SPRAWOZDANIE w sprawie tarczy antyrakietowej dla Europy oraz jej konsekwencji politycznych i strategicznych
14.2.2014 - (2013/2170(INI))
Komisja Spraw Zagranicznych
Sprawozdawca: Sampo Terho
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie tarczy antyrakietowej dla Europy oraz jej konsekwencji politycznych i strategicznych
(2013/2170 (INI))
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 42 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i art. 222 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
– uwzględniając art. 24 i 42 ust. 2 TUE, art. 122 i 196 TFUE oraz 37. Deklarację odnoszącą się do art. 222 TFUE,
– uwzględniając europejską strategię bezpieczeństwa przyjętą przez Radę Europejską w dniu 12 grudnia 2003 r. oraz sprawozdanie w sprawie jej wdrożenia zatwierdzone przez Radę Europejską w dniach 11–12 grudnia 2008 r.,
– uwzględniając strategię bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej, zatwierdzoną przez Radę Europejską w dniach 25–26 marca 2010 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 19 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony,
– uwzględniając strategiczną koncepcję obrony i bezpieczeństwa członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przyjętą podczas szczytu NATO w Lizbonie w dniach 19–20 listopada 2010 r.,
– uwzględniając deklarację ze szczytu w Chicago wydaną przez szefów państw i rządów uczestniczących w posiedzeniu Rady Północnoatlantyckiej w Chicago w dniu 20 maja 2012 r.,
– uwzględniając art.48 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A7-0109/2014),
A. mając na uwadze, że kwestia obrony przed pociskami balistycznymi była już podnoszona w przeszłości, lecz stała się naprawdę aktualna w ostatnich latach ze względu na coraz liczniejsze zagrożenia związane z rozprzestrzenianiem broni jądrowej i innej broni masowego rażenia oraz rozprzestrzenianiem pocisków balistycznych, na które Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) i jej europejscy sojusznicy muszą być w stanie skutecznie odpowiedzieć;
B. mając na uwadze, że obrona przed pociskami balistycznymi i innymi rodzajami rakiet może stanowić pozytywny element rozwojowy europejskiego bezpieczeństwa w kontekście szybkich zmian międzynarodowych ram bezpieczeństwa, ponieważ szereg państw i podmiotów niepaństwowych pracuje nad technologiami rakietowymi i różnymi technologiami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi i jądrowymi (CBRJ) zdolnymi dotrzeć do terytorium Europy;
C. mając na uwadze, że NATO rozwija zdolność w dziedzinie obrony przed pociskami balistycznymi dla kontynuowania swojego podstawowego zadania wspólnej obrony w celu zapewnienia pełnego pokrycia i ochrony wszystkich społeczeństw, całego terytorium i wszystkich sił europejskich należących do NATO wobec rosnących zagrożeń stwarzanych przez rozprzestrzenianie pocisków balistycznych;
D. mając na uwadze, że kluczowym wkładem USA w obronę przed pociskami balistycznymi jest potwierdzenie zaangażowania w sprawy NATO oraz bezpieczeństwo Europy i jej sojuszników, podkreśla znaczenie więzi transatlantyckiej, której towarzyszy sprzęt wojskowy już zainstalowany w Rumunii, a oczekiwany też w bliskiej przyszłości w Polsce;
E. mając na uwadze, że wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony będzie rozwijana w pełnej komplementarności z NATO w uzgodnionych ramach strategicznego partnerstwa UE–NATO, co potwierdziła Rada Europejska w dniu 19 grudnia 2013 r.;
1. uważa, że wraz z rozwojem i wdrażaniem technologii obrony przed pociskami balistycznymi w bezpieczeństwo Europy wnoszona jest nowa dynamika, której konsekwencją jest konieczność uwzględniania przez państwa członkowskie skutków, jakie na ich własne bezpieczeństwo wywiera obrona przed pociskami balistycznymi;
2. przypomina, że środki obrony przed pociskami balistycznymi NATO są rozwijane i opracowywane w celu chronienia państw należących do NATO przed potencjalnymi atakami przy użyciu pocisków balistycznych; wzywa wiceprzewodniczącą/ wysoką przedstawiciel do kontynuowania strategicznego partnerstwa z NATO, uwzględniając kwestię obrony przed pociskami balistycznymi, co powinno doprowadzić do zadbania o pełny zakres i ochronę dla wszystkich państw członkowskich UE, unikając tym samym sytuacji, w której zapewniane im bezpieczeństwo byłoby w jakikolwiek sposób zróżnicowane;
3. z zadowoleniem wita osiągnięcie tymczasowej zdolności przez system NATO obrony przed pociskami balistycznymi, który zapewni maksymalny zasięg i ochronę przed atakiem balistycznym możliwe w ramach dostępnych środków dla ludności, terytoriów i sił zbrojnych we wszystkich południowych krajach europejskich będących członkami NATO; przychylnie odnosi się też do celu zapewnienia do końca dekady pełnego zasięgu i ochrony państwom europejskim będącym członkami NATO;
4. podkreśla, że inicjatywy UE, takie jak Pooling & Sharing, mogą okazać się pomocne przy wzmacnianiu współpracy państw członkowskich w ramach obrony przed pociskami balistycznymi, także w zakresie prowadzenia wspólnych prac badawczo-rozwojowych; w długookresowej perspektywie współpraca taka mogłaby przyczynić się również do dalszej konsolidacji europejskiego przemysłu obronnego;
5. wzywa Europejską Służbę Działań Zewnętrznych, Komisję, Europejską Agencję Obrony i Radę do ujęcia kwestii obrony przed pociskami balistycznymi w przyszłych strategiach, analizach i białych księgach dotyczących bezpieczeństwa;
6. podkreśla, że wskutek kryzysu finansowego i oszczędności budżetowych wykorzystuje się niewystarczającą ilość zasobów w celu utrzymania wystarczających możliwości w zakresie obrony, co prowadzi do ograniczenia potencjału militarnego i przemysłowego UE;
7. podkreśla, że plan obrony przed pociskami balistycznymi NATO nie jest w żadnym wypadku wymierzony w Rosję oraz że NATO jest gotowe współpracować z Rosją w oparciu o założenie kompatybilności pomiędzy dwoma niezależnymi systemami obrony antyrakietowej, tj. systemem NATO obrony przed pociskami balistycznymi i systemem obronnym Rosji; podkreśla fakt, że mimo iż skuteczna współpraca z Rosją mogłaby przynieść wymierne korzyści, musi ona być prowadzona w oparciu o pełną wzajemność i przejrzystość, gdyż rosnące wzajemne zaufanie jest kluczowe dla stopniowego rozwijania takiej współpracy; zauważa w tym kontekście, że przesunięcie rosyjskich rakiet bliżej NATO i granic UE przynosi skutki odwrotne do zamierzonych;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji przewodniczącemu Rady Europejskiej, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, parlamentom państw członkowskich, Zgromadzeniu Parlamentarnemu NATO oraz Sekretarzowi Generalnemu NATO.
OPINIA MNIEJSZOŚCI
W sprawie tarczy antyrakietowej dla Europy oraz jej konsekwencji politycznych i strategicznych (2013/2170(INI))
Komisja Spraw Zagranicznych, sprawozdawca: Sampo Terho
Opinia mniejszości złożona przez posłankę grupy Verts/ALE Tarję Cronberg
Sprawozdanie przychylnie odnosi się do projektu NATO dotyczącego obrony przed pociskami balistycznymi i nakłania UE, by się do tego projektu przyczyniła. Zmierza ono również do promowania idei łączenia systemu NATO dotyczącego obrony przed pociskami balistycznymi ze wspólną polityką bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) UE.
Grupa Verts/ALE odrzuca to sprawozdanie, ponieważ próbuje ono:
– poprzeć zamysł likwidacji niepodzielności europejskiego bezpieczeństwa poprzez tworzenie różnych stref ochrony przed nadlatującymi pociskami;
– zignorować fakt, że ustanowienie przez NATO programu obrony przed pociskami balistycznymi wywołało nowy wyścig zbrojeń na szczeblu regionalnym, międzynarodowym, a także w przestrzeni kosmicznej, a w konsekwencji powoduje regionalną i ogólnoświatową niestabilność i brak bezpieczeństwa;
– uprawomocnić szeroko zakrojone inwestycje finansowe i polityczne – w czasach kryzysu finansowego i gospodarczego – w system, którego technicznej wiarygodności nie dowiedziono;
– poprzeć projekt NATO dotyczący obrony przed pociskami balistycznymi, który może pochłonąć ponad 20 mld euro i tym samym zużyć skromne środki finansowe, które można byłoby lepiej zainwestować w rozbrojenie, nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia, dyplomację oraz inne niemilitarne podejścia mające na celu poprawę bezpieczeństwa Europy, takie jak strefa bliskowschodnia wolna od broni masowego rażenia;
– zagrozić prowadzonemu obecnie procesowi Pooling & Sharing i przesunąć krytyczne zasoby WPBiO z zadań określonych w art. 42 TUE do programu obrony przed pociskami balistycznymi;
– promować sprzeczną politykę wobec Rosji, oferując jej ogólnie współpracę, jednak odmawiając jej włączenia w ramy systemu obrony przed pociskami balistycznymi, a następnie podkreślając zagrożenie, jakie stanowią (rosyjskie) pociski bliskiego zasięgu. Takie podejście może doprowadzić do problemów w przyszłych rozmowach dotyczących rozbrojenia jądrowego między USA a Rosją.
OPINIA MNIEJSZOŚCI
W sprawie projektu sprawozdania w sprawie tarczy antyrakietowej dla Europy oraz jej konsekwencji politycznych i strategicznych (2013/2170(INI))
Komisja Spraw Zagranicznych, sprawozdawca: Sampo Terho
Opinia mniejszości złożona przez posłankę grupy GUE/NGL Sabine Lösing
W tym wyjątkowo kontrowersyjnym sprawozdaniu stwierdza się z jednej strony, że tarcza antyrakietowa jest "bardzo kosztownym projektem", a z drugiej namawia się do jej budowy, twierdząc, że istnieją "zasadnicze powody powstania tarczy antyrakietowej", nawet jeżeli tarcza "może dawać złudne poczucie bezpieczeństwa". W sprawozdaniu podkreśla się zagrożenie ataku jądrowego (które "jest tylko jednym z wielu").
Sprzeciwiamy się temu sprawozdaniu, ponieważ przedstawia ono błędny i sprzeczny obraz obecnej sytuacji i konfliktu wokół tarczy antyrakietowej/ tarczy obronnej/ podobnego programu, który ostrzega, że ograniczanie wydatków na obronność prowadzi do braku zdolności przemysłowej i wojskowej oraz opowiada się za kosztownym, nieskutecznym i ofensywnym systemem militarnym NATO.
Żądamy rezygnacji z jakichkolwiek planów budowy tarczy antyrakietowej, ponieważ taki system:
– może napędzić nowy wyścig zbrojeń i zmilitaryzować stosunki z Rosją i innymi państwami, przez co bardziej zagrozi mieszkańcom państw UE niż ich ochroni;
– alokuje w błędny sposób ogromne kwoty środków pieniężnych, które są pilnie potrzebne w dziedzinie wydatków społecznych, na pomoc rozwojową itd.
Domagamy się:
– radykalnego rozbrojenia (również w przypadku broni chemicznej, biologicznej, radiologicznej i jądrowej) na szczeblu UE i na szczeblu światowym;
– utworzenia na Bliskim Wschodzie i w regionie śródziemnym strefy wolnej od broni masowego rażenia;
– nieprzeznaczania środków z budżetu UE na cele wojskowe;
– prowadzenia wszystkich działań w ścisłej zgodności z Kartą Narodów Zjednoczonych i prawem międzynarodowym;
– ścisłego rozdzielenia UE od NATO (rozwiązania NATO).
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia |
11.2.2014 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
39 7 3 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Sir Robert Atkins, Bastiaan Belder, Hiltrud Breyer, Elmar Brok, Michael Gahler, Marietta Giannakou, Andrzej Grzyb, Takis Hadjigeorgiou, Richard Howitt, Jelko Kacin, Tunne Kelam, Nicole Kiil-Nielsen, Andrey Kovatchev, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Eduard Kukan, Vytautas Landsbergis, Krzysztof Lisek, Sabine Lösing, Marusya Lyubcheva, Willy Meyer, Francisco José Millán Mon, María Muñiz De Urquiza, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Norica Nicolai, Raimon Obiols, Kristiina Ojuland, Ria Oomen-Ruijten, Justas Vincas Paleckis, Pier Antonio Panzeri, Ioan Mircea Paşcu, Tonino Picula, Bernd Posselt, Hans-Gert Pöttering, Cristian Dan Preda, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Werner Schulz, Sophocles Sophocleous, Davor Ivo Stier, Charles Tannock, Eleni Theocharous, Geoffrey Van Orden, Sir Graham Watson, Boris Zala |
||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Jörg Leichtfried, Doris Pack, Sampo Terho, Janusz Władysław Zemke |
||||
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Ivari Padar, Dubravka Šuica |
||||