SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek nr EGF/2013/002 BE/Carsid z Belgii)

14.10.2014 - (COM(2014)0553 – C8‑0136/2014 – 2014/2071(BUD))

Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Petri Sarvamaa

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek nr EGF/2013/002 BE/Carsid z Belgii)

(COM(2014)0553 – C8‑0136/2014 – 2014/2071(BUD))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2014)0553 – C8–0136/2014),

–   uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[1] (rozporządzenie w sprawie EFG),

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[2], w szczególności jego art. 12,

–   uwzględniając zawarte pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

–   uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

–   uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

–   uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0017/2014),

A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,

B.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG),

C. mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) nr 1309/2013[4] odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę co do ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, zwiększenia wkładu finansowego Unii do 60% łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, zwiększenia skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzenia, rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz finansowania środków zachęcających do rozpoczęcia własnej działalności;

D. mając na uwadze, że Belgia złożyła wniosek EGF/2013/02 BE/Carsid o wkład finansowy z EFG w związku ze zwolnieniem w okresie referencyjnym od 28 września 2012 r. do 28 stycznia 2013 r. 939 osób (pomocą mają zostać objęte 752 osoby) w wyniku zamknięcia zakładu produkcyjnego przedsiębiorstwa Carsid SA[5] w Marcinelle niedaleko Charleroi w Belgii;

E.  mając na uwadze, że wkład finansowy z EFG, którego dotyczy wniosek, opiewa na kwotę 911 934 EUR (50% całkowitego budżetu);

F.  mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,

1.  zwraca uwagę, że podstawą wniosku jest art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG; zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Belgia ma prawo do pomocy finansowej na mocy wspomnianego rozporządzenia;

2.  odnotowuje, że w dniu 2 kwietnia 2013 r. władze Belgii złożyły wniosek o wkład finansowy z EFG i uzupełniły go dodatkowymi informacjami do dnia 4 lipca 2014 r., a także zauważa, że Komisja udostępniła swoją ocenę dnia 5 września 2014 r.;

3.  zwraca uwagę, że stosunkowo długa procedura, licząc od daty pierwszych zwolnień do oceny wniosku, pozwoliła na zgromadzenie dokładnych informacji dotyczących tej sprawy;

4.  wyraża zaniepokojenie długością tego okresu i przypomina, że EFG powinien interweniować jak najszybciej;

5.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze belgijskie postanowiły rozpocząć świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 1 października 2012 r., jeszcze na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

6.  wyraża zadowolenie, że takie opóźnienia przestaną mieć miejsce wraz z wejściem w życie rozporządzenia (UE) nr 1309/2013, choć szybkie rozpatrywanie wniosków o wkład z EFG nie powinno odbywać się kosztem wydajności;

7.  uważa, że zwolnienia w zakładzie produkcyjnym przedsiębiorstwa Carsid SA są skutkiem poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym spowodowanych globalizacją oraz szybkiego spadku udziału Unii w rynku produkcji stali surowej za pomocą odlewania ciągłego (co obejmuje kęsy, kęsiska i slaby) na poziomie światowym, jak i systematycznego spadku produkcji stali surowej za pomocą odlewania w Unii z uwagi na mniejszy popyt na stal w branży motoryzacyjnej i budowlanej;

8.  zwraca uwagę, że zwolnienia w przedsiębiorstwie Carsid SA doprowadzą do znacznego pogłębienia bezrobocia w regionie Charleroi (gdzie wcześniej wydobywano węgiel i produkowano stal oraz gdzie zatrudnienie w dużej mierze zależy od tradycyjnego przemysłu ciężkiego), który charakteryzuje się wysokim odsetkiem bezrobocia długoterminowego oraz niskim poziomem kwalifikacji i umiejętności; zauważa, że w 2012 r. stopa bezrobocia w okręgu Charleroi wynosiła 21,6% w porównaniu ze średnią 15,8% w regionie Walonii i 11,2% w skali kraju;

9.  z zadowoleniem przyjmuje aktywne instrumenty rynku pracy oraz to, że dodatków nie wymieniono wśród zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane w ramach interwencji EFG;

10. podkreśla znaczenie skuteczności zindywidualizowanych usług świadczonych na rzecz beneficjentów, zwłaszcza dlatego, że z powodu spadku zatrudnienia w przemyśle wytwórczym w regionie dotkniętym zwolnieniami pracownicy ci będą musieli się przekwalifikować, aby znaleźć pracę w innych zawodach i w innych sektorach;

11. zwraca uwagę, że w latach 2006–2011 produkcja stali surowej za pomocą odlewania ciągłego w UE‑27 spadła o 13,4%, a udział UE‑27 w rynku w tym samym czasie zmniejszył się o 30,7%; podkreśla, że w związku z tym przemysł hutniczy w Europie jest narażony na poważne trudności gospodarcze; z uwagi na to przypomina, że branża hutnicza była przedmiotem czterech wniosków o wkład z EFG[6];

12. zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być współfinansowane, obejmuje następujące środki skierowane do 752 zwolnionych pracowników (pogrupowane według kategorii): 1) indywidualna pomoc w poszukiwaniu pracy, zarządzanie sprawami, ogólne usługi informacyjne oraz 2) szkolenia i przekwalifikowanie;

13. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że różni partnerzy społeczni i różne organizacje były zaangażowane w ogólną koordynację i wdrażanie środków: związki zawodowe (FGTB, CSC), sektorowe ośrodki szkolenia zawodowego i technologicznego działające w regionie Walonii, FOREM (publiczna agencja ds. zatrudnienia i szkolenia w regionie Walonii), Agencja Europejskiego Funduszu Społecznego Wspólnoty Francuskiej Belgii i rząd Walonii; docenia ponadto, że związki zawodowe są bezpośrednio zaangażowane w zarządzanie specjalnie utworzoną jednostką ds. przeniesienia pracowników oraz we wdrażanie niektórych środków;

14. przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracownika w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

15. odnotowuje, że wśród informacji na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, znajdują się dane na temat komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; podkreśla, że władze belgijskie potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;

16. zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych w celu szybszego uruchamiania środków z EFG; docenia usprawnioną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji, która ma na celu przedstawianie Parlamentowi i Radzie oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wkład z EFG równocześnie z wnioskiem o uruchomienie środków z EFG; podkreśla, że w rozporządzeniu (UE) nr 1309/2013) wprowadzono dalsze usprawnienia procedury oraz że uda się osiągnąć większą skuteczność, przejrzystość i widoczność EFG;

17. podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał reintegrację na rynku pracy poszczególnych zwolnionych pracowników w ramach stabilnego zatrudnienia; ponadto podkreśla, że z EFG można współfinansować jedynie aktywne instrumenty rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

18. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zadbania o jej publikację w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

• [1]  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
• [2]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [3]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [4]  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855).
• [5]  Przedsiębiorstwo Carsid produkowało slaby stalowe przeznaczone do dalszej obróbki przez przedsiębiorstwa należące do grupy Duferco w Belgii (głównie w produkcji walcowanych na gorąco i na zimno wyrobów stosowanych w budownictwie, sprzęcie transportowym i w przemyśle motoryzacyjnym). W latach 2006–2011 przedsiębiorstwo Carsid było częścią spółki joint venture przedsiębiorstw Duferco i NLMK. W związku z powyższym przedmiotowy wniosek jest powiązany z wnioskiem EGF/2013/007 BE/Hainaut steel (Duferco-NLMK).
• [6]  Zob. baza danych EFG dostępna na stronie http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=582.

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2013/002 BE/Carsid z Belgii)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[1], w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[2], w szczególności jego art. 23 akapit drugi,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[3], w szczególności jego art. 12,

uwzględniając zawarte pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[4], w szczególności jego pkt 13,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)      Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom zwolnionym w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)      Środki EFG nie przekraczają maksymalnej rocznej kwoty 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.), jak określono w art. 12 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013.

(3)      W dniu 2 kwietnia 2013 r. Belgia złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwie Carsid SA oraz uzupełniła go o dodatkowe informacje do dnia 4 lipca 2014 r. Wniosek ten jest zgodny z wymogami określania wkładów finansowych zawartymi w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Komisja wnioskuje zatem o uruchomienie środków w wysokości 911 934 EUR.

(4)      Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Belgię,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach ogólnego budżetu Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 911 934 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Parlamentu Europejskiego          W imieniu Rady

Przewodniczący                                            Przewodniczący

• [1]  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
• [2]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
• [3]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [4]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

UZASADNIENIE

I. Ramy ogólne

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielania dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.

Zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1311/2013 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[1] oraz art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[2] fundusz nie może przekraczać rocznej kwoty 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.). Odpowiednie kwoty figurują w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa.

W odniesieniu do procedury Komisja – zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] – w celu uruchomienia funduszu w przypadku pozytywnej oceny wniosku przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. W razie braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.

II. Wniosek w sprawie Carsid i wniosek Komisji

W dniu 5 września 2014 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący decyzji w sprawie uruchomienia środków z EFG na rzecz Belgii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy pracowników, którzy z powodu poważnych zmian w strukturze światowego handlu związanych globalizacją zostali zwolnieni w zakładzie produkcyjnym przedsiębiorstwa Carsid SA znajdującym się w Marcinelle niedaleko Charleroi w Belgii.

Jest to dwunasty wniosek analizowany w ramach budżetu na 2014 r. i dotyczy uruchomienia całkowitej kwoty 911 934 EUR z EFG na rzecz Belgii. Dotyczy on 939 pracowników zwolnionych w zakładzie produkcyjnym przedsiębiorstwa Carsid SA (dla 752 pracowników przewidziano środki pomocowe współfinansowane z EFG) w okresie referencyjnym od 28 września 2012 r. do 28 stycznia 2013 r. Wniosek opiera się na kryteriach interwencji określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którymi wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w okresie czterech miesięcy w przedsiębiorstwie w państwie członkowskim.

Wniosek został przesłany Komisji w dniu 2 kwietnia 2013 r. Komisja stwierdziła, że przedmiotowy wniosek spełnia warunki zastosowania EFG ustanowione w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

Według danych, do których odnoszą się władze belgijskie[4], w latach 2006–2011 wielkość produkcji stali surowej za pomocą odlewania ciągłego w państwach UE-27 zmalała ze 197, 1 mln ton do 170,8 mln ton (−13,4%; −2,8% rocznego wzrostu[5]), natomiast produkcja na poziomie światowym wzrosła z 1 149,6 mln ton do 1 438,3 mln ton (+25,1%; +4,6% rocznego wzrostu). Doprowadziło to do spadku udziału państw UE-27 w rynku produkcji stali surowej za pomocą odlewania ciągłego w ujęciu realnym z 17,1% w 2006 r. do 11,9% w 2011 r. (−30,7%; −7,1% rocznego wzrostu). Dla porównania w tym samym okresie udział Chin w rynku wzrósł z 35,5% do 46,8% (+32,0%; +5,7% rocznego wzrostu).

Z powodu kryzysu gospodarczego doszło do spadku popytu na stal w przemyśle motoryzacyjnym i w branży budowlanej w UE, a koszty produkcji wzrosły (surowce, energia, ograniczenia środowiskowe itp.). Wspomniane czynniki wpłynęły negatywnie na konkurencyjność unijnego przemysłu hutniczego i doprowadziły do znacznej liczby zwolnień w sektorze stalowym w ostatnich latach z powodu zamykania zakładów i ich restrukturyzacji przez kilku producentów stali w Europie[6]. Na przykład w latach 2008–2013 liczba osób zatrudnionych w sektorze metalurgicznym (NACE Rev. 2 dział 24 „Produkcja metali zwykłych”) w państwach UE-27 zmniejszyła się o ok. 280 000 z 1,44 mln do 1,16 mln (−19,4%).

Poziom zatrudnienia w przemyśle wytwórczym w południowej części Hainaut (region Charleroi) wyraźnie zmalał w ostatnich latach (−15,3% w latach 2007–2012), zwłaszcza w sektorach, w których przedsiębiorstwa często zatrudniają wielu pracowników, takich jak produkcja maszyn i urządzeń (np. Caterpillar): – 970 miejsc pracy (−18,6%), hutnictwo (np. Carsid, Industeel, Aperam, Thy-Marcinelle): – 110 miejsc pracy (−30,6%), produkcja metalowych wyrobów gotowych (np. Cofely Fabricom): – 399 miejsc pracy (−12,3%), produkcja pozostałego sprzętu transportowego (np. Sonaca, SABCA): – 160 miejsc pracy (−5,5 %). Zdolność lokalnych przedsiębiorstw działających w tych sektorach do przyjęcia pracowników zwolnionych przez Carsid jest bardzo ograniczona. Z uwagi na spadek zatrudnienia w produkcji również w sąsiednich okręgach Namur i centrum prawdopodobne jest, że pracownicy ci będą musieli się przekwalifikować, aby znaleźć zatrudnienie w innych zawodach i innych sektorach.

Skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być współfinansowane, obejmuje następujące środki skierowane do 752 zwolnionych pracowników (pogrupowane według kategorii): 1) indywidualna pomoc w poszukiwaniu pracy, zarządzanie sprawami, ogólne usługi informacyjne oraz 2) szkolenia i przekwalifikowanie.

Według władz belgijskich środki uruchomione w dniu 1 października 2013 r. składają się na skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług i stanowią aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót pracowników na rynek pracy.

Jeżeli chodzi o kryteria określone w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, władze belgijskie potwierdziły we wniosku, co następuje:

•   wkład finansowy z EFG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub układami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

•   działania te stanowią wsparcie dla poszczególnych pracowników i nie są wykorzystywane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw ani sektorów;

•   proponowane działania nie będą finansowane ze środków innych unijnych funduszy ani instrumentów finansowych.

Jeśli chodzi o systemy zarządzania i kontroli, Belgia poinformowała Komisję, że zarządzanie wkładem finansowym z EFG i jego kontrola będą leżeć w gestii tych samych organów jak w przypadku Europejskiego Funduszu Społecznego. Jeden podmiot w ramach agencji EFS Wspólnoty Francuskiej Belgii będzie pełnił rolę instytucji zarządzającej, a inna, odrębna jednostka w ramach agencji EFS będzie działać jako instytucja płatnicza. Sekretariat generalny Wspólnoty Francuskiej Belgii będzie funkcjonować jako instytucja certyfikująca, a FOREM będzie pełnić funkcję organu pośredniczącego.

III. Procedura

W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie środków na łączną kwotę 911 934 EUR z rezerwy EFG (40 02 43) do linii budżetowej EFG (04 04 51).

Jest to jedenasty wniosek o przesunięcie środków w celu uruchomienia funduszu przedłożony władzy budżetowej do tej pory w 2014 r. Po udzieleniu pomocy we wnioskowanej wysokości do dyspozycji pozostanie w dalszym ciągu ponad 25% maksymalnej rocznej kwoty zarezerwowanej dla EFG do wykorzystania na przydział środków w ostatnich czterech miesiącach roku, zgodnie z wymogami zawartymi w art. 12 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 podstawy prawnej rozmowy trójstronne dotyczące wniosku Komisji w sprawie decyzji o uruchomieniu środków z EFG mogą odbywać się w trybie uproszczonym, chyba że Parlament i Rada nie osiągną porozumienia.

Zgodnie z porozumieniem wewnętrznym w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy w ocenie wniosków o pomoc z EFG.

• [1]  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.
• [2]  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
• [3]  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
• [4]  Źródło : Światowe Stowarzyszenie Producentów Stali (World Steel Association), „Steel Statistical Yearbook 2012”.
• [5]  Średnioroczna stopa wzrostu.
• [6]  Zob. komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno‑Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Plan działania na rzecz konkurencyjnego i zrównoważonego przemysłu stalowego w Europie” (COM(2013) 407).

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

Pan Jean Arthuis

Przewodniczący Komisji Budżetowej

ASP 09G205

Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) dot. sprawy EGF/2013/002 BE/Carsid z Belgii (COM(2014)553 final)

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) i jej grupa robocza ds. EFG rozpatrzyły uruchomienie EFG w sprawie wniosku EGF/2013/002 BE/Carsid oraz przyjęły poniższą opinię.

Komisja EMPL i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem EFG w związku z przedmiotowym wnioskiem. W tym kontekście komisja EMPL zgłasza klika uwag, nie podważając jednak decyzji o transferze płatności.

Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:

A) mając na uwadze, że podstawą tego wniosku jest art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, a jego celem jest udzielenie wsparcia 752 spośród 939 pracowników zwolnionych w zakładzie produkcyjnym przedsiębiorstwa Carsid SA znajdującym się w Marcinelle niedaleko Charleroi w okresie referencyjnym od 28 września 2012 r. do 28 stycznia 2013 r.;

B) mając na uwadze, że branża produkcji stali surowej za pomocą odlewania ciągłego, w której przedsiębiorstwo to działało, przeżyła wstrząs gospodarczy, wyrażający się w szczególności gwałtownym spadkiem udziału UE w rynku;

C) mając na uwadze, że spadek popytu na stal w branży motoryzacyjnej i budowlanej oraz względny wzrost kosztów produkcji dodatkowo pogłębiły negatywne skutki zmian strukturalnych w handlu światowym i w latach 2008–2013 spowodowały zmniejszenie o 19,4% liczby osób zatrudnionych w przemyśle metalurgicznym w UE‑27;

D) mając na uwadze, że 98,4% pracowników objętych środkami to mężczyźni, a 1,6% to kobiety; mając na uwadze, że 79,1% pracowników ma od 25 do 54 lat, a 20,9% – od 55 do 64 lat;

E) mając na uwadze, że większość pracowników objętych środkami to robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy, a także operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń;

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji dotyczącej wniosku Belgii następujących wskazówek:

1.  zwraca uwagę, że podstawą wniosku jest art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji; zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w tym rozporządzeniu zostały spełnione i że w związku z tym Belgia ma prawo do pomocy finansowej na mocy wspomnianego rozporządzenia;

2.  zwraca uwagę, że stosunkowo długa procedura, licząc od daty pierwszych zwolnień do oceny wniosku, pozwoliła na zgromadzenie dokładnych informacji dotyczących tej sprawy; wyraża zadowolenie, że już od 1 października 2012 r. władze Belgii rozpoczęły świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz zwolnionych pracowników, aby szybko udzielić im pomocy;

3.  zwraca uwagę, że jedynie niektóre środki stanowiące część działań realizowanych przez władze Belgii będą współfinansowane przez EFG; w związku z tym środki obowiązkowe wynikające z belgijskich procedur zwolnień grupowych oraz mające charakter działań standardowych nie zostały ujęte we wniosku o wkład z EFG;

4.  z zadowoleniem przyjmuje aktywne instrumenty rynku pracy oraz to, że dodatków nie wymieniono wśród zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane w ramach interwencji EFG;

5.  podkreśla znaczenie skuteczności zindywidualizowanych usług świadczonych na rzecz beneficjentów, zwłaszcza dlatego, że z powodu spadku zatrudnienia w przemyśle wytwórczym w regionie dotkniętym zwolnieniami pracownicy ci będą musieli się przekwalifikować, aby znaleźć pracę w innych zawodach i w innych sektorach;

6.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że partnerzy społeczni brali udział w negocjacjach w sprawie środków, na które zostanie przeznaczone wsparcie; docenia ponadto, że związki zawodowe są bezpośrednio zaangażowane w zarządzanie specjalnie utworzoną jednostką ds. przeniesienia pracowników oraz we wdrażanie niektórych środków.

Z wyrazami szacunku

Marita ULVSKOG,

Pełniąca obowiązki przewodniczącej, pierwsza wiceprzewodnicząca

Do wiadomości: Thomas Händel

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO

Pan Jean ARTHUIS

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

Parlament Europejski

ASP 09 G 205

1047 Bruksela

Szanowny Panie Przewodniczący!

Przedmiot:       Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

Komisja Rozwoju Regionalnego otrzymała do zaopiniowania cztery odrębne wnioski Komisji Europejskiej dotyczące decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG). Rozumiem, że Komisja Budżetowa planuje przyjęcie sprawozdań w każdej z tych spraw w dniu 13 października i 3 listopada br.

Zasady dotyczące wkładów finansowych z EFG określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1927/2006, a także w pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami.

-          COM(2014)0553 to wniosek o wkład z EFG w wysokości 911 934 EUR na rzecz aktywnych instrumentów rynku pracy w celu ułatwienia powrotu na rynek pracy 939 pracownikom zwolnionym w wyniku zamknięcia zakładu produkującego slaby stalowe, należącego do przedsiębiorstwa Carsid SA w Marcinelle (Charleroi) w Belgii.

-          COM(2014)0560 to wniosek o wkład z EFG w wysokości 12 704 605 EUR na rzecz aktywnych instrumentów rynku pracy w celu ułatwienia powrotu na rynek pracy 6 120 pracownikom zwolnionym w przedsiębiorstwie Peugeot Citroën Automobiles (PSA) produkującym pojazdy silnikowe, przyczepy i naczepy w regionie Ile de France i w Bretanii (Francja).

-          COM(2014)0616 to wniosek o wkład z EFG w wysokości 1 501 200 EUR na rzecz aktywnych instrumentów rynku pracy w celu ułatwienia powrotu na rynek pracy 171 pracownikom zwolnionym w przedsiębiorstwie Andersen Ireland Limited, które produkowało wyroby jubilerskie, biżuterię i podobne wyroby w południowych i wschodnich regionach Irlandii.

-          COM(2014)0620 to wniosek o wkład z EFG w wysokości 7 290 900 EUR na rzecz aktywnych instrumentów rynku pracy w celu ułatwienia powrotu na rynek pracy 761 pracownikom zwolnionym w przedsiębiorstwie Sprider Stores S.A., które prowadziło działalność w sektorze handlu detalicznego w Macedonii Środkowej i Attyce (Grecja).

Koordynatorzy komisji ocenili te wnioski i zwrócili się do mnie z prośbą o wystosowanie do Pana pisma z oświadczeniem, że Komisja Rozwoju Regionalnego nie ma zastrzeżeń w związku z uruchomieniem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i przyznaniem wyżej wspomnianych środków zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej.

Z wyrazami szacunku

Iskra MIHAYLOVA

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	13.10.2014
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	21 4 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Richard Ashworth, Gérard Deprez, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Kaja Kallas, Zbigniew Kuźmiuk, Vladimír Maňka, Clare Moody, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Liadh Ní Riada, Pina Picierno, Petri Sarvamaa, Patricija Šulin, Eleftherios Synadinos, Paul Tang, Marco Valli, Daniele Viotti, Marco Zanni
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Pablo Echenique, Ernest Maragall, Ivan Štefanec
Zastępca(y) (art. 200 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Emma McClarkin, Virginie Rozière