SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę
11.3.2014 - (COM(2013)0550 – C7‑0241/2013 – 2013/0265(COD)) - ***I
Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Pablo Zalba Bidegain
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę
(COM(2013)0550 – C7‑0241/2013 – 2013/0265(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0550),
– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 114 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0241/2013),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 11 grudnia 2013 r.[1],
– uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 5 lutego 2014 r.[2],
– uwzględniając art.55 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0167/2014),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) W kilku państwach członkowskich21 trwają prace ustawodawcze, które mają na celu uregulowanie opłat interchange i które obejmują wiele kwestii, w tym wprowadzenie pułapów opłat interchange na różnych poziomach, opłaty akceptanta, zasady honorowania wszystkich kart oraz środki służące kierunkowaniu wyboru. Obowiązujące decyzje administracyjne w niektórych państwach członkowskich znacznie się między sobą różnią. Biorąc pod uwagę negatywny wpływ opłat interchange na detalistów i konsumentów, przewiduje się dalsze wprowadzanie środków regulacyjnych na poziomie krajowym, których celem jest reagowanie na poziom tych opłat lub rozbieżności w ich zakresie. Takie krajowe środki doprowadziłyby prawdopodobnie do powstania znacznych przeszkód dla zakończenia tworzenia rynku wewnętrznego w obszarze płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, a także płatności realizowanych przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych w oparciu o karty i w związku z tym ograniczałyby swobodę świadczenia usług. |
(7) W kilku państwach członkowskich21 trwają lub zostały już ukończone prace ustawodawcze, które mają na celu uregulowanie opłat interchange i które obejmują wiele kwestii, w tym wprowadzenie pułapów opłat interchange na różnych poziomach, opłaty akceptanta, zasady honorowania wszystkich kart oraz środki służące kierunkowaniu wyboru. Obowiązujące decyzje administracyjne w niektórych państwach członkowskich znacznie się między sobą różnią. W celu uzyskania większej spójności poziomów opłat interchange przewiduje się dalsze wprowadzanie środków regulacyjnych na poziomie krajowym, których celem jest reagowanie na poziom tych opłat lub rozbieżności w ich zakresie. Takie krajowe środki doprowadziłyby prawdopodobnie do powstania znacznych przeszkód dla zakończenia tworzenia rynku wewnętrznego w obszarze płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, a także płatności realizowanych przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych w oparciu o karty i w związku z tym ograniczałyby swobodę świadczenia usług. |
|
__________________ |
__________________ |
|
21 We Włoszech, na Węgrzech, w Polsce i Zjednoczonym Królestwie. |
21 We Włoszech, na Węgrzech, w Polsce i Zjednoczonym Królestwie. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 8 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(8) Karty płatnicze są najczęściej stosowanym elektronicznym instrumentem płatniczym w przypadku zakupów detalicznych. Wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia pod względem integracji unijnego rynku kart płatniczych, ponieważ wiele rozwiązań płatniczych nie może rozwijać się w wymiarze transgranicznym, a nowym ogólnounijnym dostawcom uniemożliwia się wejście na rynek. Brak integracji rynku prowadzi obecnie do wzrostu cen i mniejszego wyboru usług płatniczych dla konsumentów i detalistów, a także do bardziej ograniczonych możliwości korzystania z rynku wewnętrznego. Istnieje zatem potrzeba usunięcia przeszkód na drodze do efektywnego funkcjonowania rynku kart płatniczych, w tym płatności realizowanych za pośrednictwem urządzeń przenośnych i przez internet w oparciu o transakcje kartami płatniczymi, które to przeszkody wciąż utrudniają utworzenie w pełni zintegrowanego rynku. |
(8) Karty płatnicze są najczęściej stosowanym elektronicznym instrumentem płatniczym w przypadku zakupów detalicznych. Wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia pod względem integracji unijnego rynku kart płatniczych, ponieważ wiele rozwiązań płatniczych nie może rozwijać się w wymiarze transgranicznym, a nowym ogólnounijnym dostawcom uniemożliwia się wejście na rynek. Aby w pełni korzystać z rynku wewnętrznego należy usunąć przeszkody w integracji nowych rozwiązań dotyczących dokonywania płatności kartą, w tym płatności realizowanych za pośrednictwem urządzeń przenośnych i przez internet w oparciu o transakcje kartami płatniczymi. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(9) Aby umożliwić efektywne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, należy promować i ułatwiać stosowanie płatności elektronicznych z korzyścią dla detalistów i konsumentów. Karty i inne płatności elektroniczne mogą być stosowane w bardziej wszechstronny sposób, w tym do realizowania płatności przez internet w celu skorzystania z możliwości płynących z rynku wewnętrznego i handlu elektronicznego, a jednocześnie zapewniają one detalistom potencjalnie bezpieczne płatności. Realizowanie płatności kartą i w oparciu o kartę zamiast dokonywania płatności gotówką może być zatem korzystne dla detalistów i konsumentów, pod warunkiem że opłaty za użytkowanie systemów płatności ustalane są na uzasadnionym ekonomicznie poziomie, jednocześnie przyczyniając się do innowacji i wchodzenia na rynek nowych podmiotów. |
(9) Aby umożliwić efektywne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, należy promować i ułatwiać korzystanie z płatności elektronicznych z korzyścią dla detalistów i konsumentów. Karty i inne płatności elektroniczne mogą być stosowane w bardziej wszechstronny sposób, w tym do realizowania płatności przez internet w celu skorzystania z możliwości płynących z rynku wewnętrznego i handlu elektronicznego, a jednocześnie zapewniają one detalistom potencjalnie bezpieczne płatności. Realizowanie płatności kartą i w oparciu o kartę zamiast dokonywania płatności gotówką może być zatem korzystne dla detalistów i konsumentów, pod warunkiem że opłaty za użytkowanie systemów płatności ustalane są na uzasadnionym ekonomicznie poziomie, jednocześnie przyczyniając się do uczciwej konkurencji, innowacji i wchodzenia na rynek nowych podmiotów. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Jedną z kluczowych praktyk utrudniających funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności kartą i w oparciu o kartę jest szeroko rozpowszechnione funkcjonowanie opłat interchange, które w większości państw członkowskich nie podlegają żadnym przepisom. Opłaty interchange są to opłaty międzybankowe zazwyczaj stosowane między należącymi do określonego systemu dostawcami usług płatniczych świadczącymi usługę acquiringu a dostawcami usług płatniczych wydającymi karty. Opłaty interchange stanowią zasadniczą część opłat nakładanych na akceptantów przez dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu za każdą transakcję kartą. Akceptanci z kolei wliczają te koszty stosowania kart w ogólne ceny towarów i usług. Wydaje się, że konkurencja między systemami płatności kartą w praktyce ma głównie na celu przekonanie jak największej liczby dostawców usług płatniczych wydających karty (np. banków) do wydawania swoich kart, co zwykle prowadzi do wyższych, a nie niższych opłat interchange na rynku, w przeciwieństwie do występującego zwykle wpływu konkurencji w gospodarce rynkowej, polegającego na obniżeniu cen. Regulacja opłat interchange poprawiłby funkcjonowanie rynku wewnętrznego. |
(10) W większości państw członkowskich opłaty interchange nie podlegają żadnym przepisom, tylko decyzjom krajowych organów ds. konkurencji. Opłaty interchange są to opłaty międzybankowe zazwyczaj przekazywane przez należących do danego systemu dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Opłaty interchange stanowią zasadniczy składnik opłat nakładanych na akceptantów przez dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu za każdą transakcję kartą. Akceptanci z kolei wliczają te koszty stosowania kart w łączne ceny towarów i usług, podobnie jak pozostałe ponoszone przez siebie koszty. Spójne stosowanie przepisów dotyczących konkurencji do opłat interchange spowodowałoby obniżenie kosztów transakcji ponoszonych przez konsumentów, a tym samym poprawiłoby funkcjonowanie rynku wewnętrznego. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(11) Wiele różnych obowiązujących obecnie opłat interchange, a także ich poziomy uniemożliwiają pojawianie się „nowych” podmiotów ogólnounijnych działających na podstawie modeli biznesowych zakładających niższe opłaty interchange, ze szkodą dla potencjalnych korzyści skali i zakresu oraz ich efektywności. Ma to negatywny wpływ na detalistów i konsumentów oraz uniemożliwia wprowadzanie innowacji. Ponieważ podmioty ogólnounijne musiałyby oferować bankom wydającym karty co najmniej najwyższy poziom opłaty interchange występującej na rynku, na który pragną one wejść, powoduje to również utrzymującą się fragmentację rynku. Istniejące krajowe systemy, w ramach których opłaty interchange są niższe lub w ogóle nie są pobierane, mogą zostać zmuszone do wycofania się z rynku z powodu presji ze strony banków, które dążą do uzyskiwania wyższych dochodów z opłat interchange. W rezultacie konsumentom i akceptantom oferowany jest niewielki wybór, wyższe ceny i niższa jakość usług płatniczych, natomiast możliwość korzystania przez nich z ogólnounijnych rozwiązań płatniczych jest ograniczona. Ponadto detaliści nie mogą zrównoważyć różnic w wysokości opłat poprzez wykorzystanie usług akceptacji kart oferowanych przez banki w innych państwach członkowskich. Szczegółowe zasady stosowane przez systemy płatności nakazują stosowania opłat interchange obowiązujących dla „punktu sprzedaży” (państwa detalisty) w odniesieniu do każdej transakcji płatniczej. Uniemożliwia to bankom świadczącym usługę acquiringu skuteczne oferowanie swoich usług w wymiarze transgranicznym. Detaliści natomiast nie mogą ograniczyć swoich kosztów płatności z korzyścią dla konsumentów. |
(11) Wiele różnych obowiązujących obecnie opłat interchange, a także ich poziomy uniemożliwiają pojawianie się „nowych” podmiotów ogólnounijnych działających na podstawie modeli biznesowych zakładających niższe opłaty interchange lub wcale niezakładających takich opłat, ze szkodą dla potencjalnych korzyści skali i zakresu oraz ich efektywności. Ma to negatywny wpływ na detalistów i konsumentów oraz uniemożliwia wprowadzanie innowacji. Ponieważ podmioty ogólnounijne musiałyby oferować bankom wydającym karty co najmniej najwyższy poziom opłaty interchange występującej na rynku, na który chcą wejść, powoduje to również utrzymującą się fragmentację rynku. Istniejące krajowe systemy, w których opłaty interchange są niższe lub w ogóle nie są pobierane, mogą zostać zmuszone do wycofania się z rynku z powodu presji ze strony banków, które dążą do uzyskiwania wyższych dochodów z opłat interchange. W rezultacie konsumentom i akceptantom oferowany jest niewielki wybór, wyższe ceny i niższa jakość usług płatniczych, natomiast możliwość korzystania przez nich z ogólnounijnych rozwiązań płatniczych jest ograniczona. Ponadto detaliści nie mogą zrównoważyć różnic w wysokości opłat, korzystając z usług akceptacji kart oferowanych przez banki w innych państwach członkowskich. Szczegółowe zasady stosowane przez międzynarodowe systemy kart płatniczych nakazują, zgodnie z obraną przez nie polityką licencji terytorialnych, stosowanie opłat interchange obowiązujących dla „punktu sprzedaży” (państwa detalisty) w odniesieniu do każdej transakcji płatniczej. Uniemożliwia to agentom rozliczeniowym skuteczne oferowanie swoich usług w wymiarze transgranicznym. Może to również uniemożliwić detalistom zmniejszenie ponoszonych przez nich kosztów płatności z korzyścią dla konsumentów. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z podejściem stopniowym. W pierwszej kolejności konieczne jest podjęcie środków w celu ułatwienia transgranicznego wydawania kart i świadczenia usługi acquiringu w odniesieniu do transakcji kartą płatniczą. Umożliwienie akceptantom wyboru agenta rozliczeniowego spoza ich państwa członkowskiego („transgraniczne świadczenie usługi acquiringu”) i ustanowienie maksymalnego poziomu transgranicznych opłat interchange w odniesieniu do transakcji podlegających transgranicznej usłudze acquiringu powinno zapewnić jasność prawa. Ponadto licencje na wydawanie instrumentów płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do instrumentów płatniczych powinny obowiązywać bez ograniczeń geograficznych w obrębie Unii. Środki te ułatwiałyby sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych z korzyścią dla konsumentów i detalistów. |
(15) Aby ułatwić sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych, z korzyścią dla konsumentów i detalistów, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do transgranicznego i krajowego wydawania kart i świadczenia usługi acquiringu w odniesieniu do transakcji kartą płatniczą. Zapewnienie jasności prawa i uniknięcie zakłóceń konkurencji między systemami kart płatniczych powinno stać się możliwe, jeżeli akceptanci będą mogli wybrać agenta rozliczeniowego spoza ich państwa członkowskiego (transgraniczne świadczenie usługi acquiringu), czemu sprzyjać będzie ustanowienie jednakowego maksymalnego poziomu transgranicznych i krajowych opłat interchange w odniesieniu do transakcji podlegających usłudze acquiringu oraz wprowadzenie zakazu stosowania licencji terytorialnych. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) W konsekwencji zobowiązań jednostronnych i zobowiązań przyjętych w ramach postępowań z zakresu konkurencji, wiele transgranicznych transakcji płatniczych kartą jest już przeprowadzanych w Unii z uwzględnieniem maksymalnych poziomów opłat interchange mających zastosowanie w pierwszej fazie stosowania niniejszego rozporządzenia. W związku z tym przypisy dotyczące tych transakcji powinny wejść w życie w krótkim terminie, stwarzając detalistom możliwości znalezienia tańszych usług acquiringu za granicą oraz zachęcając krajowe środowiska lub systemy bankowe do obniżenia pobieranych przez nie opłat za świadczenie usługi acquiringu. |
(16) W konsekwencji zobowiązań jednostronnych i zobowiązań przyjętych w ramach postępowań z zakresu konkurencji wiele transgranicznych transakcji płatniczych kartą jest już przeprowadzanych w Unii z uwzględnieniem maksymalnych poziomów opłat interchange. Aby zapewnić uczciwą konkurencję na rynku usług acquiringu, należy rozpocząć stosowanie przepisów dotyczących transakcji transgranicznych i krajowych w tym samym czasie, w rozsądnym terminie od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem trudności i złożoności migracji systemów kart płatniczych niezbędnej w związku z niniejszym rozporządzeniem. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(17) W przypadku transakcji krajowych konieczny jest okres przejściowy w celu zapewnienia dostawcom usług płatniczych i systemom odpowiednio długiego czasu na dostosowanie się do nowych wymogów. W związku z tym po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku płatności realizowanych w oparciu o kartę, zakres obowiązywania pułapów opłat interchange za transakcje kartą dla konsumentów powinien zostać rozszerzony na wszystkie płatności transgraniczne i krajowe. |
(17) Konieczny jest okres przejściowy w celu zapewnienia dostawcom i systemom usług płatniczych odpowiednio długiego czasu na dostosowanie się do nowych wymogów. W związku z tym po upływie roku od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w celu zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku płatności realizowanych w oparciu o kartę, pułapy opłat interchange za transakcje kartą dla konsumentów powinny zostać obejmować wszystkie płatności transgraniczne i krajowe. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(18) W celu ułatwienia transgranicznego świadczenia usługi acquiringu wszystkie (transgraniczne i krajowe) transakcje kartą debetową dla konsumentów i transakcje płatnicze realizowane w oparciu o taką kartę powinny być obciążane opłatą interchange maksymalnie w wysokości 0,20%, a wszystkie (transgraniczne i krajowe) transakcje kartą kredytową dla konsumentów oraz transakcje płatnicze realizowane w oparciu o taką kartę powinny być obciążane opłatą interchange maksymalnie w wysokości 0,30%. |
(18) Wszystkie transakcje kartą debetową i transakcje płatnicze realizowane w oparciu o taką kartę powinny być obciążane opłatą interchange w maksymalnej wysokości 0,2%, a wszystkie transakcje kartą kredytową oraz transakcje płatnicze realizowane w oparciu o taką kartę powinny być obciążane opłatą interchange w maksymalnej wysokości 0,3%. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(18a) Z oceny skutków wynika, że zakaz pobierania opłat interchange z tytułu transakcji kartą debetową byłby korzystny dla akceptacji kart i korzystania z nich oraz dla rozwoju jednolitego rynku, a ponadto przyniósłby większe korzyści akceptantom i konsumentom niż przyjęcie wyższego pułapu. Ponadto pozwoliłby uniknąć negatywnego wpływu wprowadzenia wyższych pułapów na systemy krajowe o bardzo niskich lub zerowych opłatach interchange z tytułu transakcji kartą debetową, wynikającego z ekspansji transgranicznej lub z podnoszenia poziomu opłat do wysokości pułapu przez nowe podmioty wchodzące na rynek. Zakaz pobierania opłat interchange z tytułu transakcji kartą debetową jest również odpowiedzią na ryzyko przenoszenia modelu opłat interchange na nowe, innowacyjne usługi płatnicze, takie jak systemy płatności za pośrednictwem urządzeń przenośnych i płatności online. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(19a) Zgodnie z podstawowymi zasadami rynku wewnętrznego agenci rozliczeniowi powinni mieć możliwość świadczenia usług dla akceptantów w całej Unii za wielostronną opłatą interchange stosowaną na rynku krajowym. Nie powinni oni stosować do transakcji transgranicznych wyższych wielostronnych opłat interchange niż stosowane na rynku krajowym. |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 22 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(22) Transakcje kartą płatniczą są zasadniczo realizowane na podstawie dwóch głównych modeli biznesowych, tzw. trójstronnych systemów kart płatniczych (posiadacz karty – system agenta rozliczeniowego i wydawcy karty – akceptant) i czterostronnych systemów kart płatniczych (posiadacz karty – bank wydający karty – bank świadczący usługę acquiringu – akceptant). Wiele czterostronnych systemów kart płatniczych stosuje wyraźnie określone opłaty interchange, głównie wielostronne. W przypadku trójstronnych systemów kart płatniczych opłaty interchange (opłaty uiszczane przez banki świadczące usługę acquiringu w celu zachęcenia do wydawania i stosowania kart) mają ukryty charakter. Aby potwierdzić istnienie ukrytych opłat interchange i przyczynić się do stworzenia równych warunków działania, trójstronne systemy kart płatniczych, w których dostawcy usług płatniczych pełnią rolę wydawców kart lub agentów rozliczeniowych, powinny być uznawane za czterostronne systemy kart płatniczych i powinny kierować się tymi samymi zasadami, podczas gdy środki dotyczące przejrzystości i zasad realizowania transakcji powinny mieć zastosowanie do wszystkich dostawców usług płatniczych. |
(22) Transakcje kartą płatniczą są zasadniczo realizowane na podstawie dwóch głównych modeli biznesowych, tzw. trójstronnych systemów kart płatniczych (posiadacz karty – system agenta rozliczeniowego i wydawcy karty – akceptant) i czterostronnych systemów kart płatniczych (posiadacz karty – bank wydający karty – bank świadczący usługę acquiringu – akceptant). Wiele czterostronnych systemów kart płatniczych stosuje wyraźnie określone opłaty interchange, głównie wielostronne. W przypadku trójstronnych systemów kart płatniczych opłaty interchange (opłaty uiszczane przez banki świadczące usługę acquiringu w celu zachęcenia do wydawania i stosowania kart) mają ukryty charakter. Aby potwierdzić istnienie ukrytych opłat interchange i przyczynić się do stworzenia równych warunków działania, trójstronne systemy kart płatniczych, w których dostawcy usług płatniczych pełnią rolę wydawców kart lub agentów rozliczeniowych, powinny być uznawane za czterostronne systemy kart płatniczych i powinny kierować się tymi samymi zasadami, podczas gdy środki dotyczące przejrzystości i zasad realizowania transakcji powinny mieć zastosowanie do wszystkich dostawców usług płatniczych. Systemy trójstronne powinny akceptować transakcje zawierane przy użyciu ich kart przez dowolnego agenta rozliczeniowego na podstawie ogólnych standardów zawierania transakcji kartą i przepisów dotyczących usług acquiringu porównywalnych z przepisami dotyczącymi akceptanta w odniesieniu do danych systemów trójstronnych, przy zastosowaniu pułapów opłat interchange przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. |
Uzasadnienie | |
Egzekwowanie ogólnych zasad dotyczących usług acquiringu w przypadku systemów trójstronnych spowoduje, że będą one działać jak systemy czterostronne w odniesieniu do pułapów wielostronnej opłaty interchange, i zwiększy konkurencję w odniesieniu do usług acquiringu. | |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Ważne jest, aby zapewnić, by przepisy dotyczące opłat interchange, które mają zostać zapłacone lub otrzymane przez dostawców usług płatniczych, nie były obchodzone w wyniku wprowadzania alternatywnych przepływów opłat na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Aby tego uniknąć, za opłatę interchange należy uznawać „kwotę netto” opłat uiszczonych i otrzymanych przez dostawców usług płatniczych wydających karty od systemu kart płatniczych. W celu sprawdzenia czy dochodzi do obchodzenie przepisów, przy obliczaniu opłaty interchange należy uwzględnić całkowitą kwotę płatności lub zachęt otrzymanych przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty od systemu kart płatniczych w odniesieniu do regulowanych transakcji pomniejszoną o opłaty uiszczone na rzecz systemu przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty. Płatności, zachęty i opłaty, które należy uwzględnić, mogą mieć charakter bezpośredni (tj. są uwarunkowane wolumenem transakcji lub charakterem transakcji) lub pośredni (obejmują zachęty handlowe, premie i rabaty za osiągnięcie określonych wolumenów transakcji). |
(23) Należy zapewnić, by przepisy dotyczące opłat interchange, które mają zostać zapłacone lub otrzymane przez dostawców usług płatniczych, nie były obchodzone w wyniku wprowadzania alternatywnych przepływów opłat na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Aby tego uniknąć, za opłatę interchange należy uznawać „kwotę netto” opłat uiszczonych i otrzymanych przez dostawców usług płatniczych wydających karty od systemu kart płatniczych, obejmującą ewentualne opłaty za autoryzację. W celu sprawdzenia, czy dochodzi do obchodzenia przepisów, przy obliczaniu opłaty interchange należy uwzględnić całkowitą kwotę płatności lub zachęt otrzymanych przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty od systemu kart płatniczych w odniesieniu do regulowanych transakcji pomniejszoną o opłaty uiszczone na rzecz systemu przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty, a także zachęty pieniężne lub podobne otrzymane przez posiadacza karty od systemu kart płatniczych. Uwzględnić należy wszystkie płatności, zachęty i opłaty, zarówno bezpośrednie (tj. uwarunkowane wolumenem lub charakterem transakcji), jak i pośrednie (obejmujące zachęty handlowe, premie i rabaty za osiągnięcie określonych wolumenów transakcji). Sprawdzając, czy dochodzi do obchodzenia przepisów niniejszego rozporządzenia przewidujących maksymalną wysokość opłat interchange, należy uwzględnić w szczególności zyski wydawców kart płatniczych wynikające ze specjalnych programów prowadzonych wspólnie przez wydawców kart płatniczych oraz systemy kart płatniczych, a także przychody z opłat za obsługę transakcji i wydawanie licencji oraz innych opłat przynoszących przychody organizacjom kartowym. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 30 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(30) Aby ograniczenia zasady honorowania wszystkich kart mogły w skuteczny sposób funkcjonować, konieczne jest zapewnienie dostępności pewnych informacji. Po pierwsze, odbiorcy powinni posiadać środki pozwalające zidentyfikować różne kategorie kart. W związku z tym różne kategorie powinny być możliwe do zidentyfikowania w urządzeniu w widoczny sposób i w formie elektronicznej. Po drugie, również płatnik powinien zostać poinformowany o akceptacji jego instrumentu (instrumentów) płatniczego (płatniczych) w danym punkcie sprzedaży. Konieczne jest, by odbiorca przekazywał płatnikowi informacje o wszelkich ograniczeniach w zakresie stosowania danej marki w tym samym czasie i na tych samych warunkach co informacje o marce, która jest akceptowana. |
(30) Odbiorcy i płatnicy powinni posiadać środki pozwalające zidentyfikować poszczególne kategorie kart. W związku z tym poszczególne kategorie powinny być możliwe do zidentyfikowania przy użyciu środków elektronicznych, a w przypadku instrumentów płatniczych opartych na nowo wydanych kartach – również w widoczny sposób w urządzeniu lub terminalu płatniczym. Po drugie, również płatnik powinien zostać poinformowany o akceptacji jego instrumentu (instrumentów) płatniczego (płatniczych) w danym punkcie sprzedaży. |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 30 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
(30a) Opłata oznacza umowę między płatnikiem a odbiorcą. Zapewnienie skutecznej konkurencji między markami wymaga, by decyzja o wyborze aplikacji płatniczej była podejmowana przez użytkowników, a nie narzucana przez rynek wyższego szczebla, obejmujący systemy kart płatniczych, dostawców usług płatniczych czy podmioty obsługujące. Ustalenie to nie powinno uniemożliwiać płatnikom i odbiorcom ustawiania domyślnego wyboru aplikacji, jeżeli jest to technicznie wykonalne, pod warunkiem że wybór ten można zmienić przy każdej transakcji. Jeżeli odbiorca wybiera aplikację obsługiwaną przez obie strony, użytkownik powinien być w stanie odrzucić ją i wybrać inną aplikację. |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 31 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Aby zapewnić możliwość dochodzenia praw w przypadku niewłaściwego stosowania niniejszego rozporządzenia lub w przypadku powstania sporów między użytkownikami usług płatniczych i dostawcami usług płatniczych, państwa członkowskie powinny ustanowić odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw. Państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić, aby były one skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz aby były stosowane. |
(31) Aby zapewnić możliwość dochodzenia praw w przypadku niewłaściwego stosowania niniejszego rozporządzenia lub w przypadku powstania sporów między użytkownikami usług płatniczych i dostawcami usług płatniczych, państwa członkowskie powinny ustanowić odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw. W oparciu o wytyczne opracowane przez Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) (EUNB) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/20101a państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić, aby były one skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz aby były stosowane. |
|
|
_________________ |
|
|
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12). |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do transakcji kartą płatniczą realizowanych na terenie Unii, w przypadku gdy zarówno dostawca usług płatniczych płatnika, jak i dostawca usług płatniczych odbiorcy mają swoje siedziby w Unii. |
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę na terenie Unii, w przypadku gdy zarówno dostawca usług płatniczych płatnika, jak i dostawca usług płatniczych odbiorcy mają siedzibę w Unii. |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do instrumentów płatniczych, które można wykorzystywać jedynie w ramach ograniczonej sieci mającej odpowiadać na konkretne potrzeby przy użyciu instrumentów płatniczych, które można wykorzystywać jedynie w ograniczony sposób, ponieważ pozwalają one posiadaczowi takiego instrumentu nabywać towary lub usługi wyłącznie w pomieszczeniach emitenta lub w ramach ograniczonej sieci podmiotów świadczących usługi na podstawie bezpośredniej umowy handlowej z profesjonalnym emitentem, albo ponieważ można je wykorzystywać wyłącznie do nabycia ograniczonego asortymentu towarów lub usług. |
2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do instrumentów płatniczych, które można wykorzystywać jedynie w ograniczonej sieci mającej odpowiadać na konkretne potrzeby przy użyciu instrumentów płatniczych, które można wykorzystywać jedynie w ograniczony sposób, ponieważ pozwalają one posiadaczowi takiego instrumentu nabywać towary lub usługi wyłącznie w pomieszczeniach emitenta lub w ograniczonej sieci podmiotów świadczących usługi na podstawie bezpośredniej umowy handlowej z profesjonalnym emitentem, albo ponieważ można je wykorzystywać wyłącznie do nabycia bardzo wąskiego asortymentu towarów lub usług. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 3 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) transakcji realizowanych przy użyciu kart biznesowych, |
skreślona |
Uzasadnienie | |
Karty biznesowe powinny wchodzić w zakres rozporządzenia, ponieważ w przeciwnym przypadku konsumenci subsydiowaliby skrośnie karty biznesowe. | |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 3 – litera b | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) wypłat gotówki w bankomatach oraz |
b) realizowanych w bankomatach wypłat gotówki lub transakcji innych niż sprzedaż towarów lub usług oraz wypłat gotówki dokonywanych w kasie w pomieszczeniach dostawcy usług płatniczych; oraz |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 3 – litera c | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) transakcji realizowanych przy użyciu kart wydanych przez trójstronne systemy kart płatniczych. |
c) transakcji realizowanych przy użyciu kart wydanych przez trójstronne systemy kart płatniczych, jeżeli ich wolumen nie przekracza progu określonego przez Komisję. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Art. 6 i 7 nie mają zastosowania do krajowych systemów kart debetowych, w których można wykazać, że średnia opłata interchange lub kompensacja netto jest niższa od progu wartości określonego w art. 3 i art. 4. |
Uzasadnienie | |
Rentowne krajowe systemy kart debetowych, które stosują już opłaty interchange niższe od progu proponowanego przez Komisję (0,2%), mogą być zwolnione z zasad biznesowych przewidzianych w art. 6 i 7, jeżeli organy krajowe zdecydują o zastosowaniu rozwiązania opt-out. Z przeprowadzonej przez Komisję oceny skutków dołączonej do rozporządzenia w sprawie wielostronnych opłat interchange (s. 206) wynika, że takie zwolnienie dotyczyłoby tylko niektórych państw członkowskich. | |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4) „transakcja kartą debetową” oznacza transakcję płatniczą kartą, w tym kartami przedpłaconymi, związaną z dostępem do rachunku bieżącego lub depozytowego, który jest obciążany transakcją w terminie mniej niż 48 godzin po autoryzowaniu/zainicjowaniu transakcji; |
4) „transakcja debetowa przy użyciu karty” oznacza transakcję płatniczą realizowaną w oparciu o kartę, związaną z dostępem do rachunku bieżącego lub depozytowego, który jest obciążany transakcją niezwłocznie po jej rozliczeniu, a także transakcję kartą przedpłaconą; |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5) „transakcja kartą kredytową” oznacza transakcję płatniczą kartą, w przypadku której rozrachunek transakcji jest przeprowadzany w terminie ponad 48 godzin po autoryzowaniu/zainicjowaniu transakcji; |
5) „transakcja kredytowa przy użyciu karty” oznacza transakcję płatniczą realizowaną w oparciu o kartę, w przypadku której obciążenie rachunku następuje co najmniej dwa dni robocze po autoryzowaniu/zainicjowaniu transakcji; |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 8 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
8) „transgraniczna transakcja płatnicza” oznacza transakcję płatniczą kartą lub transakcję płatniczą realizowaną w oparciu o kartę, inicjowaną przez płatnika albo przez odbiorcę, w przypadku której dostawca usług płatniczych płatnika oraz dostawca usług płatniczych odbiorcy posiadają siedziby w różnych państwach członkowskich lub w przypadku której karta płatnicza została wydana przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty posiadającego siedzibę w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym znajduje się punkt sprzedaży; |
8) „transgraniczna transakcja płatnicza” oznacza transakcję płatniczą kartą lub transakcję płatniczą realizowaną w oparciu o kartę, inicjowaną przez płatnika albo przez odbiorcę, w przypadku której dostawca usług płatniczych płatnika lub punkt sprzedaży ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż dostawca usług płatniczych odbiorcy lub w przypadku której karta płatnicza została wydana przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty posiadającego siedzibę w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym znajduje się punkt sprzedaży, w tym jeżeli odbiorca korzysta z usług agenta rozliczeniowego znajdującego się w innym państwie członkowskim; |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 12 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
12a) „karta płatnicza” oznacza kartę debetową lub kredytową, która uprawnia jej posiadacza do uzyskania dostępu do swoich środków pieniężnych lub umożliwia jej posiadaczowi dokonanie płatności za pośrednictwem agenta rozliczeniowego oraz jest akceptowana przez odbiorcę w celu obsługi transakcji płatniczej; |
Uzasadnienie | |
Termin „karta płatnicza” pojawia się wielokrotnie w tekście wniosku, zatem z uwagi na przejrzystość konieczne wydaje się dodanie takiej definicji. | |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 13 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
13) „system kart płatniczych” oznacza jednolity zbiór zasad, praktyk, standardów lub wytycznych wdrożeniowych w odniesieniu do wykonywania transakcji płatniczych w całej Unii i w państwach członkowskich, który jest odrębny od wszelkiej infrastruktury lub wszelkich systemów płatności, które umożliwiają jego stosowanie; |
13) „system płatności” oznacza jednolity zbiór zasad, praktyk, standardów lub wytycznych wdrożeniowych w odniesieniu do wykonywania transakcji płatniczych w całej Unii i w państwach członkowskich, który jest odrębny od wszelkiej infrastruktury lub wszelkich systemów płatności, które umożliwiają jego stosowanie; |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
15) „trójstronny system kart płatniczych” oznacza system kart płatniczych, w ramach którego płatności są dokonywane z rachunku płatniczego prowadzonego przez system na rzecz posiadacza karty na rachunek płatniczy prowadzony przez system na rzecz odbiorcy, a także transakcje realizowane w oparciu o kartę oparte na tej samej strukturze. W przypadku gdy trójstronny system kart płatniczych udzieli licencji innemu dostawcy usług płatniczych na wydawanie kart płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do kart płatniczych, uznawany jest za czterostronny system kart płatniczych; |
15) „trójstronny system kart płatniczych” oznacza system kart płatniczych, w ramach którego płatności są dokonywane z rachunku płatniczego prowadzonego przez system na rzecz płatnika na rachunek płatniczy prowadzony przez system na rzecz odbiorcy, a także transakcje realizowane w oparciu o kartę oparte na tej samej strukturze; w przypadku gdy trójstronny system kart płatniczych udzieli licencji innemu dostawcy usług płatniczych na wydawanie kart płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do kart płatniczych lub wyda karty płatnicze wraz z partnerem wspólnej marki lub za pośrednictwem agenta, uznawany jest za czterostronny system kart płatniczych; |
Uzasadnienie | |
Termin „karta płatnicza” pojawia się wielokrotnie w tekście wniosku, zatem z uwagi na przejrzystość konieczne wydaje się dodanie takiej definicji. | |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Opłaty interchange z tytułu transgranicznych transakcji kartą debetową dla konsumentów lub kartą kredytową dla konsumentów |
Opłata interchange z tytułu transakcji płatniczych realizowanych w oparciu kartę debetową lub kredytową dla konsumentów
|
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa miesiące po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłat interchange z tytułu transgranicznych transakcji kartą debetową nakładanych na każdą transakcję ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,2% wartości transakcji. |
1. Ze skutkiem od …* dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłat interchange z tytułu transakcji debetowych przy użyciu karty nakładanych na każdą transakcję ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,07 EUR lub 0,2% wartości transakcji, w zależności od tego, która z tych kwot jest niższa. |
|
|
____________ |
|
|
* Dz.U.: proszę wstawić datę: rok po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa miesiące po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłat interchange z tytułu transgranicznych transakcji kartą kredytową nakładanych na każdą transakcję ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,3% wartości transakcji. |
2. Ze skutkiem od …* dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłat interchange z tytułu transakcji kredytowych przy użyciu karty nakładanych na każdą transakcję ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,3% wartości transakcji. |
|
|
____________ |
|
|
* Dz.U.: proszę wstawić datę: rok po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwa członkowskie mogą w drodze przepisów krajowych utrzymać lub wprowadzić niższe pułapy lub środki o podobnym celu lub skutku. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Artykuł 4 |
skreślony |
|
Opłata interchange z tytułu wszystkich transakcji kartą debetową dla konsumentów lub kartą kredytową dla konsumentów |
|
|
1. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłaty interchange z tytułu wszelkiego rodzaju transakcji realizowanych w oparciu o kartą debetową, nakładanej na każdą transakcję, ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,2 % wartości transakcji. |
|
|
2. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłaty interchange z tytułu wszelkiego rodzaju transakcji realizowanych w oparciu o kartą kredytową, nakładanej na każdą transakcję, ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,3 % wartości transakcji. |
|
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5. Do celów stosowania pułapów, o których mowa w art. 3 i 4, wszelkiego rodzaju kwoty netto otrzymywane przez bank wydający karty z systemu kart płatniczych z tytułu transakcji płatniczych lub powiązanych działań traktowane są jak część opłaty interchange. |
Do celów stosowania pułapów, o których mowa w art. 3, wszelkiego rodzaju kwoty netto otrzymywane przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty z tytułu transakcji płatniczych traktowane są jak część opłaty interchange. |
|
|
Właściwe organy przeciwdziałają wszelkim próbom obchodzenia przepisów niniejszego rozporządzeniu przez dostawców usług płatniczych, w tym przez wydawanie kart płatniczych w państwach trzecich. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Jakiekolwiek ograniczanie świadczenia usług powiązanych z płatnościami w systemach kart płatniczych są zakazane, chyba że nie są dyskryminujące lub są obiektywnie niezbędne do obsługi systemu płatności. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 6a |
|
|
Transakcje transgraniczne |
|
|
W przypadku transakcji transgranicznych zastosowanie ma opłata interchange nakładana w państwie agenta rozliczeniowego. |
Uzasadnienie | |
Aby umożliwić jak najskuteczniejsze działanie jednolitego rynku, należy zapewnić stosowanie do wszystkich transakcji opłaty interchange państwa członkowskiego, w którym znajduje się agent rozliczeniowy. To ułatwi konkurencję poniżej ewentualnego pułapu stawek. | |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Systemy kart płatniczych umożliwiają, by informacje o autoryzacji i rozliczeniu pojedynczej transakcji kartą były rozdzielone i obsługiwane przez różne podmioty obsługujące transakcję. |
2. Systemy kart płatniczych i wydawcy kart płatniczych umożliwiają rozdzielanie informacji o autoryzacji i rozliczeniu pojedynczej transakcji kartą i obsługiwanie ich przez różne podmioty obsługujące transakcję. Zakazane są wszelkie zasady stosowane w systemach i umowach licencyjnych lub innych umowach prowadzące do ograniczenia wyboru podmiotu obsługującego. |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Podmioty obsługujące transakcje w obrębie Unii zapewniają, aby ich system wykazywał techniczną interoperacyjność z innymi systemami podmiotów obsługujących transakcje w obrębie Unii, poprzez stosowanie standardów opracowanych przez międzynarodowe lub europejskie organy normalizacyjne. Ponadto podmioty obsługujące transakcje nie mogą przyjmować lub stosować zasad realizowania transakcji, które ograniczają interoperacyjność z innymi podmiotami obsługującymi transakcje w obrębie Unii. |
4. Do dnia…* podmioty obsługujące transakcje w obrębie Unii zapewniają, aby ich system wykazywał techniczną interoperacyjność z innymi systemami podmiotów obsługujących transakcje w obrębie Unii, poprzez stosowanie standardów opracowanych przez międzynarodowe lub europejskie organy normalizacyjne. Ponadto podmioty obsługujące transakcje nie mogą przyjmować ani stosować zasad realizowania transakcji, które ograniczają interoperacyjność z innymi podmiotami obsługującymi transakcje w obrębie Unii. |
|
|
4a. Po zasięgnięciu opinii zespołu doradczego, o którym mowa w art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, i w celu zapewnienia spójnej harmonizacji niniejszego artykułu, EUNB opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi, jakie muszą spełniać systemy płatności i podmioty obsługujące, by zapewnić istnienie w pełni otwartego i konkurencyjnego rynku obsługi kart. |
|
|
EUNB przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia …**. |
|
|
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010. |
|
|
Wymogi, o których mowa w akapicie pierwszym, wchodzą w życie do dnia ...*** i w stosownym przypadku są regularnie aktualizowane. |
|
|
________________ |
|
|
* Dz.U.: proszę wstawić datę: rok po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. |
|
|
** Dz.U.: proszę wstawić datę: |
|
|
*** Dz.U.: proszę wstawić datę: dwa lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4b. W drodze odstępstwa od art. 1-4b i po konsultacji z Komisją państwa członkowskie mogą na określony czas zwolnić nowo utworzone systemy płatności realizowanych w oparciu o kartę ze stosowania niniejszego artykułu. |
Uzasadnienie | |
Należy pamiętać o nowo tworzonych systemach płatności, które będą ponosić wysokie koszty funkcjonowania, niewspółmierne do ich słabszej pozycji rynkowej względem już istniejących dużych systemów kart płatniczych. Wprowadzenie odstępstwa na określony czas pomogłoby stworzyć warunki dla skutecznej konkurencji na rynku transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę. | |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Wszelkie zasady stosowane przez systemy oraz zasady w umowach licencyjnych, które utrudniają lub uniemożliwiają wydawcy kart opatrywanie urządzenia obsługującego karty lub urządzenia telekomunikacyjnego, cyfrowego lub informatycznego oznaczeniem co najmniej dwóch różnych marek instrumentów płatniczych, są zakazane. |
1. Wszelkie zasady stosowane przez systemy oraz zasady w umowach licencyjnych lub środki o podobnych skutkach, które utrudniają lub uniemożliwiają wydawcy kart opatrywanie urządzenia obsługującego karty lub urządzenia telekomunikacyjnego, cyfrowego lub informatycznego oznaczeniem co najmniej dwóch różnych marek instrumentów płatniczych, są zakazane. |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Zawierając porozumienie umowne z dostawcą usług płatniczych, konsument może zdecydować o umieszczeniu na karcie płatniczej, w urządzeniu telekomunikacyjnym, cyfrowym lub informatycznym co najmniej dwóch różnych marek instrumentów płatniczych. Z należytym wyprzedzeniem przed podpisaniem umowy dostawca usług płatniczych udziela konsumentowi jasnych i obiektywnych informacji o wszystkich dostępnych markach płatniczych oraz ich charakterystyce, w tym o ich funkcjach, kosztach i bezpieczeństwie. |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Wszelkie różnice w traktowaniu wydawców kart płatniczych lub agentów rozliczeniowych pod względem zasad stosowanych w systemach oraz zasad w umowach licencyjnych w odniesieniu do opatrywania urządzenia obsługującego karty lub urządzenia telekomunikacyjnego, cyfrowego lub informatycznego więcej niż jedną marką są zakazane. |
2. Wszelkie różnice w traktowaniu wydawców kart płatniczych lub agentów rozliczeniowych pod względem zasad stosowanych w systemach oraz zasad w umowach licencyjnych w odniesieniu do opatrywania urządzenia obsługującego karty lub urządzenia telekomunikacyjnego, cyfrowego lub informatycznego więcej niż jedną marką lub równoważnego współstosowania różnych marek czy aplikacji są zakazane. |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Systemy kart płatniczych nie nakładają wymogów dotyczących sprawozdawczości, obowiązku uiszczania opłat lub innych obowiązków o tym samym celu lub skutku na dostawców usług płatniczych wydających karty i dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu w odniesieniu do transakcji realizowanych przy użyciu wszelkich urządzeń opatrzonych oznaczeniem ich marki w stosunku do transakcji, do których ich system nie ma zastosowania. |
3. Systemy kart płatniczych nie nakładają wymogów dotyczących sprawozdawczości, obowiązku uiszczania opłat lub podobnych obowiązków o tym samym celu lub skutku na dostawców usług płatniczych wydających karty i dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu w odniesieniu do transakcji realizowanych przy użyciu wszelkich urządzeń opatrzonych oznaczeniem ich marki w stosunku do transakcji, do których ich system nie ma zastosowania. |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Wszelkie zasady dotyczące przekierowywania mające na celu skierowanie transakcji przez specjalny kanał lub proces oraz inne standardy i wymogi techniczne oraz standardy i wymogi w zakresie bezpieczeństwa w odniesieniu do obsługi więcej niż jednej marki karty płatniczej przez urządzenie obsługujące karty lub urządzenie telekomunikacyjne, cyfrowe lub informatyczne nie mogą mieć charakteru dyskryminującego i nie mogą być stosowane w dyskryminujący sposób. |
4. Wszelkie zasady dotyczące przekierowywania lub równoważne środki mające na celu skierowanie transakcji przez specjalny kanał lub proces oraz inne standardy i wymogi techniczne oraz standardy i wymogi w zakresie bezpieczeństwa w odniesieniu do obsługi więcej niż jednej marki karty płatniczej lub równoważnego elementu przez urządzenie obsługujące karty lub urządzenie telekomunikacyjne, cyfrowe lub informatyczne nie mogą mieć charakteru dyskryminującego i nie mogą być stosowane w dyskryminujący sposób. |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Systemy kart płatniczych, wydawcy kart płatniczych, agenci rozliczeniowi i dostawcy infrastruktury obsługującej karty nie wprowadzają do instrumentów płatniczych lub sprzętu stosowanego w punkcie sprzedaży automatycznych mechanizmów, oprogramowania lub urządzeń ograniczających możliwość wyboru przez płatnika marki podczas używania instrumentów płatniczych opatrzonych więcej niż jedną marką. |
6. Systemy kart płatniczych, wydawcy kart płatniczych, agenci rozliczeniowi i dostawcy infrastruktury obsługującej karty nie wprowadzają do instrumentów płatniczych lub sprzętu stosowanego w punkcie sprzedaży automatycznych mechanizmów, oprogramowania lub urządzeń ograniczających możliwość wyboru przez płatnika i odbiorcę marki podczas używania instrumentów płatniczych opatrzonych więcej niż jedną marką. Odbiorcy zachowują możliwość instalowania w urządzeniu używanym w punkcie sprzedaży automatycznych mechanizmów priorytetowego wyboru danej marki czy aplikacji. W odniesieniu do kategorii kart lub powiązanych instrumentów płatniczych akceptowanych przez odbiorcę odbiorcy nie uniemożliwiają jednak płatnikowi zmiany priorytetowego wyboru wprowadzonego przez odbiorcę w urządzeniu. |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Agenci rozliczeniowi oferują odbiorcom i pobierają od nich indywidualnie określone opłaty akceptanta w odniesieniu do poszczególnych kategorii i marek kart płatniczych, chyba że akceptanci pisemnie zwrócą się do dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu o pobieranie łączonych opłat akceptanta. |
1. Agenci rozliczeniowi oferują odbiorcom i pobierają od nich indywidualnie określone opłaty akceptanta w odniesieniu do poszczególnych kategorii i marek kart płatniczych podlegających opłatom interchange w różnej wysokości, chyba że akceptanci pisemnie zwrócą się do dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu o pobieranie łączonych opłat akceptanta. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Systemy płatności i dostawcy usług płatniczych nie stosują żadnych zasad, które mogą zobowiązać odbiorców akceptujących karty i inne instrumenty płatnicze wydawane przez jednego dostawcę usług płatniczych wydającego karty w ramach systemu instrumentów płatniczych do akceptowania również innych instrumentów płatniczych tej samej marki lub kategorii wydawanych przez innych dostawców usług płatniczych wydających karty w ramach tego samego systemu, z wyjątkiem sytuacji, w której podlegają one tej samej regulowanej opłacie interchange. |
1. Systemy płatności i dostawcy usług płatniczych nie stosują żadnych zasad, które mogą zobowiązać odbiorców akceptujących karty i inne instrumenty płatnicze wydawane przez jednego dostawcę usług płatniczych wydającego karty w ramach systemu instrumentów płatniczych do akceptowania również innych instrumentów płatniczych tej samej marki lub kategorii wydawanych przez innych dostawców usług płatniczych wydających karty w ramach tego samego systemu, z wyjątkiem sytuacji, w której podlegają one tej samej opłacie interchange, która ponadto nie przekracza progów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. |
Uzasadnienie | |
W niniejszej poprawce wyjaśnia się, że akceptant akceptujący kartę płatniczą A, w przypadku której opłata interchange jest niższa od ustalonego progu maksymalnego, jest zobowiązany do akceptowania karty płatniczej B tylko wtedy, gdy ma do niej zastosowanie taka sama opłata interchange. Nie wystarczy zatem, by obie karty płatnicze były obciążone opłatą interchange niższą od ustalonego maksimum. W ten sposób akceptant, nie przyjmując konkretnej karty płatniczej, może również stymulować konkurencję w ramach ustalonego pułapu. | |
Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Dostawcy usług płatniczych wydający karty zapewniają, by ich instrumenty płatnicze były możliwe do zidentyfikowania wizualnie i w formie elektronicznej, umożliwiając odbiorcom jednoznaczne zidentyfikowanie, jakie marki i kategorie kart przedpłaconych, debetowych, kredytowych lub biznesowych lub jakie płatności realizowane w oparciu o te karty zostały wybrane przez płatnika. |
4. Do dnia …* dostawcy usług płatniczych wydający karty zapewniają, by ich instrumenty płatnicze były możliwe do zidentyfikowania przy użyciu środków elektronicznych, a ich nowo wydane instrumenty płatnicze oparte na karcie –były możliwe do zidentyfikowania również wizualnie, umożliwiając odbiorcom i płatnikom jednoznaczne zidentyfikowanie, jakie marki i kategorie kart przedpłaconych, debetowych, kredytowych lub biznesowych lub jakie płatności realizowane w oparciu o te karty zostały wybrane przez płatnika. |
|
|
________________ |
|
|
* Dz.U.: proszę wstawić datę: rok od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 3 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się nie naruszając przepisów dotyczących opłat, zniżek i innych sposobów zachęcania przewidzianych w art. 55 wniosku COM(2013) 547 oraz w art. 19 dyrektywy 2011/83/UE22. |
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się, nie naruszając przepisów dotyczących opłat, zniżek i innych sposobów zachęcania przewidzianych w art. 55 dyrektywy 2014/…/UE [dyrektywa w sprawie usług płatniczych] oraz w art. 19 dyrektywy 2011/83/UE22. |
|
__________________ |
__________________ |
|
22 Dyrektywa 2011/83/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów. |
22 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. |
Uzasadnienie | |
Należy wyjaśnić, że nie powinno się odsyłać do przepisów zawartych we wniosku Komisji, lecz do ostatecznego tekstu. | |
Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Zawierając porozumienie umowne z dostawcą usług płatniczych, konsument otrzymuje również okresowo jasne i obiektywne informacje o charakterystyce płatności i opłatach z tytułu płatności mających zastosowanie do transakcji płatniczych. |
Poprawka 51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji nakładanych za naruszenia niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie konieczne środki, by zapewnić ich stosowania. Sankcje te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. |
1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar nakładanych za naruszenia niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie konieczne środki, by zapewnić ich wykonywanie. EUNB może wydać wytyczne, zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, by zapewnić, aby kary te były skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. |
Poprawka 52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie ustanawiają odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw do celów rozstrzygania sporów między odbiorcami a dostawcami usług płatniczych, wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu istniejące organy lub, w odpowiednich przypadkach, ustanawiają nowe organy. |
1. Państwa członkowskie ustanawiają niezależne, odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw do celów rozstrzygania sporów między odbiorcami a dostawcami usług płatniczych, wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu istniejące organy lub, w odpowiednich przypadkach, ustanawiają nowe organy. Dostawcy usług płatniczych przystępują do co najmniej jednego organu pozasądowego rozstrzygania sporów. |
Poprawka 53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych organach w terminie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o każdej późniejszej zmianie dotyczącej tych organów. |
2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych organach do dnia …* [dwa miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o każdej późniejszej zmianie dotyczącej tych organów. |
Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwa członkowskie zapewniają udział dostawców usług płatniczych w procedurach wnoszenia skarg zgodnie z ust. 1. |
Poprawka 55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Po upływie czterech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu Komisji analizuje się w szczególności adekwatność poziomów opłat interchange oraz mechanizmów kierunkowania wyboru, takich jak opłaty, uwzględniając wykorzystanie i koszty różnych sposobów płatności, a także skalę pojawienia się na rynku nowych uczestników i technologii. |
Do dnia …* Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu Komisji analizuje się w szczególności adekwatność poziomów opłat interchange oraz mechanizmów kierunkowania wyboru, takich jak opłaty, uwzględniając wykorzystanie i koszty różnych środków płatności, a także skalę pojawienia się na rynku nowych uczestników, nowych technologii oraz innowacyjnych modeli biznesowych. W ocenie uwzględnia się w szczególności: |
|
|
a) kształtowanie się opłat ponoszonych przez posiadaczy kart; |
|
|
b) poziom konkurencji między dostawcami kart płatniczych i systemami kart płatniczych; |
|
|
c) wpływ na koszty ponoszone przez płatnika i odbiorcę; |
|
|
d) zakres przenoszenia przez akceptantów na konsumentów korzyści płynących z niższych poziomów opłat interchange; |
|
|
e) wymogi techniczne i ich skutki dla wszystkich zaangażowanych stron; |
|
|
f) wpływ współstosowania marek na przyjazność dla użytkownika, w szczególności dla osób starszych i innych mniej uprzywilejowanych użytkowników. |
|
|
W stosownych przypadkach sprawozdaniu Komisji towarzyszą wnioski legislacyjne, które mogą obejmować propozycję zmiany maksymalnego pułapu opłat interchange. |
|
|
_______________ |
|
|
* Dz.U.: proszę wstawić datę: dwa lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. |
OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (13.2.2014)
dla Komisji Gospodarczej i Monetarnej
w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę
(COM(2013)0550 – C7‑0241/2013 – 2013/0265(COD))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Adam Bielan
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Jednym ze wskaźników rozwoju gospodarczego danego kraju jest liczba transakcji bezgotówkowych na rynku. Statystyki pokazują, że kraje rozwinięte są również liderami, jeżeli chodzi o płatności online czy wydawanie kart, a szereg rozmaitych usług finansowych dostępnych jest wszystkim obywatelom. Kraje te aktywnie promują wykorzystanie systemów kart płatniczych do zakupu towarów i usług online, co sprawia, że wybór dla konsumenta jest większy, a także przyczynia się do sprawnego funkcjonowania gospodarki. Transakcje bezgotówkowe odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu gospodarki, ponieważ są szybkie, bezpieczne i innowacyjne. Jedną z kluczowych praktyk utrudniających osiągnięcie zintegrowanego rynku europejskiego jest szeroko rozpowszechnione wykorzystanie systemów „czterostronnych”, co na rynku przejawia się stosowaniem tzw. wielostronnych opłat interchange. Są to wspólnie uzgodnione opłaty międzybankowe zazwyczaj między należącymi do określonego systemu dostawcami usług płatniczych świadczącymi usługę acquiringu a dostawcami usług płatniczych wydającymi karty. Takie opłaty interchange uiszczane przez dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu stanowią część opłat, jakimi obciążają oni akceptantów, które z kolei akceptanci przenoszą na konsumentów. Zatem wysokie opłaty interchange ponoszone przez akceptantów skutkują wyższą ceną końcową towarów i usług. Należy zwrócić uwagę, że konsumenci często nie zdają sobie sprawy z opłat uiszczanych przez akceptantów, a jednocześnie wydawcy kart stosują rozmaite zachęty, aby przekonać ich do korzystania z takich instrumentów płatności, które generują wyższe opłaty na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Opłaty interchange ograniczają również możliwości wejścia na rynek, ponieważ wynikające z nich dochody dla dostawców usług płatniczych wydających karty funkcjonują jako minimalny próg, po przekroczeniu którego dostawcy usług płatniczych wydający kart skłonni są wydawać karty płatnicze lub inne instrumenty płatnicze, takie jak rozwiązania w zakresie płatności online lub płatności za pośrednictwem urządzeń przenośnych, oferowane przez nowe podmioty wchodzące na rynek. Ponadto w krajowych i międzynarodowych systemach płatności kartą stosowana jest ogromna liczba różnych opłat interchange, co prowadzi do rozdrobnienia rynku i uniemożliwia detalistom i konsumentom czerpanie korzyści z rynku wewnętrznego.
Proponowane rozporządzenie poprawi warunki funkcjonowania i rozwoju wewnętrznego rynku płatności. Zidentyfikowane przez Komisję bariery dla dalszej integracji wewnętrznego rynku płatności oraz odpowiednie podejście do rozwiązania tego problemu przyczynią się do pozytywnego rozwoju sytuacji gospodarczej w UE. Wniosek jest podzielony na dwie główne części. Pierwsza część wprowadza przepisy dotyczące opłat interchange. W odniesieniu do tych opłat we wniosku tworzy się obszar „uregulowany” i „nieuregulowany”. Obszar uregulowany obejmuje wszystkie transakcje kartami powszechnie używanymi przez konsumentów, a zatem trudnymi do odrzucenia przez detalistów, tj. kartami debetowymi i kredytowymi dla konsumentów, oraz transakcje płatnicze realizowane w oparciu o kartę. Obszar nieuregulowany obejmuje wszystkie transakcje kartą płatniczą i transakcje płatnicze realizowane w oparciu o kartę, które nie są objęte obszarem uregulowanym, w tym karty wydawane przez systemy trójstronne.
W świetle powyższego konieczne jest stworzenie w UE odpowiednich warunków dla rozwoju sieci akceptacji kart, co jest jednoznacznym celem proponowanego rozporządzenia w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę. Przyjęcie ogólnounijnych limitów dla opłat interchange w odniesieniu do transakcji krajowych i zagranicznych stanowi istotny krok na drodze ku poprawie funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz realizacji zasady swobodnego przepływu towarów, osób, usług i kapitału w UE ze szczególnym uwzględnieniem konsumentów. Choć sprawozdawca docenia ideę wprowadzenia limitów na opłaty interchange zawartą w rozdziale II niniejszego rozporządzenia, zastrzega sobie prawo do wprowadzania dalszych zmian do art. 3 i 4 proponowanego rozporządzenia.
Należy jednak zapewnić wystarczające środki służące zapewnieniu skuteczności proponowanego rozporządzenia, co zapobiegnie omijaniu proponowanego zakazu. Sprawozdawca jest przekonany, że zgodnie z przedstawioną przez Komisję zasadą neutralności technologicznej, określoną w agendzie cyfrowej, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę niezależnie od środowiska, w którym transakcja jest przeprowadzana, w tym poprzez detaliczne instrumenty płatnicze i usługi, zarówno w trybie offline, jak i online, a także za pośrednictwem kart biznesowych.
Rynek transakcji płatniczych podlega szybkim zmianom, dlatego sprawozdawca uważa, że klauzula przeglądowa w art. 16 powinna określać krótszy termin, tak aby Komisja oraz – w stosownych przypadkach – prawodawcy mogli w odpowiednim czasie dokonać analizy stosowania niniejszego rozporządzenia z uwzględnieniem nowych zjawisk na rynku, liczby nowych podmiotów oraz nowo dostępnych technologii. Sprawozdawca pragnie zwrócić uwagę w tym kontekście na fakt, że innowacyjne płatności mobilne, które zdobywają coraz większy rynek, pozostają słusznie poza zakresem proponowanego rozporządzenia, a rozwojowi takich innowacyjnych instrumentów należy również się przyjrzeć w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 16.
Sprawozdawca uważa również, że nowo tworzone systemy kart płatniczych – które mogą być narażone na wysokie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, niewspółmierne do słabszej pozycji rynkowej względem już istniejących dużych systemów kart płatniczych – muszą mieć możliwość uzyskania zwolnienia ze stosowania art. 7 niniejszego rozporządzenia, na określony okres, w następstwie decyzji państwa członkowskiego i po konsultacji z Komisją. Pomogłoby to stworzyć warunki dla skutecznej konkurencji na rynku transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę.
POPRAWKI
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Gospodarczej i Monetarnej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wprowadzenie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 7 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(7) W kilku państwach członkowskich21 trwają prace ustawodawcze, które mają na celu uregulowanie opłat interchange i które obejmują wiele kwestii, w tym wprowadzenie pułapów opłat interchange na różnych poziomach, opłaty akceptanta, zasady honorowania wszystkich kart oraz środki służące kierunkowaniu wyboru. Obowiązujące decyzje administracyjne w niektórych państwach członkowskich znacznie się między sobą różnią. Biorąc pod uwagę negatywny wpływ opłat interchange na detalistów i konsumentów, przewiduje się dalsze wprowadzanie środków regulacyjnych na poziomie krajowym, których celem jest reagowanie na poziom tych opłat lub rozbieżności w ich zakresie. Takie krajowe środki doprowadziłyby prawdopodobnie do powstania znacznych przeszkód dla zakończenia tworzenia rynku wewnętrznego w obszarze płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, a także płatności realizowanych przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych w oparciu o karty i w związku z tym ograniczałyby swobodę świadczenia usług. |
(7) W kilku państwach członkowskich21 trwają (bądź zakończono już) prace ustawodawcze, które mają na celu uregulowanie opłat interchange i które obejmują wiele kwestii, w tym wprowadzenie pułapów opłat interchange na różnych poziomach, opłaty akceptanta, zasady honorowania wszystkich kart oraz środki służące kierunkowaniu wyboru. Obowiązujące decyzje administracyjne w niektórych państwach członkowskich znacznie się między sobą różnią. Biorąc pod uwagę negatywny wpływ opłat interchange na detalistów i konsumentów, przewiduje się dalsze wprowadzanie środków regulacyjnych na poziomie krajowym, których celem jest reagowanie na poziom tych opłat lub rozbieżności w ich zakresie. Takie krajowe środki doprowadziłyby prawdopodobnie do powstania znacznych przeszkód dla zakończenia tworzenia rynku wewnętrznego w obszarze płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, a także płatności realizowanych przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych w oparciu o karty i w związku z tym ograniczałyby swobodę świadczenia usług. |
|
__________________ |
__________________ |
|
21 We Włoszech, na Węgrzech, w Polsce i Zjednoczonym Królestwie. |
21 We Włoszech, na Węgrzech, w Polsce i Zjednoczonym Królestwie. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(10) Jedną z kluczowych praktyk utrudniających funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności kartą i w oparciu o kartę jest szeroko rozpowszechnione funkcjonowanie opłat interchange, które w większości państw członkowskich nie podlegają żadnym przepisom. Opłaty interchange są to opłaty międzybankowe zazwyczaj stosowane między należącymi do określonego systemu dostawcami usług płatniczych świadczącymi usługę acquiringu a dostawcami usług płatniczych wydającymi karty. Opłaty interchange stanowią zasadniczą część opłat nakładanych na akceptantów przez dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu za każdą transakcję kartą. Akceptanci z kolei wliczają te koszty stosowania kart w ogólne ceny towarów i usług. Wydaje się, że konkurencja między systemami płatności kartą w praktyce ma głównie na celu przekonanie jak największej liczby dostawców usług płatniczych wydających karty (np. banków) do wydawania swoich kart, co zwykle prowadzi do wyższych, a nie niższych opłat interchange na rynku, w przeciwieństwie do występującego zwykle wpływu konkurencji w gospodarce rynkowej, polegającego na obniżeniu cen. Regulacja opłat interchange poprawiłby funkcjonowanie rynku wewnętrznego. |
(10) Jedną z kluczowych praktyk utrudniających funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności kartą i w oparciu o kartę jest szeroko rozpowszechnione funkcjonowanie opłat interchange, które w większości państw członkowskich nie podlegają żadnym przepisom. Opłaty interchange są to opłaty międzybankowe zazwyczaj przekazywane przez należących do danego systemu dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Opłaty interchange stanowią zasadniczy element składowy opłat nakładanych na akceptantów przez dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu za każdą transakcję kartą. Akceptanci z kolei wliczają te koszty stosowania kart w ogólne ceny towarów i usług. Wydaje się, że konkurencja między systemami płatności kartą w praktyce ma głównie na celu przekonanie jak największej liczby dostawców usług płatniczych wydających karty (np. banków) do wydawania swoich kart, co zwykle prowadzi do wyższych, a nie niższych opłat interchange na rynku, w przeciwieństwie do występującego zwykle wpływu konkurencji w gospodarce rynkowej, polegającego na obniżeniu cen. Regulacja opłat interchange poprawiłby funkcjonowanie rynku wewnętrznego. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(15) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z podejściem stopniowym. W pierwszej kolejności konieczne jest podjęcie środków w celu ułatwienia transgranicznego wydawania kart i świadczenia usługi acquiringu w odniesieniu do transakcji kartą płatniczą. Umożliwienie akceptantom wyboru agenta rozliczeniowego spoza ich państwa członkowskiego („transgraniczne świadczenie usługi acquiringu”) i ustanowienie maksymalnego poziomu transgranicznych opłat interchange w odniesieniu do transakcji podlegających transgranicznej usłudze acquiringu powinno zapewnić jasność prawa. Ponadto licencje na wydawanie instrumentów płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do instrumentów płatniczych powinny obowiązywać bez ograniczeń geograficznych w obrębie Unii. Środki te ułatwiałyby sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych z korzyścią dla konsumentów i detalistów. |
(15) Aby ułatwić sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego płatności realizowanych przy użyciu kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych z korzyścią dla konsumentów i detalistów, konieczne jest podjęcie środków w celu ułatwienia transgranicznego wydawania kart i świadczenia usługi acquiringu w odniesieniu do transakcji kartą płatniczą. Umożliwienie akceptantom wyboru agenta rozliczeniowego spoza ich państwa członkowskiego („transgraniczne świadczenie usługi acquiringu”) i ustanowienie maksymalnego poziomu opłaty interchange w odniesieniu zarówno do transakcji podlegających transgranicznej, jak i krajowej usłudze acquiringu powinno zapewnić jasność prawa. Ponadto licencje na wydawanie instrumentów płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do instrumentów płatniczych powinny obowiązywać bez ograniczeń geograficznych w obrębie Unii. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(16) W konsekwencji zobowiązań jednostronnych i zobowiązań przyjętych w ramach postępowań z zakresu konkurencji, wiele transgranicznych transakcji płatniczych kartą jest już przeprowadzanych w Unii z uwzględnieniem maksymalnych poziomów opłat interchange mających zastosowanie w pierwszej fazie stosowania niniejszego rozporządzenia. W związku z tym przypisy dotyczące tych transakcji powinny wejść w życie w krótkim terminie, stwarzając detalistom możliwości znalezienia tańszych usług acquiringu za granicą oraz zachęcając krajowe środowiska lub systemy bankowe do obniżenia pobieranych przez nie opłat za świadczenie usługi acquiringu. |
(16) W konsekwencji zobowiązań jednostronnych i zobowiązań przyjętych w ramach postępowań z zakresu konkurencji, wiele transgranicznych transakcji płatniczych kartą jest już przeprowadzanych w Unii z uwzględnieniem maksymalnych poziomów opłat interchange. Celem zapewnienia uczciwej konkurencji na rynku usług acquiringu wszelkie przepisy dotyczące krajowych i transgranicznych transakcji realizowanych w oparciu o kartę powinny wejść w życie jednocześnie i w rozsądnym terminie, aby zapewnić dość czasu na dostosowanie do rynku. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(17) W przypadku transakcji krajowych konieczny jest okres przejściowy w celu zapewnienia dostawcom usług płatniczych i systemom odpowiednio długiego czasu na dostosowanie się do nowych wymogów. W związku z tym po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku płatności realizowanych w oparciu o kartę, zakres obowiązywania pułapów opłat interchange za transakcje kartą dla konsumentów powinien zostać rozszerzony na wszystkie płatności transgraniczne i krajowe. |
(17) Konieczne jest wprowadzenie okresu przejściowego w celu zapewnienia dostawcom i systemom usług płatniczych odpowiednio długiego czasu na dostosowanie się do nowych wymogów. W związku z tym po upływie jednego roku od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie pułapy opłat interchange w celu zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku płatności realizowanych w oparciu o kartę. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 23 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(23) Ważne jest, aby zapewnić, by przepisy dotyczące opłat interchange, które mają zostać zapłacone lub otrzymane przez dostawców usług płatniczych, nie były obchodzone w wyniku wprowadzania alternatywnych przepływów opłat na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Aby tego uniknąć, za opłatę interchange należy uznawać „kwotę netto” opłat uiszczonych i otrzymanych przez dostawców usług płatniczych wydających karty od systemu kart płatniczych. W celu sprawdzenia czy dochodzi do obchodzenie przepisów, przy obliczaniu opłaty interchange należy uwzględnić całkowitą kwotę płatności lub zachęt otrzymanych przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty od systemu kart płatniczych w odniesieniu do regulowanych transakcji pomniejszoną o opłaty uiszczone na rzecz systemu przez dostawcę usług płatniczych wydającego karty. Płatności, zachęty i opłaty, które należy uwzględnić, mogą mieć charakter bezpośredni (tj. są uwarunkowane wolumenem transakcji lub charakterem transakcji) lub pośredni (obejmują zachęty handlowe, premie i rabaty za osiągnięcie określonych wolumenów transakcji). |
(23) Ważne jest, aby zapewnić, by przepisy dotyczące opłat interchange, które mają zostać zapłacone lub otrzymane przez dostawców usług płatniczych, nie były obchodzone w wyniku wprowadzania alternatywnych przepływów opłat na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Aby tego uniknąć, za opłatę interchange należy uznawać „kwotę netto” opłat uiszczonych i otrzymanych przez dostawców usług płatniczych od systemu kart płatniczych. W celu sprawdzenia czy dochodzi do obchodzenie przepisów, przy obliczaniu opłaty interchange należy uwzględnić całkowitą kwotę płatności lub zachęt otrzymanych przez dostawcę usług płatniczych od systemu kart płatniczych w odniesieniu do regulowanych transakcji pomniejszoną o opłaty uiszczone na rzecz systemu przez dostawcę usług płatniczych. Płatności, zachęty i opłaty, które należy uwzględnić, mogą mieć charakter bezpośredni (tj. są uwarunkowane wolumenem transakcji lub charakterem transakcji) lub pośredni (obejmują zachęty handlowe, premie i rabaty za osiągnięcie określonych wolumenów transakcji, a także rozmaite opłaty manipulacyjne i licencyjne, które nie stanowią bezpośredniego dochodu dostawcy usług płatniczych). Ponadto zyski z programów prowadzonych wspólnie przez wydawców kart i dostawców usług płatniczych, a także zyski wydawców kart z transakcji realizowanych w oparciu o karty płatnicze na podstawie umowy z innym wydawcą kart należy również wziąć pod uwagę przy ustalaniu, czy doszło do obejścia przepisów niniejszego rozporządzenia. |
Uzasadnienie | |
Doprecyzowanie celem zwiększenia jasności tekstu, gdyż wydawca karty nie zawsze jest agentem rozliczeniowym. Ponadto należy wyjaśnić, do jakich innych zysków netto ma zastosowanie art. 5. | |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 24 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(24) Konsumenci zwykle nie zdają sobie sprawy z opłat uiszczanych przez akceptantów z tytułu instrumentów płatniczych, z których korzystają. Równocześnie szereg praktyk stanowiących zachęty stosowanych przez dostawców usług płatniczych wydających karty (takich jak bony podróżne, premie, rabaty, obciążanie zwrotne, bezpłatne ubezpieczenia itp.) może kierunkować wybór konsumentów, tak aby korzystali z instrumentów płatniczych generujących wyższe opłaty na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. Aby temu zapobiec, środki ograniczające wysokość opłat interchange powinny mieć zastosowanie tylko w stosunku do kart płatniczych, które stały się produktami będącymi w powszechnym użyciu, a akceptantom zwykle trudno jest ich nie przyjmować ze względu na to, że są wydawane na szeroką skalę i są powszechnie stosowane (tj. karty debetowe i kredytowe dla konsumentów). W celu zwiększenia efektywności funkcjonowania rynku w nieregulowanych obszarach sektora oraz w celu ograniczenia przenoszenia działalności z regulowanych do nieregulowanych obszarów sektora konieczne jest przyjęcie szeregu środków, takich jak rozdzielenie systemu i infrastruktury, kierunkowanie płatnika przez odbiorcę i umożliwienie selektywnej akceptacji instrumentów płatniczych przez odbiorcę. |
(24) Konsumenci zwykle nie zdają sobie sprawy z opłat uiszczanych przez akceptantów z tytułu instrumentów płatniczych, z których korzystają. Równocześnie szereg praktyk stanowiących zachęty stosowanych przez dostawców usług płatniczych wydających karty (takich jak bony podróżne, premie, rabaty, obciążanie zwrotne, bezpłatne ubezpieczenia itp.) może kierunkować wybór konsumentów, tak aby korzystali z instrumentów płatniczych generujących wyższe opłaty na rzecz dostawców usług płatniczych wydających karty. W celu zwiększenia efektywności funkcjonowania rynku konieczne jest przyjęcie szeregu środków, takich jak rozdzielenie systemu i infrastruktury, kierunkowanie płatnika przez odbiorcę i umożliwienie selektywnej akceptacji instrumentów płatniczych przez odbiorcę. |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 29 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(29) Z zasady honorowania wszystkich kart wynika nałożone na odbiorców przez dostawców usług płatniczych wydających karty i systemy kart płatniczych podwójne zobowiązanie do akceptowania, z jednej strony, wszystkich kart tej samej marki („honorowanie wszystkich produktów”), niezależnie od różnych kosztów wynikających ze stosowania tych kart, oraz do akceptowania, z drugiej strony, wszystkich kart niezależnie od banku wydającego karty, który wydał daną kartę („honorowanie wszystkich wydawców kart”). W interesie konsumenta leży, by w przypadku tej samej kategorii kart odbiorcy nie mogli postępować w dyskryminujący sposób w stosunku do różnych wydawców lub posiadaczy kart oraz by systemy płatności i dostawcy usług płatniczych mogli nakładać na nich taki obowiązek. Dlatego też aspekt zasady honorowania wszystkich kart przewidujący „honorowanie wszystkich wydawców kart” jest uzasadniony w ramach systemu kart płatniczych, ponieważ uniemożliwia odbiorcom postępowanie w dyskryminujący sposób w stosunku do poszczególnych banków, które wydały kartę, natomiast aspekt tej zasady przewidujący „honorowanie wszystkich produktów” stanowi zasadniczo praktykę wiązaną, która uzależnia akceptację kart, na które nakładane są niskie opłaty, od akceptacji kart, na które nakładane są wysokie opłaty. Zniesienie aspektu zasady honorowania wszystkich kart przewidującego „honorowanie wszystkich produktów” pozwoliłoby akceptantom ograniczyć wybór kart płatniczych, które akceptują, jedynie do kart płatniczych, które mają niskie lub niższe opłaty, co przyniosłoby również korzyści konsumentom dzięki obniżeniu kosztów ponoszonych przez akceptanta. Akceptanci, którzy akceptują karty debetowe, nie byliby wówczas zmuszani do akceptowania kart kredytowych, natomiast akceptanci, którzy akceptują karty kredytowe, nie byliby zmuszani do akceptowania kart biznesowych. W celu ochrony konsumenta i jego zdolności do korzystania z kart płatniczych tak często, jak to możliwe, akceptanci powinni jednak być zobowiązani do akceptowania wszystkich kart, które podlegają tej samej regulowanej opłacie interchange. Takie ograniczenie mogłoby również prowadzić do powstania bardziej konkurencyjnego środowiska dla kart podlegających opłatom interchange, które nie są regulowane na mocy niniejszego rozporządzenia, ponieważ akceptanci mogliby uzyskać lepszą pozycję negocjacyjną w odniesieniu do warunków, na jakich akceptują takie karty. |
(29) Z zasady honorowania wszystkich kart wynika nałożone na odbiorców przez dostawców usług płatniczych wydających karty i systemy kart płatniczych podwójne zobowiązanie do akceptowania, z jednej strony, wszystkich kart tej samej marki („honorowanie wszystkich produktów”), niezależnie od różnych kosztów wynikających ze stosowania tych kart, oraz do akceptowania, z drugiej strony, wszystkich kart niezależnie od banku wydającego karty, który wydał daną kartę („honorowanie wszystkich wydawców kart”). W interesie konsumenta leży, by w przypadku tej samej kategorii kart odbiorcy nie mogli postępować w dyskryminujący sposób w stosunku do różnych wydawców lub posiadaczy kart oraz by systemy płatności i dostawcy usług płatniczych mogli nakładać na nich taki obowiązek. Dlatego też aspekt zasady honorowania wszystkich kart przewidujący „honorowanie wszystkich wydawców kart” jest uzasadniony w ramach systemu kart płatniczych, ponieważ uniemożliwia odbiorcom postępowanie w dyskryminujący sposób w stosunku do poszczególnych banków, które wydały kartę, natomiast aspekt tej zasady przewidujący „honorowanie wszystkich produktów” stanowi zasadniczo praktykę wiązaną, która uzależnia akceptację kart, na które nakładane są niskie opłaty, od akceptacji kart, na które nakładane są wysokie opłaty. Zniesienie aspektu zasady honorowania wszystkich kart przewidującego „honorowanie wszystkich produktów” pozwoliłoby akceptantom ograniczyć wybór kart płatniczych, które akceptują, jedynie do kart płatniczych, które mają niskie lub niższe opłaty, co przyniosłoby również korzyści konsumentom dzięki obniżeniu kosztów ponoszonych przez akceptanta. Akceptanci, którzy akceptują karty debetowe, nie byliby wówczas zmuszani do akceptowania kart kredytowych. W celu ochrony konsumenta i jego zdolności do korzystania z kart płatniczych tak często, jak to możliwe, akceptanci powinni jednak być zobowiązani do akceptowania wszystkich kart, które podlegają tej samej regulowanej opłacie interchange. |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 31 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(31) Aby zapewnić możliwość dochodzenia praw w przypadku niewłaściwego stosowania niniejszego rozporządzenia lub w przypadku powstania sporów między użytkownikami usług płatniczych i dostawcami usług płatniczych, państwa członkowskie powinny ustanowić odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw. Państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić, aby były one skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz aby były stosowane. |
(31) Aby zapewnić możliwość dochodzenia praw w przypadku niewłaściwego stosowania niniejszego rozporządzenia lub w przypadku powstania sporów między użytkownikami usług płatniczych i dostawcami usług płatniczych, państwa członkowskie powinny ustanowić odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw. Państwa członkowskie, w oparciu o wytyczne opracowane przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, powinny ustanowić przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić, aby były one skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz aby były stosowane. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do transakcji kartą płatniczą realizowanych na terenie Unii, w przypadku gdy zarówno dostawca usług płatniczych płatnika, jak i dostawca usług płatniczych odbiorcy mają swoje siedziby w Unii. |
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia jednolite wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do transakcji płatniczych na terenie Unii realizowanych w oparciu o kartę, w przypadku gdy zarówno dostawca usług płatniczych płatnika, jak i dostawca usług płatniczych odbiorcy mają swoje siedziby w Unii. |
Uzasadnienie | |
Należy doprecyzować tekst, aby zachować spójność z propagowaną przez Komisję zasadą neutralności technologicznej, określoną w agendzie cyfrowej oraz w motywie 21, zgodnie z którą „niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę niezależnie od środowiska, w którym transakcja jest przeprowadzana, w tym poprzez detaliczne instrumenty płatnicze i usługi, zarówno w trybie offline, jak i online, a także za pośrednictwem urządzeń przenośnych”. | |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 3 – litera a | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) transakcji realizowanych przy użyciu kart biznesowych, |
skreślona |
Uzasadnienie | |
Odmienne traktowanie kart biznesowych nie ma uzasadnienia ekonomicznego. | |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 3 – litera c | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) transakcji realizowanych przy użyciu kart wydanych przez trójstronne systemy kart płatniczych. |
c) transakcji realizowanych przy użyciu kart wydanych w ramach trójstronnych systemów kart płatniczych. |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4) „transakcja kartą debetową” oznacza transakcję płatniczą kartą, w tym kartami przedpłaconymi, związaną z dostępem do rachunku bieżącego lub depozytowego, który jest obciążany transakcją w terminie mniej niż 48 godzin po autoryzowaniu/zainicjowaniu transakcji; |
4) „transakcja kartą debetową” oznacza transakcję płatniczą kartą, w tym kartami przedpłaconymi, związaną z dostępem do rachunku bieżącego lub depozytowego, który jest obciążany transakcją natychmiast, a w żadnym wypadku nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych po otrzymaniu zlecenia płatniczego przez wydawcę karty; |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 5 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
5) „transakcja kartą kredytową” oznacza transakcję płatniczą kartą, w przypadku której rozrachunek transakcji jest przeprowadzany w terminie ponad 48 godzin po autoryzowaniu/zainicjowaniu transakcji; |
5) „transakcja kartą kredytową” oznacza transakcję płatniczą kartą, w przypadku której obciążenie transakcją ma miejsce w terminie ponad dwóch dni roboczych po otrzymaniu zlecenia płatniczego przez wydawcę karty; |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6) „karta biznesowa” oznacza wszystkie karty płatnicze wydawane na rzecz przedsiębiorstw lub jednostek sektora publicznego, których wykorzystanie jest ograniczone do wydatków służbowych zatrudnionych osób lub urzędników, bądź też karty wydawane na rzecz osób fizycznych pracujących na własny rachunek i prowadzących działalność gospodarczą, których wykorzystanie jest ograniczone do wydatków związanych z działalnością tych osób fizycznych pracujących na własny rachunek lub osób przez nie zatrudnionych; |
skreślony |
Uzasadnienie | |
Definicja ta jest zbędna, gdyż karty biznesowe powinny zostać objęte zakresem rozporządzenia. | |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 12 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
12a) „karta płatnicza” oznacza każdą kartę płatniczą, debetową lub kredytową, która uprawnia jej posiadacza do uzyskania dostępu do swoich środków pieniężnych lub umożliwia jej posiadaczowi dokonanie płatności za pośrednictwem agenta rozliczeniowego oraz która jest akceptowana przez odbiorcę w celu przetwarzania transakcji płatniczej; |
Uzasadnienie | |
Termin „karta płatnicza” pojawia się wielokrotnie w tekście wniosku, zatem z uwagi na przejrzystość konieczne wydaje się dodanie takiej definicji. | |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 15 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
15) „trójstronny system kart płatniczych” oznacza system kart płatniczych, w ramach którego płatności są dokonywane z rachunku płatniczego prowadzonego przez system na rzecz posiadacza karty na rachunek płatniczy prowadzony przez system na rzecz odbiorcy, a także transakcje realizowane w oparciu o kartę oparte na tej samej strukturze. W przypadku gdy trójstronny system kart płatniczych udzieli licencji innemu dostawcy usług płatniczych na wydawanie kart płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do kart płatniczych, uznawany jest za czterostronny system kart płatniczych; |
15) „trójstronny system kart płatniczych” oznacza system kart płatniczych, w ramach którego płatności są dokonywane z rachunku płatniczego prowadzonego przez system na rzecz płatnika na rachunek płatniczy prowadzony przez system na rzecz odbiorcy, a także transakcje realizowane w oparciu o kartę oparte na tej samej strukturze; w przypadku gdy trójstronny system kart płatniczych udzieli licencji innemu dostawcy usług płatniczych na wydawanie kart płatniczych lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do kart płatniczych lub wyda karty płatnicze we współpracy z partnerem wspólnej marki lub za pośrednictwem agenta, uznawany jest za czterostronny system kart płatniczych; |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Opłaty interchange z tytułu transgranicznych transakcji kartą debetową dla konsumentów lub kartą kredytową dla konsumentów |
Opłaty interchange z tytułu transgranicznych i krajowych transakcji płatniczych realizowanych w oparciu kartę debetową lub kredytową dla konsumentów. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa miesiące po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłat interchange z tytułu transgranicznych transakcji kartą debetową nakładanych na każdą transakcję ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,2 % wartości transakcji. |
1. Ze skutkiem od dnia przypadającego rok po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłaty interchange z tytułu transakcji realizowanych w oparciu o kartę debetową, nakładanej na każdą transakcję, ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,2 % wartości transakcji. |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa miesiące po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłat interchange z tytułu transgranicznych transakcji kartą kredytową nakładanych na każdą transakcję ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,3 % wartości transakcji. |
2. Ze skutkiem od dnia przypadającego rok po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłaty interchange z tytułu transakcji realizowanych w oparciu o kartę debetową, nakładanej na każdą transakcję, ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,3% wartości transakcji. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Państwa członkowskie mogą utrzymać lub wprowadzić niższe pułapy lub środki o podobnym celu lub skutku w drodze przepisów krajowych. |
Uzasadnienie | |
Wprowadzenie pułapu dla wielostronnych opłat interchange nie powinno skutkować podwyższeniem do wysokości tego pułapu niższych wielostronnych opłat interchange stosowanych obecnie w systemach krajowych lub przez nowe podmioty wchodzące na rynek. Proponowany pułap nie powinien szkodzić sprawnie działającym rynkom krajowym, co wiązałoby się wyłącznie ze szkodliwymi skutkami dla konsumentów. | |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – nagłówek | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Opłata interchange z tytułu wszystkich transakcji kartą debetową dla konsumentów lub kartą kredytową dla konsumentów |
skreślony |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłaty interchange z tytułu wszelkiego rodzaju transakcji realizowanych w oparciu o kartą debetową, nakładanej na każdą transakcję, ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,2% wartości transakcji. |
skreślony |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Ze skutkiem od dnia przypadającego dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dostawcy usług płatniczych nie mogą oferować ani żądać opłaty interchange z tytułu wszelkiego rodzaju transakcji realizowanych w oparciu o kartą kredytową, nakładanej na każdą transakcję, ani innego rodzaju uzgodnionego wynagrodzenia o podobnym celu lub skutku w wysokości ponad 0,3 % wartości transakcji. |
skreślony |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Do celów stosowania pułapów, o których mowa w art. 3 i 4, wszelkiego rodzaju kwoty netto otrzymywane przez bank wydający karty z systemu kart płatniczych z tytułu transakcji płatniczych lub powiązanych działań traktowane są jak część opłaty interchange. |
Do celów stosowania pułapów, o których mowa w art. 3 i 4, wszelkiego rodzaju kwoty netto otrzymywane przez dostawcę usług płatniczych z systemu kart płatniczych z tytułu transakcji płatniczych lub powiązanych działań traktowane są jak część opłaty interchange. Agent rozliczeniowy powinien być obciążany wyłącznie kwotą określoną w niniejszym rozporządzeniu. |
Uzasadnienie | |
Rozporządzenie należy doprecyzować, aby zapobiec podwyższaniu opłat z tytułu udzielania licencji, zezwoleń itp. w systemach kart płatniczych, które to podwyżki obciążałyby detalistów i konsumentów. | |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4a. Państwa członkowskie mogą – w drodze odstępstwa, po konsultacji z Komisją – postanowić, że niniejszy artykuł nie ma zastosowania przez określony czas do nowo tworzonych systemów płatności realizowanych w oparciu o kartę. |
Uzasadnienie | |
Należy pamiętać o nowo tworzonych systemach płatności, które będą narażone na wysokie koszty związane z ich funkcjonowaniem, niewspółmierne do ich słabszej pozycji rynkowej względem już istniejących dużych systemów kart płatniczych. Wprowadzenie odstępstwa na określony czas pomogłoby stworzyć warunki dla skutecznej konkurencji na rynku transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę. | |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Przy zawieraniu porozumienia umownego z dostawcą usług płatniczych konsument musi mieć możliwość zdecydowania, czy potrzebuje on dwóch lub większej liczby marek instrumentów płatniczych na swojej karcie lub urządzeniu telekomunikacyjnym, cyfrowym lub informatycznym. Przed podpisaniem umowy dostawca usług płatniczych udziela konsumentowi jasnych i obiektywnych informacji o dostępnych markach instrumentów płatniczych oraz ich charakterystyce pod względem użytkowania, funkcji, kosztu i bezpieczeństwa.
|
Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 6 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. Systemy kart płatniczych, wydawcy kart płatniczych, agenci rozliczeniowi i dostawcy infrastruktury obsługującej karty nie wprowadzają do instrumentów płatniczych lub sprzętu stosowanego w punkcie sprzedaży automatycznych mechanizmów, oprogramowania lub urządzeń ograniczających możliwość wyboru przez płatnika marki podczas używania instrumentów płatniczych opatrzonych więcej niż jedną marką. |
6. Systemy kart płatniczych, wydawcy kart płatniczych, agenci rozliczeniowi, akceptanci i dostawcy infrastruktury obsługującej karty nie wprowadzają do instrumentów płatniczych lub sprzętu stosowanego w punkcie sprzedaży automatycznych mechanizmów, oprogramowania lub urządzeń ograniczających możliwość wyboru przez płatnika marki podczas używania instrumentów płatniczych opatrzonych więcej niż jedną marką. |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Agenci rozliczeniowi oferują odbiorcom i pobierają od nich indywidualnie określone opłaty akceptanta w odniesieniu do poszczególnych kategorii i marek kart płatniczych, chyba że akceptanci pisemnie zwrócą się do dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu o pobieranie łączonych opłat akceptanta. |
1. Agenci rozliczeniowi oferują odbiorcom i pobierają od nich indywidualnie określone opłaty akceptanta w odniesieniu do poszczególnych kategorii i marek kart płatniczych podlegających opłatom interchange w różnej wysokości, chyba że akceptanci pisemnie zwrócą się do dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu o pobieranie łączonych opłat akceptanta. |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Obniżeniu kwoty opłat interchange na mocy art. 3 i 4 lub na podstawie decyzji właściwych organów, o których mowa w art. 13, musi towarzyszyć co najmniej równoważne obniżenie wysokości opłat akceptanta nakładanych na odbiorców przez dostawców usług płatniczych świadczących usługę acquiringu. |
Uzasadnienie | |
Rozporządzenie nie przyniesie żadnego skutku, jeśli agenci rozliczeniowi nie odzwierciedlą obniżki opłat interchange w opłatach nakładanych na akceptantów. | |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Umowy między agentami rozliczeniowymi a odbiorcami mogą zawierać warunek, zgodnie z którym informacje, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, należy dostarczać lub udostępniać okresowo, co najmniej raz w miesiącu, i w uzgodniony sposób umożliwiający odbiorcy przechowywanie i odtwarzanie tych informacji w niezmienionej postaci. |
2. Umowy między agentami rozliczeniowymi a odbiorcami zawierają warunek, zgodnie z którym informacje, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, należy dostarczać lub udostępniać okresowo, co najmniej raz w miesiącu, i w uzgodniony sposób umożliwiający odbiorcy przechowywanie i odtwarzanie tych informacji w niezmienionej postaci. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. W przypadku zawarcia porozumienia umownego z dostawcą usług płatniczych konsument musi również otrzymywać okresowo jasne i obiektywne informacje o charakterystyce płatności i opłatach z tytułu płatności mających zastosowanie do transakcji płatniczych. |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2a. Europejski Urząd Nadzoru Bankowego odpowiada za wydawanie wytycznych dotyczących skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji. |
Uzasadnienie | |
Wszystkie państwa członkowskie powinny ustanawiać podobne przepisy dotyczące sankcji nakładanych za naruszenia przedmiotowego rozporządzenia, co pozwoliłoby zapewnić równe warunki działania. | |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. Państwa członkowskie ustanawiają odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw do celów rozstrzygania sporów między odbiorcami a dostawcami usług płatniczych, wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu istniejące organy lub, w odpowiednich przypadkach, ustanawiają nowe organy. |
1. Państwa członkowskie ustanawiają niezależne, odpowiednie i skuteczne pozasądowe procedury wnoszenia skarg i dochodzenia praw do celów rozstrzygania sporów między odbiorcami a dostawcami usług płatniczych, wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu istniejące organy lub, w odpowiednich przypadkach, ustanawiają nowe organy. |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1a. Dostawcy usług płatniczych przystępują do co najmniej jednego organu pozasądowego rozstrzygania sporów. |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Po upływie czterech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu Komisji analizuje się w szczególności adekwatność poziomów opłat interchange oraz mechanizmów kierunkowania wyboru, takich jak opłaty, uwzględniając wykorzystanie i koszty różnych sposobów płatności, a także skalę pojawienia się na rynku nowych uczestników i technologii. |
Po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. W sprawozdaniu tym Komisja analizuje w szczególności adekwatność poziomów opłat interchange oraz mechanizmów kierunkowania wyboru, takich jak opłaty, uwzględniając wykorzystanie i koszty różnych sposobów płatności, skalę pojawienia się na rynku nowych uczestników i technologii oraz wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku ukrytych opłat interchange stosowanych w ramach trójstronnych systemów kart płatniczych, a w razie konieczności przedstawia wniosek ustawodawczy mający na celu ograniczenie ewentualnych negatywnych skutków tych działań. |
Uzasadnienie | |
Komisja powinna konieczne przeanalizować pierwsze skutki rozporządzenia dla rynku płatniczego wcześniej niż po czterech latach, ponieważ rynek ten podlega błyskawicznym zmianom. | |
Opłaty pobierane w trójstronnych systemach kart płatniczych mogą być wysokie, dużo wyższe niż w przypadku czterostronnych systemów kart płatniczych. W związku z tym należy zbadać wpływ takich opłat na transakcje realizowane na rynku wewnętrznym i rozważyć możliwość ustanowienia przepisów w tym zakresie. | |
PROCEDURA
|
Tytuł |
Opłaty interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2013)0550 – C7-0241/2013 – 2013/0265(COD) |
||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ECON 8.10.2013 |
|
|
|
|
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 8.10.2013 |
||||
|
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania |
Adam Bielan 25.9.2013 |
||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
27.11.2013 |
23.1.2014 |
10.2.2014 |
|
|
|
Data przyjęcia |
11.2.2014 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
37 1 0 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Adam Bielan, Preslav Borissov, Sergio Gaetano Cofferati, Birgit Collin-Langen, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, António Fernando Correia de Campos, Cornelis de Jong, Vicente Miguel Garcés Ramón, Evelyne Gebhardt, Małgorzata Handzlik, Eduard-Raul Hellvig, Philippe Juvin, Sandra Kalniete, Edvard Kožušník, Toine Manders, Hans-Peter Mayer, Phil Prendergast, Mitro Repo, Robert Rochefort, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Catherine Stihler, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler |
||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Emma McClarkin, Roberta Metsola, Konstantinos Poupakis, Olle Schmidt, Olga Sehnalová, Gabriele Stauner, Jutta Steinruck, Wim van de Camp, Patricia van der Kammen |
||||
|
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Christian Engström |
||||
PROCEDURA
|
Tytuł |
Opłaty interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę |
||||
|
Odsyłacze |
COM(2013)0550 – C7-0241/2013 – 2013/0265(COD) |
||||
|
Data przedstawienia w PE |
24.7.2013 |
|
|
|
|
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
ECON 8.10.2013 |
|
|
|
|
|
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
IMCO 8.10.2013 |
|
|
|
|
|
Sprawozdawca(y) Data powołania |
Pablo Zalba Bidegain 10.9.2013 |
|
|
|
|
|
Rozpatrzenie w komisji |
5.11.2013 |
17.12.2013 |
12.2.2014 |
|
|
|
Data przyjęcia |
20.2.2014 |
|
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
26 0 5 |
|||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Marino Baldini, Jean-Paul Besset, Sharon Bowles, George Sabin Cutaş, Rachida Dati, Leonardo Domenici, Diogo Feio, Ildikó Gáll-Pelcz, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Syed Kamall, Jürgen Klute, Hans-Peter Martin, Alfredo Pallone, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Peter Simon, Theodor Dumitru Stolojan, Kay Swinburne, Sampo Terho, Corien Wortmann-Kool, Pablo Zalba Bidegain |
||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Fabrizio Bertot, Herbert Dorfmann, Bas Eickhout, Sari Essayah, Ashley Fox, Sophia in ‘t Veld, Olle Ludvigsson, Thomas Mann, Catherine Stihler, Nils Torvalds, Emilie Turunen |
||||
|
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Marta Andreasen |
||||
|
Data złożenia |
11.3.2014 |
||||