograniczenie zastosowania niniejszego rozporządzenia do ograniczonej listy 50 gatunków, jak zaproponowano, nie ma żadnych podstaw naukowych i najprawdopodobniej spowoduje, że UE nie zrealizuje przewidzianego na 2020 r. celu z Aichi nr 9 dotyczącego różnorodności biologicznej. Należy usunąć to ograniczenie, a system zastąpić elastycznym, sprawniej działającym systemem, który można aktualizować w miarę potrzeby.

• Ustalenie i aktualizacja listy inwazyjnych gatunków obcych

• Gatunki rodzime w niektórych częściach Europy, ale inwazyjne w innych

Wspólne środki na szczeblu Unii mogą się sprawdzić w postępowaniu z określonymi gatunkami, które są inwazyjne na niektórych obszarach terytorium Unii, niezależnie od tego, że w innych regionach Unii gatunki te są rodzime lub zostały wprowadzone spoza Unii. Powszechne umieszczenie na liście wszystkich gatunków inwazyjnych, niezależnie od tego, czy są endemiczne w jakimkolwiek regionie UE, spowodowałoby, że wszystkie państwa członkowskie musiałyby rozważyć, jaki poziom współpracy byłby konieczny lub uzasadniony, aby zapobiec wszelkim skutkom lub nimi zarządzać.

• Inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego (działania dobrowolne)

Przydatne jest zezwolenie na działanie na szczeblu państw członkowskich w odniesieniu do inwazyjnych gatunków obcych, które nie zostały umieszczone na liście inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla UE, ale o których państwa członkowskie sądzą, że szkody wynikające z ich uwolnienia, chociaż nie w pełni ocenione, mogą być znaczące. Decyzja o uznaniu danego gatunku obcego za potencjalnie szkodliwy dla państwa członkowskiego będzie w gestii każdego państwa członkowskiego. Jedynym obowiązkiem państw członkowskich, jaki to za sobą pociągnie, będzie wprowadzenie systemu zezwoleń na uwalnianie do środowiska gatunków uznanych za potencjalnie szkodliwe dla tych państw członkowskich.

• Umożliwienie bardziej rygorystycznych przepisów

Z uwagi na to, że ograniczone zasoby mogą hamować wprowadzanie niektórych środków, system należy zaplanować tak, aby zapewniał, gdzie jest to możliwe, elastyczność i uwzględniał fakt, że państwa członkowskie podejmują już pewne działania, aby rozwiązać problem inwazyjnych gatunków obcych. Z tego powodu celem sprawozdawcy jest dopilnowanie, aby państwa członkowskie mogły wprowadzić lub utrzymać bardziej rygorystyczne przepisy.

• Odstępstwa

Celem i skutkiem odstępstw od większości, ale nie wszystkich, ograniczeń i obowiązków jest uwzględnienie w uzasadnieniu różnic regionalnych i konieczności zapobiegania przez każde działanie osiedlaniu się i rozprzestrzenianiu się gatunków, przy czym państwa członkowskie mogą nadawać priorytetowy charakter działaniom odpowiednim w warunkach panujących na ich terytorium, a tym samym na podstawie biogeograficznej ograniczać skutki finansowe.

• System wsparcia informacyjnego

Sprawozdawca uważa, że system wsparcia informacyjnego stanowi warunek wstępny pomyślnego wdrożenia rozporządzenia oraz że należy ustanowić ten system w terminie 12 miesięcy od daty wejścia w życie rozporządzenia. W systemie można również wykorzystać odpowiednią wiedzę fachową Europejskiej Agencji Środowiska.

• Udział społeczeństwa

Należy wzmocnić przepisy dotyczące udziału społeczeństwa, ponieważ faktyczny udział społeczny umożliwi społeczeństwu wyrażanie, a decydentom branie pod uwagę opinii i obaw, które mogą być istotne dla decyzji, zwiększając w ten sposób odpowiedzialność w procesie podejmowania decyzji i jego przejrzystość oraz przyczyniając się do zwiększenia świadomości publicznej o problemach środowiska oraz poparcia dla podjętych decyzji.

• Forum naukowe

Z uwagi na szeroki zakres rozporządzenia ważne jest, aby ustanowić specjalny techniczny/naukowy organ wspierający wiedzą fachową proces decyzyjny.

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (24.1.2014)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi
(COM(2013) 620 – C7-0264/2013 – 2013/0307(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Catherine Bearder

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje znacznie opóźniony wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi mający na celu ustanowienie ram prawnych obejmujących zasady zapobiegania, wczesnego wykrywania, szybkiego eliminowania oraz długoterminowego zarządzania i kontroli. Dzięki tym zasadom bezcenna różnorodność biologiczna Europy będzie w nadchodzących latach odpowiednio zarządzana, a UE stanie się kompetentna, by koordynować działanie w tej dziedzinie. Szacuje się, że 12 000 gatunków zwierząt i roślin obecnych w UE, choć niewystępujących naturalnie, to rezultat zamierzonych lub przypadkowych działań.

Sprawozdawczyni podziela pogląd Komisji, że ściśle skoordynowane podejście do zarządzania inwazyjnymi gatunkami obcymi i do ich kontroli to najlepszy sposób na zapewnienie ochrony naszej jakże cennej różnorodności biologicznej i na ograniczenie potencjalnie niszczycielskich szkód gospodarczych, środowiskowych i ekologicznych, które mogą zostać spowodowane zamierzonym lub niezamierzonym wprowadzeniem inwazyjnych gatunków obcych – szkód i strat w produkcji aktualnie szacowanych na 12 mld EUR rocznie.

Sprawozdawczyni docenia, że we wniosku dotyczącym rozporządzenia zajęto się nie tylko skutkami środowiskowymi, lecz i istotnymi społecznymi i gospodarczymi konsekwencjami wprowadzania inwazyjnych gatunków obcych przywożonych do UE, niemniej uważa, że ograniczenie listy aktywnie monitorowanych gatunków do 50 gatunków jest zbyt restrykcyjne i sprzeczne z globalnym zasięgiem niezbędnym do realnego zaradzenia kwestii inwazyjnych gatunków obcych. Zresztą ograniczenie to nie jest zgodne z dostarczoną oceną skutków. Tymczasem uzupełnienie terminu „gatunek” terminem „grupa taksonomiczna” zapobiegnie sytuacji, w której handel po prostu zostanie przekierowany z gatunków figurujących na liście potencjalnie szkodliwych dla Unii na gatunki podobne, lecz nieujęte na liście w ramach tej samej grupy taksonomicznej.

W Wielkiej Brytanii w samym tylko 2010 r. legalny handel zwierzętami domowymi i żywnością osiągnął wartość 5,9 mld funtów. Jednak nie zawsze handel ten jest zgodny z prawem, gdyż przemyt i nielegalny handel gatunkami zagrożonymi wymarciem lub egzotycznymi gatunkami zwierząt to lukratywna alternatywa, gdy jest prowadzony legalnymi szlakami, lecz i poważne zagrożenie dla naturalnie występującej fauny i flory. Szacuje się, iż nielegalny handel dzikimi zwierzętami na poziomie światowym osiąga wartość 7,8–10 mld USD. Omawiane rozporządzenie uwzględnia potencjalne skutki legalnego handlu, lecz przy czarnym rynku drewna o szacowanej wartości 7 mld USD i ryb akwariowych o wartości 4,2–9,5 USD środki wspierające powinny sprawić, by organy egzekwowania prawa na granicach były kompetentne w zapewnianiu skutecznej kontroli granic.

POPRAWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka 1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 9


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo¹⁴, rozporządzenie (UE) nr 528/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych¹⁵ i rozporządzenie (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG¹⁶ ustanawiają zasady zatwierdzania niektórych gatunków obcych do stosowania w konkretnych celach. W momencie wejścia w życie nowych przepisów, w ramach wspomnianych systemów zatwierdzono wykorzystanie niektórych gatunków, ponieważ nie stanowią one niedopuszczalnego ryzyka dla środowiska, zdrowia człowieka i gospodarki. Aby zapewnić spójność ram prawnych, gatunki te należy wyłączyć z nowych przepisów.	(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo¹⁴, rozporządzenie (UE) nr 528/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych¹⁵ i rozporządzenie (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG¹⁶ustanawiają zasady zatwierdzania niektórych gatunków obcych do stosowania w konkretnych celach. W momencie wejścia w życie nowych przepisów, w ramach wspomnianych systemów zatwierdzono wykorzystanie niektórych gatunków, ponieważ nie stanowią one niedopuszczalnego ryzyka dla środowiska, przetrwania gatunków endemicznych, zdrowia człowieka, zdrowia zwierząt oraz gospodarki. Aby zapewnić spójność ram prawnych, gatunki te należy wyłączyć z nowych przepisów.
_______________	_______________
^14.Dz.U. L 168 z 28.6.2007, s.1.	^14.Dz.U. L 168 z 28.6.2007, s. 1.
¹⁵Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.	¹⁵Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.
¹⁶Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.	¹⁶Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.

Poprawka 2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 10


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Aby utrzymać odpowiednie proporcje w podgrupie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, wspomnianą listę należy sporządzić, przyjmując stopniowe i etapowe podejście obejmujące ograniczenie liczby inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii do najważniejszych 3 % spośród około 1500 występujących w Europie, i skoncentrować się na tych gatunkach, które powodują lub mogą powodować znaczne straty gospodarcze, w tym wynikające z utraty różnorodności biologicznej.	(10) Aby utrzymać odpowiednie proporcje w podgrupie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii oraz aby osiągnąć cel polegający na położeniu nacisku na zapobieganie, zasadnicze znaczenie ma ciągłe wprowadzanie zmian do listy i jej aktualizowanie. W związku z szacowaną liczbą 1500 inwazyjnych gatunków obcych występujących obecnie na terytorium Unii i w związku ze stałym wzrostem rozmiarów inwazji lista powinna pozostawać otwarta oraz obejmować wszystkie grupy taksonomiczne włącznie z grupami gatunków o podobnych wymaganiach ekologicznych w celu uniknięcia rezygnowania z gatunków podlegających obrotowi handlowemu w Unii na rzecz gatunków podobnych, lecz nieujętych na liście. Przy sporządzaniu listy należy skoncentrować się na tych gatunkach, które powodują lub mogą powodować znaczne straty gospodarcze, w tym wynikające z utraty różnorodności biologicznej.

Poprawka 3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) Kryteria stosowane przy sporządzaniu listy inwazyjnych gatunków obcych uznawanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii są głównym instrumentem stosowania nowych przepisów. Komisja dołoży wszelkich starań, aby kierując się tymi kryteriami, przedłożyć komitetowi wniosek dotyczący listy w ciągu roku od wejścia w życie niniejszego prawodawstwa. Kryteria te powinny obejmować ocenę ryzyka zgodnie z właściwymi przepisami umów Światowej Organizacji Handlu w sprawie nakładania restrykcji handlowych na gatunki.

(11) Kryteria stosowane przy sporządzaniu listy inwazyjnych gatunków obcych uznawanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii są głównym instrumentem stosowania nowych przepisów. Komisja, kierując się tymi kryteriami, przedłoży komitetowi wniosek dotyczący listy w ciągu roku od wejścia w życie niniejszego prawodawstwa. Kryteria te powinny opierać się na najnowszych dowodach naukowych i obejmować ocenę ryzyka zgodnie z właściwymi postanowieniami odpowiednich porozumień Światowej Organizacji Handlu w sprawie nakładania restrykcji handlowych na gatunki.

Poprawka 4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Ryzyko i problemy związane z inwazyjnymi gatunkami obcymi stanowią wyzwanie o charakterze transgranicznym, mające wpływ na całą Unię. W związku z tym należy wprowadzić na szczeblu unijnym zakaz zamierzonego wprowadzania do Unii, reprodukcji, hodowania, przemieszczania, nabywania, zbywania, stosowania, wymiany, trzymania i uwalniania inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, aby można było podjąć wczesne i spójne działania w całej Unii w celu uniknięcia zakłóceń na rynku wewnętrznym i zapobieżenia sytuacjom, w których działania podjęte w jednym państwie członkowskim nie odniosą pożądanego skutku z powodu braku działań w innym państwie członkowskim.

Poprawka 5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18) Mogą zdarzyć się przypadki wystąpienia na granicach Unii lub wykrycia na jej terytorium gatunków obcych nieuznawanych dotąd za inwazyjne i potencjalnie szkodliwe dla Unii. Dlatego należy umożliwić państwom członkowskim podejmowanie pewnych środków nadzwyczajnych na podstawie dostępnych dowodów naukowych. Takie środki nadzwyczajne umożliwią błyskawiczne zareagowanie na gatunki stwarzające ryzyko związane z ich wprowadzeniem, osiedleniem się i rozprzestrzenieniem w tych krajach, podczas gdy państwa członkowskie będą oceniać faktyczne zagrożenie, zgodnie z właściwymi przepisami umów Światowej Organizacji Handlu, w szczególności w celu doprowadzenia do uznania tych gatunków za inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii. Istnieje potrzeba skojarzenia krajowych środków nadzwyczajnych z możliwością podejmowania środków nadzwyczajnych na szczeblu unijnym, aby zachować zgodność z postanowieniami umów Światowej Organizacji Handlu. Ponadto dzięki unijnym środkom nadzwyczajnym Unia zostanie wyposażona w mechanizm szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia nowego inwazyjnego gatunku obcego lub bezpośredniego zagrożenia jego wprowadzeniem, zgodnie z zasadą ostrożności.	(18) Mogą zdarzyć się przypadki wystąpienia na granicach Unii lub wykrycia na jej terytorium gatunków obcych nieuznawanych dotąd za inwazyjne i potencjalnie szkodliwe dla Unii, które mogą stwarzać ryzyko związane z ich przypadkowym lub zamierzonym wprowadzeniem do środowiska. Dlatego należy umożliwić państwom członkowskim podejmowanie pewnych środków nadzwyczajnych na podstawie dostępnych dowodów naukowych i dobrych praktyk. Takie środki nadzwyczajne umożliwią błyskawiczne zareagowanie na gatunki stwarzające ryzyko związane z ich wprowadzeniem, osiedleniem się i rozprzestrzenieniem w tych krajach, podczas gdy państwa członkowskie będą oceniać faktyczne zagrożenie, zgodnie z właściwymi postanowieniami odpowiednich porozumień Światowej Organizacji Handlu, w szczególności w celu doprowadzenia do uznania tych gatunków za inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii. Istnieje potrzeba skojarzenia krajowych środków nadzwyczajnych z możliwością podejmowania środków nadzwyczajnych na szczeblu unijnym, aby zachować zgodność z postanowieniami odpowiednich porozumień Światowej Organizacji Handlu. Ponadto dzięki unijnym środkom nadzwyczajnym Unia zostanie wyposażona w mechanizm szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia nowego inwazyjnego gatunku obcego lub bezpośredniego zagrożenia jego wprowadzeniem, zgodnie z zasadą ostrożności.

Poprawka 6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 18 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18a) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość utrzymania w mocy lub przyjęcia bardziej rygorystycznych przepisów krajowych w zakresie zarządzania inwazyjnymi gatunkami obcymi niż przepisy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

Poprawka 7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) Duża część inwazyjnych gatunków obcych jest wprowadzana do Unii w sposób niezamierzony. W związku z tym istotne znaczenie ma skuteczniejsze zarządzanie drogami przedostawania się ich do Unii. Działania w tej dziedzinie należy podejmować stopniowo, zważywszy na stosunkowo niewielkie doświadczenie w tym zakresie. Powinny one obejmować środki podejmowane dobrowolnie, między innymi proponowane w wytycznych Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie kontroli i zarządzania zanieczyszczeniami biologicznymi statków oraz działania obowiązkowe; w działaniach należy wykorzystać nabyte w Unii i państwach członkowskich doświadczenie w zarządzaniu niektórymi drogami przedostawania się gatunków do Unii, w tym środki ustanowione w drodze międzynarodowej Konwencji o kontroli i zarządzaniu wodami balastowymi oraz osadami ze statków.

Poprawka 8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 33 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33a) W odniesieniu do gatunków inwazyjnych potencjalnie szkodliwych dla Unii państwa członkowskie mogą utrzymać w mocy lub ustanowić bardziej restrykcyjne przepisy krajowe w zakresie zarządzania inwazyjnymi gatunkami obcymi niż przepisy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, a także mogą rozszerzyć zakres przepisów dotyczących gatunków inwazyjnych potencjalnie szkodliwych dla Unii również na inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego.

Poprawka 9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 – ustęp 2 – litera g a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ga) gatunków wykorzystywanych w zamkniętych zakładach akwakultury zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 708/2007;

Poprawka 10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – punkt 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1) „gatunki obce” oznaczają żywe okazy gatunków, podgatunków lub niższych grup taksonomicznych zwierząt, roślin, grzybów lub drobnoustrojów wprowadzone poza ich poprzedni lub obecny naturalny obszar występowania; pojęcie to obejmuje części, gamety, nasiona, jaja lub diaspory tych gatunków, jak również hybrydy, odmiany lub rasy zdolne do przetrwania i rozrodu;

1) „gatunki obce” oznaczają żywe okazy gatunków, podgatunków lub niższych grup taksonomicznych zwierząt, roślin, grzybów lub drobnoustrojów wprowadzone poza ich poprzedni lub obecny naturalny obszar występowania; pojęcie to obejmuje części, gamety, nasiona, jaja lub diaspory tych gatunków, jak również zdziczałe gatunki domowe, hybrydy, odmiany lub rasy zdolne do przetrwania i rozrodu;

Poprawka 11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – punkt 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a) „inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego” oznaczają inwazyjne gatunki obce inne niż inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii, o których dane państwo członkowskie sądzi, że szkodliwy wpływ ich uwolnienia i rozprzestrzeniania się, nawet jeśli nie został w pełni sprawdzony, jest istotny na terytorium tego państwa członkowskiego;

Poprawka 12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja przyjmuje i aktualizuje listę inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii w drodze aktów wykonawczych na podstawie kryteriów określonych w ust. 2. Akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 22 ust. 2.	1. Komisja przyjmuje i aktualizuje listę inwazyjnych gatunków obcych lub grup taksonomicznych gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii w drodze aktów wykonawczych na podstawie kryteriów określonych w ust. 2. Akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 22 ust. 2.

Poprawka 13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Inwazyjne gatunki obce są wpisywane na listę, o której mowa w ust. 1, tylko wówczas, gdy spełniają wszystkie poniższe kryteria:	2. Inwazyjne gatunki obce lub grupy taksonomiczne, do których należą te gatunki, są wpisywane z uwzględnieniem norm międzynarodowych na listę, o której mowa w ust. 1, tylko wówczas, gdy każdy z tych gatunków spełnia wszystkie poniższe kryteria:

Poprawka 14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) zważywszy na dostępne dowody naukowe, są uznawane za obce dla terytorium Unii poza regionami najbardziej oddalonymi;

a) zważywszy na dostępne dowody naukowe, są uznawane za inwazyjne gatunki obce w co najmniej jednym państwie członkowskim, poza regionami najbardziej oddalonymi;

Poprawka 15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 – litera a


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) nazwę gatunku;	a) nazwę gatunku lub grupy taksonomicznej;

Poprawka 16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 – litera c


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) dowody na to, że gatunki spełniają kryteria określone w ust. 2.	c) dowody na to, że gatunki lub grupa taksonomiczna spełniają kryteria określone w ust. 2.

Poprawka 17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 4


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Lista, o której mowa w ust. 1, obejmuje maksymalnie pięćdziesiąt gatunków, włącznie z gatunkami, które mogą zostać dodane w wyniku środków nadzwyczajnych przewidzianych w art. 9.	skreślony

Poprawka 18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Gatunków wpisanych na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, nie wolno w sposób zamierzony:

1. Gatunków wpisanych na listę, o której mowa w art. 4 ust. 1, nie wolno w sposób zamierzony lub nieumyślny:

Poprawka 19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8 – ustęp 2 – litera d


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) w przypadku zwierzęcych inwazyjnych gatunków obcych są one, w miarę możliwości, oznakowane;	d) w przypadku zwierzęcych inwazyjnych gatunków obcych są one, w miarę możliwości, oznakowane; identyfikacja i rejestrowanie tych zwierząt umożliwi identyfikowalność właścicieli i łatwiejszą kontrolę.

Poprawka 20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Najpóźniej do [12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – wstawić datę] państwa członkowskie ustanowią w pełni funkcjonujące struktury prowadzenia kontroli urzędowych wprowadzanych do Unii zwierząt i roślin, obejmujące ich nasiona, jaja lub diaspory; kontrole te są niezbędne do zapobiegania zamierzonemu wprowadzaniu do Unii inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.	1. Najpóźniej do [12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia – wstawić datę] państwa członkowskie ustanowią w pełni funkcjonujące struktury do celów prowadzenia kontroli urzędowych i monitorowania wprowadzanych do Unii zwierząt i roślin, obejmujące ich nasiona, jaja lub diaspory, pasożyty i infekcje patogenne; kontrole te są niezbędne do zapobiegania zamierzonemu lub przypadkowemu wprowadzaniu do Unii inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

Poprawka 21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 2


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Stosując środki eliminowania, państwa członkowskie dbają o to, by stosowane metody były skuteczne i doprowadziły do pełnego i trwałego usunięcia populacji danego inwazyjnego gatunku obcego, z należytym uwzględnieniem zdrowia człowieka i środowiska, a zwierzętom nimi objętym oszczędzono możliwego do uniknięcia bólu, lęku i cierpienia.	2. Stosując środki eliminowania, państwa członkowskie dbają o to, by stosowane metody były skuteczne i doprowadziły do pełnego i trwałego usunięcia populacji danego inwazyjnego gatunku obcego, z należytym uwzględnieniem zdrowia człowieka, zdrowia i warunków przetrwania gatunków endemicznych oraz środowiska, a zwierzętom nimi objętym oszczędzono możliwego do uniknięcia bólu, lęku i cierpienia.

Poprawka 22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 2 – litera c


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) metody eliminacji są niedostępne lub są dostępne, lecz mają bardzo poważny negatywny wpływ na zdrowie człowieka lub środowisko.	c) metody eliminacji są niedostępne lub są dostępne, lecz mają bardzo poważny negatywny wpływ na zdrowie człowieka, zdrowie gatunków endemicznych lub środowisko.

Poprawka 23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 3


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Stosując środki zarządzania, państwa członkowskie dbają o to, by w stosowanych metodach należycie uwzględniono zdrowie człowieka i środowisko, a zwierzętom nimi objętym oszczędzono możliwego do uniknięcia bólu, lęku i cierpienia.	3. Stosując środki zarządzania, państwa członkowskie dbają o to, by w stosowanych metodach należycie uwzględniono zdrowie człowieka, zdrowie gatunków endemicznych i środowisko, a zwierzętom nimi objętym oszczędzono możliwego do uniknięcia bólu, lęku i cierpienia.

Poprawka 24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera e a (nowa)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ea) dane dotyczące inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii i dla państwa członkowskiego zgodnie z art. 10 ust. 2, przywożonych do Unii lub w tranzycie przez Unię.

PROCEDURA

Tytuł	Zapobieganie wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzanie nimi
Odsyłacze	COM(2013) 620 – C7-0264/2013 – 2013/0307(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2013
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	INTA 24.10.2013
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Catherine Bearder 27.11.2013
Data przyjęcia	21.1.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	27 1 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Laima Liucija Andrikienė, Maria Badia i Cutchet, David Campbell Bannerman, Daniel Caspary, María Auxiliadora Correa Zamora, Christofer Fjellner, Yannick Jadot, Metin Kazak, Franziska Keller, Bernd Lange, David Martin, Vital Moreira, Paul Murphy, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Niccolò Rinaldi, Helmut Scholz, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Henri Weber, Jan Zahradil, Paweł Zalewski
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Catherine Bearder, Béla Glattfelder, Syed Kamall, Elisabeth Köstinger, Katarína Neveďalová, Tokia Saïfi, Matteo Salvini, Peter Skinner, Jarosław Leszek Wałęsa
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sophie Auconie, Franco Frigo

OPINIA Komisji Rybołówstwa (23.1.2014)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Chris Davies

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wedle szacunków w Unii Europejskiej występuje ponad 12 000 gatunków roślin i zwierząt, które naturalnie nie pochodzą z jej terytorium. Te liczby stale rosną wraz z mobilnością ludzi, rozwojem handlu i zmianami klimatu. W 10-15% przypadków takie gatunki mogą się rozmnażać szybko i w sposób niekontrolowany, co ma poważne skutki gospodarcze i środowiskowe.

W ocenie skutków regulacji Komisja zaznaczyła, że koszty tych skutków mogą już wynosić 12 mld EUR rocznie w zakresie wyrządzonych szkód i strat w produkcji. Ma to również poważny wpływ na różnorodność biologiczną. Problem narasta, ma charakter transgraniczny i wymaga skoordynowanego działania. Propozycje Komisji mają na celu zapobieganie rozpowszechnianiu takich gatunków, likwidowanie ich i w razie potrzeby zarządzanie nimi.

Zostanie uzgodniony wykaz inwazyjnych gatunków obcych, których nie wolno wwozić do Unii, przechowywać, sprzedawać, hodować lub uwalniać do środowiska na jej terytorium. Państwa członkowskie mogą w razie potrzeby zastosować nadzwyczajne środki kontrolne i będą musiały sporządzać plany działania w celu wykrywania przywozu takich gatunków i rozwiązania kwestii gatunków już obecnych. Będą także musiały podjąć różne działania ku odbudowie uszkodzonych ekosystemów.

Jako że jednym z elementów są ograniczenia w handlu, być może pojawią się do rozstrzygnięcia kwestie rynku wewnętrznego i sprawy na forum WTO.

Zakłada się, że w Radzie nie ma sprzeciwu wobec istoty podejścia zaproponowanego przez Komisję, choć do dyskusji pozostają koszty skuteczności zaproponowanych środków.

W Parlamencie przedmiotową sprawę prowadzi Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. W niniejszym projekcie opinii sprawozdawca dostosował zatem propozycje do zagadnień, które mogą być istotne dla środowiska morskiego i akwakultury.

Pierwszym zasadniczym krokiem musi być zmiana wniosku Komisji dotyczącego ograniczenia do 50 liczby gatunków widniejących na liście gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii. Jest to całkowicie sztuczna koncepcja, sprzeczna z własną oceną Komisji na temat kosztownych konsekwencji zaniedbania w tej sprawie. Przykładowo sama Belgia zidentyfikowała 28 gatunków roślin, których nie należy uprawiać. Nadawanie priorytetów jest konieczne, jednak lista unijna powinna zostać sporządzona na podstawie najlepszego doradztwa udzielanego przez doradczy zespół naukowy.

Niektóre naturalnie występujące gatunki w określonych częściach Unii Europejskiej mogą okazać się kłopotliwe, jeżeli zostaną uwolnione w państwach członkowskich o odmiennych warunkach środowiskowych. Sprawozdawca proponuje, by te same ograniczenia oraz potrzeba działania dotyczyły gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii.

Spuszczanie wód balastowych ze statków handlujących na całym świecie miało duży udział we wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych do środowiska wodnego. W chwili sporządzania sprawozdania tylko cztery państwa członkowskie ratyfikowały konwencję o wodach balastowych. Parlament powinien naciskać na skoordynowane wysiłki nad przekonaniem wszystkich przybrzeżnych państw członkowskich UE, by poparły tę konwencję.

POPRAWKI

Komisja Rybołówstwa zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka 1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 10


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Istnieje wiele inwazyjnych gatunków obcych, dlatego ważne jest, aby w pierwszej kolejności zająć się tą ich podgrupą, która jest uznawana za potencjalnie szkodliwą dla Unii. W związku z tym należy sporządzić listę inwazyjnych gatunków obcych uznanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii. Inwazyjne gatunki obce należy uznać za potencjalnie szkodliwe dla Unii, jeśli szkody powodowane przez nie w dotkniętych nimi państwach członkowskich są na tyle istotne, że uzasadniają przyjęcie środków, których zakres obejmuje całą Unię, włącznie z państwami członkowskimi, które jeszcze nie zostały lub prawdopodobnie nie zostaną dotknięte ich wpływem. Aby utrzymać odpowiednie proporcje w podgrupie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, wspomnianą listę należy sporządzić, przyjmując stopniowe i etapowe podejście obejmujące ograniczenie liczby inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii do najważniejszych 3 % spośród około 1500 występujących w Europie, i skoncentrować się na tych gatunkach, które powodują lub mogą powodować znaczne straty gospodarcze, w tym wynikające z utraty różnorodności biologicznej.	(10) Istnieje wiele inwazyjnych gatunków obcych, dlatego ważne jest, aby w pierwszej kolejności zająć się tą ich podgrupą, która jest uznawana za potencjalnie szkodliwą dla Unii. W związku z tym należy sporządzić listę inwazyjnych gatunków obcych uznanych za potencjalnie szkodliwe dla Unii. Inwazyjne gatunki obce należy uznać za potencjalnie szkodliwe dla Unii, jeśli szkody powodowane przez nie w dotkniętych nimi państwach członkowskich są na tyle istotne, że uzasadniają przyjęcie środków, których zakres obejmuje całą Unię, włącznie z państwami członkowskimi, które jeszcze nie zostały lub prawdopodobnie nie zostaną dotknięte ich wpływem. Aby utrzymać odpowiednie proporcje w podgrupie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, wspomnianą listę należy sporządzić, przyjmując stopniowe i etapowe podejście, i skoncentrować się na tych gatunkach, które powodują lub mogą powodować znaczne straty gospodarcze, w tym wynikające z utraty różnorodności biologicznej.

Uzasadnienie

ograniczenie liczby inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii spowoduje nieskuteczne wdrożenie przepisów.

Poprawka 2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Poprawka 3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) Niektóre z gatunków uważanych za inwazyjne w Unii to gatunki rodzime w niektórych najbardziej oddalonych regionach Unii i odwrotnie. W komunikacie Komisji „Regiony najbardziej oddalone atutem Europy”¹⁸ uznano, że niezwykła różnorodność biologiczna regionów najbardziej oddalonych wymaga opracowania i wdrożenia środków zapobiegania inwazyjnym gatunkom obcym i zarządzania nimi w tych regionach jak określono w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając decyzje Rady Europejskiej 2010/718/UE z dnia 29 października 2010 r. w sprawie zmiany wobec Unii Europejskiej statusu wyspy Saint-Barthélemy¹⁹ i 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej²⁰. W związku z tym wszystkie postanowienia nowych przepisów należy stosować do najbardziej oddalonych regionów Unii, poza przepisami dotyczącymi inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, które są gatunkami rodzimymi dla tych regionów. Ponadto, aby umożliwić niezbędną ochronę różnorodności biologicznej we wspomnianych regionach, zainteresowane państwa członkowskie muszą sporządzić i w stosownych przypadkach aktualizować, jako uzupełnienie listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, szczegółową listę inwazyjnych gatunków obcych, występujących w najbardziej oddalonych regionach tych państw, do których nowe przepisy również powinny mieć zastosowanie. Lista ta powinna być otwarta i poddawana przeglądowi, skoro zidentyfikuje się nowe inwazyjne gatunki obce uznane za stwarzające ryzyko. Niektóre z gatunków obcych uważanych za inwazyjne w Unii mogą być gatunkami rodzimymi w niektórych regionach UE, a także w regionach najbardziej oddalonych, i odwrotnie.

__________________

¹⁸ COM (2008) 642 final.

¹⁹ Dz.U. L 325 z 09.12.10, s. 4.

²⁰ Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 131.

Poprawka 4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 20


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20) Duża część inwazyjnych gatunków obcych jest wprowadzana do Unii w sposób niezamierzony. W związku z tym istotne znaczenie ma zarządzanie drogami przedostawania się ich do Unii. Działania w tej dziedzinie należy podejmować stopniowo, zważywszy na stosunkowo niewielkie doświadczenie w tym zakresie. Powinny one obejmować środki podejmowane dobrowolnie, między innymi proponowane w wytycznych Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie kontroli i zarządzania zanieczyszczeniami biologicznymi statków oraz działania obowiązkowe; w działaniach należy wykorzystać nabyte w Unii i państwach członkowskich doświadczenie w zarządzaniu niektórymi drogami przedostawania się gatunków do Unii, w tym środki ustanowione w drodze międzynarodowej Konwencji o kontroli i zarządzaniu wodami balastowymi oraz osadami ze statków.	(20) Duża część inwazyjnych gatunków obcych jest wprowadzana do Unii w sposób niezamierzony. W związku z tym istotne znaczenie ma zarządzanie drogami przedostawania się ich do Unii. Działania w tej dziedzinie należy podejmować stopniowo, zważywszy na stosunkowo niewielkie doświadczenie w tym zakresie. Powinny one obejmować środki podejmowane dobrowolnie, między innymi proponowane w wytycznych Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie kontroli i zarządzania zanieczyszczeniami biologicznymi statków oraz działania obowiązkowe; w działaniach należy wykorzystać nabyte w Unii i państwach członkowskich doświadczenie w zarządzaniu niektórymi drogami przedostawania się gatunków do Unii, w tym środki ustanowione w drodze międzynarodowej Konwencji o kontroli i zarządzaniu wodami balastowymi oraz osadami ze statków. Komisja podejmuje odpowiednio wszelkie właściwe działania, by zachęcić państwa członkowskie do ratyfikacji konwencji, w tym wspierania okazji do dyskusji na szczeblu ministrów krajowych. Z zastrzeżeniem uregulowań planów działań państw członkowskich z art. 11 Komisja w trzy lata od daty wdrożenia niniejszego rozporządzenia przedstawia państwom członkowskim sprawozdanie ze stosowania ww. dobrowolnych środków oraz w razie potrzeby przedstawia wnioski ustawodawcze w celu włączenia takich środków do prawa unijnego. W razie opóźnień w wejściu w życie konwencji Komisja powinna dążyć do skoordynowanych działań między państwami członkowskimi, państwami spoza UE dysponującymi flotą oraz międzynarodowymi organizacjami żeglugowymi w celu określenia środków zapobiegających niezamierzonemu wprowadzaniu gatunków tą szczególną drogą.

Uzasadnienie

W chwili sporządzania przez Komisję oceny skutków tylko cztery państwa członkowskie ratyfikowały konwencję. Tymczasem w sprawozdaniu IEEP dla Komisji z 2010 r. stwierdzono, że spuszczanie wód balastowych i zanieczyszczenia kadłuba są zdecydowanie najważniejszymi czynnikami przypadkowego wprowadzania obcych gatunków. W razie gdyby dobrowolne środki nie okazały się skuteczne, Komisja powinna rozważyć w tej dziedzinie działania legislacyjne.

Poprawka 5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 27 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27a) Wdrożenie niniejszego rozporządzenia, w szczególności opracowanie i aktualizacja listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, elementy oceny ryzyka, środki nadzwyczajne oraz środki szybkiego eliminowania na wczesnym etapie inwazji powinny być poparte niezbitymi dowodami naukowymi. Wymaga to skutecznego zaangażowania odpowiednich osób z kręgów naukowych. Należy w związku z tym w sposób aktywny zasięgać rady poprzez regularne konsultacje z naukowcami, w szczególności poprzez ustanowienie w tym celu specjalnego organu („doradczy zespół naukowy”), pełniącego funkcje doradcze przy Komisji.

Uzasadnienie

Doradztwo naukowe ze strony ekspertów w danej dziedzinie zapewni skuteczne i spójne wdrożenie przepisów.

Poprawka 6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – punkt 3


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) „inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii” oznaczają te inwazyjne gatunki obce, których negatywny wpływ uznano za wymagający skoordynowanych działań na szczeblu unijnym zgodnie z art. 4 ust. 2;	(3) „inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla Unii” oznaczają te inwazyjne gatunki obce – nierodzime w Unii lub rodzime w niektórych regionach Unii, choć obce w innych regionach, lub taksonomiczne grupy gatunków – których negatywny wpływ uznano za wymagający skoordynowanych działań na szczeblu unijnym zgodnie z art. 4 ust. 2;

Uzasadnienie

W niektórych przypadkach gatunki rodzime w jednych regionach Unii mogą być nierodzime i inwazyjne w innych. Należy odpowiednio przyjąć przepis dotyczący zróżnicowanego podejścia do takich gatunków w różnych państwach członkowskich. Umieszczenie na liście unijnej taksonomicznych grup gatunków o podobnych wymogach ekologicznych pomoże uniknąć zmian w handlu i ułatwić wdrożenie rozporządzenie.

Poprawka 7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – punkt 16 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16a) „zamierzone uwalnianie” oznacza proces wprowadzenia organizmu do środowiska w jakimkolwiek celu bez niezbędnych środków zapobieżenia jego ucieczce i rozprzestrzenieniu się;

Uzasadnienie

Dodatkowa definicja zgodnie ze zmianami w poprawce 12 (art. 10 ust. 1).

Poprawka 8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(a) zważywszy na dostępne dowody naukowe, są uznawane za obce dla terytorium Unii poza regionami najbardziej oddalonymi;

(a) zważywszy na najlepsze i najnowsze dostępne dowody naukowe, są uznawane za obce dla terytorium Unii poza regionami najbardziej oddalonymi;

Poprawka 9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 2 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(b) zważywszy na dostępne dowody naukowe, są uznawane za mogące stworzyć zdolną do życia populację i rozprzestrzenić się w środowisku w obecnych lub przewidywalnych warunkach klimatycznych, w dowolnym miejscu w Unii, z wyjątkiem regionów najbardziej oddalonych;

(b) zważywszy na najlepsze i najnowsze dostępne dowody naukowe, są uznawane za mogące stworzyć zdolną do życia populację i rozprzestrzenić się w środowisku w obecnych lub przewidywalnych warunkach klimatycznych, w dowolnym miejscu w Unii, z wyjątkiem regionów najbardziej oddalonych;

Poprawka 10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 3 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. W odniesieniu do inwazyjnych gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii, które są rodzime w niektórych regionach Unii, a jednocześnie pozostają obce w innych regionach, państwa członkowskie mogą złożyć do Komisji wniosek o odstępstwo od postanowień art. 7 ust. 1. Komisja udziela takiego odstępstwa na podstawie przedstawionych dowodów, obejmujących:
	a) dowody, że dany gatunek jest rodzimy i/lub nieinwazyjny w danym państwie członkowskim;
	b) dowody, że państwo członkowskie podjęło odpowiednie środki w oparciu o zasadę ostrożności oraz w razie możliwości wraz z innymi odpowiednimi państwami członkowskimi w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się gatunków na inne regiony Unii, w których gatunki te mogłyby stanowić zagrożenie inwazyjne;

Uzasadnienie

W przypadkach gdy państwo członkowskie uznało za gatunek inwazyjny na swoim terytorium gatunek rodzimy lub nierodzimy w innym państwie członkowskim, powinno móc stosować zróżnicowane podejście do kontroli tych gatunków, pod warunkiem że spełnia określone zobowiązania.

Poprawka 11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 4


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Lista, o której mowa w ust. 1, obejmuje maksymalnie pięćdziesiąt gatunków, włącznie z gatunkami, które mogą zostać dodane w wyniku środków nadzwyczajnych przewidzianych w art. 9.	skreślony

Poprawka 12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Odstępstwa przyznawane zgodnie z art. 4 ust. 3a podlegają rocznej ocenie przeprowadzanej przez Komisję. W ocenie tej bierze się pod uwagę doradztwo naukowego zespołu doradczego ustanowionego w art. 21 a.

Poprawka 13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – litera e


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(e) opisu obecnego rozmieszczenia gatunków zawierającego informacje, czy dany gatunek występuje już w Unii lub w krajach sąsiadujących;	(e) opisu obecnego rozmieszczenia gatunków zawierającego informacje, czy dany gatunek występuje już w Unii jako gatunek rodziny lub obcy, lub w krajach sąsiadujących;

Poprawka 14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – litera g


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(g) określonej ilościowo prognozy kosztów szkód na szczeblu unijnym ze wskazaniem ich znaczenia dla Unii, aby uzasadnić podjęcie kolejnych działań, ponieważ łączne szkody przeważyłyby nad kosztami ich zmniejszania;	(g) oceny potencjalnych kosztów na szczeblu unijnym;

Uzasadnienie

Trudno ująć ilościowo ryzyko i koszty powodowane przez inwazyjne gatunki obce.

Poprawka 15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – litera h


(h) opisu możliwych sposobów wykorzystania gatunków i korzyści z tego wynikających.	(h) opisu możliwych sposobów wykorzystania gatunków i korzyści, jakie można wyciągnąć z tych gatunków.

Poprawka 16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 – ustęp 1


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie zakazują zamierzonego uwalniania do środowiska tych inwazyjnych gatunków obcych poza inwazyjnymi gatunkami obcymi potencjalnie szkodliwymi dla Unii, w przypadku których państwa członkowskie uważają, na podstawie dowodów naukowych, że niekorzystny wpływ ich uwolnienia i rozprzestrzenienia się, nawet jeśli nie został ostatecznie stwierdzony, ma znaczenie dla terytorium ich kraju („inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego”); zamierzone uwalnianie do środowiska to proces wprowadzenia organizmu do środowiska w jakimkolwiek celu bez niezbędnych środków zapobieżenia jego ucieczce i rozprzestrzenieniu się.	1. Państwa członkowskie zakazują zamierzonego uwalniania do środowiska tych inwazyjnych gatunków obcych poza inwazyjnymi gatunkami obcymi potencjalnie szkodliwymi dla Unii, w przypadku których państwa członkowskie uważają, na podstawie najlepiej dostępnych dowodów naukowych, że niekorzystny wpływ ich uwolnienia i rozprzestrzenienia się ma znaczenie dla terytorium ich kraju („inwazyjne gatunki obce potencjalnie szkodliwe dla państwa członkowskiego”).

Uzasadnienie

Definicje należy umieścić w art. 3.

Poprawka 17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera b


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(b) rozmieszczenie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, obecnych na terytoriach państw członkowskich;	(b) rozmieszczenie inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii, obecnych na terytoriach oraz wodach słodkich i morskich państw członkowskich, w tym informacje o modelach migracyjnych lub reprodukcyjnych;

Uzasadnienie

Takie informacje pomogą w powiadamianiu państw członkowskich o potencjalnym zagrożeniu stwarzanym przez niektóre morskie, inwazyjne gatunki obce.

Poprawka 18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19 – ustęp 1 – litera f a (nowa)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(fa) środki przyjmowane w celu publicznego powiadamiania o obecności obcego gatunku i wszelkie działania, których podjęcia wymaga się od obywateli.

Uzasadnienie

Poprawka 19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 a (nowy)


Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 21 a
	Doradczy zespół naukowy
	1. Komisja powołuje doradczy zespół naukowy, w którego skład wchodzą niezależni naukowcy o odpowiedniej wiedzy eksperckiej w zakresie zapobiegania wprowadzaniu inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nim. Zespół ma w szczególności następujące zadania:
	a) identyfikowanie nowych inwazyjnych gatunków potencjalnie szkodliwych dla Unii oraz proponowanie ich umieszczenia na liście unijnej;
	b) kontrola ocen ryzyka przeprowadzanych przez państwa członkowskie;
	c) kontrola wniosków państw członkowskich o udzielenie odstępstwa od postanowień art. 4 ust. 1 i 2 zgodnie z art. 4 ust. 3 lit. a) i art. 4 ust. 4 lit. a).

Uzasadnienie

Doradztwo naukowe ze strony ekspertów w danej dziedzinie zapewni skuteczne, spójne i skuteczne wdrożenie i kontrolę przedmiotowych przepisów.

Poprawka 20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 21b

Grupa ds. Przeglądu Naukowego

1. Niniejszym ustanawia się Grupę ds. Przeglądu Naukowego.

Grupa ds. Przeglądu Naukowego jest odpowiedzialna za przygotowanie opinii dla Komisji i komitetu, o którym mowa w art. 22, w sprawie następujących kwestii:

a) przygotowania i aktualizacji listy inwazyjnych gatunków obcych potencjalnie szkodliwych dla Unii;

b) zagadnień naukowych i technicznych dotyczących rodzaju dopuszczalnych dowodów naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), oraz zastosowania elementów określonych w art. 5 ust. 1 lit. a)–h), włącznie z metodologią, która zostanie zastosowana w ocenie tych elementów zgodnie z art. 5 ust. 2;

c) ocen ryzyka przeprowadzonych zgodnie z art. 5 ust. 1;

d) podejmowania środków nadzwyczajnych zgodnie z art. 9 ust. 4 dla Unii w związku z inwazyjnymi gatunkami obcymi nieznajdującymi się na liście, o której mowa w art. 4 ust. 1;

e) innych kwestii na wniosek Komisji lub właściwych organów państw członkowskich, a także wszelkich innych zagadnień naukowych i technicznych wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja powołuje członków Grupy ds. Przeglądu Naukowego w oparciu o ich doświadczenie i wiedzę ekspercką odpowiednią do wykonywania zadań określonych w ust. 1, uwzględniając rozmieszczenie geograficzne, które odzwierciedla różnorodność problemów i podejść naukowych w Unii. Komisja ustala liczbę członków zgodnie z zapotrzebowaniem.

Uzasadnienie

Skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do środków zapobiegawczych, wymaga funkcjonowania niezależnego organu doradczego. Doradztwo naukowe i techniczne jest niezbędne w celu przewidywania, jakie organizmy mogą zostać wprowadzone, a jakie mogą okazać się problematyczne. Należy zatem powołać grupę składającą się z niezależnych ekspertów naukowych i technicznych. Do kluczowych zadań tej grupy zalicza się przygotowanie opinii na temat gatunków, które mają zostać umieszczone na liście, oraz kontrola ocen ryzyka.

Poprawka 21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Udział społeczeństwa

Udział społeczeństwa i zaangażowanie zainteresowanych stron oraz wymiana informacji

Poprawka 22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1a. Mając na uwadze umożliwienie skutecznej i przejrzystej wymiany informacji w związku z wdrażaniem różnych aspektów rozporządzenia, Komisja ustanawia i regularnie zwołuje forum ds. inwazyjnych gatunków obcych, w skład którego wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, zainteresowanych branż i sektorów przemysłu, a także organizacji pozarządowych promujących ochronę środowiska i dobrostanu zwierząt.

W szczególności Komisja uwzględnia zalecenia forum dotyczące sporządzenia i aktualizacji listy, o której mowa w art. 4 ust. 1, oraz przedsiębrania środków nadzwyczajnych zgodnie z art. 9 ust. 4 dla Unii w związku z inwazyjnymi gatunkami obcymi nieznajdującymi się na liście, o której mowa w art. 4 ust. 1. Celem forum jest również promowanie wymiany informacji związanych z rozmieszczeniem gatunków oraz z możliwościami zarządzania, w tym humanitarnymi metodami kontroli.

Uzasadnienie

Odpowiednie strony zainteresowane powinny mieć możliwość zaangażowania się w opracowanie listy gatunków potencjalnie szkodliwych dla Europy, a także w działania mające na celu wspieranie zapobiegania i przyjęcie humanitarnych metod kontroli. Aby zapewnić skuteczną i aktywną wymianę informacji między państwami członkowskimi, zainteresowanymi branżami i sektorami przemysłu, odpowiednimi organizacjami pozarządowymi i Komisją, konieczne jest forum działające w przejrzysty sposób.

PROCEDURA

Tytuł	Zapobieganie wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzanie nimi
Odsyłacze	COM(2013) 620 – C7-0264/2013 – 2013/0307(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2013
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	PECH 12.9.2013
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Chris Davies 23.9.2013
Rozpatrzenie w komisji	17.10.2013
Data przyjęcia	22.1.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	13 7 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Antonello Antinoro, Alain Cadec, Chris Davies, João Ferreira, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Dolores García-Hierro Caraballo, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Struan Stevenson, Isabelle Thomas, Jarosław Leszek Wałęsa
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Izaskun Bilbao Barandica, Ole Christensen, Jens Nilsson

PROCEDURA

Tytuł	Zapobieganie wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzanie nimi
Odsyłacze	COM(2013) 620 – C7-0264/2013 – 2013/0307(COD)
Data przedstawienia w PE	9.9.2013
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 12.9.2013
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	INTA 24.10.2013	ITRE 12.9.2013	REGI 12.9.2013	AGRI 12.9.2013
	PECH 12.9.2013
Opinia niewydana Data decyzji	ITRE 25.9.2013	REGI 24.9.2013	AGRI 30.9.2013
Sprawozdawca(y) Data powołania	Pavel Poc 23.9.2013
Rozpatrzenie w komisji	16.12.2013
Data przyjęcia	30.1.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	49 4 3
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Sophie Auconie, Pilar Ayuso, Sandrine Bélier, Biljana Borzan, Martin Callanan, Tadeusz Cymański, Spyros Danellis, Chris Davies, Esther de Lange, Bas Eickhout, Edite Estrela, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Matthias Groote, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Karin Kadenbach, Martin Kastler, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Claus Larsen-Jensen, Jo Leinen, Corinne Lepage, Peter Liese, Zofija Mazej Kukovič, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Vladko Todorov Panayotov, Pavel Poc, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Richard Seeber, Theodoros Skylakakis, Bogusław Sonik, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Salvatore Tatarella, Glenis Willmott, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Julie Girling, Jutta Haug, Filip Kaczmarek, James Nicholson, Vittorio Prodi, Christel Schaldemose, Birgit Schnieber-Jastram, Renate Sommer, Bart Staes, Rebecca Taylor, Vladimir Urutchev, Andrea Zanoni
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Fabrizio Bertot, Hiltrud Breyer, Vojtěch Mynář, Bill Newton Dunn
Data złożenia	4.2.2014

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności