SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal)

9.10.2014 - (COM(2014)0515 – C8‑0125/2014 – 2014/2064(BUD))

Komisja Budżetowa
Sprawozdawczyni: Patricija Šulin

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal)

(COM(2014)0515 – C8‑0125/2014 – 2014/2064(BUD))

Parlament Europejski,

–    uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2014)0515 – C8 - 0125/2014),

–   uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1] (rozporządzenie w sprawie EFG),

–    uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[2], w szczególności jego art. 12,

–   uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] (Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

–   uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

–   uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

–   uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0013/2014),

A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,

B.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG),

C. mając na uwadze, że Hiszpania złożyła wniosek EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal o wsparcie finansowe z EFG w następstwie zwolnienia 633 pracowników w 142 przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją metalowych wyrobów gotowych w Hiszpanii, przy czym 300 pracowników zostało wskazanych jako odbiorcy środków współfinansowanych z EFG, w okresie referencyjnym od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.,

D. mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,

1.  zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Hiszpania ma prawo do pomocy finansowej na mocy powyższego rozporządzenia;

2.  odnotowuje, że w dniu 25 marca 2014 r. władze Hiszpanii przedłożyły wniosek o wsparcie finansowe z EFG, a w dniu 12 sierpnia 2014 r. Komisja przedstawiła ocenę tego wniosku; z zadowoleniem przyjmuje krótki okres oceny wynoszący niecałe pięć miesięcy;

3.  wyraża zadowolenie, że w przedmiotowym wniosku uwzględniono doświadczenia zdobyte przy okazji wcześniejszych wniosków z tego samego regionu; proponuje, aby doświadczenia i ewentualne sprawdzone praktyki regionów składających kilka wniosków rozpowszechniać podczas regularnych spotkań osób wyznaczonych do kontaktów w sprawie EFG i ekspertów;

4.  zwraca uwagę, że zwolnienia w 142 przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją metalowych wyrobów gotowych w Hiszpanii są związane ze światowym kryzysem finansowym i gospodarczym; zauważa, że Hiszpania jest jednym z państw członkowskich, które najmocniej odczuły skutki kryzysu, który doprowadził do zmniejszenia popytu na metal i produkty metalowe oraz do ograniczenia ich produkcji; odnotowuje, że produkcja wyrobów metalowych w Hiszpanii w 2009 r. zmniejszyła się o 23,3% w porównaniu do poprzedniego roku oraz o 36,6% na przestrzeni lat 2008-2013; odnotowuje, że obrót w tym sektorze zmniejszył się w latach 2008-2012 o 38,5%, a całkowite zatrudnienie w sektorze metalowym skurczyło się o 43%;

5.  zauważa, że branża metalowych wyrobów gotowych jest podstawowym dostawcą czynników produkcji dla wielu rodzajów działalności wytwórczej, zwłaszcza w przemyśle stoczniowym, budowlanym i samochodowym, które to gałęzie w całej UE poważnie ucierpiały w wyniku kryzysu gospodarczego;

6.  zauważa, że przedmiotowa sprawa w sposób typowy odzwierciedla krajobraz społeczny i gospodarczy regionu wraz z jego lokalną gospodarką charakteryzującą się dużym odsetkiem MŚP, a także przypomina o obecnych trudnościach w zakresie dostępu do finansowania, z jakimi borykają się MŚP;

7.  podkreśla, że zwolnienie 633 osób zwiększy i tak już wysokie bezrobocie we Wspólnocie Walenckiej, w której sytuacja jest wyjątkowo trudna, gdyż branża metalowa odpowiada za 25,4% miejsc pracy w przemyśle tego regionu; odnotowuje, że w 2008 r. liczba zatrudnionych w sektorze metalowym we Wspólnocie Walenckiej wynosiła 35 868, natomiast w 2012 r. spadła do 20 873, co oznacza spadek o 43%, tj. o osiem punktów procentowych więcej niż na szczeblu krajowym;

8.  z ubolewaniem stwierdza, że jedynie niecałe 50% uprawnionych pracowników skorzysta z proponowanych środków; uważa, że podstawą tych szacunków są doświadczenia organu przyjmującego wnioski z wcześniejszymi wnioskami o pomoc z EFG z tych regionów; zauważa jednak, że w regionach o wysokim bezrobociu liczba uczestników szkoleń i kursów przekwalifikowujących powinna być większa;

9.  podkreśla, że poważny wpływ na bezrobocie w regionie miały skutki kryzysu w tradycyjnych branżach, takich jak ceramika, przemysł obuwniczy, budowlany i włókienniczy, które to branże są bardzo ważne dla gospodarki regionu;

10. wyraża zadowolenie, że – jak się oczekuje – zwalniani pracownicy będą licznie uczestniczyć w szkoleniach zawodowych i programach podnoszenia kwalifikacji; docenia, że podnoszenie kwalifikacji ma się opierać na umiejętnościach i kompetencjach zdobytych w przemyśle metalowym, a dzięki poznawaniu dodatkowych specjalistycznych technik pracownicy będą mogli sprostać przyszłym potrzebom przemysłu metalowego;

11. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze Hiszpanii postanowiły rozpocząć świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 20 czerwca 2014 r., na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

12. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zindywidualizowane usługi dla zwolnionych pracowników będą współfinansowane przez Generalitat Valenciana (autonomiczny rząd Wspólnoty Walenckiej), w szczególności przez SERVEF (publiczne urzędy pracy autonomicznego rządu), których udział wyniesie 30% łącznego budżetu, a także przez związek pracodawców Federación Empresarial Metalúrgica Valenciana-FEMEVAL oraz związki zawodowe UGT-PV i CCOO-PV, których udział wyniesie 10% łącznego budżetu;

13. zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być współfinansowane, obejmuje działania skierowane do zwolnionych pracowników, takie jak poradnictwo zawodowe, pośrednictwo pracy, szkolenia (szkolenia zawodowe i podnoszenie kwalifikacji, szkolenia z zakresu umiejętności o charakterze ogólnym, szkolenia w miejscu pracy), propagowanie przedsiębiorczości, zachęcanie do zakładania działalności, dodatek na poszukiwanie pracy, zasiłki na koszty dojazdu do pracy i środki zachęcające w dziedzinie zatrudnienia;

14. zwraca uwagę, że ok. 20 beneficjentom ma zostać przyznana kwota 3000 EUR, tak aby zachęcić ich do powrotu na rynek pracy poprzez podjęcie własnej działalności gospodarczej; uważa, że szacunkowa liczba pracowników korzystających z tej zachęty również opiera się na doświadczeniach z wcześniejszymi przypadkami udzielania wsparcia z EFG w regionie;

15. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług został sporządzony w porozumieniu ze stowarzyszeniem pracodawców FEMEVAL oraz związkami zawodowymi UGT-PV i CCOO-PV, a także że na poszczególnych etapach wdrażania EFG i w ramach dostępu do niego stosowana będzie polityka równości kobiet i mężczyzn oraz zasada niedyskryminacji;

16. przypomina, jak ważne jest zwiększenie zdolności wszystkich pracowników do poszukiwania pracy poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracownika w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

17. odnotowuje, że wśród informacji na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, znajdują się dane na temat komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; podkreśla, że władze Hiszpanii potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;

18. zauważa, że szacunkowe koszty spotkań powitalnych i informacyjnych jako pierwszego środka na liście proponowanych działań wzrosły o 50% w porównaniu do wniosku z tego samego regionu z poprzedniego roku;

19. docenia udoskonaloną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszone udzielanie dotacji; zauważa, że Komisja ukończyła ocenę zgodności wniosku z warunkami przyznania wkładu finansowego w ciągu 12 tygodni od otrzymania kompletnego wniosku;

20. podkreśla, że zgodnie z art. 9 rozporządzenia w sprawie EFG wkład finansowy z EFG powinien być ograniczony do tego, co jest niezbędne, aby zapewnić solidarność i tymczasowe, jednorazowe wsparcie dla beneficjentów objętych pomocą; ponadto wkład finansowy z EFG nie zastępuje działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

21. z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG, które odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę co do ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, zwiększenia wkładu finansowego Unii do 60% łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, zwiększenia skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzenia, co do rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz co do finansowania środków zachęcających do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej;

22. przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać rozwój sytuacji na rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

23. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

24. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

25. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

• [1]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
• [2]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [3]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(wniosek EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1], w szczególności jego art. 15 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[2], w szczególności jego art. 12,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3], w szczególności jego pkt 13,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)      Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku spowodowanych globalizacją poważnych zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu lub w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 546/2009[4], lub w wyniku nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.

(2)      Zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 środki EFG nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.).

(3)      W dniu 25 marca 2014 r. Hiszpania przedłożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w 142 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 25 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń”) w regionie Wspólnoty Walenckiej (ES52) objętym klasyfikacją NUTS II i uzupełniła go dodatkowymi informacjami zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013. Wniosek ten spełnia wymogi art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1309/2013 dotyczące określenia wkładu finansowego z EFG.

(4)      Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy w kwocie 1 019 184 EUR dla wniosku złożonego przez Hiszpanię,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W budżecie ogólnym Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 1 019 184 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Parlamentu Europejskiego          W imieniu Rady

Przewodniczący                                            Przewodniczący

• [1]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
• [2]   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [3]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [4]  Dz.U. L 167 z 29.6.2009, s. 26.

UZASADNIENIE

I. Ramy ogólne

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.

Zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1311/2013 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[1] oraz art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013[2] środki Funduszu nie mogą przekraczać rocznej kwoty 150 mln EUR (ceny z 2011 r.). Odpowiednie kwoty figurują w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa.

W odniesieniu do procedury – zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] – w celu uruchomienia funduszu w przypadku pozytywnej oceny wniosku Komisja przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. W razie braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.

II. Wniosek w sprawie Comunidad Valenciana metal i wniosek Komisji

W dniu 12 sierpnia 2014 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący decyzji w sprawie uruchomienia środków z EFG na rzecz Hiszpanii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy pracowników zwolnionych w 142 przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją metalowych wyrobów gotowych (z wyłączeniem maszyn i urządzeń) w Hiszpanii z powodu światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

Jest to dziesiąty wniosek analizowany w ramach budżetu na 2014 r. i dotyczy uruchomienia z EFG całkowitej kwoty 1 019 184 EUR na rzecz Hiszpanii. Wniosek dotyczy 633 pracowników zwolnionych w 142 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 25 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń”)[4] w regionie Wspólnoty Walenckiej (ES52) objętym klasyfikacją NUTS II. Szacowana liczba beneficjentów objętych pomocą, którzy – jak się oczekuje – skorzystają ze środków, wynosi 300. Wniosek przedstawiono Komisji w dniu 25 marca 2014 r. i uzupełniono dodatkowymi informacjami do dnia 20 maja 2014 r. Komisja uznała zgodnie ze wszystkimi właściwymi przepisami rozporządzenia w sprawie EFG, że wniosek spełnia warunki przekazania wkładu finansowego z EFG.

Władze Hiszpanii twierdzą, że branża wyrobów metalowych jest podstawowym dostawcą czynników produkcji dla wielu rodzajów działalności wytwórczej, zwłaszcza w przemyśle stoczniowym, budowlanym i samochodowym. Wszystkie te rodzaje przemysłu zostały poważnie dotknięte kryzysem gospodarczym w całej Unii Europejskiej, co zostało już potwierdzone przez Komisję[5] i jej służby[6]. W latach 2000-2007, czyli przed kryzysem finansowym i gospodarczym, średni roczny wzrost wskaźnika produkcji przemysłowej w UE-28 wynosił ok. 1,7%. Następnie między kwietniem 2008 r. a kwietniem 2009 r. produkcja przemysłowa w UE-28 spadła o ponad 22 punkty procentowe. W Hiszpanii do 2007 r. dało się zaobserwować taką samą tendencję średniego rocznego wzrostu wskaźnika produkcji przemysłowej jak w UE-28. Od kwietnia 2008 r. do kwietnia 2009 r. produkcja przemysłowa w Hiszpanii spadła o prawie 27 punktów procentowych (pięć punktów więcej niż w UE-28). Od tamtej pory produkcja przemysłowa nie wzrosła i panuje stała tendencja spadkowa.

Spadek produkcji przemysłowej ma konsekwencje dla zatrudnienia. W latach 2008-2012 w Hiszpanii doszło do utraty prawie 600 000 miejscu pracy w przemyśle, z czego 150 000 w sektorze gotowych wyrobów metalowych. Liczby te stanowią odpowiednio 24% całkowitego zatrudnienia w przemyśle oraz 35% całkowitego zatrudnienia w sektorze metalowym. Liczba zlikwidowanych miejsc pracy w sektorze metalowym we Wspólnocie Walenckiej była jeszcze większa. W 2008 r. liczba zatrudnionych w sektorze metalowym we Wspólnocie Walenckiej wynosiła 35 868, natomiast w 2012 r. spadła do 20 873. Oznacza to spadek o 43%, tj. o osiem punktów procentowych więcej niż na szczeblu krajowym.

Zindywidualizowane usługi, które mają być świadczone zwolnionym pracownikom, obejmują następujące działania, które wspólnie stanowią skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług: poradnictwo zawodowe, pośrednictwo pracy, szkolenia (szkolenia zawodowe i podnoszenie kwalifikacji, szkolenia z zakresu umiejętności o charakterze ogólnym, szkolenia w miejscu pracy), propagowanie przedsiębiorczości, zachęcanie do zakładania działalności, dodatek na poszukiwanie pracy, zasiłki na koszty dojazdu do pracy i środki zachęcające w dziedzinie zatrudnienia.

Według Komisji opisane działania stanowią aktywne środki rynku pracy należące do działań kwalifikowalnych określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG. Działania te nie zastępują biernych środków ochrony socjalnej.

Władze hiszpańskie przedstawiły wszystkie niezbędne gwarancje dotyczące następujących kwestii:

•   w zakresie dostępu do proponowanych działań i ich wdrażania przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji;

•   spełniono określone w przepisach krajowych i unijnych wymogi dotyczące zwolnień grupowych;

•   proponowane działania będą stanowiły wsparcie na rzecz indywidualnych pracowników i nie zostaną wykorzystane do restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki;

•   proponowane działania nie otrzymają wsparcia finansowego z innych funduszy ani instrumentów finansowych Unii oraz będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania;

•   proponowane działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych;

•   wkład finansowy z EFG będzie zgodny z unijnymi przepisami proceduralnymi i materialnymi w zakresie pomocy państwa.

Jeśli chodzi o systemy zarządzania i kontroli, Hiszpania poinformowała Komisję, że zarządzanie i nadzór nad wkładem finansowym będą leżeć w gestii tych samych organów, które są odpowiedzialne za zarządzanie i nadzór nad środkami z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Organem pośredniczącym dla instytucji zarządzającej będzie SERVEF.

III. Procedura

W celu uruchomienia Funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę 1 019 184 EUR z rezerwy EFG (40 02 43) do linii budżetowej EFG (04 04 51).

Jest to dziesiąty wniosek o przesunięcie środków w celu uruchomienia funduszu, przedłożony władzy budżetowej w 2014 r.

W przypadku braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych przewidziana w art. 15 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG.

Zgodnie z porozumieniem wewnętrznym w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy w ocenie wniosków o wkład z EFG.

• [1]   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [2]   Dz.U. L 347 z 30.12.2013, s. 855.
• [3]             Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [4]             Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).
• [5]             COM(2009)104 wersja ostateczna z 25.2.2009, komunikat Komisji „Reakcja na kryzys w europejskim przemyśle motoryzacyjnym”.
• [6]             Publikacja Eurostatu z serii Statistics in Focus 61/2011 na temat przemysłu, handlu i usług, „W drugim kwartale 2011 r. działalność budowlana w UE-27 zmniejszyła się o 16% w stosunku do poziomu sprzed kryzysu.”, http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_OFFPUB/KS-SF-11-061/EN/KS-SF-11-061-EN.PDF.

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

ZP/ch D(2014)42748

Jean Arthuis

Przewodniczący Komisji Budżetowej

ASP 09G205

Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w związku z wnioskiem EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal, Hiszpania (COM(2014)515 wersja ostateczna)

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) wraz z grupą roboczą ds. EFG rozpatrzyła możliwość uruchomienia EFG w sprawie EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal i przyjęła następującą opinię.

Komisja EMPL i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem EFG w związku z przedmiotowym wnioskiem. W tym kontekście komisja EMPL zgłasza klika uwag, nie podważając jednak decyzji o transferze płatności.

Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:

A) mając na uwadze, że wniosek ten opiera się na art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 (rozporządzenie w sprawie EFG) i dotyczy 633 pracowników w 142 przedsiębiorstwach sektora produkcji metalowych wyrobów gotowych w regionie Wspólnoty Walenckiej w Hiszpanii, którzy zostali zwolnieni lub których działalność zakończyła się w okresie referencyjnym od 1 kwietnia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.;

B) mając na uwadze, że władze Hiszpanii utrzymują, że sektor wyrobów metalowych jest podstawowym dostawcą czynników produkcji dla wielu gałęzi przemysłu, zwłaszcza dla przemysłu stoczniowego, budowlanego i samochodowego, które zostały poważnie dotknięte kryzysem gospodarczym;

C) mając na uwadze, że 86% pracowników przewidzianych do objęcia omawianymi środkami to mężczyźni, a 14% to kobiety; mając na uwadze, że 68,7% pracowników ma od 30 do 54 lat, a 23,3% – od 25 do 29 lat;

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek dotyczących wniosku Hiszpanii:

1.  zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 (rozporządzenia w sprawie EFG) zostały spełnione i że w związku z tym Hiszpania ma prawo do pomocy finansowej na mocy tego rozporządzenia;

2.  wyraża zadowolenie, że w przedmiotowym wniosku uwzględniono doświadczenia zdobyte przy okazji wcześniejszych wniosków z tego samego regionu; proponuje, aby doświadczenia i ewentualne sprawdzone praktyki regionów składających kilka wniosków rozpowszechniać podczas regularnych spotkań osób wyznaczonych do kontaktów w sprawie EFG i ekspertów;

3.   z ubolewaniem stwierdza, że jedynie niecałe 50% uprawnionych pracowników skorzysta z proponowanych środków; uważa, że podstawą tych szacunków są doświadczenia organu przyjmującego wnioski z wcześniejszymi wnioskami o pomoc z EFG z tych regionów;

4.   wyraża zadowolenie, że – jak się oczekuje – zwalniani pracownicy będą licznie uczestniczyć w szkoleniach zawodowych i programach podnoszenia kwalifikacji; docenia, że podnoszenie kwalifikacji ma się opierać na umiejętnościach i kompetencjach zdobytych w przemyśle metalowym, a dzięki poznawaniu dodatkowych specjalistycznych technik pracownicy będą mogli sprostać przyszłym potrzebom przemysłu metalowego;

5.   zwraca uwagę, że ok. 20 beneficjentom ma zostać przyznana kwota 3000 EUR, tak aby zachęcić ich do powrotu na rynek pracy poprzez podjęcie własnej działalności gospodarczej; uważa, że szacunkowa liczba pracowników korzystających z tej zachęty również opiera się na doświadczeniach z wcześniejszymi przypadkami udzielania wsparcia z EFG w regionie;

6.  zauważa, że szacunkowe koszty spotkań powitalnych i informacyjnych jako pierwszego środka na liście proponowanych działań wzrosły o 50% w porównaniu do wniosku z tego samego regionu z poprzedniego roku;

7.  przypomina, że zgodnie z art. 7 przedmiotowego rozporządzenia przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien być zgodny z przejściem na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

Z wyrazami szacunku

Marita ULVSKOG

Pełniąca obowiązki przewodniczącej, pierwsza wiceprzewodnicząca

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO

Jean ARTHUIS

Przewodniczący Komisji Budżetowej

Parlament Europejski

ASP 09 G 205

1047 Bruksela

Szanowny Panie Przewodniczący!

Przedmiot:       Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

Komisja Rozwoju Regionalnego otrzymała do zaopiniowania dwa odrębne wnioski Komisji Europejskiej dotyczące decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG). Rozumiem, że Komisja Budżetowa planuje przyjęcie sprawozdań w sprawie tych wniosków w dniu 6 października.

Zasady mające zastosowanie do wkładów finansowych z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) określono w rozporządzeniu (UE) nr 1309/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, a także w punkcie 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami.

-          wniosek COM(2014)0515 dotyczy wkładu z EFG w wysokości 1 019 184 EUR na aktywne środki na rynku pracy mające na celu ułatwienie reintegracji zawodowej 633 pracowników zwolnionych w 142 przedsiębiorstwach działających w sektorze produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyjątkiem maszyn i urządzeń, w regionie Wspólnoty Walenckiej w Hiszpanii.

-          wniosek COM(2014)0532 dotyczy wkładu z EFG w wysokości 570 945 EUR na aktywne środki na rynku pracy mające na celu ułatwienie reintegracji zawodowej 512 pracowników zwolnionych w zakładach montażowych Ford-Werke GmbH znajdujących się w Genk oraz u 10 dostawców Ford Genk w Belgii.

Koordynatorzy komisji ocenili powyższe wnioski i zwrócili się do mnie z prośbą o skierowanie do Pana pisma stwierdzającego, że komisja REGI nie ma zastrzeżeń co do uruchomienia wyżej wspomnianych środków z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i przeznaczenia ich na cele zaproponowane przez Komisję Europejską.

Z wyrazami szacunku

Iskra MIHAYLOVA

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	7.10.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	29 4 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Jonathan Arnott, Richard Ashworth, Jean-Paul Denanot, Gérard Deprez, Valdis Dombrovskis, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Esteban González Pons, Heidi Hautala, Monika Hohlmeier, Kaja Kallas, Bernd Kölmel, Zbigniew Kuźmiuk, Vladimír Maňka, Sophie Montel, Clare Moody, Victor Negrescu, Pina Picierno, Petri Sarvamaa, Patricija Šulin, Eleytherios Synadinos, Paul Tang, Indrek Tarand, Isabelle Thomas, Daniele Viotti, Marco Zanni
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Tamás Deutsch, Ivan Štefanec, Tomáš Zdechovský
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Laura Agea, Ernest Maragall